Królestwo Hiszpanii Reino de España

Administracja i politykaHiszpania jest podzielona na 17 wspólnotautonomicznych. Każda z nich ma własnyparlament oraz rząd. Do Hiszpanii należąteż Baleary, Wyspy Kanaryjskie oraz dwieenklawy w Afryce: Ceuta i Melilla. Kraj jestdziedziczną monarchią parlamentarną. Od roku 1975 królem jest Juan Carlos I.Monarcha jest zwierzchnikiem siłzbrojnych, powołuje premiera, przysługujemu prawo rozwiązywania parlamentu. Jegoosoba jest nietykalna i nie ponosi onodpowiedzialności politycznej. Władzaustawodawcza należy do dwuizbowegoparlamentu – Kortezów Generalnych złożonego z Kongresu Deputowanych iSenatu. Władza wykonawcza należy dorządu, na którego czele stoi Jose LuisRodriguez Zapatero.

Położenie geograficzne i klimat

Królestwo Hiszpanii położone jest napołudniowym zachodzie kontynentueuropejskiego i zajmując prawie 505 tys. km2 jest trzecim, pod względem wielkości terytorium,państwem w Europie. Powierzchnia krajuzajmuje blisko 80% Półwyspu Iberyjskiego, a otoczona jest od północy i zachodu wodamiOceanu Atlantyckiego, natomiast od wschodu i Południa Morzem Śródziemnym.

Południowa Hiszpania charakteryzuje sięklimatem śródziemnomorskim z gorącym,słonecznym latem i łagodną, wilgotną zimą.Hiszpania północno-zachodnia posiada klimatłagodny i wilgotny. Wewnątrz lądu klimatnabiera cech kontynentalnych z gorącym latem i zimna zimą.

Madryt, stolica Hiszpanii, to doskonale prosperujący, nowoczesny ośrodek przemysłowy,a jednocześnie miasto pełne zabytków. Wspaniała architektura Madrytu jest pozostałością po okresie największej świetności, kiedy królowie hiszpańscy należeli do gronanajpotężniejszych władców Europy. Madryt, stolica Hiszpanii, to doskonale prosperujący, nowoczesny ośrodek przemysłowy, a jednocześnie miasto pełne zabytków. Wspaniała architektura Madrytu jest pozostałością po okresie największej świetności, kiedy królowiehiszpańscy należeli do grona najpotężniejszych władców Europy. Jak na stolicę kraju przystało Madryt jest miastem dużym, choć nie molochem, który przytłaczałby rozmiarami. Stolica Hiszpanii ma 531 km2 powierzchni i 2,9 minmieszkańców. Pod względem urbanistycznym wyraźnie odznaczają się dwa style zabudowy - centrum miasta poprzecinanejest gęstą siecią wąskich, malowniczych uliczek, natomiast przez wybudowane późniejdzielnice, otaczające zabytkowe centrum, ciągną się szerokie aleje. Wokół rozległych placówwznoszą się tutaj wysokie nowoczesne budynki biurowców.

Hiszpańskie tradycje

Corrida de torosTradycja Hiszpanii, ciągle kultywowana i wzbudzająca wielkie emocje. W każdejcorridzie trzech torreadorów walczy z sześcioma bykami - na każdego ztorreadorów przypadają dwie walki z bykiem. Każda walka składa się z trzechczęści. W pierwszej byk jest rozdrażniany, w drugiej pikadorzy wbijają w grzbietzwierzęcia trzy pary kolorowych tzw.banderilleros, a w trzeciej następuje to, co jest typowym obrazkiem z corridy, czylifinalna walka matadora z bykiem, któryuśmierca go jednym pchnięciem specjalnejszpady. O nagrodzie dla torreadora (jedno lub dwoje uszu i ogon byka)symbolicznie, za pomocą białych chusteczek,decyduje publiczność.

San Fermin – bieg z bykamiŚwięto, któremu w Pampelunie towarzyszą biegi z bykami. Przez tydzień (6-14 lipca) O ósmej rano kilkanaście byków wypuszcza się w trasę wąskich uliczek miasta.Zasadniczo bieg odbywa się przez określone odcinki ulic, które wcześniej zostałyodcięte i odpowiednio zabezpieczone. Celem biegu jest przeniesienie byków z SantoDomingo na arenę, gdzie późnym popołudniem odbywają tradycyjne walki.Trasa wynosi 825 metrów. Byki biegną, poprzedzane i ścigane przez niezliczoneTłumy turystów i miejscowych, by po kilku kilometrach dotrzeć do placu, gdzie bieg się kończy. Najbardziej znany bieg na świecie jest również najbardziejniebezpiecznym. Często ktoś jest poturbowany, czasem ktoś jest ranny, zdarzają się wypadki śmiertelne. Nastroje są jednak znakomite i tysiące biegaczy przybywa na to święto nawet z innych kontynentów. Punktemhonoru jest biec tuż przed bykiem i bić go po nosie zwiniętą gazetą, aby biegł wolniej.

La Tomatina czyli bitwa na pomidory

Raz w roku spokojne, przemysłowemiasteczko Bunol w rejonie hiszpańskiejWalencji zamienia się w stolicę walk, gdzieodbywa się szalona bitwa na pomidory.Wydarzenie ma miejsce w ostatnią środęsierpnia, a nazywa się La Tomatina. Sygnałz ratusza daje znak aby rozpocząć walkę,w której amunicję stanowią pomidory.Walka trwa 60 minut. W tym czasie domiasteczka dowożone są ciężarówkamidorodne pomidory, które natychmiasttrafiają w ręce walczących. W walce nieoszczędza się nikogo, na równi atakowani sąturyści, widzowie, fotoreporterzy, a takżebudynki. Fasady budynków sązabezpieczane folią, ale nie zawszezabezpiecza ona budynki przed pomidorowąmazią.

Kultura i zabytki Hiszpanii

Jaskinia krasowa w górachKantabryjskich w północnej Hiszpanii, w pobliżu Santillana del Mar. Odkryta w 1879 r. Długość jaskini ok. 270 m,wysokość w niektórych odgałęzieniach i komorach: 1-2,6 m. W części głównejjaskini na stropie o pow. ponad 100 m²odkryto sylwetki zwierząt. Kilkanaścieżubrów (bizonów), jelenie, sarny, konie i koziorożce, oraz znaki geometryczne,malowane w trzech kolorach: czerwień,czerń i fiolet.

Altamira

Alhambra(arab. „czerwona wieża”)

Dawna twierdza mauretańskich kalifów, zbudowana w XIII-XV w Grenadzie w andaluzyjskim regionie Hiszpanii. Zabytek arabskiego budownictwa w Europie.Składa się z pałacu z kilkoma dziedzińcami i dekorowanymi salami, Alkazaby, Generalife, letniej rezydencji z ogrodami oraz z samych ogrodów znajdujących się na całym wzgórzu. Wewnątrz jest Patio de los Leones (podwórze lwów) z wodotryskiem opartym na 12 lwach; do dziedzińca tego przylegają 4 sale: jedna z nich: Sala de las Dos Hermanas (sala dwóchsióstr), zwana tak z powodu dwóch jednakowych płyt marmurowych w podłodze. Dziedzińce okolonecienistymi kolumnadami; wiele chłodnych zakątków, ogródki z płynącą wodą, na zewnątrz zaś balkony, z których roztaczają się przepiękne widoki.

Eskorial Późnorenesansowy, olbrzymi kompleks architektoniczny, obejmujący pałac, klasztor i grobowiec, wzniesiony w latach 1563-1584 na zlecenie króla Filipa II jako wotum za zwycięstwo pod Saint Quentin. Został zbudowany na wzgórzu zwanym El Escorial(Wzgórze Węża), 1055 m n.p.m. u stóp łańcucha górskiego Sierra de Guadarrama, 45 kilometrów na północny zachód od Madrytu. Kompleks wybudowano jako międzyinnymi nekropolię hiszpańskich monarchów i pochowano tam niemal wszystkichhiszpańskich królów i królowe, panujących po wybudowaniu Escorialu, tak z dynastiiHabsburgów, jak i Burbonów. Budowa trwała 21 lat.Escorial jest też niezwykle bogatym zbiorem dzieł sztuki takich artystów, jak Tycjan,Tintoretto, El Greco, Velázquez, Claudio Coello i innych. Biblioteka Eskurialu zawiera tysiące bezcennych manuskryptów.

Akwedukt w Segowii

Jest jednym z najważniejszych i najlepiej zachowanych reliktówrzymskiej obecności na półwyspieIberyjskim. Jest też symbolem Segowii, uwiecznionym nawet na herbie miasta.Zbudowany ok. 100 r. n.e., dostarczanonim wodę z odległości 15 km.Wybudowany z bloków granitowychpołączonych bez użycia zaprawy. Pozostało ok. 800 m, 129 przęseł.

Gaj palmowy w Elx

Duży obszar porośnięty palmami w granicach miasta Elx w prowincjiAlicante w Hiszpania. Jest to największeskupisko palm w Europie, jedynieniektóre gaje palmowe w krajacharabskich przewyższają go rozmiarami. W Elx rośnie ponad pół miliona palm.Przypuszczalnie zasadzili je Kartagińczycy,którzy zwrócili uwagę na odpowiedniewarunki do uprawy tych roślin. Rzymianiekontynuowali ich uprawę, zaś Arabowieznacznie ją rozszerzyli. Za Abd ar-Rahmana I zbudowano sieć kanałówmelioracyjnych. W średniowieczu uchwalonokilka dekretów w celu ochrony gaju, od tej porypozostaje on pod nieustanną ochroną prawną.

Zabytkowe miasto warowne Cuenca

Miasto w środkowej Hiszpaniiusytuowane jest z dala od głównych dróg napogórzu Sistema Iberico we wschodniejczęści regionu Kastylii-La Manchy.Stare miasto stoi nad przepaściąmiędzy dwiema rzekami Huécar i Júcar. Znajdują się tu średniowieczne Wiszące Domy (Casas Colgadas)"zawieszone" przy krawędzi klifu.

Most BiskajskiMost gondolowy ponad ujściem rzeki Nervión (Ibaizabal), w hiszpańskim Kraju Basków w prowincji Bizkaia. Został zaprojektowany przez znanego architekta Alberto Palacio (jednego z uczniów Gustawa Eiffla) i zbudowany w 1893 r. Most jest ciągle w użyciu. Ma około 160 m długości i 50 m wysokości. Na wysokości ok. 45 mznajduje się gondola, która może przewieźć co 8 minut jednorazowo 8 pojazdów i kilkudziesięciupasażerów w ciągu 1,5 minuty. Na przejazd mostem obowiązuje zbiorczy bilet komunikacjimiejskiej Bilbao. Atrakcją turystyczną jest wyjazd na szczyt filaru, z którego można podziwiaćpanoramę okolicy.

Wszystkie wymienione zabytki i obiekty zostały umieszczone na liście UNESCO

FlamencoPołudniowa tradycja: taniec, gitara i śpiew. Początki wiążą się z tradycjamimuzycznymi Indii i przybyciem Cyganówdo Andaluzji, południowego regionu kraju. Dziś w Andaluzji odbywają sięnajsłynniejsze występy i konkursy flamenco.Istotą muzyki, tańca i śpiewu flamenco jestrytm wybijany obcasami, kastanietami lub klaskaniem w dłonie. Klasyczny strój flamenco — falbaniasta suknia do ziemi, chusta w tym samym kolorze, wysoko upięte włosy u kobiet, a obcisłe czarne spodnie, kamizelka z czerwonym pasem, płaski kapelusz i czarnebolero u mężczyzn — uważany jest za narodowy strój hiszpański.

Ludzkie piramidy (castells)bardzo popularny zwyczaj/zajęcie/sport. Podobnie jak dla torreadorów, istnieją specjalneszkoły uczące tej specjalności. W każdym miejscu, nawet przeduniwersytetem, można zobaczyćgrupy młodych pasjonatów,wspinających się na siebie.

Sjesta - czyli popołudniowaprzerwa na drzemkę. Obowiązuje w całej Hiszpanii i nawet wpracowitej Katalonii – pomiędzygodziną 13:00 a 16:30 nie ma cowychodzić do sklepu bo i takwszystko, oprócz supermarketów,jest zamknięte.

Smaki Hiszpanii

Śniadania i deseryCHURROS - paluszki z ciasta smażonew głębokim oleju, zazwyczaj podawanedo kawy lub gorącej czekolady.

CREMA CATALANA – tradycyjnykataloński deser, przygotowywany na bazie mleka, cytryny, żółtek, korycynamonu i mąki kukurydzianej. Mimo swej nazwy ceniony jest i podawany w całej Hiszpanii.

ARROZ CON LECHE - ryż z mlekiem i wanilią na gęsto - potrawa pieczona w piekarniku, podawana na zimno.

Dania główne

Paella – potrawa hiszpańskapochodząca z Walencji. Powstała w bardzowielu odmianach. Podstawowa wersjadania składa się z ryżu, warzyw. Mieszanajest zazwyczaj z drobiem, mięsem królikalub rozmaitymi owocami morza.

Gazpacho to zupa kuchni hiszpańskiej. Wywodzi sięz Andaluzji, ale jest dziś popularna na tereniecałej Hiszpanii w różnych odmianach. Gazpacho niewymaga gotowania - podaje się na zimno, prosto z lodówki. Jest zupą sezonową, docenianą w okresach upalnych. Głównymi składnikami sąwarzywa (huertos - to co rośnie w sadzie) z przewagąpomidorów. Konieczne są także czosnek, oliwa,woda, chleb. Wśród pozostałych warzyw, w zależności od regionu znajdziemy: czerwoną i zieloną paprykę, cebulę, ogórek, czasem burak.Przyprawiane jest solą, pieprzem i octem, czasemdrobną ilością majonezu.

Fabada rodzaj potrawy z fasoli.

Przekąski i inne Tapas (hiszp. tapa oznaczapokrywkę, wieczko) – niewielkieprzekąski podawane zazwyczaj do napojów w barach Hiszpanii.Zwyczaj wywodzi się z Andaluzji, jednak obecnie jest rozpowszechnionyw całym kraju, a także poza jegogranicami.Pochodzenie tapas wiąże się z tym, że Andaluzyjczycy pijąc wino szklankę przykrywali plasterkiem suchejkiełbasy, aby chronił przed muchami.Z czasem zaczęto dodawać cienkąkromkę chleba z różnymi dodatkami

jamón serrano – mała kanapka z szynką

oliwki

fuet – katalońska kiełbasapatatas bravas – ziemniaki smażone w głębokim oleju

tortilla española – omlet z jajek i smażonych kartofli

Orszada - napój chłodzący,spożywany głównie w lecie,pierwotnie sporządzany na bazie mąkijęczmiennej. Bardzo popularny we wschodniejHiszpanii, tam znany jako horchata de chufas. Chufa to tzw. migdał ziemny, niedostępny w Polsce. Istnieją różne metodyPrzygotowywania orszady - najpopularniejsza to orszada z utartych migdałów, cukru i wodylub mleka.

Sangría - tradycyjny hiszpański napój alkoholowy. Robiona jest na bazie wina z dodatkiem owoców, soków owocowych, lodu oraz wzmacniaczy smakowych w postaci różnych winiaków lub innych trunków. Początkowo napój ten (pity na polach w czasie żniw) składał się wyłącznie z wina i wody, dopiero z czasem zaczęto dodawać do niego cukier, owoce i mocne alkohole.

Nie jest ważne jaki będzie cel wyprawy do Hiszpanii. Może to być chęć obcowania z kulturą i sztuką, korrida lub walka na pomidory, piękne tancerki flamenco czy też przepyszna kuchnia – każdy powód jest dobry aby zobaczyć na własne oczy te zabytki, poznać zwyczaje i tradycję Hiszpanów i po prostu chociaż przez chwilę pobyć wśród tego kolorowego i radosnego narodu.

KONIEC

Wykonał:Karol Gawroński