Andres Bonifacio Nobyembre 30, 1863 –

Mayo 10, 1897 Pinanganak sa Tondo,

Maynila at pinabaril kasama ng kanyang kapatid sa Maragondon, Cavite

Ang tinaguriang “supremo” ng Katipunan

Nagsulat ng “Pag-ibig sa Tinubuang Lupa”

PAUNANG GAWAIN:(ibinunyag)1. Sa pamamagitan ng mga nobelang isinulat ni Dr. Jose Rizal ay isinwalat niya ang mga pang-aaping ginawa ng mga Espanyol sa mga Pilipino.

PAUNANG GAWAIN:(ibinayad)2. Dugo’t pawis ang ginugol ng ating mga bayani makamit lamang ang inaasam na kalayaan.

PAUNANG GAWAIN:(pagsinta)3. Buong pagkasing inialay ni Bonifacio ang kanyang paglilingkod sa Inang Bayan

MGA KATANUNGAN:Ano ang tinutukoy ni Andres Bonifacio na pinakadakila at pinakadalisay na pag-ibig? Ipaliwanag.

MGA KATANUNGAN:Ayon kay Bonifacio, ano-ano ang mahahalagang bagay na maaaring maihandog ng isang taong may wagas na pagmamahal sa bayan?

MGA KATANUNGAN:Sa inyong palagay, ano kaya ang kalagayang panlipunan ng Pilipinas nang isinulat ni Andres Bonifacio ang tula?

MGA KATANUNGAN:Sa ano-anong aspekto ng iyong pagkataong nagdulot ng pagbabago ang mga gintong aral na iyong natutuhan sa tulang ito?

PAGSULAT NG JOURNAL:

Bilang kabataan, paano mo maipamamalas ang iyong pag-ibig sa iyong lupang pinagmulan o tinubuan?

PAMANTAYAN SA PAGKATUTO:Nahihinuha ang kahulugan ng bawat taludtod o pahayag ng isang tula

GAWAING-UPUAN:Basahin ng mabuti ang mga saknong o pahayag na ipapakita. Ibigay ang kahulugan ng mga saknong.

GAWAING-UPUAN:1. Walang mahalagang hindi inihandong ng may pusong mahal sa bayang nakupkop dugo, yaman, dunong, katiisa’t pagod buhay ma’y abuting magkalagut-lagot

GAWAING-UPUAN:2. Ipahandog-handog ang buong pag-ibig at hanggang may dugo’y ubusing itigis, kung sa pagtatanggol, buhay ay mapatid, Ito’y kapalaran at tunay na langit