klasa 1. część 1platformadobrychpraktyk.wid.org.pl/wp...poradniki...poradnik nauczyciela klasa 1....

W poradniku

rozkład materiału nauczania i wychowania

scenariusze zajęć

teksty i nuty piosenek

Poradnik nauczycielaKlasa 1. Część 1

Autorzy rozkładów materiału: Agnieszka Kamińska, Beata Nadarzyńska; Aldona Danielewicz--Malinowska (treści muzyczne); Małgorzata Małyska, Janusz Woźniak, Małgorzata Wróblewska (wychowanie fizyczne); Elżbieta Burakowska (treści matematyczne)

Autorzy scenariuszy zajęć: Małgorzata Kaczmarek, Jolanta Podsiadły, Monika Rogalska, Anna Tulińska; Aldona Danielewicz-Malinowska (treści muzyczne); Anna Boboryk (cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia”)Autorzy scenariuszy zajęć wychowania fizycznego: Małgorzata Małyska, Janusz Woźniak, Małgorzata Wróblewska

Autorzy scenariuszy zajęć Matematyki w działaniu: Michał Lisicki, Małgorzata Skura

Konsultacja treści logopedycznych: Elżbieta Sachajska

Konsultacja literacka: Dorota Koman

Edycja nut i opracowanie harmoniczne piosenek: Wojciech Zieliński

© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o.Warszawa 2012

Wydanie II zmienione (2013)

ISBN 978-83-02-13675-7 (część 1.)ISBN 978-83-02-13680-1 (całość)

Opracowanie merytoryczne i redakcyjne: Anna Królik (redaktor koordynator), Małgorzata Uba (redaktor merytoryczny)Redakcja techniczna: Monika Rudnik-KulikowskaProjekt okładki: Ewa Pawińska, Barbara ScharfProjekt graficzny: Joanna Wójcicka, Marta JedlińskaOpracowanie graficzne: Alicja Kasper, Marta Krzywicka Zdjęcie na IV s. okładki: overline/Piotr Ratajski/WSiPSkład i łamanie: Studio DTP Alicja Kasper

Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 00-807 Warszawa, Aleje Jerozolimskie 96Tel.: 22 576 25 00Infolinia: 801 220 555www.wsip.plDruk i oprawa: DROGOWIEC-PL Sp. z o.o., Kielce

Publikacja, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw, jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobiście znanym. Ale nie publikuj jej w interne-cie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując jej część, rób to jedynie na użytek osobisty.

Szanujmy cudzą własność i prawo.Więcej na www.legalnakultura.pl

Polska Izba Książki

„Mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi...”

Janusz Korczak

„Kiedy rozpoczyna się przygoda życia, wszystkie dzieci są ciekawe świata, kochające sie-bie, żądne przygód, spontaniczne, wyjątkowe, pełne zachwytu i miłości. Myślą samodzielniei oryginalnie, korzystając z podpowiedzi pochodzących z własnego wnętrza.Są skłonne próbować niemal wszystkiego, poznawać nowych ludzi i badać to, co nieznane. Nie boją się niepowodzeń, a gdy coś im się nie udaje, szybko ponownie zbierają siły i zaczynają wszystko od początku.Nasze zadanie jako nauczycieli jest jednoznaczne, choć często trudne do realizacji: zapo-biec zagubieniu tego wrodzonego poczucia szczęścia. Wszystko to, co mówimy i robimy jako nauczyciele, będzie umacniać, albo osłabiać ten zasadniczy fundament”.

Richard Carlson

Mamy nadzieję, że wszystko to, co proponujemy, ten fundament będzie jedynie umacniało.Autorki

Objaśnienia piktogramu i skrótów występujących w przewodniku

N. – nauczycielU. – uczeń, uczniowieP. – podręcznikM. – MatematykaK. – Karty ćwiczeńW. 1 – „Wyprawka 1” k. – karta w „Wyprawce 1”K.u. – Kuferek uczniaNPP – nowa podstawa programowa

– propozycja zadania domowego

5

Wstęp 7

Lektury w pakiecie „Tropiciele” 1 1Poczytaj w domu i w szkole. Propozycje lektur dla klas 1–3 1 1

Książeczka na dobry początek 14Rozkład tematów w podziale na tygodnie i dni 14Rozkład materiału nauczania i wychowania dla klasy pierwszej 15Scenariusze zajęć 27

I. Witaj, szkoło! 27 1. Rozpoczęcie roku szkolnego 27 2. Witamy w szkole 27 3. Mój pierwszy dzień w szkole 29 4. Wakacyjne wspomnienia 33 5. Moje ulubione zajęcia 34 II. W naszej klasie 36 6. Letnie kreacje 36 7. Zasady naszej klasy 37 8. Nie rób drugiemu, co tobie niemiłe 39 9. Przyroda wokół nas 40 10. Potrafię wiele 42

Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu 44Scenariusze zajęć wychowania fizycznego 45Teksty i nuty piosenek 62

Tropiciele. Część 1 64

Rozkład tematów w podziale na tygodnie i dni 64

Rozkład materiału nauczania i wychowania dla klasy pierwszej 65

Scenariusze zajęć 105

I. Szkolne podróże 105 1. Moja droga do szkoły 105 2. Znaki drogowe 109 3. Zasady ruchu drogowego 1 12 4. Spotkanie z arą 1 14 5. Rytmy świata 1 16 II. Nowinki z mojej szkoły 1 19 6. Kto pracuje w mojej szkole? 1 19 7. Rysuję mapy 120

Spis treści

6

Spis treści

8. Bezpieczna szkoła 121 9. Moja klasa 123 10. Urodziny 127 III. Złota polska jesień 129 1 1. Dary jesieni 129 12. Jesienny ogród 134 13. Jesienne złoto 136 14. W smoczej spiżarni 137 15. Babie lato 139 IV. Dbam o siebie i moją klasę 140 16. U logopedy 140 17. W zdrowym ciele zdrowy duch 142 18. Mój tornister 143 19. Mój dzień 145 20. Dzień Nauczyciela (dzień do dyspozycji nauczyciela) 148 V. Mój dom rodzinny 149 2 1. Prawa i obowiązki dziecka 151 22. Gdzie mieszkam? 154 23. Dobry sąsiad 156 24. Domy zwierząt 158 25. Wycieczka Jaka jest jesień wokół nas? 159 VI. W świecie lektur 160 26. Bohaterowie z ekranu 160 27. Szkolna biblioteka 162 28. Pamiątki mamy i taty 163 29. Komponuję opowiadanie o Plastusiu 164 30. Pamiętnik 166

Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu 168 Scenariusze zajęć wychowania fizycznego 177 Scenariusz spotkania z rodzicami. Pasowanie na ucznia 232 Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli 235 Teksty i nuty piosenek 243 Legenda do funkcji harmonicznych 252

7

to cykl podręczników dla klas 1–3 przygotowany z myślą o dzieciach rozpo-czynających edukację szkolną w wieku zarówno sześciu, jak i siedmiu lat, dlatego że „Tropiciele” sprawdzą się w klasach z uczniami o zróżnicowanym poziomie gotowości szkolnej. Cykl ten zado-woli także nauczyciela ceniącego samodzielne dochodzenie uczniów do wiedzy i konstruowanie jej przez doświadczenie. Pakiet zapewnia uporządkowany sposób przekazywania wiedzy, pozo-stawia jednak uczniom możliwość samodzielnych poszukiwań i badań. A nauczyciel ciągle kon-troluje ucznia.

Główny nacisk położony jest na rozwój poznawczy dziecka dostosowany do jego predyspozycji przez: – naukę pisania i czytania ze zrozumieniem; – naukę podstaw matematyki, myślenia matematycznego; – kształcenie podstaw umiejętności zdrowego i bezpiecznego życia; – kształcenie podstaw wychowania patriotycznego i społecznego; – kształcenie podstaw uczestnictwa w kulturze; – kształtowanie postaw twórczych i samodzielnego myślenia.

Zadanie to jest realizowane z wykorzystaniem zarówno tradycyjnych, jak i współczesnych metod dydaktycznych i psychologicznych, a sprawdzaniu realizacji tego zadania mają służyć: obserwacja uczniów przez nauczyciela, system prac kontrolnych i samokontrola ucznia.

Główne założenia cyklu to: – nacisk na podmiotowość i rozwój poznawczy dziecka, – budowanie poczucia własnej wartości, – kształtowanie umiejętności rozpoznawania i nazywania własnych uczuć, – inspiracja i rozbudzanie różnorodnych zainteresowań dziecka jako metoda uświadamiania własnych predyspozycji,

– kształtowanie postaw i działań twórczych jako punkt wyjścia do rozwoju wszystkich uzdolnień.

Struktura cyklu

Klasa 1Książeczka na dobry początek,Podręczniki (części 1–5),Karty ćwiczeń (części 1–5),Matematyka (części 1–5),Wyprawka (części 1 i 2)Zajęcia komputerowe – podręcznik z ćwiczeniami i CD-ROM-em.Materiały uzupełniające:Zeszyt do ćwiczeń w pisaniu,Zeszyt z ćwiczeniami matematycznymi, Karty plastyczne,CD audio z lekturami.

Klasa 2Podręczniki (części 1–5),Karty ćwiczeń (części 1–5),Matematyka (części 1–5),Wyprawka (części 1 i 2),Zajęcia komputerowe – podręcznik z ćwiczeniami i CD-ROM-em.

Klasa 3semestr 1:Podręczniki (części 1–2),Karty ćwiczeń (części 1–2),Edukacja przyrodnicza. Karty ćwiczeń (część 1),Matematyka (części 1–2),Wyprawka (część 1),Zajęcia komputerowe – podręcznik z ćwiczeniami i CD-ROM-em.semestr 2:Podręczniki (części 3-5),Karty ćwiczeń (części 3-5),Edukacja przyrodnicza. Karty ćwiczeń (część 2),Matematyka (części 3–5),Wyprawka (część 2).

WSTĘP

8

Wstęp

Organizacja materiału Materiał edukacyjny cyklu „Tropiciele” rozłożony jest na 33 tygodnie roku szkolnego, które dzie-lą się na kolejne dni. Treści matematyczne zaplanowano w każdym tygodniu na cztery dni nauki.

Spiralny układ treści nawiązuje do rytmu pór roku i tradycyjnych świąt. Każda część podręcznika, kart ćwiczeń i matematyki to materiał na dwa miesiące pracy

(z wyjątkiem części pierwszych, które są poprzedzone Książeczką na dobry początek). Kąciki tematyczne stwarzają możliwość realizacji poszczególnych modułów w zależności od

potrzeb i możliwości uczniów. Kolejność wprowadzania liter nawiązuje do tego, w jaki sposób głoski pojawiają się w mowie

dziecka.

Treści nauczania

Nauka czytania

Podstawą nabywania tej umiejętności jest tradycyjna, najwyżej ceniona przez nauczycieli me-toda analityczno-syntetyczna. Towarzyszy jej wiele różnorodnych propozycji, które sprawiają, że z pewnością możemy mówić o indywidualizacji nauczania. Ponieważ dzieci przychodzą do szkoły z różnymi umiejętnościami, w tym także czytelniczymi, ważne jest, aby każdy z uczniów znalazł coś dla siebie. Pakiet proponuje zatem dzieciom materiał o zróżnicowanym stopniu trudności. Nauczyciel, określiwszy poziom umiejętności czytania uczniów, będzie dysponował obszernym materiałem do pracy.Oto nasze propozycje:

Czytanie globalne wzbogacone o metodę zaznaczania sylab zielonymi falbankami. Ćwiczenia na sylabach i prostych wyrazach, które znajdują się na końcu każdych kart ćwiczeń i są opatrzone nazwą Czytam sam. Zaproponowany materiał został osadzony w ciekawych, pełnych zachęty poleceniach, do których nauczyciel może odwoływać się wielokrotnie. Pomysł wywodzi się z zabawy w czytanie opracowanej przez amerykańskie-go fizjoterapeutę Glenna Domana.

Teksty podstawowe, czyli teksty elementarzowe, bazujące tylko na poznanych dotychczas literach. Sylaby wyróżniono kolorem, a do słów niemożliwych do zapisania ze względu na nieznajomość liter zastosowano obrazki śródtekstowe.

Teksty rozszerzone, czyli budowane z podstawowego zakresu liter – bez dwuznaków i zmięk-czeń – są adresowane do dzieci, które przyszły do szkoły z umiejętnością czytania.

Teksty dodatkowe (Poczytanki) zamieszczono na końcu każdego podręcznika. Jest to zbiór zabawnych opowiadań dla tych uczniów, którzy już czytają, i mogą tę umiejętność doskona-lić.

Gimnastyka oka i języka – elementy ćwiczeń z zakresu technik szybkiego czytania, np. na poszerzanie pola widzenia, koncentrację czy gimnastykę oka. Gimnastyka oka i języka zawiera także wiele ćwiczeń o charakterze logopedycznym, które będą skarbnicą ćwiczenio-wą każdego nauczyciela. Usprawnią aparat artykulacyjny dzieci i wyrobią dobre nawyki.

Nauka pisania

W pakiecie, oprócz wprowadzenia zarówno dużej, jak i małej liniatury, zwrócono szczególną wagę na ćwiczenia grafomotoryczne, przygotowujące rękę do pisania. W procesie nauki pisania jest bowiem ważny długi okres pisania po śladzie. Karty z ćwiczeniami grafomotorycznymi za-wsze pojawiają się w dniu poprzedzającym pisanie nowej litery.

9

Wstęp

Treści matematyczne

W pakiecie przyjęto konstruktywistyczne podejście do rozwijania pojęć matematycznych, po-zostawiono dziecku swobodę w wyborze stosowanej metody, by wzmóc jego zaangażowanie i aktywność. Wykorzystane gry i zabawy pełnią funkcję motywującą, uczą współpracy i współ-działania, skutecznego komunikowania się, oraz przestrzegania reguł i konwencji. Edukacja matematyczna w „Tropicielach” jest wzmocniona ćwiczeniami Matematyka w działaniu. Na oznaczonych stronach zaproponowano podejście czynnościowe – naukę matematyki przez działanie.

Treści społeczno-przyrodnicze

budzą zainteresowanie otaczającym światem, zawierają wiele akcentów proekologicznych. Przedstawiane są za pomocą realistycznych ilustracji i fotografi i. Teksty z cyklu „Listy od Hani i Henia” mają za zadanie przybliżyć dzieciom tematy związane z emocjami i problema-mi wieku wczesnoszkolnego, a dla nauczycieli i rodziców są pretekstem do rozmów o niepo-kojach sześcio- i siedmiolatków. W scenariuszach odpowiedniego dnia nauczyciel znajdzie pomysły na pracę z tym tekstem podsunięte przez psychologa.

Treści muzyczne

stymulują twórczą aktywność dziecka w działaniu i tworzeniu, pobudzają i rozwijają naturalne skłonności dziecka, kształcą samodzielność w myśleniu i działaniu artystycznym, przygotowują do aktywnego słuchania, muzykowania i tworzenia muzyki. W doborze treści muzycznych uwzględniono trzy kierunki twórczego kształcenia ucznia: percepcyjny, ekspresyjny oraz recep-cję sztuki.

Treści plastyczno-techniczne

w dużym stopniu bazują na twórczej aktywności dziecka. Do realizacji treści wykorzystuje się różne techniki: malowanie farbami, kredkami, tuszem, pastą do zębów, wykonywanie wykleja-nek, wydzieranek, kolażu oraz różnych form użytkowych (np. z masy solnej, z odpadów).

Kąciki tematyczne

Wiele treści nauczania ujętych jest w kącikach tematycznych: Gimnastyka oka i języka przygotowuje dziecko do sprawnego czytania. Są tu ćwiczenia

oparte m.in. na doskonaleniu słuchu fonematycznego oraz spostrzegawczości. Pojawiają się również elementy ćwiczeń z zakresu technik szybkiego czytania. Są to przede wszystkim ćwiczenia w koncentracji i poszerzaniu pola widzenia.

Tropiciele wiedzy. Jest to kącik poświęcony treściom społecznym i środowiskowym. Jego celem jest rozbudzenie zainteresowania dzieci otaczającym światem i szeroko pojętą nauką. W ciekawej formie dziecko otrzymuje małą porcję wiedzy wykraczającej poza podstawę programową, która ma pobudzić je do dalszych poszukiwań. Kącik ten przygotowuje jedno-cześnie ucznia do sprawnego korzystania z dodatkowych źródeł informacji.

Rondelkolandia rozbudza zainteresowania kulinarne. Dzieci uczą się, jak w prosty sposób atrakcyjnie wykorzystać produkty spożywcze, a przy okazji poznają zasady bezpiecznego posługiwania się sprzętem gospodarstwa domowego i jego obsługi. Dużą uwagę zwrócono także na higienę przygotowywania i spożywania posiłków. Rondelkolandia rozwija również samodzielność i umiejętność współdziałania w grupie, zachęca do angażowania się w zajęcia

10

Wstęp

kulinarne w domu rodzinnym. Propozycje przygotowania potraw dostosowano do wieku i możliwości dzieci.

Warto ich znać. W tym kąciku prezentowane są sylwetki osób, które pracą i wytrwałością zapisały się w historii świata. W kilku prostych informacjach przekazane są ciekawostki z życia m.in. Mikołaja Kopernika, Krzysztofa Kolumba czy Leonarda da Vinci.

Bawimy się z Noni. Celem tego kącika jest rozwijanie wyobraźni dziecka. W podręczniku zaproponowano dwie formy zabaw: – wysypywanki ortograficzne utrwalające wyrazy z trudnościami ortograficznymi za pomocą mnemotechnik (haków pamięciowych, Łańcuchowej Metody Skojarzeń, myślenia obraza-mi), kształtujące rozwój mowy, bogacące zasób słownictwa ucznia;

– historyjki obrazkowe kształtujące wyobraźnię. Treść baśni i legend wykorzystano, by ćwi-czyć mówienie, uświadamiać dziecku czasowe następstwo zdarzeń, wspomagać rozwój lo-gicznego myślenia.

Ćwiczymy z Noni to karty powtórzeniowe podsumowujące umiejętności zdobyte w ciągu kilku ostatnich dni – występują w Kartach ćwiczeń i w Matematyce.

Kąciki muzyczne: – Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem poświęcono treściom artystycznym. Kącik ten ma za zadanie rozwijać wrażliwość artystyczną i wyobraźnię dziecka przez wskazywanie powią-zań między muzyką a malarstwem.

– Abecadło muzyczne i Abecadło instrumentów zaznajamiają dziecko z podstawami wiedzy z zakresu edukacji muzycznej.

„Listy od Hani i Henia” to seria opowiadań (czytana przez dorosłego) o życiu uczniów w klasie pierwszej, które mają pomóc dzieciom w rozumieniu własnych emocji, pozna-waniu nowych wzorów myślenia i działania. To także wspaniale podany program wycho-wawczy.

Matematyka w działaniu. Ten kącik prezentuje treści matematyczne w sposób umożliwiają-cy dziecku praktyczne działanie. Celem kącika jest nauka matematyki przez doświadczanie.

Czytam sam to strony z ćwiczeniami doskonalającymi technikę czytania. Materiałem do pracy w tym kąciku są sylaby (otwarte i zamknięte), zlepki sylabowe, wyrazy i zdania. Orygi-nalnym ćwiczeniem jest czytanie logotomów. Polega ono na odczytywaniu, powtarzaniu i śpiewaniu materiału sylabowego, który nie ma odpowiednika znaczeniowego w języku pol-skim, np. liku, teko, toloko, kelut. Podczas pracy z logotomami dziecko jest zwolnione z od-powiedzialności za sens słowa. Jego zadaniem jest tylko jak najszybsze odczytanie dziwolą-gów językowych. Doskonali w ten sposób jedynie technikę składania liter. Jeżeli dziecko popełnia w odczytywaniu tego materiału błędy, nie należy ich poprawiać. Z czasem będzie tych błędów coraz mniej. Uczeń, bawiąc się, nabiera wewnętrznej motywacji do doskonale-nia swojej kompetencji w czytaniu. Dopiero umiejętność swobodnego zbierania liter spra-wia, że można wejść w przestrzeń czytania ze zrozumieniem.

Poczytanki to dodatkowe teksty w formie opowiadań o smokach dla dzieci pracujących szyb-ciej. Każda poczytanka jest związana treściowo z tematem tygodnia, a nauczyciel może wy-korzystywać jej tekst na wiele sposobów – pomysły zamieszczono w scenariuszu lekcji.

11

Wstęp

Lektury w pakiecie „Tropiciele”

1. Maria Kownacka, Plastusiowy pamiętnik. Jacob i Wilhelm Grimm, Jaś i Małgosia (oprac. Bogusław Michalec;

w kąciku Bawimy się z Noni).2. Jan Brzechwa, Sójka. Jacob i Wilhelm Grimm, Muzykanci z Bremy (w kąciku Bawimy się z Noni).3. Kornel Makuszyński, 120 przygód Koziołka Matołka. Hans Christian Andersen, Nowe szaty cesarza (w kąciku Bawimy się z Noni) Jan Brzechwa, Leń. 4. Jan Brzechwa, Żaba. Charles Perrault, Śpiąca królewna (w kąciku Bawimy się z Noni). Czesław Janczarski, Jak Wojtek został strażakiem.5. Tove Jansson, Opowiadania z Doliny Muminków. Wanda Chotomska, Legenda o Smoku ze Smoczej Jamy (w kąciku Bawimy się z Noni). Jan Brzechwa, Przyjście lata.

Poczytaj w domu i w szkole. Propozycje lektur do klas 1–3zalecanych przez Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Klasa 11. Liliana Bardĳewska, Zielony Wędrowiec.2. Jan Brzechwa, Globus, Sójka, Leń, Żaba, Przyjście lata.3. Wanda Chotomska, Legenda o Smoku ze Smoczej Jamy.4. Wanda Chotomska, Wars i Sawa.5. Czesław Janczarski, Jak Wojtek został strażakiem.6. Mira Jaworczakowa, Jacek, Wacek i Pankracek.7. Grzegorz Kasdepke, Bon czy ton. Savoir-vivre dla dzieci, CD – czyta Anna Seniuk.8. Maria Kownacka Plastusiowy pamiętnik.9. Kornel Makuszyński, Marian Walentynowicz 120 przygód Koziołka Matołka.

10. Anna Onichimowska, Piecyk, czapeczka i budyń.11. Janina Porazińska, O dwunastu miesiącach.12. Janina Porazińska, Szewczyk Dratewka.13. Julian Tuwim, Słoń Trąbalski.

Klasa 21. Grażyna Bąkiewicz, Korniszonek.2. Michael Bond, seria o Misiu Paddingtonie, CD – czyta Artur Barciś.3. Frances Hodgson Burnett, Mała księżniczka.4. Dorota Gellner, Zając.5. Tove Jansson, Co było potem?6. Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Małe królestwo królewny Aurelki.7. Grzegorz Kasdepke, Bon czy ton. Savoir-vivre dla dzieci.8. Katarzyna Kotowska, Jeż.9. Maria Ewa Letki, Królewna w koronie.

10. Mira Lobe, Babcia na jabłoni.11. Hugh Lofting, Doktor Dolittle i jego zwierzęta.12. Anna Onichimowska, Koniec świata i poziomki.

12

Wstęp

13. Artur Oppman, Bazyliszek.14. Joanna Papuzińska, Nasza mama czarodziejka.15. Renata Piątkowska, Dziadek na huśtawce.16. Michał Rusinek, Jak robić przekręty. Poradnik dla dzieci.17. Julian Tuwim, Lokomotywa.18. Julian Tuwim Warzywa.19. Martin Widmark, seria Biuro detektywistyczne Lassego i Mai.20. Maciej Wojtyszko, Trzynaste piórko Eufemii.

Klasa 31. Hans Christian Andersen, Księżniczka na ziarnku grochu.2. Richard i Florence Atwater, Pan Popper i jego pingwiny.3. Henryk Bardĳewski, Baśń o latającym dywanie.4. Christina Björk, Linnea w ogrodzie Moneta.5. Iwona Chmielewska, Pamiętnik Blumki.6. Joanna M. Chmielewska, Historia srebrnego talizmanu.7. Anna Czerwińska-Rydel, Jaśnie Pan Pichon.8. Roald Dahl, Matylda.9. Barbara Gawryluk, Mali bohaterowie.

10. Aneta Górnicka-Boratyńska, Zielone pomarańcze, czyli PRL dla dzieci.11. Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Siedmiu wspaniałych.12. Erich Kästner, 35 maja.13. Ludwik Jerzy Kern, Ferdynand Wspaniały.14. Ludwik Jerzy Kern, Karampuk, CD – czyta Artur Barciś.15. Wanda Markowska, Anna Milska, Baśnie z dalekich wysp i lądów.16. Alan Alexander Milne, Kubuś Puchatek, Chatka Puchatka, CD – czyta Janusz Gajos.17. Joanna Olech, Pompon w rodzinie Fisiów.18. Klemens Oleksik, Czarownica znad Bełdan.19. Joanna Papuzińska, Asiunia.20. Eliza Piotrowska, Żółte kółka.21. Otfried Preussler, Malutka czarownica.22. Danuta Wawiłow, Ja chcę mieć przyjaciela.23. Margery Williams, Aksamitny królik, CD – czyta Piotr Fronczewski.

Klasy 1–3

Od decyzji Nauczyciela zależy, w której klasie omawia wybraną lekturę lub jej fragment.

1. Heather Amery, Mity greckie dla najmłodszych.2. Hans Christian Andersen, wybrane baśnie, m.in. Dziewczynka z zapałkami,

Brzydkie kaczątko.3. Marcin Brykczyński, Ni pies, ni wydra.4. Jan Brzechwa, wybrane utwory, m.in. Pchła Szachrajka; Szelmostwa Lisa Witalisa.5. Ezop, wybrane bajki.6. René Goscinny, Jean-Jacques Sempé, wybrane opowiadania z serii o Mikołajku.7. Jacob i Wilhelm Grimm, wybrane baśnie, m.in. Pastuszek, Jaś i Małgosia,

Czerwony Kapturek i inne.8. Tove Jansson, seria książek o Muminkach.9. Grzegorz Kasdepke, Co to znaczy?...

10. Grzegorz Kasdepke, Mity dla dzieci.

13

Wstęp

to…

łagodne wejście w życie szkolne – wydzielona Książeczka na dobry początek na 2 pierwsze tygodnie września; lekki plecak – co 2 miesiące zmiana podręcznika, kart ćwiczeń i matematyki; innowacyjne metody nauczania – trening pamięci wzrokowej i słuchowej, techniki szybkiego czytania, ćwiczenia

logopedyczne, czytanie logotomów, techniki biznesowe (kontrakt klasowy, biznesplan), techniki psychologiczne (mapa myśli);

nastawienie na podmiotowość ucznia – wzmacnianie pozytywne, prawa dziecka, kontrakt klasowy; duży nacisk na sferę uczuć ucznia oraz relacje z rówieśnikami;

kąciki tematyczne z ciekawymi materiałami rozbudzającymi zainteresowania; grafika wysokiej klasy – rysunki przygotowane przez najlepszych polskich ilustratorów, zachęcające do interpretacji

tekstu, techniki graficzne stymulujące wyobraźnię, zachęcające do naśladowania oraz własnych eksperymentów artystycznych.

… najlepsze zdobycze polskiej edukacji w nowoczesnej odsłonie!

11. Ludwik Jerzy Kern, Wiersze dla dzieci.12. Maria Krüger, Karolcia.13. Edward Lear, utwory ze zbioru Dong, co ma świecący nos.14. Astrid Lindgren, Dzieci z Bullerbyn, Mio, mój Mio, Madika i inne.15. Roman Pisarski, O psie, który jeździł koleją.16. Małgorzata Strzałkowska, Rady nie od parady, Wiersze, że aż strach,

Leśne głupki i coś.17. Julian Tuwim, wybrane utwory.18. Danuta Wawiłow, wybrane wiersze, CD Rozśmieszanki, rozmyślanki, usypianki,

czytają Edyta Jungowska, Jerzy Stuhr i Maciej Stuhr; CD Był sobie król – wiersze Danuty Wawiłow i Olega Usenko, Wiery Badalskiej i Jerzego Harasymowicza czyta Jerzy Stuhr.

14

KSIĄ

ŻECZ

KA N

A D

OBR

Y P

OCZ

ĄTEK

Rozk

ład

tem

atów

w p

odzi

ale

na t

ygod

nie

i dni

I. W

itaj

szk

oło!

II. W

nas

zej k

lasi

e

1. Ro

zpoc

zęci

e ro

ku s

zkol

nego

2.

Wita

my

w s

zkol

e

3.

Mój

pie

rwsz

y dz

ień

w s

zkol

e

4. W

akac

yjne

wsp

omni

enia

5.

Moj

e ul

ubio

ne z

ajęc

ia

6.

Letn

ie k

reac

je

7.

Zasa

dy n

asze

j kla

sy

8.

Nie

rób

drug

iem

u, c

o to

bie

niem

iłe

9.

Przy

roda

wok

ół n

as

10.

Potr

afię

wie

le

KSIĄ

ŻECZ

KA N

A D

OBR

Y P

OCZ

ĄTEK

Rozk

ład

mat

eria

łu n

aucz

ania

i w

ycho

wan

ia d

la k

lasy

pie

rwsz

ej*

I. W

itaj

, szk

oło!

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

na

społ

eczn

apr

zyro

dnic

zam

atem

atyc

zna

tech

nicz

naet

yczn

aD

zień

1.Ro

zpoc

zęci

e ro

ku

szko

lneg

o

Prze

dsta

wie

nie

się

U.,

wyp

owia

dani

e im

ion.

Ana

liza

i syn

teza

sł

ucho

wa

imio

n U

.D

łużs

ze w

ypow

iedz

i na

tem

at u

rocz

yste

-go

rozp

oczę

cia

roku

sz

koln

ego.

Ozd

obie

nie

dow

olną

te

chni

ką

wiz

ytów

ki

z w

łasn

ym

imie

niem

.

Oso

by, d

o kt

óryc

h pi

erw

szok

lasi

sta

moż

e si

ę zw

róci

ć w

szk

ole

z pr

ośbą

o

pom

oc.

Stró

j dos

toso

wan

y do

war

unkó

wat

mos

fery

czny

ch.

Bezp

iecz

eńst

wo

w d

rodz

e z

dom

u do

sz

koły

i ze

szko

-ły

do

dom

u.

Bezp

iecz

ne

korz

ysta

nie

ze

środ

ków

kom

u-ni

kacj

i mie

jskie

j.

Odn

iesie

nie

do st

ron

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) d

4.1)

5.2)

5)

6.2)

b9.

2) c

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Ucz

estn

iczy

w ć

wic

zeni

ach

rytm

iczn

o-ru

chow

ych

Prz

estr

zega

reg

uł o

bow

iązu

jący

ch w

zab

awac

h Z

na z

agro

żeni

a ze

str

ony

ludz

i, w

ie, d

o ko

go i

w ja

ki

spos

ób n

ależ

y si

ę zw

róci

ć z

proś

bą o

pom

oc

Wie

, że

nale

ży b

ezpi

eczn

ie p

orus

zać

się

po d

roga

ch i

korz

ysta

ć ze

śro

dków

kom

unik

acji

mie

jski

ej

Obd

arza

uw

agą

dzie

ci i

do-

rosł

ych,

słuc

ha ic

h w

ypow

iedz

i i c

hce

zroz

umie

ć, c

o pr

zeka

zują

K

omun

ikuj

e w

jasn

y sp

osób

swoj

e sp

ostr

zeże

nia,

odc

zuci

a i p

otrz

eby

Wyp

owia

da si

ę na

tem

at u

rocz

yste

go

rozp

oczę

cia

roku

szk

olne

go

Ubi

era

się

stos

owni

e do

pog

ody

Dzi

eń 2

.W

itam

y w

szk

ole

Wie

lozd

anio

we

wy-

pow

iedz

i na

tem

at

rysu

nku

ilust

rują

cego

tr

eść

teks

tu M

. Str

zał-

kow

skie

j Pio

senk

a na

dob

ry p

oczą

tek.

Nau

ka P

iose

nki n

a do

bry

pocz

ątek

.W

ykon

anie

po

rtre

tu k

ole-

gi z

ław

ki, k

tó-

rem

u m

ożna

za

ufać

, do

któr

ego

moż

-

Zaba

wy

inte

gruj

ące:

„P

ozna

jmy

się”

, „W

i-ta

m t

ych,

któ

rzy.

..”.

Emoc

je z

wią

zane

z

pójś

ciem

do

szko

-ły

. Prz

estr

zega

nie

Dzi

eń b

ez

mat

emat

yki

Nie

sieni

e po

-m

ocy

(wsp

ar-

cia)

kol

egom

, kt

órzy

źle

zn

oszą

pój

ście

do

szko

ły,

* A

ktyw

ność

ucz

nia

w z

akre

sie

eduk

acji

wyc

how

ania

fizy

czne

go z

osta

ła u

zwgl

ędni

ona

w ro

zkła

dzie

mat

eria

łu o

ddzi

elni

e, w

tab

elka

ch n

a ko

ńcu

każd

ego

tygo

dnia

.

16

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

na

społ

eczn

apr

zyro

dnic

zam

atem

atyc

zna

tech

nicz

naet

yczn

a

Opo

wia

dani

e sy

tu-

acji

prze

dsta

wio

nej

na o

braz

ku.

Wyp

owie

dzi n

a te

-m

at z

ewnę

trzn

ego

wyg

lądu

bud

ynku

sz

koły

ora

z w

ystr

oju

sal l

ekcy

jnyc

h.C

zyta

nie

glob

alne

.

Rozp

ozna

wan

ie

dźw

iękó

w z

wią

za-

nych

z w

akac

jam

i.

na z

wró

cić

się

z pr

ośbą

o

pom

oc.

zasa

d zg

odne

j za-

baw

y i w

spół

prac

y z

rów

ieśn

ikam

i.

rozł

ąkę

z ro

-dz

icam

i, za

baw

kam

i i d

omem

ro

dzin

nym

.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 3, 4

, 5P.

s. 3

CD

– P

iose

nka

na

dobr

y po

cząt

ek,

odgł

osy

wak

acji

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

3.1)

2) 5

)4.

1)5.

2) 5

)11.

5)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

zac

how

ania

i em

ocji

zwią

zany

ch z

pie

rwsz

ym d

niem

w s

zkol

e, lę

ku p

rzed

now

ym m

iejsc

em i

now

ymi k

oleg

ami

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

rys

unku

ilus

truj

ąceg

o tr

eść

pios

enki

M. S

trza

łkow

skie

j Pio

senk

a na

dob

ry p

oczą

tek

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

bud

ynku

sw

ojej

szk

oły

i szk

oły

z ilu

stra

cji w

pod

ręcz

-ni

ku

Dos

trze

ga p

odob

ieńs

twa

i róż

nice

w w

yglą

dzie

zew

nętr

znym

szk

ół o

raz

w w

yglą

dzie

sal

lekc

yjny

ch, k

oryt

arzy

C

zyta

glo

baln

ie w

yraz

y W

ykon

uje

port

ret

kole

gi

z ła

wki

dow

olną

tec

hnik

ą P

rzes

trze

ga z

asad

zgo

dnej

zab

awy

i wsp

ółpr

acy

z ró

wie

śnik

ami

Po

nadp

odst

awow

e O

pow

iada

sytu

ację

prz

edst

awio

ną n

a ob

razk

u N

azyw

a em

ocje

zw

iąza

ne z

pój

ście

m d

o sz

koły

P

róbu

je ro

zwią

zyw

ać k

onfli

kty

Wsp

iera

ucz

niów

, kt

órzy

źle

zno

szą

pójś

cie

do s

zkoł

y, ro

złąk

ę z

rodz

icam

i i d

omem

rodz

inny

m

Dzi

eń 3

.M

ój p

ierw

szy

dzie

ń w

szko

le

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi U

. na

tem

at w

ysłu

chan

e-go

opo

wia

dani

a Ja

k to

będ

zie?

Opo

wia

dani

e sy

tu-

acji,

któ

ra z

darz

yła

się

Han

i i H

enio

wi

w s

zkol

e w

odn

iesi

e-ni

u do

wła

snyc

h do

-św

iadc

zeń

w z

wią

zku

Kolo

row

anie

N

oni –

lale

czki

na

kło

poty

–

wed

ług

poda

-ne

go w

zoru

.

Pom

agan

ie p

otrz

e-bu

jący

m p

omoc

y,

prze

zwyc

ięża

nie

lęku

w t

rudn

ych

sy-

tuac

jach

z p

omoc

ą ko

legó

w, N

. i la

lecz

ki

na k

łopo

ty.

Ust

alen

ie o

bow

iąz-

ków

dyż

urne

go

w k

lasi

e.

Wys

zuki

wan

ie n

a ob

-ra

zkac

h pr

zedm

iotó

w

zbliż

onyc

h ks

ztał

tem

. i w

ielk

ości

ą.Łą

czen

ie p

rzed

mio

-tó

w w

par

y.

Scenariusze zajęć | Wystawa fotografii

17

z pi

erw

szym

dni

em

w s

zkol

e or

az z

tre

-śc

ią o

pow

iada

nia.

W

ypow

iedz

i na

te-

mat

Non

i – la

lecz

ki

na k

łopo

ty. A

naliz

a i s

ynte

za s

łuch

owa

imio

n U

. ora

z w

yra-

zów

zw

iąza

nych

ze

szko

łą.

Ukł

adan

ie p

ytań

i od

-po

wie

dzi d

o te

kstu

Ja

k to

będ

zie?

Ćw

icze

nia

graf

omot

oryc

zne.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 6, 7

CD

– Ja

k to

będ

zie?

P. s

. 8P.

s. 9

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) d

, e, f

4.1)

5.1)

2)7.1

) a, c

, d

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

opo

wia

dani

a W

ypow

iada

się

na

tem

at w

ysłu

chan

ego

opow

iada

nia

Opo

wia

da o

szk

olny

m z

darz

eniu

zw

iąza

nym

z p

ierw

szym

dn

iem

w s

zkol

e O

pisu

je la

lecz

kę N

oni

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy s

łuch

owej

wyr

azów

U

kład

a py

tani

a i o

dpow

iedz

i K

reśl

i lin

ie i

kszt

ałty

lite

ropo

dobn

e K

olor

uje

lale

czkę

na

kłop

oty

wed

ług

poda

nego

wzo

ru

Ust

ala

obow

iązk

i dyż

urne

go

Kla

syfik

uje

prze

dmio

ty w

edłu

g ks

ztał

tów

i w

ielk

ości

– ro

zum

ie p

ojęc

ia w

ielk

ości

owe:

wię

kszy

–

mni

ejsz

y R

ozum

ie p

ojęc

ie p

ara

Po

nadp

odst

awow

e O

pisu

je la

lecz

kę N

oni

Pom

aga

potr

zebu

jący

m w

prz

ezw

ycię

żeni

u lę

ku

Dzi

eń 4

.W

akac

yjne

w

spom

nien

ia

Wie

lozd

anio

we

wy-

pow

iedz

i na

tem

at

pam

iąte

k pr

zyw

ie-

zion

ych

z w

akac

ji.O

dwoł

ywan

ie s

ię

do w

spom

nień

U.

oraz

tre

ści z

agad

ek.

Udz

iela

nie

odpo

-w

iedz

i na

pyta

nia

doty

cząc

e m

iejsc

,

Ćw

icze

nia

muz

yczn

e.

Zaba

wa

ruch

owa.

Cha

rakt

erys

tyka

m

iejsc

, w k

tóry

ch

U. s

pędz

ali w

akac

je,

z uw

zglę

dnie

niem

kr

ajob

razu

, roś

lin-

nośc

i, zw

ierz

ąt o

raz

stre

fy k

limat

yczn

ej.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Ro

zpoz

naw

anie

i n

azyw

anie

fig

ur

geom

etry

czny

ch.

Klas

yfik

owan

ie f

i-gu

r wed

ług

kszt

ał-

tów

i ko

loró

w.

Kolo

row

anie

fig

ur

geom

etry

czny

ch.

Kufe

rek

wak

a-cy

jnyc

h w

spom

nień

–

ozda

bia-

nie

wed

ług

wła

sneg

o po

mys

łu

pude

łka

– ku

ferk

a

18

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

na

społ

eczn

apr

zyro

dnic

zam

atem

atyc

zna

tech

nicz

naet

yczn

a

w k

tóry

ch U

. wyp

o-cz

ywal

i.N

azyw

anie

obr

az-

ków

, dzi

elen

ie w

yra-

zów

na

syla

by.

Ana

liza

i syn

teza

sł

ucho

wa

wyr

azów

zw

iąza

nych

z

wak

acja

mi.

Ćw

icze

nia

graf

omo-

tory

czne

prz

ygo-

tow

ując

e do

nau

ki

pisa

nia.

na w

akac

yjne

w

spom

nien

iai s

karb

y.

Różn

y st

atus

m

ater

ialn

y lu

dzi i

zw

iąza

-ne

z n

im m

iej-

sce

oraz

spo

-só

b sp

ędza

nia

wak

acji.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 12,

14, 1

5C

D z

dow

olną

m

uzyk

ąP.

s. 1

0, 11

, 13

K.u.

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) d

, f1.3

) c

3.1)

6.1)

a7.1

) c, d

9.

2) a

, b11.

6)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

pam

iąte

k z

wak

acji

i wak

acyj

nych

wsp

omni

eń

Roz

wią

zuje

zag

adki

O

dpow

iada

na

pyta

nia

doty

cząc

e m

iejsc

wak

acyj

nego

wy-

pocz

ynku

D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

słu

chow

ej w

yraz

ów

Kre

śli l

inie

i ks

ztał

ty li

tero

podo

bne

Ozd

abia

kuf

erek

na

wak

acyj

ne w

spom

nien

ia

Dba

o ła

d i p

orzą

dek

w m

iejsc

u pr

acy

Wie

, że

ludz

ie m

ają

różn

y st

atus

mat

eria

lny

i dla

tego

nie

nal

eży

chw

alić

się

bog

actw

em a

ni d

okuc

zać

U.,

któr

zy ż

yją

w w

arun

kach

trud

niej

szyc

h R

ealiz

uje

pros

te s

chem

aty

rytm

iczn

e R

ozpo

znaj

e i n

azyw

a fig

ury

geom

etry

czne

(koł

o, t

rójk

ąt, k

wad

rat)

U

mie

kla

syfik

ować

fig

ury

wed

ług

kolo

rów

i ks

ztał

tów

Pona

dpod

staw

owe

Opi

suje

mie

jsca

wak

acyj

nego

wyp

oczy

nku,

uw

zglę

dnia

jąc

kraj

obra

z, ro

ślin

ność

, zw

ierz

ęta

oraz

str

efę

klim

atyc

zną

Dzi

eń 5

.M

oje

ulub

io-

ne z

ajęc

ia

Wyc

iecz

ka p

o sz

kole

.Po

znan

ie m

iejsc

, w

któ

rych

ucz

ą si

ę in

ni.

Wyp

owie

dzi n

a te

mat

osó

b sp

oty-

kany

ch n

a ko

ryta

rzu

Bezp

iecz

ne m

iejsc

a za

baw

w s

zkol

e.O

soby

pra

cują

ce

w s

zkol

e.Zw

raca

nie

się

do

prac

owni

ków

szk

o-ły

z s

zacu

nkie

m.

Poró

wny

wan

ie

wie

lkoś

ciow

e:

wię

kszy

– n

ajw

ięk-

szy,

mni

ejsz

y –

najm

niej

szy.

Dos

trze

gani

e ró

żnic

na

obr

azka

ch

Prze

strz

egan

ie

regu

ł obo

-w

iązu

jący

ch

w s

połe

czno

-śc

i dzi

ecię

cej

i w ś

wie

cie

doro

słych

.


19

szko

lnym

i w

róż-

nych

inny

ch m

iej-

scac

h w

szk

ole.

Odp

owie

dzi n

a py

tani

a do

tycz

ące

ulub

iony

ch z

ajęć

U

., w

tym

rów

nież

ud

ział

u w

zaj

ęcia

ch

doda

tkow

ych,

po-

zale

kcyj

nych

, na

pods

taw

ie d

ośw

iad-

czen

ia U

. i il

ustr

acji

w K

siąż

eczc

e na

do

bry

pocz

ątek

.A

naliz

a w

zrok

owo-

-słu

chow

a w

yraz

ów

z gł

oską

o.

Rozw

ijani

e sp

ostr

ze-

gaw

czoś

ci.

Wyk

onyw

anie

za

dani

a zg

odni

e z

inst

rukc

ją.

– an

aliz

a i s

ynte

za

wzr

okow

a.G

rzec

zne,

ku

ltura

lne

i życ

zliw

e zw

raca

nie

się

do w

szys

tkic

h.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 16,

18, 1

9P.

s. 1

7, 18

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) d

, f5.

2) 5

) 6) 7

)7.1

) b, d

11.1)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wie

, gdz

ie z

najd

uje

się

sala

, w k

tóre

j się

ucz

y N

azyw

a pr

acow

nikó

w s

zkoł

y W

ypow

iada

się

na

tem

at u

lubi

onyc

h za

jęć

szko

lnyc

h i p

ozas

zkol

nych

ora

z m

iejsc

, w k

tóry

ch s

ię o

ne o

dbyw

ają

Prz

epro

wad

za a

naliz

ę i s

ynte

zę w

zrok

owo-

słuc

how

ą w

yraz

ów z

gło

ską

o W

ykon

uje

zada

nia

zgod

nie

z in

stru

kcją

D

osko

nali

spo-

strz

egaw

czoś

ć Z

wra

ca s

ię z

sza

cunk

iem

do

prac

owni

ków

szk

oły

Wie

, gdz

ie m

oże

bezp

iecz

nie

się

baw

ić w

szk

ole

Wie

, kto

pra

cuje

w s

zkol

e i d

o ko

go m

oże

zwró

cić

się

o po

moc

P

rzes

trze

ga r

eguł

R

ozum

ie p

ojęc

ia w

ielk

ości

owe:

naj

wię

kszy

– n

ajm

niej

szy

Dok

onuj

e po

rów

nyw

ania

wie

lkoś

ciow

ego

Wyp

ełni

a ry

sune

k ko

ntur

owy

barw

ną p

lam

ą D

ostr

zega

pod

obie

ństw

a i r

óżni

ce n

a ob

razk

ach

Uzu

pełn

ia o

braz

ki e

lem

enta

mi

Po

nadp

odst

awow

e W

ie, j

akie

są

obow

iązk

i pra

cow

nikó

w s

zkoł

y U

stal

a re

guły

zab

awy

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u

200

min

45 m

in45

min

45 m

in45

min

135

min

45 m

in

20

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

1. ty

dzie

ń w

rześ

nia

(135

min

ut –

3 g

odz.

lekc

yjne

)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e (z

godn

e z

NPP

)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

Jest

em i

baw

ię s

ię

z in

nym

i.In

tegr

acja

gru

py

(45

min

)

10.1)

U

czes

tnic

zy w

zaj

ęcia

ch

rozw

ijają

cych

spr

aw-

ność

fizy

czną

, zgo

dnie

z

regu

łam

i.

– Ro

zwija

spr

awno

ść f

izyc

zną

prze

z uc

zest

nict

wo

w g

rach

i z

abaw

ach

orga

niza

cyjn

o--p

orzą

dkow

ych.

–

Prze

strz

ega

regu

ł w g

rach

i z

abaw

ach

orga

niza

cyjn

o--p

orzą

dkow

ych.

1) za

baw

y or

gani

zują

ce g

rupę

za

pom

o-cą

muz

yki

(syg

nałó

w d

źwię

kow

ych)

; 2)

zab

awy

wzr

okow

e z

kost

ką, l

izak

iem

, be

rek

grup

ując

y, b

erek

z s

zarf

ami;

tani

ec in

tegr

acyj

ny, n

p. k

rako

wia

k;

3) u

stal

enie

zas

ad o

bow

iązu

jący

ch

w c

zasie

zaj

ęć w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

;4)

obs

erw

acja

um

ieję

tnoś

ci ru

chow

ych

w z

abaw

ach.

Pods

taw

owe

•U

czes

tnic

zy a

ktyw

nie

w z

abaw

ach

orga

ni-

zacy

jno-

porz

ądko

wyc

h. •St

ara

się p

rzes

trze

gać

regu

ł pod

czas

zab

aw.

Pona

dpod

staw

owe

•Pr

zest

rzeg

a re

guł p

odcz

as z

abaw

.

W z

drow

ym c

iele

zd

row

y du

ch.

Kszt

ałto

wan

ie n

a-w

yków

hig

ieni

czne

j po

staw

y (4

5 m

in)

10.4

) W

ie, ż

e ch

orob

y są

za-

groż

enie

m d

la z

drow

ia

i że

moż

na im

zap

obie

-ga

ć po

prze

z (…

)pr

zest

rzeg

anie

hig

ieny

(…

).

– Pr

zest

rzeg

a za

sad

higi

eny

w c

zasi

e po

siłk

ów i

zaję

ć.1)

zaba

wy

sym

ulac

yjne

– n

awyk

myc

ia

rąk;

2)

odp

oczy

nek

zapo

bieg

ając

y zm

ęcze

-ni

u fiz

yczn

emu

i um

ysło

wem

u –

za-

baw

y re

laks

ując

e: m

asaż

yki,

ćwic

zeni

a od

dech

owe;

3)

tani

ec n

a si

edzą

co, n

p. d

o m

elod

ii O

jcie

c W

irgili

usz;

4)

ćw

icze

nia

zapo

bieg

ając

e zn

ieks

ztał

-ce

niom

stó

p i k

szta

łtuj

ące

praw

idło

wą

post

awę

podc

zas

sied

zeni

a, s

tani

a.

Pods

taw

owe

•W

ykon

uje

w g

rupi

e ćw

icze

nia

zapo

bieg

a-ją

ce z

męc

zeni

u. •Pr

zest

rzeg

a po

dsta

wow

ych

zasa

d hi

gien

y w

cza

sie

ćwic

zeń

i po

ćwic

zeni

ach

ruch

owyc

h.

Pona

dpod

staw

owe

•O

kreś

la, k

iedy

jest

zm

ęczo

ny, i

prz

y po

-m

ocy

N. d

obie

ra s

posó

b od

pocz

ynku

.

Tani

ec łą

czy.

Pr

zest

rzeg

anie

zas

adw

cza

sie

tańc

ów i

za-

baw

z m

uzyk

ą (4

5 m

in)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

ajęc

iach

ro

zwija

jący

ch s

praw

-no

ść fi

zycz

ną, z

godn

ie

z re

guła

mi.

– W

ykon

uje

tańc

e w

spom

aga-

jące

inte

grac

ję.

1) ćw

icze

nia

rytm

izac

ji;

2) p

ożeg

naln

y ta

niec

inte

grac

yjny

.Po

dsta

wow

e •U

czes

tnic

zy w

tań

cu in

tegr

acyj

nym

. •O

dtw

arza

sch

emat

ruch

u w

tań

cu

inte

grac

yjny

m.

Pona

dpod

staw

owe

•Pr

opon

uje

zmod

yfik

owan

y uk

ład

chor

eogr

afic

zny

do p

ozna

nego

tań

ca

inte

grac

yjne

go.

* Po

dany

w t

abel

i roz

kład

mat

eria

łu o

bejm

uje

135

min

ut w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

, a p

ozos

tałe

45

min

ut n

aucz

ycie

l rea

lizuj

e po

dcza

s za

jęć

śród

lekc

yjny

ch.


21

II. W

nas

zej k

lasi

e

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 6

.Le

tnie

kr

eacj

e

Rozw

iązy

wan

ie re

-bu

su s

ylab

oweg

o.W

ypow

iedź

U.

na t

emat

mod

y.Ć

wic

zeni

a gr

afom

otor

yczn

e.Ko

loro

wan

ie o

braz

-ka

wed

ług

kodu

.

Utr

wal

enie

Pio

senk

i na

dob

ry p

oczą

tek.

Ako

mpa

niam

ent

do p

iose

nki.

Zgod

na w

spół

prac

a z

rów

ieśn

ikam

i.O

rient

acja

w s

che-

mac

ie w

łasn

ego

ciał

a: le

wa

ręka

, pr

awa

ręka

, lew

a st

rona

, pra

wa

stro

-na

itp.

Okr

eśla

nie

poło

że-

nia

prze

dmio

tów

w

zglę

dem

obi

ektu

.Ro

zpoz

naw

anie

i naz

ywan

ie f

igur

ge

omet

rycz

nych

. Ko

loro

wan

ie f

igur

ge

omet

rycz

nych

w

edłu

g ko

du, d

ory-

sow

ywan

ie d

rugi

ej

poło

wy

figur

y –

kolo

row

anie

ob

razk

ów.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 21–

23P.

s. 3

CD

– P

iose

nka

na

dobr

y po

cząt

ek

P. s

. 20–

23

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) a

, d, e

, f3.

1) 2)

3) 5

)4.

1)5.

1) 2)

6.2)

a7.1

) b, c

, d, e

, f

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Kre

śli l

inie

i ksz

tałt

y lit

erop

odob

ne

Kol

oruj

e ob

raze

k w

edłu

g ko

du

Zgo

dnie

wsp

ółpr

acuj

e z

rów

ieśn

ikam

i w z

abaw

ie

Śpi

ewa

Pios

enkę

na

dobr

y po

cząt

ek

ze sł

uchu

i z

pam

ięci

U

czes

tnic

zy w

ćw

icze

niac

h ry

tmic

zno-

ruch

owyc

h O

rient

uje

się

w sc

hem

acie

wła

sneg

o ci

ała:

lew

a rę

ka, p

raw

a rę

ka, l

ewe

oko,

pra

we

oko

itp.

Um

ie

usyt

uow

ać p

rzed

mio

ty w

prz

estr

zeni

wzg

lęde

m p

odan

ego

obie

ktu

Pop

raw

nie

rozp

ozna

je i

nazy

wa

figur

y ge

omet

rycz

ne (k

oło,

tró

jkąt

, kw

adra

t, pr

osto

kąt)

U

mie

dor

yso-

wać

dru

gą p

ołow

ę fig

ury

Po

nadp

odst

awow

e T

wor

zy a

kom

pani

amen

t do

pio

senk

i na

znan

ych

sobi

e in

stru

men

tach

per

kusy

jnyc

h

22

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 7

.Za

sady

na

szej

kla

sy

Wys

łuch

anie

wie

rsza

Em

ilii W

azne

r W

yspa

Tol

eran

cji.

Wie

lozd

anio

we

wy-

pow

iedz

i U.

na te

mat

zac

how

ań

tole

ranc

yjny

ch n

a po

dsta

wie

wła

snyc

h do

świa

dcze

ń i t

reśc

i w

iers

za.

Opi

syw

anie

różn

ic

mię

dzy

ilust

racj

ami.

Ćw

icze

nia

graf

omo-

tory

czne

prz

ygo-

tow

ując

e do

nau

ki

pisa

nia.

Ana

liza

i syn

teza

sł

ucho

wa

wyr

azów

.

Nau

ka p

iose

nki

Pier

wsz

acze

k.Pr

zypo

mni

enie

ob

owią

zków

dy

żurn

ego.

Oce

na d

otyc

hcza

-so

wyc

h dy

żuró

w.

„Poż

ycza

my

i od-

daje

my.

..” –

sce

nki

dram

owe

Ana

liza

i syn

teza

w

zrok

owa.

Li

czen

ie, p

rzel

icza

-ni

e pr

zedm

iotó

w

na il

ustr

acji.

Klas

yfik

owan

ie.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 24,

26,

27

P. s

. 25

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) d

, e, f

3.1)

2) 5

)5.

1) 2)

7.1) a

, c, d

7.2) a

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

wie

rsza

W

ypow

iada

się

na

tem

at w

łasn

ego

zach

owan

ia

Prz

epro

wad

za a

naliz

ę i s

ynte

zę s

łuch

ową

wyr

azów

K

reśl

i ksz

tałt

y lit

erop

odob

ne

Zna

obo

wią

zki d

yżur

nego

D

ostr

zega

i za

znac

za ró

żnic

e na

ilus

trac

ji P

rzel

icza

i tw

orzy

rysu

nki r

ówno

liczn

e U

mie

kla

syfik

ować

prz

edm

ioty

Pona

dpod

staw

owe

Opi

suje

różn

ice

mię

dzy

ilust

racj

ami

Dzi

eń 8

.N

ie ró

b dr

u-gi

emu,

co

tobi

e ni

emiłe

Słuc

hani

e fr

agm

entu

w

iers

za W

andy

C

hoto

msk

iej

Nie

pła

cz, m

ała.

Prac

a pl

asty

cz-

na P

rzyj

azny

st

wor

ek

na d

obry

hu-

mor

ek (k

redk

i lu

b fa

rby)

.

Zgod

ne u

czes

tnic

-tw

o w

pra

cy

grup

owej

.

Dos

trze

gani

e zw

iązk

ów

i zal

eżno

ści.


23

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi n

a te

mat

zac

how

ania

w

pie

rwsz

ym d

niu

w s

zkol

e, lę

ku p

rzed

no

wym

mie

jscem

, no

wym

i kol

egam

i.N

azyw

anie

em

ocji.

Opi

syw

anie

syt

uacj

i pr

zeds

taw

ione

j na

ilust

racj

i.Ć

wic

zeni

a gr

afom

otor

yczn

e.A

naliz

a i s

ynte

za

słuc

how

a w

yraz

ów.

Naz

ywan

ie e

moc

ji.Sz

ukan

ie s

poso

bów

na

pop

raw

ę hu

mor

u.

Licz

enie

, prz

elic

za-

nie

prze

dmio

tów

na

ilus

trac

ji.Kl

asyf

ikow

anie

pr

zedm

iotó

w

wed

ług

ich

prze

znac

zeni

a.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 28–

31P.

s. 2

9–31

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) d

, e, f

4.1)

5.1)

2)7.1

) c, d

7.2) a

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

z uw

agą

frag

men

tu w

iers

za

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

zac

how

ania

w p

ierw

szym

dni

u sp

ędzo

nym

w s

zkol

e K

reśl

i ksz

tałt

y lit

erop

odob

ne

Prz

e-pr

owad

za a

naliz

ę i s

ynte

zę s

łuch

ową

wyr

azów

P

rzes

trze

ga ł

adu

i por

ządk

u w

mie

jscu

prac

y D

ostr

zega

zw

iązk

i i z

ależ

nośc

i L

iczy

i po

rów

nuje

licz

bę p

rzed

mio

tów

na

ilus

trac

ji W

skaz

uje

obra

zek

z w

ięks

zą li

czbą

ele

men

tów

U

mie

kla

syfik

ować

prz

edm

ioty

wed

ług

ich

prze

znac

zeni

a Po

nadp

odst

awow

e

Naz

ywa

emoc

je

Opi

suje

syt

uacj

ę pr

zeds

taw

ioną

na

ilust

racj

i O

pow

iada

o s

woi

m p

ierw

szym

dni

u w

szk

ole

Szu

ka s

poso

bów

na

popr

awę

hum

oru

Dzi

eń 9

.Pr

zyro

da

wok

ół n

as

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi n

a te

-m

at w

yglą

du o

grod

u w

arzy

wne

go i

sadu

je

sien

ią.

Naz

ywan

ie c

zynn

o-śc

i wyk

onyw

anyc

h pr

zez

ogro

dnik

a i s

adow

nika

.

Wys

łuch

anie

efe

k-tó

w d

źwię

kow

ych:

łą

ka, j

ezio

ro, g

óry.

Rozp

ozna

wan

iei n

azyw

anie

rośl

in

rosn

ącyc

h w

ogr

o-dz

ie w

arzy

wny

m

i w s

adzi

e.

Klas

yfik

owan

ie

prze

dmio

tów

w

edłu

g ic

h pr

zezn

acze

nia.

Rozp

ozna

wan

ie

figu

r ge

omet

rycz

nych

.

24

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Ćw

icze

nia

graf

omot

oryc

zne.

Ana

liza

i syn

teza

sł

ucho

wa

nazw

ow

oców

i w

arzy

w.

Rozw

iązy

wan

ie z

aga-

dek

o po

rach

roku

.Ks

ztał

ceni

e sp

ostr

zega

wcz

ości

.N

auka

na

pam

ięć

wie

rsza

Joan

ny P

a-pu

zińs

kiej

Już

się

je

sień

...

Czy

nnoś

ci w

ykon

y-w

ane

prze

z sa

dow

-ni

ka i

ogro

dnik

a.Zm

iany

zac

hodz

ą-ce

w p

rzyr

odzi

e w

pos

zcze

góln

ych

pora

ch ro

ku.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 32–

37P.

s. 3

3C

D –

efe

kty

dźw

ię-

kow

e: łą

ka, j

ezio

ro,

góry

.

P. s

. 34,

35

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) d

, f3.

5)6.

1) a,

c6.

2) c

7.1) a

, c, d

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

wyg

lądu

ogr

odu

i sad

u je

sien

ią

Kre

śli k

szta

łty

liter

opod

obne

P

rzep

row

adza

ana

lizę

i syn

tezę

słu

chow

ą na

zw o

woc

ów i

wa-

rzyw

R

ozw

iązu

je z

agad

ki

Roz

pozn

aje

i naz

ywa

rośl

iny

rosn

ące

w o

grod

zie

i sad

zie

Uw

ażni

e sł

ucha

dźw

iękó

w i

je ro

zpoz

naje

U

mie

kla

syfik

ować

prz

edm

ioty

wed

ług

ich

prze

znac

zeni

a P

opra

wni

e ro

zpoz

naje

i na

zyw

a fi

gury

geo

met

rycz

ne (k

oło,

tró

jkąt

, kw

adra

t, pr

osto

kąt)

R

ecyt

uje

wie

rsz

z pa

mię

ci

Po

nadp

odst

awow

e N

azyw

a cz

ynno

ści o

grod

nika

i sa

dow

nika

O

pisu

je z

mia

ny p

ór ro

ku

Dzi

eń 10

.Po

traf

ię

wie

le

Wyp

owie

dzi n

a te

-m

at il

ustr

acji

prze

d-st

awia

jące

j jes

ień

w le

sie.

Ćw

icze

nia

graf

omo-

tory

czne

.A

naliz

a i s

ynte

za

słuc

how

a w

yraz

ów.

Wys

łuch

anie

ilus

tra-

cji d

źwię

kow

ych:

ru

ch u

liczn

y, la

s, sz

um m

orza

, wie

j-sk

ie p

odw

órko

.

Wła

ściw

e za

chow

a-ni

e w

lesi

e.Zg

odna

wsp

ółpr

aca

podc

zas

przy

go-

tow

ywan

ia s

cene

k pa

ntom

imic

znyc

h.

Jesi

eń w

lesi

e –

rośl

iny

i zw

ierz

ęta.

Ana

liza

i syn

teza

w

zrok

owa.

Poró

wny

wan

ie w

y-so

kośc

i dom

ów n

a ilu

stra

cji –

poj

ęcia

na

jwyż

szy

– na

jniż

szy.

Scen

ki p

anto

mi-

mic

zne

doty

cząc

e w

łaśc

iweg

o i n

iew

ła-

ściw

ego

zach

owan

ia

ludz

i w le

sie.

Rozw

ijani

e sp

ostr

zega

wcz

ości

.

Klas

yfik

owan

ie f

igur

ge

omet

rycz

nych

w

edłu

g ko

loru

i k

szta

łtu.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 38–

41P.

s. 4

2C

DP.

s. 4

0

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) d

, f1.3

) a, b

3.5)

5.1)

2)

6.1)

a, b

7.1) a

, b, d

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

ilus

trac

ji K

reśl

i ksz

tałt

y lit

erop

odob

ne

Prz

epro

wad

za a

naliz

ę i s

ynte

zę s

łuch

ową

wyr

azów

B

ierz

e ud

ział

w z

abaw

ie t

eatr

al-

nej

Wie

, jak

wła

ściw

ie z

acho

wać

się

w le

sie

Wsp

ółpr

acuj

e w

gru

pie

Naz

ywa

rośl

iny

i zw

ierz

ęta

mie

szka

jące

w le

sie

Pop

raw

nie

wsk

azuj

e i n

azyw

a na

jwyż

szy

i naj

-ni

ższy

obi

ekt

na o

braz

ku

Pop

raw

nie

rozp

ozna

je f

igur

y ge

omet

rycz

ne

Po

nadp

odst

awow

e O

pisu

je je

sień

w le

sie,

odw

ołuj

ąc s

ię d

o w

łasn

ych

dośw

iadc

zeń

Wie

, na

czym

pol

ega

pant

omim

a i c

zym

zaj

muj

e si

ę m

im

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u

225

min

45 m

in

45 m

in

45 m

in

45 m

in

180

min

45 m

in

26

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

2. t

ydzi

eń w

rześ

nia

(135

min

ut –

3 g

odz.

lekc

yjne

)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e (z

godn

e z

NPP

)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

Mag

iczn

e rę

ce d

ziec

i. Rz

uty

i chw

yty

lew

ą i p

raw

ą rę

ką z

uży

-ci

em ró

żnyc

h pr

zy-

boró

w(4

5 m

in)

10.2

) aPo

traf

i chw

ytać

piłk

ę,

rzuc

ać n

ią d

o ce

lu i

na

odle

głoś

ć, t

oczy

ć ją

i k

ozło

wać

.

– W

ykon

uje

rzut

y m

ałym

i pr

zedm

iota

mi l

ewą

i pra

wą

ręką

w m

iejsc

u.–

Wyk

onuj

e rz

uty

mał

ymi

prze

dmio

tam

i lew

ą i p

raw

ą rę

ką w

ruch

u.

1) gi

mna

styk

a rą

k, ra

mio

n, m

ięśn

i, m

.in.

z w

yko r

zyst

anie

m z

abaw

muz

yczn

o-ru

-ch

owyc

h (n

p. „S

amol

ot”, „

Des

zczy

k”);

2) p

lano

wan

ie to

ru rz

utu

– ćw

icze

nia

koor

-dy

nacj

i wzr

okow

o-ru

chow

o-pr

zest

rzen

-ne

j; prz

ewid

ywan

ie tr

ajek

torii

lotu

;3)

ćw

icze

nia

w m

ięci

u pa

pier

u pr

awą

i lew

ą rę

ką; ć

wic

zeni

a m

ięśn

i rąk

;4)

zaba

wy

rzut

ne z

wor

eczk

ami,

chu-

stec

zkam

i, pa

pier

owym

i kul

ami p

i-łe

czka

mi,

w m

iejsc

u i w

ruch

u, p

raw

ą i l

ewą

ręką

.

Pods

taw

owe

•Pr

zygo

tow

uje

ręce

, ram

iona

, mię

śnie

do

wyk

onyw

ania

rzut

ów.

•Po

dejm

uje

prób

y rz

utów

mał

ymi p

rzed

mio

-ta

mi,

zaró

wno

lew

ą, ja

k i p

raw

ą rę

ką, z

poz

y-cj

i sto

jące

j w m

iejsc

u. •Po

dejm

uje

prób

y rz

utów

mał

ymi p

rzed

-m

iota

mi,

zaró

wno

lew

ą, ja

k i p

raw

ą rę

ką,

w p

ozyc

ji w

ruch

u.

Pona

dpod

staw

owe

•Rz

uca

mał

ymi p

rzed

mio

tam

i, za

chow

ując

pl

anow

any

tor r

zutu

.

Spry

tni j

ak w

iew

iórk

i. Rz

uty

mał

ymi p

rzed

-m

iota

mi d

o ce

lu,

napr

zem

ienn

e w

yrzu

-ca

nie

piłe

czek

(45

min

)

10.2

) aPo

traf

i chw

ytać

piłk

ę,

rzuc

ać n

ią d

o ce

lu

i na

odle

głoś

ć, t

oczy

ć ją

i k

ozło

wać

.

– W

ykon

uje

rzut

y m

ałym

i pr

zedm

iota

mi l

ewą

i pra

wą

ręką

w m

iejsc

u.–

Wyk

onuj

e rz

uty

mał

ymi

prze

dmio

tam

i lew

ą i p

raw

ą rę

ką w

ruch

u.

1) gi

mna

styk

a rą

k, ra

mio

n, m

ięśn

i, m

.in.

z w

ykor

zyst

anie

m z

abaw

muz

yczn

o--r

ucho

wyc

h („

Orz

eszk

i”, „

Des

zczy

k”

z m

odyf

ikac

jam

i);2)

pla

now

anie

toru

rzut

u –

ćwic

zeni

a ko

or-

dyna

cji w

zrok

owo-

ruch

owo-

prze

strz

en-

nej; p

rzew

idyw

anie

traj

ekto

rii lo

tu;

3) z

abaw

y rz

utne

z w

orec

zkam

i (w

tym

w

orec

zkie

m –

pira

mid

ą), c

hust

eczk

a-m

i, pa

pier

owym

i kul

ami p

iłecz

kam

i, w

mie

jscu

i w ru

chu,

pra

wą

i lew

ą rę

ką;

4) w

yrzu

cani

e pi

łecz

ek d

o żo

nglo

wan

ia

praw

ą i l

ewą

ręką

.

Pods

taw

owe

•Rz

uca

mał

ymi p

rzed

mio

tam

i, tr

afia

jąc

do c

elu.

•Po

dejm

uje

prób

y na

prze

mie

nneg

o w

yrzu

cani

a dw

óch

piłe

czek

.

Pona

dpod

staw

owe

•C

o na

jmni

ej d

wa

razy

po

kole

i wyr

zuca

i ł

apie

piłe

czki

pod

czas

żon

glow

ania

.

Dzi

eci n

aśla

dow

cam

izw

ierz

ąt.

Zaba

wy

ruch

owe

z na

ślad

owan

iem

ru

chu

zwie

rząt

(45

min

)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

ajęc

iach

ro

zwija

jący

ch s

praw

-no

ść fi

zycz

ną, z

godn

ie

z re

guła

mi.

– Ro

zwija

spr

awno

ść fi

zycz

ną,

ucze

stni

cząc

w ru

chow

ych

ćwic

zeni

ach

indy

wid

ualn

ych.

– Pr

zest

rzeg

a za

sad

bez-

piec

zneg

o uc

zest

nict

wa

w ru

chow

ych

ćwic

zeni

ach

indy

wid

ualn

ych.

1) za

baw

y w

naś

lado

wan

iu z

wie

rząt

, np

. kan

guró

w, ż

abek

, zaj

ęcy,

boci

anów

; „W

yści

g w

róbe

lków

”, „C

hodz

i lise

k ko

ło

drog

i”;2)

ćw

icze

nia

rozc

iąga

jące

, np.

row

erek

, ko

łysk

a;3)

dia

gnoz

a w

stęp

na –

obs

erw

acja

um

ie-

jętn

ości

ruch

owyc

h U

.;4)

zasa

dy b

ezpi

eczn

ego

wyk

onyw

ania

ćw

icze

ń w

sal

i gim

nast

yczn

ej.

Pods

taw

owe

•U

czes

tnic

zy w

ćw

icze

niac

h na

ślad

ując

ych

np. r

uchy

zw

ierz

ąt.

•Po

dejm

uje

prób

y w

ykon

ywan

ia ć

wic

zeń

rozc

iąga

jący

ch, t

akic

h ja

k ko

łysk

a, ro

wer

ek.

•W

ykon

ując

ćw

icze

nia,

prz

estr

zega

ust

alo-

nych

zas

ad.

Pona

dpod

staw

owe

•W

ykon

uje

sam

odzi

elni

e i p

opra

wni

e ćw

icze

nia

rozc

iąga

jące

.

27

SCENARIUSZE ZAJĘĆ DO KSIĄŻECZKI NA DOBRY POCZĄTEK

I. WITAJ, SZKOŁO!

Dzień 1. Rozpoczęcie roku szkolnegoZapis w dzienniku Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego Spotkanie z wycho-wawcą Informacje organizacyjno-porządkowe Przedstawienie się dzieci, wypo-wiadanie swoich imion Rozmowa na temat bezpiecznej drogi do szkoły i domu

W. 1

Proponowany przebieg zajęć

1. Udział w uroczystym rozpoczęciu roku szkolnego. Poznanie N. – wychowawcy.2. Spotkanie w klasie U. i rodziców z wychowawcą. Przedstawienie się dzieci.

WARTO przekazać rodzicom ważne informacje dotyczące planu lekcji, terminu pierwszego zebrania oraz przygotowania się dzieci do pierwszego dnia nauki.

3. Rozmowa na temat bezpieczeństwa w drodze do szkoły i domu.4. Umówienie się z U. w wyznaczonym miejscu następnego dnia. Pożegnanie U. po-

wiedzeniem: – Do widzenia, do widzenia do miłego zobaczenia!

5. Propozycja zadania domowego.

Ozdobienie dowolną techniką wizytówki z własnym imieniem.

Dzień 2. Witamy w szkoleZapis w dzienniku Zabawy integrujące zespół klasowy Wielozdaniowe wypo-wiedzi na temat Piosenki na dobry początek M. Strzałkowskiej i rysunku ilustrujące-go jej treść Nauka Piosenki na dobry początek Ćwiczenia rytmiczno-rucho-we Określanie położenia przedmiotów w klasie jako sprawdzenie rozumienia pojęć związanych z orientacją przestrzenną

P. s. 3–5CDW. 1

NIEZBĘDNIK: kartoniki z literami (mogą być z ruchomego alfabetu) oznaczającymi początkowe litery imion wszystkich U. z klasy.


1. Ustawienie U. w dwóch szeregach z podziałem na dziewczynki i chłopców. Zapro-szenie dziewcząt do klasy przez chłopców – dżentelmenów (wprowadzenie zasad dobrego wychowania).

2. Zajęcie miejsc przez U. (dowolnych – z koleżanką, kolegą z przedszkola, podwór-ka). Przyjęcie odpowiedniej postawy w ławce (krótkie proste wyjaśnienie dotyczą-ce poprawnego siedzenia w ławce).

3. Odczytanie listy U. Nauka właściwego zgłaszania swojej obecności. U. wypowia-dają słowa „jestem” lub „obecna” („obecny”).

edukacja plastyczna W. 1 k. 1

edukacja polonistycznaedukacja społeczna

edukacja techniczna

28

Książeczka na dobry początek | I. Witaj, szkoło!

4. Zaproszenie U. do poszukiwania ukrytych w klasie liter rozpoczynających ich imiona. U. ze znalezioną literką siada na wykładzinie. Czekamy na każdego U. (Można pomóc U. w odnalezieniu właściwej litery. Należy zwrócić uwagę na bez-pieczne poruszanie się między ławkami podczas chodzenia po klasie).

5. N. siada wśród U. ze swoją literą i zaczyna zabawę w odgadywanie imion – „Poznajmy się”. N. pokazuje U. swoją literę, wybrzmiewa ją.

– Jak mam na imię? (Należy zwrócić uwagę na prawidłową formę wypowiadania imienia osoby dorosłej – np. „pani Jolanta”).

N. po usłyszeniu swojego imienia mówi: „Stop!” i kontynuuje zabawę: – Jak może mieć na imię chłopiec siedzący po mojej lewej stronie, którego imię roz-poczyna się na głoskę p? (U. podają różne propozycje; wywołany chłopiec mówi: „Stop!” w chwili, gdy usłyszy swoje imię). Po poznaniu wszystkich imion N. proponuję zabawę „Witam wszystkich…”. U. sta-ją w kole na wykładzinie (w zależności od możliwości pracowni). N. wita wszystkich:

– Witam wszystkich: – w białych bluzkach, koszulach; – w długich spodniach; – wszystkich chłopców; – wszystkie dziewczynki.

Wymieniani U. kłaniają się.

WAŻNE, aby w czasie zabawy nikt nie został pominięty.

Po skończonej zabawie dzieci uczą się sprawnie i spokojnie zajmować swoje miejsca na podany sygnał N. (można ustalić z U. lub podać swój). Po właściwym, zgodnym z poleceniem N., zajęciu miejsc wychowawca dziękuje za sprawne wykonanie polecenia.

6. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji i wysłuchanego tekstu Piosenka na dobry początek.

– Co przedstawia ilustracja? – Kogo widzicie na ilustracji? – W jakich nastrojach dzieci idą do szkoły? – Co niosą na plecach? – Co trzyma w ręku chłopiec, a co dziewczynka? (dziewczynka trzyma przyjaciela – laleczkę Noni)

– Kto to jest tropiciel? – Czym zajmują się tropiciele? (badają, tropią, poszukują, zdobywają wiedzę) – Kto towarzyszy tropicielom w zdobywaniu wiadomości, umiejętności? – Czy melodia piosenki jest smutna, czy radosna? – Czy tempo piosenki jest szybkie, czy wolne, a może ani szybkie, ani wolne?

WARTO, by N. zaprosił U. klasy 1. do krainy liter, cyfr, zagadek, zabaw i nadał dzie-ciom tytuł Tropicieli.

7. Nauka Piosenki na dobry początek. Nuty na s. 62. Przed wykonaniem piosenki warto rytmicznie powtarzać tekst.

8. Ćwiczenia muzyczne i rytmiczno-ruchowe (marsz, bieg, podskoki). Ćwiczenia do tempa wygrywanego na bębenku, np. w przerwie grania:– każdy każdemu podaje rękę i mówi: „cześć”,– każdy każdemu podaje rękę i wypowiada swoje imię,– każdy każdemu podaje rękę i jednocześnie mówi nazwy trzech ulubionych zwierząt,– na hasło: morze! każdy U. siada na krześle i podkurcza nogi,

edukacja społeczna

edukacja społeczna

edukacja polonistyczna

P. s. 3

edukacja muzyczna

P. s. 3CD

edukacja muzyczna

29

Dzień 3. | Mój pierwszy dzień w szkole

– na hasło: góry! każdy wspina się na palce,– na hasło: plaża! każdy kładzie się na podłodze,– na hasło: jezioro! każdy naśladuje wiosłowanie. Ćwiczenie muzyczne utrwalające rozpoznawanie dźwięków cichych i głośnych:– U. podczas cichego grania idą na paluszkach, podczas głośnego na piętach,– U. rozpoznają dynamikę dźwięków granych przez N na różnych instrumentach. Ćwiczenie na rozpoznawanie dźwięków związanych z wakacjami.

9. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji.

WARTO sprawdzić rozumienie pojęć związanych z orientacją przestrzenną: – Co wisi na ścianie po prawej stronie? – Co widzimy na wprost? – W ilu rzędach są ustawione ławki? – Po której stronie stoi biurko nauczyciela?

ZADANIE DLA MĄDRALI – W której ławce siedzi tylko jedna osoba? (w pierwszej ławce z prawej strony) – Po której stronie tablicy leży gąbka? (po lewej) – Co stoi w prawym rogu sali? (kosz na śmieci)

10. Wykonanie portretu kolegi z ławki, któremu można zaufać. Jako pomoc można wykorzystać kontur twarzy z „Wyprawki 1” (do wycięcia).

1 1. N. zadaje pracę domową: – Przygotuj się dobrze do jutrzejszego dnia, spakuj dokładnie swój tornister.

12. Umówienie się z U. w wyznaczonym miejscu następnego dnia. Pożegnanie U. powiedzeniem: – Do widzenia, do widzenia do miłego zobaczenia!

WARTO wpleść w pożegnanie słowo „tropiciele”. U. mogą wraz z N. wymyślić własne rymujące się pożegnanie, np.:– Pożegnania nadszedł czas. Tropiciele, przyjaciele żegnam was!

PAMIĘTAJ! N. przygotuje na następny dzień kartonowe koła z różnymi minkami.

Dzień 3. Mój pierwszy dzień w szkoleZapis w dzienniku Opowiadanie sytuacji, która zdarzyła się Hani i Heniowi w szko-le w odniesieniu do własnych doświadczeń oraz treści wysłuchanego opowiadania Jak to będzie? Przedstawienie Noni – laleczki na kłopoty Analiza i synteza słuchowa imion dzieci Ćwiczenia grafomotoryczne Wyszukiwanie na obrazkach przedmio-tów zbliżonych kształtem i wielkością Łączenie przedmiotów w pary

P. s. 6–9CD

NIEZBĘDNIK: kartonowe koła przygotowane wcześniej przez N. z minkami przedsta-wiającymi różne emocje.


1. Zabawa na powitanie dnia. U. witają się ze swoim sąsiadem z ławki, wypowiadając jego imię sylabami.

WARTO wyznaczyć w klasie miejsce (na wykładzinie, w kąciku czytelniczym), gdzie U. wraz z N. będą poznawali przygody, przeżycia, radości i smutki swoich rówieśników.

CDedukacja polonistycznaP. s. 4, P. s. 5 ćw. 1, 2

W. 1 k. 2edukacja plastyczna


30


2. Wysłuchanie tekstu Jak to będzie? (z cyklu „Listy od Hani i Henia”) czytanego przez N.

Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka Młodszy

Jak to będzie? Rozmowa na temat tekstu. Sprawdzenie rozumienia tekstu.

– Jak ma na imię dziewczynka, która pisze ten list? Jak ma na imię jej najlepszy kolega? – Gdzie poznali się Hania i Henio? – Jak ma na imię laleczka, którą przyniósł Henio? Od kogo ją dostał? Ocena sytuacji i bohaterów.

– Dlaczego Hania bała się szkoły? – O czym Henio powiedział swojej laleczce Noni? – Dlaczego Hania uznała, że Henio jest odważny? Wnioski dla U.

– Co można czuć w pierwszym dniu szkoły? – Jak można się zaprzyjaźnić z nowymi koleżankami i kolegami w nowym miejscu? – O czym można powiedzieć Noni? O czym chcesz dzisiaj powiedzieć Noni? Pogłębiamy temat: „Co to znaczy być odważnym?”.

– Czy można się bać? W jakich sytuacjach możemy odczuwać strach? – Co pozytywnego możesz powiedzieć komuś, żeby mu pomóc, gdy się boi? Pogłębiamy temat: „Dobrze jest mieć przyjaciela”.

– O czym można powiedzieć przyjacielowi? – Jak można spędzać czas z przyjacielem? – Jaki powinien być przyjaciel? – Dlaczego jest dobrze mieć przyjaciela?

Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez U. tekstu daje możliwości:

– kształtowania wartości odwagi, przyjaźni; – uczenia stawiania czoła trudnej sytuacji; – rozwijania umiejętności nawiązywania relacji w nowym miejscu; – oswajania emocji związanych z nowym, nieznanym miejscem.

Wprowadzamy w świat wartości – odwaga; – przyjaźń.

Pierwszy dzień w szkole to dzień szczególny pod wieloma względami. Dziecko staje w nowej sytuacji, otwierają się przed nim nowe możliwości i nowe wyzwania. Tak wiele zależy od atmosfery stworzonej w domu wokół tego wydarzenia i tak wiele zależy od pierwszych wrażeń dziecka w szkole w tych pierw-szych dniach. Podekscytowanie, ciekawość, radość i duma z bycia uczniem mieszają się ze strachem i nie-pewnością, które są tak naturalne dla nowych sytuacji i tak dobrze znane każdemu człowiekowi – i dziec-ku, i dorosłemu.Pierwsze dni w szkole to okazja, by uczyć się odwagi w nowych sytuacjach, radzenia sobie z emocjami, które tej sytuacji towarzyszą, i uczyć się nawiązywania relacji z nowymi osobami.

edukacja społecznaP. s. 6, CD

31

Dzień 3. | Mój pierwszy dzień w szkole

Uczymy stawiania czoła trudnej sytuacjiDla dziecka, które przekracza próg szkolny, otwiera się nowy, nieznany świat i jak wszystko, co nowe, może on budzić ekscytację, ale i strach. Nowe miejsce i nowi ludzie. Nowe wyzwania i nowe oczekiwania wzbudzane przez otoczenie podczas licznych rozmów jeszcze przed pójściem do szkoły. Dziecko musi wytrzymać to napię-cie i poradzić sobie z nowymi okolicznościami.

Rozwijamy umiejętności nawiązywania relacji w nowym miejscuOpowieść Hani uczy komunikowania się z innymi, dzielenia się tym, co przeżywamy, przyznawania się do swoich uczuć. Warto nawiązać kontakt w nowym miejscu. To otwarcie się szybko zostaje odwzajemnione. Rodzi się poczucie wspólnie przeżywanej sytuacji, wspólnie odczuwanych emocji. Rodzi się przyjaźń.

Oswajamy emocje związane z nową sytuacją i nowymi wyzwaniamiPrzez utożsamienie się z sympatycznymi rówieśnikami, Hanią i Heniem, mały uczeń ma możliwość w bezpiecz-nych warunkach zmierzyć się z trudnymi emocjami, które może rodzić nowa sytuacja: nowe miejsce, nieznani ludzie, nowe wyzwania. Dziecko, choć jeszcze nie wie, z czym dokładnie wiąże się nowa rola, którą podejmu-je, czuje atmosferę napięcia i nowych oczekiwań wobec niego. I przez opowieści Hani i Henia ma możliwość zmierzyć się z nimi, przyznać się do nich, podzielić je z innymi, oswoić je i poczuć się bezpieczniej.Z opowieści Hani płynie piękna i ważna lekcja: trzeba mieć dużo odwagi, żeby się przyznać do strachu. Mamy prawo się bać, mamy prawo bać się czegoś nowego i nieznanego, nie musimy ukrywać tego, że się boimy. Już samo przyznanie się do strachu jest sposobem na jego pokonanie. Oto recepta na oswojenie strachu: przyznać się do niego, podzielić się nim z kimś, choćby to była laleczka mała jak paznokieć. Gdy ujawniamy strach i przestaje on być tajemnicą, przestaje być tak straszny.

Podpowiadamy RodzicomJak pomóc dziecku w pierwszych dniach nauki w szkole? 1. Warto poświętować z okazji pierwszego dnia szkoły i np. zabrać dziecko do kina lub pójść na lody.

Chodzi o to, by kojarzyć ten dzień z pozytywnymi emocjami. Już zakupy szkolnych przyborów mogą stać się taką okazją. Dobrze przy tym pamiętać, że piórnik powinien się podobać przede wszyst-kim… dziecku, a nie mamie lub tacie.

2. Nie należy porównywać dziecka z innymi. Każde dziecko ma prawo radzić sobie z tym nowym doświad-czeniem na swój sposób. Jedno zaadaptuje się szybko, inne wolniej, i ma do tego prawo. Należy dziecko wesprzeć w tym procesie, a nie poganiać.

3. Trzeba pozwolić dziecku na wyrażanie uczuć związanych ze szkołą i nowymi doświadczeniami. Potrzeb-na jest do tego atmosfera akceptacji.

4. Wyrażanie afirmacji i chwalenie za wykonane zadania będzie zachęcało dziecko do mierzenia się z no-wymi obowiązkami.

5. Nie należy oczekiwać, że już pierwszego dnia dziecko zostanie prymusem. Nie wolno stawiać dziecku wygórowanych wymagań.

6. Jeśli pojawiają się jakieś kłopoty lub niechęć do szkoły, należy poszukać przyczyny. Warto porozmawiać z N., który ma mniej emocjonalne spojrzenie na dziecko niż rodzic, widzi je na tle grupy.

7. Trzeba pomóc dziecku wdrożyć się w obowiązki ucznia przez dopilnowanie prostych czynności: punktu-alnego wychodzenia do szkoły, zapakowania właściwych podręczników i pomocy na zajęcia, odrabiania we właściwym czasie zadań domowych.

8. Warto zadbać o kącik do nauki. 9. Należy też zatroszczyć się o rozwijanie u dziecka zainteresowania czytaniem, pisaniem, liczeniem, wska-

zując na ich praktyczne znaczenie i użyteczność w codziennych sytuacjach. Warto czytać dziecku książki, oglądać razem z nim ilustracje, rozmawiać o losach bohaterów, czy też zapraszać do wspólnego policze-nia sztućców, które potrzebne są na stole.

32


10. Dobrze jest też pamiętać, by niechcący nie budować w dziecku uczucia lęku przed szkołą i niewłaściwych postaw wobec niej. Groźbami typu: „W szkole to cię nauczą…”, nie rozwiąże się problemów, które pojawiają się w codziennym funkcjonowaniu dziecka, a jedynie zbuduje się niepotrzebne uczucie lęku. To postawa rodziców kształtuje postawy dziecka. Nie warto straszyć dziecka szkołą, wypowiadać się lekceważąco na temat szkoły i tego co się w niej dzieje, ponieważ nie pomoże to ani dziecku, ani jego rodzicom.

Polecamy lekturyDorota Gellner, Nasza szkoła to nie smok, „Świerszczyk 2010, nr 17.Dorota Gellner, W czepku urodzone, Warszawa 2011.Dorota Gellner, Zając,Warszawa 2010.Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Siedmiu wspaniałych i sześć innych, nie całkiem niezna-nych historii, Warszawa 2010.Anna Sójka, Szkoła czarownic, Warszawa 2010.

3. Zabawa w minki. U. siedzą w kole. Każdy U. po kolei losuje kółko z minką przedstawiającą róż-ne emocje (radość, smutek, strach, złość). Po wylosowaniu U. nie pokazuje koła z minką, tylko mimiką wyraża takie uczucie, jakie odczytał z kółka. Pozo-stali U. odgadują, co pokazana mina oznacza, i sprawdzają, czy jest zgodna z tą przedstawioną na kółku.

N. podsumowuje zabawę z minkami. Pokazuje każdą minę i nazywa emocje przedstawione na rysunku.

5. Analiza i synteza sylabowa, słuchowa imion dzieci oraz wyrazów związanych ze szkołą.

6. Ćwiczenia grafomotoryczne, rysowanie po śladzie. Kolorowanie postaci Noni. 7. Wyszukiwanie na obrazkach przedmiotów zbliżonych kształtem i wielkością. Łą-

czenie przedmiotów w pary. 8. Ćwiczenia wzrokowo-manualne. Uzupełnianie piłki elementami. 9. Zabawa na pożegnanie „Dokończ zdanie”.

– Usiądźmy w kole. Dokończmy zdanie: Jestem wesoła/wesoły, gdy… Jestem smutna/smutny, gdy…

10. N. prosi o przyniesienie pamiątki z wakacji.

edukacja polonistycznaedukacja plastyczna

P. s. 8 ćw. 1edukacja matematycznaP. s. 9 ćw. 2

P. s. 9 ćw. 3

edukacja społeczna

33

Dzień 4. | Wakacyjne wspomnienia

Dzień 4. Wakacyjne wspomnieniaZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat wakacji i pamiątek z nich przy-wiezionych Zapoznanie z elementami Kuferka ucznia Zabawy ruchowe Roz-poznawanie i nazywanie figur geometrycznych Klasyfikowanie figur według kształ-tu i koloru Kolorowanie figur geometrycznych Ćwiczenia grafomotoryczne

Analiza sylabowa nazw przedmiotów Praca techniczno-plastyczna Kuferek wa-kacyjnych wspomnień – ozdabianie według indywidualnych pomysłów uczniów

P. s. 10–15K.u.CD

NIEZBĘDNIK: mapy Polski, Europy, świata, demonstracyjne figury geometryczne: koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt; kartonowe pudełko i przedmioty do jego ozdabia-nia (np. muszelki, drobne kamyki, ususzone kwiaty, liście, kolorowe wstążki).


1. Zorganizowanie klasowej wystawy przedmiotów przyniesionych przez U. – Waka-cyjne skarby.

2. Swobodne wypowiedzi U. na temat wakacji. – Gdzie spędziliście tegoroczne wakacje? – Podajcie nazwę miejscowości, w której byliście podczas wakacji. – Opowiedzcie o ciekawych miejscach, które zwiedziliście. – Jakie widzieliście zwierzęta i rośliny? – Z kim spędziliście wakacje? – Czy nawiązaliście nowe znajomości? – Jak mają na imię wasi nowi znajomi? – Jakie pamiątki przywieźliście z wakacji? – Gdzie je znaleźliście lub kupiliście? – Z jakim wydarzeniem, przygodą łączy się ta pamiątka?

WARTO pokazać wymieniane miejsca na mapach Polski, Europy lub świata.

3. Wprowadzenie do Matematyki w działaniu. N. zapoznaje U. z Kuferkiem ucznia. Pokazuje jego zawartość: klocki, pchełki, patycz-

ki itd. Ustala zasady korzystania z tych pomocy. Proponuje U. zabawę z wybranymi pomocami z kuferka jako pomysł na spędzenie wolnego czasu w niepogodne dni.

4. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 44.5. Zabawa ruchowa doskonaląca orientację przestrzenną. U. poruszają się w rytm dowolnej muzyki, trzymając w ręku klocek z Kuferka ucznia. Gdy muzyka ucichnie, stają nieruchomo i wsłuchują się w polecenia N.: – Połóż klocek na swojej lewej/ prawej stopie. – Trzymaj klocek w lewej/ prawej dłoni. – Unieść klocek lewą/ prawą ręką. – Trzymaj klocek obiema rękami nad głową. – Opuść klocek pod brodę. – Dotknij klockiem prawego/ lewego ucha. – Schowaj klocek za plecami. – Połóż klocek obok prawej/ lewej stopy

6. Słuchanie poleceń ze zrozumieniem. Uzupełnianie ilustracji nalepkami.7. Wyróżnianie nazw przedmiotów związanych z wakacjami przedstawionych na ilu-

stracji. Wybrzmiewanie nazw sylabami. Analiza i synteza słuchowa.

edukacja plastyczna

edukacja polonistycznaedukacja przyrodnicza

edukacja matematyczna

K.u.

P. s. 10, 11 ćw. 1, 2, 3, 4

K.u.

edukacja muzycznaCD

P. s. 12 ćw. 5P. s. 12

34


8. Ćwiczenia grafomotoryczne przygotowujące do nauki pisania. Prowadzenie po śladzie, kolorowanie szlaczka według wzoru.

9. Zabawa ruchowa „Wakacyjne wspomnienia”. U. słuchają opowiadania N. i ilustrują je ruchem.

Noni wyjeżdża na upragnione wakacje. Pakuje walizkę. Zapina sandały, zakłada kapelusz i okulary przeciwsłoneczne. Idzie na dworzec, niosąc w ręku ciężką walizkę. Wsiada do pociągu. Macha na pożegnanie prawą ręką. Jedzie pocią-giem nad morze. Na plaży wsłuchuje się w szum fal i zbiera muszelki. Na space-rze w lesie widzi kołyszące się drzewa. W górze obserwuje lot mewy. Pod koniec dnia idzie na strzeżoną plażę i pływa w morzu.

10. Rozpoznawanie podstawowych figur geometrycznych w otoczeniu (kwadrat, trój-kąt, koło).

Praktyczne rozróżnianie figur geometrycznych. Kolorowanie ich według polecenia. 11. Ćwiczenia grafomotoryczne. Labirynt – doprowadzenie dzieci do ich pamiątek

wakacyjnych.12. Analiza sylabowa nazw przedmiotów. Liczenie sylab w wyrazach i rysowanie od-

powiedniej liczby kresek.13. Ćwiczenia usprawniające rysowanie bez odrywania ręki od kartki.14. Praca techniczno-plastyczna Kuferek wakacyjnych wspomnień. Ozdabianie karto-

nowego pudełka – kuferka według indywidualnych pomysłów U.

Dzień 5. Moje ulubione zajęciaZapis w dzienniku Wypowiedzi na temat ilustracji w podręczniku Porównywanie wielkościowe: większy, największy, mniejszy, najmniejszy Dostrzeganie różnic na ob-razkach – analiza i synteza wzrokowa Analiza słuchowa nazw przedmiotów z głoską o

Wprowadzenie pojęć: poziom, pion Wycieczka po szkole ze szczególnym zwróceniem uwagi na rodzaj i miejsce odbywających się zajęć oraz pracowników szkoły i ich obowiązki

P. s. 16–19


1. Powitanie na dobry początek dnia. U. siedzą w kręgu. N. podchodzi do wybranego U. i składa mu życzenie na dobry początek dnia. – Życzę ci dzisiaj miłego dnia. – Życzę ci dzisiaj udanej zabawy. – Życzę ci dzisiaj dużo uśmiechu. Po powitaniu N. podaje U. rękę i siada na jego miejscu. Osoba, która przyjęła życzenie, kontynuuje powitanie.

2. Omówienie ilustracji. – Co widzicie na ilustracjach? – Co robią dzieci? – Gdzie dzieci się bawią? – Jak nazwalibyście te zajęcia? – Kto prowadzi zajęcia dla dzieci? – W jakich zajęciach chcielibyście wziąć udział? – Jak wygląda sala, w której macie zajęcia? Wybrzmiewanie nazw sprzętów sportowych i przyborów plastycznych przed-stawionych na ilustracji.

P. s. 12 ćw. 6


P. s. 13 ćw. 7, 8P. s. 14 ćw. 9

P. s. 14 ćw. 10

P. s. 15. ćw. 11edukacja techniczna

edukacja społeczna

edukacja polonistycznaP. s. 16 ćw. 1

Dzień 5. | Moje ulubione zajęcia

3. Zabawa sylabowa „Zgadywanka”. N. wybrzmiewa pierwszą sylabę nazwy przedmiotu, a U. uzupełniają nazwę drugą sylabą (pił-ka, sza-fa, ko-ło)

4. Porównywanie wielkościowe. Ćwiczenia manualne usprawniające motorykę małą.

5. Dostrzeganie różnic na obrazkach. Analiza i synteza wzrokowa. 6. Zabawa ruchowa. Przygotowanie do wprowadzenia pojęć pion, poziom.

U. stoją w kole lub przy ławkach. Wykonują ruchy zgodnie z usłyszaną rymo-wanką:

Cześć, czy jesteście w dobrej formie?Cześć, wy, stopy, czy w formie dziś jesteście?W takim razie obie się do pracy weźcie:w górę i w dół,w lewo i w prawo,małe kółeczka zataczajcie żwawo.

Cześć, wy, nogi, czy w formie dziś jesteście?W takim razie obie się do pracy weźcie:w górę i w dół,w lewo i w prawo,kółeczka teraz zataczajcie żwawo.

Cześć wy, ramiona, czy w formie dziś jesteście?W takim razie oba się do pracy weźcie:w górę i w dół,w lewo i prawo,kółeczka małe zataczamy żwawo.

Jutta Bläsius, 3 minuty ruchu, Kielce 2009.

7. N. na podstawie przeprowadzonej zabawy wprowadza pojęcia: pion, poziom. 8. Ćwiczenia grafomotoryczne. 9. Analiza słuchowa nazw przedmiotów z głoską o.WARTO podczas wybrzmiewania nazw głoskami wprowadzić element ruchu.U. stoją i wraz z N. głoskują nazwy przedmiotów (balon, okulary, oko, motyl, palma, drzewo). Głoskę o akcentują przysiadem. U. mogą układać modele dźwiękowe wy-razów z białych kartoników.10. N. zachęca U. do wycieczki po szkole. Dzieci dowiedzą się, co robią U. w innych

salach, kto pracuje w szkole i czym się zajmuje.

WARTO w czasie wycieczki zwrócić uwagę na formy grzecznościowe podczas powita-nia pracowników szkoły, kolegów i koleżanek z innych klas.

edukacja matematycznaP. s. 17 ćw. 2, 3P. s. 18 ćw. 4, 5

P. s. 19 ćw. 6P. s. 19 ćw. 7

edukacja społecznaedukacja etyczna

36

Książeczka na dobry początek | II. W naszej klasie

II. W NASZEJ KLASIE

Dzień 6. Letnie kreacjeZapis w dzienniku Rozwiązywanie rebusu sylabowego Swobodne wypowiedzi uczniów na temat mody oraz modnych ubiorów Udział uczniów w zabawie „Podróż na Wyspę Mody” Kolorowanie figur geometrycznych według kodu Ćwiczenia gra-fomotoryczne – rysowanie elementów po śladzie Utrwalenie i śpiewanie Piosenki na dobry początek Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe

P. s. 20–23CD

NIEZBĘDNIK: kolorowe paski bibuły (długość 3, 4 cm): żółte, czerwone, niebieskie, zielone.


1. Rozwiązanie rebusu sylabowego. N. prosi, aby U. podali pierwsze sylaby wypo-wiadanych przez niego wyrazów: – wyraz (WY) – spacer (SPA) – motyl (MO) – dynia (DY)

Rozwiązanie: WYSPA MODY 2. Swobodne wypowiedzi U. na temat mody. Zaproszenie U. w podróż na Wyspę

Mody. Zapraszam was w niezwykłą podróż. Odwiedzimy Wyspę Mody. Przed wami wie-

le zadań, które wymagają uwagi, umiejętności i wspólnego działania, ale czeka was także wspaniała zabawa. Dziewczynki na tej wyspie noszą stroje i ozdoby w kolorach czerwonym i żółtym, a chłopcy – w niebieskim i zielonym. Waszym zadaniem będzie przygotowanie z pasków bibuły bransoletek na ręce i nogi, naszyjnika i przepaski na głowę. Mieszkańcy tej wyspy nie używają kleju, musicie więc połączyć paski, zaplatając je lub wiążąc. Możecie sobie wzajemnie pomagać.

3. Zabawa ruchowa „Pokaz mody”. U. poruszają się po kole w rytm dowolnej muzyki. Na umówiony sygnał prezen-

tują bransoletki na prawej, a potem na lewej ręce, potrząsając rękami w górze. Następnie wysuwają w przód najpierw prawą, a potem lewą nogę, i tupią nimi. Kłaniają się skinieniem głowy koleżance lub koledze z prawej i lewej strony, wy-powiadają imiona stojących obok dzieci. Na koniec wykonują egzotyczny taniec mieszkańców Wyspy Mody.

4. Przypomnienie nazw figur geometrycznych. Dorysowywanie do figur elementów według własnego pomysłu U.

5. Kolorowanie figur geometrycznych według kodu. 6. Wyszukiwanie elementów, które nie pasują do pozostałych. 7. Rysowanie szlaczka po śladzie. 8. Utrwalenie Piosenki na dobry początek. Tworzenie akompaniamentu do piosenki

na instrumentach perkusyjnych lub przedmiotach z otoczenia. 9. Ćwiczenia grafomotoryczne. Rysowanie elementów po śladzie. Kolorowanie

prawej strony obrazków.10. Łączenie w pary takich samych ilustracji.


CD z dowolną muzyką

edukacja matematycznaP. s. 20 ćw. 1

P. s. 20 ćw. 2

P. s. 21 ćw. 3

P. s. 21 ćw. 4

edukacja muzycznaP. s. 22 ćw. 5

P. s. 22 ćw. 6

37

Dzień 7. | Zasady naszej klasy

11. Zabawa rozwijająca i doskonaląca orientację przestrzenną „Strona lewa, strona prawa”.

N. prosi, aby U. wymienili nazwy przedmiotów, które widzą w klasie po swojej prawej i lewej stronie.

12. Ćwiczenia muzyczno-ruchowe: utrwalające tempa w muzyce: szybkie, wolne i umiarkowane; marsz, bieg, pod-skoki w różnym tempie do akompaniamentu rytmicznego bębenka lub pianina; utrwalające zmiany dynamiczne: cicho – głośno, bardzo cicho – bardzo głośno; rytmiczne lub utrwalające tekst poznanej wcześniej piosenki.

ZADANIE DLA MĄDRALIN., stojąc twarzą zwróconą do U, pyta:

– Co widzę po swojej prawej stronie, a co po lewej? – Dlaczego widzę co innego niż wy po swojej prawej i lewej stronie? Jak to wytłumaczyć?

N. prosi, aby U. odwrócili się tyłem do tablicy i powtórnie wymienili, co widzą po swojej prawej, a co po lewej stronie. Następnie krótko wyjaśnili, dlaczego sytuacja uległa zmianie.13. Umieszczanie przedmiotów na ilustracji zgodnie z poleceniem.14. Ćwiczenia na orientację w schemacie ciała: strona prawa, strona lewa.

Dzień 7. Zasady naszej klasyZapis w dzienniku Rozmowa na temat właściwych zachowań i zasad obowiązujących w klasie na podstawie wysłuchanego wiersza Emilii Wazner Wyspa Tolerancji Analiza i synteza słuchowa Scenki dramowe Ćwiczenia w czytaniu Klasyfikowanie przed-miotów zgodnie z podanym warunkiem Ćwiczenia grafomotoryczne Zabawa ru-chowa „Marionetki” Nauka piosenki Pierwszaczek

P. s. 24–27


1. Wysłuchanie fragmentu wiersza Emilii Wazner Wyspa Tolerancji.

Wyspa Tolerancji

edukacja muzyczna

bębenek lub pianino

P. s. 23 ćw. 7P. s. 23 ćw. 8, 9


Kiedyś popłynę w rejs daleki,by poznać egzotyczne kraje,podziwiać lasy, góry, rzekii rajskie ptaki jakby z bajek.

Wokół równika świat opłynę i z Antarktydy po Arktykę,aby odnaleźć cud – krainę,gdzie nikt nie sięga po krytykę.

Nikt nie zna kłótni, fochów, dąsówi zgodnie obok siebie żyjąw wesołym gwarze zabaw, pląsówci, co są chudzi, ci, co tyją.

Nikt rudych włosów nie wyśmiewaI piegi też nie przeszkadzają,

Dla wszystkich tutaj rosną drzewa,dla wszystkich strumyk szemrzew gaju.

Przezwiska nie są tutaj znaneni zazdrość, ani też nienawiść.Każdy szanuje twoje zdaniei z kim chcesz, to się możesz bawić.

Jeśli odkryję takie miejsce –być może w czasie tych wakacji –zaraz na mapie je umieszczęi nazwę Wyspą Tolerancji.

Emilia Wazner, „Nauczyciel z Klasą” 2011, nr 1.

38


Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza: – Dokąd wybiera się bohater wiersza? – Co zamierza podziwiać? – Jakie kraje chce odnaleźć? – Jakie zwyczaje panują w tej krainie? – Jak bohater nazwie odkrytą wyspę?

WARTO wyjaśnić znaczenie słów:tolerancja – poszanowanie czyichś poglądów i zachowań mimo tego, że nie podoba-ją się nam, są odmienne od naszych.krytyka – ocena dobrych i złych stron czegoś z punktu widzenia określonych wartości.

– Kogo można nazwać człowiekiem tolerancyjnym? – Gdzie w naszej szkole możemy umieścić Wyspę Tolerancji? (w naszej klasie) – Jakie zasady będą obowiązywały w naszej klasie? (szanujemy się nawzajem, bawimy

się zgodnie i bezpiecznie, zwracamy się do siebie po imieniu, pomagamy sobie, szanujemy cudzą własność, zwracamy pożyczone rzeczy itp.)

2. Scenki dramowe „Pożyczamy i oddajemy pożyczone przedmioty”. U. odgrywają scenki dramowe, podczas których pożyczają lub oddają różne przed-

mioty. U. ćwiczą praktycznie w parach, a potem mogą przedstawiać pozorowaną sytuację przed klasą.

WARTO podczas odgrywania scenek zwrócić uwagę na stosowanie zwrotów grzecz-nościowych, wspomnieć o tym, co można pożyczać, a czego nie, powiedzieć o posza-nowaniu cudzych rzeczy.

3. Zabawa kształtująca równowagę „Stoję na jednej nodze”. U. stoją przy ławkach. Na sygnał N. unoszą prawą, a następnie lewą nogę, muszą

utrzymać równowagę. Powoli wydłużamy czas stania na jednej nodze do 3, 4 se-kund. Można podnieść stopień trudności, prosząc, aby U. zamknęli oczy.

4. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji i opisywanie różnic. – Kto jest odpowiedzialny za porządek w klasie?

WARTO zwrócić uwagę, że za porządek w klasie odpowiadają wszyscy, ale w sposób wyjątkowy – dyżurny; wyjaśnić, jaką funkcję dyżurny pełni w klasie i jakie ma obo-wiązki (przynosi kredę, wyciera tablicę, dba o ład itp.).

5. Przeliczanie kwiatów i tworzenie rysunków równolicznych.

6. Klasyfikowanie przedmiotów zgodnie z podanym warunkiem.7. Analiza i synteza słuchowa wyrazów.

WARTO wyjaśnić słowo rym – jest to powtórzenie jednakowych lub podobnych ukła-dów sylab w ustalonych miejscach wyrazów.

8. Zabawa rozwijająca inwencję twórczą – „Rymy”. W zabawie tej U. kończą rozpoczęte przez N. rymowanki, np.

– Fa, fa, fa – każdy dobry humor… (ma). – He, he, he – może złapiesz dzisiaj… (mnie). – Ho, ho, ho – na konika wołaj… (wio). – Pa, pa, pa – dziś pogoda nie jest… (zła). – Em, em, em – pyszny budyń zaraz… (zjem). – Kap, kap, kap – razem ze mną wróbla… (złap).

edukacja społeczna

edukacja społeczna

P. s. 24 ćw. 1

edukacja matematycznaP. s. 25 ćw. 2P. s. 25 ćw. 3

P. s. 26 ćw. 4

39

Dzień 8. | Nie rób drugiemu, co tobie niemiłe

9. Ćwiczenia grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie.10. Zabawa ruchowa „Marionetki”.

WARTO wyjaśnić słowo marionetka – lalka teatralna poruszana od góry za pomocą nitek lub drucików zawieszonych na tzw. krzyżaku.

U. udają marionetki: stoją na szeroko rozstawionych nogach, ręce zginają w łokciach i unoszą do góry; dłonie z szeroko rozstawionymi palcami. Na sygnał N. (np. klaśnię-cie, uderzenie w bębenek) przecinają się nitki. Na hasło: „Prawa ręka!” wszystkie lalki opuszczają prawe ręce. Na hasło: „Lewa ręka!” opuszczają lewe ręce itd. Poda-jemy hasła: „Głowa!”, „Prawa noga!”, „Lewa noga!” aż do momentu, gdy U. rozluź-nią całe ciało i ukucną obok ławek.

11. Ćwiczenia w czytaniu globalnym.12. Ćwiczenia grafomotoryczne przygotowujące do nauki pisania.13. Nauka piosenki Pierwszaczek. Teksty i nuty na s. 63.

Dzień 8. Nie rób drugiemu, co tobie niemiłeZapis w dzienniku Zabawa na powitanie „Na dobry początek” Wysłuchanie frag-mentu wiersza Wandy Chotomskiej Nie płacz mała Wypowiedzi uczniów na temat właściwych zachowań w różnych sytuacjach (ze szczególnym zwróceniem uwagi na za-chowanie się wobec kolegów i koleżanek z klasy) Praca plastyczna Przyjazny stworek na dobry humorek Ćwiczenia grafomotoryczne Przeliczanie i porównywanie liczeb-ności zbiorów

P. s. 28–31

NIEZBĘDNIK: kartki z bloku rysunkowego, kredki lub farby.

Proponowany przebieg zajęć:

1. Zabawa na powitanie „Na dobry początek”. U. stoją w kręgu, odwróceni twarzami na zewnątrz. N. zaprasza do środka jed-nego U. i poleca mu, aby podszedł do wybranej przez siebie osoby i zaprosił ją do środka słowami: „Zapraszam cię, Basiu”. Gdy U. są już w kręgu, Basia dziękuje za zaproszenie słowami: „Dziękuję za zapro-szenie, Jacku”. Wtedy Jacek idzie do kręgu i odwraca się twarzą do środka. Zabawa trwa do momentu aż, wszystkie dzieci odwrócą się twarzami do środka kręgu. Wówczas wszyscy mogą się powitać ustalonym okrzykiem, np. „Witajcie koledzy koleżanki!”, „Ahoj, Tropiciele!”, „Miłego dnia życzę ci ja”.

2. Wysłuchanie fragmentu wiersza Wandy Chotomskiej Nie płacz mała.

P. s. 26 ćw. 5

P. s. 27 ćw. 6P. s. 27 ćw. 7

CD

edukacja muzyczna

edukacja społeczna


Nie płacz, małaSiedzi w kącie zapłakana – jedna żałość.Może podejść, może spytać, co się stało?Kto podejdzie do niej pierwszy – ja czy ty?Kto jej powie: – Nie płacz, mała, wytrzyj łzy.Nie płacz, mała,nie płacz, mała,może na mnie, właśnie na mnie tu czekałaś.

Człowiek różne ma kłopoty,pogadamy sobie o tymi coś razem wymyślimy – ja i ty.

Tak niewiele, tak niedużo czasem trzeba,żeby chmury, czarne chmury zdmuchnąć z nieba.Tych słów parę, jeden uśmiech, jeden gest – nie płacz, mała, ktoś przy tobie blisko jest.

Wanda Chotomska, w: Rodzinna herbatka, Łódź 2009.

40


3. Wypowiedzi U. na temat treści wiersza i ilustracji. – Gdzie siedziała zapłakana dziewczynka? – Kto pocieszał płaczącą koleżankę? – Jakimi słowami pocieszały płaczącą dziewczynkę dzieci z klasy? – O czym płacząca dziewczynka mogłaby porozmawiać z Noni? – Co pomogło odgonić ciemne chmury?

WARTO zwrócić uwagę na znaczenie zwrotu rozchmurzyć się – poprawa pogody, poprawa nastroju. – Jak czuliście się pierwszego dnia w szkole? – Jakie znacie sposoby na poprawę humoru?

4. Wypowiedzi U. na temat zdjęć przedstawiających radosne i smutne dzieci. 5. Praca plastyczna Przyjazny stworek na dobry humorek. U. mogą wykonać pracę

kredkami lub farbami. Prezentacja prac plastycznych i wypowiedzi U. o swoich stworkach (imię, ulu-bione zabawy, zajęcia).

6. Klasyfikowanie zbiorów i doklejanie elementów. 7. Ćwiczenie grafomotoryczne. 8. Przeliczanie i porównywanie liczebności zbiorów. 9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Klasyfikowanie przedmiotów – umieszczenie nalepek we właściwych miejscach.

WARTO dokonać analizy i syntezy słuchowej wyrazów: miś, auto, klocki; przeliczyć zabawki na półkach i zapytać, czego jest więcej, a czego mniej.

11. Na zakończenie zajęć U. żegnają się okrzykami lub okrzykiem, podobnie jak przy powitaniu, np. „Cześć, koleżanko, kolego!”; „Do zobaczenia, Tropiciele!”.

Dzień 9. Przyroda wokół nasZapis w dzienniku Rozwiązywanie zagadek czytanych przez nauczyciela Wypowiedzi uczniów na temat zmian zachodzących w przyrodzie w poszczególnych porach roku

Ćwiczenia doskonalące spostrzegawczość Improwizacje ruchowe „Cztery pory roku” Klasyfikowanie przedmiotów według podanego warunku Ćwiczenia grafo-motoryczne Wysłuchanie efektów dźwiękowych: łąka, jezioro, góry Rozmowa na temat wyglądu sadu i ogrodu jesienią Analiza i synteza sylabowa nazw warzyw i owo-ców Nauka na pamięć wiersza Joanny Papuzińskiej Już się jesień…

P. s. 32–37CD


1. Piosenka na powitanie. U. stają w kręgu i śpiewają bądź recytują rytmicznie tekst. Wybrana osoba znajdu-

je się w środku koła i wita się z każdym, podając rękę. Ten, na kogo wypadnie słowo „trzy”, wstaje i zostaje nowym witającym.

Witam was, witam was!Zaczynamy, już czas!Jestem ja, jesteś ty,raz, dwa, trzy!

Urszula Bissinger-Ćwierz, Muzyczna pedagogika zabawy w pracy z grupą, Lublin 2007. 2. Zagadki o porach roku.

P. s. 28 ćw. 1

P. s. 28 ćw. 2edukacja plastyczna


P. s. 29 ćw. 3P. s. 30 ćw. 5P. s. 30 ćw. 6P. s. 31 ćw. 7

edukacja społeczna

41

Dzień 9. | Przyroda wokół nas

Gubi liście i kasztany Lodem skuwa, śniegiem sypieoraz z wiatrem idzie w tany. W nosy, w uszy mrozem szczypie.Kosz owoców w ręku niesie. W grudniu się zaczyna.Każdy wie, że to Pani… (Jesień) To jest Pani… (Zima)

Jaką porę roku mamy, Po wiośnie nastaje,Gdy do nas wracają bociany? Słoneczne dni daje.Zielona, radosna – Na wakacje – co wy na to? –To jest Pani… (Wiosna) Dobra pora, bo już… (lato)

3. Wskazywanie pór roku na ilustracjach i wypowiedzi na temat zmian zachodzą-cych w przyrodzie w poszczególnych porach roku. Nalepianie elementów pasujących do każdej pory roku.

4. Ćwiczenia w czytaniu globalnym. 5. Ozdabianie nalepkami warzywnego ludzika według wzoru. 6. Improwizacje ruchowe „Cztery pory roku”. N. wypowiada tekst, a U. go ilustrują

ruchem. – Jestem wiosną. Fruwam jak motyl, na drzewach rozwijam pąki, latam z wracają-cymi z ciepłych krajów ptakami.

– Jestem latem. Kąpię się w morzu, wspinam się na górskie szczyty, skaczę jak mała żabka.

– Jestem jesienią. Tańczę i wiruję na wietrze, zbieram grzyby, przeskakuję przez kałuże. – Jestem zimą. Dmucham chłodem, prószę śniegiem, dzwonię dzwoneczkami, lepię śniegowe kule.

7. Klasyfikowanie przedmiotów według ich kształtu i przeznaczenia, rozpoznawa-nie figur geometrycznych.

8. Ćwiczenie grafomotoryczne. 9. Wysłuchanie efektów dźwiękowych: łąka, jezioro, góry. Rozpoznanie ich.

WARTO zilustrować jeden z efektów.

10. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji. – Czym zajmują się przedstawione na ilustracji postaci? – Jakie owoce zrywa rodzina? – Jakie warzywa rosną na grządkach? – Jak nazywa się miejsce, gdzie rosną drzewa owocowe? (sad) – Jak nazywa się miejsce, gdzie uprawia się warzywa? (ogród)

ZADANIE DLA MĄDRALI – Kto pracuje w sadzie? (sadownik) – Kto pracuje w ogrodzie? (ogrodnik, ogrodniczka) – Nazwij narzędzia widoczne na ilustracji. (motyka, grabie, szpadel, wiadro) – Do czego służą te przedmioty?

1 1. Wymień nazwy warzyw i owoców, które rosną jesienią w sadzie i ogrodzie.12. Analiza i synteza sylabowa nazw warzyw i owoców.

edukacja przyrodnicza

P. s. 33 ćw. 3

P. s. 32 ćw. 1

P. s. 32 ćw. 2

P. s. 34 ćw. 4, 5P. s. 35 ćw. 6

P. s. 35 ćw. 7


edukacja plastyczna

P. s. 36, 37edukacja polonistyczna

P. s. 37 ćw. 9

42


13. Nauka na pamięć wiersza Joanny Papuzińskiej Już się jesień…

Już się jesień…Już się jesień rozminęła z latem.Przyszła pora na kolacje pstrokate.Synowie i córki!Siekajcie ogórki,selery i pory,marchew, pomidoryw drobniusieńką kratkę.Zrobimy sałatkę. Joanna Papuzińska, Pod Bajdułem i inne wiersze, Łódź 2007.

WARTO zilustrować treść wiersza ruchem.

Dzień 10. Potrafię wieleZapis w dzienniku Zabawa ruchowa „Drzewa w lesie” Wypowiedzi uczniów na temat wysłuchanego wiersza Tadeusza Śliwiaka Chodzi jesień po lesie oraz ilustracji zamieszczonej w podręczniku Właściwe zachowanie się w lasie Ćwiczenia gra-fomotoryczne Podział wyrazów na sylaby Analiza sylabowa słuchowo-wzrokowa wyrazów Rozróżnianie figur geometrycznych według koloru i kształtu Muzyczne ilustracje dźwiękowe

P. s. 38–42CD


1. Zabawa ruchowa „Drzewa w lesie”. U. stoją w rozsypce. Podczas zabawy będą drzewami. Słuchając opowiadania N., pantomimiczne pokazują, co się dzieje z drzewami.N. opowiada: Wieje delikatny wietrzyk. – U. spokojnie i wolno poruszają uniesionymi w górę rękami.Drzewa łagodnie się kołyszą. – U. przenoszą ciężar ciała z lewej na prawą nogę, jednocześnie poruszając rękami uniesionymi nad głową.Nagle zrywa się wichura. – U. mocno pochylają się w przód i w tył, poruszając gwał-towniej rękami.Zaczyna padać drobny deszczyk, mżawka. – U. delikatnie stukają opuszkami pal-ców w różne przedmioty znajdujące się w sali.Deszczyk przemienia się w ulewę. – U. kucają i całymi dłońmi uderzają w podłogę.Silny wiatr targa gałęziami. – U. mocno pochylają się w przód, w tył oraz w lewo i w prawo, pamiętając o nieodrywaniu nóg od podłoża i wymachiwaniu rękami w różnych kierunkach.Wiatr wieje coraz słabiej, ucichł. – U. zwalniają tempo pochylania tułowia i poru-szania rękami.Na niebie pojawiło się promienne słońce. – U. uśmiechają się i kierują wzrok w stronę słońca.Z gałęzi wolno opadają liście, – U. spokojnie i delikatnie wirując, „opadają” na krze-sła lub podłogę.przykrywając kapelusze grzybów. – U. kładą ręce na głowach, tworząc ze złożonych dłoni kapelusze.

edukacja muzycznaCD

43

Dzień 10. | Potrafię wiele

2. Słuchanie wiersza Tadeusza Śliwiaka Chodzi jesień po lesie. Wypowiedzi na temat wysłuchanego wiersza i ilustracji.

Chodzi jesień po lesie

Chodzi jesień po lesie Chodzi jesień po lesiewydeptuje dróg wiele drzewom nisko się kłaniachodzi jesień po lesie za nią wiatr liście niesiepłaci złotem za zieleń. nieba więcej, nieba więcej nieba więcej odsłania.

– Kto jest bohaterem wiersza? – Dokąd jesień wybrała się na spacer? – Czyją postać przybrała Pani Jesień? – Co Pani Jesień ma na głowie? – Jakie zwierzęta towarzyszą Pani Jesieni? – Wymieńcie inne leśne zwierzęta. – Jakie rośliny rozpoznajecie na ilustracji? – Wymieńcie inne leśne rośliny. – Jakie zmiany w przyrodzie zauważyliście? (kolory, odlatujące ptaki)

WARTO wspomnieć o właściwym zachowaniu się w lesie. Można przedstawić kilka scenek pantomimicznych mówiących o właściwym i niewłaściwym zachowaniu się ludzi w lesie. – wykonać karty dodatkowe ze s. 43, 44 związane z tematem dnia; nazwać drzewa, z których pochodzą narysowane liście, podać kilka nazw grzybów z podziałem na grzyby jadalne i trujące.

3. Rozwijanie spostrzegawczości. Uzupełnianie diagramów elementami według po-danego wzoru.

4. Ćwiczenia grafomotoryczne – labirynt. 5. Wyszukiwanie różnic na ilustracjach. Kolorowanie obrazka. 6. Porównywanie wysokości. Utrwalanie pojęć najwyższy, najniższy. 7. Podział wyrazów na sylaby. Analiza sylabowa słuchowo-wzrokowa wyrazów. 8. Ćwiczenie grafomotoryczne – rysowanie po śladzie. 9. Rozróżnianie figur geometrycznych według koloru i kształtu.

10. Wysłuchanie muzycznych ilustracji dźwiękowych. Rozpoznawanie dźwięków: ruch uliczny, las, szum morza, wiejskie podwórko.

edukacja polonistycznaedukacja przyrodnicza

P. s. 38 ćw. 1

edukacja społeczna

P. s. 39 ćw. 2

P. s. 39 ćw. 3

P. s. 40 ćw. 4

P. s. 40 ćw. 5

P. s. 41 ćw. 6

P. s. 41 ćw. 7

edukacja matematycznaP. s. 42 ćw. 1edukacja muzycznaP. s. 42 ćw. 2CD

A na niebie wysokoklucz żurawi szybujelecą ptaki, a dokąd?Tam, gdzie lato zimuje.

A co ujdzie kawałekto przysiądzie na pniakugładzi wrzosy zrudziałei coś woła do ptaków.

Tadeusz Śliwiak

44

Książeczka na dobry początek | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu

SCENARIUSZE ZAJĘĆ MATEMATYKI W DZIAŁANIU Rytmy

Do przygotowania prezentacji N. może użyć multibooka lub pomocy z Kuferka ucznia.

NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, komplet pchełek, komplet patyczków.

1. U. odwzorowują rytm pokazany na zdjęciu. Odczytują rytm i kontynuują go. Prezentacja wolnego układania rytmu – w tempie umożliwiającym jednocze-sne układanie przez U. – takie same klocki w takich samych kolorach. N. organizuje kilka podobnych zadań. U. układają rytmy z klocków, pchełek, patyczków. Zaczynają od prostych rytmów, które stopniowo są komplikowa-ne (najpierw o strukturze AAA, potem: ABABAB, AABAABAAB, ABCABCABC, AABCAABCAABC itp.). Należy pamiętać, żeby ogniwo rytmu powtórzyć co najmniej trzykrotnie. N. proponuje kilka innych rytmów do ułożenia, demonstracja prowadzi U. W czasie prezentacji rytmów na tablicy, układanych w tempie pozwalającym U. na równoczesne odwzorowywanie rytmów z tablicy, N. może poświęcić czas na pomoc U., którzy gorzej sobie radzą.

2. U. przyglądają się pierwszemu zdjęciu. Odczytują rytm. Uzupełniają rytm pcheł-kami na drugim zdjęciu (kładą pchełki w odpowiednich miejscach na zdjęciu). Prezentacja rytmu bez dziur; prezentacja rytmu z dziurami; prezentacja poka-zuje, jak te dziury są uzupełniane. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. układają rytm, np. z klocków (co najmniej 4 ogniwa). N. zabiera kilka kloc-ków z rytmu. U. uzupełniają luki. Ważne, żeby N. nie zabierał obiektów z pierwszego ogniwa rytmu. Zaczyna od zabrania 1 obiektu z rytmu, potem 2, i stopniowo zwiększa liczbę zabieranych obiektów.

– U. pracująw parach. Układają razem rytm. Jeden U. zabiera kilka obiektów z ryt-mu, drugi je uzupełnia.

3. U. odwzorowują rytm pokazany na zdjęciu. Odczytują rytm. Zamieniają klocki niebieskie na czerwone. Ponownie odczytują rytm. Zamieniają klocki zielone na niebieskie. Odczytują rytm. Prezentacja rytmu; prezentacja zamiany klocków niebieskich na czerwone; pre-zentacja zamiany klocków zielonych na niebieskie. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. układają rytm (co najmniej z 3 ogniw). N. określa, które obiekty trzeba zamienić, i na jakie. Zaczyna od prostych zamian typu: klocki żółte na niebie-skie, a potem wprowadza dwie umowy: klocki żółte na niebieskie, a czerwone na zielone.

– U. układają rytm. N. określa, które obiekty trzeba zmienić i na jakie. Stosuje negację, np. Zamieńcie klocki żółte na inny kolor, tylko nie na czerwony.

– U. pracują w parach. Jeden U. układa rytm, jaki chce. Drugi U. powtarza ten rytm, zamieniając kolor klocków na inny (zgodnie z umową).

4. U. odwzorowują rytm pokazany na zdjęciu. Odczytują rytm. Kontynuują go. Wska-zują obiekt: pierwszy, piąty, trzynasty itd.

N. używa liczebników porządkowych. Zaczyna od liczb z takiego zakresu, aby U. mogli po prostu policzyć obiekty i wskazać właściwe. Potem N. podaje liczebniki

P. s. 10, 11 ćw. 1multibook s. 10, 11

P. s. 10, 11 ćw. 2multibook s. 10, 11

P. s. 10, 11 ćw. 3multibook s. 10, 11

P. s. 10, 11 ćw. 4multibook s. 10, 11

45

Książeczka na dobry początek | Scenariusze zajęć wychowania fizycznego

spoza zakresu odwzorowanego przez U. Żeby odpowiedzieć na takie pytania, U. muszą zrozumieć regułę, według której obiekty są ułożone, i wyobrazić so-bie ciąg dalszy rytmu. Nie jest to proste, gdyż wymaga od U. oderwania się od konkretów. Prezentacja rytmu: dokładane są kolejne elementy rytmu (aż do 20). Każdy do-kładany obiekt jest nazywany, np. trzynasty patyczek, czternasty patyczek, pięt-nasta zielona pchełka.

WARTO podczas wykonywania ćwiczeń z matematyki w działaniu zwrócić uwagę U. na rytm w muzyce, np.:

Ćwiczenie 1 – zabawa rytmiczna. klocek czerwony – tupnięcie nogą; klocek niebieski – klaśnięcie w dłoń.

Można powtórzyć kilkakrotnie to ćwiczenie jako utrwalenie nieznanej jeszcze U. wartości rytmicznej – ćwierćnuty.Ćwiczenie 2 – zabawa muzyczna. pchełka zielona – mówimy cicho sylabę „ta”; pchełka czerwona – mówimy głośno sylabę „ta”.Ćwiczenie 3 – zabawa rytmiczna. klocek żółty – klaszczą dziewczynki; klocek zielony – klaszczą chłopcy; klocek niebieski – klaszcze N.Ćwiczenie 4 – zabawa muzyczna. patyczki żółte – okrzyki „hej, hej!”; pchełka zielona – mówimy cicho sylabę „ta”; pchełka czerwona – mówimy głośno sylabę „ta”.

SCENARIUSZE ZAJĘĆ WYCHOWANIA FIZYCZNEGO

Sposoby indywidualizacji zadań: – każde dziecko wykonuje zadanie według indywidualnych możliwości; – liczba powtórzeń zależy od możliwości dziecka; – możliwość dodatkowej autoprezentacji; – chętni U. pomagają innym w wykonaniu zadania.

Sposób oceny zadania: – obserwacja aktywności U.; – samoocena według podanego przez N. kryterium; – informacja zwrotna N.

Formy pracy U. – sposób, w jaki U. pracują na zajęciach: – praca frontalna – N. pracuje ze wszystkimi uczniami naraz; – praca indywidualna – U. pracuje sam albo tylko z N.; – praca zbiorowa – wszyscy U. pracują ze sobą nawzajem; – praca grupowa – U. podzieleni na grupy wykonują pracę zgodnie z poleceniami N.;

N. organizuje im pracę; – praca zespołowa – U. w grupach samodzielnie ustalają sposób wykonania pracy,

jej organizację, podział pracy między siebie, sami wykonują pracę; – praca zindywidualizowana – U. w różny sposób uczą się tego samego.

46

Scen

ariu

sze

zaję

ć w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

Tem

at: J

este

m i

baw

ię s

ię z

inny

mi.

Inte

grac

ja g

rupy

Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Zn

ak i

imię

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna,

zb

ioro

wa

U. i

N. s

tają

w k

ręgu

. N. j

ako

pier

wsz

y m

ówi s

woj

e im

ię i

poka

zuje

zna

k, k

tóry

ma

się k

ojar

zyć

z je

go

imie

niem

. U. s

toją

cy p

o pr

awej

str

onie

pow

tarz

a im

ię

N. i

jego

zna

k; d

odaj

e sw

oje

imię

i sw

ój z

nak.

Kol

ejny

U

. pow

tarz

a kw

estię

pop

rzed

nika

i do

daje

swoj

ą pr

ezen

tacj

ę. W

pre

zent

acji

ucze

stni

czy

każd

y U

.U

. roz

pras

zają

się

po

sali

i por

usza

ją w

rytm

mu-

zyki

. Na

znak

N. r

ozpo

czyn

ają

pow

itan

ia g

esta

mi:

każd

y po

dcho

dzi d

o ka

żdeg

o i,

uśm

iech

ając

się

, w

ykon

uje

zapa

mię

tany

zna

k im

ienn

y ko

leża

nki

lub

kole

gi. Z

abaw

a ko

ńczy

się

z c

hwilą

pow

itan

ia

każd

ej o

soby

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwic

ze-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m U

. w

wyk

onan

iu z

adan

ia.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: W

ażne

zas

ady

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

N. i

U. u

stal

ają

zasa

dy z

acho

wan

ia s

ię n

a le

kcja

ch

wyc

how

ania

fizy

czne

go, z

uw

zglę

dnie

niem

zas

ad

bezp

iecz

eńst

wa

(tak

że e

moc

jona

lneg

o).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Info

rmac

ja z

wro

tna.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: W

spin

aczk

a –

zaba

wa

rozc

iąga

jąca

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

iedz

ą w

sze

regu

w s

iadz

ie s

krzy

żnym

, w t

akie

j od

legł

ości

, aby

móc

sw

obod

nie

wyp

rost

ować

rę

ce. W

spin

ają

się

na s

zczy

t gó

ry: n

ajpi

erw

jedn

a pó

łka

– po

dnos

zą d

omin

ując

ą rę

kę i

usta

wia

ją

dłoń

rów

nole

gle

do p

odło

gi n

ad g

łow

ą. N

astę

pnie

ró

wno

legl

e na

d pi

erw

szą

dłon

ią u

kład

ają

kole

jną

dłoń

– d

ruga

pół

ka. W

spin

ają

się

kole

jno,

osi

ągaj

ąc

szcz

yt w

yzna

czon

y sw

oim

i moż

liwoś

ciam

i – d

o m

aksy

mal

nego

wyc

iągn

ięci

a rą

k. K

ończ

ą, p

rzed

-st

awia

jąc

szcz

yt s

woj

ej g

óry

– łą

czą

w g

órze

pal

ce

obu

rąk.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enia

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.

47

Tytu

ł: Za

trzy

man

y ta

niec

– z

abaw

a or

gani

zują

ca g

rupę

. W

stęp

do

nauk

i ta

ńca

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

toją

w k

ręgu

. Po

usły

szen

iu m

uzyk

i mas

zeru

ją

rytm

iczn

ie p

o ko

le w

pra

wą

stro

nę. N

a zn

ak N

. za-

czyn

ają

cwał

ować

w t

ę sa

mą

stro

nę. N

astę

pnie

m

asze

rują

po

kole

w p

rzec

iwną

str

onę,

na

znak

N

. roz

pocz

ynaj

ą cw

ał. W

ycis

zeni

e m

uzyk

i. U

. dob

ie-

rają

się

par

ami (

np. c

hwyt

ają

za rę

kę o

sobę

z p

raw

ej

stro

ny).

W p

arac

h st

ają

napr

zeci

wko

sieb

ie (t

wor

ząc

dwa

koła

). Po

rusz

ają

się w

pra

wą

stro

nę, w

ykla

skuj

ą ry

tm, p

o 8

krok

ach

zmie

niaj

ą ki

erun

ek, p

o na

stęp

nych

8 k

roka

ch

zew

nętr

zne

koło

mas

zeru

je w

tym

sam

ym k

ieru

nku,

w

ewnę

trzn

e w

prz

eciw

nym

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ręgu

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.

Tytu

ł: Be

rek

grup

ując

yFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. w

rytm

muz

yki r

ozpr

asza

ją s

ię p

o sa

li. N

a sy

gnał

N

. zat

rzym

ują

się

i w z

ależ

nośc

i od

liczb

y dź

wię

ków

(lu

b w

skaz

ania

na

kost

ce) b

iega

ją:

– dw

ójka

mi;

– tr

ójka

mi;

– cz

wór

kam

i;–

usta

wia

ją s

ię d

wój

kam

i w rz

ędac

h.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ręgu

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.

Tytu

ł: Cw

ał

– za

baw

a m

uzyc

zno-

-ruc

how

a.

Nau

ka k

roku

tań

caFo

rma

prac

y:

grup

owa

U. z

dw

óch

rzęd

ów t

wor

zą d

wa

kręg

i – w

ewnę

trz-

ny i

zew

nętr

zny.

Trz

ymaj

ąc s

ię z

a rę

ce, n

aśla

dują

bi

eg k

oni –

cw

ałuj

ą w

rytm

muz

yki (

8 kr

oków

w

pra

wo

i 8 k

rokó

w w

lew

o). N

astę

pnie

koł

a cw

a-łu

ją w

prz

eciw

nych

kie

runk

ach.

N. m

ówi,

że c

wał

to

naj

szyb

szy

typ

chod

u ko

ński

ego.

Roz

mow

a: c

o m

ożna

zob

aczy

ć, c

wał

ując

; jak

ie o

braz

y U

. zap

a-m

ięta

li z

chw

ili p

orus

zani

a si

ę cw

ałem

.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ręgu

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.C

hętn

i pom

agaj

ą in

nym

, in

icju

jąc

wsk

azan

e pr

zez

N. z

mia

ny w

ruch

u.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.In

form

acja

zw

rotn

a U

.

Tytu

ł: Ch

wyt

w t

ańcu

–

zaba

wa

muz

yczn

o--r

ucho

wa.

N

auka

kro

ku t

ańca

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. s

tają

pon

owni

e pa

ram

i i c

hwyt

ają

się

jak

przy

za

baw

ie „

Siał

a ba

ba m

ak”.

Poru

szaj

ą si

ę w

rytm

de-

klam

owan

ego

prze

z N

. tek

stu:

Krak

owia

nka

jedn

am

iała

chł

opca

z d

rew

na,

a bu

ciki

z w

osku

,w

szys

tko

po k

rako

wsk

u.

2 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ręgu

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.C

hętn

i pom

agaj

ą in

nym

, in

icju

jąc

wsk

azan

e pr

zez

N. z

mia

ny w

ruch

u.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.In

form

acja

zw

rotn

a U

.

48

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Tytu

ł: Kr

akow

iak

– ta

niec

inte

grac

yjny

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

U. d

owia

dują

się

, że

pozn

awal

i kol

ejne

ukł

ady

cho-

reog

rafic

zne

(frag

men

ty) k

rako

wia

ka. P

rzys

tępu

ją

do n

auki

cał

ego

ukła

du.

U. s

toją

par

ami,

twor

ząc

koło

.

1. Kr

akow

iacz

ek je

den

mia

ł kon

ików

sie

dem

,po

jech

ał n

a w

ojnę

,zo

stał

mu

się

jede

n.Tr

zym

ając

się

za

ręce

, U. m

asze

rują

rytm

iczn

ie

w p

raw

o. 2. S

iede

m la

t w

ojow

ał,

szab

li ni

e w

yjm

ował

,

U. u

staw

ieni

tw

arza

mi d

o si

ebie

, z u

nies

iony

mi

do g

óry

praw

ymi r

ękam

i, cw

ałuj

ą w

prz

eciw

nych

ki

erun

kach

(każ

dy z

a sw

oją

praw

ą rę

ką).

Szab

la z

ardz

ewia

ła,

woj

ny n

ie w

idzi

ała.

Zmia

na k

ieru

nków

tań

ca, c

wał

z p

odni

esio

ną le

wą

ręką

. Na

koni

ec z

esko

k, z

atrz

yman

ie s

ię i

znal

ezie

nie

now

ego

part

nera

.

3. K

rako

wia

nka

jedn

am

iała

chł

opca

z d

rew

na,

a bu

ciki

z w

osku

,w

szys

tko

po k

rako

wsk

u.

Tani

ec w

now

ych

para

ch w

trz

yman

iu h

aczy

ki

(8 t

aktó

w w

str

onę

praw

ą, 8

w s

tron

ę le

wą)

.4.

Kra

kow

iacz

ek c

i ja,

krak

owsk

iej n

atur

y,kt

o m

i wej

dzie

w d

rogę

,ja

na

nieg

o z

góry

.

Jak

w z

wro

tce

2.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ręgu

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m,

inic

jują

c w

skaz

ane

prze

z N

. zm

iany

w ru

chu.

Moż

liwoś

ć up

rosz

czen

ia

ukła

du c

hore

ogra

ficzn

ego

do c

hodu

i cw

ału

(bez

tr

zym

ania

hac

zyki

).

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.In

form

acja

zw

rotn

a U

.

49

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Cz

as n

a re

laks

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

Typ

zada

nia:

do

skon

aląc

y

U. s

tają

w k

ręgu

jede

n za

dru

gim

. Mas

zeru

ją p

o ko

le i

wyk

onuj

ą m

asaż

yki n

a pl

ecac

h ko

leża

nki l

ub

kole

gi w

edłu

g in

stru

kcji

N. (

lub

zgod

nie

z in

stru

kcją

pi

osen

ki).

U. m

asuj

ą i p

owta

rzaj

ą w

yraz

y dź

wię

ko-

naśl

adow

cze:

Mas

ażyk

i

Mas

ażyk

i jak

des

zczy

ki(k

ap, k

ap, k

ap, k

ap)

Mas

ażyk

i jak

węż

yki

(sss

, sss

, sss

)M

asaż

yki j

ak s

zczo

tecz

ki(s

zur,

szur

, szu

r, sz

ur)

Mas

ażyk

i jak

gąb

eczk

i(p

sz, p

sz, p

sz, p

sz)

(mar

sz w

prz

eciw

nym

kie

runk

u)M

asaż

yki j

ak s

pira

lki

(szu

r, sz

ur, s

zur,

szur

)M

asaż

yki j

ak w

arko

cz la

lki

(raz,

dw

a, ra

z, d

wa)

Mas

ażyk

i jak

ocz

ka m

isia

(lew

a, p

raw

a, g

óra,

dół

)M

asaż

yki j

ak lo

czki

Zdz

isia

(brly

lyly

ly)

(za:

Ćw

icz ja

k z n

ut, K

INED

, War

szaw

a 20

08)

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ole.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.In

form

acja

zw

rotn

a U

.

Tytu

ł: Ra

zem

raźn

iej

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

Typ

zada

nia:

do

skon

aląc

y

Info

rmac

ja z

wro

tna

w k

ręgu

, np.

z u

życi

em k

łębk

a w

ełny

, na

tem

at: c

zy lu

bię

baw

ić s

ię w

gru

pie,

robi

ć to

, co

wyk

onuj

e gr

upa.

2 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. i

N. s

iedz

ą na

pod

łodz

e w

sia

dzie

skr

zyżn

ym.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

50

Tem

at: W

zdr

owym

cie

le z

drow

y du

ch. K

szta

łtow

anie

naw

yków

hig

ieni

czne

j pos

taw

y Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: W

tańc

u ra

źnie

jFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

Pow

tórz

enie

kra

kow

iaka

.10

min

Wol

na p

rzes

trze

ń, n

ajle

piej

ok

oło

2 m

2 dla

każ

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

sp

osob

u w

yko-

nani

a ćw

icze

nia

prze

z U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Ta

ńczy

ć z

przy

jem

nośc

iąFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

U. s

toją

na

swoi

ch m

iejsc

ach.

N. z

apow

iada

opo

-w

ieść

o ró

żnyc

h sy

tuac

jach

. Pro

si U

., ab

y je

sob

ie

wyo

braż

ali i

mów

ili, j

ak s

ię w

ówcz

as c

zują

:1.

N. w

łącz

a ba

rdzo

gło

śno

muz

ykę

do k

rako

wia

ka

i pró

buje

prz

ekrz

ycze

ć ją

, mów

iąc

np.:

Wyo

braź

cie

sobi

e, ż

e je

steś

cie

na łą

ce, s

łysz

ycie

śpi

ewaj

ące

ptak

i... (w

trak

cie

poka

zuje

ges

tem

, że

cięż

ko m

u się

mów

i, że

bol

i go

gard

ło i

odcz

uwa

ból u

szu,

je

st z

męc

zony

). W

yłąc

za m

uzyk

ę i p

yta:

Jak

się

czul

iście

, co

czuł

y w

asze

usz

y; c

zy s

łysz

eliśc

ie,

co d

o w

as m

ówię

? Sa

m te

ż op

owia

da, j

ak s

ię c

zu-

je. W

nios

ek: h

ałas

męc

zy, b

olą

nas

uszy

, gar

dło

itd.

Hał

as n

ie s

przy

ja n

asze

mu

zdro

wiu

.2.

N. r

ozsy

puje

kul

ki z

pap

ieru

. Pro

si, a

by U

. wyk

o-na

li kt

óryś

z u

kład

u ta

ńczo

nego

wcz

eśni

ej k

rako

-w

iaka

. Roz

mow

a do

prow

adza

jąca

do

wni

osku

, że

bał

agan

prz

eszk

adza

w w

ykon

ywan

iu ć

wic

zeń.

3. N

. pyt

a, c

zy n

p. p

rzyj

emni

e by

łoby

pod

ać b

rudn

ą rę

kę k

oled

ze. W

nios

ek: A

by d

obrz

e się

baw

ić, n

a-le

ży z

adba

ć o

dobr

e w

arun

ki: b

rak

hała

su, c

zyst

ość,

po

rząd

ek.

4. N

. tłu

mac

zy, ż

e w

szys

tkie

om

ówio

ne w

arun

ki

to e

lem

enty

hig

ieny

.H

igie

na t

o za

chow

anie

czy

stoś

ci, a

le t

eż d

bani

e o

sieb

ie i

środ

owis

ko, w

któ

rym

np.

się

ucz

ymy,

ab

y ni

e m

iało

ono

złe

go w

pływ

u na

nas

ze z

drow

ie.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

51

Tytu

ł: Fa

solk

a –

ćw

icze

nie

odde

-ch

owe

i roz

ciąg

ając

eFo

rma

prac

y:

fron

taln

a

U. s

toją

w p

ozyc

ji sw

obod

nej,

unos

zą rę

ce d

o gó

ry,

wdy

chaj

ąc p

owie

trze

. Pod

czas

wol

nego

opu

szcz

ania

rą

k –

wyd

ech

pow

ietr

za.

U. t

rzym

ają

w rę

ku b

ibuł

ową

faso

lkę

– w

ącha

jąc

ją,

wdy

chaj

ą po

wie

trze

, nas

tępn

ie ró

wno

mie

rnie

wyd

y-ch

ają

pow

ietr

ze u

stam

i. Po

dcza

s w

ypus

zcza

nia

po-

wie

trza

ust

ami,

dmuc

hani

e –

raz

moc

ne, r

az s

łabe

.U

. sie

dzą

w si

adzi

e sk

rzyż

nym

z tu

łow

iem

poc

hy-

lony

m d

o pr

zodu

, z d

łońm

i opa

rtym

i o p

odło

gę.

N. o

pow

iada

: Jes

teś f

asol

ką z

asad

zoną

w z

iem

i. Sp

ró-

buj c

zołe

m d

otkn

ąć z

iem

i. Te

raz

rośn

iesz

– p

owol

i pr

ostu

jesz

tułó

w, w

ycią

gasz

ręce

w g

órę,

cor

az w

yżej

. Te

raz

faso

lka

wię

dnie

– p

owol

i opu

szcz

asz

ręce

, po

chyl

asz

tułó

w i

kład

zies

z rę

ce n

a po

dłod

ze,

na rę

kach

opi

eras

z cz

oło

(ćw

icze

nie

pow

tórz

yć 3

razy

).

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

u-al

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

spo

-so

bu w

ykon

ania

ćw

icze

nia.

Tytu

ł: O

klas

ki

stop

ami –

ćw

icze

nie

uspr

awni

ając

e st

opy

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

N.

poda

je u

stni

e in

stru

kcję

, de

mon

stru

jąc

ćwic

zeni

e.

Ćwic

zeni

e po

prze

dza w

prow

adze

niem

o ty

m, ż

e na

uczy

-m

y się

okl

askó

w s

topa

mi –

to n

iety

pow

y sp

osób

wyr

a-że

nia

podz

iwu,

pod

zięk

owan

ia it

p. U

. sie

dzą

na p

odło

-dz

e. K

olan

a ski

erow

ane

na ze

wną

trz.

Pode

szw

y st

óp u

ło-

żone

tak,

aby

był

y zw

róco

ne d

o sie

bie.

Na

znak

N. s

topy

na

d po

dłog

ą ud

erza

ją je

dna

o dr

ugą

(ćw

icze

nie

pow

tó-

rzyć

3 r

azy;

sek

wen

cja

bici

a br

awa

trw

a ok

. 6 s

ekun

d).

Stop

y od

pocz

ywaj

ą. N

. inf

orm

uje,

że

zgod

nie

z za

sada

mi h

igie

ny p

owin

niśm

y te

raz

umyć

ręce

. N

. um

awia

się

z U

., że

łazi

enka

jest

tam

, gdz

ie z

naj-

dują

się

kar

tki:

biał

a, c

zerw

ona

i zie

lona

. Ko

lejn

i U. n

aśla

dują

myc

ie rą

k. M

ycie

rąk

trw

a ty

le,

ile t

rwaj

ą ok

lask

i gru

py (o

k. 6

sek

und)

.U

. po

umyc

iu rą

k bi

egie

m w

raca

ją d

o gr

upy

i tym

ra

zem

kla

szcz

ą rę

kam

i.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Na

jedn

ej, d

łużs

zej ś

cia-

nie

przy

klej

one

kart

ki:

ziel

ona,

cze

rwon

a, b

iała

(u

mow

ne o

znac

zeni

a ła

zien

ek).

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

spo

-so

bu w

ykon

ania

ćw

icze

nia.

Tytu

ł: O

jcie

c W

irgi-

liusz

– ć

wic

zeni

e ry

tmiz

ując

e i r

ozci

ą-ga

jące

, ucz

ące

pożą

-da

nych

naw

yków

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. s

iada

ją w

krę

gu. Ś

piew

ają

z N

., kt

óry

jako

pie

rw-

szy

jest

Ojc

em W

irgili

usze

m (s

toi w

śro

dku

okrę

gu).

Ojc

iec

Wirg

ilius

z –

wsk

azuj

ą pr

awą

ręką

na

N.,

uczy

ł dzi

eci s

woj

e, –

wsk

azuj

ą le

wą

ręką

na

sieb

ie,

a m

iał i

ch w

szys

tkic

h –

krzy

czą

„och

!” i

wyc

iąga

ją

obie

ręce

do

góry

,st

o dw

adzie

ścia

troj

e –

opus

zcza

ją rę

ce,

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

spo

-so

bu w

ykon

ania

ćw

icze

nia.

52

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Hej

że, d

ziec

i, he

jże

ha –

rytm

iczn

ie u

derz

ają

sto-

pam

i w p

odło

gę,

róbc

ie w

szys

cy t

o co

ja –

krz

yczą

„co

?”,H

ejże

, dzi

eci,

hejż

e ha

: – ry

tmic

znie

kla

szcz

ą dł

ońm

i,ró

bcie

wsz

yscy

to c

o ja

: – k

rzyc

zą „c

o?”.

N. p

okaz

uje

pros

te g

esty

zw

iąza

ne z

hig

ieną

, np.

myc

ie, ć

wic

zeni

a fiz

yczn

e, g

łębo

kie

oddy

chan

ie, w

ietr

zeni

e po

koju

, a

U. j

e po

wta

rzaj

ą.W

ybór

spo

śród

U. O

jca

Wirg

ilius

za i

pow

tórz

enie

cy

klu

zaba

wy

(co

najm

niej

6 ra

zy).

Tytu

ł: Re

laks

–

mas

ażyk

iFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

N. m

ówi in

stru

kcję

i je

dnoc

ześn

ie d

emon

stru

je. U

. sta

ją

w k

ręgu

. Zw

raca

ją si

ę w

pra

wą

stro

nę. K

ładą

pra

wą,

na-

stęp

nie

lew

ą dł

oń n

a ra

mie

niu

osob

y po

prze

dzaj

ącej

. Pr

zesu

waj

ą w

rytm

muz

yki s

woj

e dł

onie

po

ram

io-

nach

kol

eżan

ki lu

b ko

legi

lekk

o w

prz

ód, w

tył.

Pom

a-łu

, zgo

dnie

z m

uzyk

ą, p

orus

zają

się

w p

raw

ą st

ronę

. N

agle

zac

zyna

pad

ać d

eszc

z: k

ropi

po

plec

ach

– U

. ude

rzaj

ą pa

lcam

i ryt

mic

znie

z g

óry

na d

ół

i z p

owro

tem

w p

lecy

oso

by z

prz

odu.

N

a ni

ebie

poj

awia

się

sło

ńce,

ale

z d

rugi

ej s

tron

y –

U. o

dwra

cają

się

. O

soba

pop

rzed

zają

ca m

a m

okre

ple

cy –

mas

aż

całą

dło

nią.

Mas

ują

swoj

ą gł

owę

– pr

awą

dłon

ią

czub

ek g

łow

y, le

wą

dłon

ią c

zube

k gł

owy.

Za

trzy

muj

ą się

– są

zm

ęcze

ni, z

iew

ają,

mas

ują

polic

zki.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inTy

tuł:

Podo

bało

m

i się

...Fo

rma

prac

y:

zbio

row

a

N. p

odsu

mow

uje

zaję

cia,

mów

iąc

o hi

gien

ie: c

zy-

stoś

ć, z

adba

nie

o ot

ocze

nie,

odp

oczy

nek.

Dzi

ękuj

e U

. za

zaję

cia

i roz

pocz

yna

zaba

wę.

Mów

i: St

ańci

e ta

m, g

dzie

chc

ecie

. Pod

zięk

ujm

y so

bie:

zac

zyna

m

ja –

dzi

ękuj

ę ci

, Jas

iu; J

asio

nie

ch w

ycią

gnie

prz

ed

sieb

ie rę

kę i

klaś

nie

w m

oją

wyc

iągn

iętą

dło

ń, d

zię-

kuję

ci –

N. z

wra

ca s

ię d

o dr

ugie

go U

., je

go d

łoń

styk

a si

ę z

dłon

ią d

rugi

ego

U.,

ten

pow

tarz

a za

cho-

wan

ie N

. Ost

atni

U. d

zięk

uje

pier

wsz

emu

wyb

rane

-m

u pr

zez

N. (

ten

ma

jedn

ą w

olną

dło

ń).

7 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.In

form

acja

zw

rotn

a U

.

53

Tem

at: T

anie

c łą

czy.

Prz

estr

zega

nie

zasa

d w

cza

sie

tańc

ów i

zaba

w z

muz

yką

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Ta

niec

chu

sty

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna,

gr

upow

a

U. s

toją

w k

ręgu

. Poś

rodk

u le

żą c

ienk

ie ko

loro

we

chus

ty

(dw

a ra

zy w

ięce

j niż

U.).

U. p

o ko

lei w

ybie

rają

dla

sieb

ie

jedn

ą ch

ustę

(pod

ejm

ują

decy

zję,

kie

dy w

ycho

dzą

po

chus

tę i

jaki

kol

or w

ybie

rają

). W

rytm

muz

yki p

orus

zają

ch

ustą

, wpa

truj

ąc si

ę w

nią

. Nas

tępn

ie w

ybie

rają

oso

bę,

któr

ej ta

niec

będ

ą ob

serw

ować

. Prz

emie

nnie

obs

erw

u-ją

tani

ec i

tańc

zą z

chu

stą.

N

astę

pnie

U. s

tają

w k

ręgu

i w

szys

cy ta

ńczą

z c

hust

ami.

Rozm

owa

na te

mat

: „Ki

edy

uczn

iow

ie c

zuli

się le

piej

i c

hętn

iej t

ańcz

yli –

czy

wów

czas

, kie

dy w

ykon

ywal

i ta

niec

sam

i, cz

y w

gru

pie?

”. Naw

iąza

nie

do te

go, ż

e w

tańc

u je

steś

my

raze

m, ł

atw

iej w

ykon

ujem

y za

dani

e,

częs

to w

spól

ne w

ykon

anie

daj

e pi

ękni

ejsz

y ef

ekt i

td.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Chu

sty

szyf

onow

e.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Ta

ńcz

zgod

nie

z ry

tmem

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. u

staw

ieni

w k

ołac

h 4-

lub

5-os

obow

ych.

Zad

anie

U

. pol

ega

na o

dgad

nięc

iu ry

tmu

mel

odii

i por

usza

niu

się w

kol

e zg

odni

e z

nim

. Każ

da g

rupa

moż

e do

dat-

kow

o w

ykon

ać w

łasn

e po

mys

ły c

hore

ogra

ficzn

e,

doda

tkow

e ry

tmic

zne

czyn

nośc

i w c

zasie

tańc

a.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

au

topr

ezen

tacj

i.O

bser

wac

ja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Ta

ńcz

zgod

nie

z in

nym

iFo

rma

prac

y:

grup

owa

U. d

alej

w g

rupa

ch 4

- lub

5-o

sobo

wyc

h. N

. pok

azu-

je, w

jaki

spo

sób

nale

ży s

ię p

orus

zać.

U. o

bser

wuj

ą po

kaz

N.,

nara

dzaj

ą si

ę w

zes

poła

ch, a

nas

tępn

ie

odtw

arza

ją ru

chy

N. K

olej

ne z

adan

ia ru

chow

e po

ka-

zyw

ane

prze

z N

.:a)

ryt

mic

zny

mar

sz p

o ko

le;

b) z

mia

na k

ieru

nku

mar

szu

na p

rzec

iwny

(bez

zak

łó-

cani

a ta

ńca)

;c)

pod

chod

zeni

e do

śro

dka

koła

4 k

roka

mi z

jedn

o-cz

esny

m u

nosz

enie

m z

łącz

onyc

h rą

k;d)

wyc

hodz

enie

ze

środ

ka k

oła

tyłe

m 4

kro

kam

i z

jedn

ocze

s nym

opu

szcz

anie

m rą

k;e)

4 k

roki

dos

taw

ne w

pra

wą

stro

nę;

15 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m

w w

ykon

aniu

zad

ania

.Sa

moo

cena

w

edłu

g kr

yter

ium

po

dane

go

prze

z N

.

54

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

f) 4

kro

ki d

osta

wne

w le

wą

stro

nę;

g) w

pra

wą

stro

nę 2

kro

ki d

osta

wne

, a n

astę

pnie

ob

rót

4 kr

okam

i prz

ez p

raw

e ra

mię

;h)

w le

wą

stro

nę 2

kro

ki d

osta

wne

, a n

astę

pnie

ob

rót

4 kr

okam

i prz

ez p

raw

e ra

mię

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Im

ienn

e po

żegn

anie

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna,

zbio

row

a

U. t

wor

zą d

wa

rów

nolic

zne

koła

. N. w

ybija

rytm

na

8 - k

oła

poru

szaj

ą si

ę w

prz

eciw

nych

kie

runk

ach.

W

8. t

akci

e U

. dzi

ękuj

ą za

zab

awę

i żeg

nają

się

z

osob

ą z

napr

zeci

wka

, pre

zent

ując

jej z

nak

imie

nny

(pat

rz z

adan

ie w

stęp

ne Z

nak

i im

ię).

Zmia

na k

ieru

n-ku

tań

ca. N

. wpr

owad

za p

rzem

ienn

ie ry

tm

na 8

i na

4.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Tam

bury

n.

Każd

y U

. wyk

onuj

e za

da-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci. C

hętn

i pom

a-ga

ją in

nym

U. w

wyk

onan

iu

zada

nia.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tem

at: M

agic

zne

ręce

dzi

eci.

Rzut

y i c

hwyt

y le

wą

i pra

wą

ręką

z u

życi

em ró

żnyc

h pr

zybo

rów

Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Po

dróż

do

po-

dusz

kow

ej k

rain

y –

zaba

wa

z m

uzyk

ą

U. i

N. s

tają

w k

ręgu

. N. z

apra

sza

U. d

o po

dróż

y w

mie

jsce,

gdz

ie k

ażdy

moż

e na

uczy

ć się

cze

goś

now

ego.

Pod

róż

to z

abaw

a po

lega

jąca

na

naśla

dow

a-

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

niu

N. w

ykon

ując

ego

ruch

y po

dobn

e do

kie

row

ania

(s

amoc

hode

m, r

ower

em).

Kole

jne

ruch

y w

ykon

ywa-

ne s

ą w

rytm

muz

yki.

(Ćw

icze

nie

nale

ży p

owtó

rzyć

2

razy

).

55

Tytu

ł: Sp

otka

nie

z ch

mur

kam

i –

zaba

wa

orie

ntac

yjno

--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

Ust

awie

nie

w lu

źnej

gro

mad

zie,

tw

arza

mi d

o N

. Ka

żdy

U. o

trzy

muj

e bi

ałą

kart

kę fo

rmat

u A

4.

W ry

tm m

uzyk

i „za

mie

nia”

kar

tkę

w c

hmur

kę, r

yt-

mic

znie

mną

c i w

ygła

dzaj

ąc p

apie

r. N

a pr

zem

ian

praw

ą i l

ewą

ręką

uno

si s

woj

ą ch

mur

kę

w p

owie

trzu

: nis

ko, w

ysok

o, k

rążą

c m

iędz

y in

nym

i U

., w

ykon

ując

różn

orod

ne z

adan

ia p

odaw

ane

prze

z N

. raz

pra

wą,

raz

lew

ą rę

ką. K

ażdy

U. o

dkła

da s

woj

ą ch

mur

kę d

o za

baw

y na

zak

ończ

enie

zaj

ęć.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Kart

ka b

iałe

go p

apie

ru

form

atu

A4.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Ja

dą p

odus

zki

– za

baw

a na

czw

orak

ach

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

iedz

ą w

krę

gu, o

trzy

muj

ą w

orec

zki g

imna

styc

z-ne

– la

tają

ce p

odus

zki.

Każd

y U

. prz

yjm

uje

pozy

cję

do c

zwor

akow

ania

i kł

adzi

e w

orec

zek

na p

leca

ch;

star

a si

ę go

utr

zym

ać b

ez p

omag

ania

sob

ie rę

kam

i, po

dcza

s cz

wor

akow

ania

o p

owro

tu n

a m

iejsc

e.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

. W

orec

zek

gim

nast

yczn

y dl

a ka

żdeg

o U

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.

Tytu

ł: Po

dska

kują

ce

podu

szki

–

zaba

wy

rzut

neFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a,

grup

owa,

zi

ndyw

idua

lizow

ana

U. w

sia

dzie

pła

skim

prz

erzu

cają

wor

eczk

i z p

raw

ej

na le

wą

stro

nę c

iała

i od

wro

tnie

. Kto

um

ie, s

tara

się

zł

apać

wor

ecze

k, z

anim

spa

dnie

na

podł

ogę.

U. u

staw

ieni

w lu

źnej

gro

mad

zie.

Każ

dy ć

wic

zy s

am.

Wor

eczk

i gim

nast

yczn

e –

lata

jące

pod

uszk

i – z

aczy

-na

ją p

rzes

kaki

wać

z rę

ki p

raw

ej d

o le

wej

. Ra

z w

zlat

ują

wys

oko,

raz

nisk

o. U

. pod

rzuc

ają

i sta

-ra

ją s

ię ła

pać

wor

eczk

i obu

rącz

, jed

norą

cz, p

rzer

zu-

cają

c z

praw

ej d

o le

wej

ręki

.U

. w lu

źnej

gro

mad

zie

stoj

ą pa

ram

i nap

rzec

iw s

iebi

e.

Rzuc

ają

wor

eczk

i tak

, aby

wyl

ądow

ały

mię

dzy

no-

gam

i par

tner

a, k

tóry

ma

za z

adan

ie z

łapa

ć w

orec

zek

i odr

zuci

ć w

pod

obny

spo

sób.

Je

śli t

o m

ożliw

e, w

orek

nie

pow

inie

n up

aść

na

podł

ogę.

Rzu

ty i

chw

yty

obur

ącz,

jedn

orąc

z, p

raw

ą i l

ewą

ręką

.

15 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Wor

ecze

k gi

mna

styc

zny

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

56

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Tytu

ł: Sz

ybko

– w

ol-

no –

zab

awa

bież

naFo

rma

prac

y:

indy

wi d

ualn

a

U. s

toją

w lu

źnej

gro

mad

zie.

Każ

dy p

odrz

uca

dow

ol-

nym

spo

sobe

m s

wój

wor

ecze

k. G

dy N

. zac

zyna

gra

ć na

tam

bury

nie,

U. p

orus

zają

się

zgo

dnie

ze

słys

za-

nym

rytm

em, s

zybk

o –

wol

no, c

ały

czas

sta

rają

c si

ę po

drzu

cać

wor

ecze

k ob

urąc

z lu

b pr

zerz

ucać

z rę

ki

do rę

ki. U

. sta

rają

się

uni

kać

kont

aktó

w z

inny

mi.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Wor

ecze

k gi

mna

styc

zny

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Tytu

ł: Pa

da ś

nieg

–

zaba

wa

orie

ntac

yj-

no-p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

Wsz

yscy

U. o

dnaj

dują

wcz

eśni

ej z

robi

one

chm

urki

. W

rytm

muz

yki d

rą k

artk

i na

mni

ejsz

e, z

amie

niaj

ąc je

w

śni

eg. N

a sy

gnał

N. w

szys

cy je

dnoc

ześn

ie p

odrz

u-ca

ją k

awał

ki p

apie

ru, a

nas

tępn

ie z

bier

ają

je z

pod

łogi

. Za

baw

a ko

ńczy

się

, gdy

wsz

ystk

ie „

płat

ki ś

nieg

u”

zost

aną

zebr

ane.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Zrob

iona

wcz

eśni

ej

chm

urka

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Rzu

ć do

mni

e–

zaba

wa

rytm

iczn

aFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

U. s

toją

w k

ręgu

– t

rzec

h U

. (lu

b cz

tere

ch a

lbo

pięc

iu) w

śro

dku

koła

. W p

ierw

szej

czę

ści z

abaw

y w

szys

cy w

ykla

skuj

ą ry

tm w

ybija

ny p

rzez

N.

na t

ambu

ryni

e. U

. w ś

rodk

u ko

ła w

rytm

pod

rzuc

ają

wor

eczk

i, ch

odzą

c.

W p

rzer

wie

muz

yczn

ej U

. sto

jący

na

środ

ku p

od-

chod

zą d

o w

ybra

nych

U. i

rzuc

ają

do s

iebi

e w

o-re

czki

dow

olny

m s

poso

bem

. Gdy

N. z

aczn

ie z

nów

w

ybija

ć ry

tm t

ambu

ryne

m, n

owi U

. wch

odzą

do

środ

ka k

oła.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Trzy

wor

eczk

i gim

nast

ycz-

ne lu

b w

ięce

j wor

eczk

ów.

Tam

bury

n.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Tytu

ł: Po

wró

t z

po-

dusz

kow

ej k

rain

y–

zaba

wa

z m

uzyk

ą

Pow

tórz

enie

zab

awy

z po

cząt

ku z

ajęć

. Pow

rót

do s

zkoł

y.

Zako

ńcze

nie

i poż

egna

nie.

3 m

inKa

żdy

U. w

ykon

uje

ćwic

ze-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

57

Tem

at: S

pryt

ni ja

k w

iew

iórk

i. Rz

uty

mał

ymi p

rzed

mio

tam

i do

celu

, nap

rzem

ienn

e w

yrzu

cani

e pi

łecz

ek

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: G

imna

styk

a zw

inne

go s

myk

a –

zaba

wa

z m

uzyk

ąFo

rma

prac

y:

fron

taln

a

U. i

N. s

tają

w k

ręgu

. N. z

apra

sza

U. d

o w

spól

nych

ćw

icze

ń ze

zw

inną

wie

wió

rką.

Ćw

icze

nia

z w

iew

iórk

ą to

zab

awa

pole

gają

ca n

a na

ślado

wan

iu N

. wyk

onuj

ące-

go ru

chy

wie

wió

rki (

lub

inne

go z

wie

rzęc

ia) z

bier

ając

ej

zapa

sy. K

olej

ne ru

chy

wyk

onyw

ane

są w

rytm

muz

yki.

(Ćw

icze

nie

nale

ży p

owtó

rzyć

2 ra

zy).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Ze

psut

y or

zech

–

zaba

wa

orie

ntac

yj-

no-p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

U. w

sia

dzie

pła

skim

otw

arty

m s

iedz

ą w

kol

e. T

ur-

lają

mię

dzy

sobą

orz

ech

– pi

łkę

(póź

niej

dw

ie lu

b w

ięce

j). P

o sy

gnal

e N

. piłk

a za

mie

nia

się

w z

epsu

ty

orze

ch, k

tóre

go n

ie m

ożna

zła

pać.

Kto

zła

pie

piłk

ę po

syg

nale

, mus

i trz

y ra

zy o

dbić

ją o

d zi

emi.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Duż

a pi

łka.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: O

rzes

zki

do d

ziup

li –

zaba

wa

na c

zwor

akac

hFo

rma

prac

y:

indy

wi d

ualn

a

U. s

iada

ją p

o je

dnej

stro

nie

sali.

Wsz

yscy

prz

ygot

owuj

ą się

do

czw

orak

owan

ia. Z

adan

ie p

oleg

a na

jak

najsz

yb-

szym

prz

enie

sieni

u or

zesz

ków

, czy

li m

iękk

ich

piłe

czek

, na

dru

gi k

onie

c sa

li. Pi

łecz

ki n

ależ

y pr

zeni

eść

ściśn

ięte

m

iędz

y no

gam

i. Ka

żdy

dost

aje

dwie

piłe

czki

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.D

wie

mię

kkie

piłe

czki

lub

wor

ecze

k gi

mna

styc

zny

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: O

rzes

zkie

m

do d

ziup

li –

zaba

wy

rzut

neFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a,

grup

owa,

zi

ndyw

idua

lizow

ana

U. u

staw

ieni

w k

ole.

Na

środ

ku k

oła

zazn

aczo

na d

ziu-

pla

(mat

erac

, sza

rfy,

pach

ołki

). Za

dani

e U

. pol

ega

na

celn

ym rz

ucie

piłe

czką

lub

wor

eczk

iem

do

zazn

aczo

-ne

go o

bsza

ru. R

zuty

odb

ywaj

ą się

kol

ejno

, po

kole

, na

jpie

rw je

dną,

pot

em d

rugą

piłe

czką

. Ka

żdy

celn

y rz

ut to

1 pu

nkt.

Za c

elny

rzut

ręką

, któ

ra n

ie je

st d

omi-

nują

ca –

2 p

unkt

y. Pu

nkty

zlic

zam

y po

2 lu

b 3

seria

ch.

W ry

tm m

uzyk

i U. m

ną k

artk

i for

mat

u A

4 do

mo-

men

tu u

zysk

ania

tw

arde

j kul

ki.

Ćw

icze

nie

jest

wy-

kony

wan

e je

dnoc

ześn

ie p

raw

ą i l

ewą

ręką

. U

. ust

awie

ni w

dw

óch

szer

egac

h na

prze

ciw

sie

bie.

M

iędz

y ni

mi u

mow

na li

nia

nary

sow

ana

kred

ą.

15 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Dw

ie m

iękk

ie p

iłecz

ki lu

b w

orec

zek

gim

nast

yczn

y,

dwie

kar

tki p

apie

ru w

for-

mac

ie A

4, d

wie

chu

stki

sz

yfon

owe

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Sam

ooce

na.

58

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Kule

pap

iero

we

wyk

onan

e w

pop

rzed

nim

ćw

icze

niu

to z

epsu

te o

rzes

zki,

któr

e tr

zeba

wyr

zuci

ć ze

sw

o-je

j czę

ści s

ali.

Zab

awa

zacz

yna

się

i koń

czy

na u

mó-

wio

ny s

ygna

ł. P

o za

końc

zeni

u N

. spr

awdz

a, g

dzie

je

st m

niej

zep

suty

ch o

rzec

hów

. Ka

żdy

U. o

trzy

muj

e ch

ustk

ę sz

yfon

ową.

Zad

ania

do

wyk

onan

ia: m

acha

my

chus

tką

do in

nych

U.;

podr

zuca

my

chus

tkę

praw

ą rę

ką, l

ewą

ręką

. Pr

ze-

rzuc

amy

chus

tkę

z rę

ki d

o rę

ki, s

tara

jąc

się

za k

aż-

dym

raze

m p

odrz

ucić

chu

stkę

jak

najw

yżej

i na

tę

sam

ą od

legł

ość;

po

podr

zuce

niu

chus

tki p

róbu

jem

y kl

asną

ć w

dło

nie

i nas

tępn

ie z

łapa

ć ją

, nim

spa

dnie

na

zie

mię

(raz

pra

wą,

raz

lew

ą rę

ką).

Zaba

wy

dwom

a ch

ustk

ami s

zyfo

now

ymi.

Trzy

mam

y po

jedn

ej c

hust

ce w

ręce

, pod

rzuc

amy

na p

rzem

ian

chus

tkę

w p

raw

ej i

lew

ej rę

ce, p

rzer

zuca

my

górą

ch

ustk

i z rę

ki d

o rę

ki, z

awsz

e za

czyn

ając

od

tej s

amej

ch

ustk

i (ra

z za

czyn

amy

praw

ą, a

raz

lew

ą rę

ką).

Tytu

ł: G

orąc

e ka

sz-

tany

– z

abaw

a bi

eżna

Form

a pr

acy:

in

dyw

i dua

lna

Każd

y U

. otr

zym

uje

po je

dnej

piłe

czce

(wor

eczk

i, ku

le p

apie

row

e). S

ą to

św

ieżo

upi

eczo

ne k

aszt

any.

Ka

żdy

prób

uje

najp

ierw

sta

ć, a

pot

em ja

k na

jszy

b-ci

ej b

iec

i jed

nocz

eśni

e pr

zerz

ucać

gor

ące

kasz

tany

z

ręki

do

ręki

. U.,

któr

ym ju

ż to

się

uda

je, d

osta

ją

drug

i rek

wiz

yt.

Przy

bory

pow

inny

być

prz

erzu

cane

gó

rą; z

awsz

e za

czyn

amy

rzuc

ać t

ym s

amym

, czy

li ra

z za

czyn

amy

rzut

y pr

awą,

a ra

z le

wą

ręką

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Po 2

mię

kkie

piłe

czki

lub

2 w

orec

zki d

la k

ażde

go U

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: O

gonk

i wie

-w

ióre

k –

zaba

wa

orie

ntac

yjno

--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

Każd

y U

. otr

zym

uje

szyf

onow

ą ch

ustę

, któ

rą

do p

ołow

y ch

owa

za p

asem

. W

ten

spo

sób

każd

a w

iew

iórk

a m

a w

ysta

jący

ogo

n.

Zada

nie

ucze

stni

ków

pol

ega

na t

ym, a

by n

ie t

ra-

cąc

swoj

ego

ogon

ka, z

ebra

ć ja

k na

jwię

cej c

udzy

ch

ogon

ków

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Szyf

onow

a ch

ustk

a.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

59

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Ba

bie

lato

–

zaba

wa

rela

ksuj

ąca

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

Ust

awie

nie

w k

ręgu

. Każ

dy U

. trz

yma

swoj

ą ch

ustk

ę sz

yfon

ową.

Wyk

onuj

e za

dani

a N

.: utr

zym

aj c

hust

kę

w p

owie

trzu

, dm

ucha

jąc

w n

ią o

d sp

odu;

spró

buj z

a-to

czyć

chu

stką

jak

najw

ięks

ze k

oło;

pod

rzuć

chu

stkę

ta

k, a

by sp

adał

a ja

k na

jdłu

żej;

w p

arze

wym

ieni

aj si

ę ch

ustk

ą w

taki

spos

ób, a

by n

ie sp

adła

na

podł

ogę.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 .

Chu

stka

szy

fono

wa

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tem

at: D

ziec

i naś

lado

wca

mi z

wie

rząt

. Zab

awy

ruch

owe

z na

ślad

owan

iem

ruch

u zw

ierz

ąt

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Pa

jąk

i muc

hy

– za

baw

a or

ient

acyj

-no

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

i dua

lizow

ana

U. w

luźn

ej g

rom

adzi

e po

rusz

ają

się

po s

ali,

brzę

-cz

ąc ja

k m

uchy

. N

a ha

sło „p

ająk

” wsz

ystk

ie „m

uchy

” zas

tyga

ją w

bez

-ru

chu,

a m

iędz

y ni

mi s

pace

ruje

„paj

ąk” –

szu

ka te

j, kt

óra

się p

orus

zy. J

eśli

taką

odn

ajdz

ie, o

dpro

wad

za ją

na

skr

aj s

ali,

tam

„muc

ha” c

zeka

do

zmia

ny „p

ająk

a”.

Pozo

stal

i U. z

aczy

nają

por

usza

ć się

po

sali,

brz

ęczą

c.

(Ćw

icze

nie

nale

ży p

owtó

rzyć

2 ra

zy).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: En

e, d

ue, r

abe

– za

baw

a ze

śpi

ewem

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

U. m

asze

rują

po

kole

w ry

tm s

łów

wyl

icza

nki:

Ene,

due

, rab

e.Po

łkną

ł boc

ian

żabę

.A

żab

a in

dyka

.C

o z

tego

wyn

ika?

Raz,

dw

a, t

rzy,

ter

az t

y!U

. pró

bują

pow

tarz

ać s

łow

a za

N. U

czą

się

wyl

i-cz

anki

. Jed

nocz

eśni

e w

tym

sam

ym ry

tmie

kla

szcz

ą w

dło

nie.

Za

pom

ocą

wyl

icza

nki N

. wyz

nacz

a je

dneg

o U

., kt

óry

staj

e na

śro

dku

koła

. (Ć

wic

zeni

e na

leży

pow

tórz

yć 2

razy

).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

60

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: W

szys

cy ro

bią,

to

co

ja –

zab

awa

na c

zwor

akac

hFo

rma

prac

y:

zind

ywi d

ualiz

owan

a

Wyz

nacz

ony

U. s

toi n

a śr

odku

koł

a. M

a za

zad

anie

po

kazy

wać

ruch

y w

ymyś

lone

go p

rzez

sieb

ie z

wie

rzę-

cia.

Wsz

yscy

U. n

aśla

dują

kol

egę,

a n

a ko

niec

zga

dują

, co

to b

yło

za z

wie

rzę.

Wsz

yscy

raze

m lo

sują

kol

ejne

go

U. z

a po

moc

ą po

znan

ej w

cześ

niej

wyl

icza

nki.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.M

ożliw

ość

wys

tąpi

enia

pr

zed

grup

ą.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: O

dlot

pta

ków

–

zaba

wa

rozc

iąga

jąca

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. u

staw

ieni

w w

ężyk

ach

5-, 6

-, 7-

osob

owyc

h.

Węż

yk p

row

adzi

pie

rwsz

y U

. Za

nim

pod

ążaj

ą po

zo-

stal

i. W

ężyk

i nie

mog

ą m

ieć

koliz

ji.

Zada

nie

U. p

oleg

a na

odt

wor

zeni

u za

pom

ocą

ma-

chan

ia rę

kam

i odl

otu

ptak

ów d

o ci

epły

ch k

rajó

w.

Naj

pier

w o

dlat

ują

mał

e ja

skół

ki, p

otem

wię

ksze

du

dki,

a na

kon

iec

najw

ięks

ze –

boc

iany

. U. m

ogą

też

wyd

awać

odg

łosy

cha

rakt

erys

tycz

ne d

la p

takó

w.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

. Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwic

ze-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Sam

ooce

na

osią

gnię

ć.O

bser

wac

ja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Fo

ka z

cyr

ku

– za

baw

a rz

utna

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. s

toją

par

ami,

w lu

źnej

gro

mad

zie.

N

a je

dną

parę

prz

ypad

a je

den

wor

ecze

k.

Zada

nie

jedn

ego

U. –

tre

nera

– p

oleg

a na

tak

im rz

u-ci

e w

orec

zkie

m, a

by d

rugi

U. –

foka

– m

ógł z

łapa

ć w

orek

alb

o pr

zyją

ć na

gło

wę

i tam

utr

zym

ać.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

. W

orec

zek

gim

nast

yczn

y.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.Zr

óżni

cow

anie

zad

ania

dla

gr

up.

Sam

ooce

na

osią

gnię

ć.

Tytu

ł: Sp

rytn

e w

ro-

ny –

zab

awa

bież

naFo

rma

prac

y:

indy

wi d

ualn

a

Na

każd

ego

U. p

rzyp

adaj

ą po

dw

a w

orec

zki (

inne

fa

nty)

, któ

re N

. roz

rzuc

a m

iędz

y lin

ią s

tart

u i m

ety.

W

szys

cy m

ają

za z

dani

e pr

zebi

ec ja

k na

jszy

bcie

j w

yzna

czon

y dy

stan

s, je

dnoc

ześn

ie z

bier

ając

z p

od-

łogi

dw

a w

orec

zki.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.Po

2 m

iękk

ie p

iłecz

ki lu

b 2

wor

eczk

i dla

każ

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Ogo

nki w

iew

ió-

rek

– za

baw

a or

ient

a-cy

jno-

porz

ądko

wa

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

Każd

y U

. otr

zym

uje

szyf

onow

ą ch

ustę

, któ

rą d

o po

łow

y ch

owa

za p

asem

. W

ten

spo

sób

każd

a w

iew

iórk

a m

a w

ysta

jący

ogo

n.

Zada

nie

ucze

stni

ków

pol

ega

na t

ym, a

by n

ie t

ra-

cąc

swoj

ego

ogon

ka, z

ebra

ć ja

k na

jwię

cej c

udzy

ch

ogon

ków

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.Sz

yfon

owa

chus

tka.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Dzień 1. | Rozpoczęcie roku szkolnego

61

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Wyś

cig

wró

bel-

ków

– z

abaw

a sk

oczn

aFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

Każd

y U

. otr

zym

uje

wor

ecze

k, u

mie

szcz

a go

mię

dzy

kost

kam

i nóg

. Wsz

yscy

ust

awia

ją s

ię n

a lin

ii st

artu

i p

róbu

ją ja

k na

jszy

bcie

j dos

tać

się

na li

nię

met

y.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.W

orec

zek

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Za

gubi

one

pi-

sklę

– z

abaw

a or

ien-

tacy

jno-

porz

ądko

wa

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

idua

lizow

ana

Wsz

yscy

U. s

iedz

ą w

krę

gu, z

e sp

uszc

zony

mi g

łow

ami.

Jede

n U

. – m

ama

szuk

ając

a pi

sklę

cia

– st

oi n

a śr

odku

i n

asłu

chuj

e. C

iche

piśn

ięci

a w

ydaj

e w

cześ

niej

wyz

na-

czon

y U

. do

mom

entu

wsk

azan

ia p

rzez

„mam

ę”.

Wyz

nacz

enie

inny

ch U

. za

pom

ocą

pozn

anej

w

cześ

niej

wyl

icza

nki (

Ene,

due

, rab

e...)

..

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 dl

a ka

żdeg

o U

. Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwic

ze-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

62

Książeczka na dobry początek | Teksty i nuty piosenek

TEKSTY I NUTY PIOSENEK

PIOSENKA NA DOBRY POCZĄTEK słowa: Małgorzata Strzałkowska

muzyka: Liliana Widlarz

1. Dzwonek woła mnie i was – 2. W szkole świetną panią mam na naukę przyszedł czas! i kolegów wielu znam – I już w ławkach wszystkich klas z nimi uczę się i gram, tropi wiedzę każdy z nas! więc jest super, mówię wam!

Ref. Tropimy literki, Ref. Tropimy literki… tropimy cyferki, tropimy przyrodę i świata urodę, melodie i nutki, radości i smutki – szukamy, aż prawdę poznamy!

63

Teksty i nuty piosenek |

PIERWSZACZEKsłowa i muzyka: Łucja Dydyńska

Puk, puk, to ja, mały uczeń pierwszaczek. Puk, puk, to ja, taki dzielny uczniaczek. Puk, puk, to ja, pukam, szkoło, do twych drzwi. Puk, puk, to ja, proszę, bądź przyjazna mi. O le, o le o la, szkołę lubić się da. O le, o le o la, A w niej uczniem jestem ja.

64

TRO

PICI

ELE.

CZĘ

ŚĆ 1

Rozk

ład

tem

atów

w p

odzi

ale

na t

ygod

nie

i dni

I. Sz

koln

e po

dróż

e III

. Zło

ta p

olsk

a je

sień

V. M

ój d

om ro

dzin

ny

1. M

oja

drog

a do

szk

oły

2.

Znak

i dro

gow

e

3.

Zasa

dy ru

chu

drog

oweg

o

4. S

potk

anie

z a

rą

5.

Rytm

y św

iata

11.

Dar

y je

sien

i

12.

Jesi

enny

ogr

ód

13

Jesi

enne

zło

to

14.

W s

moc

zej s

piża

rni

15.

Babi

e la

to

21.

Praw

a i o

bow

iązk

i dzi

ecka

22.

Gdz

ie m

iesz

kam

?

23.

Dob

ry s

ąsia

d

24.

Dom

y zw

ierz

ąt

25.

Wyc

iecz

ka

II. N

owin

ki z

moj

ej s

zkoł

yIV

. Dba

m o

sie

bie

i moj

ą kl

asę

VI.

W ś

wie

cie

lekt

ur

6. K

to p

racu

je w

moj

ej s

zkol

e?

7.

Rysu

ję m

apy

8. B

ezpi

eczn

a sz

koła

9.

Moj

a kl

asa

10.

Uro

dzin

y

16.

U lo

gope

dy

17.

W z

drow

ym c

iele

zdr

owy

duch

18.

Mój

tor

nist

er

19.

Mój

dzi

eń

20.

Dzi

eń N

aucz

ycie

la (d

zień

do

dysp

ozyc

jina

uczy

ciel

a)

26.

Boha

tero

wie

z e

kran

u

27.

Szko

lna

bibl

iote

ka

28.

Pam

iątk

i mam

y i t

aty

29.

Kom

ponu

ję o

pow

iada

nie

o Pl

astu

siu

30.

Pam

iętn

ik

65

TRO

PICI

ELE.

CZĘ

ŚĆ 1.

Rozk

ład

mat

eria

łu n

aucz

ania

i w

ycho

wan

ia d

la k

lasy

pie

rwsz

ej

I. Sz

koln

e po

dróż

e

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 1.

Moj

a dr

oga

do s

zkoł

y

Wys

łuch

anie

wie

r-sz

a pt

. O W

andy

C

hoto

msk

iej o

raz

frag

men

tu w

iers

za

Mał

gorz

aty

Strz

ał-

kow

skie

j Na

ulic

y.A

naliz

a i s

ynte

za

słuc

how

o-w

zrok

owa

wyr

azów

z g

łosk

ą o.

Wpr

owad

zeni

e po

-ję

cia

głos

ka.

Wys

łuch

anie

opo

-w

iada

nia

Wid

ok

z ok

na.

Zapo

znan

ie

U. z

tre

ścią

tek

stu

Zada

nie

dom

owe.

Wie

lozd

anio

we

wy-

pow

iedz

i U. n

a te

mat

ilu

stra

cji o

raz

wys

łu-

chan

ego

teks

tu.

Ćw

icze

nia

graf

omot

oryc

zne.

Rozp

ozna

wan

ie

odgł

osów

ulic

y.Ć

wic

zeni

a ry

tmic

z-no

-ruc

how

e.

Obs

erw

owan

ie

ruch

u pi

eszy

ch

oraz

ust

alen

ie z

a-sa

d pr

zech

odze

nia

prze

z je

zdni

ę.Ro

zmow

a na

tem

at

bezp

iecz

eńst

wa

podc

zas

prze

-ch

odze

nia

prze

z je

zdni

ę or

az b

ez-

piec

zeńs

twa

w z

abaw

ie.

Zgod

ne z

acho

wa-

nie

podc

zas

zaba

wy

ruch

owej

„U

słys

z…”

Zagr

ożen

ia d

la

zwie

rząt

wyn

ikaj

ące

z ru

chu

ulic

zneg

o.D

bani

e o

czys

tość

w

mie

ście

.

Orie

ntac

ja w

sch

e-m

acie

wła

sneg

o ci

ała:

lew

a rę

ka,

praw

a rę

ka, l

ewa

stro

na, p

raw

a st

ro-

na, n

a, n

ad, o

bok,

po

d itp

. Ilu

stro

wa-

nie

poję

ć ru

chem

ci

ała.

Okr

eśla

nie

poło

że-

nia

prze

dmio

tów

w

zglę

dem

obi

ektu

–

ćwic

zeni

a m

ani-

pula

cyjn

e.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 4–7

K. s

. 4, 5

CD

– Z

adan

ie

dom

owe

CD

– o

dgło

sy u

licy

P. s

. 6, 7

CD

– o

pow

iada

nie

Wid

ok z

okn

a

P. s

. 6, 7

M. s

. 5–7

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, d, e

, f3.

1) 5)

5.2)

6)

6.1)

e7.1

) e9.

2) c

66

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

w s

kupi

eniu

czy

tane

go t

ekst

u Z

na g

łosk

ę o

i lite

ry o

, O

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

ilus

trac

ji i w

ysłu

chan

ego

teks

tu

Pot

rafi

wyo

dręb

nić

głos

kę

o w

różn

ych

pozy

cjac

h w

yraz

u D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

ej i

słuc

how

ej w

yraz

ów z

gło

ską

o C

zyta

my

liter

y o,

O

Udz

iela

odp

owie

dzi n

a py

tani

a R

ozpo

zna-

je i

wyr

óżni

a od

głos

y ul

icy

Wie

, jak

bez

piec

znie

por

usza

ć si

ę po

dro

gach

Z

na re

guły

obo

wią

zują

ce p

odcz

as z

abaw

y z

rów

ieśn

ikam

i i p

rzes

trze

ga t

ych

regu

ł Z

na z

asad

y pr

zech

odze

nia

prze

z je

zdni

ę W

ybie

ra b

ezpi

eczn

e m

iejsc

a do

zab

awy

Orie

ntuj

e si

ę w

sch

emac

ie w

łasn

ego

ciał

a: le

wa

ręka

, pra

wa

ręka

, lew

e ok

o, p

raw

e ok

o itp

. U

mie

us

ytuo

wać

prz

edm

ioty

w p

rzes

trze

ni w

zglę

dem

pod

aneg

o ob

iekt

u z

wyk

orzy

stan

iem

poj

ęć: n

a, n

ad, p

od, o

bok,

za

itp.

Po

napo

dsta

wow

e P

otra

fi w

skaz

ać s

ytua

cję

zagr

ożen

ia n

a dr

odze

i je

j prz

yczy

nę

Wie

, że

zwie

rzęt

a do

mow

e (n

p. p

ies,

kot)

pow

inny

być

na

ulic

y po

d na

dzor

em w

łaśc

i-ci

ela

Wie

, że

nale

ży s

przą

tać

po s

woi

ch z

wie

rzęt

ach

Dzi

eń 2

.Zn

aki

drog

owe

Swob

odne

wyp

o-w

iedz

i U. n

a te

mat

ru

chu

ulic

zneg

o na

po

dsta

wie

wła

snyc

h pr

zeży

ć i i

lust

racj

i.A

naliz

a i s

ynte

za

wzr

okow

o-sł

ucho

wa

wyr

azów

.Sł

ucha

nie

zaga

dki.

Ćw

icze

nia

dosk

ona-

lące

wym

owę

głos

ki

o w

różn

ych

pozy

-cj

ach

wyr

azu.

Wpr

owad

zeni

e lit

er

o, O

na

pods

taw

ie

wyr

azów

okn

o, O

la.

Nau

ka p

isan

ia

liter

o, O

.

Nau

ka p

iose

nki

To z

naki

dro

gow

e.W

ysłu

chan

ie fr

ag-

men

tu p

oem

atu

sym

foni

czne

go

Geo

rge’

a G

ersh

win

a A

mer

ykan

in

w P

aryż

u.Kl

ocki

rytm

iczn

e.

Wyp

owie

dzi

na t

emat

ruch

u ul

iczn

ego.

Rozm

owa

na t

emat

be

zpie

czeń

stw

a w

zab

awie

.

Licz

enie

i pr

zeli-

czan

ie z

abaw

ek,

prze

dmio

tów

w

oto

czen

iu

i na

ilust

racj

i. U

stal

anie

ró

wno

liczn

ości

.Zg

odna

zab

awa

ruch

owa

w p

rzel

icza

nie.

Ust

alen

ie i

prze

-st

rzeg

anie

regu

ł za

baw

y.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 8, 9

K. s

. 6, 7

P. s

. 73

Abe

cadł

o m

uzyc

zne.

Kloc

ki ry

tmic

zne

CD

– p

iose

nka

To

znak

i dro

gow

e; fr

ag-

men

t Am

eryk

anin

a w

Par

yżu

G. G

ersh

-w

ina.

K. s

. 76

P. s

. 8, 9

W. 1

M. s

. 8, 9

P. s

. 9

67

Dzień 1. | Moja droga do szkoły

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b1.2

) b, c

, d, f

3.2)

5)

3.3)

5.2)

6)

7.1) a

7.2) a

9.2)

c

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

ilus

trac

ji w

pod

ręcz

niku

i na

tem

at r

uchu

ulic

zneg

o D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

wyr

azów

z g

łosk

ą o

Pi-

sze

liter

y o,

O w

lini

atur

ze

Czy

ta li

tery

o, O

C

zyta

glo

baln

ie w

yraz

y W

ie, g

dzie

bez

piec

znie

org

aniz

ować

zab

awę

Wsp

ółpr

acuj

e z

inny

mi w

zab

awie

i na

uce

szko

l-ne

j R

ealiz

uje

pros

te s

chem

aty

rytm

iczn

e Ś

piew

a pi

osen

kę

Uw

ażni

e sł

ucha

utw

oru,

okr

eśla

jego

nas

trój

P

otra

fi li

czyć

, prz

elic

zać

obie

kty,

prz

edm

ioty

w o

tacz

ając

ym

go ś

rodo

wis

ku

Ust

ala

rów

nolic

znoś

ć m

imo

obse

rwow

anyc

h zm

ian

na il

ustr

acji

Po

napo

dsta

wow

e R

ozpo

znaj

e kl

ocek

rytm

iczn

y w

arto

ści r

ytm

iczn

ej ć

wie

rćnu

ty i

ósem

ki

Roz

pozn

aje

i naz

ywa

pozn

ane

znak

i dro

gow

e

Dzi

eń 3

.Za

sady

ru

chy

drog

oweg

o

Insc

eniz

acja

Mar

cina

Pr

zew

oźni

aka

Dro

-go

wi o

piek

unow

ie.

Wys

łuch

anie

frag

-m

entu

wie

rsza

Mał

-go

rzat

y St

rzał

kow

-sk

iej N

a ul

icy.

Recy

tacj

a w

iers

za

połą

czon

a z

ruch

em.

Ana

liza

i syn

teza

w

zrok

owo-

słuc

how

a w

yraz

ów z

gło

ską

o.Ć

wic

zeni

a w

pis

aniu

lit

er o

, O w

lini

atu-

rze

i po

ślad

zie.

Czy

tani

e gl

obal

ne

wyr

azów

.

Rozw

ijani

e pe

rcep

cji

słuc

how

ej –

ćw

icze

nia.

Wys

łuch

anie

utw

oru

Piot

ra C

zajk

owsk

ie-

go T

anie

c W

iesz

czki

C

ukro

wej

.

Utr

wal

enie

zas

ad

prze

chod

zeni

a pr

zez

jezd

nię.

Funk

cja

znak

ów

drog

owyc

h.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Kla

sy-

fiko

wan

ie p

rzed

-m

iotó

w z

e w

zglę

du

na ic

h pr

zezn

acze

-ni

e i w

edłu

g po

my-

słów

U.

Poró

wny

wan

ie

wie

lkoś

ciow

e:

wię

kszy

–

mni

ejsz

y.

Prac

a z

grą

plan

szow

ą Ru

ch u

liczn

y.Ro

dzaj

e zn

a-kó

w d

rogo

-w

ych,

ic

h w

yglą

d i z

nacz

enie

.

Posz

anow

anie

m

ieni

a pu

blic

z-ne

go (z

naki

dr

ogow

e).

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s

. 10,

11K.

s. 8

, 9C

D –

Pio

tr C

zajk

ow-

ski,

Tani

ec W

iesz

czki

C

ukro

wej

P. s

. 10,

11K.

s. 9

M. s

. 10–

14K.

u.

P. s

. 10,

11K.

s. 9

ćw

. 3W

. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b1.2

) a, b

, d, e

, f1.3

) a

3.5)

5.6)

7.1) c

9.2)

c11.

4)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Ucz

estn

iczy

w z

abaw

ie t

eatr

alne

j R

ozum

ie s

ens

kodo

wan

ia i

deko

dow

ania

info

rmac

ji S

łuch

a w

sku

pien

iu t

ekst

u w

iers

za

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

yn-

tezy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

wyr

azów

P

isze

lite

ry o

, O w

lini

atur

ze i

po ś

ladz

ie

Czy

ta g

loba

lnie

wyr

azy

Św

iado

mie

i ak

tyw

nie

słuc

ha m

uzyk

i W

ie, j

ak b

ezpi

eczn

ie

68

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

prze

chod

zić

prze

z je

zdni

ę O

kreś

la k

szta

łt, k

olor

i zn

acze

nie

znak

ów d

rogo

wyc

h W

ie, ż

e ni

e w

olno

nis

zczy

ć zn

aków

dro

gow

ych

Kla

syfik

uje

prze

dmio

ty w

edłu

g po

my-

słów

wła

snyc

h i p

odan

ych

prze

z N

. R

ozum

ie p

ojęc

ia w

ielk

ości

owe:

wię

kszy

– m

niej

szy

Po

napo

dsta

wow

e W

łaśc

iwie

, wed

ług

usta

lone

go k

odu,

reag

uje

na p

rzer

wę

w m

uzyc

e R

ozpo

znaj

e i n

azyw

a po

znan

e zn

aki d

rogo

we

Pos

tępu

je z

godn

ie z

inst

rukc

ją

Dzi

eń 4

.Sp

otka

nie

z ar

ą

Swob

odne

wyp

o-w

iedz

i U. n

a te

mat

sp

osob

ów p

odró

żo-

wan

ia n

a po

dsta

wie

w

łasn

ych

dośw

iad-

czeń

ora

z ilu

stra

cji.

Wys

łuch

anie

opo

-w

iada

nia

Zofii

Sta

-ne

ckie

j Spo

tkan

ie

z ar

ą.Ro

zmow

a na

tem

at

zdar

zeń

real

nych

i fan

tast

yczn

ych.

Ana

liza

i syn

teza

w

zrok

owo-

słuch

owa

wyr

azów

z g

łosk

ą a.

Ćw

icze

nia

graf

omo-

tory

czne

prz

ygot

o-w

ując

e do

pisa

nia

liter

y a.

Czy

tani

e lit

er a

, A.

Czy

tam

sam

!

Zaba

wa

ruch

owa

„Co

potr

afią

rę

ce”.

Zwró

ceni

e uw

agi n

a be

z-pi

ecze

ństw

o po

dcza

s za

baw

.

Rozp

ozna

wan

ie

ptak

ów ż

yjąc

ych

na in

nych

ko

ntyn

enta

ch –

A

mer

yka

Połu

-dn

iow

a (a

ra).

Poró

wna

nie

ich

z pt

akam

i żyj

ącym

i w

Pol

sce.

Rozp

ozna

wan

ie

głos

ów p

takó

w.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

Roz

po-

znaw

anie

i n

azyw

anie

fig

ur

geom

etry

czny

ch.

Klas

yfik

owan

ie f

igur

w

edłu

g ko

loru

, ks

ztał

tu i

wie

lkoś

ci.

Wys

zuki

wan

ie

w o

tocz

eniu

i na

ob

razk

ach

prze

d-m

iotó

w z

bliż

onyc

h ks

ztał

tem

do

figur

ge

omet

rycz

nych

. Po

rów

nyw

anie

wie

l-ko

ścio

we:

wię

kszy

–

mni

ejsz

y.

Wyk

orzy

sty-

wan

ie s

ił pr

zy-

rody

do

lotu

ba

lone

m.

Spos

oby

wy-

korz

ysty

wan

iako

mpa

su, l

or-

netk

i, m

apy,

ap

arat

u fo

to-

graf

iczn

ego.

Prze

dsta

wie

-ni

e śr

odka

mi

plas

tycz

nym

i po

stac

i zw

ie-

rzęc

ej –

w

ykon

anie

pa

pier

owej

ar

y.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 12,

13, 7

6K.

s. 1

0, 11

, 79

CD

– o

pow

iada

nie

Spot

kani

e z

arą.

P. s

. 76

P. s

. 73

K. s

. 76

P. s

. 12,

13C

D –

opo

wia

dani

e Sp

otka

nie

z ar

ą.C

D –

gło

sy p

takó

w

M. s

. 10,

11, 1

5–17

P. s

. 12,

13W

. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b1.2

) b, d

, e, f

3.2)

3) 5

)4.

1)5.

2)6.

1) a

7.1) b

, c9.

1) a,

b, c

69

Dzień 1. | Moja droga do szkoły Pr

zew

idyw

ane

osią

gnię

cia

uczn

iaPo

dsta

wow

e W

ypow

iada

się

na

tem

at p

odró

żow

ania

na

pods

taw

ie w

łasn

ych

dośw

iadc

zeń

oraz

ilus

trac

ji S

łuch

a ze

zro

zum

ieni

em o

pow

iada

nia

Odr

óżni

a zd

arze

nia

re-

alne

od

fant

asty

czny

ch

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy w

zrok

owo-

słuch

owej

wyr

azów

z g

łosk

ą a

Kre

śli li

nie

liter

opod

obne

prz

ygot

owuj

ące

do p

isani

a lit

er a

, A

Czy

ta li

te-

ry a

, A

Zgo

dnie

ucz

estn

iczy

w b

ezpi

eczn

ych

zaba

wac

h I

lust

ruje

sce

ny z

aobs

erw

owan

e w

zoo

R

ozpo

znaj

e pt

aki ż

yjąc

e na

inny

ch k

onty

nent

ach

– A

mer

yka

Połu

dnio

wa

(ara

) W

ie, j

ak lu

dzie

wyk

orzy

stuj

ą sił

y pr

zyro

dy d

o po

dróż

owan

ia b

alon

em

Pop

raw

nie

rozp

ozna

je i

nazy

wa

figur

y ge

omet

rycz

ne (k

oło,

tró

jkąt

, kw

adra

t) U

mie

kla

syfik

ować

fig

ury

wed

ług

kolo

ru, k

szta

łtu, w

ielk

ości

R

ozum

ie p

ojęc

ia w

ielk

ości

owe:

wię

kszy

– m

niej

szy

Roz

pozn

aje

kloc

ki ry

tmic

zne

oraz

gło

sy p

takó

w

Pona

pods

taw

owe

Odr

óżni

a ch

arak

tery

styc

zne

głos

y pt

aków

C

hara

kter

yzuj

e śr

odow

isko

życ

ia z

wie

rząt

egz

otyc

znyc

h R

ozpo

znaj

e dź

wię

ki w

ysok

ie –

nis

kie;

wsk

azuj

e ki

erun

ki li

nii m

elod

yczn

ych

Roz

różn

ia t

empa

szy

bkie

i w

olne

Z

na s

poso

by w

ykor

zyst

ywan

ia k

ompa

su, l

orne

tki,

map

y, a

para

tu fo

togr

afic

zneg

o

Dzi

eń 5

.Ry

tmy

świa

ta

Wys

łuch

anie

frag

-m

entu

wie

rsza

M

ałgo

rzat

y St

rzał

-ko

wsk

iej K

onty

-ne

nty.

Nau

ka p

isan

ia

liter

a, A

.Ć

wic

zeni

e an

aliz

y i s

ynte

zy w

zrok

owo-

-słu

chow

ej.

Pisa

nie

liter

a, A

po

śla

dzie

.C

zyta

nie

glob

alne

w

yraz

ów.

Ćw

icze

nia

graf

omot

oryc

zne.

Ćw

icze

nie

perc

epcj

i sł

ucho

wej

– m

elod

ie

ze ś

wia

ta.

Ćw

icze

nia

rytm

icz-

no-r

ucho

we.

Kolo

row

anie

el

emen

tów

ob

razk

a zg

odni

e z

inst

rukc

ją.

Zaba

wy

ruch

owe:

„Z

atac

zam

y ko

ła”,

„Afr

ykań

skie

bę

bny”

.

Dzi

eń b

ez m

atem

a-ty

ki.

Posz

ano-

wan

ie o

sób

inne

j nar

o-do

woś

ci,

o in

nym

w

yglą

dzie

i i

nnej

tra

dycj

i ku

ltur

owej

.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iała

ch

uczn

iow

skic

h

P. s.

14, 1

5K.

s. 12

–14

W. 1

P. s

. 15

CD

– m

elod

ie

ze ś

wia

ta

K. s

. 14

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b1.2

) b, d

, e, f

3.2)

5)

4.1)

5.2)

11.2)

6)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

tek

stu

wie

rsza

P

isze

lite

ry a

, A p

o śl

adzi

e i w

lini

atur

ze

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy w

zrok

owo-

słuc

how

ej w

yraz

ów

Czy

ta

liter

y a,

A

Czy

ta g

loba

lnie

wyr

azy

Kol

oruj

e el

emen

ty o

braz

ka w

edłu

g in

stru

kcji

Zgo

dnie

ucz

estn

iczy

w z

abaw

ach

Jes

t to

lera

ncyj

ny w

obec

osó

b in

nej n

arod

owoś

ci,

o in

nym

wyg

lądz

ie i

inne

j tra

dycj

i kul

turo

wej

Ś

wia

dom

ie i

akty

wni

e sł

ucha

muz

yki

Pra

wid

łow

o w

ykon

uje

ćwic

zeni

a ry

tmic

zne

Po

nadp

odst

awow

e O

pisu

je il

ustr

acje

R

ozpo

znaj

e ró

żne

rodz

aje

muz

yki z

e św

iata

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u

225

min

45 m

in45

min

45 m

in45

min

180

min

45 m

in

70

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

3. t

ydzi

eń w

rześ

nia

(135

min

ut –

3 g

odz.

lekc

yjne

)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e (z

godn

e z

NPP

)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

Rytm

iczn

e st

opy.

Rozw

ijani

e sp

raw

no-

ści f

izyc

znej

i um

ie-

jętn

ości

por

usza

nia

się

zgod

nie

z ry

tmem

(45

min

)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

ajęc

iach

ro

zwija

jący

ch s

praw

-no

ść fi

zycz

ną, z

godn

ie

z re

guła

mi.

– Ro

zwija

spr

awno

ść f

izyc

zną,

po

rusz

ając

się

zgo

dnie

z p

o-da

nym

rytm

em.

– W

ykon

uje

wyb

rane

ele

men

-ty

tań

ca z

godn

ie z

regu

łam

i.

1) za

baw

y ry

tmic

zne

z uż

ycie

m in

stru

-m

entó

w p

erku

syjn

ych;

2) ć

wic

zeni

a w

prow

adza

jące

do

nauk

i pr

oste

go u

kład

u ch

oreo

graf

iczn

ego;

3) p

orus

zani

e si

ę po

kol

e w

rytm

ie k

ra-

kow

iaka

ze

zmia

ną k

ieru

nku

ruch

u;4)

por

usza

nie

się

po k

ole

w ry

tmie

kra

-ko

wia

ka w

tzw

. trz

yman

iu h

aczy

ki.

Pods

taw

owe

•U

czes

tnic

zy w

zab

awac

h ry

tmic

znyc

h. •Po

rusz

a si

ę zg

odni

e z

wyz

nacz

onym

prz

ez

N. r

ytm

em.

•W

ykon

uje

czyn

nośc

i zgo

dnie

z p

odan

ym

prze

z N

. lub

wyz

nacz

onym

prz

ez m

uzyk

ę ry

tmem

.

Pona

dpod

staw

owe

•Ry

tmic

znie

odt

war

za p

ozna

ną s

ekw

encj

ę ru

chów

.

Zacz

arow

ane

rzut

y.Ć

wic

zeni

e sp

raw

nośc

i fi

zycz

nej

(45

min

)

10.2

) aPo

traf

i chw

ytać

piłk

ę,

rzuc

ać n

ią d

o ce

lu i

na

odle

głoś

ć, t

oczy

ć ją

i k

ozło

wać

.

– W

ykon

uje

rzut

y na

odl

egło

ść

wor

eczk

ami i

piłe

czka

mi.

1) rz

uty

przy

bora

mi o

różn

ej w

adze

i w

ielk

ości

pra

wą

ręką

, lew

ą rę

ką

i obu

rącz

(w t

ym w

orec

zkam

i – p

ira-

mid

ami);

2) z

abaw

y rz

utne

typ

u: „

Kto

dale

j”;3)

ele

men

ty z

abaw

y w

zbi

jane

go;

4) rz

ucan

ie p

iłecz

kam

i do

celu

wyz

na-

czon

ego

sam

odzi

elni

e pr

zez

U.

Pods

taw

owe

•Po

dejm

uje

prób

y rz

utów

prz

edm

iota

mi

o ró

żnej

wad

ze, j

edną

ręką

i ob

urąc

z. •Bi

erze

udz

iał w

e w

spół

zaw

odni

ctw

ie.

Pona

dpod

staw

owe

•Po

praw

ia s

woj

e um

ieję

tnoś

ci z

mot

oryk

i –

zwin

ność

.

Piłk

a od

bija

na

niep

oobi

jana

.Ć

wic

zeni

a w

rzut

ach

i chw

ytan

iu p

iłki

(bal

onów

, wor

eczk

ów

itp.

)(4

5 m

in)

10.2

) aPo

traf

i chw

ytać

piłk

ę,

rzuc

ać n

ią d

o ce

lu i

na

odle

głoś

ć, t

oczy

ć ją

i k

ozło

wać

,

– C

hwyt

a pi

łkę

obur

ącz;

ch

wyt

a w

orec

zek,

bal

on

obur

ącz.

1) za

baw

y pi

łką

w k

ręgu

i w

mał

ych

gru-

pach

: „Ko

lory

”, „O

woc

e”;

2) sz

tafe

ty z

piłk

ami,

balo

nam

i i w

orec

z-ka

mi o

różn

ych

rozm

iara

ch i

cięż

arze

;3)

wyś

cigi

wah

adeł

;4)

wyb

rane

zab

awy

dosk

onal

ące

umie

-ję

tnoś

ć żo

nglo

wan

ia (ć

wic

zeni

a pr

zy

ścia

nie,

ćw

icze

nia

dwój

kam

i jed

ną

i dw

oma

piłe

czka

mi).

Pods

taw

owe

•U

czes

tnic

zy w

zab

awac

h z

piłk

ą. •Po

dejm

uje

prób

y ch

wyt

ania

obu

rącz

piłk

i i i

nnyc

h pr

zedm

iotó

w.

•W

ykon

uje

ćwic

zeni

a z

piłe

czką

, prz

ygot

o-w

ując

e do

żon

glow

ania

.

Pona

dpod

staw

owe

•C

hwyt

a pi

łkę

obur

ącz.

71

Dzień 1. | Moja droga do szkoły II.

Now

inki

z m

ojej

szk

oły

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 6

.Kt

o pr

acuj

e w

moj

ej

szko

le?

Wyp

owie

dzi U

. na

tem

at il

ustr

acji

prze

dsta

wia

jący

ch

osob

y pr

acuj

ące

w s

zkol

e.Ć

wic

zeni

a w

pis

aniu

po

śla

dzie

.U

trw

alen

ie p

isan

ia

liter

a, A

.U

kład

anie

pyt

ań d

o pr

acow

nikó

w s

zkoł

y.U

kład

anie

zda

ń z

użyc

iem

pod

anyc

h w

yraz

ów.

Pozn

anie

spo

sobu

za

pisy

wan

ia c

hiń-

skic

h zn

aków

.Po

rów

nani

e te

chni

ki

zapi

syw

ania

lite

r w

języ

kach

pol

skim

i c

hińs

kim

.Ć

wic

zeni

e us

praw

-ni

ając

e pa

mię

ć w

zrok

ową

i dos

ko-

nalą

ce k

oord

ynac

ję

wzr

okow

o-ru

chow

ą.

Ćw

icze

nia

rytm

iczn

e.W

ykon

anie

rytm

u na

inst

rum

enci

e pe

rkus

yjny

m.

Pozn

anie

obo

wią

z-kó

w o

sób

prac

ują-

cych

w s

zkol

e.Zw

raca

nie

się

o po

-m

oc d

o pr

acow

ni-

ków

szk

oły

w ró

ż-ny

ch s

ytua

cjac

h.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Po

rów

nyw

anie

lic

zebn

ości

: w

ięce

j – m

niej

–

tyle

sam

o.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 16,

17K.

s. 1

5, 16

K. s

. 76

P. s

. 16,

17M

. s. 1

8, 2

0–22

K.u.

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) a

, c, d

, f3.

1) 2)

3)

5.5)

7)

7.1) a

72

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe W

ypow

iada

się

na

tem

at il

ustr

acji D

osko

nali

pisa

nie

po ś

ladz

ie U

kład

a py

tani

a Ć

wic

zy p

isan

ie li

ter a

, A U

kład

a zd

ania

z u

życi

em p

odan

ych

wyr

azów W

ie, d

o ko

go w

szk

ole

zwró

cić

się

z pr

ośbą

o p

omoc K

ultu

raln

ie z

wra

ca s

ię d

o pr

acow

nikó

w s

zkoł

y P

orów

nuje

licz

ebno

ść: w

ięce

j – m

niej

tyl

e –

sam

o U

czes

tnic

zy

w ć

wic

zeni

ach

rytm

iczn

o-ru

chow

ych

Pona

dpod

staw

owe Z

na s

posó

b za

pisy

wan

ia z

nakó

w c

hińs

kich Z

na o

bow

iązk

i osó

b pr

acuj

ącyc

h w

szk

ole

Dzi

eń 7

.Ry

suję

map

yW

ypow

iedz

i U.

na t

emat

map

.Ro

zmow

a na

pod

sta-

wie

rysu

nku

Mar

ka.

Słuc

hani

e te

kstu

cz

ytan

ego

prze

z N

.A

naliz

a i s

ynte

za

wzr

okow

o-sł

ucho

-w

a w

yraz

ów i

syla

b z

głos

ką m

.Ć

wic

zeni

a w

czy

tani

u.Ko

dow

anie

i de

ko-

dow

anie

info

rmac

ji –

rebu

s fo

nem

owy.

Ćw

icze

nia

graf

omo-

tory

czne

prz

ygo-

tow

ując

e do

nau

ki

pisa

nia

liter

m, M

.O

pisy

wan

ie d

rogi

do

jści

a z

dom

u do

jam

y sm

oka.

Wys

zuki

wan

ie

w t

ekśc

ie w

yraz

ów

z lit

erą

m.

Wyk

onan

ie

prac

y pl

a-st

yczn

ej –

m

apy

Moj

a dr

oga

do

szko

ły.

Funk

cje

i rod

zaje

m

ap.

Spos

oby

czyt

ania

m

apy

i zna

czen

ie

lege

ndy.

Opi

syw

anie

dro

gi

na p

odst

awie

map

y.

Mat

emat

ka

w d

ział

aniu

. Lic

ze-

nie

i por

ówny

wan

ie

licze

bnoś

ci: w

ię-

cej –

mni

ej –

tyl

e sa

mo.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 18,

19K.

s. 1

7–19

P. s

. 18,

19K.

s. 1

7–19

M. s

. 18,

23–

25K.

u.

73


Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b1.2

) a, b

, e, f

4.1)

7.1) a

7.2) a

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

map

S

łuch

a z

uwag

ą cz

ytan

ego

teks

tu

Prz

epro

wad

za a

naliz

ę i s

ynte

zę w

zrok

owo-

słuch

ową

wyr

azów

K

reśli

lini

e lit

erop

odob

ne

przy

goto

wuj

ące

do p

isani

a lit

er m

, M W

yszu

kuje

w te

kści

e w

yraz

y z

liter

ą m K

orzy

sta

z pr

oste

j leg

endy

na

map

ie L

iczy

i por

ównu

je li

czeb

ność

: wię

cej –

mni

ej –

tyle

sam

o

Pona

dpod

staw

owe O

pisu

je d

rogę

doj

ścia

z d

omu

do ja

my

smok

a Z

na fu

nkcj

e m

apy W

ykon

uje

na p

łasz

czyź

nie

sche

mat

yczn

y ry

sune

k dr

ogi d

ojśc

ia d

o sz

koły

Dzi

eń 8

.Be

zpie

czna

sz

koła

Ukł

adan

ie k

olej

nośc

i w

ydar

zeń

w h

isto

-ry

jce

obra

zkow

ej.

Posz

erze

nie

słow

-ni

ctw

a o

wyr

az e

wa-

kuow

ać s

ię.

Wpr

owad

zeni

e lit

er m

, M.

Ćw

icze

nie

dosk

o-na

lące

per

cepc

ję

wzr

okow

ą.Ć

wic

zeni

a w

pis

aniu

lit

er m

, M.

Dek

odow

anie

zna

-kó

w e

wak

uacy

jnyc

h.Po

czyt

anka

Bał

agan

.

Ćw

icze

nia

perc

epcj

i sł

ucho

wej

.Sł

owni

k m

uzyc

zny

– ka

non.

Wys

łuch

anie

i na

uka

pios

enki

Pan

ie Ja

nie.

Wsp

ółpr

aca

z in

-ny

mi w

cod

zien

nej

sytu

acji.

Zasa

dy b

ezpi

eczn

e-go

zac

how

ania

się

w

szk

ole.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Gry

i z

abaw

y m

atem

a-ty

czne

z k

ostk

ami

sześ

cien

nym

i – g

ra

plan

szow

a „W

ę-dr

ówka

po

szko

le”

– lic

zeni

e w

zak

re-

sie

6.

Zapo

znan

ie

ze z

naka

mi

ewak

uacy

j-ny

mi i

zw

ró-

ceni

e uw

agi

na w

łaśc

iwy

spos

ób e

wa-

kuow

ania

się

.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 20,

21,

79K.

s. 2

0–22

W. 1

P. s

. 20

CD

– m

elod

ia P

anie

Ja

nie

P. s

. 20,

21

M. s

. 19,

26–

29

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) a

, b, c

, d, f

3.1)

2) 3

) 5)

5.2)

6)

7.2) a

, b, c

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe P

isze

lite

ry m

, M w

lini

atur

ze i

po ś

ladz

ie D

osko

nali

perc

epcj

ę w

zrok

ową W

ie, j

ak z

acho

wać

się

w s

ytua

cji z

agro

żeni

a Z

na z

asad

y be

zpie

czne

go z

a-ch

owan

ia s

ię w

szk

ole P

osłu

guje

się

kos

tką

sześ

cien

ną; r

ozw

iązu

je z

adan

ia t

ekst

owe

do k

onkr

etne

j syt

uacj

i Ś

wia

dom

ie i

akty

wni

e sł

ucha

muz

yki P

owta

rza

mel

odie

ze

słu

chu

i je

syla

bicz

nie

wyk

onuj

e

Pona

dpod

staw

owe U

stal

a ko

lejn

ość

wyd

arze

ń R

ozum

ie z

nacz

enie

sło

wa

ewak

uow

ać s

ię R

ozum

ie z

nacz

enie

pod

staw

owyc

h zn

aków

ew

akua

cyjn

ych P

otra

fi si

ę be

zpie

czni

e ew

akuo

wać R

ozpo

znaj

e w

utw

orac

h m

uzyc

znyc

h dź

wię

ki: w

ysok

ie –

nis

kie,

kró

tkie

– d

ługi

e, c

iche

– g

łośn

e

74

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 9

.M

oja

klas

aW

ysłu

chan

ie t

ekst

u Zu

pełn

ie ja

k do

rośl

i.W

ypow

iedz

i U.

na t

emat

wys

łuch

a-ne

go t

ekst

u.Ć

wic

zeni

a gr

afom

o-to

rycz

ne u

trw

alaj

ą-ce

piso

wni

ę po

zna-

nych

lite

r. W

skaz

ywan

ie im

ion

męs

kich

i że

ński

ch.

Wie

lka

liter

a w

piso

wni

imio

n.Pi

sani

e lit

er p

o śla

dzie

.

Ćw

icze

nie

perc

epcj

i sł

ucho

wej

(brz

mie

-ni

e in

stru

men

tów

pe

rkus

yjny

ch)

z ćw

icze

niam

i.

Ryso

wan

ie

auto

port

retu

z

wyk

orzy

sta-

niem

kon

turu

tw

arzy

.Pr

ojek

tow

a-ni

e i d

ekor

o-w

anie

wed

ług

wła

sneg

o po

mys

łu

odzn

aki d

la

wzo

row

ego

uczn

ia.

Zaba

wa

ruch

o-w

a w

zmac

niaj

ą-ca

odc

zuw

anie

em

ocji.

Wsp

ólne

opr

aco-

wan

ie k

ontr

aktu

kl

asow

ego.

Rozw

ijani

e em

patii

.Sz

acun

ek d

la in

-ny

ch i

tole

ranc

ja.

Uży

wan

ie z

wro

tów

gr

zecz

nośc

iow

ych

w k

onta

ktac

h z

inny

mi o

soba

mi.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Li

czba

1, n

auka

pi

sani

a cy

fry

1.

Nie

sieni

e po

moc

y po

-tr

zebu

jący

m,

w ty

m o

so-

bom

nie

peł-

nosp

raw

nym

.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 22,

23

K. s

. 23,

24

CD

– Z

upeł

nie

jak

doro

śli

P. s

. 74

CD

– p

okaz

brz

mie

-ni

a in

stru

men

tów

pe

rkus

yjny

ch –

bę

ben,

tam

bury

n;J.-

P. R

amea

u,

Tam

bury

n

W. 1

K.

s. 2

3 P.

s. 2

2, 2

3K.

s. 2

3M

. s. 1

9, 3

0, 3

1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b1.2

) b, c

, f3.

2) 3

) 5)

4.1)

5.1)

2) 5

)7.2

) a11.

5)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe R

ysuj

e au

topo

rtre

t na

kont

urze

twar

zy W

ykor

zyst

uje

dow

olną

tech

nikę

pla

styc

zną S

łuch

a te

kstu

czy

tane

go p

rzez

N. W

ypow

iada

się

na

tem

at w

ysłu

-ch

aneg

o te

kstu D

osko

nali

tech

nikę

pis

ania

poz

nany

ch li

ter R

ozró

żnia

imio

na m

ęski

e i ż

eńsk

ie R

ozpo

czyn

a pi

sani

e im

ion

wie

lką

liter

ą P

isze

po

ślad

zie P

rzes

trze

ga

usta

lony

ch w

kon

trak

cie

zasa

d N

iesi

e po

moc

pot

rzeb

ując

ym, w

tym

oso

bom

nie

pełn

ospr

awny

m R

ozum

ie p

ojęc

ie li

czby

1 w

asp

ekta

ch k

ardy

naln

ym i

porz

ądko

wym

; um

ie

pisa

ć cy

frę

1 R

ozpo

znaj

e br

zmie

nie

inst

rum

entó

w p

erku

syjn

ych

– bę

bna

i tam

bury

nu R

ealiz

uje

pros

te s

chem

aty

rytm

iczn

e na

poz

nany

ch in

stru

men

tach Ś

wia

dom

ie

i akt

ywni

e sł

ucha

muz

yki

75

Dzień 1. | Moja droga do szkoły Po

nadp

odst

awow

e R

ozw

ija e

mpa

tię,

jest

pom

ocny

i to

lera

ncyj

ny w

obec

inny

ch k

oleg

ów U

stal

a za

sady

reg

ulam

inu

klas

oweg

o U

kład

a ko

ntra

kt k

laso

wy R

o-zu

mie

pot

rzeb

ę po

mag

ania

inny

m, w

tym

szc

zegó

lnie

oso

bom

nie

pełn

ospr

awny

m P

raw

idło

wo

okre

śla

tem

po, a

para

t w

ykon

awcz

y i z

espó

ł wyk

onaw

czy

w u

twor

ach

muz

yczn

ych

Dzi

eń 10

.U

rodz

iny

Wys

łuch

anie

frag

-m

entu

wie

rsza

M

ałgo

rzat

y St

rzał

-ko

wsk

iej M

iłość

, ra

dość

, lęk

.W

ypow

iedz

i na

tem

at s

poso

bów

św

ięto

wan

ia u

rodz

in

na p

odst

awie

wła

s-ny

ch d

ośw

iadc

zeń,

w

ysłu

chan

ego

teks

tu o

raz

ilust

racj

iza

mie

szcz

onej

w

pod

ręcz

niku

.A

naliz

a i s

ynte

za

wzr

okow

o-sł

ucho

-w

a w

yraz

ów

z gł

oską

t.

Ćw

icze

nia

graf

omo-

tory

czne

prz

ygot

o-w

ując

e do

pis

ania

lit

er t

, T.

Ćw

icze

nia

w c

zy-

tani

u po

znan

ego

teks

tu.

Wys

zuki

wan

ie li

ter

t, T

wśr

ód in

nych

lit

er.

Pisa

nie

po ś

ladz

ie.

Skła

dani

e ży

czeń

.

Nau

ka p

iose

nki

Sto

lat.

Ćw

icze

nia

rytm

icz-

no-r

ucho

we.

Zgod

ne w

spół

dzia

-ła

nie

z ró

wie

śnik

ami

i dor

osły

mi w

org

a-ni

zow

aniu

kla

sow

ej

i rod

zinn

ej u

rocz

y-st

ości

– u

rodz

in.

Wsp

ółpr

aca

z in

ny-

mi w

zab

awie

.Ro

zwija

nie

empa

tii.

Ucz

estn

ictw

o w

or-

gani

zow

aniu

rodz

in-

nej u

rocz

ysto

ści.

Rozm

owa

na t

emat

re

lacj

i mię

dzy

naj-

bliż

szym

i.D

osto

sow

anie

sw

oich

ocz

ekiw

ań

do re

alió

w f

inan

-so

wyc

h ro

dzin

y w

odn

iesi

eniu

do

otrz

ymyw

anyc

h pr

ezen

tów

.Sk

łada

nie

życz

eń.

Obd

arow

ywan

ie

prez

ente

m.

Przy

jmow

anie

pr

ezen

tów

.

Segr

egow

anie

śm

ieci

i sp

rząt

anie

po

uro

czys

tośc

i ro

dzin

nej,

klas

owej

–

urod

zina

ch.

Dzi

eń b

ez m

atem

a-ty

ki.

Wyk

onan

ie

koro

ny d

la

jubi

lata

.

76

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

.24,

25

K s.

25–2

7, 7

9P.

s. 2

4C

D –

nag

rani

e St

o la

t

P. s

. 24,

25

P. s

. 24,

25

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, d, e

, f3.

1) 2)

3) 5

)5.

1) 2)

3) 4

)6.

1) h

9.1)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe S

łuch

a w

sku

pien

iu t

ekst

u W

ypow

iada

się

na

pods

taw

ie w

ysłu

chan

ego

teks

tu, i

lust

racj

i i w

łasn

ych

dośw

iadc

zeń P

rzep

row

adza

ana

lizę

i syn

tezę

wzr

oko-

wo-

słuc

how

ą w

yraz

ów D

osko

nali

umie

jętn

ość

czyt

ania

poz

nane

go te

kstu P

isze

po

ślad

zie W

ycin

a, k

lei e

lem

enty

kor

ony

dla

jubi

lata

, ozd

abia

pla

stel

iną,

skł

ada

zgod

nie

z in

stru

kcją W

spół

dzia

ła z

rów

ieśn

ikam

i i d

oros

łym

i prz

y or

gani

zacj

i uro

czys

tośc

i kla

sow

ej, r

odzi

nnej D

osto

sow

uje

swoj

e oc

zeki

wan

ia z

wią

zane

z p

reze

ntam

i do

real

iów

fin

anso

wyc

h ro

dzin

y S

egre

guje

śm

ieci

, spr

ząta

jąc

po u

rocz

ysto

ści k

laso

wej

, rod

zinn

ej N

ie z

aspo

kaja

sw

oich

pot

rzeb

kos

ztem

inny

ch P

raw

idło

wo

wyk

onuj

e pi

osen

kę

ze s

łuch

u i z

ako

mpa

niam

ente

m

Pona

dpod

staw

owe R

edag

uje

i skł

ada

życz

enia O

bdar

owuj

e pr

ezen

tem

, pot

rafi

prz

yjm

ować

pre

zent

y U

mie

zac

how

ać s

ię o

dpow

iedn

io w

sto

sunk

u do

osó

b w

tru

d-ni

ejsz

ej s

ytua

cji m

ater

ialn

ej K

orel

uje

treś

ć m

uzyc

zną

z tr

eści

ą po

zam

uzyc

zną

i wiz

ualn

ą

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u

225

min

45 m

in45

min

45 m

in45

min

180

min

45 m

in

77

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

4. t

ydzi

eń w

rześ

nia

(135

min

ut –

3 g

odz.

lekc

yjne

)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e (z

godn

e z

NPP

)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

Dzi

eci p

odró

żują

w

nie

znan

e.El

emen

ty m

uszt

ry

w c

zasi

e za

jęć

rozw

i-ja

jący

ch s

praw

ność

fi

zycz

ną(4

5 m

in)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

ajęc

iach

ro

zwija

jący

ch s

praw

-no

ść fi

zycz

ną, z

godn

ie

z re

guła

mi.

– Ro

zwija

spr

awno

ść f

izyc

zną

prze

z uc

zest

nict

wo

w g

rach

i za

baw

ach

orga

ni-

zacy

jno-

porz

ądko

wyc

h.–

Prze

strz

ega

regu

ł w g

rach

i z

abaw

ach

orga

niza

cyjn

o--p

orzą

dkow

ych.

1) el

emen

ty m

uszt

ry (z

biór

ka n

a sy

gnał

w

sze

regu

, w d

wus

zere

gu);

2) z

atrz

yman

ie w

mar

szu,

w b

iegu

(„

Raz,

dw

a, t

rzy

Baba

-Jaga

pat

rzy”

, „W

iew

iórk

i do

dziu

pli”)

;3)

mar

sz w

rytm

ude

rzeń

, np.

bęb

na;

4) u

stal

enie

kom

end

dźw

ięko

wyc

h w

kla

sie.

Pods

taw

owe

•Po

stęp

uje

zgod

nie

z ok

reśl

onym

i prz

ez N

. za

sada

mi.

•Re

aguj

e w

zab

awie

na

kom

endy

, pol

ece-

nia,

um

ówio

ne h

asła

.

Pona

dpod

staw

owe

•Ro

zróż

nia

usta

lone

kom

endy

dźw

ięko

we

i je

resp

ektu

je.

Spac

er

z pr

zyja

ciel

em.

Zasa

dy z

acho

wan

ia

w c

zasi

e sp

acer

ów(4

5 m

in)

10.2

) bPo

traf

i pok

onyw

ać

prze

szko

dy n

atur

alne

i s

ztuc

zne.

– U

czes

tnic

zy w

wyc

iecz

kach

pi

eszy

ch.

1) ćw

icze

nie

w s

praw

nym

zm

ieni

aniu

ob

uwia

, str

oju;

2) p

rzes

trze

gani

e za

sad

bezp

iecz

nego

za

chow

ania

w c

zasi

e w

ycie

czek

;3)

zab

awa

w t

eren

ie k

szta

łtuj

ąca

orie

n-ta

cję

(„Ile

kro

ków

?”);

4) za

baw

a na

spo

strz

egaw

czoś

ć(„

Mis

trz

obse

rwac

ji”).

Pods

taw

owe

•D

obie

ra w

łaśc

iwe

obuw

ie n

a w

ycie

czkę

pi

eszą

. •Pr

zest

rzeg

a za

sad

bezp

iecz

nego

zac

how

a-ni

a w

cza

sie

wyc

iecz

ek p

iesz

ych.

•U

czes

tnic

zy w

zab

awac

h na

orie

ntac

ję

i spo

strz

egaw

czoś

ć.

Pona

dpod

staw

owe

•Po

dejm

uje

prób

ę w

skaz

ania

dro

gi p

odcz

as

wyc

iecz

ki p

iesz

ej.

•W

ymie

nia

co n

ajm

niej

jede

n ch

arak

te-

ryst

yczn

y pu

nkt

znaj

dują

cy s

ię n

a tr

asie

w

ycie

czki

pie

szej

.

Dzi

eci p

omag

ają

doro

słym

. Ć

wic

zeni

a ró

wno

waż

ne(4

5 m

in)

10.2

) cPo

traf

i wyk

onyw

ać

ćwic

zeni

a ró

wno

waż

ne.

– W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ró

wno

-w

ażne

. 1)

poru

szan

ie s

ię p

o w

yzna

czon

ej li

nii

przo

dem

(sto

pnio

wan

ie t

rudn

ości

: lin

ia n

arys

owan

a kr

edą

lub

taśm

a kl

e-ją

ca n

a po

dłod

ze; s

kaka

nka;

nap

rężo

-na

gum

a na

ciąg

nięt

a na

d po

dłog

ą);

2) z

abaw

y ru

chow

e: „

Tani

ec n

a lin

ie”,

„Ciu

ciub

abka

”, „W

alki

kog

utów

”, „I

dzie

G

rześ

prz

ez w

ieś”

;3)

zab

awa

ruch

owa

przy

muz

yce

„Sto

p-

-kla

tka”

.

Pods

taw

owe

•Po

rusz

a si

ę po

wyz

nacz

onej

lini

i prz

odem

. •Po

rusz

a si

ę po

wyz

nacz

onej

lini

i w z

aba-

wac

h ru

chow

ych.

Pona

dpod

staw

owe

•Po

rusz

a si

ę po

wyz

nacz

onej

lini

i prz

odem

i t

yłem

.

78

III. Z

łota

pol

ska

jesi

eń

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 11

.D

ary

jesi

eni

Słuc

hani

e ze

zro

-zu

mie

niem

wie

rszy

o

tem

atyc

e je

sienn

ej.

Swob

odne

wyp

o-w

iedz

i U. n

a te

mat

je

sieni

ze

szcz

egól

-ny

m u

wzg

lędn

ieni

em

zmia

n za

chod

zący

ch

w p

rzyr

odzi

e. R

oz-

mow

a na

tem

at:

„Jak

zach

ować

lato

?”.

Ćw

icze

nia

w c

zyta

niu

na ró

żnyc

h po

zio-

mac

h.W

prow

adze

nie

liter

t, T

.N

auka

pisa

nia

liter

t, T

.Ć

wic

zeni

a gr

afom

o-to

rycz

neZa

baw

y m

nem

otec

h-ni

czne

w G

imna

styc

e ok

a i j

ęzyk

a.Pr

zygo

tow

anie

do

insc

eniz

acji

Na

stra

gani

e.C

zyta

nie

glob

alne

.

Nau

ka p

iose

nki

o je

sien

i.Ć

wic

zeni

a ry

tmic

z-no

-ruc

how

e.Ć

wic

zeni

e pe

rcep

cji

słuc

how

ej. A

nton

io

Viv

aldi

, Czt

ery

pory

ro

ku. J

esie

ń, c

z. I.

Wsp

ółpr

aca

pod-

czas

prz

ygot

owan

ia

insc

eniz

acji.

Zach

owan

ie

w t

eatr

ze.

Dob

ór ró

l do

pre-

dysp

ozyc

ji U

.

Rozp

ozna

wan

ie

rośl

in i

zwie

rząt

ży

jący

ch w

par

ku.

Wsk

azyw

anie

ozn

ak

jesi

eni w

par

ku.

Odp

owie

dnie

za-

chow

anie

w p

arku

.D

osto

sow

anie

str

o-ju

do

war

unkó

w

pogo

dow

ych.

Naz

ywan

ie w

arun

-kó

w a

tmos

fery

cz-

nych

.W

ykor

zyst

ywan

ie

daró

w je

sien

i prz

ez

czło

wie

ka.

Porz

ądko

wan

ie

licze

bnoś

ci (k

sią-

żek

w k

olej

nośc

i ro

snąc

ej, k

rede

k w

kol

ejno

ści m

ale-

jące

j); p

owię

ksza

nie

i pom

niej

szan

ie

licze

bnoś

ci k

olej

ne-

go z

bior

u o

jede

n.

Wyk

onan

ie

puzz

li Po

lska

je

sień

.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 26–

29K.

s. 2

8–30

CD

– Je

sień

.P.

s. 7

5 Pi

órki

em

dźw

ięki

em

i pęd

zelk

iem

. A

. Viv

aldi

, Czt

ery

pory

roku

. Jes

ień,

cz.

I.

P. s

. 26–

29M

. s. 3

2, 3

3W

. 1

79

Dzień 1. | Moja droga do szkoły O

dnie

sien

ia

do N

PP1.1

) a, b

, c1.2

) b, c

, d, e

, f1.3

) a, b

3.1)

2) 3

) 5)

5.2)

6.1)

a, e

6.2)

a, b

, c7.1

) a, b

7.2) a

9.1)

c9.

2) a

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe S

łuch

a w

iers

za z

e zr

ozum

ieni

em S

wob

odni

e w

ypow

iada

się

na

tem

at je

sien

i Ć

wic

zy u

mie

jętn

ość

czyt

ania

na

różn

ych

pozi

omac

h P

isze

lite

ry t

, T B

ierz

e ud

ział

w z

abaw

ie t

eatr

alne

j W

spół

prac

uje

z ró

wie

śnik

ami p

odcz

as p

rzyg

otow

ania

insc

eniz

acji R

ozpo

znaj

e i n

azyw

a ro

ślin

y i z

wie

rzęt

a ży

jące

w p

arku O

dnaj

-du

je i

nazy

wa

ozna

ki je

sien

i D

osto

sow

uje

stró

j do

war

unkó

w p

ogod

owyc

h N

azyw

a w

arun

ki a

tmos

fery

czne W

ie, j

ak c

złow

iek

moż

e w

ykor

zyst

ać d

ary

jesi

eni W

ycin

a,

skła

da i

nakl

eja

elem

enty

puz

zli Ś

piew

a w

zes

pole

i ze

słu

chu,

pop

raw

nie

real

izuj

e ćw

icze

nia

wok

alne

, odd

echo

we,

ryt

mic

zne

i słu

chow

e Ś

wia

dom

ie i

akty

wni

e sł

ucha

m

uzyk

i P

raw

idło

wo

łącz

y tr

eści

muz

yczn

e z

poza

muz

yczn

ymi i

wiz

ualn

ymi P

owię

ksza

i po

mni

ejsz

a lic

zebn

ość

kole

jnyc

h zb

ioró

w o

jede

n el

emen

t

Pona

dpod

staw

owe O

pisu

je k

rajo

braz

jesi

enny O

pisu

je o

znak

i jes

ieni

Dzi

eń 12

.Je

sien

ny

ogró

d

Rozw

iązy

wan

ieza

gadk

i.Ro

zmow

a na

tem

at

wyg

lądu

ogr

odu

je-

sien

ią n

a po

dsta

wie

ilu

stra

cji.

Dos

kona

leni

e um

ie-

jętn

ości

czy

tani

a na

ró

żnyc

h po

ziom

ach.

Ćw

icze

nia

graf

omo-

tory

czne

prz

ygo-

tow

ując

e do

nau

ki

pisa

nia

liter

i, I.

Ana

liza

i syn

teza

w

zrok

owo-

słuc

how

a w

yraz

ów z

gło

ską

i.N

auka

czy

tani

a gł

oski

i.

Wsp

ółpr

aca

z in

-ny

mi w

zab

awie

sł

owno

-ruc

how

ej

Jesi

enny

mas

aż.

Rozp

ozna

wan

ie

i naz

ywan

ie ro

ślin

w

jesi

enny

m

ogro

dzie

.W

arun

ki k

onie

czne

do

rozw

oju

rośl

in

w o

grod

zie

jesi

enią

.

Licz

ba 2

. Nau

ka

pisa

nia

cyfr

y 2.

Zast

osow

anie

licz

-by

2 w

pra

ktyc

e.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 30,

31

K. s

. 31–

33P.

s. 3

0, 3

1M

. s. 3

4, 3

5

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, c, d

, f5.

2)6.

1) a,

c7.2

) a

80

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe R

ozw

iązu

je z

agad

ki W

ypow

iada

się

na

tem

at il

ustr

acji D

osko

nali

umie

jętn

ość

czyt

ania

na

różn

ych

pozi

omac

h D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o--s

łuch

owej

wyr

azów

z i C

zyta

lite

ry i,

I R

ozpo

znaj

e i n

azyw

a ro

ślin

y w

jesi

enny

m o

grod

zie Z

na w

arun

ki k

onie

czne

do

rozw

oju

rośl

in w

jesi

enny

m o

grod

zie N

akle

ja

puzz

le, d

orys

owuj

e cz

ęść

obra

zka

wed

ług

wła

sneg

o po

mys

łu U

mie

jętn

ie d

obie

ra b

arw

y ci

epłe

– je

sien

ne R

ozum

ie p

ojęc

ie li

czby

2 w

asp

ekta

ch k

ardy

naln

ym i

porz

ądko

-w

ym; u

mie

nap

isać

cyf

rę 2

Pona

dpod

staw

owe O

pisu

je w

yglą

d og

rodu

jesi

enią

na

pods

taw

ie il

ustr

acji W

łaśc

iwie

rozp

lano

wuj

e el

emen

ty ry

sunk

u na

kar

toni

e

Dzi

eń 13

.Je

sien

ne

złot

o

Posz

erza

nie

słow

-ni

ctw

a na

tem

at

złot

a na

pod

staw

ie

info

rmac

ji z

kąci

ka

Trop

icie

le w

iedz

y.W

ypow

iedz

i na

tem

at w

yglą

du

jesi

eni n

a po

dsta

-w

ie w

iers

za M

arka

G

łogo

wsk

iego

Por

a w

esoł

a or

az il

ustr

a-cj

i w p

odrę

czni

ku.

Ćw

icze

nia

przy

go-

tow

ując

e do

pis

ania

lit

er i,

I.N

auka

pisa

nia

liter

i, I.

Ana

liza

wzr

okow

o--s

łuch

owa

wyr

azów

z

głos

ką i.

Słuc

hani

e ze

zro

zu-

mie

niem

.Pi

sani

e po

śla

dzie

.Zw

roty

i pr

zysł

owia

z

wyr

azem

zło

to.

Barw

y je

sien

i jak

o pr

zyst

osow

anie

ro

ślin

do

zmia

n at

mos

fery

czny

ch

zwią

zany

ch z

na-

stęp

stw

em p

ór

roku

.W

ydob

ycie

zło

ta

w P

olsc

e.

Licz

ba 2

: zas

to-

sow

anie

licz

by 2

w

pra

ktyc

e –

two-

rzen

ie i

licze

nie

par,

rozu

mie

nie

poję

cia

para

.

Wyk

onan

ie

z m

asy

sol-

nej m

odel

i je

sien

nych

liś

ci w

edłu

g sz

ablo

nu,

ozda

bian

ie

ich

farb

ami

i pla

stel

iną.

Przy

goto

-w

anie

mas

y so

lnej

wed

ług

inst

rukc

ji.

Utr

wal

enie

św

iado

moś

ci,

że lu

dzie

żyj

ą w

różn

ych

war

unka

ch

mat

eria

lnyc

h.

81


dnie

sien

ie

do s

tron

w

mat

eriał

ach

uczn

iow

skic

h

P. s

. 32,

33

K. s

. 34–

36W

. 1

P. s

. 32,

33

M. s

. 36,

37

K. s

. 37

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) c

, d, e

, f6.

1) b

7.2) a

9.1)

b, c

9.2)

a11.

6)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe W

ypow

iada

się

na

tem

at je

sien

i S

łuch

a w

sku

pien

iu i

ze z

rozu

mie

niem

tek

stu

wie

rsza P

isze

lite

ry i,

I D

okon

uje

anal

izy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

wyr

azów

z

głos

ką i P

isze

po

ślad

zie W

ie, j

ak ro

ślin

y pr

zyst

osow

ują

się

do z

mia

ny w

arun

ków

życ

ia je

sien

ią L

epi z

mas

y so

lnej

liśc

ie, o

zdab

ia je

farb

ami i

inny

mi e

lem

enta

mi –

po-

sług

uje

się

form

ą W

ie, ż

e lu

dzie

żyj

ą w

różn

ych

war

unka

ch m

ater

ialn

ych T

wor

zy i

liczy

par

y R

ozum

ie p

ojęc

ie p

ara

Pona

dpod

staw

owe G

rom

adzi

sło

wni

ctw

o w

okół

tem

atu

złot

o Z

na p

rzys

łow

ia z

wyr

azem

zło

to W

ie, g

dzie

w P

olsc

e w

ydob

ywa

się

złot

o P

ostę

puje

zgo

dnie

z in

-st

rukc

ją

Dzi

eń 14

.W

sm

ocze

j sp

iżar

ni

Wyp

owie

dzi i

nspi

-ro

wan

e w

iers

zem

M

arii

Kow

nack

iej

Lato

w s

piża

rni

scho

wan

e.Sł

ucha

nie

ze z

ro-

zum

ieni

em t

ekst

u cz

ytan

ego

prze

z N

.Ć

wic

zeni

a w

czy

-ta

niu

na ró

żnyc

h po

ziom

ach.

Ana

liza

i syn

teza

sł

ucho

wo-

wzr

oko-

wa

wyr

azów

z g

ło-

ską

j.Ć

wic

zeni

a gr

a-fo

mot

oryc

zne

przy

goto

wuj

ące

do n

auki

pis

ania

lit

ery

j.

Om

ówie

nie

spos

o-bó

w p

rzec

how

y-w

ania

zap

asów

na

zim

ę.Zw

róce

nie

uwag

i na

lecz

nicz

e i t

rują

ce

wła

ściw

ości

jem

ioły

.

Licz

ba 2

w a

spek

-ta

ch k

ardy

naln

ym

i por

ządk

owym

. Po

wię

ksza

nie

licze

bnoś

ci w

ybra

-ne

go z

bior

u o

dwa

elem

enty

, pom

niej

-sz

anie

o je

den

elem

ent.

Hig

iena

prz

y-go

tow

ywan

ia

i spo

żyw

ania

po

siłk

ów.

Przy

goto

wa-

nie

kolo

ro-

wyc

h pr

zy-

smak

ów z

jaj.

82

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 34,

35

K. s

. 38,

39,

80

P. s

. 34,

35

M. s

. 38,

39

P. s

. 36

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, d, e

, f6.

1) a,

f7.1

) b7.2

) a9.

2) a

, b

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe S

łuch

a ze

zro

zum

ieni

em t

ekst

u w

iers

za W

ypow

iada

się

na

pods

taw

ie w

ysłu

chan

ego

teks

tu Ć

wic

zy c

zyta

nie

na r

óżny

ch p

ozio

mac

h P

rzep

row

adza

an

aliz

ę i s

ynte

zę w

zrok

owo-

słuc

how

ą w

yraz

ów z

gło

ską

j U

trzy

muj

e po

rząd

ek w

okół

sie

bie R

ozum

ie i

stos

uje

aspe

kt p

orzą

dkow

y lic

zby

w p

rakt

yce P

owię

ksza

i po

-m

niej

sza

licze

bnoś

ć ko

lejn

ych

zbio

rów

o je

den

i o d

wa

elem

enty

Pona

dpod

staw

owe Z

na s

poso

by p

rzec

how

ywan

ia z

apas

ów n

a zi

mę Z

na le

czni

cze

i tru

jące

wła

ściw

ości

jem

ioły P

rzyr

ządz

a po

traw

ę z

jaj P

ostę

puje

zgo

dnie

z

inst

rukc

ją

Dzi

eń 15

.Ba

bie

lato

Ukł

adan

ie o

dpow

ie-

dzi n

a py

tani

a na

po

dsta

wie

obs

erw

a-cj

i rep

rodu

kcji

ob-

razu

ora

z cz

ytan

ego

prze

z N

. tek

stu.

U

waż

ne s

łuch

anie

te

kstu

.N

auka

pis

ania

lit

er j,

J.A

naliz

a gł

osko

wa

wyr

azów

z g

łosk

ą j.

Wyp

owie

dzi n

a te

mat

dzi

eła

sztu

ki.

Abe

cadł

o in

stru

-m

entó

w –

inst

ru-

men

ty p

erku

syjn

e.

Ana

liza

treś

ci

obra

zu Jó

zefa

C

hełm

ońsk

ie-

go B

abie

lato

.

Szac

unek

do

wy-

twor

ów a

rtys

tycz

-ny

ch k

oleg

ów.

Prze

strz

egan

ie

zasa

d ku

ltura

lneg

o za

chow

ania

w g

ale-

rii s

ztuk

i.

Pow

staw

anie

bab

ie-

go la

ta.

Dzi

eń b

ez

mat

emat

yki.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 37

K. s

. 40–

42P.

s. 7

4P.

s. 3

7P.

s. 3

7

83

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, c, d

, f3.

3) 5

)4.

1) 2)

4)

5.2)

6.1)

a, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe U

kład

a od

pow

iedz

i na

pyta

nia W

ypow

iada

się

na

tem

at d

zieł

a sz

tuki S

łuch

a ze

zro

zum

ieni

em P

isze

lite

ry j,

J D

okon

uje

anal

izy

wzr

okow

o-sł

ucho

-w

ej w

yraz

ów z

lite

rą j R

ozpo

znaj

e br

zmie

nie

inst

rum

entó

w p

erku

syjn

ych;

pra

wid

łow

o w

ykon

uje

sche

mat

y ry

tmic

zne

Pona

dpod

staw

owe R

ozpo

znaj

e ob

raz

Józe

fa C

hełm

ońsk

iego

Bab

ie la

to W

ie, j

ak z

acho

wać

się

w g

aler

ii sz

tuki S

zanu

je w

ytw

ory

arty

styc

zne

kole

gów W

ie, j

ak

pow

staj

e ba

bie

lato P

otra

fi ak

ompa

niow

ać n

a po

znan

ym in

stru

men

cie

perk

usyj

nym

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u

225

min

45 m

in45

min

45 m

in18

0 m

in45

min

84

Tygo

dnio

wy

rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

1. ty

dzie

ń pa

ździ

erni

ka(1

35 m

inut

– 3

god

z. le

kcyj

ne)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e (z

godn

e z

NPP

)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

W r

ytm

muz

yki.

Ćw

icze

nia

rytm

iczn

e,

zaba

wy

ze ś

piew

em(4

5 m

in)

10.1)

U

czes

tnic

zy w

zaj

ęcia

ch

rozw

ijają

cych

spr

aw-

ność

fiz

yczn

ą, z

godn

ie

z re

guła

mi.

– Ro

zwija

spr

awno

ść fi

zycz

ną,

poru

szaj

ąc s

ię z

godn

ie z

po-

dany

m ry

tmem

.–

Wyk

onuj

e w

ybra

ne e

lem

en-

ty t

ańca

zgo

dnie

z re

guła

mi.

1) w

ybija

nie

rytm

u no

gam

i i rę

kam

i do

znan

ej m

elod

ii;2)

dos

toso

wan

ie ru

chu

do z

mie

nneg

o te

mpa

, dyn

amik

i i p

auz

w m

uzyc

e;3)

twor

zeni

e uk

ładu

cho

reog

rafic

zneg

o do

zna

nej m

elod

ii;4)

zab

awa

tane

czna

ze

śpie

wem

(n

p. „

Dw

óm t

ańcz

yć s

ię z

achc

iało

”).

Pods

taw

owe

•W

ybija

rytm

nog

ami i

ręka

mi,

zgod

nie

z m

uzyk

ą. •D

osto

sow

uje

ruch

do

zmie

nneg

o te

mpa

, dy

nam

iki i

pau

z w

muz

yce.

•W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ry

tmic

zne

zgod

nie

z po

znan

ym u

kład

em c

hore

ogra

ficz

nym

.

Pona

dpod

staw

owe

•O

dtw

arza

prz

y m

uzyc

e pr

osty

sch

emat

ta

necz

ny.

Zacz

arow

any

balo

nik

w z

acza

row

anyc

h rę

kach

.Za

baw

y z

odbi

jani

em

piłk

i, ba

lonó

w

(45

min

)

10. 2

) aPo

traf

i chw

ytać

piłk

ę,

rzuc

ać n

ią d

o ce

lu i

na

odle

głoś

ć, t

oczy

ć ją

i k

ozło

wać

..

– U

czes

tnic

zy w

zab

awac

h z

odbi

jani

em p

iłki,

balo

nów

.1)

ćwic

zeni

a w

indy

wid

ualn

ym o

dbija

niu

balo

nów

pra

wą

i lew

ą rę

ką;

2) o

dbija

nie

balo

nów

w m

ałyc

h gr

upac

h;3)

odb

ijani

e ba

lonó

w ró

żnym

i czę

ścia

mi

ciał

a;4)

zaba

wa

„Zac

zaro

wan

y ba

loni

k”;

5) o

dbija

nie

piłe

czki

raki

etką

pra

wą

i lew

ą rę

ką;

6) ko

złow

anie

piłk

i pra

wą

i lew

ą rę

ką.

Pods

taw

owe

•D

osko

nali

swoj

ą zw

inno

ść, o

dbija

jąc

balo

-ny

indy

wid

ualn

ie i

w g

rupi

e. •D

osko

nali

swoj

ą zw

inno

ść, o

dbija

jąc

pi-

łecz

ki ra

kiet

ką, k

ozłu

jąc

piłk

ą.

Pona

dpod

staw

owe

•O

dtw

arza

prz

y m

uzyc

e pr

osty

sch

emat

ta

necz

ny.

Z za

sada

mi z

a pa

n br

at.

Wpr

owad

zeni

e do

be

zpie

czne

go p

oru-

szan

ia s

ię p

o dr

ogac

h (4

5 m

in)

10.2

) bPo

traf

i pok

onyw

ać

prze

szko

dy n

atur

alne

i s

ztuc

zne.

– Pr

zest

rzeg

a za

sad

ruch

u dr

ogow

ego

w c

zasi

e m

arsz

u z

klas

ą.

1) za

sady

bez

piec

zneg

o za

chow

ania

w

cza

sie

mar

szu

z kl

asą

– za

sady

po-

rusz

ania

się

po

chod

niku

;2)

zab

awa

ruch

owa

„Dro

ga d

o sz

koły

”;3)

zab

awa

orie

ntac

yjno

-por

ządk

owa

„Syg

naliz

ator

”;4)

ćw

icze

nie

w g

rupo

wym

i in

dyw

idua

l-ny

m p

rzec

hodz

eniu

prz

ez je

zdni

ę.

Pods

taw

owe

•Pr

zest

rzeg

a za

sad

bezp

iecz

nego

por

usza

-ni

a si

ę po

dcza

s m

arsz

u po

cho

dnik

u. •D

osto

sow

uje

się

do o

bow

iązu

jący

ch z

asad

po

dcza

s pr

zech

odze

nia

prze

z je

zdni

ę.

Pona

dpod

staw

owe

•O

dtw

arza

dro

gę d

o sz

koły

i w

skaz

uje

po-

żąda

ne z

acho

wan

ia.

85

Dzień 1. | Moja droga do szkoły IV

. Dba

m o

sie

bie

i moj

ą kl

asę

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 16

.U

logo

pedy

Rozm

owa

na t

emat

pr

acy

logo

pedy

na

pods

taw

ie il

ustr

acji

oraz

tek

stu

czyt

ane-

go p

rzez

N.

Ana

liza

i syn

teza

gł

osko

wa

i syl

abow

a w

yraz

ów.

Wsp

ólne

wyk

onan

ie

ćwic

zeń

akto

rski

ch

i ksz

tałt

ując

ych

dykc

ję.

Ćw

icze

nia

w c

zy-

tani

u na

różn

ych

pozi

omac

h.Za

baw

a sł

owna

„E

cho”

.W

yszu

kiw

anie

lite

ry

u na

ilus

trac

ji.O

pis

mie

jsca

prac

y lo

gope

dy.

Ćw

icze

nia

graf

omo-

tory

czne

prz

ygot

o-w

ując

e do

pis

ania

lit

ery

u.

Ćw

icze

nia

rytm

iczn

e.W

ie, c

zym

zaj

muj

e si

ę lo

gope

da.

Odc

zyty

wan

ie

i kon

tynu

owan

ie

wzo

ru.

Okr

eśla

nie

mie

jsca

wyb

rany

ch o

biek

-tó

w w

rzęd

zie.

Kolo

row

anie

oki

e-ne

k zg

odni

e z

po-

dany

m k

odem

.

Rozc

inan

ie

obra

zków

do

utr

wal

enia

w

yraz

ów z

u.

Wyk

onan

ie

żołę

dzio

wyc

h i k

aszt

ano-

wyc

h lu

dzi-

ków

zgo

dnie

z

inst

rukc

ją.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

38–

41K.

s. 4

3–45

K.u.

K. s

. 77

M. s

. 40,

41

W. 1

K.

s. 4

4

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, d, f

1.3) a

3.2)

5.7)

7.1) f

9.1)

c9.

2) a

, b

86

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe W

ypow

iada

się

na p

odst

awie

ilust

racj

i i te

kstu

w p

odrę

czni

ku S

łuch

a ze

zroz

umie

niem

teks

tu c

zyta

nego

prz

ez N

. P

rzep

row

adza

anal

izę

i syn

tezę

wzr

okow

o--s

łuch

ową

wyr

azów

z g

łosk

ą u Ć

wic

zy u

mie

jętn

ość

czyt

ania

na

różn

ych

pozi

omac

h R

ozci

na i

ukła

da o

braz

ki W

ykon

uje

otw

ory,

łącz

y el

emen

ty: k

aszt

any,

żoł

ędzi

e,liś

cie

za p

omoc

ą w

ykał

acze

k O

dczy

tuje

i ko

ntyn

uuje

sek

wen

cje

rytm

iczn

e D

ostr

zega

regu

larn

ości W

ykon

uje

pole

ceni

a m

uzyc

zne

ze z

rozu

mie

niem

tem

atu

Pona

dpod

staw

owe W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ks

ztał

tują

ce d

ykcj

ę O

pisu

je m

iejsc

e pr

acy

logo

pedy W

ie, c

zym

zaj

muj

e si

ę lo

gope

da

Dzi

eń 17

.W

zdr

owym

ci

ele

zdro

wy

duch

Znac

zeni

e sł

owa

zdro

wie

.O

pow

iada

nie

o ul

u-bi

onyc

h za

baw

ach

spor

tow

ych

na p

od-

staw

ie il

ustr

acji.

Nau

ka p

isan

ia

liter

u, U

.Pi

sani

e po

śla

dzie

.W

ielk

a lit

era

w p

i-so

wni

imio

n.Ć

wic

zeni

a us

praw

-ni

ając

e pe

rcep

cję

wzr

okow

ą.Ć

wic

zeni

e cz

ytan

ia

na ró

żnyc

h po

ziom

ach.

Ana

liza

i syn

teza

w

zrok

owo-

słuc

how

a w

yraz

ów.

Ćw

icze

nia

rytm

icz-

no-r

ucho

we

zwią

-za

ne z

tem

atem

zd

row

ie.

Słow

nik

muz

yczn

y:

kast

anie

ty, m

arak

a-sy

, tal

erze

.N

auka

pio

senk

i Ja

błka

.

Pozn

anie

syl

wet

ki

Ada

ma

Mał

ysza

–

sław

nego

czł

owie

ka.

Zaw

ód s

port

owie

c.Za

sady

, któ

rych

tr

zeba

prz

estr

ze-

gać,

ćw

iczą

c w

gru

pie.

Bezp

iecz

ne m

iejsc

e za

baw

spo

rtow

ych.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Wpr

o-w

adze

nie

liczb

y 3

– na

uka

pisa

nia

cyfr

y 3.

Prze

licza

nie

licze

b-no

ści i

zap

is li

czby

el

emen

tów

.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 42,

43,

77

K. s

. 46–

48P.

s. 7

4C

D –

pok

az b

rzm

ie-

nia

inst

rum

entó

w

perk

usyj

nych

: kas

ta-

niet

y, t

aler

ze;

pios

enka

Jabł

ka.

P. s

. 42,

43

M. s

. 42–

46K.

u.

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, c, d

, f3.

2) 3

) 5)

5.2)

6) 7

) 8)

7.2) a

87

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe R

ozum

ie z

nacz

enie

sło

wa

zdro

wie P

isze

lite

ry u

, U P

isze

po

ślad

zie D

osko

nali

umie

jętn

ość

czyt

ania

na

różn

ych

pozi

omac

h P

rzep

row

adza

ana

lizę

i syn

tezę

wzr

okow

o-sł

ucho

wą

wyr

azów

z li

terą

u W

ie, c

zym

zaj

muj

e si

ę sp

orto

wie

c Z

najd

uje

bezp

iecz

ne m

iejsc

e za

baw

spo

rtow

ych W

ie, j

akie

jest

zna

czen

ie s

port

u dl

a zd

row

ia c

złow

ieka P

rzyj

muj

e pr

awid

łow

ą po

staw

ę ci

ała

podc

zas

prac

y pr

zy b

iurk

u L

iczy

prz

edm

ioty

na

ilust

racj

i w p

odrę

czni

ku i

w o

tocz

eniu P

opra

wni

e za

pisu

je

cyfr

ę 3 R

ozum

ie p

ojęc

ie li

czby

3 w

asp

ekta

ch k

ardy

naln

ym i

porz

ądko

wym Ś

wia

dom

ie i

akty

wni

e sł

ucha

muz

yki R

ozpo

znaj

e br

zmie

nie

inst

rum

entó

w p

erku

syjn

ych;

po

traf

i zre

aliz

ować

na

nich

pro

sty

sche

mat

rytm

iczn

y

Pona

dpod

staw

owe O

pow

iada

o u

lubi

onyc

h za

baw

ach

spor

tow

ych Z

na z

asad

y pi

sow

ni w

ielk

iej l

itery

w im

iona

ch Z

na s

ylw

etkę

zna

nego

spo

rtow

ca A

dam

a M

ały-

sza P

otra

fi op

isać

bud

owę

inst

rum

entó

w p

erku

syjn

ych

Dzi

eń 18

.M

ój

torn

iste

r

Rozw

iązy

wan

ie

zaga

dek.

Rozm

owa

na t

emat

w

łaśc

iweg

o pa

ko-

wan

ia p

rzyb

orów

na

pods

taw

ie il

ustr

acji

i wła

snyc

h do

świa

d-cz

eń U

.Ć

wic

zeni

a w

czy

ta-

niu

teks

tów

na

róż-

nych

poz

iom

ach.

Ana

liza

i syn

teza

gł

osko

wa

i syl

abow

a w

yraz

ów z

ó.

Ukł

adan

ie z

dań

i za-

gade

k z

wyr

azam

i z ó

.Kl

asyf

ikow

anie

wy-

razó

w z

ó z

e w

zglę

-du

na

liczb

ę gł

osek

i s

ylab

.Ć

wic

zeni

a gr

afom

o-to

rycz

ne p

rzyg

oto-

wuj

ące

do p

isan

ia

liter

y ó.

Obo

wią

zki w

ynik

a-ją

ce z

prz

ynal

eżno

-śc

i do

rodz

iny.

Rozp

ozna

wan

ie

i naz

ywan

ie z

wie

-rz

ąt, w

któ

rych

na

zwac

h pi

szem

y ó

lub

u.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Od-

czyt

ywan

ie i

kont

y-nu

owan

ie s

ekw

encj

i ry

tmic

znyc

h.Ro

zpoz

naw

anie

i ł

ącze

nie

taki

ch

sam

ych

kszt

ałtó

w.

Rozc

inan

ie

obra

zków

do

utr

wal

enia

w

yraz

ów z

ó.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 44,

45

K. s

. 49–

51P.

s. 4

4, 4

5K.

s. 5

0, 5

1M

. s. 4

2, 4

3, 4

7, 4

8K.

u.W

. 1

W. 1

k. 1

3

88

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, c, d

, f5.

3)6.

1) a

7.1) f

9.2)

a, b

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe R

ozw

iązu

je z

agad

ki B

ierz

e ud

ział

w ro

zmow

ie n

a te

mat

. wła

ściw

ego

pako

wan

ia p

rzyb

orów

szk

olny

ch W

ypow

iada

się

na

zada

ny t

emat

na

pods

taw

ie il

u-st

racj

i i w

łasn

ych

dośw

iadc

zeń Ć

wic

zy c

zyta

nie

na ró

żnyc

h po

ziom

ach P

rzep

row

adza

ana

lizę

i syn

tezę

wzr

okow

o-sł

ucho

wą

wyr

azów

z li

terą

ó U

kład

a zd

ania

z w

yraz

a-m

i z ó K

lasy

fikuj

e w

yraz

y z

ó w

edłu

g lic

zby

syla

b i g

łose

k W

ie, j

akie

ma

obow

iązk

i wyn

ikaj

ące

z pr

zyna

leżn

ości

do

rodz

iny R

ozci

na o

braz

ki d

o za

baw

y z

ó O

dczy

tuje

i k

onty

nuuj

e se

kwen

cje

rytm

iczn

e O

kreś

la m

iejsc

a w

ybra

nych

obi

ektó

w w

rzęd

zie.

Kod

uje

wed

ług

wła

sneg

o po

mys

łu

Pona

dpod

staw

owe O

pow

iada

o s

woi

ch p

rzyg

otow

ania

ch d

o sz

koły R

ozpo

znaj

e i n

azyw

a zw

ierz

ęta,

w k

tóry

ch n

azw

ach

pisz

emy

ó lu

b u

Dzi

eń 19

.M

ój d

zień

Twor

zeni

e da

lsze

go

ciąg

u hi

stor

yjki

na

pod

staw

ie

ilust

racj

i i z

grom

a-dz

oneg

o m

ater

iału

w

yraz

oweg

o.Ła

ńcuc

how

a M

eto-

da S

koja

rzeń

(ŁM

S).

Opo

wia

dani

e o

czyn

nośc

iach

wy-

kony

wan

ych

w c

iągu

dn

ia n

a po

dsta

wie

ilu

stra

cji i

wła

snyc

h do

świa

dcze

ń.A

naliz

a i s

ynte

za

wzr

okow

o-sł

ucho

wa

wyr

azów

.Ć

wic

zeni

a m

otor

yki

mał

ej.

Nau

ka p

isan

ia

liter

ó, Ó

.C

zyta

nie

glob

alne

.Ćw

icze

nie

czyt

ania

na

różn

ych

pozi

omac

h.U

dzia

ł w z

abaw

ie

teat

raln

ej. C

zyta

m

sam

!

Ćw

icze

nia

rytm

icz-

no-r

ucho

we.

In

stru

men

ty p

erku

-sy

jne.

Ilust

row

anie

w

ymyś

lone

go

opow

iada

nia

z w

yraz

ami z

ó.

Wsp

ółpr

aca.

Rola

wod

y w

życ

iu

czło

wie

ka.

Osz

częd

zani

e w

ody

podc

zas

toal

ety

pora

nnej

i w

iecz

orne

j.H

igie

nicz

ny t

ryb

życi

a. Z

nacz

enie

ci

szy

i czy

steg

o po

wie

trza

dla

do-

breg

o sa

mop

oczu

-ci

a cz

łow

ieka

.

Rozp

ozna

wan

ie

i naz

ywan

ie fi

gur

geom

etry

czny

ch.

Klas

yfik

owan

ie fi

gur

wed

ług

kszt

ałtu

, ko

loru

i w

ielk

ości

. Ry

sow

anie

figu

r ge

omet

rycz

nych

.

Uzu

pełn

ieni

e ta

rczy

zeg

ara

Mój

dzi

eń

kolo

row

ymi

obra

zkam

i.

89


dnie

sien

ie

do s

tron

w

mat

eriał

ach

uczn

iow

skic

h

P. s

. 46–

49K.

s. 5

2–54

, 80

CD

– K

rólis

ław

–

król

kró

lików

P. s

. 74

Abe

cadł

o in

stru

men

tów

. In

stru

men

ty

perk

usyj

ne.

P. s

. 46,

47

P. s

. 46,

47

M. s

. 49–

53W

. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) d

, e, f

1.3) a

, b

3.3)

4.1)

2)5.

2)6.

1) g

7.1) a

9.1)

b, c

9.2)

a, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe T

wor

zy d

alsz

y ci

ąg h

istor

yjki P

rzep

row

adza

ana

lizę

i syn

tezę

wzr

okow

o-słu

chow

ą w

yraz

ów P

isze

liter

y ó,

Ó C

zyta

glo

baln

ie B

ierz

e ud

ział

w z

abaw

ie

teat

raln

ej W

ykon

uje

rysu

nek

z w

yraz

ami z

ó W

ypow

iada

się

w w

ybra

nych

tec

hnik

ach

plas

tycz

nych W

ycin

a i ł

ączy

ele

men

ty p

apie

row

e z

kork

iem Z

na o

góln

ą za

sadę

dz

iała

nia

budz

ika W

ie, j

aka

jest

rola

wod

y w

życ

iu c

złow

ieka O

szcz

ędza

wod

ę po

dcza

s to

alet

por

anne

j i w

iecz

orne

j D

ba o

hig

ieni

czny

tryb

życ

ia P

opra

wni

e ro

zpoz

naje

i n

azyw

a fig

ury

geom

etry

czne

(koł

o, tr

ójką

t, kw

adra

t, pr

osto

kąt) U

mie

kla

syfik

ować

figu

ry w

edłu

g ko

loru

, ksz

tałtu

, wie

lkoś

ci P

raw

idło

wo

wyk

onuj

e po

lece

nie

muz

yczn

e

Pona

dpod

staw

owe O

pow

iada

his

tory

jkę

obra

zkow

ą O

pow

iada

o c

zynn

ości

ach

wyk

onyw

anyc

h w

cią

gu d

nia W

ie, j

akie

jes

t zn

acze

nie

cisz

y i

czys

tego

pow

ietr

za

dla

dobr

ego

sam

opoc

zuci

a cz

łow

ieka

Dzi

eń 2

0.D

zień

N

aucz

ycie

la(d

o dy

spo-

zycj

i nau

czy-

ciel

a)

Skła

dani

e ży

czeń

.Re

cyta

cja

wie

rszy

: A

beca

dło

Julia

na

Tuw

ima,

Kra

m

z lit

eram

i W

andy

Cho

tom

-sk

iej,

Dzi

esię

ć pi

łek

Ann

y Ła

dy-G

ro-

dzic

kiej

, Dzi

wny

pi

es D

anut

y W

awi-

łow

, Jak

bie

dron

ka

zgub

iła k

ropk

i W

anda

Cho

tom

-sk

iej,

Rach

unki

na

wes

oło

Hal

iny

Szay

erow

ej.

Zapr

ojek

to-

wan

ie i

wyk

o-na

nie

med

ali

dla

rodz

iców

z

wyk

o-rz

ysta

niem

su

row

ców

w

tórn

ych.

Oso

by p

racu

jące

w

szk

ole.

Skła

dani

e ży

czeń

.Tr

adyc

je z

wią

zane

z

obch

odam

i Dni

a Ed

ukac

ji N

arod

owej

ja

ko ś

wię

ta w

szys

t-ki

ch p

raco

wni

ków

w

szk

ole.

Hym

n na

rodo

wy,

sy

mbo

le n

arod

owe

podk

reśl

ając

e ur

o-cz

ysty

nas

trój

.O

bow

iązk

i ucz

nia.

Wyk

orzy

stan

ie

odpa

dów

do

wyk

onan

ia p

racy

pl

asty

czne

j –

recy

klin

g.

Dzi

eń b

ez m

atem

a-ty

ki.

90

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

Dzi

eń b

ez p

odrę

czni

ka

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

1.2) e

1.3) a

, b, c

4.1)

5.2)

7) 8

)6.

1) h

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe R

ecyt

uje

wie

rsze W

ie, k

to p

racu

je w

szk

ole P

roje

ktuj

e i w

ykon

uje

med

al d

la ro

dzic

ów W

ykor

zyst

uje

suro

wce

wtó

rne

do w

ykon

ania

pra

cy p

last

yczn

ej Z

na s

ymbo

le n

arod

owe

Wie

, jak

ie s

ą ob

owią

zki u

czni

a

Pona

dpod

staw

owe R

edag

uje

i skł

ada

życz

enia Z

na t

rady

cje

zwią

zane

z D

niem

Edu

kacj

i Nar

odow

ej

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u

225

min

45 m

in45

min

45 m

in45

min

180

min

45 m

in

91

Tygo

dnio

wy

rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

2. t

ydzi

eń p

aźdz

iern

ika

(135

min

ut –

3 g

odz.

lekc

yjne

)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e (z

godn

e z

NPP

)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

Muz

yka

pom

aga

w z

abaw

ie.

Zaję

cia

rozw

ijają

ce

spra

wno

ść ru

chow

ą i p

oczu

cie

rytm

u(4

5 m

in)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

ajęc

iach

ro

zwija

jący

ch s

praw

-no

ść f

izyc

zną,

zgo

dnie

z re

guła

mi.

– W

ykon

uje

tańc

e w

spom

aga-

jące

inte

grac

ję.

1) po

wtó

rzen

ie p

ozna

nych

tań

ców

inte

-gr

acyj

nych

;2)

mod

yfik

acja

poz

nany

ch t

ańcó

w;

3) tw

orze

nie

ukła

du t

anec

zneg

o po

zna-

nego

tań

ca lu

dow

ego

w w

ersj

i int

e-gr

acyj

nej.

Pods

taw

owe

•W

ykon

uje

tańc

e w

spom

agaj

ące

inte

grac

ję.

•M

odyf

ikuj

e zn

ane

sobi

e ta

ńce

inte

grac

yjne

. •W

spół

ucze

stni

czy

w t

wor

zeni

u uk

ładu

ta

necz

nego

do

znan

ej lu

dow

ej m

elod

ii.

Pona

dpod

staw

owe

•A

ktyw

nie

ucze

stni

czy

w t

wor

zeni

u uk

ładu

ta

necz

nego

do

znan

ej lu

dow

ej m

elod

ii.

Jest

em d

obry

m

obse

rwat

orem

, je

stem

spr

awny

.W

spom

agan

ie ro

z-w

oju

spra

wno

ści

fizy

czne

j pop

rzez

pr

zest

rzeg

anie

regu

ł i z

asad

(45

min

)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

ajęc

iach

ro

zwija

jący

ch s

praw

-no

ść f

izyc

zną,

zgo

dnie

z

regu

łam

i.

– Ro

zwija

spr

awno

ść f

izyc

zną

prze

z uc

zest

nict

wo

w g

rach

i z

abaw

ach

orga

niza

cyjn

o--p

orzą

dkow

ych.

– Pr

zest

rzeg

a re

guł w

gra

ch

i zab

awac

h or

gani

zacy

jno-

-por

ządk

owyc

h.

1) za

baw

y or

ient

acyj

no-p

orzą

dkow

e:

„Pow

ódź”

, „G

ąski

do

dom

u”, „

Cho

dzi

lisek

koł

o dr

ogi”,

„M

yszk

i do

nork

i”,

„Paj

ąk i

muc

hy”,

„Bliź

niak

i”;2)

gra

gru

pow

a „B

anki

”;3)

gra

orie

ntac

yjna

„Sp

ryci

arz”

.

Pods

taw

owe

•D

osko

nali

swoj

ą sp

raw

ność

, ucz

estn

iczą

c w

gra

ch i

zaba

wac

h. •U

czes

tnic

zy w

gra

ch i

zaba

wac

h, p

rze-

strz

egaj

ąc u

stal

onyc

h za

sad.

Pona

dpod

staw

owe

•O

kreś

la, c

o po

mag

a, w

ucz

estn

ictw

ie

w z

abaw

ie, g

rze,

i co

je u

trud

nia.

Zaba

wa

w n

asze

j kl

asie

.N

auka

wyb

rany

ch

elem

entó

w t

ańca

. Kr

ok p

olki

(45

min

)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

ajęc

iach

ro

zwija

jący

ch s

praw

-no

ść f

izyc

zną,

zgo

dnie

z

regu

łam

i.

– Ro

zwija

spr

awno

ść f

izyc

zną,

po

rusz

ając

się

zgo

dnie

z p

o-da

nym

rytm

em.

– W

ykon

uje

wyb

rane

ele

men

-ty

tań

ca z

godn

ie z

regu

łam

i.

1) za

baw

a ta

necz

na z

e śp

iew

em:

„Po

szer

okim

sta

wie

”;2)

ćw

icze

nia

w o

dtw

arza

niu

rytm

u na

4 i

na 2

;3)

nau

ka k

roku

pol

ki;

4) za

baw

a ru

chow

a ze

śpi

ewem

(np.

do

utw

oru

Skąd

jest

pol

ka –

muz

yka:

Kr

zesi

mir

Dęb

ski,

teks

t: Ja

cek

Cyga

n,

Jace

k W

ójci

cki;

zaba

wa

„Gro

zik”

).

Pods

taw

owe

•Po

dejm

uje

prób

ę od

twar

zani

a ry

tmu

na 4

. •Po

dejm

uje

prób

ę na

uki p

olki

. •U

czes

tnic

zy w

zab

awac

h ru

chow

ych,

za-

chow

ując

rytm

.

Pona

dpod

staw

owe

•Po

rusz

a si

ę w

tań

cu i

w z

abaw

ie z

godn

ie

z po

dany

m ry

tmem

.

92

V. M

ój d

om ro

dzin

ny

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 2

1.Pr

awa

i obo

wią

zki

dzie

cka

Słuc

hani

e ze

zro

-zu

mie

niem

tek

stu

Kłop

otliw

e bl

iźni

aki.

Swob

odne

wyp

o-w

iedz

i na

tem

at

praw

i ob

owią

zków

.O

mów

ieni

e na

j-w

ażni

ejsz

ych

praw

dz

ieck

a.Ć

wic

zeni

a pe

rcep

cji

wzr

okow

ej i

słuc

ho-

wej

wyr

azów

.Ro

zmow

a na

tem

at

Konw

encj

i Pra

w

Dzi

ecka

.Za

baw

a sł

owna

„D

okoń

cz z

dani

e”.

Pisa

nie

po ś

ladz

ie.

Wyk

ona-

nie

prac

y pl

asty

czne

j N

asze

pra

wa

kred

kam

i św

ieco

wym

i lu

b pa

stel

o-w

ymi.

Regu

ły o

bow

iązu

ją-

ce w

spo

łecz

nośc

i dz

ieci

ęcej

ora

z w

świe

cie

doro

słych

.Pr

awa

i obo

wią

zki

dzie

cka.

Rzec

znik

Pra

w

Dzi

ecka

.

Licz

ba 4

w a

spek

-ta

ch k

ardy

naln

ym

i por

ządk

owym

. N

auka

pis

ania

cy

fry

4.Li

czen

ie i

zapi

syw

a-ni

e lic

zby

elem

en-

tów

prz

edst

awio

-ny

ch n

a ob

razk

ach.

Ukł

adan

ie z

adań

do

ilust

racj

i.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 50,

51

K. s

. 55,

56

W. 1

CD

– K

łopo

tliw

e bl

iźni

aki

P. s

. 50,

51

M. s

. 54,

55

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) c

, d, e

, f4.

1) 2)

5.2)

3) 7

)7.2

) a, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe S

łuch

a ze

zro

zum

ieni

em t

ekst

u cz

ytan

ego

prze

z N

. W

ypow

iada

się

na

tem

at p

raw

i ob

owią

zków

dzi

ecka

i Ko

nwen

cji P

raw

Dzi

ecka K

ończ

y ro

zpoc

zęte

zd

anie W

ypow

iada

się

w w

ybra

nych

tec

hnik

ach

plas

tycz

nych

– il

ustr

uje

scen

y i s

ytua

cje P

rzes

trze

ga re

guł o

bow

iązu

jący

ch w

św

ieci

e dz

ieci

i w

św

ieci

e do

rosły

ch L

iczy

i z

apisu

je li

czbę

ele

men

tów

na

obra

zku P

opra

wni

e za

pisu

je c

yfrę

4 R

ozum

ie p

ojęc

ie li

czby

4 w

asp

ekta

ch k

ardy

naln

ym i

porz

ądko

wym U

kład

a zd

ania

do

obra

zków

Pona

dpod

staw

owe Z

na p

raw

a i o

bow

iązk

i dzi

ecka W

ie, c

zym

zaj

muj

e si

ę Rz

eczn

ik P

raw

Dzi

ecka

93

Dzień 1. | Moja droga do szkoły D

zień

22.

Gdz

ie

mie

szka

m?

Wyp

owie

dzi U

. na

tem

at d

omów

i ic

h m

iesz

kańc

ów n

a po

dsta

wie

wła

snyc

h ob

serw

acji

i ilu

stra

cji

w p

odrę

czni

ku.

Opo

wia

dani

e o

wy-

mar

zony

m d

omu.

Czy

tani

e lit

ery

d.Ć

wic

zeni

a w

czy

-ta

niu

na ró

żnyc

h po

ziom

ach.

Dos

kona

leni

e te

ch-

niki

pis

ania

poz

na-

nych

lite

r.Ko

rzys

tani

e z

różn

ych

źród

eł in

form

acji.

Ćw

icze

nia

graf

omo-

tory

czne

prz

ygot

o-w

ując

e do

pis

ania

lit

er d

, D. P

oczy

tank

a W

dok

mu

u Cy

ryla

.

Ćw

icze

nia

perc

epcj

i sł

ucho

wej

.M

atem

atyk

a w

dzi

ałan

iu.

Wpr

owad

zeni

e zn

aków

: +, =

.W

prow

adze

nie

dzia

łani

ado

daw

anie

.

Pozn

anie

te

chni

ki b

u-do

wan

ia ró

ż-ny

ch d

omów

na

św

ieci

e:

iglo

o, d

om n

a pa

lach

, tip

i.

Różn

e w

arun

-ki

życ

ia lu

dzi

ze w

zglę

du

na ic

h st

an

maj

ątko

wy.

Dąż

enie

do

zasp

okaj

ania

w

łasn

ych

prag

nień

bez

kr

zyw

dy

inny

ch.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 52–

55, 8

0, 8

1K.

s. 5

7–59

P. s

. 75

CD

– A

. Viv

aldi

, C

zter

y po

ry ro

ku.

Jesi

eń, c

z. II

M. s

. 56,

58–

60K.

u.P.

s. 5

4

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, c, d

, f3.

5)7.2

) b, d

9.1)

c9.

2) a

, b11.

2) 6

)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

dom

ów i

ich

mie

szka

ńców

Ć

wic

zy c

zyta

nie

na r

óżny

ch p

ozio

mac

h D

osko

nali

pisa

nie

pozn

anyc

h lit

er

Wie

, że

ludz

ie ż

yją

w r

óżny

ch w

arun

kach

mat

eria

lnyc

h i ż

e ni

e na

leży

dok

ucza

ć U

. żyj

ącym

w t

rudn

iejs

zych

war

unka

ch

Wie

, że

czyn

nośc

i mat

emat

yczn

e m

ożna

zap

isać

w u

mow

ny s

po-

sób

Roz

umie

zna

czen

ie z

nakó

w +

, =

Pot

rafi

zap

isać

dod

awan

ie d

wóc

h lic

zb

Św

iado

mie

i ak

tyw

nie

słuc

ha m

uzyk

i K

orel

uje

elem

enty

muz

yczn

e z

treś

ciam

i poz

amu-

zycz

ną i

wiz

ualn

ą

Pona

dpod

staw

owe

Opo

wia

da o

wym

arzo

nym

dom

u K

orzy

sta

z ró

żnyc

h źr

ódeł

info

rmac

ji Z

na ró

żne

tech

niki

bud

owan

ia d

omów

94

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 2

3.D

obry

sąs

iad

Wyp

owie

dzi n

a te

mat

syt

uacj

i do-

mow

ych

na p

odst

a-w

ie il

ustr

acji

i tek

stu

w p

odrę

czni

ku.

Ćw

icze

nia

w c

zy-

tani

u na

różn

ych

pozi

omac

h.Sł

ucha

nie

treś

ci w

ier-

sza

Ale

ksan

dra

Fred

ry

Paw

eł i

Gaw

eł.

Odp

owie

dzi n

a py

-ta

nie:

„Ja

kim

jest

eś

sąsi

adem

?”.N

auka

pis

ania

lit

er d

, D.

Ćw

icze

nia

uspr

aw-

niaj

ące

tem

po c

zy-

tani

a –

Gim

nast

yka

oka

i jęz

yka.

Wyj

aśni

enie

zna

-cz

enia

sło

wa

konf

likt.

Prób

y ro

zwią

zyw

a-ni

a ko

nflik

tów

.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Zap

i-sy

wan

ie d

odaw

ania

dw

óch

skła

dnik

ów

w z

akre

sie

4.

Rozw

ijani

e em

patii

w

rela

cjac

h są

sied

zkic

h.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 56,

57

K. s

. 60,

61

W. 1

P. s

. 56,

57

CD

K.

u.

M. s

. 57,

61–

63K.

u.

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, c, d

, e, f

5.1)

2)7.2

) d9.

2) a

, b11.

2) 6

)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

syt

uacj

i dom

owyc

h na

pod

staw

ie il

ustr

acji

i tek

stu

w p

odrę

czni

ku

Ćw

iczy

czy

tani

e na

róż

nych

poz

iom

ach

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

w

iers

za

Wyj

aśni

a, c

o to

zna

czy

być

dobr

ym s

ąsia

dem

P

isze

lite

ry d

, D

Odr

óżni

a do

bre

i złe

zac

how

ania

sąs

iedz

kie

Wie

, że

nie

moż

na d

ążyć

do

zasp

okoj

enia

swoi

ch p

otrz

eb

kosz

tem

inny

ch

Zap

isuj

e cz

ynno

ści m

atem

atyc

zne

w u

mow

ny s

posó

b za

pom

ocą

znak

u +

Po

nadp

odst

awow

e O

pow

iada

o w

ybra

nej s

ytua

cji p

rzed

staw

ione

j na

ilust

racj

i R

ozum

ie z

nacz

enie

sło

wa

konf

likt

Pod

ejm

uje

prób

y ro

zwią

zyw

ania

kon

flikt

ów

95

Dzień 1. | Moja droga do szkoły D

zień

24.

Dom

y zw

ierz

ąt

Rozm

owa

na t

emat

zw

ierz

ąt i

mie

jsc ic

h za

mie

szka

nia.

Ana

liza

i syn

teza

w

zrok

owo-

słuc

how

a w

yraz

ów.

Wyp

owie

dzi n

a te

mat

foto

graf

ii i p

oczt

ówek

ze

zwie

rzęt

ami

Opi

syw

anie

wyb

ra-

nych

zw

ierz

ąt.

Czy

tani

e gl

obal

ne.

Pocz

ytan

ka W

lesi

e.

Piór

kiem

dźw

ięki

em

i pęd

zelk

iem

–S.

Mon

iusz

ko,

Nie

ch s

ię p

anie

str

o-ją

w p

asy

(kra

kow

iak)

Wyk

ona-

nie

prac

y pl

asty

czne

j Zw

ierz

ęta

wok

ół n

as

z w

ykor

zyst

a-ni

em k

rede

k św

ieco

wyc

h,

past

eli l

ub

zgro

mad

zo-

nych

ilus

trac

ji zw

ierz

ąt.

Klas

yfik

owan

ie

zwie

rząt

ze

wzg

lę-

du n

a ic

h m

iejsc

a za

mie

szka

nia.

Opi

syw

anie

kilk

u w

ybra

nych

zw

ierz

ąt.

Okr

eśla

nie

wa-

runk

ów ż

ycia

nie

-kt

óryc

h zw

ierz

ąt

żyją

cych

dzi

ko o

raz

zwie

rząt

hod

owa-

nych

prz

ez

czło

wie

ka.

Wpr

owad

zeni

e dz

iała

nia

odej

mow

anie

.Zn

ak –

.Ilu

stro

wan

ie z

adań

na

ode

jmow

anie

czyn

nośc

iam

i ma-

nipu

lacy

jnym

i.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 58,

59,

77

K. s

. 62–

64C

D –

S. M

oniu

szko

, N

iech

się

pan

ie

stro

ją w

pas

y

P. s

. 58,

59

M..

s. 64

, 66,

67

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) c

, d, f

3.5)

4.1)

2)6.

1) a,

b, c

7.2) a

, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da si

ę na

tem

at z

wie

rząt

P

rzep

row

adza

ana

lizę

i syn

tezę

wzr

okow

o-sł

ucho

wą

wyr

azów

C

zyta

glo

baln

ie

Wyp

owia

da si

ę w

wyb

rany

ch te

chni

-ka

ch p

last

yczn

ych

Wyc

ina,

rysu

je, w

ydzi

era,

nak

leja

K

lasy

fikuj

e zw

ierz

ęta

ze w

zglę

du n

a m

iejsc

e ic

h za

mie

szka

nia

Zna

war

unki

życ

ia n

iekt

óryc

h zw

ierz

ąt ż

yjąc

ych

dzik

o i z

wie

rząt

hod

owan

ych

prze

z cz

łow

ieka

R

ozum

ie is

totę

ode

jmow

ania

i zn

a zn

ak –

Ś

wia

dom

ie i

akty

wni

e sł

ucha

muz

yki

Po

nadp

odst

awow

e O

pisu

je fo

togr

afię

lub

pocz

tów

kę z

e zw

ierz

ętam

i O

pisu

je w

ybra

ne z

wie

rzę

Roz

pozn

aje

głos

y w

ysok

ie i

nisk

ie, a

naliz

uje

słow

nie

i słu

chow

o w

y-br

ane

elem

enty

utw

oru

Dzi

eń 2

5.W

ycie

czka

Wyp

owie

dzi n

a te

mat

wła

ściw

ego

zach

owan

ia s

ię p

od-

czas

wyc

iecz

ki.

Opi

syw

anie

rośli

n i z

wie

rząt

obs

erw

o-w

anyc

h na

wyc

iecz

ce.

Prac

a pl

a-st

yczn

a –

kal-

kow

anie

kor

y.

Prze

strz

egan

ie

zasa

d w

spół

prac

y w

gru

pie.

Wła

ściw

e za

cho-

wan

ie s

ię p

odcz

as

wyc

iecz

ki.

Obs

erw

owan

ie

zmia

n za

chod

zą-

cych

w p

rzyr

odzi

e je

sien

ią.

Gro

mad

zeni

e m

a-te

riału

prz

yrod

ni-

czeg

o.

Dzi

eń b

ez m

ate-

mat

yki.

Bezp

iecz

ne

poru

szan

ie s

ię

po d

roga

ch.

Kultu

raln

e i g

rzec

zne

zach

owan

ie

się

podc

zas

wyc

iecz

ki d

o pa

rku,

lasu

lub

na p

ole.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

Dzi

eń b

ez p

odrę

czni

ka

96

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

4.1)

2)5.

2) 6

)6.

1) a,

b6.

2) a

, b, c

9.2)

c11.

1)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

wła

ściw

ego

zach

owan

ia p

odcz

as w

ycie

czki

R

ozm

awia

na

tem

at z

mia

n za

chod

zący

ch w

prz

yrod

zie

jesi

enią

W

ykon

uje

prac

ę pl

a-st

yczn

ą –

kalk

owan

ie k

ory

Prz

estr

zega

zas

ad w

spół

prac

y w

gru

pie

Obs

erw

uje

zmia

ny w

prz

yrod

zie

Dob

iera

str

ój d

o w

arun

ków

pog

odow

ych

Wła

ściw

ie z

acho

wuj

e si

ę w

par

ku, w

lesi

e, n

a po

lu

Zna

zas

ady

bezp

iecz

nego

por

usza

nia

się

po d

roga

ch

Kul

tura

lnie

zac

how

uje

się

w ś

rodk

ach

kom

unik

acji

Po

nadp

odst

awow

e O

pisu

je ro

śliny

i zw

ierz

ęta

obse

rwow

ane

podc

zas

wyc

iecz

ki

Uni

ka k

onfli

któw

w g

rupi

e, p

róbu

je je

zaż

egny

wać

G

rom

adzi

mat

eria

ł prz

yrod

nicz

y

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u

225

min

45 m

in45

min

45 m

in45

min

180

min

45 m

in

97

Tygo

dnio

wy

rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

3. t

ydzi

eń p

aźdz

iern

ika

(135

min

ut –

3 g

odz.

lekc

yjne

)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e (z

godn

e z

NPP

)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

Wyś

cigi

wró

belk

ów.

Ćw

icze

nia

w p

okon

y-w

aniu

prz

eszk

ód(4

5 m

in)

10.2

) bPo

traf

i pok

onyw

ać

prze

szko

dy n

atur

alne

i s

ztuc

zne.

– Po

konu

je s

koka

mi w

yzna

-cz

oną

tras

ę.1)

zaba

wy

skoc

zne

z ró

żnym

i prz

ybor

ami;

2) sk

oki o

bunó

ż, z

abaw

a „W

yści

gi

wró

belk

ów”;

3) sk

oki n

ad p

rzes

zkod

ą ob

unóż

i je

dno-

nóż;

4) g

ra w

kla

sy;

5) z

awod

y w

pok

onyw

aniu

prz

eszk

ód

skok

ami.

Pods

taw

owe

•Po

praw

ia s

woj

ą sk

oczn

ość,

ucz

estn

iczą

c w

zab

awac

h i ć

wic

zeni

ach.

•Po

konu

je s

koka

mi w

yzna

czon

ą tr

asę.

Pona

dpod

staw

owe

•Po

konu

je s

koka

mi,

bez

odpo

czyn

ku, w

y-zn

aczo

ną t

rasę

.

Wyc

zyny

na

linii.

Ćw

icze

nia

rów

no-

waż

ne(4

5 m

in)

10.2

) cPo

traf

i wyk

onyw

ać ć

wi-

czen

ia ró

wno

waż

ne.

– W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ró

wno

-w

ażne

bez

prz

yrzą

du.

1) po

rusz

anie

się

po w

yzna

czon

ej lin

ii prz

o-de

m (s

topn

iow

anie

trud

nośc

i: lin

ia n

ary-

sow

ana

kred

ą na

pod

łodz

e lu

b pr

zykl

e-jo

na t

aśm

a kl

ejąc

a; s

kaka

nka;

nap

rężo

na

gum

a ro

zcią

gnię

ta n

ad p

odło

gą);

2) z

abaw

y ru

chow

e: „T

anie

c na

lini

e”;

„Ciu

ciub

abka

”, „W

alki

kog

utów

”, „Id

zie

Grz

eś p

rzez

wie

ś”;

3) z

abaw

a ru

chow

a pr

zy m

uzyc

e –

„Sto

pkla

tka”

.

Pods

taw

owe

•Po

rusz

a si

ę po

wyz

nacz

onej

lini

i prz

odem

. •Po

rusz

a si

ę po

wyz

nacz

onej

lini

i w z

aba-

wac

h ru

chow

ych.

Pona

dpod

staw

owe

•Po

rusz

a si

ę po

wyz

nacz

onej

lini

i prz

odem

i t

yłem

.

Pros

to d

o ce

lu.

Ćw

icze

nia

rów

no-

waż

ne(4

5 m

in)

10.2

) cPo

traf

i wyk

onyw

ać ć

wi-

czen

ia ró

wno

waż

ne.

– W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ró

wno

-w

ażne

na

przy

rząd

ach.

1) po

rusz

anie

się

po

wyz

nacz

onej

lini

i pr

zode

m i

tyłe

m;

2) ć

wic

zeni

a ró

wno

waż

ne n

a ła

wec

zce

(bez

piec

zeńs

two

i ase

kura

cja

podc

zas

ćwic

zeń;

prz

ejśc

ie n

a pa

lcac

h pr

zo-

dem

i ty

łem

; prz

ejśc

ie z

obr

otem

; pr

zejś

cie

dwóc

h os

ób z

mija

niem

; pr

zejś

cie

na c

zwor

akac

h, p

rzej

ście

z

wor

eczk

iem

na

głow

ie, p

rzej

ście

z

omija

niem

prz

eszk

ód);

3) z

abaw

a ru

chow

a „B

ocia

ny w

gni

eźdz

ie”.

Pods

taw

owe

•Po

praw

ia s

woj

ą ko

ordy

nacj

ę, w

ykon

ując

ćw

icze

nia

rów

now

ażne

. •W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ró

wno

waż

ne

na p

rzyr

ząda

ch z

zac

how

anie

m z

asad

be

zpie

czeń

stw

a. •Po

rusz

a si

ę po

lini

i (na

prz

yrzą

dzie

) na

pal

cach

prz

odem

i ty

łem

.

98

VI.

W ś

wie

cie

lekt

ur

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 2

6.Bo

hate

row

ie

z ek

ranu

Wys

łuch

anie

czy

-ta

nych

prz

ez N

. w

iers

zy: M

arka

Gło

-go

wsk

iego

Film

i Lu

-do

miły

Mar

jańs

kiej

W

kin

ie.

Om

ówie

nie

treś

ci

wie

rsza

i ilu

stra

cji

w p

odrę

czni

ku.

Twór

cze

opow

iada

-ni

e ba

jek.

Ćw

icze

nia

w c

zyta

-ni

u na

różn

ych

pozi

omac

h.Sł

ucha

nie

ze z

rozu

-m

ieni

em b

aśni

Jaś

i Mał

gosi

a.N

azyw

anie

ucz

uć.

Ćw

icze

nie

graf

omo-

tory

czne

prz

ygot

o-w

ując

e do

pis

ania

lit

ery

e.Ć

wic

zeni

a w

pis

aniu

sy

lab

i wyr

azów

z

pozn

anyc

h lit

er.

Czy

tam

sam

!

Rozr

óżni

enie

nat

ę-że

nia

dźw

iękó

w

i tem

pa.

Odr

óżni

anie

dob

ra

od z

ła w

kon

tak-

tach

z ró

wie

śnik

ami

i dor

osły

mi.

Pom

agan

ie

potr

zebu

jący

m.

Zagr

ożen

ia z

e st

ro-

ny lu

dzi.

Bezp

iecz

ne m

iejsc

a za

baw

.

Wpr

owad

zeni

e lic

z-by

5 –

nau

ka p

isan

ia

cyfr

y 5.

Wyc

inan

ie

obra

zków

do

his

tory

jki,

ukła

dani

e w

kol

ejno

ści

i prz

ykle

jani

e na

kar

toni

e.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 60–

63K.

s. 6

5–67

, 81

CD

– L

ektu

ry d

o sł

ucha

nia

K. s

. 78

P. s

. 60–

63M

. s. 6

5, 6

8, 6

9W

. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

, 1.2

) b, c

, d, e

, f3.

1) 2)

3) 5

)5.

5) 6

)7.2

) a, b

9.2)

a, b

99

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

czy

tane

go t

ekst

u w

iers

za W

ypow

iada

się

na

tem

at w

ysłu

chan

ego

wie

rsza D

osko

nali

umie

jętn

ość

czyt

ania

na

różn

ych

pozi

o-m

ach D

osko

nali

umie

jętn

ość

pisa

nia

pozn

anyc

h lit

er O

dróż

nia

dobr

o od

zła

w k

onta

ktac

h z

rów

ieśn

ikam

i i d

oros

łym

i Z

na z

agro

żeni

a ze

str

ony

doro

słyc

h W

ybie

ra

bezp

iecz

ne m

iejsc

a za

baw N

iesi

e po

moc

pot

rzeb

ując

ym W

ycin

a i n

akle

ja e

lem

enty

his

tory

jki o

braz

kow

ej L

iczy

i za

pisu

je li

czby

ele

men

tów

na

obra

zku P

opra

wni

e za

pisu

je c

yfrę

5 R

ozum

ie p

ojęc

ie li

czby

5 w

asp

ekta

ch k

ardy

naln

ym i

porz

ądko

wym

Po

nadp

odst

awow

e O

pow

iada

baj

kę

Naz

ywa

uczu

cia

Dzi

eń 2

7.Sz

koln

a bi

blio

teka

Swob

odne

wyp

o-w

iedz

i U. n

a te

mat

w

izyt

y w

bib

liote

ce.

Rozw

iązy

wan

ie

zaga

dek.

Nau

ka p

isani

a lit

er e

, E.

Ana

liza

wzr

okow

o--s

łuch

owa

wyr

azów

z

głos

ką e

.Ró

żne

spos

oby

zapi

-sy

wan

ia in

form

acji.

Rodz

aje

pism

a i m

ate-

riały

pism

ienn

e (m

alo-

wid

ła n

aska

lne,

hie

ro-

glify

, glin

iane

tabl

iczk

i, pa

piru

s).Po

czyt

anka

„Księ

ga

baje

k”.

Ćw

icze

nia

perc

epcj

i sł

ucho

wej

.Ć

wic

zeni

a ry

tmic

z-no

-ruc

how

e zw

iąza

-ne

z t

emat

em.

Nau

ka p

iose

nki

Mol

e ks

iążk

owe.

Wła

ściw

e za

cho-

wan

ie w

bib

liote

-ce

szk

olne

j ora

z w

czy

teln

i.Pr

zest

rzeg

anie

us

talo

nego

re

gula

min

u.Pr

aca

bibl

iote

karz

a.

Mat

eria

ły ro

ślin

ne

i zw

ierz

ęce

wy-

korz

ysty

wan

e do

pr

oduk

cji m

ater

ia-

łów

piś

mie

nnyc

h.

Dod

awan

ie w

za-

kres

ie 5

, roz

kład

lic

zby

5 na

skł

adni

ki

Wyk

onan

ie

zakł

adki

do

ksi

ążki

.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 64,

65,

82

K. s

. 68,

69

W. 1

P. s

. 75

Piór

kiem

dźw

ięki

em

i pęd

zelk

iem

.C

D –

A. V

ival

di

Czt

ery

pory

roku

. Je

sień

, cz.

III

P. s

. 64,

65

P. s

. 64,

65

M. s

. 70,

71

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) c

, d, f

3.2)

3) 5

)5.

2) 7

)6.

1) a

7.2) a

, b, c

9.2)

a, b

100

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Pods

taw

owe

Roz

wią

zuje

zag

adki

P

isze

lite

ry e

, E

Dok

onuj

e an

aliz

y w

zrok

owo-

słuc

how

ej w

yraz

ów

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

wiz

yty

w b

iblio

tece

P

otra

fi w

łaśc

iwie

za

chow

ać s

ię w

bib

liote

ce

Pam

ięta

o o

ddaw

aniu

poż

yczo

nych

z b

iblio

teki

ksi

ążek

, nie

nis

zczy

ich,

dba

o ic

h w

yglą

d W

ycin

a, n

akle

ja, r

ysuj

e D

ekor

uje

zakł

adkę

wed

ług

wła

sneg

o po

mys

łu

Dod

aje

w z

akre

sie

5 i z

apis

uje

wyn

ik d

odaw

ania

R

ozum

ie p

ojec

ie ro

zkła

du li

czby

5 n

a sk

ładn

iki

Pra

wid

łow

o ko

relu

je t

reść

muz

yczn

ą z

poza

muz

ycz-

ną i

wiz

ualn

ą Ś

wia

dom

ie i

akty

wni

e sł

ucha

muz

yki

Pra

wid

łow

o re

aliz

uje

głos

em s

olo

i w z

espo

le, z

e sł

uchu

i z

pam

ięci

, pio

senk

ę M

ole

ksią

żkow

e P

otra

fi an

aliz

ować

el

emen

ty w

ysłu

chan

ego

utw

oru

Po

nadp

odst

awow

e Z

na ró

żne

spos

oby

zapi

syw

ania

info

rmac

ji (d

awne

i w

spół

czes

ne)

Opi

suje

wyp

osaż

enie

wsp

ółcz

esne

j bib

liote

ki

Wie

, czy

m z

ajm

uje

się b

iblio

teka

rz

Dzi

eń 2

8.Pa

mią

tki

mam

y i t

aty

Rozm

owa

na t

emat

pa

mią

tek

przy

nies

io-

nych

prz

ez U

.do

kla

sy.

Wyp

owie

dzi n

a te

-m

at il

ustr

acji

i wys

łu-

chan

ego

teks

tu.

Ana

liza

i syn

teza

wzr

okow

o-sł

ucho

wa

wyr

azów

z g

łosk

ą ą.

Nau

ka p

isan

ia

liter

y ą.

Ćw

icze

nia

w c

zyta

-ni

u na

różn

ych

pozi

omac

h

Ćw

icze

nia

perc

epcj

i sł

ucho

wej

– g

łosy

ni

skie

i dź

wię

ki

nisk

ie.

Ćw

icze

nia

rytm

icz-

no-r

ucho

we

zwią

za-

ne z

tem

atem

.

Znac

zeni

e pa

mią

-te

k ro

dzin

nych

, db

anie

o n

ie

i sza

now

anie

ich.

Dog

odne

i ni

eko-

rzys

tne

war

unki

pr

zech

owyw

ania

pa

mią

tek

rodz

in-

nych

na

stry

chu

i w p

iwni

cy.

Wpł

yw s

zkod

ni-

ków

(kor

niki

, mol

e)

i grz

ybów

na

stan

te

chni

czny

pa

mią

tek.

Zagr

ożen

ia d

la

wie

lopo

kole

nio-

wyc

h pa

mią

tek

ze s

tron

y zj

awis

k pr

zyro

dnic

zych

ta

kich

jak

pow

ódź

i poż

ar.

Rozu

mie

nie

poję

cia

liczb

y 0,

nau

ka p

isa-

nia

cyfr

y 0.

Licz

enie

kol

ejny

ch

pięt

er d

omu,

ozn

a-cz

anie

licz

bam

i po

szcz

egól

nych

ko

ndyg

nacj

i – p

o-zi

om 0

(par

ter).

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 66,

67

K. s

. 70,

71

W. 1

CD

– T

. May

zner

, Ża

byP.

s. 6

6, 6

7M

. s. 7

2, 7

3

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, c, d

, f3.

5)5.

3)6.

1) f

6.2)

d7.2

) a, b


101

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

rodz

inny

ch p

amią

tek S

łuch

a ze

zro

zum

ieni

em t

ekst

u cz

ytan

ego

prze

z N

. P

rzep

row

adza

ana

lizę

i syn

tezę

wzr

okow

o-sł

ucho

wą

wyr

azów

z g

łosk

ą ą P

isze

lite

rę ą Ć

wic

zy u

mie

jętn

ość

czyt

ania

na

różn

ych

pozi

omac

h Z

na z

agro

żeni

a pa

mią

tek

ze st

rony

pow

odzi

i po

żaru P

raw

idło

wo

zapi

suje

cyf

rę

0 R

ozum

ie p

ojęc

ie li

czby

0 P

raw

idło

wo

ozna

cza

liczb

ami k

olej

ne p

iętr

a bu

dynk

u P

raw

idło

wo

anal

izuj

e sł

owni

e i s

łuch

owo

wys

łuch

any

utw

ór m

uzyc

zny

Pona

dpod

staw

owe

Wie

, jak

ie z

nacz

enie

maj

ą pa

mią

tki r

odzi

nne,

i db

a o

nie

Opi

suje

pam

iątk

ę ro

dzin

ną

Wie

, jak

i wpł

yw n

a st

an p

rzec

how

ywan

ych

pam

iąte

k m

ają

szko

dnik

i, gr

zyby

, wilg

oć

Roz

pozn

aje

głos

y, d

źwię

ki w

ysok

ie –

nis

kie,

cic

he –

gło

śne,

szy

bkie

– w

olne

, tem

po, c

hara

kter

, nas

trój

utw

oru,

jego

apa

rat

wyk

onaw

czy

i zes

pół

wyk

onaw

czy

Dzi

eń 2

9.Ko

mpo

nuję

op

owia

dani

e o

Plas

tusi

u

Słuc

hani

e ze

zro

zu-

mie

niem

frag

men

tu

ksią

żki M

arii

Kow

-na

ckie

j Pla

stus

iow

y pa

mię

tnik

.U

dzie

lani

e od

pow

ie-

dzi w

form

ie z

dani

a.Pr

zeds

taw

ieni

e bo

-ha

teró

w le

ktur

y.O

pow

iada

nie

o pr

zy-

godz

ie P

last

usia

.O

pisy

wan

ie w

łasn

ej

mas

kotk

i.Po

rów

nyw

anie

pr

zybo

rów

szk

ol-

nych

daw

nych

i w

spół

czes

nych

–

opis

różn

ici p

odob

ieńs

tw.

Lepi

enie

po-

stac

i z p

last

e-lin

y –

Plas

tuś.

Prze

strz

egan

ie

regu

ł w c

zasi

e gr

y pl

ansz

owej

.

Dzi

eń b

ez m

atem

a-ty

ki.

Wyk

onan

ie

gry

plan

-sz

owej

, w

ycin

anie

i n

akle

jani

e el

emen

tów

, oz

dabi

anie

pl

ansz

y w

e-dł

ug w

łasn

ego

pom

ysłu

.

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 68,

69

K. s

. 72,

73

CD

– L

ektu

ry d

o sł

ucha

nia

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) a

, d, e

, f4.

1)5.

2)9.

2) a

, b

102

Tem

at

dnia

Akt

ywno

ść u

czni

a –

eduk

acje

:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

frag

men

tu le

ktur

y U

dzie

la o

dpow

iedz

i na

pyta

nia P

orów

nuje

sta

re i

wsp

ółcz

esne

prz

ybor

y sz

koln

e P

rzes

trze

ga re

guł p

odcz

as

gry

plan

szow

ej M

odel

uje

z pl

aste

liny

sylw

etkę

Pla

stus

ia W

ycin

a, n

akle

ja, o

zdab

ia p

lans

zę d

o gr

y

Pona

dpod

staw

owe

Prz

edst

awia

boh

ater

ów le

ktur

y O

pisu

je w

łasn

ą m

asko

tkę

Opi

suje

różn

ice

mię

dzy

star

ymi a

wsp

ółcz

esny

mi p

rzyb

oram

i szk

olny

mi,

dost

rzeg

a po

-do

bień

stw

a m

iędz

y ni

mi

Dzi

eń 3

0.Pa

mię

tnik

Prób

a us

tale

nia

defin

i-cj

i sło

wa

pam

iętn

ik.

Wyp

owie

dzi n

a te

-m

at il

ustr

acji

i wys

łu-

chan

ego

teks

tu.

Ana

liza

i syn

teza

w

zrok

owo-

słuc

how

a w

yraz

u.Ć

wic

zeni

a w

czy

ta-

niu

na ró

żnyc

h po

ziom

ach.

Nau

ka p

isani

a lit

ery

ę.Ć

wic

zeni

a w

pos

ze-

rzan

iu p

ola

wid

zeni

a w

Gim

nast

yce

oka

i jęz

yka.

Ćw

icze

nia

uspr

awni

a-ją

ce c

zyta

nie

z w

y-ko

rzys

tani

em te

chni

k sz

ybki

ego

czyt

ania

.C

zyta

m s

am!

Wyk

onan

ie

kart

ki z

pa-

mię

tnik

a w

form

ie

rysu

nku.

Wyk

orzy

sta-

nie

kred

ek

ołów

kow

ych

lub

past

eli.

Spęd

zani

e w

olne

go

czas

u z

rodz

iną.

O

gląd

anie

pam

iąte

k i f

otog

rafi

iro

dzin

nych

.

Szan

owan

ie

i osz

częd

zani

e pa

pier

u po

dcza

s w

ykon

ywan

ia k

artk

i z

pam

iętn

ika.

Gry

i za

baw

y m

ate-

mat

yczn

e z

kam

ie-

niam

i dom

ina

– gr

a w

dom

ino.

103

Odn

iesi

enie

do

str

on

w m

ater

iałac

h uc

znio

wsk

ich

P. s

. 70–

72K.

s. 7

4, 7

5, 8

1P.

s. 7

0–72

P. s

. 70–

72P.

s. 7

0–72

M. s

. 74–

77W

. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2) b

, c, d

, f4.

1)5.

3)6.

1) h

7.1) d

7.2) a

, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

ilus

trac

ji i w

ysłu

chan

ego

teks

tu Ć

wic

zy u

mie

jętn

ość

czyt

ania

na

różn

ych

pozi

omac

h P

isze

lite

rę ę P

ropo

nuje

różn

e sp

osob

y sp

ędza

nia

czas

u w

olne

go z

rod

ziną P

raw

idło

wo

zapi

suje

cyf

rę 0

R

ozum

ie p

ojęc

ie li

czby

0

Pra

wid

łow

o oz

nacz

a lic

zbam

i kol

ejne

pię

tra

budy

nku W

ykon

uje

kart

kę

z pa

mię

tnik

a, w

ykor

zyst

ując

kre

dki o

łów

kow

e lu

b pa

stel

e

Pona

dpod

staw

owe

Zna

różn

e zn

acze

nia

słow

a pa

mię

tnik

O

szcz

ędza

pap

ier

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u

225

min

45 m

in45

min

45 m

in45

min

180

min

45 m

in

104

Tygo

dnio

wy

rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

4. t

ydzi

eń p

aźdz

iern

ika

(135

min

ut –

3 g

odz.

lekc

yjne

)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e (z

godn

e z

NPP

)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

Na

wyc

iecz

ce.

Ćw

icze

nia

rów

no-

waż

ne(4

5 m

in)

10.2

) cPo

traf

i wyk

onyw

ać ć

wi-

czen

ia ró

wno

waż

ne.

– W

ykon

uje

ćwic

zeni

a w

sta

-ni

u je

dnon

óż.

1) st

anie

na

jedn

ej n

odze

z w

ycią

gnię

-ci

em d

rugi

ej n

ogi w

prz

ód i

w t

ył;

2) ry

sow

anie

ksz

tałtó

w p

alca

mi s

topy

na

podł

odze

, nad

pod

łogą

, w p

owie

trzu

;3)

zab

awa

ruch

owa

„Boc

ian

Kle-

kle”

;4)

zaba

wy:

„D

źwig

”, „G

rzyb

obra

nie”

;5)

ber

ek „

Żura

w”.

Pods

taw

owe

•Po

praw

ia s

woj

ą sp

raw

ność

, wyk

onuj

ąc

ćwic

zeni

a w

sta

niu

jedn

onóż

. •Po

dejm

uje

prób

ę st

ania

na

jedn

ej n

odze

, z

drug

ą no

gą w

ycią

gnię

tą d

o pr

zodu

. •Po

dejm

uje

prób

ę ry

sow

ania

ksz

tałtó

w

palc

ami s

topy

, sto

jąc

na je

dnej

nod

ze.

Pona

dpod

staw

owe

•St

oi n

a je

dnej

nod

ze, z

wyc

iągn

iętą

do p

rzod

u dr

ugą

nogą

. •St

ojąc

na

jedn

ej n

odze

, rys

uje

kszt

ałty

pa

lcam

i sto

py.

Dzi

eci r

osną

pro

sto.

Ćw

icze

nia

wzm

ac-

niaj

ące

naw

yk d

bani

a o

pros

te p

lecy

(45

min

)

10.3

)D

ba o

to,

aby

pra

wid

ło-

wo

sied

zieć

w ła

wce

, pr

zy s

tole

itp.

– W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ko

ry-

gują

ce p

osta

wę

ciał

a.1)

ćwic

zeni

a og

ólno

rozw

ojow

e;2)

ćw

icze

nia

odru

chu

praw

idło

wej

po-

staw

y ci

ała;

3) ć

wic

zeni

a od

dech

owe;

4) ć

wic

zeni

a za

pobi

egaj

ące

wad

om

kręg

osłu

pa, p

leco

m w

klęs

łym

(koc

i gr

zbie

t, żo

nglo

wan

ie).

Pods

taw

owe

•Po

praw

ia s

woj

ą w

ydol

ność

fiz

yczn

ą. •W

ykon

uje

ćwic

zeni

a od

dech

owe.

•W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ko

rygu

jące

pos

taw

ę ci

ała.

Pona

dpod

staw

owe

•Z

wła

snej

inic

jaty

wy

wyk

onuj

e ćw

icze

nia

kory

gują

ce p

osta

wę

ciał

a.

Ston

oga

w s

zere

gu.

Gry

i za

baw

y po

rząd

-ko

wo-

orga

niza

cyjn

e(4

5 m

in)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

ajęc

iach

ro

zwija

jący

ch s

praw

-no

ść fi

zycz

ną, z

godn

ie

z re

guła

mi.

– Ro

zwija

spr

awno

ść fi

zycz

ną

prze

z uc

zest

nict

wo

w g

rach

i z

abaw

ach

orga

niza

cyjn

o--p

orzą

dkow

ych.

– Pr

zest

rzeg

a re

guł w

gra

ch

i zab

awac

h or

gani

zacy

jno-

-por

ządk

owyc

h.

1) zb

iórk

a w

dw

usze

regu

;2)

twor

zeni

e w

ęża

z dw

usze

regu

;3)

zab

awa

ze ś

piew

em „

Ston

oga

w s

zere

gu”;

4) za

baw

a or

ient

acyj

na „

Znaj

dź k

olor

”;5)

zab

awy

orie

ntac

yjno

-por

ządk

owe:

„P

rzes

yłka

kur

iers

ka”,

„Poz

drow

ieni

a za

jącz

ków

”.

Pods

taw

owe

•Po

praw

ia s

woj

ą sp

raw

ność

fi zy

czną

, uc

zest

nicz

ąc w

gra

ch i

zaba

wac

h or

ient

a-cy

jno-

porz

ądko

wyc

h. •W

cza

sie

gier

i za

baw

prz

estr

zega

ust

alo-

nych

regu

ł. •Sz

ybko

i w

łaśc

iwie

reag

uje

na z

mie

niaj

ące

się

w z

abaw

ach

pole

ceni

a.

105

SCENARIUSZE ZAJĘĆDO CYKLU TROPICIELE. CZĘŚĆ 1

I. SZKOLNE PODRÓŻE

Dzień 1. Moja droga do szkołyZapis w dzienniku Wysłuchanie wiersza pt. O Wandy Chotomskiej oraz fragmentu wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Na ulicy Wypowiedzi uczniów na temat treści wier-szy Wysłuchanie opowiadania Widok z okna Rozmowa dotycząca bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię Zabawa ruchowa „Usłysz…” Rozpoznawanie odgło-sów ulicy Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską o Wprowadzenie pojęcia głoska Zapoznanie uczniów z tekstem Zadanie domowe Ćwiczenia w określaniu kierunków: prawa, lewa, w prawo, w lewo

P. s. 4–7K. s. 4, 5M. s. 5–7CD


1. Wysłuchanie wiersza czytanego przez N.

O(fragment)

Było sobie takie O,które w głowie miało pstro.Kąpało się w rosole,tańczyło tango na stole,huśtało się na dzwonie,mrugało okiem w neonie,aż wreszcie rzekło: – Koniec!Znudziło mi się to,znam innych sztuczek sto! (...)

Wanda Chotomska, w: Kram z literami, Łódź 2010.

2. Wypowiedzi U. na temat treści wiersza kierowane pytaniami N. – Kto jest bohaterem wiersza? – Co robiło o? – Ile sztuczek znało o?

3. Ćwiczenia przygotowujące do wprowadzenia liter o, O. – Jakie znacie słowa, w których występuje dźwięk o? (na początku wyrazu, na końcu i w środku wyrazu). Analiza słuchowa wyrazów z głoską o.

4. Zabawa ruchowa „Usłysz…” N. wybrzmiewa słowa. U. po usłyszeniu głoski o np. wstają, klaszczą, pstrykają,

tupią.5. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. Wyszukiwanie na niej

przedmiotów, w których nazwach słychać głoskę o.6. Wysłuchanie opowiadania.


P. s. 6, 7 ćw. 3

CD

Widok z oknaMam na imię Ola. Mam sześć lat. Chodzę do pierwszej klasy, a po lekcjach bawię się z Olafem i Ulą.

Czasem dołączają też do nas Alek i jego starsza siostra Agata. Wymyślamy razem niesamowite zabawy. Olaf najbardziej ze wszystkiego lubi grać w piłkę. Za to Alek lubi sobie wyobrażać, że lata balonem pośród obłoków. Mówi, że kiedy dorośnie, zostanie podróżnikiem i zwiedzi cały świat.

106

Tropiciele. Część 1 | I. Szkolne podróże

Ja świat oglądam przez okno. Zwłaszcza, kiedy nie mogę wyjść na dwór, wyglądam przez nie i ob-serwuję nasze ulubione miejsce spotkań. Bardzo je lubię, chociaż ostatnio Alek i Olaf mieli tam niezbyt miłą przygodę.

Tego dnia wracałam ze szkoły razem z chłopakami. Pożegnałam się z nimi w naszym ulubionym miejscu i pobiegłam do domu, żeby odrobić lekcje. Zaraz po przyjściu podbiegłam jednak do okna. Byłam ciekawa, czy Alek z Olafem już sobie poszli, czy jeszcze stoją na chodniku i gadają.

Stali. Olaf sięgnął do plecaka i wyjął z niego piłkę. No nie! – pomyślałam – chyba nie zaczną teraz grać! Chciałam ich ostrzec, że nie powinni grać tak blisko ulicy, ale byłam za daleko.

Olaf położył piłkę na chodniku i kopnął ją w kierunku Alka. Alek skoczył za nią i… jakiś samochód zatrzymał się nagle z piskiem opon tuż przed nim. Wysiadł z niego tata Uli i Olafa. Nawet z daleka widziałam, że był zielony na twarzy i cały się trząsł. Podszedł do chłopaków i coś im zaczął tłumaczyć.

Dziś znowu wyglądam przez okno. Może pojawi się Ula i zamacha do mnie, żebym wyszła? A może Olaf lub Alek będą chcieli pogadać. Chętnie się z nimi zobaczę. Tylko najpierw zapytam Olafa, czy ma ze sobą piłkę i o czym rozmawiali z jego tatą. Trochę się domyślam. A wy?

Zofia Stanecka

Rozmowa na temat bezpieczeństwa na drodze. – O co martwił się kierowca samochodu, kiedy zobaczył chłopców grających w piłkę na chodniku?

– Jak sądzisz, dlaczego gra w piłkę w pobliżu jezdni jest niebezpieczna? – Gdzie chłopcy powinni się bawić? – W jakich miejscach można przechodzić na drugą stronę jezdni?

7. Ćwiczenia słuchowe. Rozpoznawanie odgłosów ulicy. Po wysłuchaniu odgłosów ulicy dzieci rozpoznają zjawiska słuchowe i nazywają to, co usłyszały, np. klakson aut, klakson roweru, jadące samochody, jadący tramwaj. Warto dokonać analizy słownej odtworzonych odgłosów ulicy w zakresie ich:

– wysokości – odgłosy wysokie, średnie, niskie, – natężenia – odgłosy ciche, średnio ciche lub średnio głośne, głośne lub bardzo głośne,

– tempa – wolne, umiarkowane, szybkie. 8. Zabawa w naśladowanie odgłosów ulicy:

– naśladowanie głosem, – naśladowanie na wybranym instrumencie, – orkiestra ulicy – ćwiczenie polega na wybraniu przez każdego U. odgłosu uli-cy i zaprezentowaniu go w momencie wskazania przez N. Można nagrać ca-łość wykonania i przedstawić je później całej klasie.

9. Wysłuchanie fragmentu wiersza czytanego przez N.

Na ulicy(fragment)

(...) Na czarnej jezdni lśnią białe pasy – to dla przechodniów dogodne trasy, zwane zebrami, bo w pewnej mierze przypominają to miłe zwierzę.

Kierowca widzi pasy z daleka,gdy ktoś przechodzi – staje i czeka,więc każdy pieszy bardzo się cieszy,idąc bezpiecznie przejściem dla pieszych. (...)

Małgorzata Strzałkowska, Na ulicy, Warszawa 2007.

edukacja społeczna

edukacja muzycznaCD

107

Dzień 1. | Moja droga do szkoły Dzień 1. | Moja droga do szkoły

Rozmowa kierowana pytaniami. – Dlaczego przechodzimy na pasach? – Jak inaczej nazywamy pasy dla pieszych?

10. Czytanie tekstu przez U. Wskazywanie w tekście wyrazów z literą o. Przeliczanie liter. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską o. Wskazywanie miejsc występowania głoski o.

11. Zabawa ruchowa doskonaląca orientację w schemacie ciała oraz orientację przestrzenną. U. podnoszą na przemian prawe i lewe ręce w różnym tempie. Stają na lewej i na prawej nodze. Odwracają głowę w lewo i w prawo. Chwytają prawą ręką lewe ucho itp. Ten sam zestaw ćwiczeń U. wykonują w parach (zwrócenie uwagi na efekt lustrzanego odbicia).

12. Rysowanie po śladzie konturów prawej i lewej dłoni.13. Wprowadzenie pojęcia głoska.

– Jaki dźwięk poznaliśmy na dzisiejszych zajęciach? – Wypowiedzcie dźwięk (głoskę o) w różny sposób. U. wypowiadają dźwięk: długo – krótko, cicho – głośno, nisko – wysoko. Wyjaśnienie pojęcia głoska:

– Każdy z nas potrafi wydobywać z siebie różne dźwięki. Inaczej mówią ludzie, inaczej odzywają się zwierzęta, nawet przedmioty wydają różnorodne odgłosy.

– Jak nazywamy dźwięk, który z siebie wydobywamy? (głos) – Każdy pojedynczy głos, który słyszymy podczas wypowiadania słów, nazywamy głoską.

14. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską o. Zaznaczanie miejsc występowania głoski o.

15. Przyjrzyj się rysunkowi. Opowiedz, co się na nim dzieje. – Ile aut jedzie w lewą stronę? – Ile aut jedzie w prawą stronę? – Ile osób przechodzi przez jezdnię? – O co jeszcze możesz zapytać?

16. Ćwiczenia w określaniu kierunków prawa, lewa oraz w prawo, w lewo.17. Zabawa utrwalająca kierunki.

– Weź do prawej ręki czerwoną kredkę. – Weź do lewej ręki piórnik. – Stań naprzeciw kolegi z ławki, trzymając te przedmioty w rękach. Co zauważyliście? (lustrzane odbicie)

– Stańcie parami. Podajcie sobie najpierw prawe, a potem lewe ręce. – Stańcie parami. Jedno z was niech odwróci się tyłem. Po której stronie jest teraz jego prawa ręka?

Zmiana w parach. Podawanie najpierw lewej, potem prawej ręki. Uzupełnij rysunek zgodnie z opisem. Wykorzystaj nalepki.

– Na stole, z lewej strony, stoi lampka. – Z prawej strony lampki leży zeszyt. – Nad stołem są trzy półki. – Na środkowej półce leżą 2 klocki i stoi 1 auto. – Pod oknem stoi kosz na śmieci. – Z prawej strony stołu siedzi kot.

18. Propozycja zadania domowego. Ćwiczenia grafomotoryczne.

P. s. 6

P. s. 6, 7 ćw. 4

K. s. 4 ćw. 1

K. s. 4 ćw. 2

M. s. 5 ćw. 1edukacja matematyczna

M. s. 6 ćw. 2, 3, 4

M. s. 7 ćw. 5

K. s. 5 ćw. 3, 4

108


19. Wysłuchanie tekstu Zadanie domowe.

Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka MłodszyZadanie domowe Rozmowa na temat tekstu inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.

– Co zadała pani Jagoda uczniom swojej klasy? – Co pomyślał o zadaniu domowym Henio?

Ocena sytuacji i bohatera. – Czy Henio dobrze zrobił, odwlekając odrabianie zadania domowego? Dlaczego? – Jakich rad można udzielić Heniowi?

Wnioski dla U. – Kiedy należy odrabiać zadanie domowe? – Dlaczego odrabianie zadań domowych jest ważne? – Co zrobić, aby pamiętać o zadaniu domowym?

Pogłębiamy temat: „Jak sobie radzić z obowiązkami szkolnymi?”. – Jakie masz obowiązki w szkole? – Jak się czujesz, gdy dobrze wykonujesz swoje obowiązki? – Jak się czujesz, gdy coś jest trudne do zrobienia? – Co pozytywnego możesz sobie powiedzieć, żeby w takiej sytuacji zachęcić się do pracy?

Pogłębiamy temat: „Każdy ma jakieś obowiązki”. – Jakie obowiązki ma twoja mama? – Jakie obowiązki ma twój tata? – Kto jeszcze w waszej rodzinie ma jakieś obowiązki? – Jakie są twoje obowiązki domowe? W jakich pracach możesz pomagać w domu?

Uczymy dzieci tego, co najważniejsze Propozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez U. tekstu daje możliwości:– kształtowania wartości – odpowiedzialności i samodyscypliny,– rozwijania umiejętności radzenia sobie w nowej sytuacji,– oswajania emocji związanych z nową rolą społeczną – rolą ucznia – i obowiązkami, które się z nią wiążą.

Wprowadzamy w świat wartości Przy okazji omawiania tekstu Zadanie domowe kształtujemy:– odpowiedzialność,– samodyscyplinę.

U dzieci w tym wieku nie ma jeszcze ukształtowanego poczucia odpowiedzialności za siebie i za innych, kierują się one przede wszystkim nakazami i zakazami ze strony dorosłych, których darzą zaufaniem i auto-rytetem. W miarę jak zaczynają pojmować zasady sprawiedliwości i obowiązku, powoli wzrasta ich udział w kierowaniu własnym postępowaniem.

W jaki sposób dziecko uczy się odpowiedzialności? Nie ma jednej cud-recepty. Dziecko uczy się przede wszystkim w domu, patrząc na wzorce, którymi jest otoczone. Lekcja odpowiedzialności jest kontynuowa-na przez uczenie wywiązywania się z obowiązków (oczywiście obowiązków na miarę dziecka): dbania o czystość ciała, utrzymania porządku w rzeczach, pomocy w czynnościach domowych, wreszcie wywiązy-wania się z obowiązków szkolnych związanych z nową rolą społeczną – rolą ucznia.

edukacja społeczna

P. s. 4, 5; CD

109

Dzień 2. | Znaki drogowe

Dzieci, które są wychowywane w poczuciu odpowiedzialności, lepiej radzą sobie w szkole i codziennym życiu. Mają lepszy kontakt z rówieśnikami i podejmują mądrzejsze decyzje.

Wdrażamy do odgrywania nowej roli społecznej i wypełniania obowiązków z nią związanychDla dziecka, które podjęło właśnie naukę szkolną, nowa sytuacja społeczna i wejście w nową rolę spo-łeczną, rolę ucznia, jest sytuacją trudną. Dziecko w nowej roli musi poddać się dyscyplinie szkolnej, podjąć nowe obowiązki, poradzić sobie z napięciem wywołanym przez nowe okoliczności.

Przeżycia Henia są znakomitą okazją, by uczyć dzieci stawiania czoła nowemu zadaniu, nowym obowiąz-kom, nieuciekania od nich, nieodwlekania ich, ponieważ przyczynia się to do narastania stresu – z nowym obowiązkiem lepiej się zmierzyć, niż od niego uciekać.

Oswajamy emocje związane z nową sytuacjąNazwanie emocji Henia otwiera możliwość zmierzenia się z własnymi emocjami przez utożsamienie się z sym-patycznym bohaterem. Okazuje się, że inni czują podobnie, borykają się z podobnymi uczuciami, rodzi się więc poczucie solidarności w nowej sytuacji i nowej roli – nie jestem sam, nie jestem sama. Inni czują podobnie.

Podpowiadamy RodzicomJak sobie poradzić z pracami domowymi dziecka? 1. Warto stworzyć w domu atmosferę zaciekawienia tym, czego uczy się dziecko, atmosferę zachęty, że warto poznawać świat, warto się uczyć i nabywać nowe umiejętności.

2. Nie należy odsyłać dziecka do odrabiania lekcji za karę, ponieważ nauka będzie kojarzyła mu się z przykrością i nigdy jej nie polubi.

3. Dziecko powinno wykonywać zadania domowe po obiedzie i odpoczynku. 4. Wykonywanie zadań domowych powinno odbywać się w ciszy i spokoju, najlepiej w stałym miejscu. 5. Przed przystąpieniem do wykonywania zadania dziecko powinno uporządkować swoje miejsce pracy

i przygotować potrzebne pomoce i przybory. 6. Podczas wykonywanej pracy nie należy dziecka odrywać od niej, rozmawiać z nim na inne tematy, wydawać

poleceń. 7. Dziecko powinno najpierw wykonywać zadania trudniejsze, a potem łatwiejsze. 8. Dziecko powinno po każdych 45 minutach pracy robić 5-, 10-minutowe przerwy. 9. Nie należy robić zadania za dziecko. Należy służyć radą, wskazywać możliwości oraz sprawdzać efekty

pracy.10. Po wykonaniu każdego zadania należy pochwalić dziecko, ucieszyć się razem z nim z wykonanej pracy.

Polecamy lekturyAstrid Lindgren, Bracia Lwie Serce, Warszawa 2011.Anna Onichimowska, Najwyższa góra świata, Łódź 2012.Hans Christian Andersen, Nowe szaty cesarza, Kraków 2009.Eric Knight, Lassie, wróć!, Warszawa 2000.

Dzień 2. Znaki drogoweZapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi uczniów dotyczące ruchu ulicznego na podstawie własnych przeżyć i ilustracji w podręczniku Wysłuchanie fragmentu poematu symfonicznego George’a Gershwina Amerykanin w Paryżu Zapoznanie uczniów z wybranymi znakami drogowymi Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wy-razów Wprowadzenie liter o, O na podstawie wyrazów okno, Ola Liczenie i prze-liczanie przedmiotów Nauka piosenki To znaki drogowe

P. s. 8, 9, 73K. s. 6, 7, 76M. s. 8, 9W. 1CD

110


NIEZBĘDNIK: kartka z bloku rysunkowego.


1. Gimnastyka oka i języka. – Zrób takie same miny jak dzieci na fotografiach. Powiedz i pokaż, jaką zrobisz minę, gdy coś cię zasmuci, przestraszy, zachwyci.

– Wymawiaj głoskę o coraz głośniej i coraz ciszej. – Nazwij obrazki, które zaczynają się głoską o. Powtórz ich nazwy tak, aby wyraź-nie i dokładnie wymówić pierwszą głoskę.

2. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów. W ćwiczeniu 2. należy zwrócić uwagę U. na prawidłowy układ ust, które powin-ny być cały czas w tej samej pozycji – otwarte w kształcie elipsy, z jednakowo obniżoną brodą. W ćwiczeniu 3. należy zwrócić U. uwagę zarówno na układ warg, jak i na brzmienie pierwszej głoski.

3. Zabawa z głoską o. – Pokażcie: radosne o, zdziwione o, zdenerwowane o. – Wypowiadając głoskę o, powiedzcie zdania: Jaka dzisiaj jest pogoda? Mam na imię… Moją ulubioną zabawką jest…

– Wypowiadając zdania, artykułujcie tylko głoskę o i modulujcie odpowiednio swój głos.

4. Zagadka.

Uwaga! Zakręt! Przejście dla pieszych! Nie parkuj tutaj, tu idą dzieci. Raz nakazują, raz ostrzegają. Kierowcom, pieszym wciąż pomagają. (znaki drogowe)

5. Wysłuchanie fragmentu poematu George’a Gershwina Amerykanin w Paryżu. Przed wysłuchaniem utworu N. informuje U., że usłyszą brzmienie wielu instru-

mentów i grup instrumentalnych. Warto zwrócić uwagę U. na dźwięki naśladują-ce odgłosy ulicy. Można poprosić U., by zilustrowali treść muzyczną utworu na kartce z bloku rysunkowego.

6. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. – Co widzicie na ilustracji? – Ile znaków drogowych znajduje się na skrzyżowaniu? – Jakie znaki drogowe rozpoznajecie? – W jakich miejscach przechodzą piesi?

7. Ćwiczenia usprawniające motorykę małą. – Niech odgadnie mądra głowa, jakie pokazuję słowa.

U. rysują w powietrzu wymyślone słowa z głoską o. Odgadnięte słowo pokazują wszyscy U.

8. Wprowadzenie liter o, O na podstawie wyrazów okno, Ola. 9. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter o, O na karcie laminowanej.10. Nauka pisania liter o, O.11. Czytanie globalne. Poszukiwanie takich samych wyrazów i kolorowanie ich według

wzoru.12. Rysowanie po śladzie. Przeliczanie głosek w wyrazie.

P. s. 8, ćw. 1

P. s. 8, ćw. 2, 3

edukacja polonistycznaedukacja społeczna

CDedukacja muzyczna

P. s. 9

W. 1

K. s. 6 ćw. 1

K. s. 6 ćw. 2

K. s. 7 ćw. 3

111

Dzień 2. | Znaki drogowe

13. Wyróżnianie liter o, O w wyrazach i obrysowywanie wyrazów ramkami – tworze-nie statków wyrazowych. Statki wyrazowe to graficzny obraz wyrazu i jego zapisu. Utrwalają położenie liter względem siebie, biorą pod uwagę ich wysokość. Są doskonałym ćwicze-niem na zapamiętywanie kształtu liter.

14. Gra Drogowy Piotruś. Gra w atrakcyjny i przyjazny sposób zapoznaje U. z trzema grupami znaków

drogowych (kształtem, kolorem, symbolem na tablicy). Pozwala oswoić się z sytuacjami, w których można spotkać dany znak. Przygotowuje do świado-mego uczestnictwa w ruchu drogowym.

Instrukcja gry Wytnij starannie wszystkie karty z talii (25 kart). Jedną talią może grać od 2 do 5 osób. Potasuj karty i rozdawaj kolejno po jednej każdemu graczowi do wyczerpania talii (nie wszyscy muszą mieć taką samą liczbę kart). Gracze wybierają i odkładają pary ze swoich kart. Każdy gracz kolejno wyciąga kartę od gracza siedzącego po prawej stronie z trzymanego przez niego wachla-rza kart i odkłada parę, jeśli taką ma. Wygrywa ten, kto pierwszy zostanie bez kart. Przegrywa osoba, której została w ręce karta Piotruś.

15. Ćwiczenia na wyszukiwanie różnic. – Przyjrzyj się rysunkom. Zaznacz na lewym rysunku to, czego brakuje na prawym. – Znajdź i zaznacz na rysunku z prawej strony 6 różnic.

16. Przeliczanie przedmiotów, porównywanie ich liczebności.17. Ćwiczenie utrwalające pojęcia prawa, lewa. Słuchanie ze zrozumieniem poleceń N.18. Zabawa ruchowa w przeliczanie.

– Dobierzcie się w pary tak, aby w każdej byli chłopiec i dziewczynka. – Czy każde dziecko ma parę? – O ilu chłopców jest więcej lub mniej? – O ile dziewcząt jest więcej lub mniej? – Ile ławek stoi w jednym rzędzie? – Który rząd ma najwięcej ławek? A który najmniej? – Czy są rzędy o tej samej liczbie ławek?

19. N. rysuje na tablicy figury geometryczne, np. 3 koła, 2 trójkąty lub 4 kwadraty. – Połóż tyle kredek, ile widzisz narysowanych figur geometrycznych. – Połóż o jedną kredkę więcej (mniej), niż jest na tablicy figur geometrycznych.

20. Abecadło muzyczne. Klocki rytmiczne. Przeczytaj rytmicznie wyrazy.

21. Nauka piosenki To znaki drogowe. Teksty i nuty na s. 243, 244.

22. Propozycja zadania domowego. Wypchnij z „Wyprawki 1” klocki rytmiczne. Jakie mają kolory?

K. s. 7 ćw. 4

edukacja muzyczna

W. 1 k. 3–5


M. s. 8 ćw. 1

M. s. 8 ćw. 2

M. s. 9 ćw. 3

M. s. 9 ćw. 4

P. s. 73 ćw. 1K. s. 76 ćw. 1

edukacja muzyczna

edukacja muzycznaCD

P. s. 73 ćw. 2W. 1 k. 16

112


Dzień 3. Zasady ruchu drogowegoZapis w dzienniku Inscenizacja na temat ruchu drogowego Wysłuchanie fragmentu wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Na ulicy Recytacja wiersza połączona z ruchem Omówienie za-sad właściwego przechodzenia przez jezdnię Analiza i synteza wyrazów z literą o Ćwiczenia w pisaniu liter o, O w liniaturze i po śladzie Wysłuchanie utworu Piotra Czajkowskiego Taniec Wieszczki Cukrowej Ćwiczenia utrwalające pojęcie para Wyróżnianie, nazywanie i klasyfi-kowanie przedmiotów

P. s. 10, 11K. s. 8, 9M. s. 10–14W. 1CD


1. Prezentacja inscenizacji na temat ruchu drogowego: Marcin Przewoźniak, Dro-gowi opiekunowie.

2. Zabawa w parach – gra planszowa Ruch uliczny.

3. Analiza i synteza wyrazów z literą o. Przeliczanie liter o w nazwach ilustracji. 4. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów okno, Ola. 5. Ćwiczenia graficzne.

Pisanie liter o, O w liniaturach różnej wielkości. Pisanie po śladzie litery o w podanych wyrazach.

WARTO zaznaczyć litery o czerwonym kolorem.

ZADANIE DLA MĄDRALICzytanie wyrazów, łączenie ich z odpowiednimi ilustracjami.

6. Wysłuchanie fragmentu wiersza.

Na ulicy(fragment)(...) Spoglądam w lewo, a potem w prawoi znowu w lewo, raźnie i żwawo –jeśli pojazdów nie ma na drodze,prędko na drugą stronę przechodzę. (...)

Małgorzata Strzałkowska

7. Recytacja wiersza połączona z ruchem. Nauka wiersza na pamięć. 8. Uzupełnienie nalepkami obrazków prezentujących zasady właściwego przecho-

dzenia przez jezdnię. 9. Pisanie liter o, O po śladzie. Tworzenie statków wyrazowych.

ZADANIE DLA MĄDRALICzytanie wyrazów.

10. Wysłuchanie utworu Piotra Czajkowskiego Taniec Wieszczki Cukrowej z baletu Dziadek do orzechów.

Przed odtworzeniem utworu warto poinformować U., że jest on tylko cząstką większego dzieła, przekazać krótką informację o balecie jako rodzaju widowiska muzyczno-teatralnego. Jeśli czas na to pozwoli, pokrótce streścić treść pozamu-zyczną Dziadka do orzechów.

[Balet opowiada o dziewczynce Klarze, która dostaje pod choinkę Dziadka do orzechów. We śnie dziewczynka widzi siebie i Dziadka jako parę książęcą podró-

P. s. 10, 11 ćw. 1–5edukacja polonistyczna

W. 1 k. 6, 6a

P. s. 11

K. s. 8 ćw. 1K. s. 8 ćw. 2

K. s. 8 ćw. 2

edukacja społeczna

K. s. 9 ćw. 3K. s. 9 ćw. 4

K. s. 9 ćw. 4

CD

edukacja muzyczna

113

Dzień 3. | Zasady ruchu drogowego

żującą po Krainie Słodyczy. W całej krainie trwa święto z okazji ich przybycia. Klara z księciem wędrują przez kolejne niezwykłe kraje.

W świecie łakoci wszystko cudownie i słodko pachnie, wszyscy są weseli. W po-szczególnych scenach balet wykonuje tańce charakterystyczne: Taniec Wieszczki Cukrowej, Taniec hiszpański, Taniec arabski, Taniec chiński, Trepak (Taniec rosyj-ski), Taniec pasterski. Suitę zamyka Walc kwiatów. Zachwycona Klara budzi się w fotelu z Dziadkiem do orzechów w ramionach].

11. Ćwiczenia percepcji słuchowej.

WARTO zwrócić uwagę na: – nastrój i emocje związane z utworem; – brzmienie instrumentów i grup instrumentów; – inne sposoby wykorzystania utworu – np. w reklamach, w filmach.

Po wysłuchaniu utworu wskazane są swobodne wypowiedzi i refleksje U. na jego temat. Po dwukrotnym odtworzeniu utworu można zaproponować U. narysowanie portretu Wieszczki Cukrowej zgodnego z ich wyobrażeniami. Dodatkowe ćwiczenia grupowe (jeśli czas na nie pozwoli, a dzieci dobrze się bawią).

– „Tańczące nogi”. U. mają dopasować sposób chodzenia do odtwarzanej mu-zyki: dźwięki wysokie – U. chodzą na palcach, dźwięki niskie – na piętach, dźwięki średnie – na stopach.

– „Tańczące chusteczki”. U. trzymają w dłoniach chusteczki higieniczne, który-mi poruszają w rytm odtwarzanej muzyki.

– Improwizacja ruchowa do odtwarzanej muzyki. U. tańczą zgodnie z własnymi odczuciami. Mogą wykonywać ćwiczenie w parach.

– „Lustro muzyczne” – ćwiczenie w parach. Jeden U. udaje, że jest lustrem, drugi przegląda się w lustrze. Podczas odtwarzanego utworu U. przeglądający się w lustrze robi miny zgodnie z rytmem muzyki. Zadaniem U. – lustra jest powtarzanie tych min. Po pewnym czasie następuje zamiana ról.

12. Matematyka w działaniu – scenariusz zajęć patrz s. 168. 13. Ćwiczenia utrwalające pojęcie para.14. Ćwiczenia na klasyfikowanie zgodnie z podanym warunkiem.15. Warto utrwalić informacje o zasadach ruchu drogowego, wykorzystując grę „Ruch

uliczny”.16. Propozycja zadania domowego. Otoczanie pętlą przedmiotów i porównywanie liczebności.


M. s. 10, 11 ćw. 1, 2

M. s. 12 ćw. 1, 2, 3

M. s. 13 ćw. 4, 5

W. 1 k. 6, 6a

M. s. 14 ćw. 6, 7

114


Dzień 4. Spotkanie z arąZapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi uczniów na temat różnych sposo-bów podróżowania na podstawie własnych doświadczeń oraz ilustracji w podręczni-ku Wysłuchanie ze zrozumieniem nagranego opowiadania Rozmowa na temat zdarzeń realnych i fantastycznych Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską a Zabawy grafomotoryczne z literą a Ćwiczenia utrwalające rozróżnianie i rysowanie figur geometrycznych Wskazywanie przedmiotów mniejszych – więk-szych, krótszych – dłuższych Rozpoznawanie głosów ptaków

P. s. 12, 13, 73, 76K. s. 10, 11, 79M. s. 10, 11, 15–17W. 1CD

NIEZBĘDNIK: kartka z bloku rysunkowego, karta A4 z bloku technicznego, papier kolorowy.


1. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. – Jakie znacie sposoby podróżowania? – Czym podróżują osoby przedstawione na ilustracji? – Ile osób leci balonem? – Jakie przedmioty te osoby zabrały ze sobą? – Do czego służą te przedmioty? (kompas, lornetka, mapa, aparat fotograficzny) – Co przyłączyło się do podróżujących?

2. Wskazywanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach występuje głoska a. Dzielenie wyrazów na sylaby.

3. Wysłuchanie opowiadania.


P. s. 12 ćw. 1, s. 13

P. s. 12 ćw. 2

CD

Spotkanie z arąMam na imię Alek. Dziś spotkało mnie coś bardzo dziwnego. Mówiliśmy w klasie o Ameryce Połu-

dniowej. Pani opowiadała o żyjących tam zwierzętach: lamach i arach – wielkich kolorowych papugach. Słuchałem tego i myślałem, że bardzo bym chciał zobaczyć Amerykę. Najlepiej teraz zaraz! Wspaniale by było zobaczyć południowoamerykańską dżunglę lub góry. Westchnąłem i spojrzałem za okno. A tam… Czy to możliwe? W powietrzu kołysał się ogromny balon.

W koszu siedziała moja starsza siostra Agata.– Wsiadacie? – spytała.– Jasne! – zawołałem.Koledzy z klasy patrzyli na mnie zdumieni. Nie wiedzieli, że mam taką świetną siostrę. A potem

zaczęli przepychać się do okna.– Po kolei, wszyscy się zmieszczą – uspokoiła ich Agata.– I co teraz? – spytałem, kiedy już siedzieliśmy w koszu.– Jak to co? Lecimy do Ameryki! – odpowiedziała. – Przecież tego właśnie chciałeś.Trochę się zdziwiłem, skąd siostra wie takie rzeczy, ale nie było czasu na zastanawianie się. Musieliśmy

szybko ruszać, żeby dotrzeć na miejsce i wrócić po południu do domu – Ameryka Południowa jest prze-cież bardzo daleko!

– Masz aparat fotografi czny? – spytałem Agatę.– Jasne, że mam – spojrzała na mnie z uśmiechem. – Mam też mapę, kompas i ananasy na drogę.– Ananasy? – znowu się zdziwiłem.– Arrra, arra! – zaskrzeczało coś w powietrzu obok nas.– Co to? – krzyknąłem. Czyżby papuga ara? Czy to możliwe, że już jesteśmy na miejscu?– A… może Alek powie nam, co o tym sądzi? – usłyszałem miły głos pani. Nie przypominał skrze-

czenia papugi. Rozejrzałem się po klasie. Jak to? Nie ma balonu? Nie ma Ameryki? I gdzie podzia-ła się Agata? Zofia Stanecka

115

Dzień 4. | Spotkanie z arą

4. Rozmowa na temat zdarzeń prawdziwych (realnych) i nieprawdziwych (fanta-stycznych), możliwych tylko w wyobraźni.

5. Czytanie tekstu. Odpowiedzi na pytania: – Jak ma na imię chłopiec? – Co ma Alek? – Co lata?

6. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z literą a. 7. Wypełnianie konturów liter a, A kolorem czerwonym. Czytanie globalne wyra-

zów. Łączenie wyrazów w pary. 8. Wyszukiwanie liter a, A w wyrazach i otaczanie ich czerwonymi pętlami. Tworze-

nie statków wyrazowych. 9. Nazywanie obrazków, liczenie głosek, łączenie obrazków z odpowiednimi mode-

lami dźwiękowymi wyrazów.10. Zabawy grafomotoryczne z literami a, A.11 . Zabawa ruchowa.

U. mogą siedzieć lub stać. N. czyta tekst, ilustrując go gestami, a U. go naśladują.

Co potrafią ręceRęce dwie mamy, o, tu, i o, tam,w każdej po pięć palców, zerknij sam.Nasze ręce mogą klaskać,o udo głośno plaskać.Ręce machać komuś mogą,i opaść do stóp, tuż nad podłogą.Ręka do przesyłania całusów się nadai mogę nią lekko uszczypnąć sąsiada.Ręce łaskoczą i figle płatająi wszyscy się wtedy do łez zaśmiewają.Gdy znikną ręce za moimi plecami,koniec już będzie z tymi zabawami.


12. Propozycje zabaw z literą a. – Zamień na kartce z bloku rysunkowego litery a, A w swoją ulubioną zabawkę lub zwierzę.

– Odszukaj w nagłówkach prasowych litery a, A, wytnij je, a następnie przyklej na kartce z bloku technicznego.

– Przedstaw litery a, A na wydzierance z papieru kolorowego.13. Matematyka w działaniu – scenariusz zajęć patrz s. 168. 14. Ćwiczenia utrwalające wyróżnianie figur geometrycznych.15. Zabawy pomagające w rozumieniu pojęć: rosnąco (od najmniejszego do najwięk-

szego), malejąco (od największego do najmniejszego). – Zapraszam wszystkich uczniów, których imiona rozpoczynają się na głoskę… (mają okulary, bluzki w paski, spodnie, spódnice itp.). Ustawcie się od najniższego do najwyższego (lub: od najwyższego do najniższego).

– Wyjmijcie z piórników cztery kredki i ułóżcie je od najkrótszej do najdłuższej (lub: od najdłuższej do najkrótszej).

– W jaki sposób sprawdzicie, co jest większe: zeszyt czy ławka; książka czy zeszyt? (praktyczne manipulowanie, przykładanie, porównywanie).

P. s. 12

P. s. 12K. s. 10 ćw. 1

K. s. 10 ćw. 2

K. s. 10 ćw. 3

K. s. 11 ćw. 4, 5


M. s. 10, 11 ćw. 3

M. s. 15 ćw. 1, 2; s. 16 ćw. 3, 4, 5

edukacja przyrodniczaedukacja techniczna

116


16. Rozróżnianie przedmiotów mniejszych – większych, krótszych – dłuższych.17. Abecadło muzyczne. Klocki rytmiczne. Ćwiczenia utrwalające zastosowanie klocków rytmicznych.18. Ćwiczenia słuchowe – rozpoznawanie głosów ptaków (bocian, czapla, dzięcioł,

gołąb, kukułka, orzeł, sikora, sroka, wróbel). Warto porozmawiać z U. o różnicach:

– w wysokości głosów ptaków, – w długości trwania głosów, – barwach głosów, – emocjonalnych odcieniach głosów. Ćwiczenie: głosy ptaków, które znam.– Jakie głosy ptaków znacie? U. prezentują różne ptasie głosy, tworzą z tych głosów ptasią orkiestrę. U. ćwiczą w parach rozmowy ptaków – jeden U. wybranym ptasim głosem zadaje pytanie, drugi mu odpowiada. Można przeprowadzić konkurs na najlepsze naśladowanie piania koguta.

19. Propozycja zadania domowego. Czytam sam! Materiał do wielokrotnego czytania. Wykonaj arę z „Wyprawki 1”.

WARTO wykorzystać poczytankę Pobudka do przeprowadzenia następujących ćwiczeń: – Wymyślcie inne imiona dla smoków. – Przedstawcie się imieniem i nazwiskiem (pamiętając o zachowaniu kolejności), stosu-jąc formułę: Mam na imię..., Nazywam się…

Dzień 5. Rytmy świataZapis w dzienniku Wysłuchanie fragmentów melodii z różnych stron świata i zesta-wienie ich z ilustracją w podręczniku Czytanie przez nauczyciela fragmentu wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Kontynenty Wprowadzenie liter a, A na podstawie wyra-zów ara, Alek Ćwiczenie analizy i syntezy słuchowej wyrazów Pisanie liter a, A po śladzie Zabawa ruchowa „Afrykańskie bębny”

P. s. 14, 15K. s. 12–14CDW. 1

NIEZBĘDNIK: mapa świata.


1. Nawiązanie do podróży Alka jako wprowadzenie do tematu zajęć. 2. Przed odtworzeniem melodii warto porozmawiać z U. na temat muzyki różnych

kontynentów. – Czy wiecie, jaki kontynent reprezentuje muzyka polska? – Czy znacie muzykę innych narodów, z innych kontynentów? – Co może łączyć muzykę różnych kontynentów? – Czy, będąc na wakacjach za granicą, słyszeliście muzykę tego kraju? Wysłuchanie fragmentów melodii z Afryki, Australii, Indii, Ameryki Północnej (muzyka Indian) i Polski (krakowiak). Omówienie wysłuchanych utworów.

– Jakie dostrzegliście podobieństwa w tych melodiach? A jakie różnice między nimi? – Na jakich instrumentach grali muzycy? – Jakie były tempo, brzmienie i nastrój tych utworów?

M. s. 17 ćw. 6, 7, 8

P. s. 73 ćw. 3, 4, 5K. s. 76 ćw. 2edukacja przyrodniczaCD

K. s. 79 ćw. 1

W. 1 k. 8edukacja techniczna

P. s. 76

CD

edukacja muzycznaedukacja etyczna

117

Dzień 5. | Rytmy świata

3. Zestawienie wysłuchanych utworów z ilustracją w podręczniku. – Kogo przedstawiają ilustracje? – Jak myślisz, skąd pochodzą ci tancerze i muzycy? – Na czym grają? – Jak są ubrani? – Czym się różnią od muzyków, których znasz?

WARTO nazwać kontynenty, wskazać je na mapie świata; zapoznać U. z fragmentem wiersza.

Kontynenty(fragment)Oto nasza piękna Ziemia.Kto się przyjrzy, ten zobaczysześć ogromnych kontynentów.Lecz kontynent – cóż to znaczy?

Jest to wielki obszar lądu,taki, który z każdej stronywodą mórz i oceanówjest dokładnie otoczony. (...)

Małgorzata Strzałkowska, Kontynenty, Warszawa 2008.

4. Zabawa ruchowa. U. stoją w rozsypce. N. wypowiada zdania, a U. ilustrują je ruchem.

Zataczamy kołaPrawe ramię umie zataczać koła,lewe ramię umie zataczać koła.Prawa dłoń umie zataczać koła,lewa dłoń umie zataczać koła.Prawa stopa umie zataczać koła,lewa stopa umie zataczać koła.Głowa umie krążyć, barki też tak krążą,brzuch i pupa krążą razem, tak się nie przeciążą.A kto nie chce krążyć już,staje w miejscu i stąd ani rusz!


WARTO po przeprowadzeniu zabawy zaproponować konkurs Komu uda się ustać w spokoju, nie wykonując ruchu żadną częścią ciała. Zwycięzca otrzymuje tytuł króla lub królowej spokojnego stania.

5. Wprowadzenie liter a, A na podstawie wyrazów ara, Alek. 6. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter a, A na karcie laminowanej. 7. Nauka pisania liter a, A. 8. Ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej wyrazów. Zaznaczenie miejsc występowania

głoski a. 9. Ćwiczenia grafomotoryczne. Pisanie liter a, A po śladzie w liniaturach trzech

różnych rozmiarów.10. Wyszukiwanie w sylabach liter a, A. Otaczanie pętlą sylab, w których te litery

występują. 11 . Kolorowanie na obrazku elementów, w których nazwach słychać głoskę a.

P. s. 14 ćw. 1, s. 15

K. s. 12W. 1K. s. 12 ćw. 1K. s. 12 ćw. 2

K. s. 13 ćw. 3

K. s. 13 ćw. 4

K. s. 14 ćw. 5


edukacja społeczna

edukacja plastyczna


12. Zabawa ruchowa.

Afrykańskie bębny U. w kręgu w siadzie klęcznym najpierw ćwiczą miarowe wystukiwanie prostego

rytmu nawiązującego do rytmów afrykańskich, np. klepnięcie prawą ręką o pod-łogę, klepnięcie lewą ręką o podłogę, dwa razy klepnięcie obiema rękami o pod-łogę. Po wyćwiczeniu rytmicznego tematu należy podzielić U. na dwie grupy, któ-re siadają w pewnej odległości od siebie. Pierwsza grupa wystukuje rytm, a druga go powtarza. Grupy zamieniają się rolami.

Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.


Rysowanie po śladzie. Dokończenie szlaczka według wzoru.

edukacja muzyczna

K. s. 14 ćw. 6

edukacja społeczna

119

Dzień 6. | Kto pracuje w mojej szkole?

II. NOWINKI Z MOJEJ SZKOŁY

Dzień 6. Kto pracuje w mojej szkole?Zapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów na temat ilustracji w podręczniku przedstawia-jących osoby pracujące w szkole, poznanie obowiązków tych osób Ćwiczenia w pisaniu po śladzie Utrwalenie pisania litery a Ćwiczenia usprawniające pamięć wzrokową i koordynację wzrokowo-ruchową Zabawy ruchowe utrwalające głoskę a Określanie relacji ilościowych, porównywanie liczebności Wykonanie rytmu na instrumencie perkusyjnym

P. s. 16, 17K. s. 15, 16, 76M. s. 18, 20–22K.u.

NIEZBĘDNIK: zestaw sześciennych klocków w czterech kolorach, figury geometryczne, patyczki piankowe.


1. Rozmowa na temat ilustracji w podręczniku przedstawiającej osoby pracujące w szkole.

– Co robi pani nauczycielka? – Co robi pani pielęgniarka? – Czym zajmuje się pani woźna? – Czym zajmuje się pan bibliotekarz? – Co robi pan kucharz? – Kto jeszcze pracuje w szkole?

2. Układanie pytań lub przeprowadzenie wywiadu z wybranym pracownikiem szkoły. 3. Wprowadzenie do kącika Tropiciele wiedzy.

– Poznaliśmy pracowników naszej szkoły i ich obowiązki. A teraz zapraszam was do kącika »Tropiciele wiedzy«. Dowiemy się, jak wyglądają chińskie litery i jak piszą dzieci mieszkające w Chinach.

4. Wykonanie rytmu na instrumencie perkusyjnym.

5. Pisanie po śladzie. Utrwalenie kształtu litery a. 6. Odszukiwanie takich samych figur. Kolorowanie par jednakowym kolorem.

ZADANIE DLA MĄDRALIPrzeczytaj wyrazy i ułóż zdania z dwoma wybranymi.

7. Ćwiczenie usprawniające pamięć wzrokową i doskonalące koordynację wzroko-wo-ruchową.

8. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów ara, Alek. 9. Zabawa ruchowa utrwalająca głoskę a. U. stoją w dowolnym miejscu klasy. N. mówi:

– Gdy usłyszycie głoskę a, klaśnijcie. N. wymawia różne głoski w zróżnicowanym tempie.

– Gdy usłyszycie w sylabie głoskę a, podskoczcie. N. wymawia sylaby, np. ta, to, mo, me, ki, ka, po, at.

– Gdy usłyszycie słowo z głoską a, ukucnijcie. N. wymawia wyrazy, np. dom, dam, kot, mam, sok, meta, ara, Alek.

10. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 168.

K.u.

P. s. 16


P. s. 17

edukacja muzyczna

K. s. 76 ćw. 3

K. s. 15 ćw. 1

K. s. 15 ćw. 2

K. s. 15 ćw. 1

K. s. 16 ćw. 3

edukacja matematycznaM. s. 18 ćw. 1, 2

edukacja społeczna

120

Tropiciele. Część 1 | II. Nowinki z mojej szkoły

11. Ćwiczenia doskonalące umiejętność przeliczania i porównywania liczebności (o tyle więcej, o tyle mniej, tyle samo).

12. Uzupełnianie ilustracji elementami i tworzenie zbiorów równolicznych.

WARTO przygotować zestaw sześciennych klocków w 4 kolorach (lub figur geome-trycznych, patyczków piankowych). Każdy U. losuje jeden element. U. na sygnał N. dobierają się w grupy według kolorów. Przeliczają liczebność grupy. Sprawdzają, czy w danej grupie każdy ma parę. Dobierają się według zasady, np. czerwony do zielonego, biały do niebieskiego. Sprawdzają liczebność nowo powstałej grupy. Sprawdzają, czy każdy ma parę. Odpowiadają na pytania: O ile mniej? O ile więcej?

13. Propozycja zadania domowego. Sprawdź, czy w twoim domu są jakieś mapy. Co przedstawiają?

Dzień 7. Rysuję mapyZapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów na temat map i ich przydatności Słu-chanie tekstu czytanego przez nauczyciela Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa sylab i wyrazów z głoską m Ćwiczenia w czytaniu Rysowanie po śladzie Wykonanie pracy plastycznej – mapy Moja droga do szkoły Określanie relacji ilościowych, po-równywanie liczebności

P. s. 18, 19K. s. 17–19M. s. 18, 23–25K.u.

NIEZBĘDNIK: mapy, atlas geograficzny, blok rysunkowy, kredki ołówkowe, pastele.


1. Wprowadzenie do tematyki zajęć – rebus fonemowy. N. wypowiada słowa. Zadaniem U. jest zapamiętanie każdej pierwszej głoski

wypowiedzianego słowa i ułożenie z głosek rozwiązania rebusu. – mama, ara, palec, arbuz (mapa)

2. N. nawiązuje do rozwiązania rebusu i zadania domowego. – Co to jest mapa? (obraz powierzchni Ziemi przedstawiony na płaszczyźnieza pomocą symboli)

– Jakie mapy znacie? – Jak nazywa się książka z mapami? – Do czego służy mapa? – Gdzie zabieramy mapę ze sobą?

3. Rozmowa na temat ilustracji w podręczniku kierowana pytaniami. – Wskaż na ilustracji i nazwij przedmioty, w których nazwach słyszysz głoskę m. – Co Marek narysował na swojej mapie? – Opisz drogę z domu do jamy smoka, używając określeń: w prawo, w lewo, na wprost.

4. Czytanie tekstu przez N. Rozmowa na temat tekstu. – Jak ma na imię chłopiec? – Co narysował Marek? – Co znajduje się na mapie chłopca?

5. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa sylab i wyrazów z głoską m. 6. Analiza głoskowa nazw przedmiotów oraz wyszukiwanie liter m, M w podanych

wyrazach.

M. s. 20 ćw. 1, 2; s. 21 ćw. 3, 4

M. s. 22 ćw. 5

K.u.


P. s. 18, 19

P. s. 18

P. s. 18, 19K. 17 ćw. 1, 2


121

Dzień 8. | Bezpieczna szkoła

7. Analiza głoskowa wyrazów (most, melon, mak). Uzupełnianie modeli dźwięko-wych wyrazów.

8. Usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej. 9. Ćwiczenia grafomotoryczne przygotowujące do wprowadzenia liter m, M.10. Propozycja zadania domowego. Ćwiczenie grafomotoryczne – szlaczek.11. Praca plastyczna – mapa Moja droga do szkoły. N. omawia sposób realizacji tematu. Przypomina, że mapa to obraz powierzch-ni Ziemi przedstawiony na płaszczyźnie za pomocą symboli.

12. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 169.

13. Przeliczanie, porównywanie liczebności, utrwalenie pojęć więcej – mniej, tyle samo.

14. Utrwalenie pojęć wyższy–niższy, dłuższy–krótszy.

Dzień 8. Bezpieczna szkołaZapis w dzienniku Śpiewanie sylab na melodię Panie Janie Zapoznanie uczniów ze znakami ewakuacyjnymi znajdującymi się w szkole i z ich znaczeniem Zwrócenie uwagi na właściwy sposób ewakuowania się Zestawienie doświadczeń i obserwacji uczniów z ilustracją w podręczniku Układanie kolejności wydarzeń w historyjce ob-razkowej Zabawa ruchowa „Dobrze, źle” Wprowadzenie liter m, M na podstawie wyrazów mapa, Marek Ćwiczenia doskonalące percepcję wzrokową Zabawy ma-tematyczne z kostkami sześciennymi – gra planszowa Witamy w szkole Wysłuchanie i nauka piosenki Panie Janie Kanon

P. s. 20, 21, 79K. s. 20–22M. s. 19, 26–29W. 1CDK.u.


1. Gimnastyka oka i języka. N. przypomina modele sylab ma, mo. Zabawa w szybkie rozpoznawanie sylab. N. na zmianę pokazuje i chowa kar-toniki z zapisanymi sylabami ma, mo. Przy czytaniu należy zwrócić uwagę na otwieranie ust przy wymowie samogłosek a oraz o (ćwiczenie dykcji). Śpiewanie sylab na melodię Panie Janie.

2. Wyszukiwanie ukrytych na obrazku liter: a, A, o, O. 3. Wprowadzenie do realizacji tematu dnia.

– Zapraszam was na ulicę Ciekawych Wyrazów, na którą będziemy zaglądać, by wyjaśnić, poznać i zrozumieć nowe, trudne wyrazy oraz nauczyć się ich właściwego stosowania. N. wyjaśnia:

Ewakuować się oznacza opuszczać jakieś miejsce w chwili zagrożenia. Jakie znacie sytuacje zagrażające życiu lub zdrowiu człowieka?

WARTO zorganizować krótką wycieczkę po szkole w celu odszukania znaków ewaku-acyjnych i omówić ich znaczenie; zwrócić uwagę na sposób ewakuowania się: – zachowanie spokoju; – słuchanie poleceń N.; – pozostawienie wszystkich rzeczy; – szybkie ustawienie się w pary;

K. s. 18 ćw. 3

K. s. 18 ćw. 4K. s. 19 ćw. 5

K. s. 19 ćw. 6edukacja plastyczna

edukacja matematycznaM. s. 18 ćw. 3, 4; K.u.

M. s. 23 ćw. 1, 2, 3; s. 24 ćw. 4, 5

M. s. 24 ćw. 6; s. 25 ćw. 7, 8, 9

P. s. 20

P. s. 20 ćw. 1P. s. 20 ćw. 2edukacja polonistyczna

122


– sprawne opuszczenie budynku; – ustawienie się w wyznaczonym miejscu.

4. Zestawienie doświadczeń i obserwacji U. z ilustracją w podręczniku. – Gdzie jest szatnia? – Które znaki ewakuacyjne wskazują bezpieczną drogę wyjścia z szatni? – W którą stronę skieruje się dziewczynka z czerwonym tornistrem? Skieruj pozostałe dzieci do wyjścia.

5. Zabawa ruchowa „Dobrze, źle”. N. podaje przykłady zachowań właściwych i niewłaściwych. U., słysząc przykład właściwego zachowania, reagują gestem – machają do N.; słysząc przykład za-chowania niewłaściwego, robią smutną minę, wykonują lekki skłon, tak jakby uchodziło z nich powietrze. Przykłady zachowań:

– Uczniowie się kłócą. – Uczniowie kulturalnie rozmawiają ze sobą. – Chłopcy się popychają. – Chłopcy spacerują po korytarzu. – Dziewczynki biegają w czasie przerwy. – Dziewczynki pomagają płaczącej koleżance. – Dzieci rzucają nożyczkami. – Dzieci zgodnie się bawią.

6. Wprowadzenie liter m, M na podstawie wyrazów mapa, Marek. 7. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter m, M na karcie laminowanej. 8. Nauka pisania liter m, M. 9. Rozpoznawanie liter m, M pisanych i drukowanych; łączenie ich w pary.10. Ćwiczenia usprawniające percepcję wzrokową.1 1. Propozycja zadania domowego. Ćwiczenia grafomotoryczne.12. Wysłuchanie i nauka utworu Panie Janie. Teksty i nuty na s. 245. Słownik muzycz-

ny – kanon. Kanon (łac. canon, ‘prawidło, norma’) forma polifoniczna, czyli wielogłosowa,

polegająca na naśladowaniu, w której melodię jednego głosu z jednakowym opóź-nieniem powtarzają kolejno pozostałe głosy.

13. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 170, 171.

14. Ćwiczymy z Noni. Ćwiczenia w praktycznym stosowaniu pojęć góra – dół, lewo – prawo. Klasyfikowanie przedmiotów zgodnie z ich przeznaczeniem. Słuchanie ze zrozumieniem i łączenie przedmiotów z ich właścicielami. Uzupełnianie rysunku zgodnie z instrukcją. Gra planszowa Witamy w szkole.

WARTO wykorzystać poczytankę Bałagan do przeprowadzenia konkursu pięknego czytania całości lub fragmentów tekstu. Konkurs można przeprowadzić następnego dnia, a zarówno uczestników, jak i zwycięzców, nagrodzić na przykład słodką nagro-dą lub naklejką-motywką.

P. s. 21 ćw. 1, 2

W. 1

K. s. 20 ćw. 1K. s. 20 ćw. 2

K. s. 21 ćw. 3, 4

K. s. 22 ćw. 5, 6

CDedukacja muzyczna


M. s. 26 ćw. 1

M. s. 26 ćw. 2

M. s. 27 ćw. 3, 4

M. s. 27 ćw. 5

M. s. 28–29

P. s. 79

edukacja społeczna

123

Dzień 9. | Moja klasa

Dzień 9. Moja klasa

Zapis w dzienniku Wysłuchanie tekstu Zupełnie jak dorośli Wypowiedzi uczniów na temat wysłuchanego tekstu Zabawa ruchowa wzmacniająca odczuwanie emo-cji Wspólne opracowanie kontraktu klasowego Zapoznanie z brzmieniem instrumen-tów perkusyjnych Ćwiczenia utrwalające pisanie poznanych liter Wprowadzenie liczby 1 i nauka zapisu cyfry 1 Praca plastyczna Autoportret

P. s. 22, 23, 74K. s. 23, 24M. s. 19, 30, 31W. 1CD

NIEZBĘDNIK: papier pakowy, papier kolorowy, poduszka do stempli lub farby do ma-lowania palcami albo kredki, klej, nożyczki.


1. Wysłuchanie tekstu Zupełnie jak dorośli. edukacja społecznaP. s. 22; CD

Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka MłodszyZupełnie jak dorośli Rozmowa na temat: „Szacunek dla każdego” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.

– Co spowodowało, że pani Jagoda się zdenerwowała? – Jaką pracę domową pani Jagoda zadała dzieciom? – Jak brzmiał pierwszy punkt kontraktu? – Jak mógł brzmieć punkt drugi, który wymyśliła Hania? Ocena sytuacji i bohaterów.

– Jak mógł czuć się Wiktor? – Dlaczego Hania też się śmiała z Wiktora? – Jak powinna zachować się Hania? Wnioski dla U.

– Gdyby Julka odwiedziła waszą klasę, co byście jej powiedzieli? – Jak należy się zachować, gdy ktoś śmieje się z kogoś innego? Pogłębiamy temat: „Kontrakt klasowy”.

– Czy w Twojej klasie taki kontrakt też jest potrzebny? Dlaczego? – Jakie zasady powinny się znaleźć w waszym kontrakcie klasowym? Pogłębiamy temat: „Co to znaczy szanować każdego?”.

– Czym ludzie mogą się różnić między sobą? – Kogo należy szanować? – Co to znaczy szanować każdego człowieka? – Jak na co dzień możesz okazać szacunek bliskim? – Jak na co dzień możesz okazać szacunek swoim kolegom i koleżankom w klasie?


– kształtowania wartości: szacunku i odwagi, – kształtowania właściwych postaw wobec inności, – rozwijania umiejętności współżycia w grupie, – oswajania emocji związanych ze spotkaniem „innego”.


124


Wprowadzamy w świat wartości – szacunek

Każdy człowiek pragnie, by inni odnosili się do niego z szacunkiem. Ta głęboka potrzeba szacunku tkwi w każdym z nas i jest związana z poczuciem własnej godności. Jak nauczyć dzieci szacunku dla innych ludzi? Traktować je z szacunkiem. Dziecko, które nie doświadcza poszanowania swojej osoby ze strony dorosłych, nie zbuduje szacunku dla samego siebie, a to właśnie szacunek dla siebie samego jest pod-stawą poszanowania innych. Okazywanie szacunku dziecku jest podstawą jego zdrowego rozwoju emocjonalnego.

Uczymy właściwych postaw wobec innościKażdy z nas jest pod jakimś względem inny. Inność przybiera różne oblicza i dotyczy wielu obszarów życia. Wielką sztuką jest nauczyć dzieci poszanowania każdego człowieka z jego punktem widzenia świata, a jed-nocześnie zachowania własnej tożsamości. Wielką sztuką jest nauczenie dzieci właściwego stosunku do in-ności pod różną postacią, a jeszcze większą – ukształtowanie odwagi, by te właściwe postawy zachowywać i manifestować w sposób pokojowy w sytuacjach presji grupy i tłumu. Tak dojrzałe postawy nie kształtują się w ciągu jednego dnia, ale w długim procesie pośród wielu doświadczeń.Rozmowy na podstawie zaproponowanego utworu i sporządzenie kontraktu grupowego są doskonałą oka-zją, by zrobić kolejny mały krok na drodze ku dojrzałej osobowości.

Rozwijamy umiejętność współżycia w grupieRozmowa na podstawie opowieści Hani jest doskonałą okazją, by poruszyć problemy związane z byciem członkiem grupy, spróbować sformułować zasady, które pomogą wszystkim w tej grupie się odnaleźć i funk-cjonować. Dzieci mają już sporo doświadczeń we wzajemnym obcowaniu w grupach, choćby przez uczestni-czenie w zabawach podwórkowych i przedszkolnych. Szkoła i codzienne zajęcia w klasie stwarzają kolejne sytuacje, w których trzeba nauczyć się funkcjonować wśród innych i z innymi. Wspólne spisanie kontraktu grupowego pomoże dzieciom znaleźć się w grupie i uświadomić sobie ważne kwestie w tym codziennym wza-jemnym obcowaniu z innymi.

Oswajamy emocje związane z innościąZetknięcie z innością w jakiejkolwiek postaci może, choć nie musi, wywoływać różnorodne emocje, czasem skrajne. Dla wielu dzieci problem inności nie istnieje, wynoszą z domu postawy akceptacji i szacunku, ale dla niektórych jest to duży problem. Przez rozmowę na temat wydarzeń w klasie Hani, ocenę postaw i za-chowania bohaterów, rozważenie zachowania alternatywnego dziecko ma możliwość w przyjaznych okolicz-nościach dotknąć problematycznych kwestii i związanych z nimi emocji.Z opowieści Hani płyną ważne pouczenia: różnimy się między sobą, ale to nie jest powód, by kogokolwiek zawstydzać – szanujmy każdego.

Podpowiadamy RodzicomJak uczyć dziecko szacunku dla siebie i innych?1. Dziecko powinno czuć się szanowane na co dzień. Przede wszystkim, by nauczyć je szacunku wobec dru-

giej osoby, trzeba okazać szacunek dziecku. Wyrazem szacunku będzie m.in. wsparcie w różnych codziennych czynnościach, próbach samodzielnego

poradzenia sobie w różnych sytuacjach.2. Ważne jest, by nie mylić wsparcia z wyręczaniem. Wsparcie zapewnia poczucie bezpieczeństwa, wyręcza-

nie komunikuje brak wiary w możliwości dziecka i godzi w poczucie własnej wartości.3. Dziecko powinno widzieć przykład poszanowania drugiego człowieka na co dzień w zachowaniach osób

dla niego znaczących, powinno tymi postawami się zarażać, nasiąkać atmosferą szacunku dla innych.4. Warto pamiętać, by w codziennych sytuacjach nie zawstydzać dziecka, zwłaszcza publicznie, nie wyśmie-

wać jego pomyłek, wyglądu, nieudolnych prób poradzenia sobie w nowych sytuacjach.

125

Dzień 9. | Moja klasa

5. Dziecko powinno być uczone, że ludzie różnią się między sobą pod wieloma względami i że te różnice są czymś normalnym.

6. Warto zadbać o to, by dziecko znało zasady panujące w domu rodzinnym. Niektóre z nich warto ustalić razem z dzieckiem.

7. Dziecko powinno też wiedzieć, jakie konsekwencje będą wyciągane za niestosowanie się do tych zasad.8. Należy zwracać uwagę na to, w jaki sposób wypowiadamy się na temat innych ludzi w obecności dzieci.

Nasze surowe oceny wypowiadane w chwilach zdenerwowania na długo zapadają w dziecięcą pamięć, gdy my już po paru chwilach czy godzinach przechodzimy nad nimi do porządku dziennego.

9. Warto pamiętać o słowach: „proszę”, „przepraszam”, „dziękuję” w codziennym obcowaniu ze sobą. Nie chodzi oczywiście o przesycenie codziennej domowej atmosfery sztuczną wręcz grzecznością, ale chodzi o to, by nie zapominać o słowach kluczach w stosownych momentach.

Polecamy lektury:Gyula Böszörményi, Kolory ludzi (tłum. Sebastian Stachowski), Poznań 2011.Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Kosmita, Bielsko-Biała 2009.Elżbieta Pałasz, Potwór Dyzio i Kraina Zabawy, Warszawa 2009.Eliza Piotrowska, Żółte kółka, Warszawa 2011.

2. Zabawa ruchowa wzmacniająca odczuwanie emocji. – Pokaż minę: smutną, radosną, zdziwioną, przestraszoną. – Pokaż ciałem: smutek, radość, zdziwienie, lęk. – Pokaż dłonie: smutne, radosne, zdziwione, przestraszone. – Pokaż nogi: smutne, radosne, zdziwione, przestraszone.

3. Kontrakt. U. wraz z N. spisują ustalenia, które będą obowiązywały w ich wzajemnych rela-

cjach w szkole. Proponujemy wcześniejsze przygotowanie planszy z poniższymi zdaniami. Ważne, by wyróżnić początkowe litery tak, by rzucało się w oczy utwo-rzone przez nie słowo. U. mogą spróbować je odczytać. Każdy uczeń używa magicznych słów: „dziękuję”, „przepraszam”, „proszę”, „dzień dobry”, „do widzenia”. Odnosimy się do siebie z szacunkiem, zwracając zawsze po imieniu. Na lekcje przychodzimy punktualnie. Trudne sprawy rozwiązujemy spokojnie, bez przemocy. Regularnie odrabiamy zadania domowe i przynosimy potrzebne przybory. Aktywnie uczestniczymy w lekcjach i życiu szkoły. Każdemu potrzebującemu udzielamy niezbędnej pomocy. Troszczymy się o nasze bezpieczeństwo, ład i porządek w klasie.

WARTO wyeksponować w klasie i podpisać kontrakt klasowy (np. odciśniętymi kciu-kami, odrysowanymi i wyciętymi z papieru dłońmi U., imionami).

4. Wysłuchanie zdań czytanych przez N. Zaznaczanie tych, które powinny znaleźć w klasowym regulaminie. Projektowanie odznaki dla wzorowego U.

5. Zapoznanie z brzmieniem instrumentów perkusyjnych – bębenek, tamburyn, trójkąt, marakasy, kastaniety, talerze. Wysłuchanie utworu Tamburyn Jeana-Philippe’a Rameau.

Tamburyn to instrument perkusyjny zbudowany z (najczęściej) drewnianej obrę-czy z naciągniętą na nią z jednej strony skórą. W obręczy są zawieszone ruchome blaszki albo dzwoneczki. Na tamburynie gra się, potrząsając nim lub uderzając w skórę naciągniętą na obręcz.


K. s. 23 ćw. 1, 2

edukacja muzyczna

CDP. s. 74

edukacja społeczna

126


Utwór Tamburyn pochodzi ze suity klawesynowej. Ma szybkie tempo. Melodia zwrotki i refrenu jest bogato zdobiona, melodia refrenu – wesoła, taneczna.

6. Ćwiczymy z Noni. Rozwijanie spostrzegawczości – szukanie tych samych wzorów na klockach i łą-czenie klocków w pary. Ćwiczenie grafomotoryczne utrwalające pisanie poznanych liter. Wysłuchanie imion. Wskazanie imion męskich i żeńskich. – Podaj inne przykłady imion chłopców i dziewczynek. – Jaką literą rozpoczynamy pisanie imion? – Otocz pętlą wielką literę w imionach.

7. Wysłuchanie wiersza i nauka treści na pamięć.

My, wielkie litery,machamy z daleka.Czeka na nas imięi nazwisko czeka.Nie zapomnij o nasi takim szczególe:Piszesz nas po kropcei w każdym tytule.

8. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów mapa, Marek. 9. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 171.10. Monografia liczby 1 i jej zapis.

– Znajdźcie w klasie przedmioty, które występują pojedynczo. – Które imiona w naszej klasie nie powtarzają się? Kształtowanie pojęcia liczby 1.

WARTO pokazać układ wskazówek na tarczy zegara – godzina pierwsza.

1 1. Praca plastyczna Autoportret.

WARTO nawiązać do podpisanego kontraktu. Zasady zapisane w kontrakcie sprawia-ją, że nasza klasa jest radosna i zgodna. Dobrze i bezpiecznie się w niej czujemy.

12. Propozycja zadania domowego Ćwiczenie utrwalające pojęcie liczby 1.

K. s. 24 ćw. 3

K. s. 24 ćw. 4


M. s. 30 ćw. 1, 2

M. s. 31 ćw. 3, 4

edukacja plastycznaW. 1 k. 2

M. s. 31 ćw. 5

127

Dzień 10. | Urodziny

Dzień 10. UrodzinyZapis w dzienniku Wysłuchanie fragmentu wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Miłość, radość, lęk Wypowiedzi uczniów na temat sposobów świętowania urodzin na pod-stawie własnych doświadczeń, przeczytanego przez nauczyciela tekstu oraz ilustra-cji zamieszczonej w podręczniku Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską t Ćwiczenia grafomotoryczne Ćwiczenia w czytaniu poznanego tek-stu Wykonanie pracy plastycznej Urodzinowa korona Nauka piosenki Sto lat

P. s. 24, 25K. s. 25–27, 79W. 1CD

NIEZBĘDNIK: N. rozdaje każdemu U. kartkę z nazwą owocu (daru jesieni), który dziecko ma przynieść następnego dnia.


1. Wysłuchanie fragmentu wiersza czytanego przez N.

Miłość, radość, smutek, lęk(fragment)

Serwus! Mam na imię Kasia.To jest mój braciszek Tomek,to nasz tata, nasza mama,nasz pies Kruczek i nasz domek.

W naszym domu nie ma nudy,miło razem czas spędzamyi, co chyba najważniejsze,wszyscy bardzo się kochamy. (…)

Kiedyś Kruczek uciekł mamiei znienacka wpadł na drogę.Trach! potrącił go samochódi Kruczkowi złamał nogę. (…)

A gdy Kruczek już wyzdrowiał,wielka radość w domu była!Babcia tak się ucieszyła,że przyjęcie urządziła!

Małgorzata Strzałkowska, Miłość, radość, smutek, lęk, Warszawa 2008.

– Jak ma na imię brat Kasi? – Co stało się Kruczkowi? – Jak babcia uczciła powrót Kruczka do zdrowia? – Z jakich okazji urządza się rodzinne przyjęcia?

2. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji w podręczniku.3. Pytania N. do tekstu:

– Kogo widzicie na ilustracji? – Co świętuje rodzina? – Kto jest głównym bohaterem tego przyjęcia?


P. s. 24, 25edukacja społeczna


– Co czują Tymek i jego goście? – Jaki prezent urodzinowy sprawiłby przyjemność twojej koleżance lub twojemu koledze? Narysuj go lub opisz. (N. wybiera formę pracy).

ZADANIE DLA MĄDRALI – Jak nazywamy osobę, która obchodzi urodziny, a jak osobę, która świętuje imieniny? – Jak w języku angielskim nazywają się urodziny?

4. Analiza słuchowa wyrazów – nazw przedmiotów i osób z głoską t – występujących na ilustracji.

5. Analiza i synteza słuchowa i wzrokowa wyrazów – nazw przedmiotów i osób z głoską – t występujących na ilustracji.

6. Czytanie przez N. tekstu w podręczniku. Rozmowa na temat tekstu i ilustracji. – Co mama trzyma w ręce? – Co ma tata? – Z kim bawi się Tymek? – Co mama upiekła dla Tymka?

ZADANIE DLA MĄDRALI – Ile lat kończy Tymek? – Ile krzeseł trzeba donieść, aby wszyscy goście mogli usiąść? – Ile nóg mają razem zwierzęta Tymka?

7. Analiza sylabowa wyrazów. Kolorowanie sylaby mo. 8. Przeliczanie liter t, T. Zaznaczanie ich odpowiednim kolorem.

Rysowanie odpowiedniej liczby oczek na kostce. 9. Analiza sylabowa wyrazów. Kolorowanie obrazków, w których nazwach słychać

sylabę ta.10. Ćwiczenia grafomotoryczne. 1 1. Propozycja zadania domowego. Pisanie sylab i wyrazów po śladzie. Czytam sam! Materiał do wielokrotnego czytania.

12. Praca plastyczna Urodzinowa korona. U. wycinają koronę z „Wyprawki 1” i ozda-biają według własnego pomysłu.

13. Ustalenie formy świętowania urodzin U. w klasie: Jubilatowi zakładamy urodzinową koronę (N. zbiera korony wykonane przez U,

podpisuje). – Składamy miłe życzenia. – Wykonujemy laurkę dla jubilata. – Jubilat wymyśla dla całej klasy zabawę ruchową. – Śpiewamy piosenkę dla jubilata. – Jubilat wymyśla dla całej klasy zabawę ruchową.

14. Nauka piosenki Sto lat. Tekst i nuty patrz s. 246.

P. s. 24, 25

P. s. 24, 25

P. s. 25

K. s. 25 ćw. 1

K. s. 25 ćw. 2K. s. 26 ćw. 3

K. s. 27. ćw. 6, 7

K. s. 26 ćw. 4K. s. 79 ćw. 2edukacja technicznaK. s. 26 ćw. 5W. 1 k. 9

edukacja muzycznaCD

129

Dzień 11. | Dary jesieni

III. ZŁOTA POLSKA JESIEŃ

Dzień 11. Dary jesieni

Zapis w dzienniku Słuchanie ze zrozumieniem wierszy o tematyce jesiennej Swo-bodne wypowiedzi uczniów na temat jesieni ze szczególnym uwzględnieniem zmian zacho-dzących w przyrodzie Rozmowa na temat: „Jak zachować lato?” Ćwiczenia w czyta-niu Inscenizacja wiersza Jana Brzechwy Na straganie Wprowadzenie liter t, T i nauka ich pisania na podstawie wyrazów tort, Tymek Ćwiczenia grafomotoryczne Przeli-czanie, porównywanie liczebności Zapoznanie się z utworem Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Jesień, cz. I Wykonanie puzzli Polska jesień Nauka piosenki Jesień

P. s. 26–29, 75K. s. 28–30M. s. 32, 33W. 1CD

NIEZBĘDNIK: owoce występujące w wierszu Małgorzaty Strzałkowskiej Jesień (każdy U. otrzymał poprzedniego dnia kartkę z nazwą owocu, który miał przynieść), dary jesieni (kasztany, żołędzie itp.).


1. Gimnastyka oka i języka. – Przeczytaj sylaby. Każdą następną wymawiaj głośniej lub ciszej. Wyraźnie wyma-wiaj głoski.

– Czytaj wyrazy, wpatrując się w linię.2. Nauka piosenki Jesień. Tekst i nuty na s. 247, 248.3. Czytanie wiersza.

Jesień(fragment)Lato poszło, przeminęło…Wrzesień z wiatrem liście niesie…Czas się wybrać na wycieczkę!Przewodnikiem będzie jesień.

– Witam! Witam was serdeczniei zapraszam do zwiedzania.Spójrzcie w lewo, spójrzcie w prawo –tyle jest do oglądania!

– Na początek was zapraszamna jesienne witaminy –piękne jabłka, gruszki, śliwki,winogrona i jeżyny!

(...) Tu korale jarzębiny,chryzantemy i żołędzie,a tam liście i kasztany – kolorowo będzie wszędzie! (...)

Małgorzata Strzałkowska, Jesień, Warszawa 2007.

4. Rozmowa dotycząca treści wiersza kierowana pytaniami: – Jaka pora roku zaprasza nas na spacer?

P. s. 26 ćw. 1, 2, 3

edukacja muzyczna

edukacja polonistycznaCD

130

Tropiciele. Część 1 | III. Złota polska jesień

– Dokąd zaprosiła nas Pani Jesień? (sad) – W jakich owocach znajdziemy jesienne witaminy? (nawiązanie do owoców przy-niesionych przez U.)

– Jakie inne dary przynosi Pani Jesień? 5. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku przedstawiającej je-

sienny park ze szczególnym zwróceniem uwagi na zmiany zachodzące jesienią w przyrodzie.

– Jaką porę roku przedstawia ilustracja? – Po czym rozpoznajecie, że to jest jesień? – Jakie kolory dominują na ilustracji? Co zbierają dzieci? – Jak ubrane są osoby na spacerze w parku?

WARTO zorganizować wyjście do parku, na boisko, krótki spacer wokół szkoły.

ZADANIE DLA MĄDRALI – Jaka pora roku była przed jesienią? – Jaka pora roku przyjdzie po jesieni? – Wymień wszystkie pory roku według kolejności ich występowania.

6. Wprowadzenie do rozmowy na temat: „Jak zatrzymać lato?”. 7. Wysłuchanie wiersza czytanego przez N.

PowidłaKiedy czuję zapach powideł,to wyrasta mi natychmiast para skrzydeł.Mogę lecieć dniem czy też nocątam, gdzie w rondlu powidła perkocą.Gdy zamkniecie kuchnię na trzy kłódki,to jazrobię się całkiem malutki,pod progiem się prześlizgnę,powideł sobie liznę.

Joanna Papuzińska, w: Koszyk pełen wierszy (wybór Natalia Usenko), Warszawa 2000.

8. Rozmowa dotycząca treści wiersza kierowana pytaniami: – O jakim smakołyku jest mowa w wierszu? – Jakie inne słodkie przetwory robi się na zimę w twoim domu? – Co innego można zamknąć w słoiku? – W jaki inny sposób można przechowywać owoce i warzywa? – Dlaczego spożywamy owoce i warzywa w różnych postaciach? – O czym należy pamiętać przed przygotowywaniem owoców i warzyw do spożycia oraz ich jedzeniem?

9. Wybrzmiewanie nazw warzyw i owoców z podziałem na sylaby – rytmizacja po-łączona z ruchem (tupanie, klaskanie, podskakiwanie).

10. Wyszukiwanie poznanych głosek w nazwach warzyw.11 . Inscenizacja wiersza Jana Brzechwy Na straganie.

P. s. 27 ćw. 1, 2, 3

P. s. 28, 29

P. s. 29

P. s. 29

Występują: Kucharz, Narrator – Straganiarka, Koper, Szczypiorek, Rzepa, Kalarepa, Groch, Fasola, Seler, Bruk-selka, Pietruszka, Marchewka, Kapusta, Burak, Cebula.Scenografia: w centralnym miejscu ustawiony jest stragan z warzywami leżącymi w koszykach, za nim stoi Stra-ganiarka w fartuszku, która pełni funkcję Narratora (na głowie ma zawiązaną chusteczkę lub kapelusz). Po obu stronach straganu na ławeczkach lub krzesełkach siedzą uczniowie odgrywający role warzyw. Ubrani są stosow-nie do ról, mogą mieć na głowach opaski lub kartki z rysunkami odpowiednich warzyw.

edukacja społeczna

131


Rekwizyty: świeże warzywa, koszyki, garnek z warzywami.Przebieg inscenizacji

KUCHARZ w białym fartuchu i czapce kucharskiej na głowie, trzyma w ręku drewnianą łyżkę i pokrywkę

Zapraszamy na inscenizację wiersza Jana Brzechwy Na straganie. uderza łyżką w pokrywkę

STRAGANIARKA (Narrator)staje przed straganem i mówi

Na straganie w dzień targowy Takie słyszy się rozmowy:

wychodzą Szczypior i Koper; Koper ze spuszczoną głową, którą podpiera ręką

SZCZYPIOR– Może pan się o mnie oprze,Pan tak więdnie, panie Koprze.

KOPER– Cóż się dziwić, mój Szczypiorku,Leżę tutaj już od wtorku!

Koper wzdycha

NARRATORRzecze na to Kalarepka:

zwraca się do Kopra; na środek wychodzą Kalarepka i Rzepa

KALAREPKA– Spójrz na Rzepę – ta jest krzepka!

wskazuje ręką na RzepęKoper i Szczypior odchodzą i siadają na ławeczce, zostaje Rzepa, dochodzi Groch

NARRATORGroch po brzuszku Rzepę klepie:

wykonuje taki ruch

GROCH– Jak tam, Rzepo? Coraz lepiej?

RZEPA– Dzięki, dzięki panie Grochu,Jakoś żyje się po trochu,

macha ręką, siadają

z boku na jednej ławeczce leży Pietruszka; podchodzi do niej Straganiarka (Narrator), bierze się za głowę i zmartwiona mówi

STRAGANIARKALecz Pietruszka – z tą jest gorzej:Blada, chuda, spać nie może.

wraca za stragan

Seler podnosi się z miejsca

132


SELER– A to feler –

siada

NARRATORWestchnął Seler.

z ławeczki wstają Burak i Cebula, wychodzą przed stragan

NARRATORBurak stroni od Cebuli,A Cebula doń się czuli:

CEBULA– Mój Buraku, mój czerwony,Czybyś nie chciał takiej żony?

Cebula przymila się do Buraka

NARRATORBurak tylko nos zatyka:

BURAK– Niech no pani prędzej zmyka,Burak zatyka nos, odgania Cebulę

Ja chcę żonę mieć buraczą, tupie

Bo przy pani wszyscy płaczą. wyciera oczy

Burak i Cebula siadają, Seler podnosi się z miejsca


siada


wchodzi Fasola, za nią, rozpychając się, Brukselka

NARRATORNaraz słychać głos Fasoli:

Fasola chwyta się pod boki i mówi do Brukselki

FASOLA– Gdzie się pani tu gramoli?!

BRUKSELKA– Nie bądź dla mnie taka wielka! –

NARRATOROdpowiada jej Brukselka.

Brukselka i Fasola wracają na miejsce, wychodzi Marchewka

MARCHEWKA– Widzieliście, jaka krewka? –

NARRATORZaperzyła się Marchewka.

133


MARCHEWKA– Niech rozsądzi nas Kapusta!

bierze za rękę Kapustęwszystkie Warzywa ze zdziwieniem

Co, Kapusta?! Głowa pusta?!NARRATOR

A Kapusta rzecze smutnie:KAPUSTA

– Moi drodzy, po co kłótnie,Po co wasze swary głupie,Wnet i tak zginiemy w zupie!

pokazuje garnek z warzywamiwstaje Seler


Seler siada


KUCHARZDziękujemy za uwagę.

uderza łyżką w pokrywkęwszyscy występujący w inscenizacji wychodzą na środek i się kłaniają

12. Wprowadzenie liter t, T na podstawie wyrazów tort, Tymek.13. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter t, T na karcie laminowanej.14. Czytanie sylab. Szukanie ich w zestawie sylabowym. Zaznaczanie sylab zielonymi

pętlami.15. Ćwiczenie grafomotoryczne.16. Czytanie i pisanie sylab po śladzie.17. Czytanie globalne. Nalepianie podpisów pod rysunkami zgodnie z podanym wzorem.18. Wyszukiwanie różnic na obrazkach. Zaznaczanie ich na prawym obrazku.19. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów tort, Tymek.

WARTO utrwalić pojęcia lewa, prawa.

20. Propozycja zadania domowego. Czytanie wyrazów i przepisywanie ich w liniatu-rach dużej i małej.

21. Przeliczanie, porządkowanie i porównywanie elementów.

22. Piórkiem dźwiękiem i pędzelkiem. Wysłuchanie utworu Antonia Vivaldiego Czte-ry pory roku. Jesień, cz. I. N. informuje, że Cztery pory roku to cykl czterech koncertów – każdy jest poświę-cony innej porze roku – napisanych jako ilustracja do wierszy (sonetów) niezna-nego autora (być może samego Vivaldiego). Część I Jesieni przedstawia wesołą wiejską zabawę z okazji udanych zbiorów. Początkowo tempo utworu jest szyb-kie (allegro), potem coraz wolniejsze – gdy niektórzy, zmęczeni zabawą, zasy-piają (powoli wygasające solo skrzypiec).

K. s. 28 ćw. 1

W. 1

K. s. 28 ćw. 2

K. s. 29 ćw. 3

K. s. 29 ćw. 4

K. s. 29 ćw. 5

K. s. 30 ćw. 6

K. s. 30 ćw. 7

M. s. 32 ćw. 1; s. 33 ćw. 2, 3edukacja matematyczna

edukacja muzycznaP. s. 75 ćw. 1 CD

134


Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. Wybór ilustracji pasującej do wysłuchanego fragmentu muzycznego.

23. Wykonanie puzzli Polska jesień. Naklejenie ułożonego obrazka na karton.

Dzień 12. Jesienny ogród

Zapis w dzienniku Rozwiązywanie zagadki Rozmowa na temat wyglądu ogro-du jesienią na podstawie ilustracji w podręczniku Doskonalenie umiejętności czy-tania Ćwiczenia grafomotoryczne Analiza i synteza słuchowa wyrazów z głoską i Zabawy i ćwiczenia rozwijające sprawność rąk Wprowadzenie liczby 2, nauka pi-sania cyfry 2 Praca plastyczna z wykorzystaniem puzzli

P. s. 30, 31K. s. 31–33M. s. 34, 35

NIEZBĘDNIK: karton A4, klej, nożyczki.


1. Zagadka jako wstęp do zajęć.

Rosną w nim kwiaty,rosną warzywapietruszka, seler, nawet pokrzywa.Mama w nim często chwasty wyrywa.Jak takie miejsce się nazywa? (ogród)

2. Rozwiązanie zagadki wstępem do rozmowy na temat ilustracji w podręczniku. – Kogo widzimy na ilustracji? – Co robi chłopiec? – Co robi mama? – Gdzie siedzi mama z chłopcem? – Co widzimy na pierwszym planie? – Jakie kolory dominują w ogrodzie? – Jakie znacie nazwy jesiennych kwiatów? (astry, dalie, chryzantemy) – Odszukaj nazwy przedmiotów, w których nazwach słyszymy głoskę i. (igły, igielnik, pies, irys, świeca, lampion, trawnik, kamizelka, miska, śliwki, szalik, liście, grabie)

3. N. czyta tekst. – Co mama trzyma w rękach? (album z kwiatami) – Jakie kwiaty lubi mama? Kiedy one urosną? – Jak ma na imię chłopiec? – W co lubi się bawić Mati? – Co Mati założył na głowę? – Jak lubisz spędzać jesienne popołudnia?

4. Ćwiczenia w czytaniu.

ZADANIE DLA MĄDRALI– Co to są zdrobnienia? Jakie znacie? Od jakiego imienia pochodzi zdrobnienie Mati?

(Mateusz)

5. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa sylab i wyrazów z głoską i.6. Analiza wzrokowa wyrazów z głoską i.

edukacja technicznaP. s. 29 ćw. 4W. 1 k. 10


P. s. 30, 31

P. s. 30

P. s. 30

P. s. 30, 31K. s. 31 ćw. 1


135

Dzień 12. | Jesiennny ogród

7. Naklejanie nalepek z irysami i igłami zgodnie z podanym rytmem. 8. Ćwiczenia grafomotoryczne. Doskonalenie łączenia poznanych liter. 9. Analiza wzrokowo-słuchowa. Wyszukiwanie nazw przedmiotów, w których na-

zwach słychać głoskę i.10. Ćwiczenie grafomotoryczne.11. Propozycja zadania domowego. Ćwiczenie grafomotoryczne przygotowujące do pisania litery j.12. Zabawa słowno-ruchowa „Jesienny masaż”. U. dobierają się w pary (mogą być trójki, czwórki lub ustawienie w kole). Siadają

tak, że każdy ma przed sobą plecy kolegi, koleżanki. N. zwraca uwagę na delikat-ny sposób wykonania ćwiczenia. N. czyta tekst, a U. przedstawiają usłyszany frag-ment, wykonując dłońmi odpowiednie ruchy na plecach koleżanki, kolegi.

Jesienny masażGdy szedłem sobie na spacerek,(dwoma palcami prawej ręki „idziemy” po kręgosłupie od pasa do szyi)Przejechał obok mały rowerek,(całą dłonią ze sztywno ustawionymi palcami „przejeżdżamy” po kręgosłupie od pasa do szyi)Przebiegła sfora psów(palcami obu rąk, lekko dotykając opuszkami palców, „przebiegamy” po plecach od pasa do szyi)I duże stado krów.(ręce zaciskamy w pięści, i pukając lekko o plecy, przesuwamy je w kierunku od pasa do szyi)Na niebie było słońce(dwoma otwartymi dłońmi zataczamy na plecach duże koła)Złociste i gorące.(najpierw palcem rysujemy promyki słońca, a następnie obiema dłońmi pociera-my o boki sąsiada, tak aby poczuł ciepło)Pokropił letni deszczyk(palcami obu rąk lekko bębnimy rytmicznie po całych plecach)I miałem lekki dreszczyk.(„smyramy” lekko w szyję palcami).


12. Monografia liczby 2 i jej zapis. – Znajdźcie w klasie przedmioty, które występują podwójnie.

13. Kształtowanie pojęcia liczby 2.

WARTO pokazać układ wskazówek na tarczy zegara – godzina druga.

K. s. 31 ćw. 2

K. s. 32 ćw. 3

K. s. 32 ćw. 4

K. s. 33 ćw. 5

K. s. 33 ćw. 6


M. s. 34 ćw. 1

M. s. 34 ćw. 2, 3; s. 35 ćw. 4, 5

edukacja społeczna

136


Dzień 13. Jesienne złoto

Zapis w dzienniku Sporządzenie mapy skojarzeń wokół tematu złoto Wypowiedzi uczniów na temat wyglądu jesieni na podstawie wiersza Marka Głogowskiego Pora we-soła oraz ilustracji w podręczniku Zabawa w malarkę – ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania Nauka pisania liter i, I na podstawie wyrazów irys, Iga Analiza słuchowo--wzrokowa wyrazów z głoską i Liczba 2 – rozumienie pojęcia para Wykonanie liści z masy solnej

P. s. 32, 33K. s. 34–37M. s. 36, 37W. 1

NIEZBĘDNIK: 4 kartony A3 z napisem na środku ZŁOTO, mazaki, masa solna, farby plakatowe.


1. Kącik Tropiciele wiedzy.

WARTO rozpocząć pracę od zrobienia mapy skojarzeń wokół tematu złoto.

N. dzieli klasę na 3, 4 grupy. Każda grupa otrzymuje karton A3 z napisem ZŁOTO. N. czyta zapisany wyraz, a zadaniem U. jest narysowanie wszystkiego, z czym kojarzy się wyraz złoto. Wyeksponowanie prac. Prezentacja i omówienie mapy skojarzeń U. N. uzupełnia wypowiedzi U. informacjami zawartymi w kąciku Tropiciele wiedzy.

2. Wprowadzenie do tematu dnia. Czytanie przez N. wiersza Marka Głogowskiego Pora wesoła.

– Kto opowiada w tym wierszu o jednej z pór roku? – O jakiej porze roku jest mowa wierszu? – Jaką porą jest jesień? – Jakie barwy dominują w przyrodzie jesienią? (barwy ciepłe) – Dla kogo jesień jest porą wesołą? – Kto lubi jesień?

3. Zestawienie treści wiersza z ilustracją w podręczniku. – Co widzisz na ilustracji? – Co jesień pomalowała swoimi kolorami? – Do czego została porównana jesień w wierszu? – Powiedz, jaki związek ma jesień z roztargnioną malarką.

4. Zabawa w malarkę – ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania. N. opowiada, jak malarka przygotowuje się do pracy. U. pokazują ruchem czyn-ności malarki.Pewnego jesiennego dnia malarka wybrała się do parku. Rozstawiła sztalugę. Wzię-ła do ręki paletę. Wycisnęła z tubek farby. Przygotowała pędzel. Na palecie okrężny-mi ruchami wymieszała po dwa kolory. Spojrzała w lewo, w prawo, przed siebie, za siebie, w górę, w dół i rozpoczęła pracę nad obrazem »Złota polska jesień«.

5. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter i, I na karcie laminowanej.6. Nauka pisania liter i, I na podstawie wyrazów irys, Iga.7. Analiza i synteza sylabowa wyrazów.8. Analiza wzrokowa wyrazów. Dopasowywanie do nich statków wyrazowych.9. Słuchanie ze zrozumieniem zdań czytanych przez N.

P. s. 32

edukacja polonistycznaP. s. 33

W. 1

K. s. 34 ćw. 1

K. s. 34 ćw. 2

K. s. 35 ćw. 3

K. s. 35 ćw. 4.


137

Dzień 14. | W smoczej spiżarni

Dopasowywanie odpowiednich ilustracji do treści zdania według podanego wzoru. Wyszukanie i podkreślenie na czerwono liter i, I.

WARTO podczas czytania przeliczać wyrazy w zdaniach, pokazując ich liczbę na pal-cach. Można zwrócić uwagę na budowę zdania (rozpoczęcie wielką literą, zakończe-nie kropką).

10. Analiza słuchowo-wzrokowa wyrazów. Podział na sylaby, zaznaczanie miejsc wy-stępowania głoski i. Oznaczanie sylab zielonymi falbankami.

11. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów irys, Iga.12. Propozycja zadania domowego. Ćwiczenie łączenia liter. Pisanie i rysowanie po śladzie.

13. Zrób to sam! Wykonanie liści z masy solnej z wykorzystaniem szablonów liści z „Wyprawki 1”.

Lepienie z mas plastycznych: solnej, papierowej oraz z gliny pomaga wzmocnić mięśnie rąk. Wpływa to korzystnie na motorykę małą ręki, a w konsekwencji na sprawność grafomotoryczną dziecka. Odrysowywanie z szablonu rozwija koncen-trację i koordynację wzrokowo-ruchową.

14. Kształtowanie pojęcia para. Utrwalenie pojęcia liczb 1, 2. Zapis tych cyfr.

15. Doskonalenie umiejętności przeliczania, rozpoznawania figur geometrycznych.

WARTO podać przykłady występowania par. (skarpety, rękawiczki, buty, uszy, oczy)

16. Wyszukiwanie ukrytej cyfry 2.17. Kształtowanie umiejętności przeliczania do 2 (aspekt porządkowy liczby 2). Ro-

zumienie pojęcia para.

Dzień 14. W smoczej spiżarni

Zapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów inspirowane wierszem Marii Kownackiej Lato w spiżarni schowane Omówienie sposobów przechowywania zapasów na zimę Słuchanie ze zrozumieniem tekstu czytanego przez nauczyciela Ćwiczenia w czytaniu Analiza i synteza słuchowa wyrazów z głoską j Przeliczanie, porówny-wanie przedmiotów Przygotowywanie potraw z jaj

P. s. 34–36K. s. 38, 39, 80M. s. 38, 39

NIEZBĘDNIK: jaja na twardo, sałata, ser żółty, pomidory, rzodkiewki, szczypiorek, pie-czywo, masło, ziarenka pieprzu, sól, deska do krojenia, plastikowy nóż, liście lauro-we, wykałaczki.


1. Rozmowa na temat sposobów zachowania darów jesieni na podstawie przyniesio-nych przez U. produktów i treści wiersza.

K. s. 36 ćw. 5

K. s. 36 ćw. 6, 7

K. s. 36 ćw. 6, 7K. ćw. s. 37W. 1 k. 11

edukacja matematycznaM. s. 36 ćw. 1, 2, 3

M. s. 37 ćw. 4M. s. 37 ćw. 5


W spiżarniW spiżarni na półkachzapasów bez liku.Są dżemy, kompoty,złoty miód w słoiku.

I cebula w wianuszku,i grzybki suszone,są główki kapusty,ogórki kiszone.

A gdy będzie w zimietęgi mróz na dworze,zapachnie nam lato,gdy słoik otworzę.

Maria Kownacka, w: Z ludźmi i przyrodą. Wybór literatury dla dzieci, oprac. Helena Kruk, Warszawa 1991.

edukacja techniczna

138


WARTO przypomnieć, w jaki sposób przechowuje się zimą warzywa i owoce. Należy wspomnieć o higienie przygotowywania i spożywania potraw z owoców i warzyw. – Co to jest spiżarnia? – Jakie dary jesieni zgromadzono w spiżarni na zimę? – Jakie przetwory robi się w waszych domach?

2. Rozmowa na temat ilustracji w podręczniku i przeczytanego przez N. tekstu. – Kto z kim rozmawia? Ile osób bierze udział w rozmowie? – Popatrz na ilustrację. Co małe gąsienice nazwały jamą? – Co nazwalibyście jamą? (mieszkanie smoka, lisa, borsuka; otwór w skale; jamę ustną)

– Jak ma na imię smok? – Co jest przysmakiem smoka Jana?

3. Analiza i synteza słuchowa wyrazów z głoską j. 4. Ćwiczenia w czytaniu. 5. Czytam sam! Materiał do wielokrotnego czytania. 6. Łączenie modeli głoskowych z obrazkami. Podział wyrazów na sylaby, zaznacza-

nie miejsc występowania głoski j. Oznaczanie sylab zielonymi falbankami. 7. Ćwiczenia w wyszukiwaniu liter j, J w podanych wyrazach.

WARTO wyjaśnić znaczenie słowa jemioła.Jemioła to roślina pasożytnicza (czyli taka, która żyje kosztem innego organizmu) rosnąca na drzewach. Niektóre gatunki jemioły są roślinami leczniczymi i trującymi (należy zwrócić uwagę U. na trujące właściwości jemioły pospolitej występującej w Polsce – cała roślina jest trująca dla człowieka); – zwrócić uwagę na pisownię imion wielką literą, – zwróć uwagę na wyraz kajak, który czytany z lewej do prawej i z prawej do lewej (wspak) brzmi tak samo.

8. Zabawa ruchowo-słuchowa „Mała czy wielka?”.U. wstają. N. wypowiada słowa z głoską j (można wykorzystać wyrazy z K. s. 38 ćw. 2). Jeśli pisanie wyrazu rozpoczynamy małą literą, U. kucają, jeśli wielką, podskakują.

9. Przeliczanie wyrazów z literami j, J i rysowanie odpowiedniej liczby kresek.10. Ćwiczenia grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie.1 1. Doskonalenie umiejętności przeliczania. Kształtowanie rozumienia pojęcia o…

więcej, o… mniej.12. Przeliczanie figur i łączenie z obrazem graficznym liczby.13. Propozycja zadania domowego. Kolorowanie wskazanych przedmiotów – porząd-

kowy aspekt liczby 2.

14. Wprowadzenie do Rondelkolandii. – Zapraszam was do kącika kulinarnego, w którym będziemy poznawać ciekawe przepisy na smaczne potrawy.

15. Przygotowywanie potraw z jaj. Omówienie zasad i kolejności zadań podczas wy-konywania przekąsek.

P. s. 34, 35

P. s. 34, 35

P. s. 34

K. s. 80 ćw. 5

K. s. 38 ćw. 1

K. s. 38 ćw. 2

K. s. 38 ćw. 2 K. s. 39 ćw. 3, 4


M. s. 39 ćw. 3

M. s. 39 ćw. 4

P. s. 36

edukacja techniczna

139

Dzień 15. | Babie lato

Dzień 15. Babie lato

Zapis w dzienniku Z wizytą w galerii obrazów: Józef Chełmoński, Babie lato Układa-nie odpowiedzi na pytania na podstawie obserwacji fotografii obrazu oraz czytanego przez nauczyciela tekstu Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe Zabawa ruchowa „Chwyć babie lato” Nauka pisania liter j, J na podstawie wyrazów jama, Jan Analiza głoskowa wyra-zów z głoską j

P. s. 37, 74K. s. 40–42W. 1


1. Rozmowa jako wprowadzenie do tematu dnia. – Jaką mamy porę roku? – Jakie zmiany zauważyliście w przyrodzie? – Czy wiecie, jakie zmiany zachodzą wczesną jesienią w parku, lesie i na polu?

2. Zaproszenie U. do galerii obrazów. Informacja do wykorzystania podczas zajęć.

Obraz Babie lato Józefa Chełmońskiego przedstawia pastwisko i leżącą na nim bosą wiejską dziewczynę, pasterkę, która chwyta fruwające w powietrzu nici ba-biego lata. Na drugim planie widać siedzącego czarnego psa wpatrzonego w na-malowane na linii horyzontu stado krów. – Co widzicie na obrazie? – Kogo widzimy na pierwszym planie obrazu? (dziewczynę) – Co dziewczyna chwyta w rękę? – Co to jest? Jak nazywamy tę nić? (nić babiego lata)

WARTO podać informacje o babim lecie.Babie lato to nitki pajęczyny niesione przez wiatr, wytwarzane zwłaszcza przez młode pa-jąki. Umożliwiają pająkom przemieszczanie się w powietrzu nawet na znaczne odległości.Babie lato to także okres pięknej pogody, nazywanej również złotą polską jesienią, przy-padającej na koniec września i początek października.

3. Czytanie tekstu przez N. i udzielanie przez U. odpowiedzi zgodnych z treścią. – Co snuje nić? – Jak te nici się nazywają? – Dokąd babie lato niesie pająki?

4. Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe. Abecadło instrumentów – instrumenty perkusyjne. 5. Zabawa ruchowa „Chwyć babie lato”. N. czyta tekst, a U. przedstawiają jego treść ruchem. Babie lato, babia nić, pająk sieci będzie wić. Babie lato, co ty na to? Nitka długa jedna, druga. Jolanta Brzózka, Katarzyna Harmak, Kamila Izbińska, Anna Jasiocha, Wiesław Went,

„Razem w szkole”, Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Klasa 1, Warszawa 2010.

WARTO rytmicznie wypowiadać tekst razem z U., wyklaskiwać go, tupać, skakać itp. 6. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter j, J na karcie laminowanej. 7. Nauka pisania liter j, J na podstawie wyrazów jama, Jan. 8. Analiza głoskowa wyrazów. Przeliczanie głosek j w wyrazach. 9. Ćwiczenia usprawniające pisanie liter j, J w liniaturze.10. Wyszukiwanie ukrytych na ilustracji liter.1 1. Ćwiczenia grafomotoryczne. Pisanie po śladzie.12. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów jama, Jan.13. Propozycja zadania domowego. Rysowanie po śladzie konturów darów jesieni.


P. s. 37

P. s. 37

edukacja muzycznaP. s. 74 ćw. 1, 2

W. 1K. s. 40 ćw. 1K. s. 40 ćw. 2K. s. 41 ćw. 3K. s. 41 ćw. 4K. s. 42 ćw. 5W. 1 k. 7

K. s. 42 ćw. 6

edukacja plastyczna


140

Tropiciele. Część 1 | IV. Dbam o siebie i moją klasę

IV. DBAM O SIEBIE I MOJĄ KLASĘ

Dzień 16. U logopedy

Zapis w dzienniku Zabawa słowna „Echo” Rozmowa na temat pracy logopedy po-parta ilustracją w podręczniku i tekstem czytanym przez nauczyciela Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów Wspólne wykonywanie ćwiczeń aktorskich kształcą-cych dykcję Ćwiczenia w czytaniu Odczytywanie i kontynuowanie sekwencji ryt-micznych Wykonanie ludzików z żołędzi i kasztanów

P. s. 38–41K. s. 43–45, 77M. s. 40, 41W. 1CDK.u.


1. Wprowadzenie do zajęć. Zabawa słowna „Echo”.

N. wymawia trudne słowa (np. chrząszcz, trzmiel, trzepoczący nietoperz, trzcina, sucha szosa, trzask trzciny, szumiąca leszczyna), a U. je powtarzają. – Czy łatwo było wam powtórzyć usłyszane słowa? – Co należy robić, aby wyraźnie mówić? – Jak nazywamy specjalistę, który pomaga nam prawidłowo mówić? – Czy ktoś z was był kiedyś u logopedy? Jeśli tak, to opowiedzcie krótko o tej wizycie.

WARTO uczulić U. na właściwe zachowanie wobec dzieci mających trudności z po-prawną wymową.

2. Omówienie ilustracji w podręczniku. – Kogo widzicie na ilustracji? – Gdzie znajduje się dziewczynka? – Co robią osoby znajdujące się na ilustracji? – Podajcie nazwy przedmiotów z ilustracji, w których nazwach słyszymy głoskę u. (lustro, sukienka, auto, ucho, kubek, usta, buty, szpatułka, komputer, kulki). Należy wyjaśnić U., że w słowach: półka, stół, kółka słyszymy głoskę [u], ale inaczej ją zapisujemy.

3. Czytanie tekstu przez N. – Jak ma na imię dziewczynka? – Kim jest mama Uli? – Co pomaga logopedzie w pracy? – W jaki sposób logopeda wykorzystuje te przedmioty? – Co wisi na ścianie w gabinecie logopedy?

4. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z u.5. Ćwiczenia w czytaniu.6. Gimnastyka oka i języka. Wykonywanie ćwiczeń logopedycznych zgodnie z opisem i zdjęciami z wykorzy-staniem lusterka z Kuferka ucznia.

W ćwiczeniu 1. podczas dmuchania wydłuża się fazę wydechową, niezbędną przy mówieniu, pod warunkiem, że strumień powietrza wylatuje środkiem jamy ustnej.

Ćwiczenie 2. – ćwiczenie warg pomocne przy wzmacnianiu i zamykaniu ust. Za-pobiega otwieraniu ust, np. podczas słuchania, pod warunkiem, że mimo ciągnię-cia kartki ściśnięte wargi nie puszczą jej.

Ćwiczenie 4. jest ćwiczeniem właściwym do pionizacji języka oraz poprawnej wy-mowy głosek l, li, r, sz, ż (rz), cz, dż.


P. s. 38, 39

P. s. 38

P. s. 38P. s. 38P. s. 40K.u.

edukacja społeczna

141

Dzień 16. | U logopedy

Ćwiczenie 5. to ćwiczenie masujące policzki od środka oraz czubek języka. Usprawnia policzki, może być przydatne przy ćwiczeniu 4.

7. Zabawa w aktorów. N. opowiada U. o przygotowaniach aktorów do pracy, np. o ćwiczeniach popraw-

nej wymowy. Proponuje wspólne wykonanie zestawu ćwiczeń aktorskich. – Cyt, cyt, cyt. – Brum, brum, brum. – Ta, te, to, ti. – Kru, kra, kri. – Szosa sucha, sucha szosa. – Tra, tre, tra, tro, tru. – Mra, mre, mra, mru. – W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie. – W zieleni traw ukrył się bocian sam.

8. Śpiewanie sylab na melodię piosenki Panie Janie. 9. Wyszukiwanie na ilustracji ukrytych liter u, U.10. Ćwiczymy z Noni.

Analiza i synteza sylabowa wyrazów. Rozwijanie spostrzegawczości. Wyszukiwanie różnic. Zaznaczanie ich na pra-wym obrazku. Pisanie poznanych liter w liniaturze.

1 1. Zrób to sam! Ludziki z żołędzi i kasztanów. U. rozwijają wyobraźnię i sprawność manualną, wykorzystując materiały przy-

rodnicze z najbliższego otoczenia.12. Ćwiczenia grafomotoryczne.13. Powtarzanie i uzupełnianie układów rytmicznych.

14. Kolorowanie zgodnie z podanym poleceniem.

WARTO przeprowadzić ćwiczenie rytmiczne – powtarzanie układu gestów, rytmów.

15. Zabawa z głoską u. U. rozcinają obrazki. Nazywają je, układają do nich zdania, zagadki. Klasyfikują ze względu na liczbę głosek, sylab.

16. Wykorzystanie rytmów. Rytmiczne czytanie powitania. Wykonywanie podanego rytmu w grupach.

P. s. 41 ćw. 1

P. s. 41 ćw. 2

K. s. 43 ćw. 1

K. s. 43 ćw. 2

K. s. 43 ćw. 3

K. s. 44

K. s. 45 ćw. 4, 5

M. s. 40 ćw. 1, 2edukacja matematyczna

M. s. 41 ćw. 3

W. 1 k. 12

K. s. 77 ćw. 4

K. s. 77 ćw. 5

edukacja techniczna

edukacja muzyczna

142


Dzień 17. W zdrowym ciele zdrowy duch

Zapis w dzienniku Próba wyjaśnienia znaczenia słowa zdrowie Opowiadanie o ulubionych zabawach sportowych na podstawie ilustracji w podręczniku Nauka pi-sania liter u, U na podstawie wyrazów usta, Ula Ocenianie poprawnej postawy pod-czas pracy przy biurku Wielka litera w pisowni imion Zabawa ruchowa „Głowa, ramiona...” Sylwetki sławnych ludzi Pokaz brzmienia instrumentów perkusyj-nych Wprowadzenie liczby 3 – nauka pisania cyfry 3 Nauka piosenki Jabłka

P. s. 42, 43, 74, 77K. s. 46–48M. s. 42–46CDW. 1K.u.


1. Wprowadzenie do tematu zajęć. N. zapisuje na tablicy ciąg liter:

ZUUDUUURUUOUUWUUUIUUE U. wykreślają powtarzającą się literę. N. odczytuje powstały wyraz (może od-czytać U.). U. wypowiadają odczytany wyraz chóralnie.

– Co to jest zdrowie? – Jak o nie dbać?

2. Omówienie ilustracji w podręczniku. – Co robią dzieci na ilustracji? – Dlaczego należy dbać o sprawność fizyczną? – O czym trzeba pamiętać, ćwicząc w grupie?

3. Czytanie tekstu. 4. Ćwiczenia w czytaniu. 5. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów usta, Ula. 6. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter u, U na karcie laminowanej. 7. Nauka pisania liter u, U na podstawie wyrazów usta, Ula. 8. Pisanie po śladzie wyrazów z literą u i przepisywanie ich. 9. Rozmowa na temat właściwej postawy podczas pisania, uczenia się, czytania i in-

nych czynności wykonywanych przy biurku, w ławce.10. Ćwiczenia w pisaniu imion. Utrwalenie zapisu wielkiej litery.11. Kolorowanie samogłosek.12. Czytanie globalne. Analiza wzrokowa wyrazów zapisanych drukiem i literami pi-

sanymi. Tworzenie par tych samych wyrazów.13. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską u. Wskazywanie miejsc

występowania głoski u. Czytanie sylabami.14. Zabawa ruchowa. U. stoją w kręgu lub rozsypce, śpiewają do pląsu (na melodię Siekiera, motyka),

ilustrują go wcześniej ustalonymi ruchami zgodnie z tekstem.

Głowa, ramiona…Ruch i podskok to zabawa.Sport dla dzieci ważna sprawa.Ręce w górę, w przód i w bok,Skłon do przodu, przysiad, skok.Głowa, ramiona, kolana, pięty,Kolana , pięty, kolana, pięty,Głowa, ramiona, kolana, pięty,Oczy, uszy, usta, nos.



P. s. 42

P. s. 42P. s. 42

W. 1K. s. 46 ćw. 1K. s. 46 ćw. 2K. s. 47 ćw. 3

K. s. 47 ćw. 4K. s. 48 ćw. 5K. s. 48 ćw. 6

K. s. 48 ćw. 7

143

Dzień 18. | Mój tornister

15. Warto ich znać! N. informuje, że pod tym hasłem U. będą poznawali sławne osoby. Pierwszą

z nich jest Adam Małysz. – Jaki sport lubisz uprawiać? – Jakie dyscypliny sportowe chętnie oglądasz w telewizji? – Kto jest twoim sportowym idolem?

ZADANIE DLA MĄDRALI– Wyszukaj z pomocą kogoś starszego dodatkowe informacje o Adamie Małyszu.

16. Pokaz brzmienia instrumentów perkusyjnych: kastaniety, marakasy, talerze. N. rozmawia z U. na temat budowy instrumentów perkusyjnych, ich możliwości

brzmieniowych, roli w muzyce i sposobu gry na nich. 17. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 171.

18. Monografia liczby 3 i jej zapis. – Znajdźcie w klasie przedmioty, które występują potrójnie.

19. Kształtowanie pojęcia liczby 3.20. Przeliczanie, zapis cyfry 3 i kolorowanie według kodu.

WARTO pokazać układ wskazówek na tarczy zegara – godzina trzecia.WARTO wykorzystać poczytankę Piłka do przeprowadzenia następujących ćwiczeń:

– Porozmawiajcie w klasie o kulturalnym dopingowaniu zawodników w czasie im-prez sportowych.

– Ułóżcie i zaprezentujcie hasło dopingu sportowego. (U. mogą pracować indywi-dualnie lub w grupach, mogą to być rymowanki lub okrzyki).

21. Nauka piosenki Jabłka. Tekst i nuty na s. 249.

Dzień 18. Mój tornister

Zapis w dzienniku Rozwiązywanie zagadek Rozmowa na temat właściwego pa-kowania przyborów na podstawie ilustracji w podręczniku i własnych doświadczeń uczniów Ćwiczenia w czytaniu Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z ó Odczytywanie, kontynuowanie sekwencji rytmicznych Zabawy z głoską ó

P. s. 44, 45K. s. 49–51M. s. 42, 43, 47, 48W. 1K.u.


1. Wyszukiwanie przedmiotów będących rozwiązaniem zagadek. U. wypowiadają rozwiązanie głośno, dzielą wyraz na sylaby, głoski. Odgadnięte przedmioty gro-madzą w ustalonym przez N. miejscu.

Bywa okrągła lub kwadratowado zmazywania zawsze gotowa. (gumka)

Prosty przyrząd do mierzenia, rysowania i kreślenia. ( linijka)

Złamanym kredkom oraz ołówkom biegnę na pomoc – z czym? Z... (temperówka)

P. s. 43

edukacja muzyczna

CD; P. s. 74

edukacja matematycznaM. s. 42, 43 ćw. 1; K.u.

M. s. 44 ćw. 1

M. s. 44 ćw. 2; s. 45 ćw. 3, 4M. s. 46 ćw. 5, 6, 7

P. s. 77

CDedukacja muzyczna


edukacja społeczna

144


Najpierw pisarz mnie wymyślił.Potem drukarz wydrukował.I rodzice po mnie przyszli,by dla dzieci mnie kupować. (książka)Co to? Sam odgaduj:złamany – nie robi śladów.Zaostrzony– czerni białe strony. (ołówek)

Bywa gładki,w paski, w kratkę.Uczeń zna jużtę zagadkę. (zeszyt)

Gdy bliźniaczki z jednej paczkiw ręce bierzesz,chętnie robią barwne szlaczkina papierze. (kredki)

Dzień w dzień z uczniami do szkoły chadzają. Kredki, gumka, długopis w nich mieszkają. (piórniki)

Barbara Lewandowska, Tysiąc zagadek, Białystok 2000.

– Jak nazwiemy wszystkie zgromadzone przedmioty? (przybory szkolne) – W co pakujemy przybory szkolne? (plecak, tornister) – O jakiej porze dnia należy pakować tornister do szkoły? – W co pakujemy śniadanie do szkoły, a w co kostium na zajęcia wychowania fizycznego? – Jak prawidłowo nosimy tornister?

2. Omówienie ilustracji w podręczniku. – Kogo widzimy w pokoju? – Co robi chłopiec, a co robi mama? – Jakie przedmioty chłopiec pakuje do tornistra? – O jakiej porze dnia chłopiec pakuje swój tornister? Wyszukiwanie na ilustracji w podręczniku przedmiotów, w których nazwach sły-chać głoskę [u]. (żółw, pióro, piórnik, temperówka, ósemka, ołówek, stół). Ćwiczenia w dzieleniu tych wyrazów na sylaby.

ZADANIE DLA MĄDRALI– Którą godzinę wskazuje zegar na ilustracji?

3. Słuchanie tekstu czytanego przez N. – Jak Józek przygotowuje się na jutro do szkoły? – O czym przypomniała chłopcu mama?

4. Ćwiczenia w czytaniu.5. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z ó.6. Ćwiczenia percepcji wzrokowej i słuchowej.

WARTO zwrócić uwagę na jedno brzmienie głoski u i dwa różne znaki graficzne u, ó (o z kreską).

7. Czytanie wiersza przez N.

Ó jak ó

P. s. 44, 45

P. s. 44

P. s. 44

P. s. 45

K. s. 49 ćw. 1, 2, 3

145

Dzień 19. | Mój dzień

U i Ó to samogłoski,które, niech się każdy dowie,wymawiali ciut inaczejnasi praprapradziadkowie.Dziś tak samo je wymawiam,i tak samo też je słyszę,jednak różnią się od siebie,bo inaczej się je pisze.

Małgorzata Strzałkowska, Ó jak ó, Warszawa 2009.

8. Czytanie globalne. Wyszukiwanie wyrazów z ó i otaczanie jej czerwoną pętlą. 9. Propozycja zadania domowego Dzielenie wyrazów na sylaby. Przeliczanie sylab. Wyróżnianie sylab w wyrazach. Ćwiczenia grafomotoryczne.

10. N. zapisuje na tablicy poznane litery pisane. Odczytuje litery, sylaby ułożone w rytm. U. kończą odczytywanie rytmu:aaoouiouioamomamotalatalatultumtultum

1 1. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 172.

WARTO narysować na tablicy rytmy z figur geometrycznych:

U. układają na ławce podany rytmy i kończą go, wykorzystując figury geometryczne z „Wyprawki 1”.N. może wykorzystać do tworzenia rytmów kolorowe sześciany z Kuferka ucznia.

12. Odczytywanie i kolorowanie sekwencji rytmicznych. Układanie własnej zagadki.13. Przeliczanie i łączenie kostek o tej samej liczbie oczek.14. Zabawa z głoską ó. U. rozcinają obrazki. Nazywają je, układają do nich zdania, zagadki. Klasyfikują

ze względu na liczbę głosek, sylab.

Dzień 19. Mój dzień

Zapis w dzienniku Tworzenie dalszego ciągu historyjki na podstawie ilustracji w pod-ręczniku i zgromadzonego materiału wyrazowego Opowiadanie o czynnościach wykonywanych przez uczniów w ciągu dnia na podstawie ilustracji i własnych do-świadczeń Analiza i synteza głoskowo-sylabowa wyrazów Ćwiczenia rytmiczno--ruchowe Ćwiczenia motoryki małej Nauka pisania liter ó, Ó na podstawie wyra-zów ósma, Józek Klasyfikowanie przedmiotów według podanego warunku

P. s. 46–49, 74K. s. 52–54, 80M. s. 49–53W. 1CD

K. s. 50 ćw. 4

K. s. 50 ćw. 4 K. s. 50 ćw. 5K. s. 51 ćw. 6, 7

edukacja matematycznaM. s. 42 ćw. 2; s. 43 ćw. 3K.u.

W. 1 k. 24

K.u.

M. s. 47 ćw. 1M. s. 48 ćw. 2, 3W. 1 k. 13

146


NIEZBĘDNIK: po 2 kartki papieru formatu A4 dla każdego U., arkusz papieru pako-wego, klej.

Proponowany przebieg zajęć1. Bawimy się z Noni.

– Nazwijmy małe obrazki. – Co je łączy? – Sprawdźmy, czy małe obrazki znalazły się na dużej ilustracji. – Spróbujmy dokończyć opowiadanie historyjki rozpoczęte przez Noni. N. czyta początek historyjki. U. wymyślają dalszy ciąg opowiadania z uwzględ-nieniem słów z ó. N. kończy wypowiedzi U. słowami:

– Tak król spędził swój dzień. – Jak wy spędzacie dzień?


P. s. 46, 47

Łańcuchowa Metoda Skojarzeń (ŁMS)Łańcuchowa Metoda Skojarzeń jest główną techniką pamięciową. Stosując ją, można m.in.: poprawiać swoją pamięć; ćwiczyć siłę wyobraźni (mózg myśli obrazami); bez trudu zapamiętywać układ informacji, które odzyskuje się z opowiadania.

Cele ogólne stosowania ŁMS: wyrabianie czujności ortograficznej; kształcenie nawyków poprawnego pisania wyrazów z wybraną trudnością ortograficzną; kształcenie pamięci podczas powtarzania wyrazów z poznaną trudnością ortograficzną; rozwijanie umiejętności koncentracji; zapoznanie U. z różnorodnymi sposobami zapamiętywania trudnych wyrazów.

Metody treningu pamięci według Igora Matiugina (oprócz ŁMS): integracja sensoryczna; haki pamięciowe; metoda wyobrażeń.

Metoda ŁMS została przyjęta przez wielu dydaktyków. Jest szczególnie polecana przez prof. Edytę Gruszczyk-Kolczyńską.

Propozycja zajęć z ŁMS Zwrócenie uwagi na podwójne oznaczenia głoski [u] – ó lub u. Omówienie ilustracji w podręczniku. Wyszukiwanie właściwych obrazków i dobieranie do nich podpisów. Głośne odczytywanie wyrazów z daną trudnością ortograficzną. Układanie bajki z użyciem trudnych wyrazów (bajkę układają U.; może ją także zaproponować N.).

W królestwie óDawno, dawno temu król wybrał się w daleką drogę…Kareta jechała dniami i nocami poprzez bardzo wysokie góry. Król jechał w odwiedziny do sąsiedniego królestwa. Podczas drogi towarzyszyli władcy czarna jaskółka i mały szary wróbel. Ptaszki zaprzyjaźniły się z podróżnym. Ich obecność była bardzo ważna, ponieważ pomagały odnaleźć drogę. Nagle na drodze pojawił się cylinder, a z nie-go, ku zdumieniu wszystkich, wyskoczył różowy królik. Był śliczny i miło uśmiechał się do podróżnych. Jeden

P. s. 46, 47W. 1 k. 13

Powyższe zadanie można wykonać również w inny sposób, wykorzystując Łańcuchową Metodę Skojarzeń.


147

Dzień 19. | Mój dzień

z ptaszków postanowił wręczyć napotkanemu zwierzątku pióro. Nie było to zwykłe pióro, ono było zaczarowane. Ktoś, kto je miał, mógł…góra – król – jaskółka – wróbel – królik – pióro (ważne jest, aby wyrazy te były użyte tylko raz – wtedy bez problemu można je ułożyć w kolejności występowania)1. Próba ułożenia przez U. obrazków zgodnie z kolejnością występowania w historyjce – kontrola: wspólne

omówienie.2. Ułożenie podpisów do obrazków.

Królisław – król królikówPewnego dnia król Abecediusz, władca królestwa Fantazjokukunamuniubęc postanowił wyruszyć w po-

dróż. Chciał sprawdzić, czy na pewno w jego zwariowanym kraju wszystko jest postawione na głowie, a każ-demu poddanemu brakuje piątej klepki. Inspekcja wypadła znakomicie. Okazało się, że kowale zjadają rozżarzone węgle, piekarze całymi dniami obsypują się mąką, murarze budują domy bez okien, a krawcowe szyją spódnice z nogawkami. Po całym dniu pracy zmęczony król zarządził powrót. Nagle, kiedy kareta zbli-żała się do stojącego na górze królewskiego zamku, wydarzyło się coś naprawdę zdumiewającego. Do Abe-cediusza podfrunęły dwa ptaki – jaskółka i wróbel. Ptaszyny trzymały w dzióbkach ogromny czarny kapelusz! W środku cylindra siedział królik! Różowy!

– Dzień dobry, szanowny Abecediuszu. – Grzecznie ukłonił się królik. – Jak minęła podróż?– Dziękuję, przyjemnie. – Odkłonił się król. – Nie znam cię. Kim jesteś?– Jestem Królisław, król królików!– A dlaczego masz różowe futerko? – z ciekawością zapytał Abecediusz.– To proste – zaśmiał się Królisław. – Każdy król królików jada wyłącznie buraczki. Stąd mój kolor.– Cóż za miłe spotkanie. – Abecediusz sięgnął do pasa i wyciągnął zza niego kolorowe pióro. Noszenie

pięknych piór przy pasie było bowiem królewskim zwyczajem. – Proszę, to dla ciebie.– Serdecznie dziękuję! – Wyszczerzył siekacze Królisław i rozkazał: – Wróbelku, odbierz ten cudowny

prezent.Królewski rozkaz – rzecz święta. Wróbel natychmiast chwycił piórko. Niestety, aby to zrobić, musiał pu-

ścić kapelusz. Nietrudno sobie wyobrazić, co się stało. Jaskółka nie utrzymała królewskiego króliczego cię-żaru. Kapelusz przechylił się i z impetem rymsnął na ziemię. Jaskółka wzbiła się pod chmury, a przestraszo-ny wróbel przysiadł na rondzie cylindra i zaczął przepraszać swojego władcę. Jednak tego, co powiedział, król Abecediusz nie usłyszał, gdyż kareta powiozła go dalej.

Andrzej Marek Grabowski

Omówienie czynności pokazanych na ilustracjach w podręczniku. – Jakie czynności wykonujemy kilkakrotnie w ciągu dnia? – Ile razy dziennie jemy posiłki? – Ile razy w ciągu dnia myjemy ręce, zęby i całe ciało? – Jak spędzamy czas przed południem, po południu i wieczorem? – Jakie inne czynności, o których jeszcze nie wspomnieliśmy, wykonujemy w ciągu dnia?

Propozycja zadania domowegoU. mogą narysować swój obrazek do bajki celem lepszego jej zapamiętania. 3. N. czyta lub odtwarza z CD bajkę Andrzeja Grabowskiego Królisław – król króli-

ków. (Można także przeczytać ją na początku zajęć, ale wtedy trudniej ją wyko-rzystać jako materiał do pracy).

– A teraz posłuchajcie bajki, którą ułożył z tymi trudnymi wyrazami pewien pisarz. Jest nieco dłuższa, ma więcej szczegółów, ale występują w niej wszystkie poznane wcześniej wyrazy.

Można U. poprosić, by – gdy usłyszą poznany wyraz, wskazali jego odpowiednik wśród obrazków leżących na ławce.

P. s. 48, 49

CD


WARTO zwrócić uwagę na odpowiednią liczbę godzin snu, czas spędzany przed tele-wizorem, komputerem i na świeżym powietrzu, regularność spożywania posiłków.

2. Analiza i synteza głoskowo-sylabowa wyrazów w ramkach. 3. Abecadło instrumentów. Instrumenty perkusyjne. Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe. 4. Ćwiczenia usprawniające motorykę małą. N. rozdaje po 2 kartki papieru. U. chwytają je w prawą i lewą rękę. W rytm muzyki jednocześnie jedną i drugą ręką zgniatają je, tworząc kule, na-stępnie jednocześnie jedną i drugą ręką rozprostowują kartki. Na jednej z wyprostowanych kartek wykonują ilustrację przedstawiającą wybra-ną czynność z wykonywanych w ciągu dnia.

WARTO skleić prace tak, aby powstała taśma Mój dzień. Można też nakleić prace na arkusz papieru pakowego.

5. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter ó, Ó na karcie laminowanej. 6. Nauka pisania liter ó, Ó na podstawie wyrazów ósma, Józek. 7. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską ó. Kolorowanie miejsc

występowania głoski [u]. 8. Ćwiczenia w pisaniu liter ó, Ó po śladzie w liniaturach różnej wielkości. 9. Analiza słuchowo-wzrokowa wyrazów z głoską [u]. Łączenie takich samych

wyrazów.

WARTO przypomnieć, że głoskę [u] zapisujemy za pomocą dwóch różnych znaków graficznych.

10. Umieszczanie nalepek z literami u, ó w odpowiednim miejscu.11. Propozycja zadania domowego. Uzupełnianie wyrazów literami u, ó.

12. Czytam sam! Materiał do wielokrotnego czytania.13. Klasyfikowanie według podanego warunku.

14. Utrwalanie cech figur geometrycznych.15. Przeliczanie elementów i zaznaczanie ich liczebności za pomocą kropek.16. Przyporządkowywanie figur geometrycznych i ich kolorowanie.17. Rysowanie lustrzanych odbić figur geometrycznych.18. Ćwiczenie grafomotoryczne. Prowadzenie ręki bez jej odrywania od kartki.19. Ćwiczymy z Noni. Utrwalenie pojęć od prawej, od lewej. Przeliczanie w zakresie 3. Kształtowanie rozumienia pojęcia o… więcej. Uzupełnianie rysunku, przeliczanie i zapis liczbowy. Uzupełnianie rytmu.

20. Uzupełnienie tarczy Mój dzień kolorowymi obrazkami.

Dzień 20 Dzień Nauczyciela (dzień do dyspozycji nauczyciela)

Propozycja zajęć na s. 89–90.

P. s. 49

edukacja muzycznaP. 74 ćw. 1, 2

W. 1

K. s. 52 ćw. 1

K. s. 52 ćw. 2

K. s. 53 ćw. 3, 4

K. s. 53 ćw. 5

K. s. 54 ćw. 6

K. s. 54 ćw. 7K. s. 80 ćw. 4


M. s. 49 ćw. 2

M. s. 50 ćw. 3

M. s. 50 ćw. 4

M. s. 51 ćw. 5

M. s. 51 ćw. 6


M. s. 52 ćw. 1, 2

M. s. 52 ćw. 3

M. s. 53 ćw. 4, 5

M. s. 53 ćw. 6

W. 1 k. 14edukacja techniczna

149

Dzień 20. | Scenariusz wycieczki

Dzień 21. Prawa i obowiązki dziecka

Zapis w dzienniku Słuchanie tekstu Kłopotliwe bliźniaki czytanego przez nauczycie-la Swobodne wypowiedzi na temat praw i obowiązków dziecka Omówienie najważ-niejszych praw dziecka Ćwiczenia percepcji wzrokowej i słuchowej wyrazów Praca plastyczna Nasze prawa Wprowadzenie liczby 4 – nauka pisania cyfry 4

P. s. 50, 51K. s. 55, 56M. s. 54, 55W. 1CD

NIEZBĘDNIK: 5 kart z zapisanymi prawami dziecka, arkusz papieru pakowego, blok rysunkowy, klej, kredki.


1. Wysłuchanie tekstu Kłopotliwe bliźniaki.

Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka MłodszyKłopotliwe bliźniaki Rozmowa na temat: „Każdy ma prawa i obowiązki” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu:

– O jakim przyjemnym obowiązku pisze Henio? – Jakie rzeczy, według pomysłu Henia, miałyby robić maszyny zamiast ludzi? Czy to dobry pomysł? Dlaczego? – Jaki obowiązek ma pani Jagoda?

Ocena sytuacji i bohaterów: – Co by się stało, gdyby pani Jagoda nie wykonywała swojego obowiązku i nie przychodziła do szkoły? – Czy Henio dobrze by zrobił, gdyby przeczytał pamiętnik Hani? Dlaczego?

Wnioski dla ucznia: – Czy dobrze jest mieć prawa? Dlaczego? – Czy dobrze jest wywiązywać się ze swoich obowiązków? Dlaczego?

Pogłębiamy temat: „Moje prawa i prawa innych ludzi”. – Jakie masz prawa? Podaj kilka przykładów. – Jakie prawa mają twoje koleżanki i twoi koledzy?

Pogłębiamy temat: „Moje obowiązki i obowiązki innych ludzi”. – Jakie masz obowiązki w domu, a jakie w szkole? Które z nich lubisz, a których nie lubisz? – Co by się stało, gdybyś nie wywiązywał (wywiązywała) się ze swoich obowiązków w szkole i w domu? – Jak myślisz, co by się stało, gdyby twoi rodzice przestali wywiązywać się ze swoich obowiązków w pracy i w domu?


– kształtowania wartości: szacunku, odpowiedzialności; – rozwijania umiejętności odpowiedzialnego korzystania z własnych praw;

edukacja społecznaP. s. 50, 51; CD

V. MÓJ DOM RODZINNY

150

Tropiciele Część 1 | V. Mój dom rodzinny

– rozwijania postawy przestrzegania praw innych ludzi; – kształtowania postawy wywiązywania się z obowiązków; – wzbudzania pozytywnych emocji związanych z posiadaniem praw i obowiązków.

Wprowadzamy w świat wartości – szacunek; – odpowiedzialność; – samodyscyplina.

Każdy człowiek – i dziecko, i dorosły – ma prawo do życia i poszanowania jego godności. To podstawowe prawa każdego człowieka na ziemi. Dzieci mają szczególne prawa, gdyż nie potrafią same zadbać o siebie. Potrzebują do tego rodziców, opiekunów, wychowawców, wielu innych osób. Powinny być świadome tych praw i móc z nich korzystać. Powinny być uczone, jak komunikować swoje potrzeby, uczucia i chęci innym ludziom bez naruszania w jakikolwiek sposób ich praw. To ważne zadanie wychowawców – nauczyć dziecko odpowiedzialnego korzystania z własnych praw przy jednoczesnym poszanowaniu praw wszystkich ludzi.Dzieci powinny być również świadome swoich obowiązków i być uczone wywiązywania się z nich, zdawać sobie sprawę m.in. z konsekwencji zaniedbywania obowiązków. W ten sposób kształtuje się odpowiedzial-ność. Odpowiedzialność to m.in. rzetelne wypełnianie swoich obowiązków i gotowość ponoszenia konse-kwencji własnych wyborów i zachowania.

Uczymy odpowiedzialnego korzystania z własnych praw i poszanowania praw innych ludziWszyscy mamy prawa. Ważne jest, by dziecko zdawało sobie sprawę ze swoich praw, by czuło i doświadcza-ło, że jego prawa są szanowane. Jednocześnie należy uczyć dzieci, że inni mają podobne prawa i te prawa trzeba szanować. Domaganie się praw dla siebie nie może łamać praw innych ludzi, bo prawo do prywatno-ści mają i Henio, i Hania, i Jaś, i Ela… Tak jest z każdym innym prawem.

Uczymy wywiązywania się z obowiązkówWszyscy mamy obowiązki związane z rolami, jakie odgrywamy w rodzinie, szkole, pracy, społeczeństwie. Podstawowe obowiązki dziecka w wieku 6, 7 lat są związane z jego nauką w szkole (np. punktualne przycho-dzenie na zajęcia, odrabianie zadań domowych), ale także jego funkcjonowaniem w domu (np. sprzątnięcie swojego kącika, posłanie łóżka). Uświadamianie tych obowiązków i konsekwentne egzekwowanie wywiązy-wania się z nich będzie kształtowało osobę odpowiedzialną za swoje postępowanie, gotową ponosić konse-kwencje własnych wyborów i decyzji, osobę rozumiejącą swoje miejsce w społeczeństwie. Proste egzekwo-wanie punktualności czy też dotrzymywania słowa jest drogą ku dojrzałości w społecznym funkcjonowaniu w przyszłym dorosłym życiu.

Kształtujemy pozytywne emocje związane z posiadaniem praw i obowiązkówRozmowa na podstawie listu od Henia jest doskonałą okazją do poruszenia kwestii współwystępowania w życiu każdego człowieka praw i obowiązków. To doskonała sposobność wykazania, że inni mają podobne prawa do moich praw i należy te prawa szanować tak samo, jak chcemy, by inni szanowali nasze prawa. Jednocześnie to znakomita możliwość poruszenia sprawy odpowiedzialności, wywiązywania się z obowiąz-ków oraz kształtowania pozytywnych emocji wobec faktu posiadania praw i obowiązków.Z listu Henia płynie ważna lekcja: ja mam prawa i inni także mają podobne prawa; mam obowiązki i inni także mają obowiązki. Tylko wzajemne poszanowanie praw i wywiązywanie się z obowiązków pozwoli na harmonijne funkcjonowanie w codziennym życiu w domu, w szkole, na podwórku, w społeczeństwie.Podpowiadamy RodzicomJak uczyć dziecko poszanowania praw i wywiązywania się z obowiązków? 1. Poszanowanie praw dziecka jest podstawą wdrożenia dziecka do szanowania praw innych ludzi. By na-

uczyć je szacunku wobec drugiej osoby, trzeba okazać dziecku szacunek. 2. Dziecko powinno czuć się szanowane na co dzień podczas codziennych zajęć i wspólnie spędzanego

czasu.

151

Dzień 21. | Prawa i obowiązki dziecka

3. Dzieci, do których bliscy zwracają się z szacunkiem, same również zwracają się z szacunkiem do innych. Jeśli chcemy słyszeć słowa: „proszę”, „przepraszam”, „dziękuję” od dzieci, najpierw one muszą je usły-szeć od nas.

4. W relacji z dzieckiem, jak w życiu w ogóle, działa prosta zasada naśladowania i reguła wzajemności. Tak np. dzieci doświadczające poszanowania ich własności szanują własność innych.

5. Każdy człowiek i każde dziecko ma prawo do komunikowania własnych potrzeb i pragnień. Sztuką i od-powiedzialnością dorosłych jest nauczyć dzieci komunikowania potrzeb i pragnień w sposób właściwy, bez naruszania praw innych ludzi.

6. Jeśli dzieci mają być w przyszłości odpowiedzialnymi dorosłymi członkami społeczności, najpierw muszą doświadczyć odpowiedzialności za sprawy i rzeczy na miarę ich dziecięcego świata.

7. Odpowiedzialność to m.in. rzetelne wypełnianie swoich obowiązków i gotowość ponoszenia konsekwen-cji własnych wyborów i zachowania. Nie należy więc zwalniać dzieci z odpowiedzialności np. za rzeczy, które do nich należą. Warto zadbać o to, aby zdawały sobie sprawę, że ich obowiązkiem jest dbanie o czystość w kąciku zabawy czy w miejscu odrabiania zadań domowych. To właśnie są pierwsze lekcje odpowiedzialności.

8. Trzeba też pamiętać o prostym poinstruowaniu dziecka o jego obowiązkach i o tym, jak należy się z nich wywiązywać, zanim zaczniemy wyciągać konsekwencje z niewywiązywania się z obowiązków.

9. Znakomitym sposobem uczenia odpowiedzialności jest np. dbanie o własną roślinę w pokoju. Należy przy tym pamiętać, aby powierzona sześciolatkowi czy siedmiolatkowi odpowiedzialność nie była zbyt obciążająca, np. nie oczekujmy, że dziecko w tym wieku samo będzie wyprowadzało trzy razy w ciągu dnia psa na spacer.

10. Warto pamiętać, że dziecko wymaga wsparcia w uczeniu się odpowiedzialności, np. przypomnienia o tym, że należy podlać roślinę.

Polecamy lektury:Iwona Chmielewska, Pamiętnik Blumki, Poznań 2011.Grzegorz Kasdepke, Mam prawo!, Warszawa 2007.Jarosław Mikołajewski, Wszyscy mają psa tylko nie ja, Warszawa 2009.Rafał Witek, Julka Kulka, Fioletka i ja, Warszawa 2009.

2. Wykonanie pracy plastycznej Nasze prawa. N. dzieli klasę na 5 grup. Każda grupa losuje jedno z praw dziecka. Wykonuje pracę plastyczną na kartonie A3 kredkami świecowymi lub pastelami. Wykonane prace N. nakleja na arkusz papieru pakowego pod wspólnym tytu-łem Nasze prawa.

3. Ćwiczenia percepcji wzrokowej. Odszukiwanie ukrytych liter i ich przeliczanie. 4. Analiza głoskowa i sylabowa wyrazów. Zaznaczanie głosek i sylab według

wzoru (zielone falbanki). 5. Porównywanie statków wyrazowych i łączenie takich samych w pary. 6. Propozycja zadania domowego. Czytanie sylab i pisanie ich po śladzie. 7. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów ósma, Józek. 8. Zabawa słowna „Dokończ zdanie”. U. siedzą w kręgu i kończą zdanie rozpoczęte przez N.:

– Jestem smutny, gdy… – Jest mi wesoło, kiedy…

– Jestem zdenerwowany, ponieważ… – Czuję się szczęśliwy, gdy… – Moim obowiązkiem jest…

edukacja plastyczna

K. s. 55 ćw. 1K. s. 56 ćw. 2

K. s. 56 ćw. 3

K. s. 56 ćw. 4W. 1 k. 7

edukacja społeczna

152

Tropiciele. Część 1 | V. Mój dom rodzinny

– Czuję się szczęśliwy, gdy… – Moim obowiązkiem jest… – Mam prawo do…

9. Monografia liczby 4 i jej zapis.

10. Kształtowanie pojęcia liczby 4.11 . Utrwalenie zapisu poznanych cyfr.

WARTO pokazać układ wskazówek na tarczy zegara – godzina czwarta.

Dzień 22. Gdzie mieszkam?

Zapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów na temat domów i ich mieszkańców na podsta-wie własnych obserwacji i ilustracji w podręczniku Ćwiczenia w czytaniu Wysłucha-nie utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Jesień, cz. II Doskonalenie techniki pisania poznanych liter Wprowadzenie działania dodawanie, zapis graficzny znaku +

P. s. 52–54, 75, 80, 81K. s. 57–59M. s. 56, 58–60CDK.u.


1. Wprowadzenie do tematu zajęć. N. prosi o dokończenie zdań:

– Żółw mieszka (gdzie?) w skorupie. – Bocian mieszka (gdzie?) w gnieździe. – Wiewiórka mieszka (gdzie?) w dziupli. – Smok Jan mieszka (gdzie?) w jamie. – Ja mieszkam (gdzie?) w bloku, wieżowcu, kamienicy, domu jednorodzinnym. Dokończ zdanie:

– Dom to…2. Omówienie ilustracji w podręczniku.

– Kto mieszka w domu na kurzej łapce? – Czyim domem jest muchomor?

3. Czytanie tekstu przez N. – Gdzie mieszka król? – Jak może wyglądać dom Darka?

4. Ćwiczenia w głośnym czytaniu.

edukacja matematycznaM. s. 54 ćw. 1M. s. 54 ćw. 2; s. 55 ćw. 3, 4M. s. 55 ćw. 5


P. s. 52, 53

P. s. 52

P. s. 52

5. Kącik Tropiciele wiedzy. N. zapoznaje U. z informacjami dotyczącymi niezwykłych domów i ich miesz-kańców. Zachęca U. do wyszukania innych przykładów niezwykłych domów.

6. Zabawa ruchowa. Ćwiczenia wspierające koordynację sensomotoryczną. U. energicznie pocierają otwartą dłonią o dłoń; gdy poczują ciepło, dotykają oczu. U. stoją w lekkim rozkroku i, nie odrywając stóp od podłoża, balansują – prze-noszą ciężar ciała z jednej nogi na drugą. Jednocześnie wodzą wzrokiem w kie-runku pionowym (patrzą na sufit i na podłogę). Podczas dalszego balansowania zmieniają kierunek patrzenia. Wodzą wzrokiem w prawo, w lewo. Należy zwró-cić uwagę na prawidłowy i dokładny ruch gałek ocznych.

Renata Borowiecka, Uczę się z Mozartem, Warszawa 2004.WARTO wykonać to ćwiczenie przy muzyce.

P. s. 54

153

Dzień 21. | Prawa i obowiązki dziecka

7. Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem. Wysłuchanie utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Jesień cz. II. Część II. Jesieni oddaje nastrój nocnego pejzażu, gdy zmęczeni uczestnicy zabawy zasypiają. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. Wybór ilustracji pasującej do wysłuchanego fragmentu muzycznego.

8. Doskonalenie umiejętności pisania poznanych liter i prawidłowe łączenie ich w wyrazy.

9. Kształcenie umiejętności spostrzegania. Wyszukiwanie różnic.10. Tworzenie wyrazów z podanych liter i ich zapis w liniaturze.1 1. Wyszukiwanie liter d, D.12. Ćwiczenie umiejętności pisania poznanych liter w liniaturze.13. Usprawnianie percepcji wzrokowej.14. Ćwiczenia grafomotoryczne.15. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 172.

16. Przeliczanie i doskonalenie dodawania w zakresie 4.17. Wprowadzenie dodawania jako działania matematycznego.

– Przyjrzyjcie się uważnie sytuacji na obrazku. Ułóżcie do niej krótką historię albo za-danie.

U. przedstawiają sytuację z zadania na konkretach (patyczki, pchełki, klocki drewniane, piramidki).

– Jakie czynności wykonujemy, gdy między liczbami pojawia się wyraz i? (dosuwa-my, łączymy, dokładamy, przysuwamy).

N. informuje: – Wyraz i zastąpimy znakiem matematycznym. Ten znak ma na imię plus (+) i ozna-cza dodać. Potrafi, tak jak wyraz i, łączyć liczby. Czytamy: 2 dodać 2 to 4.

– Znak = oznacza równa się. Zastępujemy nim wyraz to. Czytamy 2 dodać 2 równa się 4.

18. Dodawanie w zakresie 4 na liczmanach i zapis matematyczny do sytuacji.

19. Głośne czytanie zapisu matematycznego, np.: 3 i 1 to 4; 3 + 1 = 4 itd.

edukacja muzyczna

P. s. 75CD

K. s. 57 ćw. 1

K. s. 57 ćw. 2K. s. 57 ćw. 3K. s. 58 ćw. 4K. s. 58 ćw. 5K. s. 58 ćw. 6K. s. 59 ćw. 7, 8

M. s. 56 ćw. 1, 2, 3edukacja matematyczna

M. s. 58 ćw. 1, 2K.u.

M. s. 59 ćw. 4

M. s. 60 ćw. 5

20. Propozycja zadania domowego. Kolorowanie obrazka według matematycznego kodu.

WARTO wykorzystać poczytankę W domu u Cyryla do przeprowadzenia ćwiczeń w podawaniu adresów. Każdy U. podaje swój adres zamieszkania: miejscowość, ulicę, numer domu, mieszkania (U. mieszkający w mieście) lub miejscowośći numer domu (mieszkańcy wsi).

M. s. 60 ćw. 6

P. s. 80, 81edukacja społeczna

154


Dzień 23. Dobry sąsiad

Zapis w dzienniku Wypowiedzi uczniów na temat sytuacji domowych na podsta-wie ilustracji i tekstu w podręczniku Ćwiczenia w czytaniu Słuchanie treści wier-sza Aleksandra Fredry Paweł i Gaweł Próba sformułowania odpowiedzi na pyta-nie: „Jakim jesteś sąsiadem?” Nauka pisania liter d, D na podstawie wyrazów dom, Darek Wskazywanie dobrych i złych zachowań sąsiedzkich w historyjce obrazkowej wykonanej przez uczniów Utrwalenie znaku +, dodawanie w zakresie 4 – zapisywanie działań

P. s. 56, 57K. s. 60M. s. 57, 61–63K.u.CDW. 1


1. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku przedstawiających różne sytuacje domowe.

– Jak bawi się chłopiec skaczący po łóżku? Komu to przeszkadza i dlaczego? – Dlaczego panią boli głowa i nie może czytać? – Dlaczego niemowlę płacze? – Co przeszkadza choremu chłopcu?

2. N. czyta tekst. – Czyj to dom? – Co panuje w domu? – Co robi brat? – Czym zajmuje się sąsiad? – Czym hałasuje syn sąsiadki? – Czego brakuje w domu?

ZADANIE DLA MĄDRALIJak nazwałbyś ulicę, przy której stoi ten dom?

3. Ćwiczenia w czytaniu. Gimnastyka oka i języka. Ćwiczenia doskonalące tempo czytania. Ćwiczenie 1. jest ćwiczeniem natężenia głosu. Przy ściszaniu głosu trzeba zwró-

cić uwagę na dykcję. W ćwiczeniu 2. przy coraz szybszym czytaniu U. powinni dokładnie wymawiać samogłoski a oraz o.

4. N. czyta wiersz.

Paweł i GawełPaweł i Gaweł w jednym stali domu,Paweł na górze, a Gaweł na dole;Paweł, spokojny, nie wadził nikomu,Gaweł najdziksze wymyślał swawole.Ciągle polował po swoim pokoju:To pies, to zając – między stoły, stołkiGonił, uciekał, wywracał koziołki,Strzelał i trąbił, i krzyczał do znoju.Znosił to Paweł, nareszcie nie może;Schodzi do Gawła i prosi w pokorze:– Zmiłuj się waćpan, poluj ciszej nieco,Bo mi na górze szyby z okien lecą. –A na to Gaweł: – Wolnoć, Tomku, W swoim domku. –


P. s. 56, 57

P. s. 56

P. s. 55, 56P. s. 55 ćw. 1, 2

edukacja techniczna

155

Dzień 22. | Gdzie mieszkam?

Cóż było mówić? Paweł ani pisnął,Wrócił do siebie i czapkę nacisnął.Nazajutrz Gaweł jeszcze smacznie chrapie,A tu z powały coś mu na nos kapie.Zerwał się z łóżka i pędzi na górę.Sztuk! puk – Zamknięto. Spogląda przez dziuręI widzi… Cóż tam? cały pokój w wodzie,A Paweł z wędką siedzi na komodzie.– Co waćpan robisz? – Ryby sobie łowię.– Ależ, mospanie, mnie kapie po głowie!A Paweł na to: – Wolnoć, Tomku, W swoim domku. –Z tej to powiastki morał w tym sposobie:Jak ty komu, tak on tobie.

Aleksander Fredro, w: Wiersze i legendy dla chłopców, Warszawa 2010.

– Jak mieli na imię bohaterowie wiersza? – Kim byli dla siebie? – Jaki był Paweł? – Jaki był Gaweł? – O co poprosił Paweł Gawła? – Co odpowiedział Gaweł? – Jak rozumiecie słowa Gawła? – Jak Paweł ukarał kłopotliwego sąsiada? – Czy wiecie, jak nazwiemy spór między Pawłem a Gawłem? (konflikt)

5. Ulica Ciekawych Wyrazów. Wyjaśnienie znaczenia słowa konflikt – spór między ludźmi, kłótnia, brak zgody.

6. Rozmowa na temat: „Jakim ty jesteś sąsiadem?”. (w domu, w ławce). 7. Próby wyjaśnienia przez U. powiedzenia „Dobry sąsiad to skarb”. 8. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter d, D na karcie laminowanej. 9. Nauka pisania liter d, D na podstawie wyrazów dom, Darek.10. Analiza słuchowa, wskazywanie ilustracji w nazwach, w których występuję głoska d,

i ich kolorowanie.1 1. Wyszukiwanie liter d, D i otaczanie ich niebieską pętlą.12. Zabawa ruchowa. Ćwiczenia wspierające koordynację sensomotoryczną przy mu-

zyce Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Jesień, cz. II. U. energicznie pocierają otwartą dłonią o dłoń; gdy poczują ciepło, dotykają oczu. U. stoją w lekkim rozkroku i, nie odrywając stóp od podłoża, balansują – prze-noszą ciężar ciała z jednej nogi na drugą. Wyciągają przed siebie prawą rękę (z kolorową szarfą, chusteczką, czerwoną piramidką lub kolorową sznurówką z kuferka) i kreślą w powietrzu koła – od najmniejszego do największego, ob-serwując ruch wyciągniętej ręki. Powtarzają ruch lewą ręką, a następnie kreślą koła obydwiema rękami. Można kreślić znak nieskończoności prawą, lewą, a następnie obydwiema rękami.

Renata Borowiecka, Uczę się z Mozartem, Warszawa 2004.

13. Kreślenie oburącz postaci dziewczynki. Kolorowanie rysunku.14. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 173.

P. s. 57

W. 1

K. s. 60 ćw. 1K. s. 60 ćw. 2

K. s. 61 ćw. 3

K. s. 61 ćw. 4edukacja matematycznaM. s. 57 ćw. 4, 5, 6

edukacja społeczna

156


15. Doskonalenie umiejętności dodawania w zakresie 4. Zapis działań.

16. Propozycja zadania domowego.17. Doskonalenie umiejętności dodawania w zakresie 4.

PAMIĘTAJ! Przynieś na następne zajęcia fotografie zwierząt, pocztówki i książki o zwierzętach.

Dzień 24. Domy zwierząt

Zapis w dzienniku Rozmowa na temat zwierząt i miejsc ich zamieszkania na podsta-wie zgromadzonych materiałów i ilustracji w podręczniku Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów Zabawa ruchowa „Zwierzęta” Wprowadzenie działania odej-mowanie, zapis graficzny znaku – Wysłuchanie pieśni Stanisława Moniuszki Niech się panie stroją w pasy Praca plastyczna Zwierzęta wokół nas

P. s. 58, 59, 77K. s. 62–64M. s. 64–67W. 1CD

NIEZBĘDNIK: fotografie, pocztówki, książki z wizerunkami zwierząt, blok rysunkowy, kredki świecowe lub pastele.


1. Wypowiedzi U. na temat przyniesionych przez nich fotografii, pocztówek i ksią-żek o zwierzętach. Klasyfikowanie zwierząt ze względu na ich miejsce zamieszkania (koszyk, buda, klatka, akwarium, obora, stajnia, nora, dziupla, ul). Opisanie kilku wybranych zwierząt.

2. Wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. – Jakie zwierzęta mieszkają w wodzie i nad wodą? (ryba, bóbr) – A jakie mieszka w leśnej dziupli? – Jakie zwierzęta zamieszkały pod drzewem? (mrówki, kret) – Za drzewem stoją dwa małe domki. Jak się nazywają i co w nich mieszka? – Jak nazywa się dom kur? – Gdzie mieszkają świnie, a gdzie krowy? (chlew, obora) – Jakie zwierzę mieszka w budzie? – Jak nazywa się dom bociana? – Domy jakich zwierząt możesz znaleźć w swojej okolicy? – Które ze zwierząt żyją dziko, a które są hodowane przez człowieka? – Przypomnijcie, o jakich miejscach zamieszkania zwierząt rozmawialiśmy? (las, pole, woda, gospodarstwo rolne)

3. Ćwiczenia grafomotoryczne. Pisanie po śladzie (Doma to zdrobnienie imienia Dominika).

4. Łączenie domów z ich mieszkańcami.5. Odszukiwanie tych samych wyrazów zapisanych literami pisanymi i drukowanymi.6. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów. Kolorowanie miejsc występowania

głoski d w modelach dźwiękowych wyrazów. Zaznaczanie sylab zieloną falbanką.7. Ćwiczymy z Noni. Uzupełnianie wyrazów poznanymi literami. Kolorowanie wyrazów z literami t, T na żółto, a wyrazów z d, D na zielono.

8. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów dom, Darek.

M. s. 61 ćw. 1, 2; s. 62 ćw. 3, 4

M. s. 63 ćw. 5, 6


P. s. 58, 59

K. s. 62 ćw. 1

K. s. 62 ćw. 2K. s. 63 ćw. 3K. s. 63 ćw. 4

K. s. 64 ćw. 1

K. s. 64 ćw. 2

157

Dzień 23. | Dobry sąsiad

9. Zabawa ruchowa „Zwierzęta”. N. wspólnie z U. ustala, jakie dźwięki wydają różne zwierzęta. Każdemu U. wy-

znacza rolę innego zwierzęcia (w zależności od liczby U. 4–6 różnych zwierząt; informację przekazuje szeptem) tak, aby utworzyć równoliczne grupy. Na ustalo-ny sygnał U. chodzą po sali, odzywają się jak zwierzęta i szukają dzieci, które wydają takie same odgłosy. U. – zwierzęta, które się odnalazły, nie przestają wy-dawać dźwięków, co pomaga innym U. znaleźć swoją grupę.

10. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 174, 175.1 1. N. informuje:

– Czynność odkładania, oddawania, chowania w matematyce zapisujemy za pomo-cą znaku matematycznego, którego imię brzmi minus. Takie działanie nazywamy odejmowaniem. Czytamy: 4 odjąć 2.

12. Odejmowanie w zakresie 4. Zapis działań matematycznych do sytuacji przedsta-wionych w M. s. 66 ćw. 1.

13. Odejmowanie w zakresie 4. Głośne czytanie zapisu matematycznego.14. Propozycja zadania domowego. Uzupełnianie rysunków zgodnie z działaniami.15. Wysłuchanie pieśni Stanisława Moniuszki Niech się panie stroją w pasy. N. może przekazać informacje o krakowiaku – polskim tańcu ludowym pochodzą-

cym z ziemi krakowskiej, uznanym za polski taniec narodowy. Taniec ma żywy, skoczny charakter. Pieśń nawiązuje charakterem do ludowego krakowiaka. Jej autorem jest Stanisław Moniuszko, kompozytor uważany obok Fryderyka Chopi-na, za twórcę polskiej muzyki narodowej. Pieśń jest wykonywana sopranem (głos żeński) do akompaniamentu fortepianu.

16. U. na kartonach A4 wykonują zieloną kredką pętelki i kreski w rytm Niech się panie stroją w pasy. Tak przygotowany karton stanowić będzie tło do pracy Zwie-rzęta wokół nas. U. mogą wykorzystać do pracy kredki świecowe, pastele lub zgromadzone ilustracje zwierząt, które mogą wycinać lub wydzierać.

17. Ćwiczenia rytmiczno-muzyczne – naśladowanie głosów zwierząt. Każdy U. wybiera głos zwierzęcia, które będzie naśladował. N. dzieli U. na zespo-ły, do wybranych głosów zwierząt dobierają znaną sobie melodię i prezentują utwory zespołowo.

WARTO wykorzystać poczytankę W lesie jako wprowadzenie do wycieczki do lasu, porozmawiać z U. na temat zachowania i bezpieczeństwa na wycieczce.

Dzień 25 Wycieczka. Jaka jest jesień wokół nas?

Zapis w dzienniku Jesienna wycieczka Omówienie zasad właściwego zachowa-nia się w czasie wycieczki Obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie jesie-nią Gromadzenie materiału przyrodniczego Prowadzenie obserwacji roślin Zabawy matematyczne i ruchowe w terenie Wykonanie pracy plastycznej – kalkowanie kory

P. 78

Wycieczkę można odbyć dowolnego dnia w tym tygodniu.

NIEZBĘDNIK: bloki rysunkowy i techniczny, kredki świecowe, torby foliowe, taśma dwustronna, koszulki A4.

edukacja matematycznaM. s. 64 ćw. 1, 2, 3

M. s. 66 ćw. 1

M. s. 66 ćw. 2; s. 67 ćw. 3

M. s. 67 ćw. 4

edukacja muzyczna

CD

edukacja plastyczna

P. 77


158

Tropiciele. Część 1. | V. Mój dom rodzinny


1. Ustalenie miejsca (w zależności od usytuowania szkoły mogą to być park, las lub pole) i celów wycieczki:

– obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie jesienią; – gromadzenie materiału przyrodniczego; – odpoczynek i zabawa na świeżym powietrzu.

2. Przypomnienie zasad bezpieczeństwa i właściwego zachowania się na wycieczce.3. Poczytanka W lesie do wykorzystania jako wprowadzenie do planowanej wycieczki.4. Wyjście na wycieczkę. Po dotarciu na miejsce N. czyta zagadki o tym, co możemy zobaczyć w lesie.

Ma jedną nogę – kulawe nie jest.Szumi koroną, gdy wiatr zawieje.Zieloną głowę ma latem,przed zimą gubi szatę. (drzewo)

Choć kolczaste jak jeże,każdy do rąk je bierze.Odziera z odzieniai w ludziki zamienia. (kasztany)

Mają ząbki,żyłki, ogonek.Lecą żółte,szumią – zielone. (liście)

Owoce dębu, przysmak dzika,w polskich lasach rzecz dość zwykła. (żołędzie)

Poluje nocąw ciemnym borze.Kiedy się zlęknie – ukłuć może. (jeż)

Choć nie jest kowalem,umie kuć wytrwale. (dzięcioł)

Kto skacze śmiałoz gałęzi na gałąźi bez trudu może rozgryźć twardy orzech? (wiewiórka)

5. Po rozwiązaniu zagadek N. dzieli U. na pięć grup. Każda grupa ma za zadanie znaleźć i przynieść (w torbach foliowych):

– pierwsza grupa – żołędzie; – druga grupa – kasztany; – trzecia grupa – liście; – czwarta grupa – szyszki; – piąta grupa – gałązki.

Swoje zbiory U. układają na ziemi (każda grupa w wyznaczonym miejscu) i roz-mawiają na temat ich wyglądu.

6. Zabawy matematyczne: – W prawą rękę weź 2 okazy. – W lewą rękę weź o 1 okaz więcej. – Ile okazów masz razem?

P. 78

Dzień 24. | Domy zwierząt

– O ile więcej okazów masz w lewej ręce niż w prawej? – Pogrupuj okazy po 2.

U. mogą przykleić okazy na kartce z bloku technicznego za pomocą taśmy dwu-stronnej albo włożyć do koszulek A4 i zabrać ze sobą do klasy w celu wykonania albumu, zielnika, wystawy itp.

7. Rozmowa na temat zmian zachodzących w przyrodzie jesienią. – Rozejrzyjcie się dookoła i powiedzcie, po czym poznacie, że wokół nas zagościła je-

sień? (barwy, opadanie liści, szyszek, kasztanów, żołędzi, temperatura powietrza) – Jakie drzewa widzicie? Na jakie dwie grupy można je podzielić? (zwrócenie uwa-gi, że igły to liście drzew iglastych)

– Wymieńcie nazwy drzew rosnących wokół nas.

ZADANIE DLA MĄDRALI – Czy wiecie, jak nazywa się drzewo iglaste, które zrzuca igły na zimę? (modrzew)

8. Zabawy w terenie: – slalom między drzewami; – rzuty szyszkami do celu; – sięganie do gałęzi; – podskoki obunóż; – marsz według instrukcji N.: trzy kroki w przód, jeden krok w lewo, dwa kroki do tyłu, cztery kroki w prawo itp.

9. Praca plastyczna – kalkowanie kory. Prace można wykonać – w zależności od pogody – na wycieczce lub w klasie. Każdy U. otrzymuje kartkę z bloku rysunkowego i kredkę świecową. Na wyciecz-

ce podchodzi do dowolnego drzewa, przykłada kartkę do pnia i kalkuje wzór kory. Można wykonać podobną pracę w klasie, wykorzystując zgromadzone liście i gałązki. Następnie U. porównują odrysowane faktury i dorysowują dowolne elementy, tworząc obrazek o tematyce jesiennej. Omówienie prac.

10. Kwiz Prawda, fałsz podsumowujący wycieczkę. N. czyta zdania, U. odpowiadają słowami: „prawda” lub „fałsz”. Za każdą po-prawną odpowiedź U. otrzymuje punkt w postaci kasztana. – Jesienią na drzewach rozwijają się pąki. – Z dębu spadają żołędzie. – Przysmakiem wiewiórki są orzechy. – Jesienią liście zmieniają barwę na zieloną. – Igły to liście niektórych gatunków drzew. Nagrodzenie zwycięzców okrzykami: Hip, hip, hurra!

1 1. Podsumowanie wycieczki. Burza mózgów. – Znajdźcie jak najwięcej określeń opisujących jesień.

12. Zebranie prac plastycznych i materiału przyrodniczego. Pozostawienie porządku w terenie.

159

160

Tropiciele. Część 1 | VI. W świecie lektur

VI. W ŚWIECIE LEKTUR

Dzień 26. Bohaterowie z ekranu

Zapis w dzienniku Wysłuchanie czytanych przez nauczyciela wierszy: Marka Głogo-wskiego Film i Ludmiły Marjańskiej W kinie Omówienie wierszy i ilustracji w pod-ręczniku Twórcze opowiadanie bajek Ćwiczenia w czytaniu Słuchanie bajki Jaś i Małgosia Wypowiedzi uczniów ze szczególnym uwzględnieniem emocji Monografia liczby 5 i jej zapis Rozróżnianie natężenia dźwięków i tempa

P. s. 60–63K. s. 65–67, 78, 81M. 65, 68, 69W. 1CD – Lektury do słuchania

Proponowany przebieg zajęć1. Zapoznanie U. z treścią wiersza Marka Głogowskiego.

FilmLubię chodzić z tatą do kina,bo w kinieo wszystkim się zapomina!O brzydkiej pogodzie na dworze,o bolącym zębie i złym humorze.Gdy siedzimy takw sąsiednich fotelach,nie wiem, czy to dzień powszedni,czy niedziela,i nie licząc godzin ani chwil,tylko bardzo, bardzo chcę,żeby jak najdłużej trwałten film.

Marek Głogowski w: Krystyna Lenkiewicz, Wybór wierszy okolicznościowych dla klas I–III, Warszawa 1999.

wiersza Ludmiły Marjańskiej. W kinie

– Chodź, pójdziemy do kina! – Jaki film się zaczyna? – O królewnie i siedmiu krasnalach.Śpi królewna.Sen krótki.Budzą ją krasnoludki.I na sali się światło zapala.

Ludmiła Marjańska w: Wiesław Kot, Szedł czarodziej, Rzeszów 1986.

– Z kim najchętniej chodzicie do kina? – Jakie bajki najchętniej oglądacie? – Kto jest waszym ulubionym bohaterem?

2. Omówienie ilustracji w podręczniku kierowane pytaniami N. – Nazwij postaci, które znalazły się na ekranie. – Z jakich bajek je znacie?

3. Wycięcie, ułożenie i omówienie historyjki obrazkowej.4. Wyszukiwanie na ilustracji w podręczniku przedmiotów, w których nazwach sły-

chać głoskę e, i dzielenie ich na sylaby.


P. s. 60, 61

W. 1 k. 15P. s. 60, 61

edukacja techniczna

161

Dzień 26. | Bohaterowie z ekranu

5. Tworzenie i opowiadanie bajek. U. mogą narysować bohaterów swojej bajki.6. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z literą e.7. Wysłuchanie bajki czytanej przez N.

P. s. 60, 61

P. s. 60, 61P. s. 62, 63

Jaś i MałgosiaNa skraju wielkiego lasu mieszkał sobie wdowiec wraz z dwójką dzieci. Chłopczyk miał na imię Jaś, a dziew-czynka Małgosia. Ojciec pracował przy wyrębie lasu, a dzieci pomagały mu w domu. Pewnego razu dzieci postanowiły zrobić ojcu niespodziankę. – Nazbieramy w lesie grzybów i zrobimy pyszne danie – zawołała Małgosia. Ruszyli w las, śpiewając piosenkę o ptaku, który zamienił się w słoneczny promień. Szli, szli, aż ścieżka zgubiła się między wysokimi trawami. Wszystko tu było inne i dziwne, nawet napotkana chatka nie przypominała znanych im domów. Ściany były z piernika, a komin ze słodkich ciasteczek. – Musimy tu prze-nocować – zdecydował Jaś, ułamując sobie kawałek piernikowego ciasta. Było przepyszne! – Spróbuj, Mał-gosiu – powiedział i podał siostrze serce z białą lukrową polewą. Nie zdążyli przełknąć ostatniego kęsa, gdy zaskrzypiały drzwi posypane makiem i z chatki wyskoczyła czarownica. – Mam was! – krzyknęła i wrzuciła dzieci do dużego worka. – Co teraz z nami będzie… – zapłakała Małgosia. A czarownica, która usłyszała płacz dziewczynki, roześmiała się grubym głosem. – Ty będziesz moją posługaczką, a twojego braciszka zjem w niedzielę. Cóż miała zrobić biedna dziewczynka… Dzień w dzień ciężko pracowała, by spełniać zachcian-ki czarownicy. Sprzątała kuchnię, gotowała jedzenie, a wieczorami cerowała chustki swojej nowej pani. Mi-jały dni, a pomoc nie nadchodziła. Któż mógłby zaglądać na takie pustkowie? Małgosia pomyślała o swoim losie i srebrzysta łza wpadła do garnka, w którym gotowała się zaczarowana potraw z żabich udek. Co wie-czór Baba-Jaga przychodziła do klatki, w której trzymała Jasia, i dawała mu trzy cukierki o maślanym smaku, żeby go podtuczyć. – Co mi po takiej chudzinie? – mówiła – Na niedzielę chcę mieć porządny obiad… W niedzielne popołudnie czarownica nastawiła na palenisku duży kocioł z wodą. A kiedy wrzuciła do gotu-jącej się wody wszystkie zaczarowane przyprawy, otworzyła klatkę i podprowadziła Jasia do paleniska. – Chwileczkę – zawołała nagle Małgosia. – Zapomniałaś posolić wodę… A kiedy Baba-Jaga nachyliła się nad kotłem, Małgosia chwyciła miotłę i wepchnęła czarownicę do wielkiego garnka. Nareszcie byli wolni! Tato długo ściskał Jasia i Małgosię, uradowany, że dzieci są całe i zdrowe. A potem poprosił, by obiecały, że już nigdy, ale to naprawdę nigdy nie wyruszą same do nieznanych zakątków lasu.

Bajki do kolorowania, oprac. Bogusław Michalec, Kraków 2007.

N. zadaje pytania do treści bajki, zwracając uwagę na emocje. – Jakie emocje towarzyszyły wam podczas słuchania bajki? – W którym momencie bajki martwiliście się o losy bohaterów? – Co czuliście na koniec usłyszanej historii? – Jak inaczej mogłaby zakończyć się ta bajka?

8. Czytanie ze zrozumieniem wyrazów jednosylabowych i wyróżnianie spośród nich znanych już wyrazów.

9. Tworzenie wyrazów z rozsypanki sylabowej. Zapisywanie wyrazów w małej i dużej liniaturze.

10. Odszukiwanie liter e, E wśród różnych kształtów. Otaczanie tych liter pętlami.1 1. Analiza głoskowa modeli dźwiękowych wyrazów. Zaznaczanie na czerwono

miejsc występowania głoski e.12. Ćwiczenia grafomotoryczne.13. Propozycja zadania domowego.

K. s. 65 ćw. 1

K. s. 65 ćw. 2

K. s. 66 ćw. 3K. s. 66 ćw. 4

K. s. 67 ćw. 8

K. s. 67 ćw. 6

CD – Lektury do słuchania

edukacja społeczna

162


14. Czytam sam! Wielokrotne czytanie (głośne i ciche) sylab i zestawów sylab.15. Matematyka w działaniu. Scenariusz zajęć patrz s. 174, 175.

16. Monografia liczby 5 i jej zapis.17. Kształtowanie pojęcia liczby 5.

18. Propozycja zadania domowego. Kształtowanie pojęcia liczby 5. Dorysowywanie lub skreślanie elementów.

19. Rozróżnianie natężenia dźwięków i tempa.

WARTO na zakończenie dnia odwiedzić bibliotekę szkolną lub rozpocząć następny dzień od wizyty w bibliotece.

Dzień 27. Szkolna biblioteka

Zapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi uczniów na temat wizyty w bibliotece Rozwiązywanie zagadek Wysłuchanie utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku.

Jesień, cz. III Nauka pisania liter e, E na podstawie wyrazów ekran, Ela Analiza wzro-kowo-słuchowa wyrazów z głoską e Dodawanie w zakresie 5, rozkład liczby 5 na skład-niki Zabawa ruchowa „Wokół książki” Wykonanie zakładki do książki Nauka piosenki Mole książkowe

P. s. 64, 65, 75, 82K. s. 68, 69M. s. 70, 71W. 1CD

NIEZBĘDNIK: paski z kolorowego bloku technicznego o wymiarach 21 cm×5 cm (jeden dla każdego ucznia), klej, nożyczki, papier kolorowy, ilustracje z gazet, jesienne liście.


1. Rozmowa na temat wizyty w bibliotece szkolnej (wycieczka powinna odbyć się poprzedniego dnia lub przed rozpoczęciem zajęć) i ilustracji w podręczniku. – Kto pracuje w bibliotece? – Jakie rzeczy widzieliście w bibliotece i do czego one służą? – Po co chodzimy do biblioteki? – Jak dbać i troszczyć się o wypożyczoną książkę? – Jak należy zachowywać się w bibliotece? – Jaka jest różnica między biblioteką a księgarnią? Rozwiązywanie zagadek.Książki na półkach– na pewno wiecie – mieszkają w księgarni i w… (bibliotece)Jak się nazywa osoba pracująca w bibliotece? (bibliotekarz)A jak osoba sprzedająca książki? (księgarz)Gdy powstaje książka, wiele osób przy niej pracuje. Czy wiecie, jak nazywają się zawody związane z powstawaniem książki? (autor książki – poeta lub pisarz, redaktor, ilustrator, drukarz)

2. Kącik Tropiciele wiedzy. N. zapoznaje U z informacjami związanymi z historią powstania książki.

ZADANIE DLA MĄDRALI– Jak nazywa się i wygląda najnowocześniejsza książka?

K. s. 81 ćw. 6

edukacja matematycznaM. 65 ćw. 4, 5, 6M. s. 68 ćw. 1M. s. 68 ćw. 2; s. 69 ćw. 3, 4

M. s. 69 ćw. 5

K. s. 78 ćw. 6, 7


P. s. 65

edukacja muzyczna

163

Dzień 28. | Pamiątki mamy i taty

3. Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem. Wysłuchanie utworu Antonia Vivaldiego Czte-ry pory roku. Jesień, cz. III. Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe. Część 3. otwierają fanfary rozpoczynające polowanie o poranku. Kolejne etapy łowów są akcentowane partiami solowymi na skrzypcach. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku. Wybór ilustracji pasującej do wysłuchanego fragmentu muzycznego.

4. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania liter e, E na karcie laminowanej. 5. Nauka pisania liter e, E podstawie wyrazów ekran, Ela. 6. Analiza wzrokowa wyrazów. Wyszukiwanie litery e i zaznaczenie jej na czerwono. 7. Uzupełnianie elementami obrazu liter e, E pisanych i drukowanych. 8. Analiza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską e. Zaznaczanie miejsc występowa-

nia głoski e. Dzielenie wyrazów na sylaby i zaznaczanie sylab zielonymi falbankami. 9. Propozycja zadania domowego. Czytanie sylab. Pisanie ich po śladzie i przepisy-

wanie.10. Ćwiczenia w czytaniu globalnym wyrazów ekran, Ela.1 1. Rozkład liczby 5 na składniki.

12. Zabawa ruchowa „Wokół książki”. U. siedzą w kręgu. N. dzieli ich na cztery grupy. Każdej grupie przypisuje nazwę

tematycznie związaną z biblioteką, np.: – pierwsza grupa – bibliotekarka; – druga grupa – książka; – trzecia grupa – księgarnia; – czwarta grupa – pisarz.

Wywołane przez N. dwie lub trzy grupy zmieniają miejsca. Gdy N. powie: biblio-teka, wtedy wszyscy U. zmieniają miejsca.

13. Wykonanie zakładki do książki. N. przygotowuje paski z kolorowego bloku technicznego o wymiarach 21 cm×5 cm.

U. ozdabiają paski: – według własnego pomysłu, – wycinają fi gury geometryczne z papieru kolorowego, – naklejają wycięte z gazet ilustracje lub jesienne liście.

14. Propozycja zadania domowego. Zapytaj rodziców o pozwolenie i przynieś do klasy wybraną pamiątkę rodzinną.

WARTO wykorzystać poczytankę »Księga bajek« do opowiadania o ulubionych baj-kach U.

15. Nauka piosenki Mole książkowe. Tekst i nuty s. 250, 251.

Dzień 28. Pamiątki mamy i taty

Zapis w dzienniku Rozmowa na temat pamiątek przyniesionych przez uczniów do klasy Wypowiedzi na temat ilustracji w podręczniku i wysłuchanego tekstu Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską ą Nauka pisania litery ą na podstawie wyrazów bąk, ząb Rozumienie pojęcia liczby 0, nauka pisania cyfry 0 Wysłuchanie utworu Tadeusza Mayznera Żaby

P. s. 66, 67K. s. 70, 71M. s. 72, 73CDW. 1

NIEZBĘDNIK: pamiątki przyniesione przez U.

edukacja muzycznaP. s. 75CD

W. 1

K. s. 68 ćw. 1K. s. 68 ćw. 2K. s. 68 ćw. 3K. s. 69 ćw. 4

K. s. 69 ćw. 5

edukacja matematycznaM. s. 70 ćw. 1, 2; s. 71 ćw. 3, 4

edukacja techniczna

P. s. 82

edukacja muzycznaCD

164



1. Rozmowa na temat pamiątek przyniesionych przez U. kierowana pytaniami N. – Co to jest pamiątka? – Jak inaczej nazwalibyście pamiątkę? (skarb) – Co dla was jest skarbem? – Skąd pochodzą wasze pamiątki i dlaczego są takie ważne? – Co przypominają? – Dokończcie zdanie: Pamiątka to… (coś ważnego)

2. N. czyta tekst. 3. Wypowiedzi na temat ilustracji w podręczniku i wysłuchanego tekstu.

– Jak ma na imię dziewczynka? – Co rodzice pokazują Mai? – Jaką pamiątkę sprzed lat znalazł tata? – Co ogląda mama? – Co rodzice dali Mai? – Jak nazywa się miejsce, gdzie zgromadzono stare pudła i walizy? – W których nazwach przedmiotów znajdujących się na ilustracji słyszycie głoskę ą?

4. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską ą. Należy zaznaczyć, że samogłoskę ą na końcu wyrazu wymawiamy ą.

5. Wyszukiwanie litery ą w tekście. 6. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania litery ą na karcie laminowanej. 7. Pisanie litery ą. 8. Wpisywanie litery ą po śladzie w nazwach drzew. 9. Analiza słuchowa wyrazów. Zaznaczanie miejsc występowania na czerwono głoski ą.10. Ćwiczenia grafomotoryczne.11. Rozmowa na temat czynności wykonywanych przez dzieci przedstawione na ilu-

stracji. Czytanie ze zrozumieniem wyrazów i podpisywanie nimi obrazków.12. Czytanie i łączenie w pary wzoru wyrazu pisanego i drukowanego.13. Wysłuchanie utworu Tadeusza Mayznera Żaby. Rozróżnianie głosów i dźwięków

niskich.14. Rozumienie pojęcia liczby 0, nauka pisania cyfry 0. Liczenie kolejnych pięter domu, oznaczanie liczbami poszczególnych kondygna-

cji – poziom 0 (parter).15. Przeliczanie kropek i zapisywanie ich liczby. 16. Kolorowanie pól z liczbą 0. 17. Propozycja zadania domowego.

Dzień 29. Komponuję opowiadanie o Plastusiu

Zapis w dzienniku Słuchanie ze zrozumieniem fragmentu książki Marii Kownackiej Plastusiowy pamiętnik Udzielanie odpowiedzi w formie zdań Wykonanie postaci Plastusia z plasteliny Zabawa ruchowa przy piosence Bawiły się dzieci Plastusiowa gra

P. s. 68, 69K. s. 72, 73W. 1CD – Lektury do słuchania

NIEZBĘDNIK: plastelina, podkładki z tektury (do lepienia z plasteliny).


P. s. 66P. s. 66, 67

P. s. 66, 67

P. s. 66W. 1K. s. 70 ćw. 1K. s. 70 ćw. 2K. s. 70 ćw. 3K. s. 71 ćw. 4K. s. 71 ćw. 5

K. s. 71 ćw. 6edukacja muzycznaCD

M. s. 72 ćw. 1


M. s. 72 ćw. 2M. s. 73 ćw. 3

M. s. 73 ćw. 4, 5

edukacja społeczna

165

Dzień 29. | Komponuję opowiadanie o Plastusiu


1. U. słuchają ze zrozumieniem fragmentu książki Marii Kownackiej Plastusiowy pamiętnik. Rozmowa na temat wysłuchanego tekstu.

– Z czego wykonany jest ludzik? – Dlaczego ludzik nazwany został Plastusiem? – Jakie przedmioty mieszkają z Plastusiem w piórniku? – Jak ma na imię właścicielka piórnika? – Co lepiły dzieci z plasteliny? – Jak wygląda Plastuś?

ZADANIE DLA MĄDRALI– Opowiedz, jak powstał Plastuś.

2. Nazywanie dawnych przyborów szkolnych i porównywanie ich ze współczesnymi.3. Zabawa ruchowa przy piosence Bawiły się dzieci.

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak jeden nie może, to drugi mu pomoże.

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak drugi nie może, to trzeci mu pomoże.

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak trzeci nie może, to czwarty mu pomoże.

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak czwarty nie może, to piąty mu pomoże.

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak piąty nie może, to łokieć mu pomoże.

Bawiły, bawiły się dzieci paluszkami,jak łokieć nie może, to spać się położę.

Pląsy z długą brodą, oprac. Marta Tomaszewska, Gdańsk 2010.

Zabawę można przeprowadzić w ławkach lub w kąciku zabaw. U. zaczynają zabawę od ruchu jednym palcem, np. kciukiem. Można nim stukać o ławkę lub dotykać kciu-ka drugiej ręki. Przy następnych zwrotkach U. bawią się kolejnymi palcami, np. stu-kają, „chodzą”, „podskakują”, „jeżdżą” po ławce. Potem bawią sie łokciami, a na koniec przy słowach „to spać się położę”, kładą dłonie na ławce.4. Wykonanie Plastusia z plasteliny.5. Ćwiczenia w ustnym układaniu zdań o Plastusiu. N. przypomina, co to jest zdanie. U. uzupełniają zdania nalepkami, czytają utworzone zdania.

6. Ćwiczenia w czytaniu globalnym.7. Zrób to sam! Plastusiowa gra. Tworzenie gier planszowych przez dzieci rozwija ich wyobraźnię i kształtuje logicz-

ne myślenie. Gra pozwala przewidywać kolejne i analizować poprzednie zdarze-nia, rozwija myślenie przyczynowo-skutkowe. Uczy zgodnej rywalizacji, radości ze zwycięstwa i godnego przyjmowania porażki.

8. Propozycja zadania domowego. Pisanie po śladzie.

edukacja polonistycznaP. s. 68CD – Lektury do słuchania

P. s. 69

edukacja plastyczna

K. s. 72 ćw. 1

K. s. 73W. 1 k. 6b

K. s. 72 ćw. 2

edukacja techniczna

166


Dzień 30. Pamiętnik

Zapis w dzienniku Próba ustalenia definicji słowa pamiętnik Wypowiedzi na temat ilustracji w podręczniku i wysłuchanego tekstu Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów Ćwiczenia w czytaniu Nauka pisania litery ę na podstawie wyrazów ręka, zęby Zabawa ruchowa „Bitwa ą z ę” Wykonanie kartki z pamiętnika Ćwiczenia w przeliczaniu do 5 Ćwiczenia matematyczne doskonalące umiejętność działań w za-kresie 5

P. s. 70–72K. s. 74, 75, 81M. s. 74–77W. 1

NIEZBĘDNIK: stare gazety, bloki rysunkowe, kredki, stare gazety.


1. Rozmowa na temat ilustracji w podręczniku. – Co robi dziewczynka? – W czym pomaga jej mama? – Co leży na stole? – Co to jest pamiętnik? – Co może się w nim znaleźć?

2. N. czyta tekst. Wypowiedzi na temat wysłuchanego tekstu.

– Jak ma na imię dziewczynka? – Co robią Ada i jej mama? – Czyje pamiętniki leżą na stole? – W których nazwach przedmiotów znajdujących się na ilustracji słyszycie głoskę ę? (ręka, pamiętnik, księżyc, zdjęcia)

3. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską ę. Należy zaznaczyć, że samogłoskę ę na końcu wyrazu wymawiamy jako e z lekką nosowością.

4. Ćwiczenia w czytaniu. 5. Wyszukiwanie litery ę w tekście. 6. Ćwiczenia przygotowujące do nauki pisania litery ę na karcie laminowanej. 7. Pisanie litery ę. 8. Analiza słuchowa nazw przedmiotów i łączenie ich z odpowiednia literą. 9. Ćwiczenia grafomotoryczne. Pisanie wyrazów z ą, ę po śladzie.10. Analiza słuchowa nazw przedmiotów z głoskami ą, ę.11. Propozycja zadania domowego. Czytam sam! Czytanie liter, sylab i zestawów sylab ze zdziwieniem oraz pytająco.12. Zabawa ruchowa „Bitwa ą z ę” (potrzebne stare gazety). N. dzieli klasę na dwie grupy. Jedna grupa wymyśla słowo z głoską ą, a druga

z głoską ę. U. wypowiadają wymyślone słowa na głos. Za podanie prawidłowego przykładu otrzymują od N. gazetę, którą ugniatają

na kształt kuli. U. przeliczają liczbę kul – punktów. Za dobrze wykonane zada-nie N. proponuje bitwę głosek ą i ę na gazetowe kule. Po zabawie U. zbierają papierowe kule.

13. Zapoznanie z zasadami gry w domino.

Uzupełnianie oczek domina kropkami.14. Przeliczanie i odszukiwanie kredek o właściwej długości oraz wybór liczby kredek

potrzebnej do ułożenia kształtu liter.


P. s. 70, 71

P. s. 70

P. s. 70, 71

P. s. 70P. s. 70

K. s. 74 ćw. 1

W. 1

K. s. 74 ćw. 2K. s. 75 ćw. 3

K. 75 ćw. 4

K. s. 81 ćw. 6

edukacja matematycznaM. s. 74 ćw. 1, 2W. 1 k. 25M. s. 74 ćw. 3, 4M. s. 75 ćw. 5, 6

Dzień 30. | Pamiętnik

15. Ćwiczymy z Noni.

16. Gimnastyka oka i języka. N. informuje, że samogłoskę ą na końcu wyrazu wymawia się jak ą, ale ę na koń-

cu wyrazu wymawia się jak e z lekką nosowością (wymawianie jej jak ę jest pre-tensjonalne i nienaturalne). Ćwiczenie na poszerzenie pola widzenia.

U., wpatrując się w kropkę nad wyrazem, czyta literę lub wyraz znajdujący się nad nią. Ćwiczenia czytania zgodnie z kierunkiem strzałek.

17. Wykonanie kartki z pamiętnika w formie rysunku. Wykorzystanie kredek ołów-kowych lub pasteli.

M. s. 76 ćw. 1, 2; s. 77 ćw. 3, 4P. s. 72 ćw. 1, 2

edukacja plastycznaedukacja społeczna

168

Tropiciele. Część 1 | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu

SCENARIUSZE ZAJĘĆ MATEMATYKI W DZIAŁANIU

Klasyfikacja


NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w czterech kolorach, komplet pchełek, komplet patyczków piankowych, komplet kartoników o różnych kształtach, sznuro-wadła, kartoniki do kodowania cech.

1. U. porządkują patyczki według koloru. Nazywają utworzone zbiory (np. patyczki czerwone; patyczki zielone; patyczki niebieskie; patyczki żółte). Potem na tej sa-mej zasadzie porządkują klocki. Nazywają utworzone zbiory. Prezentacja porządkowania patyczków i klocków według koloru.

2. U. porządkują figury geometryczne (kwadraty) według wielkości. Nazywają utwo-rzone zbiory (duże kwadraty; małe kwadraty). Potem na tej samej zasadzie po-rządkują pchełki i nazywają utworzone zbiory. Prezentacja porządkowania kwadratów i pchełek według wielkości.

3. U. porządkują figury geometryczne według koloru. Nazywają utworzone zbiory (zielone figury; czerwone figury; niebieskie figury; żółte figury). Potem dokładają do tych zbiorów patyczki – żółte do żółtych figur, zielone do zielonych figur itp. Nazy-wają utworzone zbiory (czerwone przedmioty; zielone przedmioty itp.). Prezentacja porządkowania figur geometrycznych według koloru i dokładaniado nich patyczków piankowych.

Wieże


NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach.

1. U. budują z klocków wieżę taką jak na zdjęciu. Z niebieskich klocków budują wyższą od niej wieżę. Prezentacje: czerwona wieża z 3 klocków; budowanie wyższej wieży z 6 niebie-skich klocków. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. budują wieżę z tylu klocków i w takim kolorze, jak to określi N. Potem budują wyższą od niej wieżę z klocków w innym kolorze.

– U. pracują w parach. Jeden U. buduje wieżę z klocków, a drugi buduje wyższą od niej wieżę.

Prezentacja budowy kilku innych wież. W czasie prezentacji N. może poświęcić czas na pomoc U., którzy tego potrzebują.2. U. budują z klocków wieżę taką jak na zdjęciu. Z czerwonych klocków budują

niższą wieżę. Prezentacje: zielona wieża z 5 klocków; budowanie niższej wieży z 2 czerwonych klocków. N. organizuje kilka podobnych zadań:

M. s. 10, 11 ćw. 1multibook s. 10, 11

M. s. 10, 11 ćw. 2multibook s. 10, 11

M. s. 10, 11 ćw. 3multibook s. 10, 11

M. s. 18 ćw. 1multibook s. 18


K.u.

K.u.

K.u.

K.u.

K.u.

169

Matematyka w działaniu | Wieże

– U. budują wieżę z tylu klocków i w takim kolorze, jak to określi N. Potem budują niższą wieżę z klocków w innym kolorze.

– U. pracują w parach. Jeden U. buduje wieżę z klocków, a drugi buduje wieżę niższą od niej.

Kilka innych propozycji budowania wież. 3. U. budują z klocków szereg taki jak na zdjęciu. Z żółtych klocków budują szereg

dłuższy od poprzedniego. Prezentacje: niebieski szereg z 4 klocków; dłuższy szereg z 10 żółtych klocków. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. budują szereg z tylu klocków i w takim kolorze, jak to określi N. Potem budują dłuższy szereg z klocków w innym kolorze.

– U. pracują w parach. Jeden U. buduje szereg z klocków, a drugi buduje dłuż-szy od niego szereg z klocków w innym kolorze.

Kilka innych propozycji budowania szeregów.4. U. budują z klocków szereg taki jak na zdjęciu. Z zielonych klocków budują szereg

krótszy od poprzedniego. Prezentacje: żółty szereg z 7 klocków; krótszy szereg z 3 zielonych klocków. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. budują szereg z tylu klocków i w takim kolorze, jak to określi N. Potem budują krótszy szereg z klocków w innym kolorze. – U. pracują w parach. Jeden U. buduje szereg z klocków, a drugi buduje krót-

szy od poprzedniego szereg z klocków w innym kolorze. Kilka innych propozycji budowania szeregów.

5. U. budują z klocków wieżę taką jak na zdjęciu. Odczytują kolory klocków, z których jest zbudowana wieża (z dołu do góry lub z góry do dołu). Zamieniają czerwone klocki na niebieskie. Odczytują kolory klocków, z których jest zbudowana wieża. Prezentacje: wieża pokazana na zdjęciu; zamiana klocków czerwonych na niebieskie. Nauczyciel organizuje kilka podobnych zadań:

– U. budują wieżę z tylu klocków i w takim kolorze, jak to określi N. Potem za-mieniają klocki w danym kolorze na klocki w innym kolorze.

– U. pracują w parach. Jeden U. buduje wieżę z klocków co najmniej w dwóch kolorach, a drugi buduje tak samo wysoką wieżę, ale zamienia kolory klocków.

Kilka innych propozycji budowania wież i zamiany klocków. 6. U. budują z klocków wieże takie jak na zdjęciu. Odczytują kolory klocków,

z których są zbudowane wieże (z dołu do góry lub z góry do dołu). Zamieniają żółte klocki w obu wieżach na czerwone. Odczytują kolory klocków, z których zbudowane są wieże. Prezentacje:

– wieże pokazane na zdjęciu; – zamiana klocków żółtych na czerwone w niższej wieży, pokazana w następu-jący sposób – obok wieży w pierwotnym kształcie (klocki zielone, żółte, zie-lone, żółte, zielone) jest budowana wieża z zamienionych klocków żółtych na czerwone;

– zamiana klocków żółtych na czerwone w wyższej wieży, pokazana w następu-jący sposób – obok wieży w pierwotnym kształcie (klocki żółty, żółty, niebieski,





K.u.

K.u.

K.u.

K.u.

170


żółty, żółty, niebieski, niebieski) jest budowana wieża z zamienionych klocków żółtych na czerwone.

Nauczyciel organizuje kilka podobnych zadań: – U. budują dwie wieże według instrukcji N.; zamieniają klocki w danym kolo-

rze na klocki w innym kolorze. – U. pracują w parach. Jeden U. buduje dwie wieże z klocków (jedną wyższą,

drugą niższą) co najmniej w dwóch kolorach, a drugi buduje tak samo wyso-kie wieże, ale zamienia kolory klocków.

Kilka innych propozycji budowania wież i zamiany klocków.7. U. budują z klocków wieże takie jak na zdjęciu. Odczytują kolory klocków, z któ-

rych zbudowane są wieże (z dołu do góry lub z góry do dołu). Określają, która z wież jest najwyższa. Zamieniają w najwyższej wieży niebieskie klocki na zielone. Odczytują kolory klocków, z których jest zbudowana najwyższa wieża. Prezentacje:

– wieże pokazane na zdjęciu; – wskazanie najwyższej wieży; – zamiana w najwyższej wieży klocków niebieskich na zielone, pokazana w na-

stępujący sposób – obok wieży w pierwotnym kształcie jest budowana wieża z zamienionych klocków niebieskich na zielone.

N. organizuje kilka podobnych zadań: – U. budują trzy wieże według instrukcji N.; określają, która z wież jest naj-

wyższa (lub najniższa), zamieniają klocki w danym kolorze na klocki w in-nym kolorze.

– U. pracują w parach. Jeden U. buduje trzy wieże z klocków w co najmniej dwóch kolorach, a drugi określa, która z wież jest najwyższa (najniższa) i w niej zamienia kolory klocków.

Kilka innych propozycji budowania trzech wież i zamiany klocków w wieży naj-wyższej lub najniższej.

Stałość liczby


NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, komplet pchełek.

1. U. układają 8 klocków tak ja na zdjęciu 1. Liczą klocki. Zmieniają układ klocków (tak jak na 2. zdjęciu). Liczą klocki lub bez liczenia odpowiadają, ile ich jest. Zmieniają układ klocków (tak jak na 3. zdjęciu). Liczą klocki lub bez liczenia od-powiadają, ile ich jest. Zmieniają układ klocków (tak jak na 1. zdjęciu). Liczą klocki lub bez liczenia od-powiadają, ile ich jest. Prezentacje:

– 8 klocków ułożonych tak jak na 1. zdjęciu; – zamiana układu z 1. zdjęcia na układ pokazany na 2. zdjęciu; – zamiana układu z 2. zdjęcia na układ pokazany na 3. zdjęciu; – zamiana układu z 3. zdjęcia na układ pokazany na 1. zdjęciu.


M. s. 42, 43 ćw. 1multibook s. 42, 43

K.u.

K.u.

171

Matematyka w działaniu | Stałość liczby

N. organizuje kilka podobnych zadań: – U. układają klocki tak, jak pokazuje N. Liczą klocki. N. zmienia układ kloc-ków. U. robią to samo. Za każdym razem określają, ile jest klocków (liczą lub wiedzą to bez liczenia). Ważne, aby budowle składały się z większej licz-by klocków – co najmniej z 6. Na koniec U. powinni przedstawić początkowy układ klocków.

– U. pracują w parach. Jeden U. układa klocki. Razem liczą, ile ich jest. Drugi U. zmienia układ klocków tak, jak chce. Określa, ile jest klocków. Potem pierwszy U. zmienia układ klocków i określa ich liczbę.

Kilka innych propozycji układania klocków, zmieniania ich układu. 2. U. układają pchełki tak jak na zdjęciu. Liczą je. Patrzą na 2. zdjęcie i zabierają

pchełki, których na nim brakuje. Liczą, ilu pchełek brakuje. Ile pchełek zabrały? Ile pchełek zostało? Dokładają pchełki tak, żeby było ich tyle co na początku.Zadanie można rozwiązać w łatwiejszy i trudniejszy sposób. W łatwiejszy – dzie-ci mają do dyspozycji tylko 9 pchełek. W trudniejszy – dzieci mają więcej niż 9 pchełek. Prezentacje: 9 pchełek ułożonych tak jak na zdjęciu; 7 pchełek ułożonych tak jak na zdjęciu. Pokazanie jak są dokładane pchełki. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. układają klocki tak, jak pokazuje N. Liczą klocki. N. zabiera kilka klocków. U. robią to samo. Określają, ile zabrali klocków. Dokładają klocki – ma być tak jak na początku.

– U. pracują w parach. Jeden U. układa klocki. Razem liczą, ile jest klocków. Jeden U. z pary zabiera kilka klocków. Drugi określa, ilu klocków brakuje, i dokłada je.

Kilka innych propozycji układania klocków (pchełek), zabierania kilku i ponow-nego uzupełniania.

3. U. układają pchełki tak jak na zdjęciu. Liczą je. Patrzą na 2. zdjęcie i dokładają pchełki, które przybyły. Ile pchełek dołożyli? Ile jest teraz wszystkich pchełek? Zabierają pchełki tak, żeby było ich tyle co na początku. Prezentacje: 11 pchełek ułożonych tak jak na zdjęciu; 13 pchełek ułożonych tak jak na zdjęciu. Pokazanie jak są zabierane pchełki. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. układają klocki tak, jak pokazuje N. Liczą klocki. N. dokłada kilka kloc-ków. U. robią to samo. Określają, ile dołożyli klocków. Zabierają klocki – ma być tak jak na początku.

– U. pracują w parach. Jeden U. układa klocki. Razem liczą, ile jest klocków. Jeden U. z pary dokłada kilka klocków. Drugi określa, ile klocków dołożono, i zabiera klocki – ma być tak jak na początku.

Kilka innych propozycji układania klocków (pchełek), dokładania kilku i po-nownego zabierania ich.

M. s. 42 ćw. 2multibook s. 42, 43

M. s. 43 ćw. 3multibook s. 43K.u.

K.u.

172


Dodawanie



1. U. liczą, ile jest na zdjęciu klocków czerwonych. Tyle samo klocków czerwonych kładą na stole. Wpisują liczbę w kratki.Liczą, ile jest na zdjęciu klocków niebieskich. Tyle samo klocków niebieskich kła-dą na stole. Wpisują liczbę w kratki. Liczą, ile jest razem klocków czerwonych i niebieskich. Zapisują sumę. Prezentacje: 3 czerwone klocki; 3 czerwone klocki leżą, dokładane są 2 niebie-skie klocki; pokazana gestem suma klocków czerwonych i niebieskich. W tym zadaniu U. do większej liczby dodają mniejszą. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. kładą na stole kilka klocków; dokładają klocki i liczą, ile jest ich razem. Kolor klocków nie ma znaczenia. Jeżeli U. nie zapisują liczebności klocków, to mogą dodawać na większych liczbach niż 5. Warto spróbować dodawać licz-by z przekroczeniem progu dziesiątkowego. U. do większej liczby dodają mniejszą.

– U. pracują w parach. Jeden U. układa kilka klocków w dwóch kolorach, a dru-gi podaje sumę. Zamieniają się rolami.

Kilka innych propozycji sumowania klocków – do większej liczby dodająmniejszą. 2. U. liczą, ile jest na zdjęciu patyczków. Tyle samo patyczków kładą na stole. Wpi-

sują liczbę w kratki.Liczą, ile klocków jest na zdjęciu. Tyle samo klocków kładą na stole. Wpisują licz-bę w kratki.Liczą, ile jest razem patyczków i klocków. Zapisują sumę.U. dodają dwie grupy różnych przedmiotów (patyczki i klocki). Dodają do więk-szej liczby mniejszą. Prezentacje:

– 3 patyczki; – 3 czerwone klocki leżą, dokładany jest 1 klocek; – pokazana gestem suma patyczków i klocków.

N. organizuje kilka podobnych zadań: – U. kładą na stole kilka patyczków; dokładają klocki i liczą, ile jest razem pa-tyczków i klocków. Jeżeli U. nie zapisują liczebności, to mogą dodawać na liczbach większych niż 5. Warto spróbować dodawać liczby z przekroczeniem progu dziesiątkowego. U. do większej liczby dodają mniejszą.

– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole patyczki. Drugi dokłada kloc-ki i razem liczą, ile jest patyczków i klocków. Zamieniają się rolami.

Kilka innych propozycji sumowania patyczków i klocków. Do większej liczby dodawanie mniejszej.

3. U. liczą, ile jest klocków na zdjęciu. Tyle samo klocków kładą na stole. Wpisują liczbę w kratki.Liczą, ile jest na zdjęciu patyczków. Tyle samo patyczków kładą na stole. Wpisują liczbę w kratki.




K.u.

K.u.

K.u.

173

Matematyka w działaniu | Dodawanie

Liczą, ile jest razem klocków i patyczków. Zapisują sumę.U. dodają dwie grupy różnych przedmiotów (patyczki i klocki). Do liczby mniej-szej dodają większą. Prezentacje:

– 2 klocki (czerwony i zielony); – leżą 2 klocki, dokładane są 2 patyczki; – pokazana gestem suma klocków i patyczków. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. kładą na stole kilka klocków; dokładają patyczki i liczą, ile jest razem klocków i patyczków. Jeżeli U. nie zapisują liczebności, to mogą dodawać na liczbach większych niż 5. Warto spróbować dodawać liczby z przekroczeniem progu dziesiątkowego.

– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole klocki. Drugi dokłada patycz-ki i razem liczą, ile jest klocków i patyczków. Zamieniają się rolami.

Kilka innych propozycji sumowania klocków i patyczków. 4. U. liczą, ile jest patyczków na zdjęciu. Dokładają tyle patyczków, żeby razem było

ich 9. Patyczki dokładają na zdjęciu. Ile dołożyli patyczków? Prezentacje:

– układ patyczków taki jak na zdjęciu; – dokładanie 3 patyczków. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. kładą na stole tyle klocków, ile poleci N. Potem N. prosi, żeby dołożyły tyle klocków, ile brakuje do… U. odpowiadają, a potem dokładają klocki. Warto zorganizować kilka zadań w doliczaniu do 10;

– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole kilka klocków. Prosi drugiego, żeby dołożył tyle klocków, ile brakuje do 10. Zamieniają się rolami.

Kilka innych propozycji doliczania klocków (patyczków).5. U. liczą, ile jest patyczków na zdjęciu. Dokładają tyle patyczków, żeby razem było

ich 8. Patyczki dokładają na zdjęciu. Ile dołożyli patyczków? Prezentacje:

– układ patyczków taki jak na zdjęciu; – dokładanie 3 patyczków.

N. organizuje kilka podobnych zadań: – U. kładą na stole tyle klocków, ile poleci N. Potem N. prosi, żeby dołożyli tyle

klocków, ile brakuje do… U. odpowiadają, a potem dokładają klocki. Warto zorganizować kilka zadań w doliczaniu do 10.

– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole kilka klocków. Prosi drugiego, żeby dołożył tyle klocków, ile brakuje do 10. Zamieniają się rolami.

Kilka innych propozycji doliczania klocków (trudniejszy układ klocków lub patyczków).

6. U. liczą, ile jest pchełek na zdjęciu. Dokładają tyle pchełek, żeby razem było ich 10. Pchełki dokładają na zdjęciu. Ile dołożyli pchełek?W tym zadaniu pchełki ułożone są po okręgu, co utrudnia ich policzenie. Prezentacje:

– układ pchełek taki jak na zdjęciu; – dokładanie 2 pchełek.




K.u.

K.u.

174


N. organizuje kilka podobnych zadań: – U. układają na stole po okręgu tyle klocków, ile poleci N. Potem N. prosi, żeby dołożyli tyle klocków, ile brakuje do 10. U. odpowiadają, a potem dokła-dają klocki.

– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole po okręgu kilka klocków. Prosi drugiego, żeby dołożył tyle klocków, ile brakuje do 10. Zamieniają się rolami.

Kilka innych propozycji doliczania klocków (układ klocków lub pchełek po okręgu).

Odejmowanie


1. U. układają klocki tak jak na zdjęciu. Liczą klocki. Zapisują liczbę.Zabierają zielone klocki. Ile zabrali klocków? Ile zostało klocków? Zapisują róż-nicę. Prezentacje:

– układ klocków taki jak na zdjęciu; – zabierane są zielone klocki; – pokazane są gestem żółte klocki, które zostały. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. kładą na stole po kilka klocków w dwóch kolorach. Liczą klocki. Zabiera-ją klocki w jednym kolorze i określają, ile zostało. Jeżeli U. nie zapisują li-czebności klocków, to mogą odejmować na liczbach większych niż 5. Warto spróbować odejmować liczby z przekroczeniem progu dziesiątkowego.

– U. pracują w parach. Jeden U. układa kilka klocków w dwóch kolorach. Liczą, ile jest klocków. Drugi zabiera klocki w jednym kolorze. Oblicza, ile zabrał klocków i ile zostało. Zamieniają się rolami.

Kilka innych propozycji odejmowania klocków: klocki w dwóch kolorach, odej-mowane są klocki w jednym kolorze.

2. U. układają klocki tak jak na zdjęciu. Liczą klocki. Zapisują liczbę. Zabierają czerwo-ne klocki. Ile zabrali klocków? Ile zostało klocków? Zapisują różnicę. Prezentacje:

– układ klocków taki jak na zdjęciu; – zabierane są czerwone klocki; – pokazany jest gestem zielony klocek, który został. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. kładą na stole po kilka klocków w dwóch kolorach. Liczą klocki. Za-bierają klocki w jednym kolorze i określają, ile zostało. Jeżeli U. nie za-pisują liczebności klocków, to mogą odejmować na liczbach większych niż 5. Warto spróbować odejmować liczby z przekroczeniem progu dzie-siątkowego.

– U. pracują w parach. Jeden U. układa kilka klocków w dwóch kolorach. Liczą, ile jest klocków. Drugi zabiera klocki w jednym kolorze. Oblicza, ile zabrał klocków i ile zostało. Zamieniają się rolami.

Kilka innych propozycji odejmowania klocków: – klocki w dwóch kolorach, odejmowane są klocki w jednym kolorze, odejmo-wana jest więcej niż połowa ogólnej liczby klocków.



K.u.

K.u.

175

Matematyka w działaniu | Odejmowanie

3. U. kładą na stole klocek i 3 patyczki (tak jak na zdjęciu). Liczą, ile jest przedmio-tów. Zapisują liczbę.Zabierają patyczki. Ile zabrali patyczków? Ile zostało klocków? Prezentacje:

– układ taki jak na zdjęciu; – zabierane są patyczki; – pokazany jest gestem klocek, który został. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. kładą na stole kilka patyczków i kilka klocków. Liczą przedmioty. Zabie-rają patyczki i określają, ile zostało klocków. Jeżeli U. nie zapisują liczebno-ści, to mogą odejmować na liczbach większych niż 5. Warto spróbować odej-mować liczby z przekroczeniem progu dziesiątkowego.

– U. pracują w parach. Jeden U. układa kilka klocków i patyczków. Liczą, ile jest przedmiotów. Drugi zabiera patyczki. Oblicza, ile zabrał patyczków i ile zostało klocków. Zamieniają się rolami.

Kilka innych propozycji odejmowania: klocki i patyczki, odejmowane są patyczki.4. U. kładą na stole 5 patyczków (tak jak na zdjęciu). Mają zabrać, tyle patyczków, żeby zostały 3. Ile zabiorą patyczków? Prezentacja:

– układ patyczków taki jak na zdjęciu; – zabierane są 2 patyczki; – pokazane są gestem 3 patyczki. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. kładą na stole tyle patyczków, ile poleci N. Potem N. prosi, żeby odłożyli tyle patyczków, żeby zostało ich… U. odpowiadają, a potem odkładają (odli-czają) patyczki. Warto zorganizować kilka zadań w odliczaniu od 10.

– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole kilka patyczków. Prosi drugie-go, żeby odłożył (zabrał) tyle patyczków, by zostało ich np. 7. Zamieniają się rolami.

Kilka innych propozycji odejmowania – odliczania. Przedmioty powinny być jednego rodzaju, np. tylko patyczki lub tylko klocki w jednym kolorze.

5. U. kładą na stole 8 klocków (tak jak na zdjęciu). Mają zabrać tyle klocków, żeby zostało 5. Ile zabiorą klocków? Prezentacje:

– układ klocków taki jak na zdjęciu; – zabierane są 3 klocki; – pokazany jest gestem 5 klocków. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. kładą na stole tyle klocków, ile poleci N. Klocki powinny być w różnych kolorach. Potem N. prosi, żeby odłożyli tyle klocków, by zostało ich… U. odpowiadają, a potem odkładają (odliczają) klocki. Warto zorganizować kilka zadań w odliczaniu od 10.

– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole kilka klocków. Prosi dru-giego, żeby odłożył (zabrał) tyle klocków, by zostało ich np. 7. Zamienia-ją się rolami.

Kilka innych propozycji odejmowania – odliczania. Klocki w różnych kolorach.




K.u.

K.u.

Tropiciele. Część 1. | Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu

6. U. kładą na stole 10 pchełek (tak jak na zdjęciu, po okręgu). Mają zabrać tyle pchełek, żeby zostało 7. Ile zabiorą pchełek? Prezentacje:

– układ pchełek taki jak na zdjęciu; – zabierane są 3 pchełki; – jest pokazanych gestem 7 pchełek. N. organizuje kilka podobnych zadań:

– U. kładą na stole tyle klocków, ile poleci N. Klocki powinny być w różnych kolorach i ułożone po okręgu. Potem N. prosi, żeby odłożyli tyle klocków, by zostało… U. odpowiadają, a potem odkładają (odliczają) klocki. Warto zor-ganizować kilka zadań w odliczaniu od 10.

– U. pracują w parach. Jeden U. kładzie na stole po okręgu kilka klocków. Pro-si drugiego, żeby odłożył (zabrał) tyle klocków, by zostało ich np. 7. Zamie-niają się rolami.

Kilka innych propozycji odejmowania – odliczania. Klocki (pchełki) w różnych kolorach ułożone po okręgu.


177

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 5

–10

min

Tytu

ł: Zi

elon

e św

iatł

o dl

a st

opy

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna,

zi

ndyw

idua

lizow

ana

U.,

zgod

nie

z in

stru

kcją

N.,

w ry

tm m

uzyk

i cho

dzą

po a

rkus

zu s

zare

go p

apie

ru, p

odno

sząc

prz

y ty

m

wys

oko

nogi

. Ka

żdy

z U

. w g

rupi

e tr

zym

a w

ręku

kre

dkę

świe

cow

ą in

nego

kol

oru.

N

a sy

gnał

U. z

atrz

ymuj

ą si

ę na

jedn

ej n

odze

i od

-ry

sow

ują

swoj

ą st

opę

tyle

razy

, ile

zdą

żą d

o cz

asu,

ki

edy

N. d

a sy

gnał

zak

ończ

enia

ryso

wan

ia. (

Jeśl

i U

. nie

maj

ą je

szcz

e w

ysta

rcza

jące

j koo

rdyn

acji,

ćw

i-cz

enie

moż

na w

ykon

ać, s

toją

c na

dw

óch

noga

ch).

Nas

tępn

ie k

ażdy

z U

. ma

wyb

rać

pięć

kon

turó

w

swoi

ch s

tóp

i zam

alow

ać je

(rob

i to

w ry

tm m

uzyk

i; je

śli ć

wic

zeni

e je

st z

byt

trud

ne d

la k

tóre

goś

z U

., zm

niej

szam

y lic

zbę

kont

urów

).

5 m

inKa

rton

y sz

areg

o pa

pier

u (1

dla

6 U

.), ro

zmie

szcz

one

w o

dleg

łośc

i ok.

1 m

od

sieb

ie, a

le n

a ty

le s

kupi

o-ne

, aby

N. m

ógł o

bser

wo-

wać

wsz

ystk

ich

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: St

opą

do s

topy

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

toją

prz

y ka

rton

ach.

Wsk

azuj

ą sw

oje

zam

alow

ane

stop

y na

jpie

rw rę

ką, p

otem

wyb

raną

nog

ą, w

ycią

ga-

jąc

się p

rzy

tym

i pr

óbuj

ąc u

trzy

mać

rów

now

agę.

Skac

zą ry

tmic

znie

kol

ejno

po

swoi

ch z

amal

owan

ych

stop

ach:

– na

jedn

ej n

odze

,–

na d

wóc

h no

gach

,–

krzy

żują

c no

gi,

– na

dw

óch

noga

ch d

o ty

łu (d

obór

form

y sk

oku

nale

ży u

zale

żnić

od

moż

liwoś

ci U

.).

Po z

akoń

czon

ej z

abaw

ie U

. w g

rupa

ch, p

rzy

muz

yce

krak

owia

ka, w

ycin

ają

z ka

rton

u śl

ady

swoi

ch s

tóp.

(N

. prz

ykle

ja w

ycię

te k

ontu

ry st

óp d

o po

dłog

i, ta

k ab

y tw

orzy

ły o

ne k

rąg,

po

któr

ym U

. będ

ą się

por

usza

li).

10 m

inKa

rton

y sz

areg

o pa

pier

u (1

dla

6 U

.), ro

zmie

szcz

one

w o

dleg

łośc

i ok.

1 m

od

sieb

ie, a

le n

a ty

le s

kupi

o-ne

, aby

N. m

ógł o

bser

wo-

wać

wsz

ystk

ich

U.

Tam

bury

n lu

b in

ny in

stru

-m

ent

perk

usyj

ny.

Noż

yczk

i.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

spo

-so

bu w

ykon

ania

ćw

icze

nia

prze

z U

.

SCEN

ARI

USZ

E ZA

JĘĆ

WYC

HO

WA

NIA

FIZ

YCZN

EGO

Tem

at: R

ytm

iczn

e st

opy.

Roz

wija

nie

spra

wno

ści f

izyc

znej

i um

ieję

tnoś

ci p

orus

zani

a si

ę zg

odni

e z

rytm

em.

Czas

: 45

min

178

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Tytu

ł: Kr

akow

iacz

ekFo

rma

prac

y:

grup

owa

U. s

tają

w k

ręga

ch w

ytyc

zony

ch „

stop

ami”

prz

y-kl

ejon

ymi p

rzez

N. P

orus

zają

się

po

kole

w r

ytm

ie

krak

owia

ka k

roki

em c

hodu

dos

taw

nego

w b

ok:

najp

ierw

w p

raw

ą, p

óźni

ej w

lew

ą st

ronę

.U

. na

sygn

ał N

. chw

ytaj

ą po

d rę

kę o

sobę

z p

raw

ej

stro

ny; p

orus

zają

się

po

kole

w ry

tmie

kra

kow

iaka

w

trzy

man

iu h

aczy

ki.

Po z

akoń

czen

iu t

ańca

U. b

iorą

krz

eseł

ka i

usta

wia

ją

je w

krę

gu, s

iada

ją.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Ry

tmic

zne

ręce

i st

opy

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna,

zbio

row

a

U. s

iedz

ą po

tur

ecku

w k

ręgu

.Po

wta

rzaj

ą za

N. n

astę

pują

cy ry

tmic

zny

sche

mat

:a)

czt

ery

razy

obi

ema

dłoń

mi r

ytm

iczn

e ud

erze

nia

w u

da;

b) c

zter

y ra

zy ry

tmic

zne

uder

zeni

a w

uda

sąs

iadó

w:

praw

ą dł

onią

w u

do s

ąsia

da p

o pr

awej

str

onie

,a

lew

ą –

w u

do s

ąsia

da p

o le

wej

str

onie

;c)

dw

ukro

tne

rytm

iczn

e kl

aśni

ęcie

dło

ńmi u

nies

io-

nym

i nad

gło

wą;

d) u

derz

enie

pra

wą

ręką

w p

raw

e ud

o;e)

ude

rzen

ie le

wą

ręką

w le

we

udo;

f) s

ześc

iokr

otne

kla

śnię

cie

w rę

ce;

g) u

derz

enie

pra

wą

ręką

w p

raw

e ud

o;h)

ude

rzen

ie le

wą

ręką

w le

we

udo;

i) dw

ukro

tne

uder

zeni

e zł

ączo

nym

i dło

ńmi w

pod

-ło

gę p

rzed

sob

ąj)

uder

zeni

e dł

ońm

i w p

odło

gę p

o pr

awej

str

onie

;j)

uder

zeni

e dł

ońm

i w p

odło

gę p

o le

wej

str

onie

;k)

uło

żeni

e dł

oni n

a ko

lana

ch.

Pow

tórz

enie

ukł

adu

ze z

mia

ną t

empa

.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.Ta

mbu

ryn.

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e za

dani

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–10

min

Tytu

ł: W

ykla

skan

e po

dzię

kow

anie

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

U. n

adal

sie

dzą

w k

ręgu

. W ry

tm t

ambu

rynu

sk

andu

ją, n

p.To

był

o do

bre

spot

kani

ecz

as n

a po

dzię

kow

anie

Pani

, Ani

, .....

... .

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Tam

bury

n.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwic

ze-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja

zwro

tna.

179

Tem

at: Z

acza

row

ane

rzut

y. Ć

wic

zeni

e sp

raw

nośc

i fiz

yczn

ej

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 5

–10

min

Tytu

ł: Ta

niec

in

tegr

acyj

nyFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

aTy

p za

dani

a:

doda

jący

U. w

ykon

ują

wyb

rany

tan

iec

spoś

ród

uczo

nych

na

wcz

eśni

ejsz

ych

zaję

ciac

h.5

min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwic

ze-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: W

ypat

ryw

anie

gośc

iFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

N. p

odaj

e po

lece

nia:

Poł

óżci

e si

ę na

pod

łodz

e na

brz

uchu

. Wyc

iągn

ijcie

ręce

prz

ed s

iebi

e, u

nieś

cie

je le

kko

nad

podł

ogą.

Was

ze d

łoni

e tw

orzą

lune

ty,

prze

z kt

óre

będz

ieci

e w

ypat

ryw

ać g

ości

. Pr

zeni

eści

e dł

onie

do

oczu

i w

ypat

rujc

ie t

ak, a

by w

i-dz

ieć

jak

najd

alej

. Wyc

iąga

jcie

tuł

ów, s

zyję

. Pat

rzci

e pr

zed

siebi

e, w

lew

o, w

pra

wo.

Odp

oczn

ijcie

i po

now

-ni

e w

ypat

rujc

ie go

ści z

apro

szon

ych

na b

al. M

oże

przy

-ja

dą z

poł

udni

a...

(N. s

taje

kol

ejno

we

wsz

ystk

ich

kie-

runk

ach,

naz

ywaj

ąc je

; U. z

mie

niaj

ą za

N. s

woj

ą po

zycj

ę).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Pa

pier

owe

kulk

iFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a,

fron

taln

a

N. r

ozda

je d

obie

gają

cym

do

nieg

o U

. kar

tki p

apie

ru

A4

(wsk

azan

e je

st u

życi

e ka

rtek

zap

isan

ych,

lecz

ni

ebru

dząc

ych

rąk)

. U. p

o ot

rzym

aniu

kar

tki p

rze-

chod

zą k

olej

no: j

eden

w p

raw

o, d

rugi

w le

wo

itd.

U. s

tają

w g

rupa

ch w

szer

egu.

Każ

dy c

hwyt

a sw

oją

kart

-kę

w je

dną

rękę

(dom

inuj

ącą)

. W r

ytm

muz

yki U

. mną

ka

rtkę

jedn

ą dł

onią

; na

znak

N. m

ną d

rugą

kar

tkę,

na-

stęp

nie

mną

kar

tki d

wie

ma

ręka

mi.

Z ka

rtek

maj

ą po

-w

stać

kul

ki.

Pow

stał

e ku

lki U

. rzu

cają

kol

ejno

w je

dno

mie

jsce

(moż

emy

włą

czyć

odl

icza

nie

kule

k, w

zal

eżno

ści

od u

mie

jętn

ości

rach

unko

wyc

h U

.).U

. tw

orzą

dw

ie d

ruży

ny: j

edna

sta

je m

etr o

d śc

iany

–

będz

ie t

wor

zyć

jak

najw

yższ

y i n

ajsz

czel

niej

szy

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Kart

ki p

apie

ru A

4 w

dw

óch

kolo

rach

.D

owol

na m

uzyk

a.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i i s

praw

nośc

i U.

180

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

mur

. Każ

dy z

czł

onkó

w d

rugi

ej d

ruży

ny b

ierz

e po

dw

ie k

ule.

Dru

żyna

dru

ga st

aje

w sz

ereg

u 2

met

ry o

d pi

erw

szej

(N., i

nstr

uują

c, o

dmie

rza

odle

głoś

ci, n

p. k

ro-

kam

i). N

a zn

ak N

. dru

ga d

ruży

na p

rzer

zuca

kul

e za

mur

tw

orzo

ny p

rzez

pie

rwsz

ą dr

użyn

ę. P

óźni

ej z

amia

na ró

l. Zw

ycię

ża d

ruży

na, k

tóre

j uda

się

prze

rzuc

ić ja

k na

jwię

-ce

j kul

ek. (

Ćw

icze

nie

nale

ży p

owtó

rzyć

2 ra

zy).

Tytu

ł: Za

baw

y z

wor

eczk

ami

pira

mid

kam

iFo

rma

prac

y:

indy

wi d

ualn

a

N. o

pow

iada

, że

zaba

wy

są c

zęśc

ią k

ultu

ry k

ażde

go

naro

du; u

mie

jętn

ość

zaba

wy

jest

tak

sam

o w

ażna

, jak

um

ieję

tnoś

ć uc

zeni

a się

. W c

zasie

zab

aw w

ykon

y-w

ane

są n

ie ty

lko

tańc

e, le

cz ta

kże

poka

zy sz

tucz

ek.

N. z

achę

ca d

o pr

zygo

tow

ania

się

do ta

kich

pre

zen-

tacj

i. Ka

żdy

U. t

rzym

a w

ręku

wor

ecze

k. U

. wyk

onuj

ą w

rytm

troj

aka

kole

jno

(N. d

emon

stru

je k

ażdy

ruch

): •po

drzu

ty w

orec

zkie

m o

burą

cz, j

edno

rącz

, pod

-rz

ut i

klaś

nięc

ia, p

odrz

uty

z pr

zysi

adam

i, po

drzu

-ty

z s

iade

m p

łask

im it

p.; p

odrz

ucan

ie w

orec

zka

stop

ami,

nosz

enie

wor

eczk

a na

gło

wie

z p

róbą

ch

odze

nia

w p

raw

o, w

lew

o, p

odsk

okam

i; •w

orec

zek

trzy

mam

y za

ple

cam

i – p

odrz

ut i

chw

y-ce

nie

go z

prz

odu;

wor

ecze

k tr

zym

amy

na w

yso-

kośc

i pas

a –

opus

zcza

my

i łap

iem

y, z

anim

spa

dnie

na

zie

mię

; leż

enie

tył

em z

ugi

ętym

i nog

ami –

kł

adzi

emy

wor

ecze

k na

brz

uchu

– p

odno

szen

ie

i opu

szcz

anie

bio

der;

biod

ra u

nies

ione

– p

rzek

ła-

dam

y w

orec

zek

pod

plec

ami.

9 m

inU

. sto

ją w

rozp

rosz

eniu

.W

orec

zki p

iram

idki

(d

la k

ażde

go U

.).

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.C

hętn

i pom

agaj

ą in

nym

U

. w w

ykon

aniu

zad

ania

.M

ożna

pom

inąć

trud

niej

-sz

e dl

a U

. spo

soby

rzuc

ania

(z

godn

ie z

obs

erw

acją

N.).

Obs

erw

acja

sp

raw

nośc

i U.

Obs

erw

acja

ko

ordy

nacj

i U.

Info

rmac

ja

zwro

tna.

Tytu

ł: Sa

lono

wy

zbija

nyFo

rma

prac

y:in

dyw

idua

lna,

grup

owa,

zbio

row

a

U. s

toją

w 4

gru

pach

. Gru

pa A

i C

trz

yma

wor

eczk

i. G

rupa

B t

rzym

a ch

uste

czki

, gru

pa D

– s

zarf

y. Z

a-w

odni

cy z

tyc

h gr

up ro

zpra

szaj

ą si

ę po

sal

i; za

wod

-ni

cy g

rupy

A –

maj

ą tr

afia

ć w

orec

zkie

m w

zaw

od-

nikó

w z

gru

py B

; zaw

odni

cy g

rupy

C –

w U

. z g

rupy

D

. Tra

fieni

U. z

amie

rają

w b

ezru

chu.

U. t

rafio

ny ja

ko

osta

tni w

gru

pie

staj

e si

ę cz

arod

ziej

em i

odcz

aro-

wuj

e za

wod

nikó

w, r

zuca

jąc

w n

ich

wor

eczk

iem

.Za

baw

a od

byw

a się

prz

y m

uzyc

e. N

a za

końc

zeni

e U

. st

ają

w k

ole,

bio

rą si

ę za

ręce

i po

rusz

ają

w ry

tm m

uzyk

i.

8 m

inW

orec

zki p

iram

idki

.W

olna

prz

estr

zeń.

Dow

olna

spo

kojn

a m

uzyk

a.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.M

ożna

upr

ości

ć za

baw

ę –

podz

ielić

kla

sę n

a dw

ie

nier

ówne

(pod

wzg

lęde

m

licze

bnym

) gru

py.

Obs

erw

acja

za

chow

ań

i spr

awno

ści U

.

181

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Fa

kty

i ma r

zeni

aFo

rma

prac

y:

indy

wi d

ualn

a

Każd

y z

U. d

yspo

nuje

dw

oma

szab

lona

mi s

tóp

(wyc

iętm

i w p

ierw

szym

ćw

icze

niu)

. Je

den

szab

lon

przy

klej

a w

odl

egło

ści,

do k

tóre

j m

oże

dorz

ucić

wor

eczk

iem

, dru

gi –

w o

dleg

łośc

i, do

któ

rej c

hcia

łby

dorz

ucić

. Ka

żdy

U. p

róbu

je rz

ucić

naj

pier

w d

o bl

iski

ego

celu

(d

osta

je z

a to

bra

wo)

, póź

niej

zm

ierz

a si

ę ze

sw

oim

m

arze

niem

i rz

uca

do u

prag

nion

ego

celu

. W

spól

na a

naliz

a: il

e tr

zeba

ćw

iczy

ć, a

by z

doby

ć up

ragn

ioną

spr

awno

ść.

Podz

ięko

wan

ie z

a za

jęci

a i w

spól

ną z

abaw

ę.

7 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Kart

ony

form

atu

A1.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tem

at: P

iłka

odbi

jana

, nie

odbi

jana

. Ćw

icze

nia

w rz

utac

h i c

hwyt

aniu

piłk

i (ba

lonó

w, w

orec

zków

itp.

) Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: So

wa

– ćw

icze

nie

kine

zjol

ogic

zne

Form

a pr

acy:

in

dyw

i dua

lna

U. w

rytm

muz

yki w

ykon

ują

ruch

y na

prze

mie

nne,

bi

egaj

ą po

wyt

yczo

nych

prz

ez N

. szl

akac

h w

ksz

tał-

cie

ósem

ek, n

astę

pnie

wyk

onuj

ą ćw

icze

nie

„Sow

a”.

Inst

rukc

ja: U

. sto

ją w

krę

gu.

Każd

y m

ocno

chw

yta

praw

ą dł

onią

mię

sień

z le

wej

stro

-ny

mię

dzy

szyj

ą a

bark

iem

. Zw

raca

gło

wę

w tę

stro

nę.

Bier

ze g

łębo

ki w

dech

i ki

eruj

e gł

owę

w s

tron

ę pr

ze-

ciw

legł

ego

ram

ieni

a, g

łośn

o w

ydyc

hają

c po

wie

trze

(lu

b na

ślad

ując

gło

s so

wy)

. G

dy g

łow

a zn

ajdz

ie s

ię n

a pr

awym

ram

ieni

u, p

o-no

wni

e w

dech

i po

wró

t do

pun

ktu

wyj

ścia

prz

y gł

ośny

m w

ydyc

hani

u po

wie

trza

. Po

trz

ech

cykl

ach

zmia

na u

kład

u rą

k. (z

a: T

wór

cza

kine

zjol

ogia

w p

rakt

yce,

KIN

ED, W

arsz

awa

2004

)

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każd

e-go

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

– m

ożliw

ość

doda

tkow

ej

auto

prez

enta

cji.

Obs

erw

acja

spo

-so

bu w

ykon

ania

ćw

icze

nia

prze

z U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inTy

tuł:

Pulc

hny

jak

balo

nik

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

U. s

toją

par

ami.

Mię

dzy

nim

i bal

on, k

tóry

maj

ą pr

ze-

suw

ać w

gór

ę, w

dół

, na

boki

. Mas

ują

sobi

e ni

m p

lecy

, rę

ce. K

iedy

U. s

łysz

ą m

uzyk

ę, z

aczy

nają

rzuc

ać b

alon

w

par

ach;

na

znak

N. z

najd

ują

kole

jną

dwój

kę

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

182

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

i rzu

cają

w g

rupa

ch 4

-, na

stęp

nie

8-os

obow

ych.

Pr

zech

odzą

do

ćwic

zeń

indy

wid

ualn

ych

– po

d-rz

ucaj

ą ba

lony

pal

cam

i u rą

k, w

ewnę

trzn

ymi i

ze-

wnę

trzn

ymi p

owie

rzch

niam

i dło

ni, n

adga

rstk

iem

i p

rzed

ram

ieni

em, n

osem

i cz

ołem

, łok

ciam

i i ra

mio

-na

mi,

kola

nem

i pi

ętą,

czu

bkam

i pal

ców

u s

tóp.

Tytu

ł: Ci

ężki

ja

k ka

mie

ńFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

U. s

toją

rozp

rosz

eni.

Każd

y tr

zym

a w

ręku

okr

ągły

ka-

mie

ń. P

róbu

je w

nie

go p

ukać

, dot

yka

go. N

astę

pnie

kł

adzi

e na

pod

łodz

e: o

brac

a, tu

rla, p

rzes

uwa;

pró

buje

ob

raca

ć go

jak

bącz

ka, k

ołys

ać. P

róbu

je n

osić

go

na

wew

nętr

znej

i ze

wnę

trzn

ej s

tron

ie d

łoni

, na

kanc

ie

dłon

i, po

mię

dzy

palc

ami l

ub m

iędz

y dł

ońm

i. Po

tych

za

baw

ach

U. o

ddaj

ą N

. kam

ieni

e. N

. toc

zy d

uży

okrą

-gł

y ka

mie

ń np

. w d

rew

nian

ej m

isce.

U. w

tym

cza

sie

też

turla

ją s

ię ja

k ka

mie

nie,

a tu

rlają

c się

, łom

oczą

w

pod

łogę

, obr

acaj

ą się

i za

tacz

ają

po p

odło

dze

jak

kam

ienn

y bą

czek

, prz

edst

awia

ją fo

rmę

kam

ieni

a,

spoc

zyw

ają

szty

wno

, tw

ardo

i ni

eruc

hom

o.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 dl

a ka

żdeg

o U

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwic

ze-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Le

kkie

kro

ki,

spra

wne

rzu

ty –

za

baw

a pi

łką

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

U. s

toją

w d

wóc

h gr

upac

h, k

ażda

po

prze

ciw

nej

stro

nie

linii

dzie

lące

j boi

sko.

Za

dani

em je

dneg

o ze

społ

u je

st tr

afie

nie

jak

najw

ięk-

szej

licz

by o

sób

z dr

ugie

j dru

żyny

bez

prz

ekra

czan

ia

linii

środ

kow

ej b

oisk

a. G

ra o

dbyw

a się

na

punk

ty.

Zaw

odni

cy m

ogą

ucie

kać,

sto

sow

ać u

niki

, łap

ać

piłk

ę. Z

wyc

ięża

zes

pół,

któr

y m

a w

ięce

j tra

fień

w o

kreś

lony

m c

zasi

e.Po

wta

rzam

y ćw

icze

nie,

aby

dać

sza

nsę

zesp

ołow

i, kt

óry

prze

grał

.

10 m

inSa

la p

odzi

elon

a na

dw

ie

rów

ne c

zęśc

i.Pi

łka.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

spra

w-

nośc

i i z

acho

wań

U.

Info

rmac

ja z

wro

t-na

N. o

wyn

iku

gry

w p

iłkę.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inTy

tuł:

Wsp

ólny

ta

niec

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa,

indy

wid

ualn

a

Wyk

onan

ie d

owol

nego

tań

ca in

tegr

acyj

nego

.In

form

acja

zw

rotn

a –

rozm

owa.

7 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Info

rmac

ja z

wro

tna.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

183

Tem

at: D

ziec

i pod

różu

ją w

nie

znan

e. E

lem

enty

mus

ztry

w c

zasi

e za

jęć

rozw

ijają

cych

spr

awno

ść fi

zycz

ną

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: O

djaz

d po

cią-

giem

w n

iezn

ane

– za

baw

a or

ient

acyj

no-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

N. z

apra

sza

U. d

o w

spól

nej p

odró

ży p

ocią

giem

. Za

dani

e U

. to

dołą

czen

ie s

ię d

o po

ciąg

u, k

tóre

go

loko

mot

ywą

jest

N. (

chw

yt z

a bi

odra

oso

by s

toją

cej

prze

d), i

wyk

onyw

anie

czy

nnoś

ci p

odaw

anyc

h pr

zez

N.:

pozd

raw

iam

y ro

dzin

ę, k

tóra

cze

ka n

a na

s na

pe-

roni

e, p

raw

ą rę

ką, l

ewą

ręką

; poc

hyle

nie

– pr

zeja

zd

prze

z tu

nel;

ostr

e za

kręt

y w

pra

wo,

w le

wo;

zat

rzy-

man

ie, r

usza

nie

na sy

gnał

gw

izdk

iem

; mac

hani

e pr

a-w

ą i l

ewą

ręką

do

mija

nych

po

drod

ze p

osta

ci. P

ocią

g m

oże

jech

ać ty

lko

wte

dy, g

dy U

. prz

estr

zega

ją p

ole-

ceń.

(Ćw

icze

nie

nale

ży p

owtó

rzyć

2 ra

zy).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Ra

z, d

wa,

trz

y Ba

ba-J

aga

patr

zy –

za

baw

a or

ient

acyj

no-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

i dua

lizow

ana

Zaba

wa

ruch

owa

„Raz

, dw

a, t

rzy

Baba

-Jaga

pa-

trzy

”. U

czes

tnic

y zb

iera

ją s

ię w

jedn

ym k

ońcu

sal

i. W

dru

gim

sto

i wyb

rany

U. –

Bab

a-Ja

ga o

dwró

cona

do

poz

osta

łych

tył

em. G

dy B

aba-

Jaga

wyp

owia

da

zakl

ęcie

: „Ra

z, d

wa,

trz

y Ba

ba-Ja

ga p

atrz

y”, w

szys

cy

bieg

ną w

jej k

ieru

nku.

Mus

zą s

ię je

dnak

zat

rzym

ać

w m

iejsc

u i w

bez

ruch

u, g

dy B

aba-

Jaga

sko

ńczy

mó-

wić

i ob

róci

się

. Moż

e on

a w

tedy

pod

chod

zić

do

nier

ucho

myc

h U

. i p

róbo

wać

ich

rozś

mie

szyć

, spo

-w

odow

ać, b

y si

ę po

rusz

yli.

U.,

któr

y si

ę po

rusz

ył,

wra

ca n

a m

iejsc

e, z

któ

rego

zac

zął z

abaw

ę. Z

adan

ie

wsz

ystk

ich

pole

ga n

a do

bieg

nięc

iu d

o m

iejsc

a,

gdzi

e st

oi B

aba-

Jaga

– z

amia

na z

nią

na

role

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Sam

ooce

na.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Ko

t Ba

by-J

agi

– za

baw

a na

czw

orak

ach

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna,

zbi

orow

a,

zind

ywid

ualiz

owan

a

U. z

bier

ają

się

w k

ręgu

, sia

d sk

rzyż

ny, r

azem

z

N. u

stal

ają,

że

zagi

nął g

dzie

ś ko

t Ba

by-Ja

gi. P

oka-

zują

, jak

por

usza

się

kot

(na

czw

orak

ach)

, jak

prę

ży

grzb

iet,

gdy

ktoś

woł

a „K

ici,

kici

!”, ja

k pr

zyw

iera

do

podł

ogi,

gdy

usły

szy

sygn

ał g

wiz

dka.

Nas

tępn

ie

wsz

yscy

prz

ystę

pują

do

zaba

wy,

zam

ieni

ając

się

w

kot

a i z

acho

wuj

ą zg

odni

e z

usta

lony

mi r

eguł

ami.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

184

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Tytu

ł: M

arsz

z

cien

iem

– z

abaw

a zr

ęczn

ości

owa

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

i dua

lizow

ana

U. d

obie

rają

się

par

ami.

Jede

n z

nich

mas

zeru

je

prze

z za

czar

owan

y la

s pe

łen

prze

szkó

d, a

dru

gi je

st

cien

iem

sw

ego

part

nera

. W

cza

sie

zaba

wy

nast

ępuj

e za

mia

na ró

l.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Sam

ooce

na

osią

gnię

ć.

Tytu

ł: M

arsz

po

krac

h lo

du –

zab

awa

skoc

zna

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

Zada

nie

U. p

oleg

a na

pok

onan

iu t

oru

prze

szkó

d uł

ożon

ego

prze

z N

. z m

ater

aców

odd

alon

ych

od

sieb

ie n

a ró

żne

odle

głoś

ci. U

. pow

inni

prz

eska

kiw

ać

z je

dneg

o na

dru

gi b

ez d

otyk

ania

pod

łogi

. Kol

ejni

U

. wyr

usza

ją n

a to

r prz

eszk

ód d

opie

ro p

o sy

gnal

e dź

wię

kow

ym N

.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Mat

erac

e.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Sam

ooce

na.

Tytu

ł: Sz

alon

a lo

ko-

mot

ywa

– za

baw

a bi

eżna

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

U. w

raca

ją z

pod

róży

w n

iezn

ane.

Zab

awa

podo

bna

do w

ystę

pują

cej n

a po

cząt

ku, a

le z

mie

nne

tem

po

wyk

onyw

ania

czy

nnoś

ci re

gulu

je N

. wyb

ijają

cy ry

tm

na t

ambu

ryni

e. Z

abaw

a ko

ńczy

się

w s

poko

jnym

te

mpi

e. N

. wyj

aśni

a, ż

e je

st t

o m

arsz

w rz

ędac

h.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Bębe

n lu

b ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Sz

ereg

, dw

usze

reg,

zbi

órka

–

elem

enty

mus

ztry

Form

a pr

acy:

fron

taln

a

Nau

ka u

staw

iani

a si

ę na

zbi

órce

w s

zere

gu –

na

linii.

N

auka

ust

awia

nia

się

na z

biór

ce w

dw

usze

regu

–

mar

sz p

aram

i (dw

ójka

mi),

zat

rzym

anie

, obr

ót. U

sta-

leni

e sy

gnał

ów g

wiz

dkie

m. Ć

wic

zeni

a ut

rwal

ając

e.

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: W

iew

iórk

i do

dzi

upli

– za

baw

a or

gani

zacy

jno-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

i dua

lizow

ana

Ust

awie

nie

w lu

źnej

gro

mad

zie,

tró

jkam

i. D

wój

ka

U. p

odaj

e so

bie

ręce

, tw

orzą

c „d

ziup

lę”,

do k

tóre

jw

chod

zi tr

zeci

U. –

wie

wió

rka.

Na

hasło

N.: „

Wie

wió

r-ki

z d

ziup

li” U

. odg

ryw

ając

y tę

rolę

bie

gają

po

całe

j sal

i, do

łącz

a do

nic

h je

den

U. (

lub

dwóc

h U

.) st

ojąc

y do

tąd

bez

dziu

pli.

Na

hasło

: „W

iew

iórk

i do

dziu

pli”

wsz

yscy

bi

egaj

ący

prób

ują

„wej

ść d

o dz

iupl

i” –

znal

eźć

parę

, m

iędz

y rę

kam

i któ

rej n

ie st

oi ż

adna

wie

wió

rka.

Po

kilk

u po

wtó

rzen

iach

pow

inna

nas

tąpi

ć za

mia

na ró

l.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwic

ze-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Zb

iórk

a w

dw

usze

regu

–

zaba

wa

orga

niza

-cy

jno-

porz

ądko

wa

Form

a pr

acy:

fron

taln

a

N. d

aje

umów

iony

syg

nał,

U. s

tara

ją s

ię ja

k na

jszy

b-ci

ej u

staw

ić w

dw

usze

regu

w w

yzna

czon

ym m

iej-

scu.

Wsz

yscy

wyk

onuj

ą zw

rot

w p

raw

o i w

ycho

dzą

z sa

li dw

ójka

mi.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

185

Tem

at: S

pace

r z

przy

jaci

elem

. Zas

ady

zach

owan

ia w

cza

sie

spac

erów

Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 5

–10

min

Tytu

ł: Kt

o je

st p

o-do

bny

– za

baw

a or

ient

acyj

no-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

U. i

N. s

tają

w lu

źnej

gro

mad

zie.

Zad

anie

U. p

ole-

ga n

a od

szuk

aniu

tyc

h U

., kt

órzy

maj

ą: p

odob

ne

spod

nie,

pod

obne

blu

zki;

podo

bny

kolo

r wło

sów

, oc

zu; s

ą po

dobn

ego

wzr

ostu

. Po

pole

ceni

u N

. U

. ust

awia

ją s

ię w

odp

owie

dnic

h gr

upac

h.

(Ćw

icze

nie

nale

ży p

owtó

rzyć

2 ra

zy).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Kt

o po

trze

buje

po

moc

y –

zaba

wa

orie

ntac

yjno

--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y: fr

onta

lna

U. i

N. s

tają

w k

ole.

N. p

yta,

kto

um

ie s

zybk

o w

iąza

ć bu

ty i

się u

bier

ać. W

ywoł

ani U

. sta

ją n

a ze

wną

trz

koła

. Nas

tępn

ie N

. zap

rasz

a do

śro

dka

koła

tych

U.,

któr

ym tr

zeba

pom

agać

w s

zybk

im u

bier

aniu

się

. U

. dob

iera

ją s

ię w

gru

py 3

-oso

bow

e ta

k, a

by w

każ

dej

była

cho

ciaż

jedn

a os

oba,

któ

ra m

oże

pom

óc in

nym

.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Kt

o je

st g

otów

do

spa

ceru

– z

abaw

a or

ient

acyj

no-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

gru

pow

a

U. p

rzeb

iera

ją s

ię, p

omag

ając

sob

ie w

gru

pach

. N

. spr

awdz

a pr

zygo

tow

anie

U. d

o w

ycie

czki

. N

a zb

iórk

ę pa

ram

i prz

ycho

dzą

U. w

ezw

ani p

rzez

N

.: kt

o m

a bu

ty, k

tóre

nad

ają

się

na w

ycie

czkę

; kto

m

a od

pow

iedn

ią n

a w

ycie

czkę

kur

tkę;

kto

pom

ógł

kole

dze

się

ubra

ć itp

.

10 m

inSz

atni

a, p

omie

szcz

enie

z

ubra

niam

i.Pr

aca

zgod

nie

z ot

rzym

a-ny

m z

adan

iem

.O

bser

wac

ja

akty

wno

ści U

.Sa

moo

cena

.

Częś

ć gł

ówna

: 15–

20 m

in

Tytu

ł: Je

dzie

my

na

wyc

iecz

kę –

pr

zypo

mni

enie

zas

ad

ruch

u dr

ogow

ego

Form

a pr

acy:

fron

taln

a

Wsz

yscy

U. o

bser

wuj

ą po

kaz

N. –

prz

ypom

nien

ie

zasa

d po

rusz

ania

się

po

jezd

ni i

po c

hodn

iku.

Każ

dy

U. n

a sy

gnał

N. u

daje

, że

jest

sam

ocho

dem

, por

usza

si

ę zg

odni

e z

zasa

dą ru

chu

praw

ostr

onne

go p

o w

y-zn

aczo

nej t

rasi

e.

5 m

inO

grod

zony

pla

c, n

ajle

piej

ok

oło

2 m

2 dla

każ

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Tr

asa

na o

ko

– za

baw

a o

char

akte

-rz

e tr

opie

nia

Form

a pr

acy:

gru

pow

a,

zind

ywid

ualiz

owan

a

U. w

kol

umni

e dw

ójko

wej

. Zad

anie

na

czas

mar

szu:

O

ceń,

ile

krok

ów d

ziel

i cię

od

wyz

nacz

oneg

o pu

nk-

tu. P

olic

z kr

oki,

spra

wdź

, czy

się

pom

yliłe

ś. Za

dani

e na

leży

pow

tarz

ać k

ilkak

rotn

ie. M

oże

być

prze

pro-

wad

zone

w p

arac

h.

5 m

inBe

zpie

czna

tras

a te

reno

wa.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Sam

ooce

na

osią

gnię

ć.O

bser

wac

ja

akty

wno

ści U

.

186

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Tytu

ł: Tr

enin

g in

diań

ski –

zab

awa

rzut

naFo

rma

prac

y: g

rupo

wa

U. d

ziel

ą si

ę na

gru

py 2

- lub

4-o

sobo

we.

Każ

da g

ru-

pa z

najd

uje

dwa

prze

dmio

ty (p

atyk

i), k

tóre

będ

ą tw

orzy

ć br

amkę

– c

el, i

ma

po t

yle

sam

o rz

utek

(k

amie

ni, p

atyk

ów) d

la k

ażde

go. W

gru

pie

U. l

iczą

, kt

o ile

razy

tra

fił d

o ce

lu, z

jaki

ej o

dleg

łośc

i. Za

dani

e dl

a ka

żdeg

o U

.: Po

praw

sw

oje

wyn

iki.

Polic

z, il

e ra

zy

traf

iłeś

do c

elu

za p

ierw

szym

raze

m. P

olic

z, c

zy

popr

awiłe

ś sw

oje

wyn

iki w

ost

atni

ej s

erii.

10 m

inBe

zpie

czny

, ogr

odzo

ny

plac

, prz

ynaj

mni

ej 2

m2

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Sam

ooce

na

osią

gnię

ć.O

bser

wac

ja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Mis

trz

obse

r-w

acji

– m

arsz

poł

ą-cz

ony

z ob

serw

acją

i z

apam

ięty

wan

iem

el

emen

tów

oto

czen

iaFo

rma

prac

y:

indy

wi d

ualn

a

U. w

kol

umni

e dw

ójko

wej

. Zad

anie

na

czas

mar

szu:

O

bser

wuj

cha

rakt

erys

tycz

ne m

iejsc

a na

tras

ie m

ar-

szu.

Zap

amię

taj i

ch w

yglą

d. N

a za

końc

zeni

e za

jęć

U. o

dpow

iada

ją n

a py

tani

a ty

pu: G

dzie

zna

jdow

ało

się p

rzej

ście

dla

pie

szyc

h? Ja

ki z

nak

drog

owy

stał

pr

zed

prze

jście

m?

Jaki

e pt

aki m

ożna

był

o za

obse

r-w

ować

? Ja

kie

drze

wa

rosły

po

drod

ze?

7 m

inBe

zpie

czna

tras

a te

reno

wa.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tem

at: D

ziec

i pom

agaj

ą do

rosł

ym. Ć

wic

zeni

a ró

wno

waż

ne

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: M

arsz

po

okrę

gu –

zab

awa

orie

ntac

yjno

--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

fron

taln

a

U.,

wch

odzą

c do

sal

i, st

araj

ą si

ę po

rusz

ać w

rytm

w

ybija

ny p

rzez

N. n

a ta

mbu

ryni

e. C

hodz

ąc p

o ok

rę-

gu, t

wor

zą k

oło.

Na

usta

lony

syg

nał U

. zat

rzym

ują

się

w b

ezru

chu.

Rus

zają

tak

że n

a sy

gnał

pod

any

prze

z N

. (Ć

wic

zeni

e na

leży

pow

tórz

yć 2

razy

).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Tam

bury

n.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Id

zie

Grz

eś

– za

baw

a ks

ztał

tu-

jąca

mię

śnie

ram

ion

i tuł

owia

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

idua

lizow

ana

U. p

orus

zają

się

po o

kręg

u, in

scen

izuj

ą na

kład

anie

na

plec

y og

rom

nego

cię

żaru

, a n

astę

pnie

pró

bują

raze

m

z N

. rec

ytow

ać w

iers

z:Id

zie

Grz

eś p

rzez

wie

ś(fr

agm

ent)

Idzi

e G

rześ

Prze

z w

ieś,

Wor

ek p

iask

u ni

esie

,

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Moż

liwoś

ć in

dyw

idua

lne-

go w

ystę

pu.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

187

A p

rzez

dzi

urkę

Pias

ek c

iurk

iem

Sypi

e si

ę za

Grz

esie

m.

Jul

ian

Tuw

im

Wra

z z

kole

jnym

i wer

sam

i wyo

braż

ony

cięż

ar s

taje

si

ę co

raz

mni

ejsz

y. C

hętn

i U. m

ogą

prez

ento

wać

sw

ój s

posó

b in

scen

izac

ji na

śro

dku

kręg

u.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Pr

zejś

cie

nad

prze

paśc

ią –

za

baw

y ró

wno

waż

neFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

Klas

a dz

ieli

się

na 3

, 4 g

rupy

. Prz

ed k

ażdą

gru

pą n

a-ry

sow

ana

jest

kre

dą n

a po

dłod

ze li

nia

lub

nakl

ejon

a je

st t

aśm

a m

alar

ska.

Za

dani

e dl

a ko

lejn

ych

U. t

o pr

zejś

cie

po t

akie

j lin

ii be

z ut

raty

rów

now

agi.

W ty

ch s

amyc

h gr

upac

h. je

st d

wój

ka U

. trz

yma

tuż

nad

podł

ogą

lekk

o na

pręż

oną

linę

(gum

ę). P

ozos

tali

star

a-ją

się

prz

ejść

po

niej

tak

szy

bko,

jak

to t

ylko

moż

liwe.

Za

dani

e dl

a ch

ętny

ch: P

rzej

dź w

yzna

czon

ą tr

asę

tyłe

m.

Kole

jne

zada

nie

to p

rzej

ście

po

linie

z w

orec

zkie

m:

na g

łow

ie, w

ręce

, z ż

ongl

owan

iem

wor

eczk

iem

–

przo

dem

lub

tyłe

m.

15 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Kred

a lu

b ta

śma

mal

arsk

a,

liny

lub

gum

y, 2

wor

eczk

i dl

a ka

żdeg

o U

.

Zada

nie

doda

tkow

e.O

bser

wac

ja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: W

alka

kog

u-tó

w –

zab

awa

z m

o-co

wan

iem

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. d

obie

rają

się

w p

ary

tak,

aby

raze

m ć

wic

zyli

U. o

po-

dobn

ej w

adze

i w

zroś

cie.

Par

y st

ają

w lu

źnej

gro

mad

zie.

U

. w p

arze

ust

awia

ją si

ę tw

arza

mi d

o sie

bie,

w o

dleg

łośc

i je

dneg

o kr

oku.

Mog

ą się

pop

ycha

ć, o

dpyc

hać

ręka

mi.

Nie

wol

no c

hwyt

ać s

ię z

a rę

ce c

zy in

ne c

zęśc

i cia

ła.

Cel

em je

st w

ytrą

ceni

e pr

zeci

wni

ka z

rów

now

agi.

Nas

tępn

ie z

abaw

a z

tym

i sam

ymi r

eguł

ami i

cel

em

odby

wa

się

w p

ozyc

ji ku

czne

j.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Sam

ooce

na

osią

gnię

ć.

Tytu

ł: Ta

niec

na

linie

–

zaba

wa

rów

now

aż-

na p

rzy

muz

yce

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

i dua

lizow

ana

Zada

nie

U. p

oleg

a na

opr

acow

aniu

i pr

ezen

tacj

i w

ymyś

lone

go p

rzez

sie

bie

tańc

a na

lini

e.

Lina

moż

e by

ć na

ryso

wan

a kr

edą

na p

odło

dze,

w

yzna

czon

a ta

śmą

mal

arsk

ą.

Tani

ec m

oże

odby

wać

się

w 2

, 3 m

iejsc

ach

jedn

o-cz

eśni

e.

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Kred

a (t

aśm

a m

alar

ska)

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

188

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Ci

uciu

babk

a –

zaba

wa

orie

ntac

yj-

no-p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

Ust

awie

nie

w k

ręgu

. Trz

ej U

. sto

ją n

a śr

odku

krę

gu.

Jede

n z

nich

będ

zie

ciuc

iuba

bką

– za

kład

a na

ocz

y op

askę

. Dw

aj p

ozos

tali

kręc

ą ci

uciu

babk

ą, re

cytu

jąc:

U.:

Babk

o, b

abko

, na

czym

sto

isz?

Babk

a: N

a be

czce

.U

.: C

o w

tej

bec

zce

jest

?Ba

bka:

Kap

usta

i kw

as.

U.:

Bier

zcie

łyżk

i i w

idel

ce, ł

apci

e na

s!W

szys

cy u

ciek

ają

prze

d ci

uciu

babk

ą, je

j zad

anie

pol

e-ga

na

jak

najsz

ybsz

ym sc

hwyt

aniu

jedn

ego

z uc

zest

ni-

ków

zab

awy

i roz

pozn

anie

go,

np.

po

głos

ie.

Po p

opra

wny

m ro

zpoz

nani

u na

stęp

uje

zam

iana

ról.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tem

at: W

ryt

m m

uzyk

i. Ć

wic

zeni

a ry

tmic

zne,

zab

awy

ze ś

piew

em

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: N

os p

rosi

ko

lano

do

tańc

a–

ćwic

zeni

e w

yczu

cia

wła

sneg

o ci

ała,

ró

wno

wag

i.Fo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. s

toją

rozp

rosz

eni p

o sa

li. P

orus

zają

się

w ry

tm

muz

yki.

Gdy

muz

yka

się

wyc

isza

, U. s

tają

w p

ozyc

ji po

zwal

ając

ej n

a w

yczu

cie

wła

sneg

o ci

ała,

np.

dot

y-ka

ją n

osem

kol

ana,

łokc

iem

sto

py, p

ięty

nad

gars

t-ki

em. S

chem

at m

oże

być

poka

zyw

any

lub

okre

ślan

y sł

owni

e pr

zez

N.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: W

yżej

, cor

az

wyż

ej

– ćw

icze

nie

rytm

izu-

jące

i ro

zcią

gają

ceFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

W ry

tm t

ej s

amej

muz

yki U

. cho

dzą

po s

ali,

przy

dź

wię

kach

wys

okic

h w

ycią

gają

się

wys

oko,

jak

kwia

t, kt

óry

się

rozw

ija, p

rzy

dźw

ięka

ch n

iski

ch –

ku

rczą

się

jak

kwia

t w

pąc

zku.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

189

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: D

zwon

y,

dzw

onki

, dzw

onec

zki

– ćw

icze

nie

rów

no-

wag

iFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. p

odcz

as w

ejśc

ia d

o sa

li ot

rzym

ują

szar

fy (k

ar-

tecz

ki lu

b in

ne re

kwiz

yty)

w c

zter

ech

kolo

rach

(np.

cz

erw

onym

, żół

tym

– 3

szt

uki,

biał

ym –

3 s

ztuk

i, zi

elon

ym, d

o po

dzia

łu n

a gr

upy)

.U

. sto

ją w

ypro

stow

ani w

okół

N. B

ędą

udaw

ać

dzw

ony

i dzw

onki

. Pow

tarz

ają

za N

. dźw

ięki

dzw

on-

ków

i w

ykon

ują

wsk

azan

e ru

chy:

– bi

m-b

am-b

om, b

im-b

am-b

om –

bez

odr

ywan

ia

stóp

od

podł

ogi,

rytm

iczn

e od

chyl

anie

do

przo

-du

, do

tyłu

, w p

raw

o, w

lew

o;

– dy

ń, d

yń, d

yń...

– ru

ch n

ajpi

erw

jedn

ą, p

óźni

ej

drug

ą rę

ką, n

astę

pnie

dw

iem

a je

dnoc

ześn

ie (j

ak

man

ekin

);

– dz

yń, d

zyń,

dzy

ń, d

zyń

itp. –

pot

rząs

anie

jedn

ą dł

onią

, dru

gą d

łoni

ą, je

dną

stop

ą, d

rugą

sto

pą.

(na

pods

taw

ie: J

. Zw

oleń

ska,

Rad

osna

kin

ezjo

logi

a,

KIN

ED, W

arsz

awa

2005

)

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Łą

ka–

zaba

wa

kons

truk

cyjn

aFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. z

weł

ny lu

b sz

nurk

a tw

orzą

na

podł

odze

mak

ie-

tę łą

ki. N

a pr

zykł

ad o

krąg

to

kału

ża, w

ięks

zy o

krąg

–

staw

, pro

stok

ąt –

tra

wy.

Fig

ury

maj

ą m

ieć

taki

ks

ztał

t, ab

y w

ich

środ

ku z

mie

ściła

się

co

najm

niej

je

dna

stop

a i m

ają

być

rozm

iesz

czon

e w

odl

egło

-śc

i kro

ku o

d si

ebie

. Zan

im p

owst

aną

kons

truk

cje

na p

odło

dze,

U. p

róbu

ją „

ułoż

yć”

wyb

rany

ksz

tałt

w

pow

ietr

zu.

5 m

inW

ełna

lub

sznu

rek.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Ry

tmic

zny

jeż

– op

owie

ść il

ustr

o-w

ana

ruch

emFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. p

orus

zają

się

sw

obod

nie

po łą

ce. W

tle

spo

kojn

a m

uzyk

a. W

prz

erw

ach

N. c

zyta

kol

ejne

str

ofy

wie

rsza

:

Jeż

ze z

łośc

i aż

zatu

pał:

sw

obod

ne c

hodz

enie

,

– Co

za

upał

! co

za u

pał!

rytm

iczn

e tu

pani

e, n

p.

w k

ałuż

y,

10 m

inW

ełna

lub

sznu

rek.

Spok

ojna

muz

yka.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

190

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Żar o

d ra

na b

ucha

z n

ieba

, sw

obod

ne c

hodz

enie

,Ja

łow

ieje

żyz

na g

leba

,

swob

odne

ch

odze

nie,

Trze

ba d

eszc

zu, d

eszc

zu tr

zeba

! ry

tmic

zne

tu-

pani

e, n

p. je

dną

nogą

w tr

awie

, dr

ugą

w s

taw

ie,

Każd

y m

ęczy

się

, om

dlew

a,

swob

odne

ch

odze

nie,

Wsz

ystk

ich

gęst

y po

t obl

ewa,

sw

obod

ne

chod

zeni

e,O

j, pot

rzeb

na, p

otrz

ebna

jest

ule

wa!

ry

tmic

zne

tu-

pani

e, n

p. je

dną

nogą

w t

raw

ie,

drug

ą no

gą

w

sta

wie

,

zm

iana

nog

iŻa

bki w

cale

się

nie

poc

ą,

swob

odne

cho

dzen

ie,

I do

jeża

tak

rech

ocą,

swob

odne

ch

odze

nie,

Tak

rech

ocą,

tak

rech

ocą!

ry

tmic

zne

skok

i po

ko-

lejn

ych

elem

enta

ch łą

ki,

Nau

cz s

ię, j

eżyk

u...,

poka

zyw

anie

ruch

em,

czeg

o m

a się

jeży

k na

-uc

zyć

( pły

wać

),To

nie

będ

zies

z ut

yski

wać

, sta

nie

w m

iejsc

u,I n

ie b

ędzi

esz

wię

cej..

.! Po

kazy

wan

ie d

omni

e-m

anej

czy

nnoś

ci ( t

upał

),I u

skar

żał s

ię n

a

w

ykrz

ykni

enie

dom

nie-

man

ego

zako

ńcze

nia

( upa

ł).

(Z. D

mitr

oca,

Jeż,

upa

ł i ż

aby,

w: W

iers

zyko

wy

zaw

rót g

łow

y, P

CN

, Lub

lin 2

010)

191

Tytu

ł: D

wóm

ta

ńczy

ć si

ę za

chci

ało

– na

uka

pros

tego

ta

ńca

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

Nau

ka t

ańca

Dw

óm t

ańcz

yć s

ię z

achc

iało

wed

ług

inst

rukc

ji.U

. sto

ją w

krę

gu, d

wóc

h uc

zest

nikó

w z

abaw

y w

cho-

dzi d

o śr

odka

.

Dw

óm ta

ńczy

ć się

za

chci

ało,

zac

hcia

ło,

zach

ciał

o,Le

cz im

się

nie

uda

ło..

fari,

faru

, far

a...!

–

stoj

ący

w ś

rodk

u ko

ła u

czes

tnic

y łą

czą

się

w p

ary

i łap

ią s

ię z

a rę

ce; r

ytm

iczn

e pr

zesu

wan

ie s

ię p

o ob

wod

zie

koła

;

Kłóc

ili s

ię z

e so

bą,

– za

trzy

man

ie

ze s

obą,

ze

sobą

i u

staw

ieni

e na

prze

ciw

si

ebie

, naś

lado

wan

ie

kłót

ni p

rzez

prz

ecią

ga-

nie

raz

jedn

ej, r

az d

ru-

giej

ręki

;

Ja n

ie c

hcę

tańc

zyć

fa

ri, fa

ru, f

ara.

..!

z to

bą...

– sz

ukan

ie p

artn

era

spoś

ród

stoj

ącyc

h na

obw

odzi

e ko

ła i

śpie

wan

ie:

Posz

ukam

se

inne

go,

inne

go, i

nneg

oD

o ta

ńca

zgra

bnie

jszeg

o fa

ri, fa

ru, f

ara.

– za

pros

zeni

e ge

stem

jedn

ej o

soby

z k

ręgu

do

śro

dka

koła

;

Dw

óm ta

ńczy

ć się

za

chci

ało,

za

zach

ciał

o,

chci

ało,

Lecz

im s

ię n

ie u

dało

... fa

ri, fa

ru, f

ara.

..!

– st

ojąc

y w

śro

dku

koła

ucz

estn

icy

łącz

ą si

ę w

par

y i ł

apią

się

za

ręce

; ryt

mic

zne

prze

suw

anie

się

po

obw

odzi

e ko

ła;

Kłóc

ili s

ię z

e so

bą,

–

zatr

zym

anie

ze

sob

ą, z

e so

bą

i u

staw

ieni

e na

prze

ciw

sieb

ie; p

rzes

kaki

wan

ie z

nog

i na

nogę

, naś

lado

wan

ie

kłót

ni p

rzez

prz

ecią

gani

e ra

z je

dnej

, raz

dru

giej

ręki

;

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

192

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Ja n

ie c

hcę

tańc

zyć

z to

bą...

fari,

faru

, far

a...!

– pu

szcz

anie

rąk

part

nera

, szu

kani

e pa

rtne

rów

wśr

ód

stoj

ącyc

h na

obw

odzi

e ko

ła i

śpie

wan

ie:

Posz

ukam

se

inne

go,

inne

go, i

nneg

o,D

o ta

ńca

zgra

bnie

jszeg

o fa

ri, fa

ru, f

ara.

–

każd

y za

pras

za je

dną

osob

ę z

kręg

u do

środ

ka k

oła;

w

szys

cy śp

iew

ają:

Zata

ńczy

my

wes

oło,

w

esoł

o, w

esoł

o,N

iech

się

rozc

hmur

zy c

zoło

fa

ri, fa

ru, f

ara.

–

środ

kow

a cz

wór

ka w

iąże

mły

nek

i tań

cząc

, śpi

ewa

z in

nym

i:Zn

alaz

łem

już

inne

go, i

nneg

o, in

nego

,D

o ta

ńca

zdol

niej

szeg

o fa

ri, fa

ru, f

ara.

–

czw

órka

rozł

ącza

się

w p

ary

i wsz

yscy

śpie

waj

ą:Za

tańc

zym

y w

esoł

o,

wes

oło,

wes

oło,

Nie

ch s

ię ro

zchm

urzy

czo

ło

fari,

faru

, far

a.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

min

Tytu

ł: Po

dsum

owan

ieFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. s

toją

w k

ręgu

. Mim

iką,

ges

tem

pok

azuj

ą, w

jaki

m

nast

roju

koń

czą

zaję

cia.

5

min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

Tem

at: Z

acza

row

any

balo

nik

w z

acza

row

anyc

h rę

kach

. Zab

awy

z od

bija

niem

piłk

i, ba

lonó

w

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Ry

tmic

zny

spac

er –

zab

awa

orie

ntac

yjno

--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

fron

taln

a

U.

mas

zeru

ją w

okół

sal

i gim

nast

yczn

ej d

wój

kam

i. W

szys

cy p

orus

zają

się

w ry

tm m

uzyk

i lub

bęb

nów

, pr

óbuj

ą ru

szyć

tą

sam

ą no

gą lu

b w

yrów

nać

krok

, id

ąc z

a os

obą

prow

adzą

cą (U

. lub

N.).

W p

rzer

wie

m

uzyc

znej

wsz

yscy

zat

rzym

ują

się

w b

ezru

chu,

st

ojąc

na

jedn

ej n

odze

.

3 m

inPł

yta

CD

z n

agra

niem

m

uzyk

i mar

szow

ej (b

ęben

lu

b ta

mbu

ryn)

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

193

Tytu

ł: W

ędru

jący

ba

loni

kFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a,

grup

owa

U. r

ozpr

osze

ni p

o sa

li. K

ażdy

trz

yma

w rę

ku b

alon

ik.

Ćw

iczą

:–

w si

adzi

e z

wyc

iągn

ięty

mi n

ogam

i toc

zeni

e ba

loni

ka

po n

ogac

h;–

tocz

enie

w p

arac

h ba

loni

ka p

o no

gach

(U. s

iedz

ą pr

zode

m d

o sie

bie,

łącz

ą st

opy

tak,

aby

pal

ce st

óp

styk

ały

się. T

ocze

nie

balo

nika

nas

tępu

je p

rzez

un

iesie

nie

biod

er d

o po

dpor

u ty

łem

);–

prze

nosz

enie

nad

bal

onik

iem

złą

czon

ych

i wy-

pros

tow

anyc

h nó

g;–

w p

arac

h pr

zeno

szen

ie n

ad b

alon

ikie

m

złąc

zony

ch i

wyp

rost

owan

ych

nóg.

7 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Balo

nik

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja

zwro

tna

N.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Sp

raw

ne rę

ceFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. s

toją

sw

obod

nie,

trz

ymaj

ą w

ręka

ch w

orec

zki,

np.

z gr

oche

m, l

ub g

umow

e pi

łecz

ki. N

a w

dech

u m

oc-

no z

acis

kają

pal

ce n

a w

orec

zkac

h, n

a w

ydec

hu –

ro

zluź

niaj

ą. Ć

wic

zeni

e w

tym

sch

emac

ie p

owta

rzaj

ą ki

lkak

rotn

ie (z

uw

zglę

dnie

niem

moż

liwoś

ci U

.).

Nas

tępn

ie n

a w

dech

u ro

zluź

niaj

ą pa

lce,

na

wyd

echu

–

zaci

skaj

ą.Ć

wic

zą z

jedn

ym w

orec

zkie

m: p

rzer

zuca

ją w

ore-

czek

z rę

ki d

o rę

ki, m

asuj

ą ni

m w

ewnę

trzn

ą i z

e-w

nętr

zną

stro

nę d

łoni

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Wor

eczk

i, gu

mow

e pi

łecz

ki.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Ko

loro

wy

lot

balo

nów

–

zaba

wa

rzut

naFo

rma

prac

y:gr

upow

a

U. u

staw

iają

się

par

ami.

Każd

a pa

ra o

trzy

muj

e dw

a na

pom

pow

ane

balo

ny w

różn

ych

kolo

rach

. Ko

lor

przy

porz

ądko

wan

y je

st rę

ce (j

eśli

np. c

zer-

won

y –

lew

a rę

ka p

ierw

szeg

o U

., to

pra

wa

ręka

dr

ugie

go U

.; ce

lem

tyc

h w

skaz

ań je

st t

o, a

by b

a-lo

n rz

ucan

y le

wą

ręką

był

łapa

ny p

raw

ą). Z

abaw

a z

muz

yką

w t

le p

oleg

a na

rzu

cani

u i ł

apan

iu b

alo-

nów

wsk

azan

ą rę

ką, w

odl

egło

ści u

stal

anej

prz

ez

ćwic

zący

ch (n

ajpi

erw

bar

dzo

blis

ka o

dleg

łość

,

10 m

inKo

loro

we

balo

ny –

2

w ró

żnyc

h ko

lora

ch

dla

pary

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Sam

ooce

na.

194

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

np. u

moż

liwia

jąca

pod

anie

bez

pośr

edni

e ba

lo-

nów

, póź

niej

cor

az w

ięks

za, a

le d

osto

sow

ana

do m

ożliw

ości

i as

pira

cji U

.).

Tytu

ł: Ba

lon

w g

órze

– z

abaw

a rz

utna

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

toją

szó

stka

mi (

w p

odz

iale

na

grup

y m

ożn

a w

yko

rzys

tać

kolo

ry b

alo

nów

) w k

ręgu

. Wyb

iera

-ją

jede

n ba

lon.

Zad

anie

m g

rupy

jest

jak

najd

łuż-

sze

utrz

yman

ie o

dbija

nego

bal

oni

ka w

pow

ie-

trzu

. Ko

lejn

i U.,

w n

agro

dę, w

skaz

ują,

któ

rą c

zę-

ścią

cia

ła n

ależ

y o

dbija

ć ba

lon

(wsz

yscy

odb

ijają

w

edłu

g w

skaz

ań k

ole

jnyc

h U

.). N

a za

końc

zeni

e N

. pro

ponu

je m

asaż

yki b

alo

nem

, wyk

ony

wan

e w

par

ach.

5 m

inKo

loro

we

balo

ny –

1 dl

a ka

żdeg

o U

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.W

spie

rani

e si

ę w

gru

pie.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Wyr

óżni

enie

zw

y-ci

ęski

ego

zesp

ołu.

Tytu

ł: Pi

łka

w r

uchu

–

ćwic

zeni

a rz

utne

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

toją

par

ami.

Jede

n U

. z p

ary

rzuc

a pi

łką

na p

rzem

ian

praw

ą i l

ewą

ręką

do

kos

za u

two

-rz

one

go z

po

łącz

ony

ch r

ąk p

artn

era,

wyc

iągn

ię-

tych

na

wys

oko

ści p

iers

i. Zm

iana

ró

l, np

. po

4 rz

utac

h.Za

mia

na p

ar. U

. sto

ją w

odl

egło

ści o

k. 2

m o

d si

e-bi

e. Je

den

U. s

toi t

yłem

do

part

nera

w ro

zkro

ku.

Wyk

onuj

e sk

łon

i rzu

ca o

burą

cz p

iłką

mię

dzy

no-

gam

i. Pa

rtne

r sta

ra s

ię z

łapa

ć pi

łkę.

Zam

ieni

ają

się

rola

mi.

Dla

utr

udni

enia

moż

na w

prow

adzi

ć do

dat-

kow

y sc

hem

at ć

wic

zeni

a: U

. sto

jący

w ro

zkro

ku

rzuc

a pi

łkę

nad

sobą

.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Jedn

a pi

łka

dla

dwóc

h U

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.St

opni

owan

ie t

rudn

ości

po

prze

z w

prow

adze

nie

doda

tkow

ego

sche

mat

u ru

chu.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U

. i s

poso

bu

wyk

onyw

ania

ćw

icze

nia.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Za

czar

owan

y ba

loni

kFo

rma

prac

y:

grup

owa

U. s

toją

w k

ręgu

. Ręc

e na

d gł

owam

i. Po

dają

sob

ie

balo

ny. U

., kt

óry

upuś

ci b

alon

ik, m

aluj

e na

nim

ma-

zaki

em s

ymbo

l – p

odzi

ękow

anie

dla

gru

py z

a za

ba-

wę

w c

zasi

e za

jęć.

Wym

alow

ane

balo

niki

ozd

abia

ją

salę

kla

sy.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Balo

niki

w ró

żnyc

h ko

lora

ch.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

195

Tem

at: Z

zas

adam

i za

pan

brat

. Wpr

owad

zeni

e do

bez

piec

zneg

o po

rusz

ania

się

po

drog

ach

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 5

–10

min

Tytu

ł: Sy

gnal

izat

or

– za

baw

a or

ient

acyj

-no

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

U. r

ozpr

osze

ni p

o sa

li po

rusz

ają

się w

rytm

ie w

ybija

-ny

m p

rzez

N. n

a bę

bnie

lub

tam

bury

nie.

W k

ażdy

m

rogu

sali

stoi

U. z

gw

izdk

iem

. Na

znak

N. w

skaz

any

U. g

wiż

dże,

wów

czas

U. i

dą ty

łem

do

nieg

o, st

araj

ąc

się iś

ć w

zdłu

ż lin

ii pr

oste

j. Po

win

no si

ę zw

ięks

zać

czę-

stot

liwoś

ć m

arsz

u „z

a gw

izdk

iem

”. Moż

na ta

kże

wpr

o-w

adza

ć bi

eg n

a cz

wor

akac

h lu

b po

dsko

ki, n

a je

dnej

no

dze.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Bębe

n (lu

b ta

mbu

ryn)

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.Sc

hem

at ć

wic

zeni

a do

sto-

sow

ywan

y do

moż

liwoś

ci U

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Cod

zien

na

drog

a –

zaba

wa

sym

ulac

yjna

Form

a pr

acy:

grup

owa,

indy

wid

ualn

a

U. w

gru

pach

odt

war

zają

dro

gę p

rzy

szko

le: w

yzna

-cz

ają

za p

omoc

ą sz

arf j

ezdn

ię, p

oboc

ze, c

hodn

iki,

prze

jści

e dl

a pi

eszy

ch.

Zaba

wy

sym

ulac

yjne

– p

rzec

hodz

enia

prz

ez p

rzej

ście

. U

. prz

echo

dzą

prze

z ko

lejn

e pr

zejśc

ia: n

a je

dnym

jest

sy

gnal

izac

ja (n

p. ś

wia

tła im

itow

ane

lizak

ami w

ade

-kw

atny

ch d

o sy

tuac

ji ko

lora

ch),

na k

olej

nych

ćw

iczo

-ne

jest

prz

ejśc

ie b

ez sy

gnal

izat

ora

świe

tlneg

o.

12 m

inPr

zest

rzeń

imitu

jąca

dro

gę.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Info

rmac

ja z

wro

t-na

N. n

a te

mat

w

łaśc

iwyc

h i n

iew

łaśc

iwyc

h za

chow

ań,

post

aw.

Tytu

ł: N

ajw

ażni

ejsz

e są

zas

ady

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

Pow

tórz

enie

zas

ad p

raw

idło

weg

o po

rusz

ania

się

po

drog

ach

z w

ykor

zyst

anie

m p

lans

zy W

SiP

– „R

uch

drog

owy”

.

10 m

inPl

ansz

a „R

uch

drog

owy”

(W

SiP)

.Li

czba

pow

tórz

eń ć

wic

ze-

nia

uzal

eżni

ona

od s

topn

ia

opan

owan

ia p

rzez

U. z

ało-

żone

go w

ymag

ania

.

Obs

erw

acja

akt

yw-

nośc

i U. i

pop

raw

-no

ści w

ykon

ania

ćw

icze

ń.In

form

acja

zw

rotn

a.Za

dani

a sp

raw

dzaj

ące.

Tytu

ł: Sł

yszę

cię

–

zaba

wa

orie

ntac

yjna

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

toją

sw

obod

nie,

z z

awią

zany

mi o

czym

a.

W z

ależ

nośc

i od

wie

lkoś

ci g

rupy

, ok.

7–1

0 U

. wsk

a-za

nych

do

wyd

awan

ia ró

żnyc

h dź

wię

ków

, w ró

ż-ny

ch m

iejsc

ach

sali.

U

. ci n

a zm

ianę

naś

ladu

ją d

źwię

ki u

licy,

poz

osta

li U

. (z

zaw

iąza

nym

i ocz

yma)

pod

ążaj

ą za

odg

łosa

mi,

prób

ując

je n

azyw

ać.

8 m

inSw

obod

na p

rzes

trze

ń.C

hust

eczk

i do

zasł

onię

cia

oczu

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

i pop

raw

nośc

i wy-

kona

nia

ćwic

zeń.

196

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: St

onog

a na

dro

dze

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. s

toją

w rz

ędzi

e. T

rzym

ają

za b

iodr

a pa

rtne

ra

prze

d so

bą. R

ozpo

czyn

ają

mar

sz p

raw

ą no

gą w

str

o-nę

wyb

rane

go p

rzej

ścia

. Rec

ytuj

ą te

kst:

„Idz

ie s

obie

st

onog

a, s

tono

ga, s

tono

ga, a

ż si

ę tr

zęsi

e po

dłog

a,

podł

oga,

hej

!”.

W c

hwili

, kie

dy d

ocho

dzą

do p

rzej

ścia

i je

st z

ielo

ne

świa

tło,

prz

echo

dzą

(syg

naliz

uje

N.).

Je

śli t

rafią

na

czer

won

e św

iatł

o, p

uszc

zają

par

tner

a,

wyk

onuj

ą na

skok

na

dwie

nog

i, sk

okie

m o

dwra

cają

si

ę i i

dą d

o ko

lejn

ego

prze

jści

a.

5 m

inPr

zest

rzeń

imitu

jąca

dro

gę.

Każd

y U

. wyk

onuj

e w

edłu

g po

dane

go s

chem

atu.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

Tem

at: M

uzyk

a po

mag

a w

zab

awie

. Zaj

ęcia

rozw

ijają

ce s

praw

ność

ruch

ową

i poc

zuci

e ry

tmu

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Kt

o pa

mię

ta

– za

baw

a or

ient

a-cy

jno-

porz

ądko

wa

z m

uzyk

ąFo

rma

prac

y: p

raca

zi

ndyw

idua

lizow

ana

U. i

N. s

iedz

ą w

krę

gu. N

. zap

rasz

a w

szys

tkic

h do

w

spól

nej z

abaw

y. Za

dani

e U

. pol

ega

na w

ysłu

chan

iu

fragm

entu

muz

yczn

ego

i pod

aniu

naz

wy

utw

oru

– ta

ń-ca

inte

grac

yjne

go. N

agro

dą d

la U

., któ

ry p

oda

popr

aw-

ny ty

tuł,

jest

wyk

onan

ie z

adan

ia w

edłu

g po

lece

nia

N.:

Wej

dź d

o śr

odka

koł

a i w

rytm

muz

yki p

okaz

uj ru

chy,

kt

óre

wsz

yscy

poz

osta

li bę

dą n

aśla

dow

ać. M

ogą

to

być

wym

yślo

ne p

rzez

cie

bie

ruch

y.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

au

topr

ezen

tacj

i.C

hętn

i pom

agaj

ą in

nym

w

wyk

onan

iu z

adan

ia.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

Tytu

ł: Co

dzi

siaj

za

tańc

zym

y –

zaba

-w

a or

ient

acyj

no-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

pra

ca

zind

ywid

ualiz

owan

a

Zada

nie

U. p

oleg

a na

pos

taw

ieni

u kr

opki

prz

y na

zwie

ta

ńca

inte

grac

yjne

go n

apisa

nej n

a ar

kusz

u pa

pier

u.

W te

n sp

osób

pow

staj

e „li

sta

prze

bojó

w”. U

. por

usza

ją

się p

o sa

li w

rytm

muz

yki.

Każd

y m

a do

dys

pozy

cji

3 kr

opki

(żet

ony,

bile

ty).

U. p

owin

ni so

bie

zdaw

ać sp

ra-

wę

z te

go, ż

e w

ynik

i gło

sow

ania

wsk

ażą,

jaki

e za

baw

y zo

stan

ą pr

zepr

owad

zone

w c

zasie

zaj

ęć.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m

w w

ykon

aniu

zad

ania

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

197

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Ba

l nas

zej

klas

y –

tańc

e in

tegr

acyj

neFo

rma

prac

y:

prac

a fr

onta

lna

U. b

iorą

udz

iał w

licz

eniu

wyn

ików

. Na

ich

pods

taw

ie

N. w

ybie

ra 4

tań

ce lu

b 5

tańc

ów i

zaba

w. D

o te

j por

y U

. poz

nali

nast

ępuj

ące

zaba

wy

i tań

ce in

tegr

acyj

ne:

„Dw

óm t

ańcz

yć s

ię z

achc

iało

”, lit

ery,

„D

eszc

zyk”

, „K

rako

wia

czek

”, „O

jcie

c W

irgili

usz”

, zab

awa

ruch

owa

np. d

o m

elod

ii Ei

ne k

lein

e N

acht

mus

ik.

20 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m

w w

ykon

aniu

zad

ania

.Sa

moo

cena

we-

dług

pod

aneg

o pr

zez

N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: D

ziec

i tań

czą

sam

e –

zaba

wa

przy

m

uzyc

eFo

rma

prac

y:

grup

owa

U. p

odzi

elen

i na

grup

y m

ają

za z

adan

ie u

łoży

ć w

gru

pach

kró

tki u

kład

cho

reog

rafic

zny

do p

rzyg

o-to

wan

ej p

rzez

N. d

ynam

iczn

ej, s

kocz

nej m

uzyk

i.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

au

topr

ezen

tacj

i.C

hętn

i pom

agaj

ą in

nym

w

wyk

onan

iu z

adan

ia.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: U

czym

y in

nych

tań

czyć

– z

a-ba

wa

przy

muz

yce

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. s

toją

w k

ręgu

. Wyb

rane

wcz

eśni

ej g

rupy

pre

zen-

tują

prz

ygot

owan

y uk

ład

chor

eogr

afic

zny,

sto

jąc

w ś

rodk

u kr

ęgu.

Poz

osta

li U

. naś

ladu

ją t

e gr

upy.

N

a za

końc

zeni

e ka

żda

z ni

ch o

trzy

muj

e ok

lask

i od

pozo

stał

ych

U. M

ożna

pow

tórz

yć d

ział

anie

, któ

re

poja

wiło

się

na

pocz

ątku

zaj

ęć. J

edna

oso

ba t

ańcz

y na

śro

dku

koła

, poz

osta

li ją

naś

ladu

ją.

7 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

au

topr

ezen

tacj

i.C

hętn

i pom

agaj

ą in

nym

w

wyk

onan

iu z

adan

ia.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N

. kry

te-

rium

.

Tem

at: J

este

m d

obry

m o

bser

wat

orem

, jes

tem

spra

wny

. Wsp

omag

anie

rozw

oju

spra

wno

ści f

izyc

znej

prz

ez p

rzes

trze

gani

e re

guł i

zas

ad

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Po

wód

ź –

zaba

wa

orie

ntac

yj-

no-p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

Poda

ny p

rzez

N. s

ygna

ł (po

jedy

nczy

gw

izde

k) o

zna-

cza,

że

wok

ół p

anuj

e su

sza.

U. b

iega

ją w

luźn

ej g

ro-

mad

zie

po c

ałej

sal

i. N

a in

ny u

mów

iony

sygn

ał (p

odw

ójny

sygn

ał g

wiz

d-ki

em) n

adci

ąga

pow

ódź.

Każ

dy m

usi j

ak n

ajsz

ybci

ej

zają

ć ta

ką p

ozyc

ję, a

by n

ie d

otyk

ać s

topa

mi p

odło

gi.

Po u

stal

onym

cza

sie

(N. g

łośn

o od

licza

w d

ół) o

so-

ba, k

tóra

nie

zna

lazł

a m

iejsc

a, o

dpad

a z

gry.

Sia

da

z bo

ku, a

by o

bser

wow

ać, c

zy w

szys

cy U

. prz

estr

ze-

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Gw

izde

k.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

198

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

gają

zas

ad. B

raw

ami n

agra

dzan

i są

ci U

., kt

órzy

prz

e-st

rzeg

ali z

asad

i um

ieli

w c

zasi

e za

baw

y zn

aleź

ć si

ę w

odp

owie

dnim

mie

jscu.

Zada

nie

U. p

rzez

cał

e za

jęci

a po

lega

na

uważ

nym

ob

serw

owan

iu, c

o si

ę dz

ieje

wok

ół n

ich.

Pr

zejś

cie

wsz

ystk

ich

zada

ń be

z ła

man

ia z

asad

zos

ta-

nie

nagr

odzo

ne p

rzyg

otow

anym

prz

ez N

.: m

edal

em

fair

play

.

Tytu

ł: G

ąski

do

dom

u –

zaba

wa

bież

naFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

Sala

pod

ziel

ona

na p

ół. N

a śr

odko

wej

lini

i sto

i U

. odg

ryw

ając

y ro

lę w

ilka.

U. p

ełni

ący

rolę

Mam

y gą

ski s

toi p

o je

dnej

str

onie

sal

i i ro

zmaw

ia z

poz

o-st

ałym

i U. (

gąsk

ami),

któ

rzy

jej o

dpow

iada

ją.

Mam

a gą

ska:

Gąs

ki, g

ąski

do

dom

u.U

.: Bo

imy

się.

Mam

a gą

ska:

Cze

go?

U.:

Wilk

a zł

ego.

Mam

a gą

ska:

A g

dzie

on

jest

?U

.: Za

gór

ami,

za la

sam

i.M

ama

gąsk

a: T

o gą

ski,

gąsk

i do

dom

u.N

a to

has

ło g

ąski

z d

rugi

ego

końc

a sa

li pr

óbuj

ą do

-bi

ec d

o M

amy,

om

ijają

c w

ilka.

Wilk

por

usza

się

tylk

o po

wyz

nacz

onej

śro

dkow

ej li

nii i

łapi

e U

. Ci z

łapa

ni

staj

ą się

wilk

ami.

Mam

a gą

ska

prze

bieg

a na

dru

gą

stro

nę s

ali i

zab

awa

zacz

yna

się o

d no

wa.

Trw

a do

m

omen

tu, g

dy z

osta

ną z

łapa

ne w

szys

tkie

gąs

ki.

6 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Ch

odzi

lise

k –

zaba

wa

orga

niza

-cy

jno-

porz

ądko

wa

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

idua

lizow

ana

U. s

iedz

ą w

kol

e w

sia

dzie

skr

zyżn

ym, z

ręka

mi u

ło-

żony

mi z

a pl

ecam

i na

podł

odze

, wnę

trze

m d

o gó

ry.

Wyb

rana

oso

ba (l

isek)

krą

ży z

a pl

ecam

i U. W

tra

kcie

re

cyta

cji w

ylic

zank

i kła

dzie

piłe

czkę

na

dłon

i wy-

bran

ego

U. M

usi o

n w

stać

i do

goni

ć lis

ka, b

iegn

ąc

za p

leca

mi i

nnyc

h. Je

śli m

u si

ę to

nie

uda

– z

osta

je

now

ym li

skie

m.

7 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Piłe

czka

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

199

Cho

dzi l

isek

koło

dro

gi,

Cic

hute

ńko

staw

ia n

ogi,

Cic

hute

ńko

się

zakr

ada,

Nic

nik

omu

nie

pow

iada

.

Tytu

ł: M

yszk

i do

nor

ki –

zab

awa

bież

naFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

U. p

odzi

elen

i na

dwie

gru

py. J

edna

sta

je z

pod

nie-

sion

ymi r

ękam

i, tw

orzą

c ki

lka

kółe

k –

kilk

uoso

bo-

wyc

h kr

ęgów

. Poz

osta

li (m

yszk

i) na

syg

nał N

. bie

gają

sw

obod

nie

po c

ałej

sal

i, w

tym

rów

nież

pom

iędz

y U

. z p

odni

esio

nym

i ręk

ami.

Na

umów

iony

wcz

eśni

ej

sygn

ał U

. tw

orzą

cy k

ręgi

opu

szcz

ają

ręce

i za

myk

ają

w „

norc

e” b

iega

jące

mys

zki.

W k

ażdy

m k

ółku

zła

-pa

ne m

yszk

i wym

ieni

ają

się

rola

mi z

U. t

wor

zący

mi

„nor

kę”.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Pa

jąk

i muc

hy

– za

baw

a or

gani

za-

cyjn

o-po

rząd

kow

aFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

Jede

n z

U. s

taje

się

paj

ąkie

m. P

ozos

tali

są m

ucha

mi.

Na

sygn

ał N

. muc

hy s

wob

odni

e po

rusz

ają

się

po

sali,

bie

gają

c, t

ruch

tają

c. N

a us

talo

ny s

ygna

ł N. p

ająk

w

yrus

za n

a łó

w, a

muc

hy s

tara

ją s

ię w

tym

cza

sie

stać

nie

ruch

omo.

Muc

ha, k

tóra

się

por

uszy

, zam

ie-

nia

się

rola

mi z

paj

ąkie

m.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Pr

zepr

awa

prze

z rz

ekę

– za

baw

a sk

oczn

aFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

N. r

ysuj

e kr

edą

lub

wyz

nacz

a ta

śmą

mal

arsk

ą rz

ekę,

kt

órą

wsz

yscy

maj

ą pr

zesk

oczy

ć. S

topn

iow

o sz

ero-

kość

rzek

i jes

t zw

ięks

zana

, a n

a je

j śro

dku

poja

wia

si

ę ka

mie

ń dl

a U

., kt

órzy

nie

dad

zą ra

dy p

rzes

ko-

czyć

rzek

i jed

nym

sko

kiem

. Ćw

icze

nie

wra

z z

„po-

szer

zani

em”

rzek

i pow

tórz

yć 3

, 4 ra

zy.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Kred

a, t

aśm

a m

alar

ska.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: G

niaz

do o

s –

zaba

wa

rzut

naFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

U. u

staw

ieni

w k

ręgu

, każ

dy tr

zym

a w

orec

zek

lub

mię

kką

piłk

ę. N

a śr

odku

N. u

staw

ia d

użą

piłk

ę do

sia

tków

ki, p

iłki n

ożne

j. Ko

lejn

o U

. sta

rają

się

rzuc

ać

w d

użą

piłk

ę ta

k, a

by ta

wyt

oczy

ła s

ię z

e śr

odka

koł

a.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.Je

dna

duża

piłk

a or

az w

o-re

czki

lub

mał

e m

iękk

ie

piłe

czki

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: G

ra g

rupo

wa

bank

i – g

ra rz

utna

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. p

odzi

elen

i na

grup

y po

5, 6

osó

b us

taw

iają

się

na

lini

i. Ka

żdy

ma

wor

ecze

k gi

mna

styc

zny.

W ró

wne

j odl

e-gł

ości

od

linii

każd

a gr

upa

usta

wia

ban

k, c

zyli

szar

fę

ułoż

oną

w k

oło.

4 m

inW

orec

zek

gim

nast

yczn

y dl

a ka

żdeg

o U

., sz

arfa

dla

ka

żdej

gru

py.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Licz

ba p

owtó

rzeń

zal

eży

od m

ożliw

ości

U.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Sam

ooce

na.

200

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Zada

nie

grup

y to

zap

ełni

enie

wor

eczk

ami s

woj

ego

ban-

ku. W

ygry

wa

grup

a, kt

órej

uda

się

to ja

ko p

ierw

szej

.

Tytu

ł: Sp

ryci

arz

– za

-ba

wa

orga

niza

cyjn

o--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. u

staw

ieni

w k

ręgu

. Każ

dy U

. trz

yma

swój

wor

e-cz

ek g

imna

styc

zny.

Sta

ra s

ię t

rafić

nim

do

poje

mni

-ka

na

wor

eczk

i. W

ten

spo

sób

pom

oże

w u

trzy

ma-

niu

porz

ądku

w c

zasi

e za

jęć.

3 m

inW

orec

zek

gim

nast

yczn

y dl

a ka

żdeg

o U

., po

jem

nik.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Licz

ba p

owtó

rzeń

zal

eży

od m

ożliw

ości

U.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Sam

ooce

na.

Tem

at: Z

abaw

a w

nas

zej k

lasi

e. N

auka

wyb

rany

ch e

lem

entó

w t

ańca

. Kro

k po

lki

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Po

sze

roki

m

staw

ie –

zab

awa

ze ś

piew

emFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

U. w

luźn

ej g

rom

adzi

e po

rusz

ają

się

w ry

tm m

uzyk

i, śp

iew

ają:

Po sz

erok

im st

awie

pły

waj

ą ła

będz

ie, p

ływ

ają

łabę

dzie

Kto

sweg

o ni

e zł

apie

, ten

nie

zdar

ą bę

dzie

. (bi

s)

W ty

m m

omen

cie

każd

y st

ara

się c

hwyc

ić p

artn

era,

st

wor

zyć

parę

. D

la o

soby

, któ

ra n

ie z

nala

zła

pary

, wsz

yscy

śpi

ewaj

ą na

tę

sam

ą m

elod

ię:

A o

to ju

ż m

amy

łabę

dzia

jedn

ego,

łabę

dzia

jedn

ego,

Co n

ie u

mia

ł zna

leźć

prz

yjac

iela

sweg

o. (b

is)

Jedn

ocze

śnie

w c

zasi

e śp

iew

u tr

zym

ają

się

za rę

ce

i krę

cą w

koł

ach.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: M

arsz

woj

ska

– za

baw

a pr

zy m

uzyc

eFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. u

staw

iają

się

par

ami.

Po p

rzer

wan

iu t

rzym

ania

za

ręce

sta

ją s

ię o

ddzi

ałem

woj

ska

mas

zeru

jący

m

dwój

kam

i wok

ół s

ali.

N. w

ybija

rytm

na

bębn

ie.

U. s

tara

ją s

ię d

osto

sow

ać k

rok

do w

ybija

nego

ryt-

mu.

Ust

alaj

ą kr

ok le

wą

na „

raz”

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Bębe

n (lu

b ta

mbu

ryn)

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

201

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Ko

nie

w z

aprz

ęgu

– na

uka

krok

uFo

rma

prac

y:

grup

owa

U. ł

ączą

się

w d

wój

ki. J

edna

oso

ba s

taje

się

woź

nicą

, a

drug

a ko

niem

. Zad

anie

pol

ega

na o

pano

wan

iu

kole

jnyc

h kr

oków

: bie

g, b

ieg

z w

ysok

im u

nosz

enie

m

jedn

ej n

ogi,

krok

pol

ki z

pod

skok

iem

. Na

koni

ec

U. n

ie t

rzym

ają

się

za rę

ce, a

le je

den

U. p

odąż

a za

dr

ugim

. Pie

rwsz

a os

oba

prow

adzi

w d

owol

nym

ki

erun

ku, n

astę

pnie

– z

amia

na m

iejsc

ami.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Bębe

n (lu

b ta

mbu

ryn)

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: G

rozi

k –

zaba

wa

ze ś

piew

emFo

rma

prac

y:

fron

taln

a

Nau

ka p

iose

nki.

Zaba

wa

w k

ole.

Tw

arza

mi d

o śr

odka

ko

ła.

Posz

ło d

ziew

czę

po z

iele

, po

ziel

e, p

o zi

ele

Naz

bier

ało

niew

iele

, nie

wie

le, h

ej!

Przy

tyc

h sł

owac

h w

szys

cy p

orus

zają

się

kro

kiem

po

lki w

pie

rwsz

ym k

ieru

nku

tańc

a.Pr

zysz

edł d

o ni

ej b

raci

szek

Rytm

iczn

e tu

pani

e na

prz

emia

n no

gam

i.Po

łam

ał je

j kos

zycz

ek.

Przy

tyc

h sł

owac

h U

. kla

szcz

ą w

ręce

.O

j ty,

ty, o

j, ty

, ty

Gro

żeni

e je

dnym

pal

cem

, ręk

a z

palc

em p

odpa

rta.

Za k

oszy

czek

zap

łać

mi.

Obr

ót w

okół

wła

snej

osi

.Po

wtó

rzen

ie z

ruch

ami j

ak w

yżej

:O

j ty,

ty, o

j, ty

, ty

Za k

oszy

czek

zap

łać

mi.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Żo

ngle

rka

do r

ytm

u –

zaba

wa

rzut

naFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. d

ziel

ą si

ę na

dw

ie g

rupy

. Jed

na ś

piew

a i k

lasz

cze,

a

drug

a w

rytm

śpi

ewan

ej p

iose

nki m

asze

ruje

i po

d-rz

uca

jedn

ą m

iękk

ą pi

łecz

kę lu

b w

orec

zek.

Zam

iana

ro

lam

i.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Wor

ecze

k lu

b m

iękk

a pi

łecz

ka.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

au

topr

ezen

tacj

i.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: M

arsz

kon

i-kó

w p

olny

ch –

za

baw

a sk

oczn

aFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. p

orus

zają

się

w k

ole

w ry

tm m

uzyk

i lub

rytm

u na

4

wyb

ijane

go p

rzez

N. S

topn

iow

o, p

rzez

cor

az w

yż-

sze

unos

zeni

e ko

lan,

mar

sz z

amie

nia

się

w p

odsk

oki.

U. ł

ączą

się

w t

rójk

i. D

wie

oso

by p

odaj

ą so

bie

ręcę

–

twor

zą z

aprz

ęg, a

wol

ne d

łoni

e po

dają

„w

oźni

cy”.

Raze

m p

orus

zają

się

w d

owol

nym

kie

runk

u.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Tam

bury

n lu

b na

gran

ie.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

au

topr

ezen

tacj

i.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

202

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: G

rozi

k –

utrw

alen

ie p

ozna

nej

zaba

wy

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

Nau

ka p

iose

nki.

Zaba

wa

w k

ole,

par

ami.

Posz

ło d

ziew

czę

po z

iele

, po

ziel

e, p

o zi

ele

Naz

bier

ało

niew

iele

, nie

wie

le, h

ej!

Przy

tyc

h sł

owac

h w

szys

cy p

orus

zają

się

kro

kiem

po

lki w

pie

rwsz

ym k

ieru

nku

tańc

a.Pr

zysz

edł d

o ni

ej b

raci

szek

Rytm

iczn

e tu

pani

e na

prz

emia

n no

gam

i.Po

łam

ał je

j kos

zycz

ek.

Przy

tyc

h sł

owac

h dz

ieci

kla

szcz

ą w

ręce

.O

j ty,

ty, o

j, ty

, ty

Gro

żeni

e je

dnym

pal

cem

, ręk

a z

palc

em p

odpa

rta.

Za k

oszy

czek

zap

łać

mi.

Obr

ót w

okół

wła

snej

osi

.Po

wtó

rzen

ie z

ruch

ami j

ak w

yżej

:O

j ty,

ty, o

j, ty

, ty

Za k

oszy

czek

zap

łać

mi.

Zam

iana

par

tner

ów, k

oło

zew

nętr

zne

prze

chod

zi

o je

dną

osob

ę w

pie

rwsz

ym k

ieru

nku

tańc

a.

7 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tem

at: W

yści

gi w

róbe

lków

. Ćw

icze

nia

w p

okon

ywan

iu p

rzes

zkód

Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Ch

odzę

jak.

.. –

ćwic

zeni

e ro

zluź

niaj

ące.

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

toją

rozp

rosz

eni p

o sa

li, c

hodz

ą w

rytm

muz

yki

(dos

toso

wan

ej d

o dy

nam

iki g

rupy

). N

. ści

sza

muz

y-kę

i m

ówi:

Tera

z ch

odzi

my

jak

20-la

tek.

.., ...j

ak 9

0-la

tek,

...ja

k 5-

late

k,

...jak

18-la

tek,

...ja

k 2-

late

k itp

. U. e

mpa

tycz

nie

od-

wzo

row

ują

ruch

okr

eślo

nej o

soby

.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

203

Koni

ec: C

hodz

imy

jak

6- lu

b 7-

late

k.

Rozm

owa

na t

emat

: „Ja

ki je

st n

asz

ruch

? Ja

kie

mam

y m

ożliw

ości

?”.

Tytu

ł: Sk

oczn

ie

i wes

oło

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

tają

dw

ójka

mi.

Wsp

ólni

e w

yzna

czaj

ą od

legł

ość,

do

któr

ej b

ędą

skak

ać (z

azna

czaj

ą ją

np.

szar

fą).

Skac

zą

obun

óż, t

rzym

ając

wor

ecze

k m

iędz

y st

opam

i. W

ygry

-w

a te

n, k

to p

ierw

szy

dojd

zie

do w

skaz

anej

met

y.

5 m

inSz

arfy

, wor

eczk

i pira

mid

y.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i i o

sią-

gnię

ć U

.Sa

moo

cena

.

Tytu

ł: Łą

ka –

zab

awa

kons

truk

cyjn

aFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. s

tają

dw

ójka

mi (

inny

mi n

iż w

pop

rzed

nim

ćw

i-cz

eniu

). Tr

zym

ając

się

za

ręce

, prz

eska

kują

obu

nóż

nad

przy

-rz

ądem

. Nas

tępn

ie z

mie

niaj

ą pa

rtne

rów

i w

ykon

ują

skok

i nad

prz

yrzą

dem

w p

rzód

i w

tył

.

5 m

inLa

ski l

ub s

zarf

y le

żące

na

podł

odze

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Ta

niec

in

tegr

acyj

nyFo

rma

prac

y:

fron

taln

a

U. w

ykon

ują

ulub

iony

(spo

kojn

y) t

anie

c in

tegr

acyj

-ny

.5

min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Za

baw

a w

róbe

lków

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

Na

podł

odze

gni

azda

wró

bli u

łożo

ne z

sza

rf w

4 k

o-lo

rach

. U.,

podz

iele

ni n

a 4

grup

y ko

lory

styc

zne,

maj

ą tr

afić

do

sweg

o gn

iazd

a (s

zarf

a w

kol

orze

gru

py).

Po d

rodz

e sp

otyk

ają

gnia

zda

inny

ch p

takó

w –

mu-

szą

je o

min

ąć s

koka

mi o

bunó

ż, n

a je

dnej

nod

ze

(dom

inuj

ącej

, nie

dom

inuj

ącej

). Sz

arf w

jedn

ym k

olor

ze je

st ty

le, i

lu U

. w g

rupi

e.

W je

dnym

gni

eźdz

ie m

oże

prze

byw

ać t

ylko

jede

n pt

ak.

5 m

inG

niaz

da z

sza

rf n

a du

żej

prze

strz

eni.

Szar

fy w

4 k

olor

ach

(tyl

e, il

u je

st U

.).

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Za

baw

a w

kla

syFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. s

tają

w 4

gru

pach

prz

ed n

arys

owan

ymi p

rzez

N

. pla

nsza

mi d

o gr

y w

kla

sy. R

zuca

ją w

orec

zkie

m

i ska

czą

do p

ola,

do

któr

ego

on t

rafi

ł. W

każ

dym

po

lu z

najd

ują

się

kart

eczk

i z d

odat

kow

ymi z

ada-

niam

i dla

U. (

np. m

ają

naśl

adow

ać, p

rzed

staw

ić

zwie

rzę,

pos

tać

z ba

jki).

10 m

inW

orec

zek.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

204

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Po

dsum

o-w

anie

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

tają

w k

ręgu

i dz

ięku

ją s

obie

za

zaba

wę.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

Tem

at: W

yczy

ny n

a lin

ii. Ć

wic

zeni

a ró

wno

waż

ne

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: St

opkl

atka

–

zaba

wa

ruch

owa

przy

muz

yce

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

kupi

eni w

okół

N.,

któr

y ob

jaśn

ia z

asad

y za

baw

y.

Na

okrz

yk „

Rusz

amy

się”

wsz

yscy

zac

zyna

ją s

ię p

o-ru

szać

, iść

, bie

gać.

Na

okrz

yk „

Stop

” ni

eruc

hom

ieją

. Ru

szą,

kie

dy k

toś

z gr

upy

bez

uprz

edze

nia

zacz

nie

się

poru

szać

, wów

czas

robi

to

takż

e ca

ła g

rupa

. Ru

ch t

rwa

do m

omen

tu, k

iedy

kol

ejny

U. k

rzyk

nie

„Sto

p”, p

rzyb

iera

jąc

jaką

ś po

zę. W

ówcz

as p

ozos

tali

U. p

rzyb

iera

ją t

ę sa

mą

pozę

, do

chw

ili g

dy k

toś

znow

u kr

zykn

ie „

Rusz

amy

się”

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Muz

yka,

np.

Czt

ery

pory

ro

ku A

nton

ia V

ival

dieg

o.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: M

arsz

po

linie

–

ćwic

zeni

e ró

wno

waż

neFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. w

gru

pach

4-o

sobo

wyc

h. W

ytyc

zają

lini

ę, w

zdłu

ż kt

órej

się

kła

dą je

den

za d

rugi

m z

wyc

iągn

ięty

mi

ręka

mi.

Tak

wyz

nacz

ony

odci

nek

twor

zy t

or b

iegu

(N

. zaz

nacz

a po

cząt

ek i

koni

ec o

dcin

ka).

U. z

azna

czaj

ą to

r, pr

zykl

ejaj

ąc t

aśm

ę m

alar

ską

wzd

łuż

wyz

nacz

oneg

o od

cink

a. W

yzna

czon

y to

r

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Taśm

a m

alar

ska.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m

w w

ykon

aniu

zad

ania

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Sam

ooce

na.

205

kole

jno

prze

mie

rzaj

ą na

brz

uchu

, wra

cają

tył

em,

prze

chod

ząc,

bie

gnąc

. Nas

tępn

ie p

okon

ują

tor,

ska-

cząc

obu

nóż

na p

raw

ą, n

a le

wą

stro

nę t

oru

(taś

my)

.N

a w

nios

ek U

. tor

moż

e zo

stać

wyd

łużo

ny.

Tytu

ł: Ci

uciu

babk

a –

zaba

wa

rów

now

ażna

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. s

toją

w k

ręgu

. Do

środ

ka w

chod

zi c

hętn

y U

., N

. zaw

iązu

je m

u ch

uste

czką

ocz

y (s

taje

się

wów

-cz

as c

iuci

ubab

ką).

Wsk

azan

a pr

zez

N. o

soba

obr

aca

ciuc

iuba

bkę

dook

oła,

pus

zcza

i w

oła:

„C

iuci

ubab

ko,

łap

nas!

”. C

iuci

ubab

ka z

aczy

na s

zuka

ć U

., kt

órzy

m

ogą

się

prze

mie

szcz

ać p

o w

yzna

czan

ej p

rzez

N

. prz

estr

zeni

. Kie

dy c

iuci

ubab

ka k

ogoś

zła

pie,

mus

i od

gadn

ąć, k

to t

o je

st (m

oże

np. d

otyk

ać rę

ką t

wa-

rzy)

. Jeś

li ud

a m

u si

ę zg

adną

ć, c

iuci

ubab

ką z

osta

je

złap

any

U.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m

w w

ykon

aniu

zad

ania

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: M

arsz

w

pow

ietr

zuFo

rma

prac

y:

grup

owa

U. w

4-o

sobo

wyc

h gr

upac

h st

ają

pono

wni

e pr

zy

tora

ch b

iegu

. Dw

ie o

soby

trz

ymaj

ą na

d po

dłog

ą na

w

ysok

ości

dło

ni U

. nap

rężo

ną s

kaka

nkę.

Poz

osta

łe

dwie

pok

onuj

ą to

r, bi

egną

c w

zdłu

ż sk

akan

ki, p

rze-

skak

ują

ją w

spo

sób

wsk

azan

y pr

zez

U. Z

mia

na ró

l.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

au

topr

ezen

tacj

i.

Obs

erw

acja

spo

-so

bu w

ykon

ania

ćw

icze

nia.

Sam

ooce

na.

Tytu

ł: Id

zie

Grz

eś

prze

z w

ieś

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

N. c

zyta

, U. p

owta

rzaj

ą i w

ykon

ują

kole

jne

czyn

nośc

i:Id

zie

Grz

eś

mar

sz p

o ko

le, w

poz

ycji

po-

chyl

onej

, ręc

e sk

rzyż

owan

e na

ple

cach

,Pr

zez

wie

ś,W

orek

pia

sku

nies

ie,

A p

rzez

dzi

urkę

je

dna

ręka

z ty

łu, d

ruga

na

plec

ach

popr

zedz

ając

ej o

so-

by p

rzed

staw

ia ru

ch sy

piąc

e-go

się

pia

sku;

Pias

ek c

iurk

iem

Sypi

e się

za

Grz

esie

m.

„Pia

sku

mni

ej –

rę

ce p

onow

nie

skrz

yżow

ane

na s

woi

ch p

leca

ch,

Nos

ić lż

ej!”

w

ypro

st,

Cie

szy

się g

łupt

asek

. w

ysko

k w

gór

ę i o

brót

w p

o-w

ietr

zu (z

mia

na k

ieru

nku

mar

szu)

,

10 m

inJu

lian

Tuw

im, I

dzie

Grz

eś

prze

z w

ieś.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

206

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Do

dom

wró

cił,

mar

sz p

o ko

le w

poz

ycji

poch

ylon

ej, r

ęce

sple

cion

e na

ple

cach

,W

orek

zrz

ucił,

pr

zyku

cnię

cie,

Ale

gdz

ie te

n pi

asek

? w

ycią

gnię

cie

rąk

do p

rzod

u,

Wra

ca G

rześ

po

wst

anie

, mar

sz d

o ty

łu,

Prze

z w

ieś,

doty

kani

e w

mar

szu

do

podł

ogi r

az je

dną,

raz

drug

ą rę

ką,

Zbie

ra p

iask

u zi

arnk

a.Po

mal

uśku

,Po

wol

uśku

,Ze

brał

a się

mia

rka.

ob

rót

w k

oło;

ręce

zak

reś-

lają

okr

ąg, z

mia

na k

ieru

nku

mar

szu,

Idzi

e G

rześ

m

arsz

na

cora

z ba

rdzi

ej

ugię

tych

nog

ach,

ręce

na

ple

cach

,Pr

zez

wie

ś,W

orek

pia

sku

nies

ie,

A p

rzez

dzi

urkę

Pias

ek c

iurk

iem

un

osze

nie

rąk

do g

óry,

op

uszc

zani

e z

naśl

adow

a-ni

em le

cące

go p

iask

u.Sy

pie

się z

a G

rzes

iem

...

I tak

dal

ej...

i tak

dal

ej...

Ju

lian

Tuw

im

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Po

dzię

kow

anie

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

Wym

iana

wra

żeń

i inf

orm

acji,

co

się

nam

uda

ło,

co c

hcem

y po

praw

ić.

Tani

ec in

tegr

acyj

ny (w

skaz

any

prze

z U

.).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Nag

rani

e z

muz

yką.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

207

Tem

at: P

rost

o do

cel

u. Ć

wic

zeni

a ró

wno

waż

ne

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 5

–10

min

Tytu

ł: W

paj

ęczy

nie

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. s

toją

w k

ręgu

o d

użej

śre

dnic

y. N

. roz

pocz

yna

pow

itani

e, rz

ucaj

ąc d

o w

ybra

nego

U. k

łębe

k sz

nur-

ka, z

atrz

ymuj

ąc w

dło

niac

h je

go k

onie

c.

U. t

rzym

a w

pal

cach

szn

urek

, rzu

ca k

łębe

k do

ko-

lejn

ego

U. i

form

ułuj

e po

wita

nie

pod

adre

sem

tej

os

oby.

Ki

edy

zost

aną

już

wsz

yscy

pow

itani

, na

sygn

ał

N. w

szys

cy ra

zem

prz

enos

zą s

znur

ek n

a po

dłog

ę,

przy

klej

ając

taś

mą

swój

kon

iec

do p

odło

gi. T

ak p

o-w

staj

e kl

asow

a pa

jęcz

yna.

Ka

żdy

U. s

toi p

rzy

swoj

ej c

zęśc

i szn

urka

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Sznu

rek

(kłę

bek)

,ta

śma

mal

arsk

a.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Pa

jęcz

ynow

y la

biry

ntFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

N. w

skaz

uje

U.,

któr

y m

a pr

zejś

ć po

lini

ach

pa-

jęcz

ych

ze s

woj

ego

punk

tu d

o pu

nktu

wyb

rane

j os

oby.

Tak

kol

ejno

prz

echo

dzą

wsz

yscy

U.,

naj-

pier

w p

rzod

em, p

otem

tył

em. W

nas

tępn

ej k

olej

-ce

prz

echo

dzi d

wóc

h U

. jed

nocz

eśni

e, u

nika

jąc

„zde

rzen

ia”.

10 m

inPr

zest

rzeń

z la

biry

ntem

ze

szn

urka

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

Tytu

ł: Ćw

icze

nia

na ła

wec

zce

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

toją

w s

zere

gu p

rzed

ław

eczk

ą gi

mna

styc

zną.

Pr

zech

odzą

prz

ez n

ią k

olej

no b

okie

m k

roki

em d

o-st

awny

m, p

rzod

em k

roki

em d

osta

wny

m –

prz

ejśc

ie

we

wsp

ięci

u na

pal

cach

. N

astę

pnie

prz

ejśc

ie n

a pa

lcac

h pr

zode

m i

tyłe

m;

prze

jści

e z

obro

tem

; prz

ejśc

ie d

wóc

h U

. z m

ijani

em;

prze

jści

e na

czw

orak

ach,

prz

ejśc

ie z

wor

eczk

iem

na

głow

ie, p

rzej

ście

z o

mija

niem

prz

eszk

ód.

Uw

aga!

Sta

ła a

seku

racj

a U

. prz

ez N

. Prz

ed ć

wic

ze-

niem

N. i

nfor

muj

e U

., ja

kie

są z

asad

y w

ykon

ywan

ia

ćwic

zeni

a.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Ław

eczk

a gi

mna

styc

zna.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

i pop

raw

nośc

i w

ykon

ania

ćw

icze

ń.In

form

acja

zw

rotn

a.Za

dani

a sp

raw

dzaj

ące.

208

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Tytu

ł: M

uchy

w s

ieci

–

zaba

wa

ruch

owa

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. w

raca

ją d

o pa

jęcz

yny.

Każ

dy w

ybie

ra p

unkt

dla

sie

bie.

Ka

żdy

z uc

zest

nikó

w z

abaw

y m

a na

gło

wie

wor

ecze

k.

Zaba

wę

rozp

oczy

na w

skaz

any

U. M

a do

trze

ć do

w

ybra

nego

U.,

bieg

nąc

wzd

łuż

linii

z w

orec

zkie

m n

a gł

owie

. Nas

tępn

ie z

par

tner

em, t

rzym

ając

się

za

ręce

, bie

gną

do k

olej

nej o

soby

. St

ają

na je

j mie

jscu,

a t

a bi

egni

e do

kol

ejne

go

U. i

pow

tarz

a si

ę sc

hem

at z

abaw

y.

Wyg

rany

mi s

ą ci

, któ

rym

uda

ło s

ię n

ie z

gubi

ć w

cza

-si

e bi

egu

wor

eczk

a.

10 m

inPr

zest

rzeń

z la

biry

ntem

. W

orec

zek

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m

w w

ykon

aniu

zad

ania

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

i pop

raw

nośc

i w

ykon

ania

ćw

icze

ń.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Po

dsum

owan

ieFo

rma

prac

y:

grup

owa

U. s

toją

wok

ół p

ajęc

zyny

. Każ

dy U

. chw

yta

swój

kon

iec.

W

rytm

ie w

ybra

nego

wal

czyk

a U

. wyk

onuj

ą w

spól

-ny

tan

iec

z im

prow

izow

aną

chor

eogr

afią

(np.

paj

ę-cz

yna

do g

óry,

paj

ęczy

na d

o śr

odka

). Ki

edy

wsz

yscy

zna

jdą

się

skup

ieni

w ś

rodk

u, w

ykrz

y-ku

ją ra

dosn

e „D

zięk

uję”

.

5 m

inLa

biry

nt z

e sz

nurk

a.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

wed

ług

poda

nego

sch

emat

u.In

form

acja

zw

rotn

a U

.

Tem

at: N

a w

ycie

czce

. Ćw

icze

nia

rów

now

ażne

Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Po

sze

roki

m

staw

ie –

zab

awa

ze ś

piew

emFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

U. w

luźn

ej g

rom

adzi

e po

rusz

ają

się

w ry

tm m

uzyk

i, śp

iew

ają:

Po sz

erok

im st

awie

pły

waj

ą ła

będz

ie, p

ływ

ają

łabę

dzie

,Kt

o sw

ego

nie

złap

ie, t

en n

iezd

arą

będz

ie. (

bis)

W t

ym m

omen

cie

każd

y st

ara

się

chw

ycić

par

tner

a,

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

209

stw

orzy

ć pa

rę. D

la U

., kt

óry

nie

znal

azł p

ary,

wsz

y-sc

y śp

iew

ają

na t

ę sa

mą

mel

odię

:

A o

to ju

ż m

amy

łabę

dzia

jedn

ego,

łabę

dzia

jedn

ego

Co n

ie u

mia

ł zna

leźć

prz

yjac

iela

sweg

o. (b

is)

Jedn

ocze

śnie

w c

zasi

e śp

iew

u U

. trz

ymaj

ą si

ę za

ręce

i kr

ęcą

w k

ołac

h.

Tytu

ł: Be

rek

żura

w

– za

baw

a or

ient

acyj

-no

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

idua

lizow

ana

Zaba

wa

będą

ca o

dmia

ną b

erka

. U.,

któr

y ch

ce

unik

nąć

schw

ytan

ia, m

oże

albo

uci

ekać

, alb

o pr

zy-

jąć

pozy

cję

żura

wia

, czy

li st

anąć

na

jedn

ej n

odze

, a

drug

ą un

ieść

, opr

zeć

stop

ę na

kol

anie

pie

rwsz

ej

i utr

zym

ać ró

wno

wag

ę.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Śl

imak

pok

aż

rogi

– z

abaw

a na

cz

wor

akac

hFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. s

poty

kają

ślim

aka.

Zad

anie

pol

ega

na o

stro

ż-ny

m p

rzej

ściu

po

ław

eczc

e na

czw

orak

ach.

Chę

tni

U. m

ogą

wys

taw

ić je

dną

nogę

i do

tkną

ć ni

ą ła

wec

zki.

7 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

Ław

eczk

a na

gru

pę 5

-oso

-bo

wą,

mat

erac

e za

bezp

ie-

czaj

ące.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: St

rąca

my

kasz

tany

– z

abaw

a rz

utna

Form

a pr

acy:

ze

społ

owa

Każd

y U

. otr

zym

uje

mię

kką

piłk

ę lu

b w

orec

zek.

Za

dani

e dl

a gr

up p

oleg

a na

tym

, aby

uży

waj

ąc

tylk

o pi

łecz

ek, s

trąc

ić u

staw

ioną

na

ław

eczc

e pi

łkę.

O

dleg

łość

od

piłk

i wyz

nacz

ają

mat

erac

e za

bezp

ie-

czaj

ące.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2

dla

każd

ego

U.

Ław

eczk

a na

gru

pę

5-os

obow

ą, m

ater

ace

zabe

zpie

czaj

ące,

piłk

a do

si

atkó

wki

na

grup

ę, m

ięk-

kie

piłe

czki

dla

każ

dego

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m

w w

ykon

aniu

zad

ania

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Sam

ooce

na

wed

ług

poda

nego

pr

zez

N.

kryt

eriu

m.

Tytu

ł: To

r pr

zesz

kód

– za

baw

a bi

eżna

ze

slal

omem

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

idua

lizow

ana

Każd

a gr

upa

poko

nuje

tor

prz

eszk

ód z

pac

hołk

ów

usta

wio

nych

w je

dnej

lini

i. Za

dani

e na

leży

wyk

onać

pr

zode

m w

pie

rwsz

ym k

ieru

nku

bieg

u, a

tył

em –

w

bie

gu z

pow

rote

m.

5 m

in3,

4 p

acho

łki n

a gr

upę

5-os

obow

ąKa

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

210

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Tytu

ł: Bo

cian

Kle

-kle

–

zaba

wa

orie

ntac

yjno

--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

Boci

an K

le-k

le n

ie lu

bi ż

ab, d

late

go u

nika

spo

tkan

ia

z ni

mi.

Poło

wa

U. o

trzy

muj

e ro

lę ż

aby,

poł

owa

– ro

lę b

ocia

na.

Na

sygn

ał N

. U. p

orus

zają

się

po

sali.

N

a ko

lejn

y –

zatr

zym

ują

się.

Wsz

yscy

sta

ją

na je

dnej

nod

ze. J

eśli

w t

ej p

ozyc

ji bo

cian

a do

tkni

e ja

kaś

żaba

alb

o bo

cian

się

prz

ewró

ci,

zost

aje

żabą

. U

., kt

órzy

naj

dłuż

ej u

trzy

maj

ą si

ę w

roli

boci

ana,

ot

rzym

ują

braw

a od

gru

py.

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Sam

ooce

na

wed

ług

poda

nego

pr

zez

N.

kryt

eriu

m.

Info

rmac

ja

zwro

tna

N.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: G

rzyb

obra

nie

– za

baw

a sk

oczn

aFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

Wyz

nacz

eni U

. otr

zym

ują

role

grz

ybia

rzy.

Spa

ceru

ją

raze

m z

inny

mi U

. N

a sy

gnał

sta

rają

się

dot

knąć

inny

ch U

. (gr

zyby

), al

e za

rów

no u

ciek

ając

y, ja

k i g

onią

cy, p

orus

zają

się

, po

dska

kują

c na

jedn

ej n

odze

. Po

sch

wyt

aniu

zm

iana

ról.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: W

izyt

a u

leka

rza

– za

baw

a ze

śpi

ewem

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

Ust

awie

nie

w k

ręgu

. U. ś

piew

ają,

pok

azuj

ąc d

wie

ma

ręka

mi c

zęśc

i cia

ła z

pio

senk

i. Po

wta

rzaj

ą pi

osen

kę,

za k

ażdy

m ra

zem

cor

az s

zybc

iej.

Gło

wa,

ram

iona

, kol

ana,

pal

ce,

kola

na, p

alce

, kol

ana,

pal

ce.

Gło

wa,

ram

iona

, kol

ana,

pal

ce,

oczy

, usz

y, u

sta,

nos

.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

211

Tem

at: D

ziec

i ros

ną p

rost

o. Ć

wic

zeni

a w

zmac

niaj

ące

naw

yk d

bani

a o

pros

te p

lecy

Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: W

alcz

yk

Laba

da –

zab

awa

ze

śpie

wem

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

Wsz

yscy

ust

awie

ni w

krę

gu, t

war

zam

i do

środ

ka

koła

, por

usza

ją s

ię w

pie

rwsz

ym k

ieru

nku

tańc

a,

śpie

waj

ą na

zna

ną m

elod

ię:

Tańc

zym

y la

bada

, lab

ada,

laba

da;

Tańc

zym

y la

bada

, mał

ego

wal

czyk

a;Ta

ńczą

go

harc

erze

, har

cerz

e, h

arce

rze;

Tańc

zą g

o ha

rcer

ze i

mał

e zu

chy

też.

Po z

akoń

czen

iu p

iose

nki p

row

adzą

cy p

yta:

Gło

wy

były

? W

tedy

U. k

ładą

ręce

na

głow

y sw

oich

sąs

ia-

dów

i śp

iew

ają

pios

enkę

. To

sam

o po

wta

rzam

y,

trzy

maj

ąc s

ąsie

dnic

h U

. za

uszy

, nos

y, b

rzuc

hy, k

ola-

na, k

ostk

i.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: D

yryg

ent

– za

baw

a or

ient

acyj

-no

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

U. s

iedz

ą w

kol

e, s

iad

skrz

yżny

, pro

ste

plec

y.

Wyz

nacz

ony

U. w

ycho

dzi n

a ch

wilę

z k

oła.

W

tym

cza

sie

prow

adzą

cy w

yzna

cza

dyry

gent

a,

któr

ego

zada

nie

pole

ga n

a po

kazy

wan

iu p

ozos

ta-

łym

wci

ąż n

owyc

h ru

chów

do

naśl

adow

ania

. W

yzna

czon

y w

cześ

niej

U. w

raca

do

koła

i, o

bser

wuj

ąc,

star

a się

wsk

azać

dyr

ygen

ta. P

o od

nale

zien

iu g

o na

stę-

puje

zm

iana

ról.

Dyr

ygen

t wyc

hodz

i na

zew

nątr

z ko

ła.

Dod

atko

wo

N. s

praw

dza,

czy

wsz

yscy

pam

ięta

ją

o pr

osty

ch p

leca

ch.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Po

dnos

zeni

e ci

ężar

ów –

za

baw

a ks

ztał

tują

caFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

Każd

y U

. zaj

muj

e m

iejs

ce p

rzy

drab

ince

, gim

na-

styc

znej

. W

poz

ycji

leżą

cej,

tyłe

m d

o dr

abin

ki, c

hwyt

a na

j-ni

ższy

szc

zebe

l. Pr

óbuj

e po

dnos

ić c

ięża

r –

w p

rak-

tyce

prz

ycią

ga s

ię d

o dr

abin

ki i

od n

iej o

dsuw

a.

5 m

inM

iejsc

e pr

zy d

rabi

nce.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

212

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

W p

rzyp

adku

bra

ku d

rabi

nek

mog

ą za

stąp

ić je

nog

i pa

rtne

ra s

toją

cego

w ro

zkro

ku, k

tóre

go c

hwyt

amy

za k

ostk

i.

Tytu

ł: Za

gubi

ony

kot

– za

baw

a ro

zcią

gają

caFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

Wsz

yscy

U. p

orus

zają

się

na

czw

orak

ach,

z g

łow

ą un

iesi

oną

do g

óry,

ple

cy w

ygię

te d

o do

łu. N

a sy

gnał

N

. jed

en U

. zac

zyna

cic

ho m

iauc

zeć,

a w

szys

cy,

wyg

inaj

ąc p

lecy

, tw

orzą

„ko

ci g

rzbi

et”.

Wyz

nacz

ony

wcz

eśni

ej U

. pró

buje

wsk

azać

mia

uczą

cego

. W c

za-

sie

zaba

wy

wsz

yscy

pam

ięta

ją o

wyg

inan

iu p

lecó

w

zgod

nie

z in

stru

kcją

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: N

osim

y ci

ężar

y –

zaba

wa

rozc

iąga

jąca

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

Na

grup

ę 5-

lub

6-os

obow

ą pr

zypa

da je

dna

lekk

a pi

łka.

Zad

anie

U. p

oleg

a na

pod

nosz

eniu

piłk

i (pr

a-w

idło

wa

post

awa

– pr

oste

ple

cy, u

gięt

e ko

lana

, tak

ja

kby

piłk

a by

ła c

ięża

rem

). Pi

łkę

rzuc

amy

obur

ącz

sprz

ed k

latk

i pie

rsio

wej

do

wyz

nacz

oneg

o ce

lu –

br

amki

.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

Piłk

a na

gru

pę 5

- lub

6-

osob

ową,

cel

– b

ram

ka.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Pr

oste

ple

cy

żong

lera

– z

abaw

a ro

zcią

gają

caFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

Każd

y U

. otr

zym

uje

jedn

ą pi

łkę

do ż

ongl

owan

ia.

W m

iejsc

u, a

pot

em w

ruch

u pr

zerz

uca

ją z

ręki

do

ręki

. N

astę

pnie

dw

oma

piłk

ami ć

wic

zy p

rzer

zuty

z rę

ki

do rę

ki, t

ak ja

k w

cza

sie

nauk

i żon

glow

ania

kas

kadą

. U

. spr

awni

ejsi

żon

gluj

ą w

mar

szu.

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

2 pi

łecz

ki d

o żo

nglo

wan

ia

lub

wor

eczk

i dla

każ

dego

U

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Licz

ba p

owtó

rzeń

za

leży

od

moż

li-w

ości

U.

Moż

liwoś

ć do

dat-

kow

ej a

utop

reze

n-ta

cji.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: M

arsz

z o

ddy-

chan

iem

– z

abaw

a or

ient

acyj

no-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

idua

lizow

ana

W ry

tm s

poko

jnej

muz

yki U

. por

usza

ją s

ię z

godn

ie

z po

lece

niem

N. S

pace

rują

po

sali,

sta

rają

c si

ę od

dy-

chać

głę

boko

i ró

wno

mie

rnie

. Na

sygn

ał z

atrz

ymuj

ą si

ę i w

ykon

ują

jask

ółkę

, po

uzys

kani

u ró

wno

wag

i ro

zglą

dają

się

na

praw

o, n

a le

wo.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 dl

a ka

żde-

go U

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

213

Tytu

ł: Bi

eg n

a cz

as

– za

baw

a bi

eżna

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

idua

lizow

ana

Wsz

yscy

por

usza

ją s

ię w

kol

e, w

pie

rwsz

ym k

ieru

n-ku

tań

ca, g

łębo

ko o

ddyc

hają

c.

Na

sygn

ał k

ażdy

pró

buje

iść

tylk

o pr

zez

min

utę

i zat

rzym

ać s

ię p

o je

j upł

ywie

. Za

dani

e m

usi b

yć p

oprz

edzo

ne w

spól

nym

i ćw

icze

-ni

ami w

orie

ntac

ji cz

asow

ej: p

olic

z 60

spo

kojn

ych

krok

ów; o

bser

wac

ja t

arcz

y ze

garo

wej

.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

Duż

y ze

gar.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tem

at: S

tono

ga w

sze

regu

. Gry

i za

baw

y po

rząd

kow

o-or

gani

zacy

jne

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 7

–10

min

Tytu

ł: Zb

iórk

a w

dw

usze

regu

–

dzia

łani

e o

char

ak-

terz

e or

gani

zacy

jno-

-por

ządk

owym

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

Przy

pom

nien

ie z

asad

prz

epro

wad

zani

a zb

iórk

i w

dw

usze

regu

. Odl

egło

ści w

sze

rega

ch i

rzęd

ach.

Po

wita

nie

z N

.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: W

spin

aczk

a–

zaba

wa

rozc

iąga

jąca

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

Mar

sz d

wój

kam

i po

kole

w ry

tm m

uzyk

i mar

szow

ej.

Truc

ht w

rytm

muz

yki p

ołąc

zony

z w

ymac

ham

i rąk

w

prz

ód, w

tył

.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każd

e-go

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: G

ęsie

go, c

zyli

rzęd

em –

zab

awa

orga

niza

cyjn

o--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:in

dyw

idua

lna

Po w

ykon

aniu

zbi

órki

w d

wus

zere

gu U

. dow

iadu

ją

się,

w ja

ki s

posó

b be

zpie

czni

e i s

poko

jnie

moż

na

usta

wić

się

w rz

ędzi

e.

Wsz

yscy

wyk

onuj

ą zw

rot

w p

raw

o.

Po k

omen

dzie

: „O

d pi

erw

szeg

o sz

ereg

u do

okoł

a sa

li, m

arsz

!” n

ajpi

erw

rusz

a sz

ereg

pie

rwsz

y, a

na-

stęp

nie

za o

stat

nim

U. w

tym

sze

regu

idzi

e pi

erw

-sz

y U

. sze

regu

dru

gieg

o.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2

dla

każ-

dego

U.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m

w w

ykon

aniu

zad

ania

.O

bser

wac

ja

akty

wno

ści U

.

214

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Moż

na t

akie

prz

eksz

tałc

enie

wyk

onać

od

zwro

tu

w le

wo.

Ćw

icze

nie

nie

moż

e nu

dzić

.

Tytu

ł: St

onog

a –

zaba

wa

ze ś

piew

emFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. u

staw

ieni

gęs

iego

, czy

li w

rzęd

zie,

z rę

kam

i na

bio

drac

h po

prze

dzaj

ąceg

o U

. Raz

em ś

piew

ają

pios

enkę

:

Idzi

e, id

zie

ston

oga,

sto

noga

, sto

noga

,aż

się

trzę

sie p

odło

ga, p

odło

ga, b

ęc!

W c

zasi

e pi

osen

ki w

szys

cy s

tara

ją s

ię m

asze

row

ać

rów

no, z

aczy

nają

c od

lew

ej n

ogi.

Po s

łow

ie „

bęc”

U. l

iczą

nog

i (po

tem

ręce

, ram

iona

itd

.) st

onog

i w t

en s

posó

b, ż

e U

. pie

rwsz

y ry

tmic

z-ni

e m

ówi „

pier

wsz

a no

ga”,

drug

i U. m

ówi „

drug

a no

ga”

itd.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2

dla

każd

ego

U.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m

w w

ykon

aniu

zad

ania

.O

bser

wac

ja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Zn

ajdź

kol

or–

zaba

wa

rozc

iąga

jąca

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. u

staw

ieni

w lu

źnej

gro

mad

zie.

N. w

ybija

rytm

na

bęb

nie,

a U

. mas

zeru

ją z

godn

ie z

tym

rytm

em.

W p

ewny

m m

omen

cie

N. p

rzer

ywa

grę

i gło

śno

krzy

czy:

„W

łosy

!”. O

znac

za t

o, ż

e po

win

ni s

taną

ć w

jedn

ym s

zere

gu U

. o t

ym s

amym

kol

orze

wło

sów

. Po

om

ówie

niu

wyk

onan

ia ć

wic

zeni

a za

czyn

a si

ę on

o od

now

a, a

N. p

odaj

e no

we

hasł

o: „

Buty

”, „S

kar-

pety

”, „B

luzk

a”, „

Ocz

y” it

d.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2

dla

każd

ego

U.

Bębe

n (lu

b ta

mbu

ryn)

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Info

rmac

ja

zwro

tna

N.

Tytu

ł: To

r pr

zesz

kód

– za

baw

a sp

raw

nośc

iow

aFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

N. d

ziel

i kla

sę n

a 3

lub

4 gr

upy,

dla

spr

awni

ejsz

ej

orga

niza

cji l

ekcj

i, by

uni

knąć

dłu

gieg

o cz

ekan

ia

prze

z U

. na

swoj

ą ko

lej.

Każd

a gr

upa

wyk

onuj

e ta

kie

sam

o za

dani

e na

tor

ze p

rzes

zkód

: sko

k za

wro

tny

prze

z ła

wec

zkę,

prz

ejśc

ie p

o ła

wec

zce,

pr

zeci

ągan

ie p

o ła

wec

zce

tylk

o za

pom

ocą

rąk,

w

ejśc

ie n

a ła

wec

zkę

usta

wio

ną p

od k

ątem

i zj

azd

z ni

ej. Z

a ka

żdym

raze

m N

. pod

kreś

la, ż

e m

ożna

zr

ezyg

now

ać z

ćw

icze

nia,

jeśl

i wyd

aje

się

ono

za t

rudn

e.

10 m

inŁa

wec

zka

dla

grup

y.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Info

rmac

ja

zwro

tna

N.

215

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Pr

zesy

łka

kuri

ersk

a –

zaba

wa

rozc

iąga

jąca

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

idua

lizow

ana

U. s

iedz

ą w

kol

e, s

iad

skrz

yżny

, ple

cy p

rost

e. P

odaj

ą so

bie

2 pi

łki,

każd

a w

inny

m k

olor

ze. N

a ha

sło

N.:

„Prz

e-sy

łka

kurie

rska

” U

., kt

óry

trzy

ma

w rę

kach

wyb

raną

pi

łkę,

wst

aje

z ni

ą i b

iegn

ie z

a pl

ecam

i inn

ych,

sta

ra-

jąc

się

prze

ścig

nąć

piłk

ę po

daw

aną

mię

dzy

U. i

wró

-ci

ć na

sw

oje

mie

jsce.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2

dla

każd

ego

U.

2 ró

żne

piłk

i.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Info

rmac

ja

zwro

tna

N.

Tytu

ł: Za

jącz

ki

– za

baw

a or

gani

za-

cyjn

o-po

rząd

kow

aFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

Każd

y U

. zap

amię

tuje

sw

ój n

umer

po

odlic

zeni

u w

kol

e. U

stal

a si

ę, ż

e U

. z n

umer

em 1

to „

Zają

czek

nu

mer

jede

n”. N

astę

pnie

U. w

ymie

niaj

ą si

ę w

kol

e po

zdro

wie

niam

i: „Z

ając

zek

num

er p

ięć

pozd

raw

ia

zają

czka

num

er d

wan

aści

e”. Z

ając

zek

pięć

i dw

ana-

ście

mac

hają

do

sieb

ie u

szam

i, cz

yli r

ękam

i prz

y-st

awio

nym

i do

głow

y. M

ogą

też

mac

hać

„usz

ami”

sąsi

edzi

zaj

ączk

a pi

ęć i

dwan

aści

e, a

le t

ylko

jedn

ym

uszk

iem

– t

ym o

d st

rony

poz

draw

iają

cego

lub

po-

zdra

wia

nego

sąs

iada

.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tem

at: J

este

m i

baw

ię s

ię z

inny

mi.

Inte

grac

ja g

rupy

Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Zn

ak i

imię

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna,

zb

ioro

wa

U. i

N. s

tają

w k

ręgu

. N. j

ako

pier

wsz

y m

ówi s

woj

e im

ię i

wyk

onuj

e ge

st, k

tóry

ma

się k

ojar

zyć

z je

go

imie

niem

. U. s

toją

cy p

o pr

awej

str

onie

pow

tarz

a im

ię

N. i

jego

ges

t; do

daje

swoj

e im

ię i

swój

ges

t. Ko

lejn

y U

. pow

tarz

a kw

estię

pop

rzed

nika

i do

daje

swoj

ą pr

ezen

tacj

ę. W

pre

zent

acji

ucze

stni

czy

każd

y U

.U

. roz

pras

zają

się

po

sali

i por

usza

ją w

rytm

mu-

zyki

. Na

znak

N. r

ozpo

czyn

ają

pow

itan

ia g

esta

mi:

każd

y po

dcho

dzi d

o ka

żdeg

o i,

uśm

iech

ając

się

,

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.C

hętn

i pom

agaj

ą in

nym

U.

w w

ykon

aniu

zad

ania

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

216

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

wyk

onuj

e za

pam

ięta

ny g

est

imie

nny

kole

żank

i lub

ko

legi

. Zab

awa

końc

zy s

ię z

chw

ilą p

owit

ania

każ

-de

j oso

by.

Tytu

ł: W

ażne

zas

ady

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

N. i

U. u

stal

ają

zasa

dy z

acho

wan

ia s

ię n

a le

kcja

ch

wyc

how

ania

fizy

czne

go, z

uw

zglę

dnie

niem

zas

ad

bezp

iecz

eńst

wa

(tak

że e

moc

jona

lneg

o).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Info

rmac

ja z

wro

tna.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: W

spin

aczk

a –

zaba

wa

rozc

iąga

jąca

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

iedz

ą w

sze

regu

w s

iadz

ie s

krzy

żnym

, w t

akie

j od

legł

ości

, aby

móc

sw

obod

nie

wyp

rost

ować

rę

ce. W

spin

ają

się

na s

zczy

t gó

ry: n

ajpi

erw

jedn

a pó

łka

– po

dnos

zą d

omin

ując

ą rę

kę i

usta

wia

ją

dłoń

rów

nole

gle

do p

odło

gi n

ad g

łow

ą. N

astę

pnie

ró

wno

legl

e na

d pi

erw

szą

dłon

ią u

kład

ają

kole

jną

dłoń

– d

ruga

pół

ka. W

spin

ają

się

kole

jno,

osi

ągaj

ąc

szcz

yt w

yzna

czon

y sw

oim

i moż

liwoś

ciam

i – d

o m

aksy

mal

nego

wyc

iągn

ięci

a rą

k. K

ończ

ą, p

rzed

-st

awia

jąc

szcz

yt s

woj

ej g

óry

– łą

czą

w g

órze

pal

ce

obu

rąk.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enia

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.

Tytu

ł: Za

trzy

man

y ta

niec

– z

abaw

a or

gani

zują

ca g

rupę

. W

stęp

do

nauk

i ta

ńca

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

toją

w k

ręgu

. Po

usły

szen

iu m

uzyk

i mas

zeru

ją

rytm

iczn

ie p

o ko

le w

pra

wą

stro

nę. N

a zn

ak N

. za-

czyn

ają

cwał

ować

w t

ę sa

mą

stro

nę. N

astę

pnie

m

asze

rują

po

kole

w p

rzec

iwną

str

onę,

na

znak

N

. roz

pocz

ynaj

ą cw

ał. W

ycis

zeni

e m

uzyk

i. U

. dob

ie-

rają

się

par

ami (

np. c

hwyt

ają

za rę

kę o

sobę

z p

raw

ej

stro

ny).

W p

arac

h st

ają

napr

zeci

wko

sieb

ie (t

wor

ząc

dwa

koła

). Po

rusz

ają

się w

pra

wą

stro

nę, w

ykla

skuj

ą ry

tm, p

o 8

krok

ach

zmie

niaj

ą ki

erun

ek, p

o na

stęp

nych

8 k

roka

ch

zew

nętr

zne

koło

mas

zeru

je w

tym

sam

ym k

ieru

nku,

w

ewnę

trzn

e w

prz

eciw

nym

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ręgu

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.

217

Tytu

ł: Be

rek

grup

ując

yFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

U. w

rytm

muz

yki r

ozpr

asza

ją s

ię p

o sa

li. N

a sy

gnał

N

. zat

rzym

ują

się

i w z

ależ

nośc

i od

liczb

y dź

wię

ków

(lu

b w

skaz

ania

na

kost

ce) b

iega

ją:

– dw

ójka

mi,

– tr

ójka

mi,

– cz

wór

kam

i,–

usta

wia

ją s

ię d

wój

kam

i w rz

ędac

h.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ręgu

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.

Tytu

ł: Cw

ał –

zab

awa

muz

yczn

o-ru

chow

a.

Nau

ka k

roku

tań

caFo

rma

prac

y:

grup

owa

U. z

dw

óch

rzęd

ów t

wor

zą d

wa

kręg

i – w

ewnę

trz-

ny i

zew

nętr

zny.

Trz

ymaj

ąc s

ię z

a rę

ce, n

aśla

dują

bi

eg k

oni –

cw

ałuj

ą w

rytm

muz

yki (

8 kr

oków

w

pra

wo

i 8 k

rokó

w w

lew

o). N

astę

pnie

koł

a cw

a-łu

ją w

prz

eciw

nych

kie

runk

ach.

N. m

ówi,

że c

wał

to

naj

szyb

szy

typ

chod

u ko

ński

ego.

Roz

mow

a: c

o m

ożna

zob

aczy

ć, c

wał

ując

; jak

ie o

braz

y U

. zap

a-m

ięta

li z

chw

ili p

orus

zani

a si

ę cw

ałem

.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ręgu

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.C

hętn

i pom

agaj

ą in

nym

, in

icju

jąc

wsk

azan

e pr

zez

N. z

mia

ny w

ruch

u.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.In

form

acja

zw

rotn

a U

.

Tytu

ł: Ch

wyt

w t

ańcu

–

zaba

wa

muz

yczn

o--r

ucho

wa.

N

auka

kro

ku t

ańca

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. s

tają

pon

owni

e pa

ram

i i c

hwyt

ają

się

jak

przy

za

baw

ie „

Siał

a ba

ba m

ak”.

Poru

szaj

ą si

ę w

rytm

de-

klam

owan

ego

prze

z N

. tek

stu:

Krak

owia

nka

jedn

am

iała

chł

opca

z d

rew

na,

a bu

ciki

z w

osku

,w

szys

tko

po k

rako

wsk

u.

2 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ręgu

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.C

hętn

i pom

agaj

ą in

nym

, in

icju

jąc

wsk

azan

e pr

zez

N. z

mia

ny w

ruch

u.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.In

form

acja

zw

rotn

a U

.

Tytu

ł: Kr

akow

iak

– ta

niec

inte

grac

yjny

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

U. d

owia

dują

się

, że

pozn

awal

i kol

ejne

ukł

ady

cho-

reog

rafic

zne

(frag

men

ty) k

rako

wia

ka. P

rzys

tępu

ją

do n

auki

cał

ego

ukła

du.

U. s

toją

par

ami,

twor

ząc

koło

.

1. Kr

akow

iacz

ek je

den

mia

ł kon

ików

sie

dem

,po

jech

ał n

a w

ojnę

,zo

stał

mu

się

jede

n.Tr

zym

ając

się

za

ręce

, U. m

asze

rują

rytm

iczn

ie

w p

raw

o.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ręgu

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m,

inic

jują

c w

skaz

ane

prze

z N

. zm

iany

w ru

chu.

Moż

liwoś

ć up

rosz

czen

ia

ukła

du c

hore

ogra

ficzn

ego

do c

hodu

i cw

ału

(bez

tr

zym

ania

hac

zyki

).

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.In

form

acja

zw

rotn

a U

.

218

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

2. S

iede

m la

t w

ojow

ał,

szab

li ni

e w

yjm

ował

,

U. u

staw

ieni

tw

arza

mi d

o si

ebie

, z u

nies

iony

mi

do g

óry

praw

ymi r

ękam

i, cw

ałuj

ą w

prz

eciw

nych

ki

erun

kach

(każ

dy z

a sw

oją

praw

ą rę

ką).

Szab

la z

ardz

ewia

ła,

woj

ny n

ie w

idzi

ała.

Zmia

na k

ieru

nków

tań

ca, c

wał

z p

odni

esio

ną le

wą

ręką

. Na

koni

ec z

esko

k, z

atrz

yman

ie s

ię i

znal

ezie

nie

now

ego

part

nera

.

3. K

rako

wia

nka

jedn

am

iała

chł

opca

z d

rew

na,

a bu

ciki

z w

osku

,w

szys

tko

po k

rako

wsk

u.

Tani

ec w

now

ych

para

ch w

trz

yman

iu h

aczy

ki

(8 t

aktó

w w

str

onę

praw

ą, 8

w s

tron

ę le

wą)

.4.

Kra

kow

iacz

ek c

i ja,

krak

owsk

iej n

atur

y,kt

o m

i wej

dzie

w d

rogę

,ja

na

nieg

o z

góry

.

Jak

w z

wro

tce

2.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Cz

as n

a re

laks

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

Typ

zada

nia:

do

skon

aląc

y

U. s

tają

w k

ręgu

jede

n za

dru

gim

. Mas

zeru

ją p

o ko

le i

wyk

onuj

ą m

asaż

yki n

a pl

ecac

h ko

leża

nki l

ub

kole

gi w

edłu

g in

stru

kcji

N. (

lub

zgod

nie

z in

stru

kcją

pi

osen

ki).

U. m

asuj

ą i p

owta

rzaj

ą w

yraz

y dź

wię

ko-

naśl

adow

cze:

Mas

ażyk

iM

asaż

yki j

ak d

eszc

zyki

(kap

, kap

, kap

, kap

)M

asaż

yki j

ak w

ężyk

i(s

ss, s

ss, s

ss)

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. s

toją

w k

ole.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.In

form

acja

zw

rotn

a U

.

219

Mas

ażyk

i jak

szc

zote

czki

(szu

r, sz

ur, s

zur,

szur

)M

asaż

yki j

ak g

ąbec

zki

(psz

, psz

, psz

, psz

)(m

arsz

w p

rzec

iwny

m k

ieru

nku)

Mas

ażyk

i jak

spi

ralk

i(s

zur,

szur

, szu

r, sz

ur)

Mas

ażyk

i jak

war

kocz

lalk

i(ra

z, d

wa,

raz,

dw

a)M

asaż

yki j

ak o

czka

mis

ia(le

wa,

pra

wa,

gór

a, d

ół)

Mas

ażyk

i jak

locz

ki Z

dzis

ia(b

rlyly

lyly

)(z

a: Ć

wic

z ja

k z

nut,

KIN

ED)

Tytu

ł: Ra

zem

raźn

iej

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

Typ

zada

nia:

do

skon

aląc

y

Info

rmac

ja z

wro

tna

w k

ręgu

, np.

z u

życi

em k

łębk

a w

ełny

, na

tem

at: c

zy lu

bię

baw

ić s

ię w

gru

pie,

robi

ć to

, co

wyk

onuj

e gr

upa.

2 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

U. i

N. s

iedz

ą na

pod

łodz

e w

sia

dzie

skr

zyżn

ym.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

Tem

at: W

zdr

owym

cie

le z

drow

y du

ch. K

szta

łtow

anie

naw

yków

hig

ieni

czne

j pos

taw

y Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: W

tańc

u ra

źnie

jFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a

Pow

tórz

enie

kra

kow

iaka

w w

ersj

i int

egra

cyjn

ej.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwic

ze-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

spo

-so

bu w

ykon

ania

ćw

icze

nia

prze

z U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Ta

ńczy

ć z

przy

jem

nośc

iąFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

U. s

toją

na

swoi

ch m

iejsc

ach.

N. z

apow

iada

opo

-w

ieść

o ró

żnyc

h sy

tuac

jach

. Pro

si U

., ab

y je

sob

ie

wyo

braż

ali i

mów

ili, j

ak s

ię w

ówcz

as c

zują

:1.

N. w

łącz

a ba

rdzo

gło

śno

muz

ykę

do k

rako

wia

ka

i pró

buje

prz

ekrz

ycze

ć ją

, mów

iąc

np.:

Wyo

braź

cie

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

220

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

sobi

e, ż

e je

steś

cie

na łą

ce, s

łysz

ycie

śpi

ewaj

ące

ptak

i... (w

trak

cie

poka

zuje

ges

tem

, że

cięż

ko m

u się

mów

i, że

bol

i go

gard

ło i

odcz

uwa

ból u

szu,

je

st z

męc

zony

). W

yłąc

za m

uzyk

ę i p

yta:

Jak

się

czul

iście

, co

czuł

y w

asze

usz

y; c

zy s

łysz

eliśc

ie, c

o do

was

mów

ię?

Sam

też

opow

iada

, jak

się

czu

je.

Wni

osek

: hał

as m

ęczy

, bol

ą na

s us

zy, g

ardł

o itd

. H

ałas

nie

spr

zyja

nas

zem

u zd

row

iu.

2. N

. roz

sypu

je k

ulki

z p

apie

ru. P

rosi

, aby

U. w

yko-

nali

któr

yś z

ukł

adu

tańc

zone

go w

cześ

niej

Kra

ko-

wia

czka

. Roz

mow

a do

prow

adza

jąca

do

wni

osku

, że

bał

agan

prz

eszk

adza

w w

ykon

ywan

iu ć

wic

zeń.

3. N

. pyt

a, c

zy n

p. p

rzyj

emni

e by

łoby

pod

ać b

rudn

ą rę

kę k

oled

ze. W

nios

ek: A

by d

obrz

e si

ę ba

wić

, na

leży

zad

bać

o do

bre

war

unki

: bra

k ha

łasu

, czy

-st

ość,

por

ząde

k.4.

N. t

łum

aczy

, że

wsz

ystk

ie o

mów

ione

war

unki

to

elem

enty

hig

ieny

.H

igie

na t

o za

chow

anie

czy

stoś

ci, a

le t

eż d

bani

e o

sieb

ie i

środ

owis

ko, w

któ

rym

np.

się

ucz

ymy,

aby

ni

e m

iało

ono

złe

go w

pływ

u na

nas

ze z

drow

ie.

Tytu

ł: Fa

solk

a –

ćw

icze

nie

odde

-ch

owe

i roz

ciąg

ając

eFo

rma

prac

y:

fron

taln

a

U. s

toją

w p

ozyc

ji sw

obod

nej,

unos

zą rę

ce d

o gó

ry,

wdy

chaj

ąc p

owie

trze

. Pod

czas

wol

nego

opu

szcz

ania

rą

k –

wyd

ech

pow

ietr

za.

U. t

rzym

ają

w rę

ku b

ibuł

ową

faso

lkę

– w

ącha

jąc

ją,

wdy

chaj

ą po

wie

trze

, nas

tępn

ie ró

wno

mie

rnie

wyd

y-ch

ają

pow

ietr

ze u

stam

i. Po

dcza

s w

ypus

zcza

nia

po-

wie

trza

ust

ami,

dmuc

hani

e –

raz

moc

ne, r

az s

łabe

.U

. sie

dzą

w s

iadz

ie s

krzy

żnym

z t

ułow

iem

poc

hy-

lony

m d

o pr

zodu

, z d

łońm

i opa

rtym

i o p

odło

gę.

N. o

pow

iada

: Jes

teś

faso

lką

zasa

dzon

ą w

zie

mi.

Spró

buj c

zołe

m d

otkn

ąć z

iem

i. Te

raz

rośn

iesz

– p

owol

i pro

stuj

esz

tułó

w, w

ycią

gasz

rę

ce w

gór

ę, c

oraz

wyż

ej. T

eraz

faso

lka

wię

dnie

–

pow

oli o

pusz

czas

z rę

ce, p

ochy

lasz

tuł

ów i

kła-

dzie

sz rę

ce n

a po

dłod

ze, n

a rę

kach

opi

eras

z cz

oło

(ćw

icze

nie

pow

tórz

yć 3

razy

).

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

u-al

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

spo

-so

bu w

ykon

ania

ćw

icze

nia.

221

Tytu

ł: O

klas

ki

stop

ami –

ćw

icze

nie

uspr

awni

ając

e st

opy

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

N. p

odaj

e us

tnie

inst

rukc

ję, d

emon

stru

jąc

ćwic

zeni

e.

Ćw

icze

nie

popr

zedz

a w

prow

adze

niem

o ty

m, ż

e na

uczy

my

się o

klas

ków

sto

pam

i – to

nie

typo

wy

spo-

sób

wyr

ażen

ia p

odzi

wu,

pod

zięk

owan

ia it

p. U

. sie

-dz

ą na

pod

łodz

e. K

olan

a sk

iero

wan

e na

zew

nątr

z.

Pode

szw

y st

óp u

łożo

ne ta

k, a

by b

yły

zwró

cone

do

siebi

e. N

a zn

ak N

. sto

py n

ad p

odło

gą u

derz

ają

jedn

a o

drug

ą (ć

wic

zeni

e po

wtó

rzyć

3 ra

zy; s

ekw

encj

a bi

cia

braw

a tr

wa

ok. 6

seku

nd).

Stop

y od

pocz

ywaj

ą. N

. inf

orm

uje,

że

zgod

nie

z za

sada

mi h

igie

ny p

owin

niśm

y te

raz

umyć

ręce

. N

. um

awia

się

z U

., że

łazi

enka

jest

tam

, gdz

ie

znaj

dują

się

kar

tki:

biał

a, c

zerw

ona

i zie

lona

. Ko

lejn

i U. n

aśla

dują

myc

ie rą

k. M

ycie

rąk

trw

a ty

le, i

le t

rwaj

ą ok

lask

i gru

py (o

k. 6

sek

und)

.U

. po

umyc

iu rą

k bi

egie

m w

raca

ją d

o gr

upy

i kla

sz-

czą

ręka

mi.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Na

jedn

ej, d

łużs

zej ś

cia-

nie

przy

klej

one

kart

ki:

ziel

ona,

cze

rwon

a, b

iała

(u

mow

ne o

znac

zeni

a ła

zien

ek).

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

spo

-so

bu w

ykon

ania

ćw

icze

nia.

Tytu

ł: O

jcie

c W

irgi-

liusz

– ć

wic

zeni

e ry

tmiz

ując

e i r

ozci

ą-ga

jące

, ucz

ące

pożą

-da

nych

naw

yków

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

iada

ją w

krę

gu. Ś

piew

ają

z N

., kt

óry

jako

pie

rw-

szy

jest

Ojc

em W

irgili

usze

m (s

toi w

śro

dku

okrę

gu).

Ojc

iec

Wirg

ilius

z –

wsk

azuj

ą pr

awą

ręką

na

N.,

uczy

ł dzi

eci s

woj

e, –

wsk

azuj

ą le

wą

ręką

na

sieb

ie,

a m

iał i

ch w

szys

tkic

h –

krzy

czą

„och

!” i

wyc

iąga

ją

obie

ręce

do

góry

,st

o dw

adzi

eści

a tr

oje

– op

uszc

zają

ręce

,H

ejże

, dzi

eci,

hejż

e ha

– ry

tmic

znie

ude

rzaj

ą st

o-pa

mi w

pod

łogę

,ró

bcie

wsz

yscy

to

co ja

– k

rzyc

zą „

co?”,

Hej

że, d

ziec

i, he

jże

ha: –

rytm

iczn

ie k

lasz

czą

dłoń

mi,

róbc

ie w

szys

cy t

o co

ja: –

krz

yczą

„co

?”.N

. pok

azuj

e pr

oste

ges

ty z

wią

zane

z h

igie

ną, n

p.

myc

ie, ć

wic

zeni

a fiz

yczn

e, g

łębo

kie

oddy

chan

ie,

wie

trze

nie

poko

ju, a

U. j

e po

wta

rzaj

ą.W

ybór

spo

śród

U. O

jca

Wirg

ilius

za i

pow

tórz

enie

cy

klu

zaba

wy

(co

najm

niej

6 ra

zy).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

spo

-so

bu w

ykon

ania

ćw

icze

nia.

222

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

min

Tytu

ł: Re

laks

–

mas

ażyk

iFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

N. m

ówi i

nstr

ukcj

ę i j

edno

cześ

nie

dem

onst

ruje

. U

. sta

ją w

krę

gu. Z

wra

cają

się

w p

raw

ą st

ronę

. Kła

-dą

pra

wą,

nas

tępn

ie le

wą

dłoń

na

ram

ieni

u os

oby

popr

zedz

ając

ej.

Prze

suw

ają

w ry

tm m

uzyk

i sw

oje

dłon

ie p

o ra

mio

-na

ch k

oleż

anki

lub

kole

gi le

kko

w p

rzód

, w ty

ł. Po

ma-

łu, z

godn

ie z

muz

yką,

por

usza

ją s

ię w

pra

wą

stro

nę.

Nag

le z

aczy

na p

adać

des

zcz:

kro

pi p

o pl

ecac

h –

U. u

derz

ają

palc

ami r

ytm

iczn

ie z

gór

y na

dół

i z

pow

rote

m w

ple

cy o

soby

z p

rzod

u.

Na

nieb

ie p

ojaw

ia s

ię s

łońc

e, a

le z

dru

giej

str

ony

– od

wra

cają

się

. O

soba

pop

rzed

zają

ca m

a m

okre

ple

cy –

mas

aż

całą

dło

nią.

Mas

ują

swoj

ą gł

owę

– pr

awą

dłon

ią

czub

ek g

łow

y, le

wą

dłon

ią c

zube

k gł

owy.

Za

trzy

muj

ą si

ę –

są z

męc

zeni

, zie

waj

ą, m

asuj

ą po

liczk

i.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja

zwro

tna

U.

Tem

at: T

anie

c łą

czy.

Prz

estr

zega

nie

zasa

d w

cza

sie

tańc

ów i

zaba

w z

muz

yką

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Ta

niec

chu

sty

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna,

gr

upow

a

U. s

toją

w k

ręgu

. Poś

rodk

u le

żą c

ienk

ie k

olor

owe

chus

ty (d

wa

razy

wię

cej n

iż U

.). U

. po

kole

i wyb

iera

ją

dla

siebi

e je

dną

chus

tę (p

odej

muj

ą de

cyzj

ę, k

iedy

w

ycho

dzą

po c

hust

ę i j

aki k

olor

wyb

iera

ją).

W ry

tm

muz

yki p

orus

zają

chu

stą,

wpa

truj

ąc si

ę w

nią

. Nas

tęp-

nie

wyb

iera

ją o

sobę

, któ

rej t

anie

c bę

dą o

bser

wow

ać.

Prze

mie

nnie

obs

erw

ują

tani

ec i

tańc

zą z

chu

stą.

N

astę

pnie

U. s

tają

w k

ręgu

wsz

yscy

tańc

zą z

chu

stam

i. Pr

zez

chw

ilę w

szys

cy w

ykon

ują

tani

ec c

hust

ami.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Chu

sty

szyf

onow

e.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

ćwi-

czen

ie w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

223

Rozm

owa

na t

emat

: „Ki

edy

uczn

iow

ie c

zuli

się

lepi

ej

i chę

tnie

j tań

czyl

i – c

zy w

ówcz

as, k

iedy

wyk

onyw

ali

tani

ec s

ami,

czy

w g

rupi

e?”.

Naw

iąza

nie

do t

ego,

że

w t

ańcu

jest

eśm

y ra

zem

, łat

wie

j wyk

onuj

emy

zada

nie,

czę

sto

wsp

ólne

wyk

onan

ie d

aje

pięk

niej

szy

efek

t itd

.

Częś

ć gł

ówna

: 20–

30 m

in

Tytu

ł: Ta

ńcz

zgod

nie

z ry

tmem

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. u

staw

ieni

w k

ołac

h 4-

lub

5-os

obow

ych.

Zad

anie

U

. pol

ega

na o

dgad

nięc

iu ry

tmu

mel

odii

i por

usza

niu

się w

kol

e zg

odni

e z

nim

. Każ

da g

rupa

moż

e do

dat-

kow

o w

ykon

ać w

łasn

e po

mys

ły c

hore

ogra

ficzn

e,

doda

tkow

e ry

tmic

zne

czyn

nośc

i w c

zasie

tańc

a.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

au

topr

ezen

tacj

i.O

bser

wac

ja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Ta

ńcz

zgod

nie

z in

nym

iFo

rma

prac

y:

grup

owa

U. d

alej

w g

rupa

ch 4

- lub

5-o

sobo

wyc

h. N

. pok

azu-

je, w

jaki

spo

sób

nale

ży s

ię p

orus

zać.

U. o

bser

wuj

ą po

kaz

N.,

nara

dzaj

ą si

ę w

zes

poła

ch, a

nas

tępn

ie

odtw

arza

ją ru

chy

N. K

olej

ne z

adan

ia ru

chow

e po

ka-

zyw

ane

prze

z N

.:–

rytm

iczn

y m

arsz

po

kole

,–

zmia

na k

ieru

nku

mar

szu

na p

rzec

iwny

(bez

zak

łó-

cani

a ta

ńca)

,–

podc

hodz

enie

do

środ

ka k

oła

4 kr

okam

i z je

dno-

czes

nym

uno

szen

iem

złą

czon

ych

rąk,

– w

ycho

dzen

ie z

e śr

odka

koł

a ty

łem

4 k

roka

mi

z je

dnoc

zes n

ym o

pusz

czan

iem

rąk,

– 4

krok

i dos

taw

ne w

pra

wą

stro

nę,

– 4

krok

i dos

taw

ne w

lew

ą st

ronę

,–

w p

raw

ą st

ronę

2 k

roki

dos

taw

ne, a

nas

tępn

ie

obró

t 4

krok

ami p

rzez

pra

we

ram

ię,

– w

lew

ą st

ronę

2 k

roki

dos

taw

ne, a

nas

tępn

ie

obró

t 4

krok

ami p

rzez

pra

we

ram

ię.

15 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Chę

tni p

omag

ają

inny

m

w w

ykon

aniu

zad

ania

.Sa

moo

cena

we-

dług

kry

teriu

m

poda

nego

pr

zez

N.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Im

ienn

e po

żegn

anie

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna,

zbio

row

a

U. t

wor

zą d

wa

rów

nolic

zne

koła

. N. w

ybija

rytm

na

8 -

koła

por

usza

ją s

ię w

prz

eciw

nych

kie

runk

ach.

W

8. t

akci

e U

. dzi

ękuj

ą za

zab

awę

i żeg

nają

się

z

osob

ą z

napr

zeci

wka

, pre

zent

ując

jej z

nak

imie

nny

(pat

rz z

adan

ie w

stęp

ne Z

nak

i im

ię).

Zmia

na k

ieru

n-ku

tańc

a. N

. wpr

owad

za p

rzem

ienn

ie ry

tm n

a 8

i na

4.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e za

da-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci. C

hętn

i pom

a-ga

ją in

nym

U. w

wyk

onan

iu

zada

nia.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

224

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Tem

at: M

agic

zne

ręce

dzi

eci.

Rzut

y i c

hwyt

y le

wą

i pra

wą

ręką

z u

życi

em ró

żnyc

h pr

zybo

rów

Cz

as: 4

5 m

in

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Po

dróż

do

po-

dusz

kow

ej k

rain

y –

zaba

wa

z m

uzyk

ąFo

rma

prac

y:

fron

taln

a

U. i

N. s

tają

w k

ręgu

. N. z

apra

sza

U. d

o po

dróż

y w

mie

jsce,

gdz

ie k

ażdy

moż

e na

uczy

ć si

ę cz

egoś

no

weg

o. P

odró

ż to

zab

awa

pole

gają

ca n

a na

ślad

o-w

aniu

N. w

ykon

ując

ego

ruch

y po

dobn

e do

kie

ro-

wan

ia s

amol

otu

(lub

sam

ocho

du, r

ower

u). K

olej

ne

ruch

y w

ykon

ywan

e są

w ry

tm m

uzyk

i. (Ć

wic

zeni

e na

leży

pow

tórz

yć 2

razy

).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Sp

otka

nie

z ch

mur

kam

i –

zaba

wa

orie

ntac

yj-

no-p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

Ust

awie

nie

w lu

źnej

gro

mad

zie,

tw

arza

mi d

o N

. Ka

żdy

U. o

trzy

muj

e bi

ałą

kart

kę fo

rmat

u A

4.

W ry

tm m

uzyk

i „za

mie

nia”

kar

tkę

w c

hmur

kę, r

yt-

mic

znie

mną

c i w

ygła

dzaj

ąc p

apie

r. N

a pr

zem

ian

praw

ą i l

ewą

ręką

uno

si s

woj

ą ch

mur

kę

w p

owie

trzu

: nis

ko, w

ysok

o, k

rążą

c m

iędz

y in

nym

i U

., w

ykon

ując

różn

orod

ne z

adan

ia p

odaw

ane

prze

z N

. raz

pra

wą,

raz

lew

ą rę

ką.

Każd

y U

. odk

łada

sw

oją

chm

urkę

do

zaba

wy

na z

a-ko

ńcze

nie

zaję

ć.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Kart

ka b

iałe

go p

apie

ru

form

atu

A4.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: Ja

dą p

odus

zki

– za

baw

a na

czw

orak

ach

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna

U. s

iedz

ą w

krę

gu, o

trzy

muj

ą w

orec

zki g

imna

-st

yczn

e –

lata

jące

pod

uszk

i. Ka

żdy

U. p

rzyj

muj

e po

zycj

ę do

czw

orak

owan

ia i

kład

zie

wor

ecze

k na

ple

cach

; sta

ra s

ię g

o ut

rzym

ać b

ez p

omag

ania

so

bie

ręka

mi,

czw

orak

ując

do

środ

ka k

oła

i wra

ca-

jąc

na m

iejs

ce.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Wor

ecze

k gi

mna

styc

zny

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

wyk

o-na

nia

ćwic

zeni

a.

225

Tytu

ł: Po

dska

kują

ce

podu

szki

– z

abaw

y rz

utne

Form

a pr

acy:

in

dyw

idua

lna,

gr

upow

a,

zind

ywid

ualiz

owan

a

U. w

sia

dzie

pła

skim

prz

erzu

cają

wor

eczk

i z p

raw

ej

na le

wą

stro

nę c

iała

i od

wro

tnie

. Kto

um

ie, s

tara

się

zł

apać

wor

ecze

k, z

anim

spa

dnie

na

podł

ogę.

U. u

staw

ieni

w lu

źnej

gro

mad

zie.

Każ

dy ć

wic

zy s

am.

Wor

eczk

i gim

nast

yczn

e –

lata

jące

pod

uszk

i – z

aczy

-na

ją p

rzes

kaki

wać

z rę

ki p

raw

ej d

o le

wej

. Ra

z w

ysok

o w

zlat

ują,

raz

nisk

o. U

. pod

rzuc

ają

i sta

-ra

ją s

ię ła

pać

wor

eczk

i obu

rącz

, jed

norą

cz, p

rzer

zu-

cają

c z

praw

ej d

o le

wej

ręki

.U

. w lu

źnej

gro

mad

zie

stoj

ą pa

ram

i nap

rzec

iw s

iebi

e.

Rzuc

ają

wor

eczk

i tak

, aby

wyl

ądow

ały

mię

dzy

noga

mi p

artn

era,

któ

ry m

a za

zad

anie

zła

pać

wo-

recz

ek i

odrz

ucić

w p

odob

ny s

posó

b.

Jeśl

i to

moż

liwe,

wor

ek n

ie p

owin

ien

upaś

ć na

po

dłog

ę. R

zuty

i ch

wyt

y ob

urąc

z, je

dnor

ącz,

pra

wą

i lew

ą rę

ką.

15 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Wor

ecze

k gi

mna

styc

zny

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

i-cz

enie

wed

ług

indy

wid

ual-

nych

moż

liwoś

ci.

Tytu

ł: N

ieśm

iałe

po

dusz

ki –

zab

awa

bież

naFo

rma

prac

y:

indy

wi d

ualn

a

U. s

toją

w lu

źnej

gro

mad

zie.

Każ

dy p

odrz

uca

do-

wol

nym

spo

sobe

m s

wój

wor

ecze

k. G

dy N

. zac

zy-

na g

rać

na t

ambu

ryni

e, U

. por

usza

ją s

ię z

godn

ie

ze s

łysz

anym

rytm

em, s

zybk

o –

wol

no, c

ały

czas

st

araj

ąc s

ię p

odrz

ucać

wor

ecze

k ob

urąc

z lu

b pr

ze-

rzuc

ać z

ręki

do

ręki

. U. s

tara

ją s

ię u

nika

ć ko

ntak

-tó

w z

inny

mi.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Wor

ecze

k gi

mna

styc

zny

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Tytu

ł: Pa

da ś

nieg

–

zaba

wa

orie

ntac

yj-

no-p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

Wsz

yscy

U. o

dnaj

dują

wcz

eśni

ej z

robi

one

chm

urki

. W

rytm

muz

yki d

rą k

artk

i na

mni

ejsz

e, z

amie

nia-

jąc

je w

śni

eg. N

a sy

gnał

N. w

szys

cy je

dnoc

ześn

ie

podr

zuca

ją k

awał

ki p

apie

ru, a

nas

tępn

ie z

bier

ają

je

z po

dłog

i. Za

baw

a ko

ńczy

się

, gdy

wsz

ystk

ie „

płat

ki ś

nieg

u”

zost

aną

zebr

ane.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Zrob

iona

wcz

eśni

ej

chm

urka

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

226

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Rzu

ć do

mni

e–

zaba

wa

rytm

iczn

aFo

rma

prac

y: z

bior

owa

U. s

toją

w k

ręgu

– t

rzec

h U

. (lu

b cz

tere

ch a

lbo

pięc

iu) w

śro

dku

koła

. W p

ierw

szej

czę

ści z

abaw

y w

szys

cy w

ykla

skuj

ą ry

tm w

ybija

ny p

rzez

N. n

a ta

mbu

ryni

e. U

. w ś

rodk

u ko

ła w

rytm

pod

rzuc

ają

wor

eczk

i, ch

odzą

c.

W p

rzer

wie

muz

yczn

ej U

. sto

jący

na

środ

ku p

od-

chod

zą d

o w

ybra

nych

U. i

rzuc

ają

do s

iebi

e w

o-re

czki

dow

olny

m s

poso

bem

. Gdy

N. z

aczn

ie z

nów

w

ybija

ć ry

tm t

ambu

ryne

m, n

owi U

. wch

odzą

do

śro

dka

koła

.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Trzy

lub

wię

cej w

orec

z-kó

w g

imna

styc

znyc

h.Ta

mbu

ryn.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Tytu

ł: Po

wró

t z

po-

dusz

kow

ej k

rain

y–

zaba

wa

z m

uzyk

ą

Pow

tórz

enie

zab

awy

z po

cząt

ku z

ajęć

. Pow

rót

do s

zkoł

y.

Zako

ńcze

nie

i poż

egna

nie.

3 m

inKa

żdy

U. w

ykon

uje

ćwic

ze-

nie

wed

ług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Tem

at: S

pryt

ni ja

k w

iew

iórk

i. Rz

uty

mał

ymi p

rzed

mio

tam

i do

celu

, nap

rzem

ienn

e w

yrzu

cani

e pi

łecz

ek

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: G

imna

styk

a zw

inne

go s

myk

a –

zaba

wa

z m

uzyk

ąFo

rma

prac

y:

fron

taln

a

U. i

N. s

tają

w k

ręgu

. N. z

apra

sza

U. d

o w

spól

nych

ćw

icze

ń ze

zw

inną

wie

wió

rką.

Ćw

icze

nia

z w

iew

iórk

ą to

zab

awa

pole

gają

ca n

a na

ślado

wan

iu N

. wyk

onuj

ące-

go ru

chy

wie

wió

rki (

lub

inne

go z

wie

rzęc

ia) z

bier

ając

ej

zapa

sy. K

olej

ne ru

chy

wyk

onyw

ane

są w

rytm

muz

yki.

(Ćw

icze

nie

nale

ży p

owtó

rzyć

2 ra

zy).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

227

Tytu

ł: Ze

psut

y or

zech

– z

abaw

a or

ient

acyj

no-

porz

ądko

wa

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

U. w

sia

dzie

pła

skim

otw

arty

m s

iedz

ą w

ko

le.

Turl

ają

mię

dzy

sobą

orz

ech

– pi

łkę

(pó

źnie

j dw

ie lu

b w

ięce

j). P

o s

ygna

le N

. piłk

a za

mie

nia

się

w z

epsu

ty o

rzec

h, k

tóre

go n

ie m

ożn

a zł

apać

. Kt

o z

łapi

e pi

łkę

po s

ygna

le, m

usi t

rzy

razy

odb

ić

ją o

d zi

emi.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Duż

a pi

łka.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: O

rzes

zki d

o dz

iupl

i – z

abaw

a na

czw

orak

ach

Form

a pr

acy:

in

dyw

i dua

lna

U. s

iada

ją p

o je

dnej

stro

nie

sali.

Wsz

yscy

prz

ygot

owuj

ą się

do

czw

orak

owan

ia. Z

adan

ie p

oleg

a na

jak

najsz

yb-

szym

prz

enie

sieni

u or

zesz

ków

, czy

li m

iękk

ich

piłe

czek

, na

dru

gi k

onie

c sa

li. Pi

łecz

ki n

ależ

y pr

zeni

eść

ściśn

ięte

m

iędz

y no

gam

i. Ka

żdy

dost

aje

dwie

piłe

czki

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2 d

la k

ażde

go U

.D

wie

mię

kkie

piłe

czki

lub

wor

ecze

k gi

mna

styc

zny

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: O

rzes

zkie

m

do d

ziup

li –

zaba

wy

rzut

neFo

rma

prac

y:

indy

wid

ualn

a,

grup

owa,

zi

ndyw

idua

lizow

ana

U. u

staw

ieni

w k

ole.

Na

środ

ku k

oła

zazn

aczo

na d

ziu-

pla

(mat

erac

, sza

rfy,

pach

ołki

). Za

dani

e U

. pol

ega

na

celn

ym rz

ucie

piłe

czką

lub

wor

eczk

iem

do

zazn

aczo

-ne

go o

bsza

ru. R

zuty

odb

ywaj

ą się

kol

ejno

, po

kole

, na

jpie

rw je

dną,

pot

em d

rugą

piłe

czką

. Ka

żdy

celn

y rz

ut to

1 pu

nkt.

Za c

elny

rzut

ręką

, któ

ra n

ie je

st d

omi-

nują

ca –

2 p

unkt

y. Pu

nkty

zlic

zam

y po

2 lu

b 3

seria

ch.

W ry

tm m

uzyk

i U. m

ną k

artk

i for

mat

u A

4 do

mo-

men

tu u

zysk

ania

tw

arde

j kul

ki.

Ćw

icze

nie

jest

wy-

kony

wan

e je

dnoc

ześn

ie p

raw

ą i l

ewą

ręką

.U

. ust

awie

ni w

dw

óch

szer

egac

h na

prze

ciw

sie

bie.

M

iędz

y ni

mi u

mow

na li

nia

nary

sow

ana

kred

ą.

Kule

pap

iero

we

wyk

onan

e w

pop

rzed

nim

ćw

icze

niu

to z

epsu

te o

rzes

zki,

któr

e tr

zeba

wyr

zuci

ć ze

sw

o-je

j czę

ści s

ali.

Zab

awa

zacz

yna

się

i koń

czy

na u

mó-

wio

ny s

ygna

ł. P

o za

końc

zeni

u N

. spr

awdz

a, g

dzie

je

st m

niej

zep

suty

ch o

rzec

hów

. K

ażdy

U. o

trzy

muj

e ch

ustk

ę sz

yfon

ową.

Zad

ania

do

wyk

onan

ia: m

acha

my

chus

tką

do in

nych

U.;

podr

zuca

my

chus

tkę

praw

ą rę

ką, l

ewą

ręką

. Prz

erzu

-ca

my

chus

tkę

z rę

ki d

o rę

ki, s

tara

jąc

się

za k

ażdy

m

raze

m p

odrz

ucić

chu

stkę

jak

najw

yżej

i na

tę

sam

ą od

legł

ość;

po

podr

zuce

niu

chus

tki p

róbu

jem

y kl

a-

15 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Dw

ie m

iękk

ie p

iłecz

ki lu

b w

orec

zek

gim

nast

yczn

y,

dwie

kar

tki p

apie

ru w

for-

mac

ie A

4, d

wie

chu

stki

sz

yfon

owe

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Sam

ooce

na.

228

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

snąć

w d

łoni

e i n

astę

pnie

zła

pać

ją, n

im s

padn

ie n

a zi

emię

(raz

pra

wą,

raz

lew

ą rę

ką).

Zaba

wy

dwom

a ch

ustk

ami s

zyfo

now

ymi.

Trzy

mam

y po

jedn

ej c

hust

ce w

ręce

, pod

rzuc

amy

na p

rzem

ian

chus

tkę

w p

raw

ej i

lew

ej rę

ce, p

rzer

zuca

my

górą

ch

ustk

i z rę

ki d

o rę

ki, z

awsz

e za

czyn

ając

od

tej s

amej

ch

ustk

i (ra

z za

czyn

amy

praw

ą, a

raz

lew

ą rę

ką).

Tytu

ł: G

orąc

e ka

szta

ny –

za

baw

a bi

eżna

Form

a pr

acy:

in

dyw

i dua

lna

Każd

y U

. otr

zym

uje

po je

dnej

piłe

czce

(wor

eczk

i, ku

le p

apie

row

e). S

ą to

św

ieżo

upi

eczo

ne k

aszt

any.

Ka

żdy

prób

uje

najp

ierw

sta

ć, a

pot

em ja

k na

jszy

b-ci

ej b

iec

i jed

nocz

eśni

e pr

zerz

ucać

gor

ąceg

o ka

szta

-na

z rę

ki d

o rę

ki. U

., kt

órym

już

to s

ię u

daje

, dos

tają

dr

ugi r

ekw

izyt

. Prz

ybor

y po

win

ny b

yć p

rzer

zuca

ne

górą

; zaw

sze

zacz

ynam

y rz

ucać

tym

sam

ym, c

zyli

raz

zacz

ynam

y rz

uty

praw

ą, a

raz

lew

ą rę

ką.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Po 2

mię

kkie

piłe

czki

lub

2 w

orec

zki d

la k

ażde

go U

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: O

gonk

i w

iew

ióre

k –

zaba

wa

orie

ntac

yjno

--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

zbio

row

a

Każd

y U

. otr

zym

uje

szyf

onow

ą ch

ustę

, któ

rą d

o po

łow

y ch

owa

za p

asem

. W

ten

spo

sób

każd

a w

iew

iórk

a m

a w

ysta

jący

ogo

n.

Zada

nie

ucze

stni

ków

pol

ega

na t

ym, a

by n

ie t

ra-

cąc

swoj

ego

ogon

ka, z

ebra

ć ja

k na

jwię

cej c

udzy

ch

ogon

ków

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Szyf

onow

a ch

ustk

a.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Ba

bie

lato

–

zaba

wa

rela

ksuj

ąca

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

Ust

awie

nie

w k

ręgu

. Każ

dy U

. trz

yma

swoj

ą ch

ust-

kę s

zyfo

now

ą. W

ykon

uje

zada

nia

N.:

utrz

ymaj

ch

ustk

ę w

pow

ietr

zu, d

muc

hają

c w

nią

od

spod

u;

spró

buj z

atoc

zyć

chus

tką

jak

najw

ięks

ze k

oło;

po

drzu

ć ch

ustk

ę ta

k, a

by s

pada

ła ja

k na

jdłu

żej;

w p

arze

wym

ieni

aj s

ię c

hust

ką w

tak

i spo

sób,

ab

y ni

e sp

adła

na

podł

ogę.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 .

Chu

stka

szy

fono

wa

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

229

Tem

at: D

ziec

i naś

lado

wca

mi z

wie

rząt

. Zab

awy

ruch

owe

z na

ślad

owan

iem

ruch

u zw

ierz

ąt

Czas

: 45

min

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

Tytu

ł: Pa

jąk

i muc

hy

– za

baw

a or

ient

acyj

-no

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

i dua

lizow

ana

U. w

luźn

ej g

rom

adzi

e po

rusz

ają

się

po s

ali,

brzę

-cz

ąc ja

k m

uchy

. N

a ha

sło

„paj

ąk”

wsz

ystk

ie „

muc

hy”

zast

ygaj

ą w

bez

ruch

u, a

mię

dzy

nim

i spa

ceru

je „

pają

k” –

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

szuk

a te

j, kt

óra

się

poru

szy.

Jeśl

i tak

ą od

najd

zie,

od

prow

adza

ją n

a sk

raj s

ali,

tam

„m

ucha

” cz

eka

do

zmia

ny„p

ająk

a”. P

ozos

tali

U. z

aczy

nają

por

usza

ć si

ę po

sal

i, br

zęcz

ąc.

(Ćw

icze

nie

nale

ży p

owtó

rzyć

2 ra

zy)

Tytu

ł: En

e, d

ue, r

abe

– za

baw

a ze

śpi

ewem

Form

a pr

acy:

fr

onta

lna

U. m

asze

rują

po

kole

w ry

tm s

łów

wyl

icza

nki:

Ene,

due

, rab

e.Po

łkną

ł boc

ian

żabę

.A

żab

a in

dyka

.C

o z

tego

wyn

ika?

Raz,

dw

a, t

rzy,

ter

az t

y!U

. pró

bują

pow

tarz

ać s

łow

a za

N. U

czą

się

wyl

i-cz

anki

. Jed

nocz

eśni

e w

tym

sam

ym ry

tmie

kla

szcz

ą w

dło

nie.

Za

pom

ocą

wyl

icza

nki N

. wyz

nacz

a je

dneg

o U

., kt

óry

staj

e na

śro

dku

koła

. (Ć

wic

zeni

e na

leży

pow

tórz

yć 2

razy

).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

lepi

ej

okoł

o 2

m2

dla

każd

ego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

in

Tytu

ł: W

szys

cy ro

bią

to c

o ja

– z

abaw

a na

czw

orak

ach

Form

a pr

acy:

zi

ndyw

i dua

lizow

ana

Wyz

nacz

ony

U. s

toi n

a śr

odku

koł

a. M

a za

zad

anie

po

kazy

wać

ruch

y w

ymyś

lone

go p

rzez

sie

bie

zwie

-rz

ęcia

. Wsz

yscy

U. n

aśla

dują

kol

egę,

a n

a ko

niec

zg

aduj

ą, c

o to

był

o za

zw

ierz

ę. W

szys

cy ra

zem

lo

sują

kol

ejne

go U

. za

pom

ocą

pozn

anej

wcz

eśni

ej

wyl

icza

nki.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.M

ożliw

ość

wys

tąpi

enia

pr

zed

grup

ą.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

230

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

nii p

omoc

e dy

dakt

yczn

eSp

osob

y in

dyw

idua

lizac

jiSp

osób

oce

ny

Tytu

ł: O

dlot

pta

ków

–

zaba

wa

rozc

iąga

jąca

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. u

staw

ieni

w w

ężyk

ach

5-, 6

-, 7-

osob

owyc

h.

Węż

yk p

row

adzi

pie

rwsz

y U

. Za

nim

pod

ążaj

ą po

zo-

stal

i. W

ężyk

i nie

mog

ą m

ieć

koliz

ji.

Zada

nie

U. p

oleg

a na

odt

wor

zeni

u za

pom

ocą

ma-

chan

ia rę

kam

i odl

otu

ptak

ów d

o ci

epły

ch k

rajó

w.

Naj

pier

w o

dlat

ują

mał

e ja

skół

ki, p

otem

wię

ksze

du

dki,

a na

kon

iec

najw

ięks

ze –

boc

iany

. U. m

ogą

też

wyd

awać

odg

łosy

cha

rakt

erys

tycz

ne d

la p

takó

w.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Sam

ooce

na

osią

gnię

ć.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Fo

ka z

cyr

ku

– za

baw

a rz

utna

Form

a pr

acy:

gr

upow

a

U. s

toją

par

ami,

w lu

źnej

gro

mad

zie.

N

a je

dną

parę

prz

ypad

a je

den

wor

ecze

k.

Zada

nie

jedn

ego

U. –

tre

nera

– p

oleg

a na

tak

im rz

u-ci

e w

orec

zkie

m, a

by d

rugi

U. –

foka

– m

ógł z

łapa

ć w

orek

alb

o pr

zyją

ć na

gło

wę

i tam

utr

zym

ać.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Wor

ecze

k gi

mna

styc

zny.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.Zr

óżni

cow

anie

zad

ania

dla

gr

up.

Sam

ooce

na

osią

gnię

ć.

Tytu

ł: Sp

rytn

e w

rony

– z

abaw

a bi

eżna

Form

a pr

acy:

in

dyw

i dua

lna

Na

każd

ego

U. p

rzyp

adaj

ą po

2 w

orec

zki (

lub

inne

fa

nty)

, któ

re N

. roz

rzuc

a m

iędz

y lin

ią s

tart

u a

linią

met

y.

Wsz

yscy

maj

ą za

zda

nie

prze

biec

jak

najs

zybc

iej

wyz

nacz

ony

dyst

ans,

jedn

ocze

śnie

zbi

eraj

ąc z

pod

-ło

gi d

wa

wor

eczk

i.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Po 2

mię

kkie

piłe

czki

lub

2 w

orec

zki d

la k

ażde

go U

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Ogo

nki w

iew

ió-

rek

– za

baw

a or

ient

a-cy

jno-

porz

ądko

wa

Form

a pr

acy:

zb

ioro

wa

Każd

y U

. otr

zym

uje

szyf

onow

ą ch

ustę

, któ

rą d

o po

łow

y ch

owa

za p

asem

. W

ten

spo

sób

każd

a w

iew

iórk

a m

a w

ysta

jący

ogo

n.

Zada

nie

ucze

stni

ków

pol

ega

na t

ym, a

by n

ie t

ra-

cąc

swoj

ego

ogon

ka, z

ebra

ć ja

k na

jwię

cej c

udzy

ch

ogon

ków

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Szyf

onow

a ch

ustk

a.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

in

Tytu

ł: Wyś

cig

wró

bel-

ków

– z

abaw

a sk

oczn

aFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

Każd

y U

. otr

zym

uje

wor

ecze

k, u

mie

szcz

a go

mię

-dz

y ko

stka

mi n

óg. W

szys

cy u

staw

iają

się

na

linii

star

tu i

prób

ują

jak

najs

zybc

iej d

osta

ć si

ę na

lini

ę m

ety.

3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 d

la k

aż-

dego

U.

Wor

ecze

k dl

a ka

żdeg

o U

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

Tytu

ł: Za

gubi

one

pisk

lę –

zab

awa

orie

ntac

yjno

--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y:

zind

ywid

ualiz

owan

a

Wsz

yscy

U. s

iedz

ą w

krę

gu, z

e sp

uszc

zony

mi g

ło-

wam

i. Je

den

U. –

mam

a sz

ukaj

ąca

pisk

lęci

a –

stoi

na

śro

dku

i nas

łuch

uje.

Cic

he p

iśni

ęcia

wyd

aje

wcz

eśni

ej w

yzna

czon

y U

. do

mom

entu

wsk

azan

ia

prze

z „m

amę”

. W

yzna

czen

ie in

nych

U. z

a po

moc

ą po

znan

ej w

cze-

śnie

j wyl

icza

nki (

Ene,

due

, rab

e...)

.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

naj

le-

piej

oko

ło 2

m2 dl

a ka

żde-

go U

.

Każd

y U

. wyk

onuj

e ćw

icze

-ni

e w

edłu

g in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości

.

Obs

erw

acja

ak

tyw

nośc

i U.

232

Tropiciele. Część 1. | Scenariusz spotkania z rodzicami

SCENARIUSZ SPOTKANIA Z RODZICAMI

Pasowanie na uczniaCzas: 45–60 min

NIEZBĘDNIK: – dekoracja – według własnego pomysłu (np. zdjęcia-portrety dzieci; wizerunki twarzy

przymocowane do kolorowych kartonów – pozostała część sylwetki ozdobiona przez dzieci: doklejone ubranie, rekwizyty i in.; wszystkie postacie zawieszone są w wi-docznym miejscu, może być ściana lub kurtyna znajdująca się za występującymi U.);

– kartki z tekstami wierszy, piosenek dla U. i rodziców, zaproszenia dla gości – na etapie przygotowań imprezy;

– jabłka – po jednym dla każdego U.; – karteczki z pytaniami lub zagadkami (np. o szkole) przymocowane do jabłek; – kosz na jabłka; – duża plansza przedstawiająca tornister; – rysunki przyborów szkolnych, przedmiotów związanych ze szkołą oraz jeden duży zestaw – po jednym rysunku dla każdego dziecka lub dwa mniejsze, takie same zestawy;

– taśma dwustronna lub tablica magnetyczna z magnesami do przymocowywania rysunków;

– wybrane piosenki; – dyplomy okolicznościowe dla każdego U.; – duże gęsie pióro (lub inny przedmiot) do pasowania pierwszoklasistów; – mały upominek dla każdego U., np. ołówek, zeszyt lub szkolna tarcza; – poczęstunek (o ile został przewidziany) przygotowany z pomocą rodziców.

Przebieg zajęć

Pasowanie warto zaplanować w okolicach Dnia Edukacji Narodowej – jest wtedy wystarczająco dużo czasu na przygotowanie U. do uroczystości. Będzie to również ciekawy akcent w obchodach tego święta w szkole. Jeśli N. uzna za stosowne, prosi, aby tego dnia U. przyszli ubrani galowo, żeby podkreślić rangę wydarzenia. Propo-zycja spotkania jest przewidziana dla jednej klasy. Jeśli impreza jest planowana np. dla kilku klas pierwszych, to scenariusz należy odpowiednio zmodyfikować, zwraca-jąc uwagę na konieczne pomoce dydaktyczne i organizację miejsca. Warto zmienić też nazwę z „pasowania” na „ślubowanie” (duża liczba dzieci utrudnia pasowanie każdego ucznia z osobna). Wtedy zamiast pasowania odbywa się ślubowanie – U. zbiorowo powtarzają przygotowany wcześniej tekst ślubowania. W prowadzeniu spotkania mogą pomagać przedstawiciele którejś ze starszych klas.1. Powitanie.

N. wita gości przybyłych na uroczystość pasowania – rodziców, babcie i dziadków, rodzeństwo; na spotkanie można zaprosić również starsze klasy. N. wywołuje na scenę całą klasę 1., przedstawia kolejnych U., o każdym starając się powiedzieć coś miłego czy żartobliwego. N. wywołuje kolejnych U. na melodię Panie Janie, a go-ście odpowiadają.

2. Występy.N. informuje zebranych gości, że chociaż początek roku szkolnego był nie tak dawno, pierwszoklasiści zdążyli już nauczyć się wielu rzeczy, poznali zasady obo-wiązujące w szkole i za chwilę udowodnią, że zasługują na miano prawdziwych U.

233

Scenariusz spotkania z rodzicami | Pasowanie na ucznia

U. śpiewają 2, 3 zwrotki pierwszej piosenki z akompaniamentem. N. chwali przy wszystkich U., że nie tylko ładnie śpiewają, lecz także chętnie uczą się też liter i liczą. U. z podziałem na role recytują wybrany wiersz o lite-rach, np. Abecadło J. Tuwima, lub wybrane fragmenty Kramu z literami W. Chotomskiej. Następnie U. przedstawiają wybrany wiersz z liczbami, np. Dziesięć piłek A. Łady-Grodzickiej, Dziwny pies D. Wawiłow, Jak biedronka zgubiła kropki W. Chotomskiej, Rachunki na wesoło H. Szayerowej, lub dowolny inny o po-dobnej tematyce. Jeśli jest taka możliwość, U. mogą zaprezentować również wiersz lub piosenkę w języku angielskim.

3. Test na ucznia.Po występach jest czas na sprawdzian dla pierwszoklasistów – mogą pomóc starsi uczniowie. Pierwszoklasiści losują z kosza jabłka, do których są przymocowane karteczki z pytaniami lub zagadkami. Każdy U. stara się udzielić prawidłowej odpowie-dzi, w razie potrzeby pomaga publiczność. Jabłka mogą być później poczęstun-kiem dla klasy. N. w widocznym miejscu przyczepia dużą planszę przedstawiającą tornister, w pobliżu kładzie zestaw mniejszych rysunków, na których są przybory, przed-mioty związane ze szkołą oraz inne, niezwiązane ze szkołą. U. kolejno podcho-dzą, losują rysunki i decydują, czy należy je umieścić w tornistrze, czy też nie. N. lub starsi U. pomagają przymocować wybrane obrazki przy tornistrze. Pozo-stałe są odkładane na bok. Dla usprawnienia można przygotować dwa zestawy rysunków – wtedy dwie grupy U. pracują równolegle.

4. Pasowanie.Nadszedł najważniejszy moment. N. prezentuje duże gęsie pióro (lub inny przed-miot do pasowania) i tłumaczy, na czym polega pasowanie na U. Kolejno zaprasza U. i dotykając ramienia piórem, wygłasza formułę przyjęcia do grona uczniów. Każdy U. dostaje również dyplom okolicznościowy i mały upominek (np. ołówek, zeszyt lub szkolną tarczę). Aby U. nie byli zbyt zdenerwowani, można przed sa-mym pasowaniem poprosić, aby na scenę weszli rodzice – wtedy dorośli stają za swoimi dziećmi.

5. Deklaracja rodziców.N. wyjaśnia, że tak jak pierwszoklasiści zostali przyjęci do grona uczniów, tak i ich rodzice wstępują do grona społeczności szkolnej. Rodzice wspólnie składa-ją deklarację, że są rodzicami na medal. Tekst z deklaracją można rozdać rodzi-com kilka dni wcześniej, aby mogli się spokojnie przygotować. Poniżej propozy-cja tekstu.

Rodzice na medalByć rodzicem w pierwszej klasie To wyzwanie jest nie lada!Co dzień w szkole być z uśmiechemCzy jest słońce, czy deszcz pada…Śnieg lub burza, gradobicie – To czasami też się zdarza –Kiedy nie chcesz wstawać rano,To twój pierwszak się obraża.

Tropiciele. Część 1. | Scenariusz spotkania z rodzicami

Dobrym wzorem bądźmy dzieciom:Skaczmy, liczmy, coś śpiewajmyi czytajmy, piszmy, myślmy,co najlepsze – z serca dajmy.Wywiadówki nam niestraszne,Bo wierzymy, że ta klasaMa potencjał nie z tej ziemi – Stąd do tamtąd – hej, hopsasa!

My, rodzice tych dziewczynekOraz chłopców z pierwszej klasy,Nie zważamy na przeszkody,Bóle głowy czy hałasy.Razem z dziećmi wstępujemyW szkoły już otwarte bramy.Że na medal z nas rodzice,Wszystkich Was tu zapewniamy!

Sylwia Mroczek-Poniatowska

6. ZakończenieU. śpiewają wybraną piosenkę. N. gratuluje wszystkim U. i rodzicom przystąpienia do społeczności szkolnej. Dziękuje gościom za przybycie i zaprasza najważniej-szych uczestników wydarzenia (wraz z rodzinami) na mały poczęstunek.

235

Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli | Abecadło instrumentów muzycznych

ELEMENTARZ MUZYCZNY DLA TROPIĄCYCH NAUCZYCIELI

Abecadło instrumentów muzycznych

Instrumenty muzyczne różnią się od siebie: – barwą, która uzależniona jest od materiału, z którego zbudowany jest instrument; – zakresem wysokości dźwięków – czyli ile i jakie dźwięki możemy zagrać na danym instrumencie.

Podstawowe elementy w instrumentach muzycznych to: – źródło dźwięku – wibrator; – sposób wydobycia dźwięku – szarpanie, pocieranie, uderzanie, np. skrzypce – smyczek, harfa – palce.

Ze względu na rodzaj źródła dźwięku wyróżniamy 4 grupy instrumentów: – aerofony (instrumenty dęte), w których źródłem dźwięku jest słup powietrza; – idiofony (instrumenty samobrzmiące), w których źródłem dźwięku są ciała sprężyste, np. sztabki, płyty, rury; – membranofony (instrumenty membranowe), w których źródłem dźwięku jest naciągnięta błona (mem-

brana); – chordofony (instrumenty strunowe), w których źródłem dźwięku jest napięta struna.

Instrumenty należące do grupy idiofonów i membranofonów określa się nazwą instrumentyperkusyjne, czyli uderzane. Instrumenty dęte dzieli się na dęte drewniane, tzw. drzewo, i dęte blaszane, tzw. blacha. Osobną podgrupę aerofonów miechowych tworzą organy.Instrumenty strunowe dzielimy na:

– instrumenty klawiszowe (pianino, fortepian); – instrumenty szarpane (harfa, gitara, klawesyn, cytra, lutnia, bałałajka, mandolina, bandżo); – instrumenty smyczkowe (skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas).

Odrębną grupę instrumentów muzycznych stanowią elektrofony, czyli instrumenty elektryczne, w których źródłem brzmienia jest obwód elektryczny. Te instrumenty pojawiły się dopiero w XX wieku.Spotykamy również inny podział instrumentów perkusyjnych:

– instrumenty o określonej wysokości dźwięku – np. kotły, ksylofon, wibrafon, czelesta; – instrumenty o nieokreślonej wysokości dźwięku – np. bębny, trójkąt, marakasy, talerze.

Szkolne instrumenty perkusyjne

Bębenek – mały bęben; podstawowy instrument perkusyjny. Ma pojedynczą membranę przyczepioną do ramy. Charakteryzuje się różnym brzmieniem – w zależności od miejsca, w które uderzymy. Mem-brana może być wykonana ze skóry zwierzęcej lub z tworzyw sztucznych. Dźwięk jest wydobywany przez uderzenie pałeczką, ręką lub przez pocieranie membrany.

Kastaniety – hiszpański instrument ludowy. Zbudowany z drewnianej rączki, do której przymocowane są z jednej strony lub dwóch stron drewniane muszelki związane sznurkiem lub tasiemką. Dźwięk wydoby-wamy przez potrząsanie.

Marakasy – instrument uderzany. Czara instrumentu może być zbudowana z gliny, skorupy orzecha lub innego materiału, jest osadzona i przytwierdzona do drewnianego trzonka.Wewnątrz czary mogą znajdować się twarde elementy, np. nasiona fasoli, grochu, kamyczki lub gruby piasek. Marakasy wydają dźwięk przypominający szelest. Marakasy dla dzieci nazywamy grzechotkami. Produko-wane są najczęściej z plastiku, mają mniejsze rozmiary i są lżejsze.

Talerze (czynele) – instrument należący do grupy idiofonów. Mają kształt koła lub talerza do zupy. Mogą być wykonane z brązu, mosiądzu lub innego metalu. Dźwięk wydobywany jest przez uderzanie talerza pał-kami lub uderzanie o siebie dwóch talerzy.

236

Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli | ABC zasad muzyki

Tamburyn (bębenek baskijski, tamburyno) – instrument należący do grupy membranofonów. Pochodzi z Azji. Spotykamy również tamburyn prowansalski górali z Prowansji (Francja).

Trójkąt (triangel) – instrument wykonany ze stalowego pręta w kształcie trójkąta. Uderzając w niego, uzy-skujemy dźwięk przypominający dżwięk dzwonka. Trójkąt pojawił się w orkiestrze symfonicznej pod koniec XVIII wieku.

ABC zasad muzykinuta – znak muzyczny przedstawiony graficznie, określający wysokość i czas trwania dźwięku lub wartości rytmicznej.

wartość rytmiczna – nuta lub dźwięk o określonym czasie trwania.

Wyróżniamy następujące wartości rytmiczne:

– cała nuta

– półnuta

– ćwierćnuta

– ósemka

– szesnastka

klocek rytmiczny – wartość rytmiczna przedstawiona graficznie:

– klocek całonutowy

– klocek półnutowy

– klocek ćwierćnutowy

– klocek ósemkowy

– klocek szesnastkowy

pauza muzyczna – znak graficzny określający ciszę lub przerwę w muzyce i decydujący o czasie jej trwania.Nazwa pauzy muzycznej jest zgodna z przyporządkowaną jej wartością rytmiczną, np.

pauza całonutowa

pauza półnutowa

pauza ćwierćnutowa

pauza ósemkowa

pauza szesnastkowa

dźwięk – znak graficzny będący wartością rytmiczną lub wartość rytmiczna o określonej wysokości.nazwy solmizacyjne dźwięków – do, re, mi, fa, sol, la, si, do.nazwy literowe dźwięków – C, D, E, F, G, A, H, C.

237

Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli | ABC zasad muzyki

Tempo w muzyce – szybkość wykonywania wartości rytmicznych, dźwięków oraz utworów.Wyróżniamy następujące tempa w muzyce:tempo wolne tempo umiarkowanegrave (czyt: grawe) – ciężko, poważnie; andante – w tempie spokojnego kroku;largo – szeroko; andantino – nieco szybciej niż andante;lento – powoli; moderato – umiarkowanie;adagio (czyt: adadżio) wolno. allegretto – ruchliwie.

tempo szybkie allegro – ruchliwie, wesoło; vivo, vivace (czyt: wiwacze) żywo, szybko; presto – śpiesznie; presto vivacissimo (czyt: presto wiwaczisimo) – bardzo żywo; prestissimo – bardzo szybko.

Tataizacja – to sylaby rytmiczne: – cała nuta: ta – a – a – a; – pauza całonutowa: sza – a – a – a; – półnuta: ta – a; – pauza półnutowa: sza – a; – ćwierćnuta: ta; – pauza ćwiercnutowa: sza; – ósemka: ti; – pauza ósemkowa: es. – szesnastka: to;

Głosy ludzkieGłosy ludzkie dzielimy ze względu na:− wiek – głosy dziecięce i głosy dorosłe: żeńskie i męskie;− płeć – głosy żeńskie i męskie;− wysokość – możliwości wykonawcze: głosy niskie, średnie i wysokie.

Głosy dziecięce dzielimy na:− dziewczęce: wysokie – soprany i niskie – alty;− chłopięce – wysokie – soprany i niskie – alty.

Głosy żeńskie dzielimy na:wysokie: sopran, najwyższy głos żeński. Ze względu na różną barwę, charakter i możliwości techniczne – wykonawcze wyróżniamy następujące odmiany sopranu:

– sopran koloraturowy – lekki, ruchliwy, o największej skali i możliwościach; – sopran liryczny – jasny, silny, liryczny;

– sopran dramatyczny – silny, ciemny w barwie, nośny.średnie: mezzosopran – pośredni między sopranem a altem; charakteryzuje się ciemną barwą.niskie: alt (kontralt) – najniższy głos żeński charakteryzujący się bardzo ciemną barwą.

Głosy męskie dzielimy na: wysokie – tenor, najwyższy głos męski. Ze względu na barwę, charakter i możliwości techniczne – wykonaw-cze, wyróżniamy następujące odmiany tenoru:− tenor liryczny – lekki, ruchliwy;− tenor bohaterski – ciemniejszy w barwie, dramatycznym brzmieniu i dużej sile;− kontratenor – wysoki głos męski.średnie – baryton – pośredni między tenorem a basem; charakteryzuje się ciemną barwą, metalicznym brzmieniem i siłą. Wyróżniamy dwie odmiany barytonu – liryczny i bohaterski.niskie – bas – najniższy głos męski, charakteryzujący się bardzo ciemną barwą, nośnością. Wyróżniamy na-stępujące rodzaje basu: bas-baryton, basso cantate – bas śpiewny; basso buffo – bas komiczny; basso profon-do – bas głęboki, najniższy głos basowy.

238

Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli |

Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem

To jedna z podstawowych form aktywności muzycznej ucznia ucząca świadomego i aktywnego słuchania muzyki. Forma pozwalająca wyrażać osobiste doznania werbalne i niewerbalne przez kontakt z muzyką o walorach estetycznych i artystycznie wartościowych. Uczenie aktywnego i świadomego słuchania muzyki powinno stać się stałym elementem codziennej pracy podczas zajęć z edukacji humanistycznej i artystycz-nej N. z U., szczególnie na etapie kształcenia wczesnoszkolnego w klasach 1–3 szkoły podstawowej. Głównymi celami percepcji muzyki w klasie pierwszej jest zapewnienie dzieciom maksymalnych doświad-czeń muzycznych, edukacyjnych i wychowawczych oraz podstawowych wiadomości z zakresu kultury mu-zycznej. Przed każdą lekcją (muzyczną, plastyczną, a także innego rodzaju), podczas której zaplanowano aktywną percepcję słuchową, N. powinien zapoznać się z utworem muzycznym w zakresie jego: – formy – budowy; – aparatu wykonawczego; – zespołu wykonawczego; – brzmienia; – stylu; – wyrazowości; – treści pozamuzycznej; – przeznaczenia; – roli lub funkcji.

Odtwarzanie – prezentowanie przez N. utworu w całości lub we fragmencie, powinno mieć stałe etapy, które pomogą U. w odbiorze, zrozumieniu i akceptacji zaprezentowanego utworu przez U.:

– Pierwsze odtworzenie utworu powinno być poprzedzone maksymalnie krotką informacją dotyczącą życia i twórczości kompozytora; czasu trwania odtwarzanego utworu (całość lub fragment). N. przed odtworzeniem powinien zapoznać U. z zadaniem związanym z tematem zajęć i jego powiązaniem z utworem. Po odtworzeniu warto poświęcić kilka minut na krotką rozmowę na temat utworu, pozwa-lającą wypowiedzieć U. własne opinie, refl eksje i spostrzeżenia.

– Drugie odtworzenie warto poprzedzić zadaniem związanym z tematem zajęć lub kreacją ruchową albo improwizacją ruchową do odtwarzanego utworu. Jeżeli utwór posiada tytuł lub treść pozamuzyczną N. prezentuje i omawia ją z U.

– Trzecie odtworzenie możemy połączyć z pracą domową, pracą wizualną – plastyczną, utrwalaniem utwo-ru lub wykorzystać w procesie edukacyjnym związanym z innym tematem zajęć.

ABC zasad słuchania muzyki i aktywnego wykorzystywania utworów podczas zajęć z edukacji artystycznej lub innej dla N.: – wysłuchaj utworu przed zajęciami co najmniej dwa razy, aby nic w jego przebiegu nie było dla ciebie

zaskoczeniem; – poznaj jego tytuł, formę, kompozytora, autora tekstu lub wiedz, że jego autorstwo jest anonimowe. Zapoznaj się z rolą, funkcją i przeznaczeniem utworu;

– w przypadku utworu instrumentalnego, wokalnego lub wokalno-instrumentalnego poznaj jego budowę, zespół wykonawczy, tempo, charakter, aranżację, treść, tekst;

– nie krytykuj wypowiedzi U.; jeżeli wypowiedzi U. są poprawne, pochwal, jeżeli nie są poprawne, będziesz miał czas zmienić je przy kolejnym słuchaniu. Zapamiętaj zasadę: kto krytykuje, nie znajduje przyjaciół.

– nie odtwarzaj utworu za głośno, ale też i nie za cicho; – nie przekazuj U. własnej opinii o utworze przed pierwszym odtworzeniem, daj im możliwość zbudowa-nia własnej opinii. Słuchanie muzyki powinno sprawiać U. przyjemność, przenosić ich w świat dźwięków w indywidualny niepowtarzalny sposób. Tylko takie świadome działania dają U. szansę przeżyć i zaak-ceptować percepcję słuchową w prawidłowy sposób,

239

Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli | Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem

– każdy U. ma prawo mieć swój ulubiony rodzaj muzyki i powinien dostać szansę zaprezentowania jej w klasie. Pod jednym jednak warunkiem. U. nie tylko odtwarza muzykę, lecz także potrafi dzielić się swoimi emocjami i wiadomościami na jej temat z innymi. Ta zasada dotyczy to również ciebie, nauczycielu.

Podczas rozmowy N. z U. dotyczącej prezentowanego utworu warto dokonać podstawowej analizy słow-nej i słuchowej. Porozmawiać o elementach dzieła muzycznego (melodii, rytmie, tempie, sile dźwięku, brzmieniach i współbrzmieniach) w sposób niezwykle prosty, czytelny i zrozumiały dla U., bez nadmia-ru stosowania terminologii profesjonalnej, ale z zachowaniem prawdy muzycznej.

Potrzebne informacjeWyróżniamy sześć podstawowych elementów dzieła muzycznego:1. Melodia – melodyka – układ dźwięków następujących po sobie w utworze muzycznym w różnych odleg-łościach. Wyróżniamy następujące rodzaje melodii – melodyki, pamiętając, że jest ona uzależniona od rodzaju (gatunku) utworu oraz od jego przeznaczenia: melodię – melodykę śpiewną kantylenową, ryt-miczną figuracyjną, ozdobną, ornamentacyjną, wesołą, smutną, skoczną, żywą.

2. Rytm – element organizujący przebiegi czasowe w utworze; opiera się na określonych za pomocą warto-ści rytmicznych (cała nuta, półnuta, ćwierćnuta, ósemka, szesnastka) stosunkach dźwięków krótszych (np. ósemka, szesnastka) i dłuższych (np. cała nuta, półnuta, ćwierćnuta). Wyróżniamy rytmiki taneczną i nietaneczną.

3. Harmonia – element odpowiadający za współbrzmienia dźwięków w utworze. Należy pamiętać, że wy-stępuje ona tylko w utworach wielogłosowych. – wielogłos – co najmniej dwie linie melodyczne wykonywane w tym samym czasie; – jednogłos – jedna linia melodyczna, która nie tworzy współbrzmień, czyli harmonii.

4. Agogika – element odpowiadający za zmiany tempa w utworze; wyróżniamy trzy podstawowe tempa: – wolne – andante, largo; – umiarkowane – moderato; – szybkie – allegro, presto.

5. Dynamika – element decydujący o sile dźwięków w utworze; spotykamy w zapisie następujące znaki dynamiczne:− pp (piano pianissimo) – bardzo cicho;− p (piano) – cicho;− mp (mezzo piano) – średnio cicho;− mf (mezzo forte) – średnio głośno;− f (forte) – głośno;− ff (forte fortissimo) – bardzo głośno;− dim.(diminuendo) – coraz ciszej;− cresc. (crescendo, czyt. kreszendo) – coraz głośniej.

6. Kolorystyka – barwa uzależniona od rodzaju aparatu wykonawczego, czyli głosu ludzkiego lub głosu instrumentu, oraz sposobu gry na tym instrumencie.

Informacje o kompozytorach i utworach

Antonio Vivaldi, zwany Il Prete Rosso (Rudy Ksiądz; 1678–1741), wybitny kompozytor włoski. Naukę gry na skrzypcach pobierał u ojca. W 1703 roku został wyświęcony na księdza. Dorobek kompozytora zawiera utwory wokalne (pieśni, muzyka chóralna), instrumentalne (koncerty, muzyka kameralna, opery), sakralne. Vivaldi łączył w swojej twórczości elementy muzyki kościelnej z elementami muzyki świeckiej.Pory roku (Le quattro stagioni) op. 8 nr 1–4 – cykl czterech koncertów nazywanych często Cztery pory roku. Kompozytor, jako jeden z pierwszych, wykorzystał komentarz literacki (pozamuzyczny) – sonety nieznanego

240


autora (być może własne) jako źródło inspiracji i opisu materiału dźwiękowego. Komentarz słowny poprze-dza każdą z części czterech koncertów. Poszczególne sonety są ilustracjami pór roku.

Informacje o utworze:aparat wykonawczy: głosy instrumentów;zespół wykonawczy: orkiestra;utwór: trzyczęściowy o charakterze programowo-ilustracyjnym.

Koncert nr 3 F-dur Jesień (L’Autunno)− I część: tempo szybkie (allegro) – „Tańcami i śpiewem święcą wieśniacy radość ze szczęśliwych zbiorów”

(cytat z sonetu). W tej części kompozytor przedstawia wesołą i barwną chłopską zabawę; w dwóch solo-wych epizodach muzyka ilustruje także zachowanie najpierw ożywionych, a potem upojonych trunkami i zmęczonych zabawą chłopów (wolne wygasające solo skrzypiec).

− II część: tempo bardzo wolne (adagio molto) – „Sen pijanych”. Vivaldi oddaje muzyką nastrój nocnego pejzażu otulającego śpiących uczestników wesołej zabawy.

− III część: tempo szybkie (allegro) – otwierają ją fanfary wzywające na polowanie, którego kolejne fazy są akcentowane solami skrzypcowymi. W tej części powraca wesoły nastrój zabawy z części I.

Pory roku Antonia Vivaldiego to utwór ilustracyjny i programowy.

Muzyka programowa – muzyka, w której kompozytor dźwiękiem odzwierciedla daną treść pozamuzyczną. Utwory programowe mają swoje tytuły, motta słowne lub streszczoną fabułę literacką. Muzyka programowa często ma cechy muzyki ilustracyjnej. Utwory programowe przeznaczone do wykonania orkiestrowego to najczęściej poematy symfoniczne. Twórcą tej formy był kompozytor węgierski Franciszek Liszt. Autorem programowych symfonii był także m.in. Ludwig van Beethoven (VI Symfonia zwana Pastoralną).

Muzyka ilustracyjna – muzyka, w której kompozytor, posługując się materiałem dźwiękowym, ilustruje rożne zjawiska otaczającego nas świata. Może to być naśladowanie dźwiękowych zjawisk przyrody, np. śpie-wu ptaków, szemrania strumyka, burzy lub zjawisk wzrokowych (blask na wodzie, iskry), a także ruchu (walki, zabawy, lotu owadów).

George Gershwin (1898–1937), popularny kompozytor amerykański i pianista pochodzenia żydowskiego, „król jazzu” w muzyce artystycznej, autor kompozycji wykorzystujących elementy jazzowe (Błękitna rapsodia), muzyki murzyńskiej, ludowej, współczesnej klasycznej i rozrywkowej (Porgy and Bess). Kom-pozytor tzw. muzyki lekkiej. Tworzył: musicale, opery, piosenki, utwory instrumentalne, orkiestrowe oraz muzykę filmową.

Poemat symfoniczny Amerykanin w Paryżu (An American in Paris).Utwór powstał w Wiedniu w 1928 roku podczas tournée Gershwina po Europie. Łączy w sobie elementy twórczości kompozytora z francuską lekkością i elegancją. Zawiera tematy o charakterze tanecznym z ele-mentami humoru, kaprysu i tęsknotą. Kompozytor wykorzystał w utworze klaksony aut, naśladujące gwar wielkiego miasta.aparat wykonawczy: głosy instrumentów;zespół wykonawczy: orkiestra symfoniczna;utwór: jednoczęściowy, programowo-ilustracyjny.

Piotr Czajkowski (1840–1893), wybitny kompozytor rosyjski epoki neoromantyzmu i symfonik XIX wieku; tworzył symfonie, opery, balety, koncerty, suity baletowe, uwertury, pieśni, fantazje orkiestrowe, utwory fortepianowe i kameralne.

Ernst Theodor Amadeus Hoffmann (1776–1822), niemiecki pisarz epoki romantyzmu, prawnik, kompozy-tor, krytyk muzyczny, rysownik i karykaturzysta; prekursor fantastyki grozy.

241

Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli | Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiem

Balet (włoskie ballo ‘taniec’), utwór muzyczny przeznaczony do wykonania na scenie; treść pozamuzyczna baletu, tak zwane libretto, jest wyrażona za pośrednictwem ruchu, tańców solowych i grupowych oraz mimi-ki tanecznej, z akompaniamentem orkiestry symfonicznej. W balecie współpracują ze sobą następujące ze-społy wykonawcze: orkiestra symfoniczna, zespół solistów, zespół tancerzy oraz zespoły odpowiedzialne za choreografię, scenografię, kostiumy, makijaż i oprawę artystyczną.

Dziadek do orzechów – balet w dwóch aktach; libretto: Marius Petipa według opowiadania Ernsta Theodo-ra Amadeusa Hoffmanna.Akt IW domu Klary rodzice kończą ubieranie choinki. Do salonu wchodzą Klara, jej brat oraz zaproszone dzieci, które dostają w prezencie lalki (Taniec lalek). Gościem honorowym jest też radca Drosselmeyer. Klara nie chce iść spać, marudzi, płacze. Na pocieszenie radca wręcza jej nową zabawkę – Dziadka do orzechów. Uszczęśliwiona dziewczynka tańczy polkę, zmęczona zasypia przy dźwiękach kołysanki. Dorośli tańczą Gros-svater Tanz, żegnają się i powracają swoich domów. Kiedy zegar wybija północ, Klara wchodzi do salonu. Sowa na zegarze przyjmuje postać Drosselmeyera, pojawiają się myszy, których Klara się bardzo boi. Dzia-dek do orzechów ożywa i z pomocą ołowianych żołnierzyków pokonuje myszy. Dziadek do orzechów prze-obraża się w Księcia i zaprasza Klarę w podroż do Krainy Słodyczy. Salon zamienia się w ośnieżony las, pada śnieg (Walc śnieżynek).Akt IIW Krainie Słodyczy po różowej rzece lemoniady płyną Klara i Książę. Łódkę ciągną delfiny.Pojawia się Wieszczka Cukrowa, która wyczarowuje zastawiony słodyczami stół. Rozpoczynają się tańce symbolizujące różne smakołyki: czekoladę – Taniec hiszpański, kawę – Taniec arabski i Taniec wschodni, herbatę – Taniec chiński. Możemy usłyszeć i zobaczyć również : Trepaka, Taniec z fujarkami, Taniec błazen-ków, Walc kwiatów, Duet Wieszczki Cukrowej i Księcia. (Streszczenie libretta według: Józef Kański, Przewod-nik operowy, PWM 1997).

Taniec Wieszczki Cukrowej z baletu Dziadek do orzechów.aparat wykonawczy: głosy instrumentów;zespół wykonawczy: orkiestra symfoniczna i zespół baletowy; utwór programowo-ilustracyjny.

Jean-Philippe Rameau (1683–1764), francuski kompozytor epoki baroku i wczesnego klasycyzmu, teoretyk muzyki; autor oper, baletów, utworów klawesynowych oraz motetów, kantat i koncertów kameralnych.

Tamburyn – utwór pochodzi ze suity klawesynowej (suita – zbiór tańców): – aparat wykonawczy: głos instrumentu; – zespół wykonawczy: duet – zespół kameralny; – budowa: forma ronda; – tempo: szybkie.

Stanisław Moniuszko (1819–1872) wybitny polski kompozytor, dyrygent, pedagog, organista, twórca pol-skiej opery narodowej, autor oper: Halka, Flis, Hrabina, Straszny dwór, Verbum nobile i Paria oraz pieśni patriotycznych, obyczajowych przepełnionych ludowością i polskością, m.in. Znaszli ten kraj, Stary kapral, Dziad i baba, Morel, Pieśń wieczorna, Trzech Budrysów; obok Chopina najważniejszy twórca polskiej muzyki narodowej; w twórczości Moniuszki spotkamy także balety, operetki, kantaty, msze, uwer-tury koncertowe, utwory kameralne.

Krakowiak – polski taniec ludowy i narodowy pochodzący z ziemi krakowskiej; tempo – szybkie; charakter – żywy, skoczny; metrum dwudzielne 2/4; rytm synkopowany, Teraźniejsza nazwa tańca pojawiła się w XVIII wieku, wcześniej nazywany był m.in. dreptanym, skalmierzakiem, przebieganym; pod koniec XVIII wieku popularny w muzyce scenicznej (opery, balety) i symfonicznej. Na początku XX wieku pojawił się w muzyce tanecznej.


Niech się panie stroją w pasy Słowa: Julian Korsak Muzyka: Stanisław Moniuszko

Niech się panie stroją w pasy,W adamaszki i atłasy.Włosy wiążą w zwój.U gorseta kraśne wstążki,U koszuli jasne sprzążki,To nasz cały strój!Gdy tańcuję zwinna, żywa,Z wiatrem kosa moja pływa,Za mną chłopców rój.W tańcu dłońmi lekko ściśnie,Czułym okiem na mnie błyśnieNarzeczony mój.Narzeczony mój.

– aparat wykonawczy: głos ludzki (żeński – sopran) i głos instrumentu (fortepian); – zespół wykonawczy: duet – zespół kameralny; – tempo: umiarkowane; – budowa: pieśń zwrotkowa o budowie jednoczęściowej. Każda zwrotka ma wstęp i zakończenie; pieśń charakterem nawiązuje do ludowego krakowiaka.

Informacje opracowane na podstawie:Encyklopedia muzyki, Warszawa 2001.Wikipedia. Wolna encyklopedia.

243



TO ZNAKI DROGOWESłowa: Anna Bernat

Muzyka: Jerzy Wasowski

244


1. Stoją przy drodze na długiej nodze, mówią, choć głosu nie mają, jedne okrągłe, inne trójkątne, dobrze kierowcy je znają.

Ref. To znaki drogowe, obrazki kolorowe, ostrzegawcze, nakazu, zakazu. A wszędzie ich pełno i zawsze są jak nowe, roztaczają nad ruchem nadzór. Prowadzą po jezdniach pojazdy kołowe tak, by jeździły bezpiecznie. To znaki drogowe, obrazki kolorowe, są żółte, czerwone, niebieskie. To znaki drogowe.

2. Nie są zagadką, gdy na nas patrzą. Tak duże mają swe głowy, jak słoneczniki albo jak malwy. Wie o nich kodeks drogowy.

Ref. To znaki drogowe…

245


PANIE JANIE…Anonim francuski

Słowa polskie: Piotr Maszyński

Panie Janie, panie Janie, rano wstań, rano wstań,wszystkie dzwony biją, wszystkie dzwony biją,bim bam bom, bim bam bom.

246


STO LATPiosenka popularna

Sto lat, sto latniech żyje, żyje nam.Sto lat, sto latniech żyje, żyje nam.Jeszcze raz, jeszcze razniech żyje, żyje nam, niech żyje nam!

247


JESIEŃ Słowa: Marcin Przewoźniak

Muzyka: Liliana Widlarz

248


1. To afera niebywała: Gdzież to zieleń się podziała?! Czemu liście, te zielone, W złote cienie są zmienione?

Ref. To nie magia, to nie czary, To jesieni piękne dary. Owocami, kasztanami, Żołędziami i grzybami, Tym się jesień dzieli z nami.

2. Pod kasztanem czapkę wkładaj Bo kolczasta kula spada. Włóż kapelusz, hełm lub kask. Leci kasztan! Bęc i trzask!

Ref. To nie magia, to nie czary…

3. Siedzi sójka w gęstym borze, Dziobem rozłupuje orzech. To dopiero uczta będzie, Gdy się weźmie za żołędzie!

Ref. To nie magia, to nie czary…

4. Tyle złota i czerwieni, Tam się coś rudego mieni! Wiewióreczko, baś-baś-baś! Między liście złaź!

249


JABŁKAAnonim (popularna melodia dziecięca)

Słowa: Lucyna Krzemieniecka

1. Wniosły dzieci z sadu koszyk przepełniony: jabłek żółtych, jabłek kraśnych, jabłuszek zielonych.

2. Teraz trzeba jabłka dobrze poukładać i pomyśleć, które jabłko do czego się nada.

3. Które do zjedzenia, które do pieczenia, które znów na marmoladę, które do suszenia.

4. Wniosły dzieci z sadu koszyk przepełniony: jabłek żółtych, jabłek kraśnych, jabłuszek zielonych.

250


MOLE KSIĄŻKOWESłowa: Andrzej M. Grabowski

Muzyka: Krzysztof Marzec

251


1. Dziś nas możesz spotkać wszędzie: w domu, w szkole i w urzędzie, w ciemnej szafi e, gdzieś na strychu pracujemy sobie cicho.

2. I bez przerwy coś żujemy, podjadamy i gryziemy (chrup, chrup!). Żeby dobrze poznać treść, trzeba całą książkę zjeść!

Ref. My jesteśmy mole książkowe, mole książkowe, mole książkowe zgrabne, ładne, mądre i zdrowe, mądre i zdrowe, hej! My zjadamy to, co najlepsze, to, co najlepsze, to, co najlepsze: fraszki, bajki i słodkie wiersze, i słodkie wiersze, hej! Zjemy z kartek kropki i kreski, kropki i kreski, kropki i kreski, bo czytamy od deski do deski, od deski do deski, od deski do deski, hej,

mniam, mniam, mniam!

3. Lecz i tak jesteśmy smutne, bo nikt nie chce nas zatrudnić! W bibliotece lub księgarni nikt nas nigdy nie przygarnie! Choć mól silny, zręczny, dobry, pracowitszy niż trzy bobry! Wie, że aby poznać treść, trzeba najpierw książkę zjeść!

Ref. My jesteśmy mole książkowe…

LEGENDA DO FUNKCJI HARMONICZNYCH

W poradniku

rozkład materiału nauczania i wychowania

scenariusze zajęć

teksty i nuty piosenek

Poradnik nauczycielaKlasa 1. Część 2

Autorzy rozkładów materiału: Agnieszka Kamińska, Beata Nadarzyńska; Aldona Danielewicz- -Malinowska (treści muzyczne); Małgorzata Małyska, Janusz Woźniak, Małgorzata Wróblewska (wycho-wanie fi zyczne); Elżbieta Burakowska (treści matematyczne)

Autorzy scenariuszy zajęć: Małgorzata Kaczmarek, Jolanta Podsiadły, Monika Rogalska, Anna Tulińska; Aldona Danielewicz -Malinowska (treści muzyczne); Anna Boboryk (cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia”)

Autorzy scenariuszy zajęć wychowania fi zycznego: Małgorzata Małyska, Janusz Woźniak, Małgorzata Wróblewska

Autorzy scenariuszy zajęć Matematyka w działaniu: Michał Lisicki, Małgorzata Skura

Konsultacja literacka: Dorota Koman

Konsultacja treści logopedycznych: Elżbieta Sachajska

Edycja nut i opracowanie harmoniczne piosenek: Wojciech Zieliński

© Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2012

Wydanie II zmienione (2013)

ISBN 978 -83 -02 -13676 -4 (część 2.)ISBN 978 -83 -02 -13680-1 (całość)

Opracowanie merytoryczne i redakcyjne: Anna Królik (redaktor koordynator); Anna Kubalska (redaktor merytoryczny)Redakcja techniczna: Monika Rudnik -KulikowskaProjekt okładki: Ewa Pawińska, Barbara ScharfProjekt grafi czny: Joanna Wójcicka, Marta JedlińskaOpracowanie grafi czne: Alicja Kasper, Marta KrzywickaZdjęcie na IV s. okładki: overline/Piotr Ratajski/WSiPSkład i łamanie: Studio Artix, Jacek Malik

Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne spółka z ograniczoną odpowiedzialnością00 -807 Warszawa, Aleje Jerozolimskie 96Tel.: 22 576 25 00Infolinia: 801 220 555www.wsip.plDruk i oprawa: DROGOWIEC-PL Sp. z o.o., Kielce

Publikacja, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw, jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobiście znanym. Ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując jej część, rób to jedynie na użytek osobisty.

Szanujmy cudzą własność i prawo.Więcej na www.legalnakultura.pl

Polska Izba Książki

„Mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi...”

Janusz Korczak

„Kiedy rozpoczyna się przygoda życia, wszystkie dzieci są ciekawe świata, kochające sie-bie, żądne przygód, spontaniczne, wyjątkowe, pełne zachwytu i miłości. Myślą samodzielniei oryginalnie, korzystając z podpowiedzi pochodzących z własnego wnętrza.Są skłonne próbować niemal wszystkiego, poznawać nowych ludzi i badać to, co nieznane. Nie boją się niepowodzeń, a gdy coś im się nie udaje, szybko ponownie zbierają siły i zaczynają wszystko od początku.Nasze zadanie jako nauczycieli jest jednoznaczne, choć często trudne do realizacji: zapo-biec zagubieniu tego wrodzonego poczucia szczęścia. Wszystko to, co mówimy i robimy jako nauczyciele, będzie umacniać, albo osłabiać ten zasadniczy fundament”.

Richard Carlson

Mamy nadzieję, że wszystko to, co proponujemy, ten fundament będzie jedynie umacniało.Autorki

Objaśnienia piktogramu i skrótów występujących w przewodniku

N. – nauczycielU. – uczeń, uczniowieP. – podręcznikM. – MatematykaK. – Karty ćwiczeńCD – odwołanie do nagrań na płycieW. 1 – „Wyprawka 1” W. 2 – „Wyprawka 2”k. – karta w wyprawkachK.u. – Kuferek uczniaNPP – nowa podstawa programowa

– propozycja zadania domowego

Tropiciele. Część 2 Rozkład materiału w podziale na tygodnie i dni 7 Rozkład materiału nauczania i wychowania dla klasy pierwszej 8 Scenariusze zajęć 45 I. Jesienna pogoda 45 1. Listopadowa zaduma 45 2. Jesienny spacer Huberta 49 3. Ubieramy się jesienią 52 4. Listopadowe marzenia 53 5. Jesienny obserwator 55 II. Tajemnice świata 58 6. Narodowe Święto Niepodległości 58 7. Ciekawa rzecz – kreda 60 8. Odkrywamy tajemnice światła 61 9. W pracowni artysty malarza 63 10. Wycieczka – Barwy późnej jesieni (dzień do dyspozycji nauczyciela) 64 III. Listopadowe inspiracje 66 11. Organizujemy klasowy teatr 66 12. Za kulisami teatru 70 13. Zapraszamy na przedstawienie 71 14. Kurtyna w górę! 73 15. Kto pracuje w teatrze? 74 IV. Listopadowe nastroje 77 16. Obserwujemy ptaki 77 17. Jesienne popołudnie z tatą 80 18. Dziwne zwyczaje sójek 82 19. Andrzejkowe wróżby 83 20. Andrzejki (dzień do dyspozycji nauczyciela) 84 V. Serce dla innych 86 21. Coś do przytulania 86 22. Czterej muzykanci z Bremy 89 23. Nie ma jak kot 94 24. Nasi pupile 96 25. Przedświąteczne nastroje 97 VI. Świat wokół nas 99 26. Pierwszy śnieg 99 27. Jak ubieramy się zimą? 101

Spis treści

28. Rozwiązujemy problemy 102 29. Lubię gry 105 30. Ważne słowa 107 VII. Święta, święta… 109 31. Świąteczne drobiazgi 109 32. Bombka (dzień do dyspozycji nauczyciela) 110 33. Ubieramy choinkę 111 34. Hej, kolęda! 115 35. Jasełka (dzień do dyspozycji nauczyciela) 116 Pomoce matematyczne w „Wyprawce 1” 118 Scenariusze zajęć Matematyki w działaniu 120 Scenariusze zajęć wychowania fizycznego 124 Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli 168 Teksty i nuty piosenek 173

Spis treści

7

ZINTEGROWANY ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA I WYCHOWANIA DLA KLASY I CZĘŚĆ 2

LISTOPAD–GRUDZIEŃ

Rozkład tematów w podziale na tygodnie i dni

I. Jesienna pogoda V. Serce dla innych

1. Listopadowa zaduma

2. Jesienny spacer Huberta

3. Ubieramy się jesienią

4. Listopadowe marzenia

5. Jesienny obserwator

21. Coś do przytulania

22. Czterej muzykanci z Bremy

23. Nie ma jak kot

24. Nasi pupile

25. Przedświąteczne nastroje

II. Tajemnice świata VI. Świat wokół nas

6. Narodowe Święto Niepodległości

7. Ciekawa rzecz – kreda

8. Odkrywamy tajemnice światła

9. W pracowni artysty malarza

10. Wycieczka (dzień do dyspozycji nauczyciela)

26. Pierwszy śnieg

27. Jak ubieramy się zimą?

28. Rozwiązujemy problemy

29. Lubię gry

30. Ważne słowa

III. Listopadowe inspiracje VII. Święta, święta…

11. Organizujemy klasowy teatr

12. Za kulisami teatru

13. Zapraszamy na przedstawienie

14. Kurtyna w górę!

15. Kto pracuje w teatrze?

31. Świąteczne drobiazgi

32. Bombka (dzień do dyspozycji nauczyciela)

33. Ubieramy choinkę

34. Hej, kolęda!

35. Jasełka (dzień do dyspozycji nauczyciela)

IV. Listopadowe nastroje

16. Obserwujemy ptaki

17. Jesienne popołudnie z tatą

18. Dziwne zwyczaje sójek

19. Andrzejkowe wróżby

20. Andrzejki (dzień do dyspozycji nauczyciela)

8

TRO

PICI

ELE.

CZĘ

ŚĆ 2

Rozk

ład

mat

eria

łu n

aucz

ania

i w

ycho

wan

ia d

la k

lasy

pie

rwsz

ej

I. Je

sien

na p

ogod

a

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 1.

List

opad

owa

zadu

ma

Wys

łuch

anie

wie

rsza

H

. Bec

hler

owej

Św

ięto

zm

arły

ch.

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

-dz

i na

tem

at w

iers

za o

raz

ilust

racj

i w p

odrę

czni

ku.

Opo

wia

dani

e o

nast

roju

pa

nują

cym

w p

ierw

szyc

h dn

iach

list

opad

a na

cm

en-

tarz

u na

pod

staw

ie w

iers

za

i doś

wia

dcze

nia

U.

Pisa

nie

po ś

ladz

ie.

Wys

łuch

anie

tek

stu

Dok

ąd

odsz

edł d

ziad

ek?

Naz

ywan

ie e

moc

ji zw

ią-

zany

ch z

e śm

ierc

ią b

liski

ej

osob

y.A

naliz

a i s

ynte

za w

zrok

o-w

o-sł

ucho

wa

wyr

azów

.

Nau

ka p

iose

n-ki

Jesi

eń –

Jesi

e-ni

ucha

. Odg

ło-

sy je

sien

i.Ć

wic

zeni

a m

owy

i ryt

mic

z-no

-ruc

how

e.

Oka

zyw

anie

uc

zuć

najb

liż-

szym

w ro

dzin

ie.

Wła

ściw

e za

cho-

wan

ie w

odn

ie-

sien

iu d

o bl

iski

ch.

Dos

toso

wan

ie

zach

owan

ia d

o sy

tuac

ji zw

iąza

-ny

ch z

cho

robą

, śm

ierc

ią o

sób

blis

kich

.Tr

adyc

ja z

wią

zana

z

dnie

m W

szys

t-ki

ch Ś

wię

tych

.

Rozp

ozna

wan

ie

odgł

osów

jesi

eni.

Rozp

ozna

wa-

nie

i naz

ywan

ie

drze

w li

ścia

styc

h (d

ąb, l

ipa,

brz

oza)

.D

opas

owyw

anie

ry

sunk

ów d

o na

zwy

i wyg

lądu

liś

ci.

War

unki

pot

rzeb

-ne

do

rozw

oju

rośl

iny.

Zach

owan

ie c

iszy

w

par

ku i

w le

sie.

Rozw

ijani

e sp

raw

nośc

i ra

chun

kow

ej,

doda

wan

ie

w z

akre

sie

5 –

ćwic

zeni

a z

kost

-ka

mi s

ześc

ien-

nym

i i k

ostk

ami

dom

ina.

Rozw

ijani

e em

patii

.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 3–5

K. s

. 3C

D

CD

P. s

. 3–5

K. s

. 3M

. s. 3

–5

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

, 1.2

) b, c

, e, f

3.1)

5.2)

3)

6.1)

a, c

, e7.2

) a, b

11.1)

9

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

wie

rsza

i op

owia

dani

a W

ypow

iada

się

na te

mat

wie

rsza

i ilu

stra

cji

Pis

ze p

o śl

adzi

e D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

u-ch

owej

wyr

azów

W

łaśc

iwie

odn

osi s

ię d

o cz

łonk

ów r

odzi

ny

Dos

toso

wuj

e sw

oje

zach

owan

ie d

o sy

tuac

ji zw

iąza

nych

z c

horo

bą, ś

mie

rcią

osó

b bl

iski

ch

Roz

pozn

aje

i naz

ywa

wyb

rane

drz

ewa

liści

aste

P

otra

fi za

chow

ać s

ię w

par

ku i

w le

sie

Prz

elic

za k

ropk

i na

kost

kach

, pop

raw

nie

zapi

suje

ich

licze

bnoś

ć cy

frą

Wyz

nacz

a su

my

w z

a-kr

esie

5, r

achu

jąc

na k

ostk

ach

dom

ina,

pop

raw

nie

zapi

suje

te d

ział

ania

Ś

piew

a pi

osen

kę Je

sień

– Je

sieni

ucha

U

czes

tnic

zy w

ćw

icze

niac

h ry

tmic

zno-

ruch

owyc

h P

raw

idło

-w

o re

aliz

uje

ćwic

zeni

a ry

tmic

zno-

ruch

owe

utrw

alaj

ące

rytm

y z

pozn

anyc

h pi

osen

ek

Roz

pozn

aje

i wyr

óżni

a od

głos

y je

sieni

S

amod

ziel

nie

wyk

onuj

e za

dani

a m

uzyc

zne

Po

nadp

odst

awow

e O

pow

iada

o n

astr

oju

Naz

ywa

emoc

je z

wią

zane

ze

śmie

rcią

blis

kiej

oso

by

Zna

tra

dycj

e zw

iąza

ne z

dni

em W

szys

tkic

h Św

ięty

ch

Dzi

eń 2

.Je

sien

ny s

pace

r H

uber

ta

Wys

zuki

wan

ie n

a ilu

stra

cji

prze

dmio

tów

, w k

tóry

ch

nazw

ach

słyc

hać

głos

kę h

.W

ypow

iedz

i na

tem

at

ilust

racj

i ora

z te

kstu

.O

pow

iada

nie

o je

sien

nym

sp

acer

ze.

Ćw

icze

nie

czyt

ania

na

różn

ych

pozi

omac

h.Tw

orze

nie

dals

zego

cią

-gu

his

tory

jki w

opa

rciu

o

ilust

racj

ę i z

grom

adzo

ny

mat

eria

ł wyr

azow

y.W

ypow

iedz

i na

tem

at

ilust

racj

i.Ć

wic

zeni

a gr

afom

oto-

rycz

ne p

rzyg

otow

ując

e do

pis

ania

lite

ry h

.A

naliz

a i s

ynte

za w

zrok

o-w

o-sł

ucho

wa

wyr

azów

.C

zyta

m s

am!

Cza

s w

olny

z ro

-dz

iną.

Naz

ywan

ie ro

ślin

i z

wie

rząt

zao

b-se

rwow

anyc

h w

zoo

.Za

groż

enia

dla

cz

łow

ieka

ze

stro

ny z

wie

rząt

dr

apie

żnyc

h.

Wła

ściw

e za

cho-

wan

ie w

zoo

.

Mat

emat

yka

w

dzia

łani

u. L

iczb

a 6

w a

spek

tach

ka

rdyn

alny

m,

porz

ądko

wym

i m

iaro

wym

. Na-

uka

pisa

nia

cy-

fry

6.

Rozc

inan

ie k

arto

-ni

ków

z w

yraz

ami

z h.

Ukł

adan

ie ic

h w

edłu

g re

guł z

a-ba

wy.

Wła

ściw

e za

chow

a-ni

e w

obec

zw

ierz

ąt.

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 6–9

K. s

. 4, 5

, 75

CD

P. s

. 6, 7

P. s

. 6, 7

M. s

. 6–9

K. u

.W

. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, e

, f1.3

) a

5.3)

6.1)

a, c

, f7.

2) a

, b

9.2)

a, b

11.2)

10

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cji p

rzed

mio

ty, w

któ

rych

naz

wac

h sł

ycha

ć gł

oskę

h

Wyp

owia

da si

ę na

tem

at il

ustr

acji

Ćw

iczy

czy

tani

e na

różn

ych

pozi

omac

h K

re-

śli k

szta

łty

liter

opod

obne

D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

wyr

azów

L

iczy

i za

pisu

je li

czbę

ele

men

tów

na

obra

zku

Pop

raw

nie

zapi

suje

cyf

rę 6

R

o-zu

mie

poj

ęcie

licz

by 6

w a

spek

cie

kard

ynal

nym

, por

ządk

owym

i m

iaro

wym

Pona

dpod

staw

owe

Opo

wia

da o

jesi

enny

m s

pace

rze

Tw

orzy

cią

g da

lszy

his

tory

jki w

opa

rciu

o il

ustr

ację

i m

ater

iał w

yraz

owy

Naz

ywa

rośl

iny

i zw

ierz

ęta

zaob

serw

o-w

ane

w z

oo

Wie

, jak

nal

eży

wła

ściw

ie z

acho

wać

się

w z

oo

Nie

krz

ywdz

i zw

ierz

ąt

Dzi

eń 3

.U

bier

amy

się

jesi

enią

Rozw

iązy

wan

ie z

agad

ek.

Ukł

adan

ie z

agad

ek d

oty-

cząc

ych

częś

ci je

sien

nej

gard

erob

y.W

ypow

iedz

i na

tem

at

rysu

nków

ilus

truj

ącyc

h za

gadk

i.Po

mys

ły n

a sp

ędza

nie

wol

nego

cza

su, k

iedy

pad

a de

szcz

.N

auka

pis

ania

lite

r h, H

.Pi

sani

e po

śla

dzie

i w

lini

a-tu

rze.

Czy

tam

sam

! Poc

zyta

nka

Ule

wa.

Wyk

onan

ie p

ra-

cy Je

sien

ny s

zal

dow

olną

tec

h-ni

ką (t

kani

na,

włó

czka

, bib

u-ła

, zdj

ęcia

z g

a-ze

t).

Ucz

estn

ictw

o w

zgo

dnej

zab

a-w

ie z

rów

ieśn

i-ka

mi.

Prze

strz

egan

ie

regu

ł obo

wią

zują

-cy

ch w

śród

U.

Pora

suc

ha i

pora

de

szcz

owa.

W

łaśc

iwe

ubie

ra-

nie

się

dost

oso-

wan

e do

pog

ody.

Osz

częd

zani

e w

ody.

Wym

ieni

anie

m

iejsc

, w k

tóry

ch

ludz

iom

bra

kuje

w

ody.

Dod

awan

ie

i ode

jmow

anie

lic

zb w

zak

resi

e 6

– za

pis

dzia

łań

pod

kost

kam

i do

min

a.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 10,

11, 7

7K.

s. 6

, 7, 7

5P.

s. 1

0, 11

M. s

. 6, 7

, 10–

12

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

4.1)

2)5.

1) 2)

6.1)

g 6.

2) b

, c7.2

) a, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Roz

wią

zuje

zag

adki

U

kład

a za

gadk

i zw

iąza

ne z

czę

ścia

mi j

esie

nnej

gar

dero

by

Pro

ponu

je s

poso

by s

pędz

ania

cza

su, k

iedy

pad

a de

szcz

P

isze

lite

ry

h, H

P

isze

po

ślad

zie

i w li

niat

urze

U

czes

tnic

zy w

zgo

dnej

zab

awie

z ró

wie

śnik

ami

Osz

częd

za w

odę

Dod

aje

i ode

jmuj

e w

zak

resi

e 6

Zap

isuj

e w

ynik

i dod

awa-

nia

i ode

jmow

ania

Pona

dpod

staw

owe

Wie

, co

to je

st p

ora

desz

czow

a i p

ora

such

a W

ie, ż

e są

mie

jsca

na Z

iem

i, w

któ

rych

bra

kuje

wod

y P

raw

idło

wo

rozm

iesz

cza

elem

enty

w p

racy

pl

asty

czne

j

11

Dzi

eń 4

.Li

stop

adow

e m

arze

nia

Ana

liza

i syn

teza

wzr

oko-

wo-

słuc

how

a w

yraz

ów z

c.

Wys

zuki

wan

ie n

a ilu

stra

cji

prze

dmio

tów

, w k

tóry

ch

nazw

ach

słyc

hać

c.W

ypow

iedz

i na

tem

at

ilust

racj

i.O

pow

iada

nie

o w

ymar

zo-

nej w

ycie

czce

.Ro

zmow

a na

tem

at p

ra-

cow

nikó

w c

yrku

.W

yraż

anie

opi

nii n

a te

mat

cy

rku.

Ćw

icze

nie

czyt

ania

na

różn

ych

pozi

omac

h.Ć

wic

zeni

a gr

afom

otor

ycz-

ne p

rzyg

otow

ując

e do

pi-

sani

a lit

er c

, C.

Czy

tam

sam

!

Ana

liza

słow

-na

i sł

ucho

wa

utw

oru

Fryd

e-ry

ka C

hopi

na

Prel

udiu

m D

es-

-dur

.Kr

eacj

a m

uzyc

z-no

-ruc

how

a.

Wyk

onan

ie

stro

ju k

laun

a m

etod

ą ko

lażu

.

Bezp

iecz

ne o

rga-

nizo

wan

ie z

abaw

.O

soby

pra

cują

ce

w c

yrku

.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. C

zyta

nie

zada

-ni

a te

ksto

weg

o.

Budo

wa

zada

nia

teks

tow

ego

(sy-

tuac

ja, p

ytan

ie,

odpo

wie

dź, z

a-pi

s) –

dod

awa-

nie

i ode

jmow

a-ni

e w

zak

resi

e 6,

ro

zkła

d lic

zby

6 na

skł

adni

ki.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 12,

13K.

s. 8

, 9, 7

5C

DM

. s. 6

, 7, 1

3–15

K. u

.

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

3.5)

4.1)

5.6)

7.2) c

, d

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy w

zrok

owo-

słuc

how

ej w

yraz

ów

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cji p

rzed

mio

ty, w

któ

rych

naz

wie

sły

chać

c

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

ilu

stra

cji

Ćw

iczy

czy

tani

e na

różn

ych

pozi

omac

h K

reśl

i ksz

tałt

y lit

erop

odob

ne

Wyk

onuj

e st

rój k

laun

a m

etod

ą ko

lażu

W

ie, g

dzie

bez

piec

znie

org

aniz

ować

zab

a-w

y D

odaj

e i o

dejm

uje

w z

akre

sie

6 U

świa

dam

ia s

obie

czę

ści s

kład

owe

zada

nia

teks

tow

ego

Roz

umie

poj

ęcie

rozk

ładu

licz

by 6

na

skła

dnik

i R

ozpo

znaj

e tr

eść

i na-

stró

j w u

twor

ach

muz

yczn

ych

Św

iado

mie

i ak

tyw

nie

słuc

ha m

uzyk

i Po

nadp

odst

awow

e W

ie, k

to p

racu

je w

cyr

ku

Tw

orzy

kre

acje

muz

yczn

o-ru

chow

ą w

ysłu

chan

ego

utw

oru

Dzi

eń 5

.Je

sien

ny

obse

rwat

or

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

-dz

i na

tem

at il

ustr

acji.

Opo

wia

dani

e o

obse

rwa-

cjac

h po

dcza

s je

sien

nego

sp

acer

u.N

azw

y zw

ierz

ąt i

rośl

in,

któr

e m

ożna

spo

tkać

jesi

e-ni

ą w

lesi

e.

Wyk

onan

ie

prze

strz

enne

j pr

acy

plas

tycz

-ne

j: Je

sien

ne

drze

wo

i Ma-

kiet

a je

sien

ne-

go la

su.

Przy

rząd

y uł

a-tw

iają

ce o

bser

-w

ację

zw

ierz

ąt

(dyk

tafo

n, lo

rnet

-ka

, lup

a).

Zwie

rzęt

a i r

ośli-

ny w

lesi

e.

Dzi

eń b

ez m

ate-

mat

yki.

12

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Ana

liza

i syn

teza

wzr

oko-

wo-

słuc

how

a w

yraz

ów.

Nau

ka p

isan

ia li

ter c

, C.

Posz

erza

nie

słow

nict

wa

o na

zwy

prze

dmio

tów

sł

użąc

ych

do o

bser

wac

ji pr

zyro

dy.

Czy

tam

sam

! Usp

raw

nia-

nie

tech

niki

czy

tani

a sy

lab

z po

znan

ymi l

itera

mi.

Wła

ściw

e za

cho-

wan

ie w

lesi

e.Ka

lend

arz

pogo

dy.

Rozp

ozna

wan

ie

różn

ych

rodz

ajów

pa

pier

u.

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

P. s

. 14,

15K.

s. 1

0, 11

, 76

P. s

. 14,

15

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

4.1)

6.1)

a, b

, c, e

6.

2) a

, b9.

2) a

, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

ilus

trac

ji N

azyw

a zw

ierz

ęta

i roś

liny,

któ

re m

ożna

spo

tkać

w le

sie

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy w

zrok

owo-

słuc

how

ej w

yra-

zów

P

isze

lite

ry c

, C

Dos

kona

li um

ieję

tnoś

ć cz

ytan

ia

Wyk

onuj

e pr

ace

plas

tycz

ne

Utr

zym

uje

porz

ądek

wok

ół s

woj

ego

mie

jsca

prac

y Z

na z

agro

żeni

a w

ynik

ając

e z

niew

łaśc

iweg

o st

osow

ania

urz

ądze

ń te

chni

czny

ch

Pona

dpod

staw

owe

Opo

wia

da o

obs

erw

acja

ch p

odcz

as je

sien

nego

spa

ceru

W

ie, j

akie

prz

yrzą

dy u

łatw

iają

obs

erw

ację

prz

yrod

y R

ozpo

znaj

e ró

żne

rodz

aje

papi

eru,

ok

reśl

a pr

zezn

acze

nie

posz

czeg

ólny

ch g

atun

ków

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u22

5 m

in

45 m

in45

min

45 m

in45

min

180

min

45 m

in

13

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

1. ty

dzie

ń lis

topa

da(1

35 m

inut

– 3

god

z. le

kcyj

ne)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia

ogól

ne

(zgo

dne

z N

PP)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

W r

ytm

ie n

a tr

zy.

Zaba

wy

i ćw

icze

nia

ry

tmic

zno-

tane

czne

(4

5 m

inut

)

10.1)

U

czes

tnic

zy w

zaj

ę-ci

ach

rozw

ijają

cych

sp

raw

ność

fizy

czną

, zg

odni

e z

regu

łam

i.

– R

ozw

ija s

praw

ność

fiz

yczn

ą, p

orus

zają

c si

ę zg

odni

e z

poda

-ny

m ry

tmem

.–

Wyk

onuj

e w

ybra

-ne

ele

men

ty t

ańca

zg

odni

e z

regu

łam

i.

1) za

baw

y z

naśl

adow

anie

m ry

tmu;

2) z

abaw

y pr

zy m

uzyc

e do

skon

aląc

e zn

ajom

ość

posz

czeg

ólny

ch e

le-

men

tów

tań

ca;

3) n

auka

pio

senk

i Nie

chcę

cię

znać

;4)

zab

awa

tane

czna

z p

iose

nką

Nie

chcę

cię

znać

;5)

zab

awa

tane

czno

-ruc

how

a „W

szy-

scy

tańc

zą t

ak ja

k ja

”.

Pods

taw

owe

Por

usza

się

w z

abaw

ach

zgod

nie

z ok

reśl

onym

ry

tmem

. U

czes

tnic

zy w

zab

awac

h ta

necz

nych

i ta

necz

no-r

ucho

wyc

h. R

ytm

iczn

ie o

dwzo

row

uje

wsk

azan

e el

emen

ty t

ańca

.

Pona

dpod

staw

owe

Odt

war

za u

kład

cho

reog

rafic

zny

tańc

a zg

odni

e z

rytm

em.

Hop

, hop

do

góry

!Ć

wic

zeni

a i g

ry ru

-ch

owe

popr

awia

jące

sk

oczn

ość

(45

min

ut)

10.2

) b

Potr

afi p

okon

ywać

pr

zesz

kody

nat

ural

-ne

i sz

tucz

ne.

– W

ykon

uje

skok

i do

wyz

nacz

onyc

h m

iejsc

. –

Wyk

onuj

e sk

oki

z je

dneg

o pr

zedm

io-

tu n

a dr

ugi.

1) pr

zesk

akiw

anie

obu

nóż

z je

dnej

st

rony

lini

i na

drug

ą;2)

bez

piec

zne

wyk

onyw

anie

sko

ków

i z

esko

ków

– ć

wic

zeni

a;3)

ruc

how

a gr

a ze

społ

owa

„Sko

czek

”;4)

tor

prz

eszk

ód „

Rajd

sko

czkó

w”.

Pods

taw

owe

Pop

raw

ia s

woj

ą sk

oczn

ość.

W w

ykon

ywan

iu ć

wic

zeń

– sk

oków

i ze

skok

ów –

prz

estr

ze-

ga u

stal

onyc

h re

guł.

Ucz

estn

iczy

w g

rupo

wej

zab

awie

, wyk

onuj

ąc s

koki

i ze

skok

i.

Pona

dpod

staw

owe

Wyk

onuj

ąc s

koki

z je

dneg

o pr

zedm

iotu

na

drug

i, za

chow

u-je

wyz

nacz

ony

tor.

Dba

m o

sw

oją

syl-

wet

kę.

Ćw

icze

nia

i zab

awy

wyr

abia

jące

naw

yki

praw

idło

wej

pos

taw

y (4

5 m

inut

)

10.3

) D

ba o

to,

aby

pra

-w

idło

wo

sied

zieć

w

ław

ce, p

rzy

stol

e itp

.

– W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ko

rygu

jące

pos

taw

ę ci

ała.

1) ćw

icze

nia

ogól

noro

zwoj

owe;

2) ć

wic

zeni

a pr

zyjm

owan

ia p

raw

idło

-w

ej p

osta

wy

ciał

a;3)

ćw

icze

nia

zapo

bieg

ając

e w

adom

kr

ęgos

łupa

(sko

liozi

e i p

leco

m

wkl

ęsły

m);

4) ć

wic

zeni

a od

dech

owe;

5) z

abaw

a ru

chow

a „W

alą

się

mur

y”;

6) z

abaw

y z

pełz

anie

m n

a br

zuch

u.

Pods

taw

owe

Pop

raw

ia s

woj

ą w

ydol

ność

fizy

czną

. W

ykon

uje

ćw

icze

nia

odde

chow

e.

Wyk

onuj

e ćw

icze

nia

kory

gują

ce p

osta

wę

ciał

a,

w t

ym z

apob

iega

jące

sko

liozi

e i p

leco

m w

klęs

łym

.

Pona

dpod

staw

owe

Z w

łasn

ej in

icja

tyw

y w

ykon

uje

ćwic

zeni

a ko

rygu

jące

pos

ta-

wę

ciał

a.

14

II. T

ajem

nice

św

iata

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 6

.N

arod

owe

Świę

to

Nie

podl

egło

ści

Wys

łuch

anie

wie

rsza

M. S

trza

ł-ko

wsk

iej P

olsk

a.W

ypow

iedz

i U. n

a te

mat

tra

dy-

cji o

bcho

dzen

ia N

arod

oweg

o Św

ięta

Nie

podl

egło

ści.

Obc

ho-

dy w

Sul

ejów

ku.

Ukł

adan

ie ż

ycze

ń i m

iłych

słó

w

dla

Pols

ki.

Ćw

icze

nie

umie

jętn

ości

czy

ta-

nia

na ró

żnyc

h po

ziom

ach.

Rozm

owa

na t

emat

zna

czen

ia

słów

: ojc

zyzn

a, p

atrio

ta, n

ie-

podl

egło

ść.

Pozn

anie

syl

wet

ki Jó

zefa

Pił-

suds

kieg

o.U

trw

alen

ie p

ozna

nych

lite

r. Pi

sani

e po

śla

dzie

.A

naliz

a i s

ynte

za w

zrok

owo-

-słu

chow

a w

yraz

ów z

poz

nany

-m

i lite

ram

i.

Nau

ka p

iose

nki

Mar

zeni

e o

Afr

y-ce

.Ć

wic

zeni

a ry

t-m

iczn

o-ru

chow

e.

Wyp

ełni

anie

pl

aste

liną

sylw

e-ty

god

ła.

Sym

bole

nar

o-do

we.

Poję

cia:

ojc

zy-

zna,

pat

riota

, ni

epod

legł

ość.

Trad

ycje

zw

ią-

zane

z N

arod

o-w

ym Ś

wię

tem

N

iepo

dleg

łośc

i.

Licz

ba 7

i je

j za-

pis

cyfr

owy.

Ty-

dzie

ń –

kole

j-no

ść d

ni t

ygo-

dnia

.

Szac

unek

dl

a sy

m-

boli

naro

-do

wyc

h.

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

P. s

. 16,

17K.

s. 1

2, 13

CD

P. s

. 16,

17M

. s. 1

6, 17

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

, 1.2

) b, c

, d, f

3.1)

2) 3

) 5)

4.1)

5.1)

2) 8

)7.2

) a, b

7.

3) d

11.1)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Czy

ta n

a ró

żnyc

h po

ziom

ach

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy w

zrok

owo-

słuc

how

ej w

yraz

ów

Zna

sym

bole

nar

odow

e W

ypeł

nia

plas

telin

ą sy

lwet

ę go

-dł

a Z

na li

czbę

7 i

jej z

apis

cyf

row

y N

azyw

a ko

lejn

e dn

i tyg

odni

a P

opra

wni

e re

aliz

uje

utw

ory

wok

alne

, ćw

icze

nia

mow

y ze

słuc

hu, z

pam

ięci

, sol

o i w

zes

pole

Ś

piew

a pi

osen

kę M

arze

nie

o A

fryc

e P

raw

idło

wo

real

izuj

e ćw

icze

nia

rytm

iczn

o-ru

chow

e ut

rwal

ając

e ry

tmy

z po

znan

ych

pios

enek

Pona

dpod

staw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

tra

dycj

i obc

hodz

enia

Nar

odow

ego

Świę

ta N

iepo

dleg

łośc

i U

kład

a ży

czen

ia i

miłe

sło

wa

dla

Pols

ki

Roz

umie

zna

czen

ie

słów

: ojc

zyzn

a, p

atrio

ta, n

iepo

dleg

łość

W

ie, k

im b

ył Jó

zef P

iłsud

ski

Sza

nuje

sym

bole

nar

odow

e

15

Dzi

eń 7

.C

ieka

wa

rzec

z –

kred

a

Nau

ka c

zyta

nia

wyr

azów

z k

.Ć

wic

zeni

e um

ieję

tnoś

ci c

zyta

-ni

a na

różn

ych

pozi

omac

h.W

yszu

kiw

anie

na

ilust

racj

i pr

zedm

iotó

w, w

któ

rych

na-

zwac

h sł

ycha

ć k.

Wyp

owie

dzi n

a te

mat

zab

aw

z kr

edą

w o

parc

iu o

doś

wia

d-cz

enia

U. i

ilus

trac

ję w

pod

-rę

czni

ku.

Ana

liza

i syn

teza

wzr

okow

o-sł

ucho

wa

wyr

azów

.Ć

wic

zeni

a gr

afom

otor

yczn

e pr

zygo

tow

ując

e do

pis

ania

lite

r k,

K. C

zyta

m s

am!

Wyk

onan

ie

zbio

row

ej p

ra-

cy p

last

yczn

ej

kred

ą na

boi

sku

szko

lnym

.

Zgod

na z

abaw

a na

św

ieży

m

pow

ietr

zu.

Bezp

iecz

eńst

wo

podc

zas

zaba

w

na ś

wie

żym

po

wie

trzu

.

Odp

owie

dź n

a py

ta-

nia:

co

to je

st k

reda

i j

ak p

owst

aje?

Zaba

wy

ma-

tem

atyc

zne.

G

ra p

lans

zow

a „D

o si

edm

iu”

– do

skon

alen

ie

tech

niki

rach

un-

kow

ej w

zak

re-

sie

7.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 18,

19K.

s. 1

4, 15

, 76

M. s

. 18,

19

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

4.1)

5.1)

7.2) a

, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Czy

ta w

yraz

y z

k Ć

wic

zy c

zyta

nie

na ró

żnyc

h po

ziom

ach

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cji p

rzed

mio

ty, w

któ

rych

naz

wac

h sł

ycha

ć k

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

za

baw

z k

redą

D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

wyr

azów

W

ykon

uje

prac

ę pl

asty

czną

kre

dą n

a bo

isku

Z

godn

ie u

czes

tnic

zy w

zab

awie

na

świe

żym

po-

wie

trzu

P

amię

ta o

bez

piec

zeńs

twie

pod

czas

zab

aw

Dod

aje

liczb

y w

zak

resi

e 7

Zap

isuj

e w

ynik

dod

awan

ia

Po

nadp

odst

awow

e W

ie, c

o to

jest

kre

da i

jak

pow

staj

e

Dzi

eń 8

.O

dkry

wam

y ta

-je

mni

ce ś

wia

tła

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi

o ob

razi

e C

. Mon

eta

Budy

nek

Parla

men

tu w

Lon

dyni

e.C

zyta

nie

glob

alne

.N

auka

pis

ania

lite

r k, K

.Ro

zpoz

naw

anie

i od

różn

iani

e po

znan

ych

liter

pis

anyc

h i d

ru-

kow

anyc

h.Pi

sani

e po

śla

dzie

.

Rozw

ijani

e pe

r-ce

pcji

słuc

how

ej

z ćw

icze

niam

i.W

ysłu

chan

ie

frag

men

tu u

two-

ru A

. Viv

aldi

ego

Czt

ery

pory

roku

. Zi

ma

cz. I

.Ć

wic

zeni

a ry

t-m

iczn

e na

klo

c-ka

ch ry

tmic

znyc

h.

Opi

s ob

razu

Bu-

dyne

k Pa

rla-

men

tu w

Lon

-dy

nie.

Taje

mni

ce ś

wia

-tł

a w

obr

azac

h im

pres

joni

stów

.St

wor

zeni

e ilu

stra

cji d

o ut

wor

u m

uzyc

z-ne

go.

Wyk

onan

ie e

kspe

ry-

men

tu z

e św

iatł

em.

Pols

ka w

alut

a –

mon

ety.

Lic

ze-

nie

pien

iędz

y.

Rozc

inan

ie

kart

onik

ów

do c

zyta

nia

glob

alne

go.

16

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

P. s

. 20,

21

K. s

. 16,

17P.

s. 7

6K.

s. 7

3C

D

P. s

. 20

P. s

. 21

M. s

. 20,

21

W. 1

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

3.5)

4.2)

4)

6.2)

a, c

7.2) a

, b,

7.4) a

9.2)

a, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da si

ę na

tem

at o

braz

u Bu

dyne

k Pa

rlam

entu

w L

ondy

nie

Czy

ta g

loba

lnie

P

isze

lite

ry K

, k

Pis

ze p

o śl

adzi

e W

spół

dzia

ła w

zes

pole

pod

czas

w

ykon

ywan

ia e

kspe

rym

entu

ze

świa

tłem

R

ozpo

znaj

e i z

na n

omin

ały

pols

kiej

wal

uty:

mon

ety

1 zł,

2 zł

, 5 z

ł R

ozpo

znaj

e tr

eść

i nas

trój

w u

twor

ach

muz

yczn

ych

Św

ia-

dom

ie i

akty

wni

e sł

ucha

muz

yki

Ilu

stru

je z

a po

moc

ą pl

asty

czny

ch ś

rodk

ów w

yraz

u sł

ucha

ną m

uzyk

ę

Pona

dpod

staw

owe

Dos

trze

ga g

rę ś

wia

tła

w o

braz

ach

impr

esjo

nist

ów

Dzi

eń 9

.W

pra

cow

ni a

rty-

sty

mal

arza

Wys

zuki

wan

ie n

a ilu

stra

cji p

rzed

-m

iotó

w z

gło

ską

l w n

azw

ie.

Wsk

azyw

anie

w t

ekśc

ie w

yra-

zów

z li

terą

l.C

zyta

nie

na ró

żnyc

h po

ziom

ach.

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi

na t

emat

pra

cow

ni a

rtys

ty m

a-la

rza.

Rozm

owa

o ul

ubio

nych

insp

ira-

cjac

h i t

echn

ikac

h m

alar

skic

h.N

azyw

anie

prz

edm

iotó

w

w p

raco

wni

mal

arza

.W

ysłu

chan

ie w

iers

za M

. Prz

e-w

oźni

aka

W p

raco

wni

mal

arza

.Te

chni

ki u

spra

wni

ając

e cz

yta-

nie

wyr

azów

ora

z lo

gato

mów

.Ć

wic

zeni

a gr

afom

otor

yczn

e pr

zygo

tow

ując

e do

pis

ania

lite

r l,

L.Ć

wic

zeni

a w

pis

aniu

poz

na-

nych

lite

r.Ro

zwią

zyw

anie

rebu

sów

. Po-

czyt

anka

Kol

ory

jesi

eni.

Czy

tam

sam

!

Pale

ta b

arw

.A

tryb

uty

arty

-st

y m

alar

za.

Nam

alow

anie

m

artw

ej n

atur

y.

Rozw

iązy

wan

ie

i ukł

adan

ie z

a-da

ń o

kupo

wa-

niu

i pła

ceni

u.

Licz

enie

pie

nię-

dzy.

W

yraż

enia

mia

-no

wan

e.

17

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

P. s

. 22–

25, 7

8K.

s. 1

8, 19

, 76

P. s

. 22–

25M

. s. 2

2, 2

3

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

, 1.2

) b, c

, d, e

, f4.

1)7.2

) a, b

7.4

) a

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cji p

rzed

mio

ty z

gło

ską

l Ć

wic

zy c

zyta

nie

na ró

żnyc

h po

ziom

ach

Wyp

owia

da si

ę na

tem

at w

yglą

du p

raco

wni

art

ysty

mal

arza

R

oz-

maw

ia o

ulu

bion

ych

tem

atac

h i t

echn

ikac

h m

alar

skic

h S

łuch

a w

iers

za W

pra

cow

ni m

alar

za

Kre

śli k

szta

łty

liter

opod

obne

Ć

wic

zy p

isan

ie p

ozna

nych

lite

r R

ozw

ią-

zuje

rebu

sy

Mal

uje

mar

twą

natu

rę

Roz

pozn

aje

pols

ką w

alut

ę –

mon

ety

Pot

rafi

doko

nać

zaku

pu z

a ok

reśl

oną

kwot

ę w

zab

awie

dyd

akty

czne

j

Pona

dpod

staw

owe

Roz

pozn

aje

atry

buty

art

ysty

mal

arza

Dzi

eń 10

.W

ycie

czka

–

Barw

y pó

źnej

je-

sien

i (dz

ień

do

dysp

ozyc

ji na

-uc

zyci

ela)

Wyp

owie

dzi n

a te

mat

wła

ści-

weg

o za

chow

ania

się

pod

czas

w

ycie

czki

.O

pisy

wan

ie ro

ślin

i zw

ierz

ąt

obse

rwow

anyc

h po

dcza

s w

y-ci

eczk

i (pa

rk, l

as, p

ole)

.Ro

zmow

a na

tem

at z

mia

n za

chod

zący

ch w

prz

yrod

zie

jesi

enią

.

Prze

strz

egan

ie

zasa

d w

spół

pra-

cy w

gru

pie.

Wła

ściw

e za

cho-

wan

ie p

odcz

as

wyc

iecz

ki.

Obs

erw

owan

ie z

mia

n za

chod

zący

ch w

prz

y-ro

dzie

jesie

nią.

Gro

mad

zeni

e m

ater

ia-

łu p

rzyr

odni

czeg

o.Pr

owad

zeni

e ob

ser-

wac

ji ro

ślin.

Dob

iera

nie

stro

ju d

o w

arun

ków

pog

odo-

wyc

h.W

łaśc

iwe

zach

owan

ie

w p

arku

, les

ie, n

a po

lu.

Dzi

eń b

ez m

a-te

mat

yki.

Bezp

iecz

ne

poru

szan

ie

się

po d

ro-

gach

.

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

5.2)

6)

6.1)

a, b

6.

2) a

, b, c

9.2)

c

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

wła

ściw

ego

zach

owan

ia p

odcz

as w

ycie

czki

W

ypow

iada

się

na

tem

at z

mia

n za

chod

zący

ch w

prz

yrod

zie

jesi

enią

P

rzes

trze

ga

zasa

d w

spół

prac

y w

gru

pie

Gro

mad

zi m

ater

iał p

rzyr

odni

czy

Dob

iera

str

ój d

o w

arun

ków

pog

odow

ych

Wła

ściw

ie z

acho

wuj

e si

ę w

par

ku, l

esie

lub

na p

olu

Bez

-pi

eczn

ie p

orus

za s

ię p

o dr

ogac

h

Pona

dpod

staw

owe

Opi

suje

zw

ierz

ęta

i roś

liny

obse

rwow

ane

podc

zas

wyc

iecz

ki

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u22

5 m

in45

min

45 m

in45

min

45 m

in18

0 m

in45

min

18

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

2. t

ydzi

eń li

stop

ada

(135

min

ut –

3 g

odz.

lekc

yjne

)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e (z

godn

e z

NPP

)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

W r

ytm

ie w

alca

. Za

baw

y ut

rwal

ają-

ce ry

tm n

a 3 4

(45

min

)

10.1)

U

czes

tnic

zy w

zaj

ę-ci

ach

rozw

ijają

cych

sp

raw

ność

fizy

czną

, zg

odni

e z

regu

łam

i.

– R

ozw

ija s

praw

ność

fi-

zycz

ną, p

orus

zają

c si

ę zg

odni

e z

poda

nym

ry

tmem

.–

Wyk

onuj

e w

ybra

ne

elem

enty

tań

ca z

god-

nie

z re

guła

mi.

1) za

baw

y ry

tmic

zne

z na

ślad

owan

iem

rytm

u w

al-

czyk

a;2)

nau

ka w

ybra

nych

frag

men

tów

zab

awy;

3) z

abaw

a ta

necz

no-r

ucho

wa

ze ś

piew

em „

Ziel

ony

wal

czyk

”;4)

zab

awa

tane

czno

-ruc

how

a „W

szys

cy t

ańcz

ą ta

k ja

k ja

” w

rytm

ie w

alcz

yka.

Pods

taw

owe

Por

usza

się

z z

acho

wan

iem

wsk

azan

ego

rytm

u. O

dtw

arza

rytm

iczn

ie s

ekw

encj

ę ru

chów

. P

orus

za s

ię w

zab

awie

zgo

dnie

z o

kreś

lony

m

rytm

em.

Pona

dpod

staw

owe

Odt

war

za z

pam

ięci

i po

rusz

a si

ę zg

odni

e z

rytm

em w

alcz

yka.

W z

abaw

ie d

osto

sow

uje

rytm

do

zmie

niaj

ącej

si

ę m

elod

ii.

Jak

w w

ojsk

u.

Zaba

wy

kszt

ałtu

-ją

ce p

raw

idło

wą

post

awę

ciał

a (4

5 m

in)

10.3

) D

ba o

to,

aby

pra

wi-

dłow

o si

edzi

eć w

ław

-ce

, prz

y st

ole

itp.

– W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ks

ztał

tują

ce p

raw

idło

-w

ą po

staw

ę.

1) ćw

icze

nia

ogól

noro

zwoj

owe;

2) ć

wic

zeni

a od

ruch

u pr

awid

łow

ej p

osta

wy

ciał

a;3)

ćw

icze

nia

rozc

iąga

jące

kla

tki p

iers

iow

ej

i wzm

acni

ając

e m

ięśn

ie b

rzuc

ha (n

a m

ater

acyk

u lu

b ka

rimac

ie);

4) z

abaw

a ru

chow

a „R

aki w

sta

wie

”;5)

zab

awy

z pe

łzan

iem

na

brzu

chu.

Pods

taw

owe

Pop

raw

ia s

woj

ą w

ydol

ność

fizy

czną

. W

ykon

uje

ćwic

zeni

a od

dech

owe.

W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ko

rygu

jące

pos

taw

ę ci

ała.

Pona

dpod

staw

owe

Z w

łasn

ej in

icja

tyw

y w

ykon

uje

ćwic

zeni

a ko

ry-

gują

ce p

osta

wę

ciał

a.

Bieg

po

zdro

wie

. Ć

wic

zeni

a i z

aba-

wy

z na

uką

oddy

-ch

ania

(45

min

)

10.4

) W

ie, ż

e ch

orob

y są

za

groż

enie

m d

la z

dro-

wia

i że

moż

na im

za

pobi

egać

pop

rzez

: sz

czep

ieni

a oc

hron

ne,

wła

ściw

e od

żyw

iani

e si

ę, a

ktyw

ność

fizy

cz-

ną (…

).

– Z

acho

wuj

e ró

w-

nom

iern

y od

dech

w

cza

sie

ćwic

zeń

fizyc

znyc

h.

1) ba

dani

e ry

tmu

serc

a;2)

ćw

icze

nia

rozl

uźni

ając

e m

ięśn

ie s

zyi,

ram

ion

i bar

ków

;3)

nab

iera

nie

i wyp

uszc

zani

e po

wie

trza

w p

ozyc

ji le

żące

j na

plec

ach

(wde

ch n

osem

, wyd

ech

usta

-m

i, ko

ntro

la z

a po

moc

ą dł

oni);

4) n

apin

anie

mię

śni b

rzuc

ha i

krót

kie

prze

trzy

my-

wan

ie p

owie

trza

w p

łuca

ch;

5) k

rótk

i bie

g po

łącz

ony

ze ś

wia

dom

ym o

ddyc

ha-

niem

;6)

kon

trol

a us

poka

jają

cego

się

odd

echu

, słu

chan

ie

muz

yki r

elak

sacy

jnej

w p

ozyc

ji le

żące

j.

Pods

taw

owe

Bad

a ry

tm s

woj

ego

serc

a i o

dtw

arza

go.

Wyk

onuj

e ćw

icze

nia

rozl

uźni

ając

e. W

ykon

uje

ćwic

zeni

a od

dech

owe.

Kon

cent

ruje

się

na

słuc

hane

j muz

yce,

wyc

isza

si

ę.

Pona

dpod

staw

owe

Pod

czas

bie

gu k

ontr

oluj

e sw

ój o

ddec

h.

19

III. L

isto

pado

we

insp

iracj

e

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 11

.O

rgan

izuj

emy

klas

owy

teat

r

Wys

łuch

anie

teks

tu P

an Ś

rubk

a.Ro

zmow

a na

tem

at p

rzyg

o-to

wań

do

prze

dsta

wie

nia

teat

raln

ego

i pod

ział

u ob

o-w

iązk

ów.

Nau

ka p

isan

ia li

ter l

, L.

Pisa

nie

zdan

ia.

Wys

łuch

anie

baś

ni H

. Jan

u-sz

ewsk

iej K

opci

usze

k.Po

rząd

kow

anie

kol

ejno

ści

zdar

zeń.

Poc

zyta

nka

Leka

r-st

wo

na n

udę.

Nau

ka p

iose

nki

Pios

enka

lalk

arza

.A

kom

pani

amen

t do

pio

senk

i.Kr

eacj

a m

uzyc

z-no

-ruc

how

a.

Kolo

row

anie

la

lecz

ki z

godn

ie

z in

stru

kcją

.

Wsp

ółpr

a-ca

w g

rupi

e po

dcza

s prz

y-go

tow

ań d

o pr

zeds

taw

ieni

a.

Solid

arno

ść,

posz

anow

anie

pr

acy

inny

ch,

rozw

ijani

e um

ie-

jętn

ości

pra

cy

zesp

ołow

ej.

Recy

klin

g –

wyk

orzy

stan

ie

suro

wcó

w w

tór-

nych

do

wyk

o-na

nia

kuki

ełek

te

atra

lnyc

h i d

ekor

acji.

Rozw

iązy

wan

ie

zada

ń o

płac

eniu

i k

upow

aniu

(poj

ęcia

: dr

oższ

y, t

ańsz

y, n

aj-

droż

szy,

naj

tańs

zy);

wyr

ażen

ia m

iano

wa-

ne –

zł.

Cię

cie

kar-

toni

ków

z

hist

oryj

ką

obra

zkow

ą i u

kład

anie

ic

h zg

odni

e z

chro

nolo

-gi

ą zd

arze

ń.

Życi

e w

róż-

nych

war

un-

kach

mat

e-ria

lnyc

h.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 26,

27,

79

K. s

. 20,

21,

22C

D

CD

K. s

. 20

P. s

. 26,

27

P. s

. 26,

27

M. s

. 24,

25

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

, 1.2

) b, c

, d, e

, f1.3

) a, b

3.1)

2) 3

) 5)

5.1)

2)6.

1) h

7.2) a

, b

7.4) a

9.2)

a, b

11.6)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

opo

wia

dani

a cz

ytan

ego

prze

z na

uczy

ciel

a W

ypow

iada

się

na te

mat

prz

edst

awie

nia

teat

raln

ego

i pod

ział

u ob

owią

zków

P

isze

li-

tery

l, L

P

isze

zda

nia

Wsp

ółpr

acuj

e w

gru

pie

Wie

, że

ludz

ie ż

yją

w ró

żnyc

h w

arun

kach

mat

eria

lnyc

h i n

ie d

okuc

za in

nym

oso

bom

zna

jduj

ącym

się

w tr

udni

ejsz

ej sy

tu-

acji

Roz

wią

zuje

zad

ania

o k

upow

aniu

P

opra

wni

e re

aliz

uje

utw

ór w

okal

ny, ć

wic

zeni

a m

owy

ze s

łuch

u, s

olo

z pa

mię

ci i

w z

espo

le

Śpi

ewa

Pios

enkę

lalk

arza

U

czes

t-ni

czy

w ć

wic

zeni

ach

rytm

iczn

o-ru

chow

ych

utrw

alaj

ącyc

h po

znan

e w

arto

ści r

ytm

iczn

e, t

empa

i dy

nam

ikę

Pop

raw

nie

real

izuj

e ćw

icze

nia

rytm

iczn

o-ru

chow

e ut

rwal

ając

e ry

tm p

ozna

nej p

iose

nki

Tw

orzy

kre

ację

ruch

ową

do p

ozna

nej p

iose

nki

Po

nadp

odst

awow

e K

olor

uje

lale

czkę

zgo

dnie

z in

stru

kcją

P

orzą

dkuj

e ko

lejn

ość

zdar

zeń

Tw

orzy

ako

mpa

niam

ent

Roz

umie

poj

ęcia

: dro

ższy

, tań

szy,

naj

tańs

zy,

najd

rożs

zy

Dzi

eń 12

.Za

kul

isam

ite

atru

Wys

zuki

wan

ie n

a ilu

stra

cji

prze

dmio

tów

, w k

tóry

ch

nazw

ach

słyc

hać

głos

kę ł.

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi

na t

emat

ilus

trac

ji or

az w

ysłu

-ch

aneg

o te

kstu

.

Poka

z br

zmie

nia

fort

epia

nu.

Tras

h ar

t – s

ztu-

ka z

e śm

ieci

.W

ykon

anie

z

drew

nian

ej

łyżk

i kuk

iełk

i do

prze

dsta

wie

nia.

Licz

ba 8

w a

spek

tach

ka

rdyn

alny

m, p

o-rz

ądko

wym

i m

iaro

-w

ym. N

auka

pis

ania

cy

fry

8. D

odaw

anie

i o

dejm

owan

ie w

za-

kres

ie 8

.

Nie

sien

ie

pom

ocy

po-

trze

bują

cym

w

odn

iesi

e-ni

u do

osó

b ni

epeł

no-

spra

wny

ch.

20

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Ćw

icze

nie

czyt

ania

na

róż-

nych

poz

iom

ach.

Ana

liza

i syn

teza

wzr

okow

o--s

łuch

owa

wyr

azów

.Ć

wic

zeni

a gr

afom

otor

yczn

e pr

zygo

tow

ując

e do

pis

ania

li-

ter ł

, Ł.

Czy

tam

sam

!

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

P. s

. 28,

29

K. s

. 23–

25, 7

7C

D –

wyb

rany

ut

wór

F. C

hopi

naP.

s. 2

8, 2

9K.

s. 2

3M

. s. 2

6, 2

7

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

, 1.2

) b, c

, d, f

1.3

) a, b

, c

4.3)

7.2)

a, b

11.5)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cji p

rzed

mio

ty, w

któ

rych

naz

wac

h sł

ycha

ć gł

oskę

ł W

ypow

iada

się

na

tem

at il

ustr

acji

i wys

łuch

aneg

o te

kstu

Ć

wic

zy c

zyta

nie

na

różn

ych

pozi

omac

h D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

wyr

azów

W

ykon

uje

kuki

ełkę

z d

rew

nian

ej ły

żki

Wyk

orzy

stuj

e su

row

ce w

tórn

e do

wyk

onan

ia

kuki

ełki

Z

na z

agro

żeni

a w

ynik

ając

e z

niew

łaśc

iweg

o uż

ywan

ia n

arzę

dzi t

echn

iczn

ych

Utr

zym

uje

porz

ądek

wok

ół s

iebi

e K

reśl

i ksz

tałt

y lit

erop

odob

ne

Lic

zy i

zapi

-su

je li

czbę

ele

men

tów

na

obra

zku

Pop

raw

nie

zapi

suje

cyf

rę 8

R

ozum

ie p

ojęc

ie li

czby

8 w

asp

ekta

ch k

ardy

naln

ym, p

orzą

dkow

ym i

mia

row

ym

Po

nadp

odst

awow

e R

ozpo

znaj

e br

zmie

nie

fort

epia

nu

Dzi

eń 13

.Za

pras

zam

y na

pr

zeds

taw

ieni

e

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi

na t

emat

rodz

ajów

lale

k i p

ra-

cy a

ktor

ów.

Nau

ka p

isan

ia ł,

Ł.

Ana

liza

i syn

teza

wzr

okow

o--s

łuch

owa

wyr

azów

.Po

szer

zani

e sł

owni

ctw

a o

wy-

razy

zw

iąza

ne z

tea

trem

.Ro

la a

fisza

tea

tral

nego

.Re

dago

wan

ie t

reśc

i afis

za

i zap

rosz

enia

na

spek

takl

te

atra

lny.

Różn

e ro

dzaj

e la

lek

teat

raln

ych.

Inst

rum

enty

str

u-no

we

klaw

iszo

we.

Ćw

icze

nia

ryt-

mic

zne

i muz

ycz-

no-r

ucho

we.

Przy

goto

wan

ie

afis

za t

eatr

alne

-go

do

spek

takl

u.

Pozn

anie

zas

ad

dzia

łani

a pa

cy-

nek,

mar

ione

-te

k, k

ukie

łek,

la

lek

cien

io-

wyc

h.

Dos

toso

wan

ie

stro

ju d

o po

-go

dy.

Poró

wny

wan

ie w

yso-

kośc

i wie

ż z

kloc

ków

. W

prow

adze

nie

zna-

ków

<, >

.Po

jęci

a: w

ięce

j, m

niej

, tyl

e sa

mo.

21

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

P. s

. 30,

31

K. s

. 26,

27

P. s

. 75

K. s

. 74

K. s

. 27

M. s

. 28–

31

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

1.3

) a, b

, c

3.2)

3)

4.1)

2)6.

2) a

, b7.1

) a, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

lale

k te

atra

lnyc

h i p

racy

akt

orów

P

isze

lite

ry ł

i Ł

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy w

zrok

owo-

słuc

how

ej w

yraz

ów

Prz

ygot

owuj

e af

isz

teat

raln

y Z

na z

asad

y dz

iała

nia

pacy

nek,

mar

ione

tek,

kuk

iełe

k i l

alek

cie

niow

ych

Wie

, jak

wyg

ląda

pra

ca a

ktor

a D

osto

sow

uje

stró

j do

pogo

dy

Por

ównu

je w

y-so

kość

wie

ż z

kloc

ków

D

ostr

zega

różn

ice

w w

ysok

ości

wie

ż z

kloc

ków

R

ealiz

uje

ćwic

zeni

a ry

tmic

zno-

ruch

owe

utrw

alaj

ące

tem

po

Pra

wid

łow

o re

aguj

e na

pol

ecen

ia

w ć

wic

zeni

ach

inhi

bicy

jno-

incy

tacy

jnyc

h

Pona

dpod

staw

owe

Pos

zerz

a sł

owni

ctw

o o

wyr

azy

zwią

zane

z te

atre

m

Wie

, jak

a je

st ro

la a

fisza

teat

raln

ego

Red

aguj

e tr

eść

afis

za i

zapr

osze

nia

na s

pekt

akl

Roz

po-

znaj

e br

zmie

nie

inst

rum

entó

w k

law

iszo

wyc

h P

opra

wni

e st

osuj

e po

jęci

a: w

ięce

j, m

niej

, tyl

e sa

mo

Dzi

eń 14

.Ku

rtyn

a w

gór

ę!W

yszu

kiw

anie

na

ilust

racj

i pr

zedm

iotó

w, w

któ

rych

na

zwac

h sł

ycha

ć gł

oskę

y.

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi

na t

emat

spe

ktak

lu k

ukie

łko-

weg

o w

opa

rciu

o il

ustr

ację

i t

reść

prz

eczy

tane

go t

ekst

u.O

pis

scen

ogra

fii.

Ćw

icze

nie

czyt

ania

na

róż-

nych

poz

iom

ach.

Ćw

icze

nia

graf

omot

oryc

zne

przy

goto

wuj

ące

do n

auki

pi

sani

a lit

ery

y.A

naliz

a i s

ynte

za w

zrok

owo-

-słu

chow

a w

yraz

ów.

Rozw

ijani

e sp

ostr

zega

-w

czoś

ci.

Czy

tam

sam

!

Rozp

ozna

wan

ie

i naz

ywan

ie

rośl

in i

zwie

rząt

ży

jący

ch w

lesi

e.

Wyg

ląd

jesi

en-

nego

lasu

.Re

cykl

ing.

Mat

emat

yka

w d

zia-

łani

u. D

odaw

anie

i o

dejm

owan

ie w

za-

kres

ie 8

. Ro

zwią

zyw

anie

za-

dań

z tr

eści

ą –

wy-

raże

nia

mia

now

a-ne

– z

ł.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 32,

33

K. s

. 28,

29,

77

K. s

. 28,

P. s

. 33

M. s

. 28,

29,

33–

37K.

u.

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

1.3) a

, b, c

6.1)

a, b

, c, h

7.2) b

, d

22

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cji p

rzed

mio

ty, w

któ

rych

naz

wac

h sł

ycha

ć gł

oskę

y

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

spe

ktak

lu te

atra

lneg

o w

opa

rciu

o il

ustr

ację

i tr

eść

prze

-cz

ytan

ego

teks

tu

Ćw

iczy

czy

tani

e na

róż

nych

poz

iom

ach

Kre

śli k

szta

łty

liter

opod

obne

D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

wyr

azów

R

ozpo

znaj

e i n

azyw

a ro

ślin

y i z

wie

rzęt

a ży

jące

w le

sie

Dod

aje

i ode

jmuj

e w

zak

resi

e 8

Roz

wią

zuje

zad

ania

z t

reśc

ią

Po

nadp

odst

awow

e O

pisu

je s

ceno

graf

ię

Opi

suje

wyg

ląd

jesi

enne

go la

su

Wie

, co

to je

st re

cykl

ing

Dzi

eń 15

.Kt

o pr

acuj

e w

tea

trze

?

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi

na t

emat

osó

b pr

acuj

ącyc

h w

tea

trze

.Po

szer

zani

e sł

owni

ctw

a o

wy-

razy

: akt

or, s

ufle

r, sc

enog

raf,

reży

ser,

insp

icje

nt.

Usp

raw

nian

ie t

echn

iki c

zy-

tani

a.N

auka

pis

ania

lite

ry y

.A

naliz

a i s

ynte

za w

zrok

owo-

-słu

chow

a w

yraz

ów.

Piso

wni

a w

yraz

ów m

ałą

i wie

lką

liter

ą.

Kto

prac

uje

w t

eatr

ze?

Teat

ry w

naj

-bl

iższ

ej o

kolic

y.

Naz

wy

zwie

rząt

, kt

óre

w s

wo-

im u

mas

zcze

niu

maj

ą ła

ty.

Dzi

eń b

ez m

atem

a-ty

ki.

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

P. s

. 34,

35

K. s

. 30,

31

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

5.7)

6.1)

a

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

osó

b pr

acuj

ącyc

h w

teat

rze

Dos

kona

li te

chni

kę c

zyta

nia

Pis

ze li

terę

y

Bez

błęd

nie

stos

uje

mał

ą i w

ielk

ą lit

erę

w p

isow

ni ró

ż-ny

ch w

yraz

ów

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy w

zrok

owo-

słuc

how

ej w

yraz

ów

Po

nadp

odst

awow

e P

osłu

guje

się

wyr

azam

i: ak

tor,

sufl

er, s

ceno

graf

, reż

yser

, ins

picj

ent

Naz

ywa

zwie

rzęt

a, k

tóre

w s

woi

m u

mas

zcze

niu

maj

ą ła

ty

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u22

5 m

in45

min

45 m

in45

min

45 m

in18

0 m

in45

min

23

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

3. t

ydzi

eń li

stop

ada

(135

min

ut –

3 g

odz.

lekc

yjne

)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e (z

godn

e z

NPP

)

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia

szcz

egół

owe

Mat

eria

ł

Wit

amin

ki

dla

chło

pczy

ka

i dzi

ewcz

ynki

. Za

baw

y ut

rwal

ając

e w

iedz

ę na

tem

at

zdro

weg

o od

żyw

ia-

nia

się

(45

min

)

10.4

) W

ie, ż

e ch

orob

y są

za

groż

enie

m d

la z

dro-

wia

i że

moż

na im

za-

pobi

egać

pop

rzez

: sz

czep

ieni

a oc

hron

ne,

wła

ściw

e od

żyw

iani

e si

ę, a

ktyw

ność

fiz

yczn

ą (…

).

– O

dróż

nia

zdro

we

pro-

dukt

y ży

wno

ścio

we.

– Za

chow

uje

zasa

dy

higi

eny

podc

zas

po-

siłk

ów.

1) im

prow

izac

ja ru

chow

a, t

anie

c dy

skot

ekow

y do

pio

senk

i Wita

min

ki –

zesp

ół F

asol

ki;

2) z

abaw

a ru

chow

a „Z

drow

a ko

lacj

a”;

3) z

abaw

a ru

chow

a „W

irusy

i w

itam

inki

”;4)

co

i kie

dy je

ść je

sien

ią –

jadł

ospi

s zd

row

ego

uczn

ia;

5) d

obry

oby

czaj

– z

asad

y pr

zygo

tow

ywan

ia

i spo

życi

a po

siłk

ów –

zab

awy

ruch

owe

do

opow

ieśc

i fab

ular

yzow

anej

.

Pods

taw

owe

Wym

ieni

a zd

row

e pr

oduk

ty ż

ywno

ścio

we.

Opo

wia

da o

zas

adac

h ży

wie

nia

w c

zasi

e ćw

icze

ń fiz

yczn

ych

(np.

kie

dy i

co m

ożna

pić

, kie

dy je

ść).

Opo

wia

da o

dob

rym

i zł

ym d

ział

aniu

cze

kola

dy.

W z

abaw

ie w

skaz

uje

na k

onie

czno

ść p

rzes

trze

-ga

nia

zasa

d hi

gien

y po

dcza

s sp

ożyw

ania

pos

iłków

.

Pona

dpod

staw

owe

Pro

jekt

uje

jadł

ospi

s dz

ienn

y.

Gim

nast

yka

to z

a-ba

wa.

Za

baw

y w

draż

ając

e do

sys

tem

atyc

zne-

go g

imna

styk

owa-

nia

się

(45

min

)

10.4

) W

ie, ż

e ch

orob

y są

za

groż

enie

m d

la z

dro-

wia

i że

moż

na im

za

pobi

egać

pop

rzez

: sz

czep

ieni

a oc

hron

ne,

wła

ściw

e od

żyw

iani

e si

ę, a

ktyw

ność

fizy

cz-

ną (…

).

– Za

licza

ruch

do

czyn

-ni

ków

spr

zyja

jący

ch

zdro

wiu

i ro

zwoj

owi.

1) gi

mna

styc

zna

impr

owiz

acja

ruch

owa,

aer

obik

w

kla

sie,

tan

iec

dysk

otek

owy

do p

iose

nek

M. J

eżow

skie

j Tra

-ta-

ta-t

a, tr

u-tu

-tu-

tu, G

uma

do

pods

kokó

w lu

b Do

misi

owa

gimna

styk

a, Z

apra

szam

y na

row

ery;

2) z

abaw

a ru

chow

a „W

irusy

i w

itam

inki

” z

mod

yfik

acja

mi;

3) z

abaw

a ru

chow

a do

rym

owan

ki „

Gim

nast

yka

to z

abaw

a”;

4) z

abaw

a ru

chow

a „G

łow

a, ra

mio

na, k

olan

a,

pięt

y”.

Pods

taw

owe

Por

usza

się

w ry

tm m

uzyk

i. P

osia

da n

awyk

sys

tem

atyc

zneg

o gi

mna

styk

owa-

nia

się.

Pona

dpod

staw

owe

Wyk

onuj

e ćw

icze

nia

gim

nast

yczn

e z

wła

snej

ini-

cjat

ywy.

Wsp

omag

a ru

ch ry

tmic

zną

recy

tacj

ą.

Gło

wa

do g

óry!

Ć

wic

zeni

a ks

ztał

-tu

jące

pra

wid

łow

ą po

staw

ę (4

5 m

in)

10.3

) D

ba o

to,

aby

pra

wi-

dłow

o si

edzi

eć w

ław

-ce

, prz

y st

ole

itp.

– W

ykon

uje

ćwic

zeni

a ks

ztał

tują

ce p

raw

idło

-w

ą po

staw

ę.

1) ćw

icze

nia

ogól

noro

zwoj

owe;

2) ć

wic

zeni

a od

ruch

u pr

awid

łow

ej p

osta

wy

ciał

a;3)

ćw

icze

nia

z w

orec

zkam

i;4)

zab

awy

z el

emen

tam

i czw

orak

owan

ia –

w

zmoc

nien

ie m

ięśn

i odc

inka

lędź

wio

weg

o kr

ęgos

łupa

ora

z pa

sa b

arko

weg

o (w

yści

gi

zwie

rząt

);5)

ćw

icze

nia

szyi

i gł

owy

(zeg

ar, w

ahad

ło, ż

yraf

a).

Pods

taw

owe

Pos

iada

naw

yk p

rzyj

mow

ania

pra

wid

łow

ej p

osta

-w

y w

cza

sie

nauk

i i z

abaw

y. W

ykon

ując

ćw

icze

nia,

wzm

acni

a sw

oje

mię

śnie

.

Pona

dpod

staw

owe

Dys

cypl

inuj

e si

ę w

zac

how

aniu

pra

wid

łow

ej

sylw

etki

.

24

IV. L

isto

pado

we

nast

roje

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 16

.O

bser

wuj

emy

ptak

i

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

-dz

i na

tem

at p

takó

w o

dla-

tują

cych

z P

olsk

i, pr

zyla

tu-

jący

ch d

o Po

lski

i po

zost

a-ją

cych

na

zim

ę w

Pol

sce.

Posz

erza

nie

słow

nict

wa

o na

zwy

ptak

ów.

Wyj

aśni

enie

zna

czen

ia

słow

a or

nito

log.

Ana

liza

i syn

teza

wzr

oko-

wo-

słuc

how

a w

yraz

ów.

Opi

s w

yglą

du p

takó

w.

Pięc

iolin

ia, k

lucz

w

iolin

owy.

Kolo

row

anie

pta

-kó

w, k

tóre

moż

na

spot

kać

w P

olsc

e zi

mą

z uw

zglę

d-ni

enie

m b

arw

ic

h pr

awdz

iweg

o up

ierz

enia

ora

z ch

arak

tery

styc

z-ny

ch c

ech

wy-

gląd

u.

Odg

łosy

pta

ków

. Ro

zpoz

naw

anie

i na

-zy

wan

ie p

takó

w o

d-la

tują

cych

z P

olsk

i, pr

zyla

tują

cych

do

Polsk

i i p

ozos

tają

cych

na

zim

ę w

Pol

sce.

Rodz

aje

poka

rmów

dl

a pt

aków

.Pr

zyst

osow

anie

się

pt

aków

do

zmia

ny

pór r

oku.

Po

mag

anie

zw

ierz

ę-to

m.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Roz

-po

znaw

anie

i na

-zy

wan

ie fi

gur

geom

etry

czny

ch.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 36,

37

K. s

. 32

P. s

. 74

K. s

. 72

K. s

. 33

K. s

. 32

CD

M. s

. 38–

41

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b4.

1)6.

1) a,

b, e

7.1) a

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da si

ę na

tem

at p

takó

w o

dlat

ując

ych

z Po

lski

, prz

ylat

ując

ych

do P

olsk

i i p

ozos

tają

cych

w P

olsc

e na

zim

ę D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

u-ch

owej

wyr

azów

K

olor

uje

ptak

i z u

wzg

lędn

ieni

em b

arw

y ic

h pr

awdz

iweg

o up

ierz

enia

ora

z ch

arak

tery

styc

znyc

h ce

ch w

yglą

du

Wie

, jak

pta

ki p

rzys

toso

wuj

ą si

ę do

zm

ian

pór r

oku

Pom

aga

zwie

rzęt

om

Roz

pozn

aje

i wyr

óżni

a gł

osy

ptak

ów

Po

nadp

odst

awow

e R

ozum

ie z

nacz

enie

słow

a or

nito

log

Opi

suje

wyg

ląd

ptak

ów

Wie

, co

to p

ięci

olin

ia (l

inie

, pol

a) i

kluc

z w

iolin

owy

Pop

raw

nie

rozp

ozna

je i

nazy

-w

a fig

ury

geom

etry

czne

(koł

o, t

rójk

ąt, p

rost

okąt

, kw

adra

t)

Dzi

eń 17

.Je

sien

ne p

opoł

u-dn

ie z

tat

ą

Wys

zuki

wan

ie n

a ilu

stra

cji

prze

dmio

tów

, w k

tóry

ch

nazw

ach

słyc

hać

głos

kę p

.C

zyta

nie

na ró

żnyc

h po

-zi

omac

h.W

ielo

zdan

iow

e w

ypow

ie-

dzi n

a te

mat

maj

ster

kow

a-ni

a w

opa

rciu

o il

ustr

acje

,

Spęd

zani

e w

olne

go c

zasu

z

blis

kim

i.

Uży

cie

styr

opia

no-

wyc

h ta

cek

do w

y-ko

nani

a ka

rmni

ka.

Pom

agan

ie z

wie

rzę-

tom

w p

rzet

rwan

iu

zim

y.

Zaba

wy

mat

ema-

tycz

ne. G

ra p

lan-

szow

a Fi

gury

.D

osko

nale

nie

umie

jętn

ości

roz-

pozn

awan

ia fi

gur

geom

etry

czny

ch.

Wyk

onan

ie

karm

nika

dla

pt

aków

ze

styr

opia

no-

wyc

h ta

cek.

25

czyt

any

teks

t or

az d

o-św

iadc

zeni

a U

. Ro

zmow

y na

tem

at p

o-m

ysłó

w n

a sp

ędza

nie

listo

pado

wyc

h w

iecz

orów

z

rodz

iną.

Pisa

nie

po ś

ladz

ie.

Ćw

icze

nia

graf

omot

oryc

z-ne

prz

ygot

owuj

ące

do n

a-uk

i pis

ania

lite

ry p

.C

zyta

m s

am!

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 38,

39

K. s

. 34,

35,

77

P. s

. 38,

39

M s

. 38,

39,

42

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

5.1)

3)6.

1) e,

h7.1

) a9.

1) a,

b, e

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cji p

rzed

mio

ty, w

któ

rych

naz

wac

h sł

ycha

ć gł

oskę

p

Ćw

iczy

czy

tani

e na

różn

ych

pozi

omac

h W

ypow

iada

się

na

tem

at m

ajst

erko

-w

ania

w o

parc

iu o

ilus

trac

ję, c

zyta

ny te

kst

oraz

doś

wia

dcze

nia

Pro

ponu

je ró

żne

spos

oby

spęd

zani

a w

olne

go c

zasu

z b

liski

mi

Pis

ze p

o śl

adzi

e K

reśl

i ksz

tałt

y lit

erop

o-do

bne

Pom

aga

zwie

rzęt

om p

rzet

rwać

zim

ę B

uduj

e z

różn

orod

nych

prz

edm

iotó

w d

ostę

pnyc

h w

oto

czen

iu (k

arm

nik

z ta

cek)

Pona

dpod

staw

owe

Pot

rafi

okre

ślać

cec

hy b

udow

anyc

h ur

ządz

eń (n

a pr

zykł

adzi

e ka

rmni

ków

) w z

wią

zku

z ic

h pr

zezn

acze

niem

(np.

wie

lkoś

ć or

az c

echy

kon

stru

kcyj

ne d

o-st

osow

ane

do p

otrz

eb ró

żnyc

h ga

tunk

ów p

takó

w)

Pop

raw

nie

rozp

ozna

je i

nazy

wa

figur

y ge

omet

rycz

ne (k

oło,

tró

jkąt

, pro

stok

ąt)

Dzi

eń 18

.D

ziw

ne z

wyc

zaje

só

jek

Słuc

hani

e ze

zro

zum

ie-

niem

wie

rsza

J. B

rzec

hwy

Sójk

a.W

ypow

iedz

i na

tem

at b

o-ha

terk

i wie

rsza

.O

dpow

iedz

i na

pyta

nia

do

teks

tu w

iers

za.

Wyj

aśni

enie

pow

iedz

enia

: „W

ybie

rać

się

jak

sójk

a za

m

orze

”.C

zyta

nie

glob

alne

.N

auka

pis

ania

lite

r p, P

.Pi

sani

e po

śla

dzie

, prz

epi-

syw

anie

.

Utr

wal

anie

po-

jęci

a pi

ęcio

linii

i klu

cza

wio

lino-

weg

o.

Wyp

owie

dzi n

a te

mat

zw

ycza

jów

só

jek

zwią

zany

ch z

e zm

ianą

por

y ro

ku.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Roz

-po

znaw

anie

i na

-zy

wan

ie fi

gur

geom

etry

czny

ch.

Rozc

inan

ie

kart

onik

ów

do c

zyta

nia

glob

alne

go.

26

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Ćw

icze

nia

w p

isan

iu z

dań.

Rodz

aje

wyp

owie

dzeń

.A

naliz

a i s

ynte

za w

zrok

o-w

o-sł

ucho

wa

wyr

azów

.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 40,

41

K. s

. 36,

37

CD

– L

ektu

ry d

o sł

ucha

nia

P. s

. 74

K. s

. 72

P. s

. 40,

41

M. s

. 38,

39,

43–

45K.

u.

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

3.4)

6.1)

b7.1

) a9.

1) a,

b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

wie

rsza

J. B

rzec

hwy

Sójk

a W

ypow

iada

się

na te

mat

boh

ater

ki w

iers

za

Odp

owia

da n

a py

tani

a do

teks

tu

Wyj

aśni

a po

wie

dze-

nie:

„W

ybie

rać

się

jak

sójk

a za

mor

ze”

Czy

ta g

loba

lnie

P

isze

lite

ry p

, P

Roz

pozn

aje

rodz

aje

wyp

owie

dzeń

D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

wyr

a-zó

w

Po

nadp

odst

awow

e Z

na p

ojęc

ia: p

ięci

olin

ia, k

lucz

wio

linow

y, p

ole,

lin

ia

Pot

rafi

nary

sow

ać k

lucz

wio

linow

y P

opra

wni

e ro

zpoz

naje

i na

zyw

a fig

ury

geom

etry

czne

(k

oło,

tró

jkąt

, pro

stok

ąt, k

wad

rat)

Dzi

eń 19

.A

ndrz

ejko

we

wró

żby

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

-dz

i na

tem

at a

ndrz

ejko

-w

ych

zwyc

zajó

w w

opa

r-ci

u o

ilust

racj

ę, c

zyta

-ny

tek

st o

raz

dośw

iadc

ze-

nia

U.

Czy

tani

e na

różn

ych

po-

ziom

ach.

Ćw

icze

nia

narz

ądów

ar

tyku

lacy

jnyc

h pr

zy w

y-m

awia

niu

sam

ogło

sek.

O

dczy

tyw

anie

zas

zyfr

owa-

nych

wyr

azów

.Ć

wic

zeni

a w

pis

aniu

ma-

łych

i w

ielk

ich

liter

. Pis

anie

zd

ań.

Ana

liza

i syn

teza

wzr

oko-

wo-

słuc

how

a.Po

czyt

anka

Pot

wor

ne c

ieni

e.

Ćw

icze

nia

ryt-

mic

zno-

ruch

owe,

em

isyjn

e i o

ddec

how

e.

Wyk

onan

ie z

na-

kręt

ek o

d bu

te-

lek

łóde

czek

z k

o-lo

row

ymi ż

agla

mi

i im

iona

mi d

ziec

i.

Trad

ycje

an-

drze

jkow

e.W

spół

prac

a z

rów

ieśn

ikam

i.Be

zpie

czne

za

baw

y an

-dr

zejk

owe.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Roz

-po

znaw

anie

i na

-zy

wan

ie fi

gur

geom

etry

czny

ch.

Wyp

chni

ęcie

i z

aszn

uro-

wan

ie b

uta

do w

iąza

nia

i wró

żb.

27

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 42,

43,

80

K. s

. 38–

41K.

s. 4

1M

. s. 3

8, 3

9, 4

6, 4

7K.

u.

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) a, b

, c, d

, f3.

2) 3

)4.

1)5.

2) 6

)7.1

) a9.

2) a

, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Ćw

iczy

czy

tani

e na

różn

ych

pozi

omac

h Ć

wic

zy n

arzą

dy a

rtyk

ulac

yjne

O

dczy

tuje

zas

zyfr

owan

e w

yraz

y P

isze

zda

nia

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

W

ykon

uje

kolo

row

ą łó

decz

kę z

żag

lem

i im

ieni

em

Zgo

dnie

wsp

ółpr

acuj

e z

rów

ieśn

ikam

i P

amię

ta o

bez

piec

zeńs

twie

pod

czas

zab

aw a

ndrz

ejko

-w

ych

Wyp

ycha

z k

arto

nu i

sznu

ruje

but

do

wró

żb

Pra

wid

łow

o ro

zmie

szcz

a el

emen

ty w

pra

cy p

last

yczn

ej

Wed

ług

inst

rukc

ji w

ycin

a i ł

ączy

ele

men

ty p

racy

Pona

dpod

staw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

and

rzej

kow

ych

zwyc

zajó

w w

opa

rciu

o il

ustr

ację

, czy

tany

tek

st i

wła

sne

dośw

iadc

zeni

a P

raw

idło

wo

real

izuj

e ćw

icze

nia

emisy

jne,

odd

echo

we

oraz

rytm

iczn

o-ru

chow

e P

opra

wni

e ro

zpoz

naje

i na

zyw

a fig

ury

geom

etry

czne

(koł

o, t

rójk

ąt, p

rost

okąt

, kw

adra

t)

Dzi

eń 2

0.A

ndrz

ejki

(dzi

eń

do d

yspo

zycj

i na

uczy

ciel

a)

Reda

gow

anie

tek

stu

wró

żb

andr

zejk

owyc

h.Za

pisy

wan

ie im

ion

dzie

ci.

Piso

wni

a w

ielk

iej i

mał

ej

liter

y.O

dczy

tyw

anie

wró

żb.

Wyp

owie

dzi U

. na

tem

at

wra

żeń

i em

ocji

zwią

za-

nych

z a

ndrz

ejko

wą

za-

baw

ą.Sc

enki

pan

tom

imic

zne

– ka

lam

bury

.

Dek

orow

anie

kl

asy.

Przy

goto

wan

ie

impr

ezy

klas

o-w

ej.

Podz

iał o

bo-

wią

zków

.Pr

zest

rzeg

anie

za

sad

bezp

ie-

czeń

stw

a po

d-cz

as w

różb

.Zg

odna

zab

awa

z ró

wie

śnik

ami.

Dzi

eń b

ez m

ate-

mat

yki.

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.3

) a4.

1)5.

2) 6

)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Zap

isuj

e im

iona

dzi

eci

Odc

zytu

je w

różb

y W

ypow

iada

się

na

tem

at e

moc

ji zw

iąza

nych

z a

ndrz

ejko

wą

zaba

wą

Bie

rze

udzi

ał w

zab

awie

tea

tral

-ne

j W

ywią

zuje

się

ze

swoi

ch o

bow

iązk

ów z

wią

zany

ch z

prz

ygot

owan

iem

impr

ezy

klas

owej

Z

godn

ie b

awi s

ię z

rów

ieśn

ikam

i

Pona

dpod

staw

owe

Red

aguj

e te

kst

wró

żb a

ndrz

ejko

wyc

h W

ie, ż

e im

iona

pis

zem

y w

ielk

ą lit

erą

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u22

5 m

in45

min

45 m

in45

min

45 m

in18

0 m

in45

min

28

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

4. t

ydzi

eń li

stop

ada

(135

min

ut –

3 g

odz.

lekc

yjne

)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia o

góln

e Tr

eści

nau

czan

iaPr

zew

idyw

ane

osią

gnię

cia

uczn

iaW

ymag

ania

szc

zegó

łow

eM

ater

iał

Gra

m z

godn

ie

z za

sada

mi.

Nau

ka g

ry w

dw

a og

nie

(45

min

)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

aję-

ciac

h ro

zwija

jący

ch

spra

wno

ść fi

zycz

ną,

zgod

nie

z re

guła

mi.

– R

ozw

ija s

praw

ność

fizy

czną

, uc

zest

nicz

ąc w

min

igra

ch s

por-

tow

ych.

– P

rzes

trze

ga z

asad

min

igie

r sp

orto

wyc

h.

1) na

uka

gry

w d

wa

ogni

e, z

asad

y gr

y;2)

dos

kona

leni

e w

ybra

nych

frag

men

tów

gr

y w

dw

a og

nie;

3) m

ecz

druż

yn w

dw

a og

nie.

Pods

taw

owe

Ucz

estn

iczy

w g

rach

dru

żyno

wyc

h. U

trzy

muj

e po

praw

ne k

onta

kty

z ró

wie

śnik

a-m

i w c

zasi

e gr

y. P

odpo

rząd

kow

uje

się

regu

łom

. P

osłu

guje

się

piłk

ą –

rzuc

a i c

hwyt

a.

Pona

dpod

staw

owe

Prz

estr

zega

zas

ad k

ultu

raln

ego

kibi

cow

ania

.

Zaba

wa

z pi

łką.

Rz

uty

piłk

ą do

cel

u st

ałeg

o i r

ucho

-m

ego

(45

min

)

10.2

) aPo

traf

i chw

ytać

piłk

ę,

rzuc

ać n

ią d

o ce

lu i

na

odle

głoś

ć, t

oczy

ć ją

i k

ozło

wać

.

– W

ykon

uje

rzut

y pi

łką

do c

elu

stał

ego.

– W

ykon

uje

rzut

y pi

łką

do c

elu

ruch

omeg

o.

1) rz

uty

papi

erow

ymi k

ulam

i – b

itwa

śnie

-go

wa;

2) r

zuty

piłk

ą do

cel

u ru

chom

ego

z m

ałej

i d

użej

odl

egło

ści –

zab

awa

„Śni

eżki

na

niby

”;3)

gra

w d

wa

ogni

e;4)

rzu

ty d

o pa

rtne

ra w

mar

szu

i w b

iegu

.

Pods

taw

owe

Wyk

onuj

e rz

uty

piłk

ą do

cel

u st

ałeg

o. W

ykon

uje

rzut

y pi

łką

do c

elu

ruch

omeg

o. U

czes

tnic

zy w

grz

e ze

społ

owej

, zac

how

u-ją

c re

guły

.

Pona

dpod

staw

owe

Rzu

ca p

iłką

do p

artn

era

w m

arsz

u i w

bie

gu.

Mis

trz

ucze

nia

się.

D

osko

nale

nie

gry

w d

wa

ogni

e i w

prow

adze

nie

do g

ry w

min

ipiłk

ę rę

czną

(4

5 m

in)

10.1)

U

czes

tnic

zy w

zaj

ę-ci

ach

rozw

ijają

cych

sp

raw

ność

fizy

czną

, zg

odni

e z

regu

łam

i.

– R

ozw

ija s

praw

ność

fizy

czną

pr

zez

ucze

stni

ctw

o w

gra

ch

zesp

ołow

ych.

– P

rzes

trze

ga re

guł w

gra

ch z

e-sp

ołow

ych.

1) do

skon

alen

ie g

ry w

dw

a og

nie;

2) d

osko

nale

nie

rzut

ów i

chw

ytów

;3)

ele

men

ty g

ry w

min

ipiłk

ę rę

czną

– rz

uty

do b

ram

ki;

4) e

lem

enty

gry

w m

inip

iłkę

ręcz

ną –

łapa

-ni

e pi

łki,

obro

na b

ram

ki.

Pods

taw

owe

Ucz

estn

iczy

w g

rach

dru

żyno

wyc

h. U

trzy

muj

e po

praw

ne k

onta

kty

z ró

wie

śnik

a-m

i w c

zasi

e gr

y. P

odpo

rząd

kow

uje

się

regu

łom

. P

osłu

guje

się

piłk

ą –

rzuc

a i c

hwyt

a.

Pona

dpod

staw

owe

Pod

ejm

uje

wyz

wan

ia z

wią

zane

z g

rą z

espo

-ło

wą.

29

V. S

erce

dla

inny

ch

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 2

1.Co

ś do

prz

ytu-

lani

a

Słuc

hani

e te

kstu

Coś

do

przy

tula

nia.

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

-dz

i na

tem

at o

piek

i nad

zw

ierz

ętam

i na

pods

taw

ie

wys

łuch

aneg

o te

kstu

i w

ła-

snyc

h do

świa

dcze

ń U

.N

azyw

anie

em

ocji

zwią

za-

nych

z p

osia

dani

em z

wie

-rz

ąt d

omow

ych.

Pisa

nie

i czy

tani

e sy

lab.

Pocz

ytan

ka Ja

cusi

a.

Nau

ka p

iose

nki

Foto

graf

ia p

sa.

Ryso

wan

ie p

rzy-

tula

nki.

Odp

owie

dzia

lnoś

ć za

zw

ierz

ę.O

bow

iązk

i rod

zin-

ne i

dom

owe.

Zach

owan

ie w

sto

-su

nku

do o

bcyc

h zw

ierz

ąt.

Oso

by, d

o kt

óryc

h na

leży

zw

róci

ć si

ę z

proś

bą o

pom

oc.

War

unki

pot

rzeb

-ne

zw

ierz

ętom

do

mow

ym d

o pr

awid

łow

ego

rozw

oju.

Zagr

ożen

ie z

e st

rony

bez

pań-

skic

h zw

ierz

ąt.

Licz

ba 9

w

asp

ekta

ch

kard

ynal

nym

, po

rząd

kow

ym

i mia

row

ym. N

a-uk

a pi

sani

a cy

-fr

y 9.

Dod

awan

ie

i ode

jmow

anie

w

zak

resi

e 9.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 44,

45,

81

K. s

. 42

CD

CD

K. s

. 42

M. s

. 48–

51

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, d

, e, f

3.1)

4.1)

5.2)

3) 5

)6.

1) c,

f7.2

) a, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

teks

tu C

oś d

o pr

zytu

lani

a W

ypow

iada

się

na

tem

at o

piek

i nad

zw

ierz

ętam

i na

pods

taw

ie w

ysłu

chan

ego

teks

tu i

wła

snyc

h do

świa

dcze

ń P

isze

i c

zyta

syla

by

Rys

uje

przy

tula

nkę

Wyw

iązu

je si

ę z

obow

iązk

ów d

omow

ych

Wie

, jak

zac

how

ać si

ę w

obec

obc

ych

zwie

rząt

W

ie, d

o ko

go n

ależ

y zw

róci

ć si

ę z

proś

bą

o po

moc

Z

na w

arun

ki p

otrz

ebne

zw

ierz

ętom

dom

owym

do

praw

idło

weg

o ro

zwoj

u L

iczy

i za

pisu

je li

czbę

ele

men

tów

na

obra

zku

Pop

raw

nie

zapi

suje

cyf

rę 9

R

o-zu

mie

poj

ęcie

licz

by 9

w a

spek

tach

kar

dyna

lnym

, por

ządk

owym

i m

iaro

wym

Ś

piew

a pi

osen

kę F

otog

rafia

psa

Pona

dpod

staw

owe

Naz

ywa

emoc

je z

wią

zane

z p

osia

dani

em z

wie

rząt

dom

owyc

h P

otra

fi by

ć od

pow

iedz

ialn

y za

zw

ierz

ę

Dzi

eń 2

2.C

zter

ej m

uzy-

kanc

i z B

rem

y

Wys

łuch

anie

baś

ni

J. i W

. Grim

m M

uzyk

anci

z

Brem

y.U

kład

anie

zak

ończ

enia

ba

śni.

Prop

ozyc

je in

nego

zak

oń-

czen

ia.

Opo

wia

dani

e hi

stor

yjki

ob

razk

owej

.

Ćw

icze

nia

rozw

i-ja

jące

per

cepc

ję

słuc

how

ą. P

okaz

br

zmie

nia

inst

ru-

men

tów

per

kusy

j-ny

ch. N

auka

gry

na

kas

tani

etac

h i t

rójk

ącie

.

Odr

óżni

anie

dob

ra

od z

ła.

Pom

oc in

nym

.O

dwag

a i m

ądro

ść

jako

zal

ety

zwyc

ię-

żają

ce z

ło.

Zagr

ożen

ie z

e st

ro-

ny lu

dzi.

Naz

ywan

ie z

wie

-rz

ąt w

ystę

pują

-cy

ch w

baś

ni.

Rozp

ozna

wan

ie

głos

ów z

wie

rząt

z

baśn

i i in

nych

.

Rozw

iązy

wan

ie

zada

ń te

ksto

-w

ych

na d

oda-

wan

ie i

odej

mo-

wan

ie w

zak

re-

sie

9.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Ro

zkła

d lic

zby

na s

kład

niki

.

Odr

óżni

anie

do

bra

od z

ła.

30

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Porz

ądko

wan

ie k

olej

nośc

i w

ydar

zeń.

Naz

ywan

ie c

zynn

ości

wy-

kony

wan

ych

prze

z gł

ów-

nych

boh

ater

ów.

Naz

ywan

ie e

moc

ji bo

ha-

teró

w.

Oso

by, d

o kt

óryc

h m

ożna

zw

róci

ć si

ę o

pom

oc.

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

P. s

. 46,

47

K. s

. 43

CD

– L

ektu

ry d

o sł

ucha

nia

CD

CD

P. s

. 46,

47

M. s

. 52–

56K.

u.

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) e, f

3.1)

5.1)

5)6.

1) a

7.1) d

, 7.2

) b, d

11.3)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

baś

ni J.

i W

. Grim

m M

uzyk

anci

z B

rem

y P

omag

a in

nym

Z

na z

agro

żeni

a ze

str

ony

ludz

i W

ie, d

o ko

go z

wró

cić

się

o po

-m

oc

Wie

, że

nie

moż

na d

ążyć

do

zasp

okaj

ania

sw

oich

pot

rzeb

kos

ztem

inny

ch

Odr

óżni

a do

bro

od z

ła

Roz

wią

zuje

zad

anie

teks

tow

e D

okon

uje

rozk

ładu

licz

by n

a dw

a sk

ładn

iki

Po

nadp

odst

awow

e U

kład

a za

końc

zeni

e ba

śni

Opo

wia

da h

isto

ryjk

ę ob

razk

ową

Por

ządk

uje

kole

jnoś

ć w

ydar

zeń

Naz

ywa

czyn

nośc

i wyk

onyw

ane

prze

z gł

ówny

ch

boha

teró

w

Naz

ywa

emoc

je b

ohat

erów

N

azyw

a zw

ierz

ęta

z ba

śni i

rozp

ozna

je ic

h od

głos

y R

ozpo

znaj

e in

stru

men

ty p

erku

syjn

e G

ra n

a ka

stan

ieta

ch i

trój

kąci

e

Dzi

eń 2

3.N

ie m

a ja

k ko

tW

yszu

kiw

anie

na

ilust

racj

i pr

zedm

iotó

w, w

któ

rych

na

zwac

h sł

ycha

ć gł

oskę

n.

Czy

tani

e na

różn

ych

po-

ziom

ach.

Wie

lozd

anio

we

wyp

o-w

iedz

i na

tem

at t

ego,

co

dzie

je s

ię w

mie

ście

noc

ą na

pod

staw

ie il

ustr

acji

i czy

tane

go t

ekst

u or

az

wyo

braż

eń d

ziec

i. O

pis

mia

sta

nocą

. Roz

wią

-zy

wan

ie z

agad

ek.

Pisa

nie

po ś

ladz

ie.

Prac

a pl

asty

czna

–

Mia

sto

nocą

lu

b Po

rtre

t ko

ta.

Przy

stos

owan

ie

kota

do

nocn

ego

życi

a.Ko

t ja

ko n

ocny

ło

wca

.

Rozw

iązy

wa-

nie

real

isty

cz-

nych

zad

ań t

ek-

stow

ych

– do

da-

wan

ie i

odej

mo-

wan

ie w

zak

re-

sie

9, p

orów

ny-

wan

ie li

czb

w z

a-kr

esie

9.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Ro

zkła

d lic

zb n

a tr

zy s

kład

niki

.

31

Ćw

icze

nia

graf

omot

oryc

z-ne

prz

ygot

owuj

ące

do

nauk

i pis

ania

lite

r n, N

.A

naliz

a i s

ynte

za w

zrok

o-w

o-sł

ucho

wa

wyr

azów

.C

zyta

m s

am!

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 48,

49

K. s

. 44,

45,

78

P. s

. 48,

49

M. s

. 52,

53,

57

–59

K. u

.

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

4.1)

6.1)

b7.1

) d,

7.2) b

, d

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cji p

rzed

mio

ty, w

któ

rych

naz

wac

h sł

ycha

ć gł

oskę

n

Ćw

iczy

czy

tani

e na

różn

ych

pozi

omac

h W

ypow

iada

się

na te

mat

tego

, co

dzie

-je

się

noc

ą, w

opa

rciu

o il

ustr

acje

, czy

tany

teks

t ora

z w

łasn

e w

yobr

ażen

ia

Pis

ze p

o śl

adzi

e K

reśl

i ksz

tałt

y lit

erop

odob

ne

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy w

zrok

owo-

słuc

ho-

wej

wyr

azów

W

ykon

uje

prac

ę pl

asty

czną

Mia

sto

nocą

lub

Port

ret

kota

R

ozw

iązu

je z

adan

ie t

ekst

owe

Dok

onuj

e ro

zkła

du li

czby

na

trzy

skł

adni

ki

Por

ównu

je li

cz-

by w

zak

resi

e 9

Po

nadp

odst

awow

e O

pisu

je m

iast

o no

cą

Wie

, w ja

ki s

posó

b ko

t je

st p

rzys

toso

wan

y do

noc

nego

życ

ia ło

wcy

Dzi

eń 2

4.N

asi p

upile

Rozw

iązy

wan

ie z

agad

ek.

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

-dz

i na

tem

at o

dgad

nięt

ych

hase

ł i il

ustr

acji.

Opo

wia

dani

e o

wła

snyc

h do

świa

dcze

niac

h w

ho-

dow

li zw

ierz

ąt d

omow

ych.

Nau

ka p

isan

ia li

ter n

, N.

Ćw

icze

nia

w p

isan

iu w

yra-

zów

i zd

ań.

Rozw

ijani

e sp

ostr

zega

w-

czoś

ci.

Ćw

icze

nia

graf

omot

oryc

zne.

Naz

wy

dom

ów

wyb

rany

ch z

wie

-rz

ąt d

omow

ych.

War

unki

po-

trze

bne

do ż

ycia

zw

ierz

ętom

do-

mow

ym. T

rosk

a i o

dpow

iedz

ial-

ność

za

zwie

rzę.

Rozw

iązy

wan

ie

zada

ń te

ksto

-w

ych:

dod

awa-

nie

i ode

jmow

a-ni

e w

zak

resi

e 9.

Wyk

onan

ie p

uzzl

i – a

kwa-

rium

. Roz

cina

nie,

ukł

adan

ie

elem

entó

w.

Odn

iesi

enie

do

stro

n w

mat

e-ria

łach

ucz

niow

-sk

ich

P. s

. 50,

51

K. s

. 46–

49P.

s. 5

0, 5

1K.

s. 4

9M

. s. 5

2, 5

3,

60–6

5W

. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

, 1.2

) b, c

, d, f

6.1)

b, c

, d, e

7.1) d

7.2

) d9.

2) a

, b

32

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Roz

wią

zuje

zag

adki

W

ypow

iada

się

na

tem

at o

dgad

nięt

ych

hase

ł i il

ustr

acji

Pis

ze li

tery

n, N

P

isze

wyr

azy

i zda

nia

Wie

, jak

ie w

arun

ki s

ą po

trze

bne

do ż

ycia

zw

ierz

ętom

dom

owym

R

ozci

na i

ukła

da e

lem

enty

puz

zli –

akw

ariu

m

Roz

wią

zuje

zad

anie

tek

stow

e

Pona

dpod

staw

owe

Opo

wia

da o

wła

snyc

h do

świa

dcze

niac

h w

hod

owli

zwie

rząt

dom

owyc

h J

est o

dpow

iedz

ialn

y za

swoj

e zw

ierz

ę Z

na n

azw

y do

mów

dla

wyb

rany

ch

zwie

rząt

dom

owyc

h

Dzi

eń 2

5.Pr

zedś

wią

tecz

ne

nast

roje

Wie

lozd

anio

we

wyp

o-w

iedz

i na

tem

at t

rady

cji

bożo

naro

dzen

iow

ych.

W

ysłu

chan

ie z

gady

wan

ek

o ch

oinc

e.Po

mys

ły n

a oz

dabi

anie

ch

oink

i.U

spra

wni

anie

tec

hnik

i cz

ytan

ia.

Rozw

iązy

wan

ie re

busó

w.

Ryso

wan

ie i

pisa

nie

po

ślad

zie.

Zap

isyw

anie

z p

a-m

ięci

imio

n dz

ieci

.Ro

la w

ielk

iej l

itery

w z

api-

sie

imio

n.

Nau

ka p

iose

n-ki

Kol

ęda

na

dzw

onka

ch.

Kolo

row

anie

w

edłu

g ko

du.

Zwyc

zaje

boż

ona-

rodz

enio

we

– ch

o-in

ka.

Daw

ne z

wyc

zaje

bo

żona

rodz

enio

-w

e –

podł

aźni

czka

.Tr

adyc

ja d

awan

ia

prez

entó

w.

Um

ieję

tnoś

ć pr

zyj-

mow

ania

pre

zen-

tów

.

Wyj

aśni

enie

po

jęci

a: d

rzew

o ig

last

e.Ro

dzaj

e dr

zew

ig

last

ych.

Rozp

ozna

je

i naz

ywa

drze

wa

igla

ste.

Dzi

eń b

ez m

ate-

mat

yki.

Dos

toso

wan

ie

ocze

kiw

ań

zwią

zany

ch

z pr

ezen

tam

i do

real

iów

m

ater

ialn

ych

rodz

iny.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 52,

53

K. s

. 50,

51

CD

K. s

. 51

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

3.1)

4.1)

5.3)

4)

6.1)

a11.

2)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Usp

raw

nia

tech

nikę

czy

tani

a R

ozw

iązu

je re

busy

R

ysuj

e i p

isze

po

ślad

zie

Zap

isuj

e z

pam

ięci

imio

na d

ziec

i W

ie, j

aka

jest

rola

wie

lkie

j lite

ry w

za-

pisi

e im

ion

Pot

rafi

daw

ać i

przy

jmow

ać p

reze

nty

Dos

toso

wuj

e oc

zeki

wan

ia z

wią

zane

z p

reze

ntam

i do

real

iów

rod

ziny

W

ie, c

zym

cha

rakt

eryz

uje

się

drze

wo

igla

-st

e W

ymie

nia

rodz

aje

drze

w ig

last

ych

Dba

o d

obro

inny

ch

Pop

raw

nie

real

izuj

e ut

wór

wok

alny

Pona

dpod

staw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

tra

dycj

i boż

onar

odze

niow

ych

Opi

suje

sw

oje

pom

ysły

na

ozda

bian

ie c

hoin

ki

Kol

oruj

e w

edłu

g ko

du

Zna

daw

ne z

wy-

czaj

e zw

iąza

ne z

drz

ewki

em b

ożon

arod

zeni

owym

Tygo

dnio

we

roz-

licze

nie

czas

u22

5 m

in45

min

45 m

in45

min

45 m

in18

0 m

in45

min

33

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

1. ty

dzie

ń gr

udni

a(1

35 m

inut

– 3

god

z. le

kcyj

ne)

Tem

at s

cena

rius

zaW

ymag

ania

ogó

lne

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia s

zcze

góło

we

Mat

eria

ł

Bezp

iecz

ne

przy

gody

. Po

kony

wan

ie p

rze-

szkó

d w

sal

i gim

na-

styc

znej

(4

5 m

in)

10.2

) b

Potr

afi p

okon

ywać

pr

zesz

kody

nat

ural

ne

i szt

uczn

e.

– W

ykon

uje

zesk

oki z

wy-

soko

ści d

o 1 m

na

mię

kkie

be

zpie

czne

pod

łoże

.

1) za

sady

bez

piec

zeńs

twa

w c

zasi

e sk

o-kó

w z

duż

ej w

ysok

ości

;2)

nau

ka w

ykon

ywan

ia z

esko

ków

z c

oraz

w

ięks

zej w

ysok

ości

;3)

zes

koki

z w

ysok

ości

do

1 m n

a m

iękk

ie

bezp

iecz

ne p

odło

że;

4) ć

wic

zeni

a ro

zluź

niaj

ące

i rel

aksa

cyjn

e.

Pods

taw

owe

Pod

ejm

uje

prób

y w

ykon

ania

zes

kokó

w z

wys

o-ko

ści 1

met

ra n

a m

iękk

ie p

odło

że.

Wyk

onuj

e ćw

icze

nia

rozl

uźni

ając

e i r

elak

sacy

j-ne

w p

arac

h.

Pona

dpod

staw

owe

Pod

ejm

uje

prób

y w

ykon

ania

zes

kokó

w z

wys

o-ko

ści w

yższ

ej n

iż 1

met

r na

mię

kkie

pod

łoże

.

Zaw

ody

w s

koka

ch

prze

z pr

zesz

kody

.D

osko

nale

nie

spra

w-

nośc

i mot

oryc

znej

(4

5 m

in)

10.2

) b

Potr

afi p

okon

ywać

pr

zesz

kody

nat

ural

ne

i szt

uczn

e.

– S

kacz

e pr

zez

nisk

ie p

rze-

szko

dy.

1) te

chni

ka s

kokó

w je

dnon

óż i

obun

óż;

2) ć

wic

zeni

a ze

ska

kank

ą;3)

prz

eska

kiw

anie

lini

i poł

ączo

ne z

rzut

em

piłk

i do

celu

;4)

sko

ki p

rzez

hul

a-ho

op;

5) t

or p

rzes

zkód

ze

skok

ami p

rzez

nis

kie

prze

szko

dy –

zaw

ody,

kib

icow

anie

.

Pods

taw

owe

Pod

ejm

uje

prób

y sk

oków

nad

nis

ką p

rzes

zkod

ą. P

okon

uje

nisk

ie p

rzes

zkod

y ni

eruc

hom

e. P

rzes

trze

ga z

asad

kul

tura

lneg

o za

chow

ania

się

na

boi

sku

w ro

li za

wod

nika

i ki

bica

.

Pona

dpod

staw

owe

Pok

onuj

e ni

skie

prz

eszk

ody

ruch

ome.

Skac

zem

y ja

k zw

ie-

rząt

ka.

Nau

ka b

ezpi

eczn

ego

skak

ania

(4

5 m

in)

10.2

) b

Potr

afi p

okon

ywać

pr

zesz

kody

nat

ural

ne

i szt

uczn

e.

– W

ykon

uje

skok

i na

mat

e-ra

cu.

1) za

sady

bez

piec

zeńs

twa

w c

zasi

e za

baw

sk

oczn

ych;

2) „

Skac

zmy

do g

óry

jak.

.. ka

ngur

y” –

za-

baw

y w

naś

lado

wan

iu s

kacz

ącyc

h zw

ie-

rząt

;3)

pok

onyw

anie

tor

u pr

zesz

kód

usta

wio

-ne

go n

a sp

ręży

stym

pod

łożu

;4)

opo

wie

ść ru

chow

a za

wie

rają

ca p

olec

e-ni

a zw

iąza

ne z

e sk

okam

i na

sprę

żyst

ym

podł

ożu.

Pods

taw

owe

Wyk

onuj

e sk

oki w

zwyż

na

sprę

żyst

ym p

odło

żu.

Naś

ladu

je ru

chem

sko

ki z

wie

rząt

. P

rzed

staw

ia ru

chem

prz

edst

awio

ne w

opo

wie

-śc

i syt

uacj

e. P

odej

muj

e pr

óbę

poko

nani

a to

ru p

rzes

zkód

.

Pona

dpod

staw

owe

Wsp

iera

dzi

eci w

pok

onan

iu t

oru

prze

szkó

d.

34

VI.

Świa

t w

okół

nas

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 2

6.Pi

erw

szy

śnie

gW

ysłu

chan

ie w

iers

za L

.J. K

erna

Ko

loro

wy

śnie

g.W

yszu

kiw

anie

w t

ekśc

ie o

kreś

leń

śnie

gu.

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi n

a te

mat

wie

rsza

i ilu

stra

cji.

Opi

s w

ielo

barw

nego

śni

egu.

Po

rząd

kow

anie

kol

ejno

ści w

yda-

rzeń

w h

isto

ryjc

e ob

razk

owej

.Ro

zwią

zyw

anie

zag

adek

o z

wie

-rz

ętac

h.Ro

zmow

a o

war

unka

ch ż

ycia

zw

ierz

ąt le

śnyc

h zi

mą.

Ć

wic

zeni

a w

pis

aniu

wyr

azów

i r

ozpo

znaw

aniu

ukr

ytyc

h lit

er.

Pocz

ytan

ka L

odow

a pu

łapk

a.

Nau

ka p

io-

senk

i Kol

ę-da

wró

bli.

Per-

cepc

ja s

łuch

o-w

a –

frag

men

t ut

wor

u A

. Viv

aldi

ego

Czt

ery

pory

ro

ku. Z

ima

cz. I

I.Ć

wic

zeni

a z

kloc

kam

i ry

tmic

znym

i.

Kolo

row

e st

em-

pelk

i z lo

du.

Ozd

abia

nie

papi

eru

do

pako

wan

ia p

re-

zent

ów.

Prac

a pl

asty

cz-

na K

olor

owa

zim

a ja

ko il

u-st

racj

a do

utw

o-ru

A. V

ival

die-

go C

zter

y po

ry

roku

. Zim

a cz

. II.

Doś

wia

dcze

nie

zwią

zane

z z

ama-

rzan

iem

wod

y.O

bser

wac

je

pogo

dy.

Wła

ściw

ości

śni

egu.

Dob

iera

nie

stro

ju

do w

arun

ków

po-

godo

wyc

h.Zw

ierz

ęta

zim

ując

e w

lesi

e (a

ktyw

ne,

zapa

dają

ce w

sen

zi

mow

y). P

rzys

to-

sow

anie

zw

ierz

ąt

do w

arun

ków

zim

o-w

ych.

Ko

niec

znoś

ć po

-m

ocy

zwie

rzęt

om

w p

rzet

rwan

iu z

imy.

Licz

ba 10

i je

j za

pis

cyfr

o-w

y. L

iczb

a 10

w

asp

ekta

ch

kard

ynal

nym

, po

rząd

kow

ym

i mia

row

ym.

Wyk

onan

ie

karm

nika

dl

a pt

aków

z

elas

tycz

-ne

j sia

tki.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 54–

57, 8

2, 8

3K.

s. 5

2, 5

3P.

s. 7

6 K.

s. 7

3C

D

M. s

. 66,

67

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, e

, f3.

1) 3)

5)

4.1)

2)6.

2) a

, b, c

, g7.2

) a, b

9.1)

a 9.

2) a

, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

wie

rsza

L.J.

Ker

na K

olor

owy

śnie

g W

yszu

kuje

w t

ekśc

ie s

łow

a ok

reśl

ając

e śn

ieg

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

tek

stu

i ilu

stra

cji

Ćw

iczy

pis

anie

wy-

razó

w

Ozd

abia

pap

ier d

o pa

kow

ania

pre

zent

ów k

olor

owym

i ste

mpe

lkam

i z lo

du

Obs

erw

uje

pogo

dę

Dob

iera

stró

j do

war

unkó

w p

ogod

owyc

h Z

na sp

osob

y zi

mo-

wan

ia z

wie

rząt

R

ozw

iązu

je z

agad

ki o

zw

ierz

ętac

h W

ie, j

ak z

wie

rzęt

a pr

zyst

osow

ują

się

do w

arun

ków

pog

odow

ych

Zna

licz

bę 10

, um

ie ją

zap

isać

R

ozum

ie p

ojęc

ie

liczb

y 10

w a

spek

tach

kar

dyna

lnym

, por

ządk

owym

i m

iaro

wym

Ś

piew

a pi

osen

kę K

olęd

a w

róbl

i Ś

wia

dom

ie i

akty

wni

e sł

ucha

muz

yki

Ana

lizuj

e sł

owni

e i s

łuch

owo

od-

twar

zany

utw

ór

Ilu

stru

je z

a po

moc

ą śr

odkó

w w

yraz

u pl

asty

czne

go o

dtw

arza

ną m

uzyk

ę

Pona

dpod

staw

owe

Por

ządk

uje

kole

jnoś

ć w

ydar

zeń

Oce

nia

zach

owan

ie in

nych

W

ymie

nia

wła

ściw

ości

śni

egu

Roz

pozn

aje

treś

ć i n

astr

ój w

utw

orac

h or

az b

rzm

ie-

nie

fort

epia

nu w

utw

orac

h m

uzyc

znyc

h

35

Dzi

eń 2

7.Ja

k ub

iera

my

się

zim

ą?

Wys

zuki

wan

ie n

a ilu

stra

cji p

rzed

-m

iotó

w, w

któ

rych

naz

wac

h sł

y-ch

ać g

łosk

ę b.

Czy

tani

e na

różn

ych

pozi

omac

h.W

ielo

zdan

iow

e w

ypow

iedz

i na

tem

at z

imow

ego

stro

ju w

opa

r-ci

u o

ilust

racj

e, c

zyta

ny t

ekst

or

az d

ośw

iadc

zeni

a U

. Ro

zmow

y na

tem

at p

ogod

y zi

-m

owej

.Ć

wic

zeni

a gr

afom

otor

yczn

e pr

zygo

tow

ując

e do

nau

ki p

isan

ia

liter

b, B

.Ro

zwija

nie

spos

trze

gaw

czoś

ci.

Ana

liza

i syn

teza

wzr

okow

o--s

łuch

owa

wyr

azów

.C

zyta

m s

am!

Gw

iazd

ka ś

nie-

gow

a z

biał

ych

serw

etek

, wst

ą-że

k i t

asie

mek

–

prac

a m

etod

ą ko

lażu

.

Bezp

iecz

ne

mie

jsca

zaba

w

zim

owyc

h.

Elem

enty

zim

owe-

go s

troj

u do

stos

o-w

aneg

o do

war

un-

ków

pog

odow

ych.

Obs

erw

acja

zm

ian

pogo

dy.

Licz

ba 10

–

doda

wan

ie

w z

akre

sie

10.

Rozk

ład

liczb

9,

10 n

a sk

ładn

iki.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 58,

59

K. s

. 54,

55,

78

P. s

. 59

M. s

. 68,

69

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

4.1)

5.6)

6.2)

a, b

, c7.2

) a, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cjac

h pr

zedm

ioty

, w k

tóry

ch n

azw

ach

słyc

hać

głos

kę b

Ć

wic

zy c

zyta

nie

na ró

żnyc

h po

ziom

ach

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

zim

owe-

go s

troj

u R

ozm

awia

na

tem

at z

imow

ej p

ogod

y P

isze

po

ślad

zie

Kre

śli k

szta

łty

liter

opod

obne

D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

wyr

azów

W

yko-

nuje

gw

iazd

kę ś

nieg

ową

met

odą

kola

żu

Wyb

iera

bez

piec

zne

mie

jsca

zaba

w z

imow

ych

Dos

toso

wuj

e st

rój z

imow

y do

war

unkó

w p

ogod

y O

bser

wuj

e zm

iany

pog

o-dy

W

ypow

iada

się

w w

ybra

nych

tec

hnik

ach

plas

tycz

nych

D

odaj

e w

zak

resi

e 10

Po

nadp

odst

awow

e R

ozkł

ada

i zap

isuj

e lic

zby

9, 10

w p

osta

ci d

wóc

h i t

rzec

h sk

ładn

ików

Dzi

eń 2

8.Ro

zwią

zuje

my

prob

lem

y

Wys

łuch

anie

tek

stu

Mis

ki n

ie

tylk

o po

d ch

oink

ę.W

ypow

iedz

i na

tem

at w

ysłu

cha-

nego

tek

stu.

Roz

mow

a o

prze

ba-

czan

iu, s

zacu

nku

wob

ec in

nych

i r

óżni

cach

mię

dzy

ludź

mi.

Poję

cia

szcz

ę-śc

ia, s

zacu

nku,

pr

zeba

czen

ia.

Różn

ice

mię

-dz

y lu

dźm

i.

Mie

jsca

zim

oweg

o sn

u zw

ierz

ąt –

ut

rwal

anie

wie

dzy.

Rozw

iązy

wan

ie

zada

ń te

ksto

-w

ych.

Ilus

trow

a-ni

e dz

iała

ń na

od

ejm

owan

ie

w z

akre

sie

10.

36

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Nau

ka p

isan

ia li

ter b

, B.

Ana

liza

i syn

teza

wzr

okow

o--s

łuch

owa

wyr

azów

.Pi

sani

e po

śla

dzie

.U

dzie

lani

e od

pow

iedz

i na

pyta

nia.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 60,

61

K. s

. 56,

57

CD

P. s

. 60,

61

K. s

. 56

M. s

. 70,

71

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

,5.

1)6.

1) b

7.2) b

, d

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

teks

tu o

pow

iada

nia

Wyp

owia

da si

ę na

tem

at w

ysłu

chan

ego

teks

tu

Odp

owia

da n

a py

tani

a D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

o-ko

wo-

słuc

how

ej w

yraz

ów

Roz

wią

zuje

zad

ania

tek

stow

e O

dejm

uje

w z

akre

sie

10

Pona

dpod

staw

owe

Roz

maw

ia n

a te

mat

prz

ebac

zani

a, s

zczę

ścia

, róż

nic

mię

dzy

ludź

mi

Dzi

eń 2

9.Lu

bię

gry

Wys

zuki

wan

ie n

a ilu

stra

cji p

rzed

-m

iotó

w, w

któ

rych

naz

wac

h sł

y-ch

ać g

łosk

ę g.

Czy

tani

e na

różn

ych

pozi

omac

h.W

ielo

zdan

iow

e w

ypow

iedz

i na

tem

at g

ier w

opa

rciu

o il

ustr

acje

, cz

ytan

y te

kst

oraz

doś

wia

dcze

-ni

a dz

ieci

. Ro

zmow

y na

tem

at p

omys

łów

na

spęd

zani

e gr

udni

owyc

h w

iecz

o-ró

w z

rodz

iną.

Pisa

nie

po ś

ladz

ie.

Ćw

icze

nia

graf

omot

oryc

zne

przy

goto

wuj

ące

do n

auki

pis

a-ni

a lit

ery

g.Ro

zpoz

naw

anie

wie

lkie

j i m

ałej

lit

ery.

Ana

liza

i syn

teza

wzr

okow

o--s

łuch

owa

wyr

azu.

Czy

tam

sam

!

Ana

liza

słow

na

i słu

chow

a M

azur

ka

D-d

ur F

ryde

ry-

ka C

hopi

na.

Spęd

zani

e cz

a-su

z b

liski

mi.

Prze

licza

nie

prze

dmio

tów

na

ilus

trac

ji. L

i-cz

ebni

ki g

łów

ne

i por

ządk

owe.

Po

rów

nyw

anie

lic

zebn

ości

.

37

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 62,

63

K. s

. 58,

59,

78

CD

P. s

. 62,

63

M. s

. 72,

73

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

, 1.2

) b, c

, d, f

,3.

5)5.

3) 6

)7.1

) a,b

7.2

) a

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cji p

rzed

mio

ty, w

któ

rych

naz

wac

h sł

ycha

ć gł

oskę

g

Ćw

iczy

czy

tani

e na

różn

ych

pozi

omac

h W

ypow

iada

się

na

tem

at u

lubi

onyc

h gi

er w

opa

rciu

o t

ekst

ora

z w

łasn

e do

świa

dcze

nia

Pis

ze p

o śl

adzi

e K

reśl

i ksz

tałt

y lit

erop

odob

ne

Dok

onuj

e an

aliz

y i s

ynte

zy w

zrok

owo-

słuc

how

ej w

yraz

ów

Prz

eli-

cza

prze

dmio

ty i

zapi

suje

ich

licze

bnoś

ć cy

frą

Św

iado

mie

i ak

tyw

nie

słuc

ha m

uzyk

i

Pona

dpod

staw

owe

Pro

ponu

je w

łasn

e sp

osob

y sp

ędza

nia

grud

niow

ych

wie

czor

ów z

blis

kim

i Z

na i

stos

uje

licze

bnik

i głó

wne

i po

rząd

kow

e R

ozpo

znaj

e tr

eść,

nas

trój

or

az z

mia

ny d

ynam

iczn

e w

utw

orac

h m

uzyc

znyc

h R

ozpo

znaj

e br

zmie

nie

fort

epia

nu w

utw

orac

h m

uzyc

znyc

h

Dzi

eń 3

0.W

ażne

sło

wa

Rozm

owa

o ro

zwią

zyw

aniu

pro

-bl

emów

, prz

ebac

zani

u, p

rzep

ra-

szan

iu, p

rzyz

naw

aniu

do

win

y,

używ

aniu

słó

w: p

rosz

ę, d

zięk

uję,

pr

zepr

asza

m.

Opo

wia

dani

e hi

stor

yjki

obr

az-

kow

ej.

Zapo

znan

ie u

czni

ów z

tre

ścią

ba

jki o

em

ocja

ch M

ój g

araż

. O

cena

zac

how

ania

chł

opcó

w.

Nau

ka p

isan

ia li

ter g

, G. A

nali-

za g

łosk

owa

wyr

azów

, pis

anie

po

śla

dzie

.Ć

wic

zeni

a gr

afom

otor

yczn

e.

Zgod

na p

osta

-w

a po

dcza

s gi

er i

zaba

w

z ró

wie

śnik

ami.

Kultu

raln

e ro

zwią

zyw

anie

ko

nflik

tów

.U

żyw

anie

słó

w

grze

czno

ścio

-w

ych.

Um

ieję

tnoś

ć pr

zyzn

awan

ia

się

do w

iny.

Dzi

eń b

ez m

a-te

mat

yki.

Prze

strz

ega-

nie

regu

ł obo

-w

iązu

jący

ch

w s

połe

czno

-śc

i dzi

ecię

cej

oraz

w ś

wie

-ci

e do

rosł

ych.

Sz

anow

anie

cu

dzej

wła

s-no

ści.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 64,

65

K. s

. 60,

61

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

1.2

) c, d

5.2)

11.1)

4)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Uży

wa

zwro

tów

grz

eczn

ości

owyc

h K

ultu

raln

ie ro

zwią

zuje

kon

flikt

y P

rzes

trze

ga re

guł o

bow

iązu

jący

ch w

spo

łecz

nośc

i dzi

ecię

cej

Wie

, jak

waż

na je

st

praw

dom

ówno

ść

Pis

ze li

tery

g i

G

Pis

ze p

o śl

adzi

e Po

nadp

odst

awow

e O

pow

iada

his

tory

jkę

obra

zkow

ą P

otra

fi pr

zyzn

ać s

ię d

o w

iny

Tygo

dnio

we

roz-

licze

nie

czas

u22

5 m

in45

min

45 m

in45

min

45 m

in18

0 m

in45

min

38

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

2. t

ydzi

eń g

rudn

ia(1

35 m

inut

– 3

god

z. le

kcyj

ne)

Tem

at

scen

ariu

sza

Wym

agan

ia

ogól

neTr

eści

nau

czan

iaPr

zew

idyw

ane

osią

gnię

cia

uczn

iaW

ymag

ania

szc

zegó

łow

eM

ater

iał

Choi

nkow

y za

-w

rót

głow

y.

Rzut

y i c

hwyt

y –

różn

e pr

zybo

ry(4

5 m

in)

10.2

) aPo

traf

i chw

ytać

pi

łkę,

rzuc

ać n

ią d

o ce

lu i

na o

dleg

łość

, to

czyć

ją i

kozł

ować

.

– Rz

uca

obur

ącz

piłe

cz-

kam

i, ob

ręcz

ami,

chus

-te

czka

mi s

zyfo

now

ymi,

mac

zuga

mi i

chw

yta

je.

1) za

baw

y z

rzuc

anie

m i

chw

ytan

iem

szy

fono

wyc

h ch

uste

czek

;2)

ćw

icze

nia

żong

low

ania

trz

ema

chus

tecz

kam

i;3)

pod

rzuc

anie

i ch

wyt

anie

obr

ęczy

;4)

pró

by p

odrz

ucan

ia i

chw

ytan

ia p

iłecz

ek;

5) p

reze

ntac

ja o

siąg

nięć

.

Pods

taw

owe

Ucz

estn

iczy

w z

abaw

ach

wpr

owad

zają

cych

do

żong

low

ania

. R

zuca

obu

rącz

piłe

czka

mi,

obrę

czam

i, ch

us-

tecz

kam

i szy

fono

wym

i, m

aczu

gam

i i je

chw

yta.

Pre

zent

uje

swoj

e um

ieję

tnoś

ci n

a fo

rum

kla

sy.

Pona

dpod

staw

owe

Żon

gluj

e tr

zem

a ch

uste

czka

mi.

Am

bitn

ie d

ąży

do w

ykon

ania

ćw

icze

ń.

Moż

na z

robi

ć to

le

piej

. D

osko

nale

nie

rzu-

tów

prz

ybor

ami

cyrk

owym

i i ic

h ch

wyt

ania

(45

min

)

10.2

) aPo

traf

i chw

ytać

pi

łkę,

rzuc

ać n

ią d

o ce

lu i

na o

dleg

łość

, to

czyć

ją i

kozł

ować

.

– Rz

uca

obur

ącz

piłe

czka

-m

i, ob

ręcz

ami,

chus

tecz

-ka

mi s

zyfo

now

ymi,

ma-

czug

ami i

je c

hwyt

a.

1) za

baw

y z

rzuc

anie

m i

chw

ytan

iem

mac

zug;

2) p

odrz

ucan

ie i

chw

ytan

ie o

bręc

zy o

burą

cz

i jed

norą

cz;

3) r

ozkr

ęcan

ie p

ojed

yncz

ego

tale

rzyk

a i p

rzek

łada

-ni

e ta

lerz

yka

na p

alec

;4)

pod

rzuc

anie

i ch

wyt

anie

dw

óch

piłe

czek

;5)

pre

zent

acja

osi

ągni

ęć.

Pods

taw

owe

Rzu

ca o

burą

cz p

iłecz

kam

i, ob

ręcz

ami,

chus

-te

czka

mi s

zyfo

now

ymi,

mac

zuga

mi i

je c

hwyt

a. W

ykon

uje

sztu

czkę

cyr

kow

ą z

rozk

ręca

niem

ta

lerz

yka.

Pod

rzuc

a i c

hwyt

a dw

ie p

iłecz

ki.

Pre

zent

uje

swoj

e um

ieję

tnoś

ci n

a fo

rum

kla

sy.

Pona

dpod

staw

owe

Spr

awni

e po

drzu

ca i

chw

yta

dwie

piłe

czki

.

Kozł

owan

ie i

rzu-

cani

e; c

hwyt

anie

, ce

low

anie

. N

auka

gry

w m

ini-

piłk

ę rę

czną

(4

5 m

in)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

aję-

ciac

h ro

zwija

jący

ch

spra

wno

ść fi

zycz

ną,

zgod

nie

z re

guła

mi.

– Ro

zwija

spr

awno

ść fi

-zy

czną

prz

ez g

ry i

zaba

-w

y.

– W

yjaś

nia

kons

ekw

encj

e or

gani

zow

ania

gie

r i z

a-ba

w w

nie

odpo

wie

dnic

h w

arun

kach

.

1) el

emen

ty g

ry w

min

ipiłk

ę rę

czną

(chw

ytan

ie

piłk

i w m

iejsc

u, w

mar

szu,

w b

iegu

);2)

zab

awy

budu

jące

zau

fani

e w

gru

pie

(spa

cer

z za

mkn

ięty

mi o

czam

i, m

ario

netk

a);

3) w

arun

ki b

ezpi

eczn

ej z

abaw

y;4)

pod

ania

piłk

i w p

arac

h (w

mie

jscu,

w m

arsz

u,

w b

iegu

);5)

ele

men

ty m

eczu

min

ipiłk

i ręc

znej

;6)

zas

ady

spor

tow

ej ry

wal

izac

ji.

Pods

taw

owe

Koz

łuje

w m

iejsc

u i w

mar

szu.

Chw

yta

i rzu

ca p

iłkę

obur

ącz

i jed

norą

cz.

Wsp

ółdz

iała

z in

nym

i w t

rakc

ie g

ry i

zaba

wy.

Prz

estr

zega

zas

ad b

ezpi

eczn

ej g

ry z

espo

łow

ej.

Pona

dpod

staw

owe

Chw

yta

i cel

nie

rzuc

a pi

łkę

obur

ącz

i jed

no-

rącz

w b

iegu

.

39

VII.

Św

ięta

, św

ięta

…

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Dzi

eń 3

1.Św

iąte

czne

drob

iazg

i

Wie

lozd

anio

we

wyp

owie

dzi

na t

emat

ozd

ób c

hoin

kow

ych

wyk

onan

ych

sam

odzi

elni

e pr

zez

dzie

ci w

opa

rciu

o t

ekst

, ilu

stra

cję

i doś

wia

dcze

nia

U.

Czy

tani

e na

różn

ym p

ozio

mie

.Pi

sani

e i u

zupe

łnia

nie

zdań

.A

naliz

a i s

ynte

za w

zrok

owo-

-słu

chow

a w

yraz

ów.

Ukł

adan

ie i

pisa

nie

wyr

azów

.

Rozw

ijani

e pe

r-ce

pcji

słuc

how

ej

z ćw

icze

niam

i.W

ysłu

chan

ie fr

ag-

men

tu u

twor

u A

. Viv

aldi

ego

Czt

ery

pory

roku

. Zi

ma

cz. I

II.Ć

wic

zeni

a ut

rwa-

lają

ce z

klo

ckam

i ry

tmic

znym

i –

wym

yśla

nie

i od-

gryw

anie

rytm

u.

Wyk

onan

ie

ilust

racj

i do

wys

łu-

chan

ego

utw

oru.

Wsp

ółpr

aca

przy

ozd

abia

niu

pier

nikó

w i

wyk

o-ny

wan

iu o

zdób

ch

oink

owyc

h or

az k

artk

i św

ią-

tecz

nej.

Rozw

iązy

wan

ie

zada

ń te

ksto

wyc

h –

doda

wan

ie i

odej

-m

owan

ie w

zak

resi

e 10

.

Rond

elko

land

ia

– oz

dabi

anie

pi

erni

ków

.W

ykon

anie

ka

rtki

św

iąte

cz-

nej z

sza

blon

u i p

apie

row

ych

bom

bek

na

choi

nkę.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 66,

67,

84,

85

K. s

. 62,

63

P. s

. 76

K. s

. 74

CD

M. s

. 74,

75

P. s

. 66

W. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

3.1)

2) 3

) 5)

4.2)

5.1)

2)7.2

) a, b

, d9.

2) a

, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wyp

owia

da s

ię n

a te

mat

ozd

ób c

hoin

kow

ych

Udz

iela

odp

owie

dzi n

a py

tani

a P

isze

i uz

upeł

nia

zdan

ia

Ukł

ada

i pis

ze w

yraz

y D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

ucho

wej

wyr

azów

W

spół

prac

uje

przy

ozd

abia

niu

pier

nikó

w

Wyk

onuj

e z

papi

eru

bom

bki c

hoin

kow

e or

az k

artk

ę św

iąte

czną

z s

zabl

onu

Um

ie

doda

wać

w z

akre

sie

10

Um

ie ro

zwią

zać

zada

nie

teks

tow

e R

ozpo

znaj

e tr

eść

i nas

trój

w u

twor

ach

muz

yczn

ych

oraz

zm

iany

dyn

amic

zne

Św

iado

mie

i ak

tyw

nie

słuc

ha

muz

yki

Ilu

stru

je z

a po

moc

ą pl

asty

czny

ch ś

rodk

ów w

yraz

u sł

ucha

ną m

uzyk

ę

Dzi

eń 3

2.Bo

mbk

a (d

zień

do

dys

pozy

cji

nauc

zyci

ela)

Wys

łuch

anie

czy

tane

go p

rzez

N

. opo

wia

dani

a Bo

mbk

a D

. Gło

śnic

kiej

.O

pisy

wan

ie n

astr

oju

teks

tu

i nas

troj

u pa

nują

cego

w d

o-m

ach

w z

wią

zku

z pr

zygo

to-

wan

iem

do

świą

t.

Wys

łuch

anie

ko

lęd.

Ozd

abia

nie

pom

arań

-cz

y go

ździ

-ka

mi.

Dzi

eń b

ez m

atem

a-ty

ki.

Wyk

onyw

anie

oz

dób

choi

n-ko

wyc

h z

przy

-go

tow

anyc

h w

cześ

niej

mat

e-ria

łów

.

40

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Posz

erza

nie

słow

nict

wa

o w

y-ra

zy z

wią

zane

z e

mpa

tią.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

3.5)

4.1)

9.2)

a, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

ze z

rozu

mie

niem

opo

wia

dani

a Bo

mbk

a D

. Gło

śnic

kiej

W

ypow

iada

się

na

tem

at b

ohat

erki

tek

stu

i nas

troj

u op

owia

dani

a S

łuch

a ko

lęd

Ozd

a-bi

a po

mar

ańcz

ę go

ździ

kam

i W

ykon

uje

ozdo

by c

hoin

kow

e

Pona

dpod

staw

owe

Opi

suje

nas

trój

pan

ując

y po

dcza

s pr

zygo

tow

ać ś

wią

tecz

nych

Dzi

eń 3

3.U

bier

amy

choi

nkę

Wys

zuki

wan

ie n

a ilu

stra

cji

prze

dmio

tów

, w k

tóry

ch n

a-zw

ach

słyc

hać

głos

kę [h

].C

zyta

nie

na ró

żnyc

h po

zio-

mac

h.W

ielo

zdan

iow

e w

ypow

ie-

dzi n

a te

mat

prz

ygot

owań

do

świą

t w

opa

rciu

o il

ustr

acje

, cz

ytan

y te

kst

oraz

doś

wia

d-cz

enia

U.

Rozm

owy

na t

emat

pom

o-cy

w ro

dzin

nych

prz

ygot

owa-

niac

h do

św

iąt.

Pisa

nie

po ś

ladz

ie. Ć

wic

zeni

a gr

afom

otor

yczn

e pr

zygo

to-

wuj

ące

do n

auki

pis

ania

dw

u-zn

aku

ch.

Wyp

owie

dzi n

a te

mat

ilus

tra-

cji o

raz

teks

tu.

Twor

zeni

e da

lsze

go c

iągu

hi-

stor

yjki

w o

parc

iu o

ilus

trac

ję

i zgr

omad

zony

mat

eria

ł

Nau

ka k

olęd

Prz

y-bi

eżel

i do

Betle

-je

m o

raz

Lula

jże,

Je

zuni

u.

Ako

mpa

niam

ent

do p

iose

nki.

Ćw

icze

nia

ryt-

mic

zno-

ruch

owe.

Obo

wią

zki c

złon

-kó

w ro

dzin

y zw

iąza

ne z

prz

y-go

tow

ania

mi d

o św

iąt.

Wsp

ółpr

aca

z ró

-w

ieśn

ikam

i i d

o-ro

słym

i.

Pom

agan

ie z

wie

-rz

ętom

w p

rze-

trw

aniu

zim

y.U

mie

szcz

anie

na-

lepe

k z

poka

rmem

pr

zy o

dpow

ied-

nim

zw

ierz

ęciu

.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Roz

-w

iązy

wan

ie z

adań

te

ksto

wyc

h –

do-

pełn

iani

e do

10,

rozk

ład

liczb

y 10

na

skła

dnik

i.

Wyk

onan

ie

ksią

żecz

ki

Ziel

ony

gość

za

wita

ł. W

ycin

a-ni

e ka

rton

ików

sł

owno

-obr

az-

kow

ych.

41

wyr

azow

y.A

naliz

a i s

ynte

za w

zrok

owo-

-słu

chow

a w

yraz

ów.

Pisa

nie

wyr

azów

.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 68–

71K.

s. 6

4–67

CD

K. s

. 64

M. s

. 76–

79W

. 1

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

3.1)

2) 3

)5.

4)6.

1) a,

e

6.2)

b7.2

) a, b

, d9.

2) a

, b

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Wys

zuku

je n

a ilu

stra

cji p

rzed

mio

ty, w

któ

rych

naz

wac

h sł

ycha

ć gł

oskę

[h]

Ćw

iczy

czy

tani

e na

różn

ych

pozi

omac

h W

ypow

iada

się

na

tem

at p

rzyg

oto-

wań

do

świą

t P

isze

po

ślad

zie

Kre

śli k

szta

łty

liter

opod

obne

W

ypow

iada

się

na

tem

at il

ustr

acji

Wyc

ina

kart

onik

i D

okon

uje

anal

izy

i syn

tezy

wzr

okow

o-sł

ucho

-w

ej

Wyw

iązu

je s

ię z

e sw

oich

obo

wią

zków

dom

owyc

h W

spół

prac

uje

z ró

wie

śnik

ami

Pom

aga

zwie

rzęt

om p

rzet

rwać

zim

ę D

opeł

nia

do 10

U

mie

dod

awać

w z

a-kr

esie

10

Um

ie ro

zwią

zać

zada

nie

teks

tow

e P

opra

wni

e re

aliz

uje

utw

ory

wok

alne

, ćw

icze

nia

mow

y ze

słu

chu,

z p

amię

ci i

w z

espo

le

Śpi

ewa

kolę

dy: P

rzyb

ieże

li do

Be-

tleje

m o

raz

Lula

jże,

Jezu

niu

Ako

mpa

niuj

e do

pio

senk

i P

opra

wni

e w

ykon

uje

krea

cje

muz

yczn

o-ru

chow

e U

czes

tnic

zy w

ćw

icze

niac

h ry

tmic

zno-

ruch

owyc

h P

raw

i-dł

owo

real

izuj

e ćw

icze

nia

rytm

iczn

o-ru

chow

e ut

rwal

ając

e ry

tmy

z po

znan

ej p

iose

nki

Po

nadp

odst

awow

e T

wor

zy c

iąg

dals

zy h

isto

ryjk

i w o

parc

iu o

zgr

omad

zony

mat

eria

ł wyr

azow

y W

ykon

uje

ksią

żecz

kę i

ukła

da h

isto

ryjk

ę Zi

elon

y go

ść z

awita

ł

Dzi

eń 3

4.H

ej, k

olęd

a!Sł

ucha

nie

wie

rsza

C. J

ancz

ar-

skie

go Z

gw

iazd

ą.Ro

zmow

a na

tem

at z

wyc

za-

jów

zw

iąza

nych

z w

ędró

wką

ko

lędn

ików

.Po

szer

zani

e sł

owni

ctw

a o

wy-

razy

zw

iąza

ne z

e św

iąte

czny

m

kolę

dow

anie

m (c

hoch

oł,

gwia

zda,

tur

oń, k

olęd

nicy

).U

spra

wni

anie

tem

pa c

zyta

nia.

Nau

ka p

isan

ia c

h.D

opas

owyw

anie

pyt

ań d

o od

pow

iedz

i.Ć

wic

zeni

a gr

afom

otor

yczn

e.Ć

wic

zeni

a w

pis

aniu

zda

ń.Ks

ztał

ceni

e sp

ostr

zega

wcz

ości

.Re

dago

wan

ie t

reśc

i życ

zeń

świą

tecz

nych

.

Dos

toso

wan

ie

stro

ju d

o w

arun

-kó

w a

tmos

fery

cz-

nych

.N

azyw

anie

zw

ie-

rząt

, któ

re u

czes

t-ni

czył

y w

mar

szu

kolę

dnik

ów.

Mat

emat

yka

w d

ział

aniu

. Roz

-w

iązy

wan

ie z

adań

te

ksto

wyc

h: d

oda-

wan

ie i

odej

mow

a-ni

e w

zak

resi

e 10

. U

trw

alan

ie p

ojęć

: ty

le s

amo,

naj

wię

-ce

j, na

jmni

ej.

42

Tem

atdn

iaA

ktyw

ność

ucz

nia

– ed

ukac

je:

polo

nist

yczn

am

uzyc

zna

plas

tycz

nasp

ołec

zna

przy

rodn

icza

mat

emat

yczn

ate

chni

czna

etyc

zna

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

P. s

. 72,

73

K. s

. 68–

71M

. s. 7

6, 7

7, 8

1–85

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

1.2

) b, c

, d, f

6.1)

a 6.

2) c

7.2) a

, b, d

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Słu

cha

wie

rsza

C. J

ancz

arsk

iego

Z g

wia

zdą

Pos

ługu

je s

ię s

łow

nict

wem

zw

iąza

nym

ze

świą

tecz

nym

kol

ędow

anie

m

Usp

raw

nia

tem

po c

zyta

nia

Bie

rze

udzi

ał w

zab

awac

h dr

amow

ych

Pisz

e lit

ery

ch, C

h D

opas

owuj

e py

tani

a do

odp

owie

dzi

Um

ie d

odaw

ać w

zak

resie

10

Um

ie ro

zwią

zać

zada

nie

teks

tow

e

Pona

dpod

staw

owe

Roz

maw

ia n

a te

mat

zw

ycza

jów

zw

iąza

nych

z w

ędró

wką

kol

ędni

ków

R

edag

uje

treś

ć ży

czeń

św

iąte

czny

ch

Zna

poj

ęcia

: tyl

e sa

mo,

naj

wię

cej,

naj-

mni

ej

Dzi

eń 3

5.Ja

sełk

a (d

zień

do

dysp

ozyc

ji na

-uc

zyci

ela)

Skła

dani

e ży

czeń

.U

dzia

ł w p

rzed

staw

ieni

u.W

łaśc

iwe

zach

owan

ie p

od-

czas

prz

edst

awie

nia.

Wyp

owie

dzi n

a te

mat

wra

żeń

po o

bejrz

eniu

prz

edst

awie

nia

Skła

dani

e ży

czeń

.Ro

zwija

nie

em-

patii

.

Odn

iesie

nie

do

stro

n w

mat

eria

-ła

ch u

czni

owsk

ich

Odn

iesi

enia

do

NPP

1.1) a

, b, c

5.2)

3)

Prze

wid

ywan

e os

iągn

ięci

a uc

znia

Pods

taw

owe

Skł

ada

życz

enia

B

ierz

e ud

ział

w p

rzed

staw

ieni

u P

otra

fi za

chow

ać s

ię n

a pr

zeds

taw

ieni

u W

ypow

iada

się

na

tem

at w

raże

ń po

obe

jrzen

iu p

rzed

staw

ie-

nia

Tygo

dnio

we

rozl

icze

nie

czas

u22

5 m

in45

min

45 m

in45

min

45 m

in18

0 m

in45

min

43

Rozk

ład

mat

eria

łu w

ycho

wan

ia fi

zycz

nego

na

3. t

ydzi

eń g

rudn

ia

Tem

at s

cena

rius

zaW

ymag

ania

ogó

lne

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia s

zcze

góło

we

Mat

eria

ł

Gra

w z

espo

le w

zmac

-ni

a si

lną

wol

ę.

Dos

kona

leni

e gr

y w

dw

a og

nie

i min

ipił-

kę rę

czną

(45

min

)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

aję-

ciac

h ro

zwija

jący

ch

spra

wno

ść fi

zycz

ną,

zgod

nie

z re

guła

mi.

– Ro

zwija

spr

awno

ść fi

zycz

-ną

prz

ez g

ry i

zaba

wy.

–

Wyj

aśni

a ko

nsek

wen

cje

orga

nizo

wan

ia g

ier i

zab

aw

w n

ieod

pow

iedn

ich

wa-

runk

ach.

1) fr

agm

enty

gry

w d

wa

ogni

e;2)

ele

men

ty g

ry w

min

ipiłk

ę rę

cz-

ną –

koz

łow

anie

piłk

i w m

iejsc

u i w

mar

szu;

3) w

arun

ki o

rgan

izow

ania

gie

r i z

abaw

.

Pods

taw

owe

Ucz

estn

iczy

w g

rach

dru

żyno

wyc

h. U

trzy

muj

e po

praw

ne k

onta

kty

z ró

wie

śnik

ami w

cza

-si

e gr

y. P

odpo

rząd

kow

uje

się

regu

łom

. P

osłu

guje

się

piłk

ą –

rzuc

a i c

hwyt

a. R

espe

ktuj

e re

guły

gry

(zab

awy)

i po

dpor

ządk

owuj

e si

ę de

cyzj

om s

ędzi

ego

(nau

czyc

iela

).

Pona

dpod

staw

owe

Wła

ściw

ie z

acho

wuj

e si

ę w

syt

uacj

i zw

ycię

stw

a i p

o-ra

żki.

Zręc

zni i

grz

eczn

i pił-

karz

e rę

czni

. M

inip

iłka

ręcz

na i

zasa

-dy

ryw

aliz

acji

spor

tow

ej(4

5 m

in)

10.1)

Ucz

estn

iczy

w z

aję-

ciac

h ro

zwija

jący

ch

spra

wno

ść fi

zycz

ną,

zgod

nie

z re

guła

mi.

– Ro

zwija

spr

awno

ść fi

zycz

-ną

, ucz

estn

iczą

c w

min

i-gr

ach

spor

tow

ych.

– Pr

zest

rzeg

a za

sad

min

igie

r sp

orto

wyc

h.

1) el

emen

ty g

ry w

min

ipiłk

ę rę

cz-

ną (c

hwyt

anie

piłk

i w m

iejsc

u,

w m

arsz

u, w

bie

gu);

2) w

arun

ki b

ezpi

eczn

ej z

abaw

y;3)

mec

z m

inip

iłki r

ęczn

ej;

4) z

asad

y sp

orto

wej

ryw

aliz

acji;

5) s

amoo

cena

zac

how

ania

w c

zasi

e m

eczu

.

Pods

taw

owe

Koz

łuje

w m

iejsc

u i w

mar

szu.

Chw

yta

piłk

ę ob

urąc

z i j

edno

rącz

w m

iejsc

u i w

ruch

u,

rzuc

a pi

łką.

Rzu

ca p

iłką

do c

elu

stał

ego

i ruc

hom

ego.

Prz

estr

zega

zas

ad b

ezpi

eczn

ej g

ry z

espo

łow

ej.

Udz

iela

info

rmac

ji zw

rotn

ej n

a te

mat

wła

sneg

o za

cho-

wan

ia p

odcz

as m

eczu

.

Pona

dpod

staw

owe

Wsp

iera

kol

egów

w c

zasi

e gr

y. W

spół

prac

uje

w g

rupi

e. W

yjaś

nia

zasa

dy k

ultu

raln

ego

zach

owan

ia s

ię n

a bo

-is

ku w

roli

zaw

odni

ka i

kibi

ca.

44

Tem

at s

cena

rius

zaW

ymag

ania

ogó

lne

Treś

ci n

aucz

ania

Prze

wid

ywan

eos

iągn

ięci

a uc

znia

Wym

agan

ia s

zcze

góło

we

Mat

eria

ł

Kolo

ry n

a ro

zgrz

ewkę

. O

bręc

ze –

dos

kona

le-

nie

rzut

ów i

chw

ytów

(45

min

)

10.2

) aPo

traf

i chw

ytać

pił-

kę, r

zuca

ć ni

ą do

cel

u i n

a od

legł

ość,

to-

czyć

ją

i koz

łow

ać.

– Rz

uca

obur

ącz

piłe

czka

mi,

obrę

czam

i, ch

uste

czka

mi

szyf

onow

ymi,

mac

zuga

mi

i je

chw

yta.

1) za

baw

y z

rzuc

anie

m i

chw

yta-

niem

mac

zug

(lub/

i wor

eczk

ów,

piłe

czek

);2)

pod

rzuc

anie

i ch

wyt

anie

obr

ęczy

je

dnor

ącz;

3) r

ozkr

ęcan

ie p

ojed

yncz

ego

tale

-rz

yka

i prz

ekła

dani

e ta

lerz

yka

na

pale

c lu

b m

iędz

y dz

iećm

i;4)

pod

rzuc

anie

i ch

wyt

anie

dw

óch

piłe

czek

;5)

pre

zent

acja

osi

ągni

ęć.

Pods

taw

owe

Rzu

ca o

burą

cz p

iłecz

kam

i, ob

ręcz

ami,

chus

tecz

ka-

mi s

zyfo

now

ymi,

mac

zuga

mi,

wor

eczk

ami,

wyk

onuj

ąc

prób

y ch

wyt

ania

wyr

zuca

nych

prz

edm

iotó

w.

Pod

rzuc

a ob

ręcz

e je

dnor

ącz

i pod

ejm

uje

prób

y ic

h ch

wyt

ania

. W

ykon

uje

sztu

czkę

cyr

kow

ą z

rozk

ręca

niem

tal

erzy

ka

i prz

ekła

dani

em g

o na

pal

ec.

Pod

rzuc

a i c

hwyt

a dw

ie p

iłecz

ki.

Pre

zent

uje

swoj

e um

ieję

tnoś

ci n

a fo

rum

kla

sy.

Pona

dpod

staw

owe

Spr

awni

e po

drzu

ca i

chw

yta

obrę

cze

jedn

orąc

z.

45

SCENARIUSZE ZAJĘĆ DO CYKLU TROPICIELE. CZĘŚĆ 2

I. JESIENNA POGODA

Dzień 1. Listopadowa zadumaZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat wiersza Heleny Bechlerowej Święto Zmarłych Nauka piosenki Jesień – Jesieniucha Rozpoznawanie odgłosów jesieni Nazywanie emocji związanych z odejściem bliskiej osoby na podstawie tekstu Dokąd odszedł dziadek? Wskazywanie i nazywanie drzew liściastych Dodawanie w zakresie 5 – ćwiczenia z kostkami sześciennymi i kostkami domina

CDP. s. 3–5K. s. 3M. s. 3–5


1. Wysłuchanie wiersza Heleny Bechlerowej Święto Zmarłych. Rozmowa na temat tekstu.– O jakim dniu mówi poetka w wierszu?– Kogo wspominamy w tym dniu?– Jaki nastrój panuje na cmentarzu w pierwszych dniach listopada?– Kogo widzimy na ilustracji?– Jakie emocje malują się na twarzach ludzi zgromadzonych przy mogiłach?

2. Nauka piosenki Jesień – Jesieniucha. Tekst i nuty na s. 173. Rozpoznawanie odgło-sów jesieni. Wzorowe zaprezentowanie piosenki przez N. z dokładną interpretacją treści słownej i muzycznej, z zachowaniem odpowiedniej mimiki, natężenia i barwy głosu oraz tempa.

Rozmowa na temat piosenki:– O jakiej porze roku jest mowa w piosence?– O czym jest piosenka?– Tempo piosenki jest wolne czy szybkie?– Piosenka jest radosna czy smutna?

Ćwiczenia mowy. N. prawidłowo wymawia fragmenty zdań, U. wyraźnie powta-rzają je w tempie szybkim lub wolnym, cicho lub głośno:– ale plucha cha, cha– żółta grucha cha, cha– hop, do brzucha cha, cha– mucha cha, cha!– jesień, jesień, jesieniucha cha, cha!

Ćwiczenie rytmiczne: wymawianie, klaskanie lub granie fragmentu rytmu pio-senki:

A – le plu – cha cha, cha plu – cha cha, cha

WARTO zapoznać się z innymi propozycjami ćwiczeń w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 168.

Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe z wykorzystaniem rytmu piosenki:– U. poruszają się po sali, wytupując rytm piosenki.– U. podzieleni są na dwie grupy. Pierwsza wytupuje rytm piosenki, druga wy-

klaskuje go.

edukacja polonistycznaP. s. 3 ćw. 1, 2

edukacja muzycznaedukacja przyrodniczaCD

46

Tropiciele. Część 2 | I. Jesienna pogoda

Odgłosy jesieni – ćwiczenia słuchowe. N. odtwarza przykłady dźwiękowe jesieni. U. rozpoznają zjawiska słuchowe i nadają im nazwy: deszcz, ulewny deszcz, sze-lest liści, wiatr, chlapanie.

Ćwiczenia muzyczno-rytmiczne: podczas przerwy w graniu rytmu do marszu, biegu lub podskoków N. wypowiada hasło związane z zadaniem, U. realizują po-lecenia, np.:– plucha – skaczemy do góry,– leje – chowamy się pod krzesła,– wieje – wykonujemy obroty w prawo lub w lewo,– jesień – udajemy drzewo,– mucha – latamy jak muchy.

3. Wysłuchanie tekstu Dokąd odszedł dziadek? z cyklu „Listy od Hani i Henia”. edukacja społecznaP. s. 4, 5 CD


Dokąd odszedł dziadek? Rozmowa na temat: „Jak pocieszyć przyjaciela w trudnych chwilach?” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.– Dlaczego Hania była bardzo smutna?– Jak Henio pocieszył Hanię?

Wnioski dla U.– Czy Henio jest dobrym przyjacielem Hani? Dlaczego?– Dlaczego Hania była mniej smutna, gdy przyśnił się jej dziadek?

Pogłębiamy temat: „Jak sobie poradzić, gdy bardzo tęsknimy za kimś bliskim?”.– Jak myślisz, co można poradzić osobie, która za kimś bardzo tęskni?– W jaki sposób można pielęgnować pamięć o bliskich osobach, których już z nami nie ma?

Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez U. tekstu daje możliwości:– kształtowania wartości: miłości i przyjaźni, współczucia, pamięci o bliskich;– rozwijania umiejętności zachowania się w sytuacji, gdy ktoś stracił bliską osobę;– oswajania z tematem śmierci i emocjami po stracie bliskiej osoby.

Wprowadzamy w świat wartości– miłość oraz przyjaźń;– współczucie;– pamięć o bliskich.

Każdy, kto zetknął się ze śmiercią bliskiej osoby, wie, że to najtrudniejsze zdarzenie, z którym przychodzi nam się w życiu zmierzyć. I wie, jak trudno poradzić sobie z poczuciem bezsilności i straty, żalem i tęskno-tą, strachem, czasem wręcz rozpaczą przeszywającą do głębi serca.Żal po stracie bliskich to jedno z najboleśniejszych uczuć. Dorośli w żałobie umieją w jakimś przynajmniej stopniu rozpoznać swoje uczucia i skrajne emocje. Dzieciom w przypadku śmierci najbliższych jest trudniej, one nie rozumieją, nie pojmują tego zdarzenia. Śmierć zaburza dziecku porządek świata, rytm toczącego się życia.Do piątego roku życia dziecko nie jest w stanie zrozumieć, czym jest śmierć, bo nie pojmuje czasu, nie ro-zumie, co znaczy „zawsze” lub „nigdy”. Śmierć i sen to jedno i to samo. „Umrzeć” oznacza dla kilkulatka

47

Dzień 1. | Listopadowa zaduma

tyle co „zasnąć” lub „wyjechać”. Śmierć ma charakter czasowy, zmarły może powrócić do pełnego życia, jak człowiek, który budzi się ze snu. Na kolejnym etapie, w wieku 6–9 lat, dzieci dokonują dużego postępu w ro-zumieniu śmierci. Jest ona kojarzona z końcem, a świadomość tego rośnie z wiekiem. Nie ma jeszcze na tym etapie rozumienia śmierci jako zjawiska uniwersalnego i osobistego, choć pojawia się pojęcie jej nieodwra-calności.Dzieci w tym wieku po stracie bliskiej osoby przeżywają przede wszystkim takie uczucia jak: smutek, żal, nie-pokój, lęk.

Podpowiadamy, jak się zachować wobec osoby, która straciła kogoś bliskiegoOpowiadanie Hani daje możliwość nazwania zjawiska śmierci. Rozmowa o śmierci w klasie szkolnej powin-na być przeprowadzona z dużą wrażliwością i ostrożnością. To przede wszystkim rodzice powinni zadbać o to, aby dziecko miało możliwość zadać pytania i usłyszeć odpowiedzi – zgodne z przekonaniami i pogląda-mi rodziców.List Hani pokazuje coś jeszcze – jak reaguje otoczenie, jak okazuje współczucie, pociesza i wspiera dziew-czynkę, która przeżywa smutek po stracie kochanego dziadka. I na tym właśnie aspekcie warto się skoncen-trować na zajęciach z dziećmi w szkole. Na podstawie opisanych doświadczeń Hani i zachowania w tej sy-tuacji jej przyjaciela, Henia, dzieci mogą uczyć się wrażliwości, rozumienia cudzych uczuć, współczucia i wreszcie stosownego zachowania wobec osób przeżywających stratę bliskiej osoby.

W bezpiecznej atmosferze oswajamy z tematem śmierci i emocjami po stracie bliskiej osobyList Hani, jej przeżycia, rodzące się pytania oraz uczucia pozwalają nazwać zdarzenie śmierci, pozwalają omówić emocje, które wówczas mają prawo się pojawić i się pojawiają. Dzieci w tym wieku przeżywają po starcie bliskiej osoby przede wszystkim takie uczucia, jak smutek, żal, niepokój, lęk. To, na co należy zwró-cić uwagę na zajęciach z dziećmi podczas czytania i omawiania tego tekstu, to to, aby być wrażliwym na smutek osoby, która doświadczyła straty bliskiej osoby.

Podpowiadamy RodzicomJak pomóc dziecku poradzić sobie ze zjawiskiem śmierci i ze stratą bliskiej osoby? 1. Jeśli okoliczności życia sprawią, że dziecko stanie przed faktem lub tematem śmierci, trzeba mu pomóc

zmierzyć się z tym zdarzeniem. 2. Dziecko w wieku 6–9 lat przeżywa w związku ze stratą bliskiej osoby przede wszystkim takie uczucia jak

smutek, żal, niepokój, lęk. Dziecko należy otoczyć opieką i dać mu wsparcie. 3. Należy z dziećmi rozmawiać o śmierci, na pewno trzeba odpowiadać na pojawiające się pytania, nawet

gdy są trudne. I nie bać się powiedzieć „nie wiem”, jeśli nie zna się na nie odpowiedzi. 4. Dziecko potrzebuje w takiej sytuacji osób, które będą gotowe słuchać, wyjaśniać i odpowiadać na nie-

kończące się i wielokroć powtarzane pytania. Trzeba pozwolić mu je zadawać. Nie należy się niecierpli-wić tym, że dziecko wciąż pyta o to samo, ale spokojnie po raz kolejny odpowiedzieć.

5. Jeśli dziecko ma uczestniczyć w uroczystościach pogrzebowych, trzeba je na to przygotować, opowie-dzieć, co się będzie działo, wytłumaczyć, na czym polega rytuał pożegnania bliskiej osoby. Dzieci w młod-szym wieku szkolnym są zafascynowane rytuałami, zrozumieją pogrzeb, gdy będą do tego przygotowane.

6. Jeśli rodzic sam przeżywa żałobę tak silnie, że nie jest w stanie zapewnić dziecku wsparcia, należy poszu-kać kogoś, kto go w tym zastąpi.

7. Gdy dziecko cierpi, rodzi się pokusa ukojenia jego bólu obietnicą rychłego spotkania z osobą, która zmarła. Trzeba z takim pocieszaniem bardzo uważać, by nie nasuwać niewłaściwych pomysłów.

8. Nie należy się niepokoić, gdy żałoba dziecka trwa krótko (a przynajmniej tak jest oceniana z punktu widzenia osoby dorosłej). Zwykle trwa około kilku tygodni i jest to normalne.

9. W przypadku śmierci bardzo bliskiej osoby żałoba może trwać dłużej, a zachowanie dziecka może się bardzo zmienić, spowodować ciągły płacz i wzmożoną emocjonalność, u innych – bierność i apatię, a u jeszcze innych – agresję. Dziecko może zareagować regresją do zachowań wczesnodziecięcych, np.

48


4. Zabawa wyciszająca. N. poleca U. w ciszy zająć wygodną pozycję siedzącą. U., nic nie mówiąc, zamy-kają oczy, nasłuchują ciszy. Po minucie lub po dwóch (N. decyduje o długości trwania ćwiczenia) U. kolejno mówią, czy coś słyszeli, wypowiadają się na ten temat z otwartymi oczami. Jeżeli ktoś nic nie usłyszał, powinien o tym również powiedzieć.

WARTO zaakcentować odczuwanie emocji podczas wsłuchiwania się w ciszę. Nazy-wanie ich.

5. Zabawa dźwiękowa. U. siedzą w wygodnej pozycji z zamkniętymi oczami i uważnie słuchają. N. ude-rza w różne przedmioty, np. w biurko, kubek, tablicę, kredką o kredkę. Następ-nie U. wypowiadają się na temat usłyszanych dźwięków. U. siedzą w wygodnej pozycji z zamkniętymi oczami i uważnie słuchają. N. odtwarza nagrania: śpiewu ptaków, szumu morza, ruchu ulicznego itp. U. opowiadają, co usłyszeli.

6. Rozpoznawanie i nazywanie drzew liściastych (dąb, lipa, brzoza). Przyporządko-wywanie rysunków drzew do nazwy i wyglądu liści.

WARTO wspomnieć o ciszy w czasie pobytu w lesie i w parku oraz o ciszy podczas wizyty na cmentarzu.

7. Ćwiczenie w czytaniu i pisaniu po śladzie. Doskonalenie umiejętności pisania w liniaturze.

8. Przeliczanie w zakresie 5. Oznaczanie ramki zgodnie z podanym kolorem.

9. Ćwiczenie umiejętności zapisywania cyfr w kratkach.

WARTO odczytać zapisane cyfry rosnąco i malejąco.

10. Dodawanie w zakresie 5. Ćwiczenia z kostkami sześciennymi i domina.11. Kończenie zapisu cyfr według podanej zasady.

WARTO ustalić z U., jaka zasada obowiązuje w wyżej wymienionym ćwiczeniu.

CD

edukacja przyrodniczaK. s. 3 ćw. 1

edukacja polonistycznaK. s. 3 ćw. 2

edukacja matematycznaM. s. 3 ćw. 1. M. s. 3 ćw. 2

M. s. 4, 5 ćw. 3M. s. 5 ćw. 4

odmową rozstawania się z opiekunem, mówieniem jak małe dziecko, moczeniem nocnym. Dziecku po-trzebny jest w takiej sytuacji system wsparcia, do którego włączeni zostaną nie tylko członkowie jego ro-dziny, lecz także nauczyciele i koledzy.

10. Dobrze jest czytać dzieciom dobre książki, które oswajają ze śmiercią, także tym dzieciom, które nie doświadczyły śmierci w najbliższym otoczeniu.

Polecamy lekturyKim Aakeson, Eva Eriksson, Esben i duch dziadka, Poznań 2006.Davide Cali, A ja czekam..., Warszawa 2005.Wolf Erlbruch, Gęś, śmierć i tulipan, Warszawa 2008.Gaute Heivoll, Niebo za domem, Gdańsk 2009.Stian Hole, Lato Garmana, Gdańsk 2008.Ulf Nilsson, Żegnaj, panie Muffinie!, Gdańsk 2008.

49

Dzień 2. | Jesienny spacer Huberta

Dzień 2. Jesienny spacer HubertaZapis w dzienniku Opowiadanie o jesiennym spacerze Huberta na podstawie ilustracji i tekstu w podręczniku Wyszukiwanie przedmiotów, w których nazwach słychać gło-skę h Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach Tworzenie dalszego ciągu histo-ryjki na podstawie wysłuchanego opowiadania, ilustracji i zgromadzonego materiału wyra-zowego Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską h Ćwiczenia grafo-motoryczne przygotowujące do nauki pisania litery h Wprowadzenie liczby 6 Na-uka pisania cyfry 6 Rozkład liczby 6 na składniki

CDP. s. 6–9K. s. 4, 5, 75M. s. 6–9W. 1

PAMIĘTAJ! Do dnia 3. Ubieramy się jesienią potrzebne będą: blok rysunkowy, paste-le, kredki świecowe, włóczka, ścinki tkanin, gazety, klej, nożyczki (w zależności od wybranej techniki wykonania pracy).


1. Zabawa ruchowa. U. stojąc, słuchają tekstu N. i ilustrują go ruchem.

Jeśli słonia zobaczyć chcecie,do cyrku albo do zoo pójść możecie.Słonie są ogromne, potężne i silne,tupią głośno, bo mają duże nogi przednie i tylne.Na tych tylnych potrafią obracać się dookołai każdy na jednej nodze wystać chwilę zdoła.Mogą szybko poruszać przednimi nogamii machać swoimi ogromnymi uszami.Długa trąbą mogą wypić kubek kawylub łaskotać inne słonie dla zabawy.I bez pośpiechu wielkiego, dostojniena pupie siadają sobie spokojnie.


2. Wysłuchanie tekstu czytanego przez N.

3. Wypowiedzi na temat wysłuchanego tekstu i ilustracji.– Dokąd wybrał się Hubert z mamą i tatą?– Jakie zwierzęta oglądał chłopiec?– Jakie inne zwierzęta można zobaczyć w zoo?– Które z nich są drapieżnikami?– Jak należy zachowywać się w zoo?– Wobec których zwierząt należy zachować szczególną ostrożność?– Co piją rodzice w kawiarni?– Co je Hubert?– Kto spaceruje alejką i kim jest ta osoba dla Huberta?– Jak spędzacie czas wolny ze swoimi rodzicami, rodzeństwem, kuzynostwem?– Dokąd wy wybieracie się ze swoimi bliskimi na jesienne spacery?

4. U. wyszukują na ilustracji elementy, w których nazwach słyszą głoskę h.5. U. wskazują i przeliczają wyrazy z literą h w tekście.

edukacja polonistycznaedukacja przyrodniczaP. s. 6, 7

50


WARTO ćwiczyć umiejętność uważnego słuchania. N. czyta tekst, a U. reagują na usłyszany wyraz z głoską h ustalonym z N. gestem lub ruchem (wstają, uderzają dło-nią o blat ławki, machają rękoma, mrugają, podnoszą lizak z „Wyprawki 1”).

6. Czytam sam!

7. Ćwiczenia w głośnym czytaniu na różnym poziomie. U. mogą czytać tylko sylaby zaznaczone na zielono, tekst wyrazowo-obrazkowy.

ZADANIE DLA MĄDRALI– Przeczytaj tekst wydrukowany niebieską czcionką.

8. Bawimy się z Noni. Ćwiczenia słownikowe. Praktyczne stosowanie wyrazów z h w opowiadaniu twórczym z wykorzystaniem Łańcuchowej Metody Skojarzeń (ŁMS). Nazywanie obrazków umieszczonych wokół dużej ilustracji. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji.

WARTO zwrócić uwagę U. na sytuacje realne i nierealne.

U. układają historyjkę rozpoczynającą się od słów: „Pewnego jesiennego dnia na plaży…” zgodnie z ilustracją z wykorzystaniem poznanych wyrazów z h.

Podczas tworzenia opowiadania U. mogą pokazywać karty z obrazkami, które uprzednio wycięli z karty „Wyprawki 1”.

Na zakończenie tej części zajęć można wysłuchać opowiadania o królu Abece-diuszu Andrzeja Marka Grabowskiego.

edukacja polonistycznaK. s. 75 ćw. 1 P. s. 6

edukacja polonistycznaP. s. 8, 9

W. 1 cz. 2 k. 1

CD

Szalony halabardnik HelmutNie wszyscy mieszkańcy królestwa Fantazjokukunamuniubęc są tak poczciwi, jak jego zacny władca, król Abecediusz. Dziś chcę wam opowiedzieć o szalonym halabardniku Helmucie, który pewnego dnia przyje-chał z sąsiedniej Huncwocji i zamieszkał w nadmorskim hotelu Heros. Ten (ów) Halabardnik jest bardzo nieprzyjemną osobą. Dlaczego? Otóż ma on dziwne, przerażające, wręcz ohydne hobby. Helmut całymi dniami zajmuje się polowaniem na zwierzęta, których nazwy zaczynają się od litery „h”! Nic dziwnego, że halabardnika unikają wszystkie hieny, hipopotamy, homary i halibuty.

Pewnego słonecznego dnia halabardnik Helmut wybrał się na plażę. Nie wziął jednak koca, kosza ze smakołykami, parasola oraz kremu do opalania. Wziął za to halabardę.

– Chcę coś upolować! Chcę coś upolować – szeptały jego wąskie usta. – Nie musi to być hipopotam albo hiena. Zadowolę się homarem lub halibutem.

Nagle jego oczy błysnęły jak rubiny. Przy brzegu pluskała się niewinna rodzina halibutów: mamusia Halibuczusia, tatuś Halibuczuś i dzieciątka Halibuciątka. Obok nich dumnie kroczył dorodny homar! Helmut na paluszkach, starając się nie skrzypieć zbroją, zrobił kilka kroków. Podniósł halabardę, by przygotować się do zadania ciosu, wziął głęboki oddech i...

W tej chwili na niebie pojawił się mknący z prędkością strzały helikopter. Halabardnik warknął jak zepsuty motor. Dobrze wiedział, kto nadlatuje.

Jeszcze nie wspominałem, że królestwo Fantazjokukunamuniubęc ma swoich bohaterów. Jednym z nich jest dzielny hokeista Henio. Ten wybitny sportowiec całkowicie poświęcił się ratowaniu słab-szych. Jego bronią jest tytanowy kij hokejowy, którym włada z mistrzowską precyzją.

Szalony halabardnik Helmut nie zdążył zadać ciosu. Jego wzniesiona halabarda poszybowała w górę, sprytnie zahaczona hokejowym kijem. Z kabiny helikoptera wyjrzała poczciwa twarz bohaterskiego ho-keisty Henia.

– Nie tym razem, halabardniku! Zapomnij o swoim ohydnym hobby – krzyknął Henio i wylał na gło-wę Helmuta wiadro zimnej wody.

– Auuuu – zawył jak ranny hipopotam halabardnik. – Zbroja mi zardzewieje!

51

Dzień 2. | Jesienny spacer Huberta

WARTO zróżnicować ćwiczenia.

U. mogą układać zdanie z jednym wybranym lub wskazanym przez N. obraz-kiem z „Wyprawki 1”.

U. mogą układać wypowiedź dwu-, trzy-, czterozdaniową z wybranymi lub wska-zanymi przez N. wyrazami z „Wyprawki 1”.

9. Zabawa „Mądra główka pamięta trudne słówka”. U. rozkładają na ławce karty z wyrazami: huśtawka, herbata, hotel, hełm, harfa, hipopotam, hiena, hak, hamak, hokeista, hulajnoga, homar.

Wyszukiwanie na sygnał N. właściwej ilustracji. Układanie ciągu obrazków. Zapamiętywanie ich położenia i kolejności. Spraw-dzenie pamięci krótkotrwałej.

Układanie zagadek do wybranego obrazka i ich rozwiązywanie.

ZADANIE DLA MĄDRALI– Podaj wyrazy należące do rodziny wymienionych wyrazów: np. hak (haczyk), herbata

(herbatniki), hokeista (hokej).– Ułóż rebus, wykorzystaj wybrany obrazek.

WARTO gromadzić kartoniki obrazkowo-wyrazowe do ćwiczeń słownikowych. Mate-riał do wielokrotnego wykorzystania według pomysłu i inwencji N. i możliwości U.

10. Czytanie ze zrozumieniem wyrazów i naklejanie nazw pod właściwym rysunkiem.

11. Analiza słuchowa wyrazów z głoską h. Łączenie modeli dźwiękowych z ilustracją. Wskazywanie miejsca występowania głoski h i zaznaczanie jej niebieską kredką. Dzielenie wyrazów na sylaby i zaznaczanie sylab zieloną falbanką.

12. Ćwiczenie grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie.13. Propozycja zadania domowego.

14. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120.

15. Monografia liczby 6. Przeliczanie liczebności elementów, zaznaczanie ich odpowiednim kolorem. Porównywanie długości małych łyżeczek w stosunku do długości dużej łyżki. Nauka pisania cyfry 6.

16. Przeliczanie oczek i zapis za pomocą cyfr.17. Rozkład liczby 6 na składniki.

edukacja polonistycznaK. s. 4 ćw. 1 K. s. 4 ćw. 2

K. s. 5 ćw. 3

K. s. 5 ćw. 4edukacja matematycznaM. s. 6, 7M. s. 8 ćw. 1

M. s. 8 ćw. 2M. s. 9 ćw. 3–5

Halibuty i homar zostały uratowane!– Hura!!! – krzyknęły wdzięczne ryby, zapominając, że nie mają głosu.– Hura!!! – zamruczał homar, zapominając, że homary nie mruczą.Halabardnik Helmut pobiegł suszyć zbroję, halibuty odpłynęły, a bohaterski hokeista Henio poło-

żył się w hamaku. Huśtany ciepłym wiatrem zasłuchał się w dźwięki harfy, na której grał wzruszony i, jak się okazało, bardzo zdolny homar.


52


Dzień 3. Ubieramy się jesieniąZapis w dzienniku Rozwiązywanie zagadek Swobodne wypowiedzi na temat Jak ubierać się w jesienny deszczowy dzień? Informacje o dżungli, pustyni, porach suchej i deszczowej Zabawy na deszczowe dni Nauka pisania liter h, H na podstawie wy-razów herbata, Hubert Przeliczanie w zakresie 6 Wykonanie pracy plastycznej Je-sienny szal

P. s. 10, 11, 77K. s. 6, 7, 75M. s. 6, 7, 10–12

NIEZBĘDNIK: blok rysunkowy, pastele, kredki świecowe, włóczka, ścinki tkanin, gaze-ty, klej, nożyczki (w zależności od wybranej techniki wykonania pracy).

PAMIĘTAJ! Do dnia 4. Listopadowe marzenia potrzebne będą: włóczka, ścinki tkanin, papier kolorowy, bibuła, klej, nożyczki.


1. Słuchanie ze zrozumieniem treści zagadek. Swobodne wypowiedzi na temat: Jak należy ubrać się w jesienny deszczowy dzień?

WARTO odgadnięte wyrazy podzielić na sylaby, głoski.

2. Tropiciele wiedzy. Wysłuchanie informacji czytanych przez N. Udzielanie odpowiedzi na pytania:– Jak nazywamy miejsce, gdzie raz na kilka lat pada deszcz?– Dlaczego deszcz jest potrzebny?– Dlaczego trzeba oszczędzać wodę?– W jaki sposób możecie oszczędzać wodę?– Co lubisz robić, kiedy pada na dworze deszcz?

ZADANIE DLA MĄDRALI– Jak nazywamy miejsca, gdzie rośnie bujna roślinność, temperatura jest wysoka i często

pada deszcz?– Jak nazywa się miejsce na pustyni, gdzie jest woda?

3. Zabawa na deszczowy dzień „Pada 1”. Ćwiczenia koordynacji słuchowo-wzrokowo-ruchowej. Należy przygotować kartki, kredki dla każdego uczestnika. Dzieci siedzą przy stolikach. Rytmicznie, powoli wypowiadają tekst, jednocześnie rysując ukośne kreski (jedna sylaba odpowiada jednej kresce). Można kilkakrotnie powtórzyć rymowankę, za każdym razem zmieniając kolor.

Pada w parku, sadzie, w lesie,kto nam dary stąd przyniesie?Ja przyniosę darów kilka,niech przestanie choć na chwilkę!Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.

WARTO przed rozpoczęciem zabawy ustalić jej reguły i zasady. Wyjaśnić pojęcie za-sady. Zwrócić uwagę na konieczność przestrzegania reguł i zasad.

4. Nauka pisania liter h, H w liniaturze.5. Uzupełnianie rysunków elementami.


edukacja przyrodniczaP. s. 11


53

Dzień 4. | Listopadowe marzenia

6. Nazywanie części ubrań. Kolorowanie tych, które są potrzebne na listopadową pogodę.

7. Ćwiczenia w czytaniu, pisaniu po śladzie i przepisywaniu sylab z literami h, H.8. Czytam sam!9. Zabawa na deszczowy dzień „Pada 2”.

U. siedzą w kręgu, wypowiadają słowa rymowanki.

Pada w parku, sadzie, w lesie,kto nam dary stąd przyniesie?Ja przyniosę darów kilka,niech przestanie choć na chwilkę!Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.

Należy przygotować instrumenty perkusyjne dla każdego uczestnika. Dzieci sie-dzą w kręgu na krzesłach. Pierwszy i drugi wers – dzieci rytmicznie wypowiada-ją tekst i wystukują rytm na instrumentach perkusyjnych (jeśli nie ma instrumen-tów, mogą stukać palcami o blat krzesełek).

Mówiąc trzeci wers, uczestnicy wskazują na siebie i kręcą głowami. Podczas wypo-wiadania czwartego wersu dzieci wskazującym palcem wykonują gest przeczenia.

10. Przeliczanie w zakresie 6.

11. Rozkład liczby 6 na składniki.12. Uzupełnianie brakujących oczek na kostkach domina i liczby w zapisie dodawania.13. Odejmowanie liczb w zakresie 6.14. Propozycja zadania domowego.

15. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120.16. Wykonanie pracy plastycznej Jesienny szal dowolną techniką.

WARTO użyć tkanin, kolorowych zdjęć z gazet, włóczki, bibuły itp.

WARTO wykorzystać poczytankę Ulewa do ogłoszenia konkursu pięknego czytania całości lub fragmentów tekstu. Konkurs przeprowadzić następnego dnia. Wszystkich uczestników nagrodzić na przykład słodką nagrodą lub dyplomem.

Dzień 4. Listopadowe marzeniaZapis w dzienniku Cyrkowe zagadki Wyrażanie opinii na temat cyrku na podsta-wie tekstu, ilustracji i doświadczeń uczniów Ćwiczenia w czytaniu na różnych pozio-mach Analiza i synteza słuchowa wyrazów z głoską c Ćwiczenia grafomotorycz-ne Analiza słowna i słuchowa utworu Fryderyka Chopina Preludium Des-dur Doda-wanie i odejmowanie w zakresie 6 – układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych Wy-konanie stroju klauna metodą kolażu

CDP. s. 12, 13K. s. 8, 9, 75M. s. 6, 7, 13–15

NIEZBĘDNIK: włóczka, ścinki tkanin, papier kolorowy, bibuła, klej, nożyczki.

PAMIĘTAJ! Do dnia 5. Jesienny obserwator potrzebne będą: papierowa tuba, np. po papierze toaletowym lub ręczniku papierowym, gazety, papier pakowy, papier kolo-rowy, kawałki tektury.

K. s. 7 ćw. 3

K. s. 7 ćw. 4K. s. 75 ćw. 2


M. s. 10 ćw. 2, 3, 4M. s. 11 ćw. 5M. s. 11 ćw. 6

M. s. 12 ćw. 7M. s. 6, 7edukacja polonistyczna

P. s. 77

54



1. Rozwiązanie zagadek.

W namiocie– sto pociech.Konie, słonie, zabawa– brawa. (cyrk)

Każdy odznacza sięwielką siłą.W Lokomotywie– tysiąc ich było. (atleci)

Okrągły namiot,a w nim scena,to pewno jest… (arena)

Rzuca piłkami,kręci talerzamitak szybko i sprawnie,że na ziemię nic nie spadnie. (żongler)

Czerwony nos jak piłeczka.Na głowie barwna czapeczka.Tańczy, śpiewa i żongluje,w wesołym cyrku pracuje. (klaun)

2. Swobodne wypowiedzi U. na temat ilustracji i tekstu czytanego przez N. – Co widzimy na ilustracji?– Co robią klauni?– Znajdź na ilustracji przedmioty z głoską c.– Dokąd poszły dzieci z panią Celiną?– Jak nazywa się klaun, który żongluje cytrynami?– Na czym gra klaun Cyryl?– Kto jeszcze pracuje w cyrku?– Jak jest w cyrku?– Odszukaj w tekście wyrazy z literami c, C.– O jakiej wycieczce marzysz w listopadowe dni?

3. Czytanie tekstów o różnym stopniu trudności. 4. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z głoską c. 5. Wyszukiwanie sylab z literami c, C. 6. Łączenie statków wyrazowych z odpowiednim wyrazem. 7. Podział wyrazów na głoski i sylaby. Zaznaczanie miejsca głoski c w modelach

dźwiękowych wyrazów. 8. Czytam sam! 9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Analiza słowna i słuchowa utworu Fryderyka Chopina Preludium Des-dur.

Kreacja muzyczno-ruchowa (interpretacja utworu ciałem). Szczegółowe infor-macje w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 170, 171.

Przed odtworzeniem utworu N. opowiada U. o fortepianie.


P. s. 12P. s. 12, 13K. s. 8 ćw. 1K. s. 8 ćw. 2K. s. 8 ćw. 3

K. s. 75 ćw. 3K. s. 9 ćw. 4, 5edukacja muzycznaCD

55

Dzień 5. | Jesienny obserwator

WARTO przekazać U. informacje dotyczące budowy, sposobu gry, roli i wykorzysta-nia instrumentu. Można U. zadać pytania:

– Gdzie możemy spotkać fortepian, a gdzie pianino?– Czy widzieli współczesne wykonania tych instrumentów (Na przykład firma

Yamaha produkuje fortepiany łączące w sobie instrument klasyczny z roz-rywkowym).

N. po wysłuchaniu utworu omawia z U. jego:– tempo: Było wolne czy szybkie?– budowę: Utwór składał się z jednej czy kilku części?– aparat wykonawczy: Utwór wykonany był przez głos ludzki czy przez instrument?– zespół wykonawczy: Utwór wykonany był solo (tylko jedna osoba na jednym

instrumencie) czy przez kilku muzyków na kilku instrumentach?– brzmienie instrumentu: Czy barwa instrumentu była ciepła, zimna, ostra czy

miękka?– dynamikę: Utwór wykonany był cicho, głośno, a może zmiennie?

Po kolejnym wysłuchaniu utworu możemy zaproponować wykonanie kreacji muzyczno-ruchowej: swobodnej (U. sami decydują, co tańczą) lub kontrolowa-nej, ilustrującej deszcz.

WARTO zwrócić uwagę na bezpieczną zabawę w grupie.

11. Przeliczanie i porównywanie liczebności zbiorów zabawek.

12. Rozwiązywanie i układanie zadań tekstowych.13. Rozkład liczby 6 na składniki.

WARTO wykonać ćwiczenie z użyciem liczmanów.

15. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120.16. Wykonanie stroju klauna metodą kolażu z wykorzystaniem różnych materiałów

(tkaniny, kolorowe gazety, bibuła).

Dzień 5. Jesienny obserwatorZapis w dzienniku Usprawnianie techniki czytania sylab Opowiadanie o obserwa-cjach podczas jesiennego spaceru Zwierzęta i rośliny w lesie Swobodne wypowie-dzi uczniów na temat ilustracji Nauka pisania liter c, C na podstawie wyrazów cyrk, Cyryl Poznanie przyrządów ułatwiających obserwację przyrody Rozpoznawanie różnych rodzajów papieru Wykonanie przestrzennych prac plastycznych – Jesienne drzewo i Makieta jesiennego lasu

P. s. 14, 15K. s. 10, 11, 76

NIEZBĘDNIK: papierowa tuba, np. po papierze toaletowym lub ręczniku papierowym, gazety, papier pakowy, papier kolorowy, kawałki tektury.

PAMIĘTAJ! Do dnia 6. Narodowe Święto Niepodległości należy przygotować mapę Polski, symbole narodowe (flagę, godło), kontur Orła Białego.


1. Zabawa słowno-ruchowa „Leśny obserwator”. N. zaprasza U. do wirtualnego lasu.

edukacja matematycznaM. s. 13 ćw. 1 M. s. 14. ćw. 2M. s. 15 ćw. 3

M. s. 6, 7edukacja plastyczna

56


Lubię wycieczki, leśne wycieczki / marszpo wielkim lesie jesiennym, / rozłożenie rąk i zatoczenie dużego kołagdzie złoty dywan szeleści pod nogą, / szuranie nogamii dzik przebiega leśną drogą. / bieg w miejscuTu zając kica, tu dzięcioł stuka, / podskakiwanie w miejscu na dwóch nogach, stu-

kanie o podłogęa wiewióreczka zapasów szuka. / rozglądają się, trzymając prawą lub lewą rękę na

czoleLeśny obserwator wszystko dostrzeże,Nawet najmniejsze, leśne zwierzę.Chodzi cichutko na paluszkach, / chodzenie na palcach, jedno okrążenieBy nie spłoszyć sarenki i jej maluszka. / dookoła własnej osi

WARTO wspomnieć o właściwym zachowywaniu się w lesie.

2. Gimnastyka oka i języka.

Ćwiczenia w czytaniu sylab, głośnym, cichym, na wspak. Czytanie zgodnie z podanym kierunkiem.

3. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji.– Co widzimy na ilustracji? (dzika, sarnę, zająca, wiewiórkę, dzięcioła, sójkę, ko-

walika, dąb, sosnę, głóg, porosty)– Jaką porę roku przedstawia ilustracja?– Po czym poznajemy, że jest to jesień?– Jakie zwierzęta mieszkają w lesie? (ssaki, ptaki)– Co można obserwować przez lornetkę, a co przez lupę?– Czyje odgłosy można usłyszeć w lesie?

ZADANIE DLA MĄDRALI– Jak nazywa się przenośne urządzenie, za którego pomocą nagrywamy dźwięki? (dyktafon)

4. Nauka pisania liter c, C.Wyjaśnienie symboli wybranych składników pogody (zachmurzenie, opady, tem-peratura). Wybranie i pokolorowanie symbolu pasującego do dzisiejszej pogody.

5. Czytam sam! 6. Nazwanie przyrządów przedstawionych w ćwiczeniu 3. Wskazanie tych, które po-

mogą przeprowadzić obserwację jesiennej pogody.

ZADANIE DLA MĄDRALI– Co to jest wiatromierz, do czego służy i kto go wykorzystuje w swojej pracy?

7. Czytanie i przepisywanie sylab. 8. Czytanie ze zrozumieniem. Nalepianie podpisów pod obrazkami zwierząt. Ota-

czanie pętlą obrazka zgodnie z poleceniem. 9. Zabawa ruchowa „Wiewiórki do dziupli”.

U. tworzą grupy trzyosobowe. Dwie osoby z każdego zespołu stają naprzeciw siebie i chwytają się za ręce – tworzą dziuplę. Pozostali U. to „wiewiórki”. „Wie-wiórki” swobodnie chodzą po lesie. Na hasło: – Wiewiórki do dziupli – starają się jak najszybciej schronić w dziupli. Na hasło: – Wiewiórki z dziupli – „wie-wiórki” dalej spacerują w lesie. W czasie zabawy należy dokonywać zmian.

10. Rozpoznawanie różnych rodzajów papieru (papier do pisania, drukowania, pa-pier pakowy, tzw. szary, papier ozdobny, papier toaletowy) na podstawie wła-snych obserwacji i praktycznego działania (gniecenie, darcie, zwijanie).


P. s. 14 ćw. 1

P. s. 14 ćw. 2edukacja przyrodniczaP. s. 15

K. s. 10 ćw. 1K. s. 10 ćw. 2

K. s. 76 ćw. 4K. s. 11 ćw. 3

K. s. 11 ćw. 4K. s. 11 ćw. 5

Dzień 5. | Jesienny obserwator

WARTO wspomnieć o roli oszczędzania papieru. Wymienić sposoby jego oszczędza-nia (makulatura, drukowanie dwustronne).

11. Wykonanie pracy przestrzennej z wykorzystaniem różnego rodzaju papieru Je-sienne drzewo. U. przylepiają na papierową rurkę (np. po papierze toaletowym) zgnieciony, uformowany, podarty, zwinięty lub skręcony papier i nadają mu kształt drzewa.

WARTO zrobić klasową Makietę jesiennego lasu.

12. Pozytywne cechy tropiciela, obserwatora przyrody – rundka. U. siedzą w kręgu. N. prosi o dokończenie zdania wyrazami określającymi do-brego tropiciela przyrody.– Dobry tropiciel, obserwator przyrody…

edukacja techniczna

58

Tropiciele. Część 2 | II. Tajemnice świata

II. TAJEMNICE ŚWIATA

Dzień 6. Narodowe Święto NiepodległościZapis w dzienniku Rozmowa na temat Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie utwo-ru Małgorzaty Strzałkowskiej Polska Symbole narodowe naszego kraju Obcho-dy Narodowego Święta Niepodległości w Sulejówku na podstawie tekstu w podręcz-niku Poznanie sylwetki marszałka Józefa Piłsudskiego Ćwiczenia w czytaniu i pi-saniu sylab Wysłuchanie hymnu narodowego Nauka piosenki Marzenie o Afry-ce Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe Wprowadzenie liczby 7 – nauka pisania cyfry 7 Utrwalenie nazw i kolejności dni tygodnia

CDP. s. 16, 17K. s. 12, 13M. s. 16, 17W. 1

NIEZBĘDNIK: mapa Polski, symbole narodowe (flaga, godło), kontur Orła Białego do wypełnienia przez U.

PAMIĘTAJ! Do dnia 7. Ciekawa rzecz – kreda przygotować: kredę kolorową, drobno-ziarnisty papier ścierny lub papier pakowy.


1. Wysłuchanie utworu.

Polska

Polska leży w EuropiePolska to jest kraj nad Wisłą.Polska leży nad Bałtykiem.I to wszystko? Nie! Nie wszystko!

Polska naszą jest ojczyzną –tu żyjemy, tu mieszkamy,tu uczymy się, bawimyi marzymy, i kochamy.

Herb, czasami zwany godłem,to jest wspólny znak rodaków.Orzeł na czerwonej tarczyto odwieczny herb Polaków.

Flaga jest symbolem państwa.Tak wygląda polska flaga –biały kolor to szlachetność,czerwień – męstwo i odwaga.

Polskim Hymnem Narodowymjest „Mazurek Dąbrowskiego”.„Jeszcze Polska nie zginęła” –któż z Polaków nie zna tego?Małgorzata Strzałkowska, Polska, [w:] ABC… uczę się, Warszawa 2008.


59

Dzień 6. | Święto Niepodległości

WARTO pokazać mapę Europy lub Polski.

– Na jakim kontynencie leży nasza ojczyzna?– Nad jakim morzem leży Polska?– Jak nazywa się najdłuższa polska rzeka?– Jak wygląda godło Polski?– W jakich miejscach można je zobaczyć?– Jakie kolory widnieją na naszej fladze?– Co śpiewamy podczas uroczystości państwowych, meczów międzynarodowych?– W jakiej pozycji śpiewamy hymn narodowy?

WARTO w tym dniu wysłuchać i zaśpiewać zwrotkę i refren Mazurka Dąbrowskiego oraz omówić jego rolę i znaczenie dla narodu i państwa.

2. Wysłuchanie tekstu.– W jakiej miejscowości balony fruną po niebie?– Co dzieci dowiązały do balonów?– Z jakiej okazji składamy Polsce życzenia?– Jak rozumiecie to, że Polska jest niepodległa?– Jakie życzenia 11 listopada, w dniu Narodowego Święta Niepodległości, złożyliby-ście Polsce?

3. Warto ich znać.– Jak nazywa się osoba, która kocha swój kraj?– Kim był marszałek Józef Piłsudski?

4. Analiza wzrokowa liter. Kolorowanie wskazanych liter zgodnie z poleceniem.5. Ćwiczenie w czytaniu i pisaniu sylab.6. Analiza sylabowa. Przeliczanie sylab i zaznaczanie ich liczby za pomocą kresek.7. Ćwiczenie grafomotoryczne. Czytanie imion. Przeliczanie liter w imionach dzieci

i rysowanie odpowiedniej liczby kropek.8. Nauka piosenki Marzenie o Afryce. Tekst i nuty na s. 174–176. Ćwiczenia rytmiczno-

-ruchowe. N. prawidłowo wykonuje piosenkę. U. po wysłuchaniu utworu omawiają jego treść, np.:– O czym opowiada piosenka?– O jakim miejscu śnią dzieci?– Jakie tempo ma utwór?– W jaki nastrój wprowadza cię wysłuchanie tej piosenki? Czy w taki sam jak

piosenka?– Gdzie chciałbyś pojechać w snach?

Rytmiczne powtarzanie tekstu piosenki. N. wyraźnie prezentuje fragmenty tek-stu. U. powtarzają.

Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe:– bieg, marsz, podskoki oraz rytm wystukiwany na bębenku lub tamburynie

przez N.;– zmiany tempa – wolno, szybko lub umiarkowanie;– zmiany kierunku na umówiony sygnał;– zmiany postawy, np.: baczność, spocznij, siad, podskok;– zmiany dynamiki – cicho, głośno.

9. Uzupełnianie nazw dni tygodnia. Ćwiczenia utrwalające kolejność występowania dni w tygodniu. Zabawa w sąsiada.

CD

P. s. 16

P. s. 17

K. s. 12 ćw. 1K. s. 12. ćw. 2K. s. 13 ćw. 3K. s. 13 ćw. 4, 5

CDedukacja muzyczna


60

N. przypisuje każdemu U. nazwę dnia tygodnia. Na sygnał przedstawia się jako jeden z dni tygodnia i zaprasza do siebie sąsiadów. Jeżeli N. jest „wtorkiem” to podchodzą do niego „poniedziałki” i „środy”. N. zmienia się w inny dzień tygo-dnia, a wtedy podchodzą do niego odpowiedni U. Na koniec U. dobierają się w grupy – poniedziałki, wtorki itd. Następnie grupy ustawiają się według kolej-ności występowania dni w tygodniu.

WARTO rozdać kartoniki z cyframi od 1 do 7 i ponumerować grupy zgodnie z kolej-nością dni w tygodniu.

10. Monografia liczby 7.11. Ćwiczenia utrwalające nazwy dni tygodnia i ich kolejność.12. Rozkład liczby 7 na składniki.

WARTO wykonać pracę plastyczną związaną z symbolem państwowym:

wypełnienie plasteliną lub wydzieranka sylwety godła. chorągiewkę biało-czerwoną.

Dzień 7. Ciekawa rzecz – kredaZapis w dzienniku Skąd w klasie znalazła się kreda? – próba odpowiedzi na py-tanie na podstawie wysłuchanego tekstu, informacji od nauczyciela i doświadczeń uczniów Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską k Ćwiczenia doskonalące umiejętność czytania na różnych poziomach Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słychać k Pisanie po śladzie jako element uspraw-nienia motoryki małej Zabawa matematyczna – gra planszowa Do siedmiu Zbioro-wa praca plastyczna wykonana kolorową kredą Kraina zwierząt na k

P. s. 18, 19K. s. 14, 15, 76M. s. 18, 19

NIEZBĘDNIK: kolorowa kreda, drobnoziarnisty papier ścierny lub papier pakowy.

PAMIĘTAJ! Do dnia 8. Odkrywamy tajemnice światła przygotować: białą kartkę papie-ru, słoik.


1. Rozwiązanie zagadki.

Biega, skacze po tablicy,pozostawia biały ślad.Czy już wiecie, o czym myślę?Ależ tak!(kreda)

2. Słuchanie ze zrozumieniem tekstu czytanego przez N. Wypowiedzi na temat tek-stu i ilustracji.– Co pani Hela dała kolegom Kamy?– Co robią dzieci?– O czym należy pamiętać podczas wspólnej zabawy?– Wymień nazwy zwierząt, których nazwa rozpoczyna się na głoskę k.– Znajdźcie na ilustracji elementy, w których nazwach słyszycie głoskę k.

WARTO podać kilka informacji o kredzie.

W. 1 k. 14

M. s. 16 ćw. 1, 2M. s. 17 ćw. 3, 4M. s. 17 ćw. 5

edukacja plastyczna



61

Dzień 8. | Odkrywamy tajemnice światła

Kreda – jest to wapienna skała osadowa, która powstała z przetworzonych pozosta-łości organicznych, np. kolców jeżowców lub igieł gąbek. Ponieważ jest miękka, po-rowata i lekka, doskonale nadaje się do pisania. Dodaje się ją też do białych farb, proszków i past do zębów.

3. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów z literą k. 4. Wskazywanie w tekście wyrazów z literami k, K. 5. Ćwiczenia umiejętności czytania na różnych poziomach wyrazów, zdań. 6. Czytam sam! 7. Czytanie ze zrozumieniem. Zaznaczanie ramki i wyrazu zgodnie z podanym po-

leceniem. 8. Czytanie wyrazów i obrysowywanie ich zieloną ramką. Łączenie wyrazów z odpo-

wiednią ramką. Kolorowanie liter k, K na niebiesko. 9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Propozycja zadania domowego.

11. Zabawa matematyczna – gra planszowa Do siedmiu.

12. Uzupełnianie działań w zakresie 7.13. Wykonanie kredą przez wszystkich U. pracy plastycznej na boisku szkolnym: Kra-

ina zwierząt na k. Jeżeli aura nie pozwoli na rysowanie na boisku, można pracę zrobić na papie-rze ściernym drobnoziarnistym lub papierze pakowym. Pracę należy utrwalić lakierem (np. do włosów).

Dzień 8. Odkrywamy tajemnice światłaZapis w dzienniku Z wizytą w galerii obrazów: Claude Monet Budynek Parlamentu w Londynie Wypowiedzi na temat zmian koloru nieba na podstawie obserwacji re-produkcji obrazów Moneta Przeprowadzenie eksperymentu ze światłem według in-strukcji w podręczniku Ćwiczenia w czytaniu globalnym Nauka pisania liter k, K na podstawie wyrazów kreda, Kama Ćwiczenie percepcji słuchowej Antonio Vival-di, Cztery pory roku. Zima cz. I. Wykonanie pracy plastycznej ilustrującej wysłuchaną muzykę Dodawanie i odejmowanie w zakresie 7 – obliczenia pieniężne

CDP. s. 20, 21, 76K. s. 16, 17, 73M. s. 20, 21W. 1

NIEZBĘDNIK: biała kartka papieru, słoik.

PAMIĘTAJ! Dnia 9. W pracowni artysty malarza należy przynieść: farby plakatowe, pędzle, naczynia na wodę, bloki. Zbierać plakaty, afisze teatralne do dnia 13. Zapra-szamy na przedstawienie.


1. U. oglądają obrazy Claude’a Moneta (czytaj: kloda moneta) zatytułowane Budy-nek Parlamentu w Londynie.

2. U. wypowiadają się na temat zmiany koloru nieba w różnych porach dnia.– Co powoduje zmianę koloru nieba? (światło)

3. N. wyjaśnia U. pojęcia:parlament – główny organ państwa, którego członkowie są przedstawicielami na-rodu. Jest władzą ustawodawczą i nadzoruje w imieniu narodu działania rządu.

P. s. 18, 19

P. s, 18, 19K. s. 76 ćw. 5K. s. 14 ćw. 1

K. s. 14 ćw. 2

K. s. 15 ćw. 3

K. s. 15 ćw. 4edukacja matematycznaM. s. 18M. s. 19 ćw. 1edukacja plastyczna

edukacja plastycznaP. s. 20

62

Londyn – stolica Wielkiej Brytanii.Tamiza – rzeka przepływająca przez Londyn.

4. Praca w grupach. Przeprowadzenie eksperymentu według wskazówek N.

WARTO wspomnieć o zasadach pracy w grupie:– Pracujemy wspólnie, zgodnie.– Pomagamy sobie.– Pracujemy w ciszy.– Każdy pomysł jest dobry, ale wybieramy ten, który zdobędzie największą liczbę głosów.– Nie obrażamy się na siebie, staramy się każdy problem rozwiązać na drodze dyskusji.– Pracujemy w wyznaczonym czasie.

5. Czytanie globalne.

WARTO wykorzystać do ćwiczenia czytania globalnego kartoniki z obrazkami i pod-pisami do nich, które należy uprzednio wyciąć z karty z „Wyprawki 1”.

6. Nauka pisania liter k, K. 7. Łączenie w pary liter drukowanych z pisanymi. 8. Ćwiczenia w czytaniu zdań i pisanie ich po śladzie. 9. Propozycja zadania domowego.

10. Piórkiem dźwiękiem i pędzelkiem. Antonio Vivaldi – Cztery pory roku. Zima cz. I. (szczegółowe informacje dotyczące utworu w Elementarzu muzycznym dla tropią-cych nauczycieli s. 170).

N. przed odtworzeniem fragmentu I części Zimy A. Vivaldiego informuje U. o trzyczęściowej budowie utworu i o tym, że wysłuchają tylko jednej z trzech części. Po wysłuchaniu swobodne wypowiedzi U. dotyczące:– aparatu wykonawczego: Utwór wykonany był przez głosy ludzkie czy przez in-

strumenty?– zespołu wykonawczego: Fragment utworu wykonano na jednym instrumencie:

solo czy na wielu instrumentach: zespołowo?– tempa: Jakie było tempo fragmentu utworu: wolne, szybkie a może zmienne?– dynamiki: Czy melodia utworu była wykonywana cicho, głośno, a może

zmiennie?– treści ilustrowanej dźwiękami – muzyki ilustracyjnej: Czy muzyka może malo-

wać? Jeżeli tak, to czym maluje (chodzi o dźwięki i barwę instrumentów) kom-pozytor w utworze? Co namalował kompozytor dźwiękami w tym fragmencie utworu?

N. przedstawia U. reprodukcje w podręczniku. U. wybierają swoją reprodukcję zgodną z ich odczuciami po wysłuchaniu utworu. Swobodne wypowiedzi U. na temat reprodukcji zamieszczonych w podręczniku. Przed kolejnym odtworze-niem fragmentu N. zapoznaje U. z treścią pozamuzyczną opisaną przez kom-pozytora.

11. Propozycja zadania domowego. U. tworzą własną ilustrację do odtworzonego fragmentu utworu w dowolnej technice i materiale.

12. Ćwiczenia rytmiczne na klockach rytmicznych. Czytanie rytmiczne rymowanki, cicho, głośno, coraz ciszej, coraz głośniej oraz coraz wolniej, coraz szybciej.

13. Obliczenia pieniężne – dodawanie w zakresie 7.

14. Rozkład liczb na składniki z wykorzystaniem monet: 1 zł, 2 zł, 5 zł.

P. s. 21edukacja przyrodnicza

P. s. 21

W. 1 cz. 2 k. 2

K. s. 16 ćw. 1K. s. 16 ćw. 2K. s. 17 ćw. 3

K. s. 17 ćw. 4edukacja muzycznaCD P. s. 76 ćw. 1

edukacja plastyczna

K. s. 73, ćw. 6

edukacja matematycznaM. s. 20 ćw. 1 M. s. 21 ćw. 2


63

Dzień 9. | W pracowni artysty malarza

15. Obliczenia pieniężne na odejmowanie.

WARTO wykonać zestaw ćwiczeń praktycznych w rozróżnianiu monet: 1 zł, 2 zł, 5 zł. Można wykorzystać do tego „Wyprawkę 1”.

Dzień 9. W pracowni artysty malarzaZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat wyglądu pracowni artysty malarza na podstawie czytanego przez nauczyciela tekstu Nazywanie przedmiotów znajdujących się w pracowni malarskiej Analiza i synteza słuchowo-wzrokowa wyra-zów z głoską l Ćwiczenia doskonalące technikę czytania na różnych poziomach oraz przygotowujące do nauki pisania liter l, L Wysłuchanie wiersza Marcina Przewoź-niaka W pracowni malarza Techniki usprawniające czytanie wyrazów oraz logato-mów Ćwiczenia grafomotoryczne Układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych związanych z płaceniem Malowanie farbami pracy plastycznej Martwa natura

P. s. 22–25, 78K. s. 18, 19, 76M. s. 22, 23

NIEZBĘDNIK: farby plakatowe, pędzle, naczynia na wodę, bloki.

PAMIĘTAJ! Przygotować książkę Hanny Januszewskiej Kopciuszek na dzień 11. Orga-nizujemy klasowy teatr.


1. Wypowiedzi U. na temat przeczytanego tekstu przez N. i ilustracji.– Co robią Ela i jej tata?– Kim z zawodu jest tata Eli?– Jak nazywamy miejsce, w którym pracuje artysta malarz?– Jak nazywa się przyrząd, na którym artysta malarz stawia obraz?– Jakimi farbami maluje tata dziewczynki?– Co tata maluje?– Co maluje Ela?– Kim chce zostać Ela w przyszłości?– Wymieńcie inne przedmioty znajdujące się w pracowni malarza.– Wyszukajcie na ilustracji nazwy przedmiotów, w których słyszycie głoskę l.– Wskażcie w tekście wyrazy z literami l, L.– Co najchętniej malujecie i jakimi farbami?

WARTO wyjaśnić U. w zrozumiały sposób znaczenie pojęcia martwa natura.Martwa natura – zestawienie kilku przedmiotów codziennego użytku, oglądanych jako całość; także kwiaty, owoce, upolowana zwierzyna, trofea myśliwskie itp; rów-nież obraz, którego tematem są takie przedmioty.K. Zwolińska, Z. Malicki, Mały słownik terminów plastycznych, Warszawa 1993.

2. Analiza i synteza słuchowo-wzrokowa. Podział wyrazów na głoski i sylaby.3. Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach.4. Czytam sam!5. Gimnastyka oka i języka. Ćwiczenia usprawniające czytanie wyrazów oraz logato-

mów.6. Wysłuchanie wiersza Marcina Przewoźniaka W pracowni malarza.7. Czytanie ze zrozumieniem zdań i łączenie ich z odpowiednimi postaciami.

M. s. 21 ćw. 3

W. 1 k. 26

P. s. 22, 23

edukacja polonistycznaedukacja plastyczna

P. s. 22, 23P. s. 22, 23K. s. 76 ćw. 6P. s. 24 ćw. 1

P. s. 25 ćw. 1K. s. 18 ćw. 1

64

8. Uzupełnianie wyrazów brakującymi sylabami zamieszczonymi na nalepkach. Przepisywanie utworzonych wyrazów.

9. Rozwiązywanie rebusu.10. Ćwiczenia grafomotoryczne.11. Propozycja zadania domowego.

12. Rozwiązywanie i układanie zadań tekstowych o kupowaniu i płaceniu. Liczenie pieniędzy.

13. Malowanie farbami pracy przedstawiającej martwą naturę. N. przygotowuje pro-stą kompozycję martwej natury. Przypomina o roli światła podczas malowania. N. wraz z U. organizuje wystawę prac Galeria małego malarza. (propozycja tytułu)

WARTO wykorzystać poczytankę Kolory jesieni do wykonania pracy plastycznej dla chętnych U. lub całej klasy. Może ona być propozycją zadania domowego lub częścią lekcji. Inspiracją pracy powinny być barwy jesieni.

Dzień 10. Wycieczka – Barwy późnej jesieni (dzień do dyspozycji nauczyciela)Zapis w dzienniku Jesienna wycieczka Omówienie zasad właściwego zachowania się w czasie wycieczki Obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie późną jesie-nią Wyróżnianie i nazywanie odgłosów przyrody Tworzenie palety barw późnej jesieni


1. Ustalenie miejsca. W zależności od usytuowania szkoły może to być park, las lub pole.

2. Cele wycieczki. Obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie późną jesienią. Wyróżnianie i nazywanie odgłosów przyrody. Opracowanie palety barw późnej jesieni.

3. Przypomnienie zasad bezpieczeństwa oraz właściwego zachowania się w trakcie trwania wycieczki.

4. Wyjście na wycieczkę.5. Spacer. Swobodna rozmowa na temat otaczającej przyrody:

– Co widzicie, gdy rozejrzycie się dookoła?– Jakie barwy dominują w przyrodzie?– Jakie różnice dostrzegacie od czasu naszej ostatniej wycieczki do parku?

6. Obserwacja kolorów w otoczeniu i nazywanie ich. Próba nazwania odcieni, np. ciemnozielony, brunatny.– Jakimi kolorami byście się posłużyli, chcąc namalować krajobraz parku późną jesienią?

7. Zabawa „Wielkie tropienie”. Zadaniem U. jest odnalezienie przedmiotów według wskazówek N.:– coś twardego;– coś miękkiego;– coś pięknego;– coś, co kształtem przypomina: komin, koło, trójkąt;– coś, co mogłoby posłużyć za schronienie.

K. s. 18 ćw. 2

K. s. 18 ćw. 3K. s. 19 ćw. 4

K. s. 19 ćw. 5

M. s. 22 ćw. 1; s. 23 ćw. 2edukacja matematyczna

P. s. 78


Dzień 10. | Wycieczka – Barwy późnej jesieni (dzień do dyspozycji nauczyciela)

8. Zakończenie zajęć. U. stają w kręgu, zamykają oczy, a dotknięty przez N. w ramię U. kończy rozpo-częte zdanie:

– Lubię park, bo…– Jesień pachnie…– Najbardziej na wycieczce podobała mi się…– Przyroda to…– Trzeba chronić zwierzęta, bo…

9. Powrót do szkoły. W klasie można wykonać pracę plastyczną Park w późnojesiennej szacie.

66

Tropiciele. Część 2 | III. Listopadowe inspiracje

III. LISTOPADOWE INSPIRACJE

Dzień 11. Organizujemy klasowy teatrZapis w dzienniku Rozmowa na temat przygotowań do przedstawienia teatralnego na podstawie tekstu Pan Śrubka Nauka pisania liter l, L na podstawie wyrazów lal-ka, Lena Ćwiczenia w czytaniu i przepisywaniu sylab z literą l Wysłuchanie czyta-nej przez nauczyciela baśni Kopciuszek Hanny Januszewskiej Porządkowanie kolejno-ści zdarzeń Nauka Piosenki lalkarza Rozwiązywanie zadań o płaceniu i kupowa-niu Wprowadzenie pojęć: droższy, tańszy

CDP. s. 26, 27, 79K. s. 20–22M. s. 24, 25W. 1

PAMIĘTAJ! Do dnia 12. Za kulisami teatru potrzebne będą: drewaniane łyżki, ścinki tkanin, włóczka, guziki, sznurki, wstążki.


1. Wysłuchanie tekstu Pan Śrubka z cyklu „Listy od Hani i Henia”.CD P. s. 26, 27

edukacja społeczna

Cykl wychowawczy „Listy od Hani i Henia” „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”. Seneka MłodszyPan Śrubka

Rozmowa na temat: „Wszyscy pracujemy na wspólny sukces” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.– Jaka rola przypadła Heniowi w sztuce?– Kto jest autorem tej sztuki?– Z czego dzieci zrobiły lalki do przedstawienia?– Kogo w przedstawieniu gra Noni?

Ocena sytuacji i bohaterów.– Dlaczego dzieci w klasie Henia zaczęły się obrażać?– Jak, myślisz, czy dzieci słusznie się obrażały? Dlaczego?– Dlaczego pani Jagoda pokazała dzieciom papierowy mobil z motylami?– Kto jest najważniejszy w zespole teatralnym?

Wnioski dla U.– Jak myślisz, co znaczą słowa pani Jagody: „Wszyscy pracujemy na wspólny sukces?”.

Pogłębiamy temat: „I ja mogę pracować na wspólny sukces”.– Jak myślisz, czy ty też możesz pracować w swojej klasie na wspólny sukces? W jaki sposób?– Pomyśl i powiedz, w jaki sposób możesz pracować na wspólny sukces w swojej rodzinie.

Pogłębiamy temat: „Co to znaczy współpracować z innymi?”.– Zastanów się przez chwilę, co to znaczy „współpraca”, i podaj przykłady współpracy z domu i ze szkoły.– Jak na co dzień możesz współpracować ze swoimi koleżankami i kolegami?– Jak myślisz, czy pracując na wspólny sukces, pracujesz także na swój sukces?– Jak myślisz, w jakich sytuacjach pracujesz w klasie na swój sukces, a w jakich – na sukces wszystkich?

Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez U. tekstu pozwala na:– kształtowanie wartości: współpracy, solidarności;

67

Dzień 11. | Organizujemy klasowy teatr

– kształtowanie postawy poszanowania pracy wszystkich, doceniania pracy własnej i pracy innych;– rozwijanie umiejętności pracy zespołowej, współpracy w grupie;– oswajanie emocji w sytuacjach, gdy trzeba się podzielić z innymi uwagą osób ważnych, znaczącymi rola-

mi.

Wprowadzamy w świat wartości– współpraca, solidarność;– poszanowanie pracy wszystkich.Każdy człowiek pragnie być doceniany i odnosić sukcesy. I niemal każdy chciałby, aby czasami światła były zwrócone właśnie na niego, aby to właśnie jemu przypadła w udziale główna rola, aby to właśnie on został wybrany… Potrzeba bycia zauważonym, docenionym tkwi w każdym z nas. I jak wiadomo, nie zawsze mo-żemy odgrywać pierwszoplanowe role, nie każdy zostaje głównym bohaterem przedstawienia.Jak nauczyć dzieci radzić sobie z emocjami, by w takich okolicznościach nie traciły poczucia własnej warto-ści, by umiały cieszyć się sukcesami innych? Jak nauczyć dzieci doceniania znaczenia pracy każdego z nas? Przede wszystkim zadbać, aby każde dziecko czuło się docenione w grupie i rozumiało, że każdy jest ważny. Traktować z szacunkiem i doceniać wkład pracy wszystkich dzieci.

Uczymy postawy poszanowania pracy wszystkich, doceniania pracy własnej i pracy innychOpowiadanie Henia daje możliwości rozważenia wartości pracy każdego i działania na rzecz całej grupy. Jednocześnie warto zastanowić się z dziećmi i poprowadzić rozmowę o tym, czy sukces grupy wyklucza suk-ces indywidualny. I o tym, jak wielką wartością jest umiejętność doceniania siebie nawzajem, wkładu pracy każdego człowieka z jego indywidualnym charakterem i zdolnościami, bo przecież każda osoba wnosi coś indywidualnego. I wreszcie, doprowadzić je do zrozumienia, że wszyscy w klasie pracują i na własny sukces, i na sukces całej grupy oraz że warto umieć cieszyć się z sukcesów innych.

Rozwijamy umiejętność pracy zespołowej, współpracy w grupieWydarzenia w klasie Henia są doskonałą okazją, by kontynuować z dziećmi rozmowy na tematy związane z byciem członkiem grupy i relacjami w grupie. Na podstawie opowieści Henia warto przeanalizować z dzieć-mi, co to znaczy w praktyce współpraca i solidarne działanie przy wykonywaniu zadania, w którym uczestni-czy większa liczba osób, a każdy dostaje jakąś cząstkę do wykonania.

Oswajamy emocje w sytuacjach, gdy trzeba się podzielić z innymi uwagą osób ważnych, podzielić się zna-czącymi rolamiWiek przedszkolny i wczesny wiek szkolny to okres, w którym nauczyciel jest dla dziecka osobą niezwykle ważną, cieszy się ogromnym autorytetem, odgrywa rolę osoby znaczącej w życiu dziecka, niekiedy do tego stopnia, że ważniejsze jest to, co powiedziała pani niż to, co mówią rodzice. Bycie dostrzeżonym przez pa-nią, pozyskanie jej uwagi, pochwała z jej ust sprawiają więc, że dziecko czuje się ważne i bezpieczne. W kla-sie, jak wiadomo, dziecko musi nauczyć się dzielić swoją kochaną panią z innymi dziećmi. Musi nauczyć się przyjmować i odgrywać główne role oraz te mniej widoczne na pierwszy rzut oka, bo przecież w „teatralnym przedstawieniu” muszą zagrać wszyscy, a główna rola jest zwykle jedna.Opowiadanie Henia znakomicie przedstawia taką właśnie typową sytuację szkolną, gdy niemal wszystkie dzieci chcą być wyróżnione i zagrać ważną rolę w przedstawieniu. Emocje Henia z tym związane stają się więc doskonałą okazją do przepracowania emocji dzieci związanych z podobnymi właśnie sytuacjami, któ-rych i szkoła, i życie poza nią niosą wiele. Jak umieć zgodzić się z drugorzędna rolą i umieć ją docenić, dać z siebie wszystko, rozumiejąc, że dobre odegranie każdej z tych ról składa się na sukces całego przedstawie-nia. I można by słowami Ervinga Goffmana powiedzieć, że przecież życie to wielki spektakl, a każdemu z nas przychodzi grać w nim rozmaite role na różnych etapach życia. Ważne więc, by dzieci już na tym etapie uczy-ły się doceniania swoich ról i współdziałania na rzecz całej grupy.

68

Podpowiadamy RodzicomJak uczyć dziecko współpracy z innymi i poszanowania pracy każdego? 1. Przede wszystkim, by nauczyć dziecko szacunku dla pracy każdego człowieka, należy doceniać jego za-

angażowanie i okazywać szacunek dla jego pracy. 2. Dziecko powinno czuć się doceniane. Warto je chwalić zarówno za proste codzienne działania, jak

i większe, trudniejsze zadania. 3. Chwaląc, weźmy pod uwagę nie tyle efekt pracy, ile wkład pracy dziecka. Różne, z pozoru dość proste

czynności, sprawiają niejednemu sześcio- czy siedmiolatkowi sporą trudność. Czasem efekt pracy nie jest adekwatny do ogromu włożonego wysiłku. Warto o tym pamiętać i doceniać wysiłek i zaangażowa-nie.

4. Pochwała powinna być jednocześnie w miarę adekwatna do zadania i włożonego wysiłku. Dziecko w tym wieku już w znacznym stopniu potrafi ocenić swoją pracę. Nie należy więc przesadzać z okrzykami za-chwytu, jeśli to przesadna reakcja, bo dziecko szybko wyczuje ten nieuzasadniony zachwyt.

5. Warto włączać dziecko w codzienne domowe czynności. W ten sposób będzie się uczyło pracy na rzecz wszystkich domowników.

6. Nie należy też odtrącać pomocy dziecka tylko dlatego, że jego czynności mogą być zbyt powolne lub mało precyzyjne. Jeśli dziecko będzie nieustannie odtrącane, gdy zgłasza swoją gotowością współpracy i chęć pomocy, nauczy się, że nie warto tego robić.

7. Wspólne działania, np. podlewanie kwiatów w ogrodzie, przygotowanie jakiegoś posiłku będą uczyły dziecko pracy na rzecz innych, ale także umiejętności współpracy i zespołowego działania. Trzeba prze-cież w tych prostych czynnościach pewnego zgrania, podziału zadań, wykonywania poszczególnych czyn-ności w określonej kolejności – wszystko to wymaga pewnych wspólnych ustaleń, podziału ról i sprzyja nabywaniu umiejętności wspólnego działania.

8. Warto zadbać o to, by dziecko otrzymywało różne zadania i role we wspólnych przedsięwzięciach. W ten sposób będzie się uczyło rozumienia, że czasem ono, a czasem ktoś inny otrzymuje ciekawsze zadanie, atrakcyjniejszą rolę, fajniejszą zabawkę.

9. Dziecko powinno widzieć postawę poszanowania pracy na co dzień, powinno tymi postawami się zara-żać, nasiąkać atmosferą szacunku dla pracy każdego człowieka. Należy więc zwracać uwagę na to, w jaki sposób wypowiadamy się na temat pracy innych ludzi w obecności dzieci.

10. I wreszcie warto uczyć dzieci cieszenia się sukcesami i własnymi, i innych. Warto poświętować z dziec-kiem zakończenie jakiegoś większego zadania.

Polecamy lektury:Gyula Böszörményi (tłum. Sebastian Stachowski), Kolory ludzi, Poznań 2011.Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Kosmita, Bielsko-Biała 2009.Elżbieta Pałasz, Potwór Dyzio i Kraina Zabawy, Warszawa 2009.Eliza Piotrowska, Żółte kółka, Warszawa 2011.

2. Ćwiczenie opowiadania i ustalania chronologii zdarzeń, cięcie nożyczkami.3. Nauka pisania liter l, L.

4. Kolorowanie lalki zgodnie z podaną instrukcją.5. Czytanie i przepisywanie sylab z literą l.6. Kolorowanie zgodnie z wiedzą i odczuciami U.7. Przepisywanie zdania w liniaturze.8. N. proponuje zabawę w teatr. Przypomina bajkę Kopciuszek Hanny Januszewskiej.

Rozmowa kierowana pytaniami N.– Kto jest głównym bohaterem bajki Kopciuszek?

W. 1 cz. 2 k. 3edukacja polonistycznaK. s. 20 ćw. 1 K. s. 20 ćw. 2K. s. 21 ćw. 3K. s. 21 ćw. 4K. s. 21 ćw. 5


69

Dzień 11. | Organizujemy klasowy teatr

– Z kim mieszkała dziewczynka?– Jak była traktowana przez macochę i siostry?– Co zorganizował król dla mieszkańców?– Kto pojechał na bal?– Kto pomógł Kopciuszkowi pójść na bal?– Jaki warunek musiał spełnić Kopciuszek, żeby móc pójść na bal?– Co zgubił Kopciuszek?– W jaki sposób książę odnalazł dziewczynę?

9. Ćwiczymy z Noni. Eliminowanie zbędnej ilustracji do bajki Kopciuszek. Porządkowanie zdarzeń według kolejności.

WARTO zachęcić U. do indywidualnego opowiedzenia treści bajki zgodnie z kolejno-ścią wydarzeń.


11. Nauka Piosenki lalkarza. Tekst i nuty na s. 177, 178. Tworzenie akompaniamentu do piosenki. Przedstawianie kreacji muzyczno-ruchowych do piosenki.

N. rytmicznie czyta tekst piosenki, a następnie klaszcze, U. powtarzają tekst lub klaskanie w ten sam sposób oraz w tym samym rytmie.

Nauka Piosenki lalkarza.Tworzenie akompaniamentu do piosenki:

Chodzi lalkarz światem, serce w nim rogate, / rytmiczne uderzanie w klawesyChodzi z wiatrem, z pluchą, / pocieranie całą dłonią membrany bębenka oraz

rytmiczne dmuchanie ustamiz lalką za pazuchą. / rytmiczne uderzenia w trójkątRef.Hej, Hej! / dwa uderzenia w talerze i tamburynJak wędrowne ptactwo. / grzechotki w rytmie piosenkiHej, Hej! / dwa uderzenia w talerze i tamburynKukiełkarskie bractwo / grzechotki w rytmie piosenkiTak łazi rad nie rad najśmieszniejszy teatr. / rytmiczne uderzanie nóg

Gdzie parawan stanie, tam nasze mieszkanie, / rytmiczne uderzanie w klawesygdzie się lalka wtuli, tam my u matuli. / głosy dziewcząt śpiewające luli, luli

Tak łaził mój dziadek, pra- i pradziadek, / rytmiczne uderzanie w klawesyJa też nie przestanę łazić z parawanem.

Ref.Hej! Hej! / dwa uderzenia w talerze i tamburynJak wędrowne ptactwo. / grzechotki w rytmie piosenkiHej! Hej! / dwa uderzenia w talerze i tamburynaKukiełkarskie bractwo. / grzechotki w rytmie piosenkiŚcisnę lalkę w pięści, niech i wam się szczęści. / rytmiczne klaskanie w ręce.

12. Kreacja muzyczno-ruchowa. Inscenizacja piosenki.13. Rozwiązywanie zadań o płaceniu i kupowaniu. Wprowadzenie pojęć: droższy,

tańszy, najdroższy, najtańszy.

K. s. 22 ćw. 1

K. s. 22 ćw. 2edukacja muzycznaCD

edukacja matematycznaM. s. 24 ćw. 1, 2; s. 25 ćw. 3

70

WARTO wykorzystać poczytankę Lekarstwo na nudę do wykonania rekwizytu teatral-nego (wydzieranki z papieru lub gazety) i zaprezentowania krótkiej improwizowanej scenki dramowej z ich użyciem.

Dzień 12. Za kulisami teatruZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat ilustracji i wysłuchanego tekstu z podręcznika Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach Analiza i syn-teza słuchowo-wzrokowa wyrazów z głoską ł Ćwiczenia grafomotoryczne przygoto-wujące do pisania liter Ł, ł Wprowadzenie liczby 8 – nauka pisania cyfry 8 Doda-wanie i odejmowanie w zakresie 8 Rozkład liczby 8 na składniki Wykonanie kukie-łek z drewnianych łyżek Zabawy słowne z wykorzystaniem kukiełek Pokaz brzmie-nia fortepianu

CDP. s. 28, 29K. s. 23–25, 77M. s. 26, 27

NIEZBĘDNIK: drewniane łyżki, ścinki tkanin, włóczka, guziki, sznurki, wstążki.


1. Wypowiedzi na temat tekstu i ilustracji.– Co przygotowała Łucja dla kukiełki?– Z czego zostaną uszyte stroje dla kukiełek?– Co uszyła Łucja z łatki dla swojej kukiełki?– Do czego przygotowuje się klasa Łucji?– Co trzymają chłopcy?– Czy każdy uczeń z klasy Łucji bierze udział w przygotowaniach do spektaklu?– Czy każdy z nich otrzymał zadanie na miarę swoich możliwości? Podaj przykład.– Wyszukaj na ilustracji przedmioty, w których nazwach słyszysz głoskę ł.

2. Analiza i synteza słuchowo-wzrokowa wyrazów z głoską ł. 3. Czytanie na różnych poziomach. 4. Czytam sam! 5. Wyszukiwanie w wyrazach litery ł. Zaznaczanie ich niebieską kredką. 6. Analiza głoskowa wyrazów z głoską ł. Wskazywanie miejsca jej występowania

w modelach wyrazów. 7. Ćwiczenia grafomotoryczne. 8. Monografia liczby 8.

9. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 8. Rozkład liczby 8 na składniki.10. Zrób to sam! Wykonanie kukiełek z drewnianych łyżek z wykorzystaniem surow-

ców wtórnych (ścinki tkanin, resztki włóczki, sznurek, guziki itp.)11. Zabawa słowna „Kukiełka”.

U. siedzą w kręgu, trzymając kukiełki. N. wyznacza jednego z U., który zadaje kolejno pozostałym uczestnikom zabawy pytania. U. na zadane pytania zawsze odpowiadają: kukiełka.– Jak masz na imię?– Kukiełka.– Ile masz lat?– Kukiełka.Osoba, którą udało się rozśmieszyć lub odpowie inaczej, przejmuje rolę pyta-jącego. Wygrywa U., który nie zadawał pytań.

P. s. 79


P. s. 28, 29P. s. 28, 29K. s. 77 ćw. 7K. s. 24 ćw. 1K. s. 24 ćw. 2

K. s. 25 ćw. 3, 4edukacja matematycznaM. s. 26 ćw. 1, 2 M. s. 27 ćw. 3, 4, 5, 6edukacja plastycznaK s. 23


71

Dzień 13. | Zapraszamy na przedstawienie

WARTO zwrócić uwagę na to, aby w czasie zadawania pytań i udzielania odpowiedzi U. patrzyli na kukiełkę i nią poruszali, by zachowywali się tak, jakby mówiła kukiełka.

12. Zabawa słowno-muzyczna „Była sobie lala mała” z pacynką lub kukiełką.Stoimy w kręgu i każdy uczestnik trzyma swoją pacynkę. Śpiewamy piosenkę na melodię Była sobie żabka mała.

Była sobie lala mała,Hej, siup, trala la la,Która mamy nie słuchała.Hej, siup, hej!

Prowadzący dodaje zdanie: lecz robiła śmieszne minki i wymyślony gest pacynką. Grupa powtarza zdanie i gest jednocześnie. Śpiewamy znowu piosenkę, powtarzamy zdanie, prowadzący zaś dodaje kolejne zdanie i gest: i lubiła jeść cytrynki, dzieci powtarzają itd.

Była sobie lala mała,Hej, siup, trala la la,Która mamy nie słuchała.Hej, siup, hej!

…lecz robiła śmieszne minki…i lubiła jeść cytrynki.…Czasem też wolała hasać…i baranki w górach pasać.…A gdy słońce zaświeciło…ona spała, że aż miło.…Często rączkę podawała…i też się wesoło śmiała,…wszystkim wokół się kłaniała.Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.

Na koniec U. śpiewają zwrotkę i powtarzają cały tekst, grając pacynkami.

WARTO zwrócić uwagę na to, aby w czasie śpiewania kukiełka była aktorem.

U. zostawiają wykonane lalki w klasie w wyznaczonym miejscu.13. Pokaz brzmienia fortepianu. N. prezentuje wybrany utwór F. Chopina spośród za-

proponowanych na str. 171 (szczegółowe informacje dotyczące instrumentu w Ele-mentarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 170)

N. odtwarza z płyty pokaz brzmienia i możliwości technicznych instrumentu. U. poznają instrument z grupy instrumentów strunowych klawiszowych – fortepian.

Dzień 13. Zapraszamy na przedstawienieZapis w dzienniku Gromadzenie słownictwa związanego z teatrem Rola afisza te-atralnego Zapoznanie z rodzajami lalek występujących w przedstawieniach teatral-nych Nauka pisania liter ł, Ł na podstawie wyrazów łata, Łucja Rozpoznawanie brzmienia instrumentów strunowych klawiszowych Rozwiązywanie zadań na porów-nywanie różnicowe Ćwiczenia w praktycznym rozumieniu pojęć mniejszy, większy

P. s. 30, 31, 75K. s. 26, 27, 74M. s. 28–31

CD

72


1. Ulica Ciekawych Wyrazów. Próba wyjaśnienia wyrażenia afisz teatralny. Odczytanie przez N. informacji dotyczącej afisza teatralnego.– Czego możecie dowiedzieć się z afisza teatralnego?– Co powinniśmy jeszcze przygotować w ramach organizacji klasowego przedsta-

wienia?

WARTO zgromadzić afisze teatralne jako wzór do wykonania klasowego plakatu.

2. Tropiciele wiedzy. Zapoznanie się z wiadomościami dotyczącymi różnych lalek teatralnych.

3. Rozpoznawanie brzmienia instrumentów strunowych klawiszowych.4. Ćwiczenia ruchowe utrwalające tempo (wolno, szybko) i dynamikę (cicho, gło-śno).– Jesteś piłką i poruszasz się jak piłka.– Jesteś drzewem i kołyszesz się jak drzewo.– Jesteś struną i drgasz jak struna.– Jesteś pianistą i grasz jak pianista.

5. Ćwiczenie muzyczne – wyliczanka: recytacja rytmiczna wyliczanki w tempie umiarkowanym [o wartości rytmicznej ćwierćnuty (ta)] i w tempie szybkim [o wartości rytmicznej ósemki (ti)]:

Prawą rękę sprawną mam, tak samo jak lewą, / ręka prawa wysunięta do przoduLewą rękę sprawną mam, tak samo jak prawą. / ręka lewa wsunięta do przoduObie ręce sprawne mam, na pianinie gram. / obie ręce wysunięte do przodu imi-

tują grę na pianiniePrawą nogę sprawną mam, tak samo jak lewą, / noga prawa wysunięta do przoduLewą nogę sprawną mam, tak samo jak prawą. / noga lewa wsunięta do przoduObie nogi sprawne mam, na nich podskakuję sam. / obie nogi podskakują do góry

Po wykonaniu wyliczanki U. mogą dodać następne zdania, opisując sprawność innych części ciała.

6. Nauka pisania liter ł, Ł.

7. Układanie wyrazów z rozsypanki sylabowej. Zaznaczanie takim samym kolorem sylab tworzących wyraz.

8. Ćwiczenia rozwijające spostrzegawczość. Zaznaczanie na ilustracji osób nieodpo-wiednio ubranych do warunków pogody i pory roku.

9. Odczytywanie wyrazów z plątaninki i zapisywanie ich w liniaturze.10. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120.

11. Ćwiczenia w praktycznym rozumieniu pojęć mniejszy, większy z zastosowaniem odpowiednich znaków matematycznych.

12. Rozwiązywanie zadań na porównywanie różnicowe.13. Wykonanie afisza teatralnego w grupach.14. Zabawa ruchowa „Dzień kukiełki”.

U. stoją przy swoich ławkach. N. opowiada o rozkładzie dnia kukiełki. U. poka-zują czynności za pomocą ruchu kukiełką. Kukiełka:– śpi;– wstaje;– myje się;– ubiera;

P. s. 30edukacja polonistyczna

P. s. 31edukacja muzycznaP. s. 75 ćw. 1, 2, 3. K. s. 74 ćw. 7


K. s. 27 ćw. 3

K. s. 27 ćw. 4edukacja matematycznaM. s. 28, 29M. s. 30 ćw. 1, s. 31 ćw. 2, 3

M. s. 32 ćw. 4, 5, 6edukacja plastyczna


73

Dzień 14. | Kurtyna w górę

– je;– idzie do szkoły;– czyta;– pisze;– gra w piłkę;– skacze;– biega...

Dzień 14. Kurtyna w górę!Zapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat spektaklu kukiełkowego na podstawie ilustracji i przeczytanego tekstu Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wy-razów z y Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach Doskonalenie sprawności grafomotorycznej jako przygotowanie do nauki pisania liter Rozwijanie spostrzegaw-czości Rozpoznawanie i nazywanie roślin i zwierząt żyjących w lesie Dodawanie i odejmowanie w zakresie 8 Rozwiązywanie zadań na obliczenia pieniężne i porówny-wanie wyników Rozwiązywanie zadań z treścią

P. s. 32, 33K. s. 28, 29, 77M. s. 28, 29, 33–37


1. Rozmowa na temat tekstu i ilustracji.– Do kogo należą kukiełki?– Co mają kukiełki?– Czyja kukiełka gra główną rolę w spektaklu?– W co ubrana jest kukiełka Łucji?– Jaką rolę gra kukiełka Matyldy?– Co jeszcze wykonane jest z łat?– Jakie postaci z bajki Kopciuszek występują na scenie?– Jaki pomysł na scenografię do spektaklu mieli uczniowie?

2. Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słyszymy głoskę y. 3. Wskazywanie w tekście wyrazów z literą y. 4. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z y. 5. Czytanie na różnych poziomach. 6. Czytam sam! 7. Tworzenie wyrazów z rozsypanki sylabowej. Czytanie ich i staranne zapisywanie

w liniaturze. 8. Ćwiczenia rozwijające spostrzegawczość. Uzupełnianie obrazka nalepkami. Roz-

poznawanie roślin i zwierząt na ilustracji. 9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Propozycja zadania domowego.


12. Ćwiczenia w dodawaniu i odejmowaniu w zakresie 8.13. Uzupełnianie kolejności zapisu liczbowego od 1 do 8. Kolorowanie zgodnie z uzy-

skanym wynikiem dodawania i odejmowania.14. Przeliczanie i porównywanie liczb w zakresie 8. 15. Rozwiązywanie zadań z treścią – obliczenia pieniężne.


P. s. 33P. s. 32P. s. 32, 33P. s. 32K. s. 77 ćw. 8K. s. 28 ćw. 1

edukacja przyrodniczaK. s. 28 ćw. 2

K. s. 29 ćw. 3

K. s. 29 ćw. 4

M. s. 28, 29edukacja matematyczna

M. s. 33 ćw. 1M. s. 34 ćw. 2

M. s. 34 ćw. 3M. s. 35 ćw. 4

74

16. Rozwiązywanie zadań z treścią na porównywanie różnicowe. 17. Ćwiczymy z Noni Numerowanie pięter domu towarowego. Zapis cyfr od 0 do 7.18. Rozwiązywanie zadań na obliczenia pieniężne i porównywanie.19. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 8.20. Rozwiązywanie zadania tekstowego.

Dzień 15. Kto pracuje w teatrze?Zapis w dzienniku Wzbogacanie zasobu słownictwa o wyrazy związane z tematem dnia Wypowiedzi uczniów na temat osób pracujących w teatrze na podstawie ilu-stracji i wiedzy dzieci Nauka pisania liter y z wykorzystaniem wyrazów łaty, Matyl-da Zabawy w teatr

P. s. 34, 35K. s. 30, 31


1. Gimnastyka oka i języka. Tworzenie wyrazów z podanych liter. Czytanie wyrazów.

2. Wypowiedzi U. na temat osób pracujących w teatrze na podstawie własnego do-świadczenia i ilustracji.– Kogo widzimy na ilustracji?– Czym zajmują się te osoby? (aktor, sufler, scenograf, reżyser)– Kto jeszcze pracuje w teatrze?

WARTO wykonać ćwiczenie z podziałem nazw zawodów spotykanych w teatrze na sylaby.

3. Zabawa rytmiczna „Teatr”. Dzieci siedzą przy stolikach. Rytmicznie, powoli wypowiadają tekst rymowanki, jednocześnie rysując szlaczek w kształcie zębów [sinusoidy – red.]. Należy pa-miętać, że każda sylaba w tekście odpowiada jednemu ruchowi ręki.

Do teatru pojedziemy,was ze sobą zabierzemy.Z aktorami się spotkamyi o wszystko wypytamy.Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.

4. Nauka pisania litery y.5. Analiza słuchowa wyrazów z głoską y. Zaznaczanie miejsca głoski y w modelach

dźwiękowych wyrazów.6. Otaczanie pętlami tych obrazków, na których są łaty.7. Przepisywanie i czytanie podanych wyrazów. Zwrócenie uwagi na pisownię imie-

nia wielką literą.

WARTO zapoznać U. z wierszem Małgorzaty Strzałkowskiej Teatr Wspaniały.

M. s. 35 ćw. 5M. s. 36 ćw. 1M. s. 36 ćw. 2M. s. 37 ćw. 3M. s. 37 ćw. 4


P. s. 34 ćw. 2P. s. 34 ćw. 2P. s. 35

K. s. 30 ćw. 1K. s. 30 ćw. 2

K. s. 31 ćw. 3K. s. 31 ćw. 4


75

Dzień 15. | Kto pracuje w teatrze

Teatr WspaniałyDzwonek zabrzmiał już trzy razy –zaraz spektakl się zaczyna!Gasną światła, milkną szepty,w górę wznosi się kurtyna...

Na widowni mnóstwo ludzi!Pełny komplet! A na scenie,wśród niezwykłych dekoracji,trwa cudowne przedstawienie.

Leczy by ten wspaniały spektaklmógł się odbyć w pełnej gali,rozmaici ludzie scenymiesiącami pracowali.

Którą sztukę zagra teatr?Wszak pisarze i poeci,jak świat długi i szeroki,piszą sztuki od stuleci!

To dyrektor artystycznyjedną z wielu sztuk wybierai oddaje prace nad niąw zdolne ręce reżysera.

I reżyser myśli, myśli,i w myśleniu nie ustaje...A gdy ma już swoją wizję,spektaklowi kształt nadaje.

Gdy zapisze swe pomysłyi aktorom rozda role,to przychodzi czas na próby –pojedynczo i w zespole.

Zaś scenograf decyduje,jak wyglądać będzie scena –od najmniejszych szczególikówdo sposobu oświetlenia.

Projektuje dekoracje,tworzy zamki, lasy, góry –i kostiumy dla aktorów,od pantofli po fryzury.

Teraz cały zespół ludzimusi zabrać się do pracy –to malarze i stolarze,perukarze, szewcy, krawcy,

fryzjer, charakteryzator,cały rząd oświetleniowców,i elektroakustycy …To ogromny tłum fachowców!

Teatr się nie może obyćbez osoby inspicjenta –to on dba o każdy szczegółi o wszystkim ma pamiętać.

Sprawdza, czy już są na miejscurekwizyty, dekoracjei aktorów wywołujecałej sztuki śledząc akcję.

Kiedy aktor się pomylialbo tekstu zapomina,wtedy sufler, śledząc sztukę,szeptem tekst mu przypomina.

Dziś suflera już w teatrachbardzo rzadko się spotyka,bo zastąpił go inspicjent,a więc zawód ten zanika.

Jednak wszystkie te osobypozostają często w cieniu.To aktorzy zawsze grająpierwsze skrzypce w przedstawieniu.Małgorzata Strzałkowska, Teatr Wspaniały, [w:] ABC… uczę się, Warszawa 2009.

8. Zabawa w teatr. U. stoją w kole lub przy ławkach. N. podaje nazwę zawodów występujących w teatrze (reżyser, sufler, bileter, aktor). U. starają się zilustrować ruchem naj-bardziej charakterystyczną cechę tego zawodu.


77

Dzień 16. | Obserwujemy ptaki

IV. LISTOPADOWE NASTROJE

Dzień 16. Obserwujemy ptakiZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat ptaków odlatujących z Pol-ski, przylatujących do Polski i pozostających na zimę w Polsce Poszerzanie słownictwa o nazwy ptaków Opis wyglądu ptaków Rozmowa na temat konieczności pomocy ptakom w okresie zimowym Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów Wy-słuchanie nagrania odgłosów ptaków Pojęcia pięciolinia (linie i pola) i klucz wiolino-wy Rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych

CDP. s. 36, 37, 74K. s. 32, 33, 72M. s. 38–41

PAMIĘTAJ! Do dnia 17. Jesienne popołudnie z tatą przygotować: 2 tacki styropianowe, sznurek.


1. Rozwiązanie krzyżówki (U. odgadują hasła, N. pisze rozwiązania na tablicy).

P I S K L Ę

T U K A N

M E W A

S I K O R A

B O C I A N

1) Wykluwa się z jajka.2) Egzotyczny ptak z dużym dziobem.3) Nadmorski ptak.4) Jej przysmakiem jest słonina.5) Ma długie czerwone nogi.

2. Wysłuchanie nagrania odgłosów ptaków znajdujących się na ilustracji.3. Wypowiedzi U. na temat ilustracji w podręczniku.

– Jakie ptaki widzicie na ilustracji?– Które z nich odlatują na zimę z Polski do cieplejszych krajów?– Które z nich przylatują do Polski na zimę?– Które są z nami przez cały rok?– Jakie ptaki widujesz najczęściej w swoim najbliższym otoczeniu?

4. Ulica Ciekawych Wyrazów. Wyjaśnienie znaczenia wyrazu ornitolog.5. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa nazw ptaków.6. Abecadło muzyczne. Wprowadzenie pojęcia pięciolinii (linie i pola) i klucza wio-

linowego.

WARTO zaproponować U., aby wraz z rodzicami nagrali głosy ptaków z okolicy. Zadaniem każdego U. lub grupy będzie zaprezentowanie swojego nagrania przed klasą. Pozostali U. rozpoznają nagrane głosy ptaków.

CDP. s. 36, 37

P. s. 37

P. s. 74 ćw. 1, 2, 3 K. s. 72 ćw. 1, 2

78

Tropiciele. Część 2 | IV. Listopadowe nastroje

7. Rozmowa na temat konieczności pomocy ptakom w okresie jesienno-zimowym.– Dlaczego należy pomagać ptakom?– W jaki sposób pomagamy?– Co przygotowujemy ptakom na jesienno-zimowe dni?

8. Wklejanie nalepek ilustrujących pokarmy ptaków. 9. Analiza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską p. Kolorowanie miejsca występo-

wania głoski.10. Zabawa rytmiczna „Ptaki”.

Dzieci siedzą przy stolikach. Rytmicznie, powoli recytują tekst, wykonując jed-nocześnie określone ruchy:

Popatrz ptaki odlatują... / U. zataczają duży łuk prawą ręką – wskazują kierunek lotu ptaków

Jak wysoko dziś szybują! / U. zataczają duży łuk lewą ręką – wskazują kierunek lotu innych ptaków

Są szczęśliwe i radosne, / U. wykonują te same czynności co poprzednio, lecz jednocześnie – prawa ręka w prawo, lewa w lewo

wrócą do nas znów na wiosnę! / U. przybliżają obie ręce do klatki piersiowej, wskazując na siebie


11. Wysłuchanie wierszy o ptakach pozostających na zimę w Polsce.

Dzięcioł– Puk, puk!– Kto tam?Dzięcioł, doktor,co leczy drzewa.Przyszedł do sosnyz wizytąsprawdzić jak sosnasię miewa.Opuka pacjentkę,ostuka,usunie wszystkieszkodniki,bo takiej pacjentkijak sosnanie wozi siędo kliniki.

JemiołuszkaJemiołuszko,jemiołuszko,coś ci powiemdziś na uszko –na topoli,jest jemioła,poleć po niąaż na czubek.

K. s. 32 ćw. 1 K. s. 32 ćw. 2

79

Dzień 16. | Obserwujemy ptaki

Jak przyniesieszmi jemiołę,to cię pocałujęw dzióbek.

GilePrzyleciałygile,nawet nie wiemile.Przyleciałygile,a tu śniegutyle.Cała jarzębinaŚniegiemoblepiona…– Co będziecie jadły?– Nie kłopocz się o nas.Znajdziemypod śniegiemkorale jarzębin,a ty idź do domu,bo się tu zaziębisz.

SikorkiPokłóciły się sikorkiczubatka z bogatką.– Powiedz, która jestbogatsza,ja czy ty sąsiadko?– Ja! – bogatka zawołała.A czubatka na to:– Ja mam czubek.A co tobiedali mama z tatą?Nie masz czubka,więc ci łyso.Jak w lustro popatrzysz,to od razu się przekonasz,kto tu jest bogatszy!

WróbelLata ptaszekpo ulicy,szuka sobieziarn pszenicy.– Mamo,jaki to ptaszek?

80

– Wróbelek.Ziarnek szukasznadaremno,ale mam bułeczkę pszenną,chodź, wróbelku,to się z tobąpodzielę.Wanda Chotomska, Nasze ptaki, Łódź 2008.

12. Rozmowa na temat wysłuchanych wierszy.– O jakich ptakach była mowa w wierszach?– Czym zajmował się dzięcioł?– O co poproszono jemiołuszkę?– Czego szukały pod śniegiem gile?– O co pokłóciły się sikorki?– Czym dziecko chce podzielić się z wróbelkiem?

13. Opis wyglądu ptaków na podstawie ilustracji z uwzględnieniem barwy upierzenia oraz innych charakterystycznych cech wyglądu.

14. Kolorowanie sylwetek ptaków.15. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120, 121.

16. Rozpoznawanie, nazywanie i kolorowanie figur geometrycznych. Przeliczanie i zapisywanie liczby figur.

17. Ćwiczenia doskonalące logiczne rozumowanie i spostrzegawczość.18. Zabawa „Ukryte figury geometryczne”.

U. siedzą w kręgu. Dla przypomnienia N. pokazuje koło, kwadrat, trójkąt i pro-stokąt, następnie zadaje pytania:– Gdzie widzicie koło, gdzie kwadrat, trójkąt, a gdzie prostokąt? Zadaniem U. jest wskazanie w klasie przedmiotów przypominających kształ-tem wymieniane figury.

Dzień 17. Jesienne popołudnie z tatąZapis w dzienniku Rozmowa na temat pomysłów na spędzanie wieczorów z rodzi-ną Wypowiedzi na podstawie ilustracji, czytanego tekstu i doświadczeń uczniów Ćwi-czenia w czytaniu na różnych poziomach Analiza wzrokowa wyrazów z głoską p Pisa-nie i rysowanie po śladzie jako przygotowanie do nauki pisania liter Rozpoznawanie figur geometrycznych Zabawa matematyczna Figury Wykonanie karmnika dla ptaków

P. s. 38, 39K. s. 34, 35, 77M. s. 38, 39, 42

NIEZBĘDNIK: 2 tacki styropianowe, sznurek.


1. Rozmowa na temat pomysłów na spędzanie listopadowych wieczorów z rodziną.– Jak spędzacie jesienne popołudnia?– Kto wam wtedy towarzyszy?

2. Wypowiedzi U. na podstawie ilustracji i przeczytanego przez N. tekstu.– Kogo widzicie na ilustracji?– Co robi chłopiec z tatą?

P. s. 36, 37

K. s. 33 ćw. 3 edukacja matematycznaM. s. 38, 39M. s. 40 ćw. 1

M. s. 41 ćw. 2, 3

P. s. 38, 39


81

Dzień 17. | Jesienne popołudnie z tatą

– Gdzie oni się znajdują?– Jakimi narzędziami się posługują?– Co wystrugali z drewna?– Jakie są drewniane ptaki?– Czego nie potrafią robić?

3. Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słychać głoskę p.4. Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach.5. Czytam sam!6. Analiza wzrokowa wyrazów z literami p, P.7. Ćwiczenia w pisaniu i rysowaniu po śladzie.8. Propozycja zadania domowego.

9. Zabawa „Latajmy jak ptaki”. U. poruszają się swobodnie po klasie, powtarzają czytany przez N. tekst i wyko-nują wymieniane w nim ruchy.

Polatajmy sobie jak ptaki,to wcale nie jest trudne.Polatajmy sobie wkoło,będzie nam wesoło.

Poskaczmy sobie jak żabki,to wcale nie jest trudne.Poskaczmy sobie wkoło,będzie nam wesoło.

Pochodźmy sobie jak boćki,to wcale nie jest trudne.Pochodźmy sobie wkoło,będzie nam wesoło.

Skradajmy się jak myszki,to wcale nie jest trudne.Skradajmy się wkoło,będzie nam wesoło.Tupmy ciężko jak słonie,to wcale nie jest trudne

Tupmy ciężko wkoło,będzie nam wesoło.Fruwajmy sobie jak motylki,to wcale nie jest trudne.

Fruwajmy sobie wkoło,będzie nam wesoło.Jutta Bläsius, 3 minuty ruchu, Kielce 2009.

10. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120, 121.

11. Zabawy matematyczne – gra planszowa Figury. Doskonalenie umiejętności roz-poznawania figur geometrycznych.

P. s. 38, 39P. s. 38, 39K. s. 77 ćw. 9K. s. 34 ćw. 1K. s. 34 ćw. 2, s. 35 ćw. 3

K. s. 35 ćw. 4

edukacja matematycznaM. s. 38, 39M. s. 42

82

12. Nawiązanie do ostatniej wycieczki, przypomnienie, jakie zmiany zaobserwowali-śmy w przyrodzie. Zwrócenie uwagi na konieczność pomagania ptakom.– Gdzie umieścimy pożywienie dla ptaków?– Z czego można zbudować karmnik? (z drewna, ze styropianowych tacek, z plasti-

kowych butelek).13. Wykonanie karmnika dla ptaków ze styropianowych tacek. W obu tackach wyko-

nujemy 4 otwory (w każdym rogu po 1). Przygotowujemy 4 sznurki jednakowej długości. Przeciągamy sznurek przez otwory, zawiązując na supeł od spodu. Zwią-zujemy sznurki na górze. Tak przygotowany karmnik zawieszamy na drzewie.

Dzień 18. Dziwne zwyczaje sójekZapis w dzienniku Słuchanie ze zrozumieniem wiersza Jana Brzechwy Sójka Wy-powiedzi na temat zwyczajów sójek związanych ze zmianą pory roku Analiza i syn-teza wzrokowo-słuchowa wyrazów Ćwiczenia w czytaniu Nauka pisania liter p, P na podstawie wyrazów ptak, Paweł Pisanie po śladzie Pisanie zdań Anali-za i synteza wzrokowo-słuchowa Figury geometryczne – rozpoznawanie i przelicza-nie Utrwalanie pojęcia pięciolinii i klucza wiolinowego

P. s. 40, 41, 74K. s. 36, 37, 72M. s. 38, 39, 43–45W. 1CD – Lektury do słu-chania


1. Słuchanie ze zrozumieniem wiersza Jana Brzechwy Sójka. Wypowiedzi na temat bohaterki wiersza.– Kto jest bohaterem wiersza?– Dokąd wybiera się sójka?– Czy udało jej się opuścić kraj?– Dlaczego nie odleciała?– Do jakich miejscowości dotarła?

WARTO wskazać na mapie wymienione w wierszu miejscowości.

– Jak długo sójka wybierała się za morze?– Jaką decyzję podjęła ostatecznie? Wyjaśnienie znaczenia powiedzenia „Wybierać się jak sójka za morze” (przygo-towywać, szykować się długo, ale w końcu nigdzie nie wyjechać).

2. Zabawa rytmiczna „Zmarznięty ptaszek”. Dzieci stoją w kręgu lub rozsypce. Rytmicznie wypowiadają tekst i jednocześnie:

Marznie biedny Elemelek. / tupią raz prawą, raz lewą nogąPusty brzuszek ma wróbelek. / krzyżują ręce i klepią dłońmi o przedramiona –

rozgrzewają sięMy się na to nie zgodzimy / rytmicznie klaszczą w ręcezaraz ptaszka nakarmimy. / chodzą swobodnie i rozsypują ziarna, raz prawą, raz

lewą rękąLucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.

3. Ćwiczenia w czytaniu globalnym. Pomocne będą uprzednio wycięte z karty „Wy-prawki 1” kartoniki z obrazkami i słowami.

4. Nauka pisania liter p, P zgodnie z podanym wzorem.

edukacja techniczna

edukacja polonistycznaP. s. 40, 41CD – Lektury do słuchania

P. s. 41 W. 1 cz. 2 k. 2

K. s. 36 ćw. 1


83

Dzień 19. | Andrzejkowe wróżby

5. Łączenie obrazków tak, aby ostatnia głoska nazwy pierwszego była głoską następ-nego.

6. Czytanie i przepisywanie sylab. 7. Kolorowanie kół przy obrazkach i dopasowanym do niego zadaniu. Pisanie zdań

po śladzie. 8. Abecadło muzyczne. Utrwalanie pojęć: pięciolinia (linia, pole) i klucz wiolinowy.

Ćwiczenia utrwalające pojęcie pięciolinii. N. rysuje na podłodze pięć linii. U. ustawiają się przed pierwszą linią. N. wypowiada polecenia, np.: pierwsza linia – U. przechodzą lub skaczą na pierwszą linię, drugie pole – U. idą lub skaczą na drugie pole. Ćwiczenie trwa dowolną ilość czasu (nie dłużej jednak niż 10 minut), dobrze jest utrwalić wszystkie linie i pola.

Kolorowanie nut na pięciolinii. 9. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120, 121.

10. Rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych. Liczenie figur.11. Dorysowywanie brakujących figur według podanego kodu.12. Kolorowanie rysunku według kodu.

Dzień 19. Andrzejkowe wróżby Zapis w dzienniku Wypowiedzi na temat andrzejkowych zwyczajów na podsta-wie ilustracji, czytanego tekstu oraz doświadczeń uczniów Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach Ćwiczenia narządów artykulacyjnych Pisanie małych i wiel-kich liter Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa Wykonanie buta do zabaw an-drzejkowych oraz łódeczek z nakrętek Doskonalenie umiejętności rozpoznawania i na-zywania figur geometrycznych Ozdabianie kart andrzejkowych figurami geometrycz-nymi

P. s. 42, 43, 80K. s. 38–41M. s. 38, 39, 46, 47W. 1


1. Przekazanie U. informacji o zwyczajach i wróżbach andrzejkowych.Dzień św. Andrzeja Apostoła – najhuczniej świętowany w Szkocji, w kraju, którego św. Andrzej jest patronem. W Polsce w wigilię tego dnia lub w tym dniu, w zależ-ności od regionu, wróży się przyszłość, szczególnie matrymonialną. Przysłowie głosiło: „Na świętego Andrzeja dziewkom z wróżby nadzieja”. Dawniej andrzejki zwane były jędrzejówkami. Przysłowia związane z dniem św. Andrzeja:– Gdy święty Andrzej ze śniegiem przybieży, sto dni śnieg na polu leży.– Śnieg na Andrzeja dla zboża zła nadzieja.– Na świętego Andrzeja trza kożucha dobrodzieja.– Jeżeli na świętego Andrzeja wiatr i mgła, to od Bożego Narodzenia będzie

sroga zima.– Gdy w Andrzeja deszcz lub słota, w grudniu drogi bez błota.– Święty Andrzej wróży szczęście i szybkie zamęście.

2. Zrób to sam! – zabawa andrzejkowa. Wykonanie łódeczek zgodnie z instrukcją.

3. Wielozdaniowe wypowiedzi U. na temat andrzejkowych zwyczajów na podsta-wie ilustracji, czytanego przez N. tekstu oraz doświadczeń U.– Kto znajduje się w klasie?

K. s. 36 ćw. 2

K. s. 37 ćw. 3K. s. 37 ćw. 4

edukacja muzycznaP. s. 74

K. s. 72 ćw. 2.

M. s. 38, 39edukacja matematyczna

M. s. 43, 44 ćw. 1, 2, 3M. s. 44 ćw. 4M. s. 45 ćw. 1


edukacja plastycznaK. s. 41 edukacja polonistycznaP. s. 42

84

– Co robią Ula i Mati?– Co obserwowali?– Jakie cienie powstały na ścianie?

4. Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach. 5. Wypchnięcie z karty „Wyprawki 1” i zasznurowanie buta do zabaw andrzejkowych.

6. Gimnastyka oka i języka. Ćwiczenia narządów artykulacyjnych przy wymawianiu samogłosek.

7. Wysłuchanie czytanych przez N. wyrazów i łączenie ich z obrazkami.

8. Ćwiczenia w pisaniu małych i wielkich liter. 9. Odczytywanie i zapisywanie zaszyfrowanych wyrazów.10. Ćwiczymy z Noni. Pisanie wyrazów i zdań.11. Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe, emisyjne i oddechowe:

dmuchanie piórka, wacika lub konfetti zdmuchiwanie świecy (ćwiczenie na wyobraźnię) syczenie – długie, krótkie, ciche, głośne śpiewanie dowolnej, krótkiej piosenki na trzech, dwóch oddechach

12. Rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych. Kolorowanie klocków odpo-wiednimi kolorami.

13. Ozdabianie kart andrzejkowych figurami geometrycznymi.14. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 120, 121.

WARTO wykorzystać poczytankę Potworne cienie do wprowadzenia w tematykę wróżb andrzejkowych oraz rozmowę na temat bezpieczeństwa w czasie lania wosku.

Dzień 20. Andrzejki (dzień do dyspozycji nauczyciela)Zapis w dzienniku Andrzejkowy dzień wróżb i zabaw Redagowanie tekstu wróżb andrzejkowych Dekorowanie klasy Omówienie zasad bezpieczeństwa w trakcie wróżb Pisownia imion wielkimi literami – przygotowanie wizytówek Zabawy przy muzyce

PAMIĘTAJ! Dnia 21. Coś do przytulania należy przynieść: blok rysunkowy, kredki ołówkowe lub świecowe.


1. Dekorujemy klasę rysunkami, rekwizytami wprowadzającymi nastrój tajemniczo-ści (wizerunki wróżek, czarnych kotów, magicznych kul, kart itp.). Pamiętamy o odpowiednim oświetleniu (przyciemnione, kolorowe światła), warto też przygo-tować odrębne stanowiska do wróżb. U. mogą wystąpić w specjalnie przygotowa-nych strojach. Gospodynią w tym dniu może być wróżka lub kilka wróżek (można poprosić o pomoc rodziców lub innych nauczycieli).

2. Omówienie zasad bezpieczeństwa podczas wróżb.3. Propozycje wróżb i zabaw andrzejkowych.

„Gałązka życzeń”. U. na przygotowanych wcześniej kartkach zapisują mazaka-mi swoje imiona i zawieszają na gałęzi wiśni lub czereśni, która umieszczona jest w dużym wazonie. Podczas zawieszania kartek wypowiadają w myślach marze-nia i życzenia. Wyjaśniamy, że zgodnie z wróżbą, jeśli gałązki, które pozostaną w wazonie do Bożego Narodzenia, zakwitną, życzenią się spełnią.

P. s. 42edukacja technicznaW. 1 cz. 2 k. 4 P. s. 43 ćw. 1, 2, 3

edukacja polonistycznaK. s. 38 ćw. 1 K. s. 38 ćw. 2, 3K. s. 39 ćw. 4K. s. 40 ćw. 1, 2edukacja muzyczna


M. s. 47 ćw. 3M. s. 38, 39

P. s. 80


Dzień 20. | Andrzejki (dzień do dyspozycji nauczyciela)

„Wróżące buty”. U. ustawiają swoje buty od ściany aż do drzwi. Osoba, której but pierwszy przekroczy próg, niebawem spotka swoją sympatię.

„Czarodziejska butelka”. U. stoją w kręgu. W środku, na obrzeżu mniejszego koła wróżka układa kartki z napisami, np.: „Czeka cię wspaniała podróż”, „Spo-tkasz miłą osobę”, „Otrzymasz dobrą wiadomość”, „Czeka cię miła niespo-dzianka”. U. kolejno wprawiają w ruch czarodziejską butelkę, wróżbę wskazuje szyjka butelki po zatrzymaniu się.

4. Podział U. na grupy (według znaków zodiaku, pór roku, w których się urodzili itp.). Zaproszenie do stanowisk z wróżbami (każdym stanowiskiem opiekuje się osoba dorosła).

Stanowisko I – lanie wosku przez ucho od klucza. Możemy U. zapraszać do wróż-by zawołaniem: – Nalejcie wosku na wodę, ujrzycie swoją przygodę, czary mary, wosku lanie, co ma stać się, niech się stanie! – Gdy wosk zastygnie, wyjmujemy go z wody i trzymamy między światłem lampy a ścianą. Próbujemy odgadnąć, co przedstawia cień rzucany przez woskową figurę.

Stanowisko II – wróżba: Kim będę? Na stoliku rozkładamy ukryte pod czapeczka-mi lub plastikowymi talerzykami przedmioty symbolizujące przyszły zawód (kre-da, moneta, piłeczka, guzik, pióro).

Stanowisko III – Serce. Nakłuwamy szpilką serce wycięte z kartonu, na odwrocie znajdują się imiona, dla chłopców – dziewczynek, a dla dziewczynek – chłopców. Miejsce nakłucia wskaże imię przyszłej sympatii.

WARTO po przeprowadzeniu zabaw i wróżb zorganizować słodki poczęstunek dla U. oraz zaproponować zabawy przy muzyce.

W. 1 cz. 2 k. 4

86

V. SERCE DLA INNYCH

Dzień 21. Coś do przytulaniaZapis w dzienniku Słuchanie tekstu Coś do przytulania Wielozdaniowe wypowie-dzi na temat opieki nad zwierzętami na podstawie wysłuchanego tekstu i własnych do-świadczeń Ćwiczenia w pisaniu i czytaniu sylab Wprowadzenie liczby 9 – nauka pisania cyfry 9 Dodawanie i odejmowanie w zakresie 9 Nauka piosenki Fotografia psa Rysowanie własnej przytulanki

CDP. s. 44, 45, 81K. s. 42M. s. 48–51

NIEZBĘDNIK: blok rysunkowy, kredki ołówkowe lub świecowe.


1. Wysłuchanie tekstu Coś do przytulania z cyklu „Listy od Hani i Henia”. edukacja społecznaCDP. s. 44, 45


Coś do przytulania Rozmowa na temat: „Jak opiekować się domowymi pupilami” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.– Jakie zwierzęta domowe ma Hania?– Jakie zwierzę ma Henio?– Dlaczego Hania nie mogła mieć kota?

Ocena sytuacji i bohatera.– Jak myślisz, dlaczego Hania powiedziała, że nie wie, czy nadal chce mieć psa?– Jak myślisz, co powinna zrobić Hania w tej sytuacji? Jakich rad można udzielić Hani?

Wnioski dla U.– Czy wiesz, jak należy opiekować się psem? A jak kotem? Jeśli nie masz zwierząt w domu, zastanów się

chwilę i powiedz, jak twoim zdaniem powinna wyglądać opieka nad tymi zwierzętami.– Jak sądzisz, czy łatwo jest na co dzień wywiązywać się ze swoich obowiązków wobec zwierząt domowych?– Kiedy może być trudno?– Jak należy się zachowywać wobec zwierząt, których nie znamy?

Pogłębiamy temat: „Zwierzęta w domu”.– Jakie zwierzęta można hodować w domu?– Które z nich podobają ci się najbardziej? Co wiesz o tych zwierzętach i ich zwyczajach? Gdzie możesz po-

szukać informacji o tych zwierzętach? Możesz poprosić o pomoc kogoś starszego.– Jak myślisz, co może się stać, jeśli nie zadba się właściwie o zwierzę i jego potrzeby?– Jak myślisz, co należy zrobić, gdy zwierzę domowe zachoruje?

Pogłębiamy temat: „Czy każdy może mieć zwierzę w domu?”.– Jak myślisz, czy każdy może mieć w domu zwierzęta? Dlaczego?– Wyobraź sobie, że masz w domu zwierzę, o którym marzyłaś / marzyłeś. Musisz jednak wyjechać z rodzi-

cami na kilka dni i nie możecie zabrać zwierzaka ze sobą. Komu możesz powierzyć opiekę nad nim? Ja-kimi cechami powinna się charakteryzować ta osoba?

– Co można poradzić koleżance lub koledze, którzy nie mogą mieć zwierzęcia w domu, a bardzo tego pragną?

Tropiciele. Część 2 | V. Serce dla innych

87

Dzień 21. | Coś do przytulania

Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez dzieci tekstu daje możliwości:– kształtowania wartości: odpowiedzialności, samodyscypliny, wytrwałości;– rozwijania świadomości, że zwierzę nie jest zabawką, maskotką, „która ma mnie bawić”, jest żywe, ma wła-

sne potrzeby i wymaga stałej opieki;– rozwijania postawy odpowiedzialności za własne zwierzę i systematycznego dbania o nie;– opanowania emocji związanych z niemożliwością posiadania zwierzęcia.

Wprowadzamy w świat wartości– odpowiedzialność;– samodyscyplina;– wytrwałość.U dzieci w tym wieku nie ma jeszcze ukształtowanego poczucia odpowiedzialności za siebie i za innych, ale także dzieci są już w stanie podjąć pewne obowiązki, które wiążą się z zadbaniem o siebie i z opieką nad do-mowym zwierzakiem. Posiadanie zwierzęcia z pewnością pomaga rozwijać to poczucie odpowiedzialności za innych. Jednakże dzieci sześcio- czy siedmioletnie nie są w stanie wziąć pełnej odpowiedzialności za domo-wego pupila. Obowiązki, którymi mogą i powinny być obarczane, muszą być skrojone na miarę ich możliwo-ści. Główna odpowiedzialność za domowe pupile spoczywa przede wszystkim na dorosłych. Warto włączyć dzieci w stałą opiekę nad zwierzęciem, nauczyć je prawidłowego wykonywania tych czynności, sprawdzać wy-wiązywanie się z obowiązków i egzekwować ich systematyczność.Obowiązki związane z opieką nad domowymi zwierzętami odpowiednio dostosowane do możliwości dzieci w tym wieku będą sprzyjały rozwijaniu odpowiedzialności, samodyscypliny i wytrwałości.

Rozwijamy świadomość, że zwierzę nie jest maskotką, „która ma mnie bawić”, jest żywe, ma własne potrze-by i wymaga stałej opiekiOpisane doświadczenia Hani są znakomitą okazją, by rozwijać świadomość dzieci, iż zwierzęta są żywymi stworzeniami, które mają własne potrzeby i wymagają stałej opieki. I choć dzieci sześcio- czy siedmioletnie świetnie zdają już sobie sprawę, że zwierzęta domowe nie są maskotkami, to jednocześnie nie są jeszcze w stanie wyobrazić sobie, że ich obecność w domu wiąże się z długotrwałą, codzienną opieką i obowiązka-mi, a nie tylko z przyjemnością zabawy z domowym pupilem. Dziecko w tym wieku, marząc o takim domow-niku, wiąże jego obecność przede wszystkim z przyjemnymi uczuciami, poczuciem posiadania przyjaciela. I nawet jeśli ma szczere chęci opiekowania się nim, to codzienność na ogół przerasta szczerą gotowość dziec-ka sprostania wszystkim obowiązkom.

Rozwijamy postawę odpowiedzialności za własne zwierzątko i uczymy systematycznego dbania o nieOpowieść Hani jest doskonałym przykładem tego, że dzieci w tym wieku, pragnąc własnego zwierzaka, pra-gną przede wszystkim przyjemnych uczuć związanych z posiadaniem pupila. Traktują go nieco jak maskot-kę, choć wiedzą już doskonale, że jest to żywe stworzenie i wymaga opieki. Nie są jednak w stanie wyobra-zić sobie długotrwałych konsekwencji posiadania zwierzęcia i wszystkich obowiązków, z którymi wiąże się jego obecność w domu. Niejednokrotnie dzieciom brakuje jeszcze wytrwałości w wywiązywaniu się ze swo-ich obowiązków wobec pupila. Historia Hani jest okazją, by porozmawiać z dziećmi o tym, z czym na co dzień wiąże się posiadanie w domu zwierzaka.

Podpowiadamy RodzicomJak uczyć dziecko odpowiedzialności za domowego pupila? 1. Przede wszystkim decyzja o wzięciu do domu zwierzęcia powinna być podejmowana świadomie. Nawet

jeśli rodzice zamierzają wziąć zwierzę na prośbę dziecka, powinni pamiętać, że odpowiedzialność za to zwierzę spoczywa przede wszystkim na nich.

2. Warto zadbać o dobrą lekturę popularnonaukową o naszym zwierzaku, jego zwyczajach i o tym, jak trze-ba się nim opiekować.

88

3. Nie należy obarczać dziecka ponad miarę odpowiedzialnością za zwierzaka. Sześcio- czy siedmiolatek nie jest w stanie przewidzieć wszystkich konsekwencji posiadania zwierzęcia w domu i nie jest w stanie ponieść odpowiedzialności za zwierzę.

4. Nie należy dziecku wypominać tego, że chciało zwierzaka. Sześcio- czy siedmiolatek powinien czuć od-powiedzialność za zwierzaka w domu, ale odpowiedzialność na miarę swoich możliwości.

5. Warto ustalić z dzieckiem jego obowiązki (stosowne do wieku dziecka) związane z obecnością zwierząt-ka w domu i opieką nad nim. To może być np. dbanie o czystość miejsca jego spania, ale nie należy ocze-kiwać, że dziecko zadba o pokarm, czystość i zdrowie domowego pupila.

6. Należy zadbać, aby dziecko wiedziało, jak ma się wywiązywać ze swojego obowiązku wobec domowego pupila. Trzeba je więc najpierw nauczyć wykonywania czynności, pokazując jej wykonanie, a następnie wykonać ją wspólnie z dzieckiem.

7. Potem należy sprawdzać, jak dziecko wywiązuje się ze swoich obowiązków wobec domowego zwierzaka, a jeśli sytuacja tego wymaga, należy skorygować wykonywanie tych czynności.

8. I wreszcie należy egzekwować systematyczne wywiązywanie się z obowiązków. 9. Z czasem, jeśli dziecko wywiązuje się z łatwiejszych zadań, można mu przydzielić więcej obowiązków lub

przydzielić obowiązki nieco trudniejsze związane z opieką nad zwierzęciem.10. Należy chwalić dziecko za wywiązywanie się z obowiązków.11. Należy nauczyć dziecko bezpiecznego postępowania ze zwierzęciem podczas zabaw.

Polecamy lektury:Eric Knight, Lassie, wróć!, Warszawa 2000.Astrid Lindgren, Bracia Lwie Serce, Warszawa 2011.Anna Onichimowska, Najwyższa góra świata, Warszawa 2005.

2. Rozmowa z U. na temat zwierząt domowych.– Jakie zwierzęta macie w domu?– Jak dbacie o swoje zwierzęta?– Co wiąże się z posiadaniem zwierzaka?– Dlaczego nie każdy może mieć zwierzę?– Czym można zastąpić prawdziwego zwierzaka?– Jak inaczej nazywamy pluszowe przytulanki?– Jaka jest wasza ulubiona przytulanka, skąd ją macie? – Z jakim wspomnieniem łączy się wasza przytulanka?

3. Rozmowa na temat bezpiecznych kontaktów ze zwierzętami.– Jak należy zachować się wobec nieznajomego psa czy kota?– Co zrobić gdy pies warczy, szczeka?– Dlaczego nie wolno głaskać obcych zwierząt?

4. Zabawa ruchowa. U. przyjmuje rolę dekoratora (osoba, która decyduje o wyglądzie, układzie de-koracji, np. w sklepie). Pozostali U. stoją twarzą do okna w jednym rzędzie, będą odgrywać manekiny. Kiedy zabawa się rozpocznie, nie mogą się poruszać. N. wypowiada tekst. a U. „dekorator” ustawia U. „manekiny” zgodnie z ustną instrukcją. Rolę dekoratora może odgrywać dwóch lub trzech U.

U dekoratora manekiny pojawiły się licznie,na wystawie muszą wyglądać identycznie.


89

Dzień 22. | Czterej muzykanci z Bremy

Dlatego od razu pracę rozpoczyna:wszystkie głowy na bok pochyla.Manekiny przez okno wyglądają,w daleki świat spoglądają.Dekorator jedno ramię zgina,o biodro je opiera każdego manekina.Drugie ramię wyciąga do przodu,manekiny wskazują teraz drogę do ogrodu.Potem wszystkim manekinom biodra do przodupochyli,żeby wszyscy klienci zadowoleni byli.A stopy? Jedna do przodu wysunięta zostanie– co manekinom ładną postawę daje.Ale nagle manekiny się kiwają– i wszystkie po kolei upadają.


5. Rysowanie własnej przytulanki.

6. Czytanie i przepisywanie sylab. Zapisywanie ich w powiększonej i małej liniaturze.

7. Monografia liczby 9.

8. Przeliczanie ptaków i zapis liczbowy za pomocą cyfry. 9. Rozkład liczby 9 na dwa składniki.10. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 9.11. Nauka piosenki Fotografia psa. Tekst i nuty na s. 179.

WARTO wykorzystać poczytankę Jacusia do rozmowy o zwierzętach domowych i spo-sobie opieki nad nimi.

Dzień 22. Czterej muzykanci z BremyZapis w dzienniku Wysłuchanie bajki Muzykanci z Bremy braci Grimm Rozmowa na temat odwagi i mądrości jako zalet zwyciężających zło Opowiadanie historyjki ob-razkowej i porządkowanie kolejności wydarzeń Rozkład liczby 9 na składniki Roz-wiązywanie zadań tekstowych Ćwiczenia rozwijające percepcję słuchową Rozpo-znawanie głosów różnych zwierząt

P. s. 46, 47K. s. 43M. s. 52–56CD – Lektury do słuchania

PAMIĘTAJ! Do dnia 23. Nie ma jak kot potrzebne będą: kolorowe karty z bloku rysun-kowego (czarne, granatowe, fioletowe), pastele olejowe.


1. Wysłuchanie baśni Jakuba i Wilhelma Grimm. Nagranie znajduje się w multibooku.

edukacja plastycznaK. s. 42 ćw. 1

K. s. 42 ćw. 2edukacja polonistyczna

edukacja matematycznaM. s. 48 ćw. 1, 2; s. 49 ćw. 3 M. s. 49 ćw. 4M. s. 50 ćw. 5M. s. 51 ćw. 6, 7edukacja muzycznaCDP. s. 81

Muzykanci z Bremy Pewien człowiek miał starego osła, który przez długie lata wiernie mu służył: taszczył ciężkie worki zboża do młyna, ciągnął wóz załadowany po brzegi różnymi towarami, woził żonę i dzieci gospodarza do miasteczka. Osioł pracował posłusznie i bez słowa skargi. Jednak z wiekem tracił siły i wielu zwykłych zadań nie mógł

90

już wykonywać. Aż w końcu był tak słaby, że ledwie powłóczył nogami. Gospodarz zaczął się zastanawiać, jak się go pozbyć. Osioł usłyszał, jak jego pan rozmawiał o tym z żoną, i zrozumiał, że nie jest już tutaj po-trzebny, że może wyruszyć w świat i nikt go nie będzie zatrzymywać.

Tak też zrobił. Po drodze rozmyślał, gdzie mógłby pójść, i wpadł na pomysł, żeby wybrać się do Bre-my. Wiele słyszał o tym mieście i o tym, jaka panuje w nim wolność – każdy może tam robić, co mu się tylko podoba. A nasz osioł postanowił zostać muzykantem.

Pokrzepiony tą myślą szedł w stronę miasta, aż spotkał psa leżącego przy drodze i wyjącego żałośnie.– Co ci jest, przyjacielu? – zainteresował się.– Nic. Wyję sobie z rozpaczy – odparł smutno pies. – Kiedy byłem młody, wszyscy mnie chwalili i za-

bierali na polowania. A teraz, gdy zabrakło mi sił, mój pan chciał mnie przegnać. Więc sam uciekłem, ale nie wiem, co mam teraz ze sobą zrobić.

– Może pójdziesz ze mną? – zaproponował osioł. – Mój gospodarz też chciał się mnie pozbyć, bo je-stem za stary, żeby dłużej dla niego pracować. Więc uciekłem, tak jak ty, i wybieram się do Bremy, gdzie zamierzam zostać muzykantem. Razem stworzylibyśmy całkiem niezły duet. Nie sądzisz?

Uradowany pies zgodził się i poszli razem dalej, rozmawiając o swoich planach i o mieście, które na nich czekało.

Niedługo potem zobaczyli przy drodze starą, wybiedzoną kotkę, wyglądającą jak siedem nieszczęść. Osioł krzyknął z daleka:

– Hej, staruszko, czemu jesteś taka smutna?! Wąsy do góry!– Łatwo wam mówić. Zęby mi powypadały, pazury się stępiły. Myszy się ze mnie naśmiewają, bo na-

wet ich dzieci mi uciekają, więc wolę leżeć na piecu niż za nimi ganiać – odparła kotka ze łzami. – A moja gospodyni… O ja biedna… Moja gospodyni chciała mnie utopić! Mówi, że już się na nic nie zdam. I teraz nie mam gdzie się podziać.

– Chodź z nami do Bremy – powiedział na to osioł. – My też uciekliśmy swoim panom, bo jesteśmy już za starzy, żeby im służyć. Zamierzamy z kolegą psem zostać muzykantami. Jeśli chcesz, możesz do nas dołączyć. Kotka pomyślała, że to bardzo dobry pomysł, i przyłączyła się do nich.

A kiedy tak szli we trójkę, zatrzymał ich kogut, który stał na płocie i piał na całe gardło.– Brawo, co za głos! – zawołał zachwycony osioł.Jednak kogut nie podzielał jego entuzjazmu. Zeskoczył z płotu i wyznał:– To pożegnalna aria. Jutro wyląduję w rosole. Przez lata byłem dobrym kogutem. Budziłem domow-

ników co rano i przepowiadałem dobrą pogodę na pranie. Ale teraz nadaję się już tylko na rosół.– Wylądujesz w zupie? To kiepsko! Lepiej wybierz się z nami do Bremy. Na świecie czekają cię lep-

sze rzeczy niż zostanie obiadem. Przydałbyś się do naszego zespołu, z takim głosem! – zaczął go prze-konywać osioł.

Kogutowi nie trzeba było dwa razy powtarzać. Chwilę potem cała czwórka raźnym krokiem masze-rowała do miasta.

Do Bremy było jednak dalej, niż się spodziewali. Okazało się, że nie zdążą tam dojść przed wieczo-rem.

Noc zastała ich w samym środku lasu, więc przyjaciele zdecydowali, że tu właśnie ułożą się do snu. Zatrzymali się przy rozłożystym drzewie. Osioł i pies mieli zamiar spać na miękkiej trawie, kotka wdra-pała się na gruby konar, a kogut wskoczył na sam czubek drzewa, ponieważ uważał, że tam będzie naj-bezpieczniej.

Kiedy stanął na najwyższej gałęzi, rozejrzał się dookoła, jak to miał w zwyczaju. Chciał się upewnić, że nic im nie grozi. Wtedy dostrzegł wśród listowia światło i zawołał:

– Tu w pobliżu jest jakaś chata! Widzę światło, więc na pewno ktoś tam mieszka.Osioł zaczął się głośno zastanawiać:– Jeśli rzeczywiście jest tu jakiś dom, trzeba to koniecznie sprawdzić. Las nie jest najlepszym miej-

scem na nocleg. Szczególnie jeśli niedaleko można znaleźć dach nad głową. Po długiej wędrówce


91


musimy dobrze odpocząć. Nasze stare kości potrzebują wygód – tłumaczył towarzyszom. – Może na-wet mają tam stajnię i trochę owsa – westchnął na koniec.

– I może znajdzie się jakaś kość – dodał szybko pies. – Przecież nie położymy się spać bez kolacji.– Albo chociaż ciepły piec. Na pewno też bardzo lubią tam ryby – mruknęła kotka.– Może nawet mają tam kurnik, wygodne grzędy i garść ziarna – rozmarzył się kogut.Decyzja zapadła jednogłośnie – trzeba poszukać lepszej kwatery. Chwilę potem cała czwórka ma-

szerowała w stronę chaty.Zwierzęta nawet nie przypuszczały, że znalazły kryjówkę bandy rzezimieszków, którzy właśnie sie-

dzieli przy stole. Im bardziej strudzeni towarzysze się zbliżali do chaty, tym jaśniejsze stawało się świa-tło. W końcu zobaczyli zaciszny domek oświetlony ogniem z kominka.

Osioł, ponieważ był najwyższy, zajrzał przez okno do środka. (…)– Co widzisz, ośle? – dopytywał się pies.– Widzę duży stół, podejrzanych typów, chyba złodziei. Jedzą sobie i wyglądają na bardzo zadowo-

lonych.– Całkiem przyjemny dom, w sam raz dla nas – westchnął kogut.– To prawda, tylko że zajęty – jęknął osioł i dodał: – Liczą łupy. A nad paleniskiem wisi wielki gar-

nek, najpewniej ich kolacja. Trzeba się zastanowić, jak przegonić stąd tych bandytów.Wystarczyła krótka rozmowa i – jak to wśród przyjaciół – szybko doszli do porozumienia. Uzgodni-

li, że osioł będzie stał na ziemi oparty kopytami o ramę okna. Na niego wskoczy pies, na psa – kotka, a na szczycie stanie kogut. Potem zacznie się koncert na cztery głosy.

Na ustalony sygnał chór zaczął śpiewać: osioł ryczał, pies szczekał, kotka miauczała, a kogut piał na całe gardło.

Nagle szyba pękła z hukiem pod ich naporem i wszyscy czworo wpadli przez okno do domu. Zło-dzieje, już wcześniej wystraszeni tak dziwną muzyką, byli pewni, że zaatakowały ich gobliny. Dlatego wzięli nogi za pas i uciekli skryć się w lesie.

Dom został pusty, więc czterej przyjaciele zdjęli garnek z gulaszem z ognia, zebrali się przy stole i spożyli doskonały posiłek. Jedli z apetytem, jakby głodowali od miesiąca.

A po kolacji, z pełnymi brzuchami, zadowoleni, że pierwszy występ ich trupy zakończył się takim sukcesem, położyli się spać. Osioł ułożył się na trawie pod oknem. Pies rozciągnął się na dywaniku przy wejściu. Kot zwinął się w kłębek blisko kominka. A kogut usiadł na belce pod sufi tem – jak na grzędzie. Wkrótce wszyscy usnęli, ponieważ byli bardzo zmęczeni długą drogą.

Tymczasem rabusie nieco ochłonęli i wrócili na skraj polany, żeby obserwować swój dom. Zobaczy-li, że światło zgasło. Zaczęli się między sobą kłócić i nawzajem oskarżać o tchórzostwo. Każdy z nich pomyślał, że może zanadto się pośpieszyli z ucieczką. A przecież w środku zostały ich łupy. W końcu zbójcy uradzili, że jeden z nich wróci i sprawdzi, kto też tak ich wystraszył.

Najodważniejszy z nich zakradł się po cichutku na podwórko i zajrzał przez okno, ale niczego nie dostrzegł, bo w domku było zupełnie ciemno. Otworzył więc drzwi i przeszedł do kominka, żeby zno-wu rozpalić ogień.

Jego kroki usłyszała kotka, więc otworzyła oczy. Złodziej zobaczył świetliste punkty, lecz był prze-konany, że to węgle w palenisku. Chciał je odgarnąć, ale wówczas kotka skoczyła na intruza, sycząc i prychając groźnie, i podrapała mu twarz pazurami. Mężczyzna rzucił się do ucieczki, lecz po ciemku nadepnął na psa przy drzwiach. Pies w jednej chwili zatopił kły w nodze bandyty. Ten szarpał się i krzy-czał rozpaczliwie. Wreszcie udało mu się uwolnić i wybiegł na podwórze, ścigany wściekłym ujadaniem.

Nieszczęsny złodziej chciał już tylko dostać się do lasu, ale wpadł prosto na osła, który kręcił się przed domem, zaniepokojony hałasem. Osioł wierzgnął i kopnął zbója tylnymi kopytami, zostawiając mu na pier-si dwa sine ślady. A pogryziony i poturbowany mężczyzna popędził czym prędzej do swoich towarzyszy.

Przez cały ten czas kogut nie spał. Gdy zaczęła się walka, poleciał na dach i zaczął piać z całych sił, a jego głos niósł się po lesie jak wycie upiora.

92

Kiedy złodziej wysłany na zwiady stanął przed hersztem bandy, przez dłuższą chwilę nie mógł wydu-sić z siebie słowa i ciągle nerwowo się oglądał, jakby ktoś go gonił.

– To… to było straszne! – wyjąkał wreszcie. – Ledwo uszedłem z życiem! Cza… cza… czarownica siedzi w kuchni i pazurami drapie! Rzuciła mi się do oczu, myślałem, że już po mnie! A przy… przy drzwiach czai się jakiś człowiek z nożem! – opowiadał z przejęciem. – Dźgnął mnie w nogę, jak ucieka-łem. A potem gonił za mną i rzucał przekleństwa! I jeszcze przed domem… – ciągnął bandyta. – Wy-biegłem na ganek, a tam potwór! Wielka czarna bestia, która z całych sił kopie! Jak mnie trafi ła, to my-ślałem, że już nie żyję, nie mogłem tchu złapać!

Wszyscy złodzieje spojrzeli po sobie ze zgrozą, a ich kompan dalej relacjonował:– Ale to nie wszystko! Na dachu siedział jeszcze jeden, diabeł chyba, i krzyczał: „Przyprowadź ich

do mnie!”. Cudem udało mi się uciec, ale za żadne skarby tam nie wrócę!Banda rzezimieszków raz na zawsze opuściła dom w lesie i więcej nie pojawiła się w tej okolicy.

A czwórce przyjaciół nowe mieszkanie bardzo się spodobało, więc postanowili, że Brema musi na ra-zie poczekać. Podobno mieszkają tam w zgodzie aż do dzisiaj.

J. i W. Grimm, Muzykanci z Bremy, [w:] Skarbiec baśni świata, Warszawa 2011.

– Jakie zwierzęta występują w baśni?– Co spotkało osła, psa, kota i koguta?– Co czuły zwierzęta skrzywdzone przez ludzi?– Co napotkały, wędrując nocą?– Kogo zobaczyły w chatce?– W jaki sposób wystraszyły rozbójników?– Co zrobiły zwierzęta po ucieczce rozbójników?– Kto wrócił do chatki?– Co spotkało rozbójnika?– Jak skończyła się baśń?

2. Rozmowa kierowana pytaniami N.– Kto, waszym zdaniem, w baśni jest dobry, a kto zły?– Jak zwierzęta poradziły sobie w kłopocie?

3. Zabawa ruchowa „Taniec połamaniec”. N. przygotowuje kartki z zapisanymi poleceniami do wykonania przez U.

U. tańczą przy dowolnej rytmicznej muzyce. N. zatrzymuje muzykę, wówczas U. stoją nieruchomo. U. wskazany przez N. losuje kartkę i odczytuje zapisane na niej polecenie. N. puszcza muzykę, a pozostali U. tańczą zgodnie z podaną pro-pozycją.

Propozycja poleceń:– Zatańczcie, trzymając się za swoje uszy.– Zatańczcie na prawej nodze.– Zatańczcie tak, jakby bolała was głowa.– Zatańczcie z dłońmi przyklejonymi na swoich pośladkach.– Osoby, które mają dziś dobry humor, zatańczą z zamkniętymi oczami.– Dziewczynki robią węża, trzymając się za ręce, a chłopcy klaszczą.– Zatańczcie w zwolnionym tempie.

4. Bawimy się z Noni. Opowiadanie baśni na podstawie wysłuchanego tekstu i ilustracji. Wypowiedzi na temat innego zakończenia tej baśni.

5. Porządkowanie kolejności obrazków ilustrujących baśń.6. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 122.


K. s. 43 ćw. 1edukacja matematycznaM. s. 52, 53


93


7. Rozwiązywanie zadania tekstowego różnymi sposobami. 8. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 9. Kolorowanie według podanego kodu. 9. Rozwiązywanie zadania z treścią na odejmowanie.10. Utrwalenie rozkładu liczb 9 na składniki.11. Zabawa ruchowa „Kto umie?”.

N. proponuje zabawę U., którzy na czas zabawy zamieniają się w zwierzęta idące do Bremy.

U. stoją w rozsypce w wyznaczonym przez N. miejscu. N. daje U. zadania, które ci mają przedstawić za pomocą ruchu, dźwięku lub gestu:– Kto umie... miauczeć jak kot?– Kto umie... się skradać jak kot?– Kto umie... zaryczeć jak osioł?– Kto umie... brykać jak osioł?– Kto umie... zaszczekać jak pies?– Kto umie... poprosić o kość jak pies?– Kto umie... zapiać jak kogut?– Kto umie... stanąć na jednej nodze? itp.

WARTO odtworzyć z płyty odgłosy zwierząt występujących w baśni.

12. Rozwijanie percepcji słuchowej z ćwiczeniami. Pokaz brzmienia instrumentów perkusyjnych.

Ćwiczenie muzyczne utrwalające poznane wartości rytmiczne: N. wystukuje na instrumencie perkusyjnym rytm do marsza, biegu i podskoków, w przerwie wszyscy U. w tym samym czasie realizują polecenia N., np.:– Zaprezentuj głos ulubionego zwierzęcia.– Wymień trzy ulubione zwierzęta.– Wymień imię, jakie wybrałbyś dla swojego zwierzęcia.– Wymień trzy miejsca zamieszkania zwierząt.– Zaprezentuj głos koguta.– Zaprezentuj głos psa, a potem kota.

Przypomnienie brzmienia instrumentów perkusyjnych – kastaniety, trójkąt. N. odtwarza z płyty demonstrację brzmienia i możliwości technicznych instru-

mentów: kastaniety, trójkąt. N. rozmawia z U. na temat:– budowy instrumentów: Z jakiego materiału są zbudowane? (np. z drewna, me-

talu, szkła lub innego materiału)– ich możliwości brzmieniowych: Czy mają powtarzalne dźwięki, czy tylko efekty

dźwiękowe?– roli w muzyce: Czy są to instrumenty solowe, na których możemy zagrać melo-

dię, czy tylko akompaniujące lub wzbogacające brzmieniowo utwory?– sposobu gry: W jaki sposób gramy na przedstawionych instrumentach?

Gra na kastanietach i trójkącie. Powtarzanie prostych zadań rytmicznych przez U.

M. s. 54 ćw. 1M. s. 55 ćw. 2M. s. 55 ćw. 3M. s. 56 ćw. 4

CD

edukacja muzycznaCD

94

Dzień 23. Nie ma jak kotZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat tego, co dzieje się nocą w mieście na podstawie ilustracji i czytanego tekstu oraz wyobrażenia uczniów Opi-sywanie miasta nocą Rozmowa na temat przystosowania kota do nocnego ży-cia Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów Ćwiczenia w czytaniu na róż-nych poziomach Ćwiczenia grafomotoryczne Rozwiązywanie zadań tekstowych – dodawanie i odejmowanie w zakresie 9 Rozkład liczby 9 na trzy składniki Wyko-nanie pracy plastycznej zgodnej z tematyką zajęć

P. s. 48, 49K. s. 44, 45, 78M. s. 52, 53, 57–59

NIEZBĘDNIK: kolorowe karty z bloku rysunkowego (czarne, granatowe, fioletowe), pastele olejowe.


1. Rebus fonemowy. N. wypowiada w ustalonej kolejności słowa. U. zapamiętują pierwsze głoski i tworzą z nich wyraz, który jest wprowadzeniem do zajęć.Wyrazy:NatalkaOknoCenaRozwiązanie: NOC

2. Wypowiedzi na temat tekstu i ilustracji.– Jak wabi się kotka Natalki?– Co ma Natalka, a co ma Nuka?– Co Nuka robi nocą?– Co Natalka zostawiła na stoliku?– Co Nuka może zrobić z wełną Natalki?– Jaką porę doby widzicie na ilustracji?– Wymieńcie nazwy przedmiotów znajdujących się na ilustracji, które rozpoczynają

się na głoskę n. (Natalka, Nuka, noc, nitka, notes, nurek, nożyczki)– Jak myślicie, co się dzieje nocą, kiedy śpicie?– Kto nie śpi nocą, ponieważ pracuje?– Jak wyobrażacie sobie miasto nocą?

3. Analiza i synteza słuchowo-wzrokowa wyrazów z n. 4. Czytanie na różnych poziomach trudności. 5. Ćwiczenie rozwijające spostrzegawczość. Uzupełnianie nalepkami brakujących

elementów w budowie liter n, N, m, M. 6. Analiza słuchowa wyrazów z głoską n. 7. Podział wyrazów na sylaby i ich przeliczanie. 8. Czytam sam! 9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Propozycja zadania domowego.

11. Rozmowa kierowana pytaniami N., związana z rozwiązaniami zagadek.

Jestem szary milutkilubię myszki i chrupki.Mam pazurki i wąsy


P. s. 48, 49P. s. 48K. s. 44 ćw. 1


K. s. 45 ćw. 5


95

Dzień 23. | Nie ma to jak kot

Lubię z włóczką pląsy.(kot)

Jestem piękny i wspaniałyCały w pręgi, choć futrzany.Mam pazury bardzo chwytneNic nie umknie mi ni czmychnie.(tygrys)

Czarna, zwinnaSzybka, skoczna.To kuzynkaz kocich spotkań.(pantera)

Szanowni państwo, panowie, panie:oto król zwierząt jak malowanie!Po prostu nie jest do pomyślenia,żeby ktoś nie znał jego imienia!(lew)Bogusław Michalec, 100 zagadek z różnych szufladek, Kraków 2000.

– Do jakiej rodziny należą kot, lew, pantera, tygrys? Czy znacie jeszcze inne przykła-dy kotów?

– Wymieńcie części ciała kota. (łeb, tułów, łapy, ogon)– Kiedy kot poluje?– Co pomaga kotu nocą w polowaniu? (oczy, wąsy, pazury)

ZADANIE DLA MĄDRALI– Do czego kotu służy ogon?

12. Zabawa ruchowa „Uciekaj myszko”.

Uciekaj, myszko do dziury,Bo cię tam złapie kot bury.A jak cię złapie kot bury,to cię obedrze ze skóry.Marianna Tomaszewska (opr.), Pląsy z długą brodą, Gdańsk 2010.

Dzieci ustawiają się w kole i chwytają się za ręce, w środku staje „myszka”, na zewnątrz – „kot”, który podczas zabawy będzie próbował złapać „myszkę”. Two-rzący koło utrudniają „kotu” zadanie: podnoszą ręce, aby przepuścić „myszkę”, opuszczają, gdy „kot” nadbiega. „Kot” może wejść do środka tylko pod uniesio-nymi rękami lub gdy dzieci stojące obok siebie akurat rozłączą dłonie. Zabawa kończy się, gdy „kot” złapie „myszkę”.


14. Rozwiązywanie zadania z treścią. Dodawanie i porównywanie. Rozkład liczby na składniki.

WARTO zaproponować U. zabawę w guziki jako sposób na spędzanie wolnego czasu. N. może wykorzystać w klasie pchełki z Kuferka ucznia.

edukacja matematycznaM. s. 52, 53 M. s. 57 ćw. 1; s. 58 ćw. 2; s. 59 ćw. 3

96

15. Wykonanie pracy plastycznej związanej z tematyką zajęć, np. Miasto nocą, Portret kota (do wyboru N.). Miasto nocą – N. przygotowuje czarne, granatowe lub fioletowe kartony. U. wykonują pracę pastelami lub kredkami świecowymi.

Portret kota – U. wykonują pracę plastyczną pastelami, kredkami świecowymi lub wydzieranką.

WARTO przygotować szablon kota do odrysowania. Można wtedy wykleić jego syl-wetkę różnymi tkaninami.

Dzień 24. Nasi pupileZapis w dzienniku Rozwiązywanie zagadek Wielozdaniowe wypowiedzi na temat odgadniętych haseł i ilustracji Opowiadanie o własnych doświadczeniach w hodow-li zwierząt domowych Rozmowa na temat warunków potrzebnych do życia zwierzę-tom domowym Troska i odpowiedzialność za warunki życia zwierząt Nauka pisa-nia liter n, N na podstawie wyrazów noc, Nuka Ćwiczenia grafomotoryczne Roz-wiązywanie zadań tekstowych – dodawanie i odejmowanie w zakresie 9 Wykonanie puzzli – akwarium

P. s. 50, 51K. s. 46–49M. s. 52, 53, 60–65W. 1

PAMIĘTAJ! Do dnia 26. Pierwszy śnieg należy przygotować: elastyczną podkolanów-kę, ziarna, drut. Do dnia 27. Jak ubieramy się zimą? potrzebne będą białe papiero-we serwetki, tasiemki, sznurki, kolorowy blok.


1. Rozwiązywanie zagadek.2. Rozmowa kierowana pytaniami N.

– Jakie jest wasze ulubione zwierzę?– Jaki zwierzę macie w domu?– Jakie ma zwyczaje, potrzeby?– Jak należy dbać o swojego pupila?– Jakie cechy powinien mieć właściciel zwierzęcia?– Dlaczego decyzja o posiadaniu zwierzęcia powinna być przemyślana?– W jaki sposób należy przygotować siebie, dom, rodzinę do przyjęcia zwierzęcia?– Co dzieje się ze zwierzętami, które trafiły w nieodpowiedzialne ręce?

3. Zabawa ruchowa „Korowód zwierząt”. N. dzieli U. na 4-, 5-osobowe grupy. N. przygotowuje kartki z rysunkami lub na-zwami zwierząt. Przedstawiciele grupy losują kartki. U. w grupach ustalają spo-sób poruszania się, dźwięki, jakie wydaje wylosowane przez grupę zwierzę. Po chwili przygotowań, na umówiony sygnał N., każda grupa kolejno pokazuje za-chowanie swojego zwierzęcia. Na koniec, na umówiony sygnał N., wszystkie gru-py jednocześnie biorą udział w korowodzie.

4. Nauka pisania liter n, N.5. Łączenie zwierząt z odpowiednimi zabawkami.6. Czytanie i przepisywanie wyrazów w liniaturze.7. Ćwiczenie usprawniające spostrzeganie.8. Wykreślanie niepotrzebnych liter w podpisach do ilustracji. Zapis właściwego wy-

razu pod rysunkiem.

edukacja plastyczna

edukacja przyrodniczaP. s. 50, 51

K. s. 46 ćw. 1K. s. 46 ćw. 2K. s. 47 ćw. 3K. s. 47 ćw. 4K. s. 48 ćw. 5


97

Dzień 25. | Przedświąteczne nastroje

9. Ćwiczenie grafomotoryczne.10. Czytanie zdań ze zrozumieniem. Łączenie zdań z odpowiednimi obrazkami. Pisa-

nie po śladzie.11. Zabawa ruchowa „Nasi pupile”.

N. jest czarodziejem i trzyma w ręku różdżkę lub dowolny rekwizyt. U. siedzą w kręgu. N. zamienia U. w zwierzęta, które mają w domach. U. poruszają się w charakterystyczny sposób dla danego zwierzęcia i naśladują jego odgłosy:– Czary-mary jesteście kotami.– Czary-mary jesteście psami.– Czary-mary jesteście papugami itp.

12. Wykonanie puzzli – akwarium. Rozcinanie, układanie elementów.

13. Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 9.14. Obliczanie i kolorowanie według podanego kodu.

15. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 122.16. Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 9.17. Ćwiczymy z Noni.

Rozpoznawanie figur geometrycznych i ich przeliczanie.

Obliczanie i kolorowanie według podanego kodu. Zapisywanie działań według podanego kodu. Układanie własnej zagadki.

18. Rundka: „Dokończ zdania…”– Właściciel zwierzęcia powinien być…– Lubimy zwierzęta, ponieważ…

ZADANIE DLA MĄDRALI– Jak wyglądałby świat bez zwierząt?

Dzień 25. Przedświąteczne nastrojeZapis w dzienniku Wielozdaniowe wypowiedzi na temat tradycji bożonarodzenio-wych Poznanie dawnych zwyczajów związanych z drzewkiem bożonarodzeniowym – podłaźniczka Ćwiczenia w czytaniu Rysowanie i pisanie po śladzie Wielka litera w zapisie imion Rodzaje drzew iglastych Nauka piosenki Kolęda na dzwonkach

CDP. s. 52, 53K. s. 50, 51


1. Wysłuchanie zgadywanki.

W lesie wśród ciemnościnagle się zjawiła.Kłujące swe gałązkiw górę wystrzeliła.Kłujące i zieloneczekają na ciebie,byś je ubrał w koloryjak tęcza na niebie.

– O czym jest mowa w zgadywance?– Jakie znacie przykłady drzew iglastych?

K. s. 48 ćw. 6K. s. 49 ćw. 7

edukacja technicznaW. 1 cz. 2 k. 5

M. s. 60 ćw. 1, 2edukacja matematycznaM. s. 61 ćw. 3 M. s. 52, 53M. s. 62 ćw. 4; s. 63 ćw. 5

M. s. 64 ćw. 1, 2; s. 65 ćw. 3M. s. 65 ćw. 4M. s. 65 ćw. 5

– Jak nazywamy drzewko iglaste przystrojone różnymi ozdobami?– Z jakimi świętami wiąże się choinka?– Co dzieci znajdują pod choinką podczas świąt Bożego Narodzenia?

2. Gimnastyka oka i języka. Usprawnianie technik czytania.

3. Tropiciele wiedzy. Zapoznanie U. z wiadomościami związanymi z tradycjami bo-żonarodzeniowymi.

4. Ćwiczenie grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie.5. Rozwiązywanie rebusu. Zapisywanie rozwiązania w liniaturze.6. Pisanie po śladzie.

WARTO przypomnieć zasadę ortograficzną obowiązująca przy zapisie imion. Wyko-nać ćwiczenie w pisaniu z pamięci imion w zeszycie przedmiotowym.

7. Kolorowanie czapek według podanego kodu.8. Ćwiczenia doskonalące koordynację wzrokowo-ruchową.9. Nauka piosenki Kolęda na dzwonkach. Tekst i nuty na s. 180, 181.

edukacja polonistycznaP. s. 52 ćw. 1 P. s. 53 ćw. 1, 2

K. s. 50 ćw. 1K. s. 50 ćw. 2K. s. 50 ćw. 3

K. s. 51 ćw. 4K. s. 51 ćw. 5edukacja muzycznaCD


99

Dzień 26. | Pierwszy śnieg

VI. ŚWIAT WOKÓŁ NAS

Dzień 26. Pierwszy śniegZapis w dzienniku Wysłuchanie wiersza Ludwika Jerzego Kerna Kolorowy śnieg Wielozdaniowe wypowiedzi na temat wiersza i ilustracji Opis wielobarwne-go śniegu Doświadczenie związane z zamarzaniem wody Rozwiązywanie zagadek o zwierzętach Rozmowa o warunkach życia zwierząt leśnych zimą Uwrażliwie-nie na konieczność pomocy zwierzętom Porządkowanie kolejności wydarzeń w hi-storyjce obrazkowej Ćwiczenia w pisaniu Wysłuchanie fragmentu utworu Anto-nia Vivaldiego Cztery pory roku. Zima cz. II Nauka piosenki Kolęda wróbli Wyko-nanie pracy plastycznej Kolorowa zima Wprowadzenie liczby 10 – nauka pisania cyfry 10 Wykonanie siatki rozmaitości dla sikor

CDP. s. 54–57, 76, 82, 83K. s. 52, 53, 73M. s. 66, 67

NIEZBĘDNIK: elastyczna podkolanówka, ziarna, drut.


1. N. czyta zagadkę.

Zimą z nieba sobie prószy,raz za kołnierz, raz na uszy.Białe z góry lecą płatki –rozwiązanie tej zagadki.(śnieg)Bogusław Michalec, 102 zagadki na 102, Kraków 1999.

2. Rozmowa z U. na temat Skąd się bierze śnieg? U. podają własne pomysły, pierwsze skojarzenia. N. wyjaśnia, uzupełnia wypowiedzi U.

WARTO podać informację na temat śniegu.śnieg – opad atmosferyczny [jak deszcz] złożony z kryształków lodu o bardzo różnych kształtach (głównie sześcioramienne gwiazdki); w temperaturze od –5 do 0°C krysz-tałki łączą się, tworząc płatki.www.encyklopedia.pwn.pl, dostęp 16.07.2012.

3. Wysłuchanie wiersza Ludwika Jerzego Kerna Kolorowy śnieg. Wypowiedzi U. na temat tekstu wiersza i ilustracji.– Jak wygląda świat zimą?– Jak bawicie się na śniegu?– W co ubieracie się, wychodząc wówczas na dwór?– Jak wyglądałby świat, gdyby padał kolorowy śnieg?– Jakich określeń użył autor, opisując śnieg? Wyszukajcie w tekście te określenia.

4. Przeprowadzenie doświadczenia związanego z zamarzaniem wody. Właściwości lodu (do wykonania w szkole lub jako zadanie domowe dla chętnych). Plastikową butelkę napełniamy wodą i mocno zakręcamy. Wystawiamy ją za okno lub wstawiamy do zamrażalnika i wyjmujemy po 2–3 godzinach.– Jak wygląda butelka?– Jaka jest przyczyna takiego wyglądu?

Oczekiwane wnioski: woda pod wpływem niskiej temperatury zamarzła, powstał lód, który jest twardy, bezbarwny, śliski, zimny, gładki.


100

Tropiciele. Część 2 | VI. Świat wokół nas

5. Nauka piosenki Kolęda wróbli. Tekst i nuty na s. 182.

6. Piórkiem dźwiękiem i pędzelkiem. Wysłuchanie fragmentu utworu Antonia Vi-valdiego Cztery pory roku. Zima cz. II (szczegółowe informacje dotyczące utworu w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 170).

7. Praca plastyczna Kolorowa zima. W rytm utworu Antonio Vivaldiego. U., używa-jąc kawałków gąbki, patyczków kosmetycznych oraz piórek, stemplują farbami karton, a następnie dorysowują elementy zimowego krajobrazu.

8. Ćwiczenia z klockami rytmicznymi. 9. Porządkowanie kolejności wydarzeń w historyjce obrazkowej. Opowiadanie historyj-

ki.10. Ćwiczenia w pisaniu wyrazów i rozpoznawaniu ukrytych liter.

WARTO wyjaśnić znaczenie słowa neony (reklamy świetlne).

11. Zabawa ruchowa „Taniec śnieżynek” przy dowolnej piosence o zimie. U. porusza-ją się w rytm muzyki, naśladując spadające płatki śniegu.

12. Monografia liczby 10. Zapis liczby10. N. zwraca uwagę, że zapisując liczbę 10, wykorzystujemy dwie cyfry 1 i 0.

ZADANIE DLA MĄDRALIDokończ zdanie: Liczba 10 to najmniejsza liczba… (dwucyfrowa).

– Dzieci ulepiły 6 kul śniegowych. Ile kul muszą jeszcze ulepić, aby razem było 10?– Na podwórku bawiło się 5 dzieci. Ile dzieci musi dołączyć do zabawy, aby razem

było 10?– Babcia upiekła 3 ciasteczka orzechowe. Ile ciastek musi jeszcze upiec, aby razem

było 10?13. Przeliczanie elementów w zakresie 10.14. Odejmowanie liczb w zakresie 10. Zapis działań zgodnie z ilustracją.15. Propozycja zadania domowego Magiczne stempelki z lodu. Można nimi udekoro-

wać papier do pakowania prezentów.16. Nazywanie zwierząt przedstawionych na ilustracji (sowa, sikora, gil, wróble, gaw-

ron, wiewórka, sarny, dzik, niedźwiedź, borsuk, mysz, jeże, żaby, zające, lis).17. Rozmowa o różnych sposobach spędzania zimy przez zwierzęta.

Aktywne przez całą zimę (sarna, jeleń, lis, zając, sowa, sikora, gawron). Zapadają w sen zimowy (niedźwiedź, borsuk, jeż, żaby). Odlatują do ciepłych krajów (bocian, jaskółka, skowronek).

18. Wypowiedzi na temat przystosowania zwierząt do warunków zimowych. Gęstnieje sierść lub upierzenie. Magazynują pod skórą tłuszcz. Gromadzą zapasy.

19. Wskazywanie i nazywanie miejsc zimowego snu różnych zwierząt (nora, gawra, dziupla, dno zbiorników wodnych).

Przypomnienie U. o konieczności dokarmiania zwierząt podczas zimy (paśni-ki, karmniki).

20. Wykonanie siatki rozmaitości dla sikor. W elastyczną podkolanówkę wsypujemy różnorodne ziarna (pszenicę, proso, owies, żyto, kaszę jęczmienną) i zawiązujemy. Pod spodem mocujemy za pomo-cą drutu lub spinacza biurowego kawałek słoninki. Tak przygotowany przysmak wieszamy na gałęziach pobliskich drzew. U. mogą powiesić karmniki koło domu, aby obserwować sikory.

edukacja muzycznaCD P. s. 76

edukacja plastyczna

K. s. 73 ćw. 4, 5 K. s. 52 ćw. 1

K. s. 52 ćw. 2; s. 53 ćw. 3, 4


M. s. 67 ćw. 3, 4M. s. 67 ćw. 5

P. s. 55edukacja przyrodniczaP. s. 56, 57

edukacja techniczna

101

Dzień 27. | Jak ubieramy się zimą?

WARTO wykorzystać poczytankę Lodowa pułapka do rozmowy z U. na temat dwóch stanów skupienia wody – ciekłego i stałego; wyjaśnić, jak powstaje lód, kiedy topnie-je, jakie warunki muszą być spełnione, by lód się utrzymał.

Dzień 27. Jak ubieramy się zimą?Zapis w dzienniku Wypowiedzi o zimowej pogodzie i zimowym stroju na podsta-wie ilustracji, czytanego tekstu i doświadczeń uczniów Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską b Czytanie na różnych poziomach Ćwiczenia grafomo-toryczne przygotowujące do nauki pisania liter b, B Rozkład liczb 9 i 10 na składni-ki Praca plastyczna – kolaż Gwiazdka śniegowa

P. s. 58, 59K. s. 54, 55, 78M. s. 68, 69

NIEZBĘDNIK: białe serwetki papierowe, wstążki, tasiemki, klej, nożyczki, kolorowe kartony.

PAMIĘTAJ! Do dnia 29. Lubię gry potrzebne będą gry planszowe przyniesione przez U. (np. chińczyk, warcaby, grzybobranie).


1. Wielozdaniowe wypowiedzi na temat ilustracji.– Kogo widzicie na ilustracji?– Co robi chłopiec?– W co jest ubrany?– Kiedy ubieramy się w ten sposób i dlaczego?

2. Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słychać głoskę b. 3. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską b. 4. Wypowiedzi na temat przeczytanego tekstu.

– Jak ma na imię chłopiec?– Jak wabi się pies Bolka?– Dokąd wybiera się Bolek?– Co zakłada chłopiec?– O czym zapomniał Bolek?

5. Czytanie na różnych poziomach. 6. Wyszukiwanie w tekście wyrazów z literą b. 7. Ćwiczenia rozwijające spostrzegawczość. 8. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów. 9. Ćwiczenia grafomotoryczne.10. Propozycja pracy domowej.

11. Czytam sam!12. Rozkład liczb 9 i 10 na składniki.

13. Zabawa ruchowa „Śnieżynki”. U. stoją swobodnie. Mówiąc rytmicznie tekst, wykonują następujące czynności:

Lecą gwiazdki z nieba / unoszą ręce do góry i opuszczają, poruszając palcamimięciutkie i białe. / robią z dłoni miseczki i próbują w nie złapać lecące płatkiWięcej ich potrzeba, / łapią się za ręce, tworząc koło

P. s. 82, 83

P. s. 58, 59edukacja polonistyczna

P. s. 58 ćw. 2P. s. 59P. s. 58

P. s. 58P. s. 58K. s. 54 ćw. 1K. s. 54 ćw. 2, 3K. s. 55 ćw. 4K. s. 55 ćw. 5

K. s. 78 ćw. 11

M. s. 68, 69 ćw. 1, 2, 3, 4, 5


102

by okryć świat cały. / trzymając się za ręce, przesuwają się po okręgu w prawoWierszyk: Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i baj-ką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.

13. Kolaż Gwiazdka śniegowa z białych serwetek, wstążek i tasiemek. Na kolorowym kartonie (niebieski, granatowy, fioletowy) U. przyklejają wydarte, wycięte lub skręcone serwetki, łączą je za pomocą tasiemek, wstążek tak, aby powstały śnie-gowe gwiazdki.

Dzień 28. Rozwiązujemy problemyZapis w dzienniku Wysłuchanie tekstu Miski nie tylko pod choinkę Rozmowa na temat wysłuchanego tekstu Nauka pisania liter b, B w oparciu o wyrazy buty, Bolek Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów Pisanie po śladzie Rozwiązywanie zadań tekstowych Ilustrowanie działań na odejmowanie w zakresie 10

CDP. s. 60, 61K. s. 56, 57M. s. 70, 71


1. Wysłuchanie tekstu Miski nie tylko pod choinkę z cyklu „Listy od Hani i Henia”.

edukacja plastyczna

edukacja społecznaP. s. 60, 61 CD


Miski nie tylko pod choinkę Rozmowa na temat: „Co jest potrzebne do szczęścia?” inspirowana pytaniami N. Sprawdzenie rozumienia tekstu.– Co dzieci miały wrzucać do swoich misek i jak długo?– Co oznaczały kamyki wrzucane do misek?

Ocena sytuacji i bohaterów.– Jak myślisz, kto miał rację, odpowiadając na pytanie pani Jagody, co jest potrzebne do szczęścia: Hania,

Blanka, Nina, Wiktor, Dominik czy Henio? Dlaczego? Wnioski dla U.– Co według ciebie jest potrzebne do szczęścia?– Jak myślisz, co to znaczy, że każdy człowiek potrzebuje do szczęścia innych ludzi?

Pogłębiamy temat: „Co to znaczy przebaczać i dlaczego ważne jest przebaczenie?”.– Jak myślisz, co należy zrobić, gdy sprawi się komuś przykrość lub wyrządzi jakąś krzywdę?– Jak należy się zachować, gdy ktoś nas przeprosił za sprawienie przykrości lub wyrządzenie jakiejś krzyw-

dy? Pogłębiamy temat: „Każdy jest inny”.– Jak myślisz, co znaczą słowa z listu Henia, „że każdy jest inny, jak te miski. I że to bardzo dobrze”?– Pod jakim względem ludzie mogą się różnić między sobą? Spróbuj sobie wyobrazić, że wszyscy ludzie wyglą-

dają tak samo, lubią to samo i tak samo się zachowują. Jak sądzisz, czy wtedy byłoby ciekawie na świecie?– Wyobraź sobie, że na podwórku pojawili się nowa koleżanka i nowy kolega – rodzeństwo, które przyjecha-ło z rodzicami z dalekiego kraju, aż z Japonii. Nie znają twojego języka. Jak możesz im pomóc zaprzyjaź-nić się z twoimi kolegami i koleżankami?


103

Dzień 28. | Rozwiązujemy problemy

Uczymy dzieci tego, co najważniejszePropozycja rozmowy inspirowanej przez N. na podstawie wysłuchanego przez dzieci tekstu pozwala na:– kształtowanie wartości: szacunku, przebaczenia, szczęścia;– uczenia poczucia szczęścia i kształtowania rozumienia, że są w życiu rzeczy i sprawy ważne i mniej ważne,

i rozróżnianie jednych od drugich;– rozwijanie relacji z innymi: uczenie przebaczania, gdy ktoś zawini wobec nas, i przepraszania, gdy my za-

winimy wobec kogoś;– kształtowanie właściwych postaw wobec różnorodności ludzi.

Wprowadzamy w świat wartości– szacunek;– przebaczenie;– szczęście.Szczęście to nie tylko uśmiech losu, szczęście to także, a może przede wszystkim, życiowa postawa. To, czy czujemy się szczęśliwi, w dużej mierze zależy od nastawienia do życia – od umiejętności doceniania własne-go życia i dostrzegania jego dobrych stron.„Każdy człowiek potrzebuje do szczęścia innych ludzi” – słowa pani Jagody z opowiadania Henia wyrażają uniwersalną zasadę. I aby żyć szczęśliwie z innymi, musimy nauczyć się przepraszać, przyjmować przebacze-nie i przebaczać innym. Codzienność niesie bowiem mnóstwo różnorodnych sytuacji i zdarzeń. Niejedno-krotnie dochodzi do różnicy zdań, zdenerwowania i wypowiedzenia słów, których potem żałujemy.Przebaczenie jest uporządkowaniem uczuć względem siebie samego i innych. Niejednokrotnie jest to ko-nieczność, aby dalej żyć i funkcjonować normalnie, bez zgorzknienia i nienawiści. I dlatego właśnie należy nauczyć dzieci przebaczania. Przebaczenie jest również wyrazem szacunku, życzliwości i przyjaźni wobec in-nych. Sami wówczas osiągamy spokój i dajemy go innym. Przebaczenie jest formą oczyszczenia i pozwala uwolnić siebie i innych od win. Pozwala oczyścić swoje serce i sumienie, zapomnieć, zerwać więzy z raniącą przeszłością, aby budować nową przyszłość.Nie jest więc przypadkiem, że w jednym tekście połączono kwestie szczęścia i przebaczenia. Nie ma bowiem jednego bez drugiego.

Uczymy poczucia szczęścia i rozumienia, że są w życiu rzeczy i sprawy ważne i mniej ważne, i rozróżniania jednych od drugichCo jest w życiu potrzebne do szczęścia? To jedno z zasadniczych pytań, na które każdy człowiek niejedno-krotnie próbuje sobie odpowiedzieć na różnych etapach życia. Opowieść Henia o lekcji poprowadzonej przez panią Jagodę jest znakomitą okazją, by uczyć dzieci zadawania tego pytania, i wspólnego poszukiwa-nia odpowiedzi. Ważne zapewne jest po prostu życie, jednakże na różnych jego etapach pewne rzeczy i zda-rzenia zmieniają swoją wagę pod względem ważności, są i takie, które stają się niezmiennie istotne na za-wsze. To opowiadanie otwiera przed dzieckiem niezwykle istotne zagadnienie – poczucia szczęścia i tego, od czego ono zależy. W czasach wszechobecnej konsumpcji warto to pytanie zadać pierwszakom i pomóc im znaleźć na nie odpowiedzi, które staną się drogowskazami na przyszłość.

Uczymy rozwijania relacji z innymi: przebaczania, gdy ktoś zawini wobec nas, i przepraszania, gdy my za-winimy wobec kogośRozmowa na podstawie opowieści Henia jest doskonałą okazją, by poruszyć po raz kolejny zagadnienia związane z byciem członkiem grupy. Dzieci mają już sporo doświadczeń we wzajemnym obcowaniu w gru-pach, choćby przez uczestniczenie w zabawach podwórkowych i przedszkolnych. Szkoła i codzienne zajęcia w klasie stwarzają kolejne sytuacje, w których trzeba nauczyć się funkcjonować wśród innych i z innymi. Sy-tuacje, w których niejeden raz trzeba będzie powiedzieć „przepraszam” lub wybaczyć, by relacje trwały. Dzieci traktują przebaczenie niejako instynktownie. Kłócą się, czasami biją, a za chwilę znowu razem się ba-wią! Czują wielką potrzebę bycia razem z drugim człowiekiem! Zwykle wystarczy jeden uśmiech, uścisk, po-

104

danie ręki, by wspólna zabawa trwała. Dobre nastawienie wobec życia i ludzi należy utrwalać. List Henia i rozmowa na jego podstawie stwarza taką właśnie okazję.

Kształtujemy właściwe postawy wobec różnorodności ludziLudzie różnią się między sobą pod pewnymi względami i jest to oczywiste. Sztuką jest nauczyć dzieci posza-nowania i doceniania tej różnorodności, bo przecież dzięki niej każdy wnosi pewne indywidualne dobro do dobra ogólnego. To, że w jednym opowiadaniu połączono kwestie różnorodności ludzi oraz kwestie przeba-czania, nie jest przypadkowe. Obcowanie z innymi ludźmi jest obcowaniem z różnorodnością i niesie wiele okazji do ćwiczenia się w przebaczaniu.

Podpowiadamy RodzicomJak uczyć dziecko poczucia szczęścia i przebaczania? 1. Ciepłe drobne gesty i wyrazy miłości w ciągu każdego dnia będą sprzyjały budowaniu atmosfery szacun-

ku i miłości, poczucia bezpieczeństwa i szczęśliwości. 2. Należy pamiętać, by dostrzegać i doceniać, że dziecko jest grzeczne, że właściwie się zachowuje. Uwaga

i zainteresowanie ze strony dorosłych są dziecku potrzebne do rozwoju jak powietrze. Jeśli nie poświę-cimy mu wystarczająco dużo uwagi, znajdzie sposoby, aby zwrócić uwagę na siebie.

3. Nie można dopuścić do tego, by dziecko miało poczucie, że dorośli poświęcają mu czas przede wszyst-kim w tych sytuacjach, kiedy coś napsoci. Warto wyrażać pochwałę za zupełnie proste czynności i zacho-wania, tak by w dziecku nie utrwalało się poczucie, że dorośli interesują się nim tylko wówczas, gdy na-rozrabia. Różnego rodzaju pozytywne wzmocnienia za proste dobrze wykonane zadania czy dobre za-chowanie będą budowały poczucie własnej wartości dziecka, a to jeden z podstawowych warunków po-czucia szczęścia i pozytywnego nastawienia do życia i ludzi.

4. Dziecko powinno być uczone stawiania czoła wyzwaniom i trudnym sytuacjom z nastawieniem, że może sobie poradzić. Powinno słyszeć słowa zachęty i być mobilizowane do podejmowania wyzwań (oczywi-ście wyzwań na miarę dziecka). Powinno czuć wsparcie ze strony dorosłych i móc skorzystać z ich pomo-cy, gdy tego potrzebuje. Takie doświadczenia będą uczyły dziecko postawy odwagi, wiary, że się uda. A jeśli nawet nie, to można przecież zacząć jeszcze raz lub znaleźć inne rozwiązanie.

5. Należy też zadbać o to, by dziecko widziało w dorosłych przykład stawiania czoła wyzwaniom, radzenia sobie w trudnych sytuacjach, niepoddawania się w chwilach porażek, szukania nowych rozwiązań, gdy poprzednie się nie sprawdziły.

6. Należy strzec siebie i dziecko przed pułapką natychmiastowego spełniania wszystkich marzeń i zachcia-nek w imię np. rekompensaty niespełnionych tęsknot z własnego dzieciństwa lub rekompensaty braku czasu na wspólne zabawy z dzieckiem. Ludzie szczęśliwi potrafią cieszyć się tym, co posiadają. Nie ozna-cza to, że nie chcą mieć więcej, że nie dążą do rzeczy większych – pragną i dążą do nich, jednocześnie doceniając to, co jest dziś.

7. Warto pamiętać, by w codziennych sytuacjach nie zawstydzać dziecka, zwłaszcza publicznie, nie wyśmiewać się z jego pomyłek, z jego wyglądu, z jego nieudolnych prób poradzenia sobie w nowych sytuacjach. Takie sytu-acje niszczą poczucie wartości, niszczą również inicjatywę i mogą rozwijać postawę wyuczonej bezradności.

8. Jeśli dziecko zawiniło, powinno się nauczyć ponosić konsekwencje swojego działania. Jest to jedna z ważniejszych lekcji życia. Jednocześnie powinno wiedzieć, że może się poprawić, że ma szansę.

9. Jeśli dziecko ma odbyć karę, powinno znać przyczynę tej kary. Warto przeanalizować z dzieckiem zda-rzenie – jego zachowanie i konsekwencje. Następnie powinno doświadczyć przebaczenia i być normal-nie traktowane, bez uraz.

10. Warto pamiętać o słowach: „proszę”, „przepraszam”, „dziękuję” w codziennym obcowaniu ze sobą. Nie chodzi oczywiście o przesycenie codziennej domowej atmosfery sztuczną wręcz grzecznością, ale chodzi o to, by nie zapominać o słowach kluczach w stosownych momentach. W ten sposób dziecko będzie wzrastało w atmosferze wzajemnego szacunku i przebaczenia.


105

Dzień 29. | Lubię gry

Polecamy lektury:Gyula Böszörményi (tłum. Sebastian Stachowski), Kolory ludzi, Poznań 2011.Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Kosmita, Bielsko-Biała 2009.Elżbieta Pałasz, Potwór Dyzio i Kraina Zabawy, Warszawa 2009.Eliza Piotrowska, Żółte kółka, Warszawa 2011.

2. Nauka pisania litery b, B.

3. Wklejanie nalepek – miejsc zimowego snu zwierząt.4. Czytanie i przepisywanie sylab.5. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów.6. Propozycja pracy domowej.

7. Rozwiązywanie zadań tekstowych.8. Ilustrowanie działań na odejmowanie w zakresie 10.

Dzień 29. Lubię gryZapis w dzienniku Gry planszowe jako sposób spędzania zimowych wieczo-rów Wielozdaniowe wypowiedzi na temat gier na podstawie ilustracji, czytanego tek-stu i doświadczenia uczniów Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z gło-ską g Ćwiczenia w czytaniu na różnych poziomach Pisanie po śladzie i ćwiczenia grafomotoryczne jako przygotowanie do nauki pisania liter Przeliczanie i porówny-wanie liczebności przedmiotów Liczebniki główne i porządkowe Gry planszowe w grupach Analiza słowna i słuchowa Mazurka D-dur op. 33 nr 3

P. s. 62, 63K. s. 58, 59, 78M. s. 72, 73CD

PAMIĘTAJ! Do dnia 31. Świąteczne drobiazgi potrzebne będą: ciastka – pierniki (naj-lepiej bez lukru), mak, migdały, rodzynki, goździki, lukier.

NIEZBĘDNIK: gry planszowe (np. chińczyk, warcaby, grzybobranie).


1. Rozwiązanie zagadki.

Mogą być planszowelub komputerowe.Umilają wszystkim wieczory zimowe.(gry)

2. Rozmowa na temat ilustracji.– Kogo widzicie na ilustracji?– Co robi babcia z wnukami?– W jaką grę grają, a jaka leży obok stolika?– W jakie gry lubicie grać?– Co widać za oknem?– Jakie owoce leżą w misce?

edukacja polonistycznaK. s. 56 ćw. 1 K. s. 56 ćw. 2K. s. 57 ćw. 3K. s. 57 ćw. 4

K. s. 57 ćw. 5M. s. 70 ćw. 1, 2edukacja matematycznaM. s. 70, 71 ćw. 3, 4, 5


106

WARTO zwrócić uwagę na zasady fair play podczas gier, uzmysłowić U., że w grze są zwycięzcy i przegrani, oraz że trzeba umieć zarówno wygrywać, jak i przegrywać.

3. Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słychać głoskę g. 4. Analiza i synteza wzrokowo-słuchowa wyrazów z głoską g. 5. Wypowiedzi na temat przeczytanego tekstu.

– Co robi babcia Genowefa?– Kogo babcia trzyma na kolanach?– Jak nazywają się kwiaty w wazonie?– Co stoi obok fotela?– Co zrobi babcia, gdy skończą grać?

6. Czytanie na różnych poziomach. 7. Wyszukiwanie w tekście wyrazów z literą g. 8. Rozpoznawanie małej i wielkiej litery g. 9. Czytanie sylab i tworzenie z nich wyrazów.10. Ćwiczenie grafomotoryczne. Rysowanie po śladzie.11. Czytam sam!12. Gry planszowe. N. dzieli U. na kilka zespołów 3-, 4-osobowych. U. grają w przy-

niesione gry. Mogą się wymieniać między zespołami.13. Kolorowanie obrazka według podanego kodu.14. Ćwiczenia w praktycznym zastosowaniu liczebników porządkowych.

N. prosi na środek klasy 6–8 osób, następnie pyta U.– Ile dzieci stoi przed wami? (przeliczcie od strony lewej do prawej i od prawej do

lewej)– Która z kolei od strony lewej stoi Kasia, a który Maciek?– Kto stoi pierwszy, a kto ostatni? (wskazujemy kolejno od obu stron)– Którzy z kolei stoją chłopcy? (wskazujemy kolejno od obu stron)– Które z kolei stoją dziewczynki? (wskazujemy kolejno od obu stron)

15. Doskonalenie słuchania ze zrozumieniem. Ćwiczenia w rozumieniu znaczenia liczebników porządkowych. Przeliczanie.

16. Propozycja pracy domowej.

17. Rozwijanie percepcji słuchowej z ćwiczeniami. Analiza słowna i słuchowa Mazur-ka D-dur op. 33 nr 3 (szczegółowe informacje dotyczące utworu w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 171, 172).

N. przed odtworzeniem utworu informuje U., że utwór ten jest tylko jednym z wielu mazurków, które stworzył kompozytor. Warto omówić z U.:– nastrój i emocje związane z utworem: Czy utwór jest taneczny, czy nie? Jaki

rodzaj muzyki reprezentuje – wiejski czy miejski?– brzmienie instrumentu: Czy brzmienie fortepianu jest łagodne czy ostre?– aparat wykonawczy: Na jakim instrumencie wykonany był ten utwór?– zespół wykonawczy: Kiedy mówimy o zespole, a kiedy o solowym wykonaniu?– tempo utworu: Czy mazurek był wolny, czy szybki? Czy każda część mazurka

miała swoje tempo?– dynamikę utworu: Jaka siła dźwięków dominuje w mazurku: cicha czy głośna?

P. s. 62, 63P. s. 62, 63P. s. 62

P. s. 62P. s. 62K. s. 58 ćw. 1K. s. 58 ćw. 2K. s. 59 ćw. 3, 4K. s. 78 ćw. 12

edukacja matematycznaM. s. 72 ćw. 1

M. s. 73 ćw. 2

M. s. 73 ćw. 3edukacja muzycznaCD


107

Dzień 30. | Ważne słowa

Dzień 30. Ważne słowaZapis w dzienniku Wypowiedzi na temat historyjki obrazkowej. Nauka pisania li-ter g, G na podstawie wyrazów gra, Genowefa. Analiza głoskowa wyrazów. Ćwicze-nia grafomotoryczne. Pisanie po śladziene. Zapoznanie uczniów z bajką o emocjach Mój garaż dla auta Ocena zachowania chłopców

P. s. 64, 65K. s. 60, 61


1. Swobodne lub kierowane pytaniami wypowiedzi na temat historyjki obrazkowej Ważne słowa.– Co robią dzieci na ilustracjach?– Co wydarzyło się podczas zabawy?– Dlaczego dzieci przestały się zgodnie bawić?– Kto pomógł dzieciom rozwiązać problem?– Jakie słowa pomogły dzieciom rozwiązać przykrą sytuację?– Jak teraz bawią się dzieci?– Dlaczego należy stosować zwroty grzecznościowe?

WARTO wprowadzić elementy dramy na zajęciach; odegrać kilka scenek w parach według pomysłu U. z wykorzystaniem ich przeżyć, doświadczeń na temat sytuacji problemowej i jej załagodzenia za pomocą zwrotów grzecznościowych.

2. Nauka pisania liter g, G.3. Czytanie ze zrozumieniem.4. Analiza głoskowa wyrazów, wskazywanie głoski g.5. Czytanie wyrazów i obrysowywanie ich zieloną ramką. Łączenie ich w pary.6. Ćwiczenia w pisaniu po śladzie.7. Zabawa ruchowa „Szukamy właściwych słów”.

N. przygotowuje po dwa napisy słów: „przepraszam”, „proszę”, „dziękuję” (aby U. w dalszej części zabawy nie tłoczyli się i nie popychali). N. odczytuje napisy na kartkach wspólnie z U. i rozmieszcza je w różnych miejscach sali.N. wypowiada zdania, a zadaniem U. jest stanąć przy odpowiednim wyrazie, któ-ry pasowałby do sytuacji przedstawionej przez N.– Kuba popchnął Zuzię. Co powinien powiedzieć chłopiec?– Ali złamał się ołówek, chce pożyczyć temperówkę. Co powie Ala?– Grześ poczęstował cukierkiem Adasia. Co powie Adaś? itp.

8. N. czyta bajkę edukacyjną o emocjach.

Mój garaż dla autaGaraż właśnie zbudowałem.Bardzo się napracowałem.Garaż piękny, kolorowy…Nagle Patryk – chłopiec nowy –Popsuł całą moja pracę.Czuję, że cierpliwość tracę!

Patryk zniszczył garaż mój.Na Patryka mówię: ZBÓJ!Jestem bardzo, bardzo zły.Na Patryka szczerzę kły!


K. s. 60 ćw. 1K. s. 60 ćw. 2K. s. 61 ćw. 3K. s. 61 ćw. 4K. s. 61 ćw. 5

Patryk w kącie głośno płacze,Bawić chciałby się inaczej.Rączka go boli, wyraźnie to widzę.Płacze przeze mnie, teraz się wstydzę.

Garaż drugi już skończyłem.Też się przy nim wysiliłem.Patryk podszedł, kopnął garaż.Chyba go uderzę zaraz!Ważna sprawa, ważna sprawa!Chcę, by była rozwiązana!

Nie pogryzę winowajcy,Chociaż tupię, grożę palcem.Patryk cicho mnie przeprosił,Wszystkie klocki poprzynosił.

Razem garaż zbudujemy,Razem się napracujemy.Razem się nim pobawimy,A na końcu… rozłożymy.Katarzyna Rojkowska, Magda Anioł, Mój garaż dla auta, Łódź 2010.

9. Rozmowa na temat wysłuchanego tekstu.– Co budował chłopiec?– Jak zachowywał się Patryk?– Jak na zachowanie Patryka reagował kolega?– Co wówczas czuł Patryk, a co chłopiec?– Czy chłopcom udało się porozumieć?– Co wspólnie robili?– Jak wy łagodzicie konflikty?


109

Dzień 31. | Świąteczne drobiazgi

VII. ŚWIĘTA, ŚWIĘTA…

Dzień 31. Świąteczne drobiazgiZapis w dzienniku Swobodne wypowiedzi na temat ozdób choinkowych Ćwi-czenia w czytaniu na różnym poziomie Pisanie po śladzie i przepisywanie wyra-zów Rozwiązywanie zadań tekstowych Dodawanie i odejmowanie w zakresie 10 Wykonanie bombek świątecznych oraz kartki świątecznej Wysłuchanie frag-mentu utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Zima cz. III Ilustrowanie wysłu-chanego utworu pastelami

CDP. s. 66, 67, 76, 84, 85K. s. 62, 63, 74M. s. 74, 75W. 1

NIEZBĘDNIK: nożyczki, sznurek, tasiemki, pierniki, migdały, mak, rodzynki, goździki.


1. Swobodne wypowiedzi na temat ozdób choinkowych.– Co robi Ula?– Czym zajmuje się Tymek z kolegami?– Jak będą wyglądały aniołki?– Co pani powiedziała o klasowej choince?

2. Ćwiczenia w czytaniu na różnym poziomie. 3. Rondelkolandia. Ozdabianie przez U. przyniesionych pierników materiałami

zgromadzonymi w klasie (migdały, mak, słonecznik, goździki, rodzynki, lukier itd.)

WARTO zorganizować konkurs na odgadywanie nazw przypraw za pomocą węchu, wzroku, smaku i dotyku.

4. Analiza słuchowa nazw obrazków. Łączenie obrazków z modelami dźwiękowymi. 5. Czytanie wyrazów. Odszukiwanie sylab, z których powstały wyrazy. 6. Przepisywanie wybranych wyrazów w liniaturze. 7. Ćwiczenie doskonalące koordynację wzrokowo-ruchową. Pisanie po śladzie. Uzu-

pełnianie zdań brakującymi wyrazami. 8. Wykonanie bombek świątecznych oraz kartki świątecznej. Wypychanie, przecina-

nie, składanie i łączenie, klejenie. 9. Piórkiem dźwiękiem i pędzelkiem. Rozwijanie percepcji słuchowej. Wysłuchanie

fragmentu utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Zima cz. III (szczegóło-we informacje dotyczące utworu w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczy-cieli s. 170).

10. Ilustrowanie wysłuchanego utworu pastelami.11. Zabawa ruchowo-słowna „Uważni słuchacze”.

U. swobodnie chodzą po klasie. N. ustala, że po usłyszeniu słów: „bombka”, „choinka”, „prezent” U. robią przysiad.

12. Granie rytmu na dowolnym instrumencie perkusyjnym.13. Porządkowanie liczb rosnąco.14. Rozwiązywanie zadania z treścią na odejmowanie.15. Rozwiązywanie zadania z treścią na dodawanie.16. Dodawanie w zakresie 10. Łączenie domku z odpowiednim wynikiem.

WARTO wykorzystać poczytankę Piernikowy smok do rozmowy z U. na temat bożo-narodzeniowych wypieków. Można też zorganizować klasową degustację pierników z różnymi nadzieniami i w różnych polewach.


P. s. 67P. s. 66


edukacja technicznaW. 1 cz.2 k. 6, 7, 8

edukacja muzycznaCD P. s. 76

edukacja plastyczna

K. s. 74 ćw. 8M. s. 74 ćw. 1M. s. 74 ćw. 2M. s. 75 ćw. 3M. s. 75 ćw. 4

P. s. 84, 85

110

Tropiciele. Część 2 | VII. Święta, święta…

ZADANIE DLA MĄDRALIJakie polskie miasto słynie z pierników?

Dzień 32. Bombka (dzień do dyspozycji nauczyciela)Zapis w dzienniku Wysłuchanie czytanego przez nauczyciela opowiadania Bombka Doroty Głośnickiej Wypowiedzi na temat tekstu Zabawa słowno-ruchowa Bom-beczki w kropeczki Wykonanie ozdób choinkowych: łańcuch, koszyczek Ozdabia-nie pomarańczy goździkami

PAMIĘTAJ! Do dnia 33. Ubieramy choinkę przygotować: tasiemki lub wstążeczki, kredki, flamastry lub farby.

NIEZBĘDNIK: pomarańcze, goździki, papier kolorowy, klej, nożyczki.


1. Wysłuchanie czytanego przez nauczyciela opowiadania Doroty Głośnickiej Bomb-ka. Rozmowa na jego temat.

Zbliżały się święta Bożego Narodzenia. Za oknem padał śnieg, a w salonie Julia pomagała mamie stroić cho-inkę. Na zielonym, pachnącym drzewku wisiało już dużo kolorowych bombek. Jedna z nich była wyjątkowo ładna – złota, ozdobiona srebrnymi, błyszczącymi gwiazdkami. Wisiała dumnie na najwyższej gałęzi choin-ki.– Oj! Moja ulubiona bombka – powiedziała radośnie mama, wyjmując z pudełka przyblakłą szklaną kulkę. – Kiedy byłam w twoim wieku, Julciu, dostałam ją od swojego taty. Dobrze, że się znalazła.Mama powiesiła ozdobę wysoko, blisko złotej bombki. Przez chwilę kulki przyglądały się sobie.– Ha, ha, ha… – śmiała się nowa bombka. – Ale jesteś blada i smutna. Wyglądasz jak zmokła kura. A ta two-ja sukienka do niczego się nie nadaje. Ha, ha, ha – kręciła się złota piękność, trzymając się za brzuch.Nie zauważyła nawet, że coraz bardziej zsuwa się z gałęzi. W końcu straciła równowagę i rozbiła się o pod-łogę. A stara bombka jeszcze długo zdobiła choinkę i cieszyła się świętami.Dorota Głośnicka, Bombka, [w:] To już Gwiazdka, Podsiedlik-Raniowski i Spółka, Poznań 2003.

– Do jakich świąt i jak przygotowywała się Julka z mamą?– Co wyróżniało się na gałązkach choinki?– Jak wyglądała i jak zachowywała się ta bombka?– Co znalazła mama?– Jak złota bombka odnosiła się do swojej sąsiadki?– Co stało się z najpiękniejszą bombką?

WARTO wyjaśnić znaczenia przysłów: „Nie wszystko złoto, co się świeci” i „Nie szata zdobi człowieka”.

2. Zabawa słowno-ruchowa „Bombki”. Ćwiczenie koordynacji słuchowo-ruchowo-wzrokowej. U. uczą się rymowanki o bombce.

Kilka pięknych bombek zrobię,kropeczkami je ozdobię.

111

Dzień 33. | Ubieramy choinkę

Na choinkę je powieszę,niech się ze mną wszyscy cieszą.Lucyna Bzowska, Renata Kownacka, Maria Lorek, Anna Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2004.

Należy przygotować kartki, kredki dla każdego uczestnika. Dzieci siedzą przy stolikach. Rytmicznie, powoli wypowiadają tekst rymowanki, jednocześnie rysując:– w pierwszym wersie bombkę,– kropki na bombce w wersach drugim, trzecim i czwartym (każde słowo to jed-

na kropeczka). Wierszyk można kilkakrotnie powtórzyć, za każdym razem zmieniając kolory kredek, którymi dzieci rysują kolejne bombki i kropki.

3. Wykonanie ozdób choinkowych. Łańcuch: N. dzieli klasę na kilka grup. Każda grupa wykonuje fragment łańcucha. U. tną papierowe kolorowe paski o szerokości około 2 cm i długich na 15 cm. Po wykonaniu przez grupę fragmentu łańcucha łączymy wszystkie elementy w całość.

Koszyczek: U. wycinają prostokąt z kolorowego papieru o wymiarach 10 cm na 20 cm. Składają wycięty prostokąt wzdłuż długiego boku na pół i nacinają go wzdłuż złożonej krawędzi (zamknięty długi bok prostokąta). Długość nacięcia około 2 cm. Rozkładamy nacięty prostokąt i sklejamy jego krótkie boki. Po skle-jeniu delikatnie formujemy, spłaszczając prostokąt, tworząc koszyczek. U. wyci-nają pasek o szerokości 2 cm i długości 15 cm i doklejają do górnej krawędzi ko-szyczka, tworząc przywieszkę.

4. Wysłuchanie kolędy wybranej przez N. lub U.5. Rozmowa kierowana pytaniami N.

– Jaka atmosfera panuje podczas przygotowań świątecznych?– W jaki sposób ty i twoi bliscy przygotowujecie się do świąt?– Jakie elementy świąteczne pojawią się lub pojawiły się już w waszych domach?– Jakie ozdoby możemy zrobić, aby udekorować świąteczny stół?

6. Ozdabianie pomarańczy goździkami.Każdy U. przynosi jedną pomarańczę i opakowanie goździków. U. wbijają goździ-ki w pomarańcze, tworząc wzory według własnego pomysłu.

WARTO przypomnieć nazwę przypraw, którymi dekorowaliśmy pierniki. Zwrócić uwagę na zapach, wykorzystanie w kuchni.

Dzień 33. Ubieramy choinkęZapis w dzienniku Rozmowa kierowana pytaniami na temat przygotowań do świąt Bo-żego Narodzenia na podstawie wiersza Doroty Gellner Na złotym dywanie, tekstu w pod-ręczniku i doświadczeń uczniów Analiza i synteza wyrazów z ch Ćwiczenia w czy-taniu na różnych poziomach Wykonanie książeczki Zielony gość zawitał Porządko-wanie kolejności zdarzeń w historyjce obrazkowej Ćwiczenia słownikowe – praktycz-ne stosowanie wyrazów z ch w opowiadaniu twórczym Pisanie po śladzie Ćwiczenia grafomotoryczne Nauka kolędy Przybieżeli do Betlejem i Lulajże, Jezuniu Rozwiązy-wanie zadań tekstowych – dopełnianie do 10 Rozkład liczby 10 na składniki

CDP. s. 68–71K. s. 64–67M. s. 76–79W. 1

NIEZBĘDNIK: tasiemki lub wstążeczki, kredki, flamastry lub farby.

112


1. Wysłuchanie wiersza.

Na złotym dywanieChoinko,choinko,świąteczną masz minkę!Łańcuszek wplecionyw zieloną czuprynkę!Stanęłaś w pokojuna złotym dywaniei cień twój iglastyzatańczył na ścianie.Usiądę przy tobie!I podam ci rękę.To nic,że masz trochękłującą sukienkę!Dorota Gellner, Na złotym dywanie, [w:] Przedszkolakom, Kazuń Nowy 2002.

2. Rozmowa kierowana pytaniami N.– O czym jest mowa w wierszu?– Jak poetka nazwała igiełki na czubku choinki?– W co ubrana była choinka?

3. Wypowiedzi na temat wysłuchanego tekstu i ilustracji.– Kto ubiera choinkę?– Jaki dzień się zbliża?– Kto chce pomóc Michałowi?– Gdzie stoi tata i co trzyma w ręku?– Co może być w chochli?– Co chłopiec umieścił na czubku choinki?– Co leży pod choinką?– Co robi kot?– Czym nakryty jest stół?– Co leży na talerzyku?– Kto pomaga w przygotowaniach do uroczystej wieczerzy?– W jaki sposób pomagacie w domu przed świętami?

ZADANIE DLA MĄDRALI – Jakie znacie inne zwyczaje związane ze świętami Bożego Narodzenia?

(pierwsza gwiazdka, siano, potrawy wigilijne, miejsce dla nieoczekiwanego gościa, kolędy, dzielenie się opłatkiem, prezenty, pasterka)

4. Analiza i synteza wyrazów z ch.5. Wyszukiwanie na ilustracji przedmiotów z głoską ch.6. Ćwiczenia w czytaniu na różnym poziomie.7. Wykonanie książeczki Zielony gość zawitał.

– Wycięcie obrazków, wypchnięcie dziurek.– Uzupełnianie obrazków kolorami.– Odczytanie podpisów pod ilustracjami.


P. s. 68edukacja polonistyczna

P. s. 68, 69P. s. 69P. s. 68edukacja technicznaW. 1 cz. 2 k. 9, 10


113

Dzień 33. | Ubieramy choinkę

– Ułożenie w stosik kartoników w odpowiedniej kolejności zdarzeń – na górze pierwszy w kolejności, na dole ostatni.

– Połączenie sznurkiem, tasiemką lub wstążką. Kolejność zdarzeń w historyjce obrazkowej (Po jodłę; Nie ma ładnej jodły; Jodła dla Bolka; Mamy jodłę i do domu; Oto piękna choinka; Choinka, kolacja i opłatek).

WARTO wykonać okładkę do książeczki.

ZADANIE DLA MĄDRALIN. przygotowuje rozspankę wyrazową Zielony gość zawitał. U. układają tytuł i nakle-jają go na okładkę. Mogą samodzielnie napisać imię i nazwisko autora książeczki.

8. Bawimy się z Noni. Ćwiczenia słownikowe. Praktyczne stosowanie wyrazów z ch w opowiadaniu twórczym. Podczas tworzenia opowiadania U. mogą pokazywać karty z obrazkami, które muszą wcześniej wyciąć.

9. Wysłuchanie opowiadania Andrzeja Marka Grabowskiego.


W. 1 cz. 2 k. 11

CD

Chuda kucharka i chomikChuda kucharka Zosia mieszkała samotnie w chatce pod lasem. Całe dnie spędzała w zamku króla Abece-diusza. Gotując marchewkę, obierając buraczki lub smażąc kotlety, wzdychała:

– Czy całe życie mam spędzić w królewskiej kuchni? A w domu wcale nie czuję się lepiej. Tutaj cho-ciaż mogę porozmawiać z innymi kucharkami, tam nie mam do kogo ust otworzyć...

Niedaleko chatki chudej kucharki wygrzebał w ziemi norkę chomik Zdzisio. Nie była to głęboka nor-ka. Każdy powiew wiatru wrzucał do niej suche liście i patyczki. Kiedy nastały jesienne chłody, w nor-ce zrobiło się strasznie zimno.

– Muszę znaleźć cieplejszy kąt – mruknął chomik i wyruszył na poszukiwania.Nie szukał długo. Już po paru minutach wdrapywał się po rynnie ku otwartemu okienku stojącej pod

lasem chatki.– Piękne mieszkanko – westchnął, rozsiadając się w fotelu.Przez wiele dni Zosia nawet nie wiedziała, że ma dzikiego lokatora. Wychodziła z domu wcześnie

rano, a wracała późną nocą. Chomik mógł bez przeszkód wylegiwać się na kanapie, podjadać smako-łyki i oglądać telewizję. Ale pewnego dnia chuda kucharka przeziębiła się i królewski lekarz, doktor Brzuchotek, zalecił jej pozostać przez kilka dni w domu. Możecie sobie wyobrazić, jakie było zdziwie-nie Zosi, gdy na kuchence ujrzała chomika, który wyjadał chochlą zupę z garnka.

– Co to ma znaczyć?! – zapiszczała przestraszona kucharka.Chomik nic nie odpowiedział i czym prędzej dał nura za piec.Po chwili Zosia położyła na podłodze orzechowego chrupka i szepnęła:– Proszę, chomiczku. Poczęstuj się. Możesz u mnie mieszkać. Będzie mi z tobą weselej.I chomik został w chatce pod lasem. Z dnia na dzień coraz bardziej lubił kucharkę, która go roz-

pieszczała – karmiła orzechami, chałwą i chrupkami.Tak kończy się ta opowieść. Warto może dodać, że kucharka z chomikiem żyli długo i szczęśliwie,

a po latach dołączył do nich przemiły Chińczyk, z którym kucharka mogła prowadzić długie i ciekawe rozmowy.


WARTO zróżnicować ćwiczenia.

114

U. mogą układać zdanie z jednym wybranym lub wskazanym przez N. obraz-kiem z „Wyprawki 1”.

U. mogą układać wypowiedź dwu-, trzy-, czterozdaniową z wybranymi lub wska-zanymi przez N. wyrazami z „Wyprawki 1”.

10. Zabawa „Mądra główka pamięta trudne słówka”.U. rozkładają na ławce karty z wyrazami: choinka, chleb, chomik, marchew, Chiń-czyk, duch, kucharka, chmura, chata, chart, chochla, mucha.

Wyszukiwanie na sygnał N. właściwej ilustracji. Układanie ciągu obrazków. Zapamiętywanie ich położenia i kolejności. Spraw-dzenie pamięci krótkotrwałej.

Układanie zagadek przez U. do wybranego obrazka i rozwiązywanie ich.

ZADANIE DLA MĄDRALI– Podaj wyrazy należące do rodziny wyrazów: chleb (chlebak), kucharka (kucharz),

chmura (pochmurny).– Ułóż rebus, wykorzystaj wybrany obrazek.

WARTO gromadzić kartoniki obrazkowo-wyrazowe do ćwiczeń słownikowych. Mate-riał do wielokrotnego wykorzystania według pomysłu i inwencji N. i możliwości U.

11. Rozmowa na temat różnorodnych pokarmów zwierząt i o potrzebie niesienia po-mocy podczas zimy leśnym przyjaciołom.

12. Ćwiczymy z Noni. Uzupełnianie ilustracji naklejkami z odpowiednimi pokarmami dla zwierząt. Tworzenie wyrazów z rozsypanki sylabowej. Zapisywanie utworzonych wyra-zów w liniaturze.

13. Zrób to sam! Wykonaj choinkę z papieru według instrukcji.14. Łączenie w pary tych samych wyrazów.15. Dopasowywanie podpisów do obrazków. Naklejanie ich zgodnie z ilustracją. Po-

dział wyrazów na głoski, sylaby. Zaznaczanie liczby głosek odpowiednią liczbą kółek.

16. Propozycja zadania domowego. Kolorowanie ramek z ozdobami choinkowymi.

17. Ćwiczenia grafomotoryczne.18. Wysłuchanie i nauka kolęd Lulajże, Jezuniu, Przybieżeli do Betlejem. Tekst i nuty

na s. 183, 184.

WARTO zapoznać się z innymi sposobami nauki kolędy i tworzenia akompaniamentu w Elementarzu muzycznym dla tropiących nauczycieli s. 128, 129.

19. Ćwiczenie rytmiczno-ruchowe utrwalające pięciolinię, tempa, instrumenty oraz dynamikę.

N. wypowiada hasło: „pięciolinia”. U. ustawiają się w pięć rzędów. N. wypowiada nazwę instrumentu. U. naśladują grę na nim lub jego dźwięki głosem.

N. wystukuje na bębenku rytm w różnej dynamice, np. cicho lub głośno w tym samym rytmie i sile dźwięku, U. poruszają się po sali.

Bieg, marsz, podskoki przy akompaniamencie instrumentów perkusyjnych lub klawiszowych.

20. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 122, 123.

21. Przeliczanie w zakresie 10. Zapis liczbowy. Uzupełnienie odpowiedzi.

K. s. 64 ćw. 1K. s. 64 ćw. 2

K. s. 65K. s. 66 ćw. 3K. s. 66 ćw. 4

K. s. 66 ćw. 5

K. s. 67 ćw. 6, 7edukacja muzycznaCD

edukacja matematycznaM. s. 76, 77M. s. 78 ćw. 1


115

Dzień 34. | Hej, kolęda!

22. Przeliczanie liczebności ogniw w łańcuchach i ich porównywanie.23. Uzupełnianie zapisu działania dodawania brakującym składnikiem. Uzupełnia-

nie do 10. Przeliczanie łańcuchów.24. Przeliczanie ozdób choinkowych i zapisywanie ich liczby. Porównywanie liczb

w zakresie 10.

Dzień 34. Hej, kolęda!Zapis w dzienniku Słuchanie tekstu wiersza Czesława Janczarskiego Z gwiazdą Zapo-znanie uczniów ze zwyczajem kolędowania Poszerzanie słownictwa o wyrazy związane z kolędowaniem Ćwiczenia usprawniające tempo czytania Nauka pisania dwuznaków ch, Ch na podstawie wyrazów choinka, Chaber Wprowadzenie pojęcia dwuznak Ćwi-czenia grafomotoryczne Ćwiczenia w pisaniu zdań Kształcenie spostrzegawczo-ści Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 10

P. s. 72, 73K. s. 68–71M. s. 76, 77, 81–85


1. Gimnastyka oka i języka. Usprawnianie tempa czytania. Ćwiczenia w czytaniu z różnym natężeniem głosu. Odczytywanie wyrazów zapisanych na bombkach.

2. Wysłuchanie treści wiersza Czesława Janczarskiego Z gwiazdą. 3. Rozmowa na podstawie tekstu i ilustracji.

– O jakim bożenarodzeniowym zwyczaju opowiada wiersz i co ilustruje obrazek?

WARTO wyjaśnić i poszerzyć informacje dotyczące zwyczaju kolędowania.– Za kogo i za co przebrały się dzieci? – Co robią kolędnicy?

4. Nauka pisania dwuznaku ch, Ch. 5. N. wyjaśnia pojęcie dwuznak.

Dwuznak składa się z dwóch znaków – liter. Zapisujemy dwie litery, a słyszymy jeden dźwięk. np. ch: choinka, Chaber.

6. Nazywanie ozdób choinkowych. Wybrzmiewanie pierwszej głoski w ich nazwie. Łączenie ozdób z początkową literą ich nazwy.

7. Czytanie zdań ze zrozumieniem. Zaznaczanie tym samym kolorem pytania i pa-sującej do niego odpowiedzi.

8. Ćwiczenia grafomotoryczne. 9. Ćwiczenia w pisaniu po śladzie i przepisywaniu zdania.10. Pisanie po śladzie podpisów do obrazków i zdania w liniaturze.11. Ćwiczenia grafomotoryczne.12. Propozycja pracy domowej.

13. Zabawa ruchowa „Szukamy turonia”.U. poruszają się swobodnie w rytm muzyki po sali. Gdy muzyka ucichnie, N. wy-powiada nazwę kolędnika, np. turoń. U. ilustrują postać turonia ruchem, wycią-gając ręce prosto przed siebie, i klaszczą. N. włącza muzykę, a U. swobodnie po-ruszają się po sali. Sytuacja powtarza się. Za każdym razem N. zmienia postać z grupy kolędników.– anioł (U. machają rękoma)– gwiazda (U. obracają się dookoła własnej osi).

M. s. 78 ćw. 2M. s. 79 ćw. 3

M. s. 80 ćw. 4, 5, 6


P. s. 72 ćw. 1P. s. 72 ćw. 2P. s. 73

K. s. 68 ćw. 1

K. s. 68 ćw. 2

K. s. 69 ćw. 3

K. s. 69 ćw. 4K. s. 69 ćw. 5K. s. 70 ćw. 6, 10K. s. 70 ćw. 7

K. s. 71 ćw. 8, 9

116

14. Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 10.

15. Matematyka w działaniu. Scenariusz na s. 122, 123.16. Ćwiczenie na spostrzegawczość. Utrwalenie rozumienia pojęć z lewej, z prawej.17. Zadanie o bombkach. Utrwalenie pojęć tyle samo, najwięcej, najmniej. Porówny-

wanie liczebości. Układanie dodatkowych pytań.18. Kolorowanie prezentów zgodnie z opisem. Przeliczanie, numerowanie elemen-

tów. Układanie dodatkowych pytań.19. Ćwiczymy z Noni.

Przeliczanie i zapisywanie liczebności zbiorów. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 10. Rokład liczby 10 na trzy składniki. Rozwiązywanie zadania tekstowego na dodawanie i odejmowanie w zakresie 10.

Dzień 35. Jasełka (dzień do dyspozycji nauczyciela)Zapis w dzienniku Wysłuchania wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Boże Narodze-nie Rozmowa na temat tradycji i zwyczajów bożenarodzeniowych Zorganizowa-nie klasowej wigilii Uczestniczenie w szkolnych jasełkach Przypomnienie zasad bezpiecznego spędzania czasu wolnego


1. Wysłuchanie fragmentu wiersza.

Boże NarodzenieJuż rodzina się zebrała –tyle wokół jest radości,tyle ciepła i dobroci,życzliwości, i miłości…

Złotym blaskiem płoną świece,stół nakryty bardzo pięknie,pod obrusem sianko leży…Jak tam jasno! Jak odświętnie!

Każdy miejsce ma przy stole –mama, tata i dziadkowie,i prababcia, i pradziadek,dzieci, ciocie, i wujkowie.

Jeśli jakiś nieznajomydziś zawita tu z daleka,to do stołu też zasiądzie.Już na niego miejsce czeka!

Gdy zalśniła pierwsza gwiazda,złoty promyk w śnieżnej bieli,wszyscy razem się gromadzą,by opłatkiem się podzielić.

M. s. 81 ćw. 1, 2edukacja matematyczna

M.s. 76, 77M. s. 81 ćw. 3M. s. 82 ćw. 4

M. s. 83 ćw. 5

M. s. 84 ćw. 1M. s. 84 cw. 2M. s. 85 ćw. 3M. s. 85 ćw. 4



117

Dzień 35. | Jasełka (dzień do dyspozycji nauczyciela)

I w serdecznej atmosferzepłyną słowa i życzenia –każdy w swoim sercu czujemoc Bożego Narodzenia.

(…)Co za zapach! Na stół jadąpostne dania, głównie ryby –

barszcz, grzybowa i kapusta,sandacz, szczupak, karp i śledzie,kluski z makiem i pierniki,a na końcu kompot wjedzie.

Po wieczerzy wigilijnejczas na śmiechy i prezenty.I znów spisał się Mikołaj!Taki z niego dobry święty!Małgorzata Strzałkowska, Boże Narodzenie, [w:] ABC… uczę się, Warszawa 2007.

2. Rozmowa kierowana pytaniami N.– Czym nakryty jest stół?– Co leży pod obrusem?– Kto zasiadł do stołu?– Dla kogo zostawiono jedno wolne miejsce przy stole?– Co jest znakiem do rozpoczęcia wieczerzy wigilijnej?– Od czego zaczyna się wieczerza?– Jaka atmosfera panuje przy stole?– Jakie potrawy znalazły się na wigilijnym stole?– Co przyniósł Mikołaj?– Jakie potrawy będą na twoim stole wigilijnym?

3. Zorganizowanie wigilii klasowej według tradycji szkolnej. Przygotowanie klasy do uroczystego spotkania wigilijnego. Ustawienie ławek, nakrycie ich białym obrusem, położenie pod nim siana. Przygotowanie talerzyków, kubeczków, serwetek, świec oraz zaplanowanego we współpracy z rodzicami poczęstunku.

Umieszczenie na stole opłatka. Składanie życzeń podczas dzielenia się opłatkiem. Uczestnictwo w klasowym wigilijnym poczęstunku. Przyjmowanie upominków. Wspólne kolędowanie.

WARTO zorganizować wizytę mikołaja w klasie. Mikołajem może być rodzic, dziadek lub pracownik szkoły.

4. Udział w szkolnych jasełkach.

WARTO przypomnieć o terminie powrotu do szkoły po przerwie świątecznej. Wspo-mnieć o zasadach bezpiecznego spędzenia czasu wolnego.

118

Tropiciele. Część 2 | Pomoce matematyczne w „Wyprawce 1”

POMOCE MATEMATYCZNE W „WYPRAWCE 1”

1. Figury liczbowe – można je wykorzystać do rozwijania umiejętności określania li-czebności zbiorów, gdy dzieci nie zapisują liczb cyframi, rachowania, porównywa-nia liczb, do monografii kolejnych liczb naturalnych i rozkładania liczb na skład-niki. Przykłady zadań z wykorzystaniem figur liczbowych:– liczenie kropek i pokazywanie na palcach, ile ich jest;– porządkowanie kartoników od największej liczebności do najmniejszej i od-

wrotnie;– liczenie obiektów i zapisywanie za pomocą kartoników z figurami liczbowymi,

ile ich jest;– kodowanie dodawania i odejmowania za pomocą figur liczbowych, kiedy to fi-

gury zastępują cyfry. Pomiędzy kartonikami z figurami liczbowymi dzieci mogą układać znaki: +, -, =;

– porównywanie liczb, określanie liczb większych (mniejszych) i wstawianie między nimi znaków: <, >, =;

– stosowanie figur liczbowych przy monografii liczb, szczególnie do pokazania aspektu kardynalnego;

– rozkładanie liczb na składniki: dzieci za pomocą kartoników z figurami licz-bowymi pokazują na różne sposoby wybraną liczbę, np. liczba 7 to 3 i 4, 5 i 2, 6 i 1, 2 i 5…;

– porównywanie sum (ewentualnie różnic): dzieci układają z figur liczbowych działania, pomiędzy które wstawiają znaki: <, > =.

2. Gra Chodniczek 0–20 – można ją wykorzystać do rozwijania umiejętności:1) rozumienia i przestrzegania prostych zasad;2) rachowania – dodawania, odejmowania;3) rozumienia istoty osi liczbowej oraz grafu (na osi liczbowej ważne są „skoki”

między liczbami). Przykłady zadań:– proste gry ściganki: uczniowie stają na polu start, rzucają kostką i przesuwają

się tyle pól do przodu, ile jest oczek na kostce;– złożone gry ściganki: uczniowie rzucają dwiema kostkami (mogą być kostki

z kropkami lub liczbami zapisanymi cyframi – wtedy różnicujemy poziom trudności zadania) i przesuwają się do przodu zgodnie z ustalonymi zasadami: dodają liczby (odejmują od większej mniejszą);

Konstruowanie gier: uczniowie wymyślają różne niespodzianki, które czekają na graczy na poszczególnych polach, np. kto stanie na polu nr 7 lub 11, ten ma pra-wo do dodatkowego rzutu kostką. Uczniowie mogą kodować w wybrany sposób ustalone zasady, zapisywać je na małych samoprzylepnych karteczkach i przy-klejać karteczki na planszy.

3. Karty logiczne Krasnale – pomagają rozwijać umiejętności:1) klasyfikowania, w tym segregowania oraz definiowania;2) wykonywania działań na zbiorach – sumowania, tworzenia podzbiorów oraz

części wspólnej zbiorów; też tworzenia zbiorów pustych;3) myślenia przyczynowo-skutkowego;4) liczenia, rachowania;5) układania i rozwiązywania zadań z treścią;

W. 1 k. 26

W. 1 k. 27

W. 1 k. 28, 29

119

Pomoce matematyczne |

6) rozumowania przez analogię;7) uważnego słuchania. Przykłady zadań:– uważne słuchanie: nauczyciel opisuje krasnoludka, np. To chłopiec. Ma czer-

wony kubraczek. Ma okulary i czapkę. Nie ma latarki. Uczniowie słuchają opi-su i wyszukują odpowiedniego krasnoludka.

– klasyfikowanie: uczniowie porządkują karty według podanej przez nauczycie-la zasady. Zaczynamy od prostych zasad (podając jeden warunek), po zasady złożone (kilka warunków), np. segregują krasnoludki na dwie grupy: chłopcy (dziewczynki), potem te same obrazki na dwie inne grupy: krasnoludki w czerwonych kubraczkach (krasnoludki w niebieskich kubraczkach). Na-stępnie nauczyciel podaje bardziej złożone zasady, np. krasnoludki dziew-czynki w okularach.

– definiowanie: uczniowie mają odszukać krasnoludka, o którym opowiada na-uczyciel. Na przykład: Jest to dziewczynka (dzieci odkładają na bok krasnolud-ki chłopców), ma czerwony kubraczek (odkładają krasnoludki dziewczynki w niebieskich kubraczkach), nie ma okularów (odkładają krasnoludki dziew-czynki w czerwonych kubraczkach w okularach), ma czapkę (odkładają kra-snoludki bez czapki), ma latarkę (odkładają krasnoludki bez latarki). Na ko-niec opisują wybranego krasnoludka, podając jego charakterystyczne cechy;

– podzbiory: uczniowie wybierają krasnoludki chłopców i wśród nich wybierają krasnoludki w czerwonych kubraczkach;

– część wspólna zbiorów: uczniowie wyszukują kartoniki z krasnoludkami z la-tarkami, wyszukują kartoniki z krasnoludkami dziewczynkami. Okazuje się, że są obrazki, które pasują do jednego i do drugiego zbioru – one tworzą część wspólną zbiorów (krasnoludki dziewczynki z latarkami);

– myślenie przyczynowo-skutkowe: losują 3 karty i próbują opowiedzieć histo-ryjkę, którą ilustrują kolejno te 3 obrazki;

– myślenie przyczynowo-skutkowe, rozwiązywanie zadań z treścią oraz uważne słuchanie: nauczyciel opowiada historyjkę – Był jeden krasnoludek, przyszły do niego jeszcze dwa i jeszcze jeden krasnoludek z lampą. Ile było razem krasnolud-ków? Uczniowie słuchając, ilustrują opowiadanie nauczyciela. Odpowiadają na pytanie.

– myślenie przez analogię: uczniowie dzielą krasnoludki na te w czerwonych ku-braczkach oraz te w niebieskich kubraczkach. Potem analogicznie porządku-ją klocki – oddzielnie czerwone i niebieskie;

– myślenie przez analogię: karty są bliźniacze, dlatego uczniowie mogą łączyć je w pary na zasadzie analogii, np. dziewczynka w czerwonym kubraczku w oku-larach i chłopiec w czerwonym kubraczku w okularach;

– rachowanie: uczniowie układają w szeregu 6 krasnoludków w niebieskich ku-braczkach, a obok 3 w czerwonych kubraczkach. Liczą, ile jest ich razem. Naj-pierw liczą te w niebieskich kubraczkach, potem te w czerwonych. Następnie mają dodać najpierw te w czerwonych kubraczkach, a potem te w niebieskich. Muszą liczyć (lub bez liczenia wiedzą), ile jest krasnoludków (przy tak zada-nym pytaniu rozwijamy wnioskowanie o stałości liczby);

– rachowanie: krasnoludki jako liczmany;– układanie zadań z treścią: nauczyciel układa proste zadanie z treścią, a ucznio-

wie rozwiązują je za pomocą symulacji na kartach z krasnoludkami. Oczywi-ście bohaterami zadań są krasnoludki.

120


SCENARIUSZE ZAJĘĆ MATEMATYKI W DZIAŁANIU


Liczby 0–5

NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, patyczki, pchełki, sznuro-wadła, kartoniki z cyframi.

1. U. układają na stole pętlę ze sznurka. Odczytują, ile ma być w niej przedmiotów. Wkładają. Rysują w podręczniku w odpowiedniej pętli tyle kresek, ile włożyli przedmiotów. Podobnie postępują z każdą kolejną pętlą.

Porównywanie liczebności zbiorów. Znaki: =, <, >

NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, patyczki, kartoniki z cyfra-mi.

1. U. układają klocki, tak jak na zdjęciu. – Dokładają kartonikami z odpowiednimi cyframi, tyle, ile jest klocków czerwo-

nych, i tyle, ile zielonych.– Pomiędzy kartoniki z cyframi wstawiają ułożony z patyczków znak =.– Dokładają jeden czerwony klocek.– Liczą klocki czerwone.– Zamieniają kartonik z cyfrą 5 na kartonik z cyfrą 6.– Liczą klocki zielone.– Przekładają patyczki, zamieniając znak = w znak >.– Dokładają 3 klocki zielone.– Liczą klocki czerwone i klocki zielone.– Zamieniają kartonik z cyfrą 5 na kartonik z cyfrą 8.– Przekładają patyczki, zamieniając znak > w znak <. Nauczyciel organizuje co najmniej kilka podobnych zadań:– U. układają 2 równoliczne zbiory, dokładają kartoniki z odpowiednimi cyfra-

mi, a pomiędzy kartonikami umieszczają znak =;– Do jednego zbioru dokładają obiekty. Przeliczają. Zamieniają kartoniki z cy-

frami. Zamieniają znak = w znak < lub >. U. pracują w parach:– Jeden U. układa dowolną liczbę klocków, a drugi kładzie więcej lub mniej

klocków. Dokładają odpowiednie kartoniki z cyframi, pomiędzy którymi ukła-dają znak < lub >.

Myślenie przyczynowo-skutkowe

NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, patyczki, pchełki, komplet figur geometrycznych, kartoniki z cyframi: 1, 2, 3, 4.

1. U. patrzą na zdjęcia i konstruują z 3 patyczków trójkąt. Nazywają figurę. Wskazują boki trójkąta.

M. s. 6, 7 ćw. 1 W. 1 cz. 1 k. 22 multibook s. 6, 7K. u.

M. 28, 29 ćw. 1 W. 1 cz. 1 k. 22 multibook s. 28, 29K. u.

M. s. 38 ćw. 1, W. 1 cz. 1 k. 22, 24 multibook s. 38K. u.

121

Myślenie przyczynowo-skutkowe |

Wśród figur z „Wyprawki 1” odszukują trójkąty. Gromadzą je w jednym miej-scu. Porównują ich wielkości.

2. Proponujemy, aby U. rozpoczęli pracę od próby ustalenia właściwej kolejności konstruowania kwadratu, bez użycia patyczków, patrząc tylko na zdjęcia. Nume-rują kolejne etapy przy użyciu kartoników z cyframi. Potem konstruują kwadrat z patyczków i sprawdzają, czy numeracja etapów jest prawidłowa. W razie potrze-by poprawiają. U. oglądają zdjęcia. Numerują je tak, aby pokazywały kolejne etapy konstruowania kwadratu. Konstruują z 4 patyczków kwadrat. Nazywają figurę. Wskazują boki kwadratu. Wśród figur z „Wyprawki 1” odszukują kwadraty. Gromadzą je w jednym miej-scu.

Porównują ich wielkości.3. Proponujemy, aby U. rozpoczęli pracę od próby ustalenia właściwej kolejności

konstruowania prostokąta, patrząc tylko na zdjęcia. Numerują kolejne etapy przy użyciu kartoników z cyframi. Próbują je zapisać ołówkiem (tak aby można było po-prawić). Potem konstruują prostokąt z patyczków i sprawdzają, czy numeracja eta-pów jest prawidłowa. W razie potrzeby poprawiają. U. oglądają zdjęcia. Numerują je tak, aby pokazywały kolejne etapy konstruowania prostokąta. Konstruują z 6 patyczków prostokąt. Nazywają figurę. Wskazują boki prostokąta. Wśród figur z „Wyprawki 1” odszukują prostokąty. Gromadzą je w jednym miej-scu.

Porównują ich wielkości.4. Proponujemy, aby U. rozpoczęli pracę od próby ustalenia właściwej kolejności

konstruowania piramidy, patrząc tylko na zdjęcia. Numerują kolejne etapy przy użyciu kartoników z cyframi. Potem konstruują piramidę z klocków i sprawdzają, czy numeracja etapów jest prawidłowa. W razie potrzeby poprawiają. U. oglądają zdjęcia. Numerują je tak, aby pokazywały kolejne etapy konstruowania piramidy. Układają z 10 klocków piramidę.

5. Proponujemy, aby U. rozpoczęli pracę od próby ustalenia właściwej kolejności konstruowania mostu, patrząc tylko na zdjęcia. Numerują kolejne etapy przy uży-ciu kartoników z cyframi. Potem konstruują most z klocków i sprawdzają, czy nu-meracja etapów jest prawidłowa. W razie potrzeby poprawiają. U. oglądają zdjęcia. Numerują je tak, aby pokazywały kolejne etapy konstruowania mostu. Układają z 6 klocków i 2 patyczków most.

6. Proponujemy, aby U. rozpoczęli pracę od próby ustalenia właściwej kolejności konstruowania kostki, patrząc tylko na zdjęcia. Numerują kolejne etapy przy uży-ciu kartoników z cyframi. Potem konstruują kostkę z klocków i sprawdzają, czy nu-meracja etapów jest prawidłowa. W razie potrzeby poprawiają. U. oglądają zdjęcia. Numerują je tak, aby pokazywały kolejne etapy konstruowania kostki. Układają z 27 klocków kostkę.

M. s. 38 ćw. 2 W. 1 cz. 1 k. 22, 24 multibook s. 38K. u.

M. s. 38 ćw. 3 W. 1 cz. 1 k. 22, 24 multibook s. 38K. u.

M. s. 39 ćw. 4 multibook s. 39K. u.



122

Rozkład liczby na składniki

NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, patyczki, pchełki, kartoni-ki z cyframi, sznurowadła.

1. U. w pętli układają przedmioty, takie jak na zdjęciu. Liczą wszystkie przedmioty. Kładą kartonik z cyfrą 5. U. rozdzielają przedmioty do 3 pętli: osobno klocki, osobno pchełki i osobno pa-tyczki.

Liczą, ile jest klocków, i kładą kartonik z cyfrą 2. Liczą, ile jest patyczków, i kładą kartonik z cyfrą 2. Liczą, ile jest pchełek, i kładą kartonik z cyfrą 1. U. uzupełniają kartonikami działanie 5 = + + , a następnie uzupeł-niają zapis działania, rozpisując liczbę 5 na trzy składniki.

2. U. gromadzą takie obiekty, jakie znajdują się w dużej pętli. Rozdzielają przedmioty do 3 pętli: osobno klocki, osobno pchełki i osobno pa-tyczki.

Liczą, ile jest klocków. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było klocków. Liczą, ile jest pchełek. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było pchełek. Liczą, ile jest patyczków. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było patycz-ków.

Uzupełniają działanie: 8 = + + U. gromadzą takie obiekty, jakie znajdują się w dużej pętli. Rozdzielają przedmioty do 3 pętli: osobno klocki, pchełki i patyczki. Liczą, ile jest klocków. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było klocków. Liczą, ile jest pchełek. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było pchełek. Liczą, ile jest patyczków. Wyjmują je z pętli i rysują tyle kresek, ile było patycz-ków.

Uzupełniają działanie: 9 = + + Nauczyciel organizuje co najmniej kilka podobnych zadań:– U. gromadzą kilka różnych przedmiotów. Liczą je.– Przedmioty rozdzielają według rodzaju.– Uzupełniają działania, rozdzielając liczby na składniki.

U. pracują w parach:– U. do dużej pętli wkłada przedmioty różnego rodzaju.– Drugi U. rozkłada te przedmioty do mniejszych pętli, klasyfikując je.– Razem zapisują działanie, rozkładając liczby na składniki.

Dopełnianie do 10

NIEZBĘDNIK: komplet sześciennych klocków w 4 kolorach, patyczki, pchełki, kartoni-ki z cyframi, sznurowadła.

1. U. liczą klocki w pętli. Dokładają 3 czerwone klocki. Zdejmują klocki z pętli i zamiast nich rysują 3 kreski. Uzupełniają działanie: 10 = 7 +

M. s. 52 ćw. 1 W. 1 cz. 1 k. 22 multibook s. 52K. u.

M. s. 53 ćw. 2 W. 1 cz.1 k. 22 multibook s. 53K. u.



2. U. liczą pchełki w pętli. Dokładają 5 zielonych pchełek. Zdejmują pchełki z pętli i zamiast nich rysują 5 kresek. Uzupełniają działanie: 10 = 5 +

3. U. liczą patyczki w pętli. Dokładają 4 patyczki. Zdejmują dołożone patyczki i zamiast nich rysują 4 kreski. Uzupełniają działanie: 10 = 6 +

4. U. liczą klocki i pchełki w pętli. Dokładają 4 przedmioty. Zdejmują dołożone przedmioty i zamiast nich rysują 4 kreski. Uzupełniają działanie: 10 = 2 + +

5. U. liczą pchełki i patyczki w pętli. Dokładają 6 przedmiotów. Zdejmują dołożone przedmioty i zamiast nich rysują 6 kresek. Uzupełniają działanie: 10 = 3 + +

6. U. liczą patyczki i klocki w pętli. Dokładają 7 przedmiotów. Zdejmują dołożone przedmioty i zamiast nich rysują 7 kresek. Uzupełniają działanie: 10 = + + Nauczyciel organizuje co najmniej kilka podobnych zadań:– U. wykładają tyle przedmiotów, ile powie nauczyciel.– Dokładają przedmioty tak, aby razem było ich 10.– zapisują działanie: 10 = +

U. pracują w parach:– Jeden U. wykłada kilka przedmiotów.– Drugi dokłada tyle przedmiotów, żeby razem było ich 10.– Razem zapisują działanie 10 = +






Dopełnianie do 10 |

124

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Ojc

iec

Wirg

ilius

z–

zaba

wa

z naś

ladow

anie

m

rytm

uFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Znan

a za

baw

a ze

śpie

wem

Ojci

ec W

irgiliu

sz. N

. mod

yfi k

uje

zaba

wę,

w

prow

adza

jąc p

rost

e ry

tmy

do w

yklas

kani

a. U.

pow

tarz

ają ry

tmy

wy-

klask

ane

prze

z N.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Ech

o –

zaba

wa

z na-

ślado

wan

iem

rytm

uFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

N. w

ystu

kuje

rytm

na b

ęben

ku, U

. jak e

cho

pow

tarz

ają u

słysz

any

rytm

:–

wyk

lasku

jąc g

o,–

wyt

upuj

ąc g

o,–

skac

ząc (

skok

i dłu

ższe

i kr

ótsz

e).

Na

pocz

ątku

rytm

pod

awan

y pr

zez N

. pow

inie

n by

ć pro

sty,

pote

m

moż

e by

ć bar

dzie

j sko

mpl

ikow

any.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Do

tyłu

, do

przo

du–

ćwicz

enie

kro

ku

dost

awne

goFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. st

ają w

krę

gu b

lisko

sieb

ie. N

. dem

onst

ruje

kro

k do

staw

ny d

o ty

łu.

Wys

tuku

je ry

tm n

a 3 i

dem

onst

ruje

rytm

iczne

dos

taw

ianie

jedn

ej

nogi

do

drug

iej: p

raw

a no

ga w

tył (

1), le

wa

do p

raw

ej (2

), za

trzy

ma-

nie

(3);

lew

a no

ga w

tył (

1), p

raw

a do

lew

ej (2

), za

trzy

man

ie (3

)…U.

ćwicz

ą kr

ok d

osta

wny

w p

rzód

i w

tył.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Raz

do

koła

! – ćw

i-cz

enie

obr

otu

pary

doo

koła

sie

bie

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. d

obie

rają

się p

aram

i. Ćw

iczą

krok

obr

otu

w p

arze

doo

koła

sieb

ie.

Ozn

acza

to k

rąże

nie

raz w

lew

o, ra

z w p

raw

o w

espó

ł z d

rugi

m U

. w

trzy

man

iu za

obi

e dł

onie

.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Nie

chc

ę ci

ę zn

ać

– za

baw

a ta

necz

na

ze śp

iew

emFo

rma

prac

y: gr

upow

a

Nau

ka p

iose

nki. U

staw

ieni

e pa

ram

i w k

ręgu

. U. w

par

ze st

oją

zwró

ceni

tw

arza

mi d

o sie

bie.

Nie

chc

ę ci

ę, n

ie c

hcę

cię,

nie

chc

ę ci

ę zn

ać!

Czte

ry k

roki

dost

awne

do

tyłu

(odd

alan

ie si

ę od

sieb

ie) z

kiw

anie

m

ręką

na

poże

gnan

ie.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

SCEN

ARI

USZ

E ZA

JĘĆ

WYC

HO

WA

NIA

FIZ

YCZN

EGO

Tem

at: W

ryt

mie

na

trzy

. Zab

awy

i ćw

icze

nia

rytm

iczn

o-ta

necz

ne

Cz

as: 4

5 m

inut

125

Chod

ź do

mni

e, c

hodź

do

mni

e, rą

czkę

mi d

ać.

Czte

ry k

roki

dost

awne

do

przo

du (z

bliża

nie

się d

o sie

bie)

z w

ykon

ywan

iem

oby

dwie

ma

ręka

mi r

uchó

w p

rzyw

ołuj

ącyc

h.Pr

awą

mi d

aj, l

ewą

mi d

aj.

Zgod

nie

ze sł

owam

i pio

senk

i pod

anie

sobi

e pr

awej,

a p

otem

lew

ej rę

ki.I j

uż s

ię n

a m

nie

nie

gnie

waj

.Kr

ok o

brot

u w

par

ze d

ooko

ła si

ebie

w p

raw

ą st

ronę

.Pr

awą

mi d

aj, l

ewą

mi d

aj.

Pono

wne

pod

anie

sobi

e pr

awej

, a p

otem

lew

ej rę

ki.I j

uż s

ię n

a m

nie

nie

gnie

waj

.Kr

ok o

brot

u w

par

ze d

ooko

ła si

ebie

w le

wą

stro

nę.

Po za

końc

zeni

u uk

ładu

tane

czne

go ka

żdy

U. ro

bi je

den

krok

dos

taw

ny

w p

raw

ą st

ronę

, co

daje

każ

dem

u m

ożliw

ość z

abaw

y z i

nnym

U.

(par

tner

em).

Tytu

ł: Nie

chc

ę ci

ę zn

ać–

zaba

wa

tane

czna

Form

a pr

acy:

grup

owa

Zaba

wa

tane

czna

ze śp

iew

em.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Wsz

yscy

tań

czą

tak

jak

ja –

zaba

wy

rytm

iczne

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. lo

sują

kart

ki z o

braz

kam

i i za

pam

iętu

ją tre

ść w

ylos

owan

ego

obra

z-ka

. Ust

awiaj

ą się

w k

ręgu

twar

zam

i do

środk

a. W

środ

ku k

ręgu

zost

aje

jede

n U.

(wyb

rany

prz

ez N

.). N

. włą

cza

rytm

iczną

muz

ykę

(lub

wyb

ija

rytm

na

inst

rum

encie

per

kusy

jnym

). U.

znajd

ując

y się

w śr

odku

krę

gu in

icjuj

e sp

osób

por

usza

nia

się w

tym

ry

tmie

, poz

osta

li na

śladu

ją je

go ru

chy.

N. k

olej

no w

ywoł

uje

„obr

azki”

i z

mie

nia

rytm

(lub

muz

ykę)

. Ter

az w

ywoł

any

U. p

row

adzi

zaba

wę.

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Gdz

ie je

st c

isza

?–

zaba

wa

relak

sacy

jna

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. si

edzą

w si

adzie

skrz

yżny

m w

dow

olny

m m

iejsc

u sa

li. M

ają za

m-

knię

te o

czy.

N. p

rosi

o w

słuch

anie

się

w ci

szę.

Po

krót

kiej c

hwili

pros

i o

to, a

by k

ażdy

wyo

braz

ił so

bie,

jak

głoś

no k

rzyc

zy sł

owo

„hej

!”. N

a sy

gnał

N. w

szys

cy g

łośn

o kr

zycz

ą „h

ej!”

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Isk

ierk

a –

zaba

wa

na za

końc

zeni

e za

jęć

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

N. w

raz z

U. w

krę

gu, t

rzym

ają si

ę za

ręce

. N. (

pusz

cza

iskie

rkę)

lekk

o śc

iska

dłoń

U., w

szys

cy U

. kol

ejno

prz

ekaz

ują

uścis

k dł

oni. N

. pod

-su

mow

uje

lekc

ję, k

ażde

mu

U. u

dzie

la kr

ótkie

j info

rmac

ji o ty

m, ja

k w

ykon

ywał

pos

zcze

góln

e ćw

iczen

ia na

lekc

ji.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

126

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Hop

! Hop

do

góry

! – im

prow

izacja

ru

chow

a do

pio

senk

i Majk

i Je

żow

skie

jFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Wyk

onyw

anie

dow

olny

ch sk

oków

obu

nóż i

jedn

onóż

w cz

asie

impr

owi-

zacji

ruch

owej

, np.

do

pios

enki

Majk

i Jeż

owsk

iej G

uma

do p

odsk

oków

. Na

uka r

efre

nu p

iose

nki. W

łącza

nie

się d

o śp

iewu

w re

freni

e pi

osen

ki.Re

f.Ho

p! H

op! d

o gó

ry!

Wsz

yscy

raze

m ja

k ka

ngur

y (..

.)

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Gum

a do

pod

sko-

ków

– za

baw

y sk

oczn

eFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. d

zielą

się n

a 2

zesp

oły.

W k

ażdy

m ze

spol

e dw

oje

U. ro

zciąg

a gu

mę

do sk

akan

ia i u

staw

ia ją

na n

ajniżs

zym

moż

liwym

poz

iom

ie. P

ozos

tali

czło

nkow

ie ze

społ

u ko

lejn

o w

ykon

ują

skok

i z m

iejsc

a ob

unóż

prz

ez

rozc

iągni

ętą

gum

ę (n

ajpie

rw w

prz

estr

zeń

mię

dzy

dwom

a gu

mam

i, po

tem

na

zew

nątr

z) i u

staw

iają

się w

rzęd

zie. P

o ka

żdej

kole

jce sk

o-kó

w N

. zm

ieni

a os

oby

trzy

mają

ce ro

zciąg

nięt

a gu

mę.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Kon

kurs

sko

czkó

w–

ryw

aliza

cja sp

orto

wa

mię

-dz

y ze

społ

ami

Form

a pr

acy:

grup

owa

Konk

urs p

rzeb

iega

pod

obni

e jak

pop

rzed

nie

ćwicz

enie

. N. o

maw

ia z U

. zas

ady

konk

ursu

. •

Któr

y ze

spół

szyb

ciej w

ykon

a ćw

iczen

ie?

•Kt

óry

zesp

ół d

okła

dnie

j wyk

ona

ćwicz

enie

?W

konk

ursie

bio

rą ud

ział w

szys

cy U

., wym

ieniaj

ą się

pary

trzy

mają

ce gu

mę.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

., za

chow

ania

regu

ł kon

kurs

ui p

opra

wno

ści

wyk

onan

ia sk

oków

.

Tytu

ł: Sko

czki

– sk

oki

jedn

onóż

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Zaba

wa

ruch

owa

przy

muz

yce.

U. p

orus

zają

się w

rytm

skoc

znej

mu-

zyki

po ca

łej s

ali. K

iedy

N. w

yłąc

za m

uzyk

ę, w

szys

cy za

styg

ają

w b

ezru

chu

na je

dnej

nod

ze. N

a sy

gnał

N.–

U., s

kacz

ąc n

a je

dnej

no-

dze,

doc

iera

ją do

najb

liższ

ej śc

iany.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tem

at: H

op, h

op d

o gó

ry!.

Ćwic

zeni

a i g

ry r

ucho

we

popr

awia

jące

sko

czno

ść

Cza

s: 4

5 m

inut

127

Tytu

ł: Raj

d sk

oczk

ów –

to

r prz

eszk

ód. S

koki

jedn

o-nó

ż i o

bunó

żFo

rma

prac

y: gr

upow

a

N. d

zieli

klasę

na

3 zes

poły,

wyz

nacz

a lin

ię st

arto

wą

i lin

ię m

ety.

Na

linii m

ety

usta

wia

kosz

e na

plas

tikow

e bu

telk

i (lu

b pl

astik

owe

kręg

le).

Zaw

odni

cy si

edzą

w si

adzie

skrz

yżny

m w

rzęd

ach.

Na

sygn

ał st

artu

, pi

erw

szy

zaw

odni

k sk

acze

obu

nóż w

kie

runk

u ko

sza

z but

elką

plas

ti-ko

wą

mię

dzy

kolan

ami, w

rzuc

a bu

telkę

do

kosz

a, ob

iega

kosz

i w

raca

do

swoj

ego

zesp

ołu,

skac

ząc n

a je

dnej

nod

ze. K

iedy

prz

esko

czy

linię

st

artu

, sta

rtuj

e ko

lejn

y za

wod

nik

z gru

py. W

ygry

wa

zesp

ół, k

tóry

w

okr

eślo

nym

czas

ie w

rzuc

i do

kosz

a na

jwię

cej b

utel

ek (k

tóry

do-

kład

nie

i bez

błęd

nie

wyk

ona

ćwicz

enia,

któ

ry p

ierw

szy

skoń

czy

rajd

).Do

brze

był

oby

kilka

razy

pow

tórz

yć za

wod

y.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

but

elki

plas

tikow

e (lu

b kr

ęgle

), 3 k

osze

.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Prz

eska

kiw

anka

–

zaba

wa

ruch

owa

popr

awia-

jąca

skoc

znoś

ćFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Do li

nki o

dłu

gośc

i oko

ło 2

met

rów

prz

ywiąz

ujem

y w

orec

zek

wyp

eł-

nion

y re

sztk

ami m

ater

iału.

Jede

n U.

trzy

ma

koni

ec li

nki i

kręc

i się

tak,

żeby

skac

zący

wor

ek w

irow

ał n

ad p

odło

gą. P

ozos

tali

U. u

staw

iają

się

w k

ręgu

i po

dska

kują,

gdy

link

a ze

skac

zący

m w

orkie

m zb

liża

się d

o ni

ch. Je

żeli

ktoś

nie

wys

kocz

y w

gór

ę w

odp

owie

dnim

mom

encie

lub

pods

kocz

y zb

yt n

isko,

zapl

ącze

się

w sk

aczą

cy w

orek

. Zap

lątan

y U.

w

chod

zi do

środ

ka i

kręc

i wor

kiem

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

link

a o

dług

ości

2 m

etró

w

z wor

kiem

wyp

ełni

onym

te

ksty

liam

i.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Boc

ian

i żab

ki

– za

baw

a sk

oczn

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Jede

n U.

jest

boc

ianem

, poz

osta

li U.

są ża

bam

i. Boc

ian u

siłuj

e zła

pać

żabę

, ale

wol

no m

u ty

lko sk

akać

na

jedn

ej n

odze

. Żab

y sk

aczą

„żab

ką”

– w

poz

ycji k

uczn

ej i

ucie

kają

prze

d bo

ciane

m. Z

łapa

na ża

ba zo

staje

bo

ciane

m. Z

abaw

a ko

ńczy

się,

gdy

wsz

ystk

ie ża

by zm

ieni

ły si

ę w

boc

iany.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Spa

cer

rela

ksuj

ący

– ćw

iczen

ia od

dech

owe

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

– M

arsz

wko

ło sa

li, z u

nies

ieni

em ra

mio

n w

gór

ę (w

dech

), op

uszc

zani

e ra

mio

n (w

ydec

h).

– M

arsz

na

palca

ch z

wys

oko

unie

siony

mi r

ozpo

star

tym

i gaz

etam

i.–

W m

arsz

u zg

niec

enie

gaz

et w

kul

e i p

odrz

ucan

ie g

azet

owyc

h pi

łecz

ek d

o gó

ry.

– W

rzuc

enie

gaz

etow

ej k

uli d

o ko

sza.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, g

azet

a dl

a ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

128

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Ber

ek „

Stra

ch n

a w

róbl

e” –

zaba

wa

ener

ge-

tyzu

jąca

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Wsz

yscy

U. k

ładą

wor

eczk

i gim

nast

yczn

e na

gło

wie

. Wyz

nacz

ona

osob

a –

bere

k –

goni

inne

. Żeb

y uc

hron

ić się

prz

ed zł

apan

iem

prz

ez

berk

a, tr

zeba

stan

ąć w

bez

ruch

u, w

poz

ycji w

ypro

stow

anej

z rę

kam

i w

yciąg

nięt

ymi n

a bo

ki (ja

k st

rach

na

wró

ble)

i ut

rzym

ać n

a gł

owie

w

orec

zek.

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

wor

eczk

i gi

mna

styc

zne

dla

wsz

ystk

ich

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Sia

d sk

rzyż

ny –

ut

rwala

nie

naw

yku

pozy

cji

skor

ygow

anej

w si

adzie

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. si

adają

w k

ręgu

na

podł

odze

, z n

ogam

i skr

zyżo

wan

ymi (

„po

ture

c-ku

”), z

dłoń

mi o

part

ymi n

a ko

lanac

h. N

. spr

awdz

a, cz

y pl

ecy

są w

ypro

-st

owan

e, g

łow

a le

kko

unie

siona

do

góry

. In

dyw

idua

lne

prez

enta

cje p

raw

idło

wej

pos

taw

y cia

ła p

rzy

siadz

ie

skrz

yżny

m –

na

środk

u kr

ęgu.

Pop

raw

ne w

ykon

anie

ćwicz

enia

nagr

a-dz

ane

jest

bra

wam

i.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

U.

w tr

akcie

pre

-ze

ntow

ania

post

awy.

Tytu

ł: Spr

ytny

lise

k –

zaba

wa

utrw

alając

a na

wyk

po

zycji

skor

ygow

anej

w si

a-dz

ie sk

rzyż

nym

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. si

edzą

w si

adzie

skrz

yżny

m w

krę

gu. P

oza

kręg

iem

jest

jede

n U.

(li

sek)

, któ

ry sp

acer

uje

z chu

stec

zką

w d

łoni

. Sie

dząc

y w

krę

gu p

owta

-rz

ają ry

tmicz

nie

znan

ą ry

mow

ankę

:

Chod

zi lis

ek w

koło

dro

gi,Ci

chut

eńko

staw

ia n

ogi.

Cich

uteń

ko si

ę za

krad

aN

ic ni

kom

u ni

e po

wia

da…

W ty

m cz

asie

zakr

adają

cy si

ę „li

sek”

cich

utko

kład

zie ch

uste

czkę

za

plec

ami w

ybra

nego

U. i

ucie

ka. T

en, k

to m

a te

raz c

hust

eczk

ę, m

usi l

i-sk

a do

goni

ć, w

ówcz

as w

róci

na sw

oje

mie

jsce,

a li

sek

będz

ie d

alej

chod

ził. Je

śli li

skow

i uda

się

dobi

ec d

o m

iejsc

a, w

któ

rym

sied

ziała

go-

niąc

a go

oso

ba i

usiąś

ć w si

adzie

skrz

yżny

m, z

osta

je w

krę

gu. T

eraz

li-

skie

m je

st ju

ż ten

, kto

zost

ał z

chus

tecz

ką p

oza

kręg

iem

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

chus

tecz

ka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

popr

awno

ści

wyk

onan

ia sia

du

i akt

ywno

ści U

.

Tytu

ł: Lis

i ku

rczę

ta –

za

baw

a ut

rwala

jąca

odru

ch

praw

idło

wej

pos

taw

y cia

łaFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. ćw

iczą

siad

skrz

yżny

z rę

kam

i uni

esio

nym

i „w

skrz

ydeł

ka” (

ręce

zg

ięte

w ło

kciu

, dło

nie

podn

iesio

ne d

o gó

ry, ło

patk

i ścią

gnię

te, p

lecy

pr

oste

).N

. wyz

nacz

a cz

ęść s

ali, g

dzie

będ

zie „k

urni

k”. Ta

m si

edzą

ucz

estn

icy

zaba

wy

jako

kurc

zęta

(w o

pisa

nej w

yżej

poz

ycji)

. Na

hasło

: „ku

rczę

ta

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

po-

praw

nośc

i wyk

o-na

nia

ćwicz

enia

i wyr

óżni

anie

U.,

któr

zy za

chow

ali

Tem

at: D

bam

o s

woj

ą sy

lwet

kę. Ć

wic

zeni

a i z

abaw

y w

yrab

iają

ce n

awyk

i pra

wid

łow

ej p

osta

wy

Cz

as: 4

5 m

inut

129

na p

odw

órko

”, U. w

stają

, wyc

hodz

ą z „

kurn

ika” i

bie

gają

po sa

li w

e w

spię

ciu n

a pa

lcach

, wyk

onuj

ą rę

kam

i ges

t „m

acha

nia

skrz

ydeł

kam

i” (o

drzu

ty u

gięt

ych

w ło

kciac

h i w

znie

siony

ch d

o gó

ry rą

k do

tyłu

). N

a ha

sło: „

uwag

a, lis

!”, k

urcz

ęta

wra

cają

do k

urni

ka i

siada

ją w

poz

ycji

wyj

ścio

wej

.

praw

idło

wą

post

awę

i nie

po

pełn

ili bł

ędu,

jak

im je

st b

ieg

na ca

łych

sto-

pach

.

Tytu

ł: Pol

owan

ie n

a lis

a –

zaba

wa

z peł

zani

em n

a br

zuch

uFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. w

ybie

rają

się d

o las

u, że

by w

ytro

pić l

isa, k

tóry

stra

szy

kurc

zęta

. M

uszą

to ro

bić c

ichut

ko i

tak,

żeby

nik

t ich

nie

zauw

ażył

. „Lis

” to

wo-

recz

ek g

imna

styc

zny.

N. u

kład

a w

orec

zki (

dla

każd

ego

U. je

den)

na

li-ni

i tuż

prz

y śc

ianie

. Po

prze

ciwne

j stro

nie

sali

U. le

żą n

a br

zuch

u (n

a ko

cyka

ch).

Na

znak

„pod

chod

zimy”

, czo

łgają

się

w k

ieru

nku

„lisa

”. Kie

-dy

zabr

zmi h

asło

: „lo

rnet

ka”, o

dryw

ają rę

ce i

klatk

ę pi

ersio

wą

od p

od-

łogi

i „o

bser

wuj

ą” p

rzez

„lor

netk

ę” zr

obio

ną z

dłon

i. Wyg

ryw

a te

n,

kto

popr

awni

e bę

dzie

wyk

onyw

ał w

szys

tkie

ćwicz

enia

i jako

pie

rw-

szy

z „lis

em” p

rzyb

iegn

ie d

o lin

ii sta

rtu,

usią

dzie

w sk

oryg

owan

ym si

a-dz

ie sk

rzyż

nym

z w

orec

zkie

m n

a gł

owie

. N. m

oże

podz

ielić

klas

ę na

pó

ł. Kie

dy n

iekt

órzy

U. b

ędą

„pol

owal

i”, in

ni m

ogą

obse

rwow

ać („

sę-

dzio

wać

”).

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Mur

owan

ie p

łotu

–

zaba

wa

kszt

ałtu

jąca

naw

yk

praw

idło

wej

pos

taw

yFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

N. w

yzna

cza

linię

w p

oprz

ek sa

li, ta

m m

urar

z wyb

uduj

e m

ur o

chro

n-ny

dla

kurc

ząt,

któr

e st

rasz

y lis

. Wyb

iera

jedn

ego

U., k

tóry

będ

zie

mur

arze

m. M

urar

z moż

e po

rusz

ać si

ę ty

lko w

zdłu

ż wyz

nacz

onej

lini

i. Po

zost

ali U

. („c

egły

”) us

iłują

prze

dost

ać si

ę na

dru

gą st

ronę

sali.

Jak

„mur

arz”

złap

ie „c

egłę

”, usa

dza

ją na

lini

i, prz

ez co

zmni

ejsz

a pr

ze-

strz

eń, k

tórą

moż

na p

rzeb

iega

ć. „W

mur

owan

a ce

gła”

sied

zi w

siad

zie

skrz

yżny

m sk

oryg

owan

ym, z

dło

ńmi o

part

ymi n

a ko

lanac

h i w

ypro

-st

owan

ymi p

leca

mi. M

urar

z spr

awdz

a, cz

y je

go m

ur je

st p

rost

y.

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

. or

az ic

h po

staw

y w

siad

zie sk

rzyż

-ny

m.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Wal

ą si

ę m

ury

– za

baw

a ks

ztał

tując

a na

wyk

pr

awid

łow

ej p

osta

wy

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. sp

acer

ują

po sa

li w

rytm

ie sp

okoj

nej, p

rzyj

emne

j muz

yki. K

iedy

m

uzyk

a uc

ichni

e i u

słysz

ą ha

sło: „

walą

się

mur

y”, u

staw

iają

się p

leca

mi

do śc

iany

i pró

bują

„pod

trzy

mać

” mur

. N. p

rzyp

omin

a, że

będ

zie ko

n-tro

low

ał st

anie

prz

y śc

ianie

w p

ozyc

ji sko

rygo

wan

ej i

spra

wdz

i, czy

:–

pięt

y są

prz

y śc

ianie

,–

nogi

są w

ypro

stow

ane,

– gł

owa

i ple

cy p

rzyc

iśnię

te d

o śc

iany,

– br

zuch

wcią

gnię

ty,

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

. i p

opra

wno

ści

stan

ia pr

zy

ścian

ie w

poz

ycji

skor

ygow

anej

.

130

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

– ło

patk

i ścią

gnię

te,

– ba

rki c

ofni

ęte

i opu

szcz

one,

– w

zrok

skie

row

any

prze

d sie

bie.

Kied

y N

. włą

cza

muz

ykę,

U. z

suw

ają si

ę po

ścian

ie, p

rzec

hodz

ą do

sia

du i

do si

adu

skrz

yżne

go, a

pot

em zn

ów ry

tmicz

nie

spac

eruj

ą.

Tytu

ł: Prz

ebit

y ba

lon

– ćw

iczen

ie o

ddec

how

eFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. st

oją

tyłe

m p

rzy

ścian

ie w

poz

ycji s

kory

gow

anej

. Pod

nosz

ą do

gór

y rę

ce i

nabi

erają

duż

o po

wie

trza

. Pow

oli w

ypus

zcza

ją po

wie

trze

, wy-

dając

dźw

ięk:

„pss

ss…”

, wio

tcze

ją jak

prz

ebity

bal

on, a

pot

em w

raca

ją do

skor

ygow

anej

pos

taw

y. Ćw

iczen

ie p

owta

rzam

y 3 r

azy.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Nie

chc

ę ci

ę zn

ać

– za

baw

a ta

necz

na ze

śpie

-w

emFo

rma

prac

y: gr

upow

a

Przy

pom

nien

ie p

ozna

nej n

a po

prze

dnich

zaję

ciach

zaba

wy

tane

czne

j ze

śpie

wem

Nie

chcę

cię

znać

.5

min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Met

rum

na

3 4

– za

pam

ięty

wan

ie ru

chu

w p

rzes

trze

ni i

pow

tórz

enie

go

ciał

emFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. sł

ucha

ją w

alca

(np.

Nad

pię

knym

mod

rym

Dun

ajem

J. St

raus

sa

syna

) i ro

zpoz

nają

met

rum

walc

a (je

den

akce

nt, d

wa

dźw

ięki

słabe

).U.

dow

olni

e us

taw

iają

się w

klas

ie z

lekk

o ro

zsta

wio

nym

i sto

pam

i. M

ają u

gięt

e ko

lana

i prz

enos

zą ci

ężar

z je

dnej

nog

i na

drug

ą. Za

zna-

czają

akc

ent,

prze

nosz

ąc ci

ężar

ciał

a na

jedn

ą no

gę, a

pod

czas

nas

tęp-

nych

dw

óch

dźw

iękó

w b

alans

ują

ciałe

m.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Wal

c w

kol

e –

zaba

-w

a ry

tmicz

no-t

anec

zna

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. u

staw

iają

się n

a lin

ii koł

a tw

arza

mi d

o śro

dka

z ręk

ami o

part

ymi n

a bi

odra

ch. W

rytm

muz

yki (

np. w

alca

wie

deńs

kiego

) wyk

onuj

ą ta

necz

-ny

ruch

bok

iem

(kro

k do

suw

any

w b

ok) p

o lin

ii koł

a. N

a sy

gnał

N. (

np.

dźw

ięk

tam

bury

na) z

mie

niają

kie

rune

k ta

ńca,

a na

dźw

ięk

grze

chot

-ki

odw

raca

ją się

tyłe

m d

o śro

dka

koła

i ko

ntyn

uują

tani

ec w

tym

sa-

mym

kie

runk

u.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tem

at: W

ryt

mie

wal

ca. Z

abaw

y ut

rwal

ając

e ry

tm n

a

Czas

: 45

min

ut43

131

Tytu

ł: Wal

czyk

na

ga-

zeci

e –

ćwicz

enie

kro

ków

w

alca

Form

a pr

acy:

grup

owa

Usta

wie

nie

w ro

zsyp

ce, w

szys

cy w

jedn

ym k

ieru

nku.

U. r

ozpo

czyn

ają

tani

ec o

d st

ania

na g

azec

ie. P

orus

zają

się w

rytm

ie w

alca

zgod

nie

z pol

ecen

iami N

. (np

.: do

przo

du –

na

gaze

tę; d

o ty

łu –

na

gaze

tę; n

a pr

awo

– na

gaz

etę;

na

lew

o –

na g

azet

ę).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erwa

cja

akty

wno

ści U

., za

chow

ania

regu

ł ko

nkur

su i p

o-pr

awno

ści w

yko-

nani

a kro

ków.

Tytu

ł: Zie

lony

wal

czyk

–

nauk

a pi

osen

kiFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Nau

ka te

kstu

:Zi

elon

y w

alcz

yk ra

z, dw

a, tr

zy…

Kto

go n

ie u

mie

, nie

ch p

atrz

y,A

kto

go u

mie

, nie

ch ta

ńczy

,Zi

elon

y w

alcz

yk ra

z, dw

a, tr

zy.

U. si

edzą

w sk

oryg

owan

ym si

adzie

skrz

yżny

m z

ręka

mi n

a ko

lanac

h.

Śpie

wają

c pio

senk

ę, ko

łysz

ą się

w p

raw

o i w

lew

o.

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Zie

lony

wal

czyk

–

zaba

wa

tane

czna

ze śp

iew

emFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. u

staw

iają

się w

krę

gu i

trzy

mają

się

za rę

ce. Ś

piew

ają zw

rotk

ę pi

osen

ki, w

ykon

ując

ruch

y jak

w ćw

iczen

iu „n

a ga

zecie

” (do

prz

odu

– po

wró

t; do

tyłu

– p

owró

t).W

refre

nie

(„cho

dzę

ja so

bie…

”) ca

ły k

rąg

poru

sza

się w

jedn

ą st

ronę

, a w

yzna

czon

y U. w

chod

zi do

środ

ka kr

ęgu

i wyb

iera

par

tner

a do

tańc

a.Pr

zy śp

iew

ie zw

rotk

i, wsz

yscy

U. t

ańcz

ą jak

pop

rzed

nio

w k

ręgu

, a

wyb

rana

par

a w

środ

ku k

ręgu

.Pr

zy śp

iew

ie re

frenu

sytu

acja

się p

owta

rza,

tylko

w śr

odku

kręg

u zo

sta-

je U

., któ

ry zo

stał

wyb

rany

i te

raz o

n w

ybie

ra so

bie

part

nera

do

tańc

a.

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Wsz

yscy

tań

czą

tak

jak

ja –

impr

owiza

cje

tane

czne

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Wyb

rany

U. in

dyw

idua

lnie

i wed

ług w

łasne

go p

omys

łu ta

ńczy

z ch

ustk

ą w

rytm

pog

odne

j muz

yki, n

p. W

alc k

wia

tów

z ba

letu

Dzia

dek

do o

rze-

chów

P. C

zajko

wsk

iego

. Poz

osta

li U.

obs

erw

ują

i naś

laduj

ą ch

oreo

grafi

ę

U. p

row

adzą

cego

zaba

wę.

N. co

chw

ila zm

ieni

a oso

bę p

row

adzą

cą.

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

., po

mys

łow

ości

i poc

zucia

rytm

u.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: W

ędru

jący

dzw

o-ne

czek

– ć

wicz

enie

wyc

i-sz

ające

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. si

edzą

w si

adzie

skrz

yżny

m w

krę

gu. N

. pod

aje ko

muś

dzw

onec

zek.

Zada

niem

U. je

st p

rzek

azyw

anie

sobi

e dz

won

eczk

a ta

k, ab

y ni

e w

y-do

był d

źwię

ku, p

rzew

ędro

wał

cały

krą

g i d

otar

ł do

N. D

zwon

ecze

k tr

zeba

trzy

mać

w d

wóc

h pa

lcach

, a n

ie n

a dł

oni!

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Poż

egna

lny

tani

ec

rąk

– ćw

iczen

ie ry

tmicz

ne,

relak

sacy

jne

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

N., n

ie w

ydają

c żad

nego

pol

ecen

ia, za

czyn

a ru

szać

ręka

mi w

rytm

ie

walc

a. U.

obs

erw

ują

ruch

y rą

k N

. i na

śladu

jąc g

o, w

łącz

ają si

ę w

tani

ec

rąk.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Chod

zę ja

sobi

e po

kol

e,W

ybie

ram

tego

, kog

o w

olę,

Kogo

ś wyb

iorę

do

tańc

a,Że

by za

tańc

zyć z

nim

wal

ca.

132

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Mar

sz p

owit

alny

–

ćwicz

enie

na

wyc

zucie

w

łasn

ego

ciała

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. m

asze

rują

w ry

tmie

muz

yki. N

. daje

pol

ecen

ia i s

praw

dza,

czy

wsz

y-sc

y po

praw

nie

je w

ykon

ali (

głow

a do

gór

y, pl

ecy

pros

to, p

atrz

ymy

prze

d sie

bie,

mar

sz n

a pa

lcach

, mar

sz n

a ca

łej s

topi

e…).

Kied

y m

uzyk

a cic

hnie

, U. k

łani

ają si

ę na

pow

itani

e.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Bac

znoś

ć! –

ćw

i-cz

enie

pos

taw

y za

sadn

iczej

. Im

prow

izacja

tane

czna

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Ćwicz

enie

pos

taw

y za

sadn

iczej

. Dem

onst

racja

N.: g

łow

a un

iesio

na

nad

klatk

ą pi

ersio

wą,

ram

iona

pro

ste,

lekk

o co

fnię

te k

u ty

łow

i, lek

ko

wcią

gnię

ty b

rzuc

h, b

arki,

łopa

tki, p

oślad

ki, ko

lana

usta

wio

ne sy

me-

tryc

znie

na

jedn

akow

ej w

ysok

ości,

ręce

opu

szcz

one

wzd

łuż t

ułow

ia.

U. p

rzyj

muj

ą po

staw

ę na

wzó

r dem

onst

row

anej

prz

ez N

., któ

ry ko

ry-

guje

pos

taw

ę u

każd

ego

U.U.

por

usza

ją się

swob

odni

e po

prz

estr

zeni

sali,

na ko

men

dę: „

bacz

-no

ść!”

– pr

zyjm

ują

post

awę

zasa

dnicz

ą.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Na

polig

onie

–

zaba

wy

wzm

acni

ające

m

ięśn

ie p

lecó

w i

brzu

cha

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Mar

sz w

okół

sali,

zbió

rka

w sz

ereg

u, o

dlicz

anie

do

4, u

twor

zeni

e 4

druż

yn. K

ażda

dru

żyna

otr

zym

uje

szar

fy w

wyb

rany

m ko

lorz

e.

Druż

yny

ćwicz

ą:–

czoł

gani

e się

(na

kocy

ku),

– st

rzel

anie

(rzu

ty p

iłecz

ką d

o ce

lu),

– ob

serw

ację

tere

nu p

rzez

lorn

etkę

(uni

esie

nie

rąk

i klat

ki pi

ersio

wej

w

poz

ycji l

eżąc

ej n

a br

zuch

u).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Lor

netk

a –

ćwicz

enie

wzm

acni

ające

m

ięśn

ie k

arku

i gr

zbie

tuFo

rma

prac

y: gr

upow

a

Usta

wie

nie

w ro

zsyp

ce. N

. prz

epro

wad

za m

uszt

rę (k

omen

dy: b

acz-

ność

, spo

czni

j, w le

wo

zwro

t, w

pra

wo

zwro

t, pa

dnij!

).U.

leżą

na

brzu

chu

z dło

ńmi p

od b

rodą

. Na

hasło

: „pa

trz p

rzez

lorn

et-

kę” –

odr

ywają

ręce

od

podł

ogi, p

rzen

oszą

dło

nie

do o

czu,

ukł

adają

pa

lce ta

k, ab

y po

wst

ały

dwa

kółk

a. Pr

zez t

aką

„lorn

etkę

” obs

erw

ują

tere

n pr

zed

sobą

– w

pro

stej

lini

i. Na

hasło

: „od

pocz

ynek

” – U

. wra

-ca

ją do

poz

ycji w

yjśc

iow

ej, N

. czu

wa

nad

popr

awno

ścią

wyk

onan

ia ćw

iczen

ia.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.i p

opra

wno

ści

wyk

onyw

aneg

o ćw

iczen

ia.

Tem

at: J

ak w

woj

sku.

Zab

awy

kszt

ałtu

jące

pra

wid

łow

ą po

staw

ę ci

ała

Czas

: 45

min

ut

133

Tytu

ł: Rak

i w st

awie

– cz

wo-

rako

wan

ie w

pod

porz

e ty

łem

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Mar

sz w

pod

porz

e ty

łem

na

czw

orak

a w

kie

runk

u gł

owy

(za g

łow

ą).

W cz

asie

por

usza

nia

się b

iodr

a un

iesio

ne d

o lin

ii łąc

zące

j bar

ki i k

ola-

na, ło

patk

i ścią

gnię

te. P

rzy

orga

niza

cji te

go ćw

iczen

ia tr

zeba

uw

ażać

, ab

y U.

się

nie

zder

zali!

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.i p

opra

wno

ści

wyk

onyw

aneg

o ćw

iczen

ia.

Tytu

ł: Man

ewry

woj

sko-

we

– za

wod

y sp

orto

we

Form

a pr

acy:

grup

owa

N. z

azna

cza

linię

star

tu o

raz l

inię

, do

któr

ej za

wod

nicy

czoł

gają

się,

i ust

awia

tarc

ze st

rzel

eckie

(hul

a-ho

op lu

b sz

arfy

), do

któ

rych

zaw

od-

nicy

będ

ą rz

ucać

wor

eczk

ami g

imna

styc

znym

i. Wyj

aśni

a do

kład

nie

cały

prz

ebie

g za

wod

ów.

Druż

yny

siedz

ą w

skor

ygow

anym

siad

zie sk

rzyż

nym

z rę

kam

i na

kola-

nach

w rz

ędac

h. N

a sy

gnał

„sta

rt” p

ierw

sza

osob

a w

rzęd

zie cz

ołga

się

do w

yzna

czon

ego

mie

jsca,

odda

je st

rzał

(wor

eczk

i leżą

w p

ojem

niku

na

lini

i) i w

raca

tyłe

m n

a cz

wor

akac

h do

swoj

ej d

ruży

ny. G

dy p

rzek

ro-

czy

linię

star

tu, r

usza

kole

jny

zaw

odni

k, a

ten,

któ

ry za

końc

zył k

onku

-re

ncję

, siad

a na

końc

u rz

ędu

w sk

oryg

owan

ym si

adzie

skrz

yżny

m

z ręk

ami n

a ko

lanac

h.W

ygry

wa

druż

yna,

któr

a po

pełn

iła n

ajmni

ej b

łędó

w i

odda

ła n

ajwię

cej

celn

ych

strz

ałów

.

10 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.i p

opra

wno

ści

wyk

onyw

aneg

o ćw

iczen

ia.

Tytu

ł: Na

strz

elni

cy –

za

baw

y rz

utne

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

N. u

kład

a w

odl

egło

ści 2

–3 m

etró

w o

d lin

ii, na

któ

rej s

toi z

awod

nik,

trzy

obr

ęcze

(hul

a-ho

op) o

bok

siebi

e. K

ażda

obr

ęcz m

a um

owną

war

-to

ść p

unkt

ową

(1, 2

lub

3 pun

kty)

. Dru

żyny

kole

jno

odda

ją po

jedn

ym

strz

ale, w

szys

cy U

. gło

śno

liczą

pun

kty.

Wyg

ryw

a dr

użyn

a, kt

óra

strz

e-la

najce

lnie

j.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.i p

opra

wno

ści

wyk

onyw

aneg

o ćw

iczen

ia.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Cis

za –

ćwicz

enie

w

ycisz

ające

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. le

żą n

a pl

ecac

h z n

ogam

i wyp

rost

owan

ymi i

ręka

mi w

zdłu

ż tuł

owia.

Ro

zluźn

iają

posz

czeg

ólne

par

tie ci

ała,

zgod

nie

z kom

endą

N. W

słu-

chuj

ą się

w ci

szę.

Na

hasło

: „po

budk

a!” s

tają

prz

y śc

ianie

w p

ozyc

ji sk

oryg

owan

ej.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Def

ilada

– za

baw

a ro

zluźn

iając

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Mar

sz d

wój

kam

i wok

ół sa

li ze

śpie

wem

:

Hej h

o, h

ej h

o,Do

pra

cy b

y się

szło

…

N. w

ybija

rytm

na

bębn

ie i

zwra

ca u

wag

ę na

wła

ściw

e od

dych

anie

w

czas

ie m

arsz

u ze

śpie

wem

.N

. „od

bier

ający

defi

ladę

” dzię

kuje

za u

dział

w za

jęcia

ch i

udzie

la po

chw

ał za

akt

ywne

i po

praw

ne ćw

iczen

ie.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści

U., i

nfor

mac

ja zw

rotn

a N

.

134

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Bal

onik

u m

ój

mal

utki

– e

nerg

etyz

ując

a za

baw

a ru

chow

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

i gru

pow

a

U. u

staw

iają

się w

krę

gu i

trzy

mają

się

za rę

ce. S

toją

ciasn

o, ja

k na

jbli-

żej c

entr

um k

ręgu

. Wyp

owiad

ając r

ytm

iczni

e sło

wa:

Balo

niku

mój

mal

utki

Rośn

ij duż

y, ok

rągl

utki,

Balo

n ro

śnie

, że

aż st

rach

…Pr

zebr

ał m

iarę

no

i… tr

ach!

– ro

zsze

rzają

krą

g:N

a „t

rach

!” pu

szcz

ają d

łoni

e i r

ozry

wają

bal

onik!

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Des

zcz

balo

nikó

w

– za

baw

a ru

chow

a pr

zy

muz

yce

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a i g

rupo

wa

U. d

muc

hają

pow

ietr

ze d

o ba

loni

ków.

W ra

zie p

otrz

eby

N. p

omag

a lu

b da

je U

. nad

muc

hany

bal

onik

.Za

baw

y en

erge

tyzu

jące

z ba

lona

mi w

rytm

zna

nych

U. p

iose

nek.

Pod

-bi

janie

balo

nikó

w d

o gó

ry, o

dbija

nie

do k

oleg

i, po

drzu

cani

e or

az u

dział

w

śpiew

ie zn

anyc

h pi

osen

ek. R

ytm

iczne

por

usza

nie

się w

czas

ie za

baw

y.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, b

alon

iki d

la ka

żdeg

o U.

, nag

rani

a ul

ubio

-ny

ch p

iose

nek

dzie

cięcy

ch.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Drz

ewa

w le

sie

– ćw

iczen

ia ro

zluźn

iając

e m

ięśn

ieFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. st

oją

w lu

źnej

gro

mad

ce b

oso,

wyk

onuj

ą cz

ynno

ści, k

tóre

pol

eca

N.

N. o

pow

iada:

Wyo

braź

cie so

bie,

że je

steś

cie d

rzew

ami, m

acie

moc

ne k

orze

nie,

któr

e w

rast

ają

głęb

oko

w zi

emię

… (st

anie

pro

sto,

złąc

zone

stop

y ca

łą

pow

ierz

chni

ą do

tyka

ją po

dłog

i).Po

czuj

cie to

, jak w

asze

korz

enie

są m

ocne

i jak

głęb

oko

wra

staj

ą w

ziem

ię… (w

yczu

wan

ie p

odło

ża st

opam

i, „w

ciska

nie”

stóp

w p

odło

gę).

Rośn

iecie

w g

ęsty

m le

sie i

star

acie

się

swoi

m w

ierz

choł

kiem

dot

rzeć

aż

do

słońc

a… (z

acisk

anie

kolan

i po

dciąg

anie

rzep

ek ko

lanow

ych

do

góry

).Pn

iecie

się

do g

óry,

rośn

iecie

… (w

ciągn

ięcie

brz

ucha

, wyp

rost

owan

ie

plec

ów i

szyi

).W

iatr

koł

ysze

was

zym

i gał

ązka

mi, c

hce

was

prz

ewra

cać,

ale

was

ze

silne

kor

zeni

e ni

e po

zwol

ą m

u na

to…

(bala

nsow

anie

ciał

em b

ez

odry

wan

ia st

óp o

d po

dłog

i, raz

do

przo

du, d

o ty

łu, n

a bo

ki…).

•W

iatr

cich

nie,

pada

dro

bny,

ciepł

y de

szcz

yk, w

asze

gał

ązki

zwisa

ją

i odp

oczy

waj

ą (ro

zluźn

ieni

e cia

ła).

Na

pods

t.: J.B

. Lip

ińsc

y, Są

takie

chw

ile...,

PCN

, Lub

lin 2

004;

s. 13

6 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

cich

a m

uzyk

a re

laksa

cyjn

a.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

. i p

opra

wno

ści

wyk

onan

ia ćw

iczen

ia.

Tem

at: B

ieg

po z

drow

ie. Ć

wic

zeni

a i z

abaw

y z

nauk

ą od

dych

ania

Czas

: 45

min

ut

135

Tytu

ł: Odp

oczy

nek

na

leśn

ej p

olan

ie –

ćwicz

e-ni

a od

dech

owe

w p

ozyc

ji le

żące

j na

plec

ach

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. p

rzyj

muj

ą po

zycję

leżą

cą n

a pl

ecac

h z n

ogam

i ugi

ętym

i w ko

lanac

h.

•W

yobr

aźm

y so

bie,

że le

żym

y na

leśn

ej p

olan

ie, n

a m

ięciu

tkim

m

chu.

Wok

ół p

achn

ą dr

zew

a, k

wia

ty…

Wcią

gam

y po

wie

trze

no-

sem

(w te

mpi

e: 1,

2, 3)

; chw

ilę p

rzyt

rzym

ujem

y i …

wyp

uszc

zam

y us

tam

i zło

żony

mi ja

k do

gw

izdan

ia (w

tem

pie:

1, 2,

3…).

•Ro

bim

y sp

okoj

ny w

dech

z ró

wno

czes

nym

nap

inan

iem

brz

ucha

(d

uży

brzu

ch),

prze

trzy

muj

emy

chw

ilę p

owie

trze

i w

ydec

h z r

ów-

nocz

esny

m w

ciąga

niem

brz

ucha

(mał

y br

zuch

).

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, m

uzyk

a.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

. i p

opra

wno

ści

wyk

onan

ia ćw

iczen

ia.

Tytu

ł: Roz

mow

a z

wró

-bl

ami –

ćwicz

enia

odde

-ch

owe

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. si

edzą

w si

adzie

skrz

yżny

m sk

oryg

owan

ym, z

ram

iona

mi u

łożo

nym

i w

skrz

ydeł

ka.

•N

abie

rają

pow

ietr

ze n

osem

, prz

etrz

ymuj

ą ch

wilę

i w

ypus

zcza

ją po

wie

trze

pow

oli, w

ydają

c dźw

ięki:

„ćw

ir, ćw

ir”.

•Ko

nkur

s, kt

o na

jdłu

żej b

ędzie

„ćw

ierk

ał”?

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

. i p

opra

wno

ści

wyk

onan

ia ćw

iczen

ia.

Tytu

ł: Dm

ucha

wce

– o

po-

wie

ść ru

chow

a z ć

wicz

eniam

i od

dech

owym

iFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. sp

acer

ują

w ry

tmie

spok

ojne

j muz

yki p

o ca

łej s

ali. N

. opo

wiad

a hi

stor

ię, U

. odt

war

zają

ją ru

chem

wed

ług

wsk

azów

ek N

.

Jest

pię

kny

słone

czny

dzie

ń. Je

steś

my

na sp

acer

ze, id

ziem

y po

-w

oli, s

poko

jnie

, na

palca

ch, m

amy

wyp

rost

owan

e pl

ecy

i gło

wy

lekk

o un

iesio

ne w

gór

ę. Ra

zi na

s sło

ńce,

a m

y ch

cem

y zo

bacz

yć, ja

k w

yglą

da łą

ka. K

ładz

iem

y się

w tr

awie

na

brzu

-ch

u i s

łuch

amy

śpie

wu

ptak

ów. O

gląd

amy

prze

z lor

netk

ę, co

się

dzie

je n

a łą

ce. W

idzim

y pi

ękne

kw

iaty

. Cho

dzim

y na

czw

o-ra

kach

i w

ącha

my

kwia

ty. W

dych

amy

pach

nące

pow

ietr

ze

nose

m, p

rzyt

rzym

ujem

y je

chw

ilę i

wyd

ycha

my

usta

mi, w

y-da

jąc d

źwię

k „o

oooc

h!”.

Wst

ajem

y i s

zuka

my

dmuc

haw

ców

. Dm

ucha

my

na ze

bran

e dm

ucha

wce

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

spok

ojna

m

uzyk

a re

laksa

cyjn

a w

tle.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Bie

g po

zdr

owie

–

krót

ki bi

eg ze

świad

omym

od

dych

anie

mFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Poga

dank

a na

tem

at św

iadom

ego

dban

ia o

kond

ycję

fi zy

czną

i zd

ro-

wie

. Jak

pow

inno

wyg

lądać

codz

ienn

e bi

egan

ie d

la zd

row

ia?

•Kr

ótka

rozg

rzew

ka: s

kłon

y, pr

zysia

dy…

•Bi

eg tr

ucht

em w

okół

sali

ze św

iadom

ym o

ddyc

hani

em (n

abie

rani

e po

wie

trza

nos

em i

wyp

uszc

zani

e us

tam

i). N

a sy

gnał

zmian

a kie

run-

ku b

iegu

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Ser

dusz

ko p

uka…

Fo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Odp

oczy

nek

po m

arat

ońsk

im b

iegu

. Siad

pła

ski, s

poko

jny,

pow

olny

od

dech

. Wsłu

chiw

anie

się

w sw

oje

ciało

, wyc

zucie

tętn

a, lic

zeni

e ud

erze

ń se

rca…

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

136

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Rel

aks

przy

muz

y-ce

– ćw

iczen

ie w

ycisz

ające

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. le

żą n

a pl

ecac

h, sł

ucha

jąc sp

okoj

nej m

uzyk

i. Roz

luźn

iają

mię

śnie

nó

g, rą

k, pl

eców

, ram

ion…

Zam

ykają

ocz

y. W

słuch

ują

się w

bici

e sw

o-je

go se

rca.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, m

uzyk

a sp

okoj

na, r

elak

sacy

jna.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Czu

ję s

ię ja

k ry

ba

w w

odzi

e! –

info

rmac

ja zw

rotn

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. si

edzą

w k

ręgu

w si

adzie

skrz

yżny

m i

poda

jąc p

iłecz

kę, in

form

ują

o sw

oim

sam

opoc

zuciu

, uży

wają

por

ówna

ń (C

zuję

się

jak…

).3 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Tan

iec

dysk

otek

o-w

y –

impr

owiza

cje ru

chow

eFo

rma

prac

y: gr

upow

a

Swob

odny

, ryt

micz

ny ta

niec

prz

y pi

osen

ce W

itam

inki

śpie

wan

ej

prze

z dzie

ci z z

espo

łu „F

asol

ki”.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Gdz

ie s

ą w

itam

in-

ki?

– ro

zmow

a kie

row

ana

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. si

edzą

w k

ręgu

na

krze

sełk

ach

i bio

rą u

dział

w ro

zmow

ie n

a te

mat

tre

ści p

iose

nki. W

jakic

h pr

oduk

tach

spoż

ywcz

ych

jest

najw

ięce

j w

itam

in? J

eżel

i U. n

ie za

pam

ięta

li tre

ści p

iose

nki, N

. włą

cza

nagr

anie

je

szcz

e ra

z: W

iśnie

i śli

wki,

ruda

mar

chew

ka,

grus

zka,

pie

trus

zka

i kal

arep

ka (.

..),

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

nag

rani

e pi

osen

ki.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Zdr

owa

kola

cja

– za

baw

a ru

chow

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. si

edzą

w k

ręgu

na

krze

sełk

ach

i wym

ieni

ają ko

lejn

o na

zwy

znan

ych

im o

woc

ów. Z

wym

ieni

onyc

h ow

oców

wyr

óżni

ają te

, któ

re ro

sną

w P

olsc

e i s

ą na

jbar

dzie

j pop

ular

ne (j

abłk

a, gr

uszk

i, śliw

ki, m

alin

y, tr

u-sk

awki)

. U. o

dlicz

ają ko

lejn

o do

5, k

ażde

j licz

bie

N. p

rzyp

orzą

dkow

uje

nazw

ę ow

ocu.

Zap

rasz

a do

zaba

wy,

w k

tóre

j trz

eba

uważ

nie

słuch

ać

i szy

bko

reag

ować

, pon

iew

aż n

ieuw

aga

moż

e sp

raw

ić, że

się

prze

gra!

Pr

owad

zący

wym

ieni

a ow

oce,

z kt

óryc

h ch

ce zr

obić

wita

min

ową

sa-

łatkę

(np.

: gru

szki,

mal

iny,

trus

kaw

ki). U

., któ

rzy

przy

dział

owo

„są”

6 m

inKr

ąg k

rzes

eł, w

środ

ku w

olna

pr

zest

rzeń

. Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tem

at: W

itam

inki

dla

chł

opcz

yka

i dzi

ewcz

ynki

. Zab

awy

utrw

alaj

ące

wie

dzę

na t

emat

zdr

oweg

o od

żyw

iani

a

Czas

: 45

min

ut

137

tym

i ow

ocam

i, szy

bko

zam

ieni

ają si

ę m

iejsc

ami. W

tym

czas

ie p

row

a-dz

ący

(któ

ry st

oi w

środ

ku k

ręgu

) tak

że p

róbu

je g

dzie

ś usią

ść. Je

śli m

u się

uda

, kto

ś zos

tani

e be

z krz

esła

i bę

dzie

móg

ł zro

bić z

drow

ą ko

lację

. M

ożna

uży

ć has

ła: z

drow

a ko

lacja,

wów

czas

wsz

yscy

ucz

estn

icy za

ba-

wy

mus

zą zm

ieni

ć mie

jsce

siedz

enia.

Na

pods

taw

ie: O

met

odzie

KLA

NZY

. Teo

ria i

prak

tyka

, pod

red.

E. K

ędzio

r--N

iczyp

oruk

, KLA

NZA

, Lub

lin 2

010.

Tytu

ł: Wir

usy

i wit

amin

-ki

– za

baw

a ru

chow

aFo

rma

prac

y: gr

upow

a

N. d

zieli

klasę

na

2 cz

ęści.

Poł

owa

U. to

wita

min

ki, d

ruga

poł

owa

– w

i-ru

sy. O

pow

iada

hist

orię

, jak

wita

min

ki sp

raw

iają,

że cz

łow

iek

jest

zd

row

y, sil

ny, w

esoł

y… i

włą

cza

muz

ykę

spok

ojną

, rad

osną

. W ty

m

czas

ie U

. (wita

min

ki) p

orus

zają

się p

łynn

ie p

o ca

łej s

ali, w

prow

adza

-ją

rado

sny

nast

rój i

uśm

iech

ają si

ę do

U. (w

irusó

w),

któr

zy za

mie

rają

podc

zas t

ańca

„wita

min

ek”. P

o ch

wili

N. w

yłąc

za m

uzyk

ę i „

wita

min

ki”

takż

e za

mie

rają.

Opo

wiad

a o

tym

, jak

wiru

sy w

ykor

zyst

ują

mom

ent,

gdy

w o

rgan

izmie

nie

ma w

itam

in i z

aczy

nają

szale

ć! W

łącza

muz

ykę,

szyb

ką, g

łośn

ą, kt

óra

uruc

ham

ia „w

irusy

”. U. –

wiru

sy –

tańc

zą ad

e-kw

atni

e do

rytm

u i g

rożą

zast

ygni

ętym

„wita

min

kom

”. Zab

awę

trze

ba

pow

tórz

yć k

ilkak

rotn

ie, a

pot

em U

. zam

ieni

ają si

ę ro

lami i

znów

od-

twar

zają

hist

orię

o w

itam

inka

ch i

wiru

sach

.

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, st

osow

na

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Wit

amin

ki –

nau

ka

refre

nu p

iose

nki

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. si

edzą

w sk

oryg

owan

ym si

adzie

skrz

yżny

m z

ręka

mi n

a ko

lanac

h.

Kole

jno

mów

ią o

emoc

jach

prze

żyw

anyc

h w

czas

ie ta

ńca,

w ja

kiej r

oli

czuł

y się

lepi

ej.

Pow

tarz

ają w

raz z

N. r

efre

n pi

osen

ki, u

czą

się sł

ów n

a pa

mię

ć.Re

f. W

itam

inki,

wita

min

ki,

dla

chło

pczy

ka i

dzie

wcz

ynki,

w

szys

cy m

amy

dzia

rskie

min

ki,

bo zj

adam

y w

itam

inki.

Śpie

wają

wra

z dzie

ćmi z

zesp

ołu

„Fas

olki”

, ryt

micz

nie

poru

szają

c gó

rną

częś

cią tu

łow

ia (są

w p

ozyc

ji sie

dząc

ej) i

wyk

lasku

jąc ry

tm.

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, n

agra

nie

pios

enki.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Jes

ienn

y ja

dłos

pis

zdro

weg

o uc

znia

–

zaba

wa

z piłk

ąFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. w

krę

gu p

odsk

akuj

ą jak

odb

ijając

e się

od

ziem

i piłe

czki.

W śr

odku

N

. z p

iłką.

N. r

zuca

piłk

ę do

wyb

rane

go U

., a te

n, ch

wyt

ając,

ma

wy-

mie

nić n

azw

ę pr

oduk

tu sp

ożyw

czeg

o al

bo p

otra

wy

boga

tej

w w

itam

iny.

Jeże

li U.

uzn

ają o

dpow

iedź

, biją

bra

wo,

jeże

li ni

e, k

rzyc

zą

„eee

e!” i

ta o

soba

mus

i ska

kać n

a je

dnej

nod

ze d

o m

omen

tu, a

ż wy-

mie

ni w

itam

inow

y, zd

row

y pr

oduk

t.M

ożna

uro

zmaic

ić za

baw

ę ta

k, by

to N

. wym

ieni

ał p

rodu

kty,

a U.

łapa

-li

piłkę

tylko

wów

czas

, gdy

będ

zie to

zdro

we

poży

wie

nie.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

piłk

a gu

-m

owa.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

. i s

praw

dzen

ie,

czy

U. o

dróż

nia

zdro

we

prod

ukty

ży

wno

ścio

we.

138

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Tytu

ł: Sał

atka

jarz

ynow

a na

rodz

inną

kol

ację

–

zaba

wa

ruch

owa

do o

po-

wie

ści z

fabu

łąFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

N. o

pow

iada

hist

orię

, a U

. ruc

hem

ilus

truj

ą op

owiad

anie

N.

Przy

kład

owa

hist

oryj

ka:

Robi

my

sała

tkę

jarz

ynow

ą –

pow

iedz

iała

mam

a. –

Hur

a! –

krz

yk-

nęli

wsz

yscy

dom

owni

cy i

pods

kocz

yli d

o gó

ry z

rado

ści, a

ż pie

s Ka

jtek

usia

dł g

rzec

znie

i pr

zekr

zyw

ił łe

b w

pra

wą

stro

nę,

a po

tem

w le

wą

– na

słuch

ując

, co

też s

ię b

ędzie

dal

ej d

ziało

. –

Mam

a w

ydaj

e ko

men

dy i

wsz

yscy

wie

my,

co m

amy

robi

ć:.1.

Myj

emy

ręce

.2.

Wyc

iera

my

ręce

w rę

czni

k.3.

Obi

eram

y ug

otow

ane

war

zyw

a: m

arch

ewkę

, sel

era,

pie

trus

zkę.

4. M

yjem

y ja

błka

i po

r.5.

Obi

eram

y ja

błka

.6.

Obi

eram

y ug

otow

ane

jajka

.7.

Kroi

my

w d

robn

ą k

ostk

ę w

szys

tkie

prz

ygot

owan

e pr

oduk

ty.

8. M

iesz

amy

w m

isce.

9. De

likat

nie

solim

y i p

iepr

zym

y.10

. Dod

ajem

y tr

ochę

maj

onez

u i m

iesz

amy.

11. S

przą

tam

y po

pra

cy.

12. M

yjem

y rę

ce.

13. N

akry

wam

y do

stoł

u.14

. Myj

emy

ręce

.15

. Jem

y ko

lację

!

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści i

po-

mys

łow

ości

U.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Moj

e m

enu

– za

da-

nie

dom

owe

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. si

edzą

w si

adzie

skrz

yżny

m w

krę

gu. N

. pod

aje ko

muś

kosz

ycze

k i p

rosi

o to

, aby

wyo

braz

ił so

bie,

że w

rzuc

a do

kosz

yczk

a to

, co

lubi

je

ść n

ajbar

dzie

j. Zad

anie

m U

. jest

reag

owan

ie n

a to

, co

zost

ajew

rzuc

one

do ko

szyc

zka.

Jeśli

jest

to p

rodu

kt u

znan

y za

zdro

wy,

U. d

osta

je b

raw

a. Je

żeli

do ko

szyc

zka

wpa

dają

słody

cze,

cola,

chip

sy,

U. re

aguj

ą bu

czen

iem

; „ee

eee”

z de

zapr

obat

ą.Po

zako

ńcze

niu

rund

ki N

. pro

si, a

by U

. prz

ez ca

ły ty

dzie

ń za

pisy

wal

i, co

zjad

ają. B

ędzie

wów

czas

moż

na p

orów

nać,

ile w

nas

zym

men

u je

st

prod

uktó

w zd

row

ych,

a ile

nie

zdro

wyc

h.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

., ich

reak

cjina

pro

dukt

y w

ymie

nian

e pr

zez k

oleż

anki

i kol

egów

.

139

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Tan

iec

dysk

otek

o-w

y –

impr

owiza

cje ru

chow

eFo

rma

prac

y: gr

upow

a

Swob

odny

, ryt

micz

ny ta

niec

prz

y pi

osen

ce G

uma

do p

odsk

oków

śp

iew

anej

prz

ez M

ajkę

Jeżo

wsk

ą (lu

b pr

zy in

nej r

ytm

iczne

j pio

senc

e).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Ruc

h to

zdr

owie

–

ćwicz

enia

aero

bow

eFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. st

ają w

rozs

ypce

zwró

ceni

twar

zam

i w je

dnym

kie

runk

u. N

. ucz

y U.

re

akcji

na

hasła

aero

bow

e: •m

arsz

– U

. mas

zeru

ją ry

tmicz

nie

w m

iejsc

u, •kl

aśni

ęcie

– U

. mas

zeru

jąc, k

laszc

zą,

•po

dsko

ki –

U. p

rzes

kaku

ją w

mie

jscu

z nog

i na

nogę

, •ob

rót

– U.

obr

acają

się

wok

ół w

łasn

ej o

si, •w

prz

ód –

U. w

ykon

ują ry

tmicz

nie kr

ok do

przo

du i w

raca

ją na

miej

sce,

•w

tył

– U

. ryt

micz

nie

robi

ą kr

ok d

o ty

łu i

wra

cają

na m

iejsc

e, •w

gór

ę –

U. w

ykon

ują

krok

mar

szow

y na

palc

ach

i ry

tmicz

nie

podn

oszą

ręce

do

góry

, •w

dół

– U

. wyk

onuj

ą kr

ok m

arsz

owy

na u

gięt

ych

kolan

ach,

ręce

op

uszc

zone

do

dołu

.W

tle

muz

yka

o w

yraź

nym

, moc

nym

(nie

zbyt

szyb

kim) r

ytm

ie.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

stos

owna

m

uzyk

a.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Aer

obik

– ćw

iczen

ia pr

zy ry

tmicz

nej m

uzyc

eFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

N. z

achę

ca U

. do

ćwicz

eń ae

robo

wyc

h pr

zy ry

tmicz

nej m

uzyc

e (M

. Je-

żow

ska,

Tra-

ta-t

a-ta

, tru

-tu-

tu-t

u). W

prow

adza

kole

jno

now

e fi g

ury

i zm

ieni

a je

zgod

nie

z ryt

mem

pio

senk

i. Moż

na zr

obić

układ

tane

czny

, po

wta

rzal

ne se

kwen

cje w

refre

nie

i zw

rotk

ach

pios

enki.

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, n

agra

nie

pios

enki.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Wir

usy

i wit

amin

-ki

– za

baw

a ru

chow

aFo

rma

prac

y: gr

upow

a

N. d

zieli

klasę

na

2 cz

ęści.

Poł

owa

U. to

wita

min

ki, d

ruga

poł

owa

– w

irusy

. Wita

min

ki ta

ńczą

w ry

tm p

iose

nki T

ra-t

a-ta

-ta,

tru-

tu-t

u-tu

, a

wiru

sy w

tym

czas

ie śp

ią (si

ad sk

rzyż

ny, g

łow

a op

uszc

zona

, ocz

y za

-m

knię

te).

Kied

y N

. wył

ącza

muz

ykę,

wita

min

ki za

mie

rają

w ta

necz

nej

fi gur

ze, a

wiru

sy b

udzą

się

i pró

bują

rozś

mie

szyć

wita

min

ki. W

cześ

niej

na

leży

prz

yjąć

zasa

dę, ż

e ni

e m

ożna

dot

ykać

wita

min

ek. G

dy N

. włą

-cz

a m

uzyk

ę, w

irusy

usy

piają

, a w

itam

inki

rytm

iczni

e ta

ńczą

. Po

chw

i-li

zam

iana

ról.

N., p

odsu

mow

ując

zaba

wę,

zwra

ca u

wag

ę na

to, ż

e jak

się

jest

akt

yw-

nym

ruch

owo,

wiru

sy „ś

pią”

i ni

e at

akuj

ą.

6 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

stos

owna

m

uzyk

a.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

., za

chow

ania

regu

ł zab

awy.

Tem

at: G

imna

styk

a to

zab

awa.

Zab

awy

wdr

ażaj

ące

do s

yste

mat

yczn

ego

gim

nast

ykow

ania

się

Cz

as: 4

5 m

inut

140

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Tytu

ł: Gim

nast

yka

– na

uka

pios

enki

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. sł

ucha

ją na

gran

ia Do

misi

owa

gimna

styk

a i w

ykon

ują

ćwicz

enia,

o

któr

ych

mow

a w

pio

senc

e.

Gim

nast

ykuj

się

codz

ienn

ie,

Bo to

zdro

wo

i prz

yjem

nie

(...)

Pow

tarz

ają k

ilkak

rotn

ie te

kst i

śpie

wają

wra

z z D

omisi

ami, g

imna

sty-

kując

się.

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, n

agra

nie

pios

enki.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Gim

nast

yka

to

zaba

wa

– za

baw

a ru

chow

a z r

ecyt

acją

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. w

krę

gu sk

andu

ją ry

mow

ankę

i w

ykon

ują

ruch

y, o

któr

ych

mow

a:

Gim

nast

yka

to za

baw

a,To

dla

dzie

ci w

ażna

spra

wa!

Ręce

w g

órę,

w p

rzód

i w

bok

Skło

n do

prz

odu,

prz

ysia

d, sk

ok!

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Gło

wa,

ram

iona

…

– za

baw

a ru

chow

a ze

śpie

-w

emFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. u

staw

iają

się w

krę

gu i

śpie

wają

c, w

skaz

ują

obyd

wom

a rę

kam

i na

wym

ieni

ane

częś

ci cia

ła.

Głow

a, ra

mio

na, k

olan

a, p

ięty

, kol

ana,

pię

ty, k

olan

a, p

ięty

…Gł

owa,

ram

iona

, kol

ana,

pię

ty, o

czy,

uszy

, ust

a, n

os.

Pios

enkę

trze

ba śp

iew

ać co

raz t

o sz

ybcie

j, kto

pom

yli s

ię w

pok

azy-

wan

iu –

odp

ada

z zab

awy.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Odp

oczy

nek

– ko

ntro

la od

dech

u i r

ozlu

źnia-

nia

mię

śni

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. le

żą n

a pl

ecac

h z w

orec

zkam

i gim

nast

yczn

ymi n

a br

zuch

u. N

. gra

re

gular

ny ry

tm n

a bę

benk

u. P

odcz

as p

ierw

szyc

h cz

tere

ch u

derz

eń

U. n

abie

rają

pow

ietr

ze n

osem

. Prz

ez ko

lejn

e cz

tery

ude

rzen

ia w

strz

y-m

ują

odde

ch i

podc

zas n

astę

pnyc

h ud

erze

ń (cz

tere

ch) w

ypus

zcza

ją po

wie

trze

nos

em.

W tr

akci

e ćw

icze

nia

U. o

bser

wuj

ą ru

ch w

orec

zków

na

brzu

chu,

to

pom

aga

im ro

zróż

nić

pods

taw

owe

fazy

odd

ycha

nia

(wde

ch

i wyd

ech)

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści

U., in

form

acja

zwro

tna

N.

141

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Tan

iec

kola

na

ze w

stąż

ką –

ćw

iczen

ia m

anua

lne

i ryt

micz

neFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Każd

y U.

tańc

zy w

rytm

muz

yki z

e w

stąż

ką w

ręku

. N

. prz

eryw

a ta

niec

i w

ymie

nia

dow

olną

czę

ść c

iała

, np.

kol

ano.

Na

ten

znak

U. w

iążą

wst

ążkę

na

wym

ieni

onej

czę

ści c

iała

(na

kola

nie)

i t

ańcz

ą do

mom

entu

, aż N

. wym

ieni

inną

czę

ść c

iała

. Wów

czas

ro

zwią

zują

wst

ążkę

i za

wią

zują

w k

olej

nym

, wsk

azan

ym p

rzez

N.

mie

jscu.

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

oko

ło 1

m2 .

wst

ążki

dla

każd

ego

U.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Muz

eum

fi gu

r w

osko

wyc

h –

ćwicz

enia

odru

chu

praw

idło

wej

pos

ta-

wy

ciała

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

N. p

rzyp

omin

a U.

, jak

waż

ne je

st za

chow

anie

pra

wid

łow

ej p

osta

wy

ciała

. U. s

tają

wyp

rost

owan

i, sto

py są

dob

rze

opar

te n

a zie

mi, r

amio

-na

rozlu

źnio

ne, le

kko

wcią

gnię

ty b

rzuc

h.Ta

k us

taw

ione

są fi

gury

wos

kow

e w

muz

eum

. Ale

w cz

asie

wie

lkie

go

upał

u, g

dy k

limat

yzac

ja je

st n

iecz

ynna

, wos

k to

pi si

ę, st

aje si

ę m

iękk

i i w

osko

wa

fi gur

a się

odk

szta

łca.

Na

hasło

„fi g

ury

wos

kow

e”, U

. sto

ją w

skor

ygow

anej

pos

taw

ie,

w b

ezru

chu.

Na

hasło

: „up

ał”,

U. si

ę ro

zluźn

iają

, a ic

h ci

ało

staj

e się

be

zwła

dne.

6 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tem

at: G

łow

a do

gór

y! Ć

wic

zeni

a ks

ztał

tują

ce p

raw

idło

wą

post

awę

Cz

as: 4

5 m

inut

142

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Tytu

ł: Pod

róż

do A

fryk

i –

kszt

ałto

wan

ie n

awyk

u pr

awid

łow

ej p

osta

wy

ciała

pr

zez w

zmac

nian

ie m

ięśn

i gł

owy

i szy

iFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

N. z

apra

sza

U. n

a w

ypra

wę

do A

fryki.

1. Lo

t sam

olot

em –

U. s

iadają

w rz

ędac

h w

siad

zie sk

rzyż

nym

. N

. zw

raca

uw

agę

na p

opra

wne

ust

awie

nie

głow

y (le

kkie

cofn

ięcie

gł

owy

w ty

ł i p

rzyc

iągni

ęcie

jej d

o sz

yi).

2. Za

pięt

e pa

sy (r

ęce

skrz

yżow

ane

na k

latce

pie

rsio

wej

).

3. Sa

mol

ot le

kko

koły

sze

(U. p

rzec

hylaj

ą się

lekk

o na

bok

i, ale

gło

wę

trzy

mają

w sp

osób

skor

ygow

any)

.

4. C

o po

kazu

je st

ewar

desa

? (w

yciąg

anie

szyi

w g

órę)

.

5. Co

wid

ać p

rzez

okn

o z p

raw

ej st

rony

i z le

wej

stro

ny? (

skrę

ty g

łow

y).

6. D

rzem

ka z

głow

ą na

kla

tce

pier

siow

ej, z

gło

wą

moc

no o

dchy

loną

do

tyłu

(skł

ony

głow

y w

prz

ód i

w ty

ł w p

łasz

czyź

nie

strz

ałko

wej

).

7. Ju

ż tak

dłu

go le

cimy,

zega

r tyk

a „t

ik-ta

k”…

(skło

ny g

łow

y w

bok

w

pła

szcz

yźni

e cz

ołow

ej).

8. L

ądow

anie

– k

ręci

mi s

ię w

gło

wie

… (k

reśle

nie

głow

ą kó

łek

w p

raw

ą i le

wą

stro

nę).

6 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

nag

rani

e pi

osen

ki.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Z d

zban

em n

a gł

owie

– ćw

iczen

ie ró

wno

-w

agi i

reag

owan

ia na

rytm

yFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna,

grup

owa

N. o

pow

iada

o ty

m, ja

k ko

biet

y w

Afry

ce n

oszą

na

głow

ie d

zban

y z w

odą

i dzię

ki te

mu

mają

wyp

rost

owan

e sy

lwet

ki.Dz

ieli

klasę

na

pięc

ioos

obow

e gr

upy

i za

pom

ocą

taśm

y kle

jącej

za-

znac

za li

nię

star

tu i

met

y. Ka

żdy

U. o

trzy

muj

e w

orec

zek

gim

nast

ycz-

ny. G

rupa

pię

ciorg

a U.

ust

awia

się n

a lin

ii sta

rtu

z wor

eczk

ami

na g

łow

ach.

N. g

ra n

a bę

benk

u re

gular

ny ry

tm.

W ty

m cz

asie

U. z

wor

eczk

ami n

a gł

owac

h pr

zem

iesz

czają

się

do li

nii

met

y, id

ąc w

tem

pie

wyg

ryw

anym

prz

ez N

. Ko

lejn

a pi

ęcio

osob

owa

grup

a za

jmuj

e po

zycje

na

linii s

tart

u i p

odob

-ni

e, w

wyg

ryw

anym

tem

pie,

pok

onuj

e pr

zest

rzeń

do

linii m

ety.

To ćw

iczen

ie w

ykon

ują

wsz

ystk

ie g

rupy

.Ki

edy

U. o

panu

ją ćw

iczen

ie, m

ożna

zrob

ić tu

rnie

j gru

p. Te

mpo

wyg

ry-

wan

e pr

zez N

. moż

e by

ć co

raz s

zybs

ze, a

ten,

kom

u sp

adni

e w

ore-

czek

, nie

bie

rze

udzia

łu w

dal

szej

zaba

wie

. Zw

ycię

ża p

iątka

, któ

ra za

-ko

ńczy

turn

iej z

najw

ięks

zą li

czbą

zaw

odni

ków.

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, b

ęben

ek.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

143

Tytu

ł: Saf

ari –

zaba

wy

wzm

acni

ające

mię

śnie

kar

ku,

głow

y i s

zyi

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Jakie

zwie

rzęt

a m

ożna

spot

kać w

Afry

ce?

1. Du

mni

e kr

oczą

cy le

w –

czw

orak

owan

ie z

głow

ą un

iesio

ną d

o gó

ry.

2. Ży

rafy

– ch

odze

nie

na p

alcac

h z w

yciąg

nięt

ą do

gór

y sz

yją.

3. Sk

rada

jący

się

tygr

ys –

klę

k po

dpar

ty z

ugię

tym

i ręk

ami i

palca

mi

rąk

skie

row

anym

i do

środk

a; pr

zesu

wan

ie d

łoni

i po

dciąg

anie

nog

i, gd

y dr

uga

noga

poz

osta

je p

rost

a, pr

zesu

wan

ie d

rugi

ej d

łoni

, pod

-cią

gani

e no

gi it

d.

4. M

ałpki

wiszą

ce na

gałęz

iach –

zwis

tyłe

m n

a dr

abin

ce.

6 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

dra

bink

i gi

mna

styc

zne.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Prz

elot

hel

ikop

te-

rem

nad

saw

anną

–

zaba

wa

ruch

owa

wzm

ac-

niają

ca m

ięśn

ie k

ręgo

słupa

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. le

żą n

a br

zuch

u z d

łońm

i pod

bro

dą. N

ogi s

ą w

ypro

stow

ane

i złą

czon

e. N

a ha

sło N

. „le

cimy”

U. p

rzen

oszą

wyp

rost

owan

e rę

ce

w b

ok i

unos

zą je

jak

najw

yżej

, pod

nosz

ąc je

dnoc

ześn

ie g

łow

ę.

W ty

m sa

mym

czas

ie le

kko

unos

zą n

ogi. P

o w

ytrw

aniu

w ta

kiej

pozy

cji (k

ilka

seku

nd),

N. m

ówi: „

ląduj

emy”

. U. w

raca

ją do

poz

ycji

wyj

ścio

wej

. Żeb

y zo

bacz

yć ci

ekaw

ą ro

ślinn

ość i

zwie

rzęt

a ży

jące

na

saw

anni

e, tr

zeba

kilk

akro

tnie

„sta

rtow

ać” i

„ląd

ować

”.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

., po

mys

łow

ości

i poc

zucia

rytm

u.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Odp

oczy

nek

po

wyp

raw

ie

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. le

żą n

a pl

ecac

h i s

łuch

ają o

dgło

sów

prz

yrod

y (śp

iew

u pt

aków

, szu

-m

u w

iatru

, wod

y). W

yobr

ażają

sobi

e w

ypra

wę,

w k

tóre

j bio

rą u

dział

, re

gulu

ją od

dech

, na

chw

ilę za

sypi

ają. P

o ch

wili

N. b

udzi

najp

ierw

pal

-ce

rąk,

nóg,

pot

em ca

łe d

łoni

e, st

opy,

nogi

, ręc

e, g

łow

ę i t

ułów

. „O

bu-

dzon

e” cz

ęści

ciała

się

poru

szają

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

relak

sacy

j-na

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

144

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Zes

taw

ćw

icze

ń ks

ztał

tują

cych

gib

kość

i z

ręcz

ność

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. sw

obod

nie

bieg

ają p

o sa

li (w

tle

muz

yka)

. Na

sygn

ał N

. zat

rzym

ują

się, s

tają.

Kol

ejno

wyk

onuj

ą:

– w

rozk

roku

skło

ny w

bok

,–

w sz

erok

im ro

zkro

ku sk

ręty

tuło

wia

w b

ok,

– kr

ążen

ie tu

łow

ia na

prz

emian

w le

wo

i w p

raw

o,–

ruch

y na

prze

mie

nne,

– m

arsz

ze w

znos

zeni

em ja

k na

jwyż

ej n

óg,

– gł

ębok

ie sk

łony

w ro

zkro

ku; r

ęce

mię

dzy

kolan

ami,

– na

prze

mian

stro

nne

wym

achy

rąk

w p

ozyc

ji klę

ku je

dnon

ożne

go,

– na

prze

mie

nne

krąż

enie

rąk

w b

ok w

poz

ycji k

lęku

obu

nożn

ego.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Tytu

ł: Zrę

czne

man

ewry

Fo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. p

odzie

leni

na

dwie

gru

py. U

. jedn

ej g

rupy

kła

dą si

ę na

sali

w o

dleg

łośc

i co

najm

niej

1 m

etra

od

siebi

e. P

ozos

tali

U. n

a sy

gnał

N.,

w w

yzna

czon

ym cz

asie

, mają

okr

ążyć

bie

giem

każ

dego

leżą

cego

U.

Nas

tępu

je za

mian

a ró

l. U.

po

zako

ńcze

niu

ćwicz

eń w

ybie

rają

dla

siebi

e sz

arfę

.

5 m

inU.

leżą

na

sali

w o

dleg

łośc

i co

najm

niej

1 m

etra

od

siebi

e.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Num

erow

any

rzut

–

ćwicz

enie

ksz

tałtu

jące

zręc

znoś

ćFo

rma

prac

y: ze

społ

owa

U. st

ają w

dw

óch

rzęd

ach,

zgod

nie

z kol

orem

szar

fy. K

ażdy

w rz

ędzie

ko

lejn

o od

licza

(rzę

dy p

owin

ny b

yć ró

wno

liczn

e, a

U. z

apam

iętu

ją sw

ój n

umer

). U.

zam

ieni

ają si

ę do

wol

nie

mie

jscam

i w sw

oim

rzęd

zie.

N. r

ozpo

czyn

a za

baw

ę, k

tóra

pol

ega

na rz

ucan

iu p

iłki d

o „s

weg

o nu

mer

u” z

drug

iego

rzęd

u. Je

den

U. m

oże

mie

ć piłk

ę ty

lko ra

z. Ćw

iczen

ie ko

ńczy

rzut

do

N. N

ależy

zadb

ać o

dos

yć sz

ybkie

tem

po

wyk

onan

ia ćw

iczen

ia.

5 m

inU.

stoj

ą w

dw

óch

rzęd

ach.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Dw

a og

nie

– za

sady

gr

yFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. st

ają n

a bo

isku.

N. w

yjaś

nia

U. za

sady

gry

:

1) gr

a to

czy

się w

dw

óch

zesp

ołac

h (w

edłu

g ko

loró

w sz

arf);

2)

każ

dy ze

spół

gra

na

swoi

m b

oisk

u –

U. o

bcho

dzą

gran

ice sw

ojeg

o bo

iska;

3) n

ie m

ożna

prz

ekra

czać

lini

i dzie

lącej

boi

sko;

7 min

Boisk

o –

pros

toką

t o w

ymiar

ach

6×12

krok

ów, w

yrys

owan

y, po

-dz

ielon

y na d

wie

rów

ne cz

ęści.

Pi

łka

siatk

owa.

Szar

fy w

dw

óch

kolo

rach

(w

licz

bie

odpo

wiad

ające

j lic

zbie

U.).

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na.

Tem

at: G

ram

zgo

dnie

z z

asad

ami.

Nau

ka g

ry w

dw

a og

nie

Cz

as: 4

5 m

inut

145

4) g

ra p

oleg

a na

wza

jem

nym

„zbi

janiu

się”

, tzn

. na

uder

zani

u pi

łką

w o

soby

będ

ące

w d

ruży

nie

prze

ciwne

j;5)

nie

moż

na u

derz

ać w

gło

wę

– za

każ

de ta

kie u

derz

enie

jest

pun

kt

karn

y, od

licza

ny o

d w

yniku

zesp

ołu;

6) k

ażde

zbici

e lic

zone

jest

jako

jede

n pu

nkt;

druż

yna,

któr

a zdo

będz

ie

wię

cej p

unkt

ów, w

ygry

wa;

7) k

ażdy

zesp

ół w

ybie

ra sw

ojeg

o ka

pita

na, z

wan

ego

„mat

ką” –

U. w

y-bi

erają

, np.

wsk

azuj

ąc w

każ

dym

zesp

ole

trzy

kan

dyda

tury

, a p

o-te

m g

łosu

ją jaw

nie

na sw

ojeg

o ka

ndyd

ata;

8) k

apita

now

ie st

ają za

boi

skam

i zes

połu

prz

eciw

nego

; oni

mog

ą tra

fiać p

iłką,

któr

a w

ypad

nie

za li

nię

boisk

a.

Rozm

owa

wyj

aśni

ająca

wąt

pliw

ości

co d

o za

sad

gry.

Tytu

ł: Dw

a og

nie

– m

ecz

Form

a pr

acy:

zesp

ołow

aU.

rozp

oczy

nają

grę.

Jedn

a cz

ęść t

rwa

do ch

wili

osiąg

nięc

ia pr

zez

pier

wsz

ą dr

użyn

ę 15

pun

któw

. Nas

tępn

ie ze

społ

y za

mie

niają

się

mie

j-sc

ami i

rozg

ryw

ają ko

lejn

ą cz

ęść.

18 m

in(2

×9 m

in)

U. ro

zsta

wie

ni n

a sw

oich

bo

iskac

h.Ka

pita

now

ie p

oza

boisk

ami.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Chęt

ni U

. pom

agają

in

nym

w w

ykon

aniu

za

dani

a.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.Sa

moo

cena

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Mój

udz

iał w

grz

e –

pods

umow

anie

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Anal

iza w

łasn

ej a

ktyw

nośc

i i sa

tysf

akcji

. Roz

mow

a uk

ieru

nkow

ana

nie

tylko

na

skut

eczn

ość w

grz

e, a

le ta

kże

na p

osta

wę

wob

ec in

nych

i r

eakc

ję n

a w

ygry

wan

ie, p

rzeg

ryw

anie

itp.

Pod

zięko

wan

ie za

ry

wal

izację

i w

spół

prac

ę.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, U

. sto

ją w

krę

gu.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Tytu

ł: Cza

s na

odp

o-cz

ynek

– ć

wicz

enie

odd

e-ch

owe

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. k

ładą

się n

a pl

ecac

h. B

iorą

głę

boki

odde

ch –

N. o

dlicz

a do

3.

Ćwicz

ący

zatr

zym

ują

pow

ietr

ze, w

ydyc

hają

pow

ietr

ze. Ć

wicz

enie

po

wtó

rzon

e tr

zykr

otni

e.

U. w

stają

, chw

ytają

lew

ą dł

onią

za p

raw

e ra

mię

. Pró

bują

brod

ą do

tkną

ć dło

ni le

żące

j na

ram

ieni

u. B

iorą

głę

boki

wde

ch i

na w

ydec

hu

(mog

ą gł

ośno

art

ykuł

ować

„huu

u, h

u, h

u, h

u, h

uuu”

) prz

esuw

ają tw

arz

na p

raw

e ra

mię

. Ćw

iczen

ie p

owta

rzają

, roz

pocz

ynają

c od

poło

żeni

a le

wej

dło

ni n

a pr

awym

ram

ieni

u.

2 m

inU.

leżą

na

podł

odze

w b

ez-

piec

znej

odl

egło

ści o

d sie

bie.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

146

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Bur

za ś

nież

na –

za-

baw

a or

ient

acyj

no-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. st

ają si

ę pł

atka

mi ś

nieg

u. N

a ha

sło N

. „bu

rza”,

mają

się

poru

szać

be

zgło

śnie

i be

z dot

ykan

ia in

nych

, wyk

orzy

stuj

ąc ca

łą p

owie

rzch

nię

sali

gim

nast

yczn

ej. K

iedy

pad

a ha

sło „c

isza”

U., s

tojąc

w m

iejsc

u, k

ręcą

się

w kó

łko i

pow

oli s

iadają

na

podł

odze

.

4 m

inDu

ża sa

la gi

mna

styc

zna.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Moż

liwoś

ć dod

atko

wej

au

topr

ezen

tacji

.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści

U. In

form

acja

zwro

tna

N.

Tytu

ł: Pad

a śn

ieg

– za

baw

a ks

ztał

tując

a ra

mio

na i

tułó

wFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Każd

y U.

otr

zym

uje

kart

kę A

4. Je

st to

śnie

żynk

a, kt

órą

ma

utrz

ymać

na

otw

arte

j dło

ni (b

ez p

rzyt

rzym

ywan

ia, śc

iskan

ia) i

jedn

ocze

śnie

wy-

kony

wać

zada

nia

wyn

ikając

e z n

arra

cji N

. Najp

ierw

śnie

żynk

i spo

czy-

wają

na

praw

ej i

lew

ej rę

ce n

a pr

zem

ian. N

astę

pnie

pły

ną p

rzez

salę

po

dtrz

ymyw

ane

na p

rzem

ian p

rzez

obi

e rę

ce, n

isko

i wys

oko.

Śni

e-ży

nki z

atac

zają

koła

w p

łasz

czyź

nie

strz

ałko

wej

i cz

ołow

ej. Ć

wicz

enie

po

win

no b

yć w

ykon

ywan

e ra

z pra

wą,

raz l

ewą

ręką

.

4 m

inKa

rtka

pap

ieru

A4

dla

każ-

dego

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Moż

liwoś

ć dod

atko

wej

au

topr

ezen

tacji

.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści

U. In

form

acja

zwro

tna

N.

Tytu

ł: Kul

a śn

iegu

– za

ba-

wa

kszt

ałtu

jąca

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Każd

y U.

dale

j trz

yma

swoj

ą ka

rtkę

– śn

ieży

nkę.

Dos

taje

jesz

cze

jed-

ną. O

bie

trzy

ma

w w

yciąg

nięt

ych

ręka

ch i

zacz

yna

miąć

. Koń

czy

w m

omen

cie u

zysk

ania

dwóc

h tw

ardy

ch k

ul p

apie

row

ych.

2 m

inDw

ie ka

rtki p

apie

ru A

4 dl

a każ

-de

go U

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci. C

hętn

i U.

pom

agają

inny

m

w w

ykon

aniu

zada

nia.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Śni

eżki

na

niby

–

zaba

wa

bież

naFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. d

obie

rają

się w

par

y. W

każ

dej p

arze

wyb

rana

oso

ba g

oni p

artn

era

i sta

ra si

ę go

trafi

ć zr

obio

ną śn

ieżk

ą. M

a do

dys

pozy

cji cz

tery

śnie

żki

– te

zrob

ione

prz

ez si

ebie

i pa

rtne

ra. L

iczy

się li

czba

trafi

eń

czte

rem

a ku

lami. Z

amian

a ro

lami p

o w

yrzu

ceni

u w

szys

tkich

kul

.

5 m

inDu

ża sa

la gi

mna

styc

zna,

po

dwie

kul

e pa

pier

owe

dla

każd

ego

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

edłu

g in

dyw

idua

l-ny

ch m

ożliw

ości,

licz

ba

pow

tórz

eń za

leży

od

moż

liwoś

ci U.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Bit

wa

śnie

żna

– za

baw

a ro

zciąg

ająca

Form

a pr

acy:

zindy

wid

uali-

zow

ana

U. p

odzie

leni

na

dwie

dru

żyny

, ust

awie

ni n

a po

lach

napr

zeciw

sieb

ie.

Na

kom

endę

N. k

ażda

gru

pa st

ara

się p

rzer

zucić

na

stro

nę p

rzec

iw-

nika

jak

najw

ięce

j kul

. Po

kom

endz

ie za

końc

zeni

a bi

twy

nast

ępuj

e lic

zeni

e, k

to m

a m

niej

kul

na

polu

wyg

ryw

a. Ki

lkak

rotn

e po

wtó

rzen

ie

rozg

ryw

ki. Z

awsz

e ro

zgry

wkę

prz

egry

wa

grup

a, kt

óra

nie

umie

prz

e-st

rzeg

ać ko

men

d N

.

4 m

inDu

ża sa

la gi

mna

styc

zna,

po

dwie

kul

e pa

pier

owe

dla

każd

ego

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tem

at: Z

abaw

a z

piłk

ą. R

zuty

piłk

ą do

cel

u st

ałeg

o i r

ucho

meg

o

Czas

: 45

min

ut

147

Tytu

ł: Spy

chac

ze –

zaba

wa

na cz

wor

akac

hFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Każd

y U.

star

a się

prz

epch

nąć s

woj

e ku

le p

apie

row

e w

wyz

nacz

one

mie

jsce,

ale

bez

uży

cia rą

k, po

pych

ając j

e gł

ową.

Każd

a gr

upa

ma

inne

m

iejsc

e, n

a kt

órym

mają

być

zgro

mad

zone

kul

e pa

pier

owe.

3 min

Duża

sala

gim

nast

yczn

a, po

dw

ie k

ule

papi

erow

e dl

a ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Dw

a og

nie

– za

baw

a rz

utna

Form

a pr

acy:

grup

owa

W ty

ch sa

myc

h gr

upac

h N

. wyj

aśni

a za

sady

gry

w d

wa

ogni

e. Z

abaw

a je

st ro

zgry

wan

a na

pun

kty.

Mat

ki w

ybie

ra N

. Roz

gryw

ka za

czyn

a się

od

zbió

rki i

pozd

row

ieni

a dr

użyn

y pr

zeciw

nej.

13 m

inBo

isko

podz

ielo

ne d

o gr

y w

dw

a og

nie,

piłk

a.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

., sa-

moo

cena

we-

dług

pod

aneg

o pr

zez N

. kry

te-

rium

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Cho

dzi l

isek

koł

o dr

ogi –

zaba

wa

usp

oka-

jając

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. si

edzą

w k

ole

w si

adzie

skrz

yżny

m, z

ręka

mi u

łożo

nym

i za

plec

ami

na p

odło

dze,

wnę

trze

m d

o gó

ry. W

ybra

na o

soba

(lise

k) k

rąży

za

plec

ami U

. W tr

akcie

recy

tacji

wyl

iczan

ki kł

adzie

piłe

czkę

na

dłon

i w

ybra

nego

U. M

usi o

n w

stać

i do

goni

ć lisk

a, bi

egną

c za

plec

ami

inny

ch. Je

śli m

u się

to n

ie u

da –

zost

aje n

owym

lisk

iem

.

Chod

zi lis

ek k

oło

drog

i,Ci

chut

eńko

staw

ia n

ogi,

Cich

uteń

ko si

ę za

krad

a,N

ic ni

kom

u ni

e po

wia

da.

(zaba

wa

pow

tórz

enio

wa)

4 m

inDu

ża sa

la gi

mna

styc

zna,

po

dwie

kul

e pa

pier

owe

dla

każd

ego

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

aut

opre

-ze

ntac

ji.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m, in

form

acja

zwro

tna

N.

Tytu

ł: Spr

ząta

nie

– za

ba-

wa

orga

niza

cyjn

o-po

rząd

-ko

wa

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Każd

y U.

bie

rze

swoj

e ku

le p

apie

row

e. P

rzec

hodz

ąc o

bok

poje

mni

ka

na śm

ieci,

star

a się

trafi

ć d

o ni

ego.

Jeśli

pró

ba si

ę ni

e ud

aje, p

opra

wia

rzut

. Wsz

yscy

U. b

ez k

ul p

apie

row

ych

usta

wiaj

ą się

w sz

ereg

u.

3 min

Duża

sala

gim

nast

yczn

a, po

dw

ie k

ule

papi

erow

e dl

a ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

148

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Tan

iec

rado

ści

– ze

staw

ćwicz

eń k

szta

łtują-

cych

gib

kość

i zw

inno

śćFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. st

ają w

krę

gu n

a od

legł

ość w

yciąg

nięt

ych

rąk.

W m

arsz

u w

ykon

ują

kole

jne

pole

ceni

a N

.:

– w

ysko

k w

gór

ę,–

pods

kok

na p

raw

ej n

odze

,–

pods

kok

na le

wej

nod

ze,

– sk

ok o

bunó

ż w ty

ł,–

skok

obu

nóż w

bok

.

U. za

trzy

muj

ą się

, roz

pras

zają

po sa

li i w

ykon

ują

„tan

iec r

adoś

ci”:

wzn

oszą

kole

jno

praw

ą, le

wą

nogę

wyp

rost

owan

ą w

kolan

ie

(trzy

krot

nie)

; wym

achu

ją na

prze

mie

nnie

lew

ą i p

raw

ą no

gą w

prz

ód,

w g

órę,

w ty

ł, w d

ół. K

lęka

ją na

jedn

ej n

odze

i w

ymac

hują

ręka

mi

w g

órę,

w d

ół. W

tej s

amej

poz

ycji w

ykon

ują

napr

zem

ianst

ronn

e w

ymac

hy rą

k z d

otkn

ięcie

m d

łoni

ą po

dłoż

a ob

ok st

opy.

Klęk

ają

obun

óż i

wyk

onuj

ą w

ymac

hy rą

k w

gór

ę, w

dół

. Klę

kają,

poc

hylaj

ą się

do

prz

odu

i wyk

onuj

ą na

prze

mie

nne

krąż

enie

rąk

w b

ok.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Tytu

ł: Mis

trzo

wie

gry

w

dw

a og

nie

– pr

zypo

-m

nien

ie za

sad

gry

i wpr

owa-

dzen

ie n

owej

regu

łyFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Przy

pom

nien

ie za

sad

gry

w d

wa

ogni

e i w

prow

adze

nie

now

ej re

guły

: na

leży

trafi

ać t

ylko

w n

ogi z

awod

nika

prz

eciw

nej d

ruży

ny. M

ecz r

oz-

gryw

any

do ch

wili

uzys

kani

a pr

zez p

ierw

szą

druż

ynę

10 p

unkt

ów.

Podz

iał n

a gr

upy.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, sz

arfy

w

dw

óch

kolo

rach

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.Sa

moo

cena

we-

dług

pod

aneg

o pr

zez N

. kry

te-

rium

.In

form

acja

zwro

tna

N.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Dw

a og

nie

– m

ecz

mist

rzów

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. ro

zgry

wają

mec

z – 2

częś

ci. M

ówią

o sw

ojej

grz

e i p

osta

wie

w

trak

cie ry

wal

izacji

i w

spół

prac

y.10

min

Boisk

o –

pros

toką

t o w

ymiar

ach

6×12

krok

ów, w

yrys

owan

y, po

-dz

ielon

y na d

wie

rów

ne cz

ęści.

Pi

łka

siatk

owa.

Szar

fy w

dw

óch

kolo

rach

(w

licz

bie

odpo

wiad

ające

j lic

zbie

U.).

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Tem

at: M

istr

z uc

zeni

a si

ę. D

osko

nale

nie

gry

w d

wa

ogni

e i w

prow

adze

nie

do g

ry w

min

ipiłk

ę rę

czną

Cz

as: 4

5 m

inut

149

Tytu

ł: Tan

iec

mis

trzó

w –

ta

niec

inte

grac

yjny

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. –

mist

rzow

ie g

ry w

dw

a og

nie

wyk

onuj

ą sw

ój u

lubi

ony,

znan

y ta

-ni

ec in

tegr

acyj

ny.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Pł

yta

z nag

rani

em m

elod

ii w

ybra

nego

tańc

a in

tegr

acyj

-ne

go.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Mis

trzo

wsk

ie

rzut

y –

rzut

piłk

ą do

piłk

i le

kars

kiej

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

N. u

mie

szcz

a pi

łkę le

kars

ką n

a ko

źle g

imna

styc

znym

. U. s

tają

wok

ół,

w o

kreś

lone

j prz

ez si

ebie

odl

egło

ści. S

tara

ją się

piłk

ą rę

czną

strą

cić

piłkę

leka

rską

z ko

zła. U

. mog

ą po

dejm

ować

kole

jne

prób

y, zm

ieni

ając

odle

głoś

ć od

kozła

(zw

ięks

zając

lub

zmni

ejsz

ając)

.

7 min

Kozio

ł gim

nast

yczn

y, pi

łka

le-

kars

ka, p

iłki r

ęczn

e (tr

zy).

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

. Ta

blica

(plak

at)

z naz

wisk

ami U

. i w

yniki

em tr

af-

nych

rzut

ów.

Tytu

ł: Mis

trzo

wsk

ie r

zu-

ty –

rzut

piłk

ą do

celu

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. p

odzie

leni

na

dwa

zesp

oły.

Kole

jno

w ze

społ

ach

rzuc

ają p

iłką,

sta-

rając

się

trafi ć

do

celu

– w

yzna

czon

ego

prze

z kół

ka g

imna

styc

zne

(każ

dy ze

spół

traf

ia do

swoj

ego

kółk

a). N

ależy

stop

niow

o zw

ięks

zać

odle

głoś

ć od

bram

ki (ro

zpoc

zyna

ć od

odle

głoś

ci st

war

zając

ej sz

an-

sę n

a su

kces

).

5 m

inBo

isko

z bra

mka

mi d

o pi

łki

ręcz

nej, p

iłki r

ęczn

e, d

wa

kół-

ka g

imna

styc

zne

zaw

iesz

one

w b

ram

ce.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.Ta

blica

(plak

at)

z naz

wisk

ami U

. i w

yniki

em tr

af-

nych

rzut

ów.

Tytu

ł: Mis

trzo

wsk

ie r

zu-

ty –

rzut

piłk

ą do

celu

Fo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. tw

orzą

par

y. Je

dna

osob

a ko

złuje

i rz

uca

piłkę

do

bram

ki, p

artn

er

stoj

ący

w b

ram

ce p

róbu

je ją

złap

ać. Z

amian

a ró

l.5

min

Boisk

o z b

ram

kam

i do

piłk

i rę

czne

j, piłk

i ręc

zne.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.Ta

blica

(plak

at)

z naz

wisk

ami U

. i w

yniki

em tr

af-

nych

rzut

ów.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Każ

dy m

istr

z m

oże

zost

ać a

rcym

i-st

rzem

– sa

moo

cena

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. st

ają p

rzy

tabl

icy z

punk

tam

i. Prz

y po

moc

y N

. pod

sum

owuj

ą sw

oje

wyn

iki –

zlicz

ają p

unkt

y. M

ówią,

co im

się

udał

o, co

chcą

pop

raw

ić.5

min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Sa

moo

cena

.In

form

acja

zwro

tna

N.

150

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Mar

sz z

uchó

w

– za

baw

a or

ient

acyj

no-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

front

alna

Po zb

iórc

e U.

wyk

onuj

ą zw

rot w

pra

wo

i rus

zają

wok

ół sa

li gi

mna

-st

yczn

ej d

wój

kam

i. Wsz

yscy

por

usza

ją się

w ry

tm m

uzyk

i lub

bęb

nów,

pr

óbuj

ą ru

szyć

tą sa

mą

nogą

lub

wyr

ówna

ć kro

k, id

ąc za

oso

bą p

ro-

wad

zącą

(U. lu

b N

.). W

prz

erw

ie m

uzyc

znej

wsz

yscy

zatr

zym

ują

się

w b

ezru

chu,

stoj

ąc n

a je

dnej

nod

ze.

4 m

inPł

yta

z nag

rani

em m

uzyk

i m

arsz

owej

(bęb

en lu

b ta

m-

bury

n).

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Ogo

n sz

czur

a –

zaba

wa

ćwicz

ąca

refl e

ksFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. u

staw

ieni

w ko

le. N

a śro

dku

N. t

rzym

a sk

akan

kę za

jede

n ko

niec

i k

ręci

nią

tak,

aby

drug

i kon

iec d

otyk

ał p

odło

gi, a

jedn

ocze

śnie

za-

tacz

ał ko

ło p

od p

rzes

kaku

jącym

i nad

nim

U. K

to n

ie zd

ąży

prze

sko-

czyć

– si

ada

poza

kołe

m. G

ratu

lacje

od

N. i

U. d

osta

je d

ziesię

cioro

U.,

któr

zy n

ajdłu

żej p

ozos

taną

w ko

le.

4 m

inDł

uga

skak

anka

lub

lina.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści

U. M

ożliw

ość

doda

tkow

ej

auto

prez

enta

cji.

Tytu

ł: Kto

zna

zas

ady

– za

baw

a or

ient

acyj

no-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. u

staw

ieni

w ko

le. N

a śro

dku

stoi

kosz

ze sk

akan

kam

i. N. g

łośn

o pr

zypo

min

a za

sady

zach

owan

ia w

czas

ie p

obyt

u w

sali

gim

nast

yczn

ej.

Kto

zna

zasa

dę –

bie

rze

z kos

za sk

akan

kę, w

raca

na

mie

jsce.

2 m

inSk

akan

ka d

la ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści

U. M

ożliw

ość

doda

tkow

ej

auto

prez

enta

cji.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Osw

ajan

ie w

ęża

– za

baw

a na

czw

orak

ach

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. si

edzą

w lu

źnej

gro

mad

zie. O

trzy

man

e w

pop

rzed

nim

ćwicz

eniu

sk

akan

ki za

mie

niają

się

w zw

inne

węż

e. K

ażdy

U. p

ostę

puje

zgod

nie

z ins

truk

cją N

.: Zw

inny

wąż

bar

dzo

szyb

ko p

ełzn

ie p

o po

dłod

ze

(U. c

zwor

akuj

ą). K

ręci

się w

okół

U., ż

eby

obej

rzeć

go

bard

zo d

okład

-ni

e (U

. wyk

onuj

ą ćw

iczen

ia o

char

akte

rze

zwin

nośc

iow

ym).

Kied

y U.

ju

ż sto

ją, w

spin

a się

po

praw

ej n

odze

, peł

znie

po

brzu

chu.

Prz

ez le

we

ram

ię p

rzec

hodz

i na

plec

y. Je

śli U

. się

nie

prz

estra

szył

i ni

e kr

zycz

ał,

pow

oli w

raca

na

podł

ogę.

Wąż

, któ

ry ca

ły zn

alazł

się n

a po

dłod

ze,

zam

ieni

a się

w sk

akan

kę.

4 m

inSk

akan

ka d

la ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Tem

at: B

ezpi

eczn

e pr

zygo

dy. P

okon

ywan

ie p

rzes

zkód

w s

ali g

imna

styc

znej

Cz

as: 4

5 m

inut

151

Tytu

ł: Las

so k

owbo

ja

– za

baw

a rz

utna

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. w

luźn

ej g

rom

adzie

w d

użej

odl

egło

ści o

d sie

bie.

Każ

dy ko

wbo

j um

ie w

ykon

ać ró

żne

sztu

czki

lasse

m. M

ożna

się

ich ła

two

nauc

zyć.

N. p

okaz

uje,

jak

moż

na za

tacz

ać ko

ła, t

rzym

ając z

łożo

ną n

a pó

ł ska

-ka

nkę.

U. n

aślad

ują

N. K

oła

zata

czam

y pr

zed

sobą

, pra

wą

ręką

po

pra-

wej

stro

nie

i po

lew

ej st

roni

e cia

ła, n

ad g

łow

ą. To

sam

o le

wą

ręką

. U.

ust

awiaj

ą się

w tr

zech

gru

pach

, rzę

dam

i. Każ

dy rz

ąd m

a w

yzna

czo-

ne m

iejsc

e, z

któr

ego

rzuc

a zło

żoną

na

pół s

kaka

nką.

Skak

anka

pow

in-

na za

czep

ić o

usta

wio

ny w

pew

nym

odd

aleni

u pa

choł

ek, s

łupe

k.

7 min

Skak

anka

dla

każd

ego

U.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Jaz

da p

owoz

em

– za

baw

a bi

eżna

Form

a pr

acy:

zesp

ołow

a

U. w

gru

pach

twor

zą p

ary.

Każd

a pa

ra to

woź

nica

i ko

ń po

łącz

eni

ze so

bą tr

zym

anym

i w rę

kach

skak

anka

mi. P

ary

mus

zą p

okon

ać to

r pr

zesz

kód.

Par

y po

win

ny za

mie

niać

się

rolam

i.

5 m

inSk

akan

ka d

la ka

żdeg

o U.

, pa-

choł

ki, sł

upki

toru

prz

eszk

ód.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Bez

piec

zne

skok

i –

poka

z nau

czyc

iela

Form

a pr

acy:

front

alna

U. si

edzą

w g

rupa

ch. N

. pok

azuj

e, ja

k na

leży

pop

raw

nie

lądow

ać p

o ka

żdym

skok

u –

amor

tyza

cja u

gięt

ymi k

olan

ami.

2 m

inSk

akan

ka d

la ka

żdeg

o U.

, pa-

choł

ki, sł

upki

toru

prz

eszk

ód.

Obs

erw

acja

akty

wno

-śc

i U.

Tytu

ł: Prz

ejśc

ie p

o kr

ze

– za

baw

a sk

oczn

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Prze

d ka

żdą

grup

ą N

. roz

kład

a tr

zy m

ater

ace.

U. m

ają za

zada

nie

prze

skoc

zyć z

mat

erac

a na

mat

erac

, prz

ejść

rzek

ę po

krz

e w

jedn

ą st

ronę

i z p

owro

tem

.

5 m

inTr

zy m

ater

ace

dla

każd

ej

grup

y.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Tytu

ł: Sko

k w

prz

epaś

ć –

zaba

wa

skoc

zna

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Usta

wie

ni w

jedn

ym rz

ędzie

U. k

olej

no w

chod

zą n

a sk

rzyn

ię i

ze-

skak

ują

z nie

j zgo

dnie

z in

stru

kcją

N. N

ajpie

rw ćw

iczen

ie je

st w

yko-

nyw

ane

na je

dnej

częś

ci sk

rzyn

i. Kol

ejno

wys

okoś

ć jes

t zw

ięks

zana

aż

do

trze

ch cz

ęści

(ok.

1 m).

N. m

oże

asek

urow

ać U

., któ

rzy

tego

po

trze

bują.

U., k

tóry

m N

. poz

wol

i, mog

ą ze

skoc

zyć z

czte

rech

ele

men

tów

skrz

yni.

7 min

Skrz

ynia,

mat

erac

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

. M

ożliw

ość

doda

tkow

ej

auto

prez

enta

cji.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Odl

ot ś

mig

łow

-ce

m –

zaba

wa

zręc

zno-

ścio

wa

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Każd

y U.

staje

się

pilo

tem

śmig

łow

ca. Z

łożo

na n

a pó

ł ska

kank

a je

st

jego

śmig

łem

. Krę

cąc s

kaka

nką

nad

głow

ą ra

z pra

wą,

raz l

ewą

ręką

, U.

star

ają si

ę w

stać

z po

zycji

sied

zące

j, a p

otem

znow

u sią

ść, b

ez za

trzy

-m

ania

wiru

jącej

skak

anki.

5 m

inSk

akan

ka d

la ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

aut

opre

-ze

ntac

ji.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m. In

form

acja

zwro

tna

N.

Tytu

ł: Prz

ejśc

ie n

ad

prze

paśc

ią –

zaba

wa

rów

now

ażna

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Ze w

szys

tkich

skak

anek

uło

żony

ch n

a zie

mi p

owst

aje tr

asa,

po k

tóre

j po

rusz

ają si

ę U.

Nie

moż

na p

osta

wić

nogi

obo

k sk

akan

ki.

2 m

inSk

akan

ka d

la ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Moż

liwoś

ć do

datk

owej

aut

opre

-ze

ntac

ji.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m. In

form

acja

zwro

tna

N.

152

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Ber

ek s

kocz

ek –

za

baw

a sk

oczn

aFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. w

yzna

czen

i na

berk

a (2

lub

3 oso

by) g

onią

pozo

stał

ych

U. W

szys

cy

poru

szają

się

pods

koka

mi n

a je

dnej

nod

ze (c

zęst

o zm

ieni

ając n

ogi).

Każd

y be

rek,

aby

wyg

rać z

abaw

ę, st

ara

się zł

apać

jak

najw

ięce

j U.

Moż

na zm

ieni

ć zas

ady

i ska

kać o

bunó

ż.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Ska

kank

a –

zaba

wy

skoc

zne

z wyk

orzy

stan

iem

sk

akan

kiFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. p

odzie

leni

na

trzy

osob

owe

zesp

oły

skac

zą n

a sk

akan

kach

. Jede

n U.

sk

acze

, poz

osta

li dw

aj –

głoś

no li

czą

prze

skok

i. Po

„sku

szon

ym” s

koku

, za

mie

niają

się

rolam

i.Po

kilk

u m

inut

ach

rozg

rzew

ki m

ożna

ogł

osić

konk

urs,

któr

a gr

upa

wyk

onał

a na

jwię

cej s

kokó

w w

jedn

ej se

rii (U

. w ze

społ

ach

sum

ują

swoj

e ud

ane

skok

i).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

skak

anka

dl

a ka

żdej

trzy

osob

owej

gr

upy

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Paj

acyk

i – za

baw

a sk

oczn

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. (p

ajac

yki)

stoj

ą w

pos

taw

ie za

sadn

icze

j, sk

oryg

owan

ej, w

rozs

yp-

ce, t

war

zam

i zw

róce

ni w

jedn

ym k

ieru

nku.

Jede

n U.

piln

uje,

żeby

pa

jacy

ki c

ały

czas

stał

y ni

eruc

hom

o (st

oi p

rzed

gru

pą, p

atrz

y na

pa

jacy

ki).

Kied

y pi

lnuj

ący

stan

ie ty

łem

– p

ajac

yki s

kacz

ą (sz

ybko

zmie

niaj

ą po

dsko

kiem

pos

taw

ę za

sadn

iczą

na

rozk

rocz

ną).

Piln

ując

y lic

zy

do 10

(w u

stal

onym

wcz

eśni

ej te

mpi

e). K

iedy

się

odw

róci

twar

zą

do U

., paj

acyk

i pow

inny

stać

w p

osta

wie

zasa

dnic

zej.

Jeśli

kto

ś nie

zd

ąży

przy

jąć

taki

ej p

osta

wy,

zam

ieni

a się

rolą

z U.

piln

ując

ym.

6 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Kol

orow

e sz

arfy

–

zaba

wa

skoc

zna

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

N. r

ozkł

ada

kolo

row

e sz

arfy

na

podł

odze

. Każ

dy k

olor

sym

boliz

u-je

inny

rodz

aj sk

oków

, np.

: do

czer

won

ej sz

arfy

skac

ze si

ę ja

k ża

ba;

do żó

łtej –

jak

kang

ur; d

o zie

lone

j – n

a je

dnej

nod

ze; d

o ni

ebie

skie

j –

obun

óż, z

dło

ńmi s

plec

iony

mi n

a ka

rku.

U. s

pace

rują

wok

ół ro

z-ło

żony

ch sz

arf.

Na

dźw

ięk

gwizd

ka st

araj

ą się

dot

rzeć

do

najb

liższ

ej

szar

fy w

ust

alon

y sp

osób

. Ten

dla

kog

o za

brak

nie

szar

fy –

odp

ada

z zab

awy.

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

., za

chow

ania

regu

ł kon

kurs

ui p

opra

wno

ści

wyk

onan

ia sk

oków

.

Tem

at: Z

awod

y w

sko

kach

prz

ez p

rzes

zkod

y. D

osko

nale

nie

spra

wno

ści m

otor

yczn

ej

Czas

: 45

min

ut

153

Tytu

ł: Kam

ieni

sta

drog

a –

zaba

wa

skoc

zna

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Na

podł

odze

sali

N. r

ozkł

ada

obrę

cze

(hul

a-ho

op),

jedn

a za

dru

-gą

, tw

orzą

c z n

ich d

rogę

. Pom

iędz

y ob

ręcz

ami je

st w

olna

prz

estr

zeń

(oko

ło 1

m).

U. ko

lejn

o w

skak

ują

obun

óż d

o ob

ręcz

y, m

ając n

ogi z

łą-

czon

e, a

wys

kaku

ją z o

bręc

zy w

prz

estr

zeń

mię

dzy

obrę

czam

i z n

o-ga

mi r

ozst

awio

nym

i. W te

n sp

osób

pok

onuj

ą ca

łą d

rogę

. N. w

ygry

-w

a na

bęb

enku

rytm

, to

ułat

wi U

. utr

zym

anie

jedn

akow

ego,

regu

lar-

nego

tem

pa.

7 min

Wol

na p

rzes

trzeń

, obr

ęcze

hu-

la-ho

op.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Sko

ki z

piłk

ą –

zaba

wa

skoc

zna

z pi

łką

Form

a pr

acy:

grup

owa.

N. w

yzna

cza

linię

star

tu, li

nię

rzut

u i c

el (d

uży

kosz

lub

pudł

o). D

zieli

klasę

na

zesp

oły.

U. z

zesp

ołu

nr 1

usta

wiaj

ą się

w rz

ędzie

, pie

rwsz

y za

wod

nik

stoi

na

linii s

tart

u, p

ozos

tali

za n

im. K

ażdy

czło

nek

zesp

ołu

trzy

ma

w rę

ku p

iłkę.

Na

sygn

ał st

artu

pie

rwsz

y za

wod

nik

skac

ze

obun

óż d

o lin

ii rzu

tu, p

rzes

kaku

je tę

lini

ę i z

mie

jsca,

w k

tóry

m si

ę zn

alazł,

rzuc

a pi

łką

do ce

lu. P

o w

ykon

aniu

rzut

u jak

najs

zybc

iej w

raca

do

swoj

ej d

ruży

ny i

zajm

uje

osta

tnie

mie

jsce

w rz

ędzie

. Zaw

odni

cy

kole

jno

wyk

onuj

ą ta

kie sa

mo

zada

nie.

N. m

ierz

y cz

as, w

któ

rym

zesp

ół w

ykon

a ćw

iczen

ie, i

liczy

traf

ne

rzut

y. Zw

ycię

ski z

espó

ł otr

zym

uje

braw

a.

6 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

piłk

a.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Tor

prz

eszk

ódFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna,

grup

owa

Zaw

odni

cy z

każd

ego

zesp

ołu

star

tują

jedn

ocze

śnie

, ska

czą

na je

dnej

no

dze

do ła

wec

zki, p

rzes

kaku

ją pr

zez ł

awec

zkę

w d

owol

ny sp

osób

, sk

aczą

dale

j na

jedn

ej n

odze

, po

drod

ze p

odno

sząc

wor

ecze

k gi

mna

-st

yczn

y i u

kład

ają g

o na

lini

i met

y. Po

wro

tną

drog

ę po

konu

ją bi

egie

m.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

wor

eczk

i, ław

eczk

i gim

nast

yczn

e.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

., po

mys

łow

ości

i poc

zucia

rytm

u.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Ska

cząc

a pi

łka

– in

form

acja

zwro

tna

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. st

oją

w k

ręgu

. Jede

n U.

trzy

ma

piłkę

, odb

ija ją

od

podł

ogi t

ak, a

by

ktoś

móg

ł tę

piłkę

złap

ać. O

dbija

jąc p

iłkę,

mów

i, co

nie

podo

bało

mu

się n

a za

jęcia

ch.

U. w

krę

gu p

odają

sobi

e ko

lejn

o pi

łkę i

mów

ią, co

pod

obał

o im

się

na

zaję

ciach

.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

154

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Jak

kan

gury

– sw

o-bo

dne

pods

koki

na m

iękk

im

podł

ożu

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Swob

odny

rytm

iczny

tani

ec p

rzy

pios

ence

Gum

a do

pod

skok

ów

śpie

wan

ej p

rzez

Majk

ę Je

żow

ską.

4 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

nag

rani

e pi

osen

ki. M

ater

ace

pian

kow

e.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Gdy

by k

ózka

nie

sk

akał

a… –

rozm

owa

kiero

wan

a o

bezp

iecz

eńst

wie

w

czas

ie za

baw

skoc

znyc

hFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Co m

oże

się w

ydar

zyć w

czas

ie sk

akan

ia (z

abaw

skoc

znyc

h w

grup

ie)?

– sw

obod

ne w

ypow

iedz

i U. s

iedz

ącyc

h w

rozs

ypce

na

mat

erac

ach

pian

kow

ych.

Moj

e po

mys

ły n

a be

zpie

czeń

stw

o, cz

yli: c

zego

nie

wol

no?

Najw

ażni

ejsz

e za

sady

zapi

syw

ane

są g

ruby

m m

arke

rem

na

duże

j ka

rtce

szar

ego

papi

eru.

Wsz

yscy

U. p

odpi

sują

się p

od w

spól

nie

sfor

-m

ułow

anym

i zas

adam

i.

5 m

inM

ater

ace

pian

kow

e ro

złożo

ne

na p

odło

dze.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Ska

czm

y do

gór

y ja

k… k

angu

ry –

zaba

wy

skoc

zne

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. p

orus

zają

się p

o sa

li, sk

aczą

c w sp

osób

okr

eślo

ny p

rzez

N. w

rytm

ie

wyg

ryw

anym

na

bębe

nku.

N. w

ygry

wa

rytm

i oz

najm

ia gł

ośno

, jakie

zw

ierz

ę na

leży

naś

ladow

ać (n

p.: ż

abki,

koni

ki na

łące

, kan

gury

, wró

bel-

ki, ko

niki

poln

e, p

chły

).N

a ko

niec

zaba

wy

N. z

achę

ca U

., by

skak

ali,

naśla

dują

c ul

ubio

ne

zwie

rzę.

6 m

inW

olna

prz

estr

zeń.

Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Żyw

e pr

zesz

kody

–

zaba

wa

ruch

owa

na sp

ręży

-st

ym p

odło

żuFo

rma

prac

y: gr

upow

a i in

dy-

wid

ualn

a

N. d

zieli

klasę

na

2 ze

społ

y. U.

z ze

społ

u 1 l

eżą

na b

rzuc

hu w

ods

tę-

pach

0,5

– 1 m

na

mat

erac

ach

pian

kow

ych.

Zad

anie

m ze

społ

u 2

jest

po

kona

nie

trasy

wyz

nacz

onej

prz

ez le

żący

ch ko

legó

w –

prz

eska

kiwa-

nie

„żyw

ych

prze

szkó

d” sk

okie

m z

nogi

na

nogę

. Po

wyk

onan

iu za

dani

a ze

społ

y za

mie

niają

się

rolam

i.Pr

zy d

rugi

ej tu

rze

„żyw

e pr

zesz

kody

” leż

ą na

ple

cach

.

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, st

osow

na

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

., za

chow

ania

zasa

d be

zpie

czeń

stw

a i p

opra

wno

ści

wyk

onan

ia sk

o-kó

w.

Tytu

ł: Zab

awy

żabe

k –

opow

ieść

ruch

owa

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. si

edzą

w d

użym

krę

gu, w

środ

ku k

ręgu

– m

ater

ace

pian

kow

e za

mie

nion

e w

„bajo

rko”

.N

. snu

je o

pow

ieść

, U. (

żabk

i) ru

chem

ilus

truj

ą sło

wa

N.

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, m

ater

ace

pian

kow

e na

środ

ku sa

li, na

pom

pow

any

balo

nik.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tem

at: S

kacz

emy

jak

zwie

rząt

ka. N

auka

bez

piec

zneg

o sk

akan

ia

Cz

as: 4

5 m

inut

155

Żabk

i obu

dziły

się,

prze

ciągn

ęły

po sł

odkim

śnie

, zie

wnę

ły tr

zy

razy

i ud

ały

się d

o ba

jork

a, że

by sp

raw

dzić,

czy

wod

a je

st o

d-po

wie

dnia

na

pora

nną

kąpi

el (d

zieci

w p

rzys

iadzie

pod

part

ym,

ram

iona

mię

dzy

kolan

ami; r

ówno

czes

ne o

dbici

e się

od

podł

ogi

ram

iona

mi i

noga

mi –

wys

kok w

górę

w p

rzód

, lądo

wan

ie w

po-

zycji

wyj

ścio

wej

). Br

rrr!

Wod

a zim

na! W

rócił

y w

ięc

żabk

i do

swoi

ch łó

żecz

ek i w

ygod

nie u

łoży

ły si

ę na

krót

ką d

rzem

kę (k

lęk

podp

arty

z r

amio

nam

i wyc

iągni

ętym

i prz

ed s

iebi

e). P

rzyś

niło

im

się

pysz

ne śn

iada

nko,

mus

zki w

sosie

mal

inow

ym, k

omar

y w

jarz

ębin

owej

pol

ewie

. Obl

izały

się s

mac

znie

, prz

ecią

gnęł

y się

i u

dały

się

do b

ajor

ka n

a po

rann

ą ką

piel

. Wod

a je

szcz

e tr

ochę

zim

na, a

le ża

bki ś

mia

ło w

skoc

zyły

do

wod

y. Sk

aczą

, baw

ią si

ę w

wod

zie. Ż

abia

mam

a w

rzuc

iła d

o za

baw

y ko

loro

wy

balo

nik

i żab

ki go

odb

ijają

. Na

śnia

dani

e! –

zaw

ołał

a ża

bia

mam

a.

Żabk

i wys

kaku

ją z

baj

orka

, otr

ząsa

ją s

ię z

bło

ta i

skac

zą n

a sw

oje

mie

jsca.

Prz

ed ś

niad

anie

m c

zas

na g

imna

styk

ę. Ża

bki

skac

zą w

okół

jezio

ra w

jedn

ym k

ieru

nku

(odp

oczy

nek)

, w d

ru-

gą st

ronę

…

Tytu

ł: Krą

g za

jącz

ków

–

zaba

wa

skoc

zna

na sp

ręży

-st

ym p

odło

żuFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. si

edzą

w k

ręgu

w p

rzys

iadzie

pod

part

ym. Z

a pl

ecam

i U. s

pace

ruje

N

. U. d

otkn

ięty

prz

ez N

. (za

jącze

k) m

usi z

amie

nić s

ię m

iejsc

em

z zają

czkie

m, k

tóry

sied

zi po

prz

eciw

nej s

troni

e kr

ęgu.

U. w

ykon

ują

skok

i zaję

cze

prze

z mat

erac

e ro

złożo

ne p

ośro

dku

kręg

u (z

siadu

pod

part

ego

oder

wan

ie rą

k od

pod

łogi

i w

yciąg

nięc

ie ic

h w

prz

ód, w

ypro

st n

óg i

jak n

ajdal

sze

wyc

iągni

ęcie

rąk

do p

rzod

u).

7 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, m

ater

ace

pian

kow

e na

środ

ku sa

li.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–8 m

inut

Tytu

ł: Ćw

icze

nia

odde

chow

e Fo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. le

żą n

a pl

ecac

h na

mat

erac

ach.

Nab

iera

ją po

wie

trze

nos

em i

jed-

nocz

eśni

e po

dnos

zą o

bydw

ie n

ogi d

o gó

ry. W

ypus

zcza

jąc p

owie

trze

, „ja

dą n

a ro

wer

ze”.

Ćwicz

enie

moż

na p

owtó

rzyć

kilk

a ra

zy, o

dpoc

zyw

ając m

iędz

y po

wtó

-rz

eniam

i.

3 min

Mat

erac

e pi

anko

we.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Pod

róż

w w

y-ob

raźn

i – ć

wicz

enie

relak

-sa

cyjn

eFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. le

żą n

a pl

ecac

h, ro

zluźn

ieni

, z za

mkn

ięty

mi o

czam

i. Słu

chają

muz

y-ki

(np.

A. V

ivald

i, Zim

a).

Po w

yłąc

zeni

u m

uzyk

i pow

oli p

rzec

hodz

ą do

siad

u sk

rzyż

nego

. Opo

-w

iadają

o ty

m, c

o so

bie

wyo

braż

ały

podc

zas s

łuch

ania

muz

yki.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

mat

erac

e pi

anko

we,

muz

yka.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

156

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Ogo

nki –

zaba

wa

orie

ntac

yjno

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Każd

y U.

otr

zym

uje

szyf

onow

ą ch

ustę

, któ

rą d

o po

łow

y ch

owa

za

pase

m. W

ten

spos

ób k

ażda

wie

wió

rka

ma

wys

tając

y og

on. Z

adan

ie

ucze

stni

ków

pol

ega

na ty

m, a

by, n

ie tr

acąc

swoj

ego

ogon

ka, z

ebra

ć jak

najw

ięce

j cud

zych

ogo

nków

.

4 m

inSz

yfon

owa

chus

tka

dla

każ-

dego

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Kar

naw

ałow

e pr

zebr

anie

– za

baw

a ks

ztał

tując

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Każd

y U.

star

a się

swoj

ą sz

yfon

ową

chus

tkę

utrz

ymać

na

klatc

e pi

ersio

wej

, uży

wają

c pęd

u po

wie

trza

. Pow

inie

n bi

ec ta

k sz

ybko

, aby

ch

ustk

a ni

e op

adła

. Mus

i uw

ażać

, aby

nie

zder

zyć s

ię z

inny

mi

w b

iegu

.

2 m

inSz

yfon

owa

chus

tka

dla

każ-

dego

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Jed

ziem

y na

bal

–

zaba

wa

ćwicz

ąca

spos

trze

-ga

wcz

ość

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. o

bser

wuj

ą N

. Jeśli

ten

trzy

ma

jedn

ą ch

ustk

ę w

gór

ze, o

znac

za to

, że

wsz

yscy

por

usza

ją się

cwał

em w

rytm

muz

yki p

ojed

yncz

o. Je

śli N

. tr

zym

a dw

ie ch

ustk

i w g

órze

, U. p

orus

zają

się p

aram

i. Zaw

sze

rytm

icz-

nie

wym

achu

ją ch

uste

czka

mi.

3 min

Szyf

onow

a ch

ustk

a dl

a ka

ż-de

go U

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Zap

rasz

amy

jeże

–

zaba

wa

na cz

wor

akac

hFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. w

luźn

ej g

rom

adzie

. Każ

dy za

mie

nia

się w

jeża

, któ

ry n

iesie

na

bal

piłkę

do

żong

low

ania.

Piłk

ę za

wija

w ch

uste

czkę

i kł

adzie

sobi

e na

gr

zbie

cie. S

tara

się

prze

jść w

ten

spos

ób w

yzna

czon

ą pr

zez N

. tra

sę.

4 m

inPi

łka

(wor

ecze

k), c

hust

ka d

la ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Licz

ba

pow

tórz

eń za

leży

od

moż

liwoś

ci U.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Par

a z

piłk

ą –

zaba

wa

rzut

naFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Usta

wie

nie

w ko

le. K

ażdy

U. t

ańcz

y ze

swoj

ą pi

łką,

podr

zuca

jąc ją

w

rytm

muz

yki. N

. pod

pow

iada,

jak p

iłka

chce

tańc

zyć:

wys

oko,

nisk

o,

z duż

ymi p

odsk

okam

i, z m

ałym

i. W m

omen

cie za

trzy

man

ia m

uzyk

i w

szys

cy st

arają

się

rzuc

ić pi

łką

do ce

lu, n

p. u

staw

ione

go n

a śro

dku

kosz

a.

5 m

inPi

łka

(wor

ecze

k) d

la ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Mam

y dw

ie rę

ce

– za

baw

a bi

eżna

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. u

staw

ieni

par

ami w

luźn

ej g

rom

adzie

. Każ

da p

ara

staje

obo

k sie

bie,

ch

owają

c za

plec

ami r

ęce,

któ

rym

i się

styk

ają. T

wor

zą je

dną

post

ać,

któr

a m

a dw

ie rę

ce, a

le k

ażda

inne

j oso

by. W

mie

jscu

star

ają si

ę pr

ze-

rzuc

ać p

iłkę

z ręk

i do

ręki

w ry

tm m

uzyk

i. W m

iarę

naby

wan

ia w

praw

y st

arają

się

jedn

ocze

śnie

chod

zić, a

pot

em ró

wni

eż b

iec.

5 m

inPi

łka

(wor

ecze

k) d

la ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Licz

ba

pow

tórz

eń za

leży

od

moż

liwoś

ci U.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tem

at: C

hoin

kow

y za

wró

t gł

owy.

Rzu

ty i

chw

yty

– ró

żne

przy

bory

Cz

as: 4

5 m

inut

157

Tytu

ł: Obr

ączk

a dl

a w

ielk

olud

a –

zaba

wa

zręc

znoś

ciow

aFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. w

luźn

ej g

rom

adzie

par

ami n

aprz

eciw

sieb

ie. K

ażda

par

a rz

uca

do

siebi

e ob

ręcz

ą. U.

star

ają

się ta

k rz

ucać

, aby

obr

ęcz w

loci

e ut

rzy-

myw

ała

orie

ntac

ję p

iono

wą

(nie

tak

jak

frisb

ee).

Chw

ytać

moż

na n

a dw

a sp

osob

y: c

eluj

ąc c

ałą

ręką

w śr

odek

obr

ęczy

lub

– co

bar

dzie

j po

żąda

ne –

chw

ytaj

ąc o

twar

tą d

łoni

ą, pe

wni

e ła

pać

lekk

o od

doł

u.

5 m

inO

bręc

z na

dwóc

h U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Licz

ba

pow

tórz

eń za

leży

od

moż

liwoś

ci U.

Sam

ooce

na w

g po

dane

go p

rzez

N

. kry

teriu

m.

Tytu

ł: Żon

gler

ka t

rzem

a ch

uste

czka

mi –

zaba

wa

zręc

znoś

ciow

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Każd

y U.

ma

trzy

chu

stec

zki.

Pier

wsz

ą tr

zym

a w

pra

wej

ręce

chw

y-te

m p

ęset

kow

ym, d

rugą

trzy

ma

chw

ytem

pęs

etko

wym

w le

wej

rę

ce, t

rzec

ią n

ajm

niej

szym

pal

cem

prz

ycisk

a do

wnę

trza

pra

wej

dł

oni.

Jest

to c

hwyt

poc

zątk

owy.

Po w

yrzu

ceni

u ch

uste

k w

opi

sane

j ko

lejn

ości

, kol

ejne

chw

yty

są w

ykon

ywan

e na

prz

emia

n pr

awą

i lew

ą rę

ką c

hwyt

em p

ęset

kow

ym. C

hust

ki n

ależ

y w

yrzu

cać

w p

owie

trze

na

ukos

, tak

aby

wyr

zuca

na z

praw

ej rę

ki le

ciał

a na

uk

os w

gór

ę i o

pada

ła d

o le

wej

. Chw

yt le

wą

ręką

pow

inie

n na

stęp

o-w

ać w

naj

niżs

zym

poł

ożen

iu. T

o sa

mo

przy

rzuc

ie le

wą

ręką

– c

hust

-ki

nal

eży

wyr

zuca

ć w

pow

ietr

ze n

a uk

os, t

ak a

by w

yrzu

cana

z le

wej

rę

ki le

ciał

a na

uko

s w g

órę

i opa

dała

do

praw

ej. K

ażda

naz

wan

a ch

ustk

a –

pier

wsz

a, dr

uga,

trze

cia

utrz

ymuj

ą ta

ką k

olej

ność

pod

rzu-

cani

a pr

zez c

ały

czas

żong

low

ania

.

10 m

inTr

zy ch

ustk

i szy

fono

we d

la je

d-ne

go U

.M

ożliw

ość d

odat

kow

ej

auto

prez

enta

cji.

Chęt

ni U

. pom

agają

in

nym

w w

ykon

aniu

za

dani

a.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Wsp

inac

zka

– za

ba-

wa

rozc

iągają

caFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. w

luźn

ej g

rom

adzie

. Każ

dy U

. otr

zym

uje

mac

zugę

do

żong

low

ania

lub

drąż

ek za

stęp

ując

y m

aczu

gę. N

. pok

azuj

e po

praw

ny ch

wyt

–

w śr

odku

cięż

kośc

i. Nas

tępn

ie p

reze

ntuj

e po

praw

ny p

odrz

ut

i chw

yt d

rugą

ręką

. Mac

zuga

pow

inna

obr

ócić

się o

360

stop

ni.

5 m

inM

aczu

gi, d

rążk

i – p

rzyr

ząd

dla

każd

ego

U.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci. Li

czba

po

wtó

rzeń

zale

ży o

d m

ożliw

ości

U.

Sam

ooce

na w

g po

dane

go p

rzez

N

. kry

teriu

m.

Tytu

ł: Mis

trz

rów

now

agi

– za

baw

a or

gani

zacy

jno-

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. w

luźn

ej g

rom

adzie

. Każ

dy m

a pr

zyrz

ąd, k

tóry

m m

ożna

bala

n-so

wać

: mac

zugę

, drą

żek,

obrę

cz. N

a sy

gnał

N. w

szys

cy p

róbu

ją jak

na

jdłu

żej u

trzy

mać

trzy

man

y pr

zedm

iot w

rów

now

adze

. Trz

yman

e pr

zybo

ry sk

łada

ne są

do

skrz

yń, p

orzą

dkow

ane.

2 m

inM

aczu

gi, d

rążk

i, obr

ęcze

–

przy

rząd

dla

każd

ego

U.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Sam

ooce

na w

g po

dane

go p

rzez

N

. kry

teriu

m.

158

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Mag

iczn

e re

kwi-

zyty

– za

baw

a or

ient

acyj

-no

-por

ządk

owa

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Każd

y U.

wno

si ze

sobą

wyb

rany

prz

yrzą

d cy

rkow

y. Po

rusz

a się

z p

rzed

mio

tem

po

kole

, pod

rzuc

a go

w rę

ce lu

b pr

zerz

uca

z ręk

i do

ręki.

Na

sygn

ał N

. zat

rzym

uje

się w

bez

ruch

u, st

ara

się u

trzy

mać

pr

zedm

iot,

ale b

ez ch

wyt

ania

ręką

.

3 min

Przy

najm

niej

2 m

2 dla

każd

ego

U., p

iłecz

ki, ch

ustk

i szy

fono

-w

e, m

aczu

gi, o

bręc

ze –

prz

y-na

jmni

ej je

den

przy

rząd

dla

jedn

ego

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Kar

uzel

a at

rakc

ji –

zaba

wa

przy

muz

yce

Form

a pr

acy:

zbio

row

a

Usta

wie

nie

w k

ole,

twar

zą d

o śr

odka

, w si

adzie

. Każ

dy U

. kła

dzie

pr

zed

sobą

wyb

rany

prz

edm

iot.

W p

odan

ym p

rzez

N. r

ytm

ie d

opa-

sow

anym

do

muz

yki p

odaj

e pr

zedm

iot w

pra

wo.

Czy

nnoś

ć po

wta

-rz

a, aż

do

sygn

ału

N. K

ażdy

U. m

a no

wy

rekw

izyt,

z któ

rym

będ

zie

tera

z ćw

iczy

ł.

2 m

inPr

zyna

jmni

ej 2

m2 d

la ka

żdeg

o U.

, piłe

czki,

chus

tki s

zyfo

no-

we,

mac

zugi

, obr

ęcze

– p

rzy-

najm

niej

jede

n pr

zyrz

ąd d

la je

dneg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Chęt

ni U

. pom

agają

in

nym

w w

ykon

aniu

za

dani

a.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Rzu

ty w

par

ach

– ćw

iczen

ie k

szta

łtując

e ra

mio

nFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. w

par

ach

rzuc

ają

do si

ebie

pos

iada

nym

i prz

ybor

ami.

Tech

nika

rz

utu

jest

dow

olna

, waż

ne je

st, a

by re

kwizy

ty n

ie u

pada

ły. Ć

wic

zą

raz j

edny

m, r

az d

rugi

m p

rzed

mio

tem

. Chę

tni U

. ćw

iczą

dw

oma

przy

bora

mi n

araz

.

5 m

inPr

zyna

jmni

ej 2

m2 d

la ka

żdeg

o U.

, piłe

czki,

chus

tki s

zyfo

no-

we,

mac

zugi

, obr

ęcze

– p

rzy-

najm

niej

jede

n pr

zyrz

ąd d

la je

dneg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Ch

ętni

U. p

omag

ają

inny

m w

wyk

onan

iu

zada

nia.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Ber

ek c

yrko

wy

– za

baw

a bi

eżna

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. w

par

ach

baw

ią się

w b

erka

, jedn

ocze

śnie

każ

dy b

ez p

rzer

wy

po

drzu

ca lu

b pr

zerz

uca

z ręk

i do

ręki

(zale

żnie

od

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci) sw

ój re

kwizy

t. N

a um

ówio

ny sy

gnał

U. w

ymie

niają

się

przy

bora

mi.

5 m

inPr

zyna

jmni

ej 2

m2 d

la ka

żdeg

o U.

, piłe

czki,

chus

tki s

zyfo

no-

we,

mac

zugi

, obr

ęcze

– p

rzy-

najm

niej

jede

n pr

zyrz

ąd d

la je

dneg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Ch

ętni

U. p

omag

ają

inny

m w

wyk

onan

iu

zada

nia.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Ćw

icze

nia

w k

ręgu

–

zaba

wa

rzut

naFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. zb

iera

ją si

ę w

krę

gach

, zal

eżni

e od

pos

iada

nego

prz

ybor

u:

mac

zugi

, obr

ęcze

, piłk

i. W

mał

ych

grup

ach

dosk

onal

ą um

ieję

tnoś

ć rz

utu

i chw

yty

rekw

izyte

m: p

odrz

ut i

chw

yt w

pra

wej

i le

wej

ręce

, pr

zerz

ut z

ręki

do

ręki

.

5 m

inPr

zyna

jmni

ej 2

m2 d

la ka

żdeg

o U.

, piłe

czki,

chus

tki s

zyfo

no-

we,

mac

zugi

, obr

ęcze

– p

rzy-

najm

niej

jede

n pr

zyrz

ąd d

la je

dneg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Ch

ętni

U. p

omag

ają

inny

m w

wyk

onan

iu

zada

nia.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tem

at: M

ożna

zro

bić

to le

piej

. Dos

kona

leni

e rz

utów

i ch

wyt

ów p

rzyb

oram

i cyr

kow

ymi

Cz

as: 4

5 m

inut

159

Tytu

ł: Wym

iana

w p

arze

–

zaba

wa

orga

niza

cyjn

o--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y: gr

upow

a

Cała

kla

sa w

luźn

ej g

rom

adzie

. Każ

dy U

. ma

za za

dani

e zn

aleź

ć pa

rt-

nera

, z k

tóry

m za

mie

ni si

ę re

kwizy

tem

, ust

awia

się

z nim

w p

arze

. N

a ha

sło N

. wym

ieni

ają

się.

2 m

inPr

zyna

jmni

ej 2

m2 d

la ka

żdeg

o U.

, piłe

czki,

chus

tki s

zyfo

no-

we,

mac

zugi

, obr

ęcze

– p

rzy-

najm

niej

jede

n pr

zyrz

ąd d

la je

dneg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Na

trzy

sko

ki

– za

baw

a sk

oczn

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. w

luźn

ej g

rom

adzie

. Każ

dy m

a za

zada

nie

rzuc

ić sw

ój re

kwizy

t na

taką

odl

egło

ść, a

by d

otar

ł do

nieg

o w

trze

ch sk

okac

h.3 m

inPr

zyna

jmni

ej 2

m2 d

la ka

żdeg

o U.

, piłe

czki,

chus

tki s

zyfo

no-

we,

mac

zugi

, obr

ęcze

– p

rzy-

najm

niej

jede

n pr

zyrz

ąd d

la je

dneg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Chę

tni U

. po

mag

ają in

nym

w

wyk

onan

iu za

dani

a.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Krę

ceni

e ta

lerz

y-ki

em –

zaba

wa

o ch

arak

te-

rze

zręc

znoś

ciow

ymFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. p

odzie

leni

na

pary

. N. p

okaz

uje

tech

nikę

rozk

ręca

nia

tale

rzyk

a na

pa

tyku

. Nas

tępn

ie k

ażda

par

a zn

ajdu

je w

olne

mie

jsce

i prz

ystę

pu-

je d

o ćw

icze

ń, w

ymie

niaj

ąc si

ę pr

zybo

ram

i na

sygn

ał N

. Ćw

icze

nie

moż

na w

ykon

ać w

par

ach,

jeśli

bra

kuje

prz

ybor

ów d

la k

ażde

go U

. W

tedy

U. w

par

ach

pom

agaj

ą so

bie

naw

zaje

m w

pop

raw

iani

u bł

ę-dó

w. C

hętn

i U. t

aler

z roz

kręc

ony

na p

atyk

u pr

zekł

adaj

ą na

pal

ec.

13 m

inJe

den

kom

plet

do

kręc

enia

tale

rzyk

iem

na

parę

(tale

rzyk

i k

ijek)

.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Chę

tni U

. po

mag

ają in

nym

w

wyk

onan

iu za

dani

a.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Każ

dy t

ańcz

y ta

k ja

k ja

– za

baw

a pr

zy

muz

yce

Form

a pr

acy:

zbio

row

a

U. st

oją

w ko

le z

różn

orod

nym

i prz

ybor

ami. U

. wyb

rany

prz

ez N

. tań

-cz

y na

środ

ku ko

ła. Je

go ru

chy

naśla

dują

posia

dacz

e ta

kiego

sam

ego

prze

dmio

tu. P

ozos

tali

klasz

czą

rytm

iczni

e. P

o kr

ótkie

j pre

zent

acji,

N.

wyb

iera

U. z

inny

m p

rzyb

orem

.

5 m

inDo

wol

na m

uzyk

a.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci. M

ożliw

ość

doda

tkow

ej a

utop

re-

zent

acji.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Zab

awki

do

wor

a –

zaba

wa

orga

niza

cyjn

o--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Wyb

rani

U. u

staw

iają

się z

wor

kam

i na

przy

bory

. Poz

osta

li st

ają n

a zb

iórc

e, a

nas

tępn

ie, p

rzec

hodz

ąc rz

ędem

obo

k ko

legó

w, w

kład

ają

przy

bory

do

wła

ściw

ego

wor

ka.

2 m

inW

orki

na p

rzyb

ory,

przy

bory

uż

ywan

e w

czas

ie za

jęć.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Chę

tni U

. po

mag

ają in

nym

w

wyk

onan

iu za

dani

a.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

160

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Ryt

mic

zna

piłk

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. ro

zpro

szen

i po

sali.

Każd

y tr

zym

a w

ręku

piłk

ę. P

o sy

gnale

N. –

U.

mają

odb

ijać p

iłkę

zgod

nie

z ryt

mem

muz

yki:

– w

prz

estr

zeni

prz

ed so

bą,

– w

okół

sieb

ie,

– pr

zed

sobą

,–

w m

arsz

u.O

dbija

ją pr

zem

ienn

ie: r

ęką

dom

inuj

ącą,

prze

ciwną

, obu

rącz

.

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

piłk

i dla

każd

ego

U., o

dtw

arza

cz i

na-

gran

ie C

D z m

uzyk

ą do

bran

ą dl

a gr

upy.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Tytu

ł: Piłk

a w

ruch

u –

ćwi-

czen

ia ks

ztałt

ując

e sp

raw

ność

po

daw

ania

i chw

ytan

ia pi

łkiFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. st

oją

dwój

kam

i. Rzu

cają

do si

ebie

piłk

i i ła

pią

je w

rytm

ie w

yzna

-cz

anym

prz

ez N

. (np

. raz

, dw

a, tr

zy, z

atrz

yman

ie si

ę, ra

z, ra

z, dw

a, tr

zy,

zatr

zym

anie

się…

).

5 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

jedn

a pi

łka

dla

dwóc

h U,

dow

olny

inst

ru-

men

t per

kusy

jny.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Ćw

icze

nia

z pi

łką

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

aze

społ

owa

U. s

toją

w sz

ereg

u w

zdłu

ż ścia

ny. W

ykon

ują

ćwicz

enia

wed

ług

in-

stru

kcji N

. (na

śladu

ją go

):–

odbi

cie p

iłki o

d śc

iany,

a na

stęp

nie

prze

skok

w ro

zkro

ku n

ad o

pa-

dając

ą pi

łką

(co n

ajmni

ej tr

zy ra

zy),

– rz

ut p

iłką

w g

órę,

klaś

nięc

ie i

złapa

nie

spad

ającą

piłk

i (co

najm

niej

pi

ęć ra

zy),

– m

ocne

odb

icie

piłk

i od

podł

ogi i

prze

bieg

nięc

ie p

od n

ią (p

rzem

ien-

nie

w p

raw

ą i w

lew

ą st

ronę

),–

siad

skrz

yżny

z pi

łką w

dło

niac

h; ko

złow

anie

obu

rącz

piłk

i w m

iejsc

u,–

siad

z ugi

ętym

i nog

ami; t

rzym

anie

piłk

i wew

nętr

zną

stro

ną st

óp,

rzut

nog

ami p

iłki w

gór

ę; zł

apan

ie o

pada

jącej

piłk

i ręk

ami,

– rz

ut p

iłki w

gór

ę, n

astę

pnie

prz

ysiad

z do

tkni

ęcie

m d

łońm

i pod

łogi

, w

ypro

st z

jedn

ocze

snym

złap

anie

m sp

adają

cej p

iłki.

8 m

inU.

stoj

ą w

odl

egło

ści o

k. 2

m

od si

ebie

, piłk

a dl

a ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.In

form

acja

zwro

tna.

Sam

ooce

na

(ile

razy

uda

ło

się w

ykon

ać

ćwicz

enie

, co

było

łatw

e, a

co

trud

ne).

Tytu

ł: Kr

ążąc

a pi

łka

– ćw

iczen

ia ks

ztał

tując

e sp

raw

-no

ść p

odaw

ania

i chw

ytan

ia pi

łki

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. w

ybie

rają

szar

fy (w

dw

óch

kolo

rach

, w p

arzy

stej

licz

bie)

. Ust

awiaj

ą się

w ko

le n

aprz

emie

nnie

ze w

zglę

du n

a ko

lor s

zarf.

Twor

zą d

ruży

ny

(wyr

óżni

one

kolo

rem

szar

f). N

a sy

gnał

N. k

olej

no p

odają

piłk

ę do

sw

oich

kole

gów

z dr

użyn

y, ni

e om

ijając

niko

go. N

. ust

ala k

ieru

nek

rzuc

ania

piłk

ą pr

zez d

ruży

nę (j

edna

w p

raw

o, d

ruga

w le

wo)

. W

ygry

wa

druż

yna,

któr

ej pi

łka ja

ko p

ierw

sza w

róci

do o

soby

rozp

oczy

-na

jącej

rzut

y. P

owtó

rka

ćwicz

enia

ze zm

ianą

kieru

nków

rzut

u or

az

zało

żeni

em, ż

e pi

łka

bez u

padk

u kr

ąży

dwuk

rotn

ie.

8 m

inBo

isko,

piłk

a rę

czna

, sza

rfy

w d

wóc

h ko

lora

ch (w

licz

bie

odpo

wiad

ające

j licz

bie

U.).

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Chęt

ni U

. pom

agają

in

nym

w

wyk

onan

iu za

dani

a.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.In

form

acja

zwro

tna.

Sam

ooce

na.

Tem

at: K

ozło

wan

ie i

rzuc

anie

; chw

ytan

ie, c

elow

anie

. Nau

ka g

ry w

min

ipiłk

ę rę

czną

Cz

as: 4

5 m

inut

161

Tytu

ł: Koz

łują

ce d

wój

ki

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. tw

orzą

par

y. Sa

mod

zieln

ie w

yzna

czają

mie

jsca

wyk

onan

ia ćw

icze-

nia

– dy

stan

s, kt

óry

poko

nają,

bie

gnąc

i ko

złując

piłk

i. U.

stają

w p

arac

h, tr

zym

ając s

ię za

ręce

. W rę

kach

zew

nętr

znyc

h m

ają

piłk

i, któ

rym

i koz

łują

na sy

gnał

N. i

bieg

ną d

o w

yzna

czon

ej p

rzez

sie-

bie

met

y. Po

wyk

onan

iu ćw

iczen

ia, p

ary

mog

ą sk

oryg

ować

(wyd

łuży

ć, sk

rócić

) dys

tans

do

poko

nani

a.

6 m

inSt

art i

met

a w

yzna

czon

e (n

p.

taśm

ą, ch

orąg

iew

kam

i) pr

zez

każd

ą pa

rę, p

iłki r

ęczn

e.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Chęt

ni U

. pom

agają

in-

nym

w w

ykon

aniu

za

dani

a.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

. In

form

acja

zwro

t-na

. Sam

ooce

na

(jak o

ceni

liśm

y sw

oje

moż

liwoś

ci,

wyz

nacz

ając d

y-st

ans;

popr

awno

ść

kozło

wani

a).

Tytu

ł: Zas

ady

ryw

aliz

acji

Form

a pr

acy:

front

alna

N. z

U. u

stala

zasa

dy za

chow

ania

się w

czas

ie ry

wal

izacji

. 2

min

Tytu

ł: Koz

łow

anie

i rz

u-ca

nie

– ćw

iczen

ie u

mie

jęt-

nośc

i koz

łow

ania

i rzu

cani

a pi

łką.

Form

a pr

acy:

zesp

ołow

a

U. z

szar

fam

i w d

wóc

h ko

lora

ch st

oją r

ozpr

osze

ni p

o sa

li. N.

pro

si po

je

dnym

prz

edst

awici

elu

grup

y. Rz

uca p

iłkę.

Grę

rozp

oczy

na ta

grup

a, kt

órej

prz

edst

awici

el zł

apał

piłkę

. Gra

pol

ega n

a jak

najd

łużs

zym

utrz

y-m

aniu

piłk

i w sw

oim

zesp

ole.

Oso

ba tr

zym

ająca

piłk

ę m

oże

zrob

ić m

ak-

sym

alnie

trzy

krok

i, nas

tępn

ie b

iegn

ie, k

ozłu

jąc p

iłką,

poda

je je

dnor

ącz

do o

soby

ze sw

ojej

grup

y (p

rzed

rozp

oczę

ciem

gry

sche

mat

ten

prez

en-

tuje

N., a

U. o

dtwa

rzają

). Ucz

estn

icy d

rugie

j gru

py p

róbu

ją pr

zech

wy-

cić p

iłkę.

Po 5

min

utac

h kr

ótka

prz

erw

a i p

onow

na gr

a. Gr

ę ro

zpoc

zy-

na d

ruga

grup

a.

4 m

inKa

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.In

form

acja

zwro

tna.

Sam

ooce

na.

Tytu

ł: Zas

ady

ryw

ali-

zacj

i.Fo

rma

prac

y: fro

ntal

na

N. z

U. o

maw

ia za

chow

anie

pod

czas

gry

.M

ożna

prz

yjąć

sche

mat

rozm

owy:

– Ki

edy

zach

ował

am /

zach

ował

em si

ę ja

k pr

awdz

iwy

spor

tow

iec?

– Kt

óry

z moi

ch cz

ynów

chcia

łaby

m /

chcia

łbym

zmie

nić:

co –

na

jakie

zach

owan

ie?

2 m

inU.

stają

w g

rupi

e.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja zw

rotn

a.Sa

moo

cena

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inu

Tytu

ł: Ufn

a m

ario

netk

aFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

U. st

ają cz

wór

kam

i. Z p

iłek,

wor

eczk

ów, k

ół tw

orzą

tor p

rzes

zkód

. W

yzna

czają

mie

jsce

star

tu i

met

ę. W

ybie

rają

spoś

ród

siebi

e m

ario

net-

kę, k

tóra

wed

ług

inst

rukc

ji, z z

amkn

ięty

mi o

czam

i będ

zie p

okon

ywał

a w

ytyc

zony

tor p

rzes

zkód

. U. z

gru

py p

recy

zyjn

ie o

kreś

lają,

gdzie

, jak

imi k

roka

mi, w

któ

rą st

ronę

ma

iść m

ario

netk

a. Po

doj

ściu

do

celu

zm

iana

toru

i os

oby

wcie

lając

ej si

ę w

mar

ione

tkę.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, to

ry p

rze-

szkó

d.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Tytu

ł: Inf

orm

acja

zw

rot-

na Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

Rozm

owa

na te

mat

odc

zuć U

. w ro

lach

mar

ione

tki i

prze

wod

nika

.2

min

U. si

edzą

w k

ręgu

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.Ch

ętni

U. p

omag

ają

inny

m w

wyk

onan

iu

zada

nia.

Info

rmac

ja zw

rotn

a.Sa

moo

cena

.

162

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Ćw

icze

nia

z pi

łką

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

aU.

rozp

rosz

eni p

o sa

li. Ka

żdy

trzy

ma

w rę

ku p

iłkę.

Wyk

onuj

ą na

stęp

u-jąc

e ćw

iczen

ia:

– w

siad

zie z

wyc

iągni

ętym

i nog

ami t

ocze

nie

piłk

i po

noga

ch,

– to

czen

ie w

par

ach

piłk

i po

noga

ch (U

. sie

dzą

przo

dem

do

siebi

e, łą

-cz

ą st

opy

tak,

aby

palce

stóp

się

styk

ały;

tocz

enie

piłk

i nas

tępu

je

popr

zez u

nies

ieni

e bi

oder

do

podp

oru

tyłe

m),

– pr

zeno

szen

ie n

ad p

iłką

złącz

onyc

h i w

ypro

stow

anyc

h nó

g,

– pr

zeno

szen

ie n

ad p

iłką w

par

ach

złącz

onyc

h i w

ypro

stow

anyc

h nó

g,

– ko

złow

anie

piłk

i na

prze

mian

obu

rącz

, pra

wą,

lew

ą rę

ką p

odcz

as

chod

zeni

a,

– ko

złow

anie

piłk

i obu

rącz

w p

ozyc

ji leż

ącej

na

brzu

chu.

5 m

inPi

łka

dla

każd

ego

U, w

olna

pr

zest

rzeń

na

sali

gim

na-

styc

znej

.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości,

liczb

a po

wtó

rzeń

zale

-ży

od

moż

liwoś

ci U.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.Sa

moo

cena

we-

dług

pod

aneg

o pr

zez N

. kry

te-

rium

.

Tytu

ł: Mis

trzo

wie

gry

w

dw

a og

nie

– p

rzyp

o-m

nien

ie za

sad

gry

i wpr

owa-

dzen

ie n

owej

regu

łyFo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna

Przy

pom

nien

ie za

sad

gry

w d

wa

ogni

e i w

prow

adze

nie

now

ej re

guły

: na

leży

trafi

ać t

ylko

w n

ogi z

awod

nika

prz

eciw

nej d

ruży

ny. M

ecz r

oz-

gryw

any

do ch

wili

uzys

kani

a pr

zez p

ierw

szą

druż

ynę

10 p

unkt

ów.

Podz

iał n

a gr

upy.

3 min

Wol

na p

rzes

trze

ń, sz

arfy

w

dw

óch

kolo

rach

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Info

rmac

ja zw

rotn

a U.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Dw

a og

nie

– m

ecz

mist

rzów

Form

a pr

acy:

zesp

ołow

a

U. ro

zgry

wają

mec

z – 2

częś

ci. M

ówią

o sw

ojej

grz

e i p

osta

wie

w

trak

cie ry

wal

izacji

i w

spół

prac

y.10

min

Boisk

o –

pros

toką

t o w

ymia-

rach

6×1

2 kr

oków

, wyr

ysow

a-ny

, pod

zielo

ny n

a dw

ie ró

wne

cz

ęści,

piłk

a sia

tkow

a. Sz

arfy

w

dw

óch

kolo

rach

(w li

czbi

e od

pow

iadają

cej l

iczbi

e U.

).

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Chęt

ni U

. pom

agają

in

nym

w w

ykon

aniu

za

dani

a.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Tytu

ł: Tan

iec

mis

trzó

w

– ta

niec

inte

grac

yjny

Fo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. –

mist

rzow

ie g

ry w

dw

a og

nie

wyk

onuj

ą sw

ój u

lubi

ony

tani

ec in

te-

grac

yjny

.3 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

CD

z nag

ra-

niem

mel

odii w

ybra

nego

tań-

ca in

tegr

acyj

nego

.

Tem

at: G

ra w

zes

pole

wzm

acni

a si

lną

wol

ę. D

osko

nale

nie

gry

w d

wa

ogni

e i m

inip

iłkę

ręcz

ną

Cza

s: 4

5 m

inut

163

Tytu

ł: Mis

trzo

wsk

ie

rzut

y –

rzut

piłk

ą do

piłk

i le

kars

kiej

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

N. u

mie

szcz

a pi

łkę le

kars

ką n

a ko

źle g

imna

styc

znym

. U. s

tają

wok

ół

w o

kreś

lone

j prz

ez si

ebie

odl

egło

ści. S

tara

ją się

piłk

ą rę

czną

strą

cić

piłkę

leka

rską

z ko

zła. U

. mog

ą po

dejm

ować

kole

jne

prób

y, zm

ieni

ając

odle

głoś

ć od

kozła

(zw

ięks

zając

lub

zmni

ejsz

ając)

.

7 min

Kozio

ł gim

nast

yczn

y, pi

łka

leka

rska

, piłk

i ręc

zne

(trzy

).Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rot-

na N

.Ta

blica

(plak

at)

z naz

wisk

ami U

. i w

yniki

em tr

af-

nych

rzut

ów.

Tytu

ł: Mis

trzo

wsk

ie r

zu-

ty –

rzut

piłk

ą do

celu

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. p

odzie

leni

na

dwa

zesp

oły.

Kole

jno

w ze

społ

ach

rzuc

ają p

iłką,

sta-

rając

się

trafi ć

do

celu

– w

yzna

czon

ego

prze

z kół

ka g

imna

styc

zne

(każ

dy ze

spół

traf

ia do

swoj

ego

kółk

a). N

ależy

stop

niow

o zw

ięks

zać

odle

głoś

ć od

bram

ki (ro

zpoc

zyna

ć od

odle

głoś

ci st

war

zając

ej sz

an-

sę n

a su

kces

).

5 m

inBo

isko

z bra

mka

mi d

o pi

łki

ręcz

nej, p

iłki r

ęczn

e, d

wa

kół-

ka g

imna

styc

zne

zaw

iesz

one

w b

ram

ce.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rot-

na N

.Ta

blica

(plak

at)

z naz

wisk

ami U

. i w

yniki

em tr

af-

nych

rzut

ów.

Tytu

ł: Mis

trzo

wsk

ie r

zu-

ty –

rzut

piłk

ą do

celu

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. tw

orzą

par

y. Ko

lejn

o je

den

kozłu

je i

rzuc

a pi

łkę d

o br

amki,

par

tner

st

ojąc

y w

bra

mce

, pró

buje

ją zł

apać

. Zam

iana

ról.

5 m

inBo

isko

z bra

mka

mi d

o pi

łki

ręcz

nej, p

iłki r

ęczn

e.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rot-

na N

.Ta

blica

(plak

at)

z naz

wisk

ami U

. i w

yniki

em tr

af-

nych

rzut

ów.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Każ

dy m

istr

z m

oże

zost

ać a

rcym

i-st

rzem

– sa

moo

cena

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. st

ają p

rzy

tabl

icy z

punk

tam

i. Prz

y po

moc

y N

. pod

sum

owuj

ą sw

oje

wyn

iki –

zlicz

ają p

unkt

y. M

ówią,

co im

się

udał

o, co

chcą

pop

raw

ić.5

min

Wol

na p

rzes

trze

ń.Sa

moo

cena

.In

form

acja

zwro

tna

N.

164

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Ćw

icze

nia

z pi

łką

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

aU.

rozp

rosz

eni p

o sa

li. Ka

żdy

trzy

ma

w rę

ku p

iłkę.

Wyk

onuj

ą na

stęp

u-jąc

e ćw

iczen

ia:

– w

siad

zie z

wyc

iągn

ięty

mi n

ogam

i toc

zeni

e pi

łki p

o no

gach

,–

tocz

enie

w p

arac

h pi

łki p

o no

gach

(dzie

ci si

edzą

prz

odem

do

siebi

e, łą

czą

stop

y ta

k, ab

y pa

lce st

óp st

ykał

y się

; toc

zeni

e pi

łki

nast

ępuj

e po

prze

z uni

esie

nie

biod

er d

o po

dpor

u ty

łem

),–

prze

nosz

enie

nad

piłk

ą zł

ączo

nych

i w

ypro

stow

anyc

h nó

g,–

prze

nosz

enie

nad

piłk

ą w

par

ach

złąc

zony

ch i

wyp

rost

owa-

nych

nóg

,–

kozł

owan

ie p

iłki n

a pr

zem

ian

obur

ącz,

praw

ą, le

wą

ręką

pod

czas

ch

odze

nia,

– ko

złow

anie

piłk

i obu

rącz

w p

ozyc

ji le

żące

j na

brzu

chu.

8 m

inW

olna

prz

estrz

eń, p

iłka d

la ka

żdeg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na.

Info

rmac

ja zw

rotn

a N

.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Pi

łka

w

ruch

u –

zest

aw ćw

iczeń

.Fo

rma

prac

y: in

dyw

idua

lna,

zesp

ołow

a

U. st

oją

w sz

ereg

u w

zdłu

ż ści

any.

Wyk

onuj

ą ćw

icze

nia

wed

ług

inst

rukc

ji N

. (na

śladu

ją g

o):

– od

bici

e pi

łki o

d śc

iany

, a n

astę

pnie

prz

esko

k w

rozk

roku

nad

op

adaj

ącą

piłk

ą (co

naj

mni

ej tr

zy ra

zy),

– rz

ut p

iłką

w g

órę,

kla

śnię

cie

i zła

pani

e sp

adaj

ącej

piłk

i (co

naj

-m

niej

pię

ć ra

zy),

– m

ocne

odb

icie

piłk

i od

podł

ogi i

prz

ebie

gnię

cie

pod

nią

(prz

emie

nnie

w p

raw

ą i w

lew

ą st

ronę

),–

siad

skrz

yżny

z pi

łką

w d

łoni

ach;

koz

łow

anie

obu

rącz

piłk

i w

mie

jscu,

– sia

d z u

gięt

ymi n

ogam

i; tr

zym

anie

piłk

i wew

nętr

zną

stro

ną st

óp;

rzut

nog

ami p

iłki w

gór

ę; zł

apan

ie o

pada

jące

j piłk

i ręk

ami,

– rz

ut p

iłki w

gór

ę, n

astę

pnie

prz

ysia

d z d

otkn

ięci

em d

łońm

i pod

-ło

gi, w

ypro

st z

jedn

ocze

snym

złap

anie

m sp

adaj

ącej

piłk

i.

5 m

inU.

stoj

ą w o

dleg

łośc

i ok.

2 m

od si

ebie

,pi

łka

dla

każd

ego

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.In

form

acja

zwro

tna.

Sam

ooce

na

(ile

razy

uda

ło

się w

ykon

ać

ćwicz

enie

, co

było

łatw

e, a

co

trud

ne)

Tytu

ł: Koz

łow

anie

i rz

uca-

nie

– ćw

iczen

ie u

mie

jętn

ości

kozło

wani

a i rz

ucan

ia pi

łką.

Form

a pr

acy:

zesp

ołow

a

U. z

szar

fam

i w d

wóc

h ko

lora

ch st

oją

rozp

rosz

eni p

o sa

li. N

. pro

si po

je

dnym

prz

edst

awici

elu

grup

y. Rz

uca

piłkę

. Grę

rozp

oczy

na ta

gru

-pa

, któ

rej p

rzed

staw

iciel

złap

ał p

iłkę.

Gra

pol

ega

na ja

k na

jdłu

ższy

m

utrz

yman

iu p

iłki w

zesp

ole.

U. t

rzym

ający

piłk

ę m

oże

zrob

ić m

aksy

-m

alni

e tr

zy k

roki,

nas

tępn

ie b

iegn

ie, k

ozłu

jąc p

iłką,

poda

je je

dnor

ącz

do o

soby

ze sw

ojej

gru

py (p

rzed

rozp

oczę

ciem

gry

sche

mat

ten

5 m

inSz

arfy

w d

wóc

h ko

lora

ch,

piłk

a rę

czna

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.Ch

ętni

U. p

omag

ają

inny

m w

wyk

onan

iu

zada

nia.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.In

form

acja

zwro

tna .

Sam

ooce

na.

Tem

at: Z

ręcz

ni i

grze

czni

piłk

arze

ręcz

ni. M

inip

iłka

ręcz

na i

zasa

dy r

ywal

izac

ji sp

orto

wej

Cza

s: 4

5 m

inut

165

prez

entu

je N

.,U. o

dtw

arza

ją).

Zaw

odni

cy d

rugi

ej g

rupy

pró

bują

pr

zech

wyc

ić p

iłkę.

Tytu

ł: Zas

ady

min

ipiłk

i rę

czne

jFo

rma

prac

y: ze

społ

owa

Zasa

dy g

ry:

– po

rusz

amy

się p

o ob

u cz

ęścia

ch b

oisk

a,–

rzuc

amy

piłkę

do

bram

ki dr

użyn

y pr

zeciw

nej,

– w

rzuc

amy

piłkę

wył

ączn

ie za

pom

ocą

rąk,

– za

wod

nicy

, opr

ócz b

ram

karz

y, ni

e m

ają p

raw

a zr

obić

wię

cej n

iż 3 k

roki

z piłk

ą w

ręka

ch,

– je

śli n

ie m

ożem

y od

razu

rzuc

ić pi

łki, k

ozłu

jem

y ni

ą,–

bram

karz

moż

e się

por

usza

ć w tz

w. p

olu

bram

kow

ym.

5 m

inSt

art i

met

a w

yzna

czon

e (n

p.

taśm

ami, c

horą

giew

kam

i) pr

zez k

ażdą

par

ę, p

iłki r

ęczn

e.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Chęt

ni U

. pom

agają

in

nym

w w

ykon

aniu

za

dani

a.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.In

form

acja

zwro

t-na

.Sa

moo

cena

(jak

oc

eniliś

my

swoj

e m

ożliw

ości,

w

yzna

czają

c dy

stan

s; po

praw

-no

ść ko

złow

ania)

.

Tytu

ł: Zas

ady

ryw

aliz

acji

Form

a pr

acy:

front

alna

N. z

U. u

stala

zasa

dy za

chow

ania

się w

czas

ie ry

wal

izacji

. 3 m

inU.

sied

zą w

krę

gu.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Info

rmac

ja zw

rotn

a U.

Tytu

ł: Mec

z m

inip

iłki

ręcz

nej

Form

a pr

acy:

zesp

ołow

a

Podz

iał n

a dw

ie d

ruży

ny. U

. wyb

iera

ją br

amka

rzy

(moż

e by

ć los

owa-

nie)

. N. u

stala

znak

i do

kom

unika

cji.

Czas

rozg

ryw

ania

jedn

ej cz

ęści

mec

zu –

5 m

inut

. Mec

z roz

gryw

any

jest

w d

wóc

h cz

ęścia

ch.

10 m

inSa

la gi

mna

styc

zna

z bra

mka

mi

do p

iłki r

ęczn

ej.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Chę

tni U

. po

mag

ają in

nym

w

wyk

onan

iu za

dani

a.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.In

form

acja

zwro

tna.

Sam

ooce

na.

Tytu

ł: Zas

ady

ryw

aliz

acji

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

aN

. z U

. om

awia

zach

owan

ie p

odcz

as g

ry.

Moż

na p

rzyj

ąć sc

hem

at ro

zmow

y:

•Cz

y za

chow

ałam

/ za

chow

ałem

się

jak

praw

dziw

y sp

orto

wie

c? •

Któr

y z m

oich

czyn

ów ch

ciała

bym

/ ch

ciałb

ym zm

ieni

ć: co

– n

a ja

kie za

chow

anie

?

2 m

inU.

sied

zą w

krę

gu.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Info

rmac

ja zw

rotn

a.Sa

moo

cena

.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Dzi

ękcz

ynny

re

laks

Form

a pr

acy:

grup

owa

Poło

wa

grup

y kł

adzie

się

na ko

cach

w u

kład

zie g

wiaź

dzist

ym. P

ozos

ta-

li U.

stoj

ą na

prze

ciwko

. Ich

zada

niem

jest

wyk

onan

ie m

asaż

u (n

p. rą

k i n

óg).

Na

sygn

ał N

. – U

. sto

jący

prze

suw

ają si

ę w

pra

wą

stro

nę i

mas

u-ją

kole

jneg

o U.

Po

wyk

onan

iu ćw

iczen

ia –

zam

iana

ról.

8 m

inW

olna

prz

estr

zeń,

poł

owa

klasy

leży

na

koca

ch, p

ołow

a kla

sy st

oi w

okół

leżą

cych

.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

166

Zada

nie

dla

uczn

ia

Czyn

nośc

i ucz

nia

Czas

w

ykon

ania

Ara

nżac

ja p

rzes

trze

ni

i pom

oce

dyda

ktyc

zne

Spos

oby

indy

wid

ualiz

acji

Spos

ób o

ceny

Częś

ć w

stęp

na: 8

–10

min

ut

Tytu

ł: Kol

orow

a lo

teri

a –

zaba

wa

orga

niza

cyjn

o--p

orzą

dkow

aFo

rma

prac

y: fro

ntal

na

U. u

staw

ieni

w k

ręgu

na

zbió

rce.

N. lo

suje

kolo

r dla

każd

ego

U., k

tóry

m

usi b

yć za

pam

ięta

ny. K

ażda

pow

stał

a gr

upa

(zgod

nie

z kol

orem

) lo

suje

inny

prz

yrzą

d cy

rkow

y. Do

wyb

oru:

piłe

czki,

chus

tki s

zyfo

now

e,

mac

zugi

, obr

ęcze

.

3 min

Przy

najm

niej

2 m

2 dla

każd

ego

U., p

iłecz

ki, ch

ustk

i szy

fono

-w

e, m

aczu

gi, o

bręc

ze –

prz

y-na

jmni

ej je

den

przy

rząd

dla

jedn

ego

U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Mar

sz n

a ra

z –

zaba

wa

ćwicz

ąca

refl e

ks,

kszt

ałtu

jąca

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. w

krę

gu m

asze

rują

w ry

tm m

uzyk

i na

, trz

ymają

c wyb

rany

prz

y-rz

ąd. P

oczą

tkow

o z p

omoc

ą N

., a p

otem

sam

odzie

lnie

„na

raz”

wy-

rzuc

ają tr

zym

any

przy

rząd

. Jedn

i wyk

onuj

ą to

ćwicz

enia

tą sa

mą

ręką

, in

ni p

rzer

zuca

ją re

kwizy

t z rę

ki do

ręki.

5 m

inPr

zyna

jmni

ej 2

m2 d

la ka

żdeg

o U.

, piłe

czki,

chus

tki s

zyfo

no-

we,

mac

zugi

, obr

ęcze

– p

rzy-

najm

niej

jede

n pr

zyrz

ąd d

la je

dneg

o U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Licz

ba

pow

tórz

eń za

leży

od

moż

liwoś

ci U.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m. In

form

acja

zwro

tna

N.

Częś

ć gł

ówna

: 25–

30 m

inut

Tytu

ł: Wsp

inac

zka

– za

ba-

wa

z czw

orak

owan

iem

Form

a pr

acy:

grup

owa

U. u

staw

ieni

trój

kam

i w lu

źnej

gro

mad

zie. D

wóc

h U.

opi

era

się p

le-

cam

i o si

ebie

, tw

orzą

c gaw

rę. T

rzec

i U. t

o ni

edźw

iedź

scho

wan

y w

e-w

nątr

z. N

a sy

gnał

nie

dźw

iedz

ie, c

zwor

akuj

ąc, w

ycho

dzą

na sp

acer

, by

spra

wdz

ić, cz

y ju

ż jes

t wio

sna.

Na

sygn

ał ch

owają

się

do g

awry

. Jede

n z n

iedź

wie

dzi je

st b

ez sc

hron

ieni

a. Po

pew

nym

czas

ie za

mian

a ró

l.

5 m

inPr

zyna

jmni

ej 2

m2 d

la ka

żde-

go U

.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

Tytu

ł: Cel

ujem

y –

zaba

wa

rzut

naFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. d

obie

rają

się w

czw

órki.

Każ

da cz

wór

ka st

aje w

mał

ym k

ręgu

, na

środk

u kł

adzie

obr

ęcz.

Grup

a rz

uca

piłk

ami d

o śro

dka

obrę

czy.

Gdy

wsz

yscy

traf

ią do

środ

ka, r

obią

krok

, zw

ięks

zając

odl

egło

ść o

d ob

rę-

czy.

Ćwicz

ą rz

uty

z wię

ksze

j odl

egło

ści.

5 m

inPi

łecz

ka (w

orec

zek

gim

na-

styc

zny)

dla

każd

ego

U.,

obrę

cz n

a cz

tery

oso

by.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Licz

ba

pow

tórz

eń za

leży

od

moż

liwoś

ci U

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Ska

cząc

e na

sion

-ko

– za

baw

a zw

inno

ścio

wa.

Form

a pr

acy:

indy

wid

ualn

a

U. w

luźn

ej g

rom

adzie

. Każ

dy k

ładzie

sobi

e na

nod

ze p

iłecz

kę (w

ore-

czek

) do

żong

low

ania

na st

opie

. Nas

tępn

ie sz

ybkim

ruch

em p

odrz

uca

piłkę

w g

órę

i ją ła

pie.

Ćw

iczen

ie n

ależy

wyk

onać

pra

wą

i lew

ą no

gą.

5 m

inPi

łecz

ka (w

orec

zek

gim

na-

styc

zny)

dla

każd

ego

U.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci. Li

czba

po

wtó

rzeń

zale

ży o

d m

ożliw

ości

U

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Tytu

ł: Gór

ska

dróż

ka –

za

baw

a ró

wno

waż

naFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. p

odzie

leni

na

3 zes

poły

w ce

lu zd

ynam

izow

ania

zaję

ć (m

niej

cze-

kani

a na

swoj

ą ko

lej).

Prze

d ka

żdą

grup

ą na

pod

łodz

e uł

ożon

a z p

i-łe

k, w

orec

zków

ście

żka,

któr

ą st

opni

owo,

po

każd

ej ko

lejce

, zw

ęża

N.

W p

ierw

szej

fazie

ście

żkę

poko

nują

U., k

ręcą

c na

ręce

jedn

ą ob

ręcz

, na

stęp

nie

dwie

obr

ęcze

.

10 m

inPi

łecz

ki (w

orec

zki g

imna

styc

z-ne

), dw

ie o

bręc

ze d

o żo

nglo

-w

ania

na g

rupę

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Obs

erw

acja

akty

wno

ści U

.

4 4

Tem

at: K

olor

y na

rozg

rzew

kę. O

bręc

ze –

dos

kona

leni

e rz

utów

i ch

wyt

ów

C

zas:

45

min

ut

167

Tytu

ł: Żon

gler

ka o

brę-

czam

i – za

baw

a zr

ęczn

o-śc

iow

aFo

rma

prac

y: gr

upow

a

U. w

par

ach,

w lu

źnej

gro

mad

zie. K

ażda

par

a m

a dw

ie o

bręc

ze

do żo

nglo

wan

ia. W

pie

rwsz

ym e

tapi

e po

dają

do si

ebie

jedn

ą ob

ręcz

pr

awą

i lew

ą rę

ką. N

astę

pnie

rzuc

ają, s

tojąc

nap

rzec

iw, d

wom

a ob

rę-

czam

i, najp

ierw

jedn

ą, po

tem

dru

gą. K

olej

ny e

tap

– na

prz

emian

pró

-bu

ją żo

nglo

wać

dw

oma

obrę

czam

i pod

obni

e jak

dw

oma

piłe

czka

mi.

Po k

rótk

iej s

erii,

wym

iana

rekw

izyta

mi.

5 m

inPo

jedn

ej o

bręc

zy n

a U.

Każd

y U.

wyk

onuj

e w

e-dł

ug in

dyw

idua

lnyc

h m

ożliw

ości.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

Częś

ć ko

ńcow

a: 5

–7 m

inut

Tytu

ł: Pre

zent

acje

– za

ba-

wa

rozlu

źniaj

ąca

Form

a pr

acy:

front

alna

U. w

krę

gach

pię

cioos

obow

ych.

Jede

n U.

rozk

ręca

tale

rz, p

rzek

łada

na

pale

c i p

odaje

nas

tępn

ym w

kole

. Ćw

iczen

ie je

st za

końc

zone

sukc

e-se

m, g

dy ta

lerz

yk w

róci

do U

., któ

ry g

o ro

zkrę

cił. M

ożna

pró

bow

ać ja

k na

jwię

ksze

j licz

by p

odań

, nim

tale

rzyk

się

zatr

zym

a. Pr

ezen

tacje

.

7 min

Tale

rz z

paty

czkie

m n

a 5

U.Ka

żdy

U. w

ykon

uje

we-

dług

indy

wid

ualn

ych

moż

liwoś

ci.

Sam

ooce

na w

e-dł

ug p

odan

ego

prze

z N. k

ryte

-riu

m.

168

Tropiciele. Część 2 | Elementarz muzyczny dla tropiących nauczycieli

ELEMENTARZ MUZYCZNY DLA TROPIĄCYCH NAUCZYCIELI

Piosenki i ćwiczenia rytmiczne, zabawy muzyczne

1. Jesień – Jesieniucha. zabawa rytmiczna z piosenką: dzielimy klasę na dwie grupy; I grupa mówi wszystkie wyrazy poza wyra-zem „cha”; II grupa mówi tylko wyraz „cha”. W innej wersji U. każde pojawienie się wyrazu „cha” wzmacniają klaskaniem.

zaśpiewanie piosenki przez U.2. Zabawa w naśladowanie odgłosów jesieni:

naśladowanie głosem naśladowanie na wybranym instrumencie orkiestra jesieni – ćwiczenie polega na wybraniu przez każdego U. odgłosu jesieni i zaprezentowaniu go w momencie wskazanym przez N. Można nagrać całość wykonania i zaprezentować je później całej klasie.

WARTO dokonać analizy słownej odtworzonych odgłosów jesieni w zakresie ich:

wysokości: odgłosy wysokie, średnie, niskie natężenia: odgłosy ciche, średnio ciche lub średnio głośne, głośne lub bardzo głośne tempa: wolne, umiarkowane, szybkie.

3. Nauka kolędy Przybieżeli do Betlejem. Dzielimy klasę na zespoły, które będą imitować głosem zwierzęta, np.:I grupa: kurczaki – cip, cipII grupa: koty – miau, miauIII grupa: kaczki – kwa, kwaIV grupa: owce – be, beV grupa: konie – ihaha, ihaha.

Zamiast tekstu wykorzystujemy głosy zwierząt w następujący sposób: wskazana grupa w rytmie kolędy podkłada swój głos zwierzęcy.

Przybieżeli do Betlejem cip, cip, cip, cip, cip, cip, cip, cip

Pasterze miau, miau, miau

Grają skocznie Dzieciąteczku kwa, kwa, kwa, kwa, kwa, kwa, kwa, kwa

Na lirze. ihaha

Chwała na wysokości be, be, be, be, be, be, be

Chwała na wysokości cip, cip, cip, cip, cip, cip, cip

A pokój ihaha

Na ziemi kwa, kwa, kwa

Chwała na wysokości miau, miau, miau, miau, miau, miau, miau

Chwała na wysokości be, be, be, be, be, be, be

A pokój cip, cip, cip

Na ziemi. ihaha

169

Elementarz muzyczny | Piosenki i ćwiczenia rytmiczne, zabawy muzyczne

Drugą i trzecią zwrotkę wykonujemy w taki sam sposób. Można pokusić się o podobne wykonanie in-nych kolęd.

4. Akompaniament kolędy Przybieżeli do Betlejem. Dzielimy klasę na zespoły instrumentalne, np.:I grupa: klawesyII grupa: trójkątyIII grupa: talerzeIV grupa: grzechotkiV grupa: tamburyna

W czasie śpiewu wybrani U. (2, 3 osoby) wykonują akompaniament do kolędy.Najważniejsza zasada akompaniamentu na instrumentach perkusyjnych: jeżeli rytm w piosence jest szyb-ki, akompaniujemy na instrumencie rzadko – wolno. Jeżeli jest wolny akompaniujemy więcej i szybko.

Przybieżeli do Betlejem klawesy – 2 uderzenia

Pasterze talerze – 3 uderzenia

Grają skocznie Dzieciąteczku grzechotki – 2 uderzenia

Na lirze. trójkąty – 3 uderzenia

Chwała na wysokości tamburyna – 4 uderzenia

Chwała na wysokości klawesy – 4 uderzenia

A pokój trójkąty – 3 uderzenia

Na ziemi talerze – 3 uderzenia

Chwała na wysokości tamburyna – 4 uderzenia

Chwała na wysokości klawesy – 4 uderzenia

A pokój trójkąty – 3 uderzenia

Na ziemi. talerze – 3 uderzenia

Drugą i trzecią zwrotkę wykonujemy w taki sam sposób lub inny. Można pokusić się o wykonanie innych kolęd w ten sam sposób.

Kolęda – radosna pieśń związana tematem z Bożym Narodzeniem śpiewana od 24 grudnia do 2 lutego każ-dego roku kościelnego. Utwór o charakterze religijnym. Treść kolędy związana jest z narodzinami Jezusa Chrystusa. Może przyjmować różnorodne formy: hymnu, chorału, marszu, poloneza, mazurka lub krako-wiaka.

Pastorałka – udramatyzowana kolęda wykonywana w dawnych wiekach przez wędrownych żaków i muzy-ków. Utwór o charakterze religijnym lub świeckim. Spotykamy również pastorałki ludowe o charakterze religijnym.

Informacje opracowane na podstawie: Encyklopedia muzyki, PWM, Kraków 1995.

170

ABC instrumentówFortepian – (chordofon): instrument strunowy, klawiszowy, młoteczkowy. Powstał z dawnego klawikordu. Fortepian jest instrumentem koncertującym, mogącym wykonać w tym samym czasie więcej niż jedną linię melodyczną. Może być instrumentem solowym, zespołowym, orkiestrowym. Wykorzystywany jest w muzy-ce artystycznej, klasycznej i rozrywkowej. Kobietę grającą na fortepianie nazywamy pianistką, mężczyznę grającego na fortepianie nazywamy pianistą.

Pianino – (chordofon): instrument strunowy, klawiszowy, młoteczkowy przeznaczony do celów domowych, i pedagogicznych. Odmiana fortepianu o pionowym układzie strun. Pianino jest instrumentem solowym lub zespołowym – kameralnym. Bardzo rzadko wykorzystywany jest do nagrań oraz celów koncertowych. Nie jest instrumentem orkiestrowym. Na pianinie możemy w tym samym czasie zagrać więcej niż jedną linię me-lodyczną. Kobietę grająca na pianinie nazywamy pianistką, mężczyznę grającego na pianinie nazywamy pia-nistą.

Informacje opracowane na podstawie:1. Mieczysław Drobner, Instrumentoznawstwo i akustyka, PWM, Kraków 1997.2. Jerzy Habela, Słowniczek muzyczny, PWM, Kraków 1980.

Piórkiem, dźwiękiem i pędzelkiemAntonio Vivaldi – Cztery pory roku – Le quattro stagioni op. 8 nr 1–4Informacje o utworze:

Aparat wykonawczy: głosy instrumentów. Zespół wykonawczy: orkiestra. Utwór: trzyczęściowy, programowo – ilustracyjny. Koncert nr 1 E-dur – Zima – L’Inverno.

– I część – tempo szybkie (Allegro non molto – nie bardzo ruchliwie): symbolizuje trzaskający mróz, doj-mujący wiatr, „zagrzewanie się biegiem i przytupywaniem”, a nawet „ szczękanie zębami”.

– II część – wolna (Largo – szeroko): miłe są chwile spędzone w zaciszu domowym przy kominku, kiedy na dworze pada.

– III część – szybka (Allegro – szybko): łyżwiarz kreśli na lodzie ósemki (harce, upadki, skoki). „Pojedy-nek dwóch wiatrów”, ciepłego sirocco i mroźnego boreasza, który zapowiada, że wkrótce nadejdzie zno-wu wiosna.

Warto wiedzieć:Sirocco – ciepły, często gorący wiatr południowy lub południowo-wschodni w regionie Morza Śródziemne-go; wieje głównie wiosną, niosąc pył pustynny znad Afryki lub Półwyspu Arabskiego na Sycylię, północne Włochy i Dalmację.Boreasz – bóg wiatru północnego; mówi się tak w przenośni także o wietrze północnym.

Informacje opracowane na podstawie:1. Teresa Chylińska, Stanisław Haraschin, Bogusław Schäffer, Przewodnik koncertowy, PWM, Kraków, 1991.2. www.encyklopedia.pwn.pl, dostęp 16.07.2012.3. Encyklopedia muzyki, PWM, Kraków 1995.


171

Informacje o kompozytorach i utworachFryderyk Franciszek Chopin – Preludium Des-dur op. 28 nr 15Preludium Des-dur to najbardziej znane i najpopularniejsze preludium zwane często Deszczowym ze wzglę-du na powtarzający się stale jeden dźwięk, który imituje krople deszczu. Sam kompozytor dopisał w nutach swojej uczennicy do słowa Prelud słowo deszcz. Dedykowane Josephowi Christophowi Kesslerowi oraz Ca-mille Pleyelowi.

Aparat wykonawczy: głos instrumentu – fortepian. Zespół wykonawczy: solo fortepianu. Utwór: miniatura instrumentalna.

Preludia Fryderyka Chopina to cykl miniatur instrumentalnych wzorowanych na twórczości Jana Sebastiana Bacha. Można je wykonywać pojedynczo lub kilka jednocześnie. Cechują się dużą zmiennością nastroju, emo-cji, melodii, tempa, charakteru, dynamiki. Należą do najważniejszych i najpiękniejszych utworów Fryderyka Chopina.

Preludium – początkowo krótki utwór instrumentalny będący wstępem do większego utworu, np. fugi, so-naty lub suity. Od romantyzmu to krótki utwór instrumentalny niebędący wstępem do innego dzieła tylko samodzielnym utworem, często o charakterze koncertowym, artystycznym.

Fryderyk Franciszek Chopin – polski kompozytor epoki romantyzmu, pianista wirtuoz, pedagog. Urodził się 1 marca 1810 roku w Żelazowej Woli, zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu. Najwybitniejszy kom-pozytor polski. Twórca niemal wyłącznie muzyki fortepianowej. Obok sześciu utworów z towarzyszeniem or-kiestry takich jak:– Koncert fortepianowy e-moll op. 11;– Koncert fortepianowy f-moll op. 25;– Wariacja B-dur op. 2 na temat La ci darem la mano z opery Don Giovanni W.A. Mozarta;– Fantazji A-dur na tematy polskie op. 13;– Rondo F-dur à la Krakowiak;– Polonez Es-dur op. 22 poprzedzony Andante spianato.Uprawiał i rozwijał takie formy jak:– Miniatury taneczne: mazurki, polonezy, walce, bolero, tarantelle, écossaise, kontredanse– Miniatury nietaneczne: etiudy, impromptu, nokturny, preludia, berceuse– Wielkie formy instrumentalne – jednoczęściowe: ballady, scherza, fantazja, barkarola– Fortepianowe gatunki klasyczne: ronda, sonaty, wariacje– Muzykę kameralną: m.in. trio, introdukcja, polonez, sonata– Pieśni: m.in. Życzenie, Śliczny chłopiec, Precz z moich oczu, Wojak, Hulanka– Inne kompozycje: m.in. Marsz żałobny, Largo, Galop.

Informacje opracowane na podstawie:1. http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/, dostęp 16.07.20122. Mieczysława Hanuszewska, 1000 kompozytorów, PWM, Kraków1986.3. Encyklopedia muzyki, PWM, Kraków 1995.

Fryderyk Franciszek Chopin – Mazurek D-dur op. 33 nr 2 lub 3Najbardziej popularny mazurek z op. 33, jeden z czterech. Dedykowany Róży Mostowskiej.

Aparat wykonawczy: głos instrumentu – fortepian. Zespół wykonawczy: solo fortepianu. Utwór: taneczna miniatura fortepianowa – trzyczęściowa ABA. Radosny, taneczny, witalny, żywiołowy. Porywa do tańca jak żywiołowy oberek. Zmienna dynamika.

Elementarz muzyczny | Informacje o kompozytorach i utworach

172

Warto wiedzieć

Mazur – ogólna nazwa wielu polskich tańców ludowych w metrum trójdzielnym, z charakterystycznym ryt-mem, tzw. mazurkowym: dwie szesnastki, dwie ósemki; stylizowane mazury w muzyce artystycznej są zwane mazurkami (w twórczości F. Chopina, K. Szymanowskiego, R. Maciejewskiego).

Informacje opracowane na podstawie:1. http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/, dostęp 16.07.20122. www.encyklopedia.pwn.pl


173

Jesień – Jesieniucha |


JESIEŃ – JESIENIUCHASłowa: Anna Bernat

Muzyka: Zbigniew Ciechan

1. Ale plucha cha cha, plucha cha cha! Ale dmucha cha cha, dmucha cha cha!

Ref. Niech tan leje, niech tam wieje, bis ja się bawię, ja się śmieję!

2. Żółta grucha cha cha, grucha cha cha! Hop, do brzucha cha cha, brzucha cha cha!

Ref. Niech tam leje...

3. Dla mnie jesień to jest mucha cha cha! Jesień, jesień, jesieniucha cha cha!

Ref. Niech tam leje...

174

MARZENIE O AFRYCESłowa: Agata de Mezer

Muzyka: Agata de Mezer

Tropiciele. Część 2 | Teksty i nuty piosenek

175

Marzenie o Afryce |

1. Nóżka za nóżką tup, tup, tup. W białym piasku ślady stóp zostawiamy. Bo to było latem, wracaliśmy z plaży. O takim lecie miło pomarzyć, gdy jesteśmy sami.

176

Ref. A za oknem szaruga, dzień jest krótki, noc długa, a za oknem pada deszcz. Słońce częściej podsypia, a nam śni się Afryka, tak gorąca jak kuchenny piec.

2. Nóżka za nóżką tup, tup, tup. Idziemy dróżką, ślady stóp zostawiamy. Górski potok zmoczył nam stopy, no i stąd ten motyw uroczy: Twoje ślady, moje ślady.

Ref. A za oknem...

3. Noga za nogą idą przez świat i już przybyło nam kilka lat, nie wiedzieć kiedy? Czy coś z tych marzeń o Afryce powróci w nasze dorosłe życie i pojedziemy tam, pojedziemy.

Ref. Gdy za oknem szaruga, dzień jest krótki, noc długa. Gdy za oknem pada deszcz. Słońce częściej podsypia, a nam śni się Afryka, tak gorąca jak kuchenny piec.

Tropiciele Część 2. | Teksty i nuty piosenek

177

Piosenka lalkarza |

PIOSENKA LALKARZASłowa: Jan Wilkowski

Muzyka: melodia ludowej piosenki francuskiej

1. Chodzi lalkarz światem, serce w nim rogate. Chodzi z wiatrem, z pluchą, z lalką za pazuchą. Ref. Hej! Hej! Jak wędrowne ptactwo. Hej! Hej! Kukiełkarskie bractwo. Tak łazi rad nierad najśmieszniejszy teatr.

178

2. Gdzie parawan stanie, tam nasze mieszkanie, gdzie się lalka wtuli, tam my u matuli.

Ref. Hej! Hej! Jak wędrowne ptactwo. Hej! Hej! Kukiełkarskie bractwo. Cztery strony wiatru, ot, i gmach teatru.

3. Tak łaził mój dziadek, pra- i prapradziadek. Ja też nie przestanę łazić z parawanem. Ref. Hej! Hej! Jak wędrowne ptactwo. Hej! Hej! Kukiełkarskie bractwo. Ścisnę lalkę w pięści, niech i wam się szczęści.


179

Fotografia psa |

FOTOGRAFIA PSASłowa: Anna Bernat

Muzyka: Zbigniew Ciechan

1. Oto fotografia psa, a pies na imię Toto ma. To foto Toto proszę was w kieszeni noszę cały czas.

2. Toto kundlem jest, to fakt a dla mnie to najmilszy psiak, to foto Toto proszę was w kieszeni noszę cały czas.

3. Ten mój Toto, co tu kryć, chce ze mną razem w szkole być – więc foto Toto proszę was w kieszeni noszę cały czas.

180

KOLĘDA NA DZWONKACHSłowa: Wanda Chotomska

Muzyka: Teresa Niewiarowska


181

Kolęda na dzwonkach |

1. Chodziły owieczki po zielonych łąkach, uczyły się dzwonić kolędę na dzwonkach, uczyły się pilnie, a gdy przyszedł grudzień, to tak zadzwoniły, że klękajcie ludzie. Ref. Dzwońcie, dzwońcie, dzwońcie dzwoneczki w szopce, grajcie, grajcie, grajcie kolędę owce. Ludziom na radość, Bogu na chwałę dzwońcie, dzwońcie, dzwońcie dzwoneczki małe.

2. Wędrowały owce przez głogi i ciernie, każda swego dzwonka pilnowała wiernie, zbójnik ich nie dostał, halny wiatr nie zabrał, pilnowały dzwonków, żeby w szopce zagrać.

Ref. Dzwońcie, dzwońcie, dzwońcie...

3. Zbiegły się owieczki, wszystkie co do jednej, do tej szopki małej, do tej szopki biednej, każda kolęduje dzwonkiem na pasterce, a te dzwonki dzwonią tak jak jedno serce.

Ref. Dzwońcie, dzwońce, dzwońcie...

182

KOLĘDA WRÓBLISłowa: Anna Bernat

Muzyka: Michał Ciechan

1. W śniegu śpi choinka biała, wróble czyszczą piórka. Zaświeciła gwiazdka mała, zatańczyła chmurka.

Ref. Ćwir, ćwir, ćwir zaćwierkały wróbelki kolędę, ćwir, ćwir, ćwir z wróbelkami kolędować będę!

2. Leci w świat kolęda wróbli pięknie rozćwierkana, niech weseli się stajenka nocą aż do rana!

Ref. Ćwir, ćwir, ćwir zaćwierkały wróbelki kolędę, ćwir, ćwir, ćwir z wróbelkami kolędować będę!


183

Lulajże, Jezuniu |

LULAJŻE, JEZUNIUSłowa: tradycyjne

Muzyka: tradycyjna

1. Lulajże, Jezuniu, moja perełko, lulaj, ulubione me pieścidełko.

Ref. Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj! A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj.

2. Zamknijże znużone płaczem powieczki, Utulże zemdlone łkaniem usteczki.

Ref. Lulajże...

3. Lulajże, piękniuchny mój Aniołeczku, Lulajże, wdzięczniuchny świata kwiateczku. Ref. Lulajże... 4. Lulajże, przyjemna oczom gwiazdeczko, Lulaj, najśliczniejsze świata słoneczko. Ref. Lulajże...

184

PRZYBIEŻELI DO BETLEJEMSłowa: tradycyjne

Muzyka: tradycyjna

1. Przybieżeli do Betlejem pasterze, grając skocznie Dzieciąteczku na lirze:

Ref. Chwała na wysokości, chwała na wysokości, a pokój na ziemi. (bis)

2. Oddawali swe ukłony w pokorze. Tobie z serca ochotnego, o Boże!

Ref. Chwała na wysokości...

3. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy, których oni nie słyszeli, jak żywi.

Ref. Chwała na wysokości...


klasa 1. część 1platformadobrychpraktyk.wid.org.pl/wp...poradniki...poradnik nauczyciela klasa 1....

Documents