41V L A A M S - B R A B A N T / B R U S S E LDE STANDAARD VRI JDAG 2 SEPTEMBER 2005

www.standaard.be/regio > ook nieuws uit de andere provincies

BRUSSELVan onze medewerker

Eric Adams

OP een warme zomerdag bel ikaan bij violenbouwer Thomas

Meuwissen aan de Brusselse KleineZavel. Hij resideert er op de tweedeverdieping van een statig pand vanhet Koninklijk Conservatorium. Detraphal van het gebouw kan weleen likje verf gebruiken, maar Tho-mas heeft een schitterend uitzichtop een van de bevalligste parkjesvan de hoofdstad en de gerestau-reerde Zavelkerk. Hoe is hij daar te-rechtgekomen? ,,Ik wou tijdensmijn burgerdienst iets zinvolsdoen’’, vertelt Meuwissen. ,,En hetConservatorium is ingegaan opmijn voorstel om tijdens mijndienst een strijkkwartet te bouwen.Sindsdien heb ik mijn vaste stekaan de Kleine Zavel.’’

Wat brengt iemand ertoe om vio-lenbouwer te worden? ,,Tijdensmijn studies plastische kunstenraakte ik gefascineerd door mooieobjecten en viel ik voor de schoon-heid van muziekinstrumenten.Toen ik vernam dat je van violenbouwen je beroep kan maken, heb

ik meteen beslist om ambachtsmante worden. Ik heb ook een tijdje vi-oolles gevolgd, maar dat heb ik la-ten varen omdat ik geen middelma-tig muzikant wou zijn. Ik was er so-wieso te laat mee begonnen. Maarik heb er wel mijn gehoor mee ont-wikkeld, en zo kan ik als technicusbeter naar een instrument luiste-ren.’’

De opleidingen tot vioolbouwerin België zijn meestal avondcursus-sen. Meuwissen volgde een oplei-ding instrumentenbouw in Boom,maar begreep dat dat niet voldoen-de was en trok daarna voor eendriejarige opleiding naar Enge-land. ,,Maar ook zelfstudie en sta-ges in een atelier zijn echt noodza-kelijk, omdat het een bijzondercomplex vak is.’’

Vooral materialenkennis is vangroot belang voor een vioolbou-wer. Rug, zijwanden en hals van deviool zijn gemaakt uit gevlamde es-doorn uit Bosnië. Het bovenblad isvervaardigd uit vurenhout, endaarnaast wordt ook ebbenhoutgebruikt. Meuwissen gaat zelf naarItalië om het hout te selecteren.,,Een combinatie van werk en va-kantie’’, zegt hij lachend.

Hoe duurzamer het gebruikte ma-teriaal, hoe langer het instrument

meegaat. ,,De oudste violen waar-op nu nog gespeeld worden, zijnrond 1550 gemaakt. Een veel groteraantal dateert van de periode rond1720, en die instrumenten wordennog dagelijks door topmuzikantengebruikt. Met die instelling maak ikook violen, ik hoop dat ze over drie-à vierhonderd jaar nog bespeeldkunnen worden.’’

Meuwissen krijgt steeds meerklanten uit het buitenland. Onderhen ook grote solisten, dankzij demondelinge reclame en de prijzendie de vioolbouwer in de loop derjaren in de wacht sleepte. ,,Die on-derscheidingen hebben wel watklanten over de streep getrokken.’’

Toch streeft Meuwissen er nietnaar om en masse te produceren.Acht tot tien violen per jaar is op ditogenblik zowat het maximum dathij aankan. Vooral omdat hij zichdaarnaast ook bezighoudt metklankregulaties, restauraties en ex-pertise. ,,Die ervaringen gebruikt iktrouwens ook in mijn werk. Hetgeeft me de kans om een eigen stijlte ontwikkelen. Ik gebruik de Itali-aanse violen als klankideaal, maardaarnaast probeer ik aan te knopenmet de stilistische kenmerken vande klassieke Vlaamse vioolbouw-school. Om die Vlaamse traditie

verder te zetten.’’Is een viool duur? ,,Alleszins niet

goedkoop’’, geeft Meuwissen toe.,,Een oud topinstrument als eenStradivarius kan tot drie miljoeneuro waard zijn, maar bij mij kosteen nieuwe viool 15.000 euro.’’

■ www.meuwissen-violins.com

I I N T E R V I E W I VIOOLBOUWER THOMAS MEUWISSEN

,,Hopelijk worden mijn violenover 300 jaar nog bespeeld’’

Tijdens zijn burgerdienst bouwde Thomas Meuwissen vier strijkinstrumenten voor het KoninklijkMuziekconservatorium van Brussel. Vijftien jaar later hebben een honderdtal violen, altviolen en cel-

lo’s zijn atelier verlaten om uit te zwermen naar alle uithoeken van de wereld.

Thomas Meuwissen maakt zo’n acht tot tien violen per jaar. © Herman Ricour

■ Geboren in 1966 in Leuven

■ Basisopleiding aan techni-sche school in Boom

■ Bijkomende opleiding aanNewark School of Violin Ma-king (Engeland) en stages bijPremysl Spidler (Praag, Tsje-chië) en Frédérique Chaudiè-re (Montpellier, Frankrijk)

■ Sinds 1993 vioolbouwer-resident in het KoninklijkConservatorium in Brussel

■ Zilveren medaille in viool-bouwcompetitie van Mitten-wald, Duitsland (mei 2005)

[ T H O M A S M E U W I S S E N ]

VILVOORDE (belga) — De Lijn,de politie en de Vlaamse adminis-tratie evalueren het unieke tidal-flowsysteem op de Vuurkruisen-laan in Vilvoorde positief. Om hetbusverkeer vanuit Grimbergenrichting Vilvoorde vlotter te latenverlopen, werd een jaar geledenéén van de vier rijbanen op deVuurkruisenlaan een vrije bus-baan.

Om het overige verkeer niet teveel te hinderen, werd voor de mid-denste van de drie overige baneneen wisselende rijrichting inge-voerd. In de voormiddag zijn tweebanen beschikbaar richting Vil-voorde, nadien is dat het geval rich-ting Grimbergen.

De bussen van De Lijn Vlaams-Brabant — de lijnen 820-821 rich-ting luchthaven — boeken op dezeplaats in de spitsuren een tijdwinstvan 8 minuten. ,,Op die manierwordt de regelmaat van de bussenbeter gerespecteerd, wat zeker eenvan de verklaringen is voor de groeivan het aantal reizigers op deze lij-nen’’, zegt woordvoerder PhilippeJacobs.

Ook de politie van Vilvoorde is te-vreden. ,,Er is het voorbije jaar opde Vuurkruisenlaan slechts één on-geval gebeurd. Ondanks het feit dateen rijvak werd opgeofferd vooreen busbaan loopt het verkeer te-gen alle verwachtingen in vlotterdan voorheen’’, zegt de Vilvoordsecommissaris Danny Peeters. Ookbij de Administratie WegenVlaams-Brabant, de beheerder vande gewestweg, wordt een positievebalans opgemaakt. In oktober ennovember wordt op vraag van destad een aanpassing doorgevoerd.Plannen om het project ergens an-ders toe te passen, zijn er niet.

Bussen winnenacht minuten

met ,,tidal flow’’in Vilvoorde

DIEGEM — Twintig jaar nadat zaalMilde in Diegem werd gesloten,wordt het complex opnieuw alsmultifunctionele zaal in gebruikgenomen. De gemeente investeer-de bijna anderhalf miljoen euro inde nieuwe zaal, die de naam ’t Zandkreeg. Door bouwvalligheid werdzaal Milde bijna twintig jaar gele-den gesloten. Het gebouw stond aldie jaren leeg tot het gemeentebe-stuur in 1997 besliste het pand tekopen. Toch begonnen de werk-zaamheden pas in de tweede helftvan 2003.

Behalve de grote zaal omvat hetgebouw ook extra vergaderzalenen een doorsteek naar de biblio-theek en het sociaal-cultureel cen-trum in de Kosterstraat. De zaalkostte de gemeente 1.460.000 eu-ro, zonder btw en ontwerpkosten.,,We hebben met deze zaal een be-langrijk element uit ons beleids-plan gerealiseerd’’, zegt burge-meester Jean-Pierre De Groef(SP.A). ,,Toch hebben we kunnenvoorkomen dat de bewoners moe-ten meebetalen.’’ Het gemeentebe-stuur houdt ook bewust de huur-prijs voor verenigingen laag. ,,Wezijn ervan overtuigd dat verenigin-gen zoals de fanfare en de tafelten-nisploeg hier hun wekelijkse bij-eenkomsten zullen houden.’’(thb)

Vernieuwdepolyvalente zaal inDiegem geopend