jubileumkrant auberge le barbeau 15 jaar
TRANSCRIPT
VAN ONZE HUISVERSLAGGEVER
MAUD LOOP
Lang, lang geleden, om precies te zijn
in Juni 1994, studeerde ik af als docto-
randus in de studie Gezondheidswe-
tenschappen. Wat zou mijn vader trots
zijn geweest als hij dit had kunnen
meemaken... Echter...al heel snel werd
mij duidelijk dat deze studie niet de
juiste keuze was: beleidsplannen ach-
ter een buro uitdenken was toch niet
helemaal mijn ding.
Tijdens het feest dat werd gegeven naar
aanleiding van dit afstuderen kreeg ik
een boek van vrienden (Jorike en Antoine,
red.) met de titel:”De smaak van het land-
leven”. Nu wilde de toevalligheid dat ik
van een oom (Math, red.) tomatenplan-
ten kreeg die ik vééél te laat had geplant.
Toch groeiden deze planten weelderig,
maar er was een klein probleem: de toma-
ten bleven groen.... Dus, ik raadpleegde
het boek en wat vond ik daar?.... Een re-
cept van zoetzuur ingemaakte groene
tomaten!
Prompt ging ik aan de slag: leuk potje, leuk
stofje,leuk etiketje... het begin van een
nieuw avontuur... Van het een kwam het
ander, ik ging aan de slag met allerlei soor-
ten fruit en groente en verzon allerlei com-
binaties - jams, chutney’s en zelf picallily.
Maar wat ging ik doen met al die “zooi”?
Vrienden en familie spaarden lege jampot-
jes en werden tevens weer overladen met
gevulde potjes...
Gouden handel?Tijdens mijn studietijd werkte met heel
veel plezier in cafe Bijsmans in Heerlen.
Mijn bazin (Marij, red.) toendertijd wist
inmiddels van mijn uit de hand gelopen
hobby en stelde voor mijn waar in het cafe
te verkopen. Prompt werd een schap ach-
ter de bar uitgeruimd en de potjes jam en
chutney werden ingeruimd.
De mensen waren erg enthousiast -mis-
schien was het nog meer een kwestie van
gunnen- en binnen no time verdiende ik
meer met mijn handel dan mijn functie
als barbediende.Met een kistje vol met
waar in de kofferbak van de auto ging ik
de boer op.... Op diverse lokaties werden
de produkten gretig afgenomen, en toen
werd het plan geboren om met een goede
vriendin (Wieke, red.) samen een zaakje te
beginnen.
Per toeval reden we op een dag in novem-
ber van het jaar 1994 door Sippenaeken en
gingen we spontaan even op bezoek bij
vrienden van mijn ouders (Leo en Marleen,
red.). Zij vertelden over een pandje in het
dorp wat eventueel te koop of te huur zou
zijn. Ik ging informeren en de eigenaren
waren niet echt van plan het pand te verko-
pen; het pand was onbewoond verklaard,
stond al meer dan 25 jaar leeg en er ston-
den inboedels van 3 andere huizen en het
gemeentearchief in opgeslagen. Inmiddels
had mijn vriendin te kennen gegeven toch
van het hele avontuur af te zien. Wat nu
gedaan...
Mijn grote broersMijn grote broer (Ralph, red.), die wist van
mijn wilde plannen, stelde voor om Ivo en
Bettina te proberen te strikken voor mijn
avontuur. Die woonden en werkten met
veel plezier in Amsterdam dus ik vond
dat een zinloos plan, maar om mijn grote
broer ter wille te zijn (en nog meer om
van het gezeur af te zijn) belde ik Ivo en
Bettina met de vraag of zij samen met mij
een zaak wilden beginnen. Ik weet nog
goed dat ik dacht “die hebben nog nooit
van Sippenaeken gehoord, laat staan dat
ze daar “in the middle of nowhere” een
zaak met me willen beginnen. Echter, het
lot wilde dat Ivo deze keer (een van de wei-
nige keren,overigens) serieus was, en er wel
oren naar had. We hebben een uur met z’n
drieen gepraat en de knoop werd meteen
doorgehakt; we gingen ervoor.
Toen ging alles in een stroomversnelling,
en voor dat we het goed en wel beseften wa-
ren we binnen enkele weken (mede dankzij
de fi nanciele steun van moeders, Tini red.)
de trotse eigenaren van een onbewoonbaar
pand in Sippenaeken. Ivo had het pand
alleen maar van de buitenkant gezien en
Bettina was nog nooit in Sippenaeken ge-
weest. Het avontuur kon beginnen.
Na drie maanden dag en nacht verbouwen
met veel plezier en hulp van veel vrienden
konden we op 4 augustus dan eindelijk
onze deuren openen...Auberge Le Barbeau
was een feit. Onze droom werd werkelijk-
heid...
Auberge Le Barbeau 15 jaar&AUBERGE LE BARBEAUBRASSERIE TOURNESOL
SIPPENAEKEN
AUBERGE LE BARBEAUBRASSERIE TOURNESOL
SIPPENAEKEN
JubileumkrantDit jaarZonnig! 30/15
www.barbeau.be oplage: 10.000 exemplaren eenmalige jubileum uitgave
Hoe het allemaal begon
Eerste persbericht
1995
losse nummers: ‘n glimlach Abonneeprijs: onbetaalbaar
02Achtergrond
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
CARLA EN ROEL SCHMIDT
Als je een goed oordeel wilt vellen
over een restaurant moet je genoeg
‘ervaring’ bij andere restaurants heb-
ben en er toch minstens tien, vijftien
keer gegeten hebben. Nou, die erva-
ring hebben we opgedaan in het Ver-
wende Amsterdam en het Culinaire
Frankrijk, en zo vaak gegeten hebben
we daar ook, zowel ’s middags als ’s
avonds.
We hebben het over Auberge Le Barbeau
in Sippenaeken. Ons oordeel: fantasti-
sche prijs/kwaliteit- verhouding! Leuke,
snelle, persoonlijke bediening. Gezellige
ambiance, echt nostalgisch Belgisch, alsof
de tijd vijftig jaar heeft stilgestaan. Zowel
binnen als buiten en dan vooral op het
binnenplaatsje. Niks aan veranderen, er
wordt al genoeg ‘verbeterd’ in de Horeca!!
Le Barbeau heeft supersmakelijke gerech-
ten, en naast de ‘vaste kaart’ gaat er een
bord met dagelijks wisselende gerechten
de tafels rond. Leuk idee! Ook de huiswij-
nen zijn voortreffelijk gekozen. Over de
vele soorten heerlijk Belgisch bier zullen
we het dan maar helemaal niet hebben.
Hebben we dan helemaal geen kritiek?
Nee. Of het moet zijn dat als je er zo vaak
eet als wij, de ‘vaste kaart’ en dan vooral
de lunchkaart iets vaker mogen wisselen.
Chapeau!
Lekker eten in België!
VAN ONZE VERSLAGGEVER
LISANNE THOMAS
Veel paarden moeten veel eten, dat is
een gegeven. Maar aangezien ik zelf
geen grootgrondbezitter ben, leidt
mijn kudde een min of meer noma-
disch bestaan door het uiterste zuiden
van Limburg. Zo komt het dat ze zo nu
en dan een bezoekje brengen aan het
weiland van ‘Le Barbeau’, om daar de
grasmat weer eens grondig te kortwie-
ken.
Soms verhuis ik de paarden door er één te
rijden en de anderen aan een touw naast
me mee te nemen, maar de laatste keer
had ik hulp van Ivo, die (overigens niet
belast met enige paardenkennis) één van
de paarden succesvol naar het weiland bij
Le Barbeau wist te loodsen, gevolgd door
de twee waarmee ik zelf de korte afstand
overbrugde. Het was een warme dag, maar
gelukkig biedt het restaurant altijd een
mooie gelegenheid voor een drankje, of
een maaltijd na een dag hard werken met
de paarden.
Mijn werk houdt onder meer in het op na-
tuurlijke wijze opleiden van paarden en
training volgens de academische dressuur.
Er valt zo veel te leren over paarden, waar
hun gedragingen vandaan komen, hoe ze
het best getraind en gehuisvest kunnen
worden en hoe ze gezond en vitaal blijven.
Het is dan ook niet zo vreemd dat heel veel
paardeneigenaren vroeg of laat tegen een
probleem oplopen waar ze zelf niet uit-
komen. In mijn werk biedt ik begeleiding
op allerlei gebieden, Hoe meer je leert, hoe
meer je gaat beseffen dat je eigenlijk nog zo
weinig weet.
Recentelijk heb ik mij ook toegelegd op
het schrijven van boeken. Mijn eerste boek
heet ‘Beleren geen kunst’. Later dit jaar
verschijnt er een tweede boek, dit keer over
het thema ‘bitloos rijden’, om ruiters ge-
degen informatie te bieden over de moge-
lijkheden van rijkunst zonder gebruik van
een bit..Bij de vormgeving van de boeken
speelt Maud een grote rol, omdat zij de fo-
tografie voor haar rekening neemt. En zo is
de cirkel weer rond.
Werken als een paard
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
INEKE, JEAN, JASJA EN NOAH
Voordat wij eigenaar waren van Cam-
ping de Grens in Epen, woonden we in
Maastricht en kwamen we af en toe, na
een wandeling, met vrienden bij Au-
berge Le Barbeau. Destijds was het al
enorm genieten.
Sinds 2004 zijn wij eigenaar van Camping
de Grens, en het is elke keer weer een feest-
je als we na een drukke dag werken wel-
kom worden geheten door het team van
Auberge Le Barbeau. Niets is teveel. Esther
kent onze voorkeur en staat ons vrolijk op
te wachten als we (soms met het schaam-
rood op onze kaken!) om vijf voor half tien
’s avonds nog arriveren, omdat eerder echt
niet lukte. Zelfs dan heeft ze smaakvolle
suggesties. De maaltijd is zó enorm puur,
dat tref je nergens. Creatief, smaakvol, ori-
gineel en vooral heel erg lekker. Een flesje
rosé erbij, wat wil een mens nog meer? Wij
zijn hier helemaal gelukkig en hebben zelf
het gevoel op vakantie te zijn. Het is dan
ook logisch dat wij onze gasten deze bele-
ving ook willen laten ervaren en ze graag
doorverwijzen om dit unieke concept te
ondergaan. Ze komen met heel enthousi-
aste verhalen terug! Of je nou plaatsneemt
op het terras vóór en je in Franse sferen
waant, of je in de besloten tuin achter op
een warme zomerdag het mediterrane ge-
voel ervaart, of dat je binnen in de sfeer-
volle huiskamer vertoeft, het is altijd 200
procent genieten bij Auberge Le Barbeau.
Chapeau voor het team van Le Barbeau!!!
Maud, Bettina en Ivo, gefeliciteerd met het
vijftienjarig jubileum, dat we nog vele ja-
ren verwend mogen worden in deze gewel-
dige ambiance!!
Een feestelijke gebeurtenis!
Sippenaeken (lieu où les eaux ruissè-
lent) comptait autrefois 5 établissement
dont deux existent encore. Ils se trou-
vent sur la place Saint-Lambert près
de l’Eglise. Ils se nomment Barbeau et
Tournesol. Sippenaeken se situe près
de trois frontières (les Trois Bornes) et
géographiquement aussi au centre de
l’Europe.
La définition d’une personne est qu’il sais
qu’il n’est pas quelqu’un d’autre. Et donc
les Sippenaekenois ne sont pas des alle-
mands, ni des flamands, ni des néerlandais
et ni des wallons. Toutes ces différences de
peuples commencent à quelques mètres de
l’Auberge le Barbeau et de la Brasserie Tour-
nesol. Et à Sippenaeken habitent le restant
du peuple qui provient des Eburons. Plus
ou moins 50 ans avant Jésus-Christ ce
peuple massacra une légion Romaine. Jules
César n’était pas entre les victimes, une faut
de nos précédants. Après un certain temps
il réapparu avec des nouvelles légions. Nos
ancêtres se sont prudemment retiré dans
une place forte. Vaincu ils ont tous été dé-
portés et vendu en tant qu’esclave. Et donc
Sippenaeken est une enclave du Vatican.
Mais il n’est pas assé de connaître sont iden-
tité seulement par des négations.
La vrai recherche de l’identité se manifeste
tous les dimanches au Barbeau et au Tour-
nesol où les habitants s’interrogent. Lesz
solutions sont encore incertaines et donc la
recherche continue. Récemment notre élu
a demandé des subsides pour ce travail à
la comission Européenne. La réponse n’est
pas encore claire, les villageois l’attendent.
Un historien passant.
Sippenaeken (plek waar water sipt) telde
5 pleisterplaatsen waarvan er 2 over zijn.
Ze liggen op het hoofdplein genoemd
naar St Lambertus, naast de kerk gele-
gen. Deze heten tegenwoordig Zonne-
bloem en Korenbloem. Sippenaeken ligt
daar waar drie grenzen bij elkaar komen
en vormt daarmee, ook geografisch, het
centrum van Europa.
De definitie van een persoon is dat hij weet
geen ander te zijn. Daarom voelen de men-
sen van Sippenaeken zich geen Duitsers,
Nederlanders, Vlamingen of Walen (alfa-
betisch). Deze volkeren beginnen op enkele
honderden meters daarvandaan. In Sip-
penaeken woont wat is overgebleven van
de stam der Eburonen. 50 voor Christus
vermoorden deze een Romeins legioen. Ju-
lius Cesar was geen slachtoffer, een fout van
onze voorgangers. Na een tijdje verscheen
hij weer met wat verse legioenen. Onze
voorouders hadden zich wijselijk terug-
getrokken naar een versterkte plaats. Over-
wonnen werden ze als slaaf verkocht. Daar-
om is het Vaticaan duidelijk een enclave van
Sippenaeken.
Maar het is niet genoeg de eigen identiteit
te kennen door te weten wie men niet is. Op
zoek naar de eigen identiteit ondervragen
de bewoners iedere zondag elkaar daarnaar.
De uitkomst is nog onzeker en daarom moet
de zoektocht doorgaan. Recentelijk heeft de
verkozene voor dit belangrijke werk subsi-
die gevraagd aan de president van de Euro-
pese commissie. Het antwoord hangt nog,
maar de uitbater loopt al op het antwoord
vooruit.
Een voorbijganger en tevens historicus.
‘Message d’une gite d’étape’
VAN ONZE CORRESPONDENT
ROY SCHEFFERS
15 Jaar geleden openden de Loopjes, Ivo
en Maud en Bettina Huppertz Le Bar-
beau in Sippenaeken. Voor die tijd was
Sippenaeken een vrij onbekend dorpje
voor iemand die de omgeving niet
kende. Zelf had ik al op mijn 10de ken-
nis gemaakt met dit dorpje op ’t Belsch,
door de camping Kontiki waar we in de
zomer gingen zwemmen en door het
visserscafeetje bij Paula, Lieske en Joep
Drooghaag. Als mij toen iemand verteld
had dat ik 25 jaar later een hernieuwde
kennismaking met het dorpje zou ma-
ken en dat dit een deel van mijn leven
zou worden, had ik die bewering naar
het land van de fabelen verwezen.
Maar de hernieuwde kennismaking kwam
er. Ik woonde rond 1995 in Terziet en
kwam zo weer in het Sippenaekse. Daar
liep ik Ivo - die ik eerder via mijn zwager
had leren kennen - en Maud tegen het lijf.
Uiteraard kwamen ze handen tekort bij de
renovatie van hun herberg in wording, het
voormalige gemeentehuis. En zo kwam
het dat ik al vrij snel deel uitmaakte van
het renovatie(denk)team.
Want er werd wat afgedacht. Vooral door
Ivo, die de zaken liever twee keer over-
dacht dan dat er meteen actie ondernomen
werd. En actie moest er komen want er was
immers een deadline: de opening. Dat dit
niet zonder slag of stoot ging kan ieder-
een zich ongetwijfeld voorstellen. Er werd
af en toe een traantje weggepinkt, maar
meestal werd er flink gelachen. Bewonde-
renswaardig vond ik hoe ze het voor elkaar
kregen mensen te mobiliseren om de han-
den uit de mouwen te steken. Daardoor
heb ik in deze periode mensen leren ken-
nen, die mij tot op de dag van vandaag nog
dierbaar zijn.
Op mijn netvlies staat nog de eerste dag
dat Le Barbeau open ging. Vol verwachting
binnen zitten en opspringen als er een auto
stopte. Zo van “ahhhhh, de eerste klanten”
en nog meer van die fratsen. Toen kon ik
niet vermoeden dat ik nu, 15 jaar later, vaak
aan de bar moet wachten totdat er een ta-
feltje vrijkomt. Dit zegt genoeg.
Tot op de dag van vandaag worden er ver-
rukkelijke gerechten geserveerd, waaraan
meer dan 100 % aandacht is besteed. Bet-
tina stuurt inmiddels de keukenbrigade
aan, Maud zorgt met haar creativiteit voor
de juiste inrichting en het juiste decor en
Ivo, die overdenkt nog steeds alles twee
keer, maar nu hoe hij de klanten tevreden
kan stellen. Hierdoor is Le Barbeau uitge-
groeid tot een geliefde pleisterplaats in de
Belgische grensstreek.
Bettina, Ivo en Maud: chapeau en gefeli-
citeerd met deze mijlpaal. Dat jullie nog
lang plezier mogen beleven in - zoals ik
het noem - “Het Levenswerk Le Barbeau”.
Ik hoop dat ik nog vaak aan de bar mag zit-
ten, wachtend op een tafeltje.
Van gemeentehuis tot pleisterplaats voor hongerige en dorstige lieden
03Achtergrond
VAN ONZE VERSLAGGEVER
RICK NIJSSEN
Sippenaeken...... Ook deze zomer schenkt
Auberge Le Barbeau Rick’s Abbesse van
het vat. Het wordt stilaan een traditie. Ik
kan er bijna mijn horloge op juist zetten.
Begin mei rinkelt de telefoon, alhoewel
die tegenwoordig niet echt rinkelt. “Of
ik wat vaten Rick’s Abbesse opzij kan zet-
ten voor Le Barbeau in Sippenaeken, dan
gooi je ze maar binnen als je eens in de
buurt bent” volgt er dan nog.
Nu ja, ik ben steeds in de buurt. Voeren, de
thuishaven van Rick’s Bier, grenst aan Sip-
penaeken en is dus nooit ver weg. Rick’s
Abbesse wordt gebrouwen met oude zwarte
kersensoorten: Abbesse de Mouland, Bastar-
dikke, bevat 7% alcohol en is donkerrood van
kleur. Het heeft een bijzonder volle smaak en
beschikt over een fris, fruitig aroma. Dit zijn
oude kersevariëteiten die in Voeren, vooral
in Moelingen, en het zuiden van Belgisch en
Nederlands Limburg nog op hoogstambo-
men rijpen. Het zijn kleine, zoete troskersen
die de lippen paars-blauw kleuren.
Tot de jaren vijftig werden deze kersen ge-
teelt voor de export naar Engeland waar ze
gebruikt werden als kleurstof in de wolin-
dustrie. Deze kersen werden verhandeld op
de veiling van Visé, waarschijnlijk vandaar
de franstalige naam. Verder in het gamma
van Rick’s Bier hebben we nog Rick’s Bier
Blond en Bruin, beide gebrouwen met Voer-
se artisanale appel-perensiroop, gestookt in
de Commanderij van Sint-Pieters-Voeren.
Proficiat aan het jubilerende Le Barbeau en ik
wens jullie veel leesplezier met deze krant...
Rick’s Abbesse, een zomerbier in Le Barbeau
VAN ONZE CORRESPONDENT
KEES VAN SURKSUM
Wie op een doordeweekse dag buiten
het vakantieseizoen door Sippenaeken
komt, zal maar moeilijk kunnen gelo-
ven dat dit stille dorpje, dat zich met
zijn paar honderd zielen slaperig op de
flanken van het Geuldal in het sappig
groene gras te rusten heeft gelegd, ooit
maar liefst vijf cafés telde. Eén bierpomp
op ongeveer vijftig inwoners en daarmee
toonbeeld van de spreekwoordelijke Bel-
gische cafécultuur.
Maar de tijden zijn veranderd en daarmee de
cafés en hun bezoekers. De meeste verdwe-
nen geheel. Een enkel etablissement wist
– al dan niet met lange onderbreking – de
geschiedenis te overleven en herrees in een
andere gedaante als een soort zeldzaam ijs-
vogeltje uit zijn as. Gewoon, omdat iemand
er brood in zag op zo’n plek iets bijzonders
in het leven te roepen. Iets bijzonders en
unieks als Auberge Le Barbeau bijvoorbeeld,
onder stamgasten kortweg “Ivo” genoemd.
“Wij hebben Sippenaeken op de kaart ge-
zet”, zij Ivo ooit na de vierde whisky aan
tafel van mijn eigen café-idee in Sippenae-
ken, dat nu Tournesol en toen nog Kaffee
Lambert heette. Een zin vol trots, eerzucht
en …waarheid. Die drong zich nog eens aan
mij op, toen ik onlangs in het Zuid-Duitse
Kempten, ver weg aan de voet van de Alpen
gelegen, een Merian-magazine over Aken en
de drielandenstreek in de hand kreeg en Ivo
mij daarin vanachter zijn bierpomp toelach-
te. Zijn bol zo glanzend als het papier waar-
op de foto was gedrukt. Het was de glimlach
van het succes.
Ivo is daarmee zoiets als een Sippenaekens
boegbeeld geworden. Maar een boegbeeld
is niets zonder het schip aan de voorplecht
waarvan het hangt, met Bettina in de culi-
naire “machinekamer” en Maud, die de cre-
atieve koers uitzet. Met een hard werkende
bemanning ook, die het door zware tijden
loodst. Hoe zwaar die tijden waren (en zijn),
zullen wij wel nooit te weten komen. Maar
15 jaar in de horeca is hoe dan ook een ver-
domd lange tijd.
Het lijkt een onbedoelde prestatie. Want
hoewel Le Barbeau & Co. met de feilloze pre-
cisie van een doordacht marketingplan die
bepaalde snaar van sfeer en gezelligheid bij
het publiek weet te raken, ligt daaraan geen
gelikt concept ten grondslag. Ze zijn dicht
bij zichzelf gebleven en hebben gedaan wat
hun hart ze ingaf, met een beetje hulp van
een engel op het dak. Hoe luidde ook alweer
de slogan van een bekende Nederlandse
volksbank? Groot worden door klein te blij-
ven!.
Vaak ben ik niet meer in Sippenaeken, maar
een stuk van mij ligt er altijd nog en dan
zijn Le Barbeau, Ivo, Maud en Bettina ook
een beetje als thuiskomen. Niet zonder ei-
genbelang wens ik ze dus veel succes in de
komende jaren!
Hoe Don Ivo en de Barbeau familie Sippenaeken op de kaart zetten
VAN ONZE VERSLAGGEVER
VIKTOR TERPSTRA
Het was 27 februari 1995. Ivo was net
klaar met werken en zat met een paar
collega’s nog een biertje aan de bar te
drinken. Ivo werkte in Grand Cafe Wild-
schut aan het Roelof Hartplein in Am-
sterdam. De telefoon ging en een collega
riep hem. Het was Maud, zijn zus en ze
viel meteen met de deur in huis: wil jij
en Bettina samen met mij iets in de ho-
reca gaan doen.?
Voordat Maud op rondreis ging in Australie
en Nieuw-Zeeland werkte ze in Cafe Bijs-
mans in Heerlen. Daarnaast was ze begon-
nen met het maken van jammetjes en chut-
neys en die verkocht ze dan aan haar gasten
in het cafe. Ze verdiende in die korte periode
net zo veel als in haar hele dienst: hier moest
ze wat mee doen.
En Ivo en zijn vriendin Bettina hadden geen
huis, geen geld of kinderen. Dus niets te
verliezen. Werk opgezegd en het roer om.
De aanloop naar Auberge Le Barbeau was
een feit, het begin van een huiskamerkroeg
met een thuiskomgevoel.
Het BeginVolgens Ivo was het vinden van de juiste lo-
katie toeval: “Van vrienden kregen we een
tip dat op het pleintje bij de kerk van Sippe-
naeken al 23 jaar een pand leeg zou staan en
daar zat vroeger een cafe in. En inderdaad
tijdens de bezichtiging bleek dat ook zo te
zijn. Sterker nog het was alsof net de vorige
eigenaar net de deur achter zich had dicht-
getrokken: er stonden nog glazen op tafel
en een rekening lag op de bar. Eerst wilden
de eigenaren niet verkopen, maar na lang
aandringen gingen ze akkoord”
De naam Le Barbeau bedenken was een
bijzonder stukje teamwork, vervolgt Ivo:
“Onder het nuttigen van een lekker hapje
en diverse geestrijke drankjes hebben we
gebrainstormd. Alle namen, hoe simpel en
debiel ook genoteerd en vervolgens zijn we
gaan strepen. Twee namen bleven over de
klaproos en de korenbloem. Omdat we in
Wallonie zitten, wilden we een Franstalige
naam. We kamen zo op de Coquelicot voor
de klaproos en 2 vertalingen voor de koren-
bloem, namelijk Le Barbeau en Bleuet. Na
nog meer biertjes kwamen we op Le Bar-
beau. Bar en Beau: een mooie bar!”
OpenNa een kortstondige, maar intensieve ver-
bouwing, kon de zaak open. De meeste
horeca ondernemingen hebben het in het
begin vaak moeilijk, maar dat was bij Le
Barbeau niet het geval. Maud hierover: “We
zijn in augustus opengegaan en het was een
prachtige zomer waardoor de loop er goed
in zat. Ook door het feit dat we van Meche-
len kwamen en veel mensen ons in de om-
geving kenden hadden we een goede start”,
aldus Maud. Volgens Bettina was het vooral
go with the flow in het begin: “Je rolt in een
leven waar je nauwelijks tijd hebt om na te
denken. Bijvoorbeeld hoe het met je is, je
wordt geleefd. Na een aantal jaren besef je
pas waarmee je bezig bent en dan wordt het
moeilijk!”
De eerste kennismaking met het dorp was
ook meteen een soort vuurdoop. Momenten
om nooit meer te vergeten. la kermesse. Wij
wisten niet wat dit inhield, nou dat hebben
we geweten. Het feest ging vrijdagavond
van start en hield pas op van dinsdagnacht
op woensdagmorgen rond een uur of 5 op.
Iedere dag ging het feest door tot een uur of
4 in den morge en dan werd daarna nog met
een hele bubs bij iemand thuis voor een man
of 10-15 spek en ei gebakken..... ‘s Ochtends
om 8 uur moesten we weer op, schoonma-
ken en om 10 uur weer open, begon het spek-
takel weer van vooraf aan.... naar de kerk,
fruhshoppen, even een kleine pauze tussen
5 en 8 (wij bleven gewoon open voor andere
gasten) en het avond-en nachtprogramma
weer afwerken... KILLING..... maar ja je bent
jong en je wilt wat.... “, lacht Maud.
De Toekomst 15 jaar Le Barbeau. Is dit dan ook meteen
het eindstation ? Geen andere uitdagingen
meer? “Nog een aantal jaren alles eruit ha-
len wat erin zit en dan..... tja wanneer ik
voor mezelf spreek later als ik groot ben wil
ik samen met Luc een B en B aan huis, meer
in de tuin werken, eigen groenten verbou-
wen, af en toe voor gasten koken en vooral
weer gaan schilderen, nog meer toeleggen
op fotograferen en weer keramiek maken.
En last but not least meer van onze kinderen
genieten”, droomt Maud.
Le Barbeau was niet de ultieme droom van
Bettina: “maar wel de kans om een eigen
invulling te geven aan mijn werkend leven.
Dromen zijn leuk (of waren ze bedrog),
maar die spaar ik wel voor in mijn slaap.
Ivo over de toekomst: “In de afgelopen 15
jaar hebben we niet stilgezeten. We hebben
naast Le Barbeau enkele andere activitei-
ten ontplooid, zoals de vakantiewoningen,
Brasserie Tournesol, SipCity Alive. Verdere
uitbreidingen zullen er waarschijnlijk niet
komen. We gaan de huidige activiteiten
waar nodig verder nog ontwikkelen. Tevens
proberen we voor ons, Bettina, Maud en
mijzelf, onze zaak zodanig vorm te geven
dat er na 15 jaar buffelen iets meer tijd voor
ons en familie, vrienden en bekenden over-
blijft. Dat is in al die jaren toch een beetje
achter gebleven...”
Auberge Le Barbeau 15 jaar in Belgisch Sippenaeken
Niet alleen een huiskamerkroeg met een thuiskomgevoel
10 procent korting op de gehele
rekening bijCuba Libre in Vijlen
met deze advertentie.
Knip de advertentie uit en maak bovendien kans op een gratis
les Tiroler Zumba, de zomerhit van het Berg-dorpje van Nederland! www.tirolerzumba.nl
Ik wil u niet onthouden hoe deze krant
tot stand is gekomen. Na één van de
vele brainstormsessies, en geloof me,
daar zijn we heel goed in, kwam het
thema jubileumjaar ter sprake. Dat we
dit niet zo maar voorbij konden laten
gaan was wel duidelijk, maar wat gin-
gen we doen.
Van het een kwam het ander en iemand
uit de groep stelde voor om onder andere
“een krantje” uit te brengen. Ja, dat was
een goed idee.....en aangezien onderge-
tekende o.a. verantwoordelijk is voor de
PR-aktiviteiten was ik dus het haasje, zeg
maar gerust DE HAAS. Nou, dat heb ik ge-
weten, een gezellig krantje werd een heuse
krant, full color in tabloid-formaat met
een oplage van 10.000 stuks.....
Ik zal u de pikante details besparen maar
het heeft me bloed, zweet en tranen ge-
kost, bijna dag en nacht doorgewerkt,
mensen gestalked en achtervolgt om arti-
kelen te schrijven. Of ik nog vrienden over
heb valt te betwijfelen. Zie hier het resul-
taat.....
Deze krant was echter niet tot stand ge-
komen door de inspanning van diverse
mensen. Daarom wil ik langs deze weg alle
verslaggevers en adverteerders heel erg be-
danken. Een speciaal woord van dank ook
voor mijn 3 rechterhanden, te weten Da-
nielle voor het ontwerpen van de prachtige
logo’s, Lonneke voor het ordenen en on-
dersteunen van mijn activiteiten en Jean
voor het oplossen van de computercrash.
Ook een woord van dank aan Roel Tim-
mermans van BigBase die de lay out heeft
verzorgt en Media Groep Limburg die de
krant heeft gedrukt.
Veel leesplezier, Maud Loop
Woord van dank...
DE LA PART DE NOTRE CORRESPONDENT
GODELIEVE BRASSEUR
C’est quand on fête les anniversaires
qu’on se rend compte à quelle vitesse
les années passent. Cela me fait tou-
jours plaisir de repenser à ces années
là. Tu te souviens d’il y à 12 ans quand je
suis venue me présenter pour travailler
chez vous?
Mon rêve c’était la ferme avec mon élévage
de moutons et la fabrication de fromages
de chèvre. Nous avions une centaine de
brebis et je venais de lancer la fabrication
de fromages. Seulement ce salaire ne suffi -
sait pas pour en vivre.
J’ai trouvé votre petit bistrot accueillant
tout en me disant que ce serai sympa d’y
travailler. Dès la première rencontre une
sympathie réciproque s’est installée. J’ai
pris beaucoup de plaisir à travailler avec
et pour vous. Je me suis toujours sentie
comme chez moi et j’ai tours travaillé
comme si s’était pour moi. J’avais travaillé
déjà plusieurs années dans l’horeca et ja-
mais j’avais rencontré une ambiance, un
respect mutuel comme chez vous. Et puis
lentement ma fromagerie a pris de l’am-
pleur et j’ai pu y conscrer tout mon temps.
Je vous ai quitté avec un peu de regret dans
l’âme mais nous sommes resté proche, on
se voit souvent étant donné que mon fro-
mage se retrouve dans vos menus. C’était
une bellle époque, période de tous les dé-
fi s, vous avec le Barbeau, moi avec les fro-
mages. Depuis lors et quelques milliers de
fromages plus loin...Maud est devenue ma-
man, un Tournesol en plus, et moi depuis
peu grand mère qui est le plus beau rôle au
monde...
VAN ONZE VERSLAGGEEFSTER
GODELIEVE BRASSEUR
Het is wanneer men verjaardagen viert,
dat men zich bewust wordt van de snel-
heid waarmee de tijd voorbij gaat. Het
doet me altijd plezier om aan die jaren
terug te denken. Herrineren jullie je
dat ik me bij jullie kwam voorstellen,
12 jaar geleden, om bij jullie te komen
werken?
Mijn droom was een boerderij met scha-
pen, en het maken van geitenkaas. We had-
den een honderdtal schapen, en ik begon
met de productie van kaasjes. Maar het
geld wat ik hiermee verdiende was niet toe-
reikend om van te leven.
Toen ik jullie kleine, gezellige auberge
gevonden had, zei ik tegen mezelf dat het
zo leuk zou zijn om er te werken. Vanaf
de eerste kennismaking ontstond er een
wederzijdse sympathie. Het heeft me heel
veel plezier gedaan om mét jullie en vóór
jullie te werken. Ik heb me altijd thuis ge-
voeld bij jullie, en ik heb er altijd gewerkt
als ware het voor mezelf... Ik had al ver-
schillende jaren in de horeca gewerkt maar
nooit heb ik zo’n ambience en wederzijds
respect gevoeld als bij jullie.
Langzaamaan breidde mijn kaasmakerij
zich uit, en nam ze al mijn tijd in beslag.
Ik heb jullie verlaten met een beetje spijt
in mijn hart, maar we zijn dicht bij elkaar
gebleven. We zien elkaar nog regelmatig,
daar mijn geitenkaas op jullie menukaart
staat. Het was een mooie tijd, een periode
met veel uitdagingen, jullie met Barbeau
en ik met mijn kaas. Sinds toen en enkele
duizenden kazen verder.... is Maud moe-
der geworden, is er een Zonnebloem bij ge-
komen, en ben ik sinds kort oma, de mooi-
ste rol van de wereld...
“Say cheese!”04Regio: in en rond Sipcity
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
RAISSA TROMP & JEAN HUPPERETS
Het begon allemaal zo voorzichtig met één
cafeetje. Het was een gezellig cafeetje en
we streken er dan ook graag - en steeds va-
ker – neer om een paar biertjes te drinken
vóór het ‘echte’ stappen. Helaas hadden
we dan buiten de waard gerekend; Ivo en
zijn lieftallige mede-uitbaatsters wisten
ons te vaak te verleiden tot nog één laatste
drankje, en nog één állerlaatste dan, en nog
eentje dan want de fl es is toch bijna leeg?
So far so good voor onze wilde stapplan-
nen... Sippenaeken bleek vaak al te wild
voor ons. Gelukkig kon je er ook heel lek-
ker eten, en terwijl wij ook iets ouder en
rustiger werden, leerden we ook de cu-
linaire kant van Le Barbeau en Bettina’s
heerlijke éénpansmaaltijden te waarderen.
Inmiddels waren we allemaal zelf ook in de
horeca of aanverwante sectoren beland en
kwamen we er met collega’s en vrienden
bijna elke maandagavond bijeen om al di-
nerend ons werkweekend af te sluiten. En
wéér werd het later dan gepland...
In de loop der jaren had de Barbeau-clan al
de buurpanden geconfi sceerd om vervol-
gens hun zinnen te zetten op Kees’ Kaffee
Lambert. Kees had weldra in de gaten dat
hij toch geen weerstand kon bieden aan de
Sippenaekse horecamoloch en deed zijn
zaak over aan ‘de Barbeautjes’.
Nadat Maud er haar decoratieve talen-
ten op los had gelaten werd Le Tournesol
geopend als 4e bloem in het Barbeauboe-
ket. Het bleek een ideale stek voor live-
optredens, theater en meer grootstedelijk
vermaak. Sindsdien hebben we helemaal
niks meer buiten Sipcity te zoeken! Maar
dat vinden we helemaal niet erg... Mogen
we bijtekenen voor nog eens 15 wilde jaren
met lekker eten, iets te lang en te veel door-
drinken en vooral veel gezellige momenten
samen met jullie?
Wat zullen we drinken?
DE LA PART DE NOTRE CORRESPONDENT
RAYMOND HOPPERETS
Je me rappelle les années 70, où j’allais
chercher mon père à la maison commu-
nale de Sippenaeken. Là, je vois encore
mon père fumer le cigare, le secrétaire
sa cigarette et surtout le garde-cham-
pêtre sa pipe. Il y faisait bleu de fumée.
Dans cette petite pièce,nombres de ma-
riages ont été célébrés, et de naissances
déclarées.Tous ces souvenirs remon-
tent à ma mémoire.
A partir de 1976 avec la fusion des com-
munes, cet endroit est resté vide pendant
des années. Jusqu’au jour, il y a exactement
15 ans, où 3 jeunes gens ont relevé le défi de
faire revivre cette partie de la place St Lam-
bert de Sippenaeken.
Et cela a marché, quelle joie nous avons de
pouvoir aller boire un verre et surtout ap-
précier cette cuisine particulière qu’on ne
trouve nulle part ailleurs que dans cette au-
berge, Le Barbeau. Un acceuil familial nous
est chaque fois réservé.
En été, une terrasse à l’avant et à l’arrière
nous acceuillent les dimanches après la
Messe pour le fruhshoppen. Merci à Maud,
Bettina et Ivo pour leur acceuil. Merci
d’avoir fait revivre cet endroit pour que
tous nos souvenirs passés et présents puis-
sent subsister encore longtemps dans nos
mémoires.
Une petite histoire d’une maison communale devenue auberge
VAN ONZE LOCALE CORRESPONDENT
RAYMOND HOPPERETS
Ik herinner me de jaren ‘70, in welke ik
mijn vader ging zoeken in het gemeen-
tehuis van Sippenaeken; mijn vader was
de burgemeester. Daar zie ik nog mijn
vader een sigaar roken, de secretaris
een sigaret en de plaatselijke gendarme
een pijp. Het stond blauw van de rook.
In deze kleine ruimte werden tal van
huwelijken gesloten en vele kinderen
aangegeven. Al deze herinneringen pas-
seren de revu....
Vanaf 1976 stond het pand geruime tijd leeg
als gevolg van een fusie van gemeentes. Tot
op een dag, precies 15 jaar geleden, toen 3
jonge mensen de uitdaging aangingen om
deze hoek van de Place st. Lambert in Sip-
penaeken te laten herleven. En dat bleek te
werken: wat voor een plezier hebben wij om
een glas te komen drinken of te genieten van
de speciale keuken die men nergens anders
vindt dan in deze auberge, le Barbeau. Een
familair onthaal is ons iedere keer gegund.
In de zomer verpozen wij de zondagmorgen
na de kerkdienst op het terras aan de voor-
zijde of in de ‘cour’ (binnenhof) om te fruh-
shoppen. Dank aan Maud, Ivo en Bettina
voor hun onthaal! Bedankt voor het laten
herleven van deze omgeving, opdat al onze
aandenkens uit het verleden en het heden
nog lang in onze herinneringen zullen kun-
nen blijven voortbestaan.
Een kleine histoire van een hoe een gemeentehuis een auberge werd
Om ons jubileum nog meer kracht
bij te zetten en onze bierassorti-
ment nog meer uit te breiden heb-
ben we twee bieren laten produce-
ren.
Deze worden gedoopt met de namen
‘n Barbeautje en ‘n Tournesolletje.
Ze bevatten beiden 6% alcohol. ‘t Bar-
beautje is een blond bier en t Tourne-
solletje een amberkleurig bier kortom
,dit moet u geproefd hebben! A vôtre
santé!!!
Lancering Jubileumbieren
05Regio: Sipcity Downtown
VAN ONZE LOKALE VERSLAGGEVERS
MARLIES KRAAN EN JAN ELBERS.
Het is een plek, waar je de romantiek
van de onbedorven natuurmens nog
kunt vinden. Zelf kom ik uit de Rand-
stad en mijn man uit Wageningen en
wij zijn van mening dat wij deze plek
niet meer willen verlaten.
De hoofdstraat loopt dwars door ons dorp
en op het dorpsplein tegenover de kerk be-
vindt zich ons dorpskroegje en restaurant
le Barbeau. En dit is wat ons dorp zo bij-
zonder maakt.
Les patrons heten Ivo, Bettina en Maud;
drie Nederlanders in zomaar een roman-
tische Belgische dorpje. Trots dalen wij
regelmatig, met en ook zonder ons bezoek,
de doorgaande hoofdweg af naar Le Bar-
beau om van het schoolbord met kaartjes
een heerlijk menu te kiezen. De regel is dat
wanneer je aan de beurt bent om van het
bord een keuze te maken, je vervolgens al
snel het eten kunt verwachten. Wanneer
Ivo, le patron, binnenkomt, volgt een kus-
ronde en dit wordt herhaald ( hetzij min-
der weldadig) wanneer Bettina met rode
wangetjes vanuit de keuken iets te drinken
komt halen.
Mijn lievelingsplekje binnen is op een
soort rijdende po-stoel, en buiten op het
mooie achterterras. Hier bekruipt me iede-
re keer weer het heerlijke vakantiegevoel,
vooral tijdens de zomermaanden. Soms
laat ik me bij het nagerecht overhalen tot
het kiezen van een Sippenaeker sjnapsje,
gefabriceerd door Maud, met koffie. Sjnaps
is een heerlijk huisgemaakt likeurtje met
een aangenaam alcohol percentage.
Een andere keer houd ik het bij een spekkie
uit de snoeppot op de toog. Hiervan geniet
ik dan gedurende de terugtocht naar ons
huis, iets meer naar boven op de hoofdweg...
Sippenaeken: zo heet mijn dorp.
DE NOTRE CORRESPONDENT
DU FOURNIL DES COMPAGNONS
Il y a 15 ans, en janvier, nous avions le
plaisir de vous ouvrir nos portes afin de
vous accueillir dans notre nouvelle bou-
langerie Au fournil des Compagnon.
Il y a 15 ans, fin mai, naissait notre petite
fille Marie qui ne manquait pas une occa-
sion pour vous dire bonjour. Il y a 15 ans, au
mois d’aout Auberge Le Barbeau ouvrit SES
portes de l’auberge afin d’y partager de sa-
crés bons moments. Et oui, cela fait mainte-
nant 15 ans déjà que la boulangerie a l’hon-
neur de livrer au Barbeau ses délicieuses
tartes au riz, aux pommes, aux cerises et
bien d’autres encore ainsi que son pain et
ses baguettes.
Cela fait 15 ans déjà que ,très régulièrement,
avec Marie et Manu, nous ne nous lassons
pas de savourer les succulents plats et sa-
lades mijotés par le personnel de l’auberge.
Levons nos verres et trinquons pour ces
15années d’ouverture, pour ces 15 années de
collaboration et d’amitié. Tchin tchin!!!!
15 ans et que de souvenirs
15 jaar, en wát voor herinneringenVAN ONZE WARME BAKKER
EDDY
Het is 15 jaar geleden, in januari, dat
we het genoegen hadden onze deuren
te openen en u te verwelkomen in onze
nieuwe bakkerij ‘Au fournil des Com-
pagnon’.
Het is 15 jaar geleden eind mei, dat onze
kleine meid Marie geboren werd en nooit
en moment voorbij liet gaan u te groeten.
Het is 15 jaar geleden, in de maand augus-
tus, dat Auberge Le Barbeau ZIJN deuren
opende om goede momenten met elkaar
te delen... En ja, het is inmiddels 15 jaar
dat de bakkerij de eer heeft om aan de
Barbeau zijn ovenheerlijke rijste-, appel-
en kersenvlaam, brood en baguettes te
leveren.
Het is al 15 jaar dat we zeer regelmatig, met
Marie en Manu, met smaak genieten van
de tongstrelende warme gerechten en sa-
lades geserveerd door het personeel van de
auberge... Heft de glazen en toost op hun
15jarig bestaan en op 15 jaar vriendschap-
pelijke samenwerking. Tchin tchin!!!!
VAN ONZE LOKALE VERSLAGGEVER
MARCEL SIJPERSMA
Een mens is gebaat bij zekerheden, re-
gelmaat en vaste rituelen in het leven,
dit geeft houvast in een roerig en on-
rustig bestaan. Het is ook vandaar dat
ik altijd graag in Le Barbeau kom.
De regelmaat zit hem niet alleen in het
aantal bezoeken per week, maar vooral in
het feit dat je in Le Barbeau veel van die
eerder genoemde vaste rituelen aantreft.
Ivo die meestal kamer in, kamer uit loopt
met met iets aan zijn oor, iets wat rinkelt
of binnenkort gaat rinkelen en dan het
liefst ook nog iets onder zijn arm.
Bettina met haar gezicht van ”ik kook, en
wáág het niet mij te storen totdat ik klaar
ben want dan pas kom ik er even gezellig
bij zitten, en JA ik kook in een jogging-
broek want ik ga straks tennissen”.
Maud loopt met een plant rond, klaar om
iets op te hangen, iets af te breken of be-
zig met een of ander creatief proces, en dat
altijd even goedlachs. Verder de zekerheid
dat het eten altijd goed is, het bier lekker
koud, de gastvrijheid hoog in het vaandel
staat en het personeel niet al te veel wis-
selt. Als inwoner van Sippenaeken denk
ik dat het heel belangrijk is voor het dorp
dat le Barbeau er is en hopelijk nog zeker
15 jaar blijft, het is altijd een goede buffer
geweest tussen de lokalen en “die luui oet
Holland”.
Betttina, Maud en Ivo bedankt voor de af-
gelopen 15 jaar en waag het niet om er niet
zeker nog 15 jaar bij te plakken.
Vaste rituelen
VAN ONZE VERSLAGGEVER
JENNY SLEIJPEN-HUPPERETS
Ivo, Bettina en Maud.....de kracht van
deze drie is de balans en het inspelen
op elkaars kwaliteiten;
Ivo is de ultieme gastheer, weet iedere
gast op een attente manier te benaderen...
een praatje te maken of misschien...za-
ken doen! Bettina een opperbeste kokkin,
weet de perfecte smaak aan een gerecht
te geven en dit samen te voegen in een
prachtig emaille pannetje!
Dat prachtige emaille pannetje is op de
kop getikt door Maud, evenals de an-
tieke glaasjes en oma’s serviezen. Over
Maud wil ik graag meer vertellen, dat
kan ik namelijk niet een één kort maar
krachtige zin. Zodra er iets in haar han-
den komt en ze draait en bekijkt hetgeen
dan gebeurt er het volgende: de bloemen
worden gebonden als door een meesteres
in de bloemsierkunst. Haar handschrift is
prachtig op de eenvoudige krijtbordjes.
De foto’s op de site zijn gemaakt door een
vakfotografe. Of ze nu een kwast, hamer
of boormachine moet vasthouden, er ge-
beurt iets magisch en ze maakt er iets
moois van! Ze weet de sfeer en gezellig-
heid de juiste toon te geven en speelt op
ieder jaargetij of traditie in, met de meest
originele ideëen. Welk mens heeft nu zo-
veel kwaliteiten?
Altijd als ik in Barbeau ben dan verheug
ik me op een portje in een mooi met
bloemen gegraveerd glaasje en eet ik een
overheerlijke soep uit een brocante kom,
Maud is er niet, maar ik voel dat ze er is en
ze maakt me blij als ik om me heen kijk.
Hoe noem je dat?
(red. Jenny bestiert Hoeve de Vrijheerlijk-
heid in Kuttingen: de hemel op aarde....
een echte aanrader voor mensen die de
geneugten van het leven weten te waar-
deren.)
Le barbeau 15 jaarVAN ONZE LOKALE VERSLAGGEVER
BURNEY BODDING
Het begon allemaal ongeveer twee
jaar geleden toen wij uit Frankrijk
kwamen en ons elders wilden set-
telen. Al gauw hadden we (met hulp
van een goede vriendin) een mooie
plek gevonden, en wel in Sippenae-
ken. Na enkele maanden was ons
huisje klaar en werd het tijd om de
stad te verkennen. We kwamen er
achter in wat voor heerlijk dorp we
terecht waren gekomen.
Een dorpje met een eigen fanfare, schut-
terij, school voor de kleintjes, een fiets-
club en alles wat een mens zich verder
kan wensen gelegen in het Limburgse
heuvelland, met in het centrum Le Bar-
beau, een gezellige kroeg met een lek-
kere keuken, waar je zeker geweest moet
zijn.
Op een vrijdagmiddag gingen we er
(omdat ons verteld werd dat dit tradi-
tie was) een biertje drinken, en zijn dit
sindsdien ook zoveel mogelijk blijven
doen. Vaak wordt het dan wat later waar-
na we bij de een of de ander thuis gezel-
lig eindigen. Wij willen hier niet meer
weg, dat is zeker. Sippenaeken... met in
het centrum...
Le Barbeau the place to be.
“De Toscane” in België
VAN ONZE SPECIALE VERSLAGGEVERS
PAUL, PASCALLE & LUC
Tring tring... Telefoon... Met Hotel Creu-
sen goedemiddag, u spreekt met Luc..
“Heej Luc, met Ivo. Ik heb een probleem-
pje. Heb jij misschien 24 flessen wijn voor
me te leen? Dan krijg je ze volgende week
terug. Ik kom ze dan straks even halen”
...... “ja, dat is goed Ivo, tot zo!”
Tring tring.. Telefoon.. Met Hotel Creusen
goedemiddag, u spreekt met Paul... “Heej
Paul, met Ivo. Zou ik misschien jullie steh-
tischen kunnen lenen? Dan kom ik ze van-
middag halen, krijg je ze volgende week te-
rug”...... “ja, dat is goed Ivo, tot zo!”
Tring tring.. Telefoon.. Met Hotel Creu-
sen goedemiddag, u speekt met Pascalle...
“Heej Pascalle met Ivo. Ik heb iets besteld,
een pakketje, kan ik dat bij jullie laten aan-
komen, dan komen ik het morgen halen, is
dat goed?”..... “ja, dat is goed Ivo, we bellen
wel als het er is!”
Tring tring.. Telefoon.. Met Hotel Creusen
goedemiddag, u spreekt met Paul... “Heej
Paul, met Ivo.... is Luc er ook?” “Nee Ivo, Luc
is ALTIJD vrij op dinsdag (al 15 jaar red.) Bel
hem maar mobiel, als hij hem tenminste niet
vergeten heeft, of uit heeft staan, of in het
ergste geval verloren is.”
Tring tring.. Telefoon... Met Hotel Creusen
goedemiddag, u spreekt met Luc.. “Heej Luc,
met Maud. Ik kom 5 minuten later, ik red
het niet. Kun jij de kinderen even halen, ze te
eten geven en in bad doen? Het kan nog wat
uitlopen”...... ( en een uur later is de familie
weer compleet...)
Tring tring.. Telefoon.. Met Hotel Creusen
goedemiddag, u spreekt met Paul... “Heej
Paul, met Maud. Weet jij of Luc tijd heeft om
aan de telefoon te komen, ik ben alweer een
beetje later”.... “Luc is in de tuin, kan ik wat
doorgeven?” ..... “Ik bel hem wel mobiel, als
hij hem tenminste niet vergeten heeft of uit
heeft staan, of in het ergste geval verloren is.”
Tring tring.. Telefoon.. Met Hotel Creusen
goedemiddag, u speekt met Pascalle... “Heej
Pascalle met Maud. Gaan we nog een keer
naar Venlo? Ik heb geen zakjes en onzelieve-
heersbeestjes meer. En ik zoek ook nog wat
om de sjnaps in te doen. En verder heb ik nog
wat ander decoratiemateriaal nodig. Zouden
we de limiet van € 250,00 halen, denk je?
“Dat zal wel lukken Maud, dat is tot nu toe
altijd goed gegaan. Tot donderdag dan”.....
Dit is slechts een kleine greep uit het da-
gelijkse telefoonverkeer tussen Hotel
Creusen en Le Barbeau. Echter er is nog
veel meer te vermelden en een aantal
anekdotes willen wij u niet onthouden:
De 1e keer dat we dat wij hoorden van Le
Barbeau wisten wij dat er een aantal jonge
mensen uit de omgeving een caféetje begon-
nen waren in Sippenaeken en aangezien wij
het zelfde plan hadden in Mechelen ( red. ‘t
Hilleshagerhofke) wilden wij daar wel eens
gaan kijken. En van het één
kwam het ander...... Nu zijn
ze zowaar familie van ons.
En de Ierse tak van onze
familie heeft er inmiddels
een jaarlijks evenement van
gemaakt om in het najaar
een Sippenaeker Seshiún
(jam session) te houden.
Binnen de Ierse Clan weet
inmiddels iedereen wat La
Chouffe is. Er wordt dat
weekend menig vaatje leeg
getrokken. We feliciteren
jullie van ganser harte met
deze mijlpaal en we hopen
dat we nog veel Seshiúns en
telefoontjes met elkaar zul-
len hebben.
Tring Tring.....
Sfeer, rust en comfort
in heerlijk Zuid Limburg
www.hotelcreusen.nl
ilhelminastraat 50, 6285AW, Epen
www.hotelcreusen.nl
NU met nieuwe appartementen,
binnenzwembad en sauna !
****
Hotel Creusen
Hotel Creusen is een oase van rust,
gelegen in het Zuid Limburgse heuvelland.
Met een ruime zon- en schaduwrijke tuin
op het zuiden en comfortabel ingerichte
kamers (met airconditioning) zult u zich hier
op uw zeker gemak voelen. Ook serveren wij
dagelijks een traditionele Afternoon Tea.
De Familie Creusen zal er persoonlijk voor
zorgen dat het u aan niets zal ontbreken.
043-455 1215 [email protected]
06Regio: in en om SipCity: Epen
Bezorging aan huis en op uw vakantieadres!
Spar Lambert Werry
Wilhelminastraat 15
6285 AS Epen
+31-43-455.12.29
Hotel Ons Krijtland b.v.Julianastraat 22, NL – 6285 AJ Epen
Tel.: +31 (0)43 455 1557 Fax.: +31 (0)43 455 [email protected] www.krijtland.nl
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
RUUD BESSEMS EN MONIQUE SIENOT
15 jaar geleden kwam een bloemetje tot
bloei in het pittoreske plaatsje Sippenae-
ken. De eerste bloem van het veldboeket
was blauw, en Le Barbeau als symbool van
onafhankelijkheid, fijngevoeligheid en al
het goede werd geboren. Het veldboeket
werd verrijkt met de gele kleur van de zon-
nebloem, en Le Tournesol -die staat voor
vriendschap en levenslust- komt erbij. Nu
willen wij de rode kleur van de klaproos, le
Coquelicot toevoegen, die symbool staat
voor dromen en spontane vreugde. Sa-
menwerken is als een kleurrijk veldboeket;
iedere kleur voegt iets toe en het geheel is
veel meer dan al het afzonderlijke.
Wij wensen jullie heel veel succes toe en
kijken uit naar een verdere samenwerking.
Een bloeiende samenwerking
VAN ONZE VERSLAGGEVER
EUGENE VAESSEN
Centraal gelegen in het mooie heuvel-
land, tussen Maastricht, Aken en Luik,
vindt u een heleboel restaurants en ho-
tels, zo ook Hotel Restaurant Gerardus-
hoeve. Op één van de mooiste panora-
materrassen van het heuvelland gezeten,
kijken wij in de verte naar de kerk van
Sippenaeken. Daar hebben onze collega’s
van le Barbeau zich 15 jaar geleden geset-
teld. Wij zien best wel een aantal overeen-
komsten; ook zij runnen een familiebe-
drijf, zei het in de eerste generatie.
De Gerardushoeve is al sinds 1974 een familie
bedrijf -inmiddels al de tweede generatie-
dus eigenlijk zijn ze nog piep. Beiden zijn we
gelegen in een prachtige omgeving en beiden
willen we de mensen verwennen in een ge-
moedelijke en huiselijke sfeer. Ieder doet het
op zijn manier en toch streven we hetzelfde
doel na..... genieten van die mooie momenten
die het leven te bieden heeft.......
Dat we nog jaren collega’s zullen blijven en
hetzelfde doel nastreven.....
Gemeenschappelijke factoren
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
ANTOINE DE MUNCK EN JORIKE ENDERT
We kennen allemaal het ondernemen-
de trio Ivo, Bettina en Maud van “le
Barbeau”. 15 jaar lang runnen zij het
eetcafé.
15 jaar lang delen zij wel en wee
15 jaar lang staan zij klaar
.....met al hun lekkere etenswaar
15 jaar lang, succes door creativiteit
PROFICIAT!
Maar, wat deden ze vóór die tijd?
Wie kent Ralph?De grote broer, die als 16-jarige al mede re-
dacteur werd bij “Het doormeppertje” het
jeugdblad van LTC-Wittem. Lag hier al de
basis voor een succesvolle loopbaan?
Wie kent Ivo?Op jeugdige leeftijd (en nu weer) een en-
thousiast tennisspelertje, en een gedre-
ven bridger, met zijn “eigen” conventies.
Die zelf, alléén in het ouderlijk huis een
“drive” organiseerde en daarbij, de beste
wijnen van Wiel (red. vader) serveerde. Met
zijn zeventien jaar won hij zeker de eerste
prijs, voor zijn ”navigatie-inzicht” in Pa-
rijs. Kaart in de hand, arm uit het raam en
petje op, zette hij de hele Parijse binnen-
stad op z’n kop.
Wie kent Bettina?Jong, stil en verlegen, bewandelde Bettina
diverse wegen. In Amsterdam als student,
is ze in de Java-buurt al gauw gewend. Ook
daar speelt tennis (net als nu) een grote rol
en haar programma raakt aardig vol. Daar-
bij nog werken bij café “East of Eden”, mis-
schien een perspectief voor het heden.????
Wie kent Maud?Als 14 jarige scholier -op weg naar Heerlen-
vond zij het reuze spannend om in de rode
Toyota Corolla te schakelen. En zo... kreeg
ze haar eerste ”rijlessen“. Nu zijn ze een
echtpaar, maar ruim 20 jaar geleden hebben
Maud en Luc allebei wiskunde bijles gehad...
van dezelfde juf. (wat is hier de genetische
factor, voor Floortje en Pim?????) Resumé?
Allemaal hebben we herinneringen aan het
verleden. We denken eraan terug, met een
zweem van vertedering... met verwachting...
en een stuk toekomstperspectief! Dat laatste
ligt bij jullie Wij zijn blij met onze vriend-
schap. Trots op wat jullie bereikt hebben...
En jullie kunnen ook in de toekomst op ons
rekenen:
Ivo, Bettina, Maud, Tiny en Ralph, nogmaals: PROFICIAT!!
1995 – 2010: Was er ook leven vóór “Le Barbeau”?
07Regio: in en om SipCity: Epen
Oet de ouw doès
VAN ONZE VERSLAGGEVER
YVO MULLENEERS -ALIAS YVO II
TEN TIJDE VAN DIT SCHRIJVEN IN CHINA
Mijn eerste en enige sollicitatiege-
sprek in de horeca vond plaats ergens
in 1996. Bij een populair eetcafe net
over de grens was het. Manager Ivo
(Ivo I) noteerde netjes de gegevens en
ik luisterde aandachtig naar zijn col-
lege bedrijfsvoering. De onderhande-
lingen eindigden positief en ik maakte
dezelfde dag al kennis met “directiele-
den” Bettina en Maud en collega’s als
Denise en Mireille, maar ook kat Nak-
kie. Enigszins verbaasd en verbouwe-
reerd verliet ik de Barbeau na deze eer-
ste kennismaking. Een nieuwe wereld
rijker.
Lang duurde deze verbazing niet, want al
was mijn arbeidzame leven bij de Koren-
bloem maar 7 jaargetijden kort, krachtig
was het wel. Nooit met tegenzin op de fi ets
gestapt om bijna 2 jaar lang kennis te ma-
ken met gasten uit allerlei geledingen van
de bevolkingen, maar ook met menige col-
lega met ieder zo zijn handvaten.
De fi ets bleef vaak staan bij de kroeg, want
na werktijd was het regelmatig tijd voor
het ontdekken van een Belgische kermis
elders of een donkerbruine kroeg in de na-
bijgelegen Limburgse dorpen. Meeliften
in de groene multifunctionele BMW van
Maud was sowieso een avontuur op zich.
Hard gewerkt werd er ook, want het viel
soms niet mee om de gasten uit te leggen
dat ze moesten aanschuiven in een wacht-
rij voor de menu-kaart aangezien er maar 1
fysieke kaart (lees: plank) beschikbaar was.
Hetgeen ikzelf de eerste dag niet geheel
kon bevatten, maar al gauw snapte dat dit
symbool stond voor de rust en charme van
de Barbeau.
Eenieder had wel een excuus om naar
de Barbeau te komen. Pa Bettina voor de
bloemmetjes (een Palmpje en een stuk
vlaai) en de Mama’s voor het snijden van
de groenten en het inrollen van het bestek.
Ook de Sippenakenaren hadden de Bar-
beau in hun hart gesloten en maakten ken-
nis met de eerste prins Carnaval van de Bar-
beau terwijl het Fruhshoppen menigmaal
‘spät’ eindigde.
Zelf (Yvo II) vond ik mijn plek achter de bar
en leerde olijven eten door het bakje in de
keuken leeg te pikken. Terwijl er ‘s avonds
laat werd nagepraat over de drukke dag,
legde Ivo I nieuwe tactieken op tafel voor
de volgende dag, nipten Maud en Bettina
van hun drankje en keek Nakkie -liggend
op een balk- tevreden toe.......
Het waren mijn Golden Years!
Golden Years...Bijna op de top van de Cameriger berg,
rustig achteroverleunend tegen de bos-
rand van het Vijlenerbos, ligt restaurant
Buitenlust. Het plekje met het meest
unieke uitzicht van heel Nederland.
Een stukje België met het treinen-rangeer-
terrein van Montzen, helemaal in de verte
het begin van de Ardennen met de Baraque
Michel en het kerkje van Sippenaeken al-
waar onze vrienden van Le Barbeau reeds
15 jaar met hart & ziel “aan de gang”
zijn. Met recht het 5-sterren Heu-
vellandschap.
Glooiende heuvels en
bossen rijk gevuld
met fl ora en fauna,
prachtige ver-
gezichten.
Telkens andere, fascinerende lichtscha-
keringen. Ieder jaargetijde met zijn eigen
kleur en charme. Het riviertje de Geul
stroomt door het dal, soms woest en snel,
soms rustig kabbelend. Zoals het leven zelf.
Maar het is hier niet alleen genieten van het
overweldigende uitzicht. De inwendige
mens komt ook niets te kort. Eerlijke, heer-
lijke verse producten. Veelal uit onze eigen
streek. Lekkere wijnen en rustgevende spe-
ciaalbiertjes, we hebben het allemaal.
Kom en geniet van WIE SJOEN OS LIMBURG IS!
John van Ham,
Bram Savelberg &
het hele team van
Buitenlust
Restaurant Buitenlust
Wit ste noch?VAN ONZE VERSLAGGEVERS
HILDA JANSSEN EN RENÉ DUIJSINGS
Wij zijn bezoekers van het eerste uur,
want wij waren al jaren bevriend met
Maud voordat zij met ‘der Barbeau’ be-
gon.. En eerlijk gezegd: toen ze haar
wilde, doch vooral enthousiaste plannen
vertelde dachten we ‘waar beginnen ze
aan in ‘dat loak’’, Sippenaeken genaamd.
Ik hoor Maud nog zeggen ‘dit doen we
echt niet langer dan 5 jaar’, en zie hier
het resultaat! We zijn nu 15 jaar verder.
We hebbben hele leuke herinneringen aan
de begintijd van Le Barbeau, altijd welkom,
heel gezellig en zo is het nog steeds......Je
komt mensen tegen en raakt aan de praat,
zeker wanneer het druk is en de mensen bij
elkaar aanschuiven aan tafel. Een uitvalsba-
sis, onze stamkroeg....
Een pilsje drinken was vaak inherent aan
doorzakken tot in de late uurtjes, ja wat wa-
ren we ‘jongk, wild en onsjuldig’....
Anekdotes oet de ouw doesOok herinneren wij ons de avonden dat er
na sluitingstijd nog frieten werden gehaald
voor iedereen die nog aanwezig was. Zelf
frieten maken was bij de wet verboden, dit
was alleen voorbehouden aan frieterieen en
‘echte’ restaurants.
En ook de stroom die heel regelmatig uren
lang uitviel, geen probleem, improviseren
is een vak op zich... de gitaar werd van de
muur gehaald, de tap bleef lopen en in de
keuken werd gewoon doorgekookt op ou-
derwetse gasbommen, met een stuk of 10
kaarsen erbij... Dat de afwas zich tot aan het
plafond opstapelde was een zorg voor later.
Ik (Hilda, red) heb wel eens in de keuken
meegeholpen en vroeg me af ‘hoe doen ze
dat toch zoveel mensen van eten voorzien op
die paar vierkante meter?’
Ook een leuke anekdote: op een winter-
avond, ook weer een keer blijven plakken,
de wegen waren op de heenweg sneeuwvrij
maar de terugreis liep allemaal een tikkeltje
anders. We zouden Maud -wegens alcoholi-
sche omstandigheden- thuis afl everen. Met
4 dames en 1 heer (red. René, die stoïcijns
achter het stuur bleef zitten) in het rode
eendje over de kleine slingerende landweg-
getjes huiswaarts... dat hebben we geweten!
We kwamen in sneeuwophopingen van wel
een halve meter terecht. Met 4 vrouwen de
eend proberen te duwen, vooruit...achter-
uit, er was geen beweging in te krijgen. Het
was nog niet de tijd van de mobiele telefonie,
dus op eigen kracht hebben we het uiteinde-
lijk met heel veel lachen gered. De alcohol in
onze lichamen verhoogde de feestvreugde
eens te meer... Ook oud en nieuw bij Le Bar-
beau was een spektakel op zich, een superge-
zellig feest... Een klein minpuntje echter: de
taxi’s konden door de hevige sneeuwval Sip-
peaeken niet bereiken, dus dat betekende
aangeschoten naar Terziet ‘kluunen’ want
daar waren de taxi’s gestrand.
We zien Tiny (red. moeder van Ivo en Maud)
nog bestek indraaien of groenten schoonma-
ken aan een tafel in de zaak. Je kreeg een echt
huiskamergevoel, vaak hielp je gewoon even
mee.... alsof je thuiskomt. Nu lijkt het alsof
dit allemaal voorbij is maar dat gevoel is er
nog steeds, na 15 jaar, al zijn we nu niet meer
zo ‘jongk, wild en onsjuldig’.
Wanneer wij mensen vertellen over Le Bar-
beau dan vertellen we dat het altijd verras-
send en spannend is, dat het eten nooit het-
zelfde is maar wel altijd lekker. Je kunt er 3
keer per week komen: dan is de kaart toch
weer altijd anders, een perfekte formule.
Je vraagt je soms af: ‘hoe krijgen ze het
voor elkaar?’. Je moet natuurlijk geen
‘schnitzel&frieten-type’ zijn want dan ben
je hier aan het verkeerde adres......
Zelfs wanneer de 3 kapiteins er niet zijn,
geeft het team van Le Barbeau je hetzelfde
gevoel dat je welkom bent. Ook zij hebben
de “Barbeau-formule” begrepen en weten
die feilloos toe te passen, ook zij schuiven
aan voor een praatje wanneer er tijd voor is.
En dit alles noemt men dus ‘de kracht van Le
Barbeau’...
boven links: 4 dames, de eerste dame links
is madame Dedoyard
boven midden: L’ église st Lambert in
1840 gebouwd
boven rechts: Brasserie Tournesol in vroe-
gere jaren, óók een buurtwinkel met de
naam Kerris en cafe des Sports
midden links: Nu vakantiewoning Bleuet
(links naast le Barbeau), was vroeger ook
buurtwinkel. Bekend bij de mensen over
de grens die hier koffi e en chocolade kwa-
men kopen en de grens over smokkelden.
De winkel werd ‘bie der Dedoyard’ ge-
noemd.
midden: 1945: vooraanzicht Auberge le
Barbeau. Versierd naar aanleiding van de
behouden terugkeer van de oorlog van de
bewoner de heer Rutten. Van zijn kinderen
hebben wij het pand gekocht.
midden rechts: Interieur Brasserie Tour-
nesol in de jaren’ 60, gerund door de fami-
lie Dejalle tot 1996....
onder links: Achter- en zijaanzicht
Chateau Beusdael
onder midden: Pand helemaal links is de
school, daarnaast de woning van het hoofd
der school, rechts een ‘bazaarwinkel’, waar
men huishoudelijke artikelen verkocht,
potten en pannen etc.
Onder rechts: de kerk st. Lambert, va-
kantiewoning Bleuet (links), Auberge
Le Barbeau (midden) en vakantiewoning
Coquelicot (rechts). Ziet u de paarden en
koetsen?
15 jaar met hart & ziel “aan de gang”
zijn. Met recht het 5-sterren Heu-
vellandschap.
Glooiende heuvels en
bossen rijk gevuld
met fl ora en fauna,
prachtige ver-
gezichten.
Kom en geniet van WIE SJOEN OS LIMBURG IS!
John van Ham,
Bram Savelberg &
het hele team van
Buitenlust
BUITENLUSTETEN&DRINKEN
Camerig 11, 6294 NB VijlenT. 043-4551388, [email protected], www.buitenlust.biz
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
MARGRIET EN HAN HOS
“U gaat op de verharde weg linksaf.
Aan het einde van de weg bij het witte
Rochuskapelletje gaat u naar links. U
volgt de weg tot de kerk en u ziet op het
plein aan de overkant van de weg een
groot terras. Daar is Le Barbeau, een ge-
zellig eetcafé. Nee, reserveren is niet no-
dig. Het is er weliswaar vaak druk, maar
de baas zal u eventueel zeggen hoe lang
u moet wachten. Wat zegt u? Nee, dat
is nooit lang en bovendien hebben ze
geweldige biertjes. U zult zien dat Le
Barbeau letterlijk maar één kaart heeft,
die van tafel naar tafel gaat; er staat een
keuze van mooie (streek)gerechten op.
Te voet, zegt u? Dat is prima te doen:
zo’n anderhalve kilometer en als de te-
rugtocht te zwaar wordt, dan belt u ge-
woon even en kom ik u halen.”
Dit dialoogje hebben we de afgelopen vijf
jaar, met wat kleine varianten, honderden
keren gehouden met gasten van onze bed
& breakfast. De volgende ochtend, bij ons
streekontbijt, evalueren we uiteraard altijd
even: ‘hoe was het gisteravond?’
De reacties zijn altijd positief en dat ho-
ren we graag. Sommigen van onze vaste
gasten beschouwen Le Barbeau zelfs als
dependance van hun stamkroeg thuis.
Eerlijkheidshalve zeggen we erbij dat de
andere helft van onze gasten kiest voor Le
Cochon Embouteillé in Hombourg. Die
gaan dus op de verharde weg rechtsaf. Met
Le Barbeau (en Le Tournesol), Le Cochon en
Aux Deux Coins Ronds is de “Hollandse”
horecadriehoek in het gebied tussen Sippe-
naeken en Hombourg compleet. Een sterke
driehoek.
De weg Even terug naar de weg. Als je van Aux
Deux Coins Ronds in oostelijke richting
vertrekt, krijg je al meteen een goede in-
druk van onze prachtige streek. In de verte
zie je de Boudewijntoren op het drielan-
denpunt uit de bossen oprijzen. Links
grazen onze Hampshire Downs (voor de
niet-specialisten: schapen), rechts zijn de
weilanden en maïsvelden van onder ande-
ren boer Meens. Na een paar honderd me-
ter passeer je de grens tussen Hombourg
en Sippenaeken (voor de autochtonen geen
onbelangrijke grens) en even later de boer-
derij van boer Hopperets (uitkijken voor
overstekende koeien) en de voormalige
marbrerie (steenhouwerij) van Degée en
de boerderij van boer Ernst (let op snel rij-
dende auto’s).
Inmiddels omsingeld door nieuwbouw-
huizen (Hollanders) ligt daar een van de
vele Rochuskapellen die de streek rijk is.
Rochus herken je aan de pestwond die hij
toont door frivool zijn kleed een stuk op
te tillen, en aan het hondje aan zijn voeten
met een stuk brood in de bek. Langzaam
begint de weg nu te stijgen. We passeren
verder onder andere het huis van kunste-
naar Wim (Hollander) en de gepensioneer-
de kinderarts (Hollander), de voormalige
pastorie. Er moet nu flink geklommen ge-
worden, maar de redding is nabij: de kerk
is bereikt en dus de Place St. Lambert, dus
Le Barbeau.
Ronde hoekenZe passen wel bij elkaar, die korenbloem
van Ivo, Bettina en Maud en onze ronde
hoeken: informele gezelligheid, oog voor
detail, het gebruiken van streekproduc-
ten, hoge kwaliteitseisen, goed gastheer-/
gastvrouwschap. Even tussen haakjes: die
‘coins ronds’, de ronde hoeken in onze
naam verwijzen naar de afgerond gemetsel-
de natuurstenen hoeken van het gastenver-
blijf, dat overigens van voor 1840 dateert.
Toen was het gebouw als varkens- en kal-
verstal in gebruik. Het is negen jaar gele-
den dat we het boerderijcomplex (de meest
noordelijke boerderij van Hombourg) in-
clusief de vervallen stal kochten. Ruim vijf
jaar geleden ontvingen we de eerste B&B-
gasten, sindsdien is het crescendo gegaan
met ons gastenverblijf en is de weg van de
twee ronde hoeken naar de korenbloem
een gebaand pad geworden. Er is nog een
vurige wens: een pad door de velden, langs
de Banhagerbach, door het moerasje om-
hoog naar de Place St. Lambert. Misschien
moeten we samen eens met de gemeente en
de diverse grondeigenaren gaan praten.
08Regio: in en om SipCity
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
DANIEL EN YVONNE
In een lang en grijs verleden verhuis-
den wij van de binnenstad van Maas-
tricht naar het wondermooie Heu-
velland. Na een pittige verhuizing
en opnieuw inkwartieren begon een
zoektocht naar “de leuke plekjes”. Op
zich lijkt dat niet zo moeilijk, keus
genoeg. Maar verwend als we waren,
na een aantal jaren hartje Maastricht,
bleek die zoektocht toch wat gecompli-
ceerder dan verwacht. Ook was het een
stuk moeilijker om thuis weg te gaan
met twee kleine kinderen. Waar haal je
als wildvreemde in een kleine gemeen-
schap als Vijlen een betrouwbare oppas
vandaan...
Eindelijk kwam het allemaal samen. Een
tante die op de kinderen past en een mooie
zomeravond om eens lekker weg te gaan:
beter kan niet, dachten wij! Opgewekt
werd de zoektocht gestart. Maar, zoals al
gezegd, dat was moeilijker dan verwacht.
Eerst een beetje toeren om de omgeving
wat leren kennen tot de honger wat begon
te knagen. Maar op alles was wel wat aan
te merken; te groot, te klein, te friture-
achtig, te chique. Niets viel in de smaak.
Tot we het terras van de Smidse ontdekten.
Daar naar binnen dan. Jammer maar
helaas, de keuken was al dicht. Terwijl
we teleurgesteld vertrokken kwam men
nog achter ons aan. Een kleine tip, met
de vertrouwelijke toevoeging; “ Ik denk
dat jullie dit wel leuk zullen vinden”. Zo
werden we de Belgische Binnenlanden in-
gestuurd. Ons vertrouwen in de tip werd
behoorlijk op de proef gesteld. Smalle bin-
nenweggetjes, ‘verlassene ebene’. Hoe gin-
gen we in hemelsnaam de weg naar huis
weer vinden? Zo bekend waren we per slot
van rekening niet met de streek. Hobbel-
de-bobbel, plotseling stonden we weer aan
een grotere weg. Ach hulp, Franstalig, ook
dat nog.
A gauche en dan maar het dorp in. Plotse-
ling kwamen we op het pleintje in Sippe-
naeken. En daar kwamen we dan eindelijk
bij Le Barbeau uit. Het mondde uiteinde-
lijk uit in een heerlijke avond. We zaten
achterom op het romantische binnenter-
ras, de kaart was verrassend en origineel.
Alles smaakte precies zoals wij dat hadden
voorgesteld. Ivo adviseerde losjes speciale
streekbiertjes, de sfeer was heerlijk ont-
spannen en gezellig . Ter plekke besloten
we dat dit ons eerste “ leuke plekje” in
het Heuvelland was. Op de spannende te-
rugweg door het donkere en onbekende
Vijlenerbos verzuchtten we tegen elkaar:
“Eigenlijk zouden we ook zoiets moeten
beginnen...”
Ivo, Bettina en Maud, op deze kennisma-
king zijn vele geweldige avonden gevolgd.
En tot, ook onze verrassing, werden we
toen ook nog echt collega’s. Gefeliciteerd
met jullie 15 jarig bestaan!!!
Kennismaken met de Korenbloem
De weg van ronde hoeken naar korenbloemen (en terug)
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
HANK EN ANJA
Toen wij hier circa 10 jaar geleden in
het Vijlenerbos neerstreken, om daar
ons boscafe te beginnen, werden we al
vrij snel geattendeerd op Auberge le
Barbeau, daar moesten we volgens de
insiders maar eens naar toe gaan. ‘Je
kunt er lekker eten en het is er gezellig’
werd er gezegd.
Aangenaam verrastAangenaam verrast waren wij toen we
toendertijd bij Auberge le Barbeau aan-
kwamen. De inrichting was met veel oog
voor detail gedaan, het zag er erg gezellig
uit en het eten was van een bijzonder ni-
veau, alles lekker vers en zeer smakelijk.
Het restaurant was toen vrij uniek in zijn
soort in deze regio, nu circa 10 jaar later
zijn er veel collega’s bijgekomen, maar
toch blijft Auberge le Barbeau een unieke
en bijzondere horecagelegenheid.
Ook de ligging van het restaurant op loop-
afstand van Boscafe t Hijgend Hert en aan
een mooi ouderwets dorpspleintje midden
in een wandelgebied is prachtig.
Op loopafstandZoals gezegd ligt Auberge le Barbeau op
een fantastische plek en op loopafstand van
een aantal andere herbergen c.q. kroegjes.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat we in
de loop der jaren allerlei wandelroutes naar
elkaar toe hebben uitgezet, onder het mom
van “wandelen met een doel”. Deze zoge-
naamde Vijlenerberg Kroegjesroutes zijn
mede door de inspanningen van Maud,
Betina en Ivo een groot succes geworden en
vele wandelaars lopen over en weer tussen
onze horecazaken.
De toekomst Boscafe ’t Hijgend Hert bestaat volgend
jaar al weer tien jaar, de tijd vliegt voorbij!
Wij hebben de intentie om in de toekomst
nog vele jaren door te gaan en het spreekt
vanzelf dat de vruchtbare samenwerking
tussen Auberge le Barbeau en Boscafe ’t
Hijgend Hert verder wordt voortgezet.
Maud, Betina en Ivo, Proficiat met het
15-jarige bestaan van jullie prachtige zaak!
Auberge le Barbeau 15 jaar!
Fiets & Wandelcafe A gen Kirk • Vijlenberg 115 Vijlen • www.agenkirk.nl
Loop eens binnen voor een heerlijk streekbiertjeof kom proeven van de specialiteiten van "Daniels Wandelkaart"
f iets- en wandelcafé
a a n d e r a n d v a n n e d e r l a n d
Schitterende uitzichten
Ruime kamers in een bijzonder gebouw
Rust
Een buitengewoon streekontbijt
Rue de Sippenaeken 243-2454852 Hombourgt (087) 448 150www.auxdeuxcoinsronds.com
Teuven, een klein dorpje in België, in de adembenemende Voerstreek. Hier ligt Café Modern, waar nog met liefde gekookt wordt. Daar, vind je ook een honderd jaar oude feestzaal waar u de mooiste feesten van uw leven kunt beleven. La Patria, onze “oude dame” ademt een sfeer van lang vervlogen tijden uit; echter wel met alle moderne faciliteiten. Een unieke plaats waar u welkom bent, alleen of met 120 vrienden. Ook als u gezellig met tweeën wilt dineren, kunt u zeer goed bij ons terecht. Ons Decap-Dansorgel speelt haar muziek graag voor u. Laat deze oude dorpsschool van Teuven u met al haar charme, ambiance en authentieke karaktereigenschappen, verrassen. Ontbijten Lunchen Dineren Wandelen (Bruilofts)Feesten www.cafemodern.be [email protected] Telefoon: 0032-(0)4-3813053 Wij, het hele Team van Café Modern, willen Auberge Le Barbeau en Brasserie Tournesol van harte feliciteren met hun jubileum en wij spreken de wens uit dat wij nog heel veel jaren in goede harmonie mogen samenwerken en onze gasten kennis laten maken met al het bijzondere en vooral smakelijke wat deze streek te bieden heeft.
PROOST !
09Regio: in en om SipCity
Centre 46
4852 Hombourg
+32-87-78.78.85
www.le-cochon-embouteille.be
In onze à la carte vindt u een combinatie
van streekgerechten en internationale
klassieke gerechten. Er is veel moeite
gedaan om de juiste producten uit de
regio te vinden die goed bij de kaart
passen en waarvan lekkere gerechten
gemaakt kunnen worden.
In het restaurant wordt u gastvrij
ontvangen door patronne Rachelle Vinck
en patron Rob Muijlkens.
Binnenshuis zult u verrast worden door de
sfeervolle ambiance waarin onze
voorouders eeuwen geleden leefden; de
gewelfde plafonds, de blauwstenen
plavuizen afgewisseld met houten vloeren,
knus, nostalgisch meubilair en een
oergezellige ouderwets knetterende
openhaard.
Welkom bij Auberge Le Cochon Embouteillé!!
“Le Cochon Embouteillé” is uniek gelegen in het
pittoreske dorpje Hombourg, op de heuvelrug
die dalen van de Geul en de Gulp scheidt.
Achter de historische kerk van het dorpje vindt
u het uit 1746 daterende pand, waar de
authentieke kalksteengevel het oorspronkelijke
vakwerkgeraamte voor het oog verborgen
houdt.
Ps één van onze favoriete restaurantjes. Lekker,
gezellige ambiance, Brice van het vat. Het
opstaan de dag erna is een tikkeltje moeizaam.
Ivo & Bettina
Le Barbeau 15 jaar!VAN ONZE VERSLAGGEVERS
MONIEK EN IETJE
Jeetje wat vliegt de tijd. 6 jaar geleden,
we waren net begonnen met onze zaak
in Mechelen, stapt er een gezellige, kor-
date vrouw binnen. Ze organiseerde
ieder jaar een bridge drive in het dorp
en wilde ook graag bij ons komen vanaf
nu. Deze gezellige mevrouw is de moe-
der van Ivo en Maud.
Zo zei men in ieder geval in het dorp. Maud
en Ivo van Le Barbeau, die kenden we toch
wel?????? Wij niet, maar dat duurde niet
lang. We moesten er echt gaan kijken,
leeeeeeeeeuk, gezellig en knus, in Sippe-
naeken. Geen menu kaart, eten uit de pan.
Bettina kookt en dat is dan weer de vrouw
van Ivo. Ja ja, iedereen kende hen.......Tijd
voor kennismaking dus: niets is gelogen:
geweldig!
Gezellig, knus, lekker eten, iedereen is wel-
kom en de sfeer is zeer gemoedelijk.Wan-
neer je binnekomt vervliegt de tijd en gaat
je haast over: je zit en laat je verwennen.
Sinds die kennismaking werken we samen
bij de Vijlenerberg kroegjesroutes, eten we
er lekker en als we elkaar tegen komen lus-
ten we ook nog een heerlijk borrel samen.
En nu bestaan ze 15 jaar!
Fantasties! Proficiat, we drinken
er een borrel op met jullie en op
nog veel meer jaren! Ga zo door!
En ook een kus voor jullie gezel-
lige moeder!
Au Foulard
Au Foulard
Au FoulardLettrage une face tel que ce projet3 pièces
Au FoulardEndroit de camp - Salle
Au FoulardEndroit de camp - Salle
Au FoulardEndroit de camp - Salle
Au Foulard, fam. HopperetsTerhaegen 42, 4851 Sippenaeken
tel.0032 (0) 87 78 69 50
Brice et JoupBriceeen 7,5o blonde jongen, helder en schit-
terend in de fles. Enigszins gesluierd in
het vat gezien zijn hergisting. Een fijn wit
schuim dat aan het glas kleeft, bedekte een
blonde met een frisse neus en een even-
wichtige smaak tussen hop en kruiden.
Een zogezegd speciaal bier maar ondanks
alles gemakkelijk te drinken... men moet
toch oppassen voor zijn alkoholgehalte!
Joup een gekruide bruine rakker met karakter.
Is de grote broer van de Brice die hiervan
verschilt door het karamelaroma die het
een rondere smaak geeft. Zijn donker brui-
ne kleur, overvloedig fijn en romig schuim,
en alkoholgehalte van 7,5o maken van hem
een echte Belgische speciale rakker.
wie zijn Brice en Joup?Er was eens in 1591 in het dorpje Hom-
bourg een broederschap genaamd “Schut-
tersvereniging St Brice”. Haar leden ver-
maakten zich met het organiseren van
feesten en andere activiteiten in hun paro-
chie. Op een dag, 300 jaar later, zaaide een
priester echter onrust. Inderdaad, de man-
nen van Brice die, tijdens de processie, de
taak hadden de houten Maagd te dragen,
zetten deze, ingevolge de hitte, neer in een
talud. De geïrriteerde pastoor zette alles in
het werk om een nieuw broederschap op te
richten, de vereniging St Joseph. De Hom-
bourgers werden dus de groenen “Brice”
en de roden “Joup”. Dit verdeelde het dorp
in twee; uit de kleur van de afsluiting van
een boerderij kon men zelfs opmaken of de
boer behoorde tot deze of gene vereniging.
Tegenwoordig bestaan deze verenigin-
gen nog steeds, zij organiseren bals, ze
hebben ieder hun zaal, hun harmonie
en hun vereniging. Een huwelijk tus-
sen een groene en een rode was niet
altijd mogelijk. Wij hebben ze wel ver-
enigd op een glas, wel met de rug tegen
elkaar opdat ze geen ruzie maken........
Heden ten dage zal een Brice een Joup drin-
ken en omgekeerd, als ze daar zin in heb-
ben. Het bewijs van een gezonde rivaliteit.
Brasserie Grain d’orge in Hombourg
Onze brouwerij, gelegen in het dorpje
Hombourg is gespecialiseerd in het
brouwen van specifieke bieren. De bie-
ren van het huis zijn Brice en Youp en
sinds kort ook het witbier Canaille. Dit
heerlijk frisse biertje is het hele seizoen
verkrijgbaar van het vat bij Auberge Le
Barbeau. Brice en Joup zijn verkrijg-
baar in Brasserie Tournesol op fles. Ook
wordt regelmatig een fustje aangesla-
gen.....
In 1997 zijn wij, Benoit en Viviane, de pub
Grain d’orge begonnen. Na reeds een aan-
tal jaren tevoren in diverse brouwerijen
gewerkt te hebben, is Benoit in 2000 be-
gonnen met het opzetten van een eigen mi-
cro-brouwerij. In 2002 werd het eerste bier
gelanceerd, het “3 Schteng”. Langzaam
maar zeker groeide de brouwerij zowel
qua soorten bier ( o.a. Brice en Joup) als qua
hectoliters. In 2008 was de de brouwzaal
naast de pub te klein geworden en moesten
we verhuizen naar een andere locatie. Dat
werd de Familiehoeve die slechts enkele
tientallen meters verder lag. Hier werd een
brouwerij gebouwd die op maat is voor
ons. We heten u dan ook van harte welkom
voor een rondeiding en degustatie in onze
brouwerij. Op onze website is er meer in-
formatie en kunt u zich aanmelden. We ho-
pen u snel te ontmoeten, Benoît et Viviane
Brasserie Grain d’orge
Rue laschet no3, 4852 Hombourg
Tel-Fax: 0032-87.787.784
www.grain-dorge.com
10Kids en ontspanning
WeerGedurende de feestweken, van 4 Au-
gustus tot 27 Augustus, zijn de weers-
verwachtingen FANTASTISCH!
tip: whatever the weather, enjoy the garden!Het weer de afgelopen 15 jaar: wis-
selend bewolkt met hier en daar een
wolkbreuk, hevige hagelbuien, ruk-
winden, de nodige sneeuwstormen
maar ook ook veel periodes met zon.
Weersverwachting op lange termijn:de komende 15 jaar zullen we ook wel
overleven.
VAN ONZE VERSLAGGEVER
JEROEN LOOP, 12 JAAR
Auberge Le Barbeau is een hele leuk plek
om bij te komen als je hebt gefietst of ge-
wandeld of als je toe bent aan een borrel
(red.12 jaar, borrel?) of avondeten. Je kan
er als je ergens op vakantie wilt ook over-
nachten. Het is er altijd gezellig en je voelt
je er ook echt thuis. Ik zelf kom er al heel
lang, vanaf dat ik klein was. Ze hebben er
hele lekkere dingen (lekker eten, lekkere
chips enz.). Je kan er ook tekenen op een
bierviltje als je niks te doen hebt. Ik heb
ook vaak met mijn broertje zitten kaarten
of verstoppertje gespeeld want achter de
Auberge is een heel leuk klein weilandje
met gras tot aan je knieën.
Ook hebben we er vaak geslapen met vrien-
den of familie, die vonden het ook allemaal
heel erg leuk. Het is leuk om er een keertje
naar toe te gaan en als je het leuk vindt kom
je nog een keertje en zo niet dan heb je het
toch een keer bekeken met een resultaat.
Nu is het natuurlijk leuk dat ze 15jaar be-
staan, gefeliciteerd!
Leuk...leuk...leuk
VAN ONZE VERSLAGGEVER
VICTOR LOOP, 10 JAAR
Ik kom vaak bij Auberge Le Barbeau en ik
vind het super, mijn oom en tantes werken
er. Je kan er heerlijk slapen. Toen ik klein
was kwam ik er heel vaak. Met mijn broer
Jeroen gingen we altijd in de tuin van de
berg af rollen. Er is ook een heel gezellig
kerkje waar ik ook vaak ben geweest. Toen
mijn opa was overleden ging ik daar over-
nachten met mijn neefjes en nichtjes om
te wachten op de begrafenis. Mijn ouders,
mijn broer en ik zijn ook vanaf Auberge Le
Barbeau gaan mountainbiken en toen kwa-
men we onder de modder terug. Op 4 au-
gustus bestaat Auberge Le Barbeau 15 jaar,
dat moeten we vieren!
Sipcity gezien door de ogen van Victor
DOOR MAUD LOOP
In le Barbeau maken we vaker gebruik
van bijnamen, zo ook bij Carl, we noe-
men hem Carl luftballone. Een gast die
al vanaf het begin bij ons over de vloer
komt. Carl had als kleine jongen een
droom...
Later wanneer hij groot zou zijn- en dat is
hij inmiddels, hij is 2 meter lang- wilde hij
een zeppelin besturen. Soms komen dro-
men uit en Carl is eigenaar van een bedrijf
dat luchtballonnen en zeppelins maakt en
bestuurt.
In de beginjaren hebben we in le Barbeau
een schildersclub gehad en Carl was daar
ook van de partij. Het waren hele gezellige
avonden, Carl hield zich vaak met andere
zaken bezig dan schilderen, o.a. schrijven
en filosoferen over van alles en nog wat.
Enfin...van het één kwam het ander en we
stelden voor dat hij een keer met die zep-
pelin van hem voorbij zou komen om een
biertje te pakken..... U raad het al, een paar
weken later, wij nietsvermoedend, hoor-
den een vreemd geronk in de lucht. Komt
me daar toch een zeppelin aanvliegen, met
Carl aan het stuur die een biertje kwam
pakken.....En ik kan u vertellen, zo’n zep-
pelin is echt MEGA-groot!
...dat biertje moest trouwens wel nog even
wachten want het duurde zeker 2 uur voor-
dat de zeppelin weer was ingepakt...
Carl luftballone
SlagzinEen zeer deskundige vakjury zal de meest orginele slagzin selecteren. De uitverko-
rene zal worden beloond met een rondvlucht met een heuse zeppelin. Deze rond-
vlucht wordt gesponsord door Gefa-Flug, alias ‘Carl Luftballone’. U kunt de slagzin
mailen voor 31 december 2010 naar [email protected] o.v.v. ‘slagzin’
Maak de volgende slagzin af:Auberge le Barbeau is ...............
Kleurplaatgemaakt door ‘floortje’
GEFA-FLUG GMBH I: www.gefa-flug.de
an der Glashutte 8 E: [email protected]
52074 Aachen T: 0049 (0)241 889040
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
STEFAN, PAULIEN EN ANJA
Of we zin hadden in een ouderwetse
kermisborrel, dat vroeg Maud jaren ge-
leden aan een aantal vrienden. Natuur-
lijk, daar doen we niet moeilijk over.
De laatste dinsdag in Augustus (“Friet-
jesdag” in Sippenaeken) reden wij rich-
ting Le Barbeau.
Onze inwijding begon met een file bij
het frietkot. Een onovertroffen puntzak
“patat-met” was onze beloning. Getver,
helemaal onder de mayo, omdat je die laat-
ste friet nooit met schone handen uit die
punt krijgt. Vervolgens ‘sjravelen’ langs
de botsauto’s richting Barbeau. Deze at-
tractie staat werkelijk tegen de gevel opge-
bouwd en binnen bij het raam heb je een
fantastisch uitzicht op de botsbaan, waar
regelmatig mensen de lucht invliegen.
Eigenlijk zouden we ook nog eens graag
rijden met een slok op. Geen probleem,
de laatste dinsdag in Augustus worden de
botsautomuntjes gratis weggegeven. Eén
probleem: Plientje heeft een nekletsel,
waardoor botsen niet mag. Bettina stuurt
met strakke blik iedereen van de botsbaan
en als twee “Chiel debieltjes” rijden we het
ene na het andere rondje. Langzaam veran-
dert de avond in de nacht. Gewoon lekker
kletsen in de kroeg. Hier ontstaan de beste
ideeën, de leukste vriendschappen en voel
je de stress van je afglijden. Hier worden
zware dorpse zaken besproken onder het
genot van alle mogelijke gezonde drank-
jes. Vooral zuivere sterke drank. Thera-
peutische werking heeft Le Barbeau.......
Lekker blijven hangen en drinken om op
te knappen. Tegen 24:00 uur verplaatsen
wij ons domein richting feesttent om een
afzakkertje te halen. Eerst even langs de
Pipo-wagen om een plasje te doen. Jeetje
een ervaring op zich. Het lijkt wel of het
ezeltje ervoor staat.
De feesttent is een ware ontmoetingsplaats
voor jong en oud. Inwoners en omwoners
treffen elkaar. De klok wordt hier met ge-
mak 20 jaar teruggedraaid. Een ouderwets
feest met glitterbollen en discolampen.
Lange tafels met papieren tafellopers en
vaasjes met bloemen. Iedereen staat ge-
woon te dansen en te swingen, in de maat
of uit de maat, dat maakt hier helemaal
niets uit. Deze emotionele expressie of
non-verbale communicatie is in Sippenae-
ken tot een ware kunstvorm verheven. Je
ziet hier lichaamsbewegingen waar ze bij
‘Dancing with the Stars’ jaloers op zou-
den zijn. Daar komt Luc met het volgende
gezonde drankje dat de naam draagt van
een tekenfilm: ‘Zizi Coin Coin’, heerlijk!
Een mix van bitter lemon en cointreau en
véééél vers citroensap. It’s delicious.
Iedereen die het brouwseltje drinkt wordt
creatief en fit. Daar staat ‘Dancing Queen’
Anja. Oh, wat doet ze nu? Wat een elastici-
teit. Gelukkig, dat loopt goed af. Hé, staat
Jan daar nou te breakdancen? Is dat nou Ivo
of Bruce Springsteen? Iets verder op loopt
een man met de bikini van zijn vrouw aan
(wel over zijn kleren). Hij heeft verloren
met de stoelendans. Op weer een num-
mertje van ABBA swingen we langzaam
naar buiten. De botsauto’s staan stil. Het is
04:00 uur.
Toch kruipen we in een autotootje en Stan
en Ivo duwen ons nog even rond. Wat een
onderbroekenlol. Maar toch ècht leuk na
wat ‘Zizi Coin Coins’. Ineens stopt er een
taxi. We zien Luc en Steef erin waggelen.
Waar gaan die naar toe? Dat weet nie-
mand...... De taxi vertrekt en wij besluiten
op uitnodiging naar Con te gaan -de schut-
terskoning van dat jaar- waar voor ieder-
een spek en ei gebakken wordt. Plots stopt
er weer een taxi, Luc en Steef worden naar
buiten gegooid en waggelen beduusd naar
de spek en ei-rij. Verkeerde taxi....... Na dit
ontbijtje is het 06:00 uur. Tijd voor ons
bedje. We wandelen naar huis en denken:
Dit nooit meer. Maar... natuurlijk je raadt
het al,..... het jaar erop zaten we er weer.
We wensen jullie nog vele therapeutische jaren!!!
Try before you die!11Anekdotes Stamgasten
Kruiswoordraadsel
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
SJAAK EN EVELIEN HENDRIKS
Het moet in de beginjaren van Le
Barbeau zijn geweest, dus zo’n 15
jaar geleden. Maud, Ivo en Bettina,
nooit van gehoord. We woonden
toen nog in Landgraaf. Op zoek naar
onthaasting en geobsedeerd als wij
toen waren -en nog steeds zijn- van
het landschap, verbrachten wij ie-
dere vrije minuut in het heuvelland.
Steeds op zoek de streek verder te
ontdekken...”kom, rij hier eens naar
rechts”, opeens een wegwijzer met
Sippenaeken. “Wat een leuke naam.
Tja, dat is over de grens, zouden we
dat wel doen? Want we moeten om 3
uur thuis zijn, de kinderen van school
halen......”Spannend! Een boeiend pa-
norama-weggetje volgend, plotsklaps
een grenspaal passerend......
De electriciteitsdraden zijn nog boven-
gronds, zoals ik me van mijn kindertijd
bij ons herinner... En dan dat pleintje
met die school, de boom, het kruis en
de kerk...prachtig en typisch ‘Beljsch’...
Gauw naar binnen, daar zit de koffie-
boer aan de bar met de gastvrouw te
keuvelen in het Frans, achteraf blijkt dat
Maud te zijn geweest... De klanken van
Enya klinken op de achtergrond, oude
familiefoto’s aan de muur, de houtka-
chel knettert....wàt een sfeertje! Nu 15
jaar later, wonen we in Epen. We zijn
zelfs bijna buren en goede vrienden van
Luc en Maud, toeval of niet? En komen
we nog steeds met diezelfde bewonde-
ring genieten bij Barbeau. Die herin-
nering die we 15 jaar geleden mee naar
huis namen is uitgegroeid tot en een
kostbare souvenir, die we niet uitstal-
len in een glazen vitrinekast of boven op
de schouw, maar koesteren als dierbare
vriendschap in ons hart.
Onze eerste kennismaking met Sippenaeken
VAN ONZE VERSLAGGEVER
STAN BROECHELER
Ik deed mij mijn ogen open, en daar was
ie dan... De kater.... Langzaam kwamen
de beelden weer terug van een geweldi-
ge avond in de Barbeau naar aanleiding
van een “briljant” idee van mijzelf: Het
spelletje “kaartje blazen”.
Ik dacht een leuk spelletje bedacht te heb-
ben en wilde die mannen in de Barbeau wel
eens iets laten zien. Slecht idee achteraf, de
Chouffe heeft mij volledig de nek omge-
draaid en ik heb er wel een stuk of 10 moe-
ten drinken, binnen een uur of wat. Ben nog
nooit zó ziek geweest na een avondje in de
kroeg. Je begint met een vol glas bier (voor
beginners: neem géén La Chouffe) en legt
daar een stapel kaarten op. Vervolgens moet
iedereen er minimaal 1 kaart vanaf blazen
in 1 adem. Als het een speler niet lukt er een
kaart vanaf te blazen moet hij de inhoud
van het glas leegdrinken, in 1 keer wel te
verstaan. De speler die de laatste kaart eraf
blaast moet natuurlijk ook drinken omdat
hij de laatste kaart eraf blaast, logisch he?
Maar goed..het bekendste eetcafé van Sip-
penaeken bestaat 15 jaar. Wat een gewel-
dige mijlpaal! Als een van de gasten van het
eerste uur heb ik het voorrecht om Maud,
Bettina en Ivo al vanaf het begin te kennen
en tot mijn vrienden te mogen rekenen.
Vol enthousiasme begonnen zij aan een
avontuur en gaan nu al 15 jaar onvermoeid
door. Wat ooit begon als een eetcafé is on-
dertussen een heel bedrijf met 2 groepsac-
commodaties en nog een tweede etablisse-
ment aan de overkant van het plein.
Samen met mijn neef Luc (inmiddels fami-
lie van....) kwamen wij graag na een drukke
dag een biertje drinken in de Barbeau. Wij
hebben er vele avonden doorgebracht aan
de bar, samen met hen, om vervolgens
(natuurlijk) weer als laatste naar huis te
worden gestuurd. Alhoewel je er voortref-
felijk kunt eten en de kaart regelmatig
verandert ging onze voorkeur meestal toch
uit naar de lekkernijen die niet op de kaart
staan. Sterker nog, er is zelfs helemaal geen
frituurpan aanwezig in de Barbeau. Mis-
schien dat ik er toch maar een voor ze ga
kopen.
De Kater en de frituurpan
Horizontaal:1. Op welke dag van de week is Auberge Le Barbeau gesloten? 8. Als het druk is, en je vindt tóch een plaatsje, dan ben je een ...kont! 10. Ander
woord voor bleuet. 13. Hoe heet ons eigen blonde jubileumbier? 14 ... & ei. 15. Hoe noemt Ivo zijn Bettina liefkozend? 17. Limburgs woord voor
stroop. 18. Bar en ... 20. Hoe heet het 16-persoons vakantiehuis? 22. Hoeveel eigenaars heeft Auberge Le Barbeau? 24. Hier kun je goed ...! 26.
Wat is het ‘huisdier’ van Auberge Le Barbeau? (tevens symbool voor zinloos geweld!) 28. Beschermheilige van de Sippenaeker schutterij. 36. Via
de trap kun je het cafe zien door een ... 38. Hoe heet ons eigen donkere jubileumbier? 39. Dit verkopen we bijna nooit! 40. Gekwelde fruitsoort.
Verticaal:2. Hoe heet “The Boss” van Barbeau? 3. Huisgemaakte Sippenaeker ... 4. Wat is een miemel? 5. Wat betekent Barbeau? 6. Degene die rijdt is de ...
7. Waar woonden Ivo en Bettina voorheen? 8. Welke kleur hebben de polo’s van het personeel? 9. Toen we openden werd er nog betaald met....
11. Hoe heet het 14-persoons vakantiehuis? 12. Franse naam voor de scouting. 14. Alternatieve naam voor Sippenaeken. 16. Hoe zeg je ‘tot binnen-
kort’ in het frans? 19. .. en place 21. Met wat voor vis is een ‘Barbreaudje’ belegd? 23. Coq au ... 25. Hoe noemt men een gehaktbal in het frans? 27.
Sippenaeken grenst aan de nederlandse gemeente ... 29. Van de muziek van welke amerikaanse zanger is Ivo een groot liefhebber? 30. Wie maakt
die lekkere sjnaps, jammmm en chutney’s? 31. Onze nieuwste (niet jongste!) aanwinst is een ... 32. ‘Gereedschap’om mee te smeren. 33. Toetje. 35.
Wanneer je om 21.25 binnenkomt, ben je .. op tijd om te eten. 37. Het belangrijkste ingredient van de Limburgse stoofpot in deze krant.
Alle antwoorden op deze vragen zijn in de krant te vinden. Plaats de letters uit de vakjes met de volgende nummers achter elkaar, en je hebt het
antwoord op de prijsvraag die aan dit kruiswoordraadsel is verbonden:
Gevonden? Dan mag je ons tot 31 december mailen op [email protected] met het goede antwoord, en maak je kans op een heerlijk
diner voor twee personen!
!
1 2 3 4 5
10
12
13
16 17
18
20
24 25
26 27 28 29
30
31 33 3432 35 36 37
3938
40
6 2 124 3 33 12353423 413927 24 35 16 27 31 34 39
21 22 23
19
1514
11
6 7 8 9
12Anekdotes stamgasten
Plan B....“Ze zijn niet goed bij hun hoofd!”
was een van de eerste gedachte die ik
had toen ik hoorde van het plan van
Maud, Ivo en Bettina om in een bijna
uitgestorven, minuscuul dorpje in
Franstalig België het oude, al vele ja-
ren leegstaande en zwaar onderkomen
dorpscafé weer nieuw leven in te bla-
zen. Los van het feit of de lokale bevol-
king wel blij zou zijn met de ambitieu-
ze horecaplannen van het drietal, was
het natuurlijk ook altijd maar de vraag
of de potentiële gasten de kronkelige
en ’s winters haast onbegaanbare weg
naar deze uitspanning zouden weten
te vinden.
‘Auberge le Barbeau’ zou de naam worden
-oftewel herberg de korenbloem in het ne-
derlands- met als dubbele bodem “mooie
bar”. Maar dan blijkt bij nader onderzoek
Barbeau eigenlijk of bovenal souteneur te
betekenen!?! Heeft het drietal wellicht een
geheime agenda?
Houdt men er eventueel rekening mee dat
wanneer de opbrengsten uit het verstrek-
ken van spijs en drank tekort schieten men
het inkomen zal moeten aanvullen met het
aanbieden van niet-platonische ontspan-
ningsmogelijkheden? Zal er straks in de
wijde omtrek schande worden gesproken
over dit bastion van losbandigheid? Geen
idee, ik hield in ieder geval mijn hart vast.
Inmiddels worden de voorbereidingen ge-
troffen voor het 15 jarig jubileum van Au-
berge le Barbeau, in de volksmond kortweg
“de Barbo” genoemd.
Ivo, Bettina en Maud zijn niet met gaffelen
(rieken) bedreigd of achter karren terug
naar Nederland gesleurd en zowel op war-
me als op koude dagen is het vaak wachten
op een vrij tafeltje of een vol bord. Van alle
kanten worden de culinaire escapades ge-
prezen. Er kan echter niet ontkend wor-
den dat er af en toe bij mannelijk cliënteel
sprake is van enige teleurstelling als blijkt
dat de bevredigende opbrengsten het niet
nodig maakten om plan B in werking te la-
ten treden en dat men er hier van uitgaat
dat de liefde van de man slechts en alleen
door de maag gaat.
Om veiligheidsredenen heeft de auteur
ervoor gekozen onder pseudoniem te ope-
reren.
VAN ONZE VERSLAGGEVER
RALPH LOOP
Zo’n zestien jaar geleden meldde mijn
kleine zusje (red.: Maud) zich bij mij
met de vraag of ik mee wilde denken
over haar toenmalige business plan.
Door familie-omstandigheden was
Maud genoodzaakt om in de buurt
van haar geboortehuis op de Kosberg
te Mechelen in haar broodwinning te
gaan voorzien.
Het plan was om al dan niet samen met
een vriendin een delicatessenwinkel (met
lokale/eigengemaakte producten) annex
koffiehuis annex galerie te beginnen. En ze
had ook al een pandje op het oog, het reeds
meer dan twee decennia leegstaande voor-
malige gemeentehuis van Sippenaeken,
een dorpje van een paar honderd inwo-
ners. Om echt als broodwinning te dienen
hebben we dit concept flink bijgesteld, en
uiteindelijk gingen we als een traditionele
familie-onderneming met vereende krach-
ten een volwaardige Auberge beginnen.
Het pand op Place St. Lambert nr.6 werd
aangekocht en met hulp van heel veel
vrienden en kennissen in een paar maan-
den tijd ingrijpend verbouwd. Tijdens de
verbouwing kwam de commissaris van
politie wekelijks langs om poolshoogte
nemen, legde zijn dienstpistool met een
ferme klap op de in aanbouw zijnde bar en
onder het genot van een paar biertjes werd
vervolgens de voortgang en de lokale do’s
en don’ts besproken.
De deadline voor de opening was het eer-
ste weekend in augustus 1995, tijdens de
verbouwing waren we ingegaan op het
verzoek van een oldtimerclub om dan als
pleisterplaats te fungeren. Even later was
er het legendarische openingsfeest, waar-
bij het pand à la Christo ingepakt was met
een gigantische rode strik.
Met vele verschillende gezelschappen
vanuit de Randstad ben ik vanaf 1995 zeer
regelmatig in Sippenaeken geweest. Zo is
het traditie geworden om met mijn bedrijf
Magna Carta vanaf de oprichting jaarlijks
een weekend af te reizen naar Sippenae-
ken. In het begin sliepen we met zes man
tussen de betonmolens in Bleuet, onlangs
hebben we voor de twaalfde keer Sippenae-
ken bezocht en met z’n 35-en in Tournesol
gedineerd. Veel mensen uit de Randstand
waren nog niet eerder in de grensstreek ge-
weest. Vaak waren ze zodanig gecharmeerd
van de prachtige glooiende omgeving, de
veeltaligheid en het Bourgondische karak-
ter, dat ze zelf op eigen gelegenheid nog re-
gelmatig een bezoek hebben gebracht aan
Sippenaeken en omgeving.
Wat ik heel leuk vind is dat Bettina, Maud
en Ivo in de afgelopen vijftien jaar naast Le
Barbeau steeds nieuwe initiatieven hebben
ontplooid, zoals het realiseren van groeps-
accomodaties, verzorgen van catering en
compleet verzorgde arrangementen voor
allerhande groepen, organiseren van fees-
ten en partijen, SipCity Alive, etc. Zo is de
eerste (koren)bloem uitgegroeid tot een
volwaardig Bouquet de Sippenaeken. Ik
weet uit betrouwbare bron dat er nog meer
ideeën borrelen, laat duizend bloemen
bloeien..... zou ik zeggen.
Bouquet de Sippenaeken
www.magnacarta.nl VAN ONZE VERSLAGGEVER
LUC CREUSEN
Sinds jaar en dag gingen Stan (mijn
neef) en ik samen op stap. Meestal
in België, lekker een gezellige kroeg
opzoeken om de sleur van alle dag te
doorbreken. Op zomaar een avond in
‘96 ontdekten we Le Barbeau. Waar-
schijnlijk waren ze net een jaar open.
Meteen hadden we het gevoel dat we op
een leuke plek terecht waren gekomen.
Het werd vaker na middernacht dan
ervoor.... Menig kaasplankje en glaasje
bier werden er genuttigd. De vriend-
schap met de Barbeautjes werd steeds
hechter en vaak genoeg gingen we na
sluitingstijd nog samen verder op stap.
Toen kwam het moment dat ik het licht
zag en Maud steeds interessanter begon te
vinden. Derde kerstdag 1997 kuste ik Maud
voor het eerst onder de zelf aangeleverde
en opgehangen mistletoe.....
En zie hier resultaat na al die jaren zijn we
nog steeds heel gelukkig met elkaar met
twee geweldige kinderen als resultaat,
Floortje en Pim. En nog steeds geniet ik
wanneer ik in Sippenaeken kom om op m’n
gemak een pilsje te drinken, en steeds voel
ik me er elke keer weer thuis.
Echter, door middel van dit artikel wil ik
de kans aangrijpen om een al jarenlange
gekoesterde wens in vervulling te laten
gaan. Het is een wens waarvan ik Ivo nog
steeds niet heb weten te overtuigen...
Al jaren vragen we om frieten, maar nooit
werden die geserveerd. Daarom wil ik het
Groot Sippenaeker Frietenconcours in-
troduceren. Een concours waarbij iedereen
de kans krijgt om op geheel eigen wijze de
beste frieten van Sippenaeken en omstre-
ken te bakken, met eigen frietenpan wel te
verstaan. Uiteraard vergezeld met zelfge-
maakte mayonaise en huisgmaakte ‘bou-
letten’ of kroketten.
Dit alles zal worden beoordeeld door een
zeer vakbekwame jury. En ja, uiteraard ben
ik zelf ook één van de deelnemers. Krijgen
we eindelijk de kans een keer frieten te eten
in Le barbeau. Eind goed......al goed......
Mistletoe en Groot Sippenaeker Frietenconcours
13Cultuur en folklore
DE LA PART DE NOTRE CORRESPONDENT
MARIE-CLAIRE
Le 12 août 1810 naissait un enfant au nom
enveloppé : De Schutterij ende Broe-
derschap van den Heyligen Rosenkranz
ende van Sint Lambertus onse Patroon
ende Kerke van Sippenaeken. La décla-
ration de naissance, appuyée par les 26
premiers statuts rédigés en bonne et
due forme, reçut l’approbation de Mon-
sieur Reul, Maire du Terroir de Teuven
et Sippenaeken. Un comité fort de 14
membres veillait. Sous divers titres, ces
pionniers allaient apporter la première
pierre à la construction de l’édifice sans
cesse en chantier et dont nous sommes
aujourd’hui les héritiers privilégiés.
Reconnaissance, respect, seront les
simples mots de gratitude à l’égard de ces
hommes qui, dans un contexte villageois
bien différent, ont jeté les bases d’une so-
ciété, élémentaire certes, mais animée par
un feu sacré d’enthousiasme, de foi et de
réalisme.
Il faut en effet rappeler que, antérieu-
rement, la kermesse se déroulait le 17
septembre, date qui coïncide d’ailleurs
avec la fête du Patron de la Société, Saint
Lambert. L’origine de la permutation des
dates relève du mystère, mais on croit
savoir que nos amis d’Epen n’étaient pas
étrangers à cette situation, eux qui, forts
de leur monnaie hautement cotée, enva-
hissaient littéralement la kermesse du
village et l’alcool aidant, semaient une
atmosphère de bagarre générale. Une dé-
cision sage et commune aux deux villages
concernés déboucha sur un compromis
clair et net : les fêtes d’Epen et Sippenae-
ken se dérouleront à la même date, donc
le 4ème week-end du mois d’août sauf si
le 15 août tombe un dimanche se sera le
dernier week-end.
La kermesse est proche, les préparatifs
occupent un bien joli monde, tous les
bras sont mis à contribution. Un convoi
exceptionnel amène la guinguette, la vie
s’anime, les fourmis redoublent d’ac-
tivité. L’animation se décuple dans le
placement des tables et des chaises, élec-
tricité, préparatifs pour le barbecue etc.
Le vendredi soir les premières notes de
musique invitent à la danse, la kermesse
commence. Le dimanche matin, toutes
les sociétés du village se retrouvent, Fan-
fare en tête, en un long cortège qui fera
halte à Beusdael ou au Vieux-Moulin, le
Saint-Sacrement est mis à l’honneur. La
sainte messe chantée par la chorale Par-
ti-Sip, apporte la joie au cœur. Le retour
au village libère les enfants, château gon-
flable, les adultes ont le temps d’étancher
la soif, le fumet du grill embaume le ter-
rain. Quelle ambiance !!!
La journée du lundi est réservée à la
Royale Fanfare qui, le soir, donnera un
concert musical relevé. De bonne heure,
le mardi matin,la Société de Tir, la Fan-
fare et les villageois se rendent au domi-
cile du Roi ou de la Reine. Cette année au
mois de juin, nous avons eu l’immense
plaisir de pouvoir fêter notre 200ème an-
niversaire. Quel engouement ce fût une
fête mémorable grâce à vous tous, socié-
taires, villageois, connaissances, amis,
etc.. nous ne sommes pas prêt de l’ou-
blier, encore merci.
De tout temps les cafetiers ont fait partie
de notre village, de nos sociétés. Dans les
années 50, 60, 70, plusieurs cafés jalon-
naient notre village. Depuis une quin-
zaine d’années, Yvon,Bettina et Maud
sont venus s’installer à Sippenaeken. Au
fil des années, nous avons appris à nous
connaître, à partager nos idées, nous
avons passées des moments inoubliables,
Maud avec son appareil photo, Yvon son
sourire et Bettina pour les petits creux ,
c’est dans cet esprit de convivialité, et de
simplicité que nous espérons encore vivre
des moments de bonheur.
Histoire de la Société de Tir Saint-Lambert de Sippenaeken
DE LA PART DE NOTRE CORRESPONDENT
VINCIANE MUYTJENS
La fanfare Royale St Lambert de Sippe-
naeken a été fondée en 1883. La musique
a toujours été d’une grande importance
dans nos vies, dans nos familles mais
certainement dans notre village.
Elle anime et égaie chaque manifestation,
elle nous réunit, elle nous permet de pas-
ser de sacrés bons moments et d’avoir aussi
de beaux fous rires dus aux blagues de cer-
tains, aux fausses notes des autres. Cette
belle passion qui nous unit aujourd’hui et
demain, jeunes et ainés, musiciens ou pu-
blic, nous prouve que chacun à sa place ici
pour fêter un tel anniversaire.
Rares sont les manifestations qui ne se ter-
minent pas au barbeau autour d’un petit
verre et d’une ambiance toujours assurée.
Nous pouvons aussi quelques fois déguster
un bout de pain, un morceau de saucisse
ou une mini pâtisserie offert par les tenan-
ciers. Merci.... Cette belle passion qui nous
unit aujourd’hui et demain, jeunes et ai-
nés, musiciens ou public, nous prouves que
chacun à sa place ici pour fêter un tel anni-
versaire..... Vive la musique et la fanfare de
Sippenaeken......
Bon anniversaire à Auberge Le Barbeau!
VAN ONZE VERSLAGGEVER
VINCIANE MUYTJENS
De fanfare Royale St Lambert van Sip-
penaeken is opgericht in 1883. Muziek
is altijd van groot belang geweest in ons
leven, in onze families, maar zeer zeker
in ons dorp.
Muziek animeert en verhoogt de feestvreug-
de, ze brengt ons samen en stelt ons in staat
om waardevolle, mooie momenten te bele-
ven en lekker te lachen om de grapjes van
sommigen, en de valse noten van anderen.
Deze mooie passie die ons samenbrengt,
vandaag en morgen, jong en oud, muziekan-
ten en publiek, laat ons zien dat ieder hier op
zijn plaats is om zo’n verjaardag te vieren.
Zelden zijn er gelegenheden die niet eindi-
gen in de Barbeau, met een drankje en altijd
verzekerd van een goede sfeer. Soms worden
we ook door de eigenaren getrakteerd op een
stuk worst met brood of een zoete lekkernij,
waarvoor dank...... Deze mooie passie die
ons samenbrengt, vandaag en morgen, jong
en oud, muzikanten en publiek, laat ons
zien dat iedereen hier op zijn plaas is om
zo’n verjaardag te vieren..... Leve de muziek
en leve de fanfare van Sippenaeken.....
Een fijne verjaardag gewenst voor Auberge
Le Barbeau!
C’est le ton qui fait la musique
Muziek als passie
21 juillet Fête nationalece jour est commémoré par les ex-mili-
taires. Une gerbe est désposée au monu-
ment, une plaque où sont inscris les noms
des anciens combattants qui ont laissé leur
vie pour sauver la Begique. Cette plaque
reprend les deux guerres 1914-1918 et 1940-
1945.
11 novembre: ArmisticeA ce jour le fin de la guerre 1914-1918 est
commemoré. Tous les villages fêtent en-
semble. Chacun à leur tour commémore
cette festivité et rassemble les sociétés, les
anciens militaires et combattants. Le fin de
la guerre 1940-1945 était le 8 mai, mais ce
n’est pas une journée nationale.
21 juli: nationale feestdag Op deze dag leggen oud-strijders een
krans bij de plaquette die aan de muur van
de school hangt, om de mensen te herden-
ken die hun leven hebben gegeven voor
Belgie in 1914-1918 en 1940-1945.
11 november: dag van de wapenstilstandOp deze dag gedenkt Belgie het einde van
de eerste wereldoorlog. Dit wordt samen
met de omliggende dorpen gevierd en ie-
der jaar is een ander dorp aan de beurt om
dit te organiseren. Het einde van de twee-
de wereldoorlog wordt op 8 mei herdacht
maar is geen vrije dag.
Les fêtes Nationales à SippenaekenNederlandse vertaling op www.barbeau.be
Hoeve de Eik :
't Veld 2
6285 NM Epen (NL)
De Knorre Burcht:
vakantieappartementen
herberg, logies met ontbijt
+31-43-455.13.22
www.hoeve-de-eik.nl
ideale lokatie voor feesten en partijen
14Culinair
Sinds het begin van het bestaan van Le
Barbeau maakt Maud al jam’s en chut-
ney’s. Het was zelfs min of meer de
aanleiding om Auberge Le Barbeau te
beginnen.
Wat jam is, behoeft geen uitleg. Echter wat
betreft chutney krijgen we regelmatig de
vraag wat dat is. Chutney is een smaakma-
ker uit de Indiase en Pakistaanse keuken.
Een chutney bevat geen conserveermidde-
len en is een mengsel van diverse soorten
groente en fruit ingekookt met azijn en
suiker, diverse kruiden en specerijen. Het
smaakt vooral lekker bij vleesgerechten,
hartige broodjes en kaasplankjes. Chut-
ney wordt in Barbeau bij diverse lunch-en
hoofdgerechten geserveerd. Er zijn in de
loop van de jaren wel zeker 100 verschil-
lende combinaties van jam’s en chutney’s
de revue gepasseerd, en Maud is nog lang
niet uitgeexperimenteerd...
Daarnaast is zij we een aantal jaren geleden
begonnen met het ontwikkelen van Sip-
penaeker sjnaps. Een ware tongstrelende
sensatie, en wat begonnen is met 1 smaak,
is uitgegroeid tot een heel arsenaal van
smaken. Deze sjnaps heeft maanden ge-
lagerd en is de moeite waard om te probe-
ren. Afhankelijk van welk fruit de diverse
seizoenen te bieden hebben, is er keuze uit
diverse smaken. Sinds kort is er ook een
nieuw produkt op de Barbeau-markt, na-
melijk: de huisgemaakte koffielikeur. Na
wat geexperimenteer en proeven door een
“ervaringsdeskundig test-panel”, hebben
we de perfecte melange ontwikkeld. Ook
deze moet u geproefd hebben!!
Sippenaeker sjnaps, jam en chutney’s
VAN ONZE VERSLAGGEVER
JOHAN POTARGENT
Vanaf dag 1 kwam ik al in Le Barbeau, ik
was namelijk hun drankenhandelaar. Ik
heb de verbouwing meegemaakt en zag
hoe deze toen jonge mensen, nu ietsje
ouder, een onbewoond pand omvorm-
den tot de zaak die het nu nog steeds is.
Zelf ben ik op een gegeven moment De
Swaen in ’s Gravenvoeren gaan bestieren,
en nu werk ik alweer een paar jaar met
veel plezier als vertegenwoordiger van
Brasserie des Legendes. Deze brouwerij
produceert onder andere Gouyasse en
Quintine, bieren die ook in Le Barbeau
geschonken worden.
Zo kom ik na een aantal omzwervingen
weer terug over de vloer bij Ivo, Bettina en
Maud. Ik kom er graag want de zaak is heel
aantrekkelijk, warm en eenvoudig, het is net
als thuiskomen. De eigenaren zijn gewoon
zichzelf, eerlijk en betrouwbaar en gaan
goed met de klanten om. Ze luisteren naar
hun klanten en zijn goede raadgevers, gelijk
een pastoor... Eén anekdote uit de begintijd
wil ik u niet onthouden..... op een leverdag
stuitte ik onderweg op een ree dat net aan-
gereden was. In mijn vrije tijd jaag ik graag
dus u begrijpt dat ik dat ree niet zomaar kon
laten liggen. Ik heb het beest opgeladen op
de vrachtwagen en
bij mijn volgende
klant, Le Barbeau,
heb ik het ree sa-
men met een collega
vertegenwoordiger
(red. Erik van Ciney)
afgeladen op de op-
rit van Le Barbeau.
Daar hebben we het
ree ontweid met de
messen uit hun keu-
ken, die- even tus-
sendoor- overigens
bot waren. Ik wilde
de buit met hen ver-
delen maar daar bedankten ze voor. Het ree
heb ik toen weer tussen de vaten en bakken
bier geladen en ik ben ermee huiswaarts ge-
reden....en ik moet zeggen, het ree smaakte
bijzonder lekker....... Iedere keer wanneer
ik weer naar Sippenaeken rijd, moet ik aan
dit voorval denken, wat hebben we een lol
gehad. Ik zou zeggen ‘slijp de messen’ en ik
hoop dat we nog lang zaken zullen doen......
Chapeau..... Auberge Le Barbeau.
Terug van weggeweest
VAN ONZE GROEN(T)E VERSLAGGEVERS
JENNY EN NORBERT GERON
Als mede-inwoners van Mechelen (we
kennen elkaar al vanaf de lagere school)
gunden Ivo, Bettina en Maud het ons
destijds om groenten en fruit bij hen
te leveren. En dat doen we dus ook al
vanaf dag één...
15 Jaar alweer scheurt Norbert één, twee
en soms wel drie keer per week door de
kleine slingerweggetjes naar Sippenaeken
om vitaminebommen af te leveren bij Le
Barbeau. Onze grondstoffen worden dan
verwerkt in lekkere knapperige salades,
heerlijke soepen en stoofpotten, toetjes
en natuurlijk die beroemde Sippenaeker
sjnaps... Blijkbaar naar volle tevredenheid,
want we leveren er nog steeds. Meestal
drinken we snel een kopje koffie en keu-
velen dan wat over het weer, hoe de aard-
appelen of de uien het op het land ‘t doen,
over de mensen en de dingen van alledag...
We hopen dat Norbert nog vele jaren één,
twee, drie keer per week door de kleine slin-
gerweggetjes naar Sippenaeken scheurt
om z’n vitaminebommen af te leveren...
Groe(n)ten uit Mechelen
BOERDERIJWINKELGÉRONVOOR AL UW GROENTEN EN FRUIT
Mechelen T. 455 9017
VAN ONZE VERSLAGGEVERS
MARCO DHONDT EN JACQUES VAN CUIJK
15 jaar alweer...Van deze 15 jaar werken de Barbeau en Twi-
neswines and cooking al 13 jaar samen. Wij
hebben de Barbeau zien groeien van dorps-
café naar gerenommeerd horecabedrijf,
dat kansen en mogelijkheden aanpakt om
de zaak nog beter en groter te laten wor-
den. Dit alles op haar eigen persoonlijke
manier en werkwijze, soms wat chaotisch,
maar óók dat hoort erbij. In ieder geval
wel altijd met veel enthousiasme en goede
werklust. Wij hopen dat de zaak in de toe-
komst zo goed blijft lopen als ze nu doet,
en hopelijk nog beter. Dat er nog maar veel
wijn gedronken mag worden en dat we het
glas nog maar vaak mogen heffen. Gefeli-
citeerd!!!!
Bier en wijn geeft geen venijn!
Kip gestoofd in donker bier met abri-
koosjes en limburgse mosterd. Dit re-
cept is een hardloper van het eerste uur.
ingredienten:1 kg kip
2 uien
2 teentjes knoflook
boter
5 el stroop
5 el mosterd
2 flesjes donker bier
1/2 l boullion
2 ons spekjesblokjes
scheut gembersiroop
laurierblaadjes
2 plakken peperkoek oplossen in 1 kop kof-
fie en met de staafmixer pureren
BereidingswijzeDe kip marineren met chilpoeder, zout
peper en bloem en een uurtje laten staan.
Daarna de kip aanbakken.
Spekblokjes apart bakken en hierin de uien
en knoflook fruiten.
De kip toevoegen en verwarmen.
Boullion en bier toevoegen.
Stroop, mosterd, peperkoekmengsel, gem-
bersiroop en laurierblaadjes toevoegen.
Aan de kook brengen, afbinden op gewens-
te dikte met maizena.
Bon appetit!!!
Receptuur Limburgs Stoofpotje
Onze winkel is vooral gespecialiseerd in wijn en
gedistilleerd. In ons wijnassortiment ligt de
nadruk vooral op Italië, Frankrijk en Spanje. Bij de
distillaten ligt de nadruk vooral op de specialisatie
van whisky, cognac en italiaanse distillaten en
likeuren.
Korte Hovenstraat 3
6373 GG Landgraaf
Tel : 045-5325454
Fax : 045-5330634
www.twines.nlItaliaanse delicatessen
Een van onze nevenaktiviteiten is de kookstudio,
waar wij dagelijks kook-workshops organiseren.
De nadruk ligt hier op de mediterrane keuken.
Tevens organi-seren wij regelmatig proeverijen en
zijn wij vaak aanwezig op evenementen in
Landgraaf en omstreken.
uw gastheren Jacques en Marco, heten u van
harte welkom in ons proeflokaal.
15Regio: in en om SipCity: Mechelen
Tel : 0900 – 2002002 Spetsesweide 5
www.hogenboomvakantieparken.nl 6281 BV MECHELEN
Hoofdstraat 21 |6281BB |Mechelen
0031 43 306 4520 www.herbergdeburgemeester.nl
Karakteristieke vakantiewoningen in het Limburgse Heuvelland & Belgische Voerstreek
Beaujean Vacances | Tel. 043 455 9075 | www.geuldal.com | [email protected]
www.geuldal.com
KoertsB A N D E N S E R V I C E
www.koertsbanden.nl
O o k a l s u o p v a k a n t i e g a a t !
Koerts banden VOF, Commanderstraat 6, 6281 AM Mechelen, Telefoon 043 455 2371Openingstijden: ma-vrij 9:00-18:00, zaterdag 8:00-13:30
Gastvrij MechelenMechelen is gelegen in het hart van de Gemeente Gulpen-Wittem en staat alom bekend om haar zuidelijke gastvrijheid. Mede het Limburgse Heuvellandschap op zijn mooist, en zijn pittoreske dorpselementen dragen ertoe bij dat het hier heerlijk toeven is.
A an de andere kant van de Nederlandse grens ligt één door de jaren heen
U itde kluiten gewassen Auberge en Brasserie in het
B elgische Sippenaeken. U kunt hier na een wandeling vanuit Mechelen en de
E pense heuvels geweldig genieten van een buitengewone
R ustieke omgeving en interieur. Belgische sfeer met een Nederlandse tint kan alleen nog meer
G ezelligheid met zich mee brengen in deze misschien wel vervlogen
E igentijdse wereld van niks moet maar alles kan.
L aten we even stil staan bij Bettina, Maud en Ivo die eenieder maar ook samen een
E erlijke en gastvriendelijke uitstraling geven aan deze uitstekende locatie.
B ijzonder in het geheel zijn ook de mogelijkheden van overnachten in de
A an bloemen vernoemde groepsappartementen waar op een
R euze gezellige manier genoten kan worden van de huiselijke sfeer.
B leuet en Coquelicot maken samen met Le Barbeau de straat vol.
E en hele andere bloem is de Tournesol, ook één uit hun plantenboek geplukte
A angelegenheid, om de hoek van het enige oftewel leukste plein in Sippenaeken.
U iteindelijk is het rondje om de kerk helemaal vol gemaakt met het Panhoes!
namens Pascal en WillekeWij wensen jullie nog vele jaren succes !
Namens jullie collega’s en bekenden uit mechelen !
Lucy Rademacher-HuppertzHoofdstraat 49-A, 6281 BB Mechelen
T. 043 - 455 34 43
Dagelijks geopend van 9.30 uur tot 17.30 uur,behalve zondag en maandag
Lunchbestellingen graag vóór 11.00 uur doorgeven
VAN ONZE VERSLAGGEVER
HUUB BEAUJEAN
Waar blijft de tijd? Vlak voor mijn
vertrek naar Italie stuitte ik op het
herdenkingsprentje van mijn goede
vriend Wiel, jullie vader, respectievelijk
schoonvader. Het geschiedde in 1993, 17
jaar geleden. Intussen bridge ik alweer
17 jaar met jullie moeder Tiny. Ook met
jullie hebben we door de jaren heen al-
tijd vriendschappelijke banden onder-
houden. Met Ivo en Bettina spelen we
al vele jaren tennis. We kunnen helaas
niet van jullie winnen, het kwaliteits-
verschil is te groot... Na het tennissen
is het altijd feest aan de bar. Ivo heeft
altijd de absolute leiding en weet niet
van ophouden. Met een beetje ‘pech’
zit je om 24 uur met hem in het Pintje
en ben je nog láng niet thuis. Ja ja, Ivo
is een echte bourgondier, net zijn va-
der! In Le Barbeau is het altijd goed en
gezellig vertoeven. Ik heb nog iedere
keer mijn bordje met veel genot leeg ge-
geten! Onze gasten van Vakantiewonin-
gen Beaujean laten we dan ook graag de
typische ongedwongen ‘Barbeau-sfeer’
proeven. Profi ciat Ivo, Bettina en Maud,
met jullie jubileum: op naar de volgen-
de 15 jaar gezelligheid!
A propos, à bientot!
Chapeau pour le Barbeau!
VAN ONZE VERSLAGGEVER
ERICA HAGELSTEIN, NAMENS DE
DAMESFIETSCLUB VAN SIPPENAEKEN
In Sippenaeken is er een
herenfi etsclub(je). U moet weten
dat de voorzitter absoluut geen
vrouwen in zijn clubje tolereert.
Een paar maanden geleden vertrok
Marcel, de voorzitter met vrouw
en kids naar Michigan (USA) voor 4
maanden. “So.....time for a change”,
dachten wij. Marcel op zijn num-
mer zetten, zodra hij weer in het
Sippenaekensezou tergkeren.
Met een paar vrouwen besloten we op
de fi ets te stappen en fl ink aan onze con-
ditie te gaan werken. En wat bleek....,
we vonden het leuk. Heel erg leuk zelfs
en werden steeds fanatieker. Er werden
zelfs t-shirts gemaakt, ook één voor
Marcel, met ‘n iets andere bedrukking
uiteraard. De topvorm was niet meer
ver weg. Familie Sijpersma kwam te-
rug in SipCity. Kus, kus, kus. Ons plan:
op de gebruikelijke herenfi etsavond
gingen wij meefi etsen. Uiteraard wist
Marcel nergens vanaf. Die avond voor
de kerk stonden we met een hele rij
fi etsers en fi etsters in de prachtige
nieuwe shirts. Tja, en dan het gezicht
van Marcel :“Verbaasd, angstig, wat
gebeurt er hier ? Het zal toch niet waar
zijn? Ja, Ja, hij moest zijn speciale shirt
ook nog aantrekken. Fotootje en klaar,
... toch ? Ze gaan toch niet meefi etsen,
die dames, hè?“ Wij waren topfi t, maar
Marcel ook? De eerste meters waren
geen probleem, maar bij de eerste heu-
vel werd het al wat lastiger. Langzaam
maar zeker werd hij ingehaald, door
mannen... en vrouwen. Zijn grootse
fi etsnachtmerrie..... Nu werd duidelijk
waarom hij geen dames in zijn cluppie
wou. Aan het eind van de rit liet Marcel
weten dat hij het heel leuk vond, maar
dat het eenmalig was. We hadden de
boodschap begrepen....... En weet je
wat ? Nu hebben we onze eigen fi ets-
club. We vinden het erg leuk en hebben
veel ‘sjpass’ onderweg. Er is echter wel
een groot verschil.......bij ons mogen er
ook mannen mee fi etsen.....
In het spoor van Leontien van Moorsel
BanketbakkerijMeens
heerlijke ovenverse vlaaien!special: aardbeienvlaai
Dr. Janssenplein 9, Tel. 043 - 455 16 76
Mechelen
Het gemak in de buurt.
Voor al uw dagelijkseboodschappen.
HOOFDSTRAAT 51
6281 BB MECHELEN (NL)
0031-43-4551587
16Sportief en Aktief
VAN ONZE SPORTVERSLAGGEVER
MARCEL SIJPERSMA, NAMENS
HERENFIETSCLUB SIPPENAEKEN
Sippenaeken is een dorp van niets, al-
thans dat is wat veel mensen denken
die er niet wonen of erdoor heen rijden.
Ondanks het kleine inwonersaantal
kent het dorp echter een zeer bloeiend
verenigingsleven. Zo is er een kerk-
koor, een schutterij en een fanfare met
koninklijk predicaat (bronvermelding
Wikipedia).
Wat veel mensen echter niet weten, is dat
het dorp nog twee verenigingen kent n.l
herenfietsclub Sippenaeken en een afschei-
dingsbeweging hiervan, de damesvariant,
die sinds kort opgericht is. Wij fietsende
mannen hebben geen onoverkomelijke be-
zwaren tegen vrouwen, ik ben er zelfs met
één getrouwd, maar sommige zaken moet
je gescheiden houden en daarom hebben
de dames van de fietsende mannen zich na
goed overleg verenigd in de damesfietsclub
Sippenaeken.
Fietsen zit de Sippenaekers niet echt in het
bloed, maar naar het schijnt is er ooit een
oud-inwoner van Sippenaeken geweest die
meegedaan heeft aan de Tour de France in
het jaar 1924. Daarna is er nooit meer iets
van deze man vernomen, hij is nog wel
gesignaleerd in de Alpen in het jaar 1926,
waarschijnlijk omdat niemand hem had
verteld dat de wedstrijd al lang was afgelo-
pen. Deze man heeft zelfs nog 3 dagen in
de roze trui gereden, die toendertijd nog
bestond, niet voor de snelste maar voor de
best geklede renner van het peloton.
Waarschijnlijk zult u zich afvragen wat
dit alles te maken heeft met het 15 jarig
bestaan van Le Barbeau, maar dat zal ik u
uitleggen. Twee jaar geleden is Ivo kort-
stondig lid geweest van onze fietsclub
maar inmiddels heeft hij gekozen voor een
wat vrouwelijkere sport, nl. tennis.. Daar-
naast is Le Barbeau officieel ons clubhuis,
vrij vertaald betekent Le Barbeau dan ook
clubhuis. We hebben nog wel voorgesteld
om de naam te veranderen in café Sport,
maar dat vond men toch niet zo’n goed
plan. Er is niets mooier om na een inspan-
nende rit door het schitterende landschap
na te genieten van een goed glas in je eigen
clubhuis. Het is prettig en noodzakelijk
om na afloop de rit even te evalueren onder
het genot van een glas cola of melk. Niet al-
leen gaan de gesprekken over het fietsen,
maar ook andere zaken komen aan bod
zoals wereldvrede, geloof, de economische
toestand in de wereld en hoe goed het gaat
met de vrouwenemancipatie. Het clubhuis
vervult dus ook een uiterst belangrijke so-
ciale functie. Het is als fietsclub erg belang-
rijk dat Bettina, Maud en Ivo er nog zeker
15 jaar bij aan plakken, want een club zon-
der clubhuis is als een fiets zonder zadel.
Ga vooral zo door!
Hulde aan het clubhuis
Wandelen is hot! De trend van de af-
gelopen 10 jaren zet zich voort. En
logisch. Laagdrempelig (en heuvel-
achtig), goed voor de gezondheid,
ontspannend voor de geest, reuze ge-
zellig neerstrijken op een terras, ge-
nieten van een welverdiend Belgisch
biertje.
In de afgelopen jaren zijn er meer initi-
atieven gekomen rondom het wandelen.
Er zijn veel pleisterplaatsen gekomen
die het mogelijk maken om halverwege
en op het einde lekker te na te genieten.
Veel van deze zaken hebben meerdere
wandelingen die ze aanbieden. Er zijn
gespecialiseerde gidsen die natuur en
cultuur onderweg kunnen aanduiden en
verlevendigen. Er zijn website met hon-
derden wandelingen in en rondom Zuid-
Limburg, Voerstreek en 3-landengebied.
Voor de wandelaar die op zoek is naar
goed wandelmateriaal is er Ivo’s sports-
shop in Simpelveld. Zij zijn gespecia-
liseerd op de wandelsport in de meest
brede zin van het woord. Dus niet alleen
wandelschoenen, maar ook alle acces-
soires. Voor de sportieve wandelaar is
er Nordic walking. In de eenvoud zit de
kracht van dit bewegingsconcept. Het is
daardoor een perfecte workout voor het
hele lichaam waaraan in principe ieder-
een kan meedoen. Het is de breedte sport
bij uitstek. Voor meer informatie kijkt op
de website van Rene Spierts, de Nordic
Walking specialist bij uitstek. Daarnaast
is er een samenwerkingsverband van een
aantal erg gezellige kroegjes.
De Vijlenerberg Kroegjes Routes. Prachtig wandelen met een heerlijk doel!
Wandelen door het prachtige zuid-Lim-
burgse heuvellandschap in combinatie
met heerlijk eten en drinken. Wat wil je
nog meer? De Vijlenerberg kroegjesroutes
is een samenwerkingsverband tussen 12
supergezellige, typische (eet)cafés en her-
bergen, gelegen op en rondom de Vijle-
nerberg. De sfeer is er gemoedelijk, warm
en gastvrij. Een fijne plek om te genieten
van heerlijk eten en drinken na een prach-
tige wandeling. Al deze kroegjes zijn met
elkaar verbonden door unieke, prach-
tige wandelroutes. In totaal 45 stuks.
De routes zijn zeer gevarieerd, zowel in
afstanden (van 10 tot 28 km) als in hoog-
tes (van 100m tot 320m boven N.A.P.).
U zult genieten van prachtige landschap-
pen en vergezichten. Volop genieten van
het mooie zuid Limburg, dat in ieder sei-
zoen weer anders is.
De wandelingen zijn aan elkaar te kno-
pen waardoor je ze zo lang kunt maken
als je zelf wilt. Je start bij het ene kroegje
en wandelt naar het volgende kroegje,
vervolgens weer terug, of naar een ander
kroegje.De routes zijn te krijgen bij de
aangesloten kroegjes e combinatie van
wandelen in een prachtig natuurgebied
en genieten van heerlijk eten en drinken
in een bijzonder ambiance is ook een leuk
idee voor een groep die op zoek is naar
een actieve dag in het zuiden.
Een aantal kroegjes heeft
overnachtingsmogelijk-
heden, dus ook arran-
gementen met slapen is
geen probleem. En voor
bedrijven is er ook wan-
delen in combinatie met
vergaderen mogelijk,
omdat een aantal kroeg-
jes beschikken over
aparte ruimtes hiervoor.
Kortom: prachtig wan-
delen met een heer-
lijk doel. Op de site
www.kroegjesroutes.nl
vindt u meer informatie
We wensen iedereen veel wandelplezier.
Wandelen rondom SipCity. Het ! Wandelgebied bij uitstek
Auberge Le Barbeau is al 6 jaar de thuis-
basis van het Drielandentoernooi dat
de GolfVereniging Nederland (GVN) in
2005 in het leven heeft geroepen. Initi-
ator Marien de Wit: “Toen ik in 2005 dit
toernooi voor het eerst ging organise-
ren, heb ik voor de Auberge gekozen
vanwege de ideale ligging en omdat ik
Ivo al kende.
Zo was ik er zeker van dat we een goede en
gezellige stek zouden hebben. Hij kent veel
mensen en banen in de omgeving en helpt
mij met het regelen van de golfbanen. Dit
jaar speelden we het toernooi van 7 t/m 11
juni met 28 deelnemers. Met veel bekende
en enkele nieuwe gezichten en aan het eind
vooral tevreden gezichten. Hoe divers de
groepen elk jaar ook zijn, waar iedereen
het altijd over eens is, is de ongedwongen
sfeer in de Auberge.”
Dat het de golfspelers in Sippenaeken en
omgeving goed bevalt, bewijst het grote
aantal dat al vanaf de beginjaren elk jaar
meespeelt. “Vaste deelnemers stuur ik als
eerste een aankondigingsmail en daarna
hoef ik meestal niet verder meer te zoeken.
Dat zegt genoeg”.
Speler van het eerste uur Jeroen: “Ik doe
nu al een aantal jaren mee en steeds voel ik
me direct na aankomst helemaal thuis. Ivo
begroet je als een oude vriend en begeleidt
je naar de kamer. Ga je daarna op het ter-
ras zitten dan begroet het personeel je op
dezelfde manier. Daar houd ik van. En van
de immer meevallende drankrekening die
ik aan het eind van de week krijg gepresen-
teerd,”
Bijna-winnaar van vorig jaar Jeannette:
”We worden prima verzorgd en komen
niets tekort. ’s Ochtends staat er, hoe vroeg
of hoe laat we ook weg moeten die dag, een
heerlijk uitgebreid en gevarieerd ontbijt-
buffet voor ons klaar. Daar kun je ook een
lunchpakket uit samenstellen en meene-
men voor in de baan. Bij terugkomst gaan
we meestal eerst lekker borrelen en napra-
ten op het terras. ‘s Avonds schuiven we
aan aan de gezellige tafels voor een heerlijk
3-gangendiner met gerechten voor zowel
liefhebbers van vlees als vis. En daarna kun
je heerlijk natafelen binnen of buiten op
het terras.”
Drielander Steven: “Supergezellig hier”.
En er is natuurlijk een belangrijk gespreks-
onderwerp waar de meesten niet over uit
gepraat raken, golfen. Als het dan echt
tijd wordt voor wat anders, gaan we met
de liefhebbers, inclusief Ivo en Sjef, sinds
vorig jaar nog “even” pokeren tot diep in
de nacht. En de volgende morgen gezond
weer op...”
Le Barbeau vaste 19e hole voor GVN
Rene Spierts,
uw specialist voor Nordic Walking.
Jubileumaanbieding in samenwerking
met Auberge Le Barbeau : 25 % korting
op diverse arrangementen : Kijk op de
website.
Ivo's sportshop :
“Hier draait het om u”. Een groot
assortiment en vakkundige service .
Gespecialiseerd in wandelsport.
Tevens een groot aanbod in sport- en
vrijetijdskleding.
Ivo's sportshop
Kloosterstraat 29
6369 AA Simpelveld
+31-(0)45-544,33,64
www.ivossportshop.nl
Rene Spierts
Hopschet 11
6294 AA Vijlen
+31-(0)43 306 542
www.renespierts.nl
17Weetjes
VAN ONZE HUISVERSLAGGEVER
IVO LOOP
Van de ontzettend vele leuke, mooie,
ontroerende en hilarische momenten,
de afgelopen 15 jaar, wil ik er u er één niet
onthouden.... Kermis 1997.......
U moet weten het is traditie om op ker-
misdinsdag ‘s ochtends om 8.00 uur, de
koning of koningin thuis af te halen....met
het hele dorp wel te verstaan! Ja, ook de
koningin want de dames schieten hier ook
regelmatig de vogel af! Na 4 dagen hard
werken, stappen en doorzakken was het dan
eindelijk dinsdagochtend, DE grote dag,
de dag van de schutterij. Enfin, we hadden
afgesproken met een paar mensen van het
‘durrep’ om te gaan helpen om 6.30 (Tja, na
een paar biertjes zeg je de gekste dingen). Al-
dus om 5.00 uur naar bed om vervolgens om
6.29 uur weer op te staan.
Een aantal mallooten (leden van de fanfare,
namen zal ik niet noemen) bedachten dat
het wel goed zou zijn om al te oefenen op
weg naar de Koningin. Dus om 6.35 uur lie-
pen we als een stelletje gekken met een dikke
trom, een kleine trommel, een trompet, en
ondergetekende met een plastic speelgoed-
trompet -gescoord op de Kermesse- rich-
ting Terhaegen, naar de familie Hopperets.
Muziek maken kan ik voor geen meter, dat
moge duidelijk zijn. Elke keer als ik wilde
aanzetten om een solo te spelen, kreeg ik
een lachstuip van jewelste, en ik was geloof
ik niet de enige in het gezelschap. Onderweg
hingen de mensen uit de ramen om te kijken
wat er aan de hand was. Aangekomen bij de
La Reine Virginie had ik buikpijn van het la-
chen, wat hebben we een lol gehad. Ja..... er
volgden nog vele Kermessen met vele hilari-
sche momenten.....
Er is een nieuwe wijngaard in Epen
- Domein Steenberg genaamd- die be-
stierd wordt door Luc en Marc Creu-
sen en neef Stan Broecheler. Deze ‘drie
musketiers’ zijn een avontuur begon-
nen dat zijn weerga niet kent!
In juli is de eerste Pinot Gris gebotteld en
nu hebben wij de primeur. Deze pinot gris
is fruitig en kruidig, krachtig en elegant,
vol en verfijnd. Een geurige, mild-droge
wijn die bij elke slok verrast, met een af-
dronk van mineralen en vuursteen. Wij
hebben een aantal van deze delicate fles-
sen - met heel veel onderhandelen- weten
te bemachtigen, en tijdens de feestweken
gaan we voor het eerst deze wijn schenken.
Laat u verrassen door de wijn van Domein
Steenberg.....u zult nog veel horen van
deze ‘drie musketiers’.
Domein SteenbergVAN ONZE FINANCIELE VERSLAGGEVER
I.E.A. WALKER, CEO VAN SCDT-D
Begonnen in 1995 in de zwaar concur-
rende horecabranche, is de multinati-
onal SCDT-D (SipCityDownTown-De-
velopment) na 15 jaar toonaangevend
in Sippenaeken (B). Sippenaeken wordt
alom gezien als het kloppend hart van
de economische Euregio. Andere ont-
wikkelaars hebben dit concept gezien
en gekopieerd, met wisselend succes.
Na enkele jaren heeft SCDT-D zijn activi-
teiten uitgebreid, door in de hospitality-
branche te stappen. In deze tak zijn in
2002 verdere uitbreidingen geweest door
de overname van een nieuwe lokatie. Maar
ook in de horeca-branche heeft SCDT-D
niet stilgezeten. Het produktievolume is
verdubbeld door in 2005 een branchege-
noot over te nemen. Met de ontwikkeling
van een evenementenorganisatie heeft dit
bedrijf een totaalpakket aan te bieden voor
zowel consumenten als zakelijke klanten
in de horeca- en hospitality branche.
Diverse crisissen, zoals de mond- en klauw-
zeercrisis, de beurs crisis en diverse lokale
ongemakken, zoals het overhoop halen van
de infrastructuur, heeft de leidende direc-
tie goed ingeschat en hierop is adequaat
gereageerd.
In een reactie op de vraag naar de toekomst:
“We zijn bezig met een reorganisatie,
waarvan we zien dat dat de eerste vruchten
begint af te werpen. Er zijn door externe
partijen wat fricties veroorzaakt, waar we
nu wat energie in moeten steken. Al met
al hebben we groot vertrouwen in de toe-
komst.”
Wist u dat wij een briefkaarten bezorg-
dienst hebben? U kunt een kaartjevan
Sippenaeken, inclusief postzegel,
sturen naar wie dan ook en wij doen
het kaartje -geheel in stijl- voor u in
de brievenbus! Sippenaeken heeft niet
veel, maar wèl een brievenbus....
Wie jarig is, trakteert!Ter gelegenheid van onze 15de verjaar-
dag willen we u graag verwennen met
een extra at-
tentie. Kijk
op onze web-
site en laat u
verrassen......
Post!
Dossier: Multinational overleeft diverse crisissen
La Kermesse
18Van ver weg / uit het buitenland
FROM OUR CORRESPONDENTS OVERSEAS
PAT AND SIOBHAN WATTERS
How are you folks, Pat and Siobhan here
– Siobhan is the one with the blonde
hair! Anyway, Barbeau 15 years on;
I think we became acquainted about
10 years ago.All of our experiences of
Barbeau relate to holidays spent with
Paul and Pascalle in the wonderful Ho-
tel Creusen in Epen so it’s easy for us
to chill out but the locals always look
equally relaxed and just happy to be
there.
Barbeau just calls out to you to take up a
guitar- find a convenient corner and play
a few tunes. Barbeau will welcome you in
when you’re finished your walk and want
to relax with a coffee or even a beer. I love
the decking arrangement outside, especial-
ly on a lazy sunny afternoon when you can
while the time away and watch the traffic
and the bikes disappear down the hill past
the church.
Check out all the sketches on the beer mats
pinned to the wall, those little kids are prob-
ably fine young adults now looking on as
the next generation continue the sketching!
The staff in Barbeau are great and always
remember us when we call in each year,
maybe that’s because I make a bit of a rack-
et with a guitar each time I visit or maybe
it’s because they’re wonderful staff that
always welcome everyone.Your glass is
never empty in Barbeau and you can set-
tle your tab when you’re ready – no hassle!
And what about Maud? -when Maud is
not painting wonderful murals, or mak-
ing some magnificent work of art, she is
working in the garden or in the holiday
houses. Maud is so welcoming and if she
wasn’t married to some big 7 foot guy, I’d
pack her up and bring her home to Ireland.
Bettina is organising a wonderful
meal for a million people at each sit-
ting in the room opposite the bar.
An then there’s Ivo – when he’s not call-
ing the shots behind the bar, he’s sporting
an “Axel Rose” bandana and taking to the
roads on his bike. Ivo has a great eye for an
initiative and if it involves music he usually
gives me a chance to get involved.
Now, us guys in Ireland like our pints of
porter in real men’s pint glasses not the
sissy wine glasses that you Barbeauians
drink from and John Downey always used
to reckon that he could drink a million of
those sissy glasses in any one night - and so
did I until I was introduced to the Mr. Mac
Chouffe – or yes me and Mr Mac Chouffe
went head to head in Barbeau and I ended
up insisting that I wanted to walk home....
to Ireland! Never again!
I remember a Sunday evening session in
Barbeau the weekend of Paul McMahon’s
40th. Birthday and all the usual suspects
from Kildare (Ireland) were there, Steve
McGrath – tin whistles, Mick Dunne –
guitar, John Farrell – accordion, Eoin Mc-
Mahon Guitar and myself, making beau-
tiful music to just ourselves and the staff
– you see it was a Sunday evening and all
the good folks were in bed – shool night
- when a next door neighbour arrived at
the window in just a pair of trousers to
complain about the noise – Ivo had a few
words with him, he took one look inside
and came in and joined us until closing
time – his wife is still looking for him!
Barbeau, don’t change anything, you’ve
got a wonderful and natural character
about you that other pubs try and try to
emanate but fail miserably because your
charm comes from within, from the fabric
of the building and the natural charm of
the staff.
All the best to Ivo, Maud and Bettina and all
the staff at Barbeau, I don’t want to think
about the next 15 years but hopefully we’ll
all still be enjoying life and drinking beer
out of wine glasses in Barbeau – you shower
of sissies!
From the Irish overseas
SouvenirsDE NOTRE CORRESPONDENT DE GUERRE
EDMOND STOMMEN
J’ avais 17 ans......Le 10 mai 1944 les alle-
mand ont envahis Sippenaeken. Beau-
coup des gens avaient peur, la dernière
guerre 1914-1918 nétait pas si loin.
Le pont à Moresnet fût détruit par les Bel-
ges la première fois et la deuxième fois par
les Allemands au fin du guerre, pour arrè-
ter les Americains. La terre de Sippenaeken
tremblaient....
Le 11 septembre 1944 Aubel fut delivré. Le
13 septembre 1944, à 5h30 du matin, com-
me tout fermier, jállais chercher les vaches
dans la prairie. Je vis le drapeau sur la poin-
te de léglise. Sippenaeken était délivré......
Je me rappelle qu’ un Allemand fut fusillé
et enterré dans le ravin pace qu’on ne savait
pas s’il était catholique. Pas après il fu dé-
terré et inhumé à Lommel sur le cimetière
Allemand. Je me rappelle également que le
pont à Terbruggen était bombardé et que
les jeeps soulaient à travers les prairies pou
pouvoir passer.
Et c’ était la première fois de ma vie que
voyait des hommmes avec la peau noire.
Les Americains furent stationner dans plu-
sieurs familles familles du village, egale-
ment chez nous. Dans la famille Gerrekens
se trouvaient la cantina....
Heureusement que la liberation par les
Americans nous a été possible.....
HerinneringenVAN ONZE OORLOGSVERSLAGGEVER
EDMOND STOMMEN
Ik was 17 jaar...... Op 10 Mei 1040 vielen
de Duitsers Belgie binnen. Veel mensen
waren bang en vluchtten, ze hadden de
oorlog 1914-1918 nog vers in het geheu-
gen.
Heel Sippenaeken beefde toen de Belgen de
brug van Moresnet in het begin van de oor-
log lieten springen om de Duitsers tegen
te houden. De tweede keer werd de brug
vernield aan het einde van de oorlog, maar
toen door de Duitsers om de Amerikanen
tegen te houden. Op 11 September werd
Aubel bevrijd. Op 13 September ging ik om
half 6 ‘s morgens, zoals een boerenzoon te
doen had, de koeien uit de wei halen om
te melken. Toen zag ik op de kerk de vlag
wapperen. Sippenaeken was bevrijd.......
Ik weet nog goed dat er een Duitser sneu-
velde en langs de weg in de greppel werd
begraven. Men wist niet of hij katholiek
was of nie,t en kon hem dus niet op het
kerkhof in gewijde grond begraven. Na-
derhand is hij opgegraven, en in Lommel
op het grote Duitse kerkhof begraven.
Ook herinner ik me nog goed dat de brug
in Terbruggen kapot was, en de jeeps door
de weilanden moesten rijden om verder te
kunnen. Het was de eerste keer dat ik negers
zag..... De Amerikanen werden ook bij di-
verse Sippenaekse families ingekwartierd,
zo ook bij ons thuis. Bij de familie Gerre-
kens was de kantine, dat weet ik nog wel....
Wat een geluk, het feit dat wij er zijn heb-
ben we te danken aan de Amerikanen.......
Wat een geluk, het feit dat wij er zijn heb-
ben we te danken aan de Amerikanen.
DOOR ONZE VERSLAGGEVER UIT MOKUM
THEO BREIDENBACH
kennismakingBegin jaren 90 werkte ik in café East of
Eden te Amsterdam. In die periode leerde
ik Bettina kennen en werden wij “maat-
jes”. Zowel als collega’s in de kroeg als sa-
men sportief met tennissen en squashen. Ik
krijg nog spierpijn als ik er aan terugdenk
hoeveel moeite ik moest doen om van Bet-
tina te kunnen winnen. In café East of Eden
viel mij de professionele aanpak van Betti-
na mij vooral op en een harde werkster. Als
zij op onze zaterdagavond een wegtrekker
had, was mijn timing altijd goed met Mink
Deville (Spanisch Stroll) of Herman Brood
(Saterday Night). Bij het horen van deze
muziek gingen de heupjes weer heen en
weer en keken wij elkaar met een knipoog
aan. Geweldige tijd en samenwerking! En
dan die Ivo! Leuke vent overigens!! Ietwat
eigenwijs!!! Ietwat betweterig!!!!
“klusjes”Uiteraard ging ik samen met collega en
vriend Aldo in op een slim opgezet voor-
stelletje van Ivo om een ‘paar klusjes’ voor
hen toe doen in dat godverlaten Sippenae-
ken. Het waren volgens Ivo echt maar een
paar simpele werkzaamheden waarbij het
biertje niet zou ontbreken.
Ik zal nooit de rondleiding in Auberge Le
Barbeau vergeten waarbij Aldo en ik door
Ivo uiteindelijk naar de kelder werden ge-
leid. “Nou, niet verkeerd toch? Alleen die
pekelbak wil ik uit de kelder” sprak Ivo te-
der. Allemachtig, dat hebben Aldo en ik ge-
weten. Uiteindelijk is het ons gelukt om de
klus te klaren en dit samen met Ivo onder
het genot van een biertje te evalueren. Als
afronding had Ivo “het volgende klusje” in
de aanbieding. Een paar zakjes cement via
een ladder door het slaapkamerraam naar
binnen tillen. Nou, je begrijpt natuurlijk
al, héél veel zakken..Uiteindelijk hebben
wij “het klusje” geklaard en konden weer
aan het bier. Geweldig was het om te zien
hoeveel familie en kennissen meehielpen
om een fraai kunstwerk van Auberge Le
Barbeau te maken. Stuk voor stuk leuke en
hardwerkende mensen die wij gaande weg
beter leerde kennen.
openingDoor naar de opening van Auberge Le Bar-
beau. Met veel hulp van collega’s uit café
East of Eden. Het was gigantisch druk voor
op het terras, voor op het plein, in de kroeg
en achter in de tuin van het pronkstuk van
Sippenaeken. Mijn Amsterdamse collega’s
liepen als gekken door de menigte en ik
stond voornamelijk achter de bar binnen.
We werden samen werkelijk gek van de
onverstaanbare bestellingen! Wilden ze nu
een ‘Sjips’, ‘Chocolat’ of een ‘Sjoes’. Ont-
zettend leuk en gezellig.
Om het verder maar niet over “de strik van
Maud” te hebben. De rode strik om Auber-
ge Le Barbeau” was tot in de verre omtrek
te zien. Wederom Super mooi!
De strik liep vanaf de voordeur, via de ach-
terdeur over het dak weer naar de voordeur.
Ik heb toen tijdens het aanleggen van de
strik op het dak nog verbrande billen over-
gehouden. Ook weer “zo’n klusje” waar ik
nog steeds met plezier op terugkijk.
10jarig bestaanHoog in het vaandel staat bij mij de viering
van het 10 jarig bestaan. Ook hier heeft Ivo
mij met een simpele list overgehaald een
paar “kleine klusjes” te doen. Uiteraard
heb ik dat met volle overgave gedaan. Mijn
vriendin Micky zou “een paar gele ballon-
nen” opblazen. Micky heeft tot op heden
nog een zuurstoftekort!
Ikzelf was uiteraard weer aan het tappen
en werd ook aangesteld als fotograaf en
had een geweldige fotoreportage gemaakt.
Werkelijk een geweldige serie -al zeg ik het
zelf- die helaas tijdens de nachtelijke eva-
luatie door een onverlaat zijn gewist! Heel
erg jammer!
Al geeft ook mijn lichaam inmiddels aan
dat het tijd wordt om eens wat rustiger aan
te doen, geef ik hier niet aan toe! Mijn leven
is één groot feest waar jaarlijks minimaal 2
bezoeken aan Sippenaeken thuishoort. Ik
wil “het bestuur”, alle medewerkers die
inmiddels bij Auberge Le Barbeau hebben
gewerkt & alle familieleden/kennissen/
vrienden/vriendinnen (ja, ja, ook jij Roy)
bedanken voor een geweldige periode van
15 jaar uit mijn leven! Auberge Le Barbeau
te Sippenaeken houdt je jong!
“Dit verhaal is nog lang niet voorbij. We-
gens plaatsgebrek in de jubileumkrant
staat het volledige artikel op internet : te
lezen via de site www.barbeau.be – red.”
Auberge Le Barbeau te Sippenaeken houdt je jong!
19Team Barbeau
DE LA PART DE NOTRE CORRESPONDENT
MIREILLE
Cette belle expérience a commencé en
1995 un jour où je passais au village et
rentrais à la maison. Quelqu’un me
demande si j’habitais ce joli village de
Sippenaeken et si ça m’interesserait
de travailler quelques heures dans les
cuisines de cette nouvelle Auberge qui
s’appellerait “Le Barbeau”.
Moi, toute contente, encore fallait-il que
mes parents soient d’accord. Eh oui, j’ai
gagné mon argent de poche là-bas pen-
dant toute mon adolescence. Je fus la
première personne à faire partie du per-
sonnel. Cela n’a pas duré longtemps et le
personnel s’est agrandi. Nous formions
une super équipe et il y avait une très
bonne ambiance. Nous avons passé de
nombreuses heures à travailler dur mais
également à discuter, autour d’un verre
jusqu’au bout de la nuit. Mes patrons, Ivo,
Bettina et Maud sont vite devenus plus
que mes employeurs, ils sont devenus, et
le sont toujours, des amis......
Après avoir vu tous les coins de la cuisine,
je suis passée dans le café, à servir la clien-
tèle. Servir toutes ces personnes était un
vrai plaisir, ainsi que pouvoir faire leur
connaissance. J’y ai rencontré des gens ex-
traordinaires. Après mes études, en 1999,
j’ai été engagée et j’y passais beaucoup de
temps. Je me sens là-bas comme à la mai-
son. Nous avons eu beaucoup de fous rires
et de moments inoubliables. Deux ans
plus tard, cette aventure se termina mais
pas complètement. Maintenant, 15 ans
plus tard, maman de bientôt 3 enfants, je
m’y rends encore toutes les semaines le
vendredi soir après la répétition de la cho-
rale PartiSipp, mais de l’autre côté. Au-
jourd’hui c’est moi qui me laisse servir un
bon verre... Merci à Ivo, Bettina et Maud.
Je leur souhaite encore de nombreuses an-
nées de plaisir à Sippenaeken.
La premiere personelle
VAN ONZE VERSLAGEVER
LONNEKE
‘... En nou leek het mij wel leuk als jij
een stukje zou schrijven over het per-
soneel!’ ‘Eh.. ja, sgoed?’ Gemakkelijk
beloofd, maar nog niet zo gemakkelijk
gedaan...
Barbeau bestaat al 15 jaar, waarvan ik
slechts de laatste 3 heb meegemaakt. Van
al het personeel dat in de loop der jaren de
revue heeft gepasseerd, heb ik dus maar
een klein deel leren kennen. Sommigen
blijven kort, anderen werken er al járen,
en samen vormen we ‘het gezicht van Bar-
beau’.
Werken in de horeca is soms stressvol en
zwaar, de dagen zijn vaak lang. En toch
kan het ook heel gezellig zijn, met de gas-
ten en bovenal met elkaar. Door er met el-
kaar voor te zorgen dat de sfeer goed blijft
is het vol te houden, zelfs op de drukste en
warmste dagen van het jaar. Klinkt heel
zoetsappig, maar zo is het écht. En eigen-
lijk is het meer dan alleen ‘gezellig’: omdat
we zo intensief samenwerken verstaan we
elkaar met een half woord, en worden er
zomaar ongevraagd brillen gepoetst, pleis-
ters geplakt, kopjes koffi e, kauwgums,
deo en ibuprofennetjes voorzien waar no-
dig, verloren sleutels terugbezorgd aan de
rechtmatige eigenaresse, rare vlekken uit
diverse kledingstukken gepoetst... We ne-
men elkaars telefoon op, we maken elkaars
zinnen af..
We houden er ook een raar taaltje op na,
zo onder ons; een nieuwkomer of buiten-
staander kijkt er soms raar van op: een
fl eps voor Esther!, seterpelie, héte kok!
(met c-o-c-k), boef - met pasta of rijst? Er
zijn heel wat grapjes op de werkvloer die
alleen worden verstaan door insiders, bij-
voorbeeld: “Waar is de telefoon?”,”Heb
je al in de koelcel gezocht?” “Iemand Jef
gezien?”,”Die is boven, het kan wel even
duren zei hij...” “Eet je dat nog op??”, “Da
was al!”,”Nee, hij héét Jef!”, speedpoetsen,
etc. etc.
En veel van onze vaste gasten kregen al een
bijnaam, die alleen wij begrijpen. Zo zijn
er die liebe Deutsche Leute, de Supersofen,
Guus Meeuwis, die vrouw met die borsten,
de meisjes uit Sittard.. Het kan daardoor
even duren voor een nieuweling zich thuis-
voelt in deze chaotische, ietwat excentrie-
ke, maar ook liefhebbende ‘familie’. Maar
dan heb je ook wat.
“Dat doen wij al vijftien jaar zo!”
VAN ONZE HUISVERSLAGGEVER
ESTHER VAN DEN BERG
Lang geleden waren Maud en ik col-
lega’s in café Bijsmans in Heerlen.
We werden vriendinnen, ze was zelfs
getuige op mijn huwelijk. We werden
vaak met elkaar verwisseld. Maud
werkte hard aan haar studie en car-
rière en begon haar eigen toko-tje. Ik
had mijn eigen carrière, ik werd moe-
der van 4 kindjes. Vaak vroeg Maud
om gezellig bij haar te komen werken,
maar ik hield vast aan mijn eigen car-
rière. Wel ging ik, om er even tussen-
uit te zijn, erheen en helpen groente
snijden, daar bleef het dan bij..
Tot..... het jaar 2000, Maud belde met
de vraag of ik zin had mee naar Rome te
gaan, en wel de dag erna!? Daar had ik
wel zin in, ‘maar de kindjes dan’ en ‘hoe
ga ik dat betalen’? Nou dat eerste pro-
bleem werd opgelost door oma en het
tweede probleem daar wist Maud een
oplossing voor: ‘ik schiet de reis voor en
jij komt gewoon in Le Barbeau werken en
daar betaal je me dan mee terug...’
Het bleek een begin van een nieuw, wer-
kend leven. Begonnen aan de afwas, op-
geklommen tot aan de koude kant en
gepromoveerd naar de kachel.... Zo zie
je maar waar een reisje naar Rome goed
voor is.... ( en heeft Maud toch haar zin
gekregen...)
Een reisje naar Rome
Nederlandse vertaling op www.barbeau.be
Daniel; de grote regelneef, ‘rust kan ons
redden’
Danielle; onze stille kracht, stille waters
hebben diepe gronden. Ging tot voor
kort tot in de vroege uurtjes op stap,
maar kwam dan toch gewoon werken, zo
fi t als een hoentje.....
Michel: onze nieuwste maar niet jong-
ste aanwinst, heeft veel ervaring leert nu
ook voor pattisier, dus dat wordt in de
toekomst smullen van zijn overheerlijke
dessertcreaties.....
Pilou; haar horloge is niet helmaal gelijk
afgestemd op de klok van Barbeau......
maar sneller dan haar eigen schaduw
wanneer ze op dreef is....
Jef; wervelwind en spring in het veld,
soms onbesuisd, eigenwijs maar een har-
de werker....
was kort geleden getuige van een huwe-
lijksaanzoek in le Barbeau
Iris; onze blonde keukenprinses, laat
zich zelden van de wijs brengen, kwam
echter pas geleden als een gillende keu-
kenmeid de keuken uitrennen omdat er
een joekel van een mot (red.’t leek wel
een propellervliegtuig) de keuken visi-
teerde...
Esther; autodidactische kokkin en echte
gastvrouw, geeft de gasten het gevoel dat
ze bij ons welkom zijn....
Marina; liefje van Jef, ook bij haar stille
waters hebben diepe gronden, komt ze
echter los dan is ze net zo’n wervelwind
als Jef.
Isabel; onze trouwe interieurverzorgster
en dat al 11 jaar....
melde zich de eerste werkdag ziek dus
wij dachten “dat begint al goed”, daarna
NOOIT meer 1 dag ziek geweest.
Jelle; snelle Jelle, altijd goedemutst en
gaat fl uitend door het leven, daar krijgen
we pas echte goeie zin van...
Lonneke; nauwgezetheid is haar motto,
administratieve rechterhand van Ivo,
gaat ons helaas verlaten, wij wensen haar
veel succes voor de toekomst......
Gerdi; een echte spring in het veld, één
van onze langstwerkende bezige bij.....
Team Le Barbeau, ons motto: samen staan we sterk!!!
Een terrassencamping gelegen op een zeldzaam mooi plekje midden in het heuvelland vlak aan de Belgische grens met een rijk scala aan moderne voorzieningen o.a. een verwarmd zwembad en plezierige gemakken, maar bovenal gastvrij, kindvriendelijk en met een fijne sfeer.
Verhuur van ruime stacaravans en appartementen.
6294 NE Vijlen T. (043)4551352 www.cottesserhoeve.nlOok ‘n KinderKampeerWereld. Lid ANWB, RECRON, VVV en ACSI
aktief ontspannen in de Geulvallei
Cottesserhoeve_Adv_FC_alg.indd 1 08-09-2008 20:43:25
20
Weekendje weg met de
hele familie ? Of gezellig
met vrienden het jaar
bijpraten?
Bleuet
vakantiewoningen
www.bleuet.info
Actief, sportief,
Bourgondisch,
culinair? Het kan
allemaal !
Ruime , sfeervolle
huizen tot 16 personen.
Wilt u eens in bijzonder productieve en inspirerende, maar ook ontspannen omgeving vergaderen?
Of wilt u misschien voor uw personeel en collega's een uitstapje met veel ontspanning en verwennerij organiseren, of een spetterend personeelsfeest? In Brasserie Tournesol bieden wij u die mogelijkheid met een bijzondere ambiance, een uitstekend culinair aanbod en tal van activiteiten voor de in- en uitwendige mens.
Kijk op www.brasserietournesol.be voor de
mogelijkheden.
Verwenarrangement..... Lekker luieren en genieten.......
Geen afwas, geen boodschappen, niet om 7 uur opstaan om voor
al die anderen het ontbijt te verzorgen.... Daar zijn wij voor!
Voor groepen vanaf 6 personen bieden we dit luierarrangement
aan. Op vrijdagavond schuift u aan voor een 3-gangen
verrassingsdiner. Zondagochtend verblijden we u met een
uitgebreid ontbijt. Dit bieden we aan voor € 36,= pp. Voor
gezelschappen tot en met 17 personen serveren we dit
arrangement in Auberge Le Barbeau. Voor grotere gezelschappen
staat Brasserie Tournesol ter beschikking. Kijk op de website!
U houdt van een lekker
glas Belgisch bier ?
De speciaalbieren :
van Daniels via Auberge Le Barbeau naar u.
Hasseltsesteenweg 611
3700 Overrepen-Tongeren
Tel : +32-12-23.65.84
www.danielsdrinkmarket.be
Uw totaalleverancier voor
speciaalbieren, whisky, wijnen en
frisdranken. Heeft u iets te
vieren ? We verzorgen uw feest
met drank en materiaal.
Kijk op de site voor meer info.
Breaking news
Pure sensation
www.cookboon.com
Coffee : “Black as the devil, hot as hell, pure as an angel and sweet as love”
Welkom in Brasserie Tournesol!
Waarom in godsnaam nog meer werk op de hals halen ??
Tja ,dat zal menigeen gedacht hebben toen we indertijd
Kaffee Lambert overnamen en het als nieuwe bloem in
het veldboeket, de naam Brasserie Tournesol gaven. Jong
en onbezonnen, laten we het daar maar op houden. De
echte reden. We kregen steeds meer aanvragen van
grotere gezelschappen. Deze waren te groot voor Le
Barbeau. Daar is Brasserie Tournesol een uitstekende
lokatie voor, dachten we zo. En we kunnen er concerten
organiseren, en we kunnen vergaderarrangementen aanbieden, en we kunnen gastkokavonden
houden, en... , en...,enzovoort. En zo zijn we ook met Brasserie Tournesol alweer 5 jaar verder.
Al deze gedachten en overpeinzingen zijn uitgekomen.
Brasserie Tournesol is op zondag overdag geopend. Op
andere dagen is de Brasserie geopend op reservering
voor groepen om te lunchen en te dineren. Natuurlijk
serveren we koffie met echte 'Belsje vlaam', maar u
kunt bij ons ook terecht voor een heerlijke lunch.
Huisgemaakte dagsoepen, lekkere baguettes,
dagsalades en kaasplankjes sieren de kaart.
Nieuw vanaf september :
Wandelen met aansluitend
"ouwerwetse zondigse noon"wie bie de mam
www.brasserietournesol.be
deze krant was eens maar nooit weer, Maud
Kapsalon Le miroir qui rit, Wilhelminastraat 24, 6285 AV
Epen, tel: 043-455.2435
Een terrassencamping gelegen op een zeldzaam mooi plekje midden in het heuvelland vlak aan de Belgische grens met een rijk scala aan moderne voorzieningen o.a. een verwarmd zwembad en plezierige gemakken, maar bovenal gastvrij, kindvriendelijk en met een fijne sfeer.
Verhuur van ruime stacaravans en appartementen.
6294 NE Vijlen T. (043)4551352 www.cottesserhoeve.nlOok ‘n KinderKampeerWereld. Lid ANWB, RECRON, VVV en ACSI
aktief ontspannen in de Geulvallei
Cottesserhoeve_Adv_FC_alg.indd 1 08-09-2008 20:43:25
de adresgegevens moeten rechtsonder in de witte blok geplaatst worden
De Wijngaard
Gulpenerweg 1
6321 PS Wijlre
www.dewijngaard.nl
Auberge Le Barbeau dankt accountskantoor HPH voor hun vakkundig advies, betrouwbare boekhouding en de goede samenwerking de afgelopen 15 jaar. Zij hebben ons uitermate goed de
weg gewezen door het Belgische belasting-oerwoud.
Ook voor uw Belgische privé aangifte.
VakkundigBetrouwbaar
Nederlandstalig
HPH FiducaireRue Prince Albert 14840 Welkenraedt (B)
Onder deze naam zijn we een aantal jaren geleden gestart met het
organiseren van live music in Sippenaeken. Met de overname van
Brasserie Tournesol hebben we een prachtige ruimte ter beschikking,
geschikt voor live music.
Een aantal maal per jaar organiseren we concerten. Een greep uit het
archief :
Irish Night , Canadian rocknight ,
Martin Korthuis and band.
Highway Patrolman ( Bruce Springsteen
coverband
Upper Village , Flabby Chin , Romy Conzen
De reeks live-music wordt uitgebreid met een reeks dance avonden.
Dansen op the beats van de gast-dj. Vanaf het najaar 2010 komt er een
agenda waarin elke 1e vrijdag van de maand een concert of een dance-
avond wordt georganiseerd.
Vrijdag 4 september : Sipcity Worldbeats Dance Event
Vrijdag 1 oktober : Tributenight
Vrijdag 5 november : Sipcity Worldbeats Dance Event
Vrijdag 3 december : Live-music, artist unknown
We'll see you around