diyaliz ve transplantasyon literatüründe yenilikler · sunum planı hemodiyaliz • hemodiyalize...
TRANSCRIPT
Diyaliz
ve Transplantasyon
Literatüründe Yenilikler
Dr. Gülizar ŞahinHaydarpaşa Numune Eğitim Araştırma
Hastanesi Nefroloji
Kliniği21.05.2011
Sunum Planı
Hemodiyaliz•
Hemodiyalize başlama zamanı
•
Hemodiyaliz Hastalarında Glisemik Kontrol Mortalite•
Hemodiyaliz ve Yaşlılık
•
Sık ve Konvansiyonel HD•
Enkapsüle Sklerozan Peritonit Tamoksifen Tedavisi
Transplantasyon•
Graft Sağkalımı
•
Antikor ilişkili geç
allograft disfonksiyonu•
İmmunsupresif tedaviler
BelateceptSotrastaurin
•
Polyoma virus•
Biomarkırlar
The Initiating Dialysis EArly and Late Study (IDEAL)
Geleneksel olarak diyalize başlama zamanı:Klinik -
labotuvar bulgularına göre değerlendirilir
Diyalize erken başlamanın hasta sağkalımını
iyileştirici, hayat kalitesini artırıcı, uzun dönem komplikasyonları
azaltıcı
sonuçları
var.
Bunun yanında erken başlamanın hasta için zararlı
olabilecegin
dair çalışmalar da var.
Ancak bu konuda yapılmış
randomize kontrollü
bir çalışma
yok.
Önceki çalışmalar vaka-kontrol, retrospektif, gözlemsel
Metod-Hastalar Avustralya-Yeni Zelanda 32 merkez
-
828 hasta
e
GFR = 10-15 ml/dk/1.73 m2 (C-G ve MDRD formullleri kullanılmış)
542 erkek, 286 kadınOrtalama yaş: 60.4
Erken diyaliz başlangıcı
eGFR = 10-14 ml/dk/1.73m2
Geç
diyaliz başlangıcı
eGFR = 5-7 ml/dk/1.73mr
IDEAL
Sonlanım Noktaları
Primer sonlanımHerhangi bir nedene bağlı
ölüm
Sekonder sonlanımKardiyovasküler olaylar
Kardiyovasküler ölümÖlümcül olmayan miyokard infarktüsüÖlümcül olmayan inmeTransiyent iskemik atakYeni ortaya çıkan anjina
İnfeksiyöz olaylarÖlümHastaneye yatış
Diyaliz komplikasyonlarıGeçici kateterDamar giriş
yolu düzeltilmesi
Sıvı
ve elektrolit dengesizliğiİlave diyaliz
Cooper BA, et al. N Engl J Med 363:609-619,2010
The Initiating Dialysis EArly and Late Study (IDEAL)
•
Takip süresi: ortalama 3.5 yıl •
Randomizasyon-diyalize başlama:
•
Erken diyaliz grubunda 1.8 ay •
Geç
diyaliz grubunda 7.4 ay
•
Diyalize başlama anında GFR•
Erken diyaliz grubunda:12 ml/dk (MDRD ile 9)
•
Geç
diyaliz grubunda: 9.8 ml/dk•
(MDRD ile 7.2)
Erken diyaliz grubundan %18.6 hasta GFR <10 ml/dk; Geç
diyaliz grubunda ise %75.9 hasta GFR >7 ml/dk iken diyalize başlamış!!
The Initiating Dialysis EArly and Late Study (IDEAL)
Toplam 307 hasta ölümü(erken: 152 vs. geç: 155)
İki grup arasında ölüm açısından fark yok
Subgrup analizinde yaş, cinsiyet, DM, BMI, KVS hastalık hikayesi, albumin seviyesi ve GFR sağkalımı
etkilemiyor.
Hatta transplant sonrası
ölüm açısından da fark yok (HR: 1.01,CI %95,0.81-1.26;p = 0.92)
Sonlanım Noktaları
Sonuç
KBY de
diyalize erken başlamanın herhangi bir nedenle ölüm, KV olaylar, infeksiyöz olaylar ve diyaliz komplikasyonları
üzerine herhangi bir etkisi yoktur.
Dikkatli klinik takiple hastalarda diyaliz GFR 7 ml/dk’ya düşünceye ya da üreminin klinik bulguları
ortaya çıkıncaya
kadar geçiktirilebilir.
Daha önce yayınlanmış
kılavuz bilgilerine göre GFR değeri daha düşük ve maliyet açısından pozitif sonuçları
olabilir.
İki çalışma grubu arasında diyalize başlama acısından GFR farkı
2.2 ml/dk olmasına rağmen süre farkı
6 ay= klinik
takip önemli !!
Giriş
ve Amaç
Hemodiyalize başlayan yaşlı
SDBY hasta sayısı
giderek artmakta.
>70 yaş
diyalize başladıktan sonra 1. yıl mortalite oranı %35, >80 yaş
%50 (USRDS, 2004)
Yaşlı
populasyonda diyalizin sağkalımı
uzatıcı
ve hayat kalitesini düzeltici etkisi hakkında yeterli bilgi yok.
Fonksiyonel durum: Yürümek, yemek yemek, giyinmek gibi aktiviteleri yapabilme durumu yaşlılarda sağkalımın
güçlü
göstergelerinden biri.
Amaç: Bakım
evinde kalan yaşlı
SDBY hastalarında diyaliz öncesi ve sonrası
fonksiyonel kapasiteyi
değerlendirmek.
Hastalar ve Metod
Bakım
evinde yaşayan ve diyalize yeni başlayan 3702 hasta çalışmaya dahil edilmiş.
Fonksiyonel durum
anketi ( MDS-ADL) : Yemek yemek, giyinmek, tuvalete gitmek, kişisel hijyenin devamı, yürümek, sandalyeden doğrulmak, yatakdan kalkmak. 0-
yardımsız yapabilmek
1-
gözetim altında yapabilmek2-
kısıtlı
yardım ile yapabilmek
3-
güçlü
yardım ile yapabilmek4-
başkasına bağımlılık
0-28 puan üzerinden değerlendirme yapılıyor, yüksek skorlar kötü
fonksiyonel durumu gösteriyor
Change in Functional Status after Initiation of Dialysis.
7.
Yaşlı
Hastalarda Diyaliz Sonrası
Sonuçlar
7
MDS‐ADL skoru ortalama 12 den 16 ya yükselir (p<0.001).Diyalize başlamak MDS‐ADL skorunda 2.8 kat artışa sebep oluyor (CI%95 2.5‐3) 1/8 hasta fonksiyonel kapasite
stabil kalmış
Kurella Tamura M et al. N Engl J Med
the Initiation of Dialysis Initiation of Dialysis.
.ADL:günlük yaşam aktiviteleri
Bakımevlerinde Kalan Hastalarda Diyaliz Öncesi Sonrası
Fonksiyonel Durumda Düşme ‐
Kümülatif
Mortalite
Diyaliz Öncesi-Sonrası
Fonksiyonel Durum ve Kümülatif
Mortalite
1 yılın sonunda hastaların %58 ölüm, %29 bozulma, %13 stabil
Yaşlı
Hastalarda Diyaliz Sonrası
Sonuçlar
Üreminin diyaliz ile tedavisine rağmen neden hastalar daha kötü?
Diyaliz ile ko-morbid hastalıklarda düzelme olmuyor (SVH, demans, periferik vasküler hastalık….)
Yüksek oranda diyaliz başlangıcında hospitalizasyon
Diyalize bağlılığın getirmiş
olduğu psikolojik ve fiziksel yan
etkiler
Çalışmanın zayıf noktaları: SDBY olan diyalize başlamayan yaşlı
kontrol grubunun olmaması
Bu sonuçlara göre SDBY olan yaşlı
hastalarda diyalize başlamak fonksiyonel kapasiteyi
iyileştiren bir girişim olarak
gözükmemektedir.
Giriş
ve Amaç
Hiperglisemi :
oksidadif stres, serbest radikal
oluşumu, inflamasyon
ve artmış
KV mortalite nedeni
Ancak “hiperglisemi & mortalite”
çalışmalarına genelde KBY ve HD hastaları
dahil edilmiyor
HD hastalarında glisemik kontrol için önerilen bir kılavuz yok, genel populasyon için kabul gören kılavuzlar HD hastalarına uygulanıyor.
Amaç: Kuzey Amerika HD hastalarında glisemik kontrol göstergelerinin mortalite üzerine etkili olup olmadığının araştırılması
Hastalar ve Metod
Populasyon bazlı
retrospektif çalışma
Northern Alberta Renal Program’daki hemodiyalize başlayan tüm hastalar
Ocak 2001-
Aralık 2007
Takip: 31 Aralık 2008’e kadar
HD başlangıcından 90 gün içindeki, aylık diyaliz öncesi glukoz değerlerinin ortalaması
ve mevcut HbA1C değerleri
Demografik data, ko-morbit hastalıklar, diğer laboratuvar değerleri
Tüm nedenli mortalite analizi yapılmış.
Sonuçlar•
1484 hasta
•
Ortalama Yaş= 66 [54-75]•
%59 erkek
•
%42 hastada SDBY nedeni Diyabetes Mellitus
•
%13 hastada DM ko-morbid hastalık
•
%21 hasta sigara (+)•
Laboratuvar değerleri:
•
Glukoz 130 •
HbA1c 6.3
•
Albumin 3.3•
Hb 10
•
URR %70 HbA1C 540 hastada ölçülmüş
!!!!
Yüksek glukoz düzeyi mortaliteyi arttırmıyor (HR 0.98, %95 CI 0.96- 1.01, P= 0.2)
643 ölüm (%43) Tüm nedenli mortalite: 22/100 hasta yılıMN inflamasyon göstergeleri de
mortaliteyi etkilemiyor
( Albumin, WBC,
HGB)DM olan ve olmayanlarda HR benzer
SERUM GLUKOZ & MORTALİTE
HbA1C & MORTALİTE
Anlamlı
ilşki yok. HR: 0.98, %95CI 0.88-1.08, P: 0.7540 hastanın
448’İ
diyabetik
Diyabetik grubun analizinde de anlamlı
ilişki yok (HR: 0.99, %95 CI 0.88-1.1, p=0.8)
Tartışma
•
Sonuç
olarak serum glukoz ve HbA1C seviyelerindeki artış
ile mortalite arasında bir ilişki yok.
•
Bu sonuç
genel populasyondan
oldukça farklı
•
Genel populasyon için kanıtlanmış
bazı
ölçütler SDBY hastalarında sağkalımla ilişkili olmayabilir (BMI, LDL
vb)
•
Daha önce Kalantar-Zadeh ve ark.
HD hastalarında iyi glisemik kontrol ile düşük mortalite oranı
bulmuşlar. İki
çalışma arasında metod farkı
var. Asya kökenli çalışmalarda HbA1C mortalite ilişkisi gösterilmiş
(daha
zayıf, genç, sağlıklı)
HbA1C & hemodiyaliz
Anormal hemoglobin karbamilasyonu Kısalmış
eritrosit ömrü
ESA kullanımı Sistemik asidoz varlığı
sonuçları
etkiler
Glisemi kontrolü
glikozile albumin vb yeni ölçümlerle yapılmalı
Randomize çalışmalar sonuçlanana dek intensiv glisemik kontrol ve risklerinden kaçınımalı
In-Center Hemodialysis Six Times per Week versus Three Times per Week
The FHN Trial Group
N Engl J Med 2010; 363:2287-2300
,December 2010
•
Amaç:•
HD teknolojik gelişmelerine, yeni farmakolojik ajanlara, 40 yıldır HD deneyimine rağmen mortalite hala yüksek ( %18-20/yıl )
•
Optimal HD dozu konusu hala kesin değil•
Sık HD ile konvansiyonel HD karşılaştırılarak somut hasta sonuçlarına ulaşmak
In-Center Hemodialysis Six Times per Week versus Three Times per Week
The FHN Trial Group
N Engl J Med 2010; 363:2287-2300
,December 2010
•
Metod•
Sık HD (6 seans/hafta) : 125 hasta
•
konvansiyonel HD (3/hafta) :120 hasta •
İzlem süresi 12 ay
•
Primer sonlanımlar: 1.Ölüm 2. LVM (kardiak MRI),
•
Sekonder sonlanımlar: Bilişsel fonksiyonlar,depresyon, beslenme parametreleri, mineral metabolizması, anemi, KB, hospitalizasyon sıklığı, vasküler akses sonuçları
The FHN Trial Group. N Engl J Med 2010;363:2287‐2300.
Primer –
Sekonder Sonlanımlar
The FHN Trial Group. N Engl J Med 2010;363:2287‐2300.
Sekonder Sonuçlar.
The FHN Trial Group. N Engl J Med 2010;363:2287‐2300.
Advers Olaylar
The FHN Trial Group. N Engl J Med 2010;363:2287‐2300.
TartışmaPrimer sonlanımlar: Sık HD mortalite ve LVM
değişimleri açısından konvansiyonel HD üstünSekonder sonlanımlar: HT ve P kontrolü
daha iyi
•
Kognitif fonksiyonlar, depresyon, albumin, ESA dozu üzerine olumlu etki saptanmamış
•
Vasküler akses ilişkin girişim gereksinimi artmış•
Sık vasküler giriş
yolu problemleri , sık damar yolu
girişim gereksinimi
Tamoxifen is associated with lower mortality of encapsulating peritoneal sclerosis: results of the Dutch
Multicentre EPS Study. Korte MR, NDT 2011 Feb;26(2):691-7. Epub 2010 Jun 27
AMAÇ: Tamoksifenin enkapsüle sklerozan
peritonitli hastaların sağkalımına etkisi göstermek
•
EPS tanımı:
–
Persistan veya rekürren ileus/subileus kliniği ve/veya inflamasyon varlığı
ile periton zarında radyolojik veya
patolojik olarak kanıtlanmış
kalınlaşma, skleroz ve enkapsülasyonun olması
Çok merkezli (8 merkez) retrospektif bir çalışma
1996 ‐
2007 arasında PD tedavisi gören 2022 hasta
69 EPS tanısı
almış
hasta
63 hasta
6 hasta başka merkezde tedaviye başlangıç
nedeniyle
dışlanmış
24 hastaTamoksifen 10‐40 mg/gün
39 hastaKonservatif tedavi
Prevalans %2.7
47 hastada posttransplant 50.8±13.4 ay sonra EPS gelişti.
Bunların 27’sinde (%44.7) ilk iki yıl içinde gelişti.
18 hastanın graftı
tanı
anında fonksiyone idi. Tamoksifen grubunda mortalite oranı
daha düşük (11/24 vs. 29/39 ölüm,
p=0.03).
Kaplan‐Meier sağkalım analiziTamoksifen grubunda sağkalım biraz daha iyi (p=0.07).
Univariate Cox regresyon analiziTamoksifen grubunda sağkalım daha iyi (OR: 0.54)
SONUÇLAR
Tamoksifen kullanımı, EPS hastalarında sağ
kalımı olumlu etkiliyor
EPS nin transplantasyon sonrası
immün supresif tedavinin en yoğun olduğu ilk 2 yılda daha sık görülmesi steroid ve diğer immün supresif ilaçların EPS’deki kullanım alanını
şüpheli kılmaktadır.
Muhtemel mekanizması
EMT’nin (epitel mezenkim dönüşümü) başlıca mediatörü
olan TGF-β’nın
baskılanmasıdır
Ayrıca VEGF salınımının baskılanması
ile neoangiogenezi inhibe eder.
TRANSPLANTASYONDA GÜNCEL LİTERATÜR
•
Graft Sağkalımı•
Antikor ilişkili geç
allograft disfonksiyonu
•
İmmunsupresif tedaviler•
Belatecept
•
Sotrastaurin•
Polyoma virus
•
Biyomarkırlar
Long-Term Renal Allograft Survival in the United
States: A Critical Reappraisal
K. E. Lamb, S. Lodhi and H.-U. Meier-Kriesche. AJT 2011;11:450-462
252 910 ilk böbrek nakli alıcısı1989-2009 yıllarıKaplan Meier ve Cox analizi164 480 kadavra alıcısında
1989 graft yarı
ömrü
6.6 yıl1995 graft yarı
ömrü
8 yıl
2005 graft yarı
ömrü
8.8 yıl140 900 retransplant alıcısında
1989 graft yarı
ömrü
6.7 yıl2005
graft yarı
ömrü
9.5
yıl
Long-Term Renal Allograft Survival in the United States: A Critical Reappraisal
K. E. Lamb, S. Lodhi and H.-U. Meier-Kriesche . AJT 2011;11:450-462
İlk kadavra organ alıcısında ( N=120 675 ) alıcı
ve verici yaşı
45 ten küçük olanlarda graft
sağkalımı:1989 da 7.7 yıl 2005 te 11 yıl
Marjinal (ECD) vericilerden yapılan tx. graft yarı
ömrü
:
1989 da 3 yıl 2005 de 6.4 yılCanlı
vericili grupta (N = 88 430) 1989 11.4 yıl 2005 te 11.9 yıl.
Kadavra Canlı
Kadavra‐NB Kadavra‐B
Glomerular Filtration Rate Slopes Have Significantly Improved Among Renal Transplants in the United States
Titte R. Srinivas , Transplantation 2010;90: 1499–1505
2003 –
2008yılları
arasında böbrek nakli yapılmış91 241 alıcıda Transplant sonrası
6-12 ay ila 6-24.aylar
eGFR (MDRD) takip aralığı
ile ilk 1 yıldaki graft ve hasta sağkalım
değişiklikleri arasındaki ilişki araştırılmış.
GFR 6.
ayda ortalama 54.3 ml/dk/
(SD±18.2 ml/dk/1.73 m2).GFR 6 -
12 ay ortalama 0.69 ml/dk/
(SD ±10.9
ml/dk/1.73 m2)6-24 ay ortalama 2.45 ml/dk/
(SD ±15.7
ml/dk/1.73
GFR azalması
için risk faktörleri:Diyaliz süresiİleri yaşDMAfro-AmerikanRetransplantDüşük BMIÖzel sağlık sigortası
yokluğu
Yüksek PRA ile ilişkili.İmmünosüpresif rejimden bağımsız.
Glomerular Filtration Rate Slopes Have Significantly Improved Among Renal Transplants in the United States
Titte R. Srinivas , Transplantation 2010;90: 1499–1505
Evidence for Antibody-Mediated Injury as a Major Determinant of Late Kidney Allograft Failure
Robert S. Gaston et al, Transplantation 2010;90: 68–74
Geç
greft disfonksiyonu ( LGF ) immünolojik - nonimmünolojik nedenlerle gelişir
Hastalarda geç
greft disfonksiyonuna antikor ilişkili hasarın (C4d boyanma veya dolaşımdaki DSA ) etkisini araştırmak amaçlanmış
1 Ekim 2005 den önce transplante olan(ortalama 7 yıl) ( n=173 )
1 Ocak 2006 dan önce kreatinin düzeyi artan hastalar
Bazal kreatinin
:
1.4±0.3 mg/dL
Graft disfonksiyonunu takiben biyopsi yapılıyor
(ort.
kreatinin 2.7±1.6 mg/dL).
Evidence for Antibody-Mediated Injury as a Major Determinant of Late Kidney Allograft Failure
Robert S. Gaston et al, Transplantation 2010;90: 68–74
Hastalar:C4d ve
DSA
durumuna göre 4 gruba ayrılıyor
C4d
ve DSA
negatif
(grup
A; n74);Yalnız DSA
(+) (grup B; n31);
Yalnız C4d (+) (grup C; n28); C4d and DSA birlikte (+) (grup D; n40).
Evidence for Antibody-Mediated Injury as a Major Determinant of Late Kidney Allograft Failure
Robert S. Gaston et al, Transplantation 2010;90: 68–74
Sonuç: Hastalarda geç
greft disfonksiyonuna antikor ilişkili
hasarın (C4d boyanma veya dolaşımdaki DSA ) etkisini araştıran çalışmada
Yeni gelişen geç
allograft disfonksiyonunda antikor ilişkili hasar ( DSA veya C4d ) sıktır ( %57 ).
Özellikle C4d boyanma varlığı
graft yetersizliği riskinin istatistiksel olarak anlamlı
göstergesidir.
İİmmunsupresif Tedavide Gelimmunsupresif Tedavide Gelişşmelermeler
İnhibitör molekül
Hedef Molekül Tipi Uygulama yöntemi
Esas fonksiyonu
Alefacept CD2 Füzyon proteini İntravenöz Aktive T hücrelerin delesyonu
Belatacept CD80 CD86
Füzyon proteini İntravenöz İkinci sinyal aktivasyon inhibisyonu
Sotrastaurin PKC Küçük molekül Oral PKC inhibisyonu
CP-690, 550 JAK-3 Küçük molekül Oral JAK-3 inhibitörü
Eculizumab C5 Antikor İntravenöz Kompleman aktivasyon inhibisyonu
Bortezomib NFB Küçük molekül İntravenöz Plazmosit tüketimi ve NFB inhibisyonu
JAK: Janus kinase 3, NFB; nükleer faktör B, PKC; protein kinaz C
İİmmunsupresif Tedavide Gelimmunsupresif Tedavide Gelişşmelermeler
1
y ı l
Durrbach et al. Nat Rev. Nephrol. 6, 160‐167 (2010)
• 3 yıl, randomize, aktif kontrollü, çok merkezli
• Canlı
(%42) veya kadavra (%58) tx, ilk tx
• Daha intansif (MI) Belatacept az intansif (LI) Belatacept CsA
• Primer sonlanım noktası
(12. ay) Hasta / graft sağ
kalımı
Renal fonksiyon bozukluğu
Akut rejeksiyon oranı
BELATACEPT (CTLA4BELATACEPT (CTLA4‐‐IgG )IgG )
Vincenti et al. Am J Trans 2010; 10:535
BENEFIT BENEFIT ÇÇalalışışmasmasııBelatacept Evaluation of Nephprotection and Efficacy as First-line Immunosuppression Trial
Vincenti et al. Am J Trans 2010; 10: 535
Basiliximab+MMF+steroid
Antidonör HLA (0,6,12.ay)
Protokol biyopsi (0 – 52. hf)
Sekonder sonlanımnoktaları: GFR (12. ay)
MDRDKAN (%) (52. hf)
BENEFIT BENEFIT ÇÇalalışışmasmasıı
p
0.001
p
0.001
p
0.001
Vincenti et al. Am J Trans 2010; 10: 535
BENEFIT BENEFIT ÇÇalalışışmasmasıı
p
0.001
p
0.001
•
Belatacept tdv grubunda renal fonk. daha iyi korunmuş.
•
Hasta/graft sağ
kalımları
benzer.
•
Erken akut rej. oranı
daha yüksek.
Vincenti et al. Am J Trans 2010; 10: 535
BENEFIT BENEFIT ÇÇalalışışmasmasıı
p
0.0273
•
Belatacept Lipid profili daha olumlu etkilenmiş.
Kan basıncı
daha iyi.
•
En sık yan etkiler: anemi, ÜSİ, HT, GİS etkileri, ödem
•
>1. yıl verileri PTLD daha sık görülmekteVincenti et al. Am J Trans 2010; 10: 535
Three‐Year Outcomes from BENEFIT: A Phase III Study of Belatacept vs Cyclosporine in Kidney Transplant Recipient
F. Vincenti, C. P. Larsen, J. Alberu
ATC 2011 F. Vincenti,
GFR farkı
21 ml/dak
Sağkalım B:%92, CsA:%89
3-Year Safety Profile of Belatacept in Kidney Transplant Recipients from the BENEFIT and BENEFIT-EXT Studies.
C. Larsen, J. Grinyo, J. Medina Pestana ATC 2011
SotrastaurinSotrastaurin
Hedef protein kinaz C (PKC, IL-2 ve IFN-
üretimi)
Sotrastaurin PKC izoformlarını
inh. ediyor, erken T-hc aktivasyonunu (kalsinörin bağımsız yolaktan)
12 ay, randomize, açık etiketli, 3-kollu
Primer etkinlik sonlanım noktası
AR (biyopsi), graft kaybı, ölüm veya takip dışı
kalma (6. ay)
Güvenlik sonlanım noktası
Renal fonk (MDRD) (6. ay)Budde et al. Am J Transplant 2010;10: 571
SotrastaurinSotrastaurin
Kontrol (n=74)MPA (2x720 mg)Standart Tacrolimus
STE (n=76)Sotrastaurin (200 mg 2x1)Standart Tacrolimus
Standart Tacrolimus dozu (STE)
1. ay ( 8-15) 2-3. ay (6-12)Düşük doz Tacrolimus (RTE)
1. ay (5-8) 2-3. ay (3-6)Basiliximab ve steroid tüm hastalara kullanıldı.
RTE (nRTE (n--66)66)Sotrastaurin (200 mg 2x1)Düşük doz Tacrolimus
3.Ay Tac kesildi Sotrastaurin 200 mg 2x1+ MPA 2x720 mg
AR , kreatinin < 2.5 mg/dL veya <%30 değişiklik, proteinüri <1g/gün, lök>2500/L, PNL>1500 /L, hgb>10 g/dL
263 hasta renal tx adayı
216 renal tx
36 st randomizasyon
Dışlama kriterleriMultiorgan txSoğuk İS ≥
30 stABO uyumsuz txCXM (+) PRA > %50Yüksek kardiyak risk
Budde et al. Am J Transplant 2010;10: 571
SotrastaurinSotrastaurin
Akut Rej. (+) biyopsi oranları
Mart 2008’de “sotrastaurin” gruplarında Tac MPA konversiyonu sonrası
AR
Budde et al. Am J Transplant 2010;10: 571
Treatment of Polyomavirus Infection in Kidney Transplant Recipients: A Systematic Review,
Olwyn Johnston,et al.
Transplantation 2010;89: 1057–1070
Olwyn Johnston,et al.
Transplantation 2010;89: 1057–1070
Comparison of Alternative Serum Biomarkers With
Creatinine for Predicting Allograft Function After
Kidney Transplantation
Isaac E. Hall, Transplantation 2011;91: 48–56
SONUÇ
78 hasta 26 DGF (posttx
1 hafta HD ihtiyacı)
29 SGF (posttx
7 günde kreatinin
%70 ten az düşüş)23 IGF (kreatinin
%70 fazla düşüş)
Postop
1.gün DGF prediksiyonunda kreatinin,NGAL, IL 18 etkili değil.
Scyc
kadaverik
tx
erken dönem graft fonksiyonlarını
öngörmede kreatininden
üstün.
İlginiz için teşekkürler…