หมวกกันน็อคอัจฉริยะ Helmet Light

โดย นายจักรกฤษ เค้าแหวน รหัสนักศึกษา 57208237 นายวีรพล ลี รหัสนักศึกษา 57208231

สาขา อิเล็กทรอนิกส ์คณะ ช่างอุตสาหกรรม วิทยาลัยเทคโนโลยีพายัพและบริหารธุรกิจ

ชื่อโครงการ : หมวกกันน็อคอัจฉริยะ ( Helmet Light ) ชื่อผู้จัดท าโครงการ : 1. นายจักรกฤษ เค้าแหวน

2. นายวีรพล ลี สาขาวิชา : อิเล็กทรอนิกส์ ประเภทวิชา : อุตสาหกรรม อาจารย์ท่ีปรึกษาโครงการ : นายภาสกร เย็นใจ ปีการศึกษา : 2558

บทคัดย่อ

ในสภาวะปัจจุบันมีรถวิ่งบนท้องถนนจ านวนมากส่งผลท าให้การจราจรติดขัด กลุ่มผู้ใช้รถจักรยานยนต์จึงมักจะขับขี่รถซอกแซกตามช่องว่าง การแซงในที่คับขัน ท าให้บางครั้งผู้ขับขี่ตามหลังไม่ทันสังเกตสัญญาณไฟท้ายหรือสัญญาณไฟท้ายที่อาจจะอยู่ในมุมอับสายตาของผู้ขับขี่รถคันหลัง ซึ่งก่อให้เกิดความไม่ปลอดภัยต่อผู้ขับข่ี ดังนั้นทางผู้จัดท าจึงเกิดแนวคิด ศึกษาถึงประโยชน์และความเป็นไปได้ของการเพิ่มสัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์ เพื่อเพ่ิมจุดสังเกตให้เห็นได้ง่ายและชัดเจนยิ่งขึ้น โดยการประดิษฐ์ตัวอุปกรณส์ัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์ชนิดไร้สาย น ามาติดตั้งไว้หลังหมวกกันน็อค และการติดตั้งตัวอุปกรณ์จะต้องไม่ก่อให้เกิดความเสียหายกับตัวหมวกกันน็อค

กิตติกรรมประกาศ

โครงการ หมวกกันน็อคอัจฉริยะ (Helmet Light) ส าเร็จลุล่วงไปด้วยดี โดยความกรุณาของหลายฝ่าย ตั้งแต่ ผู้อ านวยการฯ ครูอาจารย์ และเจ้าหน้าที่วิทยาลัยเทคโนโลยีพายัพและบริหารธุกิจ ที่ได้ให้การสนับสนุนการด าเนนิงานโครงการวิชาชีพ เพื่อให้นักเรียนได้เพ่ิมโอกาสทางการศึกษาวิชาชีพด้วยดีตลอดมา ขอขอบคุณ นายอนุศักดิ์ ชาญเชี่ยว อาจารย์ประจ าวิชาโครงการ/อาจารย์ที่ปรึกษาโครงการที่ให้ค าแนะน าในการจัดท าโครงการวิชาชีพ รวมทั้งแก้ไขข้อบกพร่องในส่วนต่างๆ จนเป็นรูปเล่มสมบูรณ์ และขอขอบคุณ คณะกรรมการรับรองโครงการและสอบโครงการ ที่ให้ความเห็นชอบในครั้งนี้ ขอขอบพระคุณ นายภาสกร เย็นใจ ซึ่งเป็นที่ปรึกษาโครงการและเจ้าหน้าที่ของสถานที่ด าเนินการโครงการในครั้งนี้ ขอขอบคุณ เพื่อนร่วมห้อง ครอบครัว ที่เป็นก าลังใจ รักและหวังดี จนผลงานส าเร็จเรียบร้อย หวังเป็นอย่างยิ่งว่าผลการศึกษาโครงการครั้งนี้จะเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่สนใจศึกษาและผู้ที่คิดจะประกอบธุรกิจอาชีพอิสระต่อไป

นายจักรกฤษ เค้าแหวน

นายวีรพล ลี ผู้จัดท าโครงการ

บทท่ี 1

บทน า

1.1 ที่มาและความส าคัญของปัญหา ในสภาวะปัจจุบันมีรถวิ่ งบนท้องถนนจ านวนมาก ส่งผลท าให้การจราจรติดขัด กลุ่มผู้ ใช้รถจักรยานยนต์จึงมักจะขับขี่รถซอกแซกตามช่องว่าง การแซงในที่คับขัน ท าให้บางครั้งผู้ขับขี่ตามหลังอาจไม่ทันสังเกตสัญญาณไฟท้ายไฟท้าย ที่อาจจะอยู่ในมุมอับสายตาของผู้ขับขี่รถคันหลัง ซึ่งก่อให้เกิดความไม่ปลอดภัยต่อผู้ขับข่ี ทางผู้จัดท าจึงเกิดแนวคิดและศึกษาถึงประโยชน์และความเป็นไปได้ของการเพ่ิมสัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์ เพ่ือเพ่ิมจุดสังเกตให้เห็นได้ง่ายและชัดเจนยิ่งขึ้น โดยการประดิษฐ์ตัวอุปกรณ์สัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์ชนิดไร้สาย น ามาติดตั้งไว้หลังหมวกกันน็อค และการติดตั้งตัวอุปกรณ์จะต้องไม่ก่อให้เกิดความเสียหายกับตัวหมวกกันน็อค เพ่ือให้เกิดความสะดวกในการใช้งาน

1.2 หลักการและเหตุผล ในสภาวะปัจจุบันมีรถวิ่งบนท้องถนนจ านวนมากส่งผลท าให้การจราจรติดขัด กลุ่มผู้ใช้รถจักรยานยนต์จึงมักจะขับขี่รถซอกแซกตามช่องว่าง การแซงในที่คับขัน ท าให้บางครั้งผู้ขับขี่ตามหลังไม่ทันสังเกตสัญญาณไฟท้ายหรือสัญญาณไฟท้ายที่อาจจะอยู่ในมุมอับสายตาของผู้ขับขี่รถคันหลัง ซึ่งก่อให้เกิดความไม่ปลอดภัยต่อผู้ขับข่ี ดังนั้นทางผู้จัดท าจึงเกิดแนวคิด ศึกษาถึงประโยชน์และความเป็นไปได้ของการเพ่ิมสัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์ เพ่ือเพ่ิมจุดสังเกตให้เห็นได้ง่ายและชัดเจนยิ่งขึ้น เพ่ือเพ่ิมความปลอดภัยในการใช้รถใช้ถนน 1.3 วัตถุประสงค์

1.3.1 เพ่ือเพ่ิมจุดสังเกตสัญญาณไฟท้ายของรถจักรยานยนต์ 1.3.2 เพ่ือช่วยป้องกันกรณีสัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์อยู่ในมุมอับสายตาของผู้ขับขี่ท่ีตามหลัง

1.4 เป้าหมายของโครงการ

1.4.1. เป้าหมายเชิงคุณภาพ (1) ตัวอุปกรณ์ใช้การเชื่อมต่อรับ-ส่ง สัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์แบบไร้สาย (2) ตัวอุปกรณ์แสดงสัญญาณไฟท้ายมีแบตเตอรี่ในตัว

(3) ตัวอุปกรณ์สามารถแสดงสัญญาณไฟเลี้ยวและไฟเบรกของรถจักรยานยนต์ได้ 1.4.2. เป้าหมายเชิงปริมาณ

(1) ถอดออกมาเก็บ หรือจะเอาไปติดตั้งไว้บนหมวกกันน็อคใบไหนก็ได้ (2) มีหลอดไฟแสดงผลไฟเบรก และไฟเลี้ยวซ้าย-ขวา

(3) ติดตั้งบนรถจักรยานยนต์ได้ 1 คัน

1

1.5 ขอบเขตของเนื้อหา 1.5.1 รี เลย์ (relay) คือ อุปกรณ์ อิ เล็กทรอนิกส์ ที่ ท าหน้ าที่ เป็นสวิตซ์ตัด -ต่อวงจร โดยใช้แม่เหล็กไฟฟ้า และการที่จะให้มันท างานก็ต้องจ่ายไฟให้มันตามที่ก าหนด เพราะเมื่อจ่ายไฟให้กับตัวรีเลย์จะท าให้หน้าสัมผัสติดกัน กลายเป็นวงจรปิด และตรงข้ามทันทีที่ไม่ได้จ่ายไฟให้มัน มันก็จะกลายเป็นวงจรเปิดไฟที่เราใช้ป้อนให้กับตัวรีเลย์ก็จะเป็นไฟที่มาจาก เพาเวอร์ฯ ของเครื่องเรา ดังนั้นทันทีที่เปิดเครื่อง ก็จะท าให้รีเลย์ท างาน 1.5.2 การใช้งานระบบอินฟราเรด คือ ระบบคลื่นอินฟราเรดถูกใช้งานในจรวจน าวิถีในหลากหลายรูปแบบทั้งอากาศสู่อากาศ (AIM-9 Sidewinder) และ อากาศสู่พ้ืน (AGM-65 Maverick) รวมทั้งพ้ืนสู่อากาศ (FIM-92 Stinger) โดยตลอดกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมา จรวจน าวิถีด้วยคลื่นอินฟราเรดสามารถท าลายอากาศยานในอากาศได้มากกว่าครึ่ง ประกอบกับเป็นระบบอาวุธที่เล็ก มีประสิทธิภาพ หาซื้อได้ง่าย และราคาไม่แพง ท าให้อาวุธประเภทนี้ยังคงเป็นภัยคุกคามที่ส าคัญของอากาศยานทั้งการรบที่เป็นรูปแบบ และการก่อการร้ายในยุคปัจจุบัน อีกทั้งยังเป็นระบบ Passive ท าให้ยากแก่การตรวจจับและแจ้งเตือน ส าหรับการใช้งานระบบคลื่นอินฟราเรดในจรวดน าวิถีจะต้องใช้การแยกแยะเป้าหมายออกจากสิ่งแวดล้อม เพ่ือให้ได้สัญญาณในการติดตามเป้าหมาย (Target Tracking) และในส่วนของเป้าหมายจ าเป็นต้องศึกษาถึงวิธีการที่จะตรวจจับการถูกโจมตีด้วยจรวดจ าพวกนี้ โดยอุปกรณ์แจ้งเตือนการเข้ามาของจรวด (Missile Approach Warning: MAW) ซึ่งเป็นการตรวจจับพลังงานคลื่นอินฟราเรดที่ปล่อยออกมาจากจรวด โดยใช้หลักการเดียวกับคลื่นอินฟราเรดที่ปล่อยมาจากอากาศยาน ส่วนใหญ่แล้วจ าเป็นการตรวจจับความร้อนที่ออกมาจากไออากาศร้อน (Jet Plume) และความร้อนจากพ้ืนผิว (Aerodynamically Heated Surfaces) 1.5.3 ไดโอดเปล่งแสง (อังกฤษ: light-emitting diode หรือย่อว่า LED) เป็นอุปกรณ์สารกึ่งตัวน าอย่างหนึ่ง จัดอยู่ในจ าพวกไดโอด ที่สามารถเปล่งแสงในช่วงสเปกตรัมแคบ เมื่อถูกไบอัสทางไฟฟ้าในทิศทางไปข้างหน้า ปรากฏการณ์นี้อยู่ ในรูปของ electroluminescence สีของแสงที่ เปล่งออกมานั้นขึ้นอยู่กับองค์ประกอบทางเคมีของวัสดุกึ่งตัวน าที่ใช้ และเปล่งแสงได้ใกล้ช่วง อัลตราไวโอเลต ช่วงแสงที่มองเห็น และช่วงอินฟราเรด ผู้พัฒนาไดโอดเปล่งแสงขึ้นเป็นคนแรก คือ นิก โฮโลยัก (Nick Holonyak Jr.) (เกิด ค.ศ. 1928) แห่งบริษัทเจเนรัล อิเล็กทริก (General Electric Company) โดยได้พัฒนาไดโอดเปล่งแสงในช่วงแสงที่มองเห็น และสามารถใช้งานได้ในเชิงปฏิบัติเป็นครั้งแรก เมื่อ ค.ศ. 1962

1.6 สถานที่ด าเนินการ วิทยาลัยเทคโนโลยีพายัพและบริหารธุรกิจ

2

1.7 แผนการด าเนินการ 1.7.1 ค้นคว้าและศึกษาความเป็นไปได้ของการประดิษฐ์ชิ้นงาน 1.7.2 ค้นหาและศึกษาคุณสมบัติของวัสดุอุปกรณ์ท่ีเหมาะสมและท าการจัดซื้อ 1.7.3 ศึกษาและทดลองการท างานว่าวัสดุอุปกรณ์ท่ีใช้สามารถใช้งานได้จริงหรือไม่ 1.7.4 จัดท าอุปกรณ์พร้อมทดลองการท างาน และปรับปรุงแก้ไขส่วนที่ผิดพลาด 1.7.5 บันทึกข้อมูลต่างๆ ในการท างาน 1.7.6 สรุปผลการท างาน 1.7.7 จัดท าเอกสารประกอบโครงการ

1.8 งบประมาณ ตารางที่ 1.1

1.9 การติดตาม/การประเมินผล

1.9.1 น าเสนอโครงการให้ชุมชน 1.9.2 น าเสนอหัวข้อ 1.9.3 ท าแผน 1.9.4 จัดท าโครง 1.9.5 ทดลอง 1.9.6 ประเมินผล 1.9.7 ปรับปรุงแก้ไข 1.9.8น าไปใช้

1.10 ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับจากโครงการ 1.10.1 ได้รับอุปกรณ์ที่สามารถแสดงสัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์ส าหรับติดตั้งหลังหมวกกันน็อค 1.10.2 เพ่ิมความปลอดภัยในการใช้รถใช้ถนน

รายการ จ านวน ราคาต่อหน่วย รวม ชุดรีโมทอเนกประสงค์ 1 150 บาท 150 บาท แบตเตอรี่ 5 V 4 25 บาท 100 บาท ไฟท้ายติดรถจักรยาน 2 45 บาท 90 บาท กล่องใส่วงจร 1 45 บาท 45 บาท แผ่น PCB ใส 1 65 บาท 65 บาท วัสดุต่างๆ เบ็ดเตล็ด 265 บาท

รวม 715 บาท

3

บทท่ี 2 เอกสาร ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

การด าเนินการโครงการ หมวกกันน็อคอัจฉริยะ ณ วิทยาลัยเทคโนโลยีพายัพและบริหารธุรกิจ แยกลิขิตชีวัน อ.สันทราย จ.เชียงใหม่ ผู้ด าเนินโครงการที่ได้รวบรวม เอกสาร ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องมีหัวข้อดังต่อไปนี้ 2.1 ความรู้เกี่ยวกับโครงการที่ท า 2.2 ทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง 2.1 ความรู้เกี่ยวกับโครงการที่ท า 2.1.1 การออกแบบลายวงจรส าหรับลงแผ่น PCB ผ่านโปรแกรม Circuit Wizard 2.1.2 การประยุกต์ใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ลงในวงจรไฟฟ้า 2.2 ทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง 2.2.1 รีเลย ์ 2.2.2 การใช้งานระบบอินฟราเรด

2.2.3 ไดโอดเปล่งแสง

4

บทท่ี 3 วิธีการด าเนินงานโครงการ

การด าเนินการโครงการ หมวกกันน็อคอัจฉริยะ ณ วิทยาลัยเทคโนโลยีพายัพและบริหารธุรกิจ แยกลิขิตชีวัน อ.สันทราย จ.เชียงใหม่ผู้ด าเนินโครงการมีวิธีการด าเนินงานโครงการดังต่อไปนี้ 3.1 รูปแบบของโครงการ 3.2 ประชากรและกลุ่มตัวอย่างของโครงการ 3.3 ขั้นตอนการด าเนินงาน 3.4 การเก็บรวบรวมข้อมูล 3.5 การวิเคราะห์ข้อมูล 3.1 รูปแบบของโครงการ โครงการ หมวกกันน็อคอัจฉริยะ เป็นโครงการประเภท สิ่งประดิษฐ์ด้านพัฒนาคุณภาพชีวิต เกี่ยวกับ สัญญาณไฟจราจร 3.2 ประชากรและกลุ่มตัวอย่างของโครงการ 3.2.1 ประชากร นายวีรพล ลี ณ 515/24 ต าบล ป่าตัน อ าเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ 3.2.2 กลุ่มตัวอย่าง นายจักรกฤษ เค้าแหวน ณ 14/1 ต าบล บ้านเรือน อ าเภอ ป่าซาง จังหวัด ล าพูน 3.3 ขั้นตอนการด าเนินงาน 3.3.1 ขั้นเตรียมการ

(1) ค้นคว้าและศึกษาความเป็นไปได้ของการประดิษฐ์ชิ้นงาน (2) ค้นหาและศึกษาคุณสมบัติของวัสดุอุปกรณ์ที่เหมาะสมและท าการจัดซื้อ (3) ศึกษาและทดลองการท างานว่าวัสดุอุปกรณ์ที่ใช้สามารถใช้งานได้จริงหรือไม่ (4) จัดท าอุปกรณ์พร้อมทดลองการท างาน และปรับปรุงแก้ไขส่วนที่ผิดพลาด (5) บันทึกข้อมูลต่างๆ ในการท างาน (6) สรุปผลการท างาน (7) จัดท าเอกสารประกอบโครงการ

5

3.3.2 รูปภาพประกอบการด าเนินงาน

รูปที่ 3.1 ชุดรีโมท

รูปที่ 3.2 การทดลองวงจรสวิตซ์รีเลย์

6

รูปที่ 3.3 การทดลองการส่งสัญญาณคอนโทรลของชุดรีโมท

3.4 ก าหนดปฏิทินการปฏิบัติงานดังนี้ ตารางที่ 3.1

ล าดับขั้นการปฏิบัติงาน

มิ.ย. ก.ค. ส.ค. 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 5

ค้นคว้าและศึกษาตัวอุปกรณ์ ประดิษฐ์และทดลองใช้งานการเก็บรวบรวมข้อมลู

จัดท าเอกสารประกอบโครงการ 3.5 การเก็บรวบรวมข้อมูลและการวิเคราะห์ข้อมูล ตารางท่ี 3.2

รายการ หมายเหตุ

ตัวอุปกรณ์ใช้การเชื่อมต่อรับ-ส่ง สัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์แบบไร้สาย

ตัวอุปกรณ์แสดงสัญญาณไฟท้ายมีแบตเตอรี่ในตัว ตัวอุปกรณ์สามารถแสดงสัญญาณไฟเลี้ยวและไฟ

เบรกของรถจักรยานยนต์ได้

ถอดออกมาเก็บ หรือจะเอาไปติดตั้งไว้บนหมวกกันน็อคใบไหนก็ได้

มีหลอดไฟแสดงผลไฟเบรก และไฟเลี้ยวซ้าย-ขวา

7

บทท่ี 4

ผลการด าเนินงานโครงการ

การด าเนินการโครงการ หมวกกันน็อคอัจฉริยะ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อเพ่ิมจุดสังเกตสัญญาณไฟท้ายของรถจักรยานยนต์. 2. เพื่อช่วยป้องกันไม่ให้สัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์อยู่ในมุมอับสายตา

จากการวิเคราะห์ข้อมูล ผู้ด าเนินโครงการมีผลการด าเนินงานโครงการดังต่อไปนี้ 4.1 ผลการด าเนินงานโครงการ/ผลการวิเคราะห์ข้อมูล

4.2 อภิปรายผลการด าเนนิงานโครงการ

4.1 ผลการด าเนินงานโครงการ/ผลการวิเคราะห์ข้อมูล ตารางท่ี 4.1

รายการ หมายเหตุ

ตัวอุปกรณ์ใช้การเชื่อมต่อรับ-ส่ง สัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์แบบไร้สาย

ตัวอุปกรณ์แสดงสัญญาณไฟท้ายมีแบตเตอรี่ในตัว ตัวอุปกรณ์สามารถแสดงสัญญาณไฟเลี้ยวและไฟ

เบรกของรถจักรยานยนต์ได้

ถอดออกมาเก็บ หรือจะเอาไปติดตั้งไว้บนหมวกกันน็อคใบไหนก็ได้

มีหลอดไฟแสดงผลไฟเบรก และไฟเลี้ยวซ้าย-ขวา

8

บทท่ี 5

สรุปผลการด าเสนอโครงการและข้อเสนอแนะ

การด าเนินการโครงการ หมวกกันน็อคอัจฉริยะ ณ วิทยาลัยเทคโนโลยีพายัพและบริหารธุรกิจ อ.สัน-ทราย จ.เชียงใหม่ ผู้ด าเนินโครงการมีสรุปผลการด าเนินงานโครงการ และข้อเสนอแนะดังต่อไปนี้ 5.1 สรุปผลการด าเนินงานโครงการ 5.1.1 วัตถุประสงค์ของโครงการ

(1) เพ่ือเพ่ิมจุดสังเกตสัญญาณไฟท้ายของรถจักรยานยนต์ (2) เพ่ือช่วยป้องกันกรณีสัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์อยู่ในมุมอับสายตา

5.1.2 ประโยชน์ที่ได้รับจากตัวอุปกรณ์ (1) ได้อุปกรณ์แสดงสัญญาณไฟท้ายรถจักรยานยนต์ส าหรับติดหมวกกันน็อค (2) ช่วยเพิ่มความปลอดภัยในการใช้รถใช้ถนน 5.1.3 ข้อเสีย (1) ตัวส่งสัญญาณไปยังหมวกกันน็อคต้องติดตั้งลงในรถจักรยานยนต์

9

บรรณานุกรม

เว็บไซต์ คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า https://th.wikipedia.org/wiki/คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า

รีเลย์ https://th.wikipedia.org/wiki/รีเลย์

ไดโอดเปล่งแสง https://th.wikipedia.org/wiki/ไดโอดเปล่งแสง

10