„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”

Temat: ARCHITEKTURA-SPOŁECZEŃSTWO-POLITYKA-TECHNOLOGIA I WIZJAAutor: art. plast arch w. Marcelina Mikułowska Konspekt zajęćCzas trwania zajęć: 2 x 45 minutWiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna

Cele ogólne:

1. Ukazanie uczniom funkcji polityczno-społecznych architektury

2. Zaprezentowanie wizji i osiągnięć myśli danych czasów, które wraz z określoną i możliwą na dane

czasy technologią wpływały na formę architektury

3. Wykazanie uczniom związków formy architektury z realnym życiem i zrozumienie procesów

związanych z życiem społecznym i rozwojem cywilizacji.

4. Zajęcia otwierają ucznia na postrzeganie architektury jako, żywego elementu życia społecznego i

mechanizmów politycznych co znacznie wzmaga ich zainteresowanie tematem.

Cele szczegółowe:

1. Uczeń potrafi celnie określać czasy w których powstały konkretne budynki.

2. Uczeń potrafi celnie użyć trzech podstawowych pytań/ mianowników do analizy różnorodnych

form architektonicznych, co pomaga mu je odkodować, umieścić w określonych czasach i

prawidłowo odczytać formę.

3. Uczeń podsumowuje swoją wiedzę szkolną: o epokach następujących po sobie, a także poznaje

nazwy epok współczesnych w architekturze.

Technika: wykład interaktywny ( z pytaniami do uczniów) wraz z prezentacją multimedialną.

Przebieg zajęć:

1. Rozwinięcie pojęć: Społeczeństwo, Polityka, Architektura, Technologia

2. Prezentacja osi czasu i rozwoju myśli technologicznej od antyku, do współczesności.

3. Pokaz zdjęć form architektonicznych z różnych epok (układ chronologiczny) i wspólna próba

odpowiedzi na pytania: jakie znaczenie i funkcje społeczne, polityczne miał dany obiekt i jak

zaawansowany był technologicznie.

4. Podsumowanie

Omawiane obiekty i zagadnienia: Piramidy w Egipcie, Budowle romańskie, Kościoły gotyckie na

prowincji, Katedry Gotyckie w wielkich ośrodkach kulturowych, Neogotyk, Klasycyzm, Miasta przed

rewolucją przemysłową, Budynki przemysłowe, Zmiany w polityce i wizji w trakcie rewolucji

przemysłowej, Budynki biurowe w Europie porównane ze Stanami Zjednoczonymi, Pierwsze

wieżowce, Wojna i jej wpływ na miasta, Idea modernizmu i wielkie zmiany w strukturze miast, Skąd

się wzięły bloki, Styl międzynarodowy, Architektura symboliczna na przykładzie Pałacu Kultury,

Współczesne idee w architekturze i symbole prestiżu oraz bogactwa miast, Co to jest postmodernizm

w architekturze?, Star-architekci budują na całym świecie, Nowe miasta na pustyni, Ekologiczna

architektura współczesna, Idea europejskiej dobrej przestrzeni miejskiej.

„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”

Temat: PROBLEMY PRZESTRZENI PUBLICZNEJKonspekt zajęćAutor: art. plast. arch. w. Marcelina Mikułowska Czas trwania zajęć: 2 x 45 minutWiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna

Cele ogólne:

1. Zrozumienie przez uczestników czym jest miasto od strony organizacyjnej (kto zarządza miastem, jak miasto jest finansowane, kto ustala zasady/przepisy obowiązujące w mieście

2. Uczeń zdobędzie wiedzę na temat tego, co wpływa na faktyczny kształt miasta

Cele szczegółowe:

1. Uczniowie dowiedzą się i zrozumieją: że efekt końcowy odbieranej przez nich przestrzeni miejskiej jest wynikiem konstelacji uwarunkowań

2. Uczeń potrafi: rozróżnić zadania samorządu i sektora prywatnego

3. Uczeń rozumie kim jest niezależny inwestor

4. Uczeń rozumie skąd się biorą podatki,

5. Uczeń potrafi rozróżnić zadania różnych podmiotów: konserwator zabytków, drogowcy, urbaniści, politycy

6. Uczeń potrafi zrozumieć miasto jako konstelację różnych interesów, odpowiedzialności i ścierających się wizji.

7. Uczeń potrafi krytycznie odnieść się do procesów architektoniczno-urbanistycznych zachodzących w jego miejscowości

Technika: wykład interaktywny ( z pytaniami do uczniów) wraz z prezentacją multimedialną.

Przebieg zajęć:

1. Prezentacja i omówienie slajdu pokazującego obraz miasta z różnymi obszarami, które mają na nie

wpływ: zadania gminy, bezpieczeństwo publiczne, drogi i komunikacja, mieszkalnictwo, biznes i duże

inwestycje, inwestycje miejskie w obiekty użyteczności publicznej, przestrzeń publiczna, politycy i

ruchy społeczne, które wymagają zmian w mieście, symbole, pomniki, reklama w mieście jako

element gospodarki i walki estetycznej, potrzeby jednostki i rodziny, wykluczenie społeczne, bieda,

opieka nad słabszymi.

2. Prezentacja i omówienie slajdu pokazującego zadania własne samorządu, podział kompetencji

władzy wykonawczej i ustawodawczej w gminie. Prezentacja jednostek podległych burmistrzowi i

omówienie problemów współpracy rozczłonkowanych wydziałów, omówienie relacji gmin z

niezależną gospodarką.

3. Pojęcie własności, działki, inwestycji, planu zagospodarowania przestrzennego, decyzji o

warunkach zabudowy- czyli co gmina lub inwestor może zrobić, jakie są praktyczne zasady działania

inwestycyjnego.

4. Miasto w reklamie, czyli jak przestrzeń miejska i gminy radzą sobie z przedsiębiorcami, dla których

reklama jest istotnym elementem działania.

Omawiane pojęcia: Co to jest samorząd lokalny, inwestorzy, plan zagospodarowania

przestrzennego, pojęcie działki, własności gruntów.

„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”

Temat: Przestrzeń wspólnej odpowiedzialności - architektura w kontekścieAutor: mgr. Inż. arch. Agata Wojciechowska-GrygoKonspekt zajęćCzas trwania zajęć: 2 x 45 minutWiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna

CELE EDUKACYJNE:

1. zrozumienie roli kontekstu przestrzennego w architekturze – pojęcie ładu przestrzennego

2. zrozumienie dlaczego jakaś architektura (wnętrze urbanistyczne) podoba się nam lub nie

3. zrozumienie konieczności wprowadzenia ogólnie obowiązujących zasad przy procesach

związanych z urbanistyką i architekturą

4. ogólne rozeznanie w aktach prawa lokalnego oraz dokumentach, które należy otrzymać lub z którymi należy się zapoznać przed rozpoczęciem procesu budowlanego, a które mają decydujący wpływ na kształt inwestycji

CELE SZCZEGÓŁOWE:

1. uczeń potrafi odpowiedzieć na pytanie dlaczego konkretna architektura (wnętrze urbanistyczne) podoba się nam lub nie

2. uczeń rozumie potrzebę kształtowania przestrzeni, a nie tylko poszczególnych obiektów budowlanych

3. uczeń ogólnie rozumie pojecie ładu przestrzennego i kontekstu architektonicznego oraz ich znaczenie

4. uczeń ma ogólne rozeznanie gdzie i jakich dokumentów należy szukać/ubiegać się, przed rozpoczęciem procesu budowlanego

FORMY PRACY:

1. grupowa – wykład teoretyczny połączony z prezentacją multimedialną. Wykład interaktywny – zadawanie pytań uczniom i uzyskiwanie analitycznych odpowiedzi.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

1. prezentacja multimedialna, zawierająca liczne przykłady fotografii obiektów, kopii

dokumentów itp.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Wprowadzenie do zagadnienia ładu przestrzennego i pojęcia urbanistyki – próba wartościowania wykonanych wcześniej przez uczniów makiet

2. Przedstawienie koncepcji kontekstu architektonicznego i kształtowania przestrzeni w analogii z życiem codziennym - proces ubierania, gdzie poszczególne obiekty są jak poszczególne elementy garderoby, które pomimo tego, że osobno prezentują się dobrze, w zestawieniu trudno je do siebie dopasować

3. Przykłady dobrze zaprojektowanych wnętrz urbanistycznych oraz próba ich analizy i zdefiniowania

4. Tworzenie różnych pierzei (elewacji ulicznych) na ekranie i próba zdefiniowania przypisanych im przez uczniów wartości

5. Przykłady architektury niewłaściwie wpisanej w kontekst otoczenia, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów współczesnych dominujących nad architekturą historyczną - analiza

6. Architektura „pseudohistoryczna” wpisana w kontekst historyczny jako niewłaściwe podejście do tworzenia przestrzeni

7. Pytanie o konieczność regulacji prawnych związanych z tworzeniem przestrzeni

8. Planowanie przestrzenne – skrótowe przedstawienie ogólnych dokumentów powstających celem kształtowania ładu przestrzennego, a niezbędnych do rozpoczęcia procesu budowlanego (przykłady dokumentów)

9. Przykłady architektury dobrze i źle wpisanej w kontekst urbanistyczny

10. Dobre i złe przykłady łączenia „starego” z „nowym”

11. Reklama w mieście jako problem przestrzenny (na przykładach)

ŹRÓDŁA:

1. czasopismo „Architektura-Murator”2. czasopismo „Archiwolta”3. www.architektura.muratorplus.pl4. www.bryla.pl5. www.skyscrapercity.com

„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”

Temat: PRZESTRZEŃ PUBLICZNA – DIALOG Z OTOCZENIEMAutor: mgr inż. Urszula Knercer-Grygo, arch. krajobrazuKonspekt zajęćCzas trwania zajęć: 2 x 45 minutWiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna

Zagadnienia:

- przestrzeń publiczna – definicja, funkcje, przykłady,

- projektowanie miejskiej przestrzeni publicznej,

- rola użytkowników przestrzeni publicznej w jej kształtowaniu,

- właściwe i niewłaściwe wykorzystywanie przestrzeni publicznej,

- estetyka przestrzeni publicznej.

Cele zajęć:

˗ zapoznanie słuchaczy z podstawowymi definicjami dotyczącymi przestrzeni publicznej, przedstawienie funkcji jaką pełni,

˗ zaprezentowanie pozytywnych i negatywnych przykładów kształtowania przestrzeni miejskiej,

˗ uświadomienie młodzieży o możliwościach ich osobistego udziału w kształtowaniu przestrzeni publicznej,

˗ zachęcenie młodzieży do aktywnego korzystania z przestrzeni publicznej,

˗ wzbudzenie u młodzieży postawy obywatelskiej,

˗ wzmacnianie poczucia tożsamości z własnym miastem.

Uczeń będzie umiał:

- określić co to jest przestrzeń publiczna,

- przedstawić przykłady i funkcje przestrzeni publicznej,

- określić czy dana przestrzeń publiczna jest właściwie zaprojektowana, spełnia swoją funkcję, czy jest estetyczna,

- znał możliwości własnego udziału w kształtowaniu przestrzeni publicznej,

- świadomie korzystać z przestrzeni publicznej.

Metody pracy:

- wykład interaktywny ( z pytaniami do uczniów) wraz z prezentacją multimedialną.

Przebieg zajęć:

1. Przedstawienie definicji przestrzeni publicznej, jako wszelkich miejsc dostępnych powszechnie. Obszar o szczególnym znaczeniu dla zaspokajania potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich życia i sprzyjający nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego położenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne.

2. Wymienienie przykładów przestrzeni publicznych: drogi i ulice; place miejskie; obiekty użyteczności publicznej, jak np. pasaże centrów handlowych, hole kinowe, dworcowe, hale targowe, muzealne; tereny zieleni.

3. Omówienie głównych elementów kompozycyjnych, podstawowych zasad projektowania, urządzania wybranych przestrzeni publicznych.

4. Przedstawienie definicji placu miejskiego, funkcji jakie pełnią place miejskie: publiczne, sakralne, handlowe, reprezentacyjne, widokowe, i in.

5. Przedstawienie zagadnienia zieleni miejskiej. Wskazanie jakie są rodzaje zieleni w mieście oraz funkcji jaką pełni: zdrowotne, przyrodnicze, ochronne, ekologiczne, estetyczne, wypoczynkowe, rekreacyjne, i in.

6. Zaprezentowanie wybranych przykładów wraz ze zdjęciami przestrzeni publicznych z Polski i ze świata oraz ich omówienie, w tym sposobów kształtowania i użytkowania: przykłady pozytywne oraz negatywne.

Dyskusja z uczniami na temat im znanych pozytywnych i negatywnych przykładów przestrzeni publicznej, znajdujących się przede wszystkim w ich miastach.

7. Przedstawienie inicjatyw na całym świecie związanych z przestrzenią publiczną, odzyskiwanie przestrzeni zaniedbanych, zdegradowanych, parkingowych i przywracanie im funkcji publicznej, aktywizacja społeczeństwa do przebywania, działania w tych przestrzeniach, podnoszenie wartości estetycznej, np. High Line Park w Nowym Jorku, inicjatywa ożywienia Targu Węglowego w Gdańsku, projekt “Miasto i ogród” w Warszawie, ogólnoświatowa inicjatywa Park(Ing) Day, Moss Art., i in.

Dyskusja z uczniami na temat propozycji ich udziału i możliwości wykorzystania wybranych przestrzeni publicznych.8. Podsumowanie

„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”

zajęcia artystyczne

Konspekt zajęćTemat: etap 1: Kształtowanie Oryginalnych form przestrzennychetap 2: Architektura – miasto – model urbanistycznyWARSZTATY RZEŹBIARSKO-ARCHITEKTONICZNO-URBANISTYCZNEAutor: mgr Adam CieślakCzas trwania zajęć: 2 x 1,5 godzWiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna

Miasta, które są skupiskami ludzi tworzą przestrzeń nazywaną „przestrzenią publiczną”, czyli dostępną dla wszystkich, przez co pełnią istotną rolę i mocno oddziałują na człowieka. Oddziaływanie to następuje nie tylko w związku z funkcjonalnością i ergonomią, lecz również w związku z kształtowaniem wrażliwości estetycznej ludzi. Uświadamianie młodym ludziom tych problemów stwarza możliwość przygotowania ich do pełniejszego i bardziej świadomegokorzystania z przestrzeni publicznej, a także do późniejszego jej kreowania.

CELE EDUKACYJNE

Cele ogólne:

1. Wyposażenie uczniów w wiedzę oraz umiejętności manualne i warsztatowe.2. Rozbudzanie twórczej i refleksyjnej postawy wobec siebie i świata, rozbudzenie wartości estetycznych, etycznych i innych.3. Pobudzanie aktywności intelektualnej oraz kształtowanie kreatywnej postawy w realizacji różnych zadań.4. Rozwijanie inwencji, wyobraźni i wrażliwości.5. Pogłębienie zainteresowań.6. Inspirowanie uczniów do aktywności twórczej.7. Ukazywanie uczniom różnych funkcji miasta.8. Ukazanie uczniom szerokiego kontekstu przestrzeni publicznej.9. Uświadamianie uczniom problemów związanych z aranżacją przestrzeni.10. Uczeń poznaje znaczenia funkcji publicznych i związaną z nimi odpowiedzialność.

Cele szczegółowe:

1. Uczeń poznaje pojęcia związane z architekturą i przestrzenią publiczną.2. Uczeń poznaje przykłady architektury dawnej oraz współczesnej.

3. Uczeń tworzy modele przestrzenne architektury oraz małej architektury.4. Uczniowie w grupach tworzą makiety miasta.

MATERIAŁ NAUCZANIA

Program warsztatów skierowany jest do młodzieży zainteresowanej problemami związanymi z architekturą i otaczającą nas wspólną przestrzenią publiczną.

Ilość uczestników: Zajęcia można przeprowadzać w grupach 5 – 8 uczniów

Wiek uczestników: Młodzież gimnazjalna i licealna

Czas trwania warsztatów: Minimum 3 godziny zegarowe podzielone na dwa etapy po 1,5 godziny. Zajęcia mogą trwać dłużej w zależności od zaangażowania uczestników.

PRZEBIEG WARSZTATÓW

Pierwszy etap - Kształtowanie Oryginalnych form przestrzennych

Przedstawienie zadania. Omówienie przygotowanych przykładów architektury i ich funkcji ze szczególnym zaznaczeniem ich roli na oddziaływanie w przestrzeni publicznej na człowieka.Wyjaśnienie pojęć związanych z architekturą oraz przestrzenią publiczną. Uczniowie wykonują szkice, które mają im pomóc w uchwyceniu kształtu i proporcji wybranejbryły architektonicznej. Prowadzący omawia wzajemne relacje, proporcje płaszczyzn i poszczególnych brył. Poruszone są również zagadnienia małej architektury i form przestrzennych takich jak rzeźby, czy fontanny. Uczniowie uwzględniają w swoich projektach funkcje budynków ( np.: galeria sztuki, muzeum, kino, szkoła, sklep, kawiarnia, bank, szpital itd. ) Po skończeniu szkiców prowadzący demonstruje jak można przygotować poszczególne elementy do wycinania i klejenia. Uczniowie otrzymują odpowiednie narzędzia i materiały i przygotowują własne modele architektury oraz małej architektury z uwzględnieniem skali makiety którą będą tworzyć w drugim etapie. Modele są tworzone z balsy modelarskiej lub z grubej tektury. Uczniowie rozrysowują poszczególne elementy oraz siatki brył, a następnie wycinają je nożyczkami lub nożykiem do cięcia papieru. Przy pomocy prowadzącego poszczególne elementy są sklejane w całość klejem z pistoletu do klejenia na ciepło (pozwala to na szybki efekt pracy). Uczniowie prezentują swoje prace. Prowadzący warsztaty komentuje dokonania uczniów.

Drugi etap - Architektura – miasto – model urbanistyczny

Uczniowie przygotowują się do tworzenia makiety miasta na podkładzie z grubej tektury o powierzchni 140mm x 100mm (mogą to być dwie sklejone tektury o wymiarach 100mm x 70mm). Uczniowie wybierają z pośród siebie „Burmistrza” i jego zastępcę. Mają oni

decydujący głos w sprawie rozplanowania przestrzeni „miasta”. Trzeba jednak zaznaczyć, że dotyczy to tylko i wyłącznie sytuacji spornych.

Uczniowie planują przestrzeń makiety z wykorzystaniem wykonanych wcześniej modeli. Na tym etapie pojawi się potrzeba dobudowania brakujących elementów takich jak drzewa, brakujące ławki, woda, proste modele ludzi samochodów (wycięty z kartonu kształt) itp. Można wydzielić z grupy osoby do tych działań tak by nie przerywać prać nad makietą.Uczniowie prezentują makietę miasta. Wspólnie dyskutujemy na temat pracy. Prowadzący zwraca uwagę na poprawność i zasadność podjętych decyzji co do zagospodarowania przestrzennego i jaki mogą mieć wpływ na mieszkańców zaprojektowanego miasta.Prowadzący czuwa nad każdym etapem warsztatów.

KOMENTARZ DO REALIZACJI

OGÓLNA KONCEPCJA

Zwrócenie uwagi na wpływ otoczenia na człowieka. Poznanie podstawowych pojęć związanych z architekturą oraz przestrzenią publiczną. Poznanie ogólnych zasad projektowania w kontekście funkcji i roli w społeczeństwie. Kształtowanie obserwacji , analizyi interpretacji otaczającej nas przestrzeni i zachodzących w niej zjawisk.

MATERIAŁY DYDAKTYCZNE

Przykłady architektury

WSKAZÓWKI METODYCZNE

• wykład, mini – wykład• pogadanka• wykład interaktywny • demonstracja• ćwiczenia praktyczne • korekta indywidualna • autoprezentacja • przegląd

Metody i techniki nauczania:

Wykład, mini-wykład - To metoda stosowana na początku lekcji, umożliwia przekazywanie wiedzy niezbędnej do wprowadzenia ucznia w temat.

Pogadanka - To dialog nauczyciela z uczniem. Nauczyciel stawia różnie zbudowanepytania, a uczeń na nie odpowiada. Nauczyciel powinien wiedzieć do czego zmierza każde pytanie.

Wykład interaktywny- To metoda nauczania polegająca na aktywnym uczestnictwie w wykładzie-dyskusji wszystkich

uczestników; opiera się na wspólnym dochodzeniu do omawianego zagadnienia.

Demonstracja-Demonstracja to Pokaz konkretnych umiejętności zrobiony przez nauczyciela.

Ćwiczenia praktyczne - Ćwiczenia polegają na zaprojektowaniu i wykonaniu prac na zadany temat, poruszający różnorodne zagadnienia. Ćwiczenia te, są dopasowane stopniem trudności do ucznia, oraz grupy, w której zadanie jest realizowane.

Korekta indywidualna (konsultacje)- Korekta indywidualna polega na rozmowie nauczyciela z uczniem na temat pomysłu, według jakiego uczeń chce rozwiązać dane zagadnienie. Rozmowa ma za zadanie akceptację dobrych wyborów lub naprowadzanie ucznia na trafniejsze rozwiązania w opracowywanym przez niego temacie.

Autoprezentacja - Autoprezentacja to metoda polegająca na przedstawieniu przez ucznia jegopracy i uzasadnieniu celowości jego wyborów w trakcie realizacji.

Przegląd- Przegląd polega na przygotowaniu przez uczniów ekspozycji swoich prac z. Podczas przeglądu, moderowanego przez nauczyciela, uczniowie dzielą się swoimi przemyśleniami dotyczącymi danej pracy. Dzięki temu uczą się wypowiadać fachowym językiem i wyciągać wnioski. Przegląd służy nabyciu przez uczniów większej świadomości plastycznej i ewaluacji pracy.

OPIS WARUNKÓW NIEZBĘDNYCH DO REALIZACJI WARSZTATÓW

1. Odpowiednio duża sala z dużymi stołami takimi aby można było stworzyć powierzchnię do pracy o wymiarach nie mniejszych niż: 1,5m x 1,5m2. Stoły montażowe (dodatkowe miejsce prac do wycinania i klejenia)3. Przygotowanie odpowiednich materiałów: karton, balsa modelarska lub gruba tektura, noże do cięcia papieru, nożyczki, klej do pistoletu, pistolet do klejenia na ciepło, blok rysunkowy, ołówki, linijki.4. Pozytywna atmosfera i chęć pracy twórczej uczestników.

„DOM MENDELSOHNA – MIEJSCE NA ARCHITEKTURĘ”

zajęcia artystyczne

Konspekt zajęćTemat 1: A architektura, a fotografia…Temat 2: Architektura ożywiona WARSZTATY FOTOGRAFICZNO-ANIMACYJNO-FILMOWE z wykładamiAutor: mgr Karolina LewandowskaCzas trwania zajęć: 3 godz.Układ zajęć: 2x wykład (45 min), warsztaty 1,5 godz. Wiek uczestników: młodzież gimnazjalna i licealna

Temat 1: A architektura, a fotografia…

Zagadnienia:

- zapoznanie słuchaczy z genezą słowa „fotografia” - wybrane fakty i przykłady z historii fotografii- światłoczułość materiałów fotograficznych i czasy naświetlania.- parametry obiektywów.- Co sprawia, że zdjęcie jest „dobre”

Cele zajęć:

Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi faktami historycznymi dotyczącymi fotografii.Prezentacja wybranych fotografów ze względu na ich zainteresowania tematem architektury imiasta: Daguerre, Fenton, Atget, Evans, Frank, Eggleston, Wieteska

Uświadomienie znaczenia czasu naświetlania i parametrów obiektywów oraz myślenia o kompozycji w czasie robienia fotografii.

Wzmacnianie poczucia własnej wartości i rozwijania zainteresowań gimnazjalistów.

Uświadomienie młodzieży możliwości atrakcyjnego spędzania czasu wolnego.

Uczeń będzie umiał:

- przedstawić genezę słowa „fotografia” - określić czas powstania wynalazku, podać nazwę pierwszej techniki fotograficznej

- scharakteryzować różnice pomiędzy fotografią cyfrową i tradycyjną- wykonać poprawne zdjęcie aparatem cyfrowym

Metody pracy: prezentacja multimedialna,dyskusja, burza mózgów, ćwiczenie praktyczne fotografowanie

Środki dydaktyczne: Prezentacja multimedialna, aparaty cyfrowe, statywy, źródła światła

Pojęcia kluczowe: fotografia, światło, ISO, ekspozycja, kompozycja

Przebieg zajęć:

1. Prezentacja multimedialna2. Zapoznanie z pojęciami i faktami z historii fotografii wybranymi ze względu na temat zajęć architekturę. Prezentacja artystów zajmujących się tematyką miasta i architektury w swoich pracach. Zapoznanie z zasadami BHP.3. Omówienie techniki fotografowania aparatami cyfrowymi z obiektywami o stałych ogniskowych.4. Wykonywanie zdjęć. Konsultacje.5. Podsumowanie warsztatów. Omówienie zdjęć.

Temat 2: Architektura ożywiona

Zagadnienia:

- zapoznanie słuchaczy z podstawowymi faktami z historii kina.- technika poklatkowa genialność i prostota.- wybrane przykłady z historii kina „Zemsta kinooperatora” W. Starewicza, „MUTO a wall-painted animation by BLU”- światłoczułość materiałów fotograficznych i czasy naświetlania w filmie.- parametry obiektywów.- Animacja przedmiotów, animacja światła, ruch kamery, ruch w kadrze, zdjęcia trikowe, montaż nieliniowy,

Cele zajęć:

Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi faktami historycznymi dotyczącymi filmu.Zapoznanie z techniką animacji poklatkowej.Wzmacnianie poczucia własnej wartości i rozwijania zainteresowań gimnazjalistów.Uświadomienie młodzieży możliwości atrakcyjnego spędzania czasu wolnego.

Uczeń będzie umiał:

- przedstawić historię wynalazku kinematografu.- określić czas powstania wynalazku.- scharakteryzować technikę animacji poklatkowej, podać przykłady z historii kina.- wykonać samodzielnie animację w technice poklatkowej.

Metody pracy:

prezentacja multimedialna,dyskusja, burza mózgów, ćwiczenie praktyczne fotografowanie, montowanie.

Środki dydaktyczne:

Prezentacja multimedialna, aparaty cyfrowe, statywy, źródła światła, komputer, program do montażu

Pojęcia kluczowe:

Film, animacja, fotografia, światło, ISO, ekspozycja, kompozycja

Przebieg zajęć:

Prezentacja multimedialnaZapoznanie z pojęciami i faktami z historii filmu. Prezentacja artystów zajmujących się tematyką miasta i architektury w swoich pracach.Omówienie techniki animacji poklatkowej, roli scenariusza w filmie, znaczenia światła. Omówienie zadania warsztatowego, podział zadań.Wykonywanie zdjęć. Konsultacje. Montaż filmu.Podsumowanie warsztatów. Omówienie filmów.tematyką miasta i architektury w swoich pracach.