Pierwsza pomoc przedmedyczna w stanach
nagłego zagrożenia zdrowia i życia:
„Utrata podstawowych czynności życiowych”
Opracowanie: Wojciech Żero
Program szkoleniowy z zakresu pierwszej pomocy
Stan nagłego zagrożenia zdrowotnego na podstawie Ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 8 września 2006 r. określa się, że jest to stan polegający
na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogarszania zdrowia, którego
bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub
utrata życia, wymagający podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia.
Opracowanie: Wojciech Żero
1.Ocena sytuacji
-ocena bezpieczeństwa ratownika
-co się wydarzyło
-bezpieczeństwo poszkodowanych, świadków oraz gapiów
-zabezpieczenie miejsca zdarzenia
-zminimalizowanie zagrożeń
-ilość poszkodowanych oraz ich stan zdrowia (wstępna segregacja poszkodowanych)
Opracowanie: Wojciech Żero
2. Ocena podstawowych czynności życiowych
Opracowanie: Wojciech Żero
• ocena przytomności
• ocena oddechu
• wyczuwanie tętna
Opracowanie: Wojciech Żero
a) ocena przytomności
-Podchodząc do poszkodowanego zadajemy proste pytania i polecenia np.: Co się stało?, Czy mnie słyszysz?, Otwórz oczy!
-Jeżeli poszkodowany nie reaguje, ostrożnie i delikatnie potrząsamy jego ramiona:
Przyklęknij przy poszkodowanym na
jednym kolanie – zapewni to możliwość ewentualnej
obrony!
2.1. Zawołaj o pomoc
Opracowanie: Wojciech Żero
-mamy tu na myśli pomoc gapiów, przechodniów, innych uczestników ruchu czy przypadkowo znajdujących się w pobliżu osób
-Twoje zwroty muszą być sprecyzowane i wskazywać na konkretne osoby – nigdy nie zwracaj się do tłumu!
-jeżeli w pobliżu nie ma nikogo, lub znajdujesz się w budynku – krzycz głośno i wyraźnie!
-PAMIĘTAJ - pomoc innych osób może okazać się niezbędna np. gdy dojazd profesjonalnych służb ratownictwa zajmie dłuższy okres czasu, RKO jest bardzo męcząca, a po około 2 min efektywność naszej pracy zaczyna stale maleć…!!!
Opracowanie: Wojciech Żero
b) ocena oddechu
-Udrażniamy drogi oddechowe
Dwoma palcami lekko popchaj za żuchwę jednocześnie drugą ręką podtrzymując głowę poszkodowanego za czoło!!!
-Sprawdzamy (wyczuwamy) oddech przez 10 sekund w sposób pokazany na ilustracji:
Sprawdzaj oddech przez 10s – wykluczy to tzw.oddech agonalny
Miej na uwadze ewentualny uraz kręgosłupa.
Jeżeli podejrzewasz uraz kręgosłupa udrożnij drogi
oddechowe przez wysunięcie żuchwy do przodu nie stosując
odchylenia głowy.
Opracowanie: Wojciech Żero
c) Wyczuwanie tętna
-Badanie tętna na tętnicy szyjnej
Kciuk i trzy duże palce ręki obejmują krtań. Te trzy palce przesuwają się z boku do zagłębienia utworzonego przez krtań i boczny mięsień szyjny. Tu powinno być wyczuwalne tętno.
-Badanie tętna na tętnicy promieniowej
Trzy palce jednej ręki przesuwają się do kłębu w keirunku łokia. W szczelinie utworzonej przez kość promieniową i ścięgna zginaczy palców leży tętnica promieniowa.
Przy wzywaniu pogotowia postępuj zgodnie z schematem:
GDZIE? - miejsce wypadku, zdarzenia
ILE? - liczba poszkodowanych,
CO ROBISZ? - informacja o udzielonej dotychczasowo pomocy,
JAK? - stan poszkodowanych,
KIM JESTEŚ? - dane personalne osoby wzywającej pomoc (numer telefonu z którego dzwonisz).
PAMIĘTAJ, nigdy nie krzycz do dyspozytora, może to jedynie opóźnić przyjazd służb przez zbędne potyczki słowne!!!
CO? - rodzaj wypadku (np. zderzenie się samochodów, upadek z drabiny, utonięcie. atak padaczki, itp.),
3. Wezwij Pogotowie Ratunkowe
Opracowanie: Wojciech Żero
4. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa
Opracowanie: Wojciech Żero
4.1 Znajdujemy miejsce ucisku na klatkę piersiową
Przykładamy jedną dłoń…
Uciskamy klatkę piersiową poszkodowanego nadgarstkiem
…dokładamy drugą…
Uciśnięcia powinniśmy wykonywać rytmicznie, całym ciężarem ciała
Nasze ręce powinny z dłońmi tworzyć kąt 90 stopni
Opracowanie: Wojciech Żero
Uciśnięcia wykonujemy na 1/3 głębokości klatki piersiowej poszkodowanego
Utrzymujemy stały poziom relaksacji – 1/3 uciskamy; 1/3 odpuszczamy
Ilustracje poniżej przedstawiają poprawną pozycję ratownika:
W przypadku oderwania rąk, miejsce ucisku wyznaczamy od nowa
cd.
Nie wolno nam odrywać rąk od klatki poszkodowanego
4. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa
Opracowanie: Wojciech Żero
4.2 Technika wykonywania wdechów ratowniczych
1.Udrażniamy drogi oddechowe poszkodowanego
Po cyklu 30 uciśnięć kl. piersiowej przychodzi czas na wykonanie 2 wdechów ratowniczych – wykonujemy je wg. określonych zasad:
Uważamy na ewentualny uraz kręgosłupa
Odchylamy głowę poszkodowanego w sposób pokazany na ilustracji
Opracowanie: Wojciech Żero
2. Obejmujemy swoimi ustami usta poszkodowanego jednocześnie zatykając nos i wdmuchujemy powietrze przez około 1s,
Opracowanie: Wojciech Żero
3. Nabieramy powietrza w taki sposób jak na ilustracji poniżej - zapobiega to wdychaniu mieszanki powietrza uboższej w tlen, którą wydycha poszkodowany
4. Wykonujemy drugi wdech ratowniczy stosując powyższe zasady.
Opracowanie: Wojciech Żero
4. 3 PAMIĘTAJ!!!
Jeżeli twarz poszkodowanego jest zmasakrowana lub brzydzisz się wykonać wdech możesz ograniczyć się do samych uciśnięć w tempie 100/min!!!
MASZ TYLKO DWIE SZANSE NA WYKONANIE WDECHU, jeżeli Twoje wdechy nie będą efektywne nie powtarzasz ich, przystępujesz do kolejnych 30 uciśnięć!!!
NA MIEJSCU ZDARZENIA NAJWAŻNIEJSZE JEST BEZPIECZENSTWO RATOWNIKA, A WIĘC TWOJE, możesz wstrzymać się od wykonywania RKO jeżeli jest to zbyt niebezpieczne - w takiej sytuacji możesz ograniczyć się do wezwania profesjonalnych służb
Uwaga, nie udzielenie pomocy ofiarom wypadku zagrożone jest karą więzienia do lat 3.
Opracowanie: Wojciech Żero
4. 3 WYKONUJ UCIŚNIĘCIA W TĘPIE 100 UCISKÓW NA MINUTĘ, DO MOMENTU AŻ:
ktoś Cię zmieni,
opadniesz z sił = śmierć
przybędą wykwalifikowane służby ratownicze,
Opracowanie: Wojciech Żero
Opracowanie: Wojciech Żero dla OSP Ostrów na podstawie wytycznych Polskiej Rady Resuscytacji z 2005 roku, ilustracje pochodzą ze strony Polskiej Rady Resuscytacji
DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ
Ochotnicza Straż Pożarna w Ostrowie37-700 Przemyśl; woj. Podkarpackie
[email protected] www.straz.osp.org.pl