dr ryszard jasiński - awf.wroc.plawf.wroc.pl/.../2018/ryszardjasiski/2a.autoreferat_pol..pdf ·...
TRANSCRIPT
1
Załącznik 2a
AUTOREFERAT
DO WNIOSKU O PRZEPROWADZENIE POSTĘPOWANIA
O NADANIE STOPNIA NAUKOWEGO DOKTORA HABILITOWANEGO
RYSZARD JASIŃSKI
WROCŁAW 2018
2
SPIS TREŚCI
1. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe/artystyczne – z podaniem nazwy, miejsca i roku
ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej…………………………..……..…..… (3)
2. Informacja o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych/artystycznych
związane z etapami rozwoju naukowego……………………………………...….…..… (4)
2.1 Odbyte szkolenia zawodowe i staże w zagranicznych i krajowych ośrodkach naukowych
lub akademickich………………………………………………………………………….…….…(5)
2.2 Odbyte kursy zawodowe…………………………………………………………….….....… (6)
3. Wskazanie osiągnięcia naukowego wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14
marca 2003 roku o stopniach i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie
sztuki (Dz. U. nr 65, poz. 595 ze zm.)………………………………………....…….……..(7)
3.1 Tytuł osiągnięcia naukowego:………………………………………………………….……(7)
„ Znaczenie czynności mięśni w odpływie żylnym z kończyny górnej”
4. Wykaz innych (nie wchodzących w skład osiągnięcia wymienionego w pkt 3)
opublikowanych prac naukowych oraz wskaźniki dokonań naukowych……..……...(16)
4.1 Publikacje naukowe w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports
(JRC)………………………………………………………………………………………….. (16)
4.2 Monografie, publikacje naukowe w czasopismach międzynarodowych lub krajowych
innych niż znajdujące się w bazie, o której mowa w pkt 4.1:……………………….……….(21)
4.3 Analiza bibliometryczna dorobku naukowego…………………………………….….…. (37)
4.4 Kierowanie międzynarodowymi i krajowymi projektami badawczymi oraz udział w takich
projektach………………………………………………………………………………………… (38)
4.5 Współpraca z ośrodkami zagranicznymi………………………………………………….(39)
4.6 Wygłoszenie referatów na międzynarodowych i krajowych konferencjach
tematycznych …………………………………………………………………………………..…..39)
5. Działalność dydaktyczna……………………………………………………..……… (46)
6. Działalność organizacyjna………………………………………………..………….. (47)
6.1. Organizacja nauki i dydaktyki……………………………………………………………. (47)
6.2. Udział w komitetach organizacyjnych międzynarodowych i krajowych konferencji
naukowych……………………………………………………………………………………….. (48)
6.3. Recenzowanie projektów międzynarodowych i krajowych oraz recenzowanie publikacji w
czasopismach międzynarodowych i krajowych……………………………………….…….. (49)
6.4. Otrzymane nagrody i wyróżnienia………………………………………………...…….. (49)
6.5. Członkostwo w międzynarodowych i krajowych organizacjach oraz towarzystwach
naukowych…………………………………………………………………………………….…. (50)
3
1. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe/artystyczne – z podaniem nazwy, miejsca i roku
ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej.
Jestem absolwentem Kierunku Rehabilitacji Ruchowej Wydziału Wychowania
Fizycznego Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, gdzie studiowałem w latach
1982 - 1986. Studia zakończyłem obroną pracy magisterskiej p.t. „Próba oceny rozwoju
morfologicznego, postawy ciała i sprawności fizycznej w świetle stratyfikacji społecznych”,
której promotorem była prof. dr hab. Zofia Ignasiak.
Dnia 25 czerwca 1992 roku, uchwałą Rady Wydziału Wychowania Fizycznego,
Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu uzyskałem stopień naukowy doktora nauk
kultury fizycznej w oparciu o rozprawę pt.” Dynamika wzrastania parametrów ręki u dzieci
i młodzieży szkół podstawowych we Wrocławiu”. Promotorem był prof. dr hab. Antoni
Janusz, a recenzentami prof. dr hab. Paweł Bergman oraz prof. dr hab. Zbigniew Rajchel.
W roku 2005 Rada Wydziału Wychowania Fizycznego Akademii Wychowania
Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu przeprowadziła mój przewód
habilitacyjny. Po jednomyślnych pozytywnych głosowaniach na każdym etapie przewodu
habilitacyjnego oraz pozytywnym przyjęciu i jednomyślnym pozytywnym głosowaniu nad
kolokwium habilitacyjnym dnia 28 czerwca 2005 roku Rada Wydziału podjęła uchwałę
nadającą mi stopień naukowy doktora habilitowanego nauk kultury fizycznej w zakresie
rehabilitacji ruchowej i postanowiła wystąpić do Centralnej Komisji do Spraw Stopni
i Tytułów Naukowych o zatwierdzenie powyższej uchwały.
Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów Naukowych decyzją z dnia 17 lutego
2006 roku odmówiła zatwierdzenia uchwały Rady Wydziału. Dnia 23 maja 2006 Rada
Wydziału Wychowania Fizycznego Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu podjęła
jednomyślną uchwałę o odwołaniu się od decyzji Centralnej Komisji do Spraw Stopni
i Tytułów Naukowych. Ponownie decyzją z dnia 18 grudnia 2006 roku Centralna Komisja
do Spraw Stopni i Tytułów Naukowych postanowiła utrzymać w mocy swoją decyzję
odmawiającą zatwierdzenia uchwały Rady Wydziału Wychowania Fizycznego Akademii
Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu o nadaniu mi stopnia
naukowego doktora habilitowanego nauk kultury fizycznej.
4
2. Informacja o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych/artystycznych
związane z etapami rozwoju naukowego.
Od dnia 1 października 1985 roku do chwili obecnej jestem zatrudniony w Akademii
Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.
W latach 1985 - 1995 pracowałem w Zakładzie Anatomii, Katedry Morfologii
Funkcjonalnej Wydziału Wychowania Fizycznego kolejno na stanowiskach asystenta
stażysty, asystenta oraz starszego asystenta, a od 1992 roku na stanowisku adiunkta. W tym
okresie prowadziłem zajęcia z przedmiotu „Anatomia czynnościowa” oraz byłem opiekunem
Studenckiego Koła Naukowego, działającego przy Zakładzie Anatomii.
W roku 1995 objąłem stanowisko adiunkta w Zakładzie Podstaw Fizjoterapii Instytutu
Rehabilitacji Ruchowej a następnie Wydziału Fizjoterapii Akademii Wychowania Fizycznego
we Wrocławiu. W tym czasie koordynowałem zajęcia z przedmiotu „Biomechanika
kliniczna”. W latach 1993 - 1995 pełniłem funkcję prodziekana ds studiów stacjonarnych
Wydziału Wychowania Fizycznego AWF we Wrocławiu oraz byłem członkiem Senatu.
W latach 1995 - 1996 pełniłem obowiązki dyrektora Medycznego Studium Fizjoterapii
działającego przy Wydziale Fizjoterapii, a następnie przekształconego w formę studiów
wieczorowych tego Wydziału. W tym też okresie pełniłem funkcję prodziekana Wydziału
Rehabilitacji Ruchowej AWF we Wrocławiu.
W ramach rozwoju Wydziału Fizjoterapii powołano nowe Katedry i Zakłady. W 1997
roku zostałem mianowany na stanowisko adiunkta w Zakładzie Podstaw Klinicznych
i Rehabilitacji w Medycynie Zachowawczej, następnie w latach 1992 - 2002 byłem adiunktem
w Katedrze Biomechaniki Klinicznej i Biofizyki, a od 2002 roku adiunktem w Zakładzie
Fizjoterapii i Biomechaniki Klinicznej. W tym czasie zostałem powołany na stanowiska
prodziekana ds Studiów Dziennych Wydziału Rehabilitacji Ruchowej (Fizjoterapii) AWF
we Wrocławiu (lata 1996 – 1999) oraz prodziekana ds. Studiów Zaocznych i Wieczorowych
Wydziału Fizjoterapii AWF we Wrocławiu (lata 2002 – 2005). Byłem również członkiem
Senackiej Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli Akademickich (1999 – 2002), członkiem
Rady Fundacji Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (2001 – 2003),
koordynatorem Wydziału Fizjoterapii w sprawach europejskiego systemu punktów
kredytowych ECTS (2003 – 2005).
5
Od dnia 01.10. 2010 roku zostałem zatrudniony na stanowisku docenta w Zakładzie
Fizjoterapii w Chirurgii w Katedrze Fizjoterapii w Medycynie Zachowawczej i Zabiegowej
Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, a od 1 października 2014 roku
na stanowisku starszego wykładowcy w Zakładzie Fizjoterapii i Terapii Zajęciowej, Katedry
Fizjoterapii w Medycynie Zachowawczej i Zabiegowej, Wydziału Fizjoterapii, Akademii
Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. W tym czasie pełniłem obowiązki koordynatora
przedmiotu „Diagnostyka funkcjonalna i programowanie fizjoterapii w chorobach
wewnętrznych” oraz prowadziłem zajęcia z przedmiotu „Anatomia funkcjonalna”
na kierunkach Kosmetologia i Terapia Zajęciowa Wydziału Fizjoterapii AWF we Wrocławiu.
W latach 2012 - 2016 byłem członkiem Senatu Akademii Wychowania Fizycznego
we Wrocławiu, jako przedstawiciel pomocniczych pracowników naukowo-dydaktycznych,
a w latach 2007 - 2015 (przez II kadencje) byłem członkiem i sekretarzem naukowym
Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk.
Od 2005 roku pełniłem funkcję przewodniczącego Egzaminów Licencjackich
na Wydziale Fizjoterapii, a od roku 2010 przewodniczącego Podkomisji Oceny Wyników
oraz przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej na Studia Drugiego Stopnia kierunku
Fizjoterapia. W całym dotychczasowym okresie prowadziłem seminaria dyplomowe i byłem
promotorem 82 prac magisterskich.
2.1 Odbyte szkolenia zawodowe i staże w zagranicznych i krajowych ośrodkach naukowych
lub akademickich
Odbyłem następujące szkolenia zawodowe i staże:
1. Roczny (październik 1986 - 1987) staż szkoleniowy w Katedrze i Zakładzie Anatomii
Prawidłowej Akademii Medycznej we Wrocławiu (asystent, szkolenie się w zajęciach
prosektoryjnych oraz prowadzenie ćwiczeń ze studentami kierunku lekarskiego).
2. Tygodniowy (kwiecień 1988) staż szkoleniowy w Zakładzie Anatomii Czynnościowej
Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (zapoznanie się z podstawowymi
kierunkami badań naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego realizowanego przez
Zakład).
3. Trzytygodniowy (sierpień 1996) staż dydaktyczno-szkoleniowy w Centrum Reedukacji
i Readaptacji Funkcjonalnej w Kerpape - Bretania – Francja (zapoznanie się z podstawowymi
kierunkami badań naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego realizowanego w Centrum,
asystowanie oraz praca na stanowisku fizjoterapeuty).
4. Tygodniowy (sierpień 1996) staż dydaktyczno-szkoleniowy w Centrum Readaptacji
w Billiers - Bretania – Francja (zapoznanie się z podstawowymi kierunkami badań
6
naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego realizowanego w Centrum, asystowanie oraz
praca na stanowisku fizjoterapeuty w zakresie terapii z koniem).
5. Tygodniowy (marzec 1998) pobyt studyjny w Centrum Reedukacji i Readaptacji
Funkcjonalnej w Kerpape – Bretania – Francja (uzgodnienia w zakresie współpracy naukowo
- dydaktycznej pomiędzy Centrum a Wydziałem Rehabilitacji AWF we Wrocławiu)
6. Tygodniowy (maj 1998) staż naukowo-dydaktyczny w Ośrodkach Psychomotoryki oraz w
Szpitalu Pitie Salpetrie w Paryżu – Francja (zapoznanie się z podstawowymi kierunkami
badań naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego realizowanego w Szpitalu,
asystowanie w czasie zajęć z psychomotoryki).
7. Trzytygodniowy (lipiec – sierpień 2000) staż naukowo-dydaktyczny w Centrum
Reedukacji i Readaptacji Funkcjonalnej „Le Normandy” w Normandii – Francja (zapoznanie
się z podstawowymi kierunkami badań naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego
realizowanego w Centrum, asystowanie oraz praca na stanowisku fizjoterapeuty w zakresie
usprawniania pacjentów z dysfunkcją narządu ruchu).
8. Trzytygodniowy (kwiecień 2001) staż naukowo-dydaktyczny w Faculty of Physical
Education of Hodeidah University Republic of Yemen (zapoznanie się z podstawowymi
kierunkami badań naukowych oraz tokiem procesu dydaktycznego realizowanego
w Uniwersytecie, jako prodziekan Wydziału Fizjoterapii uzgadnianie warunków naukowo –
dydaktycznej współpracy międzynarodowej).
9. Tygodniowy (marzec 2002) pobyt studyjny w Centrum Reedukacji i Readaptacji
Funkcjonalnej “Le Normandy” w Normandii – Francja (jako prodziekan Wydziału
Fizjoterapii uzgadnianie warunków naukowo – dydaktycznej współpracy międzynarodowej).
2.2 Odbyte kursy zawodowe
Odbyłem następujące kursy zawodowe:
1. Kurs masażu (01.10.1985 – 25.06.1986): „Masaż w procesie rehabilitacji” – 4/M/86, AWF
Wrocław.
2. Specjalizacja z Psychomotoryki, pierwszy stopień (6-8 października 1998r. , 7-11 grudnia
1998r.) – Instytut Rehabilitacji AWF Wrocław.
3. Specjalizacja z Psychomotoryki, drugi stopień (1-6 marca 1999 r. , 7-11 czerwca 1999 r.) –
Instytut Rehabilitacji AWF Wrocław.
4. Kurs Instruktorski Nordic Walking (28-29.08.2006) – International Nordic Walking
Association, Wrocław.
5. Kurs Trenera Międzynarodowego Nordic Walking ((kwiecień 2008) – 080006, Holandia.
7
3. Wskazanie osiągnięcia naukowego wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14
marca 2003 roku o stopniach i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie
sztuki (Dz. U. 2016 r poz. 882 ze zm. W Dz. U. z 2016 r. poz. 1311.)
Jako osiągnięcie naukowe przedstawiono monografię autorską, opublikowaną
w Wydawnictwach Naukowych Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (ISBN
978-83-64354-33-52018), recenzent – prof. dr hab. Aleksander Ronikier.
3.1 Tytuł osiągnięcia naukowego:
„ Znaczenie czynności mięśni w odpływie żylnym z kończyny górnej”
Pomimo wielu różnych opracowań, zmienność połączeń żył powierzchownych
kończyny górnej w okolicy dołu łokciowego oraz ich funkcjonalność stanowi wciąż otwarty
temat dla badaczy zajmujących się problematyką układu naczyniowego człowieka.
Problematyka i badania układu naczyniowego kończyny górnej w większości obejmują
zagadnienia związane z zakrzepicą żył kończyn górnych, obrzękami limfatycznymi lub
niedokrwieniem kończyn górnych (Bringezu, Schreiner 2006). Natomiast brak jest badań
obejmujących zagadnienia funkcji i dysfunkcji układu żylnego również w aspekcie
remodelingu żył powierzchownych oraz sprawności pompy żylnej kończyn górnych.
Kształt i rodzaj połączeń układu żył powierzchownych kończyny górnej jest
uwarunkowany zarówno genetycznie jak i może być kształtowany w późniejszym okresie
życia przez czynniki środowiskowe (Adadyński 1992; Ambroziak 2008). Jednym
z podstawowych czynników wpływających na zmienność architektury żylnej wydaje się być
charakter wykonywanej pracy. Wysiłek fizyczny, a szczególnie jedna z jego form – trening
sportowy należy do istotnych czynników kształtujących morfologiczną strukturę budowy
ciała sportowca. Wpływ ćwiczeń fizycznych manifestuje się zmianami dotyczącymi nie tylko
wielkości rozwijanych sił układu mięśniowego, różnice dotyczą również innych układów
organizmu ludzkiego (Battistini i wsp. 1994; Baxter-Jones i wsp. 1995). Znaczne
i długotrwałe obciążenia fizyczne mięśni kończyn górnych wywierają istotny wpływ na
strukturę powierzchownego układu żylnego. Również typ budowy ciała człowieka jest
ważnym czynnikiem, mogącym mieć wpływ na kształtowanie się obrazu zespoleń pomiędzy
żyłą odłokciową i odpromieniową.
Istotnym i nie do końca wyjaśnionym zagadnieniem pozostają zależności pomiędzy
sprawnością odpływu żylnego z kończyny górnej w odniesieniu do obrazu architektonicznego
układu żylnego oraz parametrów prędkościowo-siłowych mięśni prostowników i zginaczy.
8
Spodziewać się można, że wartości przepływowe krwi z kończyn będą się istotnie
różniły w zależności od aplikowanej prędkości pracy mięśni oraz siły i czasu ich skurczu.
Może mieć to istotne znaczenia w planowaniu specjalistycznego treningu sportowego lub
rehabilitacji pacjentów z uszkodzeniami w obszarze kończyn górnych, zwłaszcza
w przypadku zaburzeń odpływu żylnego.
W badaniach własnych grupę eksperymentalną stanowili młodzi zawodnicy
uprawiający dyscypliny sportowe intensywnie i długotrwale obciążające mięśnie i struktury
naczyniowe kończyny górnej. Stąd dokonano krótkiej charakterystyki pracy mięśniowej w:
kulturystyce, judo, podnoszeniu ciężarów, wspinaczce skałkowej, kajakarstwie, wioślarstwie,
piłce ręcznej i sportach walki.
Dyscypliny te charakteryzuje specyfika obciążeń głownie kończyn górnych. Trening
zawodników opiera się na ćwiczeniach symetrycznych, które w równy sposób obciążają obie
kończyny. Układy mięśniowe kończyn górnych w przedstawianych dyscyplinach sportowych
charakteryzują się podobnymi przyrostami masy mięśniowej oraz jednakowym
zaangażowaniem układu krwionośnego (ucisk naczyń przez pracujące mięśnie, zmiany
hemodynamiczne, rozciągnięcie tkanek).
Praca mięśni związana jest z ich metabolizmem, którego istotną właściwością jest
wykorzystanie substratów energetycznych i budulcowych oraz wydalanie produktów
przemiany materii. Pod wpływem ciężkiej pracy fizycznej znacznie obciążającej mięśnie
następuje istotne zwiększenie transportu krwi do danego obszaru. Rozbudowany układ
tętniczy dostarcza mięśniom dużej ilości krwi, aby odpowiednio mięsień odżywić
i wzmocnić. Logicznym wydaje się zatem, że napływające do pracujących mięśni duże masy
krwi wymagają odpowiednio rozbudowanej drogi ewakuacyjnej. Takim zabezpieczeniem jest
przystosowujący się do wymogów układ żylny, bowiem drogą naczyń żylnych następuje
wydalanie zbędnych produktów przemiany materii.
Celem poznawczym badań własnych była ocena wpływu ściśle określonych
dyscypliną sportową czynności mięśni kończyny górnej młodych mężczyzn na odpływ krwi
żylnej. Sformułowano następujące pytania badawcze:
1. Czy istnieje związek między odpływem żylnym w kończynie górnej a czynnością jej
mięśni?
2. Czy istnieje związek między odpływem żylnym w kończynie górnej a typem połączeń
jej żył powierzonych?
3. Jakie parametry czynności mięśni kończyny górnej wykazują największy związek
z odpływem żylnym?
9
4. Jakie parametry czynności mięśni kończyny górnej wykazują największy związek
z typem połączeń jej żył powierzchownych?
Na podstawie analizy dostępnej literatury przedmiotu postawiono następujące hipotezy
badawcze:
1. Czynność mięśni warunkuje sprawny odpływ żylny w kończynie górnej.
2. Odpływ żylny w kończynie górnej jest związany z typem połączeń jej żył
powierzchownych.
3. Największy związek z odpływem żylnym w kończynie górnej wykazują parametry
prędkościowe czynności mięśni.
4. Największy związek z typem połączeń żył powierzchownych kończyny górnej
wykazuje charakter pracy mięśni.
Pytaniom badawczym przypisano stosowne hipotezy robocze:
Pytanie 1: Jak wysiłek fizyczny wpływa na pracę pompy mięśniowej kończyny górnej?
Hipoteza 1: Większa praca mięśni kończyny górnej powoduje wzrost masy mięśniowej
ramienia, wzrost całkowitej pojemności żylnej żył kończyny górnej i wzrost efektywności
pompy mięśniowej ramienia (większa objętość krwi przy każdym ruchu ramienia)
Pytanie 2: Jaki jest wpływ wysiłku fizycznego na przepływ żylny w kończynie górnej?
Hipoteza 2: Zwiększenie pracy mięśni ramienia powoduje wzrost przepływu krwi przez
mięśnie kończyny górnej i wzrost przepływu żylnego – podstawowego i maksymalnego
Pytanie 3: Czy wysiłek fizyczny może wpływać na remodeling (zmianę przebiegu) żył
powierzchownych kończyny górnej i czy może mieć wpływ na typ układu żył
powierzchownych kończyny górnej?
Hipoteza 3: Zwiększony przepływ żylny spowodowany zwiększoną pracą mięśni kończyny
górnej oraz ich większą masą prowadzi do remodelingu układu żylnego, czego rezultatem jest
przewaga układu żył powierzchownych typu Y
Badania osób zdrowych (bezinwazyjne, niezwiązane z naruszeniem ciągłości tkanek)
przeprowadzone były w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w grupie
ochotników, którzy wyrazili świadomą zgodę na udział w badaniu. Grupą badaną byli zdrowi
mężczyźni w wieku 21 - 47 lat (n=33), zawodnicy dyscyplin sportowych bardzo intensywnie
obciążających kończyny górne: kulturystyka, judo, podnoszenie ciężarów, wspinaczka
skałkowa, kajakarstwo, wioślarstwo, piłka ręczna, sporty walki. Grupę kontrolną stanowili
mężczyźni (n=34) w wieku 19-25 lat, nie uprawiający żadnej dyscypliny sportowej.
10
Wśród przeprowadzonych metod badawczych wykonano pomiary somatyczne wysokości
i masy ciała oraz określono wiek kalendarzowy badanych osób. Kształtowanie się
podstawowych cech morfologicznych oparto na analizie wartości pomiarów somatycznych,
które mierzono zgodnie z techniką Martina. Następnie określono obraz zespolenia żył
powierzchownych w okolicy dołu łokciowego gdzie dla oznaczenia typów połączeń żylnych
w obrębie kończyny górnej u wszystkich badanych mężczyzn wykorzystano prostą metodę
polegającą na odrysowaniu powierzchownych żył przedramienia po uprzednim zaciśnięciu
kończyny stazą lekarską na wysokości 1/3 bliższej ramienia. Nabrzmiałe i dobrze widoczne
żyły wraz z ich anastomozami przerysowano na schematy konturów kończyn, oddzielnie dla
prawej i lewej kończyny. Oznaczono typy M, Y, N oraz dla połączeń trudnych do określenia
wprowadzono symbol I. Wszystkie badane przedramiona sfotografowano techniką cyfrową
i za pomocą odpowiednich programów komputerowych m.in. CorelDRAW Graphics Suite
X7 (Corel Corporation 2014 Kanada) opracowano porównując je do wzorców anatomicznych
poszczególnych typów zespoleń żylnych tak aby wyeliminować jakiekolwiek pomyłki.
Celem obserwacji drenażu żylnego krwi z kończyny górnej zastosowano metodę
pletyzmograficzną (ang: strain-gauge plethysmography). Zaproponowana metoda, umożliwia
precyzyjną ilościową ocenę dynamiki odpływu krwi żylnej z kończyny górnej oraz określenie
całkowitej pojemności żylnej. Metoda ta jest wygodnym narzędziem analizy przepływu krwi
w żyłach kończyny górnej i umożliwia ocenę zależności pomiędzy architekturą układu
żylnego a przepływem krwi żylnej. Wyliczenia obejmują parametry charakteryzujące objętość
żylną oraz prędkość odpływu żylnego: MVO/Cap. – stosunek maksymalnego odpływu
żylnego do objętości żylnej, Cap. – objętość żylna, MVO2 (maximal venous outflow) -
maksymalny odpływ żylny w czasie 2 sekund, MVO%/MIN- maksymalny odpływ żylny
wyrażony w % na minutę, Cap./(T1/2) – objętość żylna w połowie czasu odpływu żylnego
(2,5 sek.).
Dla wyznaczenia parametrów izokinetycznych mięśni kończyny górnej zastosowano
metodę pomiaru momentów sił mięśni zginaczy i prostowników w stawie łokciowym
w warunkach stałej prędkości. Badanie wykonano na stanowisku do badań izokinetycznych
Multi Joint 3 firmy Biodex. U wszystkich osób dokonano badania czynności mięśni zginaczy
i prostowników działających na staw łokciowy obu kończyn górnych. Rejestracja obejmowała
szczytowy moment siły [P.T (N-M) – PEAK TORQUE], całkowitą pracę [TOTAL WORK
(J)], oraz moc [AVARAGE POWER (Watts)] przy prędkościach 60°/s, 120°/s i 180°/s.
Badany wykonywał 5 powtórzeń każdego ruchu przy każdej prędkości a między kolejnymi
próbami występowała 1 minutowa przerwa.
11
Wszystkie przedstawione powyżej metody badań i sposób ich przeprowadzenia uzyskały
akceptację Komisji Bioetycznej przy Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu: opinia
Komisji Bioetycznej nr KB – 258/20143
Wysoka specjalizacja sportowa stała się podstawą badań z zakresu antropologii, fizjologii,
medycyny, psychologii oraz nauk socjologicznych. Zasadnym jest, iż współczesna selekcja
sportowa wymaga zastosowania wnikliwych wieloaspektowych analiz. Jednak nie bez
znaczenia pozostaje fakt w jaki sposób aktywność fizyczna wpływa na zróżnicowanie
morfologiczne danego osobnika. Najbardziej widoczne zmiany wynikające z działania
ćwiczeń fizycznych mających charakter treningu sportowego obserwuje się w kształtowaniu
cech sprawnościowych, wydolnościowych oraz składzie tkankowym ciała (Kamenov i wsp.
1991; French i wsp. 1995; Thomas i wsp. 1995; Roeminisch i wsp. 1996).
Biorąc pod uwagę zróżnicowanie morfologiczne w toku rozwoju osobniczego,
najszybciej pojawiają się przekształcenia w układzie mięśniowym dotyczące szczególnie
usprawnienia koordynacji nerwowo-mięśniowej, jak również zmian w budowie samych
mięśni. Prowadzone badania wykazały istotne zwiększanie się masy mięśniowej, pociągające
za sobą zmiany w aparacie stawowo-więzadłowym oraz przebudowę struktur kostnych
(Lehman 1960; Kozłowski i wsp. 1984; McCarthy J. P. i wsp. 2002). Wiele prac
poświęconych fizjologii ukazuje istotne zmiany w zakresie parametrów oddechowych oraz
pracy serca u zawodników różnych dyscyplin sportowych (Gabryś i wsp. 1995; Faigenbaum
i wsp. 1996; Viru i wsp. 1997; Szopa 1999; Gravelle i wsp. 2000; Suchanowski i wsp. 2001).
W świetle powyższych danych zasadnym wydaje się upatrywanie możliwości
występowania istotnych zmian w strukturze układu naczyniowego sportowców, zwłaszcza
układu żylnego. Cel główny niniejszej pracy dotyczy zachowania się struktury naczyń
żylnych kończyny górnej u człowieka. Jaki zatem może mieć wpływ uprawianie różnych
dyscyplin sportowych na obraz zespoleń żylnych okolicy łokciowej? Czy istnieją różnice
w obrazie architektonicznym układu żylnego u zawodników tzw. dyscyplin „siłowych” oraz
pozostałych? Czy może mieć to jakieś znaczenie w dążeniu do osiągnięcia upragnionego,
najwyższego wyniku sportowego?
Analizując wpływ parametrów morfologicznych na całkowitą pojemność żylną
wskazano na znaczny (ponad dwukrotny) wzrost całkowitej pojemności żylnej kończyn
górnych oraz maksymalnego odpływu żylnego u zawodników (Z) w porównaniu z grupą
kontrolną (K). Wzrost parametrów żylnych towarzyszy wzrostowi masy mięśniowej ramienia,
12
ale nie jest prostą pochodną zwiększenia rozmiarów ramienia. Konsekwencją wzrostu masy
mięśni ramienia u zawodników jest wzrost przepływu krwi przez mięśnie zarówno w stanie
spoczynku, jak i przede wszystkim w czasie wysiłku, gdzie przepływ krwi przez pracujące
mięśnie wzrasta nawet 20-krotnie (Górski J., 2002). Powoduje to konieczność przebudowy
układu żylnego, który musi wykazać się zarówno większą pojemnością, jak i większą
sprawnością funkcjonalną, co umożliwia sprawne odprowadzanie krwi z pracujących mięśni.
Przebudowę układu żylnego charakteryzuje zarówno zwiększona pojemność układu żylnego
ramienia, jak i większy maksymalny odpływ żylny, który wynika zarówno bezpośrednio
z wzrostu napływu krwi do układu żylnego jak i z działania pompy mięśniowej ramienia,
która czynnie wypycha krew w kierunku serca oraz z remodelingu żył powierzchownych –
powiększenia ich średnicy i zmiany wzorca żylnego. Wzrost sprawności pompy mięśniowo-
stawowej oraz wzrost maksymalnego odpływu żylnego u zawodników wpływa
na przebudowę architektury układu żył powierzchownych, które w kończynie górnej
są główną drogą odpływu krwi żylnej (Green i wsp. 2005, Kinsley i wsp. 2009, Brito i wsp.
2014).
Analizując odpływ żylny w odniesieniu do typu połączeń żylnych wykazano,
że odpływ żylny między osobami z zespoleniami żylnymi typu Y i M różnił się wyraźnie,
z wyjątkiem zmiennej MVO/Cap. Dla pozostałych zmiennych, czyli Cap, CapT 1/2 oraz
MVO2 różnice były wysoce istotne statystycznie i w każdym przypadku większe wartości
charakteryzowały osoby z zespoleniami żylnymi typu Y. Wyniki wskazywały na stałą
zależność pomiędzy pojemnością żylną (Cap) a całkowitym odpływem żylnym u wszystkich
badanych osób. Całkowity odpływ żylny jest wskaźnikiem całkowitego przepływu krwi przez
mięśnie kończyny. Wzrost przepływu krwi, w tym przepływu żylnego, na przykład wskutek
systematycznego treningu powoduje wzrost objętości krwi przepływającej przez daną żyłę
w jednostce czasu. Przy stałej średnicy żyły będzie to powodowało wzrost oporu odpływu
i wzrost ciśnienia żylnego, co z kolei wymusi pozytywną przebudową żył - wzrost ich
średnicy i w rezultacie wzrost całkowitej pojemności żylnej (Cap), wzrost maksymalnej
objętości odpływu żylnego (MVO) oraz wzrost objętości odpływu w czasie 2s.
Siła to główna cecha, która determinuje pracę mięśnia. Uzależniona jest od jednostki
motorycznej, jej pobudzenia przez impuls nerwowy oraz wielkości procesów biochemicznych
zachodzących w mięśniu. Spodziewać się zatem można, że siła będzie ulegała zmianom wraz
z procesem wzrastania organizmu. Rozpatrując wpływ czynników środowiskowych,
mających ogromne znaczenie modyfikujące organizm ludzki, należy szczególnie wyróżnić
13
aktywność fizyczną związaną z typem wykonywanej pracy zawodowej. Pod wpływem pracy
fizycznej w organizmie człowieka powstaje szereg procesów przystosowania się do niej.
Wśród wielu szczególne znaczenie ma usprawnianie koordynacji mięśniowo-nerwowej oraz
zmiany w budowie mięśni, które wyrażają się zwiększeniem ich masy, przekształcaniem
struktury wewnętrznej, a także zwiększeniem siły, twardości (tonus) oraz elastyczności.
Szczególnie ciężka praca fizyczna związana ze znacznym wydatkowaniem energetycznym
istotnie modyfikuje organizm ludzki.
Praca mięśni związana jest z ich metabolizmem, którego istotna właściwość
to przyjmowanie substratów energetycznych i budulcowych oraz wydalanie produktów
przemiany materii. Takim zabezpieczeniem jest przystosowujący się do wymogów układ
żylny, bowiem drogą naczyń żylnych następuje wydalanie zbędnych produktów przemiany
materii. Remodeling powierzchownego układu żylnego adaptującego się do zwiększonego
obciążenia mięśni wykazał w tym przypadku jednoznacznie większe (istotne statystycznie)
wartości parametrów reografii krwi kończyn górnych w grupie zawodników.
Wszystkie analizowane wartości zmiennych opisujące czynność mięśni były średnio
(czyli uśredniając serię pomiarów z 60, 120 i 180 stopni) statystycznie wyższe w grupie
zawodników (Z). Biorąc pod uwagę wartości pomiarów dla prędkości kątowych różnice były
już nie tak wyraźnie, chociaż we wszystkich przypadkach wartości w grupie (Z) były wyższe.
Zaznacza się tu reguła, że wyraźniejsze różnice dotyczyły prędkości 180° i w przypadku
właśnie tej prędkości różnice w analizach były istotne statystycznie (PT_NM_EX,
AVG_P_EX, TW_EX, AVG_P_FL). Warto też zwrócić uwagę, że wszystkie wymienione
różnice istotne dotyczyły mięśni prostowników w stawie łokciowym.
Spostrzeżenie to jest o tyle istotne, że w kończynie górnej przewagę liczbową,
przekroju i unerwienia mają mięśnie zginacze w stawie łokciowym, które warunkują
podstawowe czynności życiowe (odwrotnie jest w kończynie dolnej). Wynika to ze
zróżnicowanej funkcji kończyn, gdzie kończyna dolna ma funkcje podporowe (prostowniki
jako mięśnie antygrawitacyjne) i lokomocyjne, zaś kończyna górna funkcje manipulacyjne,
chwytne i obronne.
Analizując związek między odpływem żylnym w kończynie górnej a czynnością jej
mięśni można zauważyć, że u osób z morfologią układu żylnego typu Y analiza wykazała
brak istotnego statystycznie związku (p > 0,05) pomiędzy odpływem żylnym i czynnością
mięśni kończyn górnych. Natomiast w grupie osób z układem żył typu M zaobserwowano
14
istotną statystycznie, dodatnią korelację pomiędzy maksymalnym odpływem żylnym
(MVO2), objętością żylną (Cap.) i objętością żylną w połowie czasu odpływu żylnego
(Cap.(T1/2)) a szczytowym momentem siły (PT) i średnią mocą (PA) prostowników kończyn
górnych przy prędkości kątowej = 180 /s. Wydawałoby się, że praca całkowita powinna
mieć największe znaczenie, a nie moc co wskazuje, że w tym przypadku ma więc znaczenie
czynnik czasu.
Wyniki te można interpretować następująco: zespolenie typu Y jest wystarczające dla
sprawnego odpływu żylnego i nie wymaga udziału mięśni, natomiast mniej sprawne
połączenie typu (M) wymaga wspomagania przez układ mięśniowy. Dlatego u zawodników
(Y) nie ma związku między odpływem żylnym i czynnością mięśni a u nie zawodników/osób
nie związanych ze sportem (M) ten związek jest. Ciekawe, że mimo lepszych parametrów nie
ma związku czynności mięśni z odpływem żylnym u zawodników. Być może występuje stan
równowagi dynamicznej? Można wnioskować zatem, że połączenie typu Y jest wystarczająco
skuteczne dla drenażu żylnego i nie ma wtedy potrzeby udziału mięśni (pompy mięśniowej)
w tym odpływie. Natomiast połączenie typu M jako mniej sprawne wymaga wspomagania
odpływu żylnego przez czynność mięśni. Dlatego u zawodników (typ Y) nie ma korelacji
odpływu żylnego i czynności mięśni, a u osób nie związanych ze sportem (typ M) taki
związek jest przy szybkich ruchach (180/sek).
Jak zatem wysiłek fizyczny wpływa na pracę pompy mięśniowej kończyny górnej?
Do grupy badanej włączono zawodników uprawiających sport wyczynowo, a więc osoby,
które systematycznie obciążają mięśnie, w tym szczególnie kończyn górnych. Wszystkie
te osoby miały typ połączeń żylnych typu Y, a właśnie takie osoby uzyskały istotnie wyższe
wartości parametrów charakteryzujących pracę pompy mięśniowej w porównaniu z grupą
kontrolną. Świadczą o tym wartości parametrów przepływu żylnego osób uprawiających sport
i mających przebudowany układ połączeń (typ Y) parametry te są wyższe i istotne
statystycznie niż osób z grupy kontrolnej (typ M).
Przeprowadzone badania wykazały, że intensywne uprawianie sportów obciążających
kończyny górne wpływa istotnie na rodzaj połączeń żył powierzchownych okolicy dołu
łokciowego, wykazując istotną przewagę połączeń typu Y w odniesieniu do połączeń typu M.
Przeciętne wartości charakteryzujące objętość żylną i prędkość odpływu z obu kończyn
górnych w grupach osób różniących się typem połączeń okazały się istotne statystycznie.
Istotny wkład powyższych wyników w rozwój nauk o kulturze fizycznej polega na
stwierdzeniu związku pracy mięśni szkieletowych z kształtowaniem się układu żylnego
15
kończyn górnych oraz wykazanie, że przebudowę układu żylnego typu Y charakteryzuje
zarówno zwiększona pojemność układu żylnego ramienia, jak i większy maksymalny odpływ
żylny. Wynika to zarówno bezpośrednio ze wzrostu napływu krwi do układu żylnego, jak
i z działania pompy mięśniowej ramienia, która czynnie wypycha krew w kierunku serca oraz
z remodelingu żył powierzchownych – powiększenia ich średnicy i zmiany wzorca żylnego.
Wzrost sprawności pompy mięśniowo-stawowej oraz wzrost maksymalnego odpływu żylnego
u zawodników wpływa na przebudowę architektury układu żył powierzchownych, które
w kończynie górnej są ważną drogą odpływu krwi żylnej. Nie można także wykluczyć,
że przy genetycznym uwarunkowaniu żył powierzchownych typu Y, jedno ramię naczynia
może być mniej wykształcone, a w wyniku intensywnego treningu mięśniowego następuje
jego przebudowa (przebudowa ścian, zmiana elastyczności, zwiększenie światła naczynia)
i lepsze uwidocznienie. Należy podkreślić, że dotychczasowe poglądy dotyczące odpływu
krwi żylnej wskazywały na istotne znaczenie pompy mięśniowej jedynie w kończynach
dolnych, podczas gdy jej udział w odpływie krwi żylnej z kończyn górnych był raczej
kwestionowany. Istotne znaczenie dla poznania tych mechanizmów miało wykazanie ważnej
roli pompy mięśniowej w krążeniu żylnym w kończynie górnej u osób z „gorszym” układem
żył powierzchownych (typ M). Natomiast udział pompy mięśniowej nie ma znaczenia u osób
z najbardziej sprawnym układem żył powierzchownych w kończynie górnej (typ Y), który
całkowicie zapewnia sprawny odpływ krwi żylnej.
Uzyskane wyniki mogą przyczynić się do poznania mechanizmów kształtowania się
układu żył powierzchownych dołu łokciowego pod wpływem intensywnej pracy mięśni
kończyn górnych jak ma to miejsce między innymi u sportowców. Z przedstawionych badań
wynika, że zawodnicy z układem żył powierzchownych dołu łokciowego typu Y mają
najbardziej sprawną dynamikę układu tętniczo-żylnego kończyn górnych, co może przełożyć
się na lepsze rezultaty sportowe, przy mniejszym koszcie fizjologicznym wykonywanego
wysiłku sportowego. Są to zatem istotne informacje dla trenerów, które mogą decydować
o doborze do dyscyplin sportowych wymagających intensywnej pracy mięśni kończyn
górnych oraz o wyborze zawodników do udziału w zawodach. Niezależnie od ich
przygotowania psychicznego, zawodnicy o układzie żył powierzchownych typu Y mogą mieć
większe szanse na wykorzystanie swojego maksymalnego potencjału mięśniowego
(parametry prędkościowo-siłowe).
16
4. Wykaz innych (nie wchodzących w skład osiągnięcia wymienionego w pkt 3)
opublikowanych prac naukowych oraz wskaźniki dokonań naukowych
Badania naukowe prezentowane w poniższym zestawieniu publikacji z IF
koncentrowały się głównie wokół tematyki wpływu aktywności fizycznej w profilaktyce
i leczeniu pacjentów z chorobami układu naczyniowego kończyn dolnych oraz diagnostyki
układu limfatycznego kończyn górnych u kobiet z rakiem piersi.
4.1 Publikacje naukowe w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports
(JRC)
Skróty stosowane w opisie bibliometrycznym publikacji:
IF - Impact Factor (według Institute of Scientific Information)
CI - Citation Index (według Institute of Scientific Information)
MNiSW / KBN - punktacja czasopism naukowych według rankingu MNiSW (Ministerstwo
Nauki i Szkolnictwa Wyższego; 2007-2012) lub KBN (Komitet Badań
Naukowych; 1999-2004)
IC – Index Copernicus
Wymienione w latach 2006 - 2017 publikacje z IF dotyczyły następującej grupy zagadnień:
a)- badania układu limfatycznego u kobiet z rakiem piersi (4, 7);
b)- aktywność fizyczna w chorobach tętnic kończyn dolnych (2, 3, 5, 6);
c)- przepływy żylne kończyn dolnych i rozkład temperatur u osób starszych (1);
d)- budowa stóp u wspinaczy górskich (8).
Powyższe zagadnienia badawcze (a, b, c, d) realizowane w latach 2006 – 2017
stanowią element szeregu prac doświadczalnych, które zostały opublikowane w czasopismach
naukowych z listy MNiSW (rozdz. 4.2 – ad. a – 17, 19, 46, 47, 48, 49; ad. b – 18, 50, 51;
ad. c – 47, 48, 50; ad. d – 5, 6, 7)
1. Aleksandra Skomudek, Iwona Gilowska, Ryszard Jasiński, Krystyna Rożek-Piechura.
Analysis of the dynamics of venous blood flow in the context of lower limb temperature
distribution and tissue composition in the elderly. Clinical Interventions in Aging, 2017;
vol.12; s.1371-1378;
[ IF = 2.505; MNiSW = 20.000 ]
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
nadzór nad wykonaniem badań fotopletyzmografii, interpretacji części wyników i dyskusji nad
nimi. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 20 %.
W publikacji (1) „Analiza dynamiki przepływu krwi żylnej w kontekście rozkładu
temperatury kończyn dolnych i składu tkankowego u osób starszych” na podstawie badań
grupy osób szczególnie narażonych na choroby zwyrodnieniowe układu krwionośnego
17
i oddechowego oraz choroby układu naczyniowego przeprowadzono badania oceny rozkładu
temperatury i dynamiki przepływu krwi żylnej w kończynach dolnych.
Na podstawie przeprowadzonej analizy wyników badań nie stwierdzono zależności
między dynamiką przepływu krwi żylnej a rozkładem temperatury w kończynach dolnych
zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Wykazano pozytywną zależność między VP (praca
pompy żylnej) a składem tkanki w kończynach dolnych u kobiet. Wyniki badań wykazały, że
rozkład temperatury i dynamika przepływu krwi nie różnią się istotnie między prawą i lewą
kończyną dolną zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Stwierdzono jednak znaczne różnice
temperatur między grupami płci. Istotnie wyższe wartości temperatury obu kończyn
odnotowano u mężczyzn niż u kobiet.
2. Katarzyna Bulińska, Katarzyna Kropielnicka, Tomasz Jasiński, Joanna Wojcieszczyk-
Latos, Urszula Pilch, Grażyna Dąbrowska, Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Dariusz
Kałka, Katarzyna Zywar, Rafał Paszkowski, Marek Woźniewski, Andrzej Szuba, Ryszard
Jasiński. Nordic pole walking improves walking capacity in patients with intermittent
claudication: a randomized controlled trial. Disability and Rehabilitation, 2016; vol.38; nr
13; s.1318-1324;
[ IF = 1.804; CI = 4; MNiSW = 30.000 ]
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy,
oraz w napisaniu pierwszej wersji manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej
pracy oceniam na 15 %.
Pozytywne aspekty wykorzystania Nordic Walking w usprawnianiu pacjentów
z chromaniem przestankowym wykazano w publikacji (2). Porównano różne formy
fizjoterapii chorych z niewydolnością tętniczą kończyn dolnych. Szczegółowa analiza
uzyskanych wyników badań treningu marszowego na bieżni ruchomej, ćwiczeń oporowych
z wykorzystaniem systemu Biodex oraz treningu Nordic Walking zdecydowanie wykazała, że
trening Nordic Walking poprawia stan krążenia w kończynach dolnych oraz wpływa na
poprawę ogólnej kondycji pacjentów bardziej niż pozostałe formy usprawniania.
3. Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Katarzyna Kropielnicka, Katarzyna Bulińska,
Urszula Pilch, Marek Woźniewski, Andrzej Szuba, Ryszard Jasiński. Nordic Walking in the
second half of life. Aging Clinical and Experimental Research, 2016; vol.28; nr 6; s.1035-
1046;
[ IF = 1.394; CI = 3; MNiSW = 20.000 ]
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy,
oraz w napisaniu pierwszej wersji manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej
pracy oceniam na 30 %.
Publikacja (3) pt: „Nordic Walking w drugiej połowie życia” wykazała, że Nordic
Walking zapewnia bezpieczny i skuteczny sposób na zwiększenie aktywności fizycznej osób
18
starszych. Może również służyć jako metoda rehabilitacji, która poprawia sprawność,
wydolność i wydolność wysiłkową osób starszych z chorobami związanymi
z zaawansowanym wiekiem: choroby układu krążenia z powodu miażdżycy; zespół
metaboliczny bez cukrzycy; wczesny etap choroby Parkinsona; przewlekła obturacyjna
choroba płuc i obniżenie depresji u kobiet z zespołem Sjögrena.
4. A. Szuba, A. Chachaj, M. Koba-Wszedybył, R. Hawro, Ryszard Jasiński, R. Tarkowski,
M. Bebenek, K. Szewczyk, J. Forgacz, A. Jodkowska, D. Jedrzejuk, M. Landwójtowicz, D.
Janczak, Iwona Malicka, Katarzyna Pawłowska, M. Piwowarczyk, Urszula Pilch, Marek
Woźniewski. Upper extremity lymphedema after axillary lymph node dissection:: prospective
lymphoscintigraphic evaluation Lymphology, 2016; vol.49; nr 2; s. 44-56;
[ IF = 1.079; MNiSW = 20.000]
W powyższej pracy brałem udział w: tworzeni koncepcji badania i doborze metod
do koncepcji pracy, rejestracji danych z badań fotopletyzmograficznych, interpretacji
i opracowaniu wyników. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 15 %.
Z powyższych badań (4) wynika, że na podstawie przed i pooperacyjnej
limfoscyntygrafii nie można przewidzieć ryzyka rozwoju wtórnego obrzęku chłonnego.
Jednak w obrazie limfoscytygrafii występują pewne charakterystyczne cechy u chorych,
u których rozwinął się obrzęk chłonny. Różna lokalizacja węzłów chłonnych po
limfedektomii może mieć znaczenie ochronne i zapobiegać obrzękowi chłonnemu.
5. Ryszard Jasiński, Małgorzata Socha, Ludmiła Sitko, Katarzyna Kubicka, Marek
Woźniewski, Krzysztof Andrzej Sobiech. Effect of Nordic walking and water aerobics
training on body composition and the blood flow in lower extremities in elderly women.
Journal of Human Kinetics. 2015; vol.45; s.113-122;
[ IF = 0.770; CI = 4; MNiSW = 15.000; IC = 100.000 ]
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy statystycznej,
interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu pierwszej wersji
i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 40 %.
Podobne obserwacje co do skuteczniejszych efektów wykorzystania Nordic Walking
w poprawie krążenia w kończynach dolnych oraz redukcję zbędnej masy ciała wykazano
w publikacji (5) „Wpływ treningu Nordic Walking i Aquaaerobicu na skład ciała i przepływ
krwi w dolnych kończynach u kobiet w podeszłym wieku”. Obserwacje oparto o analizę
badań przeprowadzonych w grupie kobiet w wieku od 51 do 66 lat (57,9 ± 3,43) lat. Pomiary
przeprowadzono przed rozpoczęciem i po 8 tygodniach treningu Nordic Walking
i Aquaaerobicu.
W wyniku analizy wykazano, że ośmiotygodniowy trening Nordic Walking u kobiet
w wieku powyżej 50 lat poprawia przepływ krwi żylnej w kończynach dolnych i normalizuje
skład ciała w kierunku zmniejszenia czynników ryzyka CVD. Natomiast osiem tygodni
treningu Aquaaerobic u kobiet w wieku powyżej 50 lat nie jest wystarczające, aby znacząco
19
zmienić skład ciała w kierunku zmniejszenia zawartości tkanki tłuszczowej i rozwoju masy
mięśniowej oraz nie prowadzi do poprawy funkcji układu mięśniowo-naczyniowego kończyn
dolnych .
6. Wioletta Dziubek, Katarzyna Bulińska, Małgorzata Stefańska, Marek Woźniewski,
Katarzyna Kropielnicka, Tomasz Jasiński, Ryszard Jasiński, Urszula Pilch, Grażyna
Dąbrowska, Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Joanna Wojcieszczyk-Latos, Dariusz
Kałka, Agnieszka Janus, Katarzyna Zywar, Rafał Paszkowski, Andrzej Szuba.
Peripheral arterial disease decreases muscle torque and functional walking capacity in
elderly. Maturitas, 2015; vol.81; nr 4; s.480-486;
[ IF = 3.120; CI = 2; MNiSW = 30.000 ]
W powyższej pracy brałem udział w: tworzeni koncepcji badania i doborze metod
do koncepcji pracy, nadzór nad eksperymentem oraz rekrutacji pacjentów do badań. Mój
procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 10 %.
W publikacji (6) pt: „Choroba tętnic obwodowych obniża moment obrotowy mięśni
i funkcjonalną zdolność chodzenia u osób starszych” przedstawiono badania przeprowadzone
w grupie 135 osób: 85 osób z chorobą tętnic obwodowych (PAD), u których zdiagnozowano
przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych w stopniu II, zgodnie z klasyfikacją Fontaine'a
i grupę kontrolną w wieku 50 lat. Badania obejmowały ocenę zdolności chodzenia przy
użyciu sześciominutowego testu marszu (6MWT) i pomiaru parametrów siły i prędkości
(szczytowy moment obrotowy - PTQ, całkowita praca - TW, średnia moc - AVGP) kończyn
dolnych uzyskanych za pomocą dynamometrii funkcjonalnej w warunkach izokinetycznych.
Na podstawie analizy wyników badań wykazano, że średnie wartości wszystkich
parametrów siły i prędkości oraz odległości chodu były istotnie wyższe w grupie kontrolnej
niż w grupie chorych. W grupie PAD zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet wartość stosunku
agonisty / antagonisty obu kończyn dolnych jest mniejsza u mężczyzn i kobiet w porównaniu
z grupą kontrolną. Program rehabilitacji dla pacjentów z chromaniem przestankowym musi
uwzględniać ćwiczenia poprawiające siłę, wydolność wysiłkową i wytrzymałość u pacjentów
z PAD.
7. Andrzej Szuba, A. Chachaj, M. Koba-Wszedybył, Roman Hawro, Ryszard Jasiński, R.
Tarkowski, K. Szewczyk, M. Bebenek, J. Forgacz, A. Jodkowska, Diana Jędrzejczuk, D.
Janczak, M. Mrozińska, Urszula Pilch, Marek Woźniewski. Axillary lymph nodes and arm
lymphatic drainage pathways are spared during routine complete axillary clearance in
majority of women undergoing breast cancer surgery. Lymphology, 2011; vol.44; nr 3; s.103-
112
[ IF = 1.023; CI = 2; MNiSW = 20.000]
W powyższej pracy brałem udział w: tworzeni koncepcji badania i doborze metod
do koncepcji pracy, rejestracji danych, interpretacji i opracowaniu wyników oraz w korekcie
tekstu przed wysłaniem artykułu do druku. Mój procentowy udział
w powstawaniu tej pracy oceniam na 15 %.
20
W pracy (7) wykazano, że po chirurgicznym usunięciu węzłów chłonnych pachowych
z powodu raka piersi u połowy kobiet powstaje krążenie oboczne jako wyraz kompensacji
utraconych dróg chłonnych, co może być jednym z mechanizmów zapobiegających
obrzękowi chłonnemu. Należy podkreślić, że jest to poważny problem medyczny, który nie
został jeszcze wyjaśniony.
8. Ewa Demczuk-Włodarczyk, Ewa Bieć, Tomasz Sipko, Ewa Boerner, Ryszard Jasiński.
Assessment of morphological architecture of feet in rock-climbers. Biology of Sport. 2008;
vol.25; nr 1; s.93-98;
[ IF = 0.113; CI = 1; MNiSW = 10.000; ]
W powyższej pracy brałem udział w zbieraniu materiału źródłowego, przygotowaniu tekstu.
Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na ok.15%
Wyniki badań powyższej pracy (8) z zastosowaniem metody fotometrycznej ukazują
zmiany morfofunkcjonalne stóp u wspinaczy górskich. Pod wpływem wysiłku fizycznego
i obciążeń nie występują u nich zaburzenia struktury łuków podłużnych natomiast
obserwowano częstsze zburzenia w strukturze łuków poprzecznych stóp.
Podsumowanie przeprowadzonych badań i ich wyników (prace 1-8)
Dotychczas „złotym standardem” w rehabilitacji chorych z chromaniem przestankowym
był trening marszowy na bieżni ruchomej. Z prezentowanych powyżej badań wynika, że
skuteczniejszą metodą poprawy ukrwienia kończyn dolnych i zwiększenia tolerancji
wysiłkowej chorych z chromaniem przestankowym jest trening Nordic Walking uzupełniony
ćwiczeniami z oporem mięśni kończyn dolnych. Wykazano korzystny wpływ treningu Nordic
Walking, który w porównaniu do treningu Aquaaerobic, polegał on na poprawie przepływu
krwi żylnej w kończynach dolnych i normalizacji składu ciała (zmniejszenie otłuszczenia).
Z kolei badania wykonane za pomocą dynamometrii funkcjonalnej u osób starszych
z chorobami tętnic obwodowych wykazały: obniżenie siły mięśniowej kończyn dolnych oraz
prędkości i odległości chodu. Na tej podstawie sformułowano konkretne zalecenia do
programu rehabilitacji osób starszych z chromaniem przestankowym. Dotyczyły one
wkomponowania ćwiczeń poprawiających siłę mięśni kończyn dolnych, wydolność
wysiłkową (marszową) oraz wytrzymałość mięśniową.
Podsumowanie bibliometryczne wykazanych powyżej prac naukowych:
a) sumaryczna liczba punktów MNiSW / KBN = 165
b) sumaryczny Impact Factor = 11.808
21
4.2 Monografie, publikacje naukowe w czasopismach międzynarodowych lub krajowych
innych niż znajdujące się w bazie, o której mowa w pkt 4.1:
Początkowo moje zainteresowania naukowe skupiały się wokół zagadnień dotyczących
budowy morfologicznej i sprawności fizycznej dzieci i młodzieży w wieku rozwojowym.
Badania nad powiązaniem zagadnień budowy morfologicznej, postawy ciała dzieci
i młodzieży oraz sprawności fizycznej zaowocowały następującymi doniesieniami na
Konferencjach Naukowych oraz publikacjami:
1. Jasiński R., Pawłowski W., Próba oceny rozwoju morfologicznego i sprawności
fizycznej w świetle stratyfikacji społecznych. Zeszyty Naukowe AWF we Wrocławiu,
1987, 47, s.257-262.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
2. Jasiński R., Rozwój morfologiczny i postawa ciała jedenastoletnich dzieci wybranych
szkół miejskich i wiejskich. Zeszyty Naukowe AWF we Wrocławiu, 1991, 54, s.57-65.
3. Ignasiak Z., Sławińska T., Jasiński R., Wolski P., Zaleski A., Rozwój fizyczny dzieci
wiejskich i miejskich z Dolnego Śląska. Biologia populacji ludzkich współczesnych
i pradziejowych, Słupsk: WSP; PTA w Warszawie 1992. – s.141-150.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 10 %.
4. Sławińska T., Piesiewicz E., Jasiński R., Położenie społeczne rodzin wiejskich. Studia
i Monografie AWF we Wrocławiu, 1993, 36, s.5-12.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 10 %.
Powyższe opracowania dały możliwość wykazania kształtowania się organizmu
człowieka w wieku dziecięcym i młodzieńczym, jako podstawowego zagadnienia ontogenezy
z jedoczesnym wykazaniem tempa wzrastania wybranych parametrów budowy ciała
człowieka – przy czym tempo tego wzrastania było bardzo zróżnicowane i nie przebiegało
u wszystkich jednakowo. Wykazano zjawiska nierównomiernego wzrastania, określanego
rytmem bądź dynamiką wzrastania w zależności od czynników endo- i egzogennych ze
szczególnym przedstawieniem różnic płciowych w rzucie piłeczką palantową na odległość
zwłaszcza w odniesieniu do korelacji pomiędzy wynikiem, a cechami morfologicznymi
budowy obręczy barkowej.
22
Dalsze etapy mojej działalności badawczej dotyczyły obserwacji kształtowania się
rozwojowego parametrów stopy u dzieci i młodzieży. W wyniku prowadzonych analiz
wykazano, iż obniżanie się wysklepienia stopy u dzieci w odniesieniu do norm stosowanych
dla dorosłych nie jest faktycznym stanem patologicznym oraz, że należy stosować ocenę
zachowania się wysklepienia stopy dziecięcej bez konieczności korzystania z tzw. norm
wysklepienia opracowanych dla stóp o zakończonym rozwoju (u dorosłych). Jednocześnie
wykazano, iż kąt Clarke`a rośnie istotnie wraz z wiekiem, z wyjątkiem zahamowania
i obniżenia się w okresie skoku pokwitaniowego - u osobników obojga płci, natomiast
koślawość palucha u chłopców z wiekiem maleje natomiast u dziewcząt rośnie (w wieku 14
lat dwukrotnie wyższa wartość niż u chłopców). Wyniki badań przedstawiono w poniższych
opracowaniach:
5. Ignasiak Z., Trojanowski I., Jasiński R., Zaleski A., Wartości liczbowe kąta Clarke'a
stopy dziecięcej na podstawie badań ciągłych. Studia i Monografie AWF we
Wrocławiu 1992, 31, s.57-65.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 25 %.
6. Ignasiak Z., Jasiński R., Zaleski A., Dynamika wzrastania ręki i stopy u młodzieży
wrocławskiej. Fizjoterapia, 1993, 2, s.40-44.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 10 %.
7. Ignasiak Z., Jasiński R., Trojanowski I., Rozwój stopy dziecka wrocławskiego.
Postępy Rehabilitacji 1995,1, s.17-24.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 10 %.
Na podstawie prowadzonych badań z zakresu rozwoju parametrów ręki opracowałem
dysertację doktorską pt.” Dynamika wzrastania parametrów ręki u dzieci i młodzieży szkół
podstawowych we Wrocławiu”. Zagadnienia opracowane w dysertacji doktorskiej zostały
przeze mnie opublikowane w postaci artykułów, które zawarły główne wyniki moich
dotychczasowych badań dotyczących rozwoju parametrów ręki, różnic rozwojowych
w poszczególnych okresach wzrastania organizmu oraz istniejącego dymorfizmu płciowego
we wzrastaniu ręki jak również porównanie moich zainteresowań ręką z analizą rozwojową
stopy. W ten sposób całościowo została ukazana problematyka wzrastanie części dystalnych
ciała człowieka.
23
8. Jasiński R., Rozwój parametrów ręki ze szczególnym uwzględnieniem dymorfizmu
płciowego dzieci wrocławskich w wieku 7-14 lat. Studia i Monografie AWF we
Wrocławiu, 1992, 31, s.77-92.
9. Jasiński R., Dymorfizm płciowy w rozwoju parametrów ręki u młodzieży wrocławskiej
w wieku 11-14 lat. Studia i Monografie AWF we Wrocławiu 1992, 31, s.67-75.
10. Jasiński R., Różnice płciowe w rozwoju cech mierzalnych ręki. Studia i Monografie
AWF we Wrocławiu, 1993, 36, s.109-122.
11. Jasiński R., Ręka jako kanon proporcji ciała. Fizjoterapia 1994,1, s.45-49.
12. Jasiński R., Wzrastanie parametrów ręki dzieci i młodzieży wiejskich szkół
podstawowych z rejonu Trzebnicy i Lubina. Studia i Monografie AWF we Wrocławiu
1994, 42, 163-176.
Można by stwierdzić, że w sensie zarówno poznawczym, jak i praktycznym wymienione
zagadnienia są wciąż aktualne, tak ze względu na ważność dokumentowania stanu i przebiegu
rozwoju fizycznego dzieci i młodzieży z różnych środowisk, jak i ze względu na zwrócenie
szczególnej uwagi na tak ważny narząd, jakim jest kończyna górna.
Ten okres mojej działalności naukowej w większości oparty na analizie materiału
pochodzącego z badań longitudinalnych szczególnie dotyczącego kształtowania się
parametrów ręki (w ramach Problemu Resortowego 101 GKKFiS i KBN Centralny Problem
Badań Podstawowych 0.8.16.II.40) można by tak podsumować, że w publikacjach przewija
się pewna ciągłość tematyki badawczej pozostającej w obszarze kończyny górnej,
a przedstawiona w monografii „Morfofunkcjonalne czynniki różnicujące obraz zespoleń
powierzchownych żył kończyny górnej u człowieka” problematyka jest kontynuacją
wcześniejszych badań, jednak ze znacznym poszerzeniem analizowanych zagadnień oraz tak,
aby mogła stanowić pewne podstawy do prowadzenia dalszych badań w zakresie analizy
układu naczyniowego kończyn górnych u człowieka. Głównymi osiągnięciami tego okresu
było wykazanie zmienności dynamiki wzrastania niektórych diametrów i proporcji
szczególnie ważnego pod względem wykonawstwa narządu, jakim jest ręka ludzka,
wykazanie zależności między rozwojem cech ręki a wybranymi testami sprawności fizycznej
z jednoczesnym ukazaniem różnic środowiskowych (miasto – wieś) zwiększających się
z wiekiem w odniesieniu do szerokości i siły ścisku ręki oraz znacznego dymorfizmu
płciowego. Nie bez znaczenia z punktu widzenia wychowania fizycznego i sportu pozostają
obserwacje współzależności między wymiarami i proporcjami ręki a typem budowy
somatycznej oraz ważna dla wychowania fizycznego (podkreślając związek między tą
dziedziną a antropologią) analiza dynamiki rozwoju siły (statycznej i dynamicznej) na tle
wzrastania wysokości i masy ciała oraz jej korelacje z cechami ręki z uwzględnieniem faz
mniej lub bardziej intensywnego rozwoju w okresie pokwitania.
Wykazanie, iż iloczyn długości ręki i stałego wskaźnika może być metodą na równi
z innymi, określającą ostateczną wysokość ciała danego osobnika, może mieć istotne
znaczenie w selekcji do danej dyscypliny sportowej jest to obserwacja o znaczeniu
praktycznym dla wychowania fizycznego i sportu.
24
Z uwagi na kierunkowe wykształcenie, którym jest rehabilitacja ruchowa (obecnie
fizjoterapia) moje główne zainteresowania dydaktyczne oraz badawcze są związane z tą
dziedziną nauki. Problematyka budowy anatomicznej, zagadnień morfologicznych oraz
antropologii klinicznej przewija się w moich opracowaniach naukowych, które ukazały się
drukiem od momentu ostatecznego związania się z Wydziałem Fizjoterapii. Są to publikacje,
które oprócz typowych zagadnień klinicznych takich, jak usprawnianie w różnych
jednostkach chorobowych dotyczą również m. in. sportu osób niepełnosprawnych:
13. Sabir H., Jasiński R., Kocięba R., Rehabilitacja po reinplantacji na wysokości
przedramienia. Fizjoterapia, 1998, 1-2, s.17-20.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
14. Bolach E., Jasiński R., Nowicki P., Witkowski D., Piłka nożna (futsal) zespołowa
dyscyplina sportu dla niewidomych i ociemniałych. Sport w rehabilitacji
niepełnosprawnych. Polskie Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych; Zarząd
Główny w Krakowie, 1999, s. 54-57.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
15. Bolach E., Jasiński R., Nowicki P., Witkowski D., Piłka nożna dla osób
niedowidzących. Trening, 2-3 (42-43), 1999, s. 308 – 314..
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
16. Jasiński R., Skrzyniarz M., Zasławski R., Bóle kręgosłupa u kobiet w okresie ciąży.
Ginekologia Polska, 2000; 71 (4): 231-6.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
17. Woźniewski M., Jasiński R., Pilch U., Dąbrowska G., Complex Phisical Therapy for
Lymphoedema of the Limmbs. Physiotherapy 2001, 87, 5, s. 252-256.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu pierwszej wersji manuskryptu. Mój procentowy udział
w powstawaniu tej pracy oceniam na 30 %.
25
18. Jasiński R., Dąbrowska G., Sroka M., Współzależność między cechami
morfologicznymi a zapadalnością na chorobę żylakową kończyn dolnych. Fizjoterapia,
t 9, nr 1, 2001, s. 39 – 42.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
19. Bergman P., Woźniewski M., Socha M., Jasiński R., Zmienność zawartości wody
całkowitej i jej frakcji u kobiet po mastektomii (badania metodą impedancji).
Biospołeczne skutki mastektomii, AWF, Poznań 2001, s.19-40.
W powyższej pracy brałem udział w: tworzeni koncepcji badania i doborze metod
do koncepcji pracy, nadzór nad eksperymentem oraz rekrutacji pacjentów do badań. Mój
procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 10 %.
20. Jasiński R., Skrzek A., Woźniewski M. Czynność stawu kolanowego w chorobie
zwyrodnieniowej o różnej etiologii. Zastosowania Ergonomii, nr 3-4 / 2001, 51-58,
Zielona Góra.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
21. Lis M., Łuszczek A., Dąbrowska G., Jasiński R., De Lubersac R., Chądzyńska D.,
„Nasze ciało – milczące streszczenie nas samych” – terapia psychomotoryczna jej
zastosowanie w praktyce fizjoterapeuty. Advances in Clinical and Experimental
Medicine, 2002, 11, 1, Suppl. 1, 165-170.
MNiSW / KBN = 5.000; IC = 5.100
W powyższej pracy brałem udział w tworzeniu koncepcji pracy, analizie źródłowej. Mój
procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 20 %.
22. Skrzek A., Jasiński R., Zagrobelny Z. Wykorzystanie krioterapii ogólnoustrojowej w
fizjoterapii. Moloda Sportivna Nauka Ukrainy, 7, t.1, 2003, s.331-334.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 30 %.
23. Skrzek A., Dziedzic R., Jasiński R. Odległe następstwa czynnościowe po złamaniu
nasady dalszej kości promieniowej. Moloda Sportivna Nauka Ukrainy, 7, t.3, 2003,
s.428-433.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 30 %.
26
24. Jasiński R., Skrzek A., Cześniewicz I. Downhill skiing in the rehabilitation of the
disabled. ПEДAГOГIKA, ПCИХOЛOГIЯ TA MEДИKO-БIOЛOГIЧНI
ПPOБЛEMИ ФIЗИЧНOГO BИХOBAHHЯ I CПOPTY. MIHICTEPCTBO OCBITИ
I HAУKИ УKPAЇHИ, ХAPKIBCЬKA ДEPЖABHA AKAДEMIЯ ДИЗАЙНУ I
МИСТЕЦТВ, NO 7, 96 – 102, ХАРКІВ 2003.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
25. Jasiński R., Skrzek A., Grela E., Jastrzębska R. Morphological aspects of the body
build of young swimmers and handball players. ПEДAГOГIKA, ПCИХOЛOГIЯ TA
MEДИKO-БIOЛOГIЧНI ПPOБЛEMИ ФIЗИЧНOГO BИХOBAHHЯ I CПOPTY.
MIHICTEPCTBO OCBITИ I HAУKИ УKPAЇHИ, ХAPKIBCЬKA ДEPЖABHA
AKAДEMIЯ ДИЗАЙНУ I МИСТЕЦТВ, NO 7, 102 - 109, ХАРКІВ 2003.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
26. Eugeniusz Prystupa, Ryszard Jasiński, Grażyna Dąbrowska, Anna Skrzek.
Edukacijna programa Evropejs'kogo Sojuzu Sokrates-Erazmus v sistemi pidgotovki
fachivciv galuzi vichovannja i sportu. W:Moloda sportyvna nauka Ukrainy: zbirnyk
naukovych prac z galuzi fizyčnoi kul'turi ta sportu. Vyp.8, t.4, L'viv : NVF "Ukrains'ki
technologii", 2004, s.284-286;
W powyższej pracy brałem udział w tworzeniu koncepcji pracy, analizie źródłowej. Mój
procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 20 %.
27. Tatiana Prystupa, Ryszard Jasiński. Kompleksne vídnovlennâ nepovnospravnich
važkoatletív z cerebral'nim paralíčem v procesí sportivnoi pídgotovki. W:Ozdorovča í
sportivna robota z nepovnospravnimi: monografíâ z problem fízičnogo vichovannâ í
sportu nepovnospravnich / zagal'na red. U. Brískin, M. Linec', E. Bolach, J.
Migasiewicz, L'vív : Vidavec' Taras Soroka, 2004, s.49-51;
W powyższej pracy brałem udział w tworzeniu koncepcji pracy, analizie źródłowej. Mój
procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 25 %.
28. Beata Kowalska, Ryszard Jasiński, Eugeniusz Bolach. Znaczenie aktywności
narciarskiej osób niepełnosprawnych w aspekcie zdrowego stylu życia. Skiing activity
of the disabled as a form of healthy way of life. W:Aktywność ruchowa osób
niepełnosprawnych: monografia w zakresie rekreacji, turystyki i sportu osób
niepełnosprawnych / red. nauk. Juliusz Migasiewicz, Eugeniusz Bolach
Wrocław : Typoscript ; Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem, 2004, s.33-42;
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy
statystycznej, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu
pierwszej wersji i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej
pracy oceniam na 40 %.
27
29. Eugeniusz Bolach, Juliusz Migasiewicz, Eugeniusz Prystupa, Tatiana Prystupa,
Ryszard Jasiński. Problemi kontrolu v sportí viščich dosâgnen' nepovnospravnich
osíb. W:Ozdorovča í sportivna robota z nepovnospravnimi: monografíâ z problem
fízičnogo vichovannâ í sportu nepovnospravnich / zagal'na red. U. Brískin, M. Linec',
E. Bolach, J. Migasiewicz, L'vív : Vídavec' Taras Soroka, 2004, s.51-55;
W powyższej pracy brałem udział w tworzeniu koncepcji pracy, analizie źródłowej. Mój
procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 10 %.
30. Eugeniusz Prystupa, Tatiana Prystupa, Ryszard Jasiński. Vpliv silovich trenuvan' na
gemodinamiku nepovnospravnich osíb z cerebral'nim paraličem W:Ozdorovča í
sportivna robota z nepovnospravnimi: monografíâ z problem fízičnogo vichovannâ í
sportu nepovnospravnich / zagal'na red. U. Brískin, M. Linec', E. Bolach, J.
Migasiewicz, L'vív : Vídavec' Taras Soroka, 2004, s.55-58;
W powyższej pracy brałem udział w tworzeniu koncepcji pracy, analizie źródłowej. Mój
procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 10 %.
31. Ryszard Jasiński, Anna Skrzek, Małgorzata Albińska, Piotr Albiński, Przeciążenia
narządu ruchu w sporcie pływackim. Obciążenia Układu Ruchu przyczyny i skutki
[red.] Ryszard Paluch, Marcin Kuliński, Rafał Michalski. Polska Akademia Nauk
Komitet Ergonomii, Wrocław 2005, s. 115-124.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy
statystycznej, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu
pierwszej wersji i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej
pracy oceniam na 40 %.
32. Anna Skrzek, Marek Woźniewski, Ryszard Jasiński. Możliwość wykorzystania
czynnościowej dynamometrii w profilaktyce przeciążeń układu ruchu. Application of
isokinetic tests in prevention of overload in movement system. W:Obciążenie układu
ruchu: przyczyny i skutki / pod red. Ryszarda Palucha, Marcina Kulińskiego, Rafała
Michalskiego / Komitet Ergonomii PAN, Wrocław : Oficyna Wydawnicza
Politechniki Wrocławskiej, 2005, s.61-68;
W powyższej pracy brałem udział w tworzeniu koncepcji pracy, analizie źródłowej,
opracowaniu wyników badań. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam
na 20 %.
33. Katarzyna Barczyk, Tadeusz Skolimowski, Ryszard Jasiński, Grzegorz Stefański,
Arletta Hawrylak. Wpływ zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego na
zaburzenia czynnościowe narządu ruchu kobiet w średnim wieku. Influence of
degenerative changes of cervical spine on dysfunctions of the motor system in middle-
aged women. Fizjoterapia, 2006; t.14; nr 1; s.53-58;
MNiSW / KBN = 3.000; IC = 5.260
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy
statystycznej, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu
28
pierwszej wersji i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej
pracy oceniam na 40 %.
34. Maciej Mraz, Katarzyna Żmudzka, Małgorzata Mraz, Marek Marciniak, Agnieszka
Trytek-Pysiewicz, Ryszard Jasiński. Wpływ rodzaju cięcia torakochirurgicznego na
ruchomość klatki piersiowej i natężenie bólu pooperacyjnego. The influence of
surgical approach on postoperative chest respiratory function and postoperative pain
in thoracic patients. Fizjoterapia, 2006; t.14; nr 1; s.91-96;
MNiSW / KBN = 3.000; IC = 5.260
W powyższej pracy brałem udział w tworzeniu koncepcji pracy, analizie źródłowej. Mój
procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 10 %.
35. Ryszard Jasiński, Jadwiga Bronowicz, Beata Blachura. Urazy kończyn dolnych
narciarzy w zależności od techniki jazdy. W:Obciążenie układu ruchu: przyczyny i
skutki / pod red. nauk. Ryszarda Palucha, Katarzyny Jach, Rafała Michalskiego /
Komitet Ergonomii PAN, Wrocław : Oficyna Wydawnicza Politechniki
Wrocławskiej, 2006, s.139-150;
MNiSW / KBN = 0.402
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy
statystycznej, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu
pierwszej wersji i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej
pracy oceniam na 40 %.
36. Beata Blachura, Piotr Kunysz, Iwona Damska, Ryszard Jasiński. Efficiency of
learning and teaching visually handicapped on example of the downhill
skiing. W:Środowiskowe źródła zagrożeń zdrowotnych. 1 / red. nauk. Adam Kaczor,
Andrzej Borzęcki, Maria Iskra, Lublin : Katedra i Zakład Higieny Akademii
Medycznej w Lublinie, 2007, s.307-311;
MNiSW / KBN = 5.000
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy
statystycznej, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu
pierwszej wersji i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej
pracy oceniam na 30 %.
37. Elżbieta Poniewierka, Andrzej Poniewierka, Ryszard Jasiński. Selected
anthropometric indicators in patients with inflammatory bowel disease.
Gastroenterologia Polska, 2008; vol.15; nr 6; s.385-389;
MNiSW / KBN = 4.000; IC = 6.090
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy
statystycznej, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu
29
pierwszej wersji i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej
pracy oceniam na 40 %.
Szczególnie w publikacji (17) zaprezentowano fizjoterapię chorych z obrzękami
chłonnymi kończyn, zwłaszcza przy zastosowaniu metod zewnętrznego ucisku. Obrzęk
chłonny stanowi trudny problem rehabilitacyjny, będąc miedzy innymi jednym z następstw
leczenia nowotworów złośliwych. W związku z bardzo różnymi metodami rehabilitacji
stosowanymi w tych przypadkach, na podstawie wiedzy anatomicznej i fizjologicznej oraz
przeglądu piśmiennictwa opracowano kompleksową metodę fizjoterapii osób z obrzękami
chłonnymi kończyn, obejmującą ćwiczenia, drenaż chłonny ręczny oraz za pomocą
urządzenia. W pracy wykazano dużą skuteczność opracowanej metody, zwłaszcza we
wczesnych obrzękach o nieznacznych rozmiarach.
Posiadana wiedza anatomiczna oraz wcześniejsze studia dotyczące problematyki
anatomo-morfologicznej ręki a tym samym kończyny górnej u człowieka pozwoliły mi podjąć
dalsze działania w kierunku szczególnie trudnym, subtelnym i wrażliwym jakim jest
fizjoterapia onkologiczna ze szczególnym uwzględnienie profilaktyki przeciwobrzękowej
kończyny górnej u kobiet po odjęciu piersi z powodu raka sutka.
Zainspirowany pracami dotyczącymi problematyki drenażu limfatycznego, podjąłem
działania mające na celu ukazanie związku pomiędzy występowaniem obrzęku chłonnego
w obrębie kończyny górnej a sprawnością jej układu żylnego. Takie potraktowanie
szczególnego problemu badawczego pozwoliło pozostać mi nadal w obszarze wcześniej
opracowywanym w dystertacji doktorskiej tj. kończyny górnej powiększając tym samym
poprzednie studia o wiedzę dotyczącą problematyki jej układu naczyniowego ze szczególnym
uwzględnieniem układu krwionośnego tj. części żylnej.
Pierwsze próby analizy zmienności budowy architektonicznej powierzchownych żył
kończyny górnej zaowocowały pracami, które odnosiły się głównie do różnych typów
połączeń tychże żył w okolicy dołu łokciowego zwłaszcza u osób wykonujących ciężką pracę
fizyczną. Gdzie szczególnie w pracy (39, 40) na podstawie badań zawodników tenisa
ziemnego wykazano istotnie statystycznie większą ilość charakterystycznych zespoleń typu Y
w kończynie dominującej, natomiast w pracach (38, 41, 42, 43, 44, 45) na podstawie badań
osób u których obie kończyny górne były obciążane symetrycznie wystąpiła zdecydowana
przewaga zespoleń symetrycznych typu YY. Głównymi osiągnięciami prezentowanych badań
było: wykazanie, że w kończynie dominującej (u praworęcznych lub leworęcznych)
najczęściej występuje zespolenie typu Y a w drugiej np. M lub N np. u tenisistów lub
badmintonistów, symetryczne zespolenia typu YY występują najczęściej u osób
równomiernie obciążających kończyny np. kulturystyka, ciężary, judo, boks, wioślarstwo
kajakarstwo itp. ale również u osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach.
Badania wykazały, że zespolenie żylne typu Y może być wynikiem adaptacji układu
naczyniowego, który w ten sposób dostosowuje się do zwiększonych obciążeń fizycznych
kończyn górnych (wykazanie jednoznaczne istotnego związku pomiędzy czasem uprawiania
tenisa ziemnego, a występowaniem zmian asymetrii funkcjonalnej w zakresie typu zespoleń
żył powierzchownych). Analizy dynamiki reografii krwi z kończyn górnych wykazały,
iż zespolenie typu Y posiada najlepsze warunki drenujące krew z kończyny, najwyższe
wartości wskaźników VP i RT (może mieć to wpływ na wynik sportowy np. strzelectwo,
30
łucznictwo, kajakarstwo, wioślarstwo itp.) jednocześnie wykazano efektywniejsze działanie
mięśni ramienia niż przedramienia w mechanizmie pompy żylnej kończyny górnej. Wyniki
badań tego okresu przedstawiają publikacje poniżej:
38. Jasiński R., Woźniewski M., Archicture Types of the Superfical Forearm Veins.
Phlebology, 1995, vol. 2, - Berlin: Springer-Verlag, 1995, s.1022-1024.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
39. Jasiński R., Zasławski R., Asymetry of a vein in vicinity of the elbow fossa in tennis
players. Medical Review: Scripta Periodica 2000, III, nr 3, s. 368 – 375.
Wersja polska w innym numerze:
40. Jasiński R., Zasławski R., Asymetria układu żylnego okolicy dołu łokciowego u
tenisistów. Medical Review: Scripta Periodica 2000, vol. 3, nr. 2, supl. 1/2, s. 769-777.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
41. Bolach E., Jasiński R., Seidel W., Typy połączeń żył powierzchownych przedramienia
u niepełnosprawnych zawodników uprawiających podnoszenie ciężarów
(powerlifting). Mołoda Sportivna Nauka Ukrainy, 5, t.2, 2001, s. 174 –178.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
42. Jasiński R., Bolach E., Seidel W., Typy połączeń żył powierzchownych okolicy dołu
łokciowego kończyn górnych u niepełnosprawnych zawodników uprawiających
pływanie. Fizjoterapia, t 9, nr 2, 2001, s. 48 – 51.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
43. Jasiński R., Пластичність системи поверхневих судин руки людини залежно від
характеру виконуваної роботи. ПРАКТИЧНА МЕДИЦИНА, 2002-4 (t.VIII), 78-
80, Lwów.
MNiSW / KBN = 2.000
44. Jasiński R., Poradnik E. Superficial venous anastomosis in the human upper extremity
– a post-mortem study. Folia Morphologica, vol. 62, no 3, 191 – 199, Via Medica
2003.
31
MNiSW / KBN = 5.000; IC = 7.660
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
45. Ryszard Jasiński, Morfofunkcjonalne czynniki różnicujące obraz zespoleń
powierzchownych żył kończyny górnej u człowieka. Studia i Monografie, 71, AWF we
Wrocławiu, 2004, s. 1-167.
Następnie moje zainteresowania zostały przeniesione na obszar problematyki
występowania obrzęku chłonnego u kobiet po mastektomii w zależności od architektury ich
układu żylnego w obszarze kończyn górnych. W ten sposób powstały publikacje, które
ukazały pewną współzależność między występowaniem obrzęku chłonnego
a charakterystycznym układem zespolenia pomiędzy głównymi żyłami powierzchownymi
kończyny górnej, drenującymi jej obszar. Początkowo opracowania dotyczyły głównie
zagadnień morfologicznych oraz anatomicznych aby następnie przejść do bardziej
szczegółowych problemów, takich chociażby jak przepływy krwi w żyłach, a tym samym
sprawności łożyska żylnego kończyny górnej w różnych układach architektonicznych
zespoleń głównych żył w okolicy dołu łokciowego. Głównymi osiągnięciami tego okresu
było wykazanie, iż u kobiet które nie miały po amputacji piersi problemów z obrzękiem
chłonnym w kończynie, występuje zespolenie żylne typu Y (ważne dla rehabilitacji).
Na podstawie badania architektury układu żylnego i jego sprawności ocenianej metodą
fotopletyzmografii wykazano związek pewnych typów połączeń żył powierzchownych
kończyny górnej z występowaniem obrzęku chłonnego. Stwierdzono również istotnie
statystycznie większą pracę pompy żylnej i dłuższy czas wypełniania żył powierzchownych
przedramienia u kobiet z obrzękami chłonnymi kończyny górnej w porównaniu z kobietami
zdrowymi. W badaniach za pomocą fotopletyzmografii udało się wykazać, że u kobiet po
mastektomii spływ żylny typu M stwarza gorsze warunki drenażu i sprzyja narastaniu
obrzęku chłonnego czego nie obserwowano u kobiet z zespoleniem typu Y.
W sensie klinicznym te spostrzeżenia mogą wnosić wiele przydatnych informacji. Dla
rehabilitacji chorych z obrzękiem chłonnym kończyn górnych istotny jest fakt większej
efektywności mięśni ramienia, niż przedramienia w drenażu krwi żylnej. Również fakt
powiazania zespolenia typu M z wystąpieniem obrzęku chłonnego po mastektomii pozwala na
właściwe prognozowanie i wcześniejsze działania terapeutyczne i rehabilitacyjne. Dla
chorych taka informacja ma istotne znaczenie w odniesieniu do prognozowania efektów
rehabilitacji. Dość przełomowym momentem w moich badaniach były wyniki uzyskane
w pracy pt. „Evaluation of venous pump in upper extremities by photoplethysmography” (48).
Z przeprowadzonych analiz dostępnej literatury tematu okazuje się, że niewiele jest
informacji na temat roli pompy mięśniowej kończyny górnej w odpływie żylnym i nie ma
standardowej metody oceny czynności pompy żylnej w kończynach górnych. Również rola
skurczy mięśni przedramienia i ramion w zwiększeniu odpływu żylnego pozostaje niejasna.
Celem badań w przedstawionej publikacji była ocena mięśniowej pompy żylnej w górnej
32
kończynie za pomocą fotopletyzmografii. Fotopletyzmografię żylną kończyn górnych
wykonano u 30 zdrowych osób losowo podzielonych na 2 grupy w celu oceny oddzielnie
mięśni przedramienia (grupa I) i ramienia (grupa II). W grupie I średnie wartości Vp (indeks
pompy żylnej) w kończynie prawej wyniosły 8,3, zaś w kończynie lewej 11,1. W grupie II Vp
wynosiła odpowiednio 36,1 i 36,7. W grupie I średnie wartości RT (czas powrotu żylnego) w
kończynie prawej wynosiły 3,4, a w kończynie lewej 5,9 s. W grupie II RT wynosiła
odpowiednio 24,8 i 30,9 s. Różnice Vp i RT były statystycznie istotne w grupie I i grupie II
(p = 0,001). Nie było statystycznie istotnych różnic Vp i RT między kończynami prawymi
i lewymi w obu grupach. Wnioskować zatem można, że skurcze mięśni ramienia zwiększają
żylny wypływ z górnej części kończyny, podczas gdy skurcze mięśni przedramienia nie
zwiększają znacząco przepływu żylnego i nie służą jako pompa mięśniowa dla układu
żylnego w kończynach górnych. Jednocześnie można uznać, że w kończynie górnej podobnie
jak w kończynie dolnej również funkcjonuje pompa mięśniowo-naczyniowa.
Doniesienia tego okresu badań prezentują publikacje poniżej:
46. Jasiński R., Woźniewski M., Szczepanik M., Włodarczyk A., Typy połączeń żył
powierzchownych przedramienia u kobiet po mastektomii. Fizjoterapia 1999, t.7.
supl.1, s.37- 41.
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy,
oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na
50 %.
47. Jasiński R., Woźniewski M., Wiszniowska E. Badania fotopletyzmograficzne układu
żylnego kończyny górnej jako obiektywna metoda kontroli fizjoterapii kobiet
z obrzękiem chłonnym kończyny górnej. Fizjoterapia, t.11, 2, 2003, s. 80-87.
MNiSW / KBN = 3.000; IC = 3.530
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy,
oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na
50 %.
48. Ryszard Jasiński, Marek Woźniewski, Dominika Pietrzyk, Katarzyna Pawłowska,
Andrzej Szuba. Evaluation of venous pump in upper extremities by
photoplethysmography. International Journal of Angiology, 2005; vol.14; nr 1; s.22-
25;
MNiSW / KBN = 3.000
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy statystycznej,
interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu pierwszej wersji
i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 40 %.
49. Iwona Malicka, Ryszard Jasiński, Bernadeta Vavric, Justyna Hanuszkiewicz,
Magdalena Zakrawacz, Marek Woźniewski. Czynność mięśni a przepływ krwi żylnej w
33
obrębie kończyn górnych kobiet leczonych z powodu raka piersi - badanie pilotażowe.
The function of muscles and the venous blood flow in the upper limbs in women
treated for breast cancer - a pilot study. Onkologia Polska 2010; vol.13; nr 1; s.9-14;
MNiSW / KBN = 6.000; IC = 4.760
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy statystycznej,
interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu pierwszej wersji
i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 30 %.
50. Katarzyna Bulińska, Katarzyna Kropielnicka, Tomasz Jasiński, Grażyna Dąbrowska,
Ryszard Jasiński, Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Urszula Pilch, Andrzej
Szuba. Kompleksowa rehabilitacja pacjentów z chromaniem przestankowym
w przewlekłym niedokrwieniu kończyn dolnych. The comprehensive rehabilitation of
patients with intermittent claudication in chronic lower limb ischemia. Fizjoterapia,
2012; t.20; nr 4; s.3-16;
MNiSW / KBN = 5.000; IC = 5.120
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, nadzór nad badaniami. Mój procentowy udział w
powstawaniu tej pracy oceniam na 20 %.
51. Ryszard Jasiński, Justyna Turek, Eliza Rudzińska, Grażyna Dąbrowska, Anna
Skrzek. Wpływ Nordic Walking na czynność układu żylnego kończyn dolnych
u słuchaczek Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Effects of Nordic Walking on the lower-
limb venous system in Third Age University students. Acta Bio-Optica et Informatica
Medica, Inżynieria Biomedyczna, 2014; vol.20; nr 1; s.39-49;
MNiSW / KBN = 5.000; IC = 60.950
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, zaplanowaniu i wykonaniu analizy statystycznej,
interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy, oraz w napisaniu pierwszej wersji
i poprawie manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 40 %.
Całość moich rozważań nad zmiennością układu żył powierzchownych kończyn
górnych u człowieka oparłem o szczegółowe studia anatomiczne w postaci wykonanych
80 preparatów sekcyjnych okolicy dołu łokciowego u 40 mężczyzn, a wyniki tychże badań
opublikowałem na łamach jednego z głównych czasopism anatomicznych tj. Folia
Morphologica. Praca w sposób gruntowny i dogłębny przedstawia charakterystykę
zmienności obrazu zespoleń powierzchownych żył kończyny górnej w okolicy dołu
łokciowego opierając się na dużej ilości preparatów, co w dzisiejszych czasach stanowi
znaczną trudność. Z analizy dostępnej literatury przedmiotu można się zorientować, że
podobne preparacje dotyczą jedynie pojedynczych przypadków.
52. Jasiński R., Poradnik E. Superficial venous anastomosis in the human upper extremity
– a post-mortem study. Folia Morphologica, vol. 62, no 3, 191 – 199, Via Medica 2003.
MNiSW / KBN = 5.000; IC = 7.660
34
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji
oraz wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami
pracy, oraz w napisaniu manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej pracy
oceniam na 50 %.
53. Ryszard Jasiński, Morfofunkcjonalne czynniki różnicujące obraz zespoleń
powierzchownych żył kończyny górnej u człowieka. Studia i Monografie, 71, AWF we
Wrocławiu, 2004, s. 1-167.
Podsumowaniem przedstawionej powyżej działalności badawczej było opublikowanie
monografii pt. „Morfofunkcjonalne czynniki różnicujące obraz zespoleń powierzchownych
żył kończyny górnej u człowieka”. W poszczególnych rozdziałach przedstawiono badania,
których głównym celem było wykazanie współzależności pomiędzy obrazem zespoleń
żylnych kończyny górnej, a wzrastaniem parametrów morfologicznych, motorycznych
i fizycznych, jak również wpływ architektury układu żylnego kończyny na obraz kliniczny
u kobiet po mastektomii. Bardzo ważnym było omówienie problemu dotyczącego
zróżnicowań i sprawności przepływu krwi w żyłach powierzchownych kończyny górnej
w zależności od typu ich zespolenia w okolicy dołu łokciowego.
Na podstawie wnikliwej analizy budowy anatomicznej żył powierzchownych
kończyny górnej, podjęto w monografii próbę prezentacji szeregu zmian
morfofunkcjonalnych, które pojawiają się u człowieka wraz z wiekiem oraz różnicują
znacznie obie płcie. Pragnę zaznaczyć, że wyniki pracy ukazały znaczny dymorfizm płciowy
w zakresie prezentowanego problemu morfologicznego żył powierzchownych kończyny
górnej u człowieka.
Zaproponowana metoda badania fotopletyzmograficznego układu żylnego kończyny
górnej może znaleźć zastosowanie w działaniach fizjoterapeutycznych. Co prawda samo
badanie fotopletyzmograficzne z klinicznego punktu widzenia być może nie stanowi aż tak
istotnej wartość dla lekarzy klinicystów, niemniej może świetnie nadawać się do
diagnozowania omawianego układu dla potrzeb specjalistów z dziedziny nauk o kulturze
fizycznej, a zwłaszcza specjalistów fizjoterapeutów, gdzie może stanowić świetny sposób
kontrolowania m. in. procesu rehabilitacji np. u kobiet po mastektomii. Tym bardziej, że
przeprowadzone badania wykazały pewną charakterystyczną zależność między typem
budowy układu żylnego a występowaniem obrzęku chłonnego. U kobiet, u których nie
stwierdzono obrzęku chłonnego lub był on nieznaczny, żyły powierzchowne w okolicy dołu
łokciowego wykazały charakterystyczny obraz architektoniczny określany mianem zespolenia
typu Y. Model ten wystąpił również w innych badaniach, u osób mających do czynienia
z dużym wysiłkiem fizycznym, wymagającym funkcjonowania bardzo sprawnego układu
krwionośnego zarówno tętniczego, jak i żylnego odprowadzającego krew z obszaru
kończyny. Spostrzeżenie to może wiele wnieść do rozważań nad problematyką układu
naczyniowego kończyny górnej u człowieka.
Na podstawie analizy uzyskanych wyników badań okazało się, że czas przepływu krwi
w układzie Y jest zdecydowanie szybszy niż w innych zespoleniach, a różnice okazały się być
istotnymi statystycznie. Zwłaszcza zespolenie typu M charakteryzuje się najniższymi
wartościami parametrów VP i RT.
35
Reasumując, przedstawiona w monografii pt. „Morfofunkcjonalne czynniki
różnicujące obraz zespoleń powierzchownych żył kończyny górnej u człowieka”
problematyka była w pewnym sensie kontynuacją wcześniejszych badań i pozostała
w obszarze kończyny górnej, jednak ze znacznym poszerzeniem analizowanych zagadnień.
Jednocześnie istotnym było aby mogła stanowić podstawę do prowadzenia dalszych badań
w zakresie analizy układu naczyniowego kończyn górnych u człowieka.
Istotne znaczenie w dalszym rozwoju moich zainteresowań naukowych miało
uzyskanie przeze mnie w 2006 roku uprawnień instruktora Nordic Walking, a następnie
w 2008 roku uprawnień trenera międzynarodowego. Od tego czasu oprócz zajęć
praktycznych w ramach przedmiotu do wybory dla studentów Wydziału Fizjoterapii oraz
Słuchaczy Uniwersytetu III Wieku prowadziłem badania wpływu wykorzystania Nordic
Walking w usprawnianiu pacjentów z problemami naczyniowymi.
W ramach realizacji zadania 14 projektu WROVASC – Zintegrowanego Centrum
Medycyny Sercowo-Naczyniowej koordynowałem prace, które miały na celu opracowanie
systemu rehabilitacji chorych z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych w oparciu
o badanie biomechaniki chodu, siły mięśniowej i innych obiektywnych metod poprawy ich
funkcjonowania. Moim głównym zadaniem było opracowanie programu oraz koordynowanie
treningu Nordic Walking w usprawnianiu pacjentów z chromaniem przestankowym.
Te działania zaowocowały dość znaczącymi publikacjami naukowymi.
1. Wioletta Dziubek, Katarzyna Bulińska, Małgorzata Stefańska, Marek Woźniewski,
Katarzyna Kropielnicka, Tomasz Jasiński, Ryszard Jasiński, Urszula Pilch, Grażyna
Dąbrowska, Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Joanna Wojcieszczyk-Latos, Dariusz
Kałka, Agnieszka Janus, Katarzyna Zywar, Rafał Paszkowski, Andrzej Szuba.
Peripheral arterial disease decreases muscle torque and functional walking capacity in
elderly. Maturitas, 2015; vol.81; nr 4; s.480-486;
[ IF = 3.120; CI = 2; MNiSW = 30.000 ]
W powyższej pracy brałem udział w: tworzeni koncepcji badania i doborze metod
do koncepcji pracy, nadzór nad eksperymentem oraz rekrutacji pacjentów do badań. Mój
procentowy udział w powstawaniu tej pracy oceniam na 10 %.
2. Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Katarzyna Kropielnicka, Katarzyna Bulińska,
Urszula Pilch, Marek Woźniewski, Andrzej Szuba, Ryszard Jasiński. Nordic Walking in the
second half of life. Aging Clinical and Experimental Research, 2016; vol.28; nr 6; s.1035-
1046;
[ IF = 1.394; CI = 3; MNiSW = 20.000 ]
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy,
oraz w napisaniu pierwszej wersji manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej
pracy oceniam na 30 %.
3. Katarzyna Bulińska, Katarzyna Kropielnicka, Tomasz Jasiński, Joanna Wojcieszczyk-
Latos, Urszula Pilch, Grażyna Dąbrowska, Katarzyna Skórkowska-Telichowska, Dariusz
36
Kałka, Katarzyna Zywar, Rafał Paszkowski, Marek Woźniewski, Andrzej Szuba, Ryszard
Jasiński. Nordic pole walking improves walking capacity in patients with intermittent
claudication: a randomized controlled trial. Disability and Rehabilitation, 2016; vol.38; nr
13; s.1318-1324; ryc. tab. bibliogr. 36 poz. sum.
[ IF = 1.804; CI = 4; MNiSW = 30.000 ]
We wskazanej powyżej pracy brałem wiodący udział w: tworzeniu koncepcji, organizacji oraz
wykonaniu wszystkich etapów badań, interpretacji wyników i dyskusji nad wynikami pracy,
oraz w napisaniu pierwszej wersji manuskryptu. Mój procentowy udział w powstawaniu tej
pracy oceniam na 20 %.
Podobny projekt naukowy realizowałem przy współpracy z zespołem fizjoterapeutów
Oddziału Kardiologicznego 4 Szpitala Wojskowego z Polikliniką we Wrocławiu. Ćwiczenia
Nordic Walking były prowadzone w grupie pacjentów z niewydolnością mięśnia sercowego.
Na podstawie wykonanych badań przygotowano i zaprezentowano kilka znaczących
publikacji naukowych na międzynarodowych i krajowych konferencjach naukowych.
1. Andrzej Lejczak, J. Wilczyński, Małgorzata Kowalska-Superlak, Ryszard Jasiński,
Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Eliza Rudzińska, Ewa Anita Jankowska,
Waldemar Banasiak, P. Ponikowski, Marek Woźniewski. Zastosowanie 12-
tygodniowego interwałowego treningu nordic walking w rehabilitacji chorych ze
skurczową niewydolnością serca: doniesienie wstępne. Application of a 12-week
nordic walking interval training in rehabilitation of patients suffering from systolic
heart failure: initial report. Fizjoterapia, 2010; t.18; supl.; s.20-21, VII
Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, Wrocław 28-30 maja 2010.
2. Andrzej Lejczak, Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Ryszard Jasiński, Jakub
Wilczyński, Eliza Rudzińska, Waldemar Banasiak, Ewa Jankowska, Piotr Ponikowski,
Marek Woźniewski. Ocena sprawności fizycznej i jakości życia chorych ze skurczową
przewlekłą niewydolnością serca poddanych treningowi Nordic Walking. Human
Movement, 2011; supl. 1; s.19-20, XV Sympozjum Naukowo-Szkoleniowe Sekcji
Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku Polskiego Towarzystwa
Kardiologicznego "Rehabilitacja kardiologiczna w dobie rozwoju kardiologii
interwencyjnej", Ustroń 23.02.-26.02.2011.
3. Andrzej Lejczak, Jakub Wilczyński, Ryszard Jasiński, Eliza Rudzińska, Kinga
Węgrzynowska-Teodorczyk, Krystian Josiak, Ewa Anita Jankowska, Waldemar
Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski. Effects of 12-week Nordic Walking
training on physical fitness and quality of life in patients with chronic systolic heart
failure. European Journal of Heart Failure Suplements, 2011; vol.10; suppl. 1; s.S82,
Heart Failure Congress 2011, 21 May 2011 - 24 May 2011, Gothenburg – Sweden.
4. Andrzej Lejczak, Jakub Wilczyński, Ryszard Jasiński, Eliza Rudzińska, Kinga
Węgrzynowska-Teodorczyk, Krystian Josiak, Ewa Anita Jankowska, Waldemar
Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski. 12-week Nordic Walking training
improves physical fitness and quality of life in patients with systolic heart
37
failure. European Heart Journal, 2011; vol.32; supl.1; s.612, European Society of
Cardiology Congress 2011. Paris (France), 27-31 August
5. Andrzej Lejczak, Eliza Rudzińska, Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Ryszard
Jasiński, Jakub Wilczyński, Krystian Josiak, Małgorzata Kowalska-Superlak, Ewa
Anita Jankowska, Waldemar Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski.
Interwałowy trening Nordic Walking zwiększa wydolność i sprawność fizyczną oraz
poprawia jakość życia chorych ze skurczową niewydolnością serca. Interval Nordic
Walking training improves exercise capacity, physical fitness, and quality of life in
patients with systolic heart failure. W:Międzynarodowy Dzień Inwalidy - XVIII-
edycja "Życie bez bólu". Zgorzelec, 28-31 marca 2012 roku. Zgorzelec : "Obrzeża"
Oficyna Wydawnicza, 2012, s.89-90
6. Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Andrzej Lejczak, Eliza Rudzińska, Ryszard
Jasiński, Krystian Josiak, Waldemar Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski.
Sprawność fizyczna i jakość życia pacjenta z przewlekłą niewydolnością serca
poddanego systematycznemu, wieloletniemu treningowi Nordic Walking. Physical
fitness and quality of life of patients with chronic heart failure performing systematic,
long-term Nordic Walking training. W:X Międzynarodowe Dni Fizjoterapii "Jakość i
styl życia w świetle nowoczesnej rehabilitacji". Wrocław, 23-25.11.2017, s.11-12
4.3 Analiza bibliometryczna dorobku naukowego
Sumaryczny impact factor według listy Journal Citation Reports (JCR), zgodnie z rokiem
opublikowania:
Rok Tytuł czasopisma IF KNB/MNiSW
2018 Advances in Clinical and Experimental
Medcine
1.262 15
2017 Clinical Interventions in Aging 2.505 20
2016 Disability and Rehabilitation 1.804 30
2016 Aging Clinical and Experimental Research 1.394 20
2016 Lymphology 1.079 20
2015 Journal of Human Kinetics 0.770 15
2015 Maturitas 3.120 30
2011 Lymphology 1.023 20
2008 Biology of Sport 0.113 10
Łączna liczba prac:9. Łączna liczba punktów 13.070 180
Łączna punktacja wg. Informacji Naukowej Biblioteki Głównej Akademii Wychowania
Fizycznego we Wrocławiu:
IF = 13.070; KBN/MNiSW = 406,402;
Liczba cytowań publikacji według bazy SCOPUS: 29, indeks Hirscha: 3
Liczba cytowań publikacji według bazy Web of Science; metoda AUTHOR SEARCH: 15,
indeks Hirscha: 3
38
Liczba cytowań publikacji według bazy Web of Science; metoda Cited References Search:
33, indeks Hirscha: 4
Przygotowując wykaz dorobku naukowego zastosowałem się m.in. do kryteriów w
zakresie oceny osiągnięć naukowo-badawczych do wszczęcia postępowania o nadanie stopnia
naukowego doktora habilitowanego ustanowionych na Wydziale Fizjoterapii, Akademii
Wychowania Fizycznego we Wrocławiu na lata 2017-2020.
4.4 Kierowanie międzynarodowymi i krajowymi projektami badawczymi oraz udział
w takich projektach
1. Problem Resortowy 101 GKKFiS i KBN Centralny Problem Badań Podstawowych
0.8.16.II.40 (1987 – 1990) - kierownik prof. dr hab. Antoni Janusz - ( wykonawca )
Tytuł: „Populacja dzieci wiejskich w badaniach długofalowych. Środowiskowe i genetyczne
uwarunkowania rozwoju morfologicznego, sprawności i wydolności fizycznej” .
2. Grant finansowane przez KBN, 4 1528 91 01 (w latach 1991-1993) kierowany przez prof.
dr hab. Antoniego Janusza – (wykonawca)
3. Grant finansowane przez KBN, 4 S 405 067 06 ( w latach 1994-1996) – kierowany przez
prof. dr hab. Antoniego Janusza – (wykonawca)
4. Grant finansowany przez KBN w latach 1994-1996 (nr grantu 6 P 204 001 05) –
kierowany przez prof. dr hab. Pawła Bergmana – ( wykonawca )
5. Zadanie realizowane w ramach projektu WROVASC, realizowanego przez Zintegrowane
Centrum Medycyny Sercowo - Naczyniowej „WroVasc" oraz Akademię Wychowania
Fizycznego i Akademię Medyczną we Wrocławiu.
„Opracowanie systemu rehabilitacji chorych z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych
w oparciu o badania biomechaniki ruchu, siły mięśniowej i innych obiektywnych metod oceny
poprawy ich funkcjonowania.” – nr. POIG. 01.01.02-02-001/08-03 - (badacz, wykonawca)
6. Projekt badawczy z Narodowego Centrum Nauki (NCN), DEC-2016/23/B/NZ7/03310
Wykorzystanie mechatronicznych kijów Nordic Walking w modelowaniu i ocenie rehabilitacji
wybranych grup chorych"., rok rozpoczęcia 2017 – zakończenie 2020, (badacz, wykonawca).
7. Badania statutowe Katedry Fizjoterapii w Medycynie Zachowawczej i Zabiegowej
Wydziału Fizjoterapii AWF we Wrocławiu Kierownik: Prof.dr hab.Marek Woźniewski
do roku 2015 - „Własności siłowo-prędkościowe mięśni i tolerancja wysiłkowa ludzi
z zaburzeniami układu krążenia i oddechowego oraz po leczeniu nowotworów złośliwych”
(wykonawca)
39
od roku 2016 – „Aktywność i sprawność fizyczna chorych na choroby układu krążenia,
oddechowego, wydalniczego, choroby nowotworowe i po operacjach chirurgicznych”
(wykonawca)
4.5 Współpraca z ośrodkami krajowymi i zagranicznymi
Dzięki współpracy z prof. Renee de Lubersac (pracownikiem VI Uniwersytetu im.
Piotra i Mari Curie w Paryżu, Prezydentem Europejskiej Federacji FENTAC oraz specjalistką
z zakresu psychomotoryki) nawiązałem kontakty naukowo-dydaktyczne z Narodową
Federacją Terapii z Udziałem Konia FENTAC (działającą przy VI Uniwersytecie Piotra
i Marii Curie w Paryżu), Centrum Reedukacji i Readaptacji Funkcjonalnej w Kerpape oraz
Centrum Rehabilitacji Funkcjonalnej „Le Normandy” w Granville.
Program współpracy z tymi placówkami dotyczył nauki i edukacji w zakresie
fizjoterapii, hipoterapii, psychomotoryki i wychowania fizycznego (również dzieci specjalnej
troski) oraz obejmował wymianę pracowników i studentów. Jako prodziekan Wydziału
Fizjoterapii brałem czynny udział w konstruowaniu stosownych umów o współpracy
międzynarodowej. W ramach umów, organizowano staże dla pracowników i praktyki
kierunkowe dla studentów. Pracownicy naukowi występowali z wykładami i uczestniczyli
w konferencjach naukowych.
Ostatecznie ta współpraca zagraniczna zaowocowała następującymi
przedsięwzięciami: podpisaniem międzynarodowego certyfikatu dotyczącego uprawnień
w zakresie psychomotoryki, zorganizowano zajęcia z psychomotoryki (prowadzone przez
prof. Renee de Lubersac oraz pracowników FENTAC) oraz staże w Paryżu dla kadry
naukowej Wydziału Fizjoterapii a studentów kierowano na miesięczne praktyki do Centrum
w Kerpape oraz „Le Normandy” w Granville.
4.6 Wygłoszenie referatów na międzynarodowych i krajowych konferencjach tematycznych
1. Ignasiak Z., Jasiński R., Trojanowski I., Charakterystyka liczbowa stopy dziecięcej.
W: XV Jubileuszowy Zjazd Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, streszczenia:
Katowice - Kozubnik, 14-17 wrzesień 1989, s.253.
2. Piesiewicz E., Jasiński R., Karczyński J., Zaleski A., Rozwój siły mięśniowej dzieci
wrocławskich w starszym wieku szkolnym. W: Konferencja: Biologia populacji
ludzkich współczesnych i pradziejowych: streszczenia. Słupsk, 24-26 września 1992
r.- Słupsk: WSP; PTA, 1992.-s.29-30.
3. Jasiński R., Ręka jako kanon proporcji ciała. W: Konferencja “ Człowiek w czasie
i przestrzeni”, Gdańsk, 2-4 września 1993 r.: streszczenia. Wydawnictwo Gdańskie,
1993.-s.16.
40
4. Jasiński R., Badania nad zmiennością połączeń żył powierzchownych u człowieka.
W: Konferencja “Człowiek-Natura-Kultura”, Kraków, 8-10 września 1994r.
:streszczenia. – Kraków PTA, AWF, UJ, 1995.- s.24.
5. Jasiński R., Woźniewski M., Dąbrowska G. Typy połączeń żylnych u chorych z
wtórnymi obrzękami chłonnymi kończyn. W: XI Kongres Fizjoterapii “Metody
fizjoterapii w procesie rehabilitacji medycznej – podstawy kliniczne i skuteczność
terapeutyczna”, Katowice, 29-1 październik 1995 r.: streszczenia. Katowice: AWF,
1995.-s.216 – 217.
6. Woźniewski M., Jasiński R., Pilch U., Dąbrowska G. Fizjoterapia chorych z
obrzękami chłonnymi kończyn. W: XI Kongres Fizjoterapii “Metody fizjoterapii w
procesie rehabilitacji medycznej – podstawy kliniczne i skuteczność terapeutyczna”,
Katowice, 29-1 październik 1995 r.: streszczenia. Katowice: AWF, 1995.-s.218 – 219.
7. Jasiński R., Zróżnicowania połączeń powierzchownych żył kończyny górnej u
człowieka. W: Konferencja “Skąd idziemy, kim jesteśmy, dokąd zmierzamy”
Wrocław-Polanica Zdrój 14-17 września 1997 r.: streszczenia. – Wrocław : UW, PTA,
1997.-s.44.
8. Sabir H., Jasiński R., Kocięba R., Rehabilitacja po replantacji na wysokości
przedramienia. W: II Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, Wrocław 21-22 maja 1998 r.
streszczenia:, Integra 98, Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, Polskie
Towarzystwo Fizjoterapii, Wrocław 1998, s. 16.
9. Bolach E., Jasiński R., Nowicki P., Witkowski D., Piłka nożna (futsal) dla osób
niedowidzących i ociemniałych. W: Międzynarodowa Konferencja Naukowo –
Metodyczna “Sydney 2000 – Efektywność Systemów Szkolenia w Różnych
Dyscyplinach Sportu”, Spała 26-28 październik 1998 r.: streszczenia. - AWF
Warszawa, PTNKF, 1998- s. 32.
10. Jasiński R., Woźniewski M., Drak M., Przepływy krwi w kończynie górnej u kobiet po
mastektomii. W: Ogólnopolska Konferencja Naukowa “Biomedyczne,
Antropologiczne i Rehabilitacyjne Problemy Mastektomii”, Wrocław 13 - 15 maja
1999 r. streszczenia:, Integra 99 Wydział Fizjoterapii AWF we Wrocławiu, Polskie
Towarzystwo Fizjoterapii Oddział Wrocławski, Polskie Towarzystwo Onkologiczne
Oddział Dolnośląski, Dolnośląskie Centrum Onkologii, Wrocław 13 maj 1999, s.6-7.
11. Jasiński R., Woźniewski M., Szczepanik M., Włodarczyk A., Typy połączeń żył
powierzchownych przedramienia u kobiet po mastektomii. W: Ogólnopolska
Konferencja Naukowa “Biomedyczne, Antropologiczne i Rehabilitacyjne Problemy
Mastektomii”, Wrocław 13 - 15 maja 1999 r. streszczenia:, Integra 99 Wydział
Fizjoterapii AWF we Wrocławiu, Polskie Towarzystwo Fizjoterapii Oddział
Wrocławski, Polskie Towarzystwo Onkologiczne Oddział Dolnośląski, Dolnośląskie
Centrum Onkologii, Wrocław 13 maj 1999, s.6-7.
12. Jasiński R., Dąbrowska G., Zależność pomiędzy cechami morfologicznymi a
zapadalnością na chorobę żylakową kończyn dolnych. W: XII Kongres Polskiego
41
Towarzystwa Fizjoterapii. Łódź, 10-12 września 1999 r.: streszczenia – Medycyna
Sportowa 1999, 97, s. 38.
13. Jasiński R., Poradnik E., Variability of superficial venous anastomosis in human
upper extremity in in vivo studies and post mortem. W: Międzynarodowy Kongres
Nauk Antropologicznych „Antropologia 2000”, Bydgoszcz, 23-25 czerwca 2000 r.:
streszczenia – Medical Review: Scripta Periodica, 2/2000, 209.
Wersja polska:
Jasiński R., Poradnik E., Zmienność połączeń powierzchownych żył kończyny górnej u
człowieka w badaniach przyżyciowych i post mortem. W: Międzynarodowy Kongres
Nauk Antropologicznych „Antropologia 2000”, Bydgoszcz, 23-25 czerwca 2000 r.:
streszczenia – Medical Review: Scripta Periodica, 2/2000, 78-79.
14. Jasiński R., Zasławski R., Asymetry of the venous system in vicinty of elbow fossa in
tennis players. W: Międzynarodowy Kongres Nauk Antropologicznych „Antropologia
2000”, Bydgoszcz, 23-25 czerwca 2000 r.: streszczenia – Medical Review: Scripta
Periodica, 2/2000, 208.
Wersja polska:
Jasiński R., Zasławski R., Asymetria układu żylnego okolicy dołu łokciowego u
tenisistów. W: Międzynarodowy Kongres Nauk Antropologicznych „Antropologia
2000”, Bydgoszcz, 23-25 czerwca 2000 r.: streszczenia – Medical Review: Scripta
Periodica, 2/2000, 77-78.
15. Jasiński R., Woźniewski M., Szuba A., Wysokiński W.E, Użycie limfoscyntygrafii do
oceny szybkości przepływu chłonki oraz anatomii węzłów chłonnych pachy. Badanie
wstępne: ustalenie zakresu wartości prawidłowych. Acta Angiologica 2000, 6, supl. 1,
s.30.
16. Jasiński R., Bolach E., Seidel W., Typy zespoleń żył powierzchownych przedramienia
u niepełnosprawnych zawodników uprawiających pływanie. W: III Międzynarodowe
Dni Fizjoterapii, 25 – 26 maja 2001, Wrocław: - streszczenia – Wrocław:
Wydawnictwo Akademii Wychowania Fizycznego, 2001, s. 40.
17. Woźniewski M., Pawłowska K., Jasiński R., Some factors of eficacy of physiotherapy
of postmastectomy lymphoedema. 14th World Congress of the UNION
INTERNATIONALE DE PHLEBOLOGIE, Roma, september 9-14, 2001, International
Angiology 2001, 20,suppl.1, 361.
18. Jasiński R., Woźniewski M., Pietrzyk D., Pawłowska K., Application of
photopletysmogaphy in examination of function of venous system of upper limb. 14
th World Congress of the UNION INTERNATIONALE DE PHLEBOLOGIE, Roma,
september 9-14, 2001, International Angiology 2001, 20,suppl.1, 374.
19. Woźniewski M., Jasiński R., Pietrzyk D., Pawłowska K., Function of venous system
of upper limb in women post mastectomy. 14th World Congress of the UNION
INTERNATIONALE DE PHLEBOLOGIE, Roma, september 9-14, 2001, International
Angiology 2001, 20,suppl.1, 377.
42
20. Jasiński R., System rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym we
Francji. W: Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Szkoleniowa „Profilaktyka i
rehabilitacja w mózgowym porażeniu dziecięcym. Promyk Słońca Polska, Wrocław
23 – 24 listopada 2001. – streszczenia: Kompleksowa opieka medyczna nad
niemowlętami i dziećmi z deficytem rozwojowym, s. 151.
21. Lis M., Łuszczek A., Dąbrowska G., Jasiński R., De Lubersac R., Chądzyńska D.,
„Nasze ciało – milczące streszczenie nas samych” – terapia psychomotoryczna jej
zastosowanie w praktyce fizjoterapeuty. W: Konferencja Naukowa „Człowiek,
Medycyna, Kultura Fizyczna”, - streszczenia: - Wrocław: Wydawnictwa AM, AWF,
2002, s.30-31.
22. Jasiński R., Skrzek A., Cześniewicz I. „Narciarstwo zjazdowe w rehabilitacji osób
niepełnosprawnych”. streszczenia: Moloda Sportivna Nauka Ukrainy, 7, t.1, 2003,
s.274-275.
23. Jasiński R., Skrzek A., Grela E., Jastrzębska R. „Morfologiczne aspekty budowy ciała
młodych zawodników uprawiających pływanie i piłkę ręczną”. streszczenia: Moloda
Sportivna Nauka Ukrainy, 7, t.3, 2003, s.174-175.
24. Jasiński R., Woźniewski M. „Wpływ przerywanej kompresji pneumatycznej na
czynność układu żylnego kończyny górnej u chorej z obrzękiem chłonnym po odjęciu
piersi z powodu raka”. streszczenia: Nowotwory Jurnal of Oncology, 53, suppl.1,
2003, s.29.
25. Jasiński R., Woźniewski M., Wiszniowska E. „Badania fotopletyzmograficzne układu
żylnego kończyny górnej jako obiektywna metoda kontroli fizjoterapii kobiet z
obrzękiem chłonnym kończyny górnej”. streszczenia: Fizjoterapia, t.11, 2, suppl.1,
2003, s.31.
26. Jasiński R., Woźniewski M., Bugajska B. „Przydatność klinicznych badań anatomo-
morfologicznych w kontroli fizjoterapii chorych z zaburzeniami naczyniowymi”.
streszczenia: Fizjoterapia, t.11, 2, suppl.1, 2003, s.31-32.
27. Katarzyna Barczyk, Tadeusz Skolimowski, Ryszard Jasiński. Zaburzenia
czynnościowe kręgosłupa szyjnego i obręczy barkowej w wyniku zmian
zwyrodnieniowych: Fizjoterapia, 2005; t.13; nr 2, supl.1; s.61, V Międzynarodowe Dni
Fizjoterapii, 20-21 maja 2005 r. Wrocław.
28. Maciej Mraz, K. Żmudzka, Małgorzata Mraz, M. Marciniak, Agnieszka Trytek-
Pysiewicz, Ryszard Jasiński. Wpływ rodzaju cięcia torakochirurgicznego na
ruchomość klatki piersiowej i natężenie bólu pooperacyjnego. Fizjoterapia, 2005; t.13;
nr 2, supl.1; s.33, V Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 20-21 maja 2005 r. Wrocław
29. Ryszard Jasiński. Znaczenie budowy architektonicznej żył powierzchownych
kończyny górnej w rehabilitacji chorych z obrzękami. The role of the structure of the
superficial veins in the upper limbs in the rehabilitation of patients with postoperative
oedema. W:Międzynarodowy XIV Kongres Naukowy Polskiego Towarzystwa
43
Fizjoterapii "Kierunki rozwoju fizjoterapii" 19-21 października 2007 roku, s.111-113;
s.278-280; Wrocław, 2007.10.19-21, Polskie Towarzystwo Fizjoterapii; Wyższa
Szkoła Fizjoterapii z siedzibą we Wrocławiu
30. Iwona Malicka, Ryszard Jasiński, Magdalena Zakrawacz, Bernadeta Vavric, Justyna
Matyszczak, Marek Woźniewski. Czynność mięśni a przepływ krwi żylnej w obrębie
kończyn górnych kobiet leczonych z powodu raka piersi. Function of the muscles and
the venous blood flow in the upper limbs in women treated because of the breast
cancer. W:Międzynarodowy XIV Kongres Naukowy Polskiego Towarzystwa
Fizjoterapii "Kierunki rozwoju fizjoterapii" 19-21 października 2007 roku, s.136-137;
s.306-308; Wrocław, 2007.10.19-21, Polskie Towarzystwo Fizjoterapii; Wyższa
Szkoła Fizjoterapii z siedzibą we Wrocławiu.
31. Ryszard Jasiński, A. Wilanowski. Zmiany parametrów przepływu krwi żylnej w
kończynach górnych i dolnych po treningu nordic walking. Fizjoterapia, 2007; t.15;
supl.1; s.31, VI Międzynarodowe Dni Fizjoterapii.
32. Iwona Malicka, M. Rudziak, P. Jarmoluk, Katarzyna Pawłowska, Ryszard Jasiński,
Małgorzata Stefańska, Marek Woźniewski. Wpływ treningu marszowego o
charakterze Nordic Walking na sprawność kończyny górnej oraz stan obrzęku
chłonnego u kobiet po leczeniu raka piersi. Postępy Rehabilitacji, 2009; t.23; nr 2;
s.110, I Międzynarodowy Kongres Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji i Polskiego
Towarzystwa Fizjoterapii "Rehabilitacja Polska"
33. Ryszard Jasiński, D. Konopacki, Cecylia Wierzbowska. Wpływ Nordic Walking na
odpływ żylny z kończyny górnej u kobiet po mastektomii. The use of Nordic Walking
training in post-mastectomy women rehabilitation. Postępy Rehabilitacji, 2009; t.23;
nr 2; s.107-108, I Międzynarodowy Kongres Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji i
Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii "Rehabilitacja Polska"
34. Ryszard Jasiński, Cecylia Wierzbowska, D. Konopacki, Eliza Rudzińska. Możliwości
wykorzystania treningu Nordic Walking w rekreacji i rehabilitacji naczyniowej osób
starszych. The possibillities of using Nordic Walking training in recreation and
vascular rehabilitation of elderly people. Postępy Rehabilitacji, 2009; t.23; nr 2; s.49-
50, I Międzynarodowy Kongres Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji i Polskiego
Towarzystwa Fizjoterapii "Rehabilitacja Polska"
35. Andrzej Lejczak, J. Wilczyński, Małgorzata Kowalska-Superlak, Ryszard Jasiński,
Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Eliza Rudzińska, Ewa Anita Jankowska,
Waldemar Banasiak, P. Ponikowski, Marek Woźniewski. Zastosowanie 12-
tygodniowego interwałowego treningu nordic walking w rehabilitacji chorych ze
skurczową niewydolnością serca: doniesienie wstępne. Application of a 12-week
nordic walking interval training in rehabilitation of patients suffering from systolic
heart failure: initial report. Fizjoterapia, 2010; t.18; supl.; s.20-21, VII
Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, Wrocław 28-30 maja 2010.
36. Andrzej Lejczak, Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Ryszard Jasiński, Jakub
Wilczyński, Eliza Rudzińska, Waldemar Banasiak, Ewa Jankowska, Piotr Ponikowski,
Marek Woźniewski. Ocena sprawności fizycznej i jakości życia chorych ze skurczową
przewlekłą niewydolnością serca poddanych treningowi Nordic Walking. Human
44
Movement, 2011; supl. 1; s.19-20, XV Sympozjum Naukowo-Szkoleniowe Sekcji
Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku Polskiego Towarzystwa
Kardiologicznego "Rehabilitacja kardiologiczna w dobie rozwoju kardiologii
interwencyjnej", Ustroń 23.02.-26.02.2011.
37. Andrzej Lejczak, Jakub Wilczyński, Ryszard Jasiński, Eliza Rudzińska, Kinga
Węgrzynowska-Teodorczyk, Krystian Josiak, Ewa Anita Jankowska, Waldemar
Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski. Effects of 12-week Nordic Walking
training on physical fitness and quality of life in patients with chronic systolic heart
failure. European Journal of Heart Failure Suplements, 2011; vol.10; suppl. 1; s.S82,
Heart Failure Congress 2011, 21 May 2011 - 24 May 2011 , Gothenburg – Sweden.
38. Andrzej Lejczak, Jakub Wilczyński, Ryszard Jasiński, Eliza Rudzińska, Kinga
Węgrzynowska-Teodorczyk, Krystian Josiak, Ewa Anita Jankowska, Waldemar
Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski. 12-week Nordic Walking training
improves physical fitness and quality of life in patients with systolic heart
failure. European Heart Journal, 2011; vol.32; supl.1; s.612, European Society of
Cardiology Congress 2011. Paris (France), 27-31 August
39. Andrzej Lejczak, Eliza Rudzińska, Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Ryszard
Jasiński, Jakub Wilczyński, Krystian Josiak, Małgorzata Kowalska-Superlak, Ewa
Anita Jankowska, Waldemar Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski.
Interwałowy trening Nordic Walking zwiększa wydolność i sprawność fizyczną oraz
poprawia jakość życia chorych ze skurczową niewydolnością serca. Interval Nordic
Walking training improves exercise capacity, physical fitness, and quality of life in
patients with systolic heart failure. W:Międzynarodowy Dzień Inwalidy - XVIII-
edycja "Życie bez bólu". Zgorzelec, 28-31 marca 2012 roku. Zgorzelec : "Obrzeża"
Oficyna Wydawnicza, 2012, s.89-90
40. Katarzyna Bulińska, Katarzyna Kropielnicka, Joanna Wojcieszczyk-Latos, Urszula
Pilch, Grażyna Dąbrowska, Ryszard Jasiński, Marek Woźniewski, Andrzej Szuba.
Wpływ rehabilitacji techniką Nordic Walking na dystans chromania przestankowego
oraz wybrane parametry biochemiczne u pacjentów z przewlekłą niewydolnością
tętniczą kończyn dolnych (PNT). The effect of Nordic Walking rehabilitation on the
intermittent claudication distance and selected biochemical parameters in patients
with chronic arterial insufficiency of the lower extremities. W:VIII Międzynarodowe
Dni Fizjoterapii "Fizjoterapia, terapia zajęciowa, kosmetologia - razem czy osobno?"
= VIII International Days of Physiotherapy "Physiotherapy, occupational
physiotherapy, cosmetology - together or apart?" 7-8 czerwca 2013, Wrocław:
program , streszczenia, Wrocław : Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu,
2013, s.27-28.
41. Małgorzata Socha, Magdalena Jakubińska, Ryszard Jasiński. Wpływ
krótkoterminowych treningów Nordic Walking na skład ciała i jakość życia kobiet w
wieku menopauzalnym. W:Aktywna rehabilitacja, rekreacja i sport osób
niepełnosprawnych: II Ogólnopolska Konferencja Naukowo-Szkoleniowa, 24-25
października 2014, Repty Śląskie.
42. Andrzej Szuba, Katarzyna Kropielnicka, Katarzyna Bulińska, Wioletta Dziubek,
Urszula Pilch, Grażyna Dąbrowska, Bogdan Pietraszewski, Ryszard Jasiński, Marek
45
Woźniewski. Rehabilitacja w przewlekłym niedokrwieniu kończyn dolnych - co
nowego? Acta Angiologica, 2014; vol.20; nr 2; s.98-99, VI Międzynarodowy Kongres
Polskich Towarzystw Naczyniowych. Katowice, 5-7 czerwca 2014 r.
43. Aleksandra Skomudek, Ryszard Jasiński, Krystyna Rożek-Piechura. Wpływ II etapu
rehabilitacji kardiologicznej na funkcję kończyn dolnych pacjentów po CABG.
W:Jubileuszowa Konferencja Naukowo-Szkoleniowa z okazji 15-lecia Wydziału
Rehabilitacji Ruchowej Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie: Kraków, 20-
22 kwietnia 2017, s.69-70
44. Kinga Węgrzynowska-Teodorczyk, Andrzej Lejczak, Eliza Rudzińska, Ryszard
Jasiński, Krystian Josiak, Waldemar Banasiak, Piotr Ponikowski, Marek Woźniewski.
Sprawność fizyczna i jakość życia pacjenta z przewlekłą niewydolnością serca
poddanego systematycznemu, wieloletniemu treningowi Nordic Walking. Physical
fitness and quality of life of patients with chronic heart failure performing systematic,
long-term Nordic Walking training. W:X Międzynarodowe Dni Fizjoterapii "Jakość i
styl życia w świetle nowoczesnej rehabilitacji". Wrocław, 23-25.11.2017, s.11-12
45. J. Szrek, A. Muraszkowski, J. Bałchanowski, S. Wudarczyk, M. Woźniewski,
R. Jasiński, T. Niebudek. FORCE MEASUREMENT MODULE FOR
MECHATRONIC NORDIC WALKING POLES. XIV Międzynarodowa Konferencja
Naukowa, COMPUTER AIDED ENGINEERING (Komputerowe Wspomaganie Prac
Inżynierskich), 20 - 23 czerwca 2018 r., Politechnika Wrocławska, Wrocław.
46. A. Muraszkowski, J. Szrek, S. Wudarczyk, J. Bałchanowski, R. Jasiński,
B. Pietraszewski, M. Woźniewski. INTEGRATION OF MOTION CAPTURE DATA
ACQUISITION WITH MULTIBODY DYNAMIC SIMULATION SOFTWARE
FOR NORDIC WALKING GAIT ANALYSYS. XIV Międzynarodowa Konferencja
Naukowa, COMPUTER AIDED ENGINEERING (Komputerowe Wspomaganie Prac
Inżynierskich), 20 - 23 czerwca 2018 r., Politechnika Wrocławska, Wrocław.
47. A. Bartoszek, M. Woźniewski, R. Jasiński, T. Niebudek , J. Bałchanowski, J. Szrek,
A. Muraszkowski, B. Pietraszewski. Zastosowanie systemu BTS do identyfikacji
parametrów kinematycznych chodu Nordic Walking. International Conference of the
Polish Society of Biomechanics BIOMECHANICS 2018, Zielona Góra.
48. Jasiński R., Zmienność połączeń żył powierzchownych kończyny górnej a ryzyko
obrzęku limfatycznego po operacji raka piersi. / Variations of superficial veins
anatomy of upper extremity and the risk of lymphatic oedema after mastectomy. IX
Międzynarodowy Kongres Polskiego Towarzystwa Flebologicznego, 21-23 czerwca
2018 r., Lublin.
(Wykład na zaproszenie Komitetu Naukowego Kongresu)
46
5. Działalność dydaktyczna
W ramach prowadzonej działalności dydaktycznej koordynowałem i realizowałem
następujące przedmioty:
1. Anatomia czynnościowa
2. Biomechanika kliniczna
3. Diagnostyka funkcjonalna i programowanie fizjoterapii w chorobach wewnętrznych
4. Nordic Walking – zajęcia do wyboru
5. Seminaria magisterskie
W ramach współpracy z Uniwersytetem III Wieku w Uniwersytecie Wrocławskim
prowadziłem cykl wykładów dotyczących wpływu aktywności ruchowej z wykorzystaniem
Nordic Walking w profilaktyce i leczeniu niewydolności układu naczyniowego.
Bardzo cennym doświadczeniem dydaktycznym było przetłumaczenia z języka
francuskiego oraz redakcja naukowa publikacji Frédérica Delaviera:
1. Frederic Delavier. Atlas treningu siłowego / red. nauk. Ryszard Jasiński.
Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, 144 s.
ISBN: 978-83-200-3663-3
MNiSW / KBN = 10.000
2. Frederic Delavier. Modelowanie sylwetki: atlas ćwiczeń dla kobiet / red. nauk. tł.
Ryszard Jasiński. Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, 135 s.
ISBN: 978-83-200-3712-8
MNiSW / KBN = 3.000
3. Frederic Delavier, Michael Gundill. Modelowanie sylwetki metodą Delaviera:
ćwiczenia i programy domowego treningu siłowego / red.nauk.tł. Ryszard Jasiński,
Tadeusz Stefaniak. Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2011, 256 s.
ISBN: 978-83-200-4079-1
4. Jean-Pierre Clemenceau, Frederic Delavier, Michael Gundill. Stretching:
ilustrowany przewodnik / red. nauk. tł. Tadeusz Stefaniak, Ryszard Jasiński.
Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012, 144 s.
Sygnatura: PNNP05783
5. Frederic Delavier, Michael Gundill. Modelowanie sylwetki metodą Delaviera:
ćwiczenia i programy treningu siłowego. 2 / red. nauk. tł. Ryszard Jasiński, Tadeusz
Stefaniak. Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012, 351 s.
Sygnatura: PNNP05773
6. Frederic Delavier, Michael Gundill. Trening mięśni ramion: atlas ćwiczeń / red.
nauk. wyd. pol. Ryszard Jasiński, Tadeusz Stefaniak. Warszawa : Wydawnictwo
Lekarskie PZWL, 2013, 173 s.
ISBN: 978-83-200-4514-7
47
7. Frederic Delavier, Michael Gundill. Mięśnie brzucha: atlas ćwiczeń / red. nauk.
wyd. pol. Tadeusz Stefaniak, Ryszard Jasiński. Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie
PZWL, 2013, 144 s.
ISBN: 978-83-200-4403-4
Frédéric Delavier studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu i brał udział
w zajęciach z anatomii w akademii medycznej. Prowadził badania z zakresu anatomii
porównawczej oraz badania paleontologiczne w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. Był
wicemistrzem Francji w powerliftingu w 1990 roku, redaktorem magazynu „Le monde du
muscle”. Publikuje w wielu fachowych czasopismach kulturystycznych, takich jak Iron-Man
i Men's Health.
W poszczególnych pozycjach, które określono mianem światowych bestsellerów
przedstawiono wszystkie najważniejsze elementy treningu siłowego. Liczne, doskonałej
jakości ryciny obrazują zaangażowanie poszczególnych grup mięśniowych przy
wykonywaniu różnych ćwiczeń. Precyzyjne opisy ruchów, praktyczne rady i komentarze
umożliwiają zrozumienie celu danego ćwiczenia i ułatwiają poprawne prowadzenie treningu.
Osobne rozdziały poświęcono najczęściej występującym urazom oraz patologiom związanym
z uprawianiem kulturystyki. Książki te cieszą się dużą popularnością w środowisku
sportowym zarówno w Europie, jak i w Ameryce, a także w Australii i Nowej Zelandii.
Wersje anglojęzyczne doczekały się wielu wydań. Publikacje adresowane są do osób
zajmujących się kulturystyką, które pragną harmonijnie i planowo rozwijać swoje mięśnie.
Ze względu na rzetelne podejście do anatomii człowieka publikacjami interesują się
szczególnie studenci akademii wychowania fizycznego ale również studenci akademii
medycznych (wydziały rehabilitacji i fizjoterapii) oraz studenci akademii sztuk pięknych
(wydziały malarstwa i rzeźby).
6. Działalność organizacyjna
6.1. Organizacja nauki i dydaktyki
1993 - 1995 Prodziekan ds Studiów Stacjonarnych Wydziału Wychowania
Fizycznego AWF we Wrocławiu.
1993 - 1995 Członek Senatu AWF we Wrocławiu
1995 - 1996 Prodziekan Wydziału Rehabilitacji Ruchowej AWF we
Wrocławiu.
1995 - 1996 Dyrektor Medycznego Studium Fizjoterapii AWF we
Wrocławiu.
1996 - 1999 Prodziekan ds Studiów Dziennych Wydziału Rehabilitacji
Ruchowej (Fizjoterapii) AWF we Wrocławiu.
1996 - 1999 Pełnomocnik J.M Rektora ds Studiów Wieczorowych na Wydziale
Rehabilitacji Ruchowej (Fizjoterapii) AWF we Wrocławiu.
48
1999 - 2002 Pełnomocnik Dziekana ds. Studiów Wieczorowych i Finansów
Wydziału Fizjoterapii AWF we Wrocławiu.
od 2002 - 2005 Prodziekan ds. Studiów Zaocznych i Wieczorowych Wydziału
Fizjoterapii AWF we Wrocławiu
od 2003 - 2005 Koordynator Wydziału Fizjoterapii w sprawach europejskiego systemu
punktów kredytowych ECTS
od 2012 – 2016 przedstawiciel do Senatu Akademii Wychowania Fizycznego we
Wrocławiu
2010 – 2015 członek Komisji ds. Jakości Kształcenia Akademii Wychowania
Fizycznego we Wrocławiu
6.2. Udział w komitetach organizacyjnych międzynarodowych i krajowych konferencji
naukowych
1. XV Jubileuszowy zjazd Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, 14-17 września 1989
roku, Katowice-Kozubnik (członek komitetu organizacyjnego, organizator sesji
tematycznych). Polskie Towarzystwo Anatomiczne.
2. II Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 3 czerwca 1998 roku, Wrocław (członek komitetu
organizacyjnego, organizator sesji tematycznych). Akademia Wychowania Fizycznego we
Wrocławiu.
3. IV Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 23 – 24 maja 2003 roku, (członek komitetu
naukowego, przygotowanie i prowadzenie sesji tematycznych). Akademia Wychowania
Fizycznego we Wrocławiu.
4. Sympozjum Naukowe „Ocena skuteczności leczenia operacyjnego oraz fizjoterapii
w wybranych urazach i chorobach kończyn dolnych”, 22 – 23 luty 2003 roku (członek
komitetu naukowego, przygotowanie i prowadzenie sesji tematycznych). Wyższa Szkoła
Fizjoterapii z siedziba we Wrocławiu.
5. I Międzynarodowy Kongres REHABILITACJA POLSKA – (współpraca z komitetem
organizacyjnym jako sekretarz naukowy Komitetu Rehabilitacji Kultury Fizycznej i Integracji
Społecznej Polskiej Akademii Nauk – organizacja udziału w Kongresie członków Komitetu).
6. VII Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 28 – 30 maja 2010 roku (członek komitetu
organizacyjnego, organizator sesji tematycznych i sesji plakatowej). Akademia Wychowania
Fizycznego we Wrocławiu.
7. VIII Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 7 – 8 czerwca 2013 rok (członek komitetu
naukowego i organizacyjnego, organizator sesji tematycznych i sesji plakatowej). Akademia
Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.
49
8. VI Międzynarodowe Dni Rehabilitacji, 27 – 28 lutego 2014 roku ( współpraca z komitetem
organizacyjnym, jako sekretarz naukowy Komitetu Rehabilitacji Kultury Fizycznej
i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk – organizacja udziału w Konferencji
członków Komitetu). Rzeszów.
9. XVI Sympozjum Naukowo Szkoleniowe – Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji (PTReh)
„Rehabilitacja według modelu biopsychospołecznego. ICF”, 11 – 13 września 2014 roku
(współpraca z komitetem organizacyjnym jako sekretarz naukowy Komitetu Rehabilitacji
Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk – organizacja udziału w
Sympozjum członków Komitetu). Łódź.
10. IX Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 12 – 13 czerwca 2015 roku (członek komitetu
organizacyjnego, organizator sesji tematycznych i sesji plakatowej, koordynowanie udziału
w posiedzeniu członków Komitetu Rehabilitacji Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej
Polskiej Akademii Nauk). Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.
11. X Międzynarodowe Dni Fizjoterapii, 23 – 25 listopada 2017 roku (członek komitetu
organizacyjnego, organizator sesji tematycznych i sesji plakatowej, koordynowanie udziału
w posiedzeniu członków Komitetu Rehabilitacji Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej
Polskiej Akademii Nauk). Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu.
6.3. Recenzowanie projektów międzynarodowych i krajowych oraz recenzowanie publikacji
w czasopismach międzynarodowych i krajowych
1. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, projekt badawczy własny i promotorski,
N N404 084440 ( „Społeczne i ekonomiczne aspekty zespołu stopy cukrzycowej” )
2. Wydawnictwo Lekarskie PZWL (patronat merytoryczny - Komitet Rehabilitacji, Kultury
Fizycznej i Integracji Społecznej PAN) – „Fizjoterapia w geriatrii – atlas ćwiczeń”,
Warszawa, 2013 rok
6.4. Otrzymane nagrody i wyróżnienia
1. Nagroda Zespołowa, 1994 rok – Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki – za
osiągnięcia naukowo-dydaktyczne, za badania nad rozwojem psychofizycznym dzieci
wiejskich, mające szczególne znaczenie społeczne.
2. Nagrody indywidualne i zespołowe Rektora Akademii Wychowania Fizycznego we
Wrocławiu - za działalność naukową i organizacyjną.
3. Srebrny Krzyż Zasługi, 2001 rok – Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej