exostis 949

εξώστηςT. 500+449 31.1.13ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

3εξώστης. 31 Ιανουαρίου - 6 Φεβρουαρίου 2013

COVER«The devil inside» Έργο των Simoni Fontana & Argiris SerFeatured @ Spectrum exhibition • http://simonidreams.blogspot.gr

Περιεχόμενα

Στήλες 07 Lou’s Favs 08 Mind The Art 13 Εξώστης Θ 19 Αθηνα-

ϊκές Πινακίδες 19 Θεσσαλονίκη επιτόπου 20 Fahrenheit 451 21

Bookstand 26 Μεθυσμένο παραμύθι 26 Υπεραστικό κορίτσι

27 Urbanities. 29 Rita Van Shangay 30 The Zodiac.

Θέματα: 04 Άφραγκος στη μεγάλη πόλη 06 Mind The Art:

Θεσσαλονίκη 100+ κρίση και απόκριση: σχεδιάζοντας το φα-

ντα-Αστικό 22 Συνέντευξη: Σιμόνη Φοντάνα 24 Rock’n’roll

circus: Crazed

Σε κάθε ξεκίνημα μετράς τα βήματα σου. Όσα έκανες μετράς κι αναλογί-ζεσαι τα στραβοπατήματα. Δεν είναι καιροί για φλύαρες ιδεολογίζουσες διαπιστώσεις. Ένα κι ένα κάνουν δύο -τα ξέρουμε αυτά. Κανείς δεν έμαθε να περπατάει επειδή σταμάτησε κι άρχισε να αυτο-χειροκροτείται. Βήματα, βήματα εμπρός. Στράτα – στρατούλα.

Αναγνωρίζεις, αναδιαρθρώνεις, ανασκουμπώνεις, αναθεωρείς. Ετοιμότητα στην αναπροσαρμογή. Άνθρωποι είμαστε, έτσι επιβιώνουμε. Βάζουμε κάτω τα νέα δεδομένα, τα εξετάζουμε και αποφασίζουμε.

Είναι εύκολο να κρώζεις σα βάτραχος σε κάθε τι στενόχωρο. Γκρίνια, μίρλα, κατήφεια. Φτάνει πια με τις δυσθεώρητες προσωπικότητες και τις βαρύγδουπες, βαθυστόχαστες δηλώσεις από έκπτωτους Εωσφόρους της διανόησης. Το ξύλινο χτες και το αβέβαιο σήμερα δεν αρμόζουν στο αύριο. Ο οχετός του like και η αμπελοφιλοσοφία του retweet δεν φέρουν τις υπο-γραφές της ιστορίας.

Κανείς δεν πρέπει, ούτε και μπορεί, να μας κλέψει την αισιοδοξία μας. Την ελευθερία να γελάμε στις δυσκολίες και να σατιρίζουμε κάθε προσωπική σταύρωση.

Θέλει όμως παιδεία και πολιτισμό για να σταθεί κανείς σε ύψος ανθρώπινο. Εκεί βαθιά ριζώσαμε, εκεί είναι η δύναμη μας. Ο πολιτισμός διατηρεί τις κοι-νωνικές συνοχές, εξομαλύνει τις ακρότητες και ειδικότερα σήμερα προάγει τις ανθρώπινες αξίες που απειλούνται λόγω της οικονομικής κρίσης.

Είναι ο πολιτισμός η κιβωτός της ανθρωπότητας. Ο καθένας μας ας περι-σώσει κάτι κι ας επιβιβαστεί.

Σίμος Βασιλειάδης

ΥΓ σε όσους έπιασε ναυτία η εν πλω ανάγνωση, κερνάμε δραμαμίνες.

Editorial

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Διεύθυνση περιοδικού: Σίμος Βασιλειάδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός κινηματογραφικής ύλης: Γιάννης

Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλίδης • Assistant art director: Αντώνης Γιαννόπουλος, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου • Διόρθωση κειμένων: Γιάννης

Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρήστος Κουλεμάνης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος

διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Αλεξάνδρα Μποζίνη, Λιάνα Γερασοπούλου, Μάρα Τσικάρα,

Γιάννης Βασιλείου, Τάσος Μελεμενίδης, Παναγιώτης Κουντουράς, Ιωάννης Moody Λαζάρου, Αλέξης Γκάτσης, Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης, Κυριάκος Αθανασιάδης,

Γιώργος Φ. Φωτιάδης, Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, Γιώτα Κωνσαντινίδου, Δέσποινα Πολυχρονίδου, Γιάννης Χατζηγώγας, Νέλη Σταθακίδου, Rita Van dengayged,

Σπύρος Κουζέλης • Φωτογράφοι: Aγγελική Τροκάνα, Ιωάννα Χατζηανδρέου, Καρολίνα Τσιρογιάννη, Νίκος Ράκκας • Ctp - Εκτύπωση – βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι.

Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.: 54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr • e-mail: [email protected] • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577 • [email protected]

Ταυτότητα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προ-ηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ:Ο Εξώστης προσφέρει 4 μονές προσκλήσεις για τις κινηματογραφικές αίθουσες Ολύμπιον και Ζάννα. Στείλτε mail γράφοντας: Ολύμπιον, Ζάννα, αντίστοιχα και ονοματεπώνυμο μέχρι την Παρασκευή στις 12μ.μ στο [email protected]. Οι νικητές θα ενημερωθούν με προσωπικό mail και θα ανακοινωθούν στο fb του Εξώστη.


ΑΦΡΑΓΚΟΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΗΑπό την Δέσποινα Πολυχρονίδου

Κάπου στα μέσα του μήνα μένεις ταπί. Όμως είσαι και

νέος, γεμάτος όρεξη για ζωή, για συγκινήσεις, για προ-

κλήσεις και τα λοιπά. Ποιός είπε πως αυτά πάνε πακέτο

με γεμάτη τσέπη;

Δωρεάν άρτος και θεάματα

Άνοιξε κανέναν οδηγό πόλης! Τόσα πράγματα γίνονται καθημερινά

χωρίς είσοδο. Προβολές, θεατρικές παραστάσεις, βιβλιοπαρουσι-

άσεις, συναυλίες- καθημερινά. Είναι μια ευκαιρία να τονώσεις το

πολιτιστικό σου υπόβαθρο με μεγάλες δόσεις κουλτούρας.

Καλών ΤεχνώνΜπορείς να βλέπεις κάθε εβδομάδα (τουλάχιστον) μια διαφορετική έκ-θεση χωρίς αντίτιμο. Οι γκαλερί σε περιμένουν.

Διάβασε κανένα βιβλίοΔανείσου βιβλία από τις δημοτικές βιβλιοθή-κες, περιοδικά ή κλασικά αριστουργήματα που πάντοτε έλεγες πως πρέπει να διαβά-σεις, και ξεκίνα τώρα, όσο είναι καιρός.

Ταινίες αλλά όχι στο σινεμάΟργάνωσε στο σπίτι σου θεματικές νύχτες

πρεμιέρας, βλέποντας ταινίες. Βάλτε ρεφενέ

τα χρήματα ενοικίασης, ή ζήτα τους να φέρουν

όλοι από κάτι (κρασάκι, ποπ κορν, γλυκά)

Βρες ένα χόμπι χωρίς να κάνεις σεμινάριαΠάρε τη φωτογραφική σου μηχανή και βγες στον κόσμο- φω-τογράφησε ότι σου αρέσει, και έπειτα επεξεργάσου τις στον υπολογιστή (ή και όχι). Ξεκίνα να ζωγραφίζεις, γράψε ένα μυθιστόρημα, περιποιήσου την αυλή/κήπο/μπαλκόνι σου. Μάθε πλέξιμο ή σχέδιο κόμιξ με μαθήματα από το Youtube.

εξώστης. 31 Ιανουαρίου - 6 Φεβρουαρίου 20135

Κάνε πικ-νικΕνδείκνυται για πιο ζεστούς μήνες. Βάλε σε μια τσάντα ότι έχει το ψυγείο σου, φώναξε τους φίλους σου και αράξτε κάτω από τον ήλιο (τον ποιον; Είπα-με, ενδείκνυται για πιο ζεστούς μήνες…).

Ποδήλατο για μπατίρηδεςΠάρτε τα ποδήλατα και κάντε μεγά-λες βόλτες. Θα αλλάξει η διάθεσή σας πολύ πολύ γρήγορα.

Aνταλλαγή ρούχων

Μάζεψε μια σακούλα με τα ρούχα που παρα-

φόρεσες και αντάλλαξέ τα με άλλους που βα-

ρέθηκαν τα δικά τους. Οργάνωσε ένα πάρτι

και φώναξε τους γνωστούς σου παρέα με τις

σακούλες ρούχων τους. Και κοινωνικοποίηση

και αλλαγή γκαρνταρόμπας.

Ανταλλαγή βιβλίων /Ανταλλαγή cdΚάνε ένα πάρτι ανταλλαγής μουσικής. Πιστεύεις πως θα ‘πρεπε να γνωρίσεις λίγο καλύτερα την dubstep ή την reggae; Δώσε μια ευκαιρία σε μου-σικές που ήταν πολύ ακριβές για να τις αγοράσεις, τώρα δωρεάν. Aντάλλαξε και όσα βιβλία δεν σου άρεσαν ή τα βαρέθηκες και θα δεις πως θα ανακα-λύψεις διαμάντια στα βιβλία των άλλων.

Εκπαίδευση ώρα φράγκο μηδένΜπορείς να παρακολουθήσεις ένα σωρό σε-μινάρια χωρίς να δώσεις ευρώ. Ενημερώσου, τα βιβλιοπωλεία, τα κέντρα πολιτισμού, έχουν ημερίδες και σεμινάρια για σένα. •


Mind The ArtΑπό την Αλεξάνδρα Μποζίνη

Η οικονομική κρίση, με την ταυτόχρονη πτώση του βιοτικού επιπέδου, την αποσύνθεση του κοινωνι-κού ιστού και τη διάρρηξη του αστικού χώρου, οδηγούν στην ανάγκη επαναπροσδιορισμού των προτεραιοτήτων του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και την ανάδειξη μιας νέας θεώρησης του ρόλου της αρχιτεκτονικής.Μέσω αυτής της «ιδιότυπης αστικότητας» το ερ-γαστήριο που εκπροσωπείται από έργα τεσσάρων αρχιτεκτονικών και δημιουργικών νέων ομάδων και αρθρώνεται μέσα από δύο κύριες επιμέρους θεματικές, προσπαθεί να διερευνήσει νέες στρα-τηγικές σχεδιασμού και τοποθετείται με στοχαστι-κή διάθεση απέναντι στις εξελίξεις που λαμβάνουν ή θα μπορούσαν να λάβουν χώρα στην πόλη μας.Η πρώτη ομάδα, με τίτλο της πρότασής της «Υδρ-αστικές μεταβολές» ασχολείται με την κρίση που προκύπτει στον αστικό ιστό λόγω της εμφάνισης κάποιου ακραίου καιρικού φαινομένου. Στην προκειμένη περίπτωση επιλέγεται το ουτοπιστικό σενάριο της ανόδου της στάθμης του Θερμαϊκού. Το παραλιακό μέτωπο επί της Λεωφόρου Νίκης, επανασχεδιάζεται, με βάση τις νέες συνθήκες. Η σχεδιαστική προσέγγιση που επιλέγεται, δεν

έρχεται αντιμέτωπη με τη νέα κατάσταση, αλλά προκαλεί τον διάλογο του αστικού χώρου και του υδάτινου στοιχείου.

Η δεύτερη ομάδα, με τίτλο «Public Living Spaces», δηλαδή «Δίκτυο Ζωτικών Δημόσιων Χώ-ρων», ασχολείται με την αντιμετώπιση των δυσμε-νών καιρικών συνθηκών μέσω του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού υπό το πρίσμα μια αρχιτεκτονικής με κοινωνικό προσανατολισμό. Προτείνεται η χωρο-θέτηση σε κεντρικά σημεία της πόλης, τριών εγκα-ταστάσεων, διαφορετικών μεγεθών, που σκοπό έχουν την εξυπηρέτηση των βασικών ανθρώπινων αναγκών, όπως της σίτισης και της προστασίας από τα καιρικά φαινόμενα, όσων το έχουν ανάγκη.Η τρίτη ομάδα, με τίτλο «LandZcape: up-grading public space, ανω-βαθμίζοντας το δημόσιο χώρο», διερευνά την επανάχρηση του υπάρ-χοντος κτιριακού υλικού της πόλης, μέσω της μετατροπής τους σε χώρους με καθαρά δημόσιο χαρακτήρα. Επιλέγονται κτίρια που παραμένουν αναξιοποίητα, λόγω της οικονομικής κρίσης. Τα άδεια κελύφη αποκτούν ξανά ζωή μέσω της απόδοσης τους στους δημότες, εμπλουτίζονται

με ποικίλες χρήσεις και αυξάνουν με αυτόν τον τρόπο το ποσοστό των δημόσιων χώρων στο σύνολο της πόλης.Η τέταρτη ομάδα, με τίτλο «Πολυλειτουργικό κέλυφος», προτείνει την δημιουργία πολυλειτουρ-γικών χώρων σε καίρια σημεία του αστικού ιστού, με σκοπό την εξυπηρέτηση των προκυπτουσών αναγκών. Τα κελύφη αυτά δύναται να εξυπηρε-τούν άστεγους, να αποτελούν χώρο διανομής συσσιτίων, να εξυπηρετούν το τοπικό εμπόριο, και γενικότερα να μετασχηματίζονται και να φιλο-ξενούν τις εκάστοτε ανάγκες.Οι τέσσερις παραπάνω αφηγήσεις στοχεύουν στην ανάκτηση των χαμένων ποιοτήτων της πόλης μας. Σκοπός είναι να προωθήσουμε έναν «συμμε-τοχικό» σχεδιασμό με αρχιτεκτονικό πρόσημο, να ξανα-ανακαλύψουμε την κοινωνική διάσταση της αρχιτεκτονικής και να τονίσουμε την ιδιαίτερη και μοναδική ταυτότητα της πόλης μας.Η έκθεση με τίτλο «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 100+. Πόλη και Αρχιτεκτονική. Εκμοντερνισμοί και προσαρ-μογές», διοργανώνεται από το Τεχνικό Επιμελη-τήριο Ελλάδας /Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας, το Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής

Τη σύγχρονη Θεσσαλονίκη ως «πειραματικό εργαστήρι» επιδιώκει να αναδείξει το σχεδιαστικό εργαστήριο που πραγ-ματοποιήθηκε στο πλαίσιο της έκθεσης «Θεσσαλονίκη 100+. Πόλη και Αρχιτεκτονική. Εκμοντερνισμοί και προ-σαρμογές» από τις 9/1/13 έως τις 17/1/13, υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Αρχιτεκτονικού και Αστικού Σχεδιασμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Νικολάου Καλογήρου.

Κρίση & απόκριση: σχεδιάζοντας το φαντ-ΑστικόΘεσσαλονίκη 100+

Πρώτη ομάδα

Δεύτερη ομάδα


psarianot -->@psarianot θέλετε και μισθούς. ένα πατ πατ στον ώμο απ’το λογιστήριο σας χαλάει; μια ζεστή αγκαλιά ένα φιλάκι στο μάγουλο.

Kentavros_Eirwn -->@Kentavros_Eirwn Νοσταλγώ την επο-χή που όλα τα προβλήματα του Έλληνα λύνονταν με ένα ομαδικό συρτάκι στου Φιλοπάππου.

KaurisμάκηςΠουνέντης -->@kurosawa7 Θα παντρευτεί ο

Ντανιελ ντεη λουης τη Μέριλ Στριπ και το παιδί τους με το

που θα γεννηθεί θα πάρει τρία όσκαρ για το κλάμα του.

la_cookaracha -->@La_cookaracha Οταν δεν θελω να τελειωσω στο σεξ σκεφτομαι αυτη που κανω σεξ.

Θ. -->@thalakii Εφερνε αποτέλεσμα λέει αλλα οχι θέαμα ο προπονητής του Ολυμπιακού. Και μετα λέτε οτι οι γυναίκες δεν ξέρουν τι θέλουν.

la_cookaracha -->@La_cookaracha Η αλλη ναπουμε μου λειπει, εχω κανει κατασταση ποτα μουσικες κομπλε να γινω κομματια να γου-σταρω κ παει κ με παιρνει τηλεφωνο. Ο,τι να ναι.

Ο δικός σας Junior -->@LazarosJr Δεν εχω έμπνευση οχι για tweet, αλλα ούτε για status στο Facebook.

Stelios -->@stelios_r Έτσι όπως οδηγούν πλεόν στα λεωφορεία, κατά την

αποβίβαση μας θα έπρεπε να μας δίνουν και δίπλωμα Pole Dancing...

Tacos -->@anastassio1968- Εσείς είστε ο νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας; - Όπως το πάρει κανείς..

beatBukowski -->@beatBukowski Κανονικά ο «Ηλίθιος» του Ντοστο-γιέφσκι πρέπει να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα με τίτλο «Καλό παιδί αλλά λίγο μαλάκας».

ζπανακόρυζο -->@zpanakorizo EΛΕΟΣ ΡΕ ΜΑΝΑ. Παλι ταρταρ λαυράκι με φοινόκιο και κόλιανδρο;

Τζορτζαλ -->@TzortzAl Χωρίς μετρό σήμερα η Αθήνα. Στο τέλος θα μας φέρουν και κανένα λευκό πύργο.

Evelina -->@detect_eve Νομιζω ότι μ αρεσει ενας απ το σιλβερ αλερτ.

του ΑΠΘ και το Διαπανεπιστημιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Μουσειολογίας, με τη συνεργασία του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης και με τη στήριξη του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Εντάσσεται στο πρόγραμμα «Θεσσαλονίκη 1912-2012» του Δήμου Θεσσαλονίκης, για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης, ενώ τη γενική επιμέλεια της έκθεσης έχει ο καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΠΣ ΑΠΘ Νίκος Καλογήρου.Το εργαστήριο πραγματοποιήθηκε υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Αρχι-τεκτονικού και Αστικού Σχεδιασμού Νικολάου Καλογήρου, σε συνεργασία με την Αθηνά Χριστίνα Συράκου, αρχιτέκτονα, υποψήφια διδάκτορα του Β’ Τομέα Αρχιτεκτονικού και Αστικού Σχεδιασμού, Τμήμα Αρχιτεκτόνων, ΑΠΘ, και την Αθηνά Βιτοπούλου, αρχιτέκτονα, διδάκτοραEHESS. Οι φοιτητές είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τις σχεδιαστικές τους προτάσεις στον Hugo Hinsley, Housing and Urbanism Director, Architectural Association (UK).

Στην έκθεση συμμετέχουν οι φοιτητές αρχιτεκτονικής κατά ομάδα:1η Ομάδα: Αντωνιάδη Κωνσταντίνα, Θεοδωρίδου Λιούμπα, Σταυριανού Δανάη, Στέλιου Σπυριδούλα, Τσούμη Ιωάννα-Μαρίνα. 2η Ομάδα: Μακ-Κιραχαν Ελένη, Μαυρόμουστάκη Κυριακή, Παπαλεξόπουλος Βασίλης, Τσερανίδου Ρωξάνη, Τσόγκας Παναγιώτης, Ψάλτογλου Άρτεμις. 3η Ομάδα: Ιορδανίδου Ευαγγελία, Συνάπολου Αικατερίνη, Τσόχα Ευφημία, Χατζηπαύλου Δήμητρα. 4η Ομάδα: Βραβοσίνου Μυρτώ, Δημοπούλου Μαρία, Πιάχα Μαρία. •

Τρίτη ομάδα

Τέταρτη ομάδα

killbill_kovou -->@killbill_kovou Εχω εκπληκτικά ποσοστά ευστοχίας αλλα-γής χαρτιού ταμειακής μηχανής σούπερ μάρκετ όταν έρχεται η σειρά μου.


Mind The Art

Παρασκευή1/2MIXAΛΗΣ ΤΖΟΥΓΑΝΑΚΗΣLIVE @ ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ (ΠΡΩΗΝ ΑΓΚΑΘΙ) ΛΑΔΑΔΙΚΑ Βαiου 5, Πλατεια Μοριχοβου, ΛαδάδικαΠροσέλευση: 21:00Τηλ. κρατήσεων: 2310 510081, 6949950530Εισιτήριο θεάματος:10ευρώ, Φοιτητικο: 8 ευρώ

Παρασκευή 1/2

Gaia live, Δόξης 3Η Gavlyn, μια από τις πιο φρέσκες παρουσίες της διε-θνούς Hip Hop σκηνής, έρ-χεται από το Los Angeles της California για πρώτη φορά στην πόλη μας.Μαζί της δύο εκλεκτά μέλη του Organized Threat Movement, ο Poetic Death και ο DJ Mike Steez.Τη βραδιά θα ανοίξει η “με-γάλη κυρία” του ελληνικού Hip Hop, Dogmother με τον DJ X-lib των City BloxX.Το εισιτήριο κοστίζει 10ευρώ και οι πόρτες ανοί-γουν στις 21.00!

Παρασκευή 1/2Ομιλίες & workshop στο ΚΣΤΘ-ΚΜΣΤ!Τόποι της Mνήμης – Πεδία OραμάτωνΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ _ WORKSHOPS στο ΚΣΤΘ-ΚΜΣΤ!Αποθήκη Β1, ώρα 11:00-15:00 Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονί-κης, συνεπές απέναντι στην υποστήριξη δημιουργών Νέων Μέσων, πραγματο-ποιεί ένα workshop για το stop motion filming από τον καλλιτέχνη Milos Tomic .

To workshop θα πραγματοποιηθεί στα αγγλικά.Οι συμμετέχοντες στο workshop θα βοη-θούσε να έχουν μαζί τους ψηφιακή φωτο-γραφική μηχανή/κάμερα και προαιρετικά έναν τρίποδα

Για περισσότερες πληροφορίεςΤ: 2310 546683 / 2310 593270Ε: [email protected]ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ

Σάββατο 2 & Κυριακή 3/2

Σ’ ένα μαγικό χώρο θεατρικής ονειροπλα-σίας, το Αιθερόπλοιο η Λεμονιά θα πλάσει ζυμαράκι και σας περιμένει για να μοιρα-στείτε τις ιστορίες της!)Κουκλοθέατρο με μία κούκλα φυσικού με-γέθους. Η «Λεμονιά», είναι η ιστορία μιας αξιαγά-πητης γιαγιάς, η οποία ξεκινά να ζυμώσει ψωμί και τελικά χρησιμοποιεί το ζυμάρι που μόλις έχει φτιάξει για να δημιουργήσει μ’ αυτό έναν καινούργιο μικρόκοσμο που θέλει να μοιραστεί.Συντελεστές της παράστασης: Σύλληψη, χειρισμός κούκλας: Ευαγγελία ΝικηφόρουΚατασκευή: Στάθης Μαρκόπουλος, Ευαγ-

γελία Νικηφόρου, Ελένη ΑλεξίουΦωτισμοί: Ειρήνη ΑμπουμόγλιΕπεξεργασία ήχου: Χρήστος ΑλεξόπουλοςΠαραγωγή: Τέχνης Νεύμα ( http://nevmatheater.blogspot.gr/)

Ευχαριστίες για την πολύτιμη βοήθεια τους στους:Ντέμη Παπαδά, Rene Baker, Σταυριάνα Κουσκουβελάκου και Θάνο Πρίτσα.Αιθερόπλοιο - Εργαστήρι θεατρικής Ονει-ροπλασίαςΕρμού 7 - Γενική είσοδος: 5 ευρώ

Σάββατο 2 έως τις 17/2Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή.Η παράσταση «Κασσάνδρα Έκστασις», σε σκηνοθεσία Ryszard Nieoczym, παρου-σιάζεται στο Θέατρο Σο-φούλη (Τραπεζούντος 5 & Σοφούλη, Καλαμαριά)Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ ολόκληρο, 10ευρώ φοι-τητικό/ανέργων , 5ευρώ ατέλειες Κρατήσεις Θέσεων: 2310 423925

Σάββατο 2/2

Ο Μανώλης Λιδάκης, επι-στρέφει στη Θεσσαλονίκη στο Club του Μύλου, για να παρουσιάσει για πρώτη φορά στο κοινό της Θεσσα-λονίκης το νέο του δίσκο «Β’ Ανάγνωση», με τον Σταύρο Ξαρχάκο.Τηλ. Κρατήσεων & Πληρο-φοριών: 2310 504014, 2310 541806 & 2310 551836, 6986924600 Ώρα έναρξης προγράμματος: 10.30 Οι πόρτες ανοίγουν στις 9.00μ Γενική είσοδος 15 ευρώ - συμπεριλαμβάνει κρασί ή μπύρα


Mind The Art

Πέμπτη 7/2Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος στην Πρωτοπορία Θεσσα-λονίκης (Λεωφ. Νίκης 3), συνομιλεί με το κοινό και τους συγγραφείς Αλεξάνδρα Μπακονίκα και Ιορδάνη Κου-μασίδη σχετικά με το τελευ-ταίο του βιβλίο ‘Η πιο κρυ-φή πληγή’ (εκδ. Ίκαρος) και τη συλλογή άρθρων ‘Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας’.στις 7 το απόγευμα

Κυριακή 3/2

H Circo Entertainment Παρουσιάζει Το μεγάλο party του χειμώνα με τον Republic 100.3 στο Shark. Mε την Έλενα Αγγελίδου,τον Στέφανο Τσιτσόπουλο,τον Λευτέρη Κορδιάο,το Νικό Πλούμη,την Εβίτα Φωτίου,το Χρήστο Πορτοκάλογλου,το Νικό Μαρκόπουλοκαι τον Στέφανο Κόγια.Αργοναυτών 2 & Θ. Σοφού-λη Reservation number 2310 416855Ώρα προσέλευσης 21:00

Συνεχίζεται έως 16 / 2H ατομική έκθεση της Αλεξάνδρας Μαράτη στο χΩρο 18. GARDENS AND MIRRORSΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: ΤΡΙΤΗ, ΠΕΜΠΤΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:18.30 - 21.00ΤΕΤΑΡΤΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ: 12.00-15.00Χρυσοστόμου Σμύρνης 18, T.K. 54 622 Θεσσαλονίκητηλ.: 2310-261 077, κιν.: 6972 855 639www.choros18.com, email: [email protected]

Παρασκευή 8/2

«Συμβολαιογράφος»του Νίκου Βασιλειάδημε την Υρώ ΜανέΘέατρο ΕγνατίαΠατριάρχου Ιωακείμ 1Πλ. Αγ. Σοφίας, Τηλ.: 2310-225172 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: Τετάρτη & Κυριακή: 20.00Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββα-το: 21.15ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Γενική εί-σοδος 16 ευρώ, φοιτητικό – μαθητικό - ανέργων 13 ευρώΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 2310-428007, 428027

ATHENS CALLING Η ομάδα ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟI σας προσκαλεί στη διάλεξη του Απόστολου Δοξιάδη την Παρασκευή 1η Φε-βρουαρίου στις 19.00 στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, κτήριο της οδού Πειραιώς«Ο Ευκλείδης στο Gettysburg: μια δι-άλεξη για όσους αναρω-τιούνται για τη σχέση της πολιτικής με τη λογική»

συνεχίζεται

Για ένα ακόμη μήνα, έως και τις 28/2, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να επισκεφθεί την έκθεση ζωγραφικής με έργα του Πολύκλειτου Ρέγκου, στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσα-λονίκης (Casa Bianca, Βασιλίσσης Όλγας 180). Η έκθεση με τίτλο «Η Θεσσαλονίκη του Πολύκλειτου Ρέ-γκου», διοργανώνεται από το Δήμο Θεσσαλονίκης και εντάσ-σεται στον εορτασμό για τα 100 χρόνια από την απελευθέρω-ση της πόλης.Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να δουν από κοντά, 52 έργα του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου, ως επί το πλείστον πορτρέτα και τοπία της Θεσσαλονίκης. Τα έργα της έκθεσης προέρχονται από τη συλλογή της Δημο-τικής Πινακοθήκης Θεσσαλονίκης καθώς και από Δημόσιες και Ιδιωτικές Συλλογές. Η έκθεση λειτουργεί από Τρίτη έως και Κυριακή, και κατά τις ώρες 10:00 έως 18:00.

ΕΛΑΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΝΟΗΣΙΣ Γνωρίστε τα πιο πρόσφατα επιτεύγματα της Επιστήμης και της ΤεχνολογίαςΖήστε μοναδικές εμπειρίες και μάθετε τα μυ-στικά του πλανήτη μας και του Διαστήματος

ΠΡΟΒΟΛΕΣΠλανητάριο – σφαιρική οθόνηΚοσμοθέατρο – κινηματογράφος με γιγαντο-οθόνη (3D)Προσομοιωτής – προσομοίωση εικόνας και κίνηση του θεατή (3D)

ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣΑρχαία Ελληνική Τεχνολογία

Τεχνοπάρκο Εκθετήριο Αυτοκινήτων ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣΤρίτη – Παρασκευή: 10.30–14.30Σάββατο: 13.00-21.00Κυριακή: 11.00-19.00

ΝΟΗΣΙΣ6o χμ Θεσσαλονίκης – ΘέρμηςΤηλέφωνο: 2310 483 000www.noesis.edu.gr www.facebook.com/NoesisScienceCenter


Mind The ArtΑπό τον Γιάννη Γκροσδάνη

Μια αρχαία αλλά διαχρονική μορφή, αυτή της Κάσσανδρας, ζει και εκ-φράζεται μέσα απο μια σύγχρονη γυναίκα στην παράσταση «Κασσάν-δρα Έκστασις», που παρουσιάζεται στο Θέατρο Σοφούλη. Ο Εξώστης μίλησε με τον σκηνοθέτη και συγγραφέα του έργου, τον Καναδό Ryszard Nieoczym, λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασης.

Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο. Είναι ένας μονόλογος για την αγάπη;Δεν είναι μονόλογος. Θα έλεγα πως είναι καλύτερα ένας διάλογος μιας αρχαίας αρχετυπικής φιγούρας με ένα σύγχρονο κοινό. Το έργο ανα-φέρεται στην αγάπη, την προδοσία, την απώλεια και το πως μπορείς να ξαναβρεις αυτή την αγάπη μέσα απο τους μύθους της Αρχαίας Ελλάδας. Το έργο είναι ένας καθρέφτης σύγχρονων κατάστάσεων μέσα απο αυτό το πεδίο αναφορών της αρχαιότητας.

Ποιος είναι ο σκοπός μιας τέτοιας γέφυρας;Σίγουρα η ψυχαγωγία του κοινού αλλά και η ανάγκη να μεταδώσουμε το μήνυμα της αγάπης. Μόνο η αγάπη μπορεί να μας ανακουφίσει απο τις δυσκολίες και να μας προσφέρει αληθινή χαρά.

Έχετε έναν ιδιαίτερο τρόπο προετοιμασίας στις πρόβες. Πως περι-γράφετε τον τρόπο με τον οποίο η ηθοποιός της παράστασης προε-τοιμάζει τον χαρακτήρα που υποδύεται;Πολύ απλά με σκληρή δουλειά. Προσωπικά νιώθω πως όλη η ζωή μου είναι μια προετοιμασία για ότι κάνω στο θέατρο.Ο κάθε ηθοποιός οφείλει να αγαπάει τον εαυτό του στην σκηνή και να μοιράζεται το δημιουργικό αποτέλεσμα αυτής της αγάπης στο κοινό που τον παρακολουθεί.

Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας απο το ελληνικό θέατρο;Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής γνωρίζω ελάχιστα για το σύγχρονο ελλη-νικό θέατρο. Ότι έχω δει μου θυμίζει σε γενικές γραμμές ότι έχω δει σε άλλα μέρη της Ευρώπης, που είναι άλλοτε πολύ καλά και αλλοτε απλά μέτρια. •

Info: Κάσσανδρα Έκστασις Χώρος: Θέατρο Σοφούλη (Τραπεζού-ντος 5 & Σοφούλη, Καλαμαριά / τηλ 2310 423925) Ημέρες και ώρες παρα-στάσεων: Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 20:00 Πρεμιέρα 2/2 στις 20.00 Τετάρτη 6 &13 Φεβρουαρίου παραστά-σεις για αγγλόφωνο κοινό (2-17/2/2013), Σκηνοθεσία-Συγγραφή: Ryszard Nieoczym, Ερμηνεία: Άννα Γριβάκου, Μουσική Σύνθεση : Λόλα Τότσιου, Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ ολόκληρο, 10 ευρώ φοιτητικό/ανέργων, 5ευρώ ατέλειες.

RyszardNieoczym

“Θέλουμε έναν

διάλογο ανάμεσα

στο χτες &

στο σήμερα”


Mind The ArtTου Κορνήλιου Ρουσάκη

Κριτική Θεάτρου Το Κύμα

του Ρον Τζόουνς,

σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα.

Η Σονάτα των φαντασμάτων

του Αύγουστου Στρίντμπεργκ,

σε σκηνοθεσία Δαμιανού Κωνσταντίνιδη.

Ένα πείραμα με αμφίβολο αποτέλεσμα

Σε ένα σχολείο της Καλιφόρνιας τη δεκαετία του 60, ο καθηγητής Ρον Τζο-ουνς αποφασίζει να ξεκινήσει ένα πείραμα για να δείξει στους μαθητές του πόσο εύκολο είναι να κυλήσουν στον ολοκληρωτισμό και να εκδηλώσουν φασιστικές και ρατσιστικές συμπεριφορές. Μια ιστορία γνωστή στους περισ-σότερους από τη γερμανική ταινία του 2008, Το Κύμα.

Στη Θεσσαλονίκη του 2013, το Κ.Θ.Β.Ε. αποφασίζει να «πειραματιστεί» (;) παρουσιάζοντας κάτι που ξεφεύγει από τις συνηθισμένες συντηρητικές επι-λογές ρεπερτορίου των τελευταίων ετών.

Στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Γιάννης Ρήγας, η δράση -εύστοχα- με-ταφέρεται σε ένα σχολείο της Θεσσαλονίκης, όπου προσπαθούν να συμβιώ-σουν οι έλληνες με τους αλλοδαπούς μαθητές, που έρχονται εκεί έπειτα από συγχώνευση σχολείων. Η παράσταση ξεκινά με μια απεικόνιση της σχολικής καθημερινότητας που φέρνει στο προσκήνιο τις κόντρες, τους έρωτες, τα τσιγάρα στα κρυφά, τις προσπάθειες των ξένων να ενσωματωθούν. Αυτές οι σκηνές συνόλου είναι οι πιο ενδιαφέρουσες -και πιο πειστικές υποκριτικά-στιγμές μιας παράστασης που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά αν δεν ανα-λωνόταν σε φλυαρίες και προσπάθειες αποκωδικοποίησης των μηνυμάτων. Και εξηγούμαι: Το όλο εγχείρημα αφήνει την εντύπωση μια αγχωμένης επι-δίωξης να φτάσει το μήνυμα του έργου στην πλατεία. Το απότομο διδακτικό και ηθικοπλαστικό φινάλε (αισθητά διαφοροποιημένο από το τραγικό φινάλε του κινηματογραφικού σεναρίου), αποδομεί την δραματική ένταση που έχει δημιουργηθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Οι νεαροί ηθοποιοί του θιάσου (αρκετοί από αυτούς σπουδαστές ακόμη της δραματικής σχολής του κρατικού θεάτρου), που επωμίζονται και το μεγα-λύτερο βάρος της παράστασης, ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στις απαι-τήσεις των ρόλων τους (ξεχώρισα τον Ανδρέα-Άγγελο Καρανικόλα για τον εξαιρετικό τρόπο με τον οποίο χειρίζεται την εξέλιξη του ρόλου του από απομονωμένο, περιθωριοποιημένο μαθητή σε βίαιο σωματοφύλακα και τον σκληρό στην όψη και στο βλέμμα χαρακτήρα που έπλασε ο Γιάννης Σαμψα-λάκης). Ο Δημήτρης Σιακάρας έπαιξε με υπερβολικό στόμφο και στυλιζάρι-σμα τον ρόλο του καθηγητή, χωρίς να καταφέρει να δώσει έναν χαρακτήρα που θα ξεφεύγει από μια συμβατική, τυποποιημένη και συνηθισμένη απει-κόνιση.

Η μουσική του Γιώργου Χριστιανάκη, με ηλεκτρονικές πινελιές, ενισχύει το κλίμα ζόφου που φέρνει μαζί της η γέννηση ενός φασιστικού κινήματος. Τα σκηνικά του Κώστα Αρώνη προσπαθούν ανεπιτυχώς να συνδυάσουν τον χώρο του γηπέδου μπάσκετ με τη σχολική αίθουσα, με έναν τρόπο που μάλ-λον δείχνει πρόχειρος και χωρίς αισθητική. Αδυνατώ ακόμη να αποκρυπτο-γραφήσω το πιθανό κρυφό μήνυμα της χρήσης των κιτς λευκών πλαστικών καρεκλών στη σχολική αίθουσα.

Η νύχτα των ζωντανών νεκρών!

Έργο που σε μεταφέρει στα δαιδαλώδη, απροσπέλαστα μονοπάτια του υπο-συνείδητου, η Σονάτα των φαντασμάτων, είναι μια μετάβαση από τη ρεαλι-στική αποτύπωση των εικόνων, στα βάθη της φαντασίας, των εφιαλτών, της ψυχικής κατάπτωσης.

Ένας νεαρός φοιτητής καταφθάνει σε ένα μυστηριώδες σπίτι και γοητεύεται από τους αλλόκοτους, ζωντανούς και νεκρούς (!), ενοίκους του, ανάμεσα στους οποίους και μια νεαρή κοπέλα. Πρόκειται για μια μύηση στη ζωή μέσα από μια πορεία προς το θάνατο.

Η Σονάτα των φαντασμάτων ανήκει στα «έργα δωματίου». Ένα έργο γραμ-μένο για μικρή σκηνή, όπου κυριαρχεί το φαντασιακό, μεταφυσικό και ονειρικό στοιχείο. Στη μικρή σκηνή του Studio Όρα ο θεατής συναντά μια καθαρή, καίρια σκηνική αντιμετώπιση του κειμένου. Ο Δαμιανός Κωνστα-ντινίδης φέρνει στη σκηνή τις παράξενες, γκροτέσκες, σουρεαλιστικές και ενίοτε κωμικές φιγούρες δίχως να τις τυποποιήσει, χωρίς να τις παρουσιάσει σχηματικά. Μέσα από εικόνες αισθητικής τελειότητας (χαρακτηριστικό της σκηνοθετικής παρουσίας του Κωνσταντινίδη) που «παίζουν» με τη φωτιά, το νερό, την επενέργεια του φωτός στα ημίγυμνα σώματα, τον εκτροχιασμό των ήχων, αναδεικνύεται η απώλεια της απατηλής όμορφης όψης. Στα θετικά του εγχειρήματος προσμετράται και η επιλογή να επωμιστούν τους ρόλους νεαροί ηθοποιοί, όλοι τους απόφοιτοι και φοιτητές του Τμή-ματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., παρόλο που οι ρόλοι απαιτούν ηθοποιούς μεγαλύτερης ηλικίας. Ένα παιχνίδι με το παράδοξο του χρόνου που κι αυτό κρίνεται επιτυχημένο.

Mind The Art

ΘΕΑΤΡΟ από 31/1 – 7/2ΑΙΘΕΡΟΠΛΟΟ (6944 68 46 68): «Λεμονιά». Σύλληψη, χειρισμός κού-

κλας: Ευαγγελία Νικηφόρου. Μόνο για 2 παραστάσεις 2-3/2, 21.30

ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (2310 22 92 49) : “Οι Καιόμενοι” της Δέσποινας Καλαϊ-

τζίδου. Σκηνοθεσία: Θωμάς Βελισσάρης. Κάθε Παρασκευή, Σάββατο

και Κυριακή στις 9.15μμ

ΑΝΕΤΟΝ (6942 841714): «Insenso, μια όπερα χωρίς μουσική». Σκηνο-

θεσία: Δαμιανός Κωνσταντινίδης. Παίζει: Αναστάσης Δημήτρης Ροϊ-

λός. Για 2 παραστάσεις. Στις 2 και 3/2, στις 21:00

ΑΥΛΑΙΑ (2310 23 77 00) : «Ψυχολογία Συριανού Συζύγου» του Εμ-

μανουήλ Ροΐδη από την ομάδα GAFF. Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη

Τετάρτη-Σάββατο: 21.00 Κυριακή: 20.00. Εως 10/2

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 26 20 51): «Σ`αγαπάω, αλλά…» των Γιώρ-

γου Βάλαρη και Στέλιου Παπαδόπουλου σε σκηνοθεσία Γιώργου Βά-

λαρη. Παρασκευή: 21.15 Σάββατο: 18.15 & 21.15, Κυριακή: 19.30

ΘΕΑΤΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ (2310 21 03 08 & 6974 39 77 44): “Μήδεια”

του Ευρυπίδη. Καλλιτεχνική επιμέλεια: Απόστολος Αποστολίδης. Κάθε

Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, 21.15 μμ.

ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΑ (2310 23 27 99) : «Τσούλες». Κείμενο-Σκηνοθεσία: Φωτει-

νή Βελκοπούλου. Παίζουν: Λ. Ορφανίδου, Α. Φάλλα. Παρασκευή- Σάβ-

βατο 21:00μ.μ. Κυριακή 20:00μ.μ. (1-17/2)

ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ (2310 42 39 25): «Κασσάνδρα Έκστασις». Σκηνοθε-

σία Ryszard Nieoczym. Παίζει: Άννα Γριβάκου. Κάθε Πέμπτη, Παρα-

σκευή, Σάββατο στις 21:00, (2– 17/2)

ΘΕΑΤΡΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ (6972 70 28 70): “Έξι Πρόσωπα και μια Γαλο-

πούλα αναζητούν δολοφόνο”. Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Ηλιάδης. Σάβ-

βατο & Κυριακή, 21:30 (εώς 3/2)

ΚΘΒΕ (2315 20 02 00): α) ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ : “Το Μεγάλο μας Τσιρ-

κο”. Σκηνοθεσία: Σωτ. Χατζάκης. Κυ στις 18.00, Πέ - Πα στις 21.00,

Τετ & Σά 18.00 & 21.00 β) ΕΜΣ : “Κατά Φαντασίαν Ασθενής” του

Μολιέρου. Σκην: Σωτ. Χατζάκης. Τετάρτη & Κυριακή 19.00, Πέμπτη

& Παρασκευή 21.00, Σάββατο 18.00 & 21.00. γ) ΝΕΟ ΥΠΕΡΩΟ ΕΜΣ:

«Το Κύμα» του Ρον Τζόουνς. Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας. Τετάρτη &

Κυριακή 19.00, Πέμπτη & Παρασκευή 21.00, Σάββατο 18.00 & 21.00

ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ(2310285452-2310272909-6974195079): “Δις

Μαργαρίτα”. Σκηνοθεσία – Ερμηνεία: Μ. Μπαλτατζή. Σάββατο & Κυ-

ριακή: 21.15

ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ SΟURLIBOOM (2314011584): «…γιατί μ’ αρέσεις». Σκη-

νοθεσία-σύνθεση κειμένων: Βαλεντίνα Παρασκευαΐδου. 3, 9, 10, 16

και 17 Φεβρουαρίου - Έναρξη: 21.15

ARK BAR (2310 28 75 77): “Τι ήθελα να γίνω”. Κάθε Παρασκευή στις

22.30. Σκηνοθεσία: Δέσποινα Παπαδοπούλου.

BURLESQUE (2310 28 81 53): “Αυτοσχεδιάζοντας”. Σύλληψη- Σκηνο-

θεσία: Ευδόκιμος Τσολακίδης. Κάθε Δευτ. για όλο το Φεβρ. 22.00.

C FOR CIRCUS (6977669535 για Vodafone, 6985755832 για what’s up):

“Μάθημα Ανατομίας” του Α. Σαμαράκη απο την ομάδα Επιπόλαιος

Φρεντ. Σκηνοθεσία: Γ. Σφυρής. Κάθε Παρ., Σάβ., Κυρ. στις 21.30

Mamisio (6987 118 555): “Exit, μια ζωή σε εξέλιξη”. Σκηνοθεσία:

Νίκος Πολοζιάνης. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15

Studio ΚΟΙΤΩΝΕΣ (6975 12 66 77) : «Παιχνίδια Φόβου» των Kado

Kostzer –Alfredo Arias απο την Ομάδα rιsko. Κάθε Σάββατο και Δευτέ-

ρα 21.00 και Κυριακή 20.00. Εώς 25/2

Studio ΝΕΜΕΣΗ (2310 32 62 30): “Πάπισσα Ιωάννα” σε διασκευή-σκη-

νοθεσία: Αφρούλη Μπέρσου. Κάθε Σάββατο στις 21:00 μ.μ. και Κυρια-

κή στις 19:00 μ.μ.

Studio ΠΑΡΑΘΛΑΣΗ (Τηλ: 2310 21 65 67): α) “Δημόσιος Κίνδυνος” απο

το Θέατρο In Vitro. Σκηνοθεσία: Μόνα Κιτσοπούλου, Κώστας Ταρπα-

τζής. Κάθε Τρίτη στις 9:00 μ.μ. β) “Ρωμύλος ο Μέγας” του Friedrich

Dürrenmatt. Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Μόνα Κιτσοπούλου. Κάθε

Σάββατο και Κυριακή στις 9μμ

Studio VIS MOTRIX (6974 41 31 21) : «Το Μαύρο Νερό» (African Gothic)

της Ρεζά Ντε Βετ από το eclipses group theater. Σκηνοθεσία: Ε. Αϊβα-

ζίδου. Πέμπτη - Κυριακή στις 21:00.

ΠΑΙΔΙΚΑ: ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 83 20 60): «Ο Τζακ κι η φασολιά»

από την θεατρική εταιρία Νεφέλες. Σκην: Παντελής Καραγιάννης.

Κάθε Κυριακή, 11.30 π.μ.

ΑΝΑΤΟΛΗ (2310 32 20 94): “Πινόκιο”. Διασκεύη – Σκηνοθεσία: Κατερί-

να Σαββοπούλου. Κάθε Σάββατο 18.00 μ. μ.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 26 20 51) : “Ο Εγωιστής Γίγαντας” του Ο. Ου-

αϊλντ. Από την Παιδική Σκηνή Θεσ/νικης. Διασκευή- σκηνοθεσία: Λένα

Γεργιάδου. Κάθε Κυριακή, 11.30πμ

ΑΥΛΑΙΑ (2310 23 77 00): “Η Μικρή Γοργόνα” του Μάϊκ Κένι. Σκηνο-

θεσία: Θωμά Μοσχόπουλου. Παίζουν : Χριστίνα Γαρμπή και Γιώργος

Κισσανδράκης

ΔΗΜ. ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ - ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ (2310 458 591-2): «Ένα

σπίτι παραμύθια» της Λίνας Νικολακοπούλου και του Σταμάτη Κρα-

ουνάκη. Σκηνοθεσία – χορογραφία: Τατιάνα Μύρκου. Κάθε Κυριακή:

12μμ (εώς 24/2)

ΕΓΝΑΤΙΑ (2310 22 51 72): «Οι άθλοι του Ηρακλή» Κείμενο - σκηνοθε-

σία: Κάρμεν Ρουγγέρη. Κάθε Κυριακή στις 11:30 & 15:00

ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΑ (2310 23 27 99) : «Πετάει-Πετάει το παλτό;» Κουκλοθέα-

τρο. Κάθε Κυριακή, 11.30πμ

ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ (2310 42 39 25): “Το Πέταγμα του Ίωνα”. Σκηνοθε-

σία: Παυλίνα Χαρέλα. Κάθε Κυριακή στις 11:30

ΘΕΑΤΡΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ (6972 70 28 70): “Μαγική απειλή στο Τρου-

φοχώρι” των Αλ. Ροβέρτου και Μ. Μυλωνά. Κάθε Κυριακή, 11.30πμ.

ΘΕΑΤΡΟ ΦΛΕΜΙΝΓΚ (2310 81 20 00): “Η γάτα που κλώσαει αυγά” της

Καρίνας Ιωαννίδου. Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Μήττας. Κάθε Κυριακή

στις 11:30

ΚΘΒΕ (2315 200000) : α) ΕΜΣ : “Μικρός Ήρωας” σκην: Γιάννης Ρή-

γας. Κάθε Κυριακή 11.00πμ β) Βασιλικό Θέατρο: “Ο Μορμόλης” Σκη-

νοθεσία: Φ. Μπαξεβάνη. Κάθε Κυριακή 11.00πμ

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 83 49 96): “Αλαντίν”. Σκηνοθεσία: Ταμίλα Κουλίε-

βα. Κάθε Κυριακή 11.30 π.μ

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 22 22 99): «Το Όνειρο του Σκιάχτρου» του Ευγένιου

Τριβιζά. Σκηνοθεσία – χορογραφίες: Ισίδωρου Σιδέρη. Κάθε Κυριακή

στις 11.30 το πρωί.

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΕΡΜΟΥ (6945 260308): “Η Μυλωνού” και “Ο Αίσωπος σε

κόμικ” από το θεατρικό σχήμα Μικρός Βορράς. Σκην: Τ. Ράτζος. Κάθε

Κυριακή, 10.30&11.30 π.μ.

ΦΙΞ IN ART (2310 50 00 34): «Στη χώρα των Ονείρων» της Εύας Ιε-

ροπούλου. Σκηνοθεσία: Αστέρης Πελτέκης. Κάθε Κυριακή στις 12.00

NODO JUNIOR (2310 749230): “Ο μικρός Πρίγκηπας”. Κάθε Κυριακή

στις 11.30 το πρωϊ. •


O Πατ Σολατάνο, είναι ένας πρώην δάσκαλος που έχει χάσει τα πάντα: τη δουλειά του, το σπίτι και τη γυναίκα του. Έχοντας περάσει τα τέσσερα τελευταία χρόνια σε ψυχιατρικό ίδρυμα, αναγκά-ζεται να γυρίσει στο σπίτι των γονιών του αποφα-σισμένος να ανακτήσει την παλιά του ζωή, καθώς και την πρώην σύζυγο. Τα πράγματα όμως περι-πλέκονται όταν γνωρίζει την Τίφανι ένα μυστηρι-ώδες κορίτσι με πολλά προβλήματα...

Είναι σχεδόν δεδομένο πως οι σύγχρονες κοινω-νίες διακατέχονται απο νευρώσεις και ανασφά-λεια στις σχέσεις των ανθρώπων. Σε αυτό το ψυ-χοφθόρο περιβάλλον, γεμάτο άγχη, ανησυχίες, βομβαρδισμό πληροφοριών και ερεθισμάτων ο κατακερματισμός εαυτός που διαθέτουμε είναι δύσκολο να επουλώσει τις όποιες πληγές του. Έχοντας αυτά ως βάση ο Ντεϊβιντ Ο Ράσελ αφη-γήται την επούλωση των ψυχολογικών τραυμά-των δύο διαφορετικών νέων ανθρώπων, του Πατ και της Τίφανι, μέσα από μια σχέση που εξελλίσε-ται σε κάτι πολύ τρυφερό και ταυτόχρονα καθαρ-τήριο για τους ίδιους.

Επι της ουσίας ο Ο Ράσελ χρησιμοποιεί το νευ-ρωτικό χιούμορ για να περιγράψει αυτά τα ψυ-χολογικά ανεβοκατεβάσματα των ηρώων του και καταλήγει με ασφάλεια στο αναμενόμενο συμπέρασμα, ότι τελικά η αγαπή σώζει. Ισορ-

ροπώντας με αρκετή λεπτότητα ανάμεσα στο χιούμορ, την βαθύτερη ανάγκη για ρομαντική διάθεση αλλά και την ψυχωτική ανασφάλεια των ηρώων του στηρίζει αρκετά για αυτό το παιχνίδι και στην ικανότητα των ηθοποιών του. Καθόλου τυχαία λοιπόν η ταινία είναι υποψήφια και στις τέσσερις οσκαρικές ερμηνευτικές κατηγορίες. Ο Μπράντλεϊ Κούπερ πειστικός ως ψυχολογικά ασταθής Πατ ενώ οι Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Τζά-κι Γουίβερ προσφέρουν ερμηνευτικά το γονεϊκό στοιχείο της στήριξης και της συγκίνησης. Χωρίς αμφιβολία όμως η ταινία στηρίζει πολλά στο νεύ-ρο και στο “τσάκισμα” της Τζένιφερ Λώρενς. Δύο χρόνια πριν στο Winter’s Bone η νεαρή Λώρενς είχε τρελάνει κόσμο με την ερμηνεία της. Στον Οδηγό Αισιοδοξίας επιβεβαιώνει την αξία της και υπόσχεται πως βάζει πλώρη για μεγάλα πράματα στο μέλλον.

Βλέποντας τον Οδηγό Αισιοδοξίας είναι σχεδόν σίγουρο πως θα συμφωνήσετε με τον Πατ ότι ο Χέμινγουεϊ στον Αποχαιρετισμό στα Όπλα περι-γράφει έναν σκληρό κόσμο αλλά επειδή το νό-μισμα έχει πάντα δύο όψεις η Τίφανι ξέρει πως ο κόσμος αυτός μπορεί καμιά φορά να γλυκαίνει όμορφα όπως ένα χορευτικό ντουέτο στο Τρα-γουδώντας στη Βροχή. Γιατί το έχουμε ξαναπεί για να περάσει όμορφα η κάθε στροφή το τανγκό θέλει πάντα δύο!•

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Αγάπησα ένα Ζόμπι (Warm Bodies)

Αισθηματική κωμωδία /τρόμου, 2013, Η.Π.Α., 97 λεπτά

(1/5)Κριτική: Ιωάννης Moody ΛαζάρουΣκηνοθεσία: Γκάμπριελ Μουτσίνο

Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Λιβάιν

Παίζουν: Νίκολας Χουλτ, Τερέζα Πάλμερ

*

Oι άνθρωποι βρίσκονται οχυρωμένοι πίσω από ένα τείχος για να προστατευθούν από την εξάπλωση των ζόμπι –νεκροζώντανων που στε-ρούνται σκέψης, συναισθήματος και ύπνου- και αραιά εκτελούν προσεκτικές στρατιωτικές επι-δρομές εναντίον τους. Σε μία τέτοια επιδρομή, το ευαίσθητα επιφυλακτικό ζόμπι, Ρ, που μας αφηγείται την ιστορία σε voice over, θα ερωτευ-θεί τη ζωντανή Τζούλι και θα την προστατεύσει από τους ομοίους του και τους Κοκκαλιάρηδες, αφού πρώτα καταβροχθίσει τον εγκέφαλο του νεαρού συντρόφου της Τζούλι κι έτσι, οικειοποι-ηθεί τις αναμνήσεις του.

Αν και είναι προφανής η καταχρηστική αναφορά στο σεξπιρικό έργο του Ρωμαίου και Ιουλιέτας, το Αγάπησα ένα ζόμπι αντλεί την όποια ελκυ-στικότητά του από την κομικίστικη εικονοπλα-σία, αλλά στερείται τόσο ενός ανάλογου ερω-τισμού με αυτόν του Λυκόφωτος όσο και του διασκεδαστικού χαρακτήρα ταινιών, όπως το Zombieland. Παρουσιάζεται ανακόλουθο στη μυθολογία που προσπαθεί να στήσει, αποτολμά μια εντελώς αυθαίρετη εξανθρωπιστική στροφή και αποτελεί περισσότερο μια, κοινής αισθη-τικής και θεματολογίας, γραφιστική επένδυση συρραφής διάσημων τραγουδιών (από Dylan και Scorpions έως Feist και National) παρά μια κινηματογράφηση με δομή και εξέλιξη.•

Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης

Οδηγός Αισιοδοξίας(Silver Linings Playbook)

Αισθηματική κομεντί, 2012, ΗΠΑ, 122 λεπτά

(4/5)Κριτική: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία: Ντεϊβιντ Ο’ Ράσελ

Παίζουν: Τζένιφερ Λώρενς,

Μπράντλεϊ Κούπερ,

Ρόμπερτ Ντε Νίρο,

Τζάκι Γουίβερ

****



Εξώστης Θήτα

Επιχείρηση «Αργώ» (Argo) Πολιτικό Θρίλερ, 2012, ΗΠΑ, 120 λεπτά

(4/5)Κριτική: Παναγιώτης ΚουντουράςΣκηνοθεσία: Μπεν Άφλεκ

Παίζουν: Μπεν Άφλεκ, Άλαν Άρκιν,

Τζον Γκούντμαν, Μπράιαν Κράνστον

****

Nοέμβριος του 1979. Μια ομάδα Ιρανών στρατι-ωτών εισβάλει στην αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη και κρατά όμηρους 52 Αμερικανούς. Eξι Αμερικανοί καταφέρνουν να διαφύγουν και να βρουν καταφύγιο στην κατοικία του Καναδού πρέ-σβη. Ένα περίτολμο σχέδιο διαφυγής θα κρίνει το πολιτικό παιχνίδι ζωής και θανάτου.

Ο Μπεν Άφλεκ αφήνει πίσω του την καλλιτεχνική επιτυχία του The Town και παραθέτει ένα σημα-ντικό κεφάλαιο στον κόσμο του πολιτικού θρίλερ. Η κωμική εναρκτήρια σεκάνς της ταινίας θέτει τις αντιθετικές βάσεις ως προς το αφηγηματικό ύφος που θα ακολουθήσει στην απόδοση μίας ώριμης και παράλληλα δραματικής σκηνοθετικής προ-σέγγισης. Θέσεις και ξεκάθαρες πολιτικές στά-σεις εκλείπουν ενώ οι 70’s αναφορές και η συνο-λική προσπάθεια αναβίωσης του φιλμικού είδους συμπληρώνονται με την αποτυπώση του κλίματος της εποχής με άριστο σκηνογραφικό και ενδυμα-τολογικό περιεχόμενο.

Ο Άφλεκ δίνει χώρο στους ηθοποιούς, αντιλαμ-βάνεται τα όρια του χαρακτήρα που υποδύεται, την ώρα που η εξαίρετη διαχείρηση της κινηματο-γραφικής γλώσσας εκμεταλεύεται με σωστή δόση τις ντοκιμαντερίστικες πινελιές. Η βιομηχανία του Χόλιγουντ λειτουργεί ως αφορμή που θα καθορί-σει την πορεία των γεγονότων. Η ταινία μπορεί να ήταν ψεύτικη όμως η αποστολή αληθινή όπως λέει χαρακτηριστικά και το εμπορικό μότο της διανο-μής. Το οσκαρικό ARGO είναι αναμφίβολα μία από τις σημαντικές κυκλοφορίες που δεν χρειάζεται βραβεία και βούλα Χρυσής Σφαίρας για να παρα-σύρει το θεατή στον κόσμο του. Ο Μπεν Άφλεκ θέτει ψηλά τον πήχη και ελπίζουμε να ξεπεράσει και πάλι τον εαυτό του. •

Το 1988, όταν ο Πινοσέτ ετοιμάζεται για το δημο-ψήφισμα που θα καθορίσει την προεδρία του στη Χιλή, η αντιπολίτευση αναθέτει σ’ ένα νεαρό μαρ-κετίστα την καμπάνια της.

Μέρος μιας τριλογίας, με θέμα την πικρή περίοδο της χούντας Πινοτσέτ στη Χιλή, το Νο ουσιαστικά ολοκληρώνει ένα όραμα του Χιλιανού σκηνοθέτη Πάμπλο Λαραίν. O κύκλος ολοκληρώνεται με τον σκηνοθέτη γεμάτο αισιοδοξία αλλά και προβλημα-τισμό. Όπως στις προηγούμενες δύο ταινίες του Λαραίν, έτσι και εδώ κάθε τι κρύβει τον δικό του συμβολισμό. Σύμβολο του καπιταλισμού, τον οποίο η Χιλή εμπέδωσε σκληρά χάρη στα νεοφιλελεύ-θερα οικονομικά πειράματα τα οποία εφάρμοσε με σχολαστικότητα ο Πινοτσέτ, ο νεαρός πρωτα-γωνιστής της ιστορίας, ως διαφημιστής, παρά τον ιδεαλισμό του, κρύβει ενδόμυχα μια τελείως προ-βοκατόρικη διάθεση και τον προβληματισμό του σκηνοθέτη για την βάση της δημοκρατικής (πλέον) Χιλής του σήμερα.

Αν και ο Ρενέ παλεύει ανάμεσα σε πολλά μέτωπα όπως τον ιδεαλισμό του, την ριζοσπαστική αντί-ληψη του οικογενειακού του περιβάλλοντος, την επαγγελματική του συνέπεια και την αντιφατική και πολυδιάστατη μορφή της ομάδας της αντι-πολίτευσης που καταλήγει με την επικράτηση του Όχι να μετασχηματιστεί σε κατεστημένο, εν τέλει οδηγήται στο να πουλάει ως διαφημιστής την δη-μοκρατία στο τηλεοπτικό κοινό με τον ίδιο τρόπο που φτιάχνει την καμπάνια ενός διάσημου αναψυ-κτικού. Ο Λαραίν καταγράφει αυτή την αμφιθυμία με τρόπο εξαιρετικό και επιπλέον αναπαριστά την δεκαετία του ‘80 προβάλοντας μέρος απο το τηλε-οπτικά ντοκουμέντα της προεκλογικής καμπάνιας και χειριζόμενος ακόμα και βιντεοκάμερες εκείνης της εποχής για να καταγράψει τους ήρωες του, γε-γονός που προσθέτει πόντους στο αισθητικό απο-τέλεσμα της ταινίας. Η ταινία δικαίως έφτασε στην οσκαρική πεντάδα της φετινής κατηγορίας για την καλύτερη ξενόγλωσση ταινία. •

No

Πολιτικό θρίλερ, 2012, Χιλή/ Γαλλία/ ΗΠΑ, 118 λεπτά

(3.5/5)Κριτική: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία: Πάμπλο Λαραίν

Παίζουν: Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Αλφρέντο Κάστρο

***1/2

Πρώην ελεύθερος σκοπευτής του αμερικανικού στρατού συλλαμβάνεται για την εν ψυχρώ δολο-φονία πέντε τυχαίων ανθρώπων και στην κατάθεσή του αναφέρει μόνο ένα όνομα, του Jack Reacher.

Φιλμς σαν το Jack Reacher φανερώνουν την ση-μαντική διαφορά των παραγωγών που φτιάχνονται από έναν σταρ, από τις παραγωγές που φτιάχνο-νται για κάποιον σταρ. Ο Κρουζ εδώ και χρόνια εξερευνά τα όρια της πρώτης περίπτωσης, κα-θώς δεν περιορίζεται στην ευκαιριακή προώθηση της εικόνας του (πράξη που οριοθετεί την δεύτε-ρη περίπτωση), αλλά προχωρεί στην πλάση ενός ισχυρού δημιουργικού team που με τα χρόνια δρα ανεξάρτητα ώστε να φτιάχνει παραγωγές που δεν είναι αναγκασμένες να παγιδεύονται στις εκάστοτε στουντιακές τάσεις. Στο παρόν, η επιλογή του ΜακΚουάρι ως σκηνο-θέτη, πέρα από σεναριογράφο, αποδεικνύεται ευ-εργετική. Ο άνθρωπος που έγραψε το Συνήθεις Ύποπτοι φιλμάρει έχοντας στην σκέψη του την δουλειά ενός σεναριογράφου, καθώς αποφεύγει τον επιθετικό ρυθμό από την αρχή (οι στουντιακές τάσεις που λέγαμε) και αφήνει την ιστορία να κυ-λήσει με φυσιολογική ταχύτητα, έχοντας την απα-ραίτητη αυτοπεποίθηση πως είναι αρκετά δυνατή και θα ανταμείψει τον θεατή. Ο Κρουζ χρησιμοποιεί την επιβολή του βλέμματος για να αντικρούσει την έλλειψη ύψους (ο ομώνυμος ήρωας στο βιβλίο εί-ναι αρκετά ψηλότερος και πιο σωματώδης), ο Χέρ-τζογκ παίζει με χαρακτηριστική ευκολία τον κακό της υπόθεσης, ενώ τουλάχιστον συγκινητική είναι η παρουσία του Ντιβάλ που χτίζει μια σχέση πατέ-ρα-γιού με τον Κρουζ, 22 χρόνια μετά το Μέρες Κεραυνού. •

Jack Reacher

Αστυνομικό Θρίλερ, 2012, ΗΠΑ, 130 λεπτά

(3/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Κρίστοφερ ΜακΚουάρι

Παίζουν: Τομ Κρουζ, Ρόζαμαντ Πάικ, Ρίτσαρντ Τζέν-

κινς, Βέρνερ Χέρτζογκ, Ρόμπερτ Ντιβάλ

***


Εξώστης Θήτα

Λίνκολν(Lincoln) Ιστορικό Δράμα, 2012, ΗΠΑ, 150 λεπτά

(4/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Στίβεν Σπήλμπεργκ

Παίζουν: Ντάνιελ Ντέι Λιούις, Τόμι Λι Τζόουνς,

Σάλι Φιλντ, Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιν

****

Oι τελευταίοι μήνες της ζωής του Αβραάμ Λίν-κολν και οι προσπάθειες του για να περάσει την 13η Τροπολογία του αμερικανικού Συντάγματος, που καταργούσε τη δουλεία.

Πολύ μακριά από τις εποχές που ο Σπήλμπεργκ εκβίαζε την Ακαδημία με παρόμοια θέματα (Το Πορφυρό Χρώμα, Amistad), o Λίνκολν τού απο-τελεί μια υποδειγματική σπουδή πάνω στην πολι-τική. Διαχωρίζοντας από την αρχή τον δημόσιο λόγο από τις παρασκηνιακές μεθοδεύσεις, απο-δεικνύει σταδιακά την κρίσιμη σημασία και των δυο στον πολιτικό χώρο. Ο Λίνκολν για παράδειγ-μα, μιλά χαρισματικά στο λαό του, χρησιμοποίει τη λογική για να τον πείσει και παράλληλα σχεδι-άζει τρόπους με τους οποίους θα εξαγοράσει 20 ψήφους ώστε να περάσει την τροπολογία του στη Βουλή, καθώς όντας σίγουρος για το ορθόν της απόφασής του, δεν ενδιαφέρεται για το ορθόν της διαδικασίας. Αυτή είναι και η μεγάλη διαχρονικότητα του φιλμ, η ανάγκη που επισημαίνει για πολιτικούς, που δεν χρησιμοποιούν τον ιδεαλισμό ως υπεκφυγή για τα προβλήματα του τόπου τους, που είναι χαμη-λόφωνοι δημοσίως και επιβάλλονται φωνάζοντας όταν πρέπει ιδιωτικώς . Και αυτή η έλλειψη που επισημαίνεται, δεν υπάρχει μόνο στις ΗΠΑ, υπάρ-χει σε πολλές δυτικοπρεπείς κοινωνίες, υπάρχει φυσικά και στα μέρη μας. •

Δύο χρόνια πριν ξεσπάσει ο αμερικάνικος εμφύλι-ος, ένας Αφροαμερικάνος σκλάβος ονόματι Τζάν-γκο συναντά το Γερμανό κυνηγό επικηρυγμένων Δρ. Σουλτζ ο οποίος ακολουθεί τα ίχνη των αδελ-φών Μπριτλ. Με το πέρας της αποστολής, ο δεύτε-ρος τον ελευθερώνει, αλλά νιώθει την ευθύνη της ελευθερίας που του χάρισε και τον συνοδεύει στην αναζήτηση της γυναίκας του.

Ο Κουέντιν Ταραντίνο -για δεύτερη συνεχόμενη φορά- καταπιάνεται με μια κρίσιμη περίοδο της ανθρωπότητας και επιλέγει να ξαναγράψει μέρος της Ιστορίας (δυο χρόνια πριν τον αμερικάνικο εμ-φύλιο, που θα λήξει με την 13η Τροπολογία του Αβραάμ Λίνκολν για τη χειραφέτηση των Αφρο-αμερικανών) χωρίς απαραίτητα να επιχειρεί κάτι ριζοσπαστικά ρεβιζιονιστικό παρά περισσότερο να διηγηθεί μια εκδίκηση των καταπιεσμένων με ση-μαία τον Τζάνγκο. Η μυθοπλασία, φυσικά, δεν οφείλει να ακολουθή-σει την ιστορική ακρίβεια και σε καμία περίπτωση δεν αναμένεται μια κοινωνική πραγματεία σε μια, κατά βάση, entertainment ταινία του Ταραντίνο (αν και παρά τη διαρκή αυτοϋπονόμευση, υπάρχουν διάσπαρτα ψήγματα). Τα τυπικά χαρακτηριστικά του έργου του -καλοδεχούμενα ή μη- είναι παρό-ντα. Η αφήγηση αναπτύσσεται μέσα από θαυμα-στά καλογραμμένα διαλογικά μέρη, η σοβαρότητα του θέματος που αγγίζει (ρατσισμός) αμβλύνεται συνεχώς από την εισχώρηση του, θορυβώδους σε διάθεση, θεάματος και του καρικατουρίστικου χιούμορ, το στιλιζάρισμα των εικόνων συχνά ευρη-ματικό και εντυπωσιακό με την πλοκή να καταλήγει σε αιματοκυλίσματα b-movie καταγωγής. Μέσα στα αναμενόμενα –κυρίως από τους Μπάστερδους, αλλά ακόμη και από την πρότερη φιλμογραφία του- πλαίσια λοιπόν, το ζήτημα που προκύπτει σε άλλο ένα υπερφιλόδοξης διάρκειας εγχείρημα έγκειται στο αν η πλάστιγγα θα γείρει προς την αυτοσκοπική τέρψη του κοινού που ανέ-θρεψε (εξοικειώνοντάς το με σαδιστική βία) ή προς την εξέλιξη του δεδομένου ταλέντου του. •

Django, Ο Τιμωρός(Django Unchained)

Γουέστερν / Δράσης, 2012, Η.Π.Α., 165 λεπτά

(3/5)Κριτική: Ιωάννης Moody ΛαζάρουΣκηνοθεσία: Κουέντιν Ταραντίνο

Παίζουν: Τζέιμι Φοξ, Κρίστοφ Βαλτζ, Σάμιουελ

Τζάκσον, Λεονάρντο Ντι Κάπριο

***ΠΡΟΣΕΧΩΣ• Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου

• Χίτσκοκ

• Μη μου Χαλάς τη Μέρα

• Ο Κυνηγημένος

Παρακολουθώντας το Masterclass του Κώστα Γαβρά

Η σημασία της αντίστασης μέσα από την τέχνη, η ανάγκη των νέων για πί-στη σε μεγάλα όνειρα και το πως η σκληρή δουλειά υπερνικά το ταλέντο. Σημεία που έδωσαν τροφή στη σκέψη το βράδυ της Δευτέρας στην τελετή αναγόρευσης του Κώστα Γαβρά ως Επίτιμου Διδάκτορα της Σχολής Κινημα-τογράφου του ΑΠΘ. Μπορεί η φοιτητικη κοινότητα να μην ανταποκρίθηκε σε ένα σημαντικό γεγονός της Πανεπιστημιακής οικογένειας όμως πλήθος σινεφίλ και όχι μόνο δήλωσε την αγάπη και το σεβασμό στο πρόσωπο του νέου επίτιμου διδάκτορα. Η τελετή έφερε στο φως εικόνες και σκέψεις του δημιουργού. Ιδέες που ξεπηδούν μέσα από τις ταινίες του αποτέλεσαν αντι-κείμενο συζήτησης και επαφής με το κοινό. Η σεμνότητα και η συγκίνηση ενός ανθρώπου που αγαπά τις ιστορίες έδωσαν τη θέση τους στο πρωί της Τρίτης. Ένα masterclass μέσα στη Σχολή Κινηματογράφου και τη συνομιλία του Κώστα Γαβρά με τη νέα γενιά κινηματογαφιστών.

Μέσα από ένα ταξίδι στον κόσμο της φιλμογραφίας του, ο σκηνοθέτης μοι-ράστηκε με τους φοιτητές τους στόχους και τις βλέψεις του πάνω στην αφή-γηση. Εξήγησε με χαρακτηριστικά παραδείγματα το πως νικήθηκαν σκηνο-θετικά εμπόδια και εστίασε στη σημασία των συνεργατών στη δουλειά του. Ιδιαίτερη στιγμή του μαθήματος, οι δύο επεξηγήσεις πάνω στις σκηνές του Αμήν με το αντιθετικό σχήμα των τρένων και την αριστοτεχνική σεκάνς της καύσης. ‘’Η καλύτερη και πιό σκληρή βία είναι αυτή που δεν φαίνεται’’ τόνισε ο δημιουργός σε ερώτηση των φοιτητών πάνω στη σκηνοθετική απόδοση της σκηνής.

Ο κ. Γαβράς διευκρίνησε τη σημασία μίας σχολής κινηματογράφου, το πως μέσα από τους δημιουργικούς δρόμους των σπουδών βρίσκει ο καθένας την ειδικότητα που του ταιριάζει. ‘’Δεν γίναμε όλοι σκηνοθέτες’’ απάντησε στους φοιτητές και έπειτα συνέχισε να αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο εντοπί-ζει τους ηθοποιούς, τους ανθρώπους που θα δώσουν ψυχή στους ήρωες και τις ιστορίες που ο ίδιος νιώθει την ανάγκη να εκφράσει στο κοινό. Τεχνικές για τα κάδρα, την αφήγηση και ένας ανοιχτός διάλογος έδωσε την ευκαιρία σε φοιτητές από διαφορετικές ειδικότητες του τμήματος να λάβουν γόνιμες απαντήσεις. ‘’Το σημαντικό όταν πας να κάνεις σινεμά είναι να γνωρίζεις αληθινά τον λόγο που το κάνεις’’ θέλησε να εντυπωθεί καλά μέσα μας.Κατά τη γνώμη μου, κίνηση Ρουά Ματ για το Τμήμα Κινηματογράφου, στιγ-μή μοναδική για όλους αυτούς που γεύτηκαν από κοντά την αλήθεια του κυρίου Γαβρά και το βάρος της ευθύνης στο πρόσωπο ενός σπουδαίου δη-μιουργού. Διότι όπως επισήμανε με χιουμοριστικό τρόπο και ο ίδιος ‘’τώρα που μου έδωσαν αυτό το ωραίο καπελάκι, έχω και υποχρεώσεις’’. Ο Κώστας Γαβράς έστειλε το δικό του μήνυμα και βρίσκεται πλέον στο πλευρό των φοιτητών. Δεν ξέρω αν ήταν μία απλή υπόσχεση για το μέλλον. Γνωρίζω όμως πως ο ίδιος ζήτησε να κάνει αυτό το μάθημα την ώρα που κάλλιστα θα μπορούσε και αυτός να γυρίσει πλάτη στο κτήριο της Σταυρούπολης, με το μαγικό καπελάκι να κοσμεί τις αποσκευές του. •

Εξώστης Θήτατου Π. Κουντουρά

Εξαήμερο κινηματογραφικό αφιέρωμα με γενικό τίτλο «Δημοσιογραφία και πολιτική στην εποχή της Κρίσης» διοργανώνει το Μορφωτικό Ίδρυμα της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης, σε συ-νεργασία με την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου και το Κέ-ντρο Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.Από το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου ως την Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου θα προβλη-θούν στην αίθουσα «Αλέξανδρος» (Εθνικής Αμύνης 1) 15 κινηματογραφικές δημιουργίες, που προσεγγίζουν τα αντικείμενα του αφιερώματος συγκρο-τώντας δύο γενικές ενότητες. Στο κέντρο της πρώτης βρίσκεται η δημοσιο-γραφία και η άσκησή της, όπως αποτυπώθηκε στις ταινίες: Shock Corridor (Samuel Fuller), The War Game (Peter Watkins), His Girl Friday (Howard Hawks), The Cameraman (Buster Keaton), La Dolce Vita (Federico Fellini), Elles (Malgorzata Szumoskwa), Τα παιδιά της Χελιδόνας (Κώστας Βρεττά-κος).Τη δεύτερη ενότητα συγκροτούν ταινίες επιλεγμένες από το Πανόραμα Ευ-ρωπαϊκού Κινηματογράφου με θέμα την πολιτική. Στον πυρήνα της βρί-σκονται χαρακτηριστικά δείγματα από το έργο του σκηνοθέτη Μπαντ Μπέτι-κερ (Bud Boetticher): Seven Men From Now, Ride Lonesome, Comanche Station, Buchanan Rides Alone, Decision at Sundown.Την ενότητα συμπληρώνουν δύο ταινίες σχετικά με τον νεοναζισμό: Romper Stomper (Geoffrey Wright), This Is England (Shane Medows) και το φιλμ Χαιρετίσματα στην Ευρώπη του Νίκου Αλευρά.Το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου, ημέρα έναρξης του αφιερώματος, από τις 20.00 ως τις 21.00, δημοσιογράφοι και κριτικοί κινηματογράφου θα συζητήσουν με το κοινό για τον ρόλο της δημοσιογραφίας, της πολιτικής και του κινηματο-γράφου στην εποχή της Κρίσης.Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη, και οι προβολές θα γίνουν με το ακόλουθο πρόγραμμα:

Σάββατο 2/219.00 – The War Game20.00 – Συζήτηση-εκδήλωση21.00 – Elles

Κυριακή 3/218.30 – Seven Men From Now20.00 – Shock Corridor22.00 – Romper Stomper

Δευτέρα 4/218.30 – Ride Lonesome20.00 – La Dolce Vita

Τρίτη 5/218.30 – Comanche Station20.00 – Τα παιδιά της Χελιδόνας22.00 – This is England

Τετάρτη 6/218.30 – Buchanan Rides Alone20.00 – His Girl Friday22.00 – The Cameraman

Πέμπτη 7/218.30 – Decision at Sundown20.00 – Χαιρετίσματα στην Ευρώπη

Κινηματογραφικό αφιέρωμα για την Δημοσιογραφία και την πολιτική στην εποχή της Κρίσης


Εξώστης Θήτατου Τάσου Μελεμενίδη

Εξαρχής το φετινό Sundance, μετά τις περσι-νές περιγραφές των κριτικών στην προβολή του Beasts of the Southern Wild, είχε αυτό το βάρος του περσινού νικητή του, που θα κάλυπτε όποιον γνωστό ή άγνωστο κατέβαινε στο διαγωνιστικό του τμήμα. Με πολύ κόσμο να επιμένει πέρυσι ότι ήταν ίσως το καλύτερο φιλμ που παίχτηκε εκεί ποτέ (!) και αυτόν τον καιρό να ετοιμάζεται για την οσκαρική μάχη, ο διάδοχός του θα έπρεπε ή να προσφέρει ένα εξίσου εντυπωσιακό θέαμα ή να διακριθεί σε διαφορετικούς τομείς. Το κοινό στοιχείο που είχαν πάντως ο τελικός φε-τινός νικητής με το Beasts of the Southern Wild, ήταν πως κανένα από τα δυο δεν πήγε εκεί με το buzz του φαβορί. Το Fruitvale, που τελικά κέρδι-σε, μπορεί να μην υμνήθηκε τόσο, αλλά συγκίνη-σε αρκετούς με την καταγραφή της παραμονής Πρωτοχρονιάς του 2009 ενός 22χρονου, που λίγες ώρες αργότερα σκοτώθηκε από αστυνομι-κά πυρά, σε διάρκεια ενός καυγά τον οποίο δεν προκάλεσε. Η αληθινή αυτή ιστορία αποτέλεσε αφορμή για πολλές συζητήσεις τότε στις ΗΠΑ γύρω από την αστυνομική βία, και μετατράπηκε σε ένα δυνατό δράμα από τον Ράιαν Κούγκλερ

- χωρίς προηγούμενη μεγάλου μήκους δουλειά στο ενεργητικό του.Πολύ μεγάλη απήχηση είχαν αρκετά ντοκιμαντέρ τόσο από τις ΗΠΑ, όσο και διεθνή, με ιδιαίτερη έμφαση στην πολιτική επικαιρότητα, φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα αλλά και , όπως πάντα, τη μουσική. Στα βραβεία, το US Documentary κέρ-δισε το Blood Brother, μια ιστορία με θέμα έναν τουρίστα που στο ταξίδι του στην Ινδία γνωρί-ζει μια ομάδα παιδιών που είναι φορείς του HIV και μένει εκεί για να τα βοηθήσει. Στο World Documentary, το A River Changes Course δεί-χνει την Καμπότζη ως παράδειγμα χώρας που διαλύεται καθημερινά από συμφέροντα.Οι ταινίες πάντως για τις οποίες έγινε η περισσό-τερη συζήτηση ήταν κάποια σίγουρα χαρτιά που προβλήθηκαν εκτός διαγωνιστικού. Τα καλύτερα λόγια απέσπασε το Before Midnight, όπου οι Ρ. Λινκλέιτερ, Ι. Χωκ και Ζ. Ντελπί ξανασυναντούν τον Τζέσι και τη Σελίν, 9 χρόνια μετά το Παρίσι ως παντρεμένο ζεύγος πλέον, με τους διαλόγους να στέκονται πάλι στο ύψος των περιστάσεων, συνεχίζοντας επάξια αυτή την υπέροχη ιστορία. Με θετικό buzz έφυγε επίσης η πρώτη δουλειά

στις ΗΠΑ του κορεάτη Τσαν Παρκ-Γουκ (Oldboy), Stoker, και το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, Don Jon’s Addiction. Αντίθε-τα, θίχτηκε η μετριότητα του πρόχειρου Jobs, η ατολμία του Lovelace και οι αδεξιότητες του Two Mothers, άλλης μιας αποτυχίας στο ενεργητικό της Αν Φοντέν.Τέλος, από τη στιγμή που το Sundance συχνά τροφοδοτεί και τα δικά μας φεστιβάλ με ταινίες, υπάρχουν 2 περιπτώσεις που ο γράφων ελπίζει να δει στα μέρη μας. Η πρώτη είναι το Upstream Color, που έχει ήδη πολλούς ενθουσιώδεις οπα-δούς, η δεύτερη ταινία του Σέιν Κάρουθ, του ανθρώπου που έφτιαξε σχεδόν μόνος του έναν από τους πιο ιδιαίτερους γρίφους του σύγχρο-νου σινεμά, το αλησμόνητο Primer (2004). Πλάι σ’ αυτό, το Computer Chess του παλιού γνώ-ριμου από τα mumblecore αφιερώματα του Φε-στιβάλ Θεσσαλονίκης, Άντριου Μπουτζάλσκι, ο οποίος προσομοιώνει ένα εργαστήριο του 1980, περιγράφοντας την προσπάθεια μιας ομάδας νεαρών, να φτιάξουν τον πρώτο υπολογιστή που θα μπορεί να νικήσει οποιονδήποτε άνθρωπο στο σκάκι. •

Sundance 2013 Μετά τα Τέρατα

Before Midnight

Don Jon’s Addiction

Fruitvale

Computer Chess


XΕIMEΡΙΝΟΙ ΒΑΚΟΥΡΑ (τηλ. 2310 23 36 65) Αιθουσα 1: Django Ο τιμωρός (18.30 – 21.30) Αιθουσα 2: H ζωή του Πι (Προβολές: 18.30) / Το κυνή-γι (20.45 – 22.30 ) ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (τηλ. 2310 83 49 96): Άννα Καρενινα (17.40) / Jack Reacher (20.00 – 22.15) / Οι περιπέτειες του Σάμμυ 2 (με-ταγλ.) (Παρ. – Σάβ. – Κυρ. 16.10) / Οι Πέντε Θρύλοι (μεταγλ.) (Σάββατο – Κυριακή 14.45) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (τηλ. 2310 26 17 27): Μπουένος Άϊρες σ’ αγαπώ (19.00 – 21.00 - 23:00) ΟΛΥ-ΜΠΙΟΝ (τηλ. 2310 37 84 04): Το Κεφάλαιο (18:15 - 20:45 – 23:00)/ Breath of god: a journey to the origins of modern yoga (17:10 μέχρι και Κυριακή) / Πέρα από τους λόφους (19:10 – 22:00) Μουσείο Κινηματογράφου-Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης (τηλ. 2310 508398): Πέμπτη 31/1 έως Κυριακή 03/02 Καρλ Ντράγιερ: Amor Omnia 18:45 & 21:00 ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ. 2310 96 00 63): Τhe impossible (18.45–20.45 & Κυριακή: 20.45) / Το μερίδιο των αγγέλων (22. 45)

ΠΟΛΥΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ Τηλέφωνο πληροφοριών και κρατήσεων: 801 11 600000 / 210-6786000 από σταθερό με αστική χρέωση, 2310 290290 www.odeon.gr Αίθουσα 1: ΛΙΝΚΟΛΝ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.00, 20.00, 23.00 Αίθουσα 2: ΡΑΛΦ, Η ΕΠΟ-ΜΕΝΗ ΠΙΣΤΑ (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 16.10 / ΑΝ… ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.20 / ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.40 / Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΡΙΟΝΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 22.50 Αίθουσα 3: ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΕΜΟ (3D)(ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 16.40 / ΑΓΑ-ΠΗΣΑ ΕΝΑ ΖΟΜΠΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.00, 21.10, 23.20 Αίθουσα 4: ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΕΡΑΤΑ (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 16.00 / ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.50 / DJANGO, Ο ΤΙΜΩΡΟΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.50, 23.10 Αίθουσα 5: ΟΔΗΓΟΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.00, 20.30, 23.00 Αίθουσα 6: H ZΩΗ ΤΟΥ ΠΙ ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.30 / ARGO ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.10, 22.40 Αίθουσα 7: ΟΙ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ

ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00, 22.30, ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.40, 20.00, 22.30 Αίθουσα 8: ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.20, 22.50, ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.50, 20.20, 22.50

VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN COSMOS Τηλέφωνο Πληροφοριών: 2310 499999 & Τηλ. Πω-λήσεις: 1 48 48 www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1: ΑΝ... ΠΑΡ έως ΤΕΤ: 19.20 / ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΕΡΑΤΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ : 17.10 μεταγλωτ., ΚΥΡ: 11.10-13.10-15.10-17.10 μεταγλωτ. / ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΕΜ: 19.20-21.30-23.40, ΠΑΡ έως ΤΕΤ : 21.30-23.40 Αίθουσα 2: ΑΓΑΠΗΣΑ ΕΝΑ ΖΟΜΠΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.30-20.30-22.30-00.30 / ΡΑΛΦ, Η ΕΠΟΜΕ-ΝΗ ΠΙΣΤΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.30 μεταγλωτ., ΚΥΡ: 12.30-14.30-16.30 μεταγλωτ. Αίθουσα 3: DJANGO Ο ΤΙΜΩΡΟΣ ΠΕΜ: 21.00 / ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ: ARGO ΠΕΜ: 00.10, ΠΑΡ έως ΤΕΤ: 21.00-23.30 / Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΙ ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.00-18.30, ΚΥΡ: 11.00-13.30-16.00-18.30 Αίθουσα 4: Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΙ 3D ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ : 17.30 (3D), ΚΥΡ : 12.30-15.00-17.30 (3D) / ΟΙ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00-22.20-00.40 Αίθουσα 5: DJANGO Ο ΤΙΜΩΡΟΣ ΠΑΡ έως ΤΕΤ: 19.30-22.50 / ΑΝ... ΠΕΜ : 20.00-22.15-00.30 / ΨΑ-ΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΕΜΟ 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.20 μεταγλωτ. (3D), ΚΥΡ: 11.20-13.20-15.20-17.20 μεταγλωτ. (3D) Αίθουσα 6: ΛΙΝΚΟΛN ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 16.00-19.00-22.00 / ΡΑΛΦ, Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΙΣΤΑ 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΚΥΡ: 12.00-14.00 μεταγλωτ. (3D) Αίθουσα 7: ΟΙ ΠΕ-ΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΑΜΜΥ 2 (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.00 μεταγλωτ, ΚΥΡ: 11.00-13.00-15.00-17.00 μεταγλωτ. / ΑΝ... ΠΕΜ: 19.00-21.15-23.30 / ΟΙ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗ-ΜΑΤΟΣ ΠΑΡ έως ΤΕΤ: 19.10-21.40-00.00 Αί-θουσα 8: ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΑΜΜΥ 2 (ΜΕΤΑΓΛ) ΚΥΡ: 11.40-13.40-15.40-17.50 μετα-γλωτ. / ΟΔΗΓΟΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.10-19.40-22.10-00.40, ΚΥΡ: 19.40-22.10-00.40 Αίθουσα 9 - COMFORT: ΛΙΝ-

ΚΟΛΝ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.00-22.00 Αίθουσα 10 - COMFORT: ΟΔΗΓΟΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ : 19.40-22.10-00.40

STER CINEMAS MAKEDONIA Τηλέφωνο κρατή-σεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. Αίθουσα 1: Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΙ 3D Σαβ - Κυρ: 13:20, 15:45 / ΑΛΛΟΘΙ Πεμ - Τετ: 18:10, 20:20 / LINCOLN Πεμ - Τετ: 22:30 Αίθουσα 2: ΟΔΗΓΟΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙ-ΑΣ Σαβ: 14:20, 16:50, 19:20, 21:50, 00:20, Κυρ: 14:20, 16:50, 19:20, 21:50, Παρ: 16:50, 19:20, 21:50, 00:20, Πεμ & Δευ - Τετ: 16:50, 19:20, 21:50 Αίθουσα 3: ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΕΡΑΤΑ (ΜΕΤ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 13:15, 15:20, 17:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:20 / ΟΙ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑ-ΤΟΣ Παρ - Σαβ: 19:15, 21:40, 00:10, Πεμ & Κυρ - Τετ: 19:15, 21:40 Αίθουσα 4: ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΕΡΑΤΑ (ΜΕΤ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 13:50, 15:50 / ΑΓΑΠΗΣΑ ΈΝΑ ΖΟΜΠΙ Παρ - Σαβ: 17:50, 20:00, 22:15, 00:30, Πεμ & Κυρ - Τετ: 17:50, 20:00, 22:15 Αίθουσα 5: Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΙ Σαβ - Κυρ: 13:00, 15:30, 18:00, 20:30, 23:00, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 18:00, 20:30, 23:00 Αίθουσα 6: ΡΑΛΦ Η ΕΠΟΜΕ-ΝΗ ΠΙΣΤΑ (MEΤ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 12:10, 14:10, 16:10, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:10 / DJANGO Ο ΤΙΜΩΡΟΣ Πεμ - Τετ: 18:40, 22:00 Αίθουσα 7: DJANGO Ο ΤΙΜΩΡΟΣ Σαβ - Κυρ: 13:40, 16:40, 19:40, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:40, 19:40 / ΟΙ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ Πεμ - Τετ: 22:40Αίθουσα 8: ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ Σαβ - Κυρ: 12:30, 14:30, 16:30, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:30 ΑΛΛΟΘΙ Πεμ - Τετ: 19:00, 21:10, 23:20 Αίθουσα 9: ΣΑΜΜΥ 2 Σαβ - Κυρ: 12:45, 14:45, 16:45, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:45 / ΕΠΙΧΕΙΡΗ-ΣΗ ARGO Πεμ - Τετ: 18:50, 21:20, 23:40 Αίθου-σα 10: LINCOLN Σαβ - Κυρ: 12:00, 15:00, 18:00, 21:00, 00:00, Παρ: 18:00, 21:00, 00:00, Πεμ & Δευ - Τετ: 18:00, 21:00 Αίθουσα 11: ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΕΜΟ 3D Σαβ - Κυρ: 13:10, 15:10, 17:10, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:10 / ΝΟ Πεμ - Τετ: 19:10, 21:30, 23:50 •

CINE AΤΖΕΝΤΑΑπό Πέμπτη 31 Ιανουαρίου έως Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

STARlightEXPRESS

Λ.Αδαμίδης(ΣΙΝΕΜΑ)

Γ.Βασιλείου

Γ.Γκροσδάνης

Η.Δημόπουλος(invincible defeat)

Σ. Ζήκος(City)

Α.Καπράνος(Τα Νέα/movieworld) Π. Κουντουράς

Ι. Moody Λαζάρου

T. Μελεμενίδης Π.Τράγος(Movieworld)

Οδηγός Αισιοδοξίας *** *** **** **** *** **** **

Νο ***1/2 ***1/2 ***Αγάπησα ένα

Ζόμπι **1/2

Jack Reacher ** ***1/2 *** ***Πίσω απο τους

λόφους ***1/2 *** **** ***1/2 **** **** *****

Λινκολν ***1/2 ***** ***1/2 ****1/2 **** **1/2 ***1/2 **** ***Επιχείρηση Αργώ ** ***1/2 **** **** *** ** **** ****1/2 ***1/2 ***1/2

Django: Ο Τιμωρός

*** **1/2 *** **1/2 *** *** **** *** ** ****

Το κεφάλαιο **1/2 *** *** ** ***1/2 **1/2 ***1/2

Μπουένος Αϊρες σ'αγαπώ ** **1/2 ** **1/2 **1/2


Το ζουμπούλι βγαίνει σιγά-σιγά...Το ζουμπούλι που μου χάρισε η καλή μου τον Νοέμβρη πέρσι, προχωράει, βγαίνει σιγά-σιγά από το χώμα. Στο πίσω μπαλκόνι, μέσα σε μια άσπρη γλά-στρα, μονοπωλεί εδώ και μερικές βδομάδες την προσοχή μας με την πρω-τοκαθεδρία του στο ξύλινο τραπέζι του μπαλκονιού, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της γιγαντοαφίσας της Ναστάζια Κίνσκυ.Μεσολάβησαν μέρες με βροχή, με λίγο χιόνι, μέρες με τη μικρότερη δι-άρκεια στο χρόνο, μέρες γιορτινές με τη φετινή αγριότητα των γιορτών, μέρες με τα φώτα, το σπάσιμο των υδάτων, ίσως και λίγο ήλιο σποραδικά...Και τώρα, λες και ξεθάρρεψε λίγο, βγήκε...έσκασε μύτη -καταπράσινο- έξω από το χώμα της γλάστρας, κάνοντας μας να δώσουμε λίγο παραπάνω ση-μασία στις υπόγειες, αόρατες διαδικασίες που λαμβάνουν χώραν κάτω από το χώμα, τις υποχθόνιες... Ρίζες, χυμοί, διεργασίες χημικές και φυσικές, πότισμα και φωτοσύνθεση από το φως του ήλιου στα τζάμια των απέναντι πολυκατοικιών...Όλα αυτά τα απόλυτα ρεαλιστικά, οι περιγραφές εννοώ της γλάστρας στο μπαλκόνι, μαζί με τις προσδοκίες και τις ερμηνείες του καθενός μας και τις μύχιες, μικρές ή μεγάλες, ελπίδες, δουλεύουν ταυτόχρονα και απόλυτα συμβολικά, μέσα στην εποχή μας της απελπισίας που σαν κηλίδα απλώνε-ται καθημερινά, απόλυτα συμβολικά στην κατεύθυνση της απόλυτης ελπί-δας...στην κατεύθυνση του...ζητείται ελπίς... που κάπου διάβασα ως τίτλο σε ομιλία για την ψυχική ανθεκτικότητα των Ελλήνων και Ελληνίδων του 2013...Περιμένουμε τις επόμενες κινήσεις του ζουμπουλιού στο μπαλκόνι, περιμέ-νουμε κάποιες καλές ειδήσεις ίσως όχι από τα κεντρικά δελτία ειδήσεων...Χτυπάει στο σημείο αυτό του κειμένου το τηλέφωνο, είναι ένας φίλος, σι-νεφίλ που με ειδοποιεί ότι τιμούν σήμερα στην αίθουσα τελετών του πανε-πιστήμιου, έναν μεγάλο έλληνα καλλιτέχνη που πριν 60 χρόνια άφησε την ορεινή Αρκαδία για το Παρίσι. Όπου έμαθε σινεμά, έκανε σινεμά, δίδαξε σινεμά... και μια μεγάλη χώρα του ανέθεσε τη διεύθυνση της ΤΑΙΝΙΟΘΗ-ΚΗΣ του Παρισιού. Τον Κώστα Γαβρά...Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα η πρώτη στην Ελλάδα σχολή κινηματογρά-φου, που τόσοι άξιοι άνθρωποι του σινεμά προσπάθησαν για χρόνια να αναστήσουν, σχολή στριμωγμένη ανάμεσα στην κρατική εγκατάλειψη και τις καταλήψεις των ανόητων, δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα ακροατήριο ή καν καθαριότητα και θυρωρός σ’ αυτή τη σχολή, πάντως πέρα από όλα αυτά, -ακόμα κι αν δεν αντέχω προσωπικά να παραστώ-αξίζει κάθε τιμή στο έργο του Κώστα Γαβρά, ιδιαίτερα το ‘’Ζ’’, που αναφέρεται τόσο έντονα και στην πόλη μας, στη γωνία Βενιζέλου και Σπανδωνή με Ερμού, ενώ γυρίστηκε στο Αλγέρι, λόγω χούντας, αξίζει να το δείτε και να το ξαναδείτε, και να το συζητήσετε, όπως κάναμε και πριν από τόσα χρόνια με προσκεκλημένο τον Κώστα Γαβρά στο κατάμεστο ‘’ΟΛΥΜΠΙΟΝ’’ με τον Μισέλ Δημόπουλο και εκατοντάδες φοιτητές και φοιτήτριες. Τότε δεν το λέγαμε μάστερ-κλάς, αλλά παρόλα αυτά πήγαμε μετά πεζή μέχρι το σημείο όπου δολοφονήθηκε ο Λαμπράκης, και σχολιάσαμε όλοι τη σχέση της γλυπτικής με το πραγμα-τικό γεγονός...Αξίζει κάθε τιμή στο κινηματογραφικό έργο του σκηνοθέτη και δασκά-λου του σινεμά ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ, το έργο μένει και επιμένει και δι-δάσκει...όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία...•


Επιμέλεια στήλης: Κυριάκος Αθανασιάδης

Βρισκόμαστε στην Κυψέλη, πολύ κοντά στο πάρκο επί των οδών Πατησίων και Κύπρου. Διάσημο είχε γίνει το πάρκο για ορισμένους το 2009 από τις διαμάχες που είχαν ξεσπάσει μεταξύ του Δήμου Αθηναίων και των κατοίκων της περι-οχής, όταν και οι μπουλντόζες εισήλθαν ξημερώματα στον χώρο και έκοψαν δεκάδες αιωνόβια δέντρα για να ξεκινήσουν οι εργασίες κατασκευής υπόγειου πάρκινγκ. Οι κάτοικοι προσέφυγαν για την ακύρωση της οικοδομικής άδειας κατασκευής του πάρκινγκ, η Αρχή επιδόθηκε σε μια σειρά από “νομικά τερτί-πια”, όπως αναφέρουν σχετικές εκθέσεις. Φυσικά, μετά τις μεγάλες πυρκαγιές που έπληξαν την Αττική, δεν υπήρχε περίπτωση, σε μια από τις τελευταίες πρά-σινες γωνιές της Κυψέλης να μην υλοποιηθεί παλαιά απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για δημιουργία χώρου πρασίνου και παιδικής χαράς. Άλλωστε, όπως επισημάνθηκε, ο χώρος είναι σε κοινή χρήση για τους δημότες του 6ου διαμερίσματος εδώ και δεκάδες χρόνια! Το πάρκο περιήλθε σε αυτοδιαχείριση των κατοίκων.Οι μαχητικοί κάτοικοι της περιοχής με τα ευγενέστερα των κινήτρων για ελεύ-θερους, πράσινους χώρους και για οικολογικές παιδικές χαρές συμβιώνουν, ωστόσο, με δεκάδες οικονομικούς μετανάστες από την Ασία, την Αφρική και δεν ξέρει κανείς από πού αλλού έχουν καταφθάσει στην ωραία μας πατρίδα και εγκαταστάθηκαν –τρόπος του λέγειν δηλαδή– στους γύρω δρόμους: Ευ-παλίνου, Καραμανλάκη, Πλατεία Καλλιγά, Καλομοίρη. Συμβιώνουν δηλαδή και με τη νεαρή Ayinabeba από την Αιθιοπία, που το όνομά της σημαίνει «μάτια σαν τα λουλούδια». Δεν είναι παραπάνω από 18 ετών. Η τύχη/ατυχία της ήταν τα βήματά της να συναντηθούν με τον επίσης νεαρό Selemani, το όνομα του οποί-ου δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι σημαίνει, αλλά σίγουρα όχι κάτι καλό. Πάντως κανείς από τους Κυψελιώτες δεν τους δίνει σημασία. Γιατί άλλωστε;Δεν περνάει πολύ καιρός και, όπως ήταν αναμενόμενο, δημιουργείται ένας ερωτικός δεσμός μεταξύ της ωραίας «μάτια σαν τα λουλούδια» και του νεαρού Selemani. Αποφασίζουν να βρουν ένα κεραμίδι για να στεγάσουν μέσα στο τρίγωνο της Κυψέλης τον παθιασμένο τους έρωτα και για να περνούν αγκα-λιασμένοι τις κρύες νύχτες του χειμώνα και τις καυτές του καλοκαιριού. Ο και-ρός περνά και η σχέση αποδεικνύεται καρποφόρα: γεννιέται ένα παιδί, ο Elvis. Καημένε Elvis. Οι πρώτες εικόνες που θα πάρει από την Κυψέλη είναι το δωμάτιο μιας τρώ-γλης. Στοιβαγμένοι σε κάθε γωνιά περίεργες για τα ματάκια του υπάρξεις, ακαθαρσίες παντού, χώροι υγιεινής ανύπαρκτοι. Η μάνα αρχίζει να σπάει. Ο πατέρας εξαφανίζεται. Η νεαρή λεχώνα αρχίζει από νωρίς την πρέζα και το ψωνιστήρι. Το παιδάκι ταξιδεύει από τη μια αφιλόξενη αγκαλιά συμπατριώτισ-σάς της στην άλλη. Μόλις μπορεί να σταθεί στα ποδαράκια του ξαποστέλνεται στο πάρκο της οδού Κύπρου και Πατησίων όπου οι περίοικοι είχαν δώσει τις μάχες τους, όχι για να κάνει κούνια και τραμπάλα, αλλά για να μαζέψει κανένα πενηνταράκι. Για να το κάνει όμως τι; Κανείς δεν ξέρει.

[ Συνεχίζεται στο επόμενο τεύχος ].

Η Μαριλένα Ζ. Κασιμάτη είναι Ιστορικός Τέχνηςκαι Επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης

Κάθε εβδομάδα, ένας φίλος από την Αθήνα (διανο-ούμενος, πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματί-ας, καλλιτέχνης…) γράφει ένα άρθρο για τον «Εξώ-στη»: αιχμηρό, πρωτότυπο, «λοξό». Σήμερα, η Μαριλένα Κασιμάτη

Fahrenheit 451Γράφει ο Γιώργος Φ. Φωτιάδης

ΟΞΥΓΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ολύμπου 81 • T: 2310-260085Στο ΟΞΥΓΟΝΟ γίνονται πολλά αυτό το φθινόπωρο: σεμινάρια και ερ-γαστήρια για ενηλίκους με άξο-να το βιβλίο και την ανάγνωση, τη γλώσσα, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, λέσχες ανάγνωσης, πα-ρουσιάσεις βιβλίων και πρωτότυπα εκπαιδευτικά προγράμματα για τους μικρούς βιβλιόφιλους, προ-βολές ταινιών, αφιερώματα σε βι-βλία και αγαπημένους συγγραφείς. Ενημερώσου στο www.oxygono-metaixmio.gr και έλα και εσύ για μερικές ανάσες πολιτισμού!

Άγνωστη ΚαντάθΑιμ. Γρεβενών 6 και Δημ. ΓούναρηΤ.Κ 546 21Τ: 2310 227010, 229060F: 2310 229060www.kadath.gr • [email protected]Στην Άγνωστη Καντάθ, το βιβλιο-πωλείο του Φανταστικού στη Θεσ-σαλονίκη, βρίσκει κανείς, πέρα από τα βιβλία των εκδόσεών μας, μια τεράστια συλλογή από βιβλία Science Fiction, Fantasy, Horror ελληνικά, αγγλικά και αμερικάνι-κα, Graphic Novels, Fantasy Art Albums, Puzzles, χρηστικά και δια-κοσμητικά αντικείμενα που θα γο-ητεύσουν τους λάτρεις του είδους.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑΒΑΦΟΠΟΥΛΟΥ 20 [email protected]://www.facebook.com/profile.php?id=100001029814880Βιβλία, χαρτικά, χρώματα, γάτες, σκύλοι, πλατάνια, φύλλα, δροσιά, καφές, παγωτό, Glühwein, Αλλατί-νη, Βαφοπούλειο, εκθέσεις, παρου-σιάσεις, συγγραφείς, συναντήσεις, συζητήσεις, δράσεις, σκαλοπάτια, ανακοινώσεις, Φίλοι του Πράσινου, γειτονιά, φίλοι, Ντεπώ!

Οι Αδιάφοροι και το Βλέμμα

Επί χιλιάδες χρόνια ο κόσμος υπήρξε ίδιος με τους ιταλικούς πίνακες της Αναγέννησης, όπου πάνω στις κρύες πλάκες, άνθρωποι βασανίζονται, ενώ άλλοι κοιτάζουν αλλού με την πληρέστερη αφαίρεση. Πλάι στον αριθμό των ενδιαφερομένων ο αριθμός των «αδιάφορων» προκαλούσε ίλιγγο. Και αυτό που χαρακτήριζε την ιστορία ήταν πλήθος των ανθρώπων που δεν ενδιαφέρονταν για την δυστυχία των άλλων. Κάποτε ερ-χόταν και η σειρά των αδιάφορων. Αλλά και πάλι μέσα στη γενική αδιαφορία, κάτι που εξισορροπούσε την προηγούμενη κατάσταση. Σήμερα όλοι προσποιούνται πως ενδιαφέρονται. Μέσα σε αίθουσες ανακτόρων οι μάρτυρες στρέφουν ξαφνικά το βλέμμα τους προς εκείνον που μαστιγώνεται.

Αλμπέρ Καμύ (1949)

Η ανάμνηση αυτού που σήμερα δικαίως ονομάζουμε «Ολοκαύτωμα» δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο στα αποτρόπαια ναζιστικά εγκλήματα και τα ποικίλα θύματά τους, αλλά και στην κυριολεκτική αποτέ-φρωση ενός μεγάλου και ζώντος τμήματος της ανθρώπινης ιστορίας. Όλα αυτά δε διαγράφονται, δεν παραγράφονται αλλά και δεν ξορκίζονται με υπερβατικές αφηγήσεις που μιλούν για δράστες «κτήνη» και «τέρατα», και ασφαλώς δεν αντιμετωπίζονται με αφελή ευχολόγια ούτε με εύκολες αναρτήσεις και με δηλώσεις αρέσκειας ή απαρέσκειας στο διαδίκτυο. Ίσως τελικά το μόνο που απαιτείται είναι να υπάρ-χουν ευγενείς μάρτυρες, όπως τους περιγράφει ο Καμύ, άνθρωποι που τουλάχιστον δεν αποστρέφουν πλήρως το βλέμμα τους, αλλά έστω ρίχνουν κλεφτές ματιές προς εκείνους που κάθε φορά δυστυχούν και βασανίζονται ενώπιόν τους.

Αμπέρ Καμύ«Σημειωματάρια»μετφρ. Λήδα Παλαντίου(«Εξάντας», Αθήνα 1987)


Bookstand Επιμέλεια: Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Ίσως θα πρέπει να γράψω κάτι σαν διήγημα με θέμα το πώς έχω κατά καιρούς χρησιμοποιήσει (όπως όλοι μας, άλλωστε) βιβλία για λόγους που δεν έχουν σχέση με την ανάγνωση! Αν σας κάνω μια ξενάγηση στις βιβλιοθήκες μου, ακόμα και τυχαία τραβώντας βιβλία από τα ράφια, θα διαπιστώσετε ότι σε πολλά υπάρχουν τηλέφω-να, σημειώσεις της στιγμής, ονόματα μουσικών συγκροτημάτων, ζωγραφιές (πάνω από τρεις με τον Bolano!, πολλά άνθη, ακριθακικό τσίκι-τσίκι), ποιήματα – ένα σχεδόν ολοκληρωμένο υπάρχει στο βιβλίο του Ellmann για τον Joyce, γραμμέ-νο, το ποίημα, το οποίο μάλιστα δημοσιεύτηκε αργότερα, πίνοντας ιρλανδέζικα ουίσκι στην παμπ James Joyce, στο Μοναστηράκι. Έχω χρησιμοποιήσει βιβλία σαν σκάλα, έχω φτιάξει κρεβάτι με βιβλία, ένα εφήμερο έργο τέχνης κατασκευάστηκε από ένα βουνό βιβλία που είχα μεταφέρει από την κατοικία μου σε μια γκαλερί, και ένα καρούμπαλο στο κεφάλι ενός εκνευρι-

στικού και αδιανόητα φλύαρου φίλου, το έτος 1986, προκλήθηκε από μια δεμένη βιογραφία του Jackson Pollock όταν του την εκτόξευσα με δύναμη μπας και το βουλώσει. Κουνούπι δεν έχω σκοτώσει με βιβλίο. Έχω σκοτώσει όμως πολλές ώρες. Δυσκολεύομαι να παραπετάξω την απόλαυση στο χαντάκι της λεγόμενης ανευθυνότητας και τα όσα διαβάζω για την εργασία μου να τα μπά-σω στο γκρίζο άκαμπτο κοστούμι της λεγόμενης υπευθυνότητας. Η στρατηγική της τύχης και οι θεσπέσιες κακές παρέες συνέβαλλαν ώστε στη ζωή μου η απόλαυση και η εργασία να είναι αλληλένδετες και πάντα να σχετίζονται με τα βιβλία. Όσα γράφω και όσα λέω (και βγάζω το ψωμί μου γράφοντας και μιλώντας) έχουν να κάνουν με βιβλία και με την απόκτηση και ανά-γνωση βιβλίων. Διαβάζω παντού, όπου βρω. Έχω διαβάσει σε μπαρ, σε καφενεία, στον Καπετάν Μιχάλη της Φειδίου, σε αεροδρόμια (όλο τον

Ginsberg της Άγρας στο Ελευθέριος Βενιζέλος με απανωτούς καφέδες και Santé άφιλτρα), ακόμα και, οφείλω να το ομολογήσω διότι έχω συλληφθεί επανειλημμένα, σε εκδηλώσεις και παρουσιάσεις συγγραφέων και βιβλίων. Έχω διαβάσει και σε ασανσέρ. Πέντε βιβλία που είναι πολύ σημαντικά για μένα: Η Επανάσταση της Καθημερινής Ζωής του Raoul Vaneigem, ο Πεθαμένος και η Ανά-σταση του Πεντζίκη, η Φαινομενολογία του νου του Εγέλου, το Φαρέτριον του Καρούζου, και η Αγρία Τριάς ως Ένα (Το Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας, Κάτω από το Ηφαίστειο, 2666 των Pynchon Lowry Bolano) είναι πολύ σημαντικά για το τι είμαι, πώς είμαι, γιατί είμαι αυτό που είμαι, και γιατί δεν θα μπορούσα να είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι. (Υποψιάζομαι ότι το Infinite Jest θα γίνει το έκτο)•

Ένα πολύ γνωστό πρόγραμμα στο BBC για τα παιδικά βιβλία ξεκινούσε πάντα με τον οικοδε-σπότη να ρωτάει: «Κάθεστε αναπαυτικά; Ας ξε-κινήσουμε λοιπόν». Ο ιδανικός αναγνώστης είναι επίσης αυτός που κάθεται στην ιδανική θέση.Ο ιδανικός αναγνώστης έχει μιαν απεριόριστη ικανότητα να ξεχνάει και μπορεί να διαγράψει από τη μνήμη του τη γνώση ότι ο δόκτωρ Τζέκυλ και ο κύριος Χάυντ είναι ένα και το αυτό πρόσωπο, ότι ο Ζυλιέν Σορέλ θα αποκεφαλιστεί, ότι ο δολοφόνος

του Ρότζερ Ακρόυντ ονομάζεται Τάδε.Ο ιδανικός αναγνώστης χαίρεται να χρησιμοποιεί το λεξικό. Ο ιδανικός αναγνώστης κρίνει ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του.Ο Ροβινσών Κρούσο δεν είναι ένας ιδανικός αναγνώστης. Διαβάζει τη Βίβλο για να βρει απα-ντήσεις. Ένας ιδανικός αναγνώστης διαβάζει για να βρει ερωτήσεις.Ο Πινοσέτ, που απαγόρευσε τον Δον Κιχώτη γιατί

πίστευε πως ενισχύει την πολιτική ανυπακοή, ήταν ιδανικός αναγνώστης αυτού του βιβλίου. Ο ιδανικός αναγνώστης δεν ανησυχεί για τους αναχρονισμούς, την τεκμηρίωση της αλήθειας, την ιστορική ορθότητα, την τοπογραφική ακρί-βεια. Ο ιδανικός αναγνώστης δεν είναι αρχαιο-λόγος.Ο ιδανικός αναγνώστης δεν νοιάζεται για τα λο-γοτεχνικά είδη. •

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης μας ξεναγεί στη βιβλιοθήκη του & στις αναγνωστικές του συνήθειες.

Ο Αλμπέρτο Μανγκέλ επιχειρεί

να διατυπώσει τον

Ορισμό του ιδανικού αναγνώστη

(μτφ. Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος)

Bookstand.gr – Περιοδικό για το βιβλίο και την ανάγνωση

Διαφήμιση του εκδοτικού οίκου Penguin

για τον Εραστή της Λαίδης Τσάτερλι



Ιnside viewΑπό την Γιώτα Κωνσταντινίδου

Γεννημένη στη Κέρκυρα με ένα όνομα που παραπέμπει σε ιταλικές ρίζες. Άλλωστε η Κέρκυρα, ιστορικά και γεωγραφικά διατηρεί άρρηκτους δεσμούς με Ιταλία. Πράγματι γεννήθηκα στην Κέρκυρα και από την πλευρά του πατέρα μου έχω Ιταλικές ρίζες. Η Κέρκυρα έχει πολλά κοινά στοιχεία με την Ιταλία, αυτό μάλλον δικαιολογεί το ότι σε κάθε ταξίδι μου εκεί νιώθω σαν να βρίσκομαι «σπίτι».

Από τη συντήρηση έργων τέχνης και το αρχαιο-λογικό μουσείο Κέρκυρας τι σας έσπρωξε στο graffiti και την street art τέχνη;Οι σπουδές στην συντήρηση έργων τέχνης, μου προσέφεραν μια αρκετά καλή γνώση πάνω στις παλαιές τεχνικές της ζωγραφικής, αυτό ήταν μια καλή αρχή στη νέα μου αναζήτηση πάνω σε

σύγχρονες μορφές τέχνης. Εκείνη την περίοδο γνώρισα και τον σύντροφό μου, από τους πρω-τοπόρους του graffiti στην Ελλάδα, μαζί του ανακάλυψα την street art σκηνή εκ των έσω.

Η street art τέχνη, είναι μια επαναστατική μορ-φή έκφρασης δημιουργικότητας;Η street art είναι πρώτα απ’ όλα μορφή τέχνης και η τέχνη είναι έκφραση. Δεν έχει να κάνει με την επανάσταση, αυτό που θα μπορούσε ωστόσο κανείς να χαρακτηρίσει «επαναστατι-κό» είναι ο τρόπος με τον οποίο η street art δίνει πρόσβαση στην τέχνη σε όλους. Είναι άμεσα διαθέσιμη στον θεατή, χωρίς να τον υποχρεώνει να ακολουθήσει συγκεκριμένες διαδικασίες, οι οποίες ενδεχομένως να τον αποθαρρύνουν από το να επιχειρήσει μια πιο στενή γνωριμία με τον

κόσμο της τέχνης. Μου αρέσει η δημοκρατικό-τητα που έχει η street art και μου αρέσει πολύ να μπορώ να δημιουργώ κάτι το οποίο είναι άμεσα διαθέσιμο στον κόσμο, βρίσκεται μπροστά του και να του φτιάχνει την ημέρα.

Στα έργα σας, κυριαρχούν στοιχεία, όπως, μεγάλα εκφραστικά μάτια, μακριά μαλλιά που περιπλέκονται, παιδικές φιγούρες, γιαπωνέζι-κα cartoons. Οι επιρροές σας και η οπτική που επιθυμείτε να κοινωνήσετε;Τα έργα μου είναι εκφράσεις της προσωπικής μου αισθητικής. Σίγουρα αντλούν υποσυνείδητα από τις επιρροές που έχω, τα είδη τέχνης που με συγκινούν (όπως ο ποπ σουρεαλισμός) αλλά κυρίως αντλούν από τον εσωτερικό μου κόσμο. Πρόκειται για κάπως αυτόματη διαδικασία -

Μπορούμε να ορίσουμε τι είναι τέχνη; Η τέχνη υπόκειται σε περιορισμούς, επιδέχε-

ται ταμπέλες; Για την Φοντάνα Σιμόνη, η street art είναι ένα μαγικός κόσμος με

χρώματα και συναισθήματα που προσφέρεται στο κοινό με μια ασυνήθιστη δημοκρα-

τικότητα. Τελικά, το να σκέφτεσαι out of the box είναι η πιο σωστή κατεύθυνση.

Φοντάνα Σιμόνη

σημείο εκκίνησης είναι η ανάγκη μου να οπτι-κοποιήσω τις εικόνες και τα συναισθήματα που βρίσκονται μέσα μου, έναν μαγικό κόσμο γεμάτο χρώμα και συναίσθημα. Η τέχνη μου εξελίσσεται σύμφωνα με τον τρόπο που εξελίσσομαι και εγώ.

Η αναγνώριση έρχεται με το να βλέπουμε δου-λειά σας σε διάφορα σημεία της πόλης μας ή άλλων πόλεων ή να τη βρίσκουμε συγκεντρω-μένη σε εκθέσεις και galleries;Η αναγνώριση δεν είναι το ζητούμενο. Σίγουρα είναι κάτι πολύ ευχάριστο, ο στόχος όμως είναι η έκφραση, να δώσεις ένα κανάλι στη δημιουρ-γικότητα και να το μοιραστείς με τους γύρω σου. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι η κάθε μορφή παρουσίασης έχει τη δική της σημασία, αξία & νόημα. Είναι υπέροχο να αφήνεις ένα έργο στον δρόμο, όπως είναι επίσης καταπληκτικό συναί-σθημα να βλέπεις το έργο σου στα πλαίσια μιας καλοστημένης έκθεσης, με ότι τελετουργικό συνεπάγεται αυτό. Είναι ωραίο και αυτό που κάνουμε τώρα. Το σημαντικό είναι να μπορείς να φέρεις το έργο σε επαφή με τον κόσμο, είτε αυτό γίνει στον δρόμο, είτε στη γκαλερί είτε στο internet.

H νομιμότητα σε το βαθμό συγκρούεται με το graffiti expression;Το graffiti/street art, δεν είναι απαραίτητα πα-ράνομο - κατά κανόνα σήμερα οι καλλιτέχνες προσεγγίζονται για να δημιουργήσουν κατά πα-ραγγελία τοιχογραφίες σε δημόσιους χώρους, είτε από εταιρείες, είτε από ιδιώτες, και φυσικά από θεσμικούς φορείς. Μέσω της εταιρίας μας Τhe Box Gallery (http://www.theboxgallery.com/) έχουμε κάνει πολλές τοιχογραφίες σε συνεργα-σία με Δημοτικούς φορείς, με εταιρίες, με ιδιώ-τες που θέλουν να ομορφύνουν το περιβάλλον τους. Σίγουρα είναι πιο ωραίο να έχεις απέναντι σου ένα έργο τέχνης αντί έναν τοίχο που καταρ-ρέει - υπάρχει και η αισθητική νομιμότητα!

Σε πρόσφατη έκθεση, το έργο σας με τίτλο’’έρ-γο 287’’, έφυγε απρόσμενα νωρίς και σας κατέστησε τη δημοφιλέστερη γυναίκα που ασχολείται με την ελληνική street σκηνή. Είναι ένα θετικό έναυσμα για την απενοχοποίηση και μαζική αποδοχή της street art;Το «Έργο 287» είχε πράγματι συγκινητική απή-χηση και φυσικά χάρηκα πολύ με αυτό, καθώς είχε δημιουργηθεί με ιδιαίτερη αγάπη για έναν σημαντικό σκοπό - την υποστήριξη των αστέγων της Αθήνας. Σε ένα πλαίσιο σαν αυτό που προ-σέφερε η έκθεση «ΕΚΠΛΗΞΗ 4» είναι αρκετά πιο εύκολο να αντιληφθεί κανείς την ουσία, η οποία είναι ότι εν τέλει πρόκειται απλά για ένα έργο τέχνης, και δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να του τοποθετήσουμε μια ταμπέλα, ότι είναι street art ή pop art ή κάτι άλλο, οτιδήποτε. Το αντιλαμ-βάνεται κανείς πιο άμεσα. Η street art γνωρίζει μεγάλη αποδοχή σαν είδος διεθνώς, αλλά και

τοπικά στην Ελλάδα - ενδεχομένως δε γνωρίζει όση αποδοχή θα έπρεπε από τους λεγόμενους «επίσημους» κύκλους, αλλά πιστεύω ότι θα έρθει και αυτή η στιγμή. Κάθε βήμα που γίνεται έξω από το αναμενόμενο πλαίσιο είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση!

Πρότυπα ελληνικά ή ξένα; Ενδεικτικά αναφέ-ρω τον πολυσυζητημένο Αλέξανδρο Βασμου-λάκη ή zap 51.Υπάρχουν Έλληνες συνάδελφοι που έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν εξαιρετική δουλειά - και είναι αρκετοί. Τους βλέπω ωστόσο περισσό-τερο σαν συνοδοιπόρους στο δρόμο που έχουμε επιλέξει, σα να μας συνδέει μία ευχάριστη συνω-μοσία, παρά σαν πρότυπα. Υπάρχουν επίσης και πάρα πολλοί καλλιτέχνες τους οποίους θαυμάζω απεριόριστα και απολαμβάνω τη δουλειά τους. Από εκεί και πέρα με ενδιαφέρει να προσπαθώ να ξεπεράσω τον εαυτό μου, να εξερευνώ τα όρια της δημιουργικότητάς μου και να προχω-ράω μέσα από αυτό.

Aγαπημένη χώρα ή πόλη που θα θέλατε να εκφραστείτε μέσω της δουλειάς σας;Η έκφραση από μόνη της είναι εξαιρετικά ευχά-ριστη διαδικασία! Όπου και να λαμβάνει χώρα είναι ικανοποιητικό, όλα τα μέρη προσφέρονται.

Σας βρίσκουμε Θεσσαλονίκη και όπου υπάρχει δυνατότητα έκφρασης της τέχνης σας. Θα μας μιλήσετε για τη προσεχή έκθεση ‘’ Πολιτιστικές Γέφυρες’’;Είναι κάτι για το οποίο είμαι πολύ χαρούμενη. Η έκθεση ‘’Πολιτιστικές Γέφυρες’’ παρουσιάζεται στη Λατινική Αμερική και συγκεκριμένα στο Κίτο του Ισημερινού, ξεκινάει στις 31 Ιανουα-ρίου. Πρόκειται για μια ομαδική παρουσίαση επιλεγμένων Ελλήνων καλλιτεχνών, δεν είναι θεματική, είναι στην ουσία μια εισαγωγή στην Ελληνική τέχνη. Είναι μια πρωτοβουλία της εικαστικής πλατφόρμας του artAZ (www.artaz.gr), σε επιμέλεια της Αλεξάνδρας Κολλάρου, και έχει σαν στόχο να συστήσει την Ελληνική τέχνη στο Λατινοαμερικάνικο κοινό, στα πλαίσια μιας ευρύτερης προσπάθειάς τους για την προώθηση της διεθνώς, Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι παρουσιάζει μια ευρεία γκάμα εικαστι-κών ιδιωμάτων, συνδυάζοντας φαινομενικά αταί-ριαστα είδη, όπως πχ. την προσωπογραφία με τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό και την street art - το αποτέλεσμα όμως είναι απόλυτα αρμονικό, καθώς τελικά σημασία έχει ουσία της τέχνης. Οι πληροφορίες που έχουμε είναι ότι μας περιμέ-νουν με πολύ ενθουσιασμό και με τη σειρά μας είμαστε επίσης ενθουσιασμένη για αυτήν την ευκαιρία, είναι ένα σημαντικό άνοιγμα και για τους καλλιτέχνες μεμονωμένα και για την τέχνη της χώρας μας γενικότερα. Απλά ανυπομονώ! •

http://simonidreams.blogspot.gr/


Rock ‘n’ Roll CircusΣυνέντευξη των Crazed στον Αρχιμήδη Γ. Παναγιωτίδη • Ε: [email protected]


Θα ήθελα να ξεκινήσουμε μ’ ένα μικρό ιστορικό της μπάντας. Αν δεν απατώμαι, το συγκρότημα υφίσταται απ’ το 2000…Ναι, η αλήθεια είναι πως πρέπει να ήταν στα τέλη του 2000, όταν εγώ (Jungle Chris) κι ο Πάνος (κο-ντραμπάσο)- ψάχνοντας για drummer- βρήκαμε τον «Παραμάνα»! Και οι δυο παίζαμε σε διάφορες μπάντες από το γυμνάσιο, είτε ελληνικό ροκ είτε πανκ, αλλά αυτό ήταν μέχρι να μυηθούμε στον κόσμο του rock ‘n’ roll. Ακούγαμε πολύ πανκ ροκ αλλά, πραγματικά, οι Cramps κι οι Μeteors ήταν για μας μια αποκάλυψη!! Και από αυτούς ανακα-

λύψαμε εκτός των άλλων και το rockabilly. Είχαμε μια απίστευτη δίψα για μουσική κι επειδή από πι-τσιρικάδες ακολουθούσαμε την τότε πανκ σκηνή της πόλης- αλλά είχαμε βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια (προκάτ πολιτικοποιημένος στίχος κτλ)- γεννήθη-κε η ιδέα γι’ αυτήν την μπάντα. Έτσι ξεκινήσαμε να ψάχνουμε τον ήχο μας και μετά από λίγο καιρό προστέθηκε στην μπάντα κι ο Πάνος στη δεύτερη κιθάρα. Και οι τρεις μας ήμασταν συμμαθητές και φίλοι από παλιά. Αυτό το σχήμα κράτησε μέχρι το 2007, ενώ κάναμε αρκετά live- κυρίως σε κατα-λήψεις και στέκια στην Ελλάδα αλλά και support

σε ξένες μπάντες. Ως τότε κυκλοφορήσαμε ένα demo με οκτώ κομμάτια και κάνα δύο κυκλοφόρη-σαν και σε κάποιες ανεξάρτητες συλλογές. Γύρω στο 2006 αντικαταστήσαμε και το μπάσο με κο-ντραμπάσο στο σχήμα. Μετά την αποχώρηση του «Παραμάνα» υπήρξε μια περίοδος αποχής μέχρι το 2008, όπου και μπήκε στην μπάντα ο Αποστό-λης στα τύμπανα. Έτσι συνεχίσαμε ανανεωμένοι κάνοντας αρκετά live και με την κυκλοφορία του πρώτου μας album “Moonlight’s Out”, το 2010, όλο με δικά μας έξοδα!

Η Θεσσαλονίκη ψάχνει να βρει τη χαμένη της αίγλη, τουλάχιστον σε σχέση με το rock

‘n’ roll παρελθόν της... Οι Crazed, σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Rock ‘n’ Roll

Circus, μιλάνε για την κυκλοφορία του νέου τους 10ιντσου ‘Black Skies Roll’.


Πώς θα προσδιορίζατε, λοιπόν, τον ήχο των Crazed;Αρχικά, η ιδέα ήταν κάτι παρόμοιο μ’ αυτό που έκαναν οι Cramps και οι Meteors… Θέλαμε να κρατήσουμε την οργή και το γκάζι του punk rock με το rockabilly και surf παίξιμο. Βέβαια, πάντα ο σκοπός μας ήταν να κάνουμε κάτι διαφορετικό, να βρούμε κάτι χαρακτηριστικό στον ήχο μας , κάτι τελείως δικό μας και είχαμε συμφωνήσει ότι αν δεν το καταφέρναμε αυτό, θα τα παρατούσα-με. Νομίζω, πως σ’ ένα βαθμό, το καταφέραμε κι όπως βλέπετε είμαστε ακόμα εδώ κάθε χρόνο και πιο δυνατοί… Σίγουρα αυτό που παίζουμε είναι πιο κοντά στο psychobilly, αλλά δε μας αρέσει να χρησιμοποιούμε αυτόν τον ορό, αφού τα κομ-μάτια μας έχουν διάφορες επιρροές. Δεν έχετε παρά να έρθετε σε κάποιο live μας να ακούσετε και μόνοι σας, αρκεί να μην είναι βουλωμένα τ’ αυτιά σας! Στιχουργικά κινούμαστε μεταξύ του τρόμου, του σουρεαλισμού και γενικώς οι στίχοι μας μιλάνε για ότι μας εξιταρει και ότι μας την σπάει. Μερικά τραγούδια είναι βιωματικά και σίγουρα δεν περνάνε κάποιο πολιτικό μήνυμα. Τα μόνα μηνύματα που μπορεί να βρει κάποιος στους στίχους μας είναι βγαλμένα απ’ τη ζωή μας. Ο τρόπος ζωής μας είναι η πολιτική μας και το rock ‘n ‘roll, το περίστροφο για να σκοτώσουμε ότι μας τρώει…

Μιλήστε μου για το νέο 10ιντσο- με τίτλο ‘Black Skies Roll’- που κυκλοφορείτε. Θα λέγατε ότι αποτελεί τη συνέχεια της κυκλοφορίας σας ‘Moonlight’s Out’ (2010) ή πρόκειται για κάτι εντελώς καινούριο και διαφορετικό;Ναι, πρόκειται για κάτι εντελώς καινούργιο. Απο-τελείται από πέντε κομμάτια εκ των οποίων, εκτός

μιας διασκευής, τα υπόλοιπα τέσσερα γραφτήκαν μετά την κυκλοφορία του “Moonlight’s Out” και την αποχώρηση του Πάνου (δεύτερη κιθάρα) από την μπάντα, το 2010. Ήταν δικές μου ιδέες την πε-ρίοδο που παίζαμε ως τρίο και πήραν την τελική τους μορφή με την είσοδο του Αλέξη στη δεύτε-ρη κιθάρα. Τελειοποιήθηκαν και ηχογραφήθηκαν μέσα σε ένα μήνα, σε αντίθεση με το “Moonlight’s Out” το οποίο περιέχει κομμάτια δέκα και πλέον χρόνων. Ηχογραφήθηκε και επεξεργάστηκε στο Royal Alzheimer Hall- στη Θεσσαλονίκη- ως τον Απρίλιο του 2012 και ως τον Οκτώβριο ψάχναμε για κάποια εταιρία, γιατί δεν είχαμε αρκετά λεφτά για να το κυκλοφορήσουμε μόνοι μας. Εκεί εμφα-νίστηκε ο Γιώργος από την Eye5 Records και μαζί με τον Φίλιππο από την Liquid Bass Records, με το μεράκι τους για τη μουσική, βοήθησαν για να κυκλοφορήσει. Πιστεύουμε πως και τα πέντε κομ-μάτια είναι πολύ δυνατά, αν και λίγο «περίεργα» για την «κοινή ακοή»...

Μια ερώτηση που την κάνω σχεδόν πάντα σε όλες τις μπάντες: Υπάρχει το κοινό για να στη-ρίξει τη μουσική- στη συγκεκριμένη περίπτωση των Crazed; Πώς βλέπετε τα πράγματα σε σχέ-ση με την ελληνική πραγματικότητα και δη της Θεσσαλονίκης…;Το κοινό υπάρχει και στηρίζει τη φάση και πι-στεύω το κερδίζουμε γιατί έχουμε κάτι ιδιαίτερο και φαίνεται στη σκηνή πόσο αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Είμαστε μια κατεξοχήν live μπάντα. Βέ-βαια, η αλήθεια είναι πως η μουσική που παίζου-με δεν είναι τόσο διαδεδομένη σε σχέση με άλλα είδη και αυτό κάποιους τους σοκάρει αλλά δεν μας νοιάζει ιδιαίτερα. Εμείς απλά κάνουμε αυτό που μας βγαίνει. Το μόνο μας παράπονο είναι ότι

το κοινό στα live μας θα μπορούσε να είναι περισ-σότερο άτακτο και τρελό... Το κακό είναι ότι πλέ-ον δεν υπάρχουν αρκετοί ανεξάρτητοι χώροι και στέκια όπως παλιότερα και τα περισσότερα μέρη είναι λίγο «κρύα» και ξενέρωτα για τον κόσμο και για μας. Επίσης το οικονομικό είναι πάντα ένα θέμα γιατί - αν και πολλοί δεν το καταλαβαίνουν - η μουσική είναι ένα πολύ ακριβό σπορ. Οπότε, αν δεν είσαι πλούσιος, φτύνεις αίμα για να μπο-ρέσεις να κυκλοφορήσεις την δουλειά σου. Για αυτό και κατά τη γνώμη μου δε βγαίνουν αρκετές καινούργιες μπάντες στην πόλη και οι ήδη υπάρ-χουσες δεν είναι αρκετά ενεργές. Αλλά κατά τα άλλα, νομίζω ότι αυτό είναι απλά μια φάση και θα περάσει μόλις ξεκολλήσουμε από τη μιζέρια που μας πουλάνε με την κρίση κι όλα αυτά.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σχέδια των Crazed; Θα υπάρξουν live για την στήριξη του Black Skies Roll;Τώρα ετοιμάζουμε καινούργιο υλικό για να ηχο-γραφήσουμε σύντομα τον επόμενο δίσκο που, μάλλον, θ’ αποτελείται από εννέα κομμάτια. Επίσης, σκεφτόμαστε για την δημιουργία ακό-μη ενός video clip- εκτός του “Black Skies Roll” που κάναμε τελευταία. Ίσως υπάρξουν κι άλλα live, εξαρτάται απ’ την όρεξη… Ίσως κάνουμε και μια περιοδεία στο εξωτερικό μέχρι το τέλος της χρονιάς. Τρελοί είμαστε ότι θέλουμε κάνουμε και μάλλον είναι τρελοί και όσοι νομίζουν ότι μας ξέ-ρουν αρκετά καλά!

Ο επίλογος σε σας….Να είστε καλά και κρατήστε την οργή μέσα σας ζεστή! •


Μεθυσμένο ΠαραμύθιΓράφει η Μάρα Τσικάρα - E: [email protected]

Υπεραστικό κορίτσιΓράφει η Δέσποινα Πολυχρονίδου

Κάνε με αηδόνι Θεέ μου, πάρε μου όλεςτις λέξεις κι άφησέ μου τη φωτιά,

τη λαχτάρα, το πάθος, την αγάπη… [Νικηφόρος Βρεττάκος, Η βρύση του πουλιού]

Οι λέξεις κατεβήκαν σε απεργία. Σήκωσαν κενά πλακάτ στους δρόμους και διαμαρτύρονται με άναρθρες κραυγές.Λόγια πολιτικών, εξομολογήσεις ερωτευμένων, άρθρα δημοσιογράφων, στίχοι ποιητών, ακόμη και οι κατάλογοι εστιατορίων, τα συννεφάκια των κό-μικς, οι ταμπέλες, οι υπότιτλοι, οι οδηγίες χρήσης, τα πρόστιμα, οι βρισιές, οι νόμοι, οι κανόνες, λίστες, αποφθέγματα, συνθήματα, μανιφέστα, ευχές και προσευχές. Λέξεις ξεκόλλησαν από σελίδες βιβλίων, από τοίχους και τραγούδια, διέρρηξαν σφραγισμένα χείλη, εξατμίστηκαν ακόμη κι από σκέ-ψεις… ανείπωτες. Όλες τους… παρελαύνουν σε οδούς δίχως όνομα… σκυ-φτές και κουρασμένες. Γιατί διαμαρτύρονται; Ποια είναι τα αιτήματά τους; Οι λέξεις απεργοί δεν αποκαλύπτουν. Αφήνουν τον κόσμο να λειτουργήσει ερήμην τους.Και τότε σώπασαν όλα.Και γίνανε πολλά.Ή τουλάχιστον περισσότερα. Χωρίς διευκρινίσεις, εξηγήσεις, δικαιολογίες και παρεξηγήσεις. Έστω για λίγο, έκανα. Δεν έλεγα τι θα μπορούσα να ’χα κάνει. Κι ήξερα. Ότι αναλάμβανα μιαν ευθύνη. Εκείνη που δεν μπορούσαν πια να σηκώσουν οι λέξεις.

Μετά την πορεία, οι λέξεις ίσως πήγαν και ήπιαν σιωπηλές τσίπουρα. Με νεύματα ζήτησαν κι άλλο κι άλλο κι άλλο. Πνίγηκαν στο τέλος μες τα ποτή-ρια τους ή γύρισαν ξεθεωμένες και ζαλισμένες πίσω στην πρόταση. Όσες βρήκαν το δρόμο. Η Τσιμισκή μπερδεύτηκε και μου χτύπησε βραδιάτικα το θυροτηλέφωνο. Η επανάσταση μπήκε στο ψυγείο. Γέμισαν οι παγοθήκες με υγρές επιθυμίες. Μούσκεμα και τα όνειρα, αντί για μαξιλάρια. Πατζούρι το πάπλωμα. Μακα-ρόνια στις γλάστρες. «Φύγε», ακούω να φωνάζω- κι όμως «έλα» ήθελα να πω. Σε σήκωσα σαν τηλέφωνο. Εμπρός. Εμπρός. Χάλασες; Γιατί δεν δου-λεύεις; Άνεργος; Κι εσύ; Σ’ έκλεισα με δύναμη. Ή σ’ άφησα ανοιχτό. Να σε δω να ξημερώνεις.

Την άλλη μέρα, με μια ασπιρίνη, όλα επέστρεψαν στη θέση τους. Λίγο λιγό-τερο φλύαρα. Λίγο περισσότερο ουσιαστικά. Πιο καθαρά. Πιο ακριβή. Όχι ακριβά. Αλλά πολύτιμα. Ακόμη και τα λόγια. •

Δε θέλωΔε θέλω ρε παιδί μου άλλες τέτοιες στιγμές μιζέριας, νεύρων και φόβων.Δεν θέλω να υποκρίνομαι πως είμαι εντάξει. Ούτε θέλω να κουνάω συ-γκαταβατικά το κεφάλι σε όσες ανοησίες, υπερφίαλες δηλώσεις και εξυ-πνάδες πεις.Δεν θέλω να ρωτάς τη γνώμη μου, δεν την χαλαλίζω για σένα.Δεν θέλω να σκέφτομαι για άλλους, ούτε να τους χαρίζω τις ιδέες μου.Δεν θέλω να γκρινιάζεις.Δεν θέλω να περιμένεις κάτι απο μένα, ούτε εγώ να περιμένω κάτι από τον οποιονδήποτε.Για μια φορά ας μη ζητήσουμε τίποτα από κανέναν.

Αυτή την εβδομάδα δεν θέλω ούτε να μου πεις, ούτε να σου πω τίποτα. •

Μια συνομιλία με τη ζωγραφική του Salvador Dali

Λ- έξεις

27

Urbanities.Γράφει η Νέλη Σταθακίδου

Και ενώ οι γιορτές πέρασαν και το after party feeling καλά κρατεί, αναζη-τώντας τις μεγάλες στιγμές που έζησες τις προηγούμενες εβδομάδες, καλείσαι να γυρίσεις πίσω σε μια πραγματικότητα όχι και τόσο λαμπρή. Κουβαλώντας τα συναισθήματα του νόστου, κάθεσαι και αναπολείς με την παρέα σου, τρώγοντας καπ κεϊκ και πίνοντας ζεστή σοκολάτα, καθισμένος στα πολύχρωμα καρεκλάκια του Candy Bar, στον πεζόδρομο της Αγίας Θεοδώρας. Απαραίτητο ντεκορασιόν του καταστήματος, εννοούνται τα ζαχαρωτά, κάθε μορφής, πήλινα, πλαστικά, ζωγραφισμένα, αλλά και φαγώσιμα πάνω στα τραπέζια. Σαν μια γλυκιά απόδραση, εκείνα τα πα-γωμένα αλλά και ηλιόλουστα μεσημέρια του χειμώνα, όπου αδειάζεις το μυαλό σου από τα άγχη και τις παράνοιες της καθημερινότητας. Με ήχους που παραπέμπουν σε μπιστρό, χαρωπές διασκευές μεγάλων επιτυχιών, παρατηρείς τους χαμογελαστούς θαμώνες και όλο αυτό σου θυμίζει στιγ-μιότυπο ταινίας. Από την τζαμαρία, βλέπεις έξω, τον κόσμο να περνά, δεν

κατάλαβες πότε έφτασε κιόλας βράδυ, οπότε παραγγέλνεις και το κρασάκι σου. Φαίνεται πως τα παιδιά που ηγούνται του καταστήματος, έκαναν καλή δουλειά, νομίζω τους λένε Γιάννη, Θανάση και Χρήστο. Ένας νέος σχετικά χώρος, που ανακαλύφθηκε κάπου τα Χριστούγεννα και θαρρώ πως η πορεία του διαγράφεται καλή, μιας και σπάνια το πετυχαίνεις άδειο. Η πόρτα δεν σταματά να ανοιγοκλείνει από ενθουσιασμένα πρόσωπα, κάθε ηλικίας που αποζητούν μια ζεστή γωνιά για τα νέα τους. Αν θέλεις μπορείς να διαβάσεις και κανένα βιβλίο, μιας που θα βρεις διάφορα στα ράφια των τοίχων. Κάποιος ακούγεται να λέει ότι ήρθε η ώρα να φύγουμε. Ο παιχνι-διάρης σερβιτόρος μας ζητά ψιλά, οι τσέπες αναγκαστικά ανοίγουν, αλλά είναι σίγουρο ότι επισκέψεις έπονται. Έτσι λοιπόν, χαλαρά και ωραία, με διάθεση για άραγμα και κους κους, κάνε μια βόλτα στην Αγίας Σοφίας και στρίψε στο στενάκι. Μόλις δεις τον μαυροπίνακα έξω από τη βιτρίνα, άνοιξε και μπες. Τα υπόλοιπα τα αφήνω σε εσένα. •


28εξώστης. 13 - 19 Δεκεμβρίου 2012

εξώστης. 17 - 23 Mαϊού 201229

εξώστης. 29 Νοεμβρίου - 5 Δεκεμβρίου 2012

Μετά από τόσους μήνες ζωής στην Κίνα κατέληξα επιτέλους στο ποια εθνικότητα γκόμενο πρέπει να αποφύγω ακόμα και αν μου προτείνει γάμο στη Σαγράδα Φαμίλια με ζιργκόν μονόπετρο τρεις χιλιάδες καράτ. Είστε ανόητες αν πιστεύετε ότι πάλι θα κράξω κάποιον αθώο δύστυχο κοντό κίτρινο μικροαπλικατέρ Κινέζο που τρώει ρύζι και κλάνει γιουβερλάκι, σή-μερα τα έχω με τους Ρώσους. Ούτε να μου το δει το γουνάκι μου ο γουνέ-μπορας κουναβιού με το τσατσιπέλι μπορτςςς. Και όλα αυτά επειδή μπήκα η τρελή γκασπαζά στην Αεροφλοτ και βγήκα σουρωμένη από το ρέψιμο βότκας στο Φιουμιτσίνο της Ρώμης. Τώρα βέβαια θα με ρωτήσετε, εύλογα γαρ, τι κάνω στη Ρώμη, αλλά δεν απαντώ σε ηλίθιες ερωτήσεις μετά από Ιταλό στο σιντριβάνι στη Ναβόνα. Και επειδή ζηλεύετε και θα μου βγάλετε πάλι το όνομα, να σας ενημερώσω ότι ήρθα για τον φιλεύσπλαχνο σκοπό υποστήριξης της Κινέζας φιλενάδας Μπιν Χου στους χαλεπούς οικονομι-κούς καιρούς της ιταλικής συνουσιακής μεταμεσημβρίας εξ ανάγκης δια γκομενικήν μετανάστευσην, το σεξ στην Κίνα δεν υποφέρεται πλέον, το σκάνε μέχρι και σφηνοκολπικές Ασιάτισσες που βαρέθηκαν στα 35 τους να χρησιμοποιείται ο υμένας τους για τραμπολίνο παιδική χαρά του εκάστοτε Τσου Τσου Να Κι.

Δέκα επτά ώρες πτήση, γλυκιά μου, Ρώσο δεν ακούμπησα, σκεφτόμουν το προσούτο με κρέμα λιμοντσέλο. Έπρεπε να εξηγήσω και στην Μπιν τι είναι το προσούτο, γιατί στην Κίνα δεν έχουν κρέας, όπως έχουμε μάθει και σε προηγούμενο κεφάλαιο. Αυτή κόλλησε στη λέξη μοτσαρέλα και καλά έκανε, γιατί αν η μοτσαρέλα δεν είναι μεγάλη και σφιχτή σαν καρύδι γίγας, δεν την τρώμε επουδενί, παπάρια μοτσαρέλα μας πούλησε ο μανά-βης [για την γράφουσα και όχι για την απλή αθώα νοικοκυρά ο μανάβης σε αυτή την περίπτωση είναι αξιέπαινος νέος]. Το αντίστοιχο ισχύει πχ και αν είχαμε πάει στο Μέκλενμπουργκ Φορπομερν και της εξηγούσα για τα λουκάνικα Θουριγγίας και την πικάντικη γεύση λόγω ντόπιου παραγωγού. Επιπλέον, της άρεσε η μοτσαρέλα γιατί ήξερε ότι την βάζουμε κατά κόρον και στην πίτσα και ως Κινέζα γλωσσολόγος είναι άφταστη στον ελληνικό φιλολογικό συνειρμό περί ντελικατέσεν. Μόνο στον εσπρέσο τα έχασε λίγο όταν προσπάθησα να της εξηγήσω με ηχητικά εφέ ότι τον πίνουμε μπάμ μπαμ και όχι ντάμπα ντούμπου όλη νύχτα, οπότε τη βλέπω να τελειώνει με την υπόθεση Ρόμα μπάι νάιτ σε Ρόμα μπάι δι άουερ, βδομάδα της δίνω να μπει στο τρένο για τα λουκάνικα στο Φορπομερν πριν μου κουβαληθεί στη Σαγκάη και πάλι για ρύζι σε στύση.

Σας αφήνω προς το παρόν γιατί από το τζετ λαγκ έχω αρχίσει να βλέπω τον Τσελεμεντέ σαν το Κάμα Σούτρα και φοβάμαι για τα αγγουράκια τουρσί που έχω στο ψυγείο, η Μπιν έπεσε με τα μούτρα στο σαλάμι μιλανέζε και μου έμειναν τα ζαρζαβατικά. •

La Tia Rita Van ShangayΓράφει η θεία Ρίτα

Λιμός & καταπο-ντισμός

exostis 949

Documents