manİsa-salİhlİ hacili mahallesİ 108 ada 1 parsel ges …...12.000 yıl önce göstermi batı...

MANİSA-SALİHLİ HACILI MAHALLESİ 108 ADA 1 PARSEL GES İMAR PLANI

1

MANİSA-SALİHLİ

HACILI MAHALLESİ

108 ADA 1PARSEL

GÜNEŞ ENERJİ SANTRALİ (990+875 kWe)

NAZIM İMAR PLANI

AÇIKLAMA RAPORU

Halil Türkmen


2

1-PLANLAMANIN KONUSU:

Manisa ili, Salihli ilçesi Hacılı mahallesi sınırları içerisinde 108 ada 1 parselde Güneş Enerji

Santrali amaçlı Uygulama imar planı yapılmıştır. Santral 2 üniteden oluşmakta olup gücü

990+875kWe'dir.

2-PLANLAMA ALANININ ÜLKE VE BÖLGE İÇERİSİNDEKİ YERİ:

Manisa ili Türkiye’nin batısında Ege Bölgesinde bulunmaktadır.

Harita-1:Manisa İl Haritası

Batı Anadolu'da Spil Dağı ile Gediz Nehri arasında yer alan Manisa, Ege Bölgesinin ulaşım

bakımından önemli bir noktasında bulunan zirai, ticari ve sanayi açıdan gelişmiş bir

kentimizdir. Tarihi M.Ö. 3000 yıllarına inen ilde Hitit, Frig, Lidya, Makedon, Roma, Bizans,

Beylikler ve Osmanlı uygarlıklarına ait izler bulunmaktadır. Tarih boyunca kültür ve sanatın

yoğunlaştığı, ticaret yollarının geçtiği Manisa, kültürel ve doğal zenginlikleri ile ilgi çekici

tatil olanakları sunmaktadır.

Tarihçe

Manisa ve yöresinin tarih öncesi ile ilgili pek bilgi yoktur. Salihli Sindel Köyü’nde bulunan

Paleolitik Çağ’a (Yontma Taş Devri) ait fosil ayak izleri yörede insan topluluklarının

yaşadığını kanıtlayan ve yaklaşık 26.000 yıl öncesine tarihlenen buluntulardır. Kırkağaç

Yortan Köyü’nde bulunan mezarlar ise, farklı bir mezar kültürü olan Tunç Devri’ne aittir.

Hermessos ve Kaikos ya da bugünkü adıyla Gediz ve Bakırçay vadilerinde kurulmuş olan

Tantalis (Manisa) ve Thyateira (Akhisar) bölgede bilinen ilk yerleşimlerdir.


3

Manisa’nın, Yunanistan’ın Teselya Bölgesi’ndeki Pelion Dağı civarından göç eden Magnetler

tarafından kurulduğu tahmin edilmektedir. Bölge M.Ö. 1450-1200 yıllarında Hititlerin

etkisinde kalmıştır. Kybele bereket tanrıçası kabartması yöredeki Hitit varlığın

göstermektedir. M.Ö. 1200’lerde ise Lidyalılar gelmiş ve Kızılırmak’a kadar bütün Batı

Anadolu’ya egemen olmuşlardır. Tarihte, devlet güvencesinde ilk parayı basan Lidya

Krallığı’nın başkenti bugünkü Sardes (Sart) şehriydi. Paktalos (Sart) Çayı’ndan çıkarılan altın

madeni ile ünlüydü. Lidya Krallığı gücü ve zenginliğiyle ünlü son Kral Krezüs’ün adıyla

özdeşleşmiştir. Ancak M.Ö. 546 yılında Persler tarafından yıkılmıştır. İrili ufaklı çok sayıda

tümülüsün yer aldığı Bintepeler Mevkii bu devri simgeleyen eserleri barındırmaktadır.

Bölge; M.Ö. 546 yılından M.Ö. 334 yılına kadar Pers egemenliğinde kalmıştır. Sardes bu

dönemde de önemli bir ticaret merkezidir. M.Ö. 334’de Trakya üzerinden Anadolu’ya geçen

Büyük İskender, Pers ordularını yenerek Suriye’ye doğru ilerlemiş ve Pers egemenliğine son

vermiştir. Büyük İskender’in M.Ö. 323 yılında ölümünden sonra satraplıkların birbirleriyle

mücadelesi M.Ö. 301 yılında İskender İmparatorluğu’nun sonunu getirmiştir. Bu döneme ait

en önemli eser Sardes Örenyeri’ndeki Artemis Tapınağı’dır.

Daha sonra Bölge Bergama Krallığı’nın egemenliğine girmiştir. Bölgenin önemli kentlerinden

Philadelphia’ya (Alaşehir) ismini dönemin krallarından II. AttalosPhiladelphos vermiştir.

Bergama Krallığı III. Attalos’un ölümünden sonra (M.Ö. 133), vasiyeti üzerine Roma

İmparatorluğu’nun yönetimine devredilmiştir. M.S. 17 yılında meydana gelen büyük

depremde bölgedeki Magnesia, Thyateira, Philadelphia ve Sardes gibi bütün yerleşimler

büyük ölçüde yıkılmışsa da İmparator Tiberius’un katkılarıyla yeniden inşa edilmiştir.

Roma döneminde bölgede üretim ve ticaret canlanmış, Gediz ve Bakırçay vadilerinde mevcut

tarımsal ürünlere yeni çeşitler eklenmiştir. M.S. 395 yılında Teodisius’un imparatorluğu iki

oğlu arasında pay etmesiyle Manisa ve çevresi Doğu Roma yani Bizans İmparatorluğu’nun

sınırları içinde kalmıştır. Hıristiyanlığın batıya doğru yayılmasında, Philadelphia, Sardes ve

Thyateira kentlerinin önemli rolü olmuştur. Magnesia da bu dini ilk benimseyen kentlerden

olmuş sonra da önemli bir piskoposluk merkezi haline gelmiştir.

İstanbul 1204 yılında Latinler tarafından işgal edilince imparatorluk merkezi İznik’e

taşınmıştır. İmparator IannesDucasVatatzes’in otuz yılı aşkın bir süre oturması sebebiyle

Magnesia ekonomik, sosyal ve stratejik açıdan Batı Anadolu’nun en önemli şehirlerinden biri

haline gelmiş ve imparatorluk merkezi görevini üstlenmiştir. İmparator 1255 yılında

Manisa’da ölmüş ve buraya gömülmüşse de mezarının yeri belli değildir. Sardes,

Philadelphia, Thyateira ve Magnesia Kalesi kalıntıları Bizans döneminden kalan kalıntılardır.

1261 yılında İstanbul Latinlerden geri alınınca Manisa önemini yitirmiştir.

Manisa 1313 yılının 25-26 Ekim’ine tekabül eden Regaip Kandili gecesi Alpagı oğlu Saruhan

Bey komutasındaki askerler tarafından fethedilmiş ve Saruhanoğulları Beyliği’nin merkezi

haline getirilmiştir. 1346 yılında ölen Saruhan Bey’in türbesi şehrin merkezindedir. Yerine

önce oğlu İlyas Bey, onun ölümüyle de İshak Çelebi bey olmuş ve beyliğin en ihtişamlı

dönemlerini yaşatmıştır. Ulu Camii ve Medresesi, Mevlevihane ve Çukur Hamam gibi birçok


4

eseri İshak Çelebi şehre kazandırmıştır. Tahminen 1390 yılına doğru vefat etmiş ve kendi

yaptırdığı türbesine gömülmüştür.

Manisa 1391 yılında Yıldırım Bayezid tarafından Osmanlı topraklarına katılmış, ancak

Ankara Savaşı sonrası Timur bölgeyi yeniden eski sahiplerine iade etmiştir. 1412 yılında ise

Çelebi Mehmed kesin olarak Manisa’yı Osmanlı egemenliği altına sokmuş ve Saruhan

Sancağı adıyla idari bir birim haline getirmiştir. Manisa 1437-1595 yılları arasında Osmanlı

şehzadelerinin saltanat tecrübesi kazandıkları önemli siyasi merkezlerinden biri haline

gelmiştir. Bu dönemde II. Murad, Fatih Sultan Mehmet, Kanuni Sultan Süleyman, II. Selim,

III. Murad, III. Mehmet ve I. Mustafa gibi daha sonra Osmanlı tahtına da oturmuş

padişahların da içerisinde olduğu 16 şehzade Manisa’da sancakbeyliği yapmışlardır.

Bu dönem zarfında Manisa’da şehzadeler ve maiyyetlerindekiler cami, medrese, han, hamam,

imaret, çeşme, hastane, köprü ve kütüphane gibi birçok vakıf eserleri yaptırmışlardır. Bunların

bir kısmı günümüze kadar ulaşabilmiştir. II. Murad’ın yaptırmış olduğu başta Saray-ı Amire

olmak üzere birçok eser ise zamana yenik düşmüştür.

16. yüzyıl sonlarına kadar genelde sakin olan Saruhan Sancağı’nda bu tarihten sonra bütün

Anadolu’da olduğu gibi eşkıyalık hareketleri görülmeye başlar. Yaklaşık iki asır devam eden

eşkıya, suhte (medrese öğrencisi) ve sipahilerin yağma ve talanlarından bölge büyük zarar

görmüştür. 18. yüzyılın ikinci yarısından itibaren bölgeye hakim olan Karaosmanoğulları bu

tür hareketleri büyük ölçüde sona erdirmiştir.

Mondros Mütarekesi’nin 7. maddesine dayanılarak 15 Mayıs 1919’ da bölgede Yunan işgali

başlar. İşgal sırasında Manisa Merkezde İstihlâs-ı Vatan, Cemiyet-i Müderrisîn, Demirci’de

Müdafa’a-i Hukûk-u Osmânî, Gördes’de Hareket-i Milliye Teşkilatı, Kırkağaç’daİstihlâs-ı

Vatan, Kula’da Redd-i İlhak, Soma’da Müdafa’a-i Hukuk ve Turgutlu’da Müdafa’a-i Hukûk-

u Osmâni adlı Cemiyetler kurularak Yunan işgaline karşı mücadeleler verilmiştir.

30 Ağustos 1922’deki Dumlupınar Meydan Muharebesi’nin zaferle sonuçlanması üzerin

Fahreddin Paşa komutasındaki kolordu İzmir’e doğru ilerleyerek Yunan direnişini kırmıştır.

İzmir’e doğru kaçan Yunanlılar ve yerli Rumlar kenti ateşe vermiş, günlerce süren yangında

tarihin Manisa’ya kazandırdığı büyük kültürel mirasın önemli bir kısmı yok olmuştur.

Yaklaşık üç yıl Yunan işgalinde kalan şehir 8 Eylül 1922 tarihinde kurtarılmıştır.

1923’de Saruhan adıyla vilayet olan şehrin adı, 1927 yılında Manisa olarak değiştirilmiştir.

Cumhuriyet döneminde yeniden imar gören Manisa, karayolu ve demiryolu ulaşımı

bakımından önemli bir noktadadır. Zirai, ticari ve sanayi açısından da ülkemizin gelişmiş

illeri arasında bulunmaktadır.


5

Coğrafya

Manisa; 38° 04’ - 39° 58’ kuzey enlemleri ile 27° 08’ - 29° 05’ doğu boylamları arasında yer

alır. Ege Bölgesi’nin asıl Ege bölümünde yer alan İl; kuzeyde Balıkesir, kuzeydoğuda

Kütahya, doğuda Uşak, güneydoğuda Denizli, güneyde Aydın ve İzmir, batıda ise İzmir ili ile

çevrilidir.

Topografya

Gediz depresyonu içinde yer alan Manisa; İl merkezi 71 m. yüksekliktedir. Kuzeydoğuya

doğru gidildikçe yükseklik artmakta ve Demirci’de ilçe merkezi 850 m. yüksekliğe

ulaşmaktadır.

İlin önemli dağları, bölgenin de en yüksek dağı olan Bozdağlar (Kumpınar 2070 m),

eteklerinde il merkezi kurulu olan Spil (Karatepe 1517 m) ve Yunt Dağı (Nemrut Tepe 1074

m)’dır. Demirci Dağları, Manisa, Kütahya, Balıkesir sınırlarını da oluşturur ve en yüksek yeri

Ziyaret Tepe 1800 m.dir. Demirci Dağları’nın güneybatı uzantısı olan Çomaklı ve Dibek

Dağları’nın en yüksek noktası Aysekizi Tepesi 1034 m.dir. Alaşehir Çayı’na paralel uzanan

Uysal Dağı’da 1135 m. yüksekliğe sahiptir.

İlin kuzeydoğusu ile doğusunda Demirci, Gördes ve Kula civarı 1000 m’ye kadar ulaşan

platolardan oluşmaktadır. Kula volkanik sahası ise en son faaliyetini zamanımızdan yaklaşık

12.000 yıl önce göstermiş Batı Anadolu’nun en önemli jeolojik oluşumları arasında yer

almaktadır.

Bozdağlar ile Yunt Dağları arasındaki depresyonik alan içinde Manisa pek çok ovaya da

sahiptir. Bunların başlıcaları Gediz, Bakırçay, Alaşehir, Salihli, Turgutlu ovalarıdır.

En önemli iki akarsuyu bulunmaktadır. Bunlar Gediz (384 km) ve Bakırçay (204 km)’dır.

Salihli ve Gölmarmara ilçeleri arasında tektonik oluşumlu, denizden yüksekliği 74 metre olan,

yaklaşık 12 km²’lik alanı kaplayan Marmara Gölü vardır. Manisa’nın üç tane de barajı

bulunmaktadır. Bunlar Demirköprü, Afşar ve Sevişler barajlarıdır. Ayrıca Gördes Baraj’ı inşa

halindedir.

İklim

Manisa; makroklima Akdeniz iklim şartları altındadır. İlin kuzeydoğusu Akdeniz iklimi ile

karasal iklimin geçiş noktasında yer alır. Yıllık sıcaklık ortalaması 16.8 °C olup en sıcak ay

olan Temmuz ortalaması 34.4 °C ve en soğuk ay olan Ocak ayı ortalaması 3.0 °C dir.Yıllık

yağış ortalaması 740 mm ile yarı kurak bir karakter taşımaktadır.

Bitki Örtüsü ve Doğal Hayat

Akdeniz iklim şartlarına bağlı olarak ilin birinci bitkisi kızılçamdır. Daha sonra yaygın olarak

maki türler yaygınlık gösterir. Ilıman iklimin soğuk sektörüne ait olan karaçamlar dağlık

kesimlerin bitkisi olarak 850 m yükseklikten sonra varlığını gösterir. Bölgenin bir diğer

yaygın ağaç türü ise palamut başta olmak üzere meşe türleridir.


6

Yaban hayatı bakımından oldukça zengin olan Spil Milli parkında tavşan, tilki, kurt, çakal,

domuz, sansar, porsuk, kirpi ve sincap gibi hayvanlar sıklıkla, kınalı ve çil keklik ise daha

nadir bulunan hayvanlardır. Ötücü kuşların hemen birçok türü ile yırtıcı kuşlardan doğan,

atmaca ve kartal da bulunmaktadır. Ayrıca geyik koruma ve üretme sahasında geyiklere ve

Muradiye Keklik Üretme İstasyonu’nda üretilerek, korunabilen alanlara salınmış sülünlere

rastlamak da mümkündür.

Salihli, Türkiye'nin Ege Bölgesi'nde bulunan Manisa ilinin ilçelerinden biridir. Odun Köftesi,

Kirazı ve Üzümü ile meşhurdur. Tarihte ilk paranın basıldığı ve günümüzde UNESCO Dünya

Mirası Geçici Listesi'ne giren Sardes antik kenti bu ilçede bulunmaktadır. İlçe, bölgenin tarih,

doğa ve termal turizmi bakımından en önemli merkezlerindendir. Salihli, çeşmelerinden su

içilebilen nadir kentlerden birisidir.

Tarihten gelen özgüveni ve birikimiyle günümüzde de bölge ekonomisine lokomotiflik

yapabilecek birçok değere sahip olan Salihli, tarıma elverişli toprakları, termal enerjiye dayalı

seraları, hızla gelişen Organize Sanayi Bölgesi, Bakanlar Kurulu Kararı ile resmileşen ve bina

inşaatı devam eden İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi ve turizm yatırımları ile yakın

gelecekte büyük bir ivme kazanacaktır.

Salihli Uydu Görüntüsü


7

3-PLANLAMANIN AMACI:

YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARININ GEREKLİLİĞİ

Enerji, çağımızda en önemli tüketim maddelerinden biri ve vazgeçilmez bir uygarlık aracıdır.

Gelişmişlik düzeyi yüksek ülkelerin en önemli ihtiyaçlarının başında gelen enerji tüketimi,

sürekli artmakta ve bu artış gelecekte de devam etmektedir. Bugün sahip olduğumuz

teknolojik gelişmelerin devam etmesi ve sunduğu imkanların yaşamımızda sürmesi için

doğrudan ve dolaylı olarak enerji tüketmek zorundayız. Tüketmek zorunda olduğumuz

enerjinin bugün büyük bir çoğunluğu fosil yakıtlarından, geri kalanı ise nükleer ve

yenilenebilir enerji kaynaklarından karşılanmaktadır. Fosil yakıt kullanımının çevre ve insan

sağlığına verdiği tüm dünya üzerindeki zararları, önlem alınmazsa bu zararların telafisi için

gelecekte yaşayacak insanların ödeyeceği bedelin çok büyük boyutlara erişeceğini kaçınılmaz

olacaktır. Enerji üretiminde fosil kaynak kullanımının devam edebilme olanağının kalmadığı,

kabul edilmesi gereken bir gerçektir. Bu durumda, sanayinin gelişmeye başlaması ile

kullanımı giderek artan, kalkınma ve sanayileşme yolunda verdiği zararlar, önceleri göz ardı

edilen bu enerji kaynaklarının yerine çevremizin kendi doğal ürünü olan yenilenebilir enerji

kaynaklarının kullanılmasının arttırılması gerçeği her geçen gün daha iyi anlaşılmaktadır.

Hava, su, toprak kirliliğinden bitki örtüsünün ve hayvanların yok olmasına kadar uzanan

çevre sorunları, bu sorunlardan etkilenen insanlarda gelecek kaygısı uyandırmış, bu kaygı ile

beraber, çevrenin korunmasına karşı hassasiyet de giderek artmaya başlamıştır.

Fosil yakıtlar kullanılarak elde edilen enerjinin kullanılmasının neden olduğu dışa bağımlılık,

yüksek ithalat giderleri, küresel ısınma gibi önemli çevre sorunlarıdır. Bilinen bir diğer

olumsuzluk da fosil kaynakların yakın gelecekte tükenecek olmasıyla ortaya çıkacak enerji

sorunudur. Hammadde ve enerji kaynakları kapasitelerinin sınırlı olmasına karşın, hammadde

ve enerji ihtiyacının hayatımızda her geçen gün giren yeni teknolojik ürünlerin kullanımı ile

sürekli ve hızlı bir biçimde artış göstermesi, insanlığı yeni kaynaklar bulmaya zorlamaktadır.

Var olan petrol, doğalgaz, kömür vb. fosil kaynakların gelecekteki nüfus artışı ve günlük

yaşamda kullanılan cihazların artması nedeniyle hızlı bir şekilde azalması beklenmektedir. Bu

nedenle, yerel ve yenilenebilir doğal zenginlikler konumunda olan yenilenebilir enerji

kaynaklarının kullanımı hem ülkemizde hem de diğer dünya ülkelerinde enerji ihtiyacının

karşılanması bakımından büyük önem taşımaktadır. Bu yüzden tüm dünyada yenilenebilir

enerji kaynaklarına hem teknolojik araştırmalar açısından hem de bu kaynaklardan üretilen

enerjileri kullanmaya yönelme baş göstermiştir. Bu bağlamda, “enerji çeşitlendirilmesi”,

enerji güvenliği ve sürekliliğini sağlamak açısından vazgeçilmez hale gelmiştir. Geleneksel

anlamıyla enerji güvenliği, enerji kaynaklarının çeşitliliği ve bu kaynaklara ulaşılabilme

kolaylığıdır. Ancak enerji üretimi ile yaşadığımız çevre arasındaki etkileşimin neden olduğu

olumsuz sonuçların önlenmesi zorunluluğu günümüzde, enerjinin temiz ve güvenli olması

kavramını içerecek biçimde yeniden tanımlanmasını ve benimsenmesini gerektirmiştir.

Enerjide dış kaynaklara bağımlılığın önüne geçilmesi ve herhangi bir kaynaktan ileri

gelebilecek bir azalma, tükenme, kesilme gibi aksaklıkların ortaya çıkmasına karşı önlemlerin

alınması, enerji çeşitlerinin arttırılması ile mümkün olabilmektedir. Tek tür kaynaktan

sağlanacak enerjinin bağımlılığı doğuracağı dikkate alınmalıdır. Yenilenebilir enerji

kaynaklarının kullanılmasıyla: İthal edilen yakıtlara olan bağımlılık azalacak


8

Yerli öz kaynaklara öncelik verilmesi sağlanacak

Yerli üretim sonucu istihdam artacak,

Sürdürülebilir ekonomik büyüme ve gelişmeye imkan sağlayacak,

Enerji arz güvenliğini artacak,

Enerji talebini karşılamada sağlanan güvenlik ile enerjiyi kullanan sektörleri

Olumlu yönde etkileyecek ve yatırım yapmalarını teşvik edecek, Üretimde ve tüketimde

sağlanan güven ortamı ile istikrar artacak,

Sosyal ekonomik hayatta refah, istikrar da artacaktır.

Enerji üretmek amacıyla kurulacak her santral tipi için, maliyetler hesaplanırken bütün

detaylar dikkate alınmaktadır. Örneğin işletme, üretim, atıkların yok edilmesi vb. maliyetler.

Tüm bu maliyetler dikkate alındığında yenilenebilir kaynakların ekonomik açıdan da avantajlı

olduğu görülmektedir. Şebekeye bağlanmadan üretildiği yerde tüketilme imkanına sahip

yenilenebilir kaynaklar, özellikle iletim ya da dağıtım hatlarının erişiminin zor olduğu ya da

küçük ölçekli enerji ihtiyacı nedeniyle hat yapımının ekonomik olmadığı bölgelerdeki enerji

üretimi için rahatlıkla kullanılabilir. Örneğin, güneş ve rüzgar gücü, evlerin dağınık olduğu

kırsal bölgeler için çok uygun olmaktadır. Devletin enerji kablolarının taşıyacağı maliyetler

düşünüldüğünde ilk yatırımda bu tip enerji yatırımları teşvik edici olmaktadır. Güneş ve

rüzgar gücüne dayalı yatırımlar, büyük ölçekli tesislere ayıracak yüksek mali kaynaklar yerine

daha uygundur. Böylelikle güç ithalatı yapmak yerine; rüzgar, güneş ve diğer yenilenebilir

enerji türlerinin yaygınlaştırılması, yerel iş alanları da yaratılacağından işsizlik ve göçe de

çare olabilecektir. Yenilenebilir kaynaklar ülke ekonomisine yeni bir dinamizm kazandıracak,

petrol ve doğal gaz ithalatı için harcanan giderlerin azaltılması için katkıda bulunacaktır.

Enerjide yenilenebilir kaynakların kullanımının artması, gerek doğrudan gerekse dolaylı

istihdam da yaratacaktır. Yenilenebilir enerji kaynakları ile üretim yapan santrallerin

inşasında, kurulmasında, üretiminde, ayrıca bu santrallerin bakım ve onarımlarının

yapılmasında işgücü gereksinimi doğacaktır. Böylece yerel işgücü istihdamının artmasıyla o

bölgedeki işsizlik oranı da azalmış olacaktır. Örneğin, rüzgar enerjisi projelerinin tesis

edilmesi için kullanılması gereken arazinin sahibi olan çiftçilere ödenen kira ya da satın alma

bedelleri kırsal alanlarda önemli bir ek gelir sağlamaktadır. İnşaat çalışmaları çoğu kez

yöredeki işgücünü seferber eden yerel şirketlerce gerçekleştirilmesi ve bakım işleri için uzun

dönemli iş olanakları yaratılmaktadır. Yenilenebilir enerji kaynakları ülkenin çeşitli

bölgelerinde dağınık bir biçimde bulunduğundan, ekonomik ve sosyal açıdan gelişmemiş,

sanayinin geri kaldığı coğrafi bölgelerde uygulanma potansiyeline sahiptir. Yenilenebilir

enerji kaynaklarının kullanılması sonucu üretimi teşvik edilmiş olan ekonomik

uygulamalardaki artış, örneğin uzak tarım sektörünün geliştiği bölgelerde biyoenerji

ürünlerinin ekimi (enerji tarımı), güneş ya da rüzgar potansiyeli yüksek olan bölgelerde bu

enerji kaynaklarının kullanılması sonucu artan kalkınma düzeyi ile beraber önceden az

gelişmiş olan bölgelerin rağbet görmesine ve gelişmesine neden olabilir. Böylece bölgeler

arası gelişmişlik farkının giderilmesinde, ekonomik ve sosyal dengesizliğin azalmasında


9

yenilenebilir enerji kaynakları etkili olabilir. Üzerinde durulması gereken çok önemli bir konu

da yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımının yaygınlaşması için toplumsal destek

sağlanmasıdır. Her şeyden önce, bu kaynaklardan üretilen enerjinin özelliklerinin insanlar

tarafından bilinmesi, yararlarına inanılması kısaca yenilenebilir kaynaklar lehine bir kamuoyu

bilincinin ve duyarlılığının oluşturulması gerekmektedir.

GÜNEŞ ENERJİSİ

Başlıca yenilenebilir enerji kaynağı, fosil ve hidrolik enerjinin de asıl kaynağı olan ve

dünyamızı ısıtan "günes enerjisi"dir. Günesin enerjisi, hidrojenin helyuma dönüşmesi

sırasında ortaya çıkan enerjinin ışınım biçiminde uzaya yayılmasıdır. Güneş daha milyonlarca

yıl ışımasını sürdüreceğinden, dünyamız için sonsuz bir enerji kaynağıdır. Güneş, dünyadaki

tüm enerji kaynaklarına dolaylı ya da dolaysız olarak temel oluşturmaktadır. Güneş ışınları ile

dünyaya 170 milyar MW güçte enerji gelmektedir. Bu değer, dünyada insanoğlunun bugün

için kullandığı toplam enerjinin 15-16 bin katıdır. Günümüzde dünyaya ulaşan güneş

enerjisinin değerlendirilmesinde iki yol izlenmektedir: ısıya dönüştürme ve elektrik enerjisine

çevirme. Güneş enerjisini ısı enerjisine dönüştürmede “toplaçlar”; doğrudan elektriğe

dönüştürmede de “güneş hücreleri-güneş pilleri” kullanılmaktadır. Günümüzün teknolojik ve

ekonomik koşullarında güneş enerjisinin özellikle ısı kullanımı önem kazanmıştır. Dünyanın

küresel olarak pek kullanmadığı, ancak geleceğin en çok kullanılabilecek enerji kaynağı olan

güneş enerjisinden elektrik üretimi, doğrudan dönüşüm ve dolaylı dönüşüm olmak üzere iki

ayrı yöntem ile gerçekleştirilir. Bu enerji ile ısıtmadan soğutmaya çok farklı ısı etkisinin

kullanıldığı uygulamaların yanı sıra değişik teknolojiler ile elektrik enerjisi üretimi de

gerçekleştirilmektedir. Fotovoltaik hücreler (PV hücreler-güneş hücreleri) gürültüsüz, çevreyi

kirletmeden, herhangi bir hareket eden mekanizmaya gereksinim duymadan güneş enerjisini

doğrudan elektrik enerjisine çeviren sistemlerdir. İnsanlık tarihinin başlangıcından bugüne

kadar güneş enerjisinin önemini fark etmiş ve bir şekilde güneş enerjisinden yararlanma

yoluna gitmiştir. Örneğin, tarım ürünlerinin ve etin kurutulmasında veya kışlık besin kaynağı

olacak yiyeceklerin üretilip kurutulmasında güneş enerjisi kullanılmıştır. Güneşten teknik

olarak yararlanma ısı enerjisine dönüştürme şeklinde olmuştur. Bu yönüyle güneş-ısı

dönüştürümleri güneş enerjisinin teknik kullanımının en eski yoludur ve bugün de önemini

korumaktadır. Bugün için güneş enerjisinin kullanılmasının arttırılması ile fosil yakıtların

ölçülü kullanımına ve giderek azaltılmasına yardımcı olmaktır. Güneş kullanıldığı üç temel

alan karşımıza çıkmaktadır. Bunlar: Yapıların ısıtılmasında güneş enerjisinin kullanılması,

Güneş enerjisinin elektriğe dönüştürülerek kullanılması ve güneş kaynaklı elektrik

santrallerinin geliştirilmesi, (çok geniş bir alana yayılmış içbükey yüzeylerle bir noktaya

odaklanmış güneş ışığından elde edilen çok büyük ısıyı kullanan termik düzeneklerin ısıttığı

akışkan buhar ile dönen jeneratörlerle ya da güneş pillerinin kullanılması yoluyla güneş

ışığından doğrudan doğruya – fotovoltaik hücreler elektrik elde edilir. Geleceğin yakıtı olan

hidrojenin elektroliz yöntemi ile güneş enerjisinden hidrojen gazının sudan elde edilmesi ve

elektrik üretilmesinde kullanılması. Güneş enerjisini doğrudan elektrik enerjisine

dönüştürmek için fotovoltaik sistemler (güneş pili sistemi) kullanılır. Bu sistemlerde güneş

izleme düzeni ve elektronik güç dönüştürücüleri kullanılarak her an mümkün olan en yüksek

güneş enerjisinden yararlanılır. Güneş enerjisinin kullanıldığı güneş elektrik santralleri; güneş


10

enerjisini doğrudan elektrik enerjisine dönüştüren güneş hücreleri (solar cells) giderek yaygın

kazanmaktadır. Başlangıçta kol saatleri, hesap makineleri gibi küçük ölçeklerde kullanılan

güneş hücreleri, giderek daha geniş kullanım alanlarına yayılmışlardır. İlk büyük ölçekli

kullanım alanı olan uzay çalışmalarında, uzay araçlarına enerji sağlamada güneş gözeleri en

önemli gereç olmuştur. Kullanımın yaygınlaşması ile fiyatlar da düşmüştür. Günümüzde bu

gözelerle çalışan otomobiller, güneş uçağı, elektrik santralleri vs. mevcuttur. Fotovoltaik güç

sistemleri diğer elektrik enerjisi üretim sistemleri ile karşılaştırıldığında günümüzde çok

pahalı olarak görünseler de, yakın gelecekte güç üretimine önemli katkısı olabilecek sistemler

olarak değerlendirilmekte ve konu üzerinde tüm dünyada yoğun araştırma ve çalışmalar

sürdürülmektedir.

Güneş enerjisinin günlük yasamın ayrılmaz bir parçası olması nedeniyle verimli olarak

kullanılabilmesi amacına yönelik Ar-Ge (araştırma-geliştirme) çalışmaları her gecen gün

artmakta ve bu enerji kaynağının yaygın olarak kullanılabilmesi çalışmalara devam

edilmektedir.

Avantaj ve Dezavantajları:

Güneş enerjisi temiz, yenilenebilir ve sürekli bir enerji kaynağıdır. Güneş enerjisi ile çalışan

sistemler kolaylıkla taşınıp kurulabilir. Çevreyi kirletici atıkları olmayan, çevre dostu,

gerektiğinde enerji ihtiyacına bağlı olarak kolayca değiştirilebilen sistemlerdir. Güneş

enerjisinin, yakıt sorununun olmaması, işletme kolaylığı, mekanik yıpranma olmaması,

modüler (değişebilir) olması, uzun yıllar sorunsuz olarak çalışması gibi üstünlükleri vardır.

Güneş pili, dayanıklı, güvenilir ve uzun ömürlüdür. Elektrik şebeke hattı bulunmayan ya da

şebeke hattının götürülmesinin pahalı olduğu kırsal yörelerde güneş pillerinin kullanımı daha

ekonomik olabilmektedir. Her ev, kendi enerjisini çatısına kurduğu güneş pilleri ile

karşılayabilir. Böylece iletim ve enerjiyi taşıma maliyetleri ve kayıpları ortadan kalkar.

Güneş enerjisinin bütün bu avantajlarının yanı sıra bazı dezavantajları mevcuttur. Bunlar;

Güneş Pillerinin verimleri düşüktür (%15 civarı), Fotovoltaik pillerin üretim kaynaklı

başlangıç ve tüketim maliyeti yüksektir, ancak teknolojik gelişmeler ile enerji giderek

yaygınlaşmakta ve maliyette düşmektedir. Kullanımın yaygınlaşması ile maliyetlerin daha da

azalacağı beklenmektedir. Kesintili bir kaynak olan güneş enerjisinin depolanma imkanları

sınırlıdır. Depolama ünitelerinin bakımı ve ömürleri gibi dezavantajlar sistemin verimini

düşürmekte ve enerjinin maliyetini artırmaktadır. Yukarıda değindiğimiz olumsuzluklar,

güneşten, suyun elektrolizi yoluyla hidrojen gazı üretimi biçiminde yararlanma yoluna

gidilmektedir.


11

4-FİZİKİ YAPI:

Bitki Örtüsü:

Manisa ili, Salihli ilçesi Hacılı Mahallesi 108 ada 1 parsel mevcut durumda kullanılmayan bir

parseldir. Arazide kuru tarım yapılmaktadır. Çevredeki bazı tarlalarda zeytin ağaçları

bulunmaktadır.

Akarsu ve Dereler:

Planlama alanı ve yakın çevresinde belirli bir debisi ve akışı olan dere bulunmamaktadır.

Ancak mevsimsel yağışlara bağlı olarak oluşmuş su yarıkları bulunmaktadır. Planlama alanına

en yakın akarsu yaklaşık 2 km kuzeyde bulunan Alaşehir çayıdır.

Topoğrafya ve Eğim:

Planlama alanı topoğrafyası kuzey batıdan güney doğuya doğru eğimidir. Arazinin en yüksek

noktası 150 metre kotunda en düşük noktası 120 metre kotundadır.

Eğim Haritası

Arazi eğimi %0-30 arasındadır. En yüksek eğim doğu kısımdadır.


12

Toprak Yapısı:

Manisa il Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğünce yapılan incelemelerde Toprak yapısı

Marjinal Arazı olarak belirlenmiştir.

Arazide plan dönemi öncesinde Arpa -Buğday gibi tarımsal mahsüller ekilmektedir.

Ulaşım:

Planlama alanına ulaşım Salihli-Kemaliye-Alaşehir karayolundan sağlanmaktadır. Alaşehir

yolundan yaklaşık 2 km mesafede bulunan parsele tarla yoluyla ulaşılmaktadır.

Proje Alanı

Proje alanı hacılı mahallesine 500 metre, Salihli’ye 18 km, Alaşehir ilçesine 20 km, Manisa il

merkezine 84 km mesafede bulunmaktadır.


13

Parsele Ulaşım

Deprem Durumu:

Planlama alanı 1.derece deprem bölgesindedir.


14

İklim:

İklim bir yerin uzun yıllar hava olaylarının ortalamasıdır. Salihli 30 yıllık rasat verilerine

sahiptir.

Salihli bütünüyle Ege Bölgesinde görülen hava kütleleri ve cephe sistemlerinin etkisinde

kalmaktadır. Bu durum Salihli'nin iklimini belirleyici özelliktedir.. Ancak bir genelleme

yapılacak olursa yazları yağışsız ve sıcak, kışları yağışlı ve ılık "Akdeniz iklimi" tipinde

görebiliriz.

Burada cephe sistemlerinin (kuzey Afrika- Akdeniz-Sibirya) bazen fazlaca etkili olması

durumunda bazen ılık yağışlı, bazen de soğuk havalar görülebilmektedir. Bu açıdan

bakıldığında bahar aylarında günde dört mevsim görülebilir.

Dağların denize dik uzanması ve Gediz vadisinin etkisiyle hakim rüzgar batıdan esmektedir.

Ancak kış mevsiminde doğusundaki

yüksekliklerin etkisiyle doğu sektörlü ve genelde soğuk olan rüzgarları da olabilmektedir.

Salihli'de yıllık sıcaklık ortalaması 16 °C civarında olup kış ortalaması 3 -4 yaz ortalamasında

17 civarında tespit edilmiştir. Ancak zaman-zaman sapmalarda meydana gelmektedir. Şubat

1973 de 42 °C gibi değerlerde ölçülebilmiştir. Gölgede ölçülen bu sıcaklık değerleri dışında

Salihli'de sıcaklığın ortalama +5°C ile 30 °C arasında seyrettiği söylenebilir.

Bazı kış aylarında meydana gelebilecek olan olayları ise ehemmiyetsiz sayılabilir.

Atmosferdeki nemlilik ise en yüksek değerleri Ocak ve Şubat en düşük değerini de Temmuz-

Ağustos aylarında almaktadır. Yıllık ortalama yağış ise 500 mm civarında seyretmektedir.

Akdeniz yağış rejiminde olması dolayısıyla yağışın % 48'i kış,% 27'si ilkbahar,% 8'i

sonbahar,% 7'si de yaz mevsiminde düşmektedir. Ancak bazı yaz aylarında hiç yağış

düşmediği de görülebilmektedir.


15

5 mm yağışla Ağustos yılın en kurak ayıdır. Ortalama 114 yağış miktarıyla en fazla yağış

Aralık ayında görülmektedir.

SICAKLIK GRAFİĞİ SALİHLİ

25.9 sıcaklıkla Temmuz yılın en sıcak ayıdır. Ocak ayında ortalama sıcaklık 7.2 olup yılın en

düşük ortalamasıdır

Yılın en kurak ve en yağışlı ayı arasındaki yağış miktarı: 109 mm Yıl boyunca ortalama

sıcaklık 18.7 dolaylarında değişim göstermektedir.


16

5-PLANLAMANIN YASAL DAYAĞI

Planlamaya İlişkin Yasal Dayanaklar

Planlama alanında, Lisansız Elektrik üretim yönetmeliğine göre Güneş Enerjisinden Elektrik

üretimi yapılacaktır. Bu konuda 21.07.2011 tarih ve 28001 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp

yürürlüğe giren yönetmelik aşağıdaki gibidir.

ELEKTRİK PİYASASINDA LİSANSSIZ ELEKTRİK ÜRETİMİNE İLİŞKİN YÖNETMELİK:

Amaç ve kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmelik, elektrik piyasasında; yalnızca kendi ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla kojenerasyon

tesisi kuran gerçek ve tüzel kişilerden lisans alma ve şirket kurma yükümlülüğünden muaf tutulacaklara uygulanacak usul ve

esaslar ile yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı kurulu gücü azami beş yüz kilovatlık üretim tesisi ve/veya mikro

kojenerasyon tesisi kuran gerçek ve tüzel kişilerin lisans alma ve şirket kurma yükümlülüğünden muaf tutulması ve bu

kapsamdaki tesislerin denetimi ile üretilen ihtiyaç fazlası elektrik enerjisinin sisteme verilmesi halinde uygulanacak usul ve

esasları kapsar.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 20/2/2001 tarihli ve 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununun 3 üncü maddesinin ikinci ve

üçüncü fıkraları ile 10/5/2005 tarihli ve 5346 sayılı Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı

Kullanımına İlişkin Kanunun 6/A maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

ELEKTRİK PİYASASINDA LİSANSSIZ ELEKTRİK ÜRETİMİNE

İLİŞKİN YÖNETMELİK

BİRİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı elektrik piyasasında; 14/3/2013 tarihli ve 6446 sayılı Elektrik Piyasası

Kanununun 14 üncü maddesi kapsamında, tüketicilerin elektrik ihtiyaçlarının tüketim noktasına en yakın üretim

tesislerinden karşılanması, arz güvenliğinin sağlanmasında küçük ölçekli üretim tesislerinin ülke ekonomisine kazandırılması

ve etkin kullanımının sağlanması, elektrik şebekesinde meydana gelen kayıp miktarlarının düşürülmesi amacıyla lisans alma

ile şirket kurma yükümlülüğü olmaksızın, elektrik enerjisi üretebilecek gerçek veya tüzel kişilere uygulanacak usul ve

esasların belirlenmesidir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik;

a) 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanununun 14 üncü maddesi çerçevesinde kurulması öngörülen üretim tesislerinin

sisteme bağlanmasına ilişkin teknik usul ve esaslar ile bu üretim tesislerinin kurulmasına ilişkin başvuru yapılmasına ve

başvuruların değerlendirilmesine,

b) Lisanssız üretim faaliyeti kapsamında elektrik enerjisi üreten gerçek ve tüzel kişilerin ihtiyacının üzerinde ürettiği

elektrik enerjisinin sisteme verilmesi halinde yapılacak uygulamaya,

c) Lisanssız üretim faaliyeti ile ilgili arazi temini, üretim tesisi devri ve üretim faaliyetinde bulunan gerçek veya tüzel

kişiler ile İlgili Şebeke İşletmecilerinin hak ve yükümlülüklerine,

ç) Lisanssız üretim faaliyetinde bulunan kişilerin bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetleri ile kurulan üretim

tesislerinin denetlenmesine,

ilişkin usul ve esasları kapsar.

Enerji üretiminin yenilenebilir enerji kaynaklarından sağlanması aynı zamanda ülke

ekonomisine katkıda bulunmak ve enerjide dışa bağımlılığı azaltmak amacıyla İmar Planı

hazırlanmıştır.


17

30.03.2013 tarih ve28603 Resmi Gazete de yayınlanarak yürürlüğe giren 6446 sayılı

Elektrik Piyasası Kanunu’nun 14. Maddesi; lisans almadan yürütülebilecek faaliyetleri

tanımlamaktadır.

Söz konusu kanunu ilgili maddesi gereği hazırlanarak, 02.10.2013 tarih ve 28783

sayılı Resmi Gazete’ de yayınlanarak yürürlüğe giren “Elektrik Piyasasında Lisansız

Elektrik Üretimine İlişkin Yönetmelik”in 1. maddesinde ;

“ Bu yönetmeliğin amacı elektrik piyasasında; 14/03/2013 tarihli ve 6446 Elektrik

Piyasası Kanunu 14 üncü maddesi kapsamında, tüketicilerin enerji ihtiyaçlarının tüketim

noktasına en yakın üretim tesislerinden karşılanması, arz güvenliğinin sağlanmasında, küçük

ölçekli üretim tesislerinin ülke ekonomisine kazandırılması ve etkin kullanımının sağlanması,

elektrik şebekesinde meydana gelen kayıp miktarının düşürülmesi amacıyla lisans alma ile

şirket kurma yükümlülüğü olmaksızın, elektrik enerjisi üretebilecek gerçek veya tüzel kişilere

uygulanacak usul ve esasların belirlenmesidir.” hükmü yer almaktadır.


18

6-ÜST ÖLÇEKLİ PLAN KARARLARI:

Salihli ilçesi Hacılı Mahallesi 108 ada 1 parsel İzmir-Manisa Planlama Bölgesi 1/100.000

ölçekli Çevre Düzeni Planında Tarım Alanları içerisinde kalmaktadır.

İzmir-Manisa Planlama Bölgesi 1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı'nın 8.18.7.1 numaralı

uygulama hükmünde yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı enerji üretim tesislerinin imar

planlarının ilgili kurum ve kuruluşlardan alınan görüşler ve Enerji Piyasası Düzenleme

Kurumunca verilecek izin kapsamında, çevre düzeni planı değişikliğine gerek kalmaksızın

ilgili idaresince hazırlanıp onaylanabileceği hüküm altına alınmıştır.


19

7-PLANLAMA ALANININ 1/25000 ÖLÇEKTE GÖSTERİMİ


20

8-PLANLAMA ALANI UYDU GÖRÜNTÜSÜ

PLANLAMA ALANI YAKIN UYDU GÖRÜNTÜSÜ

9-MÜLKİYET DURUMU:

Planlamaya konu olan Manisa ili Salihli ilçesi Hacılı Mahallesi 108 ada 1 parsel UCK

ENERJİ SANAYİ VE TİCARET ANONİM ŞİRKETİ’ne aittir.

Tapu Kadastro Müdürlüğünün parsel sorgu sayfasında söz konusu 0 nolu ada 50 nolu parsel

için “ Bu taşınmaz 13/12/2018 tarihli 3402 s.y.nın 22/a md. gereğince yenilemenin tescili

işlemi ile pasife alınmıştır.” şeklinde not yer aldığı tespit edilmiş olup, yeni tescillerin ise

Hacılı Mahallesi 108 nolu ada 1 nolu parsel olduğu görülmektedir.


21


22


23

10-JEOLOJİK YAPI:

Manisa Valiliği Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünce 15.03.2018 tarihinde onaylanan

Jeolojik/Jeoteknik Etüd raporunda planlama parseli UA-1 ve ÖA-2.1 olarak belirlenmiştir.


24


25


26


27

.


28

11-PLAN KARARLARI:

Nazım İmar Planı

Planlama alanında 3.77 ha'lık GES alanı bulunmaktadır. Bu alanın yanında 0.10 ha yol ve

otopark alanı ve 0.03 ha’lık TA alanı olmak üzere 3.90 ha'lık alandan oluşmaktadır.

Nazım imar planı

Güneş Enerji Santral Alanı:

Planlama alanında Güneş Enerji Santral Alanı 3.77 ha'dır. Bu alan içerisinde trafo merkezi ve

Güneş Panelleri bulunacaktır. Planlama alanı yapı yaklaşma mesafeleri 5 metredir.

Yol-Otopark Alanı:

Planlama alanı içerisindeki yol alanları toplamı 0.10 ha'dır. Bu alanlar içerisinde 10 metrelik

trafik yolu ve otopark alanı bulunmaktadır.


29

Teknik Altyapı Alanı:

Planlama alanı içerisinde 0.03 ha'lık alanı oluşturur. Bu alanda yapılaşma koşulu E=0.15 olup

yapılacak olan binanın yüksekliği Yençok=6.50 metre olacaktır. Bu alanda yapı yaklaşma

mesafesi yoldan 5 metre, komşu parsel ve GES alanından 5 metre olacaktır.

Planlama Alanı Alan Kullanımları:

ALAN KULLANIMI MİKTAR(ha)

Güneş Enerji Santral Alanı 3.77

Yol -Otopark alanı 0.10

Teknik Altyapı alanı 0.03

T O P L A M

3.90

Güneş Enerji Santrali amaçlı Nazım İmar Planı, hazırlanırken kamu kurum ve kuruluşlarından

alınan ön izinlerinde belirtilen hususlar imar planına yansıtılmıştır.

GES alanında 990+875kW gücünde 2 adet santral kurulacaktır. Santralin gücü 1-10 Mw güç

aralığında olduğundan Yönetmelik gereği CED kapsam dışı olarak değerlendirilmiştir.

manİsa-salİhlİ hacili mahallesİ 108 ada 1 parsel ges …...12.000 yıl önce göstermi batı...

Documents