Download - TEMAT TYGODNIA : W KRAINIE MUZYKI
TEMAT TYGODNIA : W KRAINIE MUZYKI
PONIEDZIAŁEK:
TEMAT : JAKI TO INSTRUMENT ?
1. Jaki to instrument?” – rozmowa na temat instrumentów na podstawie doświadczeń dzieci.
Rodzic mówi: Dzisiaj będziemy rozmawiać o instrumentach. Jakie instrumenty muzyczne znasz?
Rodzic pośrodku dywanu układa ilustracje przedstawiające instrumenty muzyczne (fortepian,
skrzypce, trąbka, wielki bęben, harfa, trójkąt). Dziecko wskazuje instrumenty, które rozpoznaje i
podaje ich nazwy. Rodzic podaje nazwy pozostałych instrumentów, których dziecko nie wymieniło w
czasie rozmowy.
Wizyta w szkole muzycznej - Poznajemy instrumenty https://www.youtube.com/watch?v=f43qSH2Nq9w
FORTEPIAN
SKRZYPCE
TRĄBKA
WIELKI BĘBEN
TRÓJKĄT
HARFA
2. „Zagram jak na trąbce, zagram jak na gitarze” – naśladowanie odgłosów instrumentów.
Dziecko siedzi na dywanie a rodzic pokazuje zdjęcia instrumentów, dziecko naśladuje ich
dźwięki. Rodzic może dla ułatwienia włączyć nagranie oraz zaprezentować dziecku w jakiś
sposób za pomocą buzi można naśladować dźwięki zbliżone do wygrywanych przez
poszczególne instrumenty.
Dźwięki i odgłosy - instrumenty muzyczne:
https://www.youtube.com/watch?v=MadTiSUv4Jo
https://www.youtube.com/watch?v=6y0LGu724lY
3. . Karta pracy. Rodzic czyta polecenie, dziecko wykonuje zadanie.
4. „Masaż” – dziecko i rodzic wykonują masaż pleców zgodnie ze słowami i ruchami .
Idą słonie, Dziecko kładzie na przemian całe dłonie na plecach rodzica.
potem konie, Uderza delikatnie piąstkami.
panieneczki na szpileczkach Stuka palcami wskazującymi.
z gryzącymi pieseczkami, Delikatnie szczypie.
świeci słonko, Dłońmi zatacza koła.
płynie rzeczka, Rysuje linię.
pada deszczyk, Stuka wszystkimi palcami.
czujesz dreszczyk? Łaskocze
WTOREK:
TEMAT : GRAMY NA INSTRUMENTACH ?
1. „Co to? Kto to?” – rozwiązywanie zagadek
• Może być dęty, może być i strunowy, ważne, aby był do gry gotowy. Piękne dźwięki nam
wygrywa, z nim piękna muzyka jest możliwa. (instrument muzyczny)
• Jest to zespół niemały, mogą w nim być skrzypce, a nawet organy. Gdy wszyscy razem
zaczynają grać, to aż publiczność chce z foteli wstać. (orkiestra)
• Zna go każde w przedszkolu dziecko, zawsze stoi przed swoją orkiestrą i porusza drewnianą
pałeczką. (dyrygent)
• Dyrygenta wszyscy się słuchają, tylko na nią patrzeć mają. Dzięki tej drewnianej pałeczce
wszystko uda się w każdej pioseneczce. (batuta)
2. „Orkiestra” – rozmowa na temat wspólnego muzykowania na podstawie doświadczeń
dziecka i wiersza „Mysia orkiestra” Doroty Gellner.
Mysia orkiestra Dorota Gellner
Dla kotów w Sylwestra gra mysia orkiestra.
Stanęła pod bramą, gra w kółko to samo.
Mysz pierwsza po strunach ogonem przebiera.
Mysz druga się śmieje jak głupi do sera.
A trzecia i czwarta ze złotym bębenkiem,
fałszując okropnie, śpiewają piosenkę.
Więc koty z piwnicy stos waty przyniosły
i uszy zatkały i gdzieś się wyniosły,
wołając: - Ach, nie ma jak kocia muzyka!
Od mysiej niestety dostaje się bzika!
Rodzic zadaje pytania:
• Co to jest orkiestra?
• Jaka orkiestra grała dla kota w sylwestra?
• Ile myszek było w tej orkiestrze i na czym grały?
• Czy kotom podobała się mysia muzyka?
• Gdzie możemy zobaczyć i posłuchać orkiestry?
• Jak wygląda orkiestra?
• Czy dużo jest w niej ludzi i instrumentów?
3. „Domowa orkiestra” – wspólne muzykowanie. Zabawa w orkiestrę.
Do zabawy można wykorzystać to co mamy w domu (miska, łyżka, butelka z wodą lub ryżem, klucze,
dwa klocki itp.) Rodzic może być także dyrygentem (umawia się z dzieckiem, jak ma reagować na jego
gesty w czasie gry): – ręka z batutą coraz wyżej – dziecko gra coraz głośniej, – ręka z batutą coraz niżej
– dziecko gra coraz ciszej, – narysowanie kółka przed dzieckiem – kończy grę. Rodzic razem z dzieckiem
może również ustalić inne gesty.
4. „Muzyczne ludziki” – praca plastyczna
Rodzic pokazuje dziecku zdjęcia fortepianu i wiolonczeli i pyta: Wiesz, jak nazywają się te instrumenty?
Wspólnie z dzieckiem podaje nazwy tych instrumentów. Pokaż, jak siedzi pianista przy fortepianie,
naśladuj jego grę. Dziecko siada na krześle z wyprostowanymi plecami, uderzając palcami o blat stołu,
naśladuje grę na fortepianie. Następnie rodzic pokazuje zdjęcie wiolonczeli i tłumaczy: Wiolonczela jest
bardzo dużym instrumentem. Wiolonczelista siedzi na krześle, a między nogami ma wiolonczelę. W
dłoni trzyma smyczek i przesuwa nim po strunach instrumentu. Rodzic prezentuje sposób siedzenia
wiolonczelisty i naśladuje grę na instrumencie, a następnie dziecko powtarza ruchy rodzica. Po zabawie
w pokazywanie instrumentów dziecko wykonuje zadanie plastyczne.
Zadaniem dziecka jest wyklejenie konturu instrumentów wydartymi kawałkami gazet, następnie
dorysowanie różnych elementów tak, aby powstały muzyczne ludziki.
ŚRODA
TEMAT: ROBIMY INSTRUMENTY!
1. „Robimy instrumenty” – wykonanie gitary z pudełka po chusteczkach higienicznych. Dziecko
ma pudełko po chusteczkach higienicznych, jedną plastikową rurkę, nożyczki i pięć gumek
recepturek. Rodzic daje dziecku dwa paseczki taśmy dwustronnej i wskazuje, gdzie należy ją
przykleić. Dziecko nakleja taśmę równolegle do krótszych boków pudełka – między krawędzią
pudełka a dziurą. Dziecko przecina plastikową rurkę na pół tak, aby powstały dwie krótkie rurki,
i nakleja je na pudełku, w miejscu dwustronnej taśmy klejącej. Następnie dziecko nakłada
gumki recepturki tak, aby opierały się o rurki. Dziecko swobodnie gra na wykonanym przez
siebie instrumencie.
2. „Co słyszysz?” – zabawa ruchowa. Rodzic włącza dowolną muzykę. Dziecko porusza się
swobodnie w rytm muzyki. Gdy muzyka cichnie, dziecko zatrzymuje się, kuca i zamyka oczy.
Zadaniem dziecka jest wsłuchać się w ciszę. Po upływie 5–7 sekund dziecko otwiera oczy.
Rodzic pyta: Co słyszałaś/-eś, kiedy była cisza?
3. Zajęcia o emocjach – euforia, podekscytowanie związane z przeżywaniem muzyki.
– Muzyka to coś wspaniałego – słuchanie wierszyka i rozmowa na jego temat.
Muzyka to coś wspaniałego Dominika Niemiec
Dźwięki płyną bardzo leciutko
niby frunące ptaszki na wietrze,
ciekawi was, czego słucham?
Właśnie przysłuchuję się orkiestrze.
W tle brzmią grube trąby.
Słychać skrzypce, dzwonki i flety.
Mam na twarzy coraz większe wypieki.
Teraz partię solową mają klarnety.
Orkiestra gra coraz głośniej,
czuję się podekscytowana.
Dźwięków jest wokół mnie coraz więcej,
chciałabym umieć tak grać sama.
Bo świat nut jest zaczarowany,
muzyka to coś wspaniałego.
Może wzruszać, albo zachwycać,
wzbudzić euforię w sercu każdego.
Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wiersza:
• Jak myślisz, gdzie była dziewczynka?
• Czego słuchała?
• Jakie instrumenty grały w orkiestrze?
• Jak czuła się dziewczynka, słuchając muzyki?
• Jakie emocje może wywoływać muzyka?
„Posłuchaj...” – zabawa słuchowa. Rodzic zaprasza dziecko do posłuchania fragmentów różnych
utworów muzycznych (dowolne wybrane przez rodzica). Po odtworzeniu każdego fragmentu rodzic
pyta dziecko o jego wrażenia: Czy muzyka Ci się podobała? Z czym Ci się kojarzyła? Jakie uczucia może
wzbudzać?
Ćwiczenie z historyjką obrazkową. Dziecko układa historyjkę obrazkową pasującą do treści wiersza.
Opowiada, co się po kolei wydarzyło.
4. „Plusk – plusk” – zabawa dydaktyczna, (potrzebna będzie miska z wodą i 8 kamieni) Na środku
stoi miska z wodą, a obok niej dziesięć kamieni. Dziecko odwraca się tyłem a rodzic wrzuca do
wody po kolei trzy kamienie. Rodzic pyta dziecko: Ile kamieni jest teraz w misce? Pokaż tyle
palców. Zabawa trwa do momentu, aż rodzic wrzuci każdą ilość kamieni – od 1 do 8.
CZWARTEK:
TEMAT: UMIEM ZACHOWAĆ SIĘ PODCZAS WAŻNYCH UROCZYSTOŚCI.
1. „Umiem zachować się podczas ważnych uroczystości!” – rozmowa na temat odpowiedniego
zachowania na podstawie zabawy parateatralnej.
Dziecko rozmawia z rodzicem o uroczystościach przedszkolnych, które odbyły się w tym roku. Rodzic
tłumaczy, jak powinno się zachowywać w czasie takich uroczystości w przedszkolu, teatrze lub w innych
miejscach.
2. Ćwiczenia oddechowe „Co to za dźwięk?”.
Dziecko stoi. Rodzic na wydechu wydaje różne dźwięki, przedłużając ich brzmienie. Dziecko
powtarza i odgaduje, co to za dźwięk. Np. fffffffffffffffff (wiatr), wwwwwww (duży owad – bąk,
trzmiel), ssssssss (wąż, gąska), zzzzzzz (mucha, komar), szszsz ( szum morza), żżżżżżżż (dźwięk
wydawany przez piłę podczas pracy). – Rozśpiewanie (R. zwraca uwagę na dykcję dziecka).
Wołamy zwierzęta: Mo – ja la – mo, mo — ja la – mo, mo (dziecko śpiewa dźwięk C D E D C D
E D C). Mo – ja a – ro, mo – ja a – ro, ro. Odeszliśmy zbyt daleko. Wołamy tatę: Ta – to ta – to
mój, ta – to ta – to mój (C D C D C C D C D C). W podskokach biegniemy do taty: Ram tam tam,
ram tam tam (G D D E C C).
3. Mazurek Dąbrowskiego – utrwalenie hymnu.
Dziecko siedzi przed rodzicem. Rodzic pyta: Jak się nazywa najważniejsza pieśń w danym kraju?
Grana i śpiewana między innymi przed meczami, na ważnych państwowych uroczystościach.
Jeśli dziecko nie wie, Rodzic. mówi: hymn i tłumaczy: Ze względu na szacunek dla kraju, w czasie
słuchania i śpiewania hymnu należy zachowywać się w odpowiedni sposób. Czy wiesz jak?
Dziecko podaje swoje pomysły. Rodzic nakierowuje dziecko tak, aby móc mu powiedzieć o
zdjęciu nakrycia głowy, staniu na baczność, nierozmawianiu. Dziecko wstaje i pokazuje
prawidłową postawę. R. śpiewa z dzieckiem hymn lub włącza nagranie, dziecko zachowuje się
w odpowiedni sposób.
4. Wierszowanka - pokazywanaka Ptaszki mają dziób, dziób, dziób
Ptaszki mają dziób, dziób, dziób
Kłapiemy dzióbkiem uformowanym z dłoni
Słonie tupią tup, tup, tup
Tupiemy
Zając skacze kic, kic, kic
Skaczemy
Mysz nie mówi nic!
Kładziemy palec na buzi.
PIĄTEK:
TEMAT: JAK PORADZE SOBIE Z HALASEM?
1. „Jak poradzę sobie z hałasem?” – rozmowa na temat tego, jak należy dbać o swoje uszy na
podstawie doświadczeń dzieci, zabawy dydaktycznej i karty pracy.
„Co to za dźwięk?” – zabawa dydaktyczna.
Dzieci siedzą z zamkniętymi oczami przed rodzicem. Rodzic prezentuje różne odgłosy, zadaniem dzieci
jest odgadnąć, co to za dźwięk:
- zatrzaskiwanie drzwi,
-stawianie kubka na stole,
- szeleszczenie pogiętą kartką papieru,
- gwizdanie na gwizdku,
- głośne tupanie,
- przewracanie stron w książce,
- przelewanie wody z kubka do kubka,
- przesypywanie klocków,
- gra na tamburynie.
Rodzic pyta dziecko : Które z tych odgłosów były dla was przyjemne? Które były nieprzyjemne?
Jak myślicie dlaczego? Dlaczego jedne dźwięki są dla nas przyjemne, a inne nie? Od czego to
zależy?
Rodzic mówi dzieciom o szkodliwości hałasu dla naszego zdrowia.
Wykonanie karty pracy – odszukiwanie przedmiotów wydających ciche dźwięki.
2. „Po cichutku” – zabawy ruchowe.
– „Rozpoznajemy kroki swoich domowników” – dziecko zamyka oczy. Rodzice, rodzeństwo
obchodzą dookoła dziecka, Dziecko odgaduje, kto to mógł być. – „Gdzie jesteś?” – dziecko z
zawiązanymi oczami szuka rodzica, wołając go, np. Mamo, gdzie jesteś? Mama odpowiada –
Tutaj. Mogą powtarzać to wielokrotnie, aż się znajdą. Gdy dziecko odnajdzie mamę, następuje
zmiana. – „Ilu gości przyszło do ciebie?” – dziecko ma zasłonięte oczy. Domownicy cicho
ustawiają się za dzieckiem. Zadaniem dziecka jest odgadnąć, ile osób za nim stoi. – „Dzień
dobry!” – dziecko jest odwrócone plecami do reszty domowników. Jeden z domowników
mówi: Dzień dobry… (podaje imię dziecka siedzącego tyłem). Dziecko ma zgadnąć, kto je
przywitał. Jeśli popełni błąd, następuje zamiana.
3. „Ucho – dzięki niemu słyszę” – wykonanie modelu ucha z plasteliny. Rodzic mówi: Narządem
słuchu są uszy, to dzięki nim słyszymy. Dotknij delikatnie swoich uszu. To czego dotykasz, to
małżowina uszna, część ucha zewnętrznego, bo ucho to nie tylko to, czego dotykacie, duża część
aparatu słuchowego znajduje się w środku głowy – to ucho wewnętrzne. Jeszcze raz dotknij
małżowiny usznej, to ona zbiera wszystkie dźwięki z otoczenia, które przedostają się do otworu
w uchu – czyli wewnętrznego przewodu słuchowego.
Dziecko lepi z plasteliny model ucha zewnętrznego.
4. Pokoloruj rysunek. Powiedz co możemy usłyszeć.
5. Do czego służy ucho? Połącz z odpowiednim rysunkiem.
Pokoloruj i wytnij.