Download - ECHO - Pasen
E c h o
Onder de indruk van de Matthäuspassion
De Stille WeekEen uitleg van dag tot dag
Wat hebben christenen toch met dat kruis?
4
10
14
12
‘Jezus is veel dichterbij dan je vaak denkt’
2 3nze dochter (4) zei pas tegen ons:
‘Mama, ik wil graag dat papa eerst dood
gaat, dan ik en dan jij. Want, als ik dood ga,
dan is papa al in de hemel en dan kom jij later.’
Een klein voorbeeld van een diep verlangen naar veilig-
heid en vertrouwen, voorbij de dood. Ook volwassenen
zijn hiermee bezig. Hoe borg je je gevoel van veiligheid
en vertrouwen, als je over die ongrijpbare dood nadenkt?
Grote mensen vermijden dat liever. Waarom eigenlijk?
De dood komt toch onvermijdelijk? Voelen wij soms de
grond onder onze voeten wegzakken, als wij hier al te
kinderlijk-concreet over nadenken? Ik hecht mij liever
niet aan iets waarvan ik van te voren weet dat ik het
verlies.
In mijn pubertijd had ik verschillende ‘verlieservaringen’.
Mijn eerste verkering ging uit, wat zorgde voor diep verdriet.
Een gevoel alsof er iets in je sterft. Onze hond ging dood,
waarna ik dacht: ‘Ik kan nooit meer zoveel van een hond
houden’. Mijn eerste begrafenis was die van mijn oma.
Niet eerder huilde ik zo hartverscheurend. ‘Dit laat ik mij
nooit meer gebeuren’, besloot ik...
Dit soort ‘verlies-ervaringen’ horen bij het leven, vertellen
de psycho-bladen mij, evenals de littekens die ze achterlaten
in je ziel. Ik vermijd dit liever, als dat even kan. Kan dat?
Jazeker, door je niet teveel of zo weinig mogelijk te hechten
aan wat je lief is. Dat leert onder andere het boeddhisme.
Hoe minder je je aan iemand hecht, hoe minder pijn je
lijdt, bij het mysterie van de dood.
Als ik ’s avonds mijn dochter op bed heb gelegd, roept
ze mij nog een keer bij zich. ‘Ik heb nog geen knuffel
gehad’, liegt ze. Ze slaat haar armpjes voor de tweede
keer die avond stevig om mij heen en zegt: ‘Ik hou
zóóóveel van jou’, waarna ze rustig gaat slapen.
Wilde God mij, via haar, een diepe les leren over
geloof, hoop en liefde? Ik nam mij voor om die avond,
en elke avond, degenen die mij lief zijn te
omhelzen en daarna gerust te gaan slapen.
Kan dat? Ja, dat kan, omdat Jezus de angel
uit de dood haalde. Dat is Pasen voor mij.
Christiaan Dekker
In vrede ga ik liggen en slaap terstond,
U alleen, HEER, laat mij leven,
ongestoord, vol vertrouwen.
[ Psalm 4:9, willibrord vertaling ]
Vertellen met zandHet zou een origineel visitekaartje zijn: Gert van der Vijver, zandtovenaar. De Friese kunstenaar
vertelt verhalen met zand. Geef hem een lichtbak met een paar kilo zand en je gelooft je ogen niet.
Met vloeiende vegen toveren zijn handen het ene na het andere beeld op
het scherm. Met een paar korte vingerbewegingen voegt hij sprekende
details toe. Het gemak waarmee hij alles presenteert doet vermoeden
dat hij al vele jaren in dit vak zit, maar dat blijkt niet het geval. Hij heeft
de kunstvorm pas op latere leeftijd ontdekt. Als theaterman heeft hij wel
veel ervaring met mime-spelen. En daar zit wel een overeenkomst: met
minimale middelen weet hij zijn publiek te boeien.
Want laten we wel zijn: als je vijfhonderd jongeren adem loos kunt laten kijken naar je kunst, doe
je iets uitzonderlijks. Sinds een aantal jaren is Gert van der Vijver te zien op televisie. Op een
fascinerende manier ‘vertelde’ hij het bijbelverhaal van Kerst en Pasen.
Jezus is zijn voorbeeld, zei Gert in een interview. ‘Hij ver telde op straat, en schilderde mooie
taferelen die mensen nooit vergeten. Dus als mensen het evangelie in zand willen zien, kan dat,
maar andere thema’s doe ik met evenveel passie.’
Bekijk het Paasverhaal: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1247865Of klik op http://www.kerstmetdezandtovenaar.nlof op http://www.gertvandervijver.nl
Met Pasen vieren wij pas echt oud en nieuw
Dick de Bruijn is 66 en toch zit hij al meer
dan 50 jaar in het kwekersvak. ‘Op m’n
dertiende werkte ik al in de kwekerij in Boskoop.
Daarnaast ging ik tweeënhalve dag per week
naar de lagere tuinbouwschool. Twee en een
halve dag ja, omdat in die tijd zaterdag ook nog
als een werkdag werd beschouwd…’
Dick is een van de bijna 800 kwekers in Boskoop,
het dorp in het Groene Hart dat (inter)nationaal
bekend staat om zijn sierteelt. In de afgelopen
decennia specialiseerde hij zich in heide. Heide?
‘Ja, vergis je niet, daar zijn wel meer dan 1000
soorten van.’ Hij wijst naar een klein wit
bloempje in de voortuin. ‘Je kunt het hele jaar
door bloeiende heide in de tuin hebben. Op het
hoogtepunt van ons bedrijf verkochten we er wel
een kwart miljoen per jaar van. We hebben nog
prijzen gewonnen met versierde stands op de
Floriade.’
Op dit moment richt het bedrijf zich meer
op groenbeplanting. Dick doet het inmiddels
rustiger aan, hij draagt zijn werk in etappes over
aan zijn kinderen.
In een terugblik op zijn leven komen ook inkt-
zwarte bladzijden voorbij. ‘Mijn vader overleed
plotseling, toen ik 20 was, ik zat in militaire
dienst. 53 jaar werd hij. Zoals iedereen die
met de dood te maken krijgt, bleef ik met
onbeantwoorde vragen achter. Waarom hij?
Waarom zo jong?’
Vele jaren later zou Dick in de naaste familie-
kring nog eens te maken krijgen met de dood.
Zijn eerste vrouw, Anneke, overleed aan de
gevolgen van borstkanker. In april werd het
ontdekt, in februari stierf ze, 51 jaar oud. ‘Die
gebeurtenissen slaan littekens in je leven, die
altijd blijven schrijnen. Soms kan het zomaar in
een flits door me heen schieten, als ik met
de kleinkinderen gezellig rond de tafel zit:
Anneke heeft hen nooit gezien.’
Hoe diep de dalen in zijn leven ook waren,
als er geen Pasen bestond, dan zou het
pas echt uitzichtloos zijn geweest, zegt
Dick. ‘Pasen betekent voor mij véél meer
dan het Kerstfeest. Van jongsaf aan ben ik
geïnteresseerd geweest in zaken die met
het geloof te maken hadden. Als klein jochie
kwam ik vaak bij een oude buurvrouw die me
over het geloof vertelde. Eén van de mooiste
verhalen gaat over Jezus die, na zijn opstanding
uit de dood, een eindje meeloopt met de
Emmaüsgangers. Ze zitten helemaal in de put,
en hebben daardoor niet in de gaten dat Jezus
hun reisgenoot is. Dat vind ik fascinerend,
omdat dat ook zo vaak onze ervaring is. Hij is
veel dichterbij dan je vaak denkt.
Dat de dood is overwonnen, is even onbe-
grijpelijk als vreugdevol. De dood is niet het
eindpunt. Het leven stopt niet bij onze zwarte
bladzijden. Dat is de kern van het christelijk
geloof. In welke godsdienst vind je dat nou?’
‘Astronaut André Kuipers heeft ons vanuit de
ruimte foto’s laten zien van de aarde. Prachtige
plaatjes, die kleine planeet in dat onmetelijke
heelal. Met Kerst hebben we gevierd dat de
Schepper zelf naar deze aarde is gekomen, in
de geboorte van Jezus Christus. Hij heeft het
leven met ons gedeeld. En Hij heeft de zwarte
schaduw van de dood weggenomen, waardoor
er eeuwig leven is. Dat is het perspectief van
Pasen!’
4 5
‘Jezus is veel dichterbij dan je vaak denkt’
Pasen: tijd om op te staan...
Grieks Paasbrood (Tsoureki)8 eierenrode eierverf0,5 theelepel olie500 gram bloem30 gram gist100 gram suiker100 gram boter1 mespuntje zoutgeraspte schil van 1 sinaasappel1 theelepel anijspoeder1 eierdooier50 gram sesamzaad
boter voor het invetten
Kook 5 eieren 5 minuten en verf ze rood. Wrijf ze met de olie glanzend.
Doe het bloem in een kom en maak een kuiltje.
Maak een gistpapje met de gist, 6 eetlepels warm water en 1 theelepel suiker.
Giet het papje in het kuiltje, meng het doorelkaar en laat 30 minuten rijzen op een warm plekje.
Smelt boter en werk de suiker, het zout, de sinaasappelrasp, de anijspoeder en de resterende eiren door het deeg.
Kneden tot er een zacht, elastisch deeg ontstaat.
Als het deeg blijft kleven, even de handen met wat olie insmeren.
Als het deeg te vast wordt, een scheutje melk toevoegen.
Laat op een warm plekje 1,5 uur rijzen.
Kneed alles nog eens goed door, en leg 1/3 van het deeg opzij.
Maak een ovaal van ca 5 cm hoog en leg het op een bakblik (blik invetten!)
Verdeel het andere stuk in vieren. Maak van de vier stukken strengen ter lengte van het brood.
Draai twee strengen om elkaar en leg dat om het brood. Iets aandrukken.
Klop een ei los met 1 eetlepel water en smeer het brood hier mee in.
Bestrooi met sesamzaad.
Laat nog 15 min rijzen.
Zet de 5 rode eieren bovenop het brood.
Bak het brood 30-40 minuten in het midden van de oven.
Op een rooster laten afkoelen.
Paasbloem
Paaskaars
Paasei
Paasbest
PaasvurenWanneer?
Paashaas6 7
‘Op zijn paasbest’ Vroeger trokken mensen met Pasen nieuwe kleren aan als ze naar de kerk gingen. De zegswijze verwijst naar het gebruik om met Pasen nieuwe kleren aan te trekken.
PaasvurenHet aansteken van een paasvuur is een oud ritueel dat in delen van Europa voorkomt. Op eerste of tweede Paasdag worden in een deel van Europa paasvuren aangestoken. Hiervoor wordt - vaak weken of vaak zelfs maanden tevoren - veel hout verzameld en op een grote bult gelegd die soms tientallen meters hoog is. Als het duister invalt wordt het geheel aangestoken. Het spektakel trekt vaak veel toeschouwers en meestal is het een echt dorpsgebeuren.
PaaseiIn het joodse feest Pesach, waarin de uittocht uit Egypte wordt herdacht, wordt een hardgekookt en daarna gebraden ei neergelegd op de seiderschotel, een schotel die op de seideravond tijdens de vertelling over de uittocht uit Egypte op tafel staat, samen met onder meer drie matses en een gebraden botje van een lam. Het lamsbot verwijst naar het lamsoffer dat de joden de avond van de uittocht brachten. Het gebraden ei staat symbool voor het feestoffer dat met Pesach werd gebracht.
In onze omgeving zijn ‘paaseieren’ voor het eerst opgedoken tijdens de middeleeuwen. De vastentijd was nou net de tijd dat de kippen extra veel eieren legden, en deze ‘paaseieren’ stapelden zich op. De tijd erna werden dus extra veel eieren gegeten. Het verstoppen van de eieren komt voort uit een oude gewoonte om eieren in akkers te begraven om deze vruchtbaar te maken. Nog steeds staan ouders op Paaszondag voor dag en dauw op om eieren te verstoppen die de kinderen even later met veel plezier en ijver mogen zoeken.
PaasbloemIn de volksmond kunnen zowel de narcis, de sleutel bloem en het madeliefje paasbloem worden genoemd, omdat ze rond de Pasen bloeien.
Wanneer is het Pasen?De berekening van die paasdatum was in de eerste eeuwen van het Christendom niet eenduidig. Pas in de achtste eeuw kwamen er algemene regels, gebaseerd op hetgeen in het jaar 325 op het Concilie van Nicea was voorgesteld. Een eenvoudige formulering voor de paasregel is de volgende: Pasen valt op de eerste zondag na de eerste volle maan van de lente. Een volle maan op de eerste dag van de lente telt ook, maar indien de eerste volle maan van de lente op een zondag valt, wordt Pasen de volgende zondag gevierd.
PaaskaarsDe paaskaars wordt in de paasnacht voor het eerst ontstoken en symboliseert in de kerkdienst het licht van de verrezen Christus en wortelt in de traditie van het lucernarium (een lichtceremonie). Het is een grote kaars, versierd met het kruis, de Griekse letters alfa en omega en het jaartal.
PaashaasVeel mensen denken dat de paashaas afkomstig is uit de Romeinse of Germaanse mythologie en dat het Paasfeest door de kerk wordt gevierd op het moment van vroegere heidense voorjaarsfeesten. De haas zou symbool staan voor vruchtbaarheid. Er zijn echter geen betrouwbare bronnen voor deze aannames. De paashaas is een verzonnen kinderritueel, met een pedagogisch karakter. Hij schenkt oorspronkelijk slechts eieren aan kinderen die zich goed gedragen. In Duitsland wordt al in 1682 een ‘paashaas’ genoemd, die het voor elkaar zou hebben gekregen gekleurde eieren te leggen.
Pasen, daar is Hans Klok niks bij.
8 9
Uit de Bijbel, de brief van Paulus aan de kerk in Korinte,
hoofdstuk 15, vers 12 tot 20
Maar wanneer nu over Christus wordt verkondigd dat hij uit de
dood is opgewekt, hoe kunnen sommigen van u dan zeggen dat
de doden niet zullen opstaan? Als de doden niet opstaan, is ook
Christus niet opgewekt; en als Christus niet is opgewekt, is onze
verkondiging zonder inhoud en uw geloof zinloos. Dan blijkt dat
wij als getuigen van God over hem hebben gelogen, omdat we
verklaard hebben dat hij Christus heeft opgewekt – want als
er geen doden worden opgewekt, dan kan hij dat niet hebben
gedaan. Wanneer de doden niet worden opgewekt, is ook Christus
niet opgewekt. Maar als Christus niet is opgewekt, is uw geloof
nutteloos, bent u nog een gevangene van uw zonden en worden
de doden die Christus toebehoren niet gered. Als wij alleen voor
dit leven op Christus hopen, zijn wij de beklagenswaardigste
mensen die er zijn. Maar Christus is werkelijk uit de dood
opgewekt, als de eerste van de gestorvenen.
Passie is mooi.
Maar het kan ook iets heel tragisch hebben.
Mensen jagen soms dromen na.
Luchtkastelen.
Iedereen weet het: dit wordt niks.
Alleen de betrokkenen zelf zijn nog vol vuur….
In de kerk van Korinte in de jaren 50 van de eerste eeuw
werd openlijk getwijfeld aan de opstanding van de doden.
Wat Paulus daarover had verteld botste met hun gedachten.
Een werkelijke opstanding van het lichaam van een dode
daar konden zij niet bij.
Paulus legt een stukje verderop in 1 Korintiërs 15 uit
dat de verschijningsvorm van het vernieuwde leven
anders zal zijn dan het gestorven lichaam.
Hij gebruikt het beeld van de graankorrel die sterft
maar er verschijnt een groene scheut.
Zaaien van het oude leven in vergankelijkheid
maar opstanding in nieuwe kracht en schoonheid.
Voordat Paulus toe is aan deze uitleg
barst zijn passie rondom de opstanding los.
Worden er geen doden opgewekt?
En Christus dan?
Vele ooggetuigen hebben Hem levend en wel gezien
nadat Hij was gestorven.
Als Christus niet zou zijn opgestaan
dan zouden Paulus en de andere apostelen leugenaars zijn!
Dan was de hele christelijke boodschap waardeloos.
Op een bepaalde manier een mooie droom
maar in werkelijkheid een diep tragische illusie.
Maar -zegt Paulus vol passie-
Christus is echt uit de dood opgestaan!
Hij is gestorven om de straf te dragen over onze zonden.
Wij mogen als we bij Hem aankloppen
verlossing ontvangen
in plaats van ons verdiende loon.
Wat een fantastische werkelijkheid!
Wat een goddelijke goedheid en liefde!
Paulus is er helemaal vol van:
een droom die helemaal echt waar is!
Carravagio,
De ongelovige Thomas.
Michelangelo Caravaggio,
1571 — 1610
Passie
Het graf van Christus is beroemd om wat het niet bevat. - Sam Morris
1 0 1 1
Het is maandagavond en donker. Het regent. De
keitjes op het kerkpad glimmen. Aan het eind
van het pad, boven de deur, brandt een klein lichtje.
Binnen is het niet veel lichter. Alleen in het midden zie
ik een flauw schijnsel. Daar komen de koorleden bij
elkaar. Ze vormen een kring van licht, om hen heen is
het donker.
Eerst wordt er ingezongen. De toonladders kruipen
langs de gewelven: aa-aa-aa-aa-aa-aa-aa-aa-aa.
Een heldere open A. Ze zetten in, de eerste strofen
klinken, de dirigent slaat af, de betovering wordt
wreed verbroken. ‘Het kan iets slepender.’ Opnieuw
nu, dramatischer. ‘Een s, een t, allemaal tegelijk!
Punctueel!’
Het moet een hoogtepunt in het bestaan van het koor
worden: de uitvoering van de Matthäus…
Opmerkelijk dat zo’n gruwelijke gebeurtenis, want zo
kan je de dood van Jezus wel noemen, zoveel moois
teweeg heeft gebracht. Stuk voor stuk zijn ze onder de
indruk van de Matthäuspassion van Johann Sebastian
Bach. Ik sprak vier koorleden en de dirigent van het
christelijk kamerkoor Fiori Musicali, voor de repetitie
in de Hervormde Kerk van Middelharnis. Onmogelijk
eigenlijk, om over muziek te praten. Je moet het
horen, ervaren. Muziek maakt van alles in je los, raakt
je, ontroert je. Zodra we naar woorden zoeken om dat
uit te drukken, schieten die tekort.
Sytze (dirigent van het koor): ‘Het is een omvangrijke
en kostbare onderneming, om zo’n groot werk te
gaan uitvoeren. Het is ook hard werken. Ik moet elke
toon, elke combinatie leren kennen. Volgens Bach kan
iedereen het, zo bescheiden was hij wel, maar hij heeft
het toch op onnavolgbare wijze tot stand gebracht.’
Dirkjan: ‘Ik weet dat het een stuk van eeuwen oud
is, maar als ik het zing raakt het me direct. Als ik het
‘Buß und Reu’ hoor en zing, dan voel ik hoe het hart in
tweeën breekt van verdriet. Ik besef dan dat het ook
om mijn zonden is dat Jezus moest lijden.’
‘Mensch, bewein dein Sünden groß’. Zo zonder orkest
komen de tekst en de melodie rechtstreeks binnen:
‘Mens, ween om je zonden groot.’ Tweemaal, driemaal
klinkt het. Het raadselachtig drama wordt vertolkt en
begrepen. Jezus legde Zijn leven niet zomaar af, het
enorme offer was nodig, vanwege ‘onze zonden groot’.
Sytze: ‘De tekst van het Evangelie is weerbarstig en
vreemd. Bach maakt door de emoties die hij in de
muziek legt het verhaal toegankelijk.’
Martine: ‘Voor mij heeft de muziek zelf kracht. Ik kan
dit niet mechanisch zingen. Het moet met hart en
ziel.’
Sytze: ‘Tekst en klank vallen vaak meesterlijk samen.
De Mattheuspassion is een echt vocaal stuk. Bach zet
de tekst van het Evangelie voorop.’
Paul: ‘O Mensch, bewein dein Sünden groß’, het
slotkoraal van het eerste deel, dat is zo
mooi. Het is een stuk in majeur, maar
heel veel tonen zijn in mineur. Prachtig!’
http://tinyurl.com/aetwl54
Sytze: ‘Ja, als het daar over de dood van Jezus gaat,
zie ik heel veel kruisen op de bladmuziek. Dat zie je
en dat hoor je. Het klinkt schril.’
Dirkjan: ‘Als ik zing ‘Ich bin’s, ich sollte bußen…’
dan ben ik het zelf. Ik ben niet beter dan Judas. Ik
sla moeiteloos de brug tussen wat ik zing en wat ik
geloof.’
Ich bin’s, ich sollte büßen, An Händen und an FüßenGebunden in der Höll. Die Geißeln und die BandenUnd was du ausgestanden, Das hat verdienet meine Seel.
http://tinyurl.com/bavgh3r
Paul: ‘Met alle respect, maar ik merk dan ook
dat ik niet leef in de tijd van Bach, dat ik toch
anders geloof. Het ligt er soms duimendik
bovenop, zo krullerig.’
Suzanne: ‘Ik heb het meeste gevoel met de
muziek bij het studeren, als we het langzaam
inzingen. De pareltjes van de tonen die tegen
elkaar schuren.’
‘En ‘Wir setzen uns in Tränen nieder…’? Iedereen
knikt. ‘Het is een cliché, maar daar is het
eigenlijk veel te mooi voor! Elke keer gaat het
door merg en been. Het is verdriet en hoop in
één lied. Je hoort en voelt dat het goed is. Dat
het goed gekomen is’.
Het is de hoogste tijd om verder te repeteren.
Nog meer koorleden zijn binnengekomen en
sluiten zich aan bij de cirkel in het midden van
de kerk. ‘O Mensch, bewein dein Sünden groß…’
De tenoren klagen, slepen. Stilletjes schuif ik een
bank in. De muziek overweldigt me, keer op keer.
Op 16 maart voert Fiori Musicali
de Matthäuspassion van Bach uit.
Waar woorden tekort schieten... ze vormen een kring van licht, om hen heen is het donker.
Sytze, dirigent van Fiori Musicali: ‘Het is hard werken’.
Ik ben het, die moet boeten,Aan handen en aan voeten,Gebonden in de hel.De geseling, die boeien,En wat U hebt doorstaan:Mijn ziel heeft dat verdiend.
Sinds Pasen hangt er een lang rood met wit gestreept lint om de wereld: Herstelwerkzaamheden.
1 2 1 3
Hoe kan nu uitgerekend zo’n martelinstrument
het logo worden van de kerk? Hoe kan zoiets nu
inspireren?
In het boekje ‘De kern’ speelt de auteur, Reinier Sonneveld,
even de rol van reisleider door het ‘land’ van het christen-
dom. Onder weg passeert hij stations als ‘Waarom een
God?’, ‘Wat betekent zo’n kruis?’, ‘Is er bewijs?’ en ‘Heb ik
er wat aan?’
Het gaat ook over de opstanding van Jezus uit de dood.
Sonneveld schrijft: ‘Het klinkt op het eerste gezicht uiter-
aard belachelijk, en dat klonk het ook in Jezus’ tijd al –
maar als de eerste christenen hier niet ondanks alles in hadden geloofd, was er nooit enige kerk ontstaan. In de
jaren ’30 van de eerste eeuw treffen we namelijk de volgende situatie aan: een ongeorganiseerd groepje, hun
leider is net gruwelijk geëxecuteerd, ze worden door iedereen uitgekotst en zelfs al snel systematisch vervolgd.
Van elke enigszins vergelijkbare groep horen we later nooit meer iets. Maar je hoeft maar uit het raam te kijken
om te weten wat we in dit geval zelfs tweeduizend jaar later nog aantreffen: de grootste wereldreligie. Hoe kan
zoiets miserabels zoiets veelomvattends voortbrengen?’
Wil je meer lezen? Mail je adres naar [email protected], dan sturen we je gratis een exemplaar van het boekje toe.
Wat hebben christenen toch met dat kruis?
Leven en dood
Het is makkelijk gezegd:
met Pasen viert de kerk
dat Jezus opstond uit de
dood. Dat heeft alles te
maken met onze dood. En
met ons leven.
Een paar jaar geleden
groef een studentenpre-
dikant een graf in de tuin
van zijn kerk. Hij nodigde
studenten uit om er een
half uur tot maximaal
drie uur in te gaan liggen.
‘Studenten zijn niet of
nauwelijks met de dood
bezig’, legde hij in de
media uit. ‘Sterfelijkheid
wordt vaak weggewim-
peld. In het graf kunnen
studenten op een heftige
manier, maar in alle rust
nadenken over de dood
en het leven.’ Je moet er
dan ook wel de tijd voor
nemen. Als je er maar vijf
minuten in gaat liggen,
zal het weinig effect heb-
ben, zei hij er nog bij.
Het is opmerkelijk dat
de dominee aangaf dat
de studenten in het graf
nadenken over dood én
leven. Beide hebben veel
met elkaar te maken. Wie
de dood liever verdringt,
zegt daarmee ook iets
over het leven dat er aan
voorafgaat.
Christelijk gesproken
heeft de dood niet al-
leen maar betrekking op
het einde van het leven.
Dood-zijn is volgens de
Bijbel het echte leven
missen, jezelf een god
wanen in het diepst van
je gedachten en daar
genoeg aan hebben. Het
eeuwige leven is God
leren kennen en Jezus
Christus, die Hij gezonden
heeft.
Dat is de moeite waard
om vandaag bij stil te
staan. Je hoeft er niet
per se voor in een graf te
gaan liggen.http://tinyurl.com/b7awmcl
Het staat in ons land op een bord bij de ingang van een
autotunnel: ‘Ontsteek uw lichten’. Dat is ook wel nodig. Als
je overdag vanuit het zonlicht een tunnel inrijdt, schiet je
ineens een donker gat in.
Voor wie gelooft, is sterven als het binnengaan van een tunnel. Je
weet dat je niet terug kunt. Maar het is wél een tunnel. Met een
ingang en een uitgang. We zullen worden begraven, maar we zullen
ook opstaan. Dat is wat Pasen ons leert. De dood heeft niet het
laatste woord. Pasen betekent dat Jezus uit de dood is opgewekt en
uit het graf is opgestaan. Jezus is de dood ingegaan. Maar Hij is ook
de doodstunnel doorgegaan. Hij is er als het ware aan de andere kant
weer uitgegaan. Aan de kant van het licht.
Een tunnel is geen spelonk. Een spelonk heeft alleen maar een ingang
en geen uitgang. Voor wie niet gelooft in de opstanding, is de dood
als zo’n spelonk: een zwart gat waar je nooit meer uitkomt.
Wat met Jezus Christus is gebeurd, zal met ieder, die in Hem gelooft
gebeuren. Hij heeft gezegd: ‘Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij
gestorven’.
Ooit zullen alle graven opengaan. Hoe goed is het om dat te weten.
Om deze beloften uit de Bijbel je elke dag voor ogen te houden. Dat
doen is, voordat je de tunnel inrijdt, ‘het ontsteken van je licht’.
Doe de lichten aan.
Doe het op tijd.
Kom’s langs op internetJe hebt het je al vaker voorgenomen,
eigenlijk zou je je meer willen
verdiepen in het christelijk geloof,
maar het is er tot nog toe niet van
gekomen. En om nu zomaar een keer
naar de kerk te gaan… Eerst maar’s
wat rondsurfen op internet dan?
Er zijn heel wat sites die je verder
kunnen helpen. Neem bijvoorbeeld
www.vragenovergeloven.nl. Met
behulp van Youtube-filmpjes en
korte teksten vind je daar veel over
wat christenen
geloven, over
de Bijbel, over
de christelijke
feesten, over
bidden en nog
veel meer. Je vindt er tips als je de
Bijbel wilt gaan lezen en daar weinig
of geen ervaring mee hebt. En vragen
staat vrij. Je kunt rechtstreeks mailen
met een internetpastor. Kom gerust ’s
langs.
Ontsteek uw lichten!
Geboren op Paasdag
In Nederland wonen meer dan
10.000 mannen en 700 vrouwen
die luisteren naar de naam Pascal.
De naam komt van het Latijnse
Paschalis, wat weer een afleiding is
van het Aramese pascha, Pasen. De
betekenis is: geboren op Paasdag.
Sinds de 14e eeuw is de naam in
ons taalgebied in gebruik, ook in
varianten als Pasqual of Paskal, of
(voor vrouwen) Pascale, Pascala,
Pasqualla.
1 4 1 5
Witte DonderdagOp deze donderdag wordt herdacht dat Jezus voor
het laatst het paasmaal eet met Zijn volgelingen.
Een Joods gebruik dat terug gaat op de maaltijd in
de nacht voor hun vertrek uit Egypte. Omdat Jezus
in de gaten kreeg dat één van zijn volgelingen hem
zou verraden en in de handen van zijn tegenstanders
wilde laten vallen, moesten enkele volgelingen op
een geheime plaats de paasmaaltijd voorbereiden.
In de stad Jeruzalem volgden zij een man met
een waterkruik op het hoofd. Heel vreemd, alleen
vrouwen haalden water. Op die manier kan Jezus
ongestoord voor het laatst met Zijn volgelingen
dit feest vieren. In veel kerken wordt op deze
dag het Avondmaal gevierd.
Goede VrijdagIn de Olijftuin buiten Jeruzalem nemen Jezus’
tegenstanders op aanwijzing van Judas hem toch
gevangen. Na een aantal oneerlijke processen en
vreselijke martelingen wordt Hij door de Romeinse
overheersers aan een kruis gespijkerd. Waarom is
het toch een Goede Vrijdag? Omdat Zijn dood een
offer is. Hij geeft zich vrijwillig over aan deze dood,
zodat wij niet meer veroordeeld hoeven worden,
hoewel wij, in tegenstelling tot Hem, wel van
alles op onze kerfstok hebben. Hij neemt onze
plaats in en draagt onze straf. In de kerk is voor
die dag geen ‘kleur’, behalve zwart.
Stille ZaterdagOp vrijdagavond voor zonsondergang is
Jezus begraven, vlak voor de sabbat, de
zesde dag, waarop de Joden rusten van alle
werk. Jezus rust die dag in het graf. Jezus’
ziel was echter al in het paradijs. Het is de
laatste vastendag voor die gelovigen die
vanaf Aswoensdag vasten.
PaaswakeDe Stille week eindigt met de Paaswake, op de
avond van Stille Zaterdag. In de nacht wordt
gewaakt en gebeden. In de kerk is het donker,
totdat de Paaskaars, symbool van het licht en
van het nieuwe leven, wordt binnengebracht
met de woorden: ‘De Heer is waarlijk op-
gestaan!’
PaaszondagDe eerste dag van de nieuwe week, de derde
dag, vrijdag meegerekend, de dag waarop
Jezus Christus verrees uit de dood, veruit het
belangrijkste feest voor christenen. Het is de
reden waarom niet langer de zesde dag, de
sabbat, wordt gevierd, maar de eerste dag,
de dag van de opstanding.
Als je de kerkdeur niet platloopt, weet
je niet altijd wat er in de kerk gevierd
wordt. Want wat is dat precies, de ‘Stille
Week’? Soms wordt het ook de Goede
Week genoemd, of de Heilige Week.
In de kerk wordt de week voor het
Paasfeest, waarop we herdenken dat
Jezus uit de dood verrees, stilgestaan
bij het feit dat Hij geleden heeft en
gestorven is.
week
Kijk eens bij een kerk bij u in de buurt wat die organiseert
rondom de Stille Week. Het zijn vaak kleine en eenvoudige
vieringen, van korte duur. Mooie momenten om tot rust en
bezinning te komen. U bent van harte welkom.
En Aswoensdag dan?Dat is de dag waarop de zogenaamde
veertigdagentijd begint. In de katholieke kerk
ontvangen gelovigen een kruisje van as op hun
voorhoofd, een teken van inkeer en boete voor
de zonden. Op die dag moeten ze ‘vasten’, zich
onthouden van bepaald voedsel en bepaalde
drank. Jezus vastte 40 dagen in de woestijn,
zijn volgelingen mogen Zijn voorbeeld volgen.
Na 40 dagen is het Pasen, dus Aswoensdag
valt niet in de Stille Week...
Geef jezelf niet prijs aan wanhoop. Wij zijn Paasmensen en Halleluja is ons lied. - Paus Johannes Paulus II
Mrt13
1 6E c h o Uitgave van IZB – voor zending in Nederland en de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland ISSN 0012-9119
Deze Echo is u aangeboden door:
Redactie en administratie:Joh. v. Oldenbarneveltlaan 103818 HB AmersfoortTel. 033-4611949E-mail: [email protected] 02-2013
Abonnementen:Abonnementsprijs € 10,00 per jaar bij vooruitbetaling.
Reacties:Voor reacties op de inhoud kunt u zich wenden tot de bezorger of de redactie.
Redactie:Ds. L.C. Buijs, K. van Noppen, J.J. Timmer (eindredacteur), mw. J. de Waard.
Bij de tekst ‘Leven en dood’ is gebruik gemaakt van ‘Dood voor onze ogen’, van Herman Paul en Wilke de Braal (red.). uitg. Kok, pag. 207/208
De tekst ‘Ontsteek uw lichten’ is af-komstig uit het boek ‘Dit is de dag!’ van ds. Arie van der Veer en Ellen Laninga, uitg. Kok, 2011.
Vormgeving:Hans van Eck (Impressio Communicatie)
Foto’s:Hayo Deinum (pag.2), Koos van Noppen, www.shutterstock.com