doing dreams

dromen aangepast 16-12-2009 09:21 Pagina 1

De gedachte achter het project en het boek is simpel.Kinderen gaan naar school omdat het moet. Dat staat immers in de wet. Daarmee stappen zij vaak in een heel andere werkelijkheid dan die van hunouders, hun vriendjes, hun leefwereld thuis. Lang niet alle ouders vinden naar school gaan vanzelfsprekend. Veel kinderen worden niet gestimuleerdnaar school te gaan en zijn niet vertrouwd met het idee dat onderwijs heel belangrijk kan zijn voor je ontwikkeling. Dat is jammer want de school is, be-halve een plek om kennis op te doen, een ruimte waarin je geleidelijk volwassen kunt worden, met vallen en opstaan,. Bovendien beïnvloedt het ver-plichte karakter van het onderwijs ook de manier van leren. Als je iets doet wat je moet doen, stel je je minder open voor je omgeving: je past je aan,werkt mee aan het systeem en wacht totdat het voorbij is. Het beïnvloedt jouw motivatie.

Het onderwijs kan hierop inspelen. Door kinderen op school te helpen dromen. Als kinderen een droom hebben, als ze iets ècht willen, gaan leerlingende school gebruiken om hun droom te verwezenlijken. Dan leren zij een vak, een taal als Engels, om verder te komen, om hun droom werkelijkheid te latenworden.Op een school waar ruimte is om te dromen, worden kinderen intrinsiek gemotiveerd.

Het project gaat over en om kinderen en over de vraag hoe zìj zichzelf en hun school beleven. Het antwoord hierop heeft interessante verhalen opge-leverd. Veel rijker en geschakeerder dan we oorspronkelijk hadden gedacht.In de verhalen over hun dromen is de relatie met hun omgeving belangrijk. Ze hebben een opa of oom als held en willen worden als zij. De kinderen zijnal jong moreel betrokken op de wereld – een van hen wil minister worden, omdat hij dan iets kan doen aan misstanden in zijn wijk.

Voor het project hebben wij de leerlingen van de School Ruth Cabral Tronceli in de wijk Itaquera van São Paulo en van de Waterlant Beroepsopleidin-gen in Amsterdam-Noord gevraagd naar hun dromen. Een jaar lang hebben wij gewerkt aan hun beeld van hun talenten, van hun verwachtingen, van later en aan het beeld van hun ideeën en idealen overhun beroep en hun volwassen leven: “Wat is jouw droom over jouw toekomst?”

De verhalen over hun dromen hebben zij opgeschreven en vervolgens hebben wij de betrokken leerlingen gefotografeerd op de plek van hun droom.Hierdoor wordt hun droom zichtbaar. Droom en foto vormen samen een portret. Vijftig portretten hebben wij uitgekozen en die staan in dit boek.

De meeste kinderen die we hebben ontmoet, leven onder omstandigheden die niet bepaald bevorderlijk zijn voor de start van een succesvol leven. Zijbeginnen met een flinke achterstand. Het lijkt erop dat het eerder regel dan uitzondering is. Zowel in Brazilië als in Nederland. Wat dat betreft is er niet zo-veel verschil.

Het is een langdurig en ook een bijzonder proces geweest. Dromen doe je niet zomaar. De kinderen die we tegenkwamen hebben een negatief zelf-beeld en kunnen zichzelf niet voorstellen als hoofdpersoon van hun eigen droom. Zij hebben ook vaak geen flauw idee van hun talenten. Daar hebbenze het niet over; vaak weten zij niet eens wat een talent is. Onze kinderen waren zich nauwelijks bewust van de mogelijkheden die de wereld hun biedt.Laat staan dat zij zich op een mogelijkheid of kans richten. Het keurslijf van de realiteit zorgt ervoor dat zij niet meer dromen. Zij kunnen zich amper voor-stellen dat zij later met hun talenten zelf kunnen bijdragen aan de wereld. Je moet over een flinke dosis zelfvertrouwen beschikken, wil je het idee toelaten, datje ook kunt bijdragen aan de wereld.

Dat was na een jaar werken met hen flink veranderd. Er is veel bij ze gebeurd, tijdens het maken van de werkstukken en in de confrontatie met de reëleplek van hun droom.

Om het mogelijk te maken, de kinderen te fotograferen op deze plek, moesten er brieven geschreven worden, met een verzoek om toestemming. Dekinde ren hebben dat zelf gedaan. Bijna negentig procent van de aangeschreven locaties reageerde positief. Van de baas van het Instituut voor Veteri-naire Studies in São Paulo en de directeur van een duikbedrijf tot minister Wouter Bos.

De vijftig geselecteerde portretten bestaan elk uit vijf delen: een korte tekst over hun eigen leven, een stukje over hun droom, een gedeelte uit hun brief,een zelfgemaakte polaroid van hun huis en een foto.

Het is aan de lezer van dit boek er iets mee te doen. Op basis van onze ervaring met een jaar lang lesgeven in dromen, hebben we een methode ont-wikkeld om de vaardigheid van het dromen van je eigen toekomst te leren. Het kan deel uitmaken van een lespakket. Dat was de droom van het teamdat hieraan werkte: dat kinderen naast kennis en praktische vaardigheden ook leren dromen, dwars tegen alle ervaringen in die ze tot nu toe hebben. De vraag is wat er gedaan kan worden voor deze kinderen, de jongeren die met een achterstand de maatschappij instappen. Hoe ziet het onderwijseruit, als hun verbeelding bepalend is voor de vorm en inhoud ervan?

Mijn dank gaat uit naar het team dat dit werk mogelijk heeft gemaakt en een jaar lang hard heeft gewerkt. Michiel Hogerhuis, Sabya van Elswijk, Marlies Hanssen, Agnes Karoline, Beatriz de Oliveira Silva. En speciaal naar Ton Senf die na de productie van deportret ten hemel en aarde letterlijk bewogen heeft om het resultaat van alle werkzaamheden in gedrukte vorm te realiseren.

Martijn van Oorschotwww.dromenjongeren.blogspot.comMartijn.crowe@gmail.comRua bentos freitas 202 apt 901São PauloBrazilië


als

nederland

Ik ben 13 jaar en wil kunstschilder worden. Ik hebeen broer van 18 en een zusje van 10 jaar. Ik benin Nederland geboren, maar mijn ouders in Suri-na me. Ik heb geen contact meer met mijn nicht,omdat mijn moeder met mijn tante ging ruziënop vakantie in Suriname. Maar dat vind ik nieterg want mijn tan te begon eerst. Mijn buurt isrustig en ik vind het er leuk. Hiervoor woon den we in Amsterdam Oost, daar vond mijn vaderhet leuker. Ik heb nu lessen in Bollywood dansen.

Mijn droomfoto is in een atelier omdat ik zelf ook kunst

wil maken. Ik wil moderne kunst maken omdat dat mijn

lievelingskunst is. Het lijkt me leuk om in een atelier te

werken later. Eerst wil ik zien hoe het is om in een atelier

te gaan werken. Ik heb een tekening gemaakt bij het vak:

tekenen van een schaduw. Die vind ik erg mooi. Ik hou van

verschillende kleuren door elkaar. Het naschilderen van

mensen lijkt me ook leuk, maar dat lijkt me heel moeilijk.

Ik heb een keer moderne kunst op papier gemaakt. Ik liet

het aan de juffrouw zien en ze vond het prachtig. Daarna

liet ik het aan de andere kinderen zien en die vonden het

ook mooi.

“Beste...,

Op vakantie in Italië zag ik 5 of 6 jaar geleden een kunstenaar op straat die schilderde, dat waren echt hele mooie vormen. Op televisie heb ik eenprogramma gezien over een schilder die natuurschilderde, dat vond ik heel mooi. Zelf vond ik tekenen toen nog moeilijk, nu teken ik veel beter.

Op de foto wil ik het liefst zelf schilderen, op eengroot doek. Ik doe dan kleren aan die vies kunnenworden, of een beschermjasje. Ik hoop dat het kan, alvast bedankt.

Groetjes Akshay Harkisoen”


als kunstenaar

dAtelier Coen van den Driesschen in Amsterdam


Ik ben Danielle en ben 15 jaar oud. Ik woon met mijn moeder enbroer samen. Het is twee jaar geleden dat mijn moeder en mijnvader zijn gescheiden. Sindsdien woont hij bij mijn tante in SãoJose de Campos. Ik ga alle dagen van de week naar school, daarnaruim ik het huis op en blijf daar met mijn moeder, zij werkt thuisals naaister. In het weekend kan ik moeilijk thuis blijven, alleen als er een vriend komt, of als ik alleen ben. Op school heb ik veelvrienden, en ik vind Filosofie heel leuk. Voordat ik werd geborenwoonden mijn moeder, vader en broer in het bedrijf waar mijnvader werkte. Toen ik geboren werd, zijn we in Itaquera bij mijntante gaan wonen. Op mijn derde zijn we naar een andere wijkverhuisd en op mijn zesde zijn we weer in Itaquera gaan wo nen.Daar woon ik tot nu. Op mijn 14de zijn mijn ouders geschei den; dat was de grootste schok van mijn leven.

Danielle Sousa als

brazilie

“Beste mevrouw,

Ik zou graag een foto willen met Oscar Niemeyer. Ik wilgraag weten hoe architecten maquettes maken en hoede eerste ideeën in het project worden opgenomen, hoede eerste schetsen eruit zien. Ik wil dit allemaal leren totik zelf een groot architect ben.

Hartelijke groeten, Danielle”

Het is mijn droom om architect te

worden. Ik vind het fantastisch om

te tekenen, te ontwerpen, dingen te

bedenken, ik hou van het kiezen van

details nadat een gebouw is gebouwd.

Het is cool om gebouwen als huizen,

flatgebouwen, appartementen,

parken en bedrijven te ont werpen.

Ik wil een groot architect worden.


a als architect

e

k wil

hoe

n, hoe

en tot

Architectenbureau Ipigaranga in São Paulo


Ik ben geboren in Suriname / Paramaribo. Toen ik driewas ben ik naar Nederland gekomen, toen woonde ik een jaar in Almere Stad bij mijn vader. Daarna ben ik verhuisd naar Amsterdam Zuid Oost, en daarnawoonde ik in Amsterdam Noord en Oost. Nu woon ikmet mijn moeder, mijn zus en mijn nicht in Oost. Datwas even wennen, ik had vaak ruzie daar. Toen mijntante overleed ben ik vaker gaan vechten. Toen ben ik naar een speciale school gestuurd. Daar werd ik rustiger geholpen voor mijn agressie. Ik ging steedsminder vechten, ik heb daar tot mijn 12de gezeten. Onshuis hangt vol met foto’s van familie, zij zijn voor mijerg belangrijk. Een van mijn broertjes is overleden, ikdenk nog veel aan hem. Soms gaat mijn moeder naarSuriname, dan blijf ik bij mijn tante. Mijn oma woontin Suriname, ze is nu 88 jaar.

Mardensio Lunes als

nederland

“Beste meneer Bosman,

Op school doe ik mee aan een project over dromen enmijn droom is om onder water lasser te worden. Het lijktme leuk omdat mijn neef het doet. En het past bij mijvind ik omdat ik het zag op tv en toen wou ik het meteendoen. Ik vind het cool en mannelijk. Ik ben mannelijk dushet past. Want ik hou van zwemmen dus daarom lijkthet me leuk om onder waterlasser te worden.

Met vriendelijke groet, Mardensio Lunes”

Ik ben Mardensio ik ben in Suriname geboren ik woon

in Nederland vanaf me 4e.

Mijn droom is onderwaterlasser worden. Ik hou van

techniek en dingen doen met mijn handen. Verder ben

ik gek op zwemmen en onderwaterlassen is gewoon

vet cool. Mijn neef doet het ook, zo ben ik op het idee

gekomen. Maar het is gewoon een avontuur, je moet

weten wat je doet. En het is stoer, het past bij mij om

avontuurlijk werk te doen.


s als onderwaterlasser

dWerkplaats van directeur Peter Bosman van C.O.W. Duikbedrijven


Mijn droom is om verloskundige te worden. Vanaf dat ik klein was,

was ik altijd al aan het luisteren naar mensen die over geneeskunde

praten, dat vond ik zo interessant dat ik er alles over wilde weten.

Ik leer makkelijk en vind studeren leuk, ik klets veel en maak snel

contact met mensen en ik kan heel kalm blijven. In de wereld zullen

altijd verloskundigen nodig zijn.

“Geachte mevrouw, meneer,

Mijn nicht is verloskundige en zij vertelde me altijd over

alles wat ze meemaakte op haar werk. Dat wil ik ook

leren en worden. Mijn moeder werkt in jullie ziekenhuis

als voedingsassistent en ik weet dat jullie ziekenhuis het

beste ziekenhuis in São Paulo is.

Mag ik bij jullie op de foto komen, want dat lijkt me

geweldig.

Groetjes Tamella”

Tamella Cristina als

brazilie Mijn naam is Tamella Cristina en ik ben 15 jaar. Ik woonmet mijn ouders en mijn broer in Itaquera. Daar heb ikbijzondere vrienden en mijn tante woont vlakbij. Ik ganaar school om met mijn vriendinnen te kletsen in depauze, daarna ga ik naar huis om mijn moeder te helpenbij de klusjes. Dan haal ik mijn nicht uit school en kletswat met mijn vriendinnen die in hetzelfde gebouw wo -nen. Op zaterdag sta ik vroeg op om het huis schoon temaken en naar mijn cursus informatica te gaan, en zon-dag ga ik naar Engelse les. Ik ben gek op mijn moeder,we kletsen elke dag uren. Mijn vader en ik ruziën veel,maar hij geeft me ook goed advies. Mijn moeder werktin het ziekenhuis als voedingsassistent, ze vindt hetdaar heel leuk. Mijn vader werkt in de metaalindustrie,met grote machines. Hij komt altijd laat thuis. Mijnbroer werkt in een ander ziekenhuis op de administratie,ik vind het fantastisch als hij thuis is. Toen ik klein washad ik last van hartkloppingen, dat was heel naar. Ik hebtoen zware medicatie gekregen en nu gaat het gelukkigbeter.


a als verloskundige

e

Kraamafdeling van het ziekenhuis Sirio Libanon in São Paulo


Ik ben Layla en ben 14 jaar oud. Ik woon samen met mijn vader en moeder en mijnbroertje en zusje, zij zijn een tweeling van 10. Mijn moeder komt uit Marokko enmijn vader is Nederlands. Veel mensen denken dat alle Marokkanen hetzelfde zijn.Mijn moeder komt uit een heel ander stuk dan de meeste Marokkanen hier. Mijnvader is Nederlands, hij werkt bij Justitie en is soms om 15 uur, soms om 22 uurthuis. Mijn moeder werkt bij de catering van een politiebureau. Ik ga vaak op vakantie naar Marokko, echt gezellig daar. Doordeweeks sport ik veel.

Mijn droom is om bij de recherche te gaan, omdat ik niet steeds hetzelfde wil. Enbij de recherche hoeft dat niet. Ik wil mensen helpen. Ik wil ze zekerheid geven ende moordenaars straffen. Als ik iets wil dan zorg ik ook dat ik het doe. Ik denk datik daar het enige meisje zal zijn.

Layla Jonker als

nederland

“Beste mevrouw /meneer,

Ik was op vakantie in Marokko en was ziek.Ik verveelde me heel erg en begon een boekvan mijn vader te lezen. Het ging over de recherche en dat leek me erg spannendomdat je dan niet elke dag hetzelfde doet.Toen dacht ik dit wil ik ook doen. Het lijktme leuker en spannender dan andere banen.Toen ik klein was speelde ik al spion. Danredde ik mijn gekidnapte zusje uit de ge-vangenis van mijn broertje. Ik onderzochtdan wat er precies was gebeurd.”


r als rechercheur

d

Politie Amsterdam - Amstelland bij politiebureau Elandsgracht in Amsterdam


Ik ben Daniëlle Milop. Ik ben 15 jaar oud, mijn hobbyis kickboxen. Kickboxen is fijn, anders dan anders enverlossing van boosheid. Tot mijn 8ste of 9de woondeik met mijn moeder, nu met mijn zus in Amsterdamoost. Ik vind het het fijnst om thuis te zijn, daar hebik mijn eigen regels. Thuis luister ik naar muziek ofchill ik met mijn zus, zij is 28 jaar. Mijn moeder woontin Amsterdam zuidoost. Ik zie mijn moeder wel eenpaar keer in de week, we hebben veel discussies. Mijnvader ken ik niet. Mijn zus zorgt voor mij, we hebbenwel veel ruzie. In mijn vrije tijd kickbox ik of ben ikbuiten met vrienden. Ik heb vroeger gedanst in Amsterdam west. Ik danste daar met mijn nichtjeDaphne, me nicht Salina. Ik was gestopt met dansenomdat het niet zo goed ging meer, er waren een paarmeningsverschillen waardoor we niet samen kondenwerken. Ik heb een vriend, al een jaar hij is 16.

Mijn droombaan is om bij de kindertelefoon tewerken, vanwege dat ik weet om te gaan met speciale problemen van kinderen en ze met me d'rover kunnen praten. Mijn eigen vrienden komen ook altijd naar mij toe voor advies en luisterend oor.Ook kom ik op voor degenen die hulp nodig hebben.

Danielle Milop als

nederland

“Beste, Meneer/Mevrouw.

Ik vind het zelf op mijn leeftijd nog veel makkelijker enleuker om met kinderen te praten dan met ouderen, diehebben natuurlijk ook wat moeilijkere problemen overb.v. een crisis en werk wat ik wel kan begrijpen maar ikzou er niks over kunnen zeggen, Daar zou ik dan nog tejong voor zijn. Dan zou ik u nog willen vragen of ik eenfoto zou mogen maken want dan ziet het er veel echteruit op de foto. Alvast bedankt voor uw moeite, ik hoopde foto te mogen maken.

Met vriendelijke groeten,Daniëlle Milop”


p als directeur Kindertelefoon

d

Locatie Kindertelefoon in Amsterdam


Ik ben Roxanne en ik ben 13 jaar. Ik woonmet mijn vader, mijn moeder en broer Rivolino samen in Amsterdam Noord, vlak-bij school. Dat is een rustige buurt, ik voelme er wel veilig, maar ’s avonds ben ik nietmeer buiten. Ik ben in Nederland geboren,in Amsterdam. Mijn ouders komen uit Suri-name, daar heb ik nog een oma. En ik hebdrie broers en een zus, daar hebben we het thuis niet over. Mijn broer Mitchell isoverleden en Guiller mo zit in de gevangenis.Ik mis ze heel erg. Mijn zus is 23 jaar enwoont in Rotterdam met haar kinderen.Mijn moeder is trots op mij. En ik heb eenpaar vriendinnen, ze heten Morea, Janna,Jessy, Renushka, Taiwana en Soraya en eenpaar vrienden, ze heten Sammy en Barry.Mijn kamer is mijn mooiste, hij is blauwomdat het mijn kamer is. Het gaafste watik heb is een HGM poster met handteke-ning. Ik wou dat ik in een villa woonde endat ik rijk was.

“Beste meneer,

Mijn droom is om topmodel te worden. Ik wil topmodelworden omdat ik het leuk vind om opgemaakt en teworden en mooie kleding aan te hebben. Ik hou nietvan praten maar meer van foto’s maken en mooie klerenaan hebben. Ik vind het leuk om te poseren en ik wilmeer leren, dat ik heel beroemd word. Ik hoop dat hetgaat lukken.

Groetjes, Roxanne Stern”

Mijn droom is om topmodel te worden. Ik hou niet van

praten, maar ik wil mezelf wel laten zien. Als ik op de

foto ga voel ik me anders, ik durf dan wel. Later vind ik

het spannend om mijn foto’s aan iemand te laten zien,

maar ik ben wel trots. Ik voel me mooi en sterk als ik

word opgemaakt en aangekleed en dan op de foto ga.

Roxanne Stern als

nederland


n als model

dIn kleding van modeontwerper Filippa K.


Ik ben Gabriël en ben 14 jaar oud. Toen ik klein was is mijn vader van mijnmoeder gescheiden, mijn moeder heeft heel veel geleden en werd heel ergziek. We verhuisden naar een gebouw in de buurt van mijn oma. Maar dehuur was heel duur en mijn moeder werkte wel, maar het was te duur. Mijnoom zag mijn moeder lijden, dus besloot hij op zijn land een huis te bouwenvoor ons. Tijdens die tijd moest ik om 4 uur op zodat ik om 7 uur op schoolzou zijn in de wijk waar we eerst woonden. Tijdens het bouwen van hethuis woonden we in de garage van de buurman. In die tijd hadden we bijnageen eten en wachtten we tot de buurman ons eten kwam brengen. Ik hebtoen zoveel ellende meegemaakt, me heel rot gevoeld, en mijn moeder enzus ook. Toen had mijn vader een auto ongeluk, we waren allemaal methem bezig. Er gebeurde iets moois; na 7 jaar gescheiden te zijn, bloeide er weer iets tussen mijn ouders. Mijn moeder vergaf mijn vader en nu zijnwe weer samen met zijn allen. Ik lijd nog steeds, maar ik ben heel blij metmijn familie, zij zijn voor mij het allerbelangrijkste. Mijn vader werkt alsmaatschappelijk werker op scholen, mijn moeder werkt in een crèche. Ikben nog nooit Brazilië uit geweest, maar wil heel graag reizen. Elke zondagga ik naar Engelse les. Mijn vrienden zijn Larissa, Barbara en Djalma.

Gabriel Martins da Silva als

brazilie

Mijn droom is om vertaler te worden. Ik wil acht talen leren: Portugees,

Engels, Frans, Spaans, Italiaans, Japans, Duits en Nederlands. Ik kan

nu al Portugees en leer Engels, Spaans en begin met Italiaans. Ik wil

reizen, ben nieuwsgierig naar andere landen en culturen. Voor nieuwe

mensen sta ik altijd open, ik maak graag vrienden.

“Geachte mevrouw,

Ik wil vertaler worden. Het lijkt me heel gaaf om dat te

zijn, om nieuwe talen te leren. En nieuwe mensen te

leren kennen. Ik ben nu drie talen aan het leren en dat

lijkt me een goed begin. Als ik mensen zie die niet uit

Brazilië komen, dan wil ik weten wat ze zeggen, en heb

ik zin om het te vertalen. Dat is mijn droom.

Groeten, Gabriel Martins da Silva”


a als vertaler

e

Kantoor Simone Montgomery bij EIC vertalers in São Paulo


Mijn Naam is Michelle Jurriaans. Ik ben geboren op 28-08-1991in Amsterdam-Noord. Ik woon thuis bij m’n ouders, en mijnbroer Rick, mijn zus Kelly is al het huis uit. Mijn vader heetAdri en werkt bij de Nedtrain als Hoofdmonteur en Project-begeleider voor mensen die net in dienst zijn. Mijn moederheet Anneke en werkte eerst in de zorg maar door een val ophaar knie kon ze niet meer werken, en is dus nu huisvrouw.Mijn broer Rick houdt erg van Rock ‘n’ Roll en dan vooral vanElvis, ook houdt hij erg van sleutelen aan auto’s en brommers.Mijn zus Kelly houdt erg van de Rockabilly stijl, en houdt

van oude muziek zoals Johnny Cash en the Shadows. Mijn vriend Thijs is 20jaar en ik heb al bijna 5 jaar een relatie met hem. Hij houdt erg van metal en dan vooral Iron Maidenis zijn favoriet, door hem ben ik ook in aanraking gekomen met metal. Het is altijd heel gezellig hierthuis, er zijn vaak mensen over de vloer en er wordt veel Rock ‘n’ Roll en Classic Rock gedraaid alvanaf dat ik een klein meisje was. Ik vond rock geweldig en begon mij er in de loop van de jaren ooknaar te kleden, wat niet bij iedereen in de smaak viel. Soms kreeg ik veel commentaar op mijn kleding-stijl omdat ik soms uit de toon viel in vergelijking met andere klasgenoten. Ook ging het op schoolniet zo soepel omdat ik liever met mijn handen werk dan met mijn hoofd. Daarom doe ik nu ook eenkunstopleiding.Maar ik ga ook graag naar een leuke kroeg, bijvoorbeeld de Minds, of Excalibur, the Cave etc. Dusvooral de cafés waar metal of rock wordt gedraaid.

“Geachte Chainsaw,

Ik speel zelf al een paar jaar gitaar en sinds kort ook ineen bandje alleen ik heb nog heel veel te leren. Mijnvriend speelde in de band Unsettle en heeft ook sameneen demo opgenomen met Shell Schellekens. Mijndroom is dan ook om rockster te zijn. Dus met eenband op het podium staan en een geweldige show te geven. Ik ben zelf een fan Chainsaw en dit lijkt mijeen geweldige ervaring om dit project samen met uwband te doen. Daarbij vraag ik u of u mee wilt doenaan dit project en wij misschien contact met u kunnenopnemen en met de rest van de band.

M.v.g Michelle Jurriaans“

Mijn droom is om rockster te worden. Ik ben hier

dus mee opgegroeid en toen ik voor het eerst KISS

hoorde was ik helemaal fan. Rond mijn tiende kreeg

ik mijn eerste KISS LPtje waar ik verschrikkelijk blij

mee was, alleen kon ik het niet afspelen. Later heb

ik een LP speler gekregen en had ik ook al meer

LPtjes en ging steeds vaker de muziek van KISS,

Alice Cooper, AC/DC en dat soort dingen luisteren.

In mijn vrije tijd ga ik graag naar concerten, korte

lijst van bands die ik heb gezien zijn: Iron Maiden,

Kiss, Iced Earth, Children Of Bodom, Saxon, Judas

Priest, Morbid Angel, Nile, Yngwie Malmsteen,

Behemoth. Ik hou zoveel van metal omdat ik vind

dat je ontzettend veel muzikaal talent moet hebben

om deze muziek te maken en kunnen bedenken.

Michelle Jurriaans als

nederland


s als rockster

d

Met Heavy-Metal band Chainsaw in Paradiso in Amsterdam


Ik ben 16 jaar oud en woon in Itaquera met mijn moeder enmijn zus. Toen ik werd geboren was er een probleem met mijngezondheid, er zat vocht in mijn schedel. De dokters zeiden datik nooit zou leren lopen en praten. Maar mijn ouders zorgdengoed voor me en met medicijnen groeide ik wel. Toen ik vijfjaar was hebben ze me eigenhandig lezen en schrijven geleerd,met behulp van strips. Toen ik 7 was ging ik naar school en be-zocht ik een psycholoog om te praten over mijn communicatieproblemen met andere kinderen. Ik heb weinig vrienden, maarmijn familie is wel belangrijk voor me. Mijn ouders hadden allanger problemen, maar na een tijd heeft mijn vader de waarheid verteld, dat hij homosexueel is. Hij woont nu tegenoverons en ze zijn nog goe de vrienden.

Mijn droom is om striptekenaar te worden. Toen

ik 11 was begon ik met een cursus tekenen, daar

leerde ik verschillende manieren van ontwerpen.

Dit heb ik gedaan tot mijn 15de. Nu ben ik ben

begonnen met een cursus multimediaal ontwer-

pen. Hierna wil ik op de universiteit de opleiding

ontwerper gaan doen. Ik wil strips tekenen, zij

hebben me altijd geïnspireerd en geholpen,

vanaf dat ik klein was.

Marcelo Henrique Garc, ia als

brazilie

“Beste meneer de Sousa,

Ik ben groot fan van uw werk. Later wil ik ook striptekenaar

worden, en de strips die u maakt van Monica zijn de aller-

leukste strips die ik ken. Ik ben op mijn vijfde al begonnen

met tekenen van strips, toen kon ik nog niet lezen en

schrijven. Ik communiceerde door tekeningen. Ik wil echt

een professioneel striptekenaar worden.

Groeten, Marcelo ”


a als striptekenaar

e

Werkkamer van striptekenaar Mauricio de Sousa a.k.a. Monica


Ik ben Jair en woon in Amsterdam Noordmet mijn ouders. Eigenlijk wilden ze mijliever op een andere school hebben, maardat ging niet. Dus zit ik nu op het IJdoornin Noord, ik heb het daar wel naar mijnzin. Mijn ouders zijn allebei slim en heb-ben veel gedaan op school. Mijn vaderwerkt als psycholoog en mijn moeder bij de reclassering. Daar helpt ze mensendoor met ze te praten en te helpen hunleven weer te beginnen. Soms vraagt zeme om raad, we kletsen veel, mijn moederen ik. Thuis ben ik het enige kind. Ik bengek op onze buurt, ik kan elke dag buitenspelen en er is een basketbalveld voor dedeur. Mijn moeder is veel bezig met hethuis mooi maken. Ik ben veel thuis en kijk tv en speel games.

Jair Josephina als

nederland

“Beste meneer Van Dam,

Ik ben Jair, en ik zit op het waterlant beroepscollege daar doe ik mee aan het''FOTO PROJECT' en ik vind het gaaf om binnenhuis architect te worden omdat ikhet leuk vind om die dingen wat ik getekend heb weer in het echt terug te zien.Ik ben 13 jaar en ik woon bij mijn ouders in huis en mijn hobbies zijn gamen,basketbal en naar buiten gaan.Ik heb uw werk op internet bekeken en vind het gaaf wat u maakt.

Groetjes Jair”

Mijn droom is om binnenhuisarchitect te worden. Ik vind het te gek om iets

te bedenken, mijn eigen wereld. En dat dat dan ook echt wordt gemaakt. Hoe

iets eruit moet komen te zien, een gebouw, waar mensen werken en wonen.

Zelf vind ik het gebouw dat eruit ziet als een schoen cool, met veel licht en

ene gave vorm. Vanbinnen is het ook mooi, dat wil ik later ook bedenken.


a als architect

d

Werkkamer Cees Dam bij architectenbureau Dam & Partners in Amsterdam


Ik ben 15 jaar oud en woon met mijn moeder, mijndrie broers en zussen en mijn stiefvader samen. Ikben de oudste thuis. Tot mijn tweede woonde ik bij mijn oma en daarna bij mijn oom, omdat mijnmoeder moest werken. Toen ik vijf was ging ik weerbij haar wonen. Mijn moeder is vaak ziek en ik helpveel bij het oppassen op mijn broers en zusjes. Ik hou niet van school en lessen daar, maar doe welveel cursussen, informatica, en nu met Hector samendigitaal ontwerpen. In het weekend ben ik het liefstbij mijn vader om hem bij zijn werk te helpen, hij reistveel en als hij er is wil ik bij hem zijn. Met mijn vrien-den speel ik op straat tennis en voetbal, ik ben alleenheel verlegen als er anderen bij zijn, met hun niet.

Al toen ik op de kleuterschool zat speelde ik voetbal en

later basketbal, volleybal en nu tennis. Mijn droom is om

een wereldberoemde tennisspeler te worden. Door al die

sporten heb ik al een paar keer met gebroken armen en

benen in het ziekenhuis gelegen. Ik ben verlegen en houd

er niet van om veel te praten, maar sporten dat kan ik wel.

Ik was al begonnen met lessen, maar ik kon niet steeds

thuis weg, dus ben ik weer gestopt. Later wil ik de studie

lichamelijke opvoeding gaan volgen.

“ Geachte meneer Kiste,

Ik bewonder u en uw werk heel erg. Later wil ik ook beroemd tennisser worden. Ik wil graag met u een foto

in het Pacaembu stadion nemen. Daar wil ik ook lessen volgenen net zo goed worden als de andere tennissers die er trainen.

Vytor. ”

Vytor Saraiva Santos als

brazilie


Ten

nisbaan

in

stadion

Pacaem

bu bij de Braziliaanse Ten

nis Con

federaties als tennisser

e


Ik ben Hajar Aznabet, 19 jaartjes jong en geboren in Amsterdam.Mijn ouders komen uit Marokko, maar wonen hier al 30 jaar. Ikkom uit een groot gezin. Ik heb namelijk 6 zussen en tweebroers. We wonen op Kattenburg, maar niet met iedereen, datzou niet passen. Mijn ouders wonen al 30 jaar in dit huis. Mijnvader werkt die tijd in een fabriek, hij heeft het daar naar zijnzin. Mijn ouders hebben mij geleerd om altijd bezig te zijn, jealtijd in te zetten in de wereld. In mijn dagelijks leven doe ikbest veel, ik probeer mijn tijd en dagen zo veel mogelijk te be-nutten. Ik zit op school en doe de opleiding SPW4 (sociaal peda-gogisch werk), dit is mijn laatste jaar. Ik werk met kinderen van0 tot en met 12 jaar. Het werk dat ik doe vind ik super omdat ikmet verschillende soorten kinderen werk. Ik verzorg baby’tjes,en organiseer activiteiten voor de oudere kinderen. Verder geefik verschillende workshops aan jongeren en hun ouders overdrugs en andere invloeden van buitenaf waar ze voor moetenuitkijken.

Ik vind het belangrijk om wat ik leer ook weer

te kunnen overbrengen aan andere mensen,

zodat zij daar weer van leren. Ik probeer deze

jongeren op straat te bereiken en ze iets mee te

geven over wat ik heb geleerd en hoe ik dat heb

geleerd. Er zijn zoveel hangjongeren en jonge-

ren die niets doen met hun leven, terwijl al die

jongeren zoveel zouden kunnen en heel slim

zijn. Ik vraag mij dan af waarom zij zich zo ge-

dragen. Komt het door thuis? Daarom ben ik

veel bij jongeren thuis geweest om met hun

ouders te praten. Het is interessant om te

horen hoe ouders over hun kinderen denken en

welk contact er tussen hen is. Het is niet altijd

zo dat ze na zo’n gesprek weer op het goede

pad terecht komen, maar het kan een groot

verschil maken.

Am

Hajar Aznabet als

nederland


Amsterdam Arena stadion bij Ajax

t als lerares

d


Ik ben geboren op 11 maart 1994. Voordat ik 2 was moest ik bijmijn peetouders in Carapicuiba gaan wonen, in die tijd hadmijn moeder in de financiële problemen. Toen ik vijf was ging ik weer bij mijn moeder wonen, samen met mijn zus woonde ikin Itaquera. Mijn moeder had een stand op de beurs en verkochtsieraden. Toen ik bij haar kwam wonen ging ik haar daarmeehelpen. Ik had twee zussen, maar Patricia is gestorven na de bevalling met de baby. Haar kinderen wonen nu bij de familievan hun vader. Ik werk in telemarketing bij een bedrijf in hetcentrum en ga elke dag naar school. Daarna help ik mijn moederin het winkeltje wat ze tegenwoordig heeft en ik zing in de kerk. Mijn vader is weggegaan toen ik twee was, en ik heb geen herinneringen aan hem. Tot de dag van vandaag heb ik nooitiets van hem gehoord. Ik ben helder en vastbesloten om mijndromen waar te maken. Mijn wensen zijn om te studeren, in het leger te werken, een huis te vinden, een auto te kopen endaar na een motor. Als ik dat heb wil ik een man en misschienlater een kind.

“Beste luitenant Zucaro,

Mijn naam is Stefani de Jesus dos Santos, ik ben 15 jaar ouden woon in Itaquera. In mijn hart wil ik mensen beschermen.Ik weet welke weg ik moet volgen om te worden wat ik wilzijn: luitenant-kolonel van het Braziliaanse leger. En dat ga ik doen. Het zou te gek zijn om een foto te nemen op deplaats waar ik later zal gaan werken.

Groeten, Stefani ”

Mijn droom is om luitenant-kolonel te

worden in het Braziliaanse leger. Ik wil

vooraan staan bij het verbeteren van

de veiligheid van het land. Ik wil niet

onthouden worden als alleen Stefani,

maar als mens die het verschil heeft

gemaakt voor Brazilië. Ik zal vechten

om mijn droom waar te maken, ik wil

in staat zijn om iets te doen voor het

land door te zorgen voor de mensen.

Stefani de Jesus dos Santos als

brazilie


s als luitenant-kolonel

e

Kazerne van het Braziliaanse leger in São Paulo


Ik ben Irene Arhin. Ik ben 14 jaar en ik ben geboren inNederland. Mijn nationaliteit is Ghanees, daar komtmijn familie vandaan. Mijn ouders wonen al 30 jaarhier. Ik woon met mijn ouders en 2 zussen in een appartement. We zijn het nog aan het opknappen,want we wonen er niet zo lang. Ik heb mijn eigenkamer, maar mijn zusje slaapt af en toe bij me. Ik heb1 broer die Akwasi heet. Ik heb ook een zus die Petraheet. En een zusje dat Sherida heet. Ze zijn 23, 18 en10 jaar. Mijn broer is al uit huis, hij is een Sporttrai-ner/Persoonlijke coach. Mijn zus zit nu in Engeland bijeen heel groot bedrijf voor haar stage. Ze zit op deHogeschool van Amsterdam, daar studeert ze ietsmet internationale bedrijven. Mijn vader en moederzitten nu allebei op pensioen. Voor mijn ouders is hetbelangrijk dat ik mijn best doe op school, mijn Neder-lands is ook heel goed. Over 1 jaar ben ik klaar met deze school. Hier wonen ook andere Ghanese mensen met wie we contact hebben.

“Beste mevrouw,

Ik doe mee aan een dromenproject. Mijn droom is omadvocaat te worden. Mijn vader zegt altijd dat ik eengoede advocaat zou kunnen worden omdat ik altijd mijncommentaar klaar hebt. Daarom zou ik graag een fotowillen in de rechtbank waar ik een advocaat ben.

Hartelijke groet, Irene”

Mijn droom is om een advocaat te

worden. Ik vind dat ik een goede ad-

vocaat zou kunnen worden. Omdat

ik goed kan praten. Ik praat ook heel

veel. Als advocaat kan ik iets doen

voor anderen.

Irene Arhin a

nederland


n als advocaat

d

Rechtzaal in Rechtbank Amsterdam


Mijn naam is Daniëlle en ik ben 15 jaar oud. Ik woon inItaquera in een appartement. Tot mijn vierde woonde ikin een andere stad, Lider, daarna zijn we naar Itaqueraverhuisd. Dit is het eerste jaar dat ik op de Ruth Cabrallschool zit, daarvoor zat ik ergens anders. Ik vind het hiererg leuk. Door het project heb ik veel kinderen leren kennen, Djalma, Paloma, Nataly en Jacqueline zijn numijn vrienden. Ik ben Jehova’s Getuige en geloof heel erg in de Bijbel. We zijn thuis met mijn moeder Graça,mijn vader César en mijn zussen Antonina en Daione. Ik hou het allermeest van mijn familie, ik kan niet zonderhun leven. We wonen vlakbij mijn oma Delmira en opaGeraldo.

Danielle Ribeiro de Souza als

brazilie

Mijn droom is om dierenarts te worden. Ik hou van dieren,

en ik wil graag leren en zien hoe dierenartsen voor hun

zorgen. Later wil ik dat zelf ook doen. Toen ik een katje had,

Nick, heb ik heel veel voor hem gezorgd. Maar mijn buren

haatten hem, toen hebben ze hem gif gegeven, zodat hij

dood zou gaan. Ik was heel verdrietig, maar heb alles gedaan

om zijn leven te redden. Het is niet gelukt, maar tot het

einde van zijn leven heb ik heel goed voor hem gezorgd.“Geachte Dokter Ricardo,

Ik wil graag dierenarts worden omdat ik zoveel van dieren hou.

Ik kan nu zelf geen hond of kat nemen omdat ik in een appartement

woon. Maar ik heb wel een vogel, waar ik met veel liefde en aandacht

voor zorg.

Daniëlle”


a als dierenarts

e

Dierenarts VETMasters in São Paulo


Ik ben geboren in Suriname in het districtNickerie. Ik ben 14 jaar, bijna 15 jaar. Toen ik4 of 5 was kreeg ik een auto ongeluk. Toenben ik twee keer onder het mes geweest,een keer in Suriname en een keer in Neder-land. Vorig jaar kreeg ik last van hoofdpijnen duizeligheid, ik heb maan-den thuis gezeten. Ik moestterug naar Nederland en deartsen zeiden dat het klimaathier beter was voor mijn gezondheid. Dus ben ik metmijn vader naar Nederlandgekomen, maar omdat mijntante voogd is woon ik bijhaar. Zij is streng voor me,mijn moeder verwende mealtijd uit schuldgevoel vanmijn ongeluk. Mijn vaderwoont in Rotterdam, hijwerkt daar en mijn moederis nog in Suriname. Mijn ouders zijn 18 jaren ge-trouwd. In Bonaire woontmijn oudere zus van 18 jaar,zij heeft haar modeldiploma’s.Mijn zusje van 13 jaar woont in Surinamemet mijn moeder, we konden goed met elkaar opschieten. Mijn beste vriend is Delumo, hij is 23 jaar, vaak gaan we chillen,naar meiden kijken en ik mocht van hemauto -rijden. Ik hou ook van dieren, mijnhuisdier is Pablo, hij is hond en 1 jaar oud. Ik ben vaak verlegen, maar toch heb ik vaakruzie, waarom weet ik niet. Ik rap ook, mijngroep heet Street Soldiers, dat is samen metmijn neef. Ik ben tweede baas van de crewen we chillen vaak samen, om te weten hoehet met iedereen van de crew is. Ik mis mijnmoeder heel erg en mijn zussen, maar mijnmoeder het ergst, ik wil graag bij haar zijn.

“Beste meneer Hessing,

Ik ben 14 jaar, familie is voor mij belangrijk. Ik hou er van ommet mijn ooms in mooie auto’s te rijden. Honden zijn mijn lievelingsdieren, mijn hond heet Pablo. Sinds ik jong was benik al met auto’s bezig. Mijn neef is spuiter van auto’s, hij weetveel van auto’s, we praten daar vaak over. Op de foto zou ikmoeten staan met een paar auto’s. Om op een echte auto-dealer te lijken zal ik in pak moeten zijn. Het liefst wil ik mijnvader, mijn neven en mijn hond ook op de foto. U heeft eenhele mooie zaak. Alle automerken die u verkoopt zijn heelmooi en goed. Het is cool om bij u een foto te maken.

Groetjes Joel”

Mijn droom is om hele dure auto’s te

verkopen. Daar weet ik alles van, mijn

neven en ik hebben het altijd over auto’s,

ik ken de laatste snufjes en modellen van

alle Ferrari’s, Buggati’s en Lambhorgini’s.

Ik wil heel graag een autodealer worden,

omdat ik van exclusieve auto’s hou. Ik vind

ze mooi en leuk. Ik hou het meest van hun

draaiende motoren en het geluid van zo’n

krachtige motor als van een Lamborghini

of Bugatti. Ik vind het leuk om bezig te zijn

met de nieuwste snufjes van de auto’s.

Mijn droom is belangrijk, daarvoor leef ik.

Joel Bendt als

nederland


te

ijn

uto’s,

en van

gini’s.

rden,

Ik vind

an hun

n zo’n

ghini

te zijn

o’s.

ef ik.

Autodealer Hessing in Utrecht

t als autoverkoper

d


Mijn naam is Paloma de Oliveira Vaz, ik heb vier broers:Leonardo, Wellinto, Alexandre en Guilherme. Vandaagis het al drie maanden geleden dat ik bij mijn vaderwoon, omdat mijn moeder niet bij mij en mijn tweebroers kon blijven, ze kon niet voor ons zorgen. In hethuis van mijn vader woon ik met mijn twee broers,mijn stiefmoeder en binnenkort nog een baby, wantzij is zwanger van nog een kind. We zijn Jehova’s Getuigen. Ik wil het liefste bij mijn moeder wonen. Ik ga elke dag naar school, daarna blijf ik thuis, zorgvoor mijn broertjes en ik ga naar de kerk. Mijn vaderwil niet dat ik veel naar buiten ga en andere mensenontmoet. Op school ben ik een kletskous, maar bij iemand anders thuis ben ik heel verlegen.

“Beste Carmen,

Ik wil graag pediater worden en ik vind het Albert Einstein

ziekenhuis het beste van Brazilië. Jullie hebben de beste

dokters met de beste kwalificaties. Ik wil de beste pediater

worden die ik kan zijn, dus wil ik naar jullie ziekenhuis.

Groeten Paloma.”

Mijn droom is pediater worden. Ik wil

voor kinderen zorgen. Op school ben

ik goed in Portugees en wiskunde en ik

hou van sporten. Ik hou van studeren,

en dat wil ik ook om dokter te kunnen

zijn. Als er nu kinderen bij me in de

buurt zijn die zich niet goed voelen of

ziek zijn help ik ze ook.

Paloma de Oliveira Vaz als

brazilie


z als kinderarts

e

Ziekenhuis Albert Einstein in São Paulo


Ik ben Merve en ik ben geboren op 23 november in 1994,in Amsterdam. Mijn familie is mijn moeder, mijn vaderen twee broertjes. Mijn ouders komen uit Turkije en daarben ik heel trots op! Ik ben moslim, mijn ouders zijn ookmoslim.

Mijn droom is om dokter te worden. Ik wil later dokter

worden dus wil ik heel graag naar het AMC ziekenhuis

omdat ik daar geboren ben. Ik wil graag dokter worden,

omdat ik mensen wil helpen. Ik wil ze graag beter

maken: dat is mijn doel. Ik heb een duidelijk idee over

wat ik later wil en zorg dat dat gebeurt. Naar school

gaan en leren vind ik leuk.

“Geachte heer/mevrouw,

Ik ben geboren in het AMC ziekenhuis. Ik houd niet van opscheppen, maar ik werk hard aan mijn toekomst. Ik wildokter worden maar wat voor dokter weet ik nog niet, maarik heb wel een paar voorbeelden van wat voor soort dokterik in ieder geval zeker niet wil worden. Ik wil absoluut geenchirurg worden omdat operen me eng lijkt, ik wil ook niethet laboratorium want ik wil natuurlijk wel het resultaatzien van mijn patiënten, en ik wil ook geen huisarts worden. U zou me heel erg blij kunnen maken als u mij uitnodigtMisschien kan ik nog kiezen wat voor dokter ik wil worden.

Hartelijk dank, Merve”

Kind

Merve Sahin als

nederland


Kinderafdeling in het Academische Medisch Centrum in Amsterdam

n als kinderarts

d


Ik woon met mijn moeder, mijn opa en oma vanmoeders kant en mijn oom en nicht in één appar-tement. Ik hou ervan om spelletjes te doen metvrienden en mijn familie. Ik wil graag verschillendesoorten mensen leren kennen. Het leukst vind ikhet om nieuwe dingen te leren, te praten, naar muziek te luisteren. Ook ga ik graag met mijnvrienden of mijn zus en haar drie dochters ergensheen. Ik wil het liefst alle talen leren die er zijn.Mijn moeder werkt bij een telefoonmaatschappij,ze gaat heel vroeg weg naar haar werk en komtheel laat terug. Ik zie haar doordeweeks bijna nooit.Mijn vader is overleden toen ik 10 was. We hebbenniet veel geld, maar ik heb wel een lesboek Engels.Daar leer ik elke dag uit. Een tijdje heb ik gezorgdvoor een hond, een Husky, zij kreeg 5 kinderen,waarvan eentje dood was. Ze heetten Laica, Obama,Zeus en Spaike en ik heb twee maanden voor zegezorgd. Maar de honden gingen naar buiten entoen heeft een pitbull ze aangevallen.

Vanaf dat ik klein was is mijn droomom dierenarts te worden. Ik vind dat dieren zorg nodig hebben,en ik vind het vreselijk als mensendieren mishandelen. Zij verdienen ook zorg en aandacht, ze hebben ook gevoelens. Ik ben heel goed in nieuwedingen leren, dat doe ik snel en mak-kelijk. Ik hou ervan om anderen te hel-pen en uit te leggen hoe iets in elkaarzit. Daarom wil ik professor worden inde dierengeneeskunde.

brazilie

“Geachte professor,

Ik wil graag professor dierengeneeskunde worden. Uw faculteit is de beste in Brazilië en ik wil een fotomaken als professor bij u. Dieren hebben zorg nodig, ik ben trots dat ik voor hen kan zorgen en wil hier alles over leren.

Hoogachtend, Djalma”


als professor dierengeneeskunde

Faculteit dierengeneeskunde van de Universiteit van São Paulo


Ik ben Tamer en ik ben 15 jaar. Ik heb een ouderebroer en een zusje. Ik ben in Nederland geboren en woonde in Amsterdam met mijn ouders. Toen ik 12 jaar was gingen we met zijn allen voorgoedterug naar Turkije. Daarbij moest mijn vader zijnpaspoort inleveren. Later is mijn broer teruggegaannaar Nederland om verder te studeren. Na drie jaarin Turkije moest ik van hem ook naar Nederland,om te studeren. Dat zou in Turkije niet gekundhebben. Toen ik hier kwam moest ik gauw naarschool, maar mijn Nederlands was niet zo goed. Ik ben heel blij dat ik toch weer terug ben gekomennaar Nederland en kan gaan studeren. Mijn oudersen mijn broer en iedereen willen dat ik een goedeprestatie ga leveren hier. Binnenkort komen mijnmoeder en mijn zusje ook terug.

“Beste meneer Van Andel,

Ik wil graag een foto in een spreekkamer laten maken. Het leukstlijkt het me om te onderzoeken bij een kind waar pijn vandaankomt. Hiervoor heb je attracties/instrumenten nodig. Natuurlijkheb ik dan een witte doktersjas aan. Als dokter wil ik graag op defoto met een echte assistent.Ik heb het OLVG gekozen, omdat ik daar geboren ben. Het zouheel mooi zijn als ik de foto bij u mag maken.”

Mijn droom is om kinderarts te worden. Mijn

reden om kinderarts te worden is omdat ik geen

kinderen wil zien die ziek zijn of ergens pijn

hebben. Ik kan er gewoon niet tegen. Mijn zusje

is gehandicapt, daarover zou ik wel meer willen

weten. Ik ben echt geïnteresseerd in anderen en

wil graag veel meer leren.

Tamer Sevincer als

nederland


Kinderafdeling in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam

r als kinderarts

d


Ik ben 16 jaar oud en woon in Itaquera met mijn ouders en vier broers en zussen. Mauro, Romulo, Priscila en Carlos Eduardo. Mauro en Romulo zijn mijn halfbroers van mijn vaders kant. Carlos Eduardo is mijn jongste broertje van 8 jaar. Hij woont nog bij ons. Mijn moeder is de belangrijkste persoon in de wereld voor me. We praten veel en ik bewonder haar. Doordeweeks ga ik ’s ochtendsnaar school en ’s middags werk ik bij een bank in het centrum van de stad. Ik hou er niet van om veel thuis te zijn, zaterdag werk ik ’s ochtends en ’s middags ga ik ergens naar toe. Ik ga naar allerlei plekken, daar zie ik andere werelden en word ik afgeleid. Mijn vader zie ik niet veel, als hijthuiskomt van zijn werk praten we weinig. We lijken niet veel op elkaar. Ik spreek veel met vrienden, zij komen vaak naar mij toe om te vertellen wat hun is overkomen. Dan luister ik naar ze en zij vertrouwen erop dat ik hun goed advies geef.

Mijn droom is om te trouwen en moeder te worden, een familie te hebben. Tijdens het project heb ik ontdekt wat mijn talenten zijn. Ik ben rustig, kan goed luisteren en advies geven. Ik vind het fijn om naar problemen te luisteren van vrienden en familie, te beoordelen hoe hetin elkaar zit en hun te helpen. Mijn droom is nu om psycholoog te worden.

“Beste Marilha,

Ik wil psycholoog worden, omdat ik geduldig ben en vastbesloten om alles te weten over het helpen van anderen, zodat ze leren kijken naar hun gedrag. Het liefst wil ik werken met mensen vanaf dat ze kind zijn, tot hun volwassenheid. Zo kan ik hun gedrag beïnvloeden voor de toekomst.

Groetjes, Dayane.”

Dayane de Lima Cruz Silva als

brazilie


s

n,

t

Kantoor psychologe Maria Lyra Müller in São Paulo

a als psycholoog

e


Ik ben 15 jaar geleden geboren in Amsterdam Noord, in het Boven IJ ziekenhuis. Ik heb een broertje, die heetAlton, hij is nu vijf jaar. Na groep 8 gingen we naar Turkije, ik bleef daar anderhalf jaar, nu ben ik weerterug in Nederland. Dat vind ik wel jammer, want inTurkije vond ik het leuker. Daar heb je meer dingen tedoen dan hier, het is daar veel mooier. Ik mis ook mijnvrienden daar. Op school hier gaat het goed, ik vind hetleuk hier. Op zaterdag en zondag ga ik naar de moskee.Mijn oom en opa geven daar les. De reden dat we naarTurkije zijn gegaan was dat we een droomplan haddenom naar daar te gaan. Als eerste ging ik naar Turkije, enbleef een jaar bij mijn oma, toen ging ik ook naar school.Daarna besloten mijn ouders ook naar Turkije te ko menen dat deden ze. Maar het ging niet zo goed met mijnvaders werk, dus na een half jaar kwamen we terug. Ikhou verder van computeren, voetballen, zwemmen ensporten. Ik zit op Aikido training en ik werk na schoolom extra geld te verdienen. Mijn vader vindt het belangrijk dat ik een goede baan krijg, het liefst op een kantoor.

Tunahan Baser Gungor als

nederland

“Beste meneer/mevrouw,

Mijn droom is dat ik iets met computer word. Ik werknu al met computers.Ik wil me eigen programma ontwerpen en net als BillGates worden.Voor de foto wil ik met allemaal computers om meheen en de nieuwste modellen.En ik wil ook dat er veel geld voor me vliegt op de foto.Ik wil een foto in een groot kantoor met een groot bureau maken.

En als het kan wil ik me fotograferen met Bill Gates.En ik wil er rijk uitzien met een mooie pak.

Alvast hartelijk dank Tunahan baser gungor”

Mijn droom is om directeur te worden van Microsoft.

Dan kan ik allemaal eigen programma’s bedenken

die iedereen gebruikt. Na school zit ik veel op de

computer, ik ben er gek op en kan van alles oplossen.

Ik zit veel op internet en help mijn vader dingen

oplossen op de computer. Bovendien word ik heel

rijk en hoef ik me nooit ergens zorgen over maken.


r als directeur Microsoft

d

Hoofdkantoor Microsoft Nederland in Schiphol


Mijn naam is Marlies Han-

sen, ik ben geboren op 5

oktober 1958 in Amster-

dam. Ik heb een oudere

broer en zus. Ook al mijn

neven en nichten waren

veel ouder dan ik. Ik was

het nakomelingetje van

de hele familie. We wa ren

een hele hechte familie

met veel ooms en tantes,

verjaardagen en Oud &

Nieuw feesten. Ik was al

jong een eigenwijs bijde-

handje. Ik heb een hele

gelukkige jeugd gehad. Ik ben getrouwd geweest met een Italiaanse man en heb samen met hem twee

zonen. David 23 jaar oud en Sander 20 jaar oud. Beiden hebben op het VMBO gezeten en hun diploma

gehaald. Op de kleuterschool wilde ik al juf worden, maar in de derde klas veranderde dat in schrijfster,

beide keren geïnspireerd door de juf die voor de klas stond. Tot 1971 hebben we in Amsterdam ge-

woond, daarna zijn we naar Zaandam verhuisd, waar ik de middelbare school heb gevolgd. Op de middel-

bare school kreeg ik wiskunde, dit was voor mij een openbaring.

Puzzelen en goochelen met bewerkingen en getallen of onbekende

variabelen, symbolen, verzamelingen. Het sloot allemaal als een

bus en klopte als een zwerende vinger. Een vak wordt pas interes-

sant voor leerlingen als een docent zijn passie voor het vak met ze

weet te delen, als hij/zij zijn leerlingen weet te enthousiasmeren.

Dus na de Havo naar de lerarenopleiding. Waar ik weinig inspire-

rende docenten tegenkwam. Met uitzondering op mijn stagescho-

len. Ik had altijd de voorkeur om stage te lopen op het VMBO, deze

leerlingen zaten te springen om gepassioneerde docenten. Vaak

waren zij totaal gedemotiveerd omdat zij “maar” VMBO-advies

hadden, toch nooit iets zouden bereiken met zo’n waardeloze

opleiding, hun ouders diep teleurgesteld hadden en hun enige

doel nog was om zo veel mogelijk de beest uit te hangen en hun

tijd uit te zitten. Vanaf mijn 25ste tot nu heb ik dan ook als wis-

kundedocent lesgegeven op het VMBO. Kinderen geleerd trots te

zijn op zichzelf. Ze gestimuleerd hun talenten te ontwikkelen en

hen te laten geloven in hun toekomst. Wat is je doel? Wat is je

droom? Ervoor gaan, samen met hen.

Mijn droom is bereikt, juf worden en kinderen

inspireren. Toch heb ik na 25 jaar nog steeds

een droom. De Beroepsgerichte Leerwegen

van het VMBO zijn de meest misdeelde groep

binnen onderwijsland. Niet alleen op onder-

wijskundig gebied maar zeker ook wat ge-

bouwen en faciliteiten betreft. Als Minister

van onderwijs zou ik deze leerlingen willen

doen toekomen wat hen al jaren onthouden

wordt; de middelen die er mede voor zorgen

dat het onderwijs hen uitdaagt om er uit te

halen wat er in zit en zodat ze met veel plezier

en een tevreden gevoel kunnen terug kijken

op hun middelbare schooltijd.

Marlies Hansen als

nederland

“Beste heer Plasterk,

Leerlingen met weinig kans binnen het onderwijs en vooral in tijden van economische crisisweinig kans op stageplekken en weinig uitzicht op een baan. Leerlingen die al op de basis-school te horen krijgen dat hun intelligentie tekort schiet of hun leerachterstanden te grootzijn om veel verder te kunnen leren. Leerlingen die teleurgestelde ouders hebben omdat zij detoekomst van hun kinderen kansloos achten als zij het advies VMBO Basis of Kader of Leerweg-ondersteunend Onderwijs krijgen. Leerlingen die zich schamen voor hun Citoscore of zelfsniet eens mee mogen doen omdat de verwachte uitslag te teleurstellend zou zijn. Ik heb hetaltijd een uitdaging gevonden om juist deze leerlingen te laten zien wat ze wel kunnen. Dat zetalenten hebben. Dat de maatschappij zit te springen om mensen met een beroepsopleiding.Dat ze zich wel kunnen ontwikkelen. Dat het leuke kinderen zijn waar ik trots op ben en datik blij ben dat ik met ze mag werken. Dan droom ik dat ik als minister de mogelijkheid hebom juist voor de meest kansarme leerlingen in ons onderwijssysteem het onderwijs dusdanigin te richten dat zij gemotiveerd blijven, de uitdaging aan willen gaan, trots zijn op hun prestaties, zelfverzekerd hun talenten uitbuiten, en in hun toekomst (droom) blijven geloven.

Hartelijke groeten, Marlies Hansen”


n als Minister van Onderwijs

d

crisis

sis-

groot

t zij de

rweg-

lfs

b het

Dat ze

ding.

dat

eb

danig

oven.

Kantoor Ronald Plasterk in Ministerie van OC&W in Den Haag


Mijn droom is om verschillende

talen te spreken, de wereld te

ontdekken en verschillende

soorten mensen te leren kennen.

Mijn droom is om diplomaat te

worden zodat ik dit kan doen.

Ik ben oprecht, hou niet van

liegen en heb een eigen mening.

Ik wil kunnen reizen, veel geld

verdienen en ik weet dat ik

daarvoor veel moet studeren.

“Geachte Consul - Generaal,

Ik wil graag diplomaat worden. Het lijkt me heel leuk om hetNederlandse Consulaat te leren kennen, te weten hoe julliewerken, wat jullie doen. Ik heb al vragen bedacht voor het bezoek. Ik wil begrijpen wat je precies doet als diplomaat enhoe het allemaal werkt. U kunt me misschien ook vertellenhoe ik zelf het beste diplomaat kan worden en welke talentenik daar al voor heb en welke niet.

Hartelijke groeten, Kelly”

Kelly Cristina de Souza Prete als

brazilie

Ik heet Kelly en ben 16jaar oud. Ik woon met mijn moeder Célia en mijn broer Kelvyn in Itaquera. Afgelopen jaar is mijn vader gestorven,hij werd ziek en is binnen een week overleden. Dat was eenenorme schok voor mij en mijn moeder en broer. Mijn moederis sindsdien heel verdrietig, mijn broertje zegt niet veel.Gelukkig hebben onze buren ons kracht gegeven, zij zorgenvoor ons. Vanaf dat ik geboren ben tot nu heb ik problemenmet astmatische bronchitis. Ik werk als babysitter. Ik ziemijn vrienden bijna niet, omdat ik ‘s ochtends naar schoolga, ‘s middags naar bijlessen en daarna pas ik op tot halfnegen. Als ik dan thuis kom ga ik huiswerk maken, in hetweekend volg ik nog een cursus informatica en daarna rustik uit. In de schoolvakanties werk ik de hele tijd. Ik hou ervanom naar school te gaan om mijn vrienden te zien, en om datik sommi ge lessen en onderwerpen leuk vind. Ik hou vanlezen, leer snel en spreek al goed Engels. Ik ben sterk en wilzorgen dat mijn familie het goed heeft, vooral mijn moeder.Ik bewonder en respecteer haar het meeste in deze wereld.Ik ben zelf een beetje terughoudend, omdat ik denk dat datnodig is, niet alles in het leven is vrolijk en blij.


e als diplomaat

e

Werkkam

er Consul-gen

eraal Louis Piët van

N

ederlan

d in

São Paulo


Mijn naam is Andric en ik woon op de Meeuwen-laan in Amsterdam Noord. Ik hou van basketballen,dat doe ik in mijn vrije tijd. Ik chill vaak met mijnvrienden en als ik thuis ben zit ik achter de pc enop de pc luister ik muziek, zit ik op MSN en hyves.Ik heb twee zusjes Aimee is 11 en Jeremane, die is 2,bijna 3 jaar. Ik heb een moeder, die is 36 jaar, eneen vader die is 34 jaar. Mijn moeder heet Amarillysen mijn vader Walter. Mijn moeder werkt als gast-ouder en mijn vader doet aan slopen. In ons huis is het vaak druk met allemaal kinderen. Ik hou ookvan drummen, dan maak ik muziek samen metmijn zusjes en mijn moeder kan heel goed zingen.Ik ook, maar ik hou er niet van om dat te doen.Toen ik werd geboren, in Curaçao, zei mijn moederdat ik een hele schattige baby was. Zusters vanmijn moeder kwamen me de hele tijd pakken enmet mij spelen. Ik kreeg de naam Andricson Valen-tino Alberto, dezelfde middennaam als mijn vader.Ik ben in Nederland gekomen toen ik 1 jaar was,mijn moeder kwam later, ik woonde toen bij mijntante.

Andric Alberto als

nederland

“Beste Mevrouw,

Ik ben Andric, en ik woon 11 jaar in Nederland.Ik kom uit Curaçao, en ik heb 2 zusjes.Ik heb 2 zebravinken: Kimie en Clady. En ikheb 2 grasparkieten: Yose & Ilesa. En ik hebeen cavia: genaamd Milo. En ik heb 3 vissen:Naam Onbekend. Ik zal het leuk vinden om een foto te maken,in uw dierenpraktijk. Met dieren, maar lievergeen kat, want daar ben ik allergisch voor.

Met vriendelijke groeten,Andric Alberto”

Mijn droom is om dierenarts te worden. Want

ik vind dierenarts een leuk beroep, want ik kan

goed met dieren opschieten. Want ik hou van

dieren helpen en genezen. We hebben thuis

veel dieren en ik zorg voor ze.


o als dierenarts

d

Dierenkliniek Amsterdam Noord


Ik ben Nataly. Vroeger ging ik altijd naar de kerk met mijn vader om te zingen. Mijn ouderszijn gescheiden toen ik 9 jaar was. Ik bleef bij mijn moeder wonen en ging niet langer naarde kerk. Ik heb het toen heel rot gehad, ik dacht dat het nooit over zou gaan. Toen ik 11 jaarwas kreeg ik weer meer vertrouwen in mijn droom en dat ik de moeilijkheden in mijn levenkon overwinnen. Mijn moeder heeft er tot nu voor gevochten dat ik een beter leven zou krijgen. Toen ik 12 jaar was ben ik teruggegaan naar de kerk, omdat ik in mijn hart voeldedat God me zou helpen om mijn leven beter te maken. Ik ben naar de kerk gegaan en weerbegonnen met zingen van Gospel, en sindsdien is mijn leven verbeterd.

Mijn droom sinds ik klein was is een cd opnemen.

Ik zing al vanaf dat ik 6 jaar was in de kerk waar

mijn vader pastoor was. Nu zing ik ook bij de kerk, op

aller lei plaatsen. Veel mensen vragen me waarom ik

nog geen cd heb opgenomen omdat ik zo goed zing.

Alles heeft zijn tijd nodig, en ik wil nog veel leren

over muziek, dan weet ik zeker dat het gaat lukken.

Nataly Roberta da Silva als

brazilie

“Dag!

Ik wil graag zangeres worden en een

cd opnemen met gospelmuziek. Ik wil

graag bij jullie een cd opnemen, omdat

ik Gospelliederen wil zingen. Jullie

hebben heel veel mooie evangelische

muziek opgenomen.

Nataly ”


a als zangeres

e

Muziekstudio Produssom in São Paulo


Ik ben Dominique, maar mijn bijnaam isShimmie. Toen ik 12 was, ging ik op vakantieen ging ik om met een groep kinderen. Ik luisterde met een meisje muziek en de zanger heette Shimmie. Toen besloot ik dat ik ook zo wilde heten. Ik ben 16 jaar en woonnu bij mijn vader. Hij heeft een vet mooi huisin Tuindorp. Sinds kort woont mijn zusje ookbij ons. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 9jaar was. Met mijn moeder gaat het niet zogoed, ik woonde eerst bij haar, maar dat gingniet meer. Mijn vader klust veel voor zijn werken zorgt ook voor ons. Het is net uit met mijnvriendin, we waren heel lang samen, maarhet ging niet meer goed. Er is veel gebeurd,misschien teveel. We waren heel veel samen,we gaven elkaar cadeautjes, ik heb voor haargetekend. Wat ik het liefste doe is skaten entekenen. Ik teken vet veel, veel mensen vinden het goed, ik heb laatst nog meteen wedstrijd meegedaan. Ik hou vanmuziek, dat is inspiratie voor mij inskaten. Goede muziek zoals rap enmetal, bijvoorbeeld Motorhead, LilWayne enz. Met tekenen gebruik ikveel fantasie. Op mijn kamer ziet het er gaaf uit, over al zijn spullen waar ik van hou. Mijn skateboards, auto’s, platen, tekeningen. Ik zit nu in de laatste klas van school, het gaatgoed. Als het mag ga ik naar cafészoals The Minds, waar vette muziekwordt gedraaid.

als

nederland

Mijn droom is om beroemde Skate -

ster te worden. Wat ik zo leuk vind

aan het skateboarden is de actie,

bezigheid, het is stoer en ik heb er

plezier in. Het is ook een leuke uit-

daging om steeds nieuwe dingen te

leren. Ik vind het een leuke sport en

stiekem wil ik er bekend mee worden

in Nederland en misschien verder dan

dat. Het is een kick om waardering te

krijgen voor wat je kan.

“Beste Elske en Micheal,

Ik wil graag een foto bij jullie in het skateparkomdat ik daar fijn kan skaten en me er thuis voelen ik ben trots op dat ik daar kan skaten. Als ik eenberoemd skater zou zijn heb ik coole kleren aan enmooie spullen omdat je dan gesponsord word. Ikwil graag verschillende soorten foto’s, actie foto’sen poseer foto’s of het lijkt dat het voor een maga-zine is. Ik hoop dat dit genoeg informatie, is alvastbedankt voor de moeite.

Groeten Dominique Ratering”


als skater

d

k

voel

k een

an en

d. Ik

oto’s

maga-

lvast

Skatebaan NDSM Skatepark in Amsterdam


Tamiris de Oliveira als

brazilie

“Beste meneer Caleffi,

Ik ben Tamiris, en ik ben 15 jaar. Ik wil model worden enbezig zijn met mijn lichaam, kleding, alles mooi. Als ik een internationaal beroemd model ben kan ikook anderen helpen, zoals kinderen op scholen inspire-ren, voor goede doelen werken, mijn eigen merk heb-ben en daarmee weeshuizen steunen.

Groetjes Tamiris.”

Mijn droom is model zijn, modeshows

lopen, me steeds omkleden in mooie

kleren is een grote hobby. Ik vind mijn

lichaam belangrijk en mooi, ik zorg

goed voor mezelf, vind mijn oogopslag

sterk en verleidelijk. Als mijn droom

waarheid wordt kan ik ook aan anderen

laten zien dat zij dit kunnen. Model

zijn is voor mij niet alleen maar mooie

kleren aan en ze aan publiek laten zien.

Het is voor mij natuurlijk zijn, vanuit

mijn eigen kracht en daarvoor bewon-

derd worden door anderen. Ik ga aan

de wereld laten zien dat ik Tamiris ben,

een ster die geboren is om te stralen.

Mijn leven is heel druk. Ik sta op en ga naar school, klets met mijn bestevriendinnen over alles, en ga dan snel naar de les. Ik vind wiskunde geweldig,hou van nummers, grafieken en sommen. Ik haat aardrijkskunde, daar begrijp ik niets van wat de juffrouw zegt over kaarten, het klimaat en populatie. In de pauze wil ik alles weten van iedereen, ik hou alle verhalenbij. Dan ga ik naar huis, lunch en kijk wat televisie tot het tijd is om naarles te gaan, dan douche ik en kleed ik me om. Ik volg al twee jaar Duitse en Engelse les, daar ken ik mijn beste vriendinnen van. Als ik terugkom vanles, ga ik meteen onder de douche, kleed me om en ga naar de kerk. Daarlijkt het alsof de tijd nooit voorbijgaat, ik hou er niet van om naar de kerkte gaan, maar mijn moeder verplicht me. Ik woon met mijn ouders en mijnoudere zus samen. Mijn vader is een groot man, ik bewonder hem erg. Hijwerkt hard, is eerlijk en laat zien als hij blij of boos is. Hij werkt als kapperen verder heeft hij vijf huizen zelf gebouwd die nu verhuurd worden. Mijnvader wil graag dat ik Engels leer en naar de Verenigde Staten ga reizen, hijbetaalt mijn Engelse lessen. Hij wil dat ik groei in mijn leven en wordt erblij van dat ik mijn best doe. Mijn moeder is de baas in huis, ze maakt af entoe schoon bij anderen, maar verder is zij thuis. Eigenlijk wilde ze verlos-kundige worden, maar haar ouders hadden nooit het geld om dat te beta-len. Ze ruziet veel met mij, mijn zus en vooral met mijn vader. Maar webegrijpen haar wel, ze heeft als kind en tiener veel geleden. Mijn zus isstom, en zij vindt mij ook stom. Zij is jaloers op mij, maar gelukkig gaat ze over een paar maanden trouwen.


a als model

e

Atelier en showroom van Laika Mode in São Paulo


Ik ben Ömer Kaplan en ben 14 jaar oud. Ik ben 26 mei 1995geboren in Nederland. Mijn ouders en hun familie komenuit Turkije. Mijn vader en mijn moeder waren gescheidentoen ik klein was. Ik woon met mijn moeder samen in eenhuis in Noord, het is een mooi huis. Mijn moeder schildertzelf en houdt van mooie dingen. Ik heb een mooie kameren er hangt een basketbalnet. Ik heb twee halve broertjesvan mijn vader, maar die zie ik niet zo vaak. Mijn vader enzijn familie doen niet altijd goede dingen. Vroeger wasik agressief als ik boos werd. Nu ik op deze school zit is dat over. De leraren hier vinden me juist heel rustig.Er is iets mis met mijn lichaam, dat is heel vervelend.Vaak zweet ik heel veel, maar nu gaat een juffrouw re-gelen dat ik een laptop mag gebruiken dat is makkelijkervoor mij. De dokter weet niet wat hij eraan kan doen. Ik hou heel erg van sporten, ik doe basketbal, voetbalen zwemmen. Mijn dag gaat zo: 5 dagen in de week ga ik naar school en daarna naar huis, eet ik iets en gaachter de computer. Dan maak ik huiswerk, gaan weavondeten en kijk ik nog televisie daarna slaap ik. Drie keer per week doe ik basketbal en verder voetbal ik buiten op straat.

Ömer Kaplan als

nederland

Mijn droom is om beroemde basketballer te

worden. Ik speel nu bij een club in Amsterdam

Noord, maar in Amsterdam heb je nog een hele

bekende club en daar wil ik spelen. Dan maak

ik die club kampioen. Als ik speel kan ik alles,

hoef ik niet na te denken en heb ik geen last

van mijn lijf.

“Beste meneer,

Ik ben Ömer Kaplan en ik zit op een school die IJdoornheet. Samen met mijn moeder woon ik in AmsterdamNoord. Ik zit op een basketbalclub die DWV heet, ik willater prof basketballer worden. Ik ben groot fan van uwclub en zou het te gek vinden om op de foto te gaan metde spelers daar.

Groeten Ömer”


n als basketballer

d

Stadion van de Eclipse-jets basketbalclub in Amsterdam


Mijn naam is Sara en ik ben 15 jaar oud. Ik woon met mijn moederVeronica en met mijn zus Raissa van 17 jaar. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 jaar was. Mijn vader Sebastião komt me on -geveer drie keer per maand bezoeken, hij reist veel en heeft weinigvrije tijd. Mijn zus Vanessa is 22 jaar, zij gaat naar de universiteitUSP. Mijn moeder heeft me altijd gesteund in mijn keuze om sty-liste te worden, mijn vader weet geloof ik niet wat ik wil worden.Door het project ben ik ook naar een modeshow geweest en heb ik gepraat met een modeontwerper en stylist, dat was echt gaaf.

als

brazilie

“Beste meneer,

Ik wil graag styliste worden. Jullie winkel is heel gaaf, ikwil graag zien hoe jullie je werk doen. Ik wil weten hoe hetecht is om met mooie kleren en accessoires te werken.

Groetjes Sara”

Mijn droom is om styliste te zijn, in

de mode te werken. Want ik ben gek

op kleren, accessoires, het verzinnen

van nieuwe combinaties. Ik hou van

felle kleuren. Vanaf dat ik klein was

vond ik het al leuk om te ontwerpen.

Toen ik reportages op MTV zag over

stylisten, wilde ik dat ook leren.

Ik ga binnenkort beginnen met een

opleiding naaien en ontwerpen.


als stylist

e

Atelier van designerscollectief Casa de Quem in São Paulo


Mijn naam is Michel Mongen. Ik woonde in een heledrukke omgeving, we woonden 10 jaar met zijn achtenin 1 huis. Toen werd nog een broertje geboren, het wastoen heel aardig, maar nu is hij een ettertje geworden.Wij woonden toen in een straat in West, toen ik 11 wasverhuisden we naar Noord. Ik en mijn broer Benjaminwaren altijd samen. We voetbalden samen, honkbal-den samen, deden alles samen. Ik heb ook een oude -

re broer en zus, zij doen altijd dingen die niet mogen,daarom moeten ze uit huis. Benjamin is veranderd, hij doet nuheel stoer. We maken nu veel ruzie. Ik heb nog twee kleinerebroertjes Fhelix en Cheydjel, met hun slapen ik en Benjamin op een kamer. Mijn moeder werkt veel, bij de kraamzorg enmijn vader heeft het slecht. Vroeger in Curaçao werkte hij in het casino, nu is hij thuis. We zijn deel van een kerkgemeenschap,dat is voor mijn vader erg belangrijk. En ik ben nog blij dat ikleef. Elke middag na school ga ik met mijn vrienden naar Molenwijk om daar te chillen, te voetballen en kattenkwaad uit te halen. Ik kan ook heel goed breakdansen, het beste vanhet huis.

Michel Mongen als

nederland

Mijn droom is om chirurg te worden.

Daarvoor zal ik nog lang moeten leren,

maar dat geeft niet want ik kan goed

naar school gaan.

School is rustig voor mij.

“Beste heer/mevrouw,

Ik heet Michel Mongen. Ik vind honkbal leuk, omdat dat mijn hobbyis. Mijn afkomst is de Nederlandse Antillen. Toen ik 1 was ging ikdaar weg. Ik woon al 13 jaar in Nederland. Het is hier saai en koud.Misschien als ik 18 word ga ik hier weg. Weet u waarom ik al mijnhele leven, al een dokter wil worden? Dat ga ik je nu vertellen. Datkomt omdat mijn oom geopereerd werd, en toen besloot ik dat ikdat later ook wilde. Het liefst word ik buikchirurg.

Met vriendelijke groeten,Michel Mongen”


n als chirurg

d

Operatiekamer van het Boven-IJ ziekenhuis in Amsterdam


Ik ben Rayssa en ben 17 jaar oud. Ikwoon in Itaquera met mijn oudersRenato en Graciete en ik heb vijfbroers en zussen: Raylla van 19, Brendie van 13, Matheus van 11, Renonvan 10 en mijn broer Michael dieouder is. Ik woon in dit huis vanafmijn geboor te. Mijn vader werktmet gips, mijn moeder werkt niet.Mijn beste vriendinnen zijn Larissaen Barbara, ik zit met hun op deRuth Cabrall school. Ik werk al driejaar elk weekend in een winkel. Ikben evangelisch, en ga naar de kerkvanaf mijn vierde jaar. Ik heb een katwaar ik veel van hou, mijn familie isheel groot. Ik vind het leuk om metzijn allen naar de kerk te gaan endaar te zingen, ook al kan ik dat niet zo goed.

Rayssa Oliviera dos Santos als

brazilie

“Beste mevrouw, meneer,

Graag zou ik bij u een foto willen maken. Mijn droom is om sport te gaan studeren en dan andere mensen les te geven. Ik hou van alle soorten sporten en ben vastbesloten om mijn droom waar te maken.

Groetjes, Rayssa”

Mijn droom is om sporttrainer te worden. Ik wil

naar de beste universiteit van São Paulo om daar

mijn opleiding te doen. Ik ben gek op sporten,

volleybal, judo, voetbal en nog veel meer. Ik vind

het heerlijk om lichamelijk bezig te zijn en gezond

te leven. Ik ben vastbesloten om mijn droom te

verwezenlijken.


s als sporttrainer

e

Sportruimte van sportschool Competition in São Paulo


Mijn naam is Caïn van der Laan. Vroeger woonde ik met mijn moeder en mijnstiefvader in huis in Heerhugowaard. Daar zat ik op school, maar ik heb daargeen diploma gehaald. Ik woonde daar met mijn moeder en mijn tweedevader. Ik had veel vrienden in Heerhugowaard.Het ging niet zo goed op school, soms is het zo een chaos in mijn hoofd datik de dingen van school niet kon onthouden. Dat komt omdat ik ADHD heben niet goed mijn medicijnen gebruikte. Voor mij kwam de verhuizing naarAmsterdam nogal onverwachts. Mijn moeder ging daar samenwonen meteen andere man. Ik kon het niet zo goed met hem vinden en we hadden vaak ruzie thuis. Op mijn nieuwe school ging het in het begin wel goed. De leerstof was niet zo moeilijk en de regels niet zo streng. Er waren aardigedocenten die wel begrip voor me hadden. Doordat ik soms heel boos word en dan niet meer uit mijn woorden kan komen werd ik extra begeleid. De jufzorgde ervoor dat ik op tijd mijn medicij nen innam zodat het ook wat rustigerwerd in mijn hoofd. Ik vind het moeilijk om mij aan afspraken te houden,soms vergeet ik het echt, soms denk ik dat ik opeens wat anders moet, watdan belangrijker is, soms loop ik voor moeilijkheden liever weg. Aan het eindvan het schooljaar had ik niveau 1 van het MBO niet gehaald. Ik kon ook nietlanger bij mijn moeder blijven wonen. Gelukkig mocht ik bij mijn stiefvaderin Heerhugowaard terugkomen. Maar met hem heb ik ook vaakruzie omdat ik mij niet aan mijn afspraken houd en nog geennieuwe school heb.

Door het fotoproject ging ik meer over mijn

toekomst nadenken. Mijn droom is om danser

te worden. Als ik dans voel ik mij vrij, als ik dans

kan ik mijn energie kwijt en mijn gevoelens

waar ik liever niet over praat. Mijn droom was

om danser te worden. Ik wou dat ik danser was,

en de hele dag alleen maar mocht dansen.

“Geachte Meneer,

Ik ben nu al heel lang bezig met dansen, en we zijn nu

zeg maar bezig met een fotoshoot op school en daaruit

heb ik besloten om een foto te maken van mijn droom.

Daarom schrijf ik deze brief om te vragen of ik die foto

bij ú in de Dansschool mocht doen, ik heb trouwens al

veel over ú gehoord & gezien. Dus vond het wel leuk als

ú tijd vrij kon maken, om bij mij op de achtergrond te

kunnen staan. Hopelijk val ik u hier niet mee lastig, Met Vriendelijk Groeten : Caïn van der Laan”

Ca n van der Laan a

nederland


Nederlands Dans Theater in Den Haag

n als danser

d


Ik ben Monique en ben 21 jaar oud, geborenop 1 oktober 1987 in Salvador, Bahia. Mijnmoeder had al zes kinderen van haar eersteman. In Salvador ontmoette ze mijn vader,hij was net zo klein als ik nu ben. Toen ik geboren werd zei God dat ik dalen en bergen zou beleven in mijn leven, maaraltijd boven uit zou komen, als ik maar in mezelf blijf geloven. Toen ik werd geboren dronk mijn moeder veel. Mijnvader werkte heel hard, elke dag ging hijdoor de hitte langs de huizen om spullente verkopen, om eten voor mij te kunnenbetalen. Ik was nog maar 3 jaar, maar ikherinner me dat mijn moeder een goede

moeder was als ze nietdronk, dan zorgde ze voorme. Als ze wel had gedron-ken, nam ze me overal meenaar toe en zorgde nietgoed voor me. Mijn vaderwilde dat ik bij hem bleef,daar hadden ze ruzie over.Toen had mijn moedereen auto on geluk waar ik bij was, om dat zij nietgoed oplette. Ze overleed.Daarna ben ik bij mijnvader gaan wonen, maardie kon niet op mij pas-sen. Ik heb een tijdje bij mijn opa en oma ge-woond, maar die wildenniet meer voor me zorgen.

Toen ik 5 of 6 jaar was ging mijn oom Davidvoor mij zorgen. Daarvoor hielp ik in huisbij een tante, maar zij mishandelde mij.De dag dat David kwam om me op tehalen was de beste dag van mijn leven.

Mijn droom is om kinderen te helpen. Zijzijn het belangrijkste in de wereld, en opschool leren ze over respect, over hoe dewereld in elkaar zit. Kinderen worden opschool gevormd. Ik wil pedagogie studerenen teruggaan naar de binnenlanden vanBahia om daar met kinderen te werken.Daar woont ook mijn familie. Pedagogischwerken met kinderen is mijn manier omaan een betere wereld bij te dragen. Ik benvastbesloten als ik iets wil en ik wil ietsdoen voor een betere wereld.

“Geachte mevrouw,

Het project helpt mij met iets heelbelangrijks: het realiseren van mijntoekomstdroom. Ik vind het werkwat u doet heel belangrijk en bijzon-der. Ik hou ervan kinderen les tegeven en ben vastbesloten hiermeede wereld te verbeteren.

Hartelijke groeten, Monique ”

als

brazilie


Op de speelplaats van basisschool Teia Cultural in São Paulo

als pedagoog

e


Ik ben Münevver Gökmen en ik ben geboren op 26 augustus 1996 in Turkije, bij mijn ouders thuis.Ik heb twee zusjes, Eser van 10 en Esra van 5 jaar. Toen ik twee jaar was ging ik naar Nederland, ik ging naar de crèche en toen naar de basisschool. Nu zit ik op de middelbare school in detweede klas, ik vind het hier heel gezellig. Ik ga vaak om met mijn buurmeisjes, die zijn tweeling,ze zitten op een andere school dan ik. Op school ga ik veel om met Merve, Barbara en Sheriena.Mijn ouders zijn best wel druk door de weeks. Mijn vader gaat ’s ochtends werken en komt rond17 uur terug. Mijn moeder werkt van half 12 tot één uur bij een televisiebedrijf. Mijn vader heefteen eigen vloerenbedrijf. Mijn zusjes spelen vaak samen. Eser houdt net als ik van tekenen.

“Beste mevrouw De Vries,

Mijn hobby’s zijn volleyballen en kleding ontwerpen. Laterwil ik heel graag modeontwerpster worden. ( voor vrouwen )Ik ben nu al een beetje begonnen met ontwerpen van kleding.Ik ontwerp ook online op een site en kijk vaak naar modeprogramma’s. Ik vind het heel erg leuk om jurkjes te tekenenen te ontwerpen. Ik teken heel soms ook catwalks die bij dejurken passen, make-up dat doe ik ook, alleen het haar vande modellen dat lukt me niet. Ik wil op de foto met eenvriendin die als model op de foto staat. En dat ik met eenecht modeontwerpster op de foto sta en met een jurk samenmet de modeontwerpster een jurk aan het ontwerpen ben. Ikheb gezocht op internet en de ontwerpen van Sheila de Vries vind ik supergaaf. Ik zou haar heel graag ontmoeten.

Groetjes Münevver”

Mijn droom is om modeontwerpster te worden. Ik maak zelf nu ook kleding. Ik

maak een soort jurkjes en T-shirts. Het liefst ontwerp ik voor vrouwen, het zou

gaaf zijn als ik ook voor beroemdheden ontwierp. Ik leer ontwerpen ook van

televisie, films en op de computer. Ik teken de jurken zelf en kleur ze in. Van de

modellen die ik teken bedenk ik ook de make-up. Ik wil graag een modeontwerp-

ster leren kennen en van haar leren hoe het beter kan.

Münevver Gökmen als

nederland


Atelier van modeontwerpster Sheila de Vries in Amsterdam

n als modeontwerpster

d


Mijn familie is heel groot, dat wordt al duidelijkals je bedenkt dat er in totaal tien mensen inmijn huis wonen. Toen mijn vader en mijn moederbesloten om samen te zijn, gingen ze in het appartement wonen waar mijn oma en tantewonen. Mijn vader werkte bij de politie en mijnmoeder bleef thuis. Toen ik drie was, begon mijnvader met drinken, hij veranderde, maar verbeterdeniet. Toen is hij bij de politie weggegaan en werkttot de dag van vandaag niet meer. Altijd als hijdrinkt is hij agressief en ik ben vaak bij ruziesgeweest in mijn huis, maar nu valt hij ons alleennog verbaal aan. Nu heb ik vier broers en zussen,waarvan een ouder dan ik. Mijn moeder werkthier in het gebouw als schoonmaakster, nadatze problemen kreeg met haar gezondheid. Zeheeft last van paniekaanvallen en durft niet tever van huis te gaan. Hoewel ze samen in onshuis wonen, zijn mijn ouders geschei den. Ikben gek op muziek, ik speel gitaar en piano.Eigenlijk wilde ik muzikant worden, maar ikben niet goed genoeg daarvoor. Mijn bestevriend is mijn neef, met hem samendoe ik veel, we gaan naar de stad,spelen gitaar samen. Ik zie alles water nu gebeurt thuis als een grotestorm die voorbij zal gaan.

Larissa Carvalho Silva als

brazilie

“Beste Vanessa Rozan,

In tegenstelling tot wat velen zeggen heb ik een droomen die wil ik bereiken. Ik wil graag visagist zijn. Vanaf datik klein was zat ik in mijn tantes kamer te kijken hoe zijhun nagels deden, zich opmaakten. Tegenwoordig kijk iknaar het werk van echte make-up kunstenaars. U bentmijn grote voorbeeld.

Larissa ”

Mijn droom is om beroemd visagist

te worden. Voor mij is make-up

kunst, het is iets wat ik kan. Kijken

naar mensen en ze mooier maken.

Ik ben verlegen en laat mezelf liever

zien door anderen mooi te maken.


a als visagist

e

In het Lyceum voor Visagie van Vanessa Rozan in São Paulo


Doguhan Gündüz als

nederland

“Geachte heer Bos,

Bij het fotoproject gaat de meneer die de foto’s maakteen foto van je maken net alsof je een echte piloot bentof politieman bent. Ik wil minister worden, dus dan krijgik een foto net alsof ik een minister ben. U bent een echteminister ik zou aan u willen vragen of ik in u werkkamereen foto kan maken, net alsof ik een echte minister ben.Misschien mag u ook op wel op de foto.Ik hoop dat u deze brief leest en dat ik snel antwoordkrijg op mijn vraag krijg.

Met vriendelijke groet, Doguhan Gündüz”

Mijn droom is om minister te worden. Dan heb je heel

veel macht en kom je wel eens op tv. Je mag dan ook

meedenken over hoe de mensen in Nederland het

beste samen kunnen wonen zonder buren ruzies.

Want er is veel vandalisme ze slaan veel bushaltes

kapot en andere dingen en daar moet verandering in

komen vind ik. Ook zou ik voetballers minder loon

geven en het geld goed verdelen en nog veel geld

minderen van beroepen als tv ster. Mensen die meer

moeten verdienen zijn buschauffeurs en mensen die

achter de kassa werken. Ik vind het belachelijk dat

niet iedereen evenveel geld krijgt en bij hetzelfde

beroep van man en vrouw de man meer krijgt. Dat

moet ook veranderen vind ik.

Ik ben Doguhan, geboren in Amsterdam Noord. Met mijntwee zussen en mijn broertje woon ik bij mijn moeder. Ikben een tweeling, mijn tweelingzusje Umran zit op deschool tegenover mij. Zij is 20 seconden ouder dan ik, dat is wel jammer. Mijn andere zus heet Cemile en mijnbroertje Cengiz. Eigenlijk had ik nog twee zussen, maardie zijn overleden en dat vond ik jammer, want anderszouden ze nu 16 of 17 jaar zijn. Mijn vader werkt bij Schiphol,ik zie hem af en toe. Mijn moeder is thuis om voor ons tezorgen. Zij heeft veel verschil lende baantjes gehad, ze kanalles. Nu wonen we met zijn vijven in een drie kamerappar-tement, vlak bij mijn oma. Maar binnenkort verhuizen wenaar een groot huis. Ik heb net een jonge hond, hij is zesmaanden en heet Barut.


z als Minister van Financiën

d

Kantoor Wouter Bos in Ministerie van Financiën in Den Haag


Ik ben 15 jaar oud en woon met mijn ouders in eenflat in Itaquera. Mijn oudere broer van 23 jaar woontniet meer bij ons, na problemen die hij had metdrugs is hij bij mijn tante gaan wonen. Ik ben eenmeisje dat houdt van het leven, naar school gaanen mijn vrienden zien vind ik leuk, ik heb geleerdme te vermaken. Ik ben het liefst bij mijn familie envriend. Mijn vriend en ik zijn al 9 maanden samen,hij is 21 en steunt me in wat ik wil. Zij hebben mijgeholpen toen ik begin dit jaar een miskraam hebgehad. Ik was negen weken zwanger, het was heelpijnlijk en verdrietig, ik was een tijd in het zieken-huis. God heeft het weggenomen. Als ik uit schoolkom praat ik wat met vrienden en dan blijf ik thuisom mijn moeder te helpen, wachtend tot mijn vriendkomt. ’s Avonds maak ik mijn huiswerk. Voor mijnouders ben ik heel belangrijk. Mijn vader werkt ineen Japanse supermarkt en mijn moeder ishuisvrouw. Mijn vader geeft ook les in de kerk,waar ik veel naartoe ga.

Tatiane Cristina Frande als

brazilie

“Beste mevrouw,

Later wil ik meteoroloog worden, dit wil ik al vanaf mijn

zesde jaar. Dolgraag wil ik een foto maken en op bezoek

komen bij jullie instituut in São Paulo. Ik wil zien hoe bij

jullie het weer gemaakt wordt en kletsen met iemand die

meer weet van hoe ik meteoroloog kan worden.

Alvast bedankt, Tatiane.”

Ik herinner me toen ik klein was en naar de lucht

buiten keek, ik vroeg aan mijn moeder: ‘hoe werkt

het weer?’ Vanaf toen probeerde ik altijd te voor-

spellen wat voor weer het zou worden door naar de

wolken te kijken. Mijn grote droom is meteoroloog

te zijn en me elke dag bezig te houden met het weer.

Ik wil precies leren hoe dat werkt, waarom de zon

schijnt, welke invloed de zon, planeten, wind en

regen op elkaar hebben. Ik ben goed in Portugees

en Engels, ik werk met computers en ik wil later op

de Scheikunde faculteit studeren. Het is belangrijk

om te weten hoe de aarde werkt, om te voorspellen

wat mensen te wachten staat.


e als meteoroloog

e

Hoofdkantoor van weerstation Climatempo in São Paulo


Ik ben Kofi, 14 jaar en geboren in Ghana en toen ik3 of 4 jaar was kwamen we naar Nederland. Het waszwaar om een andere taal te spreken maar het gingwel en ik maakte vrienden. Steeds meer vrienden.Ik heb een broertje van 10 en een zusje van 5, zezijn heel lief maar soms is er ruzie. Mijn vader enmijn moeder zijn nog bij elkaar. Mijn moeder isgoed in koken en mijn vader koopt veel voor mij.Als ik groot ben wil ik mijn eigen fitnesszaak beginnen en de baas zijn. Ik werk bij de AlbertHeijn, daar verdien ik goed. Als ik groot ben ga ik terug naar Ghana.

Mijn droom is om topvoetballer te worden. Toen ik 5 was begin ik metsporten, voetbal enzo. Ik voetbal op straat en daar zijn geen regels, allesmag, dat is gek. Als topvoetballer kan ik doen wat ik wil. Ik ben eensterke jongen, laat me niet zomaar omver blazen.

Kofi Mensah als

nederland

“Beste meneer/mevrouw,

Ik wil heel graag in mijn toekomst bij Chelsea spelen.Maar ik begin met een kleine start bij Ajax. Mijn heleleven hou ik van voetbal, zelfs toen ik 1 was had ik al eenbal op me voet. Ik ben heel erg sportief ik hou van allesporten zo als voetbal, vechtsport en noem maar op.

Kofi Mensah”


h als voetballer

d Amsterdam Arena stadion bij Ajax


Ik ben Ketheleen, 17 jaar oud. Ik woonde bij mijn opa enoma met één van mijn zussen. Tijdens het project kreegmijn oma een financieel probleem met de bank en benik bij mijn moeder en mijn andere broers en zussen gaanwonen in een andere wijk van São Paulo. Nu is school 1,5uur reizen, dus ga ik op zoek naar een andere school. Ikmis naar mijn eigen school gaan, mijn vrienden daar enmijn oma. Maar ik ben ook blij dat ik weer bijmijn broertjes en zusjes ben. Ik heb 5 broers enzussen, Jonathan van 16, Karen van 13, Jhonyvan 10, Keyth van 9 en Jhennyfer van 2 jaar.Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 13 was, dat was heel erg voor me. Ze hadden geen geld,dus ik zorgde voor mijn broertjes, zusjes en mijnouders, daarvoor ging ik werken. Toen zij gingenscheiden leek het onwerkelijk, niet echt. Het kongewoon niet kloppen dat mijn familie uit elkaarging. Zij zijn het belangrijkste voor me en toenwe apart gingen wonen vond ik dat vreselijk. Denieuwe vriend van mijn moeder en de nieuwevriendin van mijn vader, daar kan ik niet meeopschieten, dus bleef ik eerst bij mijn oma enopa wonen. Uit school ging ik naar mijn werk,tot elf uur ’s avonds. Elk weekend ga ik naar hethuis van mijn vriend, Jovando. Daar voel ik methuis en ik kan goed opschieten met zijn moeder.Ik ben al acht maanden samen met hem.

Mijn grootste droom is om zeebioloog te worden. Ik heb deze droom

al een paar jaar, sinds mijn leraar biologie me een tele -visieserie

hierover liet zien. Ik hou van dieren sinds ik klein was en ik identifi-

ceer me met hun. In deze televisieserie maakte ik kennis met de die-

ren onder de zee. Ik wil dingen ontdekken, leren om voor deze dieren

te zorgen, want ik geloof dat zij ons nodig hebben. Als ze ziek zijn

wil ik voor ze zorgen met aandacht en liefde.

als

brazilie

“Beste meneer / mevrouw,

Ik wil graag zeebioloog worden. Ik wil leren en studeren over de wereld waarin zeedieren leven. Voor het project wil ik graageen foto bij u maken in het aquarium. Zoals jullie voor de dieren zorgen, wat jullie doen, dat wil ik leren. Tijdens het project heb ik onderzocht wat een zeebioloog doet en wat ik moet doen omer één te worden. Het lijkt me super om te zien hoe het in depraktijk werkt.

Groetjes, Ketheleen ”


als zeebioloog

e

Boven een zeebassin in het Aquarium van São Paulo


Ik ben een jongen van 14 jaar oud en hou heel erg van tekenenen zingen. Ik woon mijn hele leven al in Amsterdam Noordmet mijn moeder en mijn oudere broer. Mijn zus enoudste broer wonen niet meer thuis. Mijn vader hebik sinds eind groep 8 niet meer gezien, hij heeft gezegddat hij me op Koninginnedag zou komen ophalen,maar dat was niet waar. Mijn moeder is verpleeg-kundige en super lief, maar vaak bezorgd. Zo is zenou eenmaal. God is voor haar erg belangrijk. Mijnvader werkt in een bedrijf / fabriek en geeft mij altijd alles. Tenminste vroeger was dat zo, maar datis voorbij en dat vind ik jammer, dat ik hem nooitmeer zie. Mijn broer is gameontwerper, niet zo tem-peramentvol en is 21 jaar. Mijn andere broer is schildervan huizen, maar in de avond is hij zanger en DJ tijdensfeestjes. Hij is aardig en geeft veel om anderen en hijis 24 jaar oud. Mijn zus is fotomodel en 21 jaar en zeis heel lief en zorgt heel goed voor me. Ik hou ook heelerg van zingen, TLC, Michael Jackson enzo. Ik durf hetalleen niet op een podium voor veel mensen. Op schoolheb ik veel vrien dinnen, zij vinden het leuk om metmij om te gaan.

Lieroy Westenburg als

nederland

“Hallo, ik ben Lieroy Westenburg en ik hou heel erg veelvan tekenen. Ik ben 14 jaar en geboren op 8 augustus1994 geboren in Alkmaar en zelf ben ik Surinaams. Ik teken graag ook heel vaak en ook nog zo lang als ikme kan herinneren m’n grote voorbeelden zijn de teke-naars van sailormoon naruto en sakura zoals je ziet zijndat dus allemaal Japanse tekenfilms dat teken ik ookgraag. Ik zou het zelf ook heel leuk om gefotografeerd teworden op de plaats waar de tekenaar zelf werkt dat washet, doei.”

Mijn droom is om striptekenaar te worden. Ik teken al

zolang ik mij kan herinneren en mijn droom was altijd

om zo goed te worden als de tekenaar van Pokemon,

maar daar ben ik al voorbij. Ik zou graag net zo goed

willen worden als de tekenaar van Sailormoon en

Naruto. Ik vind het eng om op een podium te staan en

mezelf te laten zien, maar in het tekenen kan ik alles.

Ik verzin zelf verhalen.


g als striptekenaar

d

Atelier Aimee de Jong a.k.a. I am Shotaro in Schiedam


Ik ben geboren in São Paulo. Toen ik klein was ben ik mijn vader enmijn oom verloren. Dus ik woonde ik met mijn moeder, tante, omaen nicht. Ik was een kind dat het gewoon leuk vond om televisie tekijken, alleen. Ik had geen vrienden, want ik hield niet van spelen,knuffelen, vliegers, oftewel geen enkel spelletje. Omdat ik niet vanspelen hield, stortte ik me helemaal op leren, in tegenstelling totmijn nicht, die het altijd slecht deed op school. Leren was dus alleswat ik had en ik was heel erg gesloten. Soms dachten mensen dat ikveel druk voelde, omdat ik een erg gesloten kind was en dat is nietecht normaal. Toen ontmoette mijn moeder een anderevriend, ik noem hem Dany. In het begin deed hij zijn bestom mijn moeder te veroveren door dingen te kopen dieik leuk vond, dat was niet tof. Na een tijdje veranderdehij wat hij deed, en nu hebben we het leuk. Toen iktwaalf was, werd ik verliefd op een jongen, maar hij nietop mij. Ik voelde me toen verdrietig dat ik geen vaderhad en geen vrienden, het enige wat ik wilde was dezejongen. Ik heb alles gedaan om hem toch te veroveren,maar hij wilde niet. Gelukkig ontmoette ik daarna eenandere jongen en voor het eerst had ik een vriend waar-mee ik samen dingen deed. Dat was echt gaaf, toen hijging werken had hij geen tijd meer voor mij, maar ikweet nu hoe het is om vrienden te zijn.

Miriely Oliveiro de Morais als

brazilie

“Beste meneer,

Mijn naam is Miriely Oliveira de Morais en eerst had ik het

plan om Rockster te worden. Nu denk ik steeds meer dat

ik andere dingen kan doen bijvoorbeeld fotograferen.

Ik wil graag in uw studio een foto nemen als fotograaf, ik

hou van uw werk.

Groeten, Miriely”

Mijn droom is om fotograaf te worden. Ik hou van

foto’s maken en de mooie kant zien van alle mensen.

Als fotograaf werken is heel cool want je leeft samen

met mooie mensen en in mooie omgevingen. Maar je

komt ook lelijke dingen tegen, en dat is ook een kant

van het leven van een fotograaf. Maar ik weet dat ik

ook voorbereid ben op deze kant van fotografie.


s als fotograaf

eFotostudio The Faketory in São Paulo


Ik ben geboren in Amsterdam en opgegroeid in Amsterdam. Ik heb een broertje,zusje, een vader en een moeder. Mijn broertje heet Mahmutsami, mijn zusje heetEsma en ik heet Mehmet. Ik woon nu nog steeds in Amsterdam. Ik kom uit Tur-kije, de stad waar ik woon heet Karamanm we hebben daar twee huizen. Mijnvader werkt bij een stofbedrijf, waar ze kleren maken. Mijn moeder doet dat ook.Bij mijn vader wonen vind ik leuk. Ik heb een heleboel vrienden die uit Suriname,Turkije en Nederland komen en uit andere landen zoals Syrië. Ik vind in Nederlandwonen leuk, maar in Turkije wonen zou ik ook goed vinden. Op vakantie gaan wealtijd naar Turkije. Ik ben nooit met een vliegtuig op vakantie gegaan, wel meteen auto. Voor mijn ouders is het belangrijk dat ik goed werk krijg later, zodat weons geen zorgen hoeven te maken.

Mijn droom is om bankdirecteur te worden. Als ik zoveel geld onder me heb, kanik doen wat ik wil. Ik ben goed met geld en rekenen. Met dat geld kan ik voormijn familie zorgen. Als ik directeur ben komen mensen aan mij vragen wat zemoeten doen.

“Geachte meneer Koetzier,

Wij doen een fotoproject. Bij dit project heb ik er voor

gekozen om als bankdirecteur op de foto te komen

omdat ik later dat ook wil gaan worden. Omdat ik

ben goed in dat soort dingen. Want ik ben ook goed

in wiskunde. Mijn lievelingsvak is wiskunde omdat

het leuk is en ik begrijp alles altijd bijna goed. Ik hou

ervan om met geld te werken.

Mag ik de werkplaats gebruiken van een echte bank-

directeur om daar een foto te gaan maken?

Alvast bedankt: Mehmet Inan”

Mehmet Inan als

nederland


Directiekamer Van Lanschot Bankiers in Amsterdam

n als bankdirecteur

d


Ik ben Daphne Milop en ik ben 15 jaar, geboren in Nederland.Ik woon in Oost bij mijn moeder en met mijn broertje Joshuaen mijn zus Samantha. Zij zijn 10 en 18 jaar. Verder heb ik nog een vader, Bert, en hij is een voetbalcoach voor jongerekinderen, Ik heb een slecht verleden met hem gehad.Maar hij probeert nu zijn best te doen om een goedevader voor me te zijn. Ik zit op het IJdoorn, maar vaakben ik niet op school. Meestal ben ik buiten metvrienden of ga ik naar een disco om mijn dansmoveste laten zien. Na schooltijd ga ik meestal naar huis enblijf dan gewoon de hele dag thuis maar soms hangik ook gewoon op straat en chill dan gewoon metvrienden. Of ik ga naar een buurthuis en ga daardansen meestal maak ik m’n dansjes zelf maar soms maken andere mensen ook dansjes.

Ik ben een danseres. Mijn droom is om danseres te worden in een nachtclub. Ik hou heel erg vandansen, het is mijn passie. Ik zou heel graag beroemd willen worden met mijn dansen. Ik houvan alle soorten muziek, maar dan ook alle soortenmuziek zelfs van rock, ik kan overal op dansen of dansjes op bedenken. Ik durf mezelf te laten zien als ik dans, mezelf te zijn.

Daphne Milop als

nederland

“Hallo,

Mijn idee voor een toffe foto is in een club met een heleboelmensen die dansen en felle kleuren die op hun schijnen endan ben ik in het midden aan het dansen en dan komt eenwitte spotlight op mij gericht en dan zie je al die mensenheel wazig maar mij niet!”


p als danseres

d

Nachtclub Escape in Amsterdam


Zolang jongeren dromen, heeft onderwijs zin. Dit boek getuigt ervan.De jongeren van nu leven in de wereld van straks. Wil het onderwijs van betekenis zijn voor hen, dan moet er gedroomd worden overvragen als: Wat wil ik? Wat kan ik? Wie ben ik? Wat drijft mij eigenlijk?

Jongeren hebben op het eerste gezicht volop mogelijkheden om hun weg in de tijd te vinden. Dat lijkt fantastisch, maar het blijft ookeen opgave. Je staat zelf voor veel keuzes en dat maakt je ook onzeker. Jongeren beseffen dat. Ze zijn vertrouwd met de onzekerheidover hun toekomst. Het zijn eerder de oudere generaties die gevoelens van onbehagen en angst kennen over de toekomst. Jongeren kunnen zich die ge-voelens niet permitteren.Eenvoudig is het dus niet, dromen over je toekomst als je ook beseft dat alles ongewis is.Er is geen garantie dat een droom werkelijkheid wordt – daar is moed en doorzettingsvermogen voor nodig. Zonder een basaal vertrouwen gaat het niet. Het kan van waarde zijn om op te mogen groeien binnen een bezield verband, een school-gemeenschap waarin mensen de toekomst open houden.

Met dit boek wil Amarantis Onderwijsgroep – met veel scholen in ondermeer Amsterdam, Amersfoort, Utrecht, Zaandam en Almere -aan die droom van jongeren bijdragen. Heel veel van de leraren en medewerkers op die scholen zijn gemotiveerd om jongeren te be-geleiden op die weg naar de toekomst en waar het kan, ook richting te wijzen. De Besturenraad, de vereniging van christelijke scho-len, deelt deze kijk op onderwijs van een van haar leden.Deze uitgave is mede tot stand gekomen met steun van de Besturenraad, die het boek aan zijn leden in het voortgezet onderwijs aan-biedt. Mogelijk brengt het hen op het idee om iets soortgelijks te maken, samen met de aan hen toevertrouwde leerlingen.Hopelijk inspireert dit boek velen – zowel binnen als buiten het onderwijs.

Met dank aan Martijn van Oorschot, die dagen lang met zijn camera vijftig jongeren heeft gevolgd, urenlang naar hun dromen geluis-terd heeft en deze heeft opgetekend.

Amsterdam, 2009/2010

Bert Molenkamp, voorzitter College van Bestuur – Amarantis OnderwijsgroepTon Senf, Groepsdirectie – Amarantis OnderwijsgroepPaul Boersma, Besturenraad


Martijn van OorschotMartijn is neerlandicus en gepromoveerd in de culturele antropologie, maakte carrière in het bedrijfsleven en volgde zijn hart dat hemde kunst in dreef. De drang tot scheppen drijft hem voort.

Martijn is geschoold in de vakgebieden die over mensen gaan: psychiatrie, sociologie, antropologie, filosofie en is een nieuw leven be-gonnen in de fotografie en kunst. Zijn werken begeven zich altijd op het precaire snijvlak van kunst en sociale verandering. Werkend en levend over de grenzen heen van vakgebieden en werelden, is zijn kwaliteit onomstreden. Martijn ziet als geen ander watmensen doen én .... elkaar aandoen. Hij heeft een scherpe neus en een fijn oog ontwikkeld voor het (on)menselijke in de dagelijkse si-tuaties die ons gewoon toelijken. Het blijft niet alleen bij verbeelden. Martijn voegt iets toe, namelijk de mogelijkheid om te veranderen.Het is de mogelijkheid die juist in dit menselijke besloten ligt, dat hij feilloos weet bloot te leggen. Als kunstwerk. Als interventie.

Martijn woont en werkt in São Paolo, Brazilië en Amsterdam. Hij publiceerde meerdere boeken, waaronder ‘Alle gedrag is communi-catie’, ‘Een zoektocht naar schoonheid’ en ‘Hoe gooi ik een adviseur eruit?’.

www.faketory.comwww.martijncrowe.blogspot.com


ColofonISBN 978-90-806310-7-6

© 2009

De productie van dit boek is mogelijk gemaakt door C3CDeze uitgave is mogelijk gemaakt door Amarantis

Vormgeving : fraaiontwerp, Utrecht

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand,of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of enige anderemanier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikel 16B Auteurswet 1912j het Besluit van 20 juni1974, St.b. 351, zoals gewijzigd bij het Besluit van 23 augustus 1985, St.b. 471 en artikel 17 Auteurswet 1912, dient men de daar-voor wettelijke verschuldigde vergoedingen te voldoen aan de Stichting Reprorecht (Postbus 882, 1180 AW Amstelveen). Voor het over-nemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16 Auteurswet 1912) dient menzich tot de uitgever te wenden.


doing dreams

Documents