horizon oktober 2016
TRANSCRIPT
Magazine voor en door cliënten van GGZ Oost Brabant
Oktober 2016
Geschilderd door Patricia van Bergen
De Horizon wil cliënten aan het woord laten. De Horizon informeert elke 2 maanden over
onderwerpen uit het dagelijks leven van cliënten, over ontwikkelingen binnen de Geestelijke
gezondheidszorg en over de locaties van de GGZ Oost Brabant. Uw bijdrage is welkom.
De redactie bepaalt wat geplaatst wordt. Artikelen kunnen ingekort worden.
Onder pseudoniem schrijven mag, als de naam bekend is bij de redactie.
De Horizon is ook te vinden op internet onder het kopje cliënten www.ggzoostbrabant.nl
Lever uw kopij in voor 14 november 2016
Redactie
Lennart van den Elsen, Ine van Wijk, Cor Vilé, Fred Fassaert, Twan Aarts en Bea van Leuken
Redactieadres
- Horizon p/a Cliëntenraad, Kluisstraat 2, 5427 EM Boekel.
- secretariaat en opmaak (maandag en donderdag 0492-846366) Bea van Leuken.
Wilt u de Horizon thuis ontvangen?
Dat kan! Neem daarvoor contact met ons op.
Drukwerk Verspreiding
Dekkers van Gerwen - smart printing concepts Dichterbij/Werkkracht Heesch
Afwerking en verspreiding gebeurt door cliënten en medewerkers van de Rotonde in Oss.
C OLOFON
3
V OORWOORD
De herfst een jaargetijde dat staat voor verandering.
Ook binnen de GGZ Oost Brabant is het herfst met nieuwe veranderingen die er nu op komst
zijn. In de herfst schept de natuur elk jaar weer zijn uiterlijke beelden, de ballast met al haar
bonte kleuren wordt afgelegd nog voor de winter begint. Het wordt koud en stil, een cyclus die
zich elk jaar weer herhaalt, de natuur keert dan naar binnen zou je kunnen zeggen. Wanneer
de dagen steeds vroeger donkerder worden is er bij de mens ook een behoefte om naar binnen
te gaan, om rust te vinden in stilte, in overdenking en meditatie. De herfst gaat over het losla-
ten van het oude, datgene wat niet meer nodig is, om ruimte maken voor vernieuwing.
Een natuurlijk proces op weg naar een nieuw begin, een nieuwe lente. De herfst is ook het
jaargetijde binnen GGZ om lessen te leren uit de activiteiten en de ervaringen opgedaan
tijdens de zomer en in het voorjaar. Veranderingen brengen keuzes met zich mee die we
zelfstandig dienen te maken. We bedenken wat de ervaringen ons hebben verteld om te
beslissen wat we los laten en wat we verder uitwerken dat kan gaan zorgen voor een nieuwe
voeding. Wanneer we net als de natuur naar binnen keren kunnen we van verschillende dingen
afscheid nemen wanneer ze niet meer voedzaam zijn voor een positieve ontwikkeling.
Zo werkt het ook met veranderingen binnen de GGZ waarin de nieuwe cultuur van participatie
van ons vraagt om met alle veranderingen toch tot een positieve ontwikkeling te komen.
Bea van Leuken
Op de voorzijde van deze Horizon een schilderij van Patricia van Bergen. Zij vertelt daarmee het verhaal
over de nieuwe cultuur van participatie en medezeggenschap binnen GGZ Oost Brabant.
Een boom opgezet
In juni jl. heb ik leergang D, adviseur dialoog en participatie, bij Mede/SLimpact, afgerond.
Als huiswerkopdracht heb ik een analyse gemaakt van participatie en medezeggenschap binnen GGZ
Oost Brabant. Tijdens de afsluitende bijeenkomst stonden wij als adviseur en ons leertraject centraal.
Voor mijn presentatie heb ik al schilderend een “boom opgezet” met als kernbegrip de Adviseur Dialoog
en Participatie. De takken vormen de associaties bij het kernbegrip en bij de wortels staan de funda-
mentele aspecten, dus wat heb je als adviseur nodig. Het vogelhuisje in de boom is een broeinestje
voor het door ontwikkelen en bedenken van nieuwe ideeën. Belangrijk is ook dat successen gevierd
worden om telkens een stap verder te kunnen zetten. Dit heb ik uitgebeeld in een schommel. Natuur-
lijk heeft ook de bekende participatieladder een plaats in het geheel gekregen. Tenslotte de stip op de
horizon: Participeren, zo doen we dat bij GGZ Oost Brabant! Deze boom is volop in ontwikkeling en wie
weet kan ik over een tijdje een mooie volle boom met bladeren en vruchten schilderen met als onder-
werp participatie en medezeggenschap binnen GGZ Oost Brabant.
Het schilderij hangt op het kantoor van knooppunt PMZ (participatie en medezeggenschap) Vlagberg
Huize Padua.
Patricia van Bergen, ambtelijk secretaris OR/medewerker knooppunt PMZ
4
I NHOUD Voorwoord 3
Inhoud 4
Don’t worry be happy 5
Interview met Gerrie van der Rijt 6
Luisteren naar de boodschap 8
Herinnering 9
Koken met Ine 10
Raad van Bestuur informeert 12
Nieuws van de Cliëntenraad 13
Dichter des GGZ’s 13
Kunst 14
Geloven doe je niet alleen 15
Het beste recept voor een vitaal leven 15
Vergeven 16
Yoga 17
Ze noemen ons de oudjes van 40/50 18
Zolang je bloeit gaat het goed 20
Laatste najaarsbraderie 22
Leven voor iets groters 23
Nieuwe vertaling van het onze vader 23
Spreuk 23
Tovertafel voor de Vonder 24
Asielzoeker 25
Je lichaam is je eigen baas 25
Gedicht 25
Op een voetstuk 26
Woorden die beletten 27
Persoonlijk gebed 27
Gedicht 27
Even voorstellen 28
Samen 28
Ik ben alleen, zegt de één 29
Trouw 29
Wijsheden 29
Hoe zal Nederland eruit zien 30
Rode kool 30
De verhuizing 31
Bezinning 32
Mijlpaal wie betaalt waarvoor 32
Regeling maaltijdvergoeding 33
Deernis en niet 34
Voorjaarsuitstapje Rotterdam 34
Nomineer jouw gouden held 35
Psychosecafé 20 oktober 35
Geluk vinden = soms ongeluk vinden 36
De magie van tekenen 36
Telefonie voor cliënten 38
Lionsconcert in Den Bosch 38
Activiteiten Coudewater/Huize Padua 39
Kreet van de maand 40
5
Zien we de ze zon in het voorjaar, dan
grijpen we een emmer en poetsdoek en
wissen we het vuil van de winter weg.
Toen ik deze zin las dacht ik aan de eigen
gedachten die er kunnen zijn, die vragen om
een paar heldere zinnen, om het vuil voor
het venster van onze gedachten weer op te
poetsen.
Voor dat je gestrest dreigt te raken, stel
jezelf dan eens de vraag: Wie z’n zaken zijn
het nu in feite, die van mij of die van iemand
anders. Zijn het jouw zaken niet, waar
bemoei je, je dan mee.
Zeg niet tegen jezelf: Deze situatie die wat
moeilijk ligt, of de persoon daarin bezorgt
mij deze stress. Nee, het verhaal dat jij aan
jezelf vertelt over die situatie of van die
persoon, dat verhaal geeft jou stress.
Wanneer je al een tijd ergens tegenaan hikt,
doe dan iets, dan valt er een last van je af.
Wat in de weg staat, is de weg naar een
oplossing, maak dus korte metten met dat
knagende gevoel.
Dr. Phil zegt: Vergeven doe je niet voor een
ander, vergeven doe je voor jezelf.
Dus laat die boosheid, gekwetstheid, en je
pijn los en vergeef de ander. Wat hij of zij
ook gezegd heeft, bevrijd jezelf van die
meeslepende gedachten.
We doen de dingen graag goed, noemen ons
zelfs soms perfectionistisch. In feite is het
een slechte eigenschap die andere creatieve
talenten in ons zelf belemmerd.
Het kan zelfs een vorm aannemen die jou
volledig in zijn greep houd, dan heb je ook
geen rust meer, toch bedenk een ding,
perfect zijn bestaat niet.
We zijn gewend om emoties te onderdrukken,
geef eens een keer toe aan je emoties,
accepteer ze op het moment dat ze er zijn en
onderdruk ze niet. Voel je emoties en wordt
je bewust van een gevoel dat je bevrijd.
Dat laat inzien wat jou gedachten teweeg
hebben gebracht.
We hebben meer last van onze eigen gedach-
ten dan de daden van een ander, en gedrags-
patronen kunnen acceptabel lijken, toch
staan sommige juist je eigen geluk in de weg.
Er is een Nederlands gezegde dat zegt, als je
geen deel bent van de oplossing, dan ben je
een deel van het probleem.
Don’t worry be happy, een populaire slogan
die zegt, pieker niet, ben gelukkig.
Een uitspraak die populair is omdat we daar-
mee veel van onze ongenoegens wegwuiven.
Wanneer we ons zorgen maken om alles wat
er mis kan gaan, dan zeggen we, het komt
wel goed, wuiven we het niet weg, dan
praten we het wel weg.
Het is een neiging die we hebben als een
soort bescherming voor de dingen die ons
bezighouden. Dingen waar we met regelmaat
over piekeren die we
zonder enige oplossing
te hebben steeds weer
vooruitschuiven.
DON’T WORRY BE HAPPY door Cor Vilé
6
INTERVIEW MET
Gerrie is 71 jaar en getrouwd met Jan.
Ze is moeder van 2 zonen en een dochter,
en is oma van 11 kleinkinderen waarvan het
jongste 6 jaar is en het oudste 20 jaar.
Gerrie is mantelzorger voor haar man die
onlangs 80 jaar geworden is. Bij hem is een
jaar terug Alzheimer geconstateerd, dat
maakt het voor Gerrie steeds moeilijker
omdat ze toch elke dag een beetje afscheid
neemt en Jan steeds meer zorg nodig heeft.
Gerrie ging naar de huishoudschool en tot ze
ging trouwen heeft ze in de horeca gewerkt.
Later ging ze studeren want dat was er bij de
familie van Sinten niet bij, de jongens moch-
ten studeren en de meisjes moesten gaan
werken om mee de centjes bij elkaar te
sprokkelen. Haar eerste studie was sporttrai-
ner, dat heeft ze glansrijk behaald.
Toch kwam ze er al snel achter dat dit niet
echt was wat ze wilde. Ze studeerde archi-
tectuur, maakte van haar hobby haar werk en
werkte bij een aantal woninginrichtingsza-
ken. Daarnaast werkte ze op de boerderij,
en samen met Jan verzorgde ze de varkens en
de kippen. Deze boerderij die in Volkel stond
is 20 jaar geleden verkocht.
Het is ook zo’n 20 jaar geleden dat Gerrie
voor het eerst in aanraking kwam met de
GGZ. vanwege een burn-out. Ze had een
opname van drie maanden in het derde orde
huis in Bakel. De zorg die ze daar kreeg was
naar haar gevoel niet de zorg die zij nodig
had en die bij haar paste. Toen er een adver-
tentie langskwam waarin de cliëntenraad en
de cliënten-commissie om leden vroegen,
heeft ze zich aangemeld en werd ze aangeno-
men. Sinds die tijd is ze lid, eerst van de
cliëntencommissie en later ook van de cliën-
tenraad. Gerrie heeft zich ten doel gesteld
een bijdrage te leveren aan cliënten en lotge-
noten zodat die betere zorg krijgen dan ze
destijds zelf kreeg. Door dit werk heeft ze ook
meer inzicht gekregen in hoe een cliënt in
zorg denkt en doet, ze heeft er ook meer be-
grip voor gekregen.
Het geloof heeft Gerrie altijd overeind
Gehouden. Wanneer ze tegen haar man zei
dat ze een kaarsje wilde aansteken, stond hij
al met de auto klaar want, bij Maria vindt
Gerrie altijd weer wat bijstand.
Sinds enige tijd is Gerrie vicevoorzitter van de
cliëntenraad, ze vindt het super om dit werk
te doen, toch soms vraagt ze zich weleens af
waar ze het voor doet.
Door de bezuinigen vanuit Den Haag twijfelt
zo soms, maar met de lotgenoten in haar ach-
terhoofd vindt ze toch weer de motivatie om
door te gaan. Wat Gerrie wel lastig vindt is
dat de cliëntenraad onderwerpen aandraagt
door Twan Aarts en Bea van Leuken
7
en je veel geduld moet hebben om bepaalde
zaken geregeld te krijgen. Ze vind de GGZ
soms een stroperige organisatie en vindt het
jammer dat er nog veel medewerkers zijn die
op een cliënt en de cliëntenraad neerkijken.
Binnen de GGZ dient er nog het nodige te ver-
anderen qua cultuur en arrogantie onder de
medewerkers. De raad van bestuur heeft op-
dracht gegeven om daar verandering in te
brengen, en dat begint merkbaar te worden.
In veel dingen ziet ze wel de transparantie,
de raad van bestuur is transparant, dat zorgt
voor een fijne samenwerking.
Ook met de directeuren is er een open en
transparante werkrelatie. De cliëntenraad
geeft ook bij de zorgverzekeraar aan dat een
organisatie transparant dient te zijn.
Een cliënt wil zien wat er allemaal gedaan
wordt om hem te helpen en te ondersteunen.
Een cliënt zal ook meer begrip hebben voor
de zorg als die inzicht heeft in kosten en mo-
gelijkheden. Gerrie maakt zich hard voor het
perspectief van de cliënt en het inzetten van
de participatie. Haar drijfveer is dat ze inziet
dat veel cliënten het niet op kunnen brengen
om mee te participeren, om mee te denken
en te lezen over de nieuwe plannen en het
beleid. Dus dient er zorgvuldig gekeken te
worden naar welke cliënten er in staat zijn
om mee te participeren, dat kan ook uit het
oogpunt van de herstelvisie.
Dan krijg je inzicht in alles wat er rondom de
cliënten gedaan dient te worden.
Er dient nog veel aandacht aan geschonken te
worden om hier nog meer bekendheid aan te
geven.
GERRIE VAN DER RIJT-VAN SINTEN
Dit jaar doet Gerrie 50 jaar vrijwilligerswerk,
een unicum, ze heeft dit van huis uit meege-
kregen. Twee broers van Gerrie deden ook
vrijwilligerswerk, en nu doen zelfs de kin-
deren vrijwilligerswerk naast hun baan.
Gerrie’s vader was meer dan 25 jaar
bestuurslid van de vakbond en ontving daar-
voor de zilveren speld. Omdat haar man altijd
thuis was op het boerenbedrijf kon Gerrie al
vroeg vrijwilligerswerk doen. De kinderen
werden opgevangen door Jan. Gerrie is haar
man daar dankbaar voor, want zonder de
steun van je naaste word het wel erg zwaar
om je maatschappelijke taken goed te vervul-
len.
Van het vrijwilligerswerk krijgt ze nog altijd
veel energie en vergaart ze ook nog veel
kennis. Ze heeft het eens bijgehouden hoe-
veel uren dat in beslag nam, ze schrok er zelf
van, vaak wel 30 tot 40 uur in de week.
Wanneer alles op rolletjes loopt dan voelt ze
zich het beste, toch wanneer de afspraken
niet goed doorkomen wil ze weleens de moed
verliezen. Gerrie probeert zelf correct te
zijn, ze komt haar afspraken na en dat ver-
wacht ze ook van de ander. Naast al haar
taken heeft Gerrie ook nog haar kinderen en
kleinkinderen met wie ze veel contact heeft.
Voor de Horizon heeft Gerrie al veel artikelen
aangeleverd, schrijven is dan ook een hobby
van haar, zowel gedichten als verhalen. Jaren
geleden toen er een gebrek was aan copy
voor de horizon heeft Gerrie het schrijven
weer opgepakt.
Ze leest ook veel en vandaar uit schrijft ze
een verhaal om het met de lezers te delen.
(Vervolg op pagina 8)
8
Vroeger schreef ze al dagboeken vol, haar
moeder schreef ook geweldige verhalen,
gedichten en liederen waar je ontroerd van
raakte. Het is dit jaar het jaar van de barm-
hartigheid en daar is Gerrie door geïnspireerd,
we zien dat terug in haar artikelen in de
horizon.
De horizon daar is Gerrie heel positief over,
ze noemt het zelfs een gigantisch blad wat
absoluut moet blijven. Cliënten kunnen er
niet alleen veel informatie in vinden, ze lezen
ook wat er allemaal te doen staat. Ze is vol
complimenten voor degene die het blad
maken, en tot slot wil ze alle lezers er nog
eens op wijzen dat wanneer je iets te vertel-
len hebt zeker gebruik te maken van de hori-
zon.
Gerrie dank je voor dit openhartige interview.
Gerrie en Twan Aarts
(Vervolg van pagina 7)
LUISTEREN NAAR DE BOODSCHAP
TUSSEN DE WOORDEN
Ingestuurd door Cor Vilé
Luisteren is het moeilijkste wat er bestaat,
wanneer je alleen de woorden hoort die de
ander zegt, kun je zijn
boodschap niet interpreteren.
Wanneer je de ander wel hoort praten,
en die persoon niet ziet, dan mis je de
uitdrukking van het gezicht en de taal
van het lichaam.
Wanneer je bezig bent met je eigen
antwoord, terwijl de ander nog praat,
dan mis je de clou van zijn betoog.
Wanneer je denkt in oplossingen, terwijl de
ander zijn vraag nog formuleert, dan sluit je
antwoord niet aan op zijn vraag.
Luisteren tussen de woorden,
wanneer je met iemand praat, luister dan
met volle aandacht, sluit je oordeel en je
eigen gedachten uit,
luister naar de woorden die niet
gezegd worden.
Luister naar de stem van zijn lichaam,
kijk naar de uitdrukking van zijn gezicht,
laat de ander zien dat je luistert,
herhaal wat de ander bedoelt te zeggen.
Wanneer je echt luistert, dan weet je wat de
ander beweegt.
9
Jaren die druppelend versmelten was de titel
van de Boekenweek dit jaar, het thema was
herinnering.
Nou lopen er bij mij twee herinneringen door
elkaar en is het de muziek die ze verbind.
In beide herinneringen was er iemand voor
mij, en in beiden gevallen hebben ze een
diepe indruk in mij achtergelaten.
De eerste herinnering brengt mij naar Beni-
dorm, het artikel dat ik daarover schreef:
Muziek die je raakt, stond in de Horizon van
Juni 2016. De tweede herinnering brengt mij
naar Barger-Compascum bij Emmen.
Herstellende van een zware operatie kreeg ik
van de zonnebloem in Erp iemand toegewezen
die mij af en toe meenam om er even tussen-
uit te zijn. De man vroeg mij waar ik nog
graag eens een keer naar toe wilde gaan.
Dat was een museum waar ik in mijn herinne-
ring nog graag aan terug dacht. Veenmuse-
um’t oale Compas in Barger- Compascum bij
Emmen.
Er hangt nog de sfeer van de pioniers die zich
toen op het verende veen vestigden. Toch de
allereerste bewoners waren de boekweitboe-
ren die later toen de ontginning van het veen
eenmaal begon voor de veenbazen gingen
werken of naar elders vertrokken.
Jaren terug ben ik daar geweest samen met
mijn gezin en mijn moeder die toen nog leef-
de, het treintje dat door het veengebied reed
staat me nog bij.
Naar Emmen dat was een heel eind, toch daar
dacht die man niet aan, hij was er voor mij.
Onderweg een kopje koffie met iets lekkers,
ik voelde mij er wel een beetje ongemakke-
lijk bij. Voor de man was het geen probleem,
het was mijn dag, toch bleef het nog wel een
beetje hangen.
Ik heb mij mijzelf altijd weggecijferd, het
altijd klaarstaan voor de ander is mij wel
bekend. Ik weet ook wel dat daar een bepaal-
de roep achter zit. Toch nu ik zelf in het
zonnetje werd gezet, er voor mij gezorgd
werd, had ik daar wel wat moeite mee om
dat bij me toe te laten.
Aangekomen in het museum raakten we
elkaar even kwijt, ik werd geraakt door de
muziek. Ik hoorde een melodie en een tekst
die ik niet kende, neergezakt op de grond en
in volle aandacht gericht op de muziek, zo
vond de man mij terug.
Hij had zich ernstig zorgen gemaakt en was
bang dat er iets met mij gebeurd was.
Ik wilde hoe dan ook de titel van dit lied ken-
nen en weten wie het zong.
Het lied dat mij zo raakte was: Leef en strijd
van De 3JS. Dat het mij zo diep raakte kwam
door de herinnering die het op riep. Er ligt
achter mij een strijd van vele jaren om mijn
traumatische jeugd ervaringen te verwerken.
In het museum vond ik het vreemd om te
ervaren dat een herinnering niet alles meer
terugbrengt, ik miste de beelden van toen.
Jaren later ontmoette ik de man in Erp,
hij keek mij aan en zei: jij bent toch die man
van dat liedje, een herinnering die ook hem is
bijgebleven.
HERINNERING
door Cor Vilé
10
Salade met pompoenchutney
Voorgerecht voor 4 personen
Bereidingstijd: ca. 40 min.
Ingrediënten; 2 eetlepels olijfolie - 1 ui
(fijngesnipperd) - 1 theelepel rietsuiker -
100 gram pompoenen (in kleine blokjes, onge-
schild) - 1 theelepel gemberpoeder (djahé) -
1 kruidnagel - 4 eetlepels witte balsamico-
azijn - 2 eetlepels blanke rozijnen - 1 stronk
witlof (blaadjes losgehaald) - 1 zak gemengde
eikenbladsla - 2 eetlepels olijfolie of
2 eetlepels walnootolie - 50 gram overjarige
brokkelkaas (in flinters) - 20 gram pompoen-
pitten (licht geroosterd)
Bereiden: Verhit de olie
en fruit hierin de ui circa
5 minuten op een lage
stand.
Voeg de suiker en pom-
poen toe en bak nog een
paar minuten mee.
Voeg de gemberpoeder, kruidnagel, balsami-
coazijn en rozijnen toe en laat op een lage
stand met het deksel op de pan circa 20
minuten smoren tot de pompoen helemaal
zacht is.
Breng de chutney op smaak met zout en pe-
per en laat afkoelen.
Meng de witlof, sla en olie door elkaar en
breng op smaak met zout en peper.
Verdeel de salade over 4 borden en bestrooi
met de kaas en pompoenpitten.
Geef bij elk bord een schaaltje pompoenchut-
ney.
Lekker met dunne volkorencrackers.
Pompoensoep met gember
Tussengerecht voor 4 personen
Bereidingstijd: ca. 40 min.
Ingrediënten: 2 uien - 3 el olijfolie -
5 stengels bleekselderij - 600 g pom-
poen (biologisch) - 2 cm verse gember -
1 rode peper - 3 tenen knoflook - 750 ml
kraanwater
Bereiden: Snijd de blaadjes van de bleeksel-
derij en houd achter. Snijd de selderij in
boogjes en snipper de ui.
Verhit olie in een soep-
pan en fruit de selderij
en ui 5 min. Snijd onder-
tussen de pompoen in
parten en verwijder de
zaden en draderige bin-
nenkant. Snijd het
vruchtvlees met schil in stukjes. Snijd het
steeltje van de rode peper. Halveer de peper
in de lengte en verwijder met een scherp
mesje de zaadlijsten.
Schil en rasp de gember.
Snijd de knoflook grof.
Voeg de pompoen, rode peper, gember, knof-
look en water toe aan de selderij en ui.
Breng aan de kook.
Laat op laag vuur in 25 min. gaar worden.
Pureer de soep met de staafmixer. Voeg wat
water toe als de soep te dik is. Breng op
smaak met peper en eventueel zout.
Verdeel de soep over de borden.
Garneer met de blaadjes bleekselderij.
door Ine van Wijk
KOKEN MET INE
11
Ribkarbonade met geroosterde pompoen
Hoofdgerecht voor 4 pers.
Bereidingstijd: ca. 30 min.
1 uur marineren
Ingrediënten: 4 ribkarbona-
des - 5 eetlepels olijfolie - 0,5 sinaasappel
(rasp) - 1 takje verse rozemarijn (naaldjes) -
2 teentjes knoflook (geplet) - 100 milliliter
droge witte wijn - 600 gram pompoenen (in
plakken, zonder pitten) - chilipepervlokken
(naar smaak) - 20 gram boter (koud, in kleine
blokjes) - 20 gram waterkers (gedroogd,
gewassen) of 20 gram veldsla (gedroogd,
gewassen)
Bereiden: Leg de karbonades in een schaal.
Meng 2 eetlepels olie met de sinaasappelrasp,
rozemarijn, knoflook en wijn en giet dit over
de karbonades. Schep even om en laat circa 1
uur marineren.
Verwarm de oven voor op 220°C. Leg de plak-
ken pompoen op de bakplaat en bestrijk ze
aan beide kanten met 2 eetlepels olie. Be-
strooi met (grof) zout en (chili)peper naar
smaak.
Rooster de pompoen circa 10 minuten hoog in
de oven en keer de plakken om. Rooster nog-
maals 10 minuten.
Verhit ondertussen een grillpan. Neem het
vlees uit de marinade en bewaar de marina-
de. Dep het vlees droog met keukenpapier en
vet het licht in met 1 eetlepel olie. Gril de
karbonades aan beide kanten in circa 10 mi-
nuten bruin en gaar. Neem ze uit de pan en
houd warm onder aluminiumfolie.
Blus het bakvet af met de marinade en laat
op een hoge stand even aan de kook komen.
Monteer de saus op een lage stand met de
blokjes boter en wentel het vlees erdoor.
Serveer het vlees met de pompoen en garneer
met de waterkers.
Ricotta pompoenpudding
Nagerecht voor 4 personen
Bereidingstijd: ca. 30 min.
25 min. oventijd en 30 min. afkoelen
Ingrediënten: 150 gram pompoenen (geschild,
in kleine blokjes) - 1 zakje vanillesuiker -
4 eieren (gesplitst) - 3 eetlepels suiker -
150 gram ricotta (uitgelekt) - 1 eetlepel
sinaasappelsap (geperst) - 1 theelepel sinaas-
appelrasp - mespunt kaneelpoeder - evt.
poedersuiker
Benodigdheden ; 4 eenpersoons ovenschaal-
tjes (ingevet) - ovenschaal - aluminiumfolie
Bereiden: Meng de pom-
poen met de vanillesui-
ker en een paar eetlepels
water en stoof met het
deksel op de pan in circa
15 minuten gaar.
Pureer en laat afkoelen.
Verwarm de oven voor op 200°C.
Klop de eidooiers met de suiker met een
mixer tot een lichtgele mousse.
Roer de ricotta, sinaasappelsap en -rasp,
kaneel en afgekoelde pompoenpuree erdoor.
Klop de eiwitten met een snufje zout stijf.
Spatel het eiwitschuim voorzichtig door het
ricottamengsel.
Verdeel over de puddingvormpjes en zet de
vormpjes in een ovenschaal.
Vul de schaal met kokend water tot de vorm-
pjes half onderstaan. Dek af met aluminium-
folie en stoom de puddinkjes in de oven in
circa 25 minuten gaar.
Laat ze afkoelen en bestrooi eventueel met
poedersuiker. Stort de puddinkjes eventueel
uit de vormpjes.
Lekker met wat fruit en slagroom.
12
DE RVB INFORMEERT
Directeur zorg benoemd voor regio Oss/Uden/
Veghel en Autisme
Per 1 september is Edwin Dommerholt gestart
als directeur zorg voor de regio Oss/Uden/
Veghel en het zorgcircuit Autisme. We heten
hem van harte welkom binnen onze organisa-
tie.
Edwin heeft de
afgelopen jaren
als directeur
bedrijfsvoering
Overijssel
gewerkt bij
Karakter, een
organisatie voor
kinder- en jeugdpsychiatrie in onder meer de
provincies Gelderland en Overijssel. Hij
neemt dus al vele jaren GGZ-ervaring met
zich mee. Herbert van Petersen, die tijdelijk
de directeursfunctie voor deze portefeuilles
heeft ingevuld, blijft ook na 1 september
betrokken bij onze organisatie. De Raad van
Bestuur heeft hem bereid gevonden om tijde-
lijk de functie van directeur zorg in de regio
Helmond/Peelland op zich te nemen.
Gideonsbende organiseert 2e Hackathon
Het innovatienetwerk Gideonsbende van GGZ
Oost Brabant organiseert in december voor de
tweede maal een tweedaagse Hackathon.
Doel is om ICT-gerelateerde producten te ont-
wikkelen die de zorg voor cliënten verbete-
ren.
Een hackathon is een bijeenkomst van soft-
ware- en websiteontwikkelaars (hackers) om
aan gezamenlijke projecten te werken.
Op 9 en 10 december werken deze hackers
aan een ICT-technische ondersteuning, die
ten goede komt aan de directe patiënten-
zorg. Momenteel zijn de voorbereidingen
gaande voor de Hackathon, en wordt voorbe-
sproken welke ideeën tijdens de Hackathon
ontwikkeld gaan worden. Dit kan het ontwik-
kelen van een app zijn, maar ook een toepas-
sing die te maken heeft met domotica, robo-
tica of ‘the internet of things’ (zie
www.mediawijsheid.nl/internetofthings).
Datum en locatie
vrijdag 9 december 9.00 uur tot zaterdag 10
december 17.00 uur Brouwershof,
Huize Padua, Boekel
Over de Gideonsbende
De Gideonsbende is er om innovatie binnen
GGZ Oost Brabant een boost te geven en is
sinds 2014 actief. De ambitie is om een net-
werk van innovatieve medewerkers op te
bouwen die met elkaar werken aan innovatie-
ve ideeën, van elkaar leren en elkaar inspire-
ren. Het streven is dat het netwerk zich als
een olievlek gaat verspreiden en steeds meer
mensen aan zich weet te binden.
Edwin de Koning, namens de Gideonsbende
door Vivianne Viguurs
13
Nieuws van de Cliëntenraad
Participanten gezocht !
Op 14 september was een bijeenkomst ge-
pland door ondernemingsraad, familieraad en
Cliëntenraad voor het management van GGZ
Oost Brabant. Doel van de bijeenkomst was
om een nieuwe stap te maken naar het inzet-
ten van participanten bij het maken van be-
leid en ontwikkelingen binnen GGZ Oost Bra-
bant.
Participanten (cliënten) kunnen tenslotte heel
goed meedenken en aangeven wat belangrijk
is om rekening mee te houden in de ontwikke-
ling van die plannen. Bij GGZ Oost Brabant
staat de cliënt centraal, daarvoor werken wij
tenslotte.
Cliënten die zich als participant willen inzet-
ten kunnen zich melden bij de Cliëntenraad.
Wij geven uw naam dan door aan de directeur
zodat u benaderd kunt worden als er nieuwe
plannen worden gemaakt.
Voor meer informatie kunt u terecht bij
Karin Smits via 06-12709361 of
Bea van Leuken 06-23696898.
Familieleden die zich willen inzetten als
participant kunnen zich melden bij de
familieraad en medewerkers bij de
ondernemingsraad.
Wijziging regelement klachtenbehandeling
De cliëntenraad heeft het reglement en de
wijzigingen bekeken en besproken.
De cliëntenraad kan akkoord gaan met het
reglement en heeft verder geen aanvullingen
of wijzigingen.
Klachtenfunctionaris vanaf 1 januari 2017
Wettelijk is GGZ Oost Brabant verplicht om
vanaf 1 januari 2017 een klachtenfunctionaris
aan te stellen.
De Cliëntenraad heeft als advies gegeven:
- om duidelijk aan cliënten aan te geven
wat het onderscheid is tussen de
patiëntenvertrouwenpersoon en de
klachtenfunctionaris.
- om afstemming plaats te laten vinden
tussen patiëntenvertrouwenspersoon
en de klachtenfunctionaris.
- om te zorgen dat de klachtenfunctio-
naris goed bereikbaar is ondanks het
geringe aantal uren dat beschikbaar is.
- om samen met Reinier van Arkel een
klachtenfunctionaris aan te stellen dit
in verband met de kosten en het verg-
roten van de onafhankelijkheid van de
klachtenfunctionaris en het vergroten
van de bereikbaarheid van de klach-
tenfunctionaris.
GEDICHT
door Johan Hijzelaar
Dichter des GGZ’s
Mijn vingers
steken het vuur aan
van de open haard
opeens groeien
er woordjes op
in mij
vol romantiek
en tederheid
14
door Lennart van den Elsen
“Tin alley café”
UNST K
Lennart exposeert de hele maand november zijn horizon werken van afgelopen jaar 2016 in
Het Kunstlokaal Gemert. Het adres is Vondellaan 49 in Gemert
15
GELOVEN DOE JE NIET
ALLEEN
door Gerrie van der Rijt-van Sinten
“Kijk eens in de spiegel.
Weet je wel dat je geschapen bent naar Gods
beeld? Voel je dat?
Klopt jouw zelfbeeld met de identiteit die
Christus voor jou voor ogen heeft?
Hoe bijzonder dat ook klinkt, het kan ook
verwarrend zijn.
Wie ben je en wie zou je kunnen zijn?”
Ontdek het
Alles wat God doet, is waarheid en barmhar-
tig.
God identificeert zich met ons.
Een mens heeft een persoonlijke redder
nodig. De gave die God ons geeft, moeten wij
altijd blijven bijstellen om de gegeven gave
te onderhouden.
De mens is gauw geneigd wat God ons geeft
het tot ons bezit te maken.
De Heilige Geest geeft ons raad. Hij geeft
raad aan die persoon die zelf al weet wat die
wil.
Barmhartigheid geven is Barmhartigheid
ontvangen.
Naasten – Liefde
Als je je boven andere mensen plaatst, dan
heb je geen naasten liefde.
Dan kun je geen naasten liefde geven.
Alles is Barmhartig in deze wereld.
Elkaar tijd geven, dan komt er vanzelf
vertrouwen.
In extreme situaties is het mooi om toch
Barmhartig te zijn.
Het is een groot cadeau, geloven in Barmhar-
tigheid!
HET BESTE RECEPT VOOR
EEN VITAAL LEVEN
aangeleverd door Lotte
De afwisseling van perioden van stress met
perioden van rust is de manier om vitaal en
energiek door het leven te gaan.
Door op gezette tijden rust te nemen, wordt
voorkomen dat de spanning zich te veel op-
bouwt. Het is net als met autorijden.
Om fit en alert te blijven, wordt geadviseerd
na elke twee uur rijden een kwartier pauze
te nemen. Stress ontstaat niet alleen als er
te veel prikkels aanwezig zijn.
Ook bij te weinig prikkels of bij eenzijdige
prikkels kunnen er stressgerelateerde
klachten ontstaan.
Het lichaam heeft behoefte aan prikkels.
In een proefopstelling werden mensen
onthouden van geluid en licht. Het brein ver-
dedigde zich tegen de stilte en het
gebrek aan licht door zelf prikkels aan te ma-
ken. De mensen “zagen” lichtpatronen en
“hoorden” stemmen en andere geluiden.
Hoeveel prikkels nodig zijn, verschilt van per-
soon tot persoon. De een heeft voldoende
spanning in een leven met vier dagen werken
en verder op de bank zitten.
De ander wil elke dag een nieuwe uitdaging
aangaan.
Dus: neem op tijd een genietmoment voor
jezelf.
16
Een proces dat ik intens ervaren heb als een
moeilijk proces dat zich op een dieper niveau
afspeelt, een proces dat alles van je vraagt.
Daarna was het een bijzondere ervaring om
te ontdekken wat het proces van vergeven
met mij gedaan heeft.
Als mens ben ik veranderd, het heeft mij veel
milder gestemd. Heel wonderlijk was het te
mogen ervaren dat alle emoties van kwaad-
heid, van haat en wrok, hoe diep die ook
geworteld waren, er dan gewoon niet meer
zijn, dat de oorlog in jezelf dan ook echt
voorbij is.
Het meest bijzondere in dit gehele proces
was de ervaring dat de persoon die ik verge-
ven had niets meer bij me oproept.
Ik ontmoette hem totaal onverwacht tijdens
een begrafenis van een oom van mij. En hij,
hij mocht er zijn, het raakte mij niet meer,
mijn gevoel sprak een duidelijke taal, van
binnen was er een diepe stilte…
Vergeven is iets wat je voor jezelf doet,
je bevrijdt jezelf en ook de ander, omdat je
daarmee de verbindende band ten gevolge
van de daad verbroken hebt.
Wie niet vergeeft draagt in feite de geest en
de macht van de persoon die je zo gekwetst
heeft met zich mee.
Ik heb geleerd dat vergeven geen rationele
denkwijze is, dat het niet rationeel een
aantal fases zijn die je doorloopt. Dat het
niet alleen praten is over empathie, blinde
vlek en perceptie als een soort gebruiksaan-
wijzing die moeilijk te begrijpen is.
Het is belangrijk om een onderscheid te
maken tussen de daad en de persoon zelf.
Slechte daden dienen we af te wijzen, toch
betekent dat niet dat we ook de persoon als
mens afwijzen.
Wanneer we wrok, kwaadheid, verdriet en de
pijn die het met zich meebrengt blijven koes-
teren, beperken we daarmee onze emotione-
le en fysieke ontwikkeling.
Met het loslaten van de wrok stel je de ander
verantwoordelijk voor zijn daad, de daad zelf
laat je bij de persoon.
Het verdriet en de pijn van wat je is aange-
daan, die diepe wond die is van jezelf.
De manier van denken brengt ons vaak in
opstand, we leggen al snel de schuld bij de
ander neer, of bij het feit van wat ons is
overkomen.
Hoezo zou ik het vergeven, ik ben toch niet
schuldig, hij heeft toch, en alles wijst dan
naar de persoon of naar de situatie waarin
het feit zich voltrok.
En ergens zit daar onbewust ook een schuld-
gevoel in als een soort van verwijt naar ons
zelf toe. We praten goed wat krom is om de
pijn te verzachten, in feite doen we daarmee
niets anders dan ons zelf blijven kwetsen.
Deze manier van denken laat zien dat we niet
bewust zijn van de eigen verantwoordelijk-
heid.
In het positieve denken zit de valkuil dat
wanneer je positief denkt, dat dan alles goed
komt. Uit eigen ervaring weet ik dat het een
sterke energie is, een terugkerende impuls
die nodig is om in het proces van vergeven in
balans te blijven.
Vergeven begint op het moment dat je
bewust wordt dat de verantwoordelijkheid bij
je zelf ligt. Dat het een ultieme daad alleen
voor je zelf is, die nodig is om los te komen,
om jezelf te bevrijden van alle negatieve
door Cor Vilé
VERGEVEN
17
emoties die je met je meedraagt. Het vraagt
je ook iets te doen dat indruist tegen je
houding en je instelling tegenover het leven.
Dat je de moed hebt om je ego en het ratio-
nele denken los te laten om tot een overgave
van jezelf te komen.
Dat je bereid bent om tot een andere instel-
ling en een andere zienswijze te komen.
Dat je bereid bent om tot andere inzichten te
komen, om de dingen anders en in het juiste
perspectief te kunnen zien. Dat je bereid
bent naar de situatie te kunnen kijken,
zonder beïnvloed te zijn door emoties, en de
dingen kunnen zien zoals ze werkelijk zijn.
Wanneer we de ander kunnen zien zonder
veroordeling, zonder ons zelf schuldig te
voelen, zonder wrok, zonder invloed van onze
eigen interpretaties, maken we ons zelf vrij
van de band die ons verbind.
Eenmaal bevrijd van alle invloeden zijn we in
staat hetgeen ons is aangedaan te accepteren
en in te zien dat wat de ander deed een daad
was.
Dat je alle kwaadheid, al het verdriet en de
pijn die je voelde, de wrok die je had, dat je
al die emoties zelf hebt toegelaten, hoe
onbegrijpelijk het ook mogen zijn.
Zonder die inzichten, de acceptatie van de
feiten, en de overgave van jezelf, is er geen
basis om tot een goede vergeving te komen.
We komen ook niet verder wanneer we niet in
staat zijn om het vervolgens ook los te laten.
Het is een proces van verwerking waarin je
ook vaak in conflict met jezelf komt.
Mijn vergeving was gericht aan een persoon
die heel dicht bij me stond, iemand die aan
mijn kind had gezeten…..
Het vraagt overtuigingskracht en moed om
naar het beeld van die ander te kunnen kij-
ken, die net als jij ook een mens is met zijn
eigen achtergrond.
Hoe vreemd dat ook mag klinken, ergens in
het proces ontstaat er een vorm van mededo-
gen, het heeft mij geholpen om tot vergeving
te komen.
Vergeven is uiteindelijk je ego en je trots
opzij zetten, jezelf verliezen, van je voetstuk
vallen om je hart te kunnen openen voor de
ander.
YOGA
door Lotte
Mijn man had drukke tijden. Nu doe ik al
jaren aan yoga dus kreeg ik het idee om een
ontspanningsoefening te doen, zodat hij heer-
lijk ontspannen zou kunnen gaan slapen om
vervolgens goed uitgerust de nieuwe dag weer
te verwelkomen en energiek weer het drukke
werk aan te kunnen. Dus ik begin, zoals dat
gaat met: “ ga lekker lui liggen”. Ga met je
aandacht naar je voeten, duw je hielen van je
af: duw dan je tenen van je af, en ontspan,
zorg goed voor je voeten, zij dragen je de he-
le dag. Zo reis je met je aandacht door je he-
le lijf. Halverwege de oefening hoor ik een
zacht gesnurk. “Lief, de oefening is nog niet
afgelopen en wakker blijven schat”.
Hij hoort me gelukkig niet en ‘s ochtends gaat
hij uitgerust en vrolijk weer de deur uit.
Dus het heeft beslist geholpen deze relaxoe-
fening, zelfs de helft is al effectief.
18
ZE NOEMEN ONS DE OUDJES door Ger van Lankvelt
Bent u ook opgegroeid in de jaren '40\50 ?
Wat waren wij toch sterk in onze jeugdjaren.
Om te beginnen hebben wij een normale
geboorte overleefd en was het van te voren
nooit bekend of het een meisje of een jonge-
tje zou worden. Met moeders die nog rookten
en gewoon een borreltje dronken gedurende
hun zwangerschap.
Zij namen gewoon aspirine als ze hoofdpijn
hadden, aten mayonaise en desserts en wer-
den niet getest op suikerziekte of cholesterol.
Wij werden gewoon op onze buik te slapen
gelegd in kinderbedjes, geverfd met mooie
blinkende loodverf.
Er was geen babyfoon of kindersloten op de
deuren of rekjes voor het trappengat.
Auto's waren zeldzaam, maar als je als kind
ooit eens meereed, was dat op de schoot van
je moeder, zonder autogordels, kinderstoel-
tjes of opblaasbare kussens. Als je mocht
meerijden op de bok van de paardenwagen
van de melkbaar of schillenboer was dat al
een hele belevenis.
We moesten eten wat de pot schafte, gewoon
stamppot, brood met reuzel of zure zult, of
uierboord (koeientiet).
Wij dronken zelf gemaakte warme chocolade-
melk met een stevig vel er op met echte
suiker erin en dronken water gewoon uit de
kraan, niet uit plastic PET flessen.
Melk werd verschaft op school, maar niet bij
ons in het dorp. Walnoten en beukennootjes
zochten we zelf en aten we rechtstreeks van
de grond.
Wij hadden geen last van obesitas of hoge
bloeddruk. Waarom....??? Omdat we steeds
buiten speelden dus....Daarom!!!
We liepen 's morgens vroeg al naar school,
voor ons geen moeders, die in files met de
auto ons brachten en weer ophaalden.
Wij speelden na schooltijd altijd buiten in de
frisse lucht, op voorwaarde dat we voor don-
ker thuis zouden komen als de straatlantaarns
gingen branden.
Onze ouders hadden geen benul waar we
uithingen en er was geen GSM. We hadden
'vuile kleren' om buiten te spelen en 'schone
kleren' voor de zondag als we naar de kerk
moesten.
Er was geen Playstation, Nintendo of I-pod,
geen computer, internet, of stereotoren.
MAAR WIJ HADDEN WEL VRIENDEN en....daar
gingen we mee buiten spelen.
Ja....wij maakten ons speelgoed nog zelf.
Een oud fietswiel werd ontdaan van spaken en
was onze hoepel, een onderstel van een kin-
derwagen werd een 'zeepkist'.
We droegen nog een dolk aan onze riem, waar
we speren en riet mee sneden, een deksel van
de vuilnisbak was het schild.
We maakten katapulten en van een stuk
electrapijp een blaaspijp met pijlen van
papier. Meisjes kaatsten met twee of drie
ballen tegen de muur of waren aan het tollen.
19
We speelden rovertje, landje pikken buut
over, of gingen spoorzoeken. Er was nog een
tol en knikkertijd.
Niet iedereen had een fiets, maar je kon ze
wel lenen van je vrienden, of je jatte gewoon
ergens een oude fiets.
Televisie was nog in opkomst. Voor 18 uur
keek je alleen naar het testbeeld, of woens-
dagmiddag Naar Tante Hannie, de Verrekijker
of naar Okky Trooi of Paulus de Boskabouter,
wel luisterden we thuis naar de radio,
port...met Ad van Emmenes of Bob Spaak.
Woensdagmiddag luisterde wij naar het kin-
derhoorspel 'Saskia en Jeroen'. Ook naar het
hoorspel Ome Keessie of Paul Vlaanderen, en
Zondagsavond 'Sprong in het Heelal'.
Wij vielen uit bomen, sneden ons, braken af
en toe een arm, been of een tand brak af,
voetbalden op straat of gingen appels
'plukken' (bij de nonnen in de kloostertuin)
waar van alles en nog wat groeide, maar je
moest wel uitkijken voor Driek van de nonnen
-de tuinman, want die kwam je met een riek
achterna. Er was niet direct gerechtelijke
vervolging, hoogstens een schop onder je kont
als je betrapt werd en een berisping.
Zwemmen deden we in open water of in het
open zwembad in Uden of Veghel, of in de
plas bij de Keldonkse bergen.
Het idee dat onze ouders ons van het politie-
bureau moesten halen, was absurd, dat
bestond gewoon niet.
Zij waren vóór de wet, en met de leraren.
Als we op school straf kregen, kregen we
thuis nog een extra pak rammel van onze
ouders. Vaak hield je wijselijk je mond om
een pak slaag te voorkomen.
Vakanties waren niet naar Spanje, Florida of
Thailand. Voor ons was het een dagje naar de
speeltuin in Elsendorp, of naar de Bedafse
bergen in Vorstenbosch of naar de Koevering
in Rooi. Als je goed je best had gedaan op
school en je was overgegaan mocht je met de
bus mee naar de Efteling onder begeleiding
van de supermarkt van Jan van de Wijdeven.
Een wereldreis onderging je dan, een wereld
ging voor je open, helemaal met de bus naar
Kaatsheuvel.
We waren tevreden in de jaren 50 …
WAAROM??...nou juist Daarom!!!!
Wij zijn de krasse knarren van na de tweede
wereld oorlog, de grijze muizen genaamd, en
wij zijn het die nu volop profiteren van ons
pensioen dat jullie jonge generatie voor ons
gaan sparen omdat wij maar steeds ouder en
ouder worden en jullie nog lang door moeten
werken terwijl wij op ons luie gat zitten te
genieten van ons welverdiende pensioen.
Amen uit.
VAN DE JAREN '40/50
20
Herinneringen aan Coudewater van cliënten
‘Zo lang je bloeit, gaat het goed’
‘Schrijf of maak iets wat jou herinnert aan
Coudewater’, vroeg Tess Janssen aan de be-
woners en vrijwilligers van Coudewater. Tess
was tot eind juli 2016 stagiaire op de afdeling
Vrije Tijd & Welzijn: “Er werd enthousiast op
gereageerd en ik heb prachtige gedichten,
verhalen, foto’s en tekeningen binnen gekre-
gen.”
“Voor sommige bewoners was het een lastige
opdracht. Ze moeten verhuizen in de toe-
komst en hebben daarom al zoveel aan hun
hoofd en dan kwam deze vraag van mij daar
nog bij, maar toch werd er tijd en moeite
gestoken in de aangeleverde stukken.”
De foto’s zijn gemaakt door Robert Krom
Gedicht voor later
(Jet Kivits)
Dit is een gedicht voor later,
over het sluiten van Coudewater,
maar ook gewoon over het wonen hier,
want hier woonde ik met veel plezier.
Dat het gaat sluiten, spijt me zeer,
Want zo’n plekje als dit, krijg je nooit weer.
Wel wordt goed gekeken wat onze
woonwensen zijn,
Daar wordt veel zorg aan besteed, dat is dan
wel weer fijn.
Ik zal de mensen hier enorm missen, wat ik
straks krijg, is nu nog gissen.
(…)
Naar een nieuwe plek ben ik op zoek,
en hopelijk woont mijn familie dan
om de hoek.
Ik hoop dat ik er uiteindelijk op vooruit ga,
Wel weet ik dat ik mijn mannetje sta.
Want ik heb toch heel wat op mijn
wensenlijstje staan,
Hopelijk laten ze mij eerder niet gaan.
Ik heb wel een steuntje in de rug nodig,
En hopelijk zijn al mijn angsten overbodig.
Dat ik het hier ga missen is een feit,
Maar mijn fijne herinneringen hier raak ik
nooit kwijt.
Langs deze weg wens ik iedereen een mooie
toekomst toe en veel geluk,
En gaan je mooie dromen niet stuk.
21
Het gaat goed met mij
Leen Schuller vertelt over zijn activiteiten op
Coudewater en waar hij naartoe gaat:
“Op maandag ga ik altijd zwemmen. Ik heb
maar één been dus het is best lastig. Op dins-
dag ga ik altijd met de stagiaire boodschap-
pen doen, koffiedrinken en dan koken. Op
woensdag komt er een vrijwilliger langs om
leuke dingen met me te gaan doen. Twee
keer in de week heb ik een gesprek met mijn
begeleiders. En een keer in de zoveel tijd ga
ik op stap met de verpleging, dat is altijd
leuk. Het is nu wel steeds rustiger op het
Coudewaterterrein en dat vind ik niet zo
leuk. Ik hoop naar Den Haag te verhuizen,
want daar ben ik in de Haagse Schilderswijk
geboren. Het gaat goed met mij.”
Gedicht Coudewater:
(Wilhelmina Hoerée)
Zes jaar geleden ben ik hier komen wonen.
Ik had me geen betere plek kunnen dromen.
Ik heb goede en slechte tijden gekend,
Dat zal iedereen wel hebben, ongekend.
Ik heb de laatste jaren mezelf, met behulp
van de leiding, beter leren kennen,
vertrouwen gekregen en heb ik flinke stappen
vooruit gemaakt.
Ik hoopte op Coudewater heel mijn leven te
blijven wonen, maar helaas,
dat is iets wat me raakt.
Ik vond het jammer dat ik dit mooie plekje
moet verlaten, want ik wilde hier heel graag
blijven wonen, maar helaas dit is iets
dat me raakt.
Ik heb hier een hoop lieve mensen ontmoet,
ook de rustige woonomgeving deed me erg
goed.
Nu sluit GGZ Coudewater definitief
de deuren,
dit zal iedereen flink betreuren.
Ik hoop dat iedereen een mooie nieuwe
woonplek gaat vinden,
maar dat moeten we nog gaan ondervinden.
We moeten van iedereen en alles afscheid
gaan nemen.
Voor iedereen een nieuwe start,
Ga ervoor en volg je hart.
22
Wij kijken terug op een zonovergoten dag met
gezellige entertainment, goede sfeer en
vrolijkheid.
Terrassen zaten vol en er werd volop meege-
zongen. Goochelaar Dries kreeg veel verbaas-
de blikken bij de gezichten getoverd en niet
alleen bij de kinderen. En de miMakkers
legden mooie contacten met iedereen.
Er was natuurlijk weer de Tombola. Veel men-
sen hebben hier een leuke prijs gewonnen.
Dit jaar hadden we 25 kramen. Dit is bedui-
dend minder dan voorgaande jaren maar heeft
te maken met bezuinigingen binnen organisa-
ties waardoor kramen niet bemand konden
worden en de negatieve publiciteit rondom
landgoed Coudewater. Maar desondanks is de
werkgroep toch zeer tevreden met het eindre-
sultaat en de vele bezoekers die we op deze
dag hebben mogen begroeten.
Namens de werkgroep wil ik alle vrijwilligers
en cliënten be-
danken die zich
afgelopen jaren
hebben ingezet
en de nodige
ondersteuning
hebben
geboden om de
najaarsbraderie
tot een succes
te maken. Ook
het horecateam
Ine Heesakkers
en haar colle-
ga’s en medewerkers van de Technische
dienst verdienen een pluim.
Volgend jaar zal er geen braderie meer
plaatsvinden maar het is zeker niet uitgeslo-
ten dat de werkgroep een vervangende
kleinschalige activiteit op vraag vanuit de
cliënt zal organiseren.
Laatste najaarsbraderie op 7 september een groot succes!
door Bertina Mank en Inger-Britt (stagiaire V.T.)
23
LEVEN VOOR IETS
GROTERS DAN JEZELF
door Gerrie van der Rijt-van Sinten
Het stond er echt!
Een klein berichte weliswaar.
Kerkgang verlengt het leven.
Volgens een Amerikaans onderzoek leven
vrouwen die wekelijks naar de kerk gaan een
stuk langer dan diegene die dat niet doen
Naast de effecten van een meer sociaal en
gezonder leven werd geconstateerd dat het
inmiddels duidelijk is dat het goed is voor een
mens, om voor iets groters te leven dan voor
zichzelf alleen. Het lied “groter dan ons
hart” van Huub Oosterhuis is mij altijd heel
dierbaar geweest, juist hierom: Dat je wordt
opgenomen door iets of iemand die zoveel
groter is dan wat je zelf kunt zien.
Dat zoals Paus Benedictus het zei: “Je wel
haast depressief moet worden als je meent
dat je hele leven alleen van jezelf afhangt”.
Dat je zelf moet doen wat je kunt, maar dat
je je eigen leven toch nooit helemaal in eigen
hand hebt. Natuurlijk zullen sommigen op de
proppen komen met de gedachten dat het
een hersenspinsel is. Dat mensen God zelf
verzinnen om aan een behoefte te voldoen.
Wij zullen het nooit kunnen bewijzen, maar
als we zoveel jaar langer mogen leven en ook
nog de hemel in het vooruitzicht mogen hou-
den is het alleen daarom al de moeite waard
om zondag wat meer naar de kerk te gaan.
Zeker dit jaar van barmhartigheid.
Wat is er mooier om een geloof te mogen
hebben. En voor mij is het, het Rooms Katho-
lieke Geloof.
Ik weet het zeker.
Maar ik respecteer ook, iemand die een ander
geloof heeft.
DE NIEUWE VERTALING
VAN HET ONZE VADER
door Gerrie v.d. Rijt-v. Sinten
Naar het zich laat aanzien wordt de nieuwe
vertaling van het Onze Vader met de Advent
2016 in gebruik genomen, na een aanzienlijke
vertraging.
De komst van de nieuwe vertaling heeft te
maken met de wens van de bisschoppen om in
het hele Nederlandstalig gebied hetzelfde te
bidden.
In deze vertaling wordt niet meer gezegd:
“zoals wij anderen hun schuld vergeven”
maar: “zoals wij ook wij vergeven aan onze
schuldenaren”, en verder is het woord
“bekoring” vervangen door “beproeving”.
Hoe eenvoudig de aanpassingen ook lijken, de
implementatie heeft toch heel wat voeten in
de aarde.
Allerlei drukwerk moet opnieuw gemaakt
worden.
Zang en muziek moeten worden aangepast.
Tenslotte is het voor iedere gelovige behoor-
lijk wennen als je je hele leven vertrouwd
bent geweest met het overbekende gebed.
Maar het zal lukken.
Wie het leven kan overgeven aan God en
niet te zeer onder de indruk van eigen unici-
teit blijft en weet heeft van de tijd van het
komen en de tijd van het gaan, die komt
geluk op het spoor en tevredenheid die
vrede is.
Antoine Bodar
24
TOVERTAFEL VOOR DE VONDER
door Rien Geerts en Esmee de Vos
Simsalabim………. We hebben hem bij elkaar
getoverd.
Samen met collega’s zijn we de afgelopen
weken bezig geweest om een Tovertafel voor
de bewoners van de Vonder bij elkaar te
krijgen.
De Tovertafel is een kastje dat aan het pla-
fond wordt gehangen, boven de (eet)tafel.
Hierin bevinden zich een hoge kwaliteit bea-
mer, infraroodsensoren, een luidspreker, een
processor en het geheugen die samen spellen
aansturen en projecteren op de huidige eet-
tafel. De Tovertafel is geschikt voor bijna
ieder tafeloppervlak, zowel wat betreft kleur
als materiaal.
Omdat de Tovertafel aan het plafond hangt,
wordt het nauwelijks opgemerkt door de
bewoners. De Tovertafel kan worden verbon-
den met het internet. Zodra er updates zijn,
worden deze op afstand geïnstalleerd.
Tja, hoe krijg je in deze tijd zomaar even
€6603,- bij elkaar.
Een klus die we samen hebben aangepakt.
Meegedaan aan de Dragons Den, brieven
sturen naar eventuele sponsoren en overal
enthousiast
je verhaal
vertellen en
als afsluiting
een ( kleine)
braderie op
ons terrein.
Op zondag 10
juli was het
zover.
Nou het weer zat mee, het publiek was gezel-
lig (en gul) dus de sfeer was goed en het
resultaat verbluffend!!!!
’s Morgens al op tijd zijn we begonnen om de
kramen op te zetten, het terras klaar te ma-
ken en wat spelletjes uit te zetten.
De kramen werden
ingericht met o.a.
zelfgemaakte
spullen vanuit de
activering van de
Vonder en de Bon-
te Vlinder, spullen
uit het Luifeltje,
tweedehands spul-
letjes en natuur-
lijk was er ook aan
de inwendige
mens gedacht.
Vanaf half een was de markt open en met
muziek van een accordeonist en de aanwezig-
heid van een paar mimakkus clowns was de
sfeer al snel gezet.
En met deze braderie hebben we het bedrag
bij elkaar. We kunnen de Tovertafel gaan be-
stellen en er ook nog
een leuk openings-
feestje bij geven.
Supertrots op de col-
lega’s van de active-
ring. En op alle men-
sen die het idee op
welke manier dan
ook hebben onder-
steund.
25
ASIELZOEKER
Een voetstap in een land te ver
een hand vol doorweekte dagen
een glimlach kan hij niet verdragen
Ondoorgrondelijk zijn taal
zijn berooide leven een verhaal
op een vel papier.
Ook hier kan hij niet blijven
even woont hij in een pakhuis
vol met woorden, in een
vakantiewoning buiten het seizoen
meer kan het land niet doen
Wanhoop nestelt onder zijn huid
geen ster reist hem vooruit.
Els van Stalborch
JE LICHAAM IS JE EIGEN HUIS
aangeleverd door Cor Vilé
Zorg ervoor dat het bewoonbaar blijft,
dat je lichaam je thuis is, dat je deur open
staat om te ontvangen.
Zorg dat het gevoelig blijft voor alle gevoe-
lens die er zijn, het is de taal die je lichaam
spreekt.
Laat je lichaam meebuigen met de muziek,
laat het juichen, laat het blij zijn.
Je lichaam is je ritme, zorg ervoor dat het
vitaal en dynamisch blijft.
Je lichaam is een brug die leidt tot zinvolle
ontmoetingen, zorg dat je er dankbaar voor
blijft.
Spreek met je handen, luister met je oren,
tast met je ogen, leef met je hele lichaam.
26
OP EEN VOETSTUK door Agnes Blok
Geloven, uit: Deugdethiek
De laatste bespreking van het goede boek,
herinnert mij aan de voorganger, een lieve
man, maar o zo bijdehand. Begroette ons al-
len met de woorden: ‘Welkom allemaal’ en
vooraf had ik het kaarsje op tafel aangesto-
ken en deze pastor bemerkte de geste.
‘Dankbaar voor de dingen des levens’ en wees
op het brandende kaarsje, spreidde zijn ar-
men uit en vouwde zijn handen samen.
Na enige huishoudelijkheden, las hij de tekst
voor die wij mochten bestuderen. De vraag
daaraan vastgekoppeld was: we spreken over
de tekst die er staat en niet erom heen.
Afgesproken. Dat was ook mijn visie.
Bij de ronde die na een kwartiertje bezinning
over de tekst werd gegeven, bleek de afge-
sproken regel niet voor de pastor zelf te gel-
den. Want Jezus lag alleen te slapen bij het
roer, zo hij aangaf. Maar dat was niet wat er
stond. Er stond: Jezus lag te slapen bij het
roer. En de boot voer naar de overkant.
Vroeger geloofde ik meteen wat gezegd werd
door de pastoor, de fraters en de broeders,
maar dat is geweest. Dus sprong ik in met
mijn grote gave van directheid en zei: Nou
nee, dat staat er niet. Dat is niet de tekst.
Jezus lag te slapen bij het roer. Maar er staat
niet, dat hij daar alleen was. De pastor
verbleekte lichtelijk, want hij was gewend
geraakt aan zijn autonome kerkelijke teksten,
zo ik hem kende van zijn preken. De pastor
wist zich geen houding te geven en de vrouw
naast hem sprong voor hem in de bres en kap-
te mijn opmerking af als zijnde ‘foutje, nou
en?’. Ja, nou en, niet mijn probleem.
En zo maakte ik een paar vrienden minder,
door stante pédè mij aan de tekst te houden,
die geen sprongen meer durfde maken in de
loop van de eerste ronde. Totdat ik een
opmerking maakte van: ‘dat is wat wij ons
niet kunnen permitteren’, zoiets dergelijks.
Maar dat ‘ons’ werd door diezelfde vrouw
direct afgestraft met: je spreekt wel voor je-
zelf en niet namens ons.
Goed zo, dacht ik. Maar toch: dat ons niet
kunnen permitteren, zal je maar overkomen.
De vrouw trok geheel bij en trok wat vaker
van leer.
De gezelligheid nam daardoor af, mede omdat
een late aanschuifster zich uitgebreid liet
informeren naar het telefoonnummer van de
pastor en ons liet stagneren door de behande-
lende tekst nogmaals hardop in haar tempo te
beredeneren. En allé hè, met ‘ons’ erbij
betrekkend en dat zonder gemor, al had
‘onze’ dame van voorheen wel de pé in aan
haar gezicht te zien. Maar niets werd gezegd
om de dame in kwestie haar verhaal in te
laten korten. En wij maar luisteren totdat wij
een ons zouden kunnen wegen.
Dus.. Voorzichtig pakte ik mijn papiertjes bij
elkaar en deed alsof ik ging opruimen. Dat
werd aangepakt door de pastor, die mij op de
tijd wees en wij hadden nog een kwartier te
gaan…..!!! Ah ja, natuurlijk. Maar de aan-
schuifster liet zich het woord niet ontnemen
en omdat ik vaker in mijn leven op herhaling
ben geweest in mijn omgeving, sprong ik op,
pakte mijn papieren en mijn tas en knikte
beleefd naar het gezelschap. De pastor nam
meteen het woord en onder aanmoedigend
27
PERSOONLIJK GEBED
door Gerrie van der Rijt- van Sinten
Heer onze God, almachtige Vader, die
barmhartigheid toont duizend maal.
Zie op mij neer met vriendelijk gelaat en
milde ogen.
Want voor U buigt alles wat leeft en ieder
hoogmoedig hart.
En ieder kijkt naar U uit en verwacht barm-
hartigheid, ontferming en zegen.
Zegen ons met Uw Heilige Geest.
Geef ons, Heer, op deze Heilige dag diep
berouw en innerlijke vrede.
Barmhartige God blijf ons nabij!
gelach, sprak hij naar mij zijn laatste woor-
den: ‘Agnes, kom je de volgende keer met de
boot of met de fiets?’ Alsof hij al mijn
gedachtes ooit had kunnen lezen. Zo’n naar
gevoel riep dat bij mij op. Waarop ik ant-
woordde: ‘Vatoefiets maar meneer de pas-
tor!!!’. Na een instemmend gelach van zijn
achterban, voegde ik toe: ‘Mijn kerosine is op
voor die vliegtuigen’, en wist even niet wat ik
zei, maar groette het hele gezelschap met
een handzwaai en liep rap de trap af naar be-
neden. Te direct misschien??
Sindsdien ben ik niet meer teruggekeerd,
want geloven in kerken…?
Ik had een lelijk beeld van dat alles en dat is
niet meer voor herhaling vatbaar! Tijd voor
wat anders!!
WOORDEN DIE BELETTEN
door Cor Vilé
Woorden
die zich vastzetten
ergens in je brein
doen je beletten
gewoon jezelf te zijn.
Woorden
die je eens werden gegeven
als een hele goede raad
waarom dan, voeg je niet
het woord bij de daad.
Woorden
die je hebben geraakt
vragen jou om te kiezen
durf je niet, ben je
gewoon bang om te verliezen.
Woorden
die telkens terugkeren
hebben slechts een doel
wees niet bang om te leren
en luister altijd naar je gevoel.
GEDICHT Ik ontwaakte vanmorgen
uit een roze droom
waarin het zonnelicht
met haar stralen speelde
nu in de kilte
van de dageraad
voel ik nog de warmte
die ze met me deelde
ik sta op, en glimlach.
Lyda Roubos
28
GRAAG WIL IK MIJ
EVEN VOORSTELLEN
Mijn naam is Annie van Engeland-van der
Kruijssen. Op 17 september ben ik 75 jaar
geworden.
Ik ben beperkt
in mijn doen en
laten door mijn
handicap, een
ernstige rug
afwijking, maar
ondanks dat
probeer ik toch
iets te maken van
het leven.
Ik heb nog 4 zussen en 2 broers die bijna
allemaal in de buurt wonen en dat is super-
fijn.
Ben geboren en getogen in Schijndel waar ik
in een leuk appartementje woon op de
begane grond.
Ik was 25 jaar getrouwd toen mijn man
plotseling overleed. Dat was een grote klap
want hij was mijn maatje, mijn hulp en was
pas 52 jaar en altijd zo lief voor mij.
Maar het leven gaat door ondanks de tegen-
slag en verdriet. Omdat wij geen kinderen
hadden heeft mijn familie en die kinderen
altijd voor mij klaargestaan tot op de dag
van vandaag. Mijn vrije tijd breng ik door
met fietsen, zwemmen of een spelletje.
Ook gedichten schrijven doe ik nog steeds.
Soms ga ik in een bejaardhuis of verzor-
gingshuis wat gedichten voorlezen of ver-
haaltjes vertellen over vroeger wat ze leuk
vinden. Dus zoals jullie lezen kom ik mijn
dagen wel door.
Dit is dus zo’n beetje in een notendop mijn
leven. Ik wens alle lezers van de Horizon
veel gezondheid en wie weet nog eens tot
ziens.
SAMEN
door Annie van Engeland-van der Kruijssen
Jij en ik
wij waren samen een door dun en dik
We waren voor elkaar gezwicht
hadden geen last van overgewicht
Veel samen gelachen en gepraat
genoten van ’s morgens vroeg tot ’s avonds
laat
Jij kwam soms thuis met de mooiste rozen
die je speciaal had uitgekozen
Ik was wel eens wat eigenwijs dat wel
maar door jouw opgewektheid verdween dat
heel snel
Samen hadden wij goede ideeën
waren tevreden en gelukkig met zijn tweeën
We gaven soms aan alles de brui
gingen uit ons bed bij een stevige
onweersbui
Wat hebben wij veel van elkaar gehouwen
er was ook altijd 100% vertrouwen
We hebben elkaar altijd gerespecteerd
in de loop der jaren veel van elkaar geleerd
Bij een feest gingen wij graag op tijd naar
huis
eigenlijk bleven we het liefste thuis
We hebben ons zilveren huwelijksfeest
gevierd
natuurlijk de hele boel versierd
Dan plotseling komt er een eind aan jou
leven
en ik ben hier alleen achter gebleven
Met heel veel verdriet en heimwee naar
vroeger jaren
waarin we samen zo gelukkig waren
Ons huwelijk leek wel een groot feest
maar het is jammer genoeg veel te kort
geweest
29
IK BEN ALLEEN
ZEGT DE ÉÉN
door Willemien van Rixtel
Ik ben alleen, zegt de één.
Nee, ik ben alleen, zegt de ander.
Jij hebt mij.
Ik jou? zegt de één en draait zich,
als door de bliksem getroffen om,
kijkt in het rond,
knielt op de grond,
port met een stok onder divans en kasten,
zoekt de ander,
roept de ander,
en denkt tenslotte,
in het klamme donker,
met zijn rug tegen de muur:
het is waar, ik heb jou.
TROUW
door Twan Aarts
Een krant lezen mag ik graag doen. Liever de
krant dan de computer. Er staan veel meer
achtergrondartikelen in een krant. Misschien
ouderwets maar ik hou het bij de krant.
Zelf zijn wij geabonneerd op Het Eindhovens
Dagblad. Een goed regionaal dagblad.
Wat er in moet staan staat er in.
Ook regionaal nieuws. In het weekend koop
ik altijd het dagblad Trouw. Een kwaliteits-
krant met heel goede achtergrondartikelen.
Trouw is links van het midden en spiritueel
aangelegd. Dat past wel een beetje bij mij.
WIJSHEDEN
door Gerrie van der Rijt-van Sinten
Wacht niet op bijzondere momenten, maar
maak de gewone momenten bijzonder.
Verander wat je niet kunt accepteren, en
accepteer wat je niet kunt veranderen.
De herinneringen die je later wilt hebben,
moet je nu maken.
Soms geeft het leven je een test. Niet om te
zien hoe zwak je bent, maar om te ontdekken
hoe sterk je eigenlijk bent.
Probeer door obstakels heen te breken, zoals
planten die naar het licht groeien.
In een groot hart passen veel mensen die
even willen schuilen.
Als iets niet lukt heb je niet gefaald, maar
geleerd.
Van elke minuut dat je boos bent, verlies je
60 seconden geluk,
Hou van dingen die van jou houden, ook al
heb je hun niet meer te bieden dan jou
gezelschap.
De stilte van de natuur heeft veel geluiden.
Wie het kleine ziet heeft inzicht.
Wie in zachtheid verblijft heeft kracht.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van
anderen bezit een rijkdom zonder grenzen.
30
aangeleverd door Gerrie van der Rijt-van Sinten
Spreekt iedereen dan Engels of Arabisch met
elkaar met soms nog een paar Nederlandse
woorden hier en daar?
Gaat er ondanks de warmte soms nog een
Elfstedentocht van start?
Is er tegen die tijd nog iets over van het groe-
ne hart?
Ligt een derde van ons land dan onder water,
of gebeurt dat soms een eeuw of 20 later?
Komt er oorlog of leven we nog in vrede?
Behoort de bio-industrie tot het verleden?
Misschien vindt u dit soort vragen zinloos,
ongepast of raar?
Dan verschillen wij van mening met elkaar.
Ik hoop dat er dan niet zoveel geweld meer is
op straat. En dat het ook met de natuur dan
weer een flink stuk beter gaat.
Dat er nog Nederlanders zijn die zullen
blijven.
Om in het Nederlands te zingen en te
schrijven.
Laten we hopen dat het de Europeanen niet
zo zal vergaan als de indianen.
Misschien vindt u dit soort vragen
buitengewoon irritant?
Dan staan u en ik niet aan dezelfde kant.
Zullen wij een republiek zijn of nog steeds
een koninkrijk?
Is het dan opnieuw gezellig in de Haagse
schilderswijk?
Wordt er alleen nog maar naar beeldschermen
gekeken?
Of blijven er boekwinkels en bibliotheken?
Zal een hechte groep van langbehaarde heren
dan met harde hand ons vaderland beheren?
Want als u kinderen en kleinkinderen heeft,
en om die kinderen geeft,
is het toch niet raar dat ik u vraag?
En is het u toch niet om het even, dat ik u
vraag hoe deze kinderen dan leven?
Hoe zal Nederland eruit zien over pakweg
honderd jaar?
Gezongen door Bart Wilfred
HOE ZAL NEDERLAND ERUIT ZIEN OVER 100 JAAR?
RODE KOOL
door Lotte
Mijn jongste zus is dol op rode kool. Natuur-
lijk weten beste vriendinnen dit. Nu kreeg ze
onlangs een uitnodiging voor een etentje. En
blij verrast is ze, als blijkt dat haar lieve-
lingseten op het menu staat. “En jij krijgt
een hele grote portie”, en ze krijgt werkelijk
een hele grote portie.
Maar er was iets met deze rode kool. Hij
smaakte heel, echt heel eigenaardig.
Met veel moeite (ze wilde niet onbeleefd
zijn), at ze zowaar haar portie op. “Er is nog
wat over, en natuurlijk is dat voor jou”, zie
de gastvrouw heel royaal met brede, gulle
glimlacht.
Mijn zusje glimlachte minder.
Het zat hem blijkbaar in de manier van klaar-
maken van deze kool. Heel veel azijn zat er-
in, wat de smaak wrang maakte.
“En toch”, zei mijn zusje volhardend, “het
blijft mits goed klaargemaakt mijn favoriete
eten”
31
door Liliane
Na met een IBS te zijn opgenomen, belande ik
in de separeer. Gelukkig niet die van ver
Voorheen, welke ik ooit in de vorige eeuw één
keer had ervaren. Nu, genoeg vrijheid om bij
te komen, tot Mijzelf. Geen boeien meer,
waarmee ik onderweg was en geen suf maken-
de kalmering spuitjes. Ik kwam bij, maar was
nog niet voldoende wakker. Zachtjes aan
werd ik meegenomen en opgenomen in het
geheel, om klaargestoomd te worden naar
mijn thuissituatie: opname in de stad waar ik
woon.
Daar aangekomen werd ik geplaatst op de
gesloten afdeling met in totaal 18 cliënten.
Met avondmedicatie kon ik mij voor de nacht
terugtrekken in een pas nieuw en ruim
bewoonbare zorgvorm. De nieuwe vorm van
psychiatrie. Vrijheden in de beginsituatie
moesten ervaren worden. Door het personeel,
maar ook door ons als cliënten.
Ik werk mee.
Elke dag was in de eerste week een verrassing
en toch ook weer een vooruitgang naar het
vinden van rust voor elke cliënt en het
vertrouwen van het personeel. Zij liepen wat
af, om deze nieuwe woonvorm als gesloten
afdeling én in te richten én ons cliënten van
dienst te zijn. De gehele organisatie was
betrokken bij de nieuwe vorm van zorgverle-
ning en nieuwe start.
Vernieuwing: een andere benadering. Na één
week zeer duidelijk merkbaar. De rust keert
weer. Wij cliënten dekken de tafel voor het
ontbijt en lunch, als het personeel te veel om
handen had of nu nog heeft. Wij zetten hun
dienstbaarheid voort, door ons bordje zelf op
te ruimen, het afval weg te gooien en de
vaat in de vaatwasser te plaatsen, die enkele
minuten nodig heeft om de vaat schoon af te
leveren. Eventueel plaatsen wij deze ook in
de kasten.
De oude garde van ver in de 80 lentes, krijgt
andere aandacht en meer vrijheden, in hun
wensen. Er is minder en steeds minder
dwang. Gesprekken vinden plaats, indien
nodig en op de dag zelf. Wensen om rekening
mee te houden van elke cliënt worden
genoteerd. Zodat wij in alle rust kunnen
genezen om terug te kunnen keren in ons
thuis. Daar waar de zon schijnt.
Het wordt ons aangenaam gemaakt, indien
nodig en zeker noodzakelijk om ons thuis te
kunnen voelen. Ieder voor zich. Het individu
is merkbaar en niet het volgen van de kudde
staat voorop. De schone schijn is merkbaar
aan het veranderen. We voelen ons steeds
meer en meer gehoord, en dat alles na een
nieuwe start. We zijn begonnen in ons
nieuwe verblijf op de nieuwe gesloten
afdeling. We zijn verhuisd.
DE VERHUIZING !!
32
BEZINNING
door Gerrie van der Rijt-van Sinten
Over de Kerk als ruimte voor vergeving en
verzoening.
In de kerk is altijd het bewustzijn levend ge-
houden, dat leven dat vanuit barmhartigheid
van onze God de Vader, al onze beperkingen
kent.
En dat zijn er veel meer dan onze schuld
waarvoor wij zelf verantwoordelijk zijn.
God kent ook onze onmacht, onze zwakheden
en gebreken, onze angsten en twijfels, onze
obsessies en wisselvalligheden.
God is groter dan ons hart en Hij weet alles,
ook als ons eigen geweten ons veroordeelt.
Echt, er is niemand die jou zo goed kent als
God.
Hij kent jou zelf beter dan dat je jezelf kent.
Je hoeft Hem dus ook niks uit te
leggen. Hij weet het al. Dit besef van zich
geborgen te mogen weten in Gods barmhar-
tigheid, kan enorm bevrijdend zijn. In de
kerk kunnen wij elkaar die geborgenheid in
God ook letterlijk doen ervaren door:
Een luisterend oor te schenken, door de
schuld die wij meedragen niet te vergoelij-
ken of weg te praten, maar werkelijk te
benoemen. Door met elkaar op allerlei
manieren Gods vergeving te vieren.
De kerk wil op deze manier een plaats van
vergeving en verzoening zijn.
Een plek waar wij elkaar helpen om uit de
spiraal van het vermenigvuldigende kwaad te
komen, door ons te oefenen in berouw, in-
keer en ommekeer.
De kerk dus als gemeenschap waar je samen
toebehoord en waar je met elkaar open staat
voor de vergeving en de verzoening in God
die liefde is.
“Gelukkig wie vergeving vindt”
MIJLPAAL: ‘WIE BETAALT
WAARVOOR’ IS BIJNA
AFGEROND
Cliënten die wonen/verblijven op afdelingen/
woonvoorzieningen van GGZ Oost Brabant
maken gebruik van verschillende producten
en diensten die door GGZ Oost Brabant wor-
den verstrekt. Ongeveer 3 jaar geleden
(2013) startte GGZ Oost Brabant met het on-
derzoeken en herzien van deze verstrekkin-
gen en de kosten hiervan. Dit gebeurde onder
de titel ‘Wie betaalt waarvoor?’. Het bleek
dat GGZ Oost Brabant meer verstrekte aan
haar cliënten dan wettelijk verplicht is. Het
ging over:
- Taxivervoer
- Extra eten en drinken
- Wasverzorging
- Bijzondere woonwensen
- Televisie, Telefoon en Internet (TTI)
- Aanvullende medische zorg
- Ontspanning
- Begeleiding buiten de instelling
Mijlpaal
In de afgelopen jaren zijn de bovenstaande
producten en diensten kritisch bekeken en
herzien. De afronding hiervan is in zicht. Op
dit moment wordt er nog gewerkt aan de
voorzieningen tv en internet voor de buiten-
locaties (woonvoorzieningen in de regio).
Alle info in één overzicht
Cliënten zijn structureel geïnformeerd gedu-
rende de afgelopen jaren. Alle informatie is
gebundeld in één overzichtelijke brochure.
Deze is te vinden op www.ggzoostbrabant.nl/
wiebetaaltwaarvoor
Voor vragen kunt u ook terecht bij de team-
leider van uw afdeling.
33
Informatie voor cliënten, familie-naasten en overige betrokkenen
Regeling maaltijdvergoeding bij afwezigheid
Bent u één of meerdere dagen afwezig door bijvoorbeeld weekendverlof of vakantie? Dan kunt u recht
hebben op een maaltijdvergoeding.
Wanneer ontvangt u een maaltijdvergoeding?
Of u wel of geen maaltijdvergoeding van GGZ Oost Brabant ontvangt, is afhankelijk van uw zorgindica-
tie.
Uw teamleider of een medewerker van uw afdeling kan precies voor u nagaan welke zorgindicatie u
heeft en of u wel of geen recht heeft op een maaltijdvergoeding.
De hoogte van de maaltijdvergoeding per dag is op basis van de NIBUD voedingstarieven die GGZ Oost
Brabant hanteert.
Hoe vraagt u een maaltijdvergoeding aan?
U vraagt een maaltijdvergoeding bij afwezigheid aan via uw teamleider of een medewerker van uw
Afdeling via een mutatieformulier voedingsadministratie.
Houdt u er rekening mee dat u dit minimaal twee werkdagen voor uw afwezigheid moet doen.
De aanvraag moet dan voor 11.00 uur naar de voedingsadministratie verstuurd zijn.
Hoe ontvangt u de maaltijdvergoeding?
Na goedkeuring van uw aanvraag door de financiële administratie betaalt GGZ Oost Brabant de maaltijd-
vergoeding uit op uw bankrekening. Of in overleg met de afdeling via de afdelingskas.
Heeft u vragen of wilt u meer informatie dan kunt u terecht bij de
medewerkers van uw afdeling.
Voor u als cliënt is de nieuwe regeling nooit nadelig.
U hoeft nooit iets extra te betalen.
In sommige situaties ontvangt u zelfs een bedrag.
34
DEERNIS EN NIET door Gerrie van der Rijt-van Sinten
De dag staat in het teken van de Duitse stad
Kleve. De autorit van 3 kwartier en 60 kilome-
ter. Onderweg, net voorbij het stadje Kranen-
burg rijdt een tegenligger ons met felle knip-
persignalen tegemoet. We stoppen en lopen
ongerust om de wagen. Niks aan de hand. Ze-
ker een grap. We rijden door.
Paraderend in de stad staat mijn reisgenoot
plots stil bij de etalage: Wat een mooie man-
tel! Even binnen passen en vragen naar de
prijs. We horen dat het beoogde exemplaar is
afgezet met eekhoornbont: є 3900,-. Een an-
dere jas met een binnenvoering van stukjes
wezelvacht is ook in de uitverkoop. Nu voor
maar £ 2600,-.
We gaan onthutst verder. Wie draagt er nu
nog echt bont? En van eekhoorns en wezels?
Naast een afvalbak zit een man geknield op
de straatkeien. Bij hem staat een omgekeer-
de hoed, armoedig versleten. De man schooit,
voor hem geen wezelvacht of eekhoornbont.
We doen wat munten in de hoed. Arme man.
In de konditorei nemen we torte en kaffee.
Naast ons zit ook een Nederlandse dame in
een Duits blad te bladeren. Haar partner kijkt
verveeld rond en trommelt wat met zijn vin-
gers op tafel. Moet je horen: er staat dat er
al 30 miljoen vluchtelingen zijn! Nou en, zegt
hij narrig.
Ik heb een vrije dag. Dat je zoiets uberhaupt
léést!
Rijk en arm, mooi en lelijk, goed en slecht.
Van alles kom je wel wat tegen op je pad,
zegt mijn reisgenoot. Laten we maar hopen
dat de engelen al die stumpers begeleiden en
geloven dat God met ons is, zoals hij het
heeft bedoeld. Dit was een dagje uit in de
stad Kleve!
Voorjaarsuitstapje Rotterdam
door Bertina Mank
Op donderdag 16 juni jl. zijn wij met 2 tou-
ringcars naar Rotterdam geweest. In de bus
werden lunchpakketjes uitgereikt die voor de
door het Luifeltje van Coudewater werden
gesponsord. Het weer was heerlijk en bewo-
ners van diverse locaties genoten van dit
uitstapje. In groepjes werd de stad verkend.
Zo werd er door maar liefst 25 personen een
boottocht gemaakt. De Erasmusbrug is
natuurlijk prachtig om vanaf het water te
aanschouwen. Daarnaast werd er door ieder-
een heerlijk iets genuttigd op het terras.
De stad Rotterdam heeft op cultureel gebied
van alles te bieden. Voor de dames die hier
zin in hadden kon er heerlijk worden
geshopt. Bewoners, vrijwilligers en personeel
kijken terug op een onvergetelijk voorjaars-
uitstapje en er wordt al weer nagedacht
waar de reis in 2017 naar toe zal gaan.
35
Nomineer jouw Gouden Held!
Wie geeft volgens jou het beste gestalte aan
het veiligheidsbeleid van GGZ Oost Brabant?
Nomineer nu jouw kandidaat voor Gouden
Held! De prijs kan gewonnen worden door
zowel cliënten, familieleden en naasten als
medewerkers.
Jij kunt mede bepalen wie die prijs gaat
winnen. Dat doe je door jouw kandidaat aan
te melde. Aanmelden kan tot uiterlijk
vrijdag 4 november a.s. Uit alle aanmeldin-
gen worden drie genomineerden benoemd.
Tijdens de Veiligheidscafé’s in de regio in
november maken we deze namen bekend.
Uitreiking tijdens Andersdag
Tijdens de Andersdag 2017 wordt vervolgens
één van de genomineerden uitgeroepen tot
Gouden Held. De jurering hiervoor gebeurt
door de regiegroep Veiligheid.
De winnaar ontvangt naast het gouden
beeldje – uitgereikt door teamleider Eric
Somers, Gouden Held van 2016 - een prijs
die in het teken staat van leren op het
gebied van kwaliteit en veiligheid. Voor Eric
Somers waren eerdere Gouden Helden:
Ronnie van Diemen (voormalig voorzitter van
de Raad van Bestuur), Jaap Jacobs
(zorgmanager) en Henriette aan de Stegge
(ervaringsdeskundige).
Vul het formulier in en stuur het in!
Bij de receptiebalies en restaurants van onze
locaties liggen formulieren. Vul hier jouw
kandidaat en motivatie in en stuur het for-
mulier in! We zien uit naar jullie nominaties
Petra van Erp, coördinator
Veiligheid
Psychosecafé donderdag 20
oktober
In het 4e Psychose Café op donderdag 20 ok-
tober om 19.00 uur wordt er aandacht be-
steed aan mantelzorg en met name in de
Psychiatrie. Locatie: ’t Warant, Wesselman-
laan 25a in Helmond.
De film Jeannes Gang wordt vertoond en de
filmproducente Tanja Nabben is hierbij aan-
wezig. Ik heb haar vorige week ontmoet en
ze vindt het heel fijn dat de reeks voorstel-
lingen bij GGZ-Oost Brabant afgerond wordt
in het Psychose Café.
Ook het mantelzorgcompliment komt ter
sprake en een infotafel over dit thema.
Uw redacteur Twan Aarts is steevast te gast
en kan u verder informeren. Steeds meer
cliënten weten met of zonder naasten de
weg te vinden en wat ik positief vindt is dat
ook de hulpverlener zelf die weg inmiddels
gevonden heeft.
Triadische ontmoetingen met interessante
thema’s, een muzikale noot (o.m. het
Cliënten koor “Krek zo as t guh”) met een
hapje en een drankje zorgen voor een
gemoedelijke sfeer.
Mocht u meer informatie wensen dan kan ik
daar zeker voor zorgen.
Hartelijke groet,
Jos Pieters
www.familiealsbondgenoot.nl
www.ypsilon-helmond.nl
36
Geluk vinden = soms ongeluk vinden.
Bridget Stevens, *
door Brigitte van Hoorn
Het zou de titel kunnen zijn van mijn levens-
verhaal, ook al vind ik mijzelf een gewone
vrouw, moeder, dochter, zonder vrienden,
maar volgens diverse psychische specialisten
een moeilijk geval, want er passen niet eens
meer etiketten op mijn voorhoofd.
Maar ook al kan ik uit de grond van mijn hart
zeggen, dat ik geen vrienden heb en dat
niemand mij begrijpt, want ik weet toch
wel, dat ik altijd alles fout doe.
Toch blijf ik maar schrijven, want wie
schrijft, die blijft, zegt men ook.
Ondanks mijn chronische pijnen in mijn lijf,
probeer ik te genieten, ook al kan dat soms
hele dagen in bed zijn, omdat ik bij moet
tanken, want wat is het leven soms ingewik-
keld.
Dankzij een tip heb ik deze bijdrage nu inge-
stuurd, maar ook al is de spreuk niet origi-
neel en niet van mij.
Lang geleden heb ik wel eens iets ingestuurd
voor de Horizon, en ik ben ook nog steeds
heel blij met mijn “gratis” abonnement.
Want dankzij onze bewindvoerder is De Hori-
zon 1 van mijn favoriete poststukken.
Een compliment voor de redactie, want ik
heb vandaag ook complimenten ontvangen
en daarnaast een leuke kaart, van een maat-
schappelijk werkster, die met pensioen gaat.
Groetjes, van een chaoot uit Oss
Dit is de eerste keer dat ik iets voor de hori-
zon schrijf en daarom zal ik me deze keer
eerst even kort voorstellen...
Mijn naam is Mandy en ben 40 jaar, mijn
hobby's zijn: Tekenen, verhalen en gedichten
schrijven. In beide gevallen wordt ik geïnspi-
reerd door mijn twee kinderen, want de
fantasie van een kind is en blijft de mooiste
die er is.
Ik heb eigenlijk mijn hele leven al getekend
en vond het ook erg leuk om ergens te gaan
zitten en dingen na te tekenen.
Tegenwoordig zie ik tekenen meer als een
manier om mijn verdriet, boosheid of andere
emotie te verwerken. Dit omdat ik liever te-
ken en schrijf dan dat ik praat. Zoals de tekst
op Wilma Koolstra haar boekje van Kleuren-
derwijsjes staat: Tekenen maakt blij.
Ook echt een aanrader het boek Kleurender-
wijsjes, daar staan zulke leuke inspirerende
dingen in. Ik ken Wilma nu een poosje via
Facebook en ze werkt voor mij echt heel in-
spirerend.
Wat is er nou zo leuk aan tekenen ?
Je kan de dingen mooier en leuker maken dan
ze daadwerkelijk zijn, waarom moet een
boom altijd groen zijn met een bruine stam ?
Tsja dan maken we die toch gewoon lekker
roze met een blauwe stam. Je kan lekker je
eigen ding doen en zo zit je heel stiekem
even lekker in je eigen wereld. Je eigen
wereld die de kleuren heeft die jij wil en niet
de kleuren die standaard zijn. Ik tekende
vroeger als kind al met veel plezier maar toen
was het vooral een sport om dingen na te
tekenen. Het huis van mijn Opa & Oma als ik
daar logeerde, een binnenvaartschip in het
kanaal waar ik aan woonde en vooral de
DE MAGIE VAN TEKENEN door Mandy
37
vrachtwagen van mijn vader was èèn van
mijn favorieten die ik graag tekende tijdens
de vrije tekenles op de middelbare school.
Ik denk dat mijn leven toen alleen lag in de
vrachtwagen waarin ik bijna al mijn vakanties
doorbracht.
En nu ? Nu teken ik van alles en nog wat, van
kabouters tot bloemen tot vogels, gewoon
omdat ik de vogels zie als vrijheid en een
kabouter zo klein is dat je lekker weg kan
kruipen in het kleinste gaatje..
En bloemen ? Daar wordt je gewoon gelukkig
van en van de kleuren kun je even heel erg
vrolijk worden, ze geven je energie .
En zoals Wilma op haar boekje Kleurender-
wijsjes schrijft :
Ontdek de kracht van tekenen en de energie
van kleur
Ook in de afgelopen
zomervakantie hebben
we de magie van teke-
nen ontdekt toen we op
vakantie waren aan de
Sùre in Luxemburg.
Mijn kinderen maakten
een tekening en zetten
hun naam en leeftijd
erop en ik zette mijn
mailadres erbij en de
naam van de plaats
waar ze hem in het wa-
ter hadden gegooid.
10 september j.l. kre-
gen we een mail dat
mijn zoontje dat zijn
fles met tekening was
gevonden op 6 km van de camping vandaan
en weer terug was gegooid zodat er meer
mensen zijn tekening konden vinden en er
even van konden genieten.
De magie van tekenen en die smile op zijn
gezicht toen hij de mail te zien kreeg !
Probeer het zelf eens en maak een mooie
tekening (als je van tekenen houd) en gooi
hem ergens in het water zodat meer mensen
van de Magie van jouw tekening kunnen ge-
nieten. Het is gewoon je eigen tekentherapie
en je kan er nog meer mensen blij mee ma-
ken.
Want misschien vind iemand wel jouw
tekening en heeft net even dat kleine beetje
Magie nodig wat zijn/haar dag goed kan
maken.
DE MAGIE VAN TEKENEN
38
Regeling telefonie voor cliënten vanaf 15 sep-
tember van kracht (herziening Wie betaalt
waarvoor)
De telefoonlijnen en telefoons op kamers en
appartementen van onze woonvoorzieningen
worden in het kader van het herzieningspro-
ject ‘Wie betaalt waarvoor’ afgesloten en
opgeheven.
Hiermee gaat de ‘regeling Telefonie’ van
kracht met ingang van 15 september 2016.
GGZ Oost Brabant stopt dus met het verstrek-
ken van een telefoonvoorziening op kamers en
appartementen van cliënten. Ook stoppen
we met het kosteloos doorverbinden naar
buitenlijnen.
Eigen telefoonvoorziening regelen
Over deze regeling zijn cliënten, medewer-
kers en overige betrokkenen al eerder (april-
mei 2016) geïnformeerd.
Om cliënten ruimschoots de gelegenheid te
geven om hun eigen telefoonvoorziening te
regelen, gaat de regeling niet in augustus,
maar per 15 september in.
In september, oktober en november worden
de huidige telefoonvoorzieningen afgesloten
en opgeheven.
Meer info
Meer informatie is te lezen in de brief en bij-
behorende nieuwsbrief die eerder is verstuurd
naar cliënten.
Deze kunt u terug vinden via de website
www.ggzoostbrabant.nl/actueel: ga naar het
nieuwsbericht getiteld ‘Regeling telefonie
voor cliënten vanaf 15 september van kracht
(herziening Wie betaalt waarvoor’ Of ga naar
www.ggzoostbrabant.nl/wiebetaaltwaarvoor.
Voor vragen kunnen cliënten terecht bij de
teamleiders van de afdeling.
Bron: Projectleiding Zorgaanspraken –
Wie betaalt waarvoor?
TELEFONIE VOOR CLIËNTEN
Het Lions Concert in Den Bosch
door Ellij Leijtens
Met cliënten zijn we naar het Lions concert in
het provinciehuis geweest. Dit was mijn 4e
keer, en ondanks dat ik niet echt een liefheb-
ber van klassieke muziek ben boeit het me
toch altijd. We waren de eerste en zaten dus
helemaal vooraan. Maria Eugenia Pedano een
meisje van 13 die al verschillende prijzen
heeft gewonnen speelde voor ons enkele
nummers op de hobo, dat was echt heel bij-
zonder. Na de pauze speelde het Philharmo-
nisch orkest de vier jaargetijden van Vivaldi,
daar waren alle cliënten erg van onder de
indruk. Kortom het
was een geslaagde
middag en heel
tevreden ging ieder-
een huiswaarts.
39
Huize Padua en Coudewater
OKTOBER 2016
Donderdag 13 oktober Dansavond om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua
Donderdag 20 oktober Najaarsmodeshow om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua
Donderdag 20 oktober Beauty verwendag van 10-12 en 14-16 uur in de Kopstoot
Donderdag 27 oktober Haloweenbingo om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua
NOVEMBER 2016
Donderdag 3 november Bonte Avond om 18.30 uur in Kopstoot Coudewater
Donderdag 10 november 11-11 bal om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua
Donderdag 24 november Sinterklaasbingo om 14.00 uur in de Kopstoot Coudewater
Donderdag 24 november The voice of Oost Brabant om 19.00 uur in Brouwershof
DECEMBER 2016
Vrijdag 2 december Sint Nicolaasfeest in Buurthuis de Vonder om 10.00 uur
Donderdag 1 december Sinterklaasbingo om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua
Donderdag 8 december Kerstmarkt Huize Padua om 18.00 uur rondom Carrousel
Huize Padua
Donderdag 15 december Kerstdiner voor cliënten Coudewater om 17.00 uur in de
Dansschool Coudewater
Vrijdag 16 december Kerststukjes maken in buurthuis de Vonder om 10.00 uur
Dinsdag 20 december Kerstdiner voor de vrijwilligers om 18.00 uur in Brouwershof
Donderdag 22 december Kerstdiner voor de cliënten van Huize Padua en omgeving
om 16.30 uur in Brouwershof Huize Padua
Donderdag 29 december Oud jaar Dance Party om 19.00 uur in Brouwershof Huize Padua
Zaterdag 31 december Einde van het jaar activiteit om 14.00 uur in Buurthuis de Vonder
VRIJE TIJD EN WELZIJN
Cliëntenraad: Postbus 3, 5427 ZG Boekel
Intern postvak 01.034 [email protected] 0492-846366
of via de ondersteuners; 06-12709361 Karin Smits of 06-23696898 Bea van Leuken
Familieraad:
e-mail: [email protected] of bel naar Chris de Haas
06-53242920
Familievertrouwenspersoon
Chris de Haas e-mail: [email protected] of bel naar 06-53242920
Helpdesk Familivertrouwenspersoon is dagelijks te bereiken van 9.00 –17.00 uur via 0900-3332222
Stichting Patiëntenvertrouwenspersoon:
Ton Nijhof e-mail: [email protected]
Marc Frankevyle e-mail: [email protected]
De Helpdesk Patiëntenvertrouwenspersoon is er voor cliënten van instellingen
voor geestelijke gezondheidszorg. 0900 444 8888 (10 eurocent per minuut) www.pvp.nl
I NFO
REET VAN
DE MAAND K
Wat jammer dat mensen geen problemen kunnen ruilen, want iedereen weet hoe hij
die van een ander kan oplossen.
Cor Vilé