huis van de wijkkrant lydia

Oplage 17.000 februari 2015

Roelof Har tplein 2a WijkkrantHuisvan de

Museumkwartier | Apollobuurt | Willemsparkbuurt

32 jaarLydia

pagina 3–4

Overzicht Activiteiten

pagina 8–9

Berichtenuit de wijk

pagina 10–22

22

COLOFONDeze krant is een uitgave van het Huis van de Wijk Lydia. Samenstelling: Dédé Brouwer (DB), Thea Geurtsen (TG), Jacob Ketting (JK), Mitchy Leimena, Simon van der Linden (SL), Joris Marsman (JM), Carla Pekaar (CP).

Foto’s: Archief Lydia (tenzij anders aangegeven)Prepress: ENdtpDrukkerij: Rodi RotatiedrukVerspreiding: VerspreidExpresRedactie: [email protected]: [email protected]

Kranten kunnen ma t/m vrij tussen 9.30 en 19.00 uur worden afgehaald bij:

Huis van de Wijk Lydia Roelof Hartplein 2a, 1071 TT Amsterdam T: 020-6629497 E: [email protected] I: www.huisvandewijklydia.nl

Oplage 17.000 (5 x per jaar). De redactie van de wijkkrant bestaat geheel uit vrijwilligers. De weergegeven meningen hoeven niet overeen te komen met die van de redactie.

Volgende krant: 7 april 2015 Kopij inleveren vóór 4 maart 2015

3

4

5

7

8

10

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

Het is mooi geweest (afscheid Thea)

Frits (voorbeeld uit de praktijk)

Nieuwe Activiteiten

Podium Lydia Klassiek

Activiteitenoverzicht

Jazz | Zo kan Lydia blijven bestaan

Blije Buren

Februaristaking | Oorlog in mijn buurt

Nieuwe huurdersvereniging Zuid

Actie | In memoriam Jan Hageman

Lezers schrijven

Parkeergarage Boerenwetering

Opkomende trend: kindercafés

Auto onder dak

Boekbespreking

Kunst in de buurt

Denkend aan Oud-Zuid

Annonces | Overpeinzing

Toen en Nu (foto’s)

IN DIT NUMMER:

OPROEPSchrijft u graag?Zoekt u graag dingen uit?Maakt u graag foto’s?Hebt u goede ideeën om van deze krant een succes te maken?

Laat het ons weten!E: [email protected]: 020-6629497

Wilt u meer weten over het Huis van de Wijk Lydia? Vraag het de programmacoördinator Thea Geurtsen

020-6629497 | [email protected] | www. huisvandewijklydia.nlwww.combiwel.nl | Combiwel: 020-5754700

Huis van de Wijkkrant Lydia – februari 2015 3

Tweeëndertig jaar geleden begon ik hier te werken, nog voordat ik afge-studeerd was als andragoog. Ik kwam in dienst bij de SJA, Stichting Jeugd-honken Amsterdam, dat in 2000 via fusies Stichting Combiwel werd. Ik co-ordineerde de lessen Nederlands voor buitenlanders.Maar al snel gingen we er ook allerlei culturele activiteiten bij doen: koken, informatiebijeenkomsten, uitstapjes. Dat zorgde voor allerlei dwarsverban-den en vooral positieve contacten van buitenlanders met Nederlanders. Totdat de Nederlandse lessen profes-sionaliseerden en uit de buurthuizen verhuisden naar scholen. En die we-derzijdse contacten vielen weg. Dat was jammer, het was beter geweest om beide te doen: professionaliseren én de gezamenlijke culturele activiteiten behouden. Op kleine schaal zijn er in

al die 32 jaar Nederlandse taallessen gebleven in Ly-dia, gegeven door deskun-dige vrijwilligers.Altijd ging ik met plezier naar mijn werk, nooit een baaldag gehad. Offi cieel was mijn aanstelling tweeëndertig uur, maar in de praktijk werd dat vaak meer dan voltijds. Altijd is er veel overleg met de vrijwil-ligers geweest, vroeger was dat een beleidsraad en sinds enkele jaren heeft Lydia een bewonerspanel. Een actieve groep buurtbewoners, die meedenkt over de huidige en toekomstige situ-atie van Lydia.

Zo’n 32 jaar mocht ik werken in Lydia. Van ‘Buurthuis’, met aandacht voor specifi eke kwetsbare doelgroepen, vrouwen, gastarbeiders, bejaarden en

jongeren, werd het ‘Buurtcentrum’, waar al deze doelgroepen samen bin-nen het sociaal cultureel werk aan-dacht kregen. Daarna werd het ‘Mul-tifunctioneel Centrum’ en werd het gekoppeld aan Ouderen Centrum de Coenen en de Brahmshof. Weer daar-na kreeg het van de politiek de term ‘Huis van de Wijk’, een samengaan van het Wijkcentrum en Buurthuis en – bent u daar nog? – nu is het weer een combi van Huis van de Wijk en Buurt-centrum. Want de politiek wil slechts een deel van de m2 fi nancieren, de rest dienen de bewoners in samenwerking met Combiwel zelf op te brengen. Het werk heeft zich ontwikkeld, van aanbodgericht naar vraaggericht, naar uiteindelijk het zelf organiseren van de activiteiten, waarbij de activerende- en ondersteunende rol voor mij was weggelegd.

Huis van de Wijk Lydia, voor mij in-clusief Buurtcentrum Lydia, is een huis met een diversiteit aan geweldige, mooie mensen. Een huis waar mensen met verschillende culturele achter-gronden elkaar leren kennen en met elkaar omgaan.Sommige mensen zijn al net zo veel ja-ren actief in Lydia als ikzelf. Zij zetten zich met hun eigen expertise in voor het huis en voor elkaar. Anderen ge-bruikten Lydia als springplank naar een verdere carrière. En sommigen heb ik na een carrière weer zien terug-

Thea Geurtsen, 32 jaar ziel en spil van Lydia, bereikt in februari de pensioengerechtigde leeftijd en doet een stap terug. Een goed moment om terug te kijken, de balans op te maken en een balletje op te gooien over de toekomst van Lydia.

Actueel

Thea Geurtsen in 1985 | foto Angèle-Etoundi-Essamba

Ouderendag in Lydia 1988 | foto Frans Brusselman

ActueelHet is mooi (geweest)Afscheid van Thea

4

Wat er zoal omgaat in het Huis van de Wijk Lydiakomen. Voor anderen is het vrijwil-ligerswerk of deelnemen aan de acti-viteiten een manier om structuur te hebben in het dagelijkse leven.Maar waar het vooral om gaat is het in contact komen met andere men-sen. In eerste instantie met mensen die eenzelfde interesse hebben: sa-men leren tekenen en schilderen, bridgen, dansen of wandelen. En van daaruit komen er activiteiten bij. Sa-men naar Podium Lydia activiteiten, het Lydia Vredescafé, en meer. Ik heb veel vriendschappen zien ontstaan, gezien dat samen elders activiteiten ondernemen en zorgen voor elkaar zo waardevol zijn. En niet te vergeten: ik zag hier ook de relaties voor het leven ontstaan! Als je relatief jong start met zo’n baan, wat in mijn geval zo was, en er zijn in al die jaren zoveel ouderen hier actief geweest, is het onvermijdelijk dat in-tussen veel van deze mensen er niet meer zijn. Maar ook zij hebben van Lydia gemaakt wat het nu is.Inmiddels ben ik 65, ik ga binnenkort een nieuwe collega inwerken en zelf gas terug nemen. In Huize Lydia wer-ken, in zo’n mooi gebouw – zowel van binnen als van buiten –, was voor mij ook geweldig! Een gebouw op de mid-denstip van Amsterdam, waar zes we-gen en vier trams elkaar kruisen, aan het Roelof Hartplein. Hartplein, het had geen betere naam kunnen krijgen. Op mijn werkplek had ik uitzicht over het gehele plein.

Hoewel ik een bezige bij ben, was mijn werk relatief onzichtbaar. Ik voelde me

soms als haarlemmerolie, soms sturend, soms het la-ten gaan. De politiek vraagt om zichtbaar resultaat van ons werk. Ik zou het in ver-halen kunnen weergeven. En ik zou een heel dik boek hebben kunnen schrijven als ik een dagboek had bij-gehouden van het dagelijk-se welzijnswerk. Maar de verhalen zouden gaan over de persoonlijke gebeurte-nissen van mensen en over die persoonlijke gebeur-tenissen kunnen we niet schrijven. Dat gaat niet en is het niet de essentie van ons werk. Eén voorbeeld van zo’n ver-haal, dan: gaat over Frits (zie onder) Daar blijft het bij.Er zijn intussen meerdere meetmetho-des ontwikkeld om het resultaat van het werk in beeld te brengen. Kost-bare, tijdverslindende meetmethodes. Hoe betrouwbaarder het instrumen-tarium, hoe minder het meet en hoe meer tijd het kost. Zou het niet beter zijn indien de poli-tiek ons professionals zou vertrouwen in het dagelijkse handelen? In het uit-voeren van het ambacht ‘welzijnswer-ker’, zoals in de tijd voor de uitvinding van het meetinstrument de computer?

Wat Buurthuis Lydia nu is, anno 2015, hebben de vrijwilligers, actieve buurt-bewoners en deelnemers samen ont-wikkeld. Met mijn stijl van democra-tisch leidinggeven is het hun resultaat. Een resultaat waar ik heel tros op ben.

Ik bood de nodige ondersteuning met mijn rol van passief leiderschap, als een ‘stille kracht’, zoals de andragoog dr. Marcel Spierts het omschrijft in zijn boek ‘De Stille Krachten van de Verzorgingsstaat’.

Nu, met mijn pensionering, slaat Buurthuis Lydia een nieuwe weg in. Vrijwilligers oriënteren zich om van Buurthuis Lydia een buurtonderne-ming te maken en om, samen met de nieuwe programmacoördinator van Combiwel, Buurthuis Lydia actief en open te houden voor de buurt. Ik had de touwtjes in handen, maar liet ze vooral vieren, trok eraan in-dien nodig en stuurde bij. Ik doe nu een stap opzij en blijf nog een tijdje bijrijder.

Th ea Geurtsen

Thea Geurtsen nu

Frits (61) komt binnen in het Huis van de Wijk/Buurtcentrum met een klantmana-ger van het DWI (Dienst Werk en Inko-men); hij krijgt een activeringsplek en de opdracht om twee keer per weer vrij-willigerswerk te doen. Frits is al eerder op een andere werkplek geweest, maar daar is hij niet geschikt bevonden. Hij

heeft er niet heel veel zin in. Hij is vaak moe, zegt hij. Frits kan weinig, maar als het moet dan komt hij wel…

...of niet?Frits heeft waterige ogen en hij stinkt. Ook heeft hij een vlek op zijn trui en een jas die in de wasmachine moet. Frits komt normaal de deur niet uit, alleen om wat biertjes te halen en wat eten. Gordijnen blijven dicht en vaak komt hij zijn bed niet uit.

In het begin komt hij regelmatig niet opdagen. Elke keer wordt hij gebeld en gestimuleerd toch te komen. In het eerste gesprek met Frits wordt er niet over zijn kleding gesproken. In de vol-gende gesprekken wel: gaandeweg ziet hij er verzorgder uit. Hij krijgt er compli-menten voor en dat vindt hij zichtbaar leuk. Later vertelt hij dat zijn toilet niet doorspoelt; hij gebruikt daarvoor een emmer met water. Zijn wasmachine is stuk en hij wast op de hand. Frits kan

Fritseen voorbeeld uit de praktijk


Anke van der Lee is al een paar jaar als advocaat werkzaam in het centrum van de stad. Onlangs startte zij samen met haar collega Erdogan Tuzkapan een eigen praktijk aan de Herengracht. Maar Anke komt ook naar Lydia om hulp te bieden aan wie dat nodig heeft . Haar motivatie: “Wij staan cliënten voornamelijk bij op basis van gefi nancierde rechtsbijstand (‘pro deo’). Wij helpen mensen die problemen hebben met onder andere echtscheiding, de omgangsregeling met hun kind, alimentatie, problemen met een uitkering (o.a. intrekken van een bijstandsuitkering), bij problemen met de werkgever

(o.a. bij ontslag), problemen met de huurwoning en de verhuurder, in strafzaken enzovoort. Kortom: wij zijn van alle markten thuis!”Met ingang van maandag 23 februari zal Anke van der Lee spreekuur houden in Huis van de Wijk Lydia. Dit spreekuur is gratis, gaat altijd op afspraak en zal eens in de twee weken plaatsvinden van 17 tot 18.30 uur.

Bel voor een afspraak met Anke: T: 020-7235500, of stuur een mail naar: E: [email protected] .

Kijk voor de meest actuele informatie ook op: www.huisvandewijklydia.nl

De activiteit LunchPoses! Inloop Atelier Modeltekenen (lifedrawing) bestaat al een poosje. De deelnemers komen elke donderdag van 12.30-13.45 uur bij elkaar in het tuinhuis van Huis van de Wijk Lydia. Het gaat hier niet om lessen, men kan gewoon lekker komen tekenen! Betaald wordt er per keer, iedereen brengt eigen materiaal mee en gaat zelfstandig aan het werk. Het is toegankelijk voor zowel amateur-tekenaars als kunstenaars, maar het is wel noodzakelijk om eerst even te checken of er plek is en dan te reserveren.Neem contact op met: [email protected] kijk op: www. huisvandewijklydia.nl

Wat er zoal omgaat in het Huis van de Wijk Lydia

niet rondkomen met zijn geld, hij heeft schulden en hij is gehecht aan zijn vier blikjes bier per dag. In de volgende ge-sprekken verwijs ik hem naar de Schuld-hulpverlening, naar de voedselbank en naar de woningcorporatie voor de noodzakelijke reparaties in huis.

Contact met anderenTwee keer per week vier uur werken blijkt te zwaar voor Frits; zo’n dag is te lang. We spreken af dat hij vier keer in de week twee uur komt. Dat vindt hij beter. Frits vindt het schitterend dat hij ook mag komen op het vrijwilligersfeest en andere activiteiten. Hij assisteert en krijgt dan gratis zijn koffie en de nodige versnaperingen. Frits vindt zijn werk-plek prettig. Hij heeft contact met ande-re medewerkers en andere vrijwilligers en bezoekers; hij heeft humor, hij komt graag. Hij komt tegenwoordig elke dag twee of meer uur.

In het begin kost de activering veel tijd en aandacht, later functioneert hij zon-der extra begeleiding, kent hij zijn taken

en assisteert waar nodig. Frits doet mee en hoort erbij.

ZorgweigeraarDan krijgt Frits klachten in zijn mond. Na onderzoek blijkt het kanker. Het woord kanker gebruikt hij niet. Hij blijft het tot op het laatst een aandoening noemen in zijn mond. Door het zieken-huis wordt een behandelplan gemaakt. Maar bij het starten van de behande-ling verschijnt hij niet. Dit zal zich meer-dere keren herhalen. Lara, vrijwilligster in het buurtcentrum, gaat regelmatig met hem mee, spreekt met hem af bij het ziekenhuis, bij het buurtcentrum of haalt hem thuis op. Regelmatig laat hij ook de zorgzame Lara in de kou staan. Behandelende artsen lezen hem de les, waarop hij ja zegt (“ik kom de volgende keer”), maar het toch weer laat afweten. Hij durft niet meer naar het ziekenhuis, maar omdat de klachten zo erg worden – het praten en eten lukt niet meer en slikken steeds moeilijker – gaat hij toch naar het volgende ziekenhuis. Maar ook hier kan men geen behandelplan uit-

voeren. Frits blijft in het buurtcentrum komen om zijn werkzaamheden te ver-richten. Als hij een of meerdere dagen niet verschijnt wordt hij vanuit het buurtcentrum gebeld, later ge-sms’t. Soms is er dagen geen contact.Sterk vermagerd komt Frits met veel moeite toch diverse keren op de fiets naar het buurtcentrum. Hij is zichtbaar blij de bekende mensen te zien. Met moeite gaat er een advo-caatje met slagroom in. Hij vindt het fijn om in Lydia te komen. Soms laat hij een door hem zelf gemaakte tekening ach-ter. Die tekeningen zijn een bewijs van zijn grote fantasie en humor.

Maar dan is er helemaal geen contact meer. Frits reageert niet op de telefoon en doet zijn deur niet open. Rondvraag in de buurt, ook daar geen teken van le-ven. Via de wijkagent en de betreffende huisarts weten we dat zijn einde geko-men is. Frits wil geen bezoek. Enkele dagen later komt het telefoontje dat hij is overleden. Vier mensen bewijzen hem de laatste eer. (TG)

Gratis juridisch spreekuur Lu n c h Po se s! Kom modeltekenen

Nieuw

6


Het zijn herkenbare verzuchtingen van mensen die graag willen schrij-ven, maar het niet doen: “Ik heb geen tijd” of “Ik weet niets om over te schrijven” of “Hoe schrijf ik het zo op dat het leuk is om te lezen?” Als je kunt schrijven in een groep geeft dat inspiratie en dat nodigt weer uit om eigen ervaringen, ideeën en gedachten op papier te zetten. In deze cursus wordt er door middel van korte, afwisselende opdrachten veel

geschreven. Het doel is om er vooral plezier in te krijgen en ervaren hoe boeiend en beeldend een zelfge-schreven tekst kan zijn.Annelies de Bruin, ervaren leerkracht in het basisonderwijs, die sinds een paar jaar met veel enthousiasme schrijfl es aan kinderen en volwas-senen geeft , is de stuwende kracht achter deze nieuwe cursus: “Ik ben docent creatief schrijven. Voor mij is schrijven vooral plezier hebben

in het stoeien met taal. Alles om je heen kunnen vergeten en maar uitproberen!”

De trainingen in Huis van de wijk Lydia zijn op dinsdag van 10.00 tot 12.30 uur. Bel voor meer informatie over de cursus met 06-48054004 of mail naar [email protected].

Of kijk op www.deschrijfklas.nl

Na de succesvolle eerste training in het najaar van 2014 volgt in februari 2015 een nieuwe training Creatief On-dernemerschap. Dit is een training die gaat over het (door)starten van een eigen onderneming of plan, vanuit creativiteit, essentie en innerlijke vrij-heid. Aan de hand van oefeningen en opdrachten brengt men die verworven capaciteiten in kaart.Met ondersteuning van de groep ver-kent en verwoordt men zijn of haar passie, levensstijl en perspectief op geld, goed en maatschappij. Tijdens de trainingsmiddagen is het leerdoel om, vanuit zelfgekozen waarden, werk-wijze en tempo, het beoogde plan stap voor stap te vertalen naar de praktijk. Dit kan leiden naar een creatief en in-spirerend (ondernemings)plan waarin men zichzelf terugvindt, waar men

enthousiast van wordt en waar men 100% achter kan (blijven) staan in een veranderende samenleving.

Docent Dineke Huizenga: “Tijdens de eerste training in Huize Lydia maakte ik kennis met verschillende mensen, hun unieke wegen en gaven. Voor-beelden? Josephine Moons biedt naast haar werk als oorspronkelijk schrijf-ster met een haarfi jn gevoel voor es-sentie haar diensten als mindmapper aan. Als visueel journalist maakt zij tijdens (bedrijfs-)bijeenkomsten es-sentiële lijnen en samenhangen zicht-baar over wat er speelt. Inge Post cre-eert met een paar tips een omgeving waarin de ruimte en meubels een nieuwe uitstraling krijgen die passen bij de identiteit van de omgeving, de functie en eigenaren. En tot slot noem

ik Gemma Zuiderweg die na een ge-sprek met bewoners en gebruikers een identiteit van hen en een gebouw of lo-catie aan het licht brengt door middel van een installatie”.

De training Creatief Ondernemer-schap bestaat uit een zestal wekelijkse bijeenkomsten op de woensdagmid-dagen van 13.30-16.30 uur in februari en maart. Eigen bijdrage: defi nitieve aanmelding gebeurt door het overmaken van over-headkosten waarvoor een bijdrage van 65 euro wordt gevraagd, t.n.v. A. H. Huizenga, NL89 TRIO 0198 4866 26

Voor meer informatie: Dineke Huizenga, 020-6464610, [email protected].

Aanmelding kan telefonisch of stuur een e-mail met plan en gegevens.

Creatief Ondernemerschap™ Nieuw

Proza en poëzie schrijven BIJNA NOOITBijna nooit zie je een vogel in de luchtzich bedenken, zwenken, terug.

Judith Herzberg

NieuwNNiieeuuww

Al een tijd is er in Lydia wekelijks een ontmoetingscafé voor mensen die graag willen breien, haken en bor-duren met verschillende materialen, technieken en patronen. Er is ruimte voor eigen handwerk en ook voor gezamenlijke projecten. Iedereen is welkom, met of zonder eigen hand-werk. Met als groot voordeel dat er altijd een deskundige in de buurt is

als er zich een probleem voordoet.Het handwerkcafé staat onder leiding van Lilian Weidmann en de bijeen-komst is op dinsdag van 10.30 tot 12.30 uur. Deelname is gratis, er zijn

alleen eventuele kosten voor het zelf aan te schaff en materiaal.

Meedoen? Stuur een mail naar [email protected]

Handwerkcafé



Bedoeld voor iedereen die van Franse chansons houdt zingt het koor La Chansonnette bekende chansons uit de gloriedagen van legendarische beroemdheden als Juliette Gréco,

Charles Trenet, Yves Montand, Mou-loudji en Michel Fugain. Af en toe zit er ook een recenter chanson bij, het is allemaal mogelijk. Voldoende kennis van het Frans is echter wel gewenst.

Het koor staat onder leiding van pianist Nico van der Linden. Er wordt om de twee weken op de maandag-avond gezongen, van 20.15 tot 21.45 uur. Kosten: € 60 per 3 maanden. Mail voor meer informatie Ingrid Bauer: [email protected]

Iedereen kan meedoen met deze populaire dans die ooit over kwam waaien uit de Verenigde Staten. Bij linedance wordt er in gelijke be-

wegingen en op dezelfde maat in rijen gedanst. Individueel, maar met een heleboel enthousiaste dansers tegelijk. In de oorspronkelijke vorm danst men op countrymuziek met de duimen achter de gespen in western-stijl, maar intussen zijn ook andere

muziekstijlen in beeld. Nieuwsgierig? Er is nog plaats voor beginners en gevorderden in de danslessen van Marjan Bakker, op maandag van 12.00 tot 13.00 uur. Kosten € 4 per keer. Mail voor informatie met [email protected]

Op zondagmiddag 15 februari speelt het bekende Hacquarttrio, bestaande uit Caroline ter Braak, viool, Marlies Swen, cello en Jozef van der Grinten, piano. Het gevarieerde programma omvat vier bekende stukken uit de Romantiek: • Joseph Haydn het Pianotrio Hob. XV nr 24• Robert Schumann de Fantasiestücke opus 88• Th eodor Kirchner het stuk Bunte Blätter opus 83 • Ludwig van Beethoven het Pianotrio opus 1, nr.1.

In de bovenzaal van Huis van de Wijk Lydia Aanvang om 15.00 uur Toegang € 6

Zingen in ’t Frans bij La Chansonnette

Klassieke muziek op de zondagmiddag

Linedance

Houdt u van klassieke pianomuziek, de warme klanken van de cello en zingende noten van de viool en de klarinet? Kom dan luisteren naar het optreden van twee professionele ensembles.

Op zondagmiddag 22 maart zal het Abecenwalde Klarinet Trio optreden. Ella Broekstra, klarinet, Siem Huijsman, cello en Henk Heijkoop, piano, hebben dit trio recentelijk opgericht en de naam is ontleend aan de ‘oer-naam’ van Abcoude, de woonplaats van de cellist. Bij dit optreden speelt het trio een negentiende-eeuws repertoire uit de Hoog Romantiek waarin de warme klanken van klarinet en cello fraai combineren. Op het programma staan: • Mikhail Glinka, Trio Pathétique• Max Bruch, drie delen uit uit ‘Acht Stücke’ voor klari-

net, cello en piano, opus 83• Johannes Brahms, Trio voor klarinet, cello en piano

opus 114.

In de bovenzaal van Huis van de Wijk Lydia Aanvang om 15.00 uurToegang € 6

Zondag 15 februari Hacquarttrio Zondag 22 maart Abecenwalde Klarinet Trio

10

Het is ieder keer weer een aangena-me verrassing wie van haar bekende muziekvrienden Truus meebrengt naar haar vaste speelplek in Lydia, op de laatste zondag van de maand. De combinatie van bekende musici en liefh ebbers die spontaan komen zingen of meespelen bezorgt de echte jazz-kenners een leuke middag. En vooral ook de bezoeker die een enkele keer langskomt om de sfeer te proeven (kom vaker!). In november werden wij bijvoorbeeld verrast door het optreden van het Crea Jazz Koor Any Blue onder leiding van de fenomenale jazz-zange-res Mirjam van Dam. Zij brachten veel toehoorders mee, waardoor het een drukke en gezellige middag werd. Wij hopen dat deze spontane bijdragen dit jaar doorzetten en u er ook dit seizoen weer van kunt genieten, elke laatste zondagmiddag van de maand. Voor Podium Lydia is dit extra belangrijk, omdat een grote opkomst ook extra inkomsten zal opleveren, waardoor Huis Van De Wijk Lydia ook in de toe-komst haar functie binnen onze buurt

kan blijven invullen.

Op 28 december, de laatste zondag van 2014, werd slagwerker Truus En-gels vergezeld door Hans Ruigrok op basgitaar, Olaf Hoeks op tenorsaxo-foon en Ron Rietdijk op elektrische gitaar. Dit fantastische kwartet met topmuzikanten, die zo perfect op el-kaar zijn ingespeeld, had ik niet graag willen missen. Na de pauze opende Truus de jam-sessie, waarbij ze genereus de ruimte gaf aan Arjan de Groot, die met veel enthousiasme achter het drumstel kroop. En er werd al improviserend gezongen, onder andere door Wim Huisman en door een jongen die zich Muse liet noemen. Deze laatste bewees dat hij ook nog eens verdienstelijk de altsax kon bespelen. Alles onder het kritische oog van de professionals trouwens, en dat is heel wat als het je eerste optreden betreft !Het dansje met de musici sloot deze ontspannende middag af met prima jazz.

De inspirerende leiding van jazzfeno-meen Truus Engels maakt van zo’n middag altijd een heel bijzondere er-varing, zoals onlangs weer op 25 ja-nuari. Met Nick van de Bos op piano, Hans Ruigrok op basgitaar en een ‘mystery guest’. Gemist? Noteer daarom die volgende swingende jazz-zondagmiddagen van dit seizoen maar vast in uw agenda: 22 februari, 29 maart, 26 april, steeds tus-sen 16.00 en 18.30 uur.

Dorien Jacobs

HHett iis ii deder kkeer weer een aangena- kkan blblijijven ininvuvullllenen

Jazz Jamsession met Truus Engels, slagwerk

Drie jaar geleden hield multifunctio-neel-centrum De Coenen-Lydia op te bestaan. Dat was in het kader van het nieuwe welzijnsbeleid dat streeft naar een participatiemaatschappij. Een sa-menleving waarin meer mensen wer-ken en dat langer blijven doen; ook blijven ze langer zelfstandig en dus minder gauw afh ankelijk van de over-heid. Alleen als de nood echt hoog is, hoeft een kleinere overheid nog bij te springen.Huize Lydia, dat al 30 jaar met steun van de overheid onderdak had ge-boden aan allerhande buurthuis-activiteiten, kwam niet leeg te staan maar kreeg een nieuwe opdracht. Het maakte ruimte voor een Huis van de Wijk, een plek waar vrijwilligers die van wanten weten, de zorg op zich ne-

men voor buurtbewoners die hun zelf-standigheid dreigen te verliezen maar nog niet in aanmerking komen voor overheidssteun. Een collectieve vorm van mantelzorg dus.

Lydia heet dus nu Huis van de Wijk, maar nog steeds worden daar de acti-viteiten georganiseerd die er al 30 jaar plaatsvinden. Tot genoegen van velen, zo’n 1600 bezoekers per week, die er hun sociaal-culturele tank komen bij-vullen, en zo op een vanzelfsprekende, speelse manier en tot wederzijds pro-fi jt, vaak onbewust, onderhoud plegen aan het sociale netwerk waar men on-derdeel van is. Daarmee wordt dus een belangrijke bijdrage geleverd aan een van de doelen van die door de over-heid begeerde participatiemaatschap-

pij, namelijk dat de burger langer on-afh ankelijk blijft van de overheid. Maar dat is niet voldoende, want het collectief van actieve buurtbewoners en vrijwilligers is nog steeds afh anke-lijk van steun door de overheid. Ster-ker, het leunt nog behoorlijk op één specifi ek door die overheid betaalde persoon, Th ea Geurtsen.

Zelfstandiger en weerbaarderEn daaraan komt nu een einde: Th ea gaat met pensioen. Weliswaar wordt ze opgevolgd, maar haar opvolger zal een beperktere opdracht krijgen en hoogst waarschijnlijk een andere taakopvat-ting hebben. Daardoor zal een aantal van de taken die Th ea verricht, door het bovengenoemde collectief moeten worden overgenomen. En het meest uitdagende van alles: ook de toewij-ding die nodig is om Lydia draaiend te houden en de prestatie te leveren die nodig is, zal door het collectief moeten worden opgebracht.

Zo kan Lydia blijven bestaanNieuwe plannen: de oprichting van een Buurtonderneming


OPROEP Podium Lydia heeft dringend behoefte aan leden

die kunnen meedenken over het programma-aanbod en willen meehelpen bij de optredens. Meld u aan bij Marja Busnach

[email protected]



De werkgever van Thea, Combiwel, verkeert

op dit moment in zwaar weer en is bezig te

reorganiseren. Daardoor zijn het verdere beleid

en de inzet ten aanzien van Lydia onzeker. Ook

woningcorporatie Ymere, de huisbaas van Lydia,

heeft het zwaar. Er wordt ingrijpend gereorga-

niseerd en afgeslankt, en men moet zich in de

toekomst beperken tot kerntaken (sociale huis-

vesting). En dus zal men de belangen van Lydia,

als er beslissingen voor de toekomst moeten

worden genomen, nauwelijks laten meewe-

gen. Ymere zou zomaar kunnen beslissen dat

Huize Lydia aan een projectontwikkelaar wordt

verkocht en de kans dat Lydia dat overleeft is erg

klein. Tenslotte blijkt ook het Stadsdeel – dat

eigenlijk niet meer als zodanig bestaat maar nog

wel onderhuurder is van de 100 m2 die het Huis

van de Wijk in Lydia gebruikt – bezig andere

Huizen van de Wijk af te stoten. Hangt dat het

Huis van de Wijk Lydia ook boven het hoofd?

De situatie voor de huidige gebruikers van Lydia

is dus precair. In feite zijn ze de speelbal van

een aantal externe, veranderende belangen

en krachten (Combiwel, Ymere en Stadsdeel)

waar ze nauwelijks controle over hebben. Onder

zulke omstandigheden is het niet voldoende dat

de gebruikers van Lydia zich beperken tot het

binnenhalen of zelf ontplooien van meer Lydia-

achtige initiatieven die genoeg geld opbrengen

om de lopende kosten te dekken. Ook is er echt

meer nodig dan een VVL (zie onder) om datgene

wat Lydia waardevol maakt, te kunnen behou-

den. De gebruikers moeten zich zo organiseren

dat ze de andere stakeholders partij kunnen

bieden, een tegenmacht vormen die ontwik-

kelingen die haar voortbestaan bedreigen kan

tegenhouden of ombuigen.

De kans is nu

Om dat voor elkaar te krijgen volstaat het niet om met elkaar wat meer geld op te brengen. Geld voert geen taken uit, heeft niet het gezag waarmee ta-ken kunnen worden uitbesteed en kent al helemaal niet de toewijding die noodzakelijk is om van collectieve mantelzorg geen schijnvertoning te maken. Daar is meer voor nodig.

Sociale buurtondernemingDrie jaar geleden is de Vereniging van Vriend(inn)en van Lydia (VVL) opge-richt om Lydia te behouden, maar die vereniging vormt op dit moment geen partij die de inzet, deskundigheid en toewijding kan bieden die Lydia nodig heeft . Een aantal gebruikers, leden van de VVL, vindt dat zo’n partij gewenst en nodig is. Die groep (waaronder de ondergetekenden) heeft daarom het plan opgevat om Lydia om te vormen tot een sociaal-culturele buurtonder-neming. Een onderneming die – na een inwerkperiode – de rol die nu door welzijnsorganisatie Combiwel gespeeld wordt, moet overnemen. Een onderneming ook, die de gebruikers van Lydia zelf runnen. Alleen zo kan – meent de groep – Lydia voor de toe-komst behouden blijven.

UitdagingDat is een grote uitdaging, maar kans-rijk. Immers alle partijen die nu bepa-len wat er in Lydia gebeurt (Combiwel, het stadsdeel, Ymere) zullen de op-richting van zo’n buurtonderneming toejuichen. Het is namelijk precies wat het stadsdeel (en de gemeente) in het kader van het nieuwe welzijnsbeleid

en het streven naar een parti-cipatiesamenle-ving als beleid heeft . Het is ook precies wat soci-ale instellingen als Combiwel en Ymere in datzelfde kader voorstaan en zullen bevor-deren. Het ont-staan en het op gang brengen van die buurtonderneming zullen alle bepalende partijen dus alleen maar van harte kunnen onderschrijven en ondersteunen.

DraagvlakEen voorwaarde voor die steun aan de transitie naar een buurtonderne-ming is voor die partijen natuurlijk wel dat die intentie breed gedragen wordt door de gebruikers van Lydia. En dat het niet bij een intentie blijft , maar dat er daadwerkelijk realistische stappen worden gezet om dat plan te verwezenlijken. Daarom hebben we de medegebruikers en sympathisan-ten van Lydia gevraagd of zij ook vin-den dat Lydia behouden moet blijven en dat zij de oprichting van een buurt-onderneming daarvoor een kansrijke optie vinden. Vooralsnog zijn de reac-ties overwegend positief, al zijn er na-tuurlijk genoeg die de haken en ogen aan het plan zien. In de gelederen van Lydia is er volgens ons dus voldoende draagvlak.

Wat nu nog nodig is draagvlak onder de buurtbewoners: zien die zo’n buurt-onderneming zitten? En dus leggen we diezelfde vraag ook voor aan u, lezer van deze krant. Natuurlijk, wat we hier voorstellen roept veel vragen op die het inschatten van de kansen van zo’n onderneming moeilijk maakt. Maar met die vragen kunt u natuurlijk terecht bij ondergetekenden of (voor-lopig nog even) bij Th ea Geurtsen, die het initiatief van harte ondersteunt. En misschien bent u wel iemand die denkt een bijdrage te kunnen leveren aan het realiseren van dit plan en de transitie naar een buurtonderneming. Dat horen we dan natuurlijk ook graag.

Joris MarsmanWijkcentrum Vondelpark-Concertgebouwbuurt

Johan KerstensVereniging Vriend(inn)en van Lydia

Stuur uw steunbetuiging en/of vragen naar:[email protected]

12

In elke wijkkrant schrijven we iets over onze taart-bakgroep. Want wie schrijft , die blijft ! We besloten – het idee kwam van Els – om eens iets aardigs te-rug te doen voor de supermarkt, die het voortbe-staan van onze taartbakgroep mogelijk maakt door ons elke week gratis van producten te voorzien. Eind januari hebben we daarom een grote appel-taart gebakken voor het voltallige personeel van onze sponsor JUMBO in de Hendrik Jacobszstraat. Harmen, een van de leden van de taartbakgroep overhandigde deze taart feestelijk aan een delega-tie van het winkelteam. Onze fotograaf schoot een fraaie reclamefoto voor zowel de sponsor als ook ons eigen product, de appeltaart van Lydia.

De Stichting Blije Buren (BB), opge-richt in Amsterdam, heeft als doel: zorg hebben voor elkaar, hulp bieden aan elkaar, met elkaar leren samenle-ven. Om dat doel te bereiken werkt BB samen met de Sociale Firma Partners aan het Werk, die zowel in Groningen als in Amsterdam opereert en ook zich vooral erop richt om mensen aan werk te helpen.De doelgroep van BB bestaat uit per-sonen die overal buiten de boot vallen. De bedoeling is hen persoonlijke aan-dacht te geven en daardoor hun leven vrolijker en wat gemakkelijker te ma-ken. En waar gewenst (en mogelijk) ze te helpen om – op termijn – aan het werk te gaan. Soms krijgt BB subsidie van de gemeente Amsterdam. Jean-nette Seret is voornamelijk in stads-deel Zuid aan het werk om de helpen-de hand te bieden. Als vrijwilliger kan iedereen ook meehelpen.

De activiteiten van BB zijn heel divers. In stadsdeel Zuid zijn dat met name samen zelfgemaakte soep eten, kof-fi e/thee drinken en praten over per-soonlijke of maatschappelijke zaken.

Maar het kan ook tot de taken horen om iemand via het Juridisch Loket of via de schuldhulpverlening bij te staan, of eventueel thuis te helpen bij ziekte of eenzaamheid. Elke woens-dag, donderdag en vrijdag wordt er in Amsterdam of omgeving gewan-deld, naar bezienswaardigheden zo-als lunchconcerten, musea, parken, markten, geloofshuizen, RAI-beur-zen en waar de belangstelling maar naar uitgaat.

Welke rol speelt Huis van de Wijk Ly-dia voor de Stichting Blije Buren?Jeannette vindt Lydia een prettige plek waar ‘haar’ mensen zich welkom voe-len. Indien nodig kan men bij Lydia gebruik maken van de keuken voor soep maken en wat dies meer zij. Dat geeft een ‘blije buren’ gevoel.Jeannette heeft echter een grote wens: een ruimte van minimaal 2000 m2, in te richten als Erfgoed Museum. In dit museum kan de doelgroep echt aan het werk onder begeleiding van professionele krachten. De bezoekers kunnen dan worden bediend en rond-geleid door BB’ers.

Zo’n ‘zorgmuseum’ zou de mogelijk-heid scheppen voor de ontwikkeling van vaardigheden en kennis om vak-bekwaam te kunnen werken. Van deze wens voor zo’n ‘leer-werk-museum’ word je warm en – meent Jeannette – zeker ook een Blije Buur.

Jeannette Seret heeft haar leven gewijd aan het helpen van mensen die maat-schappelijk verwaarloosd zijn of drei-gen te worden. Zij wil dat er niemand aan de kant hoeft te staan, dat iedereen meedoet. Zij is getrouwd, heeft twee dochters en drie kleinzoons. Ze geniet van haar leven en wil dat met anderen delen. (ML)

Blije BurenEen interview met Jeannette Seret

Overigens kunt u bij de bar van Huis van de Wijk Lydia ook onze brownies proberen of een punt van andere taarten uit ons gevarieerde wekelijkse aanbod. Wij zijn trouwens altijd benieuwd naar uw bevindingen zodat we daar in de toekomst zoveel mogelijk rekening mee kunnen houden.


In de steden in het westen van Neder-land heerste in de winter van 1944-45 een groot voedseltekort door het Duitse verbod op voedseltransporten als reactie op de Spoorwegstaking. Duizenden verzwakte kinderen dreig-den te sterven. Daarom werden zo’n 40.000 ondervoede stadskinderen in de eerste maanden van 1945 geëva-cueerd naar gebieden waar nog wel voedsel was, zoals Overijssel, Fries-land, Groningen en Drenthe. Het was een grote operatie onder zeer moei-lijke omstandigheden. Honderddui-zenden Nederlanders zetten zich be-langeloos in om de kinderen te redden

van de hongerdood. Transportmid-delen waren nauwelijks voorhanden. Met vooral vrachtschepen, maar ook autobussen, vrachtwagens, treinen en soms zelfs lopend of fi etsend vertrok-ken de kinderen ‘naar de boeren’. Het onbekende tegemoet.Het verzetsmuseum heeft tot 13 april een expositie over wat er toen gebeur-de. Zeven personen die als kind ‘naar de boeren’ zijn gegaan, vertellen over hun ervaringen.

Verzetsmuseum, Plantage Kerklaan 61 (tegen-over ingang Artis)

FebruaristakingNatuurlijk wordt ook dit jaar op 25 februari de Februaristaking van 1941 herdacht bij de beeld van ‘De Dok-werker’ op het Jonas Daniël Meijer-plein. Vele tienduizenden burgers legden toen uit solidariteit met de vervolgde Joodse bevolking het werk neer in Amsterdam, de Zaan–streek, Hilversum, Utrecht, Haarlem, Velsen en Weesp. Uit bewondering schonk Koningin Wilhelmina na de oorlog Amsterdam het devies: “held-haftig, vastberaden, barmhartig”. Volgens het herdenkingscomité moeten we ook nu “in ons denken en handelen pal blijven staan voor de beginselen waarvoor de stakers opkwamen: niet dulden dat mede-burgers worden gedemoniseerd, ontrecht, mishandeld en vervolgd, omdat ze tot een bepaalde groep behoren.”

Wanneer: woensdag 25 februariHoe laat: 16.45 uurWaar: Jonas Daniël Meijerplein

Naar de boerenKinderevacuaties in de hongerwinter

Kinderen worden per schip naar Friesland gebracht, Den Haag (1944-1945). Dit is de enige foto die van de kindereva-

cuaties tijdens de Hongerwinter is overgeleverd. Foto Menno Huizinga/Nederlands Fotomuseum

Het educatieproject ‘Oorlog in mijn Buurt’ zoekt ouderen die kunnen vertellen over de Wil-lemspark- en Schinkelbuurt. In het geschiedenisproject Oorlog in mijn Buurt interviewen kinderen uit heel Amsterdam ouderen over de Tweede Wereldoorlog in de stad. Kinderen uit groep 8 van de Eloutschool interviewen ouderen die herinneringen hebben aan de Willemspark- en de Schinkelbuurt in oorlogstijd. Alle verhalen worden opgetekend door journalisten en gebruikt in het basisschool onder-wijs van Amsterdam. Aan de hand van de interviews leren de kinderen

de geschiedenislessen van hun eigen buurt kennen en doorvertellen. Heeft u herinneringen aan de Willemspark- of Schinkelbuurt in oorlogstijd en wilt u uw verhaal doorgeven aan leerlingen die nu in die buurten wonen en naar school gaan? Neemt u contact op met Lies van Oekel, in Zuid projectleider van ‘Oorlog in mijn Buurt’.

Tel: 06-41141230 E-mail: [email protected] informatie over het project: www.oorloginmijnbuurt.nlfacebook.com/oorlogbuurt

Oorlog in mijn buurt

14

BuurtactiviteitenBBBBuuuuuuuurrrrttttaaaaccccttttiiiivvviiittteeeiiitttteeeennnn

Nog niet zo lang geleden kende Zuid drie huurdersverenigingen. Of de du-vel er mee speelde, ging één ervan, Huurdersvereniging Zuid, ter ziele net op het moment dat huurders er alle belang bij kregen zich te verenigen. De huren van sociale woningen zijn de laatste jaren fors gestegen, terwijl het besteedbare inkomen van de mensen die er op zijn aangewezen gedaald is. Daarom is het goed nieuws dat die huurders het niet langer zonder be-langenbehartiger hoeven te stellen. De opgeheven huurdersvereniging heeft zich namelijk opnieuw uitgevonden, zij het onder een andere naam: Huur-

dersbelangen Zuid.Tot de doelgroep van deze belangen-behartiger behoren ook de huurders in het gebied waar deze krant verschijnt. Maar als het goed is komt deze vereni-ging ook op voor mensen die aange-wezen zijn op een betaalbare huurwo-ning maar nog niet het geluk hebben gehad er een te vinden en in dit deel van Zuid daarnaar op zoek zijn. En dat geluk heb je hard nodig, want dat soort woningen worden in rap tempo schaarser. Huurdersbelang Zuid heeft ook laten weten te streven naar een gezamenlij-ke aanpak, d.w.z. gezamenlijk met de

andere huurdersverenigingen in Zuid. En dat is hard nodig want de woning-bouwverenigingen die voor betaal-bare huurwoningen moeten zorgen, moeten door het regeringsbeleid meer gaan luisteren naar hun huurders en zullen ook meer aangestuurd wor-den door de gemeente. Er is dus werk aan de winkel om die veranderingen in voor de huurders goede banen te leiden.

Wilt u meer weten? Mail naar: [email protected]

Verhuizen binnen Amsterdam is door de grote woningnood niet zo mak-kelijk. Maar vaak is dat met een paar aanpassingen in huis ook helemaal niet nodig. Een wooncoach gaat bij buurtbewoners langs en bespreekt welke aanpassingen nodig zijn. Het kan bijvoorbeeld gaan om een traplift of het weghalen van drempels. U leert ook over de regelingen die be-staan om deze mensen te helpen als zij wél moeten verhuizen en u verspreidt deze kennis verder. Kortom, u bent een steuntje in de rug in de zoektocht naar een betere woonsituatie.

Een wooncoach:• legt huisbezoeken af• Informeert en licht voor,• voert een persoonlijk gesprek over

woonwensen,• denkt mee over oplossingen,• verwijst door waar nodig,

Wilt u als wooncoach iets betekenen voor uw buurtbewoners? Bent u so-ciaal ingesteld, kunt u goed luisteren en in staat om informatie goed door te geven? Meld u dan aan bij de Huur-dersvereniging Amsterdam (HA). Wij bieden u een training waarbij u kennis opdoet en vaardigheden leert waar-mee u als wooncoach aan de slag kunt, en een vergoeding per gesprek.

Aanmelden: [email protected] of bij Wijksteunpunt Wonen Zuid, G. Doustraat 133, 1073 VT Amsterdam, tel. 020-664 53 83

Nieuwe huurdersvereniging in Zuid

Wooncoaches gezocht

Op 10 december jongstleden bood de Dag van de Mensenrechten een goede gelegenheid om door het hele land brieven te schrijven met het doel on-schuldige gevangenen vrij te pleiten.Ook Huis van de Wijk Lydia nam deel aan deze sympathieke actie van Amnesty.

Gedurende de hele dag schreven hier zo’n 16 deelnemers met bewonderens-waardige inzet en doorzettingsvermo-gen brieven aan autoriteiten met de prangende vraag de onschuldig in hun

cellen verblijvende gevangenen vrij te laten.De gevallen varieerden van de welbe-kende Chelsea Manning die tot 35 jaar gevangenisstraf is veroordeeld in VS voor het doorsluizen van geheime mi-litaire informatie tot een Afrikaanse jongen die op het punt staat geëxe-cuteerd te worden vanwege de ver-meende diefstal van een paar mobiele telefoons.Ook bestond er de mogelijkheid een persoonlijk bericht, bijvoorbeeld een ansichtkaart aan de bewuste ge-

vangene in zijn/haar cel te sturen om deze een hart onder de riem te steken.Aan het einde van de dag was aan mij de eer de oogst op de bus te doen: maar liefst 80 brieven en zo’n 40 ansicht-kaarten gingen op weg naar adressen over de hele wereld.

In heel Nederland zijn tijdens de Dag van de Mensenrechten duizenden en duizenden brieven geschreven aan schuldige regeringen en onschuldige gevangenen. (SL)

De brieven van Amnesty


foto Tim Boric

Op 15 januari 2015 startte op de Stadhouderskade een landelijke meetcampagne met als doel: schone-re lucht. Zo’n dertig bewoners waren ondanks de stromende regen komen opdagen. Verder waren onder meer Het Parool, AT5 en het Noordhol-lands Dagblad aanwezig. EkoPlaza deelde pakjes biologisch sap uit.

Wat ze zagen was een show van men-sen in witte pakken met meet-ap-paratuur die direct de alarmerende roetuitstoot van oude bestelbusjes en tweetakt scooters aangaf. Bewoners hingen Palmes-buisjes op waarmee de aanwezigheid van stikstofdioxi-de (NO2) gedurende een jaar iedere maand in kaart wordt gebracht. Het startpunt om ook op tien andere pun-ten in Amsterdam en zo’n 60 punten in Nederland te meten. Een onafh an-kelijk onderzoeksbureau analyseert de resultaten. Milieudefensie betaalt dat onderzoek.

SluipmoordenaarVervuilde lucht is slecht voor je gezondheid. De deel-tjes in de lucht komen direct je longen in. Gassen zoals stikstofdioxide en koolmo-noxide, plus fi jnstofdeeltjes zijn zeer schadelijk voor je luchtwegen. Omdat je het niet ziet lijkt het ongevaarlijk, maar vervuilde lucht is een sluipmoorde-naar. Het is nu al, na roken, de groot-ste, vermijdbare doodsoorzaak!Helaas blijft vuile lucht niet hangen in de grote verkeersaders van de stad. Lucht verplaatst zich door heel Am-sterdam. Alle inwoners hebben er last van, dus iedereen heeft ook baat bij maatregelen om de lucht schoner te krijgen. Pleiten voor schonere lucht is geen Ver-van-mijn-Bed Show.

Normen overschredenInmiddels weten we via metingen van GGD en RIVM dat op veel plaatsen

in Nederland de Europese normen voor NO2 worden overschreden. En als je veel stikstofdioxide meet, weet je dat er veel vieze auto’s, scooters én brommers voorbij rijden die hoogst-waarschijnlijk ook andere schadelijke stoff en uitstoten. Maar we willen nog meer gegevens verzamelen en daar-mee aandringen op maatregelen voor schonere lucht. Want de beslissers kunnen nog wel een duwtje gebrui-ken. Kijk ook op: www.milieudefensie.nl/luchtkwaliteit

Ton Rombout

Actie voor schonere lucht geen Ver-van-mijn-Bed-Show

Op 8 december is op 85-jarige leef-tijd Jan Hageman in zijn woonplaats Weesp overleden. Jan Hageman was vele jaren lid van de Werkgroep Ver-keer van het Wijkcentrum Vondel-park-Concertgebouwbuurt. Hij was degene die alles wist over het open-baar vervoer, binnen de buurt maar ook ver daarbuiten. Jan was lid van de van de door hem zelf opgerichte Ver-eniging Stadsvervoerbelang en zat als afgevaardigde daarvan in de Reizigers Advies Raad van de regio Amsterdam. Hij was daarom altijd eerder dan wij op de hoogte van de plannen van het GVB en wist ook precies wanneer deze besproken werden in de Commissie-vergaderingen op het stadhuis. Hij be-schikte over een grote technische ken-nis van trams en treinen en wist vaak beter dan de ambtenaren van het GVB of beleidsvoorstellen in de praktijk wel of niet haalbaar waren. Jan was een

beruchte inspreker in vergaderingen van commissies die over Verkeer en Vervoer gingen en zijn vlijmscherpe analyses van ambtelijk broddelwerk werden hem daar dan ook niet altijd in dank afgenomen. Hij had geen hoge pet op van de verschillende GVB di-recties die in zijn tijd voorbijkwamen en die mening stak hij tijdens onze werkgroepsvergaderingen niet onder stoelen of banken.

Jan verzamelde veel informatie door gewoon op straat het reilen en zeilen van het openbaar vervoer te observe-ren, op haltes overstappende reizigers te tellen, vertragingen te turven en be-weringen in beleidsnota’s in de praktijk te checken. Hij kende de aankomst- en vertrektijden van iedere tram en bus per halte uit zijn hoofd. Soms ‘stalkte’ hij passagiers om de loopafstand naar hun huis of werk vast te stellen. In

veel reacties naar aanleiding van zijn overlijden wordt het voorval gememo-reerd dat Jan Hageman ’s nachts op z’n knieën op het asfalt voor de deur van de Nederlandse Bank werd aangetrof-fen met een klosje touw en een krijtje op straat cirkels trekkend om proef-ondervindelijk aan te tonen dat tram 7 wel degelijk gewoon linksaf kon en niet zo’n belachelijk omrij-rondje hoefde te maken.

Jan was in de eerste plaats een bezorg-de medeburger die zich opwierp voor het behoud van het openbaar vervoer. Vandaar dat hij zich zeer kon opwin-

In memoriam Jan Hageman

foto Michiel Wijnbergh

16

den over het gekonkel binnenskamers van ambtenaren en politici over de toekomst van het bus- en tramnet van Amsterdam. Hij verzette zich in 1968 al met succes tegen de belachelijke bezuinigingen op bus en tram om de metro te kunnen bekostigen. Die strijd tegen bezuinigingen herhaalde zich bij de plannen voor de Noord-Zuidlijn in de jaren ’90. Medewerkers van het wijkcentrum waren in die jaren be-hulpzaam bij het op orde brengen van zijn (fi nanciële) administratie en het

redigeren van zijn teksten die soms zo technisch en uitgebreid waren dat ze niet door iedereen begrepen wer-den. Enige praktische assistentie kon hij trouwens wel goed gebruiken want Jan was in weer en wind en van ‘s mor-gens vroeg tot ’s avonds laat in touw. Hij gunde zichzelf weinig rust en dit ging vaak ten koste van zijn gezond-heid. Als hij door lange avondverga-deringen op het stadhuis de bus naar huis weer eens had gemist dommelde hij wat in een nachtbus (dat kon toen

nog) of sliep hij op de bureaustoel in het kantoor van een bevriende druk-ker die hem de sleutel had gegeven. Zijn privéleven stond geheel en al in dienst van zijn passie.

Wij zullen ons Jan herinneren als een gedreven maar bescheiden en aardige man, die zich met veel kennis van za-ken inzette voor het algemeen belang en voor het openbaar vervoer in het bijzonder. (JM)

Wie bepaalt dat? Na enig navraagwerk blijkt dat de Stads-regio Amsterdam daarover beslist. Die Stadsregio, vroeger de ROA geheten, bestaat uit 16 gemeentes in de regio Am-sterdam. Een kijkje op Internet wijst uit dat de Gemeente Amsterdam, met 54% van de regiobevolking slechts 38% van de stemmen heeft in de 56 leden tellende raad. En waarom is dat? U snapt het, de omliggende gemeentes waren bang voor een te dominante positie van Amster-dam! Wat is het gevolg van die angst? Dat de omliggende gemeentes uitmaken welke haltes worden opgeheven want de stadsregio is de opdrachtgever van het OV in de regio.Heeft u het ooit zo zout gegeten?Personen, politici, maken met elkaar uit hoe het GVB in Amsterdam reilt en zeilt. Hoe vaak maken die personen gebruik van het OV in Amsterdam? Nù begrijp ik dat het

ze niet uitmaakt welke haltes er tussenuit MOETEN val-len. Scholieren, ouderen, toeristen... Wat maakt het ze uit! Dat is tenminste wat ik opmaak uit de handelwijze van die politici van de Stadsregio.Mij stoorde het enorm dat van de ene op de andere dag de halte op de Timo Smeehuijzenbrug bij de Apollolaan werd opgeheven. Zal ik u een geheimpje verklappen? Half december werd o.a. deze halte opgeheven, terwijl de beslis-sing daarover pas in maart a.s. moet vallen. Over zorgvul-dig bestuur gesproken! Is uw klomp ook al gebroken?In de ECHO van 7 januari kreeg de leiding van het GVB een goede tip door mevrouw M. Brouwer: de snelste en goedkoopste manier om de tram/bus van het beginpunt naar het eindpunt te krijgen is alle tussenliggende haltes op heff en. Voorwaar een helder idee.

Marijke de Vries

Lezers schrijven De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden brieven te redige-ren/bekorten en/of te weigeren.

In deze rubriek worden alleen brie-ven gepubliceerd met uitdrukkelijke toestemming van de schrijver.

Opheffing tram- en bushaltes

In Buitenveldert vergadert eenmaal per maand een groep ouderen over ty-pische ouderen-problemen: eenzaam-heid, ouderenmishandeling, achteruit

gaan van inkomen door steeds meer eigen bijdragen, slecht aansluitend vervoer, huishoudelijke hulp die mo-gelijkerwijs vermindert, ziekte etc.

Die ouderen uit Buitenveldert denken dat ze als ervaringsdeskundigen de overheid en andere zorginstanties over de aanpak van die problemen nuttig advies kunnen geven en bieden zich daarvoor aan (onder de naam Oude-ren Advies Raad Amsterdam Zuid). Verder menen ze dat ook elders in Zuid ouderen wonen die met dit soort problemen kampen, behoeft e hebben aan regelmatig overleg en een geza-menlijke aanpak wel zien zitten.

Voelt u zich aangesproken? Dan kunt u contact opnemen via tel. 020-3790159 of email: [email protected]

‘Ouderenproblemen’


Een grootschalige ondergrondse parkeergarage is misschien wel interessant voor bevlogen politici en beleggers in onroerend goed, maar het is op dit moment niet langer een passende oplossing voor een goede ruimtelijke ordening.

Het is een plan van tien jaar geleden en nu is het niet meer het ideale ant-woord op de parkeervragen van de toekomst. Het idee is achterhaald en er kleven teveel bezwaren aan. De onder-grondse parkeergarage is daardoor al-leen maar een slechter plan geworden. Het draagvlak ervoor, bij bewoners en ondernemers, is tanende. Het buurt-verzet tegen het bestemmingsplan is in de laatste fase.

Op 6 januari jl. was de zitting bij de Raad van State met als eis: vernietiging van het besluit van het Dagelijks Be-stuur van Stadsdeel Zuid. De gemeen-telijke rapporten steunden namelijk op ondeugdelijk onderzoek. Om onze ar-gumenten kracht bij te zetten, hebben wij als verontruste buurtbewoners aan adviesbureaus opdracht gegeven om een second opinion op te stellen. An-ders zou het niks worden bij de Raad van State.

Maar er is volgens het stadsdeel en de aannemer helemaal niets aan de hand. “Tijdens de bouw van de parkeerga-rage letten we natuurlijk goed op, want we hebben geleerd van de fouten van de Noord-Zuid lijn” zeggen ze. Of dat echter op de lange termijn ook zo is, kan niemand ons garanderen. Het stadsdeel heeft o.i. onvoldoende con-trole op de invloed van ondergronds bouwen op de grondwaterstand. Tegen de tijd dat de buurt gaat verzakken of dat de keldermuren scheuren is de aannemer misschien failliet of is het bijna onmogelijk om aan te tonen dat de bouw van de garage de oorzaak is van de geleden schade.

Op de zitting hebben bewoners naar

voren gebracht dat het stadsdeel ook geen verkeersonderzoek heeft laten uitvoeren. De toename van verkeers-bewegingen op bijvoorbeeld de Stad-houderskade is niet in beeld gebracht. Daardoor heeft men ook niet gerap-porteerd over de verslechtering van de luchtkwaliteit. Wij hebben dat onder-zoek wel laten doen. Ook is door ons aangetoond dat hier niet Nederlandse maar strengere Europese recht en re-gelgeving van toepassing is. De getui-ge-deskundige heeft aangegeven dat de

garage wel degelijk bijdraagt aan een verslechtering van de luchtkwaliteit in de buurt. Door de juridische adviseur is daarnaast in het verweer aangevoerd dat de gemeente wettelijk geen projec-ten mag toestaan die bijvoorbeeld de toch al overbelaste Stadhouderskade nog verder vervuilen. De jaargemid-delde NO² norm wordt daar in 2015, ook zonder garage, al in ernstige mate overschreden. Dat blijft , ondanks alle mooie gemeentelijke plannen die door het stadsdeel werden aangevoerd, nog jaren zo. Er werd daarvoor door het stadsdeel ook geen enkele cijfermatige onderbouwing gegeven. Nou, dan weet je wel wat het waard is. Toen de rechter vroeg welke afwegingen het stadsdeel zélf heeft gemaakt als het gaat over de invloed van de verslechtering van de luchtkwaliteit op de scholieren van het Montessori Lyceum aan de Hobbema-kade bleef het stil. Daar gingen zij niet over, dus ook geen afweging.

Het is natuurlijk volstrekt onduidelijk welke uitspraak we nu kunnen ver-wachten. Het gebeurt niet vaak dat de Raad van State contrair gaat en een bestemmingsplan naar de prullenbak verwijst. Maar het door ons aangedra-gen materiaal bevatte wel voldoende argumenten om er een zitting van twee en een half uur aan te wijden. Om

Zonder bestemmingsplan geen bouwaanvraag, zonder bouwvergunning geen garage

Parkeergarage BoerenweteringDe strijd tegen de parkeergarage onder de Boeren-wetering is in een beslissend stadium gekomen

Plangebied parkeergarage

18

de onjuiste beweringen van het stads-deel te weerleggen hebben we rappor-ten laten maken en een deskundige meegenomen. Dat kost met elkaar enkele duizenden euro’s. Voor deze kosten hebben we nog onvoldoende dekking gevonden. We hebben inmid-dels – d.m.v. een gele buurtfl yer – al veel buurtbewoners bereid gevonden om een solidariteitsbijdrage te storten. Daarvoor zijn wij hen natuurlijk zeer erkentelijk. Toch willen we ook voor bewoners in het grotere verspreidings-gebied van deze wijkkrant ons giro-nummer vermelden in de hoop dat we

ook van hen een fi nanciële bijdrage tegemoet mogen zien. Concreet verzoeken we u om u aan te sluiten bij deze inzamelingsactie door € 25 of liever nog € 50 of meer bij te dragen ter bestrijding van de kosten. Wat wij u vragen is niet niks, maar de eventuele kosten van grondwaterover-last, verzakkingen van gebouwen en gezondheidsschade zijn op den duur vele malen hoger!

Joost van Vollenhoven Joris Marsman

Uw solidariteitsbijdrage kunt u overmaken op rekening nummer:

NL64 INGB 0002 3768 23

t.n.v. Vereniging Buurtbelang Museumplein [VBM] o.v.v. Solidariteitsbijdrage Penningmeester VBM Hobbemakade 25 hs 1071 XK Amsterdam Inschrijving KvK 34234368

Oppas-oma’s en - opa’s, au pairs, maar vooral jonge ouders kunnen er terecht. Mèt hun kroost! Want slimme horecaondernemers heb-ben ontdekt hoe je die voorheen zo vrijbuitende, koffi e en witte wijntjes drinkende yuppen kunt teruglok-ken in je etablissement: geef ook die kinderwagens de ruimte!

In steeds meer steden is het een op-rukkend fenomeen, de zogenaamde ‘kids-conceptstores’ waar je alles kunt vinden waar jonge ouders behoeft e aan hebben. Waar je behalve koffi e, broodjes, cup-cakes en een wijntje ook een paar comfortabele loungebanken vindt om even bij te kletsen met een vriend of vriendin op de papa- of mama-dag, waar je in dezelfde ruimte ook nieuwe (en eventueel 2e hands) kleertjes scoort, speelgoed, boekjes, kindermeubels, cadeaus en waar je de kleintjes veilig kunt laten ronddollen in een speciaal voor hen ingerichte royale ruimte met heel veel uitdagend speelmateriaal. Het werkt ontspan-nend zoals aan de rand van de zand-bak in het zomerse park: het kind

vermaakt zich prima en de ouder ook. Die kan eventjes relaxen en onder-uitzakken op de bank. Een ‘beleving’ heet zo’n zaak in marketingtermen. Maar je zou willen dat je er zelf op was gekomen!Amsterdam telt intussen een fl ink aantal horecagelegenheden, waar ou-ders en kleine kinderen welkom zijn. Ook in dit deel van Zuid: zo vindt men sinds november Blender aan de Ruy-sdaelstraat in Amsterdam. De bena-dering is heel persoonlijk en iedereen, jong en oud, is er welkom! Het cafége-deelte heeft een voornamelijk biologi-sche kinderkaart. Men kan er kinder-

feestjes organiseren en op zaterdag is de kinderkapper aanwezig.In de Beethovenstraat is op de plek waar eerst kinderwinkel Sterre en Tijl zat, nu de MiniMarkt neergestreken. Het is de tweede vestiging van de suc-cesvolle formule uit Bloemendaal. Je kunt er ontbijten, lunchen, taart eten – uiteraard allemaal verantwoord bio-logisch – en er is een goed gevulde speelhoek. Op woensdag en zaterdag is de kinderkapster aanwezig. (CP)

www.blenderamsterdam.nlwww.minimarkt-store.com

OpOppOppaapapap ss-s-s oomomom ’a’aa sss enenen -- ooopapapap ’’sss, , auauau pppp iaiaiairsrsrs,,mamaarar vvoooorrall jjonge oudders kkunnen

Opkomende trend: kindercafés

Wordt het grut in Lydia dan overgesla-gen? Welnee! Want op dinsdagochtend (schoolvakanties uitgezonderd) wordt er in de tuinkamer vrolijk gezongen en gedanst tijdens de ‘Bouncy Bunch’, on-

der leiding van de Engelstalige Kristi Green. Van 10 tot 11 voor baby’s en dreumesen tussen de 6 en 21 maanden en van 11 tot 12 voor peuters en kleuters van 22 maanden tot 4 jaar. Uiteraard

vergezeld door hun ouders of verzor-gers. Dat deze ochtend goed wordt bezocht is te herkennen aan de gepar-keerde buggies op het podium! Per keer betaalt men € 10 en aanmelden gaat via [email protected] . Voor kids van 2 tot 9 jaar wordt op de

Ook in Lydia zijn de kleintjes welkom


Om de parkeerdruk rondom het Museumplein een beetje te verlagen én om de leegstand in parkeergara-ges te bestrijden, bood de Dienst In-frastructuur Verkeer en Vervoer de vergunninghouders in deze buurt aan om de auto in de Q-Park garage Museumplein te parkeren. Nog niet bedoeld voor de vergunninghouders in alle straten, maar in een door het Stadsdeel Zuid geselecteerd postco-degebied waar de beschikbare par-keerruimte voor vergunninghouders schaars is door bezoekers van musea en Concertgebouw. Het is een extra service zonder extra kosten bovenop de normale parkeer-vergunning (al is deze onlangs wel met 25% verhoogd). Deze nieuwe re-geling garandeert overigens nog niet altijd een plek in de garage, want het aantal geselecteerde vergunninghou-ders is hoger dan het aantal beschik-bare plaatsen. Je krijgt een speciale sleutelhanger voor de voetgangersen-tree en met behulp van de kenteken-herkenning door de camera’s bij in- en uitgang, gaan de slagbomen omhoog en de poorten open.Ideaal, zou je zeggen. Maar het had

in de beginfase nog wel wat voeten in aarde voordat alles goed werkte. Een voorbeeld: bij de overschrijving van het kentekenbewijs naar een nieuwe auto werd een buurtbewoner, die graag van deze regeling gebruik wilde maken, aan de balie verteld dat de gegevens naar Cition zouden wor-den doorgegeven en dat dit na 24 uur geregeld zou zijn. Deze buurtbewoner kreeg twee telefoonnummers van de ambtenaar van stadsdeel Zuid, die kon hij bellen ter controle. Bij het eer-ste telefoontje om deze informatie te verifi ëren, werd de persoon in kwestie erg duidelijk gemaakt dat dít niet de bedoeling was en dat deze particulier dit telefoonnummer niet had mogen gebruiken. Op naar de garage dan maar. De ene keer lukte het inrijden wel, de andere keer niet, door onverklaarbare oor-zaak waar ook de baliemedewerker van de garage geen raad mee wist. Dus maar een klacht ingediend bij Q-Park, die overigens meteen werd terugver-wezen naar het centrale nummer van de gemeente: 14020. Daar wist men wederom van niets en de klagende vergunninghouder werd vervolgens verwezen naar de Dienst Infrastruc-tuur Verkeer en Vervoer (DIVV) aan

het Weesperplein. Daar gaf men even-min thuis: ‘geen idee. Het was een gemeentelijke beslissing’. Uiteindelijk werd het een dagje heen en weer bellen langs alle partijen: de storingsdienst van Q-Park in Limburg, het stadsdeel met hulp van een bereidwillige amb-tenaar van 14020, DIVV, de klanten-service van QPark, Cition (volgt u het nog?) en tenslotte weer de vriendelijke ambtenaar (die ook niet wist waar hij het zoeken moest, met excuses). Uiteindelijk werd de dagelijkse gok gewaagd: naar de garage. Kunnen we erin of niet, of toch maar weer de technische hulplijn uit Limburg op de intercom geraadpleegd? Enfi n, de sto-ring is – na een fl ink aantal weken wel-iswaar – verholpen en intussen kan de vergunninghouder probleemloos in- en uitrijden. Tot volle tevredenheid!

(CP)

Auto onder dak

vrijdagavond tussen 18.00 en 19.30 uur een Minidisco gehouden, waarbij zo’n 60 kinderen in de bovenzaal van Lydia speelsgewijs meedansen met wat wordt voorgedaan op het podium. Gebaseerd

op de mini-disco’s zoals ze vaak in va-kantieparken worden georganiseerd. Dikke pret, met veel muziek en kleurige lichteffecten. Meer info: [email protected]

En kleuters en peuters uit de buurt kun-nen ’s middags van maandag tot en met vrijdag komen spelen in de tuin van peuterspeelzaal De Vuurvogel tegen een kleine bijdrage van € 1,50.

Speciaal voor kinderen van alle ba-sisscholen in Amsterdam Zuid orga-niseert Combiwel ook dit jaar super-leuke ‘naschoolse kidsactiviteiten’. Er zijn onlangs overzichtelijke program-maboekjes met deze titel uitgedeeld op alle scholen. Door deel te nemen ontdekken kinde-ren hun eigen talenten op het gebied van Sport, Lijf & Gezondheid, Kunst en Cultuur, Natuur &Techniek, Com-municatie & Media en Burgerschap en Beroepsoriëntatie.

Sport op SchoolDe afgelopen weken werden er tijdens de gymlessen al op 10 basisscholen in Zuid diverse kennismakingslessen aangeboden door trainers en docen-ten van sportverenigingen, waarbij de kinderen kunnen ervaren of een be-paalde tak van sport ze aanspreekt. Na deze periode kan er na schooltijd laag-drempelig worden gesport met deze of een andere sportactiviteit, de 10 lessen starten in de week van 9 febru-ari, maar als er voldoende plek is kan

iets later instappen ook nog. De acti-viteiten worden het hele schoolseizoen door aangeboden aan alle schoolkin-deren in Zuid.

Inschrijven kan op individuele basis voor kinde-ren die graag willen meedoen. Ga direct naar amsterdam.nl/kidsactiviteiten/zuid of kijk op www.combiwel.nl Voor meer informatie: neem contact op met de organisatoren Marco Cats: [email protected] of Lotte Wijnstroot: [email protected]

Activiteiten voor schoolkinderen

Wat kost parkeren in Amsterdam voor parkeervergunninghouders? De stad kent verschillende tariefzones volgens het marktprincipe: hoe meer vraag hoe duurder.

Centrum: € 535Museumkwartier, Willemsparkbuurt: € 330Apollobuurt: € 265

Ingezonden mededeling

20

In 2014 vierde het Vondelpark feest, want het was 150 geleden dat Chris-tiaan Pieter van Eeghen het initia-tief nam tot de aanleg van een rijen wandelpark. Nog in het feestjaar verscheen eind november 2014 het fotoboek Vondelpark Vandaag.

Na een samenvatting van de geschie-denis van het park introduceert de auteur de term ‘Vondelparker’ voor een ieder die zich betrokken voelt bij het park, als bezoeker, als bewoner of als iemand die er actief is en werkt en die vooral trots is op het Vondelpark zelf. Daarna volgen een portret van de initiatiefnemer Christiaan Pieter van Eeghen door zijn 93-jarige achter-kleinzoon die naar hem is vernoemd en een leuke impressie van het fl ane-

ren met het rijtuig vroeger en op 15 juni 2014. In vier delen komen dan de bewoners, het 150 jaar feest, het park bij nacht en de buren van het park aan bod. Bij elk gebouw of natuurgebied wordt ver-teld hoe het er vroeger uitzag, welke functie het had en wat er nu gebeurt of wie er nu woont. Bijvoorbeeld waar vroeger bij de Kattenlaan de meststal-len waren, vinden we nu nu het Kin-derkookkafé en het Vondelparkteam van Stadsdeel Zuid. Veranderingen in het park zoals het ecologisch en cul-tuurhistorisch beheer van de Koeien-weide, Schapenweide en het rosarium worden besproken met aandacht voor de vele vrijwilligers die daar actief zijn. Volgt een reportage van spette-rende optredens in het feestjaar, waar-

onder een bij het Vo n d e l m o n u -ment dat met la-serstralen kleu-rig oplichtte (zie omslag). In het nachtelijke park vindt elk jaar Al-lerzielen plaats, met honderden versierde en ver-lichte bootjes als z i n n e b e e l d e n voor iedereen die iemand verloren heeft . En natuur-

lijk de kinderen met lampionnen in de Sint Maartenoptocht .De buren wonen of werken in gebou-wen aan zowel de kant in onze wijk als aan de Overtoomkant van het park. Zoals de rooms-katholieke Vondel-kerk, eens voor kerkgangers van goe-den huize, maar in verval is geraakt en in 1981 is gekraakt. Sinds 1986 zitten in een deel van de kerk bedrijven. In het centrale deel vinden culturele acti-viteiten plaats. Zo is er nog veel te zien en te lezen over bewoners en gebou-wen en hun geschiedenis.Het is een fraai fotoboek. Maar het is meer dan dat. De originele benadering van Sinaya Wolfert plaatst het Vondel-park in een ander perspectief. We zien het park door de ogen van de bewo-ners, de buren en de mensen die er werken, met historie en al. Een must voor alle Vondelparkers! (DB)

Sinaya Wolfert, Vondelpark Vandaag. Uitgever en distributeur Sinaya Wolfert Foto-grafie, Amsterdam 2014. ISBN 9789081099875. Prijs: € 38.00. Hardcover, 208 pagina’s.

Vondelpark vroeger en vandaag

Wie kent ze niet, de liedjes van Harry Bannink? Bannink was ‘hoofdgeitenbreier’ in De fi lm van Ome Willem en componist voor Annie M.G. Schmidt en Klokhuis. Hij schreef meer dan 3000 liedjes. Soms lief, vaak een beetje stout. Deze vuist op deze vuist, Op de step, De kat van ome Willem. Kinderen (4+), ouders en grootouders mogen ze meezingen, samen met Fay Lovsky, Remko Vrijdag en het ensemble van Cor Bakker.

Meezing-concert op zaterdag 14 en zondag 15 februari om 13.30 en 15.30 uur, toegang: €16 (inclusief geïllustreerd tekstboekje met oefen-cd).

Actief worden als vrijwilliger in het Vondelpark? Kom dan naar de vrijwilligers informatieavond. Huis van de Wijk Lydia | 5 maart | 18-20 uurParkbeheerder Ruud Stuurman, voorzitter van Stichting Hart voor het Vondelpark, Cintha van Heeswijck en Bart Nooij van Natuur en Milieuteam Zuid zullen een toelichting geven op de groenwerk-zaamheden die vanaf eind maart gepland staan. Daarnaast zijn ze op zoek naar vrijwilligers voor het Infopunt. Alle geïnteresseerden en alle huidige vrijwilligers zijn van harte welkom.

Opgeven kan via: [email protected] weten: www.vondelpark.com

Meezingen in het ConcertgebouwDeze vuist op deze vuist…

Gezocht: Vondelparkvrijwilligers

De Koeienweide | foto Sinaya Wolfert


Vanaf 12 februari kunt u in het Rijks-museum late schilderijen van Rem-brandt zien die daar normaal niet han-gen. Zoals de badende vrouw (rechts) en het zelfportret, beide overgevlogen

uit Londen. De expositie omvat zo’n 40 schilderijen, 20 tekeningen en 30 prenten die dateren van de periode tussen 1652 en 1669.Voor liefh ebbers van Rembrandt na-tuurlijk een must. Ook al zijn de fans een paar jaar geleden al aan hun trek-ken gekomen bij de tentoonstelling van alle werken van Rembrandt in het Magna Plaza achter het paleis op de Dam. Daar althans hingen kunstige reproducties van alle 330 schilderijen die volgens kenner Ernst van de We-tering aan Rembrandt kunnen worden toegeschreven en waarvan 52 nergens ter wereld te zien zijn. Helaas is die tentoonstelling uit de stad verdwenen, inclusief de ‘digitaal geremasterde’ versie van Het Joodse bruidje. Wat zou het bijzonder geweest zijn als die moderne kopie, die pre-tendeert de kleurstelling van het werk in zijn oorspronkelijke vorm meer te benaderen dan het origineel, op de

tentoonstelling naast het origineel had gehangen. Trouwens, hoe zit het eigenlijk met die ‘reizende’ tentoonstelling die vorig jaar voor het laatst gedeeltelijk in het Cityplaza in Nieuwegein te zien was?

(JK)Meer weten: www.rijksmuseum.nl www.rembrandtremastered.com

In het kader van de nationale herdenking van 70 jaar bevrijding komt vanaf 21 februari in het Stedelijk een tentoonstelling over kunst in de oorlog. Met werk uit de eigen collectie waarin niet eerder vertoond beeld-materiaal. Opgenomen is kunst uit de jaren dertig, vaak aangekocht van joodse kunstenaars en verzamelaars die hun land ontvluchtten toen Hitler in 1933 aan de macht kwam. Daarnaast wordt aandacht besteed aan de bunker bij Castricum, een initiatief van Willem Sandberg, ter bescherming van de kunst, ‘de kluis’ zou uiteindelijk onderdak bieden aan ruim 500 collecties (waaronder de opgerolde Nachtwacht). In het Stedelijk Museum zelf werd tijdens de bezetting klein verzet gepleegd

zoals een tentoonstelling over mode met een affi -che waarop centraal het woord ‘moff en’ was afge-beeld en groter verzet door de grafi cus Sandberg met het ondermeer vervalsen van identiteitsbewijzen. In 1946 zag men de Mondri-aantentoonstelling als een overwinning op het ver-slagen nazirégime. (DB)

Vanaf 27 maart zullen in het Stedelijk meer dan 100 werken van Henri Matisse te zien zijn (van 30 bruikleengevers). Er is voor gekozen om een selectie topwerken van Matisse tussen de vaste collectie op de begane grond te han-gen, in combinaties met werk van tijdgenoten, leermeesters en navolgers uit de eigen collec-tie. Op de bovenverdieping staat het papier-knipsel ‘La perruche et la sirène’ (de parkiet en de zeemeermin, 1952-53) centraal tussen andere knipsels als ‘Th e Snail’ (zie onder) en ‘Th e Sheaf ’ (beide uit 1953). Verder schilderde hij interieurs met oosterse naakten en kleurige stoff en. Hij deed indrukken op in ondermeer Algerije, Nice en Tahiti. Zijn gebruik van een steeds terugkerend vast aantal kleuren en vor-men binnen een werk roept een vrolijke zorge-loosheid op. (DB)

Het Stedelijk in de oorlog De oase van Matisse

Late Rembrandt A W

oman Bathing, N

ational Gallery London

Parallel aan de tentoonstelling Late Rembrandt presenteert het Rijksmuseum de allervroegste

fotografen uit eigen collectie. Zoals onderstaand

Portret van Rosamond Constance Fox Talbot uit

1942, toegeschreven aan William Henry Fox Talbot.

Het Stedelijk organiseert op 11 en 12 april een weekend om het publiek de gelegen-heid te geven hun ervaringen met het Stedelijk in oorlogs-tijd te delen.

© Succession H

. Matisse, c/o Pictoright A

msterdam

2015

22

Denkend aan Oud-Zuid

Zorg aan de keukentafel

Hulpbehoevende ouderen, zieken en gehandicapten krijgen dit jaar te maken met bezuinigingen. Het totale bedrag van de thuiszorg wordt met een kwart verminderd en om alles overzichtelijk te ma-ken wordt de zorg overgeheveld naar de gemeente. Speciaal opgeleide keukentafelambtenaren moeten vervolgens goed onderzoeken wat die hulpbehoe-vende medemensen nou eigenlijk echt nodig heb-ben, en wie weet – denkt, hoopt en eist de regering – wordt dan alles goedkoper en op maat. Waarom dat bezuinigingsgesprek per se aan de keu-kentafel gevoerd moet worden, is mij een raadsel. Maar ja, zo staat het nou eenmaal in de wet. Ik stel me voor dat het gesprek als volgt verloopt:

- Ring ring. - Oh goedemorgen mevrouw Smit, mijn naam is Van Stierum en ik ben Uw keukentafelambtenaar.- Mijn keukentafelambtenaar? - Inderdaad, mevrouw, ik wil weten of de zorg die U thans ontvangt naar Uw zin is.- Oh wat aardig, komt U binnen. Ik heb net de ka-chel wat opgestookt, dus dat komt goed uit.- Eh, sorry, maar kan het niet in de keuken? Ziet u, het heet niet voor niets keukentafelgesprekken.- Nou ja, goed dan, even de boel opruimen, er staan nog wat pannen van gisteravond- Koffi e?- Graag, dank U. En om maar met de deur in huis te vallen, is de hulp naar maat?- Naar maat? Ach, eens in de week naar de schouw-burg met een taxi, dat zou echt mijn maat zijn.- Haha, mevrouw. Zou leuk zijn, natuurlijk, maar wij kijken vooral of het ook een maatje kleiner kan.- Kleiner? Waarom? Ik dacht dat U kwam om mij verder te helpen.- Doen we ook, doen we ook! Maar kunt U bij-voorbeeld zelf stof afnemen en stofzuigen? - Nee, dat doet gelukkig mijn lieve thuishulp. Als ik U eens vertel wat een aardige mevrouw dat is.- Tuurlijk, zeker, maar als die hulp er niet meer was, zou dan de buurvrouw kunnen stofzuigen?

- De buurvrouw zuigen? Ik help de buurvrouw al en bovendien heeft ze ook geen keukentafel.- Geen keukentafel?! Wat heeft dat er nou mee te maken?- Dat heeft er alles mee te maken. U begon zelf over een keukentafel, nou, en die heeft ze niet.- Maar wat bedoelt U dan met haar helpen?- Nou, ze belt me elke morgen op en dan vertel ik haar door de telefoon wat ze moet doen.- U vertelt haar door de telefoon hoe ze het huishou-den moet doen?- Ja precies, want dat zei ik al, ze heeft geen keuken-tafel en daarom moet alles via de telefoon.- En Uw dochter, kan die niet een keertje stofzuigen?- Soms komt ze wel eens zuigen, maar stof afnemen? Nee, dat doen die jonge mensen niet, hé.- Ja, dat is waar, mijn dochter doet het ook niet, maar die is ook klein behuisd.- Weet U wat het is, mijnheer van Stierum, in die kleine huizen hebben ze geen keukentafel.- Mevrouw, scheidt u nou eens uit over die keukentafel.- Wat nou? U wou toch zo graag aan mijn keukentafel zitten? En dan nog ontevreden ook.- Ik zit helemaal niet graag aan Uw keukentafel, maar het moet van de gemeente.- Ach, weet je wat, als je mij nou die extra taxi geeft , dan gaan we lekker in de warme kamer zitten.- Mevrouw, ik denk dat bij U alles op maat is en ik wou het hier maar bij laten.- Dank U, en nog een goede dag. Ik denk trouwens een nieuwe keukentafel op maat te kopen.

Hans [email protected]


TarievenAnnonces/Advertenties

Annonces1 t/m 5 regelsper kolom incl. kop € 17,-Meerprijs extra regel € 5,-

Advertentiesper cm per kolom € 14,-

Advertenties digitaal aanleveren (minstens 200 dpi)

[email protected]

Een snelle en perfecte knipbeurt v/a € 18,-Herman en Richard van BolderickPieter Baststraat 2a (tegenover café Loetje)T: 020-6738935 | 06-29450360

DE HERENKAPPERS

2015: Biënnale-jaar. Te huur: appartement vlakbij de Giardini.Inl. John Müller, [email protected]

VENETIË

Bij het Amsterdams Kamerkoor is plaats voor 1 tenor, 1 bas en 1 hoge sopraan. Repertoire: muziek uit de renaissance en vroege barok. Repetities ma av, Van Ostadestraat 103. Aanmelden via www.amsterdamskamerkoor.nl of tel:020-6232979 F.Rood.

A CAPELLA ZINGEN

Ervaren systeembeheerder biedt PC onder-steuning aan (oa. ZZP-ers, senioren)I: www.francois.nuT: 020-6156292 | E: [email protected]

PC-HULP FRANÇOIS!

Annonces en advertenties

Gediplomeerd ziekenverzorgsterHelpt u graag indien u zorg nodig heeft!Voor meer informatie kunt u bellen naar: 06-22761110 | www.maatwerkzorg.nl

SHIRLEY HESSELS

Nieuwbouw en restauratie van strijk-instrumenten. Verhuur van goede (kinder)instrumenten. Lid NGV.020-4208061 | www.dejonghviolins.com

DE JONGH - VIOOLBOUWER

In de volgende krant:

Meer over

Nieuwe activiteitenNieuwe activiteiten

Podium Lydia Podium Lydia

Actieve vrijwilligers Actieve vrijwilligers

Buurtnieuws Buurtnieuws

Ervaren timmerman nodig in Oud Zuid ?Timmeren. schilderen, stucen, klussen, on-derhoud. Vakwerk tegen een gunstige prijs.tel. 06-12728471 of 0206646007

TIMMERMAN / KLUSJESMAN

Pianoles in de buurt. Voor kinderen en volwassenen. Beginners en gevorderden. Ook volwassen beginners.tel. 0206751559 of 0657536785

PIANOLES

Ervaren fysiotherapeute komt bij u aan huis als u fysiotherapie nodig heeft.Info: Claudia Roodheuvel Tel: 0647047241E: [email protected]

FYSIOTHERAPIE AAN HUIS

Wie heeft ruimte die ik gem. 1 maal per week als studio kan gebruiken? Liefst Zuid. Date van Utteren, [email protected] | www.daklu.nl

AMATEURFOTOGRAAF ZOEKT STUDIORUIMTE

Lotje past met liefde, plezier en ervaringop de poezen bij u thuis terwijl u weg bent.Voor meer informatie: [email protected]://mimlotje.home.xs4all.nl/tutti/

TUTTI ANIMALI KATTENOPPAS LOTJE

Pedicure behandeling en/of Voet–reflex massage. Eerst even bellen: 06-10520434Wilma A.Bruinsma Diabetici aantekening

VOETVERZORGING

Ik loop door de stromende regen om de giro van mijn waterrekening op de bus te doen. Verregend vuurwerk neemt op straat langzaam de vorm van stront aan.Ik steek het Museumplein over, lo-pend over de in zwart natuursteen gevangen fossielen van planten, kora-len, wormen en vissen.Een toerist fotografeert giechelend de bronzen penis van de Discuswerper in de schaduw van het Rijksmuseum. Haar vriend kijkt van een afstandje

goedkeurend toe met een samen-zweerderige glimlach.Binnen bekijk ik klassieke fotografi e, soms klein als miniaturen dan weer zo groot als de wand. Ik prefereer de miniaturen: daar zet ik mijn bril voor op. De grote foto’s ver-zwelgen me met hun walvissenmuil. Daar heb ik geen tijd voor.Het is als het verschil tussen een ge-dicht en een roman: hoe verleidelijk het veel te veel ook mag zijn, ik prefe-reer de uitgebeende taal. (SL)

Overpeinzing

N NUfoto Frans Brusselmans 1987

huis van de wijkkrant lydia

Documents