indywidualny program studiowania międzynarodowej szkoły...
TRANSCRIPT
1
Indywidualny program studiowania Międzynarodowej
Szkoły Pracy z Procesem im. Arnolda Mindella
Spis treści
Wprowadzenie
1. Praca z procesem – kilka słów o metodzie
2. Misja
3. Wartości
4. Specyfika indywidualnego programu studiowania
o Kontrakt
o Mentor
o Zaliczanie godzin sprzed programu
5. Opis programu i wymagania godzinowe
6. Szczegółowy opis elementów programu - propozycja
Terapia indywidualna
Zajęcia fakultatywne
Superwizja indywidualna oraz studium przypadku (case study)
Projekt końcowy lub praca dyplomowa
Praktyki kliniczne
7. Program rozpisany na lata - propozycja
Rok 1
Rok 2
Ocena połówkowa, egzaminy
Rok 3
Rok 4
Egzaminy końcowe
Zasady oceny
Raport roczny
8. Zasady, reguły i procedury
Kodeks postępowania
Procedura dyscyplinarna
9. Struktura szkoły
Kadra główna
Kadra wspierająca
Komisja Etyki
Schemat organizacyjny szkoły (drzewko)
2
10. Pozostałe informacje dla studentów
Literatura
Zakwaterowanie, ubezpieczenie
Oferty pracy
Stypendia oraz oferta “studiuj i pracuj”
Wprowadzenie
Międzynarodowa Szkoła Pracy z Procesem im. Arnolda Mindella (The International School
of Processwork in honour of Arnold Mindell) jest placówką edukacyjną non-profit, której
celem jest szkolenie oraz rozwój badań w zakresie Psychologii Zorientowanej na Proces.
Zapraszamy wszystkich studentów/studentki, bez względu na wiek, pochodzenie etniczne,
płeć, tożsamość płciową, niepełnosprawność, stan cywilny, narodowość, rasę, wyznanie, czy
orientację seksualną. Polityka równości i niedyskryminacji jest dla nas bardzo ważną zasadą i
odnosi się do wszystkich aspektów naszej działalności – warunków przyjęcia, edukacji,
zatrudnienia i działalności studenckiej.
Naszym celem jest upowszechnianie Pracy z Procesem, zarówno w sferze działalności
zawodowej –
m. in. psychologicznej, psychoterapeutycznej, społecznej, socjalnej, jak również inspirowanie
i wspieranie osobistej transformacji, a także budowanie świadomości społecznej. Podstawowe
wartości pracy z procesem to: świadomość, relacje i ciągłe zaangażowanie w rozwój osobisty.
Kształcimy innowacyjnych, skutecznych i kompetentnych facylitatorów i praktyków w
dziedzinie rozwoju osobistego i rozwoju organizacji, specjalistów pracujących metodami
psychologii zorientowanej na proces. Wspieramy wszelkie sposoby włączania narzędzi i
filozofii Pracy z Procesem do różnorodnych sfer pracy zawodowej.
Stosując narzędzia Psychologii Zorientowanej na Proces służące do budowania wspólnoty,
promujemy wspólnotowość, różnorodność oraz dobrostan społeczny i osobisty.
Program studiowania Pracy z Procesem oferuje zarówno możliwość zaangażowania
osobistego, doświadczenia intensywnego procesu odkrywania siebie i budowania
samoświadomości, a także budowania profesjonalnego pakietu praktycznych narzędzi,
kompetencji i umiejętności.
Praca z procesem to coś więcej niż zasób wiedzy i zestaw umiejętności do pracy nad zmianą -
jest to paradygmat łączący wewnętrzne doświadczenia ze światem wokół nas. Nasz program
wspiera cele osobiste i zawodowe studentów oraz inspiruje do twórczego zastosowania
nabytej wiedzy i umiejętności w różnych dziedzinach życia. Liczne praktyki, doświadczenia
własne, zachęcanie do prowadzenia projektów badawczych, zapewniają studentom szerokie
możliwości działania i rozwoju kreatywności i zainteresować w praktycznym wymiarze.
Praca z Procesem może być wykorzystywana w pracy psychoterapeutycznej (z jednostkami,
rodzinami, grupami), w coachingu, a także we wszelkich obszarach związanych z pracą z
ludźmi – w zarządzaniu zespołami, w edukacji, działalności społecznej i publicznej.
3
Program dyplomowy przygotowuje studentów do korzystania z teorii i metod Pracy z
Procesem, aby bazując na koncepcji rozwoju osobistego, mogli skutecznie pracować ze
zmianą, zarówno osobistą jak i w obrębie organizacji.
Program przygotowuje studentów do pracy w następujących obszarach:
rozwój osobisty
psychoterapia, problemy zdrowia psychicznego
problemy somatyczne, w tym również towarzyszących ostrym i przewlekłym
chorobom
związki i relacje, praca z rodziną
uzależnienia i nadużywanie substancji
odmienne i ekstremalne stany świadomości
praca ze snami (dreamwork)
praca z grupą
rozwiązywanie konfliktów
praca z napięciami i kwestiami społecznymi
Priorytetem szkoły jest wspieranie osobistych celów studentów i zachęcanie ich do twórczego
stosowania pracy z procesem w życiu codziennym, na gruncie zawodowym i w wielu innych
dziedzinach.
1. Praca z Procesem – opis metody
Praca z Procesem jest innowacyjnym podejściem do indywidualnej i zbiorowej zmiany,
łączącym w jednym paradygmacie psychologię, dynamikę grupy, duchowość i twórczą
ekspresję.
Wywodząca się z psychologii Junga, koncepcja Pracy z Procesem została opracowana przez
analityka jungowskiego Arnolda Mindella w latach siedemdziesiątych, kiedy to zaczął
prowadzić badania nad chorobą jako znaczącym przejawem nieświadomości. Mindell odkrył,
że nieświadome treści manifestują się nie tylko w marzeniach sennych, ale również w
symptomach fizycznych, problemach relacyjnych, uzależnieniach i napięciach społecznych.
Łącząc wykształcenie w dziedzinie fizyki z wiedzą czerpaną z zasad taoizmu, szamanizmu,
buddyzmu zen i nauki o komunikacji, sformułował ideę "procesu śnienia" - spójnego i
głębokiego przepływu doświadczeń, który leży u podstawy wszystkich zdarzeń życiowych.
Bazująca na doświadczeniu ostatnich trzydziestu lat stosowania metody i badań
prowadzonych przez Arny’ego, jego żonę Amy Mindell i ich współpracowników, praca z
procesem jest dziś określana jako praktyka świadomości. Jest tak z powodu centralnego
znaczenia, jakie ma zagadnienie budowania świadomości, zarówno u terapeuty, jak i u
klienta.
Teoria i metody pracy z procesem obejmują szeroki zakres zastosowań. Wykorzystywane są
m. in. do pracy wewnętrznej lub autoterapii, pracy z grupami i organizacjami, rozwiązywania
konfliktów, terapii indywidualnej, terapii par i rodzin, pracy z chorobą fizyczną, śpiączką i
odmiennymi stanami świadomości, śmiercią i umieraniem, a także behawioralnymi
problemami zdrowotnymi takimi jak: uzależnienia, depresja, niepokój czy zespół lęku
napadowego (cytat za: www.processwork.org).
4
2. Misja
Wierzymy, że edukacja w zakresie pracy z procesem oznacza nabycie zestawu konkretnych
umiejętności, które pomagają zrozumieć oraz współodczuwać z jednostkami, grupami i
środowiskiem. Jesteśmy międzynarodową społecznością edukacyjną oddaną pracy metodami
Psychologii Zorientowanej na Proces, oferującą zajęcia zarówno na odległość (internetowe:
skype, tele-konferencje) jak i na miejscu.
3. Wartości
Założenia naszej szkoły dotyczące procesu kształcenia są następujące:
zauważanie i szanowanie osobistego stylu i potrzeb studenta/ tki jako bardzo
istotnego elementu uczenia się i rozwoju
budowanie sprzyjającej atmosfery współpracy, wspólnego doświadczania i
wzajemnego uczenia się w relacji nauczyciel – student
podkreślanie roli społeczności i relacji jako niezwykle istotnego elementu
rozwoju
tworzenie bezpiecznej, zainteresowanej rozwojem i doświadczaniem
wspólnoty osób zainteresowanych pracą z procesem
integrowanie nabytej wiedzy do codziennego życia, do codziennej pracy
zawodowej
budowanie pomostu pomiędzy wewnętrznym doświadczeniem i uzgodnioną
rzeczywistością
Wspieranie otwartości i dialogu
promowanie atmosfery współpracy i wzajemnego zrozumienia
docenianie różnorodności w znaczeniu różnego pochodzenia kulturowego,
społecznego, odmienności przekonań religijnych, różnej orientacji seksualnej,
jak również wielości idei i myśli.
4. Specyfika indywidualnego programu studiowania.
Ten program jest skierowany do osób które chcą studiować w niezależny, indywidualny oraz
samosterowny sposób. Studenci wybierający ten program są odpowiedzialni za stworzenie
własnego curriculum: znalezienie, wybór i uczęszczanie na warsztaty, fakultety, superwizje,
terapię, praktyki itd. Student może podejmować naukę gdziekolwiek na świecie, w
którymkolwiek z akredytowanych przy IAPOP ośrodkach pracy z procesem, jednak
egzaminy końcowe muszą się odbyć w ISP (International School of Processwork).
Wspólnie z wybranym przez siebie mentorem na początku studiów, student projektuje swój
tryb studiowania z uwzględnieniem wymogów programowych oraz swoich zainteresowań,
potrzeb i możliwości.
Przyjęcie do programu
Jest to bardzo specyficzny system studiowania wobec czego przyjęcie do programu
jest obwarowane kilkoma ważnymi wymogami takimi jak:
Wysoki poziom motywacji;
Umiejętność zaprojektowania własnych studiów;
Utrzymywanie ciągłości kontaktów ze szkołą zwłaszcza ze swoim mentorem.
Możliwość udziału w zajęciach poza Polską.
Student musi mieć pełną świadomość tego, że sam jest odpowiedzialny za proces
studiowania.
5
Aby zostać przyjętym do programu należy:
wypełnić formularz zgłoszeniowy (dostępny na stronie szkolnej
www.processworkschool.com )
dostarczyć wymagane dokumenty :
formularz zgłoszeniowy
cv
zaświadczenie o ukończeniu studiów wyższych
list przedstawiający motywację do podjęcia szkolenia, marzenia z tym związane, sny, plany
itp.
potwierdzenie uiszczenia opłaty rekrutacyjnej w wysokości 150 zł (dla osób z Polski i Europy
Wschodniej) lub 75 euro (dla osób z Niemiec i Europy Zachodniej)
Po przesłaniu wyżej wymienionych dokumentów kandydat będzie zaproszony na rozmowę
rekrutacyjną z jednym z nauczycieli ze Szkoły. Podczas rozmowy omawiane będą
wcześniejsze doświadczenia kandydata związane z pracą z procesem, jego motywacja i
gotowość podjęcia studiów, możliwość ich ukończenia, wizje, plany i marzenia. Kandydat
będzie miał możliwość zadania pytań i upewnienia się, czy program jest dla niego
odpowiedni.
Opłaty
Czesne indywidualnego programu studiowania wynosi 100 zł miesięcznie przez 10 miesięcy
w roku, od października do czerwca. Wszystkie inne opłaty są uiszczane dodatkowo w
zależności od cen terapii, warsztatów itd.
Mentor jest osobą wybieraną przez samego studenta. Jest to osoba której zadaniem jest
wspieranie i nadzorowanie procesu studiowania danego studenta. Jednocześnie jest to osoba
której obowiązkiem jest ocena możliwości, zaangażowania, postępów w nauce oraz
gotowości egzaminacyjnej studenta.
Student zobowiązany jest wybrać swojego mentora w pierwszym miesiącu od przyjęcia do
szkoły. Rola mentora nie może się łączyć z rolą głównego terapeuty.
Mentorem może być osoba należąca do kadry głównej lub wspierającej Szkoły. W
indywidualnych przypadkach może to być osoba spoza kadry, jednak musi być to
Dyplomowany terapeuta Pracy z Procesem i członek IAPOP.
Kontrakt
W czasie studiowania będą studentowi zaproponowane dwa kontrakty. Jeden na początku, po
przyjęciu do programu. Drugi po ukończeniu fazy pierwszej i zdaniu egzaminów. Każdy
kontrakt jest indywidualną umową pomiędzy studentem a Szkołą i uzależniony jest od
sytuacji i potrzeb danej osoby.
Zaliczanie godzin z przed programu
Jeżeli osoba przystępująca do programu ma już uprzednie doświadczenie z Pracą z Procesem i
chciałaby zaliczyć na poczet programu jakąś liczbę godzin zawsze jest to rozpatrywane
jednostkowo. Generalną zasadą którą przyjmujemy w przypadku wcześniejszego odbycia
6
terapii indywidualnej to zaliczamy godziny tylko z Dyplomowanymi Terapeutami Pracy z
Procesem lub do 20 godzin w przypadku Dyplomowanego terapeuty innej modalności. Nie
zaliczamy godziny z okresu dłuższego niż 2 lata wstecz przed rozpoczęciem programu na
etapie 1 fazy. Jeżeli student rozpoczyna u nas naukę na etapie 2 fazy stosowane podejście jest
jeszcze bardziej zindywidualizowane i musi być omówione przez studenta ze swoim
mentorem.
5. Opis programu
Program indywidualny jest projektowany przez samego studenta jednak musi on zawierać
takie elementy w sensie struktury studiowania, jak:
1. Przyjęcie na studia i wybór mentora a następnie podpisanie kontraktu.
2. Ocena połówkowa – w momencie odbycia minimum 60 godzin terapii indywidualnej
oraz minimum połowy wymaganych godzin całego programu, nie licząc stażów
zawodowych.
3. Egzaminy dyplomowe – w momencie zaliczenia wszystkich wymogów
programowych oraz za zgodą mentora.
4. Napisanie/ stworzenie oraz prezentacja pracy dyplomowej.
Program składa się z następujących elementów do wykonania przez studenta/studentkę:
Warsztaty Pracy z Procesem
terapia własna (indywidualna lub/i grupowa).
superwizja (indywidualna, grupowa, kontrola przypadków)
praktyki (kliniczne i psychiatryczne)
zajęcia fakultatywne, do wyboru.
proces ewaluacji (samoocena, egzaminy, projekt końcowy oraz zadania ustne i
pisemne)
Wszystkie te zadania student wykonuje w uzgodnieniu ze swoim mentorem i wedle własnego
rytmu, możliwości czasowych i finansowych, jak również w zgodzie ze swoim procesem.
7
Wymagania godzinowe w programie studiów
Terapia indywidualna, z której 20 godzin może być wymienione na 130 godzin terapii grupowej
120 godzin
Superwizja indywidualna
60 godz.
Superwizja grupowa
120 godz.
Warsztaty
664 godz.
Praktyki psychiatryczne
100 godz.
Fakultatywne praktyki psychologiczne
(o konieczności ich odbycia decyduje mentor)
100 godz.
Zajęcia fakultatywne
100 godz.
Seminarium pracy ze światem (Worldwork)
Spotkania z mentorem
zalecane
min.10 godz.
Praktyki kliniczne (po egzaminach 1 fazy)
200 godz.
Spotkania z promotorem pracy dyplomowej
10 godz.
Łączna liczba godzin w programie: 1, 484 godziny.
8
5. Szczegółowy opis programu
Terapia indywidualna
Indywidualne sesje terapeutyczne - są to sesje (jeden na jeden) z dyplomowanym terapeutą
Pracy z Procesem, podczas których student przechodzi przez swój własny proces
terapeutyczny, zajmuje się rozwojem osobistym, historią osobistą, snami, symptomami itp.
Daje to możliwość przeżycia procesu terapeutycznego w praktyce i doświadczenia metod
Pracy z Procesem w osobistym rozwoju. Sesje mogą mieć formę sesji live, przez telefon,
przez Internet, lub w dowolnej kombinacji tych opcji.
Terapia jako część szkolenia jest jedną z podstaw naszego programu. Pomaga studentom być
bardziej świadomymi swojego subiektywnego doświadczenia, a także uczy jak korzystać z
niego w późniejszej pracy terapeutycznej. Terapia daje możliwość poznania pracy z procesem
doświadczalnie. W ten sposób wspiera samopoznanie i rozwijanie osobistego stylu pracy
terapeutycznej, ukształtowany przez unikalne doświadczenia życiowe studenta. Zapewnia to
praktyczną wiedzę z zakresu pracy z procesem, jej metod i zastosowań. Jest niezbędnym
elementem rozwoju studenta, pomaga budować świadomość siebie i uczy wykorzystywać
subiektywne doświadczenie dla celów procesu terapeutycznego. Pozwala uświadomić sobie
istnienie ewentualnych wewnętrznych kompleksów, problemów przeniesienia i
przeciwprzeniesienia.
Po przystąpieniu do programu student ma 6 miesięcy na wybranie swojego głównego
terapeuty. Student może także wybrać terapeutę i rozpocząć terapię wcześniej niż w ciągu 6
miesięcy. Jeśli ktoś uczestniczył w psychoterapii prowadzonej metodą pracy z procesem
przed przystąpieniem do programu, należy przedyskutować z swoim mentorem, czy godziny
te mogą być włączone do wymaganych w programie obowiązkowych godzin terapii własnej.
Decyzja podejmowana jest indywidualnie w każdym przypadku i zazwyczaj związana jest z
ilością godzin spędzonych w terapii, czasem który upłynął od momentu zakończenia terapii.
Terapeuci prowadzący terapię muszą być Dyplomowanymi nauczycielami pracy z procesem,
a ilość obowiązkowych sesji to 120, z których 80 musi być prowadzonych przez jednego
terapeutę. Część całkowitej liczby wymaganych godzin terapeutycznych - 20 godzin może
być wymienione na 130 godzin terapii grupowej, prowadzonej przez dyplomowanych
terapeutów pracy z procesem. Terapia grupowa nie jest obowiązkowa, ale zaleca się, aby
każdy student miał takie doświadczenie w trakcie trwania programu.
Zajęcia fakultatywne
Studenci są zobowiązani do ukończenia 100 godzin zajęć fakultatywnych w ciągu trwania
programu. Na wybrane zajęcia fakultatywne mogą składać się: zajęcia na platformie e-
learningowej, telekonferencje, seminaria lub dowolne zajęcia z Pracy z Procesem prowadzone
w dowolnym programie szkoleniowym na całym świecie, afiliowanym przy IAPOP.
Wymagane jest, aby zajęcia prowadzone były przez dyplomowanego terapeutę Pracy z
Procesem uznawanego przez IAPOP.
Superwizja indywidualna i kontrola przypadków
Podstawowym celem superwizji jest wspieranie rozwoju studenta jako terapeuty Pracy z
Procesem, z uszanowaniem całokształtu jego doświadczenia, naciskiem na rozwój przede
wszystkim jego mocnych stron, indywidualnego stylu pracy, wglądów, intuicji i mądrości.
Superwizja oparta jest na modelu mentoringu, podczas którego osoba bardziej doświadczona
9
przekazuje swoją wiedzę, zauważając i wspierając przede wszystkim mocne strony studenta.
Relacja ta oparta jest na wzajemnym szacunku, zaufaniu, wzajemnej chęci wymiany. W ten
sposób buduje się indywidualny styl terapeutyczny studenta – ma on szansę rozpoznać go, a
następnie pogłębić. Superwizja jest procesem wymiany wiedzy, budowania zaufania do
siebie, rozwijania samoświadomości, poszerzania wiedzy klinicznej, powiększana zasobu
narzędzi terapeutycznych. Jest sposobem wspierania i rozwoju osobistego i zawodowego.
Ważnym aspektem jej oddziaływania jest niwelowanie niszczącej siły krytyka wewnętrznego
na rzecz poczucia mocy i kompetencji.
W programie szkoły wymagane są dwa rodzaje superwizji: kontrola przypadków w której
studenci prezentują swoje studia przypadków, poddają je do dyskusji, recenzji i
zaopiniowania, oraz superwizja “na żywo”, podczas której student, na zajęciach lub na sesji
na żywo, pracuje z innym studentem lub klientem, w obecności superwizora.
Superwizja daje studentom możliwość nauki analizy struktury procesu, przemyślenia i
opracowania możliwych interwencji, zrozumienia własnych doświadczeń i reakcji, zbadania
swoich krótko- i długoterminowych celów terapeutycznych, a także omówienia spraw i
trudności, które pojawiają się w pracy z klientami. Superwizja na żywo oferuje studentowi
możliwość uzyskania natychmiastowej informacji zwrotnej na temat wykonywanej pracy
terapeutycznej, a superwizorowi pozwala przekazywać konkretne uwagi.
Superwizja na żywo może niekiedy mieć miejsce za pomocą komunikatora Skype lub
wideokonferencji.
Projekt końcowy oraz praca dyplomowa
Zakończeniem procesu studiowania jest przygotowanie i zrealizowanie projektu
dyplomowego. Od samego początku nauki zachęcamy studentów do szukania obszaru,
których ich szczególnie interesuje, który chcieliby kreatywnie rozwijać i zgłębiać. Może on
przyjąć najróżniejsze formy:
ekspresji twórczej (jak np. taniec, przedstawienie teatralne, malarstwo,
fotografia)
projektu edukacyjnego
projektu społecznego
empirycznego lub naukowego projektu badawczego
pracy akademickiej
Praca nad projektem końcowym daje studentom możliwość zaangażowania się w szczególnie
dla nich interesujące zagadnienie, a także znalezienia formy przekazania swojej pasji szerszej
społeczności – projekt końcowy prezentowany jest na ostatnim zjeździe, na prezentacje
zaproszona jest cała społeczność szkoły. W ten sposób studia stają się również twórczym
projektem naukowym który pogłębia wiedzę na temat pracy z procesem, i daje możliwość
prezentacji tej wiedzy szerszemu gronu odbiorców. W ten sposób łączymy odkrycia i pasje z
działalnością w świecie, lub pracą zawodową. Jeżeli projekt ma formę pracy dyplomowej
powinna opierać się na podstawach teoretycznych pracy z procesem i pokazywać twórcze i
niezależne myślenie studenta w danym obszarze. Część projektów to prace pisemne
ilustrujące wkład studenta w rozwój danego zagadnienia lub opisujące zastosowanie pracy z
procesem w danej dziedzinie. Praca pisemna powinna zawierać opis zagadnienia, analizę
porównawczą pracy z procesem z innymi metodami oraz analizę podejścia pracy z procesem
do danego zagadnienia. Przykładowo, praca dyplomowa, która opisuje zastosowanie pracy z
procesem do badania stanów ekstremalnych jest zarówno wkładem w szerzej pojętą dziedziną
zdrowia psychicznego i stanów ekstremalnych, jak i w pracę z procesem.
10
Praca dyplomowa powinna dowodzić zdolności studentów do głębokiej refleksji na temat
własnej pracy i metod Psychologii Zorientowanej na Proces. Niektórzy studenci wraz z
mentorami ich projektu dyplomowego mogą podjąć decyzję, aby projekt końcowy
przedstawiony był w innej niż praca pisemna formie. W takim przypadku projektowi
powinien towarzyszyć opis i pisemna analiza sposobu, w jaki zastosowano Pracę z Procesem.
Zaleca się, aby rozpocząć omawianie pracy dyplomowej z promotorem pracy dyplomowego
(może to być specjalista w wybranej dziedzinie i dyplomowany terapeuta pracy z procesem)
towarzyszy studentowi jako promotor pracy dyplomowej przez cały proces pracy nad
projektem, jest też osobą, która zatwierdza ostatecznie dany projekt. Praca dyplomowa musi
zostać zatwierdzona przed egzaminami końcowymi.
Projekt dyplomowy zostanie zaprezentowany przed społecznością szkoły, przyjaciółmi,
rodziną. Wersje archiwalne pracy dyplomowej należy złożyć do biblioteki szkolnej, zarówno
w formie elektronicznej, jak i w formie pisemnej kopii, aby służyła jako źródło wiedzy dla
przyszłych studentów.
Praktyki kliniczne
Praktyka kliniczna jest bardzo ważnym elementem w rozwoju umiejętności i
metaumiejętności studentów na drodze do uzyskania dyplomy i samodzielnej pracy
terapeutycznej. Praktyki mają zapewnić studentom możliwość praktycznego zastosowania
metod pracy z procesem podczas pracy z klientami pod superwizją.
Praktyka kliniczna powinna wynosić minimum 200 godzin, w tym co najmniej 160 godzin
bezpośredniego kontaktu z klientem. Łączna liczba godzin może obejmować superwizję,
spotkania zespołu, spotkania społeczności i czas wymagany na sprawy formalne.
Praktyka kliniczna jest okazją do bezpośredniego zastosowania pracy z procesem w
warunkach rzeczywistych i zdobycia doświadczenia, niezbędnego do uzyskania możliwości
samodzielnej pracy. Student może rozważyć wykorzystanie praktyk klinicznych do pracy nad
projektem dyplomowym, mogą one dotyczyć szczególnie interesującego dla niego obszaru
działań.
Instytucje, w których można zorganizować praktyki kliniczne:
ośrodki terapii Pracy z Procesem w Polsce lub na świecie;
dowolny rodzaj centrum psychoterapii lub ośrodek kliniczny dający studentom
możliwość bezpośredniej pracy z klientami z wykorzystaniem umiejętności i narzędzi
Pracy z Procesem; w takim przypadku obowiązkiem studenta jest zadbanie o regularną
superwizję przez dyplomowanego terapeutę Pracy z Procesem.
Student sam, po konsultacji z mentorem, znajduje sobie miejsce praktyk. Szkoła może
wspierać w znalezieniu miejsca praktyk ale go nie gwarantuje. Jest to jeden z obowiązków
studenta.
Praktyki psychiatryczne
Ten element praktyk daje studentom możliwość nabycia doświadczenia i treningu
dotyczącego odmiennych i ekstremalnych stanów świadomości, doświadczeń traumatycznych
i nadużyć, a także zapewniają kontakt zawodowy z ośrodkami zdrowia psychicznego
(szpitalami, oddziałam dziennymi i stacjonarnymi, poradniami zdrowia psychicznego).
Każdy student do końca fazy II student ma mieć możliwość:
zdolność rozpoznawania klientów z poważnymi zaburzeniami
zrozumienie procedur stosowanych w ocenie psychiatrycznej
11
współpracy z innymi specjalistami w obszarze zdrowia psychicznego
wiedzy na temat kategorii diagnozy używanych w ICD
rozróżniana zaburzeń osobowości i ciężkich zaburzeń psychicznych
Praktyki psychiatryczne powinny obejmować co najmniej 100 godzin.
Znalezienie ośrodka w którym student odbędzie praktyki psychiatryczne należy do
obowiązków studenta.
Proponowana struktura
W programie indywidualnym student sam wybiera kolejność podejmowanych warsztatów ich
ilość na dany moment oraz częstotliwość. Poniżej jako wskazówka znajduje się jednak
propozycja kolejności zagadnień do zrobienia.
Rok pierwszy
Pierwszy rok studiów powinien być poświęcony wprowadzeniu w zagadnienia Pracy z
Procesem, jej zródła filozoficzne oraz systemy porównawcze myśli psychologicznej i
skoncentrowaniu się na podstawowych zasadach Pracy z Procesem. Zaczynając od koncepcji
śniącego ciała, pracę ze snami, z symptomami, z relacjami, aż do nowszych teorii
dotyczących pracy z poziomami rzeczywistości, Earth Based Psychology czy Process Mind.
Pierwszy rok ma być również czasem pracy wewnętrznej, wielu doświadczeń osobistych.
Student rozpoczyna też indywidualną pracę terapeutyczną z wybranym przez siebie
dyplomowanym terapeutą.
Rok drugi
Drugi rok studiów to pogłębia poznawanie metody: pogłębianie zdolności do rozpoznawania
struktury procesu, zdobywanie umiejętności pracy na progu, świadomości komunikacji
werbalnej i niewerbalnej (świadomości sygnałów). Powinien również obejmować
umiejętności i metaumiejetności istotne dla obszarów takich jak: praca ze snami, pogłębiona
praca z symptomami i z relacjami, stany świadomości, kanały doświadczenia i praca z grupą.
Drugi rok studiów może zawierać komponent poznania zasad i norm etycznych w pracy
terapeutycznej, niezbędny zanim przejdziemy do stosowania teorii w praktyce i pracy z drugą
osobą.
Ocena połówkowa, egzaminy
Bardzo ważnym elementem filozofii naszej szkoły jest stworzenie modelu, w którym
egzaminy są formą zdobycia feedbacku, odbywają się w bezpiecznej atmosferze, służą auto
weryfikacji, pokazują mocne i trochę słabsze obszary, a także miejsca rozwojowe studenta.
Odbędzie się sześć egzaminów (czas trwania 45min. – 1godz.)
Podstawy filozoficzne i teoretyczne Pracy z Procesem.
Praca wewnętrzna.
Struktura procesu.
Praca z konfliktem.
Indywidualna praca terapeutyczna na wybrany temat.
12
Szósty egzamin będzie miał formę prezentacji - każdy student/studentka wybiera jeden kanał
doświadczenia i robi prezentację korzystając z dowolnych środków. Prezentacje odbędą się
pod koniec procesu egzaminacyjnego.
Szczegółowe wytyczne dotyczące egzaminów – zakresu wiedzy, formy sprawdzania,
kryteriów oceny – opisane są w osobnym Załączniku nr 1 do poniższego przewodnika.
Następnie student wraz ze swoim mentorem dyskutuje kwestię kontynuowania studiów i
przystąpienia do kolejnego etapu czyli 2 fazy.
Rok trzeci
Rok trzeci otwiera zaawansowane studiowanie w II fazie. Student pogłębia przede wszystkim
praktykę pracy z procesem. Dominuje tu pracy z grupą, z rodziną i z relacjami. Dodatkowo
szkolenia z umiejętności pracy z odmiennymi i ekstremalnymi stanami świadomości,
koncepcja „cieni miasta” i pracy z osobami w stanie śpiączki. Kolejne ważne obszary pracy
to: przekazywanie i otrzymywanie informacji zwrotnej metodą feedback 721, budowanie
relacji terapeutycznej. Ważnym elementem szkolenia jest superwizja. Na 3 roku student może
rozpocząć praktykę kliniczną, może też odbyć praktykę psychiatryczną.
Rok czwarty
Podczas czwartego roku należy skupić się na doskonaleniu wszystkich umiejętności, które
student nabył do tej pory w programie, praktykować zaawansowaną pracę z klientem, z parą,
systemem rodzinnym i grupą, przygotowywać projekt końcowy, brać udział w praktykach
klinicznych, superwizjach i badaniach porównawczych przypadków. Połączyć teorię z
praktyką.
Egzaminy końcowe
Pierwszy etapem jest proces ewaluacyjny w trzech obszarach:
1. Prezentacja wideo – praca z klientem z diagnozą psychiatryczną lub w stanie
ekstremalnym, w terminologii i zgodnie z zasadami Pracy z Procesem.
2. Praca wewnętrzna na żywo.
3. Studium przypadku (case study).
Drugim etapem jest zdanie 5 egzaminów końcowych, z czego jeden, (wybrany przez
studenta) może być prezentacją wideo.
1. Praca z klientem.
2. Praca z doświadczeniem somatycznym, z symptomem.
3. Praca z własnym konfliktem relacyjnym.
4. Praca z parą lub rodziną.
5. Facylitacja grupy.
Zasady oceny
W trakcie trwania całego programu student będzie podlegał ocenie ze względu na swoją
zdolność do samorefleksji i gotowość do rozwoju, umiejętność przyjmowania i wdrażania do
pracy informacji zwrotnych, a bardziej szczegółowo będzie oceniany/a podczas egzaminu
połówkowego i egzaminów końcowych.
13
W obu przypadkach nauczyciel/egzaminator będzie wymagał specyficznych umiejętności i
metaumiejętności od studenta/studentki, takich jak:
zainteresowanie procesami własnymi i klientów
umiejętność metakomunikacji podczas pracy
otwartość na uczenie się
świadomość własnych progów
kierowanie się zasadami głębokiej demokracji i poszanowaniem dla
różnorodności
Umiejętności i metaumiejętności wymagane w I fazie egzaminów:
otwartość na nowe doświadczenia
zasada “do no harm” nie szkodzić
umiejętność zbierania informacji
uważność i otwartość na nieznane (proces wtórny)
bycie świadomym struktury procesu
zdolność zauważania i umiejętności pracy na progu (nie ma potrzeby
przekraczania progu, ani własnego ani klienta)
rozpoznanie kanałów doświadczenia
Umiejętności wymagane w II fazie egzaminów:
rozpoznawanie struktury procesu (kanały, progi)
umiejętność pracy z sygnałami
umiejętność pracy z różnymi poziomami rzeczywistości
bycie uważnym
kreowanie pozytywnej atmosfery pracy
rozpoznawanie i praca na progu
rozpoznawanie i badanie procesu wtórnego
umiejętność zrozumienia zarówno własnego procesu, jak i procesu klienta pod
względem ról i umiejętność przedstawienia go jako relacji ról
płynność we wszystkich kanałach doświadczenia
umiejętność stosowania zjawisk terapii relacyjnej, w tym: projekcji, śnienia,
problemów w relacjach, przeniesienia i przeciwprzeniesienia
otwartość na informacje zwrotne
Raport roczny studentów
Studenci, mają obowiązek przedstawiania rocznych sprawozdań. Studenci przedstawiają
sprawozdanie mentorowi oraz przesyłają je do administracji, raport taki powinien zawierać
informacje o postępach w nauce, liczbę odbytych godzin, wykaz przeczytanych książek,
refleksję na temat studiowania, momentu rozwoju itp. Raport należy składać w miesiącu
czerwcu.
14
6. Zasady, reguły i procedury
Kodeks postępowania
Międzynarodowa Szkoła im. Arnolda Mindella zastrzega sobie prawo do usunięcia ze szkoły
studenta lub członka kadry w przypadku następujących zachowań lub zdarzeń:
podleganie oskarżeniu o przestępstwo
fizyczne lub werbalne nadużycia wobec innego studenta lub członka kadry
rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji na temat studenta lub członka kadry
używanie lub sprzedaż narkotyków
fałszowanie zapisów w oficjalnej dokumentacji studenta
W innych, nie wymienionych powyżej możliwych przypadkach, Komisji Etyki ma prawo do
podejmowania wszelkich decyzji dyscyplinarnych.
Procedura dyscyplinarna
W przypadku naruszenia przez studenta lub członka kadry któregokolwiek z punktów
zawartych w kodeksie postępowania zostaną podjęte niezbędne kroki.
Osoba, która ze względu na swoje zachowanie zostaje zawieszona lub usunięta, będzie
formalnie powiadomiona o tym fakcie na 30 dni przed datą zawieszenia lub wykluczenia.
Osoba ta ma prawo do odwołania przed upływem 30 dni, licząc od dnia uprawomocnienia się
decyzji. W takim przypadku, do administracji szkoły należy przesłać dokument krótko
opisujący sytuację i powód odwołania. Podczas całej procedury postępowania
dyscyplinarnego szkoła jest zobowiązana do zachowania poufności, choć w przypadku
złamania prawa, szkoła ma obowiązek zgłoszenia tego faktu organom ścigania.
7. Struktura szkoły
Kadra (kadra główna, kadra wspierająca)
Kadra główna to - dyplomowani terapeuci pracy z procesem uznani przez IAPOP, którzy
objęli rolę nauczycieli i wzięli na siebie odpowiedzialność za funkcjonowanie szkoły,
ponoszą odpowiedzialność merytoryczną za realizację programu.
Kadra główna tworzy i nadzoruje program, a także zatrudnia nauczycieli do wypełniania
rozmaitych, niezbędnych funkcji w szkole. Nauczyciele z kadry głównej mogą występować w
szkole w różnych rolach, takich jak: nauczyciel, terapeuta, superwizor, egzaminator i innych,
w zależności od potrzeb studentów i całej społeczności.
Pod pojęciem kadry wspierającej rozumiemy osoby, które służą wsparciem dla szkoły. Osoby
te pełnią funkcję terapeutów, superwizorów, egzaminatorów, są również zapraszane do
prowadzenia zajęć i warsztatów, w zależności od swoich możliwości oraz potrzeb studentów i
szkoły. Członkowie kadry wspierającej mogą występować w różnych funkcjach w szkole np.
jako mentorzy.
15
Komisja Etyki
Komisja Etyki jest organem odpowiedzialnym za facylitację dyskusji na temat zasad
etycznych. W przypadku zaistniałej konieczności, Komisja Etyki ponosi odpowiedzialność za
uregulowanie wszelkich ewentualnych skarg wniesionych przez uczniów lub kadrę.
W przypadku wniesienia do Komisji Etyki skargi na jednego z jej członków, osoba ta jest
automatycznie wykluczona z tej konkretnej rozpatrywanej sprawy. Inny członek kadry może
zostać poproszony wówczas, aby zasiąść w Komisji Etyki jednorazowo/jako doradca
wizytujący (guest advisor).
Komisja składa się z czterech członków, z których jeden jest mianowany starszym doradcą ds.
etyki. Osoba wyznaczona do tej funkcji może, w trudniejszych przypadkach, zostać wezwana
do zasięgnięcia drugiej, alternatywnej opinii. Starszy doradca ds. etyki może być wezwany do
tego jedynie przez samą Komisję Etyki (ale nie przez skarżącego).
Komisja Etyki ma prawo do podejmowania ostatecznych decyzji dotyczących wszelkich
przypadków, jakie otrzyma do rozpatrzenia. Kodeks działania Komisji Etyki opisany jest w
osobnym dokumencie. W skład Komisji Etyki wchodzą osoby spoza kadry głównej szkoły.
16
Schemat organizacyjny szkoły.
8. Informacje dodatkowe dla studentów
Literatura
Szkoła posiada małą bibliotekę. Książki, artykuły i czasopisma są dostępne dla studentów,
jednak posiadamy ograniczony asortyment. Zachęca się studentów do wymiany niezbędnych
materiałów między sobą. Student powinien także doliczyć do wydatków na szkołę koszt
przynajmniej kilku pozycji książkowych, które nie są objęte czesnym.
Zakwaterowanie, ubezpieczenie
Szkoła nie oferuje zakwaterowania. Studenci spoza miasta muszą zadbać o miejsce
zamieszkania indywidualnie. Szkoła nie zapewnia ubezpieczenia dla studentów, ani w drodze
do szkoły, ani na zajęciach.
17
Oferty pracy
Szkoła wspiera studentów w każdy możliwy sposób przez cały proces edukacyjny, w
odkrywaniu marzeń, pasji, nabywaniu umiejętności, a następnie wnoszeniu ich do świata i
budowaniu w ich oparciu ścieżki zawodowej. Szkoła nie oferuje jednak miejsc pracy dla
studentów.
Stypendia i oferty “studiuj i pracuj”
Szkoła dysponuje ograniczoną ilością stypendiów oraz ofert “studiuj i pracuj” dla studentów,
którzy ich potrzebują. Studenci mogą otrzymać zniżki na czesne i wybrane kursy lub - w
niektórych przypadkach - również na terapię i superwizję. Należy zgłaszać w biurze
administracji zapotrzebowanie na stypendia. Nie obiecujemy, iż wszystkie osoby zniżki
otrzymają. Naszym nadrzędnym celem jest jednakże rozpowszechnianie metod Pracy z
Procesem, i dostępność kształcenia dla zainteresowanych osób. Istnieje też ograniczona liczba
ofert „studiuj i pracuj” - czyli możliwość zniżki czesnego w zamian za pracę na rzecz szkoły.
9. Cele programu zakładają zapewnienie studentom nabycie następujących
umiejętności po jego ukończeniu: głębokie poznanie i zrozumienie podejścia pracy z procesem do wszelkich
ludzkich doświadczeń
rozpoznawanie, docenianie wszystkich aspektów doświadczenia – świadomych i
nieświadomych, subtelnych, niewerbalnych
używanie samoświadomości i technik pracy nad sobą do pracy z trudnymi
sytuacjami, stanami i emocjami klientów
zrozumienie, zauważanie i wnoszenie do pracy terapeutycznej z klientem jego/ jej
społecznego, kulturowego, historycznego kontekstu
zauważanie marginalizowanych, mniej znanych, odrzuconych aspektów
doświadczenia klienta i wnoszenie ich do świadomości
rozpoznawanie i podążanie za feedbackiem klienta, zarówno werbalnym jak i
niewerbalnym
uznawanie wewnętrznej mądrości i wiedzy klienta jako podstawy pracy terapeutycznej
docenianie wszystkich stylów komunikacji, wszystkich punktów widzenia
postrzeganie konfliktu, osobistych trudności i wyzwań jako źródła rozwoju
osobistego i możliwość zmiany
postrzeganie tego co na zewnątrz czyjejś tożsamości jako aspekty jej/ jego
procesu
wiedza na temat etyki w pracy z ludźmi
zestaw narzędzi Pracy z Procesem do pracy z jednostkami, rodzinami, grupami
zwiększenie poziomu samoświadomości
znajomość swoich mocnych stron i kompetencji
wzrost poczucia zaufania do siebie
otwartość na informacje zwrotne
kreatywność i elastyczność w myśleniu i działaniu