diabetes mellitus

34
Diabetes Mellitus

Upload: colette-leach

Post on 02-Jan-2016

20 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

Diabetes Mellitus. Tip I Diyabet. Beta hücrelerinin otoimmun tahribatına bağlı olarak gelişen ağır insülin eksikliği ile karakterizedir; Ketozis'in önlenebilmesi için dışarıdan insülin verilmesine gerek olduğu için " İnsüline bağımlı diyabet " (IDDM) adı da verilir. - PowerPoint PPT Presentation

TRANSCRIPT

Page 1: Diabetes Mellitus

Diabetes Mellitus

Page 2: Diabetes Mellitus

Tip I Diyabet

• Beta hücrelerinin otoimmun tahribatına bağlı olarak gelişen ağır insülin eksikliği ile karakterizedir;

• Ketozis'in önlenebilmesi için dışarıdan insülin verilmesine gerek olduğu için "İnsüline bağımlı diyabet" (IDDM) adı da verilir.

• Daha çok (%95) çocukluk çağında başlar (Juvenil diyabet).

Page 3: Diabetes Mellitus

Tip II Diyabet• Başlangıçta insülin sekresyonu yüksektir, fakat

insüline karşı direnç söz konusudur.

• Yıllar içinde insülin sekresyonu da azalır.

• Glisemik endeksi yüksek gıdaların aşırı tüketilmesi temel nedendir.

• Genetik faktörlerin rolü ikinci derecededir.

• Ketozis nadirdir ve dışardan insülin verilmesine genellikle gerek olmadığı için "İnsüline bağımlı olmayan diabet (NIDDM) " adını almıştır.

Page 4: Diabetes Mellitus

Tip I ve Tip II diyabet farklılıkları

Tip I (Juvenil) DM Insuline bağımlı DM

Tip II DM (Insuline bağımlı olmayan DM)

Başlangıç yaşıBaşlangıç şekliEtyoloji Ketoasidoza eğilimEndojen insülin salgısıBeslenme durumuSpesifik HLA antijenleriICA ve anti-GAD Adacık patolojisiSülfonilürelere cevap

Genellikle <30yaşGenellikle ani

OtoimmünVar

Minimal ya da yokZayıfVar

Başlangıçta varBeta-hücre kaybı

Yok

Genellikle >30yaşSinsi

İnsülin direnciNadir

YüksekObez ya da normal

YokYok

NormalBaşlangıçta var

Page 5: Diabetes Mellitus

Sekoner diyabet• Pankreas hastalığı: Kistik fibroz, pankreatit,

alkolizm, hemokrmatoz, pankreatektomi.

• Endokrinopatiler: Cushing sendromu, feokromatositoma, glukagonoma, aldosteronoma, akromegali, otoimmün hastalıklar (Graves Hastalığı, Hoshimoto Hastalığı, Addisson Hastalığı)

• Kimyasal Diyabet: Glükokortikoidler, tiazidler, klonidin, lityum, oral kontraseptifler, fenotiazinler

• Genetik sendromlar: Turner sendromu, leprechaunism, Prader-Willi sendromu, Down sendromu

Page 6: Diabetes Mellitus

Epidemiyoloji

Prevalans: (USA)• 5 yaşta: 1:4300• 16 yaşta: 1:360• Türkiye (orta öğrenim): 1:3700 (?)

İnsidans • Finlandiya: 100,000 nüfus için yılda 30

yeni olgu • USA : 100,000 nüfus için yılda 15 yeni olgu • Japonya: 100,000 nüfus için yılda 1 yeni

olgu

Page 7: Diabetes Mellitus

EpidemiyolojiMevsimsel insidans: Sonbahar ve kış aylarında

daha sık (enfeksiyonlar?, hipoaktivite?, D vit?)

Ortaya çıkış yaşı• Süt çocuklarında nadir

En çok görüldüğü yaşlar• 5-7 yaşlar: Enfeksiyona maruz kalma riskinin

artması (okula yeni başlama)

• Puberte zamanı: Gonadal steroidler ve büyüme hormonunda artış

Page 8: Diabetes Mellitus

Tip I Diyabet-Otoimmünite

• Kesin nedeni bilinmemekle birlikte beta hücreleri tahribatının genetik, otoimmmün ve çevresel etkenlere bağlı olduğuna dair güçlü deliller mevcuttur.

• Viral etkenlerin (Coxsakie B, kabakulak, rubella vb.) ve diyetetik etkenlerin (anne sütü yerine inek sütü kullanımı, D vitamini, gluten) diabet patogenezinde oynadığı rôl iyi bilinmemektedir.

Page 9: Diabetes Mellitus

Tip I Diyabet- Doku Antijenleri

• Tip I diabetli hastaların yaklaşık %90'nından fazlasında HLA-DR3 ve /veya HLA-DR4 ve/veya mütant HLA-DQ doku antijenleri mevcuttur.

• Normal popülasyonda bu oran %20-35 kadardır.

Tip I diyabet riski• HLA-DR3 ya da HLA-DR4: 2-3 kat

• HLA-DR3 ve HLA-DR4: 7-10 kat

• HLA-DQ mütasyonu: 100 kat

Page 10: Diabetes Mellitus

Tip I Diyabet-Mekanizma• Genetik yatkınlığı olan kişilerde bazı çevresel

faktörlerin tetiklemesi ile birlikte adacık hücrelerinde bir enflamasyon (insulitis) oluşur.

Enflamatuvar harabiyet sonucu antikorlar oluşur; • Beta hücresi sitoplazmasına karşı adacık hücresi

antikorları (ICA)

• Beta hücresi membranına karşı glutamik asit dekarboksilaz (Anti- GAD) antikorları

• Endojen insüline karşı insülin otoantikorları (IAA) oluşur.

Page 11: Diabetes Mellitus

Tip I Diyabet-Mekanizma

• Bu antikorlar HLA-DR ve DQ doku antijenleri ile bir kompleks oluştururlar.

• Sonuçta total lenfosit sayısı azalır;

• Yardımcı (T4) / supressor (T8) hücre oranı düşer; katil hücrelerin aktivitesi artar.

• Pankreas adacıkları mononükleer hücre enfiltrasyonu mevcuttur.

Page 12: Diabetes Mellitus

Klinik bulguların Patogenezi

• Anabolizan bir hormon olan insülinin eksikliğinde glikojenoliz, glükoneogenezis, proteoliz ve lipoliz artar.

• Kontrinsüliner sistemin (glükagon, ACTH, büyüme hormonu, epinefrin) aşırı faaliyeti de bu olayları şiddetlendirir.

• Sonuçta hiperglisemi ve ketozis gelişir

Page 13: Diabetes Mellitus

Klinik Bulguların Patogenezi• Kan şekeri böbrek eşiğini (180 mg/dL) aştığında

glükozüri oluşur.

• Sonuçta osmotik diürez (poliüri, enuresis) ve susuzluk hissi arttığndan aşırı su içilmesi (polidipsi) gözlenir.

• Eğer poliüri kompanse edilemezse elektrolit ve sıvı kaybı (dehidratasyon) gelişir.

• Organizmanın glükozdan enerji kaynağı olarak yararlanamaması nedeni ile açlık hissi uyanır;

• Yağ ve kas proteinleri yıkılır; hasta fazla yemek yer (polifaji) fakat buna rağmen zayıflar ve halsizleşir.

Page 14: Diabetes Mellitus

Klinik Bulguların Patogenezi

• Lipoliz sonucu yapımı artan keton cisimcikleri (asatoasetat, beta-hidroksibütirat) Krebs döngüsünün kapasitesini aştığından ketonemi ve ketonüri oluşur.

• Ketonemi sonucu, kusma, bulantı, karın ağrısı (zaman zaman apandisiti andırabilir) ve ağızda aseton kokusuna (ekşi elma kokusu) neden olur.

• Ketoasidoz nedeni ile intraselüler potasyum, sodyum ve fosfor kaybı olur.

• Asidozun kompansasyonu nedeni ile solunum sayısı ve derinliği artar (Kussmaul solunumu)

Page 15: Diabetes Mellitus

Tip I Diyabetin Tanısı

• Tipik klinik belirtileri olan hastada Tip I diyabetin tanısı oldukça kolaydır.

• Rastgele olarak bakılan plazma glükoz düzeyi 200 mg/dL'nin üzerindedir.

• ICA, IAA ve GAD pozitifliği varsa tanı kesinleşir.

Page 16: Diabetes Mellitus

• Beta hücrelerinin %90 kadarı tahrip olduğunda aşikâr klinik belirtiler ortaya çıkar.

• Ekzojen insülin verildikten 5-10 gün sonra hastalık tam ya da kısmî bir remisyona girer.

• Balayı dönemi denilen bu devre 3-15 ay kadar sürebilir.

• Fakat sonunda bütün beta hücreleri tahrip olarak insüline mutlak bağımlılık gelişir.

Page 17: Diabetes Mellitus

Amerika Diabet Cemiyeti’nin diabet kriterleri (1997)

mg/dL

Normal açlık plazma glükozuAçlık plazma glükozu bozukluğuGlükoz toleransının bozulması (OGTT’den iki saat sonra)

Diyabet kriterleri1. kriter: Rastgele plazma glükozu2. kriter: Açlık plazma glükozu3. kriter: (OGTT’den iki saat sonra)

<110110-126140-200

>200>126>200

Page 18: Diabetes Mellitus

Çeşitli insülin tiplerine ait etki sürelerinin (saat) karşılaştırılması

Etkinin Başlamas

ıZirve Etki

Etki

Süresi

Çok Kısa etkiliLispro(Novorapid®,Humalog®)Kısa etkiliKristalize (Actrapid®)Orta etkiliNPH (Insulotard®)LenteUzun etkiliUltralenteGlargine (Lantus ®)

<0.25

0.5-1.0

2-43-4

3-54

0.5-1.5

2-3

6-106-12

10-16—

3-4

3-6

10-1612-18

18-2024

Page 19: Diabetes Mellitus

Hb A1c (glikozillenmiş hemoglobin)

• Son 2-3 aydaki glükoz düzeylerinin ortalamasını gösteren iyi bir kontrol kriteridir (bu süre eritrosit ömrü ile ilgilidir).

• Normal kişilerde Hb A1c %4.5-6.0 arasında değişir.

• %10'nun üzerindeki değerler çok kötü kontrolü gösterir.

Page 20: Diabetes Mellitus

İnsülin Tedavisiİnsulin dozu: 0.1-2.0 U/kg/gün

Klasik tedavi• 2/3 Kahvaltıdan önce+ 1/3 akşam yemeğinden önce

(genellikle 2/3 NPH+1/3 kristalize insülin karışımı)

Yoğun (çoğul) tedavi• %20-30 kahvaltıdan önce (kristalize ya da karışım)• %20-30 öğle yemeğinden önce (kristalize)• %20-30 akşam yemeğinden önce (kristalize)• %20-30 yatmadan önce (Glarjin ya da NPH ya da

karışım)

Page 21: Diabetes Mellitus

Gestasyonel diyabet

• Gebeliklerin %20’sinde olur.

• Marjinal insülin direnci başlamış kadınlarda gebeliğin diyabetojenik özelliği nedeni ile ortaya çıkar.

• Doğumdan sonra normale döner. Gestasyonel diyabet eğer tedbir alınmazsa,daha sonraki yıllarda genellikle Tip II diyabete dönüşür.

Page 22: Diabetes Mellitus

Oral Antidiyabetikler

Etki tarzı Yan etkisi Sulfonilure

Biguanid

Tiazolidinedion

Alpha-glükozidaz inhibitörü (Akarboz ve miglitol)

İnsulin sekratogogu

Glukoneogenez inhibisyonu

Insulin sensitivitesini artırır

Karbonhidratların emilimini geciktirir

Hipoglisemi, kilo artışı, hiperinsulinemi

Gastrointestinal

Sıvı tutulması, ödem, anemi, transaminaz yüksekliği

Gastrointestinal

Page 23: Diabetes Mellitus

Beslenme• Çocuklarda verilecek kalori 1000 kcal + (yaşx100)

olarak hesaplanır. Erişkinde 2500-3500kcal arasında verilir.

• Kalori dağılımı %50 karbohidrat, %30-35 lipid ve %15-20 protein olacak şekilde ayarlanır.

• Glisemik endeksi (yükü) yüksek olan bütün gıdalar (çay şekeri, meyve suları, un, ekmek, reçel, bal, gazoz, kola, tatlı meyveler vb) tümü ile diyetten çıkarılır.

• Tatlandırıcılar (früktoz, aspartam, sakarin, sukraloz) yan etkileri nedeni ile kullanılmamalıdırlar.

Page 24: Diabetes Mellitus

Egzersiz

• Egzersizler insülin reseptör sayısını ve dolayısıyla glükozun periferik kullanımını arttırır ve kan şekerini insülinden bağımsız olarak düşürürler.

• Bu nedenle diyabetli hastaların egzersiz yapmaları ve her türlü oyuna ve spor faaliyetlerine girmesi teşvik edilmelidir.

• Egzersiz sırasında ya da sonrasında enjeksiyon bölgesinden insülinin dolaşıma geçmesi artar ve hipoglisemi gelişebilir.

Page 25: Diabetes Mellitus

Akut Komplikasyonlar

• Hipoglisemi: Başlıca hipoglisemi nedenleri, insülinin fazla kullanılması, beslenme hataları ve egzersizlerdir.

• Smogy fenomeni: (Hipogliseminin oluşturduğu hiperglisemi). Akşam yatmadan önce verilen insülin etkisini gece yarısı gösterir ve hipoglisemiye neden olur. Hipogliseminin kompanse edilmesi ile kan şekeri yükselir.

• Şafak fenomeni: Hasta akşam insülinini eksik almıştır. Bu nedenle sabah bakılan kan şekeri yüksektir.

Page 26: Diabetes Mellitus

Diabetik ketoasidoz Tedavisi: 0-12 saat

Miktar

Hız/Cins

Dekstroz

Potasyum

Bikarbonat

İnsülin

Defisit+ idame sıvısının 1/4'ü İV

Eşit hız (% 0.9 NaCl)

Glükoz düzeyleri 300 mg/dL'nin altına inince eklenecek

30-40 mEq/L

pH > 7.0 ise verilmez

0.1 ü/kg/ saat İM ya da İV (devamlı)Kan glükozu <300 mg/dL: 0.05 Ü/kg/saat IM ya da 0.25Ü/kg/6 saat (derialtı)

Page 27: Diabetes Mellitus

Diabetik ketoasidoz Tedavisi: 12-48 saat

Miktar

Cins

Potasyum

Bikarbonat

İnsülin

Defisit+ idame sıvısının 3/4'ü.

%0.45 NaCl + %5 Dekstroz

30-40 mEq/L

-

0.25Ü/kg/6 saat (derialtı)

Page 28: Diabetes Mellitus

DKA'da bikarbonat tedavisinin sakıncaları

• Oksijen ayrışım eğrisinin sola dönmesi Sonuç: hipoksi ve laktik asidoz

• Asidoz 2,3-DPG'ı arttırarak eğriyi sağa çevirir. Böylece oksijenin hemoglobinden ayrılması kolaylaşır.

• Potasyumun hızla hücre içine girmesi: Sonuç: hipopotasemi

• Paradoksal serebral asidoz: Eğer sistemik asidoz düzeltilirken bikarbonat kan beyin seddinden çok az geçebilirken, yükselen karbondioksit rahatlıkla MSS ye diffüze olur. Böylece BOS' da bikarbonat: karbondioksit oranı ve dolayısıyla da pH düşer.

Page 29: Diabetes Mellitus

Hiperglisemik Hiperosmolar Nonketotik Koma (HHNK)

• Aşırı hiperglisemi (genellikle >1000 mg/dL)

• Ağır dehidratasyon,

• Hiperosmalarite (>320 mOsm/kg, N: 280 mOsm/kg)

• Bilinç kaybı

• Ketonemi minimal ya da yoktur (lipolizde azalma ?).

• Tip II diyabetin nadir görülen bir komplikasyonudur.

• Mortalite oranı %50’nin üzerindedir.

Page 30: Diabetes Mellitus

Diyabetin Kronik (geç) Komplikasyonları

• Retinopati: Diyabet iyi kontrol edilmez ise maküler ödem, proliferatif retinopati ve retina ayrılması nedeni ile körlük gelişebilir.

• Göz dibi incelemeleri 6 ayda bir yapılmalıdır.

• Kataraktın nedeni relatif sorbitol dehidrogenaz yetersizliği nedeni ile aşırı sorbitol birikimidir.

• Glükoz (aldoz redüktaz) Sorbitol (sorbitol dehidrogenaz) Fruktoz.

Page 31: Diabetes Mellitus

Diyabetik Nefropati1. Hipertrofi evresi: Böbrekler büyük olup, bazal membran

kalındır. İdrar ile albümin atılmaz (normal albümin miktarı <15-30mg/ gün).

2. Sessiz dönem: Bazal membran kalındır. Arteriyel tansiyon normaldir. GFR artmıştır. Efor sırasında mikroalbuminüri (15-300mg/gün) görülebilir.

3. Mikroalbüminürik dönem: Efor sırasında arteriyel tansiyon artar. Efor olmaksızın da mikroalbuminüri olur.

4. Aşikar nefropati: Patolojik olarak papiller nekroz ve diffuz glomerüloskleroz görülür. Nodüler interkapiller glomerüloskleroz (Kimmelsteil-Wilson sendromu) diyabet için karakteristiktir. Arteriyel tansiyon yüksektir. Makroalbüminüri (>300 mg/gün) mevcuttur. GFR düşüktür.

5. Üremik dönem: GFR’de ilerleyici azalma son dönem böbrek hastalığının habercisidir.

Page 32: Diabetes Mellitus

Diyabetik Nöropati

• Periferik nöropati: Periferik nöropatiye en çok neden olan hastalık diyabettir.

• Diyabetik nöropati genellikle distal, simetrik ve duyusaldır (karıncalanma, uyuşma, hiperestezi).

• Hastalık ilerledikçe motor nöropati ve fonksiyon kayıpları gelişir.

• Otonomik nöropati postüral hipotansiyon, terleme bozuklukları, empotans, mide boşalma zamanında uzama, kabızlık ve ishale yol açabilir.

Page 33: Diabetes Mellitus

Diğer komplikasyonlar• Ayak yaraları: Duyusal nöropati, travmanın, ayak

temizliği

• Hiperglisemi, dolaşım yetersizliği (duyusal nöropati ve vasküler bozukluklar) ve hücresel immünite bozuklukları nedeni ile diyabette enfeksiyon riski artmıştır.

• En çok deri enfeksiyonları, tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonları, moniliasis (oral, vajinal) ve otitis eksterna (psödomonas) görülür.

Page 34: Diabetes Mellitus

Diğer komplikasyonlar

• Kötü kontrollü diyabetiklerde kardiyovasküler komplikasyonlar ve hipertansiyon sıktır.

• Trigliserid ve LDL kolesterol artar.

• HDL kolesterol azalır.

• Eklem hareketi kısıtlılığı: en iyi el ayaları birbirine yapıştırılarak gösterilir. Arada açıklık varsa test pozitiftir.