maturski rad

Gimnazija „ Visoko“ Visoko

Tema: Hardverske komponente računara

MATURSKI RAD IZ INFORMATIKE

Profesor: Nađa Brkić Učenik: Nadža Beganović

Visoko, 2010. godina

Sadržaj :

Uvod .....................................................................................................................1

Ulazne jedinice:

Tatatura ...........................................................................................................2

Miš ................................................................................................................ 5

Skener ............................................................................................................6

Džojstik ( Joystick) ........................................................................................7

Svjetlosna olovka ( Light pen) ......................................................................8

Digitajzeri ......................................................................................................9

Pomična kuglica ..........................................................................................10

Mikrofon ......................................................................................................11

Kamera .........................................................................................................11

Izlazne jedinice:

Monitor( ekran) ...........................................................................................12

Štampač( printer) ........................................................................................13

Ploter ..........................................................................................................15

Zvučnik ......................................................................................................16

Multimedijski projektor .............................................................................16

Zaključak ..........................................................................................................17

Hardverske komponente računara_______________________________________________1

Način na koji je građen današnji računar i na koji sumeđusobno povezani njegovi dijelovi

nazivamo arhitektura računara. Mada postoje različite arhitekture računara, većina računara

koji su danas u upotrebi zasnivaju se na arhitekturi koju je još 1946. godine predložio John

von Neumann, stoga ovu ahitekturu nazivamo Von Neumannova arhitektura. Glavne novosti

Von Neumannove ahitekture u odnosu na ranije arhitekture sasotje se u upotrebi iste

memorije za pohranjivanje programa i podataka, kao i upotrebi binarnog brojnog sistema, što

je dovelo do znatnog pojednostavljenja građe računara. Pod računarom podrazumjevamo

svaki uređaj koji je sposoban da prima podatke od korisnika, da ih memorira i obrađuje prema

zadanom programu i da saopći korisniku rezultate obrade. Da bi računar mogao da obavlja

navedenu funkciju, on očito mora posjedovati barem tri grupe uređaja:

Ulazne jedinice preko kojih računar prima podatke od korisnika;

Izlazne jedinice preko kojih računar saopćava korisniku rezultate obrade;

Centralnu jedinicu u kojoj se obrađuju podaci, i u koju se smeštaju podaci koji se

obrađuju, zajedno sa programom po kojem se vrši obrada.

Centralnu jedinicu dalje možemo podijeliti na memoriju, koja služi za smjesštanje podataka i

programa i centralnu procesnu jedinicu koja vrši obradu podataka. Ulazne jedinice, izlazne

jedinice i centralnu jedinicu zajedničkim imenom nazivamo hardver račnara. Da bismo u

potpunosti razumjeli hardversku strukturu računara, Von Neumannov model nije dovoljno

precizn. Iz ovog modela moglo bi se zaključiti da se ulazne i izlazne jedinice vezuju direktno

na centralnu jedinicu računara. Stvarne ulazne i izlazne jedinice, poput tastature i monitora,

nikada se ne priključuju direktno an centralnu jedinicu, nego se njihovo priključivanje vrsi

pomoću uređaja koji se nazivaju ulazni odnosno izlazni vezni sklopovi. Ulazne jedinice, kao

što im ime govori,služe za unos podataka u računar. Najprimitivnije ulazne jedinice

predstavljaju prekidači, koji omogućavaju unošenje binarnih informacija DA/ NE tipa.

Najrasprostranjenije ulazne jedinice su: tastatura, miš, pomična kuglica, grafička ploča/

tablet, skener, palica za igru/ džojstik, mikrofon, digitalne kamere i druge,

Najrasprostranjenije izlazne jedinice su : monitor, štampač, crtač/ ploter, multimedijski

projektor,zvučnik i drugi.

Hardverske komponente računara 2

Ulazne jedinice:

Tastatura omogućava komuniciranje sa kompjuterom,davanjem komandi pritiskom tipki

sa tastature. Ona liči na tastaturu mehaničke mašine za pisanje i ima jedan kabl koji treba

priključiti na centralnu jedinicu. Tipke su na standardnoj tastaturi grupisane:

1. Osnovna tastatura sadrži slova, brojeve i neke specijalne znakove

Caps Lock služi za promjenu slova u velika ili mala. Kada mala sijalica na

desnoj strani tastature kod koje također piše Caps Lock ne svijetli, kucate malim

slovima, a ako pritisnete tipku Caps Lock, sijalica će se upaliti i tada kucate malim

slovima, a ako pritisnete tipku Caps Lock, sijalica će se upaliti i tada kucate

velikim slovima, sve dok opet ne pritisnete tipku Caps Lock, tada će se i sijalica

ugasiti.

Tipka sa oznakom Shift ili je nacrtana debela strelica prema gore,služi za

promjenu veličine samo jednog slova. Ako su pomoću tipke Caps Lock

postavljena velika slova, držite pritisnutu tipku Shift i pritisnite zajedno sa njom

neko slovo, na ekranu će se pojaviti malo slovo i obratno.

Tipka na kojoj piše Tab ili su nacrtane dvije strelice( jedna pokazuje lijevo, a jedna

desno) je tipka koja obično pri pisanju teksta napravi odjednom više prazog

prostora.

2. Iznad osnovne tastature nalaze se tzv. funkcionalne tipke označene sa F1, F2, ..., F12.

Njihovo značenje ovisi od programa u kojima radite i u upustvu za korištenje tog

programa piše šta koja znači.

3. Gotovo uvijek, uz funkcionalne tipke se nalazi tipka na kojoj pise Esc. To je tipka

„ escape“ ( eng. escape-pobjeći) i ona najčešće služi za izlazak iz programa,

odustajanje od neke operacije i slično.

4. Desno od osnovne tastaure nalaze se tipke na kojima su nacrtane stelice lijevo, desno,

gore, dolje. Pomoću njih se krećete po ekranu. To kretanje ovisi od programa u kojem

radite, ali uvijek ima značenje lijevo, desno, gore i dolje. Obično na ekranu postoji

mali znak koji treperi i on označava mjesto gdje možete kucati, a možete ga u nekim

programima pomjerati strelicama. Taj znak se zove kursor.


5. Obično iznad strelica, nalazi se grupa tipki na kojima pise Insert, Delete, Home, End,

Page Up i Page Down.

Tipka Insert služi za “ umetanje“, a značenje tog umetanja ovisi od konteksta

nekog programa.

Tipka Delete obično briše slova na kojem je kursor ili iza kojeg je kursor.

Tipke Home i End označavaju kretanje na početak ili kraj nečega ( ovisno od

programa,npr. Početak ili kraj reda teksta).

Tipke Page Up i Page Down uzrokuju neko kretanje ta stranicu gore ili dolje,

ma šta to značilo u nekom programu.

6. Sasvim desno se nalazi tzv. numerička tastatura koja liči na tastaturu digitronu.

Pomoću nje možete kucati brojeve u stilu kako kucate na digitronu što može biti

olakšavajuća okolnost ako ste navikli kucati na digitronu. Pored brojeva su ispisana i

druga značenja istih tipki. Ako pritisnete tipku Num Lock koja je također na

numeričkpj tastaturi promjenit će se značenje pa više nećete moći kucati brojeve, ali

ćete moći kucati neke druge tipke (npr. strelice) ne pomjerajući ruku sa numeričke

tastature.

Pri radu ćete često koristiti kombinacije više tipki (najčesće dvije). Kombinacija tipki znači

da te tipke treba pritisnuti u isto vrijeme. Kombinacije se prave sa tipkama na kojima piše Ctrl

i Alt, npr. kombinacija Ctrl i S znači da istovremeno treba pritisnuti obje tipke, to je prilično

teško, znatno jednostavnije je držati pritisnutu tipku Ctrl a zatim pritisnuti tipku S.

Kombinacija koja može biti važna je kombinacija tri tipke Ctrl, Alt i Del Nakon što to uradite

pokrenuli ste „ meki“ reset računara. To znači da ste nasilno prekinuli sve što je računar radio

i rekli mu da se aktivira iz početka kao da je tek upaljen. To radite samo ako je program sa

kojim ste radili „ zaglavljen“ tako da baš ništa ne možete da uradite drugo.


Postoji više vrsta tastatura odnosno rasporeda tipki na tastaturi. Najviše korišten je QWERTY

raspored (U Bosnii Hercegovini se koristi QWERTZ, dok imamo i francuski AZERTY

raspored te mnoge druge) koji se koriste većinom u Americi i Evropi, kao i ostatku svijeta,

dok postoje i posebne vrste tastatura namijenjene za arapski, kineski, grčki ili neki drugi

alfabet.

Slika1. Izgled tastature

Slika2. Podjela tipki na tastaturi


Miš je ulazni uređaj kojim također možete da kažete računaru šta da radi. Za razliku od

tastature kojom tipkate komande. Mišem pokazujete i birate neke opcije koje su ponuđene na

ekranu. Miš je mali uređaj koji držite po rukom i pomjerate po podmetaču namjenjenom za to.

Na vrhi se nalaze dva ili tri dugmeta koja možete da pritisnete, a ispod je mala kugla koja se

vrti kako vi pomjerate miš po stolu i preko nje računar zna gdje ga pomjerate. Kako vi

pomjerate miš, na ekranu se pomjera mali znak ( obično mala kosa strelica) koji se zove

pokazivač miša. Kada dovedete taj znak na neku od ponuđenih opcija i kliknete jednim od

dugmadi na mišu (obično lijevim) izabrali ste opciju. Miš je sa kompjuterom povezan kablom

koji utaknemo u centralnu jedinicu. Postoje i miševi s infracrvenim predajnikom (kao

daljinski upravljač za televizor), tako d aim nije potreban kabal ( ali tada i kompjuter mora biti

opremljen uređajem, odnosno adapterom za prijem signala od tog predajnika). Miš nije skup

dio hardverske opreme jednog računara te je stoga bolje imati ga. Iako su neki program, kao

Windowsi prilagođeni radu bez miša, ipak je mnogo lakše i jednostavnije raditi s njim. Oblik

miša danas se maksimalno prilagođava untrasnjoj strani šake, tako da i ne postoji univerzalni

oblik. Razni oblici su danas prisutni u upotrebi.

Slika3.Fizički izgled miša


Skener (engl. scanner) je uređaj koji služi za digitalizaciju fotografija, crteža i transparentnih

medija (npr. negativ filma, dijapozitiv, prozirnica itd.). Skeniranje je postupak kojim se slika

pretvara u oblik pogodan za obradu, pohranu i prijenos pomoću računara. Obično je riječ o

slikama na papiru koje treba unijeti u računar. Digitalizirana slika se koristi primjerice u

dizajnu, stolnom izdavaštvu (engl. desktop publishing, DTP) ili raspoznavanju teksta (engl.

optical character recognition, OCR).

Tri osnovne vrste skenera su: ručni, plošni i rotacijski. Ručni postoje u nekoliko oblika: mali

skeneri slični olovci za skeniranje teksta ili crtičnog koda (engl. bar code) i uređaji malo veći

od miša. Osobine ručnih skenera su niska cijena i relativno niska kvaliteta. Postoje crno-bijeli

i u boji, razlučivosti do najviše 400 točaka po palcu (engl. dots per inch, dpi), a obično imaju

najviše osam bita po boji. Ručni skeneri se danas koriste uglavnom kao čitači crtičnog koda

(engl. bar code), dok se za digitalizaciju slika više ne koriste. Plošni skeneri (engl. flatbed

scanner) su najpopularniji, a zbog činjenice da se drže na stolu pored računala zovu se i stolni

skeneri. S gornje strane imaju staklenu plohu na koju se stavlja predložak. Skener ima izvor

svjetlosti (ako se radi o reflektivnom predlošku s donje, a ako je riječ o transparentnom

predlošku s gornje strane) i optički sistem koji dovodi rezultirajuću svjetlost do fotoosjetljivih

elemenata. Stolnih skenera ima crno-bijelih i u boji, a format im je najčešće A4 ili rjeđe A3.

Razlučivost stolnih skenera je do 1200 dpi, a koriste najčešće 12 bita po boji. Stolni skeneri

danas su najrasprostranjenija vrsta skenera. Rotacijski su skeneri skupi, a razlučivosti su od

2400 do 9600 dpi. Predložak se lijepi na prozirni šuplji valjak (bubanj) koji rotira i pomiče se

u smjeru ose rotacije. Na rotacijskom skeneru mogu se skenirati samo savitljivi predlošci.

Rotacijski skeneri rabe se za profesionalnu primjenu gdje je potrebna vrhunska kvaliteta

skeniranja.

Format skenera govori o tome koliko se veliki predložak može odjednom skenirati. Format

plošnih skenera je A4 ili iznimno A3 i veći. Razlučivost (rezolucija, engl. resolution) je

najvažnija osobina skenera. Izražava se brojem točaka po palcu (engl. dots per inch, dpi). Kod

stolnog skenera horizontalna razlučivost određena je brojem točaka na fotoosjetljivom

elementu. Vertikalna razlučivost ovisi o preciznosti kojom skener može pomicati glavu uzduž

predloška. To znači da stolni skener može imati različitu razlučivost u horizontalnom i

vertikalnom smjeru. Kod rotacijskog skenera ne postoji fizičko ograničenje razlučivosti koje

bi bilo analogno s ograničenjem koje postavljaju fotoosjetljivi elementi kod stolnih skenera.


Razlučivost ovisi samo o preciznosti mehanizma za pomicanje bubnja. Horizontalna

razlučivost (razlučivost "oko bubnja") ovisi o brzini rotacije, a vertikalna razlučivost ovisi o

preciznosti pomicanja bubnja u smjeru ose rotacije.

Proizvođači često ističu dvije različite razlučivosti: interpoliranu i optičku. Interpolirana

razlučivost je ona koju skener ili upravljački program postiže interpoliranjem odnosno

umetanjem dodatnih tačaka između skeniranih tačaka, tako da se njihova boja izračunava na

osnovu susjednih tačaka. Riječ je dakle o poboljšanju rezultata skeniranja koji se temelji na

procjeni, što može ali i ne mora poboljšati rezultat. Optička razlučivost je stvarna razlučivost

skenera i jedina je bitna za kvalitetu skenera. Zato pri procjeni kvalitete skenera treba

ponajprije obratiti pozornost na optičku razlučivost. Slika 1. prikazuje različite razlučivosti

iste fotografije. Što je razlučivost veća to je rezultat skeniranja bolji.

Slika4. Prikaz iste fotografije skenirane različitim razlučivostima

Skenira se uglavnom iz dva razloga: da bi se slika gledala na zaslonu monitora ili da bi se

otisnula na papiru. Pri skeniranju može se izabrati razlučivost s kojom se želi skenirati. Pri

tome se često postavlja pitanje s kojom razlučivosti je pogodno skenirati za pojedinu

namjenu.


Džojstik (eng. joystick) je računarski periferni dio ili općenito uređaj koji sadrži neku vrstu

drške pomoću koje se vrši upravljanje. Većina džojstika je dvo-dimenzionalna sa dvije ose

kretanja, ali i tro-dimenzionalni džojstici postoje. Džojstik je obično postavljen tako da

signalizira kretanje po X osi ako se drška kreće lijevo ili desno, dok se po Y osi kretanje vrši

ako se drška pomjera gore ili dolje.

Džojstik se osim u računarskim igrama upotebljava i u kontrolnim mašinama kao što su

liftovi, kranovi, bageri i tako dalje. Prva upotreba električnih džojstika koji sliči današnjim je

bila oko 1944. godine u nacističkoj Njemačkoj gdje je operator upravljao sa Henschel Hs 293

raketom pomoću tada prvog džojstika sa dvije ose.

Slika5. Dijelovi džojstika

Dijelovi džojstika:1. Drška2. Baza3. Okidač4. Dodatna dugmad5. Autofire prekidač6. Gas7. Kapica 8. Usisni pikovi


Svjetlosna olovka (eng. light pen) je pokazni uređaj ili uređaj za crtanje.Sastoji se od osjetila

svjetla na vrhu i pretvorbenog sklopa u unutrašnjosti. Primjenjuje se za unos podataka sa

zaslona monitora u računalo, slično kao miš. Dijelovi svjetlosne olovke su: modulator,

sklopka mikročip, mikrogenerator, kondenzator i zavojnica.

Slika6.Svjetlosna olovka

Svjetlosna olovka kada je usmjerena prema ekranu detektira svjetlosni efekt i kada svjetlo

krene od prigušenog do sjajnog ona šalje signal puls video čipu. Čip bilježi dva broja, obično

su to X lokacija i Y lokacija, u memorijsku lokaciju koja je povezana sa video

karticom/čipom. Primjenjuje se za unos podataka sa zaslona monitora i za crtanje, slično kao i

miš. Miš i grafička tabla danas su u potpunosti zamijenili svjetlosnu olovku. Svjetlosna

olovka, tako lagana i jednostavna za upotrebu, nije našla masovnu upotrebu u unosu podataka

u računalo.

Jedan od glavnih problema pokazalo se da je činjenica da je olovku potrebno držati u ruci

cijelo vrijeme dok se s njom radi, a to pogotovo nakon dužeg rada, stvara umor i neugodu

korisniku, a uz to još je i jako skupa.


Digitajzeri se koriste kod konvertovanja slika i ostalih grafičkih objekata koji se nalaze na

papiru ili ostalim materijalima u digitalne podatke koji se potom unose u računarski sistem.

Digitalni podaci se tada mogu prikazivati na CRT ekranu i može ih obrađivati računarski

sistem.Jdna forma digitajzera je grafički tablet, koji posjeduje psjetljivi uređaj fiksiran na

specijalni tablet na koji treba staviti materijal koji se treba dgotalizovati. Grafička olovka

(također zvana elektronskim perom) se pritišće na materijal postavljen na grafočki tablet da bi

se nacrtale ili precrtale slike koje se pojavljuju istovremeno simultano na CRT ekranu.

Slika7. Grafički tablet


Pomična kuglica (eng. trackball) je uređaj sličan mišu, koji izgleda kao naopako okrenut

miš. Glavna prednost joj je što ne zahtjeva posebnu nepokretnu površinu, pa se može

koristiti u slučajevima kada slobodna nepokretna površina nije raspoloživa (npr. kod

prenosnih računara).

Slika8. Pomična kuglica


Mikrofon je danas sve zastupljeniji ulazni uređaj, koji se može koristiti za komunikaciju

računarom putem govora. Također, mikrofon je nezamjenjiv prilikom koristenja skypa ili

drgih programa koji omogućavaju govornu komunikaciju na daljinu. Na prenosivim

računarima (laptopima) mikrofon je ugrađen u sam aparat dok kod stolnih računara to nije

slučaj te ga je neophodno nabaviti posebno,a često ga je moguće kupiti u kompletu sa

slušalicama.

.

Slika9. Mikrofon (samostalno i sa slušalicama)

Kamere su danas nezamjenljiv ulazni uređaj za potrebe unošenja podataka koji se mogu

prikazati u vidu pokretnih ( animiranih) slika. Njihova glavna primjena je prilikom realizacije

video tehnike uz pomoc računara.

Slika10 Web kamera


Izlazne jedinice:

Monitor (ekran)) koji liči na televizor na kojem računar ispisuje podatke za korisnika. Dakle,

ekran je prozor u računar. Iz njega idu dva kabla. Jedan je napojni i treba ga uključiti na

mrežu napajanja (također treba paziti da li je monitor prilagođen radu na 110 ili 220 volta).

Moguće je da se napojni kabl monitora priključuje na kućište kompjutera, odakle dobija

normalan napon, a ne direktno u napojnu mrežu. Drugi kabl treba priključiti na centralnu

jedinicu. Postoje dva tipa monitora, monohromatski i kolor.

Monohromatski monitor ima samo jednu boju (nešto kao crno-bijeli televizor) koja može

biti bijela, žuta, zelena, a kolor monitor ima više boja. Monohromatski monitori su mnogo

jeftiniji od kolor- ekrana, ali se praktično više ne koriste. Postoje i razne veličine ekrana. One

se mjere u dužini dijagoale ekrana, koja obično može biti 14, 15, 17, 19, 20, 21 inč.

Standardni ekrani su od 17 inča, au posljednje vrijeme su sve pristupačnijie cijene ekrana od

19 inča. Pored veličine bitna osobina monitora je i rezolucija. Rezolucija monitora se izražava

u vidu produkta broja tačaka po širini i visini (npr. 1024 768). Danas postoje monitori sa

katodnom cijevi ili CRT monitori kao i pljosnati monitori sa tečnim kristalom ili LCD

monitori.

Slika11. CRT monitor i LCD monitor


Štampač ( printer) je uređaj koji pravi permanentni izlaz iz računara na papir. Vjerovatno je

nužno da imate štampač, jer većina poslova nema nikakvog smisla ako se rezultat ne može

staviti an papir. Ovisno od poslova koje radite,birat ćete tip štampača koji ćete nabaviti.

Donedavno je najčešće korišteni tip bio iglični štampač. On se zove tako jer pravi otisak na

papiru tako što vrši pritisak na kopir- traku( slična traci iz mehaničke mašine za pisanje)

malim iglicama i tako pravi male tačkice na papiru koje formiraju slova i znakove. Onse često

zove i matrični štampač jer iglice formiraju malu „ shemu“ tačkica koja se može

posmatratikao dvodimenzionalna matrica. Ovisno od broja iglica dobija se manje ili više

kvalitetan ispis( obično se susreću 9-iglični i 24-iglično štampači). Ovi štampači su jeftiniji i

laki su za održavanje, ali su bučni i ispis im je najmanje kvalitetan, pa se sve manje koriste.

Slika11.Matrični štampač

Laserski štampači koriste lasersku tehniku za formiranje ispisa i njihov ispis je mnogo

kvalitetniji od matričnih. Osnovno mjerilo kvaliteta laserskog štampača je rezolucija ( koliko

tačkica ispisuje po jednom kvadratnom inču). Rezolucija od 300dp(dp-tačkica po inču)

vjerovatno će vas zadovoljiti. Ljepši ispis se dobije sa rezolucijom od 600 dp( koja se smatra

standardnom), a svaka viša rezolucija se koristi samo za kvalitetnije ispise potrebne

profesionalcima u nekim poslovima. Cijena laserskog štampača drastično raste sa povećanjem

rezolucije. Laserski štampači imaju vlastitu internu memoriju u koju smještaju tekst ili sliku

koju ispisuju. Količina potrebne memorije je u direktnoj vezi sa rezolucijom. Što veća

rezolucija, potrebna je veća količina memorije.


Slika12. Laserski štampač

Štampači sa tintom (susreću se uglavnom dva tipa, Ink- Jet i Bubble- Jet štampači, od kojih

su nešto kvalitetniji Ink- Jet), koriste tintu za ispis i kvalitet im je negdje između kvalitetnih

24-igličnih matričnih štampača i laserskih. Jeftiniji su od laserskih štampača, ali imaju manu

što su u principu malo sporiji i što im je ispis osjetljiv na vlagu i nije tako postojan kao u

laserskih štampača. Njihova bitna osobina je također rezolucija, koja je obično 360 ili720 dp.

Slika13. Štampač sa tintom


Kolor štampači sa tintom su umjerene cijene i možete ih sebi priuštiti, a laserski štampači u

boji su još bolji ali su zato i skuplji.

Slika14. Laserski štampač u boji

Ploter je izlazna naprava namjenjena izradi crteža i nacrta, osobito većih dimenzija i odličnog

kvaliteta. Ploter iscrtava sliku pokretanjem pera preko površine papira na proizvoljan način. U

tehnologiji plotera s ravnom pločom (flatbed plotter) papir se pričvršćuje na ploču

elektrostatskim nabojem, vakuumom ili nekim drugim načinom. Pero se postavlja na početnu

tačku crte i spušta na površinu papira. Pero se pokreće po površini papira do krajnje tačke i

tada se podiže. Ovaj uređaj analogan je vektorskoj tehnologiji crtanja. U tehnologiji

rotacijskih plotera (drum plotter) papir se rotira pomoću bubnja koji rotira, a pero se pokreće

duž linijske putanje uzduž bubnja u oba smjera.

Slika15. Ploter


Zvučnik je izlazni uređaj koji služi za prezentaciju informacija u zvučnoj formi, obično u

formi govora ili muzike (ne zaboravimo da je i muzika specijalan slučaj podataka i

informacija).

Slika16. Zvučnici (bas i dva mala)

Multimedijski projektor je izlazni uređaj koji omogućava projekciju slika zapisanih u

računaru na platno ili zid, čime prikaz postaje znatno pogodniji za slučaj kada treba da ga

prati velika grupa posmatrača. Multimedijski projektori najčešće projektiraju istu sliku koja bi

se inače prikazala na ekranu monitora, tako da multimedijski projektor zapravo predstavlja

alternativu za monitor, u kojoj ulogu ekrana preuzima platno ili zid. Multimedijski projektor i

monitor spadaju u interaktivne izlazne uređaje, jer se njihov prikaz može izmjeniti u svakom

trenutku, za razliku od npr. štampača, čiji je prikaz statičan. Multimedija se danas sve više

korisit u školstvu, te se na taj način učenje realizuje na mnogo interesantniji način.

Slika17. Multimedijski projektor

maturski rad

Documents

hardverske

smjeru ose

vertikalna

se upaliti

izlazne jedinice

pomina kuglica

centralnu

multimedijski