fortepian jazzowy - karlowi.czkarlowi.cz/wp-content/uploads/fortepian-jazzowy... · fortepian stał...
TRANSCRIPT
-
Program nauczania
FORTEPIAN JAZZOWY
Państwowa Szkoła Muzyczna I i II st.
im. M. Karłowicza
w Katowicach
mgr Bartosz Kalicki
Etap edukacyjny: Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia, klasy I-IV
Specjalność: Instrumentalistyka jazzowa
nazwa zajęć edukacyjnych: fortepian jazzowy
Autor: mgr Bartosz Kalicki
Zgodne z podstawą programową: Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 14 sierpnia 2019 r.
w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach szkolnictwa artystycznego (DZ. U. z 2019 r., poz. 1637).
Katowice 2020
-
2
Spis treści
Wstęp ...................................................................................................................................................... 3
1. Cele edukacyjne ................................................................................................................................... 4
1.1 Cele kształcenia – wymagania ogólne .......................................................................................... 4
1.2 Cele kształcenia – wymagania szczegółowe ................................................................................. 4
2. Materiał nauczania ............................................................................................................................. 6
2.1 Treści Nauczania ........................................................................................................................... 6
2.2 Formy sprawdzania osiągnięć ucznia ......................................................................................... 13
2.3 Opis osiągnięć ucznia na zakończenie etapu edukacyjnego ....................................................... 15
3. Komentarz ......................................................................................................................................... 16
3.1 Ogólna koncepcja programu – wskazówki metodyczne ............................................................ 16
3.2 Opis warunków niezbędnych do realizacji programu nauczania ............................................... 17
3.3 Podstawa prawna ........................................................................................................................ 18
-
3
Wstęp
Historia pianistyki jazzowej sięga końca XIX wieku, kiedy to formował się Ragtime
– styl będący fundamentem jazzu. Dzięki swoim ogromnym możliwościom fakturalnym pianiści mogli
występować solo, korzystając z wieloplanowości oraz bogactwa brzmieniowego tego instrumentu.
Z biegiem czasu, wraz z rozwojem muzyki, fortepian coraz częściej był częścią zarówno mniejszych
zespołów combo, jak i wielkich orkiestr – Big-bandów. W okresie krystalizacji stylu swingowego
fortepian stał się podstawowym instrumentem sekcji rytmicznej, pozostając w tej roli jednym aż do
czasów współczesnych.
Główne formuły wykonawcze:
solowa
zespołowa
akompaniament
W procesie edukacji w zakresie fortepianu jazzowego należy uwzględnić powyższe trzy
punkty.
Podczas gdy geneza muzyki poważnej sięga odległych lat starożytności, jazz rozwinął się
stosunkowo niedawno, bo pod koniec XIX. Nie jest zatem łatwo uformować uniwersalne wytyczne
dotyczące procesu nauczania młodych adeptów sztuki. Jazz opiera się w dużej mierze na
improwizacji, która powinna być budowana na fundamentach wiedzy teoretycznej. Należy jednak
pamiętać, iż w wielu przypadkach jest to proces indywidualny. Istotnym jest znalezienie złotego
środka pomiędzy ścisłymi zasadami improwizacji i harmonii wynikających z kanonów a naturalnością,
spontanicznością i swobodą wypowiedzi bez której jazz nie byłby jazzem.
Bardzo ważne jest wspieranie naturalnego procesu nabywania wiedzy muzycznej przez
uczniów. Należy pamiętać, iż w historii jazzu dla wielu wybitnych artystów nauczycielami byli inni,
doświadczeni artyści – często członkowie zespołu – którzy wprowadzali młodych adeptów w świat a
funkcje podręczników pełniły płyty z studyjnymi nagraniami. Praca współczesnego nauczyciela
powinna po części nawiązywać do tej idei. Pedagog powinien być wspierającym mentorem,
pomagającym w znalezieniu własnej drogi do wyrażania emocji.
-
4
1. Cele edukacyjne
1.1 Cele kształcenia – wymagania ogólne
1. Kształcenie umiejętności gry na instrumencie
Uczeń kształci umiejętności gry na instrumencie, prawidłowo stosując aparat gry. (s. 6)
2. Zdobywanie umiejętności w zakresie interpretacji utworów muzycznych
Uczeń improwizuje w oparciu o formy i schematy harmoniczne, charakterystyczne dla
muzyki jazzowej, oraz interpretuje utwory muzyczne w sposób zgodny z kanonami stylistyki
jazzowej. (s.9)
3. Poznanie wiedzy z historii i literatury muzycznej, z uwzględnieniem muzyki jazzowej
Uczeń poznaje historię muzyki i literaturę muzyczną, ze szczególnym uwzględnieniem
jazzu, jego głównych nurtów, stylów oraz przedstawicieli. (s.8)
4. Kształcenie umiejętności czytania zapisu nutowego, specyficznego dla muzyki
jazzowej
Uczeń biegle czyta zapis nutowy, w szczególności zapis specyficzny dla muzyki
jazzowej. (s.6, 8)
5. Kształcenie umiejętności pracy w zespole jazzowym
Uczeń zna zasady wykonawstwa zespołowego oraz artystyczne i społeczne
uwarunkowania pracy instrumentalisty jazzowego w zespołach o różnorodnych składach
wykonawczych. (s.6, 9)
1.2 Cele kształcenia – wymagania szczegółowe
1. Kształcenie umiejętności gry na instrumencie
Uczeń:
1) zna budowę swojego instrumentu; (s. 6)
2) prawidłowo posługuje się aparatem gry; (s. 6)
3) prawidłowo wydobywa dźwięk; (s. 6)
4) posiada umiejętności techniczne, pozwalające na poprawne wykonywanie różnorodnego
stylistycznie repertuaru jazzowego. (s. 6, s 16)
2. Zdobywanie umiejętności w zakresie interpretacji utworów muzycznych
Uczeń:
1) zna i rozróżnia najważniejsze style i formy w muzyce jazzowej; (s. 6)
2) gra w różnych stylistykach, wykorzystując charakterystyczne dla nich środki wyrazowe,
związane z melodyką, brzmieniem, artykulacją, dynamiką, frazowaniem oraz z
podziałami rytmicznymi; (s. 8)
3) improwizuje na instrumencie, świadomie stosując skale, progresje i kadencje harmoniczne,
charakterystyczne dla muzyki jazzowej; (s.8)
-
5
4) analitycznie słucha muzyki, rozpoznaje i zapisuje poszczególne elementy utworu
muzycznego oraz wykorzystuje je w rozwoju własnego języka improwizacji; (s.8, s. 10)
5) samodzielnie opracowuje i interpretuje utwory w sposób zgodny z kanonami muzyki
jazzowej; (s. 9)
6) posiada umiejętność gry solowej. (s.9)
3. Poznanie wiedzy z historii i literatury muzycznej, z uwzględnieniem muzyki jazzowej
Uczeń:
1) zna historię muzyki, ze szczególnym uwzględnieniem jazzu, jego głównych nurtów, stylów
i przedstawicieli; (s. 6)
2) zna najważniejsze nagrania muzyki jazzowej, ze szczególnym uwzględnieniem nagrań
najwybitniejszych pianistów; (s. 6)
3) zna i rozpoznaje standardy jazzowe. (s. 6)
4. Kształcenie umiejętności czytania zapisu nutowego, specyficznego dla muzyki
jazzowej
Uczeń:
1) czyta nuty a vista w sposób pozwalający na odegranie utworu; (s. 9)
2) gra i improwizuje na podstawie funkcji harmonicznych, bez wcześniejszego
przygotowania; (s. 9)
3) odczytuje znaki i określenia wykonawcze, charakterystyczne dla muzyki jazzowej. (s. 9)
5. Kształcenie umiejętności pracy w zespole jazzowym
Uczeń:
1) zna rolę swojego instrumentu w zespole jazzowym; (s. 9)
2) stosuje elementarne zasady komunikacji i współpracy w zespołach o różnych składach
wykonawczych; (s. 9)
3) słucha i właściwie reaguje na działania współwykonawców. (s. 9)
-
6
2. Materiał nauczania
2.1 Treści Nauczania
Pierwszy rok nauczania
W pierwszym roku nauczania należy ucznia wprowadzić w ogólne zagadnienia związane
z muzyką jazzową. Na tym etapie istotne będzie przedstawienie zarysu historycznego
z uwzględnieniem okresów stylistycznych, np. ragtime, swing, bebop. W tym celu można się posłużyć
słownym opisem, nagraniami audio definiujących poszczególne style, a także własną prezentacją
przy fortepianie. Ucznia należy także zapoznać nazwiskami artystów, którzy zajmują ważne miejsce
w historii jazzu. Warto polecić uczniowi, by zanotował imiona i nazwiska w celu zaznajomienia się
z ich twórczością – dobrze by stylistyka poszczególnych artystów była zróżnicowana.
Ucznia należy zaznajomić z budową fortepianu, wyjaśnić poszczególne jego elementy i zasady
ich działania. Na tym etapie warto wyjaśnić w jaki optymalny sposób posługiwać się aparatem gry
i jak uniknąć niepotrzebnych spięć. Przy okazji zagadnień związanych z budową instrumentu
należałoby ująć specyfikę instrumentu w kontekście gry zespołowej. Uczeń powinien dowiedzieć się
jaką rolę w zespole pełni fortepian np. w zestawieniu z kontrabasem i perkusją.
W pierwszym roku nauki uczeń powinien poznać podstawowe skale: bluesową
i pentatoniczną. Należy wykonywać ćwiczenia mające na celu gruntowne przyswojenie tych skal,
temu mogą posłużyć np. gamy, czy pochody tercjowe. Ten etap nauki, to także nauka akordów.
Ucznia należy zaznajomić z podstawowymi akordami majorowymi, minorowymi
oraz dominantowymi.
Na przykładzie standardów jazzowych uczniowi należy wyjaśnić sposób interpretacji podstawowych
akordów, np. Dmi7, G7, Cma7. Początkowo można oprzeć się na układach głosowych z tercją
i septymą.
Zaleca się by uczeń improwizował początkowo w prosty sposób, używając nieskomplikowanych
środków wyrazu.
-
7
I rok I półrocze (Blues) – wymagania na przesłuchanie:
improwizacja na bazie skali bluesowej – trzy wybrane tonacje
improwizacja na bazie skali pentatonicznej mollowej – trzy wybrane tonacje
jeden standard jazzowy
utwór dowolny
kompozycja z pogranicza jazzu i muzyki poważnej1
I rok II półrocze (Ragtime) – wymagania na egzamin końcoworoczny:
improwizacja na skali jońskiej – dwie wybrane tonacje
improwizacja na skali doryckiej – dwie wybrane tonacje
improwizacja na skali pentatonicznej durowej – trzy wybrane tonacje
akordy maj, min, D7 do 3 znaków – układ pięciogłosowy
klasyczny ragtime2
jeden standard jazzowy
dowolna transkrypcja nagrania jazzowego
Na tym etapie dopuszcza się wykonanie ragtime’u lub transkrypcji z nut.
1 Może to być kompozycja z elementami improwizowanymi bądź w całości zapisana (Przykłady: Impresjonizm,
utwory współczesne, Ragtime, a także utwory wcześniejszych epok z elementami improwizowanymi) 2 Ragtime może być wykonany w całości lub w częściowo
-
8
Drugi rok nauczania
Na tym etapie, po okresie Bluesa, Ragtime’u i Dixielandu nauczyciel wprowadza ucznia
w Epokę Swingu. Należy wypracować z uczniem charakterystyczne poczucie czasu muzycznego,
tzw. time.. Istotne jest, aby zwracać uwagę na środki wyrazowe takie jak artykulacja, dynamika,
frazowanie, będące składnikiem końcowego brzmienia.
Pierwsze półrocze drugiego roku to dobry moment, by młodzi adepci sztuki zaczęli improwizować
w oparciu o proste struktury harmoniczne, a także odkryli sposoby realizacji zapisu specyficznego
dla muzyki jazzowej.
W drugim półroczu drugiego roku uczeń poznaje stylistykę be-bopu, odkrywa charakterystyczne dla
tego stylu frazowanie oraz artykulację. W procesie nauczania wykorzystywane są m.in. utwory
Charliego Parkera i Dizzy Gillespie’go. Nauka języka be-bopu następuje poprzez słuchanie,
analizowanie oraz wykonywanie standardów jazzowych.
Nauczyciel powinien przedstawić uczniowi różne schematy rytmiczne akompaniamentu,
a także układy głosowe pomagające w realizacji zapisu charakterystycznego dla muzyki jazzowej.
Wymagania egzaminacyjne:
II rok I półrocze – swing
improwizacja na skali miskolidyjskiej – dwie wybrane tonacje
improwizacja na skali pentatonicznej mollowej – dwie wybrane tonacje
improwizacja na skali pentatonicznej durowej – dwie wybrane tonacje
kadencja II-V-I do 4 znaków w tonacji majorowej3
blues 12-taktowy
utwór dowolny
kompozycja z pogranicza jazzu i muzyki poważnej
transkrypcja nagrania jazzowego
II rok II półrocze – bebop
improwizacja po skali be-bop dominantowej – trzy wybrane tonacje
improwizacja po skali lidian-dominant – trzy wybrane tonacje
kadencja II-V-I w tonacji minorowej do 4 znaków
dowolna kompozycja Charliego Parkera
utwór dowolny
kompozycja z pogranicza jazzu i muzyki poważnej
transkrypcja nagrania jazzowego lub jej fragment
3 Kadencje należy wykonać zaczynając układem 1-3-5-7-9 oraz 1-7-9-3-5
-
9
Trzeci rok nauczania
Podczas trzeciego roku nauki zgłębiane są zagadnienia dotyczące odpowiedniego interpretowania
różnorodnych form jazzowych. Jest to czas, w którym uczeń nabywa umiejętności
w zakresie stosowania właściwych środków w konkretnej stylistyce. W pierwszym półroczu należy
zwrócić uwagę, by uczeń jak najczęściej improwizował po kadencji II-V-I. Na tym etapie ważne także
jest, by uczeń poznał bardziej zaawansowane techniki i sposoby realizacji gry solowej.
Drugie półrocze to praca nad prezentacją odmiennych styli. Tutaj istotnym jest zróżnicowane
w interpretacji poszczególnych utworów, np. należy zwrócić uwagę na zastosowanie odmiennej
artykulacji dla muzyki latin.
Trzeci rok nauczania to czas, w którym nauczyciel powinien poświęcić więcej czasu
na tzw. comping, czyli umiejętności akompaniowania w zespole jazzowym. Należy uczniowi
przedstawić różne układy głosowe temu służące, takie jak: drop 2, upper structure, akordy kwartowe,
czy blokowe akordy stosowane przez Reda Garlanda.
Podczas zajęć należy ćwiczyć czytanie przebiegu harmonicznego a Vista.
Wymagania egzaminacyjne:
III rok I półrocze – Hardbop, modal
Improwizacja po skali alterowanej – trzy wybrane tonacje
czytanie nut i funkcji a vista
dwa standardy jazzowe
transkrypcja nagrania jazzowego
kompozycja z pogranicza jazzu i muzyki poważnej
III rok II półrocze – latin
skala półton - cały ton – C, F, G
czytanie nut i funkcji a vista
utwór latin – bossa nova, samba, salsa (straight eights)
dowolny utwór solo
transkrypcja nagrania jazzowego
kompozycja z pogranicza jazzu i muzyki poważnej
-
10
Czwarty rok nauczania
Na tym etapie uczeń poznaje współczesne środki wyrazu, które powinien swobodnie wykorzystywać
w interpretacjach. Czwarty rok nauki jest podsumowaniem poprzednich lat, a więc w tym czasie
istotne jest zestawienie wszystkich elementów jakie do tej pory były przetwarzane w procesie
nauczania.
IV ROK - PODSUMOWANIE
Dopuszczenie do dyplomu:
wszystkie zagadnienia z poprzednich lat, w tym skale i akordy
transkrypcja nagrania
czytanie nut a Vista
dwie dowolne kompozycje jazzowe
Egzamin Dyplomowy:
blues 12-taktowy
ballada
standard jazzowy (walking)
utwór w stylistyce straight eights (np. bossa-nova)
utwór solowy
Wymagania programowe podczas zajęć dla wszystkich lat nauki:
1) obowiązkowe zagadnienia, które są wymagane na egzaminie w danym półroczu
2) dwa dodatkowe standardy jazzowe na każde półrocze realizowane podczas zajęć
3) czytanie nut a Vista
-
11
Lista proponowanych standardów:
I rok I półrocze:
C Jam Blues
Satin Doll
Afternoon In Paris
Autumn Leaves
Summertime
Perdido
Blue Monk
Tenor Madness
St. Louis Blues
Lover Man
Body and soul
I rok II półrocze:
Lady be good
Honeysuckle Rose
All of me
Exactly like you
Solitude
How high the moon
Mack the knife
Billie’s Bounce
I got Rhythm
Hello Dolly
misty
II rok I półrocze:
Over the rainbow
Mack the knife
In a mellow tone
Take the “A” Train
Don’t Get Around Much Anymore
Night and Day
In a Sentimental Mood
There Is No Greater Love
All The Things You Are
A Foggy Day
II rok II półrocze:
Anthropology
Ornighology
Night in Tunisia
Four
Confirmation
Groovin’ High
Joy Spring
In Walked Bud
Straight No Chaser
Yardbird Suite
Round Midnight
Oleo
III rok I półrocze
So What
Impressions
Footprints
Mr. P. C.
All Blues
Equinox
Naima
Nica’s Dream
Song For My Father
Sister Sadie
III rok II półrocze
Chameleon
Cantaloupe Island
The Girl From Ipanema
No More Blues
Wave
Desafinado
Corcovado
St. Thomas
Spain
Mercy Mercy Mercy
-
12
Nauczyciel może wybrać standardy jazzowe z poza listy, jeśli ich walory edukacyjne będą odpowiadać
kompozycjom z listy standardów.
W ramach utworu z pogranicza muzyki jazzowej i muzyki poważnej nauczyciel może zadać uczniowi
kompozycję jazzową (zapisaną), bądź transkrypcję o porównywalnych walorach edukacyjnych.
Rekomendowane pozycje z standardami jazzowymi:
New Real Book (vol. 1-3)
Colorado Book
Realbook (vol 1-3)
Jamey Aabersold (vol 1-105)
Rekomendowane pozycje z materiałami dydaktycznymi:
Mark Levine – The Jazz Piano Book
Mark Levine – The Jazz Theory Book
Bill Dobbins – A Creative Approach to Jazz Piano Harmony
Bill Dobbins – The Contemporary jazz pianist
Bogdan Hołownia – O Harmonii Jazzowej, Zapiski z Szuflady
Rekomendowane pozycje z kompozycjami jazzowymi i transkrypcjami:
Chick Corea – Children’s Songs
Oscar Peterson – Etudes, Jazz Exercises
Charlie Parker – Omnibook
Bill Evans – The Artistry of Bill Evans (Pascal Wetzel)
Rekomendowane pozycje z repertuaru muzyki poważnej:
J.S. Bach – Inwencje dwugłosowe
J.S. Bach – Inwencje trzygłosowe
J.S. Bach – Das Wohltemperierte Klavier (I-II)
J.S. Bach – Łatwe utwory, PWM
J.S. Bach – Drobne utwory, PWM
F. Chopin – Preludia, Nokturny, Etiudy, Walce (wybór)
Utwory egzaminacyjne uczeń może wykonywać przy akompaniamencie sekcji lub z nagraniem.
W razie braku technicznych możliwości na takie nauczyciel może wykonywać partie basu
na fortepianie.
Możliwe jest również wykonanie programu solo bez towarzyszenia sekcji, ani basu (bez zmiany
faktury fortepianowej).
Komisja może poprosić o zaprezentowanie tylko części przygotowanego programu podczas
egzaminu.
-
13
2.2 Formy sprawdzania osiągnięć ucznia
Formy sprawdzania osiągnięć ucznia:
co pół roku odbywają się egzaminy z instrumentu głównego. Uczniowie prezentują
programy, które są oceniane komisję egzaminacyjną.
pod koniec pierwszego półrocza odbywa się przesłuchanie - ocena z przesłuchania
wpływa na ocenę śródroczną oraz końcową
praca na zajęciach - oceny śródroczne i cząstkowe są notowane w dzienniku przez
pedagoga
publiczne występy uczniów
udział uczniów w koncertach i wydarzeniach artystycznych Szkoły oraz w popisach
klasowych i sekcyjnych,
udział wyróżniających się uczniów w lokalnych, ogólnopolskich
oraz międzynarodowych konkursach
System oceniania reguluje wewnątrzszkolny Statut oraz stosowne rozporządzenie Ministra
Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Uczniowie i rodzice powinni być informowani o kryteriach
oceniania oraz wymaganiach edukacyjnych. Uczniowie są oceniani zarówno podczas egzaminów
i przesłuchań, jak i podczas zajęć.
Na ocenę nauczyciela podczas zajęć wpływają:
pracowitość i sumienność
przygotowanie do zajęć
zainteresowanie muzyką, jak i innymi formami sztuki
szybkość przyswajania nowego materiału
stopień realizacji wymagań sekcji dla danej klasy
umiejętność samodzielnego korygowania błędów
umiejętność czytania zapisów charakterystycznych dla muzyki jazzowej
umiejętność improwizacji w stopniu adekwatnym do zrealizowanego programu
-
14
Na ocenę komisji podczas egzaminów składają się:
walory artystyczne dzieła
poczucie swingu, charakterystycznego dla jazzu rytmu i czasu
swoboda wykonawcza
umiejętność zainteresowania słuchacza, walory estradowe
opanowanie sceniczne
stopień trudności wykonywanego programu
jakość brzmienia
wyczucie rytmiczne
spójność elementów dzieła
warsztat wykonawczy, technika
prezentacja własnej osobowości muzycznej
w przypadku gry zespołowej – korelacja z innymi artystami
interpretacja dzieła w kontekście prezentowanego stylu
Należy zaznaczyć, że istotnym czynnikiem kształtującym ocenę jest postęp ucznia. Ocena nie może
opierać się wyłącznie o zdolności ucznia prezentowane podczas egzaminów.
-
15
2.3 Opis osiągnięć ucznia na zakończenie etapu edukacyjnego
Uczeń:
1) posługuje się techniką gry, pozwalającą na wykonanie różnorodnego stylistycznie
repertuaru jazzowego;
2) interpretuje utwory muzyczne w sposób zgodny z kanonami stylistyki jazzowej;
3) improwizuje w oparciu o formy i schematy harmoniczne, charakterystyczne dla muzyki
jazzowej;
4) czyta nuty a vista w stopniu pozwalającym na odtworzenie utworu, z uwzględnieniem stylów
i pulsacji występujących w muzyce jazzowej;
5) samodzielnie opracowuje utwory o zróżnicowanym stopniu trudności;
6) łączy i wykorzystuje w działaniach praktycznych wiedzę z zakresu
przedmiotówogólnomuzycznych;
7) samodzielnie wyszukuje, selekcjonuje i dokonuje oceny informacji potrzebnych do realizacji
przedmiotów artystycznych, z wykorzystaniem technik informacyjnych i komunikacyjnych;
8) posługuje się wiedzą z zakresu historii muzyki, w tym literatury muzycznej, ze szczególnym
uwzględnieniem jazzu, jego głównych nurtów, stylów oraz przedstawicieli;
9) potrafi opanować pamięciowo utwory ze swojego repertuaru;
10) gra na fortepianie w zakresie elementarnym, ze szczególnym uwzględnieniem utworów
muzyki jazzowej;
11) publicznie prezentuje przygotowany program artystyczny.
-
16
3. Komentarz
3.1 Ogólna koncepcja programu – wskazówki metodyczne
Niniejszy program skonstruowany został na potrzeby pedagogiczne związane z nauką gry
na fortepianie jazzowym w szkole muzycznej II stopnia w cyklu 4-letnim. Ramowy plan nauczania
przewiduje 9 godzin tygodniowo w całym cyklu kształcenia, co daje dwie godziny tygodniowo
przez trzy lata nauki i trzy godziny w ostatnim roku nauki.
Kluczowym elementem w cyklu kształcenia jest interpretacja utworów, w tym nauka
standardów jazzowych. Muzyka grana już od początku powinna uwzględniać piękno sztuki, emocje
w niej zawarte oraz wszelkie niuanse wpływające na ostateczny kolor dzieła.
Już od pierwszego roku nauczania należy zwrócić uwagę na to, by uczeń czerpał wiedzę
nie tylko z zakresu interpretacji dzieła, ale także z obszaru notacji muzycznej, harmonii, wiedzy
historycznej, stylistycznej, a także improwizacji. Zgłębianie pewnych zagadnień zapewne będzie miało
miejsce podczas innych zajęć (np. harmonia jazzowa, historia jazzu), jednak specyfika pracy
nad utworami często wymaga wyjaśnienia ów zagadnień dużo wcześniej. Z tego powodu ważna jest
kompleksowa dydaktyka opiewająca zróżnicowaną problematykę muzyki jazzowej. Uczeń
już od pierwszych zajęć powinien pogłębiać swoją wiedzę w zakresie umiejętności pracy w zespole
jazzowym. Podczas indywidualnych zajęć fortepianu jazzowego ważną rolą nauczyciela jest
wprowadzenie merytoryczne ucznia do dalszej współpracy w różnych składach instrumentalnych.
Nauczyciel powinien przedstawić początkowo elementarne zasady, by w późniejszym czasie,
równolegle do postępu ucznia, wprowadzać bardziej zaawansowane zagadnienia.
Kolejne półrocza w tym rozdziale podzielone zostały względem gatunków muzycznych.
Oczywiście jest to tylko pewna sugestia porządkująca chronologicznie proces nauczania i nie należy
podchodzić do niej zbyt ściśle. Przykładowo: rekomendowane jest czerpanie z „bebopu” przez cały
cykl nauczania.
Niezwykle ważne jest także uwzględnienie muzyki klasycznej w procesie edukacji muzyki jazzowej.
W programie znajdują się: cele kształcenia, treści nauczania, formy sprawdzania osiągnięć ucznia,
repertuar do realizacji oraz wymogi na przesłuchania egzaminacyjne. Program został sporządzony
w oparciu o aktualną podstawę prawną.
-
17
3.2 Opis warunków niezbędnych do realizacji programu nauczania
Niezbędne warunki do podjęcia realizacji niniejszego programu:
sala z dobrymi parametrami akustycznymi
dobrej klasy fortepian
system audio do odtwarzania muzyki (np. większy głośnik BT)
Jeśli pozwalają na to możliwości techniczne, wymagane są również:
dwa fortepiany (jeden do prezentacji dla nauczyciela)
przestrzeń wokół fortepianu
kontrabas
tablica z pięciolinią
-
18
3.3 Podstawa prawna
1. Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 14 sierpnia 2019 r.
w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach szkolnictwa
artystycznego (DZ. U. z 2019 r., poz. 1637).
2. Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 6 czerwca 2019 r.
w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach i placówkach
artystycznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1247).
3. Ustawa o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz.
1481 z późniejszymi zmianami).
4. Ustawa Prawo oświatowe z dnia 14 grudnia 2016 r opublikowana: Dz. U. z 2019 r. poz.
(1148, 1078, 1287, 1680 i 1681)