Prawidłowe badanie czynnościowe i zastosowanie terapii manualnej w zespole

cieśni kanału nadgarstka

1 SKN Fizjoterapii przy Zakładzie Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II WL WUM Opiekun koła: dr n.med. Dariusz Białoszewski 2 Zakład Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II WL WUM

Michalina Musiałek1, Katarzyna Wasiak1, Iwona Żelazko1, Aneta Ciesielska1, Izabela Korabiewska2, Michał Dwornik2

Epidemiologia

1% populacji ogólnej

Dwa główne szczyty zapadalności

33-45 r.ż

po 65 r.ż

kobiety 6%,

mężczyźni 0,6%

Etiologia

Związane z wiekiem po 65 r. ż. zmiany anatomiczne

kanału nadgarstka

Urazy –1 3,4%

Zaburzenia hormonalne

cukrzyca, niedoczynność tarczycy - 13,9%

Zmiany zwyrodnieniowe stawów - 5,9%

Długotrwałe i powtarzające się ruchy nadgarstka

Patogeneza (1)

Pośrednie działanie na włókna nerwowe

Zaburzenia ukrwienia pnia n. pośrodkowego

Zamknięcie naczyń krwionośnych

zaopatrujących pień n. pośrodkowego

Czynnik naczyniowy

Patogeneza (2)

Bezpośrednie działanie na pień n. pośrodkowego

Ziększone ciśnienie w kanale nadgarstka

Rozciąganie pnia n. pośrodkowego

Tarcie n. pośrodkowego o struktury kanału

Mechaniczne odkształcenie elementów nerwowych

Zaciśnięcie śródnerwowych naczyń krwionosnych

Czynnik mechaniczny

Patogeneza (3)

Double crush syndrome

Uszkodzenie

aksonu

w proksymalnym

odcinku pnia nerwu

Upośledzenie

transportu

aksonalnego

Uszkodzenie części

obwodowej

aksonu

Objawy

Stadium ZKN

Objawy kliniczne

1 Nocne parestezje ręki,

ból kłujący, piekący, tępy

2 Nocne i dzienne parestezje ręki

3 Zaburzenia czucia, w obszarze unerwionym przez n. pośrodkowy

4 Zanik i lub zaburzenia ruchowe mm. kłębu kciuka

5 Całkowity zanik i porażenie mm. kłębu kciuka

Ocena skuteczności technik terapii

manualnej w ZCKN po 65 r. ż.

Cel pracy

Materiał i metody

Przeszukano medyczne bazy danych Medline

PubMed

HighWirePress

ProQuest

Scopus

7 prac dotyczących terapii manualnej w ChZSB,

5 potwierdza jej skuteczność

3 prace – 5 poziom wg Sacketta 2 prace – 2 poziom wg Sacketta 2 prace – 1 poziom wg Sacketta

Rozmaryn 1998 57% pacjentów z ZCKN wyleczono

zachowawczo przy pomocy neuromobilizacji(poziom 1

wg.Sacketa)

Coveney 1997 82% trafności dodatnich testów

stosowanych w neuromobilizacji dla n.pośrodkowego

w ZCKN na podstawie badania ENG(poziom 2

wg.Sacketa)

Burke 2007 wysoka skuteczność terapii manualnej

opartej na mobilizacji tkanek miękkich w ZCKN(poziom

3 wg.Sacketa)

Terapia manualna Neuromobilizacja

przegląd literatury.

Diagnostyka

Badanie podmiotowe

Badanie przedmiotowe Badanie palpacyjne pni nerwowych

Test Phalena najbardziej czuły 74%

Test Tinnela najbardziej specyficzny 94%

Testy napięciowe pni nerwowych

Testy ruchomości pni nerwowych

Test dyskryminacji 2 bodźców

Test czucia wibracji

Badanie różnicujące

Badanie obrazowe ENG, USG, MRI

Terapia manualna Neuromobilizacja

Mobilizacja układu nerwowego

odtwarzająca prawidłową

neuromechanikę, czyli adaptację do

ciągłych zmian mechanicznych

zachodzących w organizmie i

odtwarzająca prawidłową neurofizjologię

Neuromobilizacja n.pośrodkowego w kierunku dystalnym-przez stawy

śródręczno-paliczkowe.

Neuromobilizacja n.pośrodkowego w kierunku proksymalnym-przez splot

ramienny.

Neuromobilizacja n.pośrodkowego w kierunku proksymalnym-przez

staw ramienny.

Neuromobilizacja n.pośrodkowego w kierunku dystalnym przez stawy

śródręczno-paliczkowe.

Filmik 5

Filmik 6

Filmik 7

Wnioski

Terapia manualna w ZCKN opiera się głównie o techniki neuromobilizacji

Analizowane źródła wykazują istotną skuteczność tej metody w leczeniu zachowawczym jak i pooperacyjnym ZCKN

Techniki neuromobilizacji są bezpieczne u pacjentów po 65 r.ż.

Dziękuję za uwagę