kullukta dİrİlİŞİn sirri: tefekkÜrbilgineksi.com.tr/data/genel/vaazlar/kullukta...

KULLUKTA DİRİLİŞİN SIRRI:

TEFEKKÜR

BİLGİN EKŞİ

22 OCAK 2021

Bu vaazh Her hafta hazırlanan vaazlarımız KÜRSÜDEN GÖNÜLLERE (haftanın

vaazı) Facebook sayfamızda yayınlanmaktadır.

1

TEFEKKÜR NEDİR

Kıymetli Müslümanlar,

Düşünmek ve hatırlamak anlamındaki fikr kökünden türeyen

tefekkür, düşünme demektir. Tefekkür, insanı diğer varlıklardan farklı

kılan ayırıcı bir özelliktir.

Tefekkür; kulun rabbine ulaşmasında, İbadetlerin faziletinde, insanın

kendini bulmasında, Dünyadaki varoluş gayesinin gerçek anlamda idrak

edilişinde önemli bir vasıtadır.

TEFEKKÜR İNSANI RABBİNE GÖTÜRÜR

Kıymetli Müminler,

Rabbimizin yarattığı varlıklar içinde en üstün varlık olan insanın en üstün

yeteneği de DÜŞÜNEBİLEN bir varlık olmasıdır.

Bu sebeple insan hayatın her anında tefekkür üzere olmalı ve Rabbini

düşünmelidir.

Tefekkür ederek bu düşünce içinde olan kul her an rabbi ile beraber olur.

Kul daima Rabbinin Varlığı hakkında Tefekkür etmelidir.

Çünkü güzel bir kulluğun sırrı tefekkürde saklıdır.



2

Bu hususu Enam Suresinin 76-82 ayetleri arasında geçen ve İbrahim as

Rabbini arayışı ile izah etmek istiyorum;

Babası Azer de putlara tapan birisi idi. İbrahim as babası AZER’e:

اََتتَِّخُذ اَْصَناًما اٰلَِهًة اِن ّٖى اَٰريَك َوَقْوَمَك فّٖى َضَلاٍل ُمبّٖينٍ

"Sen putları ilâh mı ediniyorsun? Şüphesiz, ben seni de, kavmini de

apaçık bir sapıklık içinde görüyorum" demişti.

İbrahim as. Babasına söylediği bu sözler onun gerçek rabbi arayış

içinde olduğunun göstergesidir.

Nitekim Enam Suresinin 76-82 ayetlerinde İbrahim as. Bu arayışı ve

Rabbini buluşu bizlere anlatılmaktadır.

ا َجنَّ َعَلْيِه اللَّْيُل َراٰ َكْوَكًبا َفَلمَّ

İbrahim as. Gece üzerine karanlık çöktüğünde bir yıldız gördü,

َقاَل ٰهَذا َرب ّٖىİşte bu benim Rabbim dedi.

Bir müddet sonra,

ا اََفلَ َفَلمَّ



3

Yıldızlar batınca, bunun üzerine İbrahim as;

َقاَل َلا اُِحبُّ اْلاِٰفلّٖينَ

Ben batan şeyleri sevmem diyerek yıldızların tanrı olamayacağını ifade

etti.

Lakin İbrahim as. Rabbini arayışı devam ediyordu. Bu seferde:

ا َراَ الَْقَمَر َباِزًغاَفَلمَّ

Ayı doğarken gördü ve;

َقاَل ٰهَذا َرب ّٖى

İşte benim Rabbim budur dedi. Ancak bu seferde;

ا اََفلَ َفَلمَّ

Ay batınca,

ال ّٖينَ َقاَل لَِئْن لَْم َيْهِدنّٖى َرب ّٖى َلاَكُونَنَّ ِمَن الَْقْوِم الضَّ

"Andolsun ki, Rabbim bana doğru yolu göstermezse, mutlaka ben de

sapıklardan olurum" dedi.



4

İbrahim as. Arayışa devam ediyordu. Bu seferde;

ْمَس َباِزَغةً ا َراَ الشَّ َفَلمَّ

Güneşi doğarken gördü ve;

َقاَل ٰهَذا َرب ّٖى ٰهَذا اَْكَبُر İşte benim Rabbim. Hem bu daha büyük dedi. Ancak bu seferde;

ا اََفَلتْ َفَلمَّOda batınca kavmine dönüp,

ا تُْشِركُونَ َقاَل َيا َقْوِم اِن ّٖى َبرّٖیٌء ِممَّ

"Ey kavmim! Ben sizin Allah'a ortak koştuğunuz şeylerden uzağım"

dedi. Ve kavmine;

ى ْهُت َوْجِهَى لِلَّذّٖ ٰمَواِت َواْلاَْرَض َحنّٖيًفا َوَما اَنَا ِمَن اِن ّٖى َوجَّ َفَطَر السَّ الُْمْشِركّٖينَ

"Ben, hakka yönelen birisi olarak yüzümü, gökleri ve yeri yaratana

döndürdüm. Ben, Allah'a ortak koşanlardan değilim."

…diyerek GERÇEK RABBİNE dönüşünü ilan etti.



5

RABBİMİZ, DÜNYA HAYATI ÜZERİNE TEFEKKÜR HALİNDE OLMAMIZI İSTİYOR

Değerli Müslümanlar,

Dünya hayatı üzerinde derin derin tefekkür edilmesi gereken bir âlemdir.

İnsanoğlu olarak dünyanın yaratılışını, gece ve gündüzün birbiri ardınca

gelişini düşünüp tefekkür halinde olmamız gerekir.

Bu hususta Rabbimiz Ali İmran Suresinin 190. Ayetinde:

ٰمَواِت َواْلاَْرِض َواْخِتَلاِف الَّْيِل َوالنََّهاِر َلاَٰياٍت لِاُولِى اِنَّ فّٖى َخْلِق السَّ اْلاَلَْبابِ

Göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri

ardınca gelip gidişinde selim akıl sahipleri için elbette ibretler

vardır.

…İfadesiyle Rabbimiz biz Kullarını TEFEKKÜRE davet etmektedir.

Ali İmran Suresinin 191. Ayette ise bir önceki ayette yapılan Tefekkür

davetine kulak veren kulların TEFFEKKÜR edişinden

bahsedilmektedir…



6

يَن َيْذكُُروَن اللّٰهَ اَلَّذّٖOnlar Allah’ı anarlar, ifadesinin ardından Rabbimiz bu anış

şeklini ayrıntılarıyla tarif etmektedir.

ِقَياًماAyakta iken,

َوقُُعوًداOtururken,

َوَعلٰى ُجُنوبِِهمْ Yanları üzere yatarken ifadesi kullanılmış olunup, ayetin bu

bölümlerinde kulun her anında Rabbini tefekkür üzere olduğu belirtilmiş

ayetin devamında ise;

ٰمَواِت َواْلاَْرضِ َوَيَتَفكَُّروَن فّٖى َخْلِق السَّYerin ve göğün yaradılışını devamlı düşünürler ifadesine yer verilerek

kulların YARADILIŞ gayesi üzerinde düşünmelerinin önemi ifade

edilmiştir.



7

Ayetin son kısmında ise,

YER ve GÖĞÜN YARADILIŞI ÜZERE TEFEKKÜR eden kullarda Rabbe

sesleniş ve TEFEKKÜRÜN YANSIMASI olan DUA BOYUTU

aktarılmıştır.

َربََّناSonra Rablerine seslenerek,

َخَلْقَت ٰهَذا َباِطًلاَما Rabbimiz, Sen bunu boş yere yaratmadın derler.

ُسْبَحانََك َفِقَنا َعَذاَب النَّارِ

Seni tüm eksikliklerden uzak tutarız. Sen bizi ateş azabından

koru diye dua ederler.



8

KUL OLARAK BİZLERİ BEKLEYEN BÜYÜK HESAP

GÜNÜ HAKKINDA TEFEKKÜR HALİNDE OLMAK

Değerli Müslümanlar,

Yüce Rabbimiz bizleri imtihan olarak gönderdiği bu dünya hayatında

ilahi emirlerinden haberdar etmek amacıyla bizleri Kutsal Kitaplarla ve

Peygamberleri ile desteklemiştir. Gayesi büyük gündeki hesaba hazır

olmamızdır. Bu sebeple de Kuranda birçok ayette HESAP GÜNÜNDE

pişmanlık içinde olan kişilerin hallerinden kesitler sunarak bizlerin bu

ibretlik haller üzerinde TEFEKKÜR etmesini arzulamaktadır.

Bu hususu Hakka suresinin 25, 26 ve 27. Ayetleri ile açıklamak

istiyorum:

ا َمْن اُوتَِى ِكَتاَبُه بِِشَمالِهّٖ َفَيُقولُ َواَمَّKitabı kendisine sol tarafından verilen ise şöyle der:

َيا لَْيَتنّٖى لَْم اُوَت ِكَتابَِيهْ "Keşke kitabım bana verilmeseydi."

َولَْم اَْدِر َما ِحَسابَِيهْ "Hesabımın ne olduğunu da bilmeseydim."

َيا لَْيَتَها َكانَِت الَْقاِضَيةَ "Keşke ölüm her şeyi bitirseydi."

İşte bu ayeti kerimeler dünya hayatında hesap gününü düşünmeden ve o

güne hazırlanmadan yaşayan insanların akıbetlerinden haber vermekte ve

bizlerinde bunlardan ibret almamız istenmektedir.



9

ALLAH c.c DÜNYA HAYATININ GEÇİCİLİĞİ

HUSUNDA TEFEKKÜR ETMEMİZİ İSTİYOR

Allah c.c dünya hayatının geçiciliği husunda tefekkür etmemizi

istiyor bu hayattaki tüm makamların son bulacağı ve kalıcı hayatın ahiret

hayatı olduğu hususunda kuranı kerimde birçok ayette misaller vererek

bizleri tefekküre davet etmektedir.

Bu Dünya’da malı ve serveti ile övünenleri;

َما اَْغنٰى َعن ّٖى َمالَِيهْ "Malım bana hiçbir yarar sağlamadı."

…ayetiyle malın faydasız yönünü vurgulayarak

Makam mevki ve saltanatı ile övünenleri;

َهَلَك َعن ّٖى ُسْلَطانَِيهْ "Saltanatım da yok olup gitti."

...ayetiyle makam ve mevkinin geçiciliği hususunda bizlere kesitler

sunmaktadır.



10

Ala Suresinde ise Dünya ve Ahiret hayatı hakkında şu hakikate dikkat

çekmemiz istenmiştir.

نَْيا َبْل تُْؤثُِروَن الَْحٰيوَة الدُّ

Israrla dünya hayatının isteyenlere،

َواْلاِٰخَرُة َخْيٌر َواَْبٰقى

ahiret hayatı daha hayırlı ve kalıcıdır sözü ile bu hakikati bizlere

bildirmektedir.

Dünya ve ahiret hayatı hakkında tefekkür eden kul dünyanın

geçiciliğini mutlaka idrak edecektir. Çünkü hergün etrafımızda

insanlar ölmekte, camilerden Salalar verilmektedir. Her ölüm dünya

hayatının sonu ahiret hayatının başlangıcıdır. Bu sebeple son bulacak

bir hayat için çırpınmak yerine baki olan ahiret hayatı için hazırlanmak

insanın bu dünyada yapacağı en önemli görevidir.

Bu dünya hayatına bakışımız, tıp ki Peygamber efendimizin ‘’ Benimle

dünyanın hali ancak bir ağacın gölgesinde bir müddet dinlenip de

bırakıp giden bir yolcu gibidir”. (Müsned-i Ahmed, Tirmizi, İbn-i Mace) sözünde

bahsettiği şekilde olmalıdır.

Çünkü dünya hayatı bir durak, ahiret hayatı ise ebedi kalınacak

mekândır.



11

ALLAH c.c İBADETLERİNİ İHMAL EDENLERİN

HALLERİNDEN MİSALLER VEREREK TEFEKKÜR

ETMEMİZİ İSTİYOR

Değerli Müminler,

Rabbimiz Mülk Suresi 2. Ayette:

ى َخَلَق الَْمْوَت َوالَْحٰيوةَ لَِيْبلَُوكُْم اَيُُّكْم اَْحَسُن َعَمًلا اَلَّذّٖ

O, hanginizin daha güzel amel yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı

yaratandır.

…diye buyurarak biz kullarından salih ameller beklemektedir. Nitekim

ameller İmanın bedene yansıması ve kulluğunda göstergesidir. Bu

sebeple Allah c.c birçok ayette ibadetlerini ihmal eden kulların ahiretteki

hallerinden misaller vererek bizleri bu misaller üzerinde düşünmeye

davet etmektedir.

Bu hususta Müddesir Suresinde 42-45. Ayetlerde:

َما َسَلَكُكْم فّٖى َسَقرَ "Sizi Sekar'a (cehenneme) ne soktu?"

َقالُوا لَْم نَُك ِمَن الُْمَصل ّٖينَ Onlar şöyle derler: "Biz namaz kılanlardan değildik."

ينَ َولَْم نَُك نُْطِعُم الِْمْسكّٖ"Yoksula yedirmezdik."



12

ALLAH cc. VERDİĞİ NİMETLER ÜZERİNDE

TEFEKKÜR ETMEMİZİ İSTİYOR

Kıymetli Müslümanlar,

Bizler yaratan ve bizlere birçok nimet bahşeden rabbimiz bu nimetleri

karşısında kendisini tanımamızı ister. Çünkü dünyada var olan ve biz

insanların istifadesine sunulan herşey rabbimizin ikramıdır. Bu ikramı

geri çevirmeyen biz kulların, ikramı vereni de görmezden gelmesi

düşünülemez. Aksi takdirde bu nankörlük olur. Çünkü rabbimiz her bir

nimeti verirken kendinin bizler tarafından tanınmasını murad etmektedir.

Bu hususta Nahl 11. Ayetinde şöyle buyrulmaktadır:

ْرَع وَ يَل َواْلاَْعَناَب َوِمْن كُلِّ الثََّمَراِت ُيْنِبُت لَُكْم بِِه الزَّ ْيُتوَن َوالنَّخّٖ الزَّ اِنَّ فّٖى ٰذلَِك َلاَٰيًة لَِقْوٍم َيَتَفكَُّرونَ

‘’Allah o su ile size; ekin, zeytin, hurma ağaçları, üzümler ve her türlü

meyvelerden bitirir. Elbette bunda düşünen bir kavim için bir ibret

vardır.’’

Fahr-i Kâinat (s.a.v) Efendimiz ve ashâb-ı kiram daima bu nimetlerin hesabını tefekkür ve şükrünü edaya gayret şuuruyla yaşadılar.

Aldıkları nefesin dahi şükrünü edâ edebilme gayretiyle hayat sürdüler.



13

Ebû Hüreyre (r.a) asr-ı saadetin şartlarını anlamamızı sağlayan şu

hâdiseyi anlatır:

Rasûlullah (s.a.v) bir gün, çıkılmayacak bir vakitte evinden dışarı

çıkmıştı. Baktı ki, Ebubekir ve Ömer (r.a) da oradalar. Onlara;

“–Bu saatte sizi evinizden dışarı çıkaran sebep nedir?” diye sordu.

Onlar;

“–Açlık, yâ Rasûlâllah! (Yani bir rızık bulabilmek için.)” dediler.

Bu tarihte, Fahr-i Kâinat (s.a.v) Efendimiz, Medine’de bir devlet başkanı. Hazret-i Ebubekir ve Ömer (r.a) ise, O’nun birçok hususta

danıştığı, bir bakıma vezirleri… Fakat evlerinde karınlarını doyuracak bir

lokma yok. Çünkü ne gelirse âhiret hesabı endişesiyle infâk etme hâlinde

yaşıyorlar. Bir muhtaç ile karşılaştıklarında, onun derdini çözme

mesuliyetiyle, derhâl neleri varsa ellerinden çıkarıyorlar.

Peygamberimiz;

“–Gücü ve kudretiyle canımı elinde tutan Allâh’a yemin ederim ki, sizi

evinizden çıkaran sebep beni de evimden çıkardı; haydi

kalkınız.” buyurdu.

İkisi de kalkıp, Rasûl-i Ekrem’le birlikte Ensar’dan birinin evine

geldiler. O zât da evinde değildi. Fakat hanımı Rasûlullah (s.a.v)’i

görünce çok sevindi;

“–Hoş geldiniz! Buyurunuz.” dedi.



14

Rasûlullah (s.a.v); beyinin nerede olduğunu sordu.

Kadın;

“–Bize tatlı su getirmek için gitti.” dedi. Tam o sırada evin sahibi olan

Medineli sahâbî geldi, Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’e ve iki

arkadaşına baktıktan sonra;

“–Allâh’a hamdolsun, bugün, hiç kimse misafire ikram etme yönünden

benden daha bahtiyar değildir!” dedi. Hemen gidip onlara içinde koruğu,

olgunu ve yaşı bulunan bir hurma salkımı getirdi:

“–Buyurun, yiyiniz.” dedi ve eline bıçak aldı.

Rasûlullah (s.a.v)- ona;

“–Sağılan hayvanlara sakın dokunma!” buyurdu. Ev sahibi, onlar için bir

koyun kesti. Onlar da koyunun etinden ve hurmadan yediler; tatlı sudan

içtiler. Hepsi yemeğe doyup suya kanınca, Rasûlullah (s.a.v) Ebubekir ve

Ömer’e (r.a) hitaben şöyle buyurdu:

“–Gücü ve kudretiyle canımı elinde tutan Allâh’a yemin ederim ki,

kıyâmet gününde bu nimetlerden sorguya çekileceksiniz. Sizi evinizden

açlık çıkardı, sonra evinize dönmeden şu nimetlere

kavuştunuz.”(Müslim, Eşribe 140)

O derecede açlık çektikten sonra gelen ve günümüz imkânlarına göre

gayet mütevazı olan bu sofra üzerine Efendimiz, sual ve şükrü

hatırlatmaktadır.



15

ALLAH c.c KULLARININ DEVAMLI ÖLÜMÜ HATIRLAMALARINI

ve TEFEKKÜR HALİNDE OLMALARINI ARZULAR

Kıymetli Kardeşlerim,

Her doğan canlı vakti gelince;

كُلُّ نَْفٍس َذائَِقُة الَْمْوِت ثُمَّ اِلَْيَنا تُْرَجُعونَ

Her canlı ölümü tadacaktır. Sonra bize döndürüleceksiniz.

…ayetiyle ölüm hususunda dikkatimiz çekilmektedir.

Her gece uyku ile canlarımızı alan ve tekrar bizi hayata döndüren

Rabbimiz bu hususu Zumer suresi 42. Ayette bizlere bildiriyor;

يَن َمْوتَِها َوالَّتّٖى لَْم َتُمْت فّٖى َمَناِمَها اَللُّٰه َيَتَوفَّى اْلاَنُْفَس حّٖ

‘’Allah, (ölen) insanların ruhlarını öldüklerinde, ölmeyenlerinkini de

uykularında aldığını bildirip bu husus üzerinde de tefekkür etmemizi

ister.’’

Çünkü ölüm kişi için iyi bir Tefekkür aracıdır. Nasihat isteyen

için en büyük nasihatçidir.

Ölüp de pişman olmayan kişi yoktur. Nitekim bu hususta Allah

resulünün şu sözleri bizi derin bir tefekküre yönlendirmektedir:



16

Ebu Hüreyre (r.a) anlatıyor: "Rasûlullâh (sav) buyurdular ki:

َّ نَِدمَ َما ِمْن أَحٍد يَُموُت إلا

"Ölüp de pişman olmayan yoktur, mutlaka herkes

nedamet/pişmanlık duyar:

إْن كَاَن ُمْحِسناً نَِدَم أْن َ يَكُوَن اْزَدادَ

İyi yolda olan hayrını daha çok artırmadığı için pişman olur,

nedamet/pişmanlık duyar.

نََزعَ َوإْن كاَن ُمِسيئاً نَِدَم أْن لاَ َيكُوَن

Kötü yolda olan da nefsini kötülükten çekip almadığına pişman olur,

nedamet/pişmanlık duyar."

[Tirmizî, Zühd 59, (2405).]

BİR KISSA:

Behlül Dânâ Hazretleri, yol üzerindeki bir viranenin yıkılmak

üzere olan eğilmiş duvarına bakıp sık sık akıbetini tefekkür ederdi.

Yine bir gün derin bir tefekkürle orayı seyrederken duvar aniden

çöküverdi.

Bu hâdise Behlül Dânâ Hazretleri’nde gözle görülür derecede

büyük bir sürûra vesile oldu. Onun bu büyük sevincine mânâ

veremeyen insanlar, merakla ondaki bu değişikliğin sebebini sordular.

Behlül Dânâ Hazretleri, onlara şu cevabı verdi:



17

− Duvar meyilli olduğu tarafa yıkıldı! ’

Hazretin az evvelki sevincine bir türlü akıl erdiremeyen insanlar,

Behlül Dânâ ’nın bu sözleriyle iyice şaşkınlaştılar. Bu ifadelerle onun neyi

kastettiğini anlayamadıklarından bu defa:

− Peki, bunda şaşılacak ne var? ! ’ diye sordular.

O ise insanlara, derin tefekkürünün bir neticesi olan şu hikmetli cevabı

verdi:

− Mademki dünyadaki her şey nihâyetinde meylettiği tarafa yıkılıyor,

benim de meylim Hakk’a doğrudur, o hâlde ben de ölünce İnşâallah

Hakk’a varırım. Ey ahali, rükû ve secdelerimizle Hakk’a meylimizi her

an artırmaya gayret edelim ki, başka yönlere yıkılmayalım! ’

İşte Peygamber Efendimiz (sav) ’in fem-i muhsinlerinden sâdır

olan:

ُيْبَعُث كُلُّ َعْبٍد َعَلى َما َماَت َعَلْيِه.

’’Her kul öldüğü hal üzere dirilir’’ (Müslim, Cennet, 2878) hadîs-i

şerifinin şerh ve izahı mahiyetinde müşahhas (somut) bir misâl...



18

Bu hakikat dolayısıyla bir mü’min, meylini her an Hakk’a yönelterek

istikâmet üzere olmaya gayret etmelidir. Bunun için de;

SABIRSIZLIĞI SABIRLA

UNUTKANLIĞI ZİKİRLE

NANKÖRLÜĞÜ ŞÜKÜRLE

İSYANI TÂATLA

CİMRİLİĞİ CÖMERTLİKLE

ŞÜPHEYİ YAKIN ile

RİYAYI İHLÂS ile

GÜNÂHI TEVBEYLE

YALANI DOĞRULUKLA

GAFLETİ TEFEKKÜRLE

...bertaraf ederek Allâh’a güzel bir kul olmaya çalışmalıdır.

Hazret-i Mevlânâ bu hususu ne güzel ifade etmektedir:

’Oğul, herkesin ölümü kendi rengindedir.’

’Ey ölümden korkup kaçan can! İşin aslını, sözün doğrusunu istersen, sen

aslında ölümden korkmuyorsun, sen kendinden korkuyorsun.

Çünkü ölüm aynasında görüp ürktüğün, korktuğun, ölümün çehresi

değil, kendi iç dünyanın çirkin yüzüdür. Senin ruhun bir ağaca benzer.

Ölüm ise o ağacın yaprağıdır. Her yaprak ağacın cinsine göredir...’

Ölümü, bir hüsran olmaktan kurtarıp bir zafere dönüştürebilmek, onu

mâtem değil de ’Şeb-i arûs / vuslat gecesi’ hâline getirmek; ölüm sonrası

için arzu edilen saâdet yurduna şimdiden hazırlanıp ölmesini bilenlerin

kârıdır.



19

İNSAN OMUZLARINDA BÜYÜK BİR SORUMLULUK

YÜKLENMİŞTİR. PEKİ, İNSAN BUNUN FARKINDA

MIDIR?

Kıymetli Müminler,

Allah c.c Haşir Suresinin 21. Ayetinde Kur’an’ın emirlerini üzerine

yüklenen insana bir misal üzerinden Tefekkür örneği sunuyor:

لَْو اَنَْزلَْنا ٰهَذا الُْقْراَٰن َعلٰى َجَبلٍ Eğer biz, bu Kur'an'ı bir dağa indirseydik,

ًعا ِمْن َخْشَيِة اللّٰهِ لََراَْيَتُه َخاِشًعا ُمَتَصدِّElbette sen onu Allah korkusundan başını eğerek

parça parça olmuş görürdün

َوتِْلَك اْلاَْمَثاُل نَْضِرُبَها لِلنَّاِس لََعلَُّهْم َيَتَفكَُّرونَ İşte misaller! Biz onları insanlara düşünsünler diye veriyoruz.

Kıymetli Kardeşlerim,

Yüce Rabbimiz bu ayette Kur’an’ın içerdiği mesajın önemini ve ona

muhatap olan insanın ne büyük sorumluluk altında bulunduğunu

vurgulamaktır. Bu örnekle ilgili açıklamaları şöyle özetleyecek olursak:



20

ŞAYET BİR DAĞA; insana verildiği gibi şuur verilmiş olsaydı o

heybet timsali eğilmez dağ bile Allah’ın sıfatlarını bilmenin ve

sorumluluk duygusunun sonucu olarak O’nun azameti, kudreti ve

evrendeki mutlak egemenliği karşısında sonsuz bir saygıyla eğilirdi; ama

bununla kalmaz, O’na kulluk etmek için kendini parçalardı.

İnsanlar ise genellikle omuzlarındaki yükü hissetmemek için

direnmekte ve gaflet içinde ömürlerini tüketmektedirler. Burada dikkat

çeken bir husus, yine âyetin sonunda ifade edildiği üzere, bu örnekten

sonuç çıkarmanın da yine insana, daha doğrusu onun muhakeme

yeteneğini kullanmasına bağlı olmasıdır.

Kıymetli Müminler;

Sohbetimizi özetleyecek olursa; İnsanoğlu olarak dünyada varedilen

herşeyin bir tefekkür meselesi olduğunu, kul olarak bizlere düşen devamlı

tefekkür halinde olarak rabbimize olan bağlılığımızı, sadakatimizi

devamlı arttırmak, dünya hayatında kalıcı gibi yaşamak yerine bir garîb

yolcu gibi bulunmak, en büyük görevimizin rabbimize güzel bir kul

olabilmek ve ahiret hayatına hazırlanmak olduğunu her an her saniye ve

her durumda devamlı hafızamızda tutarak bir TEFEKKÜRİ BİR HAYAT

yaşamalıyız.

Selam ve Dua ile Hayırlı Cumalar Diler, hazırladığımız bu sohbetten önce kendimiz

sonrada okuyan dinleyen herkesin istifade etmesini Yüce Mevlamızdan

niyaz ederim.

Bilgin EKŞİ

kullukta dİrİlİŞİn sirri: tefekkÜrbilgineksi.com.tr/data/genel/vaazlar/kullukta...

Documents