Europejski Tydzień Autyzmu 1-7 grudnia 2013 r.

„Poznać autyzm- nadzieja ma kolor niebieski”

W SSP w Gościcinie

Opracowanie:Arleta Formela-BiedunkiewiczAnna Mroczyńska

Autyzm jest zaburzeniem niewidocznym – nie da się go dostrzec w wyglądzie osoby, która się z nim boryka.

Autyzm jest wieloprzyczynowym, złożonym zaburzeniem rozwoju w trzech sferach:

-relacji

-porozumiewania się

-zachowania

Autyzm to • zaburzenia rozwoju emocjonalno-społecznego,

•zaburzenia słownego i bezsłownego porozumiewania się z otoczeniem oraz rozwoju wyobraźni,

•ograniczony repertuar czynności i zainteresowań.

U autystów istnieją ogromne różnice pomiędzy poziomem poszczególnych zdolności

(nawet u tego samego dziecka). Są to tzw. „zdolności parcjalne” lub „wysepki inteligencji”.

Każdy autysta (podobnie jak każdy inny człowiek) posiada swoją własną osobowość i charakter

Charakterystyczne grupy cech zachowań autystycznych

Niezwyczajny rozwój mowy

Zaburzony rozwój

społeczny

Czynności powtarzające się i niechęć

do zmianZachowania niepożądane

Inne zachowania

Specyfika zachowań autystycznych

Niezwyczajny rozwój mowy

Jeżeli pojawia się mowa, jest ona inna – sztuczna, bezosobowa. Często towarzyszą jej echolalie.

Echolalia – powtarzanie słów lub zdań w miejsce rozmowy (natychmiastowa, odroczona) Monotematyczność – nieprzerwane mówienie na jeden temat Perseweracja słowna – powracanie do tego samego tematu w tym samym schemacie

Pozorna głuchota – brak odpowiedzi na bodźce słuchowe Nadwrażliwość lub niedowrażliwość słuchowa

Trudności w wyrażaniu potrzeb (zamiast słów pokazywanie palcem lub gestykulacja) Wskazuje potrzeby poprzez używanie ręki drugiej osoby (dorosłego)

Zaburzony rozwój społeczny

Zaburzone zachowania społeczne są cechą najbardziej rzucającą się w oczy. Wywodzą się one z faktu, iż dla autysty zróżnicowany i skomplikowany język społeczny (pełen ekspresji, postaw i gestów) jest praktycznie niemożliwy do nauczenia się. Efektem tego jest zamknięcie się w sobie (jeden z podstawowych symptomów autyzmu).

Trudności w kontaktach z innymi dziećmi, obojętność, brak pracy i zabawy w grupie, włącza się tylko wtedy, gdy osoba dorosła nalega i pomaga mu

Niechęć do przytulania, oporowanie w kontaktach bezpośrednich Niekiedy – odwrotnie – nadmierna bliskość

Chęć pozostawania w samotności, trzymanie się na uboczu

Brak lub ograniczony kontakt wzrokowy Niekiedy – odwrotnie – uporczywy i wymuszany przez dziecko kontakt wzrokowy

Zachowania niepożądane

Niezrozumiały świat, pełen zmian, lęki i fobie narastające z czasem prowadzą do pojawienia się zachowań udziwnionych, niejednokrotnie niebezpiecznych dla siebie lub innych. Są one elementem ucieczki z chaosu w „swój świat”, ku temu co znane i bezpieczne.

Nadmierna lub skrajnie ograniczona ruchliwość fizyczna Uciążliwe stereotypie ruchowe

Śmiech lub chichot w nieodpowiednich sytuacjach

Napady złego nastroju – skrajna rozpacz bez wyraźnego powodu, płacz Agresja czynna lub słowna Autoagresja

Czynności powtarzające się i niechęć do zmian

Osoba autystyczna ma olbrzymie pragnienie stałości i stabilizacji. Czuje się najlepiej w otoczeniu, które jest niezmienne lub zmienia się niewiele. Jest to efekt braku generalizacji. Dziecko autystyczne przyswaja detale, ale nie rozpoznaje całości. Stąd też uwielbia czynności powtarzające się, co prowadzi często do przywiązania do przeróżnych schematów.

Ciągła, dziwaczna i schematyczna zabawa

Kręcenie przedmiotami, wirowanie wokół własnej osi (przy braku zawrotów głowy)

Niewłaściwe przywiązanie do przedmiotów

Dążenie do monotonii, wpadanie w rutynę Niechęć do jakichkolwiek zmian

Inne zachowania autystyczne

Omawiając zagadnienie zachowań autystycznych trzeba pamiętać, że autyści nie wykazują swoich anormalnych zachowań w sposób wyrazisty. Poza tym są one tak różnorodne, że niemożliwe jest wyczerpanie tematu. Warto zwrócić uwagę jeszcze na następujące zachowania:

Niepodatność na zwykłe metody nauczania –jest to spowodowane brakiem interakcji (tzw. jednostronna komunikacja). Dokonywanie nieistotnych wyborów (nie potrafi wybrać tego, co jest istotnie ważne).

Brak prawdziwego strachu przed niebezpieczeństwem

Wyraźna niewrażliwość na ból

Nierównomierny rozwój podstawowych i subtelnych zdolności ruchowych (np.. nie potrafi kopnąć piłki, a buduje budowle z klocków. Potrafi wykonać dobrze i szybko jakieś czynności, ale robi to schematycznie).

Niektóre z objawów zaburzeń integracji sensorycznej autystów

Do niedawna sądzono, że w Polsce problem autyzmu dotyczy około 20 tysięcy dzieci oraz trudnej do zidentyfikowania (szacunkowo 10 tysięcy) liczby dorosłych osób z autyzmem. Jednak na podstawie najaktualniejszych badań prowadzonych w USA przez Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom, a także w Europie wynika, że nastąpił znaczący wzrost zachorowań na autyzm.

Zgodnie z tymi badaniami dotychczas szacowaną na 30 tysięcy liczbę osób z autyzmem w Polsce należy potroić. Uwzględniając rodziny, również ciężko dotknięte skutkami choroby najbliższych oraz nauczycieli, pedagogów, lekarzy i terapeutów problem dotyczy około 250 tysięcy Polaków.