kierunek i poziom studiów: komunikacja promocyjna i...

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział Filologiczny

Kierunek i poziom studiów: komunikacja promocyjna i kryzysowa, pierwszy

Sylabus modułu: społeczne uwarunkowania języka, 02-KP-S1-SUJ

1. Informacje ogólne

koordynator modułu/wariantu Aldona Skudrzyk rok akademicki 2013/14 semestr zimowy forma studiów stacjonarne sposób ustalania oceny końcowej modułu

ocenę ustala koordynator, uwzględniając oceny składowe (zaliczenie zajęć

laboratoryjnych + referat pisemny + egzamin ustny) informacje dodatkowe

2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta

nazwa kod

wykład K1a.SUJ_fs_1

prowadzący Aldona Skudrzyk grupa(-y) treści zajęć 1. Od strukturalizmu do socjolingwistyki i pragmatyki językowej, czyli jak można

opisywać język

2. Pojęcie aktu mowy – ujęcie socjolingwistyczne (rola językowa, rola społeczna,

oficjalność i nieoficjalność w kontaktach językowych)

3. Pojęcie aktu mowy – ujęcie pragmatyczne (lokucja, illokucja, perlokucja,

warunki fortunności AM)

4. Kompetencja komunikacyjna, pragmatyczna i socjolingwistyczna

5. Dyskursy współczesności metody prowadzenia zajęć

jak w opisie modułu

liczba godzin dydaktycznych (kontaktowych)

10

liczba godzin pracy własnej studenta

50

opis pracy własnej studenta

Praca pisemna: przygotowanie referatu zrealizowane przez studenta samodzielnie w czasie

wolnym od zajęć dydaktycznych na podstawie podanej lektury; wybór tematu spośród 10

zaproponowanych; praca w zespołach 3-osobowych (kompetencje społeczne) organizacja zajęć 5 spotkań 1.5-godzinnych literatura obowiązkowa

1. Grabias S., 1997, Język w zachowaniach społecznych, Lublin .

2. Lubaś W., 1979, Społeczne uwarunkowania współczesnej polszczyzny. Studia

socjolingwistyczne, Kraków, ss. 28-42 [Lingwistyka i socjolingwistyka] ; 139-147

[Społeczne typy kontaktu językowego a wariantywność].

3. Lubaś W., 2003, Polskie gadanie. Podstawowe cechy i funkcje potocznej odmiany

polszczyzny, Opole; z rozdz.: Potocyzmy w polszczyźnie publicznej, ss. 136-180.

4. Grzegorczykowa R., 2007, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa, ss. 46-69 [Funkcje

języka i wypowiedzi, Język w działaniu. Struktura aktu komunikacji. Typy aktów

mowy. Akty mowy bezpośrednie i pośrednie].

5. Goban-Klas T., 2000, Komunikowanie i media, w: Dziennikarstwo i świat mediów,

red. Z. Bauer, E. Chudziński, Kraków, s. 11-31.


6. Kiklewicz A., 2012, Czwarte królestwo. Język a kontekst w dyskursach

współczesności, Warszawa, s. 178-198 [kontekst społeczny].

7. Ong W., 1992, Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, tł. J. Japola,

Lublin.

8. Wilkoń A., 2000, Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny,

Katowice.

9. Skudrzyk A, Warchala J., „Pani doktor, jak się wyrobię, to wpadnę” – błąd

socjolingwistyczny czy nowa norma zachowań językowych

10. Mistewicz E., 2011, Marketing narracyjny. Jak budować historie, które się sprzedają,

Gliwice.

11. Dyskurs jako struktura i proces, red. T. Van Dijk, tł. G. Grochowski, 2001, Warszawa.

(rozdział I autorstwa van Dijka: Badania nad dyskursem, s. 9-44)

12. Foucault M., 2002, Porządek dyskursu, tł. M. Kozłowski, Gdańsk.

13. Hovarth D., 2008, Dyskurs, tł. A. Gąsior-Niemiec, Warszawa, seria Disciplinae.

literatura uzupełniająca

1. Pease A. i B., 2007, Mowa ciała, Poznań.

2. Pease A. , 1992, Język ciała. Jak czytać myśli ludzi z ich gestów, Kraków.

3. Hall E., 1987, Bezgłośny język, Warszawa.

4. Skorus J., 2006, Czy nowa forma cenzury? Komercjalizacja informacji telewizyjnej,

w: Świat i Słowo, nr 2 (7), red. J. Warchala, ks. S. Zawada.

5. Mroziewicz K., 2004, Dziennikarz w globalnej wiosce, Warszawa.

6. Kapuściński R., 2003, Autoportret reportera, Kraków.

7. Skudrzyk A.,2005, Czy zmierzch kultury pisma? O synestezji i analfabetyzmie

funkcjonalnym, Katowice.

8. Bralczyk J., 1996, Język na sprzedaż, Warszawa.

9. Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego, red. M. Czyżewski, S. Kowalski, A.

Piotrowski, Kraków 1997; wstęp, s. 7-119.

3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu nazwa kod

nazwa sposobu weryfikacji z tabeli 4 opisu modułu z tabeli 4 opisu modułu

kod(-y) zajęć według danych z tabeli 5 opisu modułu osoba(-y) przeprowadzająca(-e) weryfikację

Aldona Skudrzyk

grupa(-y) wymagania merytoryczne

Merytoryczny zakres wykładów i laboratoriów

kryteria oceny sprawność językowa, wiedza o języku i jego funkcjonowaniu proces weryfikacji 1. Przygotowanie pisemne referatu na wybrany temat z zakresu socjolingwistyki;

prezentacja ustna (wiedza; umiejętności; kompetencje społeczne) 2. Egzamin: egzaminujący: dr hab. prof. UŚ A. Skudrzyk egzamin ustny; zestawy

egzaminacyjne – po 3 pytania cząstkowe wybrane losowo (wiedza) informacje dodatkowe

Tematy refaratów ogłoszone zostaną po cyklu wykładów – do połowy listopada 2013 r.

2a. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta

nazwa kod

laboratorium K1a.SUJ_fs_2

prowadzący Emilia Kałuzińska grupa(-y) treści zajęć


1. Zróżnicowanie polszczyzny. Pojęcie socjolektu 2. Język mówiony – język pisany 3. Socjalizacja językowa, bilingwizm, przełączanie kodów 4. Zasady dobrej komunikacji 5. Mowa ciała 6. Język w działaniu – akty mowy stosowane w komunikatach reklamowych 7. Komunikacja w kryzysie 8. Marketing narracyjny 9. Promowanie marki za pomocą marketingu narracyjnego 10. Przemiany kultury pisma

metody prowadzenia zajęć

Jak w opisie modułu


20


40


1. stworzenie trzech tekstów reklamowych tego samego produktu

z uwzględnieniem różnych odbiorców reklamy np. dzieci, nastolatków,

biznesmenów, matek dzieci w wieku szkolnym, ludzi starszych (umiejętności)

2. stworzenie tekstu, w którym dokonana zostanie analiza fragmentów dyskusji na

wybranym forum internetowym pod kątem badania socjolektu danej grupy

społecznej (umiejętności)

3. Egzamin:

I etap – wstępny; Egzaminujący: prowadzący zajęcia laboratoryjne; forma

pisemna; 10 pytań testowych; opracowanie artykułu na wybrany temat (spośród

10)

II etap – właściwy egzamin; egzaminujący: dr hab. prof. UŚ A. Skudrzyk

egzamin ustny; zestawy egzaminacyjne - po 3 pytania cząstkowe organizacja zajęć literatura obowiązkowa

Jak przy wykładzie


Jak przy wykładzie

adres strony www zajęć

informacje dodatkowe

3 a. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu nazwa kod

nazwa sposobu weryfikacji z tabeli 4 opisu modułu z tabeli 4 opisu modułu

kod(-y) zajęć według danych z tabeli 5 opisu modułu osoba(-y) przeprowadzająca(-e) weryfikację

Emilia Kałuzińska


Merytoryczny zakres laboratoriów

kryteria oceny sprawność językowa, wiedza o języku i jego funkcjonowaniu proces weryfikacji 1. stworzenie trzech tekstów reklamowych tego samego produktu (np. soku

pomarańczowego) z uwzględnieniem różnych odbiorców reklamy np. dzieci,

nastolatków, biznesmenów, matek dzieci w wieku szkolnym, ludzi starszych


(umiejętności)

2. stworzenie tekstu, w którym dokonana zostanie analiza fragmentów dyskusji na

wybranym forum internetowym pod kątem badania socjolektu danej grupy

społecznej



Kierunek i poziom studiów: Komunikacja Promocyjna i Kryzysowa poziom pierwszy

Sylabus modułu: Kierunki i metody badań socjologicznych

Kod modułu: 02-KP-S1-KMBS


koordynator modułu Dr Paweł Ćwikła rok akademicki 2013/2014 semestr pierwszy - zimowy forma studiów studia stacjonarne sposób ustalania oceny końcowej modułu

Podstawą do zaliczenia modułu są: Pozytywna ocena z ćwiczeń Pozytywna ocena z egzaminu

Na ocenę końcową modułu (OKM) składają się 2 elementy: Ocena z egzaminu (50%) Ocena z ćwiczeń (50%) Podstawą do OKM jest średnia wystawiana zgodnie z zasadami przyjętymi w Regulaminie UŚ do 3,25 – dostateczny; 3,26 do 3,75 – dostateczny plus; 3,76 do 4,25 – dobry; 4,26 do 4,60 – dobry plus; powyżej 4,61 – bardzo dobry


2 punkty ECTS

2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta nazwa kod wykład K1a.KMBS _fs_2

prowadzący dr Paweł Ćwikła treści zajęć - funkcje socjologii

- analiza i interpretacja w socjologii i antropologii społecznej - perspektywa socjologiczna: funkcjonalizm socjologiczny - perspektywa socjologiczna: (neo)ewolucjonizm - terminologia socjologiczna - ideologia jako przedmiot badań socjologicznych - metody ilościowe i jakościowe w socjologii - postmodernizm w socjologii - badania społeczne w praktyce - historia w socjologii - tradycja, nowoczesność, socjologia

metody Interaktywny wykład, którego tezy, problemy i wątki ilustrowane są

http://bip.us.edu.pl/sites/bip.us.edu.pl/files/uchw201310901.pdf


prowadzenia zajęć

prezentacjami dokonywanymi za pomocą programu PowerPoint, rzutnika folii i odtwarzacza plików muzycznych


10


10


Samodzielna realizacja wskazanych partii materiału, powtórka i ugruntowanie materiału przedstawionego na wykładach. Praca ze wskazaną literaturą przedmiotu obejmująca samodzielne przyswojenie wiedzy odnośnie wskazanych zagadnień podstawowych z zakresu przedmiotu oraz lekturę wybranych tekstów poszerzających wiedzę przekazywana podczas zajęć ze szczególnym naciskiem na poszukiwanie (celem przywołania podczas zajęć) przykładów z życia codziennego potwierdzających (zaprzeczających) teorię. Ponadto praca własna studenta polega na przygotowaniu się do egzaminu pisemnego. Zakres problemowy egzaminu obejmuje treści zajęć oraz wybrane teksty źródłowe.

organizacja zajęć

wykłady wg harmonogramu, Wydział Filologiczny, ul. Jagiellońska

literatura obowiązkowa

- B. Szacka, Wprowadzenie do socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2003; - P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Znak, Kraków 2002; - E. Babbie, Badania społeczne w praktyce, PWN Warszawa 2008; - P. Bourdieu (oraz L.J.D.Wacquant), Zaproszenie do socjologii refleksyjnej, Oficyna Naukowa Warszawa2001 - P. Burke, Historia i teoria społeczna, PWN Warszawa-Kraków 2000 - E. Mokrzycki (red.), Kryzys i schizma. Antyscjentystyczne tendencja w socjologii współczesnej. Antologia t. 1/2, PIW, Warszawa 1984; - J. H. Turner, Struktura teorii socjologicznej, PWN, Warszawa 2010.


- Ch. Wright-Mills, Wyobraźnia socjologiczna, PWN Warszawa 2007 - R. K. Merton, Teoria socjologiczna i struktura społeczna, PWN Warszawa 1982 - C. Geertz, Dzieło i życie. Antropolog jako autor, KR Warszawa 2000 - A. Jasińska-Kania, L. M. Nijakowski, J. Szacki, M. Ziółkowski, Współczesne teorie socjologiczne, Scholar, Warszawa 2006;


3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu Nazwa kod Test zaliczeniowy K1a.KMBS _w_2

kod(-y) zajęć K1a.KMBS _fs_2 osoba(-y) przeprowadzająca(-e) weryfikację

dr Paweł Ćwikła

grupa(-y) Wszyscy studenci I roku kierunku Komunikacja Promocyjna i Kryzysowa wymagania merytoryczne

- student powinien wykazać się umiejętnością posługiwania się podstawowymi pojęciami z zakresu socjologii i umieć umieszczać je w kontekście subdyscyplin socjologicznych, a także innych dziedzin nauki jak również praktyki życia codziennego;


- student powinien umiejętnie wykorzystywać ujęcia teoretyczne z zakresu socjologii dla dokonywania analiz przyczyn i przebiegu zjawisk i procesów społecznych oraz kulturowych; - ocenie podlega umiejętność dokonania analizy obserwowanych zjawisk kulturowych pod kątem ich zobiektywizowanych przyczyn i ewentualnych lub realnych konsekwencji; - student powinien wykazać się znajomością podstawowych założeń teorii wyjaśniających istotne ze względu na zakres przedmiotowy modułu procesy społeczne, w tym takie jak: nabywanie kultury, jej tworzenie, uczestnictwo w kulturze, odtwarzanie kultury, jej zróżnicowanie, integracja i dezintegracja i umieć przyporządkować wymienione wyżej (przykładowo) zagadnienia do realiów codzienności; - umiejętność interpretacji treści omawianych tekstów, umiejętność przywołania przykładów ilustrujących omawiane zagadnienia

kryteria oceny Umiejętność interpretacji treści omawianych tekstów, umiejętność przywołania przykładów ilustrujących omawiane zagadnienia. Uzyskana z niego ocena zależy od umiejętności przedstawienia przez studenta genezy problemu zawartego w pytaniu, rozwinięcia go jak również ukazaniu jego następstw na wybranych przykładach zawartych w literaturze jak również – co szczególnie istotne – w oparciu o przykłady oryginalnych, dających się zinterpretować w kontekście metod weryfikacji socjologicznej, sytuacji podanych przez studenta; Student musi znać i umieć w wyczerpujący sposób przedstawić najważniejsze elementy koncepcji omawianych podczas wykładów, dostępnych w literaturze przedmiotu i przyporządkować je do wybranego przez siebie zagadnienia egzaminacyjnego.

proces weryfikacji Egzamin ma formę pisemną i polega na przygotowaniu w ciągu 60 minut rozprawki stanowiącej odpowiedź na wybrane pytanie; lista pytań/zagadnień zostanie studentom odpowiednio wcześniej przedłożona.


Kierunek i poziom studiów: komunikacja promocyjna i kryzysowa, studia I stopnia Sylabus modułu: Wprowadzenie do nauki o kulturze: komunikacja masowa

Kod modułu: 02-KP-S1-WNKKM


Wypełnia koordynator modułu. koordynator modułu/wariantu Prof. dr hab. Małgorzata Kita [email protected]

rok akademicki 2013/2014 semestr semestr zimowy forma studiów STACJONARNE sposób ustalania oceny końcowej modułu

opis (średnia ważona z poszczególnych sposobów weryfikacji efektów kształcenia)


2 a Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta nazwa kod

Wykład

prowadzący Prof. dr hab. Małgorzata Kita [email protected] grupa(-y) treści zajęć 1. Definicja/definicje i właściwości kultury masowej/popularnej. Terminy: kultura

masowa – kultura popularna. Główne kierunki refleksji teoretycznej. Koncepcja

kultury masowej Antoniny Kłoskowskiej. Kultura bez granic i konsekwencje tej

właściwości.

2. Kultura popularna i jej teksty z perspektywy językoznawstwa

3. Kultury kultury popularnej – charakterystyka głównych nurtów w polskiej

popkulturze

4. Seksowny seks w popkulturze. Przejawy kultury obnażania

5. Gadżety popkultury i ich językowe konsekwencje

6. Literatura popularna: geneza, motywy tworzenia, motywy czytania

7. Literatura popularna z uwzględnieniem perspektywy filologa dokonującego analizy

tekstu – zakres tematyczny, predylekcje stylistyczne, cechy językowe, specyficzne

wartościowanie świata). Genologiczna mapa kultury popularnej

8. Typy bohaterów popkultury i popliteratury

9. Intertekstualność kultury popularnej. Cytaty popkulturowej proweniencji.

10. Kamp a kultura popularna. Estetyka kiczu

11. Kobieta i mężczyzna w kulturze popularnej. Językowo-komunikacyjne zachowania

wybranych bohaterów, np. postaci Bridget Jones i Edwarda Cullena

12. Kategoria celebrytów i jej wymiar językowy

mailto:[email protected]



13. Test sprawdzający

14. Wszyscy jesteśmy w niej zanurzeni – kultura masowa w życiu jednostki.

Intelektualista wobec popkultury

15. Wykład podsumowujący


„jak w opisie modułu”


15


5


Samodzielna zapoznanie się ze wskazanymi partiami materiału, powtórka i ugruntowanie treści podanych w trakcie wykładu

organizacja zajęć Wykłady zgodne z harmonogramem literatura obowiązkowa

Fiske J., Zrozumieć kulturę popularną, Kraków 2010.

Gadżety popkultury. Społeczne życie przedmiotów. Red. W. Godzic, M. Żakowski,

Warszawa 2007.

Godzic W., Znani z tego, że są znani. Celebryci w kulturze tabloidów. Warszawa 2007.

Golka M., Kultura masowa i kultura popularna [w:] Socjologia kultury. Warszawa

2007;

Krajewski M., Kultury kultury popularnej. Poznań 2003.

Martuszewska A., „Ta trzecia”. Problemy literatury popularnej. Gdańsk 1997.

Słownik postaci literatury popularnej. Red. T. Żabski. Wrocław.

Sontag S., Notatki o Kampie. „Literatura na Świecie” 1979, nr 9.

Strinati D., Wprowadzenie do kultury popularnej. Poznań 1998. literatura uzupełniająca

Bauman o popkulturze. Wypisy. Koncepcja i wybór M. Halawa, P. Wróbel, Warszawa

2008.

Krajewski M., POPamiętane. Gdańsk 2006.

„Kultura Popularna (kwartalnik)”

Mody w kulturze i literaturze popularnej. Red. S. Buryła, L. Gąsowska, D. Ossowska.

Kraków 2011.

Relacje między kulturą wysoką i popularną w literaturze, języku i edukacji. Red. B.

Myrdzik, M. Karwatowska. Lublin 2005.

Studia nad komunikacją popularną, międzykulturową, sieciową i edukacyjną. Red. J.

Fras. Toruń 2007. adres strony www zajęć


3a Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu Nazwa kod

Test zaliczeniowy

kod(-y) zajęć osoba(-y) przeprowadzająca(-e) weryfikację

Prof. dr hab. Małgorzata Kita [email protected]


Znajomość treści literatury obowiązkowej (wskazanej wyżej, w tabeli 2) i znajomość treści wykładu (tematów wymienionych wyżej, w tabeli 2).

kryteria oceny W teście sprawdzana będzie: Znajomość terminów i ich znaczeń, różnych koncepcji kultury masowej/popularnej, orientacja w prezentowanych na wykładzie zjawiskach popkultury, orientacja w wybranych tekstach



kultury masowej/popularnej. Umiejętność analizy tekstu kultury masowej/popularnej. Umiejętność dokonania oceny tekstu kultury masowej/popularnej.

proces weryfikacji Test pisemny zawierający pytania zamknięte i otwarte. Czas trwania: jedna jednostka zajęć. Termin testu: przedostatnie zajęcia w semestrze. Ocena z testu: ostatnie zajęcia w semestrze.


brak

Jeśli moduł składa się z wykładu i ćwiczeń, należy osobne tabele wypełnić dla ćwiczeń

2 b Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta nazwa kod

Ćwiczenia

prowadzący Agnieszka Tambor [email protected] grupa(-y) treści zajęć 1. Rozróżnienie między kulturą masową a popularną

2. Kultura masowa wg koncepcji A. Kłoskowskiej 3. Charakterystyka odbiorców kultury masowej 4. Przenikanie się wytworów kultury masowej (np. film i reklama) 5. Portale społecznościowe jako narzędzie kształtowania nastrojów społecznych 6. Czy serial kreuje rzeczywistość? 7. Jak język mediów wpływa na język codzienny społeczeństw




15


10


Samodzielne zapoznanie się z wybraną literaturą, powtórka i przygotowanie prezentacji końcowej.

organizacja zajęć ćwiczenia zgodnie z harmonogramem

literatura

obowiązkowa

Kłoskowska A., Kultura masowa, Warszawa 2005.

Fuksiewicz J., Film i telewizja w Polsce, Warszawa 1981.

Stachówna G., Władcy wyobraźni. Sławni bohaterowie filmowi, Kraków 2006.

Słownik pojęć i tekstów kultury, Warszawa 2002.

Sobański O., Samba Isaura, w: "Film" 1985, nr.52.

literatura

uzupełniająca

Godzic W., 30 najważniejszych programów TV w Polsce, Warszawa 2005.

Piotrowski P.K., Kultowe seriale, Warszawa 2011.

Skudrzyk A., Homo videns – nowe media a język młodego pokolenia.


brak


brak

3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu Nazwa kod

Samodzielnie przygotowana prezentacja

kod(-y) zajęć



osoba(-y) przeprowadzająca(-e) weryfikację

Agnieszka Tambor [email protected]

grupa(-y) pole opcjonalne (kod, specjalność lub innego rodzaju jednoznaczna identyfikacja docelowej grupy studentów)

wymagania merytoryczne

Znajomość literatury zadanej, wskazanej w tabeli powyżej, znajomość treści ćwiczeń.

kryteria oceny Aktywność podczas zajęć, końcowa prezentacja sprawdzać będzie biegłość studenta w posługiwaniu się terminologią charakterystyczną dla przedmiotu zajęć oraz umiejętność analizy wybranego tekstu kultury masowej.

proces weryfikacji Prezentacja przygotowana przez studenta informacje dodatkowe

brak



Kierunek i poziom studiów: Komunikacja Promocyjna i Kryzysowa

Sylabus modułu: Podstawy komunikacji społecznej Kod modułu: 02-KP-S1-PKS


koordynator modułu Dr Paweł Ćwikła rok akademicki 2013/2014 semestr pierwszy - zimowy forma studiów studia stacjonarne sposób ustalania oceny końcowej modułu

Podstawą do zaliczenia modułu są: Aktywna obecność na zajęciach Pozytywna ocena z egzaminu


1 punkt ECTS


nazwa kod Wykład

prowadzący Dr Paweł Ćwikła grupa(-y) Wszyscy studenci I roku kierunku Komunikacja Promocyjna i Kryzysowa treści zajęć 4. Istota komunikowania się: typy, definicje, charakterystyka elementów

procesu komunikacji. 5. Poziomy procesu komunikowania się. 6. Sposoby porozumiewania się:

a) komunikowanie interpersonalne – bezpośrednie; b) komunikacja w mediach c) komunikacja w organizacji e) komunikacja międzykulturowa

7. Wybrane teorie z zakresu komunikacji interpersonalnej 8. Typy komunikowania:

a) komunikowanie informacyjne; b) komunikowanie perswazyjne.

9. Komunikacja perswazyjna a) typy i strategie perswazji

10. Informacyjny i normatywny wpływ społeczny jako przykłady komunikacji społecznej

11. Komunikacja w sytuacjach konfliktowych a) radzenie sobie w sytuacjach konfliktowych b) sposoby wyzyskania konfliktu

12. Komunikowanie niewerbalne


Interaktywny wykład, którego tezy, problemy i wątki ilustrowane są prezentacjami dokonywanymi za pomocą programu PowerPoint, rzutnika folii i odtwarzacza plików muzycznych



15


15


Praca ze wskazaną literaturą przedmiotu obejmująca samodzielne przyswojenie wiedzy odnośnie wskazanych zagadnień podstawowych z zakresu przedmiotu oraz lekturę wybranych tekstów poszerzających wiedzę przekazywana podczas zajęć ze szczególnym naciskiem na poszukiwanie (celem przywołania podczas zajęć) przykładów z życia codziennego potwierdzających (zaprzeczających) teorię. Ponadto praca własna studenta polega na przygotowaniu się do egzaminu pisemnego. Zakres problemowy egzaminu obejmuje treści zajęć oraz wybrane teksty źródłowe.

organizacja zajęć

Wykłady według harmonogramu, Wydział Filologiczny, ul. Jagiellońska


1. E. Aronson, T. Wilson, R. Akert, Psychologia społeczna. Serce i umysł, Warszawa 1997.

2. T. Goban–Klas, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, PWN, Warszawa – Kraków 1999.

3. R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2001.

4. B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne. Warszawa 2007. 5. J. Mikułowski Pomorski, Jak narody porozumiewają się ze sobą w komunikacji

międzykulturowej i komunikowaniu medialnym, Universitas, Kraków 2012. 6. J. Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wrocław 1999. 7. P. Thomson, Sposoby komunikacji interpersonalnej, Zysk i S-ka, Poznań 1998.


1. A. Ogonowska, Edukacja medialna. Klucz do rozumienia społecznej rzeczywistości, Kraków 2003

2. Nęcki Z., Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000, ANTYKWA 3. D. Doliński, Psychologiczne mechanizmy reklamy, Gdańskie Wydawnictwo

Psychologiczne, Gdańsk 2003 4. K. Jakubowicz, Media publiczne i profesjonalne, Warszawa 2007 5. U. Eco, Semiologia życia codziennego, Czytelnik, Warszawa 1996.


[email protected]


3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu

nazwa kod Egzamin


Dr Paweł Ćwikła

grupa(-y) Wszyscy studenci I roku kierunku Komunikacja Promocyjna i Kryzysowa wymagania merytoryczne

Od uczestnika kursu wymagane są: wiedza, umiejętności i kompetencje wynikające z przyswojenia treści wykładu oraz tekstów źródłowych, w tym:


- znajomość podstaw teoretycznych procesu komunikacji, - znajomość i rozumienie społecznych oraz psychologicznych uwarunkowań procesu komunikowania, - rozumienie zasad sprawnej komunikacji społecznej, - znajomość wybranych teorii konfliktu, - znajomość sposobów zapobiegania / wyzyskania konfliktu, - umiejętność dokonywania wyboru typów zachowań w zależności od sytuacji społecznej, - umiejętność aktywnego słuchania, - znajomość znaczenia komunikacji społecznej w kontekście nauk tj.: marketing, zarządzanie, public relations, - znajomość pojęcia i praktycznego zastosowania typów i strategii perswazji, - znajomość i zrozumienie pojęć tj.: prezentacja, autoprezentacja, autodeprecjacja - znajomość pojęcia i praktyki bycia asertywnym,

kryteria oceny Egzamin ma formę pisemną i polega na przygotowaniu w ciągu 60 minut rozprawki stanowiącej odpowiedź na wybrane (spośród podanych wcześniej) pytanie. Uzyskana ocena zależy od umiejętności przedstawienia przez studenta genezy problemu zawartego w pytaniu, rozwinięcia go, ukazania jego następstw na wybranych przykładach zawartych w literaturze jak również – co szczególnie istotne – w oparciu o przykłady oryginalnych sytuacji komunikacyjnych podanych przez studenta; student musi znać sposoby „praktycznego” wykorzystywania teorii komunikowania, w wyczerpujący sposób przedstawić ich najważniejsze elementy omawiane podczas wykładów, dostępne w literaturze przedmiotu i przyporządkować je do wybranego przez siebie zagadnienia egzaminacyjnego.

przebieg procesu weryfikacji

Studenci otrzymują, odpowiednio wcześniej, listę zagadnień egzaminacyjnych, w których zawierają się treści wykładów oraz zagadnienia obecne w tekstach źródłowych. Egzamin pisemny trwa nie dłużej niż 60 minut. Egzamin odbywa się zgodnie z harmonogramem sesji egzaminacyjnej w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Śląskiego.


2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta nazwa kod ćwiczenia K1a.KMBS _fs_2

prowadzący dr Paweł Ćwikła treści zajęć - sposoby rozumienia zachowań społecznych: socjologia i psychologia społeczna,

psychologia tłumu, - socjologia w literaturze - socjologia zmian społecznych, socjologia rewolucji - badania społeczne w praktyce - błędy w badaniach społecznych


- zalety i wady metod badawczych - eksperyment w badaniach społecznych - socjologia jako „czary” - socjologiczne badanie idei - „Człowiek w teatrze życia codziennego” – socjologia dramaturgiczna - historia w socjologii - socjologiczne ujęcie kultury - tradycja i nowoczesność a socjologia


Zajęcia polegają na omawianiu zaproponowanych tekstów źródłowych oraz opracowań dotyczących zagadnień z zakresu treści przedmiotu na przykładzie tekstów analitycznych, materiałów prasowych, audio i video; studenci przygotowują także na każde zajęcia wystąpienia (prezentacje), których celem jest wprowadzenie w dane zagadnienie i zainicjowanie ogólnogrupowej dyskusji; szczególny nacisk kładzie się na przywoływanie konkretnych sytuacji społecznych mogących ilustrować omawiane zagadnienia teoretyczne;


20


10


Praca ze wskazaną literaturą przedmiotu obejmująca samodzielne przyswojenie wiedzy odnośnie wskazanych zagadnień podstawowych oraz lekturę wybranych tekstów poszerzających wiedzę, przygotowywanie prezentacji na podstawie analizy materiałów piśmienniczych i audiowizualnych, analizowanie aktualnych wydarzeń kulturalnych, politycznych, społecznych, ekonomicznych z wykorzystaniem koncepcji tworzących tradycję socjologii kultury – w celu omawiania ich podczas zajęć i/lub przygotowania wystąpienia i/lub prezentacji i/lub sporządzenia eseju.

organizacja zajęć

ćwiczenia wg harmonogramu, Wydział Filologiczny, ul. Jagiellońska


- S. Andreski, Czarnoksięstwo w naukach społecznych, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002 - H. Arendt, Odpowiedzialność i władza sądzenia, Prószyński i S-ka, Warszawa b.r.w. - E. Aronson (red.), Człowiek – istota społeczna. Wybór tekstów, PWN, Warszawa 2001 - - P. L. Berger, Zaproszenie do socjologii, wyd. dowolne - E. Babbie, Badania społeczne w praktyce, PWN, Warszawa 2007 - E. Goffman, Człowiek w teatrze życia codziennego, wyd. dowolne. - L. Kołakowski, Główne nurty marksizmu, wyd. dowolne - G. Le Bon, Psychologia tłumu, wyd. dowolne. - W. Lepenies, Trzy kultury. Socjologia między literaturą a nauką, Wyd. Poznańskie, Poznań 1997 - J.Szacki, Spotkania z utopią, Iskry, Warszawa 1980 - P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Znak, Kraków 2002 - M. Weber, Polityka jako zawód i powołanie, Znak, Kraków 1998


- H. Arendt, O rewolucji, wyd. dowolne, Kraków 1991 - E. Babbie, Podstawy badań społecznych, PWN, Warszawa 2010 - P.Śpiewak, Ideologie i obywatele, Warszawa 1991. - B. Szacka, Wprowadzenie do socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2003


- Schütz, Alfred. 1985. Don Kichot i problem rzeczywistości. „Literatura na świecie” 2: 246-268. - J. Szacki, Tradycja, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2011 - M.Weber, Gospodarka i społeczeństwo, Warszawa 2002. - P.G.Zimbardo, F.L.Ruch, Psychologia i życie, PWN, Warszawa 1988


[email protected]

3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu nazwa kod Test zaliczeniowy K1a.KMBS _w_2

kod(-y) zajęć K1a.KMBS _fs_2 osoba(-y) przeprowadzająca(-e) weryfikację

dr Paweł Ćwikła


Od uczestnika kursu wymagane są: wiedza, umiejętności i kompetencje wynikające z przyswojenia treści tekstów źródłowych uzupełnionych o adekwatne i wartościowe komentarze i refleksje pojawiające się podczas dyskusji na zajęciach, w tym: - wiedza o obszarze podstawowych pojęć i obszarów zainteresowań socjologii, ze szczególnym uwzględnieniem jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi oraz subdyscyplinami socjologii; - kompetencje w zakresie posługiwania się terminologią używaną w opisach zjawisk i procesów społecznych; - umiejętność wyjaśnienia procesów społecznych jak również sposobów ich badania; - wiedza o wybranych problemach socjologicznych dotyczących kultury masowej, w tym historycznych warunkach jej powstawania i rozwoju, specyfice, oddziaływaniu oraz teoriach, realizowanych badaniach i ich wynikach; - wiedza na temat pojawiania się, narastania i sposobów diagnozowania zjawisk i procesów społecznych, politycznych i kulturowych, ich reprodukcji oraz umiejętność ich wyjaśniania; - wiedza o procesach i uwarunkowaniach nabywania, utrwalania i zmiany tożsamości kulturowej - umiejętność dokonania wielowymiarowej charakterystyki zjawisk konsumpcji oraz jej funkcji - wiedza na temat istoty pojęcia subkultur, kultur alternatywnych i sposobów poznawania ich treści, specyfiki i miejsca zajmowanego w porządku społecznym; - umiejętność scharakteryzowania i podstawowa wiedza z zakresu sposobów badania religijności, jej uwarunkowań, źródeł trwałości i zmian; - wiedza na temat wybranych problemów sztuki oraz sposobów ich socjologicznej analizy;

kryteria oceny Ocena uzyskana ćwiczeń jest wypadkową oceny za aktywność na zajęciach


i/lub pracę pisemną; aktywne uczestnictwo w prowadzonych na zajęciach dyskusjach; wystąpienia (referaty) wprowadzające w dyskusje; w/w wymagania merytoryczne są egzekwowane przez prowadzącego na podstawie aktywności własnej studentów na zajęciach podczas dyskusji, jak również w wyniku aktywności „wymuszonej” przez prowadzącego oraz na podstawie przedkładanych przez studentów prac pisemnych jak również przygotowywanych prezentacji;

proces weryfikacji Aktywność na zajęciach, przygotowywanie wystąpień ustnych/prezentacji/ /sporządzenia eseju.


Kierunek i poziom studiów:

komunikacja promocyjna i kryzysowa, poziom pierwszy

Sylabus modułu:

Warsztaty myślenia kreatywnego Kod modułu: 02-KP-S1-WMK

1. Informacje ogólne koordynator modułu/wariantu Michał Brol, [email protected] rok akademicki 2013/14 semestr? zimowy forma studiów stacjonarne sposób ustalania oceny końcowej modułu

K1a.WMK_w_1 Prace domowe . Przynajmniej trzy prace na zadany temat K1a.WMK_w_2 Sprawdziany cząstkowe. Ustna weryfikacja zadanego materiału K1a.WMK_w_3 Sprawdzian końcowy. Praca pisemna



nazwa kod

Ćwiczenia K1a.WMK_fs_

prowadzący Michał Brol, [email protected] grupa(-y) 1,2,3 treści zajęć Zajęcia obejmować będą praktyczne ćwiczenia oraz poznawanie narzędzi i technik

odnoszących się do kreatywności w ramach następujących bloków tematycznych: Gra symulacyjna i doświadczenie osobiste. Jaka jest granica między tym, co może

wyzwolić, a tym, co może hamować kreatywność? Kreatywność, twórczość, pomysłowość, innowacyjność – uporządkowanie pojęć.

Dyskusja w oparciu o własne refleksje i przeczytane artykuły. Odpowiedź psychologii na mity związane z myśleniem i kreatywnością (np. procent

wykorzystania mózgu, style uczenia się itd.). Gdzie się mieści kreatywność? Kreatywność a inteligencja, motywacja i osobowość. Zgłębianie kreatywności. Sposoby pomiaru poziomu i stylu twórczości. Konformizm i

nonkonformizm a kreatywność. Czy kreatywność ma swoją ciemną stronę? Trening twórczości w aspekcie indywidualnym i grupowym. Szanse i ograniczenia. Twórcze rozwiązywanie problemów – metody na znalezienie pomysłów i idei. Wprowadzanie pomysłów w życie. Reakcje wobec zmiany. Jak uporządkować informacje, wyznaczać cele, ustalać priorytety? Kreatywny zespół. Twoja rola w zespole.




30 x 3

liczba godzin pracy 120




własnej studenta


Samodzielna realizacja wskazanych partii materiału, powtórka i ugruntowanie materiału przedstawionego na zajęciach, praktyczne zadania problemowe, analiza i modyfikacja własnych niekorzystnych schematów w działaniu.

organizacja zajęć 15× 2 godziny dydaktyczne literatura obowiązkowa

Wybrane rozdziały z książek: Szmidt K. J., ABC kreatywności, Wyd. Difin, Warszawa 2010, Robinson K., Oblicza Umysłu. Ucząc się kreatywności, Wyd. Element, Kraków 2010, Kaufman J. C., Kreatywność, Wyd. Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa 2011, Proctor T., Twórcze rozwiązywanie problemów, Wyd. GWP, Gdańsk 2002, Nęcka E. i in., Trening twórczości, Wyd. GWP, Sopot 2012.


Podawana przez prowadzącego lub przez studentów, co wówczas jest dodatkowo premiowane.




Prace domowe K1a.WMK_w_1

kod(-y) zajęć K1a.WMK_fs_1 osoba(-y) przeprowadzająca(-e) weryfikację

Michał Brol

grupa(-y) 1, 2, 3 wymagania merytoryczne

Praktyczne zastosowanie treści ćwiczeń

kryteria oceny Punktowana będzie refleksyjność, rzetelność, twórcze podejście do tematu oraz poziom zaangażowania i wykazywana inicjatywa.

proces weryfikacji Wykonanie prac domowych sprawdzane będzie na bieżąco, na kolejnych ćwiczeniach, w formie dzielenia się wynikiem/efektem/wnioskami z prowadzącym ćwiczenia oraz studentami; weryfikacja może się również odbyć w postaci niezapowiedzianego sprawdzianu pisemnego.


nazwa kod

Sprawdziany cząstkowe K1a.WMK_w_2


Michał Brol


Akcent na posiadaną wiedzę i umiejętności praktyczne w zakresie kreatywności i twórczego rozwiązywania problemów.

kryteria oceny Poziom zaangażowania, sposób działania, umiejętność analizowania prowadzonych działań, wyciągania wniosków, ustalania priorytetów oraz modyfikacja własnych schematów myślenia w kierunku zwiększenia jego kreatywności.

proces weryfikacji Podczas ćwiczeń, forma sprawdzianu może być indywidualna lub grupowa. informacje dodatkowe

nazwa kod

Sprawdzian końcowy K1a.WMK_w_3



Michał Brol


Praca w formie pisemnej – przygotowanie projektu zaliczeniowego: twórcza praca pisemna (opowiadanie, wykorzystujące podane na zajęciach wskazówki) lub przedstawienie osoby lub osób twórczych, ludzi, którzy mogą inspirować do kreatywności (zgodnie z wymaganiami podanymi na zajęciach).

kryteria oceny W tym zadaniu premiowane będzie twórcze podejście do tematu, poziom zaangażowania, nieszablonowość, samodzielność i rzetelność wykonania.

proces weryfikacji Prace należy złożyć najpóźniej do 17 grudnia 2013r. (grupa wtorkowa), 18 grudnia 2013r. (grupa środowa). Informacja zwrotna zostanie udzielona odpowiednio 7 i 8 stycznia 2014r., zaś wybrane lub wszystkie prace będą prezentowane odpowiednio 14 i 15 stycznia 2014r. (zależnie od grupy).



Kierunek i poziom studiów: komunikacja promocyjna i kryzysowa, poziom pierwszy

Sylabus modułu: Wprowadzenie do nauki o języku 1

Kod modułu: 02-KP-S1-WNJ1

1. Informacje ogólne koordynator

modułu/wariantu

dr Joanna Przyklenk

rok akademicki 2013/2014

semestr zimowy; 1. semestr kierunku: komunikacja promocyjna i kryzysowa

forma studiów stacjonarne

sposób ustalania oceny

końcowej modułu Średnia: ocena z wykładu (50%), ocena z laboratoriów (50%)

Wykład: test końcowy (100%)

Laboratoria: średnia – końcowe kolokwium pisemne (50% oceny końcowej); praca domowa,

sprawdziany cząstkowe, aktywność (50% oceny końcowej)


2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta nazwa kod

Wykład K1a.WNJ1_fs_1

prowadzący dr Joanna Przyklenk, e-mail: [email protected]

grupa(-y)

treści zajęć 1. Język – próba definicji. Budowa systemu języka.

2. Jak opisywać język? Przedmiot i działy językoznawstwa.

3. Wewnętrzne zróżnicowanie języka. Funkcje języka i tekstu. Podstawy teorii aktów mowy.

Nadawca i odbiorca w akcie komunikacji.

4. Podstawowe pojęcia fonetyki i fonologii. Budowa narządów mowy. Kryteria klasyfikacyjne

głosek.

5. Zasady polskiej wymowy. Opis podstawowych zależności mowa – pismo.

6. Akcent w języku polskim. Podstawy emisji głosu. Zasada fonetyczna w ortografii.

7. Kategorie fleksyjne – imienne.

8. Kategorie fleksyjne – werbalne.

9. Słownictwo języka polskiego – historia i stan obecny. Słowniki historyczne języka polskiego.

10. O znaczeniu w języku. Relacje znaczeniowe między wyrazami. Podstawowe typy przekształceń

semantycznych.

metody

prowadzenia zajęć

Wykład interaktywny z wykorzystaniem prezentacji i materiałów poglądowych.

liczba godzin

dydaktycznych

(kontaktowych)

10

liczba godzin pracy

własnej studenta 50

opis pracy własnej

studenta

samodzielna, wnikliwa lektura omawianych tekstów, powtórka i ugruntowanie materiału

przedstawionego na wykładzie: analiza materiałów rozdawanych w trakcie wykładów, rozwiązywanie

zadań z materiałów, uzupełnianie wiedzy o treści podawane w obowiązkowej i fakultatywnej lekturze

organizacja zajęć 10 wykładów jednogodzinnych (10 x 45 minut)

literatura

obowiązkowa Bańko M.: Wykłady z polskiej fleksji. Warszawa. Wyd. dowolne.

Bartmiński J., red.: Współczesny język polski. Lublin 2001 [tu rozdziały: Język w kontekście

kultury, s. 13-22; fragmenty części: Odmiany i style, s. 85-253; Akty mowy, s. 268-280].

Łuczyński E., Maćkiewicz J.: Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia. Gdańsk 1999.

Ostaszewska D., Tambor J.: Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego. Warszawa.

Wyd. dowolne.

Przybylska R.: Wstęp do nauki o języku polskim. Podręcznik dla szkół wyższych. Kraków 2003.

literatura

uzupełniająca Grzegorczykowa R.: Problem funkcji języka i tekstu w świetle teorii aktów mowy. W: Język a

kultura. T. 4: Funkcje języka i wypowiedzi. Red. J. Bartmiński. Wrocław 1991, s.11–28.



Grzegorczykowa R.: Wprowadzenie do semantyki językoznawczej. Warszawa 2002.

Grzenia J.: Komunikacja językowa w Internecie. Warszawa 2006.

Miodunka W.: Podstawy leksykologii i leksykografii. Warszawa 1989.

Nagórko A.: Podręczna gramatyka języka polskiego. Warszawa 2010.

Pisarkowa K.: Pragmatyczne spojrzenie na akt mowy. „Polonica” II, 1976, s. 265–279.

Przybysz-Piwko M., red.: Emisja głosu nauczyciela. Wybrane zagadnienia. Warszawa 2006.

Skudrzyk A.: „Analfabetyzmy” współczesne. Katowice 2004.

http://uranos.cto.us.edu.pl/~tmjp/skudrzyk.pdf

Skudrzyk A.: Czy zmierzch kultury pisma? O synestezji i analfabetyzmie funkcjonalnym.

Katowice 2005.

Skudrzykowa A., Urban K.: Mały słownik terminów z zakresu socjolingwistyki i pragmatyki

językowej. Kraków – Warszawa 2000.

Tarasiewicz B.: Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu. Kraków 2003.

Załazińska A.: Niewerbalna struktura dialogu. W poszukiwaniu polskich wzorców

narracyjnych i interakcyjnych zachowań komunikacyjnych. Kraków 2006.

Żmigrodzki P.: Wprowadzenie do leksykografii polskiej. Katowice 2009 [tu wybrane

podrozdziały rozdziałów: 5. i 6.].

adres strony www

zajęć

brak

informacje

dodatkowe

brak

nazwa kod

Laboratoria K1a.WNJ1_fs_2

prowadzący dr Joanna Przyklenk [email protected], dr Ewa Ficek [email protected]

grupa(-y)

treści zajęć 1. Człowiek w świecie znaków. Język jako system znaków. Znak językowy wśród innych systemów

znakowych – próba definicji. Ćwiczenia usprawniające rozumienie pojęć związanych z budową

systemu języka.

2. Jeden czy dwa języki? Język mówiony a pisany. Podobieństwa i różnice. Analiza konkretnych

tekstów (zarówno własnych studentów , jak i opublikowanych – np. prasowych, książkowych) i

prowadzenie obserwacji wypowiedzi ustnej (analiza nagrań telewizyjnych). Język w Internecie –

sytuacja graniczna? Por. uwagi A. Skudrzyk http://uranos.cto.us.edu.pl/~tmjp/skudrzyk.pdf

3. Analiza tekstów w zakresie rozpoznawania odmian i stylów języka. Tworzenie tekstów własnych o

określonej funkcji. Wprowadzenie do teorii aktów mowy. Opis i analiza ról komunikacyjnych

nadawcy i odbiorcy w analizowanych tekstach – pisemnych i ustnych wypowiedziach.

4. Rozróżnianie i właściwe rozumienie podstawowych pojęć fonetyki (tj. głoska, fazy głoski;

sylaba – zamknięta, otwarta; nagłos, śródgłos, wygłos; nagłos i wygłos absolutny; samogłoska a

spółgłoska – różnice). Opis budowy narządów mowy. Wstęp do charakterystyki głosek –

kryteria klasyfikacyjne.

5. Charakteryzowanie podstawowych głosek. Rozróżnianie pojęć: głoska a fonem; cechy

dystynktywne. Ćwiczenia w zakresie wskazywania zależności między mową a pismem: funkcje

litery „i”; głoski miękkie a zmiękczone; asynchroniczna wymowa „wargowych miękkich”.

6. Akcent w języku polskim – zasady; norma wzorcowa a użytkowa. Różnice regionalne w zakresie

artykulacji. Podstawy emisji głosu. Zasada fonetyczna w ortografii. Podstawy morfonologii –

alternacje morfologiczne.

7. Rozróżnianie i właściwe rozumienie podstawowych pojęć morfologii (tj. np. wyraz tekstowy,

leksem, wyraz gramatyczny, morfem, morf, allomorfy morfemu). Części mowy – odmienne i

nieodmienne. Wprowadzenie do fleksji – paradygmat fleksyjny i budowa form fleksyjnych.

Kategorie fleksyjne – imienne. Analiza form fleksyjnych rzeczownika i przymiotnika (opisowi

gramatycznemu analizowanych form powinna zawsze towarzyszyć refleksja na temat

funkcjonalności użycia właśnie takiego, a nie innego, typu kategorii imiennej / werbalnej).

8. Kategorie fleksyjne – werbalne. Budowa form czasownikowych (proste, złożone,

aglutynacyjne). Formy nieosobowe czasownika. Analiza form fleksyjnych czasownika (opisowi

gramatycznemu analizowanych form powinna zawsze towarzyszyć refleksja na temat

funkcjonalności użycia właśnie takiego, a nie innego, typu kategorii imiennej / werbalnej).

9. Słownictwo języka polskiego – stan obecny. Współczesne słowniki języka polskiego – typy

słowników, ich budowa i znaczenie. Relacje znaczeniowe między wyrazami.

10. Kolokwium końcowe (ćwiczenia) i test końcowy (wykład).

metody jak w opisie modułu






prowadzenia zajęć

liczba godzin

dydaktycznych

(kontaktowych)

20

liczba godzin pracy

własnej studenta 40

opis pracy własnej

studenta

Samodzielna realizacja wskazanych partii materiału (praca indywidualna przed kolejnymi zajęciami –

przygotowanie do zajęć; lektura podanych tekstów – zob. literatura obowiązkowa i uzupełniająca),

analiza wybranych przez wykładowcę przykładów (powtórzenie i utrwalenie w działaniu praktycznym

wiadomości zdobytych w toku wykładowym i ćwiczeniowym), powtórka i ugruntowanie materiału

przedstawionego na zajęciach.

Praca domowa:

Nagranie opublikowanej w mediach wypowiedzi osoby/osób i samodzielna analiza tej wypowiedzi przy

uwzględnieniu podstawowych zasad polskiej fonetyki i emisji głosu; zadanie należy wykonać zgodnie z

przyjętą w toku ćwiczeń praktyką analityczną.

organizacja zajęć cotygodniowe (dwugodzinne) ćwiczenia, realizowane w cyklu przez 10 tygodni dla każdej z grup

literatura

obowiązkowa Bańko M.: Wykłady z polskiej fleksji. Warszawa. Wyd. dowolne.

Bartmiński J., red.: Współczesny język polski. Lublin 2001 [tu rozdziały: Język w kontekście kultury,

s. 13-22; fragmenty części: Odmiany i style, s. 85-253; Akty mowy, s. 268-280].

Łuczyński E., Maćkiewicz J.: Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia. Gdańsk 1999.

Ostaszewska D., Tambor J.: Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego. Warszawa. Wyd.

dowolne.

Przybylska R.: Wstęp do nauki o języku polskim. Podręcznik dla szkół wyższych. Kraków 2003.

literatura

uzupełniająca Dyszak A., 1999: Mały słownik rzeczowników osobliwych (o nietypowej odmianie). Kraków.

Grzegorczykowa R.: Problem funkcji języka i tekstu w świetle teorii aktów mowy. W: Język a

kultura. T. 4: Funkcje języka i wypowiedzi. Red. J. Bartmiński. Wrocław 1991, s.11–28.

Grzegorczykowa R.: Wprowadzenie do semantyki językoznawczej. Warszawa 2002.

Grzenia J.: Komunikacja językowa w Internecie. Warszawa 2006.

Kita M., 2009: Wybieram gramatykę! Katowice.

Klemensiewicz Z.: Podstawowe wiadomości z gramatyki języka polskiego. Warszawa (wydanie

dowolne).

Nagórko A.: Podręczna gramatyka języka polskiego. Warszawa 2010.

Pisarkowa K.: Pragmatyczne spojrzenie na akt mowy. „Polonica” II, 1976, s. 265–279.

Przybysz-Piwko M., red.: Emisja głosu nauczyciela. Wybrane zagadnienia. Warszawa 2006.

Saloni Z., 2000: Wstęp do koniugacji polskiej. Olsztyn.

Saloni Z., 2001: Czasownik polski. Odmiana. Słownik. Warszawa.

Skudrzyk A.: „Analfabetyzmy” współczesne. Katowice 2004.


Skudrzyk A.: Czy zmierzch kultury pisma? O synestezji i analfabetyzmie funkcjonalnym.

Katowice 2005.

Skudrzykowa A., Urban K.: Mały słownik terminów z zakresu socjolingwistyki i pragmatyki

językowej. Kraków – Warszawa 2000.

Tambor J., 2007: Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego. Ćwiczenia. Warszawa.

Tambor J., 2007: Po co są końcówki równoległe? (W:) Achtelik A., Tambor J., red.: Sztuka czy

rzemiosło? Nauczyć Polski i polskiego. Katowice.

Tarasiewicz B.: Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu. Kraków 2003.

Załazińska A.: Niewerbalna struktura dialogu. W poszukiwaniu polskich wzorców narracyjnych

i interakcyjnych zachowań komunikacyjnych. Kraków 2006.

Żmigrodzki P.: Wprowadzenie do leksykografii polskiej. Katowice 2009 [tu wybrane

podrozdziały rozdziałów: 5. i 6.].

adres strony www

zajęć

brak

informacje

dodatkowe

brak


Test końcowy K1a.WNJ1_w_3



kod(-y) zajęć K1a.WNJ1_fs_1 (wykład)

osoba(-y)

przeprowadzająca(-

e) weryfikację

dr Joanna Przyklenk, e-mail: [email protected]

grupa(-y)

wymagania

merytoryczne

Treści przedstawione w trakcie wykładu oraz literatura (por. wykaz literatury obowiązkowej i

uzupełniającej), jaką w trakcie cyklu wykładowego zalecał prowadzący.

kryteria oceny Różne typy zadań testowych o charakterze praktycznym i teoretycznym: pytania testowe wielokrotnego

i jednokrotnego wyboru, pytania otwarte, zamknięte, pytania typu prawda-fałsz itd.

proces weryfikacji Test pisemny – 30 min. na ostatnich ćwiczeniach. Wyniki – tydzień później.

informacje

dodatkowe

nazwa kod

Praca domowa K1a.WNJ1_w_1

kod(-y) zajęć K1a.WNJ1_fs_2 (laboratoria)

osoba(-y)

przeprowadzająca(-

e) weryfikację

dr Joanna Przyklenk, dr Ewa Ficek

grupa(-y)

wymagania

merytoryczne

Nagranie opublikowanej w mediach wypowiedzi osoby/osób i samodzielna analiza tej wypowiedzi przy

uwzględnieniu podstawowych zasad polskiej fonetyki i emisji głosu.

kryteria oceny Oceniana będzie poprawność, rzetelność oraz jakość przeprowadzonej analizy.

proces weryfikacji Termin złożenia zadania domowego (nagranie + praca analityczna w formie wydruku) – do 3 XII

informacje

dodatkowe

nazwa kod

Sprawdziany cząstkowe K1a.WNJ1_w_2


osoba(-y)

przeprowadzająca(-

e) weryfikację


grupa(-y)

wymagania

merytoryczne

Sprawdziany cząstkowe:

1) na 4. ćwiczeniach – zakres: wiadomości i umiejętności zdobyte podczas pierwszych trzech

spotkań i zalecana dla tej tematyki literatura);

2) na 7. ćwiczeniach – zakres: wiadomości oraz umiejętności zdobyte podczas zajęć nr 4, 5 i 6

oraz zalecana dla tych treści literatura (tu przede wszystkim: zasady polskiej wymowy, akcent);

Do wszystkich sprawdzianów obowiązuje ta literatura, którą zalecał w toku danych ćwiczeń prowadzący

(por. wykaz literatury obowiązkowej i uzupełniającej).

kryteria oceny Sprawdziany będą formą systematycznej oceny przyrostu wiedzy studenta na temat teoretycznych

podstaw języka oraz znajomości w zakresie systemu gramatycznego języka polskiego – stąd obecność

zadań teoretycznych i praktycznych. Zaliczenie obu sprawdzianów jest warunkiem niezbędnym dla

uzyskania zaliczenia.

proces weryfikacji Na początku zajęć nr 4 i 7 jako dziesięciominutowe kartkówki (pisemne).

informacje

dodatkowe

nazwa kod

Kolokwium końcowe – pisemne K1a.WNJ1_w_3


osoba(-y)

przeprowadzająca(-




e) weryfikację

grupa(-y)

wymagania

merytoryczne

Treści przedstawione w trakcie ćwiczeń oraz literatura (por. wykaz literatury obowiązkowej i

uzupełniającej), jaką w trakcie spotkań zalecał prowadzący.

kryteria oceny Kolokwium końcowe to forma oceny wiedzy studenta na temat teoretycznych podstaw języka oraz

znajomości w zakresie systemu gramatycznego języka polskiego – stąd obecność zadań teoretycznych i

praktycznych. Kolokwium oceniane będzie zgodnie z tradycyjną skalą (skala ocen: 2-5).

proces weryfikacji Kolokwium końcowe – pisemne; czas trwania: 60 minut. Zadania praktyczne i pytania opisowe.

Termin – ostatnie ćwiczenia. Wyniki – tydzień później.

informacje

dodatkowe


Kierunek i poziom studiów: komunikacja promocyjna i kryzysowa, studia I stopnia Sylabus modułu: Wprowadzenie do nauki o literaturze

Kod modułu: 02-KP-S1-WNL


Wypełnia koordynator modułu. koordynator modułu/wariantu Prof. dr hab. Józef Olejniczak

rok akademicki 2013/2014 Semestr semestr zimowy forma studiów STACJONARNE sposób ustalania oceny końcowej modułu

Średnia z oceny z ćwiczeń, wykładu i testu kończącego kurs


2 a Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta nazwa Wprowadzenie do nauk o literaturze kod

Wykład

prowadzący Józef Olejniczak; [email protected] grupa(-y) 1 treści zajęć

Wykład dotyczy wstępnych rozróżnień i wyjaśnienia podstawowych terminów jakimi

posługuje się literaturoznawstwo. W trakcie dziesięciogodzinnego kursu poruszone zostaną

następujące problemy:

1. Co to jest literatura? Literatura jako instytucja. Dzieło – styl – język – tekst;

2. Nauka o literaturze – literaturoznawstwo – historia literatury – teoria literatury –

komparatystyka literacka – poetyka opisowa – poetyka historyczna – retoryka –

socjologia literatury – filozofia literatury – krytyka literacka;

3. Forma literacka – gatunek – rodzaj – poezja – proza – narracja;

4. Analiza – interpretacja – egzegeza – rozumienie – wyjaśnianie;

5. Recepcja. Instytucje życia literackiego. Kręgi recepcji.




10 (wykład)


10


Lektura własna (z listy zalecanych lektur), uczestnictwo w dyskusjach problemowych na ćwiczeniach, analiza notatek z wykładów, przygotowanie własnych koncepcji interpretacji zalecanych utworów, przygotowanie do testu kończącego kurs

organizacja zajęć 10 godzin wykładu połączonego z prezentacjami (PowerPoint). literatura obowiązkowa 1. A . Bu r z y ń s k a , M. P. M a r k o ws k i , Teorie literatury XX wieku. Kraków 2006, s.



13-44;

2. J. Cu l l e r , Teoria literatury. Bardzo krótkie wprowadzenie. Przeł. M. Ba s s a j ,

Warszawa 1998, s. 9-53;

3. M. Gł o wi ń s k i , Od metod zewnętrznych i wewnętrznych do komunikacji literackiej;

Literatura i nos Kleopatry. W: M. Gł o wi ń s k i , Poetyka i okolice. Warszawa 1992, s.

7-46;

4. H. M a r k i e wi c z , Główne problemy wiedzy o literaturze. Kraków 1980, s. 9-53;

5. J. S ł a wi ń s k i , Synchronia i diachronia w procesie historycznoliterackim; O

problemach „sztuki interpretacji”; Funkcje krytyki literackiej; Problemy

literaturoznawczej terminologii. W: J. S ł a wi ń s k i , Dzieło. Język. Tradycja. Kraków

1998, s. 11-32, 148-199;

6. R. W e l l e k , A. W a r r e n , Teoria literatury. Przeł. M. Ż u r o ws k i , Warszawa 1976,

s. 12-54.


Literaturę uzupełniającą będą stanowić teksty literackie stanowiące przedmiot mikrointeropretacji przeprowadzanych w trakcie ćwiczeń: W. Gombrowicz, Kosmos (fr.), Zdarzenia na brygu Banbury, Studnia; Cz. Miłosz, Świat (poema naiwne); B. Schulz, Sklepy cynamonowe, Sanatorium pod klepsydrą.



3a Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu Nazwa Kod

nazwa sposobu weryfikacji


Prof. dr hab. Józef Olejniczak; [email protected]

grupa(-y) 1 wymagania merytoryczne

kryteria oceny test pisemny na zakończenie kursu. Pytania testowe dotyczyć będą wyłącznie zagadnień omawianych na wykładzie, sugerowane lektury należy traktować jako pomocnicze, spis nie ma charakteru obligatoryjnego; w teście pojawią się cztery pytania wymagające odpowiedzi z wyboru i jedno „otwarte”, wymagające odpowiedzi opisowej. Skala ocen: bdb. – 4-5 trafnych odpowiedzi; db. – 3 trafne odpowiedzi; dst. – 2 trafne odpowiedzi.

proces weryfikacji Test zostanie przeprowadzony na ostatnich zajęciach w semestrze zimowym 2013/14, wyniki zostaną ogłoszone tydzień później; studenci nieobecni na więcej niż dwóch zajęciach w semestrze zobowiązani są do zaliczenia nieobecności na konsultacjach (wtorki 12.00-14.00, sala 413)



2 b Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta



nazwa Wprowadzenie do nauki o literaturze Kod

Ćwiczenia

prowadzący Prof. dr hab. Józef Olejniczak grupa(-y) 1 treści zajęć

Ćwiczenia dotyczą wstępnych rozróżnień i wyjaśnienia podstawowych terminów

jakimi posługuje się literaturoznawstwo. W trakcie dziesięciogodzinnego kursu poruszone

zostaną następujące problemy:

1. Co to jest literatura? Literatura jako instytucja. Dzieło – styl – język – tekst;

2. Nauka o literaturze – literaturoznawstwo – historia literatury – teoria literatury –

komparatystyka literacka – poetyka opisowa – poetyka historyczna – retoryka –

socjologia literatury – filozofia literatury – krytyka literacka;

3. Forma literacka – gatunek – rodzaj – poezja – proza – narracja;

4. Analiza – interpretacja – egzegeza – rozumienie – wyjaśnianie;

5. Recepcja. Instytucje życia literackiego. Kręgi recepcji. metody prowadzenia zajęć

Dyskusja nad problemami poruszanymi w trakcie wykładu; dyskusje nad mikrointerpretacjami konkretnych tekstów literackich


20


20


Lektura własna (z listy zalecanych lektur), uczestnictwo w dyskusjach problemowych na ćwiczeniach, analiza notatek z wykładów, przygotowanie własnych koncepcji interpretacji zalecanych utworów, przygotowanie do testu kończącego kurs

organizacja zajęć 20 godzin ćwiczeń mających seminaryjno-dyskusyjny charakter, w ich trakcie studenci przedstawiają własne koncepcjie mikrointerpretacji konkretnych tekstów literackich

literatura obowiązkowa 1. A . Bu r z y ń s k a , M. P. M a r k o ws k i , Teorie literatury XX wieku. Kraków 2006, s.

13-44;

2. J. Cu l l e r , Teoria literatury. Bardzo krótkie wprowadzenie. Przeł. M. Ba s s a j ,

Warszawa 1998, s. 9-53;

3. M. Gł o wi ń s k i , Od metod zewnętrznych i wewnętrznych do komunikacji literackiej;

Literatura i nos Kleopatry. W: M. Gł o wi ń s k i , Poetyka i okolice. Warszawa 1992, s.

7-46;

4. H. M a r k i e wi c z , Główne problemy wiedzy o literaturze. Kraków 1980, s. 9-53;

5. J. S ł a wi ń s k i , Synchronia i diachronia w procesie historycznoliterackim; O

problemach „sztuki interpretacji”; Funkcje krytyki literackiej; Problemy

literaturoznawczej terminologii. W: J. S ł a wi ń s k i , Dzieło. Język. Tradycja. Kraków

1998, s. 11-32, 148-199;

6. R. W e l l e k , A. W a r r e n , Teoria literatury. Przeł. M. Ż u r o ws k i , Warszawa 1976,

s. 12-54.



Literaturę uzupełniającą będą stanowić teksty literackie stanowiące przedmiot mikrointeropretacji przeprowadzanych w trakcie ćwiczeń: W. Gombrowicz, Kosmos (fr.), Zdarzenia na brygu Banbury, Studnia; Cz. Miłosz, Świat (poema naiwne); B. Schulz, Sklepy cynamonowe, Sanatorium pod klepsydrą.



3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu Nazwa kod



Prof. dr hab. Józef Olejniczak

grupa(-y) 1 wymagania merytoryczne

Zob. „kryteria oceny” (poniżej)

kryteria oceny test pisemny na zakończenie kursu. Pytania testowe dotyczyć będą wyłącznie zagadnień omawianych na wykładzie, sugerowane lektury należy traktować jako pomocnicze, spis nie ma charakteru obligatoryjnego; w teście pojawią się cztery pytania wymagające odpowiedzi z wyboru i jedno „otwarte”, wymagające odpowiedzi opisowej. Skala ocen: bdb. – 4-5 trafnych odpowiedzi; db. – 3 trafne odpowiedzi; dst. – 2 trafne odpowiedzi.

proces weryfikacji Test zostanie przeprowadzony na ostatnich zajęciach w semestrze zimowym 2013/14, wyniki zostaną ogłoszone tydzień później; studenci nieobecni na więcej niż dwóch zajęciach w semestrze zobowiązani są do zaliczenia nieobecności na konsultacjach (wtorki 12.00-14.00, sala 413)



Kierunek i poziom studiów: Komunikacja promocyjna i kryzysowa

Sylabus modułu: wprowadzenie do nauki o literaturze, kod modułu: 02-KP-S1-WNL


koordynator wariantu dr hab. Maciej Tramer – [email protected]


semestr zimowy


sposób ustalania oceny końcowej modułu

Podstawą zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z testu pisemnego oraz aktywny udział w zajęciach. Nauczyciel akademicki może zadecydować, na podstawie przygotowania i zaangażowania w zajęcia oraz jakości wykonanej samodzielnie bibliograficznej pracy pisemnej o podniesieniu oceny z testu o ½ stopnia.



nazwa kod

wykłady K1a.WNL_fs_1

prowadzący dr hab. Maciej Tramer – [email protected]

grupa(-y)

treści zajęć 1. Co to jest literatura? Czym jest literaturoznawstwo? 2. „Wcale ta prostota nie taka prosta” – o języku poezji. 3. Początki wiedzy o literaturze - poetyki klasyczne. 4. Narodziny estetyki – akademicy francuscy. 5. I. Kant: Estetyka – sztuka samocelowa.


wykład informacyjny z zakresu podstawowych wiadomości i pojęć literaturoznawczych oraz wykład interaktywny z zakresu podstawowych wiadomości dotyczących języka poetyckiego (funkcji estetycznej języka)


10 godzin


50 godzin


Samodzielna, wnikliwa lektura omawianych tekstów z zakresu lektury obowiązkowej.

organizacja zajęć wykłady odbywają jeden raz w tygodniu; każdy temat wykładu ustalony jest dla 2 godzin zajęciowych.


1. J. Culler: Teoria literatury. Przeł. M. Bassaj. Warszawa 1997. 2. K. Wyka: „Hawrań i Murań” Władysława Broniewskiego. W: Liryka polska. Interpretacje. Red. J. Prokop i J. Sławiński. Gdańsk 2001. 3. Arystoteles: Poetyka [przekład i wydanie dowolne]. 4. Z. Mitosek: Teorie badań literackich. Warszawa 1998. 5. A. Kulawik: Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego. Kraków 1994.


– Liternet. Literatura i internet. Red. P. Marecki. Kraków 2002. – Wokół tekstów kultury: literatura – język – teatr – internet. Red. M. Januszkiewicz i T. Ratajczak. Zielona Góra 2009. – E. Balcerzan: Gatunki multimedialne. W: Genologia dzisiaj. Red. W. Bolecki i I. Opacki. Warszawa 2000. – A. Okopień-Sławińska: Relacje osobowe w literackiej komunikacji. W: Problemy teorii literatury. S. 2. Wyb. H. Markiewicz. Wrocław 1987. – A. Dziadek: Obrazy i wiersze: z zagadnień interferencji sztuk w polskiej poezji współczesnej. Katowice 2004. – Materiały archiwalne udostępnione studentom z zasobów własnych nauczyciela akademickiego w postaci odbitek kserograficznych lub w formie prezentacji multimedialnej.


informacje



dodatkowe

nazwa kod

ćwiczenia K1a.WNL_fs_2

prowadzący dr hab. Maciej Tramer – [email protected]

grupa(-y)

treści zajęć 1. Główne obszary wiedzy o literaturze – podstawowe podziały. 2. Od erudycji do bibliografii – zasady i zwyczaje dokumentowania zapożyczeń w nauce o literaturze (i innych naukach humanistycznych). 3. Muzea literackie – biblioteki – bibliografie – bazy danych. 4. Literatura w sieci (rekomendowane biblioteki pełnotekstowe oraz strony internetowe). 5. Podstawy przygotowania materiałów do samodzielnej pracy badawczej (omówienie samodzielnie wykonanych projektów z zakresu bibliografii ). 6. Praca z tekstem (dokumentem) drukowanym. 7. Praca z tekstem (dokumentem) rękopiśmiennym lub mówionym, czyli jak zrobiona jest literatura.


Ćwiczenia i konwersatoria – pod kierunkiem nauczyciela akademickiego studenci referują i interpretują fragmenty tekstów literaturoznawczych i literackich; szczegółowe omówienie technik korzystania z dostępnych baz danych i sposobu dokumentowania zapożyczeń z innych tekstów w sposób właściwy dla pracy pisemnej; praca z tekstem (dokumentem) drukowanym – praca z tekstem (dokumentem) mówionym – praca z rękopisem.


20 godzin


40 godzin


Samodzielna, wnikliwa lektura omawianych tekstów: Przegląd i zreferowanie wyników przeglądu baz danych (np. „Bibliografii zawartości czasopism”, „Polskiej bibliografii literackiej”, Centralnego katalogu czasopism polskich, rekomendowanych w pracy naukowej wyszukiwarek sieciowych); samodzielne studiowanie artykułów oraz wybranych fragmentów tekstów literaturoznawczych zawierających materiał konieczny do samodzielnego przygotowania pracy pisemnej z zestawienia bibliografii dla zadanego tematu literaturoznawczego.

organizacja zajęć ćwiczenia odbywają się po zakończeniu cyklu wykładów jeden raz w tygodniu po 2 godziny zajęciowe w Sali ćwiczeniowej wyposażonej w rzutnik multimedialny oraz dostęp do sieci internetowej.


1. J. Culler: Teoria literatury. Przeł. M. Bassaj. Warszawa 1997. 2. K. Wyka: „Hawrań i Murań” Władysława Broniewskiego. W: Liryka polska. Interpretacje. Red. J. Prokop i J. Sławiński. Gdańsk 2001. 3. Arystoteles: Poetyka [przekład i wydanie dowolne]. 4. Z. Mitosek: Teorie badań literackich. Warszawa 1998. 5. A. Kulawik: Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego. Kraków 1994.


– Liternet. Literatura i internet. Red. P. Marecki. Kraków 2002. – Wokół tekstów kultury: literatura – język – teatr – internet. Red. M. Januszkiewicz i T. Ratajczak. Zielona Góra 2009. – E. Balcerzan: Gatunki multimedialne. W: Genologia dzisiaj. Red. W. Bolecki i I. Opacki. Warszawa 2000. – A. Okopień-Sławińska: Relacje osobowe w literackiej komunikacji. W: Problemy teorii literatury. S. 2. Wyb. H. Markiewicz. Wrocław 1987. – A. Dziadek: Obrazy i wiersze: z zagadnień interferencji sztuk w polskiej poezji współczesnej. Katowice 2004. – Materiały archiwalne udostępnione studentom z zasobów własnych nauczyciela akademickiego w postaci odbitek kserograficznych lub w formie prezentacji multimedialnej.





3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu:

nazwa kod

praca domowa K1a.WNL_w_1

K1a.WNL_1/ K1a.WNL_2/ K1a.WNL_3/ K1a.WNL_4/ K1a.WNL_5/ K1a.WNL_6/ K1a.WNL_7


dr hab. Maciej Tramer – [email protected]

grupa(-y)


znajomość podstawowych obszarów literaturoznawstwa; znajomość podstawowych bibliografii, sposobów katalogowania bibliotecznego i baz danych.

kryteria oceny Student przygotowuje się do zajęć w oparciu o lekturę obowiązkową – weryfikacją jest udział w dyskusji w trakcie zajęć; student przygotowuje samodzielnie pisemny projekt zestawienia bibliografii zewnętrznej dla określonego tematu literaturoznawczego w oparciu o źródła i bazy właściwe dla obszaru wiedzy danych.

proces weryfikacji aktywny udział w zajęciach; umiejętność samodzielnej weryfikacji jakości dostępnych w zasobach bibliotecznych i sieciowych źródeł


nazwa kod

sprawdziany cząstkowe K1a.WNL_w_2

K1a.WNL_1/ K1a.WNL_2/ K1a.WNL_3/ K1a.WNL_4/ K1a.WNL_5/ K1a.WNL_6/ K1a.WNL_7



grupa(-y)


znajomość podstawowych obszarów literaturoznawstwa; znajomość podstawowych bibliografii, sposobów katalogowania bibliotecznego i baz danych; umiejętność rozróżnienia opisu bibliograficznego i skróconego opisu bibliograficznego.

kryteria oceny Ustna weryfikacja wiadomości i umiejętności studenta: udział w dyskusji w trakcie zajęć o charakterze ćwiczeniowym; omówienie samodzielnie wykonanej przez studenta pisemnej pracy weryfikujące umiejętności posługiwania się pojęciami literaturoznawczymi oraz właściwe wykorzystanie dostępnych baz danych.

proces weryfikacji aktywny udział w dyskusji w trakcie zajęć świadczący o zapoznaniu się z lekturą obowiązkową; złożenie do połowy stycznia pisemnego zestawienia bibliograficznego z uwzględnieniem właściwego zastosowania skróconego opisu bibliograficznego (adresu bibliograficznego)


nazwa kod

test końcowy K1a.WNL_w_3

K1a.WNL_w_1



grupa(-y)


Podstawą zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z testu pisemnego obejmującego podstawowe pojęcia literaturoznawcze (narrator, podmiot liryczny, bohater literacki, adresat, odbiorca, komunikat, strofika, podstawowe figury stylistyczne i tropy retoryczne, sposoby nawiązań w dziele literackim) oraz pojęcia stanowiące podstawę warsztatu badawczego humanisty (sposoby dokonywania podziału w zestawieniu bibliografii zewnętrznej, opis i skrócony opis bibliograficzny).

kryteria oceny podstawą uzyskania pozytywnej oceny jest poprawne rozwiązanie 50 procent poleceń testu. Stopień bardzo dobry uzyskuje student, który poprawnie rozwiąże 85 procent poleceń.

proces weryfikacji Na zajęciach poprzedzających sesję przeprowadzony jest test, którego rozwiązanie powinno zamknąć się w jednej godzinie zajęciowej. Po zebraniu testów, nauczyciel akademicki w miarę możliwości sprawdza i omawia test razem ze studentami, uzasadniając ocenę. W przypadku niezmiesczenia się z omówieniem w czasie przewidzianym na zajęcia dydaktyczne, nauczyciel akademicki omawia wyniki





testu na indywidualnych spotkaniach konsultacyjnych.


Nauczyciel akademicki może zadecydować, na podstawie przygotowania i zaangażowania w zajęcia oraz jakości wykonanej samodzielnie bibliograficznej pracy pisemnej o podniesieniu oceny z testu o ½ stopnia.


Kierunek i poziom studiów: komunikacja promocyjna i kryzysowa, studia I stopnia Sylabus modułu: współczesne kierunki filozofii, kod modułu: 02-KP-S1-WKF


koordynator modułu/wariantu Prof. zw. dr hab. Tadeusz Sławek, [email protected]

rok akademicki 2013/2014 semestr semestr zimowy forma studiów STACJONARNE sposób ustalania oceny końcowej modułu

średnia ważona z poszczególnych sposobów weryfikacji efektów kształcenia


2 a Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta Współczesne kierunki filozofii 02-KPIKS-12-K1a.WKF

wykład

prowadzący prof. zw. dr hab. Tadeusz Sławek, [email protected] grupa(-y) treści zajęć Walter Benjamin a kultura masowa

Schyłkowość cywilizacji technicznej

Wspólne cechy personalizmu i egzystencjalizmu

Jak egzystencjalizm możemy uznać za humanizm wg J.-P. Sartre’a

Wpływ Nietzschego na XX wiek

Co mówi H.-G. Gadamer o tradycji?

Rozumienie jako byt u M. Heideggera

Krytyka J. Habermasa rozumienia na rzecz porozumienia


metoda podająca (wykład informacyjny) oraz metoda problemowa (wykład problemowy i interaktywny)


10


10


Student czyta wybrane teksty, konsultuje z prowadzącym temat eseju, przygotowuje esej

organizacja zajęć Wykład wg harmonogramu literatura obowiązkowa

Hans-Georg Gadamer: Filozoficzne podstawy dwudziestego wieku. Przeł. M. Łukasiewicz. W tegoż: Rozum, słowo, dzieje. Szkice wybrane. Warszawa 2000, 63-87.

Walter Benjamin: Twórca jako wytwórca. Eseje i rozprawy. Przeł. R. Reszke. Warszawa 2011.

Martin Heidegger: Czas światoobrazu. Przekł. K. Wolicki. W tegoż: Drogi lasu. Warszawa 1997, 67-95.

Jean Paul Sartre: Egzystencjalizm jest humanizmem. Przeł. J. Krajewski. Warszawa


1998.

K. R. Popper: Wiedza obiektywna. Ewolucyjna teoria epistemologiczna. Warszawa 1992 (2002).

J. Maritain: Człowiek i państwo. Wydawnictwo ZNAK. Kraków 1993.

Alfred J. Ayer: Filozofia w XX wieku. Przekł. T. Banasiak. Warszawa 1997. (Rozdział IV, V, VIII)

Barbara Skarga: Kwintet metafizyczny. Warszawa 2005.

Jacques Derrida: Che cos'e la poesia? „Literatura na świecie” 1998, nr 11-12.

Hannah Arendt: Zainteresowanie polityką w najnowszej europejskiej myśli filozoficznej. W tejże: Salon berliński. Warszawa 2008.


Michel Foucault: Życie: doświadczenie i nauka. W tegoż: Filozofia, historia, polityka. Wybór pism. Przeł. D. Leszczyński, L. Rasiński. Warszawa 2000, s. 186-200.

Giorgio Agamben: Wspólnot, która nadchodzi. Przekł. S. Królak. Warszawa 2008.

Edmund Husserl: Kryzys europejskiego człowieczeństwa. Przeł. J. Sidorek. Warszawa 1993.

Emmanuel Lévinas: Trudna wolność. Eseje o judaizmie. Gdynia 1991 (Wybrane teksty)

Jacques Derrida: Szyb i piramida. W tegoż: Marginesy filozofii. Przekł. J. Margański. Warszawa 2002, s. 101-149.

Gabriel Marcel: Granice cywilizacji przemysłowej. W tegoż: Mądrość i poczucie sacrum. Przekł. K. Chodacki i P. Chołda. Kraków 2011.

Ernst Jünger: Państwo powszechne. Organizm i organizacja. W tegoż: Węzeł gordyjski. Eseistyka lat pięćdziesiątych. Kraków 2013, s. 253-287.



3a Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu nazwa Kod 02-KPIKS-12-K1a.WKF



prof. zw. dr hab. Tadeusz Sławek, dr hab. prof. UŚ Zbigniew Kadłubek,


Znajomość materiału omawianego na zajęciach

kryteria oceny Skala ocen: 3-5, umiejętność interpretacji wiedzy z zakresu materiału omawianego na

zajęciach

proces weryfikacji Napisanie eseju informacje dodatkowe


2 b Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta nazwa Współczesne kierunki filozofii Kod 02-KPIKS-12-

K1a.WKF

ćwiczenia


prowadzący dr hab. prof. UŚ Zbigniew Kadłubek, [email protected] grupa(-y) treści zajęć Kultura masowa w pismach Waltera Benjamin

Cywilizacja techniczna i cywilizacja trzeciej fali (Gabriel Marcel)

Personalizm – neotomizm

Egzystencjalizm czy egzystencjalizmy

Wpływ Nietzschego na XX wiek

Tradycji i hermeneutyka

Filozofia społeczna Alfreda Schütza


Metoda interaktywna, aktywizująca


20


20


Samodzielna, wnikliwa lektura omawianych tekstów, powtórka i ugruntowanie materiału

przedstawionego na wykładzie ;

organizacja zajęć Ćwiczenia wg harmonogramu literatura obowiązkowa

Paul Ricoeur: O sobie samym jako innym. Przeł. B. Chełstowski.

Jaques Derrida: Historia kłamstwa. Prolegomena. (Wykład warszawski). Przeł. V. Hmissi. Warszawa 2005.

Manfred Geier: Gra językowa filozofów. Od Parmenidesa do Wittgenstein. Przeł. J. Sidorek. Warszawa 2000.

Martin Heidegger: Koniec filozofii i zadanie myślenia. Przekł. K. Michalski. W tegoż: Ku rzeczy myślenia. Warszawa 1999, s. 77-100.


Piotr Szarota: Wiedeń 1913. Gdańsk 2013.

Edmund Husserl: Idea fenomenologii. Przeł. J. Sidorek. Warszawa 2008.

D. Rogóż: Antropologia Emmenuela Lévinasa. Kraków 2012.

K. Wojtyła: Osoba i czyn. Wydanie II poprawione. Kraków 1985. adres strony www zajęć


3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu nazwa Kod 02-KPIKS-12-K1a.WKF



dr hab. prof. UŚ Zbigniew Kadłubek, [email protected]

grupa(-y)



Znajomość materiału omawianego na zajęciach

kryteria oceny Skala ocen: 3-5, umiejętność interpretacji treści omawianych tekstów, umiejętność

przywołania przykładów ilustrujących omawiane zagadnienia

proces weryfikacji Aktywny udział w zajęciach; umiejętność samodzielnej weryfikacji jakości dostępnych w zasobach

bibliotecznych i sieciowych źródeł; przygotowywanie wystąpień ustnych/referatów



Kierunek i poziom studiów: komunikacja promocyjna i kryzysowa

Sylabus modułu: Podstawy psychologii Kod modułu: 02-KP-S1-PP

1. Informacje ogólne koordynator

modułu/wariantu

Danuta Pluta-Wojciechowska, [email protected]


semestr semestr zimowy I semestr kierunek: komunikacja promocyjna i kryzysowa


sposób ustalania oceny

końcowej modułu

egzamin pisemny

informacje dodatkowe brak


nazwa Podstawy psychologii kod02-KPIKS-12-

K1a.PP

nazwa formy:

wykłady: metoda podająca (wykład informacyjny) oraz metoda problemowa (wykład

problemowy i interaktywny);

ćwiczenia: metoda podająca (pogadanka, objaśnienia i wyjaśnienia), metoda

problemowa (metoda aktywizująca lub gra sytuacyjna i dydaktyczna), metoda

zadaniowa oraz analiza materiału źródłowego

wykłady:

K1a.PP_fs_1

ćwiczenia:

K1a.PP_fs_2

prowadzący Danuta Pluta-Wojciechowska

grupa(-y) studenci kierunku Komunikacja promocyjna i kryzysowa, moduł: Podstawy psychologii

kod modułu: 02-KPIKS-12-K1a.PP

treści zajęć 1. Podstawowe zagadnienia związane z relacją - reklama a odbiorca reklamy

2. Przedmiot i zadania psychologii, źródła i kierunki psychologii

3. Podstawowe pojęcia psychologii: rozwój, czynniki rozwoju, procesy poznawcze,

społeczne, emocjonalne i motywacyjne.

4. Aktywność poznawcza i jej rola w percepcji reklamy.

5. Język i mowa oraz ich znaczenie w działaniach promocyjnych i perswazyjnych.

metody

prowadzenia zajęć


liczba godzin

dydaktycznych

(kontaktowych)

wykład: 10 g.

ćwiczenia: 10 g. x 3 grupy

liczba godzin

pracy własnej

studenta

30 g.

opis pracy własnej

studenta samodzielna, wnikliwa lektura omawianych tekstów, powtórka i ugruntowanie

materiału przedstawionego na wykładzie

samodzielna realizacja wskazanych partii materiału, analiza wybranych przez

wykładowcę przykładów, powtórka i ugruntowanie materiału przedstawionego na

zajęciach.

organizacja zajęć wykłady: 5 wykładów (2 godziny każdy wykład)

ćwiczenia: 10 ćwiczeń (2 godziny każde ćwiczenie)

literatura

obowiązkowa Podstawy psychologii. Red. W. Pilecka, G. Rudkowska, L. Wrona, Wydawnictwo

Naukowe AP, Kraków.


E. Szczęsna, Poetyka reklamy. PWN. Warszawa 2001.

B. Kaczmarek, Misterne gry w komunikację. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii

Curie-Skłodowskiej. Lublin 2009.

literatura

uzupełniająca S. Grabias, Język w zachowaniach społecznych. Wydawnictwo Uniwersytetu

Marii Curie-Skłodowskiej. Lublin 2009.

E. Thiel, Mowa ciała. Wydawnictwo LUNA. Wrocław 1992.

M. Lindstrom, Zakupologia. Wydawnictwo Znak, Kraków 2009.

adres strony www

zajęć

na platformie e-learningu

informacje

dodatkowe

brak

3. Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia modułu

nazwa kod

Prace domowe K1a.PP_w_1

kod(-y) zajęć K1a.PP_fs_1

K1a.PP_fs_2

osoba(-y)

przeprowadzająca(-

e) weryfikację

D. Pluta-Wojciechowska, [email protected]

grupa(-y) Kierunek: komunikacja promocyjna i kryzysowa

moduł: Podstawy psychologii Kod modułu: 02-KPIKS-12-K1a.PP

wymagania

merytoryczne Zagadnienia:

Podstawowe pojęcia psychologii.

Podręcznik:

Podstawy psychologii. Red. W. Pilecka, G. Rudkowska, L. Wrona, Wydawnictwo

Naukowe AP, Kraków 1998.

kryteria oceny Wiedza dotycząca podstawowych pojęć psychologii.

proces weryfikacji 1 praca indywidualna lub w grupie zadaniowej przygotowana przez studenta w czasie

wolnym od zajęć dydaktycznych dotycząca podstawowych pojęć psychologii

przedstawiona na zajęciach

informacje

dodatkowe

brak

nazwa kod

Sprawdziany cząstkowe K1a.PP_w_2


K1a.PP_fs_2

osoba(-y)

przeprowadzająca(-

e) weryfikację



Podstawy psychologii Kod modułu: 02-KPIKS-12-K1a.PP

wymagania

merytoryczne

Zagadnienia:

Podstawowe kierunki i pojęcia psychologii.

Istota reklamy i jej cechy.

Istota komunikacji werbalnej.

Podręczniki:

Podstawy psychologii. Red. W. Pilecka, G. Rudkowska, L. Wrona, Wydawnictwo Naukowe

AP, Kraków.



B. Kaczmarek, Misterne gry w komunikację. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-

Skłodowskiej. Lublin 2009.

kryteria oceny Wiedza dotycząca istoty reklamy, podstawowych kierunków i pojęć psychologii oraz istoty komunikacji

werbalnej.

proces weryfikacji dwa sprawdziany (w formie pytania bezpośredniego lub testu) weryfikujące stopień przyswojonej

wiedzy z większej części materiału dydaktycznego dotyczące:

1 sprawdzian: istota reklamy i podstawowe kierunki i pojęcia psychologii

2 sprawdzian: istota komunikacji werbalnej

informacje

dodatkowe

brak

nazwa kod

Test końcowy K1a.PP_w_3


K1a.PP_fs_2

osoba(-y)

przeprowadzająca(-

e) weryfikację



Podstawy psychologii Kod modułu: 02-KPIKS-12-K1a.PP

wymagania

merytoryczne Zagadnienia:

Przedmiot psychologii.

Podstawowe kierunki psychologii.

Podstawowe pojęcia psychologii.

Istota reklamy i jej cechy.

Oddziaływanie reklamy na odbiorcę.

Podręczniki:

Podstawy psychologii. Red. W. Pilecka, G. Rudkowska, L. Wrona, Wydawnictwo Naukowe

AP, Kraków.


B. Kaczmarek, Misterne gry w komunikację. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-

Skłodowskiej. Lublin 2009.

kryteria oceny Wiedza dotycząca podstaw psychologii, cech reklamy w kontekście cech psychologicznych odbiorcy.

Umiejętność dostrzegania psychologicznych mechanizmów perswazji.

proces weryfikacji egzamin pisemny w formie 3 pytań dotyczących podstaw psychologii i istoty reklamy oraz sposobów

oddziaływania reklamy na odbiorcę

informacje

dodatkowe

brak

kierunek i poziom studiów: komunikacja promocyjna i...

Documents