MEHMET AKİF ERSOY’UN

HAYATI(1873-1936)

• Asıl adı Mehmet Ragif olan Mehmet Akif 1873 yılında İstanbul’da doğdu.

• Annesi Emine Şerife Hanım, babası Temiz Tahir Efendidir.

İlk tahsiline Emir Buhari Mahalle Mektebinde başladı.

İlk ve orta öğreniminden sonra Mülkiye mektebine devam etti.

Babasının vefatı ve evlerinin yanması üzerine mülkiyeyi bırakıp Baytar Mektebini birincilikle bitirdi.

Tahsil hayatı boyunca yabancı dil derslerine ilgi duydu. Fransızca, Farsça öğrendi. Babasından Arapça dersleri aldı.

Ziraat nezaretinde baytar olarak vazife aldı. Mehmet Akif’in memuriyet hayatı 1893 yılında başlar ve 1913’e kadar devam eder.

Memuriyetinin yanında Ziraat Mek-tebinde ve Darülfünun’da edebiyat dersleri vermiştir.

1893 senesinde Tophane-i Amire Veznedarı M. Emin Beyin kızı İsmet Hanımla evlendi.

M. Akif okulda öğrendikleriyle yetinmeyerek, dışarıda kendi kendini yetistirerek tahsilini tamamlamaya, bilgisini genişletmeye çalıştı.

Memuriyet hayatına başladıktan sonra öğretmenlik yaparak ve şiir yazarak edebiyat alanındaki çalışmalarına devam etti.

1920 tarihinde Burdur Mebusu olarak Birinci Büyük Millet Meclisine seçildi.

17 Şubat 1921 günü İstiklal Marşını yazdı.

Meclis 12 Mart 1921’de marşı kabul etti.

1926 yılından itibaren Mısır Üniversitesinde Türkçe dersleri verdi. Bu sırada siroza yakalandı.

Hastalığından dolayı İstanbul’a döndü ve tedavi gördü. Fakat hastalığının önüne geçilemedi ve 27 Aralık 1936’da vefat etti.

Kabri Edirnekapı Mezarlığındadır.

Şairin en büyük eseri Safahat adı altında toplanan şiirleri şu 7 kitaptan oluşmuştur:

1. Safahat (1911)

2. Süleymaniye Kürsüsünde (1912)

3. Hakkın Sesleri (1913)

4. Fatih Kürsüsünde (1914)

5.Hatıralar (1917)

6. Asım (1924)

7. Gölgeler (1933)

M. Akif Ersoy milletini ve dinini seven, insanlara karşı merhametli bir mizaca sahip, şair tabiatının heyecanlarıyla dalgalanan, edebi bakımdan kıymetli şiirlerin sahibi olan çok değerli bir Türk şairidir.

SAYGI VE SEVGİYLE ANIYORUZ…

Hazırlayan: Saraykent Lisesi

Bilgisayar Öğretmeni

Banu DAMAR