krajowa rada radiofonii i telewizji

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji

Warszawa, 27 kwietnia 2009

Wideo na żądanie w kontekście implementacji tzw. dyrektywy „O

audiowizualnych usługach medialnych”

Dr Paweł Stępka KRRiT

Struktura prezentacji

1. Postanowienia dyrektywy AMS dotyczące usług na żądanie

2. Rodzaje usług na żądanie

3. Rynek usług na żądanie w Europie

4. Przykłady usług na żądanie na Polskim rynku

5. Przypadki graniczne

6. Podsumowanie – tematy do dyskusji





1. Postanowienia dyrektywy AMS dotyczące usług na żądanie



Warunki jakie musi spełniać audiowizualna usługa medialna (AMS)

WARUNKI:

1. Musi być usługą w rozumieniu art. 49 i 50 Traktatu (art. 1 lit. a)

2. Musi być usługą dostarczaną – poprzez sieci łączności elektronicznej (art. 1 lit. a)

3. Musi mieć charakter audiowizualny (art. 1 lit. a i motyw 22)

4. Głównym celem musi być dostarczanie audycji (art.1 lit. a i motyw 18)

5. Musi obejmować środki masowego przekazu jako nośnik informacji, rozrywki i edukacji dla ogółu odbiorców i musi być przeznaczona do odbioru przez znaczną część ogółu odbiorców mieć na nią wyraźny wpływ (art. 1 lit. a i motyw 16 i 18)

6. Musi być świadczona przez dostawcę ponoszącego odpowiedzialność redakcyjną (art. 1 lit. a i motyw 23)

WARUNKÓW NIE SPEŁNIAJĄ:

1. Prywatne witryny www

2. Kina, wypożyczalnie DVD

3. Radio, usługi głosowe, prasa

4. Wyszukiwarki, gry hazardowe

5. Prywatna korespondencja

6. Treść generowana przez

użytkowników



Audiowizualna usługa medialna na żądanie

Audiowizualna usługa medialna na żądanie (tzn. nielinearna audiowizualna usługa medialna) oznacza audiowizualną usługę medialną świadczoną przez dostawcę usług medialnych, umożliwiającą użytkownikowi odbiór audycji w wybranym przez niego momencie i na jego życzenie w oparciu o katalog audycji przygotowany przez dostawcę usług medialnych;

Audiowizualne usługi medialne na żądanie różnią się od usług przekazu telewizyjnego możliwościami wyboru i kontroli, jakie dają użytkownikowi, a także wpływem, jaki wywierają na społeczeństwo. Uzasadnia to objęcie audiowizualnych usług medialnych na żądanie węższym zakresem regulacji, co oznacza, że powinny one pozostawać w zgodności jedynie z podstawowymi zasadami określonymi w niniejszej dyrektywie. (motyw 42 preambuły)



Obowiązki nałożone dyrektywą na AMS na żądanie

Stopień podstawowy regulacji:

obowiązki informacyjne (art. 3a dyrektywy) zakaz podżegania do nienawiści (art. 3b dyrektywy) ułatwianie dostępu do usług osobom niepełnosprawnym (art. 3c dyrektywy) obowiązek respektowania uprawnień posiadaczy praw do audycji (art. 3d dyrektywy) wymogi jakościowe dotyczące handlowych przekazów audiowizualnych (art. 3e dyrektywy) wymogi odnoszące się do sponsorowania audycji (art. 3f dyrektywy) wymogi odnoszące się do lokowania produktu (art. 3g dyrektywy) reguły dotyczące ochrony małoletnich przed nieodpowiednimi treściami (art. 3h dyrektywy)

Stopień rozszerzony regulacji:

reguły dotyczące promowania utworów europejskich w usługach na żądanie (art. 3i dyrektywy)



2. Rodzaje usług na żądanie



Rodzaje usług na żądanie- ze względu na miejsce przechowywania treści

Push VoD – Usługa dostarczana za pomocą infrastruktury, która nie zapewnia kanału zwrotnego. Oferta jest przesyłana do set-top boxów klienta, gdzie jest przechowywany na twardym dysku. Klienci mają możliwość wyboru plików z pakietu. Korzystanie wymaga posiadania set top boxów wyposażonych w funkcję PVR. Oferta programowa jest zmieniana przez operatora. Przykłady w Polsce: Platforma „n”, Cyfra Plus.

Pull VoD –Jest on charakterystyczny dla infrastruktury zapewniającej kanał zwrotny. W tym przypadku pliki audiowizualne są przechowywane w formie katalogu u operatora i wybierane są przez klientów za pomocą kanału zwrotnego. Klienci mają możliwość wyboru spośród wszystkich plików audiowizualnych udostępnionych na serwerze operatora. Przykłady w Polsce: wideo na życzenie (TP SA), Tivi.pl, Plejada.pl etc.



Rodzaje usług na żądanie - ze względu na infrastrukturę

Rodzaje usług na żądanie – ze względu na model biznesowy

Najczęściej usługi na żądanie świadczone są na zasadzie wypożyczania plików audiowizualnych (Rental VoD). Wyróżnia się kilka wariacji tego modelu:

Pay per Download - opłata za wypożyczenie pojedynczego pliku Subscription VoD (SVoD) – opłata subskrypcyjna Packs – opłata za pakiet programów dostarczanych przez dostawcę Packages – system opłat podobny do karty pre-paidowej. Każde wypożyczenie

oznacza zmniejszenie kredytu na karcie.

Serwisy na żądanie udostępniają również treść bez opłat (FoD) lub pozwalają na jej

zakup (Download to own VoD)



3. Rynek usług na żądanie w Europie



Rynek usług na żądanie w Europie

W 2006 roku w 30 państwach europejskich rynek na żądanie wygenerował przychody w wysokości 400 mln. EUR co stanowiło 0,5% wartości całego rynku telewizyjnego.

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Filmflex.jpg



4. Przykłady usług na żądanie na Polskim rynku



Przykłady usług na żądanie na polskim rynku

Zidentyfikowano 21 serwisów na żądanie w Polsce z czego aż 16 w Internecie (system otwarty). Większość stanowią serwisy płatne, wśród których dominuje model oparty o opłatę za wypożyczenie pojedynczego pliku audiowizualnego. W 2009 roku serwisy na żądanie mają uruchomić m.in. najwięksi operatorzy kablowi (Aster, UPC, Vectra).



Treść w polskich serwisach na żądanie

Analiza gatunków oferowanych przez dostawców na żądanie wskazuje, iż dominują dostawcy dzieł kinematograficznych. Duża popularnością cieszą się również seriale oraz programy rozrywkowe. W większości przypadków dostawcy oferują produkcje dostarczane przez producentów zewnętrznych lub nadawców telewizyjnych na zasadach catch-up TV. Stosunkowo niewiele jest treści oryginalnej oraz generowanej przez użytkowników.



Przykłady usług na żądanie na polskim rynku – Tivi.pl

Tivi.pl to przedsięwzięcia Agory i Grupy ATM w Internecie. Serwis udostępnia treść bez opłat (FoD)

Specyfika serwisu:Serwis opiera się na audycjach własnej produkcji. Są to miniseriale (odcinki do 10 minut) np.. Pitu Pitu, Klatka B etc. Serwis oferuje ponadto serwis sołecznościowy, forum oraz sklep. Serwis daje możliwość współredagowania treści przez internautów.

Tivi finansowane jest z reklam, lokowania produktu i możliwości emisji seriali na innych stronach.



Przykłady usług na żądanie na polskim rynku – Plejada.pl

Plejada.pl to serwis internetowy należący do grupy TVN. Serwis udostępnia część treści bez opłat a za część trzeba płacić.

Specyfika serwisu:Plejada.pl to przykład usługi typu catch-up TV oferowanej przez nadawcę. Część darmowa serwisu zawiera zwiastuny, klipy własnej produkcji czy materiały z TVN24. W płatnej części oferowane są pakiety seriali oraz odcinków programów rozrywkowych. Serwis utrzymuje się ponadto z dochodów z reklamy oraz ze sklepu internetowego.



Przykłady usług na żądanie na polskim rynku – TP SA

Wideo na życzenieTo usługa oferowana przez TP SA dzięki łączom ADSL. Jest to serwis płatny.

Specyfika serwisu:Usługa wideo na życzenie to wirtualna wypożyczalnia filmów (obecnie ok. 1800 pozycji w katalogu). Filmy podzielone są na kilka kategorii np. dla dzieci, horror, komedia. Za wypożyczenie filmu na 24 płaci się na zasadzie karty pra-paidowej (poprzez numer 0-700 lub kartę zdrapkę).



5. Przypadki graniczne



Usługi graniczne – kino internetowe

Iplex.pl (Kino w Internecie):To projekt internetowy firmy Iplex Sp. Z o.o. Jest to serwis płatny.

Specyfika serwisu:W serwisie dostępne są filmy (kilka dziennie) udostępniane w dwóch tzw. salach kinowych zgodnie z repertuarem. To ogranicza możliwość swobodnego wyboru odtwarzania treści przez użytkowników, co raczej upodabnia ten serwis do sekwencyjnego udostępniania audycji (NVoD).

Jednocześnie jeden film może oglądać ok. 60 osób, co może kwestionować masowy charakter usługi.



Usługi graniczne –profesjonalna treść AV na platformach UGC

Specyfika serwisu:

Część portali oferujących głównie treści wytworzone przez użytkowników (np. Youtube czy Dailymotion) oferują również kanały dystrybucji, z których korzystają profesjonalni dostawcy treści np. wydawcy gazet, nadawcy, telewizje internetowe etc. Zjawisko to rodzi pytanie czy kanały te wciąż należy traktować jak treść generowana rzez użytkowników czy jako AMS na żądanie?



6. Podsumowanie – tematy do dyskusji



Podsumowanie – tematy do dyskusji

1. System regulacji AMS na żądanie:

W jaki sposób regulować AMS na żądanie: rejestracja, zezwolenia, koncesjonowanie ? (W konsultacjach najczęściej wskazywano rejestrację)

Jaki organ regulacyjny powinien być właściwy w obszarze AMS na żądanie: UKE czy KRRiT? (w konsultacjach najczęściej wskazywano KRRiT)

Czy zasadne jest stworzenia systemu samo - lub współregulacyjnego w obszarze AMS na żądanie (brak organizacji branżowych)?




2. Klasyfikacja AMS na żądanie

Czy ustawa lub akt wykonawczy powinny wskazywać katalog usług przynależnych do tej grupy lub wyłączonych z tej grupy? (głosy przeciwne w konsultacjach)

W jaki sposób traktować profesjonalnych dostawców (np. wydawcy prasy, ITVP) korzystających z platform oferujących treści wytworzone przez użytkowników (np. Kanały Youtube)?

W jaki sposób traktować dostawców oferujących zarówno treści profesjonalne jak i wytworzone przez użytkowników np. Interia TV?

Jak rozumieć treść motywu 21 o wyłączeniu elektronicznych wersji gazet i czasopism spod zakresu przedmiotowego dyrektywy w kontekście funkcjonowania np. portali należących do wydawców prasy oferujących również treści AV?




2. Klasyfikacja AMS na żądanie – cd.

Jak rozumieć warunek AMS, iż głównym celem dostawcy musi być dostarczanie audycji (art.1 lit. a i motyw 18) w kontekście funkcjonowania portali internetowych oferujących również treści AV

Jak rozumieć motyw 20 preambuły i z jednej stron uniknąć podwójnej regulacji serwisów typu catch-up TV z drugiej zaś aby nie pominąć treści oryginalnej?

3. Ochrona małoletnich w AMS na żądanie

Czy zasadne jest rozszerzenie wymogu kwalifikowania audycji lub innych przekazów mogących mieć negatywny wpływ na prawidłowy fizyczny, psychiczny lub moralny rozwój małoletnich stosowania wzorów symboli graficznych i formuł zapowiedzi dotychczas obowiązujących nadawców na wszystkich dostawców audiowizualnych usług medialnych na żądanie?




3. Ochrona małoletnich w AMS na żądanie – cd.

Czy ewentualne oznaczenia powinny być umieszczane przez cały czas trwania audycji czy jedynie w katalogu lub oznaczenie powinno się pojawiać przed każdym rozpoczęciem na nowo audycji (np. po przerwie reklamowej)?

4. Promocja produkcji europejskiej (art. 3i dyrektywy)

W jaki sposób dostawcy usług na żądanie mogą zapewnić promocję europejskich utworów audiowizualnych oraz dostęp do nich? (w konsultacjach wskazywano na kwoty katalogowe i/lub finansowe)

Jak rozwiązać problem ewidencji wykonywania tych obowiązków przez dostawców usług na żądanie? (w konsultacjach wskazywano na potrzebę ograniczenia obowiązków a tym samym kosztów dostawców AMS na żądanie w tym względzie)



Dziękuję za uwagę

krajowa rada radiofonii i telewizji

Documents