DYSLEKSJA TO NIE CHOROBA !

ALE PROBLEM Z KTÓRYM MOŻNA SIĘ UPORAĆ

CO TO JEST DYSLEKSJA?Dysleksja to termin stosowany zwykle w stosunku do osób dorosłych. W przypadku dzieci poniżej 10 roku życia

mówimy o dysleksji rozwojowej.

• Termin dysleksja rozwojowa obejmuje kilka rodzajów zaburzeń:

CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA

PRZYCZYNY I ETIOLOGIA

Objawy, które cechują dzieci tzw. „ryzyka dysleksji”

Już w okresie przedszkolnym można zauważyć objawy, które mogą sygnalizować ryzyko dysleksji , jednak Rzetelna diagnozeęmożna postawić dopiero po 10 roku życia.

Skala SRD Jeśli rodzice podejrzewają u dziecko dysleksję mogą samodzielnie posłużyć się Skalą Ryzyka Dysleksji ( nie wcześniej jednak niż w pierwszej klasie )

Od 21 do 34 punktów: u twojego dziecka raczej na pewno nie ma ryzyka dysleksji, co nie oznacza, że powinieneś bacznie przyglądać się jego rozwojowi i szkolnym osiągnięciom.

Od 35 do 40 punktów: specjaliści mówią, że twoje dziecko jest „na pograniczu” ryzyka dysleksji. Wątpliwości powinna rozwiać wizyta w poradni pedagogiczno-psychologicznej. A zatem skontaktuj się ze specjalistą na wszelki wypadek, a w czasie zabaw i codziennych zajęć stymuluj i usprawniaj słabo rozwijające się umiejętności dziecka.

Od 41 do 53 punktów: u twojego dziecka występuje umiarkowane ryzyko dysleksji. Koniecznie odwiedź specjalistów w poradni, być może najwyższy czas zacząć pracować z dzieckiem.

Od 54 do 84 punktów: u twojego dziecka występuje bardzo wysokie ryzyko dysleksji! Czeka ciebie i dziecko dużo pracy wraz z nauczycielem terapeutą

ZAJĘCIA Z TERAPEUTĄ MAJĄ

SENS WTEDY, KIEDY RODZICE

POWTARZAJĄ JE Z DZIECKIEM !

Rodzicu nie lekceważ!

TU ZNAJDZIESZ DOKŁADNE INFORMACJE I POMOC

PRAWA UCZNIÓW Z DYSLEKSJĄ ROZWOJOWĄ W SZKOLE

TO NIE PRZYWILEJE I ZWOLNIENIE OD PRACY!• wczesne rozpoznanie (diagnoza)• wczesna, fachowa interwencja: • ukierunkowanie edukacji (ze względu na style uczenia

się, dobór metod nauczania), • terapia• dostosowania wymagań edukacyjnych • wyrównania szans na egzaminach Uczeń i jego rodzice lub prawni opiekunowie powinni

sami zdecydować, czy zechcą skorzystać z podanych powyżej praw

Występujące trudnościSposób dostosowania

warunków egzaminacyjnych

Problemy z czytaniem i rozumieniem tekstu, problemy emocjonalne i trudności z koncentracją uwagi

możliwość pisania sprawdzianu w oddzielnej sali, w której członek komisji egzaminacyjnej na początku jeden raz głośno odczyta instrukcję, tekst wstępny oraz treść zadań, a uczniowie będą mogli równocześnie śledzić wzrokiem tekst zapisany w arkuszu;

Wolne tempo czytania i pisaniawydłużenie czasu pisania o 50% (czas przeznaczony na jednorazowe głośne odczytanie instrukcji, tekstu wstępnego oraz poleceń nie będzie wliczany do czasu rozwiązywania zadań);

Niski poziom graficzny pismapisanie samodzielnie formułowanych odpowiedzi do zadań drukowanymi literami, co zwiększa czytelność pisma;

Problemy z koncentracją uwagi i spostrzeganiem,

możliwość pracy z arkuszem pisanym bezszeryfową czcionką 14 pkt;

Problemy ze stosowaniem zasad ortografii i interpunkcji, z prawidłowością graficzną obliczeń i orientacją przestrzenną

możliwość specjalnego kodowania karty odpowiedzi, aby zadania, w których uczeń samodzielnie formułuje wypowiedź, mogły być sprawdzane za pomocą kryteriów dostosowanych do dysfunkcji uczniów;

Problemy z koncentracją uwagi i orientacją przestrzenną oraz zaburzenia percepcji wzrokowej

możliwość zaznaczania przez uczniów odpowiedzi do zadań zamkniętych bezpośrednio na arkuszach; po zakończeniu sprawdzianu członkowie komisji egzaminacyjnej przeniosą na karty odpowiedzi odpowiednie zaznaczenia uczniów (dotyczy tylko głębokiej dysleksji).

SPOSOBY DOSTOSOWANIA WARUNKÓW EGZAMINACYJNYCH (SPRAWDZIAN I EGZAMIN GIMNAZJALNY)

RODZICU

Rodzicu pamiętaj•Kochaj, ale wymagaj. •Okazuj dziecku swoje uczucia. •Przekazuj dziecku pozytywne informacje o nim (pochodzące od ciebie i osób trzecich). •Dostrzegaj wszystkie osiągnięcia dziecka, nawet bardzo drobne. •Doceniaj nawet niedokończone dzieło dziecka. •Zanim skrytykujesz, pozwól dziecku wyjaśnić. •Zachowaj umiar w udzielaniu pomocy przy odrabianiu lekcji. •Przerzuć na dziecko odpowiedzialność za jego naukę. •Pozwól dziecku podejmować decyzje o dodatkowych zajęciach i innych sprawach. •Pozwól dziecku wybrać kierunek rozwoju i wspieraj je w tym. •Pokaż dziecku korzyści płynące ze spróbowania swoich sił w nowej dziedzinie - i nie naciskaj dłużej. •Okazuj dziecku swoją wiarę w jego sukces. •Stawiaj poprzeczki na miarę własnych ambicji. •Zaufaj dziecku i okazuj mu to zaufanie. •Naucz się rozmawiać z dzieckiem. •Pozwól dziecku poczuć jego sukces. •Naucz się słuchać dziecka. •Nie monologuj. •Rozmawiaj z dzieckiem wtedy, gdy panujesz nad swoimi emocjami. •Nie obarczaj dziecka poczuciem winy. •Wyszukuj pozytywy w każdej sytuacji. •Okazuj zainteresowanie zamiast kontrolować. •Nie mów "nigdy", "wszystko" i "zawsze".

Leonardo da Vinci Tom

Cruise