Download - GrimGram 3 - 10/11
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
2
Colofon
De GrimGram is een uitgave van D.S.V. “Nieuwe Del� ”. Het meeste in
deze uitgave is vrij van copyright. Het overnemen van foto’s met bron-
vermelding is toegestaan.
Sociëteit de Bolk
Buitenwatersloot 1-3
2613 TA Del�
Bestuur Bestuur@nieuwedel! .nlRoy van der Reijnst President@nieuwedel� .nl
Jasper Dijt Secretaris@nieuwedel� .nl
Maaike Min Thesaurier@nieuwedel� .nl
Eelco Borghols Barcom@nieuwedel� .nl
Maal! jdcom@nieuwedel� .nl
Redac" e GrimGram GrimGram@nieuwedel! .nlFrank Hoeben
Kees de Rijke
Maaike Min
Yvonne Haartsen
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
Oproep: B-Film zoekt fi guranten
B-FILM ZOEKT FIGURANTEN VOOR HAAR FILMPROJECT
INTERESSE? SPREEK EEN B-FILMER AAN OF MAIL ONS!
3
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Inhoudsopgave
Redac" oneel 4
Presiden" eel 5
G2 –box 7
Dektenten en zo… 8
Bier met échte status 9
Het belang van het getal 21 11
Bolkers in het buitenland - John-Alan 12
GromGrom #3 14
Een dag bestuur bij de Bolk 16
Uitgelicht 18
Een langverwachte avond 20
Kerstdiner 21
Carpe Diem 24
Nieuwjaarsduik 25
Ik en mijn harem? 26
Bolk Open Poker Series 27
Het IFFR Short Film Marathon-uitje 29
Puzzel – Als poli" ci bij Nieuwe Del! lid zouden zijn… 33
Jarig binnen drie maanden 34
What´s Next? 35
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
4
Redac� oneel
Lieve lezers,
Met trots presenteren wij alweer de derde uitgave in de eenenvij� igste jaar-
gang van de GrimGram. Het hee� even geduurd, maar dan heb je ook wat,
laten we maar zeggen.
De afgelopen maanden is er natuurlijk weer vanalles gebeurd. Zo hebben we
een kerstdiner en kerstvakan! e gehad, en zijn er tal van ac! viteiten geweest,
waarover in deze uitgave veelvuldig bericht wordt. Een terugkerend thema dat
hierbij opvalt is het ini! a! ef dat door Bolkers zelf getoond wordt. Zo zijn er
sinds jaren eindelijk uitjes naar de Kamasutrabeurs en het IFFR geweest, is er
een heus bierbrouwersgilde opgericht, dat haar faam al verworven hee� in de
TU Delta, is B-Film eindelijk eens iets gaan doen met haar camera-apparatuur
en hee� Harpyia ons wederom verblijd met een stuk.
Daarnaast is er uiteindelijk nog een sterke OWeeCom gevormd die de OWee
van dit jaar tot een succes zal brengen, maar daarover kunnen jullie meer lezen
in het presiden! eel. Verder zullen jullie de komende ! jd nog genoeg van de
OWeeCom horen!
Ik wil trouwens van deze gelegenheid gebruik maken om Reinout, die met een
gebroken knie bij zijn ouders in Groningen zit, namens de gehele GrimGram-
redac! e veel beterschap te wensen. Reinout, sterkte en hopelijk zien we je
eerder terug dan verwacht.
Aangezien ik nog wat ruimte over heb om te blaeten, wil ik graag wat kwijt over
de manier waarop stukjes verworven worden. Hoewel enkele leden spontaan
stukjes inzenden, hebben de meeste Bolkers toch net dat kleine duwtje in de
rug nodig. Dit is natuurlijk niet kwalijk, maar de GrimGram-redac! e is niet zo
alwetend dat zij alleen de gaa# eid van al het Bolk-gerelateerde kan overzien.
Mocht je dus iets meemaken dat supervet en zeker noemenswaardig is, aarzel
dan niet en schrijf een stuk!
Om mijn stukje dan toch af te ronden, wil ik je namens de redac! e nog veel lees-
plezier toewensen. Blijf ook vooral schrijven, zodat de volgende GrimGram min-
stens net zo vol wordt als deze, en er een s! jgende lijn kan worden voortgezet,
zowel in de resterende GrimGrams van dit jaar als in de jaren die nog komen gaan.
Het zou erg mooi zijn als we ook over enkele jaren nog steeds kunnen zeggen:
‘voor roddels en gezwam, leest de GrimGram’
Frank
5
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Presiden� eel
Lieve leden,
Voor mij was het weekje waarin ik begin met schrijven (week na de deadline,
excuses Frank) een hec" sche. Eentje van refl ec" e -van zowel mezelf als de we-
reld om mij heen-, wat gelukkig niet zonder de nodige biertjes is gegaan. Ik
ben weer wat anders naar alles, incluis de vereniging, gaan kijken. Hoe mensen
met elkaar omgaan en wat er eigenlijk allemaal achter zit of hoezeer sommige
dingen die je ziet totaal anders kunnen zijn dan men hen al" jd hee! geïnter-
preteerd. Soms leidt dit tot aangename verrassingen, en soms dondert dit je
zonder pardon in een diep zwart gat. Een gat waar je op dat moment nooit
meer uit denkt te komen. Maar niets hoe! gelukkig minder waar te zijn. Het
langer worden van de dagen, de opkomende krokusjes, en de voor de deur
staande lente zullen hier ook zeker mee te maken hebben, evenals een NoWee
die nu weer voor de deur staat (oh joy!).
‘Wat een wazig gebazel’, zul je waarschijnlijk denken... Tja, wat mij betre!
hoort dat er wel een beetje bij, of toch niet? Dat doet mij, na al twee eerdere
GrimGrams te hebben geopend, een beetje afvragen wat je nou doorgaans
eigenlijk schrij! in het eerste stuk van je verenigingsblad. Sommigen maken
dankbaar van de gelegenheid gebruik om 4 pagina’s vol te lullen over hun va-
kan" e, anderen zullen de ruimte op papier wat nu% ger besteden door droog
wat te vertellen over alle ac" viteiten die hebben plaatsgevonden. Weer ande-
ren zullen de vragen des levens ter discussie stellen (check). Dan wil het ook
nog weleens voorkomen dat er verder totaal niet-relevante onderwerpen ter
tafel komen. Aan mij dan maar de taak om dit allemaal te doen om zo het doel
van een goed presiden" eel zoveel mogelijk te behagen.
Sommigen die mijn manier van schrijven een beetje kennen, weten dat ik dit
bijna al" jd doe in de trein, omdat ik dan op geen enkele manier mijzelf kan
vergrijpen aan die dingen die mij thuis of op de Bolk al" jd afl eiden (denk aan
nu.nl, Trackmania, een potje poker, of een ‘good old’ biertje). Nou heb ik dat
laatste net wel bij mijn ouders zi& en doen, waardoor ik al een klein half uurtje
naar een vermoedelijke zwartrijder zit te kijken, die zichzelf kenbaar maakt
door het rode lampje met daarop de tekst ‘WC’ (damn you!); misschien toch
maar eens wat verderop in de trein naar een toilet gaan zoeken en dan verder
schrijven over de afgelopen periode...
Het voor mij meest noemenswaardige van de afgelopen periode is toch wel het
samenstellen van ‘onze’ OWeeCommissie voor 2011, bestaande uit Frank Hoe-
ben, Max Maton, Maurice Bos (par% me), Catelijne Nater, Reinout Wiersema
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
6
en Biem Wibbens (par! me). Deze zes mensen hebben besloten zich keihard
in te gaan ze" en om, ook zonder prach# ge bo" er voor de deur, een prach# ge
feestweek te gaan neerze" en. De belo� e die ze hebben gemaakt om een ef-
fec# eve samenwerking aan te gaan hebben ze vooralsnog méér dan waarge-
maakt! Thema en kleur bijvoorbeeld, staan na gedegen overwegingen al min
of meer vast en zijn klaar om gepresenteerd te worden. Doelstellingen zijn ge-
steld en sommige programma-onderdelen al grondig onder de loep genomen.
Laten we zien wat ze ervan gaan maken; “kep er zin an!”.
Verder kan ik natuurlijk niet een van de speerpunten van ons beleid vergeten
te noemen, namelijk de wekelijkse ‘dinsdagac# viteit’. Het doet ons als bestuur
erg goed om te zien dat de vas# gheid zijn vruchten afwerpt. En dat niet al-
leen! Wij zien namelijk ook een trend dat de woensdag signifi cant in drukte
toeneemt, waar ik natuurlijk alleen maar gelukkig van kan worden. Wel moet
ik daarbij zeggen dat het budget voor de ‘dinsdagac# viteiten’ nog lang niet op
is, wat betekent dat gave ideeën nog steeds van harte gewaardeerd worden!
Verder nog wat data voor in je agenda die ik jullie echt niet kan onthouden:
24 Februari: Zusjesfeest Wolwêze, Leeuwarden
28 Februari: NoWee-Cocktailnight
10 Maart: Interna# onal day of awesomeness (hihi!)
24 Maart: Zusjesfeest Liber, Amsterdam
21 April: Zusjesfeest Catena, Leiden
22-24 April: Paaspop
6-8 Mei: Verenigingsweekend!
27 Mei - 10 Juni: KamerZoekDagen
10-12 Juni: Zusjeskamp.
En helaas nog geen vakan# e, dus geen mooie
kiekjes uit verre oorden.
Met afgezaagde vermiljoenrode en muisgrijze groet,
Roy van der ReijnstPresident der D.S.V. “Nieuwe Del� ”
7
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
G2 –box
Uiteraard is de GrimGram niet compleet zonder de vele dubieuze, humoris" -
sche, soms serieuze (en meestal uit de context getrokken) ingekomen stuk-
ken, maar de redac" e wil eerst graag van deze gelegenheid gebruik maken
om de winnaar van onze prijsvraag uit GrimGram 2 aan te kondigen.
Het antwoord op de prijsvraag is als volgt:
Roy = blaetaap Jasper = zwijn Maaike = vogel Eelco = Bokito
Wij willen Jeroen K. feliciteren met zijn prijs, die bestaat uit een geheel ver-
zorgde massage van Eelco. Aangezien we gehoord hebben dat de massage licht
ero" sch van aard zou kunnen worden, wensen wij beide heren veel plezier.
En dan nu de ingekomen stukken:
Emiel: “Er zit een deuk in het water”
“Je moet het water zien als een trampoline.”
Catelijne over haar sexleven seksleven met Jasper: “Het duurt maar even, ik
val vrij snel in slaap.”
“Anal don’t count.”
“Trouwens, ik wil geen massage van Eelco; vrouwen zijn welkom.”
Eelco n.a.v. de Horecava: “Jakob is best lekker!”
Een brie$ e van Emiel aan het bestuur: “Hallo bestuur, ik heb niet supernetjes
afgesloten, want alle ouwe lullen waren opeens weg. Het was wel gezellig.
Emiel.”
Emiel: “De Kerstman mag wel aan mijn ballen friemelen!”
Rian: “Ik krijg hem er niet in!”
Roy Jasper Maaike Eelco
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
8
Bier met échte status
‘Deze week kunnen Nowee-gangers bij De Bolk genieten van een zelfgebrou-
wen speciaalbiertje van het Bolksch Bierbrouwers Gilde’, zo stond er afgelopen
week in de TU delta. Ongeloofl ijk hoe beroemdheid blijkbaar voor je uit kan
snellen.
Nu moet er natuurlijk ook wel iets gaan gebeuren, want de TU Delta moet na-
tuurlijk weer gehaald worden, maar dan nu écht met bier van het BBG en niet
dat van Lustrum X. Eigenlijk is het ook best vreemd dat we bij de Bolk wel onze
eigen tos" ’s maken, maar dat we niet dat wat we elke dag drinken, proberen
zelf te brouwen. Vooral nu InBev steeds prijzen verhoogt. Inmiddels betalen we
€2,15 exclusief BTW per liter en voor dat geld zou je toch best zelf bier kunnen
brouwen, lijkt me. En blijkbaar denken meer mensen dat, want inmiddels zijn
er al meerdere mensen die mee willen helpen met het brouwen van een eigen
speciaalbier.
De meeste spullen om een Nieuwe Del� sch bier te brouwen zijn er al vanwege
het brouwen van het Lustrumbier, maar er zijn nog een aantal spullen nodig.
Er moet nog een moutmolen worden gekocht en een koperen spiraal om daar-
mee het bier te fi lteren. Met een investering van dus maar €100 kunnen we
daarna met wat ingrediënten en heerlijk helder Bolkwater ons eigen bier ma-
ken. Bij de prediscussie voor de herbegro" ng was de consensus dan ook dat dit
een topplan is en dat er budget voor vrijgemaakt kan worden.
De gilde viert, de gilde juicht,
Wat zit gij daar en blokt en buigt
Nog over uwe boeken?
De wijsheid ligt maar in de kan,
Wie z'elders zoeken wilt die kan,
Doch laat hem, laat hem zoeken.
9
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Het maken van brood en het brouwen van bier zijn nauw aan elkaar verwant.
Rond 4000 voor Christus werd in Mesopotamië brood in water geweekt en
liet men dat vervolgens gisten. Egyptenaren brouwden al bier en gebruikten
dit als off erdrank, ongeveer net zoals tegenwoordig bij borrels nog bier wordt
uitgedeeld. Het brouwen van bier verspreidde zich tot aan Europa en nadat
de Zuid-Europese landen begonnen, kwamen de Germanen met het bier in
aanraking. Een leuk detail is dat de Germanen als eersten de stap met gisten
van brood oversloegen en een beslag maakten van graan wat zij lieten gisten.
Met als smaakstof eikenhout. (Hmm, # jd voor een trogbiertje?) Bier werd later
gemaakt in kloosters, maar in de der# ende (b’vo) eeuw nam de burgerij dit van
hen over. En toen, ja toen was het zover: de eerste brouwersgilden ontstonden,
de illustere voorgangers van ons eigen Bolksch BierbouwersGilde.
De doorbraak van bier kwam in de # jd van de pest en de cholera, toen het drin-
ken van water uit rivieren en grachten een slecht idee was. Ik moet zeggen dat
ik dat zelf meestal niet als reden gebruik, maar als ik moet kiezen tussen een
glas water uit de Oude Del! of een Dommelsch van de tap, dan weet ik het ook
wel. Blijkbaar is niet iedereen hiervan overtuigd, want van een consump# e van
300 liter p.p. in de Middeleeuwen zijn we inmiddels afgedaald tot een scha-
mele 80 liter per persoon per jaar (ongeveer een biertje per dag) nu.
Als je wilt meehelpen met het brouwen van Nieuwe Del! sch bier kun je een e-
mail sturen naar [email protected]. Er hoe! verder geen meester-
proef of iets dergelijks te worden afgelegd.
Emiel KlifmanBolksch BierbrouwersGilde
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
10
Dektenten en zo…
Er is weer wat nieuws betreff ende Harpyia; de meesten zullen inmiddels weten
dat de Nysa veilig in de loods staat te wachten op een likje verf. Dit kan echter
pas wanneer het buiten weer wat warmer is. Wat enkele (klussende) Bolkers
vast ook niet is ontgaan, is dat inmiddels alle ‘mobiele’ houten onderdelen van
de Nysa zijn voorzien van een aantal strakke laagjes vernis. Zo moeten ze er
weer een " jdje tegenaan kunnen; klussers bedankt!
In de krokusvakan" e zal de dektent weer in elkaar worden gezet en deze keer
hopelijk iets stormvaster dan de vorige keer. Met een hele dektent is het na-
melijk mogelijk om te overnachten op de Nysa, wat dan weer perspec" ef biedt
voor zomerweken. Een ander bijkomend voordeel is dat wanneer je eens een
lekker dagje wilt zeilen, je niet eerst een half uur staat te hozen. Zo zie je maar
dat een dektent een behoorlijk belangrijk onderdeel vormt voor de Nysa. (An-
dere voordelen van een dektent worden aan uw verbeelding overgelaten…)
Een ander klusprojectje vormt het aanpassen van het grootzeil. Zo werd vorig
jaar een beter grootzeil gevonden in de ruime zeilgarderobe van Harpyia. Zei-
len doe je immers bij Harpyia, (lees: geef je aan Harpyia) om maar een oude
slogan boven water te vissen. Enfi n, wij zien het als een uitdaging om dit zeil te
voorzien van reefmogelijkheden, zodat er ook bij iets ‘spor" ever’ weer geva-
ren kan worden. Een mal hebben we al gevonden: een ‘in minder goede staat
verkerend’, (lees: gescheurd) ree% aar grootzeil, uiteraard gevonden in onze
onmetelijke zeilgarderobe.
Verder hebben wij het genoegen jullie de eerste studentenzeilwedstrijd van
2011 aan te mogen kondigen: de ‘Nestor Trophy’. (Dit hee� niks met Xander
te maken.)Deze wedstrijd zal worden verzeild op 26 maart met 16 m2 (zes" en-
kwadraten), op de Loosdrechtse plassen. Bij voldoende animo kunnen wij daar
ook aan meedoen. Een team moet bestaan uit 4 personen. Voor meer infor-
ma" e kijk op: h& p://nestortrophy.blauweschuit.com/, of neem contact op met
ondergetekende.
Zo zie je, er is nog genoeg te doen, dus denk je mee te kunnen helpen, dan
ben je al" jd welkom. Ook om te gaan varen uiteraard, al moet er eerst nog wat
geklust worden.
Met nau" sche groet,
Bart RoestVoorzi& er ‘Harpyia’
11
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Het belang van het getal 21
Niet iedereen hee! een obsessie met getallen, en dat is best iets waar ik voor
opensta, maar zo blij! wel een hele wondere wereld voor deze tragische geval-
len onontdekt en leeg. Ik heb het over de wereld van het getal 21, een wereld
rijk van geschiedenis, vol van souplesse en een universele maatstaaf voor alle
dingen waar er toevallig 21 van zijn.
Niemand weet natuurlijk hoe 21 is ontstaan, sommigen zeggen dat het al-
lemaal begon met Vladimir en een berg zandkorrels, hoe god hem opdroeg
alle zandkorrels in de grootse vlakten van zijn schoenen te tellen na een dagje
strand, en hij na tweemaal een " envoud te hebben geteld meer korrels over-
had om te tellen dan hij kon beva# en en toen uit pure wanhoop het getal 21
schiep om verder te kunnen tellen. Anderen beweren dat het getal 21 er al" jd
geweest is, ona$ ankelijk van ons als ware een abstractum slechts aan ons om
te ontdekken, niet om uit te vinden.
Hoe dan ook, 21 is niet meer uit onze levens weg te denken. Hoe zou het zijn
als, elke keer dat je drie maal zeven probeert te berekenen, je hoofd explo-
deert omdat 21 nu eenmaal niet meer denkbaar is, of erger nog, de werke-
lijkheid verandert zodanig om de leegte op te vullen die 21 achterliet, zodat
je je een moment later midden in de mythologische gouden stad Salamanca
bevindt, om even later te bevinden dat je hoofd in tweeën wordt gespleten
door een toevallig langslopende maniak.
Ik geef u daarom dit advies; voor uw eigen veiligheid, gedenk dat slechts het
getal 21 tussen u en de dood staat, en dat u er beter aan doet eens in de zoveel
" jd een kleine 21 te tekenen, zo nodig onderin elk papiertje wat u in uw han-
den krijgt, opdat een leven zonder 21 ons bespaard kan blijven.
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
12
Bolkers in het buitenland - John-Alan
Hallo Bolkers
Groeten uit een warm en zonnig Australië, waar ik inmiddels zo’n anderhalve
maand verblijf. Zoals de meesten van jullie volgens mij weten ben ik hier bezig
met mijn stage bij de DSTO. DSTO staat voor Defence Science and Technology
Organisa! on en is een onderzoeksin! tuut dat onderzoek doet voor het Aus-
tralische ministerie van defensie. De afdeling waar ik zit doet onderzoek naar
vliegtuigen (verrassing!) en het project waar ik mee bezig ben is een serie ver-
moeiingsproeven voor de F/A-18 Hornet, een gevechtsvliegtuig dat gebruikt
wordt door de Australische luchtmacht en door Zwisterland, Spanje, Canada
en door de marine van Oom Sam.
De DSTO-ves! ging waar ik stage loop bevindt zich in Melbourne, wat in de
rechteronderhoek van Australië ligt, min of meer tegenover Tasmanië (bij aan-
hangers van de VOC-mentaliteit ook wel bekend als Van Diemens Land). Ik lo-
geer momenteel bij mijn nicht en naast haar man en twee kinderen deel ik het
huis met een hond, een kat, twee konijnen, twee minikikkers, een stel vissen
en een half dozijn wandelende takken, dus ietwat drukker dan ik gewend ben,
maar verder goed wonen.
Als goede Hollander ga ik tegenwoordig drie keer in de week op de fi ets naar
mijn stage, wat ongeveer een uurtje fi etsen is. Ze hebben hier duidelijk nog
wat te leren op het gebied van fi etspadinrich! ng (zoals dat je voetgangers een
eigen stukje moet geven en dat, als ze een eigen stukje hebben, je hen moet
leren daar dan ook te blijven), maar ze zijn goed op weg. Nu nog mijn mede-
fi etsers leren dat mensen afsnijden bij een kruising waar je een haarspeldbocht
moet nemen, terwijl je binnen een rijstrook van een meter breed blij� en er
een vrachtwagen aankomt, niet heel lief is.
De weekends gebruik ik om Melbourne te ontdekken en gelukkig valt er hier
genoeg te doen, vooral ook omdat het hier nu zomer is en er dus allerlei fes! -
vals en andere evenementen plaatsvinden. Zoals de tennisfans wel zullen we-
ten was er een paar weken geleden de Australian Open, waar ik een dagje ben
wezen buurten. Ik heb zelfs nog een Nederlander zien spelen (en uitgeschakeld
worden) in de mannendubbel (ja, één Nederlander; dat klopt, zijn partner was
een Duitser). Verder heb ik inmiddels het centrum en een aantal buitenwijken
van Melbourne verkend en heb ik de eer van de LHC hooggehouden door een
gra! s operaconcert te bezoeken. Kortom, ik heb het hier prima naar mijn zin.
13
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Voor de mensen die zich afvragen of ik nog last heb gehad van de overstromin-
gen of de typhoon: het antwoord is nee, dat was allemaal ver weg. Australië
is namelijk groot, heul groot. Om dat te illustreren; van hier naar Perth (aan
de westkust) is vijf uur vliegen, dus bijna even ver als van Del! naar New York.
Mensen die meer van mijn ‘avonturen in den Oost’ willen lezen verwijs ik
naar de website van mijn leerstoel: h" p://www.lr.tudel! .nl/live/pagina.
jsp?id=f75b9280-88fd-40e8-970d-6eff 6dd33c85&lang=en (lr.tudel! .nl dan
naar Onderzoek en dan naar Structural Integrity).
Verder koester ik de posi$ eve verwach$ ng dat alles in het koude kikkerlandje
Nederland ook goed gaat, wens ik jullie veel sterkte met het koude winterweer
en nogmaals groeten uit een warm en zonnig Australië,
John-Alan
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
14
GromGrom #3
Voor je ligt alweer de derde edi! e van de GromGrom, de gebruikelijke zeur-
rubriek in de GrimGram. In deze edi! e ga ik het onder andere hebben over de
studentenprotesten van afgelopen januari. Daarnaast ga ik nog enkele zeik-
puntjes over Bolkers vermelden. Als je wilt weten wat er verder nog in deze
edi! e komt, dan moet je maar gewoon verder lezen.
Zoals je wellicht wel gezien hebt aan de poster op de soos / in het journaal
was er afgelopen januari een groot studentenprotest op het Malieveld. Het
grootste protest van studenten sinds de jaren ’80. Er waren zo’n twin! gdui-
zend studenten op afgekomen om te protesteren tegen de aanstaande be-
zuinigingen op het hoger onderwijs. Die twin! gduizend studenten zijn toch
een behoorlijk goede afspiegeling van de groep mensen die in de toekomt de
Nederlandse economie draaiende moet houden. En wat doet de regering; ze
stuurt de staatssecretaris van onderwijs. Daar is op zich niet veel mis mee,
behalve dat deze man een totaal gebrek aan charisma hee� en het enige wat
die kon melden was: “we moeten bezuinigen, want we hebben geld nodig”. Ik
snap ook wel dat het niet makkelijk is te speechen voor zo’n grote groep men-
sen die tegen je is, maar dan mag je nog steeds wel een beetje uitstralen dat
je achter de plannen staat en deze ook door weer en wind wil verdedigen. Ik
snap ook niet dat Ru" e zelf niet is gegaan. Zijn studenten soms niet belangrijk
genoeg? Is het voor hem soms belangrijker om een beetje aan te pappen met
andere regeringsleiders, dan over de toekomst van dit land te praten? Ik zou
haast voor willen stellen om ons allemaal uit te schrijven bij de Nederlandse
onderwijsinstellingen en maar te gaan studeren in het buitenland. Dan piept
die regering wel anders.
Een ander ding waar ik me nu al een ! jdje aan erger, is het feit dat sommige
Bolkers het maar normaal vinden dat je al je glazen op de bar dumpt en vervol-
gens naar huis gaat, met het idee dat de laatste mensen die er nog zi" en alles
wel opruimen. Vaak zie je dat, wanneer een grote groep in één keer weggaat,
er dan en man of drie overblijven die vervolgens alles op kunnen ruimen. Als je
weggaat, zeker als het al wat later op de avond is, zorg dan in ieder geval dat je
je eigen glaswerk spoelt. Het is nog geen vijf minuten werk en het zorgt in ieder
geval niet voor frustra! es bij de afsluiters. Ik kan me zelfs voorstellen dat de
afsluiters geen zin hebben om alle glazen nog te moeten spoelen en daardoor
dus slecht afsluiten. Als je dus te schraal bent om je eigen zooi op te ruimen,
dan moet je niet gaan zeuren tegen de afsluiters dat zij beter hadden moeten
afsluiten. En je moet je ook maar bedenken hoe je het zelf zou vinden als je
achtergelaten wordt in de soos met allerlei rotzooi van anderen.
15
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Dat waren alweer mijn frustra" es van de afgelopen " jd. Zoals je kan lezen wa-
ren dat er niet al te veel, maar dat betekent niet dat er niks aan gedaan hoe! te
worden. Het kan ook gewoon zijn dat deze twee zo erg waren dat ze de andere
frustra" es uit mijn geheugen hebben gewist.
Een gefrustreerd en Grommend lid
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
16
Een dag bestuur bij de Bolk
Het is al! jd een vraag wat die gekke jongens en meisjes die zichzelf bestuur
noemen, eigenlijk allemaal uitspoken op de eerste verdieping van de sociëteit
die jullie allemaal zo goed kennen. Voor mij, zijnde Commissaris Ee" afel van de
Koornbeurs, was dit mogelijk al iets voorspelbaarder, daar ik zelf bestuur doe
op een andere vereniging, wat mij gelijk wel weer een agnost maakte als het
gaat om typisch Bolkse aangelegenheden.
Om eens een kijkje te nemen in het Bolkse leven als bestuurslid, hebben we een
wissel in het leven geroepen, daar wisselen niet alleen eigen is aan spoorweg-
mannetjes en incapabele voetbalcoaches. Het complete Bolkbestuur minus
Roy, jullie geliefde president, trok, alle ochtenddauw aan hun schoenen mede-
zeulend, Koorbeurswaarts, terwijl het gehele Koornbeursbestuur minus Boris,
onze voorzi" er die immens lekkere fl apjes kan produceren, de Bolk ging bezet-
ten. Aangekomen op jullie sociëteit, kwamen we erachter dat bestuur doen
met zeven man in een pieterig pand als dat van jullie, een redelijke overkill
was. Dat was uiteraard geen enkel probleem. Combineren kun je namelijk heel
goed leren, en dus gingen we met gecombineerde krachten taakjes uitvoeren
die je doet als bestuur des Bolks zijnde. Er moesten nog tappers en corvee-
helden worden geregeld voor de avond en de twee weken die volgden hadden
ook nog de nodige lege plekjes, die schreeuwden om aandacht en een naam
geschreven in een sierlijk handschri� . Het was die avond sowieso een bijzon-
dere avond, daar er een borrel was in het teken van Oud en Nieuw. Er dienden
vele oliebollen gebakken te worden om weer terug in Oud en Nieuw-sferen
terecht te komen. Na het benodigde beslag te hebben verkregen bij de C1000,
was het slechts een kwes! e van alles in kokend frituurvet keilen. Dit laatste
bleek iets moeilijker dan gepland. De warme vork, die een excellent instrument
bleek te zijn om oliebollen mee om te draaien, was neder geponeerd op een
servetje, wat zich ui" e in het subiete ontvlammen van dat servetje naast een
pan met olie, wat gelukkig net niet leidde tot het a$ randen van het totale
pand.
De kerstboom die ook nog in het gebouw stond, diende in mootjes te worden
gehakt, daar kerst al lange ! jd daarvoor een gepasseerd feest was. Na een
he� ige verveelvoudiging van het aantal boomdelen, hebben we de boom afge-
stort, opdat een eventueel weerzien nimmer mogelijk zou worden.
Uiteindelijk kwam de avond en konden we genieten van al het werk dat we
overdag verzet hadden. De oliebollen konden verorberd worden, er kon geno-
ten worden van de heerlijke maal! jd waarbij de wafels de homnomnommerij
17
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
waren die door duistere redenen niet opkwam, wat alleen maar kon beteke-
nen dat wij er meer van konden en moesten eten. Na een x-aantal potjes Fluxx
werd het " jd om eens even goed bar te gaan hangen. Er was nog maar weinig
" jd verstreken eer mij een aanbod werd gedaan door een oud-commissaris
ee# afel van jullie, om mij een rondleiding door jullie keuken te geven. Uiter-
aard kon ik deze unieke kans niet weerstaan en kreeg ik alle ins en outs te zien
die jullie keuken eigen is.
Na het nodige bargehang en getap was het weer " jd om naar huis te gaan. Het
was een mooie dag!
Mart van UdenCommissaris Ee# afel
OJV de Koornbeurs
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
20
Een langverwachte avond
Een jaar lang zijn wij allen braaf geweest. We hebben oude vrouwtjes helpen
oversteken, inzamelingsac! es georganiseerd en staan bij minstens drie goede
doelen ingeschreven als donateur. Mooi niet dat Sint ons dit jaar zou vergeten.
Hij zou komen met zakken overbeladen met snoep en geschenken.
Maar ondanks de bescheiden verlanglijstjes van drie pagina’s die we hadden
opgestuurd hebben we niks van de goedheiligman gezien en hebben we het
ook dit jaar weer zelf moeten oplossen. Gelukkig had iedereen nog wel wat
oude troep liggen die voor geschenk kon doorgaan en hadden we dit jaar een
rijke verzameling eigenaardigheden op tafel liggen, waaronder een etui, een
kinderstoeltje, een kooksetje, een pornodisc, een fantasyboekje en bowlingset.
Voor wie zich afvraagt wat een pornodisc in dit rijtje doet kan ik alleen zeggen
dat het een erg toepasselijk onderwerp had, namelijk Sinterklaas. Met aan-
dach" rekkende ! tels als ‘Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht’ was dit
natuurlijk meteen het meest gewilde ar! kel van de hele avond. Er is nog geop-
perd om deze dvd maar meteen even op de beamer te laten draaien, om hem
alvast even te kunnen testen voor hem daadwerkelijk mee naar huis te nemen,
maar helaas is dit plan al vrij snel gesneuveld.
Hoe is het ons dan vergaan, vraagt u zich misschien af, en vooral wie waar-
mee genaaid is; wie kreeg de Sinterklaas-dvd mee naar huis? Het voorval ging
als volgt: na enige malen rond te zijn geweest kwam de dvd aan bij Reinout,
die vervolgens de mogelijkheid kreeg de dvd veilig te stellen voor zichzelf. Een
glimlach verscheen op zijn gezicht; heel kort, snel keek hij om zich heen of nie-
mand hem gezien had. Daarna stopte hij de dvd in zijn tas, daarbij zeggende
dat ‘zijn huisgenoot’ dat vast leuk zou vinden en dat die dat soort dingen wel
vaker kijkt, en wie zijn wij om hem daarop te wantrouwen. Braaf zijn hee� ons
dit jaar wederom niks opgeleverd, maar misschien hebben we dit jaar meer
kans bij de Kerstman.
21
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Kerstdiner
Kerstdiner, vlak voor kerst 2010.
Voor mij begon het kerstdiner op een avond aan de bar met de opmerking van
Joost; dat ik wel van koken houd. Na het antwoord ‘ja’ te hebben gegeven,
vroeg hij mij of ik het leuk vond om mee te helpen met het bereiden van het
kerstdiner. Velen zullen weten dat dit het meest uitgebreide diner van het jaar
is dat op de Bolk gehouden wordt. Dat werd mij echter later pas verteld. Ook
kwam ik er toen achter dat het uit zeven gangen bestaat, dat grove fouten
waarschijnlijk niet getolereerd worden, dat het over de 30 euro kan kosten en
dat je gra" s mee-eet: ik had dus juist meer zin in het bereiden van het kerst-
diner, dan toen ik gevraagd werd. De enige kosten die eraan verbonden zijn,
komen van het vele voorproeven (dat dit jaar mee scheen te vallen).
Dus toen begon het met het prikken van een eerste datum. Dat prikken ver-
liep niet zoals ik zou verwachten dat het zou moeten gaan. Dat was namelijk
gewoon zonder mij gedaan... Ik kreeg een mailtje met: dan en dan de eerste
bijeenkomst, het zou fi jn zijn als iedereen eens ging zoeken naar goede recep-
ten die bij een kerstdiner zouden passen. Op dat moment wist ik direct dat
ik de desbetreff ende datum niet kon, en dus de eerste bijeenkomst van de
Kerstdiner-Com niet mee zou maken. Ik wilde wel wat betekenen, en heb dus
ruim van te voren wat recepten uit de receptenverzameling van mijn moeder
gezocht (het meeste kende ik, en vind ik nog steeds heel lekker). Wat ik ach-
teraf hoorde was dat er niet eens naar gekeken was, en dat we dat de volgende
keer wel deden... Toen die volgende keer aangebroken was, gingen we al direct
proe% oken. Hiervoor hadden Eduard en Jelle inkopen gedaan. De bijeenkomst
was bij Joost thuis, en toen ik daar op " jd aankwam zaten Eduard en Jelle daar
gezellig met z’n tweeën aan de ee& afel " jdschri! en door te kijken om meer ge-
schikte gerechten te zoeken. Hetgeen ik miste aan dat plaatje was de gastheer:
Joost. Joost scheen nog gewoon ergens op de TU te zijn, iets onbelangrijks te
doen... Hij was het vergeten, en kwam er direct aan.
Toen Joost eindelijk aangekomen was ging hij ook, samen met ons drieën, " jd-
schri! en kijken. Toen begon ik over mijn mail, en hoorde ik weer dat er nog
niks mee gedaan was, maar Joost ging de recepten wel even uitprinten. Na nog
eens een half uur " jdschri! en kijken kwam Joost terug: Hij had zijn laptop aan-
gekregen, en overgehaald om de vier gerechten te printen. Het is maar goed
dat ik zo bleef aandringen over mijn gerechten, aangezien het hoofdgerecht
hoofdzakelijk uit de receptenverzameling van mijn moeder kwamen; De stoof-
peertjes en de varkenshaas met paddenstoelensaus kwamen namelijk daar-
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
22
vandaan. Tijdens die bijeenkomst hadden we nog niet een idee van hoe het
kerstdiner eruit zou zien, alleen het gegeven van heel veel wijn was voor mij
duidelijk. Ik koesterde wel de posi! eve verwach! ng dat het varkenshaasrecept
dat ik had aangedragen, terug zou komen op het kerstdiner. We hadden beslo-
ten dat we de varkenshaas en de peertjes de volgende keer zouden proberen.
Joost zou ook nog naar Den Haag gaan om bij de betere slager varkenshaas te
halen. En ik zou met Jelle boodschappen doen.
Een week later deden Jelle en ik boodschappen; iedereen was er zonder pro-
blemen, en we moesten nog van Jasper aanhoren dat hij weer een jaar studie-
vertraging had aangescha� : World of Warcra� Cataclysm. Joost had (liever) fri-
candeau gehaald in plaats van varkenshaas, maar het zou ongeveer hetzelfde
zijn. Het bleek dus dat het vele malen beter was dan de C1000-varkenshaas, en
we wisten zeker dat dit terug zou komen op het kerstdiner. Daarnaast hadden
we ook peertjes gemaakt volgens het door mij aangedragen recept. Hierbij ver-
baasde iedereen zich erover hoe rood die wel niet waren. Op het moment dat
we in de pan keken, en ze waren nog lang niet rood genoeg, vond de rest al dat
ze er heel goed uitzagen; alleen ik was niet tevreden. Toen ze wel op kleur wa-
ren, gingen we de stoofpeertjes proeven. Iedereen was verbaasd wegens kleur
en smaak, en ik was tevreden. Toen kwam het probleem van de spoom; er was
geen ! jd om er één te maken bij Joost thuis (dat duurt namelijk een paar uur),
en dus besloten we dat we ieder voor zich thuis een spoom gingen proberen.
Weer een week later had ik de spoom bij mijn ouders gemaakt, en hij was
door ons goedgekeurd. Joost had toen ook een spoom klaar, en die konden we
proberen. Deze was ook geslaagd. Die van Eduard en Jelle waren minder goed.
De rest van de gerechten in overweging nemend, besloten we om de spoom
die we bij Joost hadden gemaakt te nemen. We waren het er allemaal namelijk
over eens dat een muntspoom minder goed paste dan een frambozenspoom.
Die avond hadden we ook de rest van het menu voor het kerstdiner bedacht.
We hadden alleen nog een toetje niet geprobeerd. Dit toetje hadden Eduard en
ik later nog eens thuis geprobeerd. Wegens het falen aan mijn en mijn moeders
kant (we wisten niet hoe we fatsoenlijk grapefruit moesten afschillen), was dat
dessert bij mij thuis niet heel goed opgevangen. Het zou er beter op worden
om iets van mandarijntjes te gebruiken in plaats van grapefruit. Eduard had dit
echter anders opgevat, omdat hij wel wist hoe je grapefruit moet bereiden, en
daarom kwamen de grapefruitpartjes toch bij het dessert op het kerstdiner.
Toen was het zomaar zo ver, terwijl het in mijn gedachten nog lang geen kerst-
vakan! e was: het kerstdiner. Boodschappen werden gedaan, schorten werden
gekocht, vleesthermometers werden aangescha� en bestellingen werden be-
23
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
zorgd. Zoals sommigen niet weten begint het koken van het kerstdiner één tot
twee dagen van tevoren. Wij begonnen op donderdag met de verschillende
gerechten waarvan het niet cruciaal was om op de dag zelf te maken. Fijn was
toen dat Arnaud kookte, die heel makkelijk was, en het totaal niet erg vond dat
wij ook aan het koken waren. Ook voorzag hij ons van een paar adviezen, en
hee! hij ons een beetje geholpen toen hij zijn maal" jd klaar had. De volgende
dag waren we alweer vroeg aanwezig voor nog een dag koken. Halverwege
hadden we een mooi draaiboek gemaakt, en door ons daaraan te houden (en
na een " jdje demonstra" ef aan de bar zi# en), begon het kerstdiner.
Ik wilde Joost bijhouden met wijn drinken, net zoals hij op zijn eerste kerstdiner
de, toen al, ouwe lul Peter Molenaar had bijgehouden (er moet wel bij gezegd
worden dat Joost niet in zijn eerste jaar lid is geworden bij de Bolk). Dat lukte
aardig, en afgezien van wat gemorste wijn, verliep de sfeer in de keuken voor-
treff elijk (daaronder valt uiteraard ook een beetje stress). Het enige minpunt in
al het uitgeserveerde was dat de borden voor het hoofdgerecht niet verwarmd
waren, zodat het vlees koud was voordat iemand eraan kon beginnen. Hierover
kon meneer de kampstaf hele lange blaatverhalen houden, maar door toedoen
van genoeg wijn kon dat mij extreem weinig schelen.
Toen het laatste gerecht verorberd was, en ik tot de conclusie kwam dat ik
waarschijnlijk Joost had bijgehouden met het drinken van wijn, was ik zeer te-
vreden met een geslaagd kerstdiner. Wat echter erg jammer was, was dat ik de
volgende dag de trein van uiterlijk 10:17 moest nemen van sta" on Del! , omdat
ik de volgende middag weer moest werken in Groningen. En toen ik in mijn bed
lag begon mijn kerstvakan" e.
Reinout
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
24
Carpe Diem
Eén van de belangrijkste dingen in het leven en
dus ook van de wintersport, is Carpe Diem (pluk
de dag), ofwel, hoe haal ik het meeste uit de
! jd die ik heb. Tijdens de laatste Bolksche win-
tersport hee� Ruben dit tevergeefs geprobeerd
en moest daarom met een taxi terug vanuit het
andere dal naar ons dorp.
Dit jaar is wederom gepoogd het meeste profi jt
te hebben van de ! jd die ons gegeven was. Ten-
slo# e heb je maar één week om je te vermaken
in de sneeuw en ! jdens die week zijn de li� en
slechts geopend van negen tot vier. Aangezien
dit de enige ! jd van het jaar is dat je lichtelijk
iets aan sport doet, moet je daar dus op! maal gebruik van maken. De eersten
om het dit jaar te proberen waren Aldo en Jeroen; ze hadden zich ! jdens de
dag twee dallen verder verplaatst, een uitstekende ac! e, maar aan het eind
van de dag konden ze slechts één dal terug komen. Het laatste einde moesten
ze dus wederom met de taxi afl eggen. Uiteindelijk is het wel eff ec! ef gelukt
door Aldo en ondergetekende.
Na een dag met bijna de hele groep op stap te zijn geweest naar het andere
dorp, terwijl het fl ink sneeuwde, hield het grootste gedeelte ermee op toen
we daar aankwamen. Op de hoogte van het andere dorp was het namelijk niet
meer aan het sneeuwen, maar aan het regenen vanwege de lage hoogte. Dit
leidde ertoe dat de meesten met de bus teruggingen naar ons eigen gebied;
Aldo en ik daarentegen dachten het lot wel te kunnen tarten. Zodoende trok-
ken wij weer rich! ng de li� terug en vochten ons door de sneeuwstorm.
Gedurende onze terugtocht werden we achternagezeten door pistepersoneel
dat achter ons de piste-afze& ngen uit de grond trok en de li� en sloot. De laat-
ste sleepli� was ook al volledig afgesloten; geen entreelinten, we hoefden zelfs
niet langs het poortje. Godzijdank deed het apparaat het nog wel en zodoende
kwamen wij rond kwart voor vijf alsnog skieënd / boardend de piste afgezeild
om meteen de Vie-bar in te duiken voor een après-skipilsje; we konden nog net
het happy hour meepakken. Maar zoals iedereen wel weet leidt één pilsje tot
meer, en tegen de ! jd dat de rest rond ! en voor zes naar de bar kwam voor het
eten hadden wij het al fl ink naar ons zin.
Bart
25
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Nieuwjaarsduik
Het kon natuurlijk niet uitblijven dat een groep Bolkers eindelijk eens op nieuw-
jaarsdag de koude Noordzee zou trotseren. Vanuit mijn uiterst geroman" seer-
de verwach" ngen over dit evenement rekende ik al op een ondergesneeuwd
strand in de vrieskou, opdat de andere, laff e nieuwjaarsduikers dan zouden
aarzelen en wij hardcore Bolkers wel even zouden laten zien hoe het moet.
Uiteindelijk bleek van dit alles geen sprake te zijn. Nieuwjaarsdag was veel te
mooi voor een winterdag, en dat was s" ekem toch wel prima, want er was een
recordaantal mensen komen opdagen. Verder werden er schrale Unox-liedjes
gezongen en veel worsten verkocht. Dit alles maakte het voor ons wel las" g
om met de eerste duik mee te doen, want deze was al ‘uitverkocht’. Het lukte
ons echter nog om een paar kaartjes te ritselen via een vriendelijke verkoper
in een lange regenjas.
Dit jaar was de nieuwjaarsduik vooral berucht vanwege de ‘aanwezigheid’ van
Kim Holland, maar wij konden deze dame niet bespeuren. Achteraf gezien
bleek het om een erg schrale promo" estunt te gaan, waarbij mevrouw Holland,
met haar breedbekkikkerglimlach, te laf was om de zee in te gaan. Ik ben daar-
om blij dat we mevrouw Holland en haar sloeries niet tegen het lijf zijn gelopen.
Met de kaartjes tot onze beschikking konden we het strand op, alwaar we
werden voorzien van een Unox-muts, handschoenen en een ‘terugblik’. Al snel
stonden we in zwemtenue te wachten op het startsein. Toen het zover was,
renden we de zee in alsof Kim Holland zelf achter ons aan zat. Het was heerlijk
verfrissend, hoewel de watertemperatuur eigenlijk best laf was; ik heb veel
kouder meegemaakt. Ik zou echter iedereen aanraden om de nieuwjaarsduik
eens zelf aan den lijve te ondervinden, want het is een erg indrukwekkend en
verfrissend schouwspel.
Frank
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
26
Ik en mijn harem?
Afgelopen januari was het weer zover. De Kamasutrabeurs was er weer. Van
veel mensen hebben we te horen gekregen dat ze er wel een keer heen zouden
willen, waaronder een redelijk aantal vrouwen. Daarom was het idee om er
een Pokkehandtas-uitje van te maken. Dit is niet echt gelukt, omdat uiteinde-
lijk (bijna) geen enkele vrouw mee wilde. Reden temeer om er alsnog een open
uitje van te maken. Helaas is dit niet erg goed gepromoot, maar het is alsnog
erg gezellig geworden.
Zoals al eerder gezegd wilden er dit keer niet echt vrouwen mee (op mij na).
Verder wist ik dat Frank mee wilde. Uiteindelijk zijn we met vijf man en een
vrouw uit Del� vertrokken. Lekker een Del� se verhouding.
Toen we eindelijk waren aangekomen, zijn we eerst wat gaan eten. Voor de
nodige calorieën natuurlijk bij de Burger King op het sta! on. Daarna zijn we
doorgegaan naar de beurs. Nadat iedereen gepind had, zijn / haar jas had op-
gehangen en een kaartje had, konden we eindelijk naar binnen.
De Kamasutrabeurs ziet eruit als een beurs met een groot podium, klein po-
dium en wat losse a" rac! es. Eerst zijn we gaan rondlopen bij de kraampjes. Al
snel waren Yoerik en ik de jongens (Frank, Joost, Jeroen en Jeroen) kwijt. We
hadden geen idee waar die heen gevlucht waren en waarom. Toen we bij het
grote podium aankwamen, zagen we hen daar staan en hadden we hen weer
gevonden.
Na gekeken te hebben naar een aantal shows, van mannen en vrouwen, gin-
gen we weer even bij wat kraampjes kijken. Raad eens wat, we raakten de vier
alweer kwijt, dus liepen we maar weer gewoon door en keken naar de kraam-
pjes. Ze hadden ook wat lekkere hapjes, zoals ijs en een chocoladefontein! Dit
keer konden we de jongens niet meer vinden. We hebben hen gebeld en het
bleek dat ze de “Voyeur” in waren gegaan. Geen wonder dat we hen niet za-
gen. Toen we hen weer tegenkwamen hebben we nog een aantal shows op het
grote podium bekeken, waarna de vier naar Catena gingen.
Yoerik en ik zijn nog even gebleven om naar de shows op het grote podium te
kijken en nog naar een a" rac! e te gaan. Hierna zijn we ook naar huis gegaan.
Ik zou het iedereen aanraden om een keer naar de Kamasutrabeurs te gaan. Als
iemand nog vragen hee� over de beurs, kijk dan gerust op de website.
Coline
27
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Bolk Open Poker Series
Dinsdag 1 februari: BOPS (Bolk Open Poker Series)
De verwach" ngen voor het grootste pokertoernooi in de geschiedenis van de
“Nieuwe Del! ” lagen hoog, evenals het aantal deelnemers. Na een aantal last
minute afmeldingen werd er uiteindelijk met 21 mensen afgetrapt voor een
prach" ge avond poker. Zonnebrillen, hoodies en andere gekkigheden moch-
ten natuurlijk niet ontbreken. Er zou met vier tafels begonnen worden, en bij
het overblijven van 18 mensen zou dit worden teruggebracht naar drie tafels.
Vervolgens zouden we verder gaan met twee tafels wanneer de 12 overblijvers
worden bereikt. Hierna zou het een race worden naar een fi naletafel met maar
liefst 8 deelnemers. “Gentlemen, let’s get the cards in the air!”
Met een blindstructuur geschikt voor zowel de beginnende speler als de door-
gewinterde pro (niet te langzaam, maar zeker niet opdringerig snel), was het na
een kleine 10 minuten Eduard van Iersel die het veld moest ruimen tegen Niels
Treff ers, na een all-in met een paar tweeën. Al snel bleek dat meerdere spelers
het geduld niet op kunnen brengen tegen de meer afwachtende pokeraar. Na
een klein half uur werd het veld al gereduceerd tot drie tafels.
Omdat de verslaggever ook nog in het spel zat, is het jammer genoeg niet gelukt
om verder veel details op te vangen van de noemenswaardige handen door het
hele toernooi heen. Van de groep gedoodverfde favorieten was Xander Verheij
de eerste die het moest afl eggen als 16e. Frustra" es namen toe naarmate de
fi naletafel dichterbij kwam, wat vooral aan de tafel van Peter Molenaar te mer-
ken was. Ook Roy van der Reijnst kon zijn frustra" es moeilijk onderdrukken bij
zijn a! ocht als 9e, de laatste plek voor de felbegeerde fi naletafel. Tegelijk met
hem moest ook Niels Treff ers de a! ocht blazen, waardoor we met 7 man aan
de fi naletafel begonnen.
Deze werd gespeeld met een moordend tempo, waar zeker getwist kon wor-
den over de kwaliteit van het spel. Toen na ongeveer 10 handen de top 3 werd
bereikt, leek het alsof Eelco Borghols, Reinout Wiersema en Frank Hoeben er
totaal geen zin meer in hadden, wat tot gevolg had dat alle chips in het mid-
den gingen. All-in voor de winst! Frank Hoeben had een gezonde voorsprong
op de rest en liet twee 6’en zien. Reinout draaide vervolgens AQo om, en Eelco
liet K9o zien. De fl op 68J bezegelde al ongeveer deze laatste hand. Toen er op
de turn een 2 omgedraaid werd, was de winnaar bekend en hoefde de laatste
kaart niet eens meer te komen. Frank Hoeben werd gekroond tot winnaar van
het eerste deel van de BOPS. In de verwach" ng nog vele mooie toernooien te
organiseren, tot slot nog even de volledige uitslag:
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
28
1. Frank Hoeben
2. Reinout Wiersema
3. Eelco Borghols
4. Peter Molenaar
5. Jelle Schut
6. Jan van Dillen
7. Harwin Schrijmen
8. Niels Treff ers
9. Roy van der Reijnst
10. Biem Wibbens
11. Tim de Jong
12. Maaike Min
13. Johan Zielman
14. Kees de Rijke
15. Pim van Steijn
16. Xander Verheij
17. Jakob Buis
18. Jeroen Verweij
19. Ian Mol
20. Joost Klip
21. Eduard van Iersel
Daarbij nog even de extra benoeming van de persoon die de 'beste slechtste
hand' liet zien en hiermee het veld moest ruimen. Dit was namelijk Pim die een
straat van 2 tot 6 omdraaide, tegen de fl ush van Tim de Jong. Pijnlijk....
Dit was, voor de eerste afl evering van BOPS, uw verslaggever,
Roy van der Reijnst
29
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Het IFFR Short Film Marathon-uitje
Mogelijk gemaakt door B-Film en bekroond met het culturele keurmerk van de Linkse Hobby Club
Het was reeds een lang gekoesterde wens van vooral Frank om het Interna-
" onal Film Fes" val Ro# erdam (IFFR) te bezoeken. Dit jaar is het er eindelijk van
gekomen. En zoals het B-Film betaamt, wordt er niet voor een kort bezoekje
aan één fi lm gekozen. Sterker nog, er werd voor gekozen om naar de Short Film
Marathon te gaan, een groots evenement welk wel veer" en(!) uur duurde.
Een hoop van jullie zal vast wel eens van het IFFR gehoord hebben, aangezien
het is uitgegroeid tot één van de grote fi lmfes" vals in Europa. Voor de onwe-
tenden een korte inleiding. Het IFFR is een jaarlijks fes" val wat plaatsvindt in,
zoals de naam al sub" el laat weten, Ro# erdam. De eerste edi" e vond plaats in
1972, dus komend jaar bestaat het fes" val alweer veer" g jaar. Het fes" val richt
zich vooral op alterna" eve, innova" eve en non-commerciële fi lms. Verwacht
er dus geen Hollywood-blockbusters, maar fi lms die meer pogen te zijn dan
alleen vermaak.
De Short Film Marathon vond plaats op de slui" ngsdag van het fes" val (5 fe-
bruari) en was een verzameling van de hoogtepunten uit het aanbod van korte
fi lms van de afgelopen " en fes" valdagen. Of dit allemaal hoogtepunten waren,
moest uiteraard nog door ons bepaald worden. De marathon was opgedeeld
in twee blokken van zeven uur met daartussen een pauze met de mogelijkheid
tot eten. Ook werd er gewisseld van zaal, omdat het tweede blok louter uit
16mm-fi lms bestond en deze slechts in zaal 6 konden worden vertoond. Verder
is het een marathon met korte fi lms, dus geen anderhalf uur durende feature
fi lms. De lengte van de fi lms varieerde van twee tot vierender" g minuten.
Zoals jullie begrijpen is veer" en uur lang fi lms kijken geen gemakkelijke opgave.
Ook moesten we er nog aardig vroeg ons bed voor uit op een zaterdagochtend,
het gebeuren begon namelijk al om 10.00 in de ochtend. Zodoende werd er
nog even kort koffi e gedronken met de klussers van de bo# er alvorens we (na
op het sta" on gewacht te hebben op Knöbben) met de trein naar sta" on Rot-
terdam Centraal en met de metro naar sta" on Wilhelminaplein reisden. Vanaf
daar moest er nog even tegen de hevige wind in worden gelopen over de Kop
van Zuid voordat we bij het nieuwe LantarenVenster arriveerden.
Het LantarenVenster was nog redelijk rus" g, maar in de zaal bevond zich toch
al aardig wat publiek. Iedere fi lm individueel behandelen is niet te doen in dit
stukje (of wenselijk voor de schrijver en de lezer), maar ik zal enkele persoon-
lijke hoogtepunten (niet al" jd in posi" eve zin) behandelen. Voor een volledig
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
30
programma verwijs ik de lezer naar de site van het IFFR, waar het programma
van het afgelopen fes! val nog te vinden is, inclusief korte beschrijvingen van
alle fi lms die we gezien hebben.
Over het algemeen waren alle fi lms zeer ar! s! ek; sommigen waren hierin
doorgeslagen, bij anderen leverde dit prach! ge beelden op. Soms was er een
te volgen verhaal, vaak ook niet. Al met al was het aanbod erg divers, ook ani-
ma! e was vertegenwoordigd en in sommige fi lms was er een samensmel! ng
van muziek en beeld.
De eerste bizarre fi lm welke op de lachspieren van het publiek werkte was
Lesser Apes, waarin een primatologe verliefd wordt op een bonobo. Ook de
bonobo komt aan het woord. Deze ongebruikelijke rela! e wordt uiteraard niet
posi! ef opgevat door de rest van de wereld. Wat is pervers?
Met I Already Am Everything I Want to Have wordt een prach! g portret neer-
gezet van een verloren genera! e in Belgrado. De hoofdrolspelers lijken weinig
geluk te kennen of een doel te hebben. Mooie beelden en bijzonder dicht op
de hoofdrolspelers gefi lmd.
Olifantenvoeten is een absur-
dis! sch en komisch verhaal
over een ‘wi# e allochtoon’ ! j-
dens een nachtdienst in een
pompsta! on. Ondanks dat hij
constant het goede probeert,
wordt hij toch niet echt geac-
cepteerd door de autochtone
Nederlander. Het toppunt was
een brandende zwerver.
In La dame au chien wordt een bizarre scene geschetst met een dikke negroïde
dame, een jonge jongen en een hond. De rum vloeit rijkelijk en de seksuele
spanning is zeer aanwezig, maar het loopt toch met een sisser af. Het verhaal
was bizar en humoris! sch en is verder met veel warme kleuren gefi lmd, waar-
door het zomergevoel alom aanwezig is.
Goed inspelend op de economische crisis was Casus Belli, waarin Griekenland
le# erlijk omvalt. Veel meer valt er niet te vertellen; een aanrader.
Een vreemd geval was Stardust. Deze fi lm leek te beginnen als een standaard-
ac! efi lm, maar bleek een aaneenschakeling van beelden uit Las Vegas te zijn,
welke door het later toevoegen van dialoog en geluid de sugges! e wekten
31
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
van een misdaadfi lm. Voor mij één van de minste fi lms wegens het knip-en-
plakniveau. Wel met een gastrol van Jack Nicholson in zijn natuurlijke habitat,
ook dan hee! hij een psycho# sche uitdrukking op zijn gelaat.
De laatste topper van het eerste blok was Mouse Palace. Hierin fi gureerden
enkele muizen in een speciaal voor hen gemaakt eetbaar huis. Van vredig sa-
menleven is geen sprake.
Na een korte pauze welke door Knobben en mijzelf werd gevuld met een be-
zoek aan de Burger King (door de rest met een bezoek aan de dichtstbijzijnde
pizzatent), ging het programma weer door in de tweede zaal. Om logis# eke
redenen (en langzaam eten) misten Knobben en ik wel de eerste twee fi lms,
maar daar stond wel een broodnodige Cheeseburger XL tegenover.
De eerste fi lm van het tweede blok was meteen erg indrukwekkend. In Khleb
dlya p! cy (Bread for Bird) haalt een oude vrouw herinneringen op; haar jeugd,
gevangenschap onder Stalin, deporta# e naar Siberië, haar huwelijk. Tegelijker-
# jd komt de nieuwe genera# e ook in beeld. Indrukwekkend en ingetogen ge-
fi lmd met mooie beelden van landschappen en het boerenleven.
Hierna kwam meteen Crises of Capitalism. Een lezing over kapitalisme, saaie
stof die boeiend wordt gemaakt door scherp commentaar en een grappige ani-
ma# e.
Een wederom wat meer bizarre fi lm is Threesome. Een komische fi lm over phy-
sieke aanraking, porno met de kleren aan. Het geheel werkt goed op de lach-
spieren, versterkt door het bizarre kapsel en dito sikje van één van de hoofdrol-
spelers.
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
32
Voor de physici (b’vo, geil, hoogh, ! eten!) onder ons is Six Easy Pieces een
aanrader, waarin het gelijknamige boek van Feynman als inspira! e dient voor
deze bijzondere stop-mo! on fi lm. Tevens met een bevroren en daarna weer
ontdooide (en nog steeds levende) goudvis. Misschien een idee voor een ac! -
viteit van de VissenKom?
En we blijven een beetje in de wat vreemde fi lms met The External World. Een
grappige, sadis! sche, bizarre anima! e waarin een jongetje piano leert spelen.
Impercep! hole vormde voor mij het dieptepunt van de hele marathon. Ondui-
delijke zwart-witbeelden en herrie (zelfs ik kon het geen muziek meer noe-
men). Te abstract naar mijn smaak.
Er waren nog een hoop andere fi lms, van welke er een hoop naar mijn mening
het bekijken waard zijn. Sommige ook totaal niet. Al met al was het een zeer
diverse mengeling van fi lms uit alle windstreken. En hoewel de laatste loodjes
mij zwaar vielen (veer! en uur is best lang en de laatste fi lms waren helaas
geen toppers) heb ik mij toch zeer goed vermaakt. Dit soort korte fi lms en on-
bekendere fi lms zijn een welkome afwisseling naast alle blockbusters die in de
gewone bioscoop draaien. Ik wil de lezer dan ook aanraden eens naar een fi lm-
huis te gaan en om volgend jaar mee te gaan (onder voorbehoud uiteraard ;) ).
Namens B-Film,
Alexander
33
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Puzzel – Als poli� ci bij Nieuwe Del� lid zouden zijn…
Van welke poli" cus zouden de volgende uitspraken kunnen zijn:
1. ‘Wij zien een tweesplitsing ontstaan binnen onze vereniging. Dit be-
stuur zet groepen tegenover elkaar. Mensen zouden, om dit probleem op te
lossen, meer thee moeten drinken om zo de boel bij elkaar te houden.’ Giste-
ren sprak deze poli" cus over de Bolk, vandaag over Nieuwe Del! .
2. ‘Als externen in het bestuur willen, dan sluiten wij niemand uit. Deze
vereniging moet tenslo# e bestuurd worden. Ik houd van onze vereniging en ik
geloof in onze vereniging.’
3. ‘Het bestuur hee! ervoor gezorgd dat de sociaal zwakkeren moeten
opdraaien voor de zwaarste klussen binnen de vereniging. We zien ook dat
het kapitalisme binnen deze vereniging zijn sporen achter hee! gelaten; alles
draait om de barwinsten en de commissies graaien naar het geld dat de arm-
sten van de samenleving aan drank konden missen.’ Deze poli" cus hee! nog
nooit bestuur gedaan.
4. ‘Onze vereniging wordt bestuurd door de linkse elitepieten van deze
samenleving. En het bestuur toont hiermee aan dat zij kne# ergek zijn gewor-
den. Overal binnen deze vereniging gaat het licht uit. Wij moeten deze ver-
eniging daarom weer terugwinnen van de overhemddragers voor onze eigen
Henk en Ingrid. Daarom introduceer ik vandaag een lijklappentax.’
5. ‘Het gaat binnen deze vereniging om het hardwerkende lid. Vandalen
moeten gaan betalen. Binnen deze vereniging moet fl ink bezuinigd worden. Te
veel maal" jden gaan over budget; snoeien om te groeien.’
6. ‘Binnen deze studentenvereniging wordt alles gedaan wat god verbo-
den hee! . Zoals Lukas in psalm 1:15 al schreef: “Want hij zal groot zijn voor den
Heere; noch wijn, noch sterken drank zal hij drinken, en hij zal met den Heiligen
Geest vervuld worden, ook van zijner moeders lijf aan.”’
7. ‘Dit bestuur hee! de liberale grondbeginselen van onze vereniging in
de uitverkoop gezet. De principes waarvoor wij jaren voor hebben geknokt.
Voorts ben ik van mening dat de OWeeCommissie direct gekozen moet worden
door de leden.’
8. ‘Nee, ik wil geen bestuur gaan doen, omdat ik meer " jd aan mijn studie
ga besteden.’ Vijf maanden later zat deze poli" cus in het bestuur van de DSB.
9. ‘Als twee derde van de leden op een ALV er voorstander van is bier
voortaan gra" s weg te geven, dan moet dat worden ingevoerd, al ben ik hier
zelf op tegen’
Antwoord: 1 - Job Cohen; 2- Maxime Verhagen; 3 – Emile Roemer; 4 – Geert Wilders; 5 – Mark Ru# e; 6 – Kees van der Staaij; 7 – Alexander Pechtold; 8 – Camiel Eurlings; 9 – Piet Hein Donner
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del� ” - 10/11 - nr. 3
34
Jarig binnen drie maanden
Ole Carl Häusler 2 maart
Roderik Vogels 5 maart
Coline Hammann 7 maart
Jakob Buis 9 maart
Roy van der Reijnst 10 maart
Elwin van der Hall 10 maart
Jan-Philip Velders 19 maart
Peter van Gemert 19 maart
Elanor Staats 24 maart
Kees de Rijke 28 maart
Ruben Visser 29 maart
Kevin Jurriaans 1 april
Roy de Bokx 4 april
Yoerik de Voogd 5 april
Erwin van Wijk 6 april
John-Alan Pascoe 7 april
Astrid Garretsen 7 april
Robin de Vries 8 april
Rutger Janssen 10 april
Marius Nijhuis 15 april
Erik Jansen 15 april
Jelle Joustra 16 april
Mar! jn Nijënstein 17 april
35
GrimGram - Verenigingsblad der D.S.V. “Nieuwe Del! ” - 10/11 - nr. 3
Evelien van Bokhorst 21 april
Aldo Hennink 23 april
Jasper Dijt 24 april
Dirk Doedens 26 april
Maaike Min 30 april
Pim van Steijn 30 april
Geert-Pieter Velders 3 mei
Eelco Borghols 5 mei
Job Janssen 5 mei
Sophie Zuiderweg 7 mei
Jens Voortmann 27 mei
Rian van Gijlswijk 28 mei
What´s Next?
De GrimGram-redac" e is natuurlijk heel blij dat deze GrimGram zo vol is ge-
worden, maar we hebben nog veel liever dat de volgende op zijn minst net
zoveel stukjes krijgt.
De volgende GrimGram zal over ongeveer twee maanden uitkomen, dus schrijf
naar hartenlust over de rederijkersnacht, NoWee, LHC-uitjes, Paaspop, het
taartbaktoernooi, de kookwedstrijd, of wat voor gave ac" viteit dan ook! Blijf
dus schrijven!
De deadline voor de volgende GrimGram is vastgesteld op:
Maandag 25 april 2011
Deze GrimGram is gedrukt door de Copie-sjop