Tradycje Bożego Narodzenia

w moim przedszkolu

Jasełka, jasełka, zielona jodełka…..

Grupa IV 5 – 6 latki

18.12.2012r.

Ewa Sikorska

Cele:

•kultywowanie tradycji Świąt Bożego Narodzenia

•wzmacnianie więzi rodzinnych

•wprowadzenie w atmosferę Świąt

•integrowanie grupy poprzez podejmowanie wspólnych, twórczych

działań związanych z organizacją uroczystości poprzez umiejętność

porozumiewania się w działaniach

•czerpanie radości ze wspólnego bycia razem

•aktywizowanie oraz integrowanie rodziców i dzieci podczas pracy

plastycznej

•wspólne kolędowanie

Metody : czynnościowa, percepcyjna, słowna

Środki dydaktyczne : kostiumy - aniołków, gwiazdeczek, pasterzy,

trzech króli, Józefa, Maryi, dzieci

rekwizyty - szalik, talerzyki, pudełko, rękawiczki, laska, łóżeczko z

siankiem, lalka, przybory papiernicze.

TRADYCJE BOŻONARODZENIOWE

Dzieci w przedszkolu wykonują stroiki bożonarodzeniowe,

ozdoby choinkowe, kartki okolicznościowe, wystawiają Jasełka,

uczą się także składać życzenia.

Kultywowanie w przedszkolu tradycji spełnia ważną rolę w

wychowaniu młodego pokolenia. Święta i związane z nimi

zwyczaje i obyczaje „są źródłem radości, wzruszeń, niezwykłych

przeżyć, świadectwem łączących nas więzi i naszej odrębności,

świadectwem więzów rodzinnych i więzi między pokoleniami, są

świadectwem naszego przywiązania do swojej historii i tradycji"

(B. Ogrodowska, Krągły rok, Warszawa 1997, s. 5).

Boże Narodzenie obok Wielkanocy jest najuroczyściej

obchodzonym świętem. Jest to święto rodzinne, przeważnie

spędzane w gronie najbliższych ludzi - sięga tradycjami dawnych

czasów. Zachowały sie nawet ślady obrzędów z czasów

słowiańskich.

Do wieczerzy wigilijnej zasiadano z zapadnięciem zmroku, z

chwilą ukazania się pierwszej gwiazdy pilnie wypatrywanej przez

dzieci. Zaczynano od dzielenia sie opłatkiem połączonym ze

składaniem sobie życzeń. Piękny ten zwyczaj zachował sie w

Polsce do czasów obecnych. Dla dzieci jest to chyba

najpiękniejszy wieczór w roku, w którym atmosfera baśni

urzeczywistnia sie na parę godzin, gdy pod pięknie ubraną

choinką, w świetle kolorowych światełek znajdują prezenty, o

których marzyły.

Niektóre obyczaje, charakterystyczne dla polskiego

Bożego Narodzenia:

Na wsi stawiano kiedyś często niewymłócone

snopy zboża w czerech katach izby, w której

odbywała sie wigilijna wieczerza. Wierzono

również, że o północy zwierzęta rozmawiają

ludzkim językiem, lecz podsłuchanie takiej

rozmowy nie przynosiło szczęścia.

Powszechnym obyczajem jest kładzenie siana

pod obrus, którym nakryto stół wigilijny.

DZIELNIE SIE OPLATKIEM

Najważniejszym i najbardziej wzruszającym momentem było i jest dzielenie się

poświeconym opłatkiem. Staropolskie opłatki były różnokolorowe i bardzo

ozdobne. Dziś opłatki są białe i ozdobnie wytłaczane.

Nazwa "opłatek" pochodzi od łacińskiego słowa "oblatum", czyli dar ofiarny.

Dawniej człowiek składał ofiary nieznanym siłom - wodzie, piorunom, wiatrom,

trzęsieniom ziemi, by ustrzec się od tego wszystkiego, co mogło mu zagrażać.

Praktyka pieczenia chleba przaśnego, niekwaszonego, takiego, jakiego używał Pan

Jezus przy Ostatniej Wieczerzy, pochodziła z czasów biblijnych, od Mojżesza i

zachowała się w Kościele do dziś, choć obecnie ten chleb ma inny wygląd, jest

bielszy, cieńszy i delikatniejszy. Opłatki, jakie my dziś znamy (nebula - mgiełka)

pierwsi zaczęli wypiekać zakonnicy z klasztoru benedyktyńskiego we Francji.

Stamtąd zwyczaj ten rozpowszechnił się na całą Europę i wraz z chrześcijaństwem

przybył także do Polski. Opłatek używany był jednak wyłącznie do Mszy św. i do

konsekracji komunikantów dla wiernych. Dopiero od XV wieku stał się bardziej

popularny, kiedy nastąpił jego masowy wypiek. Był przekąską do wina, środkiem

do pieczętowania listów, smarowany miodem był przysmakiem dzieci.

KOLĘDA

Nierozłącznym elementem Świąt Bożego Narodzenia jest kolęda. Nazwa kolęda

pojawiła się dawno temu. Wywodzi się ona od słowa "calendae", tak bowiem

Rzymianie nazywali początek każdego miesiąca. Owe kalendy, szczególnie

styczniowe, czyli noworoczne, obchodzili bardzo radośnie, bawili się, śpiewali,

składali sobie życzenia i obdarowywali prezentami. Kościół katolicki zniósł stary,

pogański zwyczaj obchodzenia

Z biegiem czasu kolędą zwano nie tylko pieśń na Boże Narodzenie, ale także

zwyczaj chodzenia po domach z życzeniami świąteczno - noworocznymi czy

odwiedzanie przez kapłana parafian w ich domach . Trudno dziś ustalić dokładnie

czas, kiedy pierwsze kolędy pojawiły się w Polsce. Prawdopodobnie mogło to być

już w XIII wieku, kiedy to przybyli do nas ojcowie franciszkanie. Wzorem

założyciela swego Zakonu, św. Franciszka z Asyżu, który pierwszy urządził żłóbek

wyobrażający Boże Narodzenie, propagowali kult Dzieciątka Jezus. Oni to zaczęli

urządzać po kościołach szopki, oni też pierwsi organizowali jasełka - ruchome

przedstawienia scen Bożego Narodzenia.

KOLĘDA - ODWIEDZINY DUSZPASTERSKIE

Dawniej odwiedziny duszpasterskie rozpoczynano w Nowy Rok lub dnia

następnego, a kończono w święto Matki Boskiej Gromniczej. Obecnie wizyty

duszpasterskie trwają zazwyczaj dłużej, gdyż ludność Polski znacznie sie

zwiększyła. Z. Kolberg pisał: "Proboszcz lub wikary nawiedza "po kolędzie"

domy wszystkich parafian. Towarzyszy mu organista z dzwonkiem i chłopiec z

kobiałką. Ksiądz winszuje w każdej chacie Nowego Roku, wgląda w pożycie

rodziny, wysłuchuje dzieci pacierza i katechizmu". Pierwsze wzmianki o kolędzie

mamy w XVII w. Wówczas to prowincjonalny synod piotrkowski w 1607 r. i

gnieźnieński w 1628 r. zobowiązywał księży, aby "na kolędzie grzeszników

napominali, każdego do pełnienia obowiązków i przyzwoitości nakłaniali,

nieszczęśliwych pocieszali". Na wsiach utarł sie zwyczaj, że gdy ksiądz, chodzący

po kolędzie, wychodził z czyjegoś domu, panny i dziewczęta starały sie usiąść na

krześle lub stołku, na którym siedział duchowny. Wierzono bowiem, ze ta, która

pierwsza usiądzie, w tym roku za mąż wyjdzie.

JASEŁKA

Pierwsze jasełka urządził dawno temu, w roku 1223, wielki miłośnik Dzieciątka

Jezus - św. Franciszek z Asyżu w skalnej grocie w Greccio Zaczęto je wystawiać

w różnych miejscach (większych domach, placach, ulicach). Jasełka zawsze

rozpoczynają się sceną zbudzenia pasterzy przez aniołów. Zawsze jest też w nich

scena na dworze okrutnego króla Heroda, jest śmierć krążąca wokół jego tronu,

która kosą ścina mu głowę, jest niesforny diabeł namawiający go do zabicia dzieci

w Betlejem. Jest oczywiście Święta Rodzina przy żłóbku małego Jezusa, są

pasterze i Trzej Królowie przychodzący z darami.

Nazwa - jasełka pochodzi od słowa "jasła", czyli żłób bydlęcy w stajni. Od tego

"żłobu" powstał żłóbek, a od "jasła" - jasełka, w których głównym elementem jest

żłóbek z małym Dzieciątkiem. Były okresy w naszej historii, gdy zabraniano

wystawiania jasełek, tak było w zaborze pruskim i rosyjskim w czasie niewoli

narodowej, tak było w okresie ostatniej wojny, tak było i w czasach stalinizmu.

CHOINKA

Na wigilię Bożego Narodzenia niemal każda polska rodzina

umieszcza w swoim mieszkaniu i dekoruje choinkę. Jest to jedna z

najmłodszych tradycji wigilijnych. Początkowo, w tym również na

ziemiach polskich, popularna była "jodełka", czyli wierzchołek

sosny, jodły lub świerku zawieszony u pułapu. Drzewko to miało

chronić dom i jego mieszkańców od złych mocy.

Choinka w obecnej formie przyjęła sie w Polsce dopiero w XVIII w. i zwyczaj ten

przeniósł sie z Niemiec. Opisuje to m.in. Zygmunt Gloger w "Encyklopedii

Staropolskiej": "Za czasów pruskich, tj. w latach 1795-1806, przyjęto od Niemców

zwyczaj w Wigilię Bożego Narodzenia ubierania dla dzieci sosenki lub jodełki

orzechami, cukierkami, jabłuszkami i mnóstwem świeczek woskowych".

Kościół był początkowo niechętny temu zwyczajowi, lecz szybko nadał choince

chrześcijańską symbolikę "biblijnego drzewa wiadomości dobra i zła" pod którym

rozpoczęła sie historia ludzkości. Choinkę wnosi sie do domu w dniu, w którym

wspominamy pierwszych ludzi - Adama i Ewę. Na choince nie może zabraknąć

jabłek, bo właśnie te owoce były na owym biblijnym drzewie, a ponadto jabłko

symbolizuje zdrowie.

Wśród iglastych gałązek wiją sie łańcuchy, lekkie, słomkowe i bibułkowe, są

pamiątką po wężu-kusicielu. Gwiazda na szczycie drzewka symbolizuje gwiazdę

betlejemska, która wiodła Trzech Króli do Dzieciątka Jezus. Świeczki na gałązkach

to jak okruchy ognia, który dawniej płonął w izbie przez całą noc wigilijna, aby

przychodzące na ten czas dusze przodków mogły sie ogrzać. Choinki ubierano

także w piernikowe figurki ludzi i zwierząt, lukrowane kolorowo, posypane

makiem, szczególnie okazale prezentowała sie postać Św. Mikołaja. Tak ustrojona

choinka stała w domu do Trzech Króli.

PREZENTY

Wigilijny zwyczaj obdarowywania sie prezentami początek swój

bierze jeszcze z rzymskich Saturnaliów. W późniejszych wiekach

przez Kościół został nazwany Gwiazdką, gdyż prezenty wręczano,

gdy na niebie zauważono pierwsza gwiazdę. Owa gwiazda

utożsamiana z Gwiazdą Betlejemską. Ponieważ tą częścią wieczoru

wigilijnego najbardziej zainteresowane były dzieci, nic zatem

dziwnego, ze to one z niecierpliwością wypatrywały pierwszej

gwiazdki na niebie.

ŚW.MIKOLAJ

Uwielbiają go wszyscy - dorośli i dzieci, bogaci i biedni, mieszkańcy dużych miast

i małych miasteczek. Święty Mikołaj odwiedza nas 6 grudnia lub w wieczór

wigilijny.

Wieść głosi, iż urodził się na przełomie wieków III i IV w Turcji. Krąży o nim

wiele legend. Niegdyś był patronem żeglarzy i wędrownych kupców (urodził się w

rodzinie bogatych kupców). Chronił ich od niebezpieczeństw podróży i zapewniał

powodzenie w handlu. Patronował też wielkim przedświątecznym jarmarkom.

Niektóre miasta uczyniły go swoim patronem: Nowy Jork, Amsterdam. Za

opiekuna obrali go również uczeni, pasterze, bankierzy, a nawet więźniowie.

Święty Mikołaj ukończył seminarium duchowne i przez wiele lat był biskupem

Miry, portowego miasteczka w Azji Mniejszej. Był człowiekiem wielkiego serca,

pomagał biednym i potrzebującym. Rozdał cały swój majątek ubogim. Obecnie

Święty Mikołaj przynosi co roku prezenty 90 milionom dzieci na całym świecie.

Zostawia je pod poduszką, w skarpetach, bucikach czy pod choinką.

W Polsce czekamy na niego 6 grudnia oraz w wigilię Bożego

Narodzenia. Ubrany jest w czerwony płaszcz, a na plecach dźwiga

ogromny wór z prezentami. Jeszcze nie tak dawno do polskich

dzieci przychodził w asyście anioła i diabła. Anioł rozdawał

grzecznym maluchom słodycze, a niegrzecznym diabeł wręczał

rózgi.

W Stanach Zjednoczonych Święty Mikołaj - Santa Claus ma długą

białą brodę, czerwony żakiet, czerwone spodnie i duży wór z

prezentami. Wchodzi do domów przez komin. Dzieci dostają

prezenty w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia.

"Jasełka tradycją naszego przedszkola"

Święta Bożego Narodzenia są świętami rodzinnymi, fakt ten

zainspirował nas do kultywowania tradycji jasełkowej w

przedszkolu – małej rodzinie jaką tworzymy my pracownicy, dzieci

i rodzice.

W naszym przedszkolu od blisko 10 lat istnieje tradycja

wystawiania „Jasełek” w okresie Świąt Bożego Narodzenia.

Przygotowanie i zaprezentowanie przedstawienia jasełkowego to

domena grup najstarszych.

Dzieci wraz z rodzicami aktywnie uczestniczą w przygotowywaniu

dekoracji do „Jasełek” oraz strojów dla wszystkich postaci. Każde

dziecko bierze czynny udział w przedstawieniu, każde ma do

odegrania jakąś rolę, zgodnie z wyrażoną ochotą oraz

predyspozycjami indywidualnymi.

Co roku nasze „Jasełka” mają inną oprawę i inny scenariusz. W

treść scenariusza wplatamy główne zadania planu

rocznego przedszkola, własne pomysły i wizje przedstawienia.

„Jasełka” cieszą się dużą popularnością wśród dzieci z różnych grup

wiekowych uczęszczających do naszego przedszkola. Wystawiamy

je także dla przedstawicieli Rady Miejskiej w Rykach.

Forma „Jasełek” zmienia się co roku. Jak już wspomniałam, zależy

od zadań planu rocznego przedszkola oraz od pomysłów

nauczycielki prowadzącej aktualnie grupę 6-latków.

Wszyscy widzowie, którzy mają okazję oglądać przedszkolne

„Jasełka” poddają się nastrojowi chwili. Blask gwiazdy

betlejemskiej w przyćmionej sali, melodię kolęd , solowy śpiew

„Maryi” czy innych postaci, wywołują wspomnienia z dzieciństwa,

skłaniają do refleksji. Wielu gości śpiewając wspólnie z naszymi

małymi aktorami popularne kolędy, czy słuchając piosenek

świątecznych w wykonaniu nauczycielek, ma łzy w oczach. Po

przedstawieniu są brawa, gratulacje, a co ważniejsze dla nas

wszystkich, naszej małej rodziny przedszkolnej, dalszym ciągiem

przedstawienia są zawsze tzw. „wieczory wigilijne” z zaproszonymi

gośćmi, rodzicami.

Przy blasku świec, lampionów, dzielimy się po staropolsku opłatkiem,

składając sobie wzajemnie życzenia, śpiewamy wspólnie kolędy,

próbujemy słodkich, wigilijnych potraw i obdarowujemy się

symbolicznymi upominkami.

Zawsze z niecierpliwością oczekujemy na nadejście okresu Świąt

Bożego Narodzenia. Choć pracy przy przygotowaniach do tych

świątecznych spotkań nie brakuje jest to dla wszystkich czas radości z

przygotowywania dla bliskich niespodzianki.

Przedświąteczny okres w naszym przedszkolu corocznie

rozpoczyna Kiermasz Bożonarodzeniowy. Już od początku grudnia w

pracę zaangażowani są rodzice, nauczyciele i dzieci. Wszyscy wykonują z

dostępnych materiałów stroiki i ozdoby świąteczne. W ich wykonanie

wszyscy wkładają maksimum pracy, wyobraźni i serca. Corocznie prac

jest bardzo dużo – cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem zarówno

oglądających jak i kupujących . Przygotowywane ozdoby są bowiem

wystawione na sprzedaż przez rodziców – ich wykonawców. Uzyskane

cegiełki są przeznaczone na potrzeby naszej placówki. Część stroików i

ozdób świątecznych rozwieźliśmy do instytucji, które są przyjaciółmi

naszego przedszkola i pomagają nam finansowo przy realizacji naszych

niektórych zamierzeń.

Okres świąteczny jest dla wszystkich okazją do refleksji nad

przemijającym czasem, do wspomnień, wzruszeń, do pojednania z

bliskimi, do czynienia dobra dla innych ludzi.

Wspólnie z dziećmi otwieramy serca dla ludzi starszych,

mieszkańców Domu Opieki Społecznej w Leopoldowie

przedstawiając im „Jasełka” i razem śpiewając kolędy.

Uczmy nasze dzieci nie tylko brać, ale przede wszystkim dawać

innym radość i miłość.

Bo „miłość się mnoży, kiedy się ją dzieli” .

PRZEBIEG ZAJĘĆ :

I. Przywitanie gości przybyłych na przedstawienie.

II. Przedstawienie Jasełek :

1. Wprowadzenie.

Zaśpiewanie wspólnie z rodzicami( pastorałki „Dzień jeden w roku” )

Dlaczego są Święta Bożego Narodzenia?

Dlaczego wpatrujemy się w gwiazdkę na niebie?

Dlaczego śpiewamy kolędy?

Dlatego, żeby się uczyć miłości.

Dlatego, żeby podawać sobie ręce.

Dlatego, żeby się uśmiechać do siebie.

Dlatego, żeby sobie przebaczać.

Święta Bożego Narodzenia są najpiękniejszymi świętami,

na które czekają nie tylko dzieci, ale i dorośli. Są to święta

najbliższe i najdroższe naszym sercom, gdyż towarzyszy

im niepowtarzalna i wyjątkowa atmosfera. Jest to również

okazja do wspólnego kolędowania w przedszkolu – dzieci,

nauczycieli i rodziców nim na niebie zabłyśnie pierwsza

gwiazdka.

( czyta nauczycielka )

Grudniowa piękna noc, z kolędą przyszła do nas.

Grudniowa piękna noc przez dzieci wymarzona

Są święta w naszym kalendarzu najbliższe i najdroższe

Bo wywołują fale marzeń i najmilszych wspomnień.

* Porzućcie swoje myśli o pięknym rowerze,

o telewizorze czy też komputerze.

Niech wasza myśl teraz stanie się czysta,

właśnie nadchodzi wieść uroczysta.

* Przyszliśmy tu do Was z nie lada kolędą,

ciekawe rzeczy przedstawiać się będą.

Więc ucha nadstawiajcie w tej sprawie,

ku naszej radości i naszej zabawie.

Ujrzycie na sianie Jezuska małego

w gronie aniołków słodko leżącego.

Pastuszków z darami, królów z ofiarami

małe dzieci przed stajenki drzwiami.

Anioł: (Ania P.)

Jasełka , jasełka, zielona jodełka

Światełkami błyska a przed nią kołyska.

W kołysce Pan Jezus właśnie się narodził

Będzie kochał ludzi, wśród nich żył i chodził.

Maleńki Pan Jezus przy żłóbku nas spotkał

Jasełka, jasełka , pełna wzruszeń szopka.

Kolęda Śliczna gwiazdka

Gwiazda Betlejemska (Łucja C.)

Jestem pierwszą gwiazdą, światełkiem dla ludzi,

Zaraz pierwsza gwiazda inne gwiazdy zbudzi.

Wstańcie, wstańcie gwiazdy moje i otwórzcie oczy.

Jeszcze nie widziałam takiej pięknej nocy.

Gwiazdka I (Magda J.)

Świeci gwiazdka, jedna, druga

I na inne gwiazdki mruga

Chodźcie, chodźcie me gwiazdeczki

Poszukamy stajeneczki –

Gdzie na sianku położony,

Leży Jezus narodzony

Gwiazdka II (Ola J.)

Już gwiazdeczki migotają

I za rączki się chwytają

Biegną wszystkie do stajenki –

Do Jezusa i Panienki.

Gwiazdka III (Ania M.)

Spocznijcie gwiazdeczki

Na tym świętym niebie

Kogo teraz zbudzić ja doprawdy nie wiem

Zaraz , zaraz się rozejrzę – o widzę pastuszka

Biegnę, biegnę już do niego szepnę mu do uszka

Niech pastuszek nas posłucha

Czy słyszałeś o nowinie?

O stajence?

O dziecinie?

Pastuszek: (Tomek C.)

O nowinie nie słyszałem

Dzieciątka nie widziałem

Daj nam spać.

Pastorałka „Pastuszek bosy”

Pastuszek (Tomasz C. , Marcin W., Mateusz S.)

Olaboga słońce świeci

Jakieś wojsko z nieba leci

Zdaje mi się , że śpiewają

Ognię ziemię zapalają.

Anioł (Emilka Sz.)

Wstawajcie pasterze, wstawajcie

Nie bójcie się pasterze, nie bójcie

Ta gwiazda to radość dla świata

Bóg wam się rodzi ludziom oswobodzi.

Idźcie do Betlejem, tam dziecię zrodzone

w pieluszki spowite, w żłobie położone.

Oddajcie Mu pokłon Boski on osłodzi Wasze troski.

Pasterze:

Chodźmy już byśmy się nie spóźnili

i abyśmy swe dary złożyli.

Gwiazda świeci coraz jaśniej

Trzej królowie idą właśnie.

Pastorałka „Skrzypi mróz”

Królowie: (Kuba K., Kacper W., Kalwin W.)

Dla dzieciątka mamy oto mirrę, kadzidło i złoto.

Maryja: (Marysia M.)

Nie płacz synku, nie płacz mały

Ukołyszę Cię ( Maryja śpiewa 1 zwrotkę kolędy Lulaj że

Jezuniu….)

Popatrz wokół Ci przybysze

Chcą powitać Cię.

Aniołek (Wiktoria J.)

Jestem aniołkiem, skrzydełka mam

Lecz nie zawsze jestem grzeczna,

Po cichu powiem Wam

Więc Ci Jezu obiecuję

Grzeczną zawsze być i pomagać innym ludziom

Na twą chwałę żyć.

Pasterze:

A my pastuszkowie mali powiemy Ci jeszcze więcej

Że nasze serduszka małe kochają Cię najgoręcej.

Dzieci: ( Patrycja R. ,Amelka S., Gabrysia Ś., Jagoda W.)

Witamy cię Jezu zbawicielu świata

Kochamy Cię serdecznie

My, nasza mama i nasz tata.

Józef: (Bartek G.)

Niech Wam Bóg zapłaci,

Goście mili

Żeście dziś Jezusa

Tak pięknie uczcili.

Dziecko: Zosia J.

W wieczór wigilijny niech kolęda płynie,

O biednej stajence i małej dziecinie.

Śpiewaj nam mamusiu poprzez wieczór cały,

Jak w stajence przyszedł, na świat Jezus mały.

Dziecko: (Julia P.)

Weźmiemy sukienki, koszule, fartuszki

Otulimy jego przemarznięte nóżki,

Aby mu się w żłóbku nie dłużyły nocki,

Damy mu swe lalki, piłki, misie , klocki.

Anioł: Ania P.

A gdy zabłyśnie gwiazda

W błękitnej dalekości

Będziemy z sobą dzielić opłatek – chleb miłości.

A łamiąc okruch biały

Wśród nocy świętej ciszy

Niechaj się serca nasze

Jak dzwony rozkołyszą.

Wszyscy:

Oto już cud się spełnia

Już bija z nieba dzwony

O witajże nam Jezu nowo narodzony

Kolęda: Kolędnicy wędrownicy

2. Wspólne kolędowanie, Życzenia świąteczne, dzielenie się opłatkiem.

3. Praca plastyczna „Witraże świąteczne”.

W dniu 18.12.2012r. o godzinie 14³°, w Przedszkolu

Samorządowym nr 5 w Rykach , w grupie 5 – 6 latków odbyło się

spotkanie przedświąteczne. Swoim przybyciem zaszczycili nas

rodzice dzieci i pani dyrektor.

Odegraliśmy przedstawienie Jasełka, które zostały przez uczestników

odebrane gromkimi brawami.

Połamaliśmy się opłatkiem, składaliśmy sobie wspólnie życzenia.

Dzieci rozdały rodzicom piękne karty świąteczne, które wykonały

samodzielnie na dzisiejszych zajęciach.

Po czym odbyło się wspólne kolędowanie.

Na koniec dzieci z pomocą rodziców wykonały wspólne

świąteczne witraże, które rozlśniewają zdobiąc dolny korytarz.