kamil Çağlar - img.antoloji.com filetabi avrupa'ya giderken kamuda bulunan işimden de istifa...

Kamil Çağlar

- şiirler -

Yayın Tarihi:

20.12.2006

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

http://www.antoloji.com

www.antoloji.com - kültür ve sanat

Kamil Çağlar (1968 -)Ailemin 4. çocuklarıydım ama benden önce ölen bir ablam bulunduğu için,sağ olarak kalan 3. çocukları oldum. Bir ağabeyim bir ablam ve birkızkardeşim var. Baba ve annem hala hayattalar. Kardeşlerimin hepsiüniversite eğitimi alarak çalışma hayatına intikal etmişlerdir.

Bursa'ya bağlı M.Kemalpaşa ilçesinde doğmuşum. 3 veya 4 yaşına kadar builçede yaşamışız. Babamın memur olması nedeniyle,ilk önce Balıkesir'inManyas ilçesine tayin olmuş, orada 1-2 yıl kaldıktan sonra da Balikesir ilinegeçmişiz. İlkokula burada başladım. Doğrusu o yılları hayal meyalhatırlıyorum. Birkaç anıdan başka bir şey gelmiyor şu an aklıma.

2. sınıfın sömestr tatilinde Bursa'ya taşındık. İlk ve orta öğrenimimi bu ildetamamladım. Bu güzel şehir benim çocukluğumun dışında, ergenliğe attığımil adımlara da şahit oldu. Bursa'ya ait duygulu anlar her zaman iyiliklehatırlanır.

Lise hayatım ise İstanbul'da başladı. Bu büyükşehirde kaybolmamak için tam25 yılımı harcadım. Ama hepsi boşa gitti. Çalkantılı bir yaşamı istemesemde,maalesef korktuğumdan kurtulamadım. Öğrenimime 2 sınıfda ara vermekzorunda kaldım. Okuldan çok para kazanmayı düşünüyor olmam banaoldukça pahalıya mal oldu. Biraz da istemediğim bir eğitimi almaktansaçalışmak ilkesi ile ilerledim. Gerçi sonraki yıllarda,açık eğitimler sayesinde buaçığı kapatmaya çalıştım.

Tabi süreçte kaçınılmaz olaylardan biri olan Vatani görevimi, severektamamladım. Şu an aklıma geldiğinde,o yılların daha neşeli olduğu kanaatinitaşımamak içten değil. Tezkeremi alıp evime döndüğümde,gerçek askerliğinhenüz başladığını fark edememiştim. Birkaç ay sonra Kamuda bir görevalarak,sırtımı devlete dayadığımı zannettim. Çalışma hayatı içinde bir memurciddiyetiyle bulundum her zaman. İşini takip eden ve ciddi anlamdailerlemeyi göze alan bir tarz sahibi olmaya çalıştım.

İlk evliliğimi Almanya'da yaşayan bir ailenin kızları ile yaptım. Aslındaoldukça derin yaralar bırakan bu evlilik, dünyaya ve insanlara olan bakışaçımı oldukça değiştirdi. Bir müddet Almanya'da yaşadım. Bu evliliğimdenNedim adlı bir oğlum var. 4 yıl kadar süren beraberliğimiz, ayrılık ileneticelendi. Acı tarafına gelince; Annesi ile birlikte yaşayan yavrum ile hiçhaberleşemiyor olmam.

Tabi Avrupa'ya giderken kamuda bulunan işimden de istifa yoluylaayrılmıştım. Şans bu ya, dönüşümde başka bir kamu görevi alarak memurhayatına devam etmeye başladım. Bu arada kardeşlerimin sahibi olduğu özel



bir poliklinikte gece sorumluluğu vs. görevlerde bulundum.

Zaten yaşadığım ve sonunda yine ayrılık bulunan ikinci evliliğim, bu klinikteHemşire olarak çalışmaya başlayan bir hanımla oldu. Kısa bir üsre önceayrılıkla neticelenen bu beraberlikden de Bedirhan adlı bir oğlum ve ZehraGül adlı bir kızım bulunmaktadır. Şu an oğlum benimle kızım annesi ilebirlikte yaşamaktadır. Tabi yaşadığım bu sorunlar, beni çok sevdiğimİstanbul'dan ayrılmaya zorladı. Başka bir ile nakil olarak oarada yaşamayabaşladım. Çevremde yaşayan insanların ekseriyeti sevgi ve muhabbetleyaklaşırlar. Biraz da olsa antipatik yaklaşımlar algıladığım insanlar daolmuyor değil.

Aslında birçok konuda birden fazla şiirler yazmıştım. Oğlumun bebeklikevresinden çıkış dönemine rastlayan bir günde, eline geçirdiği notlarımımaalesef kurtaramadım. Ama oğlumu ve evimi kurtarabilmiş olmam, tesellimolmuştu.

Evet! Aslında pek parlak ve istikrarlı bir biyografiye sahip değilim. Ancak;kaleme aldığım şiirlerimde bu hayatın bana olan etkisini her zamangörebilirsiniz. Bu dalgalanmalar içinde, yaşadığım her mutlu ve her acı olaybir şekilde anlatılmaya çalışılmıştır.

Şunu söylemek isterim. Yeniden başlamalara alışmış bir insanım. Amayenilgiyi asla kabul etmedim. Her zaman bir yol bulunabileceğine olaninancım, dik durabilme felsefem, doğrulara olan yakınlığım, tehlikeliyaklaşımlara karşı taşıdığım hisler ve önyargısız yaşam tarzım, zor olanlarıkolaya çevirmek için ilham kaynağım olmuştur.

.

Eserleri:

Henüz yayınlanmış bir esere sahip değilim. Ancak; ilerleyen zaman içerisindebir deneme yapmak istitorum.



657 Sayılı Aşk..

Yarım kapak dosya içinde saklanan;A-4 boyutundaki kağıtta saklı kaldı.Sana olan aşkım!

Yüreğime bir ataşla eklenmiştin sanki..Uzun süre imzalanmayı bekledin sümende!Sonrasında ise miadını doldurup,Arşivin tozlu dosyalarına eklendin!

Pişman oldum: Sicil affına sığındım!İlgi yazılarla aradım seni.Paraf görmüş üst yazı eklerinde..Gelen defterlerini karıştırdım, bulamadım.“O çoktan gidene kaydolmuştur” dediler!

Öğrendiğimde ise çok geç kalmıştım.Mülki idare amiri onayıyla kurulan,İmha komisyonu tarafından yakılmıştın!

Kamil Çağlar



Acıyla...

Kahpe bir kursun yemişçesine,Yığıldım dizlerim üzerine ilk keresinde!Yaramın acımasına bile bakmadan,Sendeleyerek dikildim tekrar korkmadan!

Küçücük eller bıraktım arkamda.Sapsarı saçlarıyla ağlayan gözleri de.Oluk oluk nefret akan yaramın ve..Sesine bile kulak tıkadım sevdamın!

Ağlayarak yürüdüm yağmurlu yollarda.Bir tekmede ben attım rüzgarda,Savrulan bos teneke kutuya.Yaren oldum avare gezen ayyaşa.

Bir metal parçası geldi kondu sırtıma.Ellerim üzerine yıkıldım ikincisinde de.Sarıldım önümde yürüyen yavruya,Açtım bağrımı ona düşmeden toprağa.

Sözleşmem vardı çantamda sevgiyle.Yüreğim de vardı ceketimin sol cebinde.On yıl kadar önce gençtim daha,Ben de vardım bu boktan dünyada...

Ben canımı verdim bu acımasızlara.Oğlumu, kızımı verdim kalleş sahtekarlara!Hasretim de var bugün lanetim de var.İsyanımda var böyle acı gözyaşına!

04.11.2003 00.30

Kamil Çağlar



Açardım Kollarında.

O sarmaşık gibi bir gün...Yükselmek isterdim... gövdesinde ağacın.Gökyüzünde parlayan güneş gibi;Işıklarımla aydınlatırdım dünyayı...Yapraklarımın gölgesi gibiGeceye sürerdim yıldızların sessizliğini...

Ayın yalnızlığını paylaşırdım bazen deKaranlığın korkusunu bıkmadan..Rüzgarın nefreti olurdum,Yağmurun hiddeti, toprağın bereketi.Seli olurdum ırmağın kini....Durulsam da kayalıklarda kaybolsam da.Azgın dalgalarında boğuşsam da okyanusun..

Sonra da yaslardım basımı göğsüne,Ağlardım hıçkırıklarla....

Duvardaki soluk tablo olsam.Yeşillerin arasında masmavi gökyüzü.Akan derenin yanında bir eski kulübe.Yaşlı dedenin piposunda tütünü olsam..Karışsam dumanımla kaybolsam dağlarda.Bir garip torunu olsam dizleri yırtık.Kırlarda koşuşturan alaca şoparınAğlamaklı küçük dostu...

Gövdesi ile heybetli bakısı mağrur.Bir çınar ağacı toprağa kök salmış...Dalında neşe ile şakıyan minik serçe olsam..Pır pır uçan yusufçuk kuşu gibi,Yapraklarının arasında kaybolsam bir daha...Acımasız avcının mavzerinden çıkan saçmaylaKanadı kırılmış ürkek yavaş kartalın,Merhemi olsam yarasına, sarsam onu sıcacık.

Sonra da yaslasam basımı göğsüne,Ağlasam hıçkırıklarla...

Telinde ince bir la olsam;Duvara yasladığım paslı gitarımın..Ahenkle çalsam sol, fa ve do ile.Her vurusunda penanın serzenişiyleHüzünle tıngırdasam hasretle ve özlemle...Parmaklarımın ucunda gezer gibi,Karıncaların ayak izleri olsam.Ufak ufak atsam hızlı adımlarımı...Ritmi ile yavaşlayan acı şarkımınSahipsiz sözleri olsam tek nakaratla...Bir birine vurdukça alevlenen ellerin,Seyircinin alkışı olsam sonunda...



Sonra da yaslasam basımı göğsüne,Ağlasam hıçkırıklarla ...

Ben; ben olsam, ah bir ben olsam!Acı yağmurunda yıkanmamış bedenim olsa...Telleri kırılmamış şemsiye gibi gönlüm..Sevmeyi isterdim seni doyasıya..

Bir de dizlerinde aşk şiirleri söylerdimGül bahçelerinde uzanarak yan yana...Çöldeki kumların arasında özlemle büyümüşKaktüsün dalındaki o çiçek gibi,Açardım kollarında.....

17.06.2001 – 21.00

Kamil Çağlar



Aday

Elimde çiçeklerle, kapını çalmışımZevcine talibim, sevdana aday!

Dört satır aruzla, şiirler yazmışımRuhuma akan, gözlerine aday!

Uzanmış ellerim, tutmak içinSoğukta beklerken, ellerine aday!

Cevap ararken, çıkacak bir mesajlaNaza çekilen, diline aday!

Duymak isterken, güzel sözleriniDuymayan kulaklarıma aday!

Hazır olmuş güller, dökülmeyi isterHer biri kırmızı gonca, yollarına aday!

Yapılmış som altından, üzerinde parlayanTek taşıyla, parmağına aday!

Hazırlanmış şahitlerle, bekleyen memuruylaAtmışım imzamı, nikahına aday!

19.11.2006 19.00

Kamil Çağlar



Ağladığım Yalan Değildi

Ağladığım yalan değildi aslında.Birazcık ıslandı yanaklarım.Yürümeye devam ettim daha sonra.Hatırlayamadım neden ıslandığınıyanaklarımın..Sonra neden yürüdüğümü de hatırlayamadım.Yolun kenarında bir serseri sordu:Sigaran var mı?Bir dal da ona verdim.Birer nefes çektik derinden.Öksürmeye başladı kesik kesik.Gözüm takıldı bir sopa vardı yerde.Onu da aldım elime.Savurarak yürümeye devam ettim.Annemi düşündüm sonra;Bir de babamı. galiba özledim onları.Neden aklıma geldiler!Bir anlam veremedim daha sonra.Yanaklarımdaki ıslaklık...Hala bulamadım neden?

O telefondaki sesin vardı.Kulaklarımda ağlama sesin.Bir daha asla, asla diyordu.Beni yalnız bırakma.Ya sen! Benden ayrıldığınaİnanamadan, dudaklarımdakiizin bile silinmeden daha...Nişanlandın.. evleniyorsun yakında.

Üşüdüm. Oturdum bir çay ocağına.Büyük bir çay dedim. Başını salladı.Bir sigara daha yakmak istedim..Saat sabahın dördü.İhtiyar uzanmış masanın kenarına.Yavaşça doğruldu bana bakarak.Bir büyük çay daha versene dedim.Bir dalda ona uzattım. Baktı..Hiç konuşmadan yaktı, yanında çay..Bir teşekkür bile yok. Belli bıkmış..Bir çay daha içtim. Bir de sigara.İçim ısınmıştı biraz. Devam ettim yürümeye..

Hani o ilk sefer ayrılmak istediğindeKırmızı güller geldi bu seferde aklıma..Arabayla kapının önünden geçerkenCama çık demiştim sana..Sonra da onları sana fırlatmıştım.Hepsi yere savrulmuştu.Arkamdan gelen kamyonet ezmişti onları.Şimdi çok acıdım! Ne güzelde kokuyorlardı.Ruhları vardı. Bir gayeleri vardı.



Sana olan......... sana olan.......!Dilim varmıyor söylemeye.Yine yanaklarım ıslanmış.Neden ağladığımı anladım sonunda..Aşkıma. İnancıma. Sana ağlıyordum....

Söz vermiştim. Anlı şanlı olacaktı.Mehteran takımıyla alacaktım seni.Babanın merhametli kollarından.Sen yirmi ikisinde güzel bir kız.Bense otuzunda. Orta yaş krizi.Aleme inat güle oynaya, güle oynaya.Kolumda sahil boylarında.....Gözlerimin içinde, yüreğimde...Kalbimde, şiirlerimde gizledim seni.Anlatamadım kimselere. İnandıramam ki;Sen inanmadıktan sonra........

05.05.2001 23.00

Kamil Çağlar



Ağrılı Düşler..

Çarpık sessizliğin içindeCevapsız mesaj nameleri.Garip ama bir o kadar daAnlam dolu...

Devam eden acı kapanmanınŞiddeti dayanılmaz hüznünü veAğrılı düşlerin kucağındaNapreks sızlanmalarlaHissettiriyordu kendini..

Ümitsiz posta güvercini uçuşundaİsteksiz kanat çırpınışı.Gergin yaydan fırlamışOk yarası bağrında.Pıhtılaşmış kanıBembeyaz örtüsünde.Gagasında umutsuz nefesi.

Kahverengi ağaç dallarındaYeşil düş mırıltıları.Soğuk sararmışkuru yaprak iniltileri.İnadına budaklanmışYara kabukları gibiydiGece sevicileri.

Canlandırdığı hayali sevdiğininTeselli olmuş dudaklarındaÖpüş isteriği..Elinde eski dostuMastürbasyon şapırtılarındaBelirgin orgazm taklitleri..

Cenabet uğursuz gündüzlerinKapı gıcırtılarında yağsızsevimsiz uğultusu..Kirli yastık kılıfındakiSebepsiz kan kokusu..Uykusuz gözlerdeGıcık sivrisinek vızıltısı..

Bet gözlerinden akanacımasız gözyaşları..Hırsız ellerindeGünah yuvası kalbinHayırsız yakarısı şeytana.Tapındığı duyguların kölesiÇaldığı aşkın katili.

Sınırsız kucak sevişmelerindeDoymayasıya sevme isteriği.



Kaybetmemecesine sarılıp öpüşmeGeceler boyu okşama senaryoları.Gözlerde silinmeyen hayalYüreklerde ise yok olmamışÇıldırmış sevgi ağıtları..

Işıksız oda sevdalarındaFantazisiz boşalma çığlıkları.İsteksiz korku uzantılarıylaSorgusuz manidar tebessüm!Ağrılı haykırışlarda....

04.04.2001 20.00

Kamil Çağlarİstanbul

Kamil Çağlar



Alemler Rahmet -1-

Toplandı bir araya, kuruldu bir heyet,Salat-ü selam olsun sana, Ya Muhammed!Anlatmalı onu bilemeyen insanlara,Yetimlerin babası, örnektir tüm Müslümanlara!

Kuşkusuz tanıyor O’nu, biliyor bütün dünyaGüzel ahlakla donatıldı, biraz da sen hatırla!Birer birer çöküyordu, boş dünyevi sistemlerOkumayı emrediyordu Allah, yazıyor O’nda tüm gerçekler!

Aşıktı O’na bütün alem, mahbubu’ydu Allah’ınCehalet döneminde gönderildi, azgınlaşmış halkın!Haksızın hükümranlığı vardı, haklılar oluyordu köleZulüm yaparlardı güçsüzlere, çare aranırdı adalete!

Unutulmuştu yaradan, tapılırdı dağa taşaKararmıştı yüzleri, meyl etmişler sapkınlığa!İnkarı doğru bilirlerdi, mübah sayarlardı ser’iKan bağlamış gözlerinde, yoktu hiç iman feri!

Soyunda bulunur asalet, bilinir yirmibir batın.Doğmadan öldü babası Abdullah, Medine’de medfun.Zekasıyla tanınırdı Amine, daha karnındaydı annesininÖksüz kaldı kollarınde, kabilesi İbn-i Haşim’in!

Şerefli baba sulbünden, namuslu anasının rahmineNakletmişti O’nu Allah, sonsuz nurunun rahmetiyle!Alem bilmezdi olanları, malum oldu Abdülmuttalib’eAydınlık doldu bir an, İslam şehri Mekke’ye!

Kamil Çağlar



Alemlere rahmet -2-

Omuzları arasında mührü risalet, meleklerle yıkanmış.Telaşı sarmış tüm dünyayı, toprak yerinden oynamış!Küfür ve dinsizlik ateşi, sava’nın suyuyla sönmüşRüyasına erişmiş müjdenin, zulmün tahakkümü son bulmuş!

Akıb’ın ömrü, fazilet ve üstünlükle övülürGöktekiler ve yerdekiler, Muhammed ismiyle övünür!Küfrü, zulmü imha eden, onunla olsun Haşrİtaat edip de Allah’a, yakmasın bir daha nar!

Bereket doldu evine, süt annesi Halime’ninHaksızlık etmedi kardeşine, gördüğüne göre nakledenin!Kalbini temizledi melekler, dört yıl kaldı Beni Sad’daNübüvvet nuruyla dolduruldu, anlatıyor tüm kaynaklarda!

Kabrini ziyaretten dönüyordu, göremediği babası Abdullah’ınYolun yarısına geldiğinde, ömrü sona erdi anasının!Öksüz kalmıştı doğmadan, emanet olmuştu annesineEbva’ya defnetti onu da, Artık yaşayacaktı tek başına!Daha çocukluktan tanınırdı, bilinirdi ismi el-EminKervanlarında öğrenmişti ticareti, amcası Ebu talib’in!Hazırlanmıştı hayat yüküne, omuzlarında taşıyordu sıkıntılarınıYaşamıştı sevdiği yakınlarının, çok önceden acılarını!

Nurundan tanıdı O’nu, manastırdaki rahip BahiraDeğiş-tokuş için durmuştu kervan, konakladığı Busra’da!Peygamberi bekliyordu sabırla, temsilcisiydi önceki dininİlham aldığını zannediyorlar da, ithamına göre oryantalistlerin!

Kamil Çağlar



Alemlere Rahmet -3-

Taş bile taşıyordu sırtında, tamiri için Ka’be’ninÖvgüsüne mahzar olmuştu Kureyş’in, ileri gelenlerinin.Koruyordu onu melekler, cahiliyye geleneklerindenTertemiz geçirmişti gençliğini, kem bakışlı gözlerden!

Bütün faziletleri üzerinde toplamıştı, delikanlılık çağındaZamanı gelmişti artık nikahın, kendisine ilk inananla!Talip oldu gönlüne, evlendi Hatice annemizleÖlünceye dek bağlandı ona, bizzat kendi isteğiyle!

Üstün şahsiyetine duyulan, büyük saygı ve sevgiBütün kabileler tarafından kabul gördü, O’nun hakemliği!Serildi yere bir kumaş, ucundan tutturdu reisleriHep beraber taşıdılar, Cennet kokan Hacer-ül Esved’i!

Vefakar bir insandı, unutmazdı emeği geçenleriİyilikle anardı her zaman, kendisine yardım edenleri.Ticari hayatı çok iyi bilirdi, mali durumu daha iyiZora düşen akrabalarına, görev saydı yardım etmeyi!

Zaman zaman çobanlık yaptı, etmedi hiç şikayetRızkını çalışarak kazandı, yeltenmedi hiç kötülüğe niyet!Büyüklerine iyi davrandı, akranlarına oldu güzel bir örnekYaratan tarafından görevlendirildi O, bütün aleme rahmet!

Gençlik çağını müteakip, düşünüyordu yaşadığı toplumuRahatsız ediyordu O’nu, insanların ahlaki bozukluğu!Zahidane bir hayatı tercih etti, çekilmeye başladı Nur dağınaManevi bir sükunet buluyordu, kapandığı Hira mağarasında!

Kamil Çağlar



Alemlere Rahmet -4-

Uyanmıştı artık kainatı düşünmek, tefekkür arzusuSadık rüyalar görmeye başladı, O da bir Allah kulu!İçini dışını nurla doldurmuştu mevlam, bizleri de yaratanSelam veriyordu taşlar ve ağaçlar, Selam Ya Allah’ın Resul’ü!

Vahyin zamanı geldi, yaşı kırka yaklaştığındaYirmi yedinci gününün gecesiydi, mübarek Ramazan ayında!Abdest aldırdı melekler yıkandı ter temiz pakOku emriyle tecelli etti, O’na ilahi Hak!

“Yaratan Rabbinin adıyla oku. O, insanı alak’tan yarattı.Oku, Rabbin nihayetsiz kerem sahibidir, ki;O, kalemle öğretendir. İnsana bilmediğini öğretti” (Alak:1/5)

Cebrail ile muhatap oldu O’nunla Allah, nazil oldu nübüvvetYa Rabbim! Bizlere de göster, bu insanla mürüvvet!

Gökyüzünün ufkuna ermiş kanatları, Cebrail bir melekHayretle gözlüyordu Resül, arıyordu bir destek!Yüreği titriyordu heyecandan, “beni örtün” diyebildi ancakBaşından geçenleri anlattığında, O’na ilk hanımı inanacak!

Sen sözün doğrusunu söylersin, müjdeler olsun Ya Muhammed!Utandırmaz seni Allah, ümmetin peygamberisin, sebat et!Sen akrabana bakarsın, kimsenin veremediğini verirAciz olanların yükünü taşırsın, Rabbin ediyor seni takdir!

Tevrat ve İncil seni anlatıyordu, işaret etmişti HüdaNamusu Ekber’i en son sana gönderi, diyrodu yaşlı Varaka!Dine davet edeceğin güne ulaşırsam, sana bende inanırımUğradığın güçlükler karşısında, dayanak destek olurum!

Düşmanlıklar bekler seni Ya Muhammed, kendi milletinden!Tapıyorlardı puta taşa, habersizdiler ilahi vahiyden!Başlarına gelen musibetleri, biliyorlardı Lat, Uzza, Menattan!Kurban ediyorlardı çocuklarını, etrafı sarmış cehaletten.

Kamil Çağlar



Alemlere Rahmet -5-

Hiç tereddüt etmeden girdi, İslam’a eşi HaticeYanında yaşıyordu Ali, o da uydu mutlak tebliğe!Tesiri olmadı Ebu Bekir’e, cahillerin dedikodusuSoylu köle Zeyd’de ulaştı, Müslüman olma şerefine!

Kesildi bir süre vahiyler, girildi fetret devrineHeyecan ve titreme haliyle, imtihan edildi ilk önce!Sükunet ve hoşnutlukla geçirdi, haz ile geldi vecdeBeklemeye başlamıştı artık Cebrail’i, sonsuz bir ümitle!

Fetret nihayet sona erdi, melek tekrar yanına geldiVahyetmeye devam etti peşinden, çeşitli sure ve ayetleri!Kavuşmuştu peygamber, görmeyi arzuladığı meleği“Kalk” diyordu Yüce Allah, “Azabım ile Korkut” bu cahilleri!

Açıkça anlatmaya başladı her yerde, hak dini İslam’ıAldırış etmedi puta tapanlara, uyarmaya devam etti hısımlarını!Nazil oldu ayetler, harekete geçti tevhid mücadelesiDerin derin düşündü vazifesini, yaymalıydı ilahi emri!

Sıraya girdi sahabe, açıkça anlatmaya başladığındaHuzura çıkıyorlardı teker teker, ilk adımı atmak için İslam’a!Yasir, Gıfari, Vakkas, Talha, Avvam; seçkin birer sahabidirlerEza ve Cefa’nın başladığı dönemde, zulmü en iyi onlar bilirler!

Üzerine pislik attılar O’nun, hakaret ve eziyet yaptılarKorktuğu başına geldi Ebu Cehil’in, cariyeler Hamza’ya anlattılar!Hamza’da Müslüman oldu, korumaya aldı inananları ve yeğeniniÜrküyordu bu durumdan müşrikler, başlamıştı artık ezilenlerin himayesi!

Hissedilir derecede gelişmesi İslam’ın, panikletiyordu düşmanlarınıDeğişik tedbirler alıyorlardı, kararlı tutumlarına karşı inanların!Tehdit ve işkenceyle de olmuyordu, yıldıramıyorlardı MüslümanlarıBedenlerine yapılıyordu eza ve cefa, duymuyorlardı hiçbir acı!

Kamil Çağlar



Alemlere Rahmet -6-

İman etmeyen anne ve babaya, itaati yoktur iman edenlerinŞiddetli sıkıntılara maruz bırakılanlara, nüzul sebebidir ayetin!Bayıltıncaya kadar dövüyorlardı cahiller, sözünden dönmeyenleriKızgın korlara yatırıyorlardı, düşmanlığı artan bu hak yiyenlerin!

Kur’an’ın okunması yasaklanmıştı, alındılar mahallede muhasarayaDikenler, pislikler atıyorlardı, mahkum edildiler açlık ve susuzluğa!Kazandığı kendisine fayda vermeyecekti, küfrün azgın başı Ebu Leheb’inKarısı da odununu taşıyacaktır elbet, onun için yakılan ateşin!

İlk Müslümanlar kuvvetliydi, amelleri Salih kimselerdiAşıktılar adalete ve Allah’a, mücadele ettikçe İslam güçlendi!Nurlu yollarından ayıramazdı hiç kimse, türlü eza ve cefadanİnkarcıların hüsranı yakındır, Öyle söylemişti nebi’ye yaratan!

İftira kampanyası başlattılar O’na, itibarını sarsmak içinBüyücü-sihirbaz demeye başladılar, şahsiyetini karalamak için!Ünlü şair Rebia’yı görevlendirdiler, davasından vazgeçmesi içinOna da küfrettiler hep beraber, kendi haline bırakın dediği için!

Ne yapsalar vazgeçiremezlerdi O’nu, tebliğ ilahi bir emirdiİman ve amel sahiplerine müjdelenen, vaat edilen Cennet'ti!Herkes biliyordu ki, bir insana ait değildi bu sözlerİlahi bir kaynaktan geliyordu hepsi, sürekli nazil oluyordu ayetler!

Etkisini kaybediyordu bütün tedbirler, bataktaki adama benzerNefse hoş gelenleri teklif ediyorlardı, itibarlı zenginlikler!Öldürmeye karar verdiler sonunda, Mekke’nin meclisi Darünnedve’deYerine getirme görevini de yüklediler, kılıcını kuşanan Ömer’e!

Bir hışımla hızlandı Ömer, kız kardeşinin evini bastıYüzüne karşı okunan, Taha süresini dinleyerek şaştı!Ona da nasip oldu hidayet, Fatıma oldu buna vesileKoşarak gitti O’nun huzuruna, gönülden ihtida etmeye!

Bir kere daha kursaklarında kaldı, hüsrana uğradı emelleriPeygamberin ölüm haberini bekleyen, heyecanlı müşrik kafirleri!Eğriye doğruya yemin ederlerdi, yoktu izzet ve nefisleriÖmer’in de mü’minlere katılmasıyla, titremeye başladı artık dizleri!

Kamil Çağlar



Alemlere Rahmet -7-

Güvenliği kalmamıştı iman edenlerin, ne bedenen ne de dinenSabır ediyorlardı sıkıntılara, Müslüman’dı onlar zulme direnen!Tavsiye etti Peygamber hicreti, huzur için mü’minlereHabeşistan’a hareket etti bir grup, sığındılar hükümdarın adaletine!

Peşlerini bırakmadı müşrikler, takip ettiler MüslümanlarıGüçlenmesinden korkuyorlardı onların, eksik etmediler tehdidi!Elleri boş döndü elçiler, kucaklarında bir yığın hediyeyleHimaye altına alındı her biri, savunmasında Cafer’in liderliğiyle!

Çılgına döndü Kureyş’liler, başladılar sosyal boykotaKonuşmuyorlardı Müslüman’larla, talip olmuşlardı O’nun boynuna!Ne sulh yaptılar onlarla, ne de izin verdiler Eman’aO kadar azimliydiler ki; unutmadılar Ka’be duvarına da asmayı vesika!

Açlık ve sıkıntı içinde yaşadı inanlar, tam üç yıl boyuncaAblukayla da yılmadılar, zorlandıkları mecburi hayatta!Koyun derisini kaynatarak yediler, karşı geldiler imansızlaraSabır dilediler Allah’tan, katlanmak için bu boykota!

Terk etmediler Peygamber’i, müşriklerin amacı da buyduOlmadılar dinlerinde şikayetçi, ne de Paygamber’imiz duydu!Bazıları silahlandı müşriklerin, son verdiler bu kötü muameleyeÇöl karıncaları bile biliyordu, Allah göndermişti emirleri Nebi’ye!

Himaye etmişti amcası Ebu Talip, kol kanat germişti O’naÇok istedi girmesini İslam’a, son nefesini veriyor olsa da!Ahiret’te şefaat etmek istiyordu, kendisine katkısı olan amcasınaNüzul oldu ayetler yine, anlatılıyordu bu durum sure-i Kasas’ta!

Mutlu ve acı günlerinde yalnız bırakmadı, asla kocası Peygamber’iKendisine ilk inanan şerefine ulaşmıştı, defnetmek zorunda kaldı eşini!Çok üzüldü Müslümanlar, bu zamana dediler gam ve keder yılıCennet’le müjdelendi Hatice, zamanın kadınları arasında en hayırlısı!

Bu ölümlerden sonra arttırdı müşrikler, inananlara olan eziyetleriniHem tesellisi sona ermişti artık, bitiyordu Abdülmuttalip’lerin desteği!İşini daha da zorlaştırdı, hakimiyet geçti kafir Ebu Leheb’eDestek almaya yöneldi Nebi, tebliğ için başka şehirlere!

Kamil Çağlar



Alemlere rahmet -8-

Denk geliyordu altı yüz yirmi yılının, şevval ayına.Taif’e gitti Peygamber, davet için halkı İslam’a!İki günlük mesafeydi Mekke’ye, anlatmak istiyordu müşriklere.Arkadaş olmuştu O’na, sahabeden Zeyd bin Harise!

Himaye istedi üç reisten, girebilmek için şehreTerk etmesini istediler, alaylı ve sonsuz bir şiddetle!Rica etti Peygamber, ilahi tebliğ O’nun vazifesiydiKışkırttılar cahil halkı, kahrolası önde gelen reisleri!

Ayakları kan içinde kalmıştı, yoluna savrulan dikenlerdenYara bere olmuştu başı, üstüne atılan taşlardan!Sığındı bir bağ evine, geriye döndü taşlayanlarBiraz dinlendi orada, O’nu çok incitmişti bu yapılanlar!

Avuç açıp da döndü Rabbime, çaresizliğini anlatmak istiyorduMerhamet diledi O’ndan, yegane yolun ilahi koruyucusu!Gazabını gösterme bu kullarına, her kuvvet seninle kaim’dirAflarını diliyordu Allah’tan, bu milletin sonunu gösterme!

O; en zor anlarda bile hazırdı, düşmüyordu ümitsizliğeRabbime sığınıyordu Nebi, Malik’in rızasına erişmeye!Vazife şuuru ve sorumluluk duygusunun, en güzel örneğiydiİstemiyordu Yüce Yaratan’dan, Mü’minlerin kurtuluşu tek hedefiydi!

Kavuştururdu elbet, dağları yaklaştırırdı birbirinePeygamber’e bildirdi Mevlam, görev verdiği meleklerle!Helak olmalarını istemiyordu O, kavuşmalıydılar hepsi hidayeteNurunla onları da şereflendir, diye yalvardı tüm gece!

Yola koyulmadan önce, ibadeti ediyordu Allah’a ResulDikkatini çekti cinlerin de, bir grup oldu Samed’e kul!Müslüman oldular dinlerken, Kur’an’da geçen ayetleriRab kitabında bildiriyordu, Peygamber’ine öğrettiklerini!

Kamil Çağlar



Amatist.

Basımı ellerinle oksa sev doyasıya.Avuçlarınla dokun sıcak tenime.Dizlerinde ninniler söyle kapat gözlerimiKulaklarıma sevgini fısılda soluk almadan.Yangınımsın sen...

Korkuyorum kaybetmekten sevdiğim seni.Umutsuz beklenti değil hissettiklerim.Ama acıyor yüreğim, kanıyor yaram.Olacaklar değil, olmayanlar acıtıyor...Koşar adımlarla gel garip sevdalınaSöndür özlemini bir daha.

Akşam oldu güneş battı yine.Yıldızlar soğuk Amatist’im bu gece.Sensiz kalmanın ürpertisi hepsinde.Sabahın korkusu değil telaşlandıranParıltısız düşlerin üzüntüsü içerisinde.Karanlık gecelerdi, sevgisiz sabahlar yerine...

Koşar adımlarla gel garip sevdalınaNinniler söyle kapat gözlerimiKaranlık gecelerde, sevgisiz sabahlarda;Sevgini fısılda kulaklarıma!

21.03.2001 – 21.00

Kamil Çağlar



Amirin Odası.

Ceketimin düğmeleri bağlı,Kapınızı çaldığımda amirim:Biraz önce kaleme aldığım,Şikayet dilekçemi sakladım.

Maun kaplama ağaç masanın ardında,Tatlı gülüşünüz yumuşattı beni!Oturduğumda deri kaplama koltuğa,İkram ettiğiniz çay rahatlattı içimi.

Yüzümdeki terleri, silerken mendille.Uzattığınız şekeri de aldım, diğer elimle.Saçlarınızı geriye doğru atarken amirim,Duygularım kabardı biraz, şehvetle!

Yanımdaki şeytanın, dürtmesiyle bir an,Ellerinize baktım, dikkatlice o an!Parmağınıza takılı tek taş alyans,Sıkıntımı da arttırdı, bu müspet nüans!

İstemedim çıkmayı odanızdan, ama garip!Çıkmak zorundaydım, bakışlarınız acayip!Kalkma diyordu, biraz daha otur,Dil ile söylenmez bu, gereği budur!

Dilekçem oldu o an, aşk dolu bir mektup,Özür dilerim sizden, oldum biraz mahcup!Serzeniş vardı biraz, şimdi doldu sitayiş.Kapıdakiler içinse, tehlikeli bir bekleyiş!

20.30 - 27.10.2006

Kamil ÇağlarHayrabolu

Kamil Çağlar



Annem

Bir başkadır,Sana olan sevgim.

Biten aşklarımOldu ömrümde.Ama sana olan aşkım,Hiç bitmeyecek!

Bahtsız yaşamıma sığan,Onca acıya rağmen;Sen hiç bıkmadanHep yanımdaydın!

Artık yoruldun,biliyorum.Sabrını daTakdir ediyorum.Değerini anlamaz alem,Seni canımdanÇok seviyorum!

13.05.2006 14.30

Kamil Çağlar



Arsız

Zorluyorsun kendini, sataşmak için.Küfürler savuruyorsun, dalaşmak için!Kavga; kültürün olmuş, yaşıyorsun arsız.Adam koyuyorsun araya, barışmak için!

Lafların mindere çıkmış, hazırlanmış kurt kapanıOyunun tersine döner, bilen için paradını!Ayakta bekleme, hadi diz çök önüme,Yalvarıp da kudur, hataların için af dile!

11.04.2006 21.00

Kamil Çağlar



Aşkım senin

Kuvvetli olan sevendir, sende unutma.Olduğuna inan sevgimin, yüreğinin sesine...Meydan oku.. Hadi durma sende nefsine...Kazanan sevgimiz olsun, aşkım senin....

Kamil Çağlar



Aşkın müdafaası

Muazzam bir hazinedir aşk,hayatın değişmez sermayesi!Marifetinde yaşanır İstiklal,sık mücahede azminde semeresi!İnletir müstemlekecilik hatibi,zannetme basit doğum hadisesi!Nutuklarda görülür hiddeti,sanırsın barut fıçısıdır her hali!

Huzurundadır tüm dünyanın,ölümsüz sevgiye müdafaası!İnancının dinamizmiyle yaşatmaz,emperyalist aşkına dost saldırısı!Korku ve dehşete diz koyar,dik durmaktır mücahidin vazifesi!Hürriyet nasipse sulhune,hasmının kurtuluşudur alemin takdiri!

Zorbalık ile savaş görevidir,hayatını saymıştır bir hiçe!Çırpınıyordu acizane gönül,zayıflamış despotluk içinde!Ürkmesi tabiidir aşkın,maruz kaldı nice afetlere!Mücadele etmek ister bir hal,itibarı bitmiş savaş içinde!

04.12.2006 21.30

Kamil Çağlar



Aynı Senin Gibi.

Dalgalar birbiriyle çarpıştığında,Yine köpükler çıktı ortaya.Ama az ötesinde başkaları vardı.“Sanki; ben onlara gidiyormuşum da;Sıramı bekliyormuşum gibi.”

Aynı senin gibi; bir tanem..

Hani o ilk sevgilinden ayrıldığında,Benimle tanışmıştın sokakta.Gözlerin korkuyla bakıyordu.Benden de korkmuştun, o anda.Sonra birden rahatladın.Ses tonundaki edayla “sizde mi? ”!

Elimde bir gazete vardı.Yüzüme karşı söyleyememiştivicdansız! İlan vermiş çeşitliye.Ayrıldım senden. Kına yak!Bende yakıyordum ki; o esnada,Sana takıldı gözlerim.

Zaten kınayı da bir kenara attım!

Gazeteyi de çimlere sermiştim.Sohbetimize başlarken, derinleşmeden.Sahi! Uzun bir müddet konuşmadın.Ne düşündüğünü anladım sonunda!Bu ilk oturuşun değildi buraya.Belki, son oturuşun da olmayacaktı.

Aynı benim gibi bir tanem!

11.09.2002 19.00

Kamil Çağlar



Bağış

Üretim faaliyetlerime olanEmeğimin karşılığınıİstiyorum senden!

Defalarca aştığımÇalışma saatleriminMesai ücretini!

Gayret ve maharetleSergilediğim,Alın teriminKarşılığını istiyorum!

Tabi fiyatların veasgari geçimdüzeyinin de üzerindeydi,piyasa değerim!

Oysa sen!haksız gelirlerpeşinde koştun!

Bana ayırdığın fonlarlaBaşkalarının ücretiniÖdemek istedin!

Gerçeklerden uzaklaşarakFarazi söylemlereSığınmayı yeğledin!

Şimdi, yeniden istiyorsun.ÖdemediğinBorçlarına rağmen!

Hem de faizleriniÜcretimden çalanKötümser bir ahlakla!

Şartları daim kılmak,Aşkımızın seyriniÖnemli ölçüde arttırmak!

Düşündüm biraz.Hürmetini beklerkenBaskını hissediyorum!

Ve istifa ediyorum.Öncekileri de sanaBağış yaparak!

11.07.2006 21.00



Kamil Çağlar



Bedir

Sen doğduğun akşam,dolunay vardı gökyüzünde!Gri bir bulut arkasındangülümsüyordu bize.Etrafında kümelenmiş, oynaşanparlak yıldızlar vardı.Ucu belli olmayan boşluğuntam ortasında duruyordu.Mağrur ve gururlu bakışıylagöklerin hakimi benim diyordu.

O an karar verdim ismine.Sana gülümsüyordu bakışlarıyla.Ben onun için doğdum,o da benim için.Benden sorulur bu geceler,Işığını benden alırbu yıldızlar.Yakışır sana varlığım,ışıklarımla aydınlattıklarım.Aslanlar diyarında yaşayan,Şehadet şerbetini içenlerin.

Yüzyıllar önce yine doğmuştu.Anavatan topraklarında.Mert insanlar diyarı,Kafkas dağlarında.Senin gibi ay yüzlüydü.Senin gibi kanı kaynayan,özünde bulunmazdı yalan!Hidayeti nasip olmuş Allah'ınKanını vatanı için harcayan.Canını takmıştı kılıcının ucuna,sallar dururdu moskof gavuruna!Ruhu yaşar oralarda bir efsaneDestanlaşan türküsü okunur yegane.

Miras kaldı ismin bizlere,Taşıyorsun bu onuru her yerde.Kısmetin açık, daim olsun nasibin.Şerefle yaşat onları, Bedirhan Şamil'im!

08.10.2000 18.00

Kamil Çağlar



Bekliyordum

Bekliyordum kapının çalmasını!Belki de çalınanın, kapı olmasını..Öyle olsun istiyordum ama, olmadı.Yüreğimdi, kalbimdi çalınan..

Beyazdı! özlenen hayaller beyazdı.Simsiyah bulutların arasından,Sıyrılarak dünyama doğmaya çalışan.Korkularla dolu rüyalarımın sonunda..

Birbiri ardına eklenmiş yaralar veBoş sms kalıntılarıyla doluydu beynim.Yeni bir heyecanı beklerken,Aslında acılarımdı hep yüzleştiğim.

Ömrüme biçilen kader şablonunda,Ne vardı konulan yan yana..Ne vardı yorulan akşamlarda, sabahlarda.Yılların ardıma koyduğu yollarda.

02.03.2006 23.00

Kamil Çağlar



Belkide

Hüzün mü bilemedim dost.Anlamı yok sadece çaresizim.Ve dağların ardına kadar sessiz,Bir büyük sevda mıydı güvendiğim?

İnanmak zor mu kalbim, derdim.Bitti mi acaba ben bilmez benliğim.Sürgünde sözüm, dermansız yaram.Sürgünde hasretim, özlemimsin sevgim.

Zalimim dilimde acı çıban.Boşaltmam zehrimi can çıkmadanSon sigaram ciğerimde son nefesim.Kokusunda sen değil miydin sevdiğim.

Dikensiz gülmüydüm sararmış bahçende.Solmuş zambaklar bile ve orkide.Kırıldı vazo parçalanmış yüreğimde.Belki de tükenen ümidim, elveda gençliğim...

11.03.2001 - 23.00

Kamil Çağlar



Bugün istemedi

Bugün gülmek bana uğramadı.Hep keder vardı yanımda.Hiç sormadı ki bana..İstiyor muyum onu etrafımda..Bugün uğramadı banaAğlamadım. İstemedim ağlamayıBekledim bütün gün, geceyi..Benim gerçek dostum karanlığı.Bugün istemedi beni sevmeyi.İstesem de onu çok beklesem deUmursamadı! Ona açık ellerimi..

Gözlerim bu aksam indiremedi perdeyiSeyircinin son alkışını bekler gibi.Israrla bekledi heyecanla elleriNeden korktuğunu anlamadı.Belki bir daha sabahı görememek!Onunda dileği değildi aslında...Ama yinede kapanmadı kapakları.Sahibinin elleriydi onları oğuşturan.Sabahın karanlığıydı titreten.

Buz gibi gecenin sonundaYinede ayakta durmaktan bıkmadan.Çatlamış damarlarından akan kırmızıKanın kokusunu bile koklamadanHasreti gökyüzünün maviliğiRüyalarında göremediği rengi.Kenarlarında toprağın kokusu, kiriBeyaz hayallerin soluksuz nefesi.Koştururcasına dağlarda, ovalardaIrmaklar asarcasına ıslaklıklarıSüzülür damla damla sokaklara...Bir sel gibi aşar uzakları.

Sokulur sakince kaybettiği korkusuna.Hatırlatır yine avaz avaz yalnızlığı.Arkasını döndüğünde usulcaSilkelenerek iner perde ağır ağır.Baktığında yine seyircisineKorkusunun yanında oturmuş yalnızlıkBirde onlar! Diğerleri.

21.03.2002 18.30

Kamil Çağlar



Ceviz

İki ceviz kırdım.

Çürümüştü içi, birinin;Kabuğuna baktığında,azametli görünüyordu..Meğer;Ne yağmuru kalmış,ne kışı, ne de karı..Yol gelip de yol geçen;Hepsi de geçmiş üzerinden!Ne ambarı kalmış,ne de darı..

Boş çıktı!İkincisi de boş çıktı!Eğilmiş yerlere,bir ağaç dalı.Sarkmış, taşıyamaz onu!Sanırsın, içi dolu külçe altın.Kilitlenmiş bir zahmetle,İçi boş bir kutu.

Yumruk üstüne yumruk vurdum.Kırmak için bu cevizleri!Taşa çarptım, yandı başım;Bulurlar nasılsa, benim gibi kerizleri!

10.11.2005 19.30

Kamil Çağlar



Ceza!

Bulamadım gönlümün sahibini.Uğruna ölesiye sevmedim.Sevdalandım sevgiliye ve aşka.Olamadım bir güzele, kul köle...

Bir değil, hem de iki kere!İki kere yandım yüreğime...Birinde ah ettim kahpeliğe;Diğerinde ise sahte kimliğe..

Dağlar! Ey bası göğe eren,Çevresi sevdalarla dolu.Vermezseniz cezayı zalime?Yürekleri küçük dağlar...

Sen yine durma, yine şahlan.Azdır sularını deli ırmak!Sende veremezsen cezayıYatağın kurusun ırmak...

Aramam seni ta uzaklarda...Sendin benim hep yanımda.Vermeyeceksen cezayı dünyada?Beni de cehennemine koyma!

25.04.2001 - 23.00

Kamil Çağlar



Çamur Ağası!

Her köşe başına sarılmış,yapışmış örümcek ağları.Görülmüyor sis bulutundan,kurulmuş namert pusuları.

Doğrulanmamış sahte yeminlerağzı kapanmamış bir kanalizasyon.Kırılmış pusulası mendireğin,parçalanmış edep, bedeninde de fahişeler!

Kınında takılı kalmış çakı,iki kanat yirmi santim.Kıvrak bir el hükmeder,Yağız delikanlıdır ama, biraz tedirgin!

Gelen geçen selam verirEl pençe divan olur, sesler titrek.Narasıyla sallanır ortalık,Yeleğinin cebinde zemberekli köstek!

Uğramış yangına dört bir koldanduman sarmış aciz ömrünü.Haraç dolmuş ceplerindeTaşır durur yetimler ahını!

Köşe bucak ondan sorulurCevapsız kalmaz hesap soran!Gözü hep arkada dolaşırVar mı namusuna göz koyan?

Her köşe başına sarılmışYapışmış örümcek ağları!Boşuna kurulmaz bu koğuşlarYaşasınlar orda, çamur ağaları!

12.04.2004 21.00

Kamil Çağlar



Çiçekler!

Çiçekler;Büyümek için su isterler!Bedenleri büyürken,ruhları da büyür birlikte!

Sabırla, sevgiyleUzayıp gider dalları!Köklerinde yaşayan sevgiyi,mutlulukla işler yapraklarına!Zor bir eserdir,sözlerde tarif edilemeyen!

Su, hava ve toprak kadar,sevgiye de ihtiyaçları vardır!Onlar için harcanan her emekgeleceğe sunulan,en güzel armağandır!

Sevilmek kadar,kendilerini hissettirmeyiisterler!Güzel kokular salgılayarak!Neşeyle davranırlar,insan olanlara!

Zaman geçirmek,ilgi akıtmak gereklidir!Eşsiz bir sorumluluk taşırlar.Yaşadıkları her ortamda!

Çiçekler;Sevilmek isterler!Okşanmayı, koklanmayıEmeklerinin karşılığını!

24.09.2006 11.00

Kamil Çağlar



Çocuğun sevgisini

Hani onun göz yaşlarını silmek içinBabası olmayan öksüzün sevgisini.

Ellerini iki yanağına koyup daGözlerini topraktan ayırmayanBasını kaldırıp karlı dağlara;.... vardı diye haykıramayan.Acılı bir nefes almış gibi gere gereGöğsünü çıkarıp da ta ileriyeSıcak ellerinden tutmak istercesine..

Adımlarını kaldırım taslarınaYazmayı değil, kazırcasına sertçe.Özlemini, sevgisini ve yüreğini.Bir soluk kadar yakın olsa da.Yıldızlar kadar uzakta.

Gökkuşagı gibi renkli gözlerini.Karanlık kadar korkunç öfkesini.Ama bir istiridye gibi inci dolu.Toplasan ırmakları azdıracakDamla damla göz yaşlarını.Sevgi dolu küçücük yüreğini...

Hani uğruna bir sevda yanan.Cesaretini kaybetmeden ayaktaHani çaresini rüyalarında arayan.Bir çocuğun sevgisini ..

11.05.2001 21.30

Kamil Çağlar



Çok Tuhaf.

Belleğimde kayıt altına alınanSilinmiş dosya kalıntıları veMasaüstümü rahatsız eden spamlarlaDoluydu çöp sepetim.

Hafıza kartımı zorlayarakGüncelleştirme isteyenSistem uyarılarıyla..

Diğer belleklerle yaşadığımUzaktan bağlantı sorunlarına,İletilen kızıl ötesi çağrılaraCevap verememek kaygısı vardı.

Sabit diskime önceden yerleştirilmişEklenmeyi bekleyen lisanssızProgram yamalarıyla doluydu..

Yapılan formatlamalara rağmen;Silinmemek için oldukça direnen,Kötü amaçlı yazılımlar da vardı.Başarısız aşk virüslerinin yanında!

Korsan saldırılarla yıpranmıştıSavunmasız kalan ana kartım.Zorla uzaklaştırıldı bir müddet.Servis sağlayıcısının da yardımıyla.

Yine de engel olamıyorduGörüntü donmalarına.Tümleşik yapılanması eksik kalanGelişmemiş donanım arızalarına.

Özelleştirilmeyi bekleyen belgelerinFarklı kaydedilmiş bir versiyonu yaşanıyordu.Piyasaya yeniden sürülmüştü makrosuz.Koruma altına alınmamış duygularda.

Ön izlemesi baskı altına alınmışYazdırılmayı beklerken bozulmuştu.Algılanıp onarılması an meselesiydi amaYeri belirlenmemiş yeni bir nesneydi.

Yardım kutucuklarına yapılan müracaat,Yeniden denemeyi öneriyordu ısrarla.Karşılaştırılmış ama eşleştirilememişti;Geri alınamayan sözcüklerle doluydu!

Kapandı sonra biçimsiz pencereleri,Sağlanan ağ bağlantısı da koparıldı.Yaşadığım bu çok tuhaf hisler de,Düşürüldü acımasız bir el darbesiyle!



18.11.2006 16.00

Kamil Çağlar



Daha yolun başındayım!

Daha yolun başındayım.Henüz doğmamış çocuklarımve yazılmayı bekleyen,şiirlerim var!

Ucu açılmamış kurşunkalemimve karalanmayı isteyen,şiir defterim var!

Daha yürümediğim yollar,ayak basmadığım topraklar var!Geçilemeyen köprüler,koklayamadığım güller var!Koparmadığım çiçekler..

Tutmadığım eller, yaşamadığım aşklar var!

Sevdam var!Daha bulamadığım.Göz yaşlarım var, dökülemeyen.Hıçkırıklarım var!Ağlayamadığım..

Yolun başındayım daha.Şiirlerde bulunmayan,bekleyen sözlerim var!

08.10.2006 21.00

Kamil Çağlar



Değişen Bir Şey Olmadı.

Zaten değişen bir şey olmadı.Hicran ve hüzün, elem ve kasem!Onlarla birlikteyim yine ben.Bir de anlatabilsem!

Stabilize yolların uğultusu arttıkça,Kilometre taşlarının sadece renk izleriVe birazda düşük banket tabelalarıKalıyordu sadece aklımda!

Azami sürat uyarılarıyla bezenmiş,İnadına çiğnenmek istercesine..Yasakların dayanılmaz albenisiyle örülmüş,Keskin viraj işaretleriyle örselenmişti..

Memleket yollarında ilerledim ben!Tutunma kolları kırık, seyahat taşıtlarında..

Oysa taşımak istemediğim vicdan,Acımasını özlemediğim gönül yaram!Ve birkaç parça hatıra da vardı,Şu eskimiş, sırdaş bavulumda..

Düşüncelerim okuduğum kitap sayfalarında,Hayallerim ise yastık ve yorgan arasında!Acımasız sözlerimde hep aynı haykırış,Ellerimle mevlaya, bitmeyen yakarış!

Omuzlarımda taşıdım ben bu sahneyi,Tekrar tekrar çektim hep, aynı kareyi!Dedim ya! Değişen bir şey olmadı!Ha orada, ha burada!

28.01.2006 - 00.30


Kamil Çağlar



Deni yorum

Deniyorum..Şikayet etmeyi.Rastladığım her insanaKahrımı anlatmayı.

Beceremiyorum.Öğrenmediğim bir duygu.Niteliksiz sorulara,Veremediğim bir cevaptı bu!

Şikayetçi olmayı bilmiyordum ama,Öğrendim dert yanmayı!Manası diğerine denk gelen,Seviyorum bu kurnaz oyunu!

03.03.2006 11.00

Kamil Çağlar



Diyalog

Sineme düşen kar misaliLapa, lapa yığıldın üzerime!Gece yarısı kesen buz misaliYüreğime çöktün, dondurdun yine!

Umutlarımı boşa çıkardınPahalıya sattın sevgimi!Her yükü taşıttın sırtımdaŞimdi, neden vazgeçersin ki?

Sonucu belli haksızlıklarlaİlişkimin bağını kestin!İstikrarı bulunmayan kapasitenleVardır elbette alternatifin!

Müzakere aktörü gibi oldunVizyonun dolmuş politika!Sanırsın iki devlet arasındaYaşanıyor acımasız çatışma!

Kısa dönemli çıkar eksenindeAdım atmalıydın barışa!Günah keçisi gibi yaşıyorumKapandım artık diyaloga!

19.02.2003 14.00

Kamil Çağlar



Dönek

Söz vermiştik!Birbirimize..Omuz, omuza.Diz, dize.Gönül, gönüle;Yaşayacaktık..

Döndün sözünden.Ne omuz verdin,aşkımıza;Ne de göğüs gerdin,saldırılara!

Dizlerindeninniler söyleyecektin,yavrularımıza!Mesut yuvamızda..

Gönül aldın,Gönülsüz bıraktın!Gönül bıraktın yalnız..Gönül yıktın, boş!

Gönül kırık, gönüller çirkin.Omuz düşmüş, omuzlar yıkık..Dermansız kalmış, dizler de bükük!

Ne sözünü tuttun, dilinden çıkan.Ne yürek bıraktın, kalmadı güven!

26.11.2002 19.30

Kamil Çağlar



Duman kokusu

Ağaç dalları eğmiş boynunu.Daha fazla taşıyamıyor,Şiddetli yağan, kar yükünü!

Salkım saçak bükülmüş,ister altına bir dayanak.Eğilip de altınaucundan kim tutacak?

Kümelenmiş etrafasürekli sis bulutu.Kalkmaz bu kış da artık,kesif duman kokusu!

Toprağın üstünü sarmışbembeyaz bir örtü.Aç kalmış güvercin,yiyecek arar gözü!

Debelenir içinde böceklerKaçışırlar sağa sola,Nafile çırpınışları,Böyle kurulmuş bu dünya!

10.11.2006 14.30

Kamil Çağlar



Duyun Diye.

Bir bilene sordum bilmediklerimi!Bilende bilemedi!Bilindik kelimelerle doldurdu,Bilmediğim kadar boş olan beynimi!

Görenlere sordum görmediklerimi!“Biz yanlış görmüşüz.” dediler..Gördüklerimiz birer hayalmiş meğer,Görmediklerimiz ise bir büyük yalan!

Bari duyan var mı duymadıklarımı?“Duyduk! Hep beraber duyduk seni..”Ama çok karışıktı söylediklerin,Anlayamayacağımız kadar derindi sözcükler!

Anlattığım yaşanmış bir hikayeydi.Yaşadıklarımsa: Büyüsüz bir masal!Bazen okurum istemeden sizlere.Bilmek isterseniz öğrenin veGörmek isterseniz görün!Duymak isterseniz, duyun diye!

26.10.2006 23.00

Kamil Çağlar



Düğüm

Düğüm üstüne düğüm vurdum, dermansız dertlerime!Dünyam başıma yıkıldı, dökülüp saçıldım yerlere!Dut yemiş bülbüle döndüm, toz pembe bakarken dünyaya!Sana el açmak eksik olsun, sığındım artık Yüce Mevla’ya!

Canım tezdi canan, canım yerine geldi.Can yoldaşı istedim seni, heyhat canım dayanmadı!Tak dedin canıma, yettin artık canına yandığımınÖmrüm bitti be Allah’sız, senin canına okuyacağım!

İliğimi kuruttun benim, ilk göz ağrımsın.İnsanlıktan çıkardın, imanın yok ki senin!Kıtı kıtına yaşattın, kök saldın tahtımaKolum kanadım kırıldı artık, kösteğimi kıracağım!

Değme keyfine, deli divane oldum.Demir attın suyuma, ya sabır çektim!Yan yattı teknen, su yüzüne çıktı kimliğinNevrim döndü biçareyim, tozu dumana katacağım!

09.11.2004 01.00

Kamil Çağlar



Dün de Doğmuştun

Bir başka esiyor rüzgar bugün.Eskiden soğuk şarkılar söylerdi,Acı dolu türküler, özlem dolu...Yüreklere sığmayıp hınca hınç.simdi.. Aşk şiirleri var nefesinde..Sevgi yüklü heybesinde,Dünün hikayesini anlatıyor sanki,Süzülen her kelimesinde...Durmaksızın büyüyen doyumsuz hislerde.Bir önceki gün gizlendiği o yerde...Bugün değil, dün de doğmuştun..Heyecan verici iki kelimeyle..

18.06.2001 – 13.00

Kamil Çağlar



Düş Gibi

Gözlerin ay ışığı misali,Mercan kayalıklarının parlak tası.Dünyayı içinde gizleyenSımsıcak ekvator halkası gibi.Rabbimin hediyesi bu sineme.Kıvılcım gibi, ateş gibi.Hayatın içinde kaybolmuş,Girdabında neşelenen sevgi gibi.Yağmur gibi damlacıkları.Eriyecek sanki, seker gibi.Söylemek isteyip de hasretini,Korkusundan korkar söyleyemez gibi.Düşlerinde düşler gibi sevdiğini.Düşlerinde gizem var; çok gizli!

30.04.2002 17.00

Kamil Çağlar



Ekim ayında -2-

Yorgun akşamlarasığdıramadıklarıtelden yapılmışoyuncakları da vardı,oynayamadıkları!Eski bir çoraptanhazırlanmış sahtebebekler!

Birlikte kaşıklanırdıortaya konan tarhana çorbası.Dayanmak güçtü bulgur pilavına.Hele yanındabir de ayran da varsa.Ayrılık bilmezdi onlar.Dede, nine. Anne, baba.Beraber yaşarlardıaynı çatı altında.Aynı dertler, aynı sevinçlerzahmetler birlikte karşılanırdı.Gurbet hasreti yaşanmamıştı.

Köylerine gelmemişti.Bilmiyorlardı televiyonnasıl birşey!Masanın üstünde duranmerakla alınmış birradyo vardı sadece.Ajans saatlerine ayarlanmış.Bir de bazı akşamlardaanlatılan masallar.Kimdi bunlar tanımazlardı.Birlikte kalırlardı kardeşiyleaynı odaya serilmişyer döşeklerinde.Zaten başlarınıyastığa koyduklarındaçoktan uyumuş olurlardı.Bazen ninelerininanlattığı masallar,bazende bayramda alınacakpotinleri düşleyerek.

Ertesi güne sarkantelaşları da vardı onların!Daha sağılmayı bekleyen inekler,Kümeste bağırışan tavuklar vardıDamlar temizlenecek,süt ve yumurtalar satılacaktı.Açılması gerekenRızk kapısı vardı, tanyeri ağarmadan!Yoğrulmayı bekleyen un,



yakılmayı bekleyen ateş vardı.Bunlar düşünülürdü, düşünülürdü dedünyaları bu kadardı!

Eskiden yaşanırdıbu tatlı telaş.Eskiden bir can vardıMilletin efendilerininyaşadığı bu köylerde.

Kamil Çağlar



Ekim Ayında -3-

Şimdi mazot kokusu varO tarlalarda ve ekinlerde.Geceden hazırlanan çıkınlarYerini terk etmiş fast food’a.Kümeste tavuk kalmamış,Ahırda ise inek!Yumurtalar marketten alınıyorHormonlu çiftlik mamulü.Sütler ise geri dönüşümlüUzun ömürlü paketlerde, pastörize!Aynı anda sağılıyor hayvanlarOtomatik sağma makinelerinde.

Toprağı sürmek için kullanılanSaban’da kaldırılmış müzeye!Sarı öküzlere talip olmuş tüccar,Kesilmek için götürülmüşler mezbahaneye.Dört çeker hayvanlarladolmuş tarlalar.Tırnak izlerinin yerini almışLastik yaralarıyla,bezenmişti topraklar!Saman doldurulurdu ahırdaki tekneler.Onların da yerini aldı,Akaryakıt istasyonlarındaki pompalar!Tımar edilirdi önceden davarlarŞimdi sabun ve fırça ile yıkanıyorlar!Sabahlarda beklenmiyor artık.Gece yarısı deşiyor toprağın karnınıİnsan icadı, bu azgın yaratıklar!

Kamil Çağlar



Ekim Ayında -4-

Masal da anlatamıyordu nineler!Doğrusu masal anlatacakTorunları da yoktu yanlarında!Çocuklar büyümüşlerdi!Anne ve baba da iyice yaşlanmıştı.Şehre göç etmişlerdi.aş ve iş kaygısıyla.Haliyle torunlarda!Artık yılda birkaç kezgörüşebiliyorlardı.Onlarda televizyonla avunuyorlardı.Nasıl olsa ekilecektoprak da kalmamıştı.Sabahları erken kalkılıpyoğrulacak un da yoktu!Fırına verilecek ekmek yapmatelaşı da kalmamıştı!

Tarlalar satılmıştıyok pahasına!Ekin az, su yok,Ekecek çocuk yok, torun yok.Yerlerinde büyük çiftliklerbüyük hasatlar yaşanıyordu!Gübreler suni,sulamalar taşımaydı.İnsanların yerindedevasa makineler çalışıyordu!Rençberlik bitiprobotlaşma başlamıştı!Kahvehanelerde pinekleyenzavallı insanlar ordusuolmuşlardı artık!Zaten konserveleri dekasaba pazarındantemin ediyorlardı..

Yalnız bir şey kalmıştıaradan uzun yıllargeçmesine rağmen!Eskiyi hatırlatıyordu!Kendisi göçeliçok olmuştu amayaptığı korkuluk haladuruyordu!Ey gidi şaban dede!Sen söylerdin bunlarısöylerdin de kimse inanmazdı!

Şimdi terkedilmişler diyarlarıbayramlık kokularında kaldı!“Milletin efendilerinin”



yaşadığı bu köylerde!

17.10.2006 14.00

Kamil Çağlar



Ekimde Ayında

Önceden günler erken başlardı.Gün ağarmadan sofralar kurulurdu,Ekim ayında!Her köy evinde bulunanekim telaşı yaşanırdı!

Bir hafta öncesindesabanla sürülmüştü tarlalar.Her evin yanındaki damdayaşayan sarı öküzlerle!Zahmeti akan terden çıkmışrı,Serinliği ise bir testi sudan!

Geceden hazırlanırdı azıklar.Yahya dedeninçıkınına yerleştirilirdiHatice nine tarafından.Ayşe yengenin çocukları şendi.Musa dayının etrafında koşuşturan.Bir hevesle yerleştirirlerdi tohumları,hazırlanmış çuvallara.Sırtlarında taşırlar, yorulmazlardıÖzenle dizerlerdi onlarıöküz arabasına!

Sonra bata çıka ulaşırdı öküzlerköy yollarında tarlaya.Avuçlarıyla serperlerdi tohumlarıyeni sürülmüş toprağa.Sadece tohumları değil,hasat mevsimine uzananümitlerini de!Etrafa kümelenmişkarga sürüsüne rağmen.Nasıl olsa nöbetçisi vardı.Şaban dedenin geçen yıl yaptığı!Gübre kokardı.Ahırda yaşayan hayvanlarınaltlarından alınıp toprağa serilen.Tohumları serpiştirmek bittiği zamanEkmek koparılarak,soğan yarılarak yenirdi.Ellerinde bir büyük domatesiri hamleler ile ısırılırdı.

Kalanlar toparlanıpyüklenirdi öküz arabasına.Güneş batarkenbaşlanmıştır artık duaya.Yağmur istenirdi Rab'danDilenirdi kısmeti açık bir bolluk!



Kamil Çağlar



Evlilik.

Hayal etmek gerek.Geceler boyu düşünmek onu..Gözlerinde canlandırmakRenklerini seçerek,Aramak, özlemek doğru olanıdır.

Bazen ağlamak gerekir onun içinYalvarmak dizlerine kapanmak gerekir.Mavi düşler kurup pembe nutuklarlaSüslemek güzeldir kendince.

Bazen tercih ediliştir evlilik.Bazen terk ediliş.Bazen de sevgi dolu bir serzeniştir.Bazen kahrediştir ah’tır.Bazen nefrettir kindir acımasızca.

Kaybetmektir.Tekrar başlamaktır umutla.Rüyaların yeniden parıldamasıdır.Güneşin açmasıdır tüm dünyaya.Yağmur gibi ince inceİşler saçlarının arasına.

Kardır! Buz gibi havanın sıcaklığında,Dondur evlilik!Çocukların sevgisine inatKızağa binmemektir korkuyla.

Sallanan bir urgan gibidir;Dar ağacında acımasızca.Kurbanını bekler her defasında....Bir de sana uzanmayanEller bırakır arkasında....

06.05.2003

Kamil Çağlar



Git artık!

Git artık!Ağlamasana.Yoksa! Bende ağlayacağım.

Heybemi yükledim sırtına,Gidiyorsun, yüzlerce acıyla..Arkana bakmadan git!Taşıdım yıllarca, düşe kalka!Taşırım yine onları,tek başıma!

Git artık..Gözlerim doldu bak!Sana ağlıyorum..Hem sana, hem bana.

Git! Bıraktığın ben değilim.Ruhumu da al git.Adım kalacak nasılsa.Bir çift taşta!Biri ayakta, biri başta.Doğmuştu, yaşadı yıllarcaKah acıyla, kah gamla!

Artık yaşamıyor bu dünyadaİzleri kaldı kara toprakta!

24.07.2001 16.00

Kamil Çağlar



Gökyüzündeki Papatya

İki duvar arasında dar pencere.Tek kulplu, iki menteşeli buğulu.Buz gibi küçücük odanın,Gökyüzüne açılan elleri misali.Kapısını çaldığında ansızınHer şey bitmiş olmayacak belki de.Yaşanacaklar vardır daha dünde.Güneş kaç kere doğacak batıda.Kim bilir; kaç kere batacak pencerede.Ta uzaklarda rengarenk.Beklenecek sevgiyle her zaman.Işığı sevindirmese de papatyaları.Soluk kalsa bile yaprakları.Akıbetinin ne olduğunu bilmeden.Yarının telaşı korkutsa da onu.Bir sevecek, bir sevmeyecek.Tek tek buluşacak aşkıyla.Bir bir kaybedecek yeniden.İhtiyacı olan mutluluktu aslında.Oda bırakıp gidecek yağmurlarla..

23.03.2003 19.00

Kamil Çağlar



Gönül emreder!

Gönül emreder, kalem yazar!Ahına bakmaz ellerin..Emreder gönül! Dinlemez nasihatı..Karıncalanır parmaklar, söylenir sevgiye!Kağıt ağlar! Dağlanmış kelimelere..Akar yaşlar, sel olur duygular!Gönül emreder, çırpınır kalp!Çarpışır gamla keder, çarpışır sevdayla!

12.12.2004 14.00

Kamil Çağlar



Gül'üm

Yeni filizlenmeyebaşlamıştın.Yüreğimden koparılıpalındın!Kırılmış köklerin kaldıiçimde,Görüş günlerinde isetomurcukların.

İlk baharım olduseninle buluşmalarımız,Ayrılışlarımızda isehazin sonbahar!Artık ne yazı yaşıyorumne de kışı,İki bahar arasında kaldın,Gelip gidiyorum!

18.11.2006 14.30

Kamil Çağlar



Gün

Gün;güneş doğar, sabah olur!Gün;güneş batar, akşam olur!

Ne doğdun üzerimde,sabahım oldun yüreğime!Ne de battın,akşamım oldun gözlerime!

Üzerime yağdın hepsürekli sağanak!Ne duruldun toprakta,ne de sokaklarda!

Başıboş aktın karayazınla.Dumanlı kaldı başım,arkandan baka, baka!

Yerli yersiz savruldum,sert esen rüzgarında!İç çekerek sarsıldım,canım yana, yana!

Ne sabahım oldun, gün doğarken.Ne de akşamım oldun, gözlerimde!

17.03.2005 19.00

Kamil Çağlar



Hain Hitap

Yaşıyorum, yaşamak buysa eğer!Ücreti henüz ödenmemiş bir hayatı..Bazı anlarda sınıfı kırmak misali,Her saniye dip not düşmeye değer!

Parçalanmamış, bölünmemişti daha düşünce,Ayrılık nedir bilmezken fikirler.Manasını bitirmiş acayip bir felsefeyleÇok önceden çatlatmıştı yumurtayı, spermler!

Tabi süreçte meydana gelen bir acıVarlığında bulunmaz bunun ilacı.Pişmanlığından korkan sürgün hayatıTarif edilse de, yoktur uygun bir adı!

Melez bedenlerde yıkılmıştı mihrap!Bezenmişti, kararmıştı ruhu, ah bu azap!Kişilik kavgasında açılmış derin bir yaraİzi kaybolmuş bilinmez, ne ak ne de kara!

Gerekçesiz kararla yazılmış bir üslupKaleme tutan ele aitti, bil ki mahcup!Dünden keserdi, olmazdı asla hicap,Başlamazdı bu ahlaksız ve hain hitap!

Olgun kelimeler girmiyor, ilerisi kapalı.Önüne örmüş duvarı, burası pek fiyakalı!Koyulmuş tabela önüne, içeri giriş yasakZorlama şiirlerle aşılmaz, belli ki çıkmaz sokak!

Hırs dolu öykülerle yaşanmış bir ümittir.Sarmış dört bir yanını, kalın bir zincir!Yaşamak buysa eğer, boşaldı içimdeki kahırMünhal kalmış kadro, aranıyor o çilingir!

19.08.2006 11.00

Kamil Çağlar



Hesaplaşma -2-

Bugün yanında olmayan,sadece ben değilim.Ölümde şu an bizimle değil.Ama olmayacak mı?Ailelerimiz yarınolacaklar mı?Ya biz...

Hayatın hep birilerinegöre yaşamaya çalıştıkça,kötü olduğunu bilmiyor musun?Kapını çalacak kötü öyküler.Çalacak serzenişler, yalvarışlar.Ama birde hep çalan bir sevgi,yankılaması kulaklarında...

Evet! Bunu defalarcaanlatmama rağmenyine söyleyeceğim!

“Eğer geçmişimdekilerhala olmaya devam etselerdi,sen olmazdın... “Şimdi sen varsın,Diğerleri yok..

Ama çocuklarım..Onları asla bırakmam.Çünkü onlar bendenayrılarak geldiler dünyaya..Ben, benleriortada ve yalnız bırakamam!

13.11.1999 21.00

Kamil Çağlar



Hesaplaşma

Seni sevenleri değil,sevmeyenleri düşlüyorsun.Ellerinden tutulanbir çocuk olmak,çok hoşuna gidiyor.Tarif edilmek,etmekten daha kolaygeliyor sana..

Bir dünya kurmuşsun,kendi kendine..Sence kişiselhesaplaşmalardan değil,kirli gözlerin korkusu;Korkulu anlayışlarıhakim açmazlarında.

İkisi arasındagidip gelenanlam bütünlüğünde,anlamsız çaresizliğiyaşamak;Problemli gözlerindesözlerinin hesaplaşması veruhunun çarpışmasıgörülüyordu.

12.11.1999 – 13.00

Kamil Çağlar



Hüküm

Adam seni asarlarBunun hükmü kısastır!Kırma kişinin kalbini,Ödenmez ahın borcu, diyetsiz!

Mağdurun tabi hakkıdır,Şiddetli bir karşılık.Müessir fiilin cezasıTatbik edilecektir, artık!

Telef edilen uzuvla,Hükmedilmesi lazım infaza.Muteber şartlara bağlıTabiri caiz, intikamla!

Vücuttan ayrılmış organYerinde kalmış bir boşluk.İhlaline karşı bedenHükmü Ta’zir ile avunur!

18.11.2006 16.00

Kamil Çağlar



İçimdeki ateş!

Soğuk bir havaydı.Seni beklerken, üşüdüm!Üzerimde ince bir kazak,bir de pantolonum!

Anlam veremedim;Hangi keder çıkarmıştı beni?yalın ayak sokağa!Bekledim seni oracıkta,ellerimi ovuştura ovuştura!Ayaklarım morarsa da.

Gelen geçen merakla bakıyordu!Bakıyordular da, anlıyorlardı.İçimdeki ateşi çıkarmıştım,yüreğimi yakıp kavuran.

Ama sen gelmedin!Bu ilk gelmeyişin değildi!Meraklı bakışlarda biliyordu;gelmediğini, gelmeyeceğini!

11.03.2006 19.00

Kamil Çağlar



İdare eder!

Varolan çalışma mevzuatı,İdari yönergelerle desteklenmişti!Sistematik manzumelerle çoğaltılmıştı.Yöneticilik kavramıyla donatılmıştı amaİdarecilik vasfına dönmüştü, sonradan!

İlgi yazılarla süslenmişti, boyalı dergiler!Madde atıflarına rağmen, işlemiyorduKişi yönetimine terk edilen idareler!Zamansız işlevlerle alakalandırılmışİnadına ben diyordu, söz sahipleri!

Vasıfsız elemanlara verilmiş olanGörev yetkileri, İdari silsile düzeni içindeEmre itaatsizlikle sonuçlanarak güçlenmiş.İtaatsizliğin boyutu ise, yine silsile ileEn yüksek kademeye kadar yükselmişti!

Atama onaylarıyla tanınmış bu güçlerYerel krallıklar oluşmasına yol açmış!Teşkilatlanma yapıları içinde yer almışBirer derebeyi gibiydi, temsilcilikleri!Halkın üzerine çökmüştü, kabus gibi!

Oyuncuların yerleri bilerek değiştirilmişti!İşleri yapılması gereken halk, köleHizmetleri yerine getirmekle yükümlü olanMemurlar ise, efendi olmuşlardı!Halkın bu durumdan hiç haberi yoktu!

Denetim mekanizmasında yer alanTeftiş hizmetleri de kurban edilmişti!Öğle arasına denk gelen yemek ziyafetlerinde!Mesai saatlerini homini gırtlak geçirmek,Derebeylik üstündeki bölge lord’luğu gibiydi.

Kağıt üzerinde gösterilen düzeniSözlü görüşlerdeki düzensizliğe tercih etmişlerdi!Hep beraber hazırlanan sözde raporlarKendilerine bahsedilen ziyafetlerde yazılmıştı!Görülüyordu açıkça, ama ses çıkamıyordu!

Sessizlikte işletilmeyen düzen ve kurallarSesin yükseldiğinde acımasızca hatırlanıyordu!Yükselen senin sesin, alçalan ise kişiliğin oluyordu.Bulup çıkarılıyordu, ilgili mevzuat hükümleri!Yemek masalarında unutulup, faturalarında hatırlanan!

Üzerine yorum yapılmayan yöneticilikİdareye alışmış bir tarzla buluşuyordu.Sana sorulan sorulara cevap verirkenBunları da düşünüyorlardı ama



Silsilenin içinde yer alamıyordu!

Düzensizlikle kurulmuş olan bu düzenVarsayılan biçare ilişkilerle yıkılmıştı!Dövüşüklü danışmalarda iyice gizlenenMenfaat yaklaşımlarıyla ivme kazanmıştı!Sen ne kadar aksini savunsan, söylesen deİdare eder bir tutum sergileniyordu!

01.07.2006 14.00

Kamil Çağlar



İmansız yüzler

Toplanmış bir araya,Birkaç tane yavşak!Ne küfür kalmış,ne de bellerindebulunuyor, bir kuşak!

Çekiştirip duruyorlarhayasız sözler ile.Kemiği kalmamış dillerindeHepsi de birer uşak!

Medet umarlar demdenArşını biçilmiş elleri,Her zaman yaşıyorlarKış kıyamet, zemheri!

Kimliği yok bunların,Görmemişler usulde divan!Müptela olmuşlar şerre,Tanınmaz imansız yüzleri!

11.09.2006 19.00

Kamil Çağlar



İstedim

Biraz öyle istedim,Beklemenin zorluğunu yaşamak..Biraz da özendim doğrusu!Yaşadığım yıllara inat..

Ne kadar korkutsan daYine de aklım kalıyor sende!Sanki gözlerindeki davette,Kendimi görüyorum istemesem de..

Yani seyretmenin zevkine vardım.Geçerken seni pencereden.Biraz nazlandım, biraz da heves,Bazen de özlediğim,O tatlı nefes!

23.05.2006 11.00

Kamil Çağlar



Kalbin en zor ağrısı!

Aşık olup da;Kırmızı gülü koklamaz mı?İnsan olan!

Dikeni batmaz mı hiç?ellerine!

Sevdiğine vermez mi?Aşkını anlatmaz mı hiç?

Hikayesinin içine koyup da;Kurutmaz mı hiç?Saklamaz mı? İki sayfa arasında!

Hatırlamaz mı? O yaşananları..Kan damlamaz mı? Gözlerinden!Yüreğinden oluk oluk, irin akmaz mı?

Kalemi kağıdı alıp da,karalamaz mı hiç?Şiirler okumaz mı?Şarkılar söylemez mi hiç?Aralarına acılar serpiştirilmiş..

Kadeh kadeh rakıyı,yudumlamaz mı hiç?Çarpmaz mı birbirine bardakları?Saçılmaz mı göklere?Sevdanın haykırışı..

Gülün kırmızısı, aşkın en acısı..Boğum, boğum sarılmış;Kalbin en zor ağrısı!

24.03.2001 23.00

Kamil Çağlar



Kalıntılar

Sevgi diyordum; sevgi anlamsızlaşıyordu.Unutulmuş gibi çıkıyordu hayatımdan.Kalbimde yitirilmiş umut.Günlük hayatın ardında bekliyordu.Anlamsız kalıyordu adını andıkça.Aklımda önceden kalmış.Sevgi takıntıları.

Aşk manasız bir övgü, aşk diyordum;Katı bir duvar gibiydi, etrafımdaki.Anılarımda bir yığın veda.Yeni aşkların arkasına gizlenmiş.Aşk diyordum, manasız bir övgü.Dilimde dün ezberlenmiş,Eski aşk şarkıları....

Ümit diyordum; ümit bırakıp gidiyordu.Sürülmüş bir şiir gibi, çekip gidiyordu.Kollarımda yığılmış acı demetleri,Hiç kimseye verilememiş.Ümit diyordum, ümit benden kaçıyordu.İçimde eskiden kalmış, ümit yaraları....

10.08.1999 20.00

Kamil Çağlar



Kan Damlıyor!

Söylenir bir hakikat, kirli Avrupa kapısında.Çirkef planlarla çizilmiş, farelerin kemirdiği haritada!Dünya perdesinde oynuyor, çirkinleşmiş bir sinemaKeşfedilmiş bir maden, kan yağıyor Orta doğuya!

Tahrip edilmiş sübyan, ağlaşıyor sokaklarda.Top sesleri yankılanıyor, sağırlaşan kulaklarda!Yıkılmış anneler bağırıyor, yerde yatan cesetler üzerindeAdaletin senin olsun, baş kaldırmış özgür devletin de!

16.09.2006 21.00

Kamil Çağlar



Kapılar

Kapılar, açılıyor bir merakla!Sorgusuz, tokmak tıklamalarına.Kapılar, kapanıyor yüzüme.Yağsız menteşe gıcırdamalarıyla!

Odalarda yaşanıyor, ışıksız muhabbetler.Kaynağı bulunmayan, içi boş konuşmalar!Kirleri, su yüzüne çıkarılmış salaklarBüyük bir iştiyakla atıp, tutuyorlar!

Kapılar, kilitli hırsız bakışlara!Sözünden dönmüş, hain sahtekarlara.Eline alıp da kalemi, çizgisiz kağıtlaraKanla karalayan, azgın başlara!

09.04.2006 19.00

Kamil Çağlar



Kırmızı Elma -2-

Evet var!İnanmak istediğine değil,inandırmak isteyenlereolan inancın...

Bir çırpıda verebileceğinkollarını açmışbağrın varken,başımı yaslayıpsevgi dolu sıcacık.Ve istek dolu,aşk dolu...

Sen dudaklarımda bir cümle.Gözlerimden damla damla akan hikaye.En parlak yıldızsın gökyüzünde.Sihirli bir volkan gibi yüreğimde.

Ne yapsam olmaz sensiz!Kalbimdeki tatlı bir sızısın.Derinlerde yerleştin, sırsın bende.Saklandığın o gizli yerde!

15.03.2000 23.00

Kamil Çağlar



Kırmızı elma

Ağacın tepesindekikırmızı elma dururken,merdiven bulamayıp da,en alt daldakiekşimtırak, olgulaşmamışve tatsız taneninyeteceğini düşünebilmek.

Ya da ağaca tırmanmayıdüşerim korkusu ileistememek..

Bacakların mı,kolların mı kırılacak?Ya kalbin...Ya kırmızı elmanınİçerisinde olantek ısırımlıko eşsiz tat...

Onlarca kırmızı elmayiyebilme şansı...Ya da içindeki amansızendişe dolu kurtçuk...Küçücük bünyesiylekoskoca sevgi dolukalbi kırmayayetecek mi sence?

Her elmada bir kurt...Başka olmasınamüsaade var mı ki?

14.03.2000 19.00

Kamil Çağlar



Kış güneşi

Güneş ışıl ışıl bugün!Bayram yapıyor toprakAğaçlar, kuşlar ve böcekler.Seviniyor tarladaki ekinler!

Okul bahçesinde oynaşıyor!Cıvıl cıvıl çocuklar, hepsi neşeli.Her ders arasındaki gülücüklerYayılıyor okulun koridorlarına.

Isınma derdi kalmamış fakirlerinSıcaklığı süzülmüş penceredenOdalarının içine giren güneşin!Tasarrufa gitmiş, odun ve kömürden!

Sokaklara taşmış insan seliKimi alış veriş derdine düşmüşKimi de özledikleri güneşin!Mutluluk dolmuş hepsi, yüzleri şen!

Kış güneşi dedikleri bu olsa gerekKararmış kalplere aniden doğuveren!Gri bulutların arasından çıkarakİnsanların ruhunu ısıtıveren!

29.11.2006 14.00

Kamil Çağlar



Kimi bulursam!

Ben ağlayınca, hıçkırıklara boğulacak!Gülümseyince, kahkahalarla dolacak!Olmaz deyince, olsun diye uğraşmayacak!Olur belki dersem, vazgeçirmeye çalışmayacak!Birini arıyorum, bir sevgiliyi!

Küsersem, neden küstün? diye sormayacak!Gelmezsem, nerdesin? diye hayıflanmayacak!Gidersem, nereye gidiyorsun? diye sormayacak!Gelirsem, nerden geliyorsun? demeyecek!Birini arıyorum, bir kadını!

Alırsam, kimden aldım?Verirsem, ne hakla verdim? araştırmayacak!İstersem, sen nasıl istersen?İstemezsem, sen bilirsin canım! diyebilecek!Birini arıyorum, bir eşi!

Yapmazsam, yapsan ne olur?Yaparsam, çok oluyorsun sen? diye kızmayacak!Bakmazsam, bana nasıl bakmazsın?Bakarsam, kötü kötü bakmasana! diye sataşmayacak!Birini arıyorum, bir Kraliçe’yi!

Sıkılmadan sevgisini söyleyecek,Cümle aleme, aşkını itiraf edebilecek!Çocuklarıma annelik yapacak,Kimi bulursam, onu arıyorum!

19.11.2006 19.00

Kamil Çağlar



Kimin Sırası.

Bağlamışlar ayaklarımı mengeneye,Kafamdan da tutmuşlar kerpetenle!Biri diyor ki diğerine:“Sıra bende kardeşim, sıra bende! ”

Her çevrilişinde sıkılan vücudum,Diğerine sesleniyor acı dolu inlemeyle.“Sıra sende arkadaşım, sıra sende! ”

Sesleniyordu acıyla ama, içinde kin yoktu.Önceden alınmıştı, silinmişti kitabından.“Öteki de gelsin” diye mırıldandı,Acıdan peltekleşmiş olan diliyle!

Öteki hemen uydu bu kısık sese!“Diğerleri eksik bırakmış,Biraz daha sıkmalı şu deyyusu! ”

“Ne fark eder? ” dedi, yine mırıldanarak.Acı gözlerinden fırlamaya çalışıyordu.Ama ısrarla, “ne fark eder? ” diye tekrarladı!Biraz da boynu bükülmüştü, hüzünlüydü.

Hiçbiri aldırmadı. Nasıl olsa kolları bağlı,Ayaklarına da zinciri takmışız sımsıkı.“Ya dili? ” dediler. “Ya dilini nasıl tutacağız? ”

“Dilimi de kesip atarsınız. Zor mu? ”Söylemek istedi, bunu da haykırmak istedi!Beyni böyle emrediyordu, hadi haykır!Ama dili pelesenk! Sesi çıkmıyordu artık.

Çözüm değildi bu! Nasıl susturulurdu?“En iyisi kafasını keselim” dedi ilki.Öteki gülümsedi, diğeri ise korktu!

Diğerine baktı gülümseyerek! Biraz da alaycı!Ayaklarım mengenede, kafam ise kerpetende!Yanında duruyor öteki ve ilki,Kesmekten korkuyorsun kafamı, hayırsız tilki!

Hiddetlendi birden! Öteki de öfkelendi!“Ne söylüyor bu? ” dedi ötekine,Donakalmıştılar hepsi! Öylece buz gibi.

Artık bitmişti! Acıda duymuyordu eskisi gibi.“Ha gayret” diye geçirdi içinden.”Son bir gayret! ”İki dişi arasından kerpetenin “ha gayret! ”Şimdi sıra benim! “ha gayret, ha gayret'.

.....”22.00 – 28.10.2006




Kamil Çağlar



Kimlik

Biraz aşık, biraz değil.Sevgiye inanan ama sevgisiz kalmış.

İstikrarsız yaşam öyküsüne sahip,Yeniden başlamalara alışmış bir garip..

Bazen düşünür, bazen yazar.Gördüklerini okur, görmek istediklerini yaşar.

Renkli dünya ister, siyah beyaz anlatır.Doğruları konuşur, yalanları ise dinler.

Hayal gibi dünyası vardır, kabus gibi yaşamı.Boşuna güler, dolu dolu ağlar.

Bekleyen biridir, gelmeyene kızar.Biraz suçludur, biraz arsız.

Dünü unutur, yarına bakar.Bugünü ise hiç umursamaz.

Biraz gam çalar, elleri hırsız.Söylenir durur hep, ruhu huysuz.

Merakı belalı, beyni mahpus.Cezası müebbet, affı yok ilelebet.

Kendine aittir, başkası yoktur.Biraz karadır, aktır biraz.

Eskimiş dertleri, telaşı yoktur.Dert edinmek için, hesabı yoktur.

Özgeçmişinde kaderi, tanınmış metinleri.Yazacak kadar zamanı yoktur.

11.11.2006 23.00

Kamil Çağlar



Kirli

Kapıyı vurmuş,girmek istiyor içeriCevap gelmez odadan,beklenir biçare!Lafını esirgemez de konuşur,öteye beriyeGünahı boynuna,dikkat kesilmiş seslere!

Beline takmış silahıdolmuş bir kere, hırs küpüŞarjörüne sürmüş üç mermi,arar durur hasmını.Tekmeledikçe korkar,titrer o tahta kapıendamı geniş bu adam,tam bir kabadayı!

Ayırmış merminin birini,kahpe sevgiliyeDiğerine de niyetlenmiş,göz koymuş piçe!Sonuncusu namluda,sıkmak ister beynineSırasıyla dizecek hepsini,Yıkanmak için teneşire!

Ağlanır durur yanında,vahı çok hesabı yokUyanmış bebeler,yalvarırda ruhu yok!Kirlenmiş namusun,affedilecek yanı yokBastıkça tetiğe,durduracak kimse yok!

Gözü dönmüş mertlik,manşet olmuş gazeteyeAğlaşan yetimler,feda olmuş bir kirliye!Patlamamış mermi,hakim girmiş niyetineSıktığın mermiler senin,katlan artık bedeline!

29.06.2006 11.30

Kamil Çağlar



Maalesef öyle

Duydukların doğruydu.maalesef öyleydi.İsteyerek söylediğimkırıcı sözlerdi!

Şimdi sen banazulüm de yaparsın,Karşıma geçip deağlanırsın!Ne olur hırpalamaYıpratma kendini.Seni, sana anlatmakistemiştim sadece.Suçsuzum!Belki böyle istedin.Söylediklerime bendeinanmıyorum.Hayal gücüm de!

Övünür müyüm, üzülür müyümbilmiyorum ama,son sözlerimdi bunlarbiliyorum.

19.09.2002 19.30

Kamil Çağlar



Malum ekler!

Adın çıkmış gazetede!Gazete, günlük siyasi amaSenin adın, malum ekinde!

Dergiler kapak yapmış seni!Peşine düşmüş, medya dedektifleriYakalanmışsın onlaraYeni sevgilinle beraber.El ele fotoğraflarını çekmişPaparazziler!

Ana haber bültenlerine deKonuk oluyormuşsun!Hayatını merak ediyorlarmış.Sakın ha!Sakın bana ait olanlarıOnlara anlatma!

Sonra rezil olurumKonu komşuya!Hesap veremem arkadaşlarıma.

Şimdi de kadınlar içinAğlamaklı bir programYapacakmışsın!Benim mektubumu da oku!İstersen yaşlar dökülsünİstersen de alaycı baksınGözlerin!

Sözlerine kir bulaşmışŞarkılarına da mafya!Haraç istiyorlarmış sendenÇalıştığın gazinoda!Sıktırma ayaklarınaTopal gezersin sonra!

24.10.2005 22.00

Kamil Çağlar



Manyas

Hep orada yasamaya baslarım seni...Bandırma yol ayrımında..

Kokunu hissetmeye baslarım yavaş yavaş..Yolun kenarındaki tren raylarıdır seyrettiğim.Adınla meşhur cennetin gelir daha sonra.Kenarındaki sazlıkların arasında yasayan,Rengarenk kuşları da barındıran gölün...

Seyrettiğim raylar yolumu keser.Küçük kasaba Aksakal’dan dönünce.Yüzümde tatlı bir gülüş, sözsüz sitayiş,Ergili köyünü geçip Esen bayırını görünce...Yemyeşil ovan karsımda dönümlerce,Yeniköy’den inerken kıvrılarak tek düze..Bir o yana bir bu yana çalkalanır gönlüm;Haydar’a gelip S virajını bitirince..Kavak ağaçlarının arasında sevdalılar,Yaklaşırken sana Kulak köyünde..Bir daha yasarım seni heyecanlı...Ciğerlerimde tatlı esintin dolu...

Yorgunluğu çöktüğünde zorluk dolu yolların,Utangaç yokuşuyla karsılar parke taslı melankoli.Çeşmesinde hatıralarını barındırır masum Erenlerin;Tesellisi akar kurnasından avuntusunu arayan sevenlerin.Sonunda adımlarım buluşur sıcak toprağınla.Kucağımda sakladığım hasret yüklü yüreğim,Koşar adımlarla yayılır her bakısına, her sokağına...Maltepe de demli bir çay ile ovayı seyir eyle,Yaz panayırında güle oynaya eğlen sekolinle.Hüznüm kaybolur geçmişteki ayrılışlarda, vedalarda.Çocukluğum canlanır sevgi dolu bayramlarda...

Değirmenin karsısında mağrur Albay’ın evi.Kapısını çalamadığım masum Takildoğun gururu.Hafızların sırrı gönlü sabır dualarıyla dolu.Şefkatli gözyaşlarında hatırası, babamın buruk onuru..

Kapısını çaldığında aç kalmadı yol geçenler.Bolluk, sevgi buldu ocağında, dostluk doldu...Annemin ağıtı soğuksunun iyimser muhtarı,Laz Şükrü derler bende onun torunu...

Orada bırakırım seni...O yol ayırımında...

27.07.2002 – 16.00

Kamil Çağlar



Muallim

Mana ile turalar, narin turnalar.Meram ile umar, anlamlı notalar.Namlu ile nutuk olur mu?Mermi ile alim.Amini ile milletin, malum olur naim.Limana umut ol, alime memur.Oturma muallim, millet olur mamur!

13.11.2005 - 20.00

Kamil Çağlar



Mü'min

Dönmüş kıbleyeKıyam ile okuyorKur’an-ı kıraat.Eğilmiş rükudaİsm-i sübhan ile tespih,Allah adına müracat!

Kapanmış secdeyeDiler gönlüyle rahmet!Vicdanı hür, tertemizDiliyle olmuş münacaat!

Bekler Rab’dan affıİstenir dua ile,İçinde yaşıyorBüyük bir hakikat!

25.09.2006 22.00

Kamil Çağlar



Ne Dersiniz.

Söyleyemem, söyletmez gönlüm dilime.Korkarım küçügüm yakısır mı bu bize.O edan, içten bakısın, tatlı gülüsün,Asık oldum galiba, bu yasımda size...

Sanki yüregim aglıyordu ya içimden.Gözlerim gülüyordu da yüzümde sahteden.Cesaretim olsa da son kez bu dünyada.Fısıldamak isterdim derdimi sevgiyle size...

Hosa gelmez bilirim bu hikaye.Zannetme ki degilim kalpten ziyade.Her bakısım, her görüsüm ve her sözüm.Ciddiyetimi anlatmıyor mu ki size...

Bir isaret ister gözüm, bir mesaj.Olmasın sakın kalbiniz de telas.Ister iseniz bir kahve piyer lotide.Hatırı kalır hem gönlümüze hem de bize...

08.11.2002 - 16.00

Kamil Çağlar



Ne Sende Benim Hüznüm.

Ne sen de benim hüznüm;Ne bende senin zulmün!Bir garip akıl kaldı çocukça...Bir çift ağlamaklı göz kaldı,Yanında...

Bir deyiş bıraktı yanıma,Bir çift söz; hazin bakışta..Parlayan gözlerinde kapkara;Damla damla yaş bıraktı,Yanaklarımda...

Bir bana ağladı yüreği aka aka;Bir de sana.. dağlaya dağlaya...

Tek tek. Taş taş ördüm,Ben kaderimi..Al yazmayla süsledim,Dantel dantel yüreğimi..Gözümün kiri, sözümün pasıKalbimin telaşı sevdiğimedir lafım;Gel gayrı....

Kibirdir tek zorum.Sabırdır ayrı gamım...Çifte sürdüm boynumu,Kara topraktır narım...Gel gayrı; sanadır arzuhalim...

08.07.1999 - 14.30

Kamil Çağlar



Oğluma yazdım -1-

Rahmine düştüğün zaman annenin,Sevinmiştik hep birlikte.Umutlarım vardı sen doğduğun zaman.Hayallerimin birkaçını kendime ayırmıştım,Diğerleri ise sana aitti.Tarif edilemeyen duygularım vardı.Seni ilk kucakladığım zaman.Gelecek bizimdi.Ben baba olmuştum.Çok güzel, şirin ve aslan gibiOğlum vardı artık.O günden bu zamana çok şey değişti hayatımızda.Ama değişmeyen, senin benim oğlum olduğun.Aramızda binlerce kilometre olmasına rağmenSıcaklığın ve sevgin yanımda.Ağlayışın, gülüşün, koşman, oynaman;Uzaklarda kalan bir rüya değildi.

18.09.1999 01.00

Kamil Çağlar



Oğluma yazdım -2-

Kolay değil ayrılık, hasret hiç güzel olmadı.Bu senaryoda bana hep ayrılıkVe hasret çeken rolü verildi.Esas adam olduğumu zannediyordum ama,Ancak figüran kalabildim.Film hala devam ediyor.Hayatındaki rolüm, uzaklarda yaşayanVe adına baba denilenim.Sadece orada kalan resimlerdeVe telefondaki ses.Sadece bir cisim. Sadece o kadar.Sokakta yürüyen insandan farkım var.Böyle olmayacaktı. Sözümüz böyle değildi.Benden ayrı büyümeni istemedim.Beni tanımadan, öpmeden, koklamadan,Elimi tutmadan, bahçelerde,Kırlarda ve parklardaBensiz koşmanı, babasız eğlenmeni.Sevgiyi yaşamak kötümüydü.Günahları olanların yerine,İkimiz acımasızca yakıldık.Ama yanında olamadım affet.

19.09.1999 11.00

Kamil Çağlar



Oğluma yazdım -3-

Sebepleri vardı bütün bunların.Çok kolay olmadı kabullenmek.Kolay olmadı özlemle yaşamak.Senin ayağına diken battı.Benim kalbime hançer.Senin üzerine yağmur yağdı.Benim üzerime tufan.Sen güneşten sıkıldın.Bana Cehennem azabı.Ben hep ağladım, hep özledim.Ben hep bekledim, hep dinledim.Ben hep aradım, yandım.Acı çekmek bana kaldı.Akan yaşlar hiç kurumadı.Mecburdum. Mecbur bırakıldım.

Çok uzaklardayız her ikimiz.Ama asla yakın olamayacak değiliz.Bir kere görüşsek yeter.Bak o zaman hepsi geçecek.Her şey unutulmayacak belki,Ama güller yeniden yeşerecek.Bir kere kucaklaşsak, sarılsak.Öpüşsek bir kere.Bir kere elimden tutabilsen,Dokunabilsen sevgiyle.Yada ben sana.Ben seni yaşamak, arşa kadar yüceltmek,Başımın tacı, Gönlümün sahibi yapmak,Ezberlemek istiyorum.

21.09.1999 23.00

Kamil Çağlar



Ona Aşık Olma!

Gözlerim kapalı seyrederken seni,Yağmurun damlaları çarpıyordu yüzüme.Hayalin bile olsa güzeldi!

Yağlanmış saçlarımdan süzülürken damlalar,Sende akıp gittin, biraz evvel yanımdayken.Su birikintilerinin içinde kayboldun.Ayak bileklerime kadar içine batarak yürüsem de.

Olsun! Gözlerim kapalıydı veSenin hayalinle birlikteydim.Ellerinin sıcaklığı kalbimdeydi hala.İçimi ısıtıyordu bir kahve sıcaklığında.

Sanki yağmurun yağmasına sebep olan,İçimde kopardığı fırtınaydı yokluğunun.Yağmura karışan göz yaşlarıma rağmen,Kalbimin sıcaklığında eriyordu varoluşun.Daha dünden belliydi akacağı!Tepemde dolaşan kara bulutlar veFelaket habercisi kötü dostlarım.Söylemişlerdi bana, ona aşık olma!

16.30 – 27.10.2006

Kamil Çağlar



Onuncu madde

Benim mutluluğumSenin mutluluğun kadarolabilirdi ancak!Düşman bakışlarındakikinin kadar.

Sokak edebiyatı yapıyorsunsağda solda!Başka bir şeyler söylemenibekleyemezdim senden!Erdemli ve asil olmak,indirime gitmiş, ucuzlamamıştı!Bozulmak üzere yapılananlaşmalar gibisin!Kağıt üstüne yazılan,on maddeden ibaret!

Önceleri neler söylerdinŞimdi ne kadar tuhafsın!Yüzüne karşı yazıyorum:Güvenilmezlik kimliğin,kaypaklık ise işin olmuş.Vedalaştığım o akşamgeldi de gözlerimin önüne.Yalnız kendini düşünenbiri olmuştun, bencildin!Acıma duygularını kaybetmişgaddar bir mahkumdun!

Senin kadar mutlu olamam,o anlaşmadaki gibi.Yalan bakışlarından beslenen,sahte gözyaşlarıyla süslediğin.Sonunda oluştu benim de kanaatim,Bir şey olmaz senden, canım sevgilim!

22.09.2006 17.30

Kamil Çağlar



Oruç

Mümkün değil inkarı,Tüm dinlerde aynıdır yeri.Muhammed’i, İsa’sı, Musa’sı ve Nuh’uİstisnasız kabul etmişler, orucu!

Kimi her gün tutmuş orucu,Kimine nazil olmuş bir ay.Bazen farz olmuş, bazen nafile,Hepsi de birer Allah kulu!

20.10.2006 19.00

Kamil Çağlar



Ölüm

Ömür bağında nazlanarak büyüyen,Son üzüm tanesi tadındasın ölüm..Mor böğürtlen gibi ekşimtırak.Çıkmayacak bir leke gibi peşimde.Değdiğin zaman ince tenimeYastığımda olmayacak başımın altında..Pamuk da yünde olsa, yorganımda.Üşüdüğünü hissetmeyecek bedenim.Hesap alacaklar sorguyla sualle.Belki başın dimdik mağrur.Belki de; sinmiş gözlerin. Korkak.Sıra Allah’ın faturasında...

22.03.2001 - 22.30

Kamil Çağlar



Öyle Olduğunu düşünüyordum.

Yani! Özür dilediğini hayal etmişim bir an!Aldandığımın farkına vardım. Üzüldüm..Üzüldüm ama, ağlamadım..Ağlamadım çünkü; umursamadım.Nasıl olsa tekrar yaşanacaktı..Bu olanlar nasılsa aramızda kalmayacaktı..Paylaşılacaktı! Hani bizim paylaşamadığımız,Hani söz verdiğimiz gibi saklayamadığımız!Bir omuz olacak veya bir masa üstünde,Bir fincan çayın yanında iki dirsek..İki sigara nefesi arasında anlatılacaktı,İki koltuk arasındaki yeni sırdaşa..

Belki gözler dolacak acındırılarak.Ama temelinde yaşanacak derin fırtınalar.Derin nefret nameleri, adaletsiz sızlanışlar..Belki damlamayacak, silinmeyecek göz yaşları.Yeniden kandırılacak, yeniden harcanacak..O iki dirsek arasında da kalmayacak.O iki nefes arasındaki kirli dumanda,O fincan çayın tadında da olmayacak..Hep yeni bir sırdaşa yaslanacak!Yeni bir haykırışa, sırlarla dolu bir başına!

Şimdi umursadım seni, yani ağlıyorum..Yani paylaşmak istiyorum bizi..Söz verdiğimiz gibi saklamak ikimizi..Hem üzüldüm şimdi, hem de ağladım..Hayal ettiğim özrü düşündüm de bir an!Sırdaş olup da omzuma yaslanıldığı o zaman..

11.01.2006 23.45

Kamil Çağlar



Öylesine Sevemem..

Beni hayatın tadına ulaştıran sen...Bir atımlık barut kesesindeki;Anlamsız sevda lakırdılarındakisevgim değilsin..Sevmeseydim seni, asla öpmezdim...Canım yansa da sensizliğimde üzüntü dolu..Ben seni öylesine düşünemem..Öylesine sevemem..

Birlikteliğin içerisinde ki,kişisel yalnızlığımsın.!Garip bir geçmişin pesindeAmansız, ızdırap dolu takiplerimsin.Heyecanı var ama pasif bir kara delik..Yalnızlığını atmaktansa sevdiğinle,Sırılsıklam ter dolu gecelerdi.Rüyalarındaki hayalsiz kabuslarında...Mutlu duyguların arkasına sığınmısMeraklı bir düşünce laboratuarı.Kimyasal reaksiyonları yeğlemek yerine,Fiziksel teması hayal edememek..Deney tüplerinin birer birer patlaması.Mesele elinin yanması değil,Onu üfleyecek duygu dolu bir nefes...Sevgi dolu.. paylaşımcı.Acının kalbinde cızlaması...

Canım yansa da sensizliğimdeüzüntü dolu..Ben seni öylesine düşünemem..Öylesine sevemem..

Kamil Çağlar



Öylesine..

Bir türkü mesafesinde, bir dağlama;Yürekten akar göz yaşlarım,Sakın sen ağlama..Eğme başını sakın! Sen kal ayakta..

Bir şiir ayrılığında, bir mani;Sana olan sevgim,Gerçek değildi sanki..Sanki rüyaydı, hayaldi masmavi!

Bir roman tadında, bir hikaye;Al beni kanatlarının altına,Gönlünde et himaye..Gözlerinde gizle, sakla içinde..

Bir serzeniştir bu, makamı rast!Öylesine yuvalanmış sözleri nihavent.Bir duadır ki, özünde kast..İster bet olsun, ister ise hayrat.

17.02.2006 – 01.00


Kamil Çağlar



Özür

Kollarımı açıp gözlerimi kapattığımdaKucağıma gelip sarılmanı bekledim.Ümitsiz ayrılışlarıma inatla...Bende varım demeni özledim.Simdi ellerimde bos,kollarım ve göğsümde...Duvarda bir resmin kalmıştı,Onu da çıkarıp attım kasvetle.

Göz yaşlarıma acı dolu ağıtımı,Sevgimi kara toprağa gömdüm.Bedenimi ise özür dileyenlere.Umudumu bıraktım sevenlere..

11.01.2001 11.00

Kamil Çağlar



Renkli İlişkiler!

Büyük bir bahçedir bu dünya.Kadın ise, bahçede bir çiçek!Kimi tazeyken koklanır, dalından..Solar kimi de, hiç koparılmadan!

Gezinip durur arı, bu büyük bahçede.Arıdır erkek, gözleri hep çiçeklerde!Salınmış doğaya, vızır vızır dönerBal yapmayı iyi bilir, konar her çiçeğe!

Neden dolaşır bilinmez, kelebektir rengarenk.Daldan dala atlar, bir günü ömrüne denk!Sürtünerek yaklaşır, kankisi olmuş çiçeğeYüzünü de çevirmiş, vızıldayarak uçuşan erkeğe!

Bize yakışır, söylenir iki kelime slogan!“Yakışmaz çiçeğe, kelebekle yaşanan”Arı içinse fark etmez, ders alır bu tablodan.Bal yapmaya çalışır, ilişkileri olmuş sıradan!

Çiçeğin;Kelebekle olan ortaklığına, artık bir son vermeli!Arının;Vardır bir özgürlük emeli, budur doğanın temeli!Kelebeğin;Ömrüne sığmaz saatler, bunu kendisi de öğrenmeli!

18.07.2005 14.00

Kamil Çağlar



Rüya

Bir rüya gördümdün gece..Pembe ile mavibirbirine karışmıştı!Aylardır yaşadığımkanlı kabuslardan sonraçok şaşırmıştım!

Renkler mevlevi olmuş,bende neyzen.Nefesimi verdikçe ney’e,döndükçe dönüyorlardı.Avuçları açılmış mevlaya,yakarıp dururlardı af diye.Bir nurla kaplanmıştı etraf.Sanki bahşedilmişti,yeniden bir hayat!

Gözlerimi açtığımdaetkili bir huzur vardıyüzümde.Öylece oturdum dakikalarca.Kabuslarımdan sonra,verilen bir ödüldü bu bana.“Her elemin sonundaki mesajda,bir mutluluk vardır.”Sakın unutma!

11.10.2006 09.00

Kamil Çağlar



Sabah Olacak Yine

Üzgün ve isteksiz kahpe histeri.Sabırsız inat ama garip rastlantı.Biraz kırgın moral bozukluğunda.Mesafesi uzak bildiğim sözler..Sevgisiz eleştiriler bir dağ kadar.Çok yönden yıkılmış dünyamda..Nasıl olsa sabah olacak yine....

Bittiğimi anladım kolayca..Ve acı anlamda varoluşumKaçak ve korkak sevgililerin,Umursamaz, aldırışsız sevgisi.Özel aksamlarda değersiz sevişmeler...Kirli bakışlar tazeliğindeİncilerle süslenmiş abiye kaftan...Mutsuz arayışlar sonsuzluğunda.Yalnız kalma korkusu...

Satılmış geçici aşklarınNedensiz ayrılışların sırrındaYalansız istek dolu sevgili..İç acıntısında meraksız fırtına.Kanıtsız dağlanmış haykırış.Duasız avuçlarındaki serzenişHissettiği bir tek terk ediliş...

Maharet sözcükleri kalbimdeBir sürü kasvet ve kinle...Zamansız muhabbet, zevksiz tarane.Panik atak sancılarda yalnızAnlamsız köşe kapmaca...Nasıl olsa sabah olacak yine...

05.08.2001 01.30

Kamil Çağlar



Sana söz.

El sallama bana bebeğim.Veda eder gibi durma!Dolmuş gözlerinle mahzunİçime akıtma ağıtını.

Arkanı dönme, bekle biraz.Henüz uzaklaşmadım ben,Kaybolmadım daha ufukta.Biraz daha bekle, sakın ağlama..

Sana söz! Döneceğim geriye.Senin için gidiyorum,Seni özlemek için gidiyorum!Hadi dön artık. Sna söz!

Gönül kumbaramda biriktirdiğimAçılmamış sevgi paketleriyle döneceğim.Göz görmemiş, el değmemiş, nadideHenüz koklanmamış, içi dolu özlemle.

Şimdi uzaklarda kaldın.Ulaşılması zor bir mesafede.Yalan söyledim istemesem de.Biliyorsun, anladın sende!

07.04.2006 14.30

Kamil Çağlar



Sandviç tadında!

Sessizliği kokluyorum odamdaSensizliği dinliyorum sabahları!Acele sevişmelerimiz de kalmadı,Ekmek arası sandviç tadında!

Tavandaki kireç lekelerinisayıyorum.Duvardaki çivi delikleriniyamıyorum.Seni görmüyor gözlerim,seni düşünmüyorHayal edemiyorum,ne kadar baksam da!

Artık yemeklerime de yerleştiBalkan mutfağı!Önceden hazırlanmışdondurucuda bekleyen yiyeceklerive konsantre içecekleri deterk ettim!Sıkıcı aperatifler yerindesımsıcak tarhana çorbasıvar, içiyorum!Ekmeğimde, yanında oldukatık!

Yaşıyorum şimdi!Şimdi isteyerek yaşıyorum!

21.10.2004 19.00

Kamil Çağlar



Satanlar

Anayı da satarlar,Yad ellerde!Babayı da satarlarHaksız sözlerde.Gözü dönmüş bunların..

Sevgili olmuş şeytan.İhanet dolu beyan.Ruhunu da satar,Dini yok bunların!

Menkıbesi bulunmaz,Kitaba tabi olunmaz.O’na karşı durulmaz,Korkusu da yok bunların!

Adanmış kanları simsiyah.Kurban edilmiştir felah.Fetvası verilmişse, mübah!Namazları da kılınmaz bunların!

01.10.2006 14.00

Kamil Çağlar



Sen İsteseydin!

Büyük bir aşkla,tarif edilemez bir zevkleyapmak isterdim her şeyi!

Denize akardım, ırmaklar gibi.Önüme çıkan kayalara çarpa, çarpa.

Eğer sen isteseydin!Bulutlar gibi itişip dururdum,ilk önce ben yağacağım diye!

Toprak gibi; üzerime serpiştirilen,çiçekler yetiştirirdim sinemde.Sen koparıp, koklayasın diye!

Yaprakları dökülmüş meşe ağacınınDalları olurdum, sen isteseydin!Var gücümle yeşertirdim, meşe ağacını!Yüzünde güller açılsın diye!

Hayvanlar gibi itaat ederdim.Köpekler gibi!Boynuma taktığın tasmayla dolaşırdım;Sokak, sokak. Peşinden koşardım!Sen isteseydin!

Ayaklarına kapanıp, yalvarırdım!Senin olurdum!

06.04.2006 16.00

Kamil Çağlar



Sen Yokken

Sen yokken odanda,Oturduğun masanın resmini çizdim!Hayal ettim seni o koltukta.Sabırla bekledim gelmeni.Bir ara kalktım aradım seni.Boş koridorlara takıldı gözlerim.Sonra, o koltuğu seyretmek,Daha güzel geldi ruhuma!

Ben bilirim o masanın arkasındaNice zamanlar geçtiğini.

Çok kez masandaki gül olmak istedim.Not almak için biriktirdiğinMüsvette kağıt.Yorgun parmaklarının arasındakiKurşun kalem gibi.Bazen de narin ellerineSürdüğün o nemlendirici.Terini benimle silmeni bekledim.Yudumladığın kahve, tuttuğun fincanİçine attığım şeker olmak istedim.Seninle beraber eriyip,Seninle birlikte karıştırılmak.

Yorgun geçen mesai çıkışındaEvine bırakmayı özledim!

Bitiğimi zannettim bir gün.İsteğine binaen tayin emrin,Gelmişti başka bir yere naklin.Çok sevinmiştin, gidecektin.Oysa ben sevinemedim.İlişiğini kesip de ayrıldığın günRuhumu da alıp gittin.

Sana söyleyemediklerim vardı.Korkularım vardı bekleyen.Dilsiz gecelerde biriktirilmiş,Umutsuz sabahlarım vardı..

Şimdi sen de yoksun, onlarda!Klavyede bıraktığın parmak izlerin veMiatlı yazılardaki telaşın kaldı.İmza sümenindeki toplu iğnenVe seni düşünmek kaldı bana.

Bir başkasının düşü oldun şimdi!Bende ise buruk bir hatıra..

16.11.2006 15.00



Kamil Çağlar



Senin elinde!

Bu aşka;Canını bağışlamaksenin elinde!

Bense;Sürünen nutukların,görünmez aşklarınpeşindeyim!

Aşina;Duygularda yaşıyorum,unutulmuş ninnilersöylüyorum!

Duvarlara;Kulak kabartıyorum,gizlenmiş nidalarıdinliyorum!

Gelmek;Senin elindeydi!Gelmesini bilmedin,gelmedin!

Gitmek;Uçuverdi avuçlarından!Sözlerimin üzerinekondu!

Şimdi;Canını da bağışlasan,gittim ben!

04.09.2006 23.00

Kamil Çağlar



Serzeniş

Yeni yeni filizlenmeye başlamışGönül fidanlığını.Elleriyle yakmaya çalışmasıGibi hainlerin...Cayır cayır alevlerin sarması gibi.Dört bir yanını hasretin..

Feryadı yankılanıyor iki dağ arasında,Gidip gelen aksiseda gibi kulaklarımda...Susuzluğunu dindirmek içinPınar ararken dudaklarımın;Karsısında bir dev gibi,Serap gördüğünü anlıyor gözlerim..

Bir daha şahlanarak yürüyemeyecekKorkak, bedbaht ve sünmüşPısırık ve aşağılık bedenim.Ama asla bulamayacak o naçiz,O nadide askı kalbim.

Ve yine kırık kanatlarınıÇırpmak isteyecek ümitle.Aradığını ararken zavallı gönlüm.Çiçeğe sevdası gibi arınınO daldan o dala zıplayarakBulacak sevgim gerçek sahibini.

O gün geldiğinde sadece aklım değilYüreğimde gülecek dönüp baktığında...Bir kuş gibi, Süzülüp gidecek ebediyete....Hiç korkmadan, hiç sıkılmadan.Sadece o kalacak.... Sadece ümidim.

07.10.2001 19.30

Kamil Çağlar



Sevdam

Ellerimde hazırdıkalbimde!

Yakmanı bekliyordumaşkımıza,yeşil ışığı!Yıllardan berisarıda bekleyen!

Kimi zaman kırmızıyakimi zaman da,yeşile çalan sarıda!

Park etmemeizin vermeni istedim.İki kaşın arasına!

Sınavları kazanmıştım amamülakatta eledin,her defasında!

Duble sevdam oldun,silinmiş yollarında!

Seyir defterineyazılmayı bekledim!Serin sularındayalpalanırken!

Şiddetli fırtınalarındasallanan mendirekyelkeni!

Kan damlayanbıçak olmak!Böğrüne saplanan.

Sırtından tutularaksilinen peçete!

16.05.2006 19.30

Kamil Çağlar



Seviye krizi!

Yorumsuz;Dumura uğradım,açıklamalarından!

Anlaşılmaz haldeydi,tutumun!İzin vermediğim halde!

Yani;Seviyesiz laflarının,nereye gittiğininfarkında değildin!

Boş ver;Sen istediğini düşün!Zaten;Düşüncesizliğindi,kast ettiğim!Önemsiz hislerdi,geldi geçti!

Unutmuşum;Eğitemezdim seni!Sen okumuş, tahsilli.Ben ise kör, cahil!

Sıkıldım artık!Sadece;Seviye kriziydi, düzeysiz!Seninle ilgisi de yoktu!Yükselmemek üzere,düşmüştü!

25.11.2006 13.00

Kamil Çağlar



Sıcak Aşk.

Kahretsin ki aşkınla dolu kalbim...Üzülmek istemiyorum dünyada.Bizi üzecekler ve ben kaldıramam sensizliği..Vermezlerse eğer izin sevgime.sevgimize...

Aşılması gereken öyle çok engel varken..Kendime olan güvenim nerede.Tedirginliğim tek korkum değil..Önüme çekilen setlerdir diğeri de.....

En koyu mavi düşleri avucuna.En içten mutlulukları gözlerine.En derin sevgileri kalbine usulca bırakmak varken..Gecelerin yalnızlığı iyiliğinden midir sence?

Umurumda mı ki? Kalbim kıpır kıpır yine..Duygularım sahip oldu benliğime.Düşünmek istemem. Üzülmek bana göre değil.Hayatımın yanlışını da yapsam bence..

O yar ki hayal bile etsem timsalini.Yerin olmaz yüreğimde... nefesimde...Sesini duymazsam eğer sahipsiz aksamlarda..Uyku olmaz bil ki gözlerimde...

07.08.2001 18.30

Kamil Çağlar



Sin-Kaf

Bazen kulaklarım çınlıyor!O anda;senden başkası gelmiyoraklıma!Birden gözlerim dalıyor,çok uzaklara!

Ortalığı bir sis bulutukaplıyor!Her yer buğulanıyor,biraz da ıslanıyorortalık!Sanki çiğ düşüyoryanaklarıma!

Övgü dolu kelimelerçıkamıyor dilinden,biliyorum!Kulaklarımın çınlamasındananlıyorum!

Temelsiz küfürler savuruyorsunsağa sola!Sin-kaf dolu sızlanmalarında!

17.01.2005 23.00

Kamil Çağlar



Siya ile Sandal

Ki; Derya’nın kaptanıdır,O’na aşk budur.Siya ile sandalÇarparsa iskeleye,yoktur onun içinbir başka dumur.

Dümen kır reisKısmet bir başkasına,Sancakta görünür ufukbiçare aşkına!

Hazır olmuş leventler,Arar durur kefere.Nasip olmadı bugün,darısı başka sefere!

22.09.2006 17.30

Kamil Çağlar



Soğuk toprak

Çürümüş leş kokusu, bastırılmak isteniyor tütsüyle.Sararmış ten dokusu, kapanıyor beyaz bir örtüyle!Diken diken tüylerim, ağıtsız kalan dilindeAğırlığı çökmüş toprağın, kazma kürek sesleriyle!

Zarar veremez artık gönlüme, senin kem bakışlı gözlerinKaderimdeki vuslat kadar, iğne dolmuş sözlerin!Mevsimler bir mum gibi, eriyip gitmişti dibimeKabrimdeki soğuk gibi, işleyip duruyordu kemiklerime!

19.11.2003 17.00

Kamil Çağlar



Sokak lambası

Köşede;Benimle beklerdin hep,Sokak lambası!

Nice zamanlaraydınlattın çehremi.Işığından faydalanıpOnu beklerken!

Sigaramın dumanlarıserpilirdi, senin ışıklarınla!O da bilirdi beklediğimi!Perdenin aralanmasındananlardım.

Saklanırdım,arkana pusardım!Görünmemek için, çömelerek!Sigaram ele verirdi beni.Üfül üfül uçuşurdu,sis bulutuyla havada!

Yıllar geçti artık.Aradan uzun yıllar!Yarenlerin değişti,bekleşenlerin değişti!Bir sen değişmedin!

O mu? O da değişti!Şimdi kızı bakıyor,o perdenin arkasındanIşığınla aydınlattıklarına!

11.02.2002 23.00

Kamil Çağlar



Sokaktaki Serseri..

Sokakta yaşıyorum, çadır kurmuşum çayıra.Sen ister çadır de, istersen de baraka!Sahibi yok bu mülkün, kimseye ödemiyorum kira.Yol geçen aşıklara da, bir bardak su bedava!

Dert etmiyorum ben, gelmiyor elektrik faturası.Dededen kalmış bana, bir çakmak bir de gaz lambası!Rahmeti çok mevlam, bırakmadı susuz beni hiç,Gariplere de bol yer var, burası alay meydanı!

Tenekeden bir mangal, birazda çalı çırpı.Çadırım çok sıcak, kolayda oluyor ısınması!Eskimiş pantolonum, bilmiyorum rengini gömleğimin.Gönül kirini de yıkar mı hiç? Bu çamaşır makinesi.

Mahalleli atmış çöpe, yazık oluyor bu nimetlere.Yinede hoş duruyor hepsi, bayram yaptırıyor mideme!Kahve camından gördüm, karmaşık renkli bir dünya.Oysa oynuyor her gece, gökyüzündeki beleş sinema!

Varsın desinler bana, başıboş köpek, serseri!Dermanı bol rabbim, size vermesin bu dertleri.Döşeksiz barakam ve kırık kalbimin sırları;Numune insanım, buda Allah’ın hikmeti!

02.11.2006 15.00


Hayrabolu

Kamil Çağlar



Söylemiştim..

Yine şişmiş gözler yine buruk.Saatler bozsa da sabahın sessizliğini..Dün olduğu gibi yine kederli.Soğuk, bıkkın ve ümitsiz.Yine yorgun yine şüpheli.Ve yine karşılıksız beklenti...

Köprünün bir ucu karada dimdik,Diğeri ise karanlıkta öksüz.Zifiri yoklukta tek basına yetim.Darbesini bekler gibi mahzun,Sade bir tören ister canı suskun..Bir tarafı eğik özlemle toprağaİstese de taşıyamaz bedenini durgun....

Ve sonunda dört kolluda dört iri adam.Ardından dökülen ıslak göz yaşı..Bir bir, kürek kürek toprak üstünde,Artık ne ıslanacak saçları nede askı,İstemese de gönlü, istese de...

12.04.2001 09.00

Kamil Çağlar



Süzgeç

Kendi ayıbını örtmeyeçalıştığının farkındayım.Böyle tehditlerlebir yere varamayacağınısende biliyorsun.Gereksiz laf ebeliğipeşinde dolaşmandaha çok zarar verir bize.

Kurduğun veyakurmak istediğinplanlar her ne iseumarım içinde ve sonundakötülük olmaz.Başkalarını dinleme meselesine gelince;şimdiye kadar bundanfarklı bir olay yapmadın.

Bana kurmaya çalıştığınbu baskının ters tepmesiseni böyle oyunlara zorluyor.Hala anlamadığın bir şey var.Bana karşı olan özleminidindirmeyi düşünmüyorsun da,kirli oyunlar peşinde dolaşmayıhedef seçiyorsun.İşte aramızdaki bu farkıbaşkaları çok iyi süzüyorlar.

Bana ithaf etmeye çalıştığınsöylemleri uygulayan sensin.Hatta böyle bir şeylervarmış gibi davranmak dasenin oyununun bir parçası.Şunu söylemeliyim;Ayrılmayı teklif etmende,ayrılmayı bu kadar çokistemendeki gayeniiyi süzdüğümü zannediyorum.Sen her ne kadarsaf olduğumu söylesen de!

Aramızdaki köprüyüyıkmaya çalışman normaldir.Ancak; bizim aramızdaöylesine bir bağ var kionu yıkabilmek için,benim bu dünyadangöçmem gerekir.Zannediyorum,planlarının arasında o da vardır.Ben seni istiyorum diye



yaptığın baskı da ters tepti.Ama Allah'a hep dua ediyorum.

Bana uygulamayıgöze aldığın müeyyidelerher ne olursa olsun,kendine yapmış olursun.Bu da sana yakışır.Meydan okumana gelince.Bu sevdada;Senin hakların olduğu kadar,benim haklarım da var.

Beni buhrana sürüklersen,yaşamıma müdahale etmeye kalkarsan,psikolojik eğilimlerimdeherhangi bir değişimle karşılaşırsam,bil ki seninle daha çok karşılaşacağız.Sana olan sevgim veriyorbu hakkı bana.

Gördüğün gibi!Atılıp tutacak kadar,boş değil bu meydan!

24.11.2006 01.00

Kamil Çağlar



Şahsiyetimin Hakkı.

Ela gözlerime bakıp da, beni hiç sevmezsen?Cayır cayır yanıp, tutuşsan da ateşimle,Seni sevmek istemiyorum dersen?

Ya aşık olmazsan? Kahrolmazsan benim için.Adımı sayıklayıp da her gece, derin derin bakmazsan?Gözlerinden yaşlar akmazsa? Ağlamazsan yüreğinle!Bir hevesti, geldi geçti! Başlamadan bitti!

İçimde yaşıyor, garip bir fukara.Senden istediğiyse, kalbinin zekatı!Nice çalkantılar yaşayan, zengin gönlünden.Miktarı büyük bir bağış, şahsiyetimin hakkı!

Sadaka verir gibisin, kibir dolusun nafile!Yol kenarında dilenir, el açmış dilenciye.Açık hava tiyatrosundayım, oynarım avare.Figüran kalmış beklerim seni, deliyim divane..

Emredilen buymuş, sabır denmiş bekara.Unutsun onu! Oruç tutsun, sakın ha!Umudu yoksa eğer, beklesin biraz daha.Kısmetsiz ömrü kalmaz, bir başka bahara..

Vurdun sırtıma semer, dolaşırım dolap dolap.Sesimi duymazsan canım, halim olur harap!Yalvarmak neyime, olurum sana kul köle.Anlatırım derdimi işte, durum kötü hal böyle.

08.11.2006 - 16.00

Kamil Çağlar



Şikayetim var!

Şikayetim var Ya Allah’ın Resul’ü!Ama isyan değil bu şikayetler.Adına sürmek istediler bir leke,Çirkin resimlerini yaptı kefere!

Sen alemlere de Rahmetsin;Alemler bilmiyor seni!Küfrün temelinde yaşıyorlarTanımıyorlar nübüvvetini!

Yarışıyorlar birbirleriyleNasıl yaparız bir hile?Yüzümüze karşı kötü söylüyorlarKahkahalarla gülerek hem de!

18.11.2005 15.00

Kamil Çağlar



Şüpheli Dostluklar.

Dostluklar şüphe doldu,Hezeyan oldu aşikar!Dengesiz söyleşilerde hesaplanmış,Sahte sözlerle manidar!

Sanatçı olmuş menfaat,Sahnelenmiş hayat perdesinde.Her kafada kapanmış gişe;Ömür boyu hazır, devamlı matine!

Dostun sözü, senetti imzasız.Dönmezdi zorda bile, imkansızdı imkansız!Acı söylerdi hep, kalpten ama zararsız.Ona da gem vurdu, kahpe imansız!

Düzen seçilmiş, tablo çok vahim!Kapanmış kapılar, nasıl kime sorayım?Adet olmuş kibir, şablon da hazır;İyi dostun sözünü, ben nereye yorayım?

Eklenmiş art arda, dilleri susmuş.Mevzilenmiş kuytuya! Pusuyu da kurmuş.Üç beş sahtekarla, mertliğini bozmuş.Namerdin dostluğu, meğer nede zormuş!

Dostluklar şüphe doldu, hezeyan oldu aşikar!Hayallerimi çiziyor, sahte sözlerle asalaklar!

21.15 – 30.10.2006

Kamil Çağlar



Taksici -2-

Kaldırılan bir el,start verir rızkına.Kapının da açılmasıylaatılmıştır ilk adım.Her binen müşteri içinaynı temenni zikredilir.Önce yevmiye,sonrasında ise sarfiyat.Bize kalan az da olsa,geçiniriz kıt kanaat!

Hareketli saatler içinvar gücüyle çalışır.Geçmeyen bir korkusu,bitmeyen bir endişesi vardır.Ya, yol tıkanırsa?

Zordur yaşambu koca şehirde.Ne yana baksanduruyor bir araba.Sağında bir bayan sürücü,Solunda ise azgın bir genç.Önünde yaşlanmış artık amca.Hepsinin eline yapışmış,direksiyon simidi.Bekliyorlar sabır çekerek,bu yol açılır mı şimdi?

Onlar söylene dursun,biz dönelim telaşımıza.Rızk kapımız tıkanmış,Dua etme zamanıdır Hüda'ya.

Kamil Çağlar



Taksici -3-

Yolları en iyi o bilir.geçmiştir defalarca.Yönünü kaybedenlerin,danışmanıdır biraz da!Ahmet bey sekizde bekler,Meral hanım isehep merakla izler.Özenle işlenir tüm sokaklarSanki dokuma tezgahı.Örümcekler bile şaşar!Lime lime edilmiş sokaklarNasıl da örüyor bunlarbu koparılmaz ağı?

Yolunun uzunkilometrelerin çabukbitmesini isterçoğu zaman.Her metresindeyeni bir kazançCebine girecekparalar vardır o an!Müşterisi varkenhızlı seyreder.Yoksa eğer yavaş!Sanki onun içinyapılmıştır sağ şerit,Aheste atar vitesleridengiyle çeker tespihi..

Sigarası hiç bitmezyedeklidir.Sua almak içinse durmazNasılsa yolda denkgelir birileri.Simitten ala yemek yoktue,Açlığa karşı direnci ise çoktur.

Bazen çok konuşur geveze.Bazende suskun,binbir zahmetle!

Kamil Çağlar



Taksici -4-

Kırmızıyı yeşil zannedipgeçer.yeşili ise kırmızı!Yol üstünlüğ ona aittir.Tanımaz polsis, ambulansı.Özellikle dikkat ederbilir bu nüansı!Kıymeti yoktur, önemsizdirYollardaki uyarı levhaları.Çabucak çözer o,bu basit sorunları.Yetişkinler için yapılmışEğlenceli trafik oyunu!

Kabalığı sevmez kendisinearacına iyi bakar.Sert kapatmışsa kapıyı,müşteriyi hemen atar.Nezaket bağışlanmış,hissi bir duygudur.Küfüre karşı hazır,biraz ilerleyince unutur.Ruhunda var gerginlik,damarında hızlı akar kan.Her anlattığında bulunmaz,bir damlacık yalan!Kazalar hoş görür,aracına çarpmışsa başkası.Allah korusun şerrinden,olur tam bir baş belası..

Kamil Çağlar



Taksici -5-

Gözü dönmüştür artıkayakları da titrer.Zamanı gelmişse eğerçekip sağa bekler.Çıkmamışsa yevmiye,alır içini bir telaş.Saldırır durmadan sağa solabe kardeşim biraz yavaş!

Eğlenir içeride insanlarYığılmış bir gürültü bulutu.Kapıdan çıkan her biri içinVardır taksici umudu.Çılgın bir dünya, saatlerce içilmişAyaklara inmiş su, gözlerde şişirilmiş.Taksici için bu durum,zaten hiç farketmezOnun ki bu alemde, sadece bir iş.

Yaşar durur bir kovalamacahem rakipten, hemde polisten.Kaçan her müşteriden bilir ki,Yiyiyor hala cepten.Korkusunu taşır her anFazla yakıt sarfiyatının.Kabahati hep patronda bulurYaptırmıyor ayarını, hala bu aracın.

Gecelerinde vardır bir hülyaDuygularda yaşanır, deniz ile derya.Satmıştır anasını dünyanınCebi dolmuşsa, tıka basa para.

Saatlerdir yaşıyordu sabırlaBir hengame, bir keşmekeş.Artık bir istasyondaİçmek istiyor çorbayı beleş!

Kamil Çağlar



Taksici -6-

Her müşteride vardır,gasp endişesi.Taksicinin korkusu,bitmez bu çilesi.Daima taşıyor yanında,bir acayip tehlikeGöz koyanlarda vardır,kazandığı ekmeğe.

Yorgun geçen sonundaİstiyor gözleri tatlı bir uyku.Yavaşça inerken göz kapaklarıKaplıyor bir sis bulutu.Geceyarısı olmuşetmeli artık paydos.Kahvede bekler şimdi,toplanmış eş dost.Açmalı şu teybi,biraz da yüksek sesiniBedirhan Gökçe zamanıdırpek sever şiirlerini.

Şimdi sorarsınız bananerden biliyorsun bunları.Hepsini yaşadım ben,anlattığım tüm hikayeyi.

Salladım o direksiyonu bende,çalıştım biraz takside.Gerçek bir dünyaydı,yalan yok içinde tamamı sahici!

11.07.2006 16.00

Kamil Çağlar



Taksici

Sabahlarıİlk önce o karşılar.Henüz yatmamıştırtdaha erkendir.

Gecenin bereketinden kalanSon kırıntıyı bekler hep.Yorgundur,İlk ışıklarında güneşin.

Farklı bir heyecan yaşarHer basışında kontağa.'Ya bismillah' demedenoturmaz o koltuğa asla.Kazanç kapısını aralayanKısmet dualarıyla.

Beklemek onun içinzor değildir.İşinin özünde bulunmaktadır,birilerini beklemek.Bazen sokak başında,bazen de yol kenarında.Onun için ayrılmıştır,bütün köşeler.Şahin gibi bakışlarıyla,yürüyenleri keser!Yek vücut hazırdırher an harekete.

Bilir bunları bilir ki;Zira vardır onun dabekleyenleri..

Kamil Çağlar



Taş

Tas ki; dağları doldurur.Doldurur da içine bakmadan.Saklanır karaların ardına.Gün yağıp ıslanıncaya kadar.

O tas ki; Nasırlaşmış kalbin,Acımasız haykırısıdır sertçe.Mertliğini kaybetmiş dostun,Kötülüğün yalvarışıdır iyilere...

Tökezleyip takılmaya gör.Dörtnala savrulan yelesini,Çarpar toprağa acımadan,Nazlı Küheylanın..

O tas ki; işaretidir kabrin.Mahşer gününün müjdecisiTek yakarısı kulun hakka.Dilenir sağlardan son bir Fatiha...

10.12.1999 11.00

Kamil Çağlar



Unutmayacağım!

Yoksul kalacağımı bilsem de,Bozulacaksa da itikadım!Ömür boyu rahat edemesem de,Seninle yaşayacağım!

Feryat ederek ağlasam da,Çıplak kalsam da bu dünyada;Tövbe etmeden gömülsem de,Sensiz amel etmeyeceğim!

Meşakkat ve sıkıntıyla dolsam da,Azapla, üzüntüyle kazınsam da;Korkularımdan emin olamasam da,Senden pişman olmayacağım!

Şeref ve haysiyet uzak dursa da,Taşısam da ninsiz birini sırtımda;Kötü haberlerini duymasam da,Senden şikayet etmeyeceğim!

Dünyama zarar getirsen de,Helal rızka nail olamasam da;Bir ölü tarafından öpülsem de,Seni bir gün bile, unutmayacağım!

15.09.2002 20.00

Kamil Çağlar



Unuttum

Unuttum gözlerinin ışıltısını!Dudaklarında beliren tebessümü,Sevgi mırıldanmalarını veYanaklarındaki gamzelerini.

Kollarımın arasındaki nilüferdenSu damlaları dökülürken yavaşça.Avucumun içinden savrulanO tatlı buselerini de unuttum..

Veda edişindeki sessiz söylenişiniOlmaz! Olmaz ama mecburum.Seni seviyordum deyişini de..Unuttum.

Mahalle çocuklarının meraklıBakışları arasında ararken seni.Yağmurun tokat gibi damlalarıÇarparken yüzüme acımasızca.

Unuttum sözlerini, deyişini,Arkanı dönüp de çekip gidişini.Bir gün önce özlediğini,Ama şimdi bir başkasını sevdiğini..

12.11.2002 10.00

Kamil Çağlar



Utandım Gözlerinden.

Utandım! Duygularım incindi ağlarken..Yaşanmadı daha önce hiç olmamış gibi.Ellerim üşüdü, titredim korkudan.Bakmadım yüzüne takıldı gözüm yerlere.

Kin dolu kalbim, nefret dolu, küskünüm.Bastığım yer çamur, saplanmış kalmışım.Tutunmak istedikçe ağacın dalına,Batıyor bedenim acıyla çırpındıkça.

Sadece birkaç kelime değildi dilimdenDöküldükçe bembeyaz sayfayı kirleten.Yüreğimin sızısı vardı kalemin ucunda.Kan kırmızısı canım vardı mürekkebinde.

Sebebim sebebin olmadı üzgünüm yine.Paketimdeki son sigara ciğerimde.Çevirsen çarkı dönüşü yok geriye.İki damla yas, el sallarken eski sevgiliye.

03.07.2001 03.00

Kamil Çağlar



Üst Katın Merdiveni.

On dört merdiven vardı, seninle aramızda.Birer birer saydım ben, her defasında.Her bir adımı, bir koca ömre bedel.Usul usul daima, çıkılmayı bekler!

Dar taşlarla örülmüştü, genişti eni.Parçalanmış mermer dokusu, işlenmişti yeni.Yağ dök yala misali, her zaman ter temiz.Uzanıp gidiyor sıralanmış, üstünde de diğeri.

Nice zaman bekledim ben, dinledim sesini.Ayakkabı topuklarının, şıngırtılı neşesini!Tok bir ses işittim bazen, korkuyla endişelendim.Dikkat kesildim bazen de, kaskatıydı bedenim..

Yoğun geçti bazı zamanlar, hareket dolu.Kimi zaman çıt çıkmadı, ıssız ipek yolu.Gülümsemen kaldı aklımda, o gün karşılaştığımızda.Bizim kata çıkan,o merdivenin ortasında..

Sen zannedip de kapıyı açtım çoğu kez.Kocan çıktı karşıma, utandım tık nefes.Selam verdi her görüşünde, ama meraklı.Senin gibi değildi gülümsemesi, biraz bıyık altı..

Vazgeçtim sonunda, bıraktım merdiven dinlemeyi.Kapının zilini çaldım, göze aldım dayak yemeyi!Sen bunu ister şerre yor, istersen de hayra.Bitmişti artık benim için, zamanı boşa harcama..

Mazeretim hazırdı, elimde boş bir tabak.Geçen hafta ikram ettiğin, içi dolu kıymalı kabak!Yoğurt da koymuşsun yanına, eşsiz ev mayası,Ellerinle yaptığın, bir dünya markası..

Dünyam yıkıldı o an, buyur abi dediğinde.Ne hayaller kurmuştum dün gece, ben yine seninle!Nutkum tutuldu kapıda, elimde kaldı boş tabak.Tadına doyamadım, ah bu kıymalı kabak..

Aklıma geldi birden, eşiniz evde yok mu?Otursak seninle biraz, bu bana çok mu?Böyle bakmıştı Havva, ilk insan Ademe.Buyur gel yanıma, söylemem ben enişteme..

Bir daha dinlemedim, nasıl olsa zaman çoktu.Merdivenleri saymadım, buna gerek de yoktu..Üçer beşer atladım ben, ürkek bir telaş ileSonra fırınla uğraştık hep, biraz da mercimekle..

08.11.2006 – 23.15



Kamil Çağlar



Üzülü yorum..

Üzüldüğüme üzülüyorum şimdi!Daha önce niye bitmedi diye.Halbuki zaman geçip gidiyor.Gençliğime üzülüyorum..

Bu yüzden acı çekiyorum.Kalan ömrümde yine varsın.Yenilesem de her şeyi, yinelesem deEskiye ait bir şey kalmasa da.Seninle yaşadıklarıma üzülüyorum.

Şimdi de bende kaybettikleriniBaşkasında aramana üzülüyorum.Sürekli hakaret etmene rağmen..Sana cevap vermek için çabaladığım,Boşa harcadığım mesajlara üzülüyorum.

Mahkemenin her davetinde, her celsedeSırf sana inat olsun diyeYollara düştüğüme üzülüyorum.Ayakta olduğumu yıkılmadığımıGösterebilme gayretime üzülüyorum.

Seninle tanıştığım güne lanet edipKeşke tanımasaydım deyişime üzülüyorum.Ama en çok şunu bilmelisin ki;Bunları yaşayacağımı bile bileSeninle evlendiğime üzülüyorum..

15.11.2006 14.00

Kamil Çağlar



Vahim Mevzular.

Vahim mevzular bunlar kuzum!Feda edilmez tek celsede..Öyle iki el sallamasına,Bir parmak şıkırtısına..Köçeğin ziline yakışan,Bir oryantalin dansına..Bir bar fedaisinin kapı sefasına,İki sarhoşun selamına;İç gıcıklayan nahoş sedasına...

Sahne senin, bu meyanda sözde!Özümde sen varsın; şarkımız da gözde!Salın eyyam ile titresin! Korksun senden,Arzu endamın ile sallansın, bu garip gövdem...

Velhasıl anlatmışımdır derdimi.Kalem sendedir var ise eksik kelam!Özlemem ben bu bayat hayatı ve sesi,Yüzüme üflenen o eski ve kirli nefesi..Her çalındığında kapı, hep aynı heyecan..Yok istemem öyle! Yaşanmaz bu acayip hezeyan..

Asmışsın beni darağacına, kollarımı bağlamış.Koyup da beni teneşire, boylu boyuna uzanmış.Gözleri yaş dolu anamın, sözleri de dağlanmış.Ağlamış da ağlamış, derdine yanmış da ağlamış.Benim için ağlarken, senin için de yanmış...

22.02.2006 23.00

Kamil Çağlar



Vicdansız Sitem!

Mabetsiz şehrin kenarlarında,Şiirlerinin de kanatlarındayım..Zulüm kavramıyla meşgulken beynim,Yaşayan hurafelerle savaştayım!

Sosyal yaşantıma cevap ararken,Tepelerde dolaşmaktaydı cebim!Akaidini düşünürken dinimin,Sorusuna istinaden: İlahi emrin!

Senetsiz vakıf bırakmış, temeline!Ahengi denk seyahatnamesinde..Kelamında aruz çok, rehberinde iman,Düşüncesinde tasavvuf, şehit dedelerimin!

Düştüm kanatlarından şiirlerin.Ahi’si olmuş zalimin ve pisliğin!Vicdanında gizlenmiş garip sitemin,İlmihali olmuş o, ilk hikmetin!

Takviminde sayarım yaprakları ikişer.Tüketilen hüzün, hüznünde iniltiler.Alacağı yoktur: Ebediyet hakkın!Kavramında kalmış, namert şahsiyetin..

Hurafeler yaşarken, kanatlarında şiirlerin.Sözlerinde ne işi var, senden habersiz kederin!Ukala dilinde söylenir, her daim küfür,Son nefesten önce, ona da konmaz mühür!

İmzası var her yerinde, işlenmiş nakış.El bağlamış önünde, beş imansız tutuş!Israr etme zamanıdır, senide yaratan Rabbimin!Özetinde cezası, hesabı yatar cesedin!

24.07.2006Saat: 21.00

Kamil Çağlar

Kamil Çağlar



Ya da!

Bir kara buluttum dünyanda.Yağmur olup düştüm saçlarına.Süzüldüm kaslarının arasından.Eridim hıçkırıklarla toprağa.

Bir damla su kirpiklerimin arasında.Gözyaşı dedik sıcak duygularla.Keder, hüzün, hasret dedik bazen.Bazen de sevgi ve mutluluk.

Ucuz saatlerle dolu ömrün.Öylesine harcanan dakikalarla.Sabretme çaresizliğe ve düne.Tıkırtısıyla geçen kötü zamana...

Ya sende katıl zulme ve kötüye.Ya da seyret gökyüzünde kendini.Bekleme öylesine dönsün dünya.Ya da ölme...

14.03.2001 22.00

Kamil Çağlar



Yağmurla mı geldin

Yağmurla mı geldi sanki hüzün.Ayrılmamıştı aslında hiç pencereden.Perdeyi her açışında o değil miydi?Sana geçmişini geri getiren...

Daha dün değil miydi sokaklardakiPantolonu yırtık ağlamaklı çocuk?Kalın topuklu epa ayakkabısı veSırtında babasının paltosu..Ablasının önlüğüyle sınıfta, sıradaBahçede duvara yaslanan.Komşu kızı sevdiği Vildan.Yakalamaca da hep peşinden koşturan.Yanındaydı aslında çayda çıradaHalay çekerken sahnede kol kola.

Bir simit lokması yeterdi gülmeye.Babanın verdiği iki buçuk lira harçlıkla.Dünyanın sonu değildi ya!Bir hafta sonrası vardı daha..Çok uzun yol yoktu, yakındı.Şehreküstü’den Davutkadı’ya.Sanki hiç yürümüyordu işçiler,Altıparmak caddesinden Fomara’ya...İlle de atmak isterdi topu potaya,Bambam Halil varken koskoca..

Ne umutlar vardı o yollarda.Mücahit, Ali ve Naci’yle,Kaldırımın birinden diğerine;Hayaller kurardık sevgiyle...

11.10.2000 23.00

Kamil Çağlar



Yalnızım.

Gökteki yıldızlara sor.Onlarda gördüler beni.Göz yaşlarım neden akmasın? Ki;Yoktun yanımda.Yalnızdım...

Sensizliğimle titreyen kalbimdeYine seni özlesem de.Süzülmesini beklerkengözlerimden yaşlarHayalimde kaldın.Yalnızım...

Benim karanlığımdaTek basıma kollarıma sarıldım.Bir ben kalmadım ki...Umudunu kaybetmeyen...Ama yalnızım...

Bir de diğer benVarken yıldızların içindeBüyülenmiş yüreği ile..Diğer bende yoktum...Yalnızdım...

Camı açtım ve esen rüzgaraTatlı bir buse verdim..Sana getirsin, okşasın seninDudaklarını ve yanaklarını..Yalnızdım...

Seninle yasamak varken canım.Seni sensiz yasamaya çabalıyorum.Bir nefes kadar yakınkenAslında çok uzaktasın.... biliyorum!Zorlu sevdam...yalnızım....

16.05.2000 16.00

Kamil Çağlar



Yasak bölge!

Sigortası yapılmamış,çok önemli risklerim vardı!Dış görünüm itibarıyla,Benzerlik göstermeyen davranışlarım!

Felsefeleşmiş tutumlar içinde,algılayamadığım değişiklikler..Rekabet ve değişiklikleriBir kenara itip, öteleyemediğim!

Beden ve ruh olarak,iki unsurdan meydana geldiğim halde.İhmal edilmiş ihtiyaçlarıma,yaptıramadığım güvenlik endişelerim!

İrademi ortadan kaldırarak,benliğimi hiçe sayan davranışlardı;Kişiliğimi tamamen silen!Ama insanlık olgusuyla birlikte,eksik kalan yaşam davranışları!

Yaşadığım bu ezeli ikilem,mantığımı asla tatmin edemiyordu!Seçtiğim çareler, cüz’i irade veolmazlık duvarında eriyip, gidiyordu!

Hayatımı yöneten temel ilkelerim,yeterince gözler önüne serilmişti.Niyet ve sebeplere itirazım yoktu ama,dizginleyemediğim, güvenme güdüsüydü!

Giriş dilinde yaşadığım arıza,planlanmış çıkış arayışlarında düzeliyordu!Sigortası yapılamamıştı, belki de bilerek;Ama etrafı çitlerle çevrilmiş,Tehlikeli ve yasak bir bölgeydi!

11.11.2006 13.00

Kamil Çağlar



Yazıldığı gibi okunur -1-

İlk tanıştığımızda öğretmenim,Sizden çok korkmuştum!Yeni ayrıldığım ana kucağından,Ziyadesiyle memnun olmuştum!

Böyle anlatmamışlardı bana.İçi dolu sınıf, tıklım tıklım.Her sırada oturuyor üç öğrenci,Git öteye demekten bıktım.

İlk harfi yazmayı öğrendiğimde.Babama sordum, bu nedir diye?“e” harfidir bu, sesi biraz ince.Yazıldığı gibi okunur, her hecede.

Dersleri iyi dinle, derdin bana.Yarın soracağım, bu konuyu sana!Yazmaya gitmezdi elim, sıkılırdım.Benim de sınıfta, yoktu hiç sınırım!

Haylazlık başımı, almış gidiyordu.Babamla arama, kara kediler giriyordu!Çoğu kez sığındım, ana rahmetine.Ondan da gördüm hışım, bir keresinde!

Kamil Çağlar



Yazıldığı gibi okunur -2-

Yüreğim ıslaktır benim, korku..unaSanmayın ki pantolonum, kuru kalır daima!En sevdiğim zamandı, derslerin arası.Ama çok zor geliyordu, kantin sırası!

Çok seviyordum sınıfta, oyun oynamayıUnutmadınız ona da, kota koymayı!İçi doldurulmuş kitap, zordu taşımasıİsteyerek almıştım sırtımdaki, okul çantasını!

Sıra arkadaşım İpek, iki numara gözlüklüydüKopya çekmemem için beni, hep koluyla dürttü!Aldığım en yüksek not, genellikle üçtüBeş aldığım zaman da, tüm sınıf bana güldü!

Yazdığım gibi okudum, yarım yamalakArarsın o günleri şimdi, hasretle be ahmak!Anlatırım ben bunları, biraz tebessümleYazıldığı gibi okuyorum, Öğretmenim bak bende!

22.11.2006 19.00

Kamil Çağlar



Yeterince Özgürlük!

Sorumsuz ve başıboşdavranışlar değildir,Özgürlük!

Bağımsız bir insanolacağım diye,hatalarıma göz yumamam!Şımarık insan sendromuve çoğalmış hoşgörüsınırları içerisinde!

Tanınmaz biri olmak,doyumsuz hisler peşindekoşarak yaşamak istemiyorum!Kendi etrafımda dönen,insanlar deryasını da!

Her şeyde ölçü veşiddetten uzak birhuzur arayışı!Sabırlarla dolu bir gönül.İhtiraslı, ancak; sınırlı!

Özen gördüğüme olaninancım;küçük ayrıntılara dikkatederek çıkıyor ortaya.Buna ihtiyacım yok!Paylaşmaya hazırım,paylaşılmaya da!

Özgürlük;Başıboş, sorumsuz ve sınırsızyaşam değildir!İhtiyacım olan,“yeterince Özgürlük! ”

16.05.2004 10.00

Kamil Çağlar



Yoksun yanımda!

Boğazıma düğümleniyor her şey.Nefes alamıyorum, senden bahsedilince!Yutkunuyorum!

Sanki;Yaşadıklarımı yutmak istiyorum!Takılıp kalıyor orada,soluksuz, na çare!

Söküp atmak istiyorum,o anda bağrımı.Kalbimi koparmak..Yırtarak, sağa solaçarpmak!

Sesini duyar gibi oluyorum.“değmez benim için”, yapma!

Öylece durup, bekliyorum.Bakıyorum ortalığa!Gözlerim kızarıyor, seni arıyorum!Belli ki o ses,yok yanımda!

Senden bahsedilince,kaçıp gidiyorum artık!Köşe bucak saklanıp,sesleniyorum etrafa..

19.07.2002 11.00

Kamil Çağlar



Zehra'm

Geceleri bir nöbettir gidiyordu.Her saat başı ağlardın, kurulmuş gibi.Ne annenin sütü tatmin ederdi,Ne de hazırlanmış mamalar!Sol omzuma başını koyduğundaİçine dolan huzur ile uyurdun;Gaz sıkıntısı çektiğin zamanlar!

Yüzüne dolan tatlı bir tebessümTonton yanaklarında ise bir allıkbelirmişti rahmetli büyükannemin!Onun ismini vermiştim sana.Kucağına alıp da piş pişlediğindeYirmi milyon lira iliştirmişti koynuna.Ne güzelde gülümsüyordun ona,Verilen hediyeye nazire yaparcasına!İsmini taşıyan ilk torunu olmanınGururuyla vardın kollarında, Zehra’m..

Uzaklardasın şu an, sesin de uzak.Seninle geçirdiğimiz zamanlar azaldı.Artık haftalık görüşmelerdeyaşıyoruz birlikteliği, ebeveyn kontrolünde..Telefon görüşmelerin de dinleniyor.Anlatamayacaksın bana eskisi gibi.Nasıl uyuduğunu, çorbayı nasıl kaşıkladığınıElmanın kabuklarından yaptığın şekilleri.Çizdiğin resimleri gösteremeyeceksin.Dizindeki yaranı gördüğümde,Çoktan iyileşmiş olacak!Gözlerini silmek için yanında olmayacağım.Diş ağrılarını hafifletemeyeceğim.Korktuğunda sana sarılamayacağım.Birlikte uyuyamayacağız.

Ama sana verdiğim sözü hep tutacağım.Her gece ay dede ve yıldızlarlaSana getirsinler diyegönderdiğim öpücüğü hiç unutmayacağım.

27.11.2006 - 16.00

Kamil Çağlar



Zevki Bahar.

Birden sen geldin aklıma!Aldattığın sahne canlandı gözümde.Sinsice, acımasızca gülümsüyordun.Ahlaksız temaşayla hayırsız bedeninde..

Bir an öyle kaldım.İçimdeki ses, sesini yükseltti!Yeniden özlüyor gibiydi seni;Nafile söylentiliydi, imlası da bozuk..

Önceleri çıngırak gibiydi, uğultuluydu.Biraz öfkeliydi, nefret dolu!Suçunu itiraf etmişti ama;İmama hazırdı, idama karşı..

Anlasana! Sen zevkine düşkün,Henüz yapışmamış iki deri arası..Astarında sakladığın tek bir renk,Çok çamurlu ama; ellerin karası..

Vedan da bile vardı bir tehdit!El sallayışında saklıydı cüretkar.O kahpe dudaklarında taşıdığın,Bıraktığın son sözündü; ruhuma manidar..

Böyle geçti bir süre daha.Biraz serdengeçti, biraz derbeder.Yine akıl oldu, gözlerim ışıldadı.Yine doldu gönlüme, yine umutlu..O huzur dolu mevsimdir ki;O zevki bahardır, o; ikinci bahar...

10.02.2006 23.30

Kamil Çağlar


kamil Çağlar - img.antoloji.com filetabi avrupa'ya giderken kamuda bulunan işimden de istifa...

Documents