karty kursów studia prowadzone w instytucie techniki … · 2015-05-27 · past simple/continuous...

1

Karty kursów

Studia prowadzone w Instytucie Techniki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie

od roku akad. 2012/2013

Kierunek: Edukacja techniczno-informatyczna

Studia: I stopnia, stacjonarne

Specjalności:

- Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką - Informatyka stosowana w technice

- Odnawialne źródła energii

- Technika z informatyką

Karty ułoŜone są w porządku alfabetycznym

2

Spis treści

Kursy kierunkowe …………………………………………………….

Kursy na specjalności: Edukacja techniczno-informatyczna

z matematyką (nauczycielska) …………………………………………

Kursy na specjalności: Informatyka stosowana w technice

(nienauczycielska) …………………………………………………….

Kursy na specjalności: Odnawialne źródła energii (nauczycielska) …...

Kursy na specjalności: Technika z informatyką (nauczycielska)...

3

253

371

440

569

3

Kursy kierunkowe

4

KARTA KURSU WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-FIZYCZNO-TECHNICZNY

Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN

JEDNOSTKA INSTYTUT TECHNIKI KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)

Stacjonarne

ROK I SEMESTR I,2 NAZWA I POZIOM KURSU Język angielski A, B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM English A, B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)

poszerzające wiedzę ogólną

KOD 09.1-0000-001 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY SPNJO: mgr Anna

Chudzik, mgr A.Fertner, mgr Grzegorz Miernik, mgr Magdalena Wójcik-Kuca

OPIS KURSU (cele kształcenia)**

1. Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi, dyskusji i wykładów na temat studentom znany. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej). Przygotowanie do samodzielnego korzystania z angielskojęzycznych źródeł w tym stron internetowych.

2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku angielskim w codziennej komunikacji, a takŜe umiejętność uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy oraz zwrócenie uwagi na frazeologię. Zaprezentowanie najwaŜniejszych aspektów związanych z korzystaniem z jednojęzycznych słowników.

3. Zapoznanie studentów z formą listu motywacyjnego oraz CV. Wskazanie na róŜnice stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym.

4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym.

WARUNKI WSTĘPNE

WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie edukacji gimnazjalnej i licealnej

UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie edukacji gimnazjalnej i licealnej

KURSY x

TREŚCI MERYTORYCZNE*** Poznajmy się – tworzenie pytań (ćwiczenia fonetyczne związane z intonacją i akcentem)(2 godz.)

5

Stosunki międzyludzkie – ćwiczenia słownikowe w oparciu o pracę z tekstem (2 godz.) Co Twój charakter pisma mówi o Tobie – praca z tekstem, czasowniki posiłkowe (2 godz.) Cechy charakteru – ćwiczenia słownikowe (słowotwórstwo)(1 godz.) Zagadnienia związane ze zdrowiem – słownictwo, czasy Present Simple/Continuous (2 godz.) Zagadnienia związane ze zdrowiem – ćwiczenia fonetyczne, czasy Present Perfect Simple/Continuous (3 godz.) Stres w Ŝyciu codziennym – praca z tekstem (2 godz.) Stereotypy narodowe – dyskusja, formy przymiotnikowe (2 godz.) Wygląd zewnętrzny, rodzaje ubrań – praca z tekstem, ćwiczenia słownikowe (2 godz.) PodróŜe – niecodzienne historie, czasy Past Simple/Continuous (2 godz.) PodróŜe – opisywanie doświadczeń, czasy Past Perfect Simple/Continuous (2 godz.) Wakacje, sposoby podróŜowania – słownictwo, ćwiczenia fonetyczne (1 godz.) Mini sagi – pisanie krótkich opowiadań, przymiotniki i przysłówki (3 godz.) Przestępstwa, przestępcy, łamanie prawa – dyskusja, sposoby wyraŜania opinii, ćwiczenia słownikowe (2 godz.) Zbrodnia i kara – praca z tekstem, strona bierna (2 godz.) Środowisko naturalne – pogoda, klęski Ŝywiołowe, ćwiczenia słownikowe i fonetyczne (2 godz.) Powtórzenie materiału (4 godz.) Elementy języka specjalistycznego (4 godz.) EFEKTY KSZTAŁCENIA****

Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku

WIEDZA

W1 Student rozpoznaje struktury czasów teraźniejszych Present Simple/Continuous i Present Perfect Simple/Continuous, przeszłych Past Simple/Continuous i Past Perfect Simple/Continuous oraz strony biernej W2 Student zna słownictwo dotyczące stosunków międzyludzkich, cech charakteru, problemów ze zdrowiem, wyglądu zewnętrznego i rodzajów ubrań, sposobów podróŜowania, łamania prawa oraz środowiska naturalnego W3 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego


UMIEJĘTNOŚCI

U1 Student samodzielnie utworzy i wykorzysta formy czasów teraźniejszych i przeszłych oraz formy strony biernej U2 Student opisuje stosunki międzyludzkie, cechy charakteru, problemy ze zdrowiem, wygląd zewnętrzny i rodzaje ubrań, sposoby podróŜowania, rodzaje przestępstw oraz środowisko naturalne U3 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego


KOMPETENCJE

SPOŁECZNE

K1 Student posiada kompetencje w zakresie stosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej w trakcie kursu oraz swobodnie komunikuje się w języku angielskim K2 Student potrafi funkcjonować w obcej kulturze, uczestniczy w jej Ŝyciu codziennym, inicjuje kontakty międzynarodowe K3 Student umiejętnie uczestniczy w pracach w środowisku międzynarodowym

6

ORGANIZACJA ZAJĘĆ FORMA ZAJĘC ĆWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN

WYKŁAD A K L S P E

40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘĆ Konwersatorium: Metoda komunikacyjna Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego. FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

E-n

aucz

anie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

1. T

esty

2.

Roz

mow

a/

wyp

owie

dź n

a ok

reśl

ony

tem

at

W 1 x x x x W 2 x x x x W 3 x x x x U 1 x x x x U 2 x x x x U 3 x x x x K 1 K 2 K 3

OCENA E-nauczanie 5%, Gry dydaktyczne 5%, Projekt indywidualny 10%, Projekt grupowy

5%, Udział w dyskusji 25%, Praca pisemna (esej) 10%, Testy 15%, Rozmowa/ wypowiedź na określony temat 25%

UWAGI

LITERATURA***** PODSTAWOWA

1. Oxenden C., Latham-Koenig C., New English File Upper-Intermediate, OUP, Oxford 2008 2. Clanfield L., Benne R. R., Global Upper-Intermediate, Macmillan Education, Oxford 2011 3. Kay S., Jones V., New Inside Out Upper-Intermediate, Macmillan, 2009 4. Cotton D., Falvey D., Kent S., Language Leader Upper-Intermediate, Pearson Education Ltd, 2008 5. Eales F., Oakes S., Speakout Upper-Intermediate, Pearson, 2011 6. Acklam R., Crace A., Total English Upper-Intermediate, Longman, 2006

UZUPEŁNIAJĄCA 1. Murphy R., English Grammar in Use, CUP, Cambridge 1998. 2. Thomson A.J., Martinet A.V., A Practical English Grammar: Exercises 1 & 2, OUP, Oxford 1986 3. Watcyn-Jones P., Test Your Vocabulary Books 1-5, Pearson Education Ltd, various editions. 4. Hornby A. S., Oxford Advanced Learner’s Dictionary, OUP, various editions i inne słowniki 5. Mann M., Taylore-Knowles S., Destination B2, Macmillan Education, 2008 6. źródła internetowe, materiały autorskie

7

*Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 5

Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 3

Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3

Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3

Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 5

Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu

z prowadzącymi

Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i gramatycznych 5

Ogółem bilans czasu pracy 75 Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 3

8




Stacjonarne

ROK I SEMESTR II,1 NAZWA I POZIOM KURSU Język angielski B, B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM English B, B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)









WARUNKI WSTĘPNE

WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie kursu A

UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie kursu A

KURSY Kurs A

TREŚCI MERYTORYCZNE*** Środowisko naturalne – zagroŜenia wynikające z działalności człowieka, formy wyraŜania przyszłości (2 godz.) Problemy społeczeństw we współczesnym świecie – praca z tekstem, ćwiczenia słownikowe (kolokacje)(3 godz.)

9

Problemy społeczeństw we współczesnym świecie – dyskusja, time clauses (2 godz.) Systemy edukacji na świecie, okresy warunkowe 0/1 (2 godz.) Zachowania ludzkie w sytuacjach ekstremalnych – praca z tekstem (2 godz.) Uczucia i emocje, 2 okres warunkowy (2 godz.) Sztuka przetrwania – praca z tekstem, ćwiczenia fonetyczne (rytm zdania), 3 okres warunkowy (3 godz.) Problemy w komunikacji międzyludzkiej – dyskusja, czasowniki modalne – aspekt teraźniejszy (2 godz.) Zachowania ludzkie – praca z tekstem, czasowniki modalne – aspekt przeszły (3 godz.) Czasowniki o podobnej formie i róŜnym znaczeniu – ćwiczenia słownikowe (1 godz.) Ciało ludzkie – mimika, gesty (1 godz.) Język ciała – praca z tekstem, czasowniki zmysłów (2 godz.) Muzyka i jej wpływ na Ŝycie ludzkie – ćwiczenia słownikowe, dyskusja (2 godz.) Muzyka i sztuka – praca z tekstem, formy ‘gerund’/’infinitive’ (2 godz.) Wypoczynek – sposoby i preferencje (1 godz.) List formalny – podanie o pracę (2 godz.) Powtórzenie materiału (4 godz.) Elementy języka specjalistycznego ( 4 godz.) EFEKTY KSZTAŁCENIA****


WIEDZA

W1 Student rozpoznaje struktury form wyraŜających przyszłość Present Simple/Continuous, Future Perfect/Continuous, Future Simple i ‘be going to’, formy trybów warunkowych, czasowników modalnych oraz ‘gerund’/‘infinitive’ W2 Student zna słownictwo dotyczące, edukacji, uczuć i emocji, zachowań ludzkich, budowy ciała, muzyki i sztuki oraz form wypoczynku W3 Student rozpoznaje zwroty i wyraŜenia charakterystyczne dla listu motywacyjnego W4 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego


UMIEJĘTNOŚCI

U1 Student samodzielnie utworzy i wykorzysta formy wyraŜające przyszłość, formy trybów warunkowych, czasowników modalnych oraz ‘gerund’/‘infinitive’ U2 Student posługuje się słownictwem dotyczącym , edukacji, uczuć i emocji, zachowań ludzkich, budowy ciała, muzyki i sztuki oraz form wypoczynku U3 Student potrafi napisać list motywacyjny U4 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego


KOMPETENCJE

SPOŁECZNE


10

ORGANIZACJA ZAJĘĆ FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN

WYKŁAD A K L S P E


E-n

aucz

anie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

1. T

esty

2.

Roz

mow

a/

wyp

owie

dź n

a ok

reśl

ony

tem

at

W 1 x x x x W 2 x x x x W 3 x x x x W 4 x x x x U 1 x x x x U 2 x x x x U 3 x x x x U 4 x x x x K 1 K 2 K 3



UWAGI


1. Oxenden C., Latham-Koenig C., New English File Upper-Intermediate, OUP, Oxford 2008 2. Clanfield L., Benne R. R., Global Upper-Intermediate, Macmillan Education, Oxford 2011 3. Kay S., Jones V., New Inside Out Upper-Intermediate, Macmillan, 2009 4. Cotton D., Falvey D., Kent S., Language Leader Upper-Intermediate, Pearson Education Ltd, 2008 5. Eales F., Oakes S., Speakout Upper-Intermediate, Pearson, 2011 6. Acklam R., Crace A., Total English Upper-

UZUPEŁNIAJĄCA 1. Murphy R., English Grammar in Use, CUP, Cambridge 1998. 2. Thomson A.J., Martinet A.V., A Practical English Grammar: Exercises 1 & 2, OUP, Oxford 1986 3. Watcyn-Jones P., Test Your Vocabulary Books 1-5, Pearson Education Ltd, various editions. 4. Hornby A. S., Oxford Advanced Learner’s Dictionary, OUP, various

11

Intermediate, Longman, 2006 editions i inne słowniki 5. Mann M., Taylore-Knowles S., Destination B2, Macmillan Education, 2008 6. źródła internetowe, materiały autorskie








z prowadzącymi



12




Stacjonarne

ROK I SEMESTR II,2 NAZWA I POZIOM KURSU Język angielski C, B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM English C, B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)









WARUNKI WSTĘPNE

WIEDZA Wiedza nabyta w trakcie kursu B

UMIEJĘTNOŚCI Umiejętności nabyte w trakcie kursu B

KURSY Kurs B

TREŚCI MERYTORYCZNE*** Sen – ćwiczenia słownikowe, formy be/get used to/used to (2 godz.) Środki masowego przekazu – prasa, radio, telewizja, Internet (1 godz.) Media i ich wpływ na Ŝycie ludzkie – praca z tekstem, dyskusja, mowa zaleŜna (2 godz.) WaŜne wydarzenia w historii świata, polityka – praca z tekstem, dyskusja, rodzajniki (2 godz.)

13

Jak przygotować dobrą prezentację – praktyczne rady i uwagi (2 godz.) Wielkie miasta i ich problemy – praca z tekstem, dyskusja, konstrukcja have something done (2 godz.) Świat nauki – rzeczowniki policzalne i niepoliczalne (2 godz.) WaŜne odkrycia naukowe – praca z tekstem, ćwiczenia słownikowe (słowotwórstwo) i fonetyczne (3 godz.) Irytujące przyzwyczajenia – dyskusja, przymiotniki zakończone na –ed/-ing (2 godz.) śałuję, Ŝe... – praca z tekstem, struktury z wish (2 godz.) Biznes i reklama – praca z tekstem, ćwiczenia słownikowe (2 godz.) Wpływ reklamy na Ŝycie ludzkie – dyskusja, zaimki zwrotne & each other (2 godz.) Elementy języka potocznego – ćwiczenia słownikowe, kolokacje (1 godz.) ZapoŜyczenia w języku angielskim – opisywanie, definiowanie, zdania podrzędnie złoŜone (2 godz.) List formalny – prośba o informację (2 godz.) Powtórka materiału (4 godz.) Egzamin próbny (3 godz.) Elementy języka specjalistycznego (4 godz.) EFEKTY KSZTAŁCENIA****


WIEDZA

W1 Student rozpoznaje struktury wyraŜające przyzwyczajenia, formy mowy zaleŜnej, konteksty uŜycia rodzajników, rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych, konstrukcji wish oraz struktury zdań podrzędnie złoŜonych W2 Student zna słownictwo dotyczące środków masowego przekazu, polityki, nauki, przyzwyczajeń, biznesu i reklamy oraz języka potocznego W3 Student rozpoznaje zwroty i wyraŜenia charakterystyczne dla listu z prośbą o informację W4 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego


UMIEJĘTNOŚCI

U1 Student samodzielnie utworzy i wykorzysta formy wyraŜające przyzwyczajenia, formy mowy zaleŜnej, właściwie uŜyje rodzajników, rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych, konstrukcji wish oraz struktur zdań podrzędnie złoŜonych U2 Student zna słownictwo dotyczące środków masowego przekazu, polityki, nauki, przyzwyczajeń, biznesu i reklamy oraz języka potocznego U3 Student potrafi napisać list z prośbą o informację U4 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego


KOMPETENCJE

SPOŁECZNE


14

ORGANIZACJA ZAJĘĆ FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN

WYKŁAD A K L S P E


E-n

aucz

anie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

1. T

esty

2.

Roz

mow

a/

wyp

owie

dź n

a ok

reśl

ony

tem

at

W 1 x x x x x x W 2 x x x x x x W 3 x x x x x x W 4 x x x x x x U 1 x x x x x x U 2 x x x x x x U 3 x x x x x x U 4 x x x x x x K 1 x K 2 x K 3 x



UWAGI Zaliczenie z rozbiciem procentowym jak w poprzednich semestrach + Egzamin

pisemny i ustny z całości lektoratu

LITERATURA***** PODSTAWOWA 1. Oxenden C., Latham-Koenig C., New English File Upper-Intermediate, OUP, Oxford 2008 2. Clanfield L., Benne R. R., Global Upper-Intermediate, Macmillan Education, Oxford 2011 3. Kay S., Jones V., New Inside Out Upper-Intermediate, Macmillan, 2009 4. Cotton D., Falvey D., Kent S., Language Leader Upper-Intermediate, Pearson Education Ltd, 2008 5. Eales F., Oakes S., Speakout Upper-Intermediate, Pearson, 2011

UZUPEŁNIAJĄCA 1. Murphy R., English Grammar in Use, CUP, Cambridge 1998. 2. Thomson A.J., Martinet A.V., A Practical English Grammar: Exercises 1 & 2, OUP, Oxford 1986 3. Watcyn-Jones P., Test Your Vocabulary Books 1-5, Pearson Education Ltd, various editions. 4. Hornby A. S., Oxford Advanced Learner’s

15

6. Acklam R., Crace A., Total English Upper-Intermediate, Longman, 2006

Dictionary, OUP, various editions i inne słowniki 5. Mann M., Taylore-Knowles S., Destination B2, Macmillan Education, 2008 6. źródła internetowe, materiały autorskie






Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 4 Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i

gramatycznych 5


z prowadzącymi

Przygotowanie do egzaminu pisemnego i ustnego 10 Ogółem bilans czasu pracy 90

Ilość punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 4

16

KARTA KURSU

Nazwa Aplikacje sieciowe

Nazwa w j. ang. Network application

Kod Punktacja ECTS* 2

Koordynator dr hab. Karol Grondzak, dr inŜ. Krzysztof Pytel Zespół dydaktyczny

Opis kursu (cele kształcenia)

Celem kształcenia jest zdobycie umiejętności projektowania i obsługi aplikacji sieciowych. Język prowadzenia zajęć: polski.

Warunki wstępne

Wiedza

zna podstawy informatyki i zasady programowania, Obecny stan rozwoju sieci komputerowych, podstawowe rodzaje sieci komputerowych, ich topologie oraz zasadnicze protokoły sieciowe, zasady funkcjonowania sieci LAN i WAN, zasady transmisji bezprzewodowej, aspekty bezpieczeństwa i niezawodności informacji

Umiejętności Zrozumienie zasad funkcjonowania współczesnych sieci komputerowych, samodzielne projektowanie sieci komputerowych

Kursy Podstawy informatyki i systemów informatycznych Sieci komputerowe

Efekty kształcenia

Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów

kierunkowych

Wiedza

W01, zna rodzaje oprogramowania wspomagającego projektowanie aplikacji sieciowych

W02, ma uporządkowaną wiedzę w zakresie aplikacji

WWW

K_W07, K_W17 K_W07, K_W17

17

Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych

Umiejętności

U01, potrafi wykonać projekt aplikacji sieciowej U02, potrafi zainstalować system e-learning, cms, e-

commerse U03, zna metody atakowania aplikacji WWW oraz

mechanizmy ochrony przed nimi. U04, zna zagadnienia dotyczące tworzenia i

publikowania materiałów U05, zna zasady komunikowanie i współpraca online

K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22


kierunkowych

Kompetencje społeczne

K01, potrafi pracować w zespole K02, wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny

K_K03 K_K05

Organizacja

Ćwiczenia w grupach Forma zajęć

Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15 30

18

Opis metod prowadzenia zajęć

Zajęcia prowadzone są formie wykładów i ćwiczeń laboratoryjnych – studenci po wstępnym szkoleniu z zakresu aplikacji sieciowych, samodzielnie wykonują zadane ćwiczenia, a następnie otrzymują zadanie z zakresu projektowania aplikacji i konfigurowania systemu www i wykonują je podczas zajęć.

Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu, ustnej wypowiedzi, instalacji i konfiguracji wybranego systemu zarządzania treścią

Uwagi

Treści merytoryczne (wykaz tematów)

1. Składniki architektury WWW: klient HTTP, serwer HTTP, protokół HTTP 2. Rozszerzona architektura WWW - aplikacja, serwer aplikacji, aplikacje

komponentowe 3. Język HTML 4. Technologie tworzenia interfejsu uŜytkownika (CSS, XML, XHTML, JavaScript, Java) 5. Protokół HTTP

19

6. Logika prezentacji (technologie serwletów i szablonów) 7. Systemy e-learning, systemy CMS, systemy e-commerse 8. Tworzenie i publikowanie materiałów, 9. Komunikowanie i współpraca onlineNarzędzia umoŜliwiające tworzenie i

przeprowadzanie kompleksowych kursów online - zintegrowane platformy e-learningowe

Wykaz literatury podstawowej

1. D. Comer: Sieci komputerowe TCP/IP, WNT 2. D. Comer: Sieci komputerowe i intersieci, WNT 3. Frisch: Unix. Administracja systemu, O’Reilly 4. C. Hunt: TCP/IP. Administracja sieci. O’Reilly 5. James F. Kurose, Keith W. Ross, Sieci komputerowe. Od ogółu do szczegółu z internetem w

tle. 6. Mark Sportack, Sieci komputerowe. Księga eksperta. 7. J. Scott Haugdahl, Diagnozowanie i utrzymanie sieci. Księga eksperta 8. .M. Deitel, P.J. Deitel, T,R. Nieto, Internet & World Wide Web. How to program, Deitel &

Associates Inc 9. D. C. Naik, Internet Standards and Protocols, Microsoft Press, 10. Sławomir Orłowski, C#. Tworzenie aplikacji sieciowych. 101 gotowych projektów

Wykaz literatury uzupełniającej

1. Satya Komatineni, Dave MacLean , Sayed Hashimi,Android 3. Tworzenie aplikacji 2. Tobias Hauser, Christian Wenz, Mambo. Tworzenie wydajnych serwisów internetowych 3. Jason Beaird, Niezawodne zasady web designu. 4. Hasin Hayder, Programowanie obiektowe w PHP 5 5. Kae Verens, Projektowanie systemów CMS przy uŜyciu PHP i jQ... 6. William Rice, Tworzenie serwisów e-learningowych z Moodle 1.9 7. Zbigniew Fryźlewicz, Daniel Nikończuk, Windows Azure. Wprowadzenie do programowania w

... Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 15

Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30

Konsultacje indywidualne 1

Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi

Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu 1

Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10

Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu

10

Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie)

10

Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi

Przygotowanie do egzaminu

Ogółem bilans czasu pracy 77


20

KARTA KURSU

Nazwa Chemia

Nazwa w j. ang. Chemistry

Kod Punktacja ECTS*

Koordynator dr Waldemar Tejchman Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia w zakresie przedmiotu chemia jest zapoznanie studentów z podstawami współczesnej chemii. Cele nauczania obejmują teŜ uzyskanie przez studenta umiejętności zastosowania posiadanej wiedzy chemicznej do analizy zjawisk występujących w przyrodzie. Student powinien równieŜ opanować umiejętność praktycznego zastosowania związków chemicznych stosowanych w technice, rolnictwie oraz w gospodarstwie domowym. Język prowadzenia zajęć: polski. Warunki wstępne

Wiedza Student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu fizyki i matematyki.

Umiejętności

Posiada umiejętność posługiwania się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki obliczeń matematycznych. Prawidłowo określa jednostki obliczanych wielkości fizycznych i chemicznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym pracę w grupie.

Kursy Matematyka, fizyka

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 Zna podstawowe pojęcia i prawa chemiczne. W02 Zna metody pozwalające na badanie właściwości chemicznych substancji. W03 Posiada wiedzę dotyczącą interpretacji zjawisk

chemicznych w przyrodzie W04 Posiada wiedzę w zakresie wzajemnych

powiązań chemii, technologii chemicznej i techniki.

.W05 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania prostych zadań obliczeniowych z chemii.

K_W01 K_W01 K_W01 K_W01 K_W01

21


Umiejętności

U01 Umie korzystać z literatury fachowej oraz chemicznych baz danych

U04 Umie przygotować prezentację z zakresu chemii U10 potrafi wykorzystać formuły matematyczne do opisu

niektórych zjawisk chemicznych U12 rozwiązuje proste problemy chemiczne w oparciu o

posiadaną wiedzę

K_U01, K_U04, K_U10 K_U012


kierunkowych


K01 Rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych

K02 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów

K03 Przestrzega zasad etyki w pracy naukowej

K_K01 K_K02 K_K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 30


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.

22


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x W05 x x

U01 x x U02 x x U03 x x U04 X X

K01 x x K02 x x K03 x x

Kryteria oceny

Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.

Uwagi


1. Podstawowe jednostki i prawa chemiczne 2. Budowa atomu, promieniotwórczość naturalna i sztuczna 3. Wiązania chemiczne (atomowe, atomowe spolaryzowane, jonowe, koordynacyjne) 4. Podstawy kinetyki i statyki chemicznej 5. Budowa i właściwości tlenków 6. Teorie kwasów i zasad, pH roztworów 7. Sole, budowa soli i ich zastosowania praktyczne 8. Hydroliza soli, roztwory buforowe 9. Reakcje oksydacyjno – redukcyjne 10. Ogniwa chemiczne 11. Elektroliza, prawa elektrolizy 12. Procesy przemysłowe, produkcja metali, kwasów, wodorotlenków, nawozów sztucznych 13. Podstawy technologii produkcji paliw 14. Technologia produkcji tworzyw syntetycznych

23



UZUPEŁNIAJĄCA

1. Kolditz L., „Chemia nieorganiczna”, 2. Mastalerz P., „Chemia organiczna”, 3. Grzywa E., Molenda J., „Podstawy technologii procesów organicznych”.

Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 30







10


10


Przygotowanie do egzaminu -



PODSTAWOWA

1. Bielański A., „Podstawy chemii nieorganicznej”, 2. Sobczyk L., Kisza A., „Chemia fizyczna”, 3. Molenda J., „Technologia chemiczna”.

24

KARTA KURSU

Nazwa Ekonomia

Nazwa w j. ang. Economy


Koordynator Dr inŜ. Iwona Sulima Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Iwona Sulima


Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Ekonomia jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu makroekonomii i mikroekonomii oraz aspektami związanymi z członkostwem Polski w Unii Europejskiej. Cele nauczania obejmują równieŜ podstawowe przygotowanie przyszłych inŜynierów do pracy w zmieniających się warunkach gospodarki rynkowej. Kus prowadzony jest w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki. Rozumie podstawowe pojęcia ekonomiczne, z którymi spotyka się na co dzień.

Umiejętności Potrafi analizować zaleŜności matematyczne. Potrafi interpretować graficznie podstawowe prawa.

Kursy Matematyka

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 – Posiada wiedzę z zakresu prawidłowości wpływających na proces gospodarowania w oparciu o dorobek teorii ekonomii i polityki gospodarczej. W02 - Ma wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć z makroekonomii oraz mikroekonomii. W03- Rozumie istotę, warunki i mechanizmy integracji europejskiej.

K_W15 K_W15 K_W15

25


Umiejętności

U01- Student potrafi interpretować i analizować podstawowe zjawiska ekonomiczne w kontekście zachodzących zmian w gospodarce rynkowej . U02 - Potrafi wskazać wzajemne powiązania pomiędzy sferą makroekonomiczną i mikroekonomiczną gospodarki państwa.

K_U01, K_U05 K_U01, K_U05



K01 - Potrafi podjąć decyzję ekonomiczną z punktu widzenia pojedynczego uczestnika procesu gospodarowania, uwzględniając podstawowe narzędzia analizy mikroekonomicznej K02- Jest świadomy znaczenia ekonomii w profesjonalnym przygotowaniu inŜynierów do funkcjonowania w gospodarce opartej na konkurencji, prywatnej własności oraz rozwiniętej przedsiębiorczości

K_K06 K_K01, K_K06

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 30


Zajęcia prowadzone są w formie wykładu podczas, którego treści prezentowane są w formie prezentacji multimedialnej.

26


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x W03 x x U01 x x U02 x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny

Kolokwium zaliczeniowe z wykładów

Uwagi


1. Teoria ekonomii 2. Rola państwa i rynku w gospodarce. 3. Charakterystyka rynku 4. Mikroekonimiczna analiza przedsiębiorstwa 5. Modele konkurencji rynkowej oraz równowaga konkurencyjna 6. Rynek kapitałowy 7. Zagadnienia gospodarki narodowej, wzrostu gospodarczego 8. Dochód narodowy i wzrost gospodarczy 9. Inflacja i bezrobocie 10. Koniunktura gospodarcza 11. Handel zagraniczny 12. Geneza i rozwój koncepcji integracyjnych w Europie


1. D Begg D., Fischer S., Dornbusch, Rudiger R., „Makroekonomia” Państwowe Wyd. Ekon., Warszawa, 2007

2. D Begg D., Fischer S., Dornbusch, Rudiger R., „Mikroekonomia” Państwowe Wyd. Ekon., Warszawa, 2007

3. Biesiak J. „Ekonomia” Wydawnictwo WyŜszej Szkoły Zarządzania , Warszawa, 4. Marciniak S. „Makro- i mikroekonomia, Podstawowe problemy” Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa, 2006 5. W. Molle Ekonomika integracji europejskiej. Teoria, praktyka, polityka, Gdańsk 2001

27

6. J. Barcz, E. Kawecka-Wyrzykowska, K. Michałowska-Gorywoda, Integracja europejska w świetle Traktatu z Lizbony, Aspekty ekonomiczne, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, 2012


1. M. Gulcz , Ekonomia- Mikroekonomia i Makroekonomia, Przedsiębiorstwo Wydawnicze Ars boni et aequi, Poznań 2002.

2. Czasopisma naukowe z zakresu ekonomii 3. K. Niemczycki „Ekonomia” Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1996 4. P.A. Samuelson „Ekonomia” Wydawnictwo Naukowe PWN, tom I, II, Warszawa, 2009


Wykład 30

Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) ---






---


---


Przygotowanie do egzaminu ---



28

KARTA KURSU

Nazwa Elektronika

Nazwa w j. ang. Electronics


Koordynator dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz, profesor UP

Zespół dydaktyczny

dr inŜ. Wiktor Hudy dr inŜ. Piotr Kulinowski mgr Tomasz Heilig


W ramach kursu elektronika studenci uzyskują podstawowe przygotowanie teoretyczne do samodzielnego studiowania. Poznają fizyczne podstawy elektroniki półprzewodników oraz własności diod złączonych, tranzystorów bipolarnych i unipolarnych. Podstawowym celem kursu jest zapoznanie studentów z układami prostowniczymi, wzmacniającymi, przerzutnikowymi i generatorami sygnałów elektrycznych. Studenci poznają takŜe podstawy techniki cyfrowej i jej zastosowania w cyfrowych układach liczących, rejestrach, dekoderach, obwodach pamięci RAM/ROM i mikrokontrolerach. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza

- znajomość pojęć i twierdzeń dotyczących teorii równań, układów równań, liczb zespolonych

- podstawowe prawa i zaleŜności matematyczne dotyczące obwodów prądu stałego i przemiennego

Umiejętności - umiejętność rozwiązywania równań algebraicznych, układów równań - umiejętność rozwiązywania zadań w dziedzinie liczb zespolonych - umiejętność obliczania rozpływu prądów i rozkładu napięć w obwodzie

Kursy - kursy: Matematyka 1, Matematyka 2, Matematyka 3, Fizyka - kurs Elektrotechnika, Elektrotechnika - laboratorium

Efekty kształcenia

Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych

29

W01 Posiada wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć z elektroniki.

W02 Zna podstawowe rodzaje przyrządów półprzewodnikowych.

W03 Ma wiedzę dotyczącą rodzajów i zastosowań układów prostowniczych.

W04 Posiada wiedzę w zakresie zasilania urządzeń elektronicznych.

W05 Rozumie zasady działania wzmacniaczy operacyjnych.

W06 Zna klasy i parametry wzmacniaczy akustycznych.

W07 Rozumie róŜnice i zastosowania układów generacyjnych.

W08 Ma podstawową wiedzę o układach cyfrowych. W09 Zna metody projektowania układów

elektronicznych. W10 Posiada wiedzę niezbędną do analizy zasady

działania wybranych układów elektronicznych. W11 Zna zasady poprawnego i bezpiecznego

stosowania przyrządów pomiarowych i przepisy BHP.

W12 Rozumie zasady działania przyrządów pomiarowych stosowanych w pomiarach elektronicznych.

W13 Wie jak połączyć układ pomiarowy zestawu dydaktycznego.

W14 Wie jak zaprojektować stanowisko pomiarowe. W15 Ma wiedzę o przygotowaniu dokumentacji. W16 Posiada wiedzę z podstaw elektroniki analogowej,

cyfrowej i impulsowe.

K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08 K_W08, K_W06, K_W10 K_W08 K_W08, K_W16 K_W08, K_W08, K_W10, K_W08, K_W16, K_W11 K_W08


Umiejętności

U01 Rozpoznaje symbole elementów elektronicznych. U02 Umie przeprowadzić analizę działania układu

elektronicznego. U03 Potrafi obliczać parametry układów elektronicznych. U04 Umie stosować zasady BHP w trakcie pomiarów

elektrycznych. U05 Potrafi zaprojektować stanowisko pomiarowe do

przeprowadzenia analizy działania układu elektronicznego.

U06 Odpowiednio dobiera przyrządy pomiarowe do układu pomiarowego i umie przeprowadzić pomiary.

U07 Potrafi opracować wyniki pomiarowe i przygotować dokumentację.

K_U05, K_U11, K_U12 K_U09, KU10, K_U21 K_U01, K_U08, K_U12 K_U09, K_U12 K_U01, K_U06, K_U10, K_U15

30



K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów z elektroniki.

K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu układów elektronicznych

K03 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo- inŜynierskiej.

K04 Przestrzega zasad BHP w pracach badawczo- pomiarowych

K05 Przystępując do prac pomiarowych potrafi określić zakres i kolejność niezbędnych czynności

K_K03, K_K04, K_K06 K_K01, K_K07, K_K08 K_K05 K_K05 K_K01,K_K04, K_K08

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 15 30


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne oraz laboratoryjne. W ramach ćwiczeń audytoryjnych studenci rozwiązują zadania obliczeniowe. Poznają symbole elementów elektronicznych i analizują zasadę działania układu elektronicznego. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest omówieniem zasady działania układu elektronicznego i prezentacją przykładu obliczeniowego. W trakcie ćwiczeń laboratoryjnych studenci poznają w praktyce zasady działania i uŜytkowanie przyrządów pomiarowych stosowanych w laboratoriach elektronicznych. Wyznaczają charakterystyki prądowo napięciowe przyrządów półprzewodnikowych oraz charakterystyki częstotliwościowe wzmacniaczy. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x

31

W03 x x W04 x x W05 x x W06 x x W07 x x W08 x x W09 x x W10 x x W11 x x W12 x x W13 x W14 x x W15 x x W16 x x U01 x x U02 x x U03 x U04 x U05 x x x U06 x U07 x x K01 x x K02 x x x K03 x x K04 x K05 x x

Kryteria oceny Ocena z ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach. Ocenę końcową ustala prowadzący kurs biorąc pod uwagę oceny uzyskane z ćwiczeń i egzaminu końcowego.

Uwagi


Rodzaje półprzewodników. Złącze p-n. Tranzystory bipolarne i unipolarne. Układy polaryzacji tranzystorów. Zastosowania diod i tranzystorów w technice. Wzmacniacze tranzystorowe. Wzmacniacz operacyjny i komparator napięcia. Układy prostownicze i zasilacze napięcia stabilizowanego. Chemiczne źródła energii elektrycznej stosowane w elektronice. Podstawowe układy wzmacniające tranzystora bipolarnego i unipolarnego. Wzmacniacz operacyjny i jego zastosowania. Wzmacniacze mocy i wzmacniacze akustyczne. Układy wzmacniające ze sprzęŜeniem zwrotnym oraz wzmacniacze selektywne. Wybrane generatory LC i RC, przerzutniki: monostabilny, bistabilny i astabilny. Komparator napięcia i jego zastosowania. Podstawy techniki cyfrowej - bramki logiczne, przerzutniki. Cyfrowe układy liczące, rejestry, dekodery. Mikrokontrolery, pamięci RAM, EEROM. Zasady projektowania wybranych układów elektronicznych. Wprowadzenie do laboratorium układów elektronicznych – przepisy BHP. Poznanie zasad działania i poprawnego stosowania przyrządów pomiarowych.

32

Wyznaczanie charakterystyk diod warstwowych i tranzystorów bipolarnych. Badanie układów stabilizacji napięcia. Pomiary parametrów wzmacniaczy operacyjnych. Pomiary parametrów i wyznaczenie charakterystyki amplitudowo - częstotliwościowej wzmacniacza małej częstotliwości. Pomiary parametrów i wyznaczenie charakterystyki amplitudowo - częstotliwościowej filtrów aktywnych. Badanie generatorów napięć odkształconych i napięć sinusoidalnie zmiennych. Badanie bramek TTL, przerzutnika, licznika, multipleksera, demultipleksera, enkodera. Wykaz literatury podstawowej

- Horowitz P., Hill W.: Sztuka elektroniki. cz. 1 i 2, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1995

- Skomorowski M.: Podstawy układów cyfrowych, Wydawnictwo UJ, Kraków 1997 - Soclof S.: Zastosowania analogowych układów scalonych. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności,

Warszawa 1991 - Tietze U., Schenk Ch.: Układy półprzewodnikowe. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne Warszawa 1987. - A.Borkowski: Układy scalone w stabilizatorach napięcia stałego, WNT, Warszawa 1985. Wykaz literatury uzupełniającej

- Luciński J.: Układy tyrystorowe, WNT 1972 - J.Pieńkos: Układy scalone TTL w systemach cyfrowych, WkiŁ, Warszawa 1980. - Elektronika Praktyczna, AVT, Warszawa 2003-2012. - Elektronika dla wszystkich, AVT, Warszawa 2003-2012. - Angielskojęzyczne instrukcje serwisowe sprzętu elektronicznego. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 30

Ćwiczenia audytoryjne i laboratoryjne

45






15


-


Przygotowanie do egzaminu 25



33

KARTA KURSU

Nazwa Elektrotechnika

Nazwa w j. ang. Electrical engineering


Koordynator dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz, prof. UP Zespół dydaktyczny dr inŜ. Wiktor Hudy


Celem kształcenia jest: - poznanie podstawowych pojęć, twierdzeń, zaleŜności związanych z elektrotechniką, - poznanie metod rozwiązywania obwodów elektrycznych prądu przemiennego oraz stałego, - sprawdzenie w praktyce podstawowych pojęć, twierdzeń, zaleŜności związanych z elektrotechniką, - poznanie obwodów 1- i 3-fazowych, - poznanie maszyn i urządzeń elektrycznych w tym: transformatora, silnika, prądnicy. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza

Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki i fizyki. Zna rachunek wektorowy oraz macierzowy. Posiada wiedzę dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych i całek. Rozumie podstawowe zjawiska fizyczne. Zna przekształcenie Fourier'a i szereg Fourier'a

Umiejętności

Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Rozwiązuje równania algebraiczne, układy równań w dziedzinie liczb rzeczywistych i zespolonych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.

Kursy Matematyka 1, Matematyka 2, Fizyka Efekty kształcenia


34

W01 – zna podstawowe prawa elektrostatyki i magnetyzmu np. prawo Ohma, prawa Kirchhoffa, W02 – zna podstawowe prawa i zaleŜności matematyczne dotyczące obwodów prądu stałego i przemiennego W03 – zna podstawowe elementy pasywne takie jak rezystor, kondensator, cewka, W04 – zna podstawowe źródła energii elektrycznej m.in. źródło prądowe, źródło napięciowe W05 – zna typy prądu elektrycznego i typy sieci zasilających W06 – zna odbiorniki elektryczne skojarzone w trójkąt i w gwiazdę W07 – zna zaleŜności na moc w obwodach 1- i 3-fazowych W08 – zna podstawowe maszyny elektryczne np. silniki, prądnice i transformatory

K_W01, K_W05, K_W08, K_W10 K_W01, K_W05, K_W08, K_W10, K_W11 K_W01, K_W08 K_W01, K_W05, K_W08 K_W01, K_W05, K_W08 K_W01, K_W05, K_W08 K_W01, K_W05, K_W08, K_W10 K_W01, K_W05, K_W08


Umiejętności

U01 – potrafi samodzielnie obliczyć rozpływ prądów i rozkład napięć w obwodzie prądu przemiennego lub stałego z wieloma źródłami, U02 – potrafi obliczyć moc wydzielaną na wskazanym odbiorniku energii elektrycznej, U03 – potrafi narysować wykres wektorowy dla obwodu prądu przemiennego z jednym źródłem zasilania, U04 – potrafi zanalizować obwód 3-fazowy

K_U01, K_U05, K_U10, K_U12 K_U01, K_U05, K_U10, K_U12 K_U01, K_U05, K_U10, K_U12 K_U01, K_U05, K_U10, K_U11, K_U19

Kompetencje społeczne Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów

kierunkowych

35

K01 – potrafi pracować samodzielnie, K02 – profesjonalnie realizuje swoje zadania

K_K01, K_K04 K_K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E





E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x W06 x x x x W07 x x x x W08 x x x x U01 x x x x

36

U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x K01 x x x K02 x x x x

Kryteria oceny

Wykład Przedmiot kończy się egzaminem. Ćwiczenia audytoryjne BieŜące ocenianie, kolokwium z zadań przeprowadzane na końcu semestru. Na ćwiczeniach laboratoryjnych studenci są podzieleni na zespoły. KaŜdy zespół przeprowadza niezaleŜnie doświadczenia. Po zakończonych zajęciach studenci są obowiązani do dostarczenia prowadzącemu sprawozdań ze wszystkich ćwiczeń. Kolokwium zaliczeniowe. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest wcześniejsze zaliczenie wszystkich sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.

Uwagi


1. Określenie obwodu elektrycznego. 2. Elementy składowe obwodu elektrycznego 2. Transfiguracja odbiornika gwiazdowego na równowaŜny trójkąt 3. Podstawowe wielkości opisujące pole elektryczne 4. Moc i energia prądu stałego 4. Prawo Ohma i Prawa Kirchhoffa 5. Podstawowe wielkości opisujące pole magnetyczne, prawa dla obwodu magnetycznego 6.Prąd przemienny, wytwarzanie prądu przemiennego, wartość średnia, wartość skuteczna prądu przemiennego 7. Metoda liczb zespolonych analizy obwodów prądu przemiennego 9. Rezonans napięć i prądów w obwodach prądu przemiennego 7. Wykresy wskazowe dla obwodów jednofazowych 7. Moc i energia prądu przemiennego 8. Obwody trójfazowe 9. Napięcia i prądy w obwodzie trójfazowym 10. Rodzaje skojarzeń generatora i odbiornika w układzie trójfazowym 11. Wykresy wskazowe dla obwodów trójfazowych 12. Budowa i działanie maszyn napięcia stałego i napięcia przemiennego prawa elektrostatyki i magnetyzmu 13. Skojarzenie odbiorników i źródeł w gwiazdę i trójkąt 14. Moc i energia w obwodach prądu stałego i przemiennego 1- i 3-fazowego 15. Badanie transformatora, prądnicy, silnika, przekładnika prądowego

37

Wykaz literatury podstawowej - Praca zbiorowa: Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków. WNT, Warszawa. - Chochowski A.: Elektrotechnika z automatyką. WSiP, Warszawa, 1996. - Jaracz K., Noga H.: Laboratorium elektrotechniki. Maszyny i urządzenia elektryczne. WN

AP, Kraków 2001 - Januszewski S., Pytlak A.: Rosnowska – Nowaczyk M., Świątek H.: Napęd elektryczny.

WSiP, Warszawa, 1994. - Markiewicz H.: ZagroŜenie i ochrona od poraŜeń w instalacjach elektrycznych. WNT

Warszawa 2000 - Schmidt D., Baumann A., Kaufmann H., Paetzold H., Zippel B.: Mechatronika. Podręcznik

dla uczniów średnich i zawodowych szkół technicznych. Wydawnictwo REA. Warszawa 2002


- Jaracz K. Zielińska J.: Laboratorium podstaw elektrotechniki. WN WSP Kraków 1995


Wykład 30







5


5





38

KARTA KURSU

Nazwa Fizyka

Nazwa w j. ang. Physics


Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Jerzy Jura Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Fizyka jest zapoznanie studentów z podstawami współczesnej fizyki. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności analizowania fizycznychi zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk występujących w przyrodzie oraz powiązania fizyki i techniki. Język prowadzenia zajęć: polski. Warunki wstępne

Wiedza

Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki. Posiada wiedzę

dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych rzędu pierwszego i

drugiego oraz całek.

Umiejętności

Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Prawidłowo określa jednostki obliczanych wielkości fizycznych i chemicznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym pracę w grupie.

Kursy Matematyka

Efekty kształcenia


39

W01 Posiada wiedzę dotyczącą metod fizyki w badaniu i opisie przyrody W02 Zna podstawowe pojęcia, zasady i prawa fizyki. W03 Ma wiedzę dotyczącą interpretacji zjawisk

fizycznych w przyrodzie W04 Posiada wiedzę w zakresie wzajemnych

powiązań fizyki i techniki. .W05 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania prostych zadań rachunkowych w zakresie fizyki.

K_W01 K_W01 K_W01 K_W01 K_W01


Umiejętności

U01 Potrafi rozpoznać podstawowe zjawiska fizyczne i wyjaśnić je na podstawie poznanych praw fizyki.

U02 Aktualizuje posiadaną wiedze z fizyki. U03 Analizuje zjawiska fizyczne i prawa fizyki. U04 Podejmuje proste zadania obliczeniowe w zakresie fizyki technicznej i zdobywa potrzebną w tym celu wiedzę.

K_U01, K_U10 K_U01, K_U10 K_U08 K_U01, K_U08, K_U09


kierunkowych


K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów z fizyki w ramach ćwiczeń.

K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w współczesnej fizyce.

K03 Przestrzega zasad etyki w pracy naukowej

K_K01 K_K01, K_K08 K_K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 20

40




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x

U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x X

K01 x K02 x K03 x

Kryteria oceny


Uwagi


41

1. Układ jednostek SI 2. Ruch prostoliniowy 3. Zasady mechaniki I. Newtona 4. Ruch obrotowy 5. Zasady zachowania: energii, pędu i krętu 6. Podstawy szczególnej teorii względności A. Einsteina. 7. Grawitacja – prawo powszechnego ciąŜenia I. Newtona 8. Elementy ogólnej teorii względności A. Einsteina 9. Hydrostatyka 10. Ruch drgający i falowy 11. Elektrostatyka 12. Elektryczność i magnetyzm 13. Podstawy elektrodynamiki 14. Podstawy fizyki atomu i jądra atomowego. 15. Elementy mechaniki kwantowej



UZUPEŁNIAJĄCA

1. A. K. Wróblewski, J. A. Zakrzewski; Wstęp do fizyki 2. C. Bobrowski; Fizyka – krótki kurs 3. K. Chłędowska, R. Sikora; Wybrane problemy fizyki z rozwiązaniami


Wykład 30







-


10





PODSTAWOWA

1. R. Resnick, D. Halliday, J. Walker; Podstawy fizyki

42

KARTA KURSU

NAZWA Fizyka - laboratorium

NAZWA W J. ANG. Laboratory of physics

KOD PUNKTACJA ECTS* 1

KOORDYNATOR Prof. Dr hab. Jan Suchanicz

ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY

dr Barbara Garbarz-Glos

dr Renata Burakiewicz-Korońska

dr Irena Jankowska -Sumara

dr Dorota Sitko

dr Włodzimierz Śmiga

OPIS KURSU (Cele kształcenia) Uzupełnienie wiedzy z Fizyki. Zapoznanie się z metodyką eksperymentu fizycznego. Nabycie umiejętności doboru, planowania i wykonywania eksperymentów fizycznych. Nabycie umiejętności wyjaśniania zjawisk fizycznych obserwowanych w eksperymentach. Nabycie umiejętności wykorzystania treści fizycznych poznanych na zajęciach z przedmiotów fizycznych do rozwiązywania problemów eksperymentalnych. Zapoznanie z podstawowym, niezbędnym wyposaŜeniem pracowni fizycznej.

WARUNKI WSTĘPNE

WIEDZA

- z zakresu Podstawy Programowej z fizyki dla szkoły ponadgimnazjalnej (Liceum Ogólnokształcące, Liceum Profilowane, Technikum)

- z kursów Podstaw Fizyki - z kursów Informatyki

UMIEJĘTNOŚCI

eksperymentowania: - nabyte w gimnazjum i szkole średniej

KURSY

43

EFEKTY KSZTAŁCENIA

Efekt kształcenia dla kursu

Efekty kształcenia dla kierunku

WIEDZA

W1 – Student zna i rozumie metodę naukową stosowaną w badaniach w dziedzinie fizyki

W2 – Student zna rolę eksperymentu w badaniach w dziedzinie fizyki

W 3 – Student opisuje podstawowe fakty i definiuje pojęcia fizyczne z podstawy programowej z fizyki

W 4 – Student formułuje, charakteryzuje i tłumaczy podstawowe koncepcje, prawa, zasady i teorie fizyczne omawiane w podstawie programowej z fizyki

W 5 – Student zna zasady działania podstawowych przyrządów pomiarowych.

W 6 – Student zna niezbędne wyposaŜenie pracowni fizycznej i zna zasady bezpiecznego jego wykorzystywania przy wykonywaniu ćwiczeń

K_W01 K_W03, K_U08 K_W04 K_W05, K-U07 K-U03, K-U06, K-U09



UMIEJĘTNOŚCI

U 1 – Student potrafi dobrać odpowiednie do rozwaŜanego problemu obserwacje i doświadczenia, zaplanować sposób ich wykonania, dobrać odpowiednie zestawy przyrządów i wykonać obserwacje eksperymenty fizyczne U 2 – Student poprawnie opisuje i wyjaśniania zjawiska fizyczne obserwowane w eksperymentach oraz wyjaśniania podstawy fizyczne działania urządzeń pomiarowych i elementów zestawów eksperymentalnych

U 3 – Student poprawnie opisuje wyniki obserwacji i eksperymentów, dokonuje analizy jakościowej i ilościowej obserwowanych zjawisk, w tym szacowania niepewności pomiarowych, formułuje wnioski wynikające z obserwacji i eksperymentów oraz analizuje i prezentuje ich wyniki U 4 – Student potrafi na podstawie wyników pomiarów określać związki miedzy wielkościami fizycznymi U 5 – Student potrafi stawiać hipotezy i je weryfikować U 7 – Student potrafi kierować procesem wykonywania doświadczeń U 8 – Student potrafi wykorzystać róŜnego rodzaju środki multimedialne i programy obliczeniowe do wspomagania wykonywania eksperymentów fizycznych oraz obróbki danych pomiarowych.

U 9 – Student opisuje wykonany eksperyment w formie sprawozdania

K-U08 K-U09 K-U09 K-U06 K-U7, K-U16

44



KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K 1 – Student korzysta z róŜnych źródeł informacji w celu podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności K 2 –Student ma zdolność twórczego podejścia do własnej pracy, podejmowania innowacyjnych i twórczych działań

K 3 – Student umiejętnie stosuje w praktyce zdobytą wiedzę, zarówno przedmiotowa, jak i dydaktyczną i pedagogiczna

K 5 – Student posiada umiejętność współpracy i działania w zespole i kierowania pracą zespołu, wykorzystania swojej wiedzy do rozwiązywania problemów w sposób twórczy i operatywności w rozwiązywaniu trudnych, niestandardowych zadań

K-K01 K-K08 K-U03 K-K06, K-K08

ORGANIZACJA

ZAJĘCIA W GRUPACH FORMA ZAJĘĆ

WYKŁAD (W)

A K L S P EL

LICZBA GODZIN 10

OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘĆ W ćwiczeniach laboratoryjnych preferowane są metody aktywizujące: metoda dyskusji dydaktycznej i metoda problemowa jako najbliŜsza pracy fizyka-doświadczalnika. Ze względu na charakter zajęć najczęściej wykorzystywana jest metoda praktyczna. Studenci wykonując doświadczenia wykorzystują gotowe zestawy doświadczalne.

45

FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

E –

lea

rnin

g

Gry

dyd

akty

czne

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaj

ęci

a te

renow

e

Prac

a

labor

ator

yjna

Proj

ekt

indyw

idual

ny

Proj

ekt

gru

pow

y

Udzi

ał w

dys

kusj

i

Ref

era

t

Prac

a p

isem

na

(ese

j)

Egza

min

ust

ny

Egza

min

pis

em

ny

Oce

na

spra

woz

dań

W1-W6

x x

U1-U9

x x

K1-K5

x x

...

OCENA

Ocena końcowa jest średnią ocen następujących ocen cząstkowych: - oceny wstępnych wiadomości merytorycznych - oceny aktywności na zajęciach - oceny pisemnych sprawozdań zawierających opisy wykonywanych doświadczeń ze szczególnym uwzględnieniem dyskusji niepewności pomiarowych

UWAGI

KRYTERIA OCENY

BARDZO DOBRY Student posiada wiedzę i umiejętności wymienione w punktach W1-W6 i U1- U9 oraz kompetencje K1-K5 i wykazuje samodzielność, operatywność i twórcze podejście w ich stosowaniu w procesie edukacyjnym. DOBRY Student posiada wiedzę i umiejętności wymienione w punktach W1-W6, U1 - U9 oraz kompetencje K1 – K5. Wykorzystuje je w procesie edukacyjnym według wskazówek nauczyciela akademickiego.. DOSTATECZNY Student posiada wiedzę i umiejętności wymienione w punktach W1-W6 , U1 - U9 oraz kompetencje K1 – K5. Stosuje je w procesie nauczania według szczegółowej instrukcji nauczyciela akademickiego. NIEDOSTATECZNY Student w duŜym stopniu nie posiada wiedzy wymienionej w punktach W1-W6, nie osiągnął większości umiejętności i kompetencji.

46

TREŚCI MERYTORYCZNE (wykaz tematów) 1. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego.

2. Wyznaczanie gęstości ciał stałych za pomocą piknometru.

3. Wyznaczanie ciepła topnienia lodu.

4. Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą szpilek.

WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ 1. Dryński T., Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. PWN, Warszawa, 1978 2. Szydłowski H., Pomiary fizyczne, podręcznik dla nauczycieli. PWN, Warszawa 1977 3. Szydłowski H., Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa, 1994 4. I Pracownia Fizyczna. pod red. Cz. Kajtocha, Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków 2007 WYKAZ LITERATURY UZUPEŁNIAJĄCEJ 1. Halliday D., Resnick R., Walker J. , Podstawy fizyki, PWN, Warszawa 2003. 2. Błasiak Wł., Opracowanie danych pomiarowych i planowanie eksperymentów fizycznych, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków 1988

Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta) Godziny kontaktowe = 10 Przygotowanie do zajęć: 1. przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych i merytorycznego sprawdzianu wstępnego= 10 2. przygotowanie pisemnych sprawozdań zawierających opisy wykonywanych doświadczeń ze szczególnym uwzględnieniem dyskusji niepewności pomiarowych = 10 Sumaryczna liczba godzin przedmiotu 10 + 10 + 10 = 30 Ilość punktów ECTS dla przedmiotu 30/30 = 1

47

KARTA KURSU Wydział Matematyczno-Fizyczno-Techniczny Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN

JEDNOSTKA Instytut Techniki KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)

stacjonarne

ROK I SEMESTR I,2 NAZWA I POZIOM KURSU jęz. francuski A,B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM French A,B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)


KOD 09.1-0000-001 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr Danuta K.Bielawska OPIS KURSU (cele kształcenia)**

1. Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi, dyskusji i wykładów na temat studentom

znany. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i

telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z

zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej).

2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej

wypowiedzi w języku francuskim w codziennej komunikacji. Umiejętność

uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania

argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu

słownictwa, jak teŜ zwrócenie uwagi na frazeologię. Doskonalenie umiejętności

korzystania z jednojęzycznych słowników.

3. Zapoznanie studentów z formą listu motywacyjnego oraz CV, jak równieŜ innych

listów o charakterze formalnym i nieformalnym.

4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu

kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania

wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym.

WARUNKI WSTĘPNE

WIEDZA Nabyta w trakcie edukacji na poziomie gimnazjalnym i licealnym

UMIEJĘTNOŚCI Nabyte w trakcie edukacji na poziomie gimnazjalnym i licealnym

KURSY x TREŚCI MERYTORYCZNE*** Tematyka zajęć lektoratowych ECOUTE - « I’annonce de l’émission »( repérer le sujet et les domaines concernés) Plus-que-parfait – tworzenie, zastosowanie - ćwiczenia ; wyraŜanie opinii - 3h ECOUTE – extrait d’un débat autour du thème : « La famille !Quelle famille » comment intervenir (contester, soutenir la thèse,

48

apporter des précisions) Concordance des temps :plus-que-parfait - passé Formułowanie argumentów Verbes n°1 – sprawdzian - 4h ECOUTE –debata na temat energii nuklearnej- słownictwo specjalistyczne (rozumienie ze słuchu - savoir tirer les infos) - 2h ECOUTE : l’interview d’une historienne d’art sur son oeuvre préférée Construction rien de + adjectif --exercices - 2h Le rapport au temps (wypowiedź ustna), les idées ( organiser le temps, passer, activiser, vivre : le passé,le présent,le futur) – 2h Conditionnel passé – tworzenie, zastosowanie - ćwiczenia Verbes n°2 - sprawdzian Lettre de motivation - 2h L’environnement physique – le cadre où l’on vit ( debata ) - przygotowanie do pracy pisemnej - 3h Les relations ; relacje z innymi, wyraŜanie swojego zdania Tekst : « petite histoire » - 2h La consommation – tekst jako baza do konwersacji na temat konsumpcji - 2h Constructions avec les verbes : faire, laisser,voir, entendre Tekst : « Pour que la lecture devienne un plaisir » - voc.spécialisé - 2h ECOUTE - les expressions pour prouver son opinion et les arguments - 2h Verbes n°3 - sprawdzian L’amitié - les citations, la base du débat - ćwiczenia leksykalne - 2h L’amitié ( suite )- debata Podsumowanie - 2h Phrase conditionnelle III type - ćwiczenia Tekst : lettre officielle - comprendre la correspondance ( rozumienie tekstu pisanego ) - 2h TEST LEXICAL ( la famille, l’énergie nucléaire, le temps, l’environnement physique, la consommation, l’amitié ) - 2h poprawa testu leksykalnego Tekst : » La lettre de Gustave Eiffel « - analiza tekstu Tekst : » La lettre de Gustave Eiffel « ( cd. ) - etapy argumentowania Verbes n°1 – sprawdzian Phrase conditionnelle I, II, III type ‘ ćwiczenia - Zadanie - 3h Tekst : « Dur, dur d’être mère et femme au travail » - słownictwo specjalistyczne Lire pour s’orienter Tekst : « Dur, dur d’être mère et femme au travail « ( cd ) - praca nad tekstem - 3h EFEKTY KSZTAŁCENIA****


WIEDZA

W 1 Student rozpoznaje struktury czasów ( plus- que-parfait, conditionnel passé) W 2 Student relacjonuje, wymienia informacje zawarte w tekście W 3 Student wskaŜe elementarne słownictwo specjalistyczne


UMIEJĘTNOŚCI

U 1 Student samodzielnie utworzy, rozpozna i zastosuje czasy (plus-que- parfait, conditionnel passé oraz poznane konstrukcje zdaniowe) U 2 Student wyszuka z tekstu informacje na temat i zademonstruje je w wypowiedzi ustnej bądź pisemnej U 3 Student posłuŜy się zwrotami z zakresu języka specjalistycznego

Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku KOMPETENCJE

SPOŁECZNE

K 1 Student inicjuje debaty przewodzi im bądź w nich uczestniczy K 2 Student komunikuje się w języku francuskim K 3 Student współtworzy rzeczywistość

ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH LICZBA GODZIN

WYKŁAD A K L S P E

40 40

49

OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC Konwersatorium – metoda komunikacyjna, mająca na celu rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku francuskim. Szczególnie preferowane są ćwiczenia w parach lub grupach. Wykorzystuje się materiały autentyczne takie jak nagrania telewizyjne, radiowe , prasa ogólna i fachowa. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego jak i wypowiedzi z uŜyciem języka specjalistycznego. FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

E-n

aucz

anie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

1. T

esty

2.

Roz

mow

a/

wyp

owie

dź n

a ok

reśl

ony

tem

at


OCENA E-nauczanie 5% Gry dydaktyczne 5% Projekt indywidualny 10% Projekt grupowy 5% Udział w

dyskusji 25% Praca pisemna (esej) 10% Testy 15% Rozmowa/ wypowiedź na określony temat 25%

UWAGI


- « Activités pour le Cadre européen » B2-CLE

International 2007

- DELF A1,A2,A3,A4 - CLE International -1999

- Ch.Abbadie-“L’expression française écrite et orale

Grenoble 1999

- Francine Cicurel –« Communiquer en français »-

Hatier International 2000

- D.Abry-« La grammaire des premiers temps »-

Grenoble1999

- A.T.Schubring –« France2000 »Warszawa1995

- Krystyna Stawinska-« Idiomy francuskie w

cwiczeniach”2005

UZUPEŁNIAJĄCA »Presse-

Papier », »Ensemble », »Passe-

Partout », »Figaro », « Le Monde »

« La Croix », « Femme Actuelle »


Konwersatorium 40

Ilość godzin w kontakcie z

prowadzącymi

Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym 5

Przygotowanie do kolokwium 4

50

Przygotowanie do prezentacji 3

Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4

Przygotowanie prac pisemnych 3

Przygotowanie do pracy w grupach 3

Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3


Ilość godzin pracy studenta

bez kontaktu z

prowadzącymi

Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i

gramatycznych

5



51



stacjonarne

ROK I SEMESTR II,1 NAZWA I POZIOM KURSU jęz. francuski B, B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM French B, B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)


KOD 09.1-0000-001 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr Danuta K.Bielawska OPIS KURSU (cele kształcenia)**

1. Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi na temat studentom znany. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej). Przygotowanie do samodzielnego korzystania z francuskojęzycznych źródeł w tym stron internetowych.

2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej

wypowiedzi w języku francuskim w codziennej komunikacji naumiejętność

uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania

argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu

słownictwa, jak teŜ zwrócenie uwagi na frazeologię. Doskonalenie umiejętności

korzystania z jednojęzycznych słowników.

3. Zapoznanie studentów z formą napisania listu motywacyjnego oraz CV, jak równieŜ

innych listów o charakterze formalnym i nieformalnym.

4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu

kierunku kształcenia.

WARUNKI WSTĘPNE

WIEDZA nabyta w trakcie kursu A

UMIEJĘTNOŚCI nabyte w trakcie kursu A

KURSY Kurs A

TREŚCI MERYTORYCZNE*** Tematyka zajęć lektoratowych Texte : » Un ordinateur pour chaque enfant du tier-monde » - słownictwo specjalistyczne – informatyka - 2h Verbes n°2 – sprawdzian Lettre de demande et de réclamation – formuły - Zadanie - 2h ECOUTE « Routes de France » ( France Info ) – rozumienie ze słuchu ECOUTE « Routes de France » ( France Info ) – rozumienie ze słuchu ( cd ) - compléter le questionnaire - 4h Concordance des temps : passé composé - imparfait - ćwiczenia

52

Révision lexicale - 2h Przygotowanie do « rozwinięcia » un exposé w sposób prosty i jasny L’exposé informatif - przekazać informacje wg planu - 4h Verbes n°3 - sprawdzian L’exposé sur le SLAM - ( spectacle vivant ) - praca w grupach - Zadanie - 2h Concordance des temps : passé - conditionnel présent présent – futur Ecoute – France Info – Interview - « Le stress au travail » Evaluation - 2h ECOUTE « Le français est-il menacé ? » - rozumienie ze słuchu – compléter le résumé Futur antérieur - tworzenie - 2h ECOUTE - rozumienie reportaŜy radiowych - „ Le tour du Mont-Blanc” - 2h Les prix littéraires - émission radiophonique - « Le Goncourt des lycées » Verbes n°1 -sprawdzian Concordance des temps : futur simple - futur antérieur - 2h Tekst « Le stress » ( umiejętność precyzowania swoich reakcji, swoich odczuć, mówienie o sobie ) - 3h Messages et lettres d’opinions - comment faire Messages et lettres d’opinions ( cd ) - wypracowanie - redagowanie – Zadanie - 3h Subjonctif présent - tworzenie, zastosowanie Présenter une oeuvre d’art, une affiche, une gravure etc. ( sujet, composition, couleurs, lumière etc. ) - 2h Subjopnctif passé - tworzenie, zastosowanie, - ćwiczenia Tekst : « Faut-il travailler le dimanche » - artykuł prasowy Tekst : « Faut-il travailler le dimanche » ( cd ) – debata Verbes n° 2 - sprawdzian - 3h TEST LEXICAL ( famille, travail,ordinateur, stress ) - 2h Korekta testu leksykalnego ECOUTE - Interview - savoir prendre la place d’un interlocuteur - 3h EFEKTY KSZTAŁCENIA****


WIEDZA

W 1 Student zacytuje słownictwo dotyczące takich dziedzin jak: praca, konsumpcja, otoczenie, problemy rodzinne, reklamacja, exposé W 2 Student wskaŜe słownictwo specjalistyczne z zakresu informatyki, dot. rodzicielstwa W 3 Student rozpoznaje struktury zdań warunkowych zgodności czasów


UMIEJĘTNOŚCI

U 1 Student wykorzysta umiejętność argumentacji U 2 Student samodzielnie objaśni elementarne słownictwo specjalistyczne U 3 Student zademonstruje poznane struktury gramatyczne


SPOŁECZNE

K 1 Student komunikuje się za pomocą korespondencji oficjalnej K 2 Student inicjuje exposé K 3 Student inicjuje debaty


WYKŁAD A K L S P E

40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC Konwersatorium – metoda komunikacyjna, mająca na celu rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku francuskim. Szczególnie preferowane są ćwiczenia w parach lub grupach. Wykorzystuje się materiały autentyczne takie jak nagrania telewizyjne, radiowe , prasa ogólna i fachowa. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego jak i

53

wypowiedzi z uŜyciem języka specjalistycznego FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

E-n

aucz

anie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

1. T

esty

2.

Roz

mow

a/

wyp

owie

dź n

a ok

reśl

ony

tem

at

W 1 x X x x W 2 x X x x W 3 x X x x U 1 x x x x U 2 x x x x U 3 x x x x K 1 K 2 K 3

OCENA E-nauczanie 5% Gry dydaktyczne 5% Projekt indywidualny 10% Projekt grupowy 5% Udział w

dyskusji 25% Praca pisemna (esej) 10% Testy 15% Rozmowa/ wypowiedź na określony temat 25%

UWAGI



International 2007



Grenoble 1999

- Francine Cicurel –« Communiquer en français »-



Grenoble1999


- Krystyna Stawinska-« Idiomy francuskie w

cwiczeniach”2005

UZUPEŁNIAJĄCA

»Presse-





Konwersatorium 40


prowadzącymi




Ilość godzin pracy studenta Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4

54





bez kontaktu z

prowadzącymi


gramatycznych

5



55



stacjonarne

ROK I SEMESTR II,2 NAZWA I POZIOM KURSU jęz. francuski C, B2 NAZWA W J. ANGIELSKIM French C, B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)

poszerzające wiedzę ogólną,

KOD 09.1-0000-001 PUNKTACJA ECTS* 4 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr Danuta K. Bielawska OPIS KURSU (cele kształcenia)**

1. Rozumienie dłuŜszych tekstów o róŜnorodnej tematyce c.d. Korzystanie z

francuskojęzycznych stron internetowych.

2. Doskonalenie wypowiedzi na zadany temat zarówno pisemnej jak i ustnej mającej

na celu poprawne formułowanie zdań pod względem gramatycznym i leksykalnym.

3. Umiejętne posługiwanie się elementami języka specjalistycznego z zakresu

kierunku kształcenia

WARUNKI WSTĘPNE

WIEDZA nabyta w trakcie kursu B UMIEJĘTNOŚCI nabyte w trakcie kursu B

KURSY Kurs B TREŚCI MERYTORYCZNE*** Tematy zajęć lektoratowych Tekst « L’univers des blogs « – słownictwo specjalistyczne – informatyczne Tekst « L’univers des blogs » - (cd ) – trouver les informations - 4h TEST DE GRAMMAIRE ( ph. conditionnelle I,II,III type, subjonctif présent/passé, concordance des temps ) - 2h Poprawa testu gramatycznego Podsumowanie- Verbes n° 3 - - 2h - Tekst „ Le tabagisme et la drogue” wg. « La Libération » - se familiarisé avec l’argumentation ,słownictwo spec. – 4h Discours direct / indirect - exercices - 2h Tekst « Des jeux pour débarasser le sport de son agressivité » Tekst « Des jeux pour débarasser le sport de son agressivité » ( cd ) – savoir comprendre le texte et tirer les infos – 4h Verbes n°2 – sprawdzian Le rôle de l’Internet – l’article - praca z tekstem – ćwiczenia leksykalne - 3h Tworzenie rodz . Ŝeńskiego ( rzeczownikow, przymiotników ) - zastosowanie w praktyce - 2h « Le clonage » - l’article - analiza tekstu - słownictwo specjalistyczne - debata Verbes n°3 – sprawdzian Tworzenie liczby mnogiej ( rzeczownikow, przymiotników ) - 3h Tekst : » La défense de l’environnement « - la réintroduction de grands prédateurs comme l’ours et le loup » La défense de l’environnement « ( cd. ) - jak napisać petycję w sprawie ; praca kolektywna - 4h TEST DE GRAMMAIRE ( discours direct / indirect, fém. , pluriel des mon et adjectifs ) - 2h Poprawa testu gramatycznego Tekst : « Recette pour faire de votre enfant un délinquant » - analiza tekstu – tirer les infos - słownictwo spec. – 4h TEST LEXICAL ( la drogue, le tabagisme, le clonage, l’environnement ) - 2h Korekta testu specjalistycznego Tekst « L’échec scolaire n’est pas une fatalité » rozumienie globalne Podsumowanie - 2h

56

EFEKTY KSZTAŁCENIA**** Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku

WIEDZA

W 1 Student zacytuje słownictwo dotyczące takich dziedzin jak: nagrody literackie, zdrowie, W 2 Student wskaŜe słownictwo specjalistyczne z zakresu informatyki –blogi, medycyny W 3 Student rozpoznaje struktury subjonctif, futur Interieur, zgodności czasów


UMIEJĘTNOŚCI

U 1 Student wykorzysta umiejętność argumentacji U 2 Student współtworzy potrzebne informacje U 3 Student samodzielnie utworzy poznane struktury gramatyczne


SPOŁECZNE

K 1 Student uczestniczy w zrozumieniu przekazu radiowego K 2 Student inicjuje kontakty interpersonalne K 3 Student komunikuje się za pomocą Internetu w języku francuskim


WYKŁAD A K L S P E

40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC Konwersatorium – metoda komunikacyjna, mająca na celu rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku francuskim. Szczególnie preferowane są ćwiczenia w parach lub grupach. Wykorzystuje się materiały autentyczne takie jak nagrania telewizyjne, prasa ogólna i fachowa. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego jak i wypowiedzi z uŜyciem języka specjalistycznego FORMY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

E-n

aucz

anie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęc

ia

tere

now

e P

raca

la

bora

tory

jna

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

1. T

esty

2.

Roz

mow

a/

wyp

owie

dź n

a ok

reśl

ony

tem

at

W 1 x x x x x x W 2 x x x x x x W 3 x x x x x x U 1 x x x x x x U 2 x x x x x x U 3 x x x x x x K 1 x K 2 x K 3 x

OCENA e-naucz- 5%,gry dyd.-5%, projekt ind.10%,projekt gr.5%,udział w dysk. 25%,praca pisemna-10%,testy-

15%,wypowiedź na dany temat.25%

UWAGI


UZUPEŁNIAJĄCA

57


International 2007



Grenoble 1999

-Francine Cicurel –« Communiquer en français »-



Grenoble1999


-Krystyna Stawinska-« Idiomy francuskie w

cwiczeniach”2005

»Presse-





Konwersatorium 40


prowadzącymi




Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4






gramatycznych

5


bez kontaktu z

prowadzącymi

Przygotowanie do egzaminu pisemnego i ustnego 10



58

− KARTA KURSU

Nazwa Grafika inŜynierska

Nazwa w j. ang. Graphics and Design for Engineers


Koordynator dr inŜ. Piotr Malczewski Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia w zakresie przedmiotu grafika inŜynierska jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i zasadami wykonywania projektów i rysunków technicznych. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności niezbędnych do prawidłowego sporządzania dokumentacji technicznej i do jej jednoznacznego odczytania oraz wyrobienie umiejętności w posługiwaniu się aktualnymi normami. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza rzut równoległy i środkowy

Umiejętności kreślenie prostych konstrukcji geometrycznych umiejętność pomiaru wielkości liniowych i kątowych (poziom podstawowy)

Kursy

Efekty kształcenia


Wiedza

W01, zna podstawowe metody i techniki ilustracji rozwiązań zadań inŜynierskich, W02, Zna zasady wymiarowania, W03,Zna zasady rzutowania prostokątnego metodą europejską, W04,Zna zasady rzutowania izometrycznego oraz dimetrii prostokątnej W05,Zna zasady zapisu rysunkowego typowych części maszyn

K_W11

K_W11 K_W11

K_W11

K_W11

59


Umiejętności

U01, Potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę. U02, Potrafi rzutować metodą europejską U03, Potrafi wykonywać przekroje proste i złoŜone U04, Potrafi zwymiarować wykonane rysunki U05, Potrafi rysować proste części maszyn, U06, Potrafi wykonywać i posługiwać się dokumentacją techniczną U07, Potrafi wykonać rysunek złoŜeniowy

K_U05, K_U01 K_U03, K_U06 K_U03,K_U06 K_U03,K_U06 K_U03, K_U06 K_U03, K_U06

K_U06


kierunkowych


K01, Jest przygotowany do pracy w zespole K02 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-

inŜynierskiej.

K_K03 K_K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 15 30


60

Na zajęcia składają się wykłady i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci zapoznają się zasadami wykonywania rysunku technicznego. Podczas ćwiczeń samodzielna praca studentów pod nadzorem prowadzącego, w ramach której wykonują ćwiczenia rysunkowe.


E – learning

Gry dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna

Projekt indywidualny

Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat

Praca pisemna (esej)

Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x U07 x x x x K01 x x x K02 x x x x

Kryteria oceny

Ocena z wykładu: test pisemny z tematyki wykładu.

Ocena końcowa z ćwiczeń jest średnią z ocen samodzielnie wykonanych rysunków i oceny z pracy kontrolnej.

Uwagi

61


1) Normalizacja rysunku technicznego, 2) Rzuty prostokątne metodą europejską, 3) Rzuty aksonometryczne: dimetria ukośna, izometria, 4) Przekroje proste, 5) Przekroje złoŜone, 6) Półprzekroje, 7) Wałki, 8) Gwinty, koła zębate 9) Wymiarowanie 10) Rysunek złoŜeniowy


T. Dobrzański, Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001


E. Miśniakiewicz, W. Skowroński, Rysunek Techniczny Budowlany, Arkady 2011


Wykład 15




Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu



45


30





62

KARTA KURSU

Nazwa Humanistyczne aspekty technologii informacyjnych i komunikacyjnych

Nazwa w j. ang.


Koordynator dr hab. prof. UP Henryk Noga Zespół dydaktyczny


Celem kursu jest ukazanie humanistycznych aspektów technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.

Warunki wstępne

Wiedza brak

Umiejętności brak

Kursy brak Efekty kształcenia


63

W01, zna podstawowe zjawiska cywilizacyjne współczesnośc ich koegzystencję W02, zna kierunków rozwoju cywilizacji W03, zna paradygmat aksjologiczny zjawisk cywilizacyjnych W04, zna przemiany w stratyfikacji społeczno – zawodowej W05, zna przemiany w usługach i procesach pracy człowieka i ich konsekwencję w technologiach i pracy człowieka W06, zna przemiany w formach organizacji produkcji oraz przejście od gospodarki replikacyjnej do innowacyjnej W07, zna wyznaczniki społeczeństwa wiedzy W08, zna zmiany na rynku pracy, towarów i usług oraz perspektywy pracy człowieka W09, zna edukację oraz oczekiwania na rynku pracy W10, zna edukację zawodową i jej wyzwania W11, zna systemowość analizy zjawisk w wychowaniu ku wartościom W12, zna uwarunkowania interioryzacji wartości w przygotowaniu zawodowym W13, zna zagadnienia samodoskonalenia jako kompetencje rozwijane w edukacji zawodowej W14, zna zagadnienia przyszłej szkoły zawodowej oraz kierunki ewolucji polskiej szkoły zawodowej W15, zna modele szkoły przyszłości

K_K01

Umiejętności Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów kierunkowych

64

U01, potrafi rozpoznać podstawowe zjawiska cywilizacyjne współczesności i ich koegzystencję U02, potrafi wskazać kierunki rozwoju cywilizacji U03, potrafi omówić paradygmat aksjologiczny zjawisk cywilizacyjnych U04, potrafi dostrzegać przemiany w stratyfikacji społeczno – zawodowej U05, potrafi dostrzegać przemiany w usługach i procesach pracy człowieka i ich konsekwencję w technologiach i pracy człowieka U06, potrafi dostrzegać przemiany w formach organizacji produkcji oraz omówić przejście od gospodarki replikacyjnej do innowacyjnej U07, potrafi wskazać wyznaczniki społeczeństwa wiedzy U08, potrafi dostrzegać zmiany na rynku pracy, towarów i usług oraz omówić perspektywy pracy człowieka U09, potrafi rozpoznać oczekiwania na rynku pracy U10, potrafi dostrzegać edukację zawodową i jej wyzwania U11, potrafi dostrzegać systemowość analizy zjawisk w wychowaniu ku wartościom U12, potrafi rozpoznać uwarunkowania interioryzacji wartości w przygotowaniu zawodowym U13, potrafi dostrzegać kompetencje rozwijane w edukacji zawodowej U14, potrafi dostrzegać kierunki ewolucji polskiej szkoły zawodowej U15, potrafi dostrzegać cechy modeli szkoły przyszłości

U_U01



K01, posiada wiedzę i rozumie interakcje społeczne K02, potrafi formułować i konkretyzować cele interpersonalne K03, potrafi rozwiązywać problemy interpersonalne K04, potrafi wyjaśniać i przewidywać zachowania innych zaleŜnie do sytuacji i umiejętności społecznych K05, potrafi ocenić interakcje społeczne na podstawie obserwacji zachowań jednostki

K_K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30

65


Zajęcia prowadzone są w formie wykładu oraz wykładu problemowo - programowanego


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x U01 x x U02 x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie egzaminu

Uwagi


1. Charakterystyka podstawowych zjawisk cywilizacyjnych współczesności 2. Koegzystencja zjawisk cywilizacyjnych 3. Charakterystyka kierunków rozwoju cywilizacji 4. Paradygmat aksjologiczny zjawisk cywilizacyjnych 5. Przemiany w stratyfikacji społeczno – zawodowej 6. Przemiany w usługach i procesach pracy człowieka 7. Konsekwencje przemian w technologiach i pracy człowieka 8. Przemiany w formach organizacji produkcji 9. Przejście od gospodarki replikacyjnej do innowacyjnej 10. Społeczeństwo wiedzy 11. Zmiany na rynku pracy, towarów i usług 12. Perspektywy pracy człowieka 13. Edukacja a oczekiwania na rynku pracy 14. Edukacja zawodowa i jej wyzwania 15. Systemowość analizy zjawisk w wychowaniu ku wartościom 16. Interioryzacja wartości w przygotowaniu zawodowym 17. Samodoskonalenie jako kompetencje rozwijane w edukacji zawodowej

66

18. Przyszła szkoła zawodowa 19. Kierunki ewolucji polskiej szkoły zawodowej 20. Modele szkoły przyszłości


1. Anderson J.R., Uczenie się i pamięć. Integracja zagadnień, Warszawa 1998. 2. Bartnik Cz., Praca jako wartość humanistyczna, Lublin 1991. 3. Bauman Z., Globalizacja. I ci z tego wynika? Warszawa 2000. 4. Bliźniuk G., Nowak J.S.(red.), Społeczeństwo informacyjne, Katowice 2005. 5. Castells M., Galaktyka Internetu. Refleksje nad Internetem, biznesem i

społeczeństwem, Poznań 2003. 6. Cellary W., Przemiany gospodarcze [w:] Polska w drodze do społeczeństwa

informacyjnego, Warszawa 2000. Wykaz literatury uzupełniającej

1. Denek K., Ku dobrej edukacji, Toruń-Leszno 2005. 2. Furmanek W., Zarys humanistycznej teorii pracy, Toruń 2008 3. Goban – Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia,

telelewizji i Internetu, Warszawa 2005. 4. Jan Paweł II, Laborem exercens, Watykan 1981. 5. Korney J.E., Psychopedagogika pracy, Warszawa 2007. 6. Wosińska W., Oblicza globalizacji, Sopot 2008.


Wykład 30

Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.)







20





67

KARTA KURSU

Nazwa InŜynieria Wytwarzania1

Nazwa w j. ang. Manufacture Engineering 1


Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Lucyna Jaworska


Dr inŜ. Paweł Hyjek Dr inz. Paweł Kurtyka

Dr inŜ. Krzysztof Bryła Dr inz. Krzysztof Mroczka


Zagadnienia poruszane podczas wykładów mają zapoznać studentów z problemami dotyczącymi procesów wytwarzania materiałów inŜynierskich, kształtowaniem właściwości materiałów, w tym takŜe właściwości powierzchniowych, niekonwencjonalnymi i konwencjonalnymi metodami obróbki tworzyw, z projektowaniem procesów technologicznych, automatyzacją oraz zapewnieniem jakości. Obszar zagadnień dotyczy tworzyw metalowych, ceramicznych, polimerów, kompozytowych.. PowyŜsze zagadnienia zostaną przedstawione zarówno w aspekcie technologicznym, jak i ekonomicznym, ekologicznym oraz recyklingu materiałów. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza

Wiadomości z zakresu nauki o materiałach dotyczące właściwości fizyko-chemicznych, chemicznych, mechanicznych i strukturalnych oraz metod badań podstawowych materiałów inŜynierskich.

Umiejętności

Określenia podstawowych grup materiałowych i znajomość ich właściwości oraz wpływu wybranych czynników fizycznych na ich właściwości

Kursy Ukończenie kursu Nauki o Materiałach 1, podstawowy kurs z fizyki i chemii

68

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 zna podstawowe zagadnienia dotyczące inŜynierii wytwarzania oraz róŜnych technologii wytwarzania w stosunku do podstawowych grup materiałowych tzn. Metali, ceramiki, polimerów i tworzyw kompozytowych W02 ma wiedzę na temat doboru narzędzi i materiałów w rozwiązywaniu zadań inŜynierskich, z zakresu doboru technologii pozwalających na ich kształtowanie. W03 Zna problemy i trudności związane z procesami wytwarzania materiałów inŜynierskich, W04, Zna problemy i trudności związane doborem materiałów, kształtowaniem właściwości materiałów, w tym takŜe właściwości powierzchniowych, W05, Zna metody obróbki tworzyw, rapid prototyping i rapid tooling, W06, Posiada wiedzę związaną z projektowaniem procesów technologicznych, automatyzacją oraz zapewnieniem jakości. W07, Zna zagadnienia dotyczące wytwarzania tworzyw metalowych, polimerowych, ceramicznych, kompozytowych, takŜe nanomateriałów.

K_W03 K_W14 K_W02, K_W03, K_W05 K_W02, K_W03, K_W04, K_W05, K_W14 K_W03 K_W02, , K_W03, K_W04 K_W02, K_W03


69

U01 potrafi korzystać z literatury i baz danych (równieŜ w języku obcym), umie wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie głównie korzystając z tablic charakterystyk właściwości materiałów oraz atlasów mikrostruktur U02 potrafi przygotować i przedstawić (równieŜ w języku obcym) prezentację ustną z zakresu zagadnień procesów i technik wytwarzania półwyrobów U03 potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę U04 potrafi analizować istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności: maszyny i urządzenia, procesy wytwarzania, procesy technologiczne U05, Potrafi dobrać materiał konstrukcyjny ze względu na zastosowanie i właściwości, U06, Potrafi dobrać odpowiednia metodę wytwarzania zarówno w aspekcie technologicznym, jak i ekonomicznym, ekologicznym oraz recyklingu materiałów., U07, Potrafi zaprojektować prosty proces technologiczny, U08, Potrafi rozpoznać materiał z jakiego wykonany jest dany element konstrukcyjny, określić jego sposób otrzymania i obróbki, równieŜ ze względu na jego zastosowanie w technice

K_U01 K_U04 K_U05 K_U11 K_U11, K_U12, K_U13 K_U08, K_U11, K_U12, K_U13, K_U20, K_U21, K_U22 K_U08, K_U11, K_U11, K_U12 K_U11



K01 rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych w zakresie nowych technologii K02 uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych dotyczących wytwarzania K03 jest przygotowany do pracy w zespole w zakresie doboru procesu wytwarzania i opracowywania nowych technologii K04, Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania

problemów inŜynierii wytwarzania w ramach ćwiczeń.

K05, ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu elementów konstrukcji oraz technologii ich wytwarzania

K06, Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-inŜynierskiej.

K_K01 K_K02 K_K03 K_K03 K_K01, K_K04, K_K07 K_K05, K_K08

70

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E



Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie i multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę. Ćwiczenia audytoryjne obejmują dyskusję na temat metod kształtowania poszczególnych grup materiałów oraz prezentacje studentów w zakresie zagadnień bezpośrednio związanych z wykładami. Ćwiczenia laboratoryjne obejmują zagadnienia związane z procesami wytwarzania materiałów oraz organizacją programowania w produkcji. Ćwiczenia laboratoryjne prowadzone będą takŜe w formie wycieczek technologicznych, mających na celu zapoznanie studentów z procesem metalurgicznym, odlewniczym oraz innymi zagadnieniami równieŜ poruszanymi na wykładach. Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x W06 x x x x W07 x x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x U07 x x

71

U08 x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x K04 x x K05 x x x K06 x x x

Kryteria oceny

Ocena z ćwiczeń jest średnią ocen z kolokwium oraz prezentacji lub projektu grupowego. Dopuszczenie do egzaminu takŜe odbywa się na zasadzie kolokwium, ocena jest wynikiem egzaminu pisemnego. Egzamin poprawkowy odbywa się w formie ustnej. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie ocen cząstkowych ze sprawozdań i przygotowania do zajęć oraz kolokwiów dopuszczających do zajęć.

Uwagi


1. Zasady kształtowania podstawowych grup materiałowych 2. Proces wielkopiecowy 3. Wytwarzanie stali, ciągłe odlewanie stali 4. Obróbka plastyczna 5. Procesy odlewania metali 6. Obróbka cieplna metali 7. Spiekanie proszków metali i materiałów wysokotopliwych 8. Konwencjonalne i niekonwencjonalne metody obróbki skrawaniem 9. Błędy wykonania i błędy pomiarowe 10. Metrologia, metrologia warsztatowa, przyrządy pomiarowe 11. Rudy Ŝelaza, otrzymywanie surówki, stali, staliwa, Ŝeliwa 12. Rudy metali nieŜelaznych, metalurgia metali 13. Wytwarzanie materiałów ceramicznych 14. Wytwarzanie materiałów polimerowych, obróbka tworzyw 15. Wytwarzanie kompozytów i nanomateriałów


1,Tadeusz Karpiński: InŜynieria Produkcji. WNT, 2004, Warszawa. 2.Mieczysław Feld: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części

72

maszyn. WNT, 2003, Warszawa. 3.Marek Blicharski: Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 4.Anna Rutkowska: Techniki Wytwarzania; Wybrane zagadnienia z obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej. Politechnika Krakowska, 1998, Kraków. 5.Marek Blicharski, InŜynieria powierzchni, WNT, Warszawa 2009 6.Józef Zawora, Podstawy Technologii maszyn, WSiP, Warszawa 2007 7.M. Feld. Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn, wyd. WNT, 2003, Warszawa. 8.M. F. Ashby. Dobór materiałów w projektowaniu inŜynierskim, wyd. WNT, 1998, Warszawa. 9. J. Bińczak. Procesy Przeróbki Plastycznej, Wydawnictwo Naukowe AKAPIT, 2003, Kraków. Wykaz literatury uzupełniającej 1.Mieczysław Wysiecki: Nowoczesne Materiały Narzędziowe, WNT, 1997, Warszawa. 2.Andrzej Kieras: Wiedza o technice, US 1997,Katowice. 3.Manufacturing Science and Engineering, 1994, Congress and Exposition Chicago 4.K. Przybyłowicz. Metaloznawstwo, wyd. WNT, 2007, Warszawa 5.Z. Opiekun, W. Orłowicz, F. Stachowicz. Techniki wytwarzania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 1998, Rzeszów 6.W. Wojciechowski. Techniki Wytwarzania, Wybrane zagadnienie ze spawalnictwa, wyd. Politechnika Krakowska 1999, Kraków. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 30






Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 9

Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) 7





73

KARTA KURSU

Nazwa Komputerowe wspomaganie w technice i nowoczesne techniki informatyczne - CAD

Nazwa w j. ang. Computer aided design in technology and modern computer methods - CAD


Koordynator Dr inŜ. Marcin Kowalski Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia jest zdobycie umiejętności obsługi programów wspomagających prace projektowe: AutoCAD, Inventor lub SolidWorks. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza Znajomość podstaw mechaniki i zasad rysunku technicznego

Umiejętności Umiejętność obsługi komputera na poziomie podstawowym

Kursy Grafika inŜynierska

Efekty kształcenia


Wiedza

W01, zna rodzaje oprogramowania wspomagającego projektowanie i moŜliwości jego zastosowania W02, zna podstawowe techniki modelowania komputerowego

K_W06, K_W10 K_W06

74


Umiejętności

U01, potrafi wykonać szkice 2D oraz modele 3D projektowanych elementów U02, potrafi wykonać złoŜenie mechanizmu, urządzenia bądź maszyny U03, potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe z uŜyciem oprogramowania inŜynierskiego U04, potrafi dokonać analizy kinematycznej wykonanych modeli z uŜyciem oprogramowania inŜynierskiego U05, potrafi dokonać wizualizacji zaproponowanych rozwiązań projektowych

K_U14, K_U15 K_U14, K_U15 K_U14, K_U15 K_U14, K_U15 K_U14, K_U15




K_K03 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30


75

Zajęcia prowadzone są formie ćwiczeń laboratoryjnych – studenci po wstępnym szkoleniu z zakresu obsługi programu, samodzielnie wykonują zadane ćwiczenia, a następnie otrzymują zadanie z zakresu projektowania części maszyn i urządzeń i wykonują je podczas zajęć.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x U05 x x K01 x K02 x x

Kryteria oceny

Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu.

Uwagi


1. Wprowadzenie do obsługi oprogramowania Autodesk Inventor lub SolidWorks. 2. Zasady tworzenia szkiców 2D elementów. 3. Tworzenie brył 3D ze szkiców. 4. Modyfikacje szkiców i brył. 5. Wiązania w programach CAD. 6. Zasady tworzenia złoŜeń. 7. Generowanie dokumentacji technicznej. 8. Wykonywanie obliczeń wytrzymałościowych w programach CAD.

76


1. Chlebus E., Techniki komputerowe CAx w inŜynierii produkcji, wyd. WNT, Warszawa 2000. 2. Kapias K., SolidWorks 2001 Plus. Podstawy, Wyd. Helion, 2003 3. A. Jaskulski, Autodesk Inventor10PL/10+, metodyka projektowania, Wyd. Mikom, Warszawa 2005. 4. Lisowski E., Modelowanie geometrii elementów maszyn i urządzeń w systemach CAD 3D, Wyd. Politechniki Krakowskiej, 2003 Wykaz literatury uzupełniającej

1. Miecielica M., Wiśniewski W., Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych w praktyce, wyd. PWN, Warszawa 2005. 2. Materiały dydaktyczne firm AutoDesk oraz Dassault System Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład








12





77

KARTA KURSU

Nazwa Komputerowe wspomaganie w technice i nowoczesne techniki informatyczne - CAx

Nazwa w j. ang. Computer aided designing in technology and modern computer methods - Cax


Koordynator dr inŜ. Krzysztof Bryła Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia jest przekazanie wiedzy o systemach CAx wspomagających prace inŜynierskie oraz umiejętności niezbędnych do obsługi oprogramowania wspomagającego procesy wytwarzania CAM i automatycznego programowania obróbki tokarskiej CNC z wykorzystaniem aplikacji EdgeCAM. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza Posiada wiedzę z zakresu komputerowego modelowania CAD oraz rysunku technicznego.

Umiejętności Potrafi obsługiwać komputer w stopniu podstawowym oraz odczytywać dokumentację techniczną.

Kursy Grafika inŜynierska, Komputerowe wspomaganie w technice i nowoczesne techniki informatyczne – CAD, InŜynieria wytwarzania.

Efekty kształcenia


Wiedza

W01, posiada wiedzę z zakresu oprogramowania wspomagającego prace inŜynierskie CAx i moŜliwości jego zastosowania. W02, zna zasady programowania automatycznego procesu technologicznego wytwarzania za pomocą oprogramowania typu CAM.

K_W06, K_W10 K_W06

78


Umiejętności

U01, potrafi zaprojektować model bryłowy do procesu technologicznego za pomocą oprogramowania typu CAD. U02, projektuje obróbkę tokarską na obrabiarkę sterowaną numerycznie w oparciu o dokumentację bryłową za pomocą oprogramowania typu CAM. U03, projektuje obróbkę tokarską na obrabiarkę sterowaną numerycznie w oparciu o płaską dokumentację rysunkową.

K_U14, K_U15 K_U15 K_U15



K01, zauwaŜa potrzebę stałego podnoszenia kompetencji zawodowych K02, określa priorytety słuŜące realizacji projektów K03, współpracuje w zespole K04, wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny

K01 K04 K03 K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 30


79

Zajęcia prowadzone są formie ćwiczeń laboratoryjnych, w ramach których studenci wykonują projekty, wstępnie z prowadzącym ćwiczenia, następnie otrzymują zadania projektowe z zakresu modelowania bryłowego oraz programowania automatycznego procesu technologicznego wytwarzania za pomocą oprogramowania typu CAM. Projekty są wykonywane samodzielnie przez studentów podczas zajęć i nadzorowane przez prowadzącego ćwiczenia.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x U01 x x U02 x x U03 x x K01 x x x K02 x x K03 x x K04 x x

Kryteria oceny

Podstawą oceny końcowej z ćwiczeń laboratoryjnych jest wykonanie przez studenta indywidualnego projektu.

Uwagi


1. Wykonanie modelu bryłowego za pomocą oprogramowania CAD w oparciu o dokumentację rysunkową.

2. Podstawy obróbki CNC. 3. Podstawy obsługi aplikacji EdgeCAM. 4. Podstawy modułu CAD aplikacji EdgeCAM. 5. Definiowanie cykli obróbczych. 6. Projektowanie procesu obróbki tokarskiej 2-osiowej na obrabiarkę sterowaną numerycznie

w oparciu o model bryłowy. 7. Projektowanie procesu obróbki tokarskiej 2-osiowej na obrabiarkę sterowaną numerycznie

w oparciu o płaską dokumentację rysunkową. 8. Wykonanie indywidualnego projektu 2-osiowej obróbki tokarskiej na obrabiarkę sterowaną

numerycznie.

80


1. Chlebus E., Techniki Komputerowe CAx w inŜynierii produkcji, wyd. WNT, Warszawa 2000. 2. Augustyn K., EdgeCAM. Komputerowe wspomaganie wytwarzania, Wydanie II., wyd. Helion,

Gliwice 2006. 3. Nowakowski P., Wybrane techniki komputerowe w projektowaniu i wytwarzaniu, Wydawnictwo

Politechniki Śląskiej, Gliwice 2006. 4. Muławka J., Systemy eksperckie, wyd. PWN, Warszawa 1997 Wykaz literatury uzupełniającej

1. Miecielica M., Wiśniewski W., Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych w praktyce, wyd. PWN, Warszawa 2005.

2. Miecielica M., Kaszkiet G., Komputerowe wspomaganie wytwarzania CAM, wyd. Mikom, Warszawa 1999.

3. Jaskulski A., Autodesk Inventor10PL/10+, metodyka projektowania, wyd. Mikom, Warszawa 2005. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład

Laboratorium 30







10





81

KARTA KURSU 1

Nazwa Kultura Fizyczna

Nazwa w j. ang. ------------------------------------------------------

Kod Punktacja ECTS 1

Koordynator Mgr Krystyna Sterkowicz


mgr Zbigniew Birnbaum

mgr Agnieszka Bogacz

mgr Janina Cięszki

mgr Andrzej Kotarba

mgr Paweł Leja

dr Łukasz Lic

mgr Jakub Mantorski

mgr Magdalena Naczk-Musiał mgr Piotr Pastuszko

mgr ElŜbieta Sionko

mgr Małgorzata Tokarz

mgr Zofia Wójtowicz-Szczotka

Opis kursu (cele kształcenia) Student w ramach modułu kultura fizyczna rozwija indywidualne zainteresowania podczas zajęć do wyboru: wychowanie fizyczne (zajęcia ogólnorozwojowe), aerobik, joga, pilates, taniec nowoczesny, aqua aerobik, kulturystyka, piłka siatkowa, piłka koszykowa, piłka noŜna, narciarstwo, tenis stołowy, tenis ziemny, pływanie, nordic walking. Student, posiadający skierowanie lekarskie uczestniczy w rehabilitacji ruchowej. Student, mający przeciwwskazanie lekarskie do wysiłku fizycznego, bierze udział w zajęciach teoretycznych - „Dawne i współczesne formy aktywności fizycznej człowieka”. Warunki wstępne

Wiedza ---------------------------------

Umiejętności ---------------------------------

Kursy --------------------------------- Efekty kształcenia


kierunkowych

82

Współpracując w grupie rozumie potrzebę bycia odpowiedzialnym za siebie i innych.

K_K03

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 30


Stosowanie róŜnych metod nauczania ruchu: syntetycznej, analitycznej, kompleksowej. Metody intensyfikujące wysiłek fizyczny. Objaśnienie, demonstrowanie ćwiczeń fizycznych, pogadanka. Metoda zadaniowa, problemowa podczas realizacji wariantów taktycznych. Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 W02 U01 U02 K01 X K02 ...

Kryteria oceny

Aktywność na zajęciach. Ćwiczenia praktyczne. Obserwacja ukierunkowana.

83

Uwagi


1. Zapoznanie ze specyfiką ćwiczeń korekcyjnych i rehabilitacyjnych. 2. Ćwiczenia rozgrzewki: indywidualne, w parach, z przyborem. 3. Podstawowe techniki sportowe. 4. Proste warianty taktyczne z wykorzystaniem podstawowych technik sportowych. 5. Gry i zabawy ruchowe, w tym doskonalące bezpieczne zachowanie się w środowisku

wodnym. 6. Ćwiczenia rozwijające siłę mięśniową. 7. Ćwiczenia kształtujące szybkość reakcji i szybkość ruchów. 8. Ćwiczenia wytrzymałości. 9. Ćwiczenia równowagi statycznej i dynamicznej. 10. Statyczne i dynamiczne ćwiczenia gibkościowe. 11. Ćwiczenia kształtujące orientację czasowo – przestrzenną z przyborami i bez

przyborów. 12. Ćwiczenia kształtujące umiejętność róŜnicowania parametrów ruchów. 13. Ćwiczenia kształtujące poczucie rytmu. 14. Ćwiczenia kształtujące szybkie przestawianie działań ruchowych. 15. Ćwiczenia rozluźniające i oddechowe. 16. Koordynacja sposobu oddychania z wykonywanym ruchem. 17. Zasady „fair play” i przykłady z róŜnych dyscyplin sportowych. 18. Pomoc, asekuracja i samoasekuracja podczas wykonywania róŜnych ćwiczeń

fizycznych. 19. Utylitarne walory ćwiczeń fizycznych na tle dawnych i współczesnych form aktywności

fizycznej człowieka.



84


Wykład

Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 Ilość godzin w kontakcie z prowadzącymi

Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym

Lektura w ramach przygotowania do zajęć







85

KARTA KURSU 2

Nazwa Kultura Fizyczna

Nazwa w j. ang. ------------------------------------------------------

Kod Punktacja ECTS 1

Koordynator Mgr Krystyna Sterkowicz


mgr Zbigniew Birnbaum

mgr Agnieszka Bogacz

mgr Janina Cięszki mgr Andrzej Kotarba

mgr Paweł Leja

dr Łukasz Lic

mgr Jakub Mantorski

mgr Magdalena Naczk-Musiał

mgr Piotr Pastuszko

mgr ElŜbieta Sionko

mgr Małgorzata Tokarz

mgr Zofia Wójtowicz-Szczotka


Student w ramach modułu kultura fizyczna rozwija indywidualne zainteresowania podczas zajęć do wyboru: wychowanie fizyczne (zajęcia ogólnorozwojowe), aerobik, joga, pilates, taniec nowoczesny, aqua aerobik, kulturystyka, piłka siatkowa, piłka koszykowa, piłka noŜna, narciarstwo, tenis stołowy, tenis ziemny, pływanie, nordic wal king, turystyka kajakowa, turystyka piesza, turystyka rowerowa. Student, posiadający skierowanie lekarskie uczestniczy w rehabilitacji ruchowej. Student, mający przeciwwskazanie lekarskie do wysiłku fizycznego, bierze udział w zajęciach teoretycznych - „Zdrowie publiczne”. Warunki wstępne

Wiedza ---------------------------------

Umiejętności ---------------------------------

Kursy --------------------------------- Efekty kształcenia


kierunkowych

86

Współpracując w grupie rozumie potrzebę bycia odpowiedzialnym za siebie i innych.

K_K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30


Stosowanie róŜnych metod nauczania ruchu: syntetycznej, analitycznej, kompleksowej. Metody intensyfikujące wysiłek fizyczny. Objaśnienie, demonstrowanie ćwiczeń fizycznych, pogadanka. Metoda zadaniowa, problemowa podczas realizacji wariantów taktycznych. Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 W02 U01 U02 K01 X K02 ...

Kryteria oceny

Aktywność na zajęciach. Ćwiczenia praktyczne. Obserwacja ukierunkowana.

87

Uwagi


1. Utrudnione ćwiczenia w rozgrzewce do róŜnych dyscyplin sportowych. 2. Warianty technik sportowych stosowane w kombinacjach ruchowych. 3. Reakcja wyboru ruchu i antycypacji ruchu (przewidywanie). 4. Warianty taktyczne. 5. Gry, zabawy ruchowe i ćwiczenia w terenie, na pływalni i w sali gimnastycznej. 6. Ćwiczenia siły ukierunkowanej do róŜnych dyscyplin sportowych. 7. Ćwiczenia doskonalące szybkość reakcji na poruszający się obiekt. 8. Ćwiczenia doskonalące wytrzymałość oraz wydolność tlenową i beztlenową. 9. Ćwiczenia doskonalące równowagę statyczną i dynamiczną. 10. Ćwiczenia doskonalące orientację w czasie i przestrzeni. 11. Ćwiczenia doskonalące koordynację ruchową. 12. Ćwiczenia korekcyjne i rehabilitacyjne. 13. Zestawy ćwiczeń relaksująco-koncentrujących. 14. Ćwiczenia doskonalące poczucie rytmu. 15. Pełnienie ról w grach i zabawach ruchowych. 16. Ćwiczenia w parach i większych zespołach jako czynnik kształtujący

odpowiedzialność za partnera i wynik sportowy. 17. Wysiłek fizyczny jako nieodzowny czynnik zachowania zdrowia i sprawności fizycznej

oraz dobrego samopoczucia (zdrowy styl Ŝycia).



88


Wykład










89

KARTA KURSU

Nazwa

Komputerowe wspomaganie w technice i nowoczesne techniki informatyczne - Cyfrowe przetwarzanie sygnałów

Nazwa w j. ang. Digital Signal Processing


Koordynator dr inŜ. Piotr Kulinowski Zespół dydaktyczny

dr inŜ. Wiktor Hudy


Celem kształcenia w ramach kursu w języku polskim jest: zaznajomienie słuchaczy z podstawami teorii zagadnień cyfrowego przetwarzania sygnałów. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza Liczby zespolone, Przekształcenie Fouriera dla sygnałów ciągłych, Szereg Fouriera, Transformata Laplace'a, Podstawy rachunku macierzowego, Programowanie proceduralne.

Umiejętności Sprawne korzystanie z komputera osobistego na poziomie uŜytkownika, umiejętność pisania programów (proceduralne i obiektowe)

Kursy Wstęp do programowania, Elektrotechnika, Podstawy automatyki i robotyki

Efekty kształcenia


kierunkowych

Wiedza

W01. Zna twierdzenie o próbkowaniu W02. Zna algorytm splotu dyskretnego W03. Zna przekształcenia Fouriera dla sygnałów dyskretnych W04. Zna transformaty wybranych sygnałów

K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10, K_W11

90


Umiejętności

U01. Potrafi dobierać częstotliwość próbkowania U02. Potrafi wykonać algorytm splotu dla krótkich sygnałów dyskretnych U03. Potrafi wykonać przekształcenia fouriera dla krótkich sygnałów dyskretnych U04. Stosuje własności splotu oraz własności przekształcenia fouriera do wyjaśnienia niektórych zagadnień z tegorii cyfrowego przetwarzania sygnałów

K_U10, K_U12, K_U15 K_U10, K_U12, K_U15 K_U10, K_U12, K_U15 K_U10, K_U12, K_U15



K01, Potrafi wypracować w zespole rozwiązania problemów stawianych przez prowadzącego K02, Potrafi znaleźć i wykorzystać dodatkowe materiały/ksiąŜki ułatwiające mu zrozumienie zagadnień omawianych na zajęciach

K_K03 K_K01

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 20 10


Praca zespołowa i indywidualna – tablicowe ćwiczenia rachunkowe, dyskusja, konsultacje.


91

E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x K01 x x x x K02 x x x x K03 x x x x

Kryteria oceny

Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią waŜoną z ocen z kolokwiów cząstkowych oraz końcowego kolokwium zaliczeniowego.

Uwagi


Sygnały ciągłe i dyskretne, przetwarzanie analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe, Twierdzenie o próbkowaniu, Delta Dirac’a oraz delta Kroneker’a i ich własności próbkujące, Funkcja kołowa, Układy liniowe niezmiennicze względem przesunięcia, Odpowiedź impulsowa układu, Splot dyskretny, Rodzina przekształceń Fouriera - przekształcenia dla sygnałów dyskretnych i ich własności, Transformata z, Charakterystyki częstotliwościowe liniowych układów cyfrowych, Filtry cyfrowe (filtry o skończonej odpowiedzi impulsowej) Wykaz literatury podstawowej

S. W. Smith, Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Praktyczny poradnik dla inŜynierów i naukowców, BTC 2007 S. W. Smith, The Scientist and Engineer's Guide to Digital Signal Processing (wersja elektroniczna w języku angielskim dostępna pod adresem www.dspguide.com) R. G. Lyons - Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKiŁ, Warszawa 1999 Wykaz literatury uzupełniającej

92

T. P. Zieliński - Od teorii do cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKiŁ, Warszawa 2006 R. N. Bracewell, Przekształcenie Fouriera i jego zastosowania, Wydawnictwa Naukowe-Techniczne, Warszawa,1968 J. G. Proakis, V. K. Ingle, Digital Signal Processing with Matlab, CL-Engineering, 2006 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 20

Laboratorium



Zajęcia audytoryjne 10








93

KARTA KURSU

Nazwa

Komputerowe wspomaganie w technice i nowoczesne techniki informatyczne - Cyfrowe przetwarzanie sygnałów

Nazwa w j. ang. Digital Signal Processing


Koordynator dr inŜ. Piotr Kulinowski Zespół dydaktyczny

dr inŜ. Wiktor Hudy


Celem kształcenia w ramach kursu w języku polskim jest: praktyczne zaznajomienie słuchaczy z podstawami zagadnień cyfrowego przetwarzania sygnałów.

Warunki wstępne

Wiedza Liczby zespolone, Przekształcenie Fouriera dla sygnałów ciągłych, Szereg Fouriera, Transformata Laplace'a, Podstawy rachunku macierzowego, Programowanie proceduralne.

Umiejętności Sprawne korzystanie z komputera osobistego na poziomie uŜytkownika, umiejętność pisania programów (proceduralne i obiektowe)

Kursy Wstęp do programowania, Elektrotechnika, Podstawy automatyki i robotyki

Efekty kształcenia


kierunkowych

Wiedza

W01. Zna algorytm splotu dyskretnego W02. Zna przekształcenia Fouriera dla sygnałów dyskretnych W03. Zna transformaty wybranych sygnałów

K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10, K_W11

94


Umiejętności

U01. Potrafi uŜywać środowiska MATLAB oraz zestawów narzędziowych do cyfrowego przetwarzania sygnałów i obrazów. U02. Potrafi korzystać z narzędzi do projektowania filtrów cyfrowych U03. Umie zinterpretować cyfrowe przekształcenie fouriera, jego rozdzielczość oraz zjawisko tzw. „przecieku”. U04. Stosuje w praktyce własności splotu oraz własności przekształcenia fouriera

K_U12, K_U15, K_U16 K_U12, K_U15, K_U16 K_U01, K_U15, K_U16 K_U01, K_U15, K_U15,




K_K03 K_K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20


Praca zespołowa i indywidualna – ćwiczenia praktyczne w laboratorium komputerowym, dyskusja, konsultacje.

95


E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x K01 x x x x K02 x x x x

Kryteria oceny Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.

Uwagi


Sygnały ciągłe i dyskretne, przetwarzanie analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe, Twierdzenie o próbkowaniu, Delta Dirac’a oraz delta Kroneker’a i ich własności próbkujące, Funkcja kołowa, Układy liniowe niezmiennicze względem przesunięcia, Odpowiedź impulsowa układu, Splot dyskretny, Rodzina przekształceń Fouriera - przekształcenia dla sygnałów dyskretnych i ich własności, Transformata z, Charakterystyki częstotliwościowe liniowych układów cyfrowych, Filtry cyfrowe (filtry o skończonej odpowiedzi impulsowej) Wykaz literatury podstawowej

S. W. Smith, Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Praktyczny poradnik dla inŜynierów i naukowców, BTC 2007 S. W. Smith, The Scientist and Engineer's Guide to Digital Signal Processing (wersja elektroniczna w języku angielskim dostępna pod adresem www.dspguide.com) R. G. Lyons - Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKiŁ, Warszawa 1999

96


T. P. Zieliński - Od teorii do cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKiŁ, Warszawa 2006 R. N. Bracewell, Przekształcenie Fouriera i jego zastosowania, Wydawnictwa Naukowe-Techniczne, Warszawa,1968 J. G. Proakis, V. K. Ingle, Digital Signal Processing with Matlab, CL-Engineering, 2006 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład

Laboratorium 20



Zajęcia audytoryjne








97

KARTA KURSU

Nazwa Matematyka 1

Nazwa w j. ang. Mathematics 1


Koordynator

dr Jan Górowski

Zespół dydaktyczny: dr Jan Górowski

dr Natalia Ryłko


Celem kształcenia w zakresie przedmiotu matematyka 1 jest dostarczenie i wykształcenie języka, umoŜliwiającego poznawanie nauk ścisłych, technicznych i społecznych, czyli dostarczenie takich wiadomości i wykształcenie takich umiejętności matematycznych, które umoŜliwią stawianie i rozwiązywanie problemów zarówno w matematycznych jak i w niematematycznych dziedzinach wiedzy. Cele nauczania obejmują teŜ wykorzystanie matematyki do kształcenia umiejętności logicznego myślenia: kojarzenia, wyciągania wniosków, uzasadniania lub obalania sądów, uogólniania, znajdowania analogii, dostrzegania róŜnic i sprzeczności, a takŜe doskonalenia umiejętności precyzowania swoich myśli. Zajęcia są prowadzone w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki na poziomie szkoły średniej.

Umiejętności Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.

Kursy

Efekty kształcenia


98

W01 Posiada wiedzę dotyczącą wstępnych pojęć logiki.

W02 Posiada wiedzę dotyczącą wstępnych pojęć teorii zbiorów.

W02 Rozumie ogólne pojęcie odwzorowania i jego podstawowe własności.

W03 Ma wiedzę na temat ciągów liczbowych. W04 Zna metody badania granicy i ciągłości funkcji

jednej zmiennej rzeczywistej. W05 Posiada wiedzę niezbędną do wyznaczenia

pochodnych i róŜniczek funkcji jednej zmiennej rzeczywistej.

K_W01

K_W01

K_W01 K_W01

K_W01


Umiejętności

U01 Potrafi rozwiązać proste zadania z logiki. U02 Potrafi zbadać monotoniczność i wyznaczyć

granicę ciągu liczbowego. U03 Potrafi przeprowadzić badanie ciągłości i

monotoniczności funkcji jednej zmiennej. U04 Umie obliczyć granicę funkcji jednej zmiennej. U05 Potrafi wyznaczyć pochodne i róŜniczki funkcji

jednej zmiennej.

K_U01, K_U05, K_U08 K_U01 K_U01, K_U10 K_U01 K_U01, K_U10



K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania zadań z matematyki 1 w ramach ćwiczeń.

K02 Przestrzega zasad etyki w czasie zajęć

K_K03, K_K04, K_K06 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

99

Liczba godzin 20 20


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania z zakresu tematycznego, przedstawionego w czasie wykładu. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Spr

awdz

enie

ro

zwią

zani

a ze

staw

u za

dań

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

ćw

icze

niac

h

Ref

erat

Pra

ca

cząs

tkow

a

Egz

amin

ust

ny

Zal

icze

nie

pise

mne

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x K01 x K02 x

Kryteria oceny Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach.

Uwagi


1. Elementy logiki 2. Elementy teorii funkcji 3. Funkcje, relacje i zbiory 4. Ciągi liczbowe 5. Określenie granic ciągów liczbowych 6. Granica funkcji 7. Rachunek róŜniczkowy funkcji jednej zmiennej

100


1. W. Krysicki, L.Wlodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, cz. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004

2. J. Gilewicz Matematyka z zastosowaniami w naukach ekonomicznych, cz. 1, Koszalin 1998 3. J. Koroński, Wykłady i ćwiczenia z matematyki, cz.II, Wydawnictwo PK, Kraków 2009 4. R. Rudnicki , Wykłady z analizy matematycznej, PWN, Warszawa 2001


1. F. Leja , Rachunek róŜniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1979 2. W. Stankiewicz, Zadania z matematyki część AB dla wyŜszych uczelni technicznych, PWN,

Warszawa 2006 3. G. I. ZaporoŜec, Metody rozwiązywania zadań z analizy matematycznej, WNT, Warszawa

1967 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 20






Rozwiązywanie zestawu zadań dla samodzielnej pracy studenta

25


-


Przygotowanie do zaliczenia 10



101

KARTA KURSU

Nazwa Matematyka 2



Koordynator

dr Jan Górowski


dr Natalia Ryłko


Celem kształcenia w zakresie przedmiotu matematyka 2 jest dostarczenie i wykształcenie języka, umoŜliwiającego poznawanie nauk ścisłych, technicznych i społecznych, czyli dostarczenie takich wiadomości i wykształcenie takich umiejętności matematycznych, które umoŜliwią stawianie i rozwiązywanie problemów zarówno w matematycznych jak i w niematematycznych dziedzinach wiedzy. Cele nauczania obejmują teŜ wykorzystanie matematyki do kształcenia umiejętności logicznego myślenia: kojarzenia, wyciągania wniosków, uzasadniania lub obalania sądów, uogólniania, znajdowania analogii, dostrzegania róŜnic i sprzeczności, a takŜe doskonalenia umiejętności precyzowania swoich myśli. Zajęcia są prowadzone w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki na poziomie szkoły średniej, a takŜe elementów logiki i teorii funkcji; ciągów liczbowych, rachunku róŜniczkowego funkcji jednej zmiennej.

Umiejętności

Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi obliczyć granice ciągów liczbowych i funkcji zmiennej rzeczywistej, badać ich monotoniczność, wyznaczać pochodne i róŜniczki funkcji jednej zmiennej. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.

Kursy Matematyka 1

Efekty kształcenia


102

W01 Zna metody badania funkcji (monotoniczność, extremum lokalne, punkty przegięcia krzywej) z wykorzystaniem rachunku róŜniczkowego.

W02 Posiada wiedzę dotyczącą pojęcia macierzy. W02 Zna reguły przeprowadzenia operacji

matematycznych na macierzach. W03 Zna sposoby obliczenia wyznaczników macierzy. W04 Zna metody rozwiązywania układów równań

liniowych.. W05 Posiada wiedzę na temat podstawowych metod

całkowania. W06 Zna sposoby obliczenia całek nieoznaczonych i

oznaczonych.

K_W01

K_W01

K_W01 K_W01

K_W01

K_W01

K_W01


Umiejętności

U01 Potrafi zastosować rachunek róŜniczkowy do badania monotoniczności funkcji.

U02 Potrafi wyznaczyć extremum lokalne funkcji jednej zmiennej rzeczywistej.

U03 Umie wyznaczać punkty przegięcia krzywej, będącej wykresem funkcji jednej zmiennej rzeczywistej.

U04 Umie przeprowadzać działania na macierzach. U05 Potrafi obliczyć wyznaczniki macierzy. U06 Umie wybrać odpowiednią metodę i zastosować ją

do rozwiązania układów równań liniowych.

K_U01, K_U05, K_U08 K_U01 K_U01, K_U10 K_U01 K_U01, K_U10 K_U01 K_U01 K_U01





K_K03, K_K04, K_K06 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 20

103




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Spr

awdz

enie

ro

zwią

zani

a ze

staw

u za

dań

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

ćw

icze

niac

h

Ref

erat

Pra

ca

cząs

tkow

a

Egz

amin

ust

ny

Zal

icze

nie

pise

mne

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x W06 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x K01 x K02 x


Uwagi


8. Zastosowanie pochodnej do badania przebiegu zmienności funkcji. 9. Wyznaczenie przedziałów monotoniczności funkcji za pomocą pochodnych. 10. Badanie funkcji na istnienie extremum lokalnego. 11. Badanie funkcji na istnienie punktów przegięcia krzywej, będącej wykresem funkcji. 12. Macierze. Działania na macierzach. 13. Wyznaczniki 14. Układy równań liniowych. Zapis macierzowy. 15. Metoda Kramera rozwiązywania układów równań liniowych. 16. Uniwersalna metoda rozwiązywania układów równań liniowych.

104

17. Pojęcie całki nieoznaczonej. 18. Podstawowe metody całkowania. 19. Metoda całkowania poprzez toŜsamościowe przekształcenie funkcji podcałkowej. 20. Metoda całkowania przez podstawienie. 21. Całkowanie przez części, Wykaz literatury podstawowej


6. J. Gilewicz Matematyka z zastosowaniami w naukach ekonomicznych, cz. 2, Koszalin 1998 7. J. Koroński, Wykłady i ćwiczenia z matematyki, cz.II, Wydawnictwo PK, Kraków 2009 8. R. Rudnicki , Wykłady z analizy matematycznej, PWN, Warszawa 2001 9. J. Klukowski, I. Nabiałek, Algebra , WNT, Warszawa 1999




1967 7. G.Banaszak, W.Gajda, Elementy algebry liniowej, cz. I i cz. II, WNT, Warszawa 2000


Wykład 20







40


-





105

KARTA KURSU

Nazwa Matematyka 3



Koordynator

dr Jan Górowski


dr Natalia Ryłko


Celem kształcenia w zakresie przedmiotu matematyka 3 jest doskonalenie umiejętności matematycznych, które umoŜliwią stawianie i rozwiązywanie problemów zarówno w matematycznych jak i w niematematycznych dziedzinach wiedzy: umiejętności logicznego myślenia: kojarzenia, wyciągania wniosków, uzasadniania lub obalania sądów, uogólniania, znajdowania analogii, dostrzegania róŜnic i sprzeczności, a takŜe doskonalenia umiejętności precyzowania swoich myśli. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza

Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki na poziomie szkoły średniej, a takŜe elementów logiki i teorii funkcji; ciągów liczbowych, rachunku róŜniczkowego i całkowego funkcji jednej zmiennej, macierzy i wyznaczników, układów równań liniowych.

Umiejętności

Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi obliczyć granice ciągów liczbowych i funkcji zmiennej rzeczywistej, badać ich monotoniczność, wyznaczać pochodne i róŜniczki funkcji jednej zmiennej, stosować pochodne w badaniu przebiegu zmienności funkcji. Potrafi przeprowadzić operację nad macierzami, liczyć wyznaczniki oraz rozwiązywać układy równań liniowych, stosując do tego odpowiednia metodę. Potrafi teŜ wybrać odpowiednie metody do obliczenia całek oznaczonych i nieoznaczonych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.

Kursy Matematyka 1, Matematyka 2

Efekty kształcenia


106

W01 Posiada wiedzę na temat liczb zespolonych i wybranych funkcji zmiennej zespolonej.

W02 Zna reguły przeprowadzenia operacji na liczbach i funkcjach zespolonych.

W03 Zna metody róŜniczkowania funkcji wielu zmiennych.

W04 Posiada wiedzę dotyczącą znajdowanie ekstremów lokalnych, globalnych i warunkowych funkcji wielu zmiennych.

W05 Posiada wiedzę na temat podstawowych metod obliczania całek podwójnych i potrójnych.

W06 Zna sposoby obliczenia całek krzywoliniowych skierowanych, krzywoliniowych nieskierowanych, powierzchniowych niezorientowanych, powierzchniowych zorientowanych.

K_W01

K_W01

K_W01

K_W01

K_W01

K_W01


Umiejętności

U01 Potrafi przeprowadzić operacje matematyczne na

liczbach i funkcjach zespolonych. U02 Potrafi wyznaczyć ekstrema lokalne, globalne i

warunkowe funkcji wielu zmiennych. U03 Umie obliczyć całki podwójne i potrójne. U04 Umie policzyć pole powierzchni figury płaskiej za

pomocą całki podwójnej. U05 Umie policzyć objętość bryły za pomocą całki

potrójnej.

K_U01, K_U05 K_U01, K_U05, K_U10 K_U01, K_U05 K_U01, K_U05, K_U10 K_U01, K_U05, K_U10



K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania

zadań z matematyki 3 w ramach ćwiczeń. K02 Przestrzega zasad etyki w czasie zajęć

K_K03, K_K04, K_K06 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 20

107




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Spr

awdz

enie

ro

zwią

zani

a ze

staw

u za

dań

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

ćw

icze

niac

h

Ref

erat

Kol

okw

ium

cząs

tkow

e

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x W05 x x x x W06 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x K01 x K02 x

Kryteria oceny Ocena końcowa ćwiczeń jest oceną z końcowego egzaminu pisemnego z uwzględnieniem ocen cząstkowych.

Uwagi


1. Funkcje zespolone

2. Funkcje wielu zmiennych: granice, ciągłość, pochodne, róŜniczki, ekstrema funkcji wielu

zmiennych.

3. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych ( całki podwójne i całki potrójne).

4. Całki krzywoliniowe skierowane i nieskierowane.

5. Całki powierzchniowe niezorientowane i zorientowane.

6. Ciągi i szeregi funkcyjne, szeregi potęgowe.

7. Szeregi Taylora i Maclaurina.

8. Wybrane zagadnienia teorii pól wektorowych. Twierdzenie Gaussa- -Ostrogradskiego i

twierdzenie Stokesa w języku teorii pól wektorowych.

108



2. J. Gilewicz Matematyka z zastosowaniami w naukach ekonomicznych, cz. 2, Koszalin 1998 3. J. Koroński, Wykłady i ćwiczenia z matematyki, cz.II, Wydawnictwo PK, Kraków 2009 4. R. Rudnicki , Wykłady z analizy matematycznej, PWN, Warszawa 2001





Wykład 20







25


-





109

KARTA KURSU

Nazwa Mechanika techniczna

Nazwa w j. ang. Technical mechanics

Kod Punktacja ECTS* 8(3+5)

Koordynator dr hab. inŜ. Krystyna Kuźniar, prof. UP Zespół dydaktyczny:

dr hab. inŜ. Krystyna Kuźniar, prof. UP

mgr inŜ. Maciej Zając


Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i twierdzeniami z zakresu mechaniki punktu materialnego i bryły sztywnej oraz wytrzymałości materiałów. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności podstaw projektowania prostych układów mechanicznych i zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk występujących w eksploatacji maszyn i urządzeń. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza

Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki i fizyki. Zna rachunek wektorowy. Posiada pogłębioną wiedzę dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych rzędu pierwszego i drugiego oraz całek. Rozumie podstawowe zjawiska fizyczne w zakresie ruchu.

Umiejętności Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Analizuje elementarne przypadki ruchu ciał. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.

Kursy Matematyka 1, Matematyka 2, Matematyka 3, Fizyka

Efekty kształcenia


110

W01 Posiada wiedzę dotyczącą wstępnych pojęć statyki. W02 Zna podstawowe rodzaje więzów i występujące

w nich typy reakcji. W03 Ma wiedzę dotyczącą klasyfikacji konstrukcji

i obciąŜenia W04 Posiada szczegółową wiedzę w zakresie

warunków równowagi układów sił róŜnego rodzaju.

W05 Rozumie pojęcia siły wewnętrznej, napręŜenia i odkształcenia

W06 Zna metody i warunki projektowania elementów konstrukcji.

W07 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania problemów, analizy i projektowania elementów poddanych ściskaniu, rozciąganiu i ścinaniu.

W08 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania problemów, analizy i projektowania skręcanych prętów o przekroju okrągłym.

W09 Ma wiedzę dotyczącą momentów geometrycznych pierwszego i drugiego stopnia figur płaskich.

W10 Posiada wiedze niezbędną do rozwiązywania problemów, analizy i projektowania elementów zginanych, w tym równieŜ statycznie niewyznaczalnych.

W11 Zna związek między siłą tnącą, momentem zginającym i obciąŜeniem ciągłym.

W12 Posiada wiedzę niezbędną do wyznaczania linii ugięć belek róŜnymi metodami.

W13 Posiada ogólną wiedzę dotyczącą wyboczenia prętów.

W14 Ma wiedzę w zakresie hipotez wytęŜeniowych. W15 Zna metody analizy podstawowych przypadków

wytrzymałości złoŜonej.

K_W05 K_W05 K_W05 K_W05 K_W05 K_W05, K_W10, K_W11 K_W05, K_W10, K_W11, K_W15 K_W05, K_W10, K_W14, K_W15 K_W05 K_W05, K_W10, K_W14, K_W15 K_W01, K_W05 K_W01, K_W05, K_W10 K_W05, K_W10, K_W14 K_W05, K_W10, K_W15 K_W05, K_W10, K_W15


111

U01 Potrafi rozpoznać układ sił i dobrać do niego odpowiednie równania równowagi.

U02 Umie modelować podstawowe rodzaje więzów za pomocą odpowiednich sił.

U03 Analizuje siły przekrojowe i klasyfikuje występujące przypadki wytrzymałościowe.

U04 Projektuje elementy konstrukcji z uwagi na ich pracę na ściskanie, rozciąganie, ścinanie.

U05 Podejmuje zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę.

U06 Projektuje elementy konstrukcji z uwagi na ich pracę na skręcanie oraz zginanie.

U07 Podejmuje zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę.

U08 Wyznacza charakterystyki geometryczne przekrojów elementów konstrukcyjnych

U09 Potrafi wyliczyć odkształcenia belki. U10 Rozwiązuje przypadki prętów ściskanych

z uwzględnieniem utraty stateczności. U11 Wykorzystuje hipotezy wytęŜeniowe w analizie

przypadków wytrzymałości złoŜonej.

K_U10 K_U10 K_U13 K_U11, K_U13, K_U22 K_U01, K_U05, K_U12 K_U11, K_U13, K_U22 K_U01, K_U05, K_U12 K_U10 K_U10 K_U13, K_U14, K_U15 K_U13, K_U14, K_U15



K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów mechaniki technicznej w ramach ćwiczeń.

K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu elementów konstrukcji.

K03 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-inŜynierskiej.

K_K03, K_K04, K_K06 K_K01, K_K07, K_K08 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 60(30+30) 90(45+45)


112



E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x x x W02 x x x x x x W03 x x x x x x W04 x x x x x x W05 x x x x x x W06 x x x x x x W07 x x x x x W08 x x x x x W09 x x x x x x W10 x x x x x x W11 x x x x x x W12 x x x x x x W13 x x x x x x W14 x x x x x x W15 x x x x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x x x U06 x x x x x U07 x x x x x U08 x x x x x U09 x x x x x U10 x x x x x U11 x x x x x K01 x x x K02 x x x x K03 x

Kryteria oceny


Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu ustnego.

113

Uwagi


1. Pojęcia wstępne statyki 2. Rodzaje więzów i ich reakcje 3. Klasyfikacja konstrukcji i obciąŜenia 4. Twierdzenie o trzech siłach 5. Płaski środkowy układ sił 6. Równowaga płaskiego równoległego układu sił 7. Równowaga płaskiego dowolnego układu sił 8. Definicja siły wewnętrznej. Siły przekrojowe 9. Definicje napręŜenia i odkształcenia 10. Rozciąganie i ściskanie

10.1. Prawo Hooke’a 10.2. Analiza napręŜeń i odkształceń

10.3. Warunek bezpieczeństwa i warunek sztywności 11. Ścinanie 12. Skręcanie prętów o przekroju okrągłym, załoŜenia 13. Analiza odkształceń i napręŜeń w pręcie skręcanym 14. Kąt skręcenia 15. Obliczenia wytrzymałościowe przy skręcaniu 16. Momenty geometryczne figur płaskich 17. Zginanie, definicje 18. Związek między siłą tnącą, momentem zginającym i obciąŜeniem ciągłym 19. Analiza napręŜeń przy zginaniu 20. Linie ugięcia belek 21. Belki statycznie niewyznaczalne 22. Wyboczenie prętów 23. Hipotezy wytrzymałościowe 24. Podstawowe przypadki wytrzymałości złoŜonej Wykaz literatury podstawowej

1. Niezgodziński T., Mechanika ogólna, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 1999. 2. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, Wydaw. Naukowe PWN,

Warszawa 2003. 3. Misiak J., Mechanika ogólna, Wyd. Nauk.-Tech., W-wa 1997 4. Misiak J., Mechanika techniczna, Wyd. Nauk.-Tech., W-wa 1997 5. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, tom I, Wyd. Nauk.-Tech., W-wa 1999. 6. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa

2004. 7. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, Wydawnictwa Naukowo-

Techniczne, Warszawa 2002. Wykaz literatury uzupełniającej

1. Leyko J., Mechanika ogólna t.1, Statyka i kinematyka, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 1997. 2. Siuta W., Rososiński S., Kozak B., Zbiór zadań z mechaniki technicznej, Wyd. Szkolne i

Pedagogiczne, Warszawa 1999.

114


Wykład 60(30+30)

Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 90(45+45)






-


-





115

KARTA KURSU

Nazwa Nauka o materiałach 1

Nazwa w j. ang. Materials Science 1


Koordynator Dr hab. inŜ. Magdalena Szutkowska, prof. UP

Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Paweł Hyjek

Dr inŜ. Krzysztof Mroczka dr inŜ. Piotr Malczewski


Zaznajomienie studenta z zagadnieniami budowy krystalicznej materiałów inŜynierskich defektów występujących w strukturze, rodzajami wiązań i ich wpływem na wybrane własności oraz klasyfikacją materiałów opartą na naturze wiązań. Omówione zostaną mechaniczne i fizyczne własności podstawowych grup materiałów inŜynierskich w aspekcie ich zastosowań. Student zapozna się z zagadnieniami stanu napręŜeń w warunkach odkształceń spręŜystych i plastycznych oraz pozna zagadnienia związane z pomiarami twardości metodami Vickersa/Brinella, Rockwella, Shorea oraz metodą pomiaru udarności sposobem Charpy’ego. Studenci uczą się zasady przygotowania i prowadzenia pomiarów, opracowania uzyskanych wyników oraz ich interpretacji. Wykłady i ćwiczenia są prowadzone w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza

Student posiada wiedzę z zakresu matematyki, fizyki i chemii oraz zna podstawowe pojęcia i zjawiska występujące w procesach technologicznych najwaŜniejszych grup materiałów inŜynierskich.

Umiejętności

Potrafi rozwiązywać zadania z fizyki i chemii na poziomie liceum oraz

interpretować uzyskane wyniki w odniesieniu do zjawisk występujących

podczas kształtowania materiałów inŜynierskich.

Kursy Ukończenie kursu Podstawy Procesów Technologicznych , podstawowy kurs z fizyki i chemii

Efekty kształcenia

116


Wiedza

W01 posiada podstawową wiedzę z zakresu nauki o materiałach dotyczącą właściwości fizyko-chemicznych, mechanicznych i strukturalnych podstawowych materiałów inŜynierskich. W02 zna metody badań materiałów inŜynierskich, głównie charakterystyki własności mechanicznych podczas odkształceń statycznych i dynamicznych W03 ma wiedzę na temat doboru narzędzi i materiałów w rozwiązywaniu zadań inŜynierskich, z zakresu właściwości mechanicznych podstawowych grup materiałów inŜynierskich. W04, Posiada podstawową wiedzę na temat budowy materiałów W05, Posiada wiedzę dotyczącą pomiarów twardości metodami Vickersa, Brinella, Rockwella oraz Shorea. W06, Posiada wiedzę dotyczącą pomiaru udarności metodą Charpy’ego. W07, Posiada wiedzę na temat prowadzenia pomiarów i zapisu wyników oraz analizy błędów pomiarowych

K_W02 K_W04 K_W10, K_W14 K_W02 K_W04, K_W05, K_W14 K_W04,K_W14 K_W04,K_W05,K_W10, K_W11, K_W14


Umiejętności

U01 potrafi korzystać z literatury i baz danych (równieŜ w języku obcym), umie wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie głównie korzystając z tablic charakterystyk właściwości materiałów oraz atlasów mikrostruktur U02 potrafi przygotować i przedstawić (równieŜ w języku obcym) prezentację ustną z zakresu własności podstawowych grup materiałów inŜynierskich, zagadnień metod badań własności mechanicznych, budowy krystalicznej, punktowych, liniowych i powierzchniowych defektów mikrostruktury U03 potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę U04 posiada umiejętność interpretacji uzyskanych wyników i formułowania wniosków U05 dobiera materiały w zakresie podstawowych grup materiałów inŜynierskich do zastosowań technicznych uwzględniając ich strukturę i własności U06,Posiada umiejętności wykonywania pomiarów twardości metodami Vickersa, Brinella, Rockwella oraz Shorea. U07, Posiada umiejętność wykonania pomiaru udarności metodą Charpy’ego. U08, Posiada umiejętność zapisu wyników pomiarów oraz oceny dokładności uzyskanych wyników.

K_U01 K_U04 K_U05 K_U08 K_U13

K_U08,K_U09 K_U08, K_U09 K_U05,K_U08,

117



K01 rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych w zakresie nowych modyfikacji materiałowych. K02 uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych dotyczących wytwarzania i kształtowania właściwości materiałów K03 jest przygotowany do pracy w zespole w zakresie wytwarzania i badań materiałowych K04, Potrafi określić priorytety słuŜące realizacji postawionego przed nim zadania. K05, Działa w sposób profesjonalny i przestrzega zasad etyki podczas prowadzenia badań

K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E



Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę. Ćwiczenia audytoryjne obejmują samodzielną prezentację nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia, związaną tematycznie z treścią zagadnień przedstawionych na wykładach oraz rozwiązywanie zadań obliczeniowych z zakresu pomiarów własności mechanicznych podstawowych grup materiałów inŜynierskich. W ramach ćwiczeń laboratoryjnych studenci zapoznają się ze sprzętem badawczym i samodzielnie wykonują pomiary dla przykładowych grup materiałów oraz opracowują otrzymane wyniki. Formy sprawdzania efektów kształcenia

118

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x W06 x x x W07 x x x U01 x x x U02 x x U03 x x x U04 x x U05 x x x U06 x x x U07 x x x U08 x x x K01 x x K02 x x K03 x x K04 x x K05 x x

Kryteria oceny

Ocena z ćwiczeń jest średnią ocen z kolokwium. Dopuszczenie do egzaminu takŜe odbywa się na zasadzie kolokwium, ocena jest wynikiem egzaminu pisemnego. Egzamin poprawkowy odbywa się w formie pisemnej. Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest średnią ocen z kolokwiów, sprawozdań oraz odpowiedzi ustnej.

Uwagi


1. Materiały inŜynierskie: definicja, podział i charakterystyka podstawowych pięciu grup materiałów inŜynierskich

2. Wiązania pomiędzy atomami, energia wiązań i ich wpływ na własności materiałów inŜynierskich

3. Struktura krystaliczna materiałów inŜynierskich 4. Struktury amorficzne szkieł krzemianowych 5. Defekty punktowe, liniowe i powierzchniowe struktury krystalicznej

119

6. ZaleŜność między procesem wytwarzania, strukturą i własnościami 7. Stan napręŜeń i odkształceń ( odkształcenia liniowe i postaciowe) 8. Moduły spręŜystości i odkształcenie spręŜyste 9. Statyczna próba rozciągania 10. Pomiary twardości metodą statyczną i dynamiczną 11. Odporność na pękanie 12. Udarność 13. Pełzanie 14. Zmęczenie 15. Pomiary wytrzymałości na zginanie i ściskanie 16. Budowa i zasada działania twardościomierza Vickersa/Brinella 17. Budowa i zasada działania twardościomierza Rockwella 18. Budowa i zasada działania twardościomierza Chorea 19. Budowa i zasada działania młota udarnościowego Charpy’ego i sposób

przeprowadzenia próby 20. Sposób prowadzenia pomiarów twardości i udarności i warunki przygotowania próbek

do pomiarów 21. Zapis wyników i BHP podczas pomiarów.


1.M.Blicharski. Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 2.L. Dobrzański. Podstawy nauki o materiałach. WNT 2002 3.K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT 2007 Wykaz literatury uzupełniającej

1. M. F. Ashby, D.R.H. Jones. Materiały inŜynierskie, tom 1,2,3 WNT 1998, Warszawa 2. J.W. Wyrzykowski, E. Pleszakow, J.Sieniawski, Odkształcenie i pękanie metali. WNT, (1999) Warszawa 3. R. Pampuch. Budowa i właściwości materiałów ceramicznych. Wydawnictwo AGH (1995) Kraków 4. H. Kuhn and D. Medlin. ASTM Handbook Volume 8: Mechanical Testing and Evaluation, ASTM Interational 2012 5. M.F. Ashby, D. R. H. Jones. Engineering materials 1, 2 Fourth Edition Elsevier (2011) 6. Dobrzański L.A., Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, WNT Warszawa 1996 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 30





Ilość godzin pracy studenta Lektura w ramach przygotowania do zajęć 17

120


15


21

bez kontaktu z prowadzącymi




121

KARTA KURSU

Nazwa Nauka o Materiałach 2

Nazwa w j. ang. Materials science 2


Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Lucyna Jaworska

Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Paweł Hyjek

Dr inz. Paweł Kurtyka Dr inŜ. Iwona Sulima

Dr inz. Krzysztof Mroczka


Zaznajomienie studenta z podstawami układów równowagowych dwuskładnikowych, przemian fazowych, procesem krystalizacji, sposobami umocnienia metali, układem Ŝelazo-węgiel, metodami obróbki cieplnej, cieplno- chemicznej. Poznanie zagadnień związanych z hartowaniem, odpuszczaniem. Zasadami modyfikacji właściwości stopów metali, na przykładzie stopów stali. Stydenci poznają zagadnienia dotyczące zgniotu, rekrystalizacji oraz rozrostu ziaren. Studenci poznają wybrane zagadnienia z zakresu inŜynierii powierzchni, np. nanoszenia powłok metodami PVD oraz CVD. Poznanie podstawowych stopów Ŝelaza, mikrostruktury i właściwości. Celem kursu jest równieŜ zapoznanie studenta z wybranymi metodami badania właściwości mechanicznych materiałów inŜynierskich oraz badaniami ich mikrostruktury, jak równieŜ interpretacją uzyskanych wyników. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza

Wiadomości z zakresu nauki o materiałach dotyczące właściwości fizyko-chemicznych, chemicznych, mechanicznych i strukturalnych oraz metod badań podstawowych materiałów inŜynierskich.

Umiejętności Umiejętności z zakresu rozpoznawania układów krystalicznych, metod badań podstawowych właściwości fizycznych i mechanicznych.

Kursy Ukończenie kursu Nauki o Materiałach 1, podstawowy kurs z fizyki i chemii

Efekty kształcenia

122


Wiedza

W01 posiada podstawową wiedzę z zakresu nauki o materiałach- znajomość układów fazowych, zasad umocnienia metali, krystalizacji, obróbki cieplnej metali W02 posiada ogólną wiedzę dotyczącą róŜnych metod badań materiałów, głównie charakterystyki mikrostruktury stopów stali i pomiaru właściwości mechanicznych W03 ma wiedzę na temat doboru narzędzi i materiałów w rozwiązywaniu zadań inŜynierskich, z zakresu właściwości stali narzędziowych, konstrukcyjnych, stopowych oraz Ŝeliw.

K_W02 K_W04 K_W14


Umiejętności

U01 potrafi korzystać z literatury i baz danych (równieŜ w języku obcym), umie wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie głównie korzystając z tablic charakterystyk właściwości materiałów oraz atlasów mikrostruktur U02 potrafi przygotować i przedstawić (równieŜ w języku obcym) prezentację ustną z zakresu zagadnień obróbek cieplnych, chemicznych, krystalizacji, doboru stali do wybranych zastosowań U03 potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę U04 posiada umiejętność planowania i przeprowadzania eksperymentu, interpretacji uzyskanych wyników i formułowania wniosków U05 dobiera materiały w zakresie stopów Ŝelaza do zastosowań technicznych uwzględniając ich strukturę i własności

K_U01 K_U04 K_U05 K_U08 K_U13


kierunkowych

123

K01 rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych wzakresie nowych modyfikacji materiałowych oraz zauwaŜa kierunki rozwoju techniki w zakresie sprzętu badawczego. K02 uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych dotyczących wytwarzania i kształtowania właściwości materiałów K03 jest przygotowany do pracy w zespole w zakresie wytwarzania i badań materiałowych i przestrzega zasad etyki w pracy badawczej.

K_K01, K_K08 K_K02 K_K03, K_K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E



Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę. Ćwiczenia audytoryjne obejmują rozwiązywanie układów fazowych, zadania dotyczące tworzenia układów równowag fazowych, rozwiązywanie zadań związanych z krzywymi CTP, zadania dotyczące układu Ŝelazo-węgiel oraz elementy projektowania właściwości materiałów. Studenci w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych wykonują samodzielne i zespołowe prace, obserwują eksperymenty, doświadczenia i procesy badawcze oraz rozwiązują zadania i problemy inŜynierskie związane z tematyką ćwiczeń. Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x

124

U01 x x x U02 x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x

Kryteria oceny

Ocena z ćwiczeń jest średnią ocen z kolokwium. Dopuszczenie do egzaminu takŜe odbywa się na zasadzie kolokwium, ocena jest wynikiem egzaminu pisemnego. Egzamin poprawkowy odbywa się w formie ustnej. Ocena ćwiczeń laboratoryjnych jest średnią ocen z zaliczeń cząstkowych z uwzględnieniem sprawozdań z poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych.

Uwagi


1. Układy równowag fazowych 2. Przemiany fazowe 3. Układ Ŝelazo węgiel z charakterystyka podstawowych faz 4. Krystalizacja metali 5. Struktura wlewka, dendryty 6. Umocnienie metali 7. Krzywe CTP 8. Hartowanie stali i odpuszczanie 9. WyŜarzanie 10. Zgniot i rekrystalizacja 11. Umocnienie wydzieleniowe, przesycanie i starzenie 12. Obróbka cieplna i cieplno-chemiczna stali 13. Nakładanie powłok metodami CVD i PVD 14. Rodzaje stali 15. Stale stopowe 16. śeliwa 17. Analiza zastosowania metod badania właściwości mechanicznych: pomiary twardości i

udarności 18. Statyczna próba rozciągania - analiza i interpretacja wyników, obliczenia parametrów

wytrzymałościowych 19. Preparatyka zgładów metalograficznych 20. Stopy Ŝelaza z węglem – analiza układów Fe-Fe3C i Fe-C, rodzaje stopów i ich

mikrostruktury 21. Wybrane stopy metali nieŜelaznych – rodzaje, układy równowagi faz głównych

składników, mikrostruktura 22. Wpływ prędkości chłodzenia na mikrostrukturę i właściwości stali 23. Próba Jominy’ego

125


1.M.Blicharski Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 2.L. Dobrzanski. Podstawy nauki o materiałach. WNT 2002 3.K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT 2007 Wykaz literatury uzupełniającej

1. M. Blicharski. InŜynieria powierzchni. WNT 2009 2. Z. Bojar W. Przetakiewicz, Materiały metalowe z udziałem faz międzymetalicznych, Warszawa 2006 3.. J. Sobczak, Kompozyty metalowe, Wyd Inst Odlewnictwa Kraków 2001 4. Introduction to Materials Science-Metals, Knol.google.com free access, 2012 5. Z.Kędzierski, Przemiany fazowe w układach skondensowanych, Wyd. AGH, Kraków 2003 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 40







11


10





126

KARTA KURSU

Nazwa Nauka o Materiałach 3

Nazwa w j. ang. Materials Science 3


Koordynator Dr hab. inŜ. Magdalena Szutkowska, prof. UP Zespół dydaktyczny

Dr inŜ. Krzysztof Bryła

Dr inŜ. Krzysztof Mroczka


Celem kursu jest zaznajomienie studenta z nowymi materiałami inŜynierskimi z grupy metali nieŜelaznych, stopów lekkich stosowanych w lotnictwie i technice jądrowej, nowoczesnymi materiałami ceramicznymi konstrukcyjnymi i funkcjonalnymi oraz materiałami inteligentnymi. Student uzyska równieŜ wiedzę z zakresu otrzymywania, własności i zastosowania tworzyw sztucznych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają słuŜyć do projektowania materiałów inŜynierski do odpowiednich zastosowań. Wykłady i ćwiczenia są prowadzone w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza

Student posiada wiedzę z zakresu nauki o materiałach odnośnie struktury i własności materiałów inŜynierskich, metod badań własności fizycznych, mechanicznych i obserwacji mikrostruktury oraz technologii ich wytwarzania Rozumie układy fazowe, zasady umocnienia metali, krystalizacji i obróbki cieplnej metali.

Umiejętności

Potrafi zastosować odpowiednie metody badawcze w zaleŜności od własności fizycznych, mechanicznych i struktury materiałów inŜynierskich. Wyznaczy kierunki prostej sieciowej i wskaźniki płaszczyzn sieciowych w podstawowych strukturach krystalicznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.

Kursy

Ukończenie kursu Nauki o Materiałach 1 i 2 , podstawowy kurs z fizyki i chemii

Efekty kształcenia

127


Wiedza

W01 posiada poszerzoną wiedzę z zakresu nowych materiałów z grupy stopów metali nieŜelaznych (aluminium i miedzi) zarówno odlewniczych jak i do przeróbki plastycznej W02 ma wiedzę na temat własności i zastosowania zawansowanej ceramiki konstrukcyjnej, funkcjonalnej, kompozytów otrzymywanych na drodze metalurgii proszków oraz tworzyw sztucznych W03 zaznajomił się z tematyką doboru narzędzi i materiałów w rozwiązywaniu zadań inŜynierskich, z zakresu nowoczesnych materiałów inŜynierskich.

K_W02 K_W04 K_W10, K_W14


Umiejętności

U01 potrafi korzystać z literatury i baz danych (równieŜ w języku obcym), umie wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie głównie korzystając z tablic charakterystyk właściwości materiałów oraz atlasów mikrostruktur U02 potrafi przygotować i przedstawić (równieŜ w języku obcym) prezentację ustną z zakresu własności podstawowych grup materiałów inŜynierskich, zagadnień metod badań własności mechanicznych, budowy krystalicznej, punktowych, liniowych i powierzchniowych defektów mikrostruktury U03 potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę U04 posiada umiejętność interpretacji uzyskanych wyników i formułowania wniosków U05 dobiera materiały w zakresie podstawowych grup materiałów inŜynierskich do zastosowań technicznych uwzględniając ich strukturę i własności

K_U01 K_U04 K_U05 K_U08 K_U13



K01 rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych w zakresie nowych modyfikacji materiałowych. K02 uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych dotyczących wytwarzania i kształtowania właściwości materiałów K03 jest przygotowany do pracy w zespole w zakresie wytwarzania i badań materiałowych

K_K01 K_K02 K_K03

128

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 40 40


Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę. Ćwiczenia laboratoryjne obejmują samodzielną prezentację nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia, związaną tematycznie z treścią zagadnień przedstawionych na wykładach, prowadzenie pomiarów podstawowych własności mechanicznych oraz wyznaczanie na ich podstawie parametrów wytrzymałościowych.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x U01 x x x x U02 x x x U03 x x x x U04 x x x U05 x x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x

Kryteria oceny

Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych jest średnią ocen z wykonanych samodzielnie przez studenta prac pisemnych. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywna ocena z zajęć laboratoryjnych. Egzamin poprawkowy odbywa się w formie pisemnej.

129

Uwagi


1. Stopy metali nieŜelaznych (stopy aluminium i miedzi ) 2. Stopy aluminium odlewnicze i do przeróbki plastycznej 3. Tiksotropowe zachowanie się stopów aluminium 4. Miedź i jej stopy ( brązy i mosiądze) 5. Tworzywa ceramiczne tradycyjne i szkła 6. Materiały ogniotrwałe 7. Tworzywa szklano-ceramiczne (dewitryfikatory) 8. Zaawansowana ceramika konstrukcyjna: tlenkowa i nietlenkowa 9. Materiały supertwarde: otrzymywanie, własności, zastosowanie 10. Spieki ceramiczne narzędziowe 11. Węgliki spiekane 12. Zaawansowana ceramika funkcjonalna: dielektryczna, ferroelektryczna, magnetyczna,

piezoelektryczna, wysokotemperaturowe nadprzewodniki, optoelektroniczna) 13. Ceramiczne materiały inteligentne 14. Ceramiczne materiały specjalne stosowane w technice kosmicznej, jądrowej i

militarnej 15. Polimery- podział, otrzymywanie, własności i zastosowanie


1.M.Blicharski. Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 2.L. Dobrzański. Podstawy nauki o materiałach. WNT 2002 3.K. R. Pampuch. Budowa i właściwości materiałów ceramicznych. Wydawnictwo AGH (1995) Kraków 4. R. Pampuch. Współczesne materiały ceramiczne. AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne (2005) Kraków Wykaz literatury uzupełniającej

1. M. F. Ashby, D.R.H. Jones. Materiały inŜynierskie, tom 1,2,3 WNT 1998, Warszawa 2. L. Stobierski. Ceramika węglikowa. AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne (2005) Kraków 3. M.F. Ashby, D. R. H. Jones. Engineering materials 1, 2 Fourth Edition Elsevier (2011) 4. L. Dobrzański. Leksykon materiałoznawstwa. Verlag Dashofer (2008) Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 40 Ilość godzin zajęć w kontakcie z prowadzącymi Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 40

130





10


7





131


JEDNOSTKA Instytut Techniki KIERUNEK I SPECJALNOŚC Edukacja techniczno-informatyczna FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)

Stacjonarne

ROK I SEMESTR I, 2 NAZWA I POZIOM KURSU Język niemiecki, A, B 2 NAZWA W J. ANGIELSKIM German , A, B 2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)


KOD 09.1-0000-002 PUNKTACJA ECTS 3 KOORDYNATOR mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY Zespół Języka

Niemieckiego: mgr J.Majkowska Kula, mgr R.Galarowicz, mgr J.BoŜym SPNJO

OPIS KURSU (cele kształcenia)

1. Przygotowanie studentów do rozumienia dłuŜszych wypowiedzi i wykładów na temat znany studentom. Rozumienie większości wiadomości w programach TV i radiowych dotyczących wydarzeń współczesnych, a takŜe tematów związanych z zainteresowaniami własnymi lub zawodowymi.

2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku niemieckim w codziennej komunikacji a takŜe umiejętność przedstawiania swojego poglądu na dany temat, podając argumenty za i przeciw. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy, oraz zwrócenie uwagi na frazeologię. Zaprezentowanie najwaŜniejszych aspektów, związanych z korzystaniem z jednojęzycznych słowników.

3. Dostarczenie wiedzy potrzebnej do napisania jasnego tekstu na wiele tematów związanych np. z zainteresowaniami. Zapoznanie studentów z róŜnicą stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym.


5. Wskazanie i zwrócenie uwagi na róŜnice kulturowe między Polską, a krajami niemieckojęzycznymi, oraz krajami niemieckojęzycznymi między sobą.

6. Przygotowanie absolwentów do korzystania z niemieckojęzycznych stron internetowych .

WARUNKI WSTĘPNE



KURSY X

TREŚCI MERYTORYCZNE 40 godz.

132

Człowiek współczesny. Ja i moje środowisko (2 godz.) Marzenia, plany Ŝyciowe (2 godz.) BliŜej natury. Deklinacja przymiotnika (2 godz.) Przyjaźń. Charakterystyka postaci (2 godz.) Bohater w dzisiejszych czasach (2 godz.) Problem szczęścia (2 godz.) Dom, mieszkanie. Stopniowanie przymiotnika (2 godz.) Nietypowe formy mieszkania (2 godz.) śycie na wsi, w mieście (2 godz.) Problem bezdomności (2 godz.) Zjawisko „Hotel mama” (2 godz.) Czasy przeszłe : Perfekt, Imperfekt, Plusquamperfekt (2 godz.) Zdania złoŜone (2 godz.) Zdrowie, choroba (2 godz.) Fast Food, Slow Food (2 godz.) Biorytm, stres. (2 godz.) Czas wolny. Czasowniki rozdzielnie i nierozdzielnie złoŜone. (2 godz.) Gry i zabawy, sport. (2 godz.) Praca z tekstem specjalistycznym (4 godz.)

EFEKTY KSZTAŁCENIA


WIEDZA

W 1 Student zna omawiane zagadnienia gramatyczne. W 2 Student wykazuje znajomość słownictwa dotyczącego m.in. stosunków międzyludzkich, cech charakteru, mieszkania, domu . W 3 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego.


UMIEJĘTNOŚCI

U 1 Student samodzielnie utworzy i posługuje się omawianymi zagadnieniami gramatycznymi. U 2 Student opisuje i analizuje stosunki międzyludzkie, cechy charakteru, plany Ŝyciowe, marzenia, problemy związane z domem. U 3 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego.


SPOŁECZNE

K 1 Student posiada kompetencje w zakresie zastosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej na kursie w komunikacji w języku niemieckim. K 2 Student posiada umiejętność funkcjonowania w innej kulturze. K 3 Student posiada umiejętność pracy w środowisku międzynarodowym.


WYKŁAD A K L S P E

40

133

OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC

METODA KOMUNIKACYJNA

Celem metody komunikacyjnej jest rozwinięcie umiejętności skutecznego i swobodnego porozumiewania się w języku obcym w sposób odpowiadający danym okolicznościom. Wykorzystywanie tej metody podczas zajęć ma na celu stworzenie róŜnorodnych sytuacji zbliŜonych do komunikacji w Ŝyciu codziennym. Szczególnie istotne są ćwiczenia, w których uczestnicy odgrywają dialogi w parach, bądź prowadzą rozmowy w małych grupach. Metoda komunikacyjna promuje wykorzystywanie w trakcie zajęć autentycznych materiałów takich jak nagrania radiowe i telewizyjne oraz prasę. Materiały te mają przybliŜyć uczących się do prawdziwych sytuacji z Ŝycia codziennego.


E-n

aucz

anie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

1. T

esty

2.

Roz

mow

a/

wyp

owie

dź n

a ok

reśl

ony

tem

at


OCENA E - nauczanie 5%, Gry dydaktyczne 5%, Projekt indywidualny 10%, Projekt grupowy 5 %, Udział w dyskusji 25 %, Praca pisemna (esej) 10 %, Testy 15 %, Rozmowa, wypowiedź na określony temat 25 %.

UWAGI

LITERATURA PODSTAWOWA

1. Koithan U., Aspekte B 1 +. Mittelstufe Deutsch, Berlin 2010

UZUPEŁNIAJĄCA 1. Baier G., Dittrich R.,

Deutsch – kurs egzaminacyjny – test

Goethe – Zertifikat B 2, Berlin 2009

2. Dreyer H., Schmitt R., Lehr – und Ubungsbuch

der deutschen Grammatik. Neubearbeitung, Berlin

2009 3. Źródła internetowe,

materiały autorskie 4.Zabel H., Das neue deutsche Wörterbuch, München 2001 i inne słowniki

134








z prowadzącymi



135



Stacjonarne

ROK I SEMESTR II, 1, NAZWA I POZIOM KURSU Język niemiecki, B, B 2 NAZWA W J. ANGIELSKIM German B, B 2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)


KOD 09.1-0000-002 PUNKTACJA ECTS 3 KOORDYNATOR Mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY Zespół Języka

Niemieckiego: Mgr J.Majkowska Kula, Mgr R. Galarowicz, mgr J. BoŜym SPNJO







6. Przygotowanie absolwentów do korzystania z niemieckojęzycznych stron internetowych i samodzielnego wyszukiwania aktualnych informacji, danych i statystyk.

WARUNKI WSTĘPNE



KURSY Kurs A


136

Media w czasie wolnym. (2 godz.) Film, teatr, koncert. Bezokolicznik z „zu” i bez „zu”. (2 godz.) Uczenie się. Techniki uczenia się. (2 godz.) Nauka, kursy, szkolenia. Zdania pytające.(2 godz.) Komputer w procesie uczenia się. (2 godz.) Rynek pracy. Aktywność zawodowa. (2 godz.) Rozmowa kwalifikacyjna. Podanie o pracę (2 godz.) Praca na dwóch etatach. (2 godz.) Rodzina. Stosunki międzyludzkie. (2 godz.) Internet miejscem kontaktów międzyludzkich. (2 godz.) Miłość. (2 godz.) Rekcja czasownika. (2 godz.) Zakupy. (2 godz.) Konsumpcja. (2 godz.) Reklamacje. (2 godz.) Wiedza o kulturze niemieckiego obszaru językowego. (2 godz.) Zaimki osobowe, zwrotne, dzierŜawcze. (2 godz.) Zdania przydawkowe. (2 godz.) Praca z tekstem specjalistycznym (4 godz.)

EFEKTY KSZTAŁCENIA


WIEDZA

W 1 Student posiada wiedzę na temat omawianych zagadnień gramatycznych. W 2 Student wykazuje znajomość słownictwa dotyczącego pracy, nauki, studiów, zdrowia, odŜywiania , rytmu dnia. W 3 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego.


UMIEJĘTNOŚCI

U 1 Student samodzielnie posługuje się poznanymi konstrukcjami : bezokolicznik z ”zu” i bez „zu”, uŜywa właściwe formy czasowników rozdzielnie i nierozdzielnie złoŜonych U 2 Student posługuje się słownictwem dotyczącym pracy, nauki, studiów, zdrowia, odŜywiania, rytmu dnia. U 3 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego.


SPOŁECZNE

K 1 Student posiada kompetencje w zakresie zastosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej na kursie w komunikacji w języku niemieckim K 2 Student posiada umiejętność funkcjonowania w innej kulturze K 3 Student posiada umiejętność pracy w środowisku międzynarodowym.

ORGANIZACJA ZAJĘC FORMA ZAJĘC CWICZENIA W GRUPACH

137

LICZBA GODZIN WYKŁAD A K L S P E 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC Metoda komunikacyjna



E-n

aucz

anie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

1. T

esty

2.

Roz

mow

a/

wyp

owie

dź n

a ok

reśl

ony

tem

at

W 1 x x x x W 2 x x x x W 3 x x x x W 4 x x x x U 1 x x x x U 2 x x x x U 3 x x x x U 4 x x x x K 1 K 2 K 3


UWAGI


1. Koithan U., Aspekte B1+, Mittelstufe Deutsch , Berlin 2010

UZUPEŁNIAJĄCA 1.Baier G., Dittrich R., Deutsch –

kurs egzaminacyjny – test Goethe – Zertifikat B 2, Berlin 2008

2. Dreyer H., Schmitt R., Lehr – und Ubungsbuch der deutschen

Grammatik. Neubearbeitung, Berlin 2009

3. śródła internetowe, materiały autorskie

4. Zabel H., Das neue deutsche Wörterbuch, München 2001 i inne słowniki

138








z prowadzącymi



139



Stacjonarne

ROK I SEMESTR II, 2 NAZWA I POZIOM KURSU Język niemiecki, C, B 2 NAZWA W J. ANGIELSKIM German, C, B 2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)


KOD 09.1-0000-002 PUNKTACJA ECTS 3 KOORDYNATOR Mgr Anna Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY Zespół Języka

Niemieckiego: Mgr J.Majkowska Kula, Mgr R.Galarowicz, Mgr J. BoŜym SPNJO







6. Przygotowanie absolwentów do korzystania z niemieckojęzycznych stron internetowych. WARUNKI WSTĘPNE



KURSY Kurs B


Reklama (2 godz.) Urlop (2 godz.)

140

PodróŜe (2 godz.) Nietypowe formy spędzania urlopu (2 godz.) Zwiedzanie miasta (2 godz.) Ochrona środowiska (2 godz.) Zdania czasowe (2 godz.) Strona bierna (2 godz.) Przygotowanie do egzaminu pisemnego (4 godz.) Przygotowanie do egzaminu ustnego (4 godz.) Powtórzenie wiadomości (4 godz.) BliŜej przyrody (2 godz.) Pisanie listów (2 godz.) Praca z tekstem specjalistycznym (4 godz.) List formalny (2 godz.) Tryb przypuszczający (2 godz.)

EFEKTY KSZTAŁCENIA


WIEDZA

W 1 Student zna formy trybu przypuszczającego oraz rekcję czasowników W 2 Student wykazuje znajomość słownictwa dotyczącego zakupów, Internetu, stosunków międzyludzkich W 3 Student posiada podstawową wiedzę z zakresu języka specjalistycznego.


UMIEJĘTNOŚCI

U 1 Student samodzielnie utworzy i zastosuje formy trybu przypuszczającego, posługuje się rekcją czasownika U 2 Student zna słownictwo dotyczące zakupów, Internetu, stosunków międzyludzkich. U 3 Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego


SPOŁECZNE

K 1 Student posiada kompetencje w zakresie zastosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej na kursie w komunikacji w języku niemieckim. K 2 Student posiada umiejętność funkcjonowania w innej kulturze. K 3 Student posiada umiejętność pracy w środowisku międzynarodowym


WYKŁAD A K L S P E

40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC

141

METODA KOMUNIKACYJNA



E-n

aucz

anie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

1. T

esty

2.

Roz

mow

a/

wyp

owie

dź n

a ok

reśl

ony

tem

at

W 1 x x x x x x W 2 x x x x x x W 3 x x x x x x W 4 x x x x x x U 1 x x x x x x U 2 x x x x x x U 3 x x x x x x U 4 x x x x x x K 1 x K 2 x K 3 x


UWAGI Zaliczenie z rozbiciem procentowym jak w poprzednich semestrach + egzamin

pisemny i ustny z całości lektoratu

LITERATURA PODSTAWOWA 1. Koithan U. Aspekte B 1 +,Mittelstufe

Deutsch, Berlin 2010

UZUPEŁNIAJĄCA 1. Baier G., Dittrich R.,

Deutsch – kurs egzaminacyjny – test

Goethe – Zertifikat B 2, Berlin 2008

2. Dreyer H., Schmitt R., Lehr – und Ubungsbuch

der deutschen Grammatik. Neubearbeitung, Berlin

2009 3. Źródła internetowe,

materiały autorskie 4. Zabel H., Das neue

deutsche Wörterbuch, München 2001 i inne

142

słowniki Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)






gramatycznych 5


z prowadzącymi



143

KARTA KURSU

Nazwa Obliczenia inŜynierskie

Nazwa w j. ang. Engineering calculations


Koordynator

dr Natalia Ryłko

Zespół dydaktyczny: dr Natalia Ryłko


Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Obliczenia inŜynierskie jest nauczenie studenta/-ki wykorzystywania metod matematycznych do rozwiązywania wybranych problemów z fizyki i

techniki. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza Student ma wiedzę z zakresu matematyki i fizyki na poziomie studiów I st. na kierunku edukacja techniczno-informatyczna, a takŜe podstaw inŜynierii materiałowej i metod obliczeniowych.

Umiejętności Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Zna podstawowe prawa fizyki i potrafi wymienić zjawiska, zachodzące w wybranych procesach technicznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie.

Kursy Matematyka 1, Matematyka 2, Matematyka 3, Fizyka, InŜynieria Materiałowa

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 Zna podstawową klasyfikację równań róŜniczkowych.

W02 Zna sposób rozdzielania zmiennych rozwiązywania równań róŜniczkowych.

W03 Posiada wiedzę ma temat rozwiązywania równań róŜniczkowych liniowych o współczynnikach stałych jednorodnych i niejednorodnych.

W04 Zna teorie na temat szeregów Fouriera. W05 Zna metody rozwiązywania równania drgań

struny (równania róŜniczkowego o pochodnych cząstkowych).

W06 Zna zasady tworzenia modeli matematycznych wybranych zagadnień fizyki i techniki.

K_W01

K_W01

K_W01

K_W01 K_W01

K_W01, K_W10

144


Umiejętności

U01 Potrafi rozwiązać proste równania róŜniczkowe zwyczajne.

U02 Potrafi zastosować metodę rozdzielania zmiennych w celu rozwiązania równań róŜniczkowych.

U03 Umie rozwiązywać równania róŜniczkowe liniowe o współczynnikach stałych (jednorodne i niejednorodne).

U04 Potrafi rozwinąć funkcję w szereg Fouriera. U05 Potrafi rozwiązać równanie róŜniczkowe cząstkowe

(równanie falowe). U06 Umie wybrane zagadnienia fizyczne lub techniczne

zapisać językiem matematyki.

K_U01, K_U05, K_U08 K_U01, K_U10 K_U01, K_U10 K_U01 K_U01 K_U01K_U04, K_U07


kierunkowych




K_K03, K_K04, K_K06 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 20


145



E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Spr

awdz

enie

ro

zwią

zani

a ze

staw

u za

dań

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

ćw

icze

niac

h

Ref

erat

Pra

ca

cząs

tkow

a

Egz

amin

ust

ny

Zal

icze

nie

pise

mne

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x W06 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x U06 x x K01 x x K02 x x


Uwagi


1. Równania róŜniczkowe zwyczajne rzędu pierwszego (zagadnienie początkowe,

zagadnienie brzegowe).

2. Metoda rozdzielania zmiennych

3. Równanie liniowe i jego całka ogólna.

4. Równania róŜniczkowe zwyczajne rzędu n, równania róŜniczkowe liniowe.

5. Tw. o superpozycji rozwiązań. 6. Rozwiązywanie układów równań róŜniczkowych o stałych współczynnikach

(jednorodnych i niejednorodnych).

7. Wybrane równania róŜniczkowe o pochodnych cząstkowych. Równanie drgań struny.

8. Szeregi Fouriera.

9. Zastosowanie równań róŜniczkowych w modelowaniu procesów fizycznych i

technicznych.

146


L.D. Landau, J.M. Lipszyc, Fizyka teoretyczna – Teoria Pola;

1. F. Leja, Funkcje zespolone

2. F.W. Byron, R.W. Fuller, Matematyka w fizyce klasycznej i kwantowej, tom 2

3. A.Lenda , Wybrane rozdziały matematycznych metod fizyki

4. Numerical Recipes in Fortran, Cambridge University Press 1992, (ISBN 0-521-43064-

X).


1. D.Potter, Metody obliczeniowe fizyki, PWN, Warszawa 1977. 2. P. Dennery and A. Krzywicki, Mathematics for Physicists


Wykład 20








10


Przygotowanie do zaliczenia



147

KARTA KURSU

Nazwa Ochrona własności intelektualnej

Nazwa w j. ang. Intellectual property protection


Koordynator

dr Natalia Ryłko

Zespół dydaktyczny: dr Natalia Ryłko


Celem kształcenia w zakresie Ochrona własności intelektualnej jest nauczenie studenta/-ki poszanowania własności intelektualnej oraz wykorzystywania jej zgodnie z obowiązującymi

przepisami prawnymi. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza Student ma wiedzę z zakresu Wiedzy o społeczeństwie na poziomie liceum

Umiejętności Umiejętność przeprowadzenia dyskusji w oparciu o udostępnione materiały.

Kursy

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 Zna zakres przedmiotowy własności intelektualnej

W02 Posiada wiedzę z zakresu aktów prawnych, regulujących ochronę własności intelektualnej.

W03 Zna podstawowe środki ochrony własności intelektualnej oraz instytucje chroniące własność intelektualną.

W04 Posiada wiedzę na temat odpowiedzialności karnej, cywilnej, pracowniczej, administracyjnej, etc.

K_W17

K_W17

K_W17

K_W17, K_W18

148


Umiejętności

U01 Umiejętność dostrzegania problemów, związanych z

ochroną własności intelektualnej . U02 Umiejętność korzystania z dóbr, objętych

prawami autorskimi, zgodnie z zasadami

dozwolonego prawnie uŜytku

K_U20 K_U20



K01 rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących róŜnych aspektów działalności inŜynierskiej


K_K03, K_K04, K_K08 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15


Zajęcia składają się z wykładów, w ramach których studenci zapoznają się z wybranymi zagadnieniami z dziedziny ochrony własności intelektualnej. Zajęcia kończą się przeprowadzeniem testu wielokrotnego wyboru.

149


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Spr

awdz

enie

ro

zwią

zani

a ze

staw

u za

dań

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

w

ykła

dach

Ref

erat

Pra

ca

cząs

tkow

a

Egz

amin

ust

ny

Zal

icze

nie

w

form

ie te

stu

Inne

W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x K01 x K02 x

Kryteria oceny Ocena końcowa jest oceną ze sprawdzania wiedzy w formie testu wielokrotnego wyboru.

Uwagi


1. Pojęcia własności intelektualnej ; rozwój regulacji ochronnych; 2. Przedmiot ochrony prawa własności intelektualnej. 3. Transfer własności intelektualnej . 4. Komercjalizacja własności intelektualnej . 5. Środki ochrony własności intelektualnej. Instytucje chroniące własność intelektualną. 6. Odpowiedzialność karna, cywilna, pracownicza, administracyjna korporacyjna. 7. Zbieg reŜimów odpowiedzialności.


1. W. Kotarba (red.), Ochrona wiedzy a kapitał intelektualny organizacji, Warszawa 2006. 2. J. Barta (red.), Prawo autorskie, Warszawa 2007.

150


1. E. Nowińska, U. Promińska, M. du Vall, Prawo własności przemysłowej, Wydanie 4, Warszawa

2008


Wykład 15








5





151

KARTA KURSU

Nazwa Organizacja pracy, zarządzanie i ergonomia

Nazwa w j. ang.




Cele nauczania w zakresie przedmiotu Organizacja pracy, zarządzanie i ergonomia obejmują poznanie podstawowych pojęć z zakresu organizacji i zarządzania. Celem kształcenia jest równieŜ analiza zagadnień teorii organizacji i zarządzania w kontekście nowoczesnego zarządzania w warunkach gospodarki wolnorynkowej. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza Student ma wiedzę z zakresu podstawowych pojęć z makroekonomii i mikroekonomii.

Umiejętności Student potrafi zinterpretować i analizować podstawowe zjawiska ekonomiczne w kontekście zachodzących zmian w gospodarce rynkowej

Kursy Ekonomia

Efekty kształcenia


152

W01 –Zna podstawowe pojęcia z zakresu zarzadzania. W02 - Posiada ogólną wiedzę na temat metod zarządzania małym przedsiębiorstwem. W03 – Ma wiedzę dotyczącą głównych teorii zarządzania W04 – Ma wiedzę dotyczącą podstawowych funkcji zarządzania: planowania, organizowania, kierowania ludźmi i kontroli w przedsiębiorstwach. W05 – Zna zasady podejmowani decyzji w przedsiębiorstwie oraz rodzaje władzy, którą posiadają kierownicy. W06- Zna podstawy zarzadzania zasobami ludzkimi W07- Ma podstawową wiedzę w obszarze globalizacji przedsiębiorstw oraz gospodarki. W08 - Zna współczesne struktury organizacyjne W09 – Posada wiedzę dotyczącą zarządzanie strategicznego W10- Zna podstawowe pojęcia, zadania oraz sfery oddziaływania ergonomii W11- Rozumie znaczenie inŜynierii ergonomicznej

K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16


Umiejętności

U01- Potrafi powiązać zagadnienia teorii organizacji i zarządzania w kontekście nowoczesnego zarządzania w warunkach gospodarki wolnorynkowej U02- Student potrafi zaprojektować ergonomiczne stanowisko pracy U03 – Umie ocenić relacje pomiędzy ergonomią i ochroną pracy

K_U01, K_U05 K_U21, K_U05 K_U21 K_U05


kierunkowych

153

K01- Współpracuje w grupie z kolegami podczas problemów poruszanych na wykładach.

K02 - Wskazuje argumenty i kontrargumenty w

sporach i dyskusjach, wykazuje chęć brania udziału w dyskusjach

K03 - Student rozumie znaczenie zarządzania małym

przedsiębiorstwem w pracy inŜyniera.

K_K03 K_K06 K_K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30


Zajęcia prowadzone są w formie wykładu podczas którego prezentowana jest treść wykładu w formie prezentacji multimedialnej.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x W06 x W07 x W08 x W09 x W10 x W11 x

154

U01 x x U02 x U03 x K01 x K02 x K03 x x

Kryteria oceny

Kolokwium zaliczeniowe z wykładów

Uwagi


1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia z zarządzania 2. Znaczenie teorii organizacji i zarządzania wśród innych dyscyplin naukowych oraz w

kontekście poglądów szkół: naukowej organizacji pracy, klasycznej teorii zarządzania, behawioralnej, systemowej oraz kierunków systemowego i sytuacyjnego.

3. Socjo-techniczne czynniki sprawnego działania ludzi oraz organizacji, 4. Projektowanie organizacji i jej struktur, 5. Organizacja i kierowanie zmianami organizacyjnymi 6. Gospodarka zasobami ludzkimi, 7. Podejmowanie decyzji. 8. Władza i autorytet. 9. Formy, funkcje i wartości partycypacji pracowniczej. 10. Globalizacja organizacji w kontekście planowania decyzji i zarządzania strategicznego,

postępu techniczno-organizacyjnego. 11. Organizacji zespołów i pracy zespołowej, 12. Komunikacja i negocjowanie, 13. Definicje cele i zakres ergonomii. Podstawowy układ ergonomiczny. 14. Współczesna ergonomia oraz zadania inŜynierii ergonomicznej, 15. Zasady ergonomii korekcyjnej i koncepcyjnej oraz prawnych problemów ochrony pracy.


1. J.A.F.Stoner, R.E.Freeman, D.R.Gilbert jr.: Kierowanie, PWN, Warszawa, 2001 2. Praca zbiorowa: Zarządzanie – teoria i praktyka (pod red. A.K. Koźmińskiego). Wyd. Nauk.

PWN, Warszawa, 1999 3. Griffin R., W., Podstawy zarządzania organizacjami. Wyd. PWN, Warszawa 1998. 4. R.A.Webber: Zasady zarządzania organizacjami. Wyd.PWE, Warszawa 1984 5. A.Pocztowski „Zarządzanie zasobami ludzkimi. Strategie-Procesy-Metody”, Polskie Wyd.

Ekonomiczne, 2006 6. Zimniewicz K ,Współczesne koncepcje i metody zarządzania. Warszawa, PWE, 2000 7. Grzybowski M., Organizacja i zarządzanie, AMW, Gdynia 2000 8. Górska E.,Ergonomia, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2007 9. Olszewski J.: Podstawy ergonomii i fizjologii pracy. Poznań, Wydawnictwo Akademii

Ekonomicznej 1997

155


1. H.Bieniok z zesp.: Metody sprawnego zarządzania – jak zarządzać w praktyce. Agencja Wyd.Placet , Warszawa 1997

2. Martyniak Z., Nowe metody i koncepcje zarządzania. Wyd. AE w Krakowie. Kraków 2002. 3. Górska E., Tytyk E.: Ergonomia w projektowaniu stanowisk pracy. Podstawy teoretyczne.

Warszawa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 1998 4. Czasopisma naukowe z zakresu organizacji i zarządzania


Wykład 30

Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) ---






--


--





156

KARTA KURSU

Nazwa Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn 1

Nazwa w j. ang. Fundamental Machine Design 1


Koordynator Dr inŜ. Paweł Hyjek Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn 1 jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i twierdzeniami z zakresu budowy maszyn, ich wytrzymałości i czynnikami na nią wpływajacymi. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności projektowania prostych konstrukcji i układów mechanicznych oraz zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk z którymi ma się do czynienia w eksploatacji maszyn i urządzeń. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza

Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, materiałoznawstwa, grafiki inŜynierskiej i mechaniki technicznej . Dodatkowo wykazuje się znajomością zagadnień dotyczących unifikacji i normalizacji zapisu konstrukcji: zasad zapisu cech geometrycznych, wymiarowych oraz własności uŜytkowych odwzorowanych obiektów, Ponadto zna elementarne pojęcia i twierdzenia z zakresu mechaniki punktu materialnego i bryły sztywnej oraz wytrzymałości materiałów.

Umiejętności

Posiada umiejętność poszukiwania i selekcji informacji o charakterze technicznym, odczytywania oraz samodzielnego wykonywania rysunków technicznych maszynowych. Zna, podstawy projektowania prostych układów mechanicznych i zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk występujących w eksploatacji maszyn i urządzeń

Kursy Matematyka 1, 2 i 3, Fizyka, Mechanika techniczna 1 i 2 , Nauka o materiałach 1, 2 i 3, Grafika inzynierska, InŜynieria wytwarzania 1, Obliczenia inŜynierskie

Efekty kształcenia


157

W01, Zna kryteria oceny projektowanych konstrukcji, W02, Posiada zdolność doboru cech konstrukcyjnych w oparciu o analizę stanu obciąŜeń oraz warunków pracy, W03, Posiada zdolność doboru materiału konstrukcyjnego pod względem właściwości fizycznych i mechanicznych. W04, Wykazuje znajomość problematyki niezawodności i bezpieczeństwa konstrukcji, W05, Zna podstawy maszynoznawstwa, W06, Zna zasady projektowania w powiązaniu z wytwarzaniem i eksploatacjąi typowych części maszyn W07, Posiada wiedzę na temat elementów, cześci, mechanizmów, układów maszyn oraz ich połączeń,

K_W01, K_W02, K_W04, K_W05, K_W10, K_W11, K_W14, K_W17 K_W01, K_W02,

K_W03 K_W04, K_W05, K_W10, K_W11,

K_W14 K_W01, K_W02,

K_W03 K_W04, K_W05, K_W10, K_W11,

K_W14 K_W01, K_W02,

K_W03 K_W04, K_W05, K_W10, K_W11,

K_W14 K_W05, K_W09, K_W10, K_W11, K_W13, K_W16 K_W01, K_W02,

K_W03 K_W04, K_W05, K_W10, K_W11,

K_W14 K_W02, K_W03 K_W04, K_W05, K_W10, K_W11


Umiejętności

U01, Umie rozróŜnić podstawowe elementy i czesci maszyn, zna proste urządzenia ich budowę i zasadę działania, U02, Potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe, U03, Potrafi dobrac odpowiedni materiał dla elementów konstrukcji, U04, Porafi dobrac odpowiednia metodę wytwarzania dla elementu w celu osiagniecia poŜądanego rezultatu, U05, Potrafi posługiwac sie normami, tabelami profilii, konstrukcji i doboru cząści, U06, Posiada umiejętność samodzielnego opracowania projektów typowych części maszyn oraz połączeń części maszyn, podejmuje zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę,

K_U05, K_U06, K_U07, K_U09, K_U11, K_U13,

K_U14, K_U21 K_U01, K_U05, K_U08, K_U09, K_U11, K_U12,

K_U13, K_U14 K_U01, K_U05, K_U08

K_U11, K_U13 K_U01, K_U05, K_U08

K_U11, K_U13 K_U01, K_U05, K_U08 K_U11, K_U13, K_U20 K_U01, K_U05, K_U06, K_U08, K_U11, K_U12, K_U13, K_U14, K_U15

K_U20, K_U22

158



K01, Rozwiązuje wspólnie z kolegami problemy związane z budową, konstrukcją i poprawną ekspoloatacją prostych maszyn i urządzeń,

K02, ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu elementów konstrukcji,

K03, Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-inŜynierskiej.

K_K03, K_K04 K_K01, K_K02, K_K07

K_K05, K_K08

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15 30


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne w ramach których studenci rozwiązują zadania rachunkowe oraz opracowują projekty w grupie . Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x x W02 x x x x x W03 x x x x x

159

W04 x x x x x W05 x x x x x W06 x x x x x W07 x x x x x U01 x x x x U02 x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x U06 x x x K01 x x K02 x x x x x K03 x x x

Kryteria oceny

Kolokwia, weryfikacja umiejętności rozwiązywania prostych zadań rachunkowych w trakcie zajęć oraz opracowanych projektów. Ocena końcowa ćwiczeń jest średnią z ocen. Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu pisemnego i/lub ustnego.

Uwagi


1. Zasady konstruowania części maszyn, 2. Połączenia nitowe, spajane, wciskowe, 3. Połączenia kształtowe, 4. Połączenia gwintowe, 5. Osie, wały, sposoby ich łoŜyskowania, 6. ŁoŜyska toczne i ślizgowe, 7. Przekładnie zębate, cierne i pasowe-budowa, 8. Sprzęgła, 9. Hamulce.


1.Osiński Z., Bajon W., Szucki T.: Podstawy Konstrukcji Maszyn, WNT , 1986, 2. A.Rutkowski., Części maszyn, wyd. WSiP 2011, 3. W. Korewa, Części maszyn, wyd. PWN, 1976., 4. R. Knosala., A. Gwiazda., A. Baier , P. Gendarz , Podstawy konstrukcji maszyn. Przykłady obliczeń, wyd. WNT, 2000, 5. pod red. M.Dietrich, Podstawy Konstrukcji Maszyn t.1-3, wyd.WNT, 1995,1999

160


1. Pr. zb. pod red. F. Stachowicza, WSiP, Wytwarzanie i konstrukcja elementów maszyn, wyd. Oficyna Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 1996. 2. Pr. zb. pod red. K. Tubielewicza, Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn, wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 1999. 3. Mały Poradnik Mechanika, wyd. PWT, Warszawa 1961. 4. Pod red. Z.Osiński, Podstawy Konstrukcji Maszyn, wyd. PWN, 2012 5. A. Rutkowski, A. Stępniewska, Zbiór zadań z części maszyn, wyd.WSiP, 2011 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 15








3





161

− KARTA KURSU

Nazwa Podstawy informatyki i systemów informatycznych

Nazwa w j. ang.


Koordynator Dr inŜ. Paweł Kurtyka Zespół dydaktyczny dr inŜ Paweł Kurtyka


Celem kształcenia jest zdobycie wiedzy z zakresu podstaw informatyki, teorii informacji oraz nabycie umiejętności pracy w systemie UNIX/LINUX z uwzględnieniem awk, sed oraz podstaw pisania skryptów. Przedmiot prowadzony w języku polskim

Warunki wstępne

Wiedza Zna budowę i podstawy działania komputera

Umiejętności Potrafi obsługiwać komputer na poziomie podstawowym

Kursy ------------------------------------------------------------

Efekty kształcenia


162

W01, zna podstawowe zagadnienia teorii informacji. W02, zna budowę systemu operacyjnego (UNIX/Linux/Windows) W03, wie jak korzystać z systemu w celu uzyskania wymaganych rezultatów W04, wie jak, korzystać z dostępnych narzędzi systemowych oraz jaką składnię mają awk, sed i skrypty powłokowe (bash)

K_W01, K_W06

K_W06, K_W17

K_W06, K_W17

K_W06, K_W17


Umiejętności

U01, potrafi przeliczać pomiędzy systemami liczbowymi i wykorzystać tą wiedzę w pracy z komputerem U02, potrafi pracować pod kontrolą systemu operacyjnego. U03, potrafi wykorzystać narzędzia i dodatki oprogramowanie w celu usprawnienia pracy systemu i w systemie. U04, potrafi pisać proste skrypty z wykorzystaniem awk, sed w celu automatyzacji zadań.

K_U02, K_U10

K_U02

K_U02

K_U02, K_U16


kierunkowych



K_K03 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15 30

163


Zajęcia prowadzone są w formie wykładu omawiającego zagadnienia teoretyczne i wprowadzające w zagadnienia praktyczne wraz z prezentacją najistotniejszych tematyk, oraz laboratoriów na których studenci wykorzystują zdobytą wiedzę teoretyczną do praktycznej pracy w systemie operacyjnym.


E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x x U05 x x x K01 x x x K02 x x x

Kryteria oceny

Student otrzymuje końcową ocenę z laboratoriów na podstawie średniej ocen z cząstkowych kolokwiów i projektów indywidualnych. Ocenę końcową z przedmiotu stanowi ocena z egzaminu, który jest w formie praktycznej i obejmuje wszystkie zagadnienia poruszane w ramach zajęć.

Uwagi

164


1) Systemy liczbowe i przeliczanie pomiędzy nimi 2) Podstawowe zagadnienia teorii informacji 3) Budowa systemów operacyjnych (Unix/Windows) 4) Podstawy pracy w systemie UNIX/Linux 5) Zaawansowane narzędzia systemowe 6) Podstawy pisania skryptów powłokowych z wykorzystaniem awk, sed 7) Automatyzacja zadań systemowych z wykorzystaniem skryptów


• Teoretyczne podstawy informatyki; P. Moszner, A. Szydełko, R. Tadeusiewicz, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków 1998

• Information and Coding Theory, Gareth A. Jones and J. Mary Jones, Springer, 2000. • Elements of Information Theory, Thomas M. Cover and Joy A. Thomas, Wiley Series in

Telecommunications, 1991. • P. Norton i H. Hahn: Petera Nortona przewodnik po Unix-ie, PLJ, 1993; • M. J. Rochkind: Programowanie w systemie Unix dla zaawansowanych, WNT. 1993; • Manual systemowy


1. http://www.programmersheaven.com/


Wykład 15








20





165

KARTA KURSU

Nazwa Podstawy procesów technologicznych

Nazwa w j. ang. Fundamentals of Technological Processes




Celem kształcenia jest zrozumienie związków pomiędzy procesem technologicznym, a zjawiskami z zakresu fizyki i chemii materiałów. Kurs fizykochemicznych podstaw procesów technologicznych zapozna studentów z podstawowymi zagadnieniami z zakresu fizyki i chemii materiałów determinującymi przebieg procesów technologicznych, w szczególności krystalografii i termodynamiki. W zakresie krystalografii zostanie omówiona geometria kryształów, a następnie defekty sieci. Objaśnione zostaną mechanizmy odkształcenia plastycznego. Przedstawione będą zagadnienia dyfuzji w ciałach stałych (I oraz II prawo Ficka). Omówiony zostanie proces krystalizacji jak równieŜ zjawiska związane z procesem wyŜarzania materiałów, takie jak: zdrowienie, rekrystalizacja oraz rozrost ziaren. Cele nauczania podstaw procesów technologicznych obejmują wstępne przygotowanie studentów do zapoznania się w toku dalszych studiów z zagadnieniami z zakresu inŜynierii materiałowej. Język prowadzenia zajęć: polski. Warunki wstępne

Wiedza

Student ma podstawową wiedzę z zakresu fizyki i matematyki. Posiada wiedzę dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych rzędu pierwszego i drugiego oraz całek. Rozumie podstawowe zjawiska fizyczne i chemiczne.

Umiejętności

Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Prawidłowo określa jednostki obliczanych wielkości fizycznych i chemicznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym pracę w grupie.

Kursy Matematyka 1, Fizyka

166

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 Posiada wiedzę dotyczącą podstawowych zjawisk fizycznych i chemicznych występujących w procesach technologicznych W02 Zna spalania W03 Ma wiedzę dotyczącą roli procesów dyfuzji W04 Posiada wiedzę w zakresie procesów wymiany

energii na sposób ciepła. W05 Zna metody określania sprawności i wydajności

cieplnej silników, pomp ciepła i chłodziarek W06 Posiada wiedzę niezbędną do analizowania prostych procesów technologicznych.

K_W10 K_W10 K_W10 K_W10 K_W10 K_W10,


kierunkowych

Umiejętności

U01 Potrafi zidentyfikować fizyczne i chemiczne zjawiska

w procesie technologicznym U02 Analizuje fizykochemiczne podstawy procesu

technologicznego. U03 Podejmuje proste zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę..

K_U10 K_U10 K_U10



K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów termodynamiki technicznej w ramach ćwiczeń.

K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w technologii.

K03 Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo- inŜynierskiej..

K_K10 K_K10 K_K10

167

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15 15




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x W06 x

U01 x U02 x U03 x

K01 x K02 x K03 x

Kryteria oceny

168


Uwagi


1. Kształtowanie struktury i właściwości materiału przez proces technologiczny.

WspółzaleŜność: materiał (proces – struktura – właściwości) -> funkcja uŜytkowa

2. Podstawy krystalicznej budowy ciał stałych

3. Dyfuzja

4. Spalanie

5. Wymiana ciepła

6. Elementy Termodynamiki procesowej. Kierunek przebiegu procesów .

7. Odkształcenie plastyczne

8. Krzepnięcie i krystalizacja.


PODSTAWOWA

1. S. Michałowski, K. Wańkowicz: Termodynamika Procesowa, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1999 2. Z. Kędzierski : Przemiany fazowe w układach skondensowanych, AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo - Dydaktyczne Kraków 2003 3. M. Blicharski : Wstęp do inŜynierii materiałowej, Wydawnictwo Nauko-wo - Techniczne, 2003 4. H. Bala : Wstęp do chemii materiałów, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 2003 Wykaz literatury uzupełniającej

UZUPEŁNIAJĄCA

1.Z. Kędzierski : Termodynamika Stopów, AGH Uczelniane Wydaw-nictwa Naukowo - Dydaktyczne, Kraków 1999 2.M. F. Ashby, D.R.H. Jones : Materiały InŜynierskie, tom 1 i 2, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1995, 1996

169


Wykład 15







-


-





170

KARTA KURSU

Nazwa Podstawy automatyki i robotyki

Nazwa w j. ang. Automation and Robotics


Koordynator dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz, prof. UP Zespół dydaktyczny dr inŜ. Wiktor Hudy


Celem kształcenia jest: - poznanie funkcjonowania układów sterowania i układów automatycznej regulacji, metod opisu matematycznego tych układów, - badanie stanów dynamicznych, elementów i układów automatyki, rodzajów regulatorów i metod nastawiania ich parametrów, - poznanie kryteriów stabilności układów, - poznanie budowy i działania, kinematyki robotów, - nabycie umiejętności programowania robotów i znajomości rodzajów robotów. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza

Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki i fizyki. Zna rachunek wektorowy oraz macierzowy. Posiada wiedzę dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych i całek. Rozumie podstawowe zjawiska fizyczne. Zna przekształcenie Fourier'a i szereg Fourier'a

Umiejętności

Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Rozwiązuje równania algebraiczne, układy równań w dziedzinie liczb rzeczywistych i zespolonych. Oblicza całki i pochodne. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie. Umie w stopniu podstawowym dokonywać pomiarów elektrycznych.

Kursy Matematyka 1, Matematyka 2, Matematyka 3, Fizyka, Elektrotechnika

Efekty kształcenia

171


Wiedza

W01 – zna podstawy teorii, strukturę i wybrane przykłady zastosowań układów automatycznej regulacji w otoczeniu człowieka, w celu samoczynnego sterowania, regulowania i kontrolowania roŜnych procesów, operacji, działań itp. W02 – zna sposoby opisu obiektów automatyki, modele matematyczne podstawowych członów dynamicznych i regulatorów typu P, I, PI, PD, PID, schematy blokowe i działania na tych schematach. W03 – zna strukturę manipulatorów i robotów, metod sterowania manipulatorów oraz układy komunikowania się z otoczeniem za pomocą czujników,

K_W01, K_W08 K_W01, K_W08, K_W10 K_W01, K_W06, K_W08, K_W14, K_W16


Umiejętności

U01 – umie konstruować modele matematyczne elementów i układów automatyki, U02 – umie badać własności dynamiczne tych układów, dokonać oceny jakości regulacji, stabilności i doboru parametrów regulatora. U03 – umie programować wybrane modele robotów U04 – umie ocenić jakoś regulacji stosując wybrane metody

K_U05, K_U08, K_U09, K_U12, K_U19 K_U05, K_U08, K_U09, K_U19 K_U01, K_U03, K_U05, K_U08, K_U11, K_U16, K_U21, K_U23 K_U05, K_U08, K_U10, K_U11



K01 – potrafi pracować w grupie, K02 – profesjonalnie realizuje swoje zadania

K_K01, K_K04 K_K05

172

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 15


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne. Na zajęciach studenci są podzieleni na zespoły. KaŜdy zespół przeprowadza niezaleŜnie doświadczenia. Po zakończonych zajęciach studenci są obowiązani do dostarczenia prowadzącemu sprawozdań ze wszystkich ćwiczeń.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x W03 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x K01 x x x K02 x x x

Kryteria oceny

Wykład Warunkiem zaliczenia wykładu jest oddanie i zaliczenie pracy kontrolnej Ćwiczenia laboratoryjne BieŜące ocenianie, kolokwium przeprowadzane na końcu semestru. Warunkiem otrzymania zaliczenia jest oddanie i zaliczenie wszystkich sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.

173

Uwagi


1. podstawy teorii, struktura i wybrane przykłady zastosowań układów automatycznej regulacji w otoczeniu człowieka, w celu samoczynnego sterowania, regulowania i kontrolowania roŜnych procesów, operacji, działań itp. 2. sposoby opisu obiektów automatyki, modele matematyczne podstawowych członów dynamicznych i regulatorów typu P, I, PI, PD, PID, 3. schematy blokowe i działania na tych schematach. 4. struktura manipulatorów i robotów, metod sterowania manipulatorów oraz układy komunikowania się z otoczeniem za pomocą czujników. 5. Programowanie robotów Wykaz literatury podstawowej - Franaszek M., Jaracz K.: Wprowadzenie do automatyki, cybernetyki, informatyki cz.I. WN

WSP, Krakow, 1990. - Jaracz K.: Rachunek operatorowy Laplace’a i jego zastosowanie. WN WSP, Krakow, 1990. - Jaracz K., Mendrek-Kukułka E.: Zbior zadań z podstaw automatyki. WN WSP, Krakow

1990 - Szklarski L., Jaracz K.: Zastosowanie rachunku operatorowego Laplace’a do zagadnień

napędu elektrycznego. PWN, Warszawa 1984 Wykaz literatury uzupełniającej

- Jaracz K., Urbańska-Maciejewska M.: Postawy automatyki. WN WSP, Krakow 1985 - Morecki A., Knapczyk J.(red.): Podstawy robotyki. Teoria i elementy manipulatorow i robotow. WNT, Warszawa, 1994. - Siemieniako F., Gawrysiak M.: Automatyka i robotyka. WSiP,Warszawa 1996. - Ramos Arreguin J. M.: Automation and Robotics, Publisher: InTech 2008, ISBN-13:9783902613417 - anglojęzyczne instrukcje obsługi wybranych robotów Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 30






174


3


2





175

KARTA KURSU

Nazwa Podstawy techniki mikroprocesorowej

Nazwa w j. ang. Bases of microprocessor techniques


Koordynator dr inŜ. Wiktor Hudy Zespół dydaktyczny mgr Tomasz Heilig

mgr inŜ. Jan Bylina


Celem kształcenia jest poznanie zagadnień związanych z programowaniem mikrokontrolerów sterujących nowoczesnymi układami scalonymi. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza

Student ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki i fizyki. Zna rachunek wektorowy oraz macierzowy. Posiada wiedzę dotyczącą metod rozwiązywania równań róŜniczkowych i całek. Rozumie podstawowe zjawiska fizyczne. Zna przekształcenie Fourier'a i szereg Fourier'a. Zna podstawowe prawa elektrotechniki i elektroniki. Zna budowę i zasadę działania podstawowych elementów pasywnych i aktywnych spotykanych w obwodach elektrycznych.

Umiejętności

Posługuje się metodami rachunkowymi w praktyce obliczeniowej. Potrafi interpretować uzyskane wyniki działań matematycznych. Komunikuje się w stopniu umoŜliwiającym współpracę w grupie. Potrafi dokonywać pomiarów elektrycznych i analizować obwody elektryczne.

Kursy Matematyka 1, Matematyka 2, Fizyka, Elektronika, Elektrotechnika

Efekty kształcenia


176

W01 – zna zagadnienia związane z programowaniem mikrokontrolerów sterujących nowoczesnymi układami scalonymi, W02 – zna metody pozwalające na analizę problemu programowania, zasad tworzenia kodów źródłowych, kompilacji i uruchamiania programów.

K_W06, K_W08 K_W06, K_W08


Umiejętności

U01 – umie tworzyć algorytmy, pisać kody źródłowe oraz testować programy umoŜliwiające poprawną pracę mikrokontrolera. U02 – umie projektować mikroprocesorowe układy elektroniczne.

K_U01, K_U10, K_U16 K_U01, K_U11, K_U19




K_K01, K_K03, K_K04 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 5 15

177


Na zajęciach studenci są podzieleni na zespoły. KaŜdy zespół programuje mikrokontrolery. Po zakończonych zajęciach studenci są obowiązani do dostarczenia prowadzącemu sprawozdań ze wszystkich ćwiczeń.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x U01 x x U02 x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny

Kolokwium zaliczeniowe. Przedstawienie projektu urządzenia elektronicznego sterowanego mikrokontrolerem oraz programu sterującego. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest wcześniejsze zaliczenie wszystkich sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.

Uwagi


Zagadnienia związane z programowaniem mikrokontrolerów sterujących nowoczesnymi układami scalonymi. W ramach przedmiotu prezentowane są metody pozwalające na analizę problemu programowania, zasad tworzenia kodów źródłowych, kompilacji i uruchamiania programów.


178

- Górecki P.: Mikrokontrolery dla początkujących. BTC Warszawa 2003 - Gałka P.: Podstawy programowania mikrokontrolera 8051. ZNI "Mikon" Warszawa 1995 - Starecki T.: Mikrokontrolery 8051 w praktyce. BTC Warszawa 2003 - Wiązania M.: Programowanie mikrokontrolerów AVR w języku Bascom. BTC Warszawa

2004 Wykaz literatury uzupełniającej

- Borkowski A.: Zasilanie urządzeń elektronicznych. WKiŁ Warszawa 1990 - Bogusz J.: Programowanie mikrokontrolerów 8051 w języku C w praktyce. BTC Warszawa 2005 - Horowitz A., Hill W.: Sztuka elektroniki. WkiŁ Warszawa 1995


Wykład







2






179

KARTA KURSU

Nazwa Pracownia technologiczna 1

Nazwa w j. ang. Technological laboratory 1


Koordynator mgr Tomasz Heilig Zespół dydaktyczny


Celem kursu jest nauczenie studentów rozpoznawania i odpowiedniego doboru części elektronicznych do projektowanego układu elektronicznego. Poznanie metod wytwarzania obwodów drukowanych przy pomocy programów komputerowego wspomagania projektowania. Nauczenie montaŜu, testowania oraz zasad lutowania układów elektronicznych. Kurs prowadzony jest w języku polskim, jednak studenci powinni wykazać się znajomością języka angielskiego w zakresie czytania dokumentacji oprogramowania oraz not aplikacyjnych elementów elektronicznych. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza Podstawy elektroniki w zakresie budowy i zasady działania elektronicznych układów analogowych, impulsowych i cyfrowych. Podstawy materiałoznawstwa elektronicznego.

Umiejętności Czytania schematów układów elektronicznych, stosowania programów CAD.

Kursy Elektrotechnika, Elektronika, Mechatronika, Podstawy techniki mikroprocesorowej.

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 Posiada wiedzę z zakresu projektowania i konstruowania urządzeń elektronicznych.

W02 Ma wiedzę o materiałoznawstwie elektronicznym. W03 Zna metody doboru części elektronicznych. W04 Rozumie konieczność stosowania programów CAD.

K_W08 K_W02, K_W08 K_W02, K_W08 K_W06, K_W08,

180


Umiejętności

U01 Umie projektować, montować oraz uruchamiać układy elektroniczne.

U02 Potrafi projektować za pomocą programu CAD obwód drukowany.

U03 Zna podstawy rozpoznawania i lokalizacji uszkodzeń w układach elektronicznych.

U04 Rozpoznaje i odpowiednio dobiera części elektroniczne.

K_U19, K_U16 K_U19, K_U22, K_U16 K_U11, K_U21 K_U12



K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów projektowych z elektroniki.

K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu układów elektronicznych


K_K03, K_K04, K_K06 K_K01, K_K07, K_K08 K_K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 30


W trakcie zajęć laboratoryjnych studenci poznają podstawowe zagadnienia umoŜliwiające projektowanie układów elektronicznych. Stosując program do symulacji działania układów elektronicznych indywidualnie projektują prosty układ tranzystorowy. W następnym kroku składają i uruchamiają układ na płytkach uniwersalnych. Następnie pracując w grupie przystępują do realizacji projektu inŜynierskiego zasilacza napięcia stabilizowanego.

181


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x U01 x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x x K01 x x K02 x x K03 x x x x

Kryteria oceny Przedstawienie projektu i symulacji działania urządzenia elektronicznego wykonanego przy pomocy komputerowego wspomagania projektowania obwodów elektronicznych. MontaŜ i uruchomienie urządzenia elektronicznego.

Uwagi


1. Rozpoznawanie elementów elektronicznych. 2. Metody projektowania i wytwarzania obwodów drukowanych. 3. Dobór narzędzi do montaŜu układów elektronicznych. 4. Narzędzia i metody lutowania miękkiego. 5. Projektowanie i symulacja działania układu elektronicznego. 6. Projekt inŜynierski zasilacza stabilizowanego napięcia. 7. Wykonanie dokumentacji technicznej projektu.


Elektronika praktyczna (miesięcznik) Wydawnictwo AVT, Warszawa 2000-2012 www.avt.com.pl www.ep.com.pl Elektronika dla wszystkich (miesięcznik) Wydawnictwo AVT, Warszawa 2000-2012 www.avt.com.pl www.edw.com.pl

Katalogi części elektronicznych: www.tme.eu/pl/ www.elfa.se www.rseim.com.pl

182

Noty aplikacyjne (Data sheet) elementów elektronicznych w języku angielskim.


A.Horowitz, W.Hill: Sztuka elektroniki. WkiŁ, Warszawa 1995

A.Borkowski: Zasilanie urządzeń elektronicznych. WKiŁ, Warszawa 1990

U.Tietze, Ch.Schenk:Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszawa 1996 S.Soclof:Zastosowania analogowych układów półprzewodnikowych. WKiŁ, Warszawa 1991 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład -


Konsultacje indywidualne -


Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu -



-


15





183

KARTA KURSU


Nazwa w j. ang. Technological laboratory 2




Celem kursu jest poznanie przez studentów rodzajów i właściwości materiałów konstrukcyjnych: drewna i tworzyw sztucznych oraz sposobów ich obróbki (zarówno ręcznej jak i mechanicznej) Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza Zna zasady rysunku technicznego

Umiejętności Potrafi obsługiwać komputer w stopniu podstawowym

Kursy -

Efekty kształcenia


Wiedza

W01, zna podstawowe gatunki drewna W02, zna rodzaje materiałów drewnopochodnych i drewnopodobnych W03, ma wiedzę na temat rodzajów tworzyw sztucznych i ich zastosowania W04, zna narzędzia słuŜące do obróbki drewna i tworzyw sztucznych

K_W02 K_W02 K_W02 K_W14

184


Umiejętności

U01, potrafi posługiwać się techniką pirografii w ozdabianiu drewna U02, potrafi zaprojektować i wykonać intarsję U03, potrafi obrabiać ręcznie drewno oraz tworzywa sztuczne U04, potrafi obrabiać tworzywa sztuczne przy uŜyciu obrabiarki sterowanej numerycznie U05, stosuje zasady BHP w pracy z drewnem i tworzywami sztucznymi

K_U13 K_U12, K_U13 K_U12, K_U13 K_U12, K_U13 K_U21



K01, rozumie aspekty ekologiczne związane z pozyskiwaniem drewna oraz produkcją tworzyw sztucznych K02, potrafi pracować w zespole

K_K02 K_K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30


Zajęcia prowadzone są w formie laboratoriów. Studenci wykonują projekty pirografii oraz intarsji, a następnie samodzielnie je realizują. Kolejnym etapem jest wykonanie projektu prostego elementu z tworzywa sztucznego i jego samodzielne wykonanie. Ostatnim zadaniem jest zespołowe wykonanie projektu graficznego, który studenci realizują na obrabiarce sterowanej numerycznie.

185


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x U01 x U02 x U03 x U04 x U05 x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny

Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanych projektów oraz sprawozdań.

Uwagi


1. Budowa mikro i makroskopowa drewna, gatunki drewna. 2. Materiały drewnopochodne i drewnopodobne. 3. Pirografia jako technika zdobienia drewna. 4. Wykonywanie intarsji. 5. Tworzywa sztuczne i ich obróbka. 6. Zastosowanie obrabiarki sterowanej numerycznie do obróbki tworzyw sztucznych.


1. A. Bukowski – Technologia tworzyw sztucznych cz.1 2. K. Dobosz, A. Matysik – Tworzywa sztuczne właściwości i zastosowanie 3. Z. Brzozowski – Chemia tworzyw sztucznych 4. Fr. Krzysik – Nauka o drewnie 5. Wł. Prządka – Technologia meblarstwa

186


1. W. Małaśnicka, J. Małaśnicki- Technologia tworzyw sztucznych cz 2 2. J. Darlewski – Obróbka skrawaniem tworzyw sztucznych 3. S. Mazurkiewicz – Tworzywa niemetalowe 4. B. Łaczyński – Tworzywa sztuczne i ich przetwórstwo 5. Wilhelm Domke – Vademecum materiałoznawstwa 6. E. Jurgowski – Stolarstwo cz.2 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład












187

KARTA KURSU


Nazwa w j. ang. Laboratory of technology 3


Koordynator dr inŜ. Małgorzata Piaskowska-Silarska Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z problematyką wpływu przemysłu, energetyki oraz samego człowieka na środowisko naturalne. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza Student ma podstawową wiedzę z zakresu zarządzania środowiskiem.

Umiejętności Potrafi swobodnie poruszać się w obrębie podstawowych pojęć z zakresu zarządzania środowiskiem.

Kursy Zarządzanie środowiskiem, Podstawy procesów technologicznych

Efekty kształcenia


Wiedza

W01, Ma podstawową wiedzę na temat wpływu zakładów przemysłowych, oczyszczalni ścieków, składowisk i spalarni odpadów oraz małej emisji na środowisko naturalne W02, Ma podstawową wiedzę na temat zasobów odnawialnych źródeł energii i moŜliwości ich pozyskania W03, Zna podstawowe akty prawne w zakresie ochrony środowiska i odnawialnych źródeł energii

K_W12, K_W13 K_W12 K_W12

188


Umiejętności

U01, Analizuje wpływ zakładów przemysłowych, oczyszczalni ścieków, składowisk i spalarni odpadów oraz małej emisji na środowisko naturalne U02, Analizuje stan zanieczyszczenia wód podziemnych i powierzchniowych w Polsce U03, Potrafi korzystać z literatury i baz danych (równieŜ w języku obcym), umie wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie U04, Potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę U05, Analizuje moŜliwości techniczno-ekonomiczne pozyskania energii odnawialnej

K_U11 K_U12 K_U01

K_U05 K_11, K_U12, K_U22


Kompetencje społeczne K01, Uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony

środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych K02, Wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny

K_K02 K_K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30


Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń laboratoryjnych, na których studenci przedstawiają przygotowane przez siebie projekty. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładu.

189


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x U05 x x x K01 x x x K02 x x

Kryteria oceny


Uwagi


1. Wpływ zakładów przemysłowych na środowisko 2. Wpływ oczyszczalni ścieków na środowisko 3. Wpływ składowisk odpadów na środowisko 4. Wpływ spalarni odpadów na środowisko 5. Wpływ małej emisji na środowisko 6. Stan zanieczyszczenia wód podziemnych i powierzchniowych w Polsce 7. MoŜliwości zagospodarowania terenów pogórniczych 8. MoŜliwości pozyskania energii słonecznej w Polsce 9. MoŜliwości pozyskania energii wiatrowej w Polsce 10. MoŜliwości pozyskania energii geotermalnej w Polsce 11. MoŜliwości pozyskania energii wodnej w Polsce 12. MoŜliwości pozyskania energii biomasy w Polsce 13. MoŜliwości wykorzystania biogazu wysypiskowego w Polsce 14. Akty prawne w zakresie ochrony środowiska i odnawialnych źródeł energii

190


1. Gala A.: Technologia wody i ścieków: ćwiczenia laboratoryjne. Wydawnictwo AGH. Kraków 2011. 2. Gostomczyk M., A.: Gospodarka odpadami: ćwiczenia projektowe. Wydawnictwo Uczelni

Państwowej WyŜszej Szkoły Zawodowej w Kaliszu. Kalisz 2011. 3. Janka R., M.: Podstawy inŜynierii środowiska: obliczanie emisji zanieczyszczeń gazowych.

Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego. Opole 2007. 4. Lewandowski W., M.: Proekologiczne odnawialne źródła energii. Wydawnictwo Naukowo-

Techniczne. Warszawa 2010. Wykaz literatury uzupełniającej

1. Współczesne problemy inŜynierii i ochrony środowiska. (Red. A. Kulig). Prace Naukowe – Politechnika Warszawska. InŜynieria Środowiska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2010.

2. Tytko R.: Odnawialne źródła energii. Wydawnictwo OWG. Warszawa 2009. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład -





Lektura w ramach przygotowania do zajęć -


-


-


Przygotowanie do zaliczenia -



191

KARTA KURSU

Nazwa Praktyka zawodowa inŜynierska

Nazwa w j. ang. Engineering Apprenticeship


Koordynator Dr inŜ. Paweł Hyjek Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia jest przygotowanie studenta do pracy w przedsiębiorstwie produkcyjnym, firmie informatycznej lub w instytucie naukowo-badawczym na stanowiskach, na których wymagane są kwalifikacje inŜyniera.

Warunki wstępne

Wiedza

Student posiada wiedzę z zakresu inŜynierii materiałowej, inŜynierii wytwarzania, budowy maszyn, informatyki, podstawowa znajomość języka angielskiego lub języka kraju, w którym odbywana jest praktyka

Umiejętności

Posiada umiejętność aktywnego uczestniczenia w realizacji procesu produkcyjnego poprzez udział w pracy zespołu do opracowania instrukcji wykonawczych, technologii, nadzór nad realizacją procesu produkcyjnego, umiejętność porozumiewania się z otoczeniem

Kursy

Efekty kształcenia


192

W zaleŜności od firmy w której odbywa student praktykę W_01, zna podstawy teoretyczne procesu produkcyjnego, zadaniowego W_02, potrafi rozwiązać bieŜące problemy techniczno-informatyczne W_03, ma rozeznanie i wiedzę co do specyfiki zakładu w którym odbywał praktykę

K_W01-K_W018


Umiejętności

W zaleŜności od firmy w której odbywa student praktykę

U_01, Potrafi powiązać wiedzę teoretyczną z jej

praktycznym wykorzystaniem,

U_02, Zna warunki panujące na rynku pracy,

K_U1-K_U23



W zaleŜności od firmy w której odbywa student praktykę K_01, rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych, K_02, Potrafi współdziałać w zespole, K_03, zna priorytety słuŜące realizacji określonego zadania

K_K01-K_K08

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 160

193


Kierownictwo Instytutu Techniki zostawia studentowi inicjatywę w wyborze przedsiębiorstwa,

w którym będzie odbywał praktykę. Wybór miejsca praktyki powinien być dokonany na

podstawie znajomości profilu produkcyjnego lub usługowego przedsiębiorstwa.

Profil działalności zakładu:

� powinien być zgodny z kierunkiem studiów,

� powinien umoŜliwić zrealizowanie celów praktyki, określonych w programie

merytorycznym praktyki,

� równocześnie umoŜliwić studentowi wybór przedsiębiorstwa, którego profil jest

zgodny z jego zainteresowaniami lub przynajmniej do tych zainteresowań zbliŜony.

Student powinien uzyskać oświadczenie przedsiębiorstwa o gotowości przyjęcia na

bezpłatna praktykę i moŜliwości zorganizowania praktyki zgodnej z programem

merytorycznym uzgodnionym z instytutowym kierownikiem praktyk. Propozycja studenta

odnośnie do wyboru miejsca praktyki powinna być przedstawiona kierownikowi praktyk

zawodowych do akceptacji. Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 W02 U01 U02 K01 K02 ...

Kryteria oceny

Student ma obowiązek sporządzić dokumentację z przebiegu praktyki.

Dokumentacja obejmuje:

� raport (sprawozdanie) z przebiegu praktyki lub dzienniczek praktyki,

� jeśli nie jest prowadzony dzienniczek praktyki - zaświadczenie z

Zakładu o odbytej praktyce.

Dokumentacja podlega ocenie przez kierownika praktyk zawodowych

Instytutu Techniki i stanowi podstawę do zaliczenia praktyki. Kierownik

praktyk dokumentuje zaliczenie praktyki przez wpis do indeksu.

194

Uwagi


W zaleŜności od miejsca odbywania praktyki- zgodnie z programem merytorycznym uzgodnionym z instytutowym kierownikiem praktyk


W zaleŜności od miejsca odbywania praktyki


W zaleŜności od miejsca odbywania praktyki


Wykład












195

Karta kursu

Nazwa Profilaktyka zdrowotna i pierwsza pomoc

Nazwa w j. ang.




Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Profilaktyka zdrowotna i pierwsza pomoc jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu profilaktyki zdrowotnej. Cele nauczania obejmują teŜ opanowanie wiedzy i umiejętności w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Kus prowadzony jest w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza Student ma podstawową wiedzę z zakresu udzielania pierwszej pomocy.

Umiejętności Student zna proste zasady zachowania się i potrafi udzielić pierwszej pomocy w róŜnych sytuacjach zagroŜenia, w których moŜe się znaleźć się człowiek.

Kursy Przysposobienie obronne

Efekty kształcenia


196

W01 – Ma wiedze dotycząca profilaktyki pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowej W0 2- Rozumie edukacje zdrowotną- jej cele, procesy, metody oraz formy jej realizacji W03 – Ma wiedzę na temat promocji zdrowie – w środowisku lokalnym ze szczególnym uwzględnieniem szkoły W04 – Posiada podstawową wiedzę z zakresu głównych zagroŜeń zdrowotnych. W05 - Posiada ogólną wiedzę o podstawach higieny zdrowia psychicznego oraz pracy umysłowej. W06 - Zna prawne podstawy udzielania pomocy W07- Ma wiedze na temat zachowań zdrowotnych ze szczególnym uwzględnieniem: zdrowego Ŝywienia, aktywności fizycznej, uŜywania substancji uzaleŜniających W08 - Ma wiedzę dotyczącą regulacji prawnych ochrony pracy oraz systemu ochrony pracy w Polsce W09 – Zna czynniki niebezpieczne, szkodliwe i uciąŜliwe występujące na stanowiskach pracy W010 – posada wiedzę dotyczącą sposobów przeprowadzania oceny ryzyka zawodowego

K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16 K_W16


kierunkowych

Umiejętności

U01- Student potrafi zrealizować podstawowe czynności ratunkowe U02- Posiada umiejętności oceny kontroli i regulacji funkcji organizmu U03 – Umie planować róŜne działania zapobiegające pojawianiu się zagroŜeń U04 – Zna metody udzielania pomocy U05 – Potrafi stosować aktywizujące metody uczenia oraz tworzenia atmosfery bezpieczeństwa poprzez edukowanie z zakresu pierwszej pomocy wśród podopiecznych U06 – Umie ocenić czynniki niebezpieczne lub szkodliwe wpływające na ryzyko zawodowe dla wybranego zawodu

K_U21, K_U21 K_U21, U05 K_U05 K_U21 K_U05

197



K01 Współpracuje w grupie z kolegami podczas rozwiązywania problemów związanych z udzielenia pierwszej pomocy w ramach ćwiczeń.

K02 Przestrzega zasad etyki postepowania z osobami

potrzebującymi pomocy w róŜnych sytuacjach. K03 - PrzezwycięŜa sytuacje konfliktowe

K_K03, K_K04 K_K05 K_K06

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 10 10


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci poznają zagadnienia z zakresu profilaktyki zdrowotnej i udzielania pierwszej pomocy. Udział w zajęciach ćwiczeniowych wymaga od studenta aktywnej postawy.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x W05 x x W06 x x W07 x x

198

W08 x x W09 x x W10 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x U06 x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x

Kryteria oceny

Ocena końcowa z wykładów jest oceną z przygotowanego referatu oraz dyskusji na jego temat. Ocena końcowa z ćwiczeń jest średnią z oceny z projektu indywidualnego oraz ocen bieŜącej kontroli na ćwiczeniach laboratoryjnych.

Uwagi


1. Edukacja zdrowotna- jej cele, procesy, metody oraz formy jej realizacji. 2. Wychowanie zdrowotne jako proces edukacyjny i społeczny 3. Główne zagroŜenia zdrowotne i problemy zdrowotne ludności. 4. Promocja zdrowia – w środowisku lokalnym ze szczególnym uwzględnieniem szkoły 5. Styl Ŝycia i zachowania zdrowotne. Zasadnicze elementy zdrowego stylu Ŝycia. Zdrowotne

korzyści aktywności ruchowej. 6. Zasady udzielania pierwszej pomocy. 7. Podstawy higieny zdrowia psychicznego oraz pracy umysłowej. 8. Regulacja prawnych ochrony pracy oraz systemu ochrony pracy w Polsce 9. Czynniki niebezpieczne, szkodliwe i uciąŜliwe w środowisku pracy. 10. Oceny ryzyka zawodowego – istota i metody


1. Woynarowska B. (red.), Zdrowie i szkoła, W-wa 2000, 2. Czabała Cz. (red.), Zdrowie psychiczne. ZagroŜenia i promocja., Warszawa 2000, 3. Dolińska- Zygmunt G. (red.), Podstawy psychologii zdrowia., Wrocław 2001, 4. Gniazdowski Andrzej (red.), Zachowania zdrowotne. Zagadnienia teoretyczne, próba

charakterystyki zachowań zdrowotnych społeczeństwa polskiego, Łódź 1990, 5. Jethon Z., Grzybowski A. (red.) (2000). Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa, Warszawa

2000, 6. Jakubaszko J., Medycyna Ratunkowa, Wrocław 2003, 7. Bass D., Baker R., Pierwsza pomoc i opieka domowa, Warszawa 2005, 8. Jakubaszko J., ABC postępowania w urazach, Wrocław2004 9. A Dorling Kindersley Book, Pierwsza pomoc, W-wa 2004,

199

10. Paździoch S., Włodarczyk C., Zdrowie publiczne, Tom 1iII , Kraków 2000, 11. Saultz J., W., Podręcznik medycyny rodzinnej, Lublin 2005,


1. Piątkowski W., Zdrowie, Choroba, Społeczeństwo, Studia z socjologii medycyny, Lublin 2004, 2. Karski J., B., Postępy promocji zdrowia, przegląd międzynarodowy, Warszawa 2006, 3. Dawydzik L., T., Ochrona zdrowia pracujących, Warszawa 2003, 4. Murray C., J., L., Lopez A., D., Globalne obciąŜenie chorobami, Kraków 2000,


Wykład 10







5


12





200

− KARTA KURSU

Nazwa Programowanie obiektowe

Nazwa w j. ang. Object-Oriented Programming


Koordynator dr hab. Karol GrondŜak Zespół dydaktyczny

dr inŜ. Piotr Kulinowski dr inŜ. Urszula D. Wdowik


Celem kształcenia w ramach tego kurs jest zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami i technikami programowania obiektowo zorientowanego na przykładzie języka C++ oraz nabycie praktycznej umiejętności sprawnego programowania w języku C++. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza

Znajomość podstaw programowania proceduralnego w języku C, podstawowych struktur danych i wybranych algorytmów ich przetwarzania

Umiejętności Umiejętność projektowania, pisania i uruchamiania programów w języku C

Kursy Wstęp do programowania

Efekty kształcenia


Wiedza

W01, posiada wiedzę dotyczącą paradygmatów programowania obiektowego i opisu modelowanej rzeczywistości w ujęciu obiektowym W02, zna podstawowe techniki programistyczne i moŜliwości ich zastosowania w odniesieniu do zagadnień technicznych

K_W06, K_W10 K_W10, K_W11

201


Umiejętności

U01, umie analizować problemy inŜynierskie w kontekście obiektowym, potrafi dobrać technikę programistyczną i wykorzystać odpowiednie środowiska oraz narzędzia programistyczne do rozwiązywania róŜnorodnych problemów technicznych U02, posiada umiejętność zapisu i modelowania problemu z uŜyciem klas oraz funkcji i metod klas, potrafi wykorzystać biblioteki obiektów standardowych języka C++ do rozwiązania zagadnień inŜynierskich U03, efektywnie implementuje programy obiektowe, posiada umiejetność ich uruchamiania i testowania

K_U10, K_U12, K_U16 K_U10, K_U12, K_U16 K_U16



K01, dostrzega konieczność podnoszenia kwalifikacji zawodowych i poszerzania swojej wiedzy K02, potrafi pracować zespołowo K03, posiada umiejętność analizy złoŜonych problemów

K_K01 K_K03 K_K04

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 40


202

Praca indywidualna – ćwiczenia praktyczne, dyskusja, konsultacje, praca zespołowa – projekt, praca indywidualna – projekt.


E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x x W02 x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x

Kryteria oceny Ocena z przedmiotu jest średnią waŜoną ocen ze sprawdzianów i projektów

Uwagi


Strumienie, przeciąŜanie nazw funkcji, enkapsulacja, klasy i obiekty, metody klas, działania na obiektach, konstruktory, destruktory, funkcje zprzyjaŜnione z klasą, funkcje operatorowe, mechanizm przeciąŜania operatorów, istota dziedziczenia, dziedziczenie wielobazowe, polimorfizm i metody wirtualne, klasy abstrakcyjne, wzorce funkcji i klas, obsługa sytuacji wyjątkowych, biblioteka we/wy, biblioteka STL


203

B. Lippman, J. Lajoie, Podstawy języka C++, MNT 2003 B. Stroustrup, Język C+, WNT 2005 J. Grębosz, Symfonia C++ standard, Edition 2008 (we wsp. z Oficyna Kallimach) J. Grębosz, Pasja C++, Oficyna Kallimach 2003 B. Eckel, Thinking in C++, Helion 2002 K. Dattatri, Język C++. Efektywne programowanie obiektowe, Helion 2005


N. M. Josuttis, C++. Bibliotka standardowa. Podręcznik programisty, Helion 2003 S. Meyers, C++ 50 efektywnych sposobów udoskonalenia Twoich programów, Helion 2004 N. M. Josuttis, C++. Programowanie zorientowane obiektowo. Vademecum Profesjonalisty, Helion 2003


Wykład








10





204

KARTA KURSU

Nazwa Programy uŜytkowe i systemy baz danych

Nazwa w j. ang. Office software and database systems


Koordynator Dr inŜ. Paweł Hyjek Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Paweł Hyjek

Dr inŜ. Iwona Sulima


Celem kształcenia jest nabycie umiejętności sprawnego i efektywnego posługiwania się programami uŜytkowymi m.in. do edycji i formatowania tekstu oraz arkuszami kalkulacyjnymi. Dodatkowo student nabywa wiedzę i zdolność samodzielnego projektowania i zarządzania systemami baz danych.

Warunki wstępne

Wiedza

Student zna podstawowe pojęcia z zakresu edycji tekstu (akapity, interlinie, nagłówki i stopki i in.) oraz pracy z arkuszem kalkulacyjnym (komórka, arkusz, skoroszyt, adresowanie komórek, adresowanie względne, formuły). Posiada wiedzę na temat podstawowych pojęć z zakresu baz danych: rekord, pole, relacja i in.

Umiejętności

Potrafi obsługiwać komputer na poziomie podstawowym, tworzyć i formatować proste dokumenty tekstowe (formatowanie czcionki i akapitu, definiowanie i wykorzystanie tabulatorów, podział tekstu na kolumny, obramowanie i cieniowanie tekstu, listy wypunktowane i numerowane). Osadzać i łączyć obiekty (np. rysunki) – oraz je formatować. Tworzyć i formatować tabele. Wypełnianiać i formatować komórki. Dostosowywać wygląd arkusza do własnych potrzeb.Tworzyć tabelę danych – obramowania. Wpisywać formuły i adresowanie względne. Wykonywać podstawowe operacje w kartotekowych bazach danych: sortowanie, filtrowanie, dodawanie/usuwanie rekordów.

Kursy

Efekty kształcenia

Wiedza Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do efektów

kierunkowych

205

W01, zna pojęcia z zakresu edycji tekstu i jego formatowania, W02, zna pojęcia z zakresu terminologii i zastosowań programów typu arkusz kalkulacyjny, W03, posiada wiedzę w zakresie pojęć związanych z bazami danych, zasad projektowania komputerowych baz danych, typów baz danych, W04, zna podstawy języka SQL.

K_W06

K_W01, K_W06

K_W06, K_W07

K_W06


Umiejętności

U01, Potrafi korzystać z edytora tekstu w celu poprawnej redakcji obszernych dokumentów i rozwiązywać problemy związane z obsługą edytora m.in.poprawianie błędów za pomocą autokorekty, dzielenie wyrazów, uŜywanie twardej spacji i miękkiego entera, sugerowanie poprawek i wstawianie komentarzy, U02, Potrafi formatować złoŜone dokumenty (definiowanie stylów, automatyczne tworzenie spisów treści, przypisy, hiperłącza, róŜne numery na tej samej stronie), U03, Umie tworzyć formularze elektroniczne, szablony dokumentów ze zredagowanymi nagłówkami i stopkami, korespondencję seryjną, makra U04, Potrafi ustawienić opcje programu Word; automatyczne dodawanie i usuwanie poleceń z menu, definiowanie skrótów klawiaturowych U05, Umie projektować liczące tabele – wstawianie formuł, bazy danych w Wordzie – sortowanie, filtrowanie, formularze U06, Potrafi wykorzystywać zaawansowane funkcje arkusza kalkulacyjnego. Dostosowywać program do własnych potrzeb. Zna sposób adresowania bezwzględnego i mieszanego oraz wykorzystania funkcji wbudowanych (suma, średnia, jeŜeli, licz.jeŜeli, wyszukaj.pionowo, funkcje daty i czasu i in.) U07, Tworzy i modyfikuje wykresy, funkcji kwadratowych, funkcji trygonometrycznych, umie zmieniać współczynniki funkcji i zastosowania nietypowych wykresów (wykresy o dwóch osiach i mieszanym typie, wykres bąbelkowy, tworzenie własnych typów wykresów) U08, Potrafi wykorzystać arkusz kalkulacyjny jako bazę danych (sortowanie, filtrowanie danych, tworzenie formularza bazy danych, tworzyć makropolecenia w Excelu). U09, Projektuje i tworzy relacyjne bazy danych m.in. w Accessie, w tym:projektuje tabele, ustala właściwości pól, reguł poprawności, maski, tworzeny relacje, więzy integralności, U010, Tworzy kwerendy wielotabelowe, aktualizujące, grupująco-podsumowujące i in., formularze, podformularze, tworzy i formatuje raporty,makra.

K_U16

K_U16

K_U16

K_U16

K_U01, K_U16

K_U15, K_U16

K_U15, K_U16

K_U01, K_U16

K_U01, K_U16

K_U01, K_U02, K_U15,

K_U16

206



K01, potrafi pracować w zespole K02, wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny K03, ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w projektowaniu baz danych

K_K03, K_K04, K_K06 K_K05 K_K01, K_K07, K_K08

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10 30


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci po wstępnym szkoleniu z zakresu obsługi określonego programu rozwiązują w nim zadane ćwiczenia. Nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia samodzielna praca studentów poprzedzona jest prezentacją przykładu.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x x W02 x x x x x W03 x x x x x W04 x x x x x

207

U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x U07 x x x x U08 x x x x U09 x x x x U010 x x x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x x x

Kryteria oceny

Student otrzymuje zaliczenie na podstawie kolokwiów i odpowiedzi sprawdzających wiedzę i umiejętności z zakresu: edytor tekstowy, arkusz kalkulacyjny, program bazodanowy. Dodatkową ocenę uzyskuje za indywidualny projekt końcowy zadanej bazy danych. Ocena końcowa zarówno wykładu jak i ćwiczeń jest średnią z ocen kolokwiów cząstkowych i ocen bieŜącej kontroli.

Uwagi


1. Podstawowe pojecia z zakresu edycji tekstu i jego formatowania, redagowanie obszernych dokumentów, rozwiązywanie problemów związanych z obsługą edytora, 2. Formatowanie złoŜonych dokumentów, definiowanie stylów, automatyczne tworzenie spisów treści, przypisy, hiperłącza, róŜne numery na tej samej stronie, 3.Tworzenie formularzy elektronicznych, szablonów dokumentów ze zredagowanymi nagłówkami i stopkami, korespondencja seryjna oraz tworzenie makr, 4. Korzystanie z narzędzi edytorskich (poprawianie błędów za pomocą autokorekty, dzielenie wyrazów, uŜywanie twardej spacji i miękkiego entera, sugerowanie poprawek i wstawianie komentarzy, itp) 5. Ustawienia opcji programu Word; automatyczne dodawanie i usuwanie poleceń z menu, definiowanie skrótów klawiaturowych, liczące tabele – wstawianie formuł, bazy danych w Wordzie – sortowanie, filtrowanie, formularze, 6. Terminologia i zastosowanie programów typu arkusz kalkulacyjny, wykorzystywanie zaawansowanych funkcji arkusza kalkulacyjnego. Dostosowywanie programu do własnych potrzeb, 7. Adresowania bezwzględne i mieszane (np. tabliczka mnoŜenia), wykorzystanie funkcji wbudowanych (suma, średnia, jeŜeli, licz.jeŜeli, wyszukaj.pionowo, funkcje daty i czasu i in.), 8. Tworzenie i modyfikacja wykresów, wykres funkcji kwadratowej, funkcji trygonometrycznych na podstawie danych tabelarycznych, moŜliwość zmiany współczynników funkcji, zastosowania nietypowych wykresów (wykresy o dwóch osiach i mieszanym typie, wykres bąbelkowy, tworzenie własnych typów wykresów),

208

9. Arkusz kalkulacyjny jako baza danych (sortowanie, filtrowanie danych, tworzenie formularza bazy danych, tworzenie makropoleceń w Excelu, 10. Projekt bazy danych, relacyjne bazy danych- Access, projektowanie tabel, ustalanie właściwości pól, reguły poprawności, maski, tworzenie relacji, więzy integralności, 11. Tworzenie kwerend, wielotabelowych, aktualizujących, grupująco-podsumowujących i in., 12. Formularze, podformularze, makra, 13. Tworzenie i formatowanie raportów, 14. Podstawy języka SQL. Wykaz literatury podstawowej

Praca zbiorowa, Microsoft Official Academic Course (polskie wydanie), Wydawnictwo MicrosoftPress, 2012 C. Joyce, Word 2010 krok po kroku, Wydawnictwo RM, 2012 A. Jaronicki ABC MS Office 2010 PL, Wydawnictwo Helion, 2010 S. Schwartz, Po prostu Access 2003 PL , Wydawnictwo Helion, 2004 M. Langer, Po prostu Excel 2003 PL, Wydawnictwo Helion, 2004 Wykaz literatury uzupełniającej

P. Kowalski, Podstawowe zagadnienia baz danych i procesów przetwarzania, Mikom, Warszawa, 2005. M. Kopertowska, Arkusze kalkulacyjne. Poziom zaawansowany, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. M. Kopertowska, Przetwarzanie tekstu. Poziom zaawansowany, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. M. Soków, Po prostu OpenOffice pl, Helion, 2005. A. Snarska, Makropolecenia w Excelu, Mikom, 2003. Czasopisma: Komputer Świat, CHIP i in. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 10








12





209



JEDNOSTKA INSTYTUT TECHNIKI

KIERUNEK I SPECJALNOŚC ETI

FORMA STUDIÓW (STACJONARNE, NIESTACJONARNE)

stacjonarne

ROK I SEMESTR rok I semestr II

NAZWA I POZIOM KURSU JĘśYK ROSYJSKI A B2

NAZWA W J. ANGIELSKIM Russian A B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)


KOD 09.1-0000-004 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr A. Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr A. Wesołowska-

Knapczyk, mgr J. Klapa


1.Rozumienie dłuŜszych wypowiedzi, dyskusji i wykładów na temat znany studentom. Rozumienie najwaŜniejszych informacji w programach radiowych i telewizyjnych dotyczących wydarzeń współczesnych lub tematów związanych z zainteresowaniami osobistymi lub zawodowymi (materiały w wersji oryginalnej). Przygotowanie do korzystania z rosyjskojęzycznych stron internetowych.

2. Zwrócenie szczególnej uwagi na umiejętność swobodnej ustnej i pisemnej wypowiedzi w języku rosyjskim w codziennej komunikacji. Umiejętność uzasadnienia własnego punktu widzenia w danej kwestii oraz podawania argumentów za i przeciw względem moŜliwych rozwiązań. Rozbudowanie zasobu słownictwa i doskonalenie go poprzez ćwiczenie wymowy, jak teŜ zwrócenie uwagi na frazeologię. Doskonalenie umiejętności korzystania z jednojęzycznych słowników.

3. Zapoznanie studentów z formą listu motywacyjnego oraz CV. Wskazanie na róŜnice stylów w listach o charakterze formalnym i nieformalnym


WARUNKI WSTĘPNE



KURSY

TREŚCI MERYTORYCZNE

• Człowiek – charakterystyka. Opis wyglądu zewnętrznego i cech charakteru. Czasowniki I i II koniugacji.(2godz.)

• Człowiek – uczucia i emocje. Złość, miłość, nienawiść, gniew, smutek, Ŝal, szczęście, radość. Czy jesteś szczęśliwym człowiekiem? Czasowniki zwrotne. ( 2godz.)

210

• Człowiek – relacje i więzy rodzinne, waŜne wydarzenia i momenty w Ŝyciu osobistym. Czas przeszły. (2 godz.)

• Człowiek – moja rodzina, problemy i konflikty pokoleniowe. Czas przyszły prosty i złoŜony.(2godz.)

• Człowiek – etapy Ŝycia, ćwiczenia leksykalne. (2godz.)

• Praca z tekstem zawierającym elementy języka specjalistycznego. (2godz.)

• Wybór zawodu, praca – popularne zawody. Czasowniki nieregularne (2godz.)

• Wybór zawodu, praca – problem bezrobocia. Tryb rozkazujący. (2godz.)

• Wybór zawodu, praca – poszukiwanie pracy, rozmowy kwalifikacyjne, list motywacyjny. Tryb przypuszczający. (2godz.)


• PodróŜe – miasta, zabytki, atrakcje turystyczne. (2godz.)

• PodróŜe – środki transportu i komunikacji. Rzeczowniki I deklinacji. (2godz.)

• PodróŜe – czas urlopów, przygotowania do wyjazdu. (2godz.)

• PodróŜe – w hotelu, w pensjonacie, na campingu. Rzeczowniki II deklinacji. (2godz.)

• PodróŜe – w biurze turystycznym. (2godz.)

• Świat sztuki – literatura. Przymiotniki miękkotematowe. (2godz.)

• Świat sztuki – teatr. Przymiotniki miękkotematowe- odmiana. (2godz.)

• Świat sztuki – film, kino, recenzje. (2godz.)

• Świat sztuki – malarstwo, rzeźba. Przymiotniki z tematem na ж, ш ,ч, щ, к, г, х- odmiana. (2godz.)

• Świat sztuki – ludzie, artyści. (2godz.)

EFEKTY KSZTAŁCENIA


WIEDZA

W 1 (dla pierwszego bloku tematycznego „Człowiek”) Student charakteryzuje inne osoby oraz ich emocje wykorzystując przy tym poznaną, adekwatną leksykę. W 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Wybór zawodu, praca” ) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego wskaŜe i opisze współczesne problemy związane z rynkiem pracy, problemem bezrobocia. W 3 (dla trzeciego bloku tematycznego ”PodróŜe”) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego przedstawi i sklasyfikuje zabytki swojego miasta, przedstawi moŜliwości spędzania wolnego czasu/urlopu, zrelacjonuje przebyte podróŜe. W 4 (dla czwartego bloku tematycznego „Świat sztuki”) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego przedstawi i sklasyfikuje gatunki i rodzaje literatury, opisze i oceni widziane filmy i spektakle, przeczytane ksiąŜki.

211


UMIEJĘTNOŚCI

U 1 (dla pierwszego bloku tematycznego „Człowiek”) Student opisze i zinterpretuje, korzystając z poznanego zasobu leksykalno - gramatycznego języka specjalistycznego, swoje i innych uczucia, zachowania oraz emocje. Przedstawi siebie i swoją rodzinę, wskaŜe panujące relacje międzyludzkie. U 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Wybór zawodu, praca” ) Sklasyfikuje aktualne zawody, oceni je z punktu widzenia moŜliwości znalezienia pracy, prestiŜu, przedstawi swój przyszły, związany z kierunkiem studiów zawód . U 3 (dla trzeciego bloku tematycznego ”PodróŜe”) Student wyszuka i zamówi ofertę biura podróŜy, wynajmie przewodnika, zarezerwuje pokój w hotelu/przejazd pociągiem/lot samolotem. Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego U 4 (dla czwartego bloku tematycznego „Świat sztuki”) Student wyszukuje i interpretuje a takŜe motywuje swą ocenę dzieła sztuki – obrazy, filmy, ksiąŜki. Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego


SPOŁECZNE

K 1 Student posiada kompetencje w zakresie zastosowania wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej podczas kursu w komunikacji w języku rosyjskim. K 2 Student komunikuje się i potrafi pracować w zakresie języków specjalistycznych w środowisku międzynarodowym. Potrafi funkcjonować w innej kulturze. K 3 Student inicjuje i uczestniczy w rozmowach w języku rosyjskim


WYKŁAD A K L S P E

40 40

212

OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC

Konwersatorium: METODA KOMUNIKACYJNA



E-n

aucz

anie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Cw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryj-

na

Pro

jekt

in

dyw

idua

l-ny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

(IN

NE

w

ypow

iedź

na

określ

ony

te

mat

, tes

ty

W 1 X X X X W 2 W 3 W 4

X X X

X X X

X X X

X X X

U 1 X X X X U 2 U 3 U 4

X X X

X X X

X X X

X X X

K 1 K 2 K 3

OCENA Zaliczenie kaŜdego z kursów odbywa się na podstawie oceny poszczególnych efektów

kształcenia (za e-nauczanie 5%, gry dydaktyczne 5%, projekt indywidualny 10%, projekt grupowy 5%, udział w dyskusji 25%, prace pisemne 10%, wypowiedzi na określony temat 25%, testy 15%) a takŜe aktywnego uczestnictwa w zajęciach

UWAGI


Cieplicka M., Torzewska D : Русский язык. Kompendium tematyczno-leksykalne 1,2 Poznań 2007

Kuzmina I. Śliwińska B: Język rosyjski. 365 zadań i ćwiczeń z rozwiązaniami, Warszawa 2006

UZUPEŁNIAJĄCA

Zybert M.: Новые встречи 2,3, Warszawa 2003

Одинцова И.В.:Он и она. Пoсобие по развитию чтения и устной речи. Moskwa 2001

Dziewanowska D. :Грамматика без проблем, Warszawa 2005

Duchnowska D.: Русский язык. Подготовительные материалы к экзамену TELC

213

уровень B2, Kraków 2005

źródła internetowe, materiały autorskie


Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta) Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie

z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 5 Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 3 Przygotowanie ustnej wypowiedzi 4 Przygotowanie prac pisemnych 3 Przygotowanie do pracy w grupach 3 Przygotowanie do czytania tekstów ogólnych 3 Przygotowanie do czytania tekstów specjalistycznych 5


Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i gramatycznych

5


214






stacjonarne

ROK I SEMESTR rok II semestr I

NAZWA I POZIOM KURSU JĘśYK ROSYJSKI B B2

NAZWA W J. ANGIELSKIM Russian B B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)


KOD 09.1-0000-004 PUNKTACJA ECTS* 3 KOORDYNATOR mgr A. Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr A. Wesołowska –






4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym

WARUNKI WSTĘPNE



KURSY Kurs A

• TREŚCI MERYTORYCZNE • Świat sztuki – dyskusja: ksiąŜka czy film. Rzeczowniki nieodmienne.(2godz.)

• Świat sztuki – muzyka, w filharmonii, na koncercie rockowym. (2godz.)


• Edukacja, nauka – system szkolnictwa w Polsce i w Rosji. Osobliwości odmiany II deklinacji.

215

(2godz.)

• Edukacja, nauka – moja szkoła, moja uczelnia. (2godz.)

• Edukacja, nauka - Ŝycie studenckie to nie tylko nauka. Rzeczowniki III deklinacji. (2godz.)


• Zbrodnia i kara – prawo, przestępstwa, sąd. (2godz.)

• Zbrodnia i kara - na komisariacie, zgłoszenie kradzieŜy. Przymiotniki twardotematowe. (2godz.)

• Zbrodnia i kara – fragmenty powieści F. Dostojewskiego. Przymiotniki twardotematowe - odmiana. (2godz.)

• Usługi – na zakupach, W sklepie spoŜywczym, odzieŜowym, ze sprzętem rtv, agd. Przymiotnikowa odmiana rzeczowników. (2godz.)

• Usługi – sklepy, duŜe supermarkety, czy małe sklepiki. Przymiotniki dzierŜawcze. (2godz.)

• Usługi – shopping, shopoholizm nowy rodzaj uzaleŜnienia .Krótka forma przymiotników. (2godz.)

• Usługi – reklama, jej wpływ na klientów. Liczebniki główne i zbiorowe – odmiana. (2godz.)

• Usługi – u fryzjera, u kosmetyczki. Liczebniki porządkowe – odmiana. - Usługi – u fotografa, u szewca, u mechanika, u zegarmistrza. (2godz.)

• Usługi – w banku: pieniądze, usługi finansowe, bankomaty, rachunki. Zaimki osobowe – odmiana. (2godz.)

• Usługi – na poczcie. Zaimki dzierŜawcze. (2godz.)

• Usługi – ubezpieczenia. Zaimki dzierŜawcze- odmiana. (2godz.)

EFEKTY KSZTAŁCENIA


WIEDZA

W 1 (dla pierwszego bloku tematycznego ”Świat sztuki”) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego przedstawi i sklasyfikuje gatunki i rodzaje literatury, opisze i oceni widziane filmy i spektakle, przeczytane ksiąŜki W 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Edukacja, nauka”) Student charakteryzuje system edukacji w Polsce i w Rosji, wykorzystując przy tym poznaną, adekwatną leksykę. W 3 (dla trzeciego bloku tematycznego „Zbrodnia i kara” ) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego wskaŜe i opisze współczesne problemy związane z przestępczością. W 4 (dla czwartego bloku tematycznego „Usługi ” ) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno-gramatycznego wskaŜe i opisze zagadnienia związane z szeroko pojętym sektorem usług.

216

Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku UMIEJĘTNOŚCI

U 1 (dla pierwszego bloku tematycznego ”Świat sztuki”) Student wyszukuje i interpretuje a takŜe motywuje swą ocenę dzieła sztuki – obrazy, filmy, ksiąŜki. Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego U 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Edukacja, nauka”) Student opisze i zinterpretuje, korzystając z poznanego zasobu leksykalno - gramatycznego funkcjonowanie na uczelni. U 3 (dla trzeciego bloku tematycznego „Zbrodnia i kara” ) Sklasyfikuje rodzaje przestępstw, oceni je z punktu widzenia moralności/etyki i prawa. U 4 (dla czwartego bloku tematycznego „Usługi ” ) Sklasyfikuje rodzaje usług, zanalizuje ich jakość i przydatność we współczesnych czasach. Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego.


SPOŁECZNE



WYKŁAD A K L S P E

40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC



217


E

-nau

czan

ie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Cw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęc

ia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryj-

na

Pro

jekt

in

dyw

idua

l-ny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

(IN

NE

w

ypow

iedź

na

określ

ony

te

mat

, tes

ty

W 1 X X X X W 2 W 3 W 4

X X X

X X X

X X X

X X X

U 1 X X X X U 2 U 3 U 4

X X X

X X X

X X X

X X X

K 1 K 2 K 3

OCENA Zaliczenie kaŜdego z kursów odbywa się na podstawie oceny poszczególnych efektów kształcenia (za e-nauczanie 5%, gry dydaktyczne 5%, projekt indywidualny 10%, projekt grupowy 5%, udział w dyskusji 25%, prace pisemne 10%, wypowiedzi na określony temat 25%, testy 15%) a takŜe aktywnego uczestnictwa w zajęciach

UWAGI




UZUPEŁNIAJĄCA

Одинцова И.В.:Он и она. Пособие по развитию чтения и устной речи. Moskwa 2001

Dziewanowska D. :Грамматика без проблем, Warszawa 2005

Duchnowska D.: Русский язык. Подготовительные материалы к экзамену TELC уровень B2, Kraków 2005




Ilość godzin w kontakcie Konwersatorium 40

218

z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 5 Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 3





z prowadzącymi

Utrwalanie poznanych struktur leksykalnych i gramatycznych

5


219






stacjonarne

ROK I SEMESTR rok II semestr II

NAZWA I POZIOM KURSU JĘśYK ROSYJSKI C B2

NAZWA W J. ANGIELSKIM Russian C B2 GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA (podstawowe, kierunkowe, specjalnościowe, poszerzające wiedzę ogólną, praktyki)


KOD 09.1-0000-004 PUNKTACJA ECTS* 4 KOORDYNATOR mgr A. Fertner ZESPÓŁ DYDAKTYCZNY mgr A. Wesołowska –






4. Dostarczenie wiedzy związanej z elementami języka specjalistycznego z zakresu kierunku kształcenia. Przygotowanie absolwentów do samodzielnego poszerzania wiedzy związanej z wykorzystaniem języka obcego w Ŝyciu zawodowym

WARUNKI WSTĘPNE



KURSY Kurs B

TREŚCI MERYTORYCZNE

• Czas wolny – sport, dyscypliny sportowe. Stopniowanie przymiotników- stopień wyŜszy. (2godz.) • Czas wolny – sport, zawody sportowe, olimpiada, rywalizacja, fair play. (2godz.) • Czas wolny – odpoczynek czynny i bierny, aktywne spędzanie wolnego czasu. (2godz.) • Czas wolny – moje hobby, moja pasja, zainteresowania. Stopniowanie przymiotników – stopień

najwyŜszy. (2godz.) • Ekologia i ochrona środowiska – jak człowiek szkodzi naturze, jak moŜe pomóc. Zaimki wskazujące i

220

pytające. (2godz.)

• Ekologia i ochrona środowiska – ogrody zoologiczne, zagroŜone gatunki na wolności. Zaimki – odmiana. (2godz.)

• Współczesne problemy społeczne – choroby cywilizacyjne, zagroŜenia zdrowia. Zaimki przeczące – pisownia i odmiana. (2godz.)

• Współczesne problemy społeczne – stres, napięcie, strach – z czym zmaga się człowiek w XXI wieku. (2godz.)

• Współczesne problemy społeczne – ochrona zdrowia. Imiesłowy- wprowadzenie. (2godz.)

• Współczesne problemy społeczne – uzaleŜnienia, alkoholizm, narkomania. Imiesłów przymiotnikowy czynny czasu teraźniejszego. (2godz.)

• Współczesne problemy społeczne – anoreksja, bulimia, tanoreksja. Imiesłów przymiotnikowy czynny czasu przeszłego. (2godz.)

• Współczesne problemy społeczne – zjawisko przemocy i agresji. Imiesłów przymiotnikowy bierny czasu teraźniejszego. (2godz.)

• Współczesne problemy społeczne – terroryzm. Sąd nad członkiem grupy terrorystycznej. (2godz.)


• Etyka – kara śmierci. Imiesłów przymiotnikowy bierny czasu przeszłego. (2godz.)

• Etyka – klonowanie. Imiesłów przysłówkowy współczesny. (2godz.)

• Etyka – eutanazja. (2godz.)

• Etyka – etyka we współczesnym świecie: kopiowanie, kserowanie, ściąganie plików. Imiesłów przysłówkowy uprzedni. (2godz.)


EFEKTY KSZTAŁCENIA


WIEDZA

W 1 (dla pierwszego bloku tematycznego „Czas wolny”) Student charakteryzuje róŜne moŜliwości i sposoby spędzania wolnego czasu, wykorzystując przy tym poznaną, adekwatną leksykę. W 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Ekologia i ochrona środowiska”) Student charakteryzuje współczesne zagroŜenia ekologiczne, wykorzystując przy tym poznaną, adekwatną leksykę. W 3 (dla trzeciego bloku tematycznego „Współczesne problemy społeczne” ) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno- gramatycznego wskaŜe i opisze problemy społeczne.. W 4 (dla czwartego bloku tematycznego ”Etyka”) Student przy uŜyciu odpowiedniego zasobu leksykalno -gramatycznego przedstawi i sklasyfikuje zagadnienia etyczne.

221

Efekt kształcenia dla kursu Efekty kształcenia dla kierunku UMIEJĘTNOŚCI

U 1 (dla pierwszego bloku tematycznego „Czas wolny”) Student opisze i zinterpretuje, korzystając z poznanego zasobu leksykalno – gramatycznego swój/czyjś sposób spędzania wolnego czasu, U 2 (dla drugiego bloku tematycznego „Ekologia, ochrona środowiska”) Student opisze, korzystając z poznanego zasobu leksykalno - gramatycznego, współczesne mikro i globalne zagroŜenia środowiska, wykaŜe konieczność i skuteczność stosowania metod ochrony środowiska U 3 (dla trzeciego bloku tematycznego „Współczesne problemy społeczne” ) Student zanalizuje i oceni zagroŜenia społeczne, uzasadni swój sąd. U 4 (dla trzeciego bloku tematycznego „Etyka”) Student zweryfikuje róŜne zachowania z etycznego punktu widzenia. Umotywuje swoje stanowisko. Student potrafi posługiwać się podstawowymi sformułowaniami z zakresu języka specjalistycznego.


SPOŁECZNE



WYKŁAD A K L S P E

40 40 OPIS METOD PROWADZENIA ZAJĘC



222


E

-nau

czan

ie

Gry

dy

dakt

yczn

e

Cw

icze

nia

w

szk

ole

Zajęc

ia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryj-

na

Pro

jekt

in

dyw

idua

l-ny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

(IN

NE

w

ypow

iedź

na

określ

ony

te

mat

, tes

ty

W 1 X X X X X W 2 W 3 W 4

X X X

X X X

X X X

X X X

X X X

U 1 X X X X X X U 2 U 3 U 4

X X X

X X X

X X X

X X X

X X X

X X X

K 1 X K 2 X K 3 X

OCENA Zaliczenie kaŜdego z kursów odbywa się na podstawie oceny poszczególnych efektów kształcenia (za e-nauczanie 5%, gry dydaktyczne 5%, projekt indywidualny 10%, projekt grupowy 5%, udział w dyskusji 25%, prace pisemne 10%, wypowiedzi na określony temat 25%, testy 15%) a takŜe aktywnego uczestnictwa w zajęciach

UWAGI Zaliczenie z rozbiciem procentowym jak w poprzednich semestrach oraz egzamin

pisemny i ustny z całości lektoratu.




UZUPEŁNIAJĄCA

Одинцова И.В.: Он и она. Пособие по развитию чтения и устной речи. Moskwa 2001


Dziewanowska D.: Грамматика без проблем, Warszawa 2005

Duchnowska D.: Русский язык. Подготовительные материалы к экзамену TELC уровень B2, Kraków 2005


223


Konwersatorium 40 Ilość godzin w kontakcie

z prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącymi 10 Przygotowanie do kolokwium 4 Przygotowanie do prezentacji 4




gramatycznych 5


z prowadzącymi



224

KARTA KURSU

Nazwa Seminarium dyplomowe 1

Nazwa w j. ang. Diploma seminar 1


Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz Zespół dydaktyczny


Celem seminarium inŜynierskiego jest przygotowanie dyplomanta do ukończenia studiów przez przedłoŜenie pracy dyplomowej, przeprowadzenie egzaminu dyplomowego. Wiedza formalna zdobyta w trakcie ćwiczeń z nauczycielem akademickim ma umoŜliwić zredagowanie pracy inŜynierskiej i zapewnić aby treść pracy scharakteryzowana spisem treści odpowiadała tematowi określonemu w tytule. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza Znajomość przedmiotów kierunkowych i specjalistycznych objętych planem studiów.

Umiejętności

Umiejętność praktycznego rozwiązywania problemów praktycznych i teoretycznych ujętych w sylabusach przedmiotowych przedmiotów kierunkowych i specjalistycznych.

Kursy

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 Opanowanie wiadomości niezbędnych dla zbierania materiałów i pisania pracy dyplomowej. W02 Podstawowa wiedza z zakresy informatyki, inŜynierii materiałowej elektroniki, elektrotechniki i mechatroniki

K_W10, K_W11, K_W14 K_W01, K_W02, K_W03, K_W04, K_W05, K_W06, K_W07, K_W08,

225


Umiejętności

U01 Opanowanie zagadnień związanych z korzystaniem z literatury naukowej, interpretacji wyników badań doświadczalnych, redakcji pracy dyplomowej U02 potrafi przygotować udokumentowane opracowanie problemu inŜynierskiego zarówno w języku polskim jak i obcym U03 posługuje się technikami multimedialnymi do realizacji zadań technicznych U04 posiada umiejętność planowania i przeprowadzania eksperymentu, interpretacji uzyskanych wyników i formułowania wniosków U05 wykorzystuje metody komputerowego wspomagania w technice

K_U01, K_U03, K_U10 K_U02, K_U07 K_U08, K_U09, K_U10 K_U04, K_U15



K01 Zna zagadnienia dotyczące ochrony własności intelektualnej. K02 Posiada umiejętność pracy w grupie

K_K05, K_K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30

226


Metoda interaktywna pozwalająca na zachowanie sprzęŜenia zwrotnego między studentami i prowadzącym. Metoda projektów, metoda prezentacji multimedialnej poszczególnych etapów pracy inŜynierskiej


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x U01 x x U02 x x U03 x x x U04 x x U05 x K01 x K02 x

Kryteria oceny

Wygłoszenie seminarium z zakresu pracy dyplomowej, wykazanie umiejętności napisania planu pracy dyplomowej, wykazanie aktywności w czasie zajęć. Ocena prezentacji końcowego etapu pracy

Uwagi


1. Ocena poprawności sformułowanego tematu pracy inŜynierskiej pod kontem wkładu autora w realizacji celu pracy 2. Ocena celu pracy, ocena propozycji spisu treści 3. Etapy tworzenia pracy inŜynierskiej, które wynikają ze spisu treści

227

4. Omówienie redakcji pracy inŜynierskiej - zawartość rozdziałów - sposób numerowania rozdziałów i podrozdziałów -zapis i numeracja wzorów, tabel, rysunków -odwoływanie sie do źródeł bibliograficznych -podsumowanie pracy -spis bibliografii -wypełnianie wymaganych oświadczeń

5.Prezentacje poszczególnych etapów pracy Wykaz literatury podstawowej

1.K. Jaracz, Redakcja prac dyplomowych w Instytucie Techniki. UW, Kraków 2012 2. G. Ganibarelli, Z. Łucki, Jak przygotować prace dyplomową lub doktorską Universitas, Kraków 2001 3. K. Wojcik, Piszę akademicka pracę promocyjną, SGH Warszawa 2005 4. W. W. Kubielski, Praca dyplomowa w pedagogice, WSP Warszawa 2006


1. G. Socrates, L.J. Sapper, SI and Metrication Conversion Tables, Newnes Butterworths, London 1969


Wykład


Konsultacje indywidualne





6


6





228

KARTA KURSU

Nazwa Seminarium dyplomowe 2

Nazwa w j. ang. Diploma seminar 2


Koordynator Prof. dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz Zespół dydaktyczny


Celem seminarium inŜynierskiego jest przygotowanie dyplomanta do ukończenia studiów przez przedłoŜenie pracy dyplomowej, przeprowadzenie egzaminu dyplomowego. Wiedza formalna zdobyta w trakcie ćwiczeń z nauczycielem akademickim ma umoŜliwić zredagowanie pracy inŜynierskiej i zapewnić aby treść pracy scharakteryzowana spisem treści odpowiadała tematowi określonemu w tytule. W poszczególnych etapach prezentacji pracy prowadzący dokonuje poprawy stylu, wskazuje na błędy stylistyczne, merytoryczne i redakcyjne. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Warunki wstępne

Wiedza Znajomość przedmiotów kierunkowych i specjalistycznych objętych planem studiów.

Umiejętności

Umiejętność praktycznego rozwiązywania problemów praktycznych i teoretycznych ujętych w sylabusach przedmiotowych przedmiotów kierunkowych i specjalistycznych.

Kursy Seminarium dyplomowe 1

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 Rozwinięcie wiedzy określonej w pierwszej części seminarium.

K_W10, K_W11, K_W16, K_W17,

229


Umiejętności

U01 Umiejętność redagowania tekstów, projektowania i praktycznego wykonania modeli rzeczywistych

K_U03



K01 Umiejętność pracy zespołowej. K02 Rozwijania i utrwalania kontaktów społecznych K03 Kształtowanie postawy asertywnej i empatycznej

K_K03 K_K05, K_K08 K_K04

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30


Metoda prezentacji poszczególnych etapów pracy przez seminarzystów.

230


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x U01 x K01 x K02 x K03 x

Kryteria oceny

Obecność na zajęciach. Dokończenie pracy inŜynierskiej

Uwagi


Tematy wynikają z kompetencji merytorycznej prowadzącego seminarium jak równieŜ innych osób zgrupowanych w prowadzonej grupie seminaryjnej.


1. 1.K. Jaracz, Redakcja prac dyplomowych w Instytucie Techniki. UW, Kraków 2012 2.G. Ganibarelli, Z. Łucki, Jak przygotować prace dyplomową lub doktorską Universitas, Kraków 2001 3. K. Wojcik, Piszę akademicka pracę promocyjną, SGH Warszawa 2005 4. W. W. Kubielski, Praca dyplomowa w pedagogice, WSP Warszawa 2006


1. G. Socrates, L.J. Sapper, SI and Metrication Conversion Tables, Newnes Butterworths, London 1969

231


Wykład







6


6





232

KARTA KURSU

Nazwa Sieci komputerowe

Nazwa w j. ang. Computer networks


Koordynator dr hab. Karol Grondzak, dr inŜ. Krzysztof Pytel Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia jest zdobycie umiejętności projektowania i obsługi sieci komputerowych. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza zna podstawy informatyki i zasady programowania

Umiejętności potrafi obsługiwać komputer na poziomie zaawansowanym

Kursy Podstawy informatyki i systemów informatycznych Ochrona własności intelektualnej

Efekty kształcenia


Wiedza

W01, zna rodzaje oprogramowania wspomagającego projektowanie sieci komputerowych W02, ma uporządkowaną wiedzę w zakresie sieci komputerowych.

K_W07, K_W17 K_W07, K_W17

233


Umiejętności

U01, potrafi wykonać projekt sieci komputerowej U02, potrafi zainstalować system serwerowy U03, potrafi wykonać konfiguracje wybranych serwerów U04, zna zagadnienia dotyczące transmisji bezprzewodowej U05, zna zasady funkcjonowania współczesnych sieci komputerowych

K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22 K_U02, K_U07, K_U08, K_U12, K_U13, K_U15, K_U17, K_U20, K_U21, K_U22




K_K03 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15 30

234


Zajęcia prowadzone są formie ćwiczeń laboratoryjnych – studenci po wstępnym szkoleniu z zakresu obsługi programu, samodzielnie wykonują zadane ćwiczenia, a następnie otrzymują zadanie z zakresu projektowania sieci komputerowych i systemów serwerowych i wykonują je podczas zajęć.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu, ustnej wypowiedzi, instalacji i konfiguracji wybranego serwera

Uwagi


1. Wprowadzenie: historia sieci komputerowych, model ISO-OSI, rodzaje i topologie sieci.

2. Media transmisyjne i ich parametry, rodzaje okablowania. 3. Rozwój standardu Ethernet: podstawy funkcjonowania sieci Ethernet, standardy: Fast

Ethernet, Gigabit Ethernet i 10 Gigabit Ethernet, STP. 4. WAN - Sieci Frame Relay: budowa sieci, urządzenia komunikacyjne, protokół

transmisjiSieci ATM: budowa komórki, rodzaje połączeń (PVC, SVC), klasy ruchu, sygnalizacja, model odniesienia, ILMI, LANE.

5. Protokoły z rodziny TCP/IP: IP, ICMP, IGMP. 6. Adresacja w sieciach IP.

235

7. Uzyskiwanie adresu IP: statyczne, ARP/RARP, BOOTP, DHCP. 8. Protokoły warstwy transportowej stosu protokołów TCP/IP: UDP,TCP. 9. DNS. 10. Routing w sieciach IP: zasady wyboru trasy, tablica routingu, protokoły routingu

dynamicznego (RIP/RIP2, OSPF, BGP). 11. Sieci bezprzewodowe WLAN. 12. Podstawowe usługi sieciowe: poczta elektroniczna (SMTP, IMAP, POPS, autoryzacja,

zabezpieczenia), transmisja danych (FTP, SCP), zdalny dostęp (telnet, SSH, usługi terminalowe), serwisy informacyjne (HTTP).

13. Ochrona danych w sieci: metody projektowania sieci bezpiecznych, analiza ruchu, firewall, VPN, IDS.


1. D. Comer: Sieci komputerowe TCP/IP, WNT 2. D. Comer: Sieci komputerowe i intersieci, WNT 3. Frisch: Unix. Administracja systemu, O’Reilly 4. C. Hunt: TCP/IP. Administracja sieci. O’Reilly 5. Scott Mueller, Terry W. Ogletree, Mark Edward Soper, Rozbudowa i naprawa sieci. 6. Rafał Pawlak, Okablowanie strukturalne sieci. Teoria i praktyka 7. James F. Kurose, Keith W. Ross, Sieci komputerowe. Od ogółu do szczegółu z internetem w

tle. 8. Scott Lowe, Sieci domowe. Nieoficjalny podręcznik 9. Karol Krysiak, Sieci komputerowe. Kompendium. 10. Andrew S. Tanenbaum, Sieci komputerowe 11. Mahbub Hassan, Raj Jain, Wysoko wydajne sieci TCP/IP 12. Scott Mueller, Rozbudowa i naprawa sieci. 13. Mark Sportack, Sieci komputerowe. Księga eksperta. 14. Karanjit S. Siyan, Tim Parker, TCP/IP. Księga eksperta. 15. Joe Habraken, ABC sieci komputerowych 16. Terry Ogletree, Rozbudowa i naprawa sieci 17. J. Scott Haugdahl, Diagnozowanie i utrzymanie sieci. Księga eksperta 18. Frank Derfler i Les Freed, Okablowanie sieciowe w praktyce. Księga eksperta 19. Robert Breyer, Sean Riley, Switched, Fast i Gigabit Ethernet


1. Andrew S. Tanenbaum – „Sieci komputerowe” WNT Warszawa 1998r. 2. Andrzej Kwiatkowski – „Topologiczne aspekty projektowania sieci komputerowych” 3. Douglas E. Comer – „Sieci komputerowe i intersieci” WNT, Warszawa 2000r. 4. Douglas E. Comer, David L. Stevens – „Sieci komputerowe TCP/IP” tom I, WNT, Warszawa

1997r. 5. Douglas E. Comer, David L. Stevens – „Zasady, protokoły, architektura” tom III, WNT,

Warszawa 1997r. 6. Larry L. Peterson, Bruce S. Davie – „Sieci komputerowe - podejście systemowe” Wydawnictwo

Nakom, Poznań 2000r. 7. Mark A. Miller – „Sieci TCP/IP, wykrywanie i usuwanie problemów” Wydanie I, Wydawnictwo

RM, Łódź, 1999r. 8. Mark A. Sportack – „Sieci komputerowe – księga eksperta” Wydawnictwo Helion Gliwice 1999r. 9. Mirosław Hajder, Heorhii Loutskii, Wiesław Stręciwilk – „Informatyka – wirtualna podróŜ w świat

sieci komputerowych” WSIiZ Rzeszów 2002r. 10. Praca zbiorowa pod redakcją S. Paszczyńskiego – „Podręcznik uŜytkownika sieci

komputerowej” NASK, Warszawa 1995r.

236


Wykład 15







10


10





237

− KARTA KURSU

Nazwa Techniki multimedialne

Nazwa w j. ang.


Koordynator Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia jest zdobycie wiedzy z podstaw technik multimedialnych dotyczących zarówno kwestii sprzętowych, budowy i zasad działania urządzeń multimedialnych jak równieŜ moŜliwościw wykorzystania stosownego softwaru do tworzenia i prezentacji multimedialnych. Zajęcia prowadzone w języku polskim

Warunki wstępne

Wiedza Zna budowę i podstawy działania komputera

Umiejętności Potrafi obsługiwać komputer na poziomie podstawowym

Kursy ------------------------------------------------------------

Efekty kształcenia


Wiedza

W01, zna podstawowe urządzenia multimedialne w zakresie budowy i zasady działania W02, zna podstawy teoretyczne tworzenia prezentacji i pokazów multimedialnych W03, zna oprogramowanie do tworzenia prezentacji i pokazów multimedialnych

K_W06

K_W06, K_W17

K_W06

238


Umiejętności

U01, potrafi podłączać, konfigurować i dobierać urządzenia multimedialne stosowanie do potrzeb pokazu U02, potrafi pracować w programach do tworzenia prezentacji multimedialnych U03, potrafi wykorzystać narzędzia i dodatki oprogramowanie w celu usprawnienia tworzenia prezentacji U04, potrafi projektować i tworzyć multimedialne opracowania (prezentacje, broszury multimedialne, podcasty, videocasty itp.)

K_U02, K_U07

K_U07

K_U02, K_U07

K_U02, K_U07,K_U16




K_K03 K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15 30


239

Zajęcia prowadzone są w formie wykładu omawiającego zagadnienia teoretyczne i wprowadzające w zagadnienia urządzeń, oprogramowania i technik multimedialnych oraz laboratoriów na których studenci wykorzystują zdobytą wiedzę teoretyczną do praktycznej pracy nad tworzeniem prezentacji i pokazów multimedialnych.


E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x W02 x x W03 x x U01 x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x K01 x x x K02 x x x

Kryteria oceny

Student otrzymuje końcową ocenę z laboratoriów na podstawie oceny z projektu grupowego z uwzględnieniem wkładu własnego w wykonywane zadanie. Ocenę z wykładu stanowi ocena ze sprawdzenia wiadomości w ramach dyskusji prowadzonych na zajęciach oraz ze znajomości zagadnień teoretycznych.

Uwagi


1) Budowa podstawowych urządzeń multimedialnych 2) Zasady działania podstawowych urządzeń multimedialnych 3) Zasady tworzenia prezentacji i pokazów multimedialnych 4) Obsługa i moŜliwości wykorzystania podstawowych programów do tworzenia

prezentacji i pokazów mutimedialnych

240


• Bednarek J., Multimedia w kształceniu. PWN, Warszawa 2006.

• Foley J.D., Wprowadzenie do grafiki komputerowej. WNT, Warszawa 2001.

• Fedak J., Fotografia cyfrowa od A do Z. Encyklopedia. MUZA SA, Warszawa 2006.

• Kołodziej P., Komputerowe studio muzyczne i nie tylko. Przewodnik. Helion, Gliwice

2007.

5. Paul J., 100 sposobów na cyfrowe wideo, Helion, Gliwice 2007.



Wykład 15




Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu -



-


10





241

KARTA KURSU

Nazwa Wstęp do programowania

Nazwa w j. ang. Introductory programming


Koordynator dr hab. Karol GrondŜak Zespół dydaktyczny

dr inŜ. Piotr Kulinowski

dr inŜ. Urszula D. Wdowik


Celem kształcenia w ramach kursu prowadzonego w języku polskim jest: zaznajomienie słuchaczy z zasadami programowania imperatywnego/proceduralno-strukturalnego

Warunki wstępne

Wiedza podstawowych struktur danych i wybranych algorytmów ich przetwarzania

Umiejętności Umiejętność projektowania prostych algorytmów, sprawne korzystanie z komputera osobistego na poziomie uŜytkownika

Kursy Podstawy informatyki i systemów informatycznych; Programy uŜytkowe i systemy baz danych

Efekty kształcenia


242

W01, posiada wiedzę dotyczącą paradygmatów programowania proceduralnego/strukturalnego i opisu modelowanej rzeczywistości W02, zna podstawowe techniki programistyczne i moŜliwości ich zastosowania w odniesieniu do zagadnień technicznych W03 zna składnię języka, rozumie mechanizmy stojące za składnią języka oraz modułów bibliotecznych w odniesieniu do systemu operacyjnego oraz sprzętu (procesor - pamięć - urządzenia wejścia/wyjścia; alokacja pamięci, stos wywołań funkcji)

K_W06 K_W06, K_W10, K_W11 K_W06, K_W10


Umiejętności

U01 umie pisać, analizować i testować kod źródlowy U02 umie sprawnie korzystać ze środowiska uruchomieniowego (debugger) U03 potrafi korzystać z gotowych narzędzi w postaci bibliotek funkcji - umiejętność korzystania z dokumentacji (takŜe w języku angielskim) U04 posiada umiejętność zapisu i modelowania problemu w ujęciu proceduralno-strukturalnym w kontekście zagadnień inŜynierskich U05 potrafi komunikować się za pomocą strumieni z urządzeniami wejścia/wyjścia (min. zapis i odczyt danych z pliku dyskowego)

K_U16 K_U16 K_U01, K_U16 K_U01, K_U10, K_U12, K_U16 K_U16




K_K01, K_K03 K_K01

243

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10 30


Praca indywidualna – ćwiczenia praktyczne, dyskusja, konsultacje, praca zespołowa – projekt, praca indywidualna – projekt.


E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x K01 x x x x K02 x x x x

Kryteria oceny Ocena z przedmiotu jest średnią waŜoną ocen ze sprawdzianów i projektów

244

Uwagi


preprocesor/kompilator/linker; debugger; typy vs. zmienne, zmienne w kontekście klas pamięci (automatyczne, statyczne, dynamiczne); struktury; tablice; tablice (łańcuchy) znakowe; operatory; wyraŜenia; instrukcje sterujące; zmienne wskaźnikowe, funkcje -przekazywanie parametrów; strumienie


B. W. Kernighan, D. M. Ritchie, Język ANSI C, Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa, 2007 S. Prata, Język C. Szkoła programowania, wydanie V, Helion 2006. Wykaz literatury uzupełniającej

P. van der Linden, Expert C Programming, Prentice Hall, 1994 K. N. King, C Programming: A Modern Approach 2nd edition, W. W. Norton & Company, 2008 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 10

Laboratorium 30



Uczestnictwo w egzaminie/zaliczeniu --



10


20


Przygotowanie do egzaminu --



245

KARTA KURSU

Nazwa ZagroŜenia współczesnej kultury i cywilizacji

Nazwa w j. ang.




Celem kursu jest ukazanie zagroŜeń współczesnej kultury i cywilizacji. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.

Warunki wstępne

Wiedza brak

Umiejętności brak

Kursy brak Efekty kształcenia


Wiedza

W01, dostrzega wyzwania edukacji wobec wyzwań społeczno – moralnych W02, zna uwarunkowania personalistyczne związane z wizją osoby jako podmiotu wychowania W03, zna argumenty określające prawdę jako zasada Ŝycia społecznego i zadanie wychowania W04, zna kategorie wychowania do demokracji i pluralizmu ideologiczno – politycznego W05, zna procesy sekularyzacji rodziny W06, dostrzega znaczenie wychowania w rodzinie dla rozwoju osobowego dziecka W07, dostrzega sytuację dziecka w zmieniającej się kulturze i systemie wartości rodzinnych współczesnego świata W08, dostrzega antywartości rodziny jako wyzwania dla pedagogiki społecznej W09, dostrzega przemiany rodziny w jej strukturze, funkcjach i systemie wartości W10, dostrzega znaczenie Integralnej wizji kultury jako podstawy personalistycznego wychowania W11, dostrzega przejawy sekularyzacja kultury W12, dostrzega drogi przenikania ateizmu do współczesnej kultury polskiej W13, zna kategorie związane z kulturą masową, dostrzegając znaczenie komunikowania masowego

K_K01

246


Umiejętności

U01,potrafi wskazać wyzwania współczesnej edukacji wobec wyzwań społeczno – moralnych U02,potrafi wskazać uwarunkowania personalistyczne związane z wizją osoby jako podmiotu wychowania U03,potrafi wskazać argumenty określające prawdę jako zasada Ŝycia społecznego i zadanie wychowania U04,potrafi wskazać kategorie wychowania do demokracji i pluralizmu ideologiczno – politycznego U05,potrafi wskazać procesy sekularyzacji rodziny U06,potrafi wskazać znaczenie wychowania w rodzinie dla rozwoju osobowego dziecka U07,potrafi określić sytuację dziecka w zmieniającej się kulturze i systemie wartości rodzinnych współczesnego świata U08,potrafi wskazać antywartości rodziny jako wyzwania dla pedagogiki społecznej U09,potrafi określić przemiany rodziny w jej strukturze, funkcjach i systemie wartości U10, potrafi wskazać znaczenie integralnej wizji kultury jako podstawy personalistycznego wychowania U11, potrafi wskazać przejawy sekularyzacji kultury U12, potrafi wskazać drogi przenikania ateizmu do współczesnej kultury polskiej U13, potrafi wskazać kategorie związane z kulturą masową oraz określić znaczenie komunikowania masowego

K_U01


kierunkowych



K_K01, K_K03, K_K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30

247




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x U01 x U02 x K01 x K02 x ...

Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie egzaminu

Uwagi


1. Edukacja wobec wyzwań społeczno – moralnych 2. Personalistyczna wizja osoby jako podmiotu wychowania 3. Prawda jako zasada Ŝycia społecznego i zadanie wychowania 4. Wychowanie do demokracji i pluralizmu ideologiczno – politycznego 5. Procesy sekularyzacji rodziny 6. Znaczenie wychowania w rodzinie dla rozwoju osobowego dziecka 7. Dziecko w zmieniającej się kulturze i systemie wartości rodzinnych współczesnego

świata 8. Antywartości rodziny jako wyzwania dla pedagogiki społecznej 9. Przemiany rodziny w jej strukturze, funkcjach i systemie wartości 10. Integralna wizja kultury u podstawa personalistycznego wychowania 11. Kultura miedzy sacrum a profanum 12. Sekularyzacja kultury 13. Drogi przenikania ateizmu do współczesnej kultury polskiej 14. Kultura masowa – komunikowanie masowe i jego oblicza

248


Axinn W.G., Thornton, A., The Relationship Between Cohabitataion and Divorce: Selectivity or

Causal Influence?, “Demography” 1992, nr 29, p.357-374.

Fichter J.H., Grundbegriffe der Soziologie, Wien-New York 1968.

Kroeber A., Kluckhohn C., Culture. A critical revive of concepts and definitions, Cambridge 1952.

Kwak, A., Rodzina i jej przemiany, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1994.

Linton R., Kulturowe podstawy osobowości, Warszawa 1975.

Majkowski, W., Czynniki dezintegracji współczesnej rodziny polskiej, Wydawnictwo KsięŜy

Sercanów „SCJ”, Kraków 1999.

Slany K., Alternatywne formy Ŝycia małŜeńsko-rodzinnego w ponowoczesnym świecie, Wydawnictwo

NOMOS, Kraków 2002, ISBN 83-88508-31-8.


Axinn W.G., Thornton, A., Mothers, Children and Cohabitation: The Intergenerational Effects of

Attitudes and Behaviour, “American Sociological Review” 1993, nr 58, p. 233-246.

Dawson Ch., Religia I kultura, Warszawa 1958.

Parker S., Informal Marriage, Cohabitation and the law, 1750-1989, St. Martin's Press, New

York 1990.

Pastuszka J., Kryzys kultury a religia, Warszawa 1932.

Majka J., Filozofia społeczna, Wrocław 1983.

Slany K., Związki konsensualne – nowa forma małŜeństw, „Problemy Rodziny” 1990, nr 3, s.28-32.

Slany, K., Przemiany demograficzne w Polsce końca XX wieku, „Problemy rodziny”2000, nr 4., s.7-12.

Slany K., Szczepaniak-Wiecha I., Fenomen bezdzietności we współczesnych wysoko rozwiniętych

społeczeństwach, „MałŜeństwo i Rodzina” 2003, nr 5, ISSN 1643-7389.

Ślęczka K., Feminizm. Ideologie i koncepcje społeczne współczesnego feminizmu, Wydawnictwo

KsiąŜnica, Katowice 1999, ISBN 83-7132-310-7.


Wykład 30












249

KARTA KURSU

Nazwa Zarządzanie środowiskiem

Nazwa w j. ang. Management of environment




Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawowymi problemami ochrony środowiska i systemami zarządzania środowiskiem. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Warunki wstępne

Wiedza

Student ma podstawową wiedzę z zakresu ekologii i ochrony środowiska.

Umiejętności Potrafi swobodnie poruszać się w obrębie podstawowych pojęć z zakresu ekologii i ochrony środowiska.

Kursy -----

Efekty kształcenia


Wiedza W01, Ma podstawową wiedzę w obszarze zarządzania środowiskiem W02, Rozumie koncepcję zrównowaŜonego rozwoju W03, Ma wiedzę dotyczącą ochrony środowiska W04, Rozumie zagadnienia ekologii przemysłowej W05, Zna modele i systemy zarządzania środowiskiem i zarządzania środowiskowego

K_W12 K_W12 K_W12 K_W12 K_W12

250


Umiejętności U01, Potrafi krytycznie oceniać wpływ działalności człowieka na środowisko naturalne U02, Potrafi obliczać emisję zanieczyszczeń do atmosfery U03, Podejmuje zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę

K_U01 K_U10 K_U01, K_U05, K_U12


Kompetencje społeczne K01, Uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony

środowiska naturalnego w podejmowanych działaniach technicznych K02, Wykonuje swoje zadania w sposób profesjonalny

K_K02 K_K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 10


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci samodzielnie opracowują zadane tematy z zakresu ochrony środowiska i systemów zarządzania środowiskiem.

251


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x U01 x x x U02 x x U03 x x x K01 x x x K02 x

Kryteria oceny

Na ocenę końcową składają się ocena z kolokwium i ocena z referatu.

Uwagi


1. Sytuacja ekologiczna i ochrona: atmosfery, hydrosfery. 2. Metody oczyszczania gazów. 3. Metody oczyszczania wód. 4. Utylizacja ścieków. 5. Gospodarka odpadami. 6. Koncepcja zrównowaŜonego rozwoju. 7. Ekologia przemysłowa. 8. Definicje, modele, systemy zarządzania środowiskiem i zarządzania środowiskowego. 9. Systemy niesformalizowane i sformalizowane. 10. Czystsza produkcja jako niesformalizowany system zarządzania środowiskowego. 11. Systemy zarządzania środowiskowego według ISO serii 14000 i innych aktualnych krajowych

i międzynarodowych norm. 12. Ekonomiczne i prawne aspekty funkcjonowania systemów zarządzania. 13. Najlepsze dostępne praktyki, techniki i technologie.

252


1. Dudla N. A., Górecki W., Piwniak G. G., Rychlicki S., Zięba A., Ochrona środowiska w aspekcie źródeł energii, Wydawca: Towarzystwo Geosynoptyków „GEOS”, Kraków 1996.

2. Ejdys J. i in., Zintegrowane systemy zarządzania jakością, środowiskiem, bezpieczeństwem pracy: teoria i praktyka, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2006.

3. Graczyk M., Zarządzanie proekologiczne, Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej, Zielona Góra 1999.

4. Górka K., Poskrobko B., Radecki W., Ochrona środowiska. Problemy społeczne, ekonomiczne i prawne, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2001.

5. Johansson A., Czysta technologia, WNT, Warszawa 1999. 6. Łunarski J. i in., Zarządzanie środowiskiem, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej,

Rzeszów 2002. 7. Praca zbiorowa, Zarządzanie środowiskiem na terenach uprzemysłowionych – nowoczesne

systemy, techniki i technologie: KOMEKO, 15-17.03.2005, t. 1, Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG, Gliwice 2005.


1. Baran A. i in., Zarządzanie środowiskiem, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2007. 2. Poskrobko B., Podstawy uŜytkowania i ochrony środowiska, Wydawnictwa Politechniki

Białostockiej, Białystok 1987. 3. Preisner L., Przeglądy środowiska jako instrumenty ekologizacji działalności gospodarczej,

Rozprawy Monografie 93, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków 2000. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 20







40


-





253

Kursy na specjalności:

Edukacja techniczno-informatyczna

z matematyką (nauczycielska)

254

KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)

Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką

(nazwa specjalności)

Nazwa Arytmetyka szkolna

Nazwa w j. ang. School arithmetic



Dr J.Górowski

Dr A.Łomnicki


Poznanie pojęć i twierdzeń arytmetyki szkolnej oraz elementów teorii liczb. Nabycie umiejętności rozwiązywania zadań z arytmetyki szkolnej. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.

Efekty kształcenia


Odniesienie do efektów dla specjalności

(określonych w karcie programu studiów dla modułu

specjalnościowego)

Wiedza

W01 Poznanie pojęć liczby pierwszej, liczby złoŜonej, największego wspólnego dzielnika oraz najmniejszej wspólnej wielokrotności dwóch liczb, rozkładu kanonicznego liczby naturalnej W02 Poznanie algorytmu Euklidesa dla liczb całkowitych oraz wielomianów

. W09 W09

255




specjalność)

Umiejętności

U01 Wyznaczanie NWD oraz NWW dwóch liczb całkowitych oraz rozkładu liniowego NWD U02 Rozwiązywanie równań: wielomianowych i wymiernych, teŜ z wartością bezwzględną, liniowych diofantycznych U03 Rozwiązywanie nierówności wielomianowych i wymiernych, teŜ z wartością bezwzględną U04 Zapisywanie liczb w róŜnych systemach pozycyjnych U05 Rozstrzyganie o podzielności liczb całkowitych

U08 U08 U08 U08 U08




specjalnościowego)


K01 Umiejętność rozpoznawania braków własnej wiedzy i potrzeby jej uzupełniania

K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 60

256


Wykłady. Rozwiązywanie zadań w grupach oraz indywidualnie na zajęciach audytoryjnych, ponadto - zadań „domowych”. Prowadzenie dyskusji. Przygotowywanie referatów z literatury.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x U01 x x U02 x x

U03 x x U04 x x U05 x x

Kryteria oceny

Podstawą zaliczenia jest aktywny udział w zajęciach oraz uzyskanie co najmniej 50% punktów ze sprawdzianów pisemnych

Uwagi


1. Liczby naturalne, całkowite, wymierne, rzeczywiste, zespolone oraz działania określone w tych zbiorach lub ich podzbiorach, własności tych działań.

2. Liczby pierwsze, liczby złoŜone, rozkład kanoniczny liczby naturalnej, NWD i NWW dwóch liczb, liczby Fermata, liczby doskonałe.

3. Algorytm Euklidesa 4. Dowody niewymierności wybranych liczb rzeczywistych. 5. Ułamki dziesiętne. 6. Wielomiany. Równania i nierówności wielomianowe i wymierne.

257

7. Działania modulo w zbiorach reszt i ich własności. 8. Systemy pozycyjne zapisu liczb. 9. Elementy teorii podzielności w zbiorze liczb całkowitych. Cechy podzielności. 10. Równania diofantyczne. 11. Równania i nierówności z wartością bezwzględną. 12. Rozwiązywanie równań metodą analizy staroŜytnych. 13. Wzory skróconego mnoŜenia. 14. Układy równań i nierówności liniowych. 15. Recenzja wybranych zadań z arytmetyki szkolnej, z uŜywanych obecnie

podręczników


1. A.Chronowski, Podstawy arytmetyki szkolnej, Wydawnictwo Kleks, Bielsko-Biała 1999

2. J.Gancarzewicz, Arytmetyka, Wydawnictwo UJ, Kraków 2000 3. B.Gleichgewicht, Algebra, GiS, Wrocław 2004 4. W.Sierpiński, Wstęp do teorii liczb, PZWS, Warszawa 1965


1. W.Sierpiński, Arytmetyka teoretyczna, PWN, Warszawa 1969 2. J.Słupecki, K.Hałkowska, K.Piróg-Rzepecka, Elementy arytmetyki teoretycznej,

WSiP, Warszawa 1980


Wykład 30










258

KARTA KURSU

Nazwa Bezpieczeństwo i higiena pracy ucznia i nauczyciela

Nazwa w j. ang.


Koordynator Dr n med. Ireneusz Kowalewski Zespół dydaktyczny


Zapoznanie przyszłych nauczycieli z treściami obejmującymi bezpieczeństwo zdrowotne w ujęciu holistycznym i higienę pracy w szkole. Teoretyczne i praktyczne przygotowanie nauczycieli do pomocy uczniom w różnych sytuacjach zaburzeń zdrowotnych natury środowiskowej, społecznej. Nabycie podstawowych umiejętności w zakresie pierwszej pomocy i emisji głosu.

Efekty kształcenia


Odniesienie do efektów dla specjalności (określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)

Wiedza

W 01 - posiada podstawową wiedzę dotyczącą elementarnych pojęć z zakresu sanologii, medycyny społecznej, higieny, prawidłowej emisji głosu W 02 – zna wskazania do reanimacji W 03 – potrafi przedstawić najczęstsze zagrożenia zdrowotne dziecka w wieku szkolnym W 04 – posiada podstawową wiedzę dotyczącą promocji zdrowia W 05 – posiada wiedzę dotyczącą higieny pracy umysłowej W 06 – potrafi scharakteryzować zachowania prozdrowotne i antyzdrowotne W 07 – posiada wiedzę dotyczącą ergonomii i higieny pracy

N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01

259



Umiejętności

U 01 – potrafi udzielić pomocy w zagrożeniach życia i zdrowia według zasad BLS U 02 – posiada umiejętność planowania działań zapobiegających głównym zagrożeniom bezpieczeństwa zdrowotnego w szkole U 03 – potrafi diagnozować, przygotowywać i realizować programy dotyczące higieny pracy umysłowej U 04 – potrafi opanować prawidłowy tor oddechowy, prawidłowo wykonuje czynności fonacyjne z właściwym używaniem rezonatorów, wyraźną artykulacją U 05 – potrafi wykonywać ćwiczenia relaksacyjne, oddechowe, fonacyjne i artykulacyjne

N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01




K 01 – docenia znaczenie nauk medycznych dla środowiska społecznego szkoły K 02 – ma świadomość swojej wiedzy z zakresu bezpieczeństwa zdrowotnego i higieny oraz widzi potrzebę rozwoju teoretycznego i praktycznego w tej dziedzinie dla swoich podopiecznych K 03– prezentuje gotowość współdziałania i poszukiwania sojuszników do realizacji działań profilaktycznych

N_K01 N_K02 N_K01

Organizacja

Ćwiczenia w grupach

Forma zajęć Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 10

260


Stosowanie nowoczesnych metod kształcenia uzależnione jest od zaplanowanych celów i treści kształcenia: stosowanie metod aktywizujących, wyzwalających kreatywność studentów, traktowanie studenta, jako świadomego uczestnika procesu kształcenia, który przy pomocy scenariuszy zajęć oraz prowadzącego realizuje część zajęć samodzielnie lub w grupie, stwarzanie w trakcie zajęć sprzyjającego klimatu do prezentacji tematów drażliwych i kontrowersyjnych, organizowanie zajęć praktycznych w sytuacji rzeczywistej lub pozorowanej, wprowadzanie elementów grupowych gier oraz ćwiczeń psychologicznych i ruchowych. Stosowane metody: omówienie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, rozwiązywanie kazusów, dyskusja dydaktyczna, symulacja, metoda problemowa, gry dydaktyczne, inscenizacje, film, ĆWICZENIA PRAKTYCZNE Z UŻYCIEM FANTOMÓW


E –

lear

nin

g

Gry

dyd

akty

czn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

no

we

Pra

ca

lab

ora

tory

jna

Pro

jekt

ind

ywid

ual

ny

Pro

jekt

gru

po

wy

Ud

ział

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca p

ise

mn

a

(ese

j)

Egza

min

ust

ny

Egza

min

pis

emn

y

Egza

min

pra

ktyc

zny

W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x W05 x x x W06 x x x W07 x x x U01 x U02 x U03 x U04 x U05 x K01 x K02 x K03 x

Kryteria oceny

Praca projekcyjna, projekt grupowy, udział w dyskusji, egzamin praktyczny na fantomach

medycznych

261

Uwagi


- Cele i strategia działania zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w szkole – 1/2 godziny - Społeczne i ekonomiczne uwarunkowania zdrowia – 1/2 godziny - Środowiskowe uwarunkowania zdrowia – 1 godzina - Edukacja zdrowotna w szkole i społeczności lokalnej – 1/2 godziny - Zapobieganie głównym zagrożeniom zdrowotnym i udzielanie pomocy w zagrożeniach życia i zdrowia – 2 godziny - Podstawy higieny pracy umysłowej – 1/2 godziny - Podstawy higieny emisji głosu w pracy nauczyciela (podstawowe ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne) – 3 godziny - Podstawy bromatologii i aktywność fizyczna człowieka w różnych okresach cyklu życiowego – 1 godzina - Używanie substancji uzależniających – 1/2 godziny - Ergonomia i higiena pracy – 1/2 godzina


I. Kowalewski, Promocja zdrowia i bezpieczeństwo w szkole wyższej, Kraków, 2010

A .Czupryna, S. Pażdzioch, A. Ryś, W. C. Włodarczyk, Zdrowie publiczne, wybrane zagadnienia, Kraków 2005

Z. Jethon, A. Grzybowski, Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa, Warszawa 2001

Andres J., Specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne, Kraków 2006

Jakubaszko J., Medycyna Ratunkowa, Wrocław 2003

Bass D., Baker R., Pierwsza pomoc i opieka domowa, Warszawa 2005

Jakubaszko J., ABC postępowania w urazach, Wrocław 2003

M.Oczko, Sztuka poprawnej wymowy czyli o bełkotaniu i faflunieniu, Warszawa 2007

Emisja głosu nauczyciela. Wybrane zagadnienia, red. M. Przybysz-Piwko, Warszawa 2006


J.M.Brzeziński, L.Cierpiałkowska, Zdrowie i choroba, Gdańsk 2008

Cz.Lewicki, Edukacja zdrowotna – systemowa analiza zagadnień, Rzeszów 2006

J.T.Marcinkowski, Podstawy higieny, Wrocław 2007

Wardrope J., Smith J.A.R., Leczenie ran i oparzeń, Warszawa 1995

A Dorling Kindersley Book, Pierwsza pomoc, Warszawa 2004

262


Wykład

Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10 Ilość godzin w kontakcie z

prowadzącymi Pozostałe godziny kontaktu studenta z prowadzącym


Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po

zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu

Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat

(praca w grupie) 5





Ilość punktów ECTS w zależności od przyjętego przelicznika 1

263


EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nauczycielska) Studia stacjonarne I stopnia

Nazwa Dydaktyka informatyki

Nazwa w j. ang. Computer Science Didactics


Koordynator dr Renata STAŚKO


dr Renata STAŚKO mgr Agata BOśEK

mgr Anna WÓJCICKA


Celem kształcenia kursu jest przygotowanie metodyczne studentów do prowadzenia lekcji w szkole podstawowej z przedmiotu zajęcia komputerowe. A w tym zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, zasadami nauczania, metodami nauczania oraz etapami powstawania konspektu do zajęć komputerowych, omówienie zmian w podstawach programowych na II etapie kształcenia, przeanalizowanie wybranych programów nauczania i podręczników wraz z załączonym oprogramowaniem, scharakteryzowanie programów edukacyjnych wspomagających przygotowanie i prowadzenie lekcji, omówienie programów do tworzenia filmów instruktaŜowych, do zdalnego zarządzania maszynami, przeprowadzania szkoleń online. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Efekty kształcenia

Wiedza Efekt kształcenia dla kursu



specjalnościowego)

264

W01, Zna podstawowe pojęcia z zakresu dydaktyki informatyki W02 Ma wiedzę dotyczącą zmian w nowych podstawach programowych dla II etapu edukacyjnego, programów nauczania, zasad i metod nauczania, zna etapy powstawania konspektu lekcji W03 Zna portale i programy edukacyjne wspomagające proces kształcenia

W02 W03 W04




specjalność)

Umiejętności

U01 Umie znaleźć programy nauczania dla nowej podstawy programowej na stronie MEN U02 Posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej do przedmiotu zajęcia komputerowe U03 Potrafi przygotować konspekt do zajęć komputerowych wykorzystując metody aktywizujące i przeprowadzić lekcję U04 Umie porównać dostępne podręczniki wraz z załączonym oprogramowaniem U05 Umie skorzystać z oprogramowania tablicy interaktywnej w celu przygotowania ćwiczeń na lekcję U06 Umie wykonać filmy instruktaŜowe wykorzystując programy edukacyjne

U04 U05, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04

Kompetencje społeczne Efekt kształcenia dla kursu



specjalnościowego)

265

K01 potrafi współdziałać i pracować w grupie K02 potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy

K05 K06

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 30


Wykład prowadzony jest w formie wykładu informacyjnego w połączeniu z wykładem konwersatoryjnym. RównieŜ stosowany jest pokaz z objaśnieniem w celu przybliŜenia waŜnych i kluczowych zagadnień m.in. wykorzystanie metod aktywizujących na zajęciach komputerowych, korzystanie z programów edukacyjnych oraz tworzenie przy pomocy nich materiałów dydaktycznych do lekcji, przygotowanie konspektu do zajęć komputerowych Natomiast zajęcia praktyczne odbywają się w szkole podstawowej organizowane są jako pedagogiczne praktyki śródroczne. Studenci opracowują konspekt lekcji z przedmiotu: zajęcia komputerowe na zadany przez nauczyciela szkolnego temat z zastosowaniem aktywizujących i praktycznych metod nauczania. Następnie przeprowadzają przygotowane lekcje, a bezpośrednio po nich lekcje są omawiane na podstawie arkuszy obserwacji. Wybrane materiały dostępne są na stronie http://itmoodle.up.krakow.pl/ oraz http://ultra.ap.krakow.pl/~rstasko/ Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x x W03 x x U01 x x U02 x x

266

U03 x x U04 x x U05 x U06 x x K01 x K02 x

Kryteria oceny

Ocena z wykładu jest wystawiana na podstawie przygotowanego przez

studentów projektu grupowego. Ocena z zajęć praktycznych w szkole

jest wystawiana na podstawie przygotowanego konspektu lekcji,

przeprowadzenia lekcji i aktywności w dyskusjach oraz projektu

grupowego.

Uwagi


1. Wprowadzenie podstawowych pojęć m.in., informacja, informatyka, komunikacja, technologia informacyjna, multimedia, medioteka, metodyka przedmiotu.

2. Edukacja informatyczna w nowej podstawie programowej: a. Zmiany w podstawach programowych na II etapie kształcenia. b. WdraŜanie nowej podstawy programowej.

3. Programy nauczania- przegląd wybranych programów nauczania. 4. Analiza porównawcza podręczników wraz z załączonym oprogramowaniem. 5. Zasady nauczania. 6. Metody nauczania, a w tym metody prowadzenia zajęć komputerowych (metoda

projektów, przewodniego tekstu, WebQest). 7. Programy edukacyjne wspomagające przygotowanie i prowadzenie lekcji (tj. CaTest,

HotPotatoes, FreeMind, CamStudio, TeamViewer). 8. Wykorzystanie tablicy interaktywnej (oprogramowanie firmy SmartNotebook) na zajęciach

komputerowych. 9. Platforma edukacyjna Moodle. 10. Nauczyciel informatyki – etyka zawodu.

267

11. Konspekt lekcji zajęć komputerowych. 12. Portale edukacyjne – ich rola i znaczenie dla ucznia i nauczyciela. 13. Spotkanie z metodykiem przedmiotów informatycznych lub autorem programów i

podręczników szkolnych. Zajęcia praktyczne odbywają się w szkole podstawowej IV-VI , tematyka zajęć wynika z tematów narzuconych przez nauczyciela szkolnego.


1. pod red. Juszczyka S., Metodyka nauczania informatyki w szkole, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2001.

2. Gurbiel E., Hardt-Olejniczak G., Kołczyk E., Krupicka H., Sysło M., Informatyka. Poradnik dla nauczycieli, WSiP, Warszawa, 2004.

3. Kruszewski K., Sztuka nauczania, Czynności nauczyciela, podręcznik akademicki, PWN, Warszawa 2009

4. Grochowska B., Łojewski Z., Platformy edukacyjne. Zarządzanie i administrowanie, Wyd. UMCS, Lublin 2008.

5. http://www.men.gov.pl/- zatwierdzone przez men programy nauczania do szkoły podstawowej


http://itmoodle.up.krakow.pl/


Wykład 30












268


EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nauczycielska)


Nazwa Dydaktyka matematyki 1

Nazwa w j. ang. Didactics of Mathematics 1

Kod Punktacja

ECTS* 2

Koordynator dr ElŜbieta Urbańska


dr BoŜena RoŜek, dr BoŜena Pawlik,

dr ElŜbieta Urbańska Opis kursu (cele kształcenia)

Celem przedmiotu jest przygotowanie studenta do nauczania matematyki w klasach IV – VI szkoły podstawowej, oraz zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami z dydaktyki matematyki, jako dziedziny badań teoretycznych nad uczeniem się i nauczaniem matematyki.

Efekty kształcenia



(określonych w karcie programu studiów dla

modułu specjalnościowego)

Wiedza

W01 Zna cele matematycznego kształcenia. Rozumie specyfikę matematyki jako przedmiotu nauczania. W02 Zna drogi matematycznego poznania, czyli sposoby poznawania przez uczniów treści matematycznych. W03 Zna róŜne koncepcje matematycznego kształcenia. W04 Wie na czym polega problemowe nauczanie matematyki. W05 Wie jak przygotować lekcję matematyki, dobierając odpowiednio cele, metody i formy pracy oraz środki dydaktyczne. W06 Zna przykłady dydaktycznych ujęć matematycznych zagadnień dotyczących liczb i działań na liczbach oraz figur geometrycznych na płaszczyźnie. W07 Wie jaka jest rola zadań matematycznych w procesie matematycznego kształcenia. W08 Rozumie rolę błędu w procesie nauczania i uczenia się matematyki.

W02, W03

269



(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalność)

Umiejętności

U01 Potrafi, w oparciu o wiedzę merytoryczną, związaną ze zbiorami liczbowymi i działaniami na liczbach oraz z podstawowymi figurami geometrycznymi na płaszczyźnie, rozwiązywać zadania i problemy matematyczne tak, jak moŜe to robić uczeń szkoły podstawowej. U02 Potrafi opracować dla nauczania w szkole podstawowej wiedzę merytoryczną związaną ze zbiorami liczbowymi i działaniami na liczbach oraz z podstawowymi figurami geometrycznymi na płaszczyźnie. U03 Potrafi przygotować lekcję matematyki dobierając odpowiednio cele, metody i formy pracy oraz środki dydaktyczne. U04 Umie pod kątem dydaktycznym ocenić podręcznikowe ujęcia matematycznych treści.

U05, U06, U07, U08






K1 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę jej uzupełniania. K2 Potrafi formułować pytania słuŜące pogłębieniu swojej wiedzy. K3 Rozumie konieczność systematycznej pracy oraz potrafi pracować zespołowo.

K01, K03, K05, K06

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15 15

270


Wykład z wykorzystaniem prezentacji komputerowych, prowadzony konwersatoryjnie, z aktywnym udziałem studentów. Na ćwiczeniach aktywizujące metody nauczania, w tym dyskusja, praca w grupach, omawianie prac pisemnych studentów, analiza podręczników do matematyki, symulacje fragmentów szkolnych lekcji matematyki.


E –

lear

ning

Gry

dyd

akty

czne

Ćw

icze

nia

w s

zkol

e

Zajęc

ia te

reno

we

Pra

ca la

bora

tory

jna

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gru

pow

y

Udz

iał w

dys

kusj

i

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pis

emny

Inne

W01 X x

W02 X x

W03 X x

W04 X x

W05 X x

W06 X x

W07 X x

W08 X x

U01 X X X x

U02 X X X

U03 X X X

U04 X X X

K01 X

K02 X

K03 X

Kryteria oceny

Ocena końcowa uwzględnia zarówno udział studenta w pracy na zajęciach (dyskusje, rozwiązywanie zadań) jak i ocenę prac pisemnych (kolokwia i konspekty lekcji).

Uwagi


1. Drogi matematycznego poznania. Psychologiczne i pedagogiczne aspekty uczenia się. 2. Kształtowanie pojęć matematycznych. Definiowanie pojęć. 3. Konstruktywistyczne i niekonstruktywistyczne koncepcje nauczania matematyki – przykłady. 4. Operatywny charakter matematyki i jej czynnościowe nauczanie. 5. Problemowe nauczanie matematyki. 6. Zadania matematyczne i ich rola w nauczaniu matematyki.

271

7. Etapy pracy z zadaniem matematycznym na lekcjach matematyki. Strategie heurystyczne. 8. Język matematyki szkolnej. 9. Cele nauczania matematyki i ich operacjonalizacja. 10. Przygotowanie do prowadzenia lekcji matematyki. Konspekt. 11. Zagadnienia motywacji i aktywizacji na lekcjach matematyki. 12. Błąd w nauczaniu i uczeniu się matematyki. 13. Szczegółowe propozycje dydaktyczne łączące elementy teorii z praktyką nauczania, w tym: nauka o zbiorach liczbowych, działaniach na liczbach, rachunek pisemny i pamięciowy, zastosowanie obliczeń do zadań z kontekstem realnym. Zagadnienia dotyczące figur geometrycznych na płaszczyźnie i ich własności. Wykaz literatury podstawowej

Literatura: H. Siwek, Dydaktyka matematyki: teoria i zastosowania w matematyce szkolnej, Biblioteczka Nauczyciela Matematyki, WSiP, Warszawa 2005. S. Turnau, Wykłady o nauczaniu matematyki, PWN, Warszawa 1990. Wykaz literatury uzupełniającej

Wybrane artykuły z czasopism dla nauczycieli: - Matematyka, czasopismo dla nauczycieli, WSiP, Wrocław. - Matematyka w szkole, czasopismo nauczycieli szkół podstawowych i gimnazjum, GWO, Gdańsk. - Nauczyciele i Matematyka [NiM], Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Bielsko-Biała. - Oświata i Wychowanie (lata 1983-1987). Wybrane, z aktualnie obowiązujących, serie podręczników do matematyki dla klas IV – VI, szkoły podstawowej. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 15










272


EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nauczycielska) (nazwa specjalności)

Nazwa Dydaktyka matematyki 2

Nazwa w j. ang. Didactics of Mathematics 2

Kod Punktacja

ECTS* 2

Koordynator dr ElŜbieta Urbańska


dr BoŜena RoŜek, dr BoŜena Pawlik,

dr ElŜbieta Urbańska Opis kursu (cele kształcenia)

Celem przedmiotu jest przygotowanie studenta do nauczania matematyki w klasach IV – VI szkoły podstawowej. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Efekty kształcenia





Wiedza

W01 Zna podstawę programową nauczania matematyki w szkole podstawowej oraz przykłady programów i planów nauczania. W02 Zna przykłady dydaktycznych ujęć matematycznych zagadnień dotyczących elementów algebry, figur geometrycznych w przestrzeni, obliczeń praktycznych, w tym procentowych oraz statystyki opisowej. W03 Zna przykłady róŜnych podręcznikowych koncepcji matematycznego kształcenia w szkole podstawowej. W04 Wie jak indywidualizować nauczanie – jak pracować na lekcji matematyki z uczniem mającym trudności, a jak z uczniem zdolnym. W05 Zna sposoby kontroli wiedzy uczniów i zasady oceniania.

W02, W03, W06

273




Umiejętności

U01 Potrafi, w oparciu o wiedzę merytoryczną, związaną z elementami algebry, przestrzennymi figurami geometrycznymi oraz obliczeniami praktycznymi, w tym procentowymi i statystyką opisową rozwiązywać zadania i problemy matematyczne tak, jak moŜe to robić uczeń szkoły podstawowej. U02 Potrafi opracować dla nauczania w szkole podstawowej wiedzę merytoryczną związaną z elementami algebry, bryłami, obliczeniami praktycznymi, w tym procentowymi i statystyką opisową. U03 Potrafi przygotować lekcję matematyki dobierając odpowiednio cele, metody i formy pracy oraz środki dydaktyczne. U04 Potrafi dobrać zadania i matematyczne problemy do realizacji celu lekcji. U05 Umie pod kątem dydaktycznym ocenić podręcznikowe ujęcia matematycznych treści. U06 Potrafi opracować testy sprawdzające wiedzę uczniów.

U05, U06, U07, U08






K1 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę jej uzupełniania. K2 Potrafi formułować pytania słuŜące pogłębieniu swojej wiedzy. K3 Rozumie konieczność systematycznej pracy ora potrafi pracować zespołowo.

K01, K03, K05, K06

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30

274


Na ćwiczeniach aktywizujące metody nauczania, w tym dyskusja, praca w grupach, omawianie prac pisemnych studentów, analiza podręczników do matematyki, symulacje fragmentów szkolnych lekcji matematyki.


E –

lear

ning

Gry

dyd

akty

czne

Ćw

icze

nia

w s

zkol

e

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca la

bora

tory

jna

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gru

pow

y

Udz

iał w

dys

kusj

i

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pis

emny

Inne

W01 X x

W02 X x

W03 X x

W04 X x

W05 X x

U01 X X X x

U02 X X X x

U03 X X X

U04 X X X

U05 X X

U06 X X

K01 X

K02 X

K03 X

Kryteria oceny Ocena końcowa uwzględnia udział studenta w pracy na zajęciach (dyskusje, rozwiązywanie zadań), ocenę prac pisemnych (kolokwia i konspekty lekcji) oraz wynik egzaminu.

Uwagi


1. Podstawa programowa a plany i programy nauczania. 2. Podręcznikowe koncepcje programowo - metodyczne dla nauczania matematyki w szkole podstawowej (przykłady). Analiza i ocena przydatności programów nauczania i podręczników do realizacji celów nauczania matematyki. 3. Elementy algebry w klasach IV-VI. Rozwiązywanie równań i nierówności na poziomie szkoły podstawowej. 4. Kształtowanie na lekcjach matematyki w szkole podstawowej pojęć i umiejętności związanych z geometrią przestrzenną. Pola powierzchni i objętości brył. 5. Obliczenia praktyczne, na przykład: obliczenia kalendarzowe, jednostki pół i objętości, jednostki masy, droga, prędkość, czas, obliczenia procentowe. 6. Statystyka opisowa w szkole podstawowej: gromadzenie i porządkowanie danych, odczytywanie i interpretacja danych przedstawionych na tabelach, grafach i wykresach.

275

7. Kształtowanie umiejętności pracy z zadaniem matematycznym. Etapy pracy z zadaniem. Strategie heurystyczne. 8. Opracowanie koncepcji lekcji na zadany temat w zaleŜności od załoŜonego celu lekcji. Dobór zadań do danego celu lekcji – przykłady. Analiza lekcji matematyki 9. Sprawdziany i egzaminy sprawdzające wiedzę ucznia. Egzamin szóstoklasisty. 10. Indywidualizacja nauczania. Trudności w uczeniu się matematyki. Praca z uczniem zdolnym. Konkursy matematyczne. 11. Organizacja procesu nauczania i uczenia się z wykorzystaniem technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz środków multimedialnych stosowanych w nauczaniu matematyki. 11. Szczegółowe propozycje dydaktyczne łączące elementy teorii z praktyką nauczania, w tym: elementy algebry, nauka o bryłach, obliczenia praktyczne, elementy statystyki opisowej. Wykaz literatury podstawowej


Wybrane artykuły z czasopism dla nauczycieli: - Matematyka, czasopismo dla nauczycieli, WSiP, Wrocław. - Matematyka w szkole, czasopismo nauczycieli szkół podstawowych i gimnazjum, GWO, Gdańsk. - Nauczyciele i Matematyka [NiM], Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Bielsko-Biała. - Oświata i Wychowanie (lata 1983-1987). Wybrane, z aktualnie obowiązujących, serie podręczników do matematyki dla klas IV – VI, szkoły podstawowej. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład





10






276


EDUKACJA TECHNICZNO – INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nauczycielska)

Studia stacjonarne I stopnia

Nazwa Dydaktyka techniki

Nazwa w j. ang. Technics didactics


Koordynator dr ElŜbieta Mastalerz


dr Renata Staśko, mgr Agata BoŜek, mgr inŜ. Anna Wójcicka


Celem kursu jest: • poznanie i nabycie umiejętności analizy dokumentów niezbędnych w

planowaniu pracy dydaktyczno wychowawczej nauczyciela, opanowanie umiejętności opracowywania niezbędnej dokumentacji nauczycielskiej, w tym plan dydaktyczno-wychowawczy, konspekty zajęć, wymagania edukacyjne i wymagania oceny ucznia.

• rozszerzenie wiedzy studentów z zakresu dydaktyki techniki i metodyki prowadzenia zajęć w szkołach podstawowych. Cele nauczania obejmują projektowanie, dobór i stopniowanie wiedzy i umiejętności prezentowanych na zajęciach.

• rozszerzenie wiedzy studentów z zakresu dydaktyki techniki i metodyki prowadzenia zajęć w szkołach gimnazjalnych. Cele nauczania obejmują projektowanie, dobór oraz stopniowanie wiedzy i umiejętności prezentowanych na zajęciach.

• Potrafi zdiagnozować zachowania ucznia i opasać jego rozwój. Ma pełną świadomość znaczenia profesjonalizmu i zasad przestrzegania etyki zawodowej. W swojej pracy posługuje się zaawansowaną wiedzą z zakresu techniki oraz posiada podstawową wiedzę z zakresu komputerowego wspomagania w technice i dydaktyce.

• Zajęcia prowadzone są w języku polskim

277

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01, ma podstawową wiedzę z zakresu: psychologii, pedagogiki, dydaktyki ogólnej oraz metodyki nauczanych przedmiotów W02 Posiada podstawową wiedzę z zakresu dydaktyki ogólnej i metodyki kształcenia technicznego W03, ma wiedzę z zakresu dydaktyki techniki i informatyki W04, Posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu fizycznych podstaw oraz problemów techniki W05, ma podstawową wiedzę z zakresu komputerowego wspomagania w technice i dydaktyce W06, ma wiedzę z zakresu profilaktyki, diagnozy i terapii pedagogicznej W07, zna prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela W08, Posiada wiedze dotycząca organizacji pracy i planowania zajęć lekcyjnych

W01, W02, W03 W02, W06 W01, W02, W09, W10, W11, W12 W04, W01, W02, W03, W05 W06 W03

278




specjalność)

Umiejętności

U01, potrafi komunikować się z otoczeniem. UO3, rozwiązuje problemy pedagogiczne w oparciu o posiadaną wiedzę. U04, posługuje się komputerem w realizacji celów dydaktycznych U05, posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej. U06, sporządza dokumentację, w tym plan dydaktyczno-wychowawczy, konspekty zajęć, wymagania edukacyjne i oceny ucznia U07,Posiada umiejętność analizy literatury psychologicznej i pedagogicznej U08, Posiada umiejętność przeprowadzenia zajęć zgodnie z przygotowanym konspektem lekcji U09, Umiejętnie odbiera metody pracy dydaktyczno - wychowawczej do stanu wiedzy i umiejętności uczniów U10,Posiada umiejętność diagnozowania zachowań ucznia oraz opisania jego rozwoju. U11, Potrafi korzystać z technik emisji głosu U12, Potrafi wykorzystać techniki multimedialne i komputerowe do prezentacji zagadnień poruszanych na lekcjach

U03, U05, U06 U01 U04 U05, U07 U06 U03, U07, U05 U05, U09 U01, U03 U02 U04




specjalnościowego)


K01 Przestrzega zasad etyki oraz BHP w pracy zawodowej K02 Rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia się, oraz dokonywania samooceny swoich umiejętności K03 Ma pełną świadomość znaczenia profesjonalizmu swoich działań oraz jego wpływ na zachowanie ucznia K04 Jest przygotowany do pracy zawodowej zarówno indywidualnej jak i w zespole

K03 K01 K03, K04, K02, K05

279

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 60

Opis metod prowadzenia zajęć Ćwiczenia w analizie i opisywaniu dokumentacji procesu kształcenia. Opracowywanie planów pracy dydaktyczno-wychowawczej całorocznych i planowanie poszczególnych zajęć – konspekty lekcji, planowanie wymagań edukacyjnych i narzędzi do sprawdzania i oceniania uczniów, ewaluacja pracy uczniów i nauczyciela. Zajęcia praktyczne dobywają się w szkole podstawowej a następnie w gimnazjum w ramach których studenci hospitują lekcje zajęć technicznych oraz samodzielnie przeprowadzają jedną z lekcji nadzorowaną przez prowadzącego zajęcia oraz nauczyciela. Zadaniem studenta jest umiejętne zaplanowanie i przeprowadzenie lekcji techniki. Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 X X X W02 X X X W03 X X X W05 X X X W06 X X W07 X W08 X U01 X X X U03 X X X U04 X X X U05 X X U06 X X X U07 X X U08 X U09 X X U10 X X U11 X

280

U12 X K01 X X K02 X K03 X X K04 X X X

Kryteria oceny Wygłoszony referat i ocena opracowanej dokumentacji nauczycielskiej oraz średnia ocen z przeprowadzonej lekcji oraz planowania i przygotowania do lekcji.

Uwagi


1.Historia edukacji ogólnotechnicznej. 2.Dokumenty szkolne (podstawy programowe, rozporządzenia MEN, itp.) 3.Cele edukacji ogólnotechnicznej. 4.Programy nauczania zajęć technicznych. 5.Plany pracy dydaktyczno-wychowawczej, wymagania edukacyjne, testy wiadomości i umiejętności dla uczniów. 6.Konspekty wybranych lekcji. 7.Ewaluacja dokumentacji. 8.Kontrola i ocena w procesie dydaktycznym. 9.Tematyka lekcji prowadzonych w szkole uzgadniana z nauczycielem Wykaz literatury podstawowej

1. Arends R., Uczymy się nauczać, Wyd. WSiP, Warszawa, 1994r. 2. Kruszewski K., Sztuka nauczania, Wyd. PWN, Warszawa, 1993r. 3. Kupisiewicz Cz., Podstawy dydaktyki, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna,

Warszawa, 2005r. 4. Mastalerz E., Gałązka E., Inspiracje do aktywizującej uczniów edukacji ogólnotechnicznej,

Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków 2006r. 5. Niemierko B., Między oceną szkolną a dydaktyką, Wyd. WSiP, Warszawa 1993r. 6. Niemierko B., Pomiar wyników kształcenia, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka

Akcyjna, Warszawa 1999r. 7. Niemierko B., Diagnostyka edukacyjna, WN PWN, Warszawa, 2009. 8. Plewka Cz., Metodyka nauczania teoretycznych przedmiotów zawodowych, Wyd. Zakład

Poligrafii Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom,1999r. 9. Pochanke H., Dydaktyka techniki, Wyd. PWN, Warszawa, 1985r. 10. Półturzycki J., Dydaktyka dla nauczycieli, Wyd. Adam Marszałek, Toruń, 1998r. 11. Szlosek F., Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, Wyd. Instytutu Technologii

Eksploatacji, Radom, 1995r. 12. Serdyński A., Podstawy dydaktyki techniki i informatyki, Wyd. Uniwersytetu Szczecińskiego,

Szczecin 2003r.

281


1.Kuźma J, Optymalizacja systemu pedagogicznego kształcenia, dokształcania i doskonalenia nauczycieli, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków, 1993r. 2.Kruszewski K. red. Sztuka nauczania czynności nauczyciela, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1993r. 3.Spitzer M.: Jak uczy się mózg, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 0







14






282

KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności) Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką


Nazwa Elementy algebry wyŜszej

Nazwa w j. ang. Elements of higher algebra



Dr J.Górowski

Dr A.Łomnicki


Poznanie podstawowych pojęć i twierdzeń algebry wyŜszej. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01 Poznanie pojęć grupy, pierścienia, pierścienia całkowitego, ciała, przestrzeni wektorowej oraz podstawowych twierdzeń o tych strukturach. W02 Poznanie pojęć NWD oraz NWW oraz algorytmu Euklidesa

. W09 W09

283




specjalność)

Umiejętności

U01 Sprawdzanie, czy dana struktura jest grupą, pierścieniem, ciałem, przestrzenią wektorową. U02 Sprawdzanie, czy dany zbiór jest podstrukturą rozwaŜanej struktury. U03. Sprawdzanie, czy dana funkcja jest homomorfizmem (izomorfizmem), w przypadku grup, pierścieni, ciał i przestrzeni wektorowych. U04 Rozwiązywanie układów równań liniowych metodą wyznaczników.

U08 U08 U08 U08




specjalnościowego)


K01 Umiejętność dostrzegania braków we własnej wiedzy i potrzeby jej uzupełniania.

K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 30

284


Wykłady. Rozwiązywanie zadań w grupach oraz indywidualnie na zajęciach audytoryjnych, ponadto – zadań „domowych”. Prowadzenie dyskusji. Przygotowywanie referatów z literatury.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x U01 x x U02 x x

U03 x x U04 x x K01 x

Kryteria oceny

Aktywny udział w zajęciach oraz uzyskanie co najmniej 50% punktów ze sprawdzianów pisemnych.

Uwagi


1. Grupa, jej podgrupa, homomorfizmy grup. Przykłady grup, których elementami są liczby, funkcje, przekształcenia geometryczne. Grupy z działaniami modulo.

2. Grupa cykliczna. 3. Twierdzenia Lagrangea, Cayleya. 4. Pierścień i jego podpierścień, ciało jego podciało, homomorfizmy tych struktur.

Przykłady pierścieni i ciał. 5. Grupy i pierścienie produktowe. 6. Grupy i pierścienie ilorazowe.

285

7. Elementy teorii podzielności w pierścieniu całkowitym. Pierścień Euklidesa. Algorytm Euklidesa.

8. Największy wspólny dzielnik i najmniejsza wspólna wielokrotność dwóch elementów pierścienia Euklidesa. Rozkład liniowy NWD. Równania liniowe diofantyczne.

9. Przestrzenie wektorowe, ich podprzestrzenie, bazy, przekształcenia liniowe. 10. Macierze i wyznaczniki, układy równań liniowych.


1. B.Gleichgewicht, Algebra, GiS, Wrocław 2004 2. J.Rutkowski, Algebra abstrakcyjna w zadaniach, PWN, Warszawa 2004


1. A.Białynicki-Birula, Algebra, PWN, Warszawa 1980


Wykład 30










286


Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką (nazwa specjalności)

Nazwa Elementy logiki i nauki o funkcjach

Nazwa w j. ang. The elements of logic and study of functions



Dr J.Górowski

Dr A.Łomnicki


Poznanie elementów logiki i nauki o funkcjach, w zakresie przydatnym do rozwijania matematyki szkolnej oraz studiowania literatury z matematyki i dydaktyki matematyki. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01 Poznanie funktorów zdaniotwórczych oraz praw rachunku zdań i kwantyfikatorów. W02 Poznanie funkcji elementarnych, w tym ich własności i wykresów.

. W03, W09 W03, W09

287




specjalność)

Umiejętności

U01 Posługiwanie się biegłe implikacją, alternatywą, koniunkcją, kwantyfikatorami przy czytaniu oraz tworzeniu tekstu matematycznego. U02 Badanie róŜnych własności funkcji, teŜ określanych wielonormowo, przekształcanie wykresów funkcji. U03 Rozwiązywanie równań i nierówności w oparciu o wiadomości o poznanych funkcjach. U04 Stosowanie zasady indukcji matematycznej.

U08 U08 U08 U08




specjalnościowego)


K01 Umiejętność rozpoznawania braków własnej wiedzy oraz potrzeby jej uzupełniania

K01, K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 45

288




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x U01 x U02 x x x

U03 x x x U04 x K01 x

Kryteria oceny


Uwagi


1. Funktory zdaniotwórcze, prawa rachunku zdań. 2. Kwantyfikatory. 3. Działania na zbiorach, schemat Venna, Prawa rachunku zbiorów. 4. Relacje równowaŜności i porządku. Funkcja jako relacja. 5. Moc zbioru. 6. Zasada indukcji matematycznej. 7. Funkcje elementarne, ich własności i wykresy. 8. Twierdzenia o funkcjach parzystych, nieparzystych, okresowych.

289

9. Funkcje określane wielonormowo, ich własności. 10. Przekształcanie wykresów funkcji. 11. Ciągi, w tym określane rekurencyjnie. 12. Rozwiązywanie równań i nierówności. 13. Równania i nierówności z bezwzględną wartością. 14. Przykłady równań funkcyjnych.


1. A.Birkholc, Analiza matematyczna dla nauczycieli, PWN, Warszawa 1977 2. A.Chronowski, Zadania z teorii mnogości i logiki matematycznej,

Wydawnictwo Dla szkoły, Wilkowice 1999 3. H.Kąkol, Z.,Powązka, Pojęcie funkcji, Wydawnictwo Dla szkoły, Bielsko-

Biała 2000 4. W.Krysicki, L.Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, cz. I, PWN,

Warszawa 1994 Wykaz literatury uzupełniającej

1. M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 1, GiS, Wrocław 2001


Wykład 30










290


Edukacja Techniczno-Informatyczna z Matematyką (nauczycielskie)


Nazwa Emisja Głosu

Nazwa w j. ang. Voice emision


Koordynator Dr hab. Jolanta Zielińska prof. UP Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Emisja Głosu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz metodami badawczymi dotyczącymi głosu i mowy dźwiękowej. Uzyskanie wiedzy o budowie aparatu głosowego, zjawiskach fizjologicznych związanych z tworzeniem głosu, jego emisją, zaburzeniami i odbiorem. Uzyskana wiedza i umiejętności mają słuŜyć do celowego, świadomego, zdrowego uŜywania głosu. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01 ma wiedzę z zakresu fizjologii tworzenia głosu i mowy dźwiękowej W02 rozumie pojęcie samokształcenia i trenowania głosu W03 ma wiedzę z zakresu higieny głosu oraz zapobiegania chorobom zawodowym. .

.W01 W02 W05 W05 W07 W02 W05

291




specjalność)

Umiejętności

U01 potrafi operować głosem w zakresie jego ustawienia i technik wymowy U02 umie rozpoznawać i usuwać zaburzenia głosu i mowy dźwiękowej U03 potrafi dobierać metody trenowania, usprawniania głosu U04 posiada umiejętność wykonywania ćwiczeń emisyjnych

U01 U02 U02 U05 U02 U03 U02 U03




specjalnościowego) Kompetencje

społeczne K01 ma świadomość roli głosu w komunikacji K02 inicjuje prace w zespole

K01 K02 K02 K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 15

292


Zajęcia prowadzone w formie ćwiczeń laboratoryjnych są w oparciu o pokaz z objaśnieniem,

wykonywanie ćwiczeń oraz sprawdzian praktyczny umiejętności emisyjnych (przygotowanie i

przeprowadzenie ćwiczenia emisyjnego).

Materiały dla studentów dostępne są w Internecie na stronie up.krakow.pl/technika/dydaktyka.htm co

pozwala na uczenie się w formie e-learningu


E –

learn

ing

Gry

dydak

tycz

ne

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaj

ęci

a

tere

now

e

Pra

ca

labor

ato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idual

ny

Pro

jekt

gru

pow

y

Udzi

ał w

dys

kusj

i

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egza

min

ust

ny

Egza

min

pis

emny

Inne

W01 x x x x

W02 x x x W03 x x

U01 x x x x

U02 x x x

U03 x x x

U04 x K01 x x x x

K02 x x

Kryteria oceny

Test wielokrotnego wyboru. Przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia emisyjnego oraz referatu na temat którego dotyczy ćwiczenie.

Uwagi

Student zobowiązany jest do samodzielnej pracy w oparciu o materiały zamieszczone w Internecie – metoda e-learningu.

293


1. Budowa i funkcje aparatu głosotwórczego, zjawiska fizjologiczne związane z tworzeniem głosu i

jego emisją.

2.Zaburzenia głosu i mowy dźwiękowej w kontekście ich tworzenia, emisji, nadawania i odbioru.

3. Prawidłowe operowanie głosem, jego ustawienie, dobór techniki wymowy. Higiena głosu.

4. Ćwiczenia emisyjne.

5. Samodzielna praca nad emisją głosu, samokształcenie i trenowanie głosu.

6. Badanie głosu z uŜyciem technik komputerowych.


.Legieć-Matosiuk A., Chaciński J., Emisja glosu-skrypt dla studentów, wyd. WSP, Słupsk 1994.

Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M., Zaburzenia głosu-badanie-diagnozowanie-metody

usprawniania, wyd. DIG, Warszawa 1998.

Pruszewicz A., Foniatria kliniczna, PZWL, Warszawa 1992.

.Przybysz-Piwko M., Emisja głosu nauczyciela, , CDN., Warszawa 2006.

Tarasiewicz B., Mówię i śpiewam świadomie, UNIVERSITAS, Warszawa 2006.

Toczyska B., Elementarne ćwiczenia dykcji, wyd. Gdańskie Wyd. Oświatowe, Gdańsk 1998.


Klemensiewicz Z., Prawidła poprawnej wymowy polskiej, wyd. Bis, Warszawa 1995.

Minczakiewicz E. M., Mowa rozwój-zaburzenia, terapia, wyd. AP, Kraków 1997.

Mitrinowicz-Modrzejewska A., Fizjologia i patologia głosu, słuchu i mowy, PZWL, Warszawa 1996

Rokitańska M., Laskowska H., Zdrowy głos, ABA, Bydgoszcz 2003.

Skrzynecka G., Uczymy się poprawnie mówić, WSiP, Warszawa 1999.

Styczek I., Logopedia, PWN, Warszawa 1980.

Tadeusiewicz R., Sygnał mowy, KiŁ, Warszawa 1988.

294


Wykład







3


3





295


Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką


Nazwa Geometria elementarna

Nazwa w j. ang. Elementary geometry



Dr J.Górowski

Dr A.Łomnicki


Poznanie geometrii elementarnej w stopniu wystarczającym do nauczania w szkołach, w tym do pracy z uczniem przygotowującym się do konkursów z matematyki. Zajęcia są prowadzone w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01 Poznanie definicji i twierdzeń z geometrii, występujących w podstawie programowej nauczania matematyki w szkołach niŜszych szczebli

. W09

296




specjalność)

Umiejętności

U01 Dowodzenie twierdzeń występujących w programie szkolnym geometrii. U02 Rozwiązywanie zadań dotyczących pól figur płaskich i objętości figur przestrzennych. U03 Konstruowanie trójkąta i pewnych czworokątów – przy odpowiednich danych, konstruowanie okręgu opisanego na trójkącie, wpisanego w trójkąt oraz uzasadnianie poprawności tych konstrukcji. U04 Badanie wzajemnego połoŜenia prostych, okręgów, prostych i okręgów metodami geometrii analitycznej.

U08 U08 U08 U08




specjalnościowego)


K01 Umiejętność rozpoznawania braków własnej wiedzy oraz potrzeby jej uzupełniania

K01, K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 60

297




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x U01 x

U02 x x U03 x x

U04 x x K01 x

Kryteria oceny


Uwagi


1. Wielokąty – definicje i twierdzenia (w szczególności Pitagorasa i Talesa - proste i odwrotne, sinusów i cosinusów, o rzucie w kierunku dwusiecznej kąta w trójkącie, Ptolemeusza).

2. Dowody wybranych twierdzeń. 3. Cztery punkty charakterystyczne trójkąta. 4. Cechy równoboczności trójkąta. 5. Okręgi i wielokąty. 6. Wielokąty foremne. 7. Klasyczne konstrukcje geometryczne.

298

8. Wzory na pola poznanych figur, w tym wzór Herona na pole trójkąta. 9. Figury przystające i podobne. 10. Przekształcenia geometryczne. 11. Figury osiowosymetryczne i środkowo symetryczne. 12. Figury przestrzenne. Wielościany. Figury obrotowe. 13. Wielościany foremne. 14. Pola powierzchni i objętości brył w zadaniach.


1. Z.Krygowska, J.Maroszkowa,Geometria dla klasy I liceum, WSiP, Warszawa 1975

2. Z.Krygowska, Geometria dla klasy II liceum, WSiP, Warszawa 1976 3. J.Górowski, A.Łomnicki, Planimetria, Wydawnictwo Kleks, Bielsko-Biała 1996 4. J.Górowski, A.Łomnicki, Stereometria, Wydawnictwo Kleks, Bielsko-Biała 1996


1. M.Grabowski, K.Szymański, Zbiór zadań dla uczniów szkół średnich o zainteresowaniach matematycznych, WSiP, Warszawa 1991

2. B.Iwaszkiewicz, Geometria elementarna, PZWS, Warszawa 1963 3. P.Jędrzejewicz, Bukiety matematyczne dla gimnazjum, GWO, Gdańsk 2002 4. P.Jędrzejewicz, Bukiety matematyczne dla liceum i technikum, GWO, Gdańsk


Wykład 30










299


Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką (nauczycielskie)


Nazwa Komunikacja Interpersonalna

Nazwa w j. ang. Interpersonal Communication




Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Komunikacja Interpersonalna jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz praktyką z zakresu komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Uzyskanie wiedzy o modelach, barierach, stylach komunikacyjnych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do skutecznego przekazu dydaktycznego oraz sztuki negocjacji. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego) Wiedza W01 ma wiedzę z zakresu teorii komunikacji

W02 rozumie pojęcie komunikacji interpersonalnej, z podziałem na werbalną i niewerbalną. W03 ma wiedzę z zakresu modeli, barier komunikacyjnych, aktywnego słuchania,

W01 W02 W05 W08 W05 W07 W08 W02 W05 W08

300




specjalność) Umiejętności U01 potrafi określić styl komunikacyjny U02 umie rozpoznawać bariery komunikacyjne U03 potrafi dobierać metody usprawniania komunikacji U04 posiada umiejętność negocjacji

U01 U02 U01 U02 U05 U01 U02 U03 U01 U02 U03




specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01 ma świadomość roli przekazu werbalnego i

niewerbalnego w komunikacji K02 dokonuje oceny własnych kompetencji komunikacyjnych K03 potrafi współdziałać i pracować w grupie

K01 K02 K01 K02 K02 K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 15

301


Zajęcia prowadzone w formie ćwiczeń konwersatoryjnych w oparciu o pogadankę z objaśnieniem,

wykonywaniem ćwiczeń warsztatowych oraz sprawdzian praktyczny umiejętności komunikacyjnych

(przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia komunikacyjnego).




E –

learn

ing

Gry

dydakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaj

ęcia

te

renow

e

Pra

ca

labora

tory

jna

Pro

jekt

in

dyw

idualn

y

Pro

jekt

gru

pow

y

Udzi

ał w

dys

kusj

i

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egza

min

ust

ny

Egza

min

pis

emny

Inne

W01 x x x x W02 x x x W03 x x

U01 x x x x

U02 x x x

U03 x x x

U04 x x

K01 x x x

K02 x x K03 x x

Kryteria oceny

Test wielokrotnego wyboru. Przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczenia z zakresu komunikacji oraz referatu na temat którego dotyczy ćwiczenie.

Uwagi


302


1.Podstawy teorii komunikacji. 2.Modele i sprawność komunikacyjna. 3.Bariery i style komunikacyjne. 4. Aktywne słuchanie 5. Komunikacja werbalna (pytania, parafrazy). 6. Komunikacja niewerbalna. 7. Szkolenia i negocjacje.


Argyle M.: Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa 1991 Hammer H. :Rozwój umiejętności społecznych, Warszawa 2003 Hogan K. : Sztuka porozumienia, Warszawa 2000 Nęcki Z.: Komunikacja międzyludzka, Kraków 1996 Pease A. : Język ciała - jak czytać myśli ludzi z ich gestów, Kraków 1992 Retter T. : Codzienna komunikacja w pedagogice, Warszawa 2001 Wykaz literatury uzupełniającej

Aronson E. : Psychologia społeczna-serce i umysł, Warszawa 1997 Borkowski J. : O konflikcie i negocjacjach, Warszawa 2000 Collins A. (2003). Język ciała, gestów i zachowań, Warszawa 2003 Domachowski W. : Psychologia społeczna komunikacji niewerbalnej, Toruń 1993 Knapp, M. L., Hall, J. A. : Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich. Wrocław 2000 Thompson P. : Sposoby komunikacji interpersonalnej. Poznań 1998


Wykład







3


3





303

KARTA KURSU

Nazwa Koncepcje i praktyki nauczania

Nazwa w j. ang. The conceptions and teaching practice



Dr Anna Kwatera


W zakresie wiedzy:

- znajomość teorii i koncepcji kształcenia potrzebnych do kształtowania u

potencjalnych nauczycieli refleksyjnego stosunku do teorii i praktyki

pedagogicznej

- rozumienie roli edukacji w wymiarze jednostkowym i społecznym

- dostrzeganie i interpretowanie zmian oraz rozumienie prawidłowości

zachodzących w systemie edukacji oraz jego poszczególnych segmentach

- rozumienie celowości samokształcenia, znajomości zasad i metod

samokształcenia oraz potrzeby ciągłego doskonalenia swojego warsztatu pracy;

- rozbudzenie potrzeby ustawicznego doskonalenia się pod względem

intelektualnym, wolicjonalnym i charakterologicznym

W zakresie umiejętności:

- rozwijanie konkretnych umiejętności działaniowych i psychospołecznych

niezbędnych w pracy nauczyciela- praktyka, w tym planowania działań i projektowania dydaktycznego

- posługiwanie się zróŜnicowanymi metodami i formami oddziaływań dydaktyczno-

wychowawczych stymulujących proces nabywania przez uczniów wiedzy

- samodzielne stosowanie zróŜnicowanych stylów i strategii kształcenia oraz

wspomagania procesu nauczania-uczenia się, w tym nowoczesnych

technologii

nauczania

- projektowanie narzędzi pracy dydaktycznej, w tym ewaluacyjnych

- wartościowanie specyfiki przemian polskiego systemu edukacji

304

Efekty kształcenia





Wiedza

W01 – posiada wiedzę na temat wychowania i

kształcenia, w tym ich filozoficznych i społeczno-

kulturowych podstaw

W02 – posiada wiedzę na temat współczesnych

teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania oraz róŜnorodnych uwarunkowań tych

procesów

W03 – posiada wiedzę na temat struktury i funkcji

systemu edukacji – celów, podstaw prawnych,

organizacji i funkcjonowania instytucji

edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych

N_W01 N_W02 N_W01





Umiejętności

U01 – potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane

z działalnością pedagogiczną (dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą), korzystając z róŜnych

źródeł ( w języku polskim i obcym) i nowoczesnych

technologii

U02 – potrafi dobierać i wykorzystywać dostępne

materiały, środki i metody pracy w celu

projektowania i efektywnego realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i

opiekuńczych) oraz wykorzystywać nowoczesne

technologie w pracy dydaktycznej

U03 – potrafi analizować własne działania

pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze,

wychowawcze) i wskazywać obszary wymagające

modyfikacji, potrafi eksperymentować i wdraŜać działania innowacyjne

N_U02 N_U01, N_U02 N_U01

305

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 20 10 - - - - -






K01 - ma świadomość poziomu swojej wiedzy i

umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego

dokształcania się zawodowego i rozwoju

osobistego; dokonuje oceny własnych

kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie

realizowania działań pedagogicznych

(dydaktycznych, wychowawczych i

opiekuńczych)

K02 – jest przekonany o sensie, wartości i

potrzebie podejmowania działań pedagogicznych

w środowisku społecznym; jest gotowy do

podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje

aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i

zespołowych zadań zawodowych wynikających z

roli nauczyciela

K03 – ma świadomość konieczności prowadzenia

zindywidualizowanych działań pedagogicznych


opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze

specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

K04 – ma świadomość istnienia etycznego

wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów

K05 – odpowiedzialnie przygotowuje się do

swojej pracy, projektuje i wykonuje działania

pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze i

wychowawcze)

K06 – jest gotowy do podejmowania

indywidualnych i zespołowych działań na rzecz

podnoszenia jakości pracy szkoły

N_K01, N_K02 N_K01 N_K02 N_K01 N_K01 N_K01, N_K02

306


• wykład problemowy

• wykład konwersatoryjny

• metoda warsztatowa

• metoda projektowa

• metoda działań praktycznych

• mikronauczanie

• dyskusja


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x x W02 x x x x W03 x x x x U01 x x x x x x x U02 x x x x x U03 x x x K01 x K02 x K03 x x K04 x x K05 x x K06 x

Kryteria oceny

Warunki zaliczenia przedmiotu:

Wykłady – frekwencja, aktywny udział w dyskusji w trakcie wykładów (20%)

Ćwiczenia – aktywny udział w dyskusji, przygotowanie/przeprowadzenie gier

dydaktycznych/metod aktywizujących, projekt grupowy i przygotowanie eseju.

Egzamin w formie testowej; warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest

posiadanie zaliczenia z wykładów i ćwiczeń. Warunkiem pozytywnego

zaliczenia testu jest uzyskanie min. 50%+1 ogólnej liczby punktów

307

Uwagi


1) Dydaktyka jako subdyscyplina pedagogiczna. Przedmiot i zadania współczesnej

dydaktyki. Dydaktyka ogólna a dydaktyki szczegółowe. Główne nurty myślenia o

edukacji szkolnej i szkole.

2) Szkoła jako instytucja wspomagająca rozwój jednostki i społeczeństwa. Modele współczesnej szkoły: tradycyjny, humanistyczny, refleksyjny i

emancypacyjny. Szkolnictwo alternatywne. Program ukryty szkoły. Współczesne

koncepcje nauczania. Modele profesjonalizmu i ich implikacje dla edukacji

nauczycieli. Edukacja do refleksyjnej praktyki.

3) Proces nauczania – uczenia się. Środowisko uczenia się. Szkolne uczenie się. Cele kształcenia – źródła, sposoby formułowania i rodzaje. Zasady dydaktyki.

Metody nauczania. Organizacja procesu kształcenia i pracy uczniów. Lekcja

(jednostka dydaktyczna) i jej budowa. Style i techniki pracy z uczniami. Formy

organizacji uczenia się. Środki dydaktyczne.

4) System oświaty. Organizacja i funkcjonowanie. Aspekty prawne funkcjonowania

systemu oświaty i szkoły, elementy prawa oświatowego. Szkoła (w tym szkoła

specjalna) i jej program. Europejski kontekst zmiany programu szkoły. Wzorce i

modele programów nauczania. Programy przedmiotowe, międzyprzedmiotowe i

blokowe. Programy autorskie. Ewaluacja programów. Treści nauczania. Plany

pracy dydaktycznej.

5) Klasa szkolna jako środowisko edukacyjne. Style kierowania klasą. Procesy

społeczne w klasie. Integracja klasy szkolnej. Ład i dyscyplina w szkole i w klasie.

Poznawanie uczniów i motywowanie ich do nauki. Uczniowie ze specjalnymi

potrzebami edukacyjnymi w klasie szkolnej. Edukacja włączająca.

Indywidualizacja nauczania. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole.

6) Projektowanie działań edukacyjnych w kontekście specjalnych potrzeb

edukacyjnych oraz szczególnych uzdolnień uczniów. Kategorie uczniów ze

specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i charakterystyka ich funkcjonowania.

Formy kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: przedszkola

i szkoły ogólnodostępne, integracyjne oraz specjalne, klasy terapeutyczne,

indywidualne nauczanie.

7) Diagnoza, kontrola i ocena wyników kształcenia. Wewnątrzszkolny system

oceniania, sprawdziany i egzaminy zewnętrzne. Ocenianie osiągnięć szkolnych

uczniów oraz efektywności dydaktycznej nauczyciela i jakości pracy szkoły.

8) Język jako narzędzie pracy nauczyciela. Porozumiewanie się w celach

dydaktycznych – sztuka wykładania, sztuka zadawania pytań, sposoby zwiększania

aktywności komunikacyjnej uczniów. Edukacyjne zastosowania mediów.


308

1. F. Bereźnicki, Dydaktyka kształcenia ogólnego, Kraków 2004.

2. P. Bąbel, M.Wiśniak, Jak uczyć Ŝeby nauczyć, Warszawa 2008.

3. L. Cohen, L. Manion, K. Morrison, Wprowadzenie do nauczania, Poznań 2003.

4. G. Dryden, J. Vos, Rewolucja w uczeniu, Poznań 2003.

5. K. Ferstenmacher, Style nauczania, Gdańsk 2000.

6. R.M.Gagne, J.L.Brigs, W.W.Wager, Zasady projektowania dydaktycznego, W-wa

1992.

7. M. Harmin, Duch klasy. Jak motywować uczniów do nauki, Warszawa 2004.

8. I. Kawecki, Wprowadzenie do wiedzy o szkole i nauczaniu, Kraków 2003.

9. K. Kruszewski, K. Konarzewski, Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, Warszawa

1991.

10. J. KrzyŜewska, Aktywizujące metody i techniki w edukacji, Suwałki 2003.

11. G. Mietzel, Psychologia kształcenia, Gdańsk 2003.

12. B. Niemierko, Kształcenie szkolne, Warszawa 2007.

13. G. Petty, Nowoczesne nauczanie, Sopot 2012.

14. M. ŚnieŜyński, Sztuka dialogu. Teoretyczne załoŜenia a szkolna rzeczywistość, Kraków 2005.

15. E. Putkiewicz Proces komunikowania się na lekcji, Warszawa 1990.

16. M. Winkler, A.Commiachau, Sztuka prowadzenia wykładów i lekcji, Kraków 2008.


1. K. Denek, Kuźniak I., Projektowanie celów kształcenia w reformowanej szkole,

Poznań 2001.

2. A. Tomkiewicz-Bętkowska, J.Czubak, Zgrana klasa. Ja-ty-my, Kraków 2011.

3. M. Jąder, Efektywne i atrakcyjne metody pracy z dziećmi, Kraków 2010.

4. K. Kruszewski, K. Konarzewski, Sztuka nauczania. Szkoła, Wraszawa 1991.

5. B. Łuczak, Niepowodzenia w nauce, Poznań 2000.

6. T. Ornstein, T. Hunkins, Program szkolny, załoŜenia, zasady, problematyka,

Warszawa 1999.

7. J. Pople, Uczeń trudny – jak go skłonić do nauki, Warszawa 1997.

8. T. Szaran , Pomiar dydaktyczny, Warszawa 2000.

9. W. Walczak , Jak oceniać ucznia, Łódź 2001.

10. M. Węglińska, Jak przygotować się do lekcji? Wybór materiałów dydaktycznych,

Kraków 1997


Wykład 20




309


5


10





310

KARTA KURSU

Nazwa Koncepcje i praktyki wychowania 1

Nazwa w j. ang. The concepts and practice of education 1


Koordynator Dr Stanisław Kowal

Zespół dydaktyczny Dr Wiesława Kogut Dr Joanna Łukasik

Dr Jolanta Maćkowicz


Celem kursu jest ukształtowanie wiedzy pedagogicznej pozwalającej na rozumienie procesów rozwoju, socjalizacji, wychowania i nauczania – uczenia się. Ukształtowanie umiejętności posługiwania się wiedzą z zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji pedagogicznych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych. Celem kursu jest ukształtowanie wraŜliwości etycznej,

empatii, otwartości, refleksyjności oraz postaw prospołecznych i poczucia odpowiedzialności.

311

Efekty kształcenia





Wiedza

W01 – posiada wiedzę na temat wychowania i kształcenia, w tym ich filozoficznych i społeczno-kulturowych podstaw W02 – posiada wiedzę na temat współczesnych teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania oraz róŜnorodnych uwarunkowań tych procesów W03 – posiada wiedzę na temat głównych środowisk wychowawczych, ich specyfiki i procesów w nich zachodzących W04 – posiada wiedzę na temat struktury i funkcji systemu edukacji – celów, podstaw prawnych, organizacji i funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych W05 – posiada wiedzę na temat podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów edukacji szkolnej (np. instruktorów harcerskich) oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieŜy w kontekście prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych W06 – posiada wiedzę na temat projektowania ścieŜki własnego rozwoju i awansu zawodowego W07 – posiada wiedzę na temat etyki zawodu nauczyciela

N_W01 N_W02 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01

312





Umiejętności

U01 – potrafi dokonywać obserwacji sytuacji i zdarzeń pedagogicznych U02 - potrafi posługiwać się wiedzą teoretyczną z zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji pedagogicznych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych U03 – potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane z działalnością pedagogiczną (dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą), korzystając z róŜnych źródeł ( w języku polskim i obcym) i nowoczesnych technologii U04 - posiada rozwinięte kompetencje komunikacyjne: potrafi porozumiewać się z osobami pochodzącymi z róŜnych środowisk, będącymi w róŜnej kondycji emocjonalnej, dialogowo rozwiązywać konflikty i konstruować dobrą atmosferę dla komun akacji w klasie szkolnej U05 – potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności U06 – potrafi zaprojektować plan własnego rozwoju zawodowego

N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U01 N_U02

313






K01 - ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego; dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) K02 – jest przekonany o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych zadań zawodowych wynikających z roli nauczyciela K03 – ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka K04 – jest gotowy do podejmowania indywidualnych i zespołowych działań na rzecz podnoszenia jakości pracy szkoły

N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K02

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 20 20


314

Wykład, wykład konwersatoryjny, dyskusja, prezentacje projektów indywidualnych i grupowych, metody aktywizujące


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x X X x W02 x x X X x W03 x X X X x W04 X X x W05 X X x W06 X X x W07 X X x U01 X X X U02 X X X x U03 X X X x U04 X U05 X U06 X X K01 X X K02 X X K03 X X K04 X X

Kryteria oceny

50% referat

20% projekt indywidualny 20% projekt grupowy

10% udział w dyskusji

315

Uwagi


1. Wychowanie a rozwój. Funkcje wychowania. Proces wychowania, jego struktura, właściwości, dynamika. Przymus i swoboda w wychowaniu. Wychowanie jako urabianie i jako wspomaganie rozwoju. Wychowanie adaptacyjne i emancypacyjne. Wychowanie a manipulacja. Podmiotowość w wychowaniu. Podstawowe środowiska wychowawcze: rodzina, grupa rówieśnicza, szkoła. Style i postawy wychowawcze. Konteksty wychowania. Źródła i przejawy kryzysu współczesnego wychowania.

2. Szkoła jako instytucja wychowawcza. Środowisko społeczne klasy i szkoły. Autokratyzm

i demokracja w szkole. Proces i wzorce komunikowania się na terenie szkoły. Ukryty program szkoły. Postawy nauczycieli i uczniów. Kształtowanie i zmiana postaw. Praca z grupą rówieśniczą. Tworzenie klimatu wychowawczego w klasie i w szkole. Plan pracy wychowawczej. Metody wychowawcze i ich skuteczność. Umiejętności wychowawcze. Trudności wychowawcze. Konflikty w klasie i w rodzinie. Błędy wychowawcze. Granice i mierniki oddziaływań wychowawczych. Kryzys szkoły. Pozaszkolne instytucje wychowawcze i resocjalizacyjne. Współpraca rodziny i szkoły. Współpraca szkoły ze środowiskiem.

3. Zawód nauczyciela. Role zawodowe nauczyciela. Wzór osobowy, postawa i kunszt

nauczycielski. Powinności nauczyciela i rozwój profesjonalny. Program wewnętrzny nauczyciela. Przygotowanie zawodowe nauczyciela. Wiedza prywatna, potoczna a wiedza naukowa nauczyciela. Etyka nauczycielska. Odpowiedzialność prawna opiekuna, nauczyciela, wychowawcy. Uczenie się w miejscu pracy. Dokształcanie i doskonalenie zawodowe jako warunki awansu zawodowego. Uczenie się przez całe Ŝycie nauczycieli. Wypalenie zawodowe nauczycieli - przyczyny, symptomy, strategie zaradcze. Choroby związane z wykonywaniem zawodu nauczyciela - profilaktyka.

4. Media i ich wpływ wychowawczy. Nauczyciel w procesie komunikacji - autoprezentacja,

aktywne słuchanie, efektywne nadawanie. Komunikacja niewerbalna. Porozumiewanie się emocjonalne w klasie. Style komunikowania się uczniów i nauczyciela. Bariery komunikacyjne w klasie. Porozumiewanie się w sytuacjach konfliktowych.

5. Poznawanie uczniów. Techniki i ich ograniczenia, kwestie etyczne. Sposoby

funkcjonowania uczniów w klasie. Pozycja społeczna ucznia w klasie. Typy uczniów. Uczeń szczególnie uzdolniony. Inny i obcy. Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Trudności i niepowodzenia szkolne. Międzynarodowe i krajowe regulacje dotyczące praw człowieka, dziecka, ucznia oraz osób z niepełnosprawnością.

6. Agresja i przemoc (w tym agresja elektroniczna). UzaleŜnienia (w tym od środków

psychoaktywnych i komputera). Zaburzenia odŜywiania. Wykaz literatury podstawowej

Kwieciński Z., Śliwerski B.,(red.) Pedagogika T. 1,2. Warszawa 2003. Śliwerski B. (red.), Pedagogika t. 1, GWP, Gdańsk 2006 (rozdziały 2, 3, 4, 5). Day Ch., Rozwój zawodowy nauczyciela, Gdańsk 2004. Kwiatkowska H., Pedeutologia, Warszawa 2008. Perry R., Teoria i praktyka. Proces stawania się nauczycielem, Warszawa 2000. Wykaz literatury uzupełniającej

316

Kwiatkowska H., ToŜsamość nauczycieli, Gdańsk 2005. Fenstermacher G., Soltis J. Style nauczania, Warszawa 2000. Kwiatkowska H., Edukacja nauczycieli. Konteksty-kategorie-praktyki, Warszawa1997. Roman Schulz, Szkoła jako organizacja, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń 1993. Mizerek H., Dyskursy współczesnej edukacji nauczycielskiej. Olsztyn 1999. Michalak J. M., (red.) Etyka i profesjonalizm w zawodzie nauczyciela. Łódź 2010 Jaworska T., Leppert R. (red.), Wprowadzenie do pedagogiki. Impuls, Kraków 1996 Brezinka W., Wychowanie i pedagogika w dobie przemian kulturowych. Wydawnictwo WAM, Kraków 2005. Kobyłecka E., Nauczyciel wobec współczesnych zadań edukacyjnych, Kraków 2005. Speck O. , Być nauczycielem. Gdańsk 2005 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 20





15


15





317

KARTA KURSU


Nazwa w j. ang. Conceptions and practices of education 2


Koordynator Dr Stanisław Kowal Zespół dydaktyczny


Dostarczenie w oparciu o efekty kształcenia wiedzy dotyczącej form aktywności dzieci w wieku szkolnym, znaczenia grup rówieśniczych oraz roli osób znaczących charakterystycznych dla wieku rozwoju. Dostarczenie wiedzy z zakresu adaptacji dzieci w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej oraz dysfunkcji i zaburzeń rozwojowych, a takŜe współczesnych zagroŜeń dzieci i młodzieŜy (w tym bezpieczeństwo dzieci w szkole i poza nią) w kontekście projektowania działań opiekuńczych, wychowawczych i profilaktycznych indywidualnych i realizowanych w grupie, klasie i szkole. Zaprezentowanie najwaŜniejszych zasad dotyczących projektowania i wdraŜania działań opiekuńczych, wychowawczych i profilaktycznych w odniesieniu do jednostki i grupy oraz przygotowanie studentów do samodzielnego ich projektowania i wdraŜania. Dostarczenie wiedzy na temat form i metod współpracy z rodzicami ucznia i środowiskiem społecznym oraz przygotowanie studentów do samodzielnego organizowania skutecznej współpracy w kontekście potrzeb i moŜliwości podmiotów współpracy, a takŜe prowadzenia poszczególnych metod i form współpracy. Wyrabianie postaw tolerancji i akceptacji ucznia przejawiającego róŜnego rodzaju dysfunkcje zachowania oraz rodziców ucznia.

318

Efekty kształcenia



Wiedza

W1 Student zna podstawowe formy aktywności ucznia oraz moŜliwości adaptacji, aspiracje i motywacje charakterystyczne dla wieku rozwoju. W2 Wymienia i charakteryzuje naturalne środowiska wychowawcze W3 Rozpoznaje i charakteryzuje podstawowe zagroŜenia dzieci i młodzieŜy W4 Zna i wymienia podstawowe zadania nauczyciela w zakresie opieki i wychowania w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej. W5 Wymienia, rozpoznaje i charakteryzuje dysfunkcje i zaburzenia zachowania. W6 Zna i wymienia działania wspierające, terapeutyczne, wychowawcze, profilaktyczne w odniesieniu do zagroŜeń oraz dysfunkcji i zaburzeń zachowania. W7 Zna i wymienia zasady bezpieczeństwa uczniów w szkole i poza nią. W8 Zna i wymienia zasady, formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. W9 Zna zasady współpracy szkoły ze środowiskiem lokalnym W10 Wymienia i określa charakter działania instytucji wspierających działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły.

N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W02 N_W01 N_W01

319


Umiejętności

U1 Analizuje zjawiska wychowawcze, interpretuje je i podejmuje w ich kontekście profesjonalne działania pedagogiczne U2 Samodzielnie diagnozuje oraz wykorzystuje wiedzę teoretyczną do projektowania i wdraŜania profesjonalnych działań w zakresie pracy z uczniem zagroŜonym oraz uczniem dysfunkcyjnym i z zaburzeniami rozwojowymi. U3 Samodzielnie utworzy określony fragment programu wychowawczego szkoły oraz plan pracy wychowawczej dla klasy U4 Zaprojektuje i przedstawi samodzielnie utworzone (indywidualnie określone) działania wspierające, wychowawcze, profilaktyczne w odniesieniu do ucznia (dysfunkcje, zagroŜenia) i klasy (konflikty). U5 Samodzielnie diagnozuje oraz rozwiązuje sytuacje problemowe wykorzystując róŜne zasady i strategie prowadzenia rozmowy, mediacji i negocjacji. U6 Wykorzystuje wiedzę teoretyczną do projektowania współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. U7 Zaprojektuje i przedstawi zajęcia terenowe dla uczniów z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa U8 Zaprojektuje i przeprowadzi warsztaty i/lub prelekcję dla rodziców uczniów.

N_U01 N_U01, N_U02 N_U01 N_U01 N_U03 N_U01 N_U01 N_U01, N_U03

320




K01 Komunikuje się w sposób profesjonalny z podmiotami pracy i współpracy K02 Przestrzega zasad etyki zawodowej K03 Współtworzy i buduje pozytywny klimat oraz atmosferę zaufania w czasie zajęć K04 Inicjuje proces własnego rozwoju i samorealizacji

N_K02 N_K01 N_K01 N_K01, N_K02

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15 30


Wykład, warsztaty, projekt, studium przypadku, wprawki i gry dramowe, inscenizacja, dyskusja, informacja zwrotna, metody aktywizujące


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w

dysk

usji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 X X W02 X W03 X

321

W04 X X W05 X X X W06 X X X W07 X X W08 X W09 X X W10 X U01 X X X U02 X X X X U03 X U04 X U05 X X X X U06 X X U07 X X X U08 X X X X K01 X X K02 X X X X X X K03 X X X K04 X X X X

Kryteria oceny

75% egzamin pisemny, 25% aktywna praca na ćwiczeniach (projektowanie i prowadzenie zajęć opiekuńczo – wychowawczych i profilaktycznych), obecność na wykładach i ćwiczeniach.

Uwagi

-


Wykłady: - Adaptacja ucznia w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej (2). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności, osoby znaczące, bunt okresu dorastania, konflikty, zagroŜenia dzieci i młodzieŜy (3). - Działania opiekuńczo – wychowawcze nauczyciela – wychowawcy w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (2). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Działania wspierające, terapeutyczne, wychowawcze, profilaktyczne (3). - Bezpieczeństwo uczniów w szkole i poza szkołą (2). - Zasady, formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (3). Ćwiczenia: - Diagnozowanie aspiracji uczniów. Sposoby motywowania ucznia do rozwoju i

322

samodoskonalenia (3). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności (2), - ZagroŜenia dzieci i młodzieŜy – diagnoza, profilaktyka, terapia (5). - Projektowanie działań opiekuńczo – wychowawczych w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (program wychowawczy szkoły, klasy) (4). - Konflikty rówieśnicze oraz konflikty z dorosłymi. Mediacje, negocjacje, strategie rozwiązywania problemów (4). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Projektowanie działań wspierających, wychowawcze, profilaktyczne. Terapia – rodzaje, instytucje prowadzące i wspierające (6). - Bezpieczeństwo uczniów w czasie zajęć terenowych, wycieczek oraz poza szkołą (2) - Formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów – projektowanie. Rozmowa z uczniem, rozmowa z rodzicem w szkole – płaszczyzna porozumienia. Trójpodmiotowe partnerstwo. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (4). Wykaz literatury podstawowej

M. Dudzikowa, Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia. Kraków 2001. M. Dudzikowa, M. Czerepaniak – Walczak (red.), Wychowanie. Pojęcia – Procesy - Konteksty, t. 1- 5, Gdańsk 2008 – 2011 (wybrane artykuły z poszczególnych tomów). J. Elliot, M. Place, Dzieci i młodzieŜ w kłopocie, Warszawa 2000. A. Janowski, Poznawanie uczniów, Warszawa 2003 JJ.McWrither, MłodzieŜ zagroŜona, Warszawa 2003 S. Rockwell, A co mi zrobisz? Od chaosu do współpracy w klasie, Warszawa 2008 M. Łobocki, W trosce o wychowanie w szkole. Kraków 2007 Kwieciński Z., Śliwerski B. (red.), Pedagogika tom 2, Warszawa 2002. Wykaz literatury uzupełniającej

M. Harmin, Duch klasy. Jak motywować uczniów do nauki, Warszawa 2004. D. Krowatschek, Jak sobie poradzić z agresją u dzieci. Kraków 2006 A. Konieczna. Szkoła wobec rodziców dziecka źle funkcjonującego w roli ucznia, Warszawa 2010. J. Łukasik, Spoko lekcja, czyli 65 sposobów na oryginalne zajęcia, Kielce: Wydawnictwo Jedność 2009, J. Łukasik, Spoko lekcja 2, czyli jeszcze więcej sposobów na oryginalne zajęcia. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2011 J. Łukasik, O wartości konsekwencji w wychowaniu. [w:] „BliŜej Przedszkola” 2010, nr 11, J. Łukasik, Udana rozmowa z uczniem jest moŜliwa [w:] „Psychologia w Szkole” 2010, nr 4, s.60 – 66. J. Łukasik, Rodzic w szkole - strategie rozmowy. [w:] „Psychologia w szkole” 2011, nr 1, s. 17 – 24 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta) Ilość godzin w kontakcie z Wykład 15

323

Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 30 prowadzącymi





5





324

KARTA KURSU

Nazwa Praktyka1

Nazwa w j. ang. Pedagogical practice




Celem praktyki jest gromadzenie doświadczeń związanych z pracą opiekuńczo-wychowawczą z uczniami, zarządzaniem grupą i diagnozowaniem indywidualnych potrzeb uczniów oraz konfrontowanie nabywanej wiedzy psychologiczno- pedagogicznej z rzeczywistością pedagogiczną w działaniu praktycznym, a takŜe: - wielostronne przygotowanie do wykonywania zawodu nauczyciela-wychowawcy, w tym pełnienia roli:

~ wychowawcy /zespołu klasowego, grupy wychowanków/ ~ organizatora wycieczek i imprez o charakterze z edukacyjnym i/lub rekreacyjnym ~ koordynatora współpracy szkoły z rodzicami ~ członka struktur organizacyjnych szkoły/ np. rady pedagogicznej, rady szkoły/ ~ animatora Ŝycia kulturalnego podopiecznych

- kształtowanie innowacyjnej, twórczej postawy przyszłych nauczycieli- wychowawców w pracy szkolnej i środowisku wychowawczym - kształtowanie i doskonalenie umiejętności psychospołecznych nauczyciela-wychowawcy-praktyka - wdraŜanie do samokształcenia i potrzeby ciągłego doskonalenia swojego warsztatu pracy - kształtowanie umiejętności pedagogicznych związanych z ethosem zawodu nauczyciela-wychowawcy Efekty kształcenia



325

W01– posiada wiedzę na temat struktury i funkcji systemu edukacji – celów, podstaw prawnych, organizacji i funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych W02 – posiada wiedzę na temat podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów edukacji szkolnej (np. instruktorów harcerskich) oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieŜy w kontekście prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych W03 – posiada wiedzę na temat metodyki wykonywania zadań – norm, procedur i dobrych praktyk stosowanych w wybranym obszarze działalności pedagogicznej (wychowanie przedszkolne, nauczanie w szkołach ogólnodostępnych, w szkołach i oddziałach specjalnych i integracyjnych)

N_W01 N_W01 N_W02



Umiejętności

U01 – potrafi dokonywać obserwacji sytuacji i zdarzeń pedagogicznych U02 – posiada umiejętności diagnostyczne pozwalające na rozpoznawanie sytuacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, opracowywanie wyników obserwacji i formułowanie wniosków U03 – potrafi dobierać i wykorzystywać dostępne materiały, środki i metody pracy w celu projektowania i efektywnego realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) oraz wykorzystywać nowoczesne technologie w pracy dydaktycznej U04 – potrafi kierować procesami kształcenia i wychowania, posiada umiejętność pracy z grupą (zespołem wychowawczym, klasowym) U05 – potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych, wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy oraz inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe Ŝycie U06 – potrafi pracować z uczniami, indywidualizować zadania i dostosowywać metody i treści do potrzeb i moŜliwości uczniów (w tym uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi) oraz zmian zachodzących w świecie i nauce U07 – potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz psychologii do analizowania i interpretowania określonego rodzaju sytuacji i zdarzeń pedagogicznych, a takŜe motywów i wzorów zachowań uczestników tych sytuacji U08 – potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności

N_U01 N_U01 N_U01, N_U02 N_U03, N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01

326




K01 – ma świadomość konieczności prowadzenia zindywidualizowanych działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi K02 – ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne (dydaktyczne, opiekuńcze i wychowawcze) K04 – posiada świadomość istnienia etycznego wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów

N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30

30


� obserwacja � pogadanka, � dyskusja, � praca z tekstem, � metoda sytuacyjna, � metoda indywidualnego przypadku

327


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x x W03 x x x U01 x x U02 x x U03 x x x x U04 x x U05 x x U06 x x U07 x x x U08 x x K01 x x x K02 x x x K03 x x x K04 x x x

Kryteria oceny

Warunkiem zaliczenia praktyki jest:

– zrealizowanie praktyki w terminie poświadczone w dzienniku praktyk – prawidłowe wykonanie zadań; – dokonanie analizy, oceny i podsumowania praktyki poprzez rozmowę podsumowującą z nauczycielem-opiekunem; – przedstawienie pisemnej ewaluacji praktyki zawierającej: • charakterystykę wybranej placówki sporządzoną na podstawie analizy dostępnej dokumentacji; opis głównych załoŜeń jej funkcjonowania; • charakterystykę grupy uczniów/wychowanków (lub wybranego ucznia) danej klasy/grupy wychowawczej; • uwagi na temat pozytywnych i negatywnych aspektów całości realizowanej praktyki, sukcesów i trudności; • wnioski końcowe.

Uwagi


328

1. Umiejscowienie placówek kształcenia, opieki i wychowania w strukturze systemu edukacji; infrastruktura/baza materialna.

2. Planowanie i organizacja pracy dydaktyczno-wychowawczej. 3. Zadania koordynujące, wspierające, wychowawczo – kontrolne dyrektorów instytucji

nauczających, diagnostycznych i opiekuńczo –wychowawczych. 4. Rozpoznawanie sytuacji środowiskowej dzieci w określonym typie placówki. 5. Rola i zadania nauczyciela, pedagoga, terapeuty, psychologa w rozpoznawaniu potrzeb wychowanka i określaniu skutecznych działań naprawczych. 6. Praca z uczniem o specyficznych potrzebach edukacyjnych. 7. Praca z dzieckiem z rodziny dysfunkcyjnej; współpraca pedagoga z kuratorem i pracownikiem

socjalnym oraz innymi pracownikami wsparcia instytucjonalnego szkoły/placówki op-wych. 8. Współpraca nauczyciela/wychowawcy z rodzicami. 9. Przygotowanie programów, scenariuszy, konspektów do zajęć. 10. Nowoczesne metody pracy w edukacji.

W ramach praktyki studenci: � zapoznają się z charakterem pracy w danym typie szkoły/przedszkola ogólnodostępnych,

w szkołach i oddziałach specjalnych i integracyjnych, ich strukturą organizacyjną i programową; � zapoznają się z podstawową dokumentacją prowadzoną w placówce; � poznają zadania i obowiązki nauczycieli i wychowawców; � poznają zadania i obowiązki pedagoga szkolnego, psychologa szkolnego (jeŜeli jest zatrudniony w szkole), logopedy, wychowawcy świetlicy, innych pracowników placówki oraz instytucji wspierających; � obserwują zajęcia edukacyjne, sporządzają notatki i omawiają je z zakładowym

opiekunem praktyk bądź/i nauczycielem prowadzącym; � rozpoznają sytuację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, opracowują wyniki

obserwacji i formułują wnioski, � poznają metody dydaktyczne i wychowawcze wykorzystywane przez nauczycieli do realizacji treści wynikających z podstawy programowej i programu wychowawczego szkoły, � czynnie uczestniczą w zajęciach prowadzonych przez nauczyciela; � podejmują działania wychowawcze o charakterze interwencyjnym w sytuacjach konfliktu,

zagroŜenia bezpieczeństwa, naruszania praw innych lub nieprzestrzegania ustalonych zasad,

� towarzyszą nauczycielowi w trakcie wykonywania przez niego róŜnego typu zajęć administracyjnych i organizacyjnych (wykonywanie pomocy dydaktycznych,

uzupełnianie dziennika, kart obserwacji pełnienia dyŜurów); � konsultują z opiekunem praktyk obserwowane sytuacje i przeprowadzane działania; � omawiają zgromadzone doświadczenia w grupie studentów


Dudzikowa M., (2007), Pomyśl siebie. Minieseje dla wychowawców klasy, GWP, Gdańsk Gajewska G., Szczęsna A., Doliński A., (2003), Teoretyczno-metodyczne aspekty wychowania młodzieŜy, Zielona Góra

Janowski A., (1991), Poznawanie uczniów, Warszawa, WSiP Konarzewski K., (1993), Podstawy teorii oddziaływań wychowawczych,

Warszawa, PWN Kozdowicz E., Przecławska A., (2006), Absolwent pedagogiki dziś – perspektywa teorii

i praktyki pedagogiki społecznej, Wyd. Akademickie śAK, Warszawa. Kuźma J., Wroński R., (red.), (2002), Kształcenie praktyczne przyszłych nauczycieli nowoczesnej szkoł,y WN AP Kraków

Łobocki M., (1989), Trudności wychowawcze w szkole, Warszawa, WSiP Łobocki M.,(1990), W poszukiwaniu skutecznych form wychowania, Warszawa

PWN

329

Mudrak-Nowak J., Nowak W., (2005), Jak organizować czas wolny uczniów, ,,Nowa Szkoła’’, nr 9 Putkiewicz E.,(1995), Proces komunikowania się na lekcji, Warszawa, WSiP

. Walkiewicz B.,(red.), (2006), Praktyki pedagogiczne w systemie kształcenia nauczycieli,

Warszawa,CODN


Adamski F., (1993), Człowiek, wychowanie, kultura, Kraków Cichoń W., (1996), Wartości, człowiek, wychowanie, Kraków, Wyd. UJ

Dudzikowa M., (2001), Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia: eseje etnopedagogiczne, Kraków, Oficyna Wydawnicza Impuls

Gurycka A., (1990), Błąd w wychowaniu, Warszawa, WSiP Jopkiewicz A., (red.), (1995), Edukacja i rozwój. Jaka szkoła? Jaki nauczyciel?Jakie wychowanie?, Kielce, Wyd. WSP Kargulowa A., (1991), Dlaczego dzieci nie lubią szkoły, Warszawa, WSiP Sawicka K., (1999), ,(red.), Socjoterapia, Warszawa, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN ŚnieŜyński M., (2003), Przezwiska nauczycieli, Kraków, Wyd. Impuls Ponadto studentów obowiązuje czytelnictwo czasopism pedagogicznych.


Wykład





3


-





330




Nazwa Praktyka zawodowa pedagogiczna w szkole podstawowej z zakresu matematyki

Nazwa w j. ang.

Kod Punktacja

ECTS* 4

Koordynator dr BoŜena Pawlik


dr BoŜena RoŜek,

dr ElŜbieta Urbańska


Celem przedmiotu jest ukazanie zastosowania w nauczaniu matematyki w szkole podstawowej wiadomości i umiejętności poznanych na przedmiotach: Dydaktyka matematyki 1 i Dydaktyka matematyki 2, a takŜe zapoznanie studenta z pracą wychowawcy oraz z praktycznymi aspektami pracy nauczyciela matematyki. Efekty kształcenia





Wiedza W01 Zna dokumentację związaną z nauczaniem i wychowaniem uczniów w szkole podstawowej. W02 Wie jak powinno wyglądać merytoryczne, dydaktyczne i organizacyjne przygotowanie nauczyciela do lekcji. W03 Wie jak opracować koncepcje lekcji na zadany temat i przedstawić ją w formie konspektu. W04 Zna sposoby oceniania pracy uczniów na lekcji matematyki i sposoby oceniania osiągnięć uczniów.

W02, W03, W06

Umiejętności Efekt kształcenia dla kursu



331

U01 Potrafi zanalizować lekcję matematyki pod względem merytorycznym, dydaktycznym i organizacyjnym. U02 Potrafi krytycznie i konstruktywnie zanalizować zaobserwowaną na lekcji sytuację dydaktyczną. U03 Potrafi przygotować i poprowadzić lekcję matematyki w szkole podstawowej, dobierając odpowiednio cele, metody i formy pracy oraz środki dydaktyczne. U04 Potrafi modyfikować własne działania w zaleŜności od obserwowanych wyników. U05 Potrafi dokonać autorefleksji po przeprowadzonej lekcji i sformułować konstruktywne wnioski.

U05, U06, U07, U08






K1 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę jej uzupełniania. K2 Potrafi formułować pytania słuŜące pogłębieniu swojej wiedzy. K3 Rozumie konieczność systematycznej pracy oraz potrafi pracować zespołowo.

K01, K02, K03, K05, K06

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 60


W ramach zajęć student obserwuje i analizuje lekcje nauczyciela matematyki oraz lekcje swoich kolegów z grupy. Przygotowuje teŜ lekcje na zadane tematy, opracowując konspekty, a następnie w oparciu o te konspekty prowadzi lekcje. W formie prac pisemnych oddaje analizy hospitowanych i przeprowadzonych przez siebie lekcji.


332

E –

lear

ning

Gry

dyd

akty

czne

Ćw

icze

nia

w s

zkol

e

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca la

bora

tory

jna

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gru

pow

y

Udz

iał w

dys

kusj

i

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pis

emny

Inne

W01 X X

W02 X X

W03 X X

W04 X X

U01 X X X

U02 X X X

U03 X X X

U04 X X X

U05 X X X

K01 X

K02 X

K03 X

Kryteria oceny

Ocena końcowa uwzględnia ocenę pisemnej analizy wybranej lekcji, a takŜe przygotowanego konspektu i sposobu prowadzenia lekcji.

Uwagi


Tematyka zajęć związana jest z bieŜącymi treściami matematycznymi realizowanymi – zgodnie z obowiązującym programem – w klasie, w której student realizuje praktykę i dotyczy dydaktycznego opracowania tych treści do nauczania w szkole podstawowej.



Wybrane artykuły z czasopism dla nauczycieli: - Matematyka, czasopismo dla nauczycieli, WSiP, Wrocław. - Matematyka w szkole, czasopismo nauczycieli szkół podstawowych i gimnazjum, GWO, Gdańsk. - Nauczyciele i Matematyka [NiM], Stowarzyszenie Nauczycieli Matematyki, Bielsko-Biała. - Oświata i Wychowanie (lata 1983-1987).

333


Wykład





15






334


EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKĄ (nazwa specjalności)

Nazwa Praktyka zawodowa w szkole podstawowej z zakresu zajęć technicznych i informatycznych

Nazwa w j. ang. Professional practice in primary school within technical and IT subjects.


Koordynator Dr ElŜbieta Mastalerz Zespół dydaktyczny

Dr Renata Stasko, mgr Agata BoŜek, mgr Anna Wójcicka


Celem kursu jest poznanie praktycznych moŜliwości realizacji treści technicznych i informatycznych w szkole podstawowej.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W02, ma podstawową wiedzę z zakresu: psychologii, pedagogiki, dydaktyki ogólnej oraz metodyki nauczanych przedmiotów WO3, ma wiedzę z zakresu dydaktyki techniki i informatyki WO5, ma wiedzę z zakresu profilaktyki, diagnozy i terapii pedagogicznej WO6, zna prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela

. WO2, W03, W06

335




specjalność)

Umiejętności

U01, potrafi komunikować się z otoczeniem. UO3, rozwiązuje problemy pedagogiczne w oparciu o posiadaną wiedzę. UO5, posiada umiejętność zaplanowania pracy dydaktyczno-wychowawczej. U06, prowadzi lekcje zgodnie z konspektem

UO3,UO5, U06, U07




specjalnościowego)


K01, dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań pedagogicznych. KO3, ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej KO6, potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy

KO1, KO5, K06

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 180


Obserwacja lekcji nauczyciela i studentów w szkole, samodzielne prowadzenie wyznaczonej instrukcją liczby godzin przedmiotu.

336


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W02 X W03 X W05 X W06 X U01 X X U03 X U05 X X U06 X K01 x K03 x

K06 X

Kryteria oceny Spełnienie wymagań ujętych w instrukcji praktyk; przedstawienie potwierdzenia ze szkoły odbycia praktyk w dzienniczku praktyk oraz ocenionych konspektów lekcji prowadzonych.

Uwagi

Treści merytoryczne (wykaz tematów) Wykaz literatury podstawowej

337


Wykład












338

KARTA KURSU

Nazwa Prawne i etyczne aspekty zawodu nauczyciela

Nazwa w j. ang. Legal and ethical aspects of the teaching profession




Celem kursu jest ukazanie prawnych i etycznych aspektów zawodu nauczyciela. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.

Warunki wstępne

Wiedza brak

Umiejętności brak

Kursy brak

Efekty kształcenia




specjalnościowego

Wiedza

W01, zna podstawowe pojęcia prawne W02, zna strukturę systemu oświatowego W03, zna akty prawne dotyczące oświaty W04, zna dokumentację wewnątrzszkolną i stopnie awansu zawodowego nauczyciela W05, zna prawa i obowiązki nauczyciela W06, zna etyczne problemy zawodu nauczycielskiego W07, zna podstawowe kategorie etyczne W08, zna miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii W09, zna wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli

W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06,

339



(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego

Umiejętności

U01, potrafi interpretować podstawowe pojęcia prawne U02, potrafi omówić strukturę systemu oświatowego U03, potrafi analizować akty prawne dotyczące oświaty U04, potrafi omówić dokumentację wewnątrzszkolną i stopnie awansu zawodowego nauczyciela U05, potrafi omówić prawa i obowiązki nauczyciela U06, potrafi wskazać etyczne problemy zawodu nauczycielskiego U07, potrafi omówić podstawowe kategorie etyczne U08, potrafi wskazać miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii U09, potrafi omówić wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli

U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05, U03, U05,




specjalnościowego



K03, K01, K02, K01, K03, K05,K03 K03 K02, K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10



340


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x U01 x U02 x K01 K02 ...

Kryteria oceny Student zalicza przedmiot na podstawie pracy pisemnej

Uwagi


1. Podstawowe pojęcia prawne 2. Struktura systemu oświatowego 3. Akty prawne o oświacie 4. Dokumentacja wewnątrzszkolna i awans zawodowy nauczyciela 5. Prawa i obowiązki nauczyciela 6. Etyczne problemy zawodu nauczycielskiego 7. Podstawowe kategorie etyczne 8. Miejsce etyki zawodowej nauczycieli w pedeutologii 9. Wybrane sposoby ujmowania etyki zawodowej nauczycieli


1. Borowski H., Zarys etyki, Lublin 1990 2. Homplewicz J., Etyka pedagogiczna, Rzeszów 1996 3. Karta nauczyciela 4. Ostasz L., Dobre, złe, odpowiedzialne, sprawiedliwe… Definicje i objaśnienie pojęć

etyki, Warszawa 2010. 5. Skadaniowski H., Awans zawodowy nauczyciela, Toruń 2007


341

1. Jaroń J., Wybrane problemy etyki, Warszawa 1987 2. Cichoń W., Wartości – człowiek – wychowanie, Zarys problematyki aksjologiczno –

wychowawczej, Kraków 1996 3. Olbrycht K., Prawda, dobro i piękno w wychowaniu człowieka jako osoby, Katowice

2000 4. Ruciński S., Wychowanie jako wprowadzenie w Ŝycie wartościowe, Warszawa 1988 5. Znamierowski C., Zasady i kierunki etyki, Warszawa 1957


Wykład 10












342

KARTA KURSU

Nazwa Profilaktyka, diagnoza i terapia pedagogiczna

Nazwa w j. ang. Prevention, diagnosis and therapy of pedagogical




Celem kursu jest ukazanie podstaw teoretycznych i metodologicznych diagnozy oraz ukazanie rozwiązań praktycznych wybranych narzędzi badawczych. Wykład prowadzony będzie w j. polskim.

Warunki wstępne

Wiedza brak

Umiejętności brak

Kursy brak

Efekty kształcenia




specjalnościowego

Wiedza

W01, zna modele postępowania diagnostycznego W02, zna załoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice W03, zna metodologię badawczą - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga W04, zna moŜliwości diagnozy środowiska rodzinnego i szkolnego W05, zna moŜliwości diagnozy ucznia w środowisku szkolnym

W01, W05 W08, W05 W06, W05 W03, W05 W05, W01

343




Umiejętności

U01, potrafi rozpoznać modele postępowania diagnostycznego U01, potrafi przygotować załoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice U01, potrafi przygotować metodologię badawczą - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga U01, potrafi dokonać ogólnej diagnozy środowiska rodzinnego i szkolnego U01, potrafi dokonać diagnozy ucznia w środowisku szkolnym

U01, U03, U03, U03, U03, U04




specjalnościowego


K01, posiada wiedzę i rozumie interakcje społeczne dostrzegając potrzebę i znaczenie diagnozy K02, potrafi formułować i konkretyzować cele interpersonalne K03, potrafi rozwiązywać problemy interpersonalne w oparciu o diagnozę K04, potrafi wyjaśniać i przewidywać zachowania innych zaleŜnie do sytuacji i umiejętności społecznych K05, potrafi ocenić interakcje społeczne na podstawie obserwacji zachowań jednostki

K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03, K01, K02, K03,

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10



344


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x U01 X U02 x K01 K02 ...


Uwagi


1. Diagnoza i jej znaczenie w pedagogice i naukach społecznych 2. ZałoŜenia teoretyczno - metodologiczne procesu diagnozowania w pedagogice 3. Metodologia badawcza - warsztat pracy diagnostyczny pedagoga 4. Diagnoza środowiska rodzinnego i szkolnego 5. Uczeń w środowisku szkolnym - wybrane zagadnienia diagnostyczne


1. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, UŚ, Katowice 2001 2. Dudek M., Nieprzystosowanie społeczne dzieci z ADHD, Wyd. Uniwersytetu

Kardynała Stefania Wyszyńskiego, Warszawa 2009 3. Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna, śak, Warszawa 2006 4. Kaja B., Diagnoza Dysleksji, Wyd. Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego,

Bydgoszcz 2003 5. Wysocka E., Człowiek a środowisko Ŝycia. Podstawy teoretyczno – metodologiczne

diagnozy, śak, Warszawa 2007

345


1. Czaja – Chudyba I., Odkrywanie zdolności dziecka, AP, Kraków 2005. 2. Frydrychowicz A., Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków

rodzinnych, CMPPP, Warszawa 1996. 3. Niemierko B. (red.), Diagnostyka edukacyjna, UG, Gdańsk 1994 4. Tyszkowa M., Diagnoza psychologiczna do celów wychowawczych: zadania, zakres,

właściwości [w:] Tyszkowa M. (red.), Diagnoza psychologiczna do celów wychowawczych, Poznań 1987

5. Ziemski S., problemy dobrej diagnozy, WP, Warszawa 1973 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 10












346


Edukacja techniczno-informatyczna z matematyką (nazwa specjalności)

Nazwa Propedeutyka rachunku prawdopodobieństwa i statystyki

Nazwa w j. ang. Propaedeutics of probability and statistics


Koordynator Dr Ireneusz Krech Zespół dydaktyczny

Dr Ireneusz Krech


Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami statystyki opisowej, rachunku

prawdopodobieństwa oraz statystyki matematycznej. Umiejętna interpretacja otrzymanych

wyników oraz udzielanie odpowiedzi na umiejętnie postawione wcześniej racjonalne

pytania problemowe (w określonej sytuacji rzeczywistej). Kształtowania intuicji

probabilistycznych poprzez rozwiązywanie zadań powstałych na tle róŜnych sytuacji

Ŝyciowych, ukazywania pojęć, metod i wnioskowań probabilistycznych jako

matematycznych narzędzi opisu i badania rzeczywistości, ukazywanie przykładów

stosowania matematyki z wyraźnym podziałem na: fazę matematyzacji, fazę rachunków i

dedukcji oraz fazę interpretacji. Dydaktyka stochastyki.

Kurs prowadzony w j. polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01 Zna podstawowe pojęcia statystyki opisowej oraz sposoby planowania, zbierania oraz opracowywania i prezentacji zebranych danych. Wie, jak prezentować otrzymane wyniki. W02 Zna podstawowe pojęcia i twierdzenia rachunku prawdopodobieństwa oraz elementarne metody stochastyczne (estymacja i weryfikacja hipotez).

W04, W09 W03, W09

347




specjalność)

Umiejętności

U01 Potrafi przeprowadzić i opracować badania statystyczne oraz zinterpretować otrzymane wyniki. Do opracowania danych statystycznych i prezentacji otrzymanych wyników wykorzystuje arkusz kalkulacyjny. U03 Posługuje się metodami stochastycznymi do opisu i badania otaczającej nas rzeczywistości (m. in. określa proste modele probabilistyczne realnych sytuacji losowych). U04 Umie analizować elementarne problemy o charakterze stochastycznym i znajdować ich rozwiązania w oparciu o poznane twierdzenia i metody rachunku prawdopodobieństwa.

U04, U08 U08 U08




specjalnościowego)


K01 Student potrafi rozpoznać braki w wiedzy i uzupełnić je posługując się literaturą i korzystając z konsultacji.

K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 30

348


Wykłady. Zadania tablicowe i domowe. Konsultacje. Ćwiczenia w pracowni komputerowej.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 X X W02 X X U01 X X U02 X X U03 X X U04 X X K01 X X

Kryteria oceny

Zaliczenie z przedmiotu uzyskuje student, który uzyska co najmniej połowę punktów moŜliwych do zdobycia za: dwa kolokwia (maksymalnie 40 pkt.),

pracę zaliczeniową ze statystyki opisowej (maksymalnie 15 pkt.) oraz

aktywność wykazaną w czasie ćwiczeń (maksymalnie 15 pkt.).

Uwagi


1. Szeregi rozdzielcze. Średnie, mediana, dominanta, kwartyle, kwantyle, odchylenie

przeciętne i standardowe, współczynnik zmienności, skośność, kurtoza. Planowanie

badań. Tworzenie narzędzi badań (wykorzystanie edytora tekstów). Zbieranie i

gromadzenie danych, opracowanie i graficzne przedstawianie danych (w tym takŜe za

pomocą komputera - MS Excel).

2. Podstawowe pojęcia i metody kombinatoryki.

349

3. Przestrzeń probabilistyczna dyskretna (ziarnista). Drzewo stochastyczne jako środek

konstrukcji przestrzeni probabilistycznej. Drzewo a podstawowe pojęcia i wzory

kombinatoryczne.

4. Doświadczenia losowe wokół nas. RóŜne modele probabilistyczne opisujące przebieg

tych doświadczeń losowych. Dyskretna przestrzeń probabilistyczna jako model przebiegu

doświadczenia losowego.

5. Definicja prawdopodobieństwa zdarzenia w dyskretnej przestrzeni probabilistycznej.

RóŜne aspekty prawdopodobieństwa (klasyczny, miarowy, statystyczny, subiektywny, idea

stochastycznego grafu przepływu). Własności prawdopodobieństwa. Zdarzenia praktycznie

niemoŜliwe. Prawdopodobieństwo jako ocena pewnego ryzyka i narzędzie weryfikacji

hipotez. Prawdopodobieństwo klasyczne.

6. Obliczanie prawdopodobieństw róŜnorodnych zdarzeń w tworzonych modelach

probabilistycznych. Przykłady doświadczeń losowych opisywanych przez przeliczalną przestrzeń probabilistyczną. Obliczanie prawdopodobieństw zdarzeń losowych w tej

przestrzeni.

7. Prawdopodobieństwo warunkowe. Prawdopodobieństwo całkowite.

Prawdopodobieństwo warunkowe a posteriori. Wzór Bayesa.

8. NiezaleŜność zdarzeń. Produkt kartezjański przestrzeni probabilistycznych. Produktowe

przestrzenie probabilistyczne dla serii doświadczeń niezaleŜnych. Schemat Bernoullego.

9. Zmienna losowa w ziarnistej przestrzeni probabilistycznej i jej rozkład. Dystrybuanta.

Wartość oczekiwana. Wariancja. Rozkład dwumianowy. Czekanie na pierwszy sukces.

Rozkład geometryczny. Schemat Pascala. Schematy urnowe.

10. Aksjomatyczna definicja przestrzeni probabilistycznej. Geometryczna przestrzeń probabilistyczna. Prawdopodobieństwo geometryczne.

11. Prawo wielkich liczb Bernoulliego. Prawo wielkich liczb Bernoulliego a szacowanie

prawdopodobieństwa zdarzenia za pomocą jego częstości.

12. Informacja o elementach wnioskowania statystycznego. Podstawy estymacji i

weryfikacji hipotez. Metoda największej wiarygodności. Proste przykłady weryfikacji

hipotez. Obszar krytyczny. Test istotności.

13. Zagadnienia dydaktyki stochastyki. Dane statystyczne a refleksja a posteriori

(wyjaśnianie na gruncie rachunku prawdopodobieństwa zaskakujących faktów

ujawnionych przez dane empiryczne). Gra losowa, strategiczna gra losowa i hazardowa gra

losowa a odkrywanie pojęć i metod stochastycznych. Rysunek jako środek matematyzacji i

argumentacji. Przyrządy losujące jako generatory rozkładów prawdopodobieństwa i jako

nośniki ogólnomatematycznych idei. Wnioskowania przez symetrie i analogie w

stochastyce. Pojęcia i metody stochastyczne a ilustracja procesu stosowania matematyki.

Stochastyczne paradoksy. Wykaz literatury podstawowej

1. J. Buga, H. Kassyk-Rokicka, Podstawy statystyki opisowej, VIZJA PRESS&IT, 2008.

2. J. Jakubowski, R. Sztencel, Prawdopodobieństwo dla (prawie) kaŜdego, SCRIPT,

2002.

3. L.T. Kubik, Rachunek prawdopodobieństwa, PWN, Warszawa 1980.

4. A. Płocki, Prawdopodobieństwo wokół nas, Wydawnictwo ,,Dla szkoły", Wilkowice

2004. Wykaz literatury uzupełniającej

350

1. E. Łakoma, Historyczny rozwój prawdopodobieństwa, CODN, Warszawa 1992.

2. A. Płocki, Co Przypadek sprawił w Przypadkowie, Wydawnictwo ,,Dla szkoły",

Wilkowice 2000.

3. A. Płocki, Czy Paulina była w Przypadkowie gapą, Wydawnictwo ,,Dla szkoły" ,

Wilkowice 2000.

4. A. Płocki, Kto był w Przypadkowie dŜentelmenem, Wydawnictwo ,,Dla szkoły" ,

Wilkowice 2000.

5. A. Płocki, P. Tlusty, Kombinatoryka wokół nas, Wydawnictwo Naukowe NOVUM,

Płock 2010.

6. A. Płocki, Dydaktyka stochastyki, Wydawnictwo Naukowe NOVUM, Płock 2005.

7. A. śak, T. Zakrzewski, Kombinatoryka, prawdopodobieństwo i zdrowy rozsądek,

Quadrivium, Wrocław, 1994. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 30










351




Nazwa Przetwarzanie energii elektrycznej

Nazwa w j. ang. The processing of electrical energy


Koordynator Dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz, prof. UP Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Wiktor Hudy


Celem kursu jest poznanie i zbadanie przez słuchaczy metod i urządzeń słuŜących do przetwarzania energii elektrycznej. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01 - zna budowę, zasadę działania, charakterystyki, stany pracy transformatorów 1- i 3-fazowych, W02 – zna budowę, zasadę działania, model matematyczny oraz charakterystyki maszyn elektrycznych (silnik synchroniczny, asynchroniczny, prądu stałego), W03 – zna strukturę napędu elektrycznego

. W10 W10 W10

352




specjalność)

Umiejętności

U01 – umie zaprojektować napęd elektryczny, U02 – potrafi wykorzystać poznane zjawiska w technice, U03 – umie przeprowadzić pomiary elektryczne, U04 – umie zestawić układ pomiarowy z dostępnych mierników.

U01, U04, U09 U01, U04, U09 U01, U09 U01, U09



(określonych w karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)



K01, K02, K05 K01

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 30 15


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, na których przeprowadzane są doświadczenia.

353


E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny

Ocenę końcową ustala prowadzący kurs (prowadzący wykład) biorąc pod uwagę oceny uzyskane z zajęć składowych i egzaminu końcowego. Warunkiem zaliczenia zajęć laboratoryjnych jest zaliczenie wszystkich sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.

Uwagi


1. Budowa, zasada działania, charakterystyki, stany pracy transformatorów 1- i 3-fazowych 2. Budowa, zasada działania, model matematyczny oraz charakterystyki maszyn elektrycznych (silnik synchroniczny, asynchroniczny, prądu stałego) 3. Struktura i projektowanie napędu elektrycznego

354


- Jaracz K., Noga H.: Laboratorium elektrotechniki. Maszyny i urządzenia elektryczne. WN AP, Kraków 2001 - Plamitzer A.: Maszyny elektryczne, WNT Warszawa 1970



Wykład 30












355

KARTA KURSU

Nazwa Psychologiczne podstawy wychowania i nauczania 1

Nazwa w j. ang. Psychological bases of education and teaching 1

Kod Punktacja

ECTS* 2

Koordynator Dr GraŜyna Rudkowska Zespół dydaktyczny- pracownicy Katedry Psychologii

Opis kursu (cele kształcenia) Zapoznanie słuchaczy z podstawową wiedzą psychologiczną niezbędną do wykonywania zawodu nauczyciela i pozwalająca na rozumienie procesów rozwoju, jego uwarunkowań i kontekstów, prawidłowości i zaburzeń, procesów interakcji społecznych, wychowania i nauczania. Przygotowanie ich do wykorzystania tej wiedzy w realizacji zadań opiekuńczych, wychowawczych i dydaktycznych. Wytworzenie umiejętności dostrzegania objawów zaburzeń rozwoju i zachowania uczniów oraz dostosowywania oddziaływań pedagogicznych do indywidualnych właściwości uczniów o rozwoju wybitnym, typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Przygotowanie ich do postępowania profilaktycznego, diagnostycznego i terapeutycznego we współpracy z rodziną i specjalistami. Wytworzenie u nich przekonania, Ŝe proces edukacji to dialog wspomagający rozwój oraz wytworzenie tendencji do samopoznania i refleksji nad własnym funkcjonowaniem osobistym i zawodowym oraz stałego doskonalenia się

356

Efekty kształcenia


Odniesienie do efektów

dla specjalności (określonych w

karcie programu studiów dla modułu specjalnościowego)

Wiedza

W01- zna podstawowe pojęcia psychologiczne, potrafi przedstawić procesy psychiczne W02 – rozumie znaczenie róŜnic indywidualnych w zakresie temperamentu, inteligencji, stylu poznawczego oraz właściwości osobowości w procesach wychowania i nauczania W03 – zna główne kierunki w psychologii i wynikające z nich koncepcje wychowania i kształcenia oraz koncepcje zaburzeń W04 – zna i rozumie pojęcie rozwoju, zmiany rozwojowej oraz biologicznych i społecznych uwarunkowań rozwoju W05 – potrafi przedstawić rozwój fizyczny i psychiczny człowieka oraz scharakteryzować główne okresy rozwoju W06 – posiada wiedzę z zakresu interakcji społecznych, grup społecznych, w tym rodziny i grupy rówieśniczej W07 – posiada wiedzę z zakresu procesów komunikowania się interpersonalnego W08 – posiada wiedzę z zakresu zdolności, uzdolnień i twórczości oraz specyfiki funkcjonowania uczniów wybitnie uzdolnionych W09 – potrafi przedstawić zaburzenia rozwoju: niepełnosprawność intelektualna, dysfunkcje fizyczne, całościowe zaburzenia rozwoju (autyzm), zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (dysleksja, dyskalkulia) W10 – potrafi przedstawić zaburzenia zachowania: ADHD, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia odŜywiania, zachowania agresywne, uzaleŜnienia W11 – zna metody poznawania uczniów o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach edukacyjnych

N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01

N_W01

N_W01

N_W01

N_W01

N_W02

357



dla specjalności (określonych w karcie programu

studiów dla modułu specjalnościowego)

Umiejętności

U01 – potrafi interpretować i kształtować motywację oraz wzory zachowania uczniów w róŜnych sytuacjach pedagogicznych U02 – potrafi wykorzystać wiedzę psychologiczną przy analizowaniu sytuacji pedagogicznych i dobieraniu oddziaływań pedagogicznych odpowiednich do poszczególnych etapów edukacyjnych U03 – potrafi samodzielnie pogłębiać swoją wiedzę psychologiczną przydatną w działalności pedagogicznej U04 – potrafi wstępnie rozpoznać zaburzenia rozwoju i zachowania uczniów U05 – potrafi wykorzystać wiedzę psychologiczną przy kierowaniu procesami wychowania i kształcenia U06 – potrafi wspierać rozwój uczniów i inspirować ich do samodzielnego uczenia się przez całe Ŝycie U06 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do właściwości indywidualnych uczniów o rozwoju typowym U07 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do moŜliwości uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych U08 – potrafi współpracować z rodzicami uczniów o rozwoju typowym i zaburzonym oraz specjalistami psychologami U09 – potrafi analizować własne działania pedagogiczne i przeciwdziałać własnemu wypaleniu zawodowemu

N_U01 N_U01 N_U02 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U02

Efekt kształcenia dla kursu Odniesienie do

efektów kierunkowych


K01 – ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę stałego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego K02 – jest przekonany o konieczności indywidualizacji oddziaływań pedagogicznych w stosunku do uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych K03 – odpowiedzialnie przygotowuje się do pracy pedagogicznej, wykorzystując wiedzę psychologiczną przy projektowaniu i realizacji działań pedagogicznych

N_K01 N_K01 N_K01, N_K02

358

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 20


Wykład interaktywny połączony z prezentacją multimedialną Ćwiczenia – prezentacje multimedialne przygotowane przez słuchaczy, referaty, dyskusja, omawianie projektów grupowych i indywidualnych, analiza prób diagnostycznych, film


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Pre

zent

acja

m

ultim

edia

lna

W01 X X X W02 W03 W04 W05 W06 W07 W08 W09 W10 W11

X X X X

X X X

X X X X X X X X X

X X X X X

X

X X X X X X X X X

X X X X

U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07 U08 U09

X X X X

X X X

X X X X X X X

X X X

X X

X X X

359

K01 X X K02 X X X X K03 X X X

Kryteria oceny

50%, projekt indywidualny, 25 % esej – 10%, projekt grupowy, prezentacja grupowa – 10%, referat, udział w dyskusji -5%

Uwagi


1. Psychologia jako nauka o człowieku. Procesy psychiczne : poznawcze, emocjonalne i motywacyjne. . Biologiczne podstawy zachowania się człowieka 2. Uczenie się: proste i złoŜone formy uczenia, uczenie się społeczne, uczenie się a nauczanie, efekty uczenia się 3.. RóŜnice indywidualne (temperament, inteligencja, styl poznawczy) i ich rola w procesach wychowania i nauczania 4. Osobowość : koncepcje i struktura, właściwości osobowości nauczycieli i ich rola w edukacji, samopoznanie 5. Kierunki w psychologii i wynikające z nich implikacje dla koncepcji wychowania i kształcenia oraz koncepcji zaburzeń rozwoju i zachowania 6. Spostrzeganie społeczne i poznanie społeczne, interakcje społeczne, grupy społeczne, postawy społeczne i zmiany postaw, stereotypy i uprzedzenia 7. Zachowania prospołeczne : uwarunkowania i metody kształtowania. Zachowania antyspołeczne : agresja i jej uwarunkowania, agresja i przemoc w mediach, przemoc w rodzinie i w szkole, przeciwdziałanie agresji i przemocy 8. Procesy komunikowania się, komunikacja werbalna i niewerbalna, komunikowanie się w sytuacjach konfliktowych, nauczyciel i uczniowie w procesie komunikowania się 9. Stres i radzenie sobie ze stresem, stresy szkolne i Ŝyciowe, stres traumatyczny 10. Pojęcie rozwoju i zmiany rozwojowej, modele rozwoju, konteksty rozwoju, biologiczne i społeczne uwarunkowania rozwoju, interakcja między czynnikami rozwojowymi 11. Rozwój fizyczny i psychiczny – rozwój poznawczy (percepcji, myślenia i mowy, pamięci, uwagi), emocjonalny (róŜnicowanie się emocji, kształtowanie się wiedzy i samokontroli emocjonalnej), społeczny, moralny, kształtowanie się osobowości 12. Periodyzacja rozwoju – okresy rozwojowe i ich osiągnięcia, róŜnice indywidualne w rozwoju, ciągłość a okresy krytyczne w rozwoju 13. Zdolności i uzdolnienia, uczniowie o wybitnych zdolnościach ogólnych i specjalnych, uczniowie twórczy 14. Norma i patologia. Systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych (DSM, ICD). Zaburzenia rozwoju oraz zaburzenia emocji i zachowania wg ICD-10 : kryteria i kategorie zaburzeń 15. Zaburzenia rozwoju : niepełnosprawność umysłowa, całościowe zaburzenia rozwoju, zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (dysleksja, dyskalkulia), zaburzenia rozwoju mowy, choroby przewlekłe i niepełnosprawności fizyczne 16. Zaburzenia emocji i zachowania : nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia emocjonalne, aspołeczne zaburzenia zachowania 17. Wybrane zaburzenia funkcjonowania dzieci i młodzieŜy : uzaleŜnienia od substancji psychoaktywnych oraz od komputera, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia odŜywiania, zaburzenia w kształtowaniu się osobowości 18. Metody poznawania uczniów w procesie edukacji, diagnoza nauczycielska a diagnoza psychologiczna, współpraca nauczyciela ze specjalistami i rodziną uczniów 19. Wypalenie zawodowe w pracy pedagogicznej

360


Aronson E., Wilson T.D., Akert R.: Psychologia społeczna.(rozdz.8,9,11,13) Wyd. Zysk i S-ka, Poznań 1997

Dembo M. : Stosowana psychologia wychowawcza (rozdz.4,5,7). WSiP, Warszawa 1997

Pilecka W., Rudkowska G., Wrona L (red.) : Podstawy psychologii. Wyd. Nauk. AP, Kraków 2004

Rathus S.: Psychologia współczesna. GWP, Gdańsk 2006

Schaffer R.: Psychologia rozwojowa. Wyd. UJ, Kraków 2010


Barbaro de B. (red.) : Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Wyd. UJ, Kraków 1999

Brzezińska A.: Społeczna psychologia rozwoju. Wyd. Scholar, Warszawa 2000

Fengler J. : Pomaganie męczy. GWP, Gdańsk 2001

Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 2. PWN, Warszawa 2000


Kołodziejczyk J. : Agresja i przemoc w szkole. Wyd. „Sophia”, Kraków 2003

Morreale S.P., Spitzberg L.B., Barge J.K. Komunikacja między ludźmi. Warszawa, PWN, 2008

Namysłowska I. (red.): Psychiatria dzieci i młodzieŜy (rozdz.8,9,10,15,21). PZWL, Warszawa 2004

Oatley K., Jenkins J.M.: Zrozumieć emocje. PWN, Warszawa 2003

Sęk H. (red.) : Społeczna psychologia kliniczna. PWN, Warszawa 1998

Strelau J. (red.) : Psychologia. Tom 3 (rozdz. 48,49, 63). GWP, Gdańsk 2000

Strelau J., Doliński D (red.).: Psychologia. Tom 2 (rozdz. 12, 17) GWP, Gdańsk 2008 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 20 Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 20

Liczba godzin w kontakcie z


5

Lektura w ramach przygotowania do zajęć 10 Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub

referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu

10


10

Liczba godzin pracy studenta bez kontaktu

z prowadzącymi




361

KARTA KURSU



Kod Punktacja ECTS*

1

Koordynator Dr GraŜyna Rudkowska Zespół dydaktyczny-

pracownicy Katedry Psychologii


Przygotowanie słuchaczy do wykonywania zawodu nauczyciela na II etapie edukacyjnym (klasy IV – VI szkoły podstawowej) – zapoznanie ich z pogłębioną wiedzą psychologiczną dotyczącą zmian rozwojowych zachodzących u dzieci w wieku szkolnym oraz objawów zaburzeń rozwoju i zachowania tych dzieci. Wytworzenie u nich umiejętności oceny poziomu rozwoju uczniów i jego stymulowania oraz świadomości róŜnic indywidualnych w tempie i rytmie rozwoju wczesnej fazy dorastania. UwraŜliwienie ich na konieczność dostosowywania oddziaływań pedagogicznych do indywidualnych właściwości uczniów o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach Przygotowanie ich do postępowania profilaktycznego, diagnostycznego i terapeutycznego we współpracy z rodziną i specjalistami. Wytworzenie u nich tendencji do samopoznania i refleksji nad własnym funkcjonowaniem osobistym i zawodowym oraz stałego doskonalenia się.

Efekty kształcenia





Wiedza

W01- posiada wiedzę na temat psychologicznych koncepcji rozwoju, wychowania i kształcenia W02 – potrafi przedstawić rozwój fizjologiczny wczesnej fazy dorastania i jego konsekwencje dla psychicznego funkcjonowania uczniów W03- potrafi przedstawić rozwój procesów psychicznych wczesnej fazy dorastania W04 – zna i rozumie specyfikę interakcji społecznych uczniów klas IV-VI z rodzicami, nauczycielami i rówieśnikami W05 – zna metody poznawania uczniów klas IV – VI o rozwoju prawidłowym i specjalnych potrzebach edukacyjnych W06 – zna i rozumie specyfikę funkcjonowania uczniów klas Iv-VI o rozwoju typowym i wybitnie uzdolnionych oraz uczniów z zaburzeniami rozwoju W07 – zna i rozumie specyfikę funkcjonowania uczniów klas IV-VI o specjalnych potrzebach edukacyjnych

N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W02 N_W01 N_W01

362





Umiejętności

U01- potrafi interpretować i kształtować motywację oraz wzory zachowania uczniów klas IV - VI w róŜnych sytuacjach pedagogicznych U02– potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu psychologii rozwoju przy dobieraniu oddziaływań pedagogicznych odpowiednich do II etapu edukacyjnego U03 –potrafi wstępnie rozpoznać zaburzenia rozwoju i zachowania uczniów klas IV-VI U04 – potrafi wykorzystywać wiedzę psychologiczną przy kierowaniu procesami wychowania i kształcenia uczniów klas IV - VI U05 – potrafi stymulować wszechstronny rozwój uczniów klas IV – VI i ich tendencje do zdobywania wiedzy U06 – potrafi dostosowywać oddziaływania pedagogiczne do właściwości indywidualnych uczniów klas IV -VI o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych U07 – potrafi współpracować z innymi nauczycielami i rodzicami uczniów o rozwoju typowym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych U08 – potrafi krytycznie analizować własne oddziaływania pedagogiczne na II etapie edukacyjnym

N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U02







N_K01, N_K02 N_K01 N_K01

363

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 5 10


Wykład interaktywny połączony z prezentacją multimedialną Ćwiczenia – prezentacje multimedialne przygotowane przez słuchaczy, referaty, dyskusja, omawianie projektów grupowych i indywidualnych


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pis

emny

P

reze

ntac

ja

mul

timed

ialn

a W01 X X W02 W03 W04 W05 W06 W07

X

X X

X X X X X X

X X X

X X X X

X X X X

U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07

X X X

X X X

X X X X X X

X X X

X X

X X

364

K01 X X K02 X X X K03 X X X

Kryteria oceny

Zaliczenie – test zaliczeniowy, projekt indywidualny lub referat, projekt grupowy lub grupowa prezentacja

Uwagi


1.Osiągnięcia wieku wczesnoszkolnego, adaptacja do II etapu edukacyjnego 2.Zmiany rozwojowe u uczniów klas IV – VI ( pierwsza faza dorastania). Rozwój biologiczny i róŜnice związane z płcią oraz ich konsekwencje dla funkcjonowania uczniów. Problem ciągłości vs kryzysów rozwoju 3.Rozwój procesów poznawczych: percepcji, myślenia, mowy, pamięci i uwagi 4.Rozwój emocjonalny: róŜnicowanie się uczuć, labilność i ambiwalencja emocjonalna, rozwój wiedzy i samokontroli emocjonalnej 5.Rozwój społeczny: interakcje rówieśnicze – koleŜeństwo i przyjaźń, konflikty z rówieśnikami i dorosłymi, zmiany postaw społecznych, zachowania prospołeczne i antyspołeczne 6.Kształtowanie się osobowości – samooceny, wartości i standardy osobiste, poczucie toŜsamości, identyfikacja płciowa, pierwsze plany Ŝyciowe i wybory edukacyjne 7.Specyfika funkcjonowania uczniów wybitnie uzdolnionych 8. Specyfika funkcjonowania uczniów z zaburzeniami rozwoju i zachowania (objawy zaburzeń umiejętności szkolnych, nadpobudliwości psychoruchowej, nieśmiałości, zaburzeń nastroju , fobii szkolnej, zachowań agresywnych) 9.Społeczno-kulturowe zagroŜenia pierwszej fazy dorastania: uzaleŜnienia, agresja i przemoc w mediach i realnym otoczeniu, grupy nieformalne 10.Osiągnięcia pierwszej fazy dorastania, przygotowanie do kolejnych etapów edukacyjnych


Bakiera L.: Czy dorastanie musi być trudne. Wyd. Scholar, Warszawa 2010 Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.): Psychologia rozwoju człowieka. Tom 2 (rozdz.5). PWN, Warszawa 2000

Schaffer R. Rozwój społeczny. Dzieciństwo i młodość. Wyd. UJ, Kraków 2006

Strelau J., Doliński D (red.).: Psychologia. Tom 2 (rozdz. 12-7) GWP, Gdańsk 2008


Brzezińska A., Hornowska E..: Dzieci i młodzieŜ wobec agresji i przemocy. Wyd. Scholar, Warszawa 2004

Gardner H.: Inteligencje wielorakie. Media Rodzina, Poznań 2002

Kaja B.: Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja i psychokorekcja. Wyd. AB, Bydgoszcz 2001

Kendall P.: Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. GWP, Gdańsk 2012

Kołakowski A., Pisula A.: Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. GWP, Sopot 2011

Moneta-Malewska M., Wrześniowska J. Narkotyki. Inni biorą, ty nie musisz. WSiP, Warszawa 2008

Salovey P., Sluyter D.J. (red.): Rozwój emocjonalny a inteligencja emocjonalna. Rebis, Poznań 1999

Vasta R., Haith M.M., Miller S.A.: Psychologia dziecka. WSiP, Warszawa 2004

365





1



5


10


z prowadzącymi



Liczba punktów ECTS w zaleŜności od przyjętego przelicznika 1

366


EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA Z MATEMATYKA (nauczycielska)


Nazwa Technologia Informacyjna w nauczaniu matematyki

Nazwa w j. ang. Information Technology in teaching mathematics


Koordynator Dr Tadeusz Ratusiński Zespół dydaktyczny


Student posiądzie wiedzę z zakresu obsługi i wykorzystania TI w nauczaniu matematyki (w zakresie geometrii, analizy, algebry i statystyki opisowej). Zapozna się z

dydaktycznymi przykładami wykorzystania programów komputerowych (takich jak np.

pakietu MS Office, Cabri II, Cabri 3D, GeoGebra, innych prostych programów

matematycznych) jak i kalkulatorów graficznych.

Ponadto, zapozna się z praktycznymi aspektami korzystania z mediów komunikacyjnych

(Internet, e-mail, platforma e-learingowa, itp) oraz zasadami bezpieczeństwa w ich

uŜytkowaniu. Zajęcia prowadzone metodą blended learningu zaprezentują studentowi

moŜliwości i zasady korzystania z platformy e-learningowej w pracy nauczyciela. Efekty kształcenia

367




specjalnościowego)

Wiedza

Ma podstawową wiedze z zakresu komputerowego wspomagania w technice i dydaktyce. Zna humanistyczne aspekty technologii informacyjnych i komunikacyjnych

W04 W08




specjalność)

Umiejętności

Potrafi komunikować się z otoczeniem Posługuje się komputerem w realizacji celów dydaktycznych.

U01 U04




specjalnościowego)


Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy

K06

Organizacja

368


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 30 5


Oprócz spotkań z bezpośrednim kontaktem z prowadzącym zajęcia opierać się będą na metodzie zdalnego nauczania, gdzie za pośrednictwem platformy Moodle studentom dostarczane są materiały, prowadzona komunikacja, dyskusje oraz zadania sprawdzające i kolokwia.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W04 X X X W08 X U01 X X X X U04 X X X X K06 X X X X

Kryteria oceny

Na zaliczenie składa się: - obecność, - systematyczne przygotowanie i aktywny udział w zajęciach oraz na

platformie zdalnego nauczania Moodle,

- praca nad zadaniami, kolokwium (na platformie zdalnej),

- praca zaliczeniowa - projekt

Ocena końcowa wystawiona będzie na podstawie wyników zadań, aktywności

(w tym w dyskusji), kolokwium oraz przygotowanego projektu.

Udział procentowy zdobytych punktów do wszystkich moŜliwych do zdobycia

determinuję ocenę.

369

Uwagi


Wyszukiwanie, ocena i weryfikacja informacji w Internecie; formułowanie rozbudowanych

zapytań. Korzystanie z informacji pochodzących z róŜnych źródeł oraz komunikowanie się poprzez

sieć. Wspomaganie prezentacji z zastosowaniem programów komputerowych.

Rozumienie podstaw technologii informacyjnej oraz umiejętności jej stosowania, odpowiednio

do jej moŜliwości, przynoszonych korzyści i ograniczeń, UmoŜliwienie studentom osiągnięcia odpowiedniego poziomu stosowania technologii

informacyjnej jako pomocy w sytuacjach, gdy jest to poŜyteczne;

UmoŜliwienie stosowania technologii informacyjnej w róŜnych obszarach, jako pomocy,

środka lub narzędzia, do poszerzenia i wzbogacenia nauczania matematyki.

Dobór odpowiedniego narzędzia ICT najbardziej optymalnego do rozwiązania postawionego

problemu dydaktycznego. Wykaz literatury podstawowej

1. (red. H. Kąkol), Matematyka i komputery, SNM, Bielsko-Biała, 1999.

2. W. Pająk, Analiza problemów otwartych wspomaganych Cabri, Wydawnictwo ,,Dla

szkoły'', Bielsko-Biała 1999.

3. (red. M. Zając), Podstawy uŜytkowania komputerów, Wilkowice 2001.

4. Wróblewski P., ABC komputera. Wyd. 6., Helion, Gliwice, 2007.

3. Materiały i artykuły zamieszczone na platformie zdalnego nauczania, w tym interaktywne

kursy TI-83, Cabri, Cabri 3D. Wykaz literatury uzupełniającej

1. Matematyka i Komputery, czasopismo Grupy Roboczej SNM, Bielsko-Biała.

2. Nauczyciele i Matematyka [NiM], czasopismo SNM, Bielsko-Biała.

3. Nauczyciele i Matematyka plus Technologia Informacyjna, SNM, Bielsko-Biała.

4. Matematyka, czasopismo dla nauczycieli, WSiP, Wrocław.

5. Materiały pokonferencyjne ICTMT (International Conference on Technology in

Mathematics Teaching).

6. Dydaktyczne programy komputerowe i dla kalkulatorów graficznych.

7. Materiały zamieszczone na kursie e-learningowym

8. Aktualna literatura tematu oraz materiały ze stron internetowych poświęconych tej

tematyce.

370


Wykład










371


Informatyka stosowana w technice

(nienauczycielska)

372


INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (nienauczycielska)


Nazwa Informatyczne systemy zarządzania produkcją

Nazwa w j. ang.




Cele nauczania w zakresie przedmiotu Informatyczne systemy zarządzania produkcją obejmują poznanie i zrozumie podstaw dotyczących zastosowania rozwiązań informatycznym w inŜynierii produkcji. Kus prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01, Zna podstawowe pojęcia z zakresu zarządzania produkcja i usługami oraz personelem. W02, - Posiada ogólną wiedzę na temat procesu produkcyjnego i wytwórczego. W03, Zna zasady projektowania procesów produkcyjnych W04, Ma poszerzona wiedze dotyczącą istoty oraz zastosowania informatycznych systemów zarządzania produkcja (MRP, ERP, EERP oraz SAP, IFS ). W05, Ma wiedzę dotyczącą rozwoju systemów ERP II na świecie i w Polsce

W03 W03 W03 W03 W03

373




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi powiązać wiedzę teoretyczną oraz praktyczną do zastosowania konkretnego informatycznego systemu zarządzania produkcją w wybranym przedsiębiorstwie wytwórczym.

U04, U06




specjalnościowego)


K01, Współpracuje w grupie z kolegami podczas problemów poruszanych na zajęciach audytoryjnych.

K02, Student rozumie znaczenie stosowania informatycznych systemów zarzadzania produkcją w pracy inŜyniera.

K02 K01

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 15 30

374


Zajęcia prowadzone są w formie wykładu podczas, którego prezentowana jest treść wykładu w formie prezentacji multimedialnej. Zajęcia audytoryjne obejmują praktyczne poznanie podstawowych systemów informatycznych stosowanych w praktyce w przedsiębiorstwach produkcyjnych. Udział w zajęciach audytoryjnych wymaga od studenta aktywnej postawy.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x W03 x x W04 x x x W05 x x x U01 x K01 x K02 x

Kryteria oceny

Ocena końcowa z wykładów jest oceną z przygotowanego referatu oraz dyskusji na jego temat. Ocena końcowa z ćwiczeń jest średnią z oceny z projektu indywidualnego oraz ocen bieŜącej kontroli na zajęciach audytoryjnych.

Uwagi


1. Podstawowe pojęcia i zagadnienia związanie z zarządzaniem przedsiębiorstwem 2. Zarządzanie produkcją w przemyśle 3. Organizacja procesu produkcyjnego 4. Planowanie i sterowanie produkcją 5. Reeingineering w zarządzaniu produkcją 6. Cykl produkcyjny i zasady organizacji pracy 7. Informatyczne systemy zarządzania produkcją:

375

• MRP (Material Requirements Planning) – planowanie potrzeb materiałowych, • MRP-II (Manufacturing Resource Planning) – planowanie zasobów produkcyjnych, • ERP (Enterprise Resource Planning) – planowanie zasobów przedsiębiorstwa – rozumiane

jako zarządzanie przedsiębiorstw • ERP-II lub EERP (Extended ERP) – najnowsze rozszerzenie ERP – obejmujące

informatyzacją • całą działalność przedsiębiorstwa, np. system firmy SAP, IFS 8. Rozwój systemów ERP II na świecie i w Polsce


1. E. Pająk, Zarządzanie produkcją. Produkt, technologia, organizacja, Warszawa, PWN, 2006. 2. .P. Lech: Zintegrowane systemy zarządzania ERP /ERP II. Wykorzystanie w biznesie,

wdraŜanie; Wydawnictwo Difin, Warszawa 2003 3. P. RóŜniczki: Komputerowe systemy wspomagania zarządzania klasy MRP/ERP i ich

wdraŜanie; Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Katowice 2001 4. K. Pasternak „Zarys zarządzania produkcją”,, Polskie Wyd. Ekonomiczne, 2005 5. J. Matuszek: InŜynieria Produkcji; Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej Filia w Bielsku-Białej,

Bielsko – Biała 2000 6. M. Krupa: Komputerowo zintegrowane zarządzania - wprowadzenie; University of Information

Technology and Management in Rzeszów 2003 7. T. Jabłoński: Zaprojektować i wykonać witrynę internetową prezentującą podstawy systemów

informatycznych ERP; Praca dyplomowa inŜynierska – WyŜsza Szkoła Informatyki w Bielsku-Białej, 2001

8. J. Kisielnicki, H. Sroka, Systemy informacyjne biznesu. Informatyka dla zarządzania; Wydawnictwo Placet, Warszawa 1999


1. B. Milewska Zarządzanie produkcją Wydaw. Naukowe US, 2000. 2. I.Dudzik, InŜynieria zarządzania: strategia i projektowanie systemów produkcyjnych. Wyd.

Placet, 2000 3. A. Januszewski, Informatyka w przedsiębiorstwie. Systemy i procesy informatyzacji;

Wydawnictwo WyŜszej Szkoły Zarządzania i Finansów, Bydgoszcz 2001 4. Czasopisma naukowe z zakresu organizacji i zarządzania


Wykład 15









376




377


(studia stacjonarne 1 stopnia)

INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (nienauczycielska) (nazwa specjalności)

Nazwa InŜynieria wytwarzania 2



Koordynator Dr inŜ. Krzysztof Ziewiec Zespół dydaktyczny


Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych związanych z procesami wytwarzania, metodami nanoszenia powłok, technologicznym przygotowaniem produkcji, projektowaniem procesów technologicznych, niekonwencjonalnymi i konwencjonalnymi metodami kształtowania tworzyw, automatyzacją, robotyzacją oraz zapewnieniem jakości. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01, zna podstawowe zagadnienia związane z metodami wytwarzania i przetwarzania prefabrykatów takie jak przetapianie i odlewanie stopów oraz spajanie elementów W02, zna podstawowe metody otrzymywania powłok oraz modyfikacji warstw wierzchnich wyrobów W03, ma wiedzę na temat technologicznego przygotowania produkcji W04, zna wybrane metody niekonwencjonalnego i konwencjonalnego kształtowania tworzyw oraz zagadnienia związane z obróbką wiórową, strumieniowo-erozyjną i strumieniowo-ścierną W05, ma podstawową wiedzę o projektowaniu podstawowych procesów technologicznych W06, rozumie podstawowe cele i zadania automatyzacji i robotyzacji W07, zna podstawowe problemy związane z rachunkiem kosztów w wytwarzaniu

. W02, W03, W04, W06 W02, W04, W06, W07 W02, W06 W04, W06, W07 W03, W04, W05, W06 W01, W02, W03, W06 W02, W06

378




specjalność)

Umiejętności


U02, U03 U02, U07 U02, U07 U02, U07 U01, U02, U07 U02, U03, U07 U02, U03, U07




specjalnościowego)


K01, ma świadomość znaczenia poprawnie zaprojektowanego wyrobu oraz rozumie rolę technologii wytwarzania w rozwoju cywilizacyjnym i ekonomicznym K02, potrafi pracować w grupie w celu rozwiązania problemów związanych z doborem właściwej technologii oraz właściwych parametrów obróbki K03, dostrzega znaczenie procesów technologicznych dla rozwoju społecznego oraz potrafi dokonać twórczej syntezy zdobytej wiedzy w celu realizacji projektów przydatnych w swoim otoczeniu

K01, K02 K02 K01, K03

379

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 45


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci zapoznają się z praktycznym przebiegiem procesów technologicznych i funkcjonowaniem urządzeń. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładu. W grupie wykonują zadania praktyczne oraz obliczeniowo-projektowe z zakresu technologii wytwarzania.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x x W02 x x x x x W03 x x x x x W04 x x x x x W05 x x x x x W06 x x x x x W07 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x U07 x x x x U08 x x x x K01 x x K02 x x K03 x x

380

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią z ocen uzyskanych na sprawdzianach cząstkowych i za sprawozdania. Ocena końcowa z egzaminu jest średnią oceną z egzaminu pisemnego i ustnego.

Uwagi


1. Metody wytwarzania prefabrykatów. 2. Nagrzewania i przetapiania wsadu metalowego. 3. Wpływ procesów krystalizacji na strukturę odlewów. 4. Dobór metod formowania i odlewania. 5. Termiczne łączenie i cięcie wyrobów metalowych – spawalnicze źródła ciepła

oraz metody spawania, zgrzewania i lutowania. 6. Przeróbka plastyczna.

6.1. Procesy występujące podczas przeróbki plastycznej na zimno i na gorąco. 6.2. Obróbka cieplna wyrobów przerabianych plastycznie – zmiany w strukturze i właściwościach materiału.

7. Obróbka wiórowa, strumieniowo-erozyjna i strumieniowo-ścierna. 8. Automatyzacja i robotyzacja, techniki „rapid prototyping” i „rapid tooling”. 9. Podstawowe metody wytwarzania warstw wierzchnich i powłok ochronnych. 10. Zapewnienie jakości wyrobów.


1. Zenon Opiekun, Władysław Orłowicz, Feliks Stachowicz, Techniki wytwarzania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 1998, Rzeszów

2. Edmund Tasak, Obróbka ubytkowa i spajanie, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo- Dydaktyczne, 2001 Kraków.

3. Jan Sińczak, Procesy Przeróbki Plastycznej, Wydawnictwo Naukowe AKAPIT, Kraków 2003.

4. Mieczysław Feld: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, 2003, Warszawa.

5. Edward Fraś, Krystalizacja metali, WNT, 2003, Warszawa 6. Marek Blicharski: Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 7. Wojciech Wojciechowski: Techniki Wytwarzania, Wybrane zagadnienie ze

spawalnictwa. Politechnika Krakowska 1999, Kraków. Karol Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 2007

381


1. Tadeusz Karpiński: InŜynieria Produkcji. WNT, 2004, Warszawa. Mechatronika, red. Dietmar Shmid. REA, Warszawa 2002.

2. Andrzej Kieras: Wiedza o technice, UŚ 1997, Katowice. 3. Anna Rutkowska: Techniki Wytwarzania; Wybrane zagadnienia z obróbki

cieplnej i cieplno-chemicznej. Politechnika Krakowska, 1998, Kraków. 4. Michael F. Ashby: Dobór materiałów w projektowaniu inŜynierskim, WNT,

1998, Warszawa Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 30







Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie) -





382


INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE

(studia stacjonarne 1 stopnia) ………………………….…………………………………….


Nazwa InŜynieria oprogramowania

Nazwa w j. ang. Software engineering




Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wszystkich aspektów produkcji oprogramowania: od analizy i określenia wymagań, przez projektowanie i wdroŜenie, aŜ do ewolucji gotowego oprogramowania. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza W01, Zna podstawowe pojęcia, definicje, określenia w zakresie inŜynierii oprogramowania W02, Ma wiedzę dotyczącą modeli cyklu Ŝycia oprogramowania W03, Zna czynności wykonywane w poszczególnych fazach przedsięwzięcia programistycznego

. W06 W06 W06

383




specjalność)

Umiejętności U01, Potrafi wykorzystywać narzędzia CASE U02, Umie zarządzać przedsięwzięciem programistycznym U03, Potrafi przejść od analizy i określenia wymagań, przez projektowanie i wdroŜenie, aŜ do ewolucji gotowego oprogramowania

U04 U04 U04





społeczne K01, Rozumie pozatechniczne aspekty problemów, jakie mogą występie przy tworzeniu oprogramowania K02, Ma świadomość jak waŜne są poszczególne etapy tworzenia oprogramowania na efekt końcowy

K01 K01, K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10 30


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci samodzielnie opracowują poszczególne etapy tworzenia oprogramowania lub wykorzystują inŜynierię oprogramowania do tworzenia własnych programów.

384


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x W03 x x U01 x x U02 x x U03 x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny

Ocena końcowa ćwiczeń wystawiana jest na podstawie wykonanego projektu.

Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu ustnego.

Uwagi


1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia, modele. 2. Zarządzanie przedsięwzięciami programistycznymi. 3. Zapewnienie jakości oprogramowania. 4. Zarządzanie konfiguracją i wersjami oprogramowania. 5. Metody testowania oprogramowania. 6. Strategie testowania oprogramowania. 7. Miary techniczne oprogramowania. 8. Podstawy metod obiektowych. 9. Analiza obiektowa. 10. Projektowanie obiektowe. 11. Testowanie oprogramowania obiektowego. 12. Miary techniczne systemów obiektowych. 13. Zaawansowane metody inŜynierii oprogramowania – metody formalne. 14. Czysta inŜynieria oprogramowania. 15. InŜynieria oprogramowania komponentowego. 16. InŜynieria systemów klient-serwer. 17. InŜynieria aplikacji internetowych. 18. ReinŜynieria. 19. InŜynieria oprogramowania wspomagana komputerowo.

385


1. Beck K., Cynthia A.: Wydajne programowanie – Extreme Programming. Mikom 2005. 2. Hamlet D., Maybee J.: Podstawy techniczne inŜynierii oprogramowania. Wyd. Naukowo-Techniczne. Warszawa 2003. 3. Pressman R., S.: Praktyczne podejście do inŜynierii oprogramowania. Wyd. Naukowo-Techniczne. Warszawa 2005. 4. Sacha K.: InŜynieria oprogramowania. Wyd. Naukowe PWN. Warszawa 2010. Wykaz literatury uzupełniającej

1. Bereza-Jarociński B., Szomański B.: InŜynieria oprogramowania. Jak zapewnić jakość tworzonym aplikacjom. Wyd. Helion. Gliwice 2009.

2. Kernighan B., W., Pike R.: Lekcja programowania. Najlepsze praktyki. Wyd. Helion. Gliwice 2011.


Wykład 10






Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu -

Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat 15





386




Nazwa Komputerowe wspomaganie projektowania maszyn

Nazwa w j. ang. Computer aided machines design




Celem kształcenia jest poszerzenie umiejętności projektowania z wykorzystaniem oprogramowania CAD/CAE. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego) Wiedza

W01, zna rodzaje i moŜliwości oprogramowania wspomagającego projektowanie

. W02

387




specjalność)

Umiejętności

U01, potrafi tworzyć modele parametryczne z uŜyciem oprogramowania inŜynierskiego U02, projektuje złoŜone mechanizmy i urządzenia korzystając z oprogramowania inŜynierskiego U03, potrafi wykonać dokumentację 2D wykonanego projektu w programie CAD

U06 U06 U06




specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, potrafi pracować w zespole

K02, wykazuje przedsiębiorczość w swoich działaniach

K02 K03

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 15


Zajęcia prowadzone są w formie laboratoriów. Studenci wykonują projekt złoŜonego mechanizmu lub urządzenia w programie Autodesk Inventor.

388


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x U01 x x U02 x x U03 x x K01 x K02 x x

Kryteria oceny


Uwagi


1. Modelowanie parametryczne w programach CAD. 2. Wykonywanie modeli i ich złoŜeń. 3. Tworzenie dokumentacji technicznej 2D.


1. Chlebus E., Techniki komputerowe CAx w inŜynierii produkcji, wyd. WNT, Warszawa 2000. 2. Kapias K., SolidWorks 2001 Plus. Podstawy, Wyd. Helion, 2003 3. A. Jaskulski, Autodesk Inventor10PL/10+, metodyka projektowania, Wyd. Mikom, Warszawa 2005. 4. Lisowski E., Modelowanie geometrii elementów maszyn i urządzeń w systemach CAD 3D, Wyd. Politechniki Krakowskiej, 2003

389


1. Miecielica M., Wiśniewski W., Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych w praktyce, wyd. PWN, Warszawa 2005. 2. Materiały dydaktyczne firm AutoDesk oraz Dassault System Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład












390




Nazwa Maszynoznawstwo

Nazwa w j. ang. Theory of Machines - Science of Mechanics




Celem kształcenia jest zrozumienie zasad działania maszyn. Cele nauczania maszynoznawstwa obejmują zapoznanie w toku studiów z zagadnieniami funkcjonowania urządzeń cieplnych takich jak: silniki cieplne, cieplne maszyny robocze, pompy ciepła i chłodziarki. Język prowadzenia zajęć: polski. Efekty kształcenia


Wiedza

W01 Posiada wiedzę dotyczącą podstaw mechaniki oraz zjawisk fizycznych i chemicznych determinujących działanie maszyn W02 Zna fizykochemiczne podstawy procesów

spalania W03 Ma wiedzę z zakresu podstaw hydromechaniki W04 Posiada wiedzę w zakresie procesów wymiany

energii na sposób pracy i ciepła. W05 Zna metody określania sprawności i wydajności

cieplnej silników, pomp ciepła i chłodziarek W06 Posiada wiedzę niezbędną do analizowania maszyn i urządzeń cieplnych.

W04 W04 W04 W04 W04 W04

391


Umiejętności

U01 Potrafi zidentyfikować fizyczne i chemiczne procesy

zachodzące podczas funkcjonowania maszyn U02 Analizuje mechaniczne podstawy funkcjonowania

maszyn U03 Podejmuje proste zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę..

U07 U07 U07



K01 Współpracuje z kolegami podczas rozwiązywania problemów maszynoznawstwa w ramach ćwiczeń.

K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w technice.


K02 K01 K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10 20

392




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x W06 x x x

U01 x x x U02 x x x U03 x x x

K01 x x x K02 x K03 x

Kryteria oceny


Uwagi


1. Podstawy mechaniki maszyn, maszyny proste.

2. Fizykochemiczne podstawy procesów spalania..

3. Wymiana energii na sposób pracy i ciepła.

393

4. Silniki cieplne tłokowe i turbinowe, silnik Stirlinga.

5. Silniki odrzutowe i rakietowe

6. SpręŜarki, wentylatory.

7. Chłodziarki i pompy ciepła.

8. Siłownie cieplne, siłownie jądrowe, siłownie wodne.

9. Bezpośrednia konwersja energii.


PODSTAWOWA

1. W. Biały: Podstawy Maszynoznawstwa, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice

2002.

2. W. Biały: Maszynoznawstwo, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2006.

3. S. Michałowski, K. Wańkowicz: Termodynamika Procesowa, Wydawnictwo Naukowo-

Techniczne, Warszawa 1999 Wykaz literatury uzupełniającej

UZUPEŁNIAJĄCA

1. Jan Kijewski: Maszynoznawstwo, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne , 1999.


Wykład 10







10


5





394




Nazwa Metody badawcze

Nazwa w j. ang. Research Methods


Koordynator dr inŜ. Piotr Malczewski Zespół dydaktyczny


Celem kursu jest poznanie zagadnień związanych z metodami badania struktury materiałów stosowanych w technice, zapoznanie się ze stosowaną w tym celu aparaturą, szczególnie z mikroskopią świetlną i skaningową mikroskopią elektronową. Studenci zaznajamiają się z podstawami obsługi urządzeń, oraz sposobami analizy uzyskanych wyników. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Efekty kształcenia




Wiedza

W01, Posiada wiedzę z zakresu budowy i działania mikroskopu optycznego W02, Posiada wiedzę na temat stosowanych technik obserwacji W03, Posiada wiedzę na temat stosowanych technik rejestracji obrazu W04, Posiada wiedzę z zakresu budowy i działania skaningowego mikroskopu elektronowego

W04

W04

W04

W04

395




Umiejętności

U01, Potrafi samodzielnie przeprowadzić obserwacje mikrostruktury za pomocą mikroskopów optycznych, U02, Potrafi dobrać odpowiednie techniki obserwacji, U03, Potrafi wskazać zastosowania skaningowej mikroskopii elektronowej w technice U04, Potrafi dokonać podstawowej analizy uzyskanych, wyników

U03

U03 U03

U02





K01, współdziała w zespole w ramach opracowywania projektu

K02, K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15

396


Zajęcia składają się z ćwiczeń laboratoryjnych, w ramach których studenci zapoznają się ze sprzętem badawczym i wykonują własne powierzone zadania pod opieką prowadzącego.


E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x K01 x x x x ….

Kryteria oceny Ocena końcowa jest średnią z aktywności na ćwiczeniach, sprawozdań i odpowiedzi ustnej.

Uwagi

397


1) Budowa mikroskopu optycznego w układzie odwróconym, 2) RoŜnice w obserwacjach w jasnym polu i ciemnym polu, 3) Sposoby rejestracji w mikroskopii optycznej i oprogramowanie do

rejestracji i analizy obrazu, 4) Budowa i działanie skaningowego mikroskopu elektronowego, 5) Metody i sposoby prezentacji oraz opracowania wyników


[1] K. Przybyłowicz „Metaloznawstwo” WNT 1999” [2] L. BłaŜ „Analityczna mikroskopia elektronowa w badaniach struktury materiałów metalicznych” Fizyka w szkole Nr 6/2006


[1] „Mikroskopy elektronowe.” WKŁ Warszawa 1963 [2] J. Dutkiewicz, P. Malczewski „MoŜliwości i wykorzystanie skaningowego mikroskopu elektronowego Philips 525M” Annales Academiae Paedagogicae Craccoviensis Studia TechnicaIII (2010)


Wykład












398


INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (studia stacjonarne 1 stopnia)

………………………….…………………………………….


Nazwa Modelowanie i analiza danych w technice

Nazwa w j. ang.


Koordynator dr inŜ. Paweł Kurtyka Zespół dydaktyczny: dr inŜ. Paweł Kurtyka


W ramach zajęć student zdobywa wiedzę na temat modelowania wybranych procesów oraz analizy danych eksperymentalnych. Poznaje konkretne rozwiązania komputerowe stawianych problemów fizykochemicznych i technicznych. Pozyskuje wiedzę na temat programowania i oprogramowania specjalistycznego jak równieŜ moŜliwości przystosowania popularnych programów do wykonywania wybranych analiz. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć swobodnej analizy i modelowania zjawisk fizykochemicznych i technicznych. Przedmiot prowadzony w języku polskim Efekty kształcenia


Wiedza

W01, Zna podstawowy aparat matematyczny potrzebny do prowadzenia analiz i modelowania W02, Ma podstawową wiedzę na temat uŜytkowania wybranych programów komputerowych, Mathematica, Statistica, Excel, GnuPlot W03. Wie jak dobierać właściwe oprogramowanie do rozwiązania konkretnego problemu

W02, W03 W02, W03 W02 W02


399

U01, Umie dobrać właściwe/optymalne oprogramowanie do realizacji wyznaczonego zadania. U02, Potrafi posłuŜyć się programami Mathematica, Excel, GnuPlot, Statistica. U03, Analizuje i modeluje wybrane zagadnienia fizykochemiczne i techniczne. U04 Potrafi krytycznie ocenić przydatność i dokładność prowadzonych obliczeń. U05 Stosuje podstawowy aparat matematyczny i

informatyczny w celu optymalizacji rozwiązania problem

U04 U04 U02, U04, U07 U02,U07 U01, U02, U04, U07



K01, ma świadomość pozytywnych efektów środowiskowych uzupełniania badań eksperymentalnych modelowaniem i symulacjami komputerowymi K02, współdziała w zespole w ramach opracowywania projektu

K01 K02, K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30


Zajęcia składają się laboratoriów, w ramach których studenci wykonują własne zadania obliczeniowo-programistyczne analizując i modelując wybrane procesy fizykochemiczne i techniczne. Samodzielna praca studentów jest poprzedzona prezentacją aparatu matematycznego i oprogramowania oraz ich zastosowania do prowadzenia analizy/modelowania.

400


E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x W05 x W06 x W07 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x x U04 x x x U05 x x x K01 x K02 x

Kryteria oceny Ocena końcowa jest średnią ocen z samodzielnej pracy projektowo-obliczeniowej na zajęciach oraz oceny z projektu grupowego (końcowego).

Uwagi


1. Podstawy wykorzystania programów Mathematica, Statistica, GnuPlot, Excel do modelowania i analizy danych

2. Metody numeryczne w zastosowaniach 3. Programowanie kodu VBA Excel do rozwiązania zadań 4. Analiza danych eksperymentalnych z testów rozciągania/spęczania 5. Modelowanie procesów ściskania/rozciągania na bazie znanych modeli 6. Analiza zdjęć metalograficznych pod kątem rozkładów, wielkości i kształtu ziaren/cząstek


1) „Metody komputerowe matematyki przemysłowej cz. 1. - Matematyczne modelowanie i symulacje komputerowe”; V. Mityushev et. All, Wyd Pracowni Komputerowej JackaSkalmierskiego, 2010

2) „Metody komputerowe matematyki przemysłowej cz. 2. - Wielowymiarowe zagadnienia”; V. Mityushev et. All, Wyd Pracowni Komputerowej JackaSkalmierskiego, 2010

3) „Metody komputerowe matematyki przemysłowej cz. 3. - Podstawy obliczeń i przykłady”; V. Mityushev et. All, Wyd Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice 2010

4) „Analiza i modelowanie danych”; W. L. Winston, Promise, Warszawa 2004

401


• Excel w obliczeniach naukowych i technicznych”; M. Gonet, Helion, 2010 • Excel for Scientists and Engineers: Numerical Methods, Billo, Wiley-Interscience; 2007


Wykład 0







0


15





402


……INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (nienauczycielska)……….



Nazwa Nanotechnologia w technice

Nazwa w j. ang. Nanotechnology


Koordynator dr inŜ. Agnieszka Twardowska Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia prowadzonego kursu jest poznanie przez studenta technologii wytwarzania materiałów nanostrukturalnych dla potrzeb nowoczesnej techniki. Zdobyta wiedza z zakresu nanotechnologii pozwala na zrozumienie problemów związanych tak z otrzymywaniem nanotworzyw jak i ich przetwórstwem oraz specyfiką metodyki badawczej tej grupy tworzyw. Kurs prowadzony w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01. Ma poszerzoną wiedzę z zakresu fizycznych podstaw oraz problemów nanotechnologii jako dynamicznie rozwijającego się obszaru techniki W02. Zna róŜne metody wytwarzania i badania nanomateriałów

. W04 W06,W07

403




specjalność)

Umiejętności

U01.W oparciu o posiadaną wiedzę oraz umiejętność analizy zdobytych informacji w formie danych literaturowych (w tym w języku obcym) potrafi krytycznie ocenić istniejące rozwiązywania zadanego problemu z zakresu nanotechnologii lub zapropanować własne rozwiązanie

U02,U07




specjalnościowego)


K01. Jest świadomy korzyści rozwoju nanotechnologii, ale i zagroŜeń wynikających z tej działalności inŜynierskiej dla środowiska i Ŝycia człowieka K02 Potrafi współpracować w grupie

K01, K02

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30

404

Opis metod prowadzenia zajęć Zajęcia prowadzone są w formie wykładu obejmującego prezentację multimedialną oraz dyskusję prezentowanych zagadnień z zakresu rozwoju nanotechnologii i zastosowania nanomateriałów w róŜnych obszarach techniki.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x U01 x x K01 x K02 x

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią z ocen aktywności studenta podczas dyskusji oraz oceny pracy zespołu na zadany temat z zakresu tematyki wykładu

Uwagi


Nanomateriały, nanotechnologie- wprowadzenie, Metody top down: Metody duŜego odkształcenia plastycznego, wysokoenergetyczne mielenie, metody litograficzne, fotolitograficzne, FIB, Metody buttom up: metody PVD i CVD, VLS, ALD, zol-Ŝel, koloidalne, wydzieleniowe. Przetwarzanie nanomateriałów. Metody kontroli nanostruktur. Charakteryzowanie nanomateriałów: metody obrazowania i metody spektroskopowe. Badanie właściwości mechanicznych nanomateriałów. Nanokompozyty. Nanotechnologia w projektowaniu ogniw fotowoltaicznych. Nanotechnologie dla przemysłu spoŜywczego i kosmetycznego. Wyzwania i zagroŜenia nanotechnologii dla Ŝycia i środowiska człowieka.

405


1. R.W.Kelsall, I.W.Hamley, M. Geoghegan: Nanoscale Science and Technology (tytuł

polski Nanotechnologie), tłum. K.Kurzydłowski, WNT PWN, Warszawa, 2008

2. K. Kurzydłowski i M. Lewandowska "Nanomateriały inŜynierskie konstrukcyjne i

funkcjonalne" PWN, Warszawa, 2010.


1. Nanomaterials from research to application, ed H.Hosono, Y.Mishima, Elsevier,

Oxford UK ,2006

2. J. Perriere, E.Milton: Recent advances in Laser Processing of Materials,


Wykład 30












406



(studia stacjonarne I stopnia) ………………………….…………………………………….


Nazwa Oprogramowanie inŜynierskie 1

Nazwa w j. ang. Engineering Software 1


Koordynator mgr inŜ. Maciej Zając Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia jest zapoznanie z specjalistycznym oprogramowaniem inŜynierskim, bazującym na metodzie elementów skończonych oraz umoŜliwienie oceny jego przydatności w rozwiązywaniu wybranych problemów wytrzymałości materiałów. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01, Zna załoŜenia metody elementów skończonych. W02, Posiada wiedzę odnośnie algorytmów rozwiązywania zadań w programach inŜynierskich bazujących na metodzie elementów skończonych. W03, Posiada wiedzę odnośnie definiowania parametrów modelu niezbędnych w analizie wytrzymałościowej. W04, Zna ograniczenia oprogramowania wynikające z zastosowanej w nich metody numerycznej.

. W04 W04 W04 W04

407




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi zdefiniować geometrię, parametry materiałowe, warunki brzegowe oraz obciąŜenie analizowanego problemu i wprowadzić je do programu. U02, Umie dobrać rodzaj elementu skończonego do warunków zadania. U03, Potrafi ocenić przydatność oprogramowania inŜynierskiego w rozwiązywaniu wybranych problemów wytrzymałości materiałów. U04, Potrafi wykorzystać wyniki analizy numerycznej w projektowaniu prostych elementów konstrukcyjnych.

U06 U06 U03,U06, U07 U02, U06, U07




specjalnościowego)


K01, Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-inŜynierskiej. K02, Realizuje powierzone projekty w sposób profesjonalny.

K01 K03

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 40

408

Opis metod prowadzenia zajęć Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń laboratoryjnych. Po krótkim, teoretycznym wprowadzeniu do tematu zajęć, prowadzący rozwiązuje przykładowe zadanie. W ramach pracy laboratoryjnej, studenci otrzymują do realizacji projekty indywidualne. Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x U01 x U02 x U03 x x U04 x x K01 x K02 x

Kryteria oceny Średnia z ocen projektów indywidualnych.

Uwagi


1. Wprowadzenie do metody elementów skończonych. 2. Wprowadzenie do środowiska programu Abaqus. 3. Realizacja prostych przypadków wytrzymałościowych w programie Abaqus:

a. jednoosiowe ściskanie i rozciąganie prętów , b. skręcanie prętów o przekroju kołowym, c. zginanie belek spręŜystych.

409


1. Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.

2. Zagrajek T., Krzesiński G., Marek P., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Ćwiczenia z zastosowaniem systemu ANSYS, Oficyna Wydawnicza politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006.

3. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 2004.

4. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002.


1. Abaqus /CAE User’s Manual (6.9) 2. Taylor R. L., Zienkiewicz O. C., Zhu J. Z., The Finite Element Method: Its Basis and

Fundamentals, Elsevier, Oxford 2005 3. Skrzat A., Modelowanie liniowych i nieliniowych problemów mechaniki ciała

stałego i przepływów ciepła w programie ABAQUS, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2010.


Wykład --






Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu --






410


INFORMATYKA STOSOWANA W TECHNICE (nauczycielska)



Nazwa Problemy współczesnej techniki 1

Nazwa w j. ang. Problems of contemporary technology1

Kod Punktacja

ECTS* 1



Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień nurtujących współczesna technikę takich jak: ochrona środowiska, źródła hałasu i wibracji oraz ich wpływ na zdrowie człowieka, skaŜenie motoryzacyjne i metody przeciwdziałania, bezpieczne składowanie odpadów i metale toksyczne w środowisku. Student zapoznaje się z pojęciem wynalazku i historią najwaŜniejszych wynalazków i odkryć fizycznych i technicznych. Wykłady są prowadzone w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

411

W01, Zna historię techniki, najwaŜniejsze odkrycia i wynalazki w dziedzinie fizyki, chemii W02, Ma podstawową wiedzę o zagadnieniach związanych z wynalazkiem, patentem, odkryciem i znakiem towarowym W03, Ma wiedzę na temat źródeł i szkodliwości hałasu i wibracji oraz ich wpływu na zdrowie człowieka W04, Rozumie szkodliwe działanie metali toksycznych w środowisku W05, Ma wiedzę odnośnie klasyfikacji i gospodarki odpadami, zagroŜeń i form ich utylizacji

. W04 W04 W04 W04 W04




specjalność)

Umiejętności

U01, Student potrafi obserwować i ocenić skalę zagroŜeń i problemów związanych z rozwojem cywilizacji i postępu technicznego U02, Zna skalę zagroŜeń skaŜenia środowiska i sposoby przeciwdziałania tym skaŜeniom. U03, Poznaje najbardziej niebezpieczne odpady i sposoby ich zagospodarowania i utylizacji.

U07 U07 U07




specjalnościowego)


K01, ZauwaŜa niebezpieczeństwo skaŜenia środowiska i poznaje techniki jego ochrony KO2, Student ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działania postępu technicznego

K01 K01

412

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15


Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x U01 x U02 x U03 x K01 x K02 x

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią z oceny kolokwium i obecności na wykładach

413

Uwagi


1. Kronika rozwoju techniki świata staroŜytnego 2. Kierunki rozwoju techniki okresu średniowiecza i renesansu 3. Początki wielkoprzemysłowej produkcji masowej 4. Technika XX wieku 5. Wynalazki, odkrycia, patent i aspekty prawne zastrzeŜeń patentowych 6. Znak towarowy i zakres jego ochrony ( warunki ogólne i szczegółowe) 7. SkaŜenie motoryzacyjne i jego skutki 8. Gospodarka odpadami i problemy ich utylizacji 9. Metale toksyczne w środowisku i ich wpływ na zdrowie człowieka 10. Źródła hałasu i wibracji oraz ich wpływ na zdrowie człowieka


1. Boeker E., Grondelle R.: Fizyka środowiska, PWN 2002 2. Encyklopedia odkryć i wynalazków. Wiedza Powszechna 1979 3. Engel Z. Ochrona środowiska przed drganiami i hałasem, PWN, Warszawa 2001 4. Strategia gospodarki odpadami komunalnymi, Wyd. PziTS, Poznań 2001 Wykaz literatury uzupełniającej

1. Witold Lewandowski, Proekologiczne odnawialne źródła energii, Warszawa, WNT 2007


Wykład 15









414




415





Nazwa Programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie

Nazwa w j. ang. Programming of numerical control machines


Koordynator dr inŜ. Krzysztof Bryła Zespół dydaktyczny


Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień dotyczących programowania obrabiarek sterowanych numerycznie. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do czytania struktury programów sterujących oraz tworzenia przez studenta prostych programów procesu technologicznego na obrabiarki sterowane numerycznie. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01, ma wiedzę dotyczącą podstaw obróbki za pomocą obrabiarek sterowanych numerycznie. W02, zna strukturę programu sterującego według normy ISO. W03, zna podstawowe funkcje sterownicze oraz zasady i sposoby programowania.

. W06 W06 W06

416




specjalność)

Umiejętności

U01, potrafi interpretować program procesu technologicznego na obrabiarkę sterowaną numerycznie. U02, potrafi zaprogramować obróbkę prostych konturów na obrabiarki sterowane numerycznie. U03, potrafi weryfikować napisany program za pomocą symulatora obróbki.

U05 U05 U05




specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, współdziała w zespole w ramach opracowywania

programu.

K02, K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30


Zajęcia prowadzone są formie ćwiczeń laboratoryjnych, w ramach których studenci wykonują zadania na podstawie wiedzy przekazanej przez prowadzącego w trakcie ćwiczeń. Studenci wykonują zadania projektowe z zakresu programowania obrabiarek sterowanych numerycznie Zadania projektowe są wykonywane samodzielnie przez studentów podczas zajęć i nadzorowane przez prowadzącego ćwiczenia.

417


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x x W03 x x U01 x x x U02 x x U03 x x K01 x

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią z oceny kolokwium i oceny samodzielnej pracy projektowej.

Uwagi


1. Zastosowanie obrabiarek sterowanych numerycznie w procesie produkcyjnym. 2. Budowa obrabiarek CNC oraz układów sterowania numerycznego. 3. Parametry obróbki. 4. ZałoŜenia geometryczne: układy współrzędnych, punkty odniesienia, systemy pomiaru

przemieszczeń. 5. Programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie. 6. Struktura programów sterujących. 7. Podprogramy. 8. Funkcje przygotowawcze G. 9. Funkcje pomocnicze M. 10. Funkcje zmiany narzędzia T. 11. Funkcje technologiczne F i S. 12. Aktywacja korekcji narzędzia.

418


1. Stach B., Podstawy programowania obrabiarek sterowanych numerycznie, wyd. WSiP, Warszawa 1999.

2. Habrat W., Obsługa i programowanie obrabiarek CNC, Wydawnictwo KaBe, 2007. 3. Praca zbiorowa, tłum. Wolski P., Podstawy obróbki CNC, wyd. REA, 2004. 4. Grzesik W., Niesłony P., Bartoszuk M., Programowanie obrabiarek NC/CNC, wyd. WNT,

Warszawa 2006. 5. Kaźmierczak M., Kolka A., Kosmol J., Słupik H., Programowanie obrabiarek sterowanych

numerycznie, Wyd. Pol. Śl., Gliwice 2007. Wykaz literatury uzupełniającej

1. Kosmol J., Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem, wyd. WNT, Warszawa 2000. 2. Nikiel G., Programowanie obrabiarek CNC na przykładzie układu sterowania Sinumerik

810D/840D, ATH, Bielsko-Biała, 2004. 3. Miecielica M., Wiśniewski W., Komputerowe wspomaganie projektowania procesów

technologicznych w praktyce, wyd. PWN, Warszawa 2005. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład

Laboratorium 30











419



………………………….…………………………………….


Nazwa Sztuczna Inteligencja

Nazwa w j. ang. Artificial intelligence


Koordynator Dr inŜ. Wiktor Hudy Zespół dydaktyczny


Celem kursu jest zapoznanie studentów z nowoczesnymi metodami optymalizacyjnymi i aproksymacyjnymi bazującymi na metodach sztucznej inteligencji. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01 – zna podstawowe pojęcia sztucznej inteligencji W02 – zna algorytmy genetyczne, algorytmy ewolucyjne, sieci neuronowe, sztuczne Ŝycie, itp. W03 – zna przykłady zastosowań AI w technice W04 – zna algorytmy aproksymacyjne i optymalizacyjne W05 – zna podstawowe metody numeryczne stosowane w technice

W01 W01 W01 W01 W01

420




specjalność)

Umiejętności

U01 – umie napisać w formie blokowej algorytm ewolucyjny do rozwiązania zadania optymalizacyjnego w technice U02 – umie zidentyfikować problem optymalizacyjny i aproksymacyjny

U02, U03, U04, U06, U07 U02, U03, U04, U07





K01 – umie współdziałać w grupie K02 – podchodzi profesjonalnie do postawionego problemu

K02 K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30


Wykład wspomagany prezentacjami autorskimi i demonstracją programów napisanych na bazie AI.

421


E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x x x W02 x x x x W03 x x x x W04 x x x x U01 x x U02 x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny

Przedmiot kończy się egzaminem. Na ocenę wpływa praca w trakcie semestru oraz egzamin pisemny w formie testu wielokrotnego wyboru.

Uwagi


1) Wprowadzenie do AI 2) Algorytmy genetyczne 3) Algorytmy ewolucyjne 4) Programowanie genetyczne, ewolucyjne 5) Sztuczne sieci neuronowe 6) Sztuczne Ŝycie 7) Zastosowanie AI w technice

422


- Michalewicz Z.: Algorytmy genetyczne + struktury danych = programy ewolucyjne, Wydawnictwo: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa - Goldberg D.E.: Algorytmy genetyczne i ich zastosowania, WNT 2009


- Lobo, F.J.; Lima, Cláudio F.; Michalewicz, Zbigniew (Eds.).: Parameter Setting in Evolutionary Algorithms, Studies in Computational Intelligence, Vol. 54, Springer 2007, ISBN 978-3-540-69431-1


Wykład 30












423



………………………….…………………………………….


Nazwa Technologie www

Nazwa w j. ang. www technologies


Koordynator dr inŜ. Krzysztof Pytel Zespół dydaktyczny


Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień projektowania stron internetowych, wykorzystania języków hipertekstowych, technologii skryptowych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do krytycznej oceny nowych rozwiązań projektowych w projektowaniu stron www. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01,Zna podstawowe pojęcia, definicje, określenia

oraz zasadnicze cechy stron internetowych W02, Rozumie cele Web 2.0, Web 3.0 W03, Zna architekturę aplikacji internetowych i metody

implementacji ich modułów W05 Zna składniki architektury WWW W06 Ma podstawową wiedzę o technologiach

implementacji interfejsu uŜytkownika W04 Ma wiedzę dotyczącą logiki biznesowej W07 Ma wiedzę o współpracy aplikacji www z bazami

danych

. W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06,

424




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi krytycznie oceniać nowe rozwiązania konstrukcyjno - projektowe w programowaniu

U02, Klasyfikuje metody konstrukcji logiki prezentacji U03,Potrafi wskazać własności funkcjonalnych serwerów

http U04 Analizuje projekty stron internetowych U05 Potrafi wskazać mechanizmy dostępu do baz

danych w najpopularniejszych technologiach do tworzenia aplikacji WWW

U06 Potrafi omówić funkcjonalność wymaganą w aplikacjach internetowych, powtarzającą się niezaleŜnie od konkretnych zastosowań i określaną mianem infrastruktury

U01, U02, U03, U05 U01, U02, U03, U04 U01, U02, U03, U04 U01, U03, U04, U05 U01, U02, U03, U04, U05 U01, U02, U03, U04, U05




specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, ma świadomość konieczności wprowadzania

technologii informacyjno - komunikacyjnej K02, współdziała w zespole w ramach opracowywania projektu

K01, K02, K03 02, K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15


Na zajęcia składają się ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci wykonują własne zadania projektowe z zakresu projektowania stron. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładów.

425


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x W03 x x x W04 x x W05 x x W06 x x W07 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x U04 x x U05 x x U06 x x K01 x K02 x

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią z samodzielnie wykonywanych prac projektowych.

Uwagi


1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia 2. HTML+CSS 3. XML+XSL 4. JavaScript 5. Serwlety Java 6. ASP.NET 7. PHP

426

8. JSP 9. JSTL ( 10. Serwlety Java + bazy danych 11. PHP + bazy danych


1. Graham S., Simeonov S., Boubez T., Davis D., Daniels G., et al., Java. Usługi WWW. Vademecum profesjonalisty, Helion, ISBN: 83-7197-991-6

2. McGovern, J., Sims, O., Jain, A., et.al., Enterprise Service Oriented Architectures: Concepts, Challenges, Recommendations, Springer, ISBN 14-0203-704-X,

3. Cristian Darie, Bogdan Brinzarea, Filip Cherecheş-Toşa, Mihai Bucica, AJAX i PHP. Tworzenie interaktywnych aplikacji internetowych


1. Troelsen Andrew, Język C# 2010 i platforma .NET 4, Wydawnictwo Naukowe PWN 2. Bill Evjen, Devin Rader, Scott Hanselman, ASP.NET 4 z wykorzystaniem C# i VB. Zaawansowane

programowanie, Helion 3. Dan Hurwitz, Dan Maharry, Jesse Liberty, ASP.NET 3.5. Programowanie, Helion 4. Randy Connolly, ASP.NET 2.0. Projektowanie aplikacji internetowych helion 5. Jeffrey Bardzell, Macromedia Dreamweaver 8 z ASP, PHP i ColdFusion. Oficjalny podręcznik,

Helion 6. Artykuły z czasopism specjalistycznych, w tym – w języku angielskim Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 0








10





427

KARTA KURSU

Nazwa Termodynamika Techniczna

Nazwa w j. ang. Technical thermodynamics




Celem kształcenia w zakresie przedmiotu termodynamika techniczna jest zapoznanie studentów z podstawami techniki cieplnej. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności analizowania układów termodynamicznych i zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk występujących w eksploatacji urządzeń cieplnych. Język prowadzenia zajęć polski.

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 Posiada wiedzę dotyczącą pojęć termodynamiki Fenomenologicznej i techniki cieplnej. W02 Zna charakterystyczne przemiany

termodynamiczne. W03 Ma wiedzę dotyczącą funkcjonowania urządzeń

cieplnych W04 Posiada wiedzę w zakresie bilansowania energii

w układach termodynamicznych róŜnego rodzaju. W05 Rozumie pojęcie entropii i jej rolę w przebiegu

procesów termodynamicznych. W06 Zna metody określania sprawności i wydajności

cieplnej silników, pomp ciepła i chłodziarek W07 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania prostych problemów w zakresie techniki cieplnej.

W05 W05 W05 W05 W05 W05 W05


428

U01 Potrafi rozpoznać układ termodynamiczny i napisać odpowiednie dla niego równanie bilansu energii.

U02 Umie określić sprawność lub wydajność cieplną urządzenia cieplnego. U03 Analizuje przemiany i obiegi termodynamiczne. U04 Podejmuje proste zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę..

U07 U07 U07 U07




K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w termodynamice technicznej.


K02 K01 K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 20



429


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x W06 x W07 x U01 x U02 x U03 x U04 x U05 x K01 x K02 x K03 x

Kryteria oceny


Uwagi


1. Układ termodynamiczny. Parametry stanu układu, równanie stanu gazu. 2. Bilans energii – pierwsza zasada termodynamiki. 3. Wymiana energii na sposób ciepła i pracy. Wynienniki ciepła. 4. Entropia. Druga zasada termodynamiki. 5. Charakterystyczne przemiany termodynamiczne. Obiegi termodynamiczne. 6. Para wodna i jej przemiany. Siłownie parowe. Elektrociepłownie. Elektrownie jądrowe. 7. Egzergia. 8. Silnik cieplny i pompa ciepła. 9. Cieplne maszyny robocze i urządzenia chłodnicze. 10. Bezpośrednia konwersja energii. Problemy ochrony środowiska związane z eksploatacją

urządzeń cieplnych

430


PODSTAWOWA

1. Stefan Wiśniewski: „Termodynamika techniczna” Wydawnictwo Naukowo - Techniczne, Warszawa 1999. 2. Jerzy Banaszek, Jan Bzowski, Roman Domański, Jerzy Sado:

„Termodynamika przykłady i zadania” oficyna wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998. Wykaz literatury uzupełniającej

UZUPEŁNIAJĄCA

1. Jan Szargut Termodynamika techniczna, wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2000 2. Danuta Werszko Wybrane zagadnienia z techniki cieplnej, oficyna wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998 3. Jan Szargut, Antoni Guzik, Henryk Górniak, Zadania z termodynamiki technicznej wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 20







-


-





431


Informatyka stosowana w technice (nienauczycielskie)

………………………….…………………………………….


Nazwa Tworzywa funkcjonalne

Nazwa w j. ang. Multifunctional materials


Koordynator Dr hab. inŜ. Jerzy ZIELIŃSKI prof. UP Zespół dydaktyczny


Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej nowych generacji materiałów, które znajdują zastosowanie w róŜnych dziedzinach techniki. Umiejętność wyboru materiałów do konkretnych złoŜonych potrzeb inŜynierskich. Umiejętność oceny przydatności nowych generacji materiałów do realizacji postawionych sobie celów. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

432

W01, Zna podstawy budowy atomu i ciała stałego, oraz rozumie ich wpływ na róŜne właściwości materiałów. W02, Zna właściwości materiałów półprzewodnikowych i w oparciu o nie potrafi wytłumaczyć budowę i zasady pracy podstawowych przyrządów półprzewodnikowych i optoelektronicznych W03, Zna podstawy zastosowań organicznych materiałów w elektronice dla budowy obwodów i wyświetlaczy W04 , Zna róŜne grupy materiałów inteligentnych i potrafi wykorzystać ich właściwości w praktyce inŜynierskiej. W05 Ma wiedzę o wpływie ww materiałów i technologii na środowisko człowieka. W06 Ma wiedzę o przewidywanych kierunkach rozwoju nowych tworzyw i materiałów.

W04 W04, W06, W07 W07 W06, W07 W04, W07 W04, W07




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi dobrać materiał do zaawansowanych potrzeb U02, Potrafi krytycznie przeanalizować postawione zada-nie inŜynierskie z punktu widzenia moŜliwości stosowania nowych – nietypowych – generacji materiałów U03 Potrafi ocenić przedstawione rozwiązanie z punktu widzenia optymalnego wyboru materiałów i technologii, w tym ze względu na warunki ochrony środowiska i recyklin-gu.

U02, U07 U02, U07 U02, U03, U07




specjalnościowego)


K01, Potrafi ocenić wpływ wybranej technologii i materia-łów na środowisko człowieka z uwzględnieniem wszel-kich aspektów od produkcji do recyklingu. K02, Potrafi optymalizować proponowane rozwiązania In-Ŝynierskie ze względu na całokształt ich kosztów

K01 K03

433

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 20


Wykład z pokazem prezentujący wiedzę z zakresu przedmiotu, samodzielne prezentacje studen-tów z zakresu ich interesujących zagadnień, dyskusja na ćwiczeniach przedstawionych przez studentów i wykładowcę problemów związanych w wykorzystaniem nowych generacji materia-łów. Szczegółowa analiza – na ćwiczeniach – pełnych kosztów wdraŜania, produkcji, wykorzystania i recyklingu i utylizacji nowych materiałów.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x x x W06 x x x U01 x x U02 x x U03 x x K01 x x x K02 x x x

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią z ocen za ewentualne referaty i dyskusję oraz pracy pisemnej kończącej przedmiot. (prezentacje referatów nie są obowią-zkowe)

434

Uwagi


1. Budowa atomu, ciała stałego – modele opisujące ich właściwości 2. Podstawy fizyki półprzewodników. 3. Zastosowania nowych materiałów optoelektronice i fotonice (źródła światła ,

detektory, ogniwa słoneczne) 4. Materiały organiczne w elektronice – displeja ciekłokrystaliczne (Green

technologia), OLED-y, procesory, problemy utylizacji obwodów organicznych. 5. Materiały funkcjonalne zmieniające kolor, emitujące światło, zmieniające

kształt i wielkość, termoelektryczne, samo naprawiające się. Wykaz literatury podstawowej

1. M. Ashby „InŜynieria materiałowa” wyd. Galaktyka ,2011 2. M. Blicharski „InŜynieria Materiałowa” WNT 2009 3. M. Grabski „InŜynieria materiałowa; geneza, istota, perspektywy” Wyd.

Politechniki Warszawskiej, 2003 4. L. A. Dobrzański „ Materiały specjalne, funkcjonalne i niemetalowe”


1. Reprinty artykułów z literatury specjalistycznej – w języku angielskim


Wykład 20









435




436



………………………….…………………………………….


Nazwa Zaawansowane aplikacje internetowe

Nazwa w j. ang. Advanced internet applications




Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień projektowania stron internetowych, wykorzystania języków hipertekstowych, technologii skryptowych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do krytycznej oceny nowych rozwiązań projektowych w projektowaniu stron www. Kurs realizowany jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01,Zna metody projektowania i implementacji

aplikacji biznesowych opartych o rozproszone komponenty usługowe.

W02, Rozumie technologie XML W03, Zna architekturę aplikacji internetowych i metody

implementacji ich modułów W04 Ma wiedzę dotyczącą J2EE W05 Zna technologie konstrukcji komponentów

usługowych W06 Ma wiedzę o technologiach konstrukcji

internetowych portali korporacyjnych W07 Ma wiedzę dotyczącą AJAX

W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06, W01, W04, W06,

437




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi krytycznie oceniać nowe rozwiązania konstrukcyjno - projektowe w programowaniu

U02, Klasyfikuje metody konstrukcji logiki prezentacji U03,Potrafi omówić technologie Enterprise JavaBeans U04 Potrafi omówić technologie Web Services U05 Potrafi wskazać mechanizmy dostępu do baz

danych w najpopularniejszych technologiach do tworzenia aplikacji WWW

U06 Potrafi omówić problematykę poprawnego projektowania aplikacji internetowych

U01, U02, U03, U05 U01, U02, U03, U04 U01, U02, U03, U04 U01, U03, U04, U05 U01, U02, U03, U04, U05 U01, U02, U03, U04, U05





technologii informacyjno - komunikacyjnej K02, współdziała w zespole w ramach opracowywania projektu

K01, K02, K03 02, K03

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 20


Na zajęcia składają się ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci wykonują własne zadania projektowe z zakresu projektowania stron. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładów.

438


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x W03 x x x W04 x x W05 x x W06 x x W07 x x U01 x x x U02 x x x U03 x x U04 x x U05 x x U06 x x K01 x K02 x

Kryteria oceny


Uwagi


1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia 2. HTML+CSS 3. XML+XSL 4. JavaScript 5. Serwlety Java 6. ASP.NET 7. PHP 8. JSP 9. JSTL ( 10. Serwlety Java + bazy danych 11. PHP + bazy danych

439


1. Graham S., Simeonov S., Boubez T., Davis D., Daniels G., et al., Java. Usługi WWW. Vademecum profesjonalisty, Helion, ISBN: 83-7197-991-6

2. McGovern, J., Sims, O., Jain, A., et.al., Enterprise Service Oriented Architectures: Concepts, Challenges, Recommendations, Springer, ISBN 14-0203-704-X,

3. Cristian Darie, Bogdan Brinzarea, Filip Cherecheş-Toşa, Mihai Bucica, AJAX i PHP. Tworzenie interaktywnych aplikacji internetowych


1. Troelsen Andrew, Język C# 2010 i platforma .NET 4, Wydawnictwo Naukowe PWN 2. Bill Evjen, Devin Rader, Scott Hanselman, ASP.NET 4 z wykorzystaniem C# i VB. Zaawansowane

programowanie, Helion 3. Dan Hurwitz, Dan Maharry, Jesse Liberty, ASP.NET 3.5. Programowanie, Helion 4. Randy Connolly, ASP.NET 2.0. Projektowanie aplikacji internetowych helion 5. Jeffrey Bardzell, Macromedia Dreamweaver 8 z ASP, PHP i ColdFusion. Oficjalny podręcznik,

Helion 6. Artykuły z czasopism specjalistycznych, w tym – w języku angielskim Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 0












440


Odnawialne źródła energii (nauczycielska)

441

KARTA KURSU


Nazwa w j. ang.





Efekty kształcenia



Wiedza


N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01

442



Umiejętności


N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01





N_K01 N_K02 N_K01

Organizacja



(W) A K L S P E

Liczba godzin 10

443




E –

lear

nin

g

Gry

dyd

akty

czn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

no

we

Pra

ca

lab

ora

tory

jna

Pro

jekt

ind

ywid

ual

ny

Pro

jekt

gru

po

wy

Ud

ział

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca p

ise

mn

a

(ese

j)

Egza

min

ust

ny

Egza

min

pis

emn

y

Egza

min

pra

ktyc

zny


Kryteria oceny


medycznych

444

Uwagi




















Wykład Ilość godzin w kontakcie z

prowadzącymi Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10

445






(praca w grupie) 5






446


ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska) (studia stacjonarne 1 stopnia)

………………………….…………………………………….


Nazwa Budownictwo energooszczędne

Nazwa w j. ang. Energy-saving buildings






Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień projektowania przegród budowlanych pod względem cieplno-wilgotnościowym, wymiany ciepła przez przegrody, technologii stosowanych w termomodernizacji obiektów. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do krytycznej oceny nowych rozwiązań konstrukcyjno-materiałowych w budownictwie. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

447

W01 Zna podstawowe pojęcia, definicje, określenia oraz zasadnicze cechy budownictwa energooszczędnego W02 Rozumie cele ochrony cieplnej W03 Zna potencjalne miejsca i przyczyny występowania mostków termicznych W04 Ma wiedzę dotyczącą wykorzystania termowizji w diagnostyce cieplnej budynków W05 Zna systemy zysków bezpośrednich oraz systemy zysków pośrednich W06 Ma podstawową wiedzę o izolacjach transparentnych W07 Ma wiedzę o świadectwach energetycznych budynków

. W12 W12 W12 W12, W13 W12 W12 W12




specjalność)

Umiejętności

U01 Potrafi krytycznie oceniać nowe rozwiązania konstrukcyjno - materiałowe w budownictwie U02 Klasyfikuje budynki wg zuŜycia energii U03 Potrafi obliczać projektowe obciąŜenie cieplne wg norm U04 Analizuje projekty obiektów z uwagi na ich energooszczędność U05 Oblicza opory ciepła przegród budowlanych (przenikania, przejmowania) U06 Oblicza straty ciepła przez przegrody budowlane i przez mostki ciepła

U10 U10 U10 U10 U10




specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, ma świadomość konieczności oszczędzania

energii K02, współdziała w zespole w ramach opracowywania projektu

K03, K04 K05, K06

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10 10

448


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci wykonują własne zadania obliczeniowo-projektowe z zakresu określenia strat ciepła przez przegrody budowlane. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładu.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x x x W06 x W07 x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x U05 x x U06 x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny

Ocena końcowa ćwiczeń jest oceną samodzielnej pracy projektowo-obliczeniowej. Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu pisemnego.

Uwagi

449


1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia 2. Zasadnicze cechy budynków energooszczędnych 3. Przyczyny zainteresowania budownictwem energooszczędnym 4. Typ budownictwa określony jako energooszczędne 5. Energochłonność budynków – wskaźnik sezonowego zapotrzebowania na ciepło 6. Klasyfikacja budynków wg zuŜycia energii 7. Budownictwo pasywne 8. Transport ciepła przez przegrody zewnętrzne budynku 9. Cele ochrony cieplnej 10. Szczelność budynku 11. Mostki ciepła. Przyczyny występowania mostków termicznych 12. Wykorzystanie termowizji w diagnostyce cieplnej budynków 13. Analiza wzorcowego projektu domu energooszczędnego 14. System zysków bezpośrednich 15. System zysków pośrednich 16. Izolacje transparentne 17. Świadectwa energetyczne budynków 18. Metoda obliczania projektowego obciąŜenia cieplnego wg PN-EN 12831:2006 19. Obliczanie projektowego obciąŜenia cieplnego pomieszczeń wg indywidualnych danych

projektowych Wykaz literatury podstawowej

1. Klemm P. (i in.): Budownictwo ogólne. tom 2: Fizyka budowli. Arkady, Warszawa 2009. 2. Piotrowski R., Dominiak P.: Budowa domu pasywnego krok po kroku. Wyd. Przewodnik

Budowlany 2008. 3. Wnuk R.: Instalacje w domu pasywnym i energooszczędnym. Wyd. Przewodnik Budowlany 2007. 4. Wnuk R.: Budowa domu pasywnego w praktyce. Wyd. Przewodnik Budowlany 2006. 5. Grabarczyk S.: Fizyka budowli. Komputerowe wspomaganie projektowania budownictwa

energooszczędnego. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2005. 6. Kisilewicz T., Królak E., PieniąŜek Z.: Fizyka cieplna budowli. Wyd. PK 1998. 7. Bogosławski W.N.: Procesy cieplne i wilgotnościowe w budynkach. Arkady, Warszawa, 1985. Wykaz literatury uzupełniającej

1. W. Starosolski, Konstrukcje Ŝelbetowe, Wyd. Nauk. PWN, W-wa 1998 2. M. Łubiński, W. śółtowski, Konstrukcje metalowe, Arkady, W-wa 1992 3. Artykuły z czasopism specjalistycznych, w tym – w języku angielskim


Wykład 10





450








451


Odnawialne źródła energii (nauczycielska) Studia stacjonarne I stopnia





Zespół dydaktyczny dr Renata STAŚKO

mgr Agata BOśEK mgr Anna WÓJCICKA






specjalnościowego)

452

W01, Zna podstawowe pojęcia z zakresu dydaktyki informatyki W02 Ma wiedzę dotyczącą zmian w nowych podstawach programowych dla II etapu edukacyjnego, programów nauczania, zasad i metod nauczania, zna etapy powstawania konspektu lekcji W03 Zna portale i programy edukacyjne wspomagające proces kształcenia

W02 W03 W04




specjalność)

Umiejętności


U04 U05, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04

Kompetencje społeczne Efekt kształcenia dla kursu



specjalnościowego)

453


K05 K06

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 30



E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x x W03 x x U01 x x U02 x x

454

U03 x x U04 x x U05 x U06 x x K01 x K02 x

Kryteria oceny





grupowego.

Uwagi


1. Wprowadzenie podstawowych pojęć m.in., informacja, informatyka, komunikacja, technologia informacyjna, multimedia, medioteka, metodyka przedmiotu. 2. Edukacja informatyczna w nowej podstawie programowej:

a. Zmiany w podstawach programowych na II etapie kształcenia. b. WdraŜanie nowej podstawy programowej.




komputerowych. 9. Platforma edukacyjna Moodle. 10. Nauczyciel informatyki – etyka zawodu.

455

11. Konspekt lekcji zajęć komputerowych. 12. Portale edukacyjne – ich rola i znaczenie dla ucznia i nauczyciela. 13. Spotkanie z metodykiem przedmiotów informatycznych lub autorem programów i



1. pod red. Juszczyka S., Metodyka nauczania informatyki w szkole, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2001. 2. Gurbiel E., Hardt-Olejniczak G., Kołczyk E., Krupicka H., Sysło M., Informatyka.

Poradnik dla nauczycieli, WSiP, Warszawa, 2004. 3. Kruszewski K., Sztuka nauczania, Czynności nauczyciela, podręcznik akademicki,

PWN, Warszawa 2009 4. Grochowska B., Łojewski Z., Platformy edukacyjne. Zarządzanie i

administrowanie, Wyd. UMCS, Lublin 2008. 5. http://www.men.gov.pl/- zatwierdzone przez men programy nauczania do szkoły

podstawowej Wykaz literatury uzupełniającej



Wykład 30












456


ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska) studia stacjonarne I stopnia





Zespół dydaktyczny dr Renata Staśko, mgr Agata

BoŜek, mgr inŜ. Anna Wójcicka








457

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza



458




specjalność)

Umiejętności






specjalnościowego)



K03 K01 K03, K04, K02, K05

459

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 60


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 X X X W02 X X X W03 X X X W05 X X X W06 X X W07 X W08 X U01 X X X U03 X X X U04 X X X U05 X X U06 X X X U07 X X U08 X

460

U09 X X U10 X X U11 X U12 X K01 X X K02 X K03 X X K04 X X X


Uwagi









461

Szczecin 2003r.



Wykład 0








15





462


Odnawialne Źródła Energii (nauczycielskie)


Nazwa Emisja Głosu





Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Emisja Głosu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz metodami badawczymi dotyczącymi głosu i mowy dźwiękowej. Uzyskanie wiedzy o budowie aparatu głosowego, zjawiskach fizjologicznych związanych z tworzeniem głosu, jego emisją, zaburzeniami i odbiorem. Uzyskana wiedza i umiejętności mają słuŜyć do celowego, świadomego, zdrowego uŜywania głosu.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza


.W01 W02 W05 W05 W07 W02 W05

463




specjalność)

Umiejętności


U01 U02 U02 U05 U02 U03 U02 U03






K01 K02 K02 K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 15

464








E –

lea

rnin

g

Gry

dyd

akty

czne

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaj

ęci

a te

renow

e

Prac

a

labor

ator

yjna

Proj

ekt

indyw

idual

ny

Proj

ekt

gru

pow

y

Udzi

ał w

dys

kusj

i

Ref

era

t

Prac

a p

isem

na

(ese

j)

Egza

min

ust

ny

Egza

min

pis

em

ny

Inne

W01 x x x x

W02 x x x W03 x x

U01 x x x x

U02 x x x

U03 x x x U04 x K01 x x x x

K02 x x

Kryteria oceny


Uwagi


465



jego emisją.






















466


Wykład







3


3





467


ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska)



Nazwa Energetyka biomasy

Nazwa w j. ang. Power engineering of biomass




W ramach wykładów oraz ćwiczeń audytoryjnych studenci zapoznają się z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi klasyfikacji rodzajów biomasy (odpady rolnicze, przemysłowe, uprawy energetyczne, biomasa leśna, odpady komunalne), źródłami i metodami technologicznymi ich pozyskiwania. Zaznajamiają się ze sposobami pozyskiwania biogazu – wysypiska, oczyszczalnie ścieków, gazy pochodzenia zwierzęcego, biometanownie. Poruszane będą problemy związane z obszarami wykorzystania biomasy i biogazu do produkcji energii elektrycznej, produkcji ciepła i chłodu, produkcja biopaliw. Studenci zaznajomią się ze sposobami wykorzystywania biomasy do produkcji energii elektrycznej zwłaszcza w aspekcie układów kogeneracyjnych oraz tendencji ograniczania dostępnych rodzajów biomasy do celów współspalania. Głównie zajęcia będą koncentrowały się na technicznych aspektach produkcji, przechowywania i przetwórstwa biomasy, ale takŜe studenci zaznajomią się z nowymi regulacjami prawnymi dotyczącymi tego przedmiotu. Ćwiczenia audytoryjne dotyczyć będą rozwiązywania zagadnień technologicznych dotyczących pozyskiwania biomasy, przechowywania i przetwórstwa. Wykłady będą prowadzone w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

468

W01, Student posiada ma wiedzę w zakresie energetyki konwencjonalnej, odnawialnej i innych obszarów nauk przyrodniczych przydatną do formułowania i rozwiązywania prostych zadań z zakresu odnawialnych źródeł energii W02, ma elementarną wiedzę w zakresie ochrony i kształtowania środowiska W03, zna trendy rozwojowe w obszarze odnawialnych źródeł energii W04, zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań w obszarze odnawialnych źródeł energii W05, rozumie społeczne, ekonomiczne, prawne i inne pozatechniczne uwarunkowania w obszarze odnawialnych źródeł energii ...

. W09, W13 W11 W09, W13 W13 W09




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi rozwiązywać problemy inŜynierskie, w szczególności związane z problematyką odnawialnych źródeł energii, korzystając z posiadanej wiedzy

U10




specjalnościowego)


K01, ma świadomość konieczności podejmowania działań proekologicznych oraz edukacji społeczeństwa w tym zakresie K02, pracuje w grupie w obszarze energetyki biomasy przyjmując w niej róŜne role

K03, K04 K05

469

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 6 6


Na zajęcia składa się wykład w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę oraz ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci przedstawiają prezentacje własną na zadany temat. Samodzielna praca studenta jest nadzorowana przez prowadzącego ćwiczenia.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x U01 x U02 x K01 K02 ...

Kryteria oceny

Ocena z ćwiczeń jest średnią ocen z kolokwium i własnej prezentacji studenta na temat zadany przez prowadzącego ćwiczenia.

470

Uwagi


1. Źródła pozyskiwania biomasy – podaŜ i popyt. 2. Produkcja, przechowywanie biomasy.

3. Realizacja róŜnych sposobów przetwarzania biomasy na energię. 4. Systemy dystrybucji ciepła. 5. Systemy spalania biomasy. 6. MoŜliwości konwersji energii biomasy w Polsce.

7. Regulacje prawne dotyczące biomasy.


1. Winnicki T. InŜynieria ochrony środowiska – stan obecny perspektywy rozwoju, 2007 2. Projekt rezolucji parlamentu europejskiego w sprawie strategii na rzecz biomasy i biopaliw, 28.06.2007. 3. W. Lewandowski, Proekologiczne odnawialne źródła energii, Warszawa, WNT 2007 4.A. Skrobacki, Produkcja biomasy. Wybrane problemy. Praca naukowa.Warszawa 2009 5. B. Burczyk. Biomasa. Pol. Wrocławska. Wrocław. 2011 Wykaz literatury uzupełniającej

1. Sekret R., Nowak W. Fluidized bed combustion of cellulose industry wastes. Paliwa z Odpadów tom. III, 2001. 2. Kamieński: Polityka i mechanizm wsparcia w zakresie wykorzystania energii biomasy i biogazu, Warszawa, 2007, Ministerstwo Gospodarki, Internet 3. Brown L. Gospodarka Ekologiczna na Miarę Ziemii, KsiąŜka i Wiedza, 2003 4. Wandrasz J.W., Wandrasz A.J. Paliwa formowane, biopaliwa i paliwa z odpadów w procesach termicznych, Sieidem-Przywecki Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 6





Lektura w ramach przygotowania do zajęć 4 Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po

zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu 4

471





472





Nazwa Energetyka geotermalna

Nazwa w j. ang. Geothermal power engineering






Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy i umiejętności dotyczących wybranych zagadnień oceny moŜliwości i warunków wykorzystania wód geotermalnych oraz budowy i zasady działania elektrowni geotermalnych. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01 Zna podstawowe pojęcia, definicje, określenia dotyczące energetyki geotermalnej W02 Ma wiedzę dotyczącą źródeł wewnętrznego ciepła Ziemi oraz rodzajów zasobów geotermalnych W03 Ma podstawowa wiedzę o potencjale energii geotermalnej w poszczególnych rejonach Świata W04 Zna okręgi geotermalne Polski W05 Rozumie korzyści wykorzystania energii geotermalnej i zna jej wady W06 Ma wiedzę o obiektach geotermalnych na terenie Polski, Europy i Świata

. W13 W13 W09, W13 W13 W10, W11, W13 W09, W13

473




specjalność)

Umiejętności U01 Potrafi praktycznie rozeznać (m.in. z pomocą specjalistycznych map) potencjał geotermalny w wybranych miejscowościach U02 Analizuje moŜliwości wykorzystania potencjału zasobów geotermalnych na danym terenie

U10 U10




specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01 Ma świadomość konieczności oszczędzania

energii i szukania alternatywnych jej źródeł K02 Współdziała w zespole w ramach opracowywania zadania praktycznego

K03, K04 K05, K06

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 6 6


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci wykonują własne zadania z zakresu praktycznego rozeznania (m.in. z pomocą specjalistycznych map) potencjału geotermalnego w wybranych miejscowościach (w tym równieŜ w miejscach zamieszkania studentów) terenu Małopolski oraz moŜliwości jego wykorzystania.

474


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x W06 x x x U01 x x U02 x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny Ocena końcowa jest średnią z ocen: kolokwium oraz samodzielnej pracy z zakresu praktycznego rozeznania potencjału geotermalnego w wybranych miejscowościach.

Uwagi


1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia 2. Źródła wewnętrznego ciepła Ziemi 3. Rodzaje zasobów geotermalnych 4. Podział źródeł energii geotermalnej na grupy ze względu na stan skupienia nośnika ciepła i

wysokość temperatury 5. Obszary hipertermiczne 6. Gejzery – źródła energii geotermalnej 7. Zasoby petrotermiczne 8. Roczny potencjał energii geotermalnej w poszczególnych rejonach świata 9. Zasoby energii geotermalnej w Europie 10. Okręgi geotermalne Polski 11. Korzyści wykorzystania energii geotermalnej 12. Wady energii geotermalnej 13. Sposób wykorzystania ciepła geotermalnego w zaleŜności od jego temperatury (diagram Lindal'a)

475

14. Struktura wykorzystania energii geotermalnej na świecie 15. Schemat wykorzystania energii geotermalnej 16. Sondy ciepła jako odbiorniki energii geotermalnej 17. Wykorzystanie energii geotermalnej i obiekty geotermalne na terenie Polski 18. Naturalne zasoby energii geotermalnej i pole cieplne Górnośląskiego Zagłębia Węglowego oraz

moŜliwości ich wykorzystania Wykaz literatury podstawowej

1. Hrynkiewicz, A. Energia : wyzwanie XXI wieku, Wyd. UJ, Kraków 2002. 2. Lewandowski W. Proekologiczne odnawialne źródła energii, Wyd. Nauk.-Tech., Warszawa 2006. 3. Tytko R., Odnawialne źródła energii: wybrane zagadnienia, Wyd. Deka, Kraków 2008. 4. Cieśliński J., Mikiewicz J., Niekonwencjonalne źródła energii, Wyd. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk

1996. Wykaz literatury uzupełniającej

− Jastrzębska G., Odnawialne Ŝródła energii i pojazdy proekologiczne, Wydawnictwa Naukowo Techniczne , Warszawa 2007.

− Sadowski T. i inni, Dotacje UE na rozwój odnawialnych źródeł energii w Polsce , Wydawnictwo: Europrimus Consulting 2007.

− Barbacki A., Atlas zbiorników wód geotermalnych Małopolski, Wyd. Instytutu Gospodarki Surowcami mineralnymi i energią PAN, Kraków 2006.


Wykład 6












476


ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII



Nazwa Energetyka słoneczna

Nazwa w j. ang. Solar energetics




Celem kursu jest uzyskanie przez studenta kompleksowej wiedzy dotyczącej energetyki słonecznej: począwszy od zasobów energii słońca i ich rozmieszczenia poprzez kolektory słoneczne, systemy fotowoltaiczne i przepisy prawne a skończywszy na efektach ekonomicznych i ekologicznych inwestycji w instalacje solarne. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01, Ma wiedzę dotyczącą zasobów energii słonecznej i ich rozmieszczenia W02, Zna metody konwersji energii słonecznej W03, Ma wiedzę dotyczącą wad i zalet wykorzystania energii słonecznej W04, Zna przepisy prawne regulujące wykorzystanie energii słonecznej w Polsce

. W13 W10, W13 W11, W13 W13

477




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi przeprowadzić analizę ekonomiczną i ekologiczną wykorzystania energii słonecznej U02, Potrafi odpowiednio ustawić kolektory słoneczne w zaleŜności od przeznaczenia instalacji solarnej U03, Podejmuje zadania projektowe, takŜe z wykorzystaniem programów komputerowych (Kolektorek, GetSolar)

U10 U10 U10





społeczne K01, Ma świadomość konieczności rozwoju wykorzystania energetyki słonecznej K02, Potrafi pracować w zespole

K03, K04 K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 6 6


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci dokonują doboru instalacji słonecznych z wykorzystaniem programów komputerowych. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładu.

478


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x U01 x x x U02 x x x U03 x x K01 x K02 x

Kryteria oceny


Uwagi


1. Podstawowe pojęcia i definicje 2. Zasoby energii słonecznej i ich rozmieszczenie 3. Kolektory słoneczne: rys historyczny, rodzaje, budowa, zasada działania, zastosowanie 4. Ogniwa fotowoltaiczne: rys historyczny, rodzaje, budowa, zasada działania, zastosowanie 5. Przepisy prawne regulujące wykorzystanie energii słonecznej w Polsce 6. Analiza ekonomiczna i ekologiczna pozyskiwania energii słonecznej 7. Wykorzystanie programów komputerowych: Kolektorek i GetSolar do doboru instalacji słonecznych

479


1. Chodura J.: Instalacje słoneczne: dobór, montaŜ i nowe konstrukcje kolektorów. Dom Wydawniczy MEDIUM. Warszawa 2011.

2. Nowicki M.: Nadchodzi era słońca. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2012. 3. Wiśniewski G., Gołębiowski S., Gryciuk M.: Kolektory słoneczne: poradnik wykorzystania energii

słonecznej. Centralny Ośrodek Informacji Budownictwa. Warszawa 2006. Wykaz literatury uzupełniającej

1. Dąbrowski J., F.: Kolektory słoneczne do podgrzewania wody uŜytkowej – efektywność i opłacalność inwestycji. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego. Wrocław 2009.

2. Pluta Z.: Słoneczne instalacje energetyczne. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2007.


Wykład 6












480





Nazwa Energetyka wiatrowa

Nazwa w j. ang. Wind power




Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Energetyka wiatrowa jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i twierdzeniami z zakresu energetyki i wykorzystaniem energii wiatru, wprowadzenia do wspomagania produkcji energii z odnawialnych zasobów energetycznych, co pozwala na utworzenie społeczeństwa opartego na wiedzy i doskonale uzupełnia tradycyjny proces produkcji energii. Energia wiatru dotyczy bogatych inwestorów, posługujących się środkami i metodami nowoczesnego systemu zarządzania środowiskowego w celu rozwiązywania problemów z Ŝycia codziennego, umoŜliwienie człowiekowi aktywnego funkcjonowania w społeczeństwie opartym na wiedzy i w poszanowaniu środowiska. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności połączeniem zastosowań energetyki źródeł odnawialnych z technikami tradycyjnymi. Kurs realizowany jest w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

481

W01 Posiada wiedzę dotyczącą energetyki konwencjonalnej, odnawialnej.

W02 Ma szczegółową wiedzę związaną z energią wiatru.

W03 Ma wiedzę dotyczącą zakresie ochrony i kształtowania środowiska.

W04 Posiada szczegółową wiedzę w zakresie projektowania szkolenia elektronicznego.

W05 Rozumie pojęcia trendów rozwojowych w obszarze odnawialnych źródeł energii.

W06 Zna metody i warunki projektowania OZE. W07 Posiada wiedzę niezbędną przy rozwiązywaniu

prostych zadań w obszarze odnawialnych źródeł energii.

W09, W10, W11, W12, W13 W09, W10, W11, W12, W13 W09, W10, W11, W12, W13 W09, W10, W11, W12, W13 W09, W10, W11, W09, W10, W11, W12, W13




specjalność)

Umiejętności

U01 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych źródeł

U02 Umie interpretować uzyskane informacje i wyciąga wnioski oraz formułuje i uzasadnia opinie.

U03 Analizuje kierunek dalszego uczenia się i realizacji procesu samokształcenia w zakresie OZE.

U04 Rozwiązuje problemy związane z wykorzystaniem energii wiatru w oparciu o posiadaną wiedzę

U05 Zdobywa potrzebną wiedzę w oparciu o umiejętność posługiwania się komputerem w realizacji celów dydaktycznych i technicznych

U06 Potrafi przygotować projekt systemu do pozyskiwania energii

U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10





technologii OZE K02, współdziała w zespole w ramach opracowywania

projektu

K03, K04, K05,,K06 K03, K04, K05,,K06

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 6 6

482


Na zajęcia składają się wykłady i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci wykonują własne zadania projektowe z zakresu projektowania systemów OZE. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładów.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x W03 x x x W04 x W05 x W06 x W07 x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x U05 x x U06 x x K01 x K02 x

Kryteria oceny


Uwagi

483


1. Podstawowe pojęcia, definicje, określenia 2. Historia energetyki wiatrowej 3. Fizyka wiatru 4. Dostępność energii 5. Produkcja energii elektrycznej 6. PrzybrzeŜne elektrownie wiatrowe 7. Energetyka wiatrowa 8. Ekologiczność Wykaz literatury podstawowej

1. Wind Energy Explained by J. F. Manwell, J.G. McGowan and A. L. Rogers. 2. 21st Century Complete Guide to Wind Energy and Wind Turbines by World Spaceflight 3. Wind Power, Revised Edition: Renewable Energy for Home, Farm, and Business by Paul Gipe 4. Wind Energy in America: A History by Robert W. Righter. 5. Wind Energy Handbook by Tony Burton, David Sharpe, Nick Jenkins and Ervin Bossanyi. Wykaz literatury uzupełniającej

1. Wind Energy Fundamentals by Sathyajith Mathew. 2. Sun, Wind & Light: Architectural Design Strategies, 2nd Edition by G. Z. Brown and Marke DeKay. 3. Reaping the Wind: How Mechanical Wizards, Visionaries, and Profiteers Helped Shape Our Energy

Future by Peter Asmus. 4. Profiting from Clean Energy: A Complete Guide to Trading Green in Solar, Wind, Ethanol, Fuel

Cell, Carbon Credit Industries, and More by Richard Asplund. 5. Power with Nature Second Edition: Alternative Energy Solutions for Homeowners Updated by

Rew A. Ewing. 6. Cape Wind: Money, Celebrity, Class, Politics, and the Battle for Our Energy Future on Nantucket

Sound by Wendy Williams and Robert Whitcomb. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 6









10

484




485


ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska) (nazwa specjalności)

Nazwa Energetyka wodna

Nazwa w j. ang. Water energy


Koordynator Dr inŜ. Wiktor Hudy Zespół dydaktyczny


Celem kursu jest poznanie przez słuchaczy tego rodzaju energii odnawialnej oraz poznanie i zrozumienie zjawisk i urządzeń jej towarzyszących. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

486

W01 – zna definicje energetyki odnawialnej, W02 – zna podstawowe statystyki dot. energii wody w Polsce i na Świecie, W03 – zna typy elektrowni wodnych (morskich i śródlądowych), W04 – zna moŜliwości wykorzystania energii wody w Polsce, W05 – zna budowę i zasadę działania elektrowni wodnych w Polsce (Małe elektrownie wodne; elektrownie szczytowo-pompowe), W06 – zna podział, budowę i zasadę działania turbin wodnych W07 – zna budowę i zasadę działania generatorów prądu przemiennego

. W10, W11, W13 W09 W10 W09 W10 W10 W10




specjalność)

Umiejętności

U01 – umie wstępnie zanalizować i oszacować opłacalność inwestycji w elektrownię wodną na podstawie danych terenowych U02 – umie obliczyć maksymalną moc energii wody mogącą być wykorzystaną do produkcji energii elektrycznej U03 – potrafi zaprojektować prostą elektrownię wodną

U08, U10 U10 U10




specjalnościowego)


K01 – umie pracować w grupie K02 – profesjonalnie podchodzi do rozwiązania problemu

K05 K06

487

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 6 6


Prowadzony jest wykład tematyczny. Na zajęciach audytoryjnych prowadzone są obliczenia rachunkowe dotyczące obliczania wielkości związanych z energią wody.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x W05 x x x W06 x x x W07 x x x U01 x U02 x U03 x K01 x K02 x x

488

Kryteria oceny

Na ocenę końcową wpływ ma praca w trakcie semestru oraz praca końcowa.

Uwagi


Definicje energetyki odnawialnej Energetyka wodna w kraju i na Świecie w statystykach Energetyka wodna na tle innych OZE Typy elektrowni wodnych (morskich i śródlądowych) MoŜliwości wykorzystania energii wody w Polsce Budowa i zasada działania elektrowni wodnych w Polsce (Małe elektrownie wodne; elektrownie szczytowo-pompowe) Podział, budowa i zasada działania turbin wodnych Budowa i zasada działania generatorów prądu przemiennego Wykaz literatury podstawowej

Tytko R.: Odnawialne źródła energii, Wyd. 5, Wydawnictwo Dimikor, Warszawa 2011



Wykład 6






489







490





Nazwa Gospodarka energetyczna w Polsce i Świecie

Nazwa w j. ang. The energy market in Poland and worldwide




Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień gospodarki energetycznej Polski i innych państw Świata. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

491

W01, Zna zagadnienia dotyczące energetyki w Polsce i Świecie W02, Ma wiedzę dotyczącą zasobów surowców energetycznych i ich rozmieszczenia w Polsce i na Świecie W03, Ma podstawową wiedzę o zapotrzebowaniu i zuŜyciu energii W04, Ma podstawową wiedzę o polityce energetycznej wybranych państw

. W09 W09 W09 W09




specjalność)

Umiejętności U01, Potrafi gospodarować energią zgodnie z zasadą zrównowaŜonego rozwoju U02, Potrafi tworzyć lokalne projekty rozwoju i wsparcia odnawialnych źródeł energii

U10 U10




specjalnościowego) Kompetencje społeczne K01, Ma świadomość konieczności oszczędzania

energii K02, Analizuje zasoby energetyczne pod kątem moŜliwości ich wykorzystania

K03 K02

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10 10

492


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci opracowują tematy dotyczące róŜnych aspektów gospodarki energetycznej Polski i innych wybranych państw Świata.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x W04 x x x U01 x x x U02 x x x K01 x K02 x x x

Kryteria oceny

Ocena końcowa ćwiczeń wystawiana jest na podstawie samodzielnie opracowanego i przedstawionego tematu. Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu ustnego.

Uwagi


493

1. Podstawowe pojęcia i definicje 2. Popyt i podaŜ w sektorze energii 3. Zasoby paliw kopalnych (węgiel, ropa, gaz) w Polsce i na Świecie 4. Zasoby energii odnawialnej w Polsce i na Świecie 5. Polityka energetyczna 6. Liberalizacja rynku energii elektrycznej i gazu 7. Mechanizmy wsparcia rozwoju energetyki odnawialnej w krajach UE 8. Regulacje prawne


1. Hrynkiewicz A.: Energia: wyzwanie XXI wieku. Wyd. UJ. Kraków 2002. 2. Mirowski T. i in.: Podstawy gospodarki surowcami energetycznymi. Uczelniane Wydawnictwa

Naukowo-Dydaktyczne AGH. Kraków 2005.


1. Górzyński J.: Auditing energetyczny. Narodowa Agencja Poszanowania Energii. Warszawa 2001. 2. Nierzwicki W.: Energia, gospodarka, środowisko. Wydawnictwo UG. Gdańsk 2002. Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 10












494


Odnawialne Źródła Energii (nauczycielskie)







Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Komunikacja Interpersonalna jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz praktyką z zakresu komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Uzyskanie wiedzy o modelach, barierach, stylach komunikacyjnych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do skutecznego przekazu dydaktycznego oraz sztuki negocjacji. Kurs realizowany jest w języku polskim.

Efekty kształcenia






W01 W02 W05 W08 W05 W07 W08 W02 W05 W08

495





U01 U02 U01 U02 U05 U01 U02 U03 U01 U02 U03






K01 K02 K01 K02 K02 K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 15

496








E –

lea

rnin

g

Gry

dyd

akt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Prac

a

labora

tory

jna

Proj

ekt

in

dyw

idualn

y

Proj

ekt

gru

pow

y

Udzi

ał w

dys

kusj

i

Refe

rat

Prac

a p

isem

na

(ese

j)

Egza

min

ust

ny

Egza

min

pis

em

ny

Inne

W01 x x x x W02 x x x

W03 x x

U01 x x x x U02 x x x

U03 x x x U04 x x K01 x x x

K02 x x K03 x x

Kryteria oceny


Uwagi


497





Aronson E. : Psychologia społeczna-serce i umysł, Warszawa 1997 Borkowski J. : O konflikcie i negocjacjach, Warszawa 2000 Collins A. (2003). Język ciała, gestów i zachowań, Warszawa 2003 Domachowski W. : Psychologia społeczna komunikacji niewerbalnej, Toruń 1993 Knapp, M. L., Hall, J. A. : Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich. Wrocław 2000 Thompson P. : Sposoby komunikacji interpersonalnej. Poznań 1998 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład







3


3





498

KARTA KURSU





Dr Anna Kwatera


W zakresie wiedzy:



pedagogicznej















technologii

nauczania



499

Efekty kształcenia





Wiedza



kulturowych podstaw



procesów





N_W01 N_W02 N_W01





Umiejętności




technologii










N_U02 N_U01, N_U02 N_U01

500

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E














opiekuńczych)







roli nauczyciela











wychowawcze)





501







• mikronauczanie

• dyskusja


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne


Kryteria oceny








502

Uwagi


















pracy dydaktycznej.



















503







1992.




1991.










Poznań 2001.






Warszawa 1999.





Kraków 1997


Wykład 20




504


5


10





505

KARTA KURSU





Zespół dydaktyczny Dr Wiesława Kogut Dr Joanna Łukasik

Dr Jolanta Maćkowicz




506

Efekty kształcenia





Wiedza


N_W01 N_W02 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01

507





Umiejętności


N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U01 N_U02

508







N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K02

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 20 20


509



E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne


Kryteria oceny

50% referat

20% projekt indywidualny 20% projekt grupowy

10% udział w dyskusji

510

Uwagi














511


Wykład 20





15


15





512

KARTA KURSU







513

Efekty kształcenia



Wiedza



514


Umiejętności



515





N_K02 N_K01 N_K01 N_K01, N_K02

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15 30




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w

dysk

usji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 X X W02 X W03 X

516

W04 X X W05 X X X W06 X X X W07 X X W08 X W09 X X W10 X U01 X X X U02 X X X X U03 X U04 X U05 X X X X U06 X X U07 X X X U08 X X X X K01 X X K02 X X X X X X K03 X X X K04 X X X X

Kryteria oceny


Uwagi

-


Wykłady: - Adaptacja ucznia w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej (2). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności, osoby znaczące, bunt okresu dorastania, konflikty, zagroŜenia dzieci i młodzieŜy (3). - Działania opiekuńczo – wychowawcze nauczyciela – wychowawcy w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (2). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Działania wspierające, terapeutyczne, wychowawcze, profilaktyczne (3). - Bezpieczeństwo uczniów w szkole i poza szkołą (2). - Zasady, formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (3). Ćwiczenia: - Diagnozowanie aspiracji uczniów. Sposoby motywowania ucznia do rozwoju i

517

samodoskonalenia (3). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności (2), - ZagroŜenia dzieci i młodzieŜy – diagnoza, profilaktyka, terapia (5). - Projektowanie działań opiekuńczo – wychowawczych w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (program wychowawczy szkoły, klasy) (4). - Konflikty rówieśnicze oraz konflikty z dorosłymi. Mediacje, negocjacje, strategie rozwiązywania problemów (4). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Projektowanie działań wspierających, wychowawcze, profilaktyczne. Terapia – rodzaje, instytucje prowadzące i wspierające (6). - Bezpieczeństwo uczniów w czasie zajęć terenowych, wycieczek oraz poza szkołą (2) - Formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów – projektowanie. Rozmowa z uczniem, rozmowa z rodzicem w szkole – płaszczyzna porozumienia. Trójpodmiotowe partnerstwo. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (4). Wykaz literatury podstawowej



518






5





519


ODNAWIALNE śRÓDŁA ENERGII


Nazwa Oprogramowanie inŜynierskie w projektowaniu odnawialnych źródeł energii

Nazwa w j. ang. Engineering software for design of renewable energy sources




Celem kształcenia jest poznanie moŜliwości wykorzystania oprogramowania inŜynierskiego Autodesk Inventor lub SolidWorks do wspomagania projektowania urządzeń związanych z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii. Zajęcia prowadzone są w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01, zna rodzaje oprogramowania wspomagającego

projektowanie i moŜliwości jego zastosowania w

obszarze odnawialnych źródeł energii

W02, zna techniki i zasady modelowania bryłowego

W03, zna problemy i zagadnienia związane z

komputerowym projektowaniem elektrowni wiatrowych

W04

W04

W04

520




specjalność)

Umiejętności

U01, potrafi wykonać model 3D elektrowni wiatrowej U02, potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe projektowanych elementów z uŜyciem oprogramowania inŜynierskiego U03, potrafi dokonać optymalizacji projektowanych elementów w oparciu o symulację komputerową

U09, U10 U09, U10 U09, U10




specjalnościowego)


K01, rozumie potrzebę podejmowania działań proekologicznych K02, ma świadomość, jak waŜne jest wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii przez współczesną cywilizację K03, potrafi rozwiązywać problemy zespołowo

K03 K03 K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 20

521


Zajęcia prowadzone są formie ćwiczeń laboratoryjnych – studenci po wstępnym szkoleniu z zakresu obsługi programu, samodzielnie wykonują zadane ćwiczenia, a następnie wykonują projekt elektrowni wiatrowej.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 X X W02 X X W03 X X U01 X X U02 X X U03 X X K01 X K02 X K03 X

Kryteria oceny

Student otrzymuje zaliczenie na podstawie wykonanego projektu elektrowni wiatrowej.

Uwagi

522


1. Wprowadzenie do obsługi oprogramowania Autodesk Inventor lub SolidWorks. 2. Zasady projektowania elektrowni wiatrowych z uŜyciem oprogramowania CAD/CAE 3. Zasady tworzenia szkiców 2D elementów. 4. Tworzenie brył 3D ze szkiców. 5. Modyfikacje szkiców i brył. 6. Wiązania w programach CAD. 7. Zasady tworzenia złoŜeń. 8. Generowanie dokumentacji technicznej. 9. Wykonywanie obliczeń wytrzymałościowych w programach CAD. 10. Wykonywanie symulacji przepływu płynów na projektowanych obiektach.


1. Kapias K., SolidWorks 2001 Plus. Podstawy, Wyd. Helion, 2003 2. A. Jaskulski, Autodesk Inventor10PL/10+, metodyka projektowania, Wyd. Mikom, Warszawa 2005. 3. Lisowski E., Modelowanie geometrii elementów maszyn i urządzeń w systemach CAD 3D, Wyd. Politechniki Krakowskiej, 2003 Wykaz literatury uzupełniającej

1. Materiały dydaktyczne firm AutoDesk oraz Dassault System


Wykład












523



………………………….………studia stacjonarne I stopnia…………………………….


Nazwa Pompy ciepła

Nazwa w j. ang. Heat pumps




Celem prowadzenia kursu jest zaznajomienie studentów z zagadnieniami dotyczącymi budowy i zasady działania instalacji z pompą ciepła, podstaw procesów fizycznych wykorzystywanych w projektowaniu tego typu urządzeń i przebiegu tych procesów w stosowanych rozwiązaniach konstrukcyjnych jak równieŜ wymogów formalnych i prawnych związanych z budową danego rodzaju instalacji pompy ciepła. Zdobyta wiedza stanowi podstawę umiejętności oceny istniejących rozwiązań konstrukcyjnych pod kątem moŜliwości zastosowania zadanego systemu w sprecyzowanych warunkach, obliczania efektywności pracy danego typu urządzenia, szacunkowych kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych rozpatrywanego rozwiązania (w róŜnych trybach pracy pompy ciepła). Kurs prowadzony w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

524

W01. Ma szczegółową wiedzę dotycząca moŜliwości wykorzystania energii odnawialnych źródeł w instalacjach z pompą ciepła W02.Zna zagadnienia związane z budową i zasadą działania instalacji z pompą ciepła W03 Rozumie procesy fizyczne wykorzystywane w projektowaniu urządzeń z pompą ciepła w stosowanych rozwiązaniach konstrukcyjnych W04. Ma elementarna wiedzę dotyczącą uwarunkowań budowy róŜnego typu instalacji z pompą ciepła oraz moŜliwości pozyskiwania funduszy pomocowych i strukturalnych UE wspierających rozwój energetyki źródeł odnawialnych

W11 W10 W13 W10




specjalność)

Umiejętności

U01 Potrafi krytycznie ocenić istniejące rozwiązania konstrukcyjne pod kątem moŜliwości zastosowania systemu z pompą ciepła w zadanych warunkach eksploatacyjnych. U02 Potrafi pozyskiwać informacje oraz je interpretować w celu obliczenia efektywność pracy danego typu urządzenia z pompą ciepła w zadanych warunkach pracy. U03 Analizuje koszty inwestycyjne i eksploatacyjne rozpatrywanego rozwiązania (w róŜnych trybach pracy pompy ciepła).

U01,U10 U01,U10 U01,U10




specjalnościowego)


K01.Jest świadomy oddziaływania na środowisko urządzeń z pompą ciepła. K02 Identyfikuje problemy i rozstrzyga dylematy w obszarze stosowanych typów instalacji z pompą ciepła oraz rozumie potrzebę przekazywania informacji i opinii dotyczących tego typu urządzeń K03 Potrafi współpracować w grupie

K03 K03 K05

525

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 6 6


Kurs obejmuje wykład w formie prezentacji multimedialnej oraz ćwiczenia audytoryjne podczas których przedstawione są zasady doboru instalacji z pompą ciepła i metody obliczania efektywności pracy wybranego systemu w zadanych warunkach eksploatacyjnych jak równieŜ szacowanie kosztów jego instalacji i eksploatacji.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x W03 x W04 x U01 x U02 x U03 x K01 x x K02 x

K03 x

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią waŜoną ocen z pracy indywidualnej na zadany temat, pracy grupowej projektowo-obliczeniowej oraz aktywności na ćwiczeniach

526

Uwagi


Polityka proekologiczna krajów UE, Podstawy teoretyczne i przykłady instalacji wykorzystujących pompy ciepła, Źródła energii wykorzystywane w konstrukcjach pomp ciepła, Dolne i górne źródło pompy ciepła. Grunt jako źródło ciepła, Woda jako nośnik i akumulator energii, Ciepło z powietrza. Pompy spręŜarkowe, sorpcyjne i Vuilleumiera, Bilans energii, Sprawność a efektywność, Tryby pracy pompy ciepła: monowalentny, monoenergetyczny, biwalentny równoległy i alternatywny, , Aspekty prawne, Wpływ instalacji z pompą ciepła na środowisko, Minimalizacja negatywnego oddziaływania. Kalkulacja kosztów inwestycji i eksploatacji systemu z pompą ciepła


Wojciech Oszczak: Ogrzewanie domów z zastosowaniem pomp ciepła, ISBN: 978-83-206-

1737-5, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności WKŁ, 2010


Dincer I.,Kanoglo M.: Refrigeration Systems and Applications, John Wiley&Sons, Chichester, West Sussex, PO19 8SQ, United Kingdom 2010


Wykład 6












527

KARTA KURSU

Nazwa Praktyka1










528


N_W01 N_W01 N_W02



Umiejętności



529





N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30

30



530


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne


Kryteria oceny

Warunkiem zaliczenia praktyki jest: – zrealizowanie praktyki w terminie poświadczone w dzienniku praktyk – prawidłowe wykonanie zadań; – dokonanie analizy, oceny i podsumowania praktyki poprzez rozmowę podsumowującą z nauczycielem-opiekunem; – przedstawienie pisemnej ewaluacji praktyki zawierającej: • charakterystykę wybranej placówki sporządzoną na podstawie analizy dostępnej dokumentacji; opis głównych załoŜeń jej funkcjonowania; • charakterystykę grupy uczniów/wychowanków (lub wybranego ucznia) danej klasy/grupy wychowawczej; • uwagi na temat pozytywnych i negatywnych aspektów całości realizowanej praktyki, sukcesów i trudności; • wnioski końcowe.

531

Uwagi















532





PWN Mudrak-Nowak J., Nowak W., (2005), Jak organizować czas wolny uczniów, ,,Nowa

Szkoła’’, nr 9 Putkiewicz E.,(1995), Proces komunikowania się na lekcji, Warszawa, WSiP


Warszawa,CODN






Wykład





3


-





533


ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (nauczycielska) ………………………….………studia stacjonarne I stopnia…………………………….


Nazwa Praktyka zawodowa w szkole podstawowej z zakresu zajęć technicznych i

informatycznych







Efekty kształcenia




specjalnościowego)

534


. WO2, W03, W06




specjalność)

Umiejętności


UO3,UO5, U06, U07




specjalnościowego)



KO1, KO5, K06

Organizacja


(W) Ćwiczenia w grupach

535

A K L S P E

Liczba godzin 180




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne


K06 X


Uwagi

536

Treści merytoryczne (wykaz tematów) Wykaz literatury podstawowej Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład












537










Warunki wstępne

Wiedza brak

Umiejętności brak

Kursy brak

Efekty kształcenia




specjalnościowego

538


W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06,




Umiejętności






specjalnościowego



K03, K01, K02, K01, K03, K05,K03 K03 K02, K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

539

Liczba godzin 10




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x U01 x U02 x K01 K02 ...


Uwagi



540


6. Borowski H., Zarys etyki, Lublin 1990 7. Homplewicz J., Etyka pedagogiczna, Rzeszów 1996 8. Karta nauczyciela 9. Ostasz L., Dobre, złe, odpowiedzialne, sprawiedliwe… Definicje i objaśnienie pojęć

etyki, Warszawa 2010. 10. Skadaniowski H., Awans zawodowy nauczyciela, Toruń 2007






Wykład 10












541










Warunki wstępne

Wiedza brak

Umiejętności brak

Kursy brak

Efekty kształcenia




specjalnościowego

542


W01, W05 W08, W05 W06, W05 W03, W05 W05, W01




Umiejętności


U01, U03, U03, U03, U03, U04




specjalnościowego




Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10

543




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x U01 X U02 x K01 K02 ...


Uwagi





Kardynała Stefania Wyszyńskiego, Warszawa 2009

544

8. Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna, śak, Warszawa 2006 9. Kaja B., Diagnoza Dysleksji, Wyd. Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego,


diagnozy, śak, Warszawa 2007 Wykaz literatury uzupełniającej





Wykład 10












545





Nazwa Przetwarzanie energii elektrycznej

Nazwa w j. ang. The processing of electrical energy


Koordynator Dr hab. inŜ. Kazimierz Jaracz, prof. UP Zespół dydaktyczny Dr inŜ. Wiktor Hudy


Celem kursu jest poznanie i zbadanie przez słuchaczy metod i urządzeń słuŜących do przetwarzania energii elektrycznej. Przedmiot prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01 - zna budowę, zasadę działania, charakterystyki, stany pracy transformatorów 1- i 3-fazowych, W02 – zna budowę, zasadę działania, model matematyczny oraz charakterystyki maszyn elektrycznych (silnik synchroniczny, asynchroniczny, prądu stałego), W03 – zna strukturę napędu elektrycznego

. W09, W10, W13 W09, W10, W13 W09, W10, W13

546




specjalność)

Umiejętności

U01 – umie zaprojektować napęd elektryczny, U02 – potrafi wykorzystać poznane zjawiska w technice, U03 – umie przeprowadzić pomiary elektryczne, U04 – umie zestawić układ pomiarowy z dostępnych mierników.

U01, U04, U08, U09, U10 U01, U04, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10 U01, U08, U09, U10






K01, K02, K05 K01

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 30 15


547

Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, na których przeprowadzane są doświadczenia.


E – learning

Gry

dydaktyczne

Ćwiczenia w szkole

Zajęcia terenowe

Praca laboratoryjna


Projekt

grupowy

Udział w dyskusji

Referat


Egzamin ustny

Egzamin pisemny

Inne

W01 x x x W02 x x x W03 x x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x K01 x x K02 x x

Kryteria oceny

Ocenę końcową ustala prowadzący kurs (prowadzący wykład) biorąc pod uwagę oceny uzyskane z zajęć składowych i egzaminu końcowego. Warunkiem zaliczenia zajęć laboratoryjnych jest zaliczenie wszystkich sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń.

Uwagi

548


1. Budowa, zasada działania, charakterystyki, stany pracy transformatorów 1- i 3-fazowych 2. Budowa, zasada działania, model matematyczny oraz charakterystyki maszyn elektrycznych (silnik synchroniczny, asynchroniczny, prądu stałego) 3. Struktura i projektowanie napędu elektrycznego Wykaz literatury podstawowej

- Jaracz K., Noga H.: Laboratorium elektrotechniki. Maszyny i urządzenia elektryczne. WN AP, Kraków 2001 - Plamitzer A.: Maszyny elektryczne, WNT Warszawa 1970



Wykład 30








5





549





Nazwa Przyrodnicze uwarunkowania odnawialnych źródeł energii

Nazwa w j. ang. Ecosystem approach of renewable energy sources




Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wpływu odnawialnych źródeł energii na otoczenie człowieka. Odpowiedź na pytanie o przyczyny antropomorficznego efektu cieplarnianego. Analiza przyczyn katastrof ekologicznych i ich wpływ na środowisko naturalne i poglądy ludzi o niebezpieczeństwie danej techniki. Kurs realizowany jest w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01, Zna miejsce ekologii wśród innych globalnych pro-blemów rozwoju współczesnego świata. W02, Wie co to jest efekt cieplarniany i zna róŜne tłuma-czenia przyczyn aktualnego wzrostu temperatury na Ziemi. W03, Zna wpływ róŜnych sposobów pozyskania energii na zmiany środowiska naturalnego człowieka

W07, W09, W11 W11 W11, W10, W13

550




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi w oparciu o pojawiające się dane ekspery-mentalne tłumaczyć aktualne zmiany w środowisku wynikające z działalności człowieka U02, Potrafi analizować budowę prostych układów OZE ze względu na ich wpływ na środowisko

U08, U10 U08, U10




specjalnościowego)


K01, Potrafi ocenić wpływ wybranej technologii pozyski-wania energii na środowisko człowieka z uwzględnieniem wszelkich aspektów od produkcji urządzeń do recyklingu. K02, Potrafi optymalizować proponowane rozwiązania in-Ŝynierskie ze względu na całokształt ich kosztów społecznych, ekologicznych

K03 K03, K04

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 10 10


Wykład z pokazem prezentujący wiedzę z zakresu przedmiotu, samodzielne prezentacje studen-tów z zakresu ich interesujących zagadnień, dyskusja na ćwiczeniach przedstawionych przez studentów i wykładowcę problemów związanych w wykorzystaniem nowych odnawialnych źródeł energii – koszty produkcji urządzeń, stopień szkodliwości dla środowiska etapu produkcji i uruchomienia a następnie utylizacji.

551


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x W03 x x U01 x U02 x K01 x K02 x

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią z ocen za ewentualne referaty i dyskusję oraz pracy pisemnej kończącej przedmiot.

Uwagi


1. Miejsce ekologii wśród globalnych problemów współczesnego świata. 2. Antropogeniczny efekt cieplarniany fakt czy mit. 3. Proekologiczne zmiany w technologiach klasycznego pozyskiwania energii. 4. Wpływ OZE na środowisko człowieka w czasie ich przygotowania (produkcji),

pracy, utylizacji 5. Wpływ OZE na bezpieczeństwo energetyczne z uwzględnieniem całej doby i

całego cyklu rocznego 6. Katastrofy ekologiczne i rola człowieka.


1. N Wolański „ Ekologia człowieka – podstawy ochrony środowiska i zdrowia człowieka” PWN

2. B. Dobrzańska, G. Dobrzański, D. Kiełczewski „Ochrona środowiska przyrodniczego”

552


1. D. Archer „Globalne ocieplenie” PWN 2. M. Graniczny, W. Mizerski „Katastrofy przyrodnicze”


Wykład 10












553

KARTA KURSU



Kod Punktacja ECTS*

2



554

Efekty kształcenia





555


N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01

N_W01

N_W01

N_W01

N_W01

N_W02

556





Umiejętności







N_K01 N_K01 N_K01, N_K02

557

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 20




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Pre

zent

acja

m

ultim

edia

lna

W01 X X X W02 W03 W04 W05 W06 W07 W08 W09 W10 W11

X X X X

X X X

X X X X X X X X X

X X X X X

X

X X X X X X X X X

X X X X

U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07 U08 U09

X X X X

X X X

X X X X X X X

X X X

X X

X X X

558


Kryteria oceny


Uwagi


1. Psychologia jako nauka o człowieku. Procesy psychiczne : poznawcze, emocjonalne i motywacyjne. . Biologiczne podstawy zachowania się człowieka 2. Uczenie się: proste i złoŜone formy uczenia, uczenie się społeczne, uczenie się a nauczanie, efekty uczenia się 3.. RóŜnice indywidualne (temperament, inteligencja, styl poznawczy) i ich rola w procesach wychowania i nauczania 4. Osobowość : koncepcje i struktura, właściwości osobowości nauczycieli i ich rola w edukacji, samopoznanie 5. Kierunki w psychologii i wynikające z nich implikacje dla koncepcji wychowania i kształcenia oraz koncepcji zaburzeń rozwoju i zachowania 6. Spostrzeganie społeczne i poznanie społeczne, interakcje społeczne, grupy społeczne, postawy społeczne i zmiany postaw, stereotypy i uprzedzenia 7. Zachowania prospołeczne : uwarunkowania i metody kształtowania. Zachowania antyspołeczne : agresja i jej uwarunkowania, agresja i przemoc w mediach, przemoc w rodzinie i w szkole, przeciwdziałanie agresji i przemocy 8. Procesy komunikowania się, komunikacja werbalna i niewerbalna, komunikowanie się w sytuacjach konfliktowych, nauczyciel i uczniowie w procesie komunikowania się 9. Stres i radzenie sobie ze stresem, stresy szkolne i Ŝyciowe, stres traumatyczny 10. Pojęcie rozwoju i zmiany rozwojowej, modele rozwoju, konteksty rozwoju, biologiczne i społeczne uwarunkowania rozwoju, interakcja między czynnikami rozwojowymi 11. Rozwój fizyczny i psychiczny – rozwój poznawczy (percepcji, myślenia i mowy, pamięci, uwagi), emocjonalny (róŜnicowanie się emocji, kształtowanie się wiedzy i samokontroli emocjonalnej), społeczny, moralny, kształtowanie się osobowości 12. Periodyzacja rozwoju – okresy rozwojowe i ich osiągnięcia, róŜnice indywidualne w rozwoju, ciągłość a okresy krytyczne w rozwoju 13. Zdolności i uzdolnienia, uczniowie o wybitnych zdolnościach ogólnych i specjalnych, uczniowie twórczy 14. Norma i patologia. Systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych (DSM, ICD). Zaburzenia rozwoju oraz zaburzenia emocji i zachowania wg ICD-10 : kryteria i kategorie zaburzeń 15. Zaburzenia rozwoju : niepełnosprawność umysłowa, całościowe zaburzenia rozwoju, zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (dysleksja, dyskalkulia), zaburzenia rozwoju mowy, choroby przewlekłe i niepełnosprawności fizyczne 16. Zaburzenia emocji i zachowania : nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia emocjonalne, aspołeczne zaburzenia zachowania 17. Wybrane zaburzenia funkcjonowania dzieci i młodzieŜy : uzaleŜnienia od substancji psychoaktywnych oraz od komputera, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia odŜywiania, zaburzenia w kształtowaniu się osobowości 18. Metody poznawania uczniów w procesie edukacji, diagnoza nauczycielska a diagnoza psychologiczna, współpraca nauczyciela ze specjalistami i rodziną uczniów 19. Wypalenie zawodowe w pracy pedagogicznej Wykaz literatury podstawowej

559






















5



10


10


z prowadzącymi




560

KARTA KURSU



Kod Punktacja ECTS*

1





Efekty kształcenia





561


N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W02 N_W01 N_W01





Umiejętności



562







N_K01, N_K02 N_K01 N_K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 5 10




563

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pis

emny

P

reze

ntac

ja

mul

timed

ialn

a

W01 X X W02 W03 W04 W05 W06 W07

X

X X

X X X X X X

X X X

X X X X

X X X X

U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07

X X X

X X X

X X X X X X

X X X

X X

X X


Kryteria oceny


Uwagi


1.Osiągnięcia wieku wczesnoszkolnego, adaptacja do II etapu edukacyjnego 2.Zmiany rozwojowe u uczniów klas IV – VI ( pierwsza faza dorastania). Rozwój biologiczny i róŜnice związane z płcią oraz ich konsekwencje dla funkcjonowania uczniów. Problem ciągłości vs kryzysów rozwoju 3.Rozwój procesów poznawczych: percepcji, myślenia, mowy, pamięci i uwagi 4.Rozwój emocjonalny: róŜnicowanie się uczuć, labilność i ambiwalencja emocjonalna, rozwój wiedzy i samokontroli emocjonalnej 5.Rozwój społeczny: interakcje rówieśnicze – koleŜeństwo i przyjaźń, konflikty z rówieśnikami i dorosłymi, zmiany postaw społecznych, zachowania prospołeczne i antyspołeczne 6.Kształtowanie się osobowości – samooceny, wartości i standardy osobiste, poczucie toŜsamości, identyfikacja płciowa, pierwsze plany Ŝyciowe i wybory edukacyjne 7.Specyfika funkcjonowania uczniów wybitnie uzdolnionych 8. Specyfika funkcjonowania uczniów z zaburzeniami rozwoju i zachowania (objawy zaburzeń umiejętności szkolnych, nadpobudliwości psychoruchowej, nieśmiałości, zaburzeń nastroju , fobii szkolnej, zachowań

564

agresywnych) 9.Społeczno-kulturowe zagroŜenia pierwszej fazy dorastania: uzaleŜnienia, agresja i przemoc w mediach i realnym otoczeniu, grupy nieformalne 10.Osiągnięcia pierwszej fazy dorastania, przygotowanie do kolejnych etapów edukacyjnych


















1



5


10


z prowadzącymi




565


ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII (studia stacjonarne 1 stopnia)

………………………….…………………………………….


Nazwa Technologiczne podstawy pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych

Nazwa w j. ang. Technological Basis of Use of Renewable Energy Resources




Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej urządzeń i technologii pozwalających pozyskiwać energię słońca, wiatru, wody, geotermalną i biomasy. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego) Wiedza

W01, Zna technologiczne aspekty pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych W02, Ma wiedzę dotyczącą zasobów energii odnawialnej

. W10, W13 W10, W13

566




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi rozwiązywać problemy inŜynierskie związane z problematyką odnawialnych źródeł energii U02, Potrafi krytycznie oceniać stronę ekonomiczną i ekologiczną odnawialnych źródeł energii U03, Analizuje moŜliwość rozwoju wykorzystania odnawialnych źródeł energii

U10 U10 U10





społeczne K01, Jest gotowy do podejmowania wyzwań związanych z popularyzacją wiedzy o odnawialnych źródłach energii K02, Ma świadomość konieczności rozwoju wykorzystania alternatywnych nośników energii

K02, K03 K03, K04

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 10


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci samodzielnie wykonują projekt systemu grzewczego wykorzystującego odnawialne źródła energii.

567


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x W02 x x x U01 x x U02 x x x U03 x x x K01 x K02 x

Kryteria oceny

Ocena końcowa ćwiczeń wystawiana jest na podstawie wykonanego projektu . Przedmiot kończy się egzaminem. Ocena końcowa egzaminu jest oceną egzaminu ustnego.

Uwagi


1. Wprowadzenie w tematykę odnawialnych źródeł energii 2. Energia słońca: zasoby, systemy solarne (kolektorowe, fotowoltaiczne, pasywne,

zwierciadlane) 3. Energia wiatru: zasoby, farmy wiatrowe 4. Energia wody: zasoby, małe i duŜe elektrownie wodne, wykorzystanie energii prądów

morskich, pływów i falowania 5. Energia geotermalna: zasoby, elektrownie geotermalne 6. Pompy ciepła 7. Energia biomasy: uprawy roślin energetycznych, pozyskiwanie biomasy z odpadów, instalacje

cieplne na biomasę, agro-rafinerie, pozyskiwanie biogazu z odpadów i osadów ściekowych, agregaty prądotwórcze na biogaz, ciepłownie do spalania biogazu, biogaz jako paliwo napędowe do pojazdów


568

1. Lisowski A.: Konwersja odnawialnych źródeł energii. Wyd. Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydział InŜynierii Produkcji. Warszawa 2009.

2. Mikielewicz J., Cieśliński J.: Niekonwencjonalne urządzenia i systemy konwersji energii. Wyd. Polska Akademia Nauk. Instytut Maszyn Przepływowych. Wrocław 1999.

3. Lewandowski W.: Proekologiczne odnawialne źródła energii. WNT. Warszawa 2010.


1. Sobierajski J., Starzomska M., Piotrowski J.: Odnawialne źródła energii: wiadomości ogólne. Wyd. Politechniki Świętokrzyskiej. Kielce 2009.

2. Tytko R.: Odnawialne źródła energii. Wyd. OWG. Warszawa 2009.


Wykład 20







-






569


Technika z informatyką (nauczycielska)

570

KARTA KURSU


Nazwa w j. ang.





Efekty kształcenia



Wiedza


N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01

571



Umiejętności


N_U01 N_U01 N_U01 N_U01 N_U01





N_K01 N_K02 N_K01

Organizacja



(W) A K L S P E

Liczba godzin 10

572




E –

lear

nin

g

Gry

dyd

akty

czn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

no

we

Pra

ca

lab

ora

tory

jna

Pro

jekt

ind

ywid

ual

ny

Pro

jekt

gru

po

wy

Ud

ział

w d

ysku

sji

Ref

erat

Pra

ca p

ise

mn

a

(ese

j)

Egza

min

ust

ny

Egza

min

pis

emn

y

Egza

min

pra

ktyc

zny


Kryteria oceny


medycznych

573

Uwagi




















Wykład Ilość godzin w kontakcie z

prowadzącymi Konwersatorium (ćwiczenia, laboratorium itd.) 10

574






(praca w grupie) 5






575


TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nauczycielska) Studia stacjonarne I stopnia





Zespół dydaktyczny dr Renata STAŚKO

mgr Agata BOśEK mgr Anna WÓJCICKA






specjalnościowego)

Wiedza

W01, Zna pojęcia z zakresu dydaktyki informatyki W02 Ma wiedzę dotyczącą zmian w nowych podstawach programowych dla II etapu edukacyjnego, programów nauczania, zasad i metod nauczania, zna etapy powstawania konspektu lekcji W03 Zna portale i programy edukacyjne wspomagające proces kształcenia

W02 W03 W04

576




specjalność)

Umiejętności


U04 U05, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04 U06, U04




specjalnościowego)



K05 K06

Organizacja

577


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 30 30



E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x W02 x x x W03 x x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x x U05 x U06 x x K01 x K02 x

Kryteria oceny



578



grupowego.

Uwagi


1. Wprowadzenie podstawowych pojęć m.in., informacja, informatyka, komunikacja, technologia informacyjna, multimedia, medioteka, metodyka przedmiotu.

2. Edukacja informatyczna w nowej podstawie programowej: a. Zmiany w podstawach programowych na II etapie kształcenia. b. WdraŜanie nowej podstawy programowej.




komputerowych. 9. Platforma edukacyjna Moodle. 10. Nauczyciel informatyki – etyka zawodu. 11. Konspekt lekcji zajęć komputerowych. 12. Portale edukacyjne – ich rola i znaczenie dla ucznia i nauczyciela. 13. Spotkanie z metodykiem przedmiotów informatycznych lub autorem programów i


579


1. pod red. Juszczyka S., Metodyka nauczania informatyki w szkole, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2001.

2. Gurbiel E., Hardt-Olejniczak G., Kołczyk E., Krupicka H., Sysło M., Informatyka. Poradnik dla nauczycieli, WSiP, Warszawa, 2004.

3. Kruszewski K., Sztuka nauczania, Czynności nauczyciela, podręcznik akademicki, PWN, Warszawa 2009

4. Grochowska B., Łojewski Z., Platformy edukacyjne. Zarządzanie i administrowanie, Wyd. UMCS, Lublin 2008.

5. http://www.men.gov.pl/- zatwierdzone przez men programy nauczania do szkoły podstawowej




Wykład 30












580


TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nauczycielska) studia stacjonarne I stopnia





Zespół dydaktyczny dr Renata Staśko, mgr Agata

BoŜek, mgr inŜ. Anna Wójcicka








581

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza



582




specjalność)

Umiejętności






specjalnościowego)



K03 K01 K03, K04, K02, K05

583

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 60


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 X X X W02 X X X W03 X X X W05 X X X W06 X X W07 X W08 X U01 X X X U03 X X X U04 X X X U05 X X U06 X X X U07 X X U08 X U09 X X U10 X X U11 X

584

U12 X K01 X X K02 X K03 X X K04 X X X


Uwagi









Szczecin 2003r.

585



Wykład 0







14






586


Technika z Informatyką (nauczycielskie)


Nazwa Emisja Głosu





Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Emisja Głosu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz metodami badawczymi dotyczącymi głosu i mowy dźwiękowej. Uzyskanie wiedzy o budowie aparatu głosowego, zjawiskach fizjologicznych związanych z tworzeniem głosu, jego emisją, zaburzeniami i odbiorem. Uzyskana wiedza i umiejętności mają słuŜyć do celowego, świadomego, zdrowego uŜywania głosu. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza


.W01 W02 W05 W05 W07 W02 W05

587




specjalność)

Umiejętności


U01 U02 U02 U05 U02 U03 U02 U03






K01 K02 K02 K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 15

588








E –

lea

rnin

g

Gry

dyd

akty

czne

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Prac

a

labor

ator

yjna

Proj

ekt

indyw

idual

ny

Proj

ekt

gru

pow

y

Udzi

ał w

dys

kusj

i

Ref

era

t

Prac

a p

isem

na

(ese

j)

Egza

min

ust

ny

Egza

min

pis

em

ny

Inne

W01 x x x x

W02 x x x W03 x x


U03 x x x U04 x K01 x x x x

K02 x x

Kryteria oceny


Uwagi


589



jego emisją.






















590


Wykład







3


3





591


(studia stacjonarne 1 stopnia) TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nauczycielska)


Nazwa InŜynieria wytwarzania 2



Koordynator Dr inŜ. Krzysztof Ziewiec Zespół dydaktyczny


Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych związanych z procesami wytwarzania, metodami nanoszenia powłok, technologicznym przygotowaniem produkcji, projektowaniem procesów technologicznych, niekonwencjonalnymi i konwencjonalnymi metodami kształtowania tworzyw, automatyzacją, robotyzacją oraz zapewnieniem jakości. Kurs prowadzony jest w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

592


. W10, W11, W12 W09, W10, W11, W12 W10, W11, W12 W10, W11, W12 W10, W11, W12 W10, W11, W12 W10, W11, W12




specjalność)

Umiejętności


U06, U08, U09 U06, U08, U09 U06, U08, U09 U06, U08, U09 U04, U06, U08, U09 U01, U06, U08, U09 U01, U06, U08, U09

593




specjalnościowego)


K01, ma świadomość znaczenia poprawnie zaprojektowanego wyrobu oraz rozumie rolę technologii wytwarzania w rozwoju cywilizacyjnym i ekonomicznym K02, potrafi pracować w grupie w celu rozwiązania problemów związanych z doborem właściwej technologii oraz właściwych parametrów obróbki K03, dostrzega znaczenie procesów technologicznych dla rozwoju społecznego oraz potrafi dokonać twórczej syntezy zdobytej wiedzy w celu realizacji projektów przydatnych w swoim otoczeniu

K02, K03 K01, K02, K03, K05, K06 K03, K04, K06

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30 45


Na zajęcia składa się wykład i ćwiczenia laboratoryjne, w ramach których studenci zapoznają się z praktycznym przebiegiem procesów technologicznych i funkcjonowaniem urządzeń. Samodzielna praca studentów poprzedzona jest wprowadzeniem i prezentacją przykładu. W grupie wykonują zadania praktyczne oraz obliczeniowo-projektowe z zakresu technologii wytwarzania.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x x x x x W02 x x x x x W03 x x x x x

594

W04 x x x x x W05 x x x x x W06 x x x x x W07 x x x x U01 x x x x U02 x x x x U03 x x x x U04 x x x x U05 x x x x U06 x x x x U07 x x x x U08 x x x x K01 x x K02 x x K03 x x

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią z ocen uzyskanych na sprawdzianach cząstkowych i za sprawozdania. Ocena końcowa z egzaminu jest średnią oceną z egzaminu pisemnego i ustnego.

Uwagi


1. Metody wytwarzania prefabrykatów. 2. Nagrzewania i przetapiania wsadu metalowego. 3. Wpływ procesów krystalizacji na strukturę odlewów. 4. Dobór metod formowania i odlewania. 5. Termiczne łączenie i cięcie wyrobów metalowych – spawalnicze źródła ciepła

oraz metody spawania, zgrzewania i lutowania. 6. Przeróbka plastyczna.

6.1. Procesy występujące podczas przeróbki plastycznej na zimno i na gorąco. 6.2. Obróbka cieplna wyrobów przerabianych plastycznie – zmiany w strukturze i właściwościach materiału.

7. Obróbka wiórowa, strumieniowo-erozyjna i strumieniowo-ścierna. 8. Automatyzacja i robotyzacja, techniki „rapid prototyping” i „rapid tooling”. 9. Podstawowe metody wytwarzania warstw wierzchnich i powłok ochronnych. 10. Zapewnienie jakości wyrobów.

595


1. Zenon Opiekun, Władysław Orłowicz, Feliks Stachowicz, Techniki wytwarzania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 1998, Rzeszów

2. Edmund Tasak, Obróbka ubytkowa i spajanie, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo- Dydaktyczne, 2001 Kraków.

3. Jan Sińczak, Procesy Przeróbki Plastycznej, Wydawnictwo Naukowe AKAPIT, Kraków 2003.

4. Mieczysław Feld: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, 2003, Warszawa.

5. Edward Fraś, Krystalizacja metali, WNT, 2003, Warszawa 6. Marek Blicharski: Wstęp do inŜynierii materiałowej. WNT, 2003, Warszawa. 7. Wojciech Wojciechowski: Techniki Wytwarzania, Wybrane zagadnienie ze

spawalnictwa. Politechnika Krakowska 1999, Kraków. Karol Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 2007


1. Tadeusz Karpiński: InŜynieria Produkcji. WNT, 2004, Warszawa. Mechatronika, red. Dietmar Shmid. REA, Warszawa 2002.

2. Andrzej Kieras: Wiedza o technice, UŚ 1997, Katowice. 3. Anna Rutkowska: Techniki Wytwarzania; Wybrane zagadnienia z obróbki

cieplnej i cieplno-chemicznej. Politechnika Krakowska, 1998, Kraków. 4. Michael F. Ashby: Dobór materiałów w projektowaniu inŜynierskim, WNT,

1998, Warszawa Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 30












596


Technika z Informatyką (nauczycielskie)







Celem kształcenia w zakresie przedmiotu Komunikacja Interpersonalna jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami teoretycznymi oraz praktyką z zakresu komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Uzyskanie wiedzy o modelach, barierach, stylach komunikacyjnych. Zdobyta wiedza i umiejętności mają posłuŜyć do skutecznego przekazu dydaktycznego oraz sztuki negocjacji. Kurs prowadzony jest w języku polskim.

Efekty kształcenia






W01 W02 W05 W08 W05 W07 W08 W02 W05 W08

597





U01 U02 U01 U02 U05 U01 U02 U03 U01 U02 U03






K01 K02 K01 K02 K02 K05

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 15

598








E –

lea

rnin

g

Gry

dyd

akt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Prac

a

labora

tory

jna

Proj

ekt

in

dyw

idualn

y

Proj

ekt

gru

pow

y

Udzi

ał w

dys

kusj

i

Refe

rat

Prac

a p

isem

na

(ese

j)

Egza

min

ust

ny

Egza

min

pis

em

ny

Inne

W01 x x x x W02 x x x

W03 x x


U03 x x x U04 x x K01 x x x

K02 x x K03 x x

Kryteria oceny


Uwagi


599





Aronson E. : Psychologia społeczna-serce i umysł, Warszawa 1997 Borkowski J. : O konflikcie i negocjacjach, Warszawa 2000 Collins A. (2003). Język ciała, gestów i zachowań, Warszawa 2003 Domachowski W. : Psychologia społeczna komunikacji niewerbalnej, Toruń 1993 Knapp, M. L., Hall, J. A. : Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich. Wrocław 2000 Thompson P. : Sposoby komunikacji interpersonalnej. Poznań 1998 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład







3


3





600

KARTA KURSU





Dr Anna Kwatera


W zakresie wiedzy:



pedagogicznej















technologii

nauczania



601

Efekty kształcenia





Wiedza



kulturowych podstaw



procesów





N_W01 N_W02 N_W01





Umiejętności




technologii










N_U02 N_U01, N_U02 N_U01

602

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E














opiekuńczych)







roli nauczyciela











wychowawcze)





603







• mikronauczanie

• dyskusja


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne


Kryteria oceny








604

Uwagi


















pracy dydaktycznej.



















605







1992.




1991.










Poznań 2001.






Warszawa 1999.





Kraków 1997


Wykład 20




606


5


10





607

KARTA KURSU





Zespół dydaktyczny Dr Wiesława Kogut

Dr Joanna Łukasik Dr Jolanta Maćkowicz




608

Efekty kształcenia





Wiedza


N_W01 N_W02 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01

609





Umiejętności


N_U01 N_U01 N_U01 N_U03 N_U01 N_U02

610







N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K02

Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 20 20


611



E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne


Kryteria oceny

50% referat 20% projekt indywidualny

20% projekt grupowy 10% udział w dyskusji

612

Uwagi














613


Wykład 20





15


15





614

KARTA KURSU







615

Efekty kształcenia



Wiedza



616


Umiejętności



617





N_K02 N_K01 N_K01 N_K01, N_K02

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15 30




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał

w

dysk

usji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 X X W02 X

618

W03 X W04 X X W05 X X X W06 X X X W07 X X W08 X W09 X X W10 X U01 X X X U02 X X X X U03 X U04 X U05 X X X X U06 X X U07 X X X U08 X X X X K01 X X K02 X X X X X X K03 X X X K04 X X X X

Kryteria oceny


Uwagi

-


Wykłady: - Adaptacja ucznia w zmieniającej się rzeczywistości szkolnej (2). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności, osoby znaczące, bunt okresu dorastania, konflikty, zagroŜenia dzieci i młodzieŜy (3). - Działania opiekuńczo – wychowawcze nauczyciela – wychowawcy w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (2). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Działania wspierające, terapeutyczne, wychowawcze, profilaktyczne (3). - Bezpieczeństwo uczniów w szkole i poza szkołą (2). - Zasady, formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (3). Ćwiczenia:

619

- Diagnozowanie aspiracji uczniów. Sposoby motywowania ucznia do rozwoju i samodoskonalenia (3). - Naturalne środowiska wychowawcze – formy aktywności (2), - ZagroŜenia dzieci i młodzieŜy – diagnoza, profilaktyka, terapia (5). - Projektowanie działań opiekuńczo – wychowawczych w odniesieniu do potrzeb i moŜliwości rozwojowych ucznia, grupy i klasy szkolnej (program wychowawczy szkoły, klasy) (4). - Konflikty rówieśnicze oraz konflikty z dorosłymi. Mediacje, negocjacje, strategie rozwiązywania problemów (4). - Dysfunkcje i zaburzenia zachowania. Diagnoza. Projektowanie działań wspierających, wychowawcze, profilaktyczne. Terapia – rodzaje, instytucje prowadzące i wspierające (6). - Bezpieczeństwo uczniów w czasie zajęć terenowych, wycieczek oraz poza szkołą (2) - Formy i metody pracy i współpracy nauczyciela z rodzicami uczniów – projektowanie. Rozmowa z uczniem, rozmowa z rodzicem w szkole – płaszczyzna porozumienia. Trójpodmiotowe partnerstwo. Współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym – instytucje wspierające działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczne nauczyciela i szkoły (4). Wykaz literatury podstawowej



620






5





621


……TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nauczycielska)……….



Nazwa Nanotechnologia w technice

Nazwa w j. ang. Nanotechnology




Celem kształcenia prowadzonego kursu jest poznanie przez studenta technologii wytwarzania materiałów nanostrukturalnych dla potrzeb nowoczesnej techniki. Zdobyta wiedza z zakresu nanotechnologii pozwala na zrozumienie problemów związanych tak z otrzymywaniem nanotworzyw jak i ich przetwórstwem oraz specyfiką metodyki badawczej tej grupy tworzyw. Kurs prowadzony w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza

W01. Ma podstawową wiedzę dotyczącą technologii wytwarzania i badania nanomateriałów waŜnych dla rozwoju współczesnej kultury i cywilizacji W02. Ma poszerzoną wiedze z zakresu fizycznych podstaw oraz problemów nanotechnologii

. W07,W09,W12 W09,W10,W12

622




specjalność)

Umiejętności

U01.Potrafi komunikować się wykorzystując techniki multimedialne w celu zgromadzenia informacji na zadany temat

U01,U08




specjalnościowego)


K01. Jest świadomy korzyści i zagroŜeń nanotechnologii dla środowiska człowieka K02 Potrafi współpracować w grupie

K04, K05

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30


623

Zajęcia prowadzone są w formie wykładu obejmującego prezentację multimedialną oraz dyskusję prezentowanych zagadnień.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 X X W02 X X U01 X K01 X K02 X ...

Kryteria oceny

Ocena końcowa zaleŜna od obecności i aktywności studenta podczas dyskusji oraz oceny pracy zespołu na zadany temat z zakresu tematyki wykładu

Uwagi


Nanomateriały, nanotechnologie- wprowadzenie, Metody top down: Metody duŜego odkształcenia plastycznego, wysokoenergetyczne mielenie, metody litograficzne, fotolitograficzne, FIB, Metody buttom up : metody PVD i CVD, VLS, ALD, zol-Ŝel, koloidalne, wydzieleniowe. Metody kontroli nanostruktur. Charakteryzowanie nanomateriałów: metody obrazowania i metody spektroskopowe. Badanie właściwości mechanicznych nanomateriałów. Nanokompozyty. Nanotechnologia w projektowaniu ogniw fotowoltaicznych. Nanotechnologie dla przemysłu spoŜywczego i kosmetycznego. Wyzwania i zagroŜenia nanotechnologii dla środowiska człowieka.

624


1. R.W.Kelsall, I.W.Hamley, M. Geoghegan: Nanoscale Science and Technology (tytuł

polski Nanotechnologie), tłum. K.Kurzydłowski, WNT PWN, Warszawa, 2008

2. K. Kurzydłowski i M. Lewandowska "Nanomateriały inŜynierskie konstrukcyjne i

funkcjonalne" PWN, Warszawa, 2010.


1. Nanomaterials from research to application, ed H.Hosono, Y.Mishima, Elsevier,

Oxford UK ,2006

2. J. Perriere, E.Milton: Recent advances in Laser Processing of Materials,


Wykład 30












625


TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (studia stacjonarne I stopnia)

………………………….…………………………………….


Nazwa Oprogramowanie inŜynierskie 1

Nazwa w j. ang. Engineering Software 1


Koordynator mgr inŜ. Maciej Zając Zespół dydaktyczny


Celem kształcenia jest zapoznanie z specjalistycznym oprogramowaniem inŜynierskim, bazującym na metodzie elementów skończonych oraz umoŜliwienie oceny jego przydatności w rozwiązywaniu wybranych problemów wytrzymałości materiałów. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

626

W01, Zna załoŜenia metody elementów skończonych. W02, Posiada wiedzę odnośnie algorytmów rozwiązywania zadań w programach inŜynierskich bazujących na metodzie elementów skończonych. W03, Posiada wiedzę odnośnie definiowania parametrów modelu niezbędnych w analizie wytrzymałościowej. W04, Zna ograniczenia oprogramowania wynikające z zastosowanej w nich metody numerycznej.

. W10 W10 W10 W10




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi zdefiniować geometrię, parametry materiałowe, warunki brzegowe oraz obciąŜenie analizowanego problemu i wprowadzić je do programu. U02, Umie dobrać rodzaj elementu skończonego do warunków zadania. U03, Potrafi ocenić przydatność oprogramowania inŜynierskiego w rozwiązywaniu wybranych problemów wytrzymałości materiałów. U04, Potrafi wykorzystać wyniki analizy numerycznej w projektowaniu prostych elementów konstrukcyjnych.

U08 U08 U08 U08




specjalnościowego)


K01, Przestrzega zasad etyki w pracy projektowo-inŜynierskiej. K02, Realizuje powierzone projekty w sposób profesjonalny.

K01 K03

627

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30

Opis metod prowadzenia zajęć Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń laboratoryjnych. Po krótkim, teoretycznym wprowadzeniu do tematu zajęć, prowadzący rozwiązuje przykładowe zadanie. W ramach pracy laboratoryjnej, studenci otrzymują do realizacji projekty indywidualne. Formy sprawdzania efektów kształcenia

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x U01 x x U02 x x U03 x x U04 x X K01 x K02 x x

Kryteria oceny Średnia z ocen projektów indywidualnych.

628

Uwagi


1. Wprowadzenie do metody elementów skończonych. 2. Wprowadzenie do środowiska programu Abaqus. 3. Realizacja prostych przypadków wytrzymałościowych w programie Abaqus:

d. jednoosiowe ściskanie i rozciąganie prętów , e. skręcanie prętów o przekroju kołowym, f. zginanie belek spręŜystych.


1. Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.

2. Zagrajek T., Krzesiński G., Marek P., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Ćwiczenia z zastosowaniem systemu ANSYS, Oficyna Wydawnicza politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006.

3. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 2004.

4. Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002.


1. Abaqus /CAE User’s Manual (6.9) 2. Taylor R. L., Zienkiewicz O. C., Zhu J. Z., The Finite Element Method: Its Basis and

Fundamentals, Elsevier, Oxford 2005 3. Skrzat A., Modelowanie liniowych i nieliniowych problemów mechaniki ciała

stałego i przepływów ciepła w programie ABAQUS, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2010.


Wykład --






Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu --




629



630

KARTA KURSU

Nazwa Praktyka1










631


N_W01 N_W01 N_W02



Umiejętności



632





N_K01, N_K02 N_K01 N_K01 N_K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 30

30



633


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne


Kryteria oceny

Warunkiem zaliczenia praktyki jest: – zrealizowanie praktyki w terminie poświadczone w dzienniku praktyk – prawidłowe wykonanie zadań; – dokonanie analizy, oceny i podsumowania praktyki poprzez rozmowę podsumowującą z nauczycielem-opiekunem; – przedstawienie pisemnej ewaluacji praktyki zawierającej: • charakterystykę wybranej placówki sporządzoną na podstawie analizy dostępnej dokumentacji; opis głównych załoŜeń jej funkcjonowania; • charakterystykę grupy uczniów/wychowanków (lub wybranego ucznia) danej klasy/grupy wychowawczej; • uwagi na temat pozytywnych i negatywnych aspektów całości realizowanej praktyki, sukcesów i trudności; • wnioski końcowe.

634

Uwagi















635





PWN Mudrak-Nowak J., Nowak W., (2005), Jak organizować czas wolny uczniów, ,,Nowa

Szkoła’’, nr 9 Putkiewicz E.,(1995), Proces komunikowania się na lekcji, Warszawa, WSiP


Warszawa,CODN






Wykład





3


-





636


TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nazwa specjalności)

Nazwa Praktyka zawodowa w szkole podstawowej z zakresu zajęć technicznych i

informatycznych







Efekty kształcenia




specjalnościowego)

Wiedza


. WO2, W03, W06

637




specjalność)

Umiejętności


UO3,UO5, U06, U07




specjalnościowego)



KO1, KO5, K06

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 180


638



E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne


K06 X


Uwagi

Treści merytoryczne (wykaz tematów) Wykaz literatury podstawowej Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

639

Wykład












640

KARTA KURSU







Warunki wstępne

Wiedza brak

Umiejętności brak

Kursy brak

Efekty kształcenia




specjalnościowego

Wiedza


W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06, W06,

641




Umiejętności






specjalnościowego



K03, K01, K02, K01, K03, K05,K03 K03 K02, K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10



642


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x U01 x U02 x K01 K02 ...


Uwagi




1. Borowski H., Zarys etyki, Lublin 1990 2. Homplewicz J., Etyka pedagogiczna, Rzeszów 1996 3. Karta nauczyciela 4. Ostasz L., Dobre, złe, odpowiedzialne, sprawiedliwe… Definicje i objaśnienie

pojęć etyki, Warszawa 2010. 5. Skadaniowski H., Awans zawodowy nauczyciela, Toruń 2007


643





Wykład 10












644


TECHNIKA Z INFORMATYKĄ (nauczycielska)



Nazwa Problemy współczesnej techniki 1

Nazwa w j. ang. Problems of contemporary technology1

Kod Punktacja

ECTS* 1

Koordynator Dr hab. inŜ. Magdalena Szutkowska, prof. UP



Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej wybranych zagadnień nurtujących współczesna technikę takich jak: ochrona środowiska, źródła hałasu i wibracji oraz ich wpływ na zdrowie człowieka, skaŜenie motoryzacyjne i metody przeciwdziałania, bezpieczne składowanie odpadów i metale toksyczne w środowisku. Student zapoznaje się z pojęciem wynalazku i historią najwaŜniejszych wynalazków i odkryć fizycznych i technicznych. Wykłady są prowadzone w języku polskim.

Efekty kształcenia




specjalnościowego)

645

W01, Zna historię techniki, najwaŜniejsze odkrycia i wynalazki w dziedzinie fizyki, chemii W02, Ma podstawową wiedzę o zagadnieniach związanych z wynalazkiem, patentem, odkryciem i znakiem towarowym W03, Ma wiedzę na temat źródeł i szkodliwości hałasu i wibracji oraz ich wpływu na zdrowie człowieka W04, Rozumie szkodliwe działanie metali toksycznych w środowisku W05, Ma wiedzę odnośnie klasyfikacji i gospodarki odpadami, zagroŜeń i form ich utylizacji

. W10 W10 W10 W10 W10




specjalność)

Umiejętności

U01, Student potrafi obserwować i ocenić skalę zagroŜeń i problemów związanych z rozwojem cywilizacji i postępu technicznego U02, Zna skalę zagroŜeń skaŜenia środowiska i sposoby przeciwdziałania tym skaŜeniom. U03, Poznaje najbardziej niebezpieczne odpady i sposoby ich zagospodarowania i utylizacji.

U08 U08 U08




specjalnościowego)


K01, ZauwaŜa niebezpieczeństwo skaŜenia środowiska i poznaje techniki jego ochrony KO2, Student ma świadomość waŜności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działania postępu technicznego

K04 K04

646

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 15


Wykład obejmuje zagadnienia tematyczne prezentowane w formie prezentacji multimedialnej i omówienia tematu przez wykładowcę.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x U01 x U02 x U03 x K01 x K02 x

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią z oceny kolokwium i obecności na wykładach

647

Uwagi


1. Kronika rozwoju techniki świata staroŜytnego 2. Kierunki rozwoju techniki okresu średniowiecza i renesansu 3. Początki wielkoprzemysłowej produkcji masowej 4. Technika XX wieku 5. Wynalazki, odkrycia, patent i aspekty prawne zastrzeŜeń patentowych 6. Znak towarowy i zakres jego ochrony ( warunki ogólne i szczegółowe) 7. SkaŜenie motoryzacyjne i jego skutki 8. Gospodarka odpadami i problemy ich utylizacji 9. Metale toksyczne w środowisku i ich wpływ na zdrowie człowieka 10. Źródła hałasu i wibracji oraz ich wpływ na zdrowie człowieka


1. Boeker E., Grondelle R.: Fizyka środowiska, PWN 2002 2. Encyklopedia odkryć i wynalazków. Wiedza Powszechna 1979 3. Engel Z. Ochrona środowiska przed drganiami i hałasem, PWN, Warszawa 2001 4. Strategia gospodarki odpadami komunalnymi, Wyd. PziTS, Poznań 2001 Wykaz literatury uzupełniającej

1. Witold Lewandowski, Proekologiczne odnawialne źródła energii, Warszawa, WNT 2007


Wykład 15





Lektura w ramach przygotowania do zajęć Ilość godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu po


648





649

KARTA KURSU







Warunki wstępne

Wiedza brak

Umiejętności brak

Kursy brak

Efekty kształcenia




specjalnościowego

Wiedza


W01, W05 W08, W05 W06, W05 W03, W05 W05, W01

650




Umiejętności


U01, U03, U03, U03, U03, U04




specjalnościowego




Organizacja


Wykład

(W) A K L S P E

Liczba godzin 10



651


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x U01 X U02 x K01 K02 ...


Uwagi





Kardynała Stefania Wyszyńskiego, Warszawa 2009 3. Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna, śak, Warszawa 2006 4. Kaja B., Diagnoza Dysleksji, Wyd. Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego,


diagnozy, śak, Warszawa 2007

652






Wykład 10












653

KARTA KURSU



Kod Punktacja ECTS*

2



654

Efekty kształcenia





655


N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W01

N_W01

N_W01

N_W01

N_W01

N_W02

656





Umiejętności







N_K01 N_K01 N_K01, N_K02

657

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 20




E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pi

sem

ny

Pre

zent

acja

m

ultim

edia

lna

W01 X X X W02 W03 W04 W05 W06 W07 W08 W09 W10 W11

X X X X

X X X

X X X X X X X X X

X X X X X

X

X X X X X X X X X

X X X X

U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07 U08 U09

X X X X

X X X

X X X X X X X

X X X

X X

X X X

658


Kryteria oceny


Uwagi


1. Psychologia jako nauka o człowieku. Procesy psychiczne : poznawcze, emocjonalne i motywacyjne. . Biologiczne podstawy zachowania się człowieka 2. Uczenie się: proste i złoŜone formy uczenia, uczenie się społeczne, uczenie się a nauczanie, efekty uczenia się 3.. RóŜnice indywidualne (temperament, inteligencja, styl poznawczy) i ich rola w procesach wychowania i nauczania 4. Osobowość : koncepcje i struktura, właściwości osobowości nauczycieli i ich rola w edukacji, samopoznanie 5. Kierunki w psychologii i wynikające z nich implikacje dla koncepcji wychowania i kształcenia oraz koncepcji zaburzeń rozwoju i zachowania 6. Spostrzeganie społeczne i poznanie społeczne, interakcje społeczne, grupy społeczne, postawy społeczne i zmiany postaw, stereotypy i uprzedzenia 7. Zachowania prospołeczne : uwarunkowania i metody kształtowania. Zachowania antyspołeczne : agresja i jej uwarunkowania, agresja i przemoc w mediach, przemoc w rodzinie i w szkole, przeciwdziałanie agresji i przemocy 8. Procesy komunikowania się, komunikacja werbalna i niewerbalna, komunikowanie się w sytuacjach konfliktowych, nauczyciel i uczniowie w procesie komunikowania się 9. Stres i radzenie sobie ze stresem, stresy szkolne i Ŝyciowe, stres traumatyczny 10. Pojęcie rozwoju i zmiany rozwojowej, modele rozwoju, konteksty rozwoju, biologiczne i społeczne uwarunkowania rozwoju, interakcja między czynnikami rozwojowymi 11. Rozwój fizyczny i psychiczny – rozwój poznawczy (percepcji, myślenia i mowy, pamięci, uwagi), emocjonalny (róŜnicowanie się emocji, kształtowanie się wiedzy i samokontroli emocjonalnej), społeczny, moralny, kształtowanie się osobowości 12. Periodyzacja rozwoju – okresy rozwojowe i ich osiągnięcia, róŜnice indywidualne w rozwoju, ciągłość a okresy krytyczne w rozwoju 13. Zdolności i uzdolnienia, uczniowie o wybitnych zdolnościach ogólnych i specjalnych, uczniowie twórczy 14. Norma i patologia. Systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych (DSM, ICD). Zaburzenia rozwoju oraz zaburzenia emocji i zachowania wg ICD-10 : kryteria i kategorie zaburzeń 15. Zaburzenia rozwoju : niepełnosprawność umysłowa, całościowe zaburzenia rozwoju, zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (dysleksja, dyskalkulia), zaburzenia rozwoju mowy, choroby przewlekłe i niepełnosprawności fizyczne 16. Zaburzenia emocji i zachowania : nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia emocjonalne, aspołeczne zaburzenia zachowania 17. Wybrane zaburzenia funkcjonowania dzieci i młodzieŜy : uzaleŜnienia od substancji psychoaktywnych oraz od komputera, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia odŜywiania, zaburzenia w kształtowaniu się osobowości 18. Metody poznawania uczniów w procesie edukacji, diagnoza nauczycielska a diagnoza psychologiczna, współpraca nauczyciela ze specjalistami i rodziną uczniów 19. Wypalenie zawodowe w pracy pedagogicznej Wykaz literatury podstawowej

659






















5



10


10


z prowadzącymi




660

KARTA KURSU



Kod Punktacja ECTS*

1





Efekty kształcenia





661


N_W01 N_W01 N_W01 N_W01 N_W02 N_W01 N_W01





Umiejętności



662







N_K01, N_K02 N_K01 N_K01

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 5 10




663

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zajęci

a te

reno

we

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca

pise

mna

(e

sej)

Egz

amin

us

tny

Egz

amin

pis

emny

P

reze

ntac

ja

mul

timed

ialn

a

W01 X X W02 W03 W04 W05 W06 W07

X

X X

X X X X X X

X X X

X X X X

X X X X

U01 X X X U02 U03 U04 U05 U06 U07

X X X

X X X

X X X X X X

X X X

X X

X X


Kryteria oceny


Uwagi


1.Osiągnięcia wieku wczesnoszkolnego, adaptacja do II etapu edukacyjnego 2.Zmiany rozwojowe u uczniów klas IV – VI ( pierwsza faza dorastania). Rozwój biologiczny i róŜnice związane z płcią oraz ich konsekwencje dla funkcjonowania uczniów. Problem ciągłości vs kryzysów rozwoju 3.Rozwój procesów poznawczych: percepcji, myślenia, mowy, pamięci i uwagi 4.Rozwój emocjonalny: róŜnicowanie się uczuć, labilność i ambiwalencja emocjonalna, rozwój wiedzy i samokontroli emocjonalnej 5.Rozwój społeczny: interakcje rówieśnicze – koleŜeństwo i przyjaźń, konflikty z rówieśnikami i dorosłymi, zmiany postaw społecznych, zachowania prospołeczne i antyspołeczne 6.Kształtowanie się osobowości – samooceny, wartości i standardy osobiste, poczucie toŜsamości, identyfikacja płciowa, pierwsze plany Ŝyciowe i wybory edukacyjne 7.Specyfika funkcjonowania uczniów wybitnie uzdolnionych 8. Specyfika funkcjonowania uczniów z zaburzeniami rozwoju i zachowania (objawy zaburzeń umiejętności szkolnych, nadpobudliwości psychoruchowej, nieśmiałości, zaburzeń nastroju , fobii szkolnej, zachowań

664

agresywnych) 9.Społeczno-kulturowe zagroŜenia pierwszej fazy dorastania: uzaleŜnienia, agresja i przemoc w mediach i realnym otoczeniu, grupy nieformalne 10.Osiągnięcia pierwszej fazy dorastania, przygotowanie do kolejnych etapów edukacyjnych


















1



5


10


z prowadzącymi




665

KARTA KURSU

Nazwa Termodynamika Techniczna

Nazwa w j. ang. Technical thermodynamics




Celem kształcenia w zakresie przedmiotu termodynamika techniczna jest zapoznanie studentów z podstawami techniki cieplnej. Cele nauczania obejmują teŜ wyrobienie umiejętności analizowania układów termodynamicznych i zastosowania posiadanej wiedzy do interpretacji zjawisk występujących w eksploatacji urządzeń cieplnych. Język prowadzenia zajęć polski.

Efekty kształcenia


Wiedza

W01 Posiada wiedzę dotyczącą pojęć termodynamiki fenomenologicznej i techniki cieplnej. W02 Zna charakterystyczne przemiany

termodynamiczne. W03 Ma wiedzę dotyczącą funkcjonowania urządzeń

cieplnych W04 Posiada wiedzę w zakresie bilansowania energii

w układach termodynamicznych róŜnego rodzaju. W05 Rozumie pojęcie entropii i jej rolę w przebiegu

procesów termodynamicznych. W06 Zna metody określania sprawności i wydajności

cieplnej silników, pomp ciepła i chłodziarek W07 Posiada wiedzę niezbędną do rozwiązywania prostych problemów w zakresie techniki cieplnej.

W11 W11 W11 W11 W11 W11 W11


666

U01 Potrafi rozpoznać układ termodynamiczny i napisać odpowiednie dla niego równanie bilansu energii.

U02 Umie określić sprawność lub wydajność cieplną urządzenia cieplnego. U03 Analizuje przemiany i obiegi termodynamiczne. U04 Podejmuje proste zadania projektowe i zdobywa potrzebną wiedzę.

U09 U09 U09 U09




K02 ZauwaŜa dynamicznie zmieniające się trendy i rozwiązania w termodynamice technicznej.


K05 K04 K03

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 20 20




667

E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x W06 x W07 x U01 x U02 x U03 x U04 x U05 x K01 x K02 x K03 x

Kryteria oceny


Uwagi


1. Układ termodynamiczny. Parametry stanu układu, równanie stanu gazu. 2. Bilans energii – pierwsza zasada termodynamiki. 3. Wymiana energii na sposób ciepła i pracy. Wynienniki ciepła. 4. Entropia. Druga zasada termodynamiki. 5. Charakterystyczne przemiany termodynamiczne. Obiegi termodynamiczne. 6. Para wodna i jej przemiany. Siłownie parowe. Elektrociepłownie. Elektrownie jądrowe. 7. Egzergia. 8. Silnik cieplny i pompa ciepła. 9. Cieplne maszyny robocze i urządzenia chłodnicze. 10. Bezpośrednia konwersja energii. Problemy ochrony środowiska związane z eksploatacją

urządzeń cieplnych Wykaz literatury podstawowej

668

PODSTAWOWA

1. Stefan Wiśniewski: „Termodynamika techniczna” Wydawnictwo Naukowo - Techniczne, Warszawa 1999. 2. Jerzy Banaszek, Jan Bzowski, Roman Domański, Jerzy Sado:

„Termodynamika przykłady i zadania” oficyna wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998. Wykaz literatury uzupełniającej

UZUPEŁNIAJĄCA

1. Jan Szargut Termodynamika techniczna, wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2000 2. Danuta Werszko Wybrane zagadnienia z techniki cieplnej, oficyna wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998 3. Jan Szargut, Antoni Guzik, Henryk Górniak, Zadania z termodynamiki technicznej wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001 Bilans godzinowy zgodny z CNPS (Całkowity Nakład Pracy Studenta)

Wykład 20







-


-





669


Technika z informatyką (nauczycielska)

………………………….…………………………………….


Nazwa Tworzywa funkcjonalne

Nazwa w j. ang. Multifunctional materials




Celem kursu jest uzyskanie przez studenta wiedzy dotyczącej nowych generacji materiałów, które znajdują zastosowanie w róŜnych dziedzinach techniki. Umiejętność wyboru materiałów do konkretnych złoŜonych potrzeb inŜynierskich i dydaktycznych w czasie zajęć w szkole. Umiejętność oceny przydatności nowych generacji materiałów do realizacji postawionych sobie celów. Zajęcia prowadzone są w języku polskim. Efekty kształcenia




specjalnościowego)

670

W01, Zna podstawy budowy atomu i ciała stałego, oraz rozumie ich wpływ na róŜne właściwości materiałów. W02, Zna właściwości materiałów półprzewodnikowych i w oparciu o nie potrafi wytłumaczyć budowę i zasady pracy podstawowych przyrządów półprzewodnikowych i optoelektronicznych W03, Zna podstawy zastosowań organicznych materiałów w elektronice dla budowy obwodów i wyświetlaczy W04 , Zna róŜne grupy materiałów inteligentnych i potrafi wykorzystać ich właściwości w praktyce inŜynierskiej. W05 Ma wiedzę o wpływie ww materiałów i technologii na środowisko człowieka. W06 Ma wiedzę o przewidywanych kierunkach rozwoju nowych tworzyw i materiałów.

.W04 W04, W06, W07 W07 W06, W07 W04, W07 W04, W07




specjalność)

Umiejętności

U01, Potrafi dobrać materiał do zaawansowanych potrzeb U02, Potrafi wykorzystać nowe – nietypowe – generacje materiałów do prezentacji na lekcjach z uczniami szkoły gimnazjalnej i średniej U03 Potrafi ocenić przedstawione rozwiązanie z punktu widzenia optymalnego wyboru materiałów i technologii, w tym ze względu na warunki ochrony środowiska i recyklin-gu.

U02, U07 U02, U07 U02, U03, U07




specjalnościowego)


K01, Potrafi ocenić wpływ wybranej technologii i materia-łów na środowisko człowieka z uwzględnieniem wszel-kich aspektów od produkcji do recyklingu. K02, Potrafi optymalizować proponowane rozwiązania in-Ŝynierskie ze względu na całokształt ich kosztów

K01 K03

671

Organizacja


Wykład (W)

A K L S P E

Liczba godzin 10 10


Wykład z pokazem prezentujący wiedzę z zakresu przedmiotu, samodzielne prezentacje studen-tów z zakresu ich interesujących zagadnień, dyskusja na ćwiczeniach przedstawionych przez studentów i wykładowcę problemów związanych w wykorzystaniem nowych generacji materia-łów. Szczegółowa analiza – na ćwiczeniach – pełnych kosztów wdraŜania, produkcji, wykorzystania i recyklingu i utylizacji nowych materiałów.


E –

lear

ning

Gry

dy

dakt

yczn

e

Ćw

icze

nia

w

szko

le

Zaję

cia

tere

now

e

Pra

ca

labo

rato

ryjn

a

Pro

jekt

in

dyw

idua

lny

Pro

jekt

gr

upow

y

Udz

iał w

dy

skus

ji

Ref

erat

Pra

ca p

isem

na

(ese

j)

Egz

amin

ust

ny

Egz

amin

pi

sem

ny

Inne

W01 x W02 x W03 x W04 x W05 x x x W06 x x x U01 x x U02 x x U03 x x K01 x x x K02 x x x

Kryteria oceny

Ocena końcowa jest średnią z ocen za ewentualne referaty i dyskusję oraz pracy pisemnej kończącej przedmiot. (prezentacje referatów z zakresu pro-pozycji dydaktycznego wykorzystania nowych materiałów są obowiązkowe)

672

Uwagi


1. Budowa atomu, ciała stałego – modele opisujące ich właściwości 2. Podstawy fizyki półprzewodników. 3. Zastosowania nowych materiałów optoelektronice i fotonice (źródła światła ,

detektory, ogniwa słoneczne) 4. Materiały organiczne w elektronice – displeja ciekłokrystaliczne (Green

technologia), OLED-y, procesory, problemy utylizacji obwodów organicznych. 5. Materiały funkcjonalne zmieniające kolor, emitujące światło, zmieniające

kształt i wielkość, termoelektryczne, samo naprawiające się. Wykaz literatury podstawowej

1. M. Ashby „InŜynieria materiałowa” wyd. Galaktyka ,2011 2. M. Blicharski „InŜynieria Materiałowa” WNT 2009 3. M. Grabski „InŜynieria materiałowa; geneza, istota, perspektywy” Wyd.

Politechniki Warszawskiej, 2003 4. L. A. Dobrzański „ Materiały specjalne, funkcjonalne i niemetalowe”


Reprinty artykułów z literatury specjalistycznej – w języku angielskim


Wykład 10







10






karty kursów studia prowadzone w instytucie techniki … · 2015-05-27 · past simple/continuous...

Documents