1

KRYTERIA OCENIANIA z katechezy w zakresie klasy I gimnazjum

do programu nr AZ-3-01/10 i podręcznika nr AZ-31-01/10-RA-6/13 „Spotkanie ze Słowem” pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza

Kryteria w zakresie oceny celującej należy określić indywidualnie.

Ogólnie Na ocenę celującą zasługuje uczeń, który wyraźnie wykracza poza poziom osiągnięć edukacyjnych przewidzianych dla danego etapu kształcenia.

Uczeń:

Nawiązuje kontakt z kolegami i pomaga im.

Jest otwarty na grupę klasową.

Naśladuje dobroć Boga w życiu codziennym.

Jest zainteresowany przedmiotem, o czym świadczy jakość prezentowanych wiadomości.

Wykazuje pilność i systematyczność.

Uczestniczy w konkursach.

Dzieli się przeżyciami religijnymi doświadczanymi w domu i Kościele.

Ocena

dopuszczająca

Ocena

dostateczna

Ocena

dobra

Ocena

bardzo dobra

I. Bóg na ludzkich drogach Uczeń:

– wylicza cechy charakteryzujące człowieka,

– objaśnia, co mówi o człowieku nauka i Objawienie

Boże,

– wymienia główne cele w życiu każdego

chrześcijanina,

– wyjaśnia, co pomaga człowiekowi osiągnąć

szczęście wieczne,

– przytacza fragmenty biblijne, mówiące o potrzebie

obecności Boga w życiu człowieka,

– wyjaśnia, w czym przejawia się przyjaźń

człowieka z Bogiem,

– podaje przykłady obecności Boga we

wszechświecie,

– wyjaśnia, w jaki sposób człowiek może odkrywać i

poznawać Boga.

Uczeń:

– streszcza wybrane teksty Katechizmu Kościoła

Katolickiego na temat człowieka,

– określa zadania, do których powołany jest człowiek,

– stwierdza, że rozwój człowieka ma znaczenie prywatne,

społeczne i religijne,

– uzasadnia, że Bóg pragnie szczęścia człowieka,

– wnioskuje, że poznanie Boga pozwala człowiekowi dotrzeć

do prawdy o sobie,

– rozróżnia drogi prowadzące do Boga,

– wskazuje na Pismo Święte jako źródło poznania Boga.

Uczeń:

– wskazuje na związek godności człowieka z dziełem

stworzenia,

– stwierdza, że pełnię człowieczeństwa możemy zobaczyć tylko

w Chrystusie,

– określa kryteria, według których staje człowiek w chwili

decydujących wyborów moralnych,

– przewiduje konsekwencje dokonywanych wyborów,

– dowodzi, że człowiek nosi w sercu pragnienie Boga,

– stwierdza, że poznanie Boga jest warunkiem koniecznym do

odkrycia sensu istnienia,

– redaguje modlitwę o przymnożenie łaski wiary w poznawaniu

Boga.

Uczeń:

– planuje pracę nad sobą, zmierzającą ku pełnemu rozwojowi

swego człowieczeństwa,

– przyjmuje odpowiedzialność za swój rozwój,

– przyjmuje odpowiedzialność za własny rozwój,

– ocenia swoją postawę względem Boga,

– dowodzi nieustannego pogłębiania wiedzy o Bogu,

– planuje troskę o rozwój swojej wiary i mądrości.

II. Słowo Boga do człowieka

2

Uczeń:

– podaje definicję Objawienia Bożego,

– przytacza tekst biblijny związany ze stworzeniem

człowieka,

– streszcza perykopę o stworzeniu świata (Rdz 1,1-

26),

– definiuje słowo „religia”,

– objaśnia wybrane teksty na temat Objawienia

Bożego,

– wyjaśnia, czym jest Objawienie Boże,

– identyfikuje siebie jako adresata Objawienia

Bożego,

– objaśnia przesłanie i cel Objawienia Bożego,

– podaje, czym jest Pismo Święte,

– wylicza święte księgi wielkich religii,

– wyjaśnia, czym jest kanon biblijny,

– nazywa Boga pierwszorzędnym Autorem Pisma

Świętego,

– definiuje, czym jest natchnienie biblijne,

– opisuje proces redakcji ksiąg Pisma Świętego,

– nazywa Boga Stwórcą świata i człowieka,

– identyfikuje otaczający świat z dziełem Boga –

Stwórcy,

– definiuje, czym jest grzech,

– wylicza przyczyny grzechu pierworodnego,

– wyjaśnia, na czym polegał grzech Kaina i ludzi

budujących wieżę Babel,

– wyjaśnia, co nazywamy Ziemią Ojców wiary

Izraela,

– nazywa patriarchów ludźmi zawierzenia i oddania

Bogu,

– wymienia Ojców wiary.

Uczeń:

– wymienia czynniki, które pomagają odkryć obecność Boga

w świecie,

– wskazuje na czyny, które można podjąć, by świat był

obrazem działania Boga Stwórcy,

– używa poprawnie pojęć: chrześcijaństwo, Objawienie

Boże,

– charakteryzuje podstawowe prawdy wiary,

– wskazuje w Piśmie Świętym fragmenty mówiące o

objawieniu się Boga,

– rozróżnia gatunki literackie w tekście biblijnym,

– uzasadnia, że czytanie Pisma Świętego pogłębia więź z

Bogiem i z człowiekiem,

– opisuje proces formowania się ksiąg biblijnych,

– wyjaśnia, jaką rolę spełniał człowiek w powstawaniu

Pisma Świętego,

– wymienia zasady interpretacji Biblii,

– objaśnia zasady interpretacji Pisma Świętego,

– wyjaśnia, jak należy rozumieć opis stworzenia świata,

– opowiada teksty biblijne dotyczące opisu stworzenia,

– charakteryzuje postawę ludzi, którzy sprowadzili na siebie

gniew Boży i potop,

– wskazuje na konsekwencje źle wykorzystanego daru

wolności,

– wymienia krainy wchodzące w skład ziemi obiecanej,

– streszcza historię Ziemi Ojców wiary Izraela,

– podaje naukę Pisma Świętego na temat wiary,

– objaśnia, czym jest zawierzenie Bogu.

Uczeń:

– redaguje modlitwę, będącą uwielbieniem Boga za dar

stworzenia,

– uzasadnia potrzebę rozwoju swojej wiary,

– określa postawę świadka Chrystusa,

– analizuje przesłanie papieża Jana Pawła II i papieża Benedykta

XVI dotyczące Objawienia Bożego,

– charakteryzuje prawdy zawarte we wskazanym słowie Bożym,

– analizuje teksty z Pisma Świętego,

– wymienia ludzkich autorów Pisma Świętego,

– wskazuje, gdzie szukać informacji o autorach biblijnych,

– charakteryzuje gatunki literackie występujące w Piśmie

Świętym,

– określa zasady czytania Pisma Świętego,

– analizuje wybrane fragmenty Pisma Świętego, uwzględniając

zasady interpretacji,

– charakteryzuje rolę człowieka w świecie,

– klasyfikuje kolejność stworzeń według tekstu biblijnego,

– analizuje dokumenty Kościoła ukazujące istotę grzechu,

– analizuje fragmenty Pisma Świętego mówiące o powołaniu i

posłaniu Abrahama,

– uzasadnia potrzebę troski o własną Ojczyznę,

– charakteryzuje postawy Ojców wiary – patriarchów,

– określa rolę patriarchów w życiu współczesnego Kościoła.

Uczeń:

– redaguje odezwę do swoich rówieśników, w której zwraca

się o poszanowanie naturalnego środowiska,

– przyjmuje odpowiedzialność za świat, który Bóg dał w

posiadanie człowiekowi,

– dowodzi, że chrześcijaństwo jest religią objawioną,

– planuje podjęcie działań w celu pogłębienia osobistej więzi

z Bogiem,

– przyjmuje odpowiedzialność za właściwe przyjmowanie

słowa Bożego,

– ocenia swoją postawę w odniesieniu do słowa Bożego

zawartego w Biblii;

– przyjmuje odpowiedzialność za systematyczną i uważną

lekturę Biblii,

– przyjmuje postawę wdzięczności za dar słowa Bożego,

– ocenia swoją postawę wobec słowa Bożego,

– przyjmuje odpowiedzialność za otaczający go świat,

– ocenia swoją postawę wobec Stwórcy,

– przyjmuje odpowiedzialność za właściwe korzystanie z

daru wolności,

– ocenia rolę Ziemi Ojców wiary Izraela w wypełnianiu się

Historii Zbawienia,

– przyjmuje odpowiedzialność za losy własnej Ojczyzny,

– uzasadnia potrzebę konieczności zawierzenia Bogu,

– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój swojej wiary.

3

III. Słowo Boga prowadzi Lud Boży Uczeń:

– streszcza fragmenty Pisma Świętego odnoszące się

do wędrówki Izraelitów,

– używa poprawnie pojęcia: „wolność”,

– definiuje słowo „przymierze”,

– identyfikuje przymierze na Synaju z przykazaniami

Bożymi,

– streszcza tekst Pisma Świętego mówiący o Jozuem

(Joz 1,6-7),

– identyfikuje Jozuego z nowym wodzem Narodu

Wybranego,

– wymienia najważniejszych sędziów Narodu

Wybranego,

– wyjaśnia, kim są sędziowie w Narodzie

Wybranym,

– opowiada o działalności króla Dawida,

– wylicza wartości, o które Salomon prosił Boga,

– przytacza treści opowiadania biblijnego

mówiącego o Salomonie,

– wymienia przyczyny, które doprowadziły do

podziału królestwa Salomona,

– określa, czym jest podział i rozłam,

– podaje znaczenie słowa „prorok”,

– określa rolę i zadanie proroków w zbawczym

planie Boga,

– wylicza sposoby okazania wdzięczności Bogu za

dar nawrócenia,

– wyjaśnia, na czym polega prawdziwe i owocne

nawrócenie,

– definiuje słowo „niewola”,

– wyjaśnia, co zniewala człowieka,

– wskazuje na grzech jako zniewolenie człowieka,

– streszcza biblijne opowiadanie o Hiobie,

– wyjaśnia, czym jest cierpienie,

– rozróżnia cierpienie fizyczne i duchowe,

– przytacza teksty biblijne mówiące o matce

machabejskiej i jej siedmiu synach oraz o Judzie

Machabeuszu,

– streszcza tekst źródłowy – Koh 3,1-2.11.14,

– definiuje pojęcie „czas”.

Uczeń:

– wymienia poszczególne etapy wędrówki Izraelitów do

Ziemi Obiecanej,

– charakteryzuje wędrówkę Izraelitów przez pustynię,

– określa rolę i zadania Mojżesza,

– objaśnia znaczenie przykazań Bożych dla człowieka,

– opowiada o zawarciu przymierza na górze Synaj,

– wyjaśnia, na czym polegało przymierze w Sychem,

– porównuje losy Izraela pod wodzą Mojżesza i Jozuego,

– analizuje teksty źródłowe,

– opowiada o działalności sędziów w Narodzie Wybranym,

– określa, na czym polegała działalność sędziów w Narodzie

Wybranym,

– objaśnia, w jakich okolicznościach Dawid został

namaszczony na króla,

– wskazuje, że Jezus jest potomkiem Dawida,

– objaśnia, w czym wyraża się mądrość,

– charakteryzuje rządy króla Salomona,

– wyjaśnia, dlaczego wszelkie rozłamy są niekorzystne dla

człowieka i społeczeństwa,

– objaśnia, dlaczego ważne jest prawowite sprawowanie

władzy,

– przytacza treści Pisma Świętego mówiące o Eliaszu,

Izajaszu i Jeremiaszu,

– stwierdza, iż Bóg przez proroków przygotowywał ludzi na

przyjście Zbawiciela,

– wskazuje wartości prowadzące do wewnętrznego

nawrócenia,

– stosuje w życiu słowo Boże,

– analizuje fragment Księgi Jeremiasza dotyczący

nawrócenia,

– przytacza proroctwa Jeremiasza dotyczące niewoli

babilońskiej,

– wymienia przyczyny niewoli babilońskiej,

– opowiada o sytuacji Izraelitów w niewoli babilońskiej,

– wymienia cechy, jakimi wyróżniał się Hiob,

– wyjaśnia, czego uczy heroiczna postawa braci

machabejskich i ich matki,

– charakteryzuje postawę Machabeuszy,

– opowiada o Judzie Machabeuszu,

– identyfikuje Boga z Panem czasu,

– wyjaśnia, dlaczego Bóg jest Panem czasu i historii.

Uczeń:

– podaje przykłady odpowiedzialnego korzystania z wolności,

– wskazuje, że Jezus swoim życiem i przepowiadaniem

zaświadczył o ważności Dekalogu,

– uzasadnia potrzebę wypełniania przykazań Bożych,

– uzasadnia, że wierność Jedynemu Bogu jest warunkiem

zbawienia,

– wskazuje, w jaki sposób można służyć Bogu,

– dowodzi, że służba jest wyrazem miłości,

– charakteryzuje działalność Samuela,

– uzasadnia potrzebę wsłuchiwania się w głos Boga,

– podaje ramy czasowe panowania króla Dawida,

– określa cel modlitwy psalmami,

– analizuje teksty źródłowe, mówiące o królu Dawidzie,

– wskazuje na potrzebę rozwoju daru mądrości,

– opisuje tło wydarzeń, które przyczyniły się do podziału

królestwa Salomona,

– określa, czym jest podział i rozłam,

– rozróżnia postępowanie wybranych proroków,

– sugeruje, w jaki sposób możemy świadczyć o Bogu w swoim

środowisku,

– dowodzi konieczności pracy nad sobą,

– określa formy przeciwdziałania zniewoleniu,

– charakteryzuje postawę chrześcijanina przeżywającego

cierpienie, niepowodzenie,

– stwierdza, w jaki sposób może naśladować postawę Hioba w

cierpieniu,

– wymienia męczenników za wiarę,

– wybiera sposoby umacniania własnej wiary,

– dowodzi konieczności dawania świadectwa wierności Bogu,

– wskazuje, komu zawdzięczamy istnienie,

– ocenia, jak przeżywa czas wolny.

Uczeń:

– ocenia swoją postawę na rzecz rozwoju wolności

chrześcijańskiej,

– przyjmuje odpowiedzialność za realizację wskazań

Dekalogu w swoim życiu,

– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój swojej wiary i

miłości,

– przyjmuje odpowiedzialność za swoje posłuszeństwo wobec

Boga,

– planuje modlitwę psalmami,

– ocenia swoje zaangażowanie w rozwój daru mądrości,

– przyjmuje odpowiedzialność za troskę o własną Ojczyznę,

– proponuje sposoby troski o własną Ojczyznę,

– ocenia swoją postawę jako świadka Chrystusa,

– przyjmuje odpowiedzialność za swoje nawrócenie,

– ocenia swoją postawę w walce z czynnikami

zniewalającymi człowieka,

– ocenia swoją postawę wobec cierpienia,

– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój swojej wiary,

– przyjmuje odpowiedzialność za dobre gospodarowanie

czasem.

IV. Słowo stało się Ciałem

4

Uczeń:

– definiuje słowo „Mesjasz”,

– identyfikuje Chrystusa z oczekiwanym Mesjaszem,

– definiuje słowo „Wcielenie”,

– przytacza treść Prologu z Ewangelii według św.

Jana,

– nazywa przyjście na świat Jezusa Chrystusa

Bożym Narodzeniem,

– wymienia księgi Nowego Testamentu,

– przytacza etapy powstawania Nowego Testamentu,

– identyfikuje osobę Jezusa z Nazaretu z postacią

Zbawiciela,

– wyjaśnia, na czym polegała misja Jezusa jako

Zbawiciela,

– przytacza powody spotkań Jezusa z ludźmi,

– wyjaśnia, w czym, przejawia się zbawcza

działalność Jezusa,

– przytacza Osiem Błogosławieństw,

– objaśnia treść Ośmiu Błogosławieństw,

– definiuje słowo: „postawa”,

– wymienia uczynki miłosierdzia co do duszy i co do

ciała,

– objaśnia, czym jest sprawiedliwość,

– charakteryzuje człowieka sprawiedliwego,

– przytacza fragmenty Pisma Świętego na temat

powołania do życia w czystości serca,

– identyfikuje sakrament chrztu z momentem

powołania człowieka do życia w czystości serca,

– przytacza teksty biblijne mówiące o pokoju,

– stwierdza, że każdy człowiek ma prawo do życia i

jego ochrony,

– definiuje, czym jest słowo Boże,

– używa poprawnie terminu „słowo Boże”,

– definiuje słowa: „odkupienie”,

– nazywa Jezusa Odkupicielem człowieka,

– przytacza teksty biblijne mówiące o odkupieńczej

misji Chrystusa,

– przytacza naukę Pisma Świętego na temat wiary,

– wyjaśnia, czym jest cnota wiary,

– wyjaśnia, kto dał nam Maryję za Matkę,

– uzasadnia potrzebę wdzięczności i wierności

wobec Maryi.

Uczeń:

– analizuje wybrane teksty źródłowe o Mesjaszu,

– określa rolę i zadania Mesjasza,

– wymienia wydarzenia, które doprowadziły do zerwania

przyjaźni człowieka z Bogiem,

– nazywa Chrystusa wiecznym Słowem Wcielonym,

– objaśnia znaczenie „Światła” w Prologu św. Jana,

– wyjaśnia sposoby obecności Chrystusa w Kościele,

– stwierdza, że zmartwychwstanie jest dowodem na Bóstwo

Jezusa Chrystusa,

– wskazuje na Chrystusa jako prawdziwego Boga i

prawdziwego Człowieka,

– używa poprawnie nazw poszczególnych ksiąg Nowego

Testamentu,

– rozróżnia autorstwo Boga i człowieka w powstawaniu

Pisma Świętego,

– przytacza świadectwa na temat życia i działalności Jezusa z

Nazaretu,

– wymienia wydarzenia z życia Jezusa,

– streszcza świadectwa na temat historyczności Jezusa,

– stwierdza, że Jezus daje ludziom łaskę przemiany swojego

życia,

– stwierdza, że prawo ewangeliczne jest wypełnieniem i

uzupełnieniem prawa Dekalogu,

– uzasadnia potrzebę życia prawami Dekalogu i

Błogosławieństw,

– wyjaśnia na podstawie tekstu źródłowego, kim są ubodzy

w duchu, cisi i pokorni, miłosierni, smutni,

– wskazuje na potrzebę hojności i otwartości wobec bliźnich,

– wnioskuje, że Jezus jest wzorem postępowania wobec

bliźniego,

– przytacza naukę Pisma Świętego i Kościoła o

sprawiedliwości,

– wyjaśnia prawo, które jest podstawą sprawiedliwości,

– objaśnia, co pomaga we wzrastaniu do życia w czystości

serca,

– wyjaśnia, czym jest powołanie do życia w czystości serca,

– uzasadnia potrzebę modlitwy o czystość serca,

– wymienia rady Jezusa, które daje On swoim uczniom

wysyłanym z misją pokoju,

– wyjaśnia warunki wprowadzenia pokoju na przykładzie

wybranych tekstów z nauczania Kościoła,

– streszcza teksty biblijne ukazujące moc słowa Bożego,

– stwierdza, że Chrystus mocą swojego słowa dał początek

Kościołowi,

– wymienia zadania chrześcijańskie wynikające z faktu

odkupienia Chrystusa,

– wyjaśnia cel i sens działalności odkupieńczej i zbawczej

Chrystusa,

– określa, w jaki sposób Chrystus odkupił człowieka,

– uzasadnia potrzebę wiary i jej znaczenie w życiu

człowieka,

– wskazuje na potrzebę zawierzenia Bogu w każdej sytuacji

swojego życia,

– objaśnia, na czym polega obecność Maryi w życiu

wierzących,

– analizuje teksty źródłowe mówiące o Maryi – Matce

wierzących,

– określa sposoby wdzięczności Maryi za Jej opiekę.

Uczeń:

– wyjaśnia niektóre proroctwa mesjańskie o Chrystusie,

– ocenia swoją postawę wobec Jezusa – Mesjasza,

– wyjaśnia, czego dotyczy Tajemnica Wcielenia,

– wskazuje na wartość Tajemnicy Wcielenia,

– analizuje teksty mówiące o przyjściu Chrystusa na ziemię,

– analizuje teksty Pisma Świętego ukazujące Jezusa Chrystusa

Boga-Człowieka

– przytacza treści Pisma Świętego ukazujące, że Jezus Chrystus

jest Bogiem i człowiekiem,

– uzasadnia potrzebę częstego czytania i rozważania Pisma

Świętego,

– uzasadnia historyczność Jezusa z Nazaretu,

– opisuje ziemskie życie Jezusa,

– analizuje dokumenty źródłowe, świadczące o historyczności

Jezusa Chrystusa,

– podaje okoliczności spotkań Jezusa z: Zacheuszem,

Samarytanką, Samarytanami i grzesznikami,

– wskazuje na Dekalog i Osiem Błogosławieństw jako prawo

Królestwa Bożego,

– analizuje swoje czyny w oparciu o Dekalog i

Błogosławieństwa,

– sugeruje sposoby pomocy bliźnim,

– analizuje teksty źródłowe mówiące o postawie wobec bliźnich,

– określa, czym jest cierpienie dla sprawiedliwości,

– wskazuje drogi wprowadzania sprawiedliwości w życiu

codziennym,

– uzasadnia konieczność realizacji Chrystusowego prawa

sprawiedliwości w życiu codziennym,

– określa, co nazywamy „czystością serca”,

– wskazuje znaczenie cnoty czystości w życiu chrześcijanina,

– uzasadnia rolę i wartość pokoju w świecie współczesnym,

– ocenia swoją troskę o życie swoje i bliźnich,

– wskazuje na potrzebę kultury słowa,

– określa rolę słowa w życiu człowieka,

– uzasadnia potrzebę wypełniania słowa Bożego w życiu,

– analizuje teksty biblijne i z nauczania Kościoła dotyczące

odkupienia Chrystusa,

– ocenia swoją postawę wobec Chrystusa – Odkupiciela,

– ocenia swoje zaangażowanie w rozwój wiary,

– wymienia osoby, które swoje życie zawierzyły Maryi,

– podaje, kto i kiedy ogłosił Maryję Matką Kościoła,

– wskazuje wśród świąt Maryjnych święto Matki Kościoła.

Uczeń:

– wybiera sposób świadczenia o Chrystusie w codziennym

życiu,

– redaguje wnioski wypływające z Prologu Ewangelii według

św. Jana,

– przyjmuje odpowiedzialność za miłość i wolność otrzymaną

od Boga,

– wnioskuje, że Jezus Chrystus jest sensem ludzkiego życia,

– uzasadnia, że życie sakramentalne pogłębia wieź z Jezusem

Chrystusem,

– przyjmuje odpowiedzialność za kierowanie się w życiu

słowami Jezusa,

– przyjmuje odpowiedzialność za realizację słów Jezusa w

swoim życiu,

– uzasadnia potrzebę zaproszenia Chrystusa do swego życia,

– ocenia swoje spotkania z Jezusem Chrystusem,

– przyjmuje odpowiedzialność za swoje postępowanie,

– ocenia swoją postawę wobec bliźnich,

– przyjmuje odpowiedzialność za pełnienie czynów

sprawiedliwości wobec innych

– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój cnoty czystości w

życiu ,

– przyjmuje odpowiedzialność za wprowadzanie i szerzenie

pokoju w swoim środowisku,

– przyjmuje odpowiedzialność za zgłębianie słowa Bożego i

dawanie świadectwa o Bogu,

– przyjmuje odpowiedzialność za swoje zbawienie,

– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój wiary,

– uzasadnia, jaką rolę pełni Maryja w jego życiu,

– ocenia swoją postawę wobec Maryi – Matki wierzących.

V. Słowo Boże rozszerzało się

5

Uczeń:

– opisuje wydarzenie Zesłania Ducha Świętego,

– wskazuje na modlitwę jako sposób podziękowania

Bogu za dar zesłania Ducha Świętego,

– identyfikuje Chrystusa z założycielem Kościoła,

– definiuje słowo „Kościół”,

– określa Kościół jako przestrzeń spotkania z

Chrystusem,

– wymienia cechy wspólnoty,

– objaśnia, czym jest wspólnota,

– podaje okoliczności, w których Jezus uczynił św.

Piotra swoim zastępcą,

– przytacza słowa, jakimi Jezus nadał św.

Piotrowi najwyższą władzę w Kościele,

– definiuje słowo „męczennik”,

– określa, czym odznacza się męczennik,

– podaje, jakie wydarzenie zmieniło życie św. Pawła,

– definiuje pojęcia: „monoteizm”, „politeizm”,

„kultura antyczna”,

– wyjaśnia, czym jest życie zakonne,

– przytacza najważniejsze wydarzenia z życia św.

Benedykta,

– definiuje słowo „średniowiecze”,

– wymienia najważniejsze wydarzenia z życia św.

Franciszka,

– przytacza najważniejsze wydarzenia z życia św.

Tomasza z Akwinu,

– wyjaśnia, czym jest wiara i rozum,

– definiuje słowa: „schizma”, „ekumenizm”,

„schizma wschodnia”, „interkomunia”,

– wyjaśnia fragmenty Pisma Świętego mówiące o

jedności chrześcijan,

– wylicza obowiązki wypływające z faktu przyjęcia

sakramentu chrztu świętego.

Uczeń:

– podaje, że Duch Święty zstąpił na Apostołów

zgromadzonych w Wieczerniku w Dniu Pięćdziesiątnicy,

– identyfikuje Zesłanie Ducha Świętego z początkiem

Kościoła,

– podaje cel, jaki ma do osiągnięcia Kościół,

– wskazuje na Kościół jako znak zbawienia człowieka,

– ilustruje fragmenty Pisma Świętego dotyczące życia

pierwszych chrześcijan,

– opowiada o życiu pierwszych chrześcijan,

– wylicza najważniejsze zadania papieża w Kościele,

– wyjaśnia, na czym polega posłuszeństwo i szacunek

wobec papieża,

– wyjaśnia, w jaki sposób prześladowano pierwszych

chrześcijan,

– wskazuje, że w czasach współczesnych dokonują się akty

prześladowań chrześcijan,

– streszcza najważniejsze wydarzenia z życia św. Pawła,

– opowiada o podróżach św. Pawła,

– charakteryzuje postać św. Pawła,

– streszcza mowę św. Pawła wygłoszoną na Areopagu,

– charakteryzuje postawę św. Pawła,

– streszcza nauczanie papieża Benedykta XVI o św.

Benedykcie,

– wymienia cechy kultury chrześcijańskiej,

– wylicza, w jakich dziedzinach Kościół średniowiecza

odniósł ogromne zasługi,

– wyjaśnia, na czym polega rola Kościoła w Europie,

– objaśnia, czym jest ewangeliczne ubóstwo,

– wyjaśnia, w jaki sposób św. Franciszek realizował w

swoim życiu ideę ewangelicznego ubóstwa,

– analizuje tekst z Pisma Świętego – Hbr 11,1-3,

– streszcza nauczanie Kościoła na temat wiary i rozumu,

– podaje daty podziału Kościoła,

– wymienia przyczyny schizmy wschodniej,

– podaje zarys sytuacji społeczno-politycznej prowadzącej

do chrztu Polski,

– wymienia korzyści płynące z faktu przyjęcia chrztu przez

Polskę.

Uczeń:

– wyjaśnia, na czym polegał „dar języków”,

– uzasadnia, że dary Ducha Świętego otrzymujemy nie tylko dla

osobistego dobra, ale dla pożytku wspólnoty Kościoła,

– wybiera sposób zaangażowania się dla dobra Kościoła i

swojego otoczenia,

– uzasadnia swoją obecność w Kościele,

– ocenia swoją postawę wobec Chrystusa, z którym spotyka się

w Kościele,

– charakteryzuje postawę pierwszych chrześcijan,

– wskazuje na potrzebę dawania świadectwa życia

chrześcijańskiego,

– określa przymioty władzy papieskiej,

– wybiera sposoby okazywania szacunku i posłuszeństwa wobec

papieża,

– wymienia męczenników Kościoła,

– rozróżnia okresy prześladowań chrześcijan,

– analizuje teksty Pisma Świętego dotyczące prześladowań

chrześcijan,

– określa na mapie najważniejsze miejsca pobytu św. Pawła,

– wskazuje na podobieństwo podróży św. Pawła do papieskich

pielgrzymek apostolskich,

– redaguje modlitwę w intencji papieża i wszystkich głoszących

Ewangelię,

– wskazuje na związek chrześcijaństwa z dziedzictwem świata

antycznego,

– określa, jakie znaczenie dla chrześcijaństwa ma kultura

antyczna,

– charakteryzuje ideę benedyktyńską,

– uzasadnia aktualność słów: „Ora et labora!” – „Módl się i

pracuj!”,

– wskazuje na kierowanie się w życiu ideą benedyktyńską,

– określa rolę chrześcijaństwa w rozwoju kultury i jedności

Europy,

– wskazuje, w jaki sposób, należy dbać o chrześcijańskie

dziedzictwo,

– uzasadnia potrzebę troski o jedność w swoim środowisku,

– charakteryzuje duchowość św. Franciszka,

– określa znaczenia ewangelicznego ubóstwa na przykładzie

życia św. Franciszka z Asyżu,

– uzasadnia, że podstawą świętości jest głęboka wiara i

całkowite oddanie się Bogu,

– objaśnia naukę św. Tomasza,

– opisuje związek między wiarą a rozumem,

– objaśnia różnice i podobieństwa pomiędzy katolicyzmem i

prawosławiem,

– wskazuje na ekumenizm jako ruch działający na rzecz

jedności chrześcijan,

– analizuje teksty źródłowe na temat udzielania sakramentów,

– wyjaśnia kwestię tzw. sporu o św. Stanisława,

– wskazuje na zasługi św. Wojciecha i św. Stanisława dla

rozwoju chrześcijaństwa w Polsce,

– określa, co dla niezależności Polski zrobił Bolesław Chrobry.

Uczeń:

– redaguje modlitwę o godne przyjęcie darów Ducha

Świętego,

– ocenia swoją postawę otwartości na działanie Ducha

Świętego,

– przyjmuje odpowiedzialność za wspólnotę Kościoła,

– przyjmuje odpowiedzialność za zadania wynikające z

przynależności do wspólnoty Kościoła,

– ocenia swój udział we wspólnocie Kościoła,

– redaguje modlitwę w intencji papieża,

– proponuje, w czym możemy naśladować męczenników

wiary,

– przyjmuje odpowiedzialność za dawanie świadectwa wiary,

– wymienia pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Polski,

– przyjmuje odpowiedzialność za dawanie świadectwa wiary

w swoim środowisku,

– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój własnej wiary,

– przyjmuje odpowiedzialność za jakość swojej modlitwy i

pracy,

– przyjmuje odpowiedzialność za budowanie jedności w

otaczającym środowisku,

– redaguje modlitwę o jedność narodów Europy,

– wybiera sposoby naśladowania postawy św. Franciszka,

– przyjmuje odpowiedzialność za swoje powołanie do

świętości,

– dowodzi konieczności poznawania siebie i otaczającego

świata,

– przyjmuje odpowiedzialność za rozwój swojej wiary oraz

intelektu,

– ocenia swoją postawę wobec wyznawców prawosławia i

protestantyzmu,

– przyjmuje odpowiedzialność za troskę o jedność chrześcijan

– uzasadnia znaczenie Zjazdu Gnieźnieńskiego dla Kościoła

w Polsce i naszej państwowości,

– charakteryzuje relacje między społecznością świecką i

kościelną w Polsce za panowania Bolesława Śmiałego

– ocenia swoje starania na rzecz rozwoju wiary,

– planuje troskę o rozwój chrześcijańskich wartości dla dobra

swojej Ojczyzny.

VI. Twoje Słowo na ścieżkach mego życia

6

Uczeń:

– definiuje słowo „powołanie”,

– przytacza treść Ewangelii Mt 5,48,

– wymienia tajemnice różańca świętego,

– streszcza wydarzenia z poszczególnych tajemnic

różańca,

– definiuje słowa: „adwent”, „paruzja”

– przytacza teksty biblijne mówiące o przygotowaniu

na przyjście Chrystusa,

– definiuje pojęcia: „Wcielenie” i „unia

hipostatyczna”,

– przytacza treść Ewangelii o Bożym Narodzeniu,

– wymienia tradycje związane z Bożym

Narodzeniem,

– identyfikuje Wielki Post z czasem umartwienia,

pokuty i nawrócenia,

– streszcza teksty Pisma Świętego wzywające do

pokuty,

– streszcza treść przypowieści o siewcy – Mt 13,1-9,

– podaje warunki dobrego przeżycia rekolekcji

wielkopostnych,

– wylicza wydarzenia zbawcze związane z Wielkim

Tygodniem,

– wymienia znaki liturgiczne związane z Triduum

Paschalnym,

– definiuje słowo „zmartwychwstanie”,

– podaje, że Zmartwychwstały Chrystus jest

Zbawicielem wierzących,

– podaje, kiedy Kościół obchodzi uroczystość

Zesłania Ducha Świętego,

– identyfikuje Zesłanie Ducha Świętego z

„narodzinami” Kościoła,

– wymienia dary Ducha Świętego,

– wyjaśnia teksty biblijne na temat Eucharystii,

– rozróżnia formę adoracji indywidualnej i

publicznej Najświętszego Sakramentu.

Uczeń:

– podaje datę i miejsce urodzin św. Stanisława Kostki,

– wymienia miejsca, w których przebywał św. Stanisław

Kostka,

– używa poprawnie pojęć: powołanie, służba Bogu, świętość,

– opowiada o życiu św. Stanisława Kostki,

– przytacza historię różańca świętego,

– wymienia chrześcijańskie tradycje związane z Adwentem,

– objaśnia znaczenie Adwentu,

– uzasadnia, że Adwent jest przygotowaniem do Bożego

Narodzenia i radosnym oczekiwaniem na powtórne przyjście

Pana,

– wyjaśnia sens zwyczajów i tradycji bożonarodzeniowych,

– uzasadnia, że Boże Narodzenie jest wezwaniem do miłości,

– określa, na czym polega chrześcijański charakter

przeżywania świąt Bożego Narodzenia,

– wyjaśnia sens udziału w rekolekcjach wielkopostnych,

– przytacza wybrane teksty biblijne dotyczące świętych dni

paschalnych,

– wyjaśnia znaczenie znaków liturgicznych związanych z

wydarzeniami Triduum Paschalnego,

– objaśnia znaczenie wydarzeń Triduum Paschalnego dla

człowieka,

– przytacza naukę św. Pawła o zmartwychwstaniu Chrystusa,

– streszcza teksty źródłowe z nauczania Kościoła mówiące o

zmartwychwstaniu Chrystusa,

– objaśnia, co to znaczy, że Zmartwychwstały Chrystus jest

Zbawicielem wierzących,

– wylicza łaski otrzymane od Ducha Świętego w

sakramencie bierzmowania,

– podaje, że dary Ducha Świętego otrzymujemy nie tylko dla

osobistego dobra, ale także dla pożytku wspólnoty Kościoła,

– przytacza wydarzenia związane z kultem Bożego Ciała,

– podaje, kiedy ustanowiono w Kościele Uroczystość

Bożego Ciała,

– objaśnia znaczenie przeżywania Uroczystości Bożego

Ciała,

– określa, czym jest adoracja i kult Eucharystii.

Uczeń:

– objaśnia motto życiowe św. Stanisława Kostki: „Do wyższych

rzeczy jestem stworzony i dla nich pragnę żyć”,

– wskazuje na mapie miejsca pobytu św. Stanisława Kostki,

– analizuje postępowanie św. Stanisława Kostki,

– wyjaśnia znaczenie modlitwy różańcowej dla życia

chrześcijanina,

– wskazuje na różaniec jako źródło ratunku dla siebie i świata,

– analizuje teksty źródłowe na temat modlitwy różańcowej,

– wyjaśnia potrzebę pracy nad sobą,

– wskazuje na sposób właściwego przeżycia Adwentu,

– wybiera sposób dziękczynienia Bogu za Jego miłość,

– projektuje scenariusz wigilii w domu,

– wyjaśnia duchową wartość postu i pokuty,

– objaśnia znaczenie Wielkiego Postu dla chrześcijanina,

– wskazuje na Środę Popielcową jako początek Wielkiego

Postu,

– określa, na czym polega prawdziwe nawrócenie i pokuta,

– uzasadnia konieczność nawrócenia i pokuty,

– wybiera sposób przeżycia okresu Wielkiego Postu,

– analizuje swoje życie w świetle Chrystusowej nauki o pokucie,

– uzasadnia swój udział w rekolekcjach wielkopostnych,

– wskazuje na związek rekolekcji z przypowieścią o siewcy,

– wnioskuje, że rekolekcje wielkopostne prowadzą do

nawrócenia,

– opisuje najważniejsze elementy liturgii Wielkiego Tygodnia,

– określa sens obrzędów Triduum Paschalnego,

– wskazuje na konieczność osobistego zaangażowania w liturgię

Wielkiego Tygodnia,

– stwierdza, że przez zmartwychwstanie Chrystus pokonał

śmierć, grzech, szatana,

– wnioskuje, że zmartwychwstanie Chrystusa jest

fundamentalną prawdą naszej wiary,

– uzasadnia, że zmartwychwstanie Chrystusa jest faktem i

największym cudem,

– objaśnia znaczenie darów Ducha Świętego dla chrześcijanina,

– uzasadnia potrzebę modlitwy do Ducha Świętego,

– wskazuje na postawę wdzięczności za dary Ducha Świętego,

– charakteryzuje „życie według Ducha”,

– wskazuje sposoby uwielbienia Jezusa Eucharystycznego,

– redaguje modlitwę dziękczynienia za obecność Boga w

Eucharystii.

Uczeń:

– przyjmuje odpowiedzialność za realizację swojego

powołania do świętości,

– redaguje rozważania do tajemnic różańcowych,

– planuje osobistą modlitwę różańcową,

– ocenia swoje adwentowe oczekiwanie na przyjście Pana,

– planuje podjęcie wysiłku na rzecz duchowego przeżycia

Adwentu,

– przyjmuje odpowiedzialność za właściwe przeżycie świąt

Bożego Narodzenia,

– planuje systematyczną troskę o realizację przykazania

miłości Boga i bliźniego w swoim życiu,

– ocenia swoje dotychczasowe postępowanie,

– podejmuje wysiłek na rzecz duchowego przeżycia

Wielkiego Postu,

– przyjmuje odpowiedzialność za dobre przeżycie rekolekcji

wielkopostnych,

– dowodzi, że Triduum Paschalne upamiętnia tajemnice

naszej wiary,

– planuje udział w liturgii Triduum Paschalnego,

– przyjmuje odpowiedzialność za kształtowanie postawy

wdzięczności za odkupienie i zmartwychwstanie Chrystusa,

– przyjmuje odpowiedzialność za dobre przygotowanie się do

sakramentu bierzmowania,

– planuje osobistą adorację Najświętszego Sakramentu,

– ocenia swoje zaangażowanie w Eucharystię i uroczystość

Bożego Ciała.

© Copyright by ks. Stanisław Łabendowicz – Radom 2013

KRYTERIA OCENIANIA

z katechezy w zakresie klasy II gimnazjum

do programu nr AZ-3-01/10 i podręcznika nr RA-32-01/10-RA-4/13 „Aby nie ustać w drodze”

pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza

OCENA

DOPUSZCZAJĄCA

OCENA

DOSTATECZNA

OCENA

DOBRA

OCENA

BARDZO DOBRA

I. Człowiek na drogach Boga

definiuje, czym jest szczęście,

podaje, że szczęście to pierwotny zamysł

Boga względem człowieka,

nazywa zbawienie prawdziwym

Uczeń:

streszcza fragment Psalmu 119,

wyjaśnia, że bycie blisko Chrystusa

zaprowadzi człowieka do zbawienia,

Uczeń:

objaśnia, że prawdziwe szczęście

pochodzi od Boga,

uzasadnia, że Pismo Święte ukazuje

Uczeń:

dowodzi, że Jezus jest źródłem szczęścia

ludzkiego,

– uzasadnia, że Pan Bóg pragnie zbawienia

7

szczęściem,

– definiuje, czym jest wolność,

– nazywa Jezusa najlepszym przyjacielem

człowieka,

określa sposoby doskonalenia się n wzór

Chrystusa,

wskazuje kościół parafialny jako

szczególne miejsce obecności Boga,

podaje, że Bóg jednoczy ludzi w

Kościele,

wskazuje na przynależność do Kościoła

jako szansę na rozwój wewnętrzny.

– nazywa Chrystusa Zbawicielem,

– wyjaśnia, co to znaczy, że wolność jest

jednocześnie darem i zadaniem,

– wylicza najważniejsze cechy przyjaźni,

– wyjaśnia, na czym polega prawdziwa

przyjaźń między ludźmi,

wyjaśnia zasady życia chrześcijańskiego,

nazywa Kościół wspólnotą wierzących,

przytacza najważniejsze wydarzenia z

życia Pana Jezusa w odniesieniu do

świątyni Jerozolimskiej,

wyszczególnia etapy powstawania

Kościoła.

człowiekowi prawdę o szczęściu,

wnioskuje, że aby osiągnąć szczęście

wieczne należy przestrzegać przykazań,

stwierdza, że sakramenty są konieczne

do zbawienia,

– stwierdza, że każdy człowiek ma prawo

do wolności i należy tę prawdę uszanować,

– wnioskuje, że złe korzystanie z wolności

prowadzi do zniewolenia przez grzech,

– objaśnia, na czym polega przyjaźń Pana

Jezusa z człowiekiem,

– wnioskuje, że prawdziwa przyjaźń jest

bezinteresowna,

– wskazuje, że człowiek potrzebuje żyć w

przyjaźni z Bogiem i ludźmi, aby być

szczęśliwym,

– stwierdza, że prawdziwej przyjaźni może

nauczyć się tylko od Chrystusa,

uzasadnia celowość doskonalenia się,

uzasadnia znaczenie słów: Mt 21,13,

analizuje fragmenty Katechizmu

Kościoła Katolickiego w odniesieniu do

Kościoła,

dowodzi konieczności troski o

wspólnotę parafialną.

wszystkich ludzi,

– dowodzi, że warto trwać w Chrystusie,

gdyż On prowadzi człowieka ku

prawdziwemu szczęściu,

analizuje fragment Pisma Świętego J

15,13-17.

II. Jezus Chrystus prowadzi do pełni życia

definiuje pojęcia: Wcielenie, Odkupienie,

Zbawienie,

określa podstawowe konsekwencje dla

życia chrześcijanina wynikające z

Wcielenia i Odkupienia,

wymienia cechy człowieka pokornego,

wyjaśnia rolę pokory w odniesieniu do

relacji Bóg – człowiek,

wylicza grzechy główne,

podaje, że pycha jest pierwszym z

grzechów głównych,

objaśnia rolę pychy w odniesieniu do

relacji Bóg – człowiek,

podaje, że Chrystus został złożony za nas

jako nasza Pascha,

objaśnia Tajemnicę Paschalną Chrystusa

– odkupienie,

definiuje pojęcie „liturgia”,

Uczeń:

definiuje, czym jest pokora,

streszcza teksty biblijne ukazujące

grzech pychy,

wyjaśnia przeciwieństwo pychy i

pokory,

wyjaśnia, że Jezus umarł i

zmartwychwstał dla naszego zbawienia,

wyjaśnia, czym jest liturgia,

wyjaśnia znaczenie przypowieści o

winnym krzewie,

objaśnia znaczenie liturgii w życiu

chrześcijanina,

wyjaśnia, w jakim celu Jezus posługiwał

się znakami,

wyjaśnia pojęcie „charakter

sakramentalny”,

rozróżnia podział sakramentów,

Uczeń:

uzasadnia, że Chrystus przyszedł na

świat dla naszego odkupienia i zbawienia,

wskazuje na Chrystusa jako

prawdziwego Zbawiciela ludzkości,

wskazuje konkretne wydarzenia biblijne,

w których Jezus uczy nas pokory,

charakteryzuje postawę faryzeusza i

celnika,

wskazuje, że pycha jest źródłem innych

grzechów,

uzasadnia zgubne skutki pychy,

opowiada o trzech zapowiedziach męki

Pana Jezusa,

uzasadnia, że w Eucharystii uobecnia się

Tajemnica Paschalna,

wskazuje, że Jezus jest w centrum

liturgii,

stwierdza, że liturgia jest dziełem

Uczeń:

redaguje artykuł prasowy pt. „Chrystus

prawdziwym Zbawicielem ludzkości”,

uzasadnia potrzebę rozwoju cnoty

pokory w codziennym życiu,

dowodzi zwycięstwa pokory nad pychą,

proponuje odpowiednie metody do

zwalczania pychy,

dowodzi, że chrzest zanurza nas w

Tajemnicy Paschalnej Chrystusa,

analizuje teksty źródłowe o liturgii,

redaguje modlitwę dziękczynną za jeden

z przyjętych sakramentów,

wymienia fragmenty Pisma Świętego

odnoszące się do chrztu,

określa zadania wynikające z przyjęcia

chrztu,

dowodzi ciągłej konieczności rozwoju

wiary otrzymanej na chrzcie,

8

identyfikuje liturgię z uczestnictwem w

życiu Boga,

objaśnia, co zaliczamy do liturgii,

wskazuje na liturgię jako dialog Boga z

człowiekiem (dar i odpowiedź),

podaje, że Jezus jest zawsze obecny z

nami w liturgii,

wymienia sposoby obecności Chrystusa

w liturgii,

wymienia postawy i gesty liturgiczne,

wylicza znaki i symbole liturgiczne

występujące podczas liturgii,

wyjaśnia, czym jest znak, gest i postawa,

definiuje pojęcie „sakrament”,

wymienia sakramenty święte,

wylicza sakramenty przyjmowane raz w

życiu,

określa cel poszczególnych

sakramentów,

wskazuje na chrzest jako paschę i dar

nowego życia,

wylicza znaki widzialne udzielenia

Ducha Świętego w sakramencie

bierzmowania,

nazywa bierzmowanie sakramentem

umocnienia w wierze,

wymienia dary Ducha Świętego,

określa, jakich łask udziela Duch Święty

w sakramencie bierzmowania,

identyfikuje charyzmaty i owoce Ducha

Świętego,

definiuje, czym jest sakrament pokuty,

wskazuje na sakrament pokuty i

pojednania jako sakrament przebaczenia i

miłosierdzia Boga,

wylicza warunki sakramentu pokuty i

pojednania,

nazywa Mszę Świętą uobecnieniem

ofiary Chrystusa,

wymienia fragment Pisma Świętego

mówiący o ustanowieniu Eucharystii,

wskazuje na swoją łączność z ofiarą

Chrystusa przez modlitwę,

określa, na czym polega paschalny

wyjaśnia, czym jest sakrament chrztu,

objaśnia naukę Kościoła na temat chrztu,

wyjaśnia różnicę między chrztem

Janowym a sakramentem chrztu świętego,

objaśnia znaczenie sakramentu

bierzmowania dla chrześcijańskiego życia,

wymienia skutki sakramentu

bierzmowania,

objaśnia, co jest istotnym celem

sakramentu bierzmowania,

wyjaśnia, na czym polega mężne

wyznawanie wiary,

streszcza naukę Pisma Świętego i

Kościoła o przebaczeniu i pokucie,

używa poprawnie pojęć: pokuta,

przebaczenie, pojednanie,

wyjaśnia sens sakramentu pokuty,

wyjaśnia, czym jest odpust,

wyjaśnia znaczenie i sens

poszczególnych warunków sakramentu

pokuty i pojednania,

wyjaśnia obecność Chrystusa w

Eucharystii,

używa poprawnie pojęć: Eucharystia,

ofiara, obecność,

wyjaśnia, na czym polega działanie

słowa Bożego,

objaśnia, w jaki sposób Kościół

przekazuje słowo Boże,

wyjaśnia symbolikę darów ofiarnych,

objaśnia sens cierpienia,

streszcza naukę Kościoła o cierpieniu,

wyjaśnia, na czym polega posługa

biskupów, kapłanów i diakonów,

określa skutki przyjętego sakramentu

małżeństwa,

wyjaśnia Boży zamysł wobec

małżeństwa.

Chrystusa,

określa, w jaki sposób Jezus działa w

liturgii,

uzasadnia, że całe życie liturgiczne

koncentruje się wokół Jezusa,

charakteryzuje postawy i gesty

liturgiczne,

uzasadnia potrzebę świadomego i

czynnego udziału w liturgii,

projektuje propozycje graficzne

sakramentów,

uzasadnia potrzebę przyjmowania

sakramentów,

opisuje celebrację udzielania sakramentu

chrztu,

charakteryzuje symbolikę chrzcielną,

uzasadnia, że chrzest święty jest

sakramentem Przymierza zawartego z

Chrystusem i Kościołem,

wskazuje na konieczność odnawiania

przyrzeczeń chrzcielnych,

wskazuje, że w sakramencie

bierzmowania zostaje powołany do troski

o innych,

uzasadnia, do czego zobowiązuje

sakrament bierzmowania,

wskazuje, w jaki sposób działa Duch

Święty,

określa sposób realizacji zadań

wynikających z sakramentu bierzmowania,

wyszczególnia relacje i powiązania

między poszczególnymi warunkami

sakramentu pokuty i pojednania,

uzasadnia potrzebę przygotowania się do

sakramentu pokuty i pojednania,

uzasadnia obecność Chrystusa w

Eucharystii,

wskazuje, w jaki sposób Bóg przemawia

dzisiaj w Kościele,

określa poszczególne części liturgii

słowa,

opisuje, co dokonuje się podczas

konsekracji,

opisuje przebieg udzielania sakramentu

streszcza fragmenty biblijne mówiące o

chrzcie,

dowodzi konieczności realizacji zadań

wynikających z przyjętego sakramentu

bierzmowania,

dowodzi, na czym polega wartość

przebaczenia w życiu człowieka,

redaguje rachunek sumienia,

analizuje, jaką rolę pełni słowo Boże w

jego życiu,

wskazuje owoce Eucharystii,

przytacza treść tekstu Pisma Świętego na

temat sakramentu namaszczenia chorych,

ocenia wartość sakramentu

namaszczenia chorych w życiu człowieka,

przytacza teksty Pisma Świętego

mówiące o ustanowieniu kapłaństwa,

analizuje teksty biblijne i nauczania

Kościoła na temat stopni święceń.

9

charakter Eucharystii,

definiuje, czym jest liturgia słowa

Bożego,

wymienia owoce, jakie daje

przyjmowanie Komunii Świętej,

wskazuje na Eucharystię jako centrum

liturgii i życia chrześcijańskiego,

definiuje, czym jest sakrament

namaszczenia chorych,

nazywa sakrament namaszczenia chorych

sakramentem umocnienia,

określa chrześcijańską postawę w

cierpieniu,

wskazuje na sakrament święceń jako

sakrament przywracania pokoju pomiędzy

Bogiem a ludźmi,

określa stopnie i cel udzielania

sakramentu święceń,

definiuje, czym jest sakrament

małżeństwa,

nazywa sakrament małżeństwa

konsekracją ludzkiej miłości,

wskazuje na jedność i nierozerwalność

małżeństwa sakramentalnego.

namaszczenia chorych,

uzasadnia rolę modlitwy za chorych,

wyjaśnia, czym jest sukcesja apostolska,

uzasadnia, że kapłani kontynuują misję

Chrystusa,

streszcza tekst biblijny dotyczący Bożej

woli wobec małżeństwa i rodziny,

charakteryzuje małżeństwo

sakramentalne,

uzasadnia sens małżeństwa

sakramentalnego.

III. Wędrówka ku dobru

– podaje prawo miłości Boga i bliźniego,

– określa chrześcijaństwo religią miłości,

– wymienia Osiem Błogosławieństw,

– definiuje, czym jest prawo naturalne,

– identyfikuje prawo moralne jako prawo

Boże,

– wskazuje na obiektywny charakter norm

moralnych,

– definiuje pojęcia: czyn moralny, czyn

dobry, czyn zły,

– nazywa sumienie miejscem spotkania i

dialogu z Bogiem,

– rozróżnia rodzaje sumienia,

– wymienia rodzaje sumienia,

– wyjaśnia, czym jest prawo objawione,

– wskazuje na zbawczy charakter prawa

objawionego – Dekalogu,

– identyfikuje autorytet Boga z normami

moralnymi,

– nazywa przykazania drogowskazami w

Uczeń:

– wyjaśnia podstawowe prawo

chrześcijańskie,

– wyjaśnia różnice między prawem

naturalnym i stanowionym,

– wyjaśnia, na czym polega stosowanie

hierarchii wartości w życiu,

– objaśnia przesłanie zawarte w tekstach

biblijnych,

– wyjaśnia rolę sumienia w ludzkim życiu,

– objaśnia potrzebę kształtowania

sumienia,

– objaśnia teksty Pisma Świętego oraz

nauczania Kościoła dotyczące sumienia,

– wyjaśnia, z jakim działaniem związany

jest dany rodzaj sumienia,

– wymienia treść Dziesięciu Przykazań

oraz okoliczności, w jakich Bóg je objawił,

– wyjaśnia, czym jest Dekalog.

Uczeń:

– charakteryzuje postawę chrześcijańską

wobec bliźniego,

– objaśnia treść Ośmiu Błogosławieństw,

– wyjaśnia, na czym polega koncepcja

szczęścia zawarta w Ośmiu

Błogosławieństwach,

– stwierdza, że prawo ewangeliczne jest

wypełnieniem i uzupełnieniem prawa

Dekalogu,

– uzasadnia potrzebę życia prawami

Błogosławieństw,

– określa, co to znaczy kroczyć drogą

Błogosławieństw,

– wskazuje związek między życiem

Błogosławieństwami i życiem w łasce

Bożej,

– określa specyfikę wartości

chrześcijańskich,

– wskazuje właściwą hierarchię wartości,

Uczeń:

– redaguje notatkę prasową,

– wyjaśnia określenie pojęcia „wartości”,

– wyjaśnia rolę hierarchii wartości w życiu

człowieka,

– uzasadnia potrzebę roztropnego

działania,

– określa skutki odrzucenia

najważniejszych wartości,

– analizuje znaczenie wartości w życiu

człowieka,

– uzasadnia swoją odpowiedzialność za

naturalne prawo moralne,

– analizuje naukę Kościoła o prawie

moralnym,

– dowodzi, że Bóg jest Dawcą prawa

moralnego,

– streszcza teksty Pisma Świętego

mówiące o sumieniu,

– wymienia teksty Pisma Świętego

10

życiu. – streszcza fragmenty Pisma Świętego

ukazujące prawo,

– uzasadnia potrzebę roztropnego

działania,

– wskazuje na Jezusa jako Tego, który

wybiera zawsze dobro,

– charakteryzuje sumienie jako miejsce

spotkania z Bogiem i Jego Prawem,

– określa Eleazara jako człowieka prawego

sumienia,

– wyjaśnia, czym jest sumienie,

– określa, na czym polega formowanie

sumienia,

– rozróżnia prawo naturalne od prawa

objawionego,

– określa Dekalog jako pomoc

człowiekowi na drodze życia moralnego,

– przytacza treść Pisma Świętego na temat

Dekalogu,

– stwierdza, że Dekalog jest darem

kochającego Boga,

– wskazuje na wartości, których bronią

przykazania.

ukazujące prawo objawione – Dekalog,

– analizuje prawo objawione na Synaju

oraz prawo Nowego Testamentu,

– dowodzi istnienia związku między

Starym Prawem a Nowym Prawem

objawionym w Nowym Testamencie.

IV. Drogowskazy na drodze ku szczęściu

przytacza treść I przykazania Bożego,

nazywa, czym jest oddawanie czci innym

bogom,

identyfikuje wróżbiarstwo, astrologię i

horoskopy z przeciwstawianiem się I

przykazaniu Bożemu,

wskazuje na fundamentalny charakter I

przykazania Bożego,

– przytacza treść Pisma Świętego na temat

II przykazania Bożego,

– wskazuje na związek II przykazania

Bożego z objawieniem Imienia Bożego

Mojżeszowi i czystością mowy,

– definiuje pojęcie „renesans”,

– wymienia osoby, które w epoce

renesansu wniosły znaczący wkład w życie

Kościoła,

– objaśnia genezę i katolicki wymiar

renesansu,

– identyfikuje M. Lutra, J. Kalwina z

Ojcami reformacji,

Uczeń:

wymienia sposoby oddawania czci

Bogu,

wyjaśnia, do czego zobowiązuje I

przykazanie Boże,

– wyjaśnia, na czym polega szacunek dla

Imienia Bożego,

– rozróżnia, w jakich sytuacjach można

wzywać Imię Boże,

– wyjaśnia zaangażowanie chrześcijan w

tworzenie kultury,

– wyjaśnia pojęcia: reformacja,

protestantyzm,

– wymienia przyczyny i główne idee

reformy katolickiej,

– definiuje pojęcia: sobór, synod, sukcesja

apostolska, dogmat,

– wyjaśnia, w jakim celu odbył się Sobór

Trydencki,

– wskazuje na uniwersalny wymiar

postawy chrześcijańskiej św. Jadwigi,

Uczeń:

określa, co pomaga w rozwoju wiary w

jednego Boga,

– wskazuje sposoby oddawania szacunku

wobec Imienia Bożego,

– dostrzega różnorodność działań

podejmowanych przez wiernych we

wspólnocie Kościoła,

– wyjaśnia, czym jest ruch ekumeniczny,

– wskazuje różnice i podobieństwa

katolicyzmu i innych wyznań

chrześcijańskich (protestantyzm,

anglikanizm),

– uzasadnia potrzebę otwartości i szacunku

wobec chrześcijan innych wyznań,

– wskazuje rolę Ducha Świętego w

Kościele reformującym się,

– wymienia skutki chrztu Litwy,

– opowiada o życiu św. Jadwigi,

uzasadniając jej świętość,

– opisuje przebieg chrystianizacji Litwy,

– objaśnia, jaką rolę odegrała św. Jadwiga

Uczeń:

– streszcza naukę Katechizmu Kościoła

Katolickiego dotyczącą II przykazania

Bożego,

– dowodzi, na czym polega szacunek dla

Imienia Bożego,

– ocenia rolę Lutra i Kalwina oraz króla

Henryka VIII w powstaniu wyznań

protestanckich,

– analizuje rozwój nauczania Kościoła w

trakcie Soboru Trydenckiego,

– dowodzi konieczności udziału we Mszy

Świętej,

– wyjaśnia, dlaczego każdy człowiek ma

prawo do życia i jego ochrony,

– przytacza tekst źródłowy dotyczący

prawdy,

– dowodzi o konieczności kierowania się

prawdą w życiu,

– przytacza treść tekstów Pisma Świętego

na temat IX i X przykazania Bożego,

– określa perspektywy i granice

11

– wymienia przyczyny reformacji,

– identyfikuje reformę katolicką z dziełem

Soboru Trydenckiego,

– podaje, kiedy odbył się Sobór Trydencki,

– identyfikuje wysiłki na rzecz jedności

Kościoła z Unią Brzeską i Kościołem

grekokatolickim,

– przytacza cechy charakterystyczne dla

Kościoła greckokatolickiego,

– wymienia osoby, które przyczyniły się do

zawarcia Unii Brzeskiej,

– identyfikuje III przykazanie Boże z

potrzebą świętowania i związkiem

pomiędzy czcią Boga a praktykami

religijnymi,

– wymienia święta nakazane,

– wskazuje na Eucharystię jako centrum

niedzieli chrześcijanina,

– identyfikuje IV przykazanie Boże z

szacunkiem dla rodziców i osób starszych,

– przytacza przykazanie mówiące o

szacunku wobec rodziców,

– objaśnia, do czego Bóg wzywa w IV

przykazaniu Bożym,

– podaje, że życie ludzkie jest darem

Bożym,

– wskazuje na troskę o zdrowie i życie w

kontekście zrozumienia i realizacji sensu

swojego życia,

– przytacza treść Pisma Świętego na temat

VI przykazania Bożego,

– streszcza nauczanie Kościoła na temat

okazywania szacunku dla swojego ciała,

– wymienia wykroczenia przeciw VII

przykazaniu Bożemu,

– identyfikuje VIII przykazanie Boże z

wiernością prawdzie,

– objaśnia, jakie są wykroczenia przeciw

VIII przykazaniu Bożemu,

– identyfikuje IX i X przykazanie Boże z

postawą wstrzemięźliwości i uczciwości w

codziennym życiu.

– streszcza tekst Pisma Świętego mówiący

o szabacie (Wj 20,8-11),

– wyjaśnia, co to znaczy czcić ojca i

matkę,

– wyjaśnia treść VI przykazania Bożego,

– wyjaśnia, jak powinniśmy reagować na

potrzeby bliźnich,

– wyjaśnia znaczenie słowa „prawda”,

– wskazuje na religijne motywacje do

życia w prawdzie i naprawienia krzywd w

zakresie VIII przykazania,

– identyfikuje sytuacje w życiu z potrzebą

wstrzemięźliwości,

– rozróżnia postawę uczciwości i

nieuczciwości w życiu codziennym,

– porównuje szabat w Starym Testamencie

i paschalny charakter niedzieli,

– identyfikuje VI przykazanie Boże z

wartością czystości i przyjaźni w życiu

człowieka jako fundamentu prawidłowych

kontaktów z innymi,

– identyfikuje VII przykazanie Boże z

problemem kradzieży i bogacenia się

kosztem innych oraz z poszanowaniem

własności prywatnej i społecznej.

w dziejach Polski i Litwy,

– wskazuje okoliczności zawarcia Unii

Brzeskiej,

– przytacza treść tekstu Pisma Świętego na

temat niedzieli jako dnia Pańskiego,

– wyjaśnia, czym jest szabat i dzień

Pański,

– wskazuje, na czym polega miłość do

rodziców,

– charakteryzuje, jakie są obowiązki dzieci

wobec rodziców,

– uzasadnia potrzebę odpowiedzialności

dorosłych dzieci wobec rodziców,

– przytacza treść tekstów biblijnych

mówiących o wartości życia ludzkiego,

– charakteryzuje treść V przykazania

Bożego,

– uzasadnia, że VI przykazanie Boże

wzywa do wierności i czystości,

– wskazuje na niebezpieczeństwa

zagrażające

wierności i czystości,

– wyjaśnia, co Bóg nakazuje w VII

przykazaniu,

– wskazuje, jaki powinien być nasz

stosunek do tego, co posiadamy,

– określa, jakie znaczenie posiadają

wartości moralne,

– charakteryzuje, jaką wartość przedstawia

ubóstwo chrześcijańskie,

– wyjaśnia, czym jest uczciwość i

wstrzemięźliwość,

– uzasadnia potrzebę uczciwości i

wstrzemięźliwości,

– określa znaczenie Unii Brzeskiej dla

jedności Kościoła,

– określa znaczenie prawdy i wierności jej

w kontekście poszukiwania sensu życia i w

budowaniu właściwych kontaktów między

ludźmi.

ekumenizmu,

– analizuje związek IX i X przykazania z

próbą określenia zainteresowań i

powiązania ich z sensem życia i

osobistymi planami życiowymi.

V. Droga z Jezusem Chrystusem

– określa znaczenie Święta Podwyższenia

Krzyża,

– objaśnia, co jest celem ziemskiej

Uczeń:

– wyjaśnia, jakie znaczenie ma dla

chrześcijanina krzyż,

Uczeń:

– wyjaśnia, czym jest wierność,

– wskazuje przykłady naśladowania

Uczeń:

– proponuje środki pomocy duszom w

czyśćcu cierpiącym,

12

wędrówki człowieka,

– wyjaśnia, czym różni się rok liturgiczny

od kalendarzowego,

– identyfikuje Adwent z radosnym

oczekiwaniem na przyjście Chrystusa,

– wskazuje na postawę otwartości i

czuwania na przyjście Jezusa Chrystusa,

– przytacza wydarzenia ewangeliczne

mówiące o Bożym Narodzeniu,

– objaśnia sens Świąt Bożego Narodzenia,

– wskazuje na religijny wymiar

przeżywania świąt Bożego Narodzenia,

– identyfikuje Tydzień Modlitw o Jedność

Chrześcijan z działaniem na rzecz jedności

chrześcijan,

– stwierdza konieczność modlitwy o

jedność chrześcijaństwa i potrzebę

przeciwdziałania grzechowi podziału,

– podaje, że Wielki Post jest szczególnym

czasem pokuty i oczyszczenia serca,

– wyjaśnia, od czego zależy owocne

przeżycie rekolekcji,

– przytacza treść tekstów biblijnych

mówiących o męce i śmierci Chrystusa,

– identyfikuje Triduum Paschalne z Ofiarą

Jezusa dla naszego zbawienia,

– wylicza dni Triduum Paschalnego,

– wskazuje na potrzebę duchowego

przeżycia Triduum Paschalnego,

– określa religijny wymiar Świąt

Wielkanocnych,

– nazywa Maryję Królową Polski,

– przytacza treść tekstów biblijnych

mówiących o Matce Bożej,

– przytacza tekst Apelu Jasnogórskiego,

– objaśnia formy kultu maryjnego,

– przytacza treść tekstów biblijnych o

Duchu Świętym,

– wylicza owoce Ducha Świętego,

– wskazuje na związek Zesłania Ducha

Świętego z potrzebą odnowy świata i

przezwyciężania zła w świecie.

– objaśnia, na czym polega wierność

krzyżowi,

– wyjaśnia, że Bóg każdego człowieka

powołał do świętości,

– rozróżnia święta i uroczystości roku

kościelnego,

– wyjaśnia eschatologiczny wymiar

Adwentu,

– wyjaśnia znaczenie Uroczystości Bożego

Narodzenia dla człowieka wierzącego,

– wyjaśnia, jakie znaczenie ma dla

chrześcijan jedność,

– wyjaśnia, co należy uczynić, aby spotkać

się z przebaczającym Jezusem,

– objaśnia, na czym polega prawdziwe

nawrócenie,

– wyjaśnia rolę Triduum Paschalnego w

życiu chrześcijanina,

– wyjaśnia rolę Maryi w historii Polski,

– wyjaśnia rolę Ducha Świętego w życiu

chrześcijanina.

Chrystusa,

– opisuje potrzebę pomocy Kościołowi

cierpiącemu,

– wskazuje środki wiodące do

doskonałości,

– charakteryzuje świętych i

błogosławionych, z których może czerpać

wzorce,

– stwierdza, że podstawą osiągnięcia

świętości jest wiara,

– definiuje pojęcie roku liturgicznego,

– wskazuje okresy roku liturgicznego,

– określa kolory liturgiczne,

– wyjaśnia, czym jest Adwent,

– określa wymowę adwentowych

zwyczajów i symboli,

– wskazuje sposoby pracy nad sobą,

– wyjaśnia pojęcie „wcielenie”,

– opowiada, dlaczego Boże Narodzenie

jest świętem radości,

– opisuje zwyczaje związane z religijnym

przeżywaniem świąt Bożego Narodzenia,

– wyjaśnia, czym jest ekumenizm,

– wymienia zadania ruchu ekumenicznego,

– objaśnia dwa największe podziały w

Kościele,

– wskazuje przykłady jedności Kościoła,

– uzasadnia znaczenie Wielkiego Postu,

pokuty i nawrócenia dla chrześcijanina,

– objaśnia sens Triduum Paschalnego,

– wskazuje wartości prowadzące do

wewnętrznego nawrócenia,

– wskazuje wartości prowadzące do

wewnętrznego nawrócenia,

– wskazuje sposoby kształtowania w sobie

postawy odpowiedzialnego chrześcijanina,

– wskazuje na wartość hymnu

„Bogurodzica”,

– uzasadnia, dlaczego oddajemy cześć

Maryi jako Królowej Polski,

– wskazuje sposoby oddawania czci Matce

Bożej.

– analizuje, na czym polega pełnia

szczęścia,

– analizuje teksty biblijne (proroctwa

mesjańskie) zapowiadające przyjście

Chrystusa,

– analizuje teksty biblijne o jedności

Kościoła,

– analizuje tekst Pisma Świętego

ukazujący spotkanie Jezusa z Zacheuszem,

– analizuje wydarzenia z Pisma Świętego

ukazujące miłosiernego Boga,

– analizuje teksty biblijne w odniesieniu

do życia chrześcijanina.

© Copyright by ks. Stanisław Łabendowicz – Radom 2013

13

KRYTERIA OCENIANIA

z katechezy w zakresie klasy III gimnazjum

do programu nr AZ-3-01/10

i podręcznika nr RA-33-01/10-RA-3/14

„Żyć w miłości Boga”

pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza

Kryteria w zakresie oceny celującej należy określić indywidualnie.

Ogólnie:

Ocena celująca oznacza, że osiągnięcia ucznia wyraźnie wykraczają poza poziom osiągnięć edukacyjnych przewidzianych w realizowanym przez nauczyciela programie nauczania.

Uczeń:

– twórczo i samodzielnie rozwija własne uzdolnienia,

– proponuje oryginalne i nietypowe rozwiązania problemów teoretycznych i praktycznych,

– osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach,

– angażuje się w prace pozalekcyjne np. montaże sceniczne, gazetki religijne,

– twórczo uczestniczy w życiu parafii np. należy do organizacji katolickich, uczestniczy w pielgrzymkach,

– jego pilność, systematyczność, zainteresowania, stosunek do przedmiotu nie budzi żadnych zastrzeżeń,

– posiada inne osiągnięcia indywidualne promujące ocenę celującą.

OCENA

DOPUSZCZAJĄCA

OCENA

DOSTATECZNA

OCENA

DOBRA

OCENA

BARDZO DOBRA

I. ŚWIAT, KTÓRY POWIERZYŁ MI BÓG

Uczeń:

– przytacza wydarzenia z Pisma Świętego

mówiące o obecności Boga w świecie,

– identyfikuje otaczający świat z dziełem

Boga Stwórcy,

– wymienia cechy dobrego gospodarza,

– definiuje, czym jest postęp techniczny,

– podaje czym jest nadzieja,

– podaje, że młodzi są nadzieją Kościoła.

Uczeń:

– wyjaśnia, jak należy rozumieć biblijny

poemat o stworzeniu świata,

– podaje, jakie zadania Bóg powierzył

człowiekowi,

– objaśnia, jaka jest wartość postępu,

– rozróżnia ludzki i religijny wymiar

postępu,

– wyjaśnia, co to znaczy „być nadzieją

świata”,

– wyjaśnia, co młodzi mogą zrobić dla

Kościoła.

Uczeń:

– wskazuje działania, jakie może podjąć,

aby świat był obrazem Boga,

– wyjaśnia, w czym przejawia się troska

o powierzony świat,

– analizuje teksty Pisma Świętego

związane ze stworzeniem

człowieka,

– wskazuje na zagrożenia wynikające z

nieodpowiedzialnego rozwoju

cywilizacji,

– wskazuje, że każdy człowiek jest

powołany do przemiany świata,

– analizuje teksty biblijne mówiące o

wymaganiach Chrystusa wobec

każdego człowieka,

– określa swoje miejsce we wspólnocie

Kościoła.

Uczeń:

– redaguje modlitwę dziękczynną za

stworzony świat,

– analizuje teksty Pisma Świętego

ukazujące Boga Stwórcę,

– określa stanowisko Kościoła na temat

odpowiedzialności człowieka za

powierzony świat.

II. ŻYJĘ, ABY KOCHAĆ

14

Uczeń:

– nazywa Boga Miłością,

– podaje treść wyznania miłości Jezusa,

– podaje przykazanie miłości,

– definiuje, czym jest przykazanie,

– definiuje, czym jest miłość,

– wylicza cechy odnoszące się do miłości,

– wymienia owoce prawdziwej miłości,

– podaje, co jest warunkiem trwania w

miłości,

– podaje rodzaje powołań, w których

realizuje się miłość,

– wymienia uczynki miłosierne co do

ciała i uczynki miłosierne co do duszy,

– streszcza teksty Pisma Świętego

mówiące o wartości ciała

człowieka i jego godności,

– definiuje, czym jest mądrość,

– wyjaśnia, jak powinniśmy

przygotować się do dorosłego życia,

– podaje, jak możemy pomóc tym,

którzy nie mają domu rodzinnego i

miłości rodziców,

– przytacza naukę Kościoła na

temat dziecka jako daru Boga,

– podaje, jak możemy pomóc tym,

którzy nie mają domu rodzinnego i

miłości rodziców,

– podaje, że dziecko jest bezcennym

darem Boga,

– podaje, że życie jest darem Bożym,

– przytacza teksty biblijne mówiące o

wartości życia ludzkiego,

– definiuje, czym jest macierzyństwo,

– podaje, czym jest bezpłodność,

– streszcza tekst biblijny dotyczący

zamysłu Boga wobec małżeństwa,

– przytacza treść przysięgi małżeńskiej,

– definiuje, czym jest rodzina,

– podaje, kto tworzy rodzinę,

– przytacza treść tekstów biblijnych

mówiących o relacjach w rodzinie,

– streszcza teksty Pisma Świętego i

nauczania Kościoła mówiące o

płodności i przekazywaniu życia,

– wymienia zalety stosowania

Uczeń:

– wymienia najważniejsze cechy Boga,

– wyjaśnia, czym jest miłość Boga,

– przytacza wydarzenia z życia Jezusa

świadczące o Jego miłości do człowieka,

– wyjaśnia przejawy miłości Chrystusa do

ludzi,

– wymienia kryteria miłości,

– streszcza teksty biblijne o miłości

Boga i bliźniego,

– wyjaśnia przykazanie miłości,

– wyjaśnia wymagania miłości zawarte w

Hymnie o miłości św. Pawła,

– wyjaśnia, jakie są wymagania

prawdziwej miłości,

– streszcza teksty biblijne mówiące o

przeżywaniu miłości w myśl nauczania

Jezusa Chrystusa,

– wyjaśnia naukę Kościoła o wartości

właściwego przeżywania miłości,

– definiuje, czym jest godność i jakie są

jej podstawy,

– analizuje nauczanie Kościoła na temat

godności i szacunku wobec ciała

swojego i innych,

– streszcza teksty biblijne obrazujące

wartość dziecka w nauczaniu Pana

Jezusa,

– wyjaśnia, dlaczego dziecko ma wielką

wartość w królestwie niebieskim,

– streszcza teksty biblijne obrazujące

wartość dziecka w nauczaniu Pana

Jezusa,

– wyjaśnia, dlaczego dziecko ma wielką

wartość w królestwie niebieskim,

– identyfikuje Boga jako dawcę życia

i Tego, który może je odebrać,

– wyjaśnia, dlaczego człowiek ma

prawo do życia i jego obrony,

– streszcza teksty biblijne mówiące o

bezpłodności,

– wyjaśnia, że Chrystus podniósł

małżeństwo do godności sakramentu,

– wyjaśnia znaczenie wiary w

dochowywaniu wierności przysiędze

małżeńskiej,

Uczeń:

– objaśnia istotę Boga,

– określa najcenniejszy dar Bożej miłości,

– wskazuje, jaka jest miłość Jezusa,

– konstruuje mapę myśli,

– charakteryzuje, jaka powinna być

postawa wobec Boga i bliźniego,

– objaśnia sytuacje i zachowania obce

miłości,

– dowodzi, że miłość jest najważniejszą

cnotą,

– stwierdza, że prawdziwa miłość

realizuje się poprzez czyny,

– wskazuje, po czym można poznać

prawdziwą miłość,

– wskazuje na Jezusa jako na Tego,

który w pełni realizował prawdziwą

miłość,

– określa, czym jest wypełnianie

czynów miłosierdzia,

– wnioskuje, w jaki sposób, niezależnie

od formy powołania, powinniśmy

przeżywać miłość w codziennym życiu,

– wskazuje na potrzebę kształtowania

szacunku wobec ciała swojego i innych

oraz szanowania ich godności,

– opisuje, co świadczy o wartości

ludzkiego ciała,

– interpretuje fragmenty Pisma Świętego

wskazujące, na czym powinno opierać się

przygotowanie do dorosłego życia,

– wskazuje sposoby pokonywania

trudności na drodze ku dorosłości,

– wskazuje, jak możemy okazać miłość i

wdzięczność naszym rodzicom za

przekazane życie,

– wskazuje, jak możemy okazać miłość i

wdzięczność naszym rodzicom za

przekazane życie,

– streszcza teksty nauczania Kościoła

na temat wartości życia ludzkiego,

– wskazuje na troskę o zdrowie i życie

w świetle zrozumienia sensu swojego

życia,

– wybiera sposób dziękowania Bogu za

dar życia,

Uczeń:

– wskazuje na Boga jako źródło miłości,

– dowodzi, na czym polega wartość

Bożej miłości,

– analizuje teksty biblijne i nauczanie

Kościoła,

– dowodzi, jak powinna wyglądać

prawdziwa miłość,

– analizuje Hymn o miłości św. Pawła,

– analizuje teksty biblijne i teksty

źródłowe,

– dowodzi konieczności szacunku

wobec ciała ludzkiego,

– analizuje naukę Kościoła na temat

mądrości,

– dowodzi, że Bóg jest Dawcą mądrości,

– analizuje naukę Kościoła na temat

dziecka jako bezcennego daru,

– uzasadnia skutki moralne zabiegów na

embrionach ludzkich,

– analizuje argumenty przeciwko

dopuszczalności in vitro,

– dowodzi, że wierność buduje

wspólnotę miłości małżeńskiej,

– analizuje teksty biblijne i nauczania

Kościoła na temat małżeństwa,

– dowodzi, że miłość jest podstawą życia

rodzinnego,

– analizuje naukę Kościoła na temat

rodziny,

– ukazuje znaczenie pozytywnych

więzi w rodzinie,

– analizuje teksty biblijne mówiące o

relacjach rodzinnych,

– analizuje teksty biblijne i nauczania

Kościoła mówiące o płodności i

przekazywaniu życia,

– wskazuje czynniki, które

przyczyniają się do popularyzacji

eutanazji,

– wskazuje na inicjatywy

alternatywne dla eutanazji,

– analizuje tekst wystąpienia Jana Pawła II

w ONZ.

15

naturalnych metod planowania rodziny,

– definiuje, czym jest adopcja,

– wymienia różne rodzaje adopcji,

– wyjaśnia, na jakie możliwości

rodzicielstwa zastępczego wskazał Jan

Paweł II,

– podaje, czym jest opieka paliatywna,

– definiuje, czym jest eutanazja,

– wymienia przyczyny eutanazji,

– określa, na jakie prawa człowieka

zwrócił uwagę Jan Paweł II,

– definiuje, czym jest godność człowieka,

– wymienia rodzaje zagrożeń praw

człowieka.

– wymienia wartości budujące

wspólnotę rodzinną,

– wyjaśnia obowiązki spoczywające na

członkach rodziny,

– wyjaśnia znaczenie domu rodzinnego

w życiu człowieka,

– objaśnia naukę Kościoła na temat

znaczenia rodziny w życiu człowieka,

– wyjaśnia, na czym polegają naturalne

metody planowania rodziny,

– streszcza fragment Katechizmu

Kościoła Katolickiego – KKK 2379,

– podaje, że dzieci są darem Bożym,

– wyjaśnia powody, dla których

człowiek powinien strzec życia na

każdym jego etapie,

– objaśnia potrzebę okazywania

szacunku ludziom chorym i

starszym,

– wylicza dokumenty, które określają

prawa człowieka,

– wyjaśnia, jakie są podstawy godności

życia ludzkiego.

– charakteryzuje postawę biblijnych

małżonków,

– określa, czym jest in vitro,

– wskazuje właściwą postawę dotyczącą

regulacji urodzin,

– charakteryzuje przymioty małżeństwa,

– określa, czym jest komunia małżeńska,

– definiuje, czym jest małżeństwo,

– uzasadnia wartość trwałości małżeństwa,

– uzasadnia, że rodzina to wspólnota

osób, życia i miłości,

– wskazuje, co wpływa na

pozytywne więzi w rodzinie,

– dostrzega trudności na drodze

budowania i pogłębiania więzi

rodzinnych,

– wskazuje, jakie korzyści daje

stosowanie naturalnych metod

planowania rodziny,

– wyjaśnia teksty nauczania Kościoła

na temat rodzicielstwa zastępczego,

– określa, jaka jest rola ludzi chorych i

starszych w społeczeństwie,

– stwierdza, iż godna śmierć to naturalna

śmierć,

– wskazuje na kluczową rolę

nauczania Kościoła na temat

godności i praw człowieka.

III. NA DRODZE UCZNIA JEZUSA CHRYSTUSA

Uczeń:

– podaje, że Modlitwa Pańska jest

wzorem modlitwy chrześcijanina,

– podaje przykłady, sytuacji w których

Jezus zwraca się do Boga: „Ojcze”,

– wymienia modlitwę „Ojcze nasz” jako

modlitwę chrześcijańskich próśb,

– podaje, do kogo zwracamy się w

modlitwie „Ojcze nasz”,

– wymienia najważniejsze wyznania

chrześcijańskie,

– definiuje pojęcie: „dialog

międzyreligijny”,

– wymienia wielkie religie

niechrześcijańskie,

– objaśnia, czym jest wolność religijna,

– objaśnia, w jaki sposób święcimy imię

Uczeń:

– wymienia formy modlitwy,

– objaśnia, co oznacza uwielbiać Boga,

– wyjaśnia znaczenie wypowiadanych

słów,

– wylicza kolejne prośby Modlitwy

Pańskiej,

– objaśnia słowa próśb Modlitwy

Pańskiej,

– wyjaśnia, co oznacza słowo „Ojciec”

w odniesieniu do Pana Boga,

– objaśnia znaczenie zaimka „nasz”,

– wyjaśnia potrzebę dialogu

międzyreligijnego,

– wyjaśnia znaczenie słów: „święć się

Imię

Twoje”,

Uczeń:

– objaśnia pochodzenie Modlitwy

Pańskiej,

– wyjaśnia, czym jest modlitwa i co

może być jej treścią,

– uzasadnia potrzebę codziennej

modlitwy,

– wskazuje na wartość modlitwy,

– ilustruje jedną z próśb Modlitwy

Pańskiej,

– uzasadnia potrzebę zawierzenia siebie

Bogu,

– określa znaczenie nieba w Modlitwie

Pańskiej,

– wskazuje na Modlitwę Pańską jako

modlitwę wszystkich chrześcijan,

– opisuje podejmowane działania

Uczeń:

– uzasadnia potrzebę rozmowy z

Bogiem na modlitwie,

– dowodzi, że Pismo Święte jest cenną

pomocą w modlitwie,

– stosuje poszczególne prośby do

sytuacji życiowych,

– dowodzi potrzeby częstego odmawiania

modlitwy „Ojcze nasz”,

– analizuje ewangeliczne przykłady

modlącego się Jezusa,

– dowodzi potrzebę wspólnej modlitwy

niezależnie od wyznania,

– uzasadnia postawę tolerancji wobec

wyznawców innych religii,

– dowodzi, że chrześcijaństwo jest

religią dialogu,

16

Boga,

– przytacza teksty biblijne mówiące o

święceniu imienia Bożego,

– definiuje pojęcie: „królestwo Boże”,

– wymienia cechy królestwa Bożego,

– wymienia przymioty Kościoła,

– rozróżnia, jakie zadania wypełnia

papież oraz biskupi w Kościele,

– identyfikuje parafię na tle podziału

administracyjnego Kościoła,

– definiuje, kim jest osoba świecka,

– wymienia ruchy religijne działające w

Kościele,

– wymienia zadania chrześcijanina w

życiu społecznym,

– przytacza różne formy pracy wierzących

na rzecz Ojczyzny,

– definiuje pojęcie: „oświecenie”,

– wymienia poglądy myślowe

zrodzone w epoce oświecenia,

– przytacza przykłady pełnienia woli

Bożej,

– podaje przykłady z Pisma Świętego

mówiące o pełnieniu woli Bożej,

– przytacza treść tekstów Pisma

Świętego mówiących o powołaniu

Samuela, Izajasza i Jeremiasza,

– wymienia różne formy życia zakonnego,

– podaje, że życie konsekrowane jest

szczególną formą życia

chrześcijańskiego,

– wymienia cechy bohaterów, których

postępowanie świadczy o miłości

Ojczyzny,

– podaje definicję patriotyzmu,

– przytacza teksty biblijne mówiące o

chlebie,

– rozróżnia chleb powszedni od chleba

Eucharystycznego,

– podaje czynniki wpływające na

wartość ludzkiej pracy,

– wylicza podstawowe cele pracy,

– przytacza treść tekstów biblijnych

dotyczących przebaczenia i

nawrócenia,

– wymienia przeszkody na drodze do

– wyjaśnia, dlaczego Jezus jest Królem

Wszechświata,

– wyjaśnia poszczególne przymioty

Kościoła,

– objaśnia podział administracyjny

Kościoła,

– przytacza przykłady zaangażowania

się ludzi świeckich w parafii,

– wyjaśnia, na czym polega apostolstwo

świeckich,

– definiuje, czym jest dobro wspólne,

– wyjaśnia, czym zajmuje się Katolicka

Nauka Społeczna,

– określa znaczenie Soboru

Watykańskiego I,

– wyjaśnia, czym jest wola Boża,

– wyjaśnia, czym jest powołanie

kapłańskie i zakonne,

– objaśnia, jaką funkcję w Kościele

spełniają kapłani i osoby

konsekrowane,

– wyjaśnia, że życie konsekrowane jest

odpowiedzią na osobiste wezwanie

Chrystusa,

– przytacza odpowiednie wydarzenia z

historii Polski, świadczące o niewoli

narodowej,

– wyjaśnia, czym jest Ojczyzna,

– wyjaśnia znaczenie słów „daj nam” w

Modlitwie Pańskiej,

– wymienia uprawnienia ludzi pracy,

– wyjaśnia stwierdzenie: „człowiek

podmiotem pracy”,

– wyjaśnia naukę Kościoła o

przebaczeniu i nawróceniu,

– wymienia dokumenty Kościoła na

temat ekumenizmu,

– wyjaśnia różnice pomiędzy pokusą

a grzechem,

– objaśnia znaczenie słów: „i nie

wódź nas na pokuszenie”,

– stwierdza, że modlitwa jest

oparciem podczas pokus,

– wskazuje na pomoc łaski Bożej, by

nie ulec pokusie.

chrześcijan z wyznawcami innych

religii,

– wskazuje, że imię Boga najpełniej

objawiło się w Jezusie,

– objaśnia znaczenie prośby: „Przyjdź

królestwo Twoje”,

– streszcza nauczanie Kościoła

odnośnie Królestwa Bożego,

– uzasadnia potrzebę troski o Boże

królestwo zapoczątkowane już na

ziemi,

– opisuje hierarchiczną strukturę Kościoła,

– opowiada, na czym polega władza

papieża,

– streszcza nauczanie Kościoła o

świeckich,

– określa zadania ludzi świeckich w

Kościele,

– ilustruje, w jaki sposób zaangażowani

są katolicy w budowanie społeczeństwa,

– charakteryzuje znaczenie uczestnictwa

chrześcijanina w życiu narodu,

– przytacza wydarzenia związane z

rewolucją francuską,

– rozróżnia najważniejsze wydarzenia z

życia Kościoła w wieku XVIII i XIX,

– interpretuje teksty Pisma Świętego

dotyczące modlitwy Jezusa,

– streszcza historię rozwoju życia

zakonnego,

– wskazuje sposoby realizowania

powołań kapłańskich i zakonnych,

– uzasadnia, że kapłani kontynuują

misję Chrystusa,

– uzasadnia, że świadectwo życia

zakonnego jest też wezwaniem

skierowanym do niego,

– uzasadnia, że życie

konsekrowane polega na służbie

Bogu i ludziom,

– określa sens modlitwy o powołania,

– wyjaśnia znaczenie terminu „rady

ewangeliczne”,

– charakteryzuje znaczenie uczestnictwa

chrześcijanina w życiu narodu,

– wykrywa podobieństwo prośby: „święć

się Imię Twoje” do drugiego przykazania

Dekalogu,

– uzasadnia potrzebę szacunku wobec

imienia Bożego,

– projektuje zręby idealnego państwa-

królestwa,

– wyszczególnia, jakie różnice posiada

ziemskie królestwo w zestawieniu z

królestwem Bożym,

– analizuje swoje zaangażowanie na rzecz

rozwoju Bożego Królestwa,

– dowodzi, że królestwo Boże nie

jest z tego świata,

– charakteryzuje pracę prezbiterów,

– uzasadnia potrzebę modlitwy za

Kościół powszechny,

– uzasadnia potrzebę udziału młodzieży

w życiu parafii,

– redaguje hasło zachęcające do

angażowania się świeckich w parafii,

– dowodzi potrzeby pracy ludzi

świeckich w parafii,

– uzasadnia potrzebę angażowania się dla

dobra narodu,

– opisuje prześladowanie Kościoła

podczas rewolucji francuskiej,

– charakteryzuje epokę oświecenia w

kontekście historii Kościoła,

– uzasadnia znaczenie modlitwy w

wypełnianiu woli Boga,

– redaguje notatkę prasową na temat

pełnienia woli Bożej w życiu

chrześcijanina,

– analizuje teksty biblijne o pełnieniu woli

Bożej,

– wykrywa w powołaniu

zakonnym znak i wezwanie

skierowane do świata,

– analizuje teksty biblijne i nauczania

Kościoła na temat powołania,

– dowodzi wartość daru powołania

kapłańskiego i zakonnego we

współczesnym świecie,

– stwierdza, że wzajemna miłość jest

głównym celem małżeństwa,

17

pojednania z drugim człowiekiem,

– podaje treść arcykapłańskiej modlitwy

Jezusa,

– wylicza płaszczyzny współpracy

ekumenicznej,

– podaje, czym jest wolność,

– definiuje pojęcie „pokusa”.

– określa, na czym polega miłość

Ojczyzny,

– wskazuje na Eucharystię jako pokarm

na życie wieczne,

– wskazuje na szacunek wobec chleba

powszedniego,

– uzasadnia, w jaki sposób praca

kształtuje życie rodzinne i społeczne

człowieka,

– wskazuje, że tylko rzetelna i uczciwa

praca prowadzi do spotkania z Bogiem,

– wylicza sposoby pokonania uprzedzeń,

– stwierdza, że każdy człowiek

potrzebuje przebaczenia i nawrócenia,

– wskazuje na potrzebę pojednania z

Bogiem i ludźmi,

– określa, czym jest fatalizm,

– wyjaśnia sens i znaczenie dialogu

międzyreligijnego,

– używa poprawnie pojęć: ekumenizm,

schizma,

– wskazuje na źródła dialogu

międzyreligijnego.

– analizuje losy Ojczyzny w okresie

niewoli narodowej,

– analizuje teksty biblijne i nauczania

Kościoła na temat chleba powszedniego

i Eucharystycznego,

– analizuje fragmenty encykliki

„Laborem exercens” dotyczące

uprawnień ludzi pracy,

– uzasadnia wartość przebaczenia i

pojednania,

– analizuje przeszkody na drodze do

pojednania z Bogiem i ludźmi,

– określa istotę ekumenizmu,

– analizuje dokumenty Kościoła

dotyczące ekumenizmu,

– uzasadnia potrzebę kształtowania

i wyboru własnego wzoru

osobowego.

IV. DUCH ŚWIĘTY UMACNIA ŁASKĘ W SAKRAMENCIE BIERZMOWANIA

Uczeń:

– podaje, że Duch Święty jest Trzecią

Osobą Trójcy Świętej,

– wymienia, pod jakimi imionami objawia

się Duch Święty,

– wymienia, jakie łaski otrzymuje

chrześcijanin w sakramencie chrztu,

– definiuje, czym jest chrzest,

– definiuje, czym jest wiara,

– przytacza nauczanie Pana Jezusa o

wierze,

– definiuje, kim jest świadek

bierzmowania,

– wymienia zadania świadka

bierzmowania,

– definiuje pojęcie „patron”,

– wymienia polskich świętych i

błogosławionych,

– objaśnia znaczenie imienia,

– definiuje pojęcie: „celebracja

sakramentu”,

– wymienia obrzędy sakramentu

Uczeń:

– przytacza symbole Ducha Świętego,

– wyjaśnia, co to znaczy wierzyć w Ducha

Świętego,

– wyjaśnia związek bierzmowania z

chrztem,

– objaśnia, że sakrament

bierzmowania jest dopełnieniem

chrztu,

– wyjaśnia, dlaczego chrześcijanin

powinien rozwijać własną wiarę,

– wylicza warunki, jakie Kościół stawia

kandydatom do bierzmowania,

– wyjaśnia znaczenie przygotowania

się do bierzmowania,

– przytacza życiorysy wybranych

patronów,

– wyjaśnia sens wyboru nowego

imienia, przy– stępując do sakramentu

bierzmowania,

– wyjaśnia znaczenie obrzędów

bierzmowania,

Uczeń:

– uzasadnia potrzebę wiary w Ducha

Świętego,

– wskazuje, kto popełnia grzech przeciw

Duchowi Świętemu,

– wykrywa, że bierzmowanie umacnia to,

co dokonało się na chrzcie świętym,

– objaśnia, na czym polega mężne

wyznawanie wiary i postępowanie

według jej zasad,

– określa, co dokonuje się w

sakramencie bierzmowania,

– uzasadnia, że Duch Święty uzdalnia

nas do wyznawania wiary,

– charakteryzuje człowieka wierzącego,

– charakteryzuje postawę świadka

bierzmowania,

– uzasadnia potrzebę świadectwa życia

chrześcijańskiego we współczesnym

świecie,

– objaśnia rolę patrona w życiu

chrześcijańskim,

Uczeń:

– wykrywa, że grzechy przeciwko

Duchowi Świętemu są niewybaczalne,

– dowodzi o obecności Ducha Świętego

w życiu człowieka,

– wskazuje na konieczność dawania

świadectwa wyznawanej wierze,

– redaguje modlitwę za chrzestnych i

świadka bierzmowania,

– uzasadnia potrzebę modlitwy do Boga

za wstawiennictwem świętych patronów,

– analizuje obrzędy bierzmowania podczas

Mszy Świętej,

– stwierdza, że sakrament bierzmowania

czyni nas odpowiedzialnymi za życie

przed Bogiem.

18

bierzmowania,

– podaje, kto jest szafarzem

bierzmowania,

– wymienia dary Ducha Świętego,

– definiuje, czym jest charyzmat,

– wymienia cechy prawdziwego świadka

Chrystusa,

– wylicza obowiązki wynikające z

sakramentu bierzmowania,

– podaje, jakimi wartościami w życiu

kieruje się współczesna młodzież.

– wyjaśnia, czym jest krzyżmo święte,

– objaśnia, do czego zobowiązuje

przyjęcie sakramentu bierzmowania,

– wyjaśnia znaczenie darów Ducha

Świętego w życiu chrześcijanina,

– objaśnia, kim jest Duch Święty dla

Kościoła,

– objaśnia, jakie zagrożenia czyhają

na ludzi młodych,

– stwierdza, że bierzmowanie jest

potwierdzeniem przed Bogiem

odpowiedzialności za życie.

– opowiada o swoim świętym patronie

z sakramentu bierzmowania,

– wybiera sposób naśladowania swojego

patrona z sakramentu chrztu i

bierzmowania,

– charakteryzuje poszczególne znaki

obrzędów liturgii sakramentu

bierzmowania,

– wskazuje na moment namaszczenia

krzyżmem jako istotny obrzęd

bierzmowania,

– uzasadnia potrzebę rozwijania darów

Ducha Świętego,

– charakteryzuje poszczególne dary

Ducha Świętego,

– uzasadnia potrzebę współpracy z

Duchem Świętym w codziennym życiu,

– wskazuje, jaką drogę życiową

powinni wybrać młodzi ludzie, aby

osiągnąć życie wieczne,

– określa zadania ludzi młodych we

współczesnym świecie.

V. ROK Z JEZUSEM CHRYSTUSEM W KOŚCIELE

Uczeń:

– podaje znaczenie słowa „anioł”,

– wymienia zadania aniołów,

– definiuje, czym jest modlitwa

różańcowa,

– wymienia tajemnice różańca świętego,

– rozróżnia części i tajemnice różańca,

– wyjaśnia, co znaczy „świętych

obcowanie”,

– przytacza historię uroczystości

Wszystkich Świętych,

– wymienia sposoby pomocy zmarłym,

– wylicza warunki uzyskania odpustu

za dusze w czyśćcu cierpiące,

– streszcza teksty biblijne mówiące o

przygotowaniu na przyjście Chrystusa,

– wylicza chrześcijańskie tradycje

związane z Adwentem,

– objaśnia, dlaczego należy nieustannie

czuwać w oczekiwaniu na przyjście

Zbawiciela,

– definiuje pojęcie tradycji,

– wymienia zwyczaje i tradycje związane

Uczeń:

– wylicza chóry anielskie i imiona

Archaniołów,

– streszcza jedno z wydarzeń biblijnych,

w którym bierze udział anioł,

– przytacza historię różańca świętego,

– wyjaśnia, dlaczego warto modlić się na

różańcu,

– definiuje, czym jest Adwent,

– wyjaśnia potrzebą pracy nad sobą,

– wyjaśnia określenie „słowo stało się

ciałem”,

– wyjaśnia określenie „rekolekcje”,

– streszcza teksty biblijne,

– definiuje, co to jest Triduum Paschalne,

– rozróżnia liturgię poszczególnych dni

Triduum Paschalnego,

– opowiada o wydarzeniu

wniebowstąpienia Jezusa,

– wyjaśnia, określenie „siedzi po prawicy

Ojca”,

– używa poprawnie pojęć:

Pięćdziesiątnica, Pocieszyciel, Duch

Uczeń:

– uzasadnia potrzebę obecności

Anioła Stróża w swoim życiu,

– wskazuje w kalendarzu liturgicznym

święta poświęcone aniołom,

– opisuje poszczególne tajemnice

różańcowe,

– wskazuje na październik jako

szczególny miesiąc modlitwy różańcowej,

– uzasadnia, że wszyscy jesteśmy

powołani do świętości,

– wskazuje przykłady świętych,

– projektuje swoją „receptę” na świętość,

– uzasadnia potrzebę modlitwy za

zmarłych,

– określa wymowę symboli adwentowych:

roratka, wieniec adwentowy,

– wskazuje na sposób godnego

przeżywania Adwentu,

– kultywuje tradycje wigilijne,

– wybiera sposób przekazywania tradycji,

– projektuje hasło zachęcające do udziału

w rekolekcjach,

Uczeń:

– redaguje modlitwę dziękczynną za

stworzenie aniołów,

– dowodzi orędownictwa świętych w

drodze do własnej świętości,

– wyjaśnia znaczenie modlitwy za

zmarłych,

– analizuje swoje doświadczenia z

rekolekcji,

– wskazuje na potrzebę duchowego

przeżycia Triduum Paschalnego,

– analizuje teksty biblijne na temat

Triduum Paschalnego,

– analizuje wydarzenie biblijne o

przebiciu boku Jezusa na krzyżu,

– dowodzi potrzebie rozszerzania kultu

Najświętszego Serca Jezusa,

– wskazuje na cnoty główne jako

niezastąpioną pomoc w apostołowaniu na

terenie nowej szkoły.

19

z Bożym

Narodzeniem,

– definiuje, czym jest nawrócenie,

– wymienia cele postu i pokuty,

– wymienia wydarzenia poszczególnych

dni Triduum Paschalnego,

– definiuje, czym jest wniebowstąpienie

Jezusa,

– wymienia świadków wniebowstąpienie

Jezusa,

– określa, kiedy Kościół obchodzi

uroczystość Wniebowstąpienia

Pańskiego,

– określa, kiedy Kościół obchodzi

uroczystość Zesłania Ducha Świętego,

– przytacza treść tekstów biblijnych o

Duchu Świętym,

– podaje datę uroczystość ku czci Serca

Pana Jezusa,

– wymienia formy kultu Najświętszego

Serca Jezusowego,

– objaśnia, jak chrześcijanin powinien

spędzać czas wakacji,

– wymienia sposoby pogłębiania wiary

w czasie wakacji,

– definiuje pojęcie: „apostolstwo”,

– wymienia zadania wypływające z wiary,

– używa poprawnie terminu; „cnoty

główne”.

Prawdy,

– wylicza obietnice, które Pan Jezus dał

św. Małgorzacie Alacoque,

– wyjaśnia przesłanie płynące z obrazu

Miłosierdzia Bożego oraz obrazu Serca

Jezusowego,

– wyjaśnia, czym jest odpoczynek

wakacyjny,

– streszcza fragmenty Pisma Świętego

zachęcające do dawania świadectwa

wiary,

– wyjaśnia, na czym polega apostolstwo

w szkole średniej.

– wybiera sposoby uczestnictwa w

rekolekcjach,

– charakteryzuje liturgię poszczególnych

dni Triduum Paschalnego,

– podaje, że Duch Święty zstąpił na

apostołów zgromadzonych w

Wieczerniku w Dniu Pięćdziesiątnicy

(żydowskich Zielonych Świąt),

– wyjaśnia rolę Ducha Świętego w życiu

członków Kościoła,

– streszcza historię obrazu Miłosierdzia

Bożego i obrazu Serca Jezusowego,

– uzasadnia potrzebę odpoczynku,

– opisuje, w jaki sposób świadczyć o

Chrystusie,

– uzasadnia potrzebę apostolstwa wśród

swoich rówieśników,

– określa zadania człowieka wierzącego

w środowisku szkolnym.