บทนำ

ถาพูดถึงเรื่อง คูกรรม ทุกคนก็จะนึกถึงภาพของโกโบริ นายทหารหนุมชาว

ญี่ปุน กับ อังสุมาลิน สาวเเกรงผูเเข็งนอกออนใน ในทุกๆเวอรชั่น ทั้งหนังเเละละคร

ที่มักจะจบลงดวยฉากดรามาเคลาน้ำตา

เเตในครั้งนี้จะเเตกตางออกไป เพราะมันไมไดชื่อ “คูกรรม” เเตคือ “คูกรัม”

เรื่องราวชีวิตหลังเเตงงานของโกยซีหมี่กับ อังคณา ซึ่งอยูในสังคมยุคปจจุบันทำให

ตัวละคร ทั้งสอง มีบทบาทที่เปลี่ยนไปจากเวอรชั่นเกาที่ทุกคนรูจักกัน

สารบัญ

ตำนานเครื่องปรุงวิเศษ ๑๑

รสชาติที่หา การรับรส ๑๘

พิษภัยจากเครื่องปรุงวิเศษ ๒๖

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o

ชีวิตหลังเเตงงานของโกยซีหมี่ นายทหารญี่ปุน

เเละ อังคณาสาวอักษรจุฬาฯ

๑

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๒

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๓

โกยซีหมี่ไดตัดสินใจลาออกจากราชการทหาร

เพื่อใชชีวิตคูกับอังคณาที่เมืองไทย

โดยทำงานเปนพนักงานบริษัทเอกชนเเหงหนึ่ง ในทุกๆวัน

โกยซีหมี่จะนำขยะไปทิ้งที่หนาบานเปนประจำ กอนไปทำงาน

๔

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o

โกยซีหมี่ทำงานหนักตลอดทั้งวัน

๕

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o

หลังเลิกงานโกยซีหมี่จะรีบกลับบาน

มาหาอังคณา ภรรยาสุดที่รักของเขา

๖

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

ในทุกวันหลังจากโกยซีหมี่เลิกงาน อังคณาจะทำอาหารเย็นรอโกยซีหมี่

สามีสุดที่รักของเธออยูเสมอ

๗

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖๘

ทุกวันอังคณาจะทำอาหารใหโกยซีหมี่ทาน

โกยซีหมี่ทานอาหารอยางปกติกระทั่งวันหนึ่ง

อังคณาเห็นสีหนาไมสู ด ีจากสามีของเธอ

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

ดวยนิสัยที่เด็ดเดี่ยว อังคณาจึงเคนหาความจริง จนไดความวารสชาติอาหารที่ตนทำใหโกยซีหมี่ทานมาตลอดนั้น ไมอรอยเอาซะเลย

ทำใหอังคณาเสียความมั่นใจในฝมือการทำอาหารของตนเปนอยางมาก

๙

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

ทันใดนั้นเอง อังคณาเหลือบไปเห็นโฆษณาในจอทีวี

มีการอางสรรพคุณของเครื่องปรุงวิเศษ ที่ทำใหอาหารมีรสชาติอรอยอยางไมนาเชื่อ

๑o

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖๑๓

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖๑๔

วันรุงขึ้น อังคณาจึงออกไปซื้อเครื่องปรุงวิเศษ

เพื่อนำมาปรุงอาหารตามคำโฆษณา

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

เย็นวันนั้นเอง อังคณาไดนำเครื่องปรุงวิเศษมาปรุงอาหาร

เพื่อหวังวาสามีจะติดใจในฝมือการทำอาหารของเธอ

๑๕

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

เมื่อโกยซีหมี่ไดลองทานอาหาร

เขารูสึกพอใจในรสชาติอาหารของเย็นวันนั้น อยางไมเคยเปนมากอน

เเละหันไปชมฝมือการทำอาหารของอังคณา วามีพัฒนาการที่ดีขึ้น

๑๖

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

อังคณาดีใจจนเเทบไมเชื่อหูตัวเอง

เธอยกยอเครื่องปรุงวิเศษวาเปนสิ่งที่ทำใหชีวิตคูของเธอมีความสุข

๑๗

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

เวลาผานไป โกยซีหมี่เริ่มผมรวงเเละมีอาการของโรคภัตตาคารจีน เเตโกยซีหมี่ไมไดบอกกับอังคณา

เพราะเกรงวาเธอจะไมสบายใจ โกยซีหมี่จึงคิดวานี่อาจเปนเพราะความเสื่อมของรางกายที่เปนไปตามวัยเทานั้น

๒o

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

กระทั่งวันหนึ่งกอนออกไปทำงาน

โกยซีหมี่ไดนำขยะในครัวไปทิ้งขางนอกเชนเคยเเตเเลว...

๒๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

ทันใดนั้นเอง โกยซีหมี่ก็เกิดอาการตกใจเมื่อไดเห็นของที่อยูในถุงขยะ

เเละเริ่มรูสาเหตุของอาการผิดปกติที่เกิดขึ้นกับรางกายของตน

๒๒

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖

ขณะนั้น

โกยซีหมี่รูสึกเกร็งไปทั่วรางกายเเละลมลงพรอมกับถุงขยะ

ที่เต็มไปดวยซองเครื่องปรุงวิเศษ

ทันใดนั้นเองอังคณาเขามาพบโกยซีหมี่นอนสลบอยู

พรอมดวยซองเครื่องปรุงวิเศษที่รายลอมรอบตัวโกยซีหมี่

อังคณาจึงรีบไปตามหมอโยชิมิมาดูอาการ

๒๓

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๖๒๔

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o

สาเหตุเกิดมาจากการสะสม

ของเครื่องปรุงวิเศษในรางกายมากเกินไป

หมอโยชิมิตรวจรางกายโกยซีหมี่เเละ

วินิจฉัยวารางกายของโกยซีหมี่

กำลังถูกกลืนกินดวยโรคราย

๒๕

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o

อังคณาเสียใจเปนอยางมากอังคณาโอบกอดโกยซีหมี่เเลวรองไหพรอมกลาวขอโทษกับสิ่งที่ตนทำไป

๒๘

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o ๓o๒๙

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒๓o

โกยซีหมี่ทรมานกับอาการของโรครายที่เกิดขึ้น

เสมือนอยูทามกลางสมรภูมิรบ

ที่ถูกระเบิดดวยเครื่องปรุงวิเศษ

๓o

๓๑

เมื่อโกยซีหมี่รูสึกตัวขึ้นมาดวยอาการไมสูดีนัก

โกยซีหมี่พยายามฝนเเรงตนเองเพื่อบอกบางอยางกับ อังคณาโกยซีหมี่สัญญากับ อังคณาวาจะรอเธอที่กาเเลคซี่ทางควายผาน

เเละโกยซีหมี่ก็จากไปอยางสงบ

๓๒

๓๓

เรื่องนี้สอนใหรูวา

“การใชเครื่องปรุงวิเศษเปนประจำ อาจทำใหรางกายพังโดยไมรูตัว”