m. st. warszawykonsultacje.um.warszawa.pl/sites/konsultacje.um.warszawa...lxxxii/2746/2006 z dnia 10...
TRANSCRIPT
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego rejonu
ul. Patkowskiego
położonego w dzielnicach Mokotów i Ursynów
m. st. Warszawy
Prognoza oddziaływania na środowisko
Opracowanie:
Jacek Skorupski
Pracownia Ochrony Środowiska
00-831 Warszawa, ul. Twarda 44/2
Warszawa, kwiecień 2012 r.
1
SPIS TREŚCI:
1. PRZEDMIOT I ZAKRES PROGNOZY 2 2. CEL OPRACOWANIA PROGNOZY; METODYKA 2 3 CHARAKTERYSTYKA PROJEKTU PLANU 3 3.1. GŁÓWNE CELE PLANU 3 3.2. POWIĄZANIA ANALIZOWANEGO PLANU Z INNYMI DOKUMENTAMI 3 3.3. ZAWARTOŚĆ PROJEKTU PLANU - CHARAKTERYSTYKA USTALEŃ 6 3.4. CELE OCHRONY ŚRODOWISKA I SPOSOBY ICH UWZGLĘDNIENIA W PROJEKCIE
PLANU 16 4. AKTUALNY STAN ŚRODOWISKA. CHARAKTERYSTYKA I UWARUNKOWANIA DO
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO 19 4.1. POŁOŻENIE TERENU – CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA. 19 4.2. GEOMORFOLOGIA; 19 4.3. BUDOWA GEOLOGICZNA; PODŁOŻE GRUNTOWE 20 4.4. WODY; ZAGROŻENIA POWODZIOWE 20 4.5. GLEBY 22 4.6. KLIMAT; PRZEWIETRZANIE 22 4.7. SZATA ROŚLINNA; ŚWIAT ZWIERZĘCY 23 4.8. ZANIECZYSZCZENIA I UCIĄŻLIWOŚCI 24
5. PROGNOZOWANE ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO 29 5.1. POTENCJALNE ZMIANY STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU BRAKU REALIZACJI
PLANU 29 5.2. GŁÓWNE ZMIANY W ZAGOSPODAROWANIU TERENU, KTÓRE MOGĄ NASTĄPIĆ W
WYNIKU REALIZACJI USTALEŃ ANALIZOWANEGO PLANU 29 5.3. WPŁYW NA PRZYRODNICZE OBSZARY CHRONIONE I SYSTEM POWIĄZAŃ
PRZYRODNICZYCH; WPŁYW NA OBSZARY NATURA 2000 30 5.4. WPŁYW NA SZATĘ ROŚLINNĄ 37 5.5. WPŁYW NA ŚWIAT ZWIERZĘCY 40 5.6. WPŁYW NA POWIERZCHNIĘ ZIEMI (RZEŹBĘ TERENU), GLEBY, KOPALINY 40 5.7. WPŁYW NA WARUNKI KLIMATYCZNE I WYMIANĘ POWIETRZA 40 5.8. GOSPODARKA WODNO-ŚCIEKOWA: WPŁYW NA WODY POWIERZCHNIOWE I
PODZIEMNE; OCHRONA PRZECIWPOWODZIOWA. 40 5.9. WPŁYW NA STAN CZYSTOŚCI POWIETRZA 41 5.10. WPŁYW NA KLIMAT AKUSTYCZNY 41 5.11. WPŁYW NA ZAGROŻENIE POLAMI ELEKTROMAGNETYCZNYMI 43 5.12. GOSPODARKA ODPADAMI 44
6. INFORMACJA O MOŻLIWYM TRANSGRANICZNYM ODDZIAŁYWANIU NA ŚRODOWISKO 44 7. PRZEWIDYWANE METODY ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI PROJEKTOWANEGO PLANU
44 8. PROPOZYCJA ROZWIĄZAŃ OGRANICZAJĄCYCH NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIA NA
ŚRODOWISKO. 45 9. PODSUMOWANIE - STRESZCZENIE 45 10. MATERIAŁY WEJŚCIOWE 47 10.1. MATERIAŁY PODSTAWOWE: 47 10.2. WYBRANE MATERIAŁY UZUPEŁNIAJĄCE I POMOCNICZE; ŹRÓDŁA INFORMACJI 47
ZAŁĄCZNIKI:
1. Uzgodnienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 6 lipca 2010 r.
2. Uzgodnienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z 29 kwietnia 2010 r.
2
1. PRZEDMIOT I ZAKRES PROGNOZY
Przedmiotem opracowania jest prognoza oddziaływania na środowisko do projektu Miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy Patkowskiego położonego w dzielnicy Mokotów i
Ursynów miasta stołecznego Warszawy.
Prognozą objęto teren w granicach w. wym. planu oraz tereny przyległe w zakresie, w jakim
prognozuje się wpływ ustaleń planu na środowisko.
Sporządzenie prognozy jest elementem postępowania w sprawie oceny oddziaływania na
środowisko, jakiej podlegają miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego zgodnie z art. 46
Ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199 z
7.11.2008 r. poz. 1227).
Ramowy zakres prognozy określa art. 51 ust. 2 w.w. ustawy.
Zgodnie z art. 53 w.w. ustawy sporządzający plan uzgodnił zakres i stopień szczegółowości
informacji zawartych w prognozie z ustawowo do tego wskazanymi organami, to jest: Regionalną
Dyrekcją Ochrony Środowiska (RDOŚ) w Warszawie oraz Państwowym Powiatowym Inspektorem
Sanitarnym (PPIS) w Warszawie.
Uzgodnienia dokonane przez w. w. organy przedstawiono w załącznikach do niniejszej prognozy.
(Zał. 1 i zał. 2).
W. wym. organy zwróciły uwagę na następujące zagadnienia szczegółowe odnoszące się do
analizowanego terenu:
RDOŚ wskazał:
ochronę form ochrony przyrody ze szczególnym uwzględnieniem rezerwatu „Skarpa Ursynowska”,
zachowanie spójności i ciągłości przestrzennej sieci obszarów chronionych.
PPIS wskazał:
konieczność dotrzymania na terenach chronionych akustycznie sąsiadujących z al. Wilanowską, al.
Sobieskiego oraz al. Gen. Sikorskiego dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku.
2. CEL OPRACOWANIA PROGNOZY; METODYKA
Podstawowym celem prognozy jest stwierdzenie czy i jakie zmiany w środowisku wystąpią w
trakcie i po zagospodarowaniu analizowanego terenu zgodnie z ustaleniami określonymi w projekcie
planu, oraz ocena, czy będą to zmiany znaczące.
Punktem odniesienia do wszystkich analiz jest charakterystyka stanu istniejącego środowiska.
Został on szczegółowo przedstawiony w opracowaniach stanowiących podstawowe materiały
wejściowe do niniejszej prognozy.
Plan nie stanowi „docelowego obrazu” omawianego terenu. Jest to zbiór warunków, w oparciu o
które może dokonywać się nowe zagospodarowanie. Nie ma żadnych gwarancji, że cały teren zostanie
zainwestowany w pełni tak, jak plan na to pozwala. Niemniej jednak nie ma też przesłanek do
przewidywania, że nie zostanie on w całości zabudowany i to na najmniej korzystnych dla środowiska,
zgodnych z planem warunkach. Tak więc podstawowym założeniem metodycznym jest przyjęcie, że –
w zgodzie z projektowanymi ustaleniami – na całym terenie docelowo powstanie zainwestowanie w
wielkości i skali maksymalnej, na jakie plan pozwala.
Traktowanie planu jako zbioru zasad, a nie docelowego obrazu zagospodarowania, ogranicza
możliwości wymiarowania prognozowanych zjawisk. Najczęściej możliwe są do przewidzenia tylko
kierunki zjawisk, które będą zachodziły w środowisku.
W prognozie skoncentrowano się na szczegółowym przeanalizowaniu ustaleń planu: zapisów w
tekście oraz treści rysunku.
3
Założono przy tym, że:
ustalone lub dopuszczone planem wielkości i wskaźniki mogą być w procesie realizacji planu
wykorzystane maksymalnie,
przy dopuszczeniu rozwiązań alternatywnych wybrane będzie mniej korzystne dla środowiska.
Specyfika dokumentu, jakim jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego powoduje, że
wszelkie prognozy skutków realizacji planu są obarczone znaczną niepewnością i mogą być
przedstawiane prawie wyłącznie metodą opisową. Symulacje, zwłaszcza liczbowe mają ograniczone
zastosowanie.
3 CHARAKTERYSTYKA PROJEKTU PLANU
3.1. GŁÓWNE CELE PLANU
W celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania
przestrzennego, rada gminy uchwala dokument pod nazwą „studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy”. Obejmuje ono cały obszar gminy.
Natomiast w celu ustalenia przeznaczenia terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego, oraz
określenia sposobów ich zagospodarowania rada gminy uchwala miejscowy plan zagospodarowania
przestrzennego. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z
innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Plan miejscowy jest aktem
prawa miejscowego.
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów
zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu, przy czym:
1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji
celu publicznego;
2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w
drodze decyzji o warunkach zabudowy.
3.2. POWIĄZANIA ANALIZOWANEGO PLANU Z INNYMI DOKUMENTAMI
Ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy są wiążące dla
organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Plan miejscowy uchwala rada gminy, po
stwierdzeniu jego zgodności z ustaleniami studium.
W tej sytuacji najistotniejszym dokumentem powiązanym z analizowanym projektem miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego jest „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego miasta stołecznego Warszawy uchwalone przez Radę m.st. Warszawy, Uchwałą nr
LXXXII/2746/2006 z dnia 10 października 2006 r., zmienione Uchwałą nr L/1521/2009 z dnia 26
lutego 2009 r., uzupełnioną Uchwałą nr LIV/1631/2009 z dnia 28 kwietnia 2009 r., ponownie
zmienione Uchwałą nr XCII/2689/2010 z dnia 7 października 2010 r.
Na przedmiotowym obszarze wyznaczono tereny oznaczone symbolami:
M1 – tereny o przewadze zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, na których ustala się priorytet dla
lokalizowania funkcji mieszkaniowej i niezbędnych inwestycji celu publicznego z zakresu
infrastruktury społecznej, dopuszcza się lokalizowanie funkcji usługowej, z zaleceniem by udział tej
funkcji kształtował się do 40% powierzchni zabudowy na terenie.
Studium wskazuje tereny M1 z wysokością zabudowy 20 m (na południe od al. Wilanowskiej) oraz
z wysokością 30 m (w narożniku al. Wilanowskiej i ul. Sobieskiego),
M2 - tereny o przewadze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, na których ustala się priorytet dla
lokalizowania funkcji mieszkaniowej i niezbędnych inwestycji celu publicznego z zakresu
4
infrastruktury społecznej, dopuszcza się lokalizowanie funkcji usługowej, z zaleceniem by udział tej
funkcji kształtował się do 40% powierzchni zabudowy na terenie.
Studium wskazuje tereny M1 z wysokością zabudowy 12 m (na północ i na południe od al.
Wilanowskiej),
UZ – tereny usług zdrowia z dopuszczeniem funkcji towarzyszących funkcji podstawowej. Studium
wskazuje dla terenów UZ wysokość zabudowy 20 m.
Wskaźniki ustalone dla obszaru:
Studium nie wskazuje minimalnego udziału powierzchni biologicznie czynnych (PBC).
Na terenach zabudowy mieszkaniowej, dla których nie wskazano minimalnego % udziału powierzchni
biologicznie czynnej, Studium zaleca, aby wskaźnik PBC kształtował się w granicach od 25% - do
40%.
Rys. 1. Analizowany teren w „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st.
Warszawy” (Kierunki – struktura funkcjonalno-przestrzenna).
Studium określa także układ drogowo-uliczny w mieście i podaje klasyfikację ulic (rysunek
poniżej).
W Studium zachowywane są ulice istniejące:
Al. Gen. Sikorskiego – główna ruchu przyspieszonego (Gp),
Al. Wilanowska i Al. Sobieskiego – ulice główne (G),
Św. Bonifacego – zbiorcza.
Projektowany jest nowy odcinek ul. Nałęczowskiej od al.. Wilanowskiej do al. Sobieskiego – jako ulica
zbiorcza.
W ciągu ul. Sobieskiego projektowana jest w Studium trasa tramwajowa.
5
Rys. 2. Analizowany teren na tle układu drogowego projektowanego w „Studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy” (kierunki – klasyfikacja ulic - stan projektowany).
„Studium…” określa tereny tworzące System Przyrodniczy Warszawy (SPW). Zgodnie ze
Studium teren objęty planem położony jest na skraju SPW. SPW w ramach analizowanego planu
obejmuje tereny na południe od Potoku Służewieckiego oraz pas drogowy al. Gen. Sikorskiego wraz ze
skrzyżowaniem z al. Wilanowską.
Rys. 3. Analizowany teren na tle Systemu Przyrodniczego Warszawy (SPW) określonego w „Studium uwarunkowań i
kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy”.
6
Ustawowe powiązanie pomiędzy dokumentami: studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego oraz miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego
polegające na obowiązku zgodności planu ze studium powoduje, że zakres stanowienia planu jest
ograniczony. Plan miejscowy jest uszczegółowieniem polityki ustalonej w studium.
3.3. ZAWARTOŚĆ PROJEKTU PLANU - CHARAKTERYSTYKA USTALEŃ
Zawartość miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika z przepisów ustawy z dnia
27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn.
zmian.). Zakres projektu planu jest szczegółowo określony w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z
dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164 poz. 1587).
Tekst planu
Poniżej przedstawiono charakterystykę najważniejszych ustaleń mających wpływ na zagadnienia
ochrony środowiska:
W § 2 - definiuje się pojęcia użyte w planie, w tym:
wskaźnik maksymalnej intensywności zabudowy na działce budowlanej – należy przez to
rozumieć największą nieprzekraczalną wartość stosunku sumy powierzchni całkowitej
wszystkich kondygnacji nadziemnych wszystkich budynków istniejących i lokalizowanych na
działce budowlanej do powierzchni całkowitej działki budowlanej;
teren biologicznie czynny – należy przez to rozumieć teren z nawierzchnią ziemną urządzoną w
sposób zapewniający naturalną wegetację, a także 50 % powierzchni tarasów i stropodachów z
taką nawierzchnią, nie mniej jednak niż 10 m2, oraz wodę powierzchniową na tym terenie;
minimalny wskaźnik powierzchni biologicznie czynnej – należy przez to rozumieć
najmniejszy procentowy udział terenów biologicznie czynnych na działce;
usługi – należy przez to rozumieć obiekty wolnostojące lub lokale użytkowe wbudowane, w
których prowadzona jest działalność służąca zaspokajaniu potrzeb ludności, niezwiązana z
wytwarzaniem dóbr materialnych metodami przemysłowymi, z wykluczeniem obiektów
handlowych o powierzchni sprzedaży większej niż 2000m2; przy czym prowadzona działalność
nie może powodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego
inwestor ma tytuł prawny , a w przypadku zlokalizowania lokalu usługowego w budynku
mieszkalno-usługowym – poza lokalem, w którym jest prowadzona ta działalność;
W § 4 - określa się wyznaczone w planie przeznaczenia terenów, w tym:
1) tereny usług, handlu i biur - U-HB,
2) tereny usług zdrowia - U-Z,
3) tereny usług kultury - U-K,
4) tereny obiektów sakralnych - U-KS,
5) tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej – MW,
6) tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usług - MW/U,
7) tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej – MN,
8) tereny zieleni urządzonej – ZP,
9) Tereny zieleni osiedlowej - ZZo:
10) tereny obiektów i urządzeń kanalizacji zbiorowej – pompownie ścieków komunalnych - I-Kś:
11) tereny parkingów - KD-G,
12) tereny ulic (dróg publicznych) - KD (w tym: KDGP dla oznaczenia dróg klasy głównej ruchu
przyspieszonego, KDG dla oznaczenia dróg klasy głównej, KDZ dla oznaczenia dróg klasy
zbiorczej, KDL dla oznaczenia dróg klasy lokalnej, KDD dla oznaczenia dróg klasy
dojazdowej)
13) tereny ulic (dróg publicznych) – placów miejskich - KP-P:
14) tereny ciągów pieszo – jezdnych - KPJ:
7
15) tereny ciągów pieszych - KP:
Na terenach mieszkaniowych, usługowych i mieszkaniowo-usługowych zakazuje się lokalizowania
obiektów i urządzeń, które mogą powodować przekroczenia dopuszczalnych standardów jakości
środowiska poza terenem, do którego inwestor ma tytuł prawny; ponadto zakazuje się lokalizowania:
stacji paliw, warsztatów samochodowych, stacji obsługi pojazdów, myjni (za wyjątkiem myjni
zlokalizowanych w garażach dla potrzeb własnych zabudowy zlokalizowanej na terenie), chyba że
ustalenia szczegółowe stanowią inaczej;
Ponadto w tym paragrafie dokonano kwalifikacji poszczególnych terenów z punktu widzenia ochrony
przed hałasem, przypisując poszczególnym przeznaczeniom planistycznym odpowiednie ustalenia w
rozumieniu ustawy - Prawo ochrony środowiska i przepisów określających dopuszczalne poziomy
hałasu w środowisku:
tereny U-Z zaliczono do terenów przeznaczonych pod szpitale i domy opieki społecznej,
tereny MW zaliczono do terenów przeznaczonych pod zabudowę wielorodzinną,
tereny MW/U zaliczono do terenów przeznaczonych na cele mieszkaniowo-usługowe,
tereny MN zaliczono do terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną,
tereny ZP i ZZo zaliczono do terenów przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe.
W § 8 – ustala się zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego, w tym:
1. Wyznacza się granice terenów zieleni o charakterze parkowym: terenów zieleni urządzonej (ZP)
oraz terenów zieleni osiedlowej (ZZo), dla których ustala się:
1) ochronę istniejącej wartościowej zieleni, a w szczególności drzew o dużych walorach
przyrodniczo-krajobrazowych;
2) nasadzenia drzew i krzewów, uzupełnianie zieleni, wymianę drzew chorych i zamierających
na nowe;
3) obowiązek zapewnienia powierzchni biologicznie czynnych pokrytych roślinnością, zgodnie
ze wskaźnikami określonymi w ustaleniach szczegółowych dla poszczególnych terenów;
4) obowiązek odprowadzania wód opadowych i roztopowych bezpośrednio do ziemi;
5) zachowanie istniejącego układu hydrograficznego i ochronę naturalnego charakteru Potoku
Służewieckiego oraz realizację nowych powierzchniowych zbiorników wodnych
wspomagających odwodnienie terenów na obszarze opracowania;
6) zachowanie publicznej dostępności terenów zieleni urządzonej (ZP).
2. Dla terenów ulic (dróg publicznych) KD, ulic (dróg publicznych) - placów miejskich KP-P, ciągów
pieszo-jezdnych KPJ i ciągów pieszych KP oraz terenów parkingów (KD-GP) ustala się:
1) ochronę wartościowych drzew, w szczególności pojedynczych drzew i szpalerów drzew o
dużych walorach przyrodniczo-krajobrazowych wskazanych na rysunku planu; przy czym
dopuszcza się możliwość wycinki drzew i krzewów kolidujących z sieciami i urządzeniami
infrastruktury technicznej ulic i placów, ciągów pieszo-jezdnych i ciągów pieszych; w
przypadku wycinki drzew należy nasadzić nowe;
2) zachowanie i uzupełnienie istniejących szpalerów drzew oraz nasadzenia szpalerów drzew
wyznaczonych na rysunku planu; lokalizacja szpaleru drzew w przekroju ulicy, ciągu pieszo-
jezdnego, ciągu pieszego może podlegać zmianom; dopuszcza się wymianę drzew
zagrażających życiu lub mieniu oraz chorych i zamierających na nowe;
3) wydzielenie w posadzce chodnika trawników lub pasów zieleni niskiej o szerokości nie
mniejszej niż 2m dla szpaleru drzew albo powierzchni nie mniejszej niż kwadrat 1,5m x 1,5m
wokół każdego drzewa; dopuszcza się stosowanie poziomych i pionowych osłon drzew,
systemów nawadniających lub napowietrzających, barierek ochronnych o wysokości
nieprzekraczającej 40 cm od poziomu chodnika;
4) zakaz lokalizowania innych obiektów, w szczególności miejsc parkingowych, elementów
reklamowych i elementów MSI, na wydzielonych trawnikach, pasach zieleni i powierzchniach
wokół drzew określonych w pkt 3;
5) obowiązek odprowadzania wód opadowych i roztopowych z jezdni i parkingów do miejskiej
8
sieci kanalizacyjnej lub do ziemi, po ich uprzednim oczyszczeniu zgodnie z przepisami
odrębnymi; dopuszcza się odprowadzenie wód opadowych i roztopowych z pozostałych
powierzchni, szczególnie z terenów zieleni ulicznej, do ziemi albo do powierzchniowych lub
podziemnych zbiorników wodnych retencyjnych wód opadowych i roztopowych..
3. Dla terenów z działkami budowlanymi ustala się:
1) ochronę istniejącego wartościowego drzewostanu, w szczególności istniejących
pojedynczych drzew o dużych walorach przyrodniczo-krajobrazowych wskazanych na rysunku
planu oraz terenów zieleni, w szczególności skupisk drzew, na terenie B3.UZ i B6.MW
oznaczonych na rysunku planu; w przypadku usuwania drzew lub krzewów kolidujących z
zabudową należy nasadzić nowe; dopuszcza się wymianę drzew zagrażających życiu lub
mieniu oraz chorych i zamierających na nowe;
2) obowiązek odprowadzania ścieków deszczowych z placów parkingowych i innych
powierzchni przewidzianych do ruchu kołowego do miejskiej sieci kanalizacyjnej lub do ziemi
po ich uprzednim oczyszczeniu zgodnie z przepisami odrębnymi; ustala się odprowadzenie
opadowych i roztopowych z pozostałych powierzchni, szczególnie z terenów biologicznie
czynnych do ziemi;
3) zakaz lokalizowania obiektów i urządzeń, które mogą powodować przekroczenia standardów
jakości środowiska poza terenem, do którego inwestor ma tytuł prawny; zakazuje się
lokalizowania: stacji paliw, warsztatów samochodowych, stacji obsługi pojazdów, myjni (chyba
że ustalenia szczegółowe stanowią inaczej);
4) nakaz stosowania urządzeń grzewczych zasilanych z miejskich sieci: ciepłowniczej,
elektroenergetycznej, gazowej lub ze źródeł niekonwencjonalnych – baterie słoneczne, pompy
ciepła, zgodnie z ustaleniami § 15 ust. 4;
5) nakaz podłączenia wszystkich budynków z wyjątkiem budynków gospodarczych, kiosków
oraz istniejących wolnostojących pomieszczeń na śmietniki do miejskiej sieci wodociągowej i
kanalizacyjnej sanitarnej z dopuszczeniem wykorzystania indywidualnych ujęć wody do czasu
wybudowania miejskiej sieci wodociągowej zgodnie z ustaleniami § 15 ust. 2;
6) nakaz wyposażenia obiektów usługowych w odpowiednie urządzenia podczyszczające ścieki
technologiczne zapobiegające przekroczeniu dopuszczalnych wartości wskaźników
zanieczyszczeń;
4. W zakresie ochrony wód:
1) ustala się zachowanie i ochronę Potoku Służewieckiego;
2) zakazuje się zasypywania lub przekrywania Potoku Służewieckiego, za wyjątkiem realizacji
mostków i kładek;
3) zakazuje się lokalizacji zabudowy w odległości mniejszej niż 10m oraz ogrodzeń w
odległości mniejszej niż 5m od górnej krawędzi skarpy Potoku Służewieckiego;
4) ustala się zasady odprowadzania wód opadowych i roztopowych zgodnie z par 15 ust. 3;
5) dopuszcza się realizację nowych powierzchniowych zbiorników wodnych na terenie C10.ZP,
a także na pozstałych terenach zieleni urządzonej (ZP), w celu wspomagania istniejącego
systemu odwadniającego - przechwytywania nadmiaru wód opadowych i roztopowych; ustala
się realizację powierzchniowych zbiorników wodnych na terenie placów miejskich 1KP-P,
2KP-P i 3KP-P;
6) ustala się połączenie Potoku Służewieckiego rurociągiem z przeznaczonym do rekultywacji
Stawem Księży (poza obszarem opracowania planu) w celu zapewnienia dodatkowej, okresowej
retencji wód prowadzonych przez Potok Służewiecki 7) dopuszcza się stosowanie nawierzchni
perforowanych na terenach noworealizowanych i przebudowywanych parkingów, z
uwzględnieniem ustaleń §15 ust.3 pkt.5 ppkt. d).
8) dopuszcza się wykonywanie ujęć wód podziemnych z utworów oligoceńskich i
czwartorzędowych, wyłącznie na potrzeby ogólnodostępnych punktów czerpalnych oraz
obiektów służby zdrowia, z uwzględnieniem ust. 12;
9) zakazuje się realizowania więcej niż 1 kondygnacji podziemnej w budynkach (dotyczy także
parkingów podziemnych) oraz głębszych niż 1 kondygnacja budowli podziemnych na obszarze
Wilanowskiego Parku Krajobrazowego – tj. na części obszaru planu, położonego na południe
od al. Wilanowskiej (2KDG). .
9
5. W zakresie przeciwdziałania powstawaniu zanieczyszczeń na terenie al. gen. Sikorskiego 1KDGP i
ul. Dolina Służewiecka 2KDGP – ulice główne ruchu przyspieszonego, ustala się:
1) przy przebudowie lub remoncie ulicy ustala się wprowadzenie rozwiązań technicznych i
przestrzennych sprzyjających ograniczaniu powstawania i rozprzestrzeniania się hałasu i drgań
m. in. poprzez wymianę nawierzchni na cichą, wprowadzenie i uzupełnienie zieleni przyulicznej
– szpalerów drzew i zieleni niskiej pełniących funkcję izolacyjną, zmiany w organizacji ruchu;
2) w przekroju al. gen. Sikorskiego 1KDGP i ul. Dolina Służewiecka 2KDGP dopuszcza się
stosowanie ekranów akustycznych (przezroczystych w min. 80% powierzchni) na odcinkach
ulicy sąsiadujących z zabudową mieszkaniową;
3) zakazuje się rozbudowy jezdni ulic polegających na dodawaniu pasów ruchu; ustalenie nie
dotyczy rejonów skrzyżowań.
6. W zakresie przeciwdziałania powstawaniu zanieczyszczeń na terenie ul. Jana III Sobieskiego
(1KDG) – ulica główna, ustala się:
1) przy przebudowie lub remoncie ulicy ustala się wprowadzenie rozwiązań technicznych i
przestrzennych sprzyjających ograniczaniu powstawania i rozprzestrzeniania się hałasu i drgań,
w szczególności poprzez wymianę nawierzchni na cichą, wprowadzenie i uzupełnienie zieleni
przyulicznej – szpalerów drzew i zieleni niskiej pełniących funkcję izolacyjną, zmiany w
organizacji ruchu;
2) w przypadku realizacji linii tramwajowej w ul. Sobieskiego 1KDG ustala się stosowanie
rozwiązań technicznych torowiska tramwajowego ograniczających powstawanie i
rozprzestrzenianie się hałasu i drgań;
3) zakazuje się rozbudowy jezdni ulic polegających na dodawaniu pasów ruchu; ustalenie nie
dotyczy rejonów skrzyżowań;
4) zakazuje się realizacji skrzyżowań wielopoziomowych;
5) zakazuje się stosowania ekranów akustycznych na terenie stanowiącym cześć obszaru
historycznego Traktu Królewskiego, o którym mowa w §9 ust.5.
7. W zakresie przeciwdziałania powstawaniu zanieczyszczeń na terenie al. Wilanowskiej (2KDG) –
ulica główna, ustala się:
1) przy przebudowie lub remoncie ulicy ustala się wprowadzenie rozwiązań technicznych i
przestrzennych sprzyjających ograniczaniu powstawania i rozprzestrzeniania się hałasu i drgań,
w szczególności poprzez wymianę nawierzchni na cichą, wprowadzenie i uzupełnienie zieleni
przyulicznej – szpalerów drzew i zieleni niskiej pełniących funkcję izolacyjną, zmiany w
organizacji ruchu;
2) przy przebudowie lub remoncie ulicy dopuszcza się zastąpienie istniejących ekranów
akustycznych innymi rozwiązania ograniczającymi rozprzestrzenianie się hałasu (takimi jak
zieleń izolacyjna, cicha nawierzchnia jezdni, ograniczenie prędkości dopuszczalnej itp.); w
przypadku braku innej możliwości zapewnienia skutecznej ochrony przed hałasem sąsiadującej
zabudowy mieszkaniowej dopuszcza się stosowanie ekranów akustycznych (przezroczystych w
min. 80% powierzchni) na odcinkach ulicy sąsiadujących z zabudową mieszkaniową, z
uwzględnieniem ustaleń §9 ust.1;
3) zakazuje się rozbudowy jezdni ulic polegających na dodawaniu pasów ruchu; ustalenie nie
dotyczy rejonów skrzyżowań;
4) zakazuje się realizacji skrzyżowań wielopoziomowych, w których jezdnie byłyby
prowadzone na wiadukcie lub nasypie.
8. W zakresie przeciwdziałania powstawaniu zanieczyszczeń na terenie ul. Nałęczowskiej-Bis 1KDZ –
ulica zbiorcza, ustala się:
1) realizację ulicy o przekroju jednojezdniowym (1 x 2 pasy ruchu);
2) przy budowie ulicy ustala się wprowadzenie rozwiązań technicznych i przestrzennych
sprzyjających ograniczaniu powstawania i rozprzestrzeniania się hałasu i drgań, w
szczególności poprzez realizację nawierzchni cichej, wprowadzenie i uzupełnienie zieleni
przyulicznej – szpalerów drzew i zieleni niskiej pełniących funkcję izolacyjną;
3) zakazuje się stosowania ekranów akustycznych.
10
9. W zakresie ochrony przed zanieczyszczeniami terenów przylegających do ulic: al. gen. Sikorskiego
(1KDGP), ul. Dolina Służewiecka (2KDGP), ul. Jana III Sobieskiego (1KDG), al. Wilanowskiej
(2KDG) i ul. Nałęczowskiej-Bis (1KDZ):
1) realizację nowej zabudowy zlokalizowanej od strony ulic, w sposób uwzględniający
rzeczywisty poziom hałasu lub potencjalne zanieczyszczenia związane z hałasem i drganiami
związane z planowaną budową lub rozbudową ulic, między innymi poprzez zastosowanie
rozwiązań konstrukcyjno-budowlanych ograniczających uciążliwość akustyczną, a w
szczególności przegród o wysokiej izolacyjności, w budynkach, obiektach i pomieszczeniach
przeznaczonych na stały pobyt ludzi;
2) dopuszcza się renowację akustyczną budynków istniejących, tzn. przebudowę budynku,
której celem jest zabezpieczenie wnętrz budynku przed hałasem i drganiami z zewnątrz,
obniżenie lub tłumienie hałasów i drgań, między innymi poprzez: wprowadzenie okien o
podwyższonej izolacyjności akustycznej z zapewnieniem wentylacji w pomieszczeniach
zgodnie z obowiązującymi przepisami, renowację elewacji, przebudowę wnętrz itp.;
3) w budynkach i lokalach położonych przy ulicach dopuszcza się zmianę funkcji pomieszczeń
mieszkalnych lub innych pomieszczeń o funkcjach chronionych narażonych na hałas na funkcje
biurowe, usługowe, techniczne; od strony ulic należy lokalizować przede wszystkim
pomieszczenia pomocnicze takie jak: klatki schodowe, pomieszczenia higieniczno - sanitarne
itp., chyba że zastosowane przegrody, izolacje akustyczne i ekrany zapewniają zachowanie
właściwego klimatu akustycznego wewnątrz pomieszczeń;
4) dopuszcza się wprowadzanie zieleni i budynków o funkcjach usługowych i biurowych w
pierzejach ulic, stanowiących izolacje akustyczną dla zabudowy w głębi terenów, zgodnie z
ustaleniami szczegółowymi;
5) zakazuje się realizacji nowych funkcji mieszkaniowych i innych dla których określa się
dopuszczalne poziomy hałasu w pierzejach ulic: al. Sikorskiego 1KDGP, ul. Dolina
Służewiecka, ul. Jana III Sobieskiego 1KDG, al. Wilanowskiej 2KDG i ul. Nałęczowskiej-Bis
1KDZ, z uwzględnieniem pkt 6;
6) dopuszcza się realizację nowych budynków o funkcjach mieszkaniowych wielorodzinnych
wzdłuż al. Wilanowskiej (2KDG) wyłącznie na terenach chronionych przed hałasem przez
istniejące ekrany akustyczne, lub, w przypadku ich likwidacji, w inny sposób zapewniający
skuteczną ochronę zabudowy mieszkaniowej przed hałasem.
10. Wyznacza się granice obszaru wchodzącego w skład Systemu Przyrodniczego Warszawy (SPW) –
korytarz wymiany powietrza, zgodnie z rysunkiem planu, dla którego ustala się:
1) zakaz lokalizowania urządzeń i instalacji mogących niekorzystnie wpływać na jakość
powietrza;
2) zakaz lokalizowania zabudowy w sposób istotnie ograniczający swobodny przepływ mas
powietrza;
3) obowiązek zagospodarowania obszaru w sposób sprzyjający wymianie powietrza, m. in.
poprzez zachowanie szerokiego pasa terenów niezabudowanych zgodnie z rysunkiem planu
oraz zachowanie powierzchni biologicznie czynnej dla poszczególnych terenów, zgodnie z
ustaleniami szczegółowymi;
4) obowiązek kształtowania sprzyjającego wymianie powietrza układu zabudowy – nie
kolidującego z głównym kierunkiem nawietrzania, zgodnie z wyznaczonymi na poszczególnych
terenach liniami zabudowy.
11. Informuje się, że część obszaru opracowania, zgodnie z rysunkiem planu, znajduje się w granicach
Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, ustanowionego Rozporządzeniem Nr 3 Wojewody
Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007r. (Dz. Urz. Woj. Maz. z dn. 14 lutego 2007r. Nr 42 poz. 870);
inne formy ochrony przyrody nie występują (zgodnie ze stanem prawnym na dzień uchwalenia planu).
12. W zakresie ochrony obszaru opracowania przed okresowym wylewaniem wód Potoku
Służewieckiego:
1) ustala się zasady odprowadzania wód opadowych i roztopowych, zgodnie z §12 ust.3 pkt.5;
2) dopuszcza się dalszą przebudowę Potoku Służewieckiego opartą na modernizacji jego
przekroju poprzecznego, nadaniu właściwej niwelety oraz przebudowie przepustów;
11
3) dopuszcza się realizację powierzchniowych zbiorników retencyjnych na terenie zieleni
urządzonej C10.ZP, a także na pozstałych terenach zieleni urządzonej (ZP).
4) ustala się połączenie Potoku Służewieckiego rurociągiem z przeznaczonym do rekultywacji Stawem
Księży (poza obszarem opracowania planu) w celu zapewnienia dodatkowej, okresowej retencji wód
prowadzonych przez Potok Służewiecki.13. Wyznacza się granicę obszaru narażonego na
niebezpieczeństwo powodzi (obszar obejmujący tereny narażone na zalanie w przypadku przelania się
wód przez koronę wału przeciwpowodziowego, zniszczenia lub uszkodzenia wału
przeciwpowodziowego, zniszczenia lub uszkodzenia budowli piętrzących, zniszczenia lub
uszkodzenia budowli ochronnych pasa technicznego) zgodnie z rysunkiem planu, dla których ustala
się zakaz lokalizowania nowych oraz rozbudowy istniejących obiektów i zakładów wykorzystujących
lub magazynujących substancje niebezpieczne, w szczególności substancje mogące zanieczyszczać
glebę lub wodę.
14. Ustala się, że działalność usługowa lub techniczna nie może powodować przekroczenia
standardów jakości środowiska – w tym w zakresie emisji substancji do powietrza, pól
elektromagnetycznych, hałasu – poza terenem, do którego inwestor ma tytuł prawny, a jeśli
działalność jest prowadzona w lokalu usytuowanym w budynku mieszkalno-usługowym – poza tym
lokalem.
15. Dla funkcji usługowych ustala się ograniczenia ich technologii do takich, które nie będą
powodowały wprowadzania do powietrza benzo(a)pirenu oraz nie będą się przyczyniały do wzrostu
zanieczyszczenia powietrza pyłem PM10 i PM2,5 oraz dwutlenkiem azotu.
W § 9 ustala się zasady ochrony dziedzictwa kulturowego, zabytków i dóbr kultury współczesnej, w
tym m. in.:
1. Na obszarze planu znajduje się aleja Wilanowska, będąca częścią założenia urbanistycznego
Wilanowa, wpisanego do rejestru zabytków pod nr 639-1, decyzją z lipca 1965r. Wszelkie
zamierzenia budowlane związane z aleją Wilanowską wymagają zgody właściwego konserwatora
zabytków.
2. Wyznacza się granicę strefy KZ-E ochrony konserwatorskiej „krajobraz kulturowy związany z
Gucin Gajem” ujętej w gminnej ewidencji zabytków zgodnie z rysunkiem planu; dla terenów objętych
strefą ustala się:
1) zachowanie ekspozycji zabytkowego Parku Gucin – Gaj oraz zabytkowego kościoła Św. Katarzyny
(w szczególności powiązań widokowych z Pałacem Królikarnia), zgodnie z wyznaczonymi na rysunku
planu osiami widokowymi, m.in. poprzez odpowiednie – nieprzesłaniające i podkreślające osiowość
kształtowanie zieleni na terenach C9.ZP i C10.ZP oraz na terenach ulic: al. gen. Sikorskiego 1KDGP i
ul. Dolina Służewiecka 2KDGP;
2) zorganizowanie strefy wejściowej na teren parku, zgodnie z ustaleniami szczegółowymi dla
terenów C9, C10, 4KP i 2KDD.
3. Wyznacza się granicę strefy KZ-K ochrony krajobrazu kulturowego – otoczenie Skarpy
Warszawskiej, zgodnie z rysunkiem planu; dla terenu objętego strefą określa się następujące
ograniczenia w zabudowie i zagospodarowaniu:
1) ustala się zachowanie i ukształtowanie widoków i dostępu do terenu Skarpy Warszawskiej, a
szczególnie widoków na Pałac Królikarnia, kościół Św. Katarzyny i park zabytkowy Gucin –
Gaj;
2) ustala się zachowanie oraz ukształtowanie osi widokowych, zgodnie z rysunkiem planu,
według ustaleń §5 ust.7.
3) ustala się kształtowanie zieleni wysokiej w sposób nie przesłaniający widoków na obiekty
zabytkowe.
4. Ustala się zachowanie i ochronę budynku Muzeum Kowalstwa przy ul. Przy Grobli 84, na terenie
C1.U-K; dla budynku i terenu określa się następujące ograniczenia w zabudowie i zagospodarowaniu:
1) ustala się zachowanie budynku oraz ochronę jego bryły, detalu, rodzaju zastosowanych
12
materiałów elewacyjnych, kąta nachylenia połaci dachowych i pokrycia dachu oraz oryginalnej
kolorystyki;
2) dopuszcza się przebudowę budynku, przy czym należy zachować czytelne elementy
pierwotnego budynku, zgodnie z ustaleniami pkt 1;
3) dopuszcza się użytkowanie terenu C1.U-K jako terenu stałych lub czasowych ekspozycji
muzealnych, organizacji warsztatów itp.;
4) wyklucza się umieszczanie reklam na budynku i na terenie.
5. Ustala się zasady ochrony dziedzictwa kulturowego poprzez określenie warunków
zagospodarowania obszaru Traktu Królewskiego, którego odcinek stanowi ul. Jana III Sobieskiego
1KDG i plac 3KP-P oraz terenów i działek sąsiadujących z Traktem Królewskim:
1) dopuszcza się przebudowę i urządzenie przestrzeni Traktu Królewskiego na podstawie
jednolitego projektu obejmującego w szczególności: wymianę posadzek i nawierzchni z
zastosowaniem materiałów szlachetnych takich jak kamień naturalny itp., zagospodarowanie i
urządzenie zieleni, przebudowę infrastruktury technicznej, a w szczególności oświetlenia i
odwodnienia jezdni i chodników, propozycje przebudowy istniejących budynków znajdujących
się przy ulicy oraz uzupełnienia zabudowy w pierzejach ulicy, jednolitą kolorystykę oraz dobór
elementów umeblowania ulicy i obiektów małej architektury; jednolitym projektem należy
objąć odcinek przynajmniej od skrzyżowanie ul. Sobieskiego z ul. Sikorskiego (tzw. Placu
Europy) do skrzyżowania ul. Sobieskiego z ul. Wilanowską;
2) ustala się zagospodarowanie ulicy Sobieskiego jako zielonej alei wysadzanej szpalerami
drzew. Należy stosować drzewa o jednakowym pokroju i gatunku; ustala się zachowanie i
uzupełnienie istniejących szpalerów drzew;
3) wzdłuż ulicy bezpośrednio przy jezdni oraz w pasie dzielącym pomiędzy jezdniami należy
zachować pasy trawników oraz zieleni niskiej, przy czym nie dotyczy to rejonów skrzyżowań
oraz przystanków komunikacji miejskiej; pasy zieleni mogą obejmować szpaler drzew i nie
mogą być węższe niż 2,5 m; dopuszcza się nasadzenia roślin i krzewów o wysokości nie
przekraczającej 1 m; pasy zieleni należy wydzielić od strony jezdni oraz od strony chodnika lub
ścieżki rowerowej niskimi wygrodzeniami – barierami o wysokości od 30 do 50 cm;
4) nowe budynki lokalizowane na działkach i terenach przy ul. Jana III Sobieskiego powinny
mieć elewacje frontowe oraz główne wejścia od strony Traktu Królewskiego; wyklucza się
stosowanie elewacji od strony Traktu Królewskiego w całości przeszklonych, przynajmniej
50% elewacji powinny stanowić ściany pełne, z uwzględnieniem ustaleń pkt 5;
5) do budowy nowych oraz przebudowy istniejących budynków i innych obiektów
budowlanych oraz ogrodzeń terenów od strony ulicy należy stosować wysokiej jakości
materiały wykończeniowe, takie jak kamień naturalny, tynki szlachetne itp., a dla ogrodzeń
elementy stalowe, żeliwne itp.
6. Ustala się zasady ochrony dziedzictwa kulturowego poprzez określenie warunków
zagospodarowania al. Wilanowskiej:
1) dopuszcza się przebudowę i urządzenie przestrzeni al. Wilanowskiej na podstawie
jednolitego projektu obejmującego między innymi: wymianę posadzek i nawierzchni z
zastosowaniem materiałów szlachetnych takich jak kamień naturalny itp., zagospodarowanie i
urządzenie zieleni, przebudowę infrastruktury technicznej, a w szczególności oświetlenia i
odwodnienia jezdni i chodników, propozycje przebudowy istniejących budynków znajdujących
się przy ulicy oraz uzupełnienia zabudowy w pierzejach ulicy, jednolitą kolorystykę oraz dobór
elementów umeblowania ulicy i obiektów małej architektury;
2) ustala się zagospodarowanie al. Wilanowskiej jako zielonej alei wysadzanej szpalerami
drzew. Należy stosować drzewa o jednakowym pokroju i gatunku; ustala się zachowanie i
uzupełnienie istniejących szpalerów drzew; dopuszcza się wprowadzenie szpaleru drzew w
pasie dzielącym pomiędzy jezdniami;
3) przy przebudowie lub remoncie ulicy zaleca się zastąpienie istniejących ekranów
akustycznych innymi rozwiązania ograniczającymi rozprzestrzenianie się hałasu (takimi jak
zieleń izolacyjna, cicha nawierzchnia jezdni, ograniczenie prędkości dopuszczalnej itp.),
zgodnie z §8 ust.7 pkt.2;
4) Elewacje nowych budynków od strony al. Wilanowskiej nie powinny być w całości
13
przeszklone, przynajmniej 50% elewacji powinny stanowić ściany pełne, z uwzględnieniem
ustaleń pkt 5;
5) do budowy nowych oraz przebudowy istniejących budynków i innych obiektów
budowlanych oraz ogrodzeń terenów od strony ulicy należy stosować wysokiej jakości
materiały wykończeniowe, takie jak kamień naturalny, tynki szlachetne itp., a dla ogrodzeń
elementy stalowe, żeliwne itp.
7. Ustala się zachowanie i ochronę elementów identyfikacji przestrzennej: kapliczki przydrożnej przy
skrzyżowaniu ul. gen. Sikorskiego i al. Wilanowskiej na terenie 1KDGP oraz krzyża przydrożnego
przy ul. Śródziemnomorskiej na terenie A7.MN.
8. Dopuszcza się zachowanie innych istniejących elementów identyfikacji przestrzennej takich jak:
pomniki, tablice pamiątkowe, kapliczki, krzyże itp. oraz lokalizację nowych na wyznaczonych w
planie placach i miejscach wymagających specjalnego opracowania posadzki lub na terenach zieleni
urządzonej (ZP).
W §13 ustala się zasady kształtowania systemów komunikacji, w tym m.in.:
ustala się układ komunikacji kołowej, w skład którego wchodzą:
a) ulice główne ruchu przyspieszonego: al. gen. Sikorskiego 1KDGP, ul. Dolina Służewiecka
2KDGP,
b) ulice główne: ul. Jana III Sobieskiego 1KDG, al. Wilanowska,
c) ulice zbiorcze: ul. Nałęczowska-Bis 1KDZ, ul. Św. Bonifacego,
d) ulice lokalne: ul. Patkowskiego 1KDL, ul. Śródziemnomorska 2KDL,
e) ulice dojazdowe,
f) place miejskie,
g) ciągi pieszo-jezdne;
ustala się powiązania obszaru planu z terenami zewnętrznymi (połączenia międzydzielnicowe)
poprzez ulice: al. Sikorskiego, ul. Dolina Służewiecka, al. Wilanowska, ul. Sobieskiego, al.
Rzeczypospolitej;
ustala się przejście głównych jezdni al. Sikorskiego 1KDGP i ul. Dolina Służewiecka 2KDGP w
drugim poziomie w rejonie skrzyżowania z al. Wilanowską 1KDG i pozostawienie skrzyżowania
al. Sikorskiego 1KDGP i ul. Dolina Służewiecka 2KDGP z al. Wilanowską 1KDG w poziomie
terenu;
ustala się realizację skrzyżowań jednopoziomowych dla połączeń pozostałych ulic.
ustala się zasady obsługi terenu objętego planem przez komunikację tramwajową:
1) ustala się realizację linii tramwajowej w ul. Jana III Sobieskiego 1KDG;
2) rozwiązania techniczne torowiska tramwajowego powinny zapewniać ograniczenie
uciążliwości związanej z hałasem i drganiami, tak aby uciążliwość ta nie wykraczała poza linie
rozgraniczające ulicy;
3) dopuszcza się wyznaczenie rejonów lokalizacji przystanków tramwajowych w miejscach
wskazanych na rysunku planu.
W § 15 – ustala się zasady obsługi analizowanego obszaru infrastrukturą techniczną, w tym między
innymi:
W ust. 2. w zakresie zaopatrzenia w wodę i sieci wodociągowej:
ustala się zaopatrzenie w wodę obiektów na terenie objętym planem z miejskiej sieci
wodociągowej;
dopuszcza się wykonywanie ujęć wód podziemnych z utworów oligoceńskich wyłącznie na
potrzeby ogólnodostępnych punktów czerpalnych i obiektów służby zdrowia przy jednoczesnej
ochronie zasobów wodnych tego poziomu;
W ust. 3. w zakresie odprowadzania ścieków oraz wód opadowych i roztopowych :
ustala się zachowanie i realizację systemu rozdzielczego kanalizacji – rozdzielnie kanalizacji
14
sanitarnej i kanalizacji deszczowej, na obszarze objętym planem;
ustala się odprowadzanie ścieków bytowych do miejskiej sieci kanalizacyjnej sanitarnej;
ustala się zakaz budowy bezodpływowych zbiorników ścieków oraz przydomowych oczyszczalni
ścieków bytowych; dopuszcza się eksploatację istniejących bezodpływowych zbiorników
ścieków lub przydomowych oczyszczalni ścieków tylko na potrzeby istniejących obiektów
budowlanych do czasu wybudowania miejskiej sieci kanalizacyjnej dającej możliwość
odprowadzenia ścieków z obiektu budowlanego;
ustala się zasady odprowadzania wód opadowych i roztopowych:
a) dla obiektów budowlanych ustala się zagospodarowanie wód opadowych i roztopowych w
miejscu ich powstawania; wody te należy odprowadzać na własny teren nieutwardzony lub
do urządzeń do retencji wód opadowych i roztopowych w granicach działki budowlanej, na
warunkach określonych w odrębnych przepisach; ograniczenie nie dotyczy budynków
mieszkaniowych jednorodzinnych wolnostojących i bliźniaczych, dla których dopuszcza
się odprowadzenie wód opadowych i roztopowych z terenu działki do kanalizacji
deszczowej lub do powierzchniowych cieków i zbiorników lokalnego układu
hydrograficznego;
b) dla istniejących obiektów budowlanych dopuszcza się zagospodarowanie wód opadowych
i roztopowych w sposób dotychczasowy;
c) dopuszcza się dalszą przebudowę Potoku Służewieckiego opartą na modernizacji jego
przekroju poprzecznego, nadaniu właściwej niwelety oraz przebudowie przepustów, w
szczególności przepustu pod ul. Dolina Służewiecka 2KDGP, w sposób, który będzie
zapobiegał okresowemu wylewaniu wód Potoku Służewieckiego na tereny sąsiednie; ustala
się wykonanie ujęcia wód z Potoku Służewieckiego dla połączenia go rurociągiem z
przeznaczonym do rekultywacji Stawem Księży (poza obszarem opracowania planu) w
celu zapewnienia dodatkowej, okresowej retencji wód prowadzonych przez Potok
Służewiecki;
d) wody opadowe i roztopowe z terenów jezdni, parkingów i terenów o innym użytkowaniu
powodującym ich zanieczyszczenie, mogące stanowić potencjalne zagrożenie dla
środowiska wodnego zgodnie z obowiązującymi przepisami, należy oczyścić przed
odprowadzeniem do ziemi lub wód powierzchniowych; urządzenia kanalizacji deszczowej
na tych terenach wymagają wyposażenia w urządzenia służące oczyszczaniu wód
opadowych i roztopowych;
e) ustala się nakaz kształtowania powierzchni działek w sposób zabezpieczający sąsiednie
tereny i ulice przed spływem wód opadowych;
dopuszcza się realizację powierzchniowych zbiorników retencyjnych na terenie C10.ZP.
Powinny one, w razie potrzeby, przejąć nadmiar wód prowadzonych przez Potok Służewiecki
oraz, wraz z przebudową Potoku Służewieckiego, (a w szczególności jego przepustu pod ul.
Dolina Służewiecka 2KDGP oraz jego połaczeniem rurociągiem z przeznaczonym do
rekultywacji Stawem Księży), chronić sąsiednie tereny przed okresowym wylewaniem wód
Potoku Służewieckiego; dopuszcza się realizację powierzchniowych zbiorników retencyjnych na
pozostałych terenach zieleni urządzonej (ZP) oraz terenach zieleni osiedlowej (ZZo);
W ust. 4 w zakresie zaopatrzenia w ciepło:
dopuszcza się zaopatrzenie w ciepło nowych budynków i obiektów realizowanych na terenie
planu w oparciu o urządzenia zasilane z miejskiej sieci ciepłowniczej, z sieci gazowej lub z sieci
elektroenergetycznej;
dopuszcza się zaopatrzenie w ciepło z odnawialnych źródeł energii lub pomp ciepła z
wykorzystaniem kogeneracji rozproszonej;
dopuszcza się indywidualne urządzenia grzewcze np. kotły indywidualne, kotłownie lokalne,
kominki;
zakazuje się zaopatrzenia zabudowy w ciepło z kotłów opalanych paliwem stałym i ciężkimi
olejami opałowymi;
dopuszcza się budowę miejskich sieci ciepłowniczych na terenach przewidzianych pod zabudowę
15
mieszkaniową wielorodzinną i usługową poza liniami rozgraniczającymi dróg publicznych;
po wybudowaniu miejskiej sieci ciepłowniczej w obszarze objętym planem ustala się likwidację
istniejących kotłowni obiektowych;
W ust. 5 w zakresie zaopatrzenia w gaz:
ustala się zaopatrzenie w gaz zabudowy na terenie planu z miejskiej sieci gazowej;
W ust. 6 w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną:
ustala się zaopatrzenie w energię elektryczną obiektów na terenie objętym planem z miejskiej
sieci elektroenergetycznej;
zabrania się lokalizowania na terenie objętym planem nowych napowietrznych linii
elektroenergetycznych;
ustala się docelowe skablowanie istniejącej napowietrznej linii elektroenergetycznej wysokiego
napięcia 110kV; dopuszcza się przebudowę istniejącej napowietrznej linii wysokiego napięcia
110kV w zakresie niezbędnym dla jej skablowania na obszarze opracowania planu; ustala się
rezerwę terenu dla realizacji linii kablowej w liniach rozgraniczających ul. Nałęczowskiej-Bis
1KDZ, ul. Patkowskiego 1KDL oraz placów miejskich 1KP-P, 2KP-P i 3KP-P w pasie o
szerokości 2,0m;ustala się strefę ograniczeń w zagospodarowaniu terenu wokół istniejącej
napowietrznej linii wysokiego napięcia 110kV, zgodnie z rysunkiem planu; do czasu jej
skablowania ustala się zakaz realizacji nowych pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi
na terenach położonych w strefie ochronnej;
ustala się zakaz nasadzeń roślinności wysokiej pod liniami wysokiego napięcia i w odległości
16m w obu kierunkach od rzutu pionowego skrajnego przewodu linii, do czasu jej skablowania;
dopuszcza się wytwarzanie energii elektrycznej z instalacji kogeneracji rozproszonej,
indywidualnych odnawialnych źródeł energii lub ogniw paliwowych.
W ust. 8 w zakresie usuwania odpadów:
ustala się obowiązek zaplanowania dla każdej zabudowanej nieruchomości miejsca do
gromadzenia odpadów, z uwzględnieniem ich selektywnego zbierania;
dopuszcza się lokalizację zbiorczych miejsc do gromadzenia odpadów komunalnych oraz do
selektywnej zbiórki odpadów dla kilku nieruchomości, pod warunkiem, że są one administrowane
przez jednego właściciela nieruchomości lub zarządcę;
dopuszcza się lokalizowanie urządzeń do zbierania lub segregacji odpadów (kosze, pojemniki),
na terenach ulic (dróg publicznych) (KD), ulic (dróg publicznych) – placów miejskich (KP-P),
ciągów pieszo-jezdnych (KPJ), ciągów pieszych (KP) oraz na terenach zieleni urządzonej (ZP);
masy ziemne powstałe na skutek realizacji inwestycji budowlanych należy zagospodarowywać na
terenie inwestycji lub poza obszarem opracowania planu;
ustala się obowiązek wywożenia odpadów systemem zorganizowanym.
W § 16 – ustala się zasady tymczasowego zagospodarowania, urządzenia i użytkowania terenów, w
tym:
Dopuszcza się dotychczasowe użytkowanie terenów do czasu ich zagospodarowania zgodnie z
przeznaczeniem określonym w planie.
Ustala się zakaz zabudowy terenów w zakresie wyznaczonej na rysunku planu strefy ochronnej
od linii elektroenergetycznej wysokiego napięcia do czasu przebudowy napowietrznej linii
wysokiego napięcia polegającej na realizacji linii podziemnej, kablowej.
Rozdziały 14 i 15 zawierają ustalenia szczegółowe dla poszczególnych terenów.
W zawartych tu ustaleniach istotne z punktu widzenia ochrony środowiska są indywidualne ustalenia
dla terenów wymaganego wskaźnika powierzchni biologicznie czynnych.
Rysunek Planu
Na rysunku planu, określono następujące elementy, jako ustalone planem:
1) granica obszaru objętego planem;
2) linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach
zagospodarowania, w tym wydzielenia wewnątrz terenów komunikacji;
16
3) obowiązujące linie zabudowy;
4) nieprzekraczalne linie zabudowy;
5) nieprzekraczalne linie zabudowy dla nadwieszeń nad przestrzeniami publicznymi;
6) oznaczenia literowo – cyfrowe terenów, w tym przeznaczenie terenów;
7) osie widokowe;
8) dominanty przestrzenne;
9) istniejące i projektowane szpalery drzew;
10) istniejące pojedyncze drzewa o dużych walorach przyrodniczo-krajobrazowych wskazane
do zachowania;
11) tereny zieleni;
12) wody powierzchniowe – Potok Służewiecki oraz powierzchniowe zbiorniki retencyjne i
inne zbiorniki wodne;
13) granica obszaru wyróżnionego w Systemie Przyrodniczym Warszawy jako korytarz
wymiany powietrza;
14) granica strefy ochrony krajobrazu kulturowego – otoczenie Skarpy Warszawskiej;
15) granica strefy ochrony konserwatorskiej ”krajobraz kulturowy związany z Gucin Gajem”
ujętej w gminnej ewidencji zabytków;
16) budynki wskazane w planie do zachowania i ochrony;
17) istniejące elementy identyfikacji przestrzennej - kapliczki i krzyże przydrożne wskazane w
planie do zachowania i ochrony;
18) place i miejsca wymagające specjalnego opracowania posadzki;
19) granica terenów wymagających scaleń i podziałów nieruchomości;
20) projektowana linia tramwajowa w ul. Jana III Sobieskiego;
21) wydzielone ścieżki rowerowe w ulicach;
22) rejony przejść dla pieszych w poziomie terenu z sygnalizacją przez jezdnie al.
Wilanowskiej;
23) przejścia i przejazdy bramowe w przestrzeni publicznej;
24) przebieg głównych ścieżek na terenach zieleni;
25) lokalizacja usług w parterach budynków – pierzeje usługowe;
26) strefa lokalizacji pawilonów parkowych;
27) istniejąca napowietrzna linia elektroenergetyczna wysokiego napięcia 110kV ze strefą
ochronną;
28) rezerwa dla skablowania istniejącej linii elektroenergetycznej wysokiego napięcia 110kV;
3.4. Cele ochrony środowiska i sposoby ich uwzględnienia w projekcie planu
Podstawowym dokumentem określającym cele ochrony środowiska na terenie m.st. Warszawy
jest „Program ochrony środowiska miasta stołecznego Warszawy” przyjęty w 2005 roku. Główne cele
sformułowane w tym programie, to:
poprawa jakości środowiska i bezpieczeństwa ekologicznego,
ochrona dziedzictwa przyrodniczego i racjonalne użytkowanie zasobów przyrody,
zrównoważone wykorzystanie surowców, materiałów, wody i energii.
Główne cele polityki zagospodarowania przestrzennego miasta w zakresie ochrony środowiska i
jego zasobów określono w „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.
st. Warszawy”. Są to:
ochrona walorów środowiska, przyrody i krajobrazu;
poprawa jakości wód powierzchniowych i ochrona zasobów wodnych;
ochrona przed hałasem komunikacyjnym i przemysłowym;
osiągnięcie wymaganych standardów jakości powietrza atmosferycznego;
przeciwdziałanie zagrożeniom środowiska na skutek wystąpienia awarii przemysłowych oraz
awarii wynikających z transportu materiałów niebezpiecznych.
17
Kierunkami ochrony środowiska i kształtowania funkcji przyrodniczych w zagospodarowaniu
przestrzennym są – zgodnie ze „Studium…”:
utrzymanie ciągłości przestrzennej i funkcjonalnej obszarów o szczególnych wartościach
przyrodniczych i krajobrazowych pełniących ważne funkcje klimatyczne (wymiany i regeneracji
powietrza), biologiczne (siedlisko twórcze) i hydrologiczne (zasilania i retencji wód
powierzchniowych i podziemnych) jako Systemu Przyrodniczemu Warszawy oraz zapewnienie
jego ciągłości w ramach ekologicznych powiązań ponadregionalnych i regionalnych.
wyeksponowanie w strukturze miasta obszarów o dużych wartościach przyrodniczych i
krajobrazowych,
zahamowanie degradacji terenów zieleni,
poprawa jakości środowiska,
wzrost bezpieczeństwa ekologicznego.
W celu ochrony środowiska i jego zasobów w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
„Studium…” określa:
System Przyrodniczy Warszawy (SPW),
obszary i obiekty ochrony przyrody,
zasady ochrony powierzchni ziemi,
zasady ochrony zasobów wodnych i ich jakości,
zasady ochrony przed zagrożeniami.
W omawianym projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego główne cele ochrony
środowiska w planowaniu przestrzennym zostały uwzględnione następująco:
Zachodnia część analizowanego terenu znajduje się w zasięgu korytarza przewietrzającego będącego
elementem Systemu Przyrodniczego Warszawy. W planie uwzględniono ustalenia wynikające ze
„Studium…” dla korytarzy przewietrzających.
Zachodnia część terenu objętego planem objęta jest ochroną jako Warszawski Obszar Chronionego
Krajobrazu. W planie uwzględniono ograniczenia i zakazy jakie wynikają dla tej formy ochrony
przyrody.
Na terenie objętym planem nie występują obszary ani obiekty wymagające specjalnych ustaleń ze
względu na ochronę powierzchni ziemi.
Ochrona zasobów wodnych i ich jakości w projekcie planu nie narusza zasad określonych w
„Studium…”.
Ochrona przed zagrożeniami.
Jako główne zagrożenia środowiska Warszawy „Studium…” wskazuje:
- hałas komunikacyjny,
- hałas lotniczy,
- zanieczyszczenia powietrza, przede wszystkim pyłem PM10 ze źródeł komunikacyjnych,
- pola elektromagnetyczne,
- poważne awarie.
W odniesieniu do ochrony przed hałasem komunikacyjnym plan kwalifikuje ulice zgodnie z
ustaleniami „Studium…” a przede wszystkim określa zasady zabezpieczeń przed hałasem ulicznym, w
tym zwłaszcza od ulic ponadlokalnych.
Ochrona przed hałasem lotniczym nie dotyczy analizowanego terenu.
W zakresie ochrony powietrza w projekcie planu w sposób właściwy ustalono źródła zaopatrzenia w
ciepło, wykluczając między innymi możliwość stosowania paliw stałych, jako potencjalnie
powodujących największą emisję pyłu.
18
Ustalenia projektu planu spełniają zasady ochrony przed polami elektromagnetycznymi.
Na obszarze planu nie występują zakłady stwarzające zagrożenie dla życia lub zdrowia w wyniku
wystąpienia poważnych awarii w rozumieniu przepisów szczególnych. Na ulicach ponadlokalnych –
przewóz materiałów niebezpiecznych nie powinien być dopuszczony. Zgodnie z ustaleniami Studium
niezbędne jest opracowanie mapy szlaków kolejowych i dróg, którymi przewożone są substancje
niebezpieczne wraz z bazą danych o ilości i rodzaju przewożonych materiałów. Dla pojazdów
przewożących substancje niebezpieczne niezbędne jest wyznaczenie szlaków tranzytowych
omijających tereny mieszkaniowe o dużej gęstości zaludnienia.
19
4. AKTUALNY STAN ŚRODOWISKA. CHARAKTERYSTYKA I UWARUNKOWANIA
DO ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO1
4.1. POŁOŻENIE TERENU – CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA.
Analizowany teren zajmuje powierzchnię ok. 68 ha. Lokalizację terenu przedstawiono poniżej.
Rys. 4. Lokalizacja terenu objętego planem miejscowym
Teren opracowania położony jest w lewobrzeżnej Warszawie, w dzielnicach Mokotów i Ursynów.
Fizjograficznie teren przynależy do Równiny Warszawskiej, wchodzącej w skład Niziny
Środkowomazowieckiej, położony jest w obrębie lewobrzeżnego tarasu nadzalewowego Wisły.
Granice opracowywanego planu ograniczają (orientacyjnie): od północy ulica Śródziemnomorska, od
wschodu ulica Sobieskiego, od południa Potok Służewiecki, od zachodu al. Gen. Sikorskiego i ul.
Dolina Służewiecka.
Jest to obszar prawie całkowicie zabudowany, o silnie przekształconym środowisku przyrodniczym.
4.2. GEOMORFOLOGIA;
Według regionalizacji fizycznogeograficznej J. Kondrackiego teren opracowania należy do
makroregionu Niziny Środkowomazowieckiej.
Podstawowymi jednostka morfologicznymi są Dolina Środkowej Wisły i Równina Warszawska.
Granicę miedzy nimi stanowi erozyjna krawędź -Skarpa Warszawska, której linia przebiega przy
zachodnim narożniku analizowanego terenu.
Skarpa Warszawska zbudowana jest z utworów morenowych –glin zwałowych, osadów wodno-
lodowcowych, mułków leżących na stropie sfałdowanych iłów plioceńskich. Wysokość względna
skarpy w pobliżu terenu „Patkowskiego” wynosi 7-12 m.
1 Rozdział opracowany w oparciu o „Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe dla potrzeb opracowania
projektu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego rejonu ul. Patkowskiego dzielnic
Mokotów/Ursynów m. st. Warszawy”. Oprac. Dr inż. Konrad Podawca. Warszawa, grudzień 2009 r.
20
Równina Warszawska jest wysoczyzną morenową zajmującą obszar prawie całej lewobrzeżnej
Warszawy. Zbudowana ona jest z glin zwałowych, piasków, iłów zastoiskowych. Formami ujemnymi
na wysoczyźnie są doliny i obniżenia erozyjne. Należy do nich m.in. dolina Potoku Służewieckiego,
którego odcinek leży w granicach opracowania. Doliny i wąwozy z Równiny Warszawskiej uchodzą
do doliny Wisły osadzając na tarasach stożki napływowe. Stożek utworzony przez Potok Służewiecki
znajduje się u podnóża Skarpy Warszawskiej w rejonie Stegien (przebieg ulicy Arbuzowej) i jest
efektem erozji związanej z działalnością wód spływających dolinką ulicy Arbuzowej.
Większość obszaru należy do mezoregionu Dolina Środkowej Wisły będącego szeroką doliną rzeczną
uformowaną w okresie interglacjału eemskiego. Występują tam dobrze wykształcone, rozległe
poziomy akumulacyjne tarasów wyższych nadzalewowych i niższych zalewowych.
Teren opracowania leży na niskim wilanowskim tarasie nadzalewowym Wisły z madami brunatnymi
w stropie, wzniesionym ok. 7 m ponad zwierciadło wody w Wiśle.
Obszar „Patkowskiego” ma charakter równinny. Położony jest na wysokości o rzędnych 87,5-90 m
n.p.m. (tj. ok. 9-10 m n.p. „0” Wiśły). Naturalny spadek terenu jest lekko nachylony ku Wiśle, ale ze
względu na duże zurbanizowanie wynika on raczej z działalności człowieka w trakcie inwestycji
budowlanych.
Lokalne, niewielkie nasypy porośnięte roślinnością (1-2m) występują na odcinku wzdłuż ul. Gen.
Sikorskiego i Al. Wilanowskiej, oddzielając tereny zabudowy mieszkaniowej.
Niewielkie obniżenia, w stosunku do otaczającego terenu, występują na przestrzeniach
międzyblokowych w obrębie osiedla „Arbuzowa”.
4.3. BUDOWA GEOLOGICZNA; PODŁOŻE GRUNTOWE
Budowa geologiczna jest mało skomplikowana. Podłoże czwartorzędu stanowią iły pliocenu. Są one
spiętrzone, stąd głębokość ich występowanie jest zróżnicowana i stosunkowo niewielka: 14 m p.p.t w
rejonie skrzyżowania Al. Wilanowskiej i ul. Sobieskiego oraz 38 m p.p.t. w rejonie ul. Gen.
Sikorskiego.
Na większości terenu w podłożu poniżej przypowierzchniowego humusu i gruntów nasypowych
występują grunty nośne zapewniające możliwość bezpośredniego posadowienia budynków na stopach,
ławach lub płytach fundamentowych. Gruntami nośnymi są najczęściej piaski średnie i drobne o
stopniu zagęszczenia ID=0,40. Podłoże położone poniżej 1,90 ppt. jest najczęściej gruntami mokrymi.
Lokalnie mogą występować nienośne mady lub grunty organiczne.
4.4. WODY; ZAGROŻENIA POWODZIOWE
Wody powierzchniowe
Cały teren opracowania leży w granicach zlewni Wisły, chociaż wody opadowe są odprowadzane
głównie do Potoku Służewieckiego, a dalej do Jeziora Wilanowskiego. Zlewnia całego potoku wynosi
ok. 5000 ha.
W granicach opracowania Potok Służewiecki płynie, na dość krótkim odcinku ok. 100 m, od
przecięcia ul. Dolina Służewiecka do przecięcia ul. Fosy. Następnie jego północna skarpa stanowi
granicę opracowania wzdłuż ul. Przy Grobli i ul. Arbuzowej.
Wody podziemne
Teren opracowania znajduje się w strefie ochronnej głównego zbiornika wód podziemnych Doliny
Środkowej Wisły. Zgodnie z mapą głównych zbiorników wód podziemnych teren wchodzi w skład
położonego ponad 200 m p.p.t. zbiornika oligoceńskiego –subniecka (215A). Wymaga on najwyższej
ochrony ze względów ilościowych, gdyż jest całkowicie izolowany od możliwości skażenia z
powierzchni terenu.
Według mapy hydrogeologicznej Polski, arkusz Warszawa Wschód teren leży w regionie
mazowieckim, podregionie środkowomazowieckim –centralnym –IX2, w którym płytko położony
poziom wodonośny zbudowany jest z piasków i żwirów aluwialnych o dobrych parametrach
filtracyjnych. Współczynnik filtracji jest stosunkowo wysoki i zawiera się w granicach od 3,91x10-5
m/s do 3,66x10-4 m/s, średnio 2x10-4 m/s. Poziom ten ma generalnie miąższość ok. 10 m, ale w
rejonie zbiegu ulic Gen. Sikorskiego i Al. Wilanowskiej miąższość piaszczystych aluwiów jest na tyle
21
małą, że poziom nie spełnia warunków użytkowych. Rolę jedynego poziomu użytkowego przejmuje
tam oligocen. Zwierciadło wody w piaskach aluwialnych jest nachylone łagodnie ku wschodowi w
kierunku doliny Wisły, chociaż w południowej części terenu opracowania ku dolinie Potoku
Służewieckiego, który wykazuje drenujący wpływ na obszar przyległy.
W trakcie badań wykonywanych przed inwestycjami w postaci zabudowy wielorodzinnej (m.in. Park
Wilanowski II) realizowanymi wzdłuż Al. Wilanowskiej stwierdzono, że poziom wód gruntowych o
swobodnym zwierciadle występuje w granicach 7,0-7,9 w n.p. „0” Wisły tj. na głębokości 1,40-2,70 m
ppt.
Z wierceń wykonywanych w lipcu 2007 r. przed rozpoczęciem budowy drugiej jezdni Al.
Wilanowskiej wynika, że zwierciadło wód gruntowych jest niemal płaskie, a różnica rzędnych na
odcinku 1800 m, wzdłuż Al. Wilanowskiej, wyniosła tylko 0,5m (pomiędzy rzędnymi 85,7 a 86,2 m
n.p.m.). W pojedynczych otworach nawiercono wodę pod ciśnieniem. Wykryte zwierciadło wody
lekko napięte spowodowane to było warstwą gruntów spoistych, mad i torfów. Zwierciadło
stabilizowało się na poziomie zwierciadła swobodnego.
Poziom ten jest niestabilny i wykazuje wahania spowodowane gwałtownym burzowym przyborem
wód Potoku Służewieckiego, który jest wykorzystywany jako kolektor wód opadowych. W związku z
tym poziom wód gruntowych podnosi się o ok. 1,5 m do rzędnej ok. 9,3 m np. „0” Wisły.
Zagrożenia powodziowe
Omawiany obszar znajduje się w obszarze potencjalnego zagrożenia powodziowego.
Prawo wodne wyróżnia:
obszary szczególnego zagrożenia powodzią (przejściowo, w planowaniu przestrzennym są one
tożsame z dawnymi obszarami bezpośredniego zagrożenia powodzią) - w analizowanym rejonie jest
to międzywale Wisły;
obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi, które obejmują m.in. tereny narażone na zalanie w
przypadku: przelania się wód przez koronę wału przeciwpowodziowego, zniszczenia lub
uszkodzenia wałów przeciwpowodziowych, zniszczenia lub uszkodzenia budowli piętrzących albo
budowli ochronnych pasa technicznego.
Obszary potencjalnego zagrożenia powodzią są wyznaczane w „studium ochrony
przeciwpowodziowej”, sporządzanym przez dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej.
Obszary wymagające ochrony przed zalaniem, obszary bezpośredniego zagrożenia powodzią oraz
obszary potencjalnego zagrożenia powodzią, ustalone w ww. studium, uwzględnia się przy
sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Większość terenu „Patkowskiego” jest położona na obszarze narażonym na niebezpieczeństwo
powodzi w przypadki przelania się wód Wisły przez koronę wału przeciwpowodziowego lub jego
uszkodzenia. W tej strefie nie leży jedynie południowo-zachodnia część terenu tj. w okolicach ulicy
Karczocha, Śródziemnomorskiej i Al. Wilanowskiej.
Od granicy terenu opracowania do strefy potencjalnego zagrożenia powodzią przy stanach
alarmowych wód Wisły jest jedynie ok. 600 m.
Realne zagrożenie powodziowe niosą jednak ze sobą wody Potoku Służewieckiego. Wystąpienie
opadów w zlewni Potoku Służewieckiego skutkuje szybkim odpływem wód, wynikającym z
wysokiego zurbanizowania zlewni. Na opracowywanym odcinku charakteryzuje się ona po północnej
stronie potoku dużym udziałem powierzchni nieprzepuszczalnych. Spływające po powierzchni terenu
oraz za pośrednictwem kanalizacji deszczowej wody opadowe do koryta wywołują gwałtowny wzrost
przepływów i powstanie odpływu wezbraniowego o dużej objętości.
Zurbanizowanie zlewni, przyczynia się także do zmniejszenia ilości wód infiltrujących do gruntu, a co
za tym idzie zmniejszenia przepływów w korycie Potoku w okresach poza wezbraniami. Zagrożenie
powodzią wynika ze zbyt małej przepustowości przekrojów poprzecznych koryta Potoku i
znajdujących się w nim obiektów hydrotechnicznych (przepustów, kładek, mostów) oraz dławienia
przepływu przez obiekty znajdujące się w korycie ograniczające swobodny przepływ wody
(zanieczyszczenia stałe).
22
Przy szacowanym (bo dokładnych badań hydrologicznych dotychczas nie przeprowadzono)
przepływie maksymalnym stuletnim wynoszącym ok. 45 m3/s w przekroju ul. Przyczółkowej
zaledwie 13% wody pomieści się w korycie cieku.
4.5. GLEBY
W omawianym obszarze grunty użytkowane rolniczo nie występują. Gleby na omawianym terenie
zostały całkowicie zrujnowane, przekształcone. Są to gleby antropogeniczne, tzw. urbanoziemy.
Poziom glebowy występuje jedynie fragmentarycznie, w obrębie zieleńców i skwerów. Są to również
gleby przekształcone typu nasypowego.
4.6. KLIMAT; PRZEWIETRZANIE
O warunkach klimatycznych Warszawy decyduje jej położenie w strefie klimatu umiarkowanego
zimnego, ze ścierającymi się masami powietrza kontynentalnego i oceanicznego.
Zgodnie z podziałem Polski na na regiony klimatyczne Wosia A. (1994), teren leży w
Środkowomazowieckim regionie klimatycznym (XVIII), charakteryzującym się bardzo małą
zmiennością częstości występowania poszczególnych typów pogody. W porównaniu z regionami
klimatycznymi sąsiednimi różnice są niewielkie.
Na podstawie statystyk z ostatnich 50 lat średnia roczna temperatura w Warszawie wynosi 8,2oC.
Najzimniejszym miesiącem był styczeń (ok. -2oC), a najcieplejszym lipiec (ok. 18
oC).
Teren jest zaliczany do strefy wewnętrznej, w której wymiana powietrza uzależniona jest głównie od
struktury zagospodarowania. Należy podkreślić, że bezpośrednio za południową granicą obszaru
opracowania występuje strefa IB najwyższej wymiany powietrza o dobrej jakości a dodatkowo
zachodni skrawek terenu „Patkowskiego” należy do korytarza podskarpowego, jako terenu o dobrym
przewietrzaniu i najlepszej regeneracji powietrza.
Dokładną charakterystykę czynników atmosferycznych oparto na danych WIOŚ ze stacji
meteorologicznej Warszawa-Ursynów (typu –tła miejskiego) przy ul. Wokalnej 1, w której
prowadzony jest monitoring automatyczny następujących parametrów: temperatura, wilgotność
względna, kierunek wiatru, prędkość wiatru, promieniowanie całkowite. Charakteryzując temperaturę
powietrza należy podkreślić, że teren leży w pasie granicznym strefy wewnętrznej, w której wymiana
powietrza uzależniona jest głównie od struktury zagospodarowania i charakteryzuje się temperaturami
o 0,2oC większymi od terenów peryferyjnych miasta. Na podstawie statystyk z okresu 10.2008-
09.2009 średnia roczna temperatura w pobliżu terenu opracowania wyniosła 9,3oC. Najzimniejszym
miesiącem był styczeń (-2,7oC), a najcieplejszym lipiec (20
oC).
Wilgotność względna oczywiście uzależniona była od pór roku. Największa wystąpiła w miesiącu
lutym (89,1%), a najniższa w kwietniu (56,6%). Średnia roczna wilgotność względna wyniosła 78%.
Należy zaznaczyć, że bezpośrednie sąsiedztwo cieku wodnego może wpływać na niewielkie
podwyższenie wilgotności.
Promieniowanie całkowite średnio w ostatnim roku wyniosło 119 W/m2. Oczywiście było
zdecydowanie większe w miesiącach wiosenno-letnich (średnio miesięcznie od kwietnia do września
wyniosło ok. 200 W/m2) a w miesiącach jesienno-zimowych niewielkie (średnio miesięcznie od
października do marca ok. 43 W/m2).
Przeważającym kierunkiem wiatrów są wiatry południowo-wschodnie i południowo-zachodnie, a w
następnej kolejności północno-zachodnie. Najsilniejsze wiatry występowały w listopadzie i marcu
(maksymalnie w ciągu doby prędkości 3,27 i 4,25 m/s), a najsłabsze w kwietniu i styczniu (średnie
dobowe prędkości ok. 1,5 m/s). Teren opracowania znajduje się w strefie najniższych opadów w
Polsce. Dane dla rejonu Warszawy podają 518 mm opadu średnio w roku.
Około jednej trzeciej sumy rocznej opadu przypada na półrocze zimowe, a dwie trzecie na półrocze
letnie. Wykazują one dużą zmienność w poszczególnych latach. Szczególną rolę odgrywają deszcze
nawalne, które często powodują katastrofalne skutki. Deszcze takie zdarzają się w okresie od kwietnia
do września, z największą częstotliwością w lipcu. Wiążą się one zwykle z burzami w strefie frontów
chłodnych.
Średnia w roku liczba dni z opadem wynosi 130, średnia liczba dni z burzą wynosi 15, głównie w
lecie. Dni ze śniegiem notuje się około 58 w roku.
23
Teren objęty planem fragmentem sięga w obszar korytarza przewietrzającego określonego w Studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Warszawy. Jest to skrajna zachodnia część terenu w
rejonie skrzyżowania al. Wilanowskiej i al. Gen. Sikorskiego.
4.7. SZATA ROŚLINNA; ŚWIAT ZWIERZĘCY
Stan i zróżnicowanie pokrycia roślinnością obszaru opracowania wynika z różnego stopnia
przekształcenia antropogenicznego.
Biorąc pod uwagę typy roślinności na obszarze opracowania można wyróżnić głównie:
zbiorowiska segetalne i ruderalne towarzyszące zieleni przydomowej typu miejskiego, na
które składa się roślinność pospolita dla terenów zurbanizowanych, jak i gatunki obce
wprowadzone sztucznie, głównie w celach estetycznych, w ramach zagospodarowania części
zielonych działek budowlanych;
roślinność zieleńców miejskich, a właściwie na opracowywanym obszarze roślinność zieleni
przydrożnej, która z racji rangi i ekspozycji układów komunikacyjnych ma dość znaczący
udział w typach roślinności, ale pod kątem przyrodniczym w obecnym stanie ma średnią
wartość i miejscowo zasługuje na uwagę, reprezentowana jest przez pospolite gatunki drzew i
krzewów;
spontaniczne zbiorowiska ruderalne nieleśne, wykształcone głównie na lub w sąsiedztwie
dawnych użytków rolniczych, rozwijające się na zasadzie samosiewu, mające znaczenie w
kontekście utrzymania powierzchni biologicznie czynnej ale bez zabiegów pielęgnacyjnych
nie mające większej wartości przyrodniczej;
spontaniczne zbiorowiska ruderalne leśne, o charakterze większych skupisk drzew,
posiadające cechy wykształconego drzewostanu z dominującym udziałem dwóch/trzech
gatunków drzew.
Typy zbiorowisk flory są potwierdzone przez występujące gatunki roślin na terenie opracowania. W
większości są to gatunki pospolite dla terenów Polski, bądź niżu polskiego, mało wartościowe
przyrodniczo.
Nie stwierdzono występowania gatunków chronionych oraz chronionych siedlisk.
Występujący świat zwierzęcy jest związany z występowaniem trzech stref o odmiennych warunkach
przyrodniczych, a co za tym idzie zróżnicowanych warunków bytowania. Są to:
tereny zurbanizowane (zabudowy mieszkaniowej, usługowej i obszary komunikacyjne) o
dominującym udziale powierzchniowym z warunkami ograniczonej możliwości bytowania
zwierząt, charakteryzujące się przede wszystkim występowaniem gatunków ptactwa
miejskiego (m.in. gołąb miejski, wróbel, gawron, wrona siwa stanowiących przewagę w
liczebności awifauny) czy owadów w postaci mrówek;
tereny zieleni nieurządzonej w postaci większych lub mniejszych skupisk zadrzewień będące
siedliskiem awifauny i mniejszych ssaków;
tereny sąsiadujące z wodami powierzchniowymi (Potokiem Służewieckim) –w dolinie potoku
stwierdzono regularne występowanie co najmniej 7 gatunków ryb, 6 gatunków płazów, 2
gatunków gadów, 111 gatunków ptaków (w tym 93 odbywających lęgi) i ok. 25 gatunków
dzikich ssaków; bezpośrednio w wizji lokalnej zidentyfikowano kaczki.
24
Należy podkreślić, że w związku z bliskością wartościowych biotopów po południowej stronie
obszaru opracowania (związanych ze starodrzewem Gucin-Gaju, zaroślami drzew i krzewów
przeważnie o charakterze łęgowym, szuwarami i trzcinowiskami zarastającymi Książęcy Staw oraz
drzewami i krzewami sąsiadującymi z korytem Potoku Służewieckiego) można sporadycznie spotkać
zwierzęta związane z występowaniem siedlisk fauny parkowej, zaroślowej i łąkowej. Poza tym, należy
nadmienić, że w bezpośrednim sąsiedztwie tj. w korytarzach podziemi Lóż Masońskich na stoku
skarpy, w sąsiedztwie kościoła św. Katarzyny szczególnie licznie reprezentowane są nietoperze
będące pod ochroną gatunkową.
4.8. ZANIECZYSZCZENIA I UCIĄŻLIWOŚCI
4.8.1. Zanieczyszczenia powietrza
W analizowanym terenie znaczące punktowe źródła emisji do atmosfery nie występują. O stanie
czystości powietrza decyduje oddziaływanie tła ogólnomiejskiego, w tym głównie elektrociepłowni
oraz zanieczyszczeń komunikacyjnych, generowanych ruchem na ulicach: Sikorskiego, Sobieskiego i
Wilanowskiej.
Oceny jakości powietrza opracowane przez WIOŚ, odnoszące się do całości Warszawy wskazują, że:
poziomy stężeń benzenu przez okres 3 lat przekraczały górny próg oszacowania, tj.
przekraczały 70% wartości dopuszczalnych;
stężenia dwutlenku azotu w okresie 3 lat przekraczały poziom dopuszczalne;
poziom stężeń pyłu zawieszonego jest wysoki, przekraczane są poziomy dopuszczalne;
wielkości stężeń ołowiu mieszczą się poniżej dolnego progu oszacowania, tj. poniżej 50%
wartości dopuszczalnej.
Lokalnym emitorem zanieczyszczeń powietrza na analizowanym terenie była do niedawna kotłownia
(węglowa) obsługująca Instytut Psychiatrii. W obecnej chwili, po modernizacji, ogrzewanie oparte jest
na wykorzystaniu paliwa gazowo-olejowego, a komin stanowi element wysokościowy do
umieszczania anten przekaźnikowych telefonii komórkowej.
W omawianym obszarze brak jest punktów monitoringu zanieczyszczeń powietrza.
Ogólną charakterystykę stanu powietrza na badanym terenie oparto o dane raportu oceny jakości
powietrza w województwie mazowieckim za rok 2008. Podane wartości parametrów dla
poszczególnej cechy zostały przedstawione na podstawie wyników pomiarów z najbliższej stacji lub,
w przypadku odbiegania wartości od rzeczywistej ze względu na lokalizację terenu w stosunku do
stacji pomiarowej, wykorzystano wartości określone z map zamieszczonych w wyżej wymienionym
raporcie.
Kryteria oceny podzielono ze względu na zdrowie ludzi i ze względu na ochronę roślin. Pomiarów dla
aglomeracji warszawskiej ze względu na ochronę roślin nie wykonywano.
Cechami branymi pod uwagę przy ocenie jakości powietrza w odniesieniu do ochrony zdrowia ludzi
były stężenia następujących czynników:
dla zanieczyszczeń mających określone poziomy dopuszczalne: dwutlenku azotu NO2, dwutlenku
siarki SO2, pyłu zawieszonego PM10, tlenku węgla CO, benzenu C6H6, ołowiu Pb;
dla zanieczyszczeń mających określone poziomy docelowe: ozonu O3, arsenu As, niklu Ni, kadmu
Cd, benzo/a/pirenu B/a/P;
dla zanieczyszczeń mających określony poziom celu długoterminowego: ozonu O3.
Poziom dopuszczalny –jest standardem jakości powietrza, określa poziom substancji, który ma być
osiągnięty w określonym terminie i nie może być przekraczany po jego upływie.
25
Poziom docelowy –ma być osiągnięty w określonym czasie za pomocą ekonomicznie uzasadnionych
działań technicznych i technologicznych. Poziom ten określa się w celu ograniczenia szkodliwego
wpływu danej substancji na zdrowie ludzi lub na środowisko jako całość.
Poziom celu długoterminowego – jest to poziom substancji, poniżej którego bezpośredni szkodliwy
wpływ na zdrowie ludzi i środowisko jako całość jest mało prawdopodobny.
Wartości zanieczyszczenia powietrza według Rocznej oceny jakości powietrza dla województwa
mazowieckiego –raport za rok 2008
Rozpatrując analizowany obszar pod względem klas w strefach zanieczyszczeń należy stwierdzić, że:
biorąc pod uwagę zanieczyszczenia powietrza PM10, NO2, SO2, CO, C6H6, Pb, As, Ni, Cd,
O3 leży on w klasie A;
pod względem zanieczyszczeń pyłem oraz B/a/P należy do klasy C.
Wojewoda Mazowiecki Rozporządzeniem nr 67 z dnia 24 grudnia 2007 r. określił program ochrony
powietrza dla strefy aglomeracja warszawska. Zdefiniowane przestrzennie w tym programie zadania
nie dotyczą analizowanego terenu.
Sejmik Województwa Mazowieckiego uchwałą nr 223/09 z dnia 21 grudnia 2009 r. przyjął program
ochrony powietrza dla stref w województwie mazowieckim, w których został przekroczony poziom
docelowy benzo(α)pirenu jako wskaźnika wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w
powietrzu. Także w tym przypadku zadania zdefiniowane przestrzennie nie dotyczą analizowanego
terenu.
26
4.8.2. Hałas
Wymagania akustyczne, dotyczące dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku, określone są w
Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów
hałasu w środowisku (Dz. U. z dnia 5 lipca 2007 r. Nr 120, poz. 826). Dopuszczalne poziomy hałasu
w środowisku od źródeł komunikacji lądowej przedstawia Tabela 3 załącznika do ww.
rozporządzenia.
Lp rodzaj terenu
Dopuszczalny długookresowy średni poziom dźwięku
A w dB
Drogi i linie kolejowe
LDWN
przedział czasu
odniesienia równy
wszystkim dobom w roku
LN
przedział czasu
odniesienia równy
wszystkim porom nocy
2 a) tereny zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej
b) tereny zabudowy związanej ze
stałym lub czasowym pobytem dzieci i
młodzieży
c) tereny domów opieki społecznej,
d) tereny szpitali w miastach
55 50
3 a) tereny zabudowy mieszkaniowej
wielorodzinnej i zamieszkania
zbiorowego
b) tereny zabudowy zagrodowej,
c) tereny rekreacyjno – wypoczynkowe,
d) tereny mieszkaniowo - usługowe
60 50
Mapa akustyczna Warszawy (2007) kwalifikuje tereny objęte planem następująco:
Rys. 5. Fragment Mapy akustycznej Warszawy 2007 r. Mapa wrażliwości hałasowej obszarów. Tereny z
uwzględnieniem ich funkcji oraz przyporządkowane im wartości dopuszczalne hałasu.
27
Aktualny stan klimatu akustycznego podano na poniższych rysunkach na podstawie Mapy
Akustycznej Warszawy.
Rys. 6. Fragment Mapy akustycznej Warszawy 2007 r. Hałas drogowy LDWN – średni poziom dźwięku A w
dB
Rys. 7. Fragment Mapy akustycznej Warszawy 2007 r. Hałas drogowy LN – średni poziom dźwięku A w
dB
Wg Mapy akustycznej Warszawy:
Al. Sikorskiego i ul. Dolina Służewiecka: ruch samochodowy generuje w pasie drogowym
średni poziom dźwięku LDWN > 75 dB A, LN > 70 dB; Przy najbliższej zabudowie
odpowiednio 70 dB i 65 dB;
Al. Wilanowska - ruch samochodowy generuje w pasie drogowym średni poziom dźwięku
LDWN 70 - 75 dB A, LN rzędu 60 - 65 dB; Przy najbliższej zabudowie odpowiednio 70 dB i 60
dB;
Al. Sobieskiego - ruch samochodowy generuje w pasie drogowym średni poziom dźwięku
LDWN – 70 dB , LN rzędu 65 dB; Przy najbliższej zabudowie odpowiednio 65 dB i 60 dB;
28
Ul. Śródziemnomorska - ruch samochodowy generuje w pasie drogowym średni poziom
dźwięku LDWN – 70 dB , LN rzędu 60 dB; Przy najbliższej zabudowie odpowiednio 65 dB i 55
dB;
Specyfiką akustyczną terenu jest fakt, że otoczenie wyżej wymienionych uciążliwych ulic to w
przewadze wysoka zabudowa parawanowa, ekranująca wnętrza. Wnętrza, osłonięte zabudową
przyuliczną charakteryzują się dość niskim poziomem dźwięku, rzędu < 55 dB w dzień i < 45 dB w
nocy.
29
5. PROGNOZOWANE ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
5.1. POTENCJALNE ZMIANY STANU ŚRODOWISKA W PRZYPADKU BRAKU
REALIZACJI PLANU
Brak realizacji miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego można rozumieć dwojako:
Jako brak planu w ogóle. Wówczas określenie sposobów zagospodarowania i warunków
zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
a więc decyzji administracyjnej. Co prawda zakres takich decyzji oraz procedury zmierzające do
ich wydania ujęte są w ramy prawne, ale w praktyce cechuje je znaczna dowolność. Na warunki
zabudowy i zagospodarowania terenu znaczny, często decydujący wpływ mają indywidualne
interesy właściciela terenu.
Jako niezainteresowanie właścicieli i władających terenami inwestowaniem na terenie objętym
planem. Wówczas – pomimo obowiązywania ważnego planu – utrzymuje się dotychczasowy stan
jego zagospodarowania. Plan jest ale w przestrzeni nic się nie dzieje. Bo miejscowy plan
zagospodarowania przestrzennego to nie program działań. To tylko zespół warunków jaki należy
spełnić przy realizacji inwestycji, o ile taka się zdarzy.
W przypadku pierwszym, to znaczy szybko postępującym zainwestowaniu terenu przy braku planu
miejscowego – co znając wartość terenu objętego planem w przestrzeni Warszawy oraz panujące
trendy w zainwestowaniu miejskim, jest wysoce prawdopodobne - podstawowym skutkiem w
środowisku będzie dalsza degradacja krajobrazu i ładu przestrzennego miasta. Z dużym
prawdopodobieństwem można przewidywać zagrożenia bezplanową urbanizacją na pozostałych
jeszcze terenach obecnie niezabudowanych.
W drugim przypadku, a także gdy przy nieuchwaleniu planu na analizowanym terenie nie będą
dokonywane przedsięwzięcia inwestycyjne, środowisko będzie utrzymywało się w stanie zbliżonym
do istniejącego.
5.2. GŁÓWNE ZMIANY W ZAGOSPODAROWANIU TERENU, KTÓRE MOGĄ NASTĄPIĆ
W WYNIKU REALIZACJI USTALEŃ ANALIZOWANEGO PLANU
Teren objęty planem jest prawie w całości zainwestowany zabudową o charakterze miejskim
pochodzącą z różnych okresów urbanizacji tej części Warszawy począwszy od lat 60-tych. Stanowi
mieszankę różnych form zabudowy: od osiedlowej zabudowy wielorodzinnej po pozostałości
zabudowy podmiejskiej.
Analizowany plan jest typowym planem porządkowania. Jego ustalenia zmierzają do wprowadzenia
reguł ładu przestrzennego przy zachowaniu wartościowych obiektów architektonicznych i układów
urbanistycznych.
Jedynym istotnym nowym elementem pojawiającym się w omawianym planie jest ul. Nałeczowska-
Bis. Plan miejscowy w tej dziedzinie realizuje ustalenia dokumentu planistycznego wyższego rzędu,
jakim jest Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy.
W pozostałych elementach, zarówno dotyczących zabudowy jak i układu komunikacyjnego, plan nie
wprowadza istotnych zmian w porównaniu ze stanem obecnym. Ustalenia planu jedynie ustalają
spójne reguły działań urbanistycznych w poszczególnych obszarach.
30
5.3. WPŁYW NA PRZYRODNICZE OBSZARY CHRONIONE I SYSTEM POWIĄZAŃ
PRZYRODNICZYCH; WPŁYW NA OBSZARY NATURA 2000
WARSZAWSKI OBSZAR CHRONIONEGO KRAJOBRAZU
Niewielki fragment terenu objętego miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego rejonu ul.
Patkowskiego znajduje się w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Rys 8. Obszar objęty MPZP Patkowskiego (oznaczony kolorem żółtym) na tle granic Warszawskiego Obszaru
Chronionego Krajobrazu
Granice WOChK zostały zawarte na rysunku planu.
31
Rys 9. Granice WOChK na rysunku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ul.
Patkowskiego (tu wyróżnione czerwoną linią z kropkami).
Jak widać, w granicach analizowanego planu znalazły się niewielkie fragmenty obszaru chronionego.
Jest to teren zieleni w południowo-wschodniej części skrzyżowania al. Wilanowskiej i ul. Dolina
Służewiecka oraz wąski pas terenu przylegający do Potoku Służewieckiego wzdłuż ul. Przy Grobli.
Aktualnym aktem prawnym dla Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu jest
Rozporządzenie Nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie Warszawskiego
Obszaru Chronionego Krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 42 z dn.14.02.2007r, poz.870; zm. Dz. Urz.
Woj. Maz. Nr 185 z 2008r, poz.6629).
Analizowany obszar znajduje się w tzw. strefie zwykłej WOChK, gdzie obowiązują – między innymi
następujące zakazy określone w § 6 Rozporządzenia:
32
1. W strefie zwykłej Obszaru zakazuje sie:
1) zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronień i miejsc
rozrodu oraz tarlisk, złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania
czynności związanych z racjonalną gospodarka rolną, leśną, rybacka i łowiecka;
2) realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu art. 51
ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo Ochrony Środowiska;
3) likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli nie
wynikają one z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej i zapewnienia bezpieczeństwa ruchu
drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń
wodnych;
4) wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych
szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu;
5) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac
związanych z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym lub przeciwosuwiskowym lub
utrzymaniem, budową, odbudową, naprawą lub remontem urządzeń wodnych;
6) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody lub
zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz racjonalna gospodarka wodna lub
rybacka;
7) likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodnobłotnych;
8) lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 20 m od linii brzegów rzek, jezior i
innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących
prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej; w przypadku m. st. Warszawy
w odniesieniu do lokalizowania obiektów budowlanych zakaz ten obowiązuje w odległości
mniejszej niż 10 m oraz ogrodzeń w odległości mniejszej niż 5m od linii brzegów rzek, jezior i
innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących
prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej.
2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą ustaleń wynikających z obowiązujących w
dniu wejścia w życie rozporządzenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego
oraz decyzji o warunkach zabudowy.
3. Zakaz, o którym mowa w ust.1 pkt 2, nie dotyczy przedsięwzięć, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt.
2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska.
W ustaleniach planu znajduje informacja, że „część obszaru opracowania, zgodnie z rysunkiem
planu, znajduje się w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu,
ustanowionego Rozporządzeniem Wojewody Mazowieckiego”.
Analizowany plan uwzględnia w. wym. zakazy.
Plan nie przewiduje w granicach WOChK realizacji nowych przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na środowisko. Do przedsięwzięć takich zalicza się m. in. drogi. Wszystkie drogi
znajdujące się w granicach WOChK a objęte zasięgiem MPZP Patkowskiego są drogami już
istniejącymi. Ponadto ul. Fosa i ul. Przy Grobli należą – według aktualnego nazewnictwa – do
kategorii „potencjalnie znacząco oddziałujących na środowisko”, co odpowiada przedsięwzięciom
wskazanym w § 6 ust. 3 w.w. rozporządzenia, czyli dopuszczonym do realizacji w granicach WOChK.
W granicach WOChK plan ustala zachowanie zadrzewień i nie przewiduje (nie dopuszcza)
wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu.
Nie przewiduje się wpływu planu na stosunki wodne w obszarze WOChK. Z ustaleń planu wynika, że
ewentualne prace ziemne ograniczą się do standardowego podpiwniczenia budynków (plan ogranicza
głębokość części podziemnych do 1 poziomu ewentualnych garaży) lub do realizacji drugorzędnego
uzbrojenia podziemnego. Ponadto należy zauważyć, że w bezpośrednim sąsiedztwie WOChK
większość terenów jest już trwale zabudowana. Tak więc nowe realizacje ograniczą się do stosunkowo
niewielkich powierzchniowo uzupełnień zabudowy istniejącej i nie wpłyną w jakikolwiek sposób na
zmianę stosunków wodnych na terenie WOChK.
33
Plan nie przewiduje możliwości lokalizowania nowych obiektów budowlanych w sąsiedztwie Potoku
Służewieckiego w odległościach mniejszych niż określone w § 6 ust. 1 pkt. 8 Rozporządzenia
Wojewody.
W ustaleniach planu znajduje informacja, że „część obszaru opracowania, zgodnie z rysunkiem planu,
znajduje się w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, ustanowionego
Rozporządzeniem Wojewody Mazowieckiego”.
REZERWAT PRZYRODY „SKARPA URSYNOWSKA”
Skarpa Ursynowska jest krajobrazowym rezerwatem przyrody położonym w Warszawie.
Powierzchnia rezerwatu wynosi 22,65 ha.
Rezerwat Skarpa Ursynowska utworzony został 14 czerwca 1996 r. Zarządzeniem Ministra Ochrony
Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (M.P. 42 z 1996 r., poz. .411). Normatywnym aktem
aktualizującym jest Rozporządzenie nr 274 Wojewody Mazowieckiego z dnia 12 grudnia 2001 r. w
sprawie ogłoszenia wykazu rezerwatów przyrody zlokalizowanych na terenie województwa
mazowieckiego i utworzonych do dnia 31 grudnia 1998 r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 269 z 2001 r., poz.
6860).
Obszar rezerwatu obejmuje położony między ul. Arbuzową a pałacem Ursynowskim.
Przedmiotem ochrony jest fragment skarpy wiślanej na Ursynowie wraz z leżącymi u jej podnóża
łąkami i torfowiskami.
Rezerwat został utworzony w celu ochrony skarpy przed zabudową i zachowania występujących na jej
terenie grądów, łęgów i olsów oraz położonych pod skarpą torfowisk. Rezerwat ma urozmaiconą
rzeźbę terenu: obejmuje bowiem teren nad skarpą, samą skarpę z wąwozem i tereny położone pod nią.
Wysokość skarpy na terenie rezerwatu waha się od 5 do 18 metrów wysokości względnej, spadek
skarpy wynosi od 24° do 60°.
Teren rezerwatu to pozostałość zespołu pałacowo-parkowego Rozkosz, który był rezydencją filialną
wobec zespołu pałacu wilanowskiego, należącą w XVIII w. do dóbr wilanowskich księżnej Izabeli
Lubomirskiej. Nazwę Ursynów otrzymał od kolejnego właściciela, Juliana Ursyna Niemcewicza.
Ostatni właściciel posiadłości, Edward Raczyński, w 1921 roku przekazał rezydencję na cele
społeczne. Obecnie teren jest we władaniu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.
Spośród fauny występują tu m.in. łasica, jeż, nietoperze, ropucha szara, traszka, rzekotka drzewna,
żaba trawna, moczarowa i zielona, kumak nizinny, zaskroniec, słowik, spośród flory m.in. olsza
czarna, czeremcha pospolita, jesion wyniosły, wiąz szypułkowy, osika, wierzba, brzoza
brodawkowata, klon, jawor, grab pospolity, dąb szypułkowy, topola szara.
Zgodnie z w.wym. Zarządzeniem MOŚZNiL , na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się:
1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków
uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony,
2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z
wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu,
3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk
zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj,
4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego
zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza,
34
5) wydobywania skał, minerałów i torfu,
6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania,
7) zakłócania ciszy,
8) palenia ognisk,
9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej i zadrzewieniowej,
10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną,
z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i
bezpieczeństwa,
11) wstępu na teren rezerwatu przyrody poza miejscami wyznaczonymi przez Wojewodę, z wyjątkiem
służb ochrony przyrody oraz służb nadzorujących gospodarkę leśną w lasach nie stanowiących
własności Skarbu Państwa,
12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb ochrony przyrody oraz służb nadzorujących
gospodarkę leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa.
2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą:
1) właściciela nieruchomości wchodzących w skład rezerwatu przyrody, w zakresie wykonywania
przez niego prawa własności zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego,
2) prowadzenia badań naukowych za zgodą Wojewody,
3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z
ochroną przeciwpożarową,
4) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa,
5) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony
Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzielaną w przypadku potrzeby likwidacji
nagłych zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony.
Zgodnie z art. 15 obowiązującej obecnie Ustawy o ochronie przyrody (…) w rezerwatach przyrody
zabrania się:
1) budowy lub rozbudowy obiektów budowlanych i urządzeń technicznych, z wyjątkiem obiektów i
urządzeń służących celom rezerwatu przyrody;
2) (uchylony);
3) chwytania lub zabijania dziko występujących zwierząt, zbierania lub niszczenia jaj, postaci
młodocianych i form rozwojowych zwierząt, umyślnego płoszenia zwierząt kręgowych, zbierania
poroży, niszczenia nor, gniazd, legowisk i innych schronień zwierząt oraz ich miejsc rozrodu;
4) polowania, z wyjątkiem obszarów wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych
ustanowionych dla rezerwatu przyrody;
5) pozyskiwania, niszczenia lub umyślnego uszkadzania roślin oraz grzybów;
6) użytkowania, niszczenia, umyślnego uszkadzania, zanieczyszczania i dokonywania zmian
obiektów przyrodniczych, obszarów oraz zasobów, tworów i składników przyrody;
7) zmiany stosunków wodnych, regulacji rzek i potoków, jeżeli zmiany te nie służą ochronie
przyrody;
8) pozyskiwania skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt,
minerałów i bursztynu;
9) niszczenia gleby lub zmiany przeznaczenia i użytkowania gruntów;
10) palenia ognisk i wyrobów tytoniowych oraz używania źródeł światła o otwartym płomieniu, z
wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska;
11) prowadzenia działalności wytwórczej, handlowej i rolniczej, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w
planie ochrony;
12) stosowania chemicznych i biologicznych środków ochrony roślin i nawozów;
13) zbioru dziko występujących roślin i grzybów oraz ich części, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych
przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska;
14) połowu ryb i innych organizmów wodnych, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony
lub zadaniach ochronnych;
15) ruchu pieszego, rowerowego, narciarskiego i jazdy konnej wierzchem, z wyjątkiem szlaków i tras
narciarskich wyznaczonych przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska;
35
16) wprowadzania psów na obszary objęte ochroną ścisłą i czynną, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych
w planie ochrony oraz psów pasterskich wprowadzanych na obszary objęte ochroną czynną, na
których plan ochrony albo zadania ochronne dopuszczają wypas;
17) wspinaczki, eksploracji jaskiń lub zbiorników wodnych, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych
regionalnego dyrektora ochrony środowiska;
18) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi oraz poza drogami wskazanymi przez regionalnego
dyrektora ochrony środowiska;
19) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków niezwiązanych z ochroną
przyrody, udostępnianiem rezerwatu przyrody, edukacją ekologiczną, z wyjątkiem znaków
drogowych i innych znaków związanych z ochroną bezpieczeństwa i porządku powszechnego;
20) zakłócania ciszy;
21) używania łodzi motorowych i innego sprzętu motorowego, uprawiania sportów wodnych i
motorowych, pływania i żeglowania, z wyjątkiem akwenów lub szlaków wyznaczonych przez
regionalnego dyrektora ochrony środowiska;
22) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu;
23) biwakowania, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez regionalnego dyrektora ochrony
środowiska;
24) prowadzenia badań naukowych bez zgody regionalnego dyrektora ochrony środowiska;
25) wprowadzania gatunków roślin, zwierząt lub grzybów, bez zgody ministra właściwego do spraw
środowiska;
26) wprowadzania organizmów genetycznie zmodyfikowanych;
27) organizacji imprez rekreacyjno-sportowych bez zgody regionalnego dyrektora ochrony
środowiska.
Zakazy, o których mowa wyżej, nie dotyczą:
1) wykonywania zadań wynikających z planu ochrony lub zadań ochronnych;
2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem powszechnym;
3) wykonywania zadań z zakresu obronności kraju w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa
państwa;
4) obszarów objętych ochroną krajobrazową w trakcie ich gospodarczego wykorzystywania przez
jednostki organizacyjne, osoby prawne lub fizyczne oraz wykonywania prawa własności, zgodnie
z przepisami Kodeksu cywilnego.
Dla rezerwatu Skarpa Ursynowska nie ustanowiono otuliny.
Rezerwat nie ma planu ochrony.
36
Rys 10. Położenie terenu objętego MPZP Patkowskiego (linia czarna) w stosunku do rezerwatu przyrody
Skarpa Ursynowska (linia czerwona).
Teren objęty analizowanym planem miejscowym w najbliższym miejscu odległy jest od rezerwatu o
200 m.
Obszar objęty planem miejscowym położony jest po północnej stronie Potoku Służewieckiego,
podczas gdy rezerwat położony jest po stronie południowej. Potok i jego dolina stanowią więc
decydującą barierę zabezpieczającą rezerwat przed potencjalnymi wpływami na stosunki wodne.
Ewentualne prace ziemne prowadzone na terenie mpzp nie będą miały wpływu na stosunki wodne na
terenie rezerwatu. Zakres prac ziemnych związanych z realizacją zabudowy będzie niewielki, zarówno
przestrzennie (większość terenów jest już zabudowana) jak i pod względem ingerencji w środowisko
wodne (ograniczona głębokość wykopów). Można więc prognozować, że realizacja planu nie wpłynie
na stosunki wodne na terenie rezerwatu.
Nie prognozuje się także innych oddziaływań wynikających z realizacji planu na przedmiot ochrony w
rezerwacie Skarpa Ursynowska. Zakazy i ograniczenia dotyczące rezerwatu mają charakter wybitnie
lokalny, związany bezpośrednio z jego terenem. Plan nie będzie jakikolwiek sposób oddziaływał w
sposób bezpośredni na teren rezerwatu.
Nie przewiduje się także oddziaływań pośrednich. Teren objęty planem położony jest poza
korytarzami ekologicznymi wiążącymi teren rezerwatu z innymi obszarami chronionymi. Powiązania
przyrodnicze realizowane są wzdłuż skarpy, przede wszystkim w kierunku południowym.
Na terenie objętym planem nie powstaną w związku z jego realizacją emitory zanieczyszczeń, które
mogłyby zwiększyć zanieczyszczenie powietrza na terenie rezerwatu. Potok Służewiecki jest też
barierą dla ewentualnych migracji zanieczyszczeń wód.
Reasumując: ze względy na oddalenie od rezerwatu, dokonane już zainwestowanie, niewielki zakres
ewentualnych nowych elementów zagospodarowania, oddzielenie Potokiem Służewieckim – nie
37
przewiduje się wpływu realizacji ustaleń mpzp rejonu ul. Patkowskiego na rezerwat przyrody Skarpa
Ursynowska.
INNE OBSZARY I OBIEKTY CHRONIONE
Obszar objęty planem znajduje się w znacznym oddaleniu od innych obszarów poddanych ochronie na
podstawie ustawy o ochronie przyrody, w tym od obszarów Natura 2000.
Ponadto od innych obszarów chronionych oddzielony jest terenami intensywnie zurbanizowanymi, co
trwale zlikwidowało przestrzenne powiązania ekologiczne.
OBSZARY NATURA 2000
Najbliższym ustanowionym obszarem Natura 2000 z „Dyrektywy Ptasiej” jest OSOP
Dolina Środkowej Wisły odległy o ponad 2,5 km, oddzielony intensywnie
zurbanizowanymi terenami Stegien, Sadyby i Wilanowa.
Najbliższym (projektowanym) obszarem Natura 2000 z „Dyrektywy Siedliskowej” jest
SOO Las Natoliński odległy o blisko 2,5 km, oddzielony nową zabudową Wilanowa.
PARKI NARODOWE
Najbliższym parkiem narodowym jest Kampinoski Park Narodowy, odległy od
analizowanego terenu o ponad 15 km.
REZERWATY PRZYRODY
Inne rezerwaty przyrody położone stosunkowo blisko, to „Las Natoliński”, odległy od
analizowanego terenu o ponad 2,5 km, oddzielony terenami zabudowy Wilanowa
Zachodniego oraz „Jezioro Czerniakowskie” i „Morysin” położone w odległości ok. 2 km,
na tarasie zalewowym Wisły, oddzielone zwartą zabudową miejską.
PARKI KRAJOBRAZOWE
Najbliższym parkiem krajobrazowym jest Chojnowski Park Krajobrazowy odległy o
ponad 10 km, oddzielony terenami zwartej zabudowy.
UŻYTKI EKOLOGICZNE
Najbliższym użytkiem ekologicznym jest Jeziorko Imielińskie odległe o ok. 3 km,
położone na wysoczyźnie, bez związków przyrodniczych z analizowanym terenem.
Na terenie objętym planem nie występują pomniki przyrody.
Nie przewiduje się wpływu analizowanego planu na stan i funkcjonowanie obszarów chronionych, w
tym obszarów Natura 2000.
5.4. WPŁYW NA SZATĘ ROŚLINNĄ
Stan istniejący szaty roślinnej został szczegółowo omówiony wyżej.
Nie stwierdzono na omawianym terenie żadnych gatunków roślin rzadkich ani chronionych, nie ma
też szczególnie cennych (chronionych) zbiorowisk roślinnych oraz siedlisk chronionych.
Plan zachowuje występujące na tym terenie wartościowe tereny zieleni oraz cenne drzewa pojedyncze.
Utrzymywany jest w dotychczasowych granicach teren zieleni w trójkącie ulic: Dolina
Służewiecka, Wilanowska, Fosy (C10.ZP i C11.ZP),
Zachowywany jest teren zieleni w rejonie stacji paliw przy ul. Śródziemnomorskiej
(A15.ZZo),
38
Rys. 11. Wydzielone w planie tereny zieleni C9.ZP, C10.ZP oraz A15.ZZo.
Zachowywany jest jako teren zieleni zespół zadrzewień u zbiegu al. Wilanowskiej i ul.
Arbuzowej (D16.ZP),
Plan nakazuje ochronę istniejącego wartościowego drzewostanu, w szczególności istniejących
pojedynczych drzew o dużych walorach przyrodniczo-krajobrazowych wskazanych na
rysunku planu oraz terenów zieleni, w szczególności skupisk drzew, na terenie B3.UZ
(Instytut Psychiatrii) i B6.MW (budynek mieszkalny na skrzyżowaniu ul. Sobieskiego i
Wilanowskiej) oznaczonych na rysunku planu.
39
Rys. 12. Wydzielony w planie teren zieleni D16.ZP oraz oznaczone tereny zieleni do zachowania na
terenach B3.UZ i B6.MW
W planie zachowywane są istniejące i wprowadzane licznie nowe szpalery drzew, zwłaszcza w pasach
drogowych.
Rys. 13. Przykładowy fragment rysunku planu z licznymi szpalerami zadrzewień..
40
W wyniku realizacji ustaleń analizowanego planu nie przewiduje się znaczących uszczupleń szaty
roślinnej. Mogą one wystąpić jedynie na nielicznych wolnych terenach inwestycyjnych, gdzie
realizacja planowanych obiektów spowoduje uszczuplenie powierzchni biologicznie czynnych,
obecnie najczęściej zadarnionych, z nielicznymi zadrzewieniami.
Będą to relatywnie uszczuplenia niewielkie, nie znaczące w skali planu, a tym bardziej w skali
ponadlokalnej.
Reasumując, realizacja planu przyczyni się ochrony istniejącej szaty roślinnej na analizowanym
terenie i stworzy warunki do wzbogacenia roślinności zarówno na terenach publicznych jak i
prywatnych.
5.5. WPŁYW NA ŚWIAT ZWIERZĘCY
Teren jest ubogi pod względem faunistycznym. Świat zwierzęcy jest całkowicie zantropogenizowany.
Jedynie zadrzewienia w obrębie terenów zieleni stanowią lokalne ostoje ptaków. Teren objęty planem
znajduje się poza stwierdzonymi korytarzami migracji zwierząt.
Nie przewiduje się istotnego wpływu ustaleń planu na świat zwierzęcy.
5.6. WPŁYW NA POWIERZCHNIĘ ZIEMI (RZEŹBĘ TERENU), GLEBY, KOPALINY
Wpływ na powierzchnię ziemi będzie polegał na:
przekształceniach niewielkich powierzchni biologicznie czynnych w tereny zabudowane,
realizacji prac ziemnych w związku z zabudową czy infrastrukturą.
Panujące warunki geologiczne i hydrogeologiczne w obrębie osiedla są korzystne dla tego typu prac.
Środowisko gruntowo - wodne jest zantropogenizowane, nie występują naturalne cenne formy rzeźby.
Natomiast ewentualny zakres prac ziemnych w obrębie tarasu nadzalewowego będzie na tyle
minimalny, że nie będzie miał wpływu na środowisko gruntowo - wodne.
Teren pozbawiony jest użytkowych gleb rolniczych.
W związku z realizacją planu może wystąpić zagadnienie zagospodarowania mas ziemnych, głównie z
ewentualnych wykopów pod fundamenty budynków. Masy ziemne powstające w wyniku działań
inwestycyjnych na terenie objętych planem powinny być zagospodarowane poza terenem objętym
planem.
W obrębie terenu objętego planem ani w jego sąsiedztwie nie występują udokumentowane złoża
kopalin.
5.7. WPŁYW NA WARUNKI KLIMATYCZNE I WYMIANĘ POWIETRZA
Planowany zakres przekształceń dotychczasowego zagospodarowania jest na tyle niewielki, że nie
prognozuje się wpływu planu na warunki klimatyczne, nawet w skali lokalnej. Plan utrzymuje
dotychczasowe proporcje pomiędzy terenami zabudowanymi i otwartymi oraz zachowuje praktycznie
wszystkie istniejące tereny zieleni.
Korytarz przewietrzający, będący elementem Systemu Przyrodniczego Warszawy, jest zachwywany w
dotychczasowym zagospodarowaniu i chroniony przed powstaniem nowych barier ograniczających
wymianę powietrza.
5.8. GOSPODARKA WODNO-ŚCIEKOWA: WPŁYW NA WODY POWIERZCHNIOWE I
PODZIEMNE; OCHRONA PRZECIWPOWODZIOWA.
W granicach opracowania Potok Służewiecki płynie, na dość krótkim odcinku ok. 100 m, od
przecięcia ul. Dolina Służewiecka do przecięcia ul. Fosy. Następnie jego północna skarpa stanowi
granicę opracowania wzdłuż ul. Przy Grobli i ul. Arbuzowej.
41
Plan dopuszcza się dalszą przebudowę Potoku Służewieckiego opartą na modernizacji jego przekroju
poprzecznego, nadaniu właściwej niwelety oraz przebudowie przepustów, w szczególności przepustu
pod ul. Dolina Służewiecka, w sposób, który będzie zapobiegał okresowemu wylewaniu wód Potoku
Służewieckiego na tereny sąsiednie.
Ponadto plan dopuszcza realizację powierzchniowych zbiorników retencyjnych na terenie C10.ZP.
Powinny one, w razie potrzeby, przejąć nadmiar wód niesionych przez Potok Służewiecki oraz, wraz z
przebudową Potoku Służewieckiego, (a w szczególności jego przepustu pod ul. Dolina Służewiecka
2KDGP oraz jego połaczeniem rurociągiem z przeznaczonym do rekultywacji Stawem Księży),
chronić sąsiednie tereny przed okresowym wylewaniem wód Potoku Służewieckiego. Plan dopuszcza
realizację powierzchniowych zbiorników retencyjnych na pozostałych terenach zieleni urządzonej
(ZP) oraz terenach zieleni osiedlowej (ZZo). Plan ustala wykonanie ujęcia wód z Potoku
Służewieckiego dla połączenia go rurociągiem z przeznaczonym do rekultywacji Stawem Księży
(poza obszarem opracowania planu) w celu zapewnienia dodatkowej, okresowej retencji wód
prowadzonych przez Potok Służewiecki
Powyższe przewidziane w planie działania wyczerpują możliwości oddziaływania planistycznego na
ochronę przeciwpowodziową Potoku Służewieckiego. Należy zaznaczyć, że plan obejmuje swym
zasięgiem jedynie krótki odcinek Potoku, położony jednak w kluczowym miejscu. Stąd zaplanowane
zbiorniki retencyjne w tym rejonie będą istotnym elementem ochrony przeciwpowodziowej.
Należy stwierdzić, że w stosunku do Potoku Służewieckiego plan prawidłowo ustala warunki jego
zagospodarowania pod kątem ochrony przeciwpowodziowej.
Natomiast potencjalne zagrożenia powodziowe z rzeki Wisły są czysto teoretyczne. Wskazany przez
RZGW zasięg potencjalnego zalewu powodziowego wydaje się nie uwzględniać w wystarczającym
stopniu istniejącego zagospodarowania (zabudowy) terenu. Plan prawidłowo przewiduje
zagospodarowanie terenu zagrożonego powodzią. Nie planuje się na tym terenie lokalizacji obiektów
szczególnie wrażliwych, tak ze względu na potencjalną ewakuację ludzi, jak i mogących znacząco
oddziaływać na środowisko.
Nie przewiduje się także takiego wpływu ustaleń planu na wody podziemne, który mógłby w efekcie
oddziaływać negatywnie na środowisko wodne. Teren w obrębie zainwestowania jest skanalizowany,
zaopatrzenie w wodę odbywa się z sieci miejskiej.
Na tych terenach, gdzie ze względów ekologicznych wskazana jest ochrona zasilania warstwy
wodonośnej, plan przewiduje odprowadzanie wód opadowych do gruntu.
5.9. WPŁYW NA STAN CZYSTOŚCI POWIETRZA
Na stan czystości powietrza na terenie objętym planem w dalszym ciągu główny wpływ mieć będzie
ruch samochodowy.
Nie przewiduje się, aby realizacja ustaleń planu mogła spowodować ewentualny dalszy wzrost
zanieczyszczeń powietrza – wprost przeciwnie, przyczyni się on do poprawy stanu w tej dziedzinie.
Plan wyklucza lokalizowanie na omawianym terenie uciążliwych obiektów usług (stacji paliw, stacji
obsługi, itp.).
W zakresie zaopatrzenia w ciepło plan preferuje zdecydowanie zaopatrzenie z miejskiej sieci cieplnej,
a inne dopuszczone sposoby zaopatrzenia w ciepło są całkowicie zgodnie z obowiązującym
„Programem ochrony powietrza dla strefy aglomeracja warszawska”.
5.10. WPŁYW NA KLIMAT AKUSTYCZNY
Zagadnienie klimatu akustycznego na analizowanym terenie ogranicza się do hałasu drogowego (z
tramwajowym). Hałas z innych źródeł (kolejowy, przemysłowy, lotniczy) nie dotyczy analizowanego
terenu.
Plan dokonuje kwalifikacji poszczególnych terenów z punktu widzenia ochrony przed hałasem,
przypisując poszczególnym przeznaczeniom planistycznym odpowiednie ustalenia w rozumieniu
42
ustawy - Prawo ochrony środowiska i przepisów określających dopuszczalne poziomy hałasu w
środowisku.
Znaczącymi źródłami hałasu drogowego na analizowanym terenie są obecnie i pozostaną w
przyszłości:
Al. Sikorskiego i ul. Dolina Służewiecka (ciąg ulic klasy Gp, przewidywany przez m. st. Warszawa
do rozbudowy),
Al. Wilanowska (ulica klasy głównej),
Al. Sobieskiego (ulica klasy głównej).
Na terenie objętym planem przewidywana jest nowa ulica: Nałęczowska-Bis, zbiorcza na północ od al.
Wilanowskiej i Patkowskiego - lokalna na odcinku południowym. Ulica ta w znacznym stopniu
wpłynie na zmniejszenie ruchu na ul. Śródziemnomorskiej.
W otoczeniu ulic ponadlokalnych plan utrzymuje istniejące tereny mieszkaniowe, ustalając dla nich w
zakresie ochrony przed hałasem:
realizację nowej zabudowy zlokalizowanej od strony ulic, w sposób uwzględniający rzeczywisty
poziom hałasu lub potencjalne zanieczyszczenia związane z hałasem i drganiami związane z
planowaną budową lub rozbudową ulic, między innymi poprzez zastosowanie rozwiązań
konstrukcyjno-budowlanych ograniczających uciążliwość akustyczną, a w szczególności przegród
o wysokiej izolacyjności, w budynkach, obiektach i pomieszczeniach przeznaczonych na stały
pobyt ludzi;
zalecenie renowacji akustycznej budynków istniejących, tzn. przebudowę budynku, której celem
jest zabezpieczenie wnętrz budynku przed hałasem i drganiami z zewnątrz, obniżenie lub
tłumienie hałasów i drgań, między innymi poprzez: wprowadzenie okien o podwyższonej
izolacyjności akustycznej, renowację elewacji, przebudowę wnętrz itp.;
w budynkach i lokalach położonych przy ulicach możliwość zmiany funkcji pomieszczeń
mieszkalnych lub innych pomieszczeń o funkcjach chronionych narażonych na hałas na funkcje
biurowe, usługowe, techniczne; od strony ulic należy lokalizować przede wszystkim
pomieszczenia pomocnicze takie jak: klatki schodowe, pomieszczenia higieniczno - sanitarne itp.,
chyba że zastosowane przegrody, izolacje akustyczne i ekrany zapewniają zachowanie
właściwego klimatu akustycznego wewnątrz pomieszczeń;
możliwość wprowadzania zieleni i budynków o funkcjach usługowych i biurowych w pierzejach
ulic, stanowiących izolacje akustyczną dla zabudowy w głębi terenów, zgodnie z ustaleniami
szczegółowymi;
zakaz realizacji nowych funkcji mieszkaniowych i innych dla których określa się dopuszczalne
poziomy hałasu w pierzejach ulic: al. Sikorskiego, ul. Dolina Służewiecka, ul. Jana III
Sobieskiego, al. Wilanowskiej i ul. Nałęczowskiej-Bis,
możliwość realizacji nowych budynków o funkcjach mieszkaniowych wielorodzinnych wzdłuż al.
Wilanowskiej wyłącznie na terenach chronionych przed hałasem przez istniejące ekrany
akustyczne lub w inny sposób zapewniający skuteczną ochronę zabudowy mieszkaniowej przed
hałasem.
W zakresie przeciwdziałania nadmiernej emisji hałasu z ulic ponadlokalnych plan ustala:
przy przebudowie lub remoncie ulicy wprowadzenie rozwiązań technicznych i przestrzennych
sprzyjających ograniczaniu powstawania i rozprzestrzeniania się hałasu i drgań m. in. poprzez
wymianę nawierzchni na cichą, wprowadzenie i uzupełnienie zieleni przyulicznej – szpalerów
drzew i zieleni niskiej pełniących funkcję izolacyjną, zmiany w organizacji ruchu;
w przekroju al. gen. Sikorskiego i ul. Dolina Służewiecka oraz al. Wilanowskiej przewiduje się
(dopuszcza się) stosowanie ekranów akustycznych na odcinkach ulic sąsiadujących z zabudową
mieszkaniową;
zakazuje się rozbudowy jezdni ulic polegających na dodawaniu pasów ruchu; ustalenie nie dotyczy
rejonów skrzyżowań;
w przypadku realizacji linii tramwajowej w ul. Sobieskiego ustala się stosowanie rozwiązań
43
technicznych torowiska tramwajowego ograniczających powstawanie i rozprzestrzenianie się
hałasu i drgań;
Plan zakazuje stosowania ekranów akustycznych na terenie stanowiącym cześć obszaru historycznego
Traktu Królewskiego (dot. ul. Sobieskiego) oraz w projektowanej ul. Nałęczowskiej-Bis.
Plan stwarza więc warunki do właściwej ochrony akustycznej budynków przeznaczonych na stały
pobyt ludzi. W planie szeroko wykorzystano narzędzia jakimi dysponuje planowanie przestrzenne w
sytuacji istniejącej zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie ulic generujących hałas powodujący
przekroczenie standardów akustycznych w środowisku.
Jednak w istniejącej sytuacji, to znaczy przy utrzymaniu klas funkcjonalnych ulic, zwłaszcza
ponadlokalnych (co wynika ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
m. st. Warszawy) oraz przy zrealizowanej już zabudowie mieszkaniowej i usługowej (w tym UZ)
należy prognozować, że na terenach chronionych przylegających do ulic nie będą dotrzymane
standardy akustyczne w środowisku.
Dotrzymanie tych standardów musiałoby się wiązać z obniżeniem hałasu o ponad 10 dB w
porównaniu ze stanem istniejącym.
Dla większości terenów chronionych jest to praktycznie nieosiągalne. Hałas jest bowiem w pierwszej
kolejności pochodną natężenia ruchu, a zmniejszenie poziomu hałasu w środowisku o 10 dB
musiałoby się wiązać – w przybliżeniu – z ośmiokrotnym jego obniżeniem.
Nie zapewnią tego także ekrany akustyczne. Już obecnie bowiem ekrany przy al. Wilanowskiej nie są
zabezpieczeniem w pełni skutecznym (nie ekranują zabudowy wysokiej, wielorodzinnej, zwłaszcza
nowozrealizowanej po południowej stronie ulicy).
Zakaz stosowania ekranów w pasie al. Sobieskiego – podyktowany względami ochrony ładu
przestrzennego – ogranicza możliwości ochrony przed hałasem terenów przyległych, w tym terenu
B3.UZ – Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Jednak i w tym przypadku ekrany nie mogą być
zabezpieczeniem w pełni skutecznym – wynika to z szerokości pasa drogowego oraz wysokości
budynków w sąsiedztwie (m.in. na terenie Instytutu Psychiatrii oraz na terenie mieszkaniowym
B6.MW.
Jedynie w otoczeniu al. Sikorskiego zastosowanie ekranów (dopuszczone planem) może doprowadzić
do obniżenia hałasu do poziomów dopuszczalnych na terenach mieszkaniowych w sąsiedztwie, w tym
na terenie A6.MN przylegającym bezpośrednio do ulicy.
Reasumując – nie ma możliwości zapewnienia w planie miejscowym rejonu ul. Patkowskiego, przy
zastosowaniu wyłącznie narzędzi planistycznych, dotrzymania standardów akustycznych w
środowisku na terenach otaczających ulice ponadlokalne.
Ustalenia planu dotyczące ochrony przed hałasem, zarówno odnoszące się do ulic jak i terenów w ich
sąsiedztwie zawierają katalog wielu działań, które mogą przyczynić się do znaczącego obniżenia
poziomu hałasu w środowisku oraz dotrzymania właściwego standardu akustycznego w
pomieszczeniach w budynkach.
5.11. WPŁYW NA ZAGROŻENIE POLAMI ELEKTROMAGNETYCZNYMI
Nie przewiduje się zagrożenia polami elektromagnetycznymi. Na analizowanym terenie nie występują
ani nie są planowane źródła pól elektromagnetycznych o ponadlokalnym (wykraczającym poza teren
własny) oddziaływaniu ponadnormatywnym. Plan nie dopuszcza nowych napowietrznych linii
elektroenergetycznych.
Istniejąca napowietrzna linia elektroenergetyczna wysokiego napięcia 110 kV przebiegająca przez
teren objęty planem ma wyznaczoną w planie strefę ograniczeń w zagospodarowaniu (strefę
ochronną). Do czasu jej skablowania – co plan zaleca - ustala się zakaz realizacji pomieszczeń
przeznaczonych na stały pobyt ludzi na terenach położonych w strefie ochronnej.
44
5.12. GOSPODARKA ODPADAMI
W wyniku realizacji planu nie przewiduje się powstania żadnych obiektów, z którymi wiązałoby się
wytwarzanie odpadów o rodzajach lub w ilościach odbiegających od typowych odpadów
komunalnych w mieście.
Plan nakazuje wyposażenie wszystkich nieruchomości w zgodne z przepisami urządzenia do
selektywnego gromadzenia odpadów.
Zbieranie i usuwanie odpadów odbywać się będzie zgodnie z regulaminem obowiązującym w gminie.
W tym zakresie na terenie m. st. Warszawy obowiązuje Regulamin utrzymania czystości i porządku na
terenie m. st. Warszawy przyjęty uchwałą Rady m. st. Warszawy nr LXXVII/2427/2006 z dnia
22.06.2006 r.
Plan jest w pełni zgodny z polityką miasta w dziedzinie gospodarki odpadami wyrażoną w
zaktualizowanym „Planie gospodarki odpadami dla m. st. Warszawy na lata 2008-2011 z
uwzględnieniem lat 2012-2015”.
Nie prognozuje się żadnych szczególnych zagrożeń środowiska związanych z odpadami.
6. INFORMACJA O MOŻLIWYM TRANSGRANICZNYM ODDZIAŁYWANIU NA
ŚRODOWISKO
Lokalna skala oddziaływań, brak oddziaływań znacząco negatywnych oraz znaczne oddalenie terenu
od granic kraju powodują, że nie przewiduje się transgranicznego oddziaływania skutków realizacji
planu na środowisko.
7. PRZEWIDYWANE METODY ANALIZY SKUTKÓW REALIZACJI
PROJEKTOWANEGO PLANU
Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz. U. Nr 80 z dnia 10 maja 2003 r., poz. 717, z późn. zmianami):
W celu oceny aktualności studium i planów miejscowych wójt, burmistrz albo prezydent miasta
dokonuje analizy zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy, ocenia postępy w
opracowywaniu planów miejscowych i opracowuje wieloletnie programy ich sporządzania w
nawiązaniu do ustaleń studium, z uwzględnieniem (…) wniosków w sprawie sporządzenia lub zmiany
planu miejscowego.
Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przekazuje radzie gminy wyniki analiz, o których mowa w ust.
1, po uzyskaniu opinii gminnej (…) komisji urbanistyczno-architektonicznej, co najmniej raz w czasie
kadencji rady. Rada gminy podejmuje uchwałę w sprawie aktualności studium i planów miejscowych,
a w przypadku uznania ich za nieaktualne, w całości lub w części, podejmuje działania, o których
mowa w art. 27 ustawy.
Przy podejmowaniu uchwały, o której mowa w ust. 2, rada gminy bierze pod uwagę w szczególności
zgodność studium albo planu miejscowego z wymogami wynikającymi z przepisów art. 10 ust. 1 i 2,
art. 15 oraz art. 16 ust. 1.
Wskazane w pkt. 3 przepisy dotyczą m.in. uwzględniania w miejscowych planach zasad ochrony
środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego.
Tak więc w przypadku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego istnieje określona
ustawowo procedura pozwalająca przeanalizować i ocenić skutki jego realizacji.
45
8. PROPOZYCJA ROZWIĄZAŃ OGRANICZAJĄCYCH NEGATYWNE ODDZIAŁYWANIA
NA ŚRODOWISKO.
Z przeprowadzonych analiz nie wynika potrzeba proponowania innych, niż zastosowane w
omawianym planie, rozwiązań alternatywnych ograniczających negatywne oddziaływania na
środowisko.
Plan prawidłowo określa ramy przestrzenne dla inwestycji na tym terenie oraz ustala szeroki katalog
działań z zakresu ochrony środowiska.
Szczegółowe rozwiązania techniczne będą w poszczególnych przypadkach przedmiotem analiz na
poziomie realizacji przedsięwzięć. Dotyczy to przede wszystkim tras komunikacyjnych (nowych i
przebudowywanych ulic, linii tramwajowej), dla których, zgodnie z odrębnymi przepisami, będą
przeprowadzane oceny oddziaływania na środowisko.
9. PODSUMOWANIE - STRESZCZENIE
Analizowany plan ma - w przewadze - charakter planu porządkowania urbanistycznego
dotychczasowego zainwestowania. Planowane przekształcenia dotychczasowego zainwestowania są
raczej niewielkie, ograniczone przestrzennie do izolowanych terenów.
Jedyną większą nową inwestycją będzie realizacja ul. Nałęczowskiej-Bis.
W poszczególnych dziedzinach i komponentach środowiska prognozę wpływu można podsumować
następująco:
DZIEDZINA,
KOMPONENT
ŚRODOWISKA
PROGNOZA SKUTKÓW WPŁYWU USTALEŃ PLANU
Powierzchnia ziemi -
rzeźba terenu
Na całym terenie rzeźba bez cech szczególnych. Wpływ lokalny, mało znaczący.
Powierzchnie biologicznie
czynne
Przy całkowitej realizacji planu powierzchnie biologicznie czynne ulegną powiększeniu w związku z
ustaleniem wymaganych wskaźników dla terenów, na których można przewidywać wymianę
zabudowy.
Grunty, w tym kopaliny Wpływ pomijalnie mały, lokalny. Kopalin brak.
Gleby Gleby rolnicze nie występują.
Wody powierzchniowe Nie przewiduje się oddziaływania.
Wody podziemne Nie przewiduje się zauważalnego wpływu.
Klimat, w tym warunki
przewietrzania.
Wpływ na warunki klimatu lokalnego pomijalny
Powietrze Ponadlokalne oddziaływania związane będą z funkcjonowaniem tras komunikacyjnych o znacznych
natężeniach ruchu. Nie ma podstaw do prognozowania, że wystąpią przekroczenia stężeń
dopuszczalnych.
Roślinność Szata roślinna w zdecydowanej większości pozostanie w stanie takim jak obecnie.
Ubytki roślinności związane z nowymi inwestycjami kubaturowymi będą miały charakter lokalny i
nie obejmą najwartościowszych na tym terenie elementów szaty roślinnej.
Świat zwierzęcy Nie przewiduje się znaczącego wpływu. Walory i zasoby środowiska w tej dziedzinie są
zachowywane.
Korytarze ekologiczne Na analizowanym terenie nie ma stwierdzonych ani potencjalnych korytarzy ekologicznych.
Obszar Natura 2000 Obszary Natura 2000 w znacznym oddaleniu. Nie przewiduje się znaczącego negatywnego
oddziaływania.
Inne obszary prawnie
chronione
Plan w pełni uwzględnia ograniczenia wynikające z Warszawskiego Obszaru Chronionego
Krajobrazu. Nie przewiduje się wpływu na formy ochrony przyrody występujące poza terenem
objętym planem.
Krajobraz Podstawowe walory krajobrazu, zarówno naturalnego jak i kulturowego, zostają zachowane.
Klimat akustyczny Ustalenia planu stwarzają warunki do możliwie skutecznej ochrony przed hałasem komunikacyjnym.
Nie ma jednak praktycznej możliwości zapewnienia poprzez plan miejscowy osiągnięcia
wymaganych standardów akustycznych na terenach przylegających do ulic ponadlokalnych.
Zagrożenie odpadami Nie przewiduje się szczególnych, innych niż typowe dla terenów zurbanizowanych, oddziaływań na
środowisko w tej dziedzinie.
Zagrożenie polami
elektromagnetycznymi
Nie przewiduje się oddziaływania.
Zabytki i dobra kultury Wszystkie zabytki i dobra kultury występujące na analizowanym terenie są zachowywane i poddane
ochronie.
46
Generalnie stwierdza się, że:
Planowane zagospodarowanie nie będzie miało znaczącego negatywnego wpływu na przyrodnicze
obszary chronione, w tym na obszary Natura 2000,
Ustalenia analizowanego planu - w świetle wcześniejszych i nadrzędnych decyzji - są, z punktu
widzenia ochrony środowiska i ochrony przyrody, sformułowane prawidłowo. Zawarto w nich
wielokierunkowe i realne z punktu widzenia planistycznego, zabezpieczenia przed niekorzystnym
oddziaływaniem planowanego zainwestowania na środowisko,
Plan zapewnia warunki do utrzymania i poprawy standardów środowiskowych warunków życia na
terenach zabudowy mieszkaniowej poprzez utrzymanie terenów otwartych oraz względnie
wysokiego pokrycia zielenią terenów zabudowanych o charakterze osiedlowym,
Plan stwarza warunki do ochrony i wzbogacenia terenów zieleni publicznej i zadrzewień
przyulicznych.
Plan stwarza warunki do ograniczenia podstawowej uciążliwości na tym terenie, jaką jest hałas
komunikacyjny. W planie wykorzystano wszystkie narzędzia, jakimi w tej dziedzinie może
dysponować miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
Nie stwierdza się, aby jakiekolwiek prognozowane oddziaływania planu na środowisko mogłyby
mieć charakter oddziaływań znaczących.
Reasumując, plan jest zgodny z przepisami prawa w zakresie ochrony środowiska i ochrony przyrody
- zarówno obowiązującymi powszechnie, jak i lokalnymi.
Nie ma potrzeby wskazywania innych ustaleń, niż zawarte w planie.
47
10. MATERIAŁY WEJŚCIOWE
10.1. MATERIAŁY PODSTAWOWE:
Projekt Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ul. Patkowskiego, w tym:
tekst planu
rysunek planu w skali 1 : 1000
(opracowanie: DAWOS Sp. z o.o., arch. K. Domaradzki),
Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe dla potrzeb opracowania projektu Miejscowego
Planu Zagospodarowania Przestrzennego rejonu ul. Patkowskiego dzielnic Mokotów/Ursynów m.
st. Warszawy”. Oprac. Dr inż. Konrad Podawca. Warszawa, grudzień 2009 r.
10.2. WYBRANE MATERIAŁY UZUPEŁNIAJĄCE I POMOCNICZE; ŹRÓDŁA
INFORMACJI
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy
zatwierdzone uchwałą Nr LXXXII/2746/2006 Rady m.st. Warszawy z dnia 10 października 2006
r., zmienione w 2010 r.
Mapa akustyczna Warszawy 2007. http://mapaakustyczna.um.warszawa.pl/
Lorenc H., Mazur A. Współczesne problemy klimatu Warszawy. IMGW, Warszawa 2003
Opracowanie ekofizjograficzne do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego miasta stołecznego Warszawy. Biuro Naczelnego Architekta Miasta. Miejska
Pracowania Planowania Przestrzennego i Strategii Rozwoju. Warszawa 2006.
Program ochrony powietrza dla strefy aglomeracji warszawskiej. Rozporządzenie Wojewody
Mazowieckiego nr 67 z 24.112.2007 r (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 269 poz.9320);
Program ochrony środowiska dla m.st. Warszawy, grudzień 2005;
Roczna ocena jakości powietrza w Woj. Mazowieckim. Raport za rok 2007 r. WIOŚ w Warszawie,
marzec 2008r;
Tereny otwarte w Warszawie - oprac. Instytutu Miasta 1991 r.
Jan Chojnacki. Zróżnicowanie przestrzenne roślinności Warszawy. Wydawnictwa Uniwersytetu
Warszawskiego. Warszawa 1991 r.
Atlas fizjograficzny Warszawy. Opracowanie WPG 1982 - 1984.
Klimat obszarów zurbanizowanych. IGPiK. 1990 r.
Aktualne informacje ze strony internetowej Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony
Środowiska,
Ponadto przy sporządzaniu prognozy uwzględniono obowiązujące akty prawne, zarówno szczebla
krajowego jak i wojewódzkiego.