Download - sporty
SPORTY ZESPOŁOWE
SIATKÓWKA
Piłka siatkowa, siatkówka – sport drużynowy, w którym (w tradycyjnej, klasycznej odmianie tj. siatkówce halowej) uczestniczą dwa
sześcioosobowe zespoły, w każdym: rozgrywający, atakujący, dwóch środkowych i dwóch przyjmujących oraz libero – na boisku
przebywa jednak tylko sześciu zawodników, libero zmienia się najczęściej ze środkowymi, gdy drużyna przyjmuje zagrywkę.
Boisko do gry jest prostokątem o wymiarach 18 × 9 m, ograniczonym dwiema liniami końcowymi i dwiema liniami bocznym i
otoczonym strefą wolną o szerokości co najmniej 3 m z każdej strony (na zawodach organizowanych przez FIVB wolna strefa musi
mieć co najmniej: 8 m za liniami końcowymi i 5 m za bocznym boiska). Wszystkie linie końcowe i boczne wykreślone są wewnątrz
boiska. Oś linii środkowej dzieli boisko na dwa równe pola o wymiarach 9 × 9 m każde. Na każdej stronie wyznaczona jest strefa
ataku, ograniczona linią środkową, liniami bocznymi i linią ataku znajdującą się 3 m od osi linii środkowej i wpisaną w strefę ataku.
Ponadto istnieje strefa zagrywki o szerokości 9 m i głębokości równej szerokości wolnej strefy.
Boisko przedzielone jest siatką, umieszczoną nad osią linii środkowej. Jej górna krawędź powinna znajdować się na wysokości 2,43 m
dla mężczyzn i 2,24 m dla kobiet (dla młodzików 2,35 m i młodziczek 2,15 m - dotyczy rozgrywek w Polsce). Na dwóch końcach siatki
(nad liniami bocznymi) wysokość siatki powinna być taka sama, jednak nie może być większa niż 2 cm ponad wysokość przepisową.
Do siatki mocowane są tzw. antenki – pręty wystające 80 cm ponad taśmę górną. Ograniczają one strefę przejścia piłki nad siatką.
Gdy piłka dotknie antenki, traktowane jest to jako aut.
W przeciwieństwie do większości gier zespołowych, czas gry nie jest limitowany. Mecz toczy się aż jedna z drużyn wygra 3 sety (tak
więc gra się co najwyżej 5 setów). Piąty, decydujący set rozgrywany jest obecnie jako tie-break (do 15 punktów). Drużyna wygrywa
set, jeśli zdobędzie co najmniej 25 punktów i ma co najmniej 2 punkty przewagi nad przeciwnikiem.
Zagrywka, inaczej serw, wykonywany musi być spoza linii końcowej boiska ze strefy zagrywki sposobem dolnym lub górnym. Piłka po
zagrywce może dotknąć siatki pod warunkiem, iż przeleci na stronę przeciwnika. Drużyna przeciwna nie może blokować zagrywki, ani
atakować piłki, kiedy ta znajduje się całkowicie powyżej siatki i nad polem ataku. A potem jest przejście.
Błędem jest tylko dotknięcie górnej siedmiocentymetrowej taśmy, inny kontakt nie jest uważany za błąd, chyba że wpływa na grę, oraz
przyśpieszona została procedura zmian zawodników. Zgodnie z tymi przepisami może być do 2 libero, a składy drużyn mogą liczyć
maksymalnie 12 lub 14 zawodników wpisanych do protokołu.
Największe osiągnięcia męskiej reprezentacji Polski w siatkówce to:
Igrzyska Olimpijskie
1. miejsce – 1976
Mistrzostwa Świata
1. miejsce – 1974
2. miejsce – 2006
Mistrzostwa Europy
1. miejsce – 2009
2. miejsce – 1975, 1977, 1979, 1981, 1983
3. miejsce – 1967, 2011
Puchar Świata
2. miejsce – 1965, 2011
Liga Światowa
1. miejsce – 2012
3. miejsce – 2011
Największe osiągnięcia kobiecej reprezentacji Polski w siatkówce to:
Igrzyska Olimpijskie
3. Miejsce - 1964
3. Miejsce - 1968
Mistrzostwa Świata
2. Miejsce – 1952
3. Miejsce – 1956
3. Miejsce – 1962
Mistrzostwa Europy
3. Miejsce - 1949
2. Miejsce - 1950
2. Miejsce - 1951
3. Miejsce - 1955
3. Miejsce - 1958
2. Miejsce - 1963
2. Miejsce - 1967
2. Miejsce – 1971
1. miejsce – 2003
1. miejsce – 2005
3. miejsce – 2009
3. miejsce – 2011
PIŁKA NOŻNA
Mecze rozgrywane są na polu gry wyznaczonym w postaci prostokąta o szerokości od 45 m do 90 m i długości od 90 m do 120 m
(przy jednoczesnym zastrzeżeniu, że boisko nie może być kwadratem, dla meczów międzynarodowych od marca 2008 roku FIFA
ustanowiła wymiary boisk 105x68). Dwie krótsze linie nazywają się liniami końcowymi przy czym odcinek między słupkami - linią
bramkową, natomiast dwie dłuższe – liniami bocznymi. Po przeciwległych stronach pola gry, na środku linii bramkowych, ustawione są
bramki o szerokości między wewnętrznymi krawędziami słupków 7,32 m i wysokości dolnej krawędzi poprzeczki od podłoża 2,44 m.
Czas gry wynosi 90 minut (dwie połowy, każda po 45 minut). Sędzia może przedłużyć każdą połowę meczu stosownie do przerw w
grze. Po upływie doliczonego czasu gry zwycięzcą jest ta drużyna, która zdobyła więcej bramek. W przypadku rozgrywania meczów
systemem ligowym, za wygraną zwycięzca zdobywa 3 punkty (w niektórych ligach 2 punkty), przegrany nie zdobywa żadnego. Remis
natomiast obu drużynom daje po jednym punkcie.
Zawody prowadzi zespół sędziów: sędzia główny (biegający po boisku), dwaj sędziowie asystenci (biegający poza boiskiem wzdłuż
linii bocznych) oraz sędzia techniczny (sygnalizuje zmiany i czas przedłużenia gry). W przypadku braku sędziego technicznego (np. na
niższych szczeblach rozgrywkowych) zmiany sygnalizowane są przez jednego z sędziów liniowych, przez uniesienie oburącz
chorągiewki. Decyzje sędziego głównego są nieodwołalne. Jedynie sędzia główny podejmuje decyzje. Sędziowie boczni są jedynie
pomocnikami, których sugestiami arbiter główny powinien, lecz nie musi się sugerować. Przyjmuje się, że sędzia jest "powietrzem".
Znaczy to, że w momencie gdy piłka odbije się od sędziego i przeszkodzi, lub pomoże jednemu z zespołów przeprowadzić skuteczną
akcję, gra jest kontynuowana. Dzieje się tak również w przypadku zderzenia sędziego z jednym z graczy, co mogłoby mieć wpływ na
przebieg gry. Sędziowie muszą być niezależni, tzn. w meczach międzypaństwowych nie mogą pochodzić z krajów, których drużyny
uczestniczą w spotkaniu.
Drużyna piłkarska składa się z 11 zawodników (aby zespół został dopuszczony do meczu musi być ich co najmniej 7) i zazwyczaj 7
rezerwowych (w finałach Mistrzostw Świata i Mistrzostw Europy - 12). Wśród graczy wyróżniamy bramkarza i graczy z
pola: obrońców, pomocników i napastników. Podział graczy z pola na pozycje jest czysto umowny, w aktualnie stosowanych
strategiach gry często następuje podczas meczu płynna wymiana między nimi.
Ustawienie w systemi 4-2-3-1
Ustawienie w systemie 2-4-4
Największe osiągnięcia męskiej reprezentacji Polski w piłce nożnej to:
Mistrzostwa Świata
3. Miejsce – 1974
3. Miejsce – 1982
Igrzyska Olimpijskie
3. Miejsce – 1960
1. miejsce – 1972
2. Miejsce – 1976
2. Miejsce – 1992
KOSZYKÓWKA
Koszykówka – dyscyplina sportu drużynowego, w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie próbując zdobyć punkty
umieszczając piłkę w koszu. Jest jedną z najpopularniejszych i najchętniej oglądanych dyscyplin na świecie.
W koszykówkę grają dwie drużyny, po pięciu zawodników każda. Celem każdej z drużyn jest zdobywanie punktów za celne rzuty do
kosza przeciwnika i zapobieganie zdobywaniu punktów przez drużynę przeciwną. Nad właściwym przebiegiem gry czuwają sędziowie,
sędziowie stolikowi i komisarz. Zwycięzcą meczu zostaje drużyna, która na koniec czasu gry uzyska większą liczbę punktów.
Kosze umieszczone są na wysokości 3,05 metra. Punkty otrzymuje się za umieszczenie piłki w koszu:
1 punkt za udany rzut osobisty z linii rzutów wolnych
2 punkty za rzut z akcji wykonany z odległości mniejszej niż linia rzutów za trzy punkty
3 punkty za rzut zza linii rzutów za trzy punkty (6,75 m) [w NBA 7,24 m]
Boisko do gry to płaska, twarda powierzchnia wolna od przeszkód, o wymiarach 28 m długości i 15 m szerokości, mierzonych od
wewnętrznych krawędzi linii ograniczających boisko.
1. Rozgrywający
2. Rzucający
3. Niski skrzydłowy
4. Wysoki skrzydłowy
5. Środkowy
Największe osiągnięcia męskiej reprezentacji Polski w koszykówce to:
Mistrzostwa Europy
2. miejsce – 1963
3. miejsce - 1939
3. miejsce - 1965
3. miejsce - 1967
Największe osiągnięcia kobiecej reprezentacji Polski w koszykówce to:
Mistrzostwa Europy
1. miejsce – 1999
2. miejsce – 1980
2. miejsce – 1981
3. miejsce - 1938
3. miejsce - 1968