content jaargang 3 februari 2015

01 CONTENT/februari

Els is echt een superwoman!

Katrien overhaar collega Els:

Niet te missen blad voor VDAB-personeelsledenCONTENT

Hoe zit het eigenlijk met…

Ford Genk?

Moeder waarom badgen wij?

3 waarom-vragen voor de Personeelsdienst.

7 vragen aan Philippe Muyters

P916

022

- tw

ee m

aand

elijk

s TI

JDSC

HRI

FT -

jaar

gang

3 -

nr. 1

5 - f

ebru

ari 2

015

02 CONTENT/februari

edit

o

“We vertrokken van de feedback die we kregen”

CONTENT durft innoveren in 2015!

“Innovatie, vernieuwing, verbetering: we praten er vaak over. Ook CONTENT durft innoveren in 2015. Niet zomaar voor de lol natuurlijk (hoewel het heel leuk was om te doen). We vertrokken van de feedback die we het voorbije jaar van jou kregen: mondeling, via e-mail en via een telefonische bevraging. Zo was er bezorgdheid over de kostprijs en het papierverbruik. Dat speelde mee in onze beslissing om nog maar 5 keer per jaar te verschijnen.

Er was ook vraag naar een kritische noot. Die proberen we sowieso in élk artikel te steken, en dat doen we in de komende nummers dus nog eens extra. Maar daardoor ontstond ook de nieuwe rubriek ‘Waarom?’ op pagina 19. Hier geven onze experten een eerlijk en transparant antwoord op vaak evidente maar toch soms kritische vragen. De collega’s van de Personeelsdienst bijten de spits af.

Hoewel vernieuwing nodig is, zijn er ook ‘vaste waarden’, waar we niets aan veranderen. Waarden? Jawel! DurF Inspireren, Eerlijk zijn en Respect tonen: FIER. Je kent ze al, het zijn blijvers. Hoe we onze waar-den in de praktijk kunnen brengen? Dat is niet altijd simpel. We doen een aantal suggesties in het boekje dat bij deze CONTENT zit. En in FIER!, vertelt Katrien Jolie hoe ze bij collega Els onze waarden echt in actie heeft gezien. Ook een nieuwe, vaste rubriek met posi-tieve, spontane verhalen van de werkvloer.

Een personeelsblad is er om te informeren en te inspireren. Doen we dat of doen we dat niet met deze nieuwe CONTENT? Aan jou om het te ontdekken!”

CLAIRE CARDON Expert interne communicatie

P.S. We weten heel graag (echt) wat je leuk en minder leuk vond. Laat het even weten via [email protected]

Onze collega’s deze maand in CONTENT:

05

De weg naar een job: Harsha, Wahid en Gonpo over hun beroepsopleiding.

08

12

Hoe zit het eigenlijk met… Ford Genk? Het doek is gevallen: tijd voor een overzicht van wat we al deden en nog gaan doen.

Opinie Geert Pauwels over de rol van VDAB in Brussel.

CONTENT/februari 03

INHOUD

Onze collega’s deze maand in CONTENT:

24

Fier Katrien vindt dat Els wel eens in de spotlights mag staan.

19 Waarom? Moeder waarom badgen wij? Deze en andere pertinente kwesties ontrafeld.

16 Jelle gaat fl uitend naar zijn werk

7 vragen aan: Philippe Muyters

20

22Dwars door Vlaanderencollegialiteit troef in CC Mechelen.

13infoInteressante weetjes.

UitgesprokenHerkennen we de vragen van onze klanten.

17

Jop, jop, jop!Lees hier ons JOP in een notendop.

14

Team Spirit Ervaring werkt: de foto’s.

26

CONTENT/februari04

‘Moet jij voor een bepaald project ook je uren bijhouden in Pepsy? Deze interne teaser zorgt ervoor dat je het niet

zo snel vergeet...”

05 CONTENT/februari

“Ik kom uit Tibet, maar heb ook enkele jaren in India gewoond en gewerkt. Daar deed ik mijn eerste werkervaring op in restaurants. Ik kook heel graag en toen ik in België aankwam, wilde ik dat blijven doen. Mijn VDAB-consulente raadde me de opleiding keukenmedewerker aan. Vijf dagen per week les van 8 tot 16.30 uur: dat is intensief, maar boeiend. De Aziatische keuken is heel anders dan de Belgische, ik heb op een andere manier leren groenten snijden, broodjes maken, soep koken… Ook de hoeveelheden in recepten leren begrijpen was een uitda-ging. Want we leerden niet alleen snijden en voorbereiden, we kregen echt een basis mee om te koken. Dat is een extra troef voor een job. Kandidaten voor deze

opleiding zou ik aanraden om vooral veel te studeren. Je Nederlands moet goed genoeg zijn om te mogen beginnen. Als je in een keuken werkt, moet je ook heel hygiënisch en proper werken, en het is belangrijk om vragen te stellen als je iets niet begrijpt. Mijn eerste stageplaats bood me al ineens een IBO-contract aan, en in november tekende ik mijn vast contract. De opleiding is dus zeker een aanrader. Met dit diploma op zak is het echt een pak makkelijker om werk te vinden. Nog een plus: dankzij de stages kan je al ineens werkervaring aantonen. In deze job wil ik nu heel veel ervaring opdoen en mijn Nederlands verbeteren. Maar ooit begin ik een restaurant in Antwerpen, met een ge-mengde kaart: Belgisch én Aziatisch eten!”

Gonpo Sharap 33 jaar

DE WEGNAAR EEN

JOBMensen helpen om

duurzaam werk te vinden en te behouden, dat is

onze opdracht. Dat doen we elke dag, en op veel verschillende manieren.

Deze maand vertellen 3 klanten over hoe een beroepsopleiding hen

een stap dichter bij hun droomjob bracht.

Dankzij deze opleiding leerde ik niet alleen mijn job, ik kreeg ook taalondersteuning en kon er ineens praktijkervaring mee aantonen!

Opleiding: keukenmedewerker bij Werkvormm in AntwerpenVoor wie: anderstalige werk-zoekenden, niveau 2.1.Aanbod: Cursisten leren er alles wat een keukenmedewerker moet kennen en kunnen, met spe-ciale aandacht voor hygiëne. Daarnaast krijgen ze taalonder-steuning. Werkvormm biedt nog drie maanden na de opleiding verdere begeleiding naar werk. Duur: 4 maanden

06 CONTENT/februari

“Door de tsunami in Sri Lanka verloor ik alles. Ik heb erna een tijdje als verzorgen-de in Israël gewerkt, maar toen mijn con-tract afl iep kon ik er niet blijven. Drie jaar geleden ben ik dan naar België gekomen. Nederlands leren vond ik moeilijk, maar het is me toch gelukt. Eva, mijn consulente van VDAB, heeft me goed begeleid en veel informatie gegeven. Ze heeft me overtuigd dat ik de capaciteiten heb om de oplei-ding verpleegkunde te volgen. Dankzij haar ben ik op 1 oktober 2014 gestart met de vooropleiding Zorgportaal. Ik ben nu heel blij dat ik de stap heb gezet. Ik vind de lessen tot nu toe niet te moeilijk, maar ik moet wel heel veel nieuwe woorden opzoeken: het woordenboek is mijn beste vriend geworden. Ik deed al een eerste

stage in rusthuis Domino en dat was een heel positieve ervaring. In het begin had ik een beetje schrik voor de stage, om mijn huidskleur en omdat mijn taal niet perfect is, maar dat was niet nodig. Het contact met de collega’s ging vlot en ook van de bewoners kreeg ik positieve feedback. Al is het niet altijd evident om hen te begrij-pen als ze zwaar dialect spreken, en al helemaal niet als ze geen tanden meer hebben (lacht). Ik wil later graag als ver-pleger werken bij een afdeling Oncologie. Kankerpatiënten helpen en verzorgen, er zijn voor hen, dat is mijn droom. Ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb, maar ik doe er alles voor om mijn droom waar te maken.”

K.B. Harsha Prabath Silva 34 jaar

Mijn huidskleur bleek helemaal geen struikelblok: door de steun van collega’s en de positieve feedback van de bewoners was mijn eerste stage een succes.

Opleiding Zorgportaal bij IVV Sint-Vincentius in Gent

Voor wie: Werkzoekenden die bijkomende ondersteuning nodig hebben bij de opleiding VerpleegkundeAanbod: In Zorgportaal krijgen de cursis-ten een jaar de tijd om de eerste module Verpleegkunde te volgen, in plaats van zes maanden. Daarbij krijgen ze intensieve coaching en pedagogische bege-leiding. Hun totale opleidings-traject Verpleegkunde duurt 3,5 jaar in plaats van 3 jaar.Duur: 12 maanden

07 CONTENT/februari

“Ik was blij met de kans die ik kreeg om het proefproject oriëntatiemodule te volgen in Heverlee. We waren met vier jon-gens uit de instelling en de bedoeling was om een gemotoriseerde kart te maken. We hadden een toffe instructeur, die maakte er echt een aangename les van. Als je iets niet verstond ging hij erop in, al moest hij het tien keer uitleggen. Meteen daarna kon ik al beginnen in de opleiding lassen, dus ik had veel geluk dat ik niet lang moest wachten. In het begin had ik een verkeerd beeld van de opleiding: lassen leek me zwaar en ongezond werk, maar na wat gesprekken met lassers heb ik mijn mening moeten herzien. Als lasser moet je hard willen werken en technisch inzicht

hebben. En natuurlijk is de veiligheid erg belangrijk. Het is ook leuk om te doen, zeker als je een echt werkstuk maakt. Nu zijn we nog bezig met oefeningen, maar zelf iets maken, dat geeft echt voldoening. Ik heb vroeger eens geholpen om een voetbalgoal aan elkaar te lassen voor KRC Genk, dat was leuk. Ik wil nu vooral veel ervaring opdoen. Op dit moment woon ik nog altijd in de gesloten instelling, maar van zodra ik een appartementje heb gevonden mag ik er vertrekken. Ik ben nu iets in het Antwerpse aan het zoeken. Maar ik zou ooit wel graag in het buiten-land werken: Amerika, Dubai… De wereld zien, dat lijkt me wel wat.”

Wahid Hassani 19 jaar

Het geduld van de instructeur tijdens het proefproject is bepalend geweest voor mijn motivatie. Dankzij hem ben ik met overtui-ging met de opleiding lassen gestart!

Proefproject Oriëntatie-module metaal en techniek met jongeren uit de gesloten instelling Mol (november 2014) in CC Heverlee. Duur: 2 wekenInfo: Esther Soeryanto

Opleiding Lassen in het Lascentrum in Sint-Katelijne-WaverAanbod: Modulaire opleiding tot lasser met internationaal geldend brevet. Duur: 6 à 7 maanden, volgens het tempo van de cursist

08 CONTENT/februari

In 3 minuten meer dan

8.000 jobs weg...24 oktober 2012 staat in de geschiedenisboeken als een gitzwarte dag voor Limburg. Die ochtend werd in amper drie minuten tijd het ergste doemscenario werkelijkheid: Ford Genk zou twee jaar later voorgoed de deuren sluiten. We stonden meteen voor een immense uitdaging: 8.195 mensen op weg helpen naar een nieuwe job.

09 CONTENT/februari

HOE ZIT HET EIGENLIJK MET… FORD GENK?

Op 24 oktober 1962 werd in Genk de eerste steen gelegd van een nieuwe autofabriek. Bijna twee jaar later begon de Amerikaanse constructeur Ford met de productie. Henri Ford, kleinzoon van de stichter, zakte hier-voor speciaal naar Genk af. Waarom hij koos voor een vestiging in Bel-gisch-Limburg? Simpel: de loonkosten waren er heel wat lager dan in Duits-land. Simpel, en ironisch. Want exact 50 jaar later, op 24 oktober 2012, speelden diezelfde loonkosten een rol in de beslissing om de productie naar het Spaanse Valencia te verhuizen.

Een mokerslagOp de dag van de aankondiging was er geen Ford-afstammeling in Genk te bespeuren. Zelfs geen internationale manager. De lokale fabrieksdirecteur las een heel kort briefje voor: Ford Genk zou defi nitief de deuren sluiten. Een mokerslag, want niemand had met dit horrorscenario echt rekening gehouden.

De gevolgen waren dramatisch: de werkgelegenheid en de economische slagkracht van de regio kregen een forse uppercut. Volgens een studie van de Universiteit Hasselt gingen er 8.195 jobs verloren, waarvan 4.337 bij Ford Genk zelf. De rest sneuvelde bij de toeleveranciers, maar ook bij andere bedrijven. Zij zagen door het koopkrachtverlies van de lokale bevol-king hun business slinken als sneeuw voor de zon.

Aan de slagMeteen was onze opdracht duide-lijk: zoveel mogelijk werknemers op weg zetten naar een nieuwe job. We

hadden nog twee jaar voor de laatste wagen van de band afrolde, en we bleven niet bij de pakken zitten. Onze Soci-ale Interventieadviseurs (SIA’s) zorgden voor eerstelijnsop-vang en antwoordden op de eerste vragen van de werkne-mers. Tegelijk stelden we een doordacht actieplan op:“Samen met de directies en de vakbonden organiseerden

we infosessies over de arbeidsmarkt. We deden aan loopbaanbegeleiding, hielpen met solliciteren en gaven psychosociale begeleiding. Daarnaast hebben we in samenwerking met het Ondernemersplatform Limburg de job- en loopbaandagen opgezet,” zegt provenciaal directeur Hilde Baerten. “We hebben daar het jobaanbod van meer dan 50 bedrijven gepresenteerd. Werknemers konden in de fabriek persoonlijk kennis maken met de beschik-bare jobs en met de profi elen die ook in de toekomst worden gezocht.”

Aanpassen en bijsturenAls het nodig was, stuurden we ons scenario bij: vele werknemers waren er nog niet klaar voor om via collectieve infovergaderingen hun nieuwe toekomst voor te bereiden. Dus bedachten we een alternatief plan, en nodigden hen uit voor individuele gesprekken. En dat werkte. In periodes van tijdelijke werkloosheid organiseerden we tientallen opleidingen voor de werknemers van Ford Genk en de toeleveringsbedrijven. Ook die waren succesvol.

Het duurde even voor het besef van de noodzaak bij iedereen was doorgedrongen. Trekken en sleuren, dat deden we. Om de fl essenhals bij de bedrijfssluiting te vermijden, en al heel snel van start te gaan met

de matching. Stap voor stap overtuigden we de werknemers om zich in te schrijven als werkzoekende. Heel wat medewerkers vonden zo al een geknipte baan.

Nog 6.000 werkzoekendenToch begon het grootste werk pas na de sluiting. Want door de beloofde ontslag-premies wilden de meeste werknemers van Ford en de toeleveranciers toch niet vroeg-tijdig vertrekken. Meer dan 6.000 mensen

zoeken nu nog een nieuwe job via de tewerkstellingscellen. Er is... werk aan de winkel in 2015!

“Als het nodig was, stuurden

we ons scenario bi j .”

62 van de Ford-werknemers vond nog voor de sluiting een nieuwe job

%

10 CONTENT/februari

“We zijn VDAB dankbaar”“Je kan niet zeggen dat VDAB na de aankondiging van de sluiting bij de pakken is blijven zitten,” zegt Hasan Düzgün, die ruim 14 jaar actief was bij Service Maga-zijn Limburg (SML), de grootste toeleverancier van Ford Genk. “Ik denk vooral aan de opleidingen die jullie georganiseerd hebben tijdens de momenten van eco-nomische werkloosheid, en aan de website met allerlei info en nuttige weetjes. Als vakbonds-man kan ik ook getuigen dat de samenwerking tussen vakbonden en VDAB heel goed is verlopen. Ik wil jullie dan ook oprecht danken voor de inspanningen, en zeker mevrouw Baerten, die regelmatig persoonlijk aanwezig was. Ik hoop dat de sluiting geen eindpunt is voor VDAB, want er is nog veel werk aan de winkel.”

De tijdslijn 24 oktober 2012aankondiging sluiting Ford

april 2013opstart werkpuntlimburg.be

1 juni 2013de productie bij FORD gaat van 2 shiften naar 1.

november 2013start infosessies “Waar werk ik in 2015?”

juli 2013lancering VDAB-opleidings-aanbod bij tijdelijke economische werkloosheid

ENKELE CIJFERS

werknemers werkten bij Ford Genk op het hoogtepunt in 1993

14.700banen gingen verloren bij drie eerdere

herstructureringen in 1998, 2002

en 2003

7.400

1.042 jobs minder sinds de sluiting door het koopkrachtverlies

van de bevolking

1.288

werknemers van Ford en de toeleveranciers namen nog voor de sluiting zelf ontslag

werknemers van Ford en de

toeleveranciers zoeken in 2015

een job

6.0121.743

van de Ford-werknemers die we begeleiden zijn 50-plussers

11 CONTENT/februari

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid door VDAB.

De deuren van Ford in Genk zijn gesloten, wat nu? “Onze partners zorgen in de eerste maanden voor een degelijke outplacementbegeleiding in de tewerkstellingscellen. Daarnaast ligt de focus op opleiding”, zegt provinciaal directeur Marc Cloostermans. “In functie van de behoeften van de bedrijven, scherpen we de competenties van de Ford-medewerkers aan. Stressbestendige en gedisci-plineerde werknemers worden ook bij productiebedrijven in de voeding of kunststof gewaardeerd. Met de nodige sectorspecifi eke bijscholing

creëren we nieuwe mogelijk-heden. Werkplekleren is een andere pijler. Via stages en IBO leiden we de Ford-mede-werkers toe naar nieuwe jobs en alternatieve opleidings-trajecten. Intussen halen we zoveel mogelijk vacatures op bij bedrijven in binnen- en buitenland.? We zetten ook in op een betere bekendmaking van het aanbod bij de werk-zoekenden. In de komende weken organiseren we ook nieuwe informatievergaderin-gen in samenwerking met de RVA. Het wordt een druk jaar, maar we laten geen enkele kans liggen.”

De sluiting is een feit. Wat nu?

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015.


















Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015.

Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015.

collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015.

mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015.

mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015.

ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid door VDAB.

de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid

dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid



ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid

mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid

mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid

collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid

Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid

Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden de betrokken werknemers van januari tot midden 2015. Wie dan nog werkzoekend is wordt verder begeleid


















Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-dingsfondsen. De FORD-tewerkstellingscellen begeleiden

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-ners, een outplacementbureau en de sectorale oplei-

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-mers worden opgevangen door VDAB, de sociale part-

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk aan een nieuwe job te helpen. De ontslagen werkne-

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een collectief ontslag, om de werknemers zo snel mogelijk

Wat is een tewerkstellingscel?Een tewerkstellingscel wordt verplicht opgericht bij een

Wat is een tewerkstellingscel?Wat is een tewerkstellingscel?Wat is een tewerkstellingscel?Wat is een tewerkstellingscel?

september 2014 meer dan 1.500 bezoekers op onze Job- en Loop-baandagen

1 januari 2015start tewerkstellings-cellen voor outplace-ment

maart 2014 eerste team-meetings bij Ford tijdens de werktijd

april 2014 extra promotie loopbaan-begeleiding

19 december 2014De laatste auto rolt van de band bij Ford Genk.

Meer informatie over onze acties vind je op werkpuntlimburg.be

HOE ZIT HET EIGENLIJK MET… FORD GENK?

Brussel is een ‘melting pot’ van 163 verschillende nationaliteiten. Amper 6% daarvan groeit op in een eentalig Nederlands gezin, 34% in een Franstalig gezin. Communautaire opdelingen zijn hier dan ook al lang achterhaald. De meeste Brusselaars combineren een thuistaal zoals Engels, Arabisch of Pools met het Frans of het Nederlands. Welkom in Brussel anno 2015.

Brussel heeft een werkloosheidsgraad van net geen 20%. Dat staat voor 110.000 werkzoekenden. Een cijfer om even bij stil te staan. Niet verrassend zijn dat vooral jongeren, laaggeschoolden en allochtonen. Ruim 27% van de Brusselse jongeren verlaat het secundair onderwijs zonder diploma. Daarvan vindt 30% geen werk. Te lage scholings-graad, te weinig talenkennis, te weinig vacatures en racisme bij aanwerving. Een dodelijke cocktail voor hun overtuiging dat ze welkom zijn in deze maat-schappij. Het is een gekend probleem dat moet aangepakt worden. Zo niet dreigen we hier niet één, maar verschillende verloren generaties te kweken.

En toch is het lang geen verloren zaak. Wat VDAB in Brussel moetdoen is samenwerken. En vooral: zijn nek uitsteken. We moetenons richten op àlle anderstaligen die een Nederlandstalig beroepsperspectief hebben. We moeten hun scholingsgraad verhogen, hun talenkennis en hun mobiliteit verbeteren. En actief bemiddelen naar vacatures in de rand rond Brussel. Hier botsen we natuurlijk meteen op de beperkingen in de grondwet: VDAB is in Brussel niet bevoegd voor bemiddeling, noch voor de controle van de werkzoekenden. Onze focus ligt daarom op opleiding.

Laten we dus doen wat we kunnen. Opleidingen tweetalig aanbieden, in samenwerking met Bruxelles Formation. Met voorrang voor Brusselse werkzoekenden, évidemment. Opleidingen geïntegreerd aan-bieden. Nederlands, techniek en werkplekleren in één traject,

met een realistisch instapniveau Nederlands. De eerste stappen zijn daarvoor al gezet. De oplei-ding ‘Bediende voor Anderstali-gen’ is een feit. In 2015 komen ook er ‘PST’

en ‘Strijken’ aan. En in maart starten we met het tweetalige Winkelmedewerker – Vendeur Magasin.

Alleen zo krijgen we straks ieder-een aan de slag in de meest complexe maar ook boeiendste stad van het land. Alleen zo zijn we écht samen sterk voor werk.

De rol van VDABin Brussel? Samenwerken en onze nek uitsteken!

OPINIE

“Communautaire opdelingen zi jn

hier al lang achterhaald.”

CONTENT/februari12

Geert Pauwels, directeur VDAB Brussel

13 CONTENT/februari

Dit jaar fi etsen we van 14 mei tot 17 mei voor de zesde keer mee voor

Kom op tegen Kanker. We zetten twee ploegen in van telkens acht

fi etsers. Maar daarvoor hebben we 10.000 euro sponsorgeld nodig!

We rekenen daarvoor op de creativiteit van alle VDAB’ers.

Heeft jouw team een leuk idee om geld in te zamelen? Of doe je graag zelf een bijdrage? Kijk dan snel op

het intranet hoe je dat aanpakt, zoekterm ‘KOTK’.

Wil je graag meefi etsen? Neem contact op met

collega Jan Everaet.

Mooi!Benieuwd wat we aan nieuwelingen over onszelf vertellen? Ontdek onze nieuwe onthaalbrochure voor pas aangeworven collega’s. Je kan de brochure bekijken of downloaden op het intranet: zoekterm ‘onthaalbrochure’

infoInteressante weetjes.

Mooi!Benieuwd wat we aan nieuwelingen over onszelf vertellen? Ontdek onze nieuwe onthaalbrochure voor pas aangeworven collega’s. Je kan de brochure bekijken of downloaden op het intranet: zoekterm ‘onthaalbrochure’

We vallen op met onze nieuwe stand op de jaarlijkse Studie- en InformatieDagen (SID-in) van het departement Onderwijs! Jongeren krijgen advies over studierichtingen en de arbeidsmarkt. Ze staan in de rij voor een boeiende babbel over hun competenties in onze camper, en onze informatieve tegelvloer trekt alle aandacht. Van 8 januari tot 28 februari op verschillende locaties. Bekijk de fi lmpjes op vdab.be/jongeren.

SID-in-Fever!

Vorig jaar deden 222 mensen stage bij VDAB, in 2013 waren dat er nog 139. Daarvan deden er

176 een schoolstage en 46 een instapstage. 64 stagiairs waren

allochtoon, 4 hadden een arbeidsbeperking.

Een dikke pluim voor alle collega’s die deze mensen een boeiende

werkervaring bezorgden! Wil jij ook wel eens een stagiair begeleiden?

Sigrid Maertens weet hoe je dat aanpakt.

14 CONTENT/februari

Ontdek ons JOP in een notedop!

15 CONTENT/februari

16 CONTENT/februari

“Ik was graficus maar werkte in het weekend bij een antiquair. Zo raakte ik geïnteresseerd in het restaureren van meubels. Ik vroeg VDAB informatie over een opleiding schrijnwerkerij. Ik dacht: vrijblijvend, want ik werkte af en toe en had geen uitkering. Maar nee hoor, ik werd meteen verplicht om naar een infosessie te gaan. Ik was daar toen kwaad om (lacht). Maar het was inspire-rend en paar weken later kon ik met de opleiding beginnen in Wondelgem.”

“Schrijnwerkerij werd mijn ding. Ik bleef werken op mijn stageplaats en groeide door tot verantwoordelijke van een heel team. Maar na zes jaar kon ik er enkel nog carrière maken door te trouwen met de dochter van de baas, en dat zag ik niet zitten (lacht). Ik be-gon bij VDAB als instructeur Duurzaam Bouwen. Dat heb ik met veel plezier gedaan.”

“Maar duurzaam werken is belang-rijk binnen ál onze opleidingen, en na een tijd zag ik het nut niet meer van die aparte opleiding. Sinds oktober 2014 ben ik vakexpert. Nu kan ik ook strategisch en over de verschillende op-leidingen heen het duurzaam werken invoeren: dat heeft veel meer effect.”

“In de bouwsector is er qua duur-zaamheid nog een kloof tussen de regelgeving en de praktijk. Want nieuwe manieren van werken invoeren kost tijd en geld. Als regisseur is het onze rol mee die kloof te dichten. Daar-om is het zo belangrijk dat we zelf het goede voorbeeld geven.”

“Waarom ik fluitend naar mijn werk ga? Ik kan hier mijn ei kwijt. Daarnaast vloeit alles wat ik weet en doe, voort uit de goede samenwerking met mijn col-lega’s. Door hen kan en durf ik steeds verder gaan. Ik breng samen wat bij VDAB al overvloedig aanwezig is: goede ideeën, vakkennis en betrokkenheid. Dat is enorm motiverend.” “Het hout zit in mijn aderen. Ik ben thuis vaak bezig in mijn atelier, ik maak meubels, constructies... Het is een passie. Uiteindelijk draait het in mijn leven altijd om hetzelfde: ik denk na over het eindresultaat, teken een plan uit, en voer het uit. Of het nu gaat om een kast maken of een strategie rond duurzaam bouwen uitwerken.”

AL FLUITENDNAAR JEWERK

Jelle Loosveldvakexpert Dak, Hout en Duurzaam Bouwen (Hamme)

17 CONTENT/februari

Magazijnierster, 48 jaar, een jaar geleden uit Nederland overgekomen.

“Na een inburgeringscursus ben ik naar hier uitgenodigd. Ik ben niet uitkeringsgerechtigd. En het diploma dat ik in Nederland heb behaald, geldt hier niet. Op lange termijn wil ik via een avondcursus koken een getuigschrift behalen waarmee ik in de horeca aan de slag kan. Onder-tussen heb ik nood aan intensieve begeleiding bij het zoeken naar werk. Het resultaat van het gesprek vandaag is dat ik voor die begeleiding door-verwezen word naar Randstad. Wat er ginder zal gebeuren heb ik niet te horen gekregen. Ik heb de indruk dat ik van het kastje naar de muur gestuurd word. Het is niet leuk om vast te stellen dat je niet echt vooruit geraakt. “

Poetsvrouw, 42 jaar, 5 jaar werkervaring.

“Vanmorgen ben ik ontslagen. Ik ben onmiddellijk naar hier gekomen om mij als

werkzoekende te laten inschrijven. Ik had een contract van een maand, maar mijn baas heeft mij botweg gezegd dat hij mij niet meer hoeft. Hij vindt dat ik te veel dagen vrijaf heb. Verder

zei hij dat ik een lijfgeur heb. Ik voel mij zo slecht behandeld. Het is de tweede keer dat ik dit jaar ontslagen word. Ook mijn man heeft

zijn werk verloren. Mijn vraag is beantwoord: ik heb mijn inschrijvingsbewijs gekregen. Tegeli-jk had ik er behoefte aan om mijn verhaal te

doen. Daar was blijkbaar geen tijd voor. Ik hoop dat jullie mij binnenkort uitnodigen voor een

stimulerend gesprek. Ik stap nu meteen al naar enkele uitzendbureaus, want ik

wil meteen terug aan de slag.”

UITGESPROKENTEVREDENHEID VAN KLANTEN EN PARTNERS

Werken op maat van de klant: die ambitie hebben we. Maar herkennen we altijd de échte vraag? Dat vroegen we in een stedelijke werkwinkel aan werkzoekende klanten. Waarvoor kwamen ze? Wat hebben ze gekregen? En was het dat wat ze vroegen? Drie

op vier had het gevoel goed geholpen te zijn. Eén op vier had bedenkingen.

“Ik werd gebeld door jullie Servicelijn met de vraag of ik een afspraak wilde. Ik ben langs-

gekomen om meer over Mijn Loopbaan te vernemen. Op die vraag heb ik een ruim

antwoord gekregen. Jullie bemiddelaar heeft doorgevraagd en mij tips gegeven om mijn cv te vervolledigen. Ook heeft ze mij op de mogelijke hulp van online sollicitatiecoaches gewezen. Ik

heb een basic cv, ik ga dat nu zeker aan zo’n online coach voorleggen. Dit bezoek was nuttig.

En aangenaam.”

Pas afgestudeerde communicatie-wetenschappen, 22 jaar,

3 maanden werkzoekend.

“Ik ben vandaag langsgekomen voor meer info over een IBO. Wat ik gekregen heb: een folder

en de verwijzing naar enkele pagina’s op de VDAB-website. Die info had ik al. Jullie bemid-

delaar vroeg mij ook of ik al een werkgever had die zo’n IBO voor mij wil opzetten. Om blijvend

in de sociale sector te kunnen werken, heb ik een aangepast diploma nodig. Binnenkort zal ik

de keuze moeten maken: of voortwerken, of studeren. Vandaar mijn zoektocht naar

opleidingsmogelijkheden, waaronder IBO. Zo ver is het gesprek jammer genoeg niet

geraakt. Er zijn ook geen afspraken gemaakt voor verdere opvolging. Misschien heb ik de

indruk gegeven dat ik te weinig tijd had.”

Logistiek medewerkster bij eenvzw voor armoedebestrijding,

23 jaar, artikel 60 OCMW.

“Na mijn ontslag heb ik mij eerst bij verscheidene uitzendbureaus aangemeld.

Vandaag ben ik naar hier gekomen om alle formaliteiten voor mijn uitkeringsaanvraag

te vervullen. Ik heb meer gekregen dan ik vroeg: de onthaalmedewerkster heeft me een historisch overzicht van al mijn inschrijvingen

bezorgd. En ik heb ook de tip gekregen om mijn ervaring op mijn cv aan te brengen,

daar had ik zelf niet aan gedacht. De voorbije jaren ben ik hier al een keer of vijftien langs

geweest om vacatures te zoeken. Thuis heb ik geen computer. Wat mij ergert, is dat de

VDAB-pc’s geen ondersteuning bieden om mijn eigen mailbox te openen of om er

mijn eigen cv op te plaatsen.”

Verkoopster, 21 jaar, recent ontslagen na een deeltijds contract van 8 maanden.

Vloerder, 50 jaar, bijna 2 jaar werkzoekend.

“Vorige keer was ik uitgenodigd voor een al-gemene informatievergadering waarop zowel iemand van VDAB als van het Fonds voor Vak-opleiding in de Bouw (FVB) uitleg gaf. Vandaag heb ik een eerste persoonlijk gesprek gevoerd met een FVB-begeleider. Ik heb enkele vacatures voor vloerder meegekregen. Die had ik zelf ook al opgemerkt. Op enkele daarvan ben ik onder-tussen al ingegaan. Solliciteren vormt op zich geen probleem. Ik kreeg een sollicitatietraining tijdens mijn outplacement. Maar soms verwacht je ook om opgebeurd te worden. Dat mag tele-fonisch, zelfs via mail. Op je eentje verlies je wel eens de focus en de moed.”

CONTENT/februari18

19 CONTENT/februari

WAAROM?

De overheid legt regels op voor ons aanwervingsbeleid. Diploma’s afschaffen als criterium bij de selectie kan dus niet zomaar. Maar we doen wat we kunnen om op Vlaams niveau het competentie-denken te promoten. Zo hebben we het voortouw genomen bij de Erkenning van Verworven Competenties (EVC), waarbij mensen hun kennis en kunde aantonen met een portfolio. Deze procedure kan nu al voor sommige van onze externe vacatures, zoals de instructeursfuncties. Omdat we kunnen aantonen dat we anders moeilijk men-sen vinden om die functie in te vullen. Sinds de zesde staatshervorming is de Vlaamse overheid minder afhankelijk van de federale regels over aanwerving. We verwachten daarom dat het Vlaamse beleid de komende jaren fl exibeler zal worden. En dan volgen wij natuurlijk meteen!

In den beginne…waren bijna alle VDAB’ers statutair. Naarmate de jaren vorderden en de kabinetten wisselden, kregen we echter meer en meer taken opgelegd. Om die te kunnen uitvoe-ren kregen we ook extra budget om tijdelijke krachten aan te werven in contractuele functies. En hoewel vele van die taken een deel van onze werking werden, volgde het personeelsbudget niet altijd om al deze collega’s statutair aan te werven. Beetje bij beetje keren we het tij: in 2009 was 57% van het niet-instructiepersoneel contractueel, nu is dat nog maar 34,5%. Het instructie-personeel blijft wel contractueel, omdat we onze opleidingen fl exibel moeten kunnen inzetten volgens de noden van de arbeidsmarkt. Uitzonderingen zullen dus wel blijven bestaan.

Badgen heeft voor- en nadelen. Het is een goed systeem als je elke dag naar je locatie komt en binnen een bepaald (vast of variabel) uurrooster werkt. Maar voor veel functies heb je alleen een pc en een telefoon nodig. Dan kan je soms beter thuis werken waar het rustig is, of ’s avonds als je kinderen slapen. De Vlaamse overheid onderzoekt nu hoe we onze regels kunnen aanpassen aan die realiteit. Dat project heet ‘Het Nieuwe Werken’. Sommige over-heidsdiensten staan daar al ver mee: bij de FOD Sociale Zekerheid is badgen nu al niet meer verplicht. Wij doen het stap voor stap. Vanaf dit jaar hoeven een aantal ‘mobiele functies ‘ niet meer te badgen. Dat zijn bijvoorbeeld collega’s die altijd op de baan zijn, zoals een NodW-instructeur. Als dat goed loopt, kunnen we uitbreiden. Tegen 2020 mikken we op een fl exibel systeem op basis van vertrouwen.

WAAROM?We zijn een erg grote organisatie, met veel projecten, procedures en processen. Maar waarom zijn sommige dingen zoals ze zijn?

CONTENT brengt klaarheid en vraagt zich voortaan in elke editie af: “Waarom is dat zo?” En de antwoorden? Die komen van de experten.

Deze keer is dat onze Personeelsdienst.

WAAROM ZIJN WE IN DEZE TIJDEN VAN

COMPETENTIE-DENKEN NOG ZO

AFHANKELIJK VAN DIPLOMA’S

EN GRADEN VOOR ONZE

EIGEN VACATURES?

WAAROM IS NIET IEDEREEN

STATUTAIR?

WAAROM MOETEN WE NOG ALTIJD BADGEN?

Wat denk jij over deze antwoor-den? Zijn ze voldoende of heb je nog meer vragen? Deel je mening op Google+, hashtag #waarom.

Heb jij ook een prangende waarom-vraag waarop je moeilijk antwoord krijgt? Stuur snel een

mail naar [email protected]. Wie weet lees je binnenkort het antwoord in CONTENT!

20 CONTENT/februari

Philippe Muyters

7 vragen aan…

Een veeleisende job, een overvolle agenda, een lange lijst sociale verplichtingen: minister Muyters is de klok rond drukbezet. Hoe combineert hij die verantwoordelijkheden met een gezin, waar haalt hij tijd en energie voor zichzelf, en hoe blijft hij toch steeds fluitend naar zijn werk gaan? CONTENT stelde hem 7 rake vragen.

21 CONTENT/februari

7 VRAGEN AAN...

1 Minister Muyters,

bedankt om tijd te maken voor

dit interview. Want met de

bevoegdheden Werk, Economie,

Innovatie en Sport bent u

ongetwijfeld een drukbezet man.

Hoe bewaart u het overzicht?

“Ik kan onmogelijk alles lezen, maar mijn kabinet en de departementen die voor mij werken, weten: ik wil bij elke nota de samenvatting op één A4. Geen blabla! Dat is voor mij genoeg om een antwoord te formuleren of bijkomende vragen te stellen. Delegeren is belang-rijk, en in een sfeer van vertrouwen, duidelijkheid en verantwoordelijkheid lukt dat prima. Mijn vier beleidsdomei-nen sluiten ook mooi op elkaar aan en ze passen goed bij me: ik heb in engineering gewerkt, bij de SERV, in het sociaal overleg…. En sport is een persoonlijke passie.”

2 Wat wij ons afvragen:

hoe ziet de werkdag van een

minister er eigenlijk uit?

“Die is niet zo spannend hoor, maar wel lang (lacht). Ik zit om kwart over vijf op mijn hometrainer. Tegelijk kijk ik naar tv-programma’s die ik heb op-genomen. Om zes uur is het tijd voor douche en ontbijt, en lees ik de kran-ten. Tussen kwart over zeven en acht uur vertrek ik naar het kabinet. Mijn dag wordt gevuld door parlementaire verplichtingen, toespraken, interviews, nota’s lezen, het partijbestuur, noem maar op. En ’s avonds word ik vaak uitgenodigd voor nog meer toespra-ken, dus kom ik meestal tussen tien en twaalf uur thuis. Dan lees ik een boek in bed tot ik in slaap val, en ik moet toegeven dat die tijd korter en korter wordt (lacht).“

3 Je zou voor minder

een burn-out krijgen!

Waarom overkomt het u niet?

“Ik reserveer tijd met mijn gezin, ondanks mijn drukke programma. Eén keer per week ben ik om acht uur thuis, en af en toe een weekend. Die

tijd vul ik kwalitatief in, met simpele dingen: een wandeling maken met mijn vrouw en ons hondje, iets gaan eten met de kinderen, of zelf koken. Er gaat ook geen dag voorbij zonder dat ik mijn vrouw bel of een sms’je stuur. Je kan zo’n job alleen doen met de steun van je familie. Maar een burn-out ver-mijd je ook door je werk regelmatig te evalueren: wat houdt mijn job nu juist in? Doe ik het nog graag? Wil ik dat blijven doen of zijn er andere dingen die ik kan en leuker vind? Daar sluit de hele fi losofi e van de loopbaancheques bij aan. Als je het beu bent, durf dan te veranderen. Zoek werk dat je met pas-sie kan doen! Zo ga je je hele carrière lang fl uitend naar je werk.”

4 Sport is voor u persoonlijk

belangrijk, maar u koppelt het

ook aan werk?

“Zeker! Ik ben voorstander van meer proefprojecten die werkzoekende jon-geren met sport motiveren en voorbe-reiden op een job. Bijvoorbeeld als op-tie bij een werkinlevingsproject. In een sportieve omgeving raap je dingen op die ook in een beroep nuttig zijn. Als je in de voetbalclub te laat komt, zit je op de bank. Iedereen wil graag spelen, dus dat gebeurt geen drie keer. Je leert onder meer gezag aanvaarden, in team werken, omgaan met winst en verlies... Ik spreek uit ervaring, want ik ben lang coach geweest van een voetbalploeg voor jongeren. Die sportiviteit heb ik gemeen met Fons Leroy. Ik heb hem trouwens voorgesteld om dit jaar eens samen te gaan fi etsen. Ik vrees wel dat hij beter fi etst dan ik (lacht).”

5 Hoe verloopt de

professionele samenwerking

met Fons trouwens?

“Ik ken Fons al van toen hij nog op het kabinet zat bij Leona Detiège en dat is een eeuwigheid geleden. Ik was voor VOKA ook lid van jullie Raad van Bestuur toen Fons uit de selectie kwam voor afgevaardigd bestuurder. Elkaar goed kennen is een groot voordeel. Vaste overlegmomenten hebben we niet. We werken op basis van vertrou-wen en weten van elkaar welke richting we uit willen. Soms bellen we drie keer per week, soms horen we elkaar twee maanden niet. Omdat het niet nodig is. Dat werkt heel goed, en het is effi ciënt.”

6 Dat loopt duidelijk vlot.

Zitten jullie ook op één lijn voor

onze prioriteiten in 2015?

“Absoluut. We zetten verder waar we mee bezig zijn: werken met talenten en competenties. Vlaanderen is Europees koploper op het gebied van competen-tiegericht matchen en we mogen daar best fi er op zijn. Nu moeten we onze aanpak verder verbeteren, verfi jnen en uitdragen, ook naar bedrijven toe. Binnenkort verlaten honderdduizenden mensen de arbeidsmarkt omdat ze met pensioen gaan. Door enkel te matchen op basis van cv’s en diploma’s, kunnen we die jobs nooit invullen. VDAB heeft hierin een voorbeeldrol.”

7 Maar geef toe, als overheid geven wij toch niet echt het goede voorbeeld wat competentie- denken betreft?

“Dat is zo, en ik heb me daar al heel druk over gemaakt. Zo werd in de ministerraad eens iemand benoemd die het juiste diploma niet had, en dat was een groot drama. Mensenlief, we moeten daar iets aan doen! Er zijn al stappen gezet in de vorige regering, dus ik hoop dat hier snel evolutie in komt. Wat mij betreft moeten we daar-in zeker het voorbeeld geven.”

“Als je in de voetbalclub

te laat komt, zit jeop de bank.

Dat gebeurt dus geen drie keer.”

22 CONTENT/februari

4.700 collega’s op meer dan 300 locaties: we zitten verspreid tot in de kleinste hoekjes van het land. We werken

allemaal aan hetzelfde doel, maar doen we dat ook op dezelfde manier? Of kent elke streek zijn eigen accenten?

We trokken een lijn van west naar oost en laten elke maand een andere locatie aan het woord. Deze maand is het de

beurt aan CC Mechelen in de Brusselsesteenweg.

Dwars door Vlaanderen

Identikit CC Mechelen• 83.099 inwoners • 7,18% werkzoekenden • 13 instructeurs, 3 klanten-

consulenten, 3 administratief medewerkers/onthaalbedienden, 1 kantinemedewerker, 1 onderhoudsmedewerker, 2 teamleiders.

• opleidingen: » Hout » Brandertechnieken » CV-sanitair » Professionele Schoonmaaktechnieken » Klusjesman » NT2

Paul Wuyts, teamleider: “ik werk al meer dan 20 jaar bij VDAB Mechelen in bijna evenveel functies (lacht): maatschappelijk werker, klantenconsulent, jobcoach, Werkwinkel-verantwoordelijke, inburgerings-consulent, trajectbegeleider, service-manager, campusmanager en ten slotte teamleider. Ik ben dus voor veel collega’s en partners een oude bekende.”

“Wij bieden vrij unieke opleidingen aan: brandertechnieken, hout, cv-sani-tair… allemaal opleidingen die maar op enkele plaatsen in Vlaanderen gegeven worden. Dat maakt dat cursisten van ver naar hier komen. Zo hebben we heel wat mensen uit Antwerpen en Vlaams- Brabant.”

“Vroeger was Mechelen een echte meubelstad, dus ideaal voor schrijn-werkers. Jammer genoeg is heel wat van de productie naar lageloonlanden verhuisd. De overgebleven werkgevers zitten nu vooral in de Kempen. Minstens één keer per jaar zetten we dan ook een project op daar ter plaatse. Dit jaar is het een samenwerking met Kamp C en de Thomas More hogeschool. Kamp C is

een provinciaal centrum voor duurzaam wonen en bouwen in Westerlo. We gaan er een educatieve woning in houtskelet bouwen. Kamp C is de bouwheer, de ingenieursstudenten van de hogeschool tekenen alles en wij zijn de aannemer en voeren alles uit.“

“Collega’s uit andere provincies die ideeën hebben voor zo’n projecten zijn altijd welkom. Van mij mogen de provinciegrenzen gerust wegvallen om zo effi ciënt mogelijk samen te werken, in dienst van onze klanten!”

Mechelen

23 CONTENT/februari

Mich Bosmans, klantenconsulent“Ik ben één van de mensen die 25 jaar geleden voor VDAB kozen in plaats van RVA, maar eigenlijk begon ik pas echt sinds 1999. Daarvoor was ik jarenlang gedetacheerd naar het kabinet. Ik ben nu dertien jaar klan-tenconsulent. En ik hoop dat ik tot mijn pensioen mag blijven, zo graag doe ik mijn job (lacht).”

“De laatste jaren is er, soms ten goede en soms niet, veel veranderd. De splitsing tussen CC en AMB bij-voorbeeld: ik ken de meeste mensen in de Consciencestraat niet meer en dat vind ik jammer. Onze opleidin-gen zijn sterk gemoderniseerd en

dat is natuurlijk positief. Duurzaam bouwen dragen we hier bijvoorbeeld hoog in het vaandel.”

“Voor de werkzoekenden is er ook veel veranderd: er zijn minder vacatures en vooral veel interimjobs. Een interimkantoor zoekt meestal ervaren men-sen en daar raken onze cursisten moeilijk aan de bak. Met IBO-contracten kunnen we gebrek aan ervaring gelukkig wel een stuk opvangen. Maar ik denk dat we een nog grotere rol kunnen spelen naar de werkgevers toe. En dan bedoel ik: hen overtuigen dat onze cursisten goed zijn. Want dat zijn ze ook.”

Fred Leys, instructeur Hout

“Ik was 26 jaar schrijnwerker toen ik hier kwam lesgeven. En ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Ik geef heel graag les, al heb ik mijn Kem-pens accent niet mee (lacht). Dat is iets waar ik dus goed op let, en mijn cursisten weten dat ze altijd mogen vragen om iets te herhalen. Zeker de anderstaligen. Ik heb nu een alfa-klant in de groep die niet kan lezen of schrijven. Dat vind ik toch moeilijk, vooral qua veiligheidsvoorschriften. Maar we zullen zien hoe het loopt.”

DWARS DOOR VLAANDEREN

24 CONTENT/februari

FIER

op mijn collega

Els Verstraete, inburgeringsconsulent

(Werkwinkel Kongostraat, Gent)

CONTENT/februari 25

“Ik zag Els voor de eerste keer in een fi lmpje, toen ze aan het werk was als inburgeringsconsulente. Ze gaf les loopbaan-oriëntatie aan anderstaligen. Ze deed dit met een indrukwek-kende gedrevenheid en slaagde er in alles met handen en voeten uit te leggen. Toen al inspireerde ze me en ik dacht: wow, die Els wil ik wel als collega! Vandaag begeleidt ze laag-geschoolde werkzoekenden, die vaak ook nog eens nieuw-komers zijn. Niet altijd evident dus, maar opnieuw zet ze zich in met een enthousiasme dat ons steeds opnieuw versteld doet staan. Het toeval wou dat ze enkele jaren later mijn ‘buurvrouw-collega’ in de Kongostraat werd, tot vorig jaar deelden we samen een bureau. Wat me toen opviel, is de rust waarmee ze alle klanten hielp. En je weet, die kunnen soms ongeduldig of zenuwachtig zijn (lacht). Zo had ze ooit een alleenstaande moeder van 5 kinderen in begeleiding. De klant was analfabeet en had dringend werk nodig. Een heel moeilijk dossier dus. Els toonde veel respect voor de vrouw, en kreeg het daardoor ook terug. Op die manier slaagde ze erin een oplossing te vinden. In haar persoonlijke situatie heeft Els het niet altijd makkelijk, maar ook dan blijft ze steeds eerlijk tegen collega’s en klanten. Ze inspireert ons, en mag eens terecht in de spotlights worden gezet. Ik ben meer dan fi er op haar, voor mij is ze echt een superwoman!”

In december deden we een oproep via

intranet: ben jij FIER op je collega,

en waarom? Katrien twijfelde

geen moment om te reageren. Els is voor haar veel meer dan

een leuke collega: haar rust en respect

inspireren Katrien elke dag. Tijd om Els

eens in de bloemen te zetten dus!

Ken jij een collega die onze vier waarden prachtig in de praktijk brengt? Stuur een mailtje naar [email protected] met een anekdote waarin jouw collega zich van zijn meest gedurfde, inspirerende, eerlijke of respectvolle kant liet zien. De mooiste anekdote verschijnt in CONTENT april en wint een Bongobon. De andere krijgen een ereplaatsje op ons intranet (zoekterm ‘FIER op mijn collega’). We sluiten de inzendingen af op 6 maart. Succes!

FIER

Katrien Jolieinburgeringsconsulent in Gent(Werkwinkel VAC, Gent)

26 CONTENT/februari

TeamspiritIk wil ervaring-dag werkt! Op 29 januari gingen we samen

met een 1.300-tal jongeren langs bij 700 bedrijven waar jongeren een

IBO of opleidingsstage volgen.

Briefi ng: nog rap alles op een rijtje zetten voor we vertrekken.

On the road met mijn werkzoekenden in Oostende.

Een smakeli jke match. Onze

werkzoekenden gaan soll iciteren

bi j deze warme bakker.

Opnames ’s avonds bij Tom thuis in planeet De Cockop MNM.

Even pauze… Off the road.

27 CONTENT/februari

GTB-collega Conny Daens stuurde deze foto in. Vrienden van Conny

ontmoetten deze man in...Nieuw Zeeland! Hij wist niet waar zijn vestje vandaan

komt of wat er eigenlijk op staat, maar hij zei dat het van uitstekende kwaliteit is.

Maakte jij ook een grappige/interessante/leuke foto

op het werk of van een collega? Stuur ze naar

[email protected]. Als je foto in CONTENT verschijnt,

win je twee fi lmtickets!

SNAPSHOT

TeamspiritSAMEN ONDERNEMEN

Eerst even de werkgeversgeschenkjes

checken

Ervaring werkt ook bij Touring in Brussel.

Team Colruyt in Antwerpen!

Laatste instructies onderweg van onze instructeur in CC Wondelgem.

Vanaf deze maand zie je in 400 bushokjes, verspreid over heel Vlaanderen, een hele exclusieve VDAB-actie i.s.m. ClearChannel. Wie de QR-code scant met z'n smartphone of tablet, ontdekt alle vacatures op 10 km van het bushokje. 'Scrollen naar werk' hoort voortaan automatisch bij 'wachten op de bus'.

'Scrollen naar werk'

content jaargang 3 februari 2015

Documents