İşçi Bülteni Özel Sayı: 600- Temmuz 2010

2010-2012MESS Grup

TİS’leri yaklaşırken...

Taleplerimiz,örgütlenme ve

mücadeleilkelerimiz...

Toplu Sözleşme süreçleri, işçi sınıfı ile burjuvazi arasındaki amansızmücadele anlarıdır. Bu süreçte taraflar, çalışma ve yaşam koşullarıbelirlemek üzere karşı karşıya gelirler. Grup toplu sözleşmeleri sözkonusu olduğunda ise bu özellikle böyledir. Burada artık tek bir fabrikaişçisinin değil, binlerce fabrika işçisinin kaderi belirlenmektedir.

MESS grup TİS sürecinin ise eşi benzeri yoktur. Örneğin ‘77-80döneminde TİS sürecinin tıkanmasıyla başlayan büyük grev, toplumusarsan sonuçlar doğurmuştur. 12 Eylül darbesinin en önemlihedeflerinden biri de bu greve son vermektir. Keza ’90’lı yıllarınbaşındaki grevler ile ’98 yılındaki büyük ayağa kalkış son dereceönemli ve etkili mücadele süreçleridir.

Metal grup toplu sözleşmeleri hem metal işçisinin hem de bir bütünolarak sınıf hareketinin geleceğini belirlemiştir. Bu cephedekimücadelenin sonucu, sınıf mücadelesinin genel durumunuetkilemektedir. Bunun en önemli nedeni kuşkusuz metal sektörününkapitalist ülke ekonomisi içerisindeki stratejik konumudur. Kitleselölçekte işçi çalıştıran fabrikaların yoğunluğu ile birlikte çalışmakoşullarının son derece ağır olması da işkolunu sınıf mücadelesininkalbinin attığı bir alan haline getirmiştir.

İşte bu nedenle hem işçi sınıfı hem de sermaye sınıfının gözü her

Giriş:

3

4

dönem metal sektöründe gerçekleşen grup sözleşmelerindedir. Öyleolmalıdır.

Sürece yoğun bir saldırı dalgası altında giriyoruz!

Metal işkolunda yeni bir toplu sözleşme sürecinin arifesindeyiz.Sürece yoğun bir saldırı dalgası altında giriyoruz. Kapitalist düzenin

dünya ölçeğinde yaşanan son krizinin faturası bize kesti. Çok ağırbedeller ödedik. MESS yıllardır hayata geçirmeye çalıştığı birçokuygulamayı bu süreçte fiili olarak devreye soktu.

Hatırlatalım ki, kriz patlak verdiği sırada MESS ile sendikalar TİSmasasındaydı. Metal işçilerinin bu sözleşme sürecinden önemlibeklentileri vardı. Çünkü yıllar boyunca kriz bahanesiyle kölelikkoşullarına mahkum edildikten sonra artık durumun bir parçadüzeltilmesi bekleniyordu. Sadece beklenmiyor, aynı zamandamücadele etmek de istiyordu. Ancak yeni patlak veren krizin dalgaları,patronların ve uşaklarının elinde yeni bir saldırı bahanesinedönüştürüldü. Apar topar metal işçilerinin hiçbir talebi dikkatealınmadan sürece nokta konuldu. Ardından ise patronlar, iştenatmalarla, ücret kesintileriyle, alabildiğine esnetilmiş çalışmakoşullarıyla metal işçisinin canına okudu.

Sonuçta metal patronları bu süreçten büyük kazanımlarla çıktılar.Krizi söyledikleri gibi fırsata çevirdiler. Sadece karlarını korumaklakalmadılar. Aynı zamanda metal işçisini on yıllarca hayalini kurduklarıkoyu sömürü ve kölelik şartlarına mahkum ettiler.

İşte şimdi, yeni grup TİS sürecine girdiğimiz bugün ise, buolağanüstü dönemde bu koşulları kural haline getirmeye, kazanımlarınıkorumaya ve bunlara yenilerini eklemeye çalışıyorlar. Grup TİSsürecinden bunu umuyor, bunu bekliyor, bunun için hazırlanıyorlar.

İşte bunun için, yeni toplu sözleşme süreci sert bir çatışmayagebedir. Ya MESS’in kriz bahanesiyle bizden çaldıklarına razı gelecek

5

ve yeni saldırı girişimlerine boyun eğeceğiz. Ya da militan mücadeleyolunu tutarak yanıt vererek MESS’ten çaldıklarını geri alacağız.

Kazanmak için ihanet çetelerini etkisizleştirelim!

Kazanmak için önümüzdeki büyük engellerin olduğunu biliyoruz.Bu engellerin en büyüğü kuşkusuz Türk Metal Sendikası’nda yuvalananfaşist çetedir. Bu çete 12 Eylül faşizminin öz çocuğu olarak metalişçilerinin bağrına saplanmış bir hançer olarak duruyor.

12 Eylül darbesi gerçekleştiğinde metal işçileri MESS grupTİS’lerinde anlaşmazlık nedeniyle grevdeydiler. Darbeyle grevleriyasaklandı. Sendikalarının kapısına kilit vuruldu. İleri ve öncü metalişçiler tutuklamalar ve işten atmalarla tasfiye edildi. Arkasından daTürk Metal Sendikası MESS aracılığıyla fabrikalara sokuldu. Bununiçin 12 Eylül’den en çok sevinenlerin başında MESS geliyordu.

MESS’in gülmekte haklı olduğu zamanla daha iyi anlaşıldı. 12Eylül’ün ardından başlayan dönemde metal işçileri her TİS dönemindeihanetlere uğradı. Buna rağmen ihanet çetelerini önünden gitmeyezorlayarak ‘90’lı yılların başında greve çıktı bazı haklarını söke sökealdı. Ancak bu kazanımları MESS kısa sürede gasp etmekte gecikmedi.

‘98’de metal işçileri grup TİS’lerinin bir kez daha ihanetlesonuçlanması üzerine birçok ilde sokağa çıktılar, Türk Metal’den istifaettiler. Ancak yine de bu ihanet şebekesinden kurtulamadılar. Çünkümetal işçileri devrimci bir önderliğe sahip olmadığından ihanet çetesikısa sürede kontrolü yeniden sağlayabildi.

Bu tablo içine girdiğimiz toplu sözleşme sürecinde işimizin kolay

6

olmadığını gösteriyor. Eğer metal işçileri süreci sendika yönetimleri ileMESS arasındaki masa başı görüşmelere bırakırlarsa ihanet ve satışkesindir. Ancak örgütlenerek ipleri ellerine alır ve mücadeleyiyükseltirse, TİS masa başı görüşmelerden sokağa taşınır, bu halde desatış engellenir ve kazanan metal işçileri olur. Geçmiş mücadeledeneyimleri bu yolda önümüze ışık tutmaktadır.

Büyük bir sınav bizi bekliyor!

Metal işçilerini hem kendi gelecekleri hem de sınıfın geleceği içinbüyük bir sınav bekliyor. Bu büyük sınavdan alnımızın akıylaçıkmalıyız.

Bunun için ise taleplerimizi net biçimde belirlemeli ve bu taleplerielde etmek uğruna dişe diş bir mücadele vermeliyiz. Böyle birmücadelenin gücünün ve soluğunun taban örgütlenmelerinin düzeyinesıkı sıkıya bağlı olduğunu aklımızdan çıkarmamalıyız. Öyle ki,mücadelenin kaderi, kaç fabrikada tabandan komitelerin, kaç havzadaortak platformların oluşturulduğuna bağlıdır. Metal işçileri ancakböylelikle sürecin basit bir seyircisi olmaktan çıkıp tarafı halinegelebilir. Böylelikle de hem MESS’i, hem de uşak takımını yenerekgeleceğini kazanabilir.

İşte bu kritik görevleri omuzlaması gerekenler öncü-devrimci metalişçileridir.

Metal İşçileri Birliği ise bu bilinçle üzerine düşeni yapacaktır. Tümmetal işçisi kardeşlerimizi de bu zorlu ancak onurlu yolda birlikte,omuz omuza mücadele vermeye çağırıyoruz.

Yaşasın Metal İşçileri Birliği!Yaşasın örgütlü mücadelemiz!Kahrolsun MESS ve uşakları!

7

MESS’in karşısında mücadelesini vereceğimiz taleplerimiz ve butalepleri içeren sözleşme taslakları özel bir önem taşıyor. Zira tüm birdönem boyunca sermayeye karşı yürütülecek mücadelenin kapsamınıve düzeyini taleplerin niteliği belirleyecektir.

Öyle ki sendikal anlayışlar arasındaki farklılıklar daha taleplerinbelirlenmesi sürecinde ortaya çıkmaktadır. Türk Metal yönetiminintaleplerin belirlenmesinde ilkesi, “üreteceğiz, kazandıracağız,kazanacağız” biçimindeki formüle edilen işbirlikçilik çizgisidir. Buçizgiye bağlı olarak talepleri belirlerken MESS’in verebileceklerini bazalmaktadır. Bu nedenle ücret ve sosyal hak talepleri olabildiğince asgaribir sınırda tutulurken, anlaşmazlık doğuracak uçurumlaroluşturulmamaya dikkat edilmektedir. BMİS yönetimi ise özellikle sondönem sözleşme süreçlerinde bundan farklı olarak insanca çalışma veyaşam kriterlerini baz aldığı iddiasındadır. Fakat sorun onunsöylediklerinde değil, gereklerini yapmakta çıkmaktadır. BMİSYönetimi başta belirlenen taleplerin kazanılabileceğine inanmamakta,pratikte MESS’in verebilecekleriyle ufkunu sınırlamaktadır.

Metal işçileri bu geri ve gerici mücadele ufkunu aşmalıdırlar. Bununiçin taleplerimizi belirlerken temel ölçümüz bu taleplerin patronlartarafından karşılanıp karşılanamayacağı olmamalıdır. İşçi sınıfının bu

Taleplerimiz ne olmalı?

8

konudaki ölçütü kendi meşru hak ve çıkarlarıdır. İnsanca çalışma veyaşam koşullarına kavuşmak, gasp edilen haklarımızı yenidenkazanmak için ve nihayet sermayenin işçi sınıfına dönük saldırılarıkarşısında güçlü bir barikat kurabilmek için nelere ihtiyacımız varsaonları isteyeceğiz. Taleplerimizin genel çerçevesi bu olacaktır.

Diğer taraftan sorun sadece taleplerin ne olduğu değil, bu taleplerinoluşturulma sürecidir. Sendika bürokratları ve ihanet çeteleri, taslaklarınhazırlanması sürecine işçileri olabildiğince uzak tutmaya çalışıyorlar.İşçinin fikrini sormak adı altında yapılan çalışmalarda ise en azlayetinmeleri öğütlenmekte ve dayatılmaktadır.

Eğer bu taleplerin olduğu sözleşme taslakları metal işçilerinintabandan katıldığı canlı tartışma süreçlerinin ürünü olarak hazırlanır veörgütlü bir taban iradesine dayandırılırsa, mücadelenin seyrinibelirleyecek ilk koşullar da oluşturulmuş olacaktır. Çünkü metal işçisine istediğini bilecek ve isteklerini yerine getirmek üzere mücadeleyedaha büyük bir şevk ve kararlılıkla katılacaktır. Bu nedenle, TİStaslaklarının hazırlanması amacıyla yapılacak çalışmalar hayati birönem taşımaktadır. Bu çalışmalar ise bilgilendirme çalışmalarındanişçilerin yan yana gelerek taleplerini belirleyecekleri platformların

oluşturulmasına kadar birdizi yol ve yöntemiiçermektedir.

Bunun için talepleribelirlemek üzere,işçilerin katıldığı ve söz-yetki ve karar hakkınıntümüyle işçilerebırakıldığı tartışmaplatformlarıoluşturulmalıdır.

Ayrıca belirtmekgerekir ki, TİS taslakları

işçilerin rahatlıkla anlaması güç olan kanun kitapları biçiminde değil,özlü talepler biçiminde formüle edilmelidir.

Tüm bunlardan sonra, metal işçilerinin karşı karşıya olduğu saldırılarve bugünkü sınıf mücadelesinin seyri gözetildiğinde, sözleşmedöneminde metal işçilerinin başlıca taleplerinin şunlar olduğugörülmektedir.

Ücret ve hak kayıpları karşılanmalı, insanca yaşamaya yeten bir ücret düzeyi sağlanmalıdır!

Öncelikle 2002 yılından bugüne ücretler ve sosyal haklarda büyükkayıplar söz konusudur. Son 10 yıldan bu yana ücretler ve sosyal haklaradeta erimiştir, en az yüzde 30 azalmıştır. Sektörde yeni istihdam edilenişçi sayısı belirgin biçimde artmış, işçiler daha düşük ücretlerle dahauzun süre ve daha yoğun çalıştırılmışlardır. Metal işçilerinin geçmişsözleşme dönemlerindeki kayıpları son dönemde katlanarak artmıştır.

Bunun en somut örneği Ereğli Demir Çelik fabrikasında yaşanmıştır.2009 yılında, Türk Metal çetesinin örgütlü olduğu Ereğli Demir Çelikfabrikasının sahibi Oyak grubu ile Türk Metal sendikası, işçiücretlerinde 16 aylığına %35 indirim yapılması yönündeanlaşmıştır. Erdemir bir başlangıç olmuş, ücret gaspı iş kolu düzeyindeyaygınlaşmıştır. Dahası ücret gaspı düşürülen ücretler kalıcı halegetirilmeye çalışılmaktadır.

İşte bunun için toplu sözleşme sürecinde taleplerimizin başında gaspedilen haklarımızın geri verilmesi, sefalet ücretlerinin son bulmasıtalepleri gelmektedir. Bunun için ücret talebimiz geçmiş kayıplarımızıdahi dikkate almayan yüzdelik zamlar değil, insanca yaşamayayeterli ücret düzeyidir. İnsanca yaşamaya yeterli ücret, sendikalartarafından açıklanan dört kişilik bir ailenin insanca yaşamasınayeterli ücret düzeyidir. Bu, asgari ücret seviyesi olmalı, işinyoğunluğuna ve niteliğine göre arttırılmalıdır.

Yine son kriz bahane edilerek geçmiş sözleşme dönemlerindeki

9

belirlenen sosyal haklar büyük ölçüde gasp edilmiştir. Birçok fabrikadageçmiş dönemlerde maaşlara giydirme adı altında fiilen ortadankaldırılan ikramiye ve diğer sosyal yardımlar ihtiyacı karşılayacakdüzeyde yeniden belirlenmelidir.

Eski ve yeni işçiler arasındaki ücret farklılıkları kapatılmalıdır. Eşit işe eşit ücret!

Eski ve yeni işçiler arasındaki ücret farklılıkları önemli bir sorundur.Patronlar böylelikle, hem TİS’leri uygulanamaz hale getirmektedir, hemde işçileri birbirine karşı düşmanlaştırmaktadır. 2000 yılından sonra işebaşlayan işçilerle daha eski işçiler arasındaki ücret makası, yüksek ücretbaz alınarak kapatılmalıdır.

Bunun için eşit işe eşit ücret istiyoruz.

“İşten atmalar yasaklansın! Tüm çalışanlara iş güvencesi!”

Geçtiğimiz dönem sözleşmesinin ardından metal patronlarınınyaptıkları kitlesel işçi kıyımlarından sonra mutlaka bu sözleşmedöneminde patron keyfiyetine sınır getirilmelidir. Bunun için “iştençıkarmaların yasaklanması ve işgüvencesi sağlanması” olmazsa olmaztaleplerimizden biridir. Çünkü işgüvencesinin olmadığı koşullarda, diğerkazanımların da bir anlamı kalmamaktadır.

Esnek çalışma uygulamalarına son verilmelidir!

Sermaye sınıfı, sömürü düzeyini arttırmak ve işçilerinörgütlülüklerini dağıtmak için son 30 yıldan bu yana değişik çalışmayöntemlerini ve üretim tekniklerini devreye sokmaktadır. “Yalınüretim”, “bütünsel kalite yönetimi”, “kalite çemberleri”, “sıfır stok”,“takım çalışması”, “işçilerin yönetime katılması” vb. kavramlar ileambalajlanan “esnek üretim” bugün telafi çalışma, denkleştirme, kısa

10

çalışma vb. uygulamalarla örgütlü örgütsüz bütün fabrikalardauygulanmaktadır. Ayrıca sermaye uşağı AKP hükümeti tarafından“işsizliğe çözüm bulmak” iddiasıyla gündeme getirilen ve önümüzdekisüreçte mecliste onaylanacak olan “Ulusal İstihdam Paketi” ile “esneküretim” saldırısı çok daha kapsamlı bir boyut kazanacaktır.

Bir önceki TİS döneminde tabanın tepkisinden çekinen sendikalarkâğıt üzerinde esneklik uygulamalarını kabul etmemişlerdi. Fakatuygulama bunun tam tersi olmuştur. Sendikal ihanet çetelerinin onayı vedesteği sayesinde patronlar esneklik uygulamalarının hayata geçirilmesikonusunda hiçbir sınır tanımamıştır. Bugün belli başlı bütün metalfabrikalarında Türk Metal çetesinin bilgisi ve onayı dahilinde “telafiçalışma” uygulaması hayata geçirilmiştir. Sadece Türk Metal’in değilBirleşik Metal’in örgütlü olduğu fabrikalarda da bazı esnek çalışmayöntemleri uygulanmaktadır.

11

12

“Esnek üretim”, sermaye için ucuz ve örgütsüz işgücü cennetiyaratmaktadır.“Esnek üretim”, sermayenin azami sömürüsü içindayatılan engelsiz ve kuralsız çalışma yaşamıdır. İşçi sınıfının büyükbedeller ödeyerek kazandığı hakların ortadan kaldıran esnek üretimsaldırısına izin verilmemelidir. Bunun için uygulanmakta olan tümesnek çalışma uygulamalarına son verilmeli, sözleşmede bu kesin birhükme bağlanmalıdır.

Taşeronlaştırma yasaklanmalı, taşeron işçiler kadroya alınmalıdır!

Esnek çalışmanın bir biçimi olan taşeronlaştırma metal sektöründe dehızla yaygınlaşmaktadır. Önceleri yemekhane ve temizlik bölümlerindebaşlayan bu uygulama artık üretimin her aşamasında karşımızaçıkmaktadır. Başta temel fabrikalar olmak üzere hemen bütünişyerlerinde taşeronlaştırma uygulaması mevcuttur. Bunun sonucuolarak fabrikalardaki en büyük sorun kadrolu-taşeron işçi ayrımıdır.Taşeronlaştırma işçileri bölmenin ve daha düşük ücretle daha yoğunsömürmenin en etkili silahına dönüşmüştür. Taşeronlaştırmaylasendikalı işçi sayısı sürekli azaltılarak sendikalar yavaş yavaş tasfiyeedilmektedir. Kadrolu işçiler, işten atılma korkusuyla her türlüdayatmaya boyun eğmektedir.

İşte bunun için taşeronlaştırma uygulamasına son verilmeli, halençalışmakta olan taşeron işçilerin kadroya alınması sağlanmalıdır.

İşçi sağlığı ve iş güvenliği önlemleri alınmalıdır!

Bugün kapitalizmin kar hırsına dayalı kuralsız çalışma, özelleştirmeve taşeronlaştırma politikaları işçilerin yaşamını tehdit etmektedir.Demir-çelik fabrikaları demir-çelik değil insan eritmektedir. Madenlerölüm ocağı, inşaatlar göçük yuvası durumundadır. Atölyelerde çocuk

13

işçilerin kanı emilmektedir. Küçük sanayi sitelerinde çalışanlar sigorta,vizite, hastane nedir bilmiyor.

İş cinayetlerinin ve işçi sağlığını tehdit eden çalışma koşullarınınönüne geçmek için her işyerinde gerekli düzenleme ve önlemler hayatageçirilmelidir. Bu, TİS kapsamında temel taleplerimizden biri olmalıdır.Alınacak önlemler işyeri temsilciler kurulu ve sendikalar tarafındansürekli denetlenmelidir. İşçi temsilcilerinin yönetiminde, teknik vesağlık uzmanlarından oluşan iş müfettişliği kurumu oluşturulmalıdır.

***Bu taleplerimizi bir kez de maddeler halinde sıralarsak:1. Ücret ve hak kayıpları karşılansın, insanca yaşamaya yeten bir

ücret düzeyi sağlansın!2. Eski ve yeni işçiler arasındaki ücret farklılıkları kapatılsın!

Eşit işe eşit ücret!3. “İşten atmalar yasaklansın! Tüm çalışanlara iş güvencesi!”4. Tüm biçimleriyle esnek çalışma uygulamalarına son verilsin! 5. Taşeronlaştırma uygulamasına son verilsin! Taşeron işçiler

kadroya alınsın! 6. İşçi sağlığı ve iş güvenliği önlemleri alınsın! En hayati olanlarını bu biçimde sıraladığımız bu talepleri

sahiplenmek, arkasında durmak, sendika yöneticilerine kabul ettirmekve MESS’ten koparıp almak üzere tüm metal işçisi arkadaşlarımızımücadeleye omuz vermeye çağırıyoruz.

14

Toplu sözleşme sürecinin örgütlenmesinde temel anlayışımız “söz-yetki-karar işçilere” şiarında ifade bulmaktadır. Sürecin asıl öznesiişçiler olmalı, sendika yönetimlerinin yetkileri, İşçilerin aldıklarıkararları yürütmek ve koordine etmekle sınırlanmalıdır. Sendikayönetimleri, bu hakkın işçiler tarafından kullanılması için önlemleralmalı, ön açıcı olmalı ve gerekli her türlü kolaylığı sağlamalıdırlar.

Söz-yetki-karar hakkını kullanmanın aracı taban örgütlenmeleridir.Toplu sözleşmeler sözkonusu olduğunda işçi sınıfının deneyimleriyleortaya çıkardığı örgütlenme biçimi TİS komiteleridir. Fabrikalardanoluşmuş TİS komiteleri yoluyla, işçiler taslakların hazırlanmasındanmücadelenin omuzlanmasına ve TİS’in bağıtlanmasına kadar tümsürecin seyrini belirleme imkanı bulurlar. Dolayısıyla TİS komitelerinioluşturmak, kazanmanın ilk şartıdır.

TİS komitelerinin oluşturulmasında, işleyişinde ve sendikayönetimleriyle ilişkilerinde şu temel ilkeler göz önünde tutulmalıdır:

1. TİS komitelerinin, fabrikalarda her üretim biriminde ayrı ayrıoluşturularak tek bir fabrika komitesinde merkezileştirilmesi en idealbiçimdir.

2. TİS komitelerinin işleyişi ve bileşimi demokratik olmalıdır. Budemektir ki, komitelerde yer alacak, özellikle de temsil konumundaolacak işçiler, doğrudan seçim yoluyla işçiler tarafından belirlenmelidir.

Örgütlenme hattımız ne olmalı?

15

Ayrıca komitelerin bileşiminde kadrolu-taşeron gibi ayrımlaryapılmamalı, fabrika ve işyerindeki tüm işçiler komitelerde temsiledilmelidir.

3. TİS komiteleri, fabrikalarda derinleştirilirken havza-bölge-il veülke çapında merkezileştirilmelidir. Ancak böylelikle metal işçilerinintabandan birliği sağlanabilir ve sürecin tüm aşama ve kademelerindesöz-yetki ve karar hakkı tam olarak kullanılabilir.

4. Havza-bölge-il ve ülke çapında oluşturulacak ortak mücadelezeminlerinde sendika ayrımı yapmamalı, kapsam dahilinde olsunolmasın tüm metal işçilerinin yan yana getirilmesi hedeflenmelidir.Böylelikle süreç metal işçilerinin topyekün mücadelesinedönüştürülmüş olacaktır.

5. TİS komiteleri ve diğermücadele platformları, sendikayönetimlerinden bağımsız olmalıdır.Bu temelde, sendika yönetimleri,tüm sendikal imkanları tabanörgütlenmelerinin hizmetinesunmalı, onların çalışmasınıkolaylaştırmalı, aldıkları kararlarauymalıdır.

Toplu sözleşme sürecinin başarıyla örgütlenmesinde ise şu ilkeler olmazsa olmazdır:

1. TİS taslaklarınınhazırlanmasında vegörüşmelerin takibinde tümişçilerin sürece katılımınıörgütlemeyi hedefleyen adımlaratılmalıdır. Toplu sözleşme taslağı

fabrikalardanbaşlayarakyaratılacak tartışmave karar zeminlerindeortaya çıkarılmalıdır.Oluşturulacakkomiteler aracılığıylaatılan her adımda sözve karar hakkınıntaban tarafından enetkili şekildekullanılmasıhedeflenmelidir. TİSkomitelerinin kararıve onayı olmadan tekbir TİS maddesi dahikabul edilmemelidir.

2. Görüşmelere işçi temsilcileri katılmalı, ayrıca görüşmeler işçilerinkatılımına açık olmalıdır. Bunun olmadığı durumda görüşmelerinbilgisinin “tam açıklık” ilkesi doğrultusunda işçilere verilmesi talepedilmelidir. Açıklığın olmadığı durumda sonucun ihanet olacağıfabrikalarda yoğun biçimde anlatılmalıdır. Görüşmelerin dışa yansıyanbilgilerinden hareketle işçiler bilgilendirilmeli, uyarılmalı, hareketegeçmeye çağırılmalı, olduğunca harekete geçilmelidir.

3. Sendikal bürokrasinin süreci metal işçilerinin katılımınaaçmayacağı, aksine elindeki tüm güç ve imkânları, işçilerin tabandanörgütlenmesine ve taban örgütlenmeleri yoluyla söz-yetki ve kararhakkını kullanmasına engel olmak için kullanacağı kesindir. Bunun içinmetal işçileri sendikal bürokrasiye rağmen tabandan örgütlenmeyibaşarmak, böylelikle de ihanetin önüne almak durumundadır.

Bu, söz-yetki ve karar hakkını koparıp almak, fiili-militanmücadelelerle sendikal ihanetin kapattığı kapıları açmak, sakladığı

16

bilgilere ulaşmak ve gerektiğinde hesap sormak anlamına gelmektedir.

***

TİS sürecinin örgütlenmesinde metal işçilerini sürece aktif olarakkatmak, süreci kapalı masa başı görüşmelerden çıkarmak ve grevdüşüncesini, isteğini ve kararlılığını oluşturmak gözetilmesi gerekentemel kaygı olmalıdır.

Bunun için derhal TİS komitelerini ve ortak mücadele platformlarınıoluşturmak için harekete geçmeliyiz.

Öncü ve devrimci metal işçileri hem mücadeleye önderlik edecek birbakış ve sorumlulukla davranmalı hem de sendika yönetimlerini, budoğrultuda süreci örgütlemeye zorlamalıdırlar.

17

TİS süreçlerinde metal işçileri adına grup toplu sözleşme masalarınaoturan sendika yönetimlerinin pratiğine, farklı biçimlerde ifade etselerde süreci “masada bitirmek” anlayışı yön vermektedir. Oysa hiçbir hakmücadele edilmeden alınmaz, alınmamıştır.

“Masada bitirmek” anlayışını en açık biçimde ifade eden veşaşmadan dolaysız biçimde yerine getirense Türk Metal yönetimidir.İhaneti “üreteceğiz kazandıracağız, kazanacağız” sloganıylagerekçelendiren Türk Metal yönetimi, başından sonuna kadar sürecimasa başı görüşmeler sınırında tutmaya özen göstermektedir. Çünküyapılacak kontrollü eylemlerin dahi, göstermelik olmaktan çıkmaihtimali yüksektir. Zira işçilerin birikmiş mücadele isteği ve eğilimleri,sınırı nasıl belirlenmiş olursa olsun bir eylem süreci içerisinde hızlagelişme imkanı bulur ve daha ileri eylem biçimlerini gündeme sokar.İşte bunun için ne olursa olsun işçileri eylem alanından uzak tutmak busendikal korucuların bilinçli bir tutumudur.

Çelik-İş Sendikası’nın yönetiminin “mücadele” anlayışının TürkMetal hainlerden bir farkı bulunmamaktadır. Çelik-İş yönetimi herbakımdan Türk Metal yönetiminin silik bir gölgesi gibidir. Tek farkıihanetin ve teslimiyetçiliğin şükürcülükle süslenmiş olmasıdır.

Birleşik Metal ise daha önceki yıllarda göstermelik birkaç eylem

Mücadele hattımız ne olmalı?

18

dışına çıkmamıştı. Fakat son TİS sürecinde bunun dışına taşarakgelişmelere bağlı olarak düzenli eylemlerle TİS sürecini örgütlemeyeçalıştı. Metal işçilerini daha ileri mücadelelere hazırlamak, TİS sürecinimasa başı görüşmelerden çıkararak mücadele alanlarınınbelirleyiciliğine sokmak bakımından bu adımlar önemliydi. Ancakyetersizdi. Çünkü süreç boyunca öne çıkan, her ne pahasına olursa olsunmücadeleyi ileriye taşıma iradesi değil, kararsızlıklar ve yalpalamalaroldu. Özellikle krizin patlak vermesinin ardından kapitalizmi aşan birmücadele ufku olmayınca, eylem süreci yarıda kesildi. Bugün ise, aynıdüzeyde bir mücadele sürecini dahi örgütleyecek güç ve iradeye sahipdeğildir.

Mevcut sendikal yönetimlerin mücadele anlayışlarını, kurulu düzenkarşısındaki ideolojik-siyasal duruşları belirlemektedir. Öyle ki TürkMetal ve Çelik-İş yönetimlerisermayenin safındakonumlanıyor olmanın doğalsonucu olarak gerici burjuvaideolojisinin farklı biçimlerinipaylaşıyorlar. Ücretli kölelikdüzeni olan kapitalizmisahipleniyor ve savunuyorlar.Sendikacılık anlayışları dakapitalist sömürü şartlarındamümkün olduğunca vekapitalistler verdiğinceişçilerin durumunu bir parçadüzeltmekten ibarettir.Birleşik Metal yönetimi iseyer yer kapitalizme karşıtı birsöylem tutturuyor olsa da,gerçekte bu söylem birmücadele ufku haline

19

gelemiyor. Çünkü, esasta kurulu düzenin aşılabileceği inancına vebilincine dayanmıyor. Mücadele anlayışı da bu durumda biraz dahakararlı olmakla birlikte özünde diğerlerinden farklı değildir. Bunun içintoplu sözleşme süreçlerinde olduğu gibi diğerlerinin aynısı sonuçlardoğuyor.

Açıktır ki, toplu sözleşme süreci bu sendikal anlayışların elinebırakılırsa süreç bir kez daha masa başında bitirilecektir. Doğal olarakbu durumda da ihanet kaçınılmazdır. Kuşkusuz sendika yönetimleri buihaneti, ancak bu kadarını alabildik diyerek gerekçelendireceklerdir. Budurumda metal işçilerinin onlara yanıtı şu olmalıdır:

Elbette MESS kendi sınıf çıkarlarının gereği olarak hak vetaleplerimizi vermeyecektir, aksine çaldıklarına yenilerini eklemekisteyecektir. Ama siz metal işçileri adına taleplerimizi MESS’tensöke söke almak için ne yaptınız? Metal işçilerini zamanındauyardınız mı? Mücadele konusunda bilinçlendirdiniz mi?Mücadeleye hazırladınız mı? Eylemli bir mücadele yoluylakararlılığınızı gösterdiniz mi? Grev silahını kullandınız mı? Grevsilahını kullanmak için ciddi bir hazırlık yaptınız mı?

Eminiz ki Türk Metal ve Çelik-İş yönetimleri bu sorulara yanıtveremezler. Çünkü hak ve taleplerimizi mücadeleyle kazanmak gibi nebir anlayışa sahipler ne de bir çabaları var. Birleşik Metal-İş yönetimiise çaba gösterdiği iddiasında bulunabilir. Ancak gösterilen bu çaba nekadar kararlı, ne kadar sürekli ve ne kadar metal işçisinin tabandanarayışlarına yanıt vermeye açıktır? Bir önceki TİS dönemindeki pratik,bu sorulara olumsuz bir yanıttır. Birleşik Metal-İş yönetimi sonunakadar gidecek bir kararlılık gösterememiştir. Krizin patlak vermesininardından yalpalamıştır. Ortak mücadele platformları oluşturma iddiasınauygun bir samimiyet ve açıklıkla davranmamıştır.

Hak ve taleplerimizi kazanmak için grev silahını kullanmaktanbaşka bir yolumuz yoktur. Önemli olan bugünden bu gerçeğinbilincinde olarak bu hedefe bağlı olarak sistematik bir mücadele veörgütlenme sürecini örebilmektir. Bunun için TİS süreci en başından

20

itibaren masada değil, sokaktayürütülmelidir. Metalişçisinin hak ve talepleriniiçeren bir toplu sözleşme,yöneticilerin kapalı kapılararkasındaki sözdepazarlıkları değil, gücünüeylem alanında gösteren vegrev silahını da kullanmayahazır olduğunu gösteren birmücadele süreciylekazanılabilir.

İşte bu anlayışla bugündensokaklar, fabrikalar eylem alanı haline getirilmelidir. Taslaklareylemlerle açıklanmalı, görüşmeler başladığında her oturum sırasındagörüşmelerin yapıldığı yerde eylemler gerçekleştirilmelidir. Yine sanayihavzalarında düzenli eylemlerle mücadele canlı tutulmalı, katılımbüyütülmelidir.

Yukarıda da belirttiğimiz gibi mevcut sendika yönetimleri böyle birmücadele sürecini örgütlemeyeceklerdir. İhaneti iş edinmiş olanlar zatenne türden olursa eylem yapmamaya yeminlidirler. Diğerleri ise yapacakkudretten yoksunlardır. Bu durumda görev, öncü ve devrimci metalişçilerine düşüyor. Öncü ve devrimci metal işçileri el ele vererek, ilkönce grev hedefli dişe diş bir mücadele sürecini örgütlemeyi sendikayönetimlerine dayatmalı, yönetimleri önden gitmeye zorlamalı, herdurumda da mücadele görevlerini belli bir plan oluşturarakuygulamaya sokmalıdırlar.

Belirtmek gerekir ki, öncü ve devrimci metal işçilerinin mücadelehedefi sadece MESS değildir. İhanetin ve işbirlikçiliğin hesabını sormakda çok özel bir mücadele gündemidir. Bunun için en başından itibarenmücadele görevlerine sahip çıkmayan sendika bürokratlarının kapısınadayanılmalı, ihanet durumunda da ihanetin hesabını soran ve

21

22

imzalanmış ihanet belgesini yırtmayı hedefleyen bir eylemli çıkışyapılmalıdır. Bu yolda TEKEL işçisi kardeşlerimizin mücadele pratiğiniörnek almalıyız.

Tüm sınıf kardeşlerimizi bu anlayışla mücadele görevleriniüstlenmeye ve kavga bayrağını yükseltmeye çağırıyoruz.

Esenyurt İşçi Kültür EviFatih Mah. Bahçeyolu Cad.936.Sok. No:13-Esenyurt

Tel: 0.212.6204076

Kartal İşçi Kültür Evi Dern.Karlıktepe Mah. Gürpınar Sok.

No:26/1 Kartal Tel: 0.534.8439679

OSB-İMES İşçileri DerneğiYukarı Dudullu Mah. Kerem

Sokak No:5/3 ÜmraniyeTel: 0.216-5403580

Sefaköy İşçi Kültür Eviİnönü Mah. Tolga Cad. No:65

KüçükçekmeceTel: 0.212.6977153

Topkapı İşçi DerneğiDavutpaşa Cad. TİM-1 İş Merkezi

Kat:3/230 TopkapıTel: 0.212.5761151

Tersane İşçileri Birliği Dern.Evliya Çelebi Mah. Yasemin Sok.

No:31/3 İçmelerTel: 0.216-4474481

Mamak İşçi Kültür EviTıp Fakültesi Cad. No:255 / B Tu-

zluçayırTel: 0.312. 3895957

Sincan İşçi DerneğiVatan Cad. Melek Sok. No:1/9

SincanTel: 0.506.6629835

Çiğli İşçi Kültür Sanat Evi8075 Sok. No:11/A Kapalı Durak

(Narin Kahv. altı) ÇiğliTel: 0.232.3296436

Manisa İşçi Birliği DerneğiAnafartalar Mah. Cumhuriyet

Bulv. Adiliye Sokağı 4/1 Tel: 2374562

Adana Sanayi İşçileri Dern.Tel: 4295182

Bursa Eksen Yayıncılık BürosuSönmez İş Sarayı Kat:3 No:220

Heykel Tel:0.224.220.84.92

Mail: metaliscileribirligi@gmail.com

METAL İŞÇİLERİ BİRLİĞİ İletişim Bilgileri

İşçi Bülteni Özel Sayı No: 600 * Fiyatı: 25 Kr * Temmuz 2010 * Sahibi ve S. Yazı İşleri Md.: Ayten ÖZDOĞAN

* EKSEN Basım Yayın Ltd. Şti. * Mollaşeref Mah. Simsar Sk. 5/3 Fatih/İstanbul * Tel/Fax: 0 (212) 621 74 52

* Baskı: Özdemir Mat Davutpaşa Cad Güven Sanayi sit C Blok No: 242 Topkapı İstanbul * 577 54 92

“Toplu Sözleşme süreçleri, işçi sınıfı ile burjuvaziarasındaki amansız mücadele anlarıdır. Bu süreçtetaraflar, çalışma ve yaşam koşulları belirlemeküzere karşı karşıya gelirler. Grup toplu sözleşmelerisöz konusu olduğunda ise bu özellikle böyledir.Burada artık tek bir fabrika işçisinin değil, binlercefabrika işçisinin kaderi belirlenmektedir.

MESS grup TİS sürecinin ise eşi benzeri yoktur.Örneğin ‘77-80 döneminde TİS sürecinintıkanmasıyla başlayan büyük grev, toplumu sarsansonuçlar doğurmuştur. 12 Eylül darbesinin enönemli hedeflerinden biri de bu greve son vermektir.Keza ’90’lı yılların başındaki grevler ile ’98yılındaki büyük ayağa kalkış son derece önemli veetkili mücadele süreçleridir.

Metal grup toplu sözleşmeleri hem metal işçisininhem de bir bütün olarak sınıf hareketinin geleceğinibelirlemiştir. Öyle ki bu cephedeki mücadeleninsonucu, sınıf mücadelesinin genel durumunuetkilemektedir. Bunun için işkolu, sınıfmücadelesinin kalbinin attığı bir alan halinegelmiştir.

İşte bu nedenle hem işçi sınıfı hem de sermayesınıfının gözü her dönem metal sektöründegerçekleşen grup sözleşmelerindedir. Öyleolmalıdır.”