W a f i t e k Presents

Siał kogut pszenicę. Obsiał zagon cały.

Myszki swawolnice – koziołki fikały.

Obrodziło pole: pszeniczka jak złoto!

Śmieją się myszki: - A po co to? Po co?

- Pomóżcie mi, siostry, wymłócić pszenicę!

- Wolimy się bawić! – krzyczą tanecznice.

-Oto plon mych trudów! Czy was to nie cieszy?-Nie! Bo nam do pracy wcale się nie spieszy!

-Idźcie z tym do młyna!-Ani nam się śniło, by która z nas worki do młyna nosiła.

Odpowiedzią myszek kogut się nie zraża: sam worek z pszenicą zaniósł do młynarza.

Zmełł już kogut ziarna, do domu powraca.Rad, że taką korzyść przyniosła mu praca.

Szumi woda, dzwoni, bulgocze radośnie!Jakoby się cieszyła, że w cieście wyrośnie!

-Jest mąka. Jest woda. Może byście, miłe, zamiast siedzieć w oknie, ciasto zamiesiły?

-Słyszałaś, siostrzyczko, co tek kogut bredzi?-Wolimy się bawić, niż przy pracy siedzieć!

Miesi kogut ciasto. Kurzą piosnkę nuci.To mleka doleje, to cukru dorzuci.

-Może teraz wreszcie ciastem się zajmiecie?-Ja? – Nie! – woła jedna. – Ja też! Nigdy w świecie!

-Skoro tak - i bez was upiekę pierogi. Posłuchajcie jednak braterskiej przestrogi.Otóż wiedzcie o tym, że nigdy bez pracyNie będziecie jadły pszennych kołaczy!

Zaśmiały się myszki:-Na co nam ta rada!I jedna przez drugą do stołu zasiada.-Wspaniałe zapachy! Głód mi kiszki skręca!-Zjem ze trzy pierogi! – A ja chyba więcej!

-Do dzieła, siostrzyczko! Bo mi ślinka ciecze! Nie zabraknie pierogów: kogut świeże piecze!

Gdy kogut zobaczył, na co się zanosi, myszki darmozjady od stołu wyprosił.

Hej, zajada kogut wspaniały obiadek!A myszki za progiem prowadzą naradę.

To, co uradziły – wykonały z wiosną.Teraz już i dla nich pierogi wyrosną.

A gdy roczek minął, na wspólnym zagoniekogut sieje zboże, myszki ciągną bronę.

W a f i t e k