mgr Małgorzata Trębicka-Żuk
„Wizerunek i problemy osób niepełnosprawnych w
społecznych reklamach telewizyjnych”
Powody podjęcia problematyki wizerunku i problemów osób niepełnosprawnych
Marginalizacja, stygmatyzacja i wykluczanie z życia społecznego osób niepełnosprawnych
Bark świadomości pełnosprawnych o problemach z jakimi borykają się niepełnosprawni,
Pokutujący skrzywiony obraz osób niepełnosprawnych utrwalony w społeczeństwie
Reklama telewizyjna jako skuteczne medium pomagające zmieniać i kształtować wizerunek
Ogromny zasięg reklamy telewizyjnejOddziaływanie na człowieka wielozmysłowoOgromna moc perswazji i wywierania wpływu
Społeczna reklama telewizyjna dotycząca problematyki niepełnosprawności – główne zadania
Zmiana myślenia i postaw wobec niepełnosprawności na te powszechnie pożądane i społecznie aprobowane
Wykorzenienie stereotypów i błędnego myślenia
Przybliżenie i prezentacja problemów osób niepełnosprawnych – czynnik świadomościotwórczy
Cel prezentowanej pracy badawczej (dyplomowej)
Określenie i przedstawienie wizerunku oraz kontekstu problemowego w jakim ukazywane są osoby
niepełnosprawne w społecznych reklamach telewizyjnych
Problemy badawczeJaka grupa osób niepełnosprawnych ze
względu na wiek, płeć, schorzenia najczęściej występuje w analizowanych społecznych reklamach telewizyjnych?
W jakich rolach i sytuacjach prezentowani są niepełnosprawni w społecznych reklamach telewizyjnych?
Jakie problemy osób niepełnosprawnych poruszane są w społecznych przekazach telewizyjnych?
Przyjęta procedura badawcza
Etap I – analiza jakościowa treści programowych emitowanych w czasie wysokiej oglądalności, na czterech najpopularniejszych kanałach telewizyjnych (TVP1, TVP2, TVN, Polsat)
Reklamy społeczne dot. niepełnosprawności nie pojawiają się w ogóle w stacjach niekomercyjnych, publicznych (TVP1, TVP2)
Stacje komercyjne (TVN, Polsat) – emisja reklam dot. niepełnosprawności ograniczona do spotów prezentujących podległe tym stacjom organizacje non-profit
Nastąpiła konieczność przeformułowania pierwotnych celów jakim była analiza reklam emitowanych, na analizę reklam stworzonych we wcześniejszym czasie i niekoniecznie emitowanych w telewizji
Etap II – analiza jakościowa materiału reklamowego z siedmiu największych kampanii społecznych dotyczących osóbniepełnosprawnych w latach 2003 – 2010r – wnioski
jako niepełnosprawni występują głównie sami mężczyźni osoby w wieku średnio między 26 a 40 rokiem życia dość szeroka paleta prezentowanych w społecznych reklamach telewizyjnych,
rodzajów niepełnosprawności osoba niepełnosprawna jest głównym, pierwszoplanowym bohaterem jest to osoba przeciętna, zwykła pełniąca pospolite obowiązki domowe i
zawodowe, nie wyróżniająca się (prócz dysfunkcji jeśli są widoczne) ze społeczeństwa
połowie badanych przypadków reklamowych niepełnosprawni byli pozbawieni głosu – występował wyłącznie
narrator osoba niepełnosprawna w społecznej reklamie telewizyjnej rzadko występuje
samotnie osoba niepełnosprawna raczej nie występuje w sytuacji trudnej i problemowej, a
jeśli występuje to z tym problemem radzi sobie zakres problemowy poruszany w społecznych reklamach telewizyjnych raczej
dotyczy wymiaru społecznego, rzadziej funkcjonalnego i egzystencjalnego - wykluczenie społeczne i zawodowe oraz traktowanie niepełnosprawnych przez pryzmat inności
Możliwość praktycznego wykorzystania wyników badań
Przeprowadzone badania mogą posłużyć jako przyczynek do tworzenia pewnych preferencyjnych udogodnień dla organizacji zajmujących się reklamowaniem niepełnosprawności jako stanu normalności
Badania te mogą stać się impulsem do prowadzenia dalszych analiz, także bardziej pogłębionych, dotyczących wizerunku i problemów osób niepełnosprawnych nie tylko w samej reklamie telewizyjnej, ale w całym medium jakim jest telewizja
Dziękuję za uwagę