magazien smakelijk 2014
DESCRIPTION
ÂTRANSCRIPT
magaZIENsmakelijk 2014
Een eigen plek
Trots op
Eigen kracht
Ruimte om te leren
oor je ligt het MagaZIEN ‘nieuwe stijl’. In dit kwartaalblad proberen
wij de lezers zo goed als mogelijk op de hoogte te houden van de
veranderingen in de zorg en van ‘het reilen en zeilen’ van onze
organisatie. ‘Klantwaarden’ en ‘Eigen kracht’ zijn hierin belangrijk onderwerpen.
Wat vind jij belangrijk en wat kun jij zelf? De antwoorden op deze vragen kun
jij terug vinden in de manier waarop de mensen die werken bij Lunet zorg
met jou omgaan.
Het MagaZIEN wordt vier keer per jaar gratis verstuurd naar cliënten,
cliëntvertegenwoordigers en vrijwilligers. De mensen die het blad maken
vinden het belangrijk om te weten wat je van het MagaZIEN vindt. Dat zou
je ook ‘Klantwaarden’ kunnen noemen. Als jij ons vertelt of je het een leuk
blad vindt of hoe het anders zou moeten, kunnen wij daar rekening mee
houden. Dan ben je met elkaar in gesprek. En als je goed luistert naar elkaar,
kan iedereen er alleen maar beter op worden. Of niet dan?
Wil je reageren dan kan dat via de mail, post of telefoon.
mail: [email protected]
post: Magazien, postbus 270
5600 AG Eindhoven
telefoon: 088 551 5000
Veel (voor)leesplezier!
Wat vind jij belangrijk?
V
OVEr magaZIEN
MagaZIEN is een tijdschrift
voor mensen met een
beperking en hun directe
sociale netwerk (familie
en vrijwilligers).
MagaZIEN wordt vier keer
per jaar gratis verstuurd.
MagaZIEN
Postbus 270,
5600 AG Eindhoven
088 551 5000
www.lunetzorg.nl
Redactie MagaZIEN
Jan van Gestel
Paul Janssen (eindredacteur)
Emmely Plas
Karin Seijdell
Vormgeving
Wapenfeit
Drukwerk
Drukkerij Vos, Gemert
Cover
Tom Verhagen,
gastheer ’t Bint
in Oirschot
3
De veranderingen van 2014
Ouders laten van zich horen
Anders en slimmer georganiseerd
Coach
rob de boswerker
Ik ben er best trots op
Welkom ik ben uw gastheer bij ’t Bint
Nieuwe tuin, oud gevoel
LUCA meet cliënt tevredenheid
Doen!
Wijziging postadressen
Het verhaal van Puk en Danielle
Kijken naar beperkingen geeft ook
mogelijkheden
Laat je mooste wensen uitkomen
Waar gaan we naar toe?
Minder kletsen, meer praten
Vrijwilligerswerk nog
belangrijker
4
6
10
12
14
16
18
20
22
23
23
24
26
28
30
32
34
In ditmagaZIEN
4 6
14 16
24 26
28 34
mdat de zorg steeds duurder
wordt, wil de overheid de zorg
anders gaan inrichten. De zorg
door vrijwilligers en familie (mantel
zorgers) wordt steeds belangrijker.
De overheid noemt dat informele zorg.
De grenzen van de zorg voor verschillen
de doelgroepen en leeftijden vervagen.
Als samenleving gaan we richting alge
menere voorzieningen in de buurt voor
burgers die om bepaalde ondersteuning
vragen. De verschillen tussen ouderen,
gehandicapten en thuiszorg worden
kleiner. We zullen steeds vaker en inten
siever met andere partners in de zorgke
ten samenwerken. Doel: wat het beste
en efficiëntste is voor de cliënt. Dat moet
echter ook veel minder gaan kosten. Alle
veranderingen gaan gepaard met lagere
budgetten. Technologie speelt daarin een
steeds grotere rol; om slimmer te leven,
ODe veranderingen van 2014Ruim honderd jaar geven we zorg aan mensen
met een verstandelijke beperking in de regio
Eindhoven en De Kempen. De komende jaren
krijgen we te maken met flinke veranderingen
in de financiering van de zorg. Om daarop voor-
bereid te zijn en er slim mee om te kunnen gaan,
hebben we een koers uitgestippeld tot 2017.
Met dit strategisch plan laten we zien dat we
voorbereid zijn op de toekomst en onze zorg- en
dienstverlening zodanig inrichten dat ze passen
binnen nieuwe wetgeving en financiering.
In november kwamencliënten, ouders en medewerkers
bij elkaar om te praten overde veranderingen in de zorg.
magaZIEN • 4
voor efficiënte ondersteuning en om de
kosten te beheersen.
Wmo
Nog lang niet alle ingrepen zijn definitief
wettelijk vastgelegd, maar de belangrijk
ste vormen zijn duidelijk. Vanaf 2015 zijn
gemeenten verantwoordelijk voor de be
geleiding en dagbesteding van cliënten
die zelfstandig thuis wonen. Dat staat in
de Wet maatschappelijk ondersteuning
(Wmo). Gemeenten bepalen dus zelf hoe
ze kwetsbare inwoners ondersteunen.
Daar is ook minder geld voor. Het bud
get wordt gekort met minstens 25%.
AWBZ
Ook de Algemene Wet Bijzondere Ziekte
kosten (AWBZ) verandert en gaat de ko
mende jaren gepaard met bezuinigingen
van 4 tot 10% of misschien zelfs hoger.
Bestaande verblijfscliënten kunnen
bij Lunet zorg blijven wonen. Nieuwe
cliënten komen alleen vanaf een hoog
zorgzwaartepakket 3 (ZZP3) in aanmer
king voor zorg in een instelling.
Jeugdwet
De jeugdzorg wordt per 2015 onder
een nieuwe Jeugdwet gebracht.
Voor Lunet zorg betekent dit dat
de zorg voor cliënten onder de 18
(of 23) jaar dan grotendeels valt
onder verantwoordelijkheid van de
gemeenten. Over deze jeugdwet
zijn met name voor jeugd met een
verstandelijke beperking nog erg
veel onduidelijkheden. Op de website
van de VGN is de meest actuele stand
van zaken te lezen.
De veranderingen van 2014
UitblinkenGrote veranderingen dus.
De beste manier om die met
vertrouwen aan te pakken, is
uitgaan van waar we sterk in
zijn, doen waar we goed in
zijn. Daarom hebben we onze
missie samen met cliënten,
hun vertegenwoordigers en
medewerkers scherper gefor
muleerd: Lunet zorg onder
steunt mensen bij het verster
ken van hun eigen kracht.•
Anders in 2015Als jij in een woning van
Lunet zorg woont, zal er in
2014 niet zoveel gaan ver
anderen. Daar zijn weinig
bezuinigingen. Maar Lunet
zorg mag niet meer cliënten
aannemen. Alleen als er
iemand weggaat. Als je zelf
een huis huurt of je woont bij
je ouders gaat er op 1 januari
2015 wel wat veranderen.
Dan begint de Wet maat
schappelijke ondersteuning
(Wmo). De gemeente gaat
dan voor die cliënten de zorg
regelen. Om dat allemaal
goed te laten verlopen moet
er nog veel gebeuren. We
weten niet hoe gemeenten
dit willen gaan doen. Lunet
zorg vindt het belangrijk
dat cliënten straks geen last
krijgen van de overgang naar
gemeenten. Daarom kijken
we goed of de gemeenten
dit goed regelen. Als het niet
goed loopt zullen we kijken of
we cliënten kunnen helpen.
5
Mijn zoon Koen woont hier sinds twee jaar.
Het contact met de ouders van bewoners
bij Kerkebogten is goed. Eigenlijk is over
alles te praten. En ook met de begeleiding
verloopt de samenwerking heel natuurlijk.
Ik noem ze wel eens ooit ‘gedegen opgevoede
meisjes uit de dorpen’. Ik hoop niet dat ik
hen hier mee kwets, maar wat ik zie is een
groep werkers jonge frisse grieten samen
met vrouwen met levenservaring die bij
elkaar in een prachtige balans warme,
betrokken en zorgvuldige ondersteuning
bieden. Wat kan een moeder nog
meer wensen?
Magriet Gerits
In gesprek
Mijn thuisIk kom er eigenlijk nooit op bezoek, en toch
ga ik elke dag langs. Zo voel ik dat tenmin
ste, want als ik er naar toe ga om koffie te
drinken met de bewoners, dan zet ik ook de
koffie, schenk ‘m in en kijk ik in de kast voor
een lekker koekje. Bezoek doet zoiets niet.
Maar behalve dat ik graag naar mijn zoon
Kay en zijn huisgenoten ga, zie ik ook wel
dat zonder ons aandeel er niet altijd aan
alles voldaan kan worden. Ik ga bijvoorbeeld
ook mee naar de dagbesteding, want
behalve dat ik het super vind om te doen
zijn ook daar veel ‘handen’ nodig. Zonder de
inbreng van ouders of familie, zou die dag
besteding er echt anders uit zien. Als er dan
één van de deelnemers naar het toilet moet,
blijft de rest moederziel alleen achter.
Matthy Kuijken
magaZIEN • 6
Ouders laten van zich horen
ebben wij vanaf het begin
zo’n vijf jaar geleden de
mogelijkheid om mee te
praten en te denken gegéven of hebben
ouders die destijds gewoon gepakt. Ik
weet het eigenlijk niet,” vertelt Marianne
Kuijpers, hoofd WBC Eersel (tot 1 maart).
“Het zal wel een combinatie van beide
zijn. Het belangrijkste is dat het er is.
Het zijn nou eenmaal geen ouders die
de zorg zomaar uit handen geven. Een
moeder komt elke dag de was vouwen.
Ouders hebben creatieve ideeën en die
voeren ze ook uit. Familieleden bespre
ken de dagelijkse zorg tijdens een kopje
thee en goede veranderingen of kleine
aanpassingen worden vrijwel direct
overgenomen in de dagelijkse praktijk.
En andersom werkt het ook zo,” vervolgt
Marianne. “Praktisch zijn en openstaan
voor anderen kunnen de zorg inhou
delijk verbeteren, maar we willen ook
methodisch en wetenschappelijk onder
bouwd te werk gaan. Niet zomaar iets
doen, maar meetbare kwaliteit leveren.
Dat scoort ooit niet meteen, maar heeft
een langere adem nodig. Als je dat
aan de bewoners en hun familieleden
uitlegt, is daarvoor ook alle begrip en
support. Elkaars kwaliteiten worden op
die manier optimaal benut.”•
”H
In de wijk Kerkebogten in Eersel wonen aan de Poten 85 vijf jonge mensen met een licht verstandelijke beperking en een lichamelijke beperking. Jonge mensen die zelf heel goed weten wat ze willen, maar vaak door hun lichamelijke beperking niet alles alleen kunnen.
• Eigen keuzes
kunnen maken
• Geborgenheid
(mijn thuis)
• Een groep die bij mij past
• Hechten aan de groep
en begeleiders
• Huiselijke omgeving
(herkenbare dingen,
eigen dingen, eigen
omgeving mogen maken)
• Eigen plek met privacy
• Speciale momenten
beleven (piekmomenten)
• Bezoeken en contacten
• Speciale familie-
momenten meebeleven
• Beleven, dingen doen
op mijn niveau
• Mezelf ontwikkelen
Wat vind jij als cliënt belangrijk?
7
KLANtWAArDENWe willen het leven en werken binnen
Lunet zorg beter en mooier maken.
Daarom hebben we in 2013 aan jullie
gevraagd wat daarvoor belangrijk is.
Dat noemen we ‘Klantwaarden’. Met
deze klantwaarden gaan we aan de
slag. We gaan met jou in gesprek om te
kijken wat goed gaat en wat beter kan.
• Wat de cliënt zelf wil
• Ontzorgd worden
• Een deel van de zware
last over kunnen laten
aan anderen
• Ruimte voor eigen leven
• Gemoedsrust (weten
dat het goed gaat met
de cliënt)
• Betrokkenheid bij de zorg
aan de cliënt
• Mede verantwoordelijk
blijven
• Meedenken, meebeslissen
• Serieus genomen worden
• Mee doen in de zorg
• Kennen en gekend
worden (medecliënten,
begeleiders, andere
vertegenwoordigers)
• Bezoeken en contacten
• Speciale momenten
meebeleven
Wat vind jij als familielid
belangrijk?
• Wij hebben nu meer tijd voor eigen zaken en andere kinderen.
• We geven de zorg niet echt uit handen. We willen zelf daarin betrokken
blijven, ook in de beslissingen die genomen moeten worden.
• Je geeft als ouder advies, dan verwacht je dat dit overgenomen wordt.
• Het samen beleven van activiteiten zoals bijvoorbeeld Sinterklaas en
Kerstmis vinden wij zeer waardevol.
• Prettig om op een warme wijze ontvangen te worden.
• Een gezamenlijke band rondom de zorg, ook tussen ouders onderling
en met personeel.
• Dichter bij huis is fijner voor de familie zodat ze eerder op bezoek
kunnen komen.
• Vertrouwen en respect moeten wederzijds aanwezig zijn.
• We voelen ons als ouders betrokken bij de zorg.
Het samen doen is erg belangrijk.
Familie zegt:
• Snel actie ondernemen bij gezondheidsproblemen vind ik belangrijk
zodat ik dan sneller gerustgesteld kan worden.
• Belangrijk dat ik, wat ik zelf kan, ook zelf wil doen.
• Je thuis voelen bestaat voor mij uit sfeer, gezelligheid,
met elkaar praten, humor en aandacht.
• Een plek die vertrouwd is voor mij, waar de medewerkers mij kennen
en ik hen.
• Een plek waar ik gelukkig mag en kan zijn.
• Respect voor degene die de zorg uitvoert.
• Dat ik mag zijn wie ik ben en ik kan groeien en me kan ontwikkelen.
• Het oog wil ook wat.
• De begeleiding moet betrokken zijn en belangstelling tonen.
• Het gevoel moest kloppen.
• Het zou fijn zijn om zo lang mogelijk hetzelfde personeel te behouden.
Bewoners zeggen:
magaZIEN • 8
Meedoen
Veranderingen binnen de zorg? Daarover wordt
hier goed gecommuniceerd. Er zijn hierover
aparte bijeenkomsten geweest. Rode lijn hierin:
het wordt minder en we hebben jullie nodig.
Voelt dit als een verplichting? Nee hoor, in die
zin zijn mijn vrouw Irene en ik al 27 jaar mantel
zorger van onze zoon Casper. Het hoort bij het
vak ‘Vader en moeder’ en het geeft ook nog eens
plezier en energie. Maar ‘ouderlijke handen uit de
mouwen steken’ kent ook zijn grenzen. In pro
jecten zoals ‘Uitblinken’ wordt steeds maar weer
gehamerd op de wisselwerking tussen professio
nals en mantelzorgers. Voorwaarde voor die wis
selwerking is dat je vanuit beide partijen genoeg
inbreng hebt. Het mag dus niet zo zijn dat onder
het mom van efficiency aan de professionele kant
steeds meer afgehaald wordt en dat daarmee de
kwaliteit minder wordt. Volgens mij blink je goed
uit als je met verstand van zaken kijkt wat cliën
ten nodig hebben en hoe je je middelen, tijd en
personeel daarop inzet. Een goede zet destijds
bij Kerkebogten is geweest om de dagbesteding
niet te scheiden van wonen. Dat bespaart een
enorme hoeveelheid vervoersbewegingen. Het is
ook goed dat familie bij die dagbesteding helpt.
Maar dat betekent niet dat de enige professio
nele kracht hoe goed bedoelt ook een stagiaire
is. Dat hebben we als ouders besproken met de
begeleiding en daar zijn afspraken over gemaakt.
Houd je aan die afspraken; dan blink je uit.
ton de Kok
9
Luisteren naar jouw verhaalLunet zorg denkt na over de toekomst. Voor die toekomst
hebben we een plan gemaakt. Daarin staan heel veel
dingen zoals:
• Teams worden kleiner
• Teams mogen meer zelf besluiten
• Er worden oplossingen bedacht om de zorg beter te
maken en betaalbaar te houden
• Er komen minder regeltjes
• De naam WBC (woonbegeleidingscentrum) verdwijnt
In gesprekOm de teams goed hun werk te laten doen, heb je ook
andere mensen nodig. Die zorgen bijvoorbeeld dat er
voldoende geld is om alles te betalen. Een ander gaat
weer praten met de gemeenten, of met de mensen van
het taxivervoer. Deze mensen zijn de directeuren en
managers. Dit zijn ook vaak de mensen die beslissingen
nemen. Maar dat willen ze niet doen zonder eerst naar
jouw verhaal te luisteren. In gesprek gaan wordt daarom
heel belangrijk. Voor cliënten en hun vertegenwoordigers
betekent dat zij goed moeten vertellen aan de begeleider
wat er goed gaat en wat er beter kan. Die cliëntbegeleider
vertelt dit weer aan de manager en zo komt het bij een
directeur. Als deze directeur dan een beslissing neemt,
weet hij dat jij hier blij van wordt.
Hoe lees jeeen organisatieschema?• De functie van hoofd verdwijnt. Het hoofd gaat ergens
anders werken binnen Lunet zorg
• Teams krijgen hulp van een coach
(kijk maar op bladzijde 12 en 13)
• Een manager is de baas van een groep van teams
• Er zijn acht directeuren. Vier directeuren Zorg en vier
andere directeuren
• De acht directeuren en de Raad van Bestuur zijn samen
het managementteam
magaZIEN • 10
Eigen kracht wordt belangrijk. Dat is zoveel
mogelijk zelf doen en zelf oplossingen zoeken
voor de dingen die je moeilijk vindt.
RAAD VAN BESTUURLoet Smeets
Secretaris RvB
Secretariaat RvB
Communicatie
Interne Audit
GezondheidscentrumCarlo Raaijmakers
GedragHenk van der Burgt
SeniorenJos van Oorschot
SomatiekTina van Gorp
Bedrijfsbureau Tina van Gorp
Ambulante zorgCoby Beerens & Robert Keeris
Dagbestedingvacature
Kind & JeugdMarianne Kuijpers
Nachtzorg in zorgcirkels
Strategie & Verkoop
Robert Slaghuis
ICT & FacilitiesHenk van Heffen
HRMMarianne Verschuuren
FinanciënMarijn Rasenberg
WestGerry Maas
OostJos Meulenbroeks
EindhovenIne Berkers
Cliëntbureau
Projecten
Specialistische zorg
Ellen Boumans
Wonen & Zorg
Stephan Bodde
Ambulante zorg & Dagbesteding
Frans Verdonck
Nieuwe dienstverleningCaroline Schipper
11
Dir
ecte
ur
Man
ager
p 1 maart vervalt de functie van hoofd. Wat zij altijd deden wordt deels overgenomen door
managers en deels door de teams zelf. Elk team krijgt een coach. Voor sommigen een nieuw
gezicht, voor anderen een oude bekende. Coaches begeleiden de teams in het heel goed
worden in het ondersteunen. De coach zorgt er ook voor dat begeleiders meer zelf kunnen en mogen
besluiten. En dat is fijn want als jij een vraag hebt, heb je veel sneller een antwoord. Een coach helpt ook
bij het goed draaien van een team en het vergroten van de rol van informele zorg in de teams.
Een aantal coaches dient nog nader bepaald te worden. •
Elk team krijgt een coachO
magaZIEN • 12
GedragJan Driessen
• Perelaer 8 en 9• Perelaer 15• Steenselwijk 3 en 4• Steenselwijk 5 en 6
Mieke van Deursen• Nuenenseweg 5 boven• Short Stay Unit• Steenselwijk 9 en 10
Arie van Gerwen • Perelaer 11 en 13• Perelaer 16 en 17• Steenselwijk 7 en 8• Dagbesteding Complex Donksbergen
• Dagbesteding Steenselwijk 1 en 2
Angeline van Hout • Perelaer 64 en 65 (Eck.Beukenl. 63)
• Eck.Beukenlaan 61 en 62• Uitwijk• Hulselstraat 23
Isabelle van Lieshout• Dagbesteding Complex Eckartdal
• Duizelwijk 1• Duizelwijk 2• Duizelwijk 3• Duizelwijk 4
SomatiekMarysia van Leuken
• Omloop 34• Lindenpad 57• Lindenpad 58• Tiendschuurpad 46• Tiendschuurpad 47• Dagb. Belevingsgericht Eckartdal
• Vrije Tijd Eindhoven• Vrije Tijd Kempen
Nannette van Maris • Knegselwijk 3• Knegselwijk 5• Knegselwijk 68• Knegselwijk 7a• Knegselwijk 7b• De Poten 24• De Poten 8587• Dagbesteding Eerselstraat 4a• Dagbesteding Gebint 71• Dagbesteding Knegselwijk 4• Dagbesteding BAC (beweging)
• Beweging Eckartdal
GezondheidscentrumNils Venema en Miranda Stellink
• Gedragsdeskundige dienst• Paramedische dienst• Medische dienst• Geestelijke verzorging
SeniorenFrans van der Velden
• Omloop 42/ Daalweg 43• Daalweg 44/ Omloop 45• Laan van Eckart 83• Laan van Eckart 84• Knegselstraat 24 en 25 (+ coach: Marie-José Weyden)
Jos van Leeuwen• Lindenpad 51 en 52• Lindenpad 53 en 54• Lindenpad 68 t/m 71+73• Neterselstraat 13 en 14• Dagbesteding Regulier Eckartdal
• Dagbesteding Koetshuis/Ontm.centr.
• Dagbesteding Buitenactiviteiten
• Dagbesteding Regulier Donksbergen 4
Berthy Boudewijns• Lindenpad 67• Omloop 35• Omloop 36• Eerselstraat 1• Eerselstraat 2• Eerselstraat 3• Eerselstraat 4• Dagbesteding Regulier Donksbergen 1
• Dagbesteding Regulier Donksbergen 2
• Dagbesteding Regulier Donksbergen 5
Patrick Alvares • Kasteelweg 1/Rosarium 2• Lindenpad 48 en 49• Laan van Eckart 81• Laan van Eckart 82• Omloop 33• Wintelrestraat 28 en 29• Dagbesteding Regulier Donksbergen 3
13
Eindhoven Carin Schoemaker
• Johan Buijslaan Eindhoven• Acht Eindhoven• Woensel Zuid 1 Eindhoven• Woensel Zuid 2 Eindhoven
Maria Evers• Laagstraat Eindhoven• Hoogstraat Eindhoven• Wouwermanstraat Eindhoven
• Dommelhoefstraat 10 Eindhoven
Harrie Lemmens• Hubertusstraat Eindhoven• Van Ostadestraat Eindhoven
• Zwaluwstaart Eindhoven• W.Schorerstraat Eindhoven
• Strijp Eindhoven
Dannie Driedijk• Vlinderbuurt Eindhoven• Woensel Noord Eindhoven• Aquariuslaan Eindhoven• Weverstraat Eindhoven• Spicapad Eindhoven
WestAnnie van Overbeek
• Oirschot• Ambachtslaan Veldhoven• Roerenmaker Veldhoven• Torendreef Bladel
Wies Goedhart• Voortseweg 4 Eersel• Voortseweg 2 Eersel• Genestetlaan Bladel• Hoefblad Hapert• Doolandweg Bladel• Koperwiek Eersel
Lisette van Hoof• Alb. Thijmlaan Bladel• Helmkruid Bladel• Gildestraat Duizel• Gebr. Hoeksstraat Eersel• Dijk Eersel
OostArie van den Boomen
• Annagildelaan Nuenen• Heuvel Geldrop
Marian Douven• Kempakker Bergeijk• Nieuwstraat Bergeijk• Zonnebloemstraat Bergeijk• Romeinsestraat
Cranendonck• De Vroonhof Cranendonck
Daniël Driessen• Ruys de Beerenbrouckstraat Valkenswaard
• Wollegrasstraat Valkenswaard
• Mgr. Zwijsenstraat Valkenswaard
• Europalaan Valkenswaard• Scottstraat Valkenswaard
Ambulante zorgWSP = WijksteunpuntIne Knuever
• WSP 3 Tongelre & Stratum• WSP 5 Valkenswaard• WSP 6 Cranendonck• WSP 7 Bladel & Reusel• WSP 8 Eersel• WSP 9 Bergeijk
Tine Vromans• WSP 1 Binnenring• WSP 2 Woensel Pluspunt• WSP 4 Gestel• WSP 10 Geldrop & Nuenen
Paul Coppelmans• Zorgcirkels
DagbestedingFrans Paridaans
• Dagbesteding Wisselstroom
• Dagbesteding ‘t Areven• Dagbesteding Voederhuisjes De Kempen
• Dagbesteding Werkcentrum Eindhoven
• Dagbesteding ‘t Laar• Dagbesteding Donkse Hoef
• Inkoop Dagbesteding
Marijke Löwenthal
• Dagbesteding Begeleid Vrijwillig Werken
• Dagbesteding Run at Work
• Dagbesteding Henrica• Dagbesteding Kunst & Ko• Dagbesteding Driester• Leercentrum Eindhoven• Leercentrum Kempen• Dagbesteding Werkschuur Bergeijk
• Dagbesteding Budel• Dagbesteding Schepenhuis
• Dagbesteding Bergeijk
Harrie Wenting• Dagbesteding PIT en kunstuitleen
• Dagbesteding Pannenhoef
• Dagbesteding Halvemaanstraat
• Dagbesteding Tussen de Molens
• Dagbesteding De Spaken• Dagbesteding De Biezenrijt
• Dagbesteding Oirschot
Kind & JeugdRia Jansen
• Logeerhuis Dommelen• Logeerhuis Bon Bini• Logeerhuis Luna• Logeerhuis Donksbergen• Hapertwijk 5• Gezinshuis Tilburg• Gezinshuis Reusel• Gezinshuis Eindhoven• Gezinshuis Heythuysen• Gezinshuis Duizel• Opvang• Grassijsje Eindhoven
Ine Daamen• Ambulante zorg• Kindzorg Vuurtoren• Kindzorg Koraal• Kindzorg Tomteboe
rob de boswerker
in de pauze op het werk - bij ons heet dat de schaft - teken ik schetsboeken vol
met tractors met allerhande soorten aanhangers
erachter
Ik hou van de natuur. In het voorjaar heb je van die mooie knoppen aan de bomen, in de zomer word ik blij als de zon door de bomen schijnt en in de herfst heb je weer van die prachtige kleuren. Maar het mooiste seizoen vind ik wel de winter. Sneeuw op de velden, doorhangende takken en het liefst twintig graden vorst. Dat geeft me een fijn gevoel, alsof je in de diepvries zit. Ik hou van kou. En van werken in die kou, van aanpakken, ertegenaan.Rob Braken, boswerker bij de Werkschuur
ik ben begonnen met
het kloven van het hout, dan sla je met een bijl
korte boomstammetjes in vier stukken
maar nu doe ik ook bomen
omzagen en kortzagen, snoeien en met de bosmaaier
het gras en het kreupelhout
maaien
en dat doe ik tegenwoordig
helemaal alleen,daar heb ik jan niet bij
nodigmagaZIEN • 14
ze kunnen me gerust de bossen in sturen met een bosmaaier of een
kettingzaag. ik doe m’ n ding en dat doe ik goed
ik hou van werken in
de kou
en van aanpakken, ertegenaan
werken bij de werkschuur
past echt bij mij
met gaatjes boren
maak ik een insectenhotel
werken in de bossen is geweldig. de geuren, de seizoenen en dan die ruimte. mijn begeleider jan stelt elke ochtend ons zelf weer de vraag: waar zullen we vandaag eens
gaan werken? dat geeft je toch een geweldig gevoel?
15
Een horizon is eeuwig. Seizoenen gaan gewoon door en
de band tussen mensen en natuur is iets van alle tijden. Dat zijn
de thema’s in mijn schilderijen, want de zon komt altijd op
en gaat altijd onder, wat je ook meemaakt.
Joost Swinkels
oost Swinkels is drukdoende op
zijn expositie. Zijn eerste wel
te verstaan. “Ik heb er jaren op
gewacht”, vertelt hij, “en eerlijk gezegd
had ik er niet meer op gehoopt. Maar hij
kwam er toch. Talloze bezoekers hebben
mijn kunstwerken al mogen bewonde
ren in het Gemeenschapshuis De Lieven
daal in Eindhoven.”
Eenzaam in kasteelJoost heeft eigenlijk zijn hele leven al
getekend en geschilderd. “Dat is be
gonnen”, zegt hij, “op de lagere school.
Ik paste niet goed in de klas en ik zat
daarom vaak alleen. De meester liet me
dan tekenen. Fantasiedieren en elfjes.
En kastelen. Daar zou ik dan later gaan
J“Wat als ik in India had gewoond. Dan had ik harder moeten werken en minder vrije tijd gehad. Dat was een opdracht voor het maken van een schilderij. Ik had er een 10 voor en daar ben ik best wel trots op, want hoe vaak haal je nou een 10 in je leven. Ik niet in ieder geval.”
magaZIEN • 16
Om heel eerlijk te zijn:ik ben er best trots op
wonen met om het kasteel een diepe
gracht. Diep genoeg om iedereen buiten
te houden. Gelukkig is dat nu wel
anders. Ik heb geen gracht en dikke
kasteelmuren meer nodig. Ik ben
gegroeid, zeggen ze.”
Sinds drie jaar schildert Joost bij
dagbestedingscentrum Halvemaanstraat
in Eindhoven. “Toen ik daar begon, vond
mijn begeleidster May Oudenhoven
mijn schilderijen niet goed genoeg om
te exposeren. Ik schilderde ook veel te
haastig. Er moest meer rust komen in
mijn kunstwerken. En die rust moest
beginnen in mijn hoofd. En het is waar
wat ze zeiden. Die rust leverde veel
betere werken op. Als ik mijn dag niet
heb, schilder ik niet. Dat wordt toch
maar prutswerk. Maar bij een goede dag
ga ik door. Hoofd leeg, goed geslapen
en dan ertegenaan.”
GegroeidMaar zo’n tentoonstelling is ook heel
spannend. Je laat iets van jezelf zien en
bezoekers reageren daarop. Dat kan
leuk zijn, maar ook heel pijnlijk.
“Stel dat ze mijn schilderijen lelijk
vinden, dat zou niet fijn zijn. Zeker niet
omdat mijn kunstwerken ook iets over
mezelf vertellen. Zouden ze mij dan
ook ‘lelijk’ vinden?
Aan de andere kant is dit voor mij de
enige manier om te laten zien wie ik
ben, hoe ik denk en wat me bezighoudt.
En als mensen dat niks vinden,
moeten ze me dat maar zeggen.
Dat is ook groeien.”•
“Het kan niet genoeg gezegd
worden; de cliënt staat altijd
voorop”, aldus Ellen Boumans,
directeur Specialistische zorg:
“Dus wat jij wilt en nodig
hebt, in plaats van - hoe fijn
bedoeld ook - bedenken wat
goed is voor jou.”
Stephan Bodde, directeur
Wonen & Zorg: “De cliënt
is dus de kern. De schil
eromheen bestaat uit de
teamleden die met hem of
haar werken. Wij moeten
ervoor zorgen dat de teams
alles hebben wat nodig
is om dat goed te laten
draaien. En daar moet iets
uitkomen waar iedereen
100% achter staat. Dus ook
de ouders van cliënten, de
kring van informele zorg
om hen heen. Zo goed
mogelijk ons werk doen staat
of valt met communicatie
en betrokkenheid van de
familie en het netwerk rond
een cliënt. We merken dat
ouders daar enthousiast van
worden, graag en van harte
meewerken.”
17
ik ben er best trots op Jij
Welkom, ik ben uw gastheer bij ’t BintMet mensen omgaan is heel makkelijk. Je moet gewoon vriendelijk zijn.
Dan doen ze dat ook naar jou toe.
Tom Verhagen, gastheer ’t Bint
magaZIEN • 18
’t BINtIn ’t Bint in Oirschot zijn streekproducten te koop van lokale
ondernemers van Het Land van Oirschot. Er zijn ook producten te
koop die gemaakt worden door cliënten van de Boei (GGzE) en Lunet
zorg. Bij ’t Bint kun je elkaar ontmoeten, samen eten en in contact
komen met de buurt. De winkel aan de Rijkesluisstraat 36ª is verder
een leer -en werkplek en er is een wijksteunpunt.
om zit nog op school. Hij loopt
stage bij restaurant De Beurs in
Oirschot en op donderdag en
vrijdag werkt hij bij Gasterij Dorpsgenot
in Zandoerle. En sinds kort werkt hij
ook in ’t Bint. Het gastheerschap bevalt
hem prima. Vragen of de klant iets nodig
heeft, helpen met zoeken naar een leuk
cadeau of een tafel waaraan ze kunnen
zitten en uitleggen waar producten
vandaan komen. Tom draait er zijn hand
niet voor om. “Het geheim van gastheer
schap is eigenlijk heel eenvoudig”, zegt
hij. “Je moet gewoon vriendelijk zijn en
vragen van klanten kunnen beantwoor
den. Dat kan ik heel goed.”
Toch is vriendelijkheid alleen niet
genoeg voor een gastheer. Je moet ook
veel uitleggen aan klanten. Bijvoorbeeld
iets over biologische groente of waarom
Beerze Bier zo lekker is. “Gelukkig is
Hanny er ook vaak bij”, zegt Tom. “Zij kan
mij helpen als er vragen gesteld worden
waarop ik het antwoord nog niet weet.
Zo leer ik elke dag bij.”•
Welkom, ik ben uw gastheer bij ’t Bint
t
Negentien jaar en dan al ‘gastheer’ bij ‘t Bint. Als Tom Verhagen dit zo zegt, klinkt het alsof het werk van gastheer in een streekproductenwinkel appeltje-eitje is, maar niets is minder waar. Het is heel belangrijk werk.
Boerenkool met worst
Schil en snij 1 kg. aardappelen. Kook ze 20 min.
Voor 4 personen.
Smakelijk eten!
Kook 1500 gr. boerenkool in een andere pan in 20 min. gaar.
Bak 125 gr. spekblokjes.
Pel en snipper 2 uien en bak deze met de spekblokjes mee.
Giet de aardappelen af en stamp ze met 1 dl. melk tot puree.
Giet ook de boerenkool af en meng deze door de puree.
Leg de rookworst 10 min. in heet water.
19
Nieuwe tuin, oud gevoel
Een tuin met dingen uit de tijd dat we nog jong waren. Dat is leuk, want daarmee vóel je je ook jong.
Martha van der Heijden
magaZIEN • 20
Nieuwe tuin, oud gevoel “Ik ben blij met Maria”, zegt Martha van der Heijden, “ik ben katholiek, gedoopt en alles. Ik ben altijd naar de kerk gegaan, maar de laatste jaren kijk ik de mis op de televisie. En naar Maria in mijn nieuwe tuin. Even bidden om ’t hoekje.
n de tuin van de woningen aan
de Daalweg 43 en 44 en Omloop 42
en 45 is van alles te beleven.
Daarom heet het ook een belevingstuin;
een ontmoetingsplek voor de veelal
oudere bewoners van deze woning
op woonpark Eckartdal. Behalve ‘even
kletsen’ met Maria, kun je er ook kletsen
met elkaar, samen op het bankje of
onder het prieeltje. De bloembakken
staan vol met geurende planten ook
in de winter en zodra de lente weer
begint, worden de bloempotten gevuld
met zomergoed. Scheutje water uit de
waterpomp of fontein erbij en de zon
doet de rest. Die zon zorgt er ook voor
dat de was goed droogt. Het hele jaar
door hangen hempjes en handdoeken
te drogen aan de waslijnen. “Dit geeft
je echt een gevoel van vroeger”, aldus
Martha. “Een tuin met dingen uit de tijd
dat we nog jong waren. Dat is leuk,
want daarmee vóel je je ook jong.”•
I
EN WAt BELEEF JENOU IN ZO’N tUIN?Een belevingsgerichte tuin zorgt ervoor dat je veilig
en prettig naar buiten kunt, alleen of met begeleiders
of familie. Buiten zijn en buiten bewegen is fijn en je
wordt er gezonder van. Het beleven van seizoenen is
duidelijker dan het kijken naar een kalender. In de tuin
kun je anderen ontmoeten. Bijvoorbeeld familie of
vrijwilligers die het onderhoud van de tuin verzorgen.
Ook het kijken van binnen naar de tuin is prettig.
Lees vervolg op volgende pagina >
21
In 2013 is er een enquête gehouden onder cliënten en
cliëntvertegen woordigers over de tevredenheid bij
LUCA. Het eindresultaat is dat 45,5% zeer tevreden is (en
LUCA promoot), 45,5% is tevreden en slechts 9% vindt de
dienstverlening minder dan verwacht. Een prima score.
LUCA werd verder omschreven door haar gebruikers
als goed, betrouwbaar, behulpzaam, klantvriendelijk,
zorgvuldig, deskundig, professionals, snel, open voor
vragen en betrokken. Andere opmerkingen waren: “er
wordt ons veel uit handen genomen, ik heb minder
rompslomp, minder zorg voor ons, het is de laatste
jaren steeds duidelijker en beter geworden”. Daarnaast
is ook een aantal waardevolle opmerkingen gemaakt
die aanleiding geven tot verdere verbetering van de
services (zoals o.a. de bereikbaarheid en de interne
communicatie).
De zelfstandige stichting LUCA kan helpen bij het beheer
en de administratie van de persoonlijke inkomsten en
uitgaven van de cliënten van Lunet zorg. Wil jij ook weten
wat LUCA voor jou kan betekenen?
Kijk dan op www.lunetzorg.nl. of op werkdagen van
10.00 tot 12.00 uur op telefoonnummer 088 551 8177.
LUCA meet cliënt tevredenheid
Cliënten, familie en medewerkers weten de ‘Vrienden van
Lunet zorg’ steeds vaker te vinden als het gaat om het
uitvoeren van prachtige plannen waarvan door meerdere
mensen gebruik kan worden gemaakt of voor individuele
cliënten. Een voorbeeld is het realiseren van een
belevingstuin op woonpark Eckartdal. Naast geld van de
‘Vrienden van Lunet zorg’, heeft de familie van een cliënt
een kunstwerk voor in de tuin geschonken. Daarnaast
sponsort hovenier Fred Langstraat een deel van de tuin
en zorgt hij ervoor dat de tuin jaarlijks gratis wordt onder-
houden. De ‘Vrienden van Lunet zorg’ ondersteunen dit
graag, maar om dit werk als vriendenstichting te kunnen
blijven doen, zijn veel donateurs nodig. Voor vragen
of anders? Bel 088-551 5442 of stuur een mail naar
dE BElEvINGStuIN IS MEdE MOGElIjK GEMaaKt dOOR:• de vrienden van lunet zorg
• Fred langstraat (www.fredlangstraattuinen.nl)
• Kattendijke / drucker stichting
• Fonds Nuts Ohra
• algemeen Welzijnsfonds
• dEla goededoelenfonds
• Fonds Sluyterman van loo
• Peter Roozenburg (oud-medewerker)
• Opbrengst verkoop planten op het tuinfeest
MEDE MOGELIJK GEMAAKt DOOr DE VrIENDEN VAN LUNEt ZOrG IN 2013In 2013 hebben de ‘Vrienden van Lunet zorg’ verschil-
lende projecten gesponsord. We noemen er enkele:
• Inrichting kiosk d’n Bolle akker
• Belevingstuin Eckartdal
• terrasoverkapping WBC valkenswaard
• Plaatsing draagbare reanimatie apparaten (aEd’s)
Vrienden van Lunet zorg
< Vervolg van vorige pagina
magaZIEN • 22
tAXINieuwe vervoerder: Munckhof taxiLunet zorg heeft een nieuw contract afgesloten voor het
vervoer van en naar dagbesteding. Hierdoor zijn we in
staat nog betere kwaliteit tegen een lager tarief aan te
bieden. Vanaf 1 maart 2014 neemt Munckhof Taxi het
vervoer over van de huidige vervoerder Connexxion.
Woon je op woonpark
De Donksbergen of Eckartdal.
dan is je nieuwe adres
Postbus 270
5600 AG Eindhoven.
Dit betekent dat post voor
iedereen die woont op de
woonparken voortaan
geadresseerd moet worden
aan:
Voorbeelden correcte
adressering aan bewoner
woonpark
Woonpark Eckartdal of
De Donksbergen
S. Jansen
Perelaer 62
Postbus 270
5600 AG Eindhoven
Woon je op een woonpark,
dan krijg je gratis kaarten,
die je kunt gebruiken om
de wijziging door te geven.
Bijvoorbeeld aan familie,
clubs waar je lid van bent
en noem maar op.
Woonpark De Donksbergen
9 februari14.00 – 16.00 uur
Muziekmiddag in de aula
26 februari14.0016.00 uur
Carnavalsmiddag met De Bloaspepkes
1 maart14.0016.00 uur
Carnavalsmiddag in Bergeijk
2 en 3 maart14.0016.00 uur
Carnavalsmiddag in de aula
4 maart14.0016.00 uur
Carnavalsmiddag bij de Tonnenpikkers
in Hapert
13 april13.0017.00 uur
Voorjaarsmarkt
21 april14.0016.00 uur
Muziekmiddag in de paastuin
Ook in de agenda?
Wordt er bij jou in de buurt een leuke activiteit georganiseerd?
Laat het de redactie weten. [email protected].
Woonpark Eckartdal
DiscoavondElke zondag van 19.0020.45 uur
MuziekochtendElke zaterdag van 10.0012.00
Vrijdag 28 februari19.00 21.00 uur
Bezoek Stadsprins m.m.v. Veullewait
Zaterdag 1 maart14.00 16.30 uur
Gemaskerd bal m.m.v. ‘t Inventielke
Maandag 3 maart14.00 16.30 uur
Carnavalsbal m.m.v. Roy de Groot
Dinsdag 4 maart14.00 16.30 uur
Carnavalsbal m.m.v. Dinges Enzo
Woensdag 5 maart15.30 uur
Aswoensdagviering
Doen Een ander adres
Vragen over vrijetijdsbesteding?
Eindhoven: 088 551 9227 [email protected]
De Kempen: 088 551 8151 [email protected]
23
et leven van Daniëlle en Mark
stond acht jaar geleden vol
ledig op zijn kop. Hun jongste
dochter Puk werd geboren. Het was vrij
snel duidelijk dat Puk veel mankeerde.
De dokters zeiden dat ze niet lang zou
leven. Daniëlle vertelt openhartig over
haar bijzondere gezin en haar werk, en
de vele lijntjes die beide werelden met
elkaar verbinden. Ze vertelt over haar
leven met Puk.
Beginnen op pagina 1“De dokters zeiden dat ze niet lang zou
leven. Wat doe je dan? Het is zwaar,
maar we gingen ervoor. Trisomie 18
werd uiteindelijk uitgesloten. Dat was
een opluchting, want kindjes met dat
syndroom hebben een heel kort leven.
Het bleef wel onduidelijk wat
ze dan wel had. Je leeft van
dag tot dag. Je hebt een baby
en er is wat mee. Je bewan
delt de weg en je ziet wel wat
er op je pad komt. Er kwam
geen diagnose, geen houvast.
Je schrijft het boek van je
kind al gaandeweg. Je weet
niks. In het begin kun je dat
niet hebben. Nu zijn er veel
dingen uitgesloten die Puk
niet heeft. We zijn wereldwijd
gegaan. Puk is bekend bij
veel gerenommeerde artsen
en wetenschappers. Toch blijft
het onbekend wat ze heeft.”
HDaniëlle Soontiens is al jarenlang werkzaam als begeleidster bij Lunet zorg. Ze heeft daarnaast ook in haar privéleven veel lijnen met mensen met een verstan-delijke beperking. Haar man, Mark, heeft een broer met het Syndroom van Down. Haar oud-ste zoon heeft autisme. “Door mijn werk zit het wel al ergens in je achterhoofd, dat het je kan overkomen. Maar als het dan zo is, is het wel bizar. Hoe ver kun je in de zorg terechtkomen? Mijn werk, mijn zwager en mijn zoon…”
magaZIEN • 24
Het verhaal
“Puk is inmiddels acht jaar. De drang om
te weten wat ze heeft is minder, maar we
willen het nog wel weten. Sommige vra
gen, vooral rondom erfelijke belasting,
willen we graag beantwoord zien, ook
voor onze zoon en dochter. Wat we het
belangrijkste vinden, is dat Puk gelukkig
is en dat maakt ons gelukkig. Ze kan wel
dingen leren, bijvoorbeeld leren lopen
met een loophulp. Maar dan wordt ze
een gevaar voor zichzelf. We willen haar
geen dingen aanleren waar ze functio
neel niks mee kan.
Dit levert uiteindelijk alleen maar frus
tratie op. Puk kan zich uiten, schreeuwen
en lachen. Ze reageert op interacties.
Dat neem je wel mee als je zelf in de zorg
werkt: je kijkt heel goed naar je kind,
dat ben je al gewend, en je kijkt naar de
toekomst, wat levert het geleerde op.”
Meer begrip voor ouders“Toch heeft mijn werk in de zorg me
verder niet echt voorbereid op een leven
met Puk. Door Marks broer met het
Syndroom van Down zagen we wel de
impact van het hebben van een gehan
dicapt kind op een gezin. Wat vooral
eel energie kost, is al het geregel.
Alle afspraken met artsen, instanties
Mensen die werken in de zorg moeten zich realiseren dat ze voor
iemands meest kostbare bezit zorgen. En dat er bij ouders een heel proces
aan vooraf is gegaan voor ze de zorg uit handen konden geven.
Daniëlle Soontiens
en therapeuten. Dat is nu wel min
der geworden, maar de fysieke zorg
neemt toe. Veel mensen op mijn
werk hebben geen idee wat ouders
doormaken of doorgemaakt heb
ben. Aan elke ouder zit een verhaal
vast. Ze hebben zoveel meegemaakt
voordat ze de zorg voor hun kind uit
handen moesten geven. Ik begrijp nu
van binnenuit wat het betekent om
een gehandicapt kind te hebben en
hoeveel daarbij komt kijken. En hoe
moeilijk het is, om de zorg ooit nog
uit handen te moeten geven.
En dat er fouten worden gemaakt
door instanties, dat je steeds een
lange weg moet gaan om de beste
zorg voor je kind te krijgen. Dat je
altijd op moet blijven komen voor je
kind, omdat het dat zelf niet kan.”
“Het hebben van een kind met een
beperking vinden we niet het ergste.
Nee, het geregel er omheen is erger.
Alle contact met instanties, bezig
zijn met het verlengen van de indica
ties, het regelen van sondevoeding,
woningaanpassing, de aanvraag
voor hulpmiddelen, het regelen van
PGB. Dat is de reden dat ik minder
ben gaan werken. Ik ben wel altijd
blijven werken, omdat ik dit werk zo
graag doe. Daarnaast hebben
mijn man en ik de stichting
Amy and Friends Nederland
opgericht, voor kinderen
met de verouderingsziekte
Cockayne Syndroom. En ik
ben vrijwilliger bij de NVA,
de Nederlandse Vereniging
voor Autisme. Waarom? Ik wil
andere mensen helpen met
mijn ervaringen, het ligt me
en het geeft me voldoening.
Dat zorginstinct heb ik altijd
gehad. Het zit in mezelf dat ik
niet op kantoor kan zitten of
in een winkel kan werken.”
Bewuste keuzes maken“Ik vind mensen die anders
zijn leuk en interessant. Ik zou
met niemand willen ruilen.
Met alles wat ik van Puk heb
geleerd…. ik heb het verhaal
geleerd achter syndromen,
achter genetica. Ik heb echt
leren kijken naar mijn kind
en niet te kijken naar wat ik
belangrijk vind voor haar
om te leren. Haar geluk staat
voorop. We leven in een pres
tatiemaatschappij. Mensen
zeggen: “Wat erg dat ze niet
loopt.” Je moet zelf kritisch
zijn. Vind ik dat zelf eigenlijk
erg? Wat is nu belangrijk? Ik
ben heel kritisch geworden
waar ik werk van maak, waar
ik wel of niet voor vecht. Ik ga
de strijd alleen nog aan als
het echt iets oplevert.”•
25
p z’n 24ste verliet Jasper het
ouderlijk huis om zelfstandig
te gaan wonen”, vertelt
Ine Joosen, de moeder van Jasper.
“Ik vond het geen goed idee, maar hij
moest en zou. Zijn broer studeerde,
ging trouwen en kocht een huis.
En wat zijn broer kan, dacht Jasper,
kan ik ook. Het werd een verbouwd
klooster zelfstandig begeleid wonen
en nadat dit enkele jaren later werd
gesloten omdat het pand teveel
onderhoud kostte, vertrok hij naar
een appartementencomplex in Nuth,
ook in Zuid Limburg. Eindelijk een eigen
voordeur, nu nog een relatie en trouwen
en dan zal alles goed komen, moet hij
gedacht hebben.”
”OWeet je, Jasper bekijkt de mensen om hem heen en dan zie je hem denken. Dus zo ziet de wereld eruit als je geen verstandelijke beperking hebt, zo doen de mensen die niet begeleid wonen. En dat wil ik ook. Net als die anderen. Een eigen huis, normale vrienden, een relatie met een ‘gewoon’ iemand en alles wat daar bij hoort.
Ik zie Jasper weer lachen. Sinds hij op woonpark
Eckartdal woont, zit hij weer goed in zijn vel.
Ine Joosen
naar beperkingen geeft ook mogelijkheden
Kijken
magaZIEN • 26
Het zelfstandig wonen werd geen suc
ces. Jasper zag de begeleiding nauwe
lijks en ondanks dat hij erg veel zelf kan
‘n boodschap doen, bed verschonen,
opruimen en noem maar op kwam zijn
kwetsbaarheid steeds vaker om de hoek
kijken. De aanvankelijke blijheid voor het
zelfstandig wonen veranderde al snel in
frustratie en boosheid. Hij wilde zich zo
graag bewijzen, maar elke dag kostte het
hem meer en meer moeite om dat
te doen.
In mei vorig jaar verhuisde Jasper naar
Lindenpad 49 op woonpark Eckartdal.
Veiligheid, huiselijkheid en betrokken
heid staan hier meer op de voorgrond
dan zelfstandigheid. Niks voor Jasper
dus, die juist die zelfstandigheid zo
hoog in zijn vaandel heeft staan.
“Toch was dit een schot in de roos”,
aldus Ine Joosen. “Alleen het intake
gesprek was al een openbaring.
Voor mij, maar zeker voor Jasper.
Er werd misschien wel voor het
eerst in zijn leven écht met hem
een gesprek aangegaan. Een gesprek
waarin hij dingen vertelde die hij nog
nooit tegen wie dan ook gezegd had.
Voor Jasper gaf dat veel duidelijk
heid, voor mij was het vooral een
emotioneel gesprek.”
Met zijn medehuisgenoten in zijn
nieuwe onderkomen heeft Jasper
niet zoveel, met de vrijwel altijd
aanwezige begeleiding des
te meer. Hij doet er allerlei
klusjes voor en hij gedraagt
zich dan als een ‘collega
medewerker’. En met die rol
voelt hij zich goed. Hij wordt
gewaardeerd in wat hij kan
en vooral: in wat hij aankan.
De lat is lager gelegd en
Jasper vaart er wel bij.
“Voor mij als moeder geeft
dat een enorme rust”, zegt
Ine Joosen. De begeleiding
is duidelijk tegen Jasper als
iets niet kan, zeggen ze dat
ook en de sfeer is er naar
om samen met elkaar om de
tafel te gaan zitten en zaken
te bepraten en er samen uit
te komen. Jasper voelt dat
er echt naar hem geluisterd
wordt.”
En Jasper? Hij is
veranderd, opener
en blijer.
Twee keer in de week belt hij
zijn moeder op. “Zoals pas”,
besluit Ine Joosen, “toen hij
belde en zei: Ine, ik ben ver
liefd op een meisje. Ze heeft
ook een verstandelijke beper
king. Zij vindt mij heel leuk en
ik haar ook. Leuk hè!”•
naar beperkingen geeft ook mogelijkheden
27
In oktober vorig jaar werden op bijna zeventig locaties ‘bomen geplant’. In deze bomen
mochten cliën-ten hun wensen
en dromen hangen. En dat deden jullie massaal. Meer dan twaalfhonderd wensen werden in november ‘geoogst’.
m al die wensen te bekijken,
is een jury eind vorig jaar bij
elkaar gekomen. Om een beetje
orde te krijgen in de wirwar aan wensen
hebben zij tien groepen gemaakt.
Bijvoorbeeld de groep ‘Dagtocht,
uitstapje, vakantie’ of ‘Eten en drinken’.
Heel veel wensen gaan over het ont
moeten van of samen iets doen met
beroemde mensen. Frans Bauer komt
geregeld voorbij, maar ook K3, Nick en
Simon en de gehele cast van GTST zijn
erg populair. Een enkeling wil wel eens
een kopje thee drinken met Beatrix of
uit eten met Anouk.
Verre reizen om familie te bezoeken
scoort ook hoog. Naar Bali, Australië,
O
magaZIEN • 28
Houd debrievenbusin de gaten
Canada, Spanje of Peru. Sommige wen
sen zijn weer wat bescheidener; ‘Lekker
ijsje gaan eten op het terras’ of ‘Naar
café de Bokkenrijder een chocolademelk
drinken’.
Een aantal wensen is héél lief zoals ‘Dat
Jan geen pijn meer heeft’ of ‘Ik zit in een
rolstoel en wil graag lopen’. En er zijn
ook stoere wensen. ‘Samen met Jan de
Rooij ParijsDakar rijden’ of ‘Een krokodil
aanraken’. En het lijkt wel of jullie alle
maal met dolfijnen wil gaan zwemmen.
Als er maar genoeg dolfijnen zijn.
In de categorie ‘Eten en drinken’ kun
je ook vanalles verwachten. Van ‘Koken
met topkok Jamie Oliver’ tot ‘We
zouden graag een frietkar willen’. En een
hapje eten is nog wel te organiseren,
het wordt moeilijker als je een wens wilt
vervullen zoals: ‘Het kabinet laten vallen
en daarna Emile Roemer in ‘t Torentje’
of ‘Stoppen met bezuinigingen’.
Er zijn ook wensen waarbij iemand
graag iets wil hebben, zoals een lager
toilet, een mooie konijnenvilla voor ons
gezamenlijke konijn, een ridderzwaard
zoals Piet Piraat of een rolstoelfiets (mag
ook tweedehands zijn). Andere opmer
kelijke wensen: Hard rijden in een
supersnelle auto, want mijn mama rijdt
niet zo hard, bij de Paus koffie drinken
en de klok luiden, gips om mijn been of
arm, een vriendin of een hele dag aan
klinken van deur zitten.•
Wij zijn hard bezig om
wensen uit te laten komen.
Om het spannend te houden
verklappen we nu alleen dat
februari in het teken staat van
het thema ‘verwendag/uiter-
lijk’. Als jouw wens uitkomt,
krijg je rechtstreeks bericht.
Dus houd de brievenbus
maar in de gaten.
29
os van de bezuinigingen die
het kabinet wil, hadden we
toch wel voor een nieuwe
koers gekozen. We zijn een financieel
gezonde organisatie, dus wat dat betreft
is er geen druk om te veranderen. Maar
in de dagelijkse praktijk blijkt wel dat we
anders en slimmer moeten werken.”
Even terug naar de kern. “We zijn al
meer dan honderd jaar actief, op ruim
honderd plaatsen in de Kempen en de
regio Eindhoven, hebben meer dan
driehonderd gebouwen en twee woon
parken met ruim vijfhonderd cliënten.
Van alle 2.800 Lunet zorgcliënten woont
de helft bij ons. Van alle 2.500 medewer
kers en vlak vooral de duizend vrijwil
ligers niet uit; we kunnen
niet zonder hen! is tachtig
procent met deze cliënten
bezig. Deze cliëntengroep is
stabiel, zal de komende jaren
ook niet groeien maar blijft
wel de kern en basis van ons
werk. De andere helft woont
zelfstandig en is redelijk
zelfredzaam met de nodige
steun, die varieert van één of
twee uurtjes tot intensief. Ze
hebben met allerlei instanties
te maken; er is veel overlap
en ze worden nogal eens van
het kastje naar de muur ge
stuurd. De regie voor de zorg
voor deze mensen valt vanaf
”LHoe toekomst-
bestendig is Lunet
zorg? Dat is eigenlijk
de grote vraag waar
de nieuwe koers het
antwoord op geeft,
is Loet’s stellige
overtuiging. Hij legt
uit hoe en waarom.
magaZIEN • 30
waar gaan we naar toe?
1 januari 2015 onder hun gemeente,
volgens de veranderingen in de Wet
maatschappelijk ondersteuning (Wmo).”
Goed, beter, bestMaar de belangrijkste reden voor de
nieuwe koers is blijven doen waar we
goed in zijn”, stelt Loet voorop: “Werken
in de zorg heeft alles met vertrouwen te
maken. Zeker in de gehandicaptenzorg
heb je bijna familiebanden; daar krijgt je
zo veel voor terug. Medewerkers hebben
hart voor de cliënten, willen zo graag en
van harte helpen dat ze uit automatisme
alles overnemen van de familie en zelf
invullen wat cliënten en hun naasten wil
len. Dat wordt het grote leertraject: zorg
anders én beter organiseren mét vrijwil
ligers en de informele zorg van gezin,
familie, vrienden en buren van cliënten.
En dat leren wordt een kwestie van oude
patronen loslaten en weer op elkaar en
ieders kennis en kunde vertrouwen.”
Zorg anders én beter organiserenmét vrijwilligers en de informele zorgvan gezin, familie, vrienden en buren
van cliënten. Dat wordt het groteleertraject.
Loet Smeets, voorzitter Raad van Bestuur
Dat is een hele omslag…
“Klopt, maar heel goed mogelijk.
De eerste stap is aan het manage
ment: regeltjes weghalen. De hele
zorg is erin doorgeslagen, meester
geworden in protocollen.”
En de leidinggevenden?
“Kijk je diep in hun hart, dan zie je
dat ze de zorg ingingen om met men
sen te werken, niet om te managen
en voor de status. Ze willen liever
coachen, hun team laten bloeien; is
iedereen tevreden, dan straalt dat op
iedereen af. Als coaches wordt het
hun taak, in plaats van regeltjes
bewaken, met medewerkers te
praten en vooral te luisteren; wat is
zorg, wat is veilig, wat zijn risico’s?”
Stevige klusNiet makkelijk, zulke
veranderingen…
“Dat begrijpen we: Je wilt geen
fouten maken, juist omdat je met
mensen werkt. Maar van
fouten maken, kun je leren.
En we moeten van elkaar
durven leren, zeggen wat we
doen, doen wat we zeggen.
En ook durven zeggen als iets
niet kan of lukt.
Dat zal tijd kosten, maar het
levert veel op?
“Precies; niet alleen voor de
cliënten en hun familie, maar
vooral ook voor de mede
werkers en vrijwilligers. Het
werk wordt leuker, iedereen
wordt serieus genomen, krijgt
vertrouwen. En dat zorgt voor
rust op de werkvloer, terwijl
we accepteren dat de buiten
wereld turbulent blijft.”
Geef je zelf het goede
voorbeeld?
“Graag! In het management
team hebben we het aantal
vergaderingen al gehalveerd
en de hoeveelheid (interne)
post met twee derde vermin
derd. Dat scheelt al een hoop
frustraties die tijd kosten.
En die tijd willen we benutten
om medewerkers de ruimte
te geven en in dialoog te
gaan en blijven. Wij houden
de regeltjesballast wel uit de
buurt. Want qua mensen en
hart voor het werk hebben we
alles in huis voor Lunet zorg
nieuwe stijl; een model dat
vele jaren goed zal werken.”•
waar gaan we naar toe?
31
wan Janga is 21. Hij werkt vier
dagen in de week bij de Karwei.
In het magazijn en in de winkel van
deze bouwmarkt. Iwan is daarnaast een
goede voetballer. Tot zover zijn dingen
buitenshuis. Wat doet Iwan binnenshuis?
“Eigenlijk de laatste tijd alleen maar
inpakken en uitpakken”, vertelt hij.
Op zijn zeventiende kwam Iwan als
een wilde puber, zoals hij zelf zegt
in het Trainingshuis in Acht. Hij leerde
er koken, met geld omgaan en poetsen.
Voor zijn geldzaken heeft hij een
bewindvoerder, dus daar hoeft hij
zich niet druk om te maken. Na ruim
vier jaar was Iwan ‘uitgetraind’ en
vertrok hij naar een huis in de
Achtse Barrier.
I“Het lijkt wel of verhuizen mijn hobby is, maar dat is echt niet zo. Na vier keer vorig jaar, heb ik het wel gezien. Van het Trainingshuis in Acht naar een zelfstandige woonruimte in de Achtse Barrier, weer terug naar Acht en vandaar - met een ‘tussenstop’ in woonbegeleidingscen-trum Stratum - naar de Menno van Coehoorn in Woensel. Hopelijk kan ik daar voorgoed mijn koffers uitpakken.”
magaZIEN • 32
Minder kletsen, meer praten
LErEN BIJ LUNEt ZOrGWil je ‘iets nieuws’ leren?
Dan is een cursus
misschien iets voor jou!
Werken in een winkel,
EHBO, Digitale fotogra-
fie, Opkomen voor jezelf,
Facebook, Engels, Per-
soonlijke hygiëne en zelfs
Verhuizen zijn maar een
kleine greep uit het
cursusaanbod.
Neem contact op met het
Leercentrum Lunet zorg:
Eindhoven.
088 551 92 29
leercentrumeindhoven@
lunetzorg.nl
De Kempen
06 464 289 25
leercentrumdekempen@
lunetzorg.nl
Kijk op www.lunetzorg.nl
voor de cursusgids.
Eindelijk op eigen benen. “Dat was toch
moeilijker dan ik dacht”, vertelt hij.
Ik kan heel goed kletsen, maar praten
over dingen…da’s toch andere koek.
Er waren nogal wat conflicten met
de mensen om mij heen en na twee
maanden ging ik weer terug naar het
trainingshuis. Hoewel Acht en de Achtse
Barrier maar twee kilometer van elkaar
verwijderd zijn, was de afstand tot
begeleiding toch te groot.”
ruimte om te lerenMet tegenzin vertrok Iwan naar WBC
Stratum. “Het was maar voor een korte
periode”, vertelt Iwan, “maar het was
niks voor mij. Ik moest namelijk een
ruimte delen met iemand anders.
Gelukkig duurde dat maar een
halfjaar. Toen mocht ik naar de
Menno.” Iwan woont nu op honderd
meter afstand van het woon
begeleidingscentrum en ook het
wijksteunpunt is vlakbij. “En die
‘begeleiding om de hoek’ heb ik toch
wel nodig”, bekent Iwan. “Het zelf
oplossen van conflicten is nog lastig
voor mij. Ik hou me dan stil en de
problemen stapelen zich dan op.
Erover praten vind ik nog moeilijk.
Op eigen benen staan, is meer dan
poetsen en veilig fietsen in het
verkeer alleen. Maar ik ga er met
frisse moed tegenaan. De cursus
‘Zelfstandigheid Part two’?
Janga is ready!”•
Minder kletsen, meer praten
De tassen zijn weer ingepakt. Ik verhuis voor de
vierde keer in korte tijd naar een andere woning.
Iwan Janga
33
magaZIEN • 34
De inzet van informele zorg versterken.Daar gaan we aan werken.
Marianne Verschuuren, directeur HRM
Vrijwilligers-werk nog belangrijker“Natuurlijk staan de kosten voor zorg en ondersteuning onder druk en moeten we kijken naar mogelijkheden om de zorg betaalbaar te houden”, aldus Marianne Verschuuren, directeur HRM. “Daarom wordt er steeds vaker gekeken of informele zorgverleners kunnen bijspringen in de zorg en ondersteuning. Maar ik hoor het je al zeggen: informele zorgverleners waren er altijd al; alle verwanten en de meer dan duizend vrijwilligers die Lunet zorg heeft. Dat klopt. Alleen hebben we ze nu harder nodig dan ooit.”
aar dat is niet de belangrijk
ste reden voor onze aan
dacht voor de vrijwilligers.
In de nieuwe strategie is het in hun
kracht zetten van alle betrokkenen van
belang, dus ook het in hun kracht
zetten van vrijwilligers. Zij willen mee
denken en participeren en niet alles door
de medewerkers van Lunet zorg laten
bepalen en overnemen. “Die samen
werking tussen de informele en formele
zorg vraagt de komende jaren onze
aandacht”, vervolgt Marianne. “Daarom
gaan we hier met betrokkenen een eigen
visie op ontwikkelen. Meer ruimte geven
aan de inbreng en inzet van informele
zorgverleners vraagt om zorgvuldigheid.
Gaan we goed genoeg met verwanten
en vrijwilligers om? Respecteren en
waarderen we hun inzet en betrokken
heid op een goede manier? Hoe stel
len beroepskrachten zich op? Zijn er
juridische grenzen? Kortom: belangrijke
vragen om met elkaar een antwoord op
te krijgen.”•
M
EIGEN KrACHt• De betrokkenen rondom
een cliënt krijgen meer
ruimte voor eigen invul-
ling van hun werk. Ook
zij doen waar ze goed in
zijn; eigen kracht en
eigen oplossingen,
samen werken en ‘onder-
nemen’. Wij noemen dit
het vergroten van het
zelfsturend vermogen.
• De functie van een hoofd
verandert van leiding-
gevende naar coach.
• De (persoonlijk) cliënt -
begeleider zal nog meer
dan voorheen de regie
rondom een cliënt
hebben. Deze begeleider
zal voor veel vrijwilligers
en familie het eerste
aanspreekpunt zijn.
• Teams worden opge-
splitst in kleinere werk-
eenheden met een grote
lokale verbondenheid.
Voor veel vrijwilligers
is zo’n team de belang-
rijkste verbinding met
Lunet zorg.
• Zo min mogelijk
bureau cratie en
regeltjes. Dat komt de
efficiëntie ten goede
maar ook onze belang-
rijkste drijfveer, ons
bestaansrecht komt
veel centraler te staan:
de cliënt.
35
S a N K S W t S t B a N
R C N O I P R a O E P O
L O H t N E I E U A I O
l O l O K G R N P G I B
r O O N r E I r A B E K
F E I K N S I P a Z O d
S u t K M K E R M O I I
t P O t a E l N l a u E
I O R a I O O F E S H S
l E P u O C O l O R l C
P E R K I N H B B a E l
N E E P K t O l a j S N Biet
Bloemkool
Boerenkool
Boon
Bosui
Champignon
Koolrabi
Knoflook
Knol
Paprika
Peen
Prei
rettich
Schorseneren
Sjalot
Sla
Spinazie
Spruit
tauge
tuinkers
Ui
Witlof
Oplossing:
Zoek de woorden in de puzzel. De letters die overblijven vormen een woord.
Stuur dit woord voor 1 maart op naar [email protected]. Zet je naam en
adres erbij. Onder de inzenders worden drie kadobonnen van Lunet zorg verloot.
Succes!
smakelijk PuZZElEN