kardelen

KARDELEN ŞİİR ve MÜZİK GRUBU

1


2


3

Kardelen Şiir ve Müzik Grubu, festival, konser ve kültür

etkinliklerinde bir çok program yaptı. Şiiri halka ulaştır-

manın en etkili yolunun, “müzikle harmanlanıp halkın

ayağına gitmesidir” düşüncesiyle yola çıkan Grup, sah-nede

şiir yorumlarının yanı sıra kültürümüzün vazgeçil-mez

unsurlarından biri olan müziği de, sanatçısıyla birlikte

ücretsiz etkinlikleriyle halkla buluşturuyor.

Kardelen Şiir ve Müzik Grubu, yaptıkları programlarda,

Kardeş Türküler Feryal Öney, Aşık Sinem Bacı, Tekin

Gönenç, Fevzi Kurtuluş, Bülent Yüksel, Nesrin-Çetin

Körükçü, Ayşe Sağyaşar, Çiçek Yeşilbaş, Sevilay Çınar,

Züleyha Ortak, Hüseyin Fırtına, Şahin Aydın, Berrin Sulari,

Gülgün Feyman, Beyaz Kelebekler Ülkü Sarpkan, Nilüfer

Sarıtaş, Cavit Mürtezaoğlu ve Ekrem Ataer gibi sanatının

yanında özel yaşamlarıyla da halka örnek olan sanatçıları,

sanatçıya hakettiği değeri yaşarken vermeli düşüncesiyle

"Yaşayan Değerlerimiz" olarak konuk aldı. Yılın Kardelen

Şairi, Yılın Tiyatro Oyuncusu , Yılın Televizyoncusu, Yılın

Ressamı gibi Onur Plaketleri’ni de sunan Kardelen Şiir ve

Müzik Grubu on sanatçıdan oluşuyor.


4


5


6


7

Yusuf Ziya Leblebici

Kardelen Şiir ve Müzik Grubu’nun kurucusu olan Yusuf

Ziya Leblebici Çorum’da doğdu.

Yurt içinde ve yurt dışında değişik gazete ve dergilerde

de yöneticilik yapan Leblebici, film seslendirmelerinin

yanı sıra bazı şairlerin şiirlerine albümlerde ses oldu.

Memleketim, Kan Davası, Körolayım ve Eğme Başını

isimli dört kitap yayımladı. Bir çok kitaba da editörlük

imzasını attı.

Radyolarda türkü ve şiir programları yapan şairin bazı

şiirleri Romence’ye çevrildi. Yusuf Ziya Leblebici, spor,

şiir, yorum ve radyoculuk alanlarında farklı ödüller aldı...


8

Ben bir kavganın içindeyim

Ben bir kavganın içindeyim.

Kimi zaman düzenle,

Düzenin çarkını dizenle.

Kimi zaman, direnecekleri yerde Boyun eğenle kavgalıyım.

Yüzyıllardır süren mücadeleyi Hak eden kavgalarda besteyim

Bir silah,

O silahta mermiyim...

Ben nazi kamplarında esir, Filistin'de bir gerilla.

Ben Afrika'da zenci,

Çekik gözlüyüm Asya'da. Çernobil'de ölüm sırasında

Hiroşima'da atom bombasında

Bir kavgayım halkın arasında Bir kavgayım ben sayfalarımda...

Ardımdayken Mustafa Kemal,

Ben, halkıma bir Kubilay. Göğsümdeki rozet

Yüreğimden çıkmaz kolay kolay.

Savaşta düşmana atılan kurşun Sırtımda cephane taşıyan

Ben, Nene Hatun...


9

Kundakta vurulan bir bebe

Yolda taranan dede. Ben bir halkım

Kitlelerin kaleminde...

Ben bir kavganın içindeyim Ağaya başkaldıran maraba

Hak arayan işçiyim fabrikada.

Toprağımla yatıp kalkan Bir çiftçiyim tarlalarda...

Ne sakalım var kullanacağım

Ne de takkem, halkı kandıracağım.

Ben, kalemimle yazacağım Şiirlerimle savaşacağım...

Ben Kürdüm, Çerkesim

Lazım

Sünniyim Aleviyim.

Lakin, ardında değil önündeyim.

Ben bir kavganın içindeyim,

Kadınım Erkeğim

İhtiyarım

Gencim Ben bir kalemim...

Ozanların bağlamasında Kavgam var tellerinin arasında

Türkülerle giderim halkıma

Şiirlerle giderim kavgama...


10

Eğme başını!

Kalemler kırılıp düzen bozulmuş

Haramiler tutmuş her bir taşını

Senden çalınanla saray kurulmuş Uyanma vaktidir eğme başını

Kara duman tüter ülkem üstünde Niye eğilirsin sistem önünde

Kimlere darıldın neye küstün de

Barışma vaktidir eğme başını

Daha ölmemişken saran sarana

Gözünü dikmişler kefen parana

Merhem değil tuzu basar yarana Dirilme vaktidir eğme başını

Güneşin önüne set çekecekler

Umutlarımıza dur diyecekler Bizleri ışıktan men edecekler

Direnme vaktidir eğme başını


11

Hakkımızı kendi hakkı bileni Başköşeye koyma her dost diyeni

Boyun büküp yanlış yola gireni

Çevirme vaktidir eğme başını

Ağlamak çare mi sil gözyaşını

Dik durmasını bil sert tut kaşını

Verme ekmeğini ve de aşını Güçlenme vaktidir eğme başını

Şimdi benlik değil birlik zamanı Kolkola girip de dirlik zamanı

Bizleri kaynatan kara kazanı

Devirme vaktidir eğme başını


12

Barış ver amca

Umudum önümde ışık tutarken

Bana bomba değil, çiçek ver amca Niye savaşayım barış dururken

Bana mermi değil, şeker ver amca

Kalem tutan elim tetik basamaz

Güçsüzdür kollarım silah alamaz

Söndürürsen beni güneş doğamaz Bana kavga değil, kitap ver amca

Oyun bahçesinde koşup oynarken

Gülen yüzlerimde güller açarken Sabahlarımızda ışık beklerken

Bana savaş değil, barış ver amca

Kanlar resim yapmaz boya isterim

Tetiğe basamam kalem beklerim

Ağlamak yerine gülmek dilerim

Bana zulüm değil, sevgi ver amca


13

Geceleri ağlar, sızlar dururum

Uçaklar gelmesin derken uyurum Sabahları kalkar korku solurum

Bana korku değil, oyun ver amca

Bir lokma ekmeği suya banarken Marazlı anama deva ararken

Yoksulluk yarama tuzu basarken

Bana kurak değil, yağmur ver amca

Tezgahlar kurulur halkın üstünde

Ben oyun, onlarsa silah derdinde Top, tüfek, bombalar pazar keyfinde

Bana pazar değil, parkı ver amca

Bana savaş değil, barış ver amca


14

Dayan Yüreğim...

Sessiz bir hıçkırığın deprem sesi geldiği Yutkunmaktan yara olmuş gırtlakların

Derinden derine estiği yüreğim.

Her gün, her derdin attığı mızrakların

Hedefi olan derin yüreğim... Dayan dağlarında eşkiyaların kol gezdiği

Doruklarında tipilerin estiği yüreğim.

Duvarlarında kurşun yarası, sanki alın yazısı

Sıtmaya tutulmuş titreklikte, bir ölüm sarısı.

Sürgün yedin içimde, bir o yana bir bu yana gezdin Yazın ortasında kar mı gördün

Üşüdün, titredin bir kuş misali.

Bürün, taş kesilmiş parkana bürün

Sık ki, donmasın ellerin Dayan yüreğim, elbet biter bu sürgün...

Dayan gözlerimdeki yaşların Çiçek çiçek açtığı yüreğim dayan

Eşkiya mavzerlerine kalkan olan

Tipilerine sıcak çorba sunan

Yüreğim dayan...


15

Mevlana'yı sür iliklerine

Umutların süzülsün ellerinden.

Sevgiyi katık et de şerbetine

Uzat çocuklarına can-ı gönülden.. Sen ki; ırmakların çocuğu

Bozkırların torunu.

Gözyaşlarıma yükle umutlarını Yarınlara doğru...

Senin yolun, Ferhat'ın Dağları deldiği yoldur.

Tırnağını göremediğin karıncanın

Kardeşlik yoludur.

Dünyasında dağları doğuran Dört mevsimine kucak açan,

Pir Sultan'dan feyz bulan

Yüreğim dayan...

Dayan yüreğim dayan

Yarama tuz basa basa. Dayan yüreğim dayan

Ecele bir kaç kala

Ölümüme kadar beni oyala...


16

Dediler ki!

Dediler ki, Hayat dediğin nedir

Bir su misali akıp da geçer

Ne kadar dolu olsa da her bir günün Her yarının bir dünü siler

Bugün ne yaptıysan

Yarın mezarında biter

Dedim ki,

Zaman yaprak gibi dökülürken ağaçlardan

Bir nefeste bile savrulur gider Yıllar kovalarken seni ardından

Düşen her yaprak bedenini ezer de geçer

Yaşamayacaksak neden izin verdi Tanrı

Neden bizleri yarattı

Dediler ki,

O zaman mevsimleri giy üzerine Tak takıştır, kendine yakıştır

Leylalar, Şirinler dönerken sende

Sevgini yağmurlarla yağdır

Dedim ki,

Giydiğin elbise bol geliyorsa

İçinde kaybolup gidersin Acı çekeceksin ki bir şeylere yanasın

Öğrendikçe güzelliğin tadını alasın ki

Eğriliği kırıp düzlükte gidesin üzerine oturan gömleği işte o zaman giyersin!

Ne Leyla, ne Şirin tutamaz yerini

Kalbimdeki sevgilinin!


17

Yıldızlı geceleri giyince üzerime

Aşkın rüzgarı değer tenime

Yağmur yağsa da oluk misali

Neye yarar, ne verir insana Bakamadıktan sonra sevgilinin gözlerine

Dediler ki; güneş düşmüş tenine Yakmış yakabildiğince gamzelerini

Bütün çiçekler düşerken saçlarına

Hangi Adem aşık olmazmış gözlerine

Bütün Havvaları kıskandırırcasına

Dedim ki; buğday kızılı yanağı güneşe utangaç

Düşmana saf tutmuş kirpikler En güzeli ayağını bastığı renkler

Düşerken gölgemin yanına

Ruhunu alırım baharıma Elbette kıskanacak Havvalar

Nerede yaşanan böylesi sevdalar!

Dediler ki; Leyla’ya kavuşamayan Mecnun’da yanmıştı kor gibi

Her nefes bir çıra olurken alevlerde

Yaşanması zor gibi

Dedim ki; Tutuşan her çıra alevle kucaklaşır

Aynı ısıda kaynaşır Ancak kül olup düşürse yerlere

Kendini yakan ateşle o zaman vedalaşır!


18

Deli Gönül...

Bir gölgeydin sen umudun peşinden koşan.

Bir yediverendin, açtıkça açan.

Kurudun şimdi bir dal misali Suyunu topraktan da alsan

Kırılmışsın artık, bir kalem gibi...

Şiirler yakmak yerine, türküler yakardım sana.

Hep yanımda sen vardın

seninle koşardım sevdalarıma. Benimle büyüdün, içimdeki dünyamda

Benimle beslendin, benim kanımla

Benimle koştun yazıma kışıma Şimdi, düşman oldun da çıktın karşıma...

Böyle mi olmalıydı deli gönül

Dillerini çıban kalbini maraz mı sarmalıydı.

Sana uçan umutlara kurşun mu sıkmalıydı?

Adını koyamadığım o sevdaya yıllar bir bir mızrak attı.

El uzattı sana dostların

sense, onları taşladın...


19

Neyin vardır deli gönül veremin de çaresi var.

Unutma, dün dündür önünde yarının var. Ak karaya zıt, gündüzse geceye

Dost düşmana, ateşse suya zıt

Sense, bana zıtsın be deli gönül.

Ben soba olacağım, sen bir kömür Yakacağım seni bir ömür.

Adını koyamadığım o sevdanı da

Ateşinle yak, yanında götür...

Kalemimdin, tükendin şimdi

Yazmaz oldun, yazamaz oldun.

Bitirdin mürekkebini, kağıtlara akmaz oldun. Böyle mi olmalıydı deli gönül

Sinemi saran çıban mı olmalıydın,

Yaşadığın bu bedene kurşun mu sıkmalıydın. Gözüm toprağa baktığında sen nereye kaçacaksın?

Unutma ki deli gönül, sen de benim bir parçamsın.

Toprak bağrına bastığında Sen de geleceksin kefenimle

Sen de çürüyeceksin benimle...

Uslanmadın deli gönül uslanmadın Her duyduğun hışırtıyı bir türkü sandın

Gittin peşinden, şeytanlara aldandın

Kaç kere öldün, daha da akıllanmadın. Demir şekil tutar da, bir sen tutamazsın

Adını koyamadığım o sevdada

Ne bulursun Allah aşkına? Yıllar bir bir geçse de

Vallahi,

Bu kafayla sen adam olamazsın!


20

Hangi Eylemin İçindeydin

Gökkuşağından bir dirhem düştü içime

Can oldu damarlarımda bekleyen fidana

Halbuki kaçıncı cemreydi içime düşen Kaçıncı mevsimdi yaşadığım

Ve hep sevda sanıp aldandığım…

Aslında ben barikatların ardında doğmuştum

Panzerlere göğsümü gere gere

Kurşunlara hedef olmuştum

Ben mitinglerde dev gibi bir nefes Davayı sevda diye içine çeken bir ses

Ben parmaklıkların ardında doğmuştum Düşünmem yasak, sevmem yasak

Geçtiğim yollar hep tuzak!

Mememin sol yanına güneşin çocuğu

Mertliğin soluğu demiştim

Ben sevdayı sadece yürüdüğüm yol bilmiştim.

İtiraf ediyorum;

Suçluysam beni de asın

İsterseniz ellerimden çakın Bakın, gözlerime iyi bakın

Ben kırmızıyı kanda

Sevdayı yürüdüğüm yolda bilirdim

Davam namusum kadar kan olsa da bana Ben sevdayı sadece onda bilirdim


21

Mavzerim, kurşunum, kalemim, kitabım Sen neredeydin benim mezar taşım

Çilingir sofralarında içtiğim

Hangi şarabın renginde

Uğruna canımı serdiğim Hangi eylemin içindeydin ki

Bugün karşıma geçtin!

Aslında Bir mavzermiş yüreğim patlamaya hazır

Bir volkanmış sevgim sana nazır

Geç kalmış baharım benim

Yediğim hangi kurşunu çıkaracaksın etimden

Hangi ihaneti sileceksin zihnimden

Gücün yeterse gel! Gel tutsaklığıma bir özgürlük gibi

Gel karanlığıma bir güneş gibi

Zapdedelim seninle bu güneşi!

Kar, boran, fırtına gelse de bana

Prangalar takılsa da ayaklarıma Gel, kıralım bu zincirleri

Seninle yaşayalım mevsimlerin en güzelini


22

Kurban...

Geçmiyor günlerim gurbet elinde

Hasretlik üstüme çöküyor kurban Buram buram sıla tüter gözümde

Sevdam ciğerimi söküyor kurban

Kalemi kağıdı alsam elime Gözyaşım dökülür boya yerine

Yarimin saçının bir kaç teline

Kalemlerin ömrü yetmiyor kurban

Bulutlu havada yağmur birikir

Ağrıyan sırtıma hasret bindirir Bu gurbet ölümden daha beterdir

Mevsimler baharı salmıyor kurban

Bir kuş olup uçsam, dağları aşsam Kanadım kırıktır doktor bulamam

Ben doktor yerine yarime konsam

Havalar kapalı, açmıyor kurban

Memlekette olsam, samanlık seyran

Karakış da olsa bahardır havam Toprağım,bir sevdam, bir anam babam

Gurbet sevdiğimi vermiyor kurban

Söyle Yusuf Ziya'm kimlere soram Çektiğim derdimi kime anlatam

Boşları kaldırıp doluyu koysam

Hasretim taslara dolmuyor kurban


23

Efendi...

İnsanlara baksan birer yabancı

İhanet gördükçe sabır tükendi Doğruluk kaybolmuş hayat yalancı

Bu adım yarına gitmez efendi

Biz garip bir yolcu, dünya bir handır Toprak deyip geçme senin anandır

Üstüne kürekle konan yorgandır

Çalsan da toprağı bitmez efendi

Sen güçlüsün diye zayıf ezilmez

Dilenciye sadaka üstten verilmez

Kaybettiğin onur yarına dönmez Gidenler geriye gelmez efendi

Ben de bir fidanım bu genç yaşımda Kar yağar ağlarım kara kışımda

Baharı beklerim sabır taşımda

Açsam da yaprağım yenmez efendi

Güneşi balçıkla sıvasan bile

Yıldızı elinle toplasan bile

Habire çektiğin kürek nafile Bu gemi denizde yüzmez efendi

Haketmeden sıcak ekmeğe konan Garibin sırtından haksız kazanan

Emeği çalıp da, sonra sırtaran

Hayvanlara insan denmez efendi


24

Ulucan

Öyle bir yerdeyim sorma sevdiğim

Duvarlar ardında bil ki zordayım

İşliyor içime donar yüreğim

Ulucan içinde yanan kordayım

Üç beş metrekare volta alanı

Ezberledim inan her bir yanını

Koğuştan bahçeye yürürken her gün

Her adımda saydım senin adını

Hasretin göğsümde sızlayan ağrı

Yüreğim bu yükü çekmiyor gayrı

İşlediğin mendil şahittir buna

Şu yorgun gözlerin dinmiyor yaşı

Duvarın dışından bir rüzgar esti

Dillere düşen şu sesleri kesti

Ulucan’ın teli engel olamaz

Bana uçan kuşla selam mı geldi

Yarın görüş günü gelecek misin

Seni çok özledim diyecek misin

Gözlerin gözüme baktığı zaman

Özgürlüğü tutup verecek misin

Ankara’da güneş var mı sevdiğim

Bir resmini çekip ver de bileyim

En güzel yerine kendini koy da

Hem özgürlüğü hem seni öpeyim

Gidip gelip sana attığım volta

Geri dönüp bana gelir nasılsa

Sen orada ben de burda mapusta

Her yerde sen varsın bu Ulucan’da


25

Memleketim

Yıkılası gurbet çok zor geliyor

Hastalandı şu serseri bedenim

Durulmaz hasretin beni çekiyor Gözümde tütüyorsun memleketim

Anamın mezarı, baba ocağı Bahçelerdeki mısırın saçağı

Komşu kadınların yufka tandırı

Ah, beni çekiyorsun memleketim

Soğanı bal eylediğim yufkalara

Tepede güttüğüm o davarlara

Mıstıkla güreştiğim o otlaklara Hep hasret koyuyorsun memleketim

Köyümün o kerpiçli sarayları Güllerle yıkanası duvarları

Muhtar'ın kapısındaki pınarı

Andıkça, susuyorum memleketim


26

İnsanlar tanıdık değil, yabancı Bir köylümü yazmıyor mezar taşı

Köyüme hiç kalkmıyor arabası

Boşuna arıyorum memleketim

Ne konuklarına bir köy odası

Ne de bulgur pilavlı yer sofrası Yok ihtiyar heyeti, ormancısı

Şu hale acıyorum memleketim

Bir kaval sesinden sıla hasreti Duydukça parçalıyor ciğerimi

Ben, ben de bulamıyorum kendimi

Hep sana ağlıyorum memleketim

Gelme hasret, artık üstüme gelme

Güneş vursa da benim şu tenime Haziran'da kar yağar üzerime

Gurbette üşüyorum memleketim.


27


28


29

Aşık Sinem Bacı

Zara’nın Körpınar köyünde doğdu. Asıl adı Filiz

Yurdakul'dur.

Köylerine gelip giden dedeler ve aşıklardan etkilenerek

küçük yaşlardan itibaren şiirle ilgilenmeye başladı. İlk

bağlama derslerini babasından ve köylüsü olan Aşık Ali

Keklik'ten aldı. Şiir yazmaya lise yıllarında yöneldi.

Zamanla kendini geliştiren ve Müslüm Ağbaba, Davut

Sulari gibi aşıklar çevresinde bulunan Sinem Bacı'ya

mahlası da Aşık İhsani tarafından verildi. Ayrıca uzun yıllar

Aşık İhsani'yle birlikte Türkiye ve Türkiye dışında çeşitli

etkinliklere katıldı.

Sinem Bacı'nın şiirleri değişik gazete, dergi ve

araştırmalarda aktarıldı. Sinem Bacı 5 adet 45'lik plak ve 1

kaset hazırladı.

Sinem Bacı'nın Benim Özetim (2002) ve Utan İnsanoğlu

Utan (2009) adlı şiir kitapları yayınlandı. Ayrıca Aşık Ali

Karaca'nın şiirlerinden oluşan Sözde İnsanız (2005) adlı bir

kitap hazırladı.


30

Aşıklık

Genlerinde var olmalı aşıklık

Sonradan olmaz yollar çok dolaşık

Beşikten mezara olmayınca dost Ben beni neyleyim ben ne söyleyim

Sinem bacı Zara da ışık saçtı Adünün kapattığı yolu açtı

Gönüllere sevgi saygısın kattı

Bunları yapmayınca ben neyleyim


31

Dönemem

Zahiriden batini ye ben dönmüşüm

Açılmıştır gönül gözüm dönemem

Ben Hak yoluna başımı koymuşum Açılmıştır gönül gözüm dönemem

Şah-ı Merdan Şah hatayı ilk özüm Hünkar ile Pir Sultanım aç gözüm

Kötülükten arınmışlık tek çözüm

Ululara ikrar verdim dönemem

Sinem Bacı hak ettiğin yola koş

Artık unut geçmişini hepsi boş

Yalnız ceddin sır bil sır al öyle coş Öz aklandı bu yoldan ben dönemem


32

Araya

Bizde iki laf alalım araya

Gelinde merhem olalım yaraya

Uymayalım sakın yüzü karaya

Gelsin barış sevgi girsin araya

Sinem Bacı yönün çevir Zara'ya

Biraz halkın çilesin al araya

Kalkın sitem edelim Ankara'ya

Gelsin barış sevgi girsin araya


33

Barışa Davet

Bu ırk ayrımı olmasa

İnsanlar dostça yaşasa

Bu ırk ayrımı olmasa

Savaş değil barış olsa

mutluluğa yarış olsa

Ben ozanım içim yanar

Dost dosta vermesin zarar

İşkenceler neye yarar

Savaş değil barış olsun

Mutluluğa yarış olsun

Sinem Bacı gün gelecek

Tüm dünya huzur bulacak

Savaş değil barış olacak

Mutluluğa yarış olacak


34

Uyu Deme

Yıllardır hep atıp tuta

Yalan sözü yuta ,yuta

Koydunuz beni tabuta

Uyu deme uyuyamam

Yürü deme yürüyemem

Sus demeyin susamam…vay

Başımızda birer paşa

Nere gidem aklım şaşa

Seslendim hep dağa taşa

uyu deme uyuyamam

Yürü deme yürüyemem

Sus demeyin susamam vay........!

Siz açtın bu yarayı

Ayıkla akla karayı

Yıkılsın köşkün sarayın

Uyu deme uyuyamam

Yürü git deme gidemem

Sus demeyin susamam vay........... !


35

Softalar sardı her yanı

Kurtar artık tatlı canı

Duydukça yalan dolanı

Uyu deme uyuyamam

Yürü demem yürüyemem

Sus demeyin susamam vay........!

Sinem Bacı için yara

Dostun yok ki yaran sara


36

Haydin Bacılar

Selam size çile çeken bacılar

Bir gün gelecek bitecek acılar

Dövülenler biz sömürülenler biz Mutlu olmaya geldik hepimiz

Haydin bacılar bitsin bu acılar

Yaşamaktan bıktım demeyelim

Derdimize bir çare arayalım

Bir gün gelecek yüzümüz gülecek

Bizi ezenler hain hesap verecek Haydın bacılar bitsin bu acılar

Aşık Sinem Bacı kalk çal çal çoştur Oturup boşuna beklemek boştur

Sevgi uğruna yaşamakta hoştur

Kahredip ölümü düşünmek Haydin Bacılar bitsin bu acılar


37

Kızıldere

Oy dere kızıl dere Böyle akışın nere

Bizde hal mı bıraktın

Sana can vere vere oy oy...

Dere bizim yerimiz

Suyu alın terimiz

Söyle nedendir dere Vurulur gençlerimiz oy oy...

Dere boyle durulmaz Gence kurşun vurulmaz

Sanma zalim(Faşist) olandan

Bir gün hesap sorulmaz oy oy...


38

Vay Başıma Gelene

Soyulandan soyulanlara

Vay başıma gelen vay Bizi bu hale koyanlar

Vay başıma gelene vay

Dertlerini demeyenler Korkup boyun eğenler

Yoksulluğu çekenler

Vay başıma gelenler vay

Sinem Bacı halkın candır

Kalk onları tez uyandır Bu senim gerçek rüyandır

Vay başıma gelene vay


39

Dayanacak Hal mı Kaldı

Yokluk aklımızı aldı Türlü türlü derde saldı

Yokluk aklımızı aldı

Tutunacak nemiz kaldı Dayan vatandaşım dayan

Dayanacak hal mı kaldı

Hasta hane kapısına Hele hasta çilesine ,

Doktora saygı kalmamış

Hizmetinde böylesine Dayan vatandaşım dayan


Bir çare bulamadılar

Yaramı saramadılar

Düzeni kuramadılar

Dert üstüne dert saldılar Dayan ey vatandaşım dayan

Dayanacak hal mi kaldı

Sinem Bacı susma öyle

Gerçekleri tek ,tek söyle

Bu hayat geçer mi böyle Yönetenlere sen söyle

Dayan ey vatandaşım dayan



40

Pasif Yönüm

Talepleri bilemedim

İşte benim pasif yönüm

Tabuları yıkamadım

İşte enim pasif yönüm

Doğru yoldan çıkamadım

Halka kulak tıkamadım

Zalimleri yıkamadım

İşte benim pasif yönüm

Sinem Bacı’yım savaştayım

Zulüm değil barıştayım

Bilgi için yarıştayım

İşte benin gerçek yönüm


41


42


43

Sefer Kocakaya

Sivas Divriği doğumlu.

Hacı Bektaş Veli Kültür ve Tanıtma Derneği

Bahçelievler eski

Şube Başkanı.

Bir dönem halk müziği çalışmaları yapan Sefer

Kocakaya, şiir çalışmalarının yanı sıra çeşitli

etkinliklerde de yorumcu olarak sahneye çıkıyor.


44

Zıkkımlandım

Bu akşam iki kadeh zıkkımlandım ya! Döktüreceğim yalan-yanlış ne varsa

Belki doruğuna çıkacağım...

Türkülerin şarkıların

şiirlerin

Sevgiliye, neler yazacağım neler Ne selvi boyluluğu

Ne ceylan bakışlılığı

Edalısı... işvelisi

cilvesi

Aklımdan ne geçiyorsa sıralayacağım

Bazen beğenmeyip yeniden yazacağım

Yeniden düşüneceğim...

Gözümde canlandıracağım seni Delice sevdiğimi

Sevince acı çektiğimi yazacağım

Bu akşam iki kadeh zıkkımlandım ya!

Kahramanda olacağım, pehlivanda

Züğürdün kabadayısı Bütün kabadayıların en kralı olacağım

Silah çekenlere çiçek vereceğim

Arsızlardan...

Nursuzlardan Hırsızlardan

Hesap soracağım Pirsizlerden


45

Olmayan paramla

En kral arabayı alacağım Lastiklerini de arapsabunuyla parlatacağım

Bitpazarından

Az kullanılmış bir takım elbise alacağım Yatım...

Katım

Yazlığım olacak

Yoksul çocukların hepsini

Okutacağım

Benim gibi olmasınlar diye

Bu akşam iki kadeh zıkkımlandım ya!

Ah bir bilseniz! Daha neler yapacağım neler

Bütün çiçekleri ben dikeceğim saksılara

Elvan elvan açacaklar

Tenin gibi.. mis gibi

Kokacaklar senin gibi Yaşlanınca

Dibinde serinlerim diye

Çınar ağacı dikeceğim meydanlara

Yalancıya... talancıya

dolandırıcıya

Karşı çıkacağım


46

Eğileceğim toprağa, suya

Şeker ezeceğim karıncaya

Devrimci ruhumla Barikatlarda direneceğim

Kayıp anaların yanında

Oğullar arayacağım

Grev çadırında nöbet tutacağım Kim bilir...

Kim bilir!

Devrim bile yapabilirim E, tabi...

Aşkın şarabı biraz tesirli olursa

Bu akşam iki kadeh zıkkımlandım ya! Göreceksiniz...

Daha ne haltlar edeceğim

Ne haltlar...


47

Güzel Gözlüm

Sen gittiğinde

Mevsim kıştı

Hava çok soğuktu Bulutlar üstüme üstüme geliyordu

Seni ararken

Islak caddelerin karanlığında Kan ter içindeydi bedenim

Siyah/beyaz filmlerde ki gibi

Anaların... Her gece evladını sorduğunu

Bir bilen olsa!

Bir gören olsa!

Bulsam... Ellerinden tutsam

Bağrıma bassam

Kınalı kuzuma Yavrum desem

Fidan boylum

Ay yüzlüm

Ceylan bakışlım desem

Gidişin kurtuluş muydu?

Bıraktığın enkazın farkında mısın? Dön...

Dön de bir bak

Bıraktığın harabe eserine Böylemiydi ahdimiz?


48

Hani!

Biz dördümüz

O, bir olacaktı Tek can

Tek beden

Tek yürek olacaktık Böyle zulüm var mıydı yüreklerimizde

Hani!

Birimiz hepimiz Hepimiz bir olacaktık

Bitirdin beni...

Bu yorgun bedende

Erittin yüreğimin yağını N’olur kırma beni

Ben bir anayım

Sen... Ellerimde elediğim,

Belediğim yavrumsun

Hala... Küçüğüm

Kınalı kuzumsun

Leylim baharda geldi

Tabiat ana!... Açtı kucağını cümle yaratığa

Kuşa, böceğe, çiçeğe, nergise

Sende aç kollarını bana Bende seni sarmak istiyorum

Gözlerinden öpmek istiyorum

İşte o zaman...

Ağlamak istiyorum Sevinç gözyaşlarımla

N’olur güzel gözlüm

Yaşarken öldürme beni


49

Olursun

Seni yaşamak lazım seni Taaa yürek derinliklerinde, içeride

Bahar oluşunu

Ilgıt ılgıt esen yel gibi Ya da zemheride iliklerimi ısıtışını

Kör karanlıkta uykularını bölüşünü

Ak memeden süt verişini Cana can katışını!

Kahpe kurşunlara siper oluşunu

Tarlada ırgat

Evde hizmetli Babama can yoldaşı

Gücüne güç

Tenine ten yoldaşı Seni anlatmak lazım seni

Bilcümle dağa-taşa

Dağdaki kurda-kuşa

Baharda çiğdem-çiçek olur açarsın Ya da!

Toprak olur buram Burak kokarsın

Cümle yaratık seni örnek alır


50

Bana olan sevdan Daha ceninken başlar rahminde

Uçan kuştan, esen yelden

Esirgersin baykuştan

Bana sarılınca sen olursun Gurbet gecelerinde uykularımı süsleyen

Tatlı bir rüya olursun

Sen! Sen olursun benden uzak

Beni içinde saklayan

Anam olursun

Ben! Bende kokuna doyamayan

Gözünde hala büyümeyen

Küçücük yavrun olurum


51

Yürekli Yiğitler Bir gün!

Alaca şafakta boynumuza ilmik geçirilecekse eğer

Bilsinler ki! Cellât istemeyecek kadar cesuruz

Eğer, özgürlüğümüzü istiyorlarsa

Nedenini söylesinler korkaklar Bilsinler biz çok zindanlar gördük

Ağabeylerimizin duvarlara yazdıkları

Şiirleri-türküleri

Hep birlikte... Yurttan sesler korosu gibi

Coşkuyla söyledik işkencelerde

Susturamadılar yine! Nice yöntemler uyguladı korkaklar

Türkülerimizi susturmaya çalıştılar

Bu zulmü...

Hep korkularından yaptılar Korktular...

Sanattan, yazandan, çizenden

Korkuyorlar... Bilimden, ilimden

Her şeye rağmen!

Bir şeyi beceremediler Yürekli yiğitleri susturamadılar


52

Ben

Ben şairim, yazanım

Kızarım...

Kızınca küfür ederim Bu akşam!

Kalemimin temiz tarafını açtım

Gözümü yumdum Veryansın ettim

Ana-avrat dümdüz gittim

Sana kızdım

Kendime kızdım Şuna-buna kızdım

Undan ayrıldığı için kepeğe kızdım

Sıpasına sahip çıkmadığı için eşeğe kızdım Kızını satan pezevenge kızdım

Ağacı kesene

Dereyi kurutana Oy verene kızdım

O kadarda söylemiştim bana oy vermeyin diye

Seçilirsem ananızı bellerim işte

Gene de... Utanmadan oy verdiniz ya!


53

Onun için size çok kızdım işte

Ata kızdım

İte kızdım İzlerini birbirine karıştırmayın dedim ya!

Dinletemedim sözümü işte

Ekmeğe zam var dedim

Olsun dedin Kiralar çok yüksek dedim

Bana ne dedin

Hastasın doktora git dedim Sana ne dedin

Şifa bulursun dedim

Hoca muska yazacak dedin Cumhuriyet tehlikede dedim

Şeriat istedin

Senin iyiliğine ne dediysem

Hep beni azarladın Padişahım var

Bana bir şey olmaz dedin

Ulan pezevenk! Uzanmışsın musalla taşına

Benden helallik istersin

Hani bazen sorarlar ya!

Ne iş yapıyorsun diye Okuyorum, yazıyorum, kızıyorum

Ve böyle pezevenklere

Ana-avrat dümdüz gidiyorum


54

Bir Türkü Söyle

Bir Türkü söyle

Biraz memleket havası olsun

Biraz yanık olsun Birazda amonu bol olsun

Öyle özledim ki türkü dinlemeyi Uzun hava, kırık hava

Hoyrat dinlemeyi

Hani halay çekilirken söylenir ya Hani ekin biçilirken söylenir ya

Mezar taşına deme olur ya

Yiğit ölümüne ağıt olur ya

Hani ana sevgisi Baba şefkati gibi

Sen yinede bir türkü söyle

Biraz memleket havası olsun Birazda amonu bol olsun

Güzel yurdumun dört köşesinden Karacaoğlan

Dadaloğlu

Veysel’den

Karadeniz’in hırçın dalgalarını Eğe’nin zeybeğini söyle

Rumeli’nin çalsın davulları

Bir türkü söyle Biraz memleket havası olsun

Birazda amonu bol olsun


55

Pir Sultan’ın Hızır Paşaya isyanını Arif’in Adiloş bebesini

Memleketimden insan manzaralarını

İşte gidiyorum çeşm-i siyahım-ı Barak havası söyle, yol eyle de

Ezogelin, yol çık Suriye

Dağlarını el eyle

Sen yinede bir türkü söyle

Biraz memleket havası olsun

Birazda amonu bol olsun

Bağlama yanık yanık eşlik etsin

Kavalcı iki üflesin hele Kemancıda bir yay çekerse

O zaman değmen benim keyfime

İstekler sıralanır o zaman

Biraz Arguvan havası olsun Eğer birazda kana karışmışsa

Ne söylersen söyle

Yeter ki memleket havası olsun


56

İki Kadeh Kırkbeş Derecede İstersen bu akşam şiir yazmayayım sana

Dertleşelim iki kadeh 45 derecede

Sen seni anlat Ben dinleyeyim

Bazen ben

Anlatayım memleket meselelerini

Tabiatın katledilişini Derelerin kurutuluşunu

Kuşları

Çiçekleri Anlatayım böcekleri

Şu hesleri yapanlara

Hessiktir diyelim bu akşam İki kadeh 45 derecede

Dertleşirken...

Olur ya!

Bir sonraki bahar karalı gelir Faşizm!

Her gün zamlı tarife uyguluyor

Fatura kabarık Üstümüze üstümüze geliyor

Tankıyla, tomasıyla

Copuyla, sopasıyla

Yasakladılar sokakları Dosttan dosta selamı

Yasakladılar sana olan hasretimi

Eğer zamanın olursa Bana gel...

Dertleşelim İki kadeh 45 derecede

Belki sana şiir de yazarım Ne dersin?


57

Güzel Dostum

Bu akşam daldım gözlerinin derinliklerine

Sen gidince...

Çırpındım çırpındım durdum Yanımdasın

Dokundurmazsın ellerini ellerime

Çekip gittin seherde sessizce Öyle gitmek var mıydı?

“Hoşça kal” bile demeden

Vedalaşman böyle mi olacaktı? “Hoşça kal” demeyecek miydin?

Yüreğimde depremler mi olacaktı?

Böylemi...

Böylemi gidecektin vedalaşmadan Ardına bile bakmadan

Son halimi görmeden

Boynumun büküldüğünü Gözlerimin dolduğunu görmeyecek misin?

Bu akşam daldım gözlerinin derinliklerine

Sen gidince boğuldum

Yanaklarım ıslandı Gözlerimdeki yağmurla bedenim ıslandı

Küçüldü!

Ellerim uyuştu Tutunamadım

Beynimde şimşekler çaktı

Yıldırımlar, tufanlar sardı bedenimi Gittin!


58

Enkaz bıraktın bende beni Erittin yüreğimin yağını fitil fitil

Böylemi gidecektin sonunda?

Veda bile etmeden “Hoşça kal” bile demeden

Git artık...

Güle güle! Ardına bakmayacak mısın?

Yarattığın eseri görmeyecek misin?

Son kararın mı?

Sahi gidecek misin? Beni böyle bırakacaksın

Yaşlı gözlerle

Veda etmeyecek misin? “Hoşça kal” demeyecek misin?

Bari...

Bari elveda de

Son kez Bileyim gelmeyeceğini

Güle güle git güzel dostum

Güle güle git


59

Babalar Günü

Biliyorum çok sevinmişsindir

İkinci oğlunun doğduğuna

Büyüklerin yanında kucağına alıp

Koklayamadığını söylerdin

Daha sonraki yıllarda hep

Arkadaşım oldun benim

Sana çok özenirdim

Tütünden sararmış pos bıyıklarına

On senede bir defa değiştiremediğin kasketine

Kendi ellerinle yaptığın çarığına özenirdim işte be

Sende...

Paran olsaydı

İskarpinin daniskasını alacağını biliyordun

Ama

Paran hiç olmadı ki

Olamazdı da!

Zaten marabanın parası mı olurmuş canım

Çalış çalış...

Yarı aç-yarı tok

Yırtık bir karış

Bir gün, şehirden bana

Zara çarığı almıştın ya...

Ne kadar sevinmiştim ki!

Kıyamadım giymeye

İki gece koynumda uyudum

Doğdu muz yerlerde doyamadığımızdan

Ver elini gurbet dedin

Bütün kardeşlerimin üstüne titrerdin

Bende içten içe...

Beni biraz daha sevdiğini sezerdim sanki...

Çünkü her yaptığımı hoş karşılayışından belliydi

İçeri düşmüştüm fikir suçundan

Tepkin şöyle olmuştu!

“Benim oğlum yanlış yapmaz”


60

Sözlerinden güç almıştım

Erken ayrıldık seninle!

Oysa daha yaşayacak çok güzel günlerimiz,

Paylaşacak çok muhabbetimiz olacaktı

Hayatı anlatacaktın bize

Sevgiyi, hoş görüyü

Dürüst olmanın kurallarını anlatacaktın bize

Zamansız ayrılık dedikleri buymuş meğer

Daha oturup dertleşecektik seninle

İki kadeh yudumlayacaktık birlikte

Anamla ettiğin kavgaları anlatacaktın

Daha öğretecek çok şeyler vardı bize... Çok

Zamansız ayrıldık

Daha doyamamıştık birbirimize

Tam yoksulluğun belini bükmüş tuş edecekken

Terk ettin bizi!

Eskidende giderdin gurbet ele

Dönerdin tez elden

O gidişlerin dahi,

Öyle zor, öyle uzun gelirdi ki bize

Şimdi nasıl çekeriz bu uzun gidişini

Yokluğuna nasıl alışacağım?

Haydi, yine iyisin

Anamı da gönderdik yanına

Bari orada iyi geçinin...

Anam yinede laf dokundurur ama aldırma

Neyse ki; bu sefer adresin belli, yerin belli

Ankara’ya her gidişimde

Karşıyaka’da ki;

İstirahat karargâhını ziyaret edip

Bana öğrettiğin

Tüm insanlık aşkıyla niyaz eder,

Babalar gününü kutlarım

Ruhun şad olsun babam


61

Giderken Nasılsın bu akşam, iyi misin?

Giderken görmedim

Hoşça kal demedin de! Kaç bardak çay içtin,

Kaç ciğara tüttürdün

Kim bilir

Hangi hayallere daldın Ne hayaller kurdun beyninde

Şimdi İzmir’de

Kordonda dolaşmayı mı hayal ettin? Rüzgâra karşı dağılan saçlarını

Bir elinle düzeltip yürümeyi

Ya da simitçiden aldığın simidi

Paylaşmayı sevdiklerinle İzmir akşamlarında Ege’yi seyretmeyi

Ya da...

Komşunun bahçesinde kiraz toplamayı Hayal bu!

Bende seni hayal ettim

Yanımda olmanı El ele gezerken türküler söylemeyi


62

Hasret türkülerini

Sevda türkülerini “Saçım uzun ben bu saçı satarım

Adapazarı’na mektup atarım”

Ne bileyim daldım yine Giderken görmedim de

Merak ettim işte

Nerdesin, neylersin? Kaç demli çay içtin?

Kaç ciğara tüttürdün?

Ne hayaldesin?

Yoksa! Bir köy evinin küçücük penceresinden

Lapa lapa yağan kar’ımı seyredersin?

Kardelen çiçeklerinin açmasını mı bekliyorsun? Ya da;

Bahar çiçeklerini mi topluyorsun?

Seviyor-sevmiyor diye

Papatya falına mı bakıyorsun? Ne bileyim işte...

Daldım yine

Giderken görmedim de


63

Ben Ölünce

Duyunca sakın inanma

“Yalandır” de

İtiraz et “Hayır, olamaz” de

Bir şeyler söyle

Bir şeyler de “Kabul etmiyorum” de

“Mutlaka haberim olurdu” de

“Benden habersiz bir yere gitmez o” de Ne badireler atlattık onunla,

Barikatları yardık gece yarısı

Kör kurşunlar bile değmedi

Çapraz ateşe düştüğümüzde Dağların yamaçlarında yanık

Sevda türküleri söylerken

Gözleri dolar dolar Uzaklara giderdi...

Bazen dertleşirdik... Konuştururdum

O, çok konuşmazdı

Ah memleket meseleleri ah Der iç çekerdi hep

Bazen de kaçamak cevaplar verirdi

Kızlardan söz edince Utanır, başını eğer

Gözlerinin içi güler

Yanakları al al olurdu Yürekli yiğitti...


64

Babası marabaymış

Irgat anası,

“Çocuklarım okusun başka bir şey dilemem” dermiş Bazen isyan ederdi kadere

Bir gün bana:

“öldü” derlerse, sakın inanma! Ölüm daha erken bize

Ne yaşadık ki şunun şurasında

Ama Eğer ölürsem bir düzde

Bir türkü söyle mezarımın başında

Yanık yanık söyle ki;

Ağıt olsun Merak etme, ben duyarım seni

Anama söyle yas tutmasın

Karalar bağlamasın Düşmanlar sevinmesin

Babam, orada karşılar beni

Öper gözlerimden “Hoş geldin oğul” der

Sımsıkı sarılır hasretle

Sana bir sır vereyim!

O güzel kız vardı ya, Onu çok sevdiğimi söyle

Utandığımdan,

Cesaretsizliğimden Onu çok sevdiğimi,

Apaçık söyleyemediğimi söyle

Eğer bir gün öldüğümü duyarsan

Sakın üzülme Seni terk etmem

Ben senin yüreğinde,

Yüreğinin taaa derinliklerindeyim


65


66


67


68


69

Turan Karatepe

Yazar ve yorumcu şair Turan Karatepe, genç yaşlarda şiir

ve denemeler yazmaya başladı.

Bir süre Almanya’da yaşadı. Bu süre içerisinde çeşitli

sivil toplum örgütlerinin faaliyetlerine katıldı. Gurbetçi

işçilerden oluşan bir tiyatro kurdu. Oyun yazdı, yönetti ve

rol aldı.

Yürek Kıvılcımları, Birmeyen Yol ve Çanakkale isimli

üç kitap yayımladı.

Karatepe, yazdığı öykülerin yanı sıra uzun ve kısa film

senaryo çalışmaları da yapmakta.


70

14 Ocak 2015

Bir yaprak daha düştü

Ömür takvimimden

Döndüm, baktım geriye

Ne çok on dört ocak’lar görmüşüm

Karasevdam

Umudum

Ay parçam

Öyle bir gittin ki

Gidiş o gidiş

Dönmedin bir daha geriye

Bebeğim

Bitanem

Karagözlü sevdam

Sensiz anılıyor

Doğduğun on dört ocak’lar

Tütmedi bir daha

Seninle sönen ocaklar

Yüreğim

Ay ve yıldızım

Canım, cananım

Karagözlü aşkım

Seni geçip gitti akranların

Sen hep gittiğin yaşta kaldın

Çocuklar zamansız ölmemeli

Babalar evlatlarını gömmemeli

Öyle bir ölmelisin ki, mezarcı dahi yas tutmalı


71

Ölmeyelim Sevişmeden

Ömrümün gül dalı

Yüreğimin bülbülü

Renklerin girdabındayım bu akşam

Sana geldim, kapındayım

Nisan getirdim saçlarına avuçlarımla

Gözlerini gömdüm

Gözlerimin ta içine

Sen ve ben

Yağmur var birde

Binmişiz bir alamete

Yetişemiyor yelkovan peşimizde

Nisan yağmuru tane tane

Akıyor ılık ılık içimize

Sırılsıklam aşığım işte

Büyütüyorum seni sular seller içinde

Aşkımız büyüyor ta içimde

Bir kez daha gel karagözlüm Bengisu

Kırılmadan ömrümüzün gül dalı

Nisan kokulum

Ölmeyelim sevişmeden

Ömrümün gül dalı


72

Yüreğimin bülbülü

Sana koşuyor

Puslu sokaklar

Günler karanlık

Aylar Haziran

Bir güzel ki şair gibi

Haziran’da ölmek

Bir güzel ki güzeller gibi

Haziran’da özgürleşmek

Bir kez daha gel karagözlüm Bengisu

Kırılmadan ömrümüzün gül dalı

Bahar kokulum

Ölmeyelim sevişmeden


73

Giderim

Uçurtmam salınır maviliklerde

Dünyam silahsız yaşanır güzellikle

Savaşlardan çekerim kendimi

Çocuk gibi barışa koşar giderim

Kadılar sofrasında haram lokmalar

Ahvalimizi sarayda yazar softalar

Teslim etmem zalime kendimi

Pir Sultan gibi şaha giderim

Güneş ülkesinden gelmekteyim

Özgürlükler getirmekteyim

Yedirmem yamyamlara kendimi

Deniz gibi gönüllere akar giderim

Kekik yaylasından geldim

Ceylanlar arasından geçtim

Dağlara vurdum kendimi

Derviş gibi nefsimi öldürür giderim

Aşka aşığım sevmekten dönmem

Dağları, ovaları aşar gezerim

Söz gibi eğilmem bükülmem

Yunus gibi Mevla’yı bulur giderim


74

Sevda ülkesinden gelmekteyim

Aşkın meyvesini getirmekteyim

Toprağa fidan ekerim kendimi

Selvi gibi başımı alır giderim

Ekin denizinden geçtim

Bende bir güzel sevdim

Sokaklara adadım kendimi

İrtifa da sapana yüreğimi kor giderim

Zalimin yüzüne fırlattım nefretimi

Düşler âlemine gitmekteyim

Öncü yiğitlere selam götürmekteyim

Civanlar gibi özgürlüğü avuçlar giderim

Çileli Bahtiyar’dır adım

Bahtı karalı türkü söyler sazım

Şiirlerden tanıdım kendimi

Ahmet gibi kafama sıkar giderim


75

Ekmek Arası Balık

Bir taze Pazar günü

Güneş düşmüş şehrin duvarlarına

Şükürcü belediyenin sınırlarında

Bir tezgâh kurulmuş meydana

Genç, yaşlı

Çoluk çocuk

Hasta, sakat

Hayta, ağırbaşlı

Üç bin kişi sırada

Balık ekmek tavada

Cazgır tiz sesiyle yırtık mikrofonda

“İtişmeyin, didişmeyin

Hepinize vereceğiz işte

Paralı olsaydı geçmezdiniz buralarda”

Üç bin nefis birikti

Balık ekmek kokusuna

Üç bin nefes seslendi

Şükür, afiyet olsuna

Ekmek arası balık bedava

Sandık sırası oylar hesaba

Ne almak istiyorlarsa

Onu verirler vatandaşa

Türkü, şiir, çevreci, denizciler


76

Özgürlükçü, sevgili, geziciler

Bağırıp, çağırıp, yürüyorlar

Kul hakkı diye haykırıyorlar

Yetim hakkı diye bağırıyorlar

Çatal, kaşık, tas tencere

Protest müzikte bir hava

Balıklar kızgın tavada

Ekmek arası balık bedava

Kul hakkı kimin umurunda

Meydanın karşısında bir kafe

Kafenin daracık asma katında

Beş, on şair toplanmışlar

Şükürcülerin derdini dert edinmiş

Ağlıyorlar memleketin haline

Yanıyorlar emekçinin derdine

Hayıflanıyorlar fitnelerin şirretine

Şiir okuyorlar tekmiline birden

Üç bin balık için

Üç bin ekmek için

Üç bin şükür için

Şiir okuyorlar dertler için

Dinleyiciler meydanda

Ekmek arası balık bedava.

Kul hakkı kimin umurunda


77

Merhaba (Benden size zarar gelmez)

Gün ışığından bir avuç çalan

Yalancı gecenin aydınlığında

Cılız ve aç bir köpek gibi

Yalnız sokakları yaladım

Avazım çıktığınca naralandım

Kimsesizliğime merhaba

Gecekonduların sınıf kavgalarını

Aştım göğü delenlerin sırlı duvarlarını

Kuş yuvası odalara sığındım, uyanıktım

Yorgun-argın amele bedenlerin

Sıcak rüyaların karmaşık hikâyelerine merhaba

Kaz dağlarının eteklerindeyim

Karagözlü, kara derili zeytinim

Zeytin gözlü, apak barış güverciniyim

Zeytin dalını kaptım

Maviliklere selam verdim

Kanat çırptığım vicdanlara merhaba

Binboğa’da üşüdüm

Nurhak’da piştim

Bolivya dağlarından özgürlük üfledim

Kemikler sofrasından beslenenlerin

Saray avlusunda bekleyenlerin

Kasaları sıfırlayanların

Firavunisüfyanların yüzüne

Zavallı yüzüne acıdım, merhaba


78

İşgallere geçit vermeyen

Çanakkale Boğazı’ndayım

Sarıkamış’ta donan doksan bin’de birim

Semahın şifresine, Ney’in sesine

Sazın teline yanan binlerden bir benim

Han-hamam sahibi değilim

Yalana-talana kananlara merhaba

Savaşlara barış götürmekten dönmekteyim,

Çok yorgunum

Zeytin gözlüm

Karakaşlım sana da merhaba

Gamzelerine bir sıcak yuva kurdum

Ay ışığının parlattığı

Kristal gecelerde vuruldum

Nawroz ateşini

Ninova’nın burcuna kurdum

Adımı Anadolu’da bıraktım

Külümü Nil’e savurdum

Meriç’ten Dicle’ye barışa merhaba

Son gördüğüm zeytin gözlerine

Gitmemek için direnen ellerine

Yüreğimden uzaklaşan sesine

Burak’ın, tutunmuşsun yelesine

Canımdan kopan fırtınalara

Kanımdan akan canlara

Balta Liman’ında son gördüğüm gözlerine merhaba


79

Aşkından kavrulan yüreğimi Fırat’a gömdüm

Ben senin gözlerinde bin kere öldüm

Öldüm, öldüm de sana bir kere gelemedim

Bilemedim, ölümüyüm, dirimiyim

Bizi ayıran o hain güne de merhaba

Sana diyecek bir sözüm olursa hani!

Zamansız giden yiğitlerin adına yeminle

Yüreğimin derinliğinden

Olanca nefesimle

Kocaman

Koskocaman merhaba

Merhabalar olsun

Aşkların en güzeline

İkisi de ne zaman nerede nasıl geleceği belli olmaz.


80

Nerden Bilsin !

Merhaba adlı şiirin dizeleri

Akşam vakti evin yolunda düştü usuma

Oturdum yol kenarında bir duvara

Sıraladım yerde bulduğum beyaz kâğıda

Son satırlar henüz bitmişti ki!

Bir genç adam dikildi başıma

Bir tanıdık, bir dost gibi selam verdi

Sıcacık elleriyle ısıttı ellerimi

Hocam diyerek öptü yanaklarımı

Ben tanımaya çalışırken cılız lambanın altında

O, sıraladı dertlerini ardı ardına

Nasıl yiğit,

Nasıl çalışkan olduğunu

Cumaları kaçırmadığını

Nasıl inançlı olduğunu

Ne iş olursa yaptığını

Övdükçe övdü kendini

Nerden bilsin benim aklımın şiirde kaldığını


81

Boyu benden boylu

Yaşı benden epey geride

Yiğit bilekli genç adam

Eve götürecek parası olmadığını

Titrek sesiyle üç beş kuruş istedi

Nerden bilsin!

Cemimde ki bozukluklar onun çaresi değildi

Yüzüne baktığımda

Yanakları Pembe pembeydi

Sormak istedim de soramadım

Hani soracak olsaydım

Seni bu hale koyanlarla aran nasıl?

Oyunun rengi yanakların gibi mi?

Hiç düşündün mü memleketin geleceğini?

Sen bilir misin denizleri?

Hayatında bir kez olsun

Yerden bir taş alıp

Egemenlere fırlattın mı?

Kesilen ağaçlar için

Bende buradayım dedin mi?

Bir kez,

Bir kez olsun

Memleket sevdasına

Emek için


82

Ekmek için

Can verenlerin

Özgürlük şarkısını söyledin mi?

Nerden bilsin içimden geçenleri?

Nerden bilsin

İşsizliğin yıkıcılığına

İlgisizliğin aymazlığına

Muktedirin sancağına

Nasıl düştüğünü

Kör cehaletin kucağına

Adam nerden bilsin

Baş koymamıştı ki

Kurtuluş yoluna

Adam nerden bilsin

Issız yakaladığı

Ve üç beş kuruş alacağını sandığı

Bir şeye benzettiği benim

Bir emekli şair olduğumu!

Nerden bilsin? (...)


83

Nereye Gitti Madenciler ?

Rüzgâr vuruyor sırtıma

Sürükleniyorum kaderime

Yedi kat yer dibinde

Ocağın ateşine iner

Çile çeker madenciler

Akşam oldu kuşlar yuvasına döndüler

Kömür gözlü babalar

Çocukların uykusuz gözlerinde beklendiler

Yer üstünde yeşil yapraklar salınır

Yer altında kara elmas kazılır

Yüzü ak, yüreği pak madenci

Üç kuruşa çalışır sanki dilenci

Alnında kömür karası

Avucunda ekmek parası

Kalbinde aşk yarası

Yedi kat derinde ümitler

İşe, veda ile giderler

Tasa ile inerler sessizce

Belli değil ne zaman döner madenciler

Kazma sesine titreyen fenerler

Duvara yansıyan

Oyun değildi gölgeler

Onların değildi

Güm güm atan bu yürekler

Bomba değildi patlayan

Gaz, grizu’ya can verdiler

Madenciler nerden bilsin ki?

Hava parlak mı, kapalı mı?


84

Gökyüzü yağmurlu mu, güneşli mi?

Sobalar harlı mı, çay demli mi?

Patatesler, kestaneler közlendi mi?

Nerden bilsin ki?

Maviliklerden bir deli eser ki!

Dalga dalga vuruyor

Güzellerin saçlarıyla oynaşıyor

Kim biliyor ki!

Kömür pazarında canlar kalıyor

Yudum yudum içiliyor son nefesler

Kuş olup özgürlüğe kanat çırpamadılar

Ölümü kardeşçe karşıladılar

Bir hengâme var ki!

Yer üstünde göstermelik

Telaşları yalandan resmiyetçilerin

Kaza diyor fıtratçılar

Kader yazıyor fırsatçılar

Görülmeli ki!

Ateş düşmüş ocağına madencilerin

Kan damlıyor çocukların gözlerinden

Gökler ağlıyor bulutların yüreğinden

Kim ne diyebilir ki

Giden gider öndeki gidenleriyle

Kalan kalır resimdeki yiğidiyle

Birkaç gün sürer nutuklar

Öncekiler gibi unutulurlar

Adı bir mezar taşına yazılır

Can yedikat yerin dibinde kalır

Gören olmadı ki!

Nereye gitti madenciler?


85

Zeytin Ağacı

Ben henüz yok iken

O bir asırlık

Dedem anlatırdı

Fidan olarak dikildiğini

Anlatırdı anılarından

Ben küçük iken

Zeytin gözlüm diye sevdiğini

Bir yaşlı kadının çığlığında

Gözleri soldu mavi Ege’nin

Bir yaşlı kadının elleri

Sarılmış bırakmıyordu sevdiğini

Ben şimdi var iken

O iki asırlık

Beyaz camdan gösterilirken

Görmez olaydım kesildiğini

Görmez olaydım toprağa devrildiğini

Arıyor insan anası babası gibi

Ekmek, peynir yanında zeytini


86

Özgür Bırakın

Özgür bırakın kadınları, kızları

Rüzgârla oynaşsın saçları

Tanrı’yı bile gülümseten gözleriyle

Kahkaha atsınlar ay parlak dişleriyle

Silah yerine, bomba yerine

Sakızı şişirip-şişirip patlatsınlar


O gülen gözleriyle gökyüzüne

Öpücük göndersinler pencereden

Akşama sana kapıyı açsın

Hoş geldin babacığım diyerek

Sarılsın sımsıkı boynuna


Gerdan kırıp raks etsinler

Seven sevdiğiyle dans etsinler

Oynasınlar düğünlerde ki

Dost düşman bilsin

Hanende düğün olduğunu

Sen öldüğünde ağlasınlar haykıra-haykıra

El âlem bilsin evin, yas evi olduğunu


Dünya onların narin ellerinde çiçeklensin


87

Yılanı deliğinden çıkartan tatlı dillerinde şerbetlensin

Şarkıları, türküleri onlar söylesin


Dünyayı onlar yönetsin ki

Savaş planları değil

Barışı tarif etsinler

Ve bir daha hiçbir erkek

Sevgisiz, aşksız büyümesin

Cenneti görmek isterseniz, eğer


Özgür bırakın, özgür

Bir dilim ekmek

Bir yudum barış

Bir demet özgürlük

Eksilmesin yüreklerinizden insan ve doğa sevgisi


88

Şadoldum

Hamlıktan piştim

Aş oldum, hulusa erdim

Vardım pir ocağına

Yüz sürdüm, dört kapı eşiğine

Uydum kırk makama

Turab oldum HAKK aşkına

Tohum oldum filizlendim

Yaprak-yaprak çiçek açtım

Sebze verdim, meyve verdim

Canana can verdim

Vardım sahibine haber verdim

Şad oldum HAL aşkına

Halden hallere girdim

Kendi enimi kendime giydim

Renkten renk derilere girdim

Taş oldum, toprak oldum yandım

Ay oldum, yıldız oldum ışık oldum

Yağmur oldum, ekin oldum

Yine yandım YOL aşkına


89

Yandım, yandıkça ıstırabım söndü

Leyla oldum, Mecnun oldum

Aşkın vuslatına yandım

Günahımla, sevabımla

Kıblemi insana döndüm

Şad oldum HAKK aşkına

Yüreğim Kerbela’da

Ellerim kaldı Fırat’ta

Istırabım Yezid elinde

Bir damla suyu okladılar

Saka kuşun kanadında

Ağlıyor dağlar, denizler

Yanıyor ağaçlar, mahkukatlar

Ağıt dökülür bulutlarda

Yüreğim yangınlarda

Boynum darağacında

Uğruna yandığım davamdır DOST aşkına

Kolay mı bellersin aşk için yanmayı

Yanışı olmayan gözlere fer

Seçersen arsız sıfata nur olmayı

Çok istersin o vakit

Yal aşktan kurtulmayı

Salamazsan başından belayı

Vaktinde dön gel YOL aşkına


90

Ne kadar yanarsan yan

Ne kadar secde edersen et

Yeniksen nefsine, diline

Elin varmışsa kul hakkına

Bağlanmamışsan Hakk aşkına

Kibrinle oyalanırsın kenz ile

Anlamını bilmediğin Arapça duaları

Ne kadar döktürsen dilinde

Geçemezsin sırat’tan, saçsan da paraları

Seçmişsen hileden beslenmeyi

Oturmuşsan haram sofraya

Sen istedin

İnsan görünümlü hayvan olmayı

Ulu yaratan karşısında

Boyun büktüm, gözyaşı döktüm

Yetimleri gözünden öptüm

Gülü dalında sevdim

Hakk cemal-i insanda gördüm

Günahsız yanışlarımı

Günahkâr ibadetlere tercih ettim

Tensel değil, Tinsel vuslata erdim

Yol verdim YAL aşkına

Ulu Tanrı yolunda

Ona şirk tercih etmedim


91

Gurur, kibir kapısından geçmedim

Demi zehir kabından içmedim

İlmi servete tercih ettim

Zulmün saltanatını, tahtını ret ettim

Safımı doğrudan yana seçtim

İşte bu nedenle

Ekinlerle biçildim

Tohum oldum serpildim

Kerbela’da boyun verdim

Fırat senin suyun içemedim

Aşurede dene oldum

Kazanlarda kaynadım

Haklının hakkı yanında

Ekmek için

Emek için

Özgürlük yolunu seçtim YOL aşkına

Vakit dönüş vakti

Haydi eyvallah

Hakk eyvallah

Kanatlı yol yarenimle yola düştüm

Hakk aşkına menzile girdim

Hulus içinde şad oldum

Hamdım, yandım HAKK aşkına


92


93


94


95

Asuman Toraman

Erzurum Pasinler doğumlu olan Asuman Toraman,

babasının görevi nedeniyle eğitimini İzmir ve İstanbul’da

tamamladı.

Kadıköy Belediyesi Gönüllü Merkezi Proje Koordinatörü

olarak Avrupa Birliği projelerinde yer aldı. Kadıköy ile

Ataşehir Belediyelerinde kitap günlerini projelendirdi ve

okurları yazarlarla buluşturarak İstanbul’da belediyeler

bünyesinde bir ilke imza attı.

Bir çok programda sunuculuğun yanı sıra şiir ve şarkı

yorumları ile de sahne aldı.


96

Arkadaşım

Deli rüzgar olsam esebilsem yüreğin de

Bir garipcik kumru olsam özlem dolu ellerinde

Bazen neşe bazen hüzün sevgi olsam gözlerinde

Yatıp kalsam sonsuza dek o muhteşem dizlerinde

Yeni yetme aşık gibi deli deli döner başım

Bazen zehir bazen baldır senden sonra benim aşım.

Mevsim gibi geçer gider bilmem kaçtır benim yaşım

Sen bendesin ben sendeyim güzel gözlü arkadaşım.

Ben Bulutum

Ben bulutum sen yağmursun,

Ben beyaz kar sen dolusun

Sen mevlanın gül kulusun

Sen gizemli aşk yolusun.

Güneş sensin hava sensin,

Sen gönlüme ilk girensin

Ben huzur, sen güç verensin,

Yaşam sensin, ölüm sensin.


97

Bir Tutam Sevgi Ektim

Bir tutam sevgi ektim,

Hepsi birden yeşerdi

Buram buram koktular

Mor menekşe, zambak,gül

En güzel koku sendin,

Kokuyu sevgin verdi.

Kimi çiçek kıskandı,

Seni kıskandı sümbül.

Dünya oluşsa tekrar,

Sen gibi bulunmaz.

Yer yüzün de melekler

Sıra sıra saf olsa.

Herkes sana bakardı,

Gözü senden alamaz.

Dua ederim her an,

O melek benim olsa.


98

Gönlüne Hiç Kar Yağdı mı?

Sen hiç sevdiğinle aynı masada otururken,

Onun senden çok uzaklarda olduğunu hissettin mi?

Acısını duydun mu?

Sevdiğin, dans ederken göz göze geldiğinde

Bittiğini hissettin mi?

Ayrılık saatinde öpememenin burukluğu yüreğini

parçaladı mı?

Gözlerinin önünde sevdiceğin yıldız gibi kaydı mı?

Hiç ağustos ayında gönlüne kar yağdı mı?


99

Güzelsin

Yağmur gibi çisil çisil yağ bana,

Yüreğimde çiçek açsın sevdalar.

Güneşim ol yavaş yavaş doğ bana,

Şifa bulsun gönlümdeki yaralar.

Ne gecem var ne gündüzüm

Öksüzüm yar öksüzüm.

Yağmur gibi çisil çisil yağ bana

Yüreğimde tüm sevdalar yeşersin.

Güneşim ol yavaş yavaş doğ bana

Sen güneşten, sen aydan da güzelsin.


100

Sararken Pembelikler Kumsalları

Doğa hazırlanıyor yine bir güne doğru

Sahilleri dövüyor yine hırçın dalgalar

Tutuşan kor olmuş yürekler var.

Ay şahit olsun sevdalara

Gemiler düdük çalsın,beklenen sevgiliye

Bu akşamda özlemler uzaklaşsın sessizce

Dudaklar buluşsun, tutuşan kadehlerde


101

Senin İçin Yaşam

Kimine yaşamak baldır börektir,

Kimine yaşam, dört duvar zindan.

Kimine yaşam sevgi demektir,

Kimine yaşam kaynayan kazan.

Senin için yaşam burada hangisi?

Kaynayan kazan mı, yoksa cehennem mi?

Benimkisi uçurum. dibi karanlık.


102

Sevgin Benim İçin Gerçek

Gökyüzünde yağmurlar kesildiğinde

Gök kubbede güneş eskidiğinde

Benim sevgim de eskir be gülüm

O günü gördüğümde

O gün ölürüm

Sevgiler diz boyu olduysa eğer

Hasat günü gelmiş geçiyor gülüm

Ahrete kalırsa sevgimi biçmek

Hesabı seninle orda görürüm.

Sevgi bazılarına masaldır ama,

Sevgin benim için gerçek


103

Yağmurlar Yağarken

Yağmurlar yağarken inceden ince,

Yürekler burkulur, geçmemiş zaman.

Rayına oturur durulur zaman,

Yürekten, gönülden sen hep gülünce.

Mısralar değişir şarkıya döner

Dilden dile söylenir sonsuza kadar.

Gün gelir uykuyu bir rüya böler,

Yürekler sevgiyle sevende atar.


104

Yüreğim Buz Bağladı

Yüreğim buz bağladı,

Eritmiyor sıcaklar.

Arkadaşım oldular,

Şimdi bana uzaklar.

Gönlüm şu an kimsesiz,

Uğrayan yolcusu yok.

Neşeden zevkten fazla,

Derdi inan daha çok.

Yağmurlar yağsın bir kez,

Gönül belki yeşerir.

Çiçek açar gün be gün,

Belki yine bu eller sevgiyle birleşir.

Ama şu anda gönül suskun,

Bitkin ve ölgün.


105


106


107


108


109


110

kardelen

Documents