metropolis weekend 67

64
14-16 Μαΐου 2010 Αριθμός φύλλου 882/67

Upload: metropolis

Post on 22-Mar-2016

226 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

Στην εποχή του «όλα σε ένα»

TRANSCRIPT

Page 1: Metropolis Weekend 67

14-16 Μαΐου 2010Αριθμός φύλλου 882/67

Page 2: Metropolis Weekend 67

2 ΠΟΛΗ 14 - 5 - 10

Κατηφορίζω ανέμελα την οδό Απόλλωνος, σκόρπιες στα-γόνες μού υπενθυμίζουν ότι στα φυσικά φαινόμενα συ-γκαταλέγεται και η βροχή. Μέχρι νεωτέρας. Στο δρόμο μου πέφτω πάνω σε βαριεστημένους τουρί-στες. Σέρνουν το βήμα τους πάνω στο μικροσκοπικό πε-ζοδρόμιο. Εχει κουφόβραση και σκέφτομαι να περάσω απέναντι και να τους ευχαριστήσω, εκ μέρους του ελλη-νικού λαού, για την εντελώς παράδοξη επιλογή των φε-τινών τους διακοπών. Για να φτάσουν ως τα μέρη μας, οι άνθρωποι αυτοί αψήφησαν μία σειρά από ιδιαίτερα α-ποτρεπτικούς παράγοντες, γεγονός που τους καθιστά τό-σο αξιοπερίεργο είδος, όσο και οι Φιλέλληνες περιηγη-τές του 19ου αιώνα. Ξέρετε, Αγγλοι γενειοφόροι που συ-νήθως δείχνουν πολύ μεγαλύτεροι από την πραγματική τους ηλικία, φοράνε φθαρμένα γιλέκα και φτάνουν στη μεταεπαναστατική, ημιπρωτόγονη Ελλάδα, για να δουν από κοντά τα ερείπια για τα οποία τόσα είχαν διαβάσει.Οι σύγχρονοι Φιλέλληνες αψηφούν ταξιδιωτικές οδηγί-ες, πηχυαίους τίτλους για νεκρούς στη διάρκεια διαδη-λώσεων, τηλεοπτικές εικόνες με φλεγόμενα κτίρια και σπασμένες βιτρίνες. Αλλά, δυστυχώς για εμάς, δεν εί-ναι πολλοί.

Από τα στοιχεία 68 ξενοδοχείων, εκ του συνόλου των περίπου 450 της Αττικής, μέχρι χθες (13 Μαΐου), προκύπτουν 19.696 ακυρωμένες διανυκτερεύσεις, σύμφωνα με την Ενωση Ξενο-δόχων Αθηνών-Αττικής (ΕΞΑ). Οπως επισημαίνει η ΕΞΑ, η τάση για ακυρώσεις συνεχίζεται αυ-ξητικά και αφορά σε μεμονωμένες κρατήσεις, γκρουπ, συνέδρια και κάθε είδους εκδήλωση, ενώ το πλέ-ον ανησυχητικό είναι ότι έχει «πα-γώσει» ο ρυθμός νέων κρατήσεων. Κι αυτό, ενώ βρισκόμαστε στην αιχ-μή της τουριστικής κίνησης για την Αθήνα, καθώς το δίμηνο Μαΐου-Ιουνίου θεωρείται παραδοσιακά το καλύτερο για την Αττική.Θέλουμε, δεν θέλουμε, κάποτε έρ-χεται η ώρα του... λογαριασμού. Κι αν για τη χώρα ο λογαριασμός εί-ναι το «βαθύ πηγάδι» της οικονομι-κής ύφεσης, που άθελά μας οι περισσότεροι από εμάς σκάβα-με με τα ίδια μας τα χεράκια όλα αυτά τα χρόνια, για την Αθή-να το τίμημα είναι άμεσο, σκληρό, βάναυσο. Και, μεταξύ μας,

αυτό μας αξίζει. Εδώ δεν θα βρούμε τα συνήθη «φαντάσματα», τους βολικούς «μπαμπούλες» που ξεθάψαμε ή ανακαλύψα-με με φόντο την πιθανή χρεοκοπία της ισχυρής Ελλάδας. Κα-μία Μέρκελ, κανένα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κανείς κερ-

δοσκόπος δεν φταίει που η Αθή-να από μία δύσκολη, χαοτική, αλ-λά ασφαλής και χαρούμενη, πό-λη μεταμορφώθηκε μέσα σε λίγα χρόνια σ’ ένα αφιλόξενο, επικίν-δυνο μέρος που διώχνει και τους λιγοστούς τουρίστες της. Ακόμα και χθες μία απεργία λιμενικών στον Πειραιά έκανε δύσκολη τη ζωή κάποιων εκατοντάδων άμοι-ρων τουριστών δύο κρουαζιερό-πλοιων, που προσπαθούσαν να προσεγγίσουν το λιμάνι χωρίς τη συνήθη βοήθεια των ρυμουλκών. Και την επόμενη Πέμπτη, στην α-

περγία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, είναι πιθανόν να νεκρώσουν ξανά τα πάντα. Αεροδρόμια, λιμάνια, τρένα, το Κέντρο της πό-λης, φυσικά. Συμπέρασμα: δεν βάζουμε μυαλό.

Το δυστύχημα για εμάς εί-ναι ότι έφυγαν ανεπιστρε-πτί οι εποχές, όταν μία κα-λοπληρωμένη διαφημιστική καμπάνια μπορούσε να δια-σκεδάσει τις αρνητικές εντυ-πώσεις μιας «κακής» είδησης στο «παγκόσμιο χωριό». Στον αιώνα του internet η ροή της ενημέρωσης είναι τόσο χα-οτική και ανεξέλεγκτη που η επιρροή των διαφημίσε-ων μοιάζει σχεδόν αμελητέα. Πόσο μάλλον, όταν ο κατα-χρεωμένος μας ΕΟΤ δεν έχει τα χρήματα, ώστε να υποστη-ρίξει «καλοπληρωμένες» εκ-στρατείες.

Page 3: Metropolis Weekend 67
Page 4: Metropolis Weekend 67

4 ΑΠΟΨΗ 14 - 5 - 10

να «καυτό» καλοκαίρι, από πολλές απόψεις, βρίσκεται ό-χι απλώς προ των πυλών μας, αλλά έχει βάλει για τα καλά

το... πόδι του στο άνοιγμα της πόρ-τας. Απ’ όπου και να το πιάσεις… τσουρουφλίζεσαι. Περιβάλλον, πο-λιτική, οικονομία, ΔΝΤ και... βάλε.Στην Αθήνα, βασικό αποδέκτη των μεγάλων αλλαγών που συντελούνται στην Ελλάδα, η «ατμόσφαιρα» αρχί-ζει να γίνεται πιο αποπνικτική, ο κό-σμος δείχνει ν’ ασφυκτιά λες και η αφρικανική σκόνη έκατσε στο λα-ρύγγι του. Οι Αθηναίοι θέλουν να ξεφύγουν, μεταφορικά ή κυριολεκτικά, και ψά-χνουν εναγωνίως τρόπους για να το καταφέρουν. Οι πιο αποφασισμέ-νοι γίνονται ενεργά μέλη του λεγόμε-νου «παρεμβατικού ποδηλατικού κι-νήματος», προτάσσοντας το οικολο-γικό δίκυκλο ως «απάντηση» στα ό-σα τους συμβαίνουν. Για το νέο αυ-τό φαινόμενο, το «παρών» των πο-δηλατών, αλλά και το νέο πρόσωπο της πόλης μιλάει στον Ντίνο ο καθη-γητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυ-τεχνείου κ. Θάνος Βλαστός, με προ-τάσεις «γροθιές» στην τελματωμένη

ελληνική αντίληψη. Ηδη, στην εφη-μερίδα μας τα ποδήλατα αποτελούν το νέο αγαπημένο gadget και ευτυ-χώς που έχουμε μεγάλο ασανσέρ, ώ-στε να τα παρκάρουμε στην είσοδο των γραφείων. Στο πνεύμα πάντα των έξυπνων λύ-σεων, ο Βασίλης χαρτογράφησε τα δρομολόγια των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, που έχουν προορισμό τις παραλίες της Αττικής και όχι μό-νο. Οπως βλέπουμε από τις τιμές της βενζίνης, σύντομα θα είναι φτηνότε-ρο να κλείσεις πτήση για μια βουτιά στις Μπαχάμες, παρά να οδηγήσεις μέχρι το Σούνιο! «Πρέπει να κάνουμε κάτι για να πά-ρουμε λίγο ‘τα πάνω’ μας. Δεν μπορώ άλλο αυτήν τη μιζέρια, πού θα πάει το πράγμα;» με ρώτησε ο Δημήτρης και με το ζόρι κρατήθηκα για να μην του δείξω προς τα νοτιοδυτικά, κατά Αργεντινή μεριά… «Ελα, μην ανησυχείς, κάτι θα γίνει», απάντησα. «Να, κοίτα, όπως γράφει και ο Ανδρέας, χείρα βοηθείας για έ-ναν καλύτερο κόσμο προτείνουν οι τηλεπικοινωνίες». «Δηλαδή; Θα πλη-ρώνει η εταιρεία κινητής τηλεφωνί-ας τους λογαριασμούς μου;». «Οχι α-κριβώς, αλλά, για παράδειγμα, υπάρ-χουν νέες εφαρμογές που σε βοη-

θούν να εξοικονομήσεις χρήματα και να βελτιώσεις την ποιότητα της ζωής σου». «Αυτό ισχύει και για τα καρτο-κινητά;». «Αμάν, χριστιανέ μου, ακό-μη δεν έχεις κάνει συμβόλαιο;». «Και ούτε πρόκειται! Με όσο λιγότερους μιλάω τόσο καλύτερα νιώθω. Ολοι μιλούν μόνο για τα χρήματα που δεν έχουν, την ακρίβεια και τη γενικότε-ρη μπούρδα που μας πολιορκεί α-πό παντού». «Κάναμε ρεπορτάζ αγο-ράς στα σούπερ μάρκετ για ευκαιρί-ες και καλές τιμές, αν σ’ ενδιαφέ-ρει…». «Και;». «Μ’ έφαγες πια, διά-βασέ το να δεις», του είπα και άναψα αμέσως τσιγάρο. «Γιατί τσατίζεσαι παιδί μου; Με αδι-κείς που έχω τις ‘μαύρες’ μου με ό-λα όσα γίνονται; Ετσι όπως πάμε, σε λίγο ούτε να πεθάνουμε δεν θα μπο-ρούμε…». «Α, σου ’χω νέα: σύντο-μα, αν το θελήσουμε, θα μπορούμε να αποτεφρωθούμε. Αποφάσισαν να φτιάξουν Κέντρο Αποτέφρωσης Νε-κρών!». «Μπα, πώς το έπαθαν; Και πόσο θα κοστίζει;». «Δεν ξέρω, δεν φτάσαμε ακόμα στις τιμές». «Πάντως, αν είναι ακριβά, θέλω να σου ζητήσω μια χάρη…». «Τι;». «Οταν έρθει η ώ-ρα και δεν έχω λεφτά, να με λούσεις με βενζίνη και να μ’ ανάψεις…». «Αυ-τό ήταν; Μετά χαράς, το συζητάς;».

Εβδομαδιαία ειδική έκδοσητης εφημερίδας Metropolis

[email protected]

Τηλ. Επικοινωνίας:210 48.23.977 - 48.16.710

Fax: 210 - 48.32.887

Ιδιοκτησία - ΕκδοσηΜETROPOLIS EΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Εδρα: Εθνάρχου Μακαρίου &

Δημητρίου Φαληρέως 2 Τ.Κ. 185 47 - Ν. Φάληρο

Σύνταξη - Διαφήμιση: Κύπρου 12ΑΤ.Κ. 183 46 - Μοσχάτο

Σύμβουλος Eκδοσης:Κώστας Τσαούσης

Project Manager:Βίκτωρας Δήμας

Συντονισμός Eκδοσης: Νατάσα Μαστοράκου, Θάνος Τριανταφύλλου

Στην οργάνωση, παραγωγή και επι-μέλεια της έκδοσης συμμετέχουν οι:

Αλεξία Κονάχου, Γεωργία Μπάστα, Νάντια Γιαννούλη,

Γεωργία Διαβολίτση, Νίκος Καλαμπάκας, Νικήτας Καραγιάννης, Βασίλης

Καραγιαννόπουλος, Αντώνης Κόλλιας, Γιάννης Μανάλης, Μιχάλης

Παναγιωτάκης, Νίκος Πιτσιλαδής, Αλεξάνδρα Σαρμά, Xρήστος

Τσαπακίδης, Αντώνης Χιοκτούρης, Ανδρέας Γιαννόπουλος,

Ντίνος Ρητινιώτης, Θάνος Αλεξίου,Βασίλης Αναστασόπουλος,

Τάσος Γραικός, Βίκυ Οικονομοπούλου, Τηλέμαχος Χορμοβίτης

Δημιουργικό:Δημήτρης Στεργίου, Ρουμπίνη Νάτση,

Γιώργος Στασινόπουλος, Iωάννα Κυρίτση

Εμπορικός Διευθυντής: Πάνος Πατρίκης

Διαφήμιση: Χρήστος Τσαούσης,

Εμμανουέλα Χειρακάκη

Φωτογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Actionimages, AFP, ΕUROKINISSI Εκτύπωση: Η Καθημερινη Α.Ε.

Page 5: Metropolis Weekend 67
Page 6: Metropolis Weekend 67

6 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 14 - 5 - 10

Ηταν κατά τη διάρκεια του κυριακάτικου τρα-πεζιού, όταν διαδόθηκε από στόμα σε στόμα η είδηση πως μπορεί να εκταμιευτεί η πρώτη δόση του πακέτου. Ανακουφισμένα τα ελληνι-κά νοικοκυριά, έσπευσαν να ξηλώσουν στρώ-ματα, να ανοίξουν χρηματοκιβώτια και να επι-στρέψουν τα σεντούκια στην τράπεζα. Και κά-πως έτσι, το τρομακτικό ύψος των καταθέσεων εισέρρευσε και πάλι στα ταμεία των τραπεζών.

Η στήλη είναι πεπεισμένη πως οι κκ. του Ταμεί-ου που τα προβλέπουν πάντα όλα, προέβλεψαν τα 5,5 δισ. να είναι σε επιταγή, για να μη «χαθούν» στο δρόμο. Ανθρωποι είμαστε, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Ασε που τα επίπεδα εγκληματικότητας, ει-δικά πέριξ της Βουλής, έχουν φτάσει στα ύψη.

Οπως δίδαξε και η «Λάμψη» σε γε-νιές και γενιές τη-λεθεατών, το πο-λύ χρήμα φέρνει διχόνοια, και στα meeting rooms της «Τζάιαντ» άρ-χισαν ήδη οι α-ντεγκλήσεις. Μέ-σα στην εβδομά-δα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημή-τρης Δασκαλό-πουλος, σε μία ο-ξεία επίθεση ένα-ντι του κραταιού πολιτικού συστήματος της χώρας μας, χαρακτήρισε τα κόμματα «διαπλε-κόμενα με το κοινωνικό και οικονομικό μοντέ-λο της μεταπολίτευσης, είτε οργανικά είτε ιδε-ολογικά», τονίζοντας πως «είναι προφανής σή-μερα η απροθυμία όλων των κομμάτων να κό-ψουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται, για-τί αισθάνονται ότι η συρρίκνωση του κράτους και η ανεμπόδιστη ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και οικονομίας θα συρρίκνωνε την εξουσία τους -άρα και τα προνόμιά τους».

Σε μια πρωτοφανή συσπείρωση, που δεν επετεύ-χθη ούτε όταν έπρεπε να στρίψει το τιμόνι, για να μη βρει καρίνα το παγόβουνο, αλλά ούτε και όταν τρεις υπάλληλοι κείτονταν ακόμα νεκροί στο εσω-τερικό του υποκαταστήματος της Marfin, σύσσω-μος ο πολιτικός κόσμος έσπευσε με τη σειρά του να καταδικάσει τις δηλώσεις του κ. Δασκαλόπου-λου, με τον κ. Καστανίδη να πρωτοστατεί, τονίζο-ντας από το βήμα πως: «Την πολιτική δεν μπορούν να την κρίνουν και να την αλλάξουν επιχειρηματί-ες, βουτηγμένοι στη διαπλοκή». Ομορφος κόσμος, αγγελικά πλασμένος.

Σε άλλες ειδήσεις από το καλλιτεχνικό δελτίο, η ελληνική ταινία παραγωγής 1965 «Φωνά-

ζει ο κλέφτης», σε σενάριο Δημήτρη Ψαθά, θα προβληθεί σε full hd στο εντευκτήριο της Βου-λής, αμέσως μετά τη συνεδρίαση της 158ης κατά σειρά Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής του Κοινοβουλίου, με θέμα ημερήσιας διάταξης: «Η προσέγγιση του Οιδιπόδειου συμπλέγμα-τος στο παζολινικό σύμπαν».

Υποβολιμαίες φήμες που εκπηγάζουν από συγκε-κριμένα κέντρα κατευθυνόμενης πληροφόρησης και αναφέρονται στο ότι οι βουλευτές συγκροτούν επιτροπές επί παντός του επιστητού, προσβλέπο-ντας στο σχετικό επίδομα μετά και τις νέες περι-κοπές στη βουλευτική αποζημίωση και τη διακο-πή παροχής δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και δι-ακοπών, θεωρούνται πως στόχο έχουν να διασπεί-ρουν τη διχόνοια και τη δυσπιστία στο πολιτικό σύστημα της χώρας που έχει δώσει με τον καλύ-τερο τρόπο τα διαπιστευτήριά του.

Στην παραλία του Αλίμου βρέ-θηκε το πρωί της Τετάρτης ο πρω-θυπουργός, ό-που, παρουσία του και της υ-πουργού Περι-βάλλοντος Τίνας Μπιρμπίλη, ξε-κίνησε η κατεδά-φιση αυθαίρετων κτισμάτων. «Οι παραλίες ανήκουν στον κόσμο», δήλωσε ο Γιώργος Παπανδρέου. Αφού έσβησαν οι κά-μερες, η κα Μπιρμπίλη, γνωστή χειμερινή κο-λυμβήτρια, βούτηξε περιχαρής στη θάλασσα, έφτιαξε με τις καλές της προθέσεις πράσινα κάστρα στην άμμο που σκόρπισε ο βοριάς και απόλαυσε τον τρίτο καφέ της ημέρας από σό-

για πάνω στο κύμα, σε παρακείμενη καντίνα-καφετέρια-σνακ μπαρ- σαντουιτσερί-πατισερί.

Και για όσους δεν κατάλαβαν ακόμα, μετά από όλα τα παραπάνω, καθώς και την προχθεσι-νή υπερψήφιση του νομοσχεδίου κατά της διαφθοράς στο Δημόσιο, άλλη μία νέα μέρα θεωρητικής εξυγίανσης και καταπολέμη-σης της διαφθοράς, φαρδύπλατα υπογεγραμμένη με ανεξίτηλο Mont Blanc, ανέτειλε για μία χώρα, που οδηγήθηκε σε βαθύτατη ύφεση από φυσική επιλογή κατά Δαρβίνο, από το χέρι του Θεού, α-πό επίθεση εξωγήινων, από τον «εξαποδώ», λόγω βασκανίας, αλλά σε καμία περίπτωση από ανθρώ-πινες ενέργειες.

Στο πολύ μακρινό εξωτερικό δελτίο, διεθνές ένταλμα σύλληψης σε βάρος του πρώην προ-έδρου της τράπεζας Kaupthing εκδόθηκε α-πό το γραφείο του γενικού εισαγγελέα του Ρέι-κιαβικ, καθώς η Ισλανδία προχωρά στη δίω-ξη αξιωματούχων και στελεχών που ευθύνο-νται για τη δημοσιονομική της κατάρρευση. Ηδη έχει διοριστεί ειδική ανακριτική επιτρο-πή, για να διερευνήσει τα οικονομικά εγκλή-ματα που διαπράχθηκαν στη χώρα στα τέλη του 2008 και οδήγησαν στην οικονομική της κατάρρευση.

Η στήλη δεν τολμά καν να αναφερθεί στην επι-στημονικής φαντασίας πιθανότητα να συμβεί κά-τι παρόμοιο στην Ελλάδα σε δύο χρόνια. Ακόμα και το ημερολόγιο των Μάγια που σταματάει στο 2012 να είχαν κρεμάσει στη Βουλή, διώξεις υπαι-τίων της ύφεσης δεν πρόκειται να είχαμε.

Page 7: Metropolis Weekend 67

714 - 5 - 10 ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Αντώνης Καρκαγιάννης(Αμπελάκια Λάρισας 1932 - Αθήνα 2010)

“Τώρα, άθεος ως το τέλος, φεύγει αφήνοντας πίσω του τη στάχτη του και τα τεκμήρια της αξιοσύνης του, πα-ραδιδόμενος στην κρίση της Ιστορίας”.

(απόσπασμα από τη νεκρολογία του φίλου και συνεργάτη του, δημοσιογράφου Μιχάλη Κατσίγερα,

www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_13/05/2010_337207).

Page 8: Metropolis Weekend 67

8 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 14 - 5 - 10

α αυριανά ραντεβού για βρα-δινή έξοδο και βόλτα δεν θα έχουν την «υπόσταση» που έ-χουμε συνηθίσει, τουλάχιστον

αν μιλάμε για μια πρώιμη καλοκαιρι-νή βραδιά στο «κλεινόν άστυ». Ενας λί-γο διαφορετικός προορισμός, ξεπρο-βάλλει διακριτικά και -μόνο γι’ αυτήν την εβδομάδα- βάζει τους Αθηναίους σε δίλημμα: «Ποτό ή μουσείο;».Κι όμως, μια ερώτηση που άλλοτε θα ξάφνιαζε, τώρα πια -και πιο συγκεκρι-μένα εδώ και περίπου 5 χρόνια- απο-τελεί για πολλούς κοινό τόπο, μια ε-ρώτηση που την περιμένουν κιόλας, αφού εδώ και καιρό έχουν σημειώ-σει στο ημερολόγιο ότι αυτό το Σαββα-τοκύριακο θα εορταστεί η «Ημέρα και Νύχτα των Μουσείων», που «πέφτει» την ερχόμενη Τρίτη στις 18 του μήνα. Ανθρωποι όλων των ηλικιών, λοιπόν, αναμένεται, τούτο το σαββατόβραδο, να γεμίσουν τις αίθουσες των μουσεί-ων που συμμετέχουν σε αυτή την -πα-νευρωπαϊκή πλέον- παράδοση της ο-ποίας ηγείται η Γαλλία, που εισήγαγε και το θεσμό, και να περιδιαβούν τους διαδρόμους και τις γωνιές τους, θαυ-μάζοντας από τα πιο γνωστά ως και τα λιγότερο γνωστά έργα τέχνης που φι-λοξενούνται στις μόνιμες και στις πε-ριοδικές εκθέσεις, αλλά και να απο-λαύσουν στους περιβάλλοντες χώρους τους πλούσιες παράλληλες εκδηλώ-σεις, όπως συναυλίες, αναγνώσεις βι-βλίων, ειδικές ξεναγήσεις που έχουν

διοργανωθεί από το κάθε ίδρυμα κι ό-λα αυτά θα συμβούν μετά τη δύση του ηλίου μέχρι -σε πολλές περιπτώσεις- και αρκετές ώρες μετά τα μεσάνυχτα, δωρεάν.

Με την ευκαιρία του Εορτασμού της Νύχτας και της Ημέρας των Μουσεί-ων, το Δίκτυο Μουσείων και Πολιτι-στικών Φορέων Ιστορικού Κέντρου Α-θηνών διοργανώνει την πρώτη μεγάλη κοινή δράση των μελών του, προτεί-νοντας εικαστικούς περιπάτους στους χώρους όπου φιλοξενούνται έργα της έκθεσης «Ερυσίχθων, σύγχρονη ανά-γνωση του μύθου».Πρόκειται για μια άκρως ενδιαφέρου-σα σύμπραξη χώρων πολιτισμού με κύριο στόχο -πέραν της πληθώρας των παράλληλων εκδηλώσεων που έ-χουν διοργανωθεί- μια σύγχρονη α-νάγνωση του μύθου του Ερυσίχθο-να. Μια ιδέα, το θεωρητικό υπόβαθρο της οποίας πυροδοτήθηκε από το έρ-γο “Strike”, ένα βίντεο του καλλιτέχνη Γιώργου Ταξιαρχόπουλου, γυρισμένο στη Σύμη, που διακρίθηκε ανάμεσα σε 6.000 υποψηφιότητες στο πλαίσιο του διεθνούς φεστιβάλ “Les Rencontres Internationales Paris/Berlin/Madrid”. Η έναρξη των εκδηλώσεων θα πραγ-ματοποιηθεί στο μέγαρο της Ακαδημί-ας Αθηνών με κεντρική ομιλία του α-καδημαϊκού κ. Πάνου Λιγομενίδη και της κ. Νίκης Γουλανδρή, εικαστικές ε-

γκαταστάσεις (προβολές) και μουσικό πρόγραμμα στην ανατολική αίθουσα. Εργα καλλιτεχνών θα φιλοξενηθούν α-πό 20 μέλη του Δικτύου Μουσείων & Πολιτιστικών Φορέων Ιστορικού Κέ-ντρου Αθηνών, την Ελληνοαμερικανι-

κή Ενωση, το Μουσείο Φυσικής Ιστο-ρίας Γουλανδρή και τον κήπο του Προ-εδρικού Μεγάρου από 14 Μαΐου.(Πληροφορίες για το δίκτυο όλων των μουσείων που συμμετέχουν: 210/3318491-5)

Της Αγγελικής Βαρβαρίτη

Μεταμεσονύκτιες πολιτιστικές διαδρομές

στο Κέντρο της πόλης

Ρεσιτάλ πιάνου με τίτλο «Μάθημα Μπαλέτου» με την πιανίστα Μαρία Αλούπη. Ωράριο: Μετά τη δύση του ήλιου, ώρα 20:26, η είσοδος θα είναι ε-λεύθερη. Το ωράριο θα παραταθεί μέχρι τη 1:00. 

Ξεναγήσεις στις μόνιμες συλλογές, αφηγήσεις Aντερσεν για ενήλικες (21:00), τη μουσική παρά-σταση “Starry Night” (20:00 & 22:00), διάλεξη για τη σύγχρονη τέχνη (18:30-20:00) και άλλες εκπλήξεις (κράτηση θέσεων: τηλ. 210-7294220).  

Βραδιά γιορτής στο κτίριο της οδού Πειραιώς: από

τις 19:00 έως τις 21:00 επίσκεψη στις εκθέσεις του χώρου, από τις 21:00 έως τις 24:00 διασκε-δάστε με μουσικές επιλογές από τους παραγωγούς του KOSMOS 93.6 και ζωντανή μουσική από το κουβανέζικο συγκρότημα La cucaracha.

Ελεύθερη είσοδος από τις 18:00 έως και τις 02:00, σε μια ξεχωριστή βραδινή περιήγηση στους φιλόξενους χώρους του.

Το Μουσείο θα είναι ανοιχτό με ελεύθερη είσοδο από τις 17:00 έως τις 22:00 και περιμένει τους ε-

πισκέπτες για να τους υ-ποδεχτεί με ειδικές ξε-ναγήσεις και άλλες εκ-δηλώσεις με επίκεντρο την έκθεση, «Μύρτις-Πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν».

Θα παρουσιαστούν έργα γλυπτικής της Αλεξάν-δρας Αθανασιάδη καθώς και video art των Γιώρ-γου Ταξιαρχόπουλου, Σαββίνας Πατρικίου και Γρηγόρη Μαρκάτου. Το Σάββατο 15 Μαΐου, το Μουσείο θα ανοίξει με ελεύθερη είσοδο 7-9 μμ., για ένα ποτήρι κρασί υπό το φως των αστεριών. 

Page 9: Metropolis Weekend 67

9ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ14 - 5 - 10

ια κάποιους, μία φουάρ τέχνης, υπό τις παρούσες συνθήκες, φαντάζει ά-στοχη. Και όμως, η Art Athina έχει λόγο ύπαρξης, ακόμη και εν μέσω

γενικευμένης κρίσης. Πρώτον, γιατί η Τέχνη -ιδιαίτερα σε χαλεπούς καιρούς- βοηθά να προβληματιστούμε, μα και να ελπίσουμε. Δεύτερον, γιατί με αφορμή τη μεγάλη γιορτή, γκαλερίστες και συλλέκτες α-πό όλο τον κόσμο θα επισκεφτούν την πόλη. Ενθαρρυντικό είναι πως, παρότι επικρατεί έ-να «μούδιασμα» από τον κόσμο του εξωτερι-κού, το 40% των συμμετεχόντων είναι ξένες γκαλερί, κάποιες από τις οποίες, μάλιστα, εκ-θέτουν στην πόλη για πρώτη φορά.

Το κλειστό του Π. Φαλήρου (γήπεδο Tae Kwon Do) αυτές τις μέρες (μέχρι και την Κυριακή) έχει μετατραπεί στη «Μέκκα» της Τέχνης. Στους χώ-ρους του φιλοξενούνται έργα 300 καλλιτεχνών και 58 γκαλερί από 11 χώρες, ενώ στη 16η Διε-θνή Συνάντηση Σύγχρονης Τέχνης συμμετέχουν, επίσης, 42 φορείς, όπως μουσεία, ιδρύματα, εκ-δόσεις τέχνης και Μέσα Ενημέρωσης.Ο ρόλος της Art Athina είναι διττός: αφενός, αποσκοπεί στο να παρουσιάσει και ν' αναδείξει τις νέες καλλιτεχνικές τάσεις και, αφετέρου, να συνάψει συμφωνίες με σκοπό το κέρδος. Μην ξεχνάμε πως πρόκειται για μια συνάντηση και με εμπορικό χαρακτήρα.Εκτός από τον εκθεσιακό κορμό, η Art Athina

έχει προγραμματίσει πληθώρα παράλληλων δράσεων (ομιλίες, performance, workshop κά.) καθώς και μια άκρως ενδιαφέρουσα έκ-θεση, που θα βοηθήσει να δούμε τα βιβλία με... άλλο μάτι. «Βιβλία Ελλήνων καλλιτεχνών: Σύγχρονες ει-καστικές δημιουργίες» είναι ο τίτλος της. Στό-χος της, να ρίξει «φως» σ' αυτήν την άγνωστη, στο ευρύ κοινό, καλλιτεχνική παραγωγή.Η περσινή διοργάνωση, που για πρώτη φο-ρά... κατηφόρισε προς τη θάλασσα, άφησε τις καλύτερες δυνατές εντυπώσεις, καθώς προσέλ-κυσε περισσότερους από 12.000 καλλιτέχνες.

Helm

ut Middendorf, Sm

ells... (Blue), 2009, ακουαρέλα σε χαρτί, ευγενική παραχώ

ρηση: Helm

ut Middendorf, Ε

λένη Κορω

ναίου Gallery.

Page 10: Metropolis Weekend 67

10 ΘΕΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ 14 - 5 - 10

alex

ia.k

onac

hou@

met

ropo

lisne

ws.

gr

πό σήμερα και για όσο πάρει, τη στήλη θα καθοδηγεί -άλ-λες φορές κρυφά και άλλες ολοφάνερα- το «επιτελικό παπα-γαλίνι». Το «επιτελικό παπαγαλίνι» δεν είναι ένας απλός πα-παγάλος και, ως εκ τούτου, το φόρτε του δεν είναι η απλή

και ακατάπαυστη παπαγαλία. Θα το κάνει και αυτό. Ο ρόλος του θα είναι μακράν καθοριστικός. Το «επιτελικό παπαγαλίνι» θα μου λέ-ει τι να γράφω, όταν θα έρχονται τα «σκούρα» και θα δυσκολεύομαι να σας πω τη γνώμη μου ανοιχτά. Ξέρετε πώς είναι αυτά τα πράγ-ματα… Μέρες που καλό είναι να φυλάς και λίγο το όπισθεν μέρος του οχήματός σου μη σ’ εύρη και τίπουτις αναπάντεχο... Στην αρχή σκεφτόμουν να φτιάξω και ’γω ένα blog με το ψευδώνυμο «μαραμέ-να τα γιούλια κι οι βιόλες, μαραμένα και τα γιασεμιά», για να κάνω ανώνυμη χρήση της ελευθερίας, για την οποία παλέψανε άλλοι και επωνύμως, για να καταχρώμαι εγώ, αλλά μετά θυμήθηκα ότι δεν δι-αθέτω καθοδηγητή...Ετσι, μου ήρθε η ιδέα του «επιτελικού παπαγαλινίου». Θα αναλαμ-βάνει αυτό, όταν δεν θα μπορώ εγώ. Θα παίξει το ρόλο του κυματο-θραύστη. Κοινώς, θέλω εγώ να τα «χώσω» στον άλλο, τότε θα βάζω το «επιτελικό παπαγαλίνι» να τα «χώνει», και ’γω θα το παίζω άνετη και cool. Και άμα είμαι και σε κέφια, ίσως φτάσω στο σημείο ακόμη και να το μηνύσω (το παπαγαλίνι). Με άλλα λόγια, φίλοι μου, το παπαγαλίνι θα παίξει το ρόλο που δεν θα είχα ποτέ τα κότσια να παίξω εγώ επωνύμως. Τώρα θα μου πεί-τε: «Και γιατί, βρε άνθρωπε του θεού, δεν μας γράφεις αυτά που θέ-λεις χωρίς παπαγαλίνια;»

Ισως να φταίει ο πολιτικός πολιτισμός με τον οποίο έχουμε γαλου-χηθεί όλοι και δεν προλαβαίνουμε να ανταλλάσσουμε επιχειρήματα. «Είμαστε έθνος ανάδελφον» είχε πει κάποια στιγμή ο πρώην Πρόε-δρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Χ. Α. Σαρτζετάκης και είχε ακούσει τα εξ αμάξης. Ναι, κύριοι… είναι αλήθεια. Στα ελαττώματά μας των τελευταίων δεκαετιών, είναι η απουσία ακοής. Δεν ακούμε, μόνο μι-λάμε και συνήθως έχουμε πάντα δίκιο. Απουσία χιούμορ (απόδειξη βλακείας). Απεχθανόμαστε τους ικανούς, φλερτάρουμε με τους μετρί-ους και είμαστε πάντα έτοιμοι να εκτοξεύσουμε κατηγορίες. Εχουμε το know how στο «θάψιμο» των αξιόλογων και στη λατρεία των μη-δενικών. Το καθαρό μίσος είναι μονόδρομος. Γιατί είναι αλήθεια ότι η ελευθερία θέλει μυαλό. Είναι εύκολο να είσαι απόλυτος. Είναι εύκολο να αναμασάς. Είναι εύ-κολο να καταστρέφεις. Είναι εύκολο να καταδικάζεις. Είναι εύκολο να είσαι ανώνυμος. Είναι εύκολο να λες ψέματα (και όχι μόνο λευκά).Το «επιτελικό παπαγαλίνι» ήρθε, για να με προστατέψει απ’ όλες αυ-τές τις ατραπούς. Ηρθε, για να με στηρίξει, καθώς, όπως ορισμένοι από εσάς γνωρίζετε, είναι ιδιαιτέρως ψυχοφθόρο και κουραστικό να έχει κανείς εμπεριστατωμένη άποψη για τα πράγματα. Εσχάτως «φοριέται» πολύ το επιχείρημα ότι η άποψη είναι σαν αυτό το κάτι που έχουν όλοι -εκτός από τα μπαρμπούνια, γι’ αυτό είναι και κόκκινα. Γι’ αυτό και δεν χρειάζεται να μιλάνε όλοι. Γι’ αυτό και χρή-σιμο είναι να αφήναμε τις «απόψεις» μόνο στους ειδικούς. Και επειδή για κάποιους εγώ δεν είμαι «ειδικός» και δεν δικαιούμαι διά να ομι-λώ, κάλεσα το «επιτελικό παπαγαλίνι» να καλύψει το κενό.

Page 11: Metropolis Weekend 67

11ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ14 - 5 - 10

“”

φετινή Παγκόσμια Η-μέρα Τηλεπικοινωνι-ών βρίσκει την Ελλά-δα στο μέσο μίας οι-

κονομικής κρίσης που δεν α-φήνει κανέναν κλάδο της οι-κονομίας ανεπηρέαστο. Ειδι-κά στις τηλεπικοινωνίες, το κόστος για ανάπτυξη δικτύων και υπηρεσιών είναι ιδιαίτε-ρα σημαντικό και η τεχνολο-γία τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.Τηλεπικοινωνίες στην Ελλάδα σημαίνει ΟΤΕ. Οχι α-πλώς γιατί είναι η μεγαλύτερη εταιρεία τηλεπικοινωνι-ών της χώρας, με πανελλαδική κάλυψη. Οχι μόνο ε-πειδή προσφέρει το ευρύτερο φάσμα υπηρεσιών, από ευρυζωνικότητα και κινητή τηλεφωνία μέχρι δορυφο-ρικές επικοινωνίες, λύσεις για τη ναυτιλία και ολοκλη-ρωμένες προτάσεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις με ε-ξειδικευμένες ανάγκες. Οχι μόνο γιατί από τα δίκτυα του ΟΤΕ εξυπηρετούνται και άλλοι πάροχοι τηλεπικοι-νωνιών στην Ελλάδα. Οχι μόνο γιατί μαζί με τις θυγα-τρικές του εξυπηρετεί 28 εκατ. πελάτες στη νοτιοανα-τολική Ευρώπη.Τηλεπικοινωνίες στην Ελλάδα σημαίνει ΟΤΕ, για-τί ο ΟΤΕ έχει το μέγεθος, τα κεφάλαια, την τεχνογνω-σία και τη διάθεση να επενδύσει σε τηλεπικοινωνια-κά δίκτυα νέας γενιάς οπτικών ινών. Ειδικά τώρα που η οικονομία χρειάζεται στήριξη, τα δίκτυα νέας γενιάς μπορούν να προσφέρουν νέες δυνατότητες και ευκαι-ρίες για ανάπτυξη. Για να γίνουν, όμως, αυτές οι ε-πενδύσεις πράξη, χρειάζεται ανάλογη δέσμευση και α-πό τη μεριά της πολιτείας, δηλαδή αξιόπιστη εθνική στρατηγική στις τηλεπικοινωνίες και σταθερό ρυθμι-στικό πλαίσιο. Παρά τις αντιξοότητες, ο ΟΤΕ μπόρεσε και συνεχίζει να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της αγοράς, καλύ-πτοντας τις ανάγκες της χώρας σε σύγχρονες τηλεπι-κοινωνίες. Το ίδιο θα πράξει και τώρα με τον απαραί-τητο ρεαλισμό που απαιτούν οι συνθήκες.

Page 12: Metropolis Weekend 67

12 ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ 14 - 5 - 10

σύγχρονος καταναλω-τής διαμορφώνει τις ε-πιλογές του σύμφωνα με τις τεχνολογικές ε-

ξελίξεις και τις ανάγκες του, και ειδικά στις δύσκολες μέρες που διανύουμε λόγω της οικο-νομικής κρίσης αναζητά τρό-πους να μειώσει τα έξοδά του, ενώ παράλληλα επιζητά τη βέλ-τιστη σχέση μεταξύ ποιότητας και τιμής.Η On Telecoms, η μεγαλύτερη εταιρεία Triple Play στην Ελ-λάδα, προσφέρει στις οικονομικότερες τιμές της αγοράς, στα-θερές και υψηλές ταχύτητες ADSL internet, απεριόριστη τη-λεφωνία, καθώς και ψηφιακή τηλεόραση με πάνω από 40 ελ-ληνικά και διεθνή θεματικά κανάλια, TV games, μεγάλη ποι-κιλία ταινιών, πρωτοποριακές διαδραστικές υπηρεσίες και δωρεάν τον απαιτούμενο εξοπλισμό, συμβάλλοντας έτσι στην οικονομική ψυχαγωγία ολόκληρης της οικογένειας στο σπίτι.Συγκεκριμένα, η On Telecoms λάνσαρε στις 28 Απριλίου την ανανεωμένη ON TV, εμπλουτίζοντας το βασικό της πακέτο με πάνω από 10 θεματικά κανάλια παγκόσμιας φήμης -ψυχα-γωγικά, ειδησεογραφικά, αθλητικά, ντοκιμαντέρ, παιδικά και άλλα- και με νέο φιλικό μενού. Οι υφιστάμενοι συνδρομη-τές στα πακέτα «Ολα σε Ενα» και «Τηλεφωνία & Τηλεόραση» μπορούν να απολαμβάνουν την ανανεωμένη ON TV χωρίς καμία επιπλέον χρέωση, ενώ οι νέοι συνδρομητές μπορούν να επιλέγουν το συνδυασμό που ταιριάζει καλύτερα στις ανά-γκες τους και τον οικογενειακό προϋπολογισμό τους ανάμε-σα στους ευέλικτους συνδυασμούς Triple Play και Telephony & TV, στην Αθήνα και για πρώτη φορά και στη Θεσσαλονίκη.Μία από τις καινοτομίες της On Telecoms είναι ότι ο αποκω-δικοποιητής της έχει ενσωματωμένο ψηφιακό δέκτη MPEG4. Ετσι, οι συνδρομητές της ON TV είναι έτοιμοι να υποδε-χθούν τη νέα ψηφιακή εποχή της ελληνικής τηλεόρασης και μπορούν να παρακολουθούν όλα τα επίγεια ψηφιακά κανά-λια (που εκπέμπουν ήδη στη Θεσσαλονίκη και, σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας Digea, από τις 18 Ιουνίου και στην Αττική), χωρίς να χρειαστεί να αγοράσουν νέο εξοπλισμό ή να αλλάξουν την τηλεόρασή τους. Αναφορικά με το μέλλον των εγχώριων τηλεπικοινωνιών, θεωρούμε ότι η αύξηση της διείσδυσης της ευρυζωνικότητας θα συνεχιστεί και εν μέσω κρίσης. Είναι ενδεικτικό ότι κατά την τελευταία διετία, η Ελλάδα παρουσίασε την τέταρτη υψη-λότερη αύξηση μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ, και πιστεύουμε ότι αυτοί οι ρυθμοί ανάπτυξης θα συνεχιστούν, για να φτά-σουμε το συντομότερο δυνατόν τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 23,80% από περίπου 17% που είχαμε στο τέλος του 2009.Πρέπει, όμως, παράλληλα να τονίσουμε ότι το FΤΤΗ (Fiber To The Home) είναι η σωστή τεχνολογική εξέλιξη και ο πιο σίγουρος τρόπος, για να φτάσουμε στον τελικό καταναλωτή, προσφέροντας εικόνα, φωνή και internet σε εξαιρετικά με-γάλες ταχύτητες, με άριστη ποιότητα. Παρόλο που οι επεν-δύσεις που απαιτούνται είναι πολύ μεγάλες και ο χρόνος υ-λοποίησης θα είναι αρκετός, έργα σαν αυτά μπορούν να δώ-σουν την απαραίτητη ώθηση για ανάπτυξη όχι μόνο στον κλάδο των επικοινωνιών, αλλά και της οικονομίας.

σύγκλι-ση των τηλεπι-κοινω-

νιακών υπηρε-σιών -σταθερή & κινητή τηλε-φωνία, ευρυζω-νικό internet- είναι πλέον πραγματικότη-τα στην ελληνι-κή αγορά. Για την hellas online είναι βαρύ-νουσας σημασίας η εμπορική συνέργεια με τη Vodafone που ξεκίνησε ουσιαστικά το 2010, καθώς δύο από τις σημαντικότερες εταιρείες του χώρου των τηλεπικοινωνιών συνεργάζο-νται, για να προσφέρουν συνδυαστικά προϊό-ντα μέσα από ένα εκτεταμένο δίκτυο πωλήσε-ων. Το γεγονός αυτό προσδίδει ανταγωνιστι-κά πλεονεκτήματα είτε σε επίπεδο αξιοπιστί-ας είτε σε επίπεδο πληρότητας υπηρεσιών. Η πρότασή μας αφορά στο σύνολο των υπηρε-σιών που απολαμβάνει ο πελάτης αξιόπιστα και με σαφώς μικρότερο κόστος. Και αυτή εί-ναι μία πολύ δελεαστική προσφορά, ειδικά σ’ αυτό το οικονομικό περιβάλλον. Τα συνδυα-στικά μας πακέτα φαίνεται ότι έχουν κερδίσει την αποδοχή του κοινού. Τη φετινή χρονιά, τα εμπορικά πακέτα για τους οικιακούς πελάτες μπορεί να έχουν κά-ποιες τροποποιήσεις (διαφορετικούς συνδυ-ασμούς των υπηρεσιών και τιμολόγησης), αλλά οι υπηρεσίες αυτές καθαυτές δεν θα αλ-λάξουν. Η διαφορά προσφοράς των τηλεπι-κοινωνιακών υπηρεσιών από πάροχο σε πά-ροχο έγκειται στον τρόπο με τον οποίο θα προσφέρει κάποιος τις υπηρεσίες, στην εξυ-πηρέτηση πελατών και στα κανάλια διανο-μής, όπου σαφώς και υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Αναφορικά με τους εταιρικούς πελάτες, όπου hellas online και Vodafone εί-ναι οι κορυφαίες στον τομέα τους, θα εμπλου-τίσουμε περαιτέρω το portfolio μας, για να καλύψουμε το σύνολο των τηλεπικοινωνια-κών αναγκών μιας επιχείρησης, ανεξάρτητα από το μέγεθός της.

χοντας πλέ-ον ολοκληρώ-σει τη συγχώ-νευση με την

Tellas, η WIND Ελλάς έχει καταστεί ένας ο-λοκληρωμένος τηλεπι-κοινωνιακός πάροχος και η μόνη ελληνική εταιρεία με τη δυνα-τότητα να προσφέρει στους πελάτες της κι-νητή τηλεφωνία, σταθερή τηλεφωνία και γρήγο-ρο internet σε ένα πακέτο, από ένα σημείο πώ-λησης και εξυπηρέτησης, και με ένα μόνο λο-γαριασμό. Η εμπορική προσέγγισή μας, απλή και ξεκάθα-ρη, κάνει την επικοινωνία κατανοητή και οικο-νομική ακόμα και για τον πιο απαιτητικό χρή-στη. Αυτό ισχύει τόσο στα μεμονωμένα πακέτα κινητής ή σταθερής τηλεφωνίας & internet, αλ-λά και στα πακέτα σύγκλισης που θεωρούμε ό-τι είναι η καλύτερη πρόταση προς το σύγχρο-νο καταναλωτή, διότι έτσι εξασφαλίζει σημαντι-κό όφελος τόσο στην οικονομία, όσο και στην ε-ξυπηρέτηση. Χαρακτηριστικά, θα σας αναφέρω ότι ο καταναλωτής που θα επιλέξει τη νέα μας προσφορά WIND 3 σε 1, με 35,5 ευρώ το μή-να, παίρνει κινητό, σταθερό και internet, δηλα-δή το σύνολο των υπηρεσιών σε ένα πακέτο, α-πλά και οικονομικά. Για να αποκτήσει το πακέτο σύγκλισης, το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να πάει σε ένα από τα 400 καταστήματα WIND, ενώ στη συνέχεια θα λαμβάνει ένα λογαριασμό για όλες τις υπηρε-σίες, έχοντας έτσι ξεκάθαρη εικόνα της χρήσης και των επικοινωνιακών αναγκών του. Σε ό,τι αφορά στο μέλλον της ελληνικής αγοράς τηλεπικοινωνιών, πιστεύουμε ότι ο κλάδος μας διαθέτει τους πόρους αλλά και την πρόθεση να συνεχίσει να αποτελεί έναν από τους κύριους ά-ξονες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, ό-πως άλλωστε συμβαίνει εδώ και 17 χρόνια. Ι-διαίτερα στην περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε, οι τηλεπικοινωνίες μπορούν να διαδραματίσουν κομβικό ρόλο στην αντιμετώπι-ση της ύφεσης, υλοποιώντας σημαντικές επεν-δύσεις. Ως WIND Ελλάς έχουμε προγραμματί-σει για την τριετία 2010-2012 επενδύσεις ύ-ψους 500 εκατ. ευρώ για την περαιτέρω ανά-πτυξη και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών κι-νητής και σταθερής τηλεφωνίας. Ευχόμαστε να τις υλοποιήσουμε απρόσκοπτα, ξεπερνώντας τη γραφειοκρατία και την πολυνομία που μέχρι σή-μερα αγκυλώνουν την ανάπτυξη των τηλεπικοι-νωνιακών δικτύων στη χώρα μας. Διαφορετικά, η ανάπτυξη που όλοι περιμένουμε, και κυρίως χρειαζόμαστε, από τις τηλεπικοινωνίες δεν πρό-κειται να έρθει.

Page 13: Metropolis Weekend 67

13ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ14 - 5 - 10

ια τάση που επι-κρατεί διεθνώς στις μέρες μας είναι ο κατανα-

λωτής να ζητά μια ολο-κληρωμένη εμπειρία επι-κοινωνίας και ψυχαγωγί-ας. Με τη λογική της ολι-στικής προσέγγισης στις ανάγκες του καταναλωτή, η Forthnet προχώρησε το 2008 στην εξαγορά της nova, της πρώτης ψηφιακής δορυφορικής τηλεόρα-σης στη χώρα μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εδώ και 10 χρόνια μόνο με τη nova, ο καταναλωτής έχει ψηφιακή τηλεόραση με πεντακάθαρη εικόνα και ή-χο, σε όλη την Ελλάδα, και φυσικά πλούσιο και α-ποκλειστικό περιεχόμενο σε αθλητικά, ταινίες, παι-δικά, ντοκιμαντέρ. Ετσι, είμαστε σε θέση να προτείνουμε στην ελληνι-κή οικογένεια τον καλύτερο συνδυασμό για την επι-κοινωνία και την οικιακή ψυχαγωγία, με τα πιο α-νταγωνιστικά πακέτα της αγοράς. Σήμερα, που δια-νύουμε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, η οικονομία είναι το βασικό μέλημα μιας οικογένειας. Ετσι, ως προς την επικοινωνία έχει καταστεί σαφές στον κα-ταναλωτή ότι μπορεί με ένα σταθερό κόστος να κα-λύψει πλήρως τις τηλεπικοινωνιακές του ανάγκες, απαλλαγμένος από το άγχος της χρονοχρέωσης. Ταυτόχρονα, μπορεί με τα χρήματα που θα διέθετε για μία οικογενειακή έξοδο, να εξασφαλίσει ψυχα-γωγία για όλα τα μέλη της οικογένειάς του για έναν ολόκληρο μήνα, επιλέγοντας το τηλεοπτικό συνδρο-μητικό πακέτο nova της αρεσκείας του. Αυτή είναι η πρότασή μας, έχοντας πάντα ως στόχο την ικανοποί-ηση του καταναλωτή. Οπως αναφέρατε στην ερώτησή σας, βρισκόμαστε πλέον στην εποχή της ψηφιακής σύγκλισης, στην ο-ποία ο καταναλωτής ολοένα και περισσότερο ζητά ο-λοκληρωμένες υπηρεσίες που να συνδυάζουν την ε-πικοινωνία και την ψυχαγωγία. Η χώρα μας, αν και υστερεί έναντι των υπόλοιπων χωρών της Ευρώπης αναφορικά με τη διείσδυση νέων τεχνολογιών, πα-ρουσιάζει σημαντικά σημεία ανάπτυξης. Στοιχεία που προκύπτουν από πρόσφατες έρευνες αποδεικνύουν ότι οι Ελληνες είναι έτοιμοι να υιο-θετήσουν τις νέες τεχνολογίες και όντας πλέον εξοι-κειωμένοι με αυτές, αναζητούν την καλύτερη πρότα-ση που να συνδυάζει ποιοτικές υπηρεσίες και συμ-φέρουσες τιμές. Τώρα, ως προς τη γενικότερη πορεία του κλάδου, θα λέγαμε ότι έχει ήδη ολοκληρωθεί σε ένα αρκε-τά μεγάλο μέρος η συγκέντρωση της τηλεπικοινωνι-ακής αγοράς. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι οι τηλεπι-κοινωνίες είναι ένας ιδιαίτερα δυναμικός και αντα-γωνιστικός κλάδος, οπότε κανείς δεν μπορεί να α-ποφανθεί με βεβαιότητα ότι η αγορά έχει λάβει την τελική της μορφή. Εμείς παρακολουθούμε τις εξελί-ξεις από κοντά, προκειμένου να είμαστε έτοιμοι να αξιοποιήσουμε κάθε νέα ευκαιρία που εμφανίζεται στον ορίζοντα.

εμπορική δρα-στηριοποίηση της Cyta στην Ελλάδα, θυγα-

τρικής του εθνικού ορ-γανισμού τηλεπικοινω-νιών της Κύπρου, ξεκί-νησε μόλις τον Οκτώ-βριο του 2008. Ωστό-σο, ο οργανισμός έχει μακρόχρονη παρουσία στις τηλεπικοινωνίες, εφόσον η μητρική μας είναι ο κύριος τηλεπικοινω-νιακός πάροχος στη Μεγαλόνησο, τόσο στις ευρυ-ζωνικές υπηρεσίες, όσο και στη σταθερή & κινητή τηλεφωνία, καθώς και στην ψηφιακή τηλεόραση. Στην Ελλάδα δραστηριοποιούμαστε προς το παρόν στην αγορά της σταθερής τηλεφωνίας και της ευρυ-ζωνικής πρόσβασης. Εστιάζουμε στην παροχή υπη-ρεσιών σταθερής τηλεφωνίας και ADSL internet, ως Single Play και Double Play, διότι πιστεύουμε πως έτσι απαντάμε στις κύριες ανάγκες του πελάτη μας. Σταδιακά θα προστεθούν και νέες υπηρεσίες. Ειδικότερα, αναφορικά με το ερώτημά σας, πιστεύ-ουμε ότι δεν έχει σημασία εάν το προϊόν είναι της φιλοσοφίας «όλα σε ένα» ή όχι. Σκοπός είναι το προϊόν να εξυπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες του πελάτη και όχι τις δημιουργημένες από τις εταιρεί-ες. Οι ιδιαίτερες ανάγκες του πελάτη, το τι χρειάζεται πραγματικά, είναι εκείνο το στοιχείο που δρα κατα-λυτικά στη δημιουργία επιτυχημένων προϊόντων/υ-πηρεσιών. Ας μην ξεχνάμε ότι η ποικιλομορφία εί-ναι εκείνη η οποία, εντέλει, κάνει την αγορά ενδι-αφέρουσα. Οι πελάτες χρειάζονται περισσότερες ε-πιλογές, προκειμένου να δημιουργήσουν τα πακέτα που ταιριάζουν καλύτερα στις δικές τους προσωπι-κές ανάγκες. Αυτές, προφανώς, δεν είναι ποτέ οι ί-διες. Επομένως, όλα καλά με το «όλα σε ένα», αλλά προσοχή, διότι σύγκλιση των υπηρεσιών δεν ση-μαίνει και ισοπέδωμα των ιδιαίτερων αναγκών του πελάτη, μέσω μίας «συνταγής» για όλους. Ως προς το μέλλον των εγχώριων τηλεπικοινωνιών, θα έλεγα ότι οι εξελίξεις οδηγούν αναπόφευκτα στη δημιουργία προϊόντων, τα οποία εξυπηρετούν πραγ-ματικές ανάγκες και όχι τον υπερκαταναλωτισμό. Παράλληλα, ο πελάτης στρέφεται σε εταιρείες που τον προσεγγίζουν με ειλικρίνεια, εστιάζουν πραγμα-τικά και συστηματικά στην εξυπηρέτησή του και δεν ενδιαφέρονται μόνο για την ευκαιριακή απόκτησή του. Ως προς την Cyta, σε αυτόν τον ενάμιση χρόνο εμπορικής παρουσίας, η ανάπτυξή της υπήρξε ιδι-αίτερα εντυπωσιακή. Παρόλο που δεν προσφέρου-με, προς το παρόν, υπηρεσία στην Αττική, ήδη έ-χουμε ένα ιδιόκτητο οπτικό δίκτυο, το οποίο ξεπερ-νά τα 2.000 χλμ. και οι ενεργοί μας πελάτες υπερ-βαίνουν τους 85.000. Στο πλαίσιο αυτό, είναι προ-φανές ότι υπάρχουν πάντοτε ισχυρές προοπτικές α-νάπτυξης για τις εταιρείες που προσφέρουν ποιο-τικές υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές. Η αγορά χρειάζεται τέτοια αισιόδοξα μηνύματα και εμείς από την πλευρά μας συνεχίζουμε να τηρούμε το επιχει-ρησιακό μας πλάνο, με στόχο την πανελλαδική μας επέκταση, βαδίζοντας πάντα με χαμηλούς τόνους και σεβασμό προς τον πελάτη.

χώρος των τηλεπικοινω-νιών είναι μια αγορά που κι-

νείται με γρήγορους ρυθμούς, προσφέρο-ντας ολοένα και πε-ρισσότερες υπηρεσίες και επιλογές στους κα-ταναλωτές.Ενα χαρακτηριστικό της σύγχρονης εποχής στην αγορά είναι η σύγκλιση των τηλεπικοινωνι-ακών υπηρεσιών και κατ’ επέκταση η δημιουργία πακέτων «όλα σε ένα», που συνδυάζουν την κινη-τή και τη σταθερή τηλεφωνία μαζί με το internet. Οι καταναλωτές, πλέον, ψάχνουν για περισσότε-ρες επιλογές, αλλά και για προσφορές, που τους δίνουν συνδυαστικά περισσότερη οικονομία και αξία στα χρήματα που πληρώνουν. Η Vodafone, σε στρατηγική συνεργασία με την hellas online, παρέχει στους καταναλωτές προσφορά που συν-δυάζει κινητό, σταθερό και internet, τα οποία προσφέρει με έκπτωση έως 20 ευρώ το μήνα. Ε-τσι, οι συνδρομητές έχουν ολοκληρωμένες και οι-κονομικές λύσεις, που καλύπτουν όλες τις ανά-γκες τους για επικοινωνία και παράλληλα απολαμ-βάνουν ολοκληρωμένη εξυπηρέτηση πελατών α-πό το μεγάλο δίκτυο καταστημάτων Vodafone και hellas online, δύο από τους πιο δυναμικούς, αξι-όπιστους και μεγάλους παρόχους κινητής, σταθε-ρής και internet στην ελληνική αγορά.Επιπλέον, σήμερα οι συνδρομητές ψάχνουν για υπηρεσίες και προσφορές που απελευθερώνουν τη χρήση τους, συνδυάζοντας την απεριόριστη ε-πικοινωνία αλλά και την οικονομία. Η Vodafone πρώτη εισήγαγε την έννοια της απεριόριστης επι-κοινωνίας στην αγορά, προσφέροντας Unlimited επικοινωνία στα συμβόλαια για ιδιώτες και επαγ-γελματίες, στα καρτοκινητά, στα σταθερά και το internet. Από τις παραπάνω διαπιστώσεις διαφαίνεται η πεποίθηση της Vodafone ότι το «κλειδί» για την α-νάπτυξη της αγοράς των τηλεπικοινωνιών είναι ο ίδιος ο καταναλωτής. Εάν του δώσουμε περισσό-τερη αξία γι’ αυτό που ήδη πληρώνει, τότε και αυ-τός με τη σειρά του θα είναι ευχαριστημένος, γιατί θα αντιλαμβάνεται ότι τα λεφτά του πιάνουν τόπο και έτσι κάνει πραγματική οικονομία.Επιπρόσθετα, επειδή η οικονομία είναι η λέξη των ημερών, είμαστε οι πρώτοι που σε αυτήν τη δύσκολη οικονομική κατάσταση μειώσαμε μέχρι και 20 ευρώ τα πάγια των συμβολαίων μας. Α-κόμη, προσφέραμε με 32 ευρώ τον πιο δυνατό και οικονομικό συνδυασμό σταθερού, κινητού και internet της αγοράς. Στη Vodafone λαμβάνουμε τα «μηνύματα» της α-γοράς και των καταναλωτών, προσφέρουμε πολ-λαπλές οικονομικές λύσεις που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των συνδρομητών μας, προτρέπουμε τους καταναλωτές να κάνουν τις συγκρίσεις.

Page 14: Metropolis Weekend 67

14 ΓΝΩΜΗ 14 - 5 - 10

υριακή απόγευμα, στην πλα-τεία Συντάγματος. Στη συγκέ-ντρωση, για να τιμήσουμε τη μνήμη των τεσσάρων νεκρών

της Marfin. Κοιτάζω γύρω μου κάπως απογοητευμένος. Δεν είμαστε πάνω α-πό 500 άτομα. Ολοι κρατάμε από έ-να κερί. Προσπαθώ να το ανάψω. Μά-ταια… Ο αέρας είναι δυνατός και το σβήνει… Στο νου μου έρχονται, ξα-νά και ξανά, οι μαρτυρίες από το ση-μείο της τραγωδίας. Μέρος των δια-δηλωτών να γιουχάρουν τους υπαλλή-λους της τράπεζας την ώρα που εκλι-παρούσαν για βοήθεια, να τους φωνά-ζουν «Να καείτε μ…» και να πετάνε πέ-τρες στο πυροσβεστικό όχημα.Και μπορεί η οικονομική χρεοκοπία να μην έχει έρθει ακόμη και τυπικά, η ηθική χρεοκοπία όμως είναι σίγου-ρα εδώ. Η μεταπολιτευτική ανοχή στη βία έφερε το έγκλημα της 5ης Μαΐου και την απανθρωπιά του να «Να κα-είτε μ…».Από το 1974 και μετά, όλοι οι Ελλη-νες... χορεύουμε στους ρυθμούς της αριστερής επαναστατικής ρητορείας. Μια ρητορεία που δικαιολογεί ή και ενθαρρύνει τη βία, επειδή πιστεύει πως έτσι θα καταρρεύσει ο… επάρατος καπιταλισμός. Ο Μαρξ δεν είχε πει, άλ-λωστε, πως «η βία είναι η μαμή της ι-στορίας»; Kάθε κοινωνική ομάδα μπο-ρεί να διεκδικήσει τα αιτήματά της με όποιον τρόπο θεωρεί πρόσφορο, αδι-αφορώντας για τους νόμους και το Σύ-νταγμα και οι «αγωνιστικές» περγαμη-νές έγιναν άλλοθι για κάθε είδους πα-ρανομία. Οι άλλες παρατάξεις υποκλί-θηκαν δουλικά σε αυτήν τη νοοτρο-πία, την ανέχτηκαν, και πολλές φο-ρές μάλιστα την υιοθέτησαν για μικρο-κομματικά οφέλη. Οι καταλήψεις κτιρί-ων, το κλείσιμο των δρόμων, οι μολό-τοφ, το κάψιμο των μαγαζιών και αυ-τοκινήτων, έγιναν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας. Ακόμη και όσοι τα αποδοκιμάζαμε, απλώς ανα-σηκώναμε τους ώμους και προχωρού-σαμε. Τι μπορούσαμε να κάνουμε. άλ-λωστε; Ολα αυτά ήταν τόσο αναπόφευ-κτα, σαν το “death and taxes” των Α-μερικανών. Και να που η «προοδευτι-κή» εξιδανίκευση της βίας, ο τσαμπου-κάς του όχλου, το παπανδρεϊκό «κανέ-νας θεσμός, μόνο ο λαός», το αλαβανι-κό «που με βία μετρά τη γη» (το θυμά-στε;), το κομμουνιστικό «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και το δήθεν μετριο-παθές «κάψτε καμιά τράπεζα, όχι τα μα-γαζάκια του κόσμου», όλα αυτά ανακα-τεύτηκαν μαζί σε ένα εκρηκτικό, φονι-κό, μείγμα εκείνο το μεσημέρι της 5ης Μαΐου, και έφεραν την τραγωδία…

Και μαζί με την ηθική χρεοκοπία της μεταπολίτευσης, γίναμε μάρτυρες και της ηθικής χρεοκοπίας μιας ολόκληρης παράταξης, της Αριστεράς, που κυριάρ-χησε ιδεολογικά τα τελευταία 35 χρό-νια. Μιας παράταξης που είχε πείσει ακόμη και αυτούς που δεν συμφωνού-σαν μαζί της, πως είχε το μονοπώλιο της ευαισθησίας και πως ήταν ο μονα-δικός προστάτης των αδυνάτων. Και να που τώρα, αυτή η «ευαίσθητη» Αριστε-ρά ψελλίζει μισόλογα, μιλάει για προ-βοκάτσιες και αντί να αναλογιστεί πώς φτάσαμε ως εδώ, δείχνει εκνευρισμέ-νη που η προσοχή των ΜΜΕ μεταφέρ-θηκε από τη «μεγαλειώδη συγκέντρω-ση» στην «ενοχλητική λεπτομέρεια» του θανάτου των υπαλλήλων της Marfin. Ο «Ριζοσπάστης» αφιέρωσε μόλις τρεις α-ράδες στο γεγονός…. Τι αξία έχουν, άλ-λωστε, για τους εγκέφαλους του Περισ-σού, οι ασήμαντες ζωές μικροαστών α-περγοσπαστών μπροστά στους «λαϊ-κούς αγώνες» και στο ορμητικό «πο-τάμι της Ιστορίας»; Και όλοι αυτοί που κάνουν διαδηλώσεις για... ψύλλου πή-δημα, που νεκρώνουν την Αθήνα για το παραμικρό, δεν έχουν χρόνο ούτε για μια, έστω, συμβολική σιωπηλή δι-αμαρτυρία (όπως δεν είχαν και για το 15χρονο Αφγανό, άλλο θύμα της «προ-οδευτικής» βίας, που ξεχάστηκε τόσο γρήγορα). Τώρα πια, ακόμη και η δή-θεν ευαισθησία που επέδειξαν τα κόμ-ματα της Αριστεράς για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, φαίνεται υ-ποκριτική. Οι διαμαρτυρίες τον περα-σμένο Δεκέμβρη δεν έγιναν επειδή ό-λοι αυτοί πιστεύουν στην ιερότητα της ανθρώπινης ζωής, αλλά επειδή ήταν η ιδανική ευκαιρία για την περίφημη α-νατροπή του συστήματος, που δεκαετί-ες τώρα περιμένουν, σύμφωνα με τα ι-ερά τους βιβλία…Βραδιάζει. Κινούμαστε προς τη Marfin. O αέρας εξακολουθεί να σβήνει τα κε-ριά, αλλά επιμένουμε και τα ανάβου-με ξανά και ξανά. Ναι, όλοι εμείς που μαζευτήκαμε εδώ σήμερα, αυθόρμητα, από το internet, χωρίς κομματική ο-μπρέλα, ίσως δεν είμαστε πολλοί, αλλά ίσως κάνουμε μια νέα αρχή, για μια Ελ-λάδα που θα λέει «ως εδώ» στη βία, απ’ όπου και αν προέρχεται, όποιο χρώμα και αν έχει. Εχουμε φτάσει πια μπρο-στά στην τράπεζα. Σιωπηλοί, αφήνουμε τα αναμμένα κεριά μας στον τόπο της δολοφονίας, ως ένα ελάχιστο «συγνώ-μη» για τη βία που αφήσαμε να θεριέ-ψει όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να αντι-δράσουμε, για όλα αυτά που μπορού-σαμε να κάνουμε και δεν τα κάναμε…

Page 15: Metropolis Weekend 67

15ΓΝΩΜΗ14 - 5 - 10

εν θα μιλήσω για τα θύμα-τα της δολοφονικής επί-θεσης στη Marfin, την 5η Μαΐου. Ημουν στον τόπο

του εγκλήματος, τμήμα της μεγαλει-ώδους πορείας, λίγο μετά το φονι-κό, την ώρα περίπου που έφτανε η Πυροσβεστική. Εχω, συνεπώς, ιδί-αν εικόνα. Δεν θα μιλήσω, λοιπόν, για τα θύ-ματα και το θάνατό τους, γιατί έχουν σπεύσει να μιλήσουν άλλοι. Και ο-ρισμένοι εξ αυτών να μιλήσουν με ήθος χρηματιστή, που βγάζει κέρ-δος από την καταστροφή τρίτων. Γιατί είναι πρόστυχο που πριν κα-λά-καλά προλάβουν να σβήσουν οι φωτιές, είχαν πέσει τα ιδιοτελή «κο-ράκια» της εξουσίας και των ΜΜΕ, αλλά και οι ιδεοληπτικοί πάσης φύ-σης, πάνω στα πτώματα, προσπα-θώντας να αντλήσουν πολιτική υπε-ραξία από αυτά, να τα χρησιμοποι-ήσουν σαν οδόφραγμα στήριξης της πολιτικής τους. Τη σπουδή να αποδοθεί το φονικό στους διαδηλωτές γενικά, στην Αρι-στερά, σε οποιονδήποτε άλλο εκτός από όσους όντως έκαψαν, θα τη ζή-λευαν και οι δικηγόροι των δρα-στών. Τα μεταφερθέντα σχόλια δι-αδηλωτών -όσα δεν έδειχναν συ-μπάθεια, διότι όσα έδειχναν ή κά-θε ιστορία απόπειρας συνδρομής στη διάσωση εξοβελίστηκαν περί-που από την «επίσημη» περιγραφή του γεγονότος- σχόλια φριχτά, αλ-λά που έγιναν (και ήμουν αυτόπτης) την ώρα που με την πυροσβεστική παρούσα όλοι θεωρούσαμε ότι οι ε-γκλωβισμένοι ήταν εκείνοι που βλέ-παμε στα μπαλκόνια μόνο και το ό-λο επεισόδιο είχε λήξει χωρίς θύ-ματα -εξισώθηκαν με δολοφονίες. Και είναι αξιοπερίεργο πώς η με-τά βδελυγμίας απαξίωση των Ελλή-νων εργαζομένων, γενικά από τα ί-δια περίπου στόματα, συμβαδίζει με την οδύνη για τους συγκεκριμένους εργαζομένους. Οι δράστες, οι φυσι-κοί αυτουργοί, δεν αντιμετωπίζονται παρά σαν προβολές των σκιών ιδε-ολογικών εχθρών πάνω στην πραγ-ματικότητα. Εξ ου και ελάχιστοι α-σχολούνται με αυτούς δυστυχώς. Αντί λοιπόν να σπεύσω και εγώ να στίψω πολιτικές υπεραξίες από τους νεκρούς (και έγινε και η ανάποδη καπήλευση, όντως), να πω δύο συ-ναφή, προφανή πράγματα: Οι δι-αδηλώσεις, που ποτέ δεν ήταν σχο-

λικές παρελάσεις όσο και να πε-ριφρουρηθούν, δεν πρόκειται πο-τέ να είναι παρελάσεις πειθαρχημέ-νων αγγέλων. Ιδίως όσο οι συμμε-τέχοντες δεν είναι κάποιος κομμα-τικός στρατός, αλλά ανένταχτος πο-λιτικά κόσμος που κατεβαίνει αυ-θόρμητα. Τα κομματικά μπλοκ περι-φρουρήθηκαν επαρκώς μάλλον αυ-τή τη φορά. Τα εξωκομματικά, ό-χι. Λαοθάλασσες 50 και 100 χιλιά-δων ανθρώπων, όμως, δεν περι-φρουρούνται και δεν αστυνομεύο-νται εύκολα. Πουθενά στον κόσμο και ιδιαίτερα σε συνθήκες γενικευ-μένης οργής. Αλλά οι πορείες θα μοιάζουν με ο-άσεις οργανωμένου πασιφισμού σε λίγο, γιατί η βία δεν θα σταματή-σει εδώ.Θέλω να πω με αυτό, πως οι μέρες που μας έρχονται, οι δύσκολες η-μέρες, επιφυλάσσουν πολλή βία. Βία όχι μόνο πολιτική, ή «πολιτι-κή»: βία κοινωνική, βία κατασταλτι-κή, βία τυφλή, βία εγκληματική. Ο δρόμος που θα ακολουθήσει, στον οποίο θα συρθεί η ελληνική κοινω-νία, είναι ένας δρόμος έξαρσης της βίας σε κάθε της μορφή. Στις υπό κατάρρευση χώρες, σε όλο τον κό-σμο ανθίζει το έγκλημα και ανάβει ο «πόλεμος όλων εναντίων όλων». Αν η έξαρση της γενικευμένης βίας εί-ναι ένα σύμπτωμα βαθιών συστημι-κών κρίσεων, η βία θα είναι τόσο έ-ντονη στην περίπτωσή μας, όσο και η κρίση: εν δυνάμει πάρα πολύ. Σε αυτό το τοπίο, η καταστολή θα δρα σαν καύσιμο της βίας και θα την ε-ξαπλώνει αντί να την περιορίζει. Το μόνο μερικό «αντίδοτο» απέναντι στη βία μόνο από «τα κάτω» μπορεί να προέλθει. Είναι η επανεφεύρε-ση της κοινότητας και της αλληλεγ-γύης, η διάρρηξη του μικροαστικού ατομισμού που γεννά την τερατωδέ-στερη βία. Οσο και να είναι εκτός της κυρίαρχης συζήτησης, το φονι-κό της Marfin ανέδειξε το θρίαμβο του ατομισμού απέναντι στο αξιακό σύμπαν της συλλογικότητας. Είναι μια ευκαιρία, αν μη τι άλλο, να ανα-στρέψουμε αυτή τη διολίσθηση στη βαρβαρότητα και να περιφρουρή-σουμε την εκάστοτε πορεία και τους συναδέλφους μας, όχι με ρόπαλα, αλλά με την ηθική ηγεμονία της αλ-ληλεγγύης.

Page 16: Metropolis Weekend 67

16 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 14 - 5 - 10

την Αθήνα φτάνει σήμερα ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος α-ναμένεται να συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατί-

ας, Κάρολο Παπούλια, τον πρωθυ-πουργό, Γιώργο Παπανδρέου και τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, Αντώ-νη Σαμαρά.Τον Τούρκο πρωθυπουργό θα συνο-δεύει η σύζυγός του, Εμινέ, δέκα υ-πουργοί της κυβέρνησης, περίπου 100 επιχειρηματίες και πολλοί δημο-σιογράφοι.Το απόγευμα στο «Χίλτον», υπό την προεδρία των κυρίων Παπανδρέου και Ερντογάν, θα πραγματοποιηθεί η μικτή συνεδρίαση των 17 Ελλήνων και Τούρκων υπουργών που συμμετέ-χουν στο Ανώτερο Συμβούλιο Συνερ-γασίας. Μετά τις δηλώσεις στον Τύπο θα ακολουθήσει το ελληνοτουρκικό ε-πιχειρηματικό φόρουμ.Οι πληροφορίες αναφέρουν πως στις συναντήσεις των δύο πλευρών θα συζητηθεί το θέμα των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο, το ζήτη-μα της αμοιβαίας μείωσης των εξο-πλισμών, το Κυπριακό, αλλά και το θέμα της μουσουλμανικής μειονότη-τας, το οποίο θέτει επίμονα η τουρκι-κή πλευρά. Επίσης αναμένεται να υ-πογραφούν συμφωνίες, οι οποίες θα ενισχύουν τη διμερή συνεργασία Ελ-λάδας-Τουρκίας στον τομέα της οικο-νομίας, με αύξηση των τουρκικών ε-πενδύσεων στην Ελλάδα, καθώς και στους τομείς του περιβάλλοντος και του τουρισμού.Η Αθήνα υποστηρίζει ότι η επίσκε-ψη Ερντογάν είναι η επίσημη «σφρα-γίδα» για την απαρχή μια νέας πορεί-ας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Δεν καλλιεργεί, ωστόσο, υψηλές προσδο-κίες στα μεγάλα θέματα, και πιστεύει ότι η βελτίωση των ελληνοτουρκικών

σχέσεων θα πρέπει να ξεκινήσει από τα ζητήματα χαμηλής πολιτικής (πχ. τουρισμός, περιβάλλον, ενέργεια, παι-δεία κλπ.).Η τουρκική πλευρά επιθυμεί με την επίσκεψή της να περάσει ένα μή-νυμα φιλίας και αλληλεγγύης, στο πνεύμα των «μηδενικών προβλημά-των με τους γείτονες». Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Εξωτε-ρικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβού-τογλου, χαρακτήρισε «επανάσταση» την επικείμενη επίσκεψη του κ. Ερ-ντογάν στην Αθήνα και τόνισε πως πρωταρχικός στόχος είναι «η αλλα-γή της ατμόσφαιρας» στις σχέσεις με την Ελλάδα και η «αλλαγή της αντί-ληψης ότι οι δύο χώρες είναι αντί-παλες».Με επιφύλαξη υποδέχονται την επί-σκεψη Ερντογάν τα πολιτικά κόμμα-τα της αντιπολίτευσης. ΝΔ και ΣΥΝ ζητούν την άρση του casus belli, προκειμένου να προχωρήσει στα-διακά η προσέγγιση Αθήνας και Α-γκυρας, ενώ το ΚΚΕ εκφράζει την α-νησυχία του για περαιτέρω εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, για την υπο-γραφή ή την προετοιμασία συμφω-νίας για τη συνεκμετάλλευση πετρε-λαϊκών κοιτασμάτων με την Τουρ-κία, καθώς και την επικείμενη απε-μπόληση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων «σε μια στιγμή που και στην περιοχή μας οξύνονται οι α-νταγωνισμοί ανάμεσα στις ιμπερια-λιστικές δυνάμεις».Την ανάγκη να τηρηθούν οι κόκκι-νες γραμμές, που είναι κοινά αποδε-κτές, επισήμανε και ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Π. Παναγιωτόπου-λος, ενώ την αντίθεσή του «σε μια ΝΑΤΟ-κεντρική αντίληψη για την ε-ξομάλυνση των σχέσεων» των δύο χωρών εξέφρασε και ο υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΝ, Πά-νος Τριγάζης.

Συνεχίζεται το επόμενο διήμερο, εν όψει και της πανελλαδικής απεργίας της ερχόμενης Πέμπτης, η κλι-μάκωση των κινητοποιήσεων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Σήμερα το απόγευμα, ο Συνασπισμός Ριζοσπα-στικής Αριστεράς πραγματοποιεί ανοιχτή συγκέντρωση στην πλατεία Δημαρχείου (Κοτζιά), στις 7 μμ., με θέμα: «Η απάντηση της Αριστεράς απέναντι στην κρίση». Ομιλητές θα είναι ο πρόεδρος της ΚΟ Α-λέξης Τσίπρας και ο Μανώλης Γλέζος. Στη συγκέντρωση θα παρευρεθούν και θα χαιρετήσουν αντιπρο-σωπείες κομμάτων από την ευρωπαϊκή Αριστερά.Το Σάββατο, το επίκεντρο των δραστηριοτήτων μεταφέρεται στο Πεδίον του Αρεως. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος καλεί σε συστράτευση εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, νέους, συνταξι-ούχους και μετανάστες, «για να αποκρουστούν όπως τα αντιλαϊκά μέτρα» και «να μην περάσει η τρομο-κρατία εναντίον του λαού, τα ψέματα κατά των αγώνων και οι συκοφαντίες κατά του ΚΚΕ και του ΠΑ-ΜΕ». Στη συγκέντρωση θα μιλήσει, στις 12 μμ., η Αλέκα Παπαρήγα, ενώ έχουν προσκληθεί για να α-πευθύνουν χαιρετισμό εκπρόσωποι του Κόμματος Εργατών Βελγίου, του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας, του πορτογαλικού ΚΚ και του ΚΚ Τουρκίας.

Κινητοποιήσεις

Page 17: Metropolis Weekend 67

17ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ14 - 5 - 10

ριν από λίγο καιρό ακούσαμε την είδηση ότι 45 Γερμανοί μεγαλοεπιχειρηματίες ζήτησαν από την κυβέρνησή τους να τους φορολογήσει περισσότερο, για να βοηθήσουν και αυτοί στο ξεπέρασμα της κρίσης. Είδατε έστω και έναν Ελληνα συ-

νάδελφό τους να κάνει κάτι τέτοιο;Οχι. Τι είδατε;Είδατε την «κρυφή επιθυμία» της μπουρζουαζίας, σε όλο της το με-γαλείο...Ο κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος, από το βήμα της γενικής συνέλευ-σης των Ελληνικών Βιομηχανιών, χαρακτήρισε τα κόμματα του με-ταπολιτευτικού σκηνικού «διαπλεκόμενα με το κοι-νωνικό και οικονομικό μοντέλο της μεταπολίτευ-σης, είτε οργανικά είτε ι-δεολογικά» και υποστή-ριξε ότι «είναι προφανής σήμερα η απροθυμία ό-λων των κομμάτων να κό-ψουν το... κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται».Μας πληροφόρησε, ούτε λίγο ούτε πολύ, πως οι επιχειρηματίες αυτής της χώρας δεν έχουν καμία ευθύνη για το κοινωνι-κό και οικονομικό μοντέ-λο της μεταπολίτευσης. Μας πληροφόρησε πως ο ΣΕΒ δεν έχει καμία ευθύ-νη για το δέντρο της δια-πλοκής που έχει ριζωθεί βαθιά στο έδαφος της ελ-ληνικής οικονομίας. Δεν έχει άδικο, και μα-κριά από εμάς κάθε προ-στασία αυτού του πολιτι-κού συστήματος…Οπως όμως και στο τανγκό, έτσι και στη διαπλοκή χρειάζονται δύο…Ανάλογες ερμηνείες έχει δώσει και η πρόσφατη τηλεοπτική -και όχι μόνο- παρουσία του κ. Βγενόπουλου.Σε κάθε περίπτωση, εδώ και χρόνια τα media αναζητούν τον Ελλη-να Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μια χαρισματική προσωπικότητα, που θα γεφυρώσει σε επίπεδο πολιτικής επικοινωνίας… λαό και Κολωνάκι.Παρόλα αυτά, μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης «εξοργίστηκε» από την προσπάθεια Δασκαλόπουλου να αναλάβει ρόλο τιμητή των πά-ντων, ενώ και το πολιτικό σύστημα ξεσπάθωσε με πρωτοφανή σκλη-ρότητα -«όταν χορτάσει η ψείρα, βγαίνει στο γιακά», ήταν η χαρακτη-ριστική ατάκα του υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Χ. Καστανίδη. Στο πα-ρασκήνιο, κορυφαίοι επιχειρηματίες παραδέχονται ότι, στην Ελλά-δα, αν δεν υπάρξει κάποια δραματική αλλαγή και δεν εμφανιστεί έ-να πρόσωπο με τα ηγετικά χαρακτηριστικά που χρειάζονται για ένα manager, δεν έχουν τύχη τα… μπερλουσκονικά σενάρια.

τίτλος είναι δανεισμένος -ε-λαφρώς παραλλαγμένος- από το μυθιστόρημα του Κούντερα και μέσα από τις σελίδες του,

θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ό-τι διαβάζει τις τελευταίες εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία. Ερωτας και ιδεολο-γία, αυταπάτες και διαψεύσεις συνα-ντιούνται και συγκρούονται, σε ένα πε-δίο δυνάμεων αναμφισβήτητα καταπι-εστικό, όπου η λαχτάρα για την ελευ-θερία και η διάσταση της ύπαρξης «ε-λαφρότερη», παίρνει δραματικά την ό-ψη μιας προσμονής, καταδικασμένης στην αποτυχία. Μία αποτυχία που εί-ναι υπέρ το δέον δεδομένη.Στην πραγματικότητα όμως, αν ο συγ-γραφέας ξεκινούσε πάλι τη γραφή του συγκεκριμένου βιβλίου αναφερόμενος στη Νέα Δημοκρατία, σίγουρα θα άλ-λαζε τον τίτλο και θα τον έκανε «Η Α-βάσταχτη Ελαφρότητα του ΕΙΜΑΙ». Γιατί όπως φαίνεται, στο κόμμα της α-ξιωματικής αντιπολίτευσης το «είμαι» υπερβαίνει το «σύνολο» και το «εγώ» καλύπτει κάθε έννοια συλλογικότητας.Στην πρόσφατη ψηφοφορία για το μη-χανισμό στήριξης, η «γραμμή» της Νέ-ας Δημοκρατίας ήταν αντίθετη στα μέ-τρα και οι βουλευτές θα έπρεπε να α-κολουθήσουν την εντολή του προ-έδρου για καταψήφιση. Βέβαια αυ-τό δεν προέκυψε από κάποια διαβού-λευση ενός ή και παραπάνω οργάνων του κόμματος, παρότι αυτό είχε ζητη-θεί, αλλά αποφασίστηκε από τον ίδιο τον πρόεδρο και απλώς ανακοινώθη-κε στα μέλη της κοινοβουλευτικής ο-

μάδας. Αν όμως κάποιος είχε αντίθε-τη άποψη, θα έπρεπε να «καταπιεί» τη γραμμή και να ψηφίσει για κάτι που δεν πίστευε. Σε αντίθετη περίπτωση, η διαγραφή του ήταν σχεδόν έτοιμη. Χωρίς εναλλακτική πρόταση και δί-χως επιχειρήματα για το πού θα βρού-με τα λεφτά άμεσα για να καλύψουμε τις τρέχουσες ανάγκες, η Νέα Δημο-κρατία, σε ένα ρόλο που δεν την έχου-με ξαναδεί, επιδόθηκε σε έναν άκρα-το λαϊκισμό και σε ένα μηδενισμό σε σημείο ίσως λίγο χειρότερο από αυτόν των κομμάτων της Αριστεράς.Σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία για τη χώρα και σε ένα μείζον εθνικό ζήτη-μα, αυτό που θα περίμενε κάποιος α-πό ένα κόμμα που διαθέτει φιλελεύ-θερα χαρακτηριστικά και συστέγασε φιλελεύθερους πολίτες, όπως η ΝΔ, είναι να σταθεί στο ύψος των περι-στάσεων και να ξεπεράσει τα μικρο-κομματικά της κόμπλεξ και κάθε άλ-λου είδους παρελθοντικές λογικές α-ποκλεισμών. Τέτοιου είδους λογικές που πλήγωσαν και πληγώνουν, πρέ-πει να κλειστούν καλά στο χρονοντού-λαπο της ιστορίας.Το πολιτικό σκηνικό αλλάζει άρδην και οι εξελίξεις μάς προσπερνούν, χωρίς καν να το αντιλαμβανόμαστε. Η Νέα Δημοκρατία, με την εκλογή του νέου προέδρου, είχε τη δυνατότη-τα να δημιουργήσει ένα δυνατό σκά-φος που θα μπορούσε να αντεπεξέλ-θει στις φουρτούνες που έρχονται. Α-ντιθέτως, η ηγεσία του κόμματος επέ-λεξε να δημιουργήσει ένα... καρυδό-τσουφλο, που όπως είναι γνωστό στις μεγάλες φουρτούνες βουλιάζει...

Page 18: Metropolis Weekend 67

18 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 14 - 5 - 10

τα χρόνια της δεκαετίας του ’60, όταν το «Μεγάλο Κράτος» πρόβαλε ως η ιδανική λύ-ση για όλα τα προβλήματα, η Αμερικανίδα συγγραφέας και φιλόσοφος Ayn Rand συ-

νήθιζε να λέει πως η μειονότητα εκείνη που διώκε-ται περισσότερο στις ΗΠΑ, δεν είναι ούτε οι μαύ-ροι, ούτε οι γυναίκες, ούτε οι ομοφυλόφιλοι, αλλά οι επιχειρηματίες! Η ρήση αυτή ταιριάζει απόλυτα στη σοσιαλιστική Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Στο τελευταίο μαρξιστικό οχυρό της Ευρώπης, επί 30 χρόνια, ένα εχθρικό κράτος θέτει συνεχή εμπόδια σε όλους όσοι έχουν την ατυχή έμπνευση να επεν-δύσουν τα κεφάλαιά τους και να ανοίξουν μία επι-χείρηση (εξαιρούνται, βέβαια, οι κρατικοδίαιτοι ε-πιχειρηματίες), ενώ τα πανίσχυρα συνδικάτα, κρα-τώντας την κόκκινη παντιέρα της επανάστασης, γρά-φουν «χρυσές» σελίδες στην ιστορία του παγκόσμι-ου εργατικού κινήματος, διώχνοντας όσες επενδύ-σεις έχουν απομείνει στη χώρα.Δεκαετίες αριστερού λαϊκισμού έχουν ως αποτέλε-σμα να καλλιεργηθεί στην κοινή γνώμη μια νοοτρο-πία που δαιμονοποιεί το κέρδος και θεωρεί την ιδι-ωτική πρωτοβουλία υπεύθυνη για όλα τα δεινά του πλανήτη. Ηταν επόμενο, λοιπόν, να περάσουν στο περιθώριο όλοι εκείνοι οι Ελληνες που τολμούν να ρισκάρουν και να δημιουργούν, και τελικά να κατα-ντήσουμε ένα έθνος δημόσιων υπαλλήλων, που δεν παράγει απολύτως τίποτα, αλλά ξεκοκαλίζει, με απί-στευτη βουλιμία, τα δανεικά των ξένων. Ακολουθώ-ντας για δεκαετίες αυτόν το δρόμο, η κατάρρευση ή-ταν απλώς θέμα χρόνου.

Για του λόγου το αληθές, αρκεί να ρίξουμε μια μα-τιά στην ετήσια έκθεση “Doing Business 2010” της Παγκόσμιας Τράπεζας, που εξετάζει την ευκολία του «Επιχειρείν» σε 183 χώρες. Φέτος, η Ελλάδα κατα-λαμβάνει την «τιμητική» 109η θέση, υποχωρώντας μάλιστα εννιά θέσεις σε σχέση με πέρυσι. Η χώρα μας βρίσκεται μακράν στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΟΟ-ΣΑ. Και όπως σχολιάζει σκωπτικά η “Wall Street Journal” σε πρόσφατο άρθρο της, η Ελλάδα βρίσκε-ται πίσω ακόμη και από χώρες-πρότυπα ελεύθερης επιχειρηματικότητας, όπως η… Αίγυπτος (109η θέ-ση), η… Ζάμπια (90ή) και η… Ρουάντα (67η). Α-κόμη και οι γείτονές μας, που μέχρι πριν από λίγα χρόνια ανήκαν στο «κομμουνιστικό» μπλοκ, μας έ-χουν ξεπεράσει. Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημο-κρατία της Μακεδονίας βρίσκεται στην 32η θέση, η Βουλγαρία στην 44η και η Αλβανία στην 82η. Στους επιμέρους δείκτες, τα πράγματα είναι εξίσου απελπιστικά. Αν θέλεις να αρχίσεις μια επιχείρηση στην Ελλά-δα, μάλλον «την πάτησες»! Θα χρειαστείς, όπως λέ-νε τα χαρτιά, 19 μέρες και 15 βήματα, τη στιγμή που στις ΗΠΑ χρειάζεσαι 6 μέρες και 15 βήματα,

στην ΠΓΔΜ 4 μέρες και 4 βήματα και στην Αλβα-νία 5 μέρες και 5 βήματα. Για τη συμπλήρωση και υποβολή της φορολογικής δήλωσης μιας μεσαίας επιχείρησης χρειάζονται 224 ώρες το χρόνο, όταν στην πιο πλούσια χώρα της ΕΕ, το Λουξεμβούργο, χρειάζονται μόλις 59 ώρες, ενώ στην ΠΓΔΜ 75 ώ-ρες. Ως προς την προστασία των επενδυτών η Ελ-λάδα βρίσκεται στη θλιβερή… 154η θέση. Υστερα απ’ όλα αυτά, μάλλον δεν θα πρέπει να εκπλαγού-με, αν μάθουμε πως στο μόνο δείκτη που η χώ-ρα μας καταλαμβάνει καλή θέση (πιο συγκεκρι-μένα, την 43η) είναι στην ευκολία να… κλείσεις μια επιχείρηση! Δεν έχει κι άδικο η “Wall Street Journal”, όταν στο ίδιο άρθρο επισημαίνει: «Μια χώρα πρέπει να προσπαθήσει πολύ, για να τα πά-ει τόσο χάλια!».

Την ίδια ώρα, και παρότι βρισκόμαστε ακόμη υπό την απειλή της χρεοκοπίας, η κυβέρνηση του ΠΑ-ΣΟΚ μοιάζει να μην μπορεί να ξεπεράσει τις «προ-οδευτικές» ιδεολογικές αγκυλώσεις της και συνεχί-ζει τον πόλεμο εναντίον της ιδιωτικής πρωτοβου-λίας, της μόνης δύναμης που μπορεί να μας βγάλει από τα αδιέξοδα που δημιούργησε ο κρατισμός. Ε-πτά μήνες μετά την άνοδό της στην εξουσία, οι α-

παραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν έ-χουν αρχίσει καν ή βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της… διαβούλευσης. Κάποιες μεταρρυθμίσεις που φαίνονται να προχωρούν, όπως η απελευθέρωση των μεταφορών, αποδεικνύονται πως είναι μόνο στα «χαρτιά». Οπως αποκάλυψε η «Καθημερινή της Κυριακής», με το νέο νομοσχέδιο, το κόστος της ά-δειας ενός φορτηγού δημόσιας χρήσης θα εξακο-λουθήσει να παραμένει στα ίδια υψηλά επίπεδα με την προ «απελευθέρωσης» εποχή. Επιπλέον, η φο-ρολογία αυξάνεται σε ακόμη πιο υψηλά επίπεδα, ε-νώ οι κερδοφόρες επιχειρήσεις θα πληρώσουν και μία «έκτακτη εισφορά» (ή αλλιώς, χαράτσι) για τα επόμενα τρία χρόνια. Η, ως τώρα, ανικανότητα της κυβέρνησης να δημι-ουργήσει το πλαίσιο εκείνο που θα αφήσει την ε-λεύθερη, υγιή επιχειρηματικότητα να αναπτυχθεί, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, είχε δίκιο όταν σε πρό-σφατη ομιλία του διαπίστωνε: «Είναι προφανής σήμερα η απροθυμία όλων των κομμάτων να κό-ψουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται… Αισθά-νονται ότι η συρρίκνωση του κράτους και η ανε-μπόδιστη ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και οικονομίας θα συρρίκνωνε την εξουσία τους -άρα και τα προνόμιά τους».

Page 19: Metropolis Weekend 67

19ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ14 - 5 - 10

Είναι, αλήθεια, περίεργες οι ημέρες που ζούμε -και σύμφωνα με μερικές εκτιμήσεις είμαστε ακόμη στην αρχή- α-φού στο «παζλ» των εξελίξεων ήρθε να προστεθεί και ένα «θερμό» επεισόδιο μεταξύ πολιτικών και επιχειρηματι-ών! Ως απλός πολίτης αυτής της χώρας, δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα μπορούσε να επέλθει ρήξη του πολιτικού κόσμου με τον επιχειρηματικό. Είχα πάντα την εντύπωση μιας αγαστής συνεργασίας των δύο πλευρών, εξουσίας και επιχειρηματικού κόσμου, με μικροκαβγαδάκια κατά καιρούς που όμως απλώς ενδυνάμωναν τη σχέση.

ο ολίσθημα του προέδρου του ΣΕΒ, κ. Δ. Δασκαλόπουλου, να παρέμβει στα πολιτι-κά δρώμενα σε μια «ευαίσθητη» περίοδο για τη χώρα λέγοντας ότι η πολιτική δεν έχει να

προσφέρει τίποτα στην Ελλάδα, δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία», αποτελεί και συνέπεια επιλογών των κυ-βερνώντων τις τελευταίες δεκαετίες. Πριν, λοιπόν, ο υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Χ. Κα-στανίδης, δώσει τη «σκληρή» απάντηση στην κριτι-κή Δασκαλόπουλου «χόρτασε η ψείρα και βγήκε στο γιακά», ίσως θα έπρεπε να απευθύνει και στον εαυτό του (υπουργός κατ' επανάληψη σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ) την ερώτηση ποιος βοήθησε την... ψείρα (παράσιτο που ζει σε βάρος άλλου οργανισμού) να χορτάσει, χωρίς κανόνες ή «κλείνοντας τα μάτια» σε καραμπινάτες παρανομίες όπως το Χρηματιστήριο, τα καρτέλ (θυμάστε τους κουμπάρους;), τις αδειοδο-τήσεις καναλιών, τις συμβάσεις εκμετάλλευσης ελ-ληνικών δρόμων ή αεροδρομίων κά. Εξάλλου, “It takes two for tango”.

Η «σκληρή» και πρωτόγνωρη κριτική που δέχο-νται το τελευταίο διάστημα το Κοινοβούλιο και οι πολιτικοί συλλήβδην, πηγάζει από διαφορετι-κές συνισταμένες όταν γίνεται από απλούς θυμω-μένους πολίτες από όταν ασκείται από εκπροσώ-πους θεσμικών οργάνων όπως ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Ελλάδος. Η κριτική του καφενείου, που μπορεί ακόμη και να υποκινείται (είναι πολλά τα παραδείγματα στην πρόσφατη ιστορία) και να βρίσκει ανακούφιση

στο σύνθημα «κάψτε τη Βουλή», όταν βρίσκει έκ-φραση μέσω ενός επίσημου φορέα, κοινωνικού εταίρου του κράτους, τότε αποκτά άλλη δυναμι-κή και γι' αυτό το ολίσθημα του κ. Δασκαλόπου-λου και των ομοίων του, που συστηματικά διαφη-μίζουν τα ικανά στελέχη των εταιρειών τους, τα ο-ποία θα μπορούσαν να προσφέρουν στην πατρί-δα και από το μετερίζι της πολιτικής, ή που α-σκούν πολιτική καταθέτοντας μηνύσεις σε πολι-τικούς αρχηγούς, δεν είναι τυχαίο ούτε απλοϊκό.Η χρονική στιγμή, εξάλλου, μιας τόσο σοβαρής παρέμβασης, σύμφωνα με την οποία η νέα μετα-πολίτευση μπορεί να πυροδοτηθεί μόνο από τις επιχειρηματικές δυνάμεις, δεν αφήνει περιθώρια για αντίθετες σκέψεις.

Ομως για μία ακόμη φορά, το πολιτικό σύστημα έρχεται δεύτερο στις εξελίξεις και οι λεκτικές κο-ρώνες με τις οποίες αντιδρά ουδεμία αξία έχουν, παρά μόνο επικοινωνιακή!Ωραίες οι λαϊκές ρήσεις, και αυτή που χρησιμο-ποίησε ο υπουργός Δικαιοσύνης, σε αντιδιαστολή για την τοποθέτηση του πρόεδρου του ΣΕΒ, «χόρ-τασε η ψείρα και βγήκε στο γιακά», είναι από τις πρωτότυπες. Αλλά το σκηνικό της Τετάρτης στη Βουλή, όπου ο κ. Καστανίδης έκανε λόγο για ε-πιχειρηματίες «βουτηγμένους στη διαπλοκή», μου θύμισε περισσότερο σκηνικό λαϊκού καβγά όπου ο ένας απειλεί τον άλλον ότι θα βγάλει στη φόρα τα «άπλυτά του» και οι περίοικοι μένουν με την περιέργεια, αφού κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν προβαίνει σε αποκαλύψεις. Και εκεί ακριβώς είναι και το πρόβλημα της αξι-

οπιστίας του πολιτικού κόσμου. Γιατί τα κόμματα που άσκησαν την εξουσία από τη μεταπολίτευση και μετά (τα εξής δύο: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) είχαν πλή-θος από ευκαιρίες και χρόνο να πατάξουν τη δια-φθορά και τη διαπλοκή αλλά δεν τόλμησαν, αντί-θετα την ενίσχυσαν, με συνέπεια αυτή να γιγαντω-θεί, να ανεξαρτητοποιηθεί και σήμερα ίσως και να απειλεί το... χέρι που την τάιζε!Και για του λόγου το αληθές, παραθέτω ένα χαρα-κτηριστικό απόσπασμα από την ομιλία του κ. Δ. Δασκαλόπουλου, που έγινε το απόγευμα της Τρί-της στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, όπου χαρα-κτήρισε τα κόμματα του μεταπολιτευτικού σκηνι-κού «διαπλεκόμενα με το κοινωνικό και οικονομι-κό μοντέλο της μεταπολίτευσης, είτε οργανικά είτε ιδεολογικά» και υποστήριξε ότι «είναι προφανής σήμερα η απροθυμία όλων των κομμάτων να κό-ψουν το... κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται», γιατί «αισθάνονται ότι η συρρίκνωση του κράτους και η ανεμπόδιστη ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβου-λίας και οικονομίας, θα συρρίκνωνε την εξουσία τους -άρα και τα προνόμιά τους».«Κάποιοι, τις ημέρες αυτές βρήκαν τη λαμπρή ευ-καιρία να σηκώσουν το δάχτυλο προς τον πολιτι-κό κόσμου και ζητούν αντικατάσταση του πολιτι-κού κόσμο από κάποιον άλλο εφευρέτη, που μπο-ρεί να κάνει τα πράγματα καλύτερα για τη ζωή των Ελλήνων... Την πολιτική δεν μπορούν να την κρί-νουν και να την αλλάξουν επιχειρηματίες βουτηγ-μένοι στη διαπλοκή», απάντησε η κυβέρνηση δια στόματος κ. Καστανίδη. Μήπως ήρθε η ώρα μετά τη λίστα των γιατρών του Κολωνακίου να δει ο Ελληνικός λαός και τη λίστα των περί ων ο λόγος επιχειρηματιών;

Page 20: Metropolis Weekend 67

20 ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 14 - 5 - 10

ι πρωτοφανείς, σε ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, κοι-νοτικές διεργασίες του περα-σμένου Σαββατοκύριακου, έ-

πειτα από μία περίοδο παρατεταμέ-νης ατολμίας και απούσας αλληλεγ-γύης, καταδεικνύουν το μέγεθος του φόβου για μία γενικευμένη κρίση του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος. Μία κρίση που, όπως έχουμε επιση-μάνει και σε προηγούμενο φύλλο, ε-πηρεάζεται από την ιδιότυπη «διαμά-χη» που έχει αναζωπυρωθεί τους τε-λευταίους μήνες μεταξύ ευρώ και δο-λαρίου. Οι πιέσεις αποδυνάμωσης του ευρωπαϊκού νομίσματος, αν και φαίνεται -όπως δηλώνει και ο πρό-εδρος Obama- βραχυπρόθεσμα να έ-χουν αρνητικές επιπτώσεις στις δι-εθνείς αγορές λόγω της επέκτασης (ντόμινο) της κρίσης (μία κρατική Lehman Brothers;), αλλά και στην πραγματική οικονομία των ΗΠΑ λό-γω της μείωσης της τιμής των ευρω-παϊκών εξαγωγών και της -παράλλη-λης- αύξησης της τιμής των αμερικα-νικών εξαγωγών, μεσομακροπρόθε-

σμα διαφαίνεται να επιφέρουν καθο-ριστικά σημαντικές επιπτώσεις σε ό-ρους κερδοφορίας και βιωσιμότητας των αγγλοσαξονικών χρηματοπιστω-τικών κολοσσών (θεμελιωδών συ-στατικών του παγκόσμιου οικονομι-κού μοντέλου των ΗΠΑ). Οι κολοσ-σοί αυτοί ποντάρουν στην πτώση του ευρώ, σε όρους εμπορίας και διάθε-σης των διεθνών αποθεμάτων πετρε-λαίου, και σε όρους διεθνούς αποθε-ματικού νομίσματος, καθώς το ισχυ-ρό (μέχρι πρότινος) ευρώ σταδιακά και σταθερά εκτόπιζε το αμερικανι-κό νόμισμα ως αποθεματικό ιδιαίτε-ρης γεωπολιτικής σημασίας οικονο-μιών, όπως της Ρωσίας κά. Αυτή η τε-λευταία διάσταση της «διαμάχης» είχε πολύ εύστοχα υπογραμμιστεί από έ-ναν Αμερικανό δημοσιογράφο, ο ο-ποίος διερωτήθηκε: πώς γίνεται μία ένωση χωρών χωρίς κυβέρνηση και στρατό να αποκτήσει τόσο σημαντικό μερίδιο στην πίτα της άσκησης διε-θνούς οικονομικής πίεσης;Η απόφαση του προηγούμενου Σαβ-βατοκύριακου, ωστόσο, ήρθε να δώ-σει ελπίδες και προοπτικές στην πρώτη διάσταση του προαναφερθέ-

ντος ερωτήματος, σ’ αυτήν της δια-κυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ενω-σης, έπειτα από μία περίοδο καθορι-στικής ανησυχίας για το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αποτέλε-σμα, συνεπώς, της πρώτης συντονι-σμένης και συλλογικής προσπάθειας υπεράσπισης του ευρώ ήταν η δημι-ουργία ενός «μηχανισμού σταθερο-ποίησης της ζώνης του ευρώ», ο ο-ποίος σε πρώτη φάση θα είναι σε θέση να διαθέσει 60 δισ. ευρώ σε κράτος-μέλος που θα αντιμετωπίσει πρόβλημα δανεισμού, και στη συνέ-χεια ο «μηχανισμός» θα είναι σε θέ-ση να διαθέσει άλλα 440 δισ. ευρώ, με τα οποία, εάν προστεθούν και τα 250 δισ. ευρώ από το Διεθνές Νομι-σματικό Ταμείο (ΔΝΤ), διαμορφώνε-ται ένα πακέτο διασφάλισης της στα-θερότητας του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος ύψους 750 δισ. ευρώ.

Ετσι, ο μηχανισμός σταθεροποίησης του ευρώ σε συνδυασμό με το ά-νοιγμα της συζήτησης για την εδραί-ωση διαδικασιών θα οδηγήσουν σε σημαντική ενδυνάμωση του δημοσι-

Σε ό,τι αφορά στους κινδύ-νους που έχει εντοπίσει το ΔΝΤ στην εκτέλεση του τρι-ετούς οικονομικού προγράμ-ματος από την Ελλάδα, αυτοί είναι εννιά και έχουν να κά-νουν με:

1. Την πιθανότητα η α-νάκαμψη της ελληνικής οικονομίας να μην εί-ναι η προβλεπόμενη, αλλά ασθενέστερη.

2. Το ενδεχόμενο να μην υπάρξει ισχυρή πολιτι-κή βούληση από την κυβέρνηση και στήριξη από την κοινωνία στην εφαρμογή των μέτρων.

3. Το να μην επιτευχθούν πρωτογενή πλεονάσμα-τα μετά την ολοκλήρω-ση του προγράμματος, όπως έχει προβλεφθεί.

4. Το ότι μπορεί η επάνο-δος της Ελλάδας στις α-γορές από το 2012 και μετά να μην είναι τόσο ομαλή, όσο έχει εκτιμη-θεί.

5. Την έλλειψη της δυνα-τότητας υποτίμησης του νομίσματος, για να αυ-ξηθεί η ανταγωνιστικό-τητα.

6. Το ενδεχόμενο να επη-ρεαστούν αρνητικά τα έσοδα από τη μείωση των μισθών και από την ύφεση.

7. Την πιθανότητα οι τρά-πεζες να χρειαστούν με-γαλύτερη στήριξη, που θα οδηγήσει σε νέα αύ-ξηση του δημόσιου χρέ-ους.

8. Τα προβληματικά στατι-στικά στοιχεία, η αξιο-πιστία των οποίων, πα-ρά τις προσπάθειες βελ-τίωσής τους, παραμένει αμφίβολη.

9. Το ότι η συνεργασία ΔΝΤ με ΕΕ-ΕΚΤ μπορεί να φέρει κάποιες περι-πλοκές.

Page 21: Metropolis Weekend 67

21ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ14 - 5 - 10

ονομικού συντονισμού στην ευρω-ζώνη, δημιουργώντας τις προϋπο-θέσεις, ώστε να επιτευχθεί κάποια στιγμή στο μέλλον η πολιτική ολο-κλήρωση, μετά τη νομισματική, και την οικονομική πολιτική της ευρω-ζώνης. Σίγουρα, το εγχείρημα της οικονομικής διακυβέρνησης είναι ακόμα πολύ μακριά, ωστόσο, όπως και στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν η κοινοτική οικονομική κρίση από τη συνένωση της Γερμανίας έθε-σε τα θεμέλια για τη νομισματική ε-νοποίηση, έτσι και η τρέχουσα κρί-ση δημόσιου χρέους των κρατών-μελών της ευρωζώνης μπορεί να α-ποτελεί την ευκαιρία για την προ-ώθηση της ενοποίησης της οικονο-μικής πολιτικής της ευρωζώνης. Ο-μως, τότε το «πειραματόζωο» ήταν ο ευρωπαϊκός μηχανισμός συναλλαγ-ματικών ισοτιμιών, ενώ σήμερα, α-πό ό,τι φάνηκε, το πειραματόζωο ή-ταν η Ελλάδα.Δυστυχώς, μεταξύ άλλων, η περιορι-σμένη ικανότητα της ελληνικής πο-λιτείας τόσο αναφορικά με τη (επι-κοινωνιακή και ουσιαστική) διαχεί-ριση της δημοσιονομικής κρίσης, ό-

σο και αναφορικά με τη διαπραγμά-τευση των όρων και των συνθηκών του πακέτου βοήθειας, σε ένα πλαί-σιο ελλιπούς κοινοτικής αλληλεγγύ-ης (και εδώ βέβαια εντοπίζονται και οι ευθύνες των κοινοτικών εταίρων μας), κατέστησε τη χώρα μας εύκο-λο «θύμα» σ’ αυτό το πείραμα «αντο-χής» του ευρώ και της σταθερότητας της νομισματικής ένωσης. Στο πλαί-σιο, λοιπόν, αυτού του πειράματος η Ελλάδας εισήλθε μεμονωμένα και άρον-άρον στο μηχανισμό στήριξης ΕΕ και ΔΝΤ, υιοθετώντας ένα πρό-γραμμα επώδυνων για τους πολί-τες μέτρων, το οποίο, όμως, παρου-σιάζει σημαντικούς κινδύνους -του-λάχιστον εννιά- ως προς την υλο-ποίησή του, όπως παραδέχεται και στη Συμφωνία Αναμονής (Stand-by-Agreement) το ΔΝΤ. Κινδύνους που ίσως να καταστήσουν ανώφελες τις θυσίες των πολιτών. Ας ελπίσουμε να μην επαληθευτούν οι απαισιόδο-ξες εκτιμήσεις του ΔΝΤ και κάποια στιγμή -γρήγορα- η χώρα να σταθεί στα πόδια της και να απεγκλωβιστεί από τα χαρακτηριστικά του «πειρα-ματόζωου(!)».

ο τεράστιο πακέτο διάσωσης, το οποίο αποφάσισαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες πριν από λίγες μέρες, αποτελεί μια καθοριστική... στροφή στην ευρωπαϊκή οικονομική πο-λιτική. Οχι όμως για τους λόγους που νομίζουν ή φα-

ντάζονται οι περισσότεροι, που παρακολουθούν τις ευρωπαϊ-κές εξελίξεις από κάποια απόσταση.Το ευρωπαϊκό πακέτο δεν αποτελεί ούτε ένδειξη αλληλεγγύ-ης, ούτε το πρώτο βήμα για μια ευρωπαϊκή οικονομική δια-κυβέρνηση. Είναι ένα «τέκνο» της ανάγκης, το οποίο προέ-κυψε από την αποτυχία της Ευρώπης να διαχειριστεί την ελ-ληνική κρίση και το θανάσιμο κίνδυνο μετάδοσης του «ελ-ληνικού ιού» στις άλλες ευάλωτες οικονομίες της ευρωζώ-νης, κάτι το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια γενικό-τερη κρίση εμπιστοσύνης που θα έπληττε θανάσιμα όχι μό-νο το ευρώ, αλλά και τις ευρωπαϊκές τράπεζες που κρατούν στα χαρτοφυλάκιά τους ομόλογα του Νότου, αξίας πολλών ε-κατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.Μια κρίση πανικού που θα σάρωνε ολόκληρη την Ευρώπη έπρεπε με κάθε θυσία να αποφευχθεί και αυτό ακριβώς εί-χαν το ρεαλισμό να κάνουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Ομως, ση-μασία δεν έχει τόσο το πακέτο διάσωσης, το οποίο καθησύ-χασε τις αγορές, σε συνδυασμό με τη λήψη επώδυνων μέ-τρων δημοσιονομικής προσαρμογής από τους ενδιαφερόμε-νους (η Ισπανία για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι έχει πολύ χαμηλότερο δημόσιο χρέος και έλλειμμα από την Ελ-λάδα, προχώρησε σε μείωση των μισθών των δημοσίων υ-παλλήλων), όσο οι επόμενες κινήσεις της Ευρώπης, σε σχέ-ση με την πραγματική αιτία των ευρωπαϊκών προβλημάτων.Η πραγματική αιτία των ευρωπαϊκών προβλημάτων δεν εί-ναι ούτε οι αγορές, ούτε οι οίκοι αξιολόγησης (αν και αυ-τοί συνέβαλαν με το αζημίωτο στο «κουκούλωμα» επί πο-λύ καιρό των δημοσιονομικών ανισορροπιών στην Ελλά-δα και την ευρωζώνη γενικότερα). Η πραγματική αιτία των ευρωπαϊκών προβλημάτων είναι τα τεράστια ελλείμματα και χρέη, τα οποία συσσώρευσαν οι χώρες του ευρωπαϊκού Νό-του (και όχι μόνο), την τελευταία δεκαετία.Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ακολουθώντας έναν πολιτικά βολικό, κακοφορμισμένο κεϊνσιανισμό, δανείζο-νταν υπερβολικά όταν οι οικονομίες τους βρίσκονταν σε ά-νοδο για να αποφύγουν μια μελλοντική ύφεση, δανείστη-καν υπερβολικά στη διάρκεια της ύφεσης για να τη μετριά-σουν και δανείζονται υπερβολικά και σήμερα με δικαιολο-γία την ευάλωτη ανάκαμψη. Οταν για κάθε οικονομικό σου πρόβλημα η απάντηση είναι «δανεισμός», κάποτε έρχεται η ώρα της αλήθειας. Ποια θα είναι τώρα η αντίδραση της Ευρώπης μετά το πα-κέτο; Η τάση που διαμορφώνεται στις Βρυξέλλες είναι η ε-πιβολή κανόνων αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, οι οποίοι θα επιπίπτουν αυτόματα σε όσους κάνουν υπερβά-σεις ή έχουν υπερβολικά χρέη και ελλείμματα. Πώς θα δια-μορφωθούν και πώς θα επιβληθούν οι κανόνες αυτοί, δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει. Το σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα θα είναι η χώρα που πρώτη -και σκληρότερα από κάθε άλλον- θα κληθεί να τους τηρήσει.

Page 22: Metropolis Weekend 67

22 ΕΥΡΩΠΗ 14 - 5 - 10

ταν η Ευρώπη αδρανεί, οι διεθνείς αγο-ρές πέφτουν. Οταν η Ευρώπη αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, οι αγορές ενθουσιάζονται και σκαρφαλώνουν. Ή μήπως οι πρωτοβουλίες

της Ευρώπης δεν είναι αρκετές; Πάλι στην κατηφόρα οι αγορές… Είναι βέβαιο πως η Ευρώπη δεν ευθύ-νεται αποκλειστικά γι' αυτήν τη διπολική διαταραχή των διεθνών αγορών. Ωστόσο, η συμπεριφορά της ορισμένες φορές συμβάλλει τα μέγιστα στην όξυνση του προβλήματος.Οπως και να έχει, η ελληνική κρίση οδήγησε την Ευ-ρώπη ενώπιον ενός διλήμματος, το οποίο φαίνεται πως απέφευγε εδώ και καιρό: περισσότερη ολοκλή-ρωση ή απο-ολοκλήρωση; Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το διακύβευμα είναι το μέλλον της μεγαλύτερου επι-τεύγματος της ΕΕ· του ευρώ. Με την απόφαση του ECOFIN για τη δημιουργία ενός μηχανισμού στήρι-ξης που θα ενισχύει τις χώρες που αντιμετωπίζουν ο-ξύτατο πρόβλημα αντιμετώπισης του χρέους τους, αρ-κετοί ευρωπαϊστές οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι ξαναήρθε η ώρα του spillover effect στην ΕΕ. Παρό-λα αυτά, δεν λείπει και ο προβληματισμός γύρω α-πό τη φιλοσοφία και τη λειτουργία του καινούργιου μηχανισμού.

Ο Simon Tilford, επικεφαλής οικονομολόγος του Centre for European Reform, αναπτύσσει τις δικές του επιφυλάξεις. Σε άρθρο του στην ιστοσελίδα του CER (“Closing the gap between rhetoric and reality is key to the euro's survival”, 10.05.2010) υποστη-ρίζει ότι η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία δεν είναι τίπο-τα άλλο, από μία υπόθεση «πυροβολήστε τον αγγελι-οφόρο», στρεφόμενη εναντίον των αγορών, οι οποί-ες, σύμφωνα με τους Ευρωπαίους, λειτουργούν είτε υπερβολικά (στην καλύτερη περίπτωση), είτε κερδο-σκοπικά, πλήττοντας το ευρώ. Ακόμα και έτσι, εκτι-μάται ότι ο νέος μηχανισμός δεν θα ικανοποιήσει τις αγορές μακροπρόθεσμα, καθώς δεν αντιμετωπίζει τις οικτρές προοπτικές ανάπτυξης των νότιων χωρών που ανήκουν στην ευρωζώνη.Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζεται για μία α-κόμα φορά ότι η ευρωζώνη απέχει πάρα πολύ από το να χαρακτηριστεί ως «βέλτιστη νομισματική περι-οχή», καθώς υπάρχουν -μεταξύ άλλων- διαφορετικοί βαθμοί εμπορικής ολοκλήρωσης, την ίδια ώρα που πολλές οικονομίες του ευρώ πάσχουν από ακαμψίες στην αγορά εργασίας. Παρά την ύπαρξη αυτών των προβλημάτων, δεν υ-πάρχει κανένα σχήμα εντός της ΟΝΕ που να αποτρέ-πει τη γιγάντωση των εμπορικών ανισορροπιών με-ταξύ των χωρών-μελών, και κανένα σχήμα που να τις αντιμετωπίζει σε περίπτωση που ξεσπά κρίση. Ο-λες οι ανωτέρω ελλείψεις θα ήταν διαχειρίσιμες αν υ-πήρχε κάποιος βαθμός πολιτικής ολοκλήρωσης και μία μορφή δημοσιονομικής ένωσης, απουσιάζουν, ε-ντούτοις, αμφότερα τα στοιχεία. Απεναντίας, υποστη-ρίζει ο Tilford, η ad hoc στρατηγική που υιοθέτησε η ΕΕ για την αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης τελι-

κά θα οδηγήσει στη διάχυση της τελευταίας, αντί στον περιορισμό της.

Αυτό που είναι επιτακτικό για τις ασθενούσες οικο-νομίες, είναι η επίτευξη ανάπτυξης, η οποία θα τις βγάλει από το φαύλο κύκλο ύφεσης-μεγέθυνσης του χρέους-αδυναμίας δανεισμού. Για το λόγο αυτό, χρει-άζονται ένα έξωθεν πακέτο στήριξης που θα τις βοη-θήσει να αντισταθμίσουν τις δημοσιονομικές περικο-πές και τη μείωση των πραγματικών μισθών. Εν ο-λίγοις, οι εξαγωγές αυτών των χωρών θα πρέπει να αυξάνονται επί μακρόν με σαφώς μεγαλύτερους ρυθ-μούς από ό,τι οι εισαγωγές τους. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν είναι και τόσο πιθανό, καθώς ελλείψει του εργα-λείου της υποτίμησης του νομίσματός τους, οι χώρες αυτές εξαρτώνται από την τόνωση της ζήτησης σε άλ-λα μέρη της ευρωζώνης, αλλά και από την ικανότη-τα των επιχειρήσεών τους να προσφέρουν περισσό-τερο ανταγωνιστικά προϊόντα. Οσον αφορά στην ικα-νοποίηση της τελευταίας παραμέτρου, αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο μακροπρόθεσμα· και οι ενδιαφερό-μενες χώρες δεν διαθέτουν την πολυτέλεια του χρό-νου. Μολαταύτα, αυτά τα κράτη είναι υποχρεωμένα να προσπαθήσουν να μειώσουν τα κόστη παραγωγής σε σχέση με την υπόλοιπη ευρωζώνη. Αυτό όμως εί-ναι, πάλι, εξαιρετικά δύσκολο, καθώς οι υπόλοιπες χώρες δεν θα είναι διατεθειμένες να μείνουν αδρα-νείς, όταν θα δουν την ανταγωνιστικότητα των δικών τους οικονομιών -την οποία ενίσχυσαν με τόσο κό-πο- να σημειώνει υποχώρηση. Τελικά, πρόκειται για ένα παίγνιο μηδενικού αθροί-

σματος, στο οποίο αναγκαστικά θα υπάρξουν τόσο νι-κητές, όσο και χαμένοι, και το οποίο θα επιφέρει ύ-φεση και αποπληθωρισμό.Στην περίπτωση που διατηρηθούν οι υφιστάμενες ανισορροπίες, η ευρωζώνη θα χρειαστεί να προχω-ρήσει σε μία δημοσιονομική ένωση, αν θέλει να ε-πιβιώσει. Η τελευταία κρίση, όμως, κατέδειξε με έ-ναν επώδυνο τρόπο την πολιτική απροθυμία των κρατών-μελών να προχωρήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Ενας Βερολινέζος μπορεί να είναι έτοι-μος να δείξει την αλληλεγγύη του προς έναν κάτοι-κο της Δρέσδης, όμως τα πράγματα αλλάζουν όταν καλείται να βάλει το χέρι στην τσέπη για να βοηθή-σει έναν… ατυχή Αθηναίο. Αυτό συμβαίνει, επει-δή οι χώρες που προσχώρησαν στο ευρώ, τονίζει ο Tilford, δεν είχαν προβλέψει ότι θα απαιτούνταν στη συνέχεια περισσότερη ολοκλήρωση. Και τώρα ήρθε η ώρα για τις πολιτικές ελίτ να εξηγήσουν στον κόσμο γιατί η τελευταία είναι απαραίτητη. Το αποτέ-λεσμα αυτής της διαδικασίας θα καθορίσει το μέλ-λον της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Η τελευταία κρίση κατέδειξε με έναν επώδυνο τρόπο την πολιτική απροθυμία

των κρατών-μελών να προχωρήσουν προς

μία δημοσιονομική ένωση

Page 23: Metropolis Weekend 67

23ΚΟΣΜΟΣ14 - 5 - 10

ο απόγευμα της περασμένης Τρίτης, πέντε ημέρες μετά τις ε-θνικές εκλογές και ενάμιση μήνα πριν συμπληρώσει τρία χρόνια διακυβέρνησης, ο Γκόρντον Μπράουν, συνοδευόμε-νος από τη σύζυγό του Σάρα, εξήλθε από το νούμερο «10» της

Downing Street και ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την πρω-θυπουργία και την αρχηγία των Εργατικών. Περίπου 90 λεπτά αργότερα, ο 43χρονος αρχηγός των Συντηρητικών, Ντέιβιντ Κάμερον, αφού έλαβε από τη βασίλισσα την εντολή σχημα-τισμού κυβέρνησης, έκανε τις πρώτες του δηλώσεις ως ο νεότερος πρωθυπουργός των τελευταίων 200 ετών στην πρώτη κυβέρνηση συ-νασπισμού της Βρετανίας μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πρώην πρωθυπουργός προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποτρέψει την παραπάνω εξέλιξη. Μόλις την προηγούμενη ημέρα είχε δεσμευ-τεί να αποχωρήσει από την ηγεσία του Εργατικού κόμματος, προκει-μένου να ανοίξουν ξανά οι δίαυλοι επικοινωνίας με τους Φιλελεύθε-ρους Δημοκράτες του Νικ Κλεγκ, για το σχηματισμό μιας κυβέρνη-σης Εργατικών και Φιλελευθέρων. Οι τελευταίοι, ωστόσο, ασυγκίνη-τοι από τη «θυσία» του, τελικά προτίμησαν την «προσφορά» των Συ-ντηρητικών.Ο Γκόρντον Μπράουν δεν βρέθηκε τυχαία στο «τιμόνι» της Βρετανί-ας. Εκλέγεται βουλευτής από το 1983, ενώ, πριν μεταπηδήσει στην πρωθυπουργία, υπήρξε κατά την περίοδο 1997-2007 ο μακροβι-ότερος υπουργός Οικονομικών από το 1823! Η θητεία του, μά-λιστα, στο συγκεκριμένο πόστο συνέπεσε με περιόδους πα-ρατεταμένης ανάπτυξης και χαμηλού πληθωρισμού. Βασι-κές οικονομικές προϋποθέσεις, δηλαδή, προκειμένου η Βρετανία να βαδίσει στον «τρίτο δρόμο» που οραματιζό-ταν ο Τόνι Μπλερ. Αυτή τη θετική «αύρα» του Μπράουν θέλησαν να κε-φαλαιοποιήσουν πολιτικά οι Εργατικοί με τη μετα-πήδησή του στην πρωθυπουργία, χωρίς να προηγη-θούν εθνικές εκλογές τον Ιούνιο του 2007. Αλλω-στε, η δημοτικότητά τους τότε είχε πέσει στο χαμη-λότερο επίπεδο από το 1994, και ο Σκωτσέζος πο-λιτικός φάνταζε τότε ως ο «καταλληλότερος» για τη διεκδίκηση της τέταρτης συνεχόμενης εκλογι-κής νίκης.

Ωστόσο, οι προσδοκίες δεν εκπληρώ-θηκαν. Ο Μπράουν, όπως κάθε πολιτι-κός, δεν απέφυγε τα λάθη, ενώ και στο ε-πίπεδο της επικοινωνίας τα πράγματα δεν πήγαν καλύτερα. Επιπλέον, δεν μπόρεσε να διαλέξει -τις λίγες φορές που είχε τη δυνατότη-

τα- τον κατάλληλο χρόνο, προκειμένου να πάει σε εκλογές και να α-ποκτήσει -και τυπικά- την ισχύ της νομιμοποίησης στη συνείδηση των πολιτών. Ακόμη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που του προσάπτουν ό-τι άργησε να αντιληφθεί το μέγεθος της οικονομικής κρίσης, ενώ, τέ-λος, το σκάνδαλο των παράνομων εξόδων (πληρώθηκαν λογαρια-σμοί και αγορές πολιτικών και βουλευτών με δαπάνες του κράτους), στο οποίο ενεπλάκη εν μέρει και ο ίδιος, έδωσε τη «χαριστική βολή» στον πρώην πρωθυπουργό.Στα θετικά της θητείας του, αρκετοί αναλυτές συγκαταλέγουν τη συ-νέχιση της διακριτής βρετανικής πολιτικής σε σχέση με το ευρώ, κα-θώς και την ανεξαρτησία που παρείχε στην Τράπεζα της Αγγλίας. Αυ-τοί είναι δύο παράγοντες που εκτιμάται ότι εμπόδισαν τους οίκους αξιολόγησης να «παίξουν» με τη Βρετανία, παρόλο που το δημόσιο χρέος και το δημόσιο έλλειμμα της χώρας πλησιάζουν αντίστοιχα το 80% και το 13% ως ποσοστό του ΑΕΠ.Οι Εργατικοί πλέον ετοιμάζονται για τη νέα εποχή. Ηδη ο Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, γιος του γνωστού «νεομαρξιστή» θεωρητικού Ραλφ Μίλι-μπαντ, δήλωσε ότι θα διεκδικήσει την ηγεσία των Εργατικών στο συ-νέδριο του Σεπτεμβρίου. Οσο για τον Γκόρντον Μπράουν, οι φήμες

τον θέλουν υποψήφιο για την προεδρία του Διεθνούς Νομισμα-τικού Ταμείου στη θέση του Ντομινίκ Στρος-Καν. Ωστόσο, δεν είναι απίθανο να τον δούμε να ακολουθεί, για ακόμα

μία φορά, τα βήματα του Τόνι Μπλερ, ο οποίος παραδίδει διαλέξεις

90 λεπτών έναντι 250.000 δολαρίων! Ενας πρώην

πρωθυπουργός, άλ-λωστε, έχει πάντα

κάτι να πει και πολλοί θέλουν

να ακούν τη γνώμη του.

Κοσμ

οναύ

της

Page 24: Metropolis Weekend 67

24 ΘΕΜΑ 14 - 5 - 10

ερίπου 50.000 νεκροί «μεταναστεύουν» κάθε χρόνο από την Ελλάδα σε άλλες χώρες -και κυρίως στη Βουλγαρία- προκειμένου να εκπληρω-θεί η τελευταία τους επιθυμία: να αποτεφρωθούν και όχι να ταφούν. Η καύση των νεκρών δεν είναι επιθυμία, αλλά δικαίωμα κατοχυρωμέ-

νο από το Σύνταγμα και από τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Δικαίωμα που στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζεται τα τελευταία 100 χρόνια, αφού «σκόνταφτε» σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Το σκηνικό έρχεται να αλλάξει μια υπογραφή: αυτή της κοινής υπουργικής απόφασης των συναρμόδιων υ-πουργείων, με την οποία ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία κέντρων αποτέ-φρωσης νεκρών και στη χώρα μας. Κάλλιο αργά παρά ποτέ...Στην Ευρώπη, η καύση των νεκρών είναι ένα θέμα που δεν αποτελεί ταμπού. Εξάλλου το έχουν λήξει εδώ και δεκαετίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η απο-τέφρωση ισχύει στη Γαλλία από το 1789 και στη Βρετανία από το 1884. Σε πολλές χώρες, όπως η Ελβετία, η Ολλανδία, η Σουηδία και η Δανία, η καύ-ση αποτελεί επιλογή για περισσότερους από το 50% των νεκρών. Στη χώρα μας το θέμα τέθηκε για πρώτη φορά σε δημόσια συζήτηση το 1987 από τον τότε δήμαρχο Αθηναίων, Μιλτιάδη Εβερτ, και κατόπιν το 2000, με εισήγηση του Συνηγόρου του Πολίτη. Το πρώτο βήμα έγινε με νόμο του 2006 (Ν. 3448/06), ωστόσο απέμενε η έκδοση κοινής υπουργικής απόφα-σης για να καθοριστούν οι τεχνικές λεπτομέρειες. Απόφαση που υπεγράφη στις αρχές της εβδομάδας από τα συναρμόδια υπουργεία και αν δεν υπάρξουν διαδικαστικές εμπλοκές, ο νέος για τη χώρα μας θεσμός υπολογίζεται να λει-τουργήσει στα τέλη του χρόνου.Ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει οι δήμοι Αθήνας και Ζωγράφου. Σύμφωνα πά-ντως με πληροφορίες, έχει επιλεγεί η περιοχή του Σχιστού σε συνδυασμό με το πρόγραμμα για το μουσουλμανικό νεκροταφείο. Οι συζητήσεις με το δήμο της περιοχής, όπου ήδη λειτουργεί το πρώτο ιδιωτικό νεκροταφείο, βρίσκο-νται σε προχωρημένο στάδιο. Σύμφωνα με την απόφαση, τα «κέντρα αποτέφρωσης νεκρών» μπορούν να δη-μιουργούνται μέσα ή δίπλα σε νεκροταφεία, εντός σχεδίου (καθώς θεωρού-νται εγκαταστάσεις χαμηλής όχλησης) ή εκτός σχεδίου, έπειτα από μελέτη πε-ριβαλλοντικών επιπτώσεων. Καθώς πρόκειται για εγκαταστάσεις καύσης, τα μηχανήματα αποτέφρωσης θα πρέπει να πληρούν συγκεκριμένες προδιαγρα-φές ως προς τις εκπομπές ρύπων, ώστε να μην επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα.Ως πρότυπο χρησιμοποιήθηκε η γερμανική νομοθεσία, που θεσπίζει ιδιαίτερα αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους. Υπεύθυνοι για τη δημιουργία και τη λει-τουργία κέντρων αποτέφρωσης θα είναι οι δήμοι, που θα εκδίδουν την άδεια αποτέφρωσης κατ’ εντολήν των οικείων του θανόντος.

Η αποτέφρωση νεκρών μπορεί να λειτουργή-σει υπό τις εξής προϋποθέσεις: • Σε χώρο, σε εντός ή εκτός σχεδίου περι-οχή, που απέχει από εγκαταστάσεις πρόνοιας και περίθαλψης τουλάχιστον 500 μέτρα. Αν η τοποθεσία είναι αθέατη από τα κτίρια αυτής της κατηγορίας, η απόσταση μπορεί να μειω-θεί στα 100 μέτρα. • Σε υπάρχοντα κοιμητήρια, οπότε ισχύ-ουν οι αποστάσεις από κατοικημένες περιο-χές που ισχύουν γι' αυτές τις περιπτώσεις. Σε κάθε περίπτωση προβλέπεται περιμετρική

φύτευση σε ζώνη 5 μέτρων, καθώς και η έγκριση μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Προβλέπε-ται η χορήγηση άδειας από την πολεοδομία για τις κτιριακές εγκαταστάσεις, της επιτροπής περιβάλ-λοντος της νομαρχίας για τις επιτρεπόμενες εκπο-μπές ρύπων, της αρμόδιας επιτροπής υγείας, κα-θώς και της υπηρεσίας Ανάπτυξης του νομού. Η καύση του νεκρού επιτρέπεται 60 ώρες μετά το θάνατό του, αρκεί ο αποθανών να έχει αφήσει δή-λωση ότι επιθυμούσε την αποτέφρωση. Η δυνατό-τητα αυτή παρέχεται και στους συγγενείς, έως και 4ου βαθμού, που οφείλουν να υπογράψουν σχετι-

κή δήλωση. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των συγγενών, το θέμα λύνεται με απόφαση του αρμό-διου εισαγγελέα. Η τέφρα τοποθετείται σε τεφροδόχο, η οποία στη συνέχεια επιτρέπεται να ενταφιαστεί σε κοιμητή-ριο ή και να διασκορπιστεί σε ειδικά διαμορφω-μένο χώρο ενθύμησης, όπως σιντριβάνια και αν-θοκήπια. Μπορεί επίσης να εγκαταλειφθεί στη θά-λασσα, αρκεί να έχει τοποθετηθεί σε δοχείο διαλυ-τό από το νερό που δεν περιέχει ρυπογόνες ουσί-ες και να ελευθερωθεί σε απόσταση 1,5 ναυτικού μιλίου από την ακτή.

άδα ρω-ούν.ωμέ-που. φού άξειν υ-οτέ-

πού.πο-Σε ύ-

7 0,ου α-φηουν λει-

πά-ό με ήμο σκο-

δη-ρού-

πε-, τα γρα-ιρα.ερα λει-δεια

Page 25: Metropolis Weekend 67
Page 26: Metropolis Weekend 67

26 ΑΓΟΡΑ 14 - 5 - 10

ες μου τι κάνεις το Σάββατο το πρωί, να σου πω ποιος εί-σαι. Ενα από τα πιο ασφαλή αποδεικτικά ότι μεγάλωσες εί-ναι το γεγονός ότι αφιερώνεις το πρωινό του Σαββάτου σου, πλέον, στα ψώνια του σούπερ μάρκετ. Οχι σε καφετέριες με

καλαμάκι στο στόμα και γυαλιά ηλίου, στο γήπεδο της πλατείας για μπάσκετ, σε ηλιόλουστη βόλτα στο Κέντρο, αλλά στο σούπερ μάρκετ, με λίστα στην κωλότσεπη και το απαραίτητο κέρμα του ενός ευρώ, για να πάρεις καρότσι. Σε ποιο σούπερ μάρκετ, όμως; Η πρώτη αυτονόη-τη απάντηση που έρχεται στο μυαλό είναι: «Μα, φυσικά, στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς». Κάποτε... Στον καιρό της «τρόικας», όλο και περισσότεροι καταναλωτές, αναζη-τώντας προσφορές και φτηνότερα προϊόντα στα ράφια των καταστημά-των, γυρίζουν την... πλάτη στο κλασικό σούπερ μάρκετ της γειτονιάς ή της περιοχής τους και καταφεύγουν στη λύση των εκπτωτικών, όπως είναι τα καταστήματα Lidl, Aldi, Dia, Bazaar κά. Τα εν λόγω καταστή-ματα, εκτός των επώνυμων προϊόντων, κάνοντας χρήση αποκλειστι-κών συνεργασιών με εγχώριες και μη βιομηχανίες, διαθέτουν και εί-δη συνήθως μη διαφημιζόμενα, και κυρίως πρώτης ανάγκης, σε αρ-κετά χαμηλές τιμές.

Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση που στη γνωστή λίστα του ο κατα-ναλωτής, εκτός των ειδών που βρίσκει στα εκπτωτικά σούπερ μάρ-

Προϊόν Σούπερ Μάρκετ Σκλαβενίτης ΑΒ Βασιλόπουλος LidlΧυμός “Amita Motion” 1,86 1,86 1,85(1 λ.)

Μεταλλικό νερό 0,32 0,32 0,39«Βίκος» (1,5 λ.)

Σοκολάτα “Lacta” 0,98 0,98 0,95(85 γραμμ.)

Καφές “Nescafe 1,45 1,48 1,45classic” (50 γραμμ.)

Υγρό πιάτων “Palmolive 1,76 1,78 1,59regular” (750 ml)

Συνολο 6,27 6,42 6,25

Page 27: Metropolis Weekend 67

27ΑΓΟΡΑ14 - 5 - 10

Θετικές επιδόσεις σημείωσε η COSMOTE για ένα ακόμη τρίμηνο, σύμφω-να με τα οικονομικά αποτελέσματα που ανακοίνωσε ο Ομιλος ΟΤΕ. Η πε-λατειακή βάση του Ομίλου διαμορφώθηκε στα 21,8 εκατ. περίπου, αυξη-μένη κατά 9,5% σε σχέση με το α’ τρίμηνο του 2009. Στην Ελλάδα, αξιο-σημείωτη είναι η ενίσχυση της κερδοφορίας EBITDA κατά 7,6%, αλλά και οι επιδόσεις της COSMOTE στην αγορά mobile broadband, όπου η εται-ρεία κατέχει κυρίαρχη θέση με τα έσοδα από ευρυζωνικές υπηρεσίες να ε-νισχύονται κατά 66%. Θετικές και οι επιδόσεις των θυγατρικών του Ομί-λου στη ΝΑ Ευρώπη, παρά την οικονομική κρίση. Η πελατειακή βάση της COSMOTE Ρουμανίας διαμορφώθηκε σε 7,2 εκατομμύρια το α’ τρίμηνο του 2010, με τους πελάτες συμβολαίου να αποτελούν το 21%. Στη Βουλγα-ρία, οι συνδρομητές συμβολαίου της GLOBUL αυξήθηκαν σε 2,1 εκατομ-μύρια, αποτελώντας το 56% της πελατειακής της βάσης, ενώ το περιθώριο EBITDA ενισχύθηκε κατά 2,7%, στο 39,8%. Τέλος, κατά 43% ενισχύθηκε η πελατειακή βάση της AMC στην Αλβανία σε σχέση με το περσινό πρώτο τρίμηνο, ξεπερνώντας τα 2 εκατομμύρια.

Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, λαμβάνοντας υπόψη τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, δημιούργησε ένα νέο προϊόν το «Προστατεύω τους Ανέργους». Το συγκεκριμένο προϊόν παρέχει στους πελάτες του που βρίσκονται σε κα-τάσταση ανεργίας, τη δυνατότητα αναστολής της καταβολής δόσεων των δανείων τους, για ορισμένο χρονικό διάστημα. Οπως αναφέρει η ανακοί-νωση του ΤΤ, η ρύθμιση έχει τα εξής χαρακτηριστικά:1. Προβλέπεται:

• Εως 12 μήνες αναστολή καταβολής δόσεων για τα καταναλωτικά δάνεια, με αντίστοιχη επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου.

• Εως 24 μήνες αναστολή καταβολής δόσεων για τα στεγαστικά δά-νεια, με δυνατότητα επιμήκυνσης της διάρκειας του δανείου έως 5 έτη.

2. Μετά τη λήξη της περιόδου χάριτος, το δάνειο θα εκτοκίζεται με το συμ-βατικό επιτόκιο.

3. Η ανωτέρω δυνατότητα παρέχεται ακόμα και στην περίπτωση, όπου ο ένας από τους συνδικαιούχους του δανείου είναι άνεργος.

4. Το προϊόν θα ισχύει από 01/06/2010 έως 31/05/2011. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωσή του «συνε-χίζει με υπευθυνότητα να δημιουργεί προϊόντα με στόχο την ενίσχυση των σχέσεων εμπιστοσύνης με τους πελάτες του».

κετ, έχει συμπεριλάβει και επώνυμα προϊόντα που ξέρει και εμπι-στεύεται; «Κανένα πρόβλημα», απαντούν οι αλυσίδες των εκπτωτι-κών, «σε εμάς θα βρει και μία γκάμα από τα γνωστότερα branded προϊόντα». Σε τι τιμές, όμως;Ξεκινώντας από το γεγονός ότι στα εκπτωτικά σούπερ μάρκετ, τα ο-ποία παίρνουν ολοένα και μεγαλύτερη πίτα του καταναλωτικού κοι-νού από τα υπόλοιπα μεγάλα καταστήματα της αγοράς, μπορούμε να βρούμε και επώνυμα είδη, η “Metropolis Weekend” έκανε μία έ-ρευνα σχετικά με τις τιμές αυτών των ειδών στα εκπτωτικά και στα υπόλοιπα σούπερ μάρκετ. Πόσο εκπτωτικά είναι, άραγε, τα σού-περ μάρκετ της κατηγορίας, όταν πρόκειται για τα γνωστά επώνυ-μα προϊόντα; Για την έρευνά μας επιλέχθηκαν τυχαία πέντε προϊόντα, από εκεί-να που οι περισσότεροι προσθέτουμε συνήθως στο καλάθι μας. Τα προϊόντα ήταν: χυμός “Amita Motion” (1 λίτρο), μεταλλικό νε-ρό «Βίκος» (1,5 λίτρο), σοκολάτα γάλακτος “Lacta” (85 γραμμ.), στιγμιαίος καφές “Nescafe classic” (50 γραμμ.) και υγρό πιάτων “Palmolive regular” (750 ml). Τα ίδια πέντε προϊόντα μπήκαν στο καλάθι μας και στα τρία καταστήματα την ίδια ημέρα. Εδώ πρέπει να αναφερθεί πως πεποίθησή μας ήταν πως σε ένα εκπτωτικό σού-περμάρκετ, όπως το Lidl, ακόμα και τα επώνυμα είδη είναι κατά τι φτηνότερα.

Οπως προκύπτει από την έρευνά μας, αναφορικά με τα επώνυμα διαφημιζόμενα προϊόντα, το εκπτωτικό σούπερμάρκετ δεν παρέχει σημαντικά χαμηλότερες τιμές σε σχέση με τα υπόλοιπα, όπως ίσως θα περίμενε κάποιος καταναλωτής που το επιλέγει κυρίως για τις χαμηλές τιμές του. Αιτία της μη διαφοράς στις τιμές των προϊόντων μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι οι βιομηχανίες παραγωγής ή οι εταιρείες εισαγωγής των προϊόντων αυτών λειτουργούν με μία ενι-αία τιμολογιακή γραμμή. Από την άλλη, μία τέτοια πολιτική τιμολό-γησης από ένα εκπτωτικό σούπερμάρκετ μπορεί να γίνεται σκόπιμα, καθώς ο καταναλωτής, μαζί με τα εκπτωτικά μη διαφημιζόμενα προ-ϊόντα, θα αγοράσει αναπόφευκτα και κάποια από τα υπόλοιπα επώ-νυμα, τα οποία, όταν «συγκατοικούν» στο ί-διο ράφι με τα εκπτωτικά, δίνουν την πε-ποίθηση ότι είναι και αυτά σε πολύ καλή τιμή, ενώ στην ουσία είναι στην ίδια τι-μή με αυτήν των υπόλοιπων σούπερ-μάρκετ με διάφορα είδη (όπως συ-νέβη με το νερό ιδιωτικής ε-ταιρείας που αγοράσαμε, το οποίο παρατηρήσαμε ότι ήταν ακόμα και α-κριβότερο).

Page 28: Metropolis Weekend 67

28 ΠΟΛΗ 14 - 5 - 10

Μέσα Μαΐου και το θερμόμετρο στο γραφείο δείχνει 26 βαθμούς. Εξω, ο υδράργυρος «αγγίζει» τους 30 και…

βάλε. Η εικόνα της εξωτικής ακρογια-λιάς με τα γαλάζια νερά και τη λευκή άμμο, που κοσμεί το desktop του υ-πολογιστή μου, «στριφογυρίζει» στο

μυαλό μου, την ώρα που ο Χρήστος, από το απέναντι γραφείο, μου δίνει

τη «χαριστική βολή». «Με τέτοιο και-ρό, έπρεπε να ήμασταν στην παρα-λία» λέει και αυτομάτως, μηχανικά

σχεδόν, κουνάω συγκαταβατικά το κε-φάλι μου. Η δουλειά όμως προέχει

και το Σαββατοκύριακο είναι κοντά…Εχοντας αποφύγει -συνειδητά- να

μπω στην «περιπέτεια» της οδήγησης εδώ και πολλά χρόνια και μην έχο-

ντας ακόμη ενδώσει στο νέο “trend” που λέγεται “carpooling”, όπως πρό-

σφατα έγραψε στις σελίδες αυτές ο Ντίνος, έμαθα να χρησιμοποιώ τις α-στικές και υπεραστικές συγκοινωνίες

για τις μικρές μου αποδράσεις εκά-στου “weekend”. Τα μέσα μαζικής με-ταφοράς (κυρίως τα μπλε λεωφορεία, το τραμ, τα ΚΤΕΛ και ο προαστιακός σιδηρόδρομος) φτάνουν και περισ-

σεύουν, για να με μεταφέρουν άμεσα, άνετα (όχι πάντα) και -κυρίως- οικο-

νομικά στους αγαπημένους μου προο-ρισμούς εντός και εκτός Αττικής.

Στις παραλίες της ΑττικήςΟ κατά παράδοση πόλος έλξης των Αθηναίων για τα μπάνια του Σαββατοκύριακου είναι η α-νατολική πλευρά της Αττικής και η λίστα είναι μεγάλη και χαρακτηριστική: Γαλάζια Ακτή, Μα-ραθώνας, Σχοινιάς, Ζούμπερι, Αγ. Ανδρέας, Κόκκινο Λιμανάκι, πλαζ Ραφήνας, Πόρτο Ράφτη (Αυλάκι, Ερωτοσπηλιά, Αγ. Μαρίνα), Λούτσα, Κακιά Θάλασσα (στην Κερατέα), Λεγραινά, ΚΑ-ΠΕ, Ψάθα, Κάλαμος, Ωρωπός, Πόρτο Γερμενό και πολλές άλλες παραλίες προσφέρονται για κάθε είδους διασκέδαση, από οικογενειακή έως κοσμική. Η μετάβαση σε αυτές μπορεί να γίνει -αν και πολλοί λάτρεις της ταλαιπωρίας προτιμούν το αυ-τοκίνητο- με τα πορτοκαλί ή λευκά πούλμαν των ΚΤΕΛ Αττικής, που ξεκινούν είτε από το Πε-δίον του Αρεως, είτε από το σταθμό του Μετρό στην Εθνική Αμυνα. Οι τιμές του εισιτηρίου ποικίλλουν, ανάλογα με τον προορισμό. Η διαδρομή Αθήνα-Ραφήνα πχ. κοστίζει 2,20 ευρώ, ενώ η διαδρομή Αθήνα-Πόρτο Ράφτη φτάνει στα 3,30 ευρώ. Για τα Λεγραινά το κόστος ανε-βαίνει στα 5,20 ευρώ, ενώ για το Σούνιο (παραλιακώς) στα 5,70 ευρώ.Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όσοι επιλέξουν για τις βουτιές τους τις παραλίες της Ανατολι-κής Αττικής, θα πρέπει να είναι «οπλισμένοι» με αρκετή υπομονή. Σε αντίθεση, βλέπετε, με τις αστικές συγκοινωνίες, τα δρομολόγια των οποίων είναι αρκετά τακτικά, τα δρομολόγια των ΚΤΕΛ δεν είναι το ίδιο πυκνά, αν και θα έπρεπε, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του καλο-καιριού. Παρά το «κομμάτι» ακριβό δε, εισιτήριο, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι κανείς δεν σας εγγυάται πως θα ταξιδέψετε καθιστοί, καθώς στις ώρες αιχμής είθισται να… χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.

Page 29: Metropolis Weekend 67

29ΠΟΛΗ14 - 5 - 10

Εκτός... πρωτεύουσαςΤα… προβληματικά δρομολόγια, ωστόσο, δεν αποτε-λούν «προνόμιο» μόνο των ΚΤΕΛ. Ο προαστιακός σι-δηρόδρομος είναι, για να λέμε και του… στραβού το δί-κιο, ένα -ακόμη- ημιτελές έργο, το οποίο λειτουργεί κα-κήν κακώς, λόγω των εν εξελίξει εργασιών αναβάθμι-σης και ηλεκτροκίνησης. Στο σύνολό του, το δίκτυο του Προαστιακού είχε προ-γραμματιστεί να ολοκληρωθεί εντός του 2010, ωστόσο πλέον έχει μετατεθεί χρονικά για μετά το 2014!Οι επεκτάσεις προς Κόρινθο και Κιάτο άργησαν πολύ, με συνέπεια να τεθούν εκτός χρονοδιαγράμματος και ό-λες οι επόμενες σημαντικές στάσεις του Προαστιακού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ζωτικής ση-μασίας για ολόκληρη την περιοχή των Μεσογείων ε-πέκταση προς το Λαύριο, ενώ και οι κρίσιμες επε-κτάσεις προς τη Χαλκίδα και τη Θήβα, που έπρεπε να λειτουργούν ήδη από το φθινόπωρο του 2009, έ-χουν «βαλτώσει».Οι επίδοξοι εκδρομείς του Σαββατοκύριακου, λοιπόν, θα πρέπει να αρκεστούν στη γραμμή Πειραιάς-Κιάτο, η οποία, με αρκετή επιμονή και υπομονή, θα τους δώ-σει την ευκαιρία να επισκεφτούν αρκετές από τις παρα-λίες στις περιοχές της Νέας Περάμου, των Μεγάρων, της Κινέτας, των Αγίων Θεοδώρων, της Κορίνθου και του Κιάτου, πάντα σε συνδυασμό με τις κατά τόπους συ-γκοινωνίες που συνδέονται με τους σταθμούς του Προ-αστιακού.

Οι κοντινές πλαζΗ «μάχη» για μια ομπρέλα και μια ξαπλώστρα κάτω από τον αττικό ήλιο ξεκινά από το Κέ-ντρο της Αθήνας. Η λεωφορειακή γραμμή Ε22 Αθήνα-Σαρωνίδα έχει τακτικά δρομολόγια και διέρχεται απ’ όλες σχεδόν τις ακτές της παραλιακής λεωφόρου, με το εισιτήριο να κο-στίζει μόλις 1,20 ευρώ (0,60 ευρώ το μειωμένο). Αν και φεύγει από την αφετηρία με λίγο -σχετικά- κόσμο, σε κάθε στάση οι επιβάτες αυξάνονται και γρήγορα το λεωφορείο γεμίζε.Εναλλακτικά, η διαδρομή αυτή μπορεί να γίνει και με το τραμ, το οποίο ωστόσο, για αδιευ-κρίνιστους ακόμα λόγους, εξακολουθεί να φαντάζει τουλάχιστον μία ταχύτητα πιο αργό ακό-μα και από ένα συμβατικό λεωφορείο.Αρχίζοντας από την κοντινότερη στην πόλη παραλία, η δημοτική ακτή του Αλίμου περιβάλ-λεται από το τοπίο της παραλιακής λεωφόρου και αποτελεί πόλο έλξης για μικρούς και με-γάλους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την πολυσύχναστη παραλία του Αγίου Κοσμά, με το τραμ εδώ να δίνει τη λύση σε όσους θέλουν να αποφύγουν το σύνηθες πια και ανυπόφορο «μποτιλιάρισμα» της παραλιακής.Τα Αστέρια της Γλυφάδας είναι γνωστά όχι μόνο για το ομώνυμο κέντρο διασκέδασης, που λειτουργεί στην περιοχή κάθε καλοκαίρι, αλλά και για την αμμουδερή παραλία, που συγκε-ντρώνει σχεδόν όλη τη νεολαία της περιοχής -και όχι μόνο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις Α’ και Β’ Πλαζ Βούλας (Αλκυώνη), αλλά και με μία από τις πιο κοσμοπολίτικες και ακρι-βότερες παραλίες της Αττικής, το γνωστό και μη εξαιρετέο Αστέρα της Βουλιαγμένης.Το διπλανό Καβούρι, βέβαια, αποτελεί μια πιο… οικονομική και προσιτή πρόταση για τον κόσμο που δεν θέλει να «χρυσοπληρώσει» το μπάνιο του και ο δρόμος -πάντα με το Ε22, στο οποίο εν τω μεταξύ ο κόσμος έχει αρχίσει να αραιώνει- συνεχίζει για τη Βάρκιζα, το Λα-γονήσι και τη Σαρωνίδα, που αποτελεί και τον τερματικό σταθμό.Ανάλογα με την παραλία-προορισμό τους, οι λουόμενοι εξυπηρετούνται και από τις λεωφο-ρειακές γραμμές Α1, Α2, Ε1, Ε2, 114, 115, 116, 125, 138, 147, 149, 162, 163, 171 και 340, στις οποίες ισχύει το ενιαίο εισιτήριο διάρκειας 90 λεπτών και κόστους μόλις 1 ευ-ρώ (0,50 ευρώ το μειωμένο). Αυξήσεις στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών εντός του 2010 δεν επίκεινται, σύμφωνα τουλάχιστον με τις πρόσφατες κυβερνητικές διαβεβαιώσεις, οπότε όσοι πιστοί… προσέλθετε.

Page 30: Metropolis Weekend 67

30 ΠΟΛΗ 14 - 5 - 10

Σήμερα ήταν μία διαφορετική ημέρα. Το... έπιανες στον αέρα. Η ένταση της προηγούμενης εβδομάδας σαν να είχε πέσει, ενώ στις κινήσεις των ανθρώπων αναγνώριζες την κανονικότητα άλλων εποχών, τότε που, μακάριοι και ανέμελοι, βαδίζαμε χαρούμενα πάνω στην κινούμενη άμμο μιας απατηλής «πραγματικότητας».Πόσο μας έλειψαν εκείνες οι ξέγνοιαστες ημέρες! Υστερα από τόσους μήνες διεθνούς εξευτελισμού και αρνητι-κής δημοσιότητας, προσεύχομαι για μία ημέρα στα ξένα Μέσα χωρίς Ελλάδα. Αλλά αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στο ανυποψίαστο «τότε» και στο δυσοίωνο «τώρα», θα διάλεγα χωρίς συζήτηση το «σήμερα».Κάτι φαίνεται να αλλάζει, και δεν αναφέρομαι στο ανοδικό ξέσπασμα των χρηματιστηρίων ή στην αποκλιμάκω-ση των spreads. Εχω την αίσθηση ότι το κλίμα περισυλλογής των τελευταίων εβδομάδων, φιλτραρισμένο (δυ-στυχώς) και μέσα από τη δολοφονία των τριών αθώων το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης, αρχίζει και απο-δίδει τους πρώτους καρπούς. Ολο και περισσότεροι συνειδητοποιούμε το αυτονόητο. Ή θα πάμε όλοι μαζί μπρο-στά ή όλοι μαζί θα βουλιάξουμε. Το πακέτο του μηχανισμού στήριξης δεν περιλαμβάνει μόνον επώδυνα μέτρα, αλλά θα διευκολύνει την εφαρμογή αυτονόητων μεταρρυθμίσεων που θα κάνουν την Ελλάδα μια πιο δίκαιη, α-νταγωνιστική, οικονομικά βιώσιμη χώρα. Κι ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις: το «μοντέλο» που υποχρεωνόμαστε να εγκαταλείψουμε, δεν μας οδήγησε μόνο στα πρόθυρα της καταστροφής, αλλά ήταν πρωτίστως ένα άδικο μο-ντέλο που συσσώρευε πλούτο για λίγους και μικρές προνομιακές ομάδες συμφερόντων, οι οποίες και αντιστρα-τεύτηκαν με λύσσα κάθε αλλαγή.Δυστυχώς, θα πληγούν και άνθρωποι που είναι ήδη στριμωγμένοι. Γιατί οι περισσότεροι θα στερηθούμε την έ-ξοδο στο εστιατόριο ή τις διακοπές μας. Αλλά ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο. Μιλάμε για περιπτώσεις συμπολιτών μας που θα οδηγηθούν σε συνθήκες πραγματι-κής (και όχι λογιστικής) φτώχειας.Αλλά εδώ μπορούμε να αποδείξουμε ότι ξαναγινόμαστε κοινωνία. Είναι στο χέρι μας να δημιουργήσουμε μη-χανισμούς αλληλεγγύης και προστασίας των πιο αδύνατων. Τώρα που το πανηγύρι του καταναλωτισμού μάς τε-λειώνει, ας κοιτάξουμε ο καθένας γύρω του. Ας δούμε όλα αυτά που δεν κάναμε κι ας αντλήσουμε αισιοδοξία και δύναμη απ’ όσα μπορούμε να κάνουμε, για να αλλάξουμε εμάς και τον τόπο μας. United we stand, που λέ-ει και το τραγούδι.

Page 31: Metropolis Weekend 67

31ΠΟΛΗ & ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ14 - 5 - 10

Κυκλοφοριακή ασφυξία, ανεπαρκείς υπο-δομές, τριτοκοσμική οδηγική συμπεριφο-ρά. Με άλλα λόγια, η πραγματικότητα των αθηναϊκών δρόμων. Η ύπαρξή της οφείλε-

ται τόσο σε προγενέστερες και σημερινές πολιτικές α-νεπάρκειες, όσο και στην ελλιπή παιδεία του καθενός μας. Προτάσεις και ιδέες για μια καλύτερη Αθήνα υ-πάρχουν. Επιστήμονες, όπως ο καθηγητής του ΕΜΠ Θάνος Βλαστός, ένας από τους πλέον έμπειρους συ-γκοινωνιολόγους της χώρας, αποτελούν φορείς τέ-τοιων ιδεών και προτάσεων. Συμμέτοχος σε πληθώρα μελετών που αφορούν στο συγκοινωνιακό δίκτυο δε-κάδων πόλεων της χώρας, παραμερίζει τον «ξύλινο» ε-πιστημονικό λόγο και μοιράζεται με τη “Metropolis Weekend” το όραμά του για μια πόλη ανθρώπινη και βιώσιμη.

Page 32: Metropolis Weekend 67

32 ΠΟΛΗ & ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ 14 - 55

ταν πρωτοήλθαμε σε ε-παφή με το ποδήλατο, οι γονείς μάς συμβούλευαν να μένουμε «μακριά από

τους δρόμους». Τώρα ως ενήλικες είναι το κράτος που μας φωνάζει νοητά τα ίδια λόγια. Γιατί δεν κα-ταφέραμε να ενσωματώσουμε το ποδήλατο στη ζωή μας;Θεωρητικά, ο καθένας μας έχει το δι-καίωμα να βγει με το ποδήλατό του στο δρόμο. Ομως με διάφορους τρό-πους η πολιτεία μας αποθαρρύνει. Είναι σαν να λέει στον κόσμο, «πά-ρε το ποδήλατό σου έξω στο δρόμο, αλλά με δική σου ευθύνη». Το ποδή-λατο αποτελεί μια αναγκαιότητα. Αυ-τό το λένε οι στοιχειώδεις κανόνες του πολιτισμού, η προσταγή για πε-ρισσότερη υγεία. Το ζητάει η οικονο-μία και το ζητάει και η ίδια η λειτουρ-γία της πόλης.Ενώ η πολιτεία όφειλε να εγκαταστή-σει συνθήκες δικαιοσύνης και δη-μοκρατίας στους δρόμους, αυτή λει-τουργεί αντιδημοκρατικά αφήνοντας να επικρατήσει παντού ο «τσαμπου-κάς». Δεν προστατεύει τον αδύνατο, δηλαδή τον πεζό και τον ποδηλάτη, αλλά εκείνον που ασκεί τη βία, βλέ-πε αυτοκίνητο. Η πολιτεία θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να θέσει προτεραιό-τητες. Η πόλη μας έχει στενούς δρό-μους και εάν κάτι δεν χωράει σε αυ-

τούς είναι τα αυτοκίνητα και όχι τα ποδήλατα.

Βλέπουμε την ανάδυση ενός πα-ρεμβατικού ποδηλατικού κινήμα-τος. Πώς κρίνετε τη δράση τέτοιων συλλογικοτήτων; Αποτελούν την απάντηση στην αδράνεια των υ-πευθύνων;Τη δράση αυτού του κινήματος την κρίνω άκρως αποτελεσματική. Ο κό-σμος, βλέποντας την πολιτεία να α-δρανεί, διεκδικεί ένα δικαίωμα που πολλοί το βλέπουν εφάμιλλο του δι-καιώματος να αναπνέεις, αυτό της πο-δηλασίας. Βγαίνουν με τα ποδήλατα στους δρόμους παραμερίζοντας τους πάμπολλους κινδύνους και με την παρουσία τους ως ποδηλάτες φωνά-ζουν «παρών». Δείχνουν στην πολι-τεία ότι είναι εδώ και ότι δεν μπορεί πλέον να αδιαφορεί γι’ αυτούς. Κι αν έγιναν κάποια πράγματα τα τελευταία χρόνια, έγιναν επειδή ακριβώς δρα-στηριοποιήθηκαν και πίεσαν οι νέοι αυτοί ποδηλάτες.

Εν μέσω οικονομικής κρίσης, εν-δεχομένως κάποιοι να θεωρούν πως έργα όπως οι υποδομές για ποδηλατικό δίκτυο, είναι περιττά. Ωστόσο, υπάρχουν πολλαπλασι-αστικά οικονομικά και άλλου εί-δους οφέλη από τη δημιουργία ποδηλατικού δικτύου. Θέλετε να μας απαριθμήσετε μερικά; Καταρχήν είναι θέμα υγείας. Οι α-σφαλιστικές εταιρείες στην Ευρώπη χρηματοδοτούν τη δημιουργία ποδη-λατικών δικτύων, γιατί έτσι θα μειω-θούν τα έξοδά τους, οι άνθρωποι θα γίνουν περισσότερο υγιείς. Επίσης, θα υπάρχουν κέρδη από τη μείωση των ατυχημάτων, μιας και το ποδή-λατο δεν είναι ένα μέσον απειλητικό προς τους άλλους, όπως το αμάξι. Ε-πιπλέον, είναι και το θέμα της μείω-σης του κόστους της συντήρησης του αυτοκινήτου, όπως επίσης και η μεί-ωση του κόστους υποδομής, η οποία είναι απαραίτητη για το αυτοκίνητο (αυτοκινητόδρομοι, γέφυρες) και εί-ναι πανάκριβη. Οι υποδομές όμως για το ποδήλατο δεν είναι. Οτιδήπο-

τε έχει σχέση με το αυτοκίνητο έχει ο-δηγήσει στη διόγκωση ενός τεράστι-ου κόστους.

Και ποια θα είναι η κατάληξη του αυτοκινήτου ως μέσου μεταφο-ράς; Δεν λέμε ότι το αυτοκίνητο είναι ά-χρηστο. Αλλά ένα μεγάλο μέρος τους θα μπορούσε να υποκατασταθεί α-πό άλλα μέσα. Είναι τρελό να βλέ-πεις την πλειοψηφία των αυτοκινή-των να κυκλοφορούν μόνο με τον ο-δηγό. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε άλλα μέσα όπως το car-pooling ή α-κόμα και τη δημόσια συγκοινωνία, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από τη μέγιστη αξιοποίηση του χώρου. Ο κά-θε επιβάτης καταναλώνει έναν ελάχι-στο χώρο σε σχέση με αυτό που κατα-λαμβάνει ο χρήστης ενός ΙΧ.

Λύσεις όπως η εγκατάσταση διο-δίων στο Κέντρο, είναι τελικά βι-ώσιμες;Το αυτοκίνητο πρέπει να πληρώνει τις επιπτώσεις από τις χρήσεις του. Δεν έχει σημασία αν αυτό είναι τα δι-όδια ή η επιβολή φόρων, αυτό που έ-χει σημασία είναι ότι το ΙΧ δεν πλη-ρώνει τις επιπτώσεις από τη χρή-ση του. Παρκάρει «τζάμπα» πάνω σε χώρους που ανήκουν σε άλλους, δεν πληρώνει για τη ρύπανση και το θό-ρυβο που προκαλεί, δεν πληρώνει

Βλέπουμε στον καθένα μας έναν εν δυνάμει ποδηλάτη, έναν εν δυνάμει πεζό. Αυτή είναι η πραγματική φύση του ανθρώπου και δεν μπορούμε να την κρύβουμε άλλο.

Page 33: Metropolis Weekend 67

33ΠΟΛΗ & ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ5 - 10

για το γεγονός ότι τρέχοντας με μεγά-λες ταχύτητες κρατάει στα σπίτια τους τα παιδιά, τα οποία έτσι διαμορφώ-νουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας. Το τελικό ζητούμε-νο δεν είναι να μαζέψουμε λεφτά μέ-σω των διοδίων, αλλά να δημιουργή-σουμε μια βιώσιμη κι ανθρώπινη πό-λη. Εάν τα χρήματα από τα διόδια δι-οχετευτούν για την ανάπτυξη των υ-ποδομών της πόλης, τότε ναι, αυτό είναι μια ορθή πολιτική.

Μιλήσατε για πεζοδρομήσεις. Υ-πάρχουν προτάσεις που βρίσκο-νται στο τραπέζι αυτό τον καιρό;Βεβαίως. Αυτή τη στιγμή ετοιμάζεται η πεζοδρόμηση της Βασιλίσσης Ολ-γας (σ.σ. εξαγγέλθηκε την περασμέ-νη Τετάρτη), που είναι η συνέχεια της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και συνδέε-ται με το Παναθηναϊκό Στάδιο που εί-ναι μια σημαντική παρέμβαση. Επί-σης, τώρα θα μελετήσουμε την πεζο-δρόμηση της Πανεπιστημίου, που εί-ναι κάτι πολύ δυνατό για την Αθήνα.

Πολλοί ίσως να θεωρήσουν ουτο-πικό ένα τέτοιο έργο…Τίποτα δεν είναι ουτοπικό. Πρέπει να αρχίζουμε να φανταζόμαστε την πό-λη μας διαφορετικά. Το Κέντρο πρέ-πει να ξαναγίνει η καρδιά της πόλης, πρέπει να προσελκύσει ξανά τους Α-θηναίους και γι’ αυτό χρειαζόμαστε δυνατές παρεμβάσεις. Η Πανεπιστη-μίου είναι ο πιο σπουδαίος δρόμος της Αθήνας. Διαθέτει αρχιτεκτονική και γεωμετρία που σε κάνει να νιώ-θεις ότι ζεις σε μια πόλη με αξιοπρέ-πεια. Αξίζει να μετατραπεί σε ένα χώ-ρο ιδανικό για τον πεζό, τον ποδηλά-τη, τη δημόσια συγκοινωνία, η οποία

βέβαια θα συνεχίζει να υπάρχει. Για παράδειγμα, το τραμ που τώρα στα-ματάει στην πλατεία Συντάγματος, θα κατευθυνθεί προς τα κάτω, θα μπει ενδεχομένως στην Πατησίων και θα φτάσει τουλάχιστον μέχρι τη λεωφ. Αλεξάνδρας.

Οι αντιδράσεις από τον εμπορικό κόσμο ποιες είναι;Ο εμπορικός κόσμος αντιδρά αρχι-κώς σε τέτοιες παρεμβάσεις, αλλά στη συνέχεια βλέπει πως οι παρεμβάσεις αυτές οδηγούν σε αύξηση των αξιών. Κάτι τέτοιο έγινε και στην περίπτωση πεζοδρόμησης της Ερμού. Τώρα πλέ-ον, οι μαγαζάτορες από δρόμους γει-τονικούς της Ερμού ζητούν κι αυτοί να πεζοδρομηθούν. Η πεζοδρόμηση γίνεται όχι για να φύγει ο κόσμος, αλ-λά -αντιθέτως- για να έρθει. Εμείς αυ-τό που θέλουμε είναι να διώξουμε τα αυτοκίνητα της Πανεπιστημίου, τα ο-ποία απλώς διέρχονται και δεν στα-ματούν σε αυτήν. Θέλουμε να την κα-ταστήσουμε ένα χώρο που να στέκε-σαι, να ψωνίζεις και να απολαμβάνεις τη βόλτα σου και όχι απλώς ένα χώρο από τον οποίο διέρχεσαι.

Ας περάσουμε στα ποδηλατικά δί-κτυα. Υπάρχουν κάποια έργα που βρίσκονται υπό μελέτη αυτή τη στιγμή;Ναι, υπάρχουν κάποια έργα που βρί-σκονται υπό μελέτη, όπως η λεγόμε-νη «πράσινη διαδρομή», η διαδρο-μή δηλαδή από Κηφισιά μέχρι Φά-ληρο, έκτασης 25 χλμ. Ενα έργο πο-λύ σημαντικό. Τελειώνουμε ένα μέ-ρος της μελέτης μέχρι το καλοκαίρι και η πρόθεση του υπουργείου είναι να αναθέσει σε εργολάβο το τμήμα α-

πό το Κέντρο μέχρι το Φάληρο μέσα στο 2010. Το τμήμα από το Κέντρο μέχρι την Κηφισιά αναμένεται να αρ-χίσει να υλοποιείται μέσα στο 2011. Η δική μας η μελέτη, ωστόσο, έχει ή-δη περατωθεί.

Από ποια σημεία θα διέρχονται οι ποδηλατοδρόμοι στο Κέντρο;Η λεγόμενη «πράσινη διαδρομή» θα περνάει μέσα από την 3ης Σεπτεμ-βρίου, την Αθηνάς, τη μη πεζοδρο-μημένη Ερμού και το Θησείο. Ταυτό-χρονα, θα διαθέτει κι έναν άλλο κλά-δο ο οποίος θα διέρχεται την Αποστό-λου Παύλου και Διονυσίου Αρεοπαγί-του, τη Βασιλίσσης Ολγας, θα φτάνει μέχρι το πάρκο Ιλισίων του δήμου Α-θηναίων, όπου εκεί θα συναντάται με την άλλη διαδρομή που έχουμε μελε-τήσει και είναι έτοιμη για δημοπράτη-ση. Τη διαδρομή, δηλαδή, που περι-λαμβάνει το πάρκο Ιλισίων, την Πα-νεπιστημιούπολη, την Πολυτεχνειού-πολη, το πάρκο Γουδή και φτάνει μέ-χρι το σταθμό του Μετρό στην Κατεχά-κη. Το θέμα είναι, βέβαια, να βρεθούν τα λεφτά. Δυστυχώς τα πράγματα δεν κινούνται τόσο γρήγορα στην Ελλάδα,

αλλά νομίζω ότι έχουν αρχίσει να αλ-λάζουν οι αντιλήψεις.

Και σε αυτό βοηθά και το γεγονός ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να τα-ξιδεύει έξω και βλέπει τις διαφο-ρές, σωστά; Ο κόσμος βλέπει τι γίνεται στο εξω-τερικό και αντιλαμβάνεται τα προβλή-ματα στο εσωτερικό. Το γεγονός αυ-τό, σε συνδυασμό με τη βοήθεια που προσφέρει το διαδίκτυο, τον βοηθά-ει στο να δραστηριοποιείται. Ωστόσο, ακόμα παραμένουμε μια «επαρχιού-λα» της Ευρώπης. Για άλλους είμαστε η ντροπή της Ευρώπης. Οι παλαιότε-ροι ενδεχομένως να έχουν αποδεχτεί αυτήν τη πραγματικότητα, αλλά θεωρώ πως η νέα γενιά δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να ανέχεται αυτή τη μιζέρια. Οι Ευρωπαίοι δημιούργησαν πόλεις ανθρώπινες, πολιτισμένες και πα-ραγωγικές. Εμείς εδώ έχουμε πόλεις που αρρωσταίνουν, σκοτώνουν, τα-λαιπωρούν, τους ανθρώπους τους. Η πόλη μας είναι ένα άρρωστο υπό-βαθρο για την οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να φτιάξουμε πόλεις παραγω-γικές με ανθρώπους υγιείς, ευχαρι-στημένους, που μπορούν να μετακι-νούνται ξεκούραστα και αποτελεσμα-τικά, που αναπνέουν, που βλέπουν λίγο πράσινο. Η άρρωστη πόλη είναι αυτή που μας οδήγησε στη σημερινή πτώχευση. Καλό θα ήταν, πέρα από τα δάνεια, η πολιτεία να κοιτάξει να «δα-νειστεί» και λίγη από την τεχνογνωσία της Ευρώπης.

Σε μια ομιλία σας είχατε αναφέρει πως με την πεζοδρόμηση της Ερ-μού τα ζευγάρια στους δρόμους εμ-φανίστηκαν και πάλι, όπως εμφα-νίστηκαν και οι μουσικές στο Κέ-ντρο και διάφορα άλλα ευχάριστα φαινόμενα.Υπάρχει μια πραγματικότητα μέσα μας, η οποία είναι σήμερα καταπιε-σμένη και δεν μπορεί να εκδηλωθεί. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι κυ-ρίως ο ψεύτικος εαυτός μας. Πρέπει όμως να πάμε λίγο βαθύτερα και να δούμε τι πραγματικά είμαστε και τι πραγματικά θέλουμε. Δεν θέλουμε να βγαίνουμε στο δρόμο και να παίρνου-με βαθιές ανάσες; Δεν θέλουμε μια πόλη που να μας εμπνέει; Δεν θέλου-με να ερωτευόμαστε, να φιλιόμαστε, να ακούμε τους ήχους που κρύβει η πόλη; Σήμερα, όμως, αυτό που βλέ-πεις είναι άνθρωποι φοβισμένοι, που τρέχουν να γλιτώσουν από το αυτοκί-νητο, από τους θορύβους. Εμείς σκε-φτόμαστε αυτό που είναι κρυμμένο και βλέπουμε στον καθένα μας έναν εν δυνάμει ποδηλάτη, έναν εν δυνά-μει πεζό. Γιατί ξέρουμε ότι αυτή είναι η πραγματική φύση του ανθρώπου και δεν μπορούμε να την κρύβουμε άλλο. Πάρ’ τε το ποδήλατό σας, λοι-πόν, και βγείτε στους δρόμους…

Δουλειά μου είναι να δίνω «μπουνιές» στο μπά-χαλο που επικρατεί στην πόλη μας, προτείνοντας λύσεις προκειμένου να καταστεί ανθρώπινη και βιώσιμη

Page 34: Metropolis Weekend 67

34 ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ 14 - 5 - 10

Μ Ο Νεοκλής Νεοφυτίδης ευθύνεται για τους στίχους και τη μουσική. «Ταξίδι στον Ωκε-ανό» ο τίτλος του. Παρουσιάστηκε για πρώ-τη φορά στις εμφανίσεις του Δώρου Δημο-σθένους στον Πυρήνα, πριν από λίγο και-ρό, και τώρα υπάρχει σε μορφή demo στο youtube για μία πρώτη ακρόαση: www.youtube.com/watch?v=fA-XRB92Tus. Τέ-λος, θα συμπεριληφθεί στην επόμενη δι-σκογραφική δουλειά του Δώρου που την αναμένουμε σε λίγο καιρό.

Γράφει η

Εγινε αρχικά γνωστός από τη συμμετοχή του στο διαγωνισμό Coca-Cola Soundwave 2007. Το 2009 για το πρώτο του άλμπουμ “Lollipop”, το α-μερικανικό MTV επέλεξε κομμάτια του για μελλοντικές τηλεοπτικές εκ-

πομπές του, το γαλλογερμανικό ARTE TV έκανε επίσημη παρουσίαση του άλ-μπουμ. Ο Monsieur Minimal (Χρήστος Τσιτρούδης) άλλαξε σε Μεσιέ Μινιμάλ στο δεύτερο άλμπουμ του με ελληνικό στίχο και υπό τον τίτλο «Πάστα Φλώ-ρα». Αποφασίζει να αγγίξει ένα μεγα-λύτερο μέρος του ελληνικού κοινού, χωρίς όμως να εγκαταλείπει τον αγ-γλικό στίχο, αφού σύντομα θα ακο-λουθήσει τρίτο αγγλόφωνο άλμπουμ. Το ντουέτο «Μια ζωή» το μοιράζεται με τη Δήμητρα Γαλάνη, σε μία από τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ με αυτή την αφοπλιστική πάντα δύναμη της ερμηνείας της που «σε λιώνει».

Θα έχει στη μητρική του γλώσσα ο κύ-ριος Μινιμάλ την ίδια επιτυχημένη πορεία που γνώριζε ως Monsieur; Εμένα, κύριε Μινιμάλ, με έχετε κερδίσει σε όποια γλώσσα κι αν δημι-ουργείτε. Μία γεύση από «Πάστα Φλώρα» εδώ: www.myspace.com/mminimalpastaflora.

Για το τέλος, η δήλωση της Τάνιας Τσανακλίδου στο περιοδικό Antivirus. «Eίχα καημό να δουλέ-ψω με το Μάνο Χατζιδάκι. Θα μείνω με τον καη-μό…». Και εμείς.

Τα τόσο επίκαιρα λόγια της Ανδρομάχης στον Εκτορα πριν τη μάχη του, πυροδότησαν αυτήν την επιλογή. Με φωνή φαρμακωμένη φώναξε: «Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδί-σει όποιος πολύ το λαχταράει να ζήσει...» και υψώνω την α-σπίδα μου. Η συγκίνηση όμως διαπερνά και τα σκληρότερα μέτρα άμυνας. «Εισαγωγή» στα σύννεφα με τα μαντολίνα του Μάνου μου. «Στο γραφικό πατάρι του Λουμίδη, άρχισε να σχηματίζεται μέσα μου η μουσική για το ‘Ματωμένο Γάμο’ με την ίδια δυσκολία που προσπαθούσαμε να υπάρχουμε τό-τε…», έλεγε κάποια χρόνια αργότερα ο Μάνος Χατζιδάκις. Ο γάμος ξεκινά «τώρα νυφούλα μου χρυσή, που βγαίνεις απ’ το σπίτι σου...». Ο πανανθρώπινος Λόρκα μπροστά στο λε-κτικό πλούτο του Γκάτσου. «Φρεσκολουσμένο το κορμί...», μοσχοβολά λυρισμό και αμεσότητα. «Νάνι το παιδί μου, νά-νι που δεν ήθελε νερό...», ο Λάκης Παππάς μοιάζει να χαϊ-δεύει τρυφερά σε κάθε ερμηνεία του τα τραγούδια, στην α-γκαλιά της φωνής του. «Μέριασε θολό ποτάμι να ’ρθει το συμπεθεριό...», λάμπει η φτερωτή του Μύλου μέσα στο νε-ρό, γεμίζουν μέλι μέχρι και τα ’μύγδαλα. Ρεαλισμός, πάθη και η δράση του «Ματωμένου Γάμου», βρίσκουν νότες με-λωδικά στρωμένες για το σανίδι του Θεάτρου Τέχνης εκείνη την άνοιξη του ’48. Λίγο μετά το τέλος αυτού του γάμου, ε-κείνος που «ήταν καμάρι της αυγής, με τα στεφάνια στα μαλ-λιά...», ανταμώνει το βασιλιά και ξεκινά το επόμενο παρα-μύθι μου. Χωρίς όνομα. Μ’ ένα άσπρο περιστέρι παίρνει τα όνειρά μου και «τις χαρές μου όλες φόρτωσα σε σένα... ». Ακριβό το φορτίο σου -να το φυλάξεις- είδα εκεί «στην πο-ταμιά που σωπαίνει το κανόνι» να «είναι δύσκολο πολύ να βγει η αλήθεια στο κλαρί...». Ο Καμπανέλλης και ο Χατζι-δάκις όμως έβαλαν στο σάκο μου -εκείνον που σου δώρι-σα- τα καλύτερα προστατευτικά της καρδιάς σου. Γεμισμένα με ανάγκη να σου δοθούν. Αν διψάσεις, «ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι να γενεί νερό να ξεδιψάσεις...». Αν πεινά-σεις, «σπέρνω την καρδιά μου στο λιβάδι, να γενεί ψωμά-κι να χορτάσεις...». Και ποτέ μην ξεχνάς τα λόγια της Αν-δρομάχης. «Οποιος στο γυρισμό του όρκο δεν κάνει, στρα-τιώτη μου, τον πόλεμο τον χάνει...». Και ο Λόρκα μας έβαλε ήδη να ορκιστούμε «με φυλλωσιές ονείρου μ’ όνειρα φυλ-λωσιάς...».

INFO

Παρότι γυναικεία η αναφορά, η «ευθύνη» και αυτού του τραγουδιού ανήκει στον ταλαντούχο δημιουργό Νεοκλή Νεοφυτί-δη. Το τραγούδι γράφτηκε με αφορμή τις παραστάσεις της Ηρώς Σαΐα στη μουσι-κή σκηνή «Αθηναΐς», με την υπογραφή του Σταμάτη Κραουνάκη. Είχε τελειώ-σει η παράσταση, όταν με σύστησαν με το Νεοκλή Νεοφυτίδη, και εντελώς αυ-θόρμητα του είπα: «Μου αρέσει πολύ η δουλειά σου…». Θα του το πω ξα-νά με την πρώτη ευκαιρία. Τη «Γυναίκα

Τριαντάφυλλο» θα την ακούσετε εδώ: www.youtube.com/watch?v=NoihSHZY_yY, ενώ στις 31 Μαΐου ο δίσκος θα βρίσκεται στα δισκοπωλεία.

Page 35: Metropolis Weekend 67

35ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ14 - 5 - 10

Ποια ανάγκη σας οδήγησε στη δημιουργία της συγκεκριμένης παράστασης;Πρόκειται για μία βραδιά αφιερωμένη στο Γιώρ-γο Ζαμπέτα. Θα ακουστούν 25 τραγούδια, από τα πολύ γνωστά του, τα οποία προσπαθώ να χω-ρίσω σε κάποιες ενότητες που έχουν να κάνουν με τη ζωή του και την ιδιοσυγκρασία του. Αυ-τό που ήθελα περισσότερο να βγάλω προς τα έ-ξω είναι η ευαισθησία του παρά το ήδη γνωστό του πρόσωπο, και αυτή η ιδιοσυγκρασία που είχε ως performer. Αυτό προσπαθώ να κάνω και μέ-σα από κάποια βίντεο, στα οποία μιλούν κάποιοι συνεργάτες του, τραγουδιστές, μουσικοί και στι-χουργοί. Είναι η Ιωάννα Κλειάσιου, βιογράφος του Ζαμπέτα, ο Στέλιος Ηλιάδης, ο Μητροπάνος, η Μαρινέλλα κά.

Ποια τραγούδια θα ακουστούν στο αφιέρωμα;Τα πολύ γνωστά. Από το «Οταν θα λάβεις αυτό το γράμμα», τους «Θαλασσινούς», το «Λευκό Πύργο», το «Μάλιστα Κύριε», το «Χίλια Περιστέρια», τα «Δει-λινά» κτλ.

Υπάρχει κάποιο που ξεχωρίζετε;Οχι. Το καθένα έχει τη δυναμική του και έχει ση-μασία για τη στιγμή που γράφτηκε, και κυρίως για ποιο λόγο γράφτηκε από το δημιουργό του.

Θα υπάρχουν τέτοια στοιχεία για κάθε τρα-γούδι;Οχι για κάθε τραγούδι ξεχωριστά. Υπάρχουν κά-ποια αφηγηματικά μέρη από το βιβλίο της Ιωάννας που θα διαβάσω εγώ. Είναι τέσσερα κομμάτια εν-δεικτικά του ανδρός.

Πόσο έχετε συνδέσει τη ζωή σας με τη μουσι-κή του Ζαμπέτα;Προσωπικά δεν τον γνώριζα, αλλά είναι σαν να τον γνωρίζω μέσα από το έργο του, γιατί τα ακούσματά του ήταν συνέχεια στα αυτιά μου, όταν ήμουν μι-κρός, αλλά και μεγαλύτερος βέβαια. Τον έχω συν-δέσει με το παλιό ραδιόφωνο, με τις διαφημιστι-κές εκπομπές που έκαναν παλιά οι εταιρείες, πριν βγει η τηλεόραση και μας αιχμαλωτίσει όλους μαζί.

Τα προβλήματα άρχισαν από τότε που άρχισαν να εικονοποιούνται τα τραγούδια, ενώ το ραδιόφωνο μάς άφηνε να φανταστούμε, να συγκινηθούμε πε-ρισσότερο. Μας μάγευε περισσότερο. Αυτό δεν ση-μαίνει ότι πρέπει να φύγει η τηλεόραση από τη μέ-ση, αλλά η εικόνα πολλές φορές μας δεσμεύει και περιορίζει τη φαντασία μας και το όνειρο.

Εχει ανάγκη ο κόσμος να ανακαλύψει ξανά ανθρώπους σαν τον Ζαμπέτα και την αυθεντι-κότητά του;Δεν έχει ανάγκη να ανακαλύψει, αυτά είναι δεδο-μένα. Εχουν περάσει μέσα στα ακούσματα των αν-θρώπων και στην καρδιά τους. Το θέμα είναι να τα ξαναθυμηθούμε. Ο Ζαμπέτας ήταν ένας γνήσια λαϊ-κός άνθρωπος, κάτι που λείπει τα τελευταία χρόνια από την πατρίδα μας, γιατί έχουμε πέσει στο σελε-μπριτισμό. Δεν μιλάει κανείς ελληνικά, αν ανοίξετε ένα περιοδικό, όλοι μιλούν αγγλικά, ενώ βρίζουν τους Αγγλους και τους Αμερικανούς. Ολα αυτά ο Ζαμπέτας τα χρησιμοποιούσε, για να τα χλευάσει, για να τα ξεφωνίσει. Αυτό θέλω να πετύχω και εγώ.

Πόσο επίκαιρος είναι ο Ζαμπέτας στη σημε-ρινή εποχή της οικονομικής κρίσης και της αβεβαιότητας;Επειδή μιλάμε για οικονομική κρίση και για νέ-ους, θέλω να πω το εξής. Ο Ζαμπέτας το βιβλίο του το αρχίζει, λέγοντας: «Γεννήθηκα σε ένα α-χούρι, αλλά σε ένα αχούρι γεννήθηκε και ο Χρι-στός. Αλλά αυτός γεννήθηκε με πρόγραμμα, δη-λαδή του είχε πει ο πατέρας του τι τον περιμέ-

νει. Εμάς δεν μας είχε πει κανείς τίποτα». Αυτό το διαβάζω επίτηδες, γιατί ήταν το κλίμα μιας ο-λόκληρης εποχής. Τώρα γκρινιάζουμε με το πα-ραμικρό. Με την παραμικρή δυσκολία. Ασφα-λώς, η κατάσταση δεν είναι εύκολη. Ασφαλώς, υπάρχει ανεργία και δεν υπάρχουν στον ορίζο-ντα πολλές ευκαιρίες. Πάντα, όμως, ήταν κάπως έτσι. Εγώ όσα χρόνια κάνω αυτή τη δουλειά, ό-λο τα ίδια ακούω. Για μια κρίση, για μια οικονο-μική δυσπραγία. Κάποια στιγμή πρέπει να κοιτά-ξουμε και προς τα μέσα, να κάνουμε την αυτοκρι-τική μας και να κοιτάξει ο καθένας να κάνει τη δουλειά του καλύτερα.

Ποιους άλλους συνθέτες θα θέλατε να τρα-γουδήσετε;Θα μπορούσα να κάνω και άλλους, αλλά ο Ζα-μπέτας είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση. Ηταν πα-ρεξηγημένος. Σε αυτή την αρχοντοχωριάτικη χώ-ρα, όπως είναι η Ελλάδα, η οποία συμπεριφέρε-ται σαν Σουηδία, ήθελα να προβάλω έναν άν-θρωπο που ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του και δεν ντρεπόταν γι' αυτό που είναι. Οι πε-ρισσότεροι ντρέπονται γι' αυτό που είναι. Εχουν πέσει πολύ γρήγορα από το γαϊδούρι κατευθείαν στο... Kαγέν! Αυτό είναι που πληρώνουμε τώρα.

Αγαπάτε ιδιαίτερα το τραγούδι. Θα μπορού-σατε να ασχοληθείτε αποκλειστικά με αυτό;Οχι, δεν με ενδιαφέρει. Είναι κάτι συμπληρωμα-τικό στη δουλειά μου και μόνο σε ό,τι έχει να κά-νει με το θέατρο. Τίποτα άλλο.

Ο Γιάννης Μπέζος αφήνει για λίγο το θεατρικό σανίδι, για να υλοποι-ήσει μία δική του ιδέα: να παρου-σιάσει τη ζωή και το έργο του Γιώρ-γου Ζαμπέτα. Από την Τρίτη 18 Μαΐου και για 12 μόνο βραδιές, η παράσταση «Θα τραγουδώ για σέ-να» στο θέατρο «Κιβωτός» μάς πε-ριμένει, για να μας μεταμορφώσει σε μία μεγάλη χορωδία!

Page 36: Metropolis Weekend 67

36 TAΣΕΙΣ 14 - 5 - 10

ρόσφατη παράσταση που τη συγκίνησε, «με εξαιρετική α-τμόσφαιρα και ερμηνείες», όπως λέει η ίδια, ήταν «η Απαλ-λαγή» στο θέατρο Κεφαλληνίας. Η ίδια βιοπορίζεται και α-πό το θέατρο. Προτιμά όμως να παίζει σε μία παράσταση

που την εκφράζει ακόμα και απλήρωτη, από μία που δεν… κι ας πληρωθεί καλά. Τη ρωτάω γιατί πιστεύει ότι έχουμε τόσους πολ-λούς ηθοποιούς. Μου απαντά: «Γιατί προφανώς το ίδιο το σύστη-μα τους παράγει… για να τους εξαφανίσει αμέσως μετά... Και βε-βαίως κακία δεν πρόκειται να πω, διότι και εγώ ανάμεσα σε αυτούς είμαι…». Την ενθουσιάζει η συνύπαρξη με άλλους ανθρώπους πά-νω σε μια σκηνή. «Γιατί αυτόματα πια, δεν είναι η ζωή που κάνω. Είναι η ζωή που θα ’θελα να κάνω! Με θέτει αντιμέτωπη για δρά-ση μέσα σε μια παράλληλη πραγματικότητα, πολύ απτή όσο και ε-ξωπραγματική, που δυστυχώς ή ευτυχώς δεν γίνεται να την απο-φύγω», σχολιάζει η Ευτέρπη. Ολο αυτό αμφιβάλει αν μπορεί να α-

ξιολογηθεί ως τέχνη με όρους αυστηρά αισθητικούς, με την έννοια που μπορεί κανείς να δει κάτι και να το χαρακτηρίσει καλό ή κα-κό. «Περισσότερο έχει να κάνει με ένα προσωπικό ένστικτο, με το οποίο, ανεξαρτήτως επιτυχίας και αποτελέσματος, κάθε φορά προ-σπαθώ να αναμετρηθώ. Και ίσως μια καινούργια παράσταση, ανε-ξαρτήτως έργου, συγγραφέα, μικρού ή μεγάλου ρόλου, αβανταδό-ρικου ή... κουφού, να μην είναι τελικά τίποτε παραπάνω από μια καινούργια προτροπή της μαμάς μου για ένα νέο στον μπαμπά μου τηλεφώνημα...», συνεχίζει η Ευτέρπη. Πιο συγκεκριμένα, αυτήν τη φορά το τηλέφωνο -ή αλλιώς τρί-το κουδούνι- χτυπάει στο θέατρο «Σημείο», στην παράσταση «PET CITY» της Μαρίας Ξανθοπουλίδου, σε σκηνοθεσία της ίδιας.

Η μαγεία του τρίτου κουδουνιού...Η

αθέ

ατη

τέχν

η τη

ς πό

λης

Της

Βίκυ

ς Οι

κονο

μοπο

ύλου

Οταν ήταν μικρή, η μαμά της ζητούσε να πάρει τον μπαμπά τηλέφωνο στην τράπεζα. Εκείνη ντρεπόταν πολύ. Επαιρνε τελικά... «όσο και αν κοκκίνιζα την ώρα που μιλούσα. Αυτό είναι μια πρώτη σκέψη όταν με ρωτάω γιατί έγινα ηθοποι-ός. Θέλω να πω, όλο αυτό είναι μια προσωπική διαδικασία και έτσι κάπως μέσα μου μπορώ να την εξηγώ..», λέει η Ευτέρπη. Στην τυπική ερώτηση πώς είναι το όνομά της, μου απάντησε «Σέρλοκ Χολμς!» και λύθηκα στα γέλια. Το γέ-λιο της είναι το πρώτο που προσέχεις στην Ευτέρπη Παπαευθυμίου. Γεννήθηκε στην Πάτρα, αλλά ζει στην Αθήνα που υπεραγαπά. «Αγαπημένο μέρος για καφέ τα Εξάρχεια, ενώ τρελαίνομαι να βολτάρω ατέλειωτες ώρες από το Μοναστη-ράκι στο Θησείο και όλη τη Δ. Αρεοπαγίτου, μέχρι το μουσείο της Ακρόπολης και ξανά πίσω στην Πλάκα…», λέει η Ευτέρπη. Το πρώτο πράγμα που κάνει όταν ξυπνάει είναι να τσεκάρει το κινητό της... «Τι ώρα είναι, τι μέρα είναι και ποια χρονιά! Το τελευταίο; Εχω ήδη κοιμηθεί πριν προλάβω…», σχολιάζει. Η αγάπη των φίλων της, ο Κωνσταντίνος κι

ο Πέτρος -τα ανίψια της- και ο χορός, είναι εκείνα που την κάνουν χαρούμενη. Η καταπίεση, ένα λυπημένο πρόσωπο και οποιαδήποτε μορφή βίας, εκείνα που μπορούν να της κλέψουν τη χαρά. Αγαπά να ακούει Mozart αλλά και Killers και από Χατζιδάκι μέχρι Μίκρο. Γελάει με τη Μαίρη Αρώ-νη και την Τζένη Καρέζη.

Οσοι νέοι καλλιτέχνες ενδιαφέρονται να μας «συστήσουν» τη δουλειά τους,

ας επικοινωνήσουν με ένα email στο [email protected] γράφοντας λίγα λόγια για εκείνους και τις δημιουργίες τους.

Vide

o Ar

t: Am

arild

o To

palis

, Φωτ

ογρα

φία:

Ale

xand

raki

s Ge

orge

Page 37: Metropolis Weekend 67

37ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ14 - 5 - 10

ρεθήκαμε ένα ζεστό μεσημέ-ρι σ' ένα ήσυχο καφέ, στα Ε-ξάρχεια, σε μια Αθήνα βομ-βαρδισμένη από τις νέες της

«πληγές». «Πληγές» που ο άνθρωπος και η τέχνη μένουν μετέωροι στα α-ναπάντητα «γιατί». Ερωτήσεις και γε-γονότα που προμηνύουν αλλαγές στη μοίρα των νέων του τόπου. Σκέφτομαι ότι οι νέοι μπορούν -εάν τους δοθούν οι ευκαιρίες- να φέρουν την πολυπό-θητη αλλαγή. Μπροστά μου, έχω ένα νέο σκηνοθέτη που αξιοποίησε τις ευ-καιρίες που του δόθηκαν και τόλμησε. Τον ρωτάω ποιο στοιχείο λειτουργεί μέσα του και του χαρίζει τη σιγουριά ν' ανεβάζει παραστάσεις -ενώ δεν έχει κλείσει ακόμα τα 23 του χρόνια. «Η α-γάπη για το θέατρο και η άγνοια...», μου απαντάει χαμογελώντας.

Κάπου διάβασα ότι από μικρός ή-θελες να γίνεις σκηνοθέτης. Τι εί-ναι αυτό που σου προκαλεί το εν-διαφέρον στη σκηνοθεσία;Η σκηνοθεσία είναι το μοναδικό πράγμα μέσα από το οποίο οργανώ-νομαι, σε όλα τ’ άλλα είμαι τελείως... σκόρπιος. Μ’ ενδιαφέρει πολύ το πώς μπορείς να ελέγξεις ένα έργο από την αρχή και να έχεις τη συνολική του ευθύνη. Από νωρίς με γοήτευε πώς μπορεί ένας άνθρωπος να οραματι-στεί έναν ολόκληρο κόσμο.

Η νέα παράσταση που σκηνοθε-τείς, με το τίτλο “Τhe new electric ballroom”, μιλάει για δύο γυναί-κες που είναι εγκλωβισμένες σ’ έ-να γεγονός του παρελθόντος, που τους έχει καθορίσει όλη τη ζωή τους. Ποιες είναι οι καταστάσεις που εγκλωβίζουν τους νέους σή-μερα και μπορούν να παίξουν ση-μαντικό ρόλο για το μέλλον τους;Σε μια χώρα που το πολιτιστικό της επίπεδο είναι φριχτό, η έλλειψη ευ-καιριών και η έλλειψη πολιτισμού α-ποτελούν καταστάσεις εγκλωβισμού για τους νέους. Απορώ πώς οι νέ-οι άνθρωποι μπορούν να σταθούν στα πόδια τους στις μέρες μας, πώς μπορούν να κάνουν επιλογές, ν’ α-κολουθήσουν ένα όραμα, ένα δικό τους δρόμο... Νομίζω ότι οι νέοι ε-γκλωβίζονται από το φόβο τους μή-πως τους παρεξηγήσουν, μήπως δεν είναι political correct σε κάποια ζη-τήματα. Βλέπω ανθρώπους γύρω μου που είναι ιδιαίτερα απογοητευ-μένοι και αυτή η απογοήτευση είναι εγκλωβισμός.

Θεωρείς ότι εσένα σου δόθηκαν ευκαιρίες;Εννοείται ότι μου δόθηκαν ευκαιρίες. Το θέμα είναι πώς θα χειριστείς απο-φασιστικά μια ευκαιρία. Αν σε «καίει» πραγματικά να κάνεις κάτι, τότε μπο-ρείς να την εκμεταλλευτείς. Χρειάζεται δουλειά γιατί αλλιώς η ευκαιρία μένει απλώς ευκαιρία.

Τι σου προκάλεσε το ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο έργο και θέλη-σες να το σκηνοθετήσεις;Η κατασκευή του έργου είναι αυτή που με γοήτευσε, δηλαδή η ανάγκη των ανθρώπων να λένε ιστορίες και πώς αυτή η ανάγκη μπορεί να δημι-ουργήσει ένα εγκλωβιστικό, ελεγκτικό κόσμο στον οποίο δεν υπάρχει καμία διαφυγή. To έργο μιλάει για σχέσεις ε-ξάρτησης, αλλά δεν τις διαπραγματεύ-εται με τον προφανή τρόπο. Παράλλη-λα, μ’ ενδιέφερε πολύ πώς οι μονόλο-γοι του έργου -οι οποίοι έχουν δομή ολοκληρωμένης αφήγησης- μπορούν να γίνουν θέατρο.

Συνεργάζεσαι με την Ανέζα Παπα-δόπουλου και τη Θέμιδα Μπαζάκα στην παράσταση αυτή. Πώς είναι

να συνεργάζεσαι με τόσο έμπει-ρους ηθοποιούς;Εχει πολύ ενδιαφέρον πως οι έμπει-ροι ηθοποιοί έχουν να σου προτεί-νουν πολλούς υποκριτικούς δρόμους και εννοείται ότι προσπαθούσα να τους ακούσω και να δω πού μπορούν να οδηγήσουν οι προτάσεις τους. Εί-ναι πολύ έμπειροι ηθοποιοί που δύ-σκολα μπαίνουν σε καλούπια. Ομως είναι ιδιαίτερα προκλητικό το να βρεις τα «κουμπιά» τους και να καταφέρεις έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας.

Το Νοέμβριο, σκηνοθέτησες με ε-πιτυχία τον «Ιβάνοφ» του Τσέχοφ. Μια παράσταση που έγινε χωρίς χρήματα και κανένας δεν πληρώ-θηκε. Μπορεί να λειτουργήσει η τέχνη χωρίς χρήματα;Η τέχνη δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς χρήματα. Οταν είναι κάποιος νέος, έχει το κουράγιο, τη δύναμη και την όρεξη να προσπαθεί για κάτι, χω-ρίς να περιμένει να βγάλει χρήματα α-πό αυτό. Αλλά νομίζω, αν κάτι αρχίζει να έχει ενδιαφέρον για το κοινό, χρει-άζεται και την ανάλογη υποστήριξη εί-τε από δημόσιους φορείς, είτε από ι-διωτικούς φορείς

Τι είναι αυτό που κρατάς ως ε-μπειρία από τον «Ιβάνοφ»;Ο «Ιβάνοφ» δεν θα μπορούσε να γί-νει αν δεν ήμασταν τα συγκεκριμένα άτομα. Ημασταν συμμαθητές 4 χρό-νια στη δραματική σχολή «Εμπρός θεατροεργαστήριον» και είχαμε έ-ναν κεκτημένο κώδικα επικοινωνίας. Κρατάω το γεγονός ότι είχαμε πραγ-ματικό νοιάξιμο ο ένας για τον άλλον και από αυτό μπόρεσε η παράσταση να σταθεί στα... πόδια της. Θέλουμε πολύ να συνεχίσουμε να δουλεύου-με ως ομάδα και στα σχέδιά μας εί-ναι μια επόμενη παράσταση.

Υπάρχει κάτι που γράφεις αυτή την περίοδο;Υπάρχει κάτι που έχω ξεκινήσει να γράφω και θα ήθελα να ολοκληρω-θεί κατά τη διάρκεια των προβών. Θα ήθελα να γίνει αυτή η δουλειά, με συγκεκριμένα άτομα που ξέρω ό-τι μπορούν ν’ ανταποκριθούν. Υπάρ-χει ένας σκελετός, ένας άξονας και κάποιες γραμμένες σκηνές. Σε βά-θος χρόνου, θα μ’ ενδιέφερε να γί-νει. Γι’ αυτήν την παράσταση θα πρέ-πει να συμμετάσχουν τουλάχιστον 50 άτομα.

Page 38: Metropolis Weekend 67

38 ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ 14 - 5 - 10

ριν από λίγα χρόνια έξω από την Εθνική Τράπεζα, στη διασταύρω-ση Πατησίων και Γαλατσίου, κά-ποιος είχε γράψει στίχους του Πυ-

θαγόρα που έλεγαν: «Θα τα κάψω τα ρημά-δια τα λεφτά μου». Η επιτυχία του συνθήματος βασίζεται τό-σο στην επιλογή του σημείου, όσο και στο ότι κατάφερε να συμπυκνώσει σε μία φράση τη σκληρή οικονομική πραγματι-κότητα. Μερικά χρόνια μετά και ενώ η τράπεζα έ-χει γίνει Starbucks, τα πράγματα είναι α-κόμα χειρότερα. Αλλά όπως θα έλεγε και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης: «Δεν μας τρο-μάζουν τα νέα μέτρα/δεν μας τρομάζει ε-μάς πληθωρισμός/δεν μας τρομάξανε τό-σα και τόσα/θα μας τρομάξει τώρα ο κα-πιταλισμός;». Αν και το τραγούδι «Τα νέα μέτρα» γράφτηκε το 1979, οι στίχοι σή-

μερα μοιάζουν πιο επίκαιροι από ποτέ. Είναι μια χιουμοριστική ματιά πάνω στην οικονομική κατάσταση της τό-τε εποχής, που τελικά όχι μόνο δεν

βελτιώθηκε ποτέ, αλλά έφτασε στο χειρότερό της σημείο σήμερα.

«Δεν μας τρομάζουν τα νέα μέτρα/τα συ-νηθίζουμε σιγά-σιγά/εδώ δεχτήκαμε τό-σα και τόσα/θα φοβηθούμε τώρα τα μο-νά-ζυγά;».

Το χρήμα, λοιπόν, απαραίτητο για τη διαβίωσή μας, δεν μπορεί να λείπει

από τη θεματολογία του ελληνικού τραγουδιού. Αναφέραμε ήδη ένα

τραγούδι που περιγράφει ξε-κάθαρα την οικονομική κατά-

σταση των τελευταίων χρόνων, και κυρίως τη σημερινή, αλλά υ-

πάρχουν κι άλλα -χιουμοριστικά ή μη- που φανερώνουν άλλες πτυ-χές της σχέσης των Ελλήνων με το

χρήμα. Ενα από αυτά είναι και το τραγούδι «Τα λεφτά» του Σταμάτη Κραουνάκη,

που εκφράζει την αγωνία του μέσου Ελ-ληνα. Απαραίτητα μεν, δύσκολα να απο-κτηθούν δε, οι περισσότεροι έχουν πολ-λές φορές αναρωτηθεί, όπως άλλωστε και ο Σταμάτης: «Τα λεφτά/τα λεφτά/ποιος τα ανακάλυψε;/Τα λεφτά/τα λεφτά/την πορ-τοφόλα;/Τα λεφτά/τα λεφτά/και μας πα-ράλειψε/τι παθαίνει ο άνθρωπος με του παρά τη φόλα». Στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά περισσότε-ρο αγανακτισμένο, και το τραγούδι «Χαλά-ει ο κόσμος» του Διονύση Τσακνή (σε στί-χους Λίνας Δημοπούλου). Ενα περιγραφι-κό τραγούδι-«ποταμός» που αναφέρει χα-ρακτηριστικά: «Σου δίνουν χρήματα με

κάρτες και ρυθμίσεις/κι ό,τι σου δίνου-νε σου το ζητάν διπλό/ψάχνω στις τσέπες μου και κοίτα μη ρωτήσεις/εκεί στο βάθος τους τι πρόκειται να βρω».Ακόμη πιο οργισμένο είναι το «Ανοι-ξη μπαίνει» του Βασίλη Παπακωνστα-ντίνου (μουσική: Θ. Μικρούτσικος, στί-χοι: Οδ. Ιωάννου) που περιγράφει την ι-στορία ενός ανθρώπου που ξεπουλήθη-κε για τα λεφτά. «Ηθελες όλα να τ’ αλλά-ξεις/μα πριν προλάβεις να φωνάξεις/κά-ποιοι σου γνέφανε/τους πούλησες το σα-ματά σου/και τώρα μέτρα τα λεφτά σου/και τράβα πέθανε».

Σε πιο ανάλαφρη διάθεση έρχεται η Ε-λένη Βιτάλη με το «Τι θα θέλεις τα λε-φτά;» να τονίσει την ικανότητα του Ελλη-να να αντιμετωπίζει πιο αισιόδοξα ακόμα και δύσκολες καταστάσεις. «Τα λεφτά εί-ναι δανεικά/χέρια αλλάζουν τακτικά/να τα κάψεις, τι τα θες/μήπως τα ’χες κι α-πό χθες;».Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις τρα-γουδιών που το χρήμα παίζει καθοριστι-κό ρόλο στην τύχη ενός έρωτα. Γιατί μπο-ρεί ο ήρωας του τραγουδιού «Θα τα κάψω τα λεφτά μου» να δήλωνε διατεθειμένος να απαλλαγεί από αυτά, για να εξακριβώ-σει αν η αγαπημένη του ήθελε πράγματι ε-κείνον ή τα χρήματά του («Θα τα κάψω/τα ρημάδια τα λεφτά μου/για να δω αν την καρδιά μου/ή το χρήμα αγαπάς»), αλλά τι γίνεται στην αντίθετη περίπτωση;Την απάντηση έρχονται να δώσουν ο Βαγ-γέλης Περπινιάδης και ο Αντύπας με τα τραγούδια τους «Δεν έχω παλάτια και λε-φτά» και «Για τα λεφτά τα κάνεις όλα» αντί-στοιχα. Δύο τραγούδια στα οποία ο πρω-ταγωνιστής «δεν τα έχει», και στη μία πε-ρίπτωση η αγαπημένη του τον διώχνει («Τι σου ’χω κάνει και με διώχνεις σαν ζητιάνο;/Είμαι φτωχόπαιδο, τι θέλεις να σου κάνω;/Θέλεις να πεθάνω;»), ενώ στην άλλη τον απορρίπτει εξαρχής («Για τα λεφτά τα κάνεις όλα/για τα λεφτά δεν μ’ αγαπάς/μα θα ’ρθει κάποτε η ώρα/και δεν θα ξέρεις πού χρωστάς»).Αξίζει να αναφερθούν δύο τραγούδια στα οποία γίνεται αναφορά στο προηγούμενο νόμισμα της χώρας, με πρώτο το τραγούδι της Γλυκερίας που άφησε εποχή, εκφρά-ζοντας την απορία «Γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια;», και δεύτερο το πιο απαισιόδοξο «Δυο χιλιάρικα στην τσέπη/δυόμισι με τα ψιλά/εκκρεμότητες και πρέ-πει/δεκαχίλιαρα πολλά». Για το τέλος, αφήσαμε ένα σύγχρονο τρα-γούδι του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου που περιγράφει ρεαλιστικά τη σημερινή κατάσταση των νέων σήμερα. «Γ@@ώ την καταδίκη μου/δεν πλήρωσα το νοίκι μου/δεν πλήρωσα το ρεύμα μου/και πάγωσε το αίμα μου».

Page 39: Metropolis Weekend 67

39ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ14 - 5 - 10

Φέτος, ύστερα από πολλά χρόνια, βρέθηκες ξανά στη σκηνή με την παλιά παρέα. Μίλησέ μου γι’ αυτήν τη συνεργασία.Ηταν μια πρόσκληση του Γιάννη Ζου-γανέλη, του κουμπάρου μου, και με χαρά δέχτηκα. Περάσαμε ωραία με τα παιδιά, ήταν υπέροχα. Γελάσαμε, το δι-ασκεδάσαμε, ήταν μία πολύ ωραία δου-λειά σε ένα πολύ ωραίο μαγαζί. Ολα ή-ταν ωραία! Μετά πήγαμε και Θεσσαλο-νίκη, για πιο λίγο καιρό βέβαια.

Στη Θεσσαλονίκη είχες καιρό να πας για live;Είχα πάει πέρυσι το καλοκαίρι, με το Γιάννη Γιοκαρίνη. Είχαμε παίξει στο Μύλο. Θυμάμαι ότι εκείνο το βράδυ εί-χε πολλά κουνούπια. Και επειδή εγώ είμαι πολύ γλυκός άντρας, ερχόταν όλα σε μένα. (γέλια)

Δισκογραφικά ετοιμάζεις κάτι αυ-τόν τον καιρό;Ναι, ετοιμάζω. Εδώ και λίγες μέρες α-κούγεται ένα από τα καινούργια τρα-γούδια που είναι ήδη έτοιμο και λέ-γεται «Σκληρά παιχνίδια». Διηγείται τα τεκταινόμενα της Ελλάδας και της Ευρώπης και τα λοιπά, τα αφηγείται. Συγχρόνως υπάρχουν και μερικά άλλα τραγούδια, πιο παλιά, από σίριαλ και δύο-τρία ακόμα καινούργια. Ενα ντου-έτο με το Μιχάλη από τους Stavento, μια μπαλάντα που λέω με το Ζουγανέ-λη και τον Μπουλά και ένα τραγούδι με τη Ζήνα Αρβανιτίδη. Είναι, δηλα-δή, μερικά παλιότερα τραγούδια που δεν είχαν κυκλοφορήσει και κάποια καινούργια.

Οπως είχες κάνει πριν από 15 χρό-νια με το «Πασπαρτού».Ναι. Καλά είναι και αυτά να βγαί-νουν. Καλύτερα να βγαίνουν παρά να μένουν.

Πότε θα κυκλοφορήσει ο δίσκος;Πρώτα θα κυκλοφορήσει σε μια εφη-μερίδα μια τριπλή συλλογή, όπως είναι της μόδας τώρα, και μετά θα κυκλοφο-ρήσει ο δίσκος. Είναι έτοιμος, απλώς περιμένουμε. Γιατί στο ίδιο στούντιο γράφει η Ελεονώρα Ζουγανέλη, που της έχω γράψει και εγώ κάποια τραγού-δια. Περιμένουμε να τελειώσει η Ελεο-νώρα και μετά θα βγούμε εμείς.

Τίτλο έχεις σκεφτεί ή όχι ακόμα;Μπορεί να λέγεται «Σκληρά παιχνίδια», από το ομώνυμο κομμάτι.

Γενικά οι στίχοι σου, ενώ είναι κοι-νωνικού περιεχομένου, δεν είναι έ-ντονα πολιτικοί, καταγγελτικοί. Το κάνεις για πρώτη φορά;Πρώτη φορά το κάνω και το συγκεκρι-μένο τραγούδι είναι συγκινητικό. Λέω σε ένα σημείο «πρέπει να τρέξω στα νη-σιά μας, πριν τα χάσω, να κολυμπήσω σε όλα, να το διασκεδάσω, πρέπει να πάω παντού αυτό το καλοκαίρι, η Γερ-μανίδα έρχεται και έχει βαρύ χέρι».

Στους προσωπικούς σου δίσκους γράφεις κυρίως εσύ στίχους.Ναι είναι πιο προσωπικοί, το λέει και η λέξη. Πραγματεύονται δικά μου θέματα. Δηλώνουν κάτι που έχω διαφορετικό. Από την άλλη, με έχουν βοηθήσει στην καριέρα μου δίνοντάς μου στίχους και ο Παύλος Μάτεσης, η Μαριανίνα Κριε-ζή, η Σάννυ Μπαλζή και άλλοι πολλοί.

Θα κάνεις συναυλίες το καλοκαίρι;Εχω κάποιες συναυλίες μόνος μου και μετά με το Γιάννη Ζουγανέλη και τη Ραλλία Χρηστίδου. Χαλαρά. Δεν είμαι να δουλεύω συνέχεια και μου έχει λεί-ψει μια εκδρομή στο εξωτερικό.

Αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση, είναι ότι στα 30 χρόνια που είσαι

Παραμένει ερασιτέχνης της μουσικής, δηλαδή «ερα-στής» της τέχνης όπως ο ίδιος δηλώνει, αν και μετρά ήδη 30 χρόνια στη δισκογραφία. Ο Λάκης (με τα ψη-λά ρεβέρ) Παπαδόπουλος μάς μίλησε για τη νέα του δισκογραφική δουλειά, που αναμένεται να κυκλοφο-ρήσει σύντομα, αλλά και τη μουσική του πορεία.

Page 40: Metropolis Weekend 67

40 ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ 14 - 5 - 10

στη δισκογραφία δεν έχεις κυκλοφορήσει πο-τέ ένα live δίσκο.Εχεις δίκιο. Πράγματι, έτσι είναι. Δεν είσαι ο πρώ-τος που μου το λες, απλώς δεν έχει ‘κάτσει’, αλλά θα το σκεφτούμε. Θα είχε ενδιαφέρον, γιατί εγώ στα live είμαι αλλιώς, άλλο πράγμα, καλύτερος. Τα τραγούδια παίζονται πιο δυναμικά, ανάλογα και με τη διάθεση του κόσμου. Αν βλέπεις τον κόσμο να έχει δυνατό παλμό, δεν μπορείς να του παίξεις τη «Γυριστρούλα» στις στροφές του δίσκου. Την παίζεις πιο γρήγορα.

Ετσι κι αλλιώς εσύ δεν λειτουργείς με πρόγραμ-μα. Κάθε βραδιά έχει διαφορετικά τραγούδια.Ναι, σωστά το έχεις εντοπίσει. Βασιζόμαστε σε πε-ντάδες. Πέντε τραγούδια είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα παιχτούν και μετά... ο Θεός κι η ψυχή του! Ψυ-χολογείς κιόλας, αν χρειάζεται λίγο να σταματήσει η βαβούρα και να αρχίσεις πιο κάλμα τραγούδια. Θη-ριοδαμαστές είμαστε! (γέλια)

Από τη μια υπάρχει ο Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ της ροκ και από την άλλη ο Λάκης Παπαδό-πουλος που γράφει τραγούδια για άλλους, α-κόμα και λαϊκά. Αφού είμαστε εδώ γράφουμε και λαϊκά, αν και το α-ποφεύγω όσο μπορώ. Αλλά όταν λέμε λαϊκά, ξέρεις, είναι μπαλάντες δυτικές, με λαϊκούς τραγουδιστές. Εχω αρκετά τέτοια και θα κάνω κι άλλα. Καλά να ’μαστε. Και να παραμείνω όπως είμαι, ερασιτέχνης. Το επαγγελματικό σε... φρενάρει. Γιατί ερασιτέχνης, μην ξεχνάς, πάει να πει «εραστής» της τέχνης.

Εκτός από αυτό, έχεις και άλλα αντίθετα στοι-χεία. Στους δίσκους σου συνυπάρχουν τραγού-δια χιουμοριστικά, πιο εξωστρεφή, με τραγού-δια εσωτερικά και «σκοτεινά». Τραγούδια όπως το «Ελα Γοριλάκι» και το «Εφυγε η γυναίκα μου από το σπίτι» ή το «Μοναχός στο Α-γιο Ορος», είναι αυτοσαρκαστικά. Αλλά και αυτά, μη νομίζεις, είναι «μαύρα» τραγούδια, απλώς εκφράζο-νται αλλιώς.

Για παράδειγμα, δίπλα στο «Ελα γοριλάκι» υ-πάρχει η «Ανεμώνα του Σικάγου» και δίπλα στη «Γυριστρούλα» το «Δικαίωμα στο Ονειρο». Ναι, το θυμάσαι ακριβώς βλέπω. Ετσι είναι. Κόντρα το ένα από το άλλο. Το «Εσύ με φτιάχνεις» με το «Για να σ’ εκδικηθώ», τι σχέση έχει το ένα με το άλλο;

Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές σου;Μακάρι να είχα πει τραγούδια σαν των Beatles. Κα-νείς δεν έχει φτάσει τους Beatles σαν συνθέσεις. Αλ-λά οι επιρροές μου μπορεί να ξεκινούν από τις κα-ντάδες τις ελληνικές, από το καλό λαϊκό τραγούδι του Τσιτσάνη ή τα νησιώτικα. Μου αρέσουν όλα αυ-τά και ξεπατικώνονται στη δική μου δουλειά.

Αλλά έχεις κάνει ένα δικό σου είδος ροκ, ανα-γνωρίσιμο.Και ροκ, και πανκ και new wave.

Στους τελευταίους τρεις δίσκους βλέ-πουμε και διασκευές ρετρό τραγου-διών.Των «παρεξηγημένων». Του Ζακ Ια-κωβίδη, του Λυκούργου Μαρκέα, της Βέμπο. Αμα τ’ αγαπάς και πι-στεύεις ότι έχει δύναμη ο στί-χος τους και μπορεί να βγει σήμερα, δεν «κωλώνω» ε-γώ να τα βγάλω. Αλλω-

στε το κάνω για το τραγούδι, όχι για να το εκμεταλ-λευτώ εγώ. Γιατί δεν κάνω αυτό που κάνουν όλοι, να ξαναπώ μία παλιά επιτυχία του Πλέσσα, αλλά λέω έ-να τραγούδι του Ζακ Ιακωβίδη που δεν το θυμάται κανείς σήμερα.

Τα έχεις κάνει όμως «δικά» σου.Ναι. Ας πούμε έκανα το «Αυτός ο άλλος» κάντρι. Δεν έχει καμία σχέση με το ωραίο ζεϊμπέκικο του Νίκου Γούναρη. Το έκανα επειδή με τρελαίνει η ιδέα του να φέρεις στα δικά σου μέτρα ένα τραγούδι που το λατρεύεις. Με γνώμονα να αναδειχτούν αυτά τα τρα-γούδια και να πάψει να είναι παρεξηγημένη όλη αυ-τή η γενιά των ευγενικών δημιουργών του ’60 και του ’50. Εχει γίνει έμβλημά μας ο Μάρκος Βαμβα-κάρης, σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο. Υπάρχουν και άλλα αξιόλογα τραγούδια. Ο Πλέσσας μπορεί να έγραφε πιο καλά από τους Αμερικανούς, αλλά έτυχε να μεγαλώσει στην Ελλάδα.

Θα υπάρξουν και άλλα τέτοια τραγούδια στο μέλλον; Ναι, βέβαια.

Θα έκανες έναν ολόκληρο δίσκο με διασκευές;Σαν τρελός! Ποιος θα τον αγόραζε όμως; (γέλια). Δεν είναι άσχημη ιδέα. Θέλω και τα παιδιά μας να ακούνε τη μουσική που ακούμε εμείς. Είναι εγωι-στικό αυτό, βέβαια. Αλλά πρέπει να τα βάζου-με από μικρά, που έχουν ανοιχτό ορίζοντα, να ακούνε τραγουδάκια με καλαισθησία και να μην ακούνε ό,τι τους λέει η μό-δα. Η μουσική είναι πνευματική τρο-φή. Η άγρια μουσική μπορεί να σε κάνει επιθετικό.

Εχεις καλή σχέση με την τεχνο-λογία και το internet;Το Youtube είναι συγκινητικό. Ο,τι τραγούδια άκουγα μικρός, ό-χι μόνο τα ακούω αλλά τα βλέπω κιόλας. Μερικές φορές δεν ήξερα καν τους ερμηνευτές. Τους φαντα-ζόμουν λευκούς και ήταν μαύροι. Οπως ο Gene McDaniels, που τον φανταζόμουν λευκό, αυταρχι-κό τύπο με μαστίγιο, σκληρό για την εποχή του ’60 σαν δάσκα-

λο, και τελικά είδα ένα μαύρο με μεγάλα χείλια. Αυ-τά όλα που άκουγα και λάτρευα τα βρίσκω όλα στο Youtube επί δέκα.

Από τη στιγμή που θεωρείς την εικόνα σημα-ντική, γιατί έχεις κάνει ελάχιστα βιντεοκλίπ;Δεν βοηθάει και η εμφάνιση τόσο… (γέλια)

Μια και μιλάμε για εικόνα, τα εξώφυλλα των δίσκων σου είναι πάντα ιδιαίτερα και πρωτό-τυπα. Είναι δικές σου οι ιδέες;Κάποιες φορές ναι, κάποιες όχι. Ας πούμε στο «Ε-λα Γορι-Λάκη» (με ήττα το -κη) είχα την ιδέα να βά-λουμε στολή γορίλα σε έναν υπάλληλο της εταιρεί-ας, πιο ψηλό από μένα, και να παίζουμε ποδοσφαι-ράκι αντίπαλοι. Το αστείο είναι ότι ήρθαν σε μία συ-ναυλία κάποια παιδιά και μου είπαν «Ξέρεις ποιοι είμαστε εμείς; Τα παιδιά του γορίλα»! (γέλια). Αυτό που προσπαθούσα, είναι να κάνω κάτι διαφορετικό.

Θα χαρακτηρίσεις με δύο-τρεις λέξεις το Λάκη;Κυκλοθυμικό άτομο, με πολλές μεταπτώσεις, φα-νατικός ακροατής του ραδιοφώνου, με πολύ εκλε-πτυσμένο γούστο -όσον αφορά στην ελαφρά μουσι-κή και όχι στα κλασικά- και βέβαια άτομο που στις

100 στιγμές άμα περάσει 10 καλές είναι ευ-τυχισμένος.

Page 41: Metropolis Weekend 67

41ΕΞΟΔΟΣ14 - 5 - 10

Θέατρο Πορεία, Τρικόρφων 3-5, πλ. Βικτωρίας, τηλ. 210-8210991. Εισιτήριο: 15 (φοιτητικό) και 22 ευρώ.

Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Ιερά Οδός 48, τηλ. 210-3609695. Εισιτήριο: 4 ευρώ.

Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης, Κηφισίας 268, τηλ. 210-6236677.

Βοτανικός, Ιερά Οδός και Σπύρου Πάτση, τηλ. 210-3473835. Εισιτήριο: 30 (προπώληση) και 35 ευρώ (ταμείο).

Mojito Bay, παραλία Λομπάρδας, Αγία Μαρίνα, τηλ. 22910-78950.

«Μπλε Βελούδο» είναι ο τίτλος της μουσικής παράστασης, που ανι-χνεύει το χώρο της μουσικής α-πό τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Μια ηθοποιός-musical performer, η Σία Κοσκινά και ο συνθέτης και σολίστ Ανδρέας Ζαφειρόπου-λος θα βρίσκονται σήμερα, Παρα-σκευή, στο Half Note για να μας ταξιδέψουν στο χρόνο του ευρω-παϊκού κινηματογράφου, μέσα α-πό τις «βελούδινες» μελωδίες τους.

Εξυπνες ατάκες, παιχνιδιά-ρικη, ζωντανή μουσική, άρ-τια σκηνικά και εξαιρετικές ερμηνείες. Αυτά θα έλεγα αν χρειαζόταν να περιγρά-ψω την «Υπόθεση της οδού Λουρσίν», τη φάρσα του Ευ-γένιου Λαμπίς, που φιλοξε-νείται μέχρι αυτή την Κυρια-κή στο θέατρο Πορεία. Η α-

γωνία του θεατή μένει αμείωτη μέχρι το τελευταίο λεπτό, μέχρι τη στιγ-μή που η παρεξήγηση θ’ αποκαλυφθεί και θα επέλθει το happy end. Την ευρηματική σκηνοθεσία υπογράφει η Μάρθα Φριντζήλα.

“Jerusalem”, “Sebe Allah Y'E”, “Peace in Liberia”, “Come Back Jesus”, “Cocody Rock”, “Masada”, είναι λίγες μόνο από τις reggae με-λωδίες που θ’ αντηχήσουν την Πα-ρασκευή στο Βοτανικό. Εκεί θα βρε-θεί ο Alpha Blondy και οι Solar System, με τους πολιτικοποιημέ-νους στίχους και το άκρατο χιού-μορ τους, για να μας ταξιδέψουν στην Τζαμάικα και την Αφρική... Ο,τι πιο φρέσκο έχει να επιδείξει η σύγχρονη reggae σκηνή, έρχεται στην πόλη.

Σήμερα και το Σάββατο έχουμε πολλά κίνη-τρα για να οδεύσουμε προς την Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Εκεί, θα διεξαχθεί το πρώτο ελληνικό φεστιβάλ που επικεντρώνεται σε μορφές δημόσιας τέχνης, το Top To Bottom (Τ2Β). Πρόκειται για ένα ανεξάρτητο διε-θνές κινηματογραφικό φεστιβάλ, στο πλαί-σιο του οποίου θα προβληθούν αξιόλογες κι ενδιαφέρουσες ταινίες και ντοκιμαντέρ δημόσιας τέχνης ανά τον κόσμο. Οι περισ-σότερες παραγωγές είναι -αν όχι no budget- σίγουρα low budget.

Οι εκδόσεις Μπίρη - Νέες Σελί-δες προσκαλούν μικρούς και με-γάλους το Σάββατο, στις 12.00, στον Ελευθερουδάκη. Εκεί τους περιμένει μία, ή μάλλον δύο πα-ρουσιάσεις αλλιώτικες απ’ τις άλλες. Ο λόγος για τα βιβλία «Ο Φίλιππος και τα μαγικά κρότα-λα» της Μάνιας Δούκα και «Η Ζωφόρος του Παρθενώνα: Εκ-παιδευτικές Δραστηριότητες και Παιχνίδια» της Μαρίας Μπίρη- Μελά, που συνδυάζουν τη γνώ-ση με τη διασκέδαση.

Με σύνθημα “Time 2 Sunshine Your Life”, το Mojito Bay υποδέχεται το φετινό καλοκαίρι με ένα μοναδικό opening party. Το stage με θέα τη θάλασ-σα θα υποδεχτεί σήμερα Παρασκευή τους χαρούμε-νους Matisse. Το γκρουπ θα παρουσιάσει ένα εκρηκτικό live με επιτυχίες από τη νέα του δισκογραφική δουλειά “Rock 'N' Roll Mafia”, αλλά και παλαιότε-ρα κομμάτια του. Μαζί τους θα είναι οι πολλά υποσχόμενοι 1550.

Half Note, Τριβωνιανού 17, Μετς, τηλ. 210-9213310. Εισιτήριο από 15 έως και 40 ευρώ.

Page 42: Metropolis Weekend 67

42 ΕΞΟΔΟΣ 14 - 5 - 10

Gagarin, Λιοσίων 203-205, τηλ. 210-8547600. Εισιτήριο: 15 (προπώληση) και 18 ευρώ (ταμείο).

Θέατρο Χώρα, Αμοργού 20, Κυψέλη, τηλ. 210-8673945. Εισιτήριο: 12 ευρώ.

Ελληνικός Κόσμος, Πειραιώς 254, Ταύρος, τηλ. 212-2540000. Κόστος συμμετοχής: 8,50 ευρώ.

Μύγα, Αισώπου και Μίκωνος 13, Ψυρρή. Είσοδος: 5 ευρώ.

Δυόμισι ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία τους ζωντανή εμ-φάνιση -και αφού μεσολάβησε ένα πρωτοφανές «ντόμινο» α-ποχωρήσεων και η κυκλοφο-ρία ενός δίσκου- οι Κόρε Υδρο αποφάσισαν να επιστρέψουν στο συναυλιακό παρκέ. Σήμερα Παρασκευή, λοιπόν, το γκρουπ που «γεννήθηκε» στην Κέρκυ-ρα, μα αγαπήθηκε απ’ όλη την Ελλάδα, θα εμφανιστεί ζωντανά στο Gagarin. Τη συναυλία ανοί-γουν οι Electric Litany.

Στο πλαίσιο του Bob Theatre Festival, οι Dirty Granny Tales θα παρουσιά-σουν για τελευταία φορά φέτος στην Αθήνα, το Σάββατο, την παράσταση “Jealous” (το τρίτο μέρος της τριλογίας “Inversed World”), στο θέατρο Χώρα. Ενας συνδυασμός ακουστικών οργά-νων (κιθάρα, μαντολίνο, μπάσο, πιά-νο και κρουστά), χοροθεάτρου, κου-κλοθέατρου και animations, συνθέ-τουν το απόκοσμο ύφος των παραμυ-θιών της σκοτεινής γιαγιάς... Το απο-τέλεσμα, σίγουρα ιδιαίτερο, μα και ά-κρως ενδιαφέρον.

Εάν η οινογνωσία είναι το χόμπι σας ή απλώς θέλετε να εξερευνήσετε διαφορετικές ποικιλίες και γεύσεις υπό την καθοδήγηση ενός αναγνωρι-σμένου οινολόγου, αλλά και να μάθετε περισσότερα για τη διαδικασία παραγωγής του κρασιού, σπεύσατε το Σάββα-το στη Fnac! Εκεί, θα σας πε-ριμένει ο καθηγητής οινολο-γίας Αργύρης Τσακίρης.

Την Κυριακή, τα παι-διά που θα επισκε-φτούν τον «Ελληνι-κό Κόσμο» θα γνω-ρίσουν το μύθο του Νάρκισσου και θα κατανοήσουν τη σχέ-ση του ανθρώπου με τα λουλούδια. Μέσα από μύθους, ιστορί-ες, εικόνες και κατα-σκευές, τα παιδιά θα γνωρίσουν τα λου-

λούδια και τα φυτά που κοσμούν τα σπίτια και τους κήπους μας και θα ανα-καλύψουν τα μυστικά τους, καλλιεργώντας την οικολογική τους συνείδηση.

Η ομάδα Stimulus παρουσιάζει το «Μαρτυρώ» (δρα-ματουργία - σκηνο-θεσία: Μιχάλης Πα-λίλης). Η παράστα-ση, που φιλοξενεί-ται στο θέατρο Ε-

πί Κολωνώ, αντλεί το υλικό της από μαρτυρίες βασανισθέντων, α-νήκοντας με τον τρόπο αυτό, δραματουργικά, στο χώρο του θεάτρου-ντοκουμέντου. Πρόκειται για μαρτυρίες από τα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης έως το σύγχρονο Ιράν, την ελληνική χούντα, το Γκου-αντανάμο, το Αμπου Γκράιμπ, αλλά και αφηγήσεις καθημερινών αν-θρώπων που έτυχε να είναι κάτι διαφορετικό…

Εχοντας στο ιστορικό τους πλη-θώρα support σε ξένα και «ηγε-τικά» γκρουπ του είδους και στα «σκαριά» το δεύτερο δίσκο τους, οι Misuse θα βρεθούν το Σάββα-το στη Μύγα, παρουσιάζοντας στο κοινό ένα μουσικό πανόραμα α-πό ηχοτόπια και κιθαριστικές πε-ριπλανήσεις. Μαζί τους, ο γνωστός στους κύκλους της underground πειραματικής σκηνής AZA και ο εικαστικός δρόμου (και όχι μόνο) HOPE, συνθέτουν ένα μοναδικό οπτικοακουστικό ταξίδι.

Θέατρο Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12, Κολωνός, τηλ. 210-5138067. Εισιτήριο:12 (φοιτητικό) και 15 ευρώ.

Fnac, Αιόλου και Μητροπόλεως, Μοναστηράκι, τηλ. 210-3731100.

Page 43: Metropolis Weekend 67

43ΕΠΙΛΟΓΕΣ14 - 5 - 10

Aργησε λίγο να κυκλοφορήσει νέο υλικό ο Μπάμπης Στόκας, μιας και ο προηγούμενος δίσκος του με τίτ-λο «Στην άκρη της γιορτής» κυκλο-φόρησε στις αρχές του 2006. Προ-ηγήθηκε βέβαια το επιτυχημένο live «Τραγουδήστε, μην ντρέπεστε» το 2008. Μπορεί να άργησε να κυκλο-φορήσει, λοιπόν, νέο υλικό, η ανα-μονή όμως άξιζε. Κι αυτό γιατί πρό-κειται για μια αξιόλογη δουλειά με αρκετές καλές στιγμές, τόσο όσον α-φορά στις συνθέσεις, όσο και τους στίχους, αλλά και την ιδιαίτερη ερ-μηνεία του.Στα 11 από τα 15 τραγούδια που πε-ριέχει ο δίσκος (16 συνολικά, μα-ζί με τη δεύτερη εκδοχή της «Μο-ναξιάς» από μια πρόβα) τη μουσι-κή έγραψε ο Μπάμπης Στόκας, αλ-λά και τους στίχους στα 6 από αυτά, ενώ στα υπόλοιπα στίχους έγραψαν ο Μάνος Ελευθερίου, η Αγαθή Δη-μητρούκα και ο Αλέξανδρος Στεφό-πουλος. Ο γνωστός κιθαρίστας Γιάν-νης Κωνσταντινίδης έγραψε τη μου-σική του «Δεν είναι αργά» σε στίχους Αγαθής Δημητρούκα, ο Κώστας Λει-βαδάς τη μουσική και τους στίχους στο τραγούδι «Το πρόσωπό σου» και ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος τη μουσική του «Κι έμεινα εδώ» σε δι-κούς του στίχους και του «Ολα τα

ψέματα» σε στίχους Ισαάκ Σούση.Σε γενικές γραμμές πρόκειται για μια δουλειά στο γνώριμο ύφος του αξι-όλογου ερμηνευτή και τραγουδοποι-ού, που τον χαρακτηρίζει από το ξε-κίνημά του με τους Πυξ-Λαξ αλλά και από την αρχή της προσωπικής του πορείας, αλλά με τον ίδιο σε πιο ώριμη φάση τόσο ερμηνευτικά όσο και δημιουργικά.Τα τραγούδια στην πλειονότητά τους είναι ροκ μπαλάντες με ενδιαφέ-ρουσες ενορχηστρώσεις (δικές του σε συνεργασία με τους μουσικούς), που περιλαμβάνουν πολλά και δια-φορετικά όργανα όπως βιολί, κλα-ρίνο, τζουρά, μαντολίνο, μπουζού-κι, νέι, ακορντεόν, ακόμα και τρο-μπέτα. Από τις πιο καλές στιγμές του δί-σκου είναι τα «Στρυχνίνη» και «Α-ναμονή», σε στίχους του σπουδαί-ου ποιητή και στιχουργού Μάνου Ε-λευθερίου. Ξεχώρισα ακόμη τα «Α-πλές κουβέντες», «Ερασμος», «Συνή-θεια», «Ολα τα ψέματα» και «Βόλτα».Ο δίσκος κυκλοφορεί από την «7 (ΕΠΤΑ)». Η διεύθυνση παραγωγής είναι του Μπάμπη Στόκα και ο συ-ντονισμός της έκδοσης από το «βε-τεράνο» Ηλία Μπενέτο.

Ωραίο ήταν το πρόγραμμα, δεν λέω. Ωραίος ο Μουζου-ράκης (αν και παίζει με τον Παπακαλιάτη...), συμπαθη-τικός ο Γραμμένος (αν και δεν έχει γίνει ακόμα σταρ), γλυκιά παρουσία η Τσαπατσάρη (αν και με αυτούς που έμπλεξε…). Ο ήχος υπέροχος, οι μουσικοί από τους λί-γους, ο χώρος (Οξυγόνο) προσεγμένος. Αλλά τι να το κάνεις, όταν αποφασίζουν να παίξουν 6 ώρες, παρακα-λώ, χωρίς διάλειμμα; Και έπαιξαν και καλά και σαν να μην έφτανε το δικό τους πρόγραμμα, φώναξαν και... ε-νισχύσεις. Ηρθε ο κ. Μυλωνάς μετά της κ. Μηνδρινού και παίξανε και δικά τους τραγούδια και άλλων.Εβγαλε, σου λέει, ο Γραμμένος δίσκο «Λίγο μετά τα Τι-ράντα» και μου βγήκαν όλοι με τιράντες και τα συναφή. Ηταν και η τελευταία τους παράσταση -δόξα τον Πανά-γαθο(!)- και δεν θα παίξουν άλλο, γιατί φτάνει. Και ε-πειδή έβγαλε δίσκο (ο Γραμμένος, θυμίζω) βγήκε πρώ-τος και μας είπε και ένα ποίημα, κυριολεκτικά. Μάλιστα, για να κάνει φασαρία και να υποκινεί τον κόσμο, είχε φωνάξει και τον αδερφό του με κάτι φίλους του από κά-τω. Τέλεια, δεν μας έφταναν τα κοριτσάκια που κουνιό-ντουσαν, είχαμε και κάτι «νταγλαράδες» που ήξεραν ό-λα τα τραγούδια.Ε, και ο άλλος, ο Μουζουράκης, δεν πήγαινε πίσω. Βγάζει και αυτός δίσκο, με αγγλικό τίτλο -The Flying Saucer- και είπε να μας πει μερικά τραγούδια από αυ-

τόν. Και δώσ’ του να χοροπηδάει και να κάνει μία ατμό-σφαιρα γεμάτη funk και ska χρώματα, με το ζόρι να χο-ρέψουμε. Και μάλλον επειδή δεν έχει και πολλά τρα-γούδια, αλλά έχει καλή φωνή, το πήγε και στις διασκευ-ές -γεμίζεις αλλιώς 6 ώρες; Δεν γεμίζεις, ούτε ο B. Πα-πακωνσταντίνου δεν έχει τόσα πολλά τραγούδια, μεγά-λη η χάρη του! Και δώσ’ του Red Hot Chili Peppers και Manu Chao. Μέχρι και τραγούδια νέων καλλιτεχνών εί-πε, ο αθεόφοβος!Για την Τσαπατσάρη θα λέγαμε ευχαρίστως, αλλά αυτή είναι «μαζί τους». Δηλαδή, θέλει να πει τραγουδάκια αλλά όποτε κάνει να ακουστεί, βγαίνουν οι άλλοι οι «λεβέντες» και δεν την αφήνουν. Ζηλεύουν μην τους πάρει το «τυράκι». Τέτοιοι είναι, και το μαγαζί γεμίζει. Αν ήταν καλοί, άδειο θα ήταν. Τέλος, επειδή ήταν τελευταία παράσταση για τα 3 χρόνια παρουσίας τους, έκοψαν και τούρτα στη σκηνή πίνοντας και σφηνάκια. Εμείς από κάτω, ούτε γλυκό είδαμε ού-τε αλκοόλ. Μόνο χορεύαμε και τραγουδούσαμε μέχρι το ξημέρωμα. Αν δεν ερχόταν και ο Μυλωνάς να τους «μα-ζέψει», μπορεί ακόμα να έπαιζαν. Και εμείς μπορεί ακό-μα να ήμασταν εκεί. Να μην ξεχάσω να τους ζητήσω και πνευματικά δικαιώματα, αφού μας βιντεοσκοπούσαν α-πό την αρχή μέχρι το τέλος.

Page 44: Metropolis Weekend 67

44 ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ 14 - 5 - 10

α θέλατε να αισθανθείτε μέλος μίας πολύ μεγάλης κριτικής επιτροπής και να κρίνε-τε, με το «ποντίκι» ανά χείρας, εάν το τρα-γούδι που μόλις ακούσατε αξίζει την προ-

τίμησή σας ή σας… προκαλεί να το «μαυρίσετε»; Ε-νας νέος πανευρωπαϊκός διαδικτυακός διαγωνισμός τραγουδιού «γεννιέται» φέτος, επιδιώκοντας να προ-σπεράσει τις όποιες πολιτικές ή τοπικιστικές σκοπι-μότητες που μπορεί να παρατηρηθούν σε κάποιες μεγάλες διοργανώσεις, φιλοδοξώντας να αναδείξει νέα ταλέντα, αλλά και να τα υποστηρίξει στη συνέ-χεια, προκειμένου να κάνουν τη δική τους καριέρα στη μουσική. Το EuroVoice είναι εδώ ή μάλλον, για να ακριβολογούμε, βρίσκεται στο www.eurovoice.tv. Οσο για τον τελικό του πρώτου διαγωνισμού, θα διεξαχθεί τον Ιούνιο στην Αθήνα!

Τα δικαιώματα του διαγωνισμού τραγουδιού EuroVoice ανήκουν στη βρετανική εταιρεία Q Productions, ενώ πρόεδρός του είναι ο Γάλλος συν-θέτης Eric Serra (που έχει υπογράψει τη μουσική ταινιών, όπως «To πέμπτο στοιχείο» και «Ιωάννα της Λωραίνης»). Οποιοσδήποτε έχει ενηλικιωθεί και εί-ναι υπήκοος ή νόμιμος κάτοικος, για τουλάχιστον 6 μήνες, χώρας που ανήκει στην επικράτεια του δια-γωνισμού (συμπεριλαμβάνονται η Τουρκία και το Ισραήλ), μπορεί να δηλώσει συμμετοχή, «ανεβάζο-ντας» το τραγούδι του στην παραπάνω ιστοσελίδα.

Ο διαγωνιζόμενος πρέπει να είναι ελεύθερος από υ-ποχρεώσεις και δεσμεύσεις απέναντι σε δισκογρα-φικές εταιρείες. Και τώρα, πάμε στο κομμάτι της ψηφοφορίας. Οι ε-πισκέπτες μπορούν να ακούνε τα τραγούδια και ήδη έχει ξεκινήσει η διαδικασία της ηλεκτρονικής ψη-φοφορίας που ολοκληρώνεται στις 25 Μαΐου 2010. Μεταξύ των ελληνικών υποψηφιοτήτων είναι αυτές του Γιώργου Τεντζεράκη, της Ευσταθίας και της Κρι-νιώς Νικολάου. Προκειμένου να διασφαλιστεί ο πε-ριορισμός της επανειλημμένης υπερψήφισης ή κα-ταψήφισης ενός τραγουδιού από ένα άτομο, το σύ-στημα καταγράφει μία θετική και μία αρνητική ψή-φο από κάθε επισκέπτη ανά 12ωρο. Οι πρώτοι σε ψήφους καλλιτέχνες από τις χώρες που συμμετέ-χουν στο διαγωνισμό προκρίνονται στον τελικό που θα διοργανωθεί στην Αθήνα. Να συμπληρώσουμε στο σημείο αυτό πως τα έξοδα για τους καλλιτέχνες από το εξωτερικό που θα προκριθούν στον τελι-κό θα καλυφθούν από τους κατά τόπους συνεργάτες της EuroVoice ή και από την οργανωτική επιτροπή.

Η οργανωτική επιτροπή του EuroVoice επέλεξε την Ελλάδα για τη διενέργεια του πρώτου τελικού, ανα-γνωρίζοντας ότι είναι η χώρα που «γέννησε» τον ευ-ρωπαϊκό πολιτισμό και τη δημοκρατία, όπως επι-σημαίνεται. Η τελική αυτή φάση, λοιπόν, θα διεξα-χθεί σε δύο ημέρες, στις 25 και 26 Ιουνίου στο, Ο-ΑΚΑ με τη συμμετοχή καλλιτεχνών από την εγχώρια μουσική σκηνή (o Xρήστος Δάντης θα είναι ένας α-

πό αυτούς), αλλά και από το διεθνή χώρο. Στο ση-μείο αυτό να πούμε ότι κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν οι εκπρόσωποι της EuroVoice στη χώρα μας, o κ. Μίλτος Καρατζάς ήταν σε θέση να μας επιβεβαιώσει τη συμμετοχή της Anastacia. Αλλά ας επιστρέψουμε στο διαδικαστικό μέρος. Στη διάρκεια του τελικού τα υποψήφια τραγούδια θα ερ-μηνευτούν live με playback ορχήστρα σε ένα σόου που θα μεταδοθεί από την τηλεόραση, αλλά φυσικά και από το διαδίκτυο. Οι θεατές θα μπορούν να ψη-φίζουν υπέρ ή κατά του τραγουδιού που επιθυμούν μέσω sms ή της ιστοσελίδας του διαγωνισμού.

Ο καλλιτέχνης που θα συγκεντρώσει τις περισσό-τερες ψήφους θα είναι ο νικητής του διαγωνισμού ΕuroVoice και θα κερδίσει το χρηματικό έπαθλο των 100.000 ευρώ, καθώς και ένα δισκογραφικό συμβόλαιο με μεγάλη πολυεθνική δισκογραφική ε-ταιρεία. Οπως δήλωσε ο κ. Καρατζάς, σκοπός του EuroVoice δεν είναι απλώς να αναδείξει ένα νικητή, αλλά να ακουστούν οι δουλειές ταλαντούχων καλλι-τεχνών, στους οποίους θα δείξει ενδιαφέρον για την παραπέρα πορεία τους. Κάπως έτσι, λοιπόν, ξεκινά αυτός ο νέος διαγωνι-σμός, έχοντας ως βασικό του «όχημα» το διαδίκτυο, που έχει μπει για τα καλά στη ζωή όλων μας, και ει-δικότερα των νεαρότερων ηλικιών. Οσο για το απο-τέλεσμα; Θα το δούμε τις αμέσως επόμενες εβδομά-δες. Εμείς πάντως, όπως και σε κάθε νέα προσπά-θεια, ευχόμαστε: καλή επιτυχία!

Γιώργος Τεντζεράκης, Νίκος Μίχας, Ευσταθία, Χρήστος Δάντης

Page 45: Metropolis Weekend 67

45ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ14 - 5 - 10

ίναι γεγονός ότι η μουσική βιομηχανία δεν βρίσκεται στα καλύτερά της τα τελευταία χρόνια. Η κρίση έχει ξεκινήσει εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία με τη γρήγορη ε-

ξάπλωση του internet και την παράνομη, αλλά και φύσει ανεξέλεγκτη, διακίνηση αρχείων μουσικής (βλ. downloading). Στην αρχή ήταν το Napster, το οποίο τελικά συμμορφώθηκε και έγινε νόμιμο, που άνοιξε το... χορό για εκατομμύρια sites και blogs που ξεφυτρώνουν καθημερινά.Οι περισσότεροι προτιμούν να «κατεβάσουν» μουσική, παρά να αγοράσουν ένα cd, με αποτέλε-σμα τα κέρδη των δισκογραφικών εταιρειών, των μουσικών και όλων των άλλων εμπλεκόμενων να συρρικνώνονται διαρκώς. Ιδιαίτερα, δε, οι νεότε-ρες γενιές, οι οποίες ξεκινούν τώρα να ανακαλύ-πτουν τη μουσική, «βομβαρδίζονται» από πλήθος ερεθισμάτων και πληροφοριών. Ετσι, όταν, λόγω του ελεύθερου παράνομου downloading, μπορεί κανείς να βρει και να ακούσει ό,τι μουσική θέλει ανά πάσα στιγμή, είναι σίγουρο ότι δεν την αφο-μοιώνει και μάλλον δεν την απολαμβάνει, όπως αν αγόραζε-άκουγε ένα άλμπουμ την εβδομάδα. Σίγουρα, με την εύκολη πρόσβαση χάθηκε ο ρο-μαντισμός που υπήρχε κάποτε με τη μουσική, ό-ταν περίμενε κανείς με ανυπομονησία να ακούσει μια εκπομπή στο ραδιόφωνο, έχοντας πολλές φο-ρές και το κασετόφωνο έτοιμο για να ηχογραφήσει το καινούργιο τραγούδι και να το ξανακούσει μετά με την παρέα του, ή μόνος του. Ούτε πάλι βλέπου-με το φαινόμενο να σχηματίζονται ουρές έξω από τα δισκάδικα, πριν ακόμα ανοίξουν, για την από-κτηση ενός πολυπόθητου δίσκου. Τώρα, απλώς μπαίνεις στο internet και μέσα σε μερικά λεπτά έ-χεις το τραγούδι ή και το άλμπουμ που έψαχνες.

Μάλιστα, εάν σε κάποιους πιτσιρικάδες η έννοια και η εικόνα ενός δίσκου βινυλίου μοιάζει εξωτι-κή και άγνωστη, το ίδιο ακριβώς θα συμβεί στις ε-πόμενες γενιές με το cd, το οποίο ως μέσο φαίνε-ται ότι σιγά σιγά θα ξεπεραστεί. Φανταστείτε λοι-πόν τη δική μας γενιά, όταν οι νεότεροι θα έρ-χονται με τους ψηφιακούς players του μέλλοντος -που είμαι σίγουρος ότι θα φτιάχνουν και καφέ(!)- έχοντας πλήρη άγνοια για τα δισκάκια που κο-σμούν τους τοίχους και γεμίζουν τις δισκοθήκες μας, όπως εμείς ενδεχομένως ξινίζαμε τα μούτρα μας στις θεωρίες των μεγάλων για τον «πιο ζεστό» ήχο του βινυλίου (τελικά είχαν δίκιο!).Φυσικά, η βιομηχανία δεν παρατάει το παιχνίδι έτσι εύκολα και μοιάζει με... Λερναία Υδρα, που μπορεί να μην βγάζει ένα κεφάλι για κάθε κομμέ-νο, αλλά στρέφει αλλού την προσοχή της. Μπο-ρεί οι πωλήσεις των άλμπουμ να έχουν μειω-θεί σε σχέση με παλιότερες «χρυσές» εποχές, ό-μως η τεχνολογία που της στέρησε νούμερα πω-λήσεων, της δίνει καινούργια «εργαλεία» και τρό-πους για να βγάλει κέρδος με πολύ μικρό κόστος. Παραδείγματα; Τα ringtones και τα τραγούδια που μπορεί να κατεβάσει κανείς -νόμιμα- από τα sites

των καλλιτεχνών και των διαδικτυακών καταστη-μάτων σε τιμή χαμηλότερη από αυτή του cd. Εί-ναι χαρακτηριστικό ότι το 20% των κερδών της Rhianna , η οποία θα επισκεφτεί σύντομα και τη χώρα μας, το 2008 ήταν από την πώληση ringtones. Βέβαια, σε καμιά περίπτωση δεν μπο-ρούν, ούτε θα μπορέσουν από ό,τι λένε οι αναλυ-τές, να συγκριθούν οι πωλήσεις MP3 με τα κέρ-δη από τα άλμπουμ, αλλά τουλάχιστον προσφέ-ρουν «παρηγοριά στον άρρωστο».Ακόμα, οι δισκογραφικές εκμεταλλεύονται σε αρ-κετές περιπτώσεις και τα εισιτήρια των συναυ-λιών και το merchandise, δηλαδή καπελάκια, μπλουζάκια και ό,τι άλλο πάνω στο οποίο μπο-ρούν να βάλουν πάνω το λόγκο του καλλιτέχνη και να το διαθέσουν στα καταστήματα, στις συ-ναυλίες και φυσικά στο internet. Δεν λείπουν και οι περιπτώσεις όπου καλλιτέχνες παρακάμπτουν τις εταιρείες και διαθέτουν μόνοι τους τις δου-λειές τους μέσω των διαδικτυακών τόπων τους, προκειμένου να μειώσουν τις διαρροές του ό-ποιου κέρδους. Χαρακτηριστικό της κατάστασης και του ελάχιστου κέρδους που καταλήγει στον ί-διο τον καλλιτέχνη, πάντως, είναι η τακτική της δωρεάν διάθεσης της μουσικής, με την ελπίδα της πώλησης εισιτηρίων επερχόμενων συναυλι-ών. Ετσι, κυκλοφορούν τα κομμάτια δημιουργώ-

ντας το ενδιαφέρον στο κοινό να πάει να δει από κοντά τον καλλιτέχνη να τα ερμηνεύει.

Το παράδοξο πάντως είναι πως παρ’ όλη την ε-ξέλιξη της τεχνολογίας, τη σταδιακή πτώση του cd και των συνολικών πωλήσεων υπάρχει ένα format μουσικής, του οποίου οι πωλήσεις σημει-ώνουν άνοδο κάθε χρόνο. Αυτό είναι το παλιομο-δίτικο, ξεπερασμένο και μέχρι προσφάτως «πεθα-μένο», αφού επίσημα είχε αποφασιστεί ο τερματι-σμός κατασκευής του, βινύλιο. Οι δίσκοι 33 και 45 στροφών το λεπτό φαίνεται ότι κερδίζουν την προτίμηση του αγοραστικού κοινού, αφού οι αυ-ξήσεις στις πωλήσεις, τόσο καινούργιων, όσο και μεταχειρισμένων βινυλίων είναι πολύ μεγάλες κά-θε χρόνο. Βέβαια, σε αυτήν την περίπτωση μιλά-με για ένα ειδικό κοινό, πάνω από τα 30 κατά μέ-σο όρο και συγκεκριμένες κυκλοφορίες, αφού δεν κυκλοφορούν όλοι οι καλλιτέχνες τις δουλειές τους σε βινύλιο. Ομως, τα νούμερα δείχνουν ξε-κάθαρη άνοδο, ενώ οι ειδήμονες μιλούν για μια αντίδραση στη σημερινή ψηφιακή εποχή, αναζή-τηση χαμένης αθωότητας και ρετρό-νοσταλγίας, με το βινύλιο να παίρνει μια άτυπη «ρεβάνς» από εκείνους που βιάστηκαν να το καταδικάσουν και να το κλείσουν ερμητικά στο χρονοντούλαπο…

Page 46: Metropolis Weekend 67

46 ΣΙΝΕΜΑ 14 - 5 - 10

Σκηνοθεσία: Σάμιουελ Μπάγερ. Πρωταγωνι-στούν: Τζάκι Ερλ Χέιλι, Ρούνεϊ Μάρα, Κάιλ Γκάλ-νερ, Κέιτι Κάσιντι, Τόμας Ντέκερ, Κέλαν Λουτζ. Η Νάνσι, η Κρις, ο Κούεντιν και ο Ντιν όλοι ζουν στην οδό Ελμ. Τις νύχτες, βλέπουν όλοι το ίδιο ό-νειρο: έναν άντρα που φορά ένα κουρελιασμένο κοκκινοπράσινο ριγέ πουλόβερ, ένα καπέλο που μισοκρύβει το παραμορφωμένο του πρόσωπο κι ένα γάντι κηπουρού με μαχαίρια αντί για δάχτυλα. Και όλοι ακούν την ίδια τρομακτική φωνή… Εναν προς έναν, ο άντρας αυτός τους τρομοκρατεί μέσα στα όνειρά τους, εκεί όπου αυτός βάζει τους κανό-νες. Και η μοναδική τους διέξοδος είναι να ξυπνή-σουν από τον εφιάλτη. Οταν όμως ένας από αυ-τούς δολοφονείται βίαια, δεν αργούν να συνειδη-τοποιήσουν ότι αυτό που βλέπουν στα όνειρά τους

συμβαίνει και στην πραγματικότητα, και ότι ο μο-ναδικός τρόπος να παραμείνουν ζωντανοί είναι να μείνουν ξύπνιοι. Οι τέσσερις εναπομείναντες φί-λοι προσπαθούν να ξεδιαλύνουν το μυστήριο αυ-τής της σκοτεινής ιστορίας, την οποία στοιχειώνει η μυστηριώδης φιγούρα αυτού του άντρα. Με ελά-χιστες ή και καθόλου ώρες ύπνου, παλεύουν να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει και τι είναι αυτό που τους κρύβουν οι γονείς τους. Θαμμένο βαθιά στο παρελθόν τους υπάρχει ένα χρέος που έχει έρθει η ώρα να πληρωθεί και προ-κειμένου να σωθούν θα πρέπει να μπουν στο μυα-λό του πιο διεστραμμένου εφιάλτη όλων των επο-χών… του Φρέντι Κρούγκερ. Η ταινία είναι μία διασκευή της κλασικής ταινίας τρόμου του 1984.

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λιντς. Πρω-ταγωνιστούν: Αντονι Χόπκινς, Τζον Χαρτ, Αν Μπάνκροφτ.Η εξαιρετική ταινία του Ντέιβιντ Λιντς, που υπήρξε υποψήφια για ο-κτώ Οσκαρ, περιστρέφεται γύρω α-πό ένα «τερατώδες» οπτικά ανθρώπι-νο πλάσμα με έναν εξαιρετικό ψυχι-κό κόσμο.Στο βικτοριανό Λονδίνο, ένας δια-κεκριμένος χειρουργός αναλαμβάνει να περιθάλψει ένα νεαρό που γεννή-θηκε με παραμορφωμένο πρόσωπο και σώμα (από την ασθένεια του Ρε-κλινχάουζεν) και αποτελούσε την α-τραξιόν σε τσίρκο της πόλης. Ανα-καλύπτει ότι ο Τζον Μέρικ είναι στην πραγματικότητα ένα πλάσμα με ευγε-νικά αισθήματα και «κοφτερό» μυαλό.Στην αυτοβιογραφία του ο Τζόζεφ Μέ-ρικ, όπως ήταν το πραγματικό του ό-νομα, αναφέρει: «Πρωτοείδα το φως στις 5 Αυγούστου του 1860, γεννήθη-κα στη Lee Street, Wharf Street, στο Leicester. Η παραμόρφωσή μου προ-κλήθηκε από το γεγονός ότι η μητέρα μου είχε τρομάξει από έναν ελέφαντα.

Η μητέρα μου περπατούσε στο δρόμο όταν έτυχε να παρελαύνουν ζώα. Η προσέλευση του κόσμου που συγκε-ντρώθηκε για να δει τα ζώα ήταν τό-σο μεγάλη, που κάποιος την έσπρωξε και βρέθηκε κάτω από το πόδι ενός ε-λέφαντα, πράγμα το οποίο την τρομο-κράτησε. Το γεγονός αυτό, που σημει-ώθηκε κατά τη διάρκεια της κύησης, είναι υπαίτιο για τη σημερινή μου πα-ραμόρφωση.Η περίμετρος του  κεφαλιού μου εί-ναι 36 ίντσες, υπάρχει  ένα  μεγάλο κομμάτι σάρκας στο πίσω μέρος του, σαν  φλιτζάνι και  το υπόλοιπο κρα-νίο μου έχει κατά κάποιο τρόπο ‘λό-φους και κοιλάδες’, ενώ το πρόσωπό μου είναι τέτοιο στην  όψη,  που  κα-νείς δεν μπορεί να το περιγράψει. Το δεξί μου χέρι είναι σε μέγεθος και σχήμα σαν το πόδι ενός ελέφαντα, το άλλο μου χέρι έχει τις αναλογίες του χεριού δεκάχρονου κοριτσιού, δεν είναι, όμως, παραμορφωμένο. Τα πό-δια μου είναι καλυμμένα από χονδρό πλαδαρό δέρμα, το ίδιο και το σώμα μου, κι είναι σχεδόν το ίδιο χρώμα

με αυτό του ελέφαντα. Για του λόγου το αληθές, κανείς δεν το πιστεύει αν δεν το δει με τα μάτια του. Η ασθένεια δεν  εκδηλώθηκε α-πό τη γέννησή μου, άρχισε να εκδη-λώνεται  από  τα 5 μου  χρόνια. Πή-γα στο  σχολείο, όπως τα άλλα παι-διά, μέχρι τα 11, 12, όταν προέκυψε η μεγαλύτερη δυστυχία της ζωής μου: ο θάνατος της μητέρας μου. Ο Θε-ός να την αναπαύσει, ήταν καλή μη-τέρα. Ο πατέρας μου ξαναπαντρεύτη-κε. Η νέα του γυναίκα είχε ήδη παι-διά και, καθώς εγώ δεν ήμουν τόσο όμορφος και εξαιτίας της παραμόρ-φωσής μου, μου έκανε τη ζωή μαρ-τύριο. Ανάπηρος και παραμορφωμέ-νος καθώς ήμουν, το έσκασα από το σπίτι δυο-τρεις φορές, υποθέτω ότι ο πατέρας μου είχε ακόμη κάποιο ψήγ-μα πατρικού φίλτρου και με έπεισε να επιστρέψω.Ο καλύτερος φίλος που είχα ήταν ο αδελφός του πατέρα μου, κουρέας. Ο-ταν ήμουν 13 χρόνων, για να ικανο-ποιήσω τη μητριά μου, έπιασα δου-λειά ως κατασκευαστής πούρων, και

δούλεψα εκεί δύο χρόνια. Το δεξί μου χέρι, όμως, έγινε τόσο βαρύ, που υποχρεώθηκα να σταματήσω. Βγήκα ξανά να βρω δουλειά, όμως κανείς δεν με προσλάμβανε, έτσι ανάπηρος και παραμορφωμένος καθώς ήμουν. Οταν πήγαινα στο σπίτι για φαγητό, η μητριά μου έλεγε πως δεν είχα ψά-ξει για δουλειά. Πολλές φορές δεν ε-πέστρεφα στο σπίτι κι έμενα στο δρό-μο πεινασμένος. Οταν πήγαινα, τα μι-σά γεύματα που μου σέρβιρε συνο-δεύονταν με το ειρωνικό σχόλιο: ‘Εί-ναι πολύ περισσότερο απ' ό,τι μπο-ρείς να κερδίσεις’.Ανήμπορος καθώς ήμουν να βρω  δουλειά, ο  πατέρας  μου, μου  πήρε μια  άδεια  μικροπωλητή, αλλά όντας παραμορφωμένος, ο κό-σμος δεν πλησίαζε τον πάγκο μου να αγοράσει. Κατά συνέπεια της ‘άρρω-στης’ τύχης μου, η ζωή μου ξανάγινε κόλαση. Αποφάσισα να φύγω και να ζήσω μόνος, αλλά είχα παραμορφω-θεί σε τέτοιο βαθμό που όταν κυκλο-φορούσα, μαζευόταν πλήθος ανθρώ-πων γύρω μου».

Εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες

O άνθρωπος ελέφαντας

Τρόμου

Bιογραφικό δράμα, παραγωγής 1980. Σε επανέκδοση

Του Γιάννη Μανάλη

Page 47: Metropolis Weekend 67

47ΣΙΝΕΜΑ14 - 5 - 10

Σκηνοθεσία: Μάρκο Μπελόκιο. Πρωταγωνιστούν: Τζιοβάνα Μετζοτζόρ-νο, Φίλιπο Τίμι. Η ταινία ξετυλίγει την αληθινή ιστορία της κρυφής ερωμένης του Μουσολίνι, Ιντα Ντάλσερ, και του γιου που απέκτησαν μαζί. Ποιο ήταν το μεγάλο μυστικό στη ζωή του Μουσολίνι; Μια σύζυγος και ένας γιος, ο Αλμπίνο, τον οποίο αναγνώρισε ως παιδί του, αλλά αργότερα τον α-ποκήρυξε. Οταν η Ιντα Ντάλσερ γνώρισε το Μουσολίνι στο Μιλάνο, αυτός ή-ταν εκδότης του “Avanti!” και ένθερμος σοσιαλιστής, με στόχο να οδηγήσει τις μάζες σε ένα αντιμοναρχικό και κοινωνικά χειραφετημένο μέλλον. Η Ιντα πίστεψε πραγματικά σε αυτόν και στις ιδέες του. Ετσι, προκειμένου να χρη-ματοδοτήσει μια εφημερίδα του πούλησε ό,τι είχε. Με το ξέσπασμα όμως του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μουσολίνι κατατάχθηκε στο στρατό και εξαφανί-στηκε από τη ζωή της. Οταν τον ξαναβρήκε σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο, ήταν παντρεμένος με άλλη. Η Ιντα όμως απαίτησε να αναγνωρίσει την ίδια ως πραγματική του γυναίκα και μητέρα του παιδιού τους.

Σκηνοθεσία: Ρίντλεϊ Σκοτ. Πρωταγωνιστούν: Ράσελ Κρόου, Κέιτ Μπλάν-σετ, Γουίλιαμ Χαρτ, Μαρκ Στρονγκ, Μαξ Φον Σίντοφ. Ο Ράσελ Κρόου συνεργάζεται για πέμπτη φορά με τον Ρίντλεϊ Σκοτ, αναβιώ-νοντας αυτήν τη φορά την ιστορία του θρυλικού Ρομπέν των Δασών. Στην Αγγλία του 13ου αιώνα, ένας άριστος τοξότης στο στρατό του βασιλιά Ριχάρδου Ι, που αρχικά ενδιαφερόταν μόνο για την προσωπική του επιβίω-ση, αμέσως μετά το θάνατο του βασιλιά πηγαίνει στο Νότιγχαμ, μια πόλη βυ-θισμένη στη διαφθορά, λόγω του δεσποτικού της σερίφη και της αβάσταχτης φορολογίας. Εκεί ερωτεύεται την ευγενή λαίδη Μάριον και ελπίζοντας να την κατακτήσει, αλλά και να σώσει την πόλη από τη βαριά φορολογία και την α-δικία σε βάρος του απλού λαού, οργανώνει μια συμμορία κι αρχίζουν να μά-χονται τη διαφθορά προκειμένου να αποδώσουν δικαιοσύνη, δίχως να φο-βούνται το όποιο προσωπικό κόστος. Παράλληλα, οι απλοί αυτοί άνθρωποι καλούνται να αποτρέψουν την προοπτική ενός αιματοβαμμένου εμφυλίου και την υποδούλωση της χώρας τους στη Γαλλία και να ξαναφέρουν δόξα και τι-μή στην Αγγλία. Ηρωας ή ληστής, ο Ρομπέν ήταν ένας ταπεινής καταγωγής άνδρας που με την τόλμη του και το αίσθημα δικαίου που τον διέκρινε, εξε-λίχθηκε σε αθάνατο σύμβολο ελευθερίας όλων των αδικημένων. Η ταινία ε-πελέγη να ανοίξει το 63ο Φεστιβάλ των Καννών που ξεκίνησε προχθές.

Σκηνοθεσία: Ριάντ Σατούφ. Πρωτα-γωνιστούν: Βενσάν Λακόστ, Αντονί Σονιγκό, Αλίς Τρεμολιέρ. Ο Ερβέ, 14 ετών, ζει με τη μητέρα του, απορροφημένος από την έκρηξη της σε-ξουαλικότητάς του, τους μέτριους βαθ-μούς του και τη γενική γκαντεμιά του. Χαζεύει τις όμορφες συμμαθήτριές του, ζηλεύει τους cool συμμαθητές του, αλ-λά δεν δείχνει προορισμένος να απο-κτήσει κάποια αληθινή επαφή με το άλ-λο φύλο. Μια μέρα όμως, για ανεξήγη-τους λόγους, η Ορόρ, ίσως η πιο όμορ-φη της τάξης, αρχίζει να τον φλερτάρει, με αποτέλεσμα μια σχέση γεμάτη εκπλή-ξεις και για τους δύο.Τα «Ομορφόπαιδα» είναι μια ταινία για τους εφήβους δίχως ιστορία, που είναι και οι περισσότεροι. Δεν είναι οι καλύ-τεροι, αλλά ούτε και οι χειρότεροι, δεν είναι ούτε βίαιοι, ούτε άχρηστοι, τίπο-τα, απλώς χωρίς ιστορία. Σ’ αυτούς επι-κεντρώνεται ο σκηνοθέτης και δείχνει

να τους κατανοεί και να απολαμβάνει την εξιστόρηση της σκληρής καθημερι-νότητάς τους.Ο Ριάντ Σατούφ είναι ήδη ένας από τους πιο γνωστούς και πολυβραβευμέ-νους κομίστες της Γαλλίας και τα άλ-μπουμ του «Τα όμορφα πόδια της Φλο-ράνς», «Η Χώρα της Δίψας», «Επιστρο-φή στο Λύκειο» και «Η Κρυφή Ζωή των Νέων», έγιναν μεγάλες επιτυχίες, ενώ δημοσιεύει δουλειές του τακτικά στη Liberation, το Fluide Glacial και τους Inrockuptibles.Τα «Ομορφόπαιδα» είναι η πρώτη του ταινία και στη Γαλλία την έχουν δει κιό-λας 1.000.000 θεατές! Σε μικρούς ρό-λους, η Εμανουέλ Ντεβός ως δασκάλα, η Ιρέν Ζακόμπ ως σέξι μαμά, η Βαλέρια Γκολίνο ως πρωταγωνίστρια σε πορνό (ο ίδιος ο Σατούφ κάνει τον πρωταγω-νιστή) και η σκηνοθέτις του «Περσέπο-λις», Μαρζάν Σατραπί, ως πωλήτρια σε κατάστημα δίσκων.

Kρυφή ερωμένηRobin Hood

Tα ομορφόπαιδα

KοινωνικήΠεριπέτεια εποχής

Κωμωδία

Page 48: Metropolis Weekend 67

48 ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ 14 - 5 - 10

Ενα 100% ηλεκτροκίνητο 4θέσιο αυτοκίνη-το, το C-Zero, έρχεται την επόμενη άνοιξη από τη Citroen, με αυτονομία 130 χμ. και ανώτατη ταχύτητα επίσης 130 χμ/ώ. Κάτω

από το καπό βρίσκεται ένας ηλεκτροκινητήρας σύγ-χρονου τύπου 64 ίππων (3.000 – 6.000 σ.α.λ) και ροπή περίπου 18 χγμ. Τροφοδοτείται από μπαταρίες λιθίου, οι οποίες φορτίζονται σε 6 ώρες είτε από το οικιακό ηλεκτρι-κό δίκτυο των 230 βολτ, είτε σε πρίζα τριφασικού

400 βολτ σε χρόνο 30’, για το 80% της χωρητικό-τητας των μπαταριών του. Ουσιαστικά, πρόκειται για το Mitsubishi i-MiEV, με τα σήματα της Citroen, δεδομένου ότι οι δύο ε-ταιρείες συνεργάζονται πολύ στενά. Το σοβαρότε-ρο μειονέκτημα των δύο αυτοκινήτων είναι η πο-λύ υψηλή τιμή τους (περί τις… 34.000 ευρώ στην Ιαπωνία), αλλά και η ηλεκτρική ενέργεια που α-παιτείται για τις μπαταρίες του, η οποία έχει το δι-κό της κόστος.

Ηλεκτρικό Citroen από την Ιαπωνία

Αναμενόμενη ήταν η πτώση της αγοράς αυτοκινήτου στην Ελλάδα και τον Απρίλιο, καθώς στην οικονομική κρίση προστέθηκε ο βραχνάς του δημόσιου χρέους και το ΔΝΤ, τα φο-

ρολογικά μέτρα κατά των αυτοκινήτων πέρα, φυσικά, από την αβεβαιότητα σε σχέση με τα τεκ-μήρια και τον τρόπο εφαρμογής τους. Τηρουμένων, πάντως, των αναλογιών, η αγορά δεν πή-γε και τόσο άσχημα, όσο φοβούνται οι έμποροι ότι θα είναι οι επόμενοι μήνες. Ετσι, για τον Απρίλιο, σύμφωνα με τα στοιχεία του συνδέσμου εισαγωγέων (ΣΕΑΑ), πουλήθη-καν 12.448 καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα, δηλαδή πτώση 13,4% σε σχέση με τον περυσι-νό Απρίλιο, ο οποίος είχε πτώση-ρεκόρ 48,7% σε σχέση με τον Απρίλιο του 2008, ο οποίος ήταν «κανονικός» μήνας. Στις δύο πρώτες θέσεις του περασμένου μήνα διατηρήθηκαν η Toyota και η VW, στην τρίτη όμως είχαμε έκπληξη, αφού αναρριχήθηκε σ' αυτήν η Fiat, με τεράστια αύξηση του μεριδίου της, αφήνοντας πίσω της την Opel και τη Ford. Σημαντική μείωση είχε η Suzuki, που έπεσε στη 10η θέση, ενώ πουλήθηκε ένα Ferrari και ένα Bentley. Ανάλογη ήταν και η πτώση στις πωλήσεις φορτηγών και λεωφορείων.

Νέα πτώση (13,4%) και τον Απρίλιο

Του Αντώνη Κόλλια

Ματαιώθηκε το «9ο Ιστορικό Ράλι Ακρόπολις»!Απίστευτο και όμως… ελληνικό. Τρεις εβδομάδες πριν από την εκκίνηση του «9ου Ιστορικού Ράλι Α-κρόπολις», από την ΕΛΠΑ, η οποία είχε την ευθύνη της διοργάνωσης, ανακοινώθηκε ότι ο διεθνής αυ-τός αγώνας ματαιώνεται! Η επίσημη εξήγηση είναι η δύσκολη οικονομική συγκυρία και δεν βρέθηκαν οι απαραίτητοι χορηγοί για να καλύψουν το κόστος του αγώνα, πλην βεβαίως του βασικού χορηγού που θα ήταν το Καζίνο Λουτρακίου, στις εγκαταστάσεις του οποίου θα εφιλοξενείτο η διοργάνωση και θα προσφέρονταν δύο βραδιές διανυκτέρευσης, καθώς και δύο δείπνα σε όλα τα πληρώματα. Η είδηση α-φήνει «στα κρύα του λουτρού» Ελληνες και ξένους, οι οποίοι είχαν ξοδέψει μερικές χιλιάδες ευρώ για προετοιμασία αυτοκινήτων, αγορά ελαστικών κλπ. Στην απουσία χορηγών, όμως, πρέπει να προστεθεί και το υπέρογκο (1.150 ευρώ) παράβολο συμμετο-χής, όταν σε άλλους παρόμοιους αγώνες στην Ελλά-δα είναι… 300 ευρώ(!) αλλά και -εν μέρει- η «ηλε-κτρισμένη» ατμόσφαιρα που επικρατεί μεταξύ Εθνι-κής Επιτροπής Αγώνων (ΕΘΕΑ) και ΕΛΠΑ με τους συνδέσμους οδηγών, τις αθρόες παραιτήσεις διοι-κήσεων αυτών των ημερών κλπ. Η ΕΛΠΑ, πάντως, δεσμεύτηκε ότι του χρόνου θα πραγματοποιηθεί και το Ιστορικό αλλά και το «κα-νονικό» Ράλι Ακρόπολις, το οποίο φέτος ήταν εκτός ημερολογίου. Εννοείται, πως όλοι εύχονται να βρε-θούν οι χορηγοί ώστε του χρόνου να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν οι δύο πανάκριβοι αγώνες.

Page 49: Metropolis Weekend 67

49ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ14 - 5 - 10

τα δυτικά της Μακεδονίας συ-ναντάμε την Καστοριά, μια πό-λη πλούσια σε ιστορία και παρα-δόσεις, αλλά και εικόνες και ε-

ντυπώσεις που χαρίζει απλόχερα στον επισκέπτη που θα την εξερευνήσει. Υ-πάρχουν δύο επικρατούσες εκδοχές για το πώς προέκυψε το όνομα «Καστοριά». Πιθανόν να προήλθε από τους κάστορες που ζούσαν στη λίμνη Ορεστιάδα, πάνω στην οποία είναι χτισμένη η πόλη, ή α-πό το όνομα του Μακεδόνα ήρωα, γιου του Δία, Κάστορα. Πάντως, το μόνο σί-γουρο είναι ότι η εντυπωσιακή της ο-μορφιά δεν έμεινε ποτέ απαρατήρητη, με απόδειξη την ονομασία της κατά τα

ρωμαϊκά χρόνια που ή-ταν «Κηλητρόν», από το ρήμα «κηλώ» που ση-μαίνει «θέλγω».Η ιστορία της Καστο-ριάς ξεκινάει από το βάθος των προϊστο-ρικών χρόνων, όπως μαρτυρά και ένα πο-λύ σημαντικό εύρημα, το Απολιθωμένο Δά-σος, ηλικίας πάνω από 20 εκατομμύρια χρό-νια, στο χωριό Νόστι-μο. Σύμφωνα με τις πη-γές και τα αρχαιολογι-κά ευρήματα, ανέκαθεν

υπήρξαν οικισμοί στα πέριξ της λίμνης. Ο Προκόπιος αναφέρει την ύπαρξη της πόλης Διοκλητιανούπολης, η οποία ό-μως καταστράφηκε από επιδρομές βαρ-βάρων και έμεινε έρημη. Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουστινιανός έχτισε την Ι-ουστινιανόπολη στα ερείπια της αρχαίας πόλης, οχυρώνοντάς την με ένα τείχος, ερείπια του οποίου σώζονται μέχρι σή-μερα. Λόγω της στρατηγικής της θέσης, κατακτήθηκε από τους Βούλγαρους, τους Σέρβους, τους Νορμανδούς, τους Σταυ-ροφόρους και τους Οθωμανούς. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, χάρη στη βοήθεια της Εκκλησίας, η Καστοριά α-ποτέλεσε σημαντική κοιτίδα του Ελληνι-σμού, ενώ παράλληλα με την ανάπτυξη

σημαντικού εμπορικού κέντρου ήκμα-σαν οι Τέχνες και τα Γράμματα. Φυσικά, χαρακτηριστικό της πόλης και της περι-οχής είναι η μακρά παράδοση στη γου-νοποιία από τα βυζαντινά χρόνια.Η πόλη έπαιξε σημαντικό ρόλο, τόσο στον απελευθερωτικό αγώνα του ’21 ό-σο και αργότερα στους Βαλκανικούς πο-λέμους, μέχρι το 1912, που απελευθε-ρώθηκε και ενσωματώθηκε στο ελληνι-κό κράτος.Μέσα από μια τόσο έντονη και ταραχώ-δη ιστορία, φιλοτεχνείται ένα μωσαϊκό κουλτούρας, πολιτισμού και παραδόσε-ων, που κερδίζει μονομιάς τον επισκέ-πτη που αφήνεται στη «μαγεία» της. Ο λαβύρινθος που σχηματίζουν οι δρό-μοι, τα σοκάκια και τα λιθόστρωτα, α-πό το μοντέρνο κέντρο μέχρι τις γραφι-κές συνοικίες, ίσως να δυσκολέψουν τον

Κείμενο - φωτογραφίες:

Page 50: Metropolis Weekend 67

50 ΠΡOOΡIΣMOI 14 - 5 - 10

προσανατολισμό, όμως σίγουρα θα ευνοή-σουν την περιπλάνηση, την αναζήτηση και την εξερεύνηση σε μια πόλη ζεστή, ευγενι-κή και φιλόξενη -σύνηθες φαινόμενο στο Βορρά. Ο περίπατος αποκαλύπτει τους ά-φθονους βυζαντινούς ναούς, εκκλησίες και παρεκκλήσια, αλλά και τα θαυμάσια διατη-ρητέα, παραδοσιακά αρχοντικά που οικο-δομήθηκαν κατά τη μεγάλη ακμή της πό-λης τον 17ο και 18ο αιώνα και φυσικά τα παγκοσμίου φήμης γουναράδικα.Επίσης, το φυσικό περιβάλλον της Καστο-ριάς είναι άλλο ένα σημαντικό κίνητρο για επίσκεψη, αφού -πέρα από τη λίμνη- εντυ-πωσιακή παρουσία έχουν και οι επιβλητι-κοί ορεινοί όγκοι του Γράμμου, το τέταρτο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, του Βιτσίου, του Mπουτσίου, του Mορίκιου και του Βό-ιου, που διαμορφώνουν ένα άκρως εντυ-πωσιακό ανάγλυφο, με τον Αλιάκμονα να το διατρέχει καταλήγοντας στην Κοζάνη. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από βραχώδεις πλαγιές, υψηλές κορυφές, ορμητικούς χεί-μαρρους, πολλές πηγές και εντυπωσιακές ορεινές λίμνες, με πιο χαρακτηριστικές την «Γκίστοβα» και τη «Μουτσάλια».Τέλος, παράλληλα με τις κλασικές εναλ-λακτικές και αθλητικές δραστηριότητες που συναντά κανείς σε προορισμούς τό-σο πλούσιους σε φυσικά κάλλη, υπάρχει και το περίφημο μουσικό φεστιβάλ “River Party”, που διοργανώνεται κάθε καλοκαίρι στο Νεστόριο, στις όχθες του Αλιάκμονα, με τη συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών α-πό την Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ έχει γίνει πλέον θεσμός.

ΠρόσβασηΔιασκέδαση

ΦαγητόΑξιοθέατα

Απόσταση, πρόσβαση: 634 χλμ. από Αθήνα, εύκολη πρόσβαση με συμβατι-κό ΙΧ από το εθνικό οδικό δίκτυο.

Αλλα αξιοθέατα: Βυζαντινό Μουσείο, Λαογραφικό Μουσείο, Ενδυματολο-γικό Μουσείο, Μονή Μαυριώτισσας, Απολιθωμένο Δάσος Νόστιμου, Σπή-λαιο Δράκου.

Δραστηριότητες: rafting, Parapente (Οverland Γραφείο Οικοτουρισμού Κα-στοριάς, τηλ.: 6973051231), ποδηλα-τικές εκδρομές, πεζοπορία, canoe-kayak (Εscape Land τηλ.: 6997162395), δια-δρομές 4x4 (ξενώνας Βάτυνα, Παντελής Δημητριάδης τηλ.: 24670-31118).

Διαμονή: Αρχοντικό Αλεξίου Βέργου-λα (τηλ.: 24670-23415-6), ξενοδοχείο «Τσάμης» (τηλ.: 24670-85334), Αρ-χοντικό της Βενετούλας (τηλ.: 24670-22466), ξενοδοχείο «Limneon» (τηλ.: 24670-85111), ξενοδοχείο «Λογγάς» (τηλ.: 24670-72424).

Φαγητό: εστιατόριο “Casablanca”, με-ζεδοπωλείο «Κράτεργο», εστιατόριο «Ντολτσό», μεζεδοπωλείο «Κροντήρι».

Page 51: Metropolis Weekend 67

51ΚΕΡΚΙΔΑ14 - 5 - 10

16 Απριλίου 2003. Το “First Union Center” στη Φιλαδέλφεια είναι κατάμε-στο. 21.257 φίλαθλοι «κρέμονται» σαν τα τσαμπιά από τις κερκίδες, φωνάζο-ντας “We want Mike!”. Ο Μάικλ Τζόρ-νταν -περί ου ο λόγος- δεν τους χαλά-ει το χατίρι. Ο 40χρονος σούπερ σταρ των Ουάσινγκτον Ουίζαρντς μπαίνει στο παρκέ 2:35 πριν από τη λήξη της αναμέτρησης με τους 76ers και ανα-λαμβάνει δράση. Κερδίζει φάουλ, οδη-γείται στη γραμμή των ελεύθερων βο-λών, ευστοχεί και στις δύο και στη συ-νέχεια αποχωρεί δακρυσμένος, εν μέ-σω πρωτοφανούς αποθέωσης. Ο με-γαλύτερος μπασκετμπολίστας -ο μεγα-λύτερος αθλητής ίσως- όλων των ε-ποχών εγκαταλείπει τα γήπεδα για τρί-τη και… φαρμακερή φορά, και το ΝΒΑ δεν θα είναι ποτέ πια το ίδιο…2 Μαΐου 2010. Για δεύτερη φορά στην καριέρα του, και μάλιστα συνεχό-μενη, ο ΛεΜπρόν Τζέιμς ανακηρύσσε-ται MVP της κανονικής περιόδου, έχο-ντας μέσο όρο 29,7 πόντους, 7,3 ρι-μπάουντ και 8,6 ασίστ. Ο 25χρονος γκαρντ-φόργουορντ των Κλίβελαντ Κα-βαλίερς συγκεντρώνει 1.205 βαθμούς στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του πολυτιμότερου παίκτη, αφήνοντας πί-σω του τον Κέβιν Ντουράντ των Οκλα-χόμα Σίτι Θάντερ (609 βαθμοί) και τον «πολύ» Κόμπε Μπράιαντ των Λος Α-ντζελες Λέικερς (599 βαθμοί). «Το ό-νομά μου μπορεί να αναγράφεται στο βραβείο αυτό, αλλά αυτοί εδώ οι τύποι έχουν μεγάλη σχέση μαζί του», δηλώνει ο ίδιος ο “King” -όπως είναι το προ-σωνύμιό του- Τζέιμς, αποδίδοντας τα εύσημα στους παριστάμενους στην απονομή συμπαίκτες του και καλώντας τους να μοιραστούν μαζί του τη διάκριση αυτή. Είναι πια επίσημο: αυτός είναι ο διάδοχος του Μάικλ Τζόρνταν, αυτός είναι ο «εκλεκτός»…

Η καλή καριέρα από την αρχή φαίνεται…Το «φαινόμενο» Τζέιμς έκανε την εμφάνισή του στα παρκέ του ΝΒΑ τη σεζόν 2003-2004. Εχοντας ε-πιλεγεί από τους άσημους Καβαλίερς στο Νο1 του ντραφτ και πριν ακόμα φορέσει τη φανέλα τους για πρώτη φορά, κλήθηκε να υπογράψει ένα «μυθικό» συμβόλαιο με τη Nike, ύψους 90 εκατ. δολαρίων. Στον πρώτο του επίσημο αγώνα είχε 25 πόντους, 9 ασίστ, 6 ριμπάουντ και 4 κλεψίματα, στέλνοντας «μήνυμα» για όλα όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια. Οι ατομικές διακρίσεις δεν άρ-

γησαν να έρθουν και τα ρεκόρ να «πέσουν» το ένα μετά το άλλο, την ώρα που το όνομά του αναφερόταν στην ίδια πρόταση με αυτά μεγάλων άσων του πα-ρελθόντος, όπως του Οσκαρ Ρόμπερτσον, του «Μά-τζικ» Τζόνσον και του Μάικλ Τζόρνταν…Δεν υπήρχε αμφιβολία: ο πιτσιρικάς από το Ακρον του Οχάιο ήταν το “next big thing” του αμερικα-νικού μπάσκετ. Ευνοημένος από τους «θεούς» της πορτοκαλί μπάλας, θα έλεγε κανείς, ο Τζέιμς βρέ-θηκε στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Με «φρέσκια» ακόμα την αποχώρηση του “Air” από τους αγωνιστικούς χώρους, ο «πολυμήχανος» κομι-σάριος του ΝΒΑ, Ντέιβιντ Στερν, και όλος ο μηχα-νισμός πίσω από τη βιομηχανία αυτή που, φιλάρε-σκα, αυτοαποκαλείται ως «το κορυφαίο πρωτάθλη-μα μπάσκετ του κόσμου», αναζητούσε τον άνθρωπο που θα ηγείτο εκ νέου του «ανοίγματος» του αμερι-κανικού μπάσκετ σε όλο τον κόσμο. Ολοι όσοι βρέ-θηκαν στο μεσοδιάστημα στη θέση αυτή, είχαν απο-τύχει: ο Βινς Κάρτερ δεν έγινε ποτέ κάτι περισσότε-ρο από ένας θεαματικός σκόρερ, ο Αλεν Αϊβερσον

υπήρξε πρωτοσέλιδο για τις εξωγηπε-δικές του δραστηριότητες περισσότε-ρο, παρά για τη δράση του στο παρκέ και ο σπουδαιότερος όλων, ο Κόμπε Μπράιαντ, είδε τη φήμη του να «αμαυ-ρώνεται» από την εμπλοκή του ονόμα-τός του σε υπόθεση βιασμού, για την οποία αθωώθηκε στη δικαστική αί-θουσα, αλλά όχι και στις φίλαθλες συ-νειδήσεις…Με συνοπτικές διαδικασίες, ο Λε-Μπρόν Τζέιμς αναρριχήθηκε στην κο-ρυφή του ΝΒΑ, όντας αυτό ακριβώς που χρειαζόταν ο Στερν, για να εκτινά-ξει εκ νέου τη δημοτικότητα του πρω-ταθλήματός του στα ύψη. Η Nike, άλ-λωστε, του είχε ήδη από το 2003 δώ-σει το «χρίσμα: Στην Νike» μετράμε τα πάντα σε σύγκριση με τον Μάικλ Τζόρ-νταν», είχε πει τότε ο Λιν Μέριτ, εκ των κορυφαίων στελεχών της εταιρεί-ας, κληθείς να «αιτιολογήσει» την επι-λογή του Τζέιμς ως κεντρικού προσώ-που της διαφημιστικής της καμπάνιας.

Τι του λείπει, τι του λείπει;..Κάπως έτσι λοιπόν, χωρίς να έχει α-κόμη -γιατί η πρώτη του ταινία, με τίτ-λο “More Than a Game”, αναμένεται προσεχώς στη μεγάλη οθόνη- την ι-κανότητα να παίξει σε φιλμ κινουμέ-νων σχεδίων, όπως ο Μάικλ Τζόρ-νταν, και να διαχειριστεί τη δύναμη ε-νός σταρ, χωρίς να έχει την πολιτική δύναμη και την ποιητική ικανότητα του Μοχάμεντ Αλι, με έδρα του το Κλίβε-

λαντ και όχι μία από τις μεγάλες αγορές της Αμερι-κής, ο ΛεΜπρόν Τζέιμς κατάφερε, με την απόδοσή του στο γήπεδο και τους συνεργάτες του εκτός των τεσσάρων γραμμών, να κάνει το όνομά του ένα από τα ισχυρότερα “brandnames” στην απαιτητική αμε-ρικανική αγορά.Αυτό όμως που δεν έχει καταφέρει ακόμη ο Λε-Μπρόν, παρά την επταετή θητεία του στο ΝΒΑ, είναι ίσως και το σημαντικότερο: να κατακτήσει έναν τίτλο πρωταθλήματος. Ο Μάικλ Τζόρνταν έχει έξι. Ο «Μά-τζικ» Τζόνσον πέντε και ο Κόμπε Μπράιαντ μετρά-ει ήδη τέσσερις... Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και το βάρος μεγάλο… Την περσινή σεζόν οι Καβα-λίερς έφτασαν κοντά στην... πηγή, αλλά νερό δεν ή-πιαν! Φέτος, παρουσιάζονται ισχυρότεροι από ποτέ. Εάν τα καταφέρουν, ο ΛεΜπρόν θα αποκτήσει αυτό που αρμόζει σε κάθε βασιλιά: ένα στέμμα… Εάν ό-χι, θα φορέσει το... καπελάκι του και θ’ αναχωρήσει για άλλες πολιτείες (βλ. Νέα Υόρκη), που τον περι-μένουν με την αγκαλιά ανοιχτή…

Page 52: Metropolis Weekend 67

52 ΕΠΙΣΤΗΜΗ/ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ 14 - 5 - 10

Ο Ρόμπερτ Χάμοντ, πρόεδρος των εργατικών συνδικάτων της ευρύτερης περιοχής της Νέας Ορλεάνης, μιλώντας για την καταστροφική δι-αρροή πετρελαίου από την πλατφόρμα της BP στον Κόλπο του Μεξικού και των συνεπειών της στην περιοχή του τόνισε: «Πρώτα είπαν πως ήταν χίλια βαρέλια την ημέ-ρα, μετά πέντε χιλιάδες, τώρα 200.000 και το πε-τρέλαιο πλησιάζει μέρα με την ημέρα… Και όταν φτάσει στους βαλτότοπους θα προξενήσει μεγαλύ-τερη καταστροφή από ό,τι προκάλεσε ο τυφώνας Κατρίνα… Ακούω ήδη για ανθρώπους με παράξε-να εκζέματα και υπάρχουν ολόκληρες εκτάσεις κο-ντά στην παραλία και αλλού, όπου μπορείς ήδη να μυρίσεις το πετρέλαιο. Ψάρια, ζώα και γλάροι πε-θαίνουν και αυτό δεν παίρνει αρκετή δημοσιότητα. Είναι ζήτημα υγείας των ανθρώπων και της ζωής τους. Και αν στη συνέχεια το πετρέλαιο φτάσει σε αυτούς τους βάλτους, πάνω από 100 χιλιάδες άν-θρωποι θα χάσουν αμέσως τις δουλειές τους, αυ-τό μετά την Κατρίνα, μετά την οικονομική ύφεση που ακόμα υπάρχει… είναι περισσότερα από αυτά που οι εργαζόμενοι αντέχουν να αντιμετωπίσουν».Στις 20 Απριλίου μια πελώρια φυσαλίδα με-θανίου προκάλεσε έκρηξη, η οποία κατέστρε-ψε και βύθισε την πλατφόρμα άντλησης πετρε-λαίου της BP, Deepwater Horizon, στον Κόλ-πο του Μεξικού. Το πετρέλαιο της πηγής άρ-χισε να αναβλύζει ορμητικά, κατευθείαν στη θάλασσα. Η έκρηξη σκότωσε 11 εργάτες που δούλευαν υποβρύχια, μετατρέποντας τη δοκι-μαστική «γεώτρηση» σε παραγωγική. Την ίδια ώρα, για ειρωνεία της τύχης, στελέχη της BP γιόρταζαν πάνω στην πλατφόρμα την επιτυχία του έργου της από πλευράς… ασφαλείας. Λέ-γεται πως η BP γνώριζε πως υπήρχαν τεχνι-κά προβλήματα με τη συγκεκριμένη γεώτρη-ση, αλλά δεν εκτίμησε σωστά τη σοβαρότητά τους. Τα αυτόματα συστήματα που υποτίθεται πως θα απέτρεπαν μια τέτοια έκρηξη, δεν λει-τούργησαν σωστά.

Η φρίκη της τεράστιας καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού και η έκτασή της είναι τε-ράστια. Ηδη χύνονται 800 χιλιάδες λίτρα πε-τρελαίου κάθε μέρα στη θάλασσα. Η πετρε-λαιοκηλίδα έχει φτάσει ήδη στις ακτές, όπου αναμένεται να καταστρέψει ολόκληρες επαγ-γελματικές κατηγορίες: ψαράδων, ιχθυοκαλ-λιεργητών και οστρακοκαλλιεργητών σε πρώ-τη φάση, και τις κοινότητες που συντηρού-σε η συγκεκριμένη δραστηριότητα. Η BP έ-χει υποσχεθεί να δώσει δουλειές και απο-ζημιώσεις σε όσους πλήξει η πετρελαιοκη-λίδα, αλλά δεν είναι καθόλου σαφή ακόμα τα ποσά και η διαδικασία που θα ακολου-θηθεί. Ηδη οι τρεις εταιρείες που εμπλέκο-νται με την πλατφόρμα, η BP, η Transocean και η Halliburton, ρίχνουν τις ευθύνες η μία στην άλλη.Η τελική έκταση της πετρελαιοκηλίδας δεν μπορεί να εκτιμηθεί ακόμα, καθώς τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές δεν έχει γί-νει εφικτό να κλείσει η διαρροή από την πε-τρελαιοπηγή. Στο πιθανότερο σενάριο, η συ-νολική διαρροή θα φτάσει τα 14 εκατομμύρια λίτρα. Αν πάρει τις 90 ημέρες που η BP έχει

ορίσει ως άνω όριο για το φράξιμο της εκρο-ής, η συνολική ποσότητα πετρελαίου ίσως να ξεπεράσει και το διπλάσιο σχεδόν της ποσό-τητας πετρελαίου που είχε χυθεί στην Αλά-σκα από την προσάραξη του πετρελαιοφόρου Exxon Valdez, τη μεγαλύτερη οικολογική κα-ταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ. Κάποιοι ε-πιστήμονες στη Φλόριντα λένε πως ήδη έχει φτάσει στο μέγεθος αυτό. Στο χειρότερο εν-δεχόμενο, θα είναι η τρίτη μεγαλύτερη διαρ-ροή πετρελαίου σε όγκο στην ιστορία, πίσω από το μισό δισ. τόνων πετρελαίου σε παρό-μοιο ατύχημα σε εξέδρα άντλησης πετρελαί-ου Ιξτόκ στο Μεξικό το 1979 και τους 4 δι-σεκατομμύρια τόνους πετρελαίου που έχυ-σε στον Περσικό ο Σαντάμ Χουσεΐν το 1991 στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, «ανοίγοντας τις κάνουλες» στις πετρελαιοπηγές του Κουβέ-ιτ, βυθίζοντας πετρελαιοφόρα και καταστρέ-φοντας δεξαμενές πετρελαίου.

Η κρίση είναι σε εξέλιξη και αναμένεται να προ-καλέσει μεγάλα προβλήματα στην BP, η οποία θα βρεθεί στα δικαστήρια για πολλά χρόνια και τα πρόστιμα που θα της επιβληθούν φαίνεται πως θα κάνουν τα 350 εκατομμύρια δολάρια που έχει ήδη δαπανήσει για τον καθαρισμό της πετρελαιοκηλίδας να μοιάζουν ασήμαντα. Δύο είναι ίσως τα σημαντικά πράγματα που μέ-νει να κρατήσουμε εμείς, μακριά από τον τόπο της καταστροφής, αλλά εξοικειωμένοι με περι-βαλλοντικές καταστροφές και πράσινες υποσχέ-σεις: προφανώς το πράσινο μάρκετινγκ δεν εί-ναι το ίδιο με την πράσινη πρακτική. Η BP εί-χε λανσαριστεί στο πλαίσιο μιας νέας «πράσι-νης» εικόνας της (που είναι ορατή στο λογότυ-πό της) ως η φιλοπεριβαλλοντική εταιρεία ενέρ-γειας που πήγαινε “Beyond Petroleum”, «πέ-ρα από το πετρέλαιο» (παίζοντας με τα αρχι-κά της British Petroleum). Ομως το περιβαλ-

λοντικό μητρώο της BP κάθε άλλο παρά «πρά-σινο» είναι, και η καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού δεν είναι παρά η ηχηρότερη υπενθύ-μιση της πραγματικότητας: κάθε εταιρεία πετρε-λαιοειδών είναι περιβαλλοντικά βρώμικη. Ακό-μα και μια ιδεατή εταιρεία πετρελαιοειδών, αν ήθελε να παραμείνει στην αγορά, δεν θα μπο-ρούσε να κάνει αλλιώς διότι αυτά είναι τα πλαί-σια της βιομηχανίας.Δεν υπάρχει 100% ασφαλής άντληση πετρε-λαίου από τη θάλασσα. Και δεν υπάρχει ικανο-ποιητικός καθαρισμός διαρροών πετρελαίου. Ο καθαρισμός πετρελαιοκηλίδας που συλλέγει ή διαλύει το 10% του διαχυθέντος πετρελαίου μπορεί να θεωρείται επιτυχημένος. Αν πάρει κανείς την απόφαση πως η παραγωγή πετρε-λαίου είναι η βασική προτεραιότητα, τότε παίρ-νει το ρίσκο της περιβαλλοντικής καταστροφής. Οπως σημειώνει ο Charles Wohlforth, που εί-χε καλύψει δημοσιογραφικά τη διαρροή πετρε-λαίου από το Exxon Valdez στην Αλάσκα, αν θεωρούμε μια περιοχή κρίσιμη περιβαλλοντι-κά, θα πρέπει να πάρουμε την απόφαση να μην αντλούμε πετρέλαιο μέσα σε αυτήν. Με αφορ-μή την πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης Ο-μπάμα να «ανοίξει» τις παρθένες αρκτικές πε-ριοχές της Αλάσκα στις εταιρείες πετρελαίου, ο Wohlforth υπενθυμίζει ότι η Shell αρχίζει δι-ερευνητικές γεωτρήσεις στην Αρκτική σε δύο μήνες, και ο μόνος τρόπος να αποτραπεί σίγου-ρα η μόλυνση είναι η απαγόρευσή τους. Πρό-κειται για δίλημμα που συνήθως μπαίνει μόνο ρητορικά. Ποιος έχει συνυπολογίσει και ποιος θα συνυπολόγιζε σήμερα, με την κρίση προ των πυλών, πχ. την αυξημένη πιθανότητα ση-μαντικού ατυχήματος με πετρελαιοφόρα στο Αι-γαίο εξαιτίας της μελλοντικής λειτουργίας του α-γωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη; Αλλά σε τέτοιες επιλογές είναι που φαίνεται η πραγματική προτεραιότητα των περιβαλλοντι-κών θεμάτων για όλους μας…

Page 53: Metropolis Weekend 67

53ΕΠΙΣΤΗΜΗ/ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ14 - 5 - 10

15 Μαΐου 1953: δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Science, το άρθρο για το πείραμα των Urey και Miller, το ο-ποίο έδειξε για πρώτη φορά ότι κάτω από συνθήκες που μοιά-ζουν με εκείνες της αρχαϊκής Γης, παράγονται αμινοξέα (α-πό τα βασικά στοιχειώδη μόρια της ζωής) αυθόρμητα, από ανόργανα και απλά οργανικά μόρια, συγκεκριμένα, από νε-ρό, διοξείδιο του άνθρακα, αμμωνία, μεθάνιο και υδρογόνο. Τα «συστατικά» αυτά τοποθετήθηκαν μέσα σε ένα δοχείο ό-που τα διαπερνούσαν συχνές ηλεκτρικές εκκενώσεις και θερ-μαίνονταν. Υστερα από μια εβδομάδα σε τέτοιες συνθήκες οι Urey και Miller διαπίστωσαν την παρουσία αμινοξέων μέσα στο δοχείο.Αν και οι συνθήκες της αρχαϊκής Γης που υπέθεσαν οι Miller και Urey ότι ήταν εκείνες που νόμιζαν πως ίσχυαν τότε οι επι-στήμονες τη δεκαετία του 1950, δεν θεωρούνται σήμερα ακρι-βείς, μεταγενέστερα, ανάλογα πειράματα έδειξαν πως η βασι-κή διαπίστωση του πειράματος προκύπτει και σε μια σειρά συ-ναφών συνθηκών -μάλιστα σε παρόμοια πειράματα έχουν πα-ραχθεί και νουκλεοτίδια, θεμελιώδεις κρίκοι της αλυσίδας του DNA. Το πείραμα των Urey και Miller ήταν το πρώτο που έ-δειξε ένα μηχανισμό μέσω του οποίου θα μπορούσε να έχει συμβεί η «αβιογένεση» (η αρχέγονη δημιουργία ζωής από μη-βιολογικά συστατικά) στα πρώτα της στάδια.

Πρόσφατη μελέτη του τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Carnegie - Mellon των ΗΠΑ, σχετικά με την αποτύ-πωση της κοινής γνώμης στα διαδικτυακά κοινωνικά μέσα, και συγκεκριμένα στην υ-πηρεσία μικρών μηνυμάτων / «μικρομπλό-γκινγκ» Twitter, έδειξε πως το Twitter μπο-ρεί να χρησιμοποιηθεί για τη σφυγμομέτρη-ση της κοινής γνώμης με ικανοποιητικό πο-σοστό ακριβείας.Αυτό που οι επιστήμονες ισχυρίζονται πως δια-πίστωσαν είναι μια συσχέτιση των θετικών/αρ-νητικών συναισθημάτων για πολιτική και οικο-νομία όπως κατατέθηκαν στο Twitter μέσα σε έ-να χρονικό διάστημα, με τα αποτελέσματα δημο-σκοπήσεων για τα ίδια θέματα την ίδια περίοδο. Δυνητικά, μέσω της ανάλυσης των μηνυμάτων, μπορεί κανείς να προβλέψει δημοσκοπικές απα-ντήσεις «δωρεάν», με αρκετά καλό ποσοστό ακρί-βειας. Ετσι το Twitter μπορεί, λέει ο Noah Smith, καθηγητής γλωσσικών τεχνολογιών και μάθη-σης μηχανών στο Carnegie - Mellon, να χρησι-μεύσει μελλοντικά, όταν έχουμε αποκτήσει καλύ-τερες ικανότητας μηχανικής επεξεργασίας της φυ-σικής γλώσσας, σαν ένα είδος κοινωνικού «θερ-μομέτρου», το οποίο θα δίνει μια γρήγορη εκτίμη-ση της αντίδρασης της κοινωνίας. Προφανώς α-γνοείται εδώ, πως η γενίκευση αυτής της πρακτι-κής θα φέρει ορδές ταγμένων ή πληρωμένων στο Twitter προκειμένου να «επηρεάσουν» τα «δημο-σκοπικά ευρήματα»…

Page 54: Metropolis Weekend 67

54 ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟ-polis 14 - 5 - 10

ίγο ανορθόδοξο το ήμισυ της Περιβαλλοντό-polis, σήμερα. Α-νορθόδοξο, καθώς παρουσιάζει μία σύνδεση μεταξύ των πολι-τικών πεποιθήσεων των πολιτών των ΗΠΑ και των περιβαλλο-ντικών τους ευαισθησιών. Για την ακρίβεια, έγιναν 2 έρευνες.

Η πρώτη και παλαιότερη εξήγαγε το αυτονόητο συμπέρασμα: αν ο γείτο-νάς σου μειώσει τις ενεργειακές καταναλώσεις και το μάθεις, το πιθανότε-ρο είναι να τον μιμηθείς και εσύ. Ενα το κρατούμενο -και όλοι ευτυχισμέ-νοι. Παραδοσιακός μιμητισμός, σε πατέντες οι οποίες εξυπηρετούν και έ-ναν καλό σκοπό. Η έρευνα έγινε σε 1.000.000 νοικοκυριά το 2007 και α-πέδειξε ότι τελικά υπήρξε μία μείωση 2,5%, κατά μέσο όρο, στην κατανά-λωση ενέργειας. Και πάνω που όλοι πίστεψαν στη δύναμη της «μίμησης», έρχεται μία και-νούργια έρευνα, μικρότερης κλίμακας αλλά σημαίνουσας σημασίας. Η έρευ-να έγινε από τους Dora Costa και Matthew Kahn (πολύ καλά παιδιά και οι δυο τους) του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Λος Αντζελες. Η ομάδα είχε την ιδέα να δει πώς συμπεριφέρονται στην παραπάνω έρευνα οι πολί-τες, αλλά συμφωνα με την πολιτική τους κατεύθυνση. Το δείγμα τους ήταν 80.000 νοικοκυριά. Ανακάλυψαν, λοιπόν, ότι όσοι ήταν δηλωμένοι Δημο-κρατικοί, είχαν την τάση που απέδειξε η παλαιότερη έρευνα. Οι Ρεπουμπλι-κάνοι όμως; Οχι απλώς δεν ακολούθουσαν τις περιβαλλοντικές ανησυχίες του γείτονα, αλλά ως αντίδραση ξόδευαν περισσότερη ενέργεια. Αποκαλύ-πτεται επίσης ότι τα αίτια της πράξης τους δεν ήταν η περιβαλλοντική αναλ-

γησία, αλλά η τάση προς διαφοροποίηση -τόσο πολιτική όσο και κοινωνική. Κάτι τέτοιο προσυπογράφει και ο Wesley Schultz, υπεύθυνος της παλαιό-τερης έρευνας. Μάλιστα, με περισσό πάθος δηλώνει πως θα βρει με ποιον τρόπο θα κάνει τους Ρεπουμπλικάνους να ευαισθητοποιηθούν γύρω από το θέμα, ως προΐόν της τάσης του μιμητισμού. Γιατί και οι Ρεπουμπλικάνοι άνθρωποι είναι, α-πλώς λίγο πιο αντιδραστικοί...

χει περάσει προ πολλού η Καθαρά Δευτέρα για φέτος. Η παρα-δοσιακή ιαχή «αμόλα καλούμπα», όμως, μπορεί και χρησιμο-ποιείται στη Σουηδία, αρκεί αυτός που πετάει τον αετό να εί-ναι... αυτοδύτης. Η σουηδική εταιρεία Minesto, θυγατρική της

Saab, έχει εφεύρει ένα πρωτότυπο σύστημα παραγωγής ενέργειας, που βασίζεται σε υποβρύχιους... χαρταετούς. Σε πλήρη εφαρμογή, η εται-ρεία πιστεύει ότι μπορεί να παράγει 500 kW ενέργειας από κάθε τέτοιο σύστημα. Πιο συγκεκριμένα, ο ιδιότυπος αυτός «χαρταετός» έχει κυκλι-κή μορφή και συνολική διάμετρο περίπου 13 μέτρα. Είναι αγκιστρω-μένος από το βυθό με «σπάγκο» μήκους 100 μέτρων και ζυγίζει περί-που 7 τόνους. Στο πίσω μέρος του υπάρχει μία τουρμπίνα διαμέτρου 1 μέτρου. Η ενέργεια παράγεται όταν η συσκευή, παρασυρόμενη από τα

θαλάσσια ρεύματα, κάνει «8άρια» -χωρίς καν να έχει πιει ένα ποτηρά-κι... Αυτό επιτυγχάνεται, καθώς η τουρμπίνα προκαλεί το ωκεάνιο ρεύ-μα να περάσει 10 φορές πιο γρήγορα από ό,τι αυτό φυσικά ταξιδεύει μέσα στον ωκεανό. Το σύστημα είναι τροφοδοτημένο με αισθητήρα και σύστημα πλοήγη-σης, ώστε να μπορεί να εκμεταλλεύεται πλήρως την ενέργεια του ωκεα-νού. Επίσης, υπάρχει και η δυνατότητα να ελέγχεται το βάθος, η τύρβη και τα μεγάλα αντικείμενα που θα μπορούσαν να χτυπήσουν το «χαρτα-ετό». Για περιβαλλοντικούς λόγους, αλλά και για θέματα ασφαλείας, η κατασκευάστρια εταιρεία δηλώνει πως θα πρέπει να βρίσκεται τουλάχι-στον 65 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.Τα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας είναι ότι είναι σαφώς ελαφρύτε-ρη, φορητή και πολύ πιο εύκολη να εγκατασταθεί, από ήδη υπάρχου-σες που εκμεταλλεύονται το ίδιο είδος ενέργειας. Επιπλέον, μπορεί να εκμεταλλευτεί μικρότερες ταχύτητες ρεύματος, που συνήθως βρίσκο-νται σε μικρότερα βάθη. Ετσι μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερο ποσοστό της παλιρροϊκής ενέργειας που θα δαμάζεται στο μέλλον. Περισσότε-ρα στο www.minesto.com, που περιέχει και ένα βίντεο με το σύστη-μα εν δράσει.

Page 55: Metropolis Weekend 67

55ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΡΜΑ14 - 5 - 10

αρακολουθήσαμε στις ειδήσεις το εξής καταπληκτικό: στο πλαίσιο της υλοποίησης των προεκλογικών εξαγγελιών για α-πελευθέρωση του παραλιακού μετώπου και ελεύθερη πρόσβα-ση των πολιτών, ο Γ. Παπανδρέου (ντυμένος casual) σε μία

συμβολική κίνηση, παρακολούθησε το γκρέμισμα του πρώην νυχτε-ρινού κέντρου «Φαντασία» στον Αγιο Κοσμά. «Η περιοχή αποδίδεται στον πολίτη, στους νέους και τις οικογένειες», δήλωσε κατόπιν ο πρω-θυπουργός (με φόντο την μπουλντόζα), ενώ η υπουργός Περιβάλλο-ντος, Τίνα Μπιρμπίλη (ντυμένη ακόμα πιο casual), τόνισε ότι αφενός η Αθήνα ανοίγεται στο παραλιακό της μέτωπο, και αφετέρου οι παρα-λίες είναι προσβάσιμες στους πολίτες. Μια χαρά ως εδώ, αφού -ως γνωστόν- το γκρέμισμα των αυθαιρέτων στο παραλιακό μέτωπο έχει εξαγγελθεί πολλές φορές, από διαφορετικές κυβερνήσεις, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει υλοποιηθεί. Με λίγα λόγια, οι «διασυνδέσεις» των επιχειρηματιών της νύχτας με τους πολιτικούς ή-ταν τόσο ισχυρές, ώστε ευκολότερα θα γκρεμιζόταν η Ακρόπολη ως αυ-θαίρετο παρά τα μπουζουκομάγαζα της παραλιακής. Το γεγονός όμως ό-τι όλο αυτό το κοσμοϊστορικό happening έπρεπε να γίνει παρουσία του πρωθυπουργού της χώρας και των τηλεοπτικών συνεργείων μού έκανε μεγάλη εντύπωση. «Συγγνώμη ρε παιδιά, η ‘Φαντασία’ ακόμη βρισκό-ταν στη θέση της;», ρώτησα, όταν πήγα στο γραφείο. «Οχι ακριβώς, μό-νο το ‘κουφάρι’ της», προσπάθησε να μου ξεδιαλύνει την απορία η φίλ-τατη Γεωργία. «Γιατί;». «Α, αυτό δεν το γνωρίζω, αλλά ξέρεις πώς είναι τα πράγματα στην Ελλάδα…». Ναι, ξέρω, όπως ξέρουν και όλοι οι υπό-λοιποι Ελληνες... Το εν λόγω κτίσμα, στο οποίο είχαν διασκεδάσει γενιές και γενιές συ-μπατριωτών μας, είχε μισογκρεμιστεί, μισοκαεί, μισοκλείσει και μισοα-νοίξει μερικές χιλιάδες φορές. Μόνο το Παλαμίδι στο Ναύπλιο άντεξε

περισσότερο από τη «Φαντασία» στη νεότερη ελληνική ιστορία. Ούτε το Αρκάδι δεν τα κατάφερε, ενώ ακόμα και οι Σουλιώτισσες, όταν είδαν τα δύσκολα, «την έκαναν» ηρωικά. «Βρε, δεν λες καλύτερα για τη Βαστίλλη; Είδες λοιπόν; Ποτέ μην υποτιμάς τη δύναμη της Ελληνίδας τραγουδιά-ρας!», παρατήρησε ο Δημήτρης, όταν του είπα τα συνταρακτικά νέα στο τηλέφωνο. «Μη λες ‘τραγουδιάρα’», σκέφτηκα, και θυμήθηκα τι έκαναν στην καημένη την Αντζελα, που την έκλεισαν φυλακή, επειδή βοήθησε οικονομικά έναν γκόμενο. Κουφάρι, ξεκουφάρι, λοιπόν, το μπουζουξίδικο έστεκε μέχρι προ ημε-ρών στη θέση του, σε πείσμα οργανώσεων και συλλόγων εξαγριωμένων κατοίκων της περιοχής που το έβλεπαν να «χάσκει» ακλόνητο. Κυβερνή-σεις ανέβαιναν και έπεφταν, αλλά το σινιέ κουτούκι έμενε. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως τελικά η απόφαση του Γιωργάκη να παραστεί στο τελειωτικό «χτύπημα» του διαβολικού κτίσματος να ήταν ό-ντως πάρα πολύ συμβολική: ο δρόμος του μέλλοντος και η σωτηρία της πατρίδας περνάνε πάνω από τα απομεινάρια του καμαρινιού μιας τρα-γουδιάρας, πάνω από το -μέχρι χθες- κατεστημένο που, μεταξύ άλλων μεγάλων δυστυχιών που μας προκάλεσε, έκοβε και την ελεύθερη πρό-σβαση του απλού λαού στην παραλία. Βέβαια, λίγο πιο κάτω υπάρχουν μερικές δεκάδες ακόμα παράνομα κλαμπ και «ναοί» της νύχτας, που, πα-ρά το γεγονός ότι είχαν μπει και στο παρελθόν στο στόχαστρο της πολε-οδομίας, όχι μόνο δεν κατεδαφίστηκαν ποτέ, αλλά απεναντίας επεκτάθη-καν, «αυγάτεψαν» και πλήθυναν σαν τους Κινέζους της Αθήνας. «Λοιπόν, ξέρεις τι θα ’πρεπε να κάνει ο Γιωργάκης;», με ρώτησε η Γε-ωργία. «Τι;». «Σε μία αποθέωση συμβολισμού, θα ’πρεπε ν’ ανέβει ο ί-διος στο τιμόνι της μπουλντόζας και πρώτος να ρίξει την πρώτη φτυα-ριά!». «Ε, λοιπόν, έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτή θα ήταν η φωτογραφία του μήνα. Ποιο ΔΝΤ, Μέρκελ και αηδίες;», απάντησα έχοντας στο μυαλό μου την εικόνα που θα έκανε το γύρο του κόσμου. Μήπως να το ειση-γηθώ για την επόμενη κατεδάφιση;

Page 56: Metropolis Weekend 67

56 ΔΙΑΤΡΟΦΗ 14 - 5 - 10

ατά μέσο όρο, κάθε άνθρω-πος κερδίζει 4-8 κιλά κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και των χειμερινών διακοπών. Ας

μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως το σώμα μας δουλεύει σκληρά, για να αντεπε-ξέλθει στις απαιτήσεις και τις δυσκο-λίες της καθημερινότητας, και πως το φαγητό είναι συχνά η μόνη μας «διέ-ξοδος». Το καλοκαίρι, όμως, έφτασε, και είναι καιρός να εκμεταλλευτείς τον αττικό ήλιο και τις υψηλές θερμοκρα-σίες, για να επιστρέψεις στην αρχική σου προσωπική δέσμευση και να φα-νταστείς τον εαυτό σου στο μαγιό που ονειρεύεσαι. Ηρθε η ώρα να χάσεις, επιτέλους, αυτά τα περιττά κιλά! Πα-ρακάτω θα βρεις 10 χρήσιμες οδηγί-ες, για να κερδίσεις τη μάχη με τη ζυ-γαριά και να βγεις στην παραλία με α-νανεωμένο look!1) Ξεκίνησε το ζύγισμα. Ζυγίσου 1

φορά την εβδομάδα, την ίδια ώ-ρα και την ίδια ημέρα. Φρόντισε να αποφύγεις το καθημερινό ζύγι-σμα, καθώς το βάρος μας ενδέχε-ται να παρουσιάζει διακυμάνσεις ανάλογα με τις κατακρατήσεις ύ-δατος κατά τη διάρκεια της ημέ-ρας, τα επίπεδα άσκησης, τις ορ-μονικές μεταβολές και το επίπεδο στρες. Βεβαιώσου πως καταγρά-φεις την πρόοδό σου, ωστόσο μην επιτρέπεις στη ζυγαριά να επηρεά-ζει το στόχο σου.

2) Οργάνωσε τις ώρες των γευμάτων σου και μείνε σε αυτές. Χρησιμο-ποίησε το παράδειγμά μου ή δημι-ούργησε το πρότυπο που ταιριάζει στο πρόγραμμά σου:8:00 Πρωινό11.00 Σνακ14.00 Μεσημεριανό17.00 Απογευματινό20.00 Βραδινό

3) Μην αφήσεις να περάσουν πε-ρισσότερες από 3-4 ώρες μετα-ξύ των γευμάτων. Μην παραβλέ-ψεις ή μην καταναλώσεις τίποτα επιπλέον, εκτός των προγραμμα-τισμένων γευμάτων και σνακ. Ε-άν αυτό συμβεί, μην απογοητευ-τείς. Βεβαιώσου ότι την επόμενη φορά θα επιμείνεις περισσότε-ρο στο στόχο σου, και προπαντός μην αποφύγεις το επόμενο γεύμα σε μία τέτοια περίπτωση.

4) Ψυγείο γεμάτο γλυκά και λιπα-ρά… τέλος. Αφιέρωσε κάποιες ώρες και πήγαινε στο σούπερ-μάρκετ. Φτιάξε μία λίστα όσων χρειάζεσαι. Περιορίσου σε light και ολικής άλεσης τρόφιμα. Διά-λεξε φρούτα και λαχανικά επο-χής και γέμισε το ψυγείο σου. Περιορίσου σε γλυκές απολαύ-σεις... χαμηλού θερμιδικού πε-ριεχομένου!

5) Φρόντισε να συμπεριλάβεις στο διατροφικό σου πλάνο προγραμ-ματισμένες εξόδους ή άλλες υπο-χρεώσεις που ενδέχεται να επηρε-άσουν την εφαρμογή του σχεδίου σου. Μην δικαιολογείς τον εαυτό σου, έχοντας στο μυαλό σου ότι δεν μπορούσες να κάνεις διαφο-ρετικά. Πάντα υπάρχουν λύσεις. Για παράδειγμα, εάν είσαι έξω με την παρέα σου, φρόντισε να δια-λέξεις μια δροσερή σαλάτα ή ψητό με σαλάτα και να ευχαριστηθείς.

6) Απόφυγε να δοκιμάζεις, όταν μα-γειρεύεις. Θα αυξήσεις τη θερμι-δική σου κατανάλωση, χωρίς να το καταλάβεις. Αν πάλι είναι ανα-γκαίο, επίλεξε μικρότερα σκεύη και κατανάλωσε όσο το δυνατόν μικρότερες ποσότητες.

7) Θυμήσου ότι κάθε γεύμα πρέπει να περιλαμβάνει σαλάτα. Τα λα-χανικά είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και βιταμίνες, έχουν λίγες θερμίδες και μπορούν να κατευ-νάσουν την πείνα σου.

8) Ξεκίνησε ένα είδος άσκησης που σου αρέσει. Η διατροφή από μό-νη της δεν μπορεί να κάνει θαύ-ματα. Το γυμναστήριο ή το κο-λυμβητήριο της γειτονιάς σου εί-ναι μία καλή λύση. Αν πάλι σου φαίνεται δύσκολο, προσπάθησε να ξεκινήσεις συστηματικά περ-πάτημα. Μία συχνότητα 3-5 φο-ρές την εβδομάδα, διάρκειας 45-60 λεπτών θα σε βοηθήσει να αλ-

λάξεις ριζικά το σώμα σου.9) Μείωσε την κατανάλωση αλκοόλ.

Το αλκοόλ σού προσφέρει πολλές «κενές» θερμίδες και μεταβολίζε-ται όμοια με το λίπος. Φρόντισε η εβδομαδιαία κατανάλωση αλκοόλ να μην ξεπερνάει τα τρία ποτά!

10)Ακου τη δίψα σου. Συχνά παρα-βλέπουμε το αίσθημα της δίψας μας ή ξεδιψάμε πίνοντας καφέ, τσάι ή αναψυκτικά. Η αλήθεια εί-ναι ότι τέτοιου είδους ροφήμα-τα προκαλούν περισσότερο αφυ-δάτωση παρά ενυδάτωση. Ξεκί-να, λοιπόν, σταδιακά. Προσπά-θησε να αυξήσεις την κατανάλω-ση νερού κατά 2-3 ποτήρια από ό,τι συνήθως, φτάνοντας σε μία μέση κατανάλωση 6-7 ποτηριών νερού την ημέρα.

Page 57: Metropolis Weekend 67

57ΓΥΝΑΙΚΑ + ΠΟΛΗ14 - 5 - 10

υπνάω στις δέκα. Τεντώνομαι με την ησυχία μου, ξύνο-ντας το γάτο. Ανεβαίνει πάνω μου, κατεβαίνει, διαμαρτύ-ρεται, πηδάει και προσγειώνεται στο στομάχι μου. Ο γάτος του σπιτιού είναι ο πρώτος παθών του κοινωνικού project

με τίτλο «ανεργία». Επειτα από δεκατέσσερα χρόνια ανενόχλητου πρωινού ύπνου, ξαφνικά δεν είναι πια μόνος. Το πρώτο δεκαήμε-ρο με ακολουθούσε στο σπίτι με αναστατωμένο ύφος και μάτι μι-σόκλειστο. Κατόπιν αποφάσισε να με αντιμετωπίσει σαν ένα ακόμα έπιπλο. Με διώχνει από το κρεβάτι και κοιμάται.

Σήμερα το πρόγραμμα προβλέπει τηλέφωνο στη Citibank. Είναι ένα... σπορ, στο οποίο επιδίδομαι εδώ και δύο μέρες. Πληκτρολο-γώ το νούμερο επικοινωνίας στο πίσω μέρος της κάρτας μου και περιμένω. Ακολούθως πληκτρολογώ το νούμερο της πιστωτικής (με δίεση στο τέλος) και ξαναπεριμένω. Δύο τινά συμβαίνουν: ή το σύστημα δεν αναγνωρίζει την κάρτα μου, ή μου ζητάει να πλη-κτρολογήσω τον αριθμό της αστυνομικής ταυτότητας. Το σύστημα δεν τον αναγνωρίζει. Επιλογή απευθείας επικοινωνίας με συνεργά-τη δεν υπάρχει. Εκνευρισμένη αναζητώ τηλέφωνα υποκαταστημά-των. Με χαρά σας ενημερώνω ότι δεν υπάρχουν. Μόνο διευθύν-σεις. Βγάζω καπνούς από τη μύτη!

Ευτυχώς με σώζει το pilates. Μία από τις χαρές της ανεργίας εί-ναι ότι μπορείς να κάνεις γυμναστική. Κι όταν λέω γυμναστική εν-νοώ το original αγαθό και όχι τη βιομηχανική εκδοχή -εκεί που σε πετάνε σε ένα διάδρομο και τρέχεις σαν χάμστερ με μια οθόνη τη-λεόρασης καρφωμένη από πάνω. Οχι, δεν είμαι gym freak. Το α-ντίθετο θα ’λεγα. Ομως, σε μερικά πράγματα, το «κομμένο και ραμ-μένο» στα μέτρα σου, κάνει τη διαφορά. Κοιλίτσα μαζεμένη και σβέρκο που δεν πονάει. Ασε που είναι το τέλειο ηρεμιστικό.

Επιστρέφω στην τράπεζα, διά ζώσης αυτήν τη φορά. Οι ενδορφί-νες έχουν κάνει τη δουλειά τους και η διάθεσή μου να αρπάξω τον πρώτο υπάλληλο από το λαιμό, έχει αντικατασταθεί από μια γλυ-κιά κούραση και ψυχική ανωτερότητα. Η πολύ συμπαθητική αρμό-δια δεν μπορεί να με εξυπηρετήσει -για να απαντήσει στα ερωτή-ματά μου πρέπει να πάει ο άντρας μου, ως κάτοχος της κύριας κάρ-τας. Με ευχαριστεί, ωστόσο, που μπήκα στον κόπο να παραπονε-θώ. Μήπως, όταν πληρώνω εβδομήντα ευρώ το χρόνο συνδρομή, κάποιος οφείλει να μου απαντά στο τηλέφωνο;

Το βραβείο των πιο ευγενικών και αξιαγάπητων καταστηματαρ-χών στους Αμπελόκηπους το απονέμω στο φούρνο με τα πεϊνιρλί στην Πανόρμου, μια... ανάσα από τα φανάρια της Αλεξάνδρας. Ενα πράγμα φτιάχνουν, μία ζύμη, και μ’ αυτήν κάνουν υπέροχα πεϊνιρ-λί, τυρόπιτες, πίτες για σουβλάκια, ψωμί και τραγανά λαγανάκια με

σουσάμι. Κι αν θες να μεγαλουργήσεις, σου δίνουν και σκέτη ζύμη για το σπίτι. Παίρνω πίτες για σουβλάκι -καμία σχέση με τις χάρτι-νες του super market. Θα τις ψήσω στην τοστιέρα με λάδι, ρίγανη, ντομάτα και φέτα και με αφρώδες Amalia Brut (Κτήμα Τσέλεπου) από μοσχοφίλερο Μαντινείας, θα γιορτάσω στο μπαλκόνι την επί-σημη άφιξη του καλοκαιριού.

Κυριακή και καλοκαίρι με Κάπα κεφαλαίο. Που συμπίπτουν με το πρώτο μπάνιο. Στο Θυμάρι, λίγο πριν από το Σούνιο, η θάλασσα είναι κρυστάλλινα διαυγής και αξιοπρεπώς βαθιά για να κολυμπήσει ενήλικας. Και, δόξα το Θεό, χωρίς ομπρέλες και σεζ λονγκ σε παράταξη σαν υπαίθριο νοσοκομείο. Μπάνιο κατα-μεσήμερο, με εφημερίδες και βιβλία στην άμμο και μυρωδιά α-πό αντηλιακό. Οταν η υπόλοιπη φύση ησυχάζει και οι μαμάδες έχουν μαζέψει τα παιδιά στο σπίτι. Βρέχω τα μαλλιά μου με α-πόλαυση και νιώθω αυτήν την υπέροχη κρυάδα, μετά το πύρω-μα στον ήλιο. «Το πρώτο μπάνιο είναι πολύ κουραστικό. Μην το παρακάνεις», μου λέει ο καλός μου. Καμία κούραση. Αλλος ένας πόντος υπέρ της ανεργίας.

Στην ψαραγορά, στο Λαύριο, η Αγκυρα δεν έχει θέα. Καφέ-ουζερί, με τραπεζάκια απέναντι από τους πάγκους των ψαράδικων. Την Κυ-ριακή κλείνει στις έξι -όπως και τα ψαράδικα- αφού ταΐσει και πο-τίσει λαό. Ψιλό ψάρι, φάβα, γαλέος, καλαμάρι, αγγουροντομάτα και ποικιλία. Θα βρείτε και ούζο Σαμαρά κόκκινο από τη Μυτιλήνη, δι-πλής απόσταξης για όσους ξέρουν. Φάγαμε, ήπιαμε, πληρώσαμε εί-κοσι έξι ευρώ, ταΐσαμε και την έγκυο γάτα, ψωνίσαμε και λούτσους από το ψαράδικο απέναντι -που μας τους καθάρισαν όσο εμείς χα-ζολογάγαμε και μας τους παρέδωσαν στο τραπέζι.

Στο σπίτι κάνω σχέδια. Φέτος το θέλω να μάθω να φτιάχνω κο-κτέιλ. Η ανοχή μου προς άσχετους barmen που σερβίρουν σιρόπια αντί για μαργαρίτες, εξαντλήθηκε. Τα βιβλιαράκια για μαθητευόμε-νους μιξολόγους στα βιβλιοπωλεία δεν με πείθουν. Η έρευνα όμως αποδίδει. www.cocktaildb.com είναι η διεύθυνση του πιο έγκυρου και αναλυτικού cocktail database στο internet.

Δυστυχώς δεν αποδίδουν όλες οι έρευνες. Δεν έχετε παρά να α-ναζητήσετε την καλύτερη εγχώρια τηλεοπτική παραγωγή των τελευ-ταίων χρόνων, την Αμυνα ζώνης, βασισμένη στο βιβλίο του Μάρ-καρη με πρωταγωνιστή το Μηνά Χατζησάββα. Η παραγωγή ήταν της ΕΡΤ και επειδή αποδείχθηκε πολύ ανώτερη των προσδοκιών της, την έθαψε! Κάποιος μου είπε ότι μπορείς να τη δεις στον υπο-λογιστή σου. Στα www.ert.gr και www.ertonline.gr δεν τη βρήκα. Ούτε στα εργαλεία αναζήτησης της κρατικής. Αν κάποιος τη βρει, ας με ενημερώσει.

Page 58: Metropolis Weekend 67

58 ΜΙΚΤΗ ΖΩΝΗ 14 - 5 - 10

Αν εργάζεσαι στον τομέα των πωλήσεων, η εβδομάδα κρί-νεται ιδανική για επίτευξη στόχων και σύναψη συμβο-λαίων οικονομικού χαρα-κτήρα. Παράλληλα, η Αφρο-δίτη στους Διδύμους οξύνει τις αντιστάσεις σου και σε ο-δηγεί να υψώσεις... λευκή σημαία, προς κάποιο άτομο του παρελθόντος που σε έ-χει πληγώσει. Εξάλλου, γνω-ρίζεις καλύτερα από όλους πως η ισορροπία έρχεται μέ-σα από τη συγχώρεση.

Νέα Σελήνη στον Ταύρο (α-πό 13/05), Αρης στο Λέο-ντα, Κρόνος και Πλούτωνας στο γήινο οίκο σου, όλα συ-νηγορούν σε ένα και μονα-δικό συμπέρασμα: Σκορπιέ, ήρθε η στιγμή να επικεντρώ-σεις όλη την ενέργειά σου στην εργασία. Δημιουργικό-τητα και έμπνευση «χτυπούν κόκκινο» την ερχόμενη ε-βδομάδα και όλοι κρέμονται από τα χείλη σου. Σε ό,τι α-φορά στα ερωτικά, ο Δίας σου κλείνει πονηρά... το μα-τάκι στις 17/05.

Με την πλανητική συνδρομή του Πλούτωνα στο peak του αστερισμού σου, και έντο-νες διεργασίες στον 6ο και 12ο οίκο σου, αναλογίσου ότι πολλές φορές η ψυχραι-μία και η ιώβεια υπομονή α-ποτελούν το καλύτερο αντί-δοτο στον καθημερινό φόρ-το. Πάντως, με την πολυανα-μενόμενη επιστροφή του Ερ-μή σε ορθόδρομη πορεία, οι εξελίξεις επιτέλους μπαίνουν σε σταθερή τροχιά.

Η ευνοϊκότερη Νέα Σελή-νη του έτους πραγματοποιεί-ται με δόξα και τιμή στο ζώ-διό σου (από 13/05). Τύ-χη, θετική διάθεση και συ-ναισθηματική ευεξία σε ακο-λουθούν κατά πόδας. Εκμε-ταλλεύσου τις ημέρες που έρ-χονται, για σύσφιξη σχέσε-ων με αγαπημένα πρόσωπα. Αν, δε, οσονούπω ετοιμάζε-σαι να γιορτάσεις τα γενέθλιά σου, τα άστρα επιφυλάσσουν μια ευχάριστη έκπληξη.

Ο Κρόνος στην Παρθένο ε-ξακολουθεί να σε φορτίζει με προθεσμίες, οικονομικές υποχρεώσεις και λοιπές εκ-κρεμότητες. Ωστόσο, η ντε-λικάτη παρουσία της Αφρο-δίτης σε ωθεί να ασχοληθείς με την εξωτερική σου εμφά-νιση, προσφέροντας ιδανι-κή ανάπαυλα από τις ψυχο-φθόρες καταστάσεις των τε-λευταίων ημερών. Εξάλλου μην ξεχνάς πως ο ανάδρο-μος Ερμής μας... άφησε χρό-νους, επομένως όλα παίρ-νουν την ανηφόρα.

Ζώδια

Η δημόσια εικόνα σου, ό-πως και οι ενδόμυχες βλέ-ψεις των άλλων απέναντι στο πρόσωπό σου, φαίνε-ται να σε απασχολούν εντό-νως μέσα στο Σαββατοκύ-ριακο. Πριν όμως προλάβεις να προβληματιστείς, οι εργα-σιακές προθεσμίες «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου». Πάντως με τον Ερμή, επιτέ-λους, σε ορθόδρομη πορεία, αλλά και την παρασκηνιακή δραστηριότητα του Αρη στο Λέοντα, επαγγελματικά έχεις τα άστρα στο πλευρό σου.

«Α ναρρώνοντας» από το dvd της Τζούλιας και α-ναμένοντας το dvd της

Ντούβλη, έχω να παραθέσω δύο εκ δια-μέτρου αντίθετες απόψεις περί πορνογρα-φίας. Η μία προέρχεται από τον αλήστου μνήμης «πάπα» της ποπ κουλτούρας, Andy Warhol, και αναφέρει τα εξής: «Το σεξ α-νάμεσα στις σελίδες είναι πολύ πιο συ-ναρπαστικό από το σεξ ανάμεσα στα σε-ντόνια!». Και απάντησε ο, επίσης αλήστου μνήμης, Καναδός συγγραφέας, Robertson Davies, λέγοντας: «Η πορνογραφία έχει τό-ση σχέση με την πραγματικότητα, όση σχέ-ση έχει μια ολόκληρη συμφωνία του Μπε-τόβεν με έναν τύπο που σφυρίζει στο αυτί σου μερικές απ’ τις νότες της...». Ας μείνω όμως στην επίδειξη γυμνής σάρ-κας και ας αναφερθώ στην Τρίτη Διεθνή Γυμνή Ποδηλατοδρομία στην Ελλάδα. Εδώ βέβαια η πρωτοβουλία είναι αφιλοκερδής και δεν έχει να κάνει με την ικανοποίηση της οφθαλμολαγνείας. Αντιθέτως, οι ποδη-λάτες και οι ποδηλάτισσες θα εμφανιστούν γυμνοί και γυμνές για να βάλουν ένα STOP στην «άσεμνη» έκθεση των ανθρώπων και του πλανήτη στα αυτοκίνητα και τη ρύπαν-ση που δημιουργούν. Ετσι λένε οι ίδιοι και οι ίδιες και θα υπερασπιστούν τις α-πόψεις με τα κορμιά τους! Διότι έτσι θα α-ποκαλύψουν τόσο την τρωτότητα των πο-δηλατών και των πεζών όσο και τις αρνη-τικές συνέπειες εξαιτίας της εξάρτησής μας από το πετρέλαιο. Πότε; Την Παρασκευή 4 Ιουνίου, στις 8 το βράδυ. Πού; Στο Κέντρο της Θεσσαλονίκης, μιας από τις πλέον «κα-πνισμένες» πόλεις στην Ευρώπη. Θα κατα-φέρουν, όμως, τα σώματα να νικήσουν τα σωματίδια; Και για να δείτε πού πάνε τα λεφτά, ορίστε το συμπέρασμα μιας έρευνας για λογαρια-σμό της αμερικανικής εταιρείας κατασκευ-ής λεπίδων “Schick”: «Τα αρσενικά που κυ-κλοφορούν ξυρισμένα, έχουν πολύ περισ-σότερες πιθανότητες να κρεβατωθούν»! Το κατέγραψε ο οργανισμός δημοσκοπήσεων “StrategyOne”, παραθέτοντας και τα σχετι-κά νούμερα. Οι άνδρες που ξυρίζονται του-λάχιστον 5 φορές την εβδομάδα, κάνουν έ-ρωτα κατά μέσο όρο 15,5 φορές το μήνα. Και όσοι το ξεχνούν και βγαίνουν από το σπίτι «χύμα» με five o’clock shadow; Μόλις 7,8 φορές το μήνα παρακαλώ, το μισό σεξ για τις διπλές τρίχες! Κι αναρωτιέμαι ύστε-ρα εγώ, γιατί η γενειάδα του Brad Pitt κο-ντεύει ν’ αγγίξει τη ζώνη του...

«Χ»

Αυστηρώςκατάλληλο

• Οι Ιχθείς αντιδρούν αστραπιαία σε εξωτερικά ερεθίσματα, χωρίς όμως να γίνονται αντι-ληπτοί εξαιτίας της συνεσταλμένης φύσης τους.

• Ενας Υδροχόος διαθέτει αξιοθαύμαστες ψυχοθεραπευτικές ικανότητες, τις οποίες συνή-θως αγνοεί.

• Οι Αιγόκεροι αναλαμβάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να βρίσκονται μονίμως στα όρια της υπερκόπωσης.

• Οταν πληγωθεί μια Καρκίνος, δεν σταματά πουθενά μέχρι να πάρει την εκδίκησή της.• Το «κλειδί» για την αποπλάνηση μιας Διδύμου, είναι το μυαλό της.• Τα παράπονα και οι φοβίες του συντρόφου, συνήθως αφήνουν έναν Σκορπιό ανεπηρέαστο.

Page 59: Metropolis Weekend 67

59ΜΙΚΤΗ ΖΩΝΗ14 - 5 - 10

Ο τομέας της εργασίας, που πάντοτε σε τροφοδοτεί με δύναμη, βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με το κομμάτι που αφορά στα προσωπικά σου. Επιδεικνύεις ψυχρότητα α-πέναντι σε οτιδήποτε απειλεί τη συναισθηματική σταθερό-τητά σου, ωστόσο ίσως ήρ-θε η στιγμή να τολμήσεις ε-πιτέλους κάποια ρίσκα, εκεί που φοβάσαι περισσότερο. Η Νέα Σελήνη στον ερωτεύ-σιμο Ταύρο επαναπροσαρ-μόζει εξ ολοκλήρου όσα θε-ωρούσες δεδομένα.

Κοινωνικοποίηση, τώρα! Ο Ερμής πλέον ορθόδρομος αλλά και η Αφροδίτη από το ζώδιο των Διδύμων σε τρο-φοδοτούν με αισιοδοξία, εν-θουσιασμό και ψυχικά απο-θέματα δύναμης. Επιπλέον και ο θεός της εύνοιας, Δί-ας, εργάζεται πυρετωδώς και ίσως δεις κάποιο στόχο σου να πραγματοποιείται στο ά-μεσο μέλλον. Μέτα την έ-ντονα φορτισμένη περίοδο, μπορείς να αναγεννηθείς από τις... στάχτες σου και να ξα-ναγίνεις η ψυχή της παρέας.

Ο Κρόνος στην Παρθένο συ-γκρούεται με το Δία στο ζώ-διό σου και ξαφνικά αισθά-νεσαι να ακροβατείς μετα-ξύ ενός μέλλοντος που μοιά-ζει ελπιδοφόρο και ενός πα-ρελθόντος που αδυνατείς να αφήσεις πίσω. Με τη Νέα Σελήνη στον Ταύρο (από 13/05) και τη συνάντηση του Ουρανού με τον Ηλιο (στις 20/05) μπορείς να α-νασάνεις και να ατενίσεις το μέλλον με αισιοδοξία.

Η είσοδος της ερωτικής Α-φροδίτης στον αστερισμό σου (από 19/05) σε προι-κίζει με άφθονα... γοητρόνια, επομένως οφείλεις να απαρ-νηθείς τον αγαπημένο σου καναπέ για να επιδοθείς σε νυχτερινές εξόδους, ξενύχτι μέχρι πρωίας, χρόνου επι-τρέποντος, αλλά και στιγμές χαλάρωσης με αγαπημένους φίλους. Λίγη προσοχή μό-νο σε συμβουλές από καλο-θελητές και... αυλικούς, για να μη βρεθείς εκτεθειμένος.

Με ιλιγγιώδεις ταχύτητες κι-νείται πλέον ο Αρης στο ζώ-διό σου, δίνοντας «σάρκα και οστά» σε προσωπικούς στό-χους, επιθυμίες, σχέδια και μη μορφοποιημένα project. Το έδαφος είναι άπλετο για την παρουσίαση και αποδο-χή των ιδεών σου, σε επαγ-γελματικό αλλά και προσω-πικό επίπεδο. Επιπλέον ο Δίας συναντιέται με τον κυ-βερνήτη σου Ηλιο και ση-ματοδοτεί την πιθανή ευτυχή κατάληξη ενός οικονομικού θέματος που σε ταλαιπωρεί.

Ευθύνες, εμπόδια και σκό-πελοι εξακολουθούν να α-πασχολούν τις ημέρες και νύχτες σου, με την αστρική προβολή του Κρόνου στον αστερισμό σου. Μην ανησυ-χείς όμως, γιατί ο καλότυχος Δίας εργάζεται πυρετωδώς στον απέναντί σου Ιχθύ και μπορείς επιτέλους να επιδο-θείς σε σχέδια για το μέλλον, αλλά και να προγραμματίσεις τις καλοκαιρινές σου διακο-πές χωρίς να ανησυχείς μην πέσεις πάνω σε... μπουρίνι.

Starstruck City

και αλήθειες

Το τίμημα της ομορφιάς. Εγκλωβι-σμένος μέχρι το λαιμό σε μια δι-αστημική κάψουλα ανθρώπινων διαστάσεων ονόματι Vacumove,

πραγματοποιώ απρόθυμος την πρώτη μου δοκιμαστική αερόβια προπόνηση. Χαλαρό τζόκινγκ συνέστησε ο γυμναστής, που μοι-ράζεται μια συγκλονιστική ομοιότητα με το Χάρη Σιανίδη, όμως εγώ με τον ιδρώτα να ρέει στο κορμί μου ωσάν τα γάργαρα νερά του Ευρώτα (προ λειψυδρίας) και τις έντο-να υψηλές θερμοκρασίες που σηκώνει το (του διαβόλου) μηχάνημα, αισθάνομαι σαν γέμιση χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας, που σιγοψήνεται και ροδοκοκκινίζει σε χα-μηλή φωτιά, κότσαρε μου μια ντουζίνα πα-τατούλες λεμονάτες και... έτοιμο! Τι άλλο πια θα κάνω για τη ρημάδα την παραλία...

Σύμφωνα με τις οδηγίες προς ναυτιλλομέ-νους, το μηχάνημα υπόσχεται περιορισμό του λίπους και τόνωση μυικής μάζας μέσω των συνθηκών υποπίεσης, η διαστημική κάψουλα που λέγαμε. Προς το παρόν ιδρώ-νω σαν εργάτης οικοδομής εν μέσω αυγου-στιάτικου καύσωνα. Ισως έπρεπε να παραγ-γείλω εκείνο το απροσδιόριστο gadget, κά-τι μεταξύ ζώνης και πριονοκορδέλας που πέτυχα τις προάλλες, ένεκα ανελέητης αυ-πνίας, σε εκπομπή telemarketing, και εγ-γυάται μέση... δαχτυλίδι, στην προνομιακή τιμή των 99 ευρώ, συν έξοδα αποστολής, τουλάχιστον δεν θα μου στοίχιζε ο... κού-κος αηδόνι. Οι επευφημίες του επιβλέπο-ντα Σιανίδη («πάμε δυνατά!») με επαναφέ-ρουν στην πραγματικότητα. Σκέφτομαι, αν στην τρίτη επαναλαμβανόμενη συνεδρία δεν έχω γίνει τουλάχιστον... Κούρος, θα αφήσω στην άκρη πρασινάδες και σόγιες για να τρέφομαι αποκλειστικά με παγωτά και μακαρονοειδή, ενισχυμένα με σάλτσες και αλλαντικά, αν μη τι άλλο να ξεσπάσω κάπου ο γυμνασμένος!

Η προπόνηση ολοκληρώνεται με τα χίλια ζόρια, όχι όμως πριν από το καίριο σχό-λιο του γυμναστή: «Βλέπω μου έγινες λού-τσα, αγορίνα! Την τριχούλα στα πόδια να την φροντίσουμε λίγο, γιατί με την άσκηση προκαλεί αυξημένη εφίδρωση, ναι;». Δεν απαντώ, προτιμώ να μαζέψω τα κομμάτια μου και να πάω άμεσα σπίτι για ντους, α-ποφεύγω τα αποδύτηρια των γυμναστηρί-ων, πολλά μικρόβια. «Να μας ξανάρθεις, αγορίνα». Το κακό είναι πως έχει δίκιο. Θα ξανάρθω...

Ο Γκόλντεν Χολ-ίστας

Εκ-κεντρικέςιστορίες

• Και μόνο στην υποψία καταπίεσης, ο Τοξότης θα τρέξει πανικόβλητος προς την αντίθε-τη κατεύθυνση.

• Οσο γρήγορα «παίρνει φωτιά» ένας Κριός, τόσο εύκολα χάνει και το ενδιαφέρον του.• Ακόμα και αν ο Παρθένος δρα κάτω από αγνά κριτήρια, οι προθέσεις του συχνά παρε-

ξηγούνται.• Η υπερβολική αυτοπεποίθηση του Λέοντα, λειτουργεί αποτρεπτικά για κάποιους.• Οι Ταύροι, λόγω έμφυτης τάσης προς τη λαγνεία, συχνά πέφτουν θύματα των εμμονών τους.• Ο δρόμος για την καρδιά ενός Ζυγού δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά με υπο-

μονή και διπλωματικές υποχωρήσεις.

Page 60: Metropolis Weekend 67

60 MIKTH ΖΩΝΗ 14 - 5 - 10

Γνωρίζατε ότι:

• Eνώ φαβορί για την Επίδαυρο, το καλο-καίρι, ήταν η «Μήδεια» του Ευριπίδη, με πρωταγωνιστές τους ηθοποιούς Γ. Κιμού-λη και Κ. Μαρκουλάκη, τι συνέβη και τον K. Μαρκουλάκη θα σκηνοθετήσει ο Κ. Ευ-αγγελάτος, στο ρόλο του Οιδίποδα, στην ο-μώνυμη τραγωδία, στο ίδιο θέατρο; Τελευ-ταία στιγμή όλα μπορεί να συμβούν…

• Την ίδια παράσταση «Ψηλά από τη γέ-φυρα», του Α. Μίλερ, θα ανεβάσει και πά-λι του χρόνου ο ηθοποιός Γρηγόρης Βαλ-τινός, στο θέατρο Βρετάνια, με διαφορε-τική όμως διανομή ηθοποιών. Λέτε να μην τα βρήκαν στα οικονομικά με τον επιχειρη-ματία του θεάτρου;

• Προς το Εθνικό Θέατρο ρίχνει μάλλον το... βλέμμα της η ηθοποιός Θέμις Μπα-ζάκα, για τον ερχόμενο χειμώνα, μετά την επιτυχημένη παράσταση “The new electric Ballroom”, στο θέατρο Μικρή Χώρα.

• Τον έρωτα και τα... τερτίπια του περιγράφει με δεξιοτεχνικό τρόπο η ηθοποιός Αννα Αδριανού στο νέο της βιβλίο με τίτλο «Για πάντα», που θα παρουσιαστεί στο βιβλιο-πωλείο VOX στα Εξάρχεια, στις 14 Μαΐ-ου, στις 7 μμ. και θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Λιβάνη.

• Δυναμικό τηλεοπτικό comeback έκανε ο εγ-γονός της «μεγάλης» Κατίνας Παξινού, ηθο-ποιός Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, στον «Πόλεμο των άστρων». Μας αρέσει και θέλουμε να τον βλέπουμε συχνότερα στη μικρή οθόνη.

• Eνα νέο reality show, ανάλογο με εκείνο του «Μεγάλου Αδερφού», με κάποιες δια-φορές στο concept, σχεδιάζει ο AΝΤ1 για την ερχόμενη σεζόν. Αναμείνατε στη μικρή σας οθόνη!

• Λέτε να τρίξουν οι... καρέκλες της πρωινής ζώνης, αφού «ανοιχτό παράθυρο» για πρό-ταση πρωινής εκπομπής άφησε ο Ηλίας Ψινάκης, σε πρόσφατη συνέντευξή του σε εφημερίδα;

• Mάλλον είναι θέμα χρόνου να μείνει έγκυ-ος η δημοφιλής τραγουδίστρια Πέγκυ Ζή-να. Της ευχόμαστε τα καλύτερα!

• Είναι, άραγε, αλήθεια πως «φλερτάρει» την παρουσίαση νέου reality show η ηθοποιός Σοφία Παυλίδου; Περιμένουμε εξελίξεις…

• Τα... φτερά του στο εξωτερικό ανοίγει ο Χριστόφορος Κοτέντος, με δύο μάλιστα fashion shows: το ένα στις 7 Μαΐου στο Λονδίνο και το άλλο στις 12 Μαΐου στις Κάννες. Ελπίζουμε να χρησιμοποιήσει και τα κορίτσια του Next Top Model στις νέες του δουλειές!

• Μήπως ήρθε η στιγμή να γίνει πιο φειδω-λή στον έρωτα η αγαπημένη μας Αντζελα Δημητρίου, μετά την πρόσφατη περιπέτειά της για τη γενναιοδωρία της σε πρώην σύ-ντροφό της, που την οδήγησε στο κρατητή-ριο για τις επιταγές διευκόλυνσης που του έδωσε;

Kαλημέρα, φίλοι μου. Τώρα, επιτέλους, κατάλαβα τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση. Από τη μία, η σκόνη από το ισλανδικό ηφαίστειο που δεν συμμαζεύεται με τίποτα και κάνει παιχνιδάκια με τα νεύρα όσων ταξιδεύουν αεροπορικώς, από την άλλη, αυτή η «ωραιότατη» σκόνη από τη Σαχάρα που, δεν μπορώ να πω, μας έχει αδυναμία και μας επισκέπτεται τακτικότατα, ειδικά εμάς -να συμπληρώσω και ένα spread, και να 'το το «πακετάκι». Τέλος πάντων. Εμείς από εδώ, θα επιμένουμε στην αισιοδοξία, όχι γιατί δεν καταλαβαίνουμε τι μας γίνεται, αλλά γιατί το έχουμε ανάγκη, βρε αδερφέ. Ευτυχώς που η στήλη προσφέρεται για πιο χαλαρή ενημέρωση, και αμέσως ξεκινώ, γιατί έχω και ένα φεστιβάλ Καννών να προλάβω (γι’ αυτό και η στήλη μου τροποποιήθηκε εκτάκτως γι' αυτή τη φορά). Οσο για την Αντζελίνα και τον Μπραντ που, όπως άκουσα, επισκέφτηκαν τη Σαντορίνη, τους εύχομαι να περάσουν υπέροχα και να διαφημίσουν και τη χώρα μας σε κανένα γνωστό τους, γιατί ό,τι και να μας καταλογίσουν οι ξένοι, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι έχουμε την ωραιότερη χώρα. Αντε να μην ξεχνιόμαστε, έρχεται και καλοκαίρι.

Στην υπηρεσία της Αυτού Showbiz

Page 61: Metropolis Weekend 67

61MIKTH ΖΩΝΗ14 - 5 - 10

εν ξέρω αν η καρδιά του κινηματογράφου -όπως λέ-με πάντα- χτυπάει στις Κάννες αυτές τις μέρες, αλλά σί-γουρα μία ταχυκαρδία θα την έχουν οι φωτογράφοι που τρέχουν και δεν προλαβαίνουν, για να απαθανατίσουν

τα ενσταντανέ στο κόκκινο χαλί. Κόσμος και ντουνιάς μαζεύ-τηκε στο γαλλικό θέρετρο για το λαμπερό 63ο κινηματογραφι-κό φεστιβάλ που άνοιξε την Τετάρτη με την προβολή ενός χο-λιγουντιανού blockbuster, του «Ρομπέν των Δασών», παρου-σία των πρωταγωνιστών Ράσελ Κρόου και Kέιτ Μπλάνσετ, κα-θώς και πολλών άλλων διασημοτήτων, αλλά με την απουσία του σκηνοθέτη Ρίντλεϊ Σκοτ που μία επέμβαση στο γόνατο τού ανέτρεψε τα σχέδια.Τώρα θα μου πεις, και άλλων τα σχέδια μπορεί να ανατραπούν για άλλη αιτία που έχει να κάνει με τις προθέσεις της ηφαιστεια-κής σκόνης (την Κυριακή 100 πτήσεις ακυρώθηκαν στο αεροδρό-μιο της γαλλικής Νίκαιας).Για να μην πω για το petit τσουναμί της περασμένης εβδομάδας που προξένησε πολλές ζημιές σε καφέ και εγκαταστάσεις του φεστιβάλ στην παραλία.Αλλά εγώ θα επιστρέψω στο κόκκινο χαλί, που του έχω και α-δυναμία. Εδώ, άλλωστε, θαυμάσαμε εμφανίσεις που μονοπώ-λησαν τα φλας. Πρώτη και καλύτερη, η Kέιτ Μπλάνσετ με ένα πραγματικά εντυπωσιακότατο φόρεμα, με ένα γυπαετό στο σχέ-διο και τελείωμα σε λευκό τούλι γύρω-γύρω (συνιστάται μόνο για κυρίες που διαθέτουν ένα ύψος, ώστε να αναδειχθεί και το σχέδιο, οι υπόλοιπες θα μπορούσαν να επιλέξουν ένα πιο μι-κρό πουλί, όπως παραδείγματος χάριν μία καρδερίνα).Και πάω αμέσως στην Eύα Λονγκόρια που προτίμησε μία κα-τάλευκη έξωμη τουαλέτα με ουρά (που αν βλέπω καλά, πρέ-πει να βγαίνει αυτή η ουρά, σε περίπτωση που το πάτωμα ή το χαλί δεν είναι καθαρό, εκεί όμως δεν ετίθετο συζήτηση, φρεσκοστρωμένο ήταν το χαλί). Δείτε όμως και την πολύ κα-λή ηθοποιό Ελεν Μίρεν, τι σώμα έχει παρά την ηλικία της. Το τόνιζε βέβαια και το μαύρο μακρύ φόρεμα με τον έναν ώ-μο διακριτικά έξω. Παρέδωσε μάθημα κομψότητας, α, τα κα-λά να τα λέμε! Αν πάλι είστε φαν του πιο εμπριμέ, του πολύ-χρωμου, μην ανησυχείτε, θα σας καλύψει η Κινέζα ηθοποι-ός Φαν Μπινγκμπινγκ με ένα ωραιότατο παραδοσιακό φόρε-μα που είναι σκέτος καμβάς.Η ζωή θέλει χρώμα και πολλές το φοράνε κιόλας. Οπως η Ρουμάνα ηθοποιός Ρόνα Χάρτνερ που συμπλήρωσε το χρώ-μα με πούλια, δίνοντας ένα πιο φολκλόρ χαρακτήρα στο χα-λί. Από τις εμφανίσεις, που, δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα, για να πω τη μαύρη μου αλήθεια δεν μου πολυάρεσαν, ήταν αυτή της Λέα Σεϊντού, που είχε το μαλλί μαζεμένο και χτενι-σμένο σε στιλ παλαιϊκής γιαγιάς, ενώ και ο κορσές στη μέση με το τούλι πάνω-κάτω σε ώχρα πιστεύω πως δεν την κολά-κευε καθόλου, και είναι και νέα κοπέλα.Η Σάρα Φορεστιέ πάλι με ένα μαύρο μίνι φόρεμα, που καλό θα ήταν να το φορούσε αφού μαύριζε λίγο το καλοκαίρι, θα της πήγαινε καλύτερα. Πάντως, πολύ τούλι είδαμε σε αυτό το χαλί. Το τούλι τίμησε σε παλ γκρι-σιέλ και η Kέιτ Μπέκινσεϊλ στην οποία ήταν εντυπωσιακό το αποτέλεσμα. Από την άλλη πλευρά, υπήρχε και μία εμφάνιση σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον, καθώς η Γαλλίδα ηθοποιός Τζουλί Γκαγέ φόρεσε ένα τόνο πιο κόκκινο φόρεμα από το χρώμα του πατούμενου, αφού έκανα κόπο να την αναγνωρίσω. Αυτός πάλι ο ώμος α-γκράφα στο φόρεμα της συζύγου του Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ, της Γκλάντις Πορτίγκες, πολύ με προβλημάτισε, αλλά δεν λέω και πολλά-πολλά, μήπως φτάσει τίποτα στα αυτιά του Ζαν Κλοντ και, όπως τον έχω δει στις ταινίες του, δεν αστειεύεται αυτός. Ας περάσει, τέλος, και η αγαπημένη Σάλμα Χάγεκ με την ω-ραιότατη λιτή βυσσινί τουαλέτα της, που τόνιζε τη λεπτή μέση της. Αυτά τα ολίγα από τις ενδυματολογικές επιλογές του κόκ-κινου χαλιού στις Κάννες και εμείς θα τα πούμε την επόμενη εβδομάδα. Εύχομαι σε όλους ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο. Α bientôt, λοιπόν που λένε και στη Γαλλία.

Page 62: Metropolis Weekend 67

62 ΘΕΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ 14 - 5 - 10

νυχτερινή διασκέδαση της πόλης δεν θυμίζει σε τίποτε τις παλαιότερες ένδοξες εποχές των δεκαετιών ’80-’90. Τα α-χανή club-μεγαθήρια με τις τεράστιες χορευτικές πίστες και το τυφλά ενθουσιώδες πελατειακό κοινό παρέδωσαν, χάριν

οικονομικής στενότητας, τη θέση τους σε αίθουσες πιο περιορισμέ-νης χωρητικότητας και εναλλακτικής-post industrial αισθητικής. Η τάση που γεννήθηκε στο πολυπολιτισμικό Λονδίνο και το ραγδαία αναπτυσσόμενο Βερολίνο προστάζει μινιμαλιστική διακόσμηση, υ-ψηλότερη εξειδίκευση μουσικών ακουσμάτων, καθώς και την τελε-τουργική θυσία του ψυχρού επαγγελματισμού στο βωμό της παρεΐ-στικης προσπάθειας. Πρωτεργάτες του συγκεκριμένου concept για την αθηναϊκή νύχτα στάθηκαν, μεταξύ άλλων, οι Amateur Boyz, αλ-λά και η ομάδα Yes it Does, Sure it Does.Πίσω από τα αρχικά YIDSID κρύβεται ένα γκρουπ αγαπημένων φί-λων, που θέλησαν να δώσουν μορφή στο όνειρό τους, τη διοργά-

νωση ενός πάρτι, με μουσικές που οι ίδιοι ήθελαν να ακούσουν. Οι Βαγγέλης, Γιάννης, Ρίτα, Γιώργος, Χρύσα και Δήμητρα αποτέλε-σαν την αρχική σύσταση της ομάδας, ενώ τη θέση της Χρύσας, που αποχώρησε λόγω εργασιακού φόρτου, στην πορεία ανέλαβε ο Λου-κάς. Το πρώτο πάρτι έλαβε χώρα Απρίλιο του 2008, στο Art Tower της Βαρβακείου, με αξιοσημείωτη -από στόμα σε στόμα- προσέλευ-ση και έκτοτε οι μουσικοχορευτικές βραδιές συνεχίζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα με την ίδια επιτυχία. Πρόσφατα, και με αφορ-μή τα δεύτερα γενέθλια των Yes it Does, συζητήσαμε με τα παιδιά που βρίσκονται πίσω από την επιτυχημένη ομάδα parties.

Πώς ξεκίνησε η ομάδα των Yes it Does;Ξεκινήσαμε εντελώς αυθόρμητα, μέσα από την ανάγκη μας να διορ-γανώσουμε ένα event για φίλους, με μουσικές που αρέσουν πρώ-τα απ’ όλα σε εμάς. Το ένα πάρτι έφερε το άλλο και 2 χρόνια με-τά είμαστε ακόμα εδώ, μέχρι να κουραστούμε ή να μας βαρεθούν!

Ποιες ήταν οι αρχικές φιλοδοξίες σας και μέχρι ποιο σημείο έ-χουν επιτευχθεί;Οταν ξεκινήσαμε, σκοπός μας ήταν -κυρίως- να είμαστε ευχαριστη-μένοι εμείς οι ίδιοι με αυτό που κάνουμε και στη συνέχεια, αν περ-νάει και ο κόσμος καλά, αυτό θα είναι ευτύχημα. Αυτό δεν έχει αλ-λάξει ως τώρα. Στοχεύουμε σε μια ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης, α-νάμεσα σε εμάς και όσους μας ακολουθούν συχνά ή περιστασια-κά. Από την αρχή θέλαμε να εισάγουμε κάποιες μεθόδους και τα-κτικές που βλέπουμε να εφαρμόζονται σε πάρτι του εξωτερικου, ει-

δικά όσον αφορά στη μετάκληση «φρέσκων» djs και το χαμηλό κό-στος, αλλά παράλληλα το πάρτι να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις και τη νοοτροπία των κατοίκων της πόλης που ζούμε. Θαρρώ ότι τα έχουμε καταφέρει αρκετά, αλλά προφανώς υπάρχει ακόμα χώ-ρος για βελτίωση.

Πού πιστεύεις ότι διαφοροποιείστε από τα υπόλοιπα events της νύχτας;Αυτό είναι κάτι που μάλλον γνωρίζουν καλύτερα όσοι μας εμπιστεύο-νται κάθε μήνα. Σε ό,τι μας αφορά, νομίζω ότι σημασία έχει η απουσία σοβαροφάνειας και η διάθεσή μας να περάσουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα καλά. Το να κάνουμε ένα σπουδαίο πάρτι, είναι πιο σημαντικό από το να βγάλουμε χρήματα από αυτό. Δεν κάνουμε τα Yid!!Sid!! για βιοπο-ρισμό -και έτσι θα συνεχίσουμε. Επιπλέον, σε συνεργασία με τους χώ-ρους που μας φιλοξενούν, προσπαθούμε να διατηρούμε φυσιολογικές τιμές, συχνά χωρίς είσοδο. Τέλος, πιστεύω πως στην όποια επιτυχία μας έχει συμβάλει αρκετά το γεγονός ότι ήμασταν από τους πρώτους -αν ό-χι οι πρώτοι- που προτείναμε νέους χώρους για διασκέδαση αυτού του είδους, που δεν είχαν ξαναχρησιμοποιηθεί για ανάλογου τύπου events.

Σε ποια μαγαζιά έχετε παίξει μέχρι στιγμής; Ποιοι είναι οι καλλι-τέχνες που έχετε φιλοξενήσει;

Στα 2 χρόνια που διοργανώνουμε πάρτι έχουμε συνεργαστεί με χώ-ρους όπως Art Tower, Trova, Skull Bar, 6 DOGS, Higgs, Capu, BIOS. Επίσης έχουμε συνδιοργανώσει events μαζί με άλλες ομάδες, όπως ο Κορμοράνος και το Disco Pogo, και έχουμε φιλοξενήσει εξαιρετικούς djs, όπως οι Cosmo Vitelli, Trevor Jackson, The Glimmers, Riton, Severino (Horse Meat Disco), Dan Beaumont (Disco Bloodbath), Ben Rymer, Casper C, The Lovely Jonjo, Allez- Allez, Serge Santiago και άλλους πολλούς, καθώς και διεθνή clubnights, όπως το Bloggers Delight και το Girlcore.

Τον Ιανουάριο του 2010 η ομάδα ταξίδεψε μέχρι το Λονδίνο, με-ταφέροντας το concept του Yes it Does Sure it Does. Πώς προέ-κυψε αυτό το ταξίδι;Ο συνιδιοκτήτης του λονδρέζικου Dalston Superstore και συνιδρυ-τής των περίφημων πάρτι Disco Bloodbath, dj Dan Beaumont, ήρ-θε ως προσκεκλημένος μας στο 6 Dogs, ενθουσιάστηκε με τον κόσμο και την ατμόσφαιρα, και μας πρότεινε να μεταφέρουμε το concept του YidSid για μια βραδιά στο μαγαζί του, μαζί με άλλους dj’s, που κατά καιρούς είχαν συμμετάσχει στα πάρτι μας. Περάσαμε υπέροχα και ευ-ελπιστούμε σε επανάληψη σύντομα!

Ποιες είναι οι βλέψεις σας για το μέλλον;Να συνεχίσουμε με την ίδια όρεξη, δουλεύοντας για το κέφι μας και όχι για λόγους βιοποριστικούς. Θα θέλαμε επίσης να προσκαλέσουμε ενδιαφέροντες καλλιτέχνες, τόσο από την εγχώρια σκηνή όσο και α-πό το εξωτερικό, να διοργανώσουμε κάποια πάρτι εκτός Αθηνών και, αν είμαστε τυχεροί, να βρούμε και να αναδείξουμε μερικούς καινούρ-γιους χώρους για πάρτι.

Page 63: Metropolis Weekend 67
Page 64: Metropolis Weekend 67