Relaties

M isschien is het wel een psychisch din-getje”, zei de jonge-

dame tegen me toen ze hoorde dat ik mensen help met huwe-lijksproblemen. ,,Maar trouwen? Ik denk er niet aan.” Met samen-wonen had ze minder moeite. Mits ‘de dingen’ goed geregeld zouden worden in een contract.

Ik begrijp wel dat trouwen voor veel (jonge) mensen in deze tijd een brug te ver is. Vooral wanneer je zelf komt uit een ge-broken gezin of van dichtbij hebt meegemaakt wat de gevolgen zijn van een (v)echtscheiding. Samenwonen lijkt dan een vei-lige optie. Als proefhuwelijk. Of als alternatief voor het traditio-nele huwelijk. De vraag is: is er werkelijk verschil tussen een duurzame samenwoonrelatie en een huwelijk? Doet het minder pijn om uit elkaar te gaan na een samenwoonrelatie?

Het huwelijk vindt zijn oor-sprong in de Bijbel. De meesten van ons kennen het verhaal: God schept de man en realiseert zich al in het begin dat het niets is voor die man om alleen te blijven. Wanneer Adam in diepe slaap is, maakt God de vrouw. ‘Wow’, roept Adam, wanneer hij ontwaakt en zijn helper en met-gezel voor het eerst ontmoet: ‘Eindelijk! Vlees van mijn vlees, been van mijn gebeente.’ De eer-ste mens herkent in haar zijn levensgezellin. Iemand die bij hem past.

Geen toeters en bellen, geen jurk met sleep en geen trouw-ringen in het paradijs, maar de naakte waarheid: man en vrouw gelijkwaardig aan elkaar geschapen naar Gods beeld. Als afspiegeling van Zijn liefde voor de mens. Onvoorwaardelijk. De klad kwam er al gauw in met de zondeval en in de rest van de Bij-bel barst het dan ook van de ver-halen van relaties die niets meer te maken hebben met dit eerste paradijselijke liefdesverhaal.

En toch is er die rode draad. De draad van het oorspronke-lijke verhaal. Zoals de liefde in het begin bedoeld was. Als een verbondsrelatie. Ik kies voor jou! Ook als jij bij mij wegloopt. Ook wanneer je fouten maakt, wanneer je boos op me bent, wanneer jij (het met) mij niet meer ziet zitten of wanneer je ziek bent. Ik ben er voor jou! God zelf gaat ons daarin voor als hemels voorbeeld door keer op keer Zijn liefde voor de mens te bezegelen.

BliksemschichtIk herinner me dat dit inzicht me trof als een bliksemschicht, jaren geleden, tijdens een cursus van de kerk. In onze beginjaren had ik ook weleens relatietwijfels. Wanneer ik er even helemaal doorheen zat, ver weg wonend op Curaçao, zou ik het liefst mijn

spullen pakken om terug te ke-ren naar mijn oorsprong: Frys-lân. Terug naar de mij bekende cultuur en mijn eigen familie.

Natuurlijk had ik heel bewust ‘ja’gezegd tegen mijn man, maar soms waren er tijden dat ik het even niet meer zag zitten. Dan rolde uit machteloosheid de dreiging van weggaan uit mijn mond; altijd gevolgd door in-tense gevoelens van spijt. Van binnen wist ik: dit maakt meer

kapot dan me lief is. Wat ik veel liever wil, is leren hoe ik samen met jou gelukkig word.

In een verbond is mijn ja echt ja. Voor altijd.

Ook als ik een keer niet lekker in mijn vel zit en ik mijn familie mis.

Ja, ook als we ruzie hebben. Ja, toen jij ziek werd en ik

bijna alleen verder moest in dat verre land.

Ja, toen ik ziek werd en bang was jou tot last te worden.

Ja, tot de dood ons scheidt. En dat van beide kanten. Want

zo een is een verbondsrelatie. Dwars door alles heen voor el-kaar kiezen. Ik voor jou en jij voor mij.

Het geheim van een gelukkig hu-welijk zou weleens kunnen zit-ten in dit besef: dat het huwelijk geen contract is, maar een ver-

bond. Waarin je niet op je hoede hoeft te zijn voor de kleine let-tertjes en de voorwaarden. Een contract is opzegbaar als het niet meer voldoet. Als jij niet meer voldoet. Als ik niet meer voldoe. Hoe anders is de verbondsrelatie die is gebaseerd op de één-vlees-gedachte. Twee mensen versmel-ten zo met elkaar dat scheiden niet gaat zonder blijvende scha-de bij beiden.

Drie strengenBetekent dit dat een verbondshu-welijk nooit kapot kan gaan? Dat christenen en andere gelovigen niet scheiden? Beslist niet. Cijfers wijzen uit dat er binnen de kerk

praktisch net zo veel scheidingen voorkomen als daarbuiten. In de Amerikaanse bible belt scheiden conservatieve christenen zelfs va-ker dan atheïsten omdat ze vaak jonger trouwen en minder be-wust de keuze voor het huwelijk maken dan een niet-gelovig stel.

Wie trouwt in de kerk krijgt vaak uit het boek Prediker mee dat ‘een koord dat uit drie stren-gen is gevlochten niet snel stuk te trekken is’. Misschien hoorde je die woorden op je trouwdag en was je echt van plan om God te betrekken bij je relatie. En zit je nu te midden van de brokstuk-ken en vraag je je af: hoe kan het dat mijn huwelijk aan een zijden draadje hangt?

Mag het je dan tot troost zijn en versterken dat er bovenna-tuurlijke kracht uitgaat van de verbondsbelofte die je maakte. En dat het nooit te laat is om die belofte opnieuw onder ogen te zien en te vernieuwen, er samen over te praten en om hulp te vra-gen bij herstel voor je huwelijk.

Het uiteenvallen van relaties krijgt steeds meer aandacht. Ook van de overheid. En dat is nodig. Eind maart was in het nieuws dat de kinderombuds-man adviseert dat scheidende ouders verplicht met elkaar in gesprek moeten gaan onder leiding van een mediator (be-middelaar). Dit om te voorko-men dat kinderen tussen wal en schip vallen.Een prima plan. Maar zou het niet nog beter zijn om ouders

veel eerder verplicht met elkaar in gesprek te laten gaan? Bij voorbeeld al voor-dat ze elkaar hun jawoord geven of op zijn minst voor-dat er kinderen komen? ,,Er wordt vaker lichtvaardiger gehuwd dan gescheiden”, is een uitspraak van prof. G.P. Hoefnagels, schrijver van het boek Gelukkig getrouwd, geluk-kig gescheiden. Hoefnagels pleit al jaren voor een voorhuwelijkse toets wat

betreft partnerkeuze: ,,Zo’n bewustwording voor het sa-menwonen of huwen neemt het avontuur niet weg uit de relatie, maar maakt het paar weerbaarder voor het avon-tuur.”

i mr. Jacoline Steegstra is huwe-lijkstrainer, getrouwd en moeder van drie kinderen. Zij leert vrouwen hoe zij zelf of samen met hun man hun huwelijk kunnen verbeteren en versterken: www.huwelijkstrainer.nl

i In 2012 werden er ruim 70.000 huwelijken gesloten en bijna 90.000 ontbonden. (vergelijk: in 1970 trouwden ruim 123.000 paren en werden er iets meer dan 65.000 huwelijken ontbonden).

17

Te lichtvaardig huwen

Bij een verbond hoef je niet op je hoede te zijn voor de kleine lettertjes

Het gaat bij een huwelijk niet om de toeters en bellen maar om de naakte waarheid: man en vrouw gelijkwaardig aan elkaar geschapen naar Gods beeld. Foto: ANP

Dwars door alles heen

Sneinspetiele 12 april 2014

Steeds meer mensen schrikken terug voor het huwelijk. Vanwege het risico op echtscheiding? Uit bindingsangst? Jacoline Steegstra belicht de betekenis van het huwelijk in Bijbelse zin. En daarmee de toegevoegde waarde voor nu.