Lets-zine-LETS-Gent vzw - april 2013

2 Woordje van de Hoofdredacteur

3 LETS terug naar het prille begin

4 Culi LETS: Lyra Alves

7 LETS Cook!

8 LETS Literair: De boekenkast

10 LETS Cultuur: Dans de Ruh

12 Stop, It’s Derbytime!

14 LETS Kids: Harry Malter

15 LETS doet dromen

16 Uitsmijter

Woordje van de hoofdredacteur

“ iedereen kan als

gastjournalist mee

schrijven aan dit

brokje leesvoer ”

Toen de redactie van LETS-Gent eind 2012 op

zoek was naar een nieuwe hoofdredacteur heb ik

geen moment moeten twijfelen om mijn

kandidatuur in te dienen. In de gedachte van ‘je

weet maar nooit’ waagde ik mijn kans. Vanaf

januari kreeg ik dan de kans om opnieuw te gaan

bouwen aan een nieuw E-Pub.

Deze E-pub is een lightversie van wat er in de

toekomst zou gaan verschijnen. We willen een

E-pub maken voor iedereen: LETS’ers en niet-

LETS’ers, jong en oud, vrouw of man,… Het is de

bedoeling dat iedereen er zich kan terugvinden. Ik

ben er mij van bewust dat dit een werk van lange

adem zal worden, maar ik geloof hier echt in.

Laat ons los komen van een vaste redactieraad en

laten we alle LETS’ers betrekken bij het opstellen

van een E-pub, iedereen krijgt dan ook zijn kans

om als gastjournalist mee te schrijven aan dit

brokje leesvoer. Moest je na het lezen van deze

E-pub het voelen kriebelen om ook meteen de

pen in de hand te nemen (of het klavier) laat dan

zeker iets weten aan mij via niels.cheyns@letsgent.

be en dan bekijken we samen de mogelijkheden.

Als hoofdredacteur wil ik jullie uitnodigen om te

genieten van deze lente-editie van het E-zine,

neem er je tijd voor en stel je open voor heel wat

nieuwe verhalen uit de LETS-wereld en erbuiten.

Groeten

Hoofdredacteur2

Het eerste LETS-Gent-lid

Onze Letsgroep bestaat op dit moment uit maar liefst 430 leden. Onze groep wordt steeds groter en groter waardoor bij velen de vraag naar voor komt: “welke Gentenaar is ooit op het idee gekomen om een Lets-groep op te starten?” Deze vraag leidt ons naar Traudi Helmberger wonende in Sint-Amandsberg.

vriend, Johan Boelaert, die besloot er mee zijn

schouders onder te zetten. LETS-Gent was

geboren.

Het computertijdperk was nog niet aangebroken.

“We gaven een boekje uit met alle vragen en

het aanbod van de LETS’ers”, legt Traudi uit.

“We gebruikten bonnetjes om stropkes uit te

wisselen.” De omschakeling naar een digitaal

systeem had wel wat voeten in de aarde. “Maar

dank zij Johan is dit allemaal goed verlopen,”

vertelt ze.

“LETS is veel veranderd”, merkt Traudi op.

In ’t begin was het een klein groepje en iedereen

kende iedereen, je wist waar iedereen goed in

was. Nu zijn we met meer dan 400 leden! Dankzij

de digitalisering kunnen meer vaardigheden van

meer leden worden uitgewisseld, maar er zijn ook

veel mensen die je nog niet kent.

Op de vraag hoe LETS volgens haar verder moet

evolueren, suggereert Traudi dat het goed zou zijn

om te streven naar meer socio-culturele diversiteit.

“Meer spreiding in leeftijd, man/vrouw verhou-

ding, socio-culturele achtergrond kan LETS alleen

maar ten goede komen”.

Het regent pijpenstelen wanneer ik in de Nijverheidsstraat aanbel. Ik laat mij de heerlijke koffie welgevallen. Bij Traudi thuis straalt alles warmte en gezelligheid uit. Zij woont er samen met haar partner Peter, zoon Emile, en een prachtige grijze kater.

“Goh,” zegt Traudi, als ik haar vraag naar het prilste begin van LETS-Gent, “dat is nu al zo’n achttiental jaar geleden. Ik had iets over LETS in de krant gelezen en Netwerk Vlaanderen had in Antwerpen een studiedag georganiseerd. Er was toen al een kleine maar enthousiaste groep van zo’n twintigtal mensen opgericht in Leuven.”

WET van MurphyTraudi besloot meteen om bij haar thuis een bijeen komst te organiseren om het idee LETS’en te introduceren in onze Arteveldestad. Ze had drank en hapjes voorzien, een twintigtal mensen uitgenodigd in haar living en er zou iemand uitleg komen geven. Helaas was Murphy ook van de partij: de techniek (toen nog de “moviebox”) liet het afweten en er bleken meer kritische vragen dan duidelijke antwoorden.

Toch leek het idee aan te slaan. Eén van de aanwezigen, Philip van Bogaert contacteerde zijn

“ We gebruikten bonnetjes om

stropkes uit te wisselen ”

3

Dag Lyra, even voor de andere Lets’ers, kun je jezelf even voorstellen? Wie ben je?Lyra Alves: “Dat is een zeer grote vraag en ik ben ook al een tijdje op zoek naar het antwoord.” (lacht) “Ik ben geboren in Brazilië en tot mijn 29ste woonde ik in Belo Horizonte, een stad van vijf miljoen mensen. Op mijn zeventiende ging ik geneeskunde studeren en heb ik mij tegelijkertijd ingeschreven voor een avondopleiding Chinese Geneeskunde. Tijdens mijn stage in het universi-tair ziekenhuis kwam ik op een speciale afdeling waar er veel patiënten verbleven, die als onbehan-delbaar bestempeld werden door de westerse geneeskunde. Die werden behandeld met acu-punctuur en door de successen die ik daar zag merkte ik dat de klassieke geneeskunde niet echt mijn ding was. Na twee jaar ben ik dan ook gestopt met de gewone geneeskundestudies om

meer tijd vrij te kunnen maken voor mijn studies in de Chinese Geneeskunde.”

ZiEkTES GEnEZEn door WijZiGEn EETpaTroon“Op een gegeven moment wilde ik mijn begrip van genezen nog iets verder verruimen. De ervaring leerde me dat als iemand zijn of haar eetgewoontes niet kon aanpassen de ziektes na verloop van tijd gewoon terugkwamen. Ook de emotionele kant van de patiënt trok mijn aan-dacht en ik wou hier meer over leren, over het effect van bepaalde emoties op het lichaam dus. Zo ben ik mij gaan verdiepen in de vakken die ik niet beheerste, vooral cursussen voedingsleer en fytotherapie. Het gebruik van Chinese kruiden dat ik geleerd had tijdens mijn opleiding wou ik niet in mijn praktijk toepassen, omdat ik ervan overtuigd

Onze reporter ging langs bij Lyra alvesWe leven in een tijd waarin wat we eten steeds belangrijker wordt. Iedere gram telt en iedere druppel olijfolie is des duivels. Dit is een algemene trend in onze maatschappij. Bij de tientallen LETS-mails die dagelijks in onze mailbox belanden zitten er heel wat voedselgeoriënteerde mails. Eén naam die er uit springt: Lyra Alves. Uw reporter van dienst besloot haar een bezoekje te brengen. Lyra Alves is 41 jaar, getrouwd en woont in Mariakerke. Ze is reeds tweeënhalf jaar lid van LETS-Gent.

Culi LETS

4

was dat we in Brazilië een rijkdom aan medicinale planten hebben die zonder probleem de gebrui-kelijke kruiden kunnen vervangen in de Chinese formules.”

En toen ben je naar België gekomen…Lyra: “In 2000 ben ik naar België verhuisd om deel te worden van een groep van toffe ‘wereld-verbeteraars’ die een gelijkaardige passie deelden met mij: betrouwbare informatie over voeding beschikbaar stellen om mensen te helpen bewuste voedingskeuzes te maken. Vooral in het eerst jaar waren we hier dag en nacht mee bezig. Na veel brainstormsessies waren we klaar om een groter publiek te bereiken, nu onder de naam van EVA vzw. Na twee jaar hard werken met veel beurzen, congressen, kookworkshops, lezingen, begon ik dat ‘kindje’ langzaam weer los te laten. De basisinformatie was er en het was het geschikte moment om het imago wat luchtiger en toegan-

kelijker te maken. Er kwamen nieuwe mede-werkers, en het vers bloed zorgde voor vernieuwing.”

LEkkEr GEc!Lyra: “Na de EVA-periode ben ik gaan werken in Lekker Gec, een bio veggie restaurant en sociale werkplaats, aan het station. Naast het klaar-maken van de dagschotel

voor gemiddeld tachtig mensen, moest de kok medewerkers in de keuken begeleiden. Het team werd gevormd door vrijwilligers, jonge mensen afkomstig uit diverse Europese landen, asielzoe-kers, mensen van het OCMW die moesten leren koken om terug in het arbeidscircuit te geraken, mensen met strafwerk uit de gevangenis en ook nog andere samenwerkingen met verschillende organisaties uit de sociale sector. In die keuken kwamen dus mensen uit veel verschillende hoeken van de wereld samen. Zij werden mij toevertrouwd met hun verhalen, hun recepten en hun glimlach. Ik heb op deze manier een zeer verrijkende ‘wereldreis’ gemaakt, en dat zonder zelf te reizen. Misschien omdat de meesten ofwel buitenlanders waren ofwel ook “veggie-gekkies”, zoals ik, was de klik vlug gemaakt en het vertrouwen ontstond bijna automatisch. Na het werk gingen we verder een partytime houden bij mij thuis of in het

Citadelpark picknicken. Een prachtige tijd was dat! Na drie jaar intensief keukenwerk had mijn lichaam er genoeg van. Het was dus tijd voor weer iets anders. Ik was reeds tijdens mijn Lekker Gec-ervaring begonnen mijn eigen kooklessen te organiseren en als zelfstandige heb ik dit voort-gezet. Er waren verschillende thema’s en vooral de wereldreis-reeks-workshops zijn altijd een grote succes geweest.”

kruidEnVia LETS-Gent heb ik gezien dat jij veel kent over kruiden en hiermee aan de slag gaat. Wat doe je hiermee precies?Lyra: “Kruiden vormen een belangrijk deel van mijn levensstijl. Planten en kruiden zijn altijd het eerste die me opvallen als ik ergens naartoe ga. Ik ben ook altijd nieuwsgierig naar de kruiden die mensen in hun keukenkast hebben liggen. Culi-nair gezien zijn kruiden voor mij geen ’finishing touch’, maar wel belangrijke ingrediënten voor een recept. Ik gebruik kruiden en specerijen uit de ganse wereld en speel er heel graag mee. Aan de andere kant voel ik me ook sterk aangetrokken tot de “alchemische” eigenschappen van planten. Na een maaltijd met aardappels bv. ervaren veel mensen een gebrek aan concentratie en slaperig-heid. Dat kan vermeden worden als het gerecht gemaakt wordt met nootmuskaat en rozemarijn.Wat betreft de geneeskrachtige toepassingen van kruiden, gebruik ik sinds mijn zestiende enkel nog planten om mezelf te genezen. Zelfs bij moeilijke situaties en hardnekkige pijn heb ik altijd de juiste oplossing voor mezelf kunnen vinden zonder beroep te moeten doen op gewone medicatie.”

Waarvan komt deze interesse voor kruiden en de natuur?Lyra: “Sinds klein af aan had ik al een groot hart voor de natuur. Mijn familie heeft dat gestimu-leerd, waar ik ze enorm dankbaar voor ben. Mijn interesse om de eigenschappen van planten meer te gaan onderzoeken heeft zich langzaam ontwikkeld. In mijn jeugd gingen we met familie regelmatig op vakantie naar een klein dorp waar mijn moeder was geboren. Daar heb ik enkele oude mensen ontmoet die veel wisten over geneeskrachtige planten. Rond mijn dertiende begon ik al de ‘sjamaan’ te spelen. Uit die vroege ervaringen heb ik vooral geleerd om voorzichtig en nauwkeurig te zijn.” 5

Geef je zelf ook workshops, of heb je een organisatie?Lyra: “Ik geef nog steeds kookworkshops, krui-denwandelingen en ‘EHBO met kruiden’. Ik wil weer zoveel mogelijk ‘back to basic’ leren leven, waar veel mensen op dit moment naar op zoek zijn. Ondertussen heb ik mijn kennis van Brazili-aanse kruiden aangevuld met Europese planten zowel voor in de keuken als voor genezende toepassingen. Ons huidig project is een blog te maken met de meest voorkomende planten die te vinden zijn in deze regio van de wereld. Het gaat in eerste instantie om planten die vaak beschouwd worden als onkruid. Ik zou graag die kennis willen delen met zoveel mogelijk mensen. Het is hart-brekend voor mij om veel mensen in mijn buurt onkruid te zien besproeien. Als ze maar het besef konden hebben van de rijkdom die ze aan het vernielen zijn, dan zouden ze er hopelijk heel anders mee omgaan. Vorig jaar ontdekte ik een zeer groot veld vol prachtige Chenopodium (gan-zenvoet), wat smaakvoller en rijker is dan spinazie. Ik was van plan om eens te gaan informeren van wie het veld was om te vragen of ik ze mocht plukken. De volgende dag kom ik erlangs en zie ik een mevrouw met handschoenen en masker het hele veld besproeien - ik was te laat. Ik kreeg toen tranen in mijn ogen. Het was op dat moment dat ik met het idee ben gekomen om een blog over zulke planten te beginnen.”

vEGanLyra, je leeft zelf volgens een veganistische levensstijl. Voor de leken onder ons, wat houdt dit in?Lyra: “Het gaat om een keuze om geen dierlijke producten te gebruiken. Dat wil zeggen enkel te koken met plantaardige ingrediënten en schoe-nen, kledij en andere producten kopen die niet voortkomen uit de exploitatie van dieren. Ik gebruik zelf liever niet de naam veganist, om labels te vermijden. Want dat zorgt dat mensen je in een hokje plaatsen en dan hoor je (enkel) bij één bepaalde groep, dit brengt afstand vind ik. Volgens mij zijn alle ‘ismes’ in de wereld manieren om mensen van elkaar te scheiden door ze in hokjes te plaatsen en ik vind juist dat we manieren moeten zoeken om onszelf meer met elkaar verbonden te voelen zonder belemmeringen van een of ander kader. Maar aan de andere kant, als ik in een restaurant binnenstap, dan is het wel handig om een hokje te hebben, gebruik te

kunnen maken van het woord veganist om aan de ober iets te kunnen uitleggen.”

Kun je ons even vertellen waarom jij hiervoor gekozen hebt?Lyra: “Toen ik zestien jaar was heb ik van iemand gehoord dat ze gestopt was met het eten van vlees en zich véél beter voelde op verschillende vlakken. Toen ze haar verhaal deelde met mij, straalde ze op zo een manier dat ik niet anders kon dan dit ook eens te proberen. Zo heb ik mezelf de kans gegeven om 1 maand zonder vlees te leven. Na die tijd kon ik gewoon niet meer terug naar mijn oude eetgewoontes. Mijn lichaam wou dat gewoon niet meer - ik kon het ook niet begrijpen, ik die behoorde tot de grootste vlees-eters van de familie. Kort nadien kreeg ik extra informatie om mijn beslissingen te versterken, over de ‘andere kant van de medaille’ van vleesconsumptie, hoe onnodig het is om dieren te doden. Ik vond het vreselijk dat ik al die jaren voordien, elke dag van mijn leven een dikke biefstuk had gegeten, zonder dieper na te den-ken. Misschien was het eten van vlees inderdaad een hindernis om die gedachten te laten opdui-ken?!”

Ervaar je zelf moeilijkheden in jouw plantaar-dige levensstijl? Lyra: “Ik zou het niet moeilijkheden noemen, maar misschien wel uitdagingen. Die maken het leven juist veel leuker, toch?! Bij vrienden is het nooit een probleem, want ofwel eten ze ook plantaardig ofwel hebben ze volle begrip daar-voor. Als we op vakantie gaan naar een plek in de ‘middle of nowhere’ waar we geen supermarkt kunnen vinden brengen we ons eigen eten mee.”

Helpt LETS jou bij het vinden van nieuwe gerechten, samen koken, dezelfde levensstijl delen?Lyra: “Ja, door interacties kom ik vaak nieuwe ideeën tegen. Samen koken is ook al enkele keren gebeurd en dat is een toffe kans om te horen van anderen hoe ze iets op een andere manier klaar-maken, waar ze bijzondere ingrediënten hebben kunnen vinden. Bij speciale LETS-bestellingen heb ik extra motivatie om wat nieuwe dingen uit te gaan proberen.”

Bedankt voor dit interview Lyra!Deborah6

• Filodeeg, 6-8 velletjes• 1 kleine aubergine, in kleine

blokjes• 2 kleine vastkokend

aardappelen, ook in kleine blokjes

• 1⁄2 rode paprika, in nog kleinere blokjes

• 4-5 gemarineerde artisjokken harten, in stukken gesneden

• 10-15 gekookte kastanjes, met de hand gebroken

• 2 tl Ras el Hanout • 1 el koriander poeder• 1 el verse gember, geraspt

olijfolie• 1 el gedroogde munt• 1 el tomatenpuree• 1 tl zout• sap van 1 citroen• verse korianderblad, grof

gesneden

• 250 ml bloedappelsiensap• 1 tl vers geraspte• gemberwortel• 1⁄4 tl karwij gemalen• 1⁄2 tl zout• 5 tl mascobado suiker• 3 tl granaatappelsiroop• 1 tl arrowroot, opgelost in

1 sl bloedappelsiensap

Wekelijks mailen heel wat LETS’ers recepten of gerechten ter aanbieding door. Lyra Alves was zo vriendelijk om een receptje klaar te stomen voor het LETS E-Zine

FiLoroLLETjES van kaSTanjES En arTiSjokkEnharTEn MET bLoEdappELSiEn-GranaaTappELSauS

Vulling: Leg de aubergineblokjes op een mengkom en bestrooi ze met 2 el grof zout. Goed mengen en laat ze minstens 15 minuten in het zout marineren, om de bitterstof en water eruit te krijgen. Daarna pers je ze zo goed als je kan met de hand en gooi het water weg dat daar uit komt. Wrijf ze goed met keukenpapier en bak ze in olijfolie samen met de aardappelblokjes, paprika, verse gember, koriander poeder en Ras-el-Hanout. Roer op een middenhoog vuur tot de aardappelen goed gebakken zijn. Voeg de kastanjes, tomatenpuree en citroensap toe en roer goed. Haal het van het vuur en meng met verse korianderblaadjes.

Monteren: De oven voorverwarmen op 180-190 graden. Leg de filovelletjes een per een op een ovenschaal en wrijf elk velletje met olijfolie in, op elkaar. Zorg voor minstens 6 lagen op elkaar. Doe een laag vulling langs de lengte, rol de filodeeg daarop en leg de artisjokkenharten erbij, nu rol je verder de rolletjes totdat ze gesloten zijn. Snij het resterend filodeeg van de rolletjes af, die kan je dan gebruiken om het volgende rolletje te maken. Snij elke rol in stukken in de juiste maat die je wil serveren alvorens ze in de oven te zetten. Bak de rolletjes 15-20 minuten tot ze goudbruin zijn. Serveer met bloedappelsien-granaatappelsaus.

Bloedappelsien- en granaatappelsaus :Alles samen in een sauspan op kook brengen en laten pruttelen gedurende 3-5 minuten op een zeer laag vuur. Het arrowroot-mengsel toevoegen als het kookt en het vuur wat lager zetten. Laten het nog eventjes, 3 minuten, inkoken tot de juiste textuur bereikt is. Het kan warm of koud geserveerd worden.

Bon AppétitLyra Alves

LETS Cook

7

Ik kende die toestellen natuurlijk uit de media en had er al eens eentje gezien bij een vriendin, maar enig wantrouwen overviel me toch. Wat moet ik, boekenwurm die boeken koestert als tere kasplantjes, met zo een elektronisch ding?! Hoe kan je daar nu boeken op lezen? Hoe kan je jezelf het genot ontzeggen van het kopen van een boek in de boekhandel, het – na er eerst en vooral het prijsticket te hebben afgehaald (!) - op de trein al eens doorheen bladeren, de eerste zinnen al eens lezen, thuisgekomen je naam erin zetten en, ’s avonds misschien, je nestelen met dat boek en het… lezen!

LETS Literair

Kijk eens in mijn boekenkast…

Kortom, het verhaal dat je van veel mensen hoort en dat wat mij betreft… niet klopt! Ja, die e-reader, die viel na korte tijd best mee. Je moet er wat leren mee werken en je moet leren hoe je er boeken opzet en afhaalt. Maar eens ik dit onder de knie had, lukte het wonderbaarlijk wel, lezen op een e-reader. Een voor de hand liggend voordeel: ’t weegt niks - heel handig om mee te nemen als je met het openbaar vervoer reist. Als we op weekend of op reis gaan, wil ik de bagage nogal eens overbelasten met boeken, maar met zo een e-reader is dit niet aan de orde uiteraard. We brachten de eindejaarsdagen door in een huisje in de Vlaamse Ardennen en ik ben daar een week

Voor elk e-zine gaan we even bij iemand op bezoek gaan om te kijken wat er in haar/zijn boekenkast staat, bladeren in boeken die je niet kent of boeken waar je zelf van houdt, en daar even over praten…Maar voor deze eerste aflevering van “Kijk eens in mijn boekenkast…” wil ik toch in een hele bijzondere boekenkast duiken, die zich bij mezelf thuis bevindt. Een boekenkast van een 700 à 800 boeken, die ik een maand of twee geleden in mijn schoot kreeg geworpen… Een e-reader dus!

8

ziek geweest… Lezen kon nog net en wat kwam die e-reader daar goed van pas. In het begin heb je de neiging om bladzijden om te slaan, maar dit went vlug. Op mijn e-reader bestaat zelfs het alternatief voor een ezelsoor… een zonde om zoiets te maken in een papieren boek, maar geen probleem in een e-reader, het oor is zo weer verwijderd.

Wat er dan wel allemaal opstaat? Je kan op internet heel veel gratis boeken vinden die voor e-readers geschikt zijn. Kijk maar eens op www.gutenberg.org of typ in Google “Gratis e-boek (of e-book)”. Dit zijn dan wel niet de meest

recente boeken, maar zeker in het Gutenberg-project vind je heel veel klassiekers van de Nederlandse literatuur. Recente boeken kan je aankopen op diverse sites, vanaf 10 euro heb je al heel wat keuze.

Maar sommige boeken heb ik zowel op papier als in de e-reader… En ik grijp, als ik thuis wil lezen, wel nog steeds naar de papieren versie!

Johan

9

Al van toen ik een kleine meid was kon ik uren voor de spiegel genieten van elke sierlijke beweging die mijn lichaam op het spiegelglas projecteerde. Mijn eigen unieke expressie aan emoties en gevoel maakten men eigen kleine wereld van binnenin terug mooi.

Na een lange zoektocht naar mijn eigen identiteit, de essentiële levensvraag wie ik nu eigenlijk ben, kwam ik uiteindelijk uit bij mijn andere bloedlijn. Er stroomt namelijk ook Arabisch en Algerijns bloed door mijn aderen, en stromen doet het zeker en vast! Op zoek naar mijn wortels kwam ik

LETS Cultuur

Dans de ruhop een lezing terecht over de culturen en dansen uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten en daar ontdekte ik de dans de ‘Ruh’.

Toen ik mijn danslerares, Annick, aan het werk zag was het alsof mijn hart zich volledig opende. Een zachte traan die over mijn wang rolde fluisterde in alle stilte: “Dit is het, hier mag je zijn, dit ga je doen!”

Werkelijk alle aspecten van de dans spreken me aan: het ware ontmoeten van mezelf in een versmelting met mijn passie doen me telkens weer

Van dansen

wordt je mooi..

als een ster

die vanbinnen

haar licht laat

stralen...

een brug van

vreugde en vrede

die verschillende

culturen verenigt

10

opnieuw genieten en ontdekken. Ook de vrouw in mij wordt op een nieuwe manier ontdekt en geëerd. Dit waren geen commerciële buikdansen, dit was zoveel meer. Bij ‘dans de Ruh’ vond ik authenticiteit, diepgang en respect voor de verschillende culturen terug.

Mijn lesgeefster en tevens de oprichtster, Annick, bestudeerde de danstradities van het Midden-Oosten en Noord-Afrika lokaal, ze ging daar zelfs tijdelijk wonen, zo kon ze de dansen persoonlijk aanleren. Deze probeert ze ons nu ook te leren en door te geven. De specialiteiten van de groep zijn

Marokkaanse dans, Syrische klassieke dans, Perzische dans en Turkse zigeunerdans .

Regelmatig treedt het gezelschap op in zowel binnen- als buitenland, binnenkort mag ik gaan optreden in Marokko.

Als je ooit de kans krijgt een voorstelling bij te wonen, zeker doen!

11

ruGby op roLSchaaTSEnVoor heel wat mensen is Roller Derby een nieuw begrip die wat verduidelijking nodig heeft, LETS-Gent zorgt voor deze verduidelijking. Roller Derby is een sport die enkel door vrouwen wordt gespeeld, maar sinds kort bestaat er ook een Belgisch mannenteam. Roller Derby wordt vaak omschreven als rugby op rolschaatsen. Al is dat wat kort door de bocht.Tijdens een spel Roller Derby staan er twee teams van vijf personen op een ovaal speelveld, in het vakjargon wordt die de ‘Track’ genoemd. Ieder team bestaat uit drie blockers, één jammer en één pivot. Als het u nu al iets te veel wordt, geen nood, alles wordt stap voor stap uitgelegd. Blockers hebben een defensieve taak. Ze proberen de jammer van het andere team te hinderen en

mogen hun eigen jammer helpen. Een blocker kan geen punten scoren. De pivot draagt een gestreepte helmmuts. Zij bepaalt het tempo en communiceert met de blockers die rond haar schaatsen. De pivot is een blocker met een extraatje: in bepaalde gevallen mag de pivot de positie van de jammer overnemen waardoor zij punten kan scoren. De jammer is herkenbaar aan de helmmuts met de ster. Zij is de enige die punten kan scoren, tenzij zij haar ster doorgeeft aan de pivot.

Maar hoE WordEn Er nu punTEn GEScoord?Een wedstrijd duurt 60 minuten en bestaat uit twee gelijke speelhelften van 30 minuten, iedere speelhelft bestaat uit een onbeperkt aantal jams

STOP, it’s derbytime!Gent profileert zich vaak als sportstad en gelijk hebben die stroppendragers. Naaste uitstekende sportambassadeurs als KAA Gent en Iljo Keise heeft Gent nog tal van andere succesvolle sporten en sporters. Eén daarvan is het Gentse Roller Derby-team, de Gent GO- GO Roller Girls. Het team behoort tot de Europese top en jaagt in binnen- en buitenland andere teams de bibber op het lijf.

12

die elk maximum twee minuten mogen duren. Tijdens zo’n Jam stellen 5 speelsters van beide teams zich op, de jammers staan een aantal meter voor de ander speelsters. Eens het startschot gegeven is gaan de jammers proberen om als eerste door de groep blockers, die het pack genoemd wordt, te geraken. De jammer die er als eerste door komt is de Lead Jammer en vanaf dan kunnen er punten gescoord worden, per blocker of pivot die dan nog gepasseerd wordt krijgt de ploeg 1 punt, al hebben die blockers en pivots maar één taak: zorgen dat de jammer van het andere team hen niet passeert en daarvoor zijn zowat alle middelen toegelaten.

vrouWEnSporTRoller Derby is een vrouwensport, maar het zijn zeker en vast geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken. Bloed, zweet, tranen en veel blauwe plekken moet je er bijnemen. Als je daar niet tegen kan moet je er zelfs niet aan beginnen. De sport werd in de jaren ’60 en ’70 gelanceerd in de Verenigde Staten en kent sindsdien een hoog Rock’n’Roll-gehalte. De dames nemen andere namen aan op het speelveld. Een greep uit de Gentse nicknames: Indiana Joney, Gas-E-Line, … Mannen zijn enkel toegelaten als scheidsrechter, want die zijn onontbeerlijk. Bij het spel hoort er heel wat trek- en duwwerk en natuurlijk moet dit in goede banen geleid worden.

EErSTE pLoEG in bELGiëDe Gent GO-GO Roller Girls zagen het levenslicht in 2008 en waren het eerste Roller Derby-team van België. De dames trainden en werkten als volwaardige atleten en konden zich zo klaarsto-men om wedstrijden te spelen. Aangezien er geen andere teams waren in België die al wedstrijden konden spelen moesten ze wel uitwijken naar het buitenland waardoor er wedstrijden georganiseerd werden tegen ploegen uit Parijs, Berlijn, Kopen-hagen en tal van andere Europese steden. Dit internationale karakter van de sport zorgt voor een extra leuk kantje waardoor heel wat dames staan te springen om bij de ploeg te mogen komen.

EuropESE TopToen de Gentse dames voor het eerste wedstrijden speelden werden ze vaak weggespeeld door de buitenlandse opponenten. Uit deze ervaringen hebben ze geleerd en zich steeds verder verdiept

in de tactieken van de sport. In het najaar 2012 namen de Gent GO-GO Roller Girls deel aan een Roller Derby toernooi in Berlijn met alle teams uit de Europese Roller derby top. Ze gingen er zonder veel verwachtingen heen en werden de revelatie van het toernooi. Ze werden bekroond tot zesde en zo kan men de Gent Go Go Roller Girls nu beschouwen als één van de betere teams uit Europa.

ThuiSMaTchEnEen aantal keer per jaar spelen de Genste dames ook in Gent, waar ze telkens voor een volle zaal van 500 toeschouwers naar de overwinning gejuicht worden.

Zaterdag 15 juni speelt het B-team van de Gent GO-GO Roller Girls, de “Cuberdonnas” een wedstrijd tegen de Dom City Dolls uit Utrecht (NL). Info en tickets vind je binnenkort op www.gogogent.be

NielsFoto’s: © Ian Roofthooft 13

Mama, gaan we naar de aapjes kijken?Old school dierentuin Harry Malterpark charmeert jong en oud. Het park dat zich al sinds 1978 in het Oost-Vlaamse Heusden bevindt heeft tal van attracties maar heeft ook een rondreizend circus-gezelschap. Het park heeft een ruime variëteit aan dieren en speeltoestellen, zelfs voor de allerklein-sten want zelfs tweejarigen kunnen er al terecht.

In de herfstvakantie trok ik met drie mama’s en vijf kinderen naar het Harry Malterpark. Ik trok mijn ogen open over dit familiepark. Naast kleine dieren zoals stokstaartjes, papegaaien, aapjes en stinkdieren zijn er ook heel wat grote dieren in het park: struisvogels, een kameel en zelfs een zebra. Maar vooral de sfeer viel op, het ging er zeer gemoedelijk aan toe, de commercie was ver te zoeken en dat bezorgde ons meteen een ‘thuisgevoel’.

pannEnkoEkEn op GrooTMoEdErS WijZEDe pannenkoeken leken door oma voorgebakken en dat liet zich ook merken in de smaak, overheer-lijk! Het personeel was zeer behulpzaam. In de speeltuin waande ik me 25 jaar terug, met door golfplaten overdekte oude schommels en draaimolens. Een paradijs voor de kinderen en - geef ik het in alle eerlijkheid toe - zeker ook voor de ouders! Het park investeert deze jaren volop in de werking, elk jaar zullen er na de winterperiode nieuwe zaken te ontdekken vallen. Ik kijk er alvast naar uit om met het lenteweer opnieuw de dieren en de nostalgische speeltuin te gaan verkennen want het park is een aanrader voor jong en oud.

Meer info vind je hier:www.harrymalter.beFamiliepark Harry Malter Bosheidestraat 15, 9070 Destelbergen (Heusden)

LETS Kids

14

Eerst vroeg ik het Tine, LETS’ster in wording, net na het LETS-kafee: ‘In 2017 heb ik dankzij LETS hulp van anderen om te strijken en de dingen te doen die ik niet graag doe’, vertelt Tine, ‘en zelf doe ik meer van wat ik graag doe en waar ik goed in ben, tekstjes schrijven bijvoorbeeld. M’n netwerk is ook gegroeid, ik ken meer men-sen.’ Er bestaat een systeem met een zorgmunt in Japan dat ‘Fureai Kippu ‘ heet waarbij jongere stedelingen de zorg voor de oudjes daar op zich nemen en hun bejaarde ouders die op het platteland zijn blijven wonen door mensen van daar worden verzorgd. Misschien wordt ook hier die zorg iets waar we in 2017 al LETS’end mee bezig zullen zijn? Over de uitwisseling tussen stad en platteland dromen ook Jules en Carine, die in de Vlaamse Ardennen een LETS-groep opstartten. In 2017 zijn ze blij dat ze hebben doorgezet, want de groep groeit en draait. De LETS’ers uit Gent worden uitgenodigd voor een kruidenwandeling in de heuvels, waarna wij hen weer uitnodigen voor een rondleiding in de stad. Inter-LETS’en, is dan ‘a piece of cake’. En zelfs de grens naar Frankrijk belet ons niet te ruilen en te delen.Lucie droomt van marktjes in de stad waar de LETS’ers van den buiten hun oogst komen verletsen. Ze brengen hun appels en pompoenen mee, maar ook die oude wijsheid van den boerenbuiten. En als het oogstfeest is, komen de

stedelingen naar buiten: zij zijn er de organisa-toren, de narren en de dansers. Lucie zelf vertelt in 2017 verhalen en schrijft voor wie geen woorden vindt, op wat die zeggen wil. Au fond gaat het echter niet om vraag en aanbod, maar om de babbels zelf, de kwaliteit van het moment is niet in stropkes uit te drukken. Johan ziet in 2017 dat de groep meer dan ooit samenhangt, er is meer begrip, meer vraag en aanbod, meer transacties. In 2017 zindert het feest van het 20-jarig bestaan nog na, daar weerklonk een vrolijke toespraak en de 500 aanwezige LETS’ers brachten concertjes, kinderactiviteiten en verjaardagstaarten. Hijzelf ging vorige week nog langs bij iemand die een computerprobleem had, en er ontspon zich weer zo’n prettig klein gesprekje. ‘Verder zoals nu’, zegt Piet, die nog niet zo lang LETS’er werd. Waar hij vooral van geniet, zijn die ontmoetingen met mensen die enthousiast zijn over iets waar ze mee bezig zijn: de zelfgemaakte confituur die moet geproefd worden, plantjes uit een tuin vol verhalen, samen vijverfolie snijden op de straat.

Genoeg dromen gevangen voor vandaag. Het was fijn ze te zien, te horen , te delen, het is tijd om ze weer los te laten. Laat ze nu maar zelf verder waar worden. LETS is een wereld vol mogelijkheden. Het beste is er al. Maar het mag ook nog komen.

Mag ik je een wat vreemde vraag stellen? Stel je eens voor: we zijn 5 jaar verder en je bent nog steeds bij LETS, enthousiaster dan ooit over wat er allemaal gebeurt en hoe het loopt, je vertelt aan vrienden uit een ver dorp over je LETS-leven, want je bent er helemaal vol van… wat vertel je dan? ‘If you can dream it, you can make it’, zei Disney. Als we maar blijven dromen, denk ik daarbij, dromen geven ons richting. En als we hardop dromen, maken we het al een beetje waar.

LETS doet dromen

15

uitsmijterWiST jE daT……LETS-Gent de grootste groep is van LETS Vlaanderen?…LETS-Gent maar liefst 430 leden telt?…LETS-Gent op Facebook 258 fans heeft?…LETS-Gent het onderwerp was van een documentaire, te bekijken via onze website.…LETS-Gent er met volle enthousiasme blijft voor gaan?!

LET’S Go SociaLLETS-Gent wordt een steeds grotere groep op Facebook, je vindt ons op www.facebook.com/LetsenGentLETS-Gent is ook actief op Twitter, je vindt ons op www.twitter.com/letsgent

coLoFonAllereerst een welgemeende dankjewel voor allen die meewerkten aan deze editie

Hoofdredacteur: Niels CheynsFoto’s: Lyra, Flickr, Niels, GoGoGirls FamilieparkHarryMalter, Mia Calleeuw

De redactie kan je mailennieuws@letsgent.be

ZEkEr bEkijkEnwww.facebook.com/LetsenGentwww.twitter.com/letsgentlets-gent.blogspot.beletsgentinfo.wiki.zoho.com

Het e-zine is een uitgave van LETS-Gent vzw www.letsgent.be