H υπναρού αρκούδα

Μια δική μου διασκευή…

Βαθιά εκεί μέσα στο δάσος, σε μια σκοτεινή σπηλιά, μια χοντρή καφέ αρκούδα κοιμάται πια πολύ βαθιά.Μέρα νύχτα έξω χιονίζει, κι η αρκούδα ροχαλίζει…

Ένα μικροσκοπικό ποντίκι, ξεγλυστρά απ τη φυλλωσιάΚαι πριν καν το καταλάβει, πέφτει μέσα στη σπηλιά…

Πωπωπω τι κρύο κάνειΚαι πόσο είναι σκοτεινάΘα μαζέψω ξυλαράκια

Για ν’ ανάψω μια φωτιά…

Κι η φωτιά θα το ζεστάνει και το κρύο θα γλυκάνει…

Δυο μικρά ματάκια λάμπουνΞάφνου να σου ένας λαγόςΜπαίνει μέσα στη σπηλιάΚαι τον βλέπει ο ποντικός.«-Τι χαμπάρια φιλαράκο;Φτιάξε κάτι για να πιούμε.

- Θα σου φτιάξω ένα τσαγάκιΈτσι για να ζεσταθούμε»

Απ τη ζέστη και το φωςΠλησιάζουν κι άλλα ζώαΚι η μικρή μας η σπηλιάΓέμισε με κόσμο τώρα…

Κι ενώ η αρκούδα ροχαλίζει στη σπηλιά σε μία άκρηΤα ζωάκια όλα χορεύουν κι έχουν στήσει τρελό πάρτυ…

Η αρκούδα όμως ξυπνάειΚαι φωνάζει και βρυχάταιΚαι δεν έμεινε ούτε έναζώο που να μη φοβάται…

Όμως η αρκούδα κλαίει…«Ήρθατε μες στη φωλιά μουΚαι περάσατε καλάΕνώ εγώ ονειρευόμουν και κοιμόμουνα βαθιά»

Και γι αυτό ανησυχείς;;Θα σου φτιάξουμε και σέναΚαι τσαγάκι και γλυκάΚαι καλούδια ένα κι ένα

Κι η αρκούδα πια δεν κλαίει τρώει πίνει και γελάκι ετοιμάζει τη φωνή τηςνα τραγουδήσει δυνατά

Όμως πια δεν προλαβαίνειΓιατί όλοι ροχαλίζουνΚι η αρκούδα τώρα ξύπνιαΠεριμένει να ξυπνήσουν…