de primo nr 8 veiligheid december 2005
DESCRIPTION
De Primo 8, een themanummer over veiligheid, al zolang nummer 1 op de politieke agenda. Het besef groeit dat versterking van sociale verbanden in de wijk meer effect sorteert dan repressie. Mensen die elkaar ontmoeten en groeten, letten meer op elkaar en komen voor elkaar op.TRANSCRIPT
WWW.PR IMO -NH.NLWWW.PR IMO -NH.NL
eel mensen voelen zich onveilig. Op straat,
in groengebieden en uitgaanscentra. Er zijn
no go areas, zeurende veiligheidsproblemen
met scharrelende harddrugsgebruikers en
bonkende overlast van bijvoorbeeld voetbal-
vandalen. Maar er zijn ook hypes en vooroor-
delen over dreiging en onveiligheid. De over-
heid reageert met meer blauw op straat, came-
ra’s, lik op stuk en extra cellen. Maar onderkent
langzamerhand ook het belang van samen-
levingsopbouw en gemeenschapsvorming.
Welke activiteiten zorgen voor saamhorigheid
in een buurt? Hoe voorkom je dat jongeren en
ouderen elkaar in de haren vliegen over brom-
men op de stoep? Hier komt de sociale sector
om de hoek kijken. Sociaal werkers zijn in staat
uiteenlopende groepen mensen bij elkaar te
brengen en zich met elkaar te verstaan.
Het thema sociale veiligheid raakt aan veel
diensten en activiteiten van PRIMO nh. Wij be-
perken ons in deze Primo tot ‘Veiligheid in de
wijk’ en ‘Jeugd & Veiligheid.’ PRIMO nh onder-
steunt initiatieven voor buurtbemiddeling en zo-
geheten intergenerationeel werken. Wij stimule-
ren gemeenten integrale wijkveiligheidsplannen
te ontwikkelen en organiseren kennisuitwisseling
en overdracht van good practices.
In deze Primo laten we professionals en vrijwil-
ligers aan het woord die het hoofd koel houden
in het kolkende krachtenveld van veiligheid en
leefbaarheid. Van vernieuwers bij de politie en
samenwerkers in de buurt tot coole moeders
die hun schouders zetten onder problemen
op het schoolplein. Een themanummer over
sociale veiligheid. �
Van de redactie 8
IN DIT NUMMER:BINDING & BRIDGING . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 02
VERNIEUWING POLITIE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 04
LEGALE HANGPLEK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 05
COLUMN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 06
JONG EN OUD DOOR ÉÉN DEUR . . . . . . . . . . 07
WIJKVEILIGHEID ALKMAAR . . . . . . . . . . . . . . . . . . 08
DE GEMEENTE ALS COACH . . . . . . . . . . . . . . . . 012
BUURTBEMIDDELING . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 013
KANAAL SOCIAAL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 015
De
Prim
o nu
mm
er 8
jaar
gang
3
dec
embe
r 20
05
Veiligheid, al zolang nummer 1 op de politieke agenda. Het besef groeit
dat versterking van sociale verbanden in de wijk meer effect sorteert
dan repressie. Mensen die elkaar ontmoeten en groeten, letten meer
op elkaar en komen voor elkaar op.
V
2 | DE PR IMO BI N DI NG & BRI DGI NG
eiligheid is een zeer breed begrip. Daarom bakenen we het eerst af. “Sociale veiligheid
heeft met menselijk gedrag en gevoelens van onveiligheid te maken. Natuurrampen vallen
erbuiten, hoewel ze natuurlijk een grote impact hebben op iemands veiligheidsgevoel,” zegt Tim
Boyenk. “Veiligheid heeft zowel fysieke als sociale componenten. Het gaat niet alleen om
black spots, plaatsen waar veel misdrijven gebeuren, maar ook om intermenselijke relaties en
toezicht. Wat doe je in geval van intimidatie of een bedreigende situatie? Sociale veiligheid moet
je apart agenderen.”
”Onder sociale componenten vallen tevens normen en waarden,” vult Els Diepenmaat aan.
“Hoe gaan we met elkaar om? Durf je elkaar aan te spreken op overlast en vervelend gedrag?
De samenleving is verhard. Dat geeft een gevoel van machteloosheid, een gevoel van er alleen
voor staan: niemand neemt ’t voor je op als er iets gebeurt.”
Kernbeleid veiligheidDe VNG ontwikkelde de methode Kern-
beleid Veiligheid om gemeenten een
handvat te bieden bij het formuleren
van integraal veiligheidsbeleid.
De VNG onderscheidt vijf gemeentelijke
veiligheidsvelden:
Veilige woon- en leefomgeving, waar-
onder overlast in de buurt, autodiefstal
en onveiligheidsgevoelens in en om de
woning. De problemen zijn aangrijpings-
punten voor fysiek én sociaal lokaal beleid.
Bedrijvigheid en veiligheid. Bedrijven
kunnen zowel slachtoffer als veroorzaker
van overlast zijn (horeca, camping).
Jeugd en veiligheid. Om overlap met
jeugdbeleid te vermijden, legt de VNG
het accent bij overlast en hardekernpro-
blematiek.
Fysieke veiligheid, bijvoorbeeld milieuri-
sico’s, verkeers- en brandveiligheid
Integriteit en veiligheid, onder andere
organisatiecriminaliteit in het economisch
verkeer, dat de rechtsorde ondermijnt.
“Wij richten ons op een veiliger leefomgeving en een
groter veiligheidsgevoel onder buurtbewoners. Fysiek
en sociaal, thuis, in de straat, op het werk en op school.
Mensen kunnen daar zelf actief aan bijdragen.”
Tim Boyenk en Els Diepenmaat van PRIMO nh werken
aan sociale veiligheid. “Je hebt vertrouwen in de buurt
en in elkaar nodig.”
Toezicht + Binding + BridgingE LS D I E P E N M A AT / T I M B OY E N K
V
3 | DE PR IMO BI N DI NG & BRI DGI NG WWW.PR IMO -NH.NLWWW.PR IMO -NH.NL
Ook thuis moeten burgers - vrouw en man, jong en oud - zich veilig voelen. Voor de provincie
Noord-Holland is huiselijk geweld een belangrijk onderwerp in het kader van het (sociale) veilig-
heidsbeleid. “Huiselijk geweld en agressie in de openbare ruimte liggen dichterbij elkaar dan velen
denken,” aldus Hannie Loermans van PRIMO nh. “Doel is te komen tot een vreedzame infrastructuur,
zowel binnens- als buitenshuis. We komen het thema huiselijk geweld tegen in verschillende
werkvelden: van peuterspeelzaal en school tot veiligheid in de wijk of het dorp.”
In Noord-Holland komen zes Advies & Steunpunten Huiselijk Geweld (ASHG’s). Zij worden als
het ware de regionale voordeur voor iedereen die met huiselijk geweld te maken krijgt. PRIMO nh
ondersteunt de steunpunten in het provinciale platform ASHG’s.
Daarnaast onderzoekt PRIMO nh de wijze waarop Noord-Hollandse gemeenten huiselijk geweld
aanpakken. In Noord-Holland Noord stimuleerde onder meer het Openbaar Ministerie gemeenten
om actie te ondernemen. Tijdens een publiekscampagne deelde men tegeltjes uit met teksten als
‘Oost west, thuis niet best’ en ‘Zwijgen is fout, spreken is goud’. Het bestaan en de ernst van huiselijk
geweld kan weinigen zijn ontgaan.
Meer informatie: Hannie Loermans, [email protected]
Huiselijk geweld en ouderenmishandeling
Sociale samenhang
Meer en beter toezicht door politie, conciërge,
conducteur of camera’s is een remedie.
Maar toezicht alleen volstaat niet.
Els: “Ook kennen en gekend worden is
belangrijk. Als de doorstroming in een portiek
of buurt groot is, neemt de sociale controle af.
De groeiende diversiteit aan leefstijlen in
combinatie met de individualisering maakt
een buurt eveneens anoniemer.”
Hoge bossage en slechte verlichting geven
mensen vaak een onveilig gevoel. Wordt er
op hen gelet en hoeven ze maar een kik te
geven om hulp te krijgen, dan kan men zich
desondanks veilig voelen. Soms ook worden
de begrippen leefbaarheid en sociale veilig-
heid door elkaar heen gebruikt.
De relatie met het werk van PRIMO nh is nu
snel gelegd: “Er is een sterk verband tussen
sociale samenhang en veiligheid(sgevoel),”
zegt Tim. Leefregelprojecten als Hallo buuf!
in Amsterdam, Stadsetiquette in Rotterdam
en Gouden stadsregels in Gouda bouwen
aan sociaal weefsel in de buurt. “Met elkaar
het gesprek aangaan kan weer vertrouwen in
de buurt geven. Zelfs als niet iedereen mee-
doet, is buurtbinding belangrijk.” Het gaat niet
alleen om binding van afzonderlijke groepen
aan de wijk, vult Els aan, “maar ook om
bruggen slaan tussen groepen bewoners
die elkaar niet vanzelfsprekend opzoeken of
elkaar zelfs als last ervaren. Wij noemen dat
bridging. Professionals uit de sociale sector
hebben hier een belangrijke taak te vervullen.
Zo voert welzijnsstichting Clup in Purmerend
met steun van PRIMO nh een intergeneratio-
neel project uit om jong en oud met elkaar
in gesprek te brengen. We maken daarbij
gebruik van de methodiek ‘De buurt voor alle
leeftijden’ van het NIZW.”
Tim en Els kunnen ook andere voorbeelden
noemen waar sociale activering en ondersteu-
ning van actieve bewoners leiden tot betere
verhoudingen in een buurt. Tim: “In Heerhugo-
waard begeleidt PRIMO nh bewoners en
professionele partijen bij het ontwikkelen van
een sociale wijkvisie. We brengen onder meer
de veiligheidsbeleving van bewoners in kaart.”
Wijk en jeugd centraal
De Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG)
ontwikkelde de methode ‘Kernbeleid Veiligheid’
aan de hand waarvan gemeenten integraal
veiligheidsbeleid kunnen opzetten (zie
www.slagenvoorveiligheid.nl).
Bij PRIMO nh staan de thema’s ‘veiligheid in
de wijk’ en ‘jeugd en veiligheid’ centraal, met
de nadruk op sociale veiligheid. Huiselijk
geweld en ouderenmishandeling vallen
onder ‘veiligheid in de wijk’, maar behoeven
afzonderlijke aandacht. In april 2005 ver-
scheen ‘Welzijn versterkt veiligheid, ook in
Noord-Holland’ met tips, praktische informatie
en een quick scan van beleid rond sociale
veiligheid in Noord-Hollandse gemeenten.
Els: “Als kenniscentrum stimuleren en faciliteren
we de uitwisseling van good practices en
Tim: “Voor 2006 staat het opzetten van een
ambtenarennetwerk sociale veiligheid op het
programma.”
Behalve met gemeenten werkt PRIMO nh
samen met politie, jeugd- en jongerenwerk,
opbouw- en welzijnswerk, het onderwijs en
woningcorporaties. Els: “Woningcorporaties
spelen een steeds belangrijker rol als partner
om leefbaarheid en veiligheid in de wijk te
bevorderen. Het gaat in woonwijken om hún
bezit. Zij zetten zich in toenemende mate in
voor veilige woningen én een veilige woon-
omgeving. Een goed leefklimaat heeft immers
direct invloed op de verhuurbaarheid van
woningen.”
In het onderwijs vindt het concept ‘Veilige
school’ steeds meer ingang. Tim: “Men werkt
aan sociale veiligheid door pestcodes, mediation
voor leerlingen en vertrouwenpersonen en
dat is ook hard nodig.”
Meer informatie:
Tim Boyenk, [email protected] en
Els Diepenmaat, [email protected] �
succesvolle methodieken, zoals bijvoorbeeld
buurtbemiddeling en de samenwerking tussen
politie en jongerenwerk. Ook hebben we exper-
tise in huis om het proces van probleemanalyse
tot concrete actieplannen te begeleiden.”
Her en der beginnen gemeenten met wijkveilig-
heidsplannen en zijn lokale veiligheidscoördina-
toren aangesteld. PRIMO nh ondersteunt hen.
“Sociale veiligheid moet je apart agenderen”
4 | DE PR IMO VERN I EUWI NG POLITI E
Nog één keer: de brief.
Ik vind het een te simpele aanname dat je de
veiligheid bevordert met alleen maar meer
personeel. Als ik de mensen die ik heb effici-
ënter en beter opgeleid kan inzetten, bereik
ik meer in minder tijd. Ik wil daarom kunnen
investeren in handige middelen. We werken
bijvoorbeeld nog met verouderde informatie-
systemen, waardoor er onnodig veel administra-
tieve handelingen zijn. Bovendien verandert
er zóveel zó snel in ons vakgebied, dat we al
snel hopeloos achterlopen. Denk bijvoorbeeld
aan DNA-onderzoek en de digitale recherche.
De criminaliteit verandert ook, mede door
internet. Ik wil dat mijn mensen up to date
blijven en regelmatig bijgeschoold worden.
Daarom heb ik anderhalf jaar geleden minister
Remkes een brief geschreven, om duidelijk te
maken dat we het beter over kwaliteit en in-
houd kunnen hebben, dan over het aantal
mensen waarmee je het moet doen. Het minis-
terie van Binnenlandse Zaken bleek toen
bereid om met ons mee te denken, ook over
de financiering. Met elkaar hebben we een jaar
gewerkt aan vier businesscases, waarvan we er
deze zomer één hebben uitgekozen. Dat is ons
pilotproject waarmee we per september zijn
begonnen.
Wat houdt het pilotproject in?
”Ons project heet: ‘Informatiegestuurde veilig-
heidszorg’. We gaan delen van de geautoma-
tiseerde systemen van politie, Openbaar
Ministerie en gemeenten bij elkaar brengen.
Het wordt een toegankelijke ‘schil’, waarbinnen
de drie partners bij elkaar kunnen kijken om te
zien wat de actuele informatie over een buurt
is. Dit klinkt eenvoudig, maar tot nu toe stag-
neert de aanpak vaak doordat we niet allemaal
24-uursdiensten draaien.
We zullen wel knelpunten tegenkomen, zoals
de privacywetgeving. Daarom doen we dit
project voorlopig in één gemeente - we weten
nog niet welke - en we beperken ons tot de
drie partijen: gemeente, OM en politie.
Natuurlijk zouden ook het onderwijs, zieken-
huizen, de GGZ en zelfs burgers in zo’n
informatiesysteem mee kunnen doen, maar
we beginnen klein. Over twee jaar willen we
iets ontwikkeld hebben dat we breder kunnen
uitzetten.”
Heeft u voorbeelden van andere vormen
van samenwerking om de veiligheid in de
regio te vergroten?
”We sluiten bijvoorbeeld convenanten ‘Veilige
zorg’ met ziekenhuizen. Ook de convenanten
‘Veilige school’ zijn ons heel dierbaar.
We spreken af wat een ziekenhuis of school
zelf doet aan preventieve en repressieve
maatregelen en op welk moment de politie
binnenkomt.
De directie kan rechtstreeks speciale contact-
agenten bellen als dat nodig is.
Een ander voorbeeld is dat we onlangs met
winkeliers in het centrum van Enkhuizen
afspraken maakten over het tegengaan van
winkeldiefstal. Zij kunnen op een snelle manier
aangifte doen bij speciale meldpunten.
In Alkmaar-Centrum kunnen winkeliers zich
abonneren op een portrettenposter van
bekende winkeldieven. Die kunnen ze in de
personeelskantine hangen, zodat het personeel
weet wie het in de gaten moet houden.
Daar is veel belangstelling voor.
Voorjaar 2004 hebben we met het regionaal
college - alle burgemeesters - een themadag
gehouden over werkzaamheden die de politie
uitvoert, waar de gemeente eigenlijk de regie
over zou moeten voeren. We hebben vier
onderwerpen benoemd, zoals ‘evenementen-
beleid’ en ‘hangjongeren’, die verder zijn uit-
gewerkt in teams. Uit de groep ‘hangjongeren’
kwam bijvoorbeeld het idee dat meerdere
kleine kernen samen een jongerenwerker
kunnen aanstellen.
Wij hebben aangeboden een jaar lang iemand
vrij te maken om verschillende aanbiedingen
te ontwikkelen. Bijvoorbeeld een regionale
evenementenkalender samenstellen, en een
systeem ontwikkelen om geestelijk verwarde
mensen beter op te vangen. Dit welzijnachtige
uitwerken van ideeën is een atypische
activiteit voor de politie. Toch doen we dit,
omdat we denken dat wij er beter van worden
als dit soort zaken goed geregeld zijn.
Bovendien is het erg makkelijk om te zeggen
dat gemeenten veiligheid integraal moeten
aanpakken. Ze moeten al zoveel. We moeten
samen zoeken naar oplossingen voor veilig-
heid, want dat die moet verbeteren is steeds
onze drive. Bij alles wat we doen stellen we
ons de vraag: wordt het er veiliger van?”
Haaks op uw inspanningen staat het idee
dat de politie het contact met burgers is
kwijtgeraakt.
”Dat wil ik nuanceren, want we hebben veel
contacten met burgers. Wel zijn we de weder-
kerigheid kwijt. Als iemand iets meldt, hoort
hij er niets meer over. Hij blijft met een onaan-
genaam gevoel zitten. Wat gebeurt er met zijn
melding? Zijn de daders gepakt? We zijn daarom
in het hele gebied begonnen om mensen
binnen twee dagen terug te bellen als ze iets
gemeld hebben. We vertellen wat we gedaan
hebben met hun melding. Dat lijkt niet bij-
zonder, maar dat is het wel. Als dit slaagt, willen
we dit ook gaan toepassen bij de aangiften.”
Wat wilt u hiermee bereiken?
”We willen een relatie met mensen opbouwen.
Niet uit altruïsme, we willen ook informatie
terugkrijgen. Want daar zijn we heel erg
afhankelijk van.
De wijkagent - zo noem ik die nog steeds -
is belangrijk voor het wederzijdse vertrouwen.
We hebben daar lang te weinig aandacht aan
besteed. Deze agenten beginnen nu met
klantenpanels van mensen uit hun wijk
(zie ook pag. 8, red.).”
Waardoor wordt u gedreven?
”Ik geloof sterk in de Nederlandse samenleving.
De politie kan daar een belangrijke bijdrage
aan leveren. Dat kan ze alleen maar als ze
vertrouwd wordt. Daarvoor moet de politie
een gezicht hebben en er zijn als mensen
haar nodig hebben.” �
Vernieuwing politieNiet méér agenten aanstellen om de veiligheid te bevorderen, maar het geld gebruiken
voor het bijscholen van mensen en modernisering. De politie kan dan efficiënter en beter
werken. Anja Brink, korpschef van Noord-Holland Noord, gelooft daar heilig in. Met haar
open brief hierover aan minister Remkes van Binnenlandse Zaken, haalde ze vorig jaar
de landelijke pers. Haar korps krijgt nu de kans te vernieuwen. Én sociale veiligheid in
de kop van Noord-Holland te bevorderen.
“Werk moderniseren en relatie met burgers opbouwen” A N J A B R I N K
Op warme zomeravonden maakten ze lawaai tot vijf uur ’s ochtends, lieten afval achter
en richtten vernielingen aan op het dak van het kinderdagverblijf. Groepjes jongeren
kozen het schoolplein als hangplek. Omwonenden klaagden, maar durfden er uit angst
voor represailles weinig van te zeggen. Actieve moeders en een enkele vader van
leerlingen op de basisschool kwamen met een werkbare oplossing.
5 | DE PR IMO LEGALE HANGPLEK WWW.PR IMO -NH.NLWWW.PR IMO -NH.NL
p een doordeweekse schooldag ligt
het plein van de Adalbertusschool in
Spaarndam er rustig bij. Alleen een leeg bier-
flesje in de tuin naast het portiek van de basis-
school verwijst naar de gasten in de avonduren.
Hoewel het er tegenwoordig minder ruig aan
toegaat dan afgelopen zomer.
Sinds augustus 2005 hangen jongeren legaal
op het schoolplein. Onder het bordje Verboden
toegang is de regel ‘tussen 23.00 - 07.00u’
aangebracht. Als zij zich aan regels houden -
hun brommers voor het hek laten staan, hun
rommel opruimen en niemand lastigvallen -
kunnen de jongeren tot 23.00u op het plein
terecht. Vooral dankzij creatief en effectief op-
treden van de moeders in de commissie Jeugd
van de dorpsraad in Spaarndam.
De kinderen van Margareth Bakkenhoven, Edith
Jansen en Tessa Kerkvliet zitten op de Adalber-
tusschool. Onrust voor de deur van de school
bracht hen in beweging. “Er was tot voor kort te
weinig te doen voor pubers in Spaarndam.”
“In 2003 vroegen we 75 kinderen en jongeren
wat ze graag zouden willen,” vertelt Margareth.
“Een hangplek was één van de wensen.
Er kwam een hangplek en een skatebaan.
De voetbalkantine werd opengesteld op vrij-
dagavond.” Edith: “De hangplek was te ver
buiten het dorp en het was er - nadat ze de
verlichting hadden vernield - donker. De hang-
plek van 80.000 gulden ging al na korte tijd
in de fik.”
Gemeente Haarlemmerliede zette er vervol-
gens een cadeau gekregen zeecontainer neer.
‘Het belonen van de dader’ mopperden dorps-
bewoners. Ook de container betekende echter
geen einde aan de onrust.
In februari 2005 belegden de ouders een
avond met de buurt. 90 buurtbewoners kregen
een uitnodiging in de bus, er kwamen 40
mensen opdagen. Onder leiding van Niko de
Groot van PRIMO nh luchtten zij hun gemoed:
zij hadden last en voelden zich geïntimideerd.
Vervolgens keek men samen naar mogelijke
oplossingen. De door de bewoners voorge-
stelde hoge hekken en camerabewaking vielen
al snel af. Hun eigen kinderen speelden immers
vroeger ook op het schoolplein. Ouders en om-
wonenden vonden elkaar op het voorstel van
de commissie Jeugd: het onder voorwaarden
Jongeren op straat, wie doet er wat mee?Onder deze noemer worden politieagenten en jongerenwerkers getraind in onderling
samenwerken en omgaan met groepen jongeren. Doel van de training is dat politie en
jongerenwerk elkaars mogelijkheden en beperkingen leren kennen. Om vanuit die kennis
hun werk beter op elkaar af te stemmen. Ook leren de deelnemers de zogenoemde
straatgroepen methodiek: een manier om te achterhalen wat jongeren op straat bezighoudt
en dat in kaart brengen. Tenslotte is er aandacht voor de vraag welke samenwerkingspartners
nodig zijn om problemen als overlast te overwinnen.
PRIMO nh heeft de training ontwikkeld naar een idee van de Nijmeegse welzijnsorganisatie
Tandem. De training bestaat uit vier dagdelen en biedt gelegenheid concrete situaties te
oefenen. De eerste training, als pilot gefinancierd door de provincie Noord-Holland, geven
PRIMO nh en Tandem samen en wel in Amstelveen. Het is de bedoeling de training
vervolgens in heel Noord-Holland aan te bieden. Meer informatie: Frank Hustinx,
[email protected] en Stella Wielaart, [email protected]
Legaal hangen in SpaarndamO
J O N G E R E N H A N G E N
I N E DA M.
ijn vriendin is dol op Amsterdam, haar man niet. Ze wonen in een
dorp, zij vindt het daar saai. Daarom komt ze zo vaak mogelijk
naar Amsterdam. Hij niet. Hij vindt de volkswijken waar veel allochtonen
wonen onprettig. Het geeft hem een onbehaaglijk gevoel om zoveel
allochtonen bij elkaar te zien. Hij is Nederlander, zij Turks. Zij vindt het
juist gezellig in volkswijken. Opmerkelijk, hoe twee mensen die hun leven
delen zo verschillen in hun beleving van hetzelfde fenomeen. Hij maakt
zich zorgen over de
integratie, zegt ze.
‘Al die mensen die zo
anders zijn dan Nederlanders, waar moet dat heen?’
Ik vraag me af of hij een beter gevoel ontwikkelt over
de toekomst van Nederland door uit de volkswijken
weg te blijven.
Ik woon in een wijk met veel buitenlanders en heb
me hier nooit onveiliger gevoeld dan in een witte wijk.
Gelukkig heb ik tot nu toe nooit iets onaangenaams
meegemaakt. Ja, een paar keer is in mijn auto inge-
broken. Maar dat gebeurt ook in het centrum of in
een verlaten industriegebied. Ik fiets wel ’s laat naar
huis, maar ben hier nooit banger dan in Amsterdam
Zuid. Enge mensen kunnen overal zijn en komen uit
elke etnische groep. Ik weet dat mensen die je niet kent enger lijken
dan mensen die je wel denkt te kennen. Ik ken niet alle allochtonen in
mijn wijk, maar weet wel ongeveer hoe ze leven, wat ze denken en willen.
De meesten willen gewoon een rustig leventje leiden. Een goed onder-
houden huis, een schone straat en winkels in de buurt. Ze hebben niet
de ambitie de wereld te veranderen en hebben niet de illusie dat ze hun
cultuur aan anderen kunnen opleggen. De meerderheid wil goed onder-
wijs en goede kansen voor hun kinderen in de toekomst. De meesten
willen anderen niet tot last zijn. Hoe ik dat weet? Door mijn opvoeding
door Turkse ouders. En door omgang met Turkse, Marokkaanse,
Nederlandse en Surinaamse vrienden en kennissen. Ik vind het triest
dat jongeren in allochtoonrijke buurten opgroeien met mensen die bang
voor ze zijn. Dat hoor je vaak. Vooral ouderen vinden een groep jongens
die hangen bedreigend. Soms halen de jongens inderdaad kattenkwaad
uit. En soms doen ze er een schepje bovenop om hun machtsgevoel over
de ander te doen gelden. ‘Je bent bang en dus maak ik je nog banger, ik
heb het in de hand dat jij nog banger wordt’ Dat idee. Ik ben niet snel
bang als ik een groep
jongens bij elkaar
zie staan, ook niet
’s avonds. Ik loop er dwars doorheen. Ze zien aan me
dat ik niet bang ben. Er is weinig lol aan het intimideren
van iemand die niet te intimideren lijkt. Natuurlijk zijn er
professionele etters van jongens bij, die anderen het
leven zuur kunnen maken. Gelukkig kom ik ze niet tegen.
Ik hou vast aan het idee dat niet alle rondhangende
jongens mij kwaad willen doen.
Door hun angst durven veel mensen niet meer naar
buiten. Dat is jammer. Zo geef je anderen macht over
jou leven. Angst beperkt jou leven, niet van degene voor
wie je bang bent. Ik laat mijn wereld niet beperken. Ik wil
ze die macht over mijn leven niet geven. Mijn strategie
om me zo veilig mogelijk te voelen is de ander zoveel mogelijk spreken,
ontmoeten, zien. Mijn buren bijvoorbeeld. Ik bezoek ze regelmatig, nieuwe
buren heet ik welkom. Als ik ergens de weg niet ken, stap ik bewust op
Marokkaanse jongens af. Vaak komen hier de leukste gesprekken uit voort.
Ik ga bewust naar mediterrane winkels en niet alleen naar de supermarkt.
Het assortiment is daar anders, maar ook het persoonlijke contact in kleine
winkels is fijn. Ik ga naar feestjes en debatten in mijn wijk. Vooral activiteiten
met jongeren vind ik leuk. Jong, dynamisch, energiek, vol goede moed.
Dat geeft me energie. De wereld is te mooi en het leven te kort om met
angst voor het onbekende te leven. Ik draai het om: onbekend is interessant.
Çilay Özdemir
CO
LU
MN M
6 | DE PR IMO COLU M N
toestaan van hangen op het schoolplein.
De actieve moeders gingen praten met de
burgemeester, de wethouder, de politie, de
school, Bureau HALT en met de dorpsraad.
Edith: “We werden zeer serieus genomen.”
Toch duurde het nog even voor hun voorstel
werd gerealiseerd. Tot het afgelopen zomer
erg mis ging. Tessa: “Jongens sloegen alle
flesjes van drie kratjes bier stuk in de zandbak.
Dat was voor mij de limit.” Uiteindelijk zorgde
vooral een drama voor een ommekeer: in
juni dit jaar reed een dronken jongen zich
dood na een bezoek aan het schoolplein.
Aan het begin van de zomervakantie
plaatste de gemeente een afvalbak en zorg-
de voor verlichting op het schoolplein.
In augustus en september reed de politie
extra surveillancerondjes. Ook kwam er een
alcoholverbod. Margareth: “Én er stonden
sancties op overtredingen, handhaving is erg
belangrijk.” Sinds 1 oktober surveilleren 26
ouders van de basisschoolleerlingen vier of
vijf keer per week. Tessa maakte een rooster
tot eind 2005. “Daarna moet het over zijn
of krijgt de politie die taak weer terug.”
Margareth: “De ouders van de boosdoeners
geven helaas niet thuis. Ook hen zou ik er
graag bij betrekken.”
De herfstvakantie was rumoerig, maar over
het algemeen houden de jongeren zich aan
de regels. Edith: “Ach, het zijn geen beroerde
kinderen, alleen dat groepsgedrag.....”
Om niet alleen de aandachttrekkers te bedie-
nen, organiseren de moeders ook iets voor
de rustige jongeren. Margareth en Edith:
“Voor de Friday Freebees vanaf 13 jaar houden
we in de wintermaanden afwisselend een
disco of sportavond in een oude oorlogs-
bunker buiten het dorp. Een kwestie van
rechtvaardigheid.”
PRIMO nh is, op afstand, betrokken gebleven bij
het werken aan een oplossing. Niko de Groot:
“Maar de credits voor de huidige situatie zijn
geheel voor de Spaarndammers zelf. Waar zie
je nog dat ouders zelf het initiatief nemen?!
Zij zoeken samen met de jongeren naar
werkbare oplossingen om rondhangen mogelijk
te maken én de overlast binnen de perken
te houden.”
Meer informatie: [email protected] �
Onbekend is interessant
ÇI LAY ÖZDEM I R
FOT
O:
MA
RC
EL
VA
N D
RIE
L
�
e briefwisseling tussen joodse ouderen en scholieren sloeg zo
aan, dat de organisator (Joods Maatschappelijk Werk) er een
boekje *) van maakte. De brieven bleken een brug te slaan tussen
zeer uiteen-lopende leefwerelden. Uit de monden van de deelnemers
aan beide kanten zal niet snel meer een racistisch, c.q. antisemitisch
vooroordeel komen.
Zowel uit deze briefwisseling als uit het Zaanse klussenproject ‘ff doenja’
kwamen persoonlijke vriendschappen voort tussen jong en oud.
Op de werklunch bij PRIMO nh op 10 november j.l. leidde deze vast-
stelling tot de conclusie dat investeren in goede onderlinge relaties de
leefbaarheid ten goede komt en een veilige omgeving kan creëren.
Er zijn spanningen in een aantal buurten in Purmerend. Winkeliers willen
geen hangjongeren voor de deur, buurtbewoners geen voetballen in hun
voortuin. Eén akkefietje en het escaleert. Ouderen ervaren jongeren al
snel als asociaal en brutaal, terwijl zij zelf vinden dat ze ‘niets doen’.
Ga je dergelijke problemen te lijf met een straat- of voetbalverbod?
Nee, zegt Wouter Burger van de lokale welzijnsstichting Clup. “Wij brengen
de partijen met elkaar in contact. Loopt de situatie echt uit de hand of is
het vooral de angst daarvoor? Met de methode ‘Buurt voor alle leeftijden’
organiseren we - als beide partijen dat willen - een confrontatie of ont-
moeting. Het is een vorm van buurtbemiddeling. Als het lukt mensen
hun zegje te laten doen, keert de rust vaak weer.”
Intergenerationeel werken
De opbouwwerker die zo’n confrontatie begeleidt moet weten wat
hij of zij doet. “Het vereist vaardigheden die wij ‘intergenerationeel
werken’ noemen,” stelt Kees Penninx, projectleider van ‘Buurt voor
alle leeftijden’ van het landelijke NIZW. Hij trad tijdens de werklunch
bij PRIMO nh op als inleider. “Het is een competentie van sociale
professionals om contacten tussen de generaties te bevorderen.
Intergenerationeel werkers leveren een bijdrage aan de leefbaarheid,
sociale veiligheid, sociale samenhang en het vreedzaam samenleven
van bewoners. Zij stimuleren dat ouderen actief en betrokken blijven
door contacten met andere generaties.” Initiatieven als ‘ff doenja’ en
de briefwisseling zijn volgens hem zo waardevol omdat ze aan twee
kanten winst opleveren.
WWW.PR IMO -NH.NL7 | DE PR IMO JONG EN OU D DOOR ÉÉN DEU R WWW.PR IMO -NH.NL
VMBO-leerlingen en joodse ouderen schrijven elkaar
brieven, onder andere over de Tweede Wereldoorlog.
Jongeren klussen bij ouderen via‘ff doenja’ van de
Zaanse Vrijwilligerscentrale. Twee van de zes voor-
beelden die werden belicht tijdens een werklunch bij
PRIMO nh. Betrokkenen spraken daar over de vraag:
hoe zorg je dat succesvolle methoden algemeen
ingebed raken, het stadium van projecten voorbij?
Jong en oud door één deur?!D
Pub l i ca t iesGemeentelijke veiligheidszorg naar beste vermogenEen publicatie over intergemeentelijke samenwerking rond
lokaal veiligheidsbeleid. Met voorbeelden, aandachtspunten
en best practices.
Michel Dückers. Uitg: stichting Maatschappij Veiligheid en
Politiek (SMVP), 2005, bestellen: www.smvp.nl
De veiligheidsutopieDe veiligheidsutopie stelt een diagnose van de hedendaagse
cultuur. De bestrijding van criminaliteit is onderdeel van een
algemeen verlangen naar veiligheid. Hans Boutellier beschrijft
de hoop dat vitaliteit en veiligheid kunnen samenvallen. Deze
blijkt illusoir en niet geheel zonder gevaar. Mensen verwachten
veel van het strafrecht, maar dat kan de veiligheidsutopie nauwe-
lijks dichterbij brengen. Het utopisch verlangen geeft echter ook
een impuls aan morele vernieuwing en gemeenschapsvorming.
Hans Boutellier, Uitg: Boom Juridische Uitgevers (BJU), 2005,
bestellen: www.bju.nl
De jongeren, waarover zo vaak wordt gemopperd en die niet makkelijk
aansluiting vinden, krijgen waardering. Eenzame ouderen zijn minder
geïsoleerd.
De verdiensten van intergenerationeel werken komen naar de mening van
Kees Penninx tot nu toe te weinig over het voetlicht. Terwijl het volgens
hem leidt tot concrete, oplossingen bij het voorkomen en verminderen van
maatschappelijke problemen. “Documenteer de resultaten van het werk,
zorg voor draagvlak in de hele (welzijns)organisatie en schakel bijvoor-
beeld PRIMO nh in voor steun en deskundigheidsbevordering. Het gaat
vaak om mediagenieke projecten, doe ook daar je voordeel mee,”
geeft hij zijn Noord-Hollandse gehoor tenslotte als tips mee naar huis.
Meer informatie: Lian Smaal, [email protected] �
*) (Niet) van gisteren, briefwisseling tussen leerlingen van het Linnaeus College
in Haarlem en Joodse ouderen, 2005,Stichting Joods Maatschappelijk Werk,
www.joodswelzijn.nl
e zorg werkt ermee, woningcorporaties en
nu ook de politie: het klantenpanel. In 2004
en 2005 hebben 52 wijken in Noord-Holland
Noord kennis kunnen maken met het nieuwe
klantgericht werken van de politie. Een repre-
sentatieve groep van vijftien buurtbewoners stelt
samen met de wijkagent een top drie samen
van punten die als eerste aandacht behoeven.
Vervolgens maakt men concrete afspraken:
wat doet de politie en wat doen bewoners
zelf? Bij overlast van jongeren kan het zijn dat de
politie extra surveilleert en bewoners jongeren
op hun gedrag aanspreken.
“Wij doen dit om in directer contact met onze
bewoners te komen” vertelt initiatiefnemer
Peter Gigengack uit Alkmaar. “De politie weet
op basis van meldingen en aangiften natuurlijk
8 | DE PR IMO WI J KVEI LIGH EI D ALKMAAR
Samen voor veiligheidin de wijk: deal!
WijkveiligheidsplannenSteeds meer Noord-Hollandse gemeenten maken wijkveiligheidsplannen
als onderdeel van integraal veiligheidsbeleid. In de wijk doen problemen
rond sociale veiligheid zich sterk voelen en kan de gemeente die samen
met burgers aanpakken.
De VNG beveelt de volgende werkwijze aan. Eerst inventariseert de
gemeente wat bewoners, winkeliers e.a. onveilig vinden of als onveilig
ervaren. In overleg met wijkraden, opbouw- en jongerenwerk, brandweer,
politie en andere organisaties stelt de gemeente vervolgens hoofdlijnen,
maatregelen, beoogde effecten en evaluatiemomenten van wijkveilig-
heidsbeleid vast. Zij stelt kennis en middelen ter beschikking, zorgt voor
een regisseur en goede communicatie. Zij waakt tenslotte over integrale
uitvoering van de plannen.
Hoe moeilijk een dergelijke, integrale aanpak van onveiligheid is, zien we
in Hilversum. De stad had in 2003 als eerste gemeente een Integraal
Veiligheidsplan, dat, om te beginnen, in vier wijken zou worden uitgevoerd.
Bezuinigingen en reorganisaties zorgden voor jarenlange vertraging.
Pas in september 2005 neemt de gemeente de uitvoering ter hand.
John Zijdel, voorzitter van het wijkcentrum in De Meent, één van de
vier proefwijken, neemt deel aan wijkoverleg over de plannen. Hij is
oud-beroepsmilitair: “Ík voel me niet onveilig in de buurt, anderen wel.
Baldadige jongeren jagen hen schrik aan. Soms is er vandalisme.”
De wijkcoördinatoren, die een belangrijke rol hadden bij het veiliger
maken van de wijk, zijn wegbezuinigd. Ook heeft de gemeente
beknibbeld op groenonderhoud. “De Meent is een erg groene wijk,
struiken worden nog maar één keer per jaar gesnoeid. Veel mensen
voelen zich onveilig achter dat hoge groen.” Als kersverse senior merkt hij
wel dat ouderen op elkaar letten. “Er zijn hier geen seniorenwoningen,
ouderen blijven in De Meent wonen. Als je ziek bent, help je elkaar.
Als mensen op vakantie zijn, let je op hun woning.” Het toont hoe
nauw veiligheid en sociale samenhang met elkaar zijn verbonden.
D
Het politiekorps Noord-Holland Noord overlegt met burgers over wat hen het meeste
hindert, komt afspraken na en koppelt terug wat men heeft gedaan. Tegelijkertijd nemen
bewoners eigen verantwoordelijkheid. “Mensen zijn erg positief over de transparantie,”
zegt politieman Peter Gigengack, “dat is men van ons niet gewend.”
9 | DE PR IMO W I J K V E I L I G H E I D A L K M A A R WWW.PR IMO -NH.NLWWW.PR IMO -NH.NL
wel wat de aandachtspunten in de regio zijn.
We willen op buurtniveau echter nog meer
maatwerk leveren.”
Terugkoppelen
Peter Gigengack is Projectleider Klantenpanels
en gaat alle wijken en bijbehorende wijk-
agenten in de politieregio Noord-Holland Noord
af om de methode te introduceren. “Het panel
bestaat uit bewoners die de buurt kunnen
vertegenwoordigen. Mensen die willen mee-
denken over de problemen in hun woon-
omgeving en op positieve wijze willen bijdragen
aan de aanpak daarvan. Tijdens de startbijeen-
komst houdt de wijkagent een presentatie
over de politie Noord-Holland Noord. Daarbij
komt aan de orde wat de politie nu reeds doet
in de buurt van de uitgenodigde bewoners.
De paneldeelnemers geven vervolgens op
briefjes aan wat zij onveilig vinden.
Vervolgens clusteren zij de kwesties tot enke-
le thema’s. Tenslotte stelt de wijkagent samen
met de bewoners drie speerpunten vast en
wordt afgesproken wie wat doet. “Na vier tot
zes maanden houden we een terugkoppel-
bijeenkomst, waar beide partijen verslag
doen van hun bevindingen en inspanningen.”
Integrale Veiligheidszorg
Meest genoemde onderwerpen tot nu toe
zijn overlast door jongeren en verkeersonveilig-
heid door te hard rijden en parkeren op de
stoep. Maar ook overlast van drugspanden
en het uitgaansleven worden genoemd.
Gigengack is zelf wijkagent geweest. Hij weet
uit ervaring dat problemen soms minder groot
zijn dan gedacht. “Mensen zeggen gauw
‘overlast door jongeren’ en later blijkt de ernst
mee te vallen.” Daarom wil hij toe naar een
zo nauwkeurig mogelijke formulering van de
overlast of het delict. Gigengack heeft daarvoor
een matrix Integrale Veiligheidszorg ontwikkeld.
In de matrix moeten problemen in rubrieken
als geweld, veelplegers en ergernissen op
straat exact worden gedefinieerd. Gemeente,
welzijnsinstellingen, woningcorporaties, GGZ
en bewonersverenigingen omschrijven ver-
volgens hun bijdrage in de aanpak van die
problemen. Gigengack: “Het is de bedoeling
zoveel mogelijk effect te sorteren en de pro-
blematiek te verminderen of - beter nog - op
te lossen! Iedere samenwerkingspartner neemt
z’n verantwoordelijkheid, met korte lijnen naar
elkaar. We beginnen met drie speerpunten van
een klantenpanel om de matrix en samen-
werking uit te testen. De bewoners leveren
de input en de politie en anderen gaan,
samen met hen, het varkentje wassen.” �
Drang en dwang door ‘pitbulls’
e letters staan voor Geïntegreerde
Aanpak Verslavingsproblematiek en
Overlast. In Alkmaar is Brijder Verslavingszorg
de centrale, uitvoerende partij, die samenwerkt
met de politie en het Openbaar Ministerie.
De gemeente financiert GAVO met geld uit
het grotestedenbeleid. Drie casemanagers
hebben samen een permanente populatie van
35 verslaafde veelplegers onder hun hoede.
“Het eerste contact is meestal op het politie-
bureau,” zegt één van hen, Diana Ketter van
de Brijderstichting. “We wachten niet tot ze
naar ons toe komen, we zoeken hen op.
Veel van onze cliënten zijn zwaar verslaafd,
dakloos of zitten in detentie. Zij zijn meestal
door iedereen opgegeven. Bijna iedereen
loopt met een boog om ze heen.
Met jarenlange, zeer intensieve begeleiding
komt toch een deel van deze groep weer op
het rechte spoor.”
Draaideur exit
Omdat het meestal om vele problemen tege-
lijk gaat, is integrale aanpak de enig begaan-
bare weg. Diana Ketter: “Zij hebben meestal
langdurig klinische behandeling nodig, onder-
dak, een inkomen, hulp bij schuldsanering,
dagbesteding. Vaak moeten ze nog een straf
uitzitten. Door goede afspraken met politie,
justitie, sociale dienst en anderen hebben
we voor een aantal mensen het draaideur-
GAVO is een samenwerkingsverband van hulpverlening, politie, justitie en gemeente
Alkmaar. “We proberen de overlast van verslaafde veelplegers te beperken en hen
weer op de maatschappelijke rails te krijgen. We zijn pitbulls en blijven hen volgen,
voor henzelf en voor de omgeving. De kleine criminaliteit is afgenomen.”
D
Conflicthantering in de buurtOuderen en jongeren zijn het meest aangewezen op buurtvoorzieningen.
Het gebruik ervan gebeurt niet altijd in onderlinge harmonie. Gemeenten
en maatschappelijke organisaties zoeken manieren om conflicten te
voorkomen. PRIMO nh ondersteunt initiatieven die gericht zijn op het
verbeteren van het contact tussen oud en jong. Dit gebeurt door advisering
van nieuwe methodes, zoals ‘Generaties in conflict’ en ‘ff doenja’ en door
coaching van medewerkers die intergenerationele projecten ontwikkelen.
Meer informatie: Winny Veldhuijzen, [email protected]
Veilig schoolklimaatScholen moeten uitvoering geven aan een klachtenregeling in het kader
van de Wet op de Kwaliteitszorg en de Wet Preventie seksuele intimidatie
in het onderwijs. Contact- en vertrouwenspersonen en een klachten-
commissie maken hier deel van
uit. PRIMO nh ondersteunt
scholen bij de implementatie van
de regeling. Specifieke aandacht
kan besteed worden aan het
leggen van contact met
allochtone ouders en
leerlingen. We verzorgen
trainingen en uitwisselings-
bijeenkomsten voor
vertrouwenspersonen/
contactpersonen en
workshops voor school-
leiding en teams. Daarnaast beschikken wij over een helpdesk en
kunnen als extern vertrouwenspersoon optreden.
Meer informatie: Heleen de Jong, [email protected]
Veiligheid en leefbaarheid in wijk en schoolDe wijkaanpak is populair bij gemeenten. Veiligheid is voor lokale
bestuurders een topprioriteit. PRIMO nh richt zich met dit project op
de sociale veiligheid. Hoe gaan mensen met elkaar om in de openbare
ruimte, maar ook op school? Hoe kun je ze betrekken bij beleidsvorming
en beleidsuitvoering? Wij ondersteunen deze processen middels
onderzoek en introductie van interactieve methodes. Kennis wordt via
good practices-bijeenkomsten overgedragen.
Meer informatie: Tim Boyenk, [email protected]
Bestrijding huiselijk geweldHuiselijk geweld is een wijdverbreid probleem. Bestrijding hiervan hoort
in het kader van de WMO tot de regierol van de gemeenten. PRIMO nh
ondersteunt de zes Advies- en Steunpunten Huiselijk Geweld die in
Noord-Holland wordt opgezet. Hierdoor ontstaat er een stevig provinciaal
netwerk van regionale steunpunten. Deze steunpunten vormen als het
ware de ‘voordeur’ voor slachtoffers, daders en getuigen, maar ook voor
hulpverleners, justitie en politie.
Daarnaast bevordert PRIMO nh de deskundigheid en ondersteunt de
visieontwikkeling in de sector, zodat specifieke groepen - zoals ouderen
en allochtonen - bereikt worden.
Meer informatie: Hannie Loermans, [email protected]
BuurtpreventieverenigingenIn de Gooise gemeenten Laren, Huizen en Blaricum zijn zestien
buurtpreventieverenigingen actief: bewoners die zich in samen-
werking met de politie inzetten voor de veiligheid van hun buurt.
Aanleiding waren inbraken en als gevolg daarvan onveiligheidsge-
voelens van de doorgaans niet onfortuinlijke bewoners. Neighbour
hoedt in Blaricum is zo’n buurtpreventievereniging. Oprichter Loek
Israels: “Ik nodigde de bewoners van twee lanen uit voor een buurt-
vergadering. Die werd drukbezocht. Van het lidmaatschapsgeld van
de nu 200 leden, betalen we een particulier beveiligingsbedrijf dat
hier surveilleert. We gaan niet zelf door de buurt lopen. Het bedrijf,
Gooiland Beveiliging, is snel ter plaatse bij een alarm. Bij ons is het vei-
liger geworden, terwijl in omliggende wijken meer wordt ingebroken.”
De verenigingen hebben ook een sociale functie. De bewoners, die
doorgaans erg op zichzelf leven, leren elkaar kennen. Ze voelen zich
meer betrokken bij de buurt én veiliger.
Bron: Het rapport ‘Vertrouwen in de buurt’, Wetenschappelijke
Raad voor het Regeringsbeleid, 2005
effect uitgebannen. Iemand staat na een
winkeldiefstal niet na drie uur weer in een
andere winkel, zoals vroeger. De daders
blijven vastzitten. Ook worden de straffen
langer, zelfs tot twee jaar gevangenisstraf als
ze steeds recidiveren.”
Linksom of rechtsom
Iedere veelpleger heeft een ‘adoptieagent’,
die hem of haar in de gaten houdt. Het net
sluit zich rond de doelgroep, zonder louter
repressief optreden. Diana: “Ondanks onze
drang en dwangaanpak voelen de meeste
cliënten zich gesteund. Als ze meewerken en
een andere manier van leven willen, krijgen
ze alle steun. Doen ze dat niet, dan treedt
justitie op. Het kan dus linksom of rechtsom.
Welke weg men ook gaat, de recidive ver-
mindert en dus overlast voor winkeliers en
samenleving. Voor mij is samenwerking met
andere partners het belangrijkste. Wij weten
elkaar te vinden en we communiceren open
met elkaar, de aanpak is op elkaar afgestemd
en aanvullend. Het gevolg is dat de kleine
criminaliteit is afgenomen en niet te vergeten:
het gaat beter met de mensen. Ze hebben
weer een perspectief in hun leven.” �
10 | DE PR IMO P R O J E CT E N
P R O J E C T E NP R O J E C T E N
11 | DE PR IMO W E B S I T E S
W W W . P R I M O - N H . N L
www.veiligheidsprogramma.nl
Deze website van de rijksoverheid is bestemd
voor professionals die betrokken zijn bij de
integrale aanpak van (on)veiligheid. U vindt er
informatie over het veiligheidsprogramma zelf
en over daaruit voortvloeiende projecten.
Voorts zijn er links naar andere relevante
websites. U kunt vragen stellen, discussiëren en
reageren via de site. Het Programmabureau
Veiligheid brengt zes keer per jaar de
elektronische nieuwsbrief Inzet veiligheid uit.
Abonneren kan via
www.NederlandVeilig.nl
Met deze website voert het Programma-
bureau Veiligheid publiekscampagnes.
Op de site staan tips, campagne- en achter-
grondinformatie. Bezoekers kunnen ook zelf
tips doorgeven en initiatieven aanmelden.
www.hetccv.nl
Het Centrum voor Criminaliteitspreventie en
Veiligheid (CCV) is de nieuwe naam van het
voormalige Informatiepunt Lokale Veiligheid
(ILV). Het is een samenwerkingsverband van
de ministeries van Binnenlandse Zaken en
Koninkrijksrelaties, Justitie en de Vereniging
van Nederlandse Gemeenten.
Het CCV verzamelt kennis over en ervaringen
met lokaal veiligheidsbeleid en stelt die
beschikbaar aan gemeenten, politie en justitie.
Ook andere instanties die bijdragen aan lokale
veiligheid kunnen gebruikmaken van de
diensten van het CCV. Op de website staan
projecten en plannen van gemeenten, politie en
justitie, een agenda met relevante congressen,
nieuwsberichten, publicaties en een subsidie-
wijzer met regelingen, fondsen en prijzen op
het gebied van veiligheid.
www.slagenvoorveiligheid.nl
Met Slagen voor Veiligheid ondersteunt de
VNG gemeenten en regionale samenwerkings-
verbanden om fysieke en integrale veiligheid
te bevorderen. Dit n.a.v. de Enschedese vuur-
werkramp en Volendamse nieuwjaarsbrand.
De VNG biedt gemeenten ambassadeurs,
een diagnose-instrument, bijeenkomsten,
handreikingen en deze website.
www.smvp.nl
Een onmisbare bron bij het ontwikkelen van
lokaal integraal veiligheidsbeleid is de Stichting
Maatschappij, Veiligheid en Politie (SMVP).
Deze onafhankelijke organisatie denkt mee
over uiteenlopende veiligheidsvraagstukken
op het raakvlak van samenleving en politie.
Het oogmerk is bezinning op en vernieuwing
van de veiligheid(szorg) stimuleren. Dit doet
ze door partijen bij elkaar te brengen, door
conferenties, symposia en uitwisselingspro-
gramma’s te organiseren en door achter-
grondinformatie te verstrekken. Ook publiceert
de SMVP met grote regelmaat rapporten en
essays over veiligheid.
www.x-s2.nl
Kenniscentrum Sociaal Beleid X-S2 biedt een
schat aan informatie over veiligheid en leefbaar-
heid op lokaal niveau. Het kennisnetwerk voor
en door professionals uit de sociale sector
heeft een imposant dossier over Veiligheid in
buurt en wijk. Op de site staan methodieken,
nieuwsberichten (uiteenlopend van particuliere
beveiliging van woonwijken tot het succes van
mountainbike-politieteams), projecten en onder-
zoeken, effectmetingen, een evenementen-
agenda, een trainingsaanbod en gerelateerde
dossiers van het kenniscentrum over Leef-
baarheid, Criminaliteitspreventie, Buurt- en
wijkgerichte aanpak en Sociale kwaliteit.
X-S2 biedt ook de mogelijkheid vragen te
stellen. U krijgt binnen drie dagen antwoord.
www.lsabewoners.nl
Het LSA (Landelijk steunpunt aandachtswijken
bewoners) ondersteunt bewoners in de aan-
dachtswijken van het grotestedenbeleid op
het gebied van onder meer participatie en
leefbaarheid.
www.wijkalliantie.nl
Biedt een podium aan een landelijk netwerk
van buurtpanels die ervaringen uitwisselen.
Stichting De Wijk is van ons allemaal ontwik-
kelde een methode om dialoog en samen-
werking tussen bewoners op gang te brengen.
Met respect voor elkaar leren bewoners
samen te werken aan een veilige en prettige
leefomgeving.
www.huiselijkgeweld.amsterdam.nl
Eind 2004 startte in Amsterdam het project
Stop huiselijk geweld. Slachtoffers, daders en
mensen in hun omgeving werden via folders
en billboards in vier talen gewezen op het
bestaan van het Advies- en steunpunt huiselijk
geweld. Hier kan men de problemen bespreken
en zoeken naar een oplossing. Het Advies- en
steunpunt verwijst ook door. Het heeft een
waardevolle toolkit ontwikkeld om (de aanloop
naar) huiselijk geweld te herkennen en aan te
pakken. U kunt de toolkit bestellen.
www.aanpakhuiselijkgeweld.nl
Gemeenten die meer willen weten over de
aanpak van huiselijk geweld kunnen terecht
bij de VNG. Zij organiseert kringbijeenkomsten,
maakt handreikingen en heeft consulenten
die gemeenten kunnen ondersteunen.
Interessante websites
Er zijn gezaghebbende rapporten geschreven over sociale veiligheid, onder andere door
de WRR. De raad spreekt in zijn rapport ‘Vertrouwen in de buurt’ over “een herovering
van achterstandsbuurten.” Is de situatie zo ernstig?
“Ik ben heel blij met dat rapport, vanwege het tweesporenbeleid: aan de ene kant versterken
van wat goed werkt, aan de andere kant terugpakken wat men heeft laten lopen. We moeten niet
overdrijven, maar je ondermijnt het morele gezag en het rechtsgevoel als je burgers de indruk geeft
dat het niet uitmaakt of je je wel of niet aan de regels houdt. Kijk naar de Diamantbuurt in Amsterdam:
de overheid verloor zijn geloofwaardigheid toen antwoord op de overlast uitbleef. Je ziet het ook
aan de acties rond woonwagenbewoners en meer recent de Hell’s Angels: de overheid probeert
via politie en justitie zijn gezicht meer te laten zien. Je kunt pas werken aan leefbaarheid en sociale
veiligheid als urgente overlastproblemen zijn opgelost.
Hoe kun je de lokale krachten op dit terrein versterken?
Daar zijn tal van manieren voor. PRIMO nh heeft ze nog eens op een rijtje gezet in de publicatie
‘Welzijn versterkt veiligheid, ook in Noord-Holland’. Een goed voorbeeld zijn de veiligheidsketenunits
in Amsterdam en veiligheidshuizen (bijvoorbeeld in Tilburg). Alle partners op het gebied van veiligheid
onder één dak, met korte lijnen. Dat is effectiever en werkt ook veel efficiënter.
Vanuit meer repressieve hoek zijn er projecten als ‘Justitie in de buurt’, die zijn heel doeltreffend geble-
ken. In de Arnhemse wijk Malburgen is de criminaliteit hierdoor bijvoorbeeld behoorlijk teruggedrongen.
Veiligheidsnetwerken
Het veld onderkent gelukkig steeds meer de urgentie van samenwerken. Zo is de groei van lokale
veiligheidsnetwerken bemoedigend. De politie plaatst er hier en daar kanttekeningen bij: men is
positief, maar vindt de resultaten moeilijk meetbaar. Zeker met de huidige prestatiecontracten is
de hamvraag: meer bonnen of meer netwerken?
12 | DE PR IMO DE GEM EENTE ALS COACH
Welzijn versterkt veiligheid
Een notitie over de relatie tussen veiligheid
en sociaal beleid. Met tips en praktische
informatie om als gemeente, samen met
lokale partners een eigen lokaal veiligheids-
beleid te ontwikkelen. U vindt veel verwijzingen
naar bestaande projecten en interessante
websites. Ook wordt ingegaan op de landelijke
campagne Welzijn Versterkt Veiligheid en de
provinciale vertaling daarvan. De notitie bevat
de resultaten van een Quick scan Lokaal
veiligheidsbeleid, die in zeventien Noord-
Hollandse gemeenten is gehouden.
Als bijlage is een essay over zorgzaamheid in
wijken opgenomen van PRIMO nh-adviseur
Han Sleven. De publicatie is te downloaden
van www.primo-nh.nl Op de website vindt u
ook een verslag van de conferentie Zorg dat
wonen welzijn wordt.
Meer informatie:
Tim Boyenk [email protected]
Villa Senior
Een dvd-film, bestemd voor ouderen en hun
familieleden, maar ook voor medewerkers van
gemeenten, woningcorporaties, makelaars en
andere geïnteresseerden in ouder worden en
wonen. De film laat zien welke keuzes ouderen
zoal maken of kunnen maken m.b.t. hun woon-
situatie, nu en in de toekomst. PRIMO nh 2005.
Prijs dvd: 7 10,-, bestellen: PRIMO nh
Informatiepunt [email protected]
Gemeente coacht despelers op het veld
Publicaties PRIMO nh
Hans Boutellier is
directeur van het Verwey-
Jonker Instituut en auteur
van het spraakmakende
boek ‘De veiligheids-
utopie’.
Primo praat met hem
over veiligheid.
“Je kunt pas werken aan
leefbaarheid en sociale
veiligheid als urgente
overlastproblemen zijn
opgelost.”
HANS BOUTELLI ER
Bij buurtbemiddeling komen getrainde vrijwil-
ligers tussenbeide bij burenruzies. Het moet
de strijdende partijen weer on speaking
terms brengen en escalatie van het conflict -
vaak over geluidsoverlast - voorkomen.
Buurtbemiddeling bestaat inmiddels in tien-
tallen Nederlandse steden. In Noord-Holland
zijn dat o.a. Zaanstad, Amstelveen en
Haarlemmermeer. PRIMO nh is betrokken bij
het opzetten van buurtbemiddeling in Velsen.
“Bij buurtbemiddeling wordt niemand terecht-
gewezen,” aldus Frank Hustinx, die zich voor
PRIMO nh met dit onderwerp bezighoudt.
“Iedere partij wordt serieus genomen. De
kunst van het bemiddelen is dat beide partij-
en met elkaar praten en de problemen onder
begeleiding samen proberen op te lossen.
Buurtbemiddeling kan een positieve invloed
op de buurt hebben. Notoire overlastgevers
kun je niet aan bemiddelaars overlaten, ze
hebben immers geen machtsmiddelen.
Maar andere problemen zijn oplosbaar.
13 | DE PR IMO BU U RTBEM I DDELI NG WWW.PR IMO -NH.NL
Ruzies tussen buren gaan
ten koste van het woon-
plezier. Buurtbemiddeling
door vrijwilligers biedt
meerdere voordelen.
Buurtbemiddeling
de criminaliteit waar de burger het meest bang voor is: de zogenaamde
‘agressiegerichte delicten’ als bedreiging en geweld. Er is nog veel te doen
op dit terrein, bijvoorbeeld bij grote evenementen. Je moet echter per
onderwerp maatwerk leveren. Ieder probleem heeft zijn eigen dynamiek
en heeft zijn eigen spelers nodig. Justitie is bezig met versterking van de
strafrechtelijke keten, terwijl de ministeries van VROM en BiZa denken
aan preventie en het betrekken van burgers en instellingen bij het beleid.
Dat geldt ook voor de lokale situatie.
Is de welzijnssector een belangrijke partij in deze?
In de jaren zeventig en tachtig formuleerde het welzijnswerk zijn eigen
doelstellingen. Die tijd ligt achter ons. Men verkeert soms in een patstelling
met de lokale overheid, terwijl er schreeuwende behoefte is aan dit
type werk. Men moet zich naar mijn mening meer laten leiden door
de vragen die op diverse terreinen te beluisteren zijn. Op het gebied van
wonen, sociale veiligheid, zorg, onderwijs en integratie is veel gaande
dat om sociale interventie vraagt. Ook woningcorporaties hebben last van
sociale problemen. Veel partijen zitten met hun handen in het haar.
Er liggen kansen genoeg.” �
De gemeente vervult een regisserende rol, maar maakt die niet overal
waar. Er zitten grote en machtige partijen als woningcorporaties om de
tafel, die zich moeilijk laten regisseren. Misschien is het beter te spreken
van coaching, op basis van concrete plannen.
Ik wil hier een vergelijking maken met het coachen van een voetbalelftal
dat sterk in de verdediging is gedrongen. Justitie staat tussen de palen en
de ballen vliegen haar om de oren. Idealiter wordt het spel vanuit de
verdediging opnieuw opgebouwd. De doelman stuurt de verdediging, die
ondersteunt het middenveld en dat bedient op zijn beurt de voorhoede.
Politie en justitie zijn laatste instanties. Instellingen als jeugdzorg en
particuliere beveiliging, die zich bezig houden met o.a. risicojongeren,
vormen de verdediging. In het middenveld staan instituties voor wie
veiligheid slechts een afgeleide functie is, zoals het onderwijs en het
welzijnswerk. Zij krijgen een normatieve functie toebedeeld, bijvoorbeeld
het vroegtijdig corrigeren van ongewenst gedrag. De voorhoede bestaat
uit de burgers en de sociale verbanden die zij aangaan. Hier wordt het
spel bij voorkeur gemaakt. Hier vindt men de creativiteit, de sociale
innovatie, het sociale kapitaal dat zich geruggensteund moet weten
door de organisaties in het middenveld.
Wordt Nederland steeds veiliger, zoals de overheid via allerlei
onderzoeken probeert aan te tonen?
Over die politiecijfers is veel te doen, het is een complexe materie. Ik denk
wel dat we op de goede weg zijn. Er is één uitzondering en dat is juist
Watskeburt?!
In de sociale sector gebeurt van alles. Overzicht houden is knap lastig. Je wil landelijke ontwikkelingen volgen en
je wil weten wat er om de hoek gebeurt. Maar dan wel alleen op jouw vakgebied. Want je hoeft natuurlijk niet
alles te weten.
Gelukkig wordt ‘op de hoogte blijven’ een stuk makkelijker komend voorjaar. Tenminste, voor professionals die
zich abonneren op Kanaal Sociaal. Dit samenwerkingsverband van PRIMO nh met andere provinciale kennis-
platforms en X-S2 gaat met tientallen redacteuren en professionals bijhouden wat er in Nederland gebeurt.
Bij elkaar hebben wij zicht op vele duizenden actuele projecten, methodieken, onderzoeken, subsidies en
beleidsstukken. Landelijk, provinciaal en lokaal! En omdat je van tevoren aangeeft waar jouw interesses liggen,
krijg je straks alleen op maat gesneden informatie in je mailbox. Gratis!
Klinkt ideaal, toch? Blijf daarom op de hoogte van Kanaal Sociaal. Mail alvast je mailadres naar
[email protected] en hou je inbox in de smiezen.
14 | DE PR IMO K A N A A L S O C I A A L
e hoeft ze niet af te schuiven op de
politie of woningcorporatie. In Zaanstad
bespaarde buurtbemiddeling door vrijwilligers
de politie 7 30.000,- aan inzet.”
Veel ruzies
Bewoners hebben wel oren naar buurtbemid-
deling. Niet alleen omdat het de kwaliteit van
hun omgeving ten goede komt, ook als zinvolle
vrije tijdsbesteding. Vrijwilligers krijgen een
training. Hun nieuwe vaardigheden kunnen in
ander verband eveneens van pas komen.
Frank Hustinx: “Je vergroot hun sociale red-
zaamheid. Buurtbemiddeling start je in wijken
waar sprake is van veel burenruzies. Je hebt
immers een minimum aantal conflictsituaties
nodig om vrijwilligers vast te houden.
Uiteindelijk moet het zelfoplossend vermogen
in een buurt zo groot zijn, dat buurtbemiddeling
overbodig is. Een professionele coördinator
ondersteunt de vrijwilligers. Daarnaast is een
goede samenwerking tussen instanties van
groot belang. Dit om de doorverwijzing naar
het project goed te laten verlopen.”
PRIMO nh kan initiatiefnemers voor buurt-
bemiddeling - vaak een opbouwwerker of
ambtenaar - terzijde staan bij het opzetten
van een project. “Daarbij komen vragen aan
de orde als: maken we eerst een plan of
zoeken we eerst geld? In het projectplan
nemen we doelen op, termijnen en middelen.
De resultaten moeten meetbaar zijn.
Als woningcorporaties met je in zee gaan,
moeten ze weten wat de meerwaarde van
buurtbemiddeling is. Last hebben van je
buren, kan een enorme inbreuk zijn op je
woongenot. Dat is niet in geld uit te drukken.
Daarnaast hebben woningcorporaties baat bij
buurtbemiddeling, bijvoorbeeld omdat mensen
minder verhuizen. Nu krijgen de woonconsu-
lenten van corporaties de burenruzies op
hun bordje. Ik zie mogelijkheden voor verde-
re samenwerking met woningcorporaties.”
Er zijn drie handzame boekjes verschenen over de
methodiek van buurtbemiddeling: ‘Beter een goede
buur’, ‘Goede buren, betere buurten’ en ‘Het succes
van buurtbemiddeling’, allen uitgaven van het landelijk
Expertisecentrum Buurtbemiddeling.
Meer informatie: Frank Hustinx,
VelsenBurenruzies moet de buurt zelf oplossen, vindt
de gebiedsagent in de Velsense Zeewijk.
Dan kan de politie zich beperken tot boeven
vangen en andere kerntaken. Op zijn initiatief
staken Woningbedrijf Velsen, Stichting Welzijn,
politie, gemeente en wijkplatform de koppen
bij elkaar om een organisatie voor buurtbemid-
deling op te richten. “Het heeft ook mijn voor-
keur,” zegt opbouwwerker Gert-Jan Huijbens:
“Problemen te lijf gaan met eigen inzicht is
beter dan een probleem van buitenaf oplossen.
De oplossing is in dat geval duurzamer.
Buurtbemiddeling door vrijwilligers verstevigt
bovendien de sociale samenhang.” Gert-Jan
ontwikkelt het project, PRIMO nh steunt hem
daarbij. “Alle deelnemers aan het overleg zijn
positief. Ook kregen we support van de
burgemeester.” Als men die steun in klinkende
munt omzet, staat niets de buurtbemiddeling
in de Zeewijk meer in de weg. De Stichting
Welzijn, waar het project onder zal vallen,
ontbreekt het door de bezuinigingen voorals-
nog aan geld. Maar Gert-Jan Huijbens heeft
goede hoop, het Woningbedrijf heeft al mede-
financiering toegezegd. “Als we de middelen
bij elkaar hebben, starten we met een team
van ongeveer 15 vrijwilligers - bij voorkeur
uit verschillende wijken - en een betaalde
projectleider.”
J
15 | DE PR IMO K A N A A L S O C I A A L WWW.PR IMO -NH.NL
Kanaal Sociaal Kennisplatform voor de sociale sector in Noord-Holland
In januari 2006 gaat Kanaal Sociaal Noord-Holland de
lucht in. Projectleider Ruud Hogendoorn van PRIMO nh
doet verslag van zijn werkzaamheden voor het Kanaal.
Kanaal Sociaal houdt u op de hoogte
van nieuwe voorbeeldprojecten, links
en achtergrondinformatie over actuele
thema’s. U ziet welke evenementen en
bijeenkomsten op stapel staan.
Bij (gratis) inschrijving als lid van Kanaal
Sociaal Noord-Holland, kunt u:
Kennis delen door zelf projecten,
publicaties, websites en evenemen-
ten op Kanaal Sociaal te plaatsen
Kennis op maat ontvangen via een
e-mailattendering
Vragen stellen over sociaal beleid
Uzelf en/of uw organisatie presenteren
op Kanaal Sociaal
Bijeenkomsten op de provinciale agenda
plaatsen
Contact leggen met mensen en organisaties
die zich met dezelfde thema’s bezighouden
als u.
Wilt u op de hoogte blijven?
Mail naar [email protected]
anaal Sociaal is een landelijk samenwerkingsverband om kennis
te verspreiden en te delen. Kanaal Sociaal verbindt verschillende
provinciale en landelijke kennisplatforms met elkaar via één centrale
databank. Gebruikers kunnen specifieke kennis, ervaringen en activiteiten
in hun regio zoeken, maar ook hun eigen informatie invoeren. PRIMO nh
is sinds begin 2005 betrokken bij het ‘graven’ van het Noord-Hollands
Kanaal Sociaal.
Ruud, wéér een nieuwe loot in het digitale woud van sociale
websites?
“Goeie vraag, de wildgroei is enorm. De serieuze gebruiker baant zich
zonder kapmes geen begrijpelijke weg door het oerwoud dat de laatste
jaren op internet is ontstaan. Kanaal Sociaal moet de verdwaalde
gebruiker gaan gidsen. PRIMO nh wil, samen met andere provinciale
instellingen, een portaal bieden dat op gestructureerde wijze inzicht
geeft in kennis en informatie over de sociale praktijk. Ik spreek liever
van een kennisplatform dan van een website.
Wat hebben de gebruikers aan dit kennisplatform?
Je kunt er informatie brengen en halen. Antropologen spreken over
reciprociteit. Dat betekent dat je in een ruilrelatie zoekt naar een even-
wichtige balans. In dit geval gaat het om kennismanagement: je krijgt
kennis en informatie door kennis en informatie te delen met anderen.
Zo werkt www.kanaalsociaal.nl. Je wordt (gratis) lid en kunt dan informatie
over de sociale praktijk halen en brengen. Zo helpen we elkaar in het
complexe en snel veranderende sociale werkveld.
W W W . K A N A A L S O C I A A L - N H . N L
Noord-Holland
K Wie zullen er gaan deelnemen en waarom?
Kenniswerkers: werkers in de sociale praktijk die van kennis en informatie
over de sector afhankelijk zijn. Daarnaast zullen ook beleidsmakers,
politici, vrijwilligers en andere belanghebbenden die zijn gebaat bij kennis
over de sector gebruik maken van het kennisplatform. Het platform staat
open voor iedereen die op serieuze wijze kennis wil delen.
Wat is er nodig om dit sociale kanaal tot een succes te maken?
In het begin moeten we zorgen de technische kinderziektes tot nul te
beperken. Dat vergt een behoorlijke inzet van onze projectorganisatie.
Vervolgens gaat het natuurlijk om de actualiteit van de informatie.
Het actueel houden van een kennisplatform is een gigantische klus.
We moeten er dag in, dag uit voor zorgen dat alle informatie up to
date is. Tot slot hangt het succes voor een belangrijk deel af van het
aantal participanten: hoe meer deelnemers, hoe completer de informatie.
Hier ligt voor ons een mooie communicatie-uitdaging.
Gaat dat lukken?
Waarom niet? De sociale sector wordt nogal eens beschuldigd van
stoffigheid. Doemdenkers menen dat een digitaal platform voor kennis-
delen niet zal lukken in deze sector. Wij willen aantonen dat deze
vorm van kennisdeling wel mogelijk is én meerwaarde heeft. Sluit je
nu je ogen voor de enorme vaart van de digitale ontwikkelingen, dan
beschik je in de toekomst over onvoldoende kennis en informatie om
je functie te vervullen. Wij willen met kanaalsociaal een forse stap in
de juiste richting zetten.” �
16 | DE PR IMO EEN VE I LIG 2006
ColofonDe Primo geeft informatie over hetwerk van PRIMO nh. Het verschijntdrie keer per jaar. Overheden enmaatschappelijke organisaties inNoord-Holland krijgen de Primo gratis toegestuurd.
UitgeverPRIMO nh
RedactieMarianne ReijWil Spanjer
GastredacteurEls Diepenmaat
Interview met Anja Brink Marieke Sjerps
Interview met Hans BoutellierTim Boyenk
Interview met Ruud Hoogendoorn Marianne Reij
Teksten en eindredactieAnnemiek Onstenk
FotografieMarco Bakker
RedactieadresPRIMO nhPostbus 106, 1440 AC Purmerendtel: 0299 418 700
BezoekadresPRIMO nhEmmakade 4, 1441 ET Purmerend
VormgevingStudio Stevens, De Rijp
DrukSpinhex en Industrie, Amsterdam
Oplage2.000 exemplaren
©Overname of nadrukken van artikelen, of van delen daarvan, isuitsluitend toegestaan na overlegmet en toestemming van de redactieen altijd met bronvermelding.
INFORMATIEPUNT PRIMO NH
PRIMO nh is het kennis-, informatie-en adviescentrum voor sociaal beleidin Noord-Holland. Het is actief voor de provincie N-H,gemeenten en maatschappelijkeorganisaties.
Voor vragen of het bestellen vanpublicaties kunt u terecht bij hetInformatiepunt van PRIMO nh. Het Informatiepunt is telefonischbereikbaar van maandag tot en metdonderdag van 9.00 - 13.00 uur via0299 418 700. Ook kunt u mailen:[email protected] of onzewebsite bezoeken: www.primo-nh.nl
Het Cursus- en Congresbureau van PRIMO nh organiseert
elk jaar een groot aantal cursussen, congressen en expert-
meetings. U vindt het actuele aanbod voor het voorjaar
2006 op www. primo-nh.nl. Meer informatie krijgt u bij
Manja Greutert, tel: 0299 418700 of [email protected]
Agenda Cursus- en Congresbureau
Op de valreep van 2005 doen zich twee belangrijke ont-
wikkelingen voor. De eerste is zeer verheugend: allochtone
vrouwen krijgen recht op een eigen verblijfsvergunning als
ze slachtoffer zijn van huiselijk geweld.
De tweede ontwikkeling, meteen in het kielzog van de
eerste, is in zijn consequenties ingewikkeld: de invoering
van de registratie van de etniciteit van de daders van
huiselijk geweld. Hoewel nog een proef, zijn de eerste
oproepen voor deze registratie bij delicten al gedaan.
De bedoelingen zijn ongetwijfeld goed. De drijfveer voor
deze maatregelen is huiselijk geweld beter aanpakken.
De onbedoelde neveneffecten kunnen echter wel eens erger zijn dan de kwaal. Zo’n eenzijdige
registratie werkt stigmatiserend. Het gevaar bestaat dat er een direct verband gelegd wordt
tussen etniciteit en geweld. Dit verband kun je niet zondermeer leggen, zelfs al zou bevestigd
worden dat huiselijk geweld zich meer afspeelt in allochtone kring.
Om stigmatisering te voorkomen moet de totale leefstijl van elke dader in kaart wordt gebracht.
Hoe woont de dader? Heeft hij werk? Wat is zijn opleiding? Zijn voorgeschiedenis? Et cetera.
Deze facetten zouden wel eens heel andere verbanden aan het licht kunnen brengen!
Ik wens u namens PRIMO nh voor 2006 een veilig huiselijk nest, in het besef dat die veiligheid
niet voor iedereen in Nederland, en in de rest van de wereld, vanzelfsprekend is.
Joan Bulder, directeur PRIMO nh �
Een veilig
2006JOAN BU LDER