emigreer magazine november
DESCRIPTION
Emigreren doe je via Emigreer MagazineTRANSCRIPT
EmireerMagazine nummer 9.
1
EmireerMagazine nummer 9.
2
Inhoud
Pagina 1 -2
Cover, inhoud, colofon, voorwoord
Pagina 3
(Huis)dierspecialist Zoologistics
Pagina 4 – 5
Verliefd op Oostenrijk
Pagina 6 - 8
Informatie over Nederlands onderwijs in het buitenland.
Pagina 8 - 9
Janneke Vos ( presentatrice RTV Noord) over Roemenie
Pagina 9-10
Marisa Garau; Boek recensie “Een jaar met 2 zomers”
Pagina 11-12
Emigreren naar Frankrijk. En wat ga je dan doen in Frankrijk?
Pagina 13-17
Een huis kopen in Italie. De zoektocht..
Pagina 18-21
Naar Nieuw Zeeland?
Pagina 22
Josine & Jan Pieter vertrokken in 2005 naar Schotland
Pagina 23-25
De beste verhuistips van een erkend verhuisbedrijf.
Pagina 25
Emigreer TV Magazine (TV tips )
Voorwoord
Het leuke aan dit nummer vond ik de landen-
diversiteit en de informatieverscheidenheid.
Er komt nou eenmaal van alles ‘om de hoek’
kijken als je wilt emigreren. Van Scholen tot
vertrek-tips je kunt het allemaal vinden in dit
nummer. Ook krijgen we steeds meer leuke
reacties van mensen en bedrijven met de meest
uiteenlopende vragen.
Waaronder zelfs een bedrijf wat doet in
grafverzorging voor als je iets te ver van
Nederland af zit om bijvoorbeeld een graf te
kunnen bijhouden. Had u er al gedacht? Of bent
u nog niet zo ver?
In het decembernummer meer hierover. Voor
goed vertrekkennaar het buitenland is buiten
het financiële plaatje om uiteraard een hele
emotionele stap. Je laat wat achter….. Of is dat
nu juist de bedoeling?
Groetjes, Sandy
Colofon
Emigreermagazine is een maandelijks verschijnende online uitgave van MediaMix Publishing. De inhoud wordt samengesteld met behulp van diverse redactie, fotografie en Dtp medewerkers. Niets uit deze uitgave mag zonder schriftelijke toestemming van de uitgever worden overgenomen en of vermenigvuldigd. Redactieadres: [email protected] Algemene informatie: [email protected]
EmireerMagazine nummer 9.
3
EmireerMagazine nummer 9.
4
Verliefd op Oostenrijk Mei 2002 is ons gezin Mark (39), Annet (38), Mike (14), Brian (11) geëmigreerd naar Sankt-Oswald. Een klein dorpje in het zuiden van Oostenrijk. Het dorp waar Mark al meer dan dertig jaar met zijn familie de vakanties heeft doorgebracht.
Hoewel voor velen de reden van emigratie het steeds voller wordende Nederland is met zijn vele regels, hoge misdaadcijfers en dalende normen en waarden, zijn wij gewoon verliefd geworden op dit plaatsje. We voelen ons hier thuis. Natuurlijk spelen ook andere redenen een rol. De hoge werkstress die we in Nederland hadden, met nauwelijks vrije tijd en weinig tijd voor de kinderen, was ook een argument om ons leven drastisch te veranderen. De eerste anderhalf jaar van ons verblijf hier in Oostenrijk hebben wij dan ook niet gewerkt, maar volop genoten van onze nieuwe woonomgeving en van elkaar.
Een uitgelopen sabattical
Natuurlijk is het niet voor iedereen weggelegd om anderhalf jaar zonder inkomsten te overbruggen. Wij hadden het geluk om in een goede tijd ons eigen huis te kunnen verkopen. Van de overwaarde van ons huis hebben wij geleefd. Hoewel de overwaarde in eerste instantie bedoeld was om hier in Oostenrijk een huis of appartementenhuis te kopen, hebben wij er geen moment spijt van dat het anders is gelopen. Ook niet nu het financieel allemaal niet zo makkelijk gaat en wij het vinden van een goede baan en een behoorlijk salaris onderschat hebben. We
kunnen ons goed voorstellen dat veel mensen het hiervan benauwd zouden krijgen. Voor ons is het een unieke ervaring geweest en wij beschouwen het als een ietwat uit de hand gelopen sabbathical year. Natuurlijk kun je hier ook van de heerlijke berglucht alleen niet leven. We hebben dus weer een inkomen nodig. Omdat we nu de vaste lasten laag houden hoeft dit echter niet meer zo veel te zijn. Of het er ooit nog van komt om hier iets voor ons zelf te kopen? Misschien als we een loterij winnen of iets dergelijks.
Heel ander werk
In Nederland werkte Mark als logistiek medewerker bij Campina en ik als reintegratieconsulent bij ABP/USZO. Wij zijn beiden hoog opgeleid en hebben goed betaalde banen opgegeven. Nu, hier in Oostenrijk, heeft geen van ons beiden de behoefte om zich weer vol op het werk te storten. We hebben geen lange reistijden en geen werkstress. Afgelopen drie winters heeft Mark bij de plaatselijke skiverhuur gewerkt. Dit beviel hem in het begin goed maar is op de lange termijn niet vol te houden. Op de werkvloer heerst nog heel duidelijk hiërarchie en dat is voor ons Nederlanders best moeilijk om mee om te gaan. Mark is nu weer op zoek naar werk. Ik zelf heb gebabysit in de weekeinden en regelmatig op kinderen van toeristen gepast. Daarnaast serveerde ik bij drukte nog in een klein restaurantje bij ons aan de overkant van de straat. Vooral het contact met goed gehumeurde toeristen vind ik ontzettend gezellig. Ook ben ik mijn hobby, kinderschminken, gaan uitbreiden waarvoor ik mij als zelfstandige heb gevestigd. In ieder geval willen wij dat er steeds één van ons thuis is wanneer de kinderen thuis zijn. Het hebben van werk beneden niveau met daarbij een salaris dat beneden het Nederlands bijstandsniveau ligt ervaren wij als frustrerend
EmireerMagazine nummer 9.
5
en demotiverend. Dit hebben wij onderschat. Het is niet zo dat het een reden is om terug te gaan maar het was fijn geweest als wij dit vooraf beter hadden kunnen inschatten. Helaas was hierover niets bekend en is het ook niet iets wat anderen je graag vertellen.
Gewoon naar school
De kinderen gaan hier gewoon naar de plaatselijke school. Brian zit in de tweede klas van de Sporthauptschule. Mike gaat naar de eerste klas van het HAK (handelsacademie), een vijfjarige beroepsopleiding. Iedere ochtend vertrekt Mike om kwart over zes en Brian om zeven uur met de bus. De schooldag van de kinderen begint vroeg, om tien voor acht. Ze hebben geen lunchpauze, maar zijn daardoor wel altijd 's middags eerder vrij. De Duitse taal heeft voor de kinderen nooit problemen opgeleverd. Ze halen prima cijfers en hebben volop vriendjes. Voor ons een teken dat ze lekker in hun vel zitten anders zou dit volgens ons niet mogelijk zijn. Naast school zijn ze druk met sport.
In Nederland waren we ook erg betrokken bij wat de kinderen deden, maar hier hebben we daar veel meer tijd voor. Door de kinderen hebben wij heel gemakkelijk en snel sociale contacten opgebouwd met andere ouders. De Oostenrijker is erg vriendelijk en heel gastvrij.
Kleiner wonen
Natuurlijk was onze emigratie best een omschakeling. Allereerst gingen wij van een grote woning, waar ieder zijn eigen kamer had, naar een klein appartementje. Veel spullen konden hierdoor niet eens mee, die staan nu opgeslagen. De kinderen delen een slaapkamer. Grappig genoeg zijn wij inmiddels zo gewend dat we niet eens meer groter willen, al blijft een eigen kamer voor de
jongens wel op het verlanglijstje staan. De skigondel hebben we voor de deur. Als echte skifanaten kunnen we het natuurlijk niet mooier hebben. Daarnaast moesten we natuurlijk wennen aan een andere levenswijze en mentaliteit van de mensen. Terugkijkend vind ik dat onze emigratie en het integreren in ons nieuwe land heel voorspoedig en makkelijk is verlopen.
We missen alleen de dropjes
De verwachte heimwee naar Nederland en familieleden is uitgebleven. Oostenrijk is gelukkig ook weer niet de andere kant van de wereld, dus contact blijft goed mogelijk. Regelmatig komen er familie en vrienden hier vakantie vieren. De vader van Mark woont hier inmiddels ook permanent. Ook door internet hebben we nog zo'n binding met Nederland -via e-mail, chat en radio - dat het minder ver weg lijkt. Natuurlijk kunnen we niet meer even spontaan bij familie en vrienden een bakkie doen, maar daar hadden we in Nederland door ons werk vaak niet eens tijd voor.
Het enige dat we echt missen zijn levensmiddelen. Dropjes, oude kaas, hagelslag, pindakaas, maar ook boerenkool en rookworst. We zijn dus blij als er weer visite komt uit Nederland die en lading boodschappen voor ons meebrengt.
Altijd Nederlander
Aan terugkeren naar Nederland denken we niet. Al staat bij ons nog steeds kippenvel op de huid als het volkslied wordt gespeeld bij een door een Nederlander behaalde sportprestatie, hoor! Ik denk dat je je altijd Nederlander zult blijven voelen.
EmireerMagazine nummer 9.
6
Nederlands onderwijs in het buitenland
Bij een vertrek naar het buitenland komt een
hoop kijken. Er is veel te regelen en te
onthouden. Leuk en uitdagend, maar ook
spannend en intensief. Wanneer u met
kinderen naar het buitenland vertrekt, geeft
dit nog een extra dimensie aan het verhaal.
Waar kunnen de kinderen naar school gaan,
welke school sluit het beste aan op die in
Nederland en hoe zullen zij überhaupt de
nieuwe omgeving ervaren? Het bekijken van
de mogelijkheden die er ter plekke zijn voor
(aanvullend) Nederlands onderwijs is
misschien niet het eerste dat in u opkomt.
Toch is het heel belangrijk hier aandacht aan
te besteden. Wanneer kinderen namelijk de
kans krijgen op een goede manier de
Nederlandse taal en cultuur bij te houden,
hebben zij daar later alleen maar profijt van.
Waarom Nederlands onderwijs?
De meeste ouders zullen er bij een emigratie
voor kiezen om hun kinderen in het land van
bestemming naar een lokale school te laten
gaan (bijvoorbeeld een Franse basisschool in
Frankrijk). Op deze manier is het kind de taal
snel machtig en maakt hij of zij snel vriendjes.
Het is echter een groot voordeel als de
kinderen naast dit lokale onderwijs op goed
niveau bezig kunnen blijven met de
Nederlandse taal en cultuur. Dit geeft hen
bijvoorbeeld de kans om later voor korte of
langere tijd in Nederland te studeren of in de
toekomst zaken te kunnen doen met
Nederland. Daarnaast ervaren kinderen de
Nederlandse school na een, voor hen toch
vaak best ingrijpende, verhuizing als een
veilig plekje waar zij alle indrukken en
emoties in de eigen taal kunnen verwerken
met leeftijdsgenoten. En het bijhouden van de
Nederlandse taal en cultuur maakt een
eventuele terugkeer een stuk makkelijker.
Want hoewel je er bij het voorbereiden van
een vertrek niet vanuit gaat dat het zal
gebeuren, is er natuurlijk altijd de kans dat
het gezin in de schoolleeftijd van de kinderen
terugkeert naar Nederland. Door de kinderen
de kans te geven het Nederlands op niveau
bij te houden, kunnen zij weer zonder (of met
een zo klein mogelijke) achterstand
instromen op een school in Nederland.
Verschillende vormen van Nederlands onderwijs
Het Nederlandse Ministerie van Onderwijs
Cultuur en Wetenschap heeft de Stichting
Nederlands Onderwijs in het Buitenland de
opdracht gegeven het Nederlands onderwijs
in het buitenland te bevorderen, te
ondersteunen en te adviseren. Vanuit
Voorburg worden de verschillende bij
Stichting NOB aangesloten vormen van
Nederlands onderwijs gesubsidieerd en wordt
voorlichting gegeven aan scholen, maar ook
aan ouders en andere geïnteresseerden. Er
zijn drie vormen van Nederlands onderwijs in
het buitenland mogelijk. Het overgrote deel
van de Nederlandse scholen in het buitenland
zijn zogenaamde NTC-scholen (Nederlandse
Taal en Cultuur scholen), hier krijgen de
kinderen gemiddeld drie uur per week les in
de Nederlandse taal en cultuur. Zij volgen
deze lessen naast het lokale of internationale
EmireerMagazine nummer 9.
7
onderwijs. Een andere optie voor het
Nederlands onderwijs is het
afstandsonderwijs.
Via het afstandsonderwijs kunnen kinderen
thuis ofwel onder de begeleiding van hun
ouders, ofwel met begeleiding vanuit
Nederland hun kennis van de Nederlandse
taal en cultuur op peil houden. Organisaties
die zijn aangesloten bij de Stichting NOB en
dit afstandsonderwijs aanbieden zijn de
Wereldschool, Edufax en Stichting IBID. In
een klein aantal landen is ook volledig
Nederlandstalig onderwijs beschikbaar.
Het oprichten van een Nederlandse school
Inmiddels zijn er meer dan 200 NTC-scholen
ter wereld, van Australië tot aan Uganda en
van Oostenrijk tot aan Vietnam. Toch kan het
voorkomen dat er net in de omgeving waar
uw gezin zich vestigt geen NTC-school
beschikbaar is, terwijl deze onderwijsvorm
wel uw voorkeur heeft. Dan is het goed om te
weten dat u bij voldoende belangstelling van
Nederlandse (en Vlaamse) gezinnen de
mogelijkheid heeft om met hulp van Stichting
NOB zelf een school op te richten.
Bij het opzetten van een Nederlandse school
in het buitenland komt natuurlijk wel
behoorlijk wat kijken; wet- en regelgeving, het
oprichten van een stichting of vereniging, het
vinden van een locatie en bevoegd
leerkracht(en), lesmateriaal aanschaffen,
financiën. Toch valt het oprichten in de
praktijk mee. Er wordt vaak gedacht aan de
noodzaak van grote schoolgebouwen en een
dure inrichting, maar dat is in het buitenland
vaak niet nodig, omdat het NTC-onderwijs
aanvullend op het reguliere onderwijs wordt
gegeven; vaak een of meerdere keren per
week na schooltijd of op zaterdagochtend.
Meestal kan dan gebruik gemaakt worden
van bestaande onderwijsgebouwen die op
dat moment niet worden gebruikt. Er is
natuurlijk wel een groep initiatiefrijke mensen
die een bestuur willen vormen en een
bevoegd onderwijskracht nodig. Een
belangrijk aspect van Nederlandse scholen in
het buitenland is namelijk dat zij vanaf het
moment van aansluiting bij de Stichting NOB
onder kwaliteitscontrole staan van de
Nederlandse Onderwijsinspectie. Een positief
aspect, want hiermee wordt goed onderwijs
voor de kinderen gegarandeerd.
Stichting NOB biedt vanuit Voorburg
uitgebreide ondersteuning aan ouders of
andere initiatiefnemers die een school willen
oprichten. De stichting heeft een uitgebreid
stappenplan gemaakt dat tijdens de
oprichting doorlopen kan worden. Daarnaast
wordt er bestuurlijk en onderwijskundig
advies gegeven, geholpen bij de oprichting
van een rechtspersoon en geeft de Stichting
NOB namens de Nederlandse overheid
subsidie.
EmireerMagazine nummer 9.
8
Meer informatie? Neem gerust contact met ons op!
Stichting NOB beantwoordt graag vragen van ouders over (Nederlands) onderwijs in het
buitenland. Op de website www.stichtingnob.nl vindt u veel informatie, onder andere over de
verschillende vormen van Nederlands onderwijs, de mogelijkheden voor het oprichten van een
nieuwe Nederlandse school, tips voor meertalig opvoeden en het thuis bijhouden van de
Nederlandse taal en cultuur. Tip: via www.stichtingnob.nl/magazine kunt u ook een gratis
informatief magazine voor ouders aanvragen. U kunt ook rechtstreeks contact opnemen met de
medewerkers van Stichting NOB voor meer informatie via [email protected]
of +31 (0)70 386 66 46
____________________________________________________________________________
Janneke Vos schrijft columns over haar nieuwe leven in Roemenië Zegt de naam Janneke Vos u nog iets?
U kent haar vast nog wel, die vlotte presentatrice van RTV Noord: veel gevoel voor humor, veel, enthousiast en makkelijk praten, en tot op de dag van vandaag nog steeds een grote schare fans in het noorden. Deze Janneke Vos emigreert in het najaar van 2006 met haar man Ad naar Transsylvanië in hartje Roemenië. Ze hebben besloten het drukke Nederland te verruilen voor het zes keer grotere Roemenië aan de Zwarte Zee om een eigen boerenbedrijf te beginnen. Daar wil Ad eindelijk echt boer worden en koeien houden, naast hun IJslandse paarden. In twee jaar tijd beleven ze de nodige voorspoed en rampspoed, ontwikkelt hun leven zich in een heel andere richting dan ze vooraf hadden gedacht en blijkt de prettige rommeligheid van Roemenië soms ook een verschrikking. Direct na aankomst begint ze met het schrijven van
wekelijkse columns voor Radio Noord, die ook op haar eigen website te lezen zijn.
Zo laat ze luisteraars en lezers meegenieten van het wel en wee van een
Groningse emigrant in den vreemde. De verhalen blijken al snel heel populair te zijn, in Groningen en daarbuiten, zelfs tot over de landsgrenzen. Reden genoeg dus om een aantal van haar verhalen te bundelen in een boek. ‘De blinde Vrouw van Mures’ is een verzameling van de mooiste columns over het nieuwe leven van Ad en Janneke. Over hoe het nu werkelijk is om huis en haard achter te laten, gelokt door de uitdaging, verleid door het avontuur. Een boek ook met verhalen en bijzondere foto’s over het Roemeense plattelandsleven in een land vol tradities, die waarschijnlijk, onder druk van Europa, razendsnel zullen verdwijnen.
EmireerMagazine nummer 9.
9
Het boek van Janneke wordt gepresenteerd op woensdag 29 oktober a.s. om ca. 18.30 uur in de Openbare Bibliotheek Gorecht-oost 32, 9603 AA Hoogezand (opgave gewenst). Daarbij bestaat de mogelijkheid om een boek te laten signeren in Theater Het Kielzog (om ca. 20.45 uur). Daarna reist Janneke drie weken door Groningen en Drenthe (29 oktober t/m 18 november) om op verschillende plekken haar boek onder de aandacht te brengen en over haar leven in Roemenië te vertellen. Kijk op www.profiel.nl en www.jannekevos.nl voor het actuele programma en het boek. ISBN 978 90 5294 434 0 – 144 pag, waarvan 16 pag. kleurenfoto’s – gebrocheerd – verkoopprijs € 18,95. Verkrijgbaar bij de boekhandel, tijdens de lezingen en uitgeverij Profiel te Bedum ______________________________________________________________________
Namens de redactie:
We zijn zeer vereerd dat vanaf volgende maand -emigratie en dus ervaringsdeskundige maar ook journalist ‘Marisa Garau’ voortaan maandelijks haar eigen column schrijft voor Emigreer Magazine.
Via deze weg willen wij jou van harte welkom heten. We zijn vooral benieuwd naar je vele ervaringen en je nieuwe boek. Succes!
Een Jaar Met Twee Zomers - Hoe je van een kikkerland naar
een kiwiland emigreert
Door Marisa Garau
Marisa Garau Dromen over een nieuw leven in een ander land? Per jaar besluiten zo'n 123.000 Nederlanders daadwerkelijk te gaan. Zo ook auteur Marisa Garau, voormalig reclameschrijver en ex-stressjunkie, die haar drukke Amsterdam bestaan inruilt voor een ander leven in Nieuw-Zeeland. Op zoek naar boeken over het emigratieproces komt zij echer niet verder dan de welbekende romans over het suikerzoete leven van na een emigratie… of stramme emigratiegidsen waar kraak noch smaak aan zit. Bij gebrek aan informatie over de hopes and fears waarmee elke aspirant-emigrant tijdens de visumaanvraag te maken krijgt, besluit zij zelf een boek te schrijven: 'Een Jaar Met Twee Zomers'.
EmireerMagazine nummer 9.
10
'Een Jaar Met Twee Zomers' neemt de lezer mee langs alle aspecten van het emigratieproces, van de eerste prille emigratiekriebels tot het daadwerkelijke enkeltje Schiphol. Zo beschrijft Marisa Garau op vermakelijke wijze de ups and downs van de visumaanvraag, de schimmige rol van het emigratiebureau, het roze honeymoongevoel tijdens de vakantie in het nieuwe land en de onmogelijke import-eisen die de verhuizing van twee harige huisgenootjes bijna om zeep helpt. Maar emigreren is meer dan het aanpakken van praktische zaken. Marisa Garau en haar partner ervaren de visumaanvraag als een persoonlijk groeiproces dat zij met vallen en opstaan doorlopen. Niet alleen dankzij de emotionele reacties van familieleden en vrienden, maar ook door knagende onzekerheden over een nieuw leven aan de andere kant van de wereld, wordt hun doorzettingsvermogen zo nu en dan behoorlijk aan het wankelen gebracht. Toch slagen zij erin om te doen waarvan zij al jaren dromen en weten zij het verlangen naar verkassen daadwerkelijk te vervullen. Het persoonlijke relaas van Marisa Garau voert de lezer in sneltreinvaart en op soms hilarische wijze langs het explosieve mijnenveld van planningen, verwachtingen en vooroordelen, waar zij en partnerlief dapper doorheen ploegen voordat ze eindelijk in een vliegtuigstoel richting Kiwi-land kunnen ploffen.
'Een Jaar Met Twee Zomers' is uitgegeven door Bungalow Publishing en verkrijgbaar via www.eenjaarmet2zomers.nl ISBN nummer: 978-90-79767-01-4 Prijs: € 17,95 (excl. verzendkosten) Van Marisa Garau verscheen ook 'Haal meer uit je leven met mindfulness' (Lannoo, 2007).
TIP: Op de homepage van Emigreer Magazine vindt u in de TOP 10 een directe doorklik ‘bestel’ -url van Marisa’s Boek.
EmireerMagazine nummer 9.
11
Frankrijk ... En wat ga je dan DOEN in Frankrijk? Emigreren? Leuk zeg! En.... wat ga je dan voor werk doen in Frankrijk?"
Dit is de standaard reactie die ik krijg en het laat toch ook de aard van de Nederlander zien: Werken, werken, werken. Ik hou ook van werken, zeker wel. Maar ik hou ook erg van de zuidelijke instelling, dat ook léven belangrijk is.
Een andere reactie is of wij alles in Nederland wel op kunnen geven, of we dat niet eng vinden. Deze reactie is er natuurlijk op geënt hoe de vrager zich onder deze situatie zou voelen en het gevoel van de angst voor het onbekende.
Vrijheid Als ik zou zeggen dat het mij te doen is om meer vrijheid, dan zou ik de boel te veel romantiseren want ook in Frankrijk zal het hard werken zijn en ik voel mij in Nederland ook heel vrij. Wij zoeken in ons Frankrijk avontuur niet een vervanging voor het leven dat wij in Nederland leiden, maar juist een aanvulling, een verrijking. Want ík sluit niets afin Nederland, ik bouw iets opin Frankrijk. Dat is een heel verschil!
"Ik voel mij in Nederland ook heel vrij"
Écht leven als God in Frankrijk Dat gaan wij doen. De start-omstandigheden zijn voor ons optimaal gunstig, omdat onze maandelijkse lasten er juist minder op worden zodra we in Frankrijk zitten. Doordat wij de eerste jaren gebruik kunnen maken van het berghuisje van mijn ouders, kunnen wij eigenlijk gratis wonen en ook de paarden, die nu nog handenvol geld vragen, zullen zeer weinig kosten in Frankrijk omdat
wij ze gewoon op ons eigen land kunnen plekken. Ook vaste aansluitingen als water en elektriciteit zijn er niet en dit is een voordeel, maar hierdoor leveren we toch wel wat luxe in. Water komt uit de bron door een netwerk van zwarte buizen die naar het huisje leiden. Elektriciteit kunnen wij opwekken met een aggregaat op benzine, maar dit kan natuurlijk ook weer niet de hele dag door.
Velen geven aan de luxe van Nederland toch meer te prefereren boven ons huisje en dat begrijp ik. Soms vraag ik mij ook wel af of wij nog aan werken toe zullen komen, want het dagelijks leven gaat straks zoveel tijd in beslag nemen. Maar als ik dan de positieve punten tegenover de negatieve zet (en de laatste zijn voor ons echt niet onoverkomelijk), dan blijf ik echt bij mijn besluit.
Waarom nu eigenlijk Frankrijk, waarom zo primitief? Daar kan ik kort en krachtig antwoord op geven. Maar bovenal is de belangrijkste beweegreden om naar die plek te gaan, dat daar een huis en land beschikbaar is voor ons en de dieren.
EmireerMagazine nummer 9.
12
Frankrijk - Ik ben altijd al verzot geweest op de Franse taal en mijn moeder noemde mij vroeger al een echte Française wegens mijn voorkeur naar Brie.
Franse taal - Ook de Franse taal heeft al vroeg mijn interesse gewekt. Dit werd aangewakkerd toen ik rond mijn 10e jaar een antiek NF-FN woordenboek kreeg van mijn ouders. Op mijn 15e lieten mijn ouders mij meegaan op een Franse talenreis van de reisorganisatie Tricolore-Bicolor, naar het
zuiden in Greoux les Bains en een deel in Antibes aan de kust. Dit is vlakbij waar ik nu zal gaan wonen.
Franse cultuur - Ook dit past mij erg goed, Franse zijn hartelijke en welkome mensen die tijd voor elkaar en voor het leven nemen. Ja, ook koppig en vooral de ouderen vertikken het om een andere taal te spreken en dat maakt ze tot minder geliefd volk onder een grote groep Nederlanders. Ik heb echter ervaren dat als je zelf zorgt dat je ze beleefd en in hun eigen taal benadert, ze dezelfde houding terug zullen hebben.
Franse huizen - Hier ben ik dol op, vooral de ruines waar vooral schapen en andere dieren in hebben gewoond. Mijn droom is dan ook om zo'n ruine te kopen en helemaal naar eigen wens te restaureren.
Frans eten - niet voor niets wereldberoemd. Het eten is er niet erg goedkoop, maar wel kraakvers en met hart en ziel bereid. De Fransen zijn trots op hun eten. Vooral op de plaatselijke specialiteiten.
Franse autoriteiten - Daar zullen we mee moeten leven. De Gendarmes, die in onze streek het voor het zeggen hebben, hebben veel aanzien en worden gekenmerkt door hun macho-houding. De cliché's zijn over het algemeen wel waarheidsgetrouw. Ook op school zullen kinderen hiermee te maken krijgen want de schoolleraren hebben nog veel meer autoriteit dan dat in Nederland het geval is. Persoonlijk ben ik hier wel in zeker mate blij mee en kan ik mij vrij goed vinden in de Franse manier van lesgeven.
Primitief bergleven - Wij kennen het berghuisje van mijn ouders goed en hebben geleerd met alle aspecten om te gaan. Natuurlijk hebben we dit nauwkeurig overdacht, maar mijn ouders hebben het kleine huisje zo goed ingericht en hebben zeer goed nagedacht over hoe de leefomgeving maximaal prettig kan worden, ondanks het gemis aan alle luxe.
EmireerMagazine nummer 9.
13
EEN HUIS KOPEN IN ITALIE
De zoektocht Op zich hoeft het vinden van een ideaal huis
niet enorm lastig te zijn. Het hangt er
natuurlijk van af hoeveel eisen en wensen er
zijn. Maar wij hebben gemerkt dat er eigenlijk
voor ieder wat wils is. De zoektocht hoeft ook
niet al te lang te duren. Vorige zomer hadden
wij al een geweldig huis gevonden op de
eerste trip met de eerste makelaar. Dat kostte
dus maar één dag. Dit jaar duurde het
zoekproces vier weken, maar dat kwam
voornamelijk door de sneeuw, onze hoge
verwachtingen na vorig jaar en het grote
zoekgebied (de hele regio Le Marche). Het
zoekproces is ook niet vervelend. Italiaanse
makelaars krijgen percentages van zo’n drie
tot vijf procent, wat veel meer is dan in
Nederland, maar ze leveren dan ook veel
meer service.
Vrijwel alle makelaars besteden ten eerste
veel tijd aan het zoeken van huizen. Veel
makelaars hebben hiervoor een alom
bekende man uit de regio, die iedereen kent
en wie iedereen zijn of haar huis gunt. Zelf
zoeken is dus niet nodig, wat veel tijd zal
schelen, want ook al staan veel huizen leeg,
als je na een zoektocht van dorpje naar
dorpje naar stad uiteindelijk een eigenaar
hebt gevonden, dan zullen ze maar zelden
verkopen. Veel huizen zijn eigendom van
vele familieleden samen en er is er altijd wel
één die tegen een verkoop is.
Ook het kijken op internet is vooral leuk, maar
heeft heel weinig zin, want de huizen worden
hier niet echt waarheidsgetrouw
weergegeven. Daarnaast koop je vooral een
huis in Italië voor het uitzicht, de ligging, de
tuin en een leuk barretje in de buurt en dat
zijn toch echt dingen die je met eigen ogen
moet zien. Vaak waren de huizen die wij van
tevoren hadden uitgezocht het minst
interessant en wist de makelaar veel beter
wat geschikt zou kunnen zijn voor ons. Neem
dus altijd goed de tijd om je wensen duidelijk
te maken en zeg bij elk huis eerlijk wat je wel
of niet bevalt (niet te enthousiast natuurlijk
want dat kost geld).
Ten tweede rijdt de makelaar je meestal een
hele dag rond in een luxe wagen over kleine
schitterende weggetjes die je zelf nooit zou
vinden en spelen ze voornamelijk gids. Ze
moeten natuurlijk eerst hun regio verkopen
voordat ze een huis kunnen verkopen. In één
ochtend zie je misschien maximaal vier
huizen, waarna het tijd is voor een lunch. Als
je geluk hebt wordt je dan uitgebreid
gefêteerd (wijn en spijs doet verkopen toch?)
waarna de reis weer verder gaat. Let op: een
goede makelaar heeft meestal 1 specifiek
huis in gedachten voor je en zet alles op alles
om deze te verkopen. Dit huis zal vaak als
EmireerMagazine nummer 9.
14
laatste na een rij verschrikkelijk vervallen
krotten, in een gouden avondzon, getoond
worden en zal over al datgene beschikken,
waarvan de makelaar de hele dag heeft
benadrukt dat het van groot belang is. Altijd
zelf kiezen!
Ten derde zal de makelaar voor een
mogelijke aankoop veel research en
bureaucratisch werk moeten doen m.b.t. o.a.
kadaster, burenrecht (agrarische buren
hebben altijd het eerste recht op de koop van
aangrenzend land), oude schulden, etc. Ook
zullen vele documenten vertaald moeten
worden (check altijd even of vertalingen wel
of niet inclusief zijn).
Een hypotheek
Voor het afgeven van een hypotheek kijken
Italiaanse banken naar het inkomen van de
afgelopen twee jaar, maar daarnaast willen
ze ook een huidig loonstrookje zien. Men kijkt
meestal niet naar businessplannen etc, maar
alleen naar het huidig inkomen. In principe
krijg je tot 70% van de kosten van het
uiteindelijke resultaat (hier heb je dus al een
verbouwingsbegroting nodig), nooit het hele
bedrag. Voor het verbouwen zijn in veel
regio's eventueel ook deels subsidies te
krijgen. Daar kan je echter nooit van uitgaan,
het zou alleen mooi meegenomen kunnen
zijn als extraatje. Rentes schijnen best goed
te liggen in Italië, maar de looptijd van
hypotheken is veel korter. 10 tot 15 jaar is
normaal en voor jonge mensen kan deze
termijn worden verlengd naar 20 jaar, maar
nooit naar 30 jaar zoals in Nederland. Dit
verhoogt natuurlijk de aflossingsdruk en
daardoor zijn de maandlasten van een
Italiaanse hypotheek best flink.
De onderhandeling
Eigenlijk begint het hele circus pas als je voor
een huis gekozen hebt. De eerste stap is het
‘reserveren’ van het huis bij de makelaar. De
makelaars in Italië zijn vertegenwoordiger
van de verkopende partij en de kopende
partij. Ze noemen zich dan ook vaak
intermediair en verlenen voornamelijk service
voor het bij elkaar brengen van koper en
verkoper (letterlijk en figuurlijk) en
organiseren het hele proces.
EmireerMagazine nummer 9.
15
Vaak zijn makelaars ook bouwkundig
onderlegd en geven advies over de staat van
het pand. Als je dit niet geheel vertrouwd is
het verstandig ook een onafhankelijke partij
naar het pand te laten kijken, maar grote
gerenommeerde kantoren gooien niet graag
hun naam te grabbel. Het is dan ook
verstandig om met andere cliënten van een
makelaar te spreken over hun ervaringen,
voor definitief met iemand in zee te gaan.
De reservering van een pand geldt meestal
voor een periode van maximaal twee weken.
Hiervoor betaal je een bedrag van
bijvoorbeeld 1000 Euro, wat de serieuze aard
van je interesse aangeeft en waardoor de
eigenaar wordt verplicht het huis binnen de
vastgestelde periode alleen aan jou te
verkopen. Het bedrag geldt slechts als borg,
je krijgt het terug als de deal niet wordt
geaccepteerd (je kan dus niet zelf op je bod
terugkomen, dat kost je 1000 Euro) of het
geldt als aanbetaling voor de fee van de
makelaar als de deal wel rond komt.
De reservering wordt vaak gecommuniceerd
door middel van een officieel bod op papier,
waarin je al je eisen duidelijk kunt weergeven.
Met dit bod gaat de makelaar naar de
verkopende partij en dan begint het wachten.
Onze ervaring is dat er veel geduld nodig is
bij het kopen van een huis in Italië. Vorig jaar
hebben wij na ons bod twee weken niets
gehoord en op de dag dat onze reservering
afliep hebben wij dus maar zelf gebeld om te
vragen hoe het ervoor stond. De makelaar
had nog niets gehoord. Nou hadden wij de
fout gemaakt om in Augustus te bieden en
dan ligt vrijwel alles plat in Italië. Onze
reservering werd verlengd en uiteindelijk pas
vier weken na ons bod, hoorden wij dat die
niet geaccepteerd werd en dat de vraagprijs
met 50.000 Euro was verhoogd. Al eerder
heb ik aangegeven dat Italianen niet graag
afstand doen van een huis en het feit dat wij
er voor wilden betalen, maakte het huis
alleen nog maar meer aantrekkelijk. Wij
hebben ons teruggetrokken en de makelaar
ook, het huis is nu toch maar een
vakantiehuis van de familie gebleven.
Dit jaar hebben we weer geen goede periode
uitgekozen om te bieden: Pasen. Pas op de
dag voor het aflopen van de reserverings-
periode hoorden we een eerste reactie op
ons bod. Gelukkig, het leek er meteen op dat
ze het huis nog steeds wilden verkopen.
Ze komen meteen met een heel redelijk
tegenbod, eerlijk gezegd nog beter dan
verwacht. De eerste ‘dance of joy’ was
gepast.
EmireerMagazine nummer 9.
16
Na er een nachtje over geslapen te hebben,
zijn wij teruggegaan met opnieuw een
gedurfd tegenbod. Vijf dagen later kwam het
verlossende telefoontje: ze waren akkoord.
Wij hadden in deze succesvolle
onderhandeling het voordeel dat de
eigenaren in scheiding lagen. Scheiden is in
Italie een alles behalve makkelijke
aangelegenheid, dus zij lieten veel werk aan
de makelaar over en hadden waarschijnlijk
enige haast bij het verkopen van het laatste
wat ze nog aan elkaar verbond. (een sappig
detail is dat deze mensen al in de zeventig
zijn!) Het is altijd handig om iets over de
tegenpartij te weten te komen. Wij hebben
veel gehad aan de informatie dat ze dichtbij
woonden, maar toch al heel lang niet waren
geweest en de hele boel vervallen was (de
liefde voor het huis was dus al een tijdje
over), dat ze al vrij oud waren (ze deden een
heel raar tegenbod, wat ons deed vermoeden
dat ze nog in Lires dachten en zo konden we
hun waarschijnlijke ondergrens vaststellen)
en natuurlijk het feit dat ze in scheiding lagen,
waardoor ze misschien wat meer haast
zouden hebben.
De aankoop
Nadat ze ons bod geaccepteerd hadden,
hadden wij een paar uur het gevoel van ‘die
is binnen’, maar zo makkelijk gaat dat niet.
Na een periode van drie weken
onderhandelen, ging nu een periode in van
vijf weken om het voorlopige koopcontract, de
Compromesso, rond te krijgen. En dat is nog
snel, want wij hadden natuurlijk geen baan en
konden er dus fulltime mee bezig zijn. Deze
periode is nog steeds heel onzeker, want
geloof me, champagne smaakt pas goed als
er een handtekening van beide partijen op
een papier staat. Te vroeg juichen, de huid al
verkopen, etc. is nou eenmaal niet handig in
deze kwestie.
Het tekenen van de Compromesso was in
ons geval een hele zit. Drie en een half uur
waren we met de makelaar en de tolk te gast
bij de advocate van de vrouw. De man en zijn
advocate waren ook aanwezig, een hele
delegatie dus. Helaas was nog niet iedereen
het over alles eens voordat we daar
aankwamen.
We begonnen dus met een discussie van een
half uur over het ‘pre-emption right’, het recht
van de omringende boeren om het te koop
staande bouwland als eerste te kopen. Dit is
een ingewikkelde zaak, omdat je al snel drie
of vier boeren hebt die het land kunnen
kopen voor de prijs die jij in het koopcontract
gaat zetten. Omdat je over land 18%
overdrachtsbelasting betaald in plaats van 4
of 11% over een pand (hangt ervan af of het
je eerste of tweede huis is), zal je er altijd bij
gebaat zijn voor het land maar een klein
aandeel van de afgesproken verkoopsom in
EmireerMagazine nummer 9.
17
het koopcontract te zetten. Maar omdat je
met deze truc weer het gevaar hebt dat de
boeren het land graag willen kopen voor zo’n
goede prijs, is het een moeilijke afweging. Wij
hadden het geluk dat er één boer al een
aantal jaren ons bouwland bewerkte. Deze
boer heeft in deze situatie als enige het recht
om het land te kopen, hij heeft er als het ware
meer recht op. Onze boer was gelukkig niet
geïnteresseerd in ons stukje land en wilde dit
ook wel bij de notaris verklaren, zodat wij een
vrij lage prijs voor het land hebben kunnen
betalen en hierdoor overdrachtsbelasting
hebben uitgespaard.
Gelukkig hebben wij wel kunnen bedingen
dat we vanaf het tekenen van de
Compromesso de toegang tot het huis
zouden krijgen om met het opknappen van
het huis en de tuin te beginnen. Meestal krijg
je pas de sleutels in handen bij de
daadwerkelijke overdracht, de Notarial deed
of Atto. Hierbij hebben we handig in kunnen
spelen op de groene vingers van de
gemiddelde Italiaan die precies weet wanneer
gras gemaaid en bomen gesnoeid moeten
worden. Dankzij de bomen konden wij
meteen na het tekenen van de Compromesso
aan de slag.
Na twee maanden, precies op de uiterste
datum die in de Compromesso was
vastgesteld, hebben we de echte overdracht
kunnen tekenen. Dit was eigenlijk veel minder
spannend, want tegen de tijd dat je het huis
echt koopt, is alles van voor naar achter
gecontroleerd. Zo waren wij er zeker van dat
er geen onjuiste gegevens in het kadaster
stonden, dat er geen schulden meer op het
huis rusten, dat er geen enorme verborgen
gebreken waren (we woonden er al twee
maanden) etc. De Atto is vooral een
gelegenheid met veel handtekeningen en
handen schudden. En daarna natuurlijk een
heerlijke Prosecco om het te vieren!
EmireerMagazine nummer 9.
18
Nieuw-Zeeland. Jaarlijks krijgen zo'n 45.000 mensen een visum voor Nieuw-Zeeland. Er zijn verschillende soorten visa, de overheid van Nieuw-Zeeland onderscheidt deze in 5 categorieën
• Work • Family • Investing • Study • Visit
Work
Onder de categorie Work vallen verschillende soorten visa. De meest aangevraagde is het Skilled Migrant visum. Om in aanmerking te komen voor dit visum moet je in het skilled migrants puntensysteem minimaal 100 punten halen. Verder worden er eisen gesteld aan je beheersing van het Engels, je moet een goede gezondheid hebben en een bewijs van goed gedrag. Je mag niet ouder zijn dan 55 jaar. Voor dit visum dien je een aanvraag (Expression of Interest) in, waaruit het aantal punten blijkt. In de aanvraag vermeld je ook informatie over je gezondheid, je karakter, je leeftijd en je beheersing van het Engels. De New Zealand Immigration Service (NZIS) maakt regelmatig een lijst van de binnengekomen aanvragen. De aanvragen met het hoogste aantal punten worden er uitgekozen en deze mensen wordt gevraagd een Application in te dienen (Invitation to Apply -ITA). In de Application moet je de gegevens uit de Expression of Interest onderbouwen met documenten. De NZIS beoordeelt de Application en neemt dan de beslissing of je voor een visum in aanmerking komt. Niet iedereen zal voldoende punten behalen. Als je toch pers? naar Nieuw-Zeeland wilt, kun je overwegen om werkervaring in Nieuw-
Zeeland op te doen door er tijdelijk te gaan werken en een Temporary visum aan te vragen.
Als je tijdens je vakantie in Nieuw Zeeland wilt werken kun je een Working Holiday visum aanvragen. Voor dit visum moet je tussen 18 en 30 jaar zijn en mag je maximaal drie maanden bij dezelfde werkgever werken. Tot slot kun je in aanmerking komen voor een werk visum als het bedrijf waar je voor werkt zich gaat vestigen / gaat investeren in Nieuw-Zeeland (Employee of a Relocating Company).
Investing
Als je als zelfstandig ondernemer naar Nieuw-Zeeland wilt gaan en een kleine of middelgrote onderneming op wilt zetten, kun je een Long Term Business visum aanvragen. Je moet een businessplan schrijven en kunnen aantonen dat jouw bedrijf van belang is voor Nieuw-Zeeland. In eerste instantie krijg je een visum voor drie jaar. In die drie jaar moet je van je bedrijf een succesvol bedrijf maken. Als dat je niet lukt, moet je terug naar Nederland. Lukt het je wel, dan krijg je een Entrepeneur visum en mag je permanent in Nieuw-Zeeland blijven. Je krijgt een Entrepeneur visum als je kunt aantonen dat je minstens twee jaar een succesvol bedrijf hebt gerund in Nieuw-Zeeland.
EmireerMagazine nummer 9.
19
Daarnaast zijn er nog twee andere business visa: Investor visa voor mensen die minstens twee miljoen Nieuw-Zeelandse dollars in Nieuw-Zeeland willen investeren en visa voor Employees of Relocating Company (zie ook hierboven). Ook bij de Business visa worden eisen gesteld aan je beheersing van het Engels, je moet een goede gezondheid hebben en je mag geen strafblad hebben.
Family
Je maakt kans op een visum als je een langdurige relatie hebt met een Nieuw-Zeelander of een ouder, kind, broer of zus bent van een Nieuw-Zeelander.
Study
Als je in Nieuw-Zeeland wilt studeren kun je een visum aanvragen waarmee je langer dan drie maanden in Nieuw-Zeeland mag blijven (Student Visa). Duurt je studie of cursus in Nieuw-Zeeland niet langer dan drie maanden dan kun je een Visitors visum aanvragen (zie ook hieronder).
Visit
Een Visitors visum wordt uitgereikt aan
iedereen die op bezoek komt in Nieuw-
Zeeland en is geldig voor drie maanden. Met
dit visum mag je niet werken in Nieuw-
Zeeland.
Handige Links:
Let op! De regels voor immigratie en visa
worden nogal eens gewijzigd. Er is een
tendens dat de regels steeds strenger
worden. Kijk voor het laatste nieuws op de
site van de New Zealand Immigration
Service. Op deze site vind je veel informatie
over immigratie en de verschillende soorten
visa. Ook kun je hier alle officiële
aanmeldformulieren, zoals het 'Expression of
Interest' formulier, downloaden en kun je
online uitzoeken hoeveel punten je haalt in
het Skilled Migrants puntensysteem.
Hoe zit het onderwijs in Nieuw-Zeeland in elkaar?
Kleuteronderwijs: 'kindy'
In Nieuw- Zeeland gaan kinderen meestal naar de Kindergarten als ze ruim 3 jaar oud zijn. Er is geen vaste leeftijd waarop de kleuters mogen beginnen, dit hangt sterk af van het aantal inschrijvingen per kleuterschool. Op de meeste public Kindergarten gaan de 3 jarige kinderen 3 middagen naar 'afternoon kindy', tegen de tijd dat ze ruim 4 jaar zijn mogen ze 5 ochtenden naar 'morning kindy'.
EmireerMagazine nummer 9.
20
Basisonderwijs: primary school
Op de vijfde verjaardag mag de kleuter naar de primary school. Vijf jarige kinderen starten school in een 'New Entrants Class'. Dit lijkt sterk op groep 2 in Nederland, maar dan met lezen en schrijven op de dagelijkse agenda. In de stad verlaten de meeste kinderen de primary school in groep 6 en gaan dan twee jaar naar een speciale intermediate school. Op het platteland en afgelegen gebieden is intermediate school (groep 7 en 8) vaak verbonden aan de basisschool.
Prive scholen
Er is een ruime keuze aan prive scholen in de grote steden. Van Montesori, Rudolf Steiner tot Katholieke en Christelijke scholen. De meeste prive scholen hebben een kleuter, primary, middle en High school afdeling. In Auckland is 'Kristin School' de enige internationale school.
Speciaal onderwijs
Er zijn in Nieuw Zeeland niet veel scholen voor speciaal onderwijs. Zelfs in de grote steden zijn er niet veel keuzemogelijkheden. De meeste kinderen met leer- of gedragsproblemen worden binnen het reguliere onderwijs opgevangen. Afhankelijk van het probleem wordt er aan de school een 'teacher aid' aangesteld die een bepaald aantal uren per week met het kind in de klas werkt.
Schoolkeuze
Iedere school in Nieuw Zeeland krijgt een keer in de zoveel jaar de onderwijsinspectie, de 'Education Review Office', op bezoek. Alle beoordeelde scholen krijgen een ERO report. Deze rapportages staan op de website www.ero.govt.nz vinden.
School zones
In de grote steden werkt men met 'schoolzones'. Dit houdt in dat scholen niet zomaar leerlingen aannemen die niet in de zone wonen. Huis en huur prijzen in de buurt van een goede school zijn daarom vaak hoger!
Nederlandse school
De Nederlandse school Auckland is
aangesloten bij de stichting Nederlands
onderwijs buitenland. Deze organisatie
begeleidt ruim 200 scholen wereldwijd en
werkt nauw samen met het Nederlandse
ministerie van onderwijs. Zij zien samen met
de onderwijsinspectie in Nederland toe op de
kwalteit van ons onderwijs
(www.stichtingnob.nl).
EmireerMagazine nummer 9.
21
De kinderen komen een keer per week na
schooltijd (van 15.15 tot 17.30) naar de
Nederlandse les. Er zijn 3 leslocaties in
Auckland.
Totaal wordt er aan 120 kinderen in de
leeftijd van 4 tot 12 jaar les gegeven.
Een groot deel van leerlingen op de school
zijn Nederlandse en Vlaamse kinderen die
recentelijk naar Nieuw -Zeeland zijn
gemigreerd. De hoofddoelstelling is om de
Nederlandse taal en cultuur bij te houden en
verder te stimuleren. Verder heeft de school
voor vele kinderen een sociale functie. Voor
veel kinderen kan emigreren een
beangstigende ervaring zijn en is de
Nederlandse school vooral een feest van
herkenning voor kinderen die in onzekerheid
verkeren. Lekker alles wat je wilt vertellen
ook kunnen zeggen, vriendjes die in dezelfde
situatie verkeren, school, tv, boeken en
stripboeken die je zo mist, maar ook je lezen,
spelling, taal en cultuur bijhouden.
Handige Links:
Website met van iedere school de
rapportages van de Nieuw Zeelandse
onderwijsinspectie: www.ero.govt.nz.
In Nederland kunt u het beste contact zoeken met het meest ervaren bedrijf op dit gebied: www.Zoologistics.nl Zie ook het doorklik plaatje op de homepage van Emigreer Magazine
Kun je je Hond of poes ook meenemen? Quarantaine
Je kunt je hond of kat meenemen naar Nieuw-Zeeland, maar de dieren moeten dan wel 30 dagen in quarantaine. Er zijn vier bedrijven die goedgekeurd zijn en die dieren in quarantaine mogen nemen: twee bedrijven in Auckland, één in Christchurch en één in Levin. In Nederland hoeven de dieren niet in quarantaine.
Kosten
Het is niet goedkoop om je huisdier mee te nemen naar Nieuw-Zeeland. Een indicatie van de kosten: Invoerkosten: $135 Quarantainekosten kat : $1000 Quarantainekosten hond: $1.300 - $1.700 Vliegreis: onbekend
Ruim op tijd beginnen
Denk er aan dat je op tijd begint met de
voorbereidingen. Huisdieren moeten inge?nt
en getest worden. Dit kost veel tijd. We raden
aan om hiermee zeker een half jaar van
tevoren te beginnen.
Handige Links:
www.maf.govt.nz.
Site van het 'Ministry of Agriculture and
Forestry'. Hier moet je de toestemming voor
het importeren van je huisdier aanvragen. Op
de site vind je ook informatie over het
meenemen van andere huisdieren.
Qualified Pet Services.
Site van een bedrijf in Auckland, dat een
goedkeuring voor quarantaine heeft.
EmireerMagazine nummer 9.
22
Wie zij wij? Hier stellen we ons even voor. Ook vertellen we je waarom we naar Schotland gaan. Want zomaar alles opgeven en vrijwilligerswerk gaan doen in het land waarvan men zegt dat het altijd regent, klinkt natuurlijk wel een beetje raar.
Wij zijn Josine en Jan-Pieter uit Amersfoort. In oktober 2005 zijn we getrouwd en het was Schotland waar ik Josine ten huwelijk heb gevraagd.
De banen, hoofdcaissière en web developer, hebben we opgezegd. Tja, je moet er wat voor over hebben. Onze katten, Azrael en Desnor, moeten we al die tijd gaan missen. Gelukkig hebben we goede opvang voor ze gevonden. Het zijn katers met een eigen karakter.
Waarom doen we dit?
Na twee onvergetelijke vakanties in Schotland zijn we stapelverliefd geworden op deze schitterende plek.
In augustus 2000 zijn we samen naar Schotland geweest. Het weer was prima en de mensen vriendelijk. Die uitgestrektheid, een lust voor het oog. Die stilte, de rust voor de oren. Wauw, wat een mooi land!
Toen we terugkwamen in Nederland hadden we een soort van tienjarenplan om naar Schotland te gaan emigreren. Elk jaar wilden we er weer naar toe op vakantie gaan. Maar de reis met auto is duur en pas in mei 2005 gingen we weer. Met angst dat we Schotland te veel hadden opgehemeld gingen we een rondrit doen door heel Schotland. 3500 Kilometer hebben we gereden! En weer was het prachtig al was het weer minder prachtig . We hebben zelfs informatie ingewonnen over huren, kopen en werken in Schotland.
Eenmaal terug in Nederland sloeg de bom in. Om nog vijf tot tien jaar door te werken op onze huidige stek en plek zagen we niet zitten. Ook het ongenoegen nam toe over de drukte, materialisme en onverdraagzaamheid in Nederland. Soms vragen we ons af of we wel Nederlander zijn? Wij waren toe aan een break om eens goed na te denken over wat onze principes, levensstijl en ambities zijn. Josine wilde altijd graag iets goeds/nuttigs doen voor de wereld en het liefst voor de natuur en het milieu. Ik zelf wil terug naar de aardse zaken van het leven. Toen ik een jaar of tien was, heeft de levenswijze van Paul McCartney zeer veel indruk op mij gemaakt. Hij woonde, als één van de rijkste mannen van Engeland, gewoon lekker op een boerderij. Weg van alle drukte en heisa. Eigenlijk is het plan om een jaar naar Schotland te gaan om vrijwillig biologisch te boeren hiermee geboren.
EmireerMagazine nummer 9.
23
Met een verhuizing haal Met een verhuizing haal Met een verhuizing haal Met een verhuizing haal
jejejeje----je nogal wat op de hals je nogal wat op de hals je nogal wat op de hals je nogal wat op de hals
En op die van familie, kennissen of de nieuwe buren. De erkende verhuizer neemt je veel meer uit handen dan je denkt. Bijvoorbeeld het inpakken, inladen, vervoeren, uitladen en uitpakken van de huisraad. Maar ook voor het demonteren en weer monteren van meubels kun je bij hem terecht. Of voor een stevige verhuislift. Op deze pagina vind je informatie over verhuizingen. De meeste mensen kennen inmiddels het begrip Erkende Verhuizer, maar niet iedereen schakelt voor zijn of haar verhuizing een verhuisbedrijf in. Een aantal mensen hikt tegen de verhuiskosten aan. Toch durft de Erkende Verhuizer de stelling aan dat de consument zich aan de prijs niet kan vertillen. Voordat je daadwerkelijk begint met inpakken, moet je goed nadenken over de juiste aanpak, bijvoorbeeld:
� Pak kamers één voor één in. Dit komt van pas wanneer je weer gaat uitpakken.
� Pak een aantal dozen per dag, begin hiermee ruim van te voren.
� Geef op alle dozen aan welke kamer en doosnummer. Maak een lijst met identificatie nummers welke weergeeft het aantal dozen dat per kamer gepakt is en het totale aantal dozen dat gepakt is. Het is een goed idee om wat ruimte op de lijst vrij te laten voor eventuele opmerkingen bijvoorbeeld voor waardevolle spullen die zich in dozen bevinden. Maak de verhuizer op deze waardevolle spullen attent.
� Zorg ervoor dat je genoeg vulmateriaal voor de dozen heeft.
� Draag er zorg voor dat alle dozen goed dicht zitten en het gewicht van de inhoud kunnen dragen.
� Stop zwaardere spullen onder in een doos en lichtere spullen bovenin. Probeer de dozen niet te zwaar te maken(max. 15 kilo), dit vergemakkelijkt het verhuizen.
(advertorial)
Tips voor inpakken Er zijn vele dingen die je moet inpakken. De meeste kunnen ingepakt worden door de bovenstaande tips te volgen. Hieronder staan nog enkele tips voor bepaalde voorwerpen:
� Boeken -- Boeken in speciale boekendozen of verdelen over verschillende dozen.
� Bureauladen -- Stop hier niet te veel in. Te veel kan schade veroorzaken. Verwijder voorwerpen die breekbaar zijn of kunnen lekken.
� Glas en servies -- Wikkel glaswerk, kopjes en border apart in papier en stop ze in (kleine) dozen. Gebruik kleren of handdoeken om ze in te leggen. De zwaardere spullen (borden enz.) moeten onder in de doos. Zet zeer breekbaar glaswerk (bijv wijnglazen) rechtop in de doos. Geef op de dozen aan dat er breekbare spullen in zitten.
� Kastjes -- Kastjes en dergelijke op slot doen, sleutel in de handbagage of in een aparte doos speciaal voor sleutels, schroeven etc. etc.
� Klokken -- Verwijder of zet de slinger van grote klokken vast. Grote, staande klokken kun je beter door een expert laten inpakken.
� Kleden en Gordijnen -- Stop deze in schone dozen. Verwijder gordijnen van de rails en stop ze in schone dozen.
� Kleding -- Deze kun je zo uit de kast in speciale garderobedozen hangen, die door de verhuizer ter beschikking wordt gesteld.
� Licht ontvlambare en brandbare goederen -- brandbare vloeistoffen en spuitbussen mogen niet worden ingepakt. Verandering in temperatuur en druk kan lekkage of zelfs explosie veroorzaken. Als je deze inpakt en ze veroorzaken schade aan de spullen of aan personen, zou je (en niet de verhuizer) hiervoor aanprakelijk kunnen worden gesteld. Ook bij de douane kunnen deze stoffen problemen opleveren.
EmireerMagazine nummer 9.
24
� Lampen en lampekappen -- Verwijder gloeilamp en lampekap. Rol het snoer op. Gebruik noppenfolie om deze in te wikkelen. Plaats ze rechtop in de doos.
� Decoratieve knoppen e.d. plak je vast aan de binnenkant van de doos waar de lampekap inzit of stop deze in een aparte doos die hiervoor wordt gebruikt.
� Medicijnen -- Plak doosjes met plakband dicht. Stop ze in kleine dozen. Mocht het nodig zijn, dan neem je ze tijdens de reis met u mee. Zorg ervoor dat bij voorgeschreven medicijnen u een verklaring van een arts heeft. Dit om moeilijkheden te voorkomen bij aankomst.
� Spiegels en schilderijen -- Stel de verhuizer op de hoogte van kostbare schilderijen. Pak spiegels, lijsten en schilderijen in, en plaats ze op hun kant in zware, degelijke dozen. Voor lijsten met een voormaat van ca. 1.00 x 0.74 stelt de verhuizer kunststof dozen ter beschikking. Grote spiegels worden door de verhuizers in de noppenfolie ingepakt of desgewenst ingekrat.
� Personal Computers and Video Recorders -- Pak waardevolle elektronische apparaten in hun orginele verpakking (als je deze nog hebt. Gebruik anders dozen en doe hier beschermende vulling in. Wikkel een deken of laken om het voorwerp en plaats het in de doos. Doe extra vulling tussen de doos en de computer of videorecorder. Pak snoeren apart in en geef aan waarvoor ze dienen. Doe ze in een plastic zak.
� Planten -- Kleine planten bij elkaar in een doos zetten. Grote planten niet inpakken, daar zorgt de verhuizer voor. Deze items kunnen alleen worden vervoerd met gezondheidscertificaat
� Gereedschap -- Verwijder brandstoffen uit gereedschappen (verhuis geen
� randbare stoffen!) Stop ze in kleine, sterke dozen. Pak ze apart in als ze kostbaar zijn.
Vraag de Erkende Verhuizer advies als je ergens mee zit. Hij is de juiste persoon en heeft het allemaal al eens eerder meegemaakt! Dijkshoorn Euromovers Dijkshoorn Euromovers biedt kwaliteit en berekent hiervoor een alleszins redelijke prijs. Deze prijs wordt door de Erkende Verhuizer altijd vooraf vastgesteld. Hij inventariseert de inboedel en de speciale wensen van de klant en brengt vervolgens een schriftelijke offerte uit, zodat men als klant altijd vooraf weet waar men aan toe is. Dijkshoorn Euromovers:
� is een gediplomeerd vakman � geeft vooraf een offerte op basis van
een schatting van het volume en de verhuisafstand,
� verhuist de inboedel � stelt handige verhuisdozen ter
beschikking � beschikt over liften op de
verhuiswagen die tot 3 hoog reiken � demonteert en monteert meubelen � pakt desgewenst ook in en uit � ruimt desgewenst de boekenkast in � neemt de inboedel tijdelijk in opslag � heeft verstand van het verhuizen van
speciale objecten
Dijkshoorn Euromovers zijn ware verpakkingskunstenaars. Een voorbeeld: twee ervaren verhuizers pakken al het glaswerk en serviesgoed van een gemiddelde 2-kamerwoning binnen 2 uur vakkundig en breukvrij in. Heeft u veel boeken? Dijkshoorn Euromovers haalt desgewenst uw boekenkasten leeg, verpakt ze in dozen en plaatst ze in het nieuwe huis weer in de kasten terug. In de oude volgorde uiteraard! Informeer naar de kosten. Het zal u meevallen en u heeft er zelf geen omkijken naar.
EmireerMagazine nummer 9.
25
Opslag inboedel Het kan voorkomen dat u uw oude huis eerder moet verlaten dan dat uw nieuwe woning kan worden betrokken. Dijkshoorn Euromovers biedt uitstekende opslagfaciliteiten voor het op professionele wijze in bewaring houden van inboedels. Hij beschikt daartoe over speciaal ingerichte bewaarplaatsen waarbij temperatuur en luchtvochtigheid zijn gewaarborgd. De tarieven zijn zeer redelijk. Wie naar Noorwegen gaat verhuizen krijgt te maken met tal van wetten, regels en voorschriften m.b.t. in- en uitvoer, douane, verzekeringen, etc. Dijkshoorn Euromovers heeft daar verstand van. Zij kunnen alles op de juiste wijze inpakken en weten letterlijk overal in het buitenland de weg. Contact ( zie doorklik button op homepage) Dijkshoorn Euromovers Trawlerweg 8 3133 KS Vlaardingen Tel: 00 31 (0)10 2480522 Fax 00 31 (0)10 2480523 Email: [email protected] of [email protected] Zelf verhuizen Voor mensen die zelf gaan verhuizen, verwijzen wij naar de checklist emigratie, waar aandacht wordt besteed aan de nodige formaliteiten en formulieren. Lees dit zorgvuldig door en denk er ook aan dat de verhuizing in de meeste gevallen twee dagen van tevoren bij de Noorse douane gemeld moet worden, met opgave van de eindbestemming.
Emigreer TV Magazine
Za: RTL 4 17.30 Van kavel tot kasteel
Za: SBS 6 18.05 Bouw je droom
Zo: RTL 4 16.55 House vision
Zo: SBS 6 15.45 Her. Bouw je droom
Zo: SBS 6 18.00 De grote Verhuizing
Ma: SBS 6 15.40 Droomhuis in de zon
DI: RLT 4 20.30 TV makelaar
DI: SBS 6 18.05 De grote verbouwing
Wo: SBS 6 18.05 Her. De grote verbouwing
Do: Ned 1 20.30 (Tros) Ik vertrek
Vr: RTL 4 18.00 De grote verbouwing
Heeft u een tip? Mail het ons via [email protected]
Herhaling van programma’s kunt u ook via het internet (ook via www.emigreermagazine.nl) bekijken. Zie het menu op de homepage.
Zo kan het ook…. Bedankt voor uw bezoek!