kurs szybkiej nauki - wersja pro

KURS SZYBKIEJ NAUKI wersja PRO

http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/pro.html

Kurs Szybkiej Nauki – wersja PRO

Jak uczyć się szybko i skutecznie oraz mieć czas dla przyjaciół?

Wersja płatna – proszę nie rozpowszechniać.Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i

rozpowszechnianie, a także wykorzystywanie do celów komercyjnych bez pisemnej zgody wydawcy – zabronione.

Strona 1 z 40(C): Auxilium i autorzy tekstów. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Kontakt: [email protected] http://www.auxilium.pl



Spis treści

Szybkie czytanie ............................................................................................................................................................... 3 Jak się uczyć? ..................................................................................................................................................................... 7 Mapy Myśli ...................................................................................................................................................................... 10 Koncentracja .................................................................................................................................................................... 13 Łańcuchowa metoda zapamiętywania ....................................................................................................................... 17 Szybkie zapamiętywanie - metoda alfabetyczna podstawowa ............................................................................. 19 Jak zapamiętywać dowcipy, wiersze, książki... ........................................................................................................ 21 Kilka słów o mózgu i pamięci... ................................................................................................................................... 24 O przypominaniu... ........................................................................................................................................................ 27 Twój Pax Romana ........................................................................................................................................................... 30 Sposób Ani ....................................................................................................................................................................... 33 Mój sposób na trwałe zapamiętywanie. .................................................................................................................... 35 Ciekawa literatura .......................................................................................................................................................... 37 "Psychologiczne przygotowanie do matury". ............................................................................................................ 39 Zakończenie.......................................................................................................................................41



http://www.auxilium.pl/

mailto:[email protected]



Szybkie czytanieI Ty możesz czytać szybciej

Szybkie czytanie jest istotnym elementem szybkiej nauki. Na pewno nieraz widziałeś w telewizji reportaże o osobach, które kartkując książki, automatycznie „pochłaniają” ich zawartość. Przeciętny człowiek czyta z prędkością dwustu słów na minutę, a jesteśmy w stanie osiągnąć szybkość przekraczającą nawet tysiąc słów. Bez specjalnego kursu, prowadzonego przez specjalistów pewnie takiej nie osiągniesz, ale Twoja prędkość może wzrosnąć co najmniej dwukrotnie, jeśli poszerzysz swoje pole widzenia, stosując się do poniższych wskazówek.

Twoja szybkość czytania

Na początek proponuję, byś zmierzył twoją obecną szybkość czytania. Weź jakąś książkę, najlepiej powieść i policz ilość słów na jednej stronie, a następnie pomnóż tę liczbę przez 5. Przyjmujemy, że tyle słów znajduje się na 5 stronach książki. Przygotuj zegarek ze stoperem.Teraz przeczytaj 5 stron książki, mierząc czas. Czytaj w swoim normalnym tempie, nie staraj się czytać szybko, bo nie będziesz mógł obiektywnie oceniać swoich postępów. Ilość słów na pięciu stronach podziel przez czas czytania w minutach. Otrzymany wynik to Twoja prędkość czytania. Przygotuj wykres, na którym będziesz odnotowywać wyniki po kolejnych sprawdzianach.






0

50

100

150

200

250

300

350

400

450

500

1 2 3 4 5 6 7 8 9

Przykładowy wykres sporządzony za pomocą programu Microsoft Word

Wolne czytanie szkodzi zrozumieniu

Dokładne czytanie słowa po słowie nie ma sensu. Ludzki mózg znacznie łatwiej przyjmuje informacje, gdy są odpowiednio porcjowane w jednostki znaczeniowe. Postaraj się więc łączyć wyrazy w grupy, jednocześnie ogarniaj wzrokiem po 3-4 słowa. Pamiętaj, że poziom zrozumienia wzrasta, gdy czytasz szybciej. W zaawansowanym etapie szybkiego czytania powiększysz swoje pole widzenia na tyle, że wzrok będzie przesuwać wzrok od góry do dołu w okolicy centralnej części strony, jak na rysunku:





Skoki oczuWielu ludzi nie zdaje sobie sprawy, że nasze oczy, niezależnie od naszej woli, wykonują skoki. Jest to czynność, której sobie nie uświadamiamy.

Regresja

Wielu czytelników ma nawyk regresji. Regresja to świadome powracanie do wcześniej przeczytanych zdań, słów, akapitów, spowodowane niezrozumieniem tekstu. Jest zbędna! Wybija tylko z rytmu czytania, osłabiając przez to koncentrację i poziom rozumienia tekstu. Wykorzystanie wskaźnika podczas czytania powinno zredukować, a następnie usunąć ten zły nawyk.

Wokalizacja

Wokalizacja to ciche wymawianie czytanych słów. Około 40% ludzi ma ten nawyk. Można go kontrolować. Jeśli wokalizacja jest twoim problemem, w ograniczeniu jego pomoże Ci, jak i w przypadku regresji, czytanie ze wskaźnikiem.

Czytanie ze wskaźnikiem

Jak zapewne zauważyłeś, dzieci czytając, wskazują sobie fragmenty tekstu palcem. Ty z pewnością również tak czynisz, korzystając z encyklopedii czy słownika. Nie należy eliminować tego naturalnego odruchu, ale z racji dużych rozmiarów dłoni warto zastąpić palec innym, wąskim wskaźnikiem, na przykład ołówkiem. Gdy będziesz go przesuwać wzdłuż linii w stałym tempie, Twoje czytanie stanie się bardziej płynne, ograniczysz wymienione we wcześniejszych paragrafach złe nawyki.

Zapoznaj się z tekstem

Zabierając się do czytania, nie próbuj od razu przyswajać treści całej książki. Poświęć 10 minut na „oswojenie się” z nią- przeczytaj notkę biograficzną o autorze, spis treści,





wybrane fragmenty, tytuły paragrafów. Dopiero po ogólnym przejrzeniu następuje etap właściwego czytania.

Ważna zasada

„Od deski do deski” czytamy tylko beletrystykę, pozycje naukowe zaś tak, jak gazety - wybieramy interesujące nas akapity czy rozdziały. Rady

Stosuj powyższe rady i nie poddawaj się, jeśli początkowo nie będzie Ci szło zbyt dobrze. Po pewnym czasie będziesz z pewnością zadowolony ze swoich osiągnięć. Zachęcam do kupna „Podręcznika szybkiego czytania Tonego Buzana, w którym znajdziesz zaawansowane techniki coraz szybszego czytania, wiele ćwiczeń percepcji oraz sprawdzianów postępów szybkości czytania i poziomu zrozumienia tekstu pisanego.





Jak się uczyć? W tej części kursu dowiesz się, co robić przed, w trakcie i po nauce, aby jak najszybciej i najefektywniej przyswoić wiedzę. Po pierwsze, jeśli chcesz, aby Twoja nauka zakończyła się pełnym sukcesem, musisz się do niej odpowiednio przygotować : 1.Znalezienie motywacji Wiadomo, że jeśli przedmiot czy zakres materiału Cię interesuje, wiedza sama będzie „wchodziła” do głowy. Ale cóż, czasem trzeba się pouczyć czegoś, co wybitnie nie pasuje do Twoich zainteresowań. Wtedy:- najlepiej ucz się tego zagadnienia jak najmniej, aby nie marnować swojego czasu (i tak pewnie nie masz go w nadmiarze);- znajdź w nim coś, co Cię interesuje i może się później przydać;- wykorzystuj w uczeniu się wszelkiego rodzaju ściągi, gotowce i stosuj techniki pamięciowe. 2. Odżywianie Jedz zwłaszcza produkty zawierające dużo witamin z grupy B (ona pomaga mózgowi w prawidłowym funkcjonowaniu). Zwróć zatem uwagę na obecność w Twojej diecie kiełków, owoców, drożdży, ziaren. 3. Sport Znane jest wszystkim przysłowie: „W zdrowym ciele zdrowy duch”, więc staraj się dużo ruszać i uprawiać jak najwięcej ćwiczeń fizycznych. 4. Miejsce Określ sobie stałe miejsce, w którym będziesz się uczyć. Po paru takich romantycznych wieczorkach z książkami mózg przyzwyczai się, że w tym miejscu trzeba się wyciszyć, skoncentrować i jak najwięcej zapamiętać. 5. Planowanie





Ustal sobie, że np. dwie godzinki między 17 a 19 poświęcasz na naukę. Zajdzie tu podobny proces jak z miejscem do uczenia się – mózg będzie wiedział, że o tej porze trzeba się skupić i przyswoić możliwie najwięcej nowych informacji. Przygotowania mamy już zatem za sobą, teraz nadszedł czas na działanie. Pamiętaj o tym, by :1. Mieć wszystkie potrzebne materiały na miejscu. To pozwoli Ci być maksymalnie skupionym (skupioną) na nauce i nie odrywać się niepotrzebnie od uczenia się.2. Wziąć kilka głębokich wdechów – zadbasz w ten sposób o dotlenienie mózgu.3. Zaplanować swoją naukę. W tym celu najlepiej: - wypisz na kartce to, czego masz się dziś nauczyć; - określ i wypunktuj to, czego dokładnie chcesz się uczyć z danego przedmiotu i odznaczaj te punkty, które już załatwiłeś (załatwiłaś)4. Przyswajaną wiedzę starać się powiązać ze swoim hobby, zainteresowaniami, znajdź coś dla siebie w tym, czego się uczysz. To wzmocni zapamiętywanie.5. Szybko przejrzeć całość materiału i zadecydował, które elementy chcesz zapamiętać dokładnie, które zrozumieć, zapamiętać w skrócie, a które ominąć.6. Robić notatki. Nie powinno się tracić na tę czynność dużo czasu. Zapisuje więc tylko najważniejsze informacje, używaj kolorów, rysuj, wykonuj schematy, grafy, słowem rób wszystko, co pomoże ci jak najszybciej przypomnieć sobie studiowany materiał.7. Starać się zrozumieć to, czego się właśnie uczysz. Jeśli nie udaje ci się to od razu, możesz rozrysować sobie cały problem, przekształcić sobie skomplikowane zdania na ‘chłopski rozum’.8. W czasie nauki tworzył dla siebie samego pytania testowe (np. przekształcaj w pytania tytułu i podtytuły rozdziałów) W ten sposób sprawdzisz na bieżąco swoją wiedzę :)9. Robić przerwy. Zgodnie z prawami pamięci najlepiej zapamiętywane są informacje, które przyswajasz na początku i na końcu nauki, poza tym mózg nie przemęcza się aż tak bardzo a podczas przerwy porządkuje dopiero co zdobyte wiadomości. (pamiętaj tylko, że przerwa nie powinna trwać więcej niż 10 minut :)10. Zmienić przedmiot. Staraj się wykorzystywać równolegle obie półkule mózgowe, dlatego gdy skończysz uczyć się angielskiego, nie bierz się od razu za niemiecki, tylko np. za matematykę. A po skończonej nauce... ...zrób sobie powtórkę!





Pierwsza powtórka powinna być przeprowadzona po 10 minutach od skończenia nauki, następna po 6 godzinach (lub nazajutrz) kolejna po tygodniu, miesiącu, 6 miesiącach....)Pierwsza powtórka dla godzinnego czasu nauki powinna wynosić około 5 minut. Jeśli chcesz zapamiętać jeszcze skuteczniej:Zrób powtórkę przed pójściem spać. Podczas snu mózg uporządkuje informacje, które dopiero co powtórzyłeś. Wykorzystaj nowe wiadomości w praktyce (np. porozmawiaj z kimś w języku, którego właśnie się uczyłeś, zrób zadanie z fizyki) Wyjaśnij to, czego się nauczyłeś, komuś innemu. W ten sposób przeprowadzisz sobie powtórkę, utrwalisz materiał i sprawdzisz, jak go naprawdę zrozumiałeś i zapamiętałeś.





Mapy MyśliMapy myśli- sprawne notowanie i zapamiętywanie Wady tradycyjnych notatekPrawdopodobnie wykonujesz, jak większość ludzi, notatki linearne. Są one monotonne, nieciekawe wizualnie. Najważniejsze zagadnienia są rozrzucone wśród olbrzymiej ilości zbędnych wyrazów. Takie zapiski nie pobudzają umysłu do twórczej pracy, trudno się je zapamiętuje. Tony Buzan - Światowej sławy autorytet w dziedzinie metod twórczego wykorzystania umysłu - stworzył Mindmapping- alternatywę dla tradycyjnych notatek linearnych. Zalety map myśliMapy myśli przechowują informacje w sposób podobny jak ludzka pamięć. Ułatwiają zatem odtwarzanie informacji, co jest przydatne w nauce do sprawdzianów i egzaminów. Mapa myśli może skupiać treści, które byłyby zawarte na wielu stronicach książki. Mapa cechuje się tym, że zawiera kwintesencję tematu, bez ogromu zbędnych słów. Zasady tworzenia map myśliMapa myśli różni się od notatek w formie narracyjnej czy hierarchicznej. Do wykonania mapy potrzebujesz kolorowych długopisów lub kredek i oczywiście kartki papieru formatu przynajmniej A4. Lepsze byłyby jednak większe formaty, aby mapy były pełniejsze i bardziej przejrzyste. · W centrum kartki umieszcza się rysunek, symbolizujący temat mapy. Rysunek musi być charakterystyczny, gdyż środek jest najważniejszym elementem mapy. · Z centralnego obrazka wybiegają główne zagadnienia w postaci gałęzi, od nich zaś zagadnienia poboczne itd. · Stosuj linie i litery różnej wielkości i grubości, aby oddzielić słowa ważniejsze od mniej istotnych! · Na każdej linii pisz tylko jeden wyraz, najlepiej drukowanymi literami, co uczyni mapę mapę bardziej przejrzystą. · Mapy powinny być wielokolorowe, pełne rysunków i symboli - w ten sposób staną się ciekawsze, atrakcyjniejsze.





· Rozwijaj swoją kreatywność! W mapach umieszczaj wszystkie skojarzenia, które przychodzą Ci ma myśl, nawet, jeśli wydają się absurdalne. Narzędzia do tworzenia map myśli Mapy, jak już wspomniałam, można wykonywać tradycyjnie, tzn. kreśląc je na kartce papieru. Rosnąca ich popularność sprawiła jednak, że powstało oprogramowanie do tworzenia map. Na rynku można znaleźć kilka programów pozwalających na tworzenie map za pomocą komputera klasy PC. Oto kilka z nich:· MindMapper firmy SimTech Systems (istnieje polska wersja tego programu)· MindGenius firmy Gael Ltd· Map it! firmy Brain Power Przykłady map Teraz zwróć uwagę na zamieszczone poniżej mapy. Czy potrafisz odczytać zamieszczone w nich informacje?

http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/starozytnosc.jpg

http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/lastropikalny.jpg Przeglądanie map myśliPrzeglądaj mapy po 10-30 minutach, następnego dnia, po tygodniu, po miesiącu, po trzech miesiącach, po pół roku. Dzięki temu zagadnienia w nich zawarte pozostaną na zawsze w Twoim umyśle. Rezultaty stosowania map myśli Wydaje się to niewiarygodne, ale stosując mapy myśli oszczędzasz od 50 do 95% czasu na sporządzenie notatek i 90% na ich przeglądanie. Twój umysł z większą łatwością zapamięta barwne, przestrzenne, pobudzające wyobraźnię mapy niż notatki, które robiłeś do tej pory. Trening czyni mistrza



http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/lastropikalny.jpg

http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/starozytnosc.jpg



Nie wystarczy wykonać jednej czy dwóch map myśli, by dojść do perfekcji. Regularnie ćwicząc, będziesz zadziwiony coraz lepszymi efektami swojej pracy, a przy tym wypracujesz własny styl Mindmappingu. Z pewnością przełoży się to na wymierne korzyści, jak poprawa ocen w szkole. Zastosowanie map myśli Mapa myśli jest świetną notatką z wykładu, czy np. treści przeczytanej książki. Tak więc znajduje świetne zastosowanie w nauce. Czy wiesz, że można wykorzystywać Mindmapping także w życiu osobistym i rodzinnym, pracy, a nawet planowaniu przyszłości? Więcej informacji o tworzeniu map myśli oraz ich zastosowaniu znajdziesz w książce „Mapy Twoich Myśli” Tonego Buzana - twórcy tego systemu notowania i zapamiętywania. Możesz ją zamówić pod adresem:





Koncentracja Koncentracja to zdolność skupiania się na wykonywanych czynnościach. Powinieneś zapoznać się z technikami ułatwiającymi koncentrację uwagi, a na pewno przyniesie to pożądany skutek, gdy podczas nauki będziesz zaprzątnięty tysiącem różnych myśli. Miejsce pracy Powinieneś pracować zawsze w tym samym miejscu. Może to być biurko w Twoim pokoju, biblioteka czy pokój cichej nauki w akademiku. Siedź na ulubionym krześle (fotela nie polecam, bo możesz w nim zasnąć). Zadbaj o stały dostęp świeżego powietrza, które jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komórek nerwowych. W miarę możliwości ucz się przy świetle naturalnym, w żadnym wypadku nie mieszaj źródeł światła: sztucznego i naturalnego. W swoim warsztacie pracy, nie oglądaj telewizji, nie pisz listów - niech to będzie miejsce, w którym Twój mózg będzie odbierał sygnał: nauka=koncentracja. Kolejnym bodźcem efektywnej pracy jest izolacja od wszelkich zakłóceń audiowizualnych. Pamiętaj, że oglądanie telewizji, obecność okna czy zdjęć w zasięgu wzroku utrudniają skupienie się. Postaraj się więc wyeliminować te czynniki. Oprócz tego musisz dogadać się z domownikami, by w czasie nauki nie przeszkadzali Ci. Z muzyką czy bez? Niektórzy twierdzą, że muzyka dekoncentruje. W wielu przypadkach jest to prawdziwe, jednak na podstawie licznych badań stwierdzono, że niektóre rodzaje muzyki wręcz pomagają w uczeniu się, pobudzając do pracy prawą półkulę mózgową. Słuchanie muzyki barokowej w trakcie uczenia się sprawia, że relaksują się Twoje mięśnie, obniża puls i ciśnienie, zwalniają fale mózgowe. Jeśli nie masz w swojej płytotece albumu Bacha czy Vivaldiego, może powinieneś sobie taki kupić? Czas





Staraj się ustalać z góry godziny przeznaczone na naukę i tych ram czasowych przestrzegać. Nie musisz uczyć się długo, jeśli będziesz robić to efektywnie. Wykonując jakąś czynność, nie jesteśmy w stanie poświęcać jej naszej uwagi na długi czas, byłoby więc dobrze, gdybyś organizował około półgodzinne bloki czasowe, między którymi miałyby miejsce kilkuminutowe przerwy. W czasie tych pauz nie powinieneś być zaprzątnięty myślami o czekających Cię obowiązkach - niech będzie to czas relaksu, całkowitego oderwania się od pracy. Zrób sobie herbatę, posłuchaj ulubionej piosenki zastosuj jakąś technikę relaksacyjną.

Podstawowy błąd: bierne uczenie się Nie ucz się pasywnie. Monotonne, bezmyślne siedzenie nad książką na pewno dobrych skutków nie przynosi - obniża tylko koncentrację. Przestaw się na uczenie aktywne. Wciąż zaznaczaj istotne fragmenty tekstu, pisz na marginesach, parafrazuj konkluzje zawarte w czytanym źródle, twórz skojarzenia wyobraźni, kreśl mapy myśli. Wyobrażaj sobie, że tłumaczysz koledze treści czytanych materiałów, stawiaj się też na jego miejscu - zadawaj pytania do trudnych zagadnień. Stosowanie się do tych rad przyniesie wzrost poziomu skupienia podczas nauki i uczyni ja bardziej efektywną. Wysiłek Poprawie koncentracji sprzyja aktywność ruchowa. Codziennie wykonuj ćwiczenia fizyczne, które pomogą Ci w wyładowaniu nadmiaru energii. Jeśli lubisz wysiłek na świeżym powietrzu, odpowiedni będzie jogging czy dłuższy spacer. Techniki relaksacyjne Przed przystąpieniem do nauki, a także w czasie przerw powinieneś się wyciszyć, uspokoić. Istnieje wiele technik relaksacyjnych, zapoznaj się z dwiema, wymienionymi poniżej: Relaks przez wizualizację · Usiądź na krześle ulu połóż na plecach.





· Zamknij oczy i wyobraź sobie miejsce odosobnione, gdzie nikt Ci nie przeszkadza, nic nie mówi. Jesteś tu tylko Ty i natura. Może to być łąka, nadmorska plaża, leśna dróżka pełna suchych, kolorowych liści. Stwórz w swoim umyśle jak najdokładniejszy obraz tego miejsca. Zaangażuj do tego swoje zmysły: wzroku, słuchu, dotyku, węchu.· Nakazuj wszystkim partiom mięśni, aby się zrelaksowały. Niech robią to w kolejności od stóp do głowy. Monotonnie szepcz nakazy: Relaksuję: moje stopy, palce moich stóp, moje podudzia, moje kolana, moje uda, mój brzuch, moją klatkę piersiową, moje ramiona, moje dłonie, palce moich dłoni, moja szyję, moje szczęki, moje policzki, moje usta, moje oczy, moje czoło, całą twarz. Relaksuję się całkowicie.· Bądź świadom napięcia, które eliminujesz. Po takiej sesji powinieneś czuć się rześki, lekki. Oddech będzie płytki i regularny. Stan ten sprawi Ci przyjemność. Będziesz gotów do rozpoczęcia nauki. MandaleOd wieków do zwiększenia koncentracji stosuje się mandale. To geometryczne wzory, utworzone przez koncentryczne formy skupione w punkcie centralnym. Poniżej przykład mandali stworzonej przeze mnie. Sam możesz narysować inne, również kolorowe.





Usiądź w odosobnionym miejscu, może to być Twoje stanowisko pracy. Skieruj wzrok na środek mandali. Wpatruj się w ten punkt 5 minut. Prawdopodobnie początkowo nie uda Ci się utrzymać wzroku tak długo, jednak nie poddawaj się i stopniowo wydłużaj czas. Podczas takiej sesji twoje zmartwienia powinny zniknąć, uspokoi się Twój oddech i puls. Będziesz jak nowonarodzony. WniosekUwierz, że nauczysz się więcej w krótkim czasie, gdy jesteś skoncentrowany, niż gdybyś godzinami ślęczał nad książkami, podziwiając widok z okna czy własne paznokcie. Koncentracja jest zatem podstawowym warunkiem efektywnego i szybkiego uczenia się.





Łańcuchowa metoda zapamiętywania

Dlaczego łańcuchowa? Doskonałą metoda zapamiętywania jest tworzenie skojarzeń. Na nim opiera się metoda łańcuchowa. Poszczególne elementy łączą się ze sobą, jak ogniwa łańcucha. Z każdym kolejnym wiąże się inne, następujące po nim. Jak Ci się wydaje - czy łatwo jest zapamiętać 8-elementowy ciąg wyrazów? To nic trudnego. Jaki związek ma pióro z ciastem? Załóżmy, że masz do zapamiętania następujący ciąg: 1. pieniądz2. łóżko3. pióro4. ciasto5. szklanka6. telefon7. książka8. banan Wystarczy wykorzystać twórczą siłę umysłu i zbudować jak najdokładniejszy ciąg obrazów, układających się w barwna historię. Wyobraź sobie następujący ciąg zdarzeń: „Jesteś w swoim pokoju, trzymasz w dłoni monetę. Nagle wypada Ci ona z ręki i toczy po dywanie. Cały czas obserwujesz, jak zatacza koła, kreśli łuki na podłodze, znika pod łóżkiem. Schylasz się, by ją podnieść, wkładasz rękę w szparę pod łóżkiem i wyciągasz... ulubione wieczne pióro swojej mamy. Przypominasz sobie, że zgubiła je kilka dni temu i zasmuciła się z tego powodu, gdyż dostała je od Ciebie z okazji urodzin. Idziesz do





kuchni, by jej oddać zgubę, tymczasem mama wyjmuje z piekarnika cudownie pachnącą szarlotkę. Kosztujesz ciasta, jest wyśmienite, ale gorące. Czym prędzej wlewasz wodę do szklanki i ją pijesz. Słyszysz głośny dźwięk. Odkrywasz, że to Twój telefon komórkowy. Dostałeś SMS-a od ...(tu kogoś podstaw), w którym prosi Cię o pożyczenie ostatnio zadanej lektury. Idziesz do pokoju, by ją znaleźć (za chwilę tu będzie...), nie zauważasz skórki od banana (kiedy ostatnio sprzątałeś?) - stajesz na nią i padasz jak długi.” Zadziwiająca skutecznośćMetoda łańcuchowa jest bardzo popularna. Spróbuj odtworzyć powyższa historyjkę w pamięci. Rezultaty są świetne, prawda? Pamiętaj, że wyobrażenia powinny być dynamiczne, każdy przedmiot musisz widzieć w detalach. Angażuj wszystkie swoje zmysły: wzrok, słuch, dotyk, węch, smak, a także emocje. Regularne ćwiczenia sprawia, że nie będziesz miał trudności z tworzeniem absurdalnych skojarzeń. Łatwe stanie się zapamiętanie listy zakupów czy cyklu życiowego tasiemca. Teraz sam spróbuj zapamiętać wyrazy: krzesło, mysz, kilof, odkurzacz, żarówka, budyń. Powodzenia!





Szybkie zapamiętywanie - metoda alfabetyczna podstawowa

Każdy (może z wyjątkiem małych dzieci) zna alfabet. Jak wiemy, kolejność jest w nim ściśle określona. Często musimy zapamiętać notatkę w postaci podpunktów: a)..., b)..., c)..., d)..., itd. Lub wzory zawierające litery, np. R=U/I Doskonałą metodą mnemotechniczną jest w takich przypadkach alfabetyczna podstawowa. Oto przykłady skojarzeń, zachęcam do stworzenia własnych: A as (karta do gry)B biedronka (czerwona, ze skrzydełkami, nie sklep)C cebulaD deszczE ekierkaF fajkaG gitaraH huśtawkaI igłaJ jabłkoK książkaL lisM Małysz (Adam)N nartyO obrazP pieniądzeQ ...nic mi nie przychodzi do głowyR rowerS sklepT telefonU ulV videoW widelec





X xeroY YetiZ zegar Jak to stosować? Jak zakodować wzór R=U/I?„Jedziesz rowerem. Nie zauważasz ula, na który wpadasz. Ul rozsypuje się (dzielenie) na miliony igieł.” A może masz zapamiętać układ planet w Układzie Słonecznym, rozpoczynając od położonej najbliżej naszej gwiazdy? Nic trudnego. A MarsRzymski bóg wojny Mars toczy pojedynek z talią kart, których dowódcą jest as kier. Pamiętasz „Alicję w krainie czarów”? Karty z mojej historyjki wyglądają jak z powieści L. Carrola „Alicja w krainie czarów” Mars rzuca w nie lotkami. Ocalony zostaje tylko as kier, który trafia do niewoli Marsa.B WenusPrzepiękna bogini Wenus kapie się w zdroju. Zauważa małą biedronkę na liściu drzewa. Bierze ją w dłonie, cieszy jej widokiem. Po chwili przylatują setki innych biedronek i obsiadają boginię. Pozostałe historie wymyśl sam, jeśli chcesz. Może historyjki wydają się być głupimi, pamiętaj jednak, że tak jak w metodzie łańcuchowej, skojarzenia mogą, a nawet powinny być niecodzienne, a wtedy na długo zostaną w Twojej pamięci. Inne zastosowania Zastosowań metody alfabetycznej podstawowej jest więcej. Może musisz zapamiętać szereg rzeczy niekoniecznie w kolejności, ale nie chcesz, by coś Ci umknęło? Powyższa metoda, jak i poznana wcześniej łańcuchowa sprawdzą się znakomicie.





Jak zapamiętywać dowcipy, wiersze, książki...

1. Zapamiętywanie dowcipów. Nie da się zaprzeczyć, że znajomość dowcipów jest w życiu bardzo przydatna. Co jednak zrobić, kiedy masz świadomość, iż nie jesteś duszą towarzystwa a dowcipy zwyczajnie się Ciebie nie trzymają? Cóż, wtedy zostaje tylko znalezienie dobrego sposobu na ich zapamiętywanie. Nie ma jakiejś specjalnej „recepty” natomiast na opowiadanie kawałów, istnieją jednak metody, które pozwolą Ci na szybkie trwałe zapamiętanie i w razie potrzeby szybkie przypomnienie ich sobie. Tak naprawdę zapamiętywanie dowcipów jest łatwiejsze niż np. uczenie się przemówień. Zapamiętywanie powinno być uporządkowane i mieć charakter dwustopniowy: na początku kodujesz sobie typ dopiero co usłyszanego lub przeczytanego dowcipu, co pozwoli Ci później znaleźć pointę i ją zaszeregować, a następnie zapamiętujesz główne szczegóły. Wszystkie dowcipy można podzielić na kilka podstawowych kategorii. Wyróżniamy zatem dowcipy:· o zwierzętach· „intelektualne” (raczej nie dla mnie :))· o dzieciach· o teściowych· narodowe ( o Szkotach, Niemcach, Rosjanach...)· erotyczne· o blondynkach· o babie· o sportowcach· tzw. ”gra słów”· inne Spróbuj zapamiętać sobie jakoś tę listę. Stwórz dla niej własne skojarzenia, wykorzystaj do tego poznane już mnemotechniki. Teraz przyszedł czas na drugi etap. Załóżmy, że chcesz zapamiętać następujący dowcip:





Szwed z Polakiem zamienili się na samochody: Szwed dostał od Polaka Maluszka, a Polak od Szweda Volvo. Pewnego dnia spotkali się w szpitalu. Szwed pyta Polaka: “Jak się tu znalazłeś”, na co Polak odpowiada: “A jechałem z 200 km/h i walnąłem w drzewko; a Ty, Szwedzie – jak się tutaj znalazłeś?”.Na co Szwed: “Widzisz, jechałem 60km/h Twoim Maluszkiem, myślałem, ze stoi i wysiadłem...” Wybierz z tego dowcipu słowa kluczowe dla całości. W tym wypadku odpowiednie będą: Polak, Szwed, maluch, volvo, szpital. Teraz połącz jedno z tych słów skojarzeniem z odpowiednią z pozycji z wcześniejszej listy typów dowcipów a następne pozostałe słowa dołącz Łańcuchową Metodą Skojarzeń. W ten sposób odniesiesz mnóstwo korzyści: nie dość, że doskonale zapamiętasz dowcip, to jeszcze będziesz umiał opowiedzieć go z fantazją, dzięki wykorzystanej wcześniej „wizualnej” Metodzie Łańcuchowej. 2. Zapamiętywanie wierszy i ról teatralnych. Ech.. .uczenie się na pamięć jakichś kwestii bywa istnym horrorem przede wszystkim dla uczniów, studentów, lecz także aktorów. Zwykle robi się to klasyczną metodą: uczysz się pierwszej linijki na pamięć, przechodzisz do następnej, wracasz do pierwszej i mówisz to, co już „umiesz”, potem kolejna linijeczka i znów na początek, aż w końcu zapominasz, co było na tym przeklętym początku... Metoda, według której pracują najwięksi aktorzy i aktorki jest zupełnie inna. Jest ona poza tym wręcz trywialna: polega na szybkim czytaniu tekstu z maksymalnym zrozumieniem. Tekst czytamy przez 4 dni, kilkakrotnie (najlepiej od 5 do 10 razy) w ciągu dnia. Taki sposób okaże się o wiele skuteczniejszy niż tradycyjna „linijka po linijce”, tym bardziej, że istnieją metody, które zwiększą jej efektywność. Tutaj zastosowanie ma Łańcuchowa Metoda Skojarzeń i wybieranie sobie słów-kluczy (takich najbardziej kojarzących Ci się z danym fragmentem tekstu). Słowa-klucze wystarczy połączyć Łańcuchową Metodą Skojarzeń, co pozwoli Twojemu mózgowi przypomnieć sobie następne słowa. Jeśli np. grasz w teatrze, dobrze by było, gdybyś swoje słowa-klucze połączył z ostatnim słowem kwestii partnera. To pomoże uniknąć zamieszania na scenie, które pojawia się wtedy, gdy jeden aktor zapomni, jak miał skończyć, a drugi nie pamięta, jak zacząć.





3. Zapamiętywanie książek, artykułów Czasem zdarzy się taka „dziwna” sytuacja, gdy wymagane od Ciebie będzie zapamiętanie treści jakiegoś artykułu, lub co gorsza - książki. Wbrew pozorom, okazuje się, że jest to prościutkie a na Twoich rozmówcach zrobi piorunujący efekt. Uogólniając można przyjąć, że metoda zapamiętywania artykułów i książek jest taka sama. Podobnie jak to było przy wierszach, istotne jest wybranie i wypisanie sobie z każdej strony słów-kluczy, które będą obrazować najważniejsze problemy poruszane akurat na tej stronie, a potem połączenie ich w „żywy”, wyraźny sposób, np. Metodą Łańcuchową.





Kilka słów o mózgu i pamięci... Czy kiedykolwiek zastanawiałeś (zastanawiałaś) się, co i w jaki sposób pracuje na to, byś mógł (mogła) myśleć, kojarzyć i zapamiętywać? I czy wyrażenie „pamięć doskonała” nie jest wymyślonym przez pisarzy science fiction oksymoronem (to taki związek dwóch słów, w którym jedno zaprzecza w pewien sposób drugiemu)? Ta część kursu ma na celu przeprowadzenie małej powtórki z biologii i ogólne wyjaśnienie mechanizmu zapamiętywania. Mózg jest definitywnie najbardziej złożonym, skomplikowanym i dotychczas nie do końca zbadanym narządem. Najważniejsze odkrycie dotyczące jego budowy to niezaprzeczalnie dowiedzenie, że składa się on z dwóch półkul: prawej (odpowiedzialnej za doznania emocjonalne, wyobraźnię, przestrzenność, metaforyczność, uzdolnienia plastyczne i muzyczne, sny, kontrolujące lewą stronę twego ciała) oraz lewej („półkuli logicznej”, czyli odpowiadającej za mowę, zdolności analizy i logicznego myślenia, a także za prawą stronę ciała). Półkule półkulami, lecz czym jest pamięć, jak „powstaje i działa”? Ogólnie mówiąc, pamięć jest związana z umiejętnością szybkiego i efektywnego kojarzenia, a efektywne skojarzenie to z kolei połączenie obrazu z akcją. Można więc jeszcze bardziej uogólnić, przedstawiając to na wzorku...:) PAMIĘĆ = SKOJARZENIE (czyli najlepiej obraz + akcja): CZAS Za pamięć odpowiedzialna jest ścisła współpraca kory mózgowej i hipokampu. Kora mózgowa tworzy tę charakterystyczną, cieniutką i silnie pofałdowaną „powierzchnię” mózgu. W każdym centymetrze kory mózgowej znajduje się około 100 milionów malusieńkich „przekaźników”, czyli komórek nerwowych (neuronów). One z kolei są integrowane w niewielkie, wyspecjalizowane obszary podporządkowane poszczególnym zmysłom. Błyskawiczne przekazywanie sygnałów aksonami (takimi





minikabelkami) umożliwia ich skojarzenie, czyli jednoczesne postawienie w stan gotowości kilku zmysłów i w rezultacie odebranie zdarzenia w paru płaszczyznach (np. gdy słyszymy, że ktoś nas woła po imieniu to odwracamy się lub dajemy nogę, jeśli jest to, dajmy na to, natrętna sąsiadka:)). Hipokamp pełni z kolei funkcję wzorcowej sekretarki: robi porządek z informacjami przelatującymi przez korę mózgową, segreguje je i wybiera, które należy wyrzucić, a które zachować. Przy wyborze nie postępuje wg własnego widzimisię, lecz zostawia te, które mają dla nas szczególne znaczenie emocjonalne lub w jakiś sposób wiążą się z tym, co już wiemy. Hipokamp-sekretarka broni nas w ten sposób przed przeciążeniem związanym z nadmierną ilością niepotrzebnych informacji. Prawidłowe współdziałanie kory mózgowej i hipokampu jest niezbędne w procesie zapamiętywania, więc trzeba starać się utrzymać je w jak najlepszej kondycji i poddawać regularnym ćwiczeniom. A skoro hipokamp i kora są najlepsze właśnie w tworzeniu skojarzeń, to należy właśnie tę umiejętność rozwijać. Okazuje się, że każdy człowiek jest w stanie zapamiętać tyle samo informacji a problemy z pamięcią biorą się ze złego zarządzania i porządkowania informacji. Medycyna i psychologia znają wiele przypadków osób, które mimo przeciętnego ilorazu inteligencji odznaczały się fenomenalną pamięcią. Niemożliwe? A jednak! Na początku XX wieku młody dziennikarz rosyjski, Szereszewski, przychodził na kolegia redakcyjne i... nie notował. Zapytany przez zdumionych kolegów przyznał, że nie widzi sensu w zapisywaniu czegokolwiek, gdyż i tak pamięta każde słowo redaktora naczelnego. Po przeprowadzonym sprawdzianie okazało się, że Szereszewski pamięta nie tylko kto i co mówił na zebraniu, ale także zmiany intonacji. Umiejętność Szereszewskiego przez blisko 30 lat badał Aleksander Luria, ówczesny wybitny psycholog i ekspert do spraw pamięci, który stwierdził, że dziennikarz nie jest żadnym anomalnym przypadkiem, tylko w bardzo młodym wieku zaczął stosować mnemotechniki (techniki pamięciowe), co stało się jego drugą naturą. Wielbicielom kryminałów Agathy Christie mogę dodać, że sam Herkules Poirot zachwalał skuteczność mnemotechnik skojarzeniowych...:) Na czym polega „dobre” skojarzenie? Odpowiedź jest prosta: na integracji jak największej ilości wrażeń zmysłowych dotyczących danego zagadnienia, czyli stosowaniu





mnemotechnik. W tym tkwi również sekret pamięci doskonałej. Dlatego pamięciowe przyswajanie wiedzy należy łączyć z ruchem, obrazem, uczuciem w taki sposób, aby proces zapamiętywania był „wielobranżowy”, a tym samym prostszy i bardziej efektywny.





O przypominaniu... Jak często zdarza Ci się po prostu o czymś zapomnieć? Ile razy miałeś coś „na końcu języka”, ale za nic nie mogłeś sobie tego przypomnieć? Cóż, odpowiedź jest chyba oczywista – takie sytuacje zdarzają się nam wszystkim jak na złość zaskakująco często. Ale to nie znaczy jednak, że mamy stać się niewolnikami własnej pod- i świadomości i ich widzimisię. Jak już się zatem domyśliłeś, w tej części kursu przedstawiona zostanie technika przypominania sobie tego, co pozornie wyleciało z głowy. W tym celu opowiem Wam pewną historyjkę: Otóż pewnego ponurego popołudnia szanowany księgowy zajechał swoim eleganckim srebrnym oplem przed aptekę, równie elegancko zaparkował na pobliskim parkingu i udał się do owej apteki. Niestety, jako że sezon był wybitnie grypowo-przeziębieniowy, kolejeczka w aptece była dość znacząca, toteż i nasz biznesmen zabawił tam sporo czasu. Zadowolony ze swojej cierpliwości i galanterii (przepuścił w kolejce pewną młodą osóbkę), wyszedł na zewnątrz i podszedł do swego auta. Zszokowany stwierdził, że włamano mu się do samochodu, skradziono radio i teczkę z ważnymi dokumentami.Nasz biedny księgowy, jako że był człowiekiem dość przytomnym, czym prędzej pojechał na komisariat policji. Tam przydzielono mu młodego i sympatycznego policjanta, który miał spisać zeznanie o popełnieniu przestępstwa. Nieszczęsny księgowy radził sobie bardzo dobrze, dopóki nie przyszło do wymienienia całej zawartości skradzionej teczki. Biedak wiedział, że znajdują się tam piekielnie ważne dokument i papiery, niestety nie potrafił sobie przypomnieć tego dokładnie. Mocno poirytowany stwierdził, że pamięta tylko cztery rzeczy, które miał w skradzionej teczce, a wie, że było ich tam znacznie więcej. Czas złożenia meldunku, trzeba o tym wspomnieć, był ograniczony, dlatego księgowy wychodził z siebie, aby sobie wszystko przypomnieć, niestety bez rezultatu. Im bardziej próbował sobie coś przypomnieć, tym bardziej mu się to nie udawało i czuł tym coraz cięższą blokadę w głowie.Widząc nadludzkie wysiłki biedaka, młody policjant postanowił mu pomóc. Jako że znał podstawowe mechanizmy pamięci, zaproponował księgowemu ćwiczenie: chodziło o to, aby poszkodowany przestał się skupiać się na tych kilkunastu przedmiotach, których nie mógł sobie przypomnieć, tylko odpowiadał na zadawane pytania. Policjant zapytał go zatem, kiedy ostatni raz otwierał teczkę. Księgowy odpowiedział, że tuż przed wyjściem z biura i wtedy przypomniał sobie, że do stery papierów znajdujących się już w teczce





dołożył kserokopię jakiegoś kosztorysu i plan wydatków na przyszły kwartał. Posterunkowy pytał go więc dalej, a mianowicie o to, kiedy miał ostatnio otwartą teczkę przed wyjściem z domu. Okazało się, że tego samego dnia przy śniadaniu, co przypomniało mu, że włożył do teczki zapasowy kalkulator, dwa artykuły i dyktafon, których miał potrzebować w biurze. Na koniec księgowy został poproszony o dokładne opisanie wyglądu swojej teczki, nawet narysowanie jej, jeśli sprawi mu to przyjemność :). W miarę, jak opisywał skrzętnie wszystkie kieszonki i przegródki, przypomniał sobie cenne pióro, ołówki, listy, wykresy, diagramy i multum innych przedmiotów, o których wcześniej nie mógł w żaden sposób sobie przypomnieć! Tak oto, po niespełna pół godzinie meldunek został złożony, a księgowy z poczuciem ulgi udał się do domu (na szczęście samochód był ubezpieczony! :)). Metoda zastosowana przez policjanta jest, wbrew pozorom, bardzo skuteczna. Polega ona na “buszowaniu” w całej pamięci, po wszystkich jej śladach, nie próbując przy tym przypomnieć sobie żadnych konkretnych rzeczy. “Zapominając” o tym, o czym chcesz sobie przypomnieć, otaczasz te pustą “dziurę” w pamięci jak największą liczbą skojarzeń, połączeń i zależności. Nalepiej zrobisz to, odtwarzając w myślach jak najwięcej faktów powiązanych z zapomnianą informacją, przypominając sobie jak najwięcej okoliczności towarzyszących jej w jakiś sposób. Ta metoda jest praktycznie zawsze niezawodna, czasem jednak pamięć nie “zadziała” od razu. Wtedy staraj się nie spieszyć, myśl o tylko o tym, że ciągle czegoś szukasz – wtedy te sygnały dotrą do Twojej podświadomości i po jakimś czasie,w najmniej oczekiwanym momencie, pamięć Cię zaskoczy i przypomnisz sobie to, co chciałeś.





Twój Pax Romana Czy starożytni Rzymianie mogli mieć coś wspólnego z Szybką Nauką...? Cóż, okazuje się, że tak. I to całkiem sporo, gdyż mnemotechnika, o której się zaraz dowiesz, była stosowana już w pradawnym Rzymie. Wyobraźmy sobie zatem typowego mieszkańca imperium. Wysoki, poważny, elegancki, ze szlachetnym profilem... Robi wrażenie, prawda? No ale cóż, człowiek jest tylko człowiekiem, więc naszemu Rzymianinowi też zdarzało się czasem o czymś zapomnieć. Ale czy można zapomnieć wygląd swojego własnego domu? Czy rozkład pomieszczeń w willi, będącej jego chlubą, może po prostu odejść w niepamięć? A te, jakże cenione przez przyjaciół sprzęty, dekoracje, łupy wojenne, rzeźby, mozaiki, na które wydał majątek? Co więc robi nasz Rzymianin, gdy ma przed sobą cały dzień pełen obowiązków, których nie może zapamiętać? Ano, stara się ułatwić sobie życie – w zapamiętywaniu wykorzystuje swoją ukochaną willą, traktując jej wyposażenie jako „skojarzeniowe punkty zaczepienia”. Niestety, chyba nikt z nas nie ma willi z oryginalnymi antycznymi rzeźbami i tabunem niewolników, dlatego też przykładowo zastąpimy ją czymś innym, bardziej swojskim – twoim pokojem. Najpierw rozejrzyj się po swoim królestwie i skoncentruj się na najbardziej charakterystycznych przedmiotach. Chodzi tu o te najbardziej widoczne, największe lub w jakiś sposób z Tobą związane, które mają swoje zwykłe, stałe miejsce w twoim pokoju. Nie zwracaj uwagi z kolei na rzeczy znajdujące się tu tymczasowo (jakieś ciuchy, papiery, śmieci itd.). Po znalezieniu kilku takich przedmiotów można przystąpić do zapamiętywania. Pomyśl, że masz kupić: - kilka ołówków - 2 zeszyty w kratkę - pudełko pinezek - kilogram jabłek





- dzisiejszą gazetę Niech naszymi przedmiotami będą: łóżko, dywan, szafa, ulubiona roślinka doniczkowa, biurko. Wyobraź sobie, że: 1. Wchodzisz do pokoju, zamykasz drzwi i wysypujesz na dywan całą zawartość pudełka z pinezkami. No, niech tylko ktoś teraz spróbuje wejść bez zapukania!2. Potrzebna jest ci twoja ulubiona koszulka w kratkę, Otwierasz szafę i okazuje się, że ubrania wcięło, a zamiast nich znajdujesz przyczepione do wieszaków 2 wielkie, trzepoczące kartkami zeszyty. 3. Wyjmujesz z piórnika ołówek i z całej siły wbijasz go zatemperowanym końcem w czyściutki, polakierowany blat biureczka. Gryfel ołówka się nie łamie, więc wbijasz jeszcze i jeszcze jeden... aż całe biurko będzie się jeżyć twoim ołówkami. Świetny efekt, tylko gdzie tu teraz lekcje odrabiać...? :)4. Podlewasz właśnie swojego ulubionego kwiatka doniczkowego, aż tu nagle trrrach!... i zamiast tych ślicznych różowych kwiatuszków na łodyżce masz (za darmo!) równie śliczne, błyszczące i soczyste jabłuszka.5. Właśnie skończyłeś czytać gazetę. Nie chce ci się jej odkładać na miejsce, więc postanawiasz wepchnąć ją pod materac łóżka. Może będzie się lepiej spało? No i ten aromat farby drukarskiej... Prawda, że proste? Założę się, że teraz bez problemu będziesz potrafił powiedzieć, co masz kupić. O czym pomyślisz, jeśli oczyma wyobraźni „zobaczysz” łóżko, dywan, biurko, szafę, kwiatka w doniczce? Jeśli jednak jakimś cudem nie udaje ci się, to znak, że trzeba jeszcze troszkę poćwiczyć. Pamiętaj, że skojarzenia powinny być jak najciekawsze i najśmieszniejsze, mocno przejaskrawione – wtedy najszybciej je zapamiętasz. Oprócz pokoju wiele rzeczy może być twoim „Pax Romana”. np.:- Twoje ciało;- droga do szkoły, pełna charakterystycznych i znajomych ci przedmiotów;





- Twoja rodzina- Twoja klasa Elementy rzymskiego pokoju :- muszą być ci dobrze znajome, abyś nie miał problemu z wyobrażeniem ich sobie;- powinny znajdować się w tym samym miejscu- ułożone w jakiś logiczny porządek (jeśli pokojem rzymskim jest twój własny pokój, to powinny być one ustawione w takiej kolejności, w jakiej je widzisz, wchodząc do niego) - nie mogą być podobne do siebie Można oczywiście stworzyć sobie kilka „pokoi” i zapamiętywać sobie na nich różne typy informacji, jednak na początku najlepiej znaleźć sobie jeden, zapamiętać sobie wszystkie jego elementy i usprawnić system posługiwania się nimi, dopiero później starać się rozszerzać tę technikę.





Sposób AniMój sposób na dobre wyniki w nauce.

Sposobów jest kilka i uważam, ze każdy indywidualnie powinien określić swój sposób na sukces ;)

Przede wszystkim należy polubić bardziej lub mniej to, czego się uczymy. Z każdego przedmiotu można wynieść cos dla siebie, zawsze jest cos, co Cię zainteresuje.

Podstawa do osiągnięcia dobrych wyników w nauce jest uwaga na lekcji. Bardzo ważne jest także miejsce nauki (o czym była mowa w kursie Szybkiej nauki) i czas. Czas jest oczywiście dowolny, każdy wie najlepiej, kiedy jest mu najwygodniej się uczyć, warto jednak pamiętać, ze noc nie jest najlepsza pora, ponieważ sen jest równie ważny. Jeśli chcesz mieć trzeźwy umysł powinieneś spać ok. 6-8 godz, lecz to także zależy od indywidualnych potrzeb.

Jeśli chodzi o sama naukę to warto podczas pracy robić krótkie przerwy, tak co pół godz., dobrze jest wstać, przejść się, cos przegryźć, napić się, najlepiej wody mineralnej, soku owocowego lub np. zielonej herbaty. Jeśli lubisz słuchać muzykę podczas nauki, jak najbardziej, jednak odradzam jakiegokolwiek hałasu podczas pisania prac stylistycznych czy czytania książek, gdy musisz cala uwagę skupić na danym zadaniu.

Co najważniejsze uczyć się trzeba, lecz bez przesady. Nie można całymi godzinami ślęczeć nad książką, nawet jeśli na drugi dzień masz ważny test. Zresztą nauki nie ma co odkładać na ostatni termin, ponieważ dzień przed i tak niczego się juz nie nauczysz, wiedzę należy zgłębiać przez jakiś czas, i systematycznie powtarzać dany materiał (najlepiej przeczytać przed snem, wtedy Twój mozg przetwarza zapamiętany materiał w czasie snu). Warto część czasu poświęcić dla siebie. Umów się ze znajomym, idźcie na spacer, rower, basen, lub zostać w domu i poruszaj się trochę, poćwicz cos, np. Jogę (gorąco polecam) lub potańcz do ulubionej muzyki. Weź kąpiel aromatyczna czy pograj na kompie w ulubiona grę, zrelaksuj się. Podziel sobie dzień tak, by na wszystko starczyło czasu. Jeśli nauka nadal sprawia Ci trudności poproś kolegę z klasy abyście uczyli się razem, to na pewno pomoże.





Jeśli masz naprawdę dużo nauki i nie idzie Ci najlepiej lub, jeśli masz ważny egzamin, np. maturę na rynku dostępne są również preparaty wspomagające, są to zarówno zioła jak i różne medykamenty. Ja osobiście przed maturą wspomagająco piję Lecytynę, przez ok. 4-5 miesięcy, pół kieliszka przed snem, poprawia pamięć, koncentrację i sen. Tylko pamiętaj, ze takie środki dobre są co jakiś czas na jakiś czas, absolutnie nie non-stop.

Serdecznie pozdrawiam i życzę miłej naukiAutor: Ania





Mój sposób na trwałe zapamiętywanie.

Jakiś czas temu moja mama nauczyła mnie jak selekcjonować odpowiednio materiał. Ucząc się przed sprawdzianem z biologii (dzień przed testem-odradzam!) pokazała mi jak wyławiać z tekstu to co jest dla mnie najważniejsze i tym samym, to co powinnam umieć. Mapa myśli; tak nazywa się to rewelacyjne antidotum na ulotna pamięć. Cały sekret tkwi w tym, by z czytanego przez nas tekstu "wyłowić" i zaznaczyć najważniejsze fragmenty omijając tzw. "bełkot książkowy" (fragment tekstu np. Badania cytologiczne ujawniły w cytoplazmie włókien mięśniowych szczególnie dużą koncentrację białek kurczliwych, które tworzą "minipaleczki", czyli filamenty. Wyróżniamy dwa rodzaje filamentow; cienkie, w których skład wchodzi głównie białko o nazwie aktyna, oraz grube, w skład którego wchodzi białko- miozyna. Filamenty zorganizowane są w jednostki wyższego rzędu- miofibryle (włókienka kurczliwe). itd.) Przynajmniej dla mnie, zapamiętanie tego wszystkiego-mimo iż to nie długi fragment, jest trudne, albo było trudne. Spójrzmy teraz na ten fragment inaczej- tak jak ja to zrobiłam; włókna mięśniowe-->jest tu dużo białek kurczliwych-->które tworzą minipałeczki~filamenty-->dwa rodzaje filamentów 1.cienkie; w ich skład wchodzi białko~aktyna 2 grube w skład ich wchodzi białko~miozyna. Filamenty--> w miofibryle (włókienka kurczliwe). Fragment został skrócony, teraz trzeba to rozrysować (jestem humanista, wiec nie sprawiło mi to większej trudności) - muszę pamiętać o tym by rysunki były proste (nie artystyczne)- w ten sposób latwiej je zapamiętać. (patrz http://skocz.pl/mapa-patrz ) Zrobiłam to na malej kartce formatu A5 (gdyż taka jest latwiej zeskanowac), ale należy narysować to na dużym formacie plakatowym - zwykle robię to na "szarym papierze", bo jest tańszy i można go kupić więcej. Rysujemy wyraźnie (mamy duża przestrzeń)- nic nie może się cisnąć, najlepiej grubymi flamastrami (zrobilam to długopisem, by było wyraźne na tak małym formacie). Pamiętaj by nigdy nie zmieniać swoich skojarzeń (jeśli raz skojarzy Ci się ludzka komórka z telefonem komórkowym i tak to narysujesz na Twoim schemacie - zawsze będziesz musiał tak robić - rysunki nie mogą się zmieniać!). Rysunki to





moje proste skojarzenia - każdy ma indywidualne (mi np filamenty skojarzyły się z płaczącym kotem Filemonem – banalne? - takie właśnie ma być). Cala selekcja materiału, a następnie rozrysowanie wszystkiego zajmuje trochę czasu, ale warto go poświecić. Musimy pamiętać, by to co narysowaliśmy powtórzyć- patrząc tylko na plakat, nie zaglądając juz do książki. Nabyta w ten sposób wiedza pozostaje w naszej pamięci na bardzo długo (a przecież o to chodzi - prawda?). Jak zaczniecie to powtarzać, zobaczycie jak to wszystko mądrze brzmi w Waszych ustach. Gwarantuje 100% sukcesu. Musze dodać, ze jest to tylko (jak wcześniej wspomniałam) fragment tekstu (tak jakby gałązka całej mapy). Moje plakaty chowam do szafy, by przed matura sobie jeszcze raz to wszystko powtarzać (a matura za rok; P)

Ania





Ciekawa literaturaChcielibyśmy stworzyć listę najlepszych podręczników wspomagających szybka

naukę. Dlatego zachęcamy Was do wyrażania własnego zdania na temat książek znajdujących się poniżej.

Na jakie książki warto zwrócić uwagę?

1. Książki tradycyjne:– Tony Buzan "Rusz głową"http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/buzan/rusz_glowa/- Tony Buzan "Pamięć na zawołanie",http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/buzan/pamiec/- Tony Buzan "Podręcznik szybkiego czytania",http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/buzan/szybkie_czytanie/- Tony Buzan "Mapy twoich myśli",http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/buzan/mapy_mysli/

Autor powyższych książek Tony Buzan - światowej sławy specjalista zajmujący się od ponad 30 lat tematyka szybkiej nauki i doskonalenia swojej pamięci.

2. Płatne Ebooki:Pawel Sygnowski "Szybkie czytanie dla wytrwałych"- http://szybkie-czytanie.zlotemysli.pl/opis.phpPawel Sygnowski "Szybka nauka dla wytrwałych"- http://szybka-nauka.zlotemysli.pl/opis.phpDiana Baranowska "Psychologiczne przygotowanie do matury"- http://matura.zlotemysli.pl/opis.phpAlicja Kaszylska "Jak napisać, przepisać i z sukcesem obronić pracę dyplomową"- http://prace-dyplomowe.zlotemysli.pl/opis.php

3. Darmowe Ebooki:Janusz Konrad Jedrzejczyk "Zwalcz stres"- http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/stres.zip



http://szybkie-czytanie.zlotemysli.pl/opis.php?s=pr

http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/buzan/pamiec/

http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/buzan/rusz_glowa/

http://prace-dyplomowe.zlotemysli.pl/opis.php?s=pr

http://matura.zlotemysli.pl/opis.php?s=pr

http://szybka-nauka.zlotemysli.pl/opis.php?s=pr

http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/stres.zip

http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/buzan/mapy_mysli/

http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/buzan/szybkie_czytanie/



Pawel Sygnowski "Jak zdać; egzamin"- http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/egzamin.zip

Korzystasz z innych książek? Praca z nimi przynosi rezultaty? Napisz do nas...



http://www.szybkanauka.sciagawa.pl/egzamin.zip



"Psychologiczne przygotowanie do matury".

Dzisiaj przesyłam Ci recenzje książki "Psychologiczne przygotowanie do matury".Poniżej dowiesz się, ze książka ta opisuje także psychologiczne przygotowanie do egzaminów na studia, czy egzaminu gimnazjalnego.

Książkę możesz zamówić pod adresem:http://matura.zlotemysli.pl/opis.phpale proponuje najpierw przeczytać poniższą recenzje.

Stres przed matura to zjawisko dość powszechne. Egzamin dojrzałości tuz, tuz, a komu by się chciało uczyć w taka piękną pogodę?

Robisz wszystko za wyjątkiem zakuwania aż w końcu dochodzisz do wniosku, ze nic nie umiesz i nie zdasz matury.

Siadasz do książek, ale jesteś tak zestresowany, ze nauka Ci nie idzie.Wiec zajmujesz się czymś innym. I tak tworzy się błędne koło.

W moim przypadku wierszy stres wywołuje myśl o egzaminach wstępnych na studia niż o maturze.Mimo wszystko zdecydowałam się siepnąć po "Psychologiczne przygotowanie do matury" Diany Baranowskiej.

Przyznam, ze czas, który poświeciłam na prace z ta książka (przeczytanie nie jest dobrym określeniem, zaraz wyjaśnię dlaczego), na pewno nie był czasem straconym.

Moim zdaniem duża zaleta tego e-booka jest to, ze mało w nim jest teorii, a dużo praktyki. Autorka nie truje, ze powinieneś "wziąć się w garść" tylko pisze krok po kroku jak masz to zrobić.



http://matura.zlotemysli.pl/opis.php



Dzięki "Psychologicznemu przygotowaniu do matury" nauczyłam się szybko przełamywać negatywne myślenie oraz błyskawicznie odzyskiwać dobre samopoczucie. Nie są to żadne skomplikowane metody. Każdy może się ich nauczyć.

Ponadto ćwiczenia te przygotowuje nie tylko do matury, ale również do innego rodzaju stresujących egzaminów. Wystarczy, ze słowo "matura" zastąpisz zwrotem "egzamin na studia" bądź "egzamin gimnazjalny" czy jakikolwiek inny, a konkretna technika stanie się ta, która będzie potrzebna właśnie w Twojej sytuacji.

Matura za trochę więcej niż tydzień. Kiedy zaczynam się martwić od razu staram się sobie przypomnieć, czego nauczyłam się dzięki "Psychologicznemu przygotowaniu do matury" i stosuje poznane przeze mnie techniki. Od razu odzyskuje wiarę w siebie i dobry humor.

Na zakończenie dodam jeszcze jedno, dzięki tej publikacji przekonałam się, że ważne jest co chce osiągnąć, a nie czego boje się i nie chce, żeby mnie to spotkało.

Czy Ty tez zatem uważasz ze warto ta książkę przeczytać?Jeżeli tak, dowiedz się więcej:http://matura.zlotemysli.pl/opis.php

--Autor recenzji: Maria Romanowska (w ubiegłym roku zdawała maturę z bardzo dobrym rezultatem)



http://matura.zlotemysli.pl/opis.php



Zakończenie

Przedstawiony przez nas kurs nie wyczerpuje oczywiście tematu szybkiej nauki. By pogłębic swoją wiedze na w nim proponuję zapoznać się z wymienianymi przez nas w kursie publikacjami dotyczącymi szybkiej nauki, szybkiego czytania. http://szybkie-czytanie.zlotemysli.pl/opis.phphttp://szybka-nauka.zlotemysli.pl/opis.php

Autorami większości tekstów są:Ewa KorfRenata Kazimierak

W razie jakichkolwiek pytań i problemów pisz śmialo: [email protected], postaram się Ci pomóc.

Życzę Ci powodzenia w zbliżającym się wielkimi krokami roku szkolnym/akademickim.Agnieszka Anikiej



mailto:[email protected]

http://szybka-nauka.zlotemysli.pl/opis.php

http://szybkie-czytanie.zlotemysli.pl/opis.php

kurs szybkiej nauki - wersja pro

Documents