²æÃ¸ÀÄzsÁ - srijspn.org · ²æÃ¸ÀÄzsÁ srisudha -- kannada --monthly...

²æÃ ÀÄzsÁSRISUDHA -- KANNADA --MONTHLY

EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE&@ ÓÜíÓÝ§±ÜPÜÃÜá @&

gWÜ¨ÜáYÃÜá ÎÅàÊÜá®Ü¾«ÝÌaÝ¿áì ÊÜáãÆÊÜáÖÝÓÜíÓÝ§®Ü EñÜ¤ÃÝ©ÊÜásÝ—àÍÜÃÝ¨Ü

±ÜÃÜÊÜá±ÜägÂ ÎÅà ÎÅà 1008 ÎÅàÓÜñÜÂ±ÜÅÊæãà¨Ü£à¥ÜìÎÅà±Ý¨ÜíWÜÙÜÊÜÃÜá

&@ ±ÜÅ«Ý®Ü ÓÜíÃÜPÜÒPÜÃÜá @&

gWÜ¨ÜáYÃÜá ÎÅàÊÜá®Ü¾«ÝÌaÝ¿áì ÊÜáãÆÊÜáÖÝÓÜíÓÝ§®Ü EñÜ¤ÃÝ©ÊÜásÝ—àÍÜÃÝ¨Ü

±ÜÃÜÊÜá±ÜägÂ ÎÅà ÎÅà 1008 ÎÅàÓÜñÝÂñÜ¾£à¥ÜìÎÅà±Ý¨ÜíWÜÙÜÊÜÃÜá

ÎÅàÊÜáñ…ÓÜñÝÂñÜ¾£à¥Ýì®Ýí PÜÃÜáOÝÃÜÓÜ±æäàÑñÝ >

ÓæàÊÜÂñÝí ÃÜÔPæçÊÜÞì«æÌ$ç@ ÎÅàÓÜá«Ý ÊÜÞÓÜ±Ü£ÅPÝ >>

ÍÝÊÜìÄà ®ÝÊÜáÓÜíÊÜñÜÕÃÜ BÐÝyÜ ÊÜÞÓÜ gáÇæç 2020

* ÎÅàÓÜá«Ý ÓÜí±Ý¨ÜQà¿á ÓÜÆÖÝ ÊÜáívÜÚ *

±Üí. ÃÝÊÜÞaÝ¿áì PÜqr ±Üí. ÃÜíWÝaÝ¿áì WÜáñÜ¤Æ

±Üí. Ë¨ÝÂÔíÖÝaÝ¿áì ÊÜÞÖÜáÈ ±Üí. ÊÜá«ÝÌaÝ¿áì ÊæãTÝÎ

vÝ. ±ÜÅ»Üíg®ÝaÝ¿áì ÊÝÂÓÜ®ÜPæàÄ vÝ. ÓÜñÜÂ«ÝÂ®ÝaÝ¿áì PÜqr

EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE

WèÃÜÊÜ ÓÜí±Ý¨ÜPÜÃÜá @ ±Üí. g¿á£à¥ÝìaÝ¿áì ÊÜáÙÜX

ÓÜí±Ý¨ÜPÜÃÜá @ ±Üí. Ë¨ÝÂ—àÍÝaÝ¿áì WÜáñÜ¤Æ¯ÊÜìÖÜOæ @ ±Üí. PÝíñæàÍÝaÝ¿áì, ±Üí.ÊÜá×¨ÝÓÝaÝ¿áì, ÎÅà G.¹.ÍÝÂÊÜÞaÝ¿áì---

EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE

* g¿áÓÜñÜÂ±ÜÅÊæãà¨Ü¯—¿á «ÜÊÜáì¨ÜÎìÊÜáívÜÈ *vÝ>> Gí.Gí.hæãàÎ, A«ÜÂPÜÒÃÜá ÎÅà. ÊæíPÜoÃÝÊ…, PÝ¿áì¨ÜÎì

ÎÅà. G®….¹.Öæa….PÜáÆPÜ~ì ÎÅà. q.GÓ….ÃÝZÊæàí¨ÜÅ®…

ÓÜí±Üâo 69 ÊÜááS±Üâo & bñÜÅË®ÝÂÓÜ

ÎÅà™.Pæ.GÊÜå….ÍæàÐÜXÄ

ÓÜí±Üâo 24

ÓÜíbPæ 04 ÓÜíbPæ 07

2 WWWWWWW WWWWWÎÅàÓÜá«Ý gáÇæç 2020

ËÐÜ¿Þ®ÜáPÜÅÊÜá~PÝ1. ÍÜáÅ£ÓÜá«Ý/ÊÝÂÓÜÓÜá«Ý/¨ÝÓÜÓÜá«Ý 3

2. ÎÅàÓÜñÝÂñÜ¾ÊÝ~ ? vÝ. PÝíñæàÍÝaÝ¿áì PÜ¨ÜÃÜÊÜáívÜÆX 4

3. ®ÜáwÊÜááñÜá¤ ? vÝ. ÓÜñÜÂ«ÝÂ®ÝaÝ¿áì PÜqr 8

4. MáÑÊÜí¨Ü®æ & 32 ? ±Üí. ÎÅà¯ÊÝÓÝaÝ¿áì ®ÝWÜÃÜÖÜÚÛ 11

5. ®ÜÊÜÊÜ«ÜáËWæ QËÊÜÞñÜá & 8 ? ±Üí. BñæÅà¿á ±ÜÅÖÝÉ¨Ü 15

6. ÆQÒ$¾à®ÜÃÜÔíÖÝñÜ¾PÜ ËÍæàÐÜ| Ü LbñÜÂ ? ±Üí. ÓÜXÅ ÃÝZÊæàí¨ÝÅaÝ¿áì 19

7. ËÐÜá¡ÓÜÖÜÓÜÅ®ÝÊÜá ? ±Üí. ±Ü¨Ü¾®Ý»ÝaÝ¿áì boWÜá±Ü³ 21

8. ÊÜá®ÜÓÜÕ®Üá° AþÝ®Ü BPÜÅÊÜáÓÜ©ÃÜÆá.. ? vÝ. ÊæíPÜoXÄàÍÝaÝ¿áì ¨ÝÊÜ|WæàÄ 24

9. ÎÅàÊÜá¨ÜPæãÒà»ÜÂ£à¥ÜìÃÜá ? ±Üí. ÊÝ©ÃÝhÝaÝ¿áì PÜÃÜ|í 27

10. ÖÜŸº&ÖÜÄ©®ÜWÜÙÜá & 26 ? vÝ. ÊæíPÜpæàÍÝaÝ¿áì ¹.BÃ… 29

11. £à¥Üì&PæÒàñÜÅWÜÙÜ ÊÜá×Êæá ? ±Üí. ±ÜâÃÜí¨ÜÃÝaÝ¿áì ÖÜ¿áXÅàÊÜ 32

12. ÖÜÄ¨ÝÓÜÃÜ g®Ü±ÜÃÜ ¨ÜêÑr &4 ? vÝ. PÜêÐÜ¡ PæãÇÝØÃÜ PÜáÆPÜ~ì 35

13. ÓÜí«ÝÂÊÜí¨Ü®æ & 8 ? vÝ. ÃÝZÊæàí¨ÝÅaÝ¿áì ÃÝaÜãÄ 39

14. ÎÅàÊÜá®Ü¾«ÝÌaÝ¿áìÃÜ PÝÆ¯|ì¿á ? ÎÅà B®Üí¨Ü£à¥Üì ÊÜvÜË 44

15. ÖÜ|PÝRX Öæ|ÊÝWÜ¸ÝÃÜ¨Üá ? ±Üí. ±ÜÅËàOÝaÝ¿áì.ÖÜá®ÜWÜáí¨Ü 47

16. aÝñÜáÊÜÞìÓÜÂ¨Ü ®ÜãÃæãí¨Üá.... ? ±Üí. ±ÜÅÊæãà¨ÝaÝ¿áì ±ÜähÝÃÜ 49

ಶರೀಜಯತರೀರಥವದಯಾಪರೀಠಕಕ ಪವರೀಶವಕಶ

ಪರತವರಷದಂತ ಈ ವರಷವು ದನಾಂಕ- 24 .5 .2020ರ ಜಯೇರಠ ಶುದಧ ಬದಗಯಂದು ಜಯತಯೇರಷವದಾಪಯೇಠದ ಈ ವರಷದ ಪಾಠಗಳು ಆರಂಭವಾಗವ. ಆರಂಭದಲಲ ಅನವಾಯಷಕಾರಣಗಳಂದ ಆಧುನಕ ತಂತರಜಾನದ ಮೂಲಕ ಆನ ಲೈನ ಪಾಠಗಳನುನು ನಡಸುವ ಅನವಾಯಷತ ಇದ. ವಾತಾವರಣ ತಳಯಾದ ನಂತರ ಮತತ ಪರತಕಷ ಪಾಠಗಳನುನು ವದಾಪಯೇಠದಲಲ ಪಾರರಂಭಸಲು ನಶಚಯಸಲಾಗದ. ಈ ಮೂಲಕ ತಮಮಲಲ ತಳಸುವ ವರಯವಯೇನಂದರ– ಮಯೇ ತಂಗಳ ಆರಂಭದಂದ ಹೂಸ ವಟುಗಳನುನು ವದಾಪಯೇಠಕಕ ಸಯೇರಸುವುದಕಕ ಅವಕಾಶವದ. ಇಲಲಗ ಬಂದು ನೂಯೇಂದಾಯಸ ವದಾರಷಗಳನುನು ಬಡುವದು ಈಗ ಕರಟ. ಆದ ಕಾರಣ ಆಸಕತರು ಮಾಧವವದಾರಷಗಳು ಅರವಾ ಪಾಲಕರು ಕಳಕಂಡ ದೂರವಾಣ ಸಂಖಯನುನು ಸಂಪರಷಸ, ಪರವಯೇಶಪತರವನುನು ವಾಟಸಪ ಮೂಲಕ ಪಡದು, ಭತಷ ಮಾಡ, ವದಾರಷಯ ಫಯೇಟೂಯೇ ಕಳುಹಸ ಜಯತಯೇರಷ ವದಾಪಯೇಠಕಕ ಪರವಯೇಶವನುನು ಪಡಯಬಹುದಾಗದ. ವಾತಾವರಣ ತಳಯಾಗುವವರಗ ನೂತನ ವದಾರಷಗಳಗೂ ಆನ ಲೈನ ಮೂಲಕ ಪಾಠವನುನು ಪಾರರಂಭಸುವ ನಶಚಯವನುನು ಮಾಡದಯೇವ. ವಾತಾವರಣ ತಳಯಾದ ಮಯೇಲ ತಮಮಅರಷಯನುನು ಪುನಃ ಪರಶಯೇಲಸ ವದಾಪಯೇಠದಲಲ ಪಾಠವನುನು ಪಾರರಂಭ ಮಾಡುತತಯೇವ. ನ�ರೀಂದಣ ಮಡಲು ಮತುತು ಮುಕತುವಗ ಮತನಡಲು ಕರಮಡ -9448923346.

gáÇæç 2020 3 WWWWWWWWWWWW ÎÅàÓÜá«Ý

...ÍÜáÅ£ÓÜá«Ý...ಅಕರೀಮಥದವಯಾಯಃ ಕೃಷಮತ ಕೃಷಸವ । ವತತುರೀಶಮಸವ ಬಹುಮನಯಾಮನಯಃ । ತತ

ಗವಯಃ ರರೀತವ ತತ ಜಯ । ತನರೀ ವಚಷರೀ ಸವತಯವಯಥಯಃ ॥ - ಋಗವರೀದ(10-14-13)

ಎಲೈ ಮಾನವ ! ಎಂದಗೂ ಲತತ ಜೂಜು ಮೊದಲಾದವನಾನುಡದ ಕೃಷಯನಾನುದರೂ ಮಾಡು. ಭಗವಂತ ಕೂಟುಟದರಲಲ ಸಂತೃಪತನಾಗು. ದೂರತದಯೇ ಭಾಗವನುನು. ಆಕಳುಗಳನುನು ರಕಷಸು. ಮಡದಯನುನು ಬಟುಟ ಅನರನುನು ಬಯಸದರು.

GGGGGGGGGGGGGGGG

... ÊÝÂÓÜÓÜá«Ý ...ಗರರೀಥ ವಯಾಧ ಶಶನರೀ ಚ ಪುರಣರೀ ಯ ಮತರಥವರೀತ । ಸ ಯದ ಸಥರತಂ ಯತ ಕ�ರೀ ನ ಮುಚಯಾರೀತ ಬಂಧನತ ॥

- ಗರುಡಪುರಾಣ. (6-25)

ಮನುರ ತಾಯಯ ಗಭಷದಲಲರುವಾಗ, ರೂಯೇಗ-ರುರನಾದಗಳಂದ ನರಳುತತರುವಾಗ, ಬಂಧು-ಬಾಂಧವರು ದಯೇಹವನುನು ಶಮಶಾನದಲಲ ನೂಯೇಡುತತರುವಾಗ, ವೈರಾಗ ಬರುವ ಪುರಾಣಶರವಣ ಮಾಡುವಾಗ, ಮನಸಸನಲಲ ಬರುವ ಭಾವನಗಳು ಸದಾ ಮನಸಸನಲಲದರ ಯಾವನು ತಾನಯೇ ಮೊಯೇಕಷ ಪಡಯಲಾರ ?

GGGGGGGGGGGGGGGG

¨Ý

ÓÜ

ÓÜá

«Ý

ಹರನಮಕಕ ಹರದಸರು ಕರಗುವರಲಲದನರಕಭಜನರು ಅಲಪಮ�ಢರು ಕರಗುವರರೀಗುರುಹರಯರಗರಗದವಗ ಹರರಕುತ ಸ�ಗಸುವದಕರಹು ಲಂಬ ನಯಗ ತುಪಪ ಸಕಕರ ಸ�ಗಸುವದಚಂದ ಕರಣಕಕ ಚಂದಕಂತ ವಸರುವದಲಲದಉರಗಲುಲ ವಸರುವದ ಸರಕೃಷಣ ॥ - ಶರೀವಯಾಸರಜರು

Gift your relative with a surprise Sri Sudha Subscription


ÓÜ ñÝÂ ñÜ¾

ÊÝ

~

ವದವತುಕಲಚಕವತಥ ಶರೀಮಟರೀಕಕೃತಪದರು? vÝ. PÝíñæàÍÝaÝ¿áì PÜ ÜÃÜÊÜáívÜÆX

efefefefefeefefef

ಶರಯೇಮದಾನಂದತಯೇರಷಭಗವತಾಪಾದಾಚಾಯಷರ ಸವಷಮೂಲ ಗರಂರಗಳು ಅವು ಬಹುದೂಡಡ ಜಾನಭಂಡಾರ. ನತದಲಲ

ಮಾಡಬಯೇಕಾದ ಅನುಷಾಠನಗಳು, ಉಪಾಸನಗಳು, ತಳಯಬಯೇಕಾದ ಸಾವರಾರು ಪರಮಯೇಯಗಳು, ಅಳವಡಸಕೂಳಳಬಯೇಕಾದ ಅನುಸಂಧಾನಗಳು ಹಯೇಗ ಆಚಾಯಷರು ತಮಮ ಗರಂರಗಳಲಲ ತಳಸರುವ ವರಯ ಒಂದಯೇ ಎರಡಯೇ ! ಶರಯೇಮದಾಚಾಯಷರು ತಾವು ಬರದ ಸವಷಮೂಲಗಳ ಬಗಗ ಸವತಃ ತಾವಯೇ ವವರಣ-ಪರವಚನ ನಯೇಡುತತದರ ಎದುರಗ ಕುಳತು ಕಯೇಳುತತದ ಶರರಗ ಅದಂತಹ ಆನಂದವಾಗಲರಕಲಲ ?

ಆಚಾಯಷರು ತಮಮ ವಚಾರಧಾರಗಳನುನು ಪದಮನಾಭತಯೇರಾಷದ ಪರತಕಷಶರರಗ ವವರಸ ತಳಸದರಯೇನೂಯೇ ನಜ. ಆದರ ಅದು ವಾಖಾನರೂಪದಲಲ ದಾಖಲಾಗದದರ ಆಚಾಯಷರ ಆ ಎಲಲ ವಚಾರಧಾರಗಳು ಸಯೇಮತಶರರಗ ಮಾತರ ಸಯೇಮತವಾಗುತತತುತ ! ಹಾಗಾಗದರ ಇಂದು ಸಮಸತ ಸಜಜನರೂ ತತವಜಾನವಂಚತರಾಗ ಉಳಯಬಯೇಕಾಗತುತ ! ‘ಜಾನಾರಷಮಯೇವ ಯದಭೂತ ಅಸುದಯೇವ ಏರಃ’ ಸಕಲ ಸಜಜನರಗೂ ತತವಜಾನ ಮುಟಟಬಯೇಕಂಬುದು ಆಚಾಯಷರ ಆಶಯ. ಅನುನುವುದಕಾಕಗಯಯೇ ಸವಷಮೂಲಗಳ ರಚನ. ಹಾಗಾಗ ಆಚಾಯಷರು ತಮಮ ಎಲಲ ವಚಾರಗಳನೂನು ವಾಖಾನರೂಪದಲಲ ಪರತಯೊಬಬ ರಜಾಸುವಗೂ ಮುಟಟಸುವ ಗುರುತರ ಜವಾಬಾರಯನುನು ಶರಯೇಜಯತಯೇರಷರಗ ಒಪಪಾಸ, “ನಶಚಂತ ಇವ ವತಷತಯೇ” ಗುರು ವಾಸರ ಸನನುಧಯಲಲ ನಶಚಂತರಾಗ ಕುಳತರು.

‘‘ವಾಖಾಸತಯೇರ ಗೂಯೇರಾಟ” ಎಂಬ ಆಚಾಯಷರ ಆದಯೇಶವನುನು ಶರಸಾ ವಹಸ, ಸವಷಮೂಲಗಳ ಸವಷತೂಯೇಮುಖ ವಾಖಾನವನುನು ಮಾಡಲಕಾಕಗಯಯೇ ಭುವಗಳದುಬಂದ ಭವಚಯೇತನ ಶರಯೇಜಯತಯೇರಷರು.

ರ�ರೀಸತುಂ ಶರೀಸುಖತರೀರಥತರೀರಥಮತುಲಂ ಟರೀಕಷಯಾಸರೀಽನುಗಹತತಸಯಾಯೈವರೀಹ ಸುಧಂ ಪದಸಯಾಸ ಜನರೀ ಯರೀಗಯಾರೀ ದವರೀಂದ�ರೀ ಯಥ ।ಆದಷ�ರೀ ಗುರುಣಾ ಜಯರೀತ ಗದತಸತರಯಷದಶಗಂರಕೃತ .......

ಆಚಾಯಷರ ಆಂತರಕ ಅಭಪಾರಯಗಳನುನು, ವವಕಷತ ವಚಾರಗಳನುನು ಸುಧಾದಗರಂರಗಳ ಮೂಲಕ ಸಮಪಷಕರಯೇತಯಲಲ ಸವಷರಗೂ ತಲುಪಸದ ಧಯೇಮಂತ ಸಂತರು ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರು. ಸವಗಷದ ಸುರರಗ ಸುರಯೇಂದರ ಸುಧಯನುಣಸುವಂತ,


ಭೂಸುರರಗ ಸುಧಯ ಸವಯನುಣಸದ ಸುರಯೇಂದರರು. ಸುಖತಯೇರಷರ ಸವಷಮೂಲಗಳಗ ಅನೂನಅನತಕರಮರಯೇತಯಲಲ ಅನತರಸಾಧಾರಣ ಟಯೇಕಗಳನುನು ವರಚಸ ‘ಟಯೇಕಾಚಾಯಷ’ ರಂದಯೇ ಪರಖಾತರಾದ ಪರತಭಾಶಾಲಗಳು.

ಶರಯೇಜಯತಯೇರಷರು ಸಂಚಾರಕರಮದಂದ ತಕಷಶಲಾಕಕ ಹೂಯೇದಾಗ ಅಲಲನ ವಶವವದಾಲಯಕಕ ಕಲವು ಕಾಲ ಕುಲಪತಗಳಾದರು. ವಶವವದಾಲಯದ ಸಮಗರ ಗರಂರಭಂಡಾರವನೂನು ತಮಮ ಬುದಧಭಂಡಾರದಲಲ ಇರಸಕೂಂಡರು. ಹಾಗಾಗ ಯರಗೂಯೇಳದ ಗುಹಯಲಲ ಕುಳತು ಎಲಲ ಮತಗಳ ವರಯಗಳನೂನು ವಮರಷಗೂಳಪಡಸ, ‘ಶರಯೇಮನಾನುಯಾಯಸುಧಾ’ ‘ತತವಪರಕಾಶಕಾ’ ಮುಂತಾದ ಮಯೇರುಕೃತಗಳನೂನುಳಗೂಂಡ 21 ಅದುಭುತ ಗರಂರಗಳನುನು ರಚಸದರು.

ಅನುನುವುದಕಾಕಗಯಯೇ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ಬಗಗ ಒಂದು ಮಹತವದ ಮಾತದ -

ಮಥ�ರೀ ವಶರೀಷ�ರೀ ನ ವದಂ ಬರ�ವ ವದಯಾಪತರೀತರೀ ಜಯತರೀರಥಭಕ ।

ಖದ�ಯಾರೀತಚಂದಗಹತರಕಣಾಂ ಪದ�ಯಾರೀತನರೀ ಜಗತ ಕ�ರೀ ವಶರೀಷಯಃ ॥

ಬಳರನ ಹುಳದ ಪರಕಾಶ ಅಲಪಾ, ಅದರಕಂತ ಬಲಪಾ ಗಳ ಪರಕಾಶ ಜಾಸತ, ಅದರಕಂತ ನಕಷತರಗಳ ಪರಕಾಶ ಜಾಸತ, ಅದರಕಂತ ಗರಹಗಳ ಪರಕಾಶ ಇನೂನು ಜಾಸತ, ಅದರಕಂತಲೂ ಚಂದರನ ಪರಕಾಶ ಇನೂನು ಜಾಸತ, ಹಯೇಗ ಪರಕಾಶಮಯಪದಾರಷಗಳ ಮಧದಲಲ ತಾರತಮವನುನು ತಳಯುತತಯೇವ. ಯಾವಾಗ ? ರಾತರವಯೇಳಯಲಲ ಆ ತಾರತಮ ಸುಫುಟವಾಗ ತಳಯುತತದ. ಆದರ ಬಳಗಗ ಸೂಯಷನ ಉದಯವಾದ ನಂತರ ಈ ತಾರತಮ ತಳಯಲು ಸಾಧವಲಲ. ಕಾರಣ ಸೂಯೊಯೇಷದಯವಾದರ ಬಳರನಹುಳ, ಬಲಪಾ , ನಕಷತರಗಳು ಇದಾವುದರ ಬಳಕೂ ನಮಮ ಕಣಣಗ ಕಾಣಸುವುದಯೇ ಇಲಲ. ಸೂಯಷನ ಪರಕಾಶದ ಮುಂದ ಈ ಎಲಲ ಪರಕಾಶಗಳೂ ಮಂದವಯೇ.

ಅದರಂತ ಇವರು ಪಂಡತರು, ಇವರು ಮಹಾಪಂಡತರು, ಇವರು ಎರಡು-ಮೂರು ಶಾಸತರಗಳಲಲ ಪಂಡತರು, ಇವರು ಚತುಃಶಾಸತರಪಂಡತರು, ಹಯೇಗಲಲ ವಭಾಗ ಮಾಡಟುಟ ಕೂಂಡದರಂತ. ಅದು ಎಲಲಯವರಗ? ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ಅವತಾರ ವಾಗುವವರಗ. ಯಾವಾಗ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ಮಹಾಪಾಂಡತದ ಪರಸದಧ ಎಲಲಕಡಗ ಹರಡತೂಯೇ ಆಗ ಯಾರು ಸಣಣಪಂಡತರು, ಯಾರು ದೂಡಡ ಪಂಡತರು ಅನುನುವ ವತಾಸವಯೇ ಉಳಯಲಲಲವಂತ ! ಎಲಲ ಪಂಡತರೂ ಒಂದುಕಡಯಾದರ, ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರು ಮತೂತಂದುಕಡ. ಅರುಟ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ಪಾಂಡತ ಲೂಯೇಕದಲಲ ಪರಭಾವತವಾಗದ ಎಂದು ತಳಸುತಾತರ. ಇದು ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ವದವತುತ.


ನೂಯೇಡ ! ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ಅದುಭುತವಾದ ವದವತುತ ಒಂದಡಯಾದರ, ಮತೂತಂಡಡ ಅವರ ವದಗ ತಕಕ ವನಯವೂ ಬಹಳ ಆದಶಷವಾದದು.

ಅನಯೇಕವಧದ ಮದಗಳಲಲ ವದಾಮದವೂ ಒಂದು. ಮನುರನಗ ಕಲತ ವದ ಸವಲಪಾವದರೂ ನಾನು ದೂಡಡ ಪಂಡತನಂಬ ಅಹಂಕಾರ ಮುಗಲತತರರಕರುತತದ. ಆದರ, ಸತರಯೇ ಪುರುರನಂದ ರೂಯೇಭಸುವಂತ, “ವದಾ ವನಯಯೇನ ರೂಯೇಭತಯೇ” ವದಯಂಬ ಸತರಯೇ ವನಯವಂಬ ಪುರುರನಂದ ಸಹತವಾದಾಗ ಮಾತರ ಅದಕಕ ರೂಯೇಭ.

ವದವತುಕಲಚಕರವತಷಗಳಾದ, ಮಯೇಧಾವಮೂಧಷನರಾದ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರು ತಮಮ ಮಯೇರುಕೃತ ನಾಯಸುಧಯಲಲ ಹಯೇಳುವ ಮಾತು ಎಲಲರಗೂ ನಜಕೂಕ ದೂಡಡ ಆದಶಷವಾಗದ -

ನ ಶಬದಾಬಧ ಗಢ ನ ಚ ನಗಮಚರಥಸು ಚತುರಯಃ ।ನ ಚ ನಯಾಯರೀ ಪಢ ನ ಚ ವದತವರೀದಯಾ ಅಪ ವಯಮ ॥

‘ನ ಶಬಾಬ ಗಾಢಾಃ’ “ಚತರರಃ ಪದೈಶಚ ಗಂಭಯೇರೈಃ” ಎಂಬುದಾಗ ಶರಯೇವಾಸರಾಜರು ಸುತತಸದಂತ, ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ವಾಕರಚನಯಯೇ ಅತಂತ ಮನೂಯೇಹರವಾದದು. ಒಮಮ ಬಳಸದ ಶಬಗಳನುನು ಮತೂತಮಮ ಬಳಸುವುದಲಲ. ಅದಕಕ ಪಯಾಷಯಶಬವನನುಯೇ ಬಳಸುತಾತರ. ಅನಯೇಕ ಗರಂರಕಾರರು ಸುಲಲತವಾದ ವಾಕಸಂಯೊಯೇಜನಗಳನೂನುಳಗೂಂಡ, ಸುಂದರವಾದ ಗರಂರಗಳನುನು ಬರಯಲು ಸಾಧವಾದದು ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ಗರಂರಗಳನುನು ನರಂತರ ಓದದ ಫಲಶುರತ ಎಂದರ, ಆ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ಗರಂರಗಾಂಭಯೇಯಷ, ಪದಲಾಲತ, ಶಬಭಂಡಾರ ಎಷಟರಬಯೇಕು ? ಊಹಸ ! ಇಂತಹ ಅಗಾಧ ಶಬಖನಯಾಗರುವ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರು ಹಯೇಳುವ ಮಾತು - “ನ ಶಬಾಬಧ ಗಾಢಾಃ” ‘ನಮಗ ವಾಕರಣದ ಪರಚಯವಲಲ. ಪದ-ಶಬಗಳ ಪಾಂಡತವಲಲ' ಎಂದು.

‘ನ ಚ ವದತವರೀದಯಾ ಅಪ ವಯಮ’ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರು ತಮಮ ಗರಂರಗಳಲಲ ಪರಸುತತಪಡಸದ ಪರಮಯೇಯಗಳಲಲ.

ವಮಶಷಸದ ವಚಾರಗಳಲಲ. ಪರತಯೊಂದು ವರಯದ ಕುರತಾಗಯೂ ನಾಯ, ವೈರಯೇಷಕ, ಪಾರಭಾಕರ, ಭಾಟಟ, ಅದವರತ, ವಶಷಾಟದವರತ, ಸಾಂಖ, ಬದಧ, ಜೈನ, ಚಾವಾಷಕ ಹಯೇಗ ಎಲಲ ಸದಾಧಂತಗಳನೂನು ವಮರಷಗ ಒಳಪಡಸ, ವಾಪಕವಾಗ ತಲಸಪಾಶಷಯಾಗ ಕೂಲಂಕುರವಾಗ ಚಚಷ ಮಾಡ ನಣಷಯ ಮಾಡುವ ಅದುಭುತ ವಮಶಷಕರು.

ಇಂತಹ ಸಕಲಶಾಸತರವಚಕಷಣರಾದ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರು ನುಡಯುವ ನುಡ - “ನ ಚ ವದತವಯೇದಾ ಅಪ ವಯಮ ” ‘ನಮಗ ಎಲಲ ಶಾಸತರಗಳ ಪರಚಯವಲಲ. ನಾವು ಎಲಲವನೂನು ತಳದವರಲಲ’


‘ನ ಚ ನಗಮಚರಥಸು ಚತುರಯಃ’

ಸಾವರಸವಂದರ, ಭಯೇದ-ಅಭಯೇದಗಳ ವಾಕಾರಷ ನಡದಾಗ, ಭಯೇದವರಯದಲಲ ಏನು

ಪರಮಾಣ ? ಎಂದು ಕಯೇಳದರ, ಆಚಾಯಷರು ಸವಷಸಮಮತವಾದ ಶುರತವಾಕಗಳನುನು

ಉದಾಹರಸದಯೇ, ‘ಭಯೇದಪರವಯೇ ? ಅಭಯೇದಪರವಯೇ ?' ಎಂಬುದಾಗ ಯಾವ ಶುರತವಾಕ

ಸಂದಗಧವಾಗದ ಅಂತಹ ಸಂದಗಧವಾಕವನನುಯೇ ಭಯೇದಪರವಾಗ ಉದಾಹರಸುತಾತರ

ಆಚಾಯಷರು. ಆದರ ಹಾಗ ಸಂದಗಧವಾದ ಶುರತವಾಕವನುನು ಉದಾಹರಸದಾಗ,

ಸುದಯೇರಷವಾಗ ಅದರ ಚಚಷ ಮಾಡ, ಉಪಕರಮ-ಉಪಸಂಹಾರಾದಗಳಂದ,

ಅಕಾಟವಾದ ಯುರತಗಳಂದ ‘ಅದು ಭಯೇದಪರವಯೇ ಆಗದ' ಎಂದು ಸಮರಷನ ಮಾಡ,

ಆಚಾಯಷರ ಮಾತನುನು ಎತತಹಡಯುವ ಜವಾಬಾರಯನುನು ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರು

ನವಷಹಸುತಾತರ. ಶರಯೇಮನಾನುಯಾಯಸುಧಾ, ತತವಪರಕಾಶಕಾ, ವರುಣತತವವನಣಷಯಟಯೇಕಾ,

ತತೂವಯೇದೂಯೇತಟಯೇಕಾ ಮುಂತಾದ ಗರಂರಗಳಲಲ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ಶುರತವಾಕಾರಷ-

ಕಶಲದ ವರಾಡೂರಪವನುನು ಕಾಣುತತಯೇವ. ಇಂತಹ ಅಸಾಮಾನವಾಕಾರಷಚತುರರಾದ

ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರು ಹಯೇಳವ ಮಾತು -

''ನ ಚ ನಗಮಚರಥಸು ಚತುರಯಃ, ನ ಚ ನಯಾಯರೀ ಪಢಯಃ''

''ನಾವು ವಾಕಾರಷ ಮಾಡುವ ಚತುರರಲಲ, ನಮಗ ನಾಯಶಾಸತರದಲಲ ಪರಢಮ ಇಲಲ''.

ನೂಯೇಡ ! ಅದಂತಹ ವನಯ !!

ಕಲತ ಅಲಪಾ ಸವಲಪಾ ವದಗಯೇ “ನನಗ ಸಮರಾದ ಪಂಡತರಲಲ” ಎಂದು ಬಯೇಗುವವರಗ

ವದವತುಕಲಚಕರವತಷಗಳಾದ ಸವಷಜಞಕಲಪಾರಾದ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ಈ ವನಯ

ಅದಂತಹ ಆದಶಷವಲಲವಯೇ ? ವದ ವನಯದಲಲ ಪಯಷವಸಾನವಾದರ ನಜವಾಗ

ಸಾರಷಕ ಎಂಬ ಬಹುದೂಡಡ ಸಂದಯೇಶವನುನು ನಮಮಲಲರಗ ಈ ಮೂಲಕ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾ

ಕೃತಾಪಾದರು ನಯೇಡುತತದಾರ.

ಆಷಾಢ ಬಹುಳ ಪಂಚಮ ಶರಯೇಮಟಟಯೇಕಾಕೃತಾಪಾದರ ಆರಾಧನಾ ಮಹೂಯೇತಸವ. ಅವರ

ರಯೇವನದ ಪರತಯೊಂದು ಹಜಜಯ ಹನನುಲಯಲಲಯೂ ಒಂದೂಂದು ಸಂದಯೇಶ ಅಡಗದ.

ಅವರ ನಾಯಸುಧಾದ ಗರಂರಗಳ ಅಧಯನ-ಅಧಾಪನಗಳು ನರಂತರ ನಡಯುವುದ-

ರೂಂದಗ, ಅವರ ರಯೇವನದ ಈ ತರಹದ ಆದಶಷಗಳನೂನು ನಮಮ ರಯೇವನದಲಲ

ಅಳವಡಸಕೂಳುಳವಂತ ಆ ಮಹಾಗುರುಗಳಯೇ ಅನುಗರಹ ಮಾಡಲ ಎಂಬುದಾಗ

ಪಾರರಷಸಕೂಳಳಯೇಣ. **


®Üáw

ÊÜáá

ñÜá¤

ತಳಗಂತ ಮಗಲದದುದಾ ಇಲಲ? vÝ. ÓÜñÜÂ«ÝÂ®ÝaÝ¿áì PÜqr

eefefefefeefefe

ಉದಯೇಶಸ ಮಾತನಾಡುತಾತ, ಯಾವುದಯೇ ಕಲಸದಲಲ ಯಶಸುಸ ಸಗಬಯೇಕಾದರ ಸಹನ ಮತುತ ತಾಳಮಯಂದ ಪರಯತನುಶಯೇಲರಾಗಬಯೇಕು ಎಂದು ಹಯೇಳದರು. ಆಗ ಪರಯೇಕಷಕರ ಸಾಲನಲಲ ಕುಳತದ ಒಬಬರು “ತತವಜಾನಗಳಯೇ ! ನಾನು ಒಬಬ ವಾಪಾರ. ಕಲವು ವರಷಗಳಂದ ವಾಪಾರ ಮಾಡುತತದಯೇನ. ಆದರ ಹಚಚನ ಲಾಭ ಬರುತತಲಲ. ನಯೇವು ಹಯೇಳದಂತ, ಇಂದು ಒಳಳಯ ವಾಪಾರ ಆಗಬಹುದು, ನಾಳ ಲಾಭವಾಗಬಹುದು ಎಂದು ತಾಳಮಯಂದ ಇದ. ಈಗ ನನನು ಸಹನ ಮತಮಯೇರದ. ಆದರಂದ ಈ ವಾಪಾರವನನುಯೇ ನಲಲಸಲು ತಯೇಮಾಷನಸದಯೇನ” ಎಂದು ಹಯೇಳದ. ಆಗ ತತವಜಾನಯು “ಕಠಣ ಪರಶರಮದಂದ ಪರಯತನುಪಟುಟ ಕಲಸ ಮಾಡದರ ಖಂಡತ ಫಲ ದೂರಯುತತದ. ಅಲಲಯವರಗೂ ಸವಲಪಾ ಕಾಯಬಯೇಕು” ಎಂದರು. ಆ ವಾಪಾರ “ತಾಳಮಗೂ ಒಂದು ಮತ ಇರುತತದ. ನಮಮ ಮಾತನಂತ ತಾಳಮಯಂದ ಕಲಸ ಮಾಡದರ ಫಲ ದೂರಯುವುದಾದರ, ನಯೇವು ತಾಳಮಯಂದ ತೂತುಗಳರುವ ಜರಡಯಲಲ ನಯೇರು ತುಂಬಸಲು ಆಗುತತದಯಾ ?” ಎಂದು ಪರಶನುಸದ. ಅದಕಕ ತತತವಜಾನಯು “ನಶಚತವಾಗಯೂ ತುಂಬಸಬಹುದು. ಸಹನಯಂದ ಕಾದರ ಬಹಳ ಚಳ ಇರುವಾಗ ನಯೇರು ಮಂಜುಗಡಡಯಾಗುತತದ. ಆಗ ಜರಡಯಲಲ ಖಂಡತ ನಯೇರನುನು ತುಂಬಸಬಹುದು” ಎಂದರು. ಹಂದ ಜನರಗ ಎಲಲ ವರಯದಲೂಲ ಬಹಳರುಟ ತಾಳಮ ಇತುತ. ಉದಾಹರಣಗ ಸುಮಾರು 40 ವರಷದ ಹಂದ ಫಯೇನ ಇಲಲದ ದನಗಳಲಲ ಮನಯವರು ಬಯೇರ ಊರಗ ಹೂಯೇದರ ಅವರು “ಸುಖವಾಗ ಊರು ತಲುಪದ” ಎಂದು ಪತರ ಬರದು ತಳಸದ ಮಯೇಲ ಅಷಟಯೇ ಅವರು ತಲುಪದ ವಚಾರ ಮನಗ ತಳಯುತತತುತ. ಆಗ ಜನರಗ ಅಷಟಯೇ ತಾಳಮ ಇತುತ. ಆದರಂದ ಊರಗ ಹೂರಟವರಗ ಮನಗ ಹೂಯೇದ ಬಳಕ ಪತರ ಬರಯರ ಎಂದು ಹಯೇಳುತತದರು. ಹಯೇಗ ಪರಯಾಣಕರು ಊರಗ ತಲುಪದ ವಚಾರ ತಳಯಲು 3-4 ದನವಾಗುತತತುತ. ಅದಯೇ ಈಗನ ರಾಕಟ ಯುಗದಲಲ ಇನುನು ಬಸ ಹತತ ಮುಂದನ ನಲಾಣ ತಲುಪುವ ಹೂತತಗ ಆಗಲಯೇ ಎಲಲದಯೇರಾ ? ಎಂದು ಫಯೇನ ಕರ ಹೂಯೇಗುತತದ. ಹಯೇಗ ನಾವಯೇ ಮಾಡಕೂಂಡರುವ ಎಲಲವೂ ಬಯೇಗ ಆಗಬಯೇಕಂಬ ಒತತಡದ ರಯೇವನದಂದ ನೂರಂಟು ಕಾಯಲಗಳು ದಯೇಹವನುನು ವಯೇಗವಾಗ ಆವರಸುತತದ. ಜನರ ಆಯಸುಸ ಬಯೇಗ ಮುಗದು ಹೂಯೇಗುತತದ. ಇರಜಲು ಒಲಯ ಮಯೇಲ ಮಾಡುವ ಅಡಗ, ಒರಳನಲಲ ರುಬುಬವ ಚಟನುಗಂತ, ಗಾಸ ಮಯೇಲ ಕುಕಕರ ನಲಲ ಮಾಡುವ ಅಡುಗಯು, ಮರಸಯಲಲ ಮಾಡುವ ಚಟನುಯು ಇವರಡರಲಲರುವ ರುಚ ಹಾಗೂ ಶುಚಯ ವತಾಸ ಆರೂಯೇಗದ ದೃಷಟಯಂದಲೂ ಎರುಟ ಸಮಂಜಸ ಎಂದು ಅವರವರ ಅನುಭವದಂದ ಸದಧವಾದದು. ಶರಮ ಮತುತ ತಾಳಮ ಸಯೇರದಾಗ ಆಗುವ ಆರೂಯೇಗಕರವಾದ ಬಳವಣಗಯಯೇ ಬಯೇರ.

ಒಬಬ ತತತವಜಾನಗಳು ಒಂದು ಕಾಯಷಕರಮದಲಲ ಸಭಕರನುನು


॥ ಶರಯೇಗುರುಭೂಯೇ ನಮಃ ॥

ಪರಮಪೂಜಯಾ 1008 ಶರೀ ಶರೀಸತಯಾತತರೀರಥಶರೀಪದಂಗಳವರ25 ನಯ ರತುಮಥಸಯಾ ಮಹ�ರೀತಸವ - ಸುವಣಥಪುರರೀ

ರತುಮಥಸಯಾಕಕ ಮನಯಃಪೂವಥಕ ಸವಗತನಮ ಮನಸಸನಂದಲರೀ ಬನನ, ನಮ ಮನಸಸಗರೀ ಗುರುಗಳನುನ ಕರತನನ.

ಮನ ಮನಗಳಲಲ ಶರೀಮ�ಲರಮನ ಚರಣಗಳನುನ ನನದು ಪವನರಗ.ಸದಭಕತುರರೀ...

ತಮಮಲಲರಗೂ ಗೂತತರುವಂತ ದಯೇಶದ ಇಂದನ ಪರಸಥತಯಲಲ ಯಾವುದಯೇ ತರಹದ ಸಾಮೂಹಕವಾದ ಕಾಯಷಕರಮಗಳನುನು ಹಮಮಕೂಳುಳವುದು ಅಪಾಯಕಕ ಆಹಾವನ ನಯೇಡದಂತಯಯೇ ಸರ. ಆದರಂದ ಎಲಲರ ಹತದೃಷಟಯಂದ ಶರಯೇ ಶರಯೇಪಾದಂಗಳವರು ಈ ಬಾರ ತಮಮ ಚಾತುಮಾಷಸವನುನು ಅತಂತ ಏಕಾಂತದಲಲ ನರವಯೇರಸಲದಾರ. ನರಂತರವಾಗ ಏಕಾಂತದಲಲ ಪಾಠ, ಜಪ, ತಪಸುಸ, ಅಧಯನ, ಪೂಜಾದಗಳನುನು ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಜಗತತನ ಕಯೇಮಕಾಕಗ ಪಾರರಷಸಲದಾರ.

ಶರಯೇ ಶರಯೇಪಾದಂಗಳವರ ಆದಯೇಶವನುನು ಗರವಸ, ನಮಮ ವನಂತಯನುನು ಮನನುಸ, ಪರಸಥತಯನುನು ಅವಲೂಯೇರಸ, ಶರಯೇ ಶರಯೇಗಳವರ ಏಕಾಂತಸಾಧನಗ ಯಾವುದಯೇ ತರಹದ ಭಂಗ ತರದರಲು ಈಗಾಗಲಯೇ ತಾವಲಲರೂ ನಧಾಷರ ಮಾಡದಯೇರ. ಅದಕಾಕಗ ತಮಮನುನು ಅಭನಂದಸುತತಯೇವ.

ತಮಮಲಲರ ಸಹಕಾರಕಾಕಗ ಮನಃಪೂವಷಕ ಧನವಾದಗಳು.

ಚಾತುಮಾಷಸದ ಸಂದಭಷದಲಲ ಪರತವರಷ ಅನಯೇಕ ಭಕತರು ಶರಯೇ ಶರಯೇಪಾದರ ಸನನುಧಾನಕಕ ಬಂದು, ಗುರುಗಳ, ಮೂಲರಾಮದಯೇವರ ದಶಷನವನುನು ಪಡದು, ಭರತಪೂವಷಕವಾಗ ವವಧಸಯೇವಯನುನು ಮಾಡುವ, ಕಾಣಕಯನುನು ಸಮಪಷಸುವ ವಾಡಕಯನುನು ಇಟುಟಕೂಂಡದಾರ. ಈ ಬಾರ ಪರತಕಷವಾಗ ಗುರುಗಳ ಸನನುಧಾನಕಕ ಹೂಯೇಗ ಸಯೇವಯನುನು ಸಲಲಸಲು ಅವಕಾಶ ಇಲಲದಯೇ ಇರುವುದು ಭಕತರ ಮನಸಸಗೂಂದು ಕೂರಗು.

ಅನಯೇಕ ಭಕತರು “ನಾವು ಹೂಯೇಗಲು ಸಾಧವಲಲ. ಆದರ ನಮಮ ಕಾಣಕ, ಸಯೇವ ರಾಮದಯೇವರಗ ಸಮಪಷತವಾದರ ಸಾಕು. ನಮಗ ಪರತಯಾಗ ಇನನುಯೇನೂ ಬಯೇಡ. ಶರಯೇಮೂಲರಾಮದಯೇವರ, ಶರಯೇಪಾದರ ಅನುಗರಹ ಆದರ ಸಾಕು” ಎಂಬ ಭಾವನಯಂದ ಸಯೇವಾ ವವರಗಳನುನು ಕಯೇಳುತತದಾರ.

ಅವರಗಾಗ ಸಯೇವಯನುನು ಸಲಲಸಲು ಅವಕಾಶವನುನು ಕಲಪಾಸಲಾಗದ.


ಕಳಗ ನಯೇಡದ ವಬ ಸೈಟ ಮೂಲಕ ನಮಮ ಸಯೇವಯನುನು ಸಮಪಷಸಬಹುದು.

• http://srijspn.org/chaturmasya.html

• ಇದಲಲದಯೇ ನಮಮ ನಮಮ ಊರುಗಳಲಲರುವ ಶರಯೇಮಠದ ಶಾಖಗಳಲೂಲ ಚಾತುಮಾಷಸ ಸಯೇವಾಕಾಣಕಯನುನು ಸಮಪಷಸಬಹುದು. ಅಧಕೃತ ರಸಯೇದಯನುನು ಪಡಯಬಯೇಕು.

ವ.ಸ�. ತಾವಲಲರೂ ಕಯೇವಲ ಗುರುಗಳ, ರಾಮದಯೇವರ ಅನುಗರಹವನುನು ಬಯಸಯಯೇ ಕಾಣಕಯನುನು ಸಲಲಸುತತಯೇರ. ಆದರೂ ನಮಮ ಕೃತಜಞತಯನುನು ತೂಯೇರಸಲು ಪರತವರಷ ಸಯೇವಾಕತಷರಗ ಪರಸಾದದ ರೂಪದಲಲ ಮಡ, ಪರತಮ ಮೊದಲಾದ ವಸುತಗಳನುನು ಪರತಯಾಗ ನಯೇಡಲಾಗುತತದ. ಈ ಬಾರ ನಮಮ ಕೃತಜಞತಯನುನು ವಸುತಗಳ ಮೂಲಕ ತೂಯೇರಸಲು ಆಗುವುದಲಲ. ಹೃದಯದಂದ ಎಲಲರಗೂ ಕೃತಜಞತಗಳನುನು ಹಯೇಳುತಾತ, ತಮಮ ಹಸರಲಲ ಸಂಕಲಪಾವನುನು ಮಾಡ, ಎಲಲರ ಕಯೇಮಕಾಕಗ ಪಾರರಷಸುತತಯೇವ.

ಸಯೇವಗ ನಯಮತವಾದ ಮೊತತ ಇರುವುದಲಲ. ತಮಮ ಶರತ, ಇಚಛಗ ಅನುಗುಣವಾಗ ಸವಪರಯೇರಣಯಂದ ಎಷಾಟದರೂ ಕಾಣಕಯನುನು ಕೃಷಾಣಪಷಣಭಾವದಂದ ಸಮಪಷಣ ಮಾಡಬಹುದು. -ದವನರು ಶರೀ ಉತತುರದಮಠ

©à±Ü ÖæàXÃÜ¸æàPÜá...?

Æ»ÜÂñæà ¿áÓÜÂ ñÝ±ÜÓÜá¤ ©à±ÜÓÜÂ aÜñÜáÃÜíWÜáÇÝñ… >

®Ü ÓÜ ©à±Ü C£ TÝÂñæãà ÖæãÂàZÊÜ×°ÓÜá¤ ÓÜ ÍÜáÅñÜ@ >> PÝ.±Üâ

©à±ÜÊÜ®Üá° ÖÜbc¨ÝWÜ A¨ÜÃÜ ñÝ±Ü ®ÝÆáR AíWÜáÆQRíñÜÆã ËáàÄ CÃÜ¸ÝÃÜ¨Üá.

ÖÝX¨ÜªÃæ A¨Ü®Üá° ÍÝÓÜ÷ÊÜâ ©à±ÜÊæí¨Üá ÊÜÂÊÜÖÜÄÓÜáÊÜâ©ÆÉ. A¨Ü®Üá° "KZÊÜ×°'

Gí¨Üá PÜÃæ¿ááñÜ¤¨æ. B¨ÜªÄí¨Ü ×Ä¿áÃÜá ñÜÊÜá¾ Pæç¿á®Üá° ×w¨Üá A¨ÜÃÜ ñÝ±ÜÊÜ®Üá°

WÜáÃÜá£Ô ©à±ÜÊÜ®Üá° ÖÜaÜácñÝ¤Ãæ. C¨Ü®Üá° B¨ÜÍÜìÊÝXoárPæãÙÜÛ¸æàPÜá. Êæã¨ÜÆá

C¨Üá PÜÐÜrÊæ¯ÓÜŸÖÜá¨Üá. A»ÝÂÓÜÊÝ¨ÝWÜ A£ ÓÜáÆ»ÜÊÝWÜáñÜ¤¨æ.

®æàñÝÅÖÝÉ¨ÜPÜÃÜ@ ÓÜÌbì@ ¨ÜãÃÜñÝ±ÜËÊÜiìñÜ@ >

ÓÜáÎS@ ÍÜŸªÃÜ×ñæãà ¯«ÜãìÊæãà ®Ý˜£ÖÜÅÓÜÌPÜ@ >

¨ÜQÒOÝÊÜñÜìÊÜ£ìÓÜá¤ ±ÜÅ©à±Ü@ ÎÅàËÊÜê¨ÜœÁáà >> PÝ.±Üâ

©à±ÜÊÜâ PÜ~¡Wæ ×ñÜÊÝWÜáÊÜíñæ CÃÜ¸æàPÜá. ©à±Ü¨Ü ñÝ±ÜÊÜâ ¨ÜãÃÜ¨Ü ÊÜÃæWæ

CÃÜ¸ÝÃÜ¨Üá. ÍÝíñÜÊÝ¨Ü hÝÌÇæÀáí¨Ü PÜãwÃÜ¸æàPÜá. ÍÜŸªËÃÜ¸ÝÃÜ¨Üá. ÖæãWæ

CÃÜ¸ÝÃÜ¨Üá. A£ ÓÜ|¡¨ÝXÃÜ¸ÝÃÜ¨Üá. ŸÆ»ÝWÜPæR Ÿ£¤¿á®Üá° ¸ÝXÔÃÜ¸æàPÜá.

CíñÜÖÜ ©à±Ü©í¨Ü þÝ®Ü&IÍÜÌ¿áìWÜÙÜá A¼ÊÜê¨ÜœÊÝWÜáñÜ¤Êæ


ÊÜáÖÜÑì ¿ÞýÊÜÆR$Â & 8 ? ±Üí. ÎÅà¯ÊÝÓÝaÝ¿áì ®ÝWÜÃÜÖÜÚÛ

fefefefefefefefefefefeಯಾಜಞವಲಕರು ಪಡದ ಶುಕಲಯಜುವಷಯೇದದಲಲ ಒಟುಟ ೪೦ ಅಧಾಯಗಳವ. ೩೦೩

ಅನುವಾಕಗಳವ. ೧೯೩೫ ಮಂತರಗಳವ. ಕಮಷಕಾಂಡಕಕ ಹಾಗೂ ಅಧಾತಮಚಂತನಗ ಅತುಪಯುಕತ ಮಂತರಗಳು ಈ ವಯೇದದಲಲವ.

೧) ಮೊದಲನ ೨ ಅಧಾಯಗಳಲಲ ದಶಷ-ಪಣಷಮಾಸಯೇಷಟ ಮಂತರಗಳವ. ೨ನಯ ಅಧಾಯದ ಕೂನಯಲಲ ಪಂಡ ಪತೃಯಜಞಗಳ ಮಂತರಗಳವ.

೨) ೩ನಯ ಅಧಾಯದಲಲ ಅಗನುಕಮಷ-ಅಗನುಪರತಷಾಠ-ಅಗನುಹೂಯೇತರ ಮತುತ ಚಾತುಮಾಷಸದ ಮಂತರಗಳವ.

೩) ೪ ರಂದ ೮ ಅಧಾಯಗಳಲಲ ಸೂಯೇಮಯಜಞಪರ ಅರಾಷತ ಅಗನುಷೂಟಯೇಮ ಸಂಬಂಧ ಮಂತರಗಳವ.

೪) ೯ ಹಾಗೂ ೧೦ ಅಧಾಯಗಳಲಲ ವಾಜಪಯೇಯ ಹಾಗೂ ರಾಜಸೂಯ ಯಜಞಗಳ ಮಂತರಗಳವ.

೫) ೧೧ ರಂದ ೧೮ ಅಧಾಯಗಳಲಲ ಚಯನಕಮಷಸಂಬಂಧ ಮಂತರಗಳವ. ೧೬ನಯೇ ಅಧಾಯದಲಲ ಪರಸದಧ “ರುದರ” ಮಂತರಗಳವ. ೧೮ನಯೇ ಅಧಾಯದಲಲ ವಸೂಯೇಧಾಷರಾ ಮಂತರಗಳವ.

೬) ೧೯ ರಂದ ೨೧ ಅಧಾಯಗಳಲಲ “ಸತಾರಮಣ” ಯಜಞದ ಮಂತರಗಳವ.೭) ೨೨ ರಂದ ೨೫ ಅಧಾಯಗಳಲಲ “ಅಶವಮಯೇಧ”ಯಜಞದ ಮಂತರಗಳವ.೮) ೨೬ ರಂದ ೩೫ ಅಧಾಯಗಳಲಲ “ಖಲ”ಸಂಜಞಕ ಮಂತರಗಳವ. ಈ ಅಧಾಯಗಳಲಲ

ಸತಾರಮಣ, ಅಶವಮಯೇಧಯಜಞಗಳ ಅವಶರಟ ಮಂತರಗಳು, ಪುರುರಮಯೇಧಮಂತರ, ಪುರುರಸೂಕತ, ಸವಷಮಯೇಧಾಮಂತರ, ಪುರೂಯೇಋಙ ಮಂತರ, ಶವಸಂಕಲೂಪಾಯೇಪನರತ, ಪತೃಮಯೇಧಮಂತರ, ಔಧವಷದೈಹಕ ಸಂಸಾಕರಮಂತರಗಳವ.

೯) ೩೬ನಯೇ ಅಧಾಯದಲಲ “ಶಾಂತಮಂತರ”ಗಳವ.೧೦) ೩೭-೩೮ನಯೇ ಅಧಾಯಗಳಲಲ “ಮಹಾವಯೇರಮಂತರ”ಗಳವ.೧೧) ೩೯ ನಯೇ ಅಧಾಯದಲಲ “ಪರವಗಷ” ಮಂತರಗಳವ.೧೨) ಕೂನಯ ೪0ನಯೇ ಅಧಾಯದಲಲ ಪರಸದಧ “ಈಶಾವಾಸ-ಉಪನರತ” ಮಂತರಗಳವ.

ಇಂದು ಯಜಞಸಂಸಥಗಳು ನಾಮರಯೇರವಾಗದರೂ ಅನಯೇಕಮಂತರಗಳು ನತನೈಮತತಕ ಆಚರಣಗಳಲಲ ಸಂಸಾಕರಗಳಲಲ ಹಜಜ-ಹಜಜಗಳಲಲ ಎಲಲರಂದಲೂ ಪಠಸಲಪಾಡುತತವ.

MáÑ

ÊÜí¨

Ü®æ&

32


“ವೃಣುತರೀ ಹ ವಮೃಶಯಾಕರಣಂ ಗುಣಲುಬಧ: ಸವಯಮರೀವ ಸಂಪದ:”ಮಹಷಷಯಾಜಞವಲಕಯಾರು ಸೂಯಷದಯೇವನಂದ ಪಡದ ಶುಕಲಯಜುವಯೇಷದವು

ಜಗತತನಲಲ ಪರಸದಧವಾದಂತ ಯಾಜಞವಲಕಯಾರ ರಯೇತಷಯು ಶುಕಲಪಕಷದ ಚಂದರನಂತ ಬಳಯಲಾರಂಭಸತು. ವರಯೇರವಾಗ ಯಜಞಯಾಗಾದಗಳ ಸಂದಭಷದಲಲ ಈ ವಯೇದದ ಮಂತರಗಳು ಬಹುವಾಗ ಪರಯೊಯೇಗಕಕ ಬಂದವು. ಅನಯೇಕ ರರಯೇರಠ ರಾಜ-ಮಹಾರಾಜರು ಅವರನುನು ಯಜಞಗಳಗ ಕರಯಲಾರಂಭಸದರು.

ಹೂಸದಾದ ವಯೇದಗಳನುನು ಕಂಡ ತಯೇಜಸವಯೇ ಯುವಕನನುನು ಅಳಯನನಾನುಗ ಮಾಡಕೂಳಳಲು ಅನಯೇಕ ಋಷಗಳು ಮುಂದ ಬಂದರು. ಕಾತಾಯನ ಗೂಯೇತರದ “ಕಾತಾಯನಯೇ” ಹಾಗೂ ವಚಕುನುಋುಷಗಳ ಮಗಳಾದ “ಗಾಗಷ” ಈ ಇಬಬರು ತಯೇಜಸವನಯರನುನು ಯಾಜಞವಲಕಯಾರು ಮದುವಯಾದರು. ಕಾತಾಯನಯು ಗೃಹಕಾಯಷಗಳಲಲ ಅತಂತ ಪರವಯೇಣಯಾಗದಳು. ಗಾಗಷಯು ರರಯೇರಠ ತತವಜಾನಯೂ ಹಾಗೂ ಋಷಕಯೂ ಆಗದಳು. ತಮಮ ಆಶರಮದಲಲ ನಡಯುವ ತತವಜಾನಗಳ ಚಚಷಯಲಲ ಉತಾಸಹದಂದ ಭಾಗವಹಸುತತದಳು.

ಇವರ ಬುದಧಪೂವಷಕ ಮನಸಸನೈಕದ ದಾಂಪತವನುನು ಕಂಡಯೇ ಆಶವಲಾಯನರು ಮದುವಯ ಸಂದಭಷದಲಲಯಯೇ ಹಯೇಳುವ “ಓಂ ಯದಯೇತತ ಹೃದಯಂ ತವ ತದಸುತ ಹೃದಯಂ ಮಮ” (ಎಲೈ ವಧುವಯೇ ನನನು ಹೃದಯದಲಲರುವ ಅಭಲಾಷಗಳಲಲ ನನನು ಅಭಲಾಷಗಳಯೇ ಆಗವ. ಅಂದರ ನನನು ಮನದ ವರುದಧ ನಾನಯೇನನೂನು ಬಯಸುವದಲಲ. ನನನು ಮನದ ವರುದಧ ನಯೇನೂ ಏನನೂನು ಬಯಸುವದಲಲ) ಎಂಬ ಮಂತರವನುನು ತಮಮ ಗೃಹಸೂತರದಲಲ ಸಯೇರಸರಬಯೇಕು.

ಈ ಪರಯೇತ ಈ ಸವಯೇಕೃತ ಇಂದನ ಆಕರಷಣಜನ ವವಾಹಪೂವಷ ಸಾವರಷಪೂಣಷಅಸಾಕಷಕ ಅನಶಚತ ವಾಪಾರಯೇ ಪರಯೇಮವಲಲ. ಹೂರತು ಬುದಧಪೂವಷಕ, ಸಟಯೇಕೃತಪೂವಷಕ, ಎಂದಗೂ ವಚಛನನುವಾಗದ, ವವಾಹಾನಂತರದ ಪರಯೇಮವಾಗದ. ಈ ಪರಯೇಮವಯೇ ಕುಟುಂಬವನುನು ಮಂಗಲಪೂಣಷವನಾನುಗ ಮಾಡುತತದ.

ಆದುದರಂದಲಯೇ ಮನುಮಹಷಷಯು ಈ ರೂಲಯೇಕವನುನು ಹಯೇಳರುವನು-

ಸಂತುಷ�ರೀ ಭಯಥಯ ರತಥ ರತಥ ಭಯಥ ತಥೈವ ಚ ।ಯಸನನರೀವ ಕುಲರೀ ನತಯಾಂ ಕಲಯಾಣಂ ತತ ವೈ ಧುವಮ ।। ೩/೬

ಒಂದುಸಲ ದಯೇವರಾತ ಜನಕನು ಒಂದು ವಶಾಲಯಜಞವನುನು ಮಾಡದನು. ಆ ಯಜಞದ ಆಧವಯಷವನುನು ಸವತಃ ವೈಶಂಪಾಯನರು ಸವಯೇಕರಸದರು. ಯಜಞದಲಲ ಒಂದು ವೈಗುಣ ವುಂಟಾದಾಗ ಅದರ ನವಾರಣಗಾಗ ಪಾರಯಶಚತತವಧಯು ಅನವಾಯಷವಾಯತು. ಆ ವಧಯನುನು ಬಹಳ ಜಾನಪೂವಷಕವಾಗ ಮಾಡುವ ಆವಶಕತಯತುತ. ಅಧವಯುಷಗಳಾದ


ವೈಶಂಪಾಯನರು ಆ ಕಾಯಷವನುನು ತಮಮ ಪೂವಷಶರರಾದ ಯಾಜಞವಲಕಯಾರಗ ಒಪಪಾಸದರು. ಯಾಜಞವಲಕಯಾರು ತಾವು ಹೂಸದಾಗ ಪಡದ ಶುಕಲಯಜುವಯೇಷದದ ವಧಯಂದ ಸಾರಷಕವಾಗ ಪೂಣಷಗೂಳಸ, ಯಜಞವು ಸುರಳಯೇತವಾಗ ನಡಯುವಂತ ಮಾಡದರು. ಆದರ ಯಾಜಞವಲಕಯಾರು ಹಂದ ವೈಶಂಪಾಯನರು ತಮಮಂದ ಯುಜುವಯೇಷದವನುನು ಹಂತರುಗ ಪಡದ ವಥಯನುನು ಪೂಣಷವಾಗ ಮರತರಲಲಲ.

ಆದುದರಂದ ಇಂದು ಎಲಲರದುರನಲಲ ಅವರಗ ಮುಜುಗರ ಉಂಟುಮಾಡಬಯೇಕಂಬ ತಾರುಣದ ತವಯೇರದಂದ ಈ ಯಜಞವು ನನನುಂದಲಯೇ ಪೂಣಷವಾದುದರಂದ ಯಜಞದ ದಕಷಣಯ ಅಧಷಭಾಗವು ನನಗಯೇ ಬರಬಯೇಕು ಎಂದು ಹಟ ಮಾಡದರು. ವೈಶಂಪಾಯನರು ಒಪಪಾಲಲಲ .ಆಗ ದಯೇವಲಋಷಗಳು ಮಧಸಥರಾಗ ಅಧಷದಕಷಣ ಕೂಡಸದರು. ಈ ಮಾತನುನು ಸವತಃ ಯಾಜಞವಲಕಯಾರಯೇ ಅನಂತರ ದಯೇವರಾತ ಜನಕನ ಮಗನಾದ ದಯೇವರಾತ (ಕರಾಲ)ಜನಕನಗ ವವರಸದಾರ.

ವಪಯರಥಂ ಸಶಷಯಾಸಯಾ ಮತುಲಸಯಾ ಮಹತನಯಃ ।ಮಷತ�ರೀ ದರೀವಲಸಯಾಪ ತತ�ರೀ..ಧಥಂ ಹೃತವನಹಮ।। (ಮ.ಭಾ.ಶಾಂ-೩೧೪)

ದಯೇವರಾತನ ಪುತರನಾದ ದಯೇವರಾತ (ಕರಾಲ) ಜನಕನು ನಜವಾಗಯೂ “ವದಯೇಹ” ನಾಗದನು. ರಾಜದ ಭಾರವನುನು ಮಂತರ-ಸಯೇನಾಪತಗಳಗ ಒಪಪಾಸ. ತತವಜಾನದ ಆರಾಧನ ಯಲಲ ತೂಡಗದನು. ಯಾಜಞವಲಕಯಾರಂದ ಸಂಪೂಣಷ ಪರಕೃತ-ಪುರುರ ವವಯೇಕ ರೂಪ ಸಾಂಗ ಸಾಂಖಶಾಸತರವನುನು (ಶುದಾಧತಮತತವವಜಾನಂ ಸಾಂಖಮತುಚತಯೇ ಬುಧೈಃ - ಗಯೇತಾಭಾರ ೨/೩೯) ಅಧಯನ ಮಾಡದನು. (ಮ.ಭಾ ಶಾಂತಪವಷ ಅ-೩೧೦) ಇವನ ಆ ಸಾಥನದಲಲ ಯಾವಾಗಲೂ ತತವಜಾನಗಳು ತತವಚಂತನಯನುನು ಮಾಡುತತದರು.

ಒಮಮ ದಯೇವರಾತ ಜನಕನು ಬಹುದಕಷಣಾಕ ಅಶವಮಯೇಧಯಜಞವನುನು ಮಾಡದನು. ಆಗ ಆ ಯಜಞಕಕ ಕುರು-ಪಾಂಚಾಲದಯೇಶಗಳಂದ ಅನಯೇಕ ತತವಜಾನಗಳು ಬಂದರು. ಅವರಲಲ ಯಾರು ಅತುತತಮ ಬರಹಮಜಾನಗಳು ? ಎಂಬ ರಜಾಸಯಂದ ೧೦೦೦ (ಸಾವರ) ಹಸುಗಳ ಎರಡೂ ಕೂಂಬುಗಳಗ ೧೦-೧೦ ತೂಲ ಬಂಗಾರದ ಹೂದಕ ಹಾರ, ನಮಮಲಲ ಯಾರು ರರಯೇರಠ ಬರಹಮಜಾನಗಳದಯೇರ ಅವರು ಈ ಹಸುಗಳನುನು ತಗದುಕೂಂಡು ಹೂಯೇಗರ ಎಂದು ಘಯೇಷಸದನು.

“ಬಹಣಾಯಃ ರಗವಂತ�ರೀ ಯರೀ ವರೀ ಬಹಷಯಃ ಸ ಏತ ಗ ಉದಜಗ” ಬೃ.ಉ- ೩

ಆಗ ಆ ಹಸುಗಳನುನು ನಾನು ತಗದುಕೂಳುಳವನು ಎಂಬ ಎದಗಾರಕಯನುನು ಯಾರೂ ತೂಯೇರಸಲಲಲ. ಆಗ ಮಹಷಷ ಯಾಜಞವಲಕಯಾರು ತಮಮ ಶರ ಸಾಮಶರವನಗ ಈ ಹಸುಗಳನುನು ತಗದುಕೂಂಡು ನಮಮ ಆಶರಮಕಕ ನಡ ಎಂದರು


“ಏತಯಃ ಸ�ರೀಮಯಾ ಉದಜ ಸಮಶವ” (ಬೃ ಉ ೩)

ಆಗ ಅಲಲದ ವದಾವಂಸರಗ ಸರ ಎನಸಲಲಲ. ಒಬೂಬಬಬರಾಗ ಯಾಜಞವಲಕಯಾರ ಮಯೇಲ ಪರರನುಗಳ ಸುರಮಳಯನುನು ಸುರದರು.

ಮೊದಲು ಅಶವಲರು ಯಜಮಾನನು ಮೃತುವನಂದ ಹಾಗೂ ಕಾಲದ ಪರಣಾಮದಂದ ಮುಕತನಾಗ ಹಯೇಗ ಮೊಯೇಕಷವನುನು ಪಡಯುವನು ? ದಯೇವಪದವಯನುನು ಪಡಯಲು ಸಾಧನಗಳಾವವು ? ಸಾಮಗಾನದ ಉದಯೇಶವಯೇನು ? ಎಂದು ಕಯೇಳದರು.

ಯಾಜಞವಲಕಯಾರು - ೧) ಹೂಯೇತೃ ೨) ಅಧವಯುಷ ೩) ಉದಾಗತೃ ೪) ಬರಹಮ, ಈ ನಾಲುಕ ಯಜಞದಲಲಯ ಪರಮುಖ ವರತಗಳ ಅಂತಯಾಷಮಗಳಾದ ವಾಕ ಅಗನು ಇತಾದ ದಯೇವತಗಳ ಅಂತಯಾಷಮ ಹಾಗೂ ನಯಾಮಕರಾದ ವಾಸುದಯೇವಾದ ಚತೂರೂಪಗಳ ಉಪಾಸನ ಯಂದ ಮೊಯೇಕಷ ಹಾಗೂ ಪುರೂಯೇನುವಾಕಾ, ಯಾಜಾ, ಶಸಾ ಇತಾದ ಋಕುಕಗಳಂದ ಪರತಪಾದ ಸಂಕರಷಣಾದ ರೂಪಗಳ ಉಪಾಸನಯು ದಯೇವಪದವಯನುನು ಪಡಯುವ ಉಪಾಯ ಹಾಗೂ ಇದಯೇ ಋಕ ಗಳಂದ ಸಾಮಗಾನವು ದಯೇವಲೂಯೇಕದಾಯಕವಂದು ತಳಸದರು.

ಆನಂತರ ಆತಷಭಾಗನಂಬ ಋಷಯ ಪರರನುಗಳಗ ಇಂದರಯ-ವರಯ, ತನನುಯಾಮಕ ದಯೇವತಗಳು, ತದಂತಯಾಷಮ ಆಕಾಶನಾಮಕ ಶರಯೇಹರಯ ಉಪಾಸನಯಂದ ಮುರತ-ಯಾಗುವದು ಎಂದು ವವರಸುತತ ತರವಧರಯೇವರ ಅಂತಯಾಷಮಯಾದ ಶರಯೇಹರಯು ಜಾನ-ಪುಣ- ಪಾಪಗಳಗನುಸಾರ ಮುರತ-ಸವಗಷ-ನರಕಗಳ ದಾಯಕನಾಗುವನು ಎಂಬ ದಯೇವರಹಸವನುನು ಅನಧಕಾರಗಳಾದ ಉಳದವರಗ ಕಯೇಳಸದಂತ ಆತಷಭಾಗರಗ ಮಾತರ ಉಪದಯೇಶಸದರು.

ಅನಂತರ ಲಹಪುತರರಾದ ಭುಜು ಎಂಬ ಋಷಯ ಪರರನುಗಳಗ ಉತತರಸುತತ ದಯೇವ-ಋಷ ಇತಾದ ಎಂಟು ವಗಷದವರನುನು ಮತುತ ಗರುಡ-ರಯೇರ-ರುದರ-ಇಂದರ ಹಾಗೂ ಅವರ ಪತನುಯರಯೇ ಮೊದಲಾದ ಎಂಟುವಗಷದವರನುನು ಮುರತಗ ಒಯುವ ವಷಟ-ಸಮಷಟನಾಮಕ ವಾಯುದಯೇವರ ಬಗಗ, ತದಂತಗಷತ ಶರಯೇಹರಯ ಬಗಗ ವವರಸದರು.

ಚಕರಪುತರ ಉಪಸತರಗ ಭಗವಂತನ ಲಕಷಣಗಳನುನು ಹಾಗೂ ಮಹಮಗಳನುನು, ಕುಷಯೇತಕ ಪುತರ ಕಹೂಯೇಳರಗ ಮುಕತ ಹಾಗೂ ಭಗವಂತರ ಮಧದಲಲರುವ ಭಯೇದವನುನು, ಭಗವಂತನ ವೈಶರಟಯಾವನುನು, ಅವನ ಆನಂದಪರಪೂಣಷತವವನುನು ಹಾಗೂ ವರುಣಸವಯೇಷತತಮತವವನುನು ವವರಸದರು.

ಇಷಟಲಲ ಚಚಷಯನುನು ಏಕಾಗರಮನಸಸನಂದ ಲಕಷಯಾಗೂಟುಟ ಕಯೇಳುತತರುವ ಅವರ ಪತನು ಋಷಕ ವಾಚಕನುವಯೇ ಗಾಗಷಯು ಪರರನುಗಳನುನು ಕಯೇಳುತಾತಳ -

“ಅರ ಹೈನಂ ಗಗರೀಥ ವಚಕನವರೀ ಪಪಚಛ ........” ... ಕಮಶ:


®ÜÊÜÊÜ«ÜáËWæ QËÊÜÞñÜá & 8? ±Üí. BñæÅà¿á ±ÜÅÖÝÉ¨Ü

(ಶಾಸತರಗಳು ಕೇವಲ ಹಣಣುಮಗಳಗ ಮಾತರ ಉಪದೇಶಸವದಲಲ. ಹೊರತ ಗಂಡ-ಹಂಡತ ಇಬಬರೊ ಸೇರ ಮಾಡವ ಕತತವಯಗಳನನು ಉಪದೇಶಸತತವ.)

ಪರಸಪಾರರಲಲ ಮಾಡುವ ಅಪಮಾನ, ತರಸಾಕರ ಅಶಾಸತರಯೇಯ --

ಇಂದು ಆಧುನಕ-ಸುಶಕಷತ ಗಂಡ-ಹಂಡತಯರಬಬರಲಲಯೂ ಅನವಶಕ ಅಹಂಕಾರ (Ego) ಹಚಾಚಗದ. ಹಯೇಗಾಗ ಸಣಣ ಪುಟಟ ಕಾರಣಕಾಕಗ ಇಬಬರಲಲಯೂ ವಾದ-ವವಾದ (argument) ಹಚಾಚಗ ಒಬಬರು ಇನೂನುಬಬರನುನು ನಯೇವು ನನಗಂತ ಕಡಮ ಎಂದು ಅಪಮಾನಸುವದು, ತರಸಕರಸುವದು ಸವಯೇಷಸಾಮಾನವಾಗದ. ಇದರಂದಾಗ ಪರಸಪಾರರು ತಳಯದಯೇ ತಮಮಲಲದ ಭಗವಂತನ ಸನನುಧಾನವನುನು ಅಪಮಾನಸುತತ ಪಾಪಗಳಸ ದುಃಖತರಾಗುತತದಾರ. ಇದು ಸರಯಲಲ.

ದಂಪತಗಳಲಲ (ಗಂಡ ಹಾಗೂ ಹಂಡತಯಲಲ) ಒಳಳಯ ಸಂತಾನಪರದರಾಗ ಸನನುಹತರಾದ ಪಾರಣದಯೇವರು ಹಾಗೂ ರಯ(ಭಾರತ-ಸರಸವತ)ಯ ಅಂತಗಷತರಾದ ಲಕಷಷಯೇನಾರಾಯಣರ ಸನನುಧಾನವರುತತದ ಎಂದು ತಳದು ವವಹರಸುವವರನುನು ಶರಯೇಹರಯು ಅನುಗರಹಸುತಾತನ --

“ದಂಪತ�ಯಾರೀರಥಗವನ ವಷುಣಯಃ ಭಯಥಸಥ ತು ಸರಸವತರೀ ।ರತೃಥಸಥಯಃ ಸ ಸವಯಂ ವಯುಯಃ ಏವಂ ಜನನ ವಮುಚಯಾತರೀ ॥”

(ಪರಜಾಪತಸಂಹತಾ -ರಟಪರರೂನುಯೇಪನರದಾಭುರ-- ೧/೯)

ಅನವಶಕವಾಗ ಒಬಬರು ಇನೂನುಬಬರನುನು ಅಪಮಾನಸುವುದಂದರ (ಗುರು-ಗುರುಪತನು, ತಂದ-ತಾಯ, ಅತತ-ಮಾವ ಇತಾದ) ಅವರಲಲದ ದಯೇವತಗಳನುನು ಅಪಮಾನಸದಂತಾಗು-ವದನುನು ಸರಯಾಗ ತಳದು ಅಲಲದ ದಯೇವತಗಳನುನು ಸಂತಸಪಡಸಲು ಪರಸಪಾರ ಆದರದಂದ ವವಹರಸುವದು ಸುಖದ ನಾಂದಯಾಗದ.

“ವವಹ” ಜಗಳವಡ ವಚಛರೀದನ ಪಡಯುವದಕ�ಕರೀಸಕರವಲಲ -ಭಾರತಯೇಯ ಸಂಸಕಕೃತಯಲಲ ವವಾಹವು ದನಾಲು ಜಗಳವಾಡುತತ ಅತುತ-ಕರದು

ದುಃಖಪಡುವುದಕಾಕಗಲಯೇ ಅರವಾ ಒಂದುದನ ವಚಛಯೇದವನುನು ಪಡಯುವದಕೂಕಯೇಸಕರ ಆಗಲಯೇ ಇರುವದಲಲ. ಅಗನುಸಾಕಷ ವವಾಹವು ಜನಮ-ಜನಾಮಂತರ ಶರಯೇಹರಯ ಅನುಗರಹಕಾಕಗ ಸಾಧನ ಮಾಡುವದಕೂಕಯೇಸಕರ ವಹತವಾಗದ.

ಅಕಷತಾರೂಯೇಪಣಕಾಕಗ ಅಂತಃಪಟದ ಎದುರು ನಂತ ವರನು ದಯೇವತಗಳಗ “ವರುಣನಯೇ ! ಈ ವಧುವು ನನನು ಅಣಣ-ತಮಮ-ಅಕಕ-ತಂಗಯರಗ ಸುಖಕಾರಕಳಾಗಲ,

ÊÜ¯ñÝ ËþÝ®Ü


ಬೃಹಸಪಾತಯಯೇ ! ಇವಳು ನನಗ ಸುಖಪರದಳಾಗಲ, ಇಂದರನಯೇ ! ಇವಳು ನಮಮ ಮಕಕಳಗ ಸುಖದಾಯಕಳಾಗಲ, ಸೂಯಷನಯೇ ! ಇವಳು ದೈವಯೇಸಂಪತಪರದಳಾಗಲ” ಎಂದು ಪಾರರಷಸುವನು --

ಅಭತಘನರೀಂ ವರುಣಾಪತಘನರೀಂ ಬೃಹಸಪತರೀ।ಇಂದಪುತಘನರೀಂ ಲಕಷರಯಂತಮಸಯಾಯೈ ಸವತಯಃ ಸುವಯಃ ।।

ಜಾನಗಳು ಹಾಗೂ ಹರಯರು ಅಕಷತಾರೂಯೇಪಣ ಮಾಡ ಅಂತಃಪಟ ಸರಸದಾಕಷಣ ವರನು ವಧುವಗ ಹಯೇಗ ಆಶಯೇವಷದಸುತಾತನ -

“ಎಲೈ ವಧುವಯೇ ! ನನನು ದೃಷಟ ಮಂಗಲಕರವಾಗರಲ. ನಯೇನು ಪತಗ ಹತಕರಳಾಗು. ನನನು ಕಾಲುಗಣದಂದ ನಮಮ ಮನಯಲಲರುವ ಆಕಳು, ಎತುತ ಇತಾದ ಪಶುಗಳು ಸುಖಕರಗಳಾಗಲ. ನನನು ಮನಸುಸ ಮಂಗಲಕರವಾಗರಲ. ನನನು ಕಾಂತಯಂದ ಮನ ಬಳಗಲ. ರರಯೇರಠ ಸಂತಾನಗಳನುನು ಪಡಯುವವಳಾಗು. ದಯೇವರಲಲ ಶರದಧ ಇಡುವವಳಾಗು.ಮನಯಲಲರುವ ಸಕಲ ರಯೇವಗಳಗ ನನನುಂದ ಸುಖ-ನಮಮದಗಳು ಸಗಲ” -

ಅಘರೀರಚಕುರಪತಘನರಯರೀಧ ಶವ ಪಶುರಯಾಯಃ ಸುಮನಯಃ ಸುವರಥಯಃ ।ವರೀರಸ�ಯಃ ದರೀವಕಮ ಸ�ಯಾರೀನ ಶಂ ನ�ರೀ ರವ ದವಪದರೀ ಶಂ ಚತುಷಪದರೀ ।

ಋಗವಯೇದ ೧೦/೮೫/೪೪.

ಅನಾದಕಾಲದಂದಲೂ ಗಂಡನು ಹಂಡತಯಂದ ಬಯಸುವ ವಶರಟತಗಳು ಅದರುಟ ಉದಾರವಾಗವ ? ಈ ಸಂಕಲಪಾನಗಳನುನು ಇಂದನ ಯುವಕ ಯುವತಯರು ಅರಷ ಮಾಡಕೂಳಳಬಯೇಕು. ಪಾಶಾಚತರ ಅಂಧಾನುಕರಣ ಮಾಡುತತ ದಯೇಹದಂದ ಮಾತರ ಭಾರತಯೇಯರಾಗ; ಆದರ ವಯೇರ-ಕೂದಲು ಕಟುಟವ (ಕಟ ಮಾಡುವ) ರೈಲ, ಭಾಷ, ಹೂರಗನ ಆಹಾರ, ಅಪಾರ ಹಣವನುನು ಗಳಸ ಪಾಪದಾಯಕ ಅಭಕಷಯಾ-ಅಪಯೇಯಗಳಗ, ಅನವಶಕ ವಯೇರ-ಭೂರಣಗಳಗ ಖಚುಷ ಮಾಡುವಕ, ಓದುವ ಪುಸತಕ, ನೂಯೇಡ ಕಯೇಳುವ ವರಯಗಳು ಎಲಲವೂ ವದಯೇಶಯೇಯರ ಅಂಧಾನುಕರಣ. ಇದು ಇಂದನ ಪತ-ಪತನುಯರ ನಜವಾದ ಚತರವಾಗದಯಲಲವಯೇ ? ನಮಮ ಶಾಸತರಗಳ ಹಸರು ಗೂತತಲಲ. ಅಲಲಯ ವರಯಗಳನುನು ಸವಷರಾ ತಳದುಕೂಂಡಲಲ. ಆಚರಣಯಂತೂ ಇಲಲವಯೇ ಇಲಲ. ಹಯೇಗಾಗ ನಾವು ಇಂದು ಸವತಂತರ ಭಾರತದಲಲದೂ ವೈಚಾರಕವಾಗ ವದಯೇಶಯೇಯರ ದಾಸರಾಗದಯೇವ. ನಮಮನುನು ಹಯೇಗಯಯೇ ವೈಚಾರಕದಾಸರನಾನುಗ ಮಾಡಲು ೧೭೫ ವರಷಗಳ ಹಂದಯಯೇ ಭಾರತದಲಲ ಪಾಶಾಚತ ಶಕಷಣಜನಕನಾದ Lard Macaulay ಎಂಬ ಅಧಕಾರಯು ೧೮೫೮ ರಲಲಯಯೇ ಕನಸು ಕಂಡದನು--” English education would trainup A class of persons Indian in blood and colour only but English men in opinions in morals and in intellects. ಇಂದು ಅವನ ಕನಸನುನು ನನಸು ಮಾಡುತತ, ಶರಯೇಕೃರಣನು


ಹಯೇಳದ “ಸವಧಮಷಯೇ ನಧನಂ ರರಯೇಯಃ ಪರಧಮೊಯೇಷ ಭಯಾವಹಃ” ಎಂಬ ಮಾತನುನು ಮೂಲಗುಂಪು ಮಾಡ, ವದಯೇಶಯೇಯರ ಅಂಧಾನುಕರಣ ಮಾಡುತತ ಅವರ ದಾಸರಾಗದಯೇವ.

ಇರಟಲಲ ವವರಣ ಯಾರನೂನು ಟಯೇರಸುವುದಕೂಕಯೇಸಕರವಲಲ. ನಮಮ ವಶಾಲ-ಉದಾರ- ಆನಂದದಾಯಕ ಸಂಸಕಕೃತಯನುನು ಮರಯುತತರುವವಲಲ; ದಯೇವರ ಆಜಞಯನುನು ಮಯೇರ ದುಃಖತರಾಗುತತರುವವಲಲ ? ಎಂಬ ಕಳವಳದಂದ ಬಂದ ಮಾತುಗಳಾಗವ.

ಇಂದನ ಹಣುಣಮಕಕಳು ಮಯೇಲಂದ ಮಯೇಲ ಕಯೇಳುವ ಇನೂನುಂದು ಪರರನುಯಂದರ - ನಮಮನುನು ದಾನವಾಗ ಕೂಡುತತಯೇರಲಲ; ನಾವಯೇನು ಜಡ ವಸುತಗಳಯೇ ? ನಾವು ಪರಯೇತಸದ ಹುಡುಗನ ಜತಯಲಲ ಮದುವಯಾಗುವ ಸವಂತಕಗ ಬಲಯಲಲವಯೇ ?

ನಯೇವು ಜಡವಸುತವಲಲ. ಹುಟಟದ ಮನ ಹಾಗೂ ಗಂಡನ ಮನ ಎರಡನೂನು ಉದಧರಸುವ ದಯೇವತಗಳು “ಕನೂಯೇದತಾ ಬತ ಕುಲದವಯತಾರಣಯೇತ” (ಮ.ಭಾ.ತಾ.ನ ೧೯/೭೬) ದಯೇವತಾಶಬದ ಅನಯೇಕ ಪರಭಾಷಗಳಲಲ “ದಯೇಪನಾತ ದಯೇವತಾ” ತನನು ಗುಣ-ಪರಶರಮ-ಉಪಕಾರ-ಸಹನಶಯೇಲತ-ದೈವಭರತ ಹಾಗೂ ವನಯಗಳಂದ ಮನಯನುನು ಬಳಗುವದರಂದ ಹಣುಣಮಕಕಳನುನು ದಯೇವತ ಎಂದು ಶಾಸತರವು ಕರದದ. “ಮಾತೃದಯೇವಯೇ ಭವ” ಕನಾದಾನದಂದ ಕನಯು ಹುಟಟದ ಮನಯ ಮೊದಲನ ೧೨ ಹಾಗೂ ನಂತರ ೧೨ ತಲಮಾರುಗಳು (Generation) ಪವತರವಾಗುವವು. ಕನಯ ತಂದಗ ಭಗವಂತನ ಅನುಗರಹವಾಗುವದು.

ಕನಾದಾನದ ಸಂಕಲಪಾದಲಲ ಈ ವರಯ ಬಹಳ ಸಪಾರಟವಾಗದ. “ಅನಯೇನ ಕನಾದಾನಯೇನ ದಾವದಶ ಅವರಾನ ದಾವದಶ ಅಪರಾನ ಪವತರಯೇಕತುಷಂ ಆತಮನಶಚ ಶರಯೇ ಲಕಷಷಯೇನಾರಾಯಣ ಪರಯೇತಯಯೇ.......” ಕನಾದಾನದ ಸಂದಭಷದಲಲ ಕನಯಲಲ ಮಹಾಲಕಷಷಯನುನು ಹಾಗೂ ವರನಲಲ ಶರಯೇಹರಯ ಸನನುಧಾನವನುನು ಕಲಪಾಸಲಾಗುವದು “ಶರಯೇಧರರೂಪಣಯೇ ಕನಾರಷನಯೇ ವರಾಯ......ಕನಾಂ ಶರಯೇರೂಪಣಯೇಂ” ಪತೃಗಳ ಹಾಗೂ ಲಕಷಷಯೇನಾರಾಯಣರ ಅನುಗರಹ ದಂದ ವಧುವು ಗಂಡನ ರಯೇವನವನುನು ಸಾರಷಕಗೂಳಸುವುದಲಲದಯೇ; ಸಕಲ ಸುಖಗಳನುನು ಅನುಭವಸುವಳು. ಇದಕಾಕಗ ಕನಯರು ಶಾಸತರ ಹಾಗೂ ಹರಯರ ಮಾಗಷದಶಷನದಲಲ ನಮಮ ಸಂಸಕಕೃತಯ ಜಾನವನುನು ಸಂಪಾದಸ, ಶರಯೇರ-ಮನಸುಸ-ಬುದಧ-ವಚಾರಗಳನುನು ಪವತರಗೂಳಸಕೂಳಳಬಯೇಕು. ಆಧುನಕ ಶಕಷಣವು ಹೂಟಟಹೂರಯವದನುನು ಮಾತರ ಕಲಸುವುದಲಲದಯೇ; ಅಹಂಕಾರ ಹಾಗೂ ಭೂಯೇಗಸಂಸಕಕೃತಯ ಕಡಗ ನಮಮನುನು ನೂಕುತತದ.

ಕನಾದಾನವನುನು ಸವಯೇಕರಸದ ವರನ ತಲಯಮಯೇಲ ವಧುವು ಅಕಷತಗಳನುನು ಹಾಕುತತ ನಾನು ತಮಮಂದ -- ೧) “ಭಗ” ವನುನು = ಐಶವಯಷ-ವಯೇಯಷ-ರಯೇತಷ-ಕಾಂತ-ಜಾನ-ವಜಾನಗಳನುನು (ಐಶವಯಷಸ ಸಮಗರಸರ ವಯೇಯಷಸ ಯಶಸಃ ಶರಯಃ । ಜಾನವಜಾನ-


ಯೊಯೇರಚರವ ರಣಾಣಂ ಭಗ ಇತಯೇರಣಾ) ೨) ಶರಯೇಃ - ದೈವಯೇಸಂಪದವನುನು ೩) ಪರಜಾಃ - ಉತತಮ ಸಂತಾನಗಳನುನು ಬಯಸ ಬಂದದಯೇನ. ದಯೇವರು ಇವುಗಳನುನು ಕರುಣಸಲ ಎಂದು ಪಾರರಷಸುವಳು.

ಆಗ ವರನೂ ಸಹ ವಧುವನ ತಲಯ ಮಯೇಲ ಅಕಷತಗಳನುನು ಹಾಕುತತ -- ನಾನು ನನನುಂದ

೧) ಯಜಞಃ = ಯಜಞ-ಯಾಗಾದ ಧಾಮಷಕಕಾಯಷಗಳಲಲ ಪೂಣಷ ಸಹಕಾರವನುನು

೨) ಧಮಷಃ = ಧಮಷ-ಅರಷ-ಕಾಮ-ಮೊಯೇಕಷಗಳಂಬ ಪುರುಪಾರಷಗಳ ಪಾರಪತ

೩) ಯಶಃ = ಆದಶಷದಂಪತಗಳಂಬ ರಯೇತಷಯನುನು ಬಯಸ ನನನುನುನು ಸವಯೇಕರಸುತತದಯೇನ, ದಯೇವರು ಈ ಕಾಮನಗಳನುನು ಪೊರೈಸಲ ಎಂದು ಪಾರರಷಸುತಾತನ.

ಮದುವಯ ಸಂದಭಷದಲಲ ಇಷಟಲಲ ನಾವು ದಯೇವರಲಲ ಪಾರರಷಸದಯೇವ ಎಂದು ಎರುಟ ಜನರು ತಳದುಕೂಂಡು ಆ ದಾರಯಲಲ ಪರಯತನುಸುತತರುವರು? ........ -ಕರಮಶಃ ...

¿ÞÃÜá Ô÷à ....?

Ô÷à GíŸ ÍÜŸªPæR ×àWæãí¨Üá ÓÜáí¨ÜÃÜÊÝ¨Ü A¥ÜìÊÜ®Üá° £Ú¿áŸÖÜá¨Üá. D

A¥ÜìÊÜ®Üá° £Ú¿áÆá ËÐÜá¡«ÜÊæãàìñÜ¤ÃÜ±ÜâÃÝ| ÊÜáñÜá¤ ±Ü¨Ü¾±ÜâÃÝ|WÜÙÜ ÊæãÃæ

ÖæãàWÜ¸æàPÜá.

PÜÊÜáìOÝ ÊÜá®ÜÓÝ ÊÝaÝ »ÜñÜáì@ ²Å¿á×ñæçÑ~à > ¿Þ ®ÝÄà ÓÝ ÓÜ¾$êñÝ ÓÝ—Ìà ±Ü£±Üäg®ÜñÜñÜ³ÃÝ >> Ë.«Ü.±ÜâÊÝaÝ ÓÜáÊÜá®ÜÓÝ aæçÊÜ PÜÊÜáìOÝ ÍÜê|á »ÝËá¯ >ÍÜáÍÜãÅÐÝ PÜáÃÜáñæà ¿Þ × »ÜñÜáìÍæòÊÜ ©®æà ©®æà >>

ÓÝ aÝ² PÜ¥ÜÂñæà ®ÝÄà ±Ü£ÊÜÅñÜ±ÜÃÝ¿áOÝ >> ±Ü.±Üâ.»Üã.S

£Å=ÊÜÞñÜá, ÊÜá®ÜÓÜáÕ, PÜÊÜáì D ÊÜáãÃÜÄí Ü Ó…=ÓÜ×ñÜÙÝ ÜÊÜÙÜá Ô÷à. (£Å¼@ ÓÜ×ñÝ)

±Ü£¿á AíñÜ¿ÞìËá¿Þ Ü ±ÜÃÜÊÜÞñÜ¾®Ü BÃÝ«Ü®æ¿á®Üá° ÓÜ Ý ÓÜ£¿áá ÊÜÞvÜá£¤ÃÜ¸æàPÜá. PÝpÝaÝÃÜPÝRX ÊÜÞw¨ÜÃæ ¿ÞÊÜ ±ÜÅÁãàg®ÜËÆÉ. ÊÜÞvÜáÊÝWÜ ÊÜá®ÜÓÜáÕ ÊÜááí¨ÝXÃÜ¸æàPÜá. EÇÝÉÓÜ, EñÝÕÖÜ, ÆÊÜÆËPæ CÃÜ¸æàPÜá. ÊÜá®ÜÔÕ¨ÜªÃæ ÊÜÞñÜÅ ÓÝÆ¨Üá. ×ñÜÊÝ¨Ü ÊÜÞñÜáWÜÚí¨Ü ±Ü£¿á®Üá°, ±ÜñÜÂíñÜ¿ÞìËá¿Þ¨Ü ±ÜÃÜÊÜÞñÜ¾®Ü®Üá° ÓÜíñæãàÐÜ±ÜwÓÜá£¤ÃÜ¸æàPÜá. ÖÝWæí¨Üá ÊÜÞ£®Ü ÊÜáÈÉ¿ÞWÜ¸ÝÃÜ¨Üá. ±Ü£Wæ A®ÜáPÜãÆPÜÃÜÊÝ¨Ü PÜÊÜáìWÜÙÜ®Üá° ÊÜÞvÜá£¤ÃÜ¸æàPÜá. ×àWæ £ÅPÜÃÜ| ±ÜäÊÜìPÜÊÝX ±Ü£¿á ÓæàÊæ¿á®Üá° ÊÜÞw¨Ü ÓÜ£Wæ ÎÅà±Ü£¿áá JvÜ®æÁáà JÈ¿ááñÝ¤®æ.

B¨ÜªÄí¨Ü £Å=±Ü£¿á ÓæàÊæWÝX ÊÜá®ÜÓÜáÕ, ÊÜÞñÜá, PÜÊÜáì D ÊÜáãÃÜÄí¨Ü Ó…=ÓÜ×ñÜÙÝ¨ÜÊÜÙÜá Ô÷à.


ಲಕಷರೀನರಸಂಹತಕ ವಶರೀಷಣದ ಔಚತಯಾ ? ±Üí. ÓÜXÅ ÃÝZÊæàí¨ÝÅaÝ¿áì

fefeffefefefefefefefee“ದರೀಶಕಲಧಪತರೀ” ವಶರೀಷಣದ ಸವರಸಯಾ

“......... ಕರಷಯೇ........ ಕಾರಯಷಯೇ ಚ” ಎಂದು ನಡಸಲಾಗುವ ಸಂಕಲಪಾಕಕ ಪಾತರನಾಗ ಪಾರತಃಸಂಕಲಪಾಗದದಲಲ ಉಲಲಯೇಖಸಲಪಾಡುವ ರಾಮಚಂದರನಗ “ದಯೇಶಕಾಲಾಧಪತಯೇ ......” ಎಂಬ ವರಯೇರಣವನುನು ನಯೇಡಲಾಗದ. ಇದರ ಅನುಸಂಧಾನಕ ಸಾವರಸವನುನು ಆಸಾವದಸೂಯೇಣ. ದಯೇಶಕಾಲಗಳ ಆಧಾರಾಧಯೇಯಭಾವಸಂಬಂಧಕೂಕಳಗಾಗಯಯೇ ಪರತಯೊಂದು ಪದಾರಷವೂ ತನನು ಅಸತತವವನುನು = ಇರವನುನು ಹೂಂದುವರುಟ ದಯೇಶಕಾಲಗಳು ಪರತಯೊಂದು ಪದಾರಷಕೂಕ ಆಧಾರವಾಗರುವವು. ಆದರಂದಲಯೇ ಭಗವಂತನಲಲ ಸಮಪಷಸಬಯೇಕಾದ ಪರತಯೊಂದು ಸಾಧನಾನುಷಾಠನಕೂಕ ದಯೇಶಕಾಲಗಳು ಆಧಾರವಾಗದರಬಯೇಕು. ಕಯೇವಲ ಸಾಧನಾನುಷಾಠನಕಕಷಟಯೇ ಅಲಲ. ಸಾಧನಾನುಷಾಠನಕಕ ಅವಶಕಗಳಾದ ಸಾಧನಾಶರಯೇರ, ಗಾಳ, ಬಳಕು, ಆಹಾರ, ನಯೇರು, ಪರತಮ ಮುಂತಾದ ಪಾರಷವ ಪದಾರಷಗಳು ಇವಲಲವುಗಳಗೂ ಆಧಾರವಾಗ ಕಾಲವೂ, ದಯೇಶವೂ ಬಯೇಕಯೇಬಯೇಕು. ಕಾಲ ವಾಪತ, ದಯೇಶ ವಶಾಲ. ಇಂತಹ ವಾಪತವಾದ, ವಶಾಲವಾದ ಕಾಲ, ದಯೇಶಗಳು ಸಾಧನಾನುಷಾಠನಕಕ ಬಯೇಕಾಗಲಲ. ಆದರ ಅಂತಹ ವಾಪತವಾದ ಕಾಲದ, ವಶಾಲವಾದ ದಯೇಶದ ರಟಕವಾದ ಬಂದುಭಾಗ ಬಯೇಕು. ಈ ರಟಕ ಭಾಗಗಳಾದರೂ ಮಹಾಕಾಲನುನು ವಶಾಲದಯೇಶವನೂನು ಸಂಬಂಧಸಕೂಂಡಯೇ ಇರುವವು. ಅಂದರ ಯಾವುದೂಯೇ ಬಂದುದನದಲಲ ಸಂಧಾವಂದನ ನಡಸುತತದಯೇವ ಎಂದರ ಆ ದನ ಯಾವುದರ ರಟಕವಾಗದಯೊಯೇ ಅಂತಹ ಪಕಷವನಾನುಗಲಯೇ ಮಾಸವನಾನುಗಲಯೇ, ಸಂವತಸರವನಾನುಗಲಯೇ ಸಂಬಂಧಸಕೂಳಳದಯೇ ತಾನು ತಾನಾಗಯಯೇ ಇರಲಾರದು. ಅಂತಯಯೇ ಯಾವುದೂಯೇ ಒಂದು ಊರನ ಮನಯಲಲ ನಾವು ಸಂಧಾವಂದನ ನಡಸುತತರುವವಂದರ ಆ ಊರು ಯಾವ ರಾಜದ, ಯಾವ ದಯೇಶದ ರಟಕವಾಗದಯೊಯೇ ಅಯಾ ರಾಜ, ದಯೇಶ ಮುಂತಾದವನುನು ಸಂಬಂಧಸಕೂಂಡಯೇ ಇರುವಂತಹದು. ಆದರಂದಲಯೇ ನಾವು ಸಂಕಲಪಾದಲಲ ಪರಕೃತ ಸಾಧನಾನುಷಾಠನಕಕ ಆಧಾರವಾಗರುವ ದಯೇಶವನೂನು, ಕಾಲವನೂನು, ಉಲಲಯೇಖಸುವಾಗ “ಆದಬರಹಮಣಃ ದವತಯೇಯಪರಾಧಯೇಷ ಮಯೇರೂಯೇಃ ದಕಷಣಪಾರವಯೇಷ” ಎಂದು ಅಂತಹ ದೂಡಡ ಗಡುವನುನು ಉಲಲಯೇಖಸ ಕರಮಯೇಣ ಅವುಗಳ ಚಕಕ ಚಕಕ ಭಾಗಗಳನುನು ನಮೂದಸುತತಯೇವ. ಕೂನಯಲಲ ನಮಮ ಸಾಧನಾನುಷಾಠನಕಕ ಬಯೇಕಾದ ಕಾಲದ ದಯೇಶದ ಚಕಕ ಭಾಗವನುನು ಉಲಲಯೇಖಸುತತಯೇವ.

ಹಾಗಾದರ ನಮಮ ಸಾಧನಾನುಷಾಠನಕಕ ಆಧಾರವಾಗ ಆವಶಕಗಳಾದ ಕಾಲವನುನು ದಯೇಶವನೂನು ಒದಗಸಕೂಡುವ ಭಗವಂತ ಆಯಾ ಕಾಲಭಾಗವನುನು, ಆಯಾ


ದಯೇಶಭಾಗವನುನು ಅಷಟಯೇ ಒದಗಸಕೂಡಲಾಗದು. ಬದಲಾಗ ಸಮಗರ ಕಾಲಚಕರವನುನು ಸಂಪೂಣಷ ಬರಹಾಮಂಡವನುನು ನಯಮಸುತತ ಅವುಗಳ ತುಣುಕಾಗಯಷಟಯೇ ಆಯಾ ಕಾಲದ ಆಯಾ ದಯೇಶದ ಭಾಗವನುನು ಒದಗಸಕೂಡಬಯೇಕು. ರಾಮಚಂದರನಲಲ ನಮಮ ನತ ನೈಮತತಕ ಕಾಮಕಮಷಗಳ ಕತೃಷ ಹಾಗೂ ಕಾರಯತೃ ನಯೇನಯೇ ಎನುನುವಾಗ ಹಾಗ ಕತೃಷ ಎನಸುವ. ಕಾರಯತೃ ಎನಸಲು ಆಧಾರವಾಗ ಬಯೇಕಾದ ದಯೇಶದ ಭಾಗವನೂನು, ಕಾಲದ ಭಾಗವನೂನು ಒದಗಸಕೂಡುವವನು ನಯೇನಯೇ ಎಂದೂ ಸೂಚತವಾಗುವುದು.

ಹಯೇಗ ಕಾಲದ ಭಾಗವನೂನು, ದಯೇಶದ ಭಾಗವನೂನು ಒದಗಸಕೂಡಬಯೇಕಂದರ ಆಯಾ ಭಾಗಕಕಷಟಯೇ ಒಡಯನಾದರ ಸಾಲದು. ಬದಲಾಗ ಸಮಗರ ದಯೇಶಕಾಲಗಳಗ ಒಡಯ-ನಾಗದರಬಯೇಕು. ಇದನನುಯೇ “ದಯೇಶಕಾಲಾಧಪತಯೇ.......” ಎಂದು ಶರಯೇರಾಮಚಂದರನನುನು ಸಂಬೂಯೇಧಸ ನವಯೇದಸಕೂಳಳಲಾಗದ. ದಯೇಶದ ಹಾಗೂ ಕಾಲದ ಚಕಕ ಪುಟಟ ಭಾಗಗಳಾಗ ಬಯೇರ ಬಯೇರ ಅಭಮಾನದಯೇವತಗಳು ಒಡಯರಾಗರುವುದರಂದ ರಾಮಚಂದರನಾದರೂ ಹಾಗಲಲ ಮುಖ ಒಡಯ ಎಂದು ಸೂಚಸುವುದಕಾಕಗ ‘ಅಧಪತಯೇ’ ಎನನುಲಾಗದ. “ಅಧಕಶಾಚಸ ಪತಶಚ ಅಧಪತಃ” ರರಯೇರಠನಾದ ಪತ ಎಂದು ಅಧಪತ ಶಬದ ಅರಷ.

ಭಗವಂತ ತನನು ಶಂಶುಮಾರರೂಪದಲಲ ಕಾಲಕಕ ಅಧಪತಯಾಗದರ, ವರಾಹರೂಪ-ದಲಲ ಭೂಮಗ ಅಧಪತಯಾಗರುವನು. ರಾಮಚಂದರನಾದರೂ ಅಂತಹ ಶಂಶುಮಾರ ವರಾಹ ರೂಪಗಳಗಂತ ಅತಂತಾಭನನುನಾಗರುವುದರಂದ ‘ದಯೇಶಕಾಲಾಧಪತಯೇ’ ಎಂದು ಸಂಬೂಯೇಧಸಲಾಗದ ಎಂದು ಅಥೈಷಸಕೂಳಳಬಯೇಕು. ಕತೃಷ ಹಾಗೂ ಕಾರಯತೃ ನಯೇನಯೇ ಎನುನುವಾಗ ಹಾಗ ಕತೃಷ ಎನಸುವ, ಕಾರಯತೃ ಎನಸಲು ಆಧಾರವಾಗ ಬಯೇಕಾದ ದಯೇಶದ ಭಾಗವನೂನು, ಕಾಲದ ಭಾಗವನೂನು ಒದಗಸಕೂಡುವವನು ನಯೇನಯೇ ಎಂದೂ ಸೂಚತ-ವಾಗುವುದು. ...ಸರಯೇರ....

Êæáài®Ü ÊæáàÇæ FoÊÜÞvÜ¸ÝÃÜ¨Üá

®Ý˜®Ü°ÊÜÞÓÜ®ÜÊÜÞÃæãà±ÜÁáàñ… >>

A®Ü°ÊÜ®Üá° BÓÜ®Ü¨Ü ÊæáàÇæ Gí©WÜã CÄÓÜ¸ÝÃÜ¨Üá. A¥Ýìñ…

»æãàg®Ü ÊÜÞvÜáÊÝWÜ »æãàg®Ü±ÝñæÅ¿á®Üá° »ÜãËá¿á ÊæáàÇæ

ÊÜáívÜÆ ÊÜÞw CoárPæãÙÜÛ¸æàPÜá. Êæáài®Ü ÊæáàÇæ »æãàg®Ü

±ÝñæÅ¿á¯°oárPæãívÜá Fo ÊÜÞvÜáÊÜâ¨Ü®Üá° ÍÝÓÜ÷ ¯Ðæà—ÓÜáñÜ¤¨æ. D

ËÐÜ¿á¨ÜÈÉ Ô÷à¿áÃÜá GaÜcÄPæ ÊÜ×ÓÜ¸æàPÜá. A®Ü¥ÜìPÝÄ¿Þ¨Ü D

±Ü¨Üœ£¿á®Üá° ±ÜÄñÜÂiÓÜ¸æàPÜá.


ËÐÜá¡ÓÜÖÜÓÜÅ®ÝÊÜá? ±Üí. ±Ü¨Ü¾®Ý»ÝaÝ¿áì boWÜá±Ü³

456 ಸತಂ ಗತಯಃ - ಸತಾಂ ವದಮಾನಾನಾಂ ಗತಃ ಜಾನಂ ಯಸ ಸಃ ಎಂದರ ಇರುವ ಎಲಲ ವಸುತಗಳ ಜಾನವುಳಳವನು ಪರಮಾತಮನು. ಸವಷಜಞನಾದ ಭಗವಂತನು ಅನಾದಕಾಲದಂದ ಅನಂತಕಾಲಗಳಲಲ ಆಯಾ ಕಾಲದಲಲ ಇರುವ ಅನಂತಾನಂತ ವಸುತಗಳ ಜಾನವನುನು ಪಡದರುವನು. ಅವನಂದ ಕಾಣಲಪಾಡದ ವಸುತಗಳು ಇಲಲವಯೇ ಇಲಲ.

ಯತತುದ ದೃಷಂ ರಗವತ ತದರೀವಸತು ನ ರಪರಮ ।

ಆದರಂದ ಇರುವ ಎಲಲ ವಸುತಗಳನುನು ಸಾಕಾತಾತಗ ತಳದವನು ಎಂದರಷ.

* ಸತ ಎಂದರ ಸಜಜನರು ಎಂದರಷ. ಸಜಜನರಗ ಜಾನವನುನು ಕೂಡುವವನು. ಸಂಸಾರದಲಲರುವ ಅಜಾನಗಳಾದ ಸಜಜನರಗ ಗತಃ ಜಾನವನುನು ಕೂಡುವನು. ಜಾನಗಳಾದ ಮುರತಯೊಯೇಗರಾದ ಸಜಜನರಗ ಗತಯನುನು ಸದಗತಯನುನು (ಮೊಯೇಕಷವನುನು) ಕೂಡುವನು. ಮುಕತರಾದ ಸಚಯೇತನರಗ ಆನಂದದ ಗತಯನುನು ಅನುಭವವನುನು ಕೂಡುವನು. ಆದರಂದ ಸತಾಂ ಗತಃ ಎಂದು ಕರಯಲಪಾಡುವನು. ಈ ವರಯವನುನು ಶರಯೇಮದಾಚಾಯಷರು ಅನುವಾಖಾನದಲಲ -

ಅಜನಂ ಜನದ�ರೀ ವಷುಣಯಃ ಜನನಂ ಮರೀಕದಶಚ ಸಯಃ ।ಆನಂದದಶಚ ಮುಕತುನಂ ಸ ಏವೈಕ�ರೀ ಜನದಥನಯಃ ।।

ಎಂಬ ಪರಮಾಣವನುನು ಉದಾಹರಸ ನರೂಪಸದಾರ.

* ಇರುವ ಎಲಲರಗ ಭಗವಂತನು ಆಸರ ಆಗರುವನು. ಚಯೇತನಾಚಯೇತನಾತಮಕವಾದ ಸಮಗರ ವಶವಕಕ, ರಮಾ ಬರಹಾಮದ ದಯೇವತಗಳಗ ಮುಕಾತಮುಕತವಗಷಕಕ ಭಗವಂತನು ಆಸರ ಆಧಾರನಾಗ ಇರುವವನು. ದಾವದಶಸೂತಯೇತರದಲಲ “ಹರರಯೇವ ಜಗತಪಾತೃಮಾತೃಗತಃ” ಎಂದು ಹಯೇಳದಾರ.

* ವದಮಾನವಾದ, ಸತವಾದ ಪೃರವಯೇ ಮೊದಲಾದ 14 ಲೂಯೇಕಗಳಗ ಆಸರ - ಆಧಾರನಾಗ ಇರುವವನು. ಕೂಮಷರೂಪದಂದ ಧರಸ ರಕಷಣ ಮಾಡರುವನು. ಆದರಂದಲೂ ಸತಾಂ ಗತಃ ಎಂದು ತಳಯಬಹುದು.

457 ಸವಥದಶರೀಥ– ಸವಷವಸುತಗಳನುನು ಸವಷತೂಯೇಮುಖವಾಗ ಸಾಕಾತಕರಸ-ಕೂಂಡವನು. ಪರತಯೊಂದು ವಸುತವನ ಪರತ ಅಂಶಗಳನುನು ಚನಾನುಗ ತಳದರುವನು.

ಭಗವಂತನಗ ಸವಷ ಎಂದು ಹಸರು. ಇದಯೇ ವರುಣಸಹಸರನಾಮದಲಲ “ಸವಷಃ ಶವಷಃ ಶವಃ ಸಾಥಣುಃ ಭೂತಾದನಷಧರವಯಃ” ಎನುನುವಲಲ ಬಂದದ. ಸವಷಂ ದರರುಟಂ ಶಯೇಲಮಸಾಸತಯೇತ - ಸವಷದಶಯೇಷ ।


ಸವಷನಾದ ಅಂದರ ಪೂಣಷನಾದ ತನನುನುನು ತಾನು ತಳದುಕೂಂಡರುವನು. ಆದರಂದ ಸವಷದಶಯೇಷ. ಗುಣಗಳಂದ, ರರಯಗಳಂದ, ಅವತಾರಗಳಂದ ಇತಾದ ಅನಯೇಕ ನಮತತಗಳಂದ ಭಗವಂತನು ಪೂಣಷನಾಗರುವುದರಂದ ಸವಷ ಎಂದನಸಕೂಂಡರುವನು ಭಗವಂತನು. ಅಂತಹ ತಾನು ಪೂಣಷನು ಎಂದು ಅನಾದಯಂದ ತಳದರುವ ಕಾರಣ ಪರಮಾತಮನು ಸವಷದಾ ಪರಪೂಣಷನಾಗರುವನಂದು ಬೃಹದಾರಣಕೂಯೇಪನರತ ಸವಷಶಬವನುನು ಉಲಲಯೇಖಸದ -

“ತದಾತಾಮನಮಯೇವ ಅವಯೇತ ಅಹಂ ಬರಹಾಮಸಮಯೇತ ತಸಾಮತತತ ಸವಷಮಭವತ” ಎಂಬುದಾಗ. ಆದರಂದ ಶರಯೇಹರಯು ಸವಷದಶಯೇಷ.

* ಎಲಲ ದಶಷ, ಅಮಾವಾಸಗಳಲಲ ಮಾಡುವ ಇಷಟಗಳಲಲ ಪೂಜಗೂಳುಳವವನು. ಅದರಂದ ಉಪಲಕಷತವಾದ ಸವಷ ಯಜಞಗಳಗ ನಯಾಮಕನಾಗರುವನು, ಯಜಞಗಳಂದ ಪೂಜಗೂಳುಳವವನು ಆಗರುವವನು. ಆದರಂದ ಸವಷದಶಯೇಷ.

ಎಲಲರ ದಶಷನಗಳಗ ನಯಾಮಕನು, ಪರಯೇರಕನು ಆಗರುವನು. ಎಲಲರ ದಶಷನಸಾಧನವಾದ ಚಕಷುರಂದರಯಗಳಗ ದಶಷನಶರತಪರದನು ಆಗದಾನ.

“ಚಕಷುರಃ ಚಕಷುಃ... .. .. . ಯಯೇನ ಚಕಷೂಂಷ ಪಶಂತ । ತದಯೇವ ಬರಹಮ ತವಂ ವದಧ”

ಇತಾದಯಾಗ ತಲವಕಾರ ಉಪನರತತನಲಲ ಹಯೇಳದಾರ. ಆದರಂದ ಪರತಯೊಬಬರೂ ಕಣಣನ ಮೂಲಕ ನೂಯೇಡಲು ಭಗವದನುಗರಹ ಅತಾವಶಕ. ಆದರಂದ ಭಗವಂತನು ಸವಷದಶಯೇಷ.

458 ವಮುಕತುತ - ಭಗವಂತನು ನತಮುಕತನು. ಅವನಗ ಸಂಸಾರಬಂಧವಲಲ. 15 ಕಲಗಳನುನು ಕಳದುಕೂಂಡು 16ನಯ ಕಲಯಂದ ಇರುವದಕಕ ಮುರತ ಎಂದು ಕರಯುವರು. ಅಜಾನ, ದುಃಖಾದಗಳನುನು ಕಳದುಕೂಳುಳವುದನುನು ಮುರತಯಂದು ಕರಯುವರು. ಭಗವಂತನಗ ಈ ಯಾವ ದೂಯೇರಗಳೂ ಇಲಲವಾದರಂದ ಮುಕತನು.

ಮುಕತುಖಯಾ ದುಯಃಖಮರೀಕತ ಸಯಾತ ಬದಧಖಯಾ ಹಯಥಧರೀನತಯಃ । ನತಯಾಮುಕತುಸತುರೀಕ ಏವ ಹರನಥರಯಣಯಃ ಪರುಯಃ ।।

ಭಗವಂತನಗ ಅನಾದಕಾಲದಂದ ಸಂಸಾರಬಂಧವಲಲ. ಆದರಂದ ವಮುಕತನು. ಭಗವಂತನಂತ ಲಕಷಷಯೇದಯೇವಗೂ ಅನಾದಕಾಲದಂದ ಸಂಸಾರಬಂಧವಲಲ. ಅವಳೂ ವಮುಕಾತತಮಳು. ಆದರೂ ಲಕಷಷಯೇದಯೇವಯಲಲರುವ ಮುಕತತವವು ಭಗವಂತನ ವಶದಲಲರುವುದು. ಆದರ ಭಗವಂತನು ಸವತಂತರನಾಗ ವಮುಕಾತತಮನು. ಸವಷಸಾವಮಯಾಗರುವನು. ಈ ಅಸಾಧಾರಣಗುಣದಂದ ಭಗವಂತನು ವರಯೇರವಾಗ ಮುಕಾತತಮನು ಆಗರುವನು.


ಆದರಂದ ವಮುಕಾತತಾಮ ಎಂದು ತಳಯಬಯೇಕು. ಭಾಗವತ ತಾತಪಾಯಷದ 11ನಯೇ ಸಕಂಧದ 1ನಯ ಅಧಾಯದಲಲ -

“ನತಮುಕತತವತೂಯೇ ವರುಣಮುಷಕತನಾಮಾ ಸದೂಯೇದತಃ । ಮುಕತಶಬೂಯೇದತೂಯೇ ಬಂಧರಾಹತಾತ ನ ವಮೊಯೇಕತಃ ।।” ಎಂಬುದಾಗ ಹಯೇಳದಾರ.

* ವಮುಕತಃ ದೂಯೇಷಯೇಭಃ ಆತಾಮ ದಯೇಹಃ ಯಸ ಸಃ - ದೂಯೇರಗಳಂದ ರಹತವಾದ ದಯೇಹವುಳಳವನು. ಭಗವಂತನಗೂ ಅವನ ದಯೇಹಕೂಕ ಭಯೇದವಲಲ. ಅವನು ಚದೂರಪ, ದೂಯೇರದೂರ. ಅವನ ದಯೇಹವೂ ಚದಾತಮಕ, ದೂಯೇರವರಷತ.

ವರಯೇರವಾಗ ಮುಕತರಗ ಆತಮ = ಸಾವಮ. ಆದರಂದ ವಮುಕಾತತಾಮ.

ವಮುಕತಃ ಅಜಾನಾಭಭವಾತ ಆತಾಮ=ವಾಯುಃ ಯಸಾಮತ ಸಃ ವಮುಕಾತತಾಮ. ವಾಯುದಯೇವರು ಅಜಾನಾದದೂಯೇರಗಳಂದ ಮುಕತರಾಗುವಂತ ಅನುಗರಹಸರುವನು. ಆದರಂದ ಹರಯು ವಮುಕಾತತಮನು. ಐತರಯೇಯಭಾರದಲಲ -

“ದವವತನ ಹ ವರೀದರೀಷು ದವ ಪಣ ದವ ಚ ಚರೀತನ । ಅಜನಭರವಸಪಪೃಷ ವಯುನಥರಯಣಶಚ ತ ।।” ಎಂದು ಹಯೇಳದಾರ. .ಸರಯೇರ.

ÓÜ£---&±Ü£¿áÃÜÈÉ ±Üâ|Â±Ý±Ü¨Ü ±ÝÆá

±Ü£±ÜâOÝÂ«Üì»ÝP… ®ÝÄà ®Ü × ±ÜñÜÂZ»ÝWÜ»ÝP… >

®Ü ±Ü£°à±Üâ|Â»ÝWÜ½ñÝì »ÜÊæàñ… ±Ý±Ý«Üì»ÝWÜ½Êæàñ… >>

»ÜñÜêì»ÜÂ@ ÓÜPÜÆí «ÜÊÜáìí ÍÜê|Ìí£ × ±Ü£ÊÜÅñÝ@ >> ÍÝñÝñÜ±ÜÓÜ¾$ê£

±Ü£¿á ±Üâ|Â¨ÜÈÉ A«Üì»ÝWÜ ÓÜ£¿áÄWæ ŸÃÜáñÜ¤¨æ. B¨ÜÃæà ±Ü£¿á

±Ý±Ü¨ÜÈÉ ÓÜ£¿Þ¨ÜÊÜÚWæ ±ÝÆá CÆÉ. ±Ü£°¿áá BaÜÄÔ¨Ü ±Üâ|Â¨ÜÈÉ ±Ü£Wæ

±ÝÆá CÆÉ. ±Ü£°¿áá BaÜÄÔ¨Ü ±Ý±Ü¨ÜÈÉ A«Üì¨ÜÐÜár ±Ü£Wæ ÓæàÃÜáñÜ¤¨æ. D

ËÐÜ¿áÊÜ®æ°à ±ÜâÃÜí¨ÜÃÜ¨ÝÓÜÃÜá ñÜÊÜá¾ ±Ü¨ÜÂ¨ÜÈÉ £ÚÔ¨ÝªÃæ. B¨ÜªÄí¨Ü

±Ü£¿áá ÊÜÞvÜá£¤ÃÜáÊÜ A£ ÓÜ|¡ «ÜÊÜáì¨ÜÈÉ¿áã ÓÜ£¿áá ÓÜÖÜPÝÄ¿ÞX

CÃÜ¸æàPÜá.

WÜívÜ ÊÜÞw¨Ü ±Ý±Ü ÖæívÜ£XÆÉ ÖæívÜ£ ÊÜÞw¨Ü ±Ý±Ü WÜívÜWÜáíoá

ÖæívÜ£ ÊÜÞw¨Ü ±Üâ|Â WÜívÜXÆÉ WÜívÜ ÊÜÞw¨Ü ±Üâ|Â ÖæívÜ£WÜáíoá

iàÊÜ iàÊÜÃÜ »æà¨Ü ¯à®æ E¨ÜœÄÓÜ¿áÂ ±ÜâÃÜí¨ÜÃÜËsÜÆ >>


ಮನಸಸನುನ ಅಜನ ಆಕಮಸದರಲು ಯರನುನ ರಜಸಬರೀಕು ?

ÍÜáÅ£ÓÜá«Ý? vÝ.ÊæíPÜoXÄàÍÝaÝ¿áì

eefefefefefefefefefefeವಯೇದವು ಒಂದು ದೂಡಡದಾದ ಸೂತಯೇತರಗಳ ಆಗರವಾಗದ. ಮಾನವನ ರಯೇವನಕಕ

ಬಯೇಕಾದ ನಾನಾವಧವಾದ ವಸುತಗಳನುನು ಪಡಯಬಯೇಕಾದರ ಅವನು ಮಾಡಬಯೇಕಾದ ಅನಯೇಕವಧವಾದ ಸೂತಯೇತರಗಳನುನು ವಯೇದವು ನಮಗ ತಳಸಕೂಡುತತದ. ದಯೇರಷವಾದ ಆಯುರ, ಒಳಳಯ ಆರೂಯೇಗ, ಸತಸಂಪತುತ, ಸಜಜನರ ಸಂಗ, ಯೊಯೇಗ ಗುರುಗಳು, ಅನುರೂಪಳಾದ ಮಡದ, ವವಯೇರಗಳಾದ ಮಕಕಳು ಇತಾದ ಅನಯೇಕ ಆವಶಕತಗಳು ಮಾನವನಗ ಉಂಟು. ಅವಲಲವನುನು ನಾವು ಪಡಯಬಯೇಕಾದರ ಅದಕಕ ವಯೇದ ವಧಾನ ಮಾಡುವ ಸುತತಗಳನುನು, ಪೂಜಾ-ಜಪಾದಗಳನುನು ಮಾಡುವುದು ಆವಶಕ.

ಮಯೇಲ ತಳದ ಮನುರನ ಅನಯೇಕ ಆವಶಕ ವಸುತಗಳಲಲ ಒಂದು ಶುದಧವಾದ ಜಾನವು. ಈ ಜಾನವು ಒಂದು ತುಂಬ ಮಹತತವವಾದ ವಸುತವಾಗದ. ಶರಯೇಕೃರಣಣನು ಭಗವದಗಯೇತಯಲಲ ತಳಸುವಂತ –

“ನ ಹ ಜನರೀನ ಸದೃಶಂ ಪವತಮಹ ವದಯಾತರೀ” –

“ಜಗತತನಲಲ ಜಾನರಕಂತಲೂ ಮಗಲಾದ ಮತೂತಂದು ಪವತರವಾದ ವಸುತವು ಇಲಲ”

ಶುದಧವಾದ ಶಾಸತರಜಾನವು ಬಹಳ ಪವತರವಾಗದ. ಇಂತಹ ನಮಷಲವಾದ ಜಾನವು ದೂರಯುವುದು ಬಹಳ ಕರಟವಾಗದ. ಅದನುನು ಪಡಯಲು ಮೊದಲಗ ನಮಮ ಮನಸುಸ ಶುದಧವಾಗರಬಯೇಕು. ಅನಂತರ, ಉಪದಯೇಶ ಮಾಡುವ ಯೊಯೇಗ ಗುರುಗಳು ದೂರಯಬಯೇಕು. ಇಂತಹ ಸತಾಕಯಷಕಕ ಬರುವ ವರನುಗಳು ದೂರವಾಗಬಯೇಕು. ಇವಯೇ ಮುಂತಾದ ಎಲಲ ಅನುಕೂಲತಗಳು ಇದಾಗ ಮಾತರ ನಮಗ ಶುದಧವಾದ ಶಾಸತರಜಾನವು ಪಾರಪತವಾಗುವುದು.

ಸಮಯೇಚಯೇನವಾದ ಜಾನವು ದೂರಯಲು ಆವಶಕವಾದವುಗಳಲಲ ಒಂದು ಶುದಧವಾದ ಮನಸುಸ. ಈ ಮನಸುಸ ಶುದಧವಾಗುವುದು ಹಯೇಗ ? ಅದು ಅಶುದಧವಾಗುವುದು ಯಾವುದರಂದ ? ಇತಾದ ಪರರನುಗಳು ಬರುವುದು ಸಹಜವಾಗದ. ಇವುಗಳಗ ಉತತರ ರೂಪವಾದ ಒಂದು ವಯೇದಮಂತರವನುನು ಋಗವಯೇದದ ಮೊದಲನಯ ಮಂಡಲದ ಪರರಮಾಧಾಯದಲಲ ಕಾಣುತತಯೇವ –

“ಯಸಯಾ ಸಂಸಥರೀ ನ ವೃಣವತರೀ ಹರರೀ ಸಮತುಸ ಶತವಯಃ । ತಸ ಇಂದಯ ಗಯತ ।।” (೧.೫.೪)

ಮಯೇಲನ ಮಂತರಕಕ ಶರಯೇಮಧಾವಚಾಯಷರು ತಮಮ ಋಗಾಭುರದಲಲ ಈ ಪರಕಾರ ವಾಖಾನ ಮಾಡರುವರು –

ಯಸಯಾ ಸಥತ ನ ವೃಣುತರೀ ಹಯಥಗಮಪ ಶತವಯಃ ।ಮನಯಃ ಪುರ�ರೀ ವ ವಷಯಹರಣಾನನ ಏವ ಚ ।


ಬುದಧಶಚ ಹರಶಬ�ದಾರೀಕತುರೀ ತಮಆದರೀನ ಶತವಯಃ ।।

ದಯೇವತಗಳಗ ಅಧಪತಯಾದ ಇಂದರನು ರರದಲಲ ಕುಳತರಲು ಯುದಧಗಳಲಲ ಶತುರಗಳು ಕುದುರಯ ಮುಂದ ಸಹ ಬರಲು ಸಾಧವಲಲ. ಅಂತಹ ದಯೇವಯೇಂದರನಗಾಗ ಸೂತಯೇತರವನುನು ಮಾಡರ.

ಮಯೇಲನ ಮಂತರಕಕ ಶರಯೇಮಧಾವಚಾಯಷರು ಆಧಾತಮಕಪರವಾದ ಅರಷವನುನು ತಳಸುವವರಾಗ ಮಂತರದಲಲಯ ಹರ ಎಂಬ ಶಬಕಕ ಅರಷವನುನು ಸಹ ವವರಸುವರು -

ಮಂತರದಲಲಯ ಹರ ಎಂಬ ಶಬಕಕ ಮನಸುಸ ಎಂದು ಅರಷವು. ಮನಸಸಂಬ ಶಬದಂದ ಬುದಧಯನುನು ಸಹ ತಗದುಕೂಳಳಬಯೇಕು. ಮನೂಯೇಬುದಧಗಳಗ ಹರ ಎಂದು ಏಕ ಕರಯುತಾತರ ಎಂದರ- ವರಯಹರಣಾತ = ಪರಪಂಚದ ವರಯಗಳನುನು ಕುರತು ನಮಮನುನು ಸಳದುಕೂಂಡು ಹೂಯೇಗುವುದರಂದ ಮನಸುಸ, ಬುದಧಗಳಗ ಹರ ಎಂದು ಕರಯುತಾತರ.

ಆಧಾತಮಕ ಅರಷ – ನರವಧಕವಾದ ಐಶವಯಷವರುವುದರಂದ ಇಂದರನಾಮಕನಾದ ಶರಯೇಹರಯು ಭಕತರ ಶರಯೇರವಂಬ ರರದಲಲ ಸನನುಹತನಾಗರಲು, ಜಾನಪಾರಪತ ಎಂಬ ಯುದಧಗಳಲಲ ಅಜಾನಾದಶತೃಗಳು ಮನಸುಸ ಮತುತ ಬುದಧಗಳನುನು ಆಕರಮಸುವುದಲಲ. ಅಂತಹ ಇಂದರನಾಮಕ ಶರಯೇಹರಗಾಗ ಶಾಸತರದ ವಾಖಾನ, ಪರವಚನ ರೂಪವಾದ ಸೂತಯೇತರವನುನು ಮಾಡರ.

ಶರಯೇಹರಯು ನಮಮ ದಯೇಹದಲಲ ಸದಾ ನಲಸರುವನು. ಈ ನಮಮ ದಯೇಹವು ಪರಮಾತಮನಗ ರರವಂದು ಅನಯೇಕ ಕಡ ಉಪನರತುತಗಳಲಲ ಹಯೇಳದನುನು ಕಾಣುವವು. ಆದರ ಪರಮಾತಮನು ಎಲಲರನುನು ಅಜಾನಾದ ಶತೃಗಳಂದ ರಕಷಸುವನೂಯೇ ? ಎಂದರ, ಇಲಲವಂದು ಉತತರ ಹಯೇಳಬಯೇಕು. ಹಾಗಾದರ ಶರಯೇಹರಯು ಯಾರನುನು ರಕಷಸುವನು ? ಎಂದರ, ಯಾರು ಶರಯೇಹರ ನಮಮ ಶರಯೇರದಲಲ ನಯಾಮಕನಾಗ ನಲಸದಾನ ಎಂದು ತಳದರುವರೂಯೇ ಅವರನುನು ಮಾತರ ರಕಷಸುವನು.

ದಯೇಹವಂಬ ರರದಲಲ ಭಗವಂತನು ರಕಷಕನಾಗ ಇರುವಾಗ ಜಾನವು ದೂರಯುವುದು. ಗುರುಗಳಂದ ಉಪದಯೇಶದ ಮೂಲಕ ಜಾನ ದೂರಯಬಯೇಕಾದರ ಅದಕಕ ಪರತಬಂಧಕವಾದ ಅನಯೇಕ ಶತೃಗಳು ಇರುವರು. ಅವು ಯಾವುವಂದರ – ಅಜಾನ, ಕಾಮ, ಕೂರಯೇಧ ಮುಂತಾದವುಗಳು. ಈ ಶತೃಗಳು ನಮಮ ಜಾನಪಾರಪತ ಎಂಬ ಯಜಞದಲಲ ಅಡಡಯಾಗಬಾರದು ಎಂದಾದರ ಭಗವಂತನು ನಮಮ ದಯೇಹದಲಲ ಸದಾ ನಲಸರಬಯೇಕು. ಆ ಭಗವಂತನು ನಮಮ ಶರಯೇರದಲಲ ಸನನುಹತನಾಗರಲು ಅಜಾನಾದಗಳು ನಮಮ ಮನಸುಸ ಹಾಗೂ ಬುದಧಗಳನುನು ಜಗತತನ ವರಯಗಳ ಕುರತು ಸಳಯಲಾರವು, ಅಂದರ ನಮಮ ಮನಸುಸ ಅರವಾ ಬುದಧಯು ಪಾರಪಂಚಕ ಪದಾರಷಗಳಲಲ ಮೊಯೇಹವನುನು ಹೂಂದುವಂತ ಮಾಡಲಾರವು.


ಭಗವಂತನು ಈ ಪರಕಾರ ನಮಮ ಶತೃಗಳನುನು ದೂರ ಮಾಡ ನಮಗ ಜಾನ ದೂರಯುವಂತ ಮಾಡ ಪರಮೊಯೇಪಕಾರವನುನು ಮಾಡರುವನು. ಅಂತಹ ಸಾವಮಗ ನಾವು ಏನನುನು ಪರತಯಾಗ ಮಾಡಬಯೇಕು ಎಂದರ ವಯೇದವು ಹಯೇಗ ತಳಸುತತದ - “ತಸಾಮ ಇಂದಾರಯ ಗಾಯತ ।।” ಅಂತಹ ಪರಮೊಯೇಪಕಾರ ಮಾಡದ ಪರಪೂಣಷನಾದವನನುನು ಶಾಸತರದ ಪಾಠ, ಪರವಚನ, ವಾಖಾನಗಳ ಮೂಲಕ ಸೂತಯೇತರ ಮಾಡರ. ಶಾಸತರದ ಎಲಲ ಶಬಗಳು ಪರಮಾತಮನ ಸುತತರೂಪವಾಗವ. ಅವುಗಳ ವಾಖಾನಾದಗಳನುನು ಮಾಡದಾಗ ಅದು ಅವನ ಸೂತಯೇತರವಾಗುತತದ. ಇದಯೇ ನಾವು ಆಪತಕಾಮನಾದವನಗ ಮಾಡಬಹುದಾದ ಉತತಮ ಕಾಯಷವಾಗದ. ಈ ಪರಕಾರವಾಗ ವಯೇದವು ನಮಗ ಜಾನಾದಗಳ ಪಾರಪತಗ ವರನುಗಳ ಪರಹಾರೂಯೇ-ಪಾಯವನುನು ತಳಸ ಭಗವಂತನನುನು ಭರಸ ಎಂದು ಉಪದಯೇಶಸುತತದ. ಅದರಂತ ನಾವು ಅವನನುನು ಭರಸ ಜಾನಾದಗಳನುನು ಪಡದು ಕೃತಾರಷರಾಗೂಯೇಣ. *

D £íWÜÙÜá ÎÅàÓÜá«ÝPæR ±æäàÐÜPÜÃÝ¨ÜÊÜÃÜá (2000 ÃÜã)

CÊÜÃæÆÉÃÜã ÎÅàÓÜá«Ý±Ü£ÅPæ¿á ÊæáàÈ®Ü A¼ÊÜÞ®Ü©í¨Ü ±æäàÐÜPÜÃÝXÃÜáÊÜÃÜá. ÖÜÄ&ÊÝ¿áá&WÜáÃÜáWÜÙÜá CÊÜÄWÜã CÊÜÃÜ PÜáoáíŸPÜãR ËÍæàÐÜÊÝX þÝ®Ü&»ÜQ¤& B¿áá&BÃæãàWÝÂ©WÜÙÜ®Üá° PÜÃÜá~ÓÜÇæí¨Üá ±ÝÅ¦ìÓÜáÊæÊÜâ. &ÓÜí.

!!! Ÿ¯° ¯àÊÜä ÎÅàÓÜá«Ý ±Ü£ÅPæ¿á®Üá° ±æäàÑÔ, ¸æÙæÔ....

1. ಶಾಮರಂಗನಾಥ ವಡವ ಬಂಗಳೂರು2. ಉದಯ ಕ ನಾಯಕ ಬಂಗಳೂರು3. ಟ.ಜ.ಎ ಸಮಹಾ ಬಂಗಳೂರು4. ಪರಹಲಾದ ಎಂ ಹೈದರಾಬಾದ5. ಸರವೋತತಮ ಜೂಶ ಬಂಗಳೂರು6. ವದಯಾಧರ ವ ನವರತನ ರಾಣಬನೂನರ7. ಬ ಎಸ ರಾಮಚಂದರ ಬಂಗಳೂರು8. ಆರ.ಎಚ. ಕುಲಕರವೋ ಶವಮೊಗಗ9. ನಾಗರಾಜ ನಾಗರಗದದ ಮಂಡಯಾ10. ಸುಜಾತಾ ಎಚ ವ ಬಂಗಳೂರು11. ಆರ ಬ ಕುಲಕರವೋ ಪಣಜ ಗೂವಾ12. ಪರಭಾ, ಹೈದರಾಬಾದ13. ಮುರಳಧರ ಎಸ ಜಹಗರದರ ಹೈದರಬಾದ

14. ದಸಾಯ ರಾಮರಾವ ಅನಂತಪುರ15. ನಾರಾಯಣ ಕಡಕೂಲ ಬಂಗಳೂರು16. ಎಸ ಜ ಮಧುಸೂದನ ದೂನಮಲೈ17. ಹನುಮಂತ ಗುಂಡೂ ಕುಲಕರವೋ ಬಂ18. ಶಶ ಎ ಕುಲಕರವೋ ಬಂಗಳೂರನ19. ಎಚ ಎಸ ಜೂಶ ಬಾಗಲಕೂಟ20. ಪದಮಾವತ ಕ.ಎಸ ಬಂಗಳೂರು

21. ರಾಜಂದರ ಎಚ ಬಂಗಳೂರು22. ವಾಸುದವ ಆರ.ಗುಡ ಹವರ23. ಎ ಎನ ಬಬಲಶವರ ಬಂಗಳೂರು24. ರಾಘವಂದರ ಎನ ಬಂಗಳೂರು25. ಪ. ಆರ. ಕಟಟ ಪುಣ26. ಅಜಯ ತೂರಣಗಲ ಬಂಗಳೂರು27. ಅಶೂಕ ಬಾದಮ ಧಾರವಾಡ28. ಶನವಾಸ ಚಕಕರೂರು ಮುಂಬೈ29. ವ.ಆರ. ಅಯಧಯಾ ಗಂಗವತ30. ರೂಪಾ ಕರಣ ಗೂಠ ಮುಂಬೈ31. ವಾದರಾಜ ಎ.ಅಥರಕರ ಧಾರವಾಡ32. ಜ.ಕ. ಖಾಸನಸ ಗದದನಕರ33. ರಾಮನಾಥ ಜವಣಗ ಬಂಗಳೂರು34. ಗೂಳ ಜಗನಾನಥ ಬಂಗಳೂರು35. ಡಾ.ಶವಶಂಕರ ಮೂತವೋ ಬಂಗಳೂರು36. ಪರಸಾದ ದಶಪಾಂಡ ಡೂಂಬವಲ (ಇ)37. ರಮ ಬನೂನರ ಬಂಗಳೂರು38. ಉಷಾ ಜಗನಾನಥ ಬಂಗಳೂರು39. ಅಶವತಥನಾರಾಯಣ ಬಂಗಳೂರು40. ನಮಗಾಗ....


EñÜ¤ÃÝ©ÊÜásÜ ¿á£ ±ÜÃÜí±ÜÃæ

ÎÅàÊÜá¨ÜPæãÒà»ÜÂ£à¥ÜìÃÜá ? ±Üí. ÊÝ©ÃÝhÝaÝ¿áì PÜÃÜ|í

ಸ ತತಕಪೃತಂ ಸವಥಮಲಂ ವರಯಥ ತಯರೀನಥಗಗತಪತನಂ ಸುನಷಕಪೃತಮ । ಉವಚ ತ ತತಕಷಣ ಏವ ವೃಕಮರುಹಯಾ ಯತ ಚ ತದಗಮರೀವ ॥2.37॥

ಶರಯೇಅಕೂಯೇಭತಯೇರಷರು ಭಕತರನುನು ಉದಧರಸುವ ಕಾಯಷದಲಲ ತೂಡಗದರು. ವಯೇದಾಂತವದಾಸಾಮಾರಜದ ಸಾವಷಭಮರಾಗದರು. ಅಂರಹ ಅಕೂಯೇಭತಯೇರಷರು ರಂಗಣಣ ಮತುತ ಧಾಮಣಣ ಎಂಬ ಬಾರಹಮಣರು ಮಾಡದ ಪಾಪವನುನು ಆಮೂಲಾಗರವಾಗ ಕಯೇಳದರು. ಅವರು ಭಕಾತಗರಣಗಳು. ಯಾವುದೂಯೇ ಕಟಟ ಪಾರರಬಧಕಕ ವಶರಾಗ ಬರಹಮಹತಯನುನು ಮಾಡದರು. ನಂತರ ಅತಶಯವಾದ ಪಶಾಚತಾತಪದಂದ ತಪತರಾಗದರು. ಅವರ ದುಃಖವನುನು ಕಂಡರು. ಅವರಗ ಸರಯಾದ ಪಾರಯಶಚತತವನುನು ನಯೇಡಬಯೇಕಂದು ಆಲೂಯೇಚಸದರು. ಮತತ ಅವರು ತಮಮ ಧಮಷಕಾಯಷಗಳಲಲ ತೂಡಗಬಯೇಕಂದು ವಚಾರಸದರು. ಎದುರಗರುವ ಎತತರ ವೃಕಷವನುನು ತೂಯೇರಸದರು. ಆ ವೃಕಷದ ತುಟಟ ತುದಯನುನು ಮುಟಟ ಅಲಲಂದ ಹಾರಬಯೇಕಂದು ಆದಯೇಶಸದರು. ಇದುವಯೇ ತಕುಕದಾದ ಪಾರಯಶಚತತವಂದು ಹಯೇಳದರು.

ಗುರುಗಳು ಹಯೇಳದ ಮಾತನುನು ಶರದಧಯಂದ ಕಯೇಳದರು. ಅವರು ತಳಸದ ಪಾರಯಶಚತತವನುನು ಅನುಷಾಠನ ಮಾಡಲು ಸದಧರಾದರು. ಕಷಣದಲಲಯಯೇ ಆ ವೃಕಷವನುನು ಏರದರು. ಮಯೇಲನ ಭಾಗಕಕ ಹೂಯೇದರು.

ದೃಷ ಸುದಢಯಾಥಂ ಸ ತಯರೀಯಥತರೀಂದ ಆಹ�ಯ ತ ಸದದಾರವರಣೈವ ।ಚಕರ ಪೂತ ಜಹಸುಸತುದನರೀಂ ತದಬಂಧವಯಃ ಪೂತತರ ನಶಮಯಾ ॥2.38॥

ರಂಗಣಣ ಮತುತ ಧಾಮಣಣರು ತಾವು ಮಾಡದ ಬರಹಮಹತಾ ಪಾಪಕಕ ತಕುಕದಾದ ಪಾರಯಶಚತತವನುನು ಮಾಡಕೂಳಳಲಯೇಬಯೇಕಂದು ಬಯಸದರು. ಅವರ ದಾಢಷವನುನು ಪರಯೇಕಷಸಲಂದು ಶರಯೇಅಕೂಯೇಭತಯೇರಷರು ವಶರಟವಾದ ಪಾರಯಶಚತತವನುನು ವಧಾನ ಮಾಡದರು. ಎತತರ ವೃಕಷದ ತುಟಟ ತುದಯನುನು ಏರ ಅಲಲಂದ ರಗಯಬಯೇಕಂಬುದಯೇ ಅಕೂಯೇಭತಯೇರಷರು ಮಾಡದ ವಧಾನ. ಗುರುಗಳ ಆಜಞಯನುನು ಪಾಲಸಲು ಆ ವಪರರು ಬದಧರಾದರು. ಏನೂ ವಚಾರ ಮಾಡದಯೇ ವೃಕಷದ ತುಟಟ ತುದಗ ಏರದರು. ಅಲಲಂದ ಹಾರಬಯೇಕನುನುವರಟರಲಲಯಯೇ ಅಕೂಯೇಭತಯೇರಷರು ಅವರನುನು ಕರದರು. ಕಳಗ ಇಳದು ಬರುವಂತ ಹಯೇಳದರು. ಮತತ ಗುರುಗಳ ಆಜಞಯನುನು ಪಾಲಸುತಾತ ಇಬಬರೂ ಕಳಗ ಇಳದರು. ಅವರಬಬರ ದಾಢಷವಯೇನಂದು ಗುರುಗಳಗ ಸದಧವತುತ. ಈ ಉಪಾಯದಂದ ಅಲಲರುವ ಜನರಗೂ ತಳಯುವಂತ ಮಾಡದರು. ನಂತರ ಶಂಖೂಯೇದಕವನುನು ಆ ವಪರರ ಮಯೇಲ ಪೊರಯೇಕಷಣ ಮಾಡದರು. ಇನುನು ನಯೇವಬಬರೂ ಶುದಧರಾಗರುವರ. ನಮಮ ಧಮಷಗಳನುನು ಶರದಾಧ-


ಭರತಗಳಂದ ಅನುಷಾಠನ ಮಾಡರ. ಈ ಬಾರಹಮಣಜನಮವನುನು ಸಾರಷಕ ಮಾಡಕೂಳಳರ ಎಂದು ಹಯೇಳದರು. ಇದರಂದ ಆ ವಪರರು ತೃಪತರಾದರು.

ಈ ವರಯ ಆಚ ಈಚ ಸಂಚರಸುತಾತ ರಂಗಣಣ ಧಾಮಣಣರ ಬಂಧುಗಳ ರವಗ ಬದತು. ಅಕೂಯೇಭತಯೇರಷರ ಮಹಾಮಹಮಯ ಜಾನ ಅವರಗ ಇರಲಲಲ. ತಯೇರಷಪೊರಯೇಕಷಣವಂತ? ಬರಹಮಹತಾಪರಹಾರವಂತ? ಇತಾದಯಾಗ ಅಪಹಾಸ ಮಾಡದರು. ಆ ಅಪಹಾಸ ಬರಹಮಹತಗಂತಲೂ ದೂಡಡದಾದ ಅಪರಾಧವಂದು ಅವರಗ ತಳಯಲಲಲ. ಪವತರವಾದ ಸಕಲ ತಯೇರಷ-ಕಯೇತರಗಳಲಲ ಸಂಚರಸದರೂ ಅಲಲಲಲಯ ತಯೇರಷಸಾನುನ, ಪವತರಪರತಮಗಳ ಸಂದಶಷನವನುನು ಮಾಡದರೂ ಅವರ ಪಾಪ ತೂಲಗುವುದಲಲ. ಅಂರ ಪಾಪ ಶಂಖಜಲದ ಪೊರಯೇಕಷಣಯಂದ ತೂಲಗಯೇತಯೇ? ಎಂದರು. ಅಪಹಾಸ ಮಾಡದರು.

ಯತಸಾವಷಭಮರಾದ ಅಕೂಯೇಭತಯೇರಷರು ಶಂಖಜಲದ ಮಹಮಯನುನು ತಳಸಲು ಸದಧರಾದರು. ಅದಕೂಕಂದು ನದಶಷನ ತೂಯೇರಸಲು ಮುಂದಾದರು.

ನದಶಥನಂ ದಶಥಯತುಂ ಜನಸಯಾ ಪಟಂ ಸುಶುದಧಂ ತರಸ ನನಯ ।ರಲಲತಕದಯಾಯಃ ಪವಧಯ ಕಚಚರಂ ತರೀಥ�ರೀಥದಕರೀಮಜಜಯದತ ಪೂವಥಮ ॥2.40॥

ಅಕೂಯೇಭತಯೇರಷರು ಜನರ ಅಪಹಾಸಗಳನುನು ಕಯೇಳದರು. ಆದರೂ ಅವರಲಲ ಯಾವುದಯೇ ವಕಾರವಾಗಲಲಲ. ಅಧಯೇರರು ಅಪಹಾಸಗಳಂದ ವಕೃತರಾಗುತಾತರ. ಧಯೇರರು ತಾವು ನಂಬದ ತತತವದಲಲ ಅಚಲವಾದ ವಶಾವಸವದವರು ಎಂದಗೂ ಯಾವ ಕಾರಣಕೂಕ ಧೃತಗಡುವುದಲಲ.

ನರದ ಜನಸೂತಯೇಮಕಕ ದೃಷಾಟಂತವನುನು ತಳಸಲು ಸದಧರಾದರು. ತಮಮ ಶರರಂದ ಸವಚಛವಾದ, ಅತಂತ ಶುಭರವಾದ ವಸತರವನುನು ತರಸದರು. ಗಯೇರು ಬಯೇಜ ಮುಂತಾದವುಗಳಂದ ಆ ವಸತರ ಮಲನವಾಗುವಂತ ಮಾಡಸದರು. ಮಲನವಾದ ಆ ವಸತರವನುನು ಅಲಲಯ ನದಯಲಲ ಮುಳುಗಸದರು. ಆದರ ಆ ವಸತರ ಹಾಗಯಯೇ ಮಲನವಾಗಯಯೇ ಇತುತ. ರಂಚತೂತ ಮಾಲನವು ಕಳಯಲಲಲ.

ಅದಯೇ ವಸತರದ ಮಯೇಲ ಶಂಖೂಯೇದಕವನುನು ಪೊರಯೇಕಷಣ ಮಾಡದರು. ಕಷಣದಲಲಯಯೇ ವಸತರ ಅತಂತ ಶುಭರವಾಯತು. ಆ ಮಹಮಯನುನು ನೂಯೇಡುವವರಲಲರೂ ಆಶಚಯಷಚರತರಾದರು. ಮೂಕವಸಮತರಾದರು. ಭಯಭಯೇತರಾದರು. ಸಮರಷರಾದ ಗುರುಗಳನುನು ಅಪಹಾಸ ಮಾಡದ ಭಯ ಅವರ ಅಣುವಣುವನಲಲಯೂ ಗೂಯೇಚರಸುತತತುತ. ತಾವು ಮಾಡದ ಅಪಹಾಸ ಅಪರಾಧವಾಯತಂದು ತಳದರು. ದಯೇನರಾಗ ಆತಷರಾಗ ಗುರುಗಳನುನು ಸಂಪಾರರಷಸದರು. ಸಾವಮನ ! ನಮಮ ಈ ಅಪರಾಧವನುನು ತಾವು ಕಷಮಸಬಯೇಕಂದು ಅಂಗಲಾಚದರು. ನಾವು ಅಜಾನಗಳು. ಇಂರ ಚರತಯನುನು ಕಂಡು ಕಯೇಳ ಅರಯವು. ಹಯೇಗಾಗ ಇದು ಅಶಕ ಎಂದು ತಳದದವು. ಆದರ ಪರತಕಷವಾಗಯಯೇ ತಮಮ ಮಹಮಯನುನು ಕಂಡದಯೇವ. ತಮಗ ವನಯೇತರಾಗಯಯೇ ನಮಮ ಪಾಪಗಳನುನು ಕಳದುಕೂಳುಳತತಯೇವ ಎಂದು ಹಯೇಳದರು. ಉದಂಡ ನಮಸಾಕರವನುನು ಆ ಸಭಯಲಲಯಯೇ ಹಾರದರು. ...ಸರಯೇರ...


ÖÜŸº ÖÜÄ©®ÜWÜÙÜá & 26 ? vÝ. ÊæíPÜpæàÍÝaÝ¿áì ¹.BÃ…

dcdcdcdcdcdcdcdcdcdcdcdcc ದವದಳ ವತ-

ದವದಳಗಳು ಎಂದರ ಅಂಕುರ (ಮೊಳಕ) ಇಲಲದಯಯೇ ಯಾವ ಸಸಗಳಲಲ ಎರಡು ಬಯೇಜಗಳು ಉತಪಾನನುವಾಗುತತವಯೊಯೇ ಅವು ದವದಲಗಳು ಎನಸಕೂಳುಳತತವ. ಅಲಲದಯೇ ಬಯೇಜವನುನು ಹುರದಾಗ ಎರಡು ದಲಗಳು ಕಂಡರ ಅವುಗಳನೂನು ದವದಲಗಳು ಎನನುಲಾಗದ. ಉದು, ಹಸರು, ಕಡಲ, ಹುರಳಯೇ, ಅವರ, ತೂಗರ ಇತಾದಗಳು. ಕಾತಷಕಮಾಸದಲಲ ಇಂತಹ ದವದಲಗಳನುನು ಹಾಗೂ ಬಹುಬಯೇಜಗಳನುನು ತರಸಬಯೇಕು. ಈ ದವದಲವರತವನುನು ಮಾಡದಯೇ ಆ ಮಾಸದಲಲ ನಷದಧವಾದ ದವದಲಗಳನುನು ತಂದರ ರರಮಗಳನುನು ತಂದ ಪಾಪಕಕ ಗುರಯಾಗುತಾತನ.

ದಂಟನ ಸೂಪುಪಾ, ಅಗಸ ಸೂಪುಪಾ, ಹಸ ಶುಂಠ, ಬಾಳಯೇಕಾಯ, ಬಾಳಯೇಹಣುಣ, ಸುವಣಷಗಡಡ, ಗಣಸು, ಸಾಮಯೇಗಡಡ ಇವುಗಳು ದವದಲವರತದಲಲ ಗಾರಹವಾದವುಗಳು. ವರತಕಾಲ ಮುಗದ ಮಯೇಲ ದವದಲಗಳನುನು ಭಗವಂತನಗ ಸಮಪಷಸ ಬಾರಹಮಣನಗ ದಾನ ನಯೇಡಬಯೇಕು.

ತಪತು ಮುದಧರಣಅಗನಹ�ರೀತಂ ಯಥ ನತಯಾಂ ವರೀದಸಯಾಧಯಾಯನಂ ಯಥ ।ಬಹಣಸಯಾ ತಥೈವರೀದಂ ತಪತುಮುದದಧರಣಮ ॥

(ಪದಮಪು.ಉ.ಖಂ-6,ಆ-66,ರೂಲಯೇ-81)

ಬಾರಹಮಣನಾದವನಗ ಅಗನುಹೂಯೇತರವಾಗಲಯೇ, ವಯೇದಾಧಯನವಾಗಲಯೇ ಹಯೇಗ ಅತಂತ ಮುಖವಯೇ ಹಾಗಯಯೇ ಪರತಯೊಬಬ ವೈರಣವನೂ ಸುದಶಷನಹೂಯೇಮ ಮಾಡ ತಮಮ ಗುರುಗಳಂದ ದಯೇಹಶುದಧಗಾಗ ತಪತಮುದಾರಧಾರಣಯನುನು ಮಾಡಸಕೂಳುಳವದೂ ಅಷಟಯೇ ಮುಖ ಕತಷವವಾಗದ.

ಹಂದ ದಯೇವತಗಳು ವೃತಾರಸುರನಂದ ಪರಾರತರಾಗ ವರುಣವಗ ಮೊರ ಹೂಯೇದಾಗ ವರುಣವು ತನನು ಚಕಾರದಲಾಂಛನವನುನು ಧರಸ ಯುದಧ ಮಾಡರ ಎಂದನು. ಹಾಗ ಮುದಾರಧಾರಣಯನುನು ಮಾಡಕೂಂಡು ಯುದಧವನುನು ಮಾಡದಾಗ ಶತುರಗಳು ಸೂಯೇತು ಹೂಯೇದರು ಎನುನುವ ಕಥಯನುನು ಕಯೇಳುತತಯೇವ. ಚಕಾರದಗಳನುನು ಧರಸದಯೇ ಮಾಡುವ ಕಮಷಗಳು ವರಷವಾಗುವವು ಎಂದು ಹಯೇಳಲಾಗದ. ಬರಹಾಮದದಯೇವತಗಳಯೇ ಮುದಾರಧಾರಣ ಮಾಡಸಕೂಳುಳವರು ಎಂದಮಯೇಲ ಮಾನವರು ನಶಚತವಾಗ ಮಾಡಸಕೂಳಳಲಯೇಬಯೇಕು. ಆ ಮುದಾರಧಾರಣಯನುನು ತಮಮ ಗುರುಗಳಂದಲಯೇ ಮಾಡಸಕೂಳಳಬಯೇಕು.


ಮುದಧರಣ ಕಲದಲಲ ಪಠಸಬರೀಕದ ಮಂತಗಳು-ಸುದಶಥನ ಮಹಜವಲ ಕ�ರೀಟಸ�ಯಥಸಮಪರ ।ಅಜನಂಧಸಯಾ ಮರೀ ನತಯಾಂ ವಷ�ಣರೀಮಥಗಥಂ ಪದಶಥಯ ॥

ಪಂಚಜನಯಾ ನಜಧವನಧವಸತುಪತಕಸಂಚಯ । ಪಹ ಮಂ ನರಕತ ಘರೀರತ ಸಂಸರಣಥವತರಣ ॥

ಈ ಮಂತರಗಳನುನು ಉಚಚರಸುತತ ತಮಮ ಗುರುಗಳಂದಲಯೇ ಮುದಾರಧಾರಣಯನುನು ಮಾಡಸಕೂಳಳಬಯೇಕು.

ಸನಯಾಸಗಳ ರತುಮಥಸಯಾಚಾತುಮಾಷಸ ಕಾಲದಲಲ ಸಕಲಪಾರಣಗಳ ಹತಕಾಕಗ ಸನಾಸಗಳು ಒಂದು ಸಥಳದಲಲ

ಸಂಕಲಪಾಪೂವಷಕವಾಗ ಚಾತುಮಾಷಸಕಕ ಕುಳತುಕೂಳಳಬಯೇಕು.

ವಷಥಸು ಧುವಶರೀಲಸುತು ಮಸಸರೀಕಕರೀ ಯತಶಚರರೀತ । (ಅರವಷ,ಆರುಣಕೂಯೇಪನರತ-4)

ಮಳಗಾಲದಲಲ ಯತಗಳು ಒಂದು ಸಥಳದಲಲ ಸಥರವಾಗರಬಯೇಕು. ಸಜಜನರು, ಪುಣಪುರುರರು ಇರುವ ಸಥಳವನುನು ಆರಸಕೂಂಡು ಚಾತುಮಾಷಸವನುನು ಕೈಗೂಳಳಬಯೇಕು. ಮಳಗಾಲದಲಲ ರರಮಗಳು ಪಾರಯಶಃ ನಡದಾಡುವ ಮಾಗಷದಲಲ ತುಂಬರುತತವ. ಯತಗಳ ಪರಧಾನಧಮಷಗಳಲಲ ಒಂದಾದ ಅಹಂಸಯ ಪರಪಾಲನಗಾಗ ಆ ರರಮಗಳಗ ತಮಮಂದ ಹಂಸ ಆಗಬಾರದು ಎನುನುವದಕಕ ಯತಗಳು ಒಂದಡ ವಾಸಸುತಾತರ.

ಗ�ರೀಪದವತಒಮಮ ಸನತುಕಮಾರರು ನಾರದರನುನು ಹಯೇಗ ಪರಶನುಸದರು. ಸವಷವರತಗಳಲಲ ರರಯೇರಠವಾದ

ವರತ ಯಾವುದು ? ಎಂದು. ಅದಕಕ ನಾರದರು ಹಯೇಳುತಾತರ -

ಗ�ರೀಪದಸಂಜಞಕಂ ಹಯಾರೀಕಂ ವತನಮುತತುಮರೀತತುಮಮ । ಅಷಸದಧಪದಂ ದವಯಾಂ ವಖಯಾತಂ ರ�ಮಮಂಡಲರೀ ॥

ಗೂಯೇಪದಮ ಎಂಬ ಹಸರನ ವತರವನುನು ಮಾಡದರ ಅಣಮಾದ ಅರಟಸದಧಯನುನು ಹೂಂದುತಾತನ ಎಂದು. ಸುಮಂಗಲಸತರಯೇಯರು ಆಷಾಢಮಾಸ ಶುಕಲ ಏಕಾದಶಯಂದ ಆರಂಭಸ ಉತಾಥನ ದಾವದಶಯವರಗೂ ಗೂಯೇಪದಮವನುನು ಆಚರಸಬಯೇಕು. ಗೂಯೇವುಗಳು ವಾಸಸುವ ಗೂಯೇರಠದಲಲ ಗೂಯೇಮಯದಂದ ನಲವನುನು ಸಾರಸ ಗೂಯೇವನ ಚತರವನುನು ಬರಯಬಯೇಕು. ಆ ಗೂಯೇವನ ಚತರದ ಸುತತಲೂ ಮೂವತುತ ಮೂರು ಪದಮಗಳನುನು ಬರಯಬಯೇಕು. ಗವಾಂತಯಾಷಮ ಗೂಯೇಪಾಲಕೃರಣನನುನು ಆವಾಹಸ ಷೂಯೇಡರೂಯೇಪಚಾರ-ಗಳಂದ ಪೂರಸಬಯೇಕು. ಗೂಯೇಪದಮವರತದಲಲ ನೈವಯೇದಕಾಕಗ ಅಪೂಪಗಳನುನು ಅಪಷಸಬಯೇಕು. ನಂತರ 33 ಅರಷಗಳನುನು ಬಡಬಯೇಕು.


ಅರಯಾಥಮಂತ-ಅಷದವಯಾಸಮಯುಕತುಂ ಸವಣಥಪತಸಥತಂ ಜಲಮ ।ಅರಯಾಥಂ ಗೃಹಣ ದರೀವರೀಶ ರಕತುನಮರಯಪದ ॥

ನಂತರ ಮೂವತುತಮೂರು ಪರದಕಷಣ ಹಾಗೂ ನಮಸಾಕರಗಳನುನು ಮಾಡ ಅಪೂಪಗಳನುನು ದಾನವಾಗ ನಯೇಡಬಯೇಕು. ಹಯೇಗ ಐದು ವರಷಗಳ ಕಾಲ ಈ ವರತವನುನು ಮಾಡ ಉದಾಪನ ಮಾಡಬಯೇಕು.

ಅಶ�ನಯಾಶಯನವತ-ಆಷಾಢ ಕೃರಣ ದವತಯೇಯಾದಂದು ಅಶೂನವರತವನುನು ಆಚರಸಬಯೇಕು. ಅಂದು

ಆರಂಭಸದ ಈ ವರತವನುನು ಮತತ ಶಾರವಣ, ಭಾದರಪದ, ಆಶವಯುಜ ಮಾಸಗಳ ಕೃರಣಪಕಷದ ದವತಯೇಯಾ ತರಗಳಲಲ ಆಚರಸಬಯೇಕು. ಪತಶಯನವು ಪತನುಶೂನವಾಗದಯೇ ಇರುವದಕಕ ಮಾಡುವ ವರತ ಇದಾಗದ.

ಈ ವರತದ ಅಂತದಲಲ ಒಂದು ಮಂಚವನುನು ಸದಧಪಡಸ ರಯೇಷಮವಸತರಗಳಂದ ಪಯಷಂಕವನುನು ತಯಾರಸ ಅದರ ಮಯೇಲ ಲಕಷಷಯೇನಾರಾಯಣರ ಪರತಮಗಳನುನು ಇಟುಟ ಷೂಯೇಡರೂಯೇಪಚಾರಗಳಂದ ಪೂರಸ ಹಯೇಗ ಪಾರರಷಸಬಯೇಕು. ಓ ಭಗವಂತನಯೇ ! ನಯೇನು ಯಾವ ಕಾಲದಲಲಯೂ ನನನು ಪತನುಯಾದ ಲಕಷಷಯೇದಯೇವಯಂದ ವಯೊಯೇಗವನುನು ಹೂಂದಲಾರ. ಹಯೇಗ ನನನು ಹಾಸಗಯು ಲಕಷಷಯಂದ ಶೂನವಾಗರುವದಲಲವಯೇ ಹಾಗ ನನನು ಹಾಸಗಯೂ ನನನು ಧಮಷಪತನುಯಂದ ಶೂನವಾಗುವುದು ಬಯೇಡ ಎಂದು. ನಂತರ ಚಂದರನಗ ಅರಷವನುನು ಕೂಡಬಯೇಕು. ಮರುದನ ಬಾರಹಮಣನಗ ವಸತರ ಫಲ ದಕಷಣಗಳನುನು ಕೂಟುಟ ಆಶಯೇವಾಷದವನುನು ಪಡಯಬಯೇಕು. ತಾನು ಲವಣರಹತ ಆಹಾರವನುನು ಸವಯೇಕರಸ ಬಾರಹಮಣ ದಂಪತಗಳಗ ಹಾಸಗಯನುನು ದಾನವಾಗ ಕೂಡಬಯೇಕು.

ಭರೀಮನ ಅಮವಸಯಾಆಷಾಢಮಾಸದ ಅಮಾವಾಸಯಂದು ಭಯೇಮಾವರತವನುನು ಆಚರಸಬಯೇಕು. ಇದನುನು

ಜೂಯೇತಭಯೇಷಮಯೇಶವರವರತ ಎಂದೂ ಕರಯಲಾಗದ. ಈ ವರತವನುನು ವವಾಹತರು ಅರವಾ ಅವವಾಹಕನಯರು ಆಚರಸಬಹುದಾಗದ. ಈ ವರತದಂದ ಕನಯರು ಸದುಗಣಯಾದ ಪತಯನುನು, ವವಾಹತರು ದಯೇರಷಸಭಾಗವನುನು ಪಡಯಬಹುದಾಗದ. ...ಸರಯೇರ...

“ಸಂಧಯಾವಂದನಯ ಕಲ” ಬಾರಹಮಣರು ಸೂಯೊಯೇಷದಯಕೂಕ ಎರಡು ಮುಹೂತಷ (96 ನಮರ) ಮೊದಲು ಪಾರತಃ ಸಂಧಾವಂದನ ಮಾಡಬಯೇಕು. ಕಷತರಯರು ಮುಹೂತಷಕೂಕ (48ನಮರ) ಮೊದಲು ಸಂಧಾವಂದನಯನುನು ಆಚರಸಬಯೇಕು. ವೈಶರು ಸೂಯೊಯೇಷದಯರಕಂತ 24 ನಮರ ಮೊದಲು ಸಂಧಾವಂದನ ಮಾಡಬಯೇಕು. ಹಯೇಗಯಯೇ ಸಾಯಂ ಸಂಧಾವಂದನದಲಲ ಸೂಯಾಷಸತರಕಂತ ಮೊದಲು ಎಂದು ತಳಯಬಯೇಕು ಎಂಬುದಾಗ ಅಗನುಸಮಕೃತ ಹಯೇಳುತತದ.


±ÜâÃÝ|WÜÙÜá £ÚÔ¨Üíñæ

£à¥Üì & PæÒàñÜÅWÜÙÜ ÊÜá×Êæá ? ±Üí. ±ÜâÃÜí¨ÜÃÝaÝ¿áì ÖÜ¿áXÅàÊÜ

dcdcdcdcdcdcdcdcdcdcdcdccರಮಸರೀತು ಯತ

ಮೊಟಟ ಮೊದಲಗ ನಮಮ ದಯೇಶದ ದಕಷಣದ ತುದಯಲಲರುವ ರಾಮಸಯೇತು ಅರವಾ ರಾಮಯೇಶವರ ಕಯೇತರದ ಮಹತವವನುನು ಸಾಕಂದಪುರಾಣವು ತಳಸದಂತ ತಳಯುವ ಪರಯತನುವನುನು ಮಾಡೂಯೇಣ.

ರಾಮಯೇಶವರವು ಭರತಭೂಮಯ ರರಯೇರಠ ಕಯೇತರಗಳಲೂಲಂದು. ಅಲಲ ಪರಭು ಶರಯೇರಾಮ-ಚಂದರನಯೇ ನಮಾಷಣ ಮಾಡ(ಸ)ದ ಸಯೇತು ಇದ. ಆದರಂದಲಯೇ ಆ ಸಥಳಕಕ ಬಹಳ ಮಹತವ ಇದ. ಈ ಸಯೇತುವಯ ದಶಷನಮಾತರದಂದಲಯೇ ಮಾನವರಗ ಸವಷಯಜಞಗಳನುನು ಮಾಡದ ಫಲ ದೂರಯುತತದ. ಇಲಲನ ತಯೇರಷಗಳಲಲ ಸಾನುನ ಮಾಡುವ ಮಾತರದಂದಲಯೇ ಪಾಪಗಳಂದ ಭಕತರಗ ಮುರತ ದೂರಯುತತದ. ಪರತನತವೂ ರಾಮಸಯೇತು ಮತುತ ರಾಮಯೇಶವರದಲಲರುವ ಲಂಗಗಳನುನು ಸಮರಣ ಮಾಡದರೂ ಮಹಾಫಲ ಇದ. “ಗಣಂತಯೇ ಪಾಂಸವಯೇ ಭೂಮಯೇಗಷಣಂತಯೇ ದವ ತಾರಕಾಃ । ಸಯೇತುದಶಷನಜಂ ಪುಣಂ ರಯೇಷಯೇಣಾಪ ನ ಗಣತಯೇ ।।” ಭೂಮಯ ಕಣಗಳನುನು ಎಣಸಬಹುದು. ಆಗಸದಲಲರುವ ನಕಷತರಗಳನುನು ಎಣಸಬಹುದು. ಆದರ ರಾಮಸಯೇತುದಶಷನದಂದ ಉಂಟಾದ ಪುಣವನುನು ಸಹಸರವದನರಾದ ರಯೇರದಯೇವರಗೂ ಎಣಸಲಾಗದು. ಈ ಸಥಳದ ಮಯೇಲ ಬಯೇಸ ಬಂದ ಗಾಳಯ ಸಪಾಶಷವಾದರೂ ಬರಹಮಹತಾ, ಸುರಾಪಾನ ಮೊದಲಾದ ಪಂಚ ಮಹಾಪಾಪಗಳು ನಾಶವಾಗುತತವ. ಈ ಸಯೇತುತಯೇರಷದಲಲ ಸಾನುನ ಮಾಡದವರು ಉದಧಕೃತರಾಗುವುದಲಲದಯೇ, ಅವರು ಯಾರ ಹಸರನಲಲ ಸಾನುನ ಮಾಡುವರೂಯೇ ಅವರೂ ಕೂಡ ಮಹಾಪಾತಕಗಳಂದ ಮುಕತರಾಗುವರು. ಮೃತಮನುರನ ಅಸಥಗಳನುನು, ಅವನ ಮಕಕಳಾಗಲಯೇ ಅರವಾ ಮೊಮೊಮಕಕಳಾಗಲಯೇ ಯಾರಾದರೂ ಈ ರಾಮಯೇಶವರದ ತಯೇರಷದಲಲ ವಸರಷಸದರ ಕೂಡಲಯೇ ಆ ಮೃತಮನುರನು ತನನು ಪಂಚಮಹಾಪಾತಕಗಳಂದ ಮುಕತನಾಗುವನು.

ನನವಧದ ಬಹಹತಯಾಬರಹಮಹತ ಮಹಾಪಾಪಗಳಲಲ ದೂಡಡದು. ಈ ಬರಹಮಹತಯು ಅನಯೇಕ ಬಗಯಾಗದ.

ವಯೇದಗಳು, ಉತತಮ ವಯೇದವದಾವಂಸರು, ಗೂಯೇವುಗಳು, ಯತಗಳು ಇವರ ನಂದನ ಮಾಡುವುದು ಬರಹಮಹತ ಎಂದು ಕರಸಕೂಳುಳತತದ. ತಳಯದವರನುನು ವಾಮಮಾಗಷದಲಲ ಪರಚೂಯೇದಸುವುದು, ಹಣಕಾಕಗ ವಯೇದಶಾಸತರಗಳ ಪಾಠ ಹಯೇಳುವುದು, ನಯೇರು ಕುಡಯಲು ಬಂದ ಅರವಾ ಹುಲುಲ ತನನುಲು ಬಂದ ಹಸುಗಳನುನು ತಡದರ ಅರವಾ ಓಡಸದರ ಬರಹಮಹತ

ÊÝÂÓÜÓÜá«Ý


ರೂಪವಾದ ಮಹಾಪಾಪವು ಬರುತತದ. ಹಯೇಗ ನಾನಾ ವಧಗಳಾದ ಬರಹಮಹತಯು ಸಯೇತುತಯೇರಷದಲಲ ಸಾನುನ ಮಾಡುವುದರಂದ ನಾಶವಾಗುತತದ.

ಅನರೀಕ ಪಕರದ ಸುರಪನಪಂಚ ಮಹಾಪಾತಕಗಳಲಲ ಸುರಾಪಾನ ಎಂಬುದು ಎರಡನಯದು. ಮದಪಾನ

ಮಾಡುವುದನುನು ಸುರಾಪಾನ ಎಂಬ ಹಸರನಂದ ಮುಖವಾಗ ಕರದರೂ ಕೂಡ ಇನೂನು ಕಲವು ಪಾಪಗಳನುನು ಸುರಾಪಾನ ಎಂಬ ಹಸರನಂದ ಕರಯಲಾಗದ. ಶರಯೇಹರಯ ಪೂಜಯನುನು ಬಡುವುದು, ದಯೇವರಗ ಎಂದು ಕೂಟಟ ಹಾಲು-ಹಣುಣ ಮೊದಲಾದ ಪದಾರಷಗಳನುನು ದಯೇವರಗ ಅಪಷಸದಯೇ ತನಗಾಗಯಯೇ ಬಳಸುವುದು, ಮದಪಾನ ಮಾಡದವರ ಸಹವಾಸ ಮಾಡುವುದು, ವಯೇಶಾಸಹವಾಸ ಮಾಡುವುದು ಇತಾದ ಕಾಯಷಗಳೂ ಕೂಡ ಸುರಾಪಾನವಂದು ಕರಯಲಪಾಡುತತವ. ಈ ಎಲಲ ಪಾಪಗಳು ಶರಯೇರಾಮಯೇಶವರದ ರಾಮಸಯೇತುವನಲಲ ಸಾನುನ ಮಾಡುವುದರಂದ ದೂರವಾಗುತತವ.

ಸವಣಥಸತುರೀಯದ ಬಗಗಳುಸವಣಷಸತಯೇಯ ಎಂದರ ಚನನುವನುನು ಕಳಳತನ ಮಾಡುವುದು ಎಂದರಷ. ಈ ಸವಣಷಸತಯೇಯಕಕ

ಮಹಾಪಾತಕಗಳಲಲ ಮೂರನಯೇ ಸಾಥನವದ. ಗಡಡ-ಗಣಸು, ಹಣುಣ-ಕಾಯ, ಕಸೂತರ, ರಯೇಶಮ ವಸತರ, ಹಾಲು, ಮೊಸರು, ಬಣಣ, ತುಪಪಾ, ಚಂದನ, ಅಡಕ, ಕಪೂಷರ, ತಾಮರ, ಹತಾತಳ, ಕಂಚು, ತುಳಸಯೇಮಣ ಮುಂತಾದ ಪದಾರಷಗಳ ಕಳಳತನವೂ ಸಹ ಸವಣಷಸತಯೇಯವಂದು ಕರಸಕೂಳುಳತತವ. ಈ ರಯೇತಯ ಕಳಳತನದ ಪಾಪವೂ ಕೂಡ ಸಯೇತುತಯೇರಷದ ಸಾನುನದಂದ ಪರಹಾರವಾಗುತತದ.

ಗುರುತಲಪ ಅರವ ಗುರುಪತನರೀಗಮನಗುರುಪತನುಯೇಸಹವಾಸ ಮಹಾಪಾತಕವಾಗದ. ಸಹೂಯೇದರ, ಸೂಸ, ರಜಸವಲಾ,

ಸಹೂಯೇದರರ ಪತನು, ಮತರರ ಮಡದ ಅರವಾ ಯಾವುದಯೇ ಪರಸತರಯೇಸಂಪಕಷ, ಗುರುಪತನುಯೇ ಗಮನ ರೂಪವಾದ ಮಹಾಪಾತಕದಲಲ ಸಯೇರುತತದ. ಇಂತಹ ಕಟಟಕಲಸವನುನು ಮಾಡದವರು ಎಲಲ ವಯೇದೂಯೇಕತಕಮಷಗಳಲಲ ಬಾಹರು. ಇಂರ ಪಾಪಗಳೂ ಕೂಡ ಸಯೇತುತಯೇರಷದ ಸಾನುನದಂದ ಪರಹಾರವಾಗುತತವ.

ಈ ಹಂದ ಹಯೇಳದ ಮಹಾಪಾಪಗಳನುನು ಮಾಡದವರ ಸಹವಾಸ ಮಾಡುವುದು ಐದನಯ ಮಹಾಪಾತಕ. ಇಂತಹವರ ಪಾಪಗಳ ಪರಹಾರವೂ ಕೂಡ ಸಯೇತುಸಾನುನದಂದ ಆಗುತತದ.

ರಾಮಸಯೇತುಸಾನುನ ಯಾತರಕರ ಪಾಲಗ ಕಾಮಧಯೇನು, ಕಲಪಾವೃಕಷ ಮತುತ ಚಂತಾಮಣ ಇದಂತ. ಎಲಲರ ಎಲಲ ಇಷಾಟರಷಗಳನುನು ಪೂರೈಸುತತದ. ಹಾಗಾಗ ರಾಮಯೇಶವರದ


ಯಾತರಯನುನು ಪರಯತನುಪೂವಷಕವಾಗ ಒಮಮಯಾದರೂ ರಯೇವನದಲಲ ಮಾಡಲಯೇಬಯೇಕು. ಅದು ಸಾಧವಲಲದದಲಲ ರಾಮಯೇಶವರದ ಯಾತರ ಮಾಡುವವರಗ ಆರಷಕ ಸಹಾಯವನಾನುದರೂ ಮಾಡ ರಾಮಯೇಶವರದ ಯಾತರಯ ಪುಣವನುನು ಪಡಯಬಹುದು.

ಈ ರಾಮಸಯೇತುವನುನು ಕಟಟಲು ಪಾರರಂಭ ಮಾಡದ ಸಥಳವು ದಭಷಶಯನವಂದು ಪರಸದಧವಾಗದ. ಈ ಸಯೇತುವನ ಈ ದಂಡಯಂದ ಆಚಯ ದಂಡಯವರಗ ಒಟುಟ ಇಪಪಾತತನಾಲುಕ ತಯೇರಷಗಳವ. ಅವು ಹಯೇಗವ - ೧ ಚಕರತಯೇರಷ೨ ವಯೇತಾಳವರದತಯೇರಷ೩ ಪಾಪವನಾಶನತಯೇರಷ೪ ಸಯೇತಾಸರೂಯೇವರತಯೇರಷ೫ ಮಂಗಳತಯೇರಷ೬ ಅಮೃತವಾಪತಯೇರಷ೭ ಬರಹಮಕುಂಡತಯೇರಷ೮ ಹನುಮತುಕಂಡತಯೇರಷ೯ ಅಗಸತಯತಯೇರಷ೧೦ ರಾಮತಯೇರಷ೧೧ ಲಕಷಷಣತಯೇರಷ೧೨ ಜಯತಯೇರಷ

೧೩ ಲಕಷಷಯೇತಯೇರಷ೧೪ ಅಗನುತಯೇರಷ೧೫ ಸುಚಕರತಯೇರಷ೧೬ ಶವತಯೇರಷ೧೭ ಶಂಖತಯೇರಷ೧೮ ಯಾಮುನತಯೇರಷ೧೯ ಗಂಗಾತಯೇರಷ೨೦ ಗಯಾತಯೇರಷ೨೧ ಕೂಯೇಟತಯೇರಷ೨೨ ಸಾಧಾಮೃತತಯೇರಷ೨೩ ಮಾನಸತಯೇರಷ೨೪ ಧನುಷೂಕಯೇಟತಯೇರಷ

ಪರಭು ಶರಯೇರಾಮನ ಆಜಞಯಂದ ದಕಷಣೂಯೇದಧಯ ವಶಾಲವಾದ ಪರದಯೇಶದಲಲ ನಮಷತವಾದ ಈ ವರಾಟ ಸಯೇತುವಯನುನು ದಶಷನ ಮಾಡದವರು, ಅದರ ಮಧದಲಲರುವ ಈ ಹಂದ ಹಯೇಳದ ತಯೇರಷಗಳಲಲ ಸಾನುನ ಮಾಡ ಶರಯೇರಾಮನಾಮವನುನು ಜಪಸದವರು ದವಗತಯನುನು ಹೂಂದುತಾತರ. ಈ ಸಯೇತುವಯ ಮೂಲಕ ಕಪಗಳಂದಗ ಶರಯೇರಾಮಚಂದರದಯೇವರು ಸಮುದರವನುನು ದಾಟಹೂಯೇದ ಕಥಯನುನು ( ಶರಯೇ ರಾಮಾಯಣದ ಕಥಯನುನು) ಕಯೇಳದವರೂ ಸಹ ಸಂಸಾರವನುನು ಸುಲಭವಾಗ ದಾಟ ಮುರತಯನುನು ಹೂಂದುತಾತರ. ...ಸರಯೇರ...

®ÜãñÜ®Ü (ÍÝÊÜìÄà) ÓÜíÊÜñÜÕÃÜ¨Ü EñÜ¤ÃÝ©ÊÜásÜ¨Ü ±ÜíaÝíWÜ ÖÝWÜã PÝÂÇæívÜÃ… Æ»ÜÂ

ÓÜíÓÜ¢ñÜ, PÜ®Ü°vÜ, ±ÜíaÝíWÜ ÖÝWÜã PÝÂÇæívÜÃ…WÜÚWÝX ÓÜí±ÜQìÔ @ ÊÜÞÂ®ægÃ… ÎÅà EñÜ¤ÃÝ©ÊÜásÜ ¸æíWÜÙÜãÃÜá

¨Üã.080 22429132/9986171029Order online from www.madhwakart.com

¯àÊÜâ ±ÜvæÀáÄ ¯ÊÜá¾ÊÜÄWÜã ±ÜÄaÜÀáÔ


ÖÜÄ¨ÝÓÜÃÜ g®Ü±ÜÃÜ ¨ÜêÑr--&4? vÝ. PÜêÐÜ¡ PæãÇÝØÃÜ PÜáÆPÜ~ì

fefeffefefefefefefefeeಪುರಂದರದಾಸರು ಕಾಲಗ ಗಜಜಗಳನುನು ಕಟಟಕೂಂಡು, ಬಗಲಗ ಗೂಯೇಪಾಳಬುಟಟಯನುನು

ತೂಗುಹಾರಕೂಂಡು, ಚಟಕ ಬಾರಸುತತ, “ಮಧುಕರವೃತತ ಎನನುದು, ಅದು ಬಲು ಚನನುದು, ಪದುಮನಾಭನ ಪಾದಪದುಮ ಮಧುಪವಂಬ” ಎನುನುತತ ಬಯೇದಯಲಲ ಇಳದರು.

ಅವರ ರಯೇವದ ಗಳಯ ಕನಕದಾಸರು “ಕುಲ ಕುಲವಂದು ಹೂಡದಾಡದರ. ನಮಮ ಕುಲದ ನಲಯನಯೇನಾದರೂ ಬಲಲರಾ” ಎಂದು ಕಯೇಳದರು. ಅವರಗ ಪರಸಪಾರ ತಾವು ಯಾವ ಜಾತಯವರು ಎಂಬುದು ಮುಖವಾಗರಲಲಲ. “ಆವ ಕುಲವಾದರಯೇನು, ಆವನಾದರಯೇನು ಆತಮ ಭಾವವರತ ಮಯೇಲ” ಎಂದರು. ಇಷಾಟಗಯೂ ಅವರನುನು ಕಂಡು ಮೂಗು ಮುರದವರಗ,

“ಒಂದು ನವದಂದ ಎನನು ಕಾಡದವರಗ ಹೂನುನು, ಹಣುಣ, ಗಂಡು ಮಕಕಳಾಗಲ, ಕಂದ ಕುಂದ ಎನನು ಬಾಧ ಪಡಸದವರಗ ಕನಾದಾನದ ಫಲ ಬಂದು ತಟಟಲ, ಹಂದ ನನನು ಬೈದವರಲಲ ಚಂದಾಗರಲ, ಮುಂದ ನನನು ಬೈಯುವರಲಲ ಅಂದಣವಯೇರಲ, ಕುಂದು ಇಟಟವರಲಲ ಕುದುರಯ ಕಟಟ ಬಾಳಲ, ಬಂದು ಒದವರ ಭತತದ ಗದ ಬಳಯಲ, ಜನರೂಳಗ ಮಾನಭಂಗ ಮಾಡದವರಗ ಜಯೇನುತುಪಪಾ ಸಕಕರ ಊಟ ಆಗಲ, ಹಾನ ಬಾರದಂರ ಲೂಯೇಕ ಆಗಲ ಅವರಗ ಮಹಾನುಭಾವ ಮುರತಯ ಕೂಡುವ ನಲಯಾದಕಯೇಶವ” ಎಂದರು.

ಅಂತಯಯೇ ಅವರು ನಡಸುತತದ ವರಕತರಯೇವನವು ಜನರಗ ಆದಶಷವಾಗತುತ. ಸಂಸಾರಗಳಾಗ, ಯದೃಚಾಛಲಾಭಸಂತುರಟರಾಗ, ಸಂಗರಹಬುದಧಯನುನು ತೂರದು, ಭಗವಂತನ ನಾಮಸಂರಯೇತಷನಯನುನು ಮಾಡುತತ, ಹರಷಚತತರಾಗ, ತಮಮ ರಯೇವನವನುನು ಸಾಗಸುತತದ ರಯೇತ ಎಲಲ ಜನಸಾಮಾನರಗೂ ಅನುಕರಣಯೇಯವಾಗತುತ.

ವೈರಾಗವಂದಾಕಷಣ ಈ ಜಗತುತ ಕಷಣಭಂಗುರ, ಎಲಲವೂ ಮಥ, ಮಾಯ ಎನುನುತತ ರಯೇವನದಂದ ವಮುಖರಾಗಲಲಲ. ಈ ರಯೇವನ ಅನತ, ಅಶಾಶವತ ಎಂಬುದು ಗೂತತದರೂ, ಪುರಂದರದಾಸರು “ಸಂಸಾರವಂಬಂರ ಭಾಗವರಲ, ಕಂಸಾರಯನು ನನವಂರ ಸಭಾಗವರಲ” ಎಂದು ಹಯೇಳುತತ, “ಈಸಬಯೇಕು, ಇದು ಜಯಸಬಯೇಕು” ಎಂದು ವೃತತರಯೇವನಕಕ ಪರಚೂಯೇದನ ನಯೇಡದರು. ಅದು ಒಂದು ರಯೇತಯಲಲ, “ಕರಯ ನಯೇರನು ಕರಗ ಚಲಲ ವರವ ಪಡದಂತ ಕಾಣರೂಯೇ” ಎಂದು ಸಪಾರಟಪಡಸದರು. “ಬಂದದಲಲ ಬರಲ, ಗೂಯೇವಂದನ ದಯವರಲ” ಎಂಬುದು ಅವರ ನಲುವಾಗತುತ. ಈ ನಲುವನ ಹಂದ ನೈತಕ ಎಚಚರವನುನು ಮನಮನಗ ಮುಟಟಸುವ ಒಂದು ಸಾಮಾರಕ ಜವಾಬಾರಯಂದ ತಮಮ ಇಡಯೇ

¨ÝÓÜÓÜá«Ý


ಬದುಕನುನು ಸಂಪೂಣಷವಾಗ ಅಪಷಸಕೂಂಡ ಒಂದು ವವಸಥತಪಡ ಇದಾಗತುತ. ಒಂದು ರಯೇತಯ ಜನತಾಶಕಷಣ ಇದಾಗತುತ. ಅದಕಕ ಯಾರ ಭಡ, ಮುತುವರಷಗಳರಲಲಲ. ಸರಕಾರ, ಸಂರಟನಗಳಲಲದಯೇ ಸವಇಚಛಯಂದ ಕನನುಡಭಾಷ ಮತುತ ಸಂಸಕಕೃತಯನುನು ಪರಚಾರ ಮಾಡದರು.

ರರ.ಶ. 1565ರಲಲ ವಜಯನಗರ ಸಾಮಾರಜದ ಪತನದೂಂದಗ ಹರಗಡದ ದಾಸಸಾಹತವನುನು ಮುಂದುವರಸದವರು ಬಜಾಪುರ ಪರಸರದ ಕಾಖಂಡರ ಮಹಪತರಾಯರು, ಅವರ ಮಗ ಕೃರಣದಾಸರು ಮತುತ ಬಾಗಲಕೂಯೇಟಯ ಪರಸನನುವಂಕಟದಾಸರು.

ಮಹಯೇಪತದಾಸರ ರರ.ಶ. 1640-1710 ಹೂತತಗ ದಕಷಣ ಭಾರತದಲಲ ಸಂಪೂಣಷ ಮುಸಲಯೇಮರ ಆಡಳತವತುತ. ಅಂತಯಯೇ, ಮಶರ ಭಾಷಯ ಒಂದು ಕೃತಯಲಲ, “ಸಮಜೂಯೇ ಭಾಯಯೇ ಸಕುನಾ ಚಾರೂಯೇ ಖುದಾಕಾ, ತಲುಗು, ಕನನುಡ, ತುರುಕಾರ ಒಂದಯೇ ಸುಖ” ಎಂದರು. ಯಾವ ಧಮಷ, ಯಾವ ಭಾಷ ಆದರಯೇನು ? ದಯೇವರು ಕೂಡುವ ಸುಖ ಒಂದಯೇ ಆಗದ. ಎಲಾಲ ಒಂದಯೇ ಮಾತನ ಸೂಗಸು ಸವನಾಟಾ ಸವನಾಟಾ । ಆಪಸಮ ಆಪ ಲಢನಾ ಸಬ ಝೂಟಾ ಸಬ ಝೂಟಾ । ಚಪಪಾವಯಾ ಎಂದರ ಹಯೇಳುವ ಗುರು ನಯೇಠಾ ಗುರುನಯೇಠಾ । ಆನಂದ ಆಹ ತುಜ ಮಹಪತ ಸುಖ ಮೊಯೇಠಾ ಎಂದು ಹಯೇಳದರು.

ಮತೂತಂದು ರಯೇತಷನಯಲಲ - “ಜಾತಯ ಕುಲಗಳ ಭಯೇದವ ತಳದು ಯಾತನ ದಯೇಹದ ಸಂಗವನಳದು ಮಾತನ ಮೂಲವ ತಳದಾತನ ಶರಣನು” ಎಂದರು. ಸತಸಂಗ ಇರಬಯೇಕು. ಸತದ ನುಡ ಹಡಯೇಬಯೇಕು. ಒಂದು ಪರ ಹೂಂದಲರಯರು ಈ ಮನುಜರು ಎಂದು ಕನಕರ ಪಟಟದಾರ. ಮುಂದುವರದು, ಚಯೇತಸ ಬಾರಹ ವಸುತ ಕಾಣ ಎಂದರು. ಮೂರುವರ ಮೊಳ ದಯೇಹದ ಶುದಧ ನನಗಲಲ, ತಕಷಸಾಡುವರ ಸೂಲಲ. ಚತತ ಶುದಾಧಗ ಮಹಯೇಪತಯ ಮುಟುಟ ಎಂದರು.

ಗುರು ಸದುಗರು ಯಾರಂದು ನೂಯೇಡೂಯೇ, ಗುರುತಟುಟ ಮನವ ಸಯೇವ ಮಾಡೂಯೇ ಎಂದ ಮಹಯೇಪತರಾಯರು, ಗುರುಗಳುಂಟು ಮನ ಮನ ಬಹಳ, ಬಾರ ಬಾರ ಮಾಡುತ ತಮಮ ಮಾಳ ಎಂದು ಎಚಚರಕಯನೂನು ನಯೇಡದಾರ. ಇದು ಇಂದನ ಸಥತಯೂ ಹದು.

ಯೊಯೇಗವಂದರ ದಾವುದು ಮಾನರಗ ? ಎಂದು ಬಾಗಲಕೂಯೇಟಯ ಪರಸನನುವಂಕಟ ದಾಸರು ಕಯೇಳದರು. ಮುಂದುವರದು ಹಾಸವದನಯರ ಲಯೇಶ ಹಾರೈಸದ, ದಾಸಾಗ ಹರಯ ಸದಾಧಾಸವ ಮಹಾಯೊಯೇಗ, ಭೂಯೇಗ ಬಯಸದ ತಾನಾಗ ಬಂದುದನುಂಡು, ಲೂಯೇಗರ ಹಣ ಹಣಣನ ತಾಗವಯೇ ಮಹಾಯೊಯೇಗ ಎಂದು ಹಯೇಳದರು. ಅವರು ತಮಮ ಇನೂನುಂದು ರಯೇತಷನಯಲಲ, ಬಡು ಮೂಢತನವ ಚತತರಂಢ ಎನುನುತತ, ಬಯೇಡದಯೇಪಸತವವಯೇವ


ಗೂಢ ಸುರಮಣಯು, ಗೂಡನೂಳರ ಅರಗೂಯೇಡಯಾಡದ ಬಡು, ಅರಸನೂಲದು ತಳವಾರನ ಓಲೈಸುವ ಪರಯಲ ಚರಧನಪರ ಆರಾಧನ ಬಡು ಎಂದು ಕಠಣ ಶಬಗಳಲಲ ಹಯೇಳದಾರ.

ಕನನುಡ ಸಾಹತ ಚರತರಯನುನು ಗಮನಸುವುದಾದರ .... ವರಯ, ರೂಪ, ಭಾಷಗಳಲಲ ದಾಸಸಾಹತ ವಶರಟಕಾಂತಯುಳಳದಾಗ ಕನನುಡಗರ ಚರಸಾಥಯಯಾದ ಸೂತಾತಗದ. ಜನಕಕ ಅದು ಹತತರ ಬಂದಂತ ಜನವೂ ಅದರ ಹತತರ ಹೂಯೇಗ ಸಂಸಕಕೃತಸಂವಧಷನ ಕಾಯಷದಲಲ ಅದರಂದ ಸೂಪಾತಷ ಪಡಯಬಯೇಕು.

ದಾಸರ ರಯೇತಷನಗಳಲಲ ಬರದಯೇ ಇದ ವಚಾರಗಳಯೇ ಇಲಲ. ಧಮಷ, ನಯೇತ, ಸಂಸಾರ, ವಯೇದಾಂತ, ರಾಜಕಾರಣ, ಅರಷನಯೇತ, ಸಾಮಾನನಯೇತ, ವನೂಯೇದ ಎಲಲವೂ ಇದ. ಮುಖವಾಗ ರಯೇವನಗಂಗಯ ಬೃಹದಶಷನವನುನು ಅವರು ತಮಮ ಸಾಹತದಲಲ ಮಾಡಸದಾರ.

ವದುನಾಮನದ ಆವಷಾಕರದ ನಂತರ ಕಳದ 5-6 ದಶಕಗಳಲಲ ದಾಸರ ರಯೇತಷನಗಳು ಧವನ ಸುರುಳ, ಸಯೇಡಗಳ ಮೂಲಕ ಜನಪರಯವಾಗ ವಶವದಾದಂತ ಜನಮನನುಣ ಗಳಸವ. ಈ ದರಯಲಲ ನಾಡನ ಎಲಲ ಗಾಯಕರು ಕನನುಡ ಜನರ ಅಭನಂದನಗ ಪಾತರರಾಗದಾರ.

ಜಗತುತ ಸತ, ಭಗವಂತನೂಬಬನದಾನ. ಪರಪಂಚದ ವಾಪಾರವಲಲವೂ ಅವನ ಅಧಯೇನದಲಲ ನಡಯುತತದ ಎಂಬ ಶರಯೇಮಧಾವಚಾಯಷರ ತತವದ ಹನನುಲಯಲಲ ಇಲಲದುಕೂಂಡಯೇ ಬದುಕನುನು ಹಸನಾಗ ಇಟುಟಕೂಂಡು, ಪರವನುನು ಚಂತಸಬಹುದು ಎಂದು ದಾಸರು ಮನುಕುಲಕಕ ತೂಯೇರಸಕೂಟಟರು. ಅವರವರ ಧಮಷದ ಅಸತತವವನುನು, ಅವರವರ ನಂಬುಗಗಳನುನು, ಶರದಧಯನುನು ಉಳಸ ಜನರ ಮನಸಸನುನು ಧಮಷದಲಲ ನಡವಂತ ಮಾಡದ ಬಹುಪಾಲು ರರಯೇಯಸುಸ ದಾಸಸಾಹತಕಕ ಸಲುಲತತದ. ಈ ದರಯಲಲ ಕನನುಡ ಸಾಹತ ಮತುತ ಸಂಸಕಕೃತಗ ದಾಸಸಾಹತವು ಬಹು ಅಮೂಲ ಕೂಡುಗಯನುನು ಕೂಟಟದ. **

... ÎÅàÓÜá«Ý aÜí¨Ý¨ÝÃÜÄWæãí¨Üá ÓÜãaÜ®æ ...

ÊÜÞ®ÜÂÃæà !!! D ¯ÊÜá¾ Óæ°àÖÜ±ÜäÊÜìÊÝ¨Ü ¸Ýí«ÜÊÜÂÊÜ®Üá° ÊÜááí¨ÜáÊÜÃæÓÜÆá

ÊÜá¯¿ÞvÜìÃ…, ww, ±æäàÓÜr aÝh…ì ¿ÞÊÜâ¨Ü®Üá° ÊÜÂÀáÓÜ¨æà™. ñÜÊÜá¾ aÜí¨Ý AÊÜ—

ÊÜááX¿ááÊÜ¨ÜÃæãÙÜWæ ñÜÊÜá¾ aÜí¨ÝÊÜ®Üá° B®…Çæç®… ÊÜáãÆPÜ ®ÜËàPÜÄÓÜŸÖÜá¨Üá. A¥ÜÊÝ Phone Pay, Google Pay, ÊÜáãÆPÜ ÖÜ| ÓÜí¨Ý¿á ÊÜÞw ñÜÊÜá¾ aÜí¨ÝÊÜ®Üá°

®ÜËàPÜÄÓÜŸÖÜá¨Üá.

®ÜËàPÜÄÔ Ü ÊæáàÇæ ñÜÊÜá¾ ÖÜ| Ü ËÊÜÃÜÊÜ®Üá° Screen shot ÊÜÞw ®ÜÊÜá¾ 8762629132 WhatsApp Wæ PÜÙÜá×Ô¨ÜÈÉ ¯ÊÜá¾ aÜí¨Ý ®ÜËàPÜÄÓÜÇÝWÜáÊÜâ¨Üá.


GÇæ¿áÈÉ ±Ü¨Ý¥ÜìWÜÙÜ®Üá° ÖæàWæ ŸwÓÜ¸æàPÜá ?ŸwÓÜáÊÝWÜÆã GÆÉí¨ÜÃÜÈÉ ŸwÓÜ¸ÝÃÜ¨Üá. A¨ÜPÜãR ÓÝ§®ÜÊÜ®Üá° ÓÜ¾$ê£WÜÙÜá

¯¨æàìÍÜ®Ü ÊÜÞwÊæ. ÇèWÝQÒ, ¨ÜPÜÒ ÊÜáñÜá¤ ÊÝÂÓÜ ÊÜááíñÝ¨Ü A®æàPÜ ÓÜ¾$ê£WÜÙÜÈÉ

ŸÃÜáÊÜ PæÆÊÜâ ÊÜaÜ®ÜWÜÙÜá ×àXÊæ &

»ÝWÜìËà ÓÜÊÜì«Ý®æÂàÐÜá «Ü®ÜÃÝÎÐÜá £ÐÜu£ >

ÓÜíñÜñÜí ÆÊÜOæà hæÂàÐÝu ÓÜ¨Ý ÊÝÓÜí PÜÃæãà£ × >>

ñÜÓÜÂ ¯PæÒà±Ü|í ±ÝñæÅà ÊÝÊÜá±ÝÍæìÌà ±ÜÅaæãà©ñÜÊÜå… >> Çè.ÓÜ¾$ê

ÆQÒ$¾à¨æàË¿áá GÆÉ «Ý®ÜÂWÜÙÜÈÉ, «Ü®Ü¨ÜÈÉ ¯ÊÝÓÜ ÊÜÞvÜáñÝ¤Ùæ. E²³®ÜÈÉ

hæÂàÐæu¿á BÊÝÓÜËÃÜáñÜ¤¨æ. ×àWÝX A¨Ü®Üá° »æãàg®Ü±ÝñæÅ¿á GvÜ»ÝWÜ¨ÜÈÉÁáà

ŸwÓÜ¸æàPÜá. ×àWæí¨Üá ÇèWÝQÒÓÜ¾$ê£ £ÚÓÜáñÜ¤¨æ.

¨ÜQÒOæà ±ÜÃÜÊÜÞ®Ü°ÓÜÂ ... ... ... ... ... .. . >

A®Ü°ÓÜÂ ¨ÜQÒOæà »ÝWæà ÓÜã±ÜÓÝ§®Üí ±ÜÅaÜPÜÒñæà >> Çè.ÓÜ¾$ê

ÍÝPÝ© ±ÜâÃÜñÜ@ ÓÝ§±ÜÂí ÊÜá«æÂà˜®Ü°í ±ÜÄÊæàÐÜÁáàñ… >> ¨Ü.ÓÜ¾$ê

±Ý¿áÓÜÊÜ®Üá° ŸÆ»ÝWÜ¨ÜÈÉ ŸwÓÜ¸æàPÜá. ÖÝWæÁáà ñæãÊæÌ¿á®Üá° PÜãvÝ

ŸÆ»ÝWÜ¨ÜÈÉÁáà ŸwÓÜ¸æàPÜá. ±ÜÆÂ, aÜq°, Wæãgáj ÊÜááíñÝ¨ÜÊÜâWÜÙÜ®Üá° GÇæ¿á

ÊÜááí©®Ü»ÝWÜ¨ÜÈÉ ŸwÓÜ¸æàPÜá. A®ÜíñÜÃÜ ÊÜá«ÜÂ¨ÜÈÉ A®Ü°ÊÜ®Üá° ŸwÓÜ¸æàPÜá. C¨æà

ËÐÜ¿áÊÜ®Üá° ÊÝÂÓÜÓÜ¾$ê£¿áã £ÚÓÜáñÜ¤¨æ &

A®Ü°í ÊÜá«æÂà ±ÜÅ£ÐÝu±ÜÂ ¨ÜQÒOæà ZêñÜ±Ý¿áÓÜÊÜå… >

ÍÝPÝ© ±ÜâÃÜñÜ@ ÓÝ§±ÜÂí »ÜPÜÒ$Âí »æãàgÂí aÜ ÊÝÊÜáñÜ@ >> ÊÝÂ.ÓÜ¾$ê

A®Ü°ÊÜ®Üá° ÊÜá«ÜÂ»ÝWÜ¨ÜÈÉ, ŸÆ»ÝWÜ¨ÜÈÉ ñÜá±Ü³ ÖÝWÜã ±Ý¿áÓÜÊÜ®Üá°, ±ÜÆÂPÝÀá

Êæã¨ÜÇÝ¨ÜÊÜâWÜÙÜ®Üá° ÊÜááí©®Ü»ÝWÜ¨ÜÈÉ, »ÜPÜÒ$Â&»æãàgÂWÜÙÜ®Üá° GvÜ»ÝWÜ¨ÜÈÉ

ŸwÓÜ¸æàPÜá. C¨ÜáÊæà ŸwÓÜáÊÜ Ë«Ý®ÜÊæí¨Üá ÓÜ¾$ê£WÜÙÜá £ÚÓÜáñÜ¤Êæ.

±ÜÃÜÓÜ³ÃÜ ±Ü¨Ý¥ÜìWÜÙÜá ÖÜñÜá¤ÊÜíñæ ŸwÓÜ¸ÝÃÜ¨Üá

PÜoáÓÜñÜÂÊÝ¨Ü, BaÜÄÓÜÆá ÓÝ«ÜÂÊÜä B¨Ü PæÆÊÜâ ËÐÜ¿áWÜÙÜÜ®Üá° ÇèWÝQÒÓÜ¾$ê£

£ÚÓÜáñÜ¤¨æ &

ÍÝPÝ®ÝÊÜá² ÓÜÊæàìÐÝí ±ÜPÝÌ®Ýí ±ÜÄÊæàÐÜOæà >

Ëá¥æãà ÁãàWæãà ¿á¥Ý ®Ü ÓÝÂñÜ¤¥Ý ±ÝñæÅà ±ÜÅÓÝ«ÜÁáàñ… >> Çè.ÓÜ¾$ê

¸æàÀáÔ¨Ü ÍÝPÜWÜÙÜ®Üá° ŸwÓÜáÊÝWÜ Jí¨ÜPæãRí¨Üá ÓÜí±ÜPÜìÊÝWÜ¨Üíñæ

GaÜcÄPæÀáí¨Ü ŸwÓÜ¸æàPÜá.

ÓÜã±ÜÊÜá®æ°à®Ü ÓÜí±ÜêPÜ¤í ¿á@ PÜá¿ÞìñÜ³ÄÊæàÐÜ|ÊÜå… >

ÓÜ ÓÜã®Ü@ ÓÝÂ¨ÜÐÜrg®Ü¾ ñÜÓÝ¾ñ… ñÜñÜ³ÄÊÜgìÁáàñ… >>

ñæãÊæÌ¿á®Üá° ŸwÓÜáÊÝWÜ A®Ü°PæR ÓÜí±ÜPÜìÊÝWÜ¨Üíñæ GaÜcÃÜÊÜ×ÓÜ¸æàPÜá.

ÓÜí±ÜPÜìÊÝWÜáÊÜíñæ ŸwÔ¨ÜÃæ A¨Üá A±ÜÃÝ«ÜÊæí¨Üá £Ú¿á¸æàPÜá. **


ÓÜí«ÝÂÊÜí¨Ü®æ & 8ÓÜíPÜÆ³ÊæíŸ PÜÆ³ÊÜêûÜ

Êæà¨Ü&ËþÝ®Ü

?ಡಾ. ರಾಘವಂದರಚಾಯವೋ ರಾಚೂರ

ಸಂಕಲಪಾದಲಲ ದಯೇಶ-ಕಾಲಗಳ ಪರಕಲಪಾಗಳನುನು ತಳದದಯೇವ. ಬನನು, ಈ ಅಂಕಣದಲಲ “ಶರಯೇಭಾರತಯೇರಮಣ ಮುಖಪಾರಣಾಂತಗಷತ ಶರಯೇವರುಣಪರಯೇರಣಯಾ ಶರಯೇವರುಣಪರಯೇತರಷಂ ....” ಈ ಅಂಶದ ಮಹತವವನನುರಯೊಯೇಣ !!

ವಷುಣಪರೀತಯಾರಥಂದಯೇಶ-ಕಾಲಗಳ ಉಚಾಚರಣಯ ಹಂದ ಅವುಗಳ ಬಲ ನಮಮ ಕಮಷಗಳಗ ಸಗಲ ಎಂಬ

ಭಾವನ ಅಡಗದ. ದಯೇಶ ಕಾಲಗಳ ಬಲವದರೂ ಇಲಲ ನಾವು ಬಯಸದಲಲ ಸಾಕಾರಗೂಳುಳತತದ ಎಂಬ ನಂಬಕ ಸಲಲ. ಹರಚತತ ಸತ. ನರಚತತಕಕ ಬಂದದು ಲವಲಯೇಶ ನಡಯದು. ಕುದುರ ಆನ ಏರಬಯೇಕು, ಧರಣಯನನುಯೇ ಆಳಬಯೇಕು, ಯಾವ ಉಪದರವವಲಲದಯೇ ಸುಖದಂದ ಇರಬಯೇಕು. ಇದು ನರಚತತ. ಪಾದಚಾರಯಾಗುವುದು, ಕಡು ದರದರನಾಗುವುದು, ರೂಯೇಗವದಗಬರುವುದು ಹರಚತತ. ನಾವು ಬಯಸದಲಲ ಸಾಕಾರವಾಗುವುದು ಕಯೇವಲ ಮುರತಯಲಲ ಮಾತರ. ಅಲಲ ಸಂಕಲಪಾಮಾತರದಂದಲಯೇ ಎಲಲವೂ ಸದಧ. ಏತಕಕ ? ರಯೇವರಾಶಗಳ ಇಚಛ ಪರಮಾತಮನ ಇಚಛಗ ಅನುಗುಣವಾಗ ಇರುತತದ. ಅದಕಕ. ಇಲಲ ಹಾಗಲಲ. ಪರಮಾತಮನ ಚತತವಯೇ ಬಯೇರ. ನಮಮ ಚತತವಯೇ ಬಯೇರ !!!

ಮೂಲಭೂತವಾಗ ಈ ಕಮಷಗಳಲಲ ಹಯೇಗ ನಡಯುತತವ ? ಶರಯೇರದಂದಲೂಯೇ? ರಯೇವರಂದಲೂಯೇ ? ದಯೇವತಗಳಂದಲೂಯೇ ? ಪಾರಣನಂದಲೂಯೇ ? ಅರವಾ ಪರಮಾತಮನಂದಲೂಯೇ ?

ಶರಯೇರ ಜಡ. ಏನೂ ಮಾಡಲಾರದು. ಬರಹಾಮದ ಚಯೇತನರಾದರೂಯೇ ಅಸವತಂತರರು. ಆದರಂದ ಕಮಷಗಳಲಲ ನಡಯುವುದು ಮೂಲಭೂತವಾಗ ಸವತಂತರನಾದ ಭಗವಂತನ ಪರಯೇರಣಯಂದ.

ನಮಮ ಇಚಛಯು ಸಾಕಾರವಾಗಲು ಮುಖ ಉಪಾಯವು ಭಗವಂತನ ಅನುಗರಹ ಸಂಪಾದನಯಯೇ. ಶರಯೇಹರಯ ಪರಸಾದವನುನು ಸಂಪಾದಸದರ ನಮಮ ಸಕಲಯೇಚಛಗಳು ಸದಧಸುವವು. “ರಮಲಭಂ ಭಗವತ ಪರಸನನುಯೇ ಶರಯೇನಕಯೇತನಯೇ” ಆದರಂದ, ಕಮಷಗಳಗ ವರುಣಪರಯೇತಯಯೇ ಮುಖ ಉದಯೇಶವಾಗರಬಯೇಕು. ಕಯೇವಲ ಐಹಕವಾದ ಫಲಗಳು ಅಲಪಾ ಅಶಾಶವತ. ಅವುಗಳ ಬನುನು ಹತತ ಹೂರಟರ ಕಮಷ ಬಂಧಕವಾಗುವುದು. “ವರುಣಪರಯೇತರಷಂ”- ಕಯೇವಲ ಭಗವಂತನ ಪರಯೇತಗೂಯೇಸಕರ ಮಾಡದ ಕಮಷಗಳು ಶಾಶವತವಾದ ಫಲವನುನು ಒದಗಸುತತವ. ಸಾಧಕನು ವರುಣಪರಯೇತಯನುನು ಬಟುಟ ಇನಾನುವ ಇತರ


ಫಲವನೂನು ಅಪಯೇಕ ಮಾಡಬಾರದು. ಆದರಂದ, ನನನು ಈ ಕಮಷದಂದ ಶರಯೇಹರಯು ಪರಯೇತನಾಗಲ ಎಂಬ ಪಾರರಷನ ನಮಮ ಸಂಕಲಪಾದಲಲ ಅವಶವಾಗ ಸಯೇರಬಯೇಕು. ಇದಯೇ ನಮಮ ಕಮಾಷನುಷಾಠನದ ಮುಖ ಗುರ. ಅದಕಕ ‘ವರುಣಪರಯೇತರಷಮ’.

ವಷುಣಪರೀರಣಯಈ ಚಯೇತನಾಚಯೇತನಾತಮಕವಾದ ಸಮಸತ ಜಗತತನ ವಾಪಾರ ನಡಯುವುದು

ಶರಯೇಮಹಾವರುಣವನಂದ. ಎಲಲರಲಲ ನಂತು ಆ ಭಗವಂತನಯೇ ಕಮಷ ನಡಸುವನು. ಅವನಯೇ ಕಮಷಕತೃಷ. ‘ತಯೇನ ವನಾ ತೃಣಮಪ ನ ಚಲತ’ ಅವನ ಪರಯೇರಣ ಇಲಲದ ಹುಲುಲಕಡಡಯೂ ಚಲಸುವುದಲಲ. ರಯೇವರಗಾಗಲಯೇ, ಜಡವಸುತಗಳಗಾಗಲಯೇ ಸವತಂತರವಾದ ಕತೃಷತವವು ಇಲಲ. ಎಲಲರೂ ತಮಮ ತಮಮ ವಾಪಾರಗಳಲಲ ಭಗವಂತನ ಅಧಯೇನರಾಗರುತಾತರ. “ದರವಂ ಕಮಷ ಚ ಕಾಲಶಚ ಸವಭಾವಯೇ ರಯೇವ ಏವ ಚ । ಯದನುಗರಹತಃ ಸಂತ ನ ಸಂತ ಯದುಪಯೇಕಷಯಾ ॥” ಎನುನುತತದ ಭಾಗವತ . “ಏತಸ ವಾ ಅಕಷರಸ ಪರಶಾಸನಯೇ ಗಾಗಷ ಸೂಯಾಷಚಂದರಮಸ ವಧೃತಯೇ ತರಠತಃ” ಎಂಬ ಬೃಹದಾರಣಕವಚನವೂ, “ಕಮಷ ಬರಹೂಮಯೇದಭುವಂ ವದಧ” (3.15) ಎಂಬ ಗಯೇತಯ ವಚನವೂ ಈ ವರಯದಲಲ ಪರಮಾಣ. ರಯೇವನು ಪರಮಾತಮನಂದ ಪರಯೇರತನಾಗ ಕಮಷಗಳನುನು ಮಾಡುತಾತನ ಹಾಗೂ ಮಾಡಸುತಾತನ. ಆದರ ಸವತಂತರವಾಗ ಯಾವುದನೂನು ಮಾಡುವುದಲಲ. ಮಾಡಸುವುದೂ ಇಲಲ. “ನ ಕತೃಷತವಂ ನ ಕಮಾಷಣ ಲೂಯೇಕಸ ಸೃಜತ ಪರಭುಃ” (5.14) ಎಂಬ ಗಯೇತಾವಚನವು ಇದನನುಯೇ ಹಯೇಳುತತದ. ರಯೇವನಗ ಭಗವಂತನ ಅಧಯೇನವಾದ ಕತೃಷತವವದ.

ತಾನು ಮಾಡುತತರುವಾಗ ನಾನಯೇನೂ ಮಾಡುತತಲಲ ಎಂದು ತಳಯುವುದಾದರೂ ಹಯೇಗ? ಇದದನುನು ಇಲಲ ಎಂಬುದಾಗ ತಳದರ ಅದು ಭಾರಂತಯಾಗುವುದಷಟ ? ಎಂಬ ಪರರನು ಬರುವುದು ಸಹಜ. ಆದರ ಜಾನಗಳು ಅತ ಸವಲಪಾವರುವುದು ಇಲಲದರುವುದಕಕ ಸಮ ಎಂಬ ಭಾವನಯಂದ ರಯೇವನಗ ಕತೃಷತವವಲಲವಯೇ ಇಲಲ ಎಂದು ತಳಯುತಾತರ. “ಪಯೇವಯೇತ ಚಾಸ ನ ವದಾಂ ಪರವಾದಃ” “ನ ಸೂರಯೊಯೇ ಹ ವವಹಾರಮಯೇನಂ ತತಾವವಮರಯೇಷನ ಸಹಾಮನಂತ” ಎಂದು ಜಡಭರತರು ರಹೂಗಣಮಹಾರಾಜನಗ ಉಪದಯೇಶ ಮಾಡುವಾಗ ಹಯೇಳದು ಇದನನುಯೇ. ಆದರ ಕಮಾಷಚರಣಯಲಲ ತೂಡಗದ ಸಾಧಕನಗ ಅಜಾನದ ಆವರಣವರುವುದರಂದ ನಾನಯೇ ಮಾಡುತತರುವುದು ಎಂಬ ಭರಮ ಉಂಟಾಗುತತದ. “ಅಜಾನಯೇನಾವೃತಂ ಜಾನಂ ತಯೇನ ಮುಹಂತ ಜಂತವಃ” ಎಂಬುದು ಕೃರಣನ ಮಾತು ಗಯೇತಯಲಲ. ಇದರಂದಲಯೇ ರಯೇವನಗ ನಾನು, ನನನುದು ಎಂಬ ಕತೃಷತಾವಭಮಾನ. ಅದರಂದಲಯೇ ಸಂಸಾರ. ಕಾರಣ ನಾನು, ನನನುದು ಎಂಬ ಈ ಅಭಮಾನವನುನು ತೂರದು ಭಗವಂತನಯೇ ಕತಾಷ ಎಂಬ ಅನುಸಂಧಾನವದಲಲ ಕಮಷಗಳು ಬಂಧಕವಾಗುವುದಲಲ ಎಂಬುದು ಶಾಸತರದ ಖಚತವಾದ ನಲುವು. ಅದಕಕ ಶರಯೇಮದಾಚಾಯಷರು -


ನಹಂ ಕತಥ ಹರಯಃ ಕತಥ ತತ�ಪಜ ಕಮಥ ರಖಲಮ ।ತಥಪ ಮತಕಪೃತ ಪೂಜ ತತಪರಸದರೀನ ನನಯಾಥ ।।

ತದಭಕತುಯಃ ತತಫಲಂ ಮಹಯಾಂ ತತಪರಸದಯಃ ಪುನಯಃ ಪುನಯಃ ।ಕಮಥನಯಾಸ�ರೀ ಹರವರೀವಂ ವಷ�ಣರೀಸತೃಪತುಕರಸಸದ ।।

ಎಂದು ಕಮಷಸಮಪಷಣಯ ರಯೇತಯನುನು ಹಯೇಳಕೂಟಟರು. ಈ ವಧವಾದ ಕಮಷಸಮಪಷಣಯ ಭಾವವನುನು ಕಮಷಸನಾಸ ಎಂದು ಕರಯುವರು. ಭಗವಂತನಯೇ ನನನುಲಲ ನಂತು ಈ ಕಮಷವನುನು ನಡಸುತತದಾನ ಎಂದು ಸಮರಸುವುದು ಯೊಯೇಗವನಸುತತದ. ಇದರಂದ ವರಯೇರವಾದ ಲಾಭವದ. ಮೊಯೇಕಷ ಸಗಲು ಜಾನ ಕಾರಣ. ಜಾನವನುನು ಪಡಯಲು ಶರವಣಾದಗಳು ಕಾರಣ. ಶರವಣಾದಗಳಗ ಸದಧ ಸಗಲು ಕಮಷಯೊಯೇಗದ ಮೂಲಮಂತರ “ನಾಹಂ ಕತಾಷ ಹರಃ ಕತಾಷ” ಎಂಬುದು. ಫಲಕಾಮನಯನುನು ತೂರದು ಭಗವಂತನಯೇ ಸಕಲಕಮಷಕತಾಷ, ಕಾರಯತಾ ಎಂಬ ಭಾವನಯಂದ ಕಮಾಷಚರಣಯನುನು ಮಾಡಬಯೇಕು. ಸಾಧಕರಾದ ರಯೇವರು ಸಕಲಕಮಷಗಳಲಲಯೂ ಕಡಾಡಯವಾಗ ಈ ಸಮಪಷಣಯ ಭಾವವನುನು ಹೂಂದರಬಯೇಕು. ಇಂತಹ ಸಮಪಷಣಯಂದ ಭಗವಂತನಗ ಅತಂತ ಪರಯೇತಯಾಗುವುದು. ಅದಕಕ “ವರುಣಪರಯೇರಣಯಾ ...”

ಭರತರೀರಮಣಮುಖಯಾಪಣಾಂತಗಥತ ಭಗವಂತನ ಉಪಾಸನಯನುನು ಮಾಡಬಯೇಕು ಎಂದು ಶಾಸತರಗಳು ಹಯೇಳುತತವ. ಆದರ

ಸವಷತರ ವಾಪತನಾಗದ ಭಗವಂತನ ಉಪಾಸನಯನುನು ಯಾವ ಅಧಷಾಠನದಲಲ ಮಾಡಬಯೇಕು ಎಂದರ, ಅವನನುನು ಉಪಾಸನ ಮಾಡುವ ಅಧಕಾರಗಳು ಮೂರು ವಧರಾಗದಾರ -

1. ವಾಪೊತಯೇಪಾಸಕರು (ದಯೇವತಗಳು) - ಸವಷತರ ವಾಪತವಾದ ಭಗವಂತನ ರೂಪವನುನು ಚಂತಸುತಾತ ಉಪಾಸನಯನುನು ಮಾಡುವರು. ಇವರು ಉತತಮರು. ಮಹಾಜಾನಗಳಾದ ದಯೇವತಗಳಗ ಮಾತರ ಇಂರಹ ಉಪಾಸನಯನುನು ಮಾಡುವ ಯೊಯೇಗತ ಇರುತತದ.

2. ಹೃದಯದಲಲ ಉಪಾಸನ ಮಾಡುವವರು (ಋಷಗಳು) - ಕಲವು ಸಾಧಕರು ತಮಮ ಹೃದಯಗುಹಯಲಲರುವ ಭಗವಂತನ ಉಪಾಸನಗೈಯುವರು. ಇವರು ಮಧಮರು. ಜಾನಗಳಾದ ಮಹಷಷಗಳು ಈ ವಭಾಗಕಕ ಸಯೇರುವರು.

3. ಪರತಮಾದಗಳಲಲ ಉಪಾಸನ ಮಾಡುವವರು (ಮನುಷೂಯೇತತಮರು) - ಅಗನು, ವಗರಹ ಮೊದಲಾದ ಪರತಮಗಳಲಲ ಭಗವಂತನ ಉಪಾಸನ ಮಾಡುವವರು. ಇವರು ಅಧಮಾಧಕಾರಗಳು.

ಹಯೇಗ ಅಧಕಾರಭಯೇದದಂದ ಭಗವಂತನ ಉಪಾಸನಯು ಮೂರುವಧವಾಗದ.


ಅಗನ ಕಯವತಂ ವಷುಣಯಃ ಯರೀಗನಂ ಹೃದಯರೀ ಹರಯಃ । ಪತಮಸವಪಬುದಧನಂ ಸವಥತ ವದತತನಮ ।।

ಯಾಗಾದಕಮಷಗಳಲಲ ತೂಡಗುವವರು ಅಗನುಯಲಲ, ಯೊಯೇಗಗಳು ಹೃದಯದಲಲ, ಅಪರಬುದಧರು ಪರತಮಗಳಲಲ, ಜಾನಗಳು ಎಲಲಡ ಭಗವಂತನ ಉಪಾಸನ ಮಾಡುವರು ಎಂಬುದಾಗ ಸೂತರಭಾರದಲಲ ಹಯೇಳದ.

ಸವಥದರೀವರೀತತುಮರೀ ವಯುಯಃ ಇತ ಜನನನ ರಪರಮ ।ಪಯಮಸತು ಹರರೀಯಃ ಕಂಚತ ತಥ ವಯರೀಯಃ ಹರರೀವಥದಯಃ ।। - ಛಂದ�ರೀಗಯಾ ಭಷಯಾ

ಈ ಎಲಲ ಪರತಮಗಳಲಲ ವಾಯುದಯೇವರು ಭಗವಂತನ ಮುಖಪರತಮ. ಆದರಂದ “ವಾಯ ಮುಖಧಯಾ” ವಾಯುದಯೇವರಯೇ ಸವಷದಯೇವಯೇತತಮರು ಎಂಬ ಜಾನದಂದ ಅವರಲಲ ಅಂತಯಾಷಮಯಾದ ಭಗವಂತನನುನು ವಾಯುದಯೇವರಗಂತಲೂ ಉತತಮನು ಎಂದು ಉಪಾಸನ ಮಾಡದರ ಅದರಂದ ಭಗವಂತನಗ ಅತಂತ ಪರಯೇತ ಉಂಟಾಗುವುದು. ಇದರಕಂತ ಭಗವಂತನಗ ಪರಯವಾದದು ಇನೂನುಂದು ಇರಲಾರದು. ಹರಸವಯೇಷತತಮತತವ-ವನುನು ತಳದವರಗಂತ ಪರಯರು ವಾಯುದಯೇವರಗ ಇನಾರೂ ಇರಲಾರರು. ಹಯೇಗ ಉಪಾಸನಗೂಂಡ ಭಗವಂತನು ಅತಪರಸನನುನಾಗ ಉತತಮವಾದ ಫಲವನುನು ನಯೇಡುವನು - “ವಷೂಣಯೇವಷಶರಟಪರತಮಾ ವಾಯುರಯೇವ । ಅತಃ ತಸಮನ ತತೂಯೇಪುತತಮತವಯೇನೂಯೇಪಾಸತ ಏವ ಭಗವಾನ ಸಮಕ ಫಲಂ ದದಾತ ॥” (ಛಾಂದೂಯೇಗಭಾರ)

ವಯುದರೀವರು ಆಖಣಾಶಸಮರುಒಮಮ ದಯೇವಾಸುರಯುದಧವು ನಡಯತು. ಅಸುರರ ಸಂಖ ಬಹಳವಾದ ಕಾರಣ

ದಯೇವತಗಳು ಸೂಯೇಲನನುಪಪಾದರು. ಆಗ ದಯೇವತಗಳು ಭಗವಂತನನುನು ಉಪಾಸನ ಮಾಡ, ಅವನ ಪರಸಾದದಂದ ಬಲವನುನು ಹೂಂದ, ಅಸುರರನುನು ಗಲಲಲು ಬಯಸದರು. ವಾಯುದಯೇವರಯೇ ಸವಷದಯೇವಯೇತತಮರು. ಭಗವಂತನ ಉಪಾಸನಗ ಅವರಯೇ ಮುಖ ಪರತಮ ಎಂದು ದಯೇವತಗಳಗ ತಳದಯೇ ಇತುತ. ಆದರೂ ಜಗತತಗ ತಳಸಲು ಮೊದಲಗ ಇತರದಯೇವತಗಳಲಲ ಉಪಾಸನಗೈದರು. ನಾಸಕವಾಯುವನಲಲ ಉಪಾಸನ ಮಾಡುತತರಲು ಆ ನಾಸಕವಾಯುವನುನು ಅಸುರರು ಪಾಪದಂದ ಭಯೇಧಸದರು. ನಾಸಕವಾಯುವು ಪಾಪವದಧವಾಯತು. ಕಾರಣ ನಾಸಕಯು ಸುಗಂಧ, ದುಗಷಂಧ ಎರಡನುನು ಆಘಾರಣಸತು. ಹಯೇಗ ಕರಮವಾಗ ವಾಕ, ಚಕಷು, ರೂರಯೇತರ, ಮನಸುಸ ಇವಯೇ ಮೊದಲಾದ ಅಧಷಾಠನಗಳಲಲಯೂ ಅಸುರಾವಯೇಶವಾಯತು. ಕೂನಗ ಮುಖಪಾರಣನನುನು ಪರತಮಯನಾನುಗ ಮಾಡ ಅವರ ಅಂತಯಾಷಮಯಾದ ಭಗವಂತನ ಉಪಾಸನ ಮಾಡಲು ದೈತರು ದಾಳ ಮಾಡದರು. ಆದರ ಅವರು ಕಲಲಗ ರಟಟಸದ ಮಣಣನ ಹಂಟಯಂತ ಪುಡ ಪುಡಯಾದರು. ಹಯೇಗ ಯಾರು ವಾಯುದಯೇವರನುನು ಅಸುರಕೃತಪಾಪಾವದಧರು ಎಂದು, ಆಖಣಾಶಮಸಮರು


ಎಂದು ತಳದು, ಭಗವಂತನ ಮುಖಪರತಮಯಂದು ಉಪಾಸನಗೈಯುವರೂಯೇ ಅಂತಹ

ಉಪಾಸಕರಗ ಹಾನ ಮಾಡಲು ಹೂರಟವರು ತಾವಯೇ ಧವಂಸಗೂಳುಳವರು. ಹಯೇಗ

ಮುಖಪಾರಣದಯೇವರ ಉಪಾಸನಯಂದ ಪಾಪಸಂಬಂಧ, ಅಸುರಾವಯೇಶಗಳು

ದೂರವಾಗುವುದರಂದ ವಾಯುವನಲಲಯೇ ಉಪಾಸನಯನುನು ಮಾಡುವುದು ಕಡಾಡಯ.

ಅದಕಕ ಸಂಕಲಪಾವನುನು ಮಾಡುವಾಗ “ಶರಯೇಭಾರತಯೇರಮಣಮುಖಪಾರಣಾಂತಗಷತ ...”

ಹಯೇಗ “ಶರಯೇಭಾರತಯೇರಮಣಮುಖಪಾರಣಾಂತಗಷತ ಶರಯೇವರಣಪರಯೇರಣಯಾ

ಶರಯೇವರುಣಪರಯೇತರಷಂ (ಪಾರತಃ/ಮಾಧಾಹನುಕ/ಸಾಯಂ) ಸಂಧಾವಂದನಾಖಂ ಕಮಷ

ಕರಷಯೇ” ಎಂದು ಸಂಕಲಪಾಸ ಸಂಧಾವಂದನವನುನು ನರವಯೇರಸಬಯೇಕು.

ಇದಯೇರಯೇತ ಎಲಲ ನತ-ನೈಮತತಕ ಕಮಷಗಳಲಲಯೂ ಶರದಾಧತಶಯದಂದ ಸಂಕಲಪಾ ಮಾಡ

ಅನುಷಾಠನವನುನು ನಡಸಬಯೇಕು. ಹಾಗ ನಡಸದರ ನಾವು ಮಾಡದ ಉಪಾಸನ

ವಾಯುದಯೇವರ ದಾವರಾ ಭಗವಂತನಗಯೇ ಸಯೇರುವುದು. ಹಯೇಗ ಮಾಡುವುದು ಭಗವಂತನಗ

ಅತಂತ ಪರಯಕರವು. ಪರಸನನುನಾದ ಆ ಭಗವಂತನು ನಮಗ ಸಕಲಯೇರಟಗಳನುನು

ದಯಪಾಲಸುವನು. ಆದರಂದ ಸತಸಂಪರದಾಯಪಾರಪತವಾದ, ನಮಮ ಇಷಾಟರಷಸದಧಗ

ಕಲಪಾವೃಕಷದಂತ ಇರುವ ಈ ಸಂಕಲಪಾವನುನು ನಾವಲಲರೂ ಹಯೇಗ ಪರತನತ ಆಚರಸ

ಧನರಾಗೂಯೇಣ !!! ...ಸರಯೇರ...

«ÜÊÜáì Gí¨ÜÃæ H®Üá?

«ÜÊÜáì ¿ÞÊÜâ¨Üá GíŸá¨Ü®Üá° £ÚÓÜáÊÜ A®æàPÜ ÊÜaÜ®ÜWÜÙÜá ±ÜâÃÝ|WÜÙÜÈÉ

CÊæ. ±ÜÅPÜêñÜ ÊÜáñÜÕ$Â±ÜâÃÝ|¨Ü D ÊÜaÜ®ÜÊÜ®Üá° WÜÊÜá¯ÓÜ¸æàPÜá&

ñÜñæÅàÐÜr±ÝÅ±ÜPæãà «ÜÊÜáì BaÝÁáçìÃÜá±Ü©ÍÜÂñæà >

A«ÜÊÜáìÍÝc¯ÐÜr´ÜÆ BaÝÁáçì@ ®æãà±Ü©ÍÜÂñæà >> ÊÜá.±Üâ

""D PÜÊÜáì ¯®Ü° A¼àÐÜrÊÜ®Üá° ±ÜäÃæçÓÜáñÜ¤¨æ.'' ""ÍÜíPæ CÆÉ¨æà

C¨Ü®Ý°aÜÄÓÜ¸æàPÜá'' Gí¨Üá WÜá|ÊÜíñÜÃÝ¨Ü BaÝ¿áìÃÜá ¿ÞÊÜâ¨Ü®Üá°

E±Ü¨æàÎÓÜáÊÜÃæãà A¨ÜáÊæà «ÜÊÜáì. A«ÜÊÜáì GÆÉ A¯ÐÜrWÜÙÜ g®Ü¾»ÜãËá.

A¨Ü®Üá° ÊÜÞvÜá Gí¨Üá BaÝ¿áìÃÜá Gí©WÜã E±Ü¨æàÍÜ ÊÜÞvÜáÊÜâ©ÆÉ.

JpÝrÃæ CÐÜr±ÝÅ±ÜPÜÊÝ¨Ü¨Üáª «ÜÊÜáì. A¯ÐÜr±ÝÅ±ÜPÜÊÝ¨Ü¨Üáª A«ÜÊÜáì.


ÎÅàÊÜá®… ÊÜá«ÝÌaÝ¿áìÃÜ

PÝÆ¯|ì¿á - & 5? ÎÅà B®Üí¨Ü£à¥Üì ÊÜvÜË

ಆಚಾಯಷರ ಅದೃಶಕಾಲ ತಳಯಲು ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರ ನರವಕಾಶ ಶಾಸನ ಪರಮಾಣಗಳು :-

ಆಚಾಯಷರ ಕಾಲನಣಷಯವನುನು ರರ.ಶ.1199 ರಂದ ರರ.ಶ. 1278 ಎಂದಟುಟಕೂಂಡು, ಆಚಾಯಷರು ಬದರಕಾಶರಮಕಕ ಕೂನಯಬಾರ ಪರಯಾಣಸದ ನಂತರದಲಲ ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರು ಕಲಂಗದಲಲ ಹನನುರಡು ವರಷಗಳ ರಾಜಪರತನಧತವದ ಕತಷವ ಮಾಡದರು (ರರ.ಶ.1281 ರಂದ ರರ.ಶ.1293) ಮತುತ ತತಸಂಬಂಧ ಶಾಸನಗಳನುನು ಹೂರಡಸದರಂದಯೇಕ ತಳಯಬಾರದನುನುವ ಸಹಜ ಪರರನುಯು ವಮಶಷಕರಗ ಮತುತ ಓದುಗರಗ ಎದುರಾಗುವುದು ಸಾವಭಾವಕ.

ಆಚಾಯಷರ ಕಾಲನಣಷಯವನುನು ರರ.ಶ.1199 ರಂದ ರರ.ಶ.1278 ಎಂದು ಪರತಪಾದಸುವ ಅರವಾ ಅದಕಕ ಅಲಪಾಸವಲಪಾ ವತಾಸಗಳನುನು ಸಯೇರಸ ಮುಂದುವರಸುವ ವಚಾರಸರಣಗಳರುವುದರಂದ ಈ ವರಯವನುನು ಇಲಲ ಚಚಷಸಲಾಗದ.

ಮಯೇಲಾಕಣಸದ ಪರರನುಗ ಉತತರವಂದರ - ಆಚಾಯಷರ ದೃಶಮಾನ ಅವಧಯಲಲಯಯೇ, ಅವರ ಆದಯೇಶಾನುಸಾರವಾಗ ಅವರ ಸಾಕಾತ ಶರರಾದ ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರು ಕಲಂಗದಲಲ ರಾಜಪರತನಧತವವನುನು ಮಾಡುತತದ ಕಾಲದಲಲ - ತತಸಂಬಂಧ ರಟನಾ ಸಂದಭಷಗಳಲಲಯಯೇ, ಸಕಾಲಕವಾಗ ಶಾಸನಗಳನುನು ಹೂರಡಸದರಂದು ಖಚತವಾಗ ಪರತಪಾದಸುವ ಸುಪರಸದಧ ವದಾವಂಸರುಗಳಾದ ಶರಯೇಹಚ.ಕೃರಣಶಾಸತರಗಳಗಾಗಲಯೇ ಅರವಾ ಶರಯೇಪದಮನಾಭಾಚಾಯಷರಗಾಗಲಯೇ ಅರವಾ ಉಡುಪಯಲಲನ ರರ.ಶ.1908ರ ಚಚಷಯಲಲ ಭಾಗವಹಸದ ಪಂಡತರುಗಳಗಾಗಲಯೇ ಅರವಾ ನಂತರದ ದನಗಳಲಲ ಆಚಾಯಷರ ಕಾಲನಣಷಯ ಕುರತು ಅರವಾ ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರ ಕಲಂಗದಲಲನ ರಾಜಪರತನಧತವದ ಅವಧಯ ಕುರತು ಲಯೇಖನಗಳನುನು ಪರಕಟಸದ ಸುಪರಸದಧ ಇತಹಾಸ ಪಂಡತರುಗಳಾದ ಡಾ॥ ಭಂಡಾರಕರ ರವರುಗಳಗಾಗಲಯೇ, ಶರಯೇ ಆರ.ಸುಬಬರಾವ ರವರಗಾಗಲಯೇ, ಶರಯೇಮಧವರಾಜ ಶಂಘರರವರಗ ಆಗಲಯೇ, ಡಾ.ಬ.ಎನ.ಕ. ಶಮಷರವರಗಾಗಲಯೇ, ಪೊರ.ಶರತ ಚಂದರ ಬಹಾರರವರಗಾಗಲಯೇ, ರರ.ಶ.1977ರ ಅಖಲಭಾರತ ಇತಹಾಸ ಸಮಮಯೇಳನದಲಲ ಭಾಗವಹಸದ ಪಂಡತರುಗಳಗಾಗಲಯೇ ಅರವಾ ಸಮಮಯೇಳನದ ಅಧಕಷರಾಗದ ಪೊರ. ಸತಯೇಷ ಚಂದರರವರಗಾಗಲಯೇ, ಪೊರ.ಕೃರಣಚಂದರ ಪಾಣಗರಹಯವರ-ಗಾಗಲಯೇ ಅರವಾ ಇತತಯೇಚಗ ಎಂದರ ರರ.ಶ.2011ರ ಜುಲೈನಲಲ ಒರಸಾಸ ರಾಜಸಕಾಷರದ


ಮಾಸಪತರಕ ಹೂರಡಸದವರಗಾಗಲಯೇ ಮಯೇಲಾಕಣಸದ ಪರರನು ಎದುರಾಗರಬಯೇಕಲಲವ ? ಇವರಲಲ ಅನಯೇಕರು ಅಂತಾರಾಷಟಯೇಯ ಮತುತ ರಾಷಟಯೇಯಮಟಟದ ಪಾರಚವಸುತ ಹಾಗೂ ಇತಹಾಸತಜಞರರುವುದು ಮತುತ ಸಂಸಕಕೃತದಲಲ ಪರಢ ಪಂಡತರರುವುದು ವರಯೇರ.

ಶರಯೇಮದಾನಂದತಯೇರಷರ ಸಾಕಾತ ಶರರಾಗದ ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರು ಗುರುಗಳ ಆದಯೇಶದ ಮಯೇರಗ ಕಲಂಗದಲಲ ೧೨ವರಷಗಳ ಕಾಲ ರಾಜಪರತನಧತವ ನಡಸ ನಂತರದಲಲ ತಾವಯೇ ಪಟಟಕಟಟದ ರಾಜ ೨ನಯೇ ನರಸಂಹನಂದ ಶರಯೇಮೂಲಸಯೇತಾರಾಮದಯೇವರ ಪಟಟಗಯನುನು ಕಾಣಕಯಾಗ ಪಡದು ತಂದು ಶರಯೇಮದಾಚಾಯಷರಗ ಒಪಪಾಸದರಂದು ರರ.ಶ. 1977 ರಲಲ ಭುವನಯೇಶವರದಲಲ ನಡದ ಅಖಲಭಾರತ ಇತಹಾಸ ಸಮಮಯೇಳನದಲಲ ಪೊರಯೇ.ಶರತ ಚಂದರ ಬಹಾರ ಅವರು ಶಾಸನಯೇಯ ಹಾಗೂ ಮಾಧವಸಾಹತಗಳ ಆಧಾರದಮಯೇಲ ಪರತಪಾದಸದನುನು ಸವತಃ ಸಮಮಯೇಳಾನಾಧಕಷರಾಗದ ಪೊರಯೇ.ಸತಯೇಶಚಂದರ ಅವರು ಅನುಮೊಯೇದಸರುವುದು ಇಲಲ ಉಲಲಯೇಖನಯೇಯವಾಗದು, ಆಚಾಯಷರ ಕಾಲನಣಷಯವು ರರ.ಶ. 1199 ರಂದ 1278 ಎಂದಾಗಲಯೇ ಅರವಾ ಅದಕಕ ಅಲಪಾಸವಲಪಾ ವತಾಸಗಳನುನು ಸಯೇರಸ ಮುಂದುವರಸುವ ವಚಾರಸರಣಗಳಗ ಪರತಬಂಧಕವಯೇ ಆಗದ. (ವವರಗಳಗ - ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರ ಕಲಂಗದಲಲನ ರಾಜಪರತನಧತವದ ಅವಧ ರರ.ಶ.1281- ರರ.ಶ.1293 ಎನುನುವ ಲಯೇಖನ ನೂಯೇಡುವುದು.)

ಈ ಎಲಲ ವದಾವಂಸರ ಅಭಪಾರಯಗಳನುನು ವಮಶಷಸದಾಗ ಕಳಗನ ಅಂಶಗಳು ತಳಯುತತವ.

ಅ) ಇತಹಾಸದ ರಟಾನಾವಳಗಳಗ ಅತಂತ ಸಮಕಾಲಯೇನವಲಲದದರೂ ಪರಂಪರಾಗತವಾಗ ತಲಮಾರುಗಳಂದ ಬಂದ ಗರಂರಗಳು ಮತುತ ಐತಹಗಳಲಲನ ರಟನಾವಳಗಳು ಒಂದುವಯೇಳ ಇತತಯೇಚಗ ಕಂಡುಹಡಯಲಪಾಟಟ ನೈಜಶಾಸನಗಳಗ ತಾಳಯಾಗುವುದದಲಲ ಅಂತಹ ಗರಂರಗಳು ಮತುತ ಐತಹಗಳಲಲನ ರಟನಾವಳಗಳು ಸರಯಾದ ಇತಹಾಸವನುನು ತಳಸಕೂಡುತತವ ಎನುನುವುದು ಇಲಲನ ತಕಷ. ಮುಂದನ ಸಂಚಕಗಳಲಲ ಈ ತಕಷದ ಪಾರಮಾಣವನುನು ಒರಗಲಲಗ ಹಚಚಲಾಗದ.

ಆ) ಇನುನು ರರ.ಶ.1896ರಲಲ ಪತತ ಹಚಚಲಪಾಟಟ ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರ ಶಾಸನಗಳು ಪಾರಮಾಣಕವಾದವುಗಳು ಮತುತ ನೈಜವಾದವುಗಳಂದು ಹಾಗೂ ಇವುಗಳಂದ ಅವರು ಆಚಾಯಷರ ಸಾಕಾತ ಶರರಂದು ತಳಯುತತದ ಎಂದು ಎಲಲ ಇತಹಾಸಕಾರರು ತದಯೇಕಕಂಠದಂದ ಒಪಪಾದಾರ.

ಇ) ಹಯೇಗಾಗ ಇತಹಾಸಶಾಸತರಜಞರ ಈ ತಕಷವನುನು ಪರಸುತತ ಸಂದಭಷಕಕ ಅನವಯಸಲಾಗ - ಆಚಾಯಷರ ಆದಯೇಶದಮಯೇರಗ ಅವರ ದೃಶಮಾನ ಅವಧಯಲಲಯಯೇ ಕಲಂಗದಲಲ


ರಾಜಪರತನಧತವದ ಕತಷವ ಮುಗಸ, ಶರಯೇಮೂಲಸಯೇತಾರಾಮದಯೇವರುಗಳನುನು ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರು ತಾವಯೇ ಪಟಟಕಟಟದ ರಾಜನಂದ ಕಾಣಕಯಾಗ ಪಡದು ತಮಮ ಗುರುಗಳಾದ ಶರಯೇ ಆನಂದತಯೇರಷರಗ ಒಪಪಾಸದರನುನುವ ಸಾಹತವನುನು ಶತ-ಶತಮಾನಗಳಂದ ಸಂರಕಷಸಲಪಾಟಟರುವ ಐತಹಗಳು, ಶರಯೇನರಹರಯತಸೂತಯೇತರ, ಶರಯೇರಾರವಯೇಂದರವಜಯ, ಶರಯೇಸತನಧವಲಾಸ, ಶರಯೇಸತಬೂಯೇಧವಜಯ ಮುಂತಾದ ಮಾಧವಯತಗಳ ವಜಯಕಾವಗಳಲಲ ಸಂಗರಹಸಟುಟಕೂಂಡರುವ ರಟನಾವಳಗಳು ಮತುತ ಅನುಕರಮಣಕಗಳು, ಇತತಯೇಚಗ ಎಂದರ ರರ.ಶ.1896ರಲಲ ಪತತಹಚಚಲಪಾಟಟ ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರ ಶಾಸನಗಳ ಒಕಕಣಗಳನುನು ಪರತಫಲಸುತತವಯಾದರಂದ ಈ ಗರಂರಗಳಲಲನ ಹಾಗೂ ಐತಹಗಳಲಲನ ತತಸಂಬಧ ರಟನಾವಳಗಳು ನೈಜವಾಗರುವವುಗಳಂದು ಪಾರಚವಸುತ ಮತುತ ಇತಹಾಸದ ರಟಾನುರಟ ವದಾವಂಸರುಗಳು ಒಪಪಾರುವರು.

ಆದರ ಆಚಾಯಷರ ದೃಶಮಾನ ಅವಧಯಲಲಯಯೇ ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರು ಕಲಂಗದಲಲ ರಾಜಪರತನಧತವ ನಡಸದರು ಎಂದು ಪರತಪಾದಸುವ ಬಹುತಯೇಕ ವದಾವಂಸರುಗಳು ಆಚಾಯಷರ ಮ.ಭಾ.ತಾ.ನಣಷಯದ ನರವಕಾಶವಾಗ ಕಲಗತವರಷ ನದಯೇಷಶತ 131/32 ರೂಲಯೇಕಕಕ (ಅವತಾರವರಷ ರರ.ಶ.1199) ಸಾವಕಾಶತವವನುನು ಕಲಪಾಸ, ಅವರ ಅವತಾರವನುನು ವಳಂಬಸುತಾತರ. ಹಯೇಗಾಗ, ಆಚಾಯಷರಗ ವಳಂಬತವಾಗ ಕೂಡಮಾಡುವ ಈ ಕಾಲನಣಷಯಗಳು (ಪರಮುಖ ವಚಾರ ಸರಣ - ಆಚಾಯಷರ ಕಾಲನಣಷಯ ರರ.ಶ. 1238-1317) ಪರಶಸತವಾಗುವುದಲಲ ಎನುನುವುದು ಆಚಾಯಷರ ಕಾಲನಣಷಯ ರರ.ಶ.1199 ರಂದ 1278 ಎಂದು ಪರತಪಾದಸುವವರ ಪರತತಕಷ.

ಇದಕಕ ಉತತರವಂದರ - ಆಚಾಯಷರ ಪಯೇಠಾಧಪತವಯೇ 79.5 ವರಷಗಳಷಟತುತ ಹಾಗೂ ಅವರ ಒಟುಟ ದೃಶಮಾನಾವಧಯು 94.5 ವರಷಗಳಷಟತುತ ಎನುನುವ ಖಚತ ದಾಖಲಗಳು ಪಾರಚಯೇನದಂದಲಯೇ ಇವ. ವಸುತಸಥತ ಹಯೇಗರುವಾಗ, ಆಚಾಯಷರ ಮ.ಭಾ.ತಾ. ನಣಷಯದ 131/32 ನರವಕಾಶ ರೂಲಯೇಕವನಾನುಗಲಯೇ ಅರವಾ ಆಚಾಯಷರ ದೃಶಮಾನಾವಧಯಲಲಯಯೇ ಶರಯೇನರಹರತಯೇರಷರು ಕಲಂಗದಲಲ ರಾಜಪರತನಧತವ ನಡಸ ಹೂರಡಸದ ತತಸಂಬಂಧ ನರವಕಾಶ ಪರತಕಷ ಶಾಸನ ಪರಮಾಣಗಳನಾನುಗಲಯೇ ಕೈಬಡುವ ಪರರನುಯಯೇ ಇಲಲ. ಬದಲಾಗ ಆಚಾಯಷರ ಕಾಲನಣಷಯವು ರರ.ಶ.1199 ರಂದ ರರ.ಶ.1294ರವರಗ ಎಂದು ನಧಷರತವಾಗುತತದ. ಈ ಕಾರಣಗಳಂದಾಗ ಹಾಗೂ ಮುಂದನ ಸಂಚಕಗಳಲಲ ತೂಯೇರರುವ ಅನಯೇಕ ಕಾರಣಗಳಂದಾಗ, ಆಚಾಯಷರ ಒಟುಟ ದೃಶಮಾನಾವಧಯು ಕಯೇವಲ 79 ವರಷಗಳನುನುವ ದಾಖಲಗಳು ಅಪರಸುತತವಾಗುತತವ. ...ಸರಯೇರ...


ಹಣಕಕಗ ಹಣವಗಬರದು ?±Üí.±ÜÅËàOÝaÝ¿áì ÖÜá®ÜWÜáí¨Ü

ಒಮೊಮಮಮ ನಮಮ ತಳುವಳಕ ಪಾತಾಳ ಮುಟಟಬಡುತತದ. ನಾವಂದುಕೂಂಡದು ಅಂದವಾಗರುವದಲಲ. ಅಂದು ಅದು ಚಂದವನಸದರೂ ಮುಂದ ಮಂದಯ ನಡುವ ಮಂದರನಾನುಗಸುತತದ. ತಾತಾಕಲಕ ಭೂಯೇಗಗಳನುನು ಕೂಡುವಂತಹ ಬಯೇಡಕಗಳು ನಮಮ ರಯೇವನದ ಬಯೇಡಯಾಗ ಬಾಡ ಮುದುಡುವಂತ ಮಾಡ ಕುಲಗಯೇಡಗಳನಾನುಗಸಬಡುತತವ. ನಾವಾರನೂನುಯೇ ಆಶರಯಸ ಶರಮಸ ವರಮಸದಯೇ ಮಾಡದ ಸಯೇವಗ ತಳದವರು ನಮಮ ಕೂಳಯನುನು ಮನಗಂಡು ಇಳಯಲಲ ನಾವು ಬಳಯಲು ಬಯೇಕಾದದನುನು ನಮಗ ಕೂಟಾಟಗ ಸಟುಟ ಗಟಟಯಾಗ ಅವರನುನು ಕುಟಟಬಡೂಯೇಣವನಸುತತದ. ಆದರ ಅವರು ನಮಮಲಲಟಟ ಪುಟಟ ನಂಬಕಯು ಒಂದುದನ ನಮಮನುನು ಮುಗಲತತರಕಕ ತಂದು ನಲಲಸಬಡುತತದ. ಇಂತಹ ಮಯೇಲತುತವ ಮಯೇಲವಚಾರಕರು ಎಲಲರ ಪಾಲಗೂ ಒಲಯುವದಲಲ. ಯುಧಷಠರನು ಭಯೇರಮಪತಾಮಹರಂದ ತಳದ ಅನಯೇಕ ಉಪಾಖಾನಗಳಲಲ ಇದೂಂದು.

ಬಹಳ ಹಂದ ಬಡವನಾದ ಬಾರಹಮಣನೂಯೇವಷ ಅರಷಕಾಮಗಳಲಲಯಯೇ ವರಷ ಆಸಯನಟುಟ ಬದುಕನುನು ಪುಟಟದಾಗಸಕೂಂಡದ. ಸದಾ ಕಾಂಚಾಣದಲಲಯಯೇ ಮನವನತುತ ಸಂಪಾದನಯ ಗುಂಗನಲಲ ಮಂಗನಂತ ಅಲಯುತತದ. ಎಷಟಯೇ ಕರಟಪಟಟರೂ ಅವನು ಮಾಡದ ಸಂಪಾದನ ಅವನಂದುಕೂಂಡಮಟಟಗ ಏರುತತರಲಲಲ. ತುಂಬ ಬಯೇಸತತ. ಶರಮದಲಲ ಫಲ ಬಲವಾಗದದಾಗ ದೈವದ ಮೊರ ಹೂಯೇಗುವದು ಅನಯೇಕರ ಚಾಳ. ಅಂತಯಯೇ ಇವನ ಮನಃಪಟಲದಲಲಯೂ ಯಾವ ದಯೇವತಯನುನು ಪೂರಸದರ ಬಾಚಕೂಳುಳವರುಟ ಸಂಪತತನುನು ತನನು ಸವತಾತಗಸಕೂಳಳಬಹುದಂಬ ಯೊಯೇಚನ ಗಯೇಚಹತತತು. ಹಯೇಗ ಯೊಯೇಚನಯಲಲದಾಗಲಯೇ ಆಚ ದಯೇವತಗಳ ಅನುಚರನಾದ ಮಯೇರಪುರುರನು ಕಂಡನು. ಕುಂಡಧಾರ ಎಂಬ ಹಸರನ ಅವನು ಇವನ ಬಯಕಗಳಗ ಆಧಾರನಾಗಬಹುದಂದು ಅವನ ಆರಾಧನಗ ಮುಂದಾದ. ಅಪರಮತವಾದ ವಪರಯೇತ ಭಕುತಯನುನು ಸತತವಾಗ ಕುಂಡಧಾರನಲಲ ಮಾಡದನು ವಪರನು. ತೃಪತನಾದ ಕುಂಡಧಾರನು ಇವನಗಯೇನಾದರೂ ಮಂಗಲವನುನುಂಟುಮಾಡುವ ಇಂಗತದಂದ ತನನು ತಯೇಜಸಸನೂನುಮಮ ವಪರನೂಳಗಟಟನು. ಅವನಲಲದ ಅರಷದ ಸಾವರಷದ ಆಸಯ ಕಂಡು ಮರುಗದನು. ಇವನಗ ಉತತಮವಾದದನನುಯೇ ಮಾಡಬಯೇಕಂದು ದಯೇವತಗಳ ಮುಂದ ಬಂದನು. ದಯೇವತಗಳ ಅಡಯಲಲ ಮುಡಯಟುಟ ಬಯೇಡದನು. ಮಹಾಪುರುಷಾರಷಗಳಲಲ ಮಧಮ ಪುರುಷಾರಷಗಳಲಲಯಯೇ ವರಷ ಬಯಕಯನನುಟುಟಕೂಂಡರುವ ಈ ಬಡಬಾರಹಮಣನಗ ಧಮಷ-ಕಮಷದಲಲ ಮನವು ನಲ ನಲುಲವಂತ ಬಲಲವರಾದ ನಯೇವು


ಅನುಗರಹಸಬಯೇಕಂದು ಕಯೇಳಕೂಂಡನು. ಕುಂಡಧಾರನ ಪಾರರಷನಯನೂಪಪಾ ದಯೇವತಗಳು ಅದನನುಯೇ ಅನಗರಹಸ ಹರಸದರು. ಎಚಚರಗೂಂಡ ವಪರನಗ ಅಚಚರಯಾಯತು. ಕುಂಡಧಾರನು ತನಗಾಗ ಧನವನುನು ಬಯೇಡಲಲಲವಂಬ ಭಾವನಯು ಮನದ ಮೂಲಯಲಲ ಕಾಡತು. ವರಕತನಾಗ, ಧಮಷದಲಲ ಆಸಕತನಾಗ ಕಾಡಗ ನಡದನು. ಜಪತಪಗಳಲಲ ಮುಳುಗದನು. ಹಣುಣ, ಗಡಡ-ಗಣಸುಗಳಂದಲಯೇ ತನುವ ಸಂರಕಷಸದನು. ದಯೇವತಗಳಗ ಅತರಗಳಗ ಕೂಟುಟ ಮರಕದರ ತಾನು ಸವಯೇಕರಸುತತದನು. ಕರಮಯೇಣ ಅವನಗ ಬಲವಂತದ ಆಚರಣಯಲಲ ಬಲವಾದ ಆಚಾರ ಕಾಣಸತು. ಧಮಷದಲಲ ಮಾಗದನು. ಬಾಗದನು. ಬುದಧಯು ಸದಧಯ ಕಡ ಸಾಗತು. ತನನು ವರತ-ನಯಮಗಳನುನು ಬಗಗೂಳಸದನು. ಹಯೇಗ ಇವನಾಚರಸದ ಧಮಷದಂದ ಇವನಗ ದವದೃಷಟ ಒದಗತು. ಅವನಾಡುವ ನುಡಗಳಲಲ ನಡದಯೇ ತಯೇರುತತದವು. ಅಪೂವಷಶರತಗಳ ಗಣಯಾದ. ಯಾರದೂಯೇ ಬಳ ಧನಕಾಕಗ ವರ ಬಯೇಡುವ ತುಡತದಂದ ಇದವನು ತಾನಯೇ ವರ ಕೂಡುವ ಮಟಟಕಕ ಬಂದು ನಂತ. ಹಯೇಗ ಅಪೂವಷಶರತಗಳ ಸಾಕಾರಮೂತಷಯಾದ ವಪರನ ಮುಂದ ಕುಂಡಧಾರ ಬಂದು ನಂತನು. ಕುಂಡಧಾರ ಆ ವಪರನಗ ಹಯೇಗಂದನು. ಧನ ಬಯಸದ ರಾಜರನುನು ನನನು ದವದೃಷಟಯಂದೂಮಮ ನೂಯೇಡು. ನರಕದಲಲ ಬದು ಪಾಪದ ಸರಕನುನು ಹೂತುತ ಅಳುವನ ಮಡುವನಲಲ ವಲವಲನಯೇ ಹೂಯಾಡುತತದಾರ. ಅರಷ ಮನುರನಗ ಅನರಷವನನುಯೇ ತರುತತದಂದು ಭಾವಸ ನನಗಾಗ ನಾನು ದಯೇವತಗಳಲಲ ಅರಷವನುನು ಬಯೇಡದಯೇ ಧಮಷವನುನು ಬಯೇಡದ. ಬಯೇಸರವಾಯತಯೇ....?

ವಪರನಂದ. ಕುಂಡಧಾರ ! ಅಂದು ಹಣದ ದಾಹದಲಲ ಬಂದು ನನನುಲಲ ಬಯೇಸರ ಮಾಡಕೂಂಡು ನೂಂದು ಕಾಡಗ ನಡದ. ನನನು ಸನುಯೇಹವನುನು, ದೂರದೃಷಟಯನುನು ತಳಯದಯೇ ಕನರಟನಾಗಬಟಟ. ಉತಕಕೃರಟವಾದ ಧಮಷವನುನು ನನಗಾಗ ಕಯೇಳ ಅನುಗರಹಸದ ನಯೇನು. ಕಯೇವಲ ಅರಷ ಕಯೇಳದರ ಅದು ಕಳದುಹೂಯೇಗುತತತುತ. ನಯೇನು ಕಯೇಳದ ಧಮಷದಂದ ನನಗ ಅರಷ-ಕಾಮ-ಮೊಯೇಕಷಗಳಲಲ ಸರಳವಾಗವ. ನಯೇ ಮಾಡದುಪಕಾರಕಕ ನಾ ಋಣಯಂದು ಸಂಭರಮಸದನು. ಧಮಷ ರರಯೇರಠವಾದದು. ಧಮಷವಂದದರ ಸಾಕು ಮನುರ ಬಲಗೂಳುಳತಾತನ. ಅರಷ, ಕಾಮಗಳಲಲವೂ ಮನುರನನುನು ಹಣಾಣಗಸುತತವ ಎಂದು ಈ ಉಪಾಖಾನದ ಮೂಲಕ ಭಯೇಷಾಮಚಾಯಷರು ಅರುಹದರು.

ಹರೀಗಗ ಮನುಷಯಾ ಹಣಕಕಗ ಹಣವಗದರೀ ಧಮಥಕಕಗ ಮುನುನಗಗಬರೀಕು.

ÎÅàÓÜá«Ý¨ÜÈÉ ±ÜÅPÜoÊÝWÜáÊÜ ÇæàS®ÜWÜÚWæ ÇæàSPÜÃæà gÊÝ¸ÝªÃÜÃÜá.

±Ü£ÅPæ¿á ÓÜí±Ý¨ÜPÜÊÜáívÜÚ ÖæãOæ¿áÆÉ™.


ರತುಮಥಸಯಾದ ನ�ರ�ಂದು ವಶರೀಷತಗಳು

? ಪಂ. ಪಮರೀದರಯಥ ಹನುಮಸಗರ

ಸಾಧನಯ ಶರಯೇರ, ಸಾಧನಯ ಸಮಯ ಸಕಾಕಗ ಎಂದಗೂ ವರಷ ಮಾಡಬಾರದು. ಪರಮಪವತರವಾದ ಈ ಚಾತುಮಾಷಸ ಪವಷಕಾಲದಲಲ, ವವಧ ದಾನ-ವರತಗಳು ಸಂಪರದಾಯಪಾರಪತವಾಗವ. ಎಲಲವನುನು ತಳಯೊಯೇಣ. ಸಾಧವದರುಟ ಆಚರಸೂಯೇಣ.

ಮಾಸಕೂಕಂದರಂತ ಶಾಖ, ದಧ, ಕಷಯೇರ, ದವದಳ ವರತಗಳನುನು ಸಕಲರೂ ಆಚರಸಬಯೇಕು. ಪರದಕಷಣ, ನಮಸಾಕರ, ಹೂ, ತುಳಸ, ಗಂಧ, ಕುಂಕುಮ, ಗಜಜವಸತರಗಳ ಲಕಷ ಸಮಪಷಣ, ಹತತಯ ಕಾಳನುನು ಲಕಷ ಬಡಸುವುದು, ರಂಗೂಯೇಲಯನುನು ವವಧ ರಯೇತಯಲಲ (ಚಾತುಮಾಷಸ ರಂಗೂಯೇಲ ಚಕಾರಬಜಮಂಡಲ, ಶಂಖ-ಚಕರ, ಸವಸತಕ, ಗೂಯೇಪದಮ, ಹರನಾಮ ಲಯೇಖನ.... ಇತಾದ) ಹಾಕಬಹುದು.

ಲಕಷಕರಮಣ-ಮಾಂಗಲ, ಬಳ, ಅರಷಣ ಕುಂಕುಮ, ವಸತರ, ಪುಸತಕ, ಸಭಾಗದರವಗಳು, ಹಾಲು-ಮೊಸರು, ಪರತಮ, ಸಾಲಗಾರಮ, ದಯೇಪ, ಪೂಜಾಸಾಧನ ಪದಾರಷಗಳು, ರೃತ-ತೈಲ, ಭಕಷಯಾ, ಉದಕುಂಭ, ಸವತಸಗೂಯೇ, ಧಾನಗೂಯೇ, ರಜತಗೂಯೇ, ವೃಂದಾವನ, ಯಜಞೂಯೇಪವಯೇತ, ಗೂಯೇಪಯೇಚಂದನ, ಶೂಪಷ, ಆಭರಣ, ಮಾಲಾ, ಬರಹಾಮಂಡ (ಕೂಬಬರ ಗಟರನಲಲ ಕೃರಣನನುನು ಇಟುಟ ಮುಚಚದು)

ಮುಂತಾದವುಗಳನುನು ನಮಮ ಶಕತಯನುಸಾರ ಆತಮವಂಚನ ಮಾಡಕೂಳಳದಂತ ಯೊಯೇಗ ಪಾತರರಗ ಸಂಕಲಪಾಪೂವಷಕ ದಾನ ಮಾಡಬಹುದು.

ನತದಲೂಲ ಯೊಯೇಗ ಮುತತೈದಗ ವಯೇಣಯೇಬಂಧನ ಅರವಾ ವರಯೇರ ಸಂಧಭಷದಲಲ ಅಭಂಗಾದಗಳನುನು ಅರವಾ ಅಲಂಕಾರಾದಗಳನುನು ಮಾಡಬಹುದು. ಮಾಡುವಾಗ ಆ ಮುತತೈದಯಲಲರುವ ಲಕಷಷಯೇ,ಸರಸವತ, ಭಾರತ, ಪಾವಷತ ಮುಂತಾದವರಗ ಮಾಡದ ಸಯೇವ ಎಂದು ಚಂತಸಬಯೇಕು.

ನತ ಶಯೇತಲಜಲಸಾನುನ, ಭೂಶಯನ ಅರವಾ ಚಾಪಯಲಲಯೇ ಮಲಗುವದು, ಭೂಭೂಯೇಜನ = ಒಂದಯೇ ಶಲಯನುನು ಆರಸ ನತ ತೂಳದು ಭೂಯೇಜನ ಮಾಡುವದು, ಮನಭೂಯೇಜನ, ದಕ ಭೂಯೇಜನ, ಹಗಲು ಅರವಾ ರಾತರ ಮಾತರ ಭೂಯೇಜನ, ಉಪಪಾಲಲದ ಪದಾರಷ, ಬಯೇಯಸದಯೇ ಇದ ಪದಾರಷ ಮಾತರ ಸವಯೇಕಾರ, ಯೊಯೇಗರಲಲ ಬಯೇಡ ಬಂದದನುನು ಮಾತರ ಸವಯೇಕರಸುವದು, ನತ ಯೊಯೇಗ ಬಾರಹಮಣರಗ ನಯೇಡ ಉಳದದನುನು ಮಾತರ ಭುಂರಸುವದು, ಪತರಭೂಯೇಜನ ಮುಂತಾದವುಗಳನುನು ನಮಮ ದಯೇಹದ ಶಕತಯನುಸಾರ ಮಾಡುತಾತ ಇದೂಂದು ತಪಸಸಂದು ತಳದು ಸಮಪಷಸಬಯೇಕು.

ಅನನುಕಕ ತುಪಪಾ ಮತುತ ಉಪುಪಾ ಮಾತರ ಸಯೇರಸ ಸವಯೇಕರಸುವದಕಕ ಏಕಾಂತ ಭೂಯೇಜನ


ಎನುನುವದು. ಐದು ದನ ಕಷಯೇರಾನನು, ಐದು ದನ ದಧನನು, ಹಯೇಗ ಮಾಡದರ ಪಂಚಕಮಷ ಭೂಯೇಜನ ಎನುನುವರು.

ಅರವಾ ಚತುರಾನನು ಭೂಯೇಜನ ಅಂದರ ಸೂಪಾನನು ಕಷಯೇರಾನನು ಧದನನು ರೃತಾನನು ಮಾತರ ಮಾಡುವದು. ಒಂದುದನ ದಾರಣ (ಉಪವಾಸ) ಒಂದುದನ ಪಾರಣ (ಭೂಯೇಜನ) ಇದನಾನುದರೂ ಮಾಡಬಹುದು.

ನತ ಪಂಚಗವ ಸವಯೇಕಾರ ಅರವಾ ಗೂಯೇಮಯ-ಮೃತತಕಾಗಳನುನು ಸಯೇಮತ ಪರಮಾಣದಲಲ ಸವಯೇಕರಸುವುದು, ಕಯೇಶ-ನಖಖಂಡನ ತಾಗ, ಪಾದುಕಾ ತಾಗ, ದನಕೂಕಂದು ಪದಾರಷತಾಗ, ಪರಾನನು ತಾಗ, ಒಂದೂಂದು ತಂಗಳು ಒಂದೂಂದು ಬಯೇಳ ಅರವಾ ತರಕಾರ ತಾಗ, ಸಂಚಾರ ತಾಗ, ಕೂನಯಲಲ ಯಾವದೂ ಸಾಧವಾಗದದರ ಮಧು ತಾಗ, ತಾಂಬೂಲ ತಾಗವಾದರೂ ಮಾಡಬಹುದು. ಇದೂಂದು ತಪಸುಸ ಎನಸುವದು. ಪದಾರಷದ ಬಲ ತಳಯುವುದು. ಸೃಷಟಸದ ದಯೇವನಗ ''ನನಗ ದಯೇವರಯೇ ಬಯೇಕು. ದಯೇವರು ಸೃಷಟಸದ ಪದಾರಷವಲಲ'' ಎಂದು ಮನಸಸಗ ಪಾಠ ಕಲಸದಂತಾಗುವದು.

ಮಹಾಭಾರತ ಅನುಶಾಸನಪವಷ ತಳಸದಂತ, ಒಂದೂಂದು ನಕಷತರಕಕ ಒಂದೂಂದು ದಾನ ಮಾಡಬಹುದು. ಒಂದು ಕುಟುಂಬದ ಪೊಯೇರಣಗಾಗ ದನಸ ಪದಾರಷಗಳನುನು ನಯೇಡಬಹುದು.

ಈ ದಯೇಹ, ಬುದಧ, ಸಂಪತುತ, ಸಂಸಾರ ಸಕಲವೂ ಸವಯೇಷಶನ ದಯಯಂದ ಬಂದದು, ಸವಯೇಷತತಮನ ಸಯೇವಗಾಗ ಇದದು. ನತವೂ ಒಂದಾದರೂ ನಯಮತ ಪಾರಾಯಣ, ಧಾಮಷಕ ಕೃತಗಳ ಪಾರಾಯಣ, ಲಯೇಖನ, ಪರವಚನ ಶರವಣ ಇತಾದಗಳನುನು ಮಾಡಬಯೇಕು. ಈ ರಯೇತಯಾಗ ಪುರಾಣ-ಸಮಕೃತಗಳನುನು ಅಧಯನ ಮಾಡುತತ, ಸಂಪರದಾಯಗಳನುನು ತಳಯುತಾತ ಹೂಯೇದರ ಸಾವರಾರು ಸಾಧನಯ ದಾರಗಳು ಸಗುವವು. ಎಲಲವನೂನು ಮಾಡಲಾಗದದರೂ ಎಲಲವನೂನು ಬಡುವದು ಬಯೇಡ. ಮನಸಸದರ ಮಾಗಷವಂಬುದನುನು ಮರಯಬಾರದು. ಸಂಕಲಪಾ-ಸಮಪಷಣಗಳನುನು ಮರಯದರ.

ದಯೇಹದಂಡನ ವಹತವಾದಾಗ ಅಂತಃಕರಣಶುದಧ, ದಾನದಂದ ತಾಗದಂದ ಪಾಪಪರಹಾರ, ಪುರಾಣಶರವಣ-ಜಪ-ಪಾರಾಯಣಗಳಂದ ಪುಣಪಾರಪತ ಮೂರು ಸಯೇರದಾಗ ಜಾನ-ಭರತ-ವೈರಾಗಪಾರಪತ. ಇವುಗಳನುನು ಪೂಣಷ ಬಳಸದಾಗ ಅಪರೂಯೇಕಷಜಾನ. ಅಂತಮದಲಲ ಆನಂದಸಾಗರವಾದ ಮೊಯೇಕಷ. ತಳಯೊಯೇಣ, ತಳಸೂಯೇಣ, ಮಾಡೂಯೇಣ,

ಹಯೇಳಯೇಣ, ಸುಖಸದನವನುನು ಸಯೇರೂಯೇಣ. **

ÃæàwÁãà ÓÜñÝÂñÜ¾ÊÝ~ radio.uttaradimath.orgæàÊÜÃÜ®ÝÊÜá, ±ÜíwñÜÃÜ ±ÜÅÊÜaÜ®Ü, ÎÅà±Ý ÜíWÜÙÜÊÜÃÜ ±ÜÅÊÜaÜ®Ü ¯ÃÜíñÜÃÜ PæàÚ

B®Üí©ÓÜ æàPæ? BÂ±… ®ÜÆãÉ Æ»ÜÂ Google play Radio Garden


1 ಶಾಕ ವರತ2 ದಧ ವರತ3 ಕಷಯೇರ ವರತ 4 ದವದಳ ವರತ5 ಲಕಷ ನಮಸಾಕರ ಪರದಕಷಣ6 ಲಕಷ ತುಳಸಯೇ ಸಮಪಷಣ7 ಲಕಷ ಹೂ ಸಮಪಷಣ8 ಲಕಷ ಬತತ ಸಮಪಷಣ9 ಲಕಷ ದಯೇಪ ಸಮಪಷಣ

10 ಲಕಷ ಗಂಧ ಸಮಪಷಣ 11 ಲಕಷ ಕುಂಕುಮಾಚಷನ12 ಲಕಷ ಗಜಜವಸತರ ಸಮಪಷಣ13 ಲಕಷ ಹತತ(ಕಾಳು) ಬಡಸುವುದು14 ಲಕಷ ಬಳ ದಾನ15 ಲಕಷ ರಂಗೂಯೇಲ ಬಡಸುವುದು16 ಲಕಷ ಕರಮಣ ಮಾಂಗಲ ದಾನ17 ವಯೇಣಯೇ ಬಂಧನ18 ಅಭಂಗ ಮಾಡಸುವುದು19 ಮುಷಠಧಾನದಾನ20 ದಭಷ (ಚಾಪ) ಶಯನ21 ಭೂ ಶಯನ22 ತಯೇರಷಸಾನುನ23 ಶಯೇತ ಜಲ ಸಾನುನ24 ಮಾಜಷನ, ಉಪಲಯೇಪನ25 ಪಾರಾಯಣ ಜಪ ವರಯೇರ26 ಬರಹಮ ಭೂಯೇಜನ27 ಪತರ ಭೂಯೇಜನ28 ಶಲಾ ಭೂಯೇಜನ29 ಭೂ ಭೂಯೇಜನ30 ಮನ ಭೂಯೇಜನ31 ದಕ ಭೂಯೇಜನ32 ಏಕ ಭೂಯೇಜನ

33 ಅತೈಲ ಭೂಯೇಜನ34 ಅರೃತ ಭೂಯೇಜನ35 ದಕಷಣ ಭೂಯೇಜನ36 ದವಾ ಭೂಯೇಜನ37 ನಕತ ಭೂಯೇಜನ38 ದನೈಕ ಭೂಯೇಜನ39 ಯಾಚತ ಭೂಯೇಜನ40 ಅಲವಣ ಭೂಯೇಜನ41 ಹವಷಾನನು ಭೂಯೇಜನ

42 ಏಕಾಂತ ಭೂಯೇಜನ(ರೃತ,ಲವಣ, ಅನನು ಮಾತರ)

43 ಪಂಚಕಮಷ ಭೂಯೇಜನ (೫ದನ ಕಷಯೇರಾನನು ಅರವಾ ದಧನನು)

44 ಚತುರಾನನು ಭೂಯೇಜನ (ಸೂಪಾನನು ಕಷಯೇರಾನನು, ದಧನನು, ರೃತಾನನು)

45 ಧಾರಣ-ಪಾರಣ46 ಗೂಯೇಮಯ-ಮೃತತಕಾ ಸವಯೇಕಾರ47 ಪಂಚಗವ ಸವಯೇಕಾರ48 ಇಚಾಛ ಭೂಯೇಜನ49 ದಂಪತ ಭೂಯೇಜನ50 ರಜತ ಅರವಾ ಸುವಣಷ ದಾನ51 ಉಯಾಲ ದಾನ52 ದಯೇಪ ದಾನ53 ರೃತ-ತೈಲ ದಾನ54 ಪರತಮಾ ದಾನ55 ಸವತಸ ಗೂಯೇದಾನ56 ಧಾನ ಗೂಯೇದಾನ57 ರಜತ ಗೂಯೇದಾನ58 ವೃಂದಾವನ ದಾನ59 ಮಾಲಾ ದಾನ60 ಆಭರಣ ದಾನ61 ಫಲ ದಾನ

ಪುರಣ-ಸಪೃತುಯಾಕತು ಮತುತು ಸಂಪದಯಪಪತುರತುಮಥಸಯಾದ ವತ-ದನ ವಶರೀಷಗಳು


62 ಉಪಹಾರ ದಾನ63 ದಧ ದಾನ64 ಕಷಯೇರ ದಾನ65 ವಸತರದಾನ66 ಪುಸತಕ ದಾನ67 ಉದಕುಂಬದಾನ68 ಜಲ ದಾನ69 ಪಾಯಸ ದಾನ

70 ಯಜಞೂಯೇಪವಯೇತ ಮತುತ ಗೂಯೇಪಚಂದನ ದಾನ

71 ತಾಂಬೂಲ ದಾನ72 ಶೂಪಷದಾನ73 ಗುಪತ (ಮಹಾ) ದಾನ74 ಬರಹಾಮಂಡ ದಾನ75 ನತ ದಾನ76 ಸೂತಕ ದಾನ (ಮಕಕಳಗ ಬಟಟ)77 ಚಾತುಮಾಷಸ ರಂಗೂಯೇಲ78 ಚಕಾರಬಜ ಮಂಡಲ ರಂಗೂಯೇಲ

79 ರುದಾರದತ ವಸು(ಪದಮ) ರಂಗೂಯೇಲ

80 ಅರಷನ ಕುಂಕುಮ ಪದಮ ರಂಗೂಯೇಲ

81 ಹರನಾಮರಂಗೂಯೇಲ82 ಶಂಖಚಕರ ರಂಗೂಯೇಲ

83 ಸವಸತಕ ರಂಗೂಯೇಲ84 ಗೂಯೇಪದಮ ರಂಗೂಯೇಲ85 ಪಾದಪೂಜ86 ಶಯಾ ತಾಗ87 ಪಾದುಕಾ ತಾಗ 88 ದನಕೂಕಂದು ಪದಾರಷ ತಾಗ89 ಮಾಸಕೂಕಂದು ದವದಲ ತಾಗ90 ಕಯೇಶ ಖಂಡನ ತಾಗ91 ನಖಚಛಯೇದನ ತಾಗ92 ಪರಾನನು ತಾಗ93 ತರಕಾರ ತಾಗ94 ಮಧು ತಾಗ95 ಸಂಚಾರ ತಾಗ96 ಅಂಖಡ ಮನ97 ಕುಟುಂಬ ಪೊಯೇರಣ 98 ಮಾಸ (ತಂಗಳ ದನಸ) ದಾನ

99 ನಕಷತರ ದಾನ (ಭಾರತಾನುಸಾರ ಪದಾರಷ)

100 ದಾನ, ಜಪ, ತಾಗ (ಕೂಡು, ಹಡ, ಬಡು)

101 ನತ ಭಾಗವತಾದ ಶಾಸತರಶರವಣ ಅರವಾ ಪಾರಾಯಣ, ಲಯೇಖನ.

* ಸೂಚನ - ಪರತಯೊಂದಕೂಕ ಸೂಕತ ಸಂಕಲಪಾ, ಸಮಪಷಣ ಇರಲ.* ಕಲವು ನತ, ಮಾಸಕ, ನೈಮತತಕ ವರತಗಳುಂಟು. ಜಾನಗಳಂದ ಸಪಾರಟಪಡಸಕೂಳಳ.* ದಾನದಲಲ ವಸುತ, ಪಾತಾರದಗಳ ಉತತಮತಗ ಲಕಷವಹಸ.

©à±Ü ÍÜŸª¨Ü A¥Üì©à´Ýì«ÝÌ®ÜÊÜáÖÝ«ÝÌíñÝÖÜíPÝÃÜ±ÜÄÊÜgì®Ýñ… >

±ÜÃÜñÜñÜ¤$Ì±ÜÅPÝÍÝaÜc ©à±Ü CñÜÂ¼—à¿áñæà >> ±ÜâÃÜ..

""©à''ZìÊÝ¨Ü, ±ÜÅÊÜêñÜ¤ÊÜÞWÜì¨ÜÈÉÃÜáÊÜ PÜWÜYñÜ¤Æá AÖÜíPÝÃÜ. D AÖÜíPÝÃÜÊæíŸ

ñÜÊÜáÓÜÕ®Üá° ±ÜÄÖÜÄÓÜáñÜ¤¨æ.

""±Ü''ÃÜñÜñÜ¤$ÌÊÝ¨Ü ±ÜÃÜÊÜÞñÜ¾®Ü þÝ®ÜÊÜ®Üá° ¯àvÜáñÜ¤¨æ. B¨ÜªÄí¨Ü C¨Ü®Üá° ""©à±Ü''

Gí¨Üá þÝ¯WÜÙÜá ÊÜÂÊÜÖÜÄÔ¨ÝªÃæ.


efef... ÊÜÃÜ ¸æàPÝX¨æ ...efef

WæãàñÜÅ @ »ÝÃÜ¨ÝÌg ®ÜPÜÒñÜÅ @ PÜê£¤PÝ 3 ÊÜ¿áÓÜáÕ @ 28 GñÜ¤ÃÜ @ 5.6 ±Ü¨ÜË @ ¹.C

®èPÜÄ @ wÓæç®… Cíg¯à¿áÃ… wXÅ.GÓ…. PÜí. A±æàPæÒ @ ÓÜãPÜ¤ÊÝ¨Ü ÊÜÃÜ æàPÝX¨æ.

E.PÜ¨ÜÊÜÄWæ B¨ÜÂñæ ÓÜí±ÜPÜì@ ÃæàTÝ ÃÝZÊæàí¨ÜÅ ¨Üã@ 8123409662/974092

4147/7019181670

WæãàñÜÅ @ ËÍÝÌËáñÜÅ ®ÜPÜÒñÜÅ @ ±ÜâÐÜÂ 1 ÊÜ¿áÓÜáÕ @ 29 GñÜ¤ÃÜ @ 5.5 ±Ü¨ÜË @ ¹.C, PÜí.

Óæç ®èPÜÄ @ ÓÝ.Cíg¯à¿áÃÜ A±æàPæÒ @ æíWÜÙÜãÄ®ÜÈÉÃÜáÊÜ ¹.C, Gí.GÓ… BXÃÜáÊÜ

2&3ÊÜÐÜì AíñÜÃÜËÃÜáÊÜ 5.8 GñÜ¤ÃÜËÃÜáÊÜ ÓÜãPÜ¤ ÊÜÃÜ ¸æàPÝX¨æ. ÓÜí±ÜPÜì@

ËgÀáàí¨ÜÅ ¨Üã@ 7019529299/9945865894

efef... ÊÜ«Üá ¸æàPÝX¨æ ...efefWæãàñÜÅ @ ÊÜÎÐÜu ®ÜPÜÒñÜÅ @ ±ÜäÊÝìÐÝyÜÜ & 3 ÊÜ¿áÓÜáÕ @ 35 GñÜ¤ÃÜ @ 5.8 ±Ü¨ÜË @

ÓÜá«Ý±ÜíwñÜ ®èPÜÄ @ ÎÅà±ÜÈÊÜÞÃÜá ÊÜásÜ aæ®æ°„ A±æàPæÒ @ ÓÜãPÜ¤ÊÝ¨Ü ÊÜ«Üá æàPÝX¨æ.

ÓÜí±ÜPÜì@ Wæãà±ÝÆPÜêÐÜ¡ PÜwx ¨Üã@ 9841699182

WæãàñÜÅ @ »ÝÃÜ¨ÝÌg ®ÜPÜÒñÜÅ @ PÜê£¤PÝ ÊÜ¿áÓÜáÕ @ 29 GñÜ¤ÃÜ @ 5.1 ±Ü¨ÜË @ ¹.PÝí.

®èPÜÄ @ ÓÜÌíñÜ E¨æãÂàWÜ A±æàPæÒ @ E¨æãÂàWÜ¨ÜÈÉÃÜáÊÜ ÓÜáÎQÒñÜ ÊÜ«Üá ¸æàPÝX¨æ.

ÓÜí±ÜPÜì@ ¹.G.ÊæãàÖÜ®Ü ¨Üã@ 9008407793/9880642969/9741638757

WæãàñÜÅ @ A£Å ®ÜPÜÒñÜÅ @ ±Üä.»Ý ÊÜ¿áÓÜáÕ @ 29 GñÜ¤ÃÜ @ 5.6 ±Ü¨ÜË @ ¹.C ÊæáÂPÝ¯PÜ

®èPÜÄ @ GÇ… Aív… q PÜí±Ü¯¿áÈÉ A±æàPæÒ @ ÓÜáÓÜíÓÜ¢ñÜ ±Ü¨ÜË«ÜÃæ¿Þ¨Ü ÓÜãPÜ¤

ÊÜ«Üá ¸æàPÝX¨æ. ÓÜí±ÜPÜì@ Ë.BÃ… PÜáÆPÜ~ì ¨Üã@ 9426863299

WæãàñÜÅ @ ÖÜÄñÜÓÜ ®ÜPÜÒñÜÅ @ «Ü¯ÐÝu ÊÜ¿áÓÜáÕ @ 28 GñÜ¤ÃÜ @ 5.11 ±Ü¨ÜË @ Gí.pæP….

®èPÜÄ @ AÔÓæríp… ±æäÅà. A±æàPæÒ @ ÓÜáÓÜíÓÜ¢ñÜ ±Ü¨ÜË«ÜÃæ¿Þ¨Ü ÓÜãPÜ¤ ÊÜ«Üá

¸æàPÝX¨æ. ÓÜí±ÜPÜì@ ÓÜËáàÃÜ ². ¨Üã@ 80073291330/8494998755

»æãàg®ÜPæR ÊÜáá®Ü°™....

A®Ü°í ¨ÜêÐÝr $Ì ±ÜÅ|ÊÜÞÂ¨è ±ÝÅígÈ@ PÜ¥ÜÁáàñÜ¤ñÜ@ >

AÓÝ¾PÜí ¯ñÜÂÊÜáÓæ¤$ÌàñÜ©£ »ÜPÝö˜¥Ü ÊÜí¨ÜÁáàñ… >> ŸÅ.±Üâ

»æãàg®Ü ÊÜÞvÜáÊÝWÜ Êæã¨ÜÆá A®Ü°PæR ®ÜÊÜáÓÜRÄÓÜ¸æàPÜá. A®Ü°ÊÜ®Üá°

¯àw¨Ü »ÜWÜÊÜíñÜ®Ü®Üá° ±ÝÅ¦ìÓÜ¸æàPÜá. ¯ñÜÂÊÜä ÊæçÍÜÌ¨æàÊÜ ÊÜÞw¨Ü,

¸ÝÅÖÜ¾|ÄWæ ŸwÔ EbfÐÜrÊÝ¨Ü D ñÜÃÜÖÜ¨Ü A®Ü°Êæà ®Ü®ÜWæ ¨æãÃÜPÜÈ.

CíñÜÖÜ A®Ü°Êæà ÓÜíÓÝÃÜñÜÃÜ|PæR Óæã±Ý®ÜÊÝWÜáñÜ¤¨æ Gí¨Üá bí£ÓÜ¸æàPÜá.

»ÜQ¤Àáí¨Ü ®ÜÊÜáÓÜRÄÔ A®Ü°ÊÜ®Üá° ÔÌàPÜÄÓÜ¸æàPÜá.


Wæãà ÊÜÞñæ¿á ÓæàÊæWæãí¨Üá ÓÜ¨ÜÊÜPÝÍÜ!!!EñÜ¤ÃÝ©ÊÜásÝ—àÍÜÃÝ¨Ü ±ÜÃÜÊÜá±ÜägÂ ÎÅà ÎÅà 1008ÎÅà ÓÜñÝÂñÜ¾£à¥Üì

ÎÅà±Ý¨ÜíWÜÙÜÊÜÃÜá PÜêÐÝ¡®Ü© £àÃÜ¨ÜÈÉÃÜáÊÜ ÓÜÌ¿áíÊÜÂPÜ¤ ±ÝÅ|¨æàÊÜÃÜ ©ÊÜÂ PæÒàñÜÅÊÝ¨Ü¿áÆWÜãÃÜ WÝÅÊÜá¨ÜÈÉ ±ÜÅÊæãà¨ÝñÜ¾ Wæãà ÓÜíÃÜPÜÒOÝ Pæàí¨ÜÅÊÜ®Üá° ÓÝ§²Ô¨ÝªÃæ. Cí¨Üá D Pæàí¨ÜÅ¨ÜÈÉ ®ÜãÃÝÃÜá WæãàÊÜâWÜÚÊæ. D Pæàí¨ÜÅ¨Ü PÝ¿áìPÜñÜìÃÜá PÜÓÝÀáTÝ®æWæ ÊÜÞÃÜáÊÜ BPÜÙÜáWÜÙÜ®Üá° ÓÜÖÜ ñÜí¨Üá ÓÜíÃÜQÒÔ¨ÝªÃæ.

D WæãàÍÝÇæ¿á WæãàÊÜâWÜÙÜá ¯àvÜáÊÜ ÖÝÈ¯í¨Ü ¯ñÜÂ ±ÝÅ|¨æàÊÜÄWæ QÒàÃÝ¼ÐæàPÜÊÝWÜáñÜ¤¨æ.AÆÉ¨æàÓÜÌÆ³±ÜÅÊÜÞ|ÖÝÆ®Üá°A±èÑrPÜñæÀáí¨ÜCÃÜáÊÜÖÝWÜãÊÜÞñÜêQÒàÃÜ©í¨Ü ÊÜíbñÜÃÝXÃÜáÊÜ Jí¨Üá ÊÜÐÜì¨Ü JÙÜX®Ü GÆÉ ÊÜWÜì¨Ü ÊÜáPÜRÚWæ EbñÜÊÝX ¯àvÜÇÝWÜáñÜ¤¨æ. EÚ¨Ü ÖÝÈ¯í¨Ü ¨æãÃæ¿ááÊÜ ñÜá±Ü³ÊÜ®Üá° ÎÅà ÊÜásÜ¨ÜÊÜáãÆÃÝÊÜá¨æàÊÜÃÜ±Üähæ¿á©à±ÜPæRŸÙÜÓÜÇÝWÜáñÜ¤¨æ.×àWÝXGÆÉÄWÜã¿áÆWÜãÃÜ¨ÜWæãàÍÝÇæ Gí¨ÜÃæ AaÜácÊæáaÜác. D WæãàÍÝÇæ¿á C®æã°í¨Üá ÊÜáÖÜñÜÌÊæí¨ÜÃæ ÖÜ®æ°ÃÜvÜá £íWÜÙÜáBPÜÙÜáWÜÚWæÖÜÔÖÜáÆÉ®Üá°¯àvÜÇÝWÜáñÜ¤¨æ.

D WæãàÓÜíÃÜPÜÒOÝ Pæàí¨ÜÅÊÜâ ¯ñÜÂ WæãàWÝÅÓÜ ÓæàÊÝ GíŸ Áãàg®æÁãí¨Ü®Üá° ÖÜËá¾Pæãíw¨æ. ±ÜÅ£ÁãŸº ÊÜá®ÜáÐÜÂ®Üá ñÝ®Üá »æãàg®Ü ÊÜÞvÜáÊÜ ±ÜäÊÜì¨ÜÈÉ WæãàWÝÅÓÜÊÜ®Üá°¯àw»æãàg®ÜÊÜÞvÜ¸æàPÜáGí¨Üá®ÜÊÜá¾ÓÜíÓÜ¢£ÖæàÙÜáñÜ¤¨æ.A¨ÜáCí¨ÜáDJñÜ¤vÜ¨ÜŸ¨ÜáQ®ÜÈÉ®ÜÊÜáWæAÓÝ«ÜÂÊÝXÃÜáñÜ¤¨æ.B¨ÜªÄí¨ÜGÆÉÃÜãD¯ñÜÂWæãàWÝÅÓÜÊÜÅñÜ¨ÜÈÉ ±ÝÇæãYívÜá ±Üâ|ÂÊÜíñÜÃÝWÜ¸æàPæíŸá¨Üá ®ÜÊÜá¾ A¼à±æÕ™.A¨ÜPæR ñÝÊÜâ ±ÜÅ£¯ñÜÂ FoQRíñÜ ÊÜááíaæ WæãÅàWÝÅÓÜPÝRX ±ÜÅ£ÁãŸºÃÜã 10 ÃÜã WÜÙÜ®Üá° ¨æàÊÜÃÜ ÊÜááí¨æ Coár Fo ÊÜÞw¨ÜÃæ AÊÜ£¤®Ü Fo ÓÝ¥ÜìPÜÊÝWÜáÊÜ¨ÜÃÜÈÉ ÓÜí¨æàÖÜËÆÉ™. Cí¨æà B¯¿áÊÜáÊÜ®Üá° A®ÜáÐÝu®ÜPæR ñÜ¯°. ×àWæ ÓÜíWÜÅ×Ô¨Ü ÖÜ|ÊÜ®Üá° 3 £íWÜÙÜá A¥ÜÊÝ 6 &9&12 £íWÜÚWæãÊæá¾ WæãàÍÝÇæWæ PÜÙÜá×ÓÜŸÖÜá¨Üá.

A¥ÜÊÝ ¯ñÜÂ WæãàWÝÅÓÜ ÓæàÊÝ ÊÜÅñÜPæR ÃÜã. 2200/& ÃÜã. WÜÙÜ®Üá° ¯àvÜŸÖÜá¨Üá. 2000/&ÃÜã.WÜÙÜ®Üá°ÊÜáãÆ¯—¿á®Ý°XoárPæãívÜáA¨ÜÄí¨ÜŸÃÜáÊÜŸwx¿áÈÉñÝÊÜâÓÜãbÔ¨Ü £¦/©®ÝíPÜ¨Üí¨Üá ±ÜÅ£ÊÜÐÜì ÎÅà¿áÆWÜãÃæàÍÜ¯Wæ QÒàÃÝ¼ÐæàPÜ ÖÝWÜã WæãàWÝÅÓÜ ÓæàÊæ¿á®Üá° ñÜÊÜá¾ ÖæÓÜÄ¯í¨Ü ±ÜäÃæçÔ ñÝÊÜâ ÓÜãbÔ¨Ü ËÙÝÓÜPæR ±ÜÅÓÝ¨Ü PÜÚÓÜÇÝWÜáÊÜâ¨Üá. D ¯ñÜÂ WæãàWÝÅÓÜ ¿áý¨ÜÈÉ ¯ÊÜá¾ PÜáoáíŸ¨ÜÊÜÃæÆÉ ±ÝÇæãYÚÛ™, ¯ÊÜá¾

Ÿí«Üá ŸÙÜWÜ¨ÜÊÜÄWæÆÉ £ÚÔ AÊÜÃÜ®Üã° ±ÝÇæãYÙÜáÛÊÜíñæ ÊÜÞwÄ.ÓæàÊæWÜÙÜá @& 1. ±ÜÅñÜÂPÜÒ Wæãà¨Ý®Ü ÓæàÊæ. 2. ÓÜíPÜÆ³ Wæãà¨Ý®Ü ÓæàÊæ. 3. Pæàí¨ÜÅ¨Ü GÇÝÉ

WæãàÊÜâWÜÚWæ Jí¨Üá ©®Ü¨Ü WæãàWÝÅÓÜ ÓæàÊæ. 4. ¿á¥ÝÍÜQ¤ ÓæàÊæ.

ÖÜ| PÜÙÜá×ÓÜáÊÜÊÜÃÜá @ Shri Pramodatma Go-Samrakshana Kendra Yalgur.

S B account Syndicate bank as Yalgur IFSC SYNB0000847 a/c no. 08472200027419

ÓæàÊæWÝX ÓÜí±ÜQìÔ @& AiñÜ PÜáÆPÜ~ì . 9448190933


ಮಧವ ದಕಣ ಯತ ಅಧಕಮಸ ವಶರೀಷ ಕಯಥಕಮ

ಮಾಧವ ದಕಷಣ ಯಾತರ, ಬಂಗಳೂರು/ಚನನುರ ಅವರು ಅಧಕ ಮಾಸದ ವರಯೇರ ಕಾಯಷಕರಮ ದ ನಮತತ ಪವತರ ಸಥಳ ಕಂಚ (ತಮಳುನಾಡು)ಕಯೇತರ ದಲಲ ದನಾಂಕ 4-10-2020 ರಂದ 10-10-2020 ರ ವರಗ ಮೈಸೂರ ಶರಯೇ ಬ. ಏನ. ವಜಯೇಂದರ ಚಾರ ಅವರಂದ ಶರಯೇ ಮದ ಭಾಗವತ ಸಪಾತಹ ಆಯೊಯೇರಸಲಾಗದ.

ಸಮ�ಹಕ ವಸತ, ತರೀರಥಪಸದ, ಕಫ, ತಂಡ ಎಲಲ ಏಳು ದನಗಳೂ ಉಚತ

ಪರತಯೇಕ ರೂಮ ವಸತ ಬಯೇಕಾದವರು ಪರತಯೇಕ ಚಾರಷ ಕೂಡಬಯೇಕು. ಇದಲಲದ ಅಪೂಪ ದಾನ, ಹೂಯೇಮ, ಕತರವಧ ನಡಸಲು ವವಸಥ ಮಾಡಕೂಡಲಾಗುವುದು (ಇದರ ಖಚುಷ ವಚಚವನುನು ಮುಂದ ತಳಸಲಾಗುವುದು )

ಇತರ ಖಚುಷಗಳಗಾಗ ಈ ಕಾಯಷಕರಮ ದಲಲ ಭಾಗವಹಸಲು ಒಬಬರಗ ರೂ 3800/- ನಗದಮಾಡಲಾಗದ. ಇದನುನು ದ. 20-07-2020 ರ ಒಳಗ ಪಾವತಸ ರರಸಟರ ಮಾಡಕೂಳಳಬಯೇಕು.

ಕೂಯೇವದ19 ನಯಮಗಳಗ ಅನುಗುಣವಾಗ ಮುಂದ ಏನಾದರು ನಬಷಂಧ ಉಂಟಾದರ ರೈಲು ಕಾನಸಲಲಯೇರನ ಚಾರಷ ಮತುತ ಸದಧತ ಖಚುಷ ರೂ 200 ಹಡದು ಕೂಂಡು ಮಕಕ ಹಣ ವಾಪಸುಸ ಕೂಡಲಾಗುವುದು.

ಸಂಪಕಥಸ ಃ ೧)ಆರ. ಗೂಯೇಪಾಲ ಕೃರಣ, ಬಂಗಳೂರು 7708157378 ೨) ಹಚ. ಆರ ಸತನಾರಾಯಣ, ಬಂಗಳೂರು 9886931086 ೩) ರ. ರವಚಂದರನ, ಚನನುರ 9941879985

ಸ�ಚನ : ಕ�ರೀವಡ 19 ನಯಮಗಳನುನ ರಚ� ತಪಪದ ಪಲಸಲಗುವುದು.


K©¨Ü ""ÎÅàÓÜá«Ý'' ±ÜâÓÜ¤PÜ ¯ÊÜáWæ ¸æàvÜÊÝX¨æÁáà !!!

ÊÜÞ®ÜÂÃæ ! ñÝÊÜâ D ×í¨æ K©¨Ü ÎÅàÓÜá«Ý ÊÜÞÓÜ±Ü£ÅPæWÜÙÜ®Üá° ¯ÊÜáWæ ÊÜá®æ¿áÈÉ

CoárPæãÙÜÛÆá æàÓÜÃÜ C¨ÜªÃæ 12 £íWÜÙÜ ±ÜÅ£WÜÙÜ®Üá° ÓæàÄÔ ÓÜáí¨ÜÃÜ æçív… ÊÜÞwÔ

¯ÊÜá¾FÄ®ÜÎÅàÊÜásÜPæRñÜÆá²Ô.AÈÉ¿ÞÃÝ¨ÜÃÜãJí¨ÜáÊÜÐÜì¨ÜÓÜí±Üä|ì

±Ü£ÅPæWÜÙÜ®Üá°K©B®Üí©ÓÜáñÝ¤Ãæ. (¹w ¹w ±ÜÅ£WÜÙÜ®Üá° ÃÜ©ªWæ ÖÝPÜ¸æàw.)

²æÃ¸ÀÄzsÁ - srijspn.org · ²æÃ¸ÀÄzsÁ srisudha -- kannada --monthly...

Documents